ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੩ ਵਾਰ ਸਤ ਘਰੁ ੧੦

बिलावलु महला ३ वार सत घरु १०

Bilaavalu mahalaa 3 vaar sat gharu 10

Bilaaval, Third Mehl, The Seven Days, Tenth House:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਆਦਿਤ ਵਾਰਿ ਆਦਿ ਪੁਰਖੁ ਹੈ ਸੋਈ ॥

आदित वारि आदि पुरखु है सोई ॥

Aadit vaari aadi purakhu hai soee ||

Sunday: He, the Lord, is the Primal Being.

ਆਪੇ ਵਰਤੈ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥

आपे वरतै अवरु न कोई ॥

Aape varatai avaru na koee ||

He Himself is the Pervading Lord; there is no other at all.

ਓਤਿ ਪੋਤਿ ਜਗੁ ਰਹਿਆ ਪਰੋਈ ॥

ओति पोति जगु रहिआ परोई ॥

Oti poti jagu rahiaa paroee ||

Through and through, He is woven into the fabric of the world.

ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਰੈ ਸੁ ਹੋਈ ॥

आपे करता करै सु होई ॥

Aape karataa karai su hoee ||

Whatever the Creator Himself does, that alone happens.

ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥

नामि रते सदा सुखु होई ॥

Naami rate sadaa sukhu hoee ||

Imbued with the Naam, the Name of the Lord, one is forever in peace.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲਾ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥੧॥

गुरमुखि विरला बूझै कोई ॥१॥

Guramukhi viralaa boojhai koee ||1||

But how rare is the one, who, as Gurmukh, understands this. ||1||

ਹਿਰਦੈ ਜਪਨੀ ਜਪਉ ਗੁਣਤਾਸਾ ॥

हिरदै जपनी जपउ गुणतासा ॥

Hiradai japanee japau gu(nn)ataasaa ||

Within my heart, I chant the Chant of the Lord, the treasure of virtue.

ਹਰਿ ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਅਪਰੰਪਰ ਸੁਆਮੀ ਜਨ ਪਗਿ ਲਗਿ ਧਿਆਵਉ ਹੋਇ ਦਾਸਨਿ ਦਾਸਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

हरि अगम अगोचरु अपर्मपर सुआमी जन पगि लगि धिआवउ होइ दासनि दासा ॥१॥ रहाउ ॥

Hari agam agocharu aparamppar suaamee jan pagi lagi dhiaavau hoi daasani daasaa ||1|| rahaau ||

The Lord, my Lord and Master, is inaccessible, unfathomable and unlimited. Grasping the feet of the Lord's humble servants, I meditate on Him, and become the slave of His slaves. ||1|| Pause ||

ਸੋਮਵਾਰਿ ਸਚਿ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥

सोमवारि सचि रहिआ समाइ ॥

Somavaari sachi rahiaa samaai ||

Monday: The True Lord is permeating and pervading.

ਤਿਸ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਕਹੀ ਨ ਜਾਇ ॥

तिस की कीमति कही न जाइ ॥

Tis kee keemati kahee na jaai ||

His value cannot be described.

ਆਖਿ ਆਖਿ ਰਹੇ ਸਭਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

आखि आखि रहे सभि लिव लाइ ॥

Aakhi aakhi rahe sabhi liv laai ||

Talking and speaking about Him, all keep themselves lovingly focused on Him.

ਜਿਸੁ ਦੇਵੈ ਤਿਸੁ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥

जिसु देवै तिसु पलै पाइ ॥

Jisu devai tisu palai paai ||

Devotion falls into the laps of those whom He so blesses.

ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਲਖਿਆ ਨ ਜਾਇ ॥

अगम अगोचरु लखिआ न जाइ ॥

Agam agocharu lakhiaa na jaai ||

He is inaccessible and unfathomable; He cannot be seen.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਹਰਿ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥੨॥

गुर कै सबदि हरि रहिआ समाइ ॥२॥

Gur kai sabadi hari rahiaa samaai ||2||

Through the Word of the Guru's Shabad, the Lord is seen to be permeating and pervading everywhere. ||2||

ਮੰਗਲਿ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਉਪਾਇਆ ॥

मंगलि माइआ मोहु उपाइआ ॥

Manggali maaiaa mohu upaaiaa ||

Tuesday: The Lord created love and attachment to Maya.

ਆਪੇ ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਧੰਧੈ ਲਾਇਆ ॥

आपे सिरि सिरि धंधै लाइआ ॥

Aape siri siri dhanddhai laaiaa ||

He Himself has enjoined each and every being to their tasks.

ਆਪਿ ਬੁਝਾਏ ਸੋਈ ਬੂਝੈ ॥

आपि बुझाए सोई बूझै ॥

Aapi bujhaae soee boojhai ||

He alone understands, whom the Lord causes to understand.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਦਰੁ ਘਰੁ ਸੂਝੈ ॥

गुर कै सबदि दरु घरु सूझै ॥

Gur kai sabadi daru gharu soojhai ||

Through the Word of the Guru's Shabad, one understands his heart and home.

ਪ੍ਰੇਮ ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

प्रेम भगति करे लिव लाइ ॥

Prem bhagati kare liv laai ||

He worships the Lord in loving devotion.

ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇ ॥੩॥

हउमै ममता सबदि जलाइ ॥३॥

Haumai mamataa sabadi jalaai ||3||

His egotism and self-conceit are burnt away by the Shabad. ||3||

ਬੁਧਵਾਰਿ ਆਪੇ ਬੁਧਿ ਸਾਰੁ ॥

बुधवारि आपे बुधि सारु ॥

Budhavaari aape budhi saaru ||

Wednesday: He Himself bestows sublime understanding.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਰਣੀ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰੁ ॥

गुरमुखि करणी सबदु वीचारु ॥

Guramukhi kara(nn)ee sabadu veechaaru ||

The Gurmukh does good deeds, and contemplates the Word of the Shabad.

ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥

नामि रते मनु निरमलु होइ ॥

Naami rate manu niramalu hoi ||

Imbued with the Naam, the Name of the Lord, the mind become pure and immaculate.

ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਹਉਮੈ ਮਲੁ ਖੋਇ ॥

हरि गुण गावै हउमै मलु खोइ ॥

Hari gu(nn) gaavai haumai malu khoi ||

He sings the Glorious Praises of the Lord, and washes off the filth of egotism.

ਦਰਿ ਸਚੈ ਸਦ ਸੋਭਾ ਪਾਏ ॥

दरि सचै सद सोभा पाए ॥

Dari sachai sad sobhaa paae ||

In the Court of the True Lord, he obtains lasting glory.

ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਏ ॥੪॥

नामि रते गुर सबदि सुहाए ॥४॥

Naami rate gur sabadi suhaae ||4||

Imbued with the Naam, he is embellished with the Word of the Guru's Shabad. ||4||

ਲਾਹਾ ਨਾਮੁ ਪਾਏ ਗੁਰ ਦੁਆਰਿ ॥

लाहा नामु पाए गुर दुआरि ॥

Laahaa naamu paae gur duaari ||

The profit of the Naam is obtained through the Door of the Guru.

ਆਪੇ ਦੇਵੈ ਦੇਵਣਹਾਰੁ ॥

आपे देवै देवणहारु ॥

Aape devai deva(nn)ahaaru ||

The Great Giver Himself gives it.

ਜੋ ਦੇਵੈ ਤਿਸ ਕਉ ਬਲਿ ਜਾਈਐ ॥

जो देवै तिस कउ बलि जाईऐ ॥

Jo devai tis kau bali jaaeeai ||

I am a sacrifice to the One who gives it.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਆਪੁ ਗਵਾਈਐ ॥

गुर परसादी आपु गवाईऐ ॥

Gur parasaadee aapu gavaaeeai ||

By Guru's Grace, self-conceit is eradicated.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਰਖਹੁ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥

नानक नामु रखहु उर धारि ॥

Naanak naamu rakhahu ur dhaari ||

O Nanak, enshrine the Naam within your heart.

ਦੇਵਣਹਾਰੇ ਕਉ ਜੈਕਾਰੁ ॥੫॥

देवणहारे कउ जैकारु ॥५॥

Deva(nn)ahaare kau jaikaaru ||5||

I celebrate the victory of the Lord, the Great Giver. ||5||

ਵੀਰਵਾਰਿ ਵੀਰ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਏ ॥

वीरवारि वीर भरमि भुलाए ॥

Veeravaari veer bharami bhulaae ||

Thursday: The fifty-two warriors were deluded by doubt.

ਪ੍ਰੇਤ ਭੂਤ ਸਭਿ ਦੂਜੈ ਲਾਏ ॥

प्रेत भूत सभि दूजै लाए ॥

Pret bhoot sabhi doojai laae ||

All the goblins and demons are attached to duality.

ਆਪਿ ਉਪਾਏ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਵੇਕਾ ॥

आपि उपाए करि वेखै वेका ॥

Aapi upaae kari vekhai vekaa ||

God Himself created them, and sees each one distinct.

ਸਭਨਾ ਕਰਤੇ ਤੇਰੀ ਟੇਕਾ ॥

सभना करते तेरी टेका ॥

Sabhanaa karate teree tekaa ||

O Creator Lord, You are the Support of all.

ਜੀਅ ਜੰਤ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾਈ ॥

जीअ जंत तेरी सरणाई ॥

Jeea jantt teree sara(nn)aaee ||

The beings and creatures are under Your protection.

ਸੋ ਮਿਲੈ ਜਿਸੁ ਲੈਹਿ ਮਿਲਾਈ ॥੬॥

सो मिलै जिसु लैहि मिलाई ॥६॥

So milai jisu laihi milaaee ||6||

He alone meets You, whom You Yourself meet. ||6||

ਸੁਕ੍ਰਵਾਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥

सुक्रवारि प्रभु रहिआ समाई ॥

Sukrvaari prbhu rahiaa samaaee ||

Friday: God is permeating and pervading everywhere.

ਆਪਿ ਉਪਾਇ ਸਭ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥

आपि उपाइ सभ कीमति पाई ॥

Aapi upaai sabh keemati paaee ||

He Himself created all, and appraises the value of all.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਕਰੈ ਬੀਚਾਰੁ ॥

गुरमुखि होवै सु करै बीचारु ॥

Guramukhi hovai su karai beechaaru ||

One who become Gurmukh, contemplates the Lord.

ਸਚੁ ਸੰਜਮੁ ਕਰਣੀ ਹੈ ਕਾਰ ॥

सचु संजमु करणी है कार ॥

Sachu sanjjamu kara(nn)ee hai kaar ||

He practices truth and self-restraint.

ਵਰਤੁ ਨੇਮੁ ਨਿਤਾਪ੍ਰਤਿ ਪੂਜਾ ॥

वरतु नेमु निताप्रति पूजा ॥

Varatu nemu nitaaprti poojaa ||

All fasts, religious rituals and daily worship services,

ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਸਭੁ ਭਾਉ ਹੈ ਦੂਜਾ ॥੭॥

बिनु बूझे सभु भाउ है दूजा ॥७॥

Binu boojhe sabhu bhaau hai doojaa ||7||

without genuine understanding lead only to the love of duality. ||7||

ਛਨਿਛਰਵਾਰਿ ਸਉਣ ਸਾਸਤ ਬੀਚਾਰੁ ॥

छनिछरवारि सउण सासत बीचारु ॥

Chhanichharavaari sau(nn) saasat beechaaru ||

Saturday: Contemplating good omens and the Shaastras,

ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਭਰਮੈ ਸੰਸਾਰੁ ॥

हउमै मेरा भरमै संसारु ॥

Haumai meraa bharamai sanssaaru ||

In egotism and self-conceit, the world wanders in delusion.

ਮਨਮੁਖੁ ਅੰਧਾ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥

मनमुखु अंधा दूजै भाइ ॥

Manamukhu anddhaa doojai bhaai ||

The blind, self-willed manmukh in engrossed in the love of duality.

ਜਮ ਦਰਿ ਬਾਧਾ ਚੋਟਾ ਖਾਇ ॥

जम दरि बाधा चोटा खाइ ॥

Jam dari baadhaa chotaa khaai ||

Bound and gagged at death's door, he is beaten and punished.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥

गुर परसादी सदा सुखु पाए ॥

Gur parasaadee sadaa sukhu paae ||

By Guru's Grace, one finds lasting peace.

ਸਚੁ ਕਰਣੀ ਸਾਚਿ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥੮॥

सचु करणी साचि लिव लाए ॥८॥

Sachu kara(nn)ee saachi liv laae ||8||

He practices Truth, and lovingly focuses on the Truth. ||8||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ॥

सतिगुरु सेवहि से वडभागी ॥

Satiguru sevahi se vadabhaagee ||

Those who serve the True Guru are very fortunate.

ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਸਚਿ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥

हउमै मारि सचि लिव लागी ॥

Haumai maari sachi liv laagee ||

Conquering their ego, they embrace love for the True Lord.

ਤੇਰੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥

तेरै रंगि राते सहजि सुभाइ ॥

Terai ranggi raate sahaji subhaai ||

They are automatically imbued with Your Love, O Lord.

ਤੂ ਸੁਖਦਾਤਾ ਲੈਹਿ ਮਿਲਾਇ ॥

तू सुखदाता लैहि मिलाइ ॥

Too sukhadaataa laihi milaai ||

You are the Giver of peace; You merge them into Yourself.

ਏਕਸ ਤੇ ਦੂਜਾ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥

एकस ते दूजा नाही कोइ ॥

Ekas te doojaa naahee koi ||

Everything comes from the One and only Lord; there is no other at all.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਸੋਝੀ ਹੋਇ ॥੯॥

गुरमुखि बूझै सोझी होइ ॥९॥

Guramukhi boojhai sojhee hoi ||9||

The Gurmukh realizes this, and understands. ||9||

ਪੰਦ੍ਰਹ ਥਿਤੀਂ ਤੈ ਸਤ ਵਾਰ ॥

पंद्रह थितीं तै सत वार ॥

Panddrh thiteen tai sat vaar ||

The fifteen lunar days, the seven days of the week,

ਮਾਹਾ ਰੁਤੀ ਆਵਹਿ ਵਾਰ ਵਾਰ ॥

माहा रुती आवहि वार वार ॥

Maahaa rutee aavahi vaar vaar ||

The months, seasons, days and nights, come over and over again;

ਦਿਨਸੁ ਰੈਣਿ ਤਿਵੈ ਸੰਸਾਰੁ ॥

दिनसु रैणि तिवै संसारु ॥

Dinasu rai(nn)i tivai sanssaaru ||

So the world goes on.

ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਕੀਆ ਕਰਤਾਰਿ ॥

आवा गउणु कीआ करतारि ॥

Aavaa gau(nn)u keeaa karataari ||

Coming and going were created by the Creator Lord.

ਨਿਹਚਲੁ ਸਾਚੁ ਰਹਿਆ ਕਲ ਧਾਰਿ ॥

निहचलु साचु रहिआ कल धारि ॥

Nihachalu saachu rahiaa kal dhaari ||

The True Lord remains steady and stable, by His almighty power.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਕੋ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ॥੧੦॥੧॥

नानक गुरमुखि बूझै को सबदु वीचारि ॥१०॥१॥

Naanak guramukhi boojhai ko sabadu veechaari ||10||1||

O Nanak, how rare is that Gurmukh who understands, and contemplates the Naam, the Name of the Lord. ||10||1||

ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥

बिलावलु महला ३ ॥

Bilaavalu mahalaa 3 ||

Bilaaval, Third Mehl:

ਆਦਿ ਪੁਰਖੁ ਆਪੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਾਜੇ ॥

आदि पुरखु आपे स्रिसटि साजे ॥

Aadi purakhu aape srisati saaje ||

The Primal Lord Himself formed the Universe.

ਜੀਅ ਜੰਤ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਪਾਜੇ ॥

जीअ जंत माइआ मोहि पाजे ॥

Jeea jantt maaiaa mohi paaje ||

The beings and creatures are engrossed in emotional attachment to Maya.

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪਰਪੰਚਿ ਲਾਗੇ ॥

दूजै भाइ परपंचि लागे ॥

Doojai bhaai parapancchi laage ||

In the love of duality, they are attached to the illusory material world.

ਆਵਹਿ ਜਾਵਹਿ ਮਰਹਿ ਅਭਾਗੇ ॥

आवहि जावहि मरहि अभागे ॥

Aavahi jaavahi marahi abhaage ||

The unfortunate ones die, and continue to come and go.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਭੇਟਿਐ ਸੋਝੀ ਪਾਇ ॥

सतिगुरि भेटिऐ सोझी पाइ ॥

Satiguri bhetiai sojhee paai ||

Meeting with the True Guru, understanding is obtained.

ਪਰਪੰਚੁ ਚੂਕੈ ਸਚਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥

परपंचु चूकै सचि समाइ ॥१॥

Parapancchu chookai sachi samaai ||1||

Then, the illusion of the material world is shattered, and one merges in Truth. ||1||

ਜਾ ਕੈ ਮਸਤਕਿ ਲਿਖਿਆ ਲੇਖੁ ॥

जा कै मसतकि लिखिआ लेखु ॥

Jaa kai masataki likhiaa lekhu ||

One who has such pre-ordained destiny inscribed upon his forehead

ਤਾ ਕੈ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਏਕੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

ता कै मनि वसिआ प्रभु एकु ॥१॥ रहाउ ॥

Taa kai mani vasiaa prbhu eku ||1|| rahaau ||

- the One God abides within his mind. ||1|| Pause ||

ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਉਪਾਇ ਆਪੇ ਸਭੁ ਵੇਖੈ ॥

स्रिसटि उपाइ आपे सभु वेखै ॥

Srisati upaai aape sabhu vekhai ||

He created the Universe, and He Himself beholds all.

ਕੋਇ ਨ ਮੇਟੈ ਤੇਰੈ ਲੇਖੈ ॥

कोइ न मेटै तेरै लेखै ॥

Koi na metai terai lekhai ||

No one can erase Your record, Lord.

ਸਿਧ ਸਾਧਿਕ ਜੇ ਕੋ ਕਹੈ ਕਹਾਏ ॥

सिध साधिक जे को कहै कहाए ॥

Sidh saadhik je ko kahai kahaae ||

If someone calls himself a Siddha or a seeker,

ਭਰਮੇ ਭੂਲਾ ਆਵੈ ਜਾਏ ॥

भरमे भूला आवै जाए ॥

Bharame bhoolaa aavai jaae ||

He is deluded by doubt, and will continue coming and going.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੈ ਸੋ ਜਨੁ ਬੂਝੈ ॥

सतिगुरु सेवै सो जनु बूझै ॥

Satiguru sevai so janu boojhai ||

That humble being alone understands, who serves the True Guru.

ਹਉਮੈ ਮਾਰੇ ਤਾ ਦਰੁ ਸੂਝੈ ॥੨॥

हउमै मारे ता दरु सूझै ॥२॥

Haumai maare taa daru soojhai ||2||

Conquering his ego, he finds the Lord's Door. ||2||

ਏਕਸੁ ਤੇ ਸਭੁ ਦੂਜਾ ਹੂਆ ॥

एकसु ते सभु दूजा हूआ ॥

Ekasu te sabhu doojaa hooaa ||

From the One Lord, all others were formed.

ਏਕੋ ਵਰਤੈ ਅਵਰੁ ਨ ਬੀਆ ॥

एको वरतै अवरु न बीआ ॥

Eko varatai avaru na beeaa ||

The One Lord is pervading everywhere; there is no other at all.

ਦੂਜੇ ਤੇ ਜੇ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ॥

दूजे ते जे एको जाणै ॥

Dooje te je eko jaa(nn)ai ||

Renouncing duality, one comes to know the One Lord.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਹਰਿ ਦਰਿ ਨੀਸਾਣੈ ॥

गुर कै सबदि हरि दरि नीसाणै ॥

Gur kai sabadi hari dari neesaa(nn)ai ||

Through the Word of the Guru's Shabad, one knows the Lord's Door, and His Banner.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੇ ਤਾ ਏਕੋ ਪਾਏ ॥

सतिगुरु भेटे ता एको पाए ॥

Satiguru bhete taa eko paae ||

Meeting the True Guru, one finds the One Lord.

ਵਿਚਹੁ ਦੂਜਾ ਠਾਕਿ ਰਹਾਏ ॥੩॥

विचहु दूजा ठाकि रहाए ॥३॥

Vichahu doojaa thaaki rahaae ||3||

Duality is subdued within. ||3||

ਜਿਸ ਦਾ ਸਾਹਿਬੁ ਡਾਢਾ ਹੋਇ ॥

जिस दा साहिबु डाढा होइ ॥

Jis daa saahibu daadhaa hoi ||

One who belongs to the All-powerful Lord and Master

ਤਿਸ ਨੋ ਮਾਰਿ ਨ ਸਾਕੈ ਕੋਇ ॥

तिस नो मारि न साकै कोइ ॥

Tis no maari na saakai koi ||

No one can destroy him.

ਸਾਹਿਬ ਕੀ ਸੇਵਕੁ ਰਹੈ ਸਰਣਾਈ ॥

साहिब की सेवकु रहै सरणाई ॥

Saahib kee sevaku rahai sara(nn)aaee ||

The Lord's servant remains under His protection;

ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥

आपे बखसे दे वडिआई ॥

Aape bakhase de vadiaaee ||

The Lord Himself forgives him, and blesses him with glorious greatness.

ਤਿਸ ਤੇ ਊਪਰਿ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥

तिस ते ऊपरि नाही कोइ ॥

Tis te upari naahee koi ||

There is none higher than Him.

ਕਉਣੁ ਡਰੈ ਡਰੁ ਕਿਸ ਕਾ ਹੋਇ ॥੪॥

कउणु डरै डरु किस का होइ ॥४॥

Kau(nn)u darai daru kis kaa hoi ||4||

Why should he be afraid? What should he ever fear? ||4||

ਗੁਰਮਤੀ ਸਾਂਤਿ ਵਸੈ ਸਰੀਰ ॥

गुरमती सांति वसै सरीर ॥

Guramatee saanti vasai sareer ||

Through the Guru's Teachings, peace and tranquility abide within the body.

ਸਬਦੁ ਚੀਨੑਿ ਫਿਰਿ ਲਗੈ ਨ ਪੀਰ ॥

सबदु चीन्हि फिरि लगै न पीर ॥

Sabadu cheenhi phiri lagai na peer ||

Remember the Word of the Shabad, and you shall never suffer pain.

ਆਵੈ ਨ ਜਾਇ ਨਾ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ॥

आवै न जाइ ना दुखु पाए ॥

Aavai na jaai naa dukhu paae ||

You shall not have to come or go, or suffer in sorrow.

ਨਾਮੇ ਰਾਤੇ ਸਹਜਿ ਸਮਾਏ ॥

नामे राते सहजि समाए ॥

Naame raate sahaji samaae ||

Imbued with the Naam, the Name of the Lord, you shall merge in celestial peace.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵੇਖੈ ਹਦੂਰਿ ॥

नानक गुरमुखि वेखै हदूरि ॥

Naanak guramukhi vekhai hadoori ||

O Nanak, the Gurmukh beholds Him ever-present, close at hand.

ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਦ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥੫॥

मेरा प्रभु सद रहिआ भरपूरि ॥५॥

Meraa prbhu sad rahiaa bharapoori ||5||

My God is always fully pervading everywhere. ||5||

ਇਕਿ ਸੇਵਕ ਇਕਿ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਏ ॥

इकि सेवक इकि भरमि भुलाए ॥

Iki sevak iki bharami bhulaae ||

Some are selfless servants, while others wander, deluded by doubt.

ਆਪੇ ਕਰੇ ਹਰਿ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ॥

आपे करे हरि आपि कराए ॥

Aape kare hari aapi karaae ||

The Lord Himself does, and causes everything to be done.

ਏਕੋ ਵਰਤੈ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥

एको वरतै अवरु न कोइ ॥

Eko varatai avaru na koi ||

The One Lord is all-pervading; there is no other at all.

ਮਨਿ ਰੋਸੁ ਕੀਜੈ ਜੇ ਦੂਜਾ ਹੋਇ ॥

मनि रोसु कीजै जे दूजा होइ ॥

Mani rosu keejai je doojaa hoi ||

The mortal might complain, if there were any other.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਕਰਣੀ ਸਾਰੀ ॥

सतिगुरु सेवे करणी सारी ॥

Satiguru seve kara(nn)ee saaree ||

Serve the True Guru; this is the most excellent action.

ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਸਾਚੇ ਵੀਚਾਰੀ ॥੬॥

दरि साचै साचे वीचारी ॥६॥

Dari saachai saache veechaaree ||6||

In the Court of the True Lord, you shall be judged true. ||6||

ਥਿਤੀ ਵਾਰ ਸਭਿ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਏ ॥

थिती वार सभि सबदि सुहाए ॥

Thitee vaar sabhi sabadi suhaae ||

All the lunar days, and the days of the week are beautiful, when one contemplates the Shabad.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਤਾ ਫਲੁ ਪਾਏ ॥

सतिगुरु सेवे ता फलु पाए ॥

Satiguru seve taa phalu paae ||

If one serves the True Guru, he obtains the fruits of his rewards.

ਥਿਤੀ ਵਾਰ ਸਭਿ ਆਵਹਿ ਜਾਹਿ ॥

थिती वार सभि आवहि जाहि ॥

Thitee vaar sabhi aavahi jaahi ||

The omens and days all come and go.

ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਨਿਹਚਲੁ ਸਦਾ ਸਚਿ ਸਮਾਹਿ ॥

गुर सबदु निहचलु सदा सचि समाहि ॥

Gur sabadu nihachalu sadaa sachi samaahi ||

But the Word of the Guru's Shabad is eternal and unchanging. Through it, one merges in the True Lord.

ਥਿਤੀ ਵਾਰ ਤਾ ਜਾ ਸਚਿ ਰਾਤੇ ॥

थिती वार ता जा सचि राते ॥

Thitee vaar taa jaa sachi raate ||

The days are auspicious, when one is imbued with Truth.

ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਸਭਿ ਭਰਮਹਿ ਕਾਚੇ ॥੭॥

बिनु नावै सभि भरमहि काचे ॥७॥

Binu naavai sabhi bharamahi kaache ||7||

Without the Name, all the false ones wander deluded. ||7||

ਮਨਮੁਖ ਮਰਹਿ ਮਰਿ ਬਿਗਤੀ ਜਾਹਿ ॥

मनमुख मरहि मरि बिगती जाहि ॥

Manamukh marahi mari bigatee jaahi ||

The self-willed manmukhs die, and dead, they fall into the most evil state.

ਏਕੁ ਨ ਚੇਤਹਿ ਦੂਜੈ ਲੋਭਾਹਿ ॥

एकु न चेतहि दूजै लोभाहि ॥

Eku na chetahi doojai lobhaahi ||

They do not remember the One Lord; they are deluded by duality.

ਅਚੇਤ ਪਿੰਡੀ ਅਗਿਆਨ ਅੰਧਾਰੁ ॥

अचेत पिंडी अगिआन अंधारु ॥

Achet pinddee agiaan anddhaaru ||

The human body is unconscious, ignorant and blind.

ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਕਿਉ ਪਾਏ ਪਾਰੁ ॥

बिनु सबदै किउ पाए पारु ॥

Binu sabadai kiu paae paaru ||

Without the Word of the Shabad, how can anyone cross over?

ਆਪਿ ਉਪਾਏ ਉਪਾਵਣਹਾਰੁ ॥

आपि उपाए उपावणहारु ॥

Aapi upaae upaava(nn)ahaaru ||

The Creator Himself creates.

ਆਪੇ ਕੀਤੋਨੁ ਗੁਰ ਵੀਚਾਰੁ ॥੮॥

आपे कीतोनु गुर वीचारु ॥८॥

Aape keetonu gur veechaaru ||8||

He Himself contemplates the Guru's Word. ||8||

ਬਹੁਤੇ ਭੇਖ ਕਰਹਿ ਭੇਖਧਾਰੀ ॥

बहुते भेख करहि भेखधारी ॥

Bahute bhekh karahi bhekhadhaaree ||

The religious fanatics wear all sorts of religious robes.

ਭਵਿ ਭਵਿ ਭਰਮਹਿ ਕਾਚੀ ਸਾਰੀ ॥

भवि भवि भरमहि काची सारी ॥

Bhavi bhavi bharamahi kaachee saaree ||

They roll around and wander around, like the false dice on the board.

ਐਥੈ ਸੁਖੁ ਨ ਆਗੈ ਹੋਇ ॥

ऐथै सुखु न आगै होइ ॥

Aithai sukhu na aagai hoi ||

They find no peace, here or hereafter.

ਮਨਮੁਖ ਮੁਏ ਅਪਣਾ ਜਨਮੁ ਖੋਇ ॥

मनमुख मुए अपणा जनमु खोइ ॥

Manamukh mue apa(nn)aa janamu khoi ||

The self-willed manmukhs waste away their lives, and die.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਏ ॥

सतिगुरु सेवे भरमु चुकाए ॥

Satiguru seve bharamu chukaae ||

Serving the True Guru, doubt is driven away.

ਘਰ ਹੀ ਅੰਦਰਿ ਸਚੁ ਮਹਲੁ ਪਾਏ ॥੯॥

घर ही अंदरि सचु महलु पाए ॥९॥

Ghar hee anddari sachu mahalu paae ||9||

Deep within the home of the heart, one finds the Mansion of the True Lord's Presence. ||9||

ਆਪੇ ਪੂਰਾ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਇ ॥

आपे पूरा करे सु होइ ॥

Aape pooraa kare su hoi ||

Whatever the Perfect Lord does, that alone happens.

ਏਹਿ ਥਿਤੀ ਵਾਰ ਦੂਜਾ ਦੋਇ ॥

एहि थिती वार दूजा दोइ ॥

Ehi thitee vaar doojaa doi ||

Concern with these omens and days leads only to duality.

ਸਤਿਗੁਰ ਬਾਝਹੁ ਅੰਧੁ ਗੁਬਾਰੁ ॥

सतिगुर बाझहु अंधु गुबारु ॥

Satigur baajhahu anddhu gubaaru ||

Without the True Guru, there is only pitch darkness.

ਥਿਤੀ ਵਾਰ ਸੇਵਹਿ ਮੁਗਧ ਗਵਾਰ ॥

थिती वार सेवहि मुगध गवार ॥

Thitee vaar sevahi mugadh gavaar ||

Only idiots and fools worry about these omens and days.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਸੋਝੀ ਪਾਇ ॥

नानक गुरमुखि बूझै सोझी पाइ ॥

Naanak guramukhi boojhai sojhee paai ||

O Nanak, the Gurmukh obtains understanding and realization;

ਇਕਤੁ ਨਾਮਿ ਸਦਾ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥੧੦॥੨॥

इकतु नामि सदा रहिआ समाइ ॥१०॥२॥

Ikatu naami sadaa rahiaa samaai ||10||2||

He remains forever merged in the Name of the One Lord. ||10||2||