ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਏਕੋ ਜਾਤਾ ਹੇ ॥੧੬॥੯॥

नानक नामु मिलै वडिआई जुगि जुगि एको जाता हे ॥१६॥९॥

Naanak naamu milai vadiaaee jugi jugi eko jaataa he ||16||9||

O Nanak, through the Naam, one is blessed with glorious greatness, and throughout the ages, the One Lord is known. ||16||9||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥

मारू महला ३ ॥

Maaroo mahalaa 3 ||

Maaroo, Third Mehl:

ਸੋ ਸਚੁ ਸੇਵਿਹੁ ਸਿਰਜਣਹਾਰਾ ॥

सो सचु सेविहु सिरजणहारा ॥

So sachu sevihu siraja(nn)ahaaraa ||

Serve the True Creator Lord.

ਸਬਦੇ ਦੂਖ ਨਿਵਾਰਣਹਾਰਾ ॥

सबदे दूख निवारणहारा ॥

Sabade dookh nivaara(nn)ahaaraa ||

The Word of the Shabad is the Destroyer of pain.

ਅਗਮੁ ਅਗੋਚਰੁ ਕੀਮਤਿ ਨਹੀ ਪਾਈ ਆਪੇ ਅਗਮ ਅਥਾਹਾ ਹੇ ॥੧॥

अगमु अगोचरु कीमति नही पाई आपे अगम अथाहा हे ॥१॥

Agamu agocharu keemati nahee paaee aape agam athaahaa he ||1||

He is inaccessible and unfathomable; He cannot be evaluated. He Himself is inaccessible and immeasurable. ||1||

ਆਪੇ ਸਚਾ ਸਚੁ ਵਰਤਾਏ ॥

आपे सचा सचु वरताए ॥

Aape sachaa sachu varataae ||

The True Lord Himself makes Truth pervasive.

ਇਕਿ ਜਨ ਸਾਚੈ ਆਪੇ ਲਾਏ ॥

इकि जन साचै आपे लाए ॥

Iki jan saachai aape laae ||

He attaches some humble beings to the Truth.

ਸਾਚੋ ਸੇਵਹਿ ਸਾਚੁ ਕਮਾਵਹਿ ਨਾਮੇ ਸਚਿ ਸਮਾਹਾ ਹੇ ॥੨॥

साचो सेवहि साचु कमावहि नामे सचि समाहा हे ॥२॥

Saacho sevahi saachu kamaavahi naame sachi samaahaa he ||2||

They serve the True Lord and practice Truth; through the Name, they are absorbed in the True Lord. ||2||

ਧੁਰਿ ਭਗਤਾ ਮੇਲੇ ਆਪਿ ਮਿਲਾਏ ॥

धुरि भगता मेले आपि मिलाए ॥

Dhuri bhagataa mele aapi milaae ||

The Primal Lord unites His devotees in His Union.

ਸਚੀ ਭਗਤੀ ਆਪੇ ਲਾਏ ॥

सची भगती आपे लाए ॥

Sachee bhagatee aape laae ||

He attaches them to true devotional worship.

ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਸਦਾ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਇਸੁ ਜਨਮੈ ਕਾ ਲਾਹਾ ਹੇ ॥੩॥

साची बाणी सदा गुण गावै इसु जनमै का लाहा हे ॥३॥

Saachee baa(nn)ee sadaa gu(nn) gaavai isu janamai kaa laahaa he ||3||

One who sings forever the Glorious Praises of the Lord, through the True Word of His Bani, earns the profit of this life. ||3||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਣਜੁ ਕਰਹਿ ਪਰੁ ਆਪੁ ਪਛਾਣਹਿ ॥

गुरमुखि वणजु करहि परु आपु पछाणहि ॥

Guramukhi va(nn)aju karahi paru aapu pachhaa(nn)ahi ||

The Gurmukh trades, and understands his own self.

ਏਕਸ ਬਿਨੁ ਕੋ ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਣਹਿ ॥

एकस बिनु को अवरु न जाणहि ॥

Ekas binu ko avaru na jaa(nn)ahi ||

He knows no other than the One Lord.

ਸਚਾ ਸਾਹੁ ਸਚੇ ਵਣਜਾਰੇ ਪੂੰਜੀ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਹਾ ਹੇ ॥੪॥

सचा साहु सचे वणजारे पूंजी नामु विसाहा हे ॥४॥

Sachaa saahu sache va(nn)ajaare poonjjee naamu visaahaa he ||4||

True is the banker, and True are His traders, who buy the merchandise of the Naam. ||4||

ਆਪੇ ਸਾਜੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਉਪਾਏ ॥

आपे साजे स्रिसटि उपाए ॥

Aape saaje srisati upaae ||

He Himself fashions and creates the Universe.

ਵਿਰਲੇ ਕਉ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਬੁਝਾਏ ॥

विरले कउ गुर सबदु बुझाए ॥

Virale kau gur sabadu bujhaae ||

He inspires a few to realize the Word of the Guru's Shabad.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਸੇ ਜਨ ਸਾਚੇ ਕਾਟੇ ਜਮ ਕਾ ਫਾਹਾ ਹੇ ॥੫॥

सतिगुरु सेवहि से जन साचे काटे जम का फाहा हे ॥५॥

Satiguru sevahi se jan saache kaate jam kaa phaahaa he ||5||

Those humble beings who serve the True Guru are true. He snaps the noose of death from around their necks. ||5||

ਭੰਨੈ ਘੜੇ ਸਵਾਰੇ ਸਾਜੇ ॥

भंनै घड़े सवारे साजे ॥

Bhannai gha(rr)e savaare saaje ||

He destroys, creates, embellishes and fashions all beings,

ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਦੂਜੈ ਜੰਤ ਪਾਜੇ ॥

माइआ मोहि दूजै जंत पाजे ॥

Maaiaa mohi doojai jantt paaje ||

And attaches them to duality, attachment and Maya.

ਮਨਮੁਖ ਫਿਰਹਿ ਸਦਾ ਅੰਧੁ ਕਮਾਵਹਿ ਜਮ ਕਾ ਜੇਵੜਾ ਗਲਿ ਫਾਹਾ ਹੇ ॥੬॥

मनमुख फिरहि सदा अंधु कमावहि जम का जेवड़ा गलि फाहा हे ॥६॥

Manamukh phirahi sadaa anddhu kamaavahi jam kaa jeva(rr)aa gali phaahaa he ||6||

The self-willed manmukhs wander around forever, acting blindly. Death has strung his noose around their necks. ||6||

ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਲਾਏ ॥

आपे बखसे गुर सेवा लाए ॥

Aape bakhase gur sevaa laae ||

He Himself forgives, and enjoins us to serve the Guru.

ਗੁਰਮਤੀ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥

गुरमती नामु मंनि वसाए ॥

Guramatee naamu manni vasaae ||

Through the Guru's Teachings, the Naam comes to dwell within the mind.

ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ਸਾਚਾ ਇਸੁ ਜਗ ਮਹਿ ਨਾਮੋ ਲਾਹਾ ਹੇ ॥੭॥

अनदिनु नामु धिआए साचा इसु जग महि नामो लाहा हे ॥७॥

Anadinu naamu dhiaae saachaa isu jag mahi naamo laahaa he ||7||

Night and day, meditate on the Naam, the Name of the True Lord, and earn the profit of the Naam in this world. ||7||

ਆਪੇ ਸਚਾ ਸਚੀ ਨਾਈ ॥

आपे सचा सची नाई ॥

Aape sachaa sachee naaee ||

He Himself is True, and True is His Name.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇਵੈ ਮੰਨਿ ਵਸਾਈ ॥

गुरमुखि देवै मंनि वसाई ॥

Guramukhi devai manni vasaaee ||

The Gurmukh bestows it, and enshrines it within the mind.

ਜਿਨ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਸੇ ਜਨ ਸੋਹਹਿ ਤਿਨ ਸਿਰਿ ਚੂਕਾ ਕਾਹਾ ਹੇ ॥੮॥

जिन मनि वसिआ से जन सोहहि तिन सिरि चूका काहा हे ॥८॥

Jin mani vasiaa se jan sohahi tin siri chookaa kaahaa he ||8||

Noble and exalted are those, within whose mind the Lord abides. Their heads are free of strife. ||8||

ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਕੀਮਤਿ ਨਹੀ ਪਾਈ ॥

अगम अगोचरु कीमति नही पाई ॥

Agam agocharu keemati nahee paaee ||

He is inaccessible and unfathomable; His value cannot be appraised.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਈ ॥

गुर परसादी मंनि वसाई ॥

Gur parasaadee manni vasaaee ||

By Guru's Grace, He dwells within the mind.

ਸਦਾ ਸਬਦਿ ਸਾਲਾਹੀ ਗੁਣਦਾਤਾ ਲੇਖਾ ਕੋਇ ਨ ਮੰਗੈ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੯॥

सदा सबदि सालाही गुणदाता लेखा कोइ न मंगै ताहा हे ॥९॥

Sadaa sabadi saalaahee gu(nn)adaataa lekhaa koi na manggai taahaa he ||9||

No one calls that person to account, who praises the Word of the Shabad, the Giver of virtue. ||9||

ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਰੁਦ੍ਰੁ ਤਿਸ ਕੀ ਸੇਵਾ ॥

ब्रहमा बिसनु रुद्रु तिस की सेवा ॥

Brhamaa bisanu rudru tis kee sevaa ||

Brahma, Vishnu and Shiva serve Him.

ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਵਹਿ ਅਲਖ ਅਭੇਵਾ ॥

अंतु न पावहि अलख अभेवा ॥

Anttu na paavahi alakh abhevaa ||

Even they cannot find the limits of the unseen, unknowable Lord.

ਜਿਨ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰਹਿ ਤੂ ਅਪਣੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਲਖੁ ਲਖਾਹਾ ਹੇ ॥੧੦॥

जिन कउ नदरि करहि तू अपणी गुरमुखि अलखु लखाहा हे ॥१०॥

Jin kau nadari karahi too apa(nn)ee guramukhi alakhu lakhaahaa he ||10||

Those who are blessed by Your Glance of Grace, become Gurmukh, and comprehend the incomprehensible. ||10||

ਪੂਰੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੋਝੀ ਪਾਈ ॥

पूरै सतिगुरि सोझी पाई ॥

Poorai satiguri sojhee paaee ||

The Perfect True Guru has imparted this understanding.

ਏਕੋ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਈ ॥

एको नामु मंनि वसाई ॥

Eko naamu manni vasaaee ||

I have enshrined the Naam, the One Name, within my mind.

ਨਾਮੁ ਜਪੀ ਤੈ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈ ਮਹਲੁ ਪਾਇ ਗੁਣ ਗਾਹਾ ਹੇ ॥੧੧॥

नामु जपी तै नामु धिआई महलु पाइ गुण गाहा हे ॥११॥

Naamu japee tai naamu dhiaaee mahalu paai gu(nn) gaahaa he ||11||

I chant the Naam, and meditate on the Naam. Singing His Glorious Praises, I enter the Mansion of the Lord's Presence. ||11||

ਸੇਵਕ ਸੇਵਹਿ ਮੰਨਿ ਹੁਕਮੁ ਅਪਾਰਾ ॥

सेवक सेवहि मंनि हुकमु अपारा ॥

Sevak sevahi manni hukamu apaaraa ||

The servant serves, and obeys the Command of the Infinite Lord.

ਮਨਮੁਖ ਹੁਕਮੁ ਨ ਜਾਣਹਿ ਸਾਰਾ ॥

मनमुख हुकमु न जाणहि सारा ॥

Manamukh hukamu na jaa(nn)ahi saaraa ||

The self-willed manmukhs do not know the value of the Lord's Command.

ਹੁਕਮੇ ਮੰਨੇ ਹੁਕਮੇ ਵਡਿਆਈ ਹੁਕਮੇ ਵੇਪਰਵਾਹਾ ਹੇ ॥੧੨॥

हुकमे मंने हुकमे वडिआई हुकमे वेपरवाहा हे ॥१२॥

Hukame manne hukame vadiaaee hukame veparavaahaa he ||12||

By the Hukam of the Lord's Command, one is exalted; by His Hukam, one is glorified; by His Hukam, one becomes carefree. ||12||

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣੈ ॥

गुर परसादी हुकमु पछाणै ॥

Gur parasaadee hukamu pachhaa(nn)ai ||

By Guru's Grace, one recognizes the Lord's Hukam.

ਧਾਵਤੁ ਰਾਖੈ ਇਕਤੁ ਘਰਿ ਆਣੈ ॥

धावतु राखै इकतु घरि आणै ॥

Dhaavatu raakhai ikatu ghari aa(nn)ai ||

The wandering mind is restrained, and brought back to the home of the One Lord.

ਨਾਮੇ ਰਾਤਾ ਸਦਾ ਬੈਰਾਗੀ ਨਾਮੁ ਰਤਨੁ ਮਨਿ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੩॥

नामे राता सदा बैरागी नामु रतनु मनि ताहा हे ॥१३॥

Naame raataa sadaa bairaagee naamu ratanu mani taahaa he ||13||

Imbued with the Naam, one remains forever detached; the jewel of the Naam rests within the mind. ||13||

ਸਭ ਜਗ ਮਹਿ ਵਰਤੈ ਏਕੋ ਸੋਈ ॥

सभ जग महि वरतै एको सोई ॥

Sabh jag mahi varatai eko soee ||

The One Lord is pervasive throughout all the world.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਪਰਗਟੁ ਹੋਈ ॥

गुर परसादी परगटु होई ॥

Gur parasaadee paragatu hoee ||

By Guru's Grace, He is revealed.

ਸਬਦੁ ਸਲਾਹਹਿ ਸੇ ਜਨ ਨਿਰਮਲ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੪॥

सबदु सलाहहि से जन निरमल निज घरि वासा ताहा हे ॥१४॥

Sabadu salaahahi se jan niramal nij ghari vaasaa taahaa he ||14||

Those humble beings who praise the Shabad are immaculate; they dwell within the home of their own inner self. ||14||

ਸਦਾ ਭਗਤ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾਈ ॥

सदा भगत तेरी सरणाई ॥

Sadaa bhagat teree sara(nn)aaee ||

The devotees abide forever in Your Sanctuary, Lord.

ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ਕੀਮਤਿ ਨਹੀ ਪਾਈ ॥

अगम अगोचर कीमति नही पाई ॥

Agam agochar keemati nahee paaee ||

You are inaccessible and unfathomable; Your value cannot be estimated.

ਜਿਉ ਤੁਧੁ ਭਾਵਹਿ ਤਿਉ ਤੂ ਰਾਖਹਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਹਾ ਹੇ ॥੧੫॥

जिउ तुधु भावहि तिउ तू राखहि गुरमुखि नामु धिआहा हे ॥१५॥

Jiu tudhu bhaavahi tiu too raakhahi guramukhi naamu dhiaahaa he ||15||

As it pleases Your Will, You keep us; the Gurmukh meditates on the Naam. ||15||

ਸਦਾ ਸਦਾ ਤੇਰੇ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ॥

सदा सदा तेरे गुण गावा ॥

Sadaa sadaa tere gu(nn) gaavaa ||

Forever and ever, I sing Your Glorious Praises.

ਸਚੇ ਸਾਹਿਬ ਤੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਵਾ ॥

सचे साहिब तेरै मनि भावा ॥

Sache saahib terai mani bhaavaa ||

O my True Lord and Master, may I become pleasing to Your Mind.

ਨਾਨਕੁ ਸਾਚੁ ਕਹੈ ਬੇਨੰਤੀ ਸਚੁ ਦੇਵਹੁ ਸਚਿ ਸਮਾਹਾ ਹੇ ॥੧੬॥੧॥੧੦॥

नानकु साचु कहै बेनंती सचु देवहु सचि समाहा हे ॥१६॥१॥१०॥

Naanaku saachu kahai benanttee sachu devahu sachi samaahaa he ||16||1||10||

Nanak offers this true prayer: O Lord, please bless me with Truth, that I may merge in the Truth. ||16||1||10||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥

मारू महला ३ ॥

Maaroo mahalaa 3 ||

Maaroo, Third Mehl:

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਨਿ ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ॥

सतिगुरु सेवनि से वडभागी ॥

Satiguru sevani se vadabhaagee ||

Those who serve the True Guru are very fortunate.

ਅਨਦਿਨੁ ਸਾਚਿ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥

अनदिनु साचि नामि लिव लागी ॥

Anadinu saachi naami liv laagee ||

Night and day, they remain lovingly attuned to the True Name.

ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਰਵਿਆ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਸਬਦਿ ਸਚੈ ਓਮਾਹਾ ਹੇ ॥੧॥

सदा सुखदाता रविआ घट अंतरि सबदि सचै ओमाहा हे ॥१॥

Sadaa sukhadaataa raviaa ghat anttari sabadi sachai omaahaa he ||1||

The Lord, the Giver of peace, abides forever deep within their hearts; they delight in the True Word of the Shabad. ||1||

ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾ ਗੁਰੂ ਮਿਲਾਏ ॥

नदरि करे ता गुरू मिलाए ॥

Nadari kare taa guroo milaae ||

When the Lord grants His Grace, one meets with the Guru.

ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥

हरि का नामु मंनि वसाए ॥

Hari kaa naamu manni vasaae ||

The Name of the Lord is enshrined within the mind.

ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਸਬਦੇ ਮਨਿ ਓਮਾਹਾ ਹੇ ॥੨॥

हरि मनि वसिआ सदा सुखदाता सबदे मनि ओमाहा हे ॥२॥

Hari mani vasiaa sadaa sukhadaataa sabade mani omaahaa he ||2||

The Lord, the Giver of peace, abides forever within the mind; the mind is delighted with the Word of the Shabad. ||2||

ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਤਾ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥

क्रिपा करे ता मेलि मिलाए ॥

Kripaa kare taa meli milaae ||

When the Lord bestows His Mercy, He unites in His Union.

ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥

हउमै ममता सबदि जलाए ॥

Haumai mamataa sabadi jalaae ||

Egotism and attachment are burned away by the Shabad.

ਸਦਾ ਮੁਕਤੁ ਰਹੈ ਇਕ ਰੰਗੀ ਨਾਹੀ ਕਿਸੈ ਨਾਲਿ ਕਾਹਾ ਹੇ ॥੩॥

सदा मुकतु रहै इक रंगी नाही किसै नालि काहा हे ॥३॥

Sadaa mukatu rahai ik ranggee naahee kisai naali kaahaa he ||3||

In the Love of the One Lord, one remains liberated forever; he is not in conflict with anyone. ||3||

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਘੋਰ ਅੰਧਾਰਾ ॥

बिनु सतिगुर सेवे घोर अंधारा ॥

Binu satigur seve ghor anddhaaraa ||

Without serving the True Guru, there is only pitch-black darkness.

ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਕੋਇ ਨ ਪਾਵੈ ਪਾਰਾ ॥

बिनु सबदै कोइ न पावै पारा ॥

Binu sabadai koi na paavai paaraa ||

Without the Shabad, no one crosses over to the other side.

ਜੋ ਸਬਦਿ ਰਾਤੇ ਮਹਾ ਬੈਰਾਗੀ ਸੋ ਸਚੁ ਸਬਦੇ ਲਾਹਾ ਹੇ ॥੪॥

जो सबदि राते महा बैरागी सो सचु सबदे लाहा हे ॥४॥

Jo sabadi raate mahaa bairaagee so sachu sabade laahaa he ||4||

Those who are imbued with the Shabad, are very detached. They earn the profit of the True Word of the Shabad. ||4||

ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਕਰਤੈ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿ ਪਾਇਆ ॥

दुखु सुखु करतै धुरि लिखि पाइआ ॥

Dukhu sukhu karatai dhuri likhi paaiaa ||

Pain and pleasure are pre-ordained by the Creator.

ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਆਪਿ ਵਰਤਾਇਆ ॥

दूजा भाउ आपि वरताइआ ॥

Doojaa bhaau aapi varataaiaa ||

He Himself has caused the love of duality to be pervasive.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਅਲਿਪਤੋ ਵਰਤੈ ਮਨਮੁਖ ਕਾ ਕਿਆ ਵੇਸਾਹਾ ਹੇ ॥੫॥

गुरमुखि होवै सु अलिपतो वरतै मनमुख का किआ वेसाहा हे ॥५॥

Guramukhi hovai su alipato varatai manamukh kaa kiaa vesaahaa he ||5||

One who becomes Gurmukh remains detached; how can anyone trust the self-willed manmukh? ||5||

ਸੇ ਮਨਮੁਖ ਜੋ ਸਬਦੁ ਨ ਪਛਾਣਹਿ ॥

से मनमुख जो सबदु न पछाणहि ॥

Se manamukh jo sabadu na pachhaa(nn)ahi ||

Those who do not recognize the Shabad are manmukhs.

ਗੁਰ ਕੇ ਭੈ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਹਿ ॥

गुर के भै की सार न जाणहि ॥

Gur ke bhai kee saar na jaa(nn)ahi ||

They do not know the essence of the Fear of the Guru.

ਭੈ ਬਿਨੁ ਕਿਉ ਨਿਰਭਉ ਸਚੁ ਪਾਈਐ ਜਮੁ ਕਾਢਿ ਲਏਗਾ ਸਾਹਾ ਹੇ ॥੬॥

भै बिनु किउ निरभउ सचु पाईऐ जमु काढि लएगा साहा हे ॥६॥

Bhai binu kiu nirabhau sachu paaeeai jamu kaadhi laegaa saahaa he ||6||

Without this Fear, how can anyone find the Fearless True Lord? The Messenger of Death will pull the breath out. ||6||

ਅਫਰਿਓ ਜਮੁ ਮਾਰਿਆ ਨ ਜਾਈ ॥

अफरिओ जमु मारिआ न जाई ॥

Aphario jamu maariaa na jaaee ||

The invulnerable Messenger of Death cannot be killed.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਨੇੜਿ ਨ ਆਈ ॥

गुर कै सबदे नेड़ि न आई ॥

Gur kai sabade ne(rr)i na aaee ||

The Word of the Guru's Shabad prevents him from approaching.

ਸਬਦੁ ਸੁਣੇ ਤਾ ਦੂਰਹੁ ਭਾਗੈ ਮਤੁ ਮਾਰੇ ਹਰਿ ਜੀਉ ਵੇਪਰਵਾਹਾ ਹੇ ॥੭॥

सबदु सुणे ता दूरहु भागै मतु मारे हरि जीउ वेपरवाहा हे ॥७॥

Sabadu su(nn)e taa doorahu bhaagai matu maare hari jeeu veparavaahaa he ||7||

When he hears the Word of the Shabad, he runs far away. He is afraid that the self-sufficient Dear Lord will kill him. ||7||

ਹਰਿ ਜੀਉ ਕੀ ਹੈ ਸਭ ਸਿਰਕਾਰਾ ॥

हरि जीउ की है सभ सिरकारा ॥

Hari jeeu kee hai sabh sirakaaraa ||

The Dear Lord is the Ruler above all.

ਏਹੁ ਜਮੁ ਕਿਆ ਕਰੇ ਵਿਚਾਰਾ ॥

एहु जमु किआ करे विचारा ॥

Ehu jamu kiaa kare vichaaraa ||

What can this wretched Messenger of Death do?

ਹੁਕਮੀ ਬੰਦਾ ਹੁਕਮੁ ਕਮਾਵੈ ਹੁਕਮੇ ਕਢਦਾ ਸਾਹਾ ਹੇ ॥੮॥

हुकमी बंदा हुकमु कमावै हुकमे कढदा साहा हे ॥८॥

Hukamee banddaa hukamu kamaavai hukame kadhadaa saahaa he ||8||

As slave to the Hukam of the Lord's Command, the mortal acts according to His Hukam. According to His Hukam, he is deprived of his breath. ||8||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚੈ ਕੀਆ ਅਕਾਰਾ ॥

गुरमुखि साचै कीआ अकारा ॥

Guramukhi saachai keeaa akaaraa ||

The Gurmukh realizes that the True Lord created the creation.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਸਰਿਆ ਸਭੁ ਪਾਸਾਰਾ ॥

गुरमुखि पसरिआ सभु पासारा ॥

Guramukhi pasariaa sabhu paasaaraa ||

The Gurmukh knows that the Lord has expanded the entire expanse.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੋ ਸਚੁ ਬੂਝੈ ਸਬਦਿ ਸਚੈ ਸੁਖੁ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੯॥

गुरमुखि होवै सो सचु बूझै सबदि सचै सुखु ताहा हे ॥९॥

Guramukhi hovai so sachu boojhai sabadi sachai sukhu taahaa he ||9||

One who becomes Gurmukh, understands the True Lord. Through the True Word of the Shabad, he finds peace. ||9||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤਾ ਕਰਮਿ ਬਿਧਾਤਾ ॥

गुरमुखि जाता करमि बिधाता ॥

Guramukhi jaataa karami bidhaataa ||

The Gurmukh knows that the Lord is the Architect of karma.

ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ॥

जुग चारे गुर सबदि पछाता ॥

Jug chaare gur sabadi pachhaataa ||

Throughout the four ages, he recognizes the Word of the Guru's Shabad.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਰੈ ਨ ਜਨਮੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦਿ ਸਮਾਹਾ ਹੇ ॥੧੦॥

गुरमुखि मरै न जनमै गुरमुखि गुरमुखि सबदि समाहा हे ॥१०॥

Guramukhi marai na janamai guramukhi guramukhi sabadi samaahaa he ||10||

The Gurmukh does not die, the Gurmukh is not reborn; the Gurmukh is immersed in the Shabad. ||10||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮਿ ਸਬਦਿ ਸਾਲਾਹੇ ॥

गुरमुखि नामि सबदि सालाहे ॥

Guramukhi naami sabadi saalaahe ||

The Gurmukh praises the Naam, and the Shabad.

ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ਵੇਪਰਵਾਹੇ ॥

अगम अगोचर वेपरवाहे ॥

Agam agochar veparavaahe ||

God is inaccessible, unfathomable and self-sufficient.

ਏਕ ਨਾਮਿ ਜੁਗ ਚਾਰਿ ਉਧਾਰੇ ਸਬਦੇ ਨਾਮ ਵਿਸਾਹਾ ਹੇ ॥੧੧॥

एक नामि जुग चारि उधारे सबदे नाम विसाहा हे ॥११॥

Ek naami jug chaari udhaare sabade naam visaahaa he ||11||

The Naam, the Name of the One Lord, saves and redeems throughout the four ages. Through the Shabad, one trades in the Naam. ||11||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਂਤਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥

गुरमुखि सांति सदा सुखु पाए ॥

Guramukhi saanti sadaa sukhu paae ||

The Gurmukh obtains eternal peace and tranquility.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਵਸਾਏ ॥

गुरमुखि हिरदै नामु वसाए ॥

Guramukhi hiradai naamu vasaae ||

The Gurmukh enshrines the Naam within his heart.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੋ ਨਾਮੁ ਬੂਝੈ ਕਾਟੇ ਦੁਰਮਤਿ ਫਾਹਾ ਹੇ ॥੧੨॥

गुरमुखि होवै सो नामु बूझै काटे दुरमति फाहा हे ॥१२॥

Guramukhi hovai so naamu boojhai kaate duramati phaahaa he ||12||

One who becomes Gurmukh recognizes the Naam, and the noose of evil-mindedness is snapped. ||12||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਪਜੈ ਸਾਚਿ ਸਮਾਵੈ ॥

गुरमुखि उपजै साचि समावै ॥

Guramukhi upajai saachi samaavai ||

The Gurmukh wells up from, and then merges back into Truth.

ਨਾ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਨ ਜੂਨੀ ਪਾਵੈ ॥

ना मरि जमै न जूनी पावै ॥

Naa mari jammai na joonee paavai ||

He does not die and take birth, and is not consigned to reincarnation.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਰਹਹਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਅਨਦਿਨੁ ਲੈਦੇ ਲਾਹਾ ਹੇ ॥੧੩॥

गुरमुखि सदा रहहि रंगि राते अनदिनु लैदे लाहा हे ॥१३॥

Guramukhi sadaa rahahi ranggi raate anadinu laide laahaa he ||13||

The Gurmukh remains forever imbued with the color of the Lord's Love. Night and day, he earns a profit. ||13||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਗਤ ਸੋਹਹਿ ਦਰਬਾਰੇ ॥

गुरमुखि भगत सोहहि दरबारे ॥

Guramukhi bhagat sohahi darabaare ||

The Gurmukhs, the devotees, are exalted and beautified in the Court of the Lord.

ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰੇ ॥

सची बाणी सबदि सवारे ॥

Sachee baa(nn)ee sabadi savaare ||

They are embellished with the True Word of His Bani, and the Word of the Shabad.

ਅਨਦਿਨੁ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਸਹਜ ਸੇਤੀ ਘਰਿ ਜਾਹਾ ਹੇ ॥੧੪॥

अनदिनु गुण गावै दिनु राती सहज सेती घरि जाहा हे ॥१४॥

Anadinu gu(nn) gaavai dinu raatee sahaj setee ghari jaahaa he ||14||

Night and day, they sing the Glorious Praises of the Lord, day and night, and they intuitively go to their own home. ||14||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਏ ॥

सतिगुरु पूरा सबदु सुणाए ॥

Satiguru pooraa sabadu su(nn)aae ||

The Perfect True Guru proclaims the Shabad;

ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਕਰਹੁ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥

अनदिनु भगति करहु लिव लाए ॥

Anadinu bhagati karahu liv laae ||

Night and day, remain lovingly attuned to devotional worship.

ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਸਦ ਹੀ ਨਿਰਮਲ ਨਿਰਮਲ ਗੁਣ ਪਾਤਿਸਾਹਾ ਹੇ ॥੧੫॥

हरि गुण गावहि सद ही निरमल निरमल गुण पातिसाहा हे ॥१५॥

Hari gu(nn) gaavahi sad hee niramal niramal gu(nn) paatisaahaa he ||15||

One who sings forever the Glorious Praises of the Lord, becomes immaculate; Immaculate are the Glorious Praises of the Sovereign Lord . ||15||

ਗੁਣ ਕਾ ਦਾਤਾ ਸਚਾ ਸੋਈ ॥

गुण का दाता सचा सोई ॥

Gu(nn) kaa daataa sachaa soee ||

The True Lord is the Giver of virtue.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲਾ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥

गुरमुखि विरला बूझै कोई ॥

Guramukhi viralaa boojhai koee ||

How rare are those who, as Gurmukh, understand this.

ਨਾਨਕ ਜਨੁ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹੇ ਬਿਗਸੈ ਸੋ ਨਾਮੁ ਬੇਪਰਵਾਹਾ ਹੇ ॥੧੬॥੨॥੧੧॥

नानक जनु नामु सलाहे बिगसै सो नामु बेपरवाहा हे ॥१६॥२॥११॥

Naanak janu naamu salaahe bigasai so naamu beparavaahaa he ||16||2||11||

Servant Nanak praises the Naam; he blossoms forth in the ecstasy of the Name of the self-sufficient Lord. ||16||2||11||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥

मारू महला ३ ॥

Maaroo mahalaa 3 ||

Maaroo, Third Mehl:

ਹਰਿ ਜੀਉ ਸੇਵਿਹੁ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ॥

हरि जीउ सेविहु अगम अपारा ॥

Hari jeeu sevihu agam apaaraa ||

Serve the Dear Lord, the inaccessible and infinite.

ਤਿਸ ਦਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਈਐ ਪਾਰਾਵਾਰਾ ॥

तिस दा अंतु न पाईऐ पारावारा ॥

Tis daa anttu na paaeeai paaraavaaraa ||

He has no end or limitation.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਰਵਿਆ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਤਿਤੁ ਘਟਿ ਮਤਿ ਅਗਾਹਾ ਹੇ ॥੧॥

गुर परसादि रविआ घट अंतरि तितु घटि मति अगाहा हे ॥१॥

Gur parasaadi raviaa ghat anttari titu ghati mati agaahaa he ||1||

By Guru's Grace, one who dwells upon the Lord deep within his heart - his heart is filled with infinite wisdom. ||1||

ਸਭ ਮਹਿ ਵਰਤੈ ਏਕੋ ਸੋਈ ॥

सभ महि वरतै एको सोई ॥

Sabh mahi varatai eko soee ||

The One Lord is pervading and permeating amidst all.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਪਰਗਟੁ ਹੋਈ ॥

गुर परसादी परगटु होई ॥

Gur parasaadee paragatu hoee ||

By Guru's Grace, He is revealed.

ਸਭਨਾ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲ ਕਰੇ ਜਗਜੀਵਨੁ ਦੇਦਾ ਰਿਜਕੁ ਸੰਬਾਹਾ ਹੇ ॥੨॥

सभना प्रतिपाल करे जगजीवनु देदा रिजकु स्मबाहा हे ॥२॥

Sabhanaa prtipaal kare jagajeevanu dedaa rijaku sambbaahaa he ||2||

The Life of the world nurtures and cherishes all, giving sustenance to all. ||2||

ਪੂਰੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਬੂਝਿ ਬੁਝਾਇਆ ॥

पूरै सतिगुरि बूझि बुझाइआ ॥

Poorai satiguri boojhi bujhaaiaa ||

The Perfect True Guru has imparted this understanding.

ਹੁਕਮੇ ਹੀ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥

हुकमे ही सभु जगतु उपाइआ ॥

Hukame hee sabhu jagatu upaaiaa ||

By the Hukam of His Command, He created the entire Universe.

ਹੁਕਮੁ ਮੰਨੇ ਸੋਈ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਹੁਕਮੁ ਸਿਰਿ ਸਾਹਾ ਪਾਤਿਸਾਹਾ ਹੇ ॥੩॥

हुकमु मंने सोई सुखु पाए हुकमु सिरि साहा पातिसाहा हे ॥३॥

Hukamu manne soee sukhu paae hukamu siri saahaa paatisaahaa he ||3||

Whoever submits to His Command, finds peace; His Command is above the heads of kings and emperors. ||3||

ਸਚਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਬਦੁ ਅਪਾਰਾ ॥

सचा सतिगुरु सबदु अपारा ॥

Sachaa satiguru sabadu apaaraa ||

True is the True Guru. Infinite is the Word of His Shabad.

ਤਿਸ ਦੈ ਸਬਦਿ ਨਿਸਤਰੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥

तिस दै सबदि निसतरै संसारा ॥

Tis dai sabadi nisatarai sanssaaraa ||

Through His Shabad, the world is saved.

ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਦੇਦਾ ਸਾਸ ਗਿਰਾਹਾ ਹੇ ॥੪॥

आपे करता करि करि वेखै देदा सास गिराहा हे ॥४॥

Aape karataa kari kari vekhai dedaa saas giraahaa he ||4||

The Creator Himself created the creation; He gazes upon it, and blesses it with breath and nourishment. ||4||

ਕੋਟਿ ਮਧੇ ਕਿਸਹਿ ਬੁਝਾਏ ॥

कोटि मधे किसहि बुझाए ॥

Koti madhe kisahi bujhaae ||

Out of millions, only a few understand.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਰੰਗੁ ਲਾਏ ॥

गुर कै सबदि रते रंगु लाए ॥

Gur kai sabadi rate ranggu laae ||

Imbued with the Word of the Guru's Shabad, they are colored in His Love.

ਹਰਿ ਸਾਲਾਹਹਿ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਹਰਿ ਬਖਸੇ ਭਗਤਿ ਸਲਾਹਾ ਹੇ ॥੫॥

हरि सालाहहि सदा सुखदाता हरि बखसे भगति सलाहा हे ॥५॥

Hari saalaahahi sadaa sukhadaataa hari bakhase bhagati salaahaa he ||5||

They praise the Lord, the Giver of peace forever; the Lord forgives His devotees, and blesses them with His Praise. ||5||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਸੇ ਜਨ ਸਾਚੇ ॥

सतिगुरु सेवहि से जन साचे ॥

Satiguru sevahi se jan saache ||

Those humble beings who serve the True Guru are true.

ਜੋ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਕਾਚਨਿ ਕਾਚੇ ॥

जो मरि जमहि काचनि काचे ॥

Jo mari jammahi kaachani kaache ||

The falsest of the false die, only to be reborn.

ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਵੇਪਰਵਾਹਾ ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਅਥਾਹਾ ਹੇ ॥੬॥

अगम अगोचरु वेपरवाहा भगति वछलु अथाहा हे ॥६॥

Agam agocharu veparavaahaa bhagati vachhalu athaahaa he ||6||

The inaccessible, unfathomable, self-sufficient, incomprehensible Lord is the Lover of His devotees. ||6||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਸਾਚੁ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ॥

सतिगुरु पूरा साचु द्रिड़ाए ॥

Satiguru pooraa saachu dri(rr)aae ||

The Perfect True Guru implants Truth within.

ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਦਾ ਗੁਣ ਗਾਏ ॥

सचै सबदि सदा गुण गाए ॥

Sachai sabadi sadaa gu(nn) gaae ||

Through the True Word of the Shabad, they sing His Glorious Praises forever.

ਗੁਣਦਾਤਾ ਵਰਤੈ ਸਭ ਅੰਤਰਿ ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਲਿਖਦਾ ਸਾਹਾ ਹੇ ॥੭॥

गुणदाता वरतै सभ अंतरि सिरि सिरि लिखदा साहा हे ॥७॥

Gu(nn)adaataa varatai sabh anttari siri siri likhadaa saahaa he ||7||

The Giver of virtue is pervading deep within the nucleus of all beings; He inscribes the time of destiny upon each and every person's head. ||7||

ਸਦਾ ਹਦੂਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਪੈ ॥

सदा हदूरि गुरमुखि जापै ॥

Sadaa hadoori guramukhi jaapai ||

The Gurmukh knows that God is always ever-present.

ਸਬਦੇ ਸੇਵੈ ਸੋ ਜਨੁ ਧ੍ਰਾਪੈ ॥

सबदे सेवै सो जनु ध्रापै ॥

Sabade sevai so janu dhraapai ||

That humble being who serves the Shabad, is comforted and fulfilled.

ਅਨਦਿਨੁ ਸੇਵਹਿ ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਸਬਦਿ ਸਚੈ ਓਮਾਹਾ ਹੇ ॥੮॥

अनदिनु सेवहि सची बाणी सबदि सचै ओमाहा हे ॥८॥

Anadinu sevahi sachee baa(nn)ee sabadi sachai omaahaa he ||8||

Night and day, he serves the True Word of the Guru's Bani; he delights in the True Word of the Shabad. ||8||

ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧਾ ਬਹੁ ਕਰਮ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ॥

अगिआनी अंधा बहु करम द्रिड़ाए ॥

Agiaanee anddhaa bahu karam dri(rr)aae ||

The ignorant and blind cling to all sorts of rituals.

ਮਨਹਠਿ ਕਰਮ ਫਿਰਿ ਜੋਨੀ ਪਾਏ ॥

मनहठि करम फिरि जोनी पाए ॥

Manahathi karam phiri jonee paae ||

They stubborn-mindedly perform these rituals, and are consigned to reincarnation.

ਬਿਖਿਆ ਕਾਰਣਿ ਲਬੁ ਲੋਭੁ ਕਮਾਵਹਿ ਦੁਰਮਤਿ ਕਾ ਦੋਰਾਹਾ ਹੇ ॥੯॥

बिखिआ कारणि लबु लोभु कमावहि दुरमति का दोराहा हे ॥९॥

Bikhiaa kaara(nn)i labu lobhu kamaavahi duramati kaa doraahaa he ||9||

For the sake of poison, they act in greed and possessiveness, and evil-minded duality. ||9||

ਪੂਰਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭਗਤਿ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ॥

पूरा सतिगुरु भगति द्रिड़ाए ॥

Pooraa satiguru bhagati dri(rr)aae ||

The Perfect True Guru implants devotional worship within.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ॥

गुर कै सबदि हरि नामि चितु लाए ॥

Gur kai sabadi hari naami chitu laae ||

Through the Word of the Guru's Shabad, he lovingly centers his consciousness on the Lord's Name.

ਮਨਿ ਤਨਿ ਹਰਿ ਰਵਿਆ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਮਨਿ ਭੀਨੈ ਭਗਤਿ ਸਲਾਹਾ ਹੇ ॥੧੦॥

मनि तनि हरि रविआ घट अंतरि मनि भीनै भगति सलाहा हे ॥१०॥

Mani tani hari raviaa ghat anttari mani bheenai bhagati salaahaa he ||10||

The Lord pervades his mind, body and heart; deep within, his mind is drenched with devotional worship and praise of the Lord. ||10||

ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਅਸੁਰ ਸੰਘਾਰਣੁ ॥

मेरा प्रभु साचा असुर संघारणु ॥

Meraa prbhu saachaa asur sangghaara(nn)u ||

My True Lord God is the Destroyer of demons.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਭਗਤਿ ਨਿਸਤਾਰਣੁ ॥

गुर कै सबदि भगति निसतारणु ॥

Gur kai sabadi bhagati nisataara(nn)u ||

Through the Word of the Guru's Shabad, His devotees are saved.

ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਸਦ ਹੀ ਸਾਚਾ ਸਿਰਿ ਸਾਹਾ ਪਾਤਿਸਾਹਾ ਹੇ ॥੧੧॥

मेरा प्रभु साचा सद ही साचा सिरि साहा पातिसाहा हे ॥११॥

Meraa prbhu saachaa sad hee saachaa siri saahaa paatisaahaa he ||11||

My True Lord God is forever True. He is the Emperor over the heads of kings. ||11||

ਸੇ ਭਗਤ ਸਚੇ ਤੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਏ ॥

से भगत सचे तेरै मनि भाए ॥

Se bhagat sache terai mani bhaae ||

True are those devotees, who are pleasing to Your Mind.

ਦਰਿ ਕੀਰਤਨੁ ਕਰਹਿ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਏ ॥

दरि कीरतनु करहि गुर सबदि सुहाए ॥

Dari keeratanu karahi gur sabadi suhaae ||

They sing the Kirtan of His Praises at His Door; they are embellished and exalted by the Word of the Guru's Shabad.

ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਅਨਦਿਨੁ ਗਾਵਹਿ ਨਿਰਧਨ ਕਾ ਨਾਮੁ ਵੇਸਾਹਾ ਹੇ ॥੧੨॥

साची बाणी अनदिनु गावहि निरधन का नामु वेसाहा हे ॥१२॥

Saachee baa(nn)ee anadinu gaavahi niradhan kaa naamu vesaahaa he ||12||

Night and day, they sing the True Word of His Bani. The Naam is the wealth of the poor. ||12||

ਜਿਨ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਵਿਛੋੜਹਿ ਨਾਹੀ ॥

जिन आपे मेलि विछोड़हि नाही ॥

Jin aape meli vichho(rr)ahi naahee ||

Those whom You unite, Lord, are never separated again.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਦਾ ਸਾਲਾਹੀ ॥

गुर कै सबदि सदा सालाही ॥

Gur kai sabadi sadaa saalaahee ||

Through the Word of the Guru's Shabad, they praise You forever.

ਸਭਨਾ ਸਿਰਿ ਤੂ ਏਕੋ ਸਾਹਿਬੁ ਸਬਦੇ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਾ ਹੇ ॥੧੩॥

सभना सिरि तू एको साहिबु सबदे नामु सलाहा हे ॥१३॥

Sabhanaa siri too eko saahibu sabade naamu salaahaa he ||13||

You are the One Lord and Master over all. Through the Shabad, the Naam is praised. ||13||

ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਤੁਧੁਨੋ ਕੋਈ ਨ ਜਾਣੀ ॥

बिनु सबदै तुधुनो कोई न जाणी ॥

Binu sabadai tudhuno koee na jaa(nn)ee ||

Without the Shabad, no one knows You.

ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਕਥੀ ਅਕਥ ਕਹਾਣੀ ॥

तुधु आपे कथी अकथ कहाणी ॥

Tudhu aape kathee akath kahaa(nn)ee ||

You Yourself speak the Unspoken Speech.

ਆਪੇ ਸਬਦੁ ਸਦਾ ਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪਿ ਸੰਬਾਹਾ ਹੇ ॥੧੪॥

आपे सबदु सदा गुरु दाता हरि नामु जपि स्मबाहा हे ॥१४॥

Aape sabadu sadaa guru daataa hari naamu japi sambbaahaa he ||14||

You Yourself are the Shabad forever, the Guru, the Great Giver; chanting the Lord's Name, You bestow Your treasure. ||14||

ਤੂ ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰਾ ॥

तू आपे करता सिरजणहारा ॥

Too aape karataa siraja(nn)ahaaraa ||

You Yourself are the Creator of the Universe.

ਤੇਰਾ ਲਿਖਿਆ ਕੋਇ ਨ ਮੇਟਣਹਾਰਾ ॥

तेरा लिखिआ कोइ न मेटणहारा ॥

Teraa likhiaa koi na meta(nn)ahaaraa ||

No one can erase what You have written.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਦੇਵਹਿ ਤੂ ਆਪੇ ਸਹਸਾ ਗਣਤ ਨ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੫॥

गुरमुखि नामु देवहि तू आपे सहसा गणत न ताहा हे ॥१५॥

Guramukhi naamu devahi too aape sahasaa ga(nn)at na taahaa he ||15||

You Yourself bless the Gurmukh with the Naam, who is no longer skeptical, and is not held to account. ||15||

ਭਗਤ ਸਚੇ ਤੇਰੈ ਦਰਵਾਰੇ ॥

भगत सचे तेरै दरवारे ॥

Bhagat sache terai daravaare ||

Your true devotees stand at the Door of Your Court.

ਸਬਦੇ ਸੇਵਨਿ ਭਾਇ ਪਿਆਰੇ ॥

सबदे सेवनि भाइ पिआरे ॥

Sabade sevani bhaai piaare ||

They serve the Shabad with love and affection.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਬੈਰਾਗੀ ਨਾਮੇ ਕਾਰਜੁ ਸੋਹਾ ਹੇ ॥੧੬॥੩॥੧੨॥

नानक नामि रते बैरागी नामे कारजु सोहा हे ॥१६॥३॥१२॥

Naanak naami rate bairaagee naame kaaraju sohaa he ||16||3||12||

O Nanak, those who are attuned to the Naam remain detached; through the Naam, their affairs are resolved. ||16||3||12||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥

मारू महला ३ ॥

Maaroo mahalaa 3 ||

Maaroo, Third Mehl:

ਮੇਰੈ ਪ੍ਰਭਿ ਸਾਚੈ ਇਕੁ ਖੇਲੁ ਰਚਾਇਆ ॥

मेरै प्रभि साचै इकु खेलु रचाइआ ॥

Merai prbhi saachai iku khelu rachaaiaa ||

My True Lord God has staged a play.

ਕੋਇ ਨ ਕਿਸ ਹੀ ਜੇਹਾ ਉਪਾਇਆ ॥

कोइ न किस ही जेहा उपाइआ ॥

Koi na kis hee jehaa upaaiaa ||

He has created no one like anyone else.

ਆਪੇ ਫਰਕੁ ਕਰੇ ਵੇਖਿ ਵਿਗਸੈ ਸਭਿ ਰਸ ਦੇਹੀ ਮਾਹਾ ਹੇ ॥੧॥

आपे फरकु करे वेखि विगसै सभि रस देही माहा हे ॥१॥

Aape pharaku kare vekhi vigasai sabhi ras dehee maahaa he ||1||

He made them different, and he gazes upon them with pleasure; he placed all the flavors in the body. ||1||

ਵਾਜੈ ਪਉਣੁ ਤੈ ਆਪਿ ਵਜਾਏ ॥

वाजै पउणु तै आपि वजाए ॥

Vaajai pau(nn)u tai aapi vajaae ||

You Yourself vibrate the beat of the breath.

ਸਿਵ ਸਕਤੀ ਦੇਹੀ ਮਹਿ ਪਾਏ ॥

सिव सकती देही महि पाए ॥

Siv sakatee dehee mahi paae ||

Shiva and Shakti, energy and matter - You have placed them into the body.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਉਲਟੀ ਹੋਵੈ ਗਿਆਨ ਰਤਨੁ ਸਬਦੁ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੨॥

गुर परसादी उलटी होवै गिआन रतनु सबदु ताहा हे ॥२॥

Gur parasaadee ulatee hovai giaan ratanu sabadu taahaa he ||2||

By Guru's Grace, one turns away from the world, and attains the jewel of spiritual wisdom, and the Word of the Shabad. ||2||

ਅੰਧੇਰਾ ਚਾਨਣੁ ਆਪੇ ਕੀਆ ॥

अंधेरा चानणु आपे कीआ ॥

Anddheraa chaana(nn)u aape keeaa ||

He Himself created darkness and light.

ਏਕੋ ਵਰਤੈ ਅਵਰੁ ਨ ਬੀਆ ॥

एको वरतै अवरु न बीआ ॥

Eko varatai avaru na beeaa ||

He alone is pervasive; there is no other at all.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ਕਮਲੁ ਬਿਗਸੈ ਬੁਧਿ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੩॥

गुर परसादी आपु पछाणै कमलु बिगसै बुधि ताहा हे ॥३॥

Gur parasaadee aapu pachhaa(nn)ai kamalu bigasai budhi taahaa he ||3||

One who realizes his own self - by Guru's Grace, the lotus of his mind blossoms forth. ||3||

ਅਪਣੀ ਗਹਣ ਗਤਿ ਆਪੇ ਜਾਣੈ ॥

अपणी गहण गति आपे जाणै ॥

Apa(nn)ee gaha(nn) gati aape jaa(nn)ai ||

Only He Himself knows His depth and extent.

ਹੋਰੁ ਲੋਕੁ ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਆਖਿ ਵਖਾਣੈ ॥

होरु लोकु सुणि सुणि आखि वखाणै ॥

Horu loku su(nn)i su(nn)i aakhi vakhaa(nn)ai ||

Other people can only listen and hear what is spoken and said.

ਗਿਆਨੀ ਹੋਵੈ ਸੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਸਾਚੀ ਸਿਫਤਿ ਸਲਾਹਾ ਹੇ ॥੪॥

गिआनी होवै सु गुरमुखि बूझै साची सिफति सलाहा हे ॥४॥

Giaanee hovai su guramukhi boojhai saachee siphati salaahaa he ||4||

One who is spiritually wise, understands himself as Gurmukh; he praises the True Lord. ||4||

ਦੇਹੀ ਅੰਦਰਿ ਵਸਤੁ ਅਪਾਰਾ ॥

देही अंदरि वसतु अपारा ॥

Dehee anddari vasatu apaaraa ||

Deep within the body is the priceless object.

ਆਪੇ ਕਪਟ ਖੁਲਾਵਣਹਾਰਾ ॥

आपे कपट खुलावणहारा ॥

Aape kapat khulaava(nn)ahaaraa ||

He Himself opens the doors.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਹਜੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵੈ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਬੁਝਾਹਾ ਹੇ ॥੫॥

गुरमुखि सहजे अम्रितु पीवै त्रिसना अगनि बुझाहा हे ॥५॥

Guramukhi sahaje ammmritu peevai trisanaa agani bujhaahaa he ||5||

The Gurmukh intuitively drinks in the Ambrosial Nectar, and the fire of desire is quenched. ||5||

ਸਭਿ ਰਸ ਦੇਹੀ ਅੰਦਰਿ ਪਾਏ ॥

सभि रस देही अंदरि पाए ॥

Sabhi ras dehee anddari paae ||

He placed all the flavors within the body.

ਵਿਰਲੇ ਕਉ ਗੁਰੁ ਸਬਦੁ ਬੁਝਾਏ ॥

विरले कउ गुरु सबदु बुझाए ॥

Virale kau guru sabadu bujhaae ||

How rare are those who understand, through the Word of the Guru's Shabad.

ਅੰਦਰੁ ਖੋਜੇ ਸਬਦੁ ਸਾਲਾਹੇ ਬਾਹਰਿ ਕਾਹੇ ਜਾਹਾ ਹੇ ॥੬॥

अंदरु खोजे सबदु सालाहे बाहरि काहे जाहा हे ॥६॥

Anddaru khoje sabadu saalaahe baahari kaahe jaahaa he ||6||

So search within yourself, and praise the Shabad. Why run around outside your self? ||6||

ਵਿਣੁ ਚਾਖੇ ਸਾਦੁ ਕਿਸੈ ਨ ਆਇਆ ॥

विणु चाखे सादु किसै न आइआ ॥

Vi(nn)u chaakhe saadu kisai na aaiaa ||

Without tasting, no one enjoys the flavor.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆਇਆ ॥

गुर कै सबदि अम्रितु पीआइआ ॥

Gur kai sabadi ammmritu peeaaiaa ||

Through the Word of the Guru's Shabad, one drinks in the Ambrosial Nectar.

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀ ਅਮਰਾ ਪਦੁ ਹੋਏ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਰਸੁ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੭॥

अम्रितु पी अमरा पदु होए गुर कै सबदि रसु ताहा हे ॥७॥

Ammmritu pee amaraa padu hoe gur kai sabadi rasu taahaa he ||7||

The Ambrosial Nectar is drunk, and the immoral status is obtained, when one obtains the sublime essence of the Guru's Shabad. ||7||

ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ਸੋ ਸਭਿ ਗੁਣ ਜਾਣੈ ॥

आपु पछाणै सो सभि गुण जाणै ॥

Aapu pachhaa(nn)ai so sabhi gu(nn) jaa(nn)ai ||

One who realizes himself, knows all virtues.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੈ ॥

गुर कै सबदि हरि नामु वखाणै ॥

Gur kai sabadi hari naamu vakhaa(nn)ai ||

Through the Word of the Guru's Shabad, he chants the Name of the Lord.

ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮਿ ਰਤਾ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਹਾ ਹੇ ॥੮॥

अनदिनु नामि रता दिनु राती माइआ मोहु चुकाहा हे ॥८॥

Anadinu naami rataa dinu raatee maaiaa mohu chukaahaa he ||8||

Night and day, he remains imbued with the Naam, day and night; he is rid of emotional attachment to Maya. ||8||

ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਪਾਏ ॥

गुर सेवा ते सभु किछु पाए ॥

Gur sevaa te sabhu kichhu paae ||

Serving the Guru, all things are obtained;

ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਆਪੁ ਗਵਾਏ ॥

हउमै मेरा आपु गवाए ॥

Haumai meraa aapu gavaae ||

Egotism, possessiveness and self-conceit are taken away.

ਆਪੇ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਸੁਖਦਾਤਾ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਸੋਹਾ ਹੇ ॥੯॥

आपे क्रिपा करे सुखदाता गुर कै सबदे सोहा हे ॥९॥

Aape kripaa kare sukhadaataa gur kai sabade sohaa he ||9||

The Lord, the Giver of peace Himself grants His Grace; He exalts and adorns with the Word of the Guru's Shabad. ||9||

ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਹੈ ਬਾਣੀ ॥

गुर का सबदु अम्रित है बाणी ॥

Gur kaa sabadu ammmrit hai baa(nn)ee ||

The Guru's Shabad is the Ambrosial Bani.

ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੀ ॥

अनदिनु हरि का नामु वखाणी ॥

Anadinu hari kaa naamu vakhaa(nn)ee ||

Night and day, chant the Name of the Lord.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਚਾ ਵਸੈ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਸੋ ਘਟੁ ਨਿਰਮਲੁ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੦॥

हरि हरि सचा वसै घट अंतरि सो घटु निरमलु ताहा हे ॥१०॥

Hari hari sachaa vasai ghat anttari so ghatu niramalu taahaa he ||10||

That heart becomes immaculate, which is filled with the True Lord, Har, Har. ||10||

ਸੇਵਕ ਸੇਵਹਿ ਸਬਦਿ ਸਲਾਹਹਿ ॥

सेवक सेवहि सबदि सलाहहि ॥

Sevak sevahi sabadi salaahahi ||

His servants serve, and praise His Shabad.

ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ॥

सदा रंगि राते हरि गुण गावहि ॥

Sadaa ranggi raate hari gu(nn) gaavahi ||

Imbued forever with the color of His Love, they sing the Glorious Praises of the Lord.

ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਏ ਪਰਮਲ ਵਾਸੁ ਮਨਿ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੧॥

आपे बखसे सबदि मिलाए परमल वासु मनि ताहा हे ॥११॥

Aape bakhase sabadi milaae paramal vaasu mani taahaa he ||11||

He Himself forgives, and unites them with the Shabad; the fragrance of sandalwood permeates their minds. ||11||

ਸਬਦੇ ਅਕਥੁ ਕਥੇ ਸਾਲਾਹੇ ॥

सबदे अकथु कथे सालाहे ॥

Sabade akathu kathe saalaahe ||

Through the Shabad, they speak the Unspoken, and praise the Lord.

ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭ ਸਾਚੇ ਵੇਪਰਵਾਹੇ ॥

मेरे प्रभ साचे वेपरवाहे ॥

Mere prbh saache veparavaahe ||

My True Lord God is self-sufficient.

ਆਪੇ ਗੁਣਦਾਤਾ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਏ ਸਬਦੈ ਕਾ ਰਸੁ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੨॥

आपे गुणदाता सबदि मिलाए सबदै का रसु ताहा हे ॥१२॥

Aape gu(nn)adaataa sabadi milaae sabadai kaa rasu taahaa he ||12||

The Giver of virtue Himself unites them with the Shabad; they enjoy the sublime essence of the Shabad. ||12||

ਮਨਮੁਖੁ ਭੂਲਾ ਠਉਰ ਨ ਪਾਏ ॥

मनमुखु भूला ठउर न पाए ॥

Manamukhu bhoolaa thaur na paae ||

The confused, self-willed manmukhs find no place of rest.

ਜੋ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਸੁ ਕਰਮ ਕਮਾਏ ॥

जो धुरि लिखिआ सु करम कमाए ॥

Jo dhuri likhiaa su karam kamaae ||

They do those deeds which they are pre-destined to do.

ਬਿਖਿਆ ਰਾਤੇ ਬਿਖਿਆ ਖੋਜੈ ਮਰਿ ਜਨਮੈ ਦੁਖੁ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੩॥

बिखिआ राते बिखिआ खोजै मरि जनमै दुखु ताहा हे ॥१३॥

Bikhiaa raate bikhiaa khojai mari janamai dukhu taahaa he ||13||

Imbued with poison, they search out poison, and suffer the pains of death and rebirth. ||13||

ਆਪੇ ਆਪਿ ਆਪਿ ਸਾਲਾਹੇ ॥

आपे आपि आपि सालाहे ॥

Aape aapi aapi saalaahe ||

He Himself praises Himself.

ਤੇਰੇ ਗੁਣ ਪ੍ਰਭ ਤੁਝ ਹੀ ਮਾਹੇ ॥

तेरे गुण प्रभ तुझ ही माहे ॥

Tere gu(nn) prbh tujh hee maahe ||

Your Glorious Virtues are within You alone, God.

ਤੂ ਆਪਿ ਸਚਾ ਤੇਰੀ ਬਾਣੀ ਸਚੀ ਆਪੇ ਅਲਖੁ ਅਥਾਹਾ ਹੇ ॥੧੪॥

तू आपि सचा तेरी बाणी सची आपे अलखु अथाहा हे ॥१४॥

Too aapi sachaa teree baa(nn)ee sachee aape alakhu athaahaa he ||14||

You Yourself are True, and True is the Word of Your Bani. You Yourself are invisible and unknowable. ||14||

ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਦਾਤੇ ਕੋਇ ਨ ਪਾਏ ॥

बिनु गुर दाते कोइ न पाए ॥

Binu gur daate koi na paae ||

Without the Guru, the Giver, no one finds the Lord,

ਲਖ ਕੋਟੀ ਜੇ ਕਰਮ ਕਮਾਏ ॥

लख कोटी जे करम कमाए ॥

Lakh kotee je karam kamaae ||

Though one may make hundreds of thousands and millions of attempts.

ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਵਸਿਆ ਸਬਦੇ ਸਚੁ ਸਾਲਾਹਾ ਹੇ ॥੧੫॥

गुर किरपा ते घट अंतरि वसिआ सबदे सचु सालाहा हे ॥१५॥

Gur kirapaa te ghat anttari vasiaa sabade sachu saalaahaa he ||15||

By Guru's Grace, He dwells deep within the heart; through the Shabad, praise the True Lord. ||15||

ਸੇ ਜਨ ਮਿਲੇ ਧੁਰਿ ਆਪਿ ਮਿਲਾਏ ॥

से जन मिले धुरि आपि मिलाए ॥

Se jan mile dhuri aapi milaae ||

They alone meet Him, whom the Lord unites with Himself.

ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਏ ॥

साची बाणी सबदि सुहाए ॥

Saachee baa(nn)ee sabadi suhaae ||

They are adorned and exalted with the True Word of His Bani, and the Shabad.

ਨਾਨਕ ਜਨੁ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਨਿਤ ਸਾਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵਹ ਗੁਣੀ ਸਮਾਹਾ ਹੇ ॥੧੬॥੪॥੧੩॥

नानक जनु गुण गावै नित साचे गुण गावह गुणी समाहा हे ॥१६॥४॥१३॥

Naanak janu gu(nn) gaavai nit saache gu(nn) gaavah gu(nn)ee samaahaa he ||16||4||13||

Servant Nanak continually sings the Glorious Praises of the True Lord; singing His Glories, he is immersed in the Glorious Lord of Virtue. ||16||4||13||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥

मारू महला ३ ॥

Maaroo mahalaa 3 ||

Maaroo, Third Mehl:

ਨਿਹਚਲੁ ਏਕੁ ਸਦਾ ਸਚੁ ਸੋਈ ॥

निहचलु एकु सदा सचु सोई ॥

Nihachalu eku sadaa sachu soee ||

The One Lord is eternal and unchanging, forever True.

ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਸੋਝੀ ਹੋਈ ॥

पूरे गुर ते सोझी होई ॥

Poore gur te sojhee hoee ||

Through the Perfect Guru, this understanding is obtained.

ਹਰਿ ਰਸਿ ਭੀਨੇ ਸਦਾ ਧਿਆਇਨਿ ਗੁਰਮਤਿ ਸੀਲੁ ਸੰਨਾਹਾ ਹੇ ॥੧॥

हरि रसि भीने सदा धिआइनि गुरमति सीलु संनाहा हे ॥१॥

Hari rasi bheene sadaa dhiaaini guramati seelu sannaahaa he ||1||

Those who are drenched with the sublime essence of the Lord, meditate forever on Him; following the Guru's Teachings, they obtain the armor of humility. ||1||

ਅੰਦਰਿ ਰੰਗੁ ਸਦਾ ਸਚਿਆਰਾ ॥

अंदरि रंगु सदा सचिआरा ॥

Anddari ranggu sadaa sachiaaraa ||

Deep within, they love the True Lord forever.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਪਿਆਰਾ ॥

गुर कै सबदि हरि नामि पिआरा ॥

Gur kai sabadi hari naami piaaraa ||

Through the Word of the Guru's Shabad, they love the Lord's Name.

ਨਉ ਨਿਧਿ ਨਾਮੁ ਵਸਿਆ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਛੋਡਿਆ ਮਾਇਆ ਕਾ ਲਾਹਾ ਹੇ ॥੨॥

नउ निधि नामु वसिआ घट अंतरि छोडिआ माइआ का लाहा हे ॥२॥

Nau nidhi naamu vasiaa ghat anttari chhodiaa maaiaa kaa laahaa he ||2||

The Naam, the embodiment of the nine treasures, abides within their hearts; they renounce the profit of Maya. ||2||

ਰਈਅਤਿ ਰਾਜੇ ਦੁਰਮਤਿ ਦੋਈ ॥

रईअति राजे दुरमति दोई ॥

Raeeati raaje duramati doee ||

Both the king and his subjects are involved in evil-mindedness and duality.

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਏਕੁ ਨ ਹੋਈ ॥

बिनु सतिगुर सेवे एकु न होई ॥

Binu satigur seve eku na hoee ||

Without serving the True Guru, they do not become one with the Lord.

ਏਕੁ ਧਿਆਇਨਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਨਿ ਨਿਹਚਲੁ ਰਾਜੁ ਤਿਨਾਹਾ ਹੇ ॥੩॥

एकु धिआइनि सदा सुखु पाइनि निहचलु राजु तिनाहा हे ॥३॥

Eku dhiaaini sadaa sukhu paaini nihachalu raaju tinaahaa he ||3||

Those who meditate on the One Lord find eternal peace. Their power is eternal and unfailing. ||3||

ਆਵਣੁ ਜਾਣਾ ਰਖੈ ਨ ਕੋਈ ॥

आवणु जाणा रखै न कोई ॥

Aava(nn)u jaa(nn)aa rakhai na koee ||

No one can save them from coming and going.

ਜੰਮਣੁ ਮਰਣੁ ਤਿਸੈ ਤੇ ਹੋਈ ॥

जमणु मरणु तिसै ते होई ॥

Jamma(nn)u mara(nn)u tisai te hoee ||

Birth and death come from Him.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚਾ ਸਦਾ ਧਿਆਵਹੁ ਗਤਿ ਮੁਕਤਿ ਤਿਸੈ ਤੇ ਪਾਹਾ ਹੇ ॥੪॥

गुरमुखि साचा सदा धिआवहु गति मुकति तिसै ते पाहा हे ॥४॥

Guramukhi saachaa sadaa dhiaavahu gati mukati tisai te paahaa he ||4||

The Gurmukh meditates forever on the True Lord. Emancipation and liberation are obtained from Him. ||4||

ਸਚੁ ਸੰਜਮੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੁਆਰੈ ॥

सचु संजमु सतिगुरू दुआरै ॥

Sachu sanjjamu satiguroo duaarai ||

Truth and self-control are found through the Door of the True Guru.

ਹਉਮੈ ਕ੍ਰੋਧੁ ਸਬਦਿ ਨਿਵਾਰੈ ॥

हउमै क्रोधु सबदि निवारै ॥

Haumai krodhu sabadi nivaarai ||

Egotism and anger are silenced through the Shabad.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਸੀਲੁ ਸੰਤੋਖੁ ਸਭੁ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੫॥

सतिगुरु सेवि सदा सुखु पाईऐ सीलु संतोखु सभु ताहा हे ॥५॥

Satiguru sevi sadaa sukhu paaeeai seelu santtokhu sabhu taahaa he ||5||

Serving the True Guru, lasting peace is found; humility and contentment all come from Him. ||5||

ਹਉਮੈ ਮੋਹੁ ਉਪਜੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥

हउमै मोहु उपजै संसारा ॥

Haumai mohu upajai sanssaaraa ||

Out of egotism and attachment, the Universe welled up.

ਸਭੁ ਜਗੁ ਬਿਨਸੈ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਾ ॥

सभु जगु बिनसै नामु विसारा ॥

Sabhu jagu binasai naamu visaaraa ||

Forgetting the Naam, the Name of the Lord, all the world perishes.

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਨਾਮੁ ਨ ਪਾਈਐ ਨਾਮੁ ਸਚਾ ਜਗਿ ਲਾਹਾ ਹੇ ॥੬॥

बिनु सतिगुर सेवे नामु न पाईऐ नामु सचा जगि लाहा हे ॥६॥

Binu satigur seve naamu na paaeeai naamu sachaa jagi laahaa he ||6||

Without serving the True Guru, the Naam is not obtained. The Naam is the True profit in this world. ||6||

ਸਚਾ ਅਮਰੁ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਇਆ ॥

सचा अमरु सबदि सुहाइआ ॥

Sachaa amaru sabadi suhaaiaa ||

True is His Will, beauteous and pleasing through the Word of the Shabad.

ਪੰਚ ਸਬਦ ਮਿਲਿ ਵਾਜਾ ਵਾਇਆ ॥

पंच सबद मिलि वाजा वाइआ ॥

Pancch sabad mili vaajaa vaaiaa ||

The Panch Shabad, the five primal sounds, vibrate and resonate.

ਸਦਾ ਕਾਰਜੁ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਸੁਹੇਲਾ ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਕਾਰਜੁ ਕੇਹਾ ਹੇ ॥੭॥

सदा कारजु सचि नामि सुहेला बिनु सबदै कारजु केहा हे ॥७॥

Sadaa kaaraju sachi naami suhelaa binu sabadai kaaraju kehaa he ||7||

Through the True Name, one's actions are forever embellished. Without the Shabad, what can anyone do? ||7||

ਖਿਨ ਮਹਿ ਹਸੈ ਖਿਨ ਮਹਿ ਰੋਵੈ ॥

खिन महि हसै खिन महि रोवै ॥

Khin mahi hasai khin mahi rovai ||

One instant, he laughs, and the next instant, he cries.

ਦੂਜੀ ਦੁਰਮਤਿ ਕਾਰਜੁ ਨ ਹੋਵੈ ॥

दूजी दुरमति कारजु न होवै ॥

Doojee duramati kaaraju na hovai ||

Because of duality and evil-mindedness, his affairs are not resolved.

ਸੰਜੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਕਰਤੈ ਲਿਖਿ ਪਾਏ ਕਿਰਤੁ ਨ ਚਲੈ ਚਲਾਹਾ ਹੇ ॥੮॥

संजोगु विजोगु करतै लिखि पाए किरतु न चलै चलाहा हे ॥८॥

Sanjjogu vijogu karatai likhi paae kiratu na chalai chalaahaa he ||8||

Union and separation are pre-ordained by the Creator. Actions already committed cannot be taken back. ||8||

ਜੀਵਨ ਮੁਕਤਿ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਕਮਾਏ ॥

जीवन मुकति गुर सबदु कमाए ॥

Jeevan mukati gur sabadu kamaae ||

One who lives the Word of the Guru's Shabad becomes Jivan Mukta - liberated while yet alive.

ਹਰਿ ਸਿਉ ਸਦ ਹੀ ਰਹੈ ਸਮਾਏ ॥

हरि सिउ सद ही रहै समाए ॥

Hari siu sad hee rahai samaae ||

He remains forever immersed in the Lord.

ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਨ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੯॥

गुर किरपा ते मिलै वडिआई हउमै रोगु न ताहा हे ॥९॥

Gur kirapaa te milai vadiaaee haumai rogu na taahaa he ||9||

By Guru's Grace, one is blessed with glorious greatness; he is not afflicted by the disease of egotism. ||9||

ਰਸ ਕਸ ਖਾਏ ਪਿੰਡੁ ਵਧਾਏ ॥

रस कस खाए पिंडु वधाए ॥

Ras kas khaae pinddu vadhaae ||

Eating tasty delicacies, he fattens up his body

ਭੇਖ ਕਰੈ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਨ ਕਮਾਏ ॥

भेख करै गुर सबदु न कमाए ॥

Bhekh karai gur sabadu na kamaae ||

And wears religious robes, but he does not live to the Word of the Guru's Shabad.

ਅੰਤਰਿ ਰੋਗੁ ਮਹਾ ਦੁਖੁ ਭਾਰੀ ਬਿਸਟਾ ਮਾਹਿ ਸਮਾਹਾ ਹੇ ॥੧੦॥

अंतरि रोगु महा दुखु भारी बिसटा माहि समाहा हे ॥१०॥

Anttari rogu mahaa dukhu bhaaree bisataa maahi samaahaa he ||10||

Deep with the nucleus of his being is the great disease; he suffers terrible pain, and eventually sinks into the manure. ||10||

ਬੇਦ ਪੜਹਿ ਪੜਿ ਬਾਦੁ ਵਖਾਣਹਿ ॥

बेद पड़हि पड़ि बादु वखाणहि ॥

Bed pa(rr)ahi pa(rr)i baadu vakhaa(nn)ahi ||

He reads and studies the Vedas, and argues about them;

ਘਟ ਮਹਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਤਿਸੁ ਸਬਦਿ ਨ ਪਛਾਣਹਿ ॥

घट महि ब्रहमु तिसु सबदि न पछाणहि ॥

Ghat mahi brhamu tisu sabadi na pachhaa(nn)ahi ||

God is within his own heart, but he does not recognize the Word of the Shabad.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਤਤੁ ਬਿਲੋਵੈ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੧॥

गुरमुखि होवै सु ततु बिलोवै रसना हरि रसु ताहा हे ॥११॥

Guramukhi hovai su tatu bilovai rasanaa hari rasu taahaa he ||11||

One who becomes Gurmukh churns the essence of reality; his tongue savors the sublime essence of the Lord. ||11||

ਘਰਿ ਵਥੁ ਛੋਡਹਿ ਬਾਹਰਿ ਧਾਵਹਿ ॥

घरि वथु छोडहि बाहरि धावहि ॥

Ghari vathu chhodahi baahari dhaavahi ||

Those who forsake the object within their own hearts, wander outside.

ਮਨਮੁਖ ਅੰਧੇ ਸਾਦੁ ਨ ਪਾਵਹਿ ॥

मनमुख अंधे सादु न पावहि ॥

Manamukh anddhe saadu na paavahi ||

The blind, self-willed manmukhs do not taste the flavor of God.

ਅਨ ਰਸ ਰਾਤੀ ਰਸਨਾ ਫੀਕੀ ਬੋਲੇ ਹਰਿ ਰਸੁ ਮੂਲਿ ਨ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੨॥

अन रस राती रसना फीकी बोले हरि रसु मूलि न ताहा हे ॥१२॥

An ras raatee rasanaa pheekee bole hari rasu mooli na taahaa he ||12||

Imbued with the taste of another, their tongues speak tasteless, insipid words. They never taste the sublime essence of the Lord. ||12||

ਮਨਮੁਖ ਦੇਹੀ ਭਰਮੁ ਭਤਾਰੋ ॥

मनमुख देही भरमु भतारो ॥

Manamukh dehee bharamu bhataaro ||

The self-willed manmukh has doubt as his spouse.

ਦੁਰਮਤਿ ਮਰੈ ਨਿਤ ਹੋਇ ਖੁਆਰੋ ॥

दुरमति मरै नित होइ खुआरो ॥

Duramati marai nit hoi khuaaro ||

He dies of evil-mindedness, and suffers forever.

ਕਾਮਿ ਕ੍ਰੋਧਿ ਮਨੁ ਦੂਜੈ ਲਾਇਆ ਸੁਪਨੈ ਸੁਖੁ ਨ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੩॥

कामि क्रोधि मनु दूजै लाइआ सुपनै सुखु न ताहा हे ॥१३॥

Kaami krodhi manu doojai laaiaa supanai sukhu na taahaa he ||13||

His mind is attached to sexual desire, anger and duality, and he does not find peace, even in dreams. ||13||

ਕੰਚਨ ਦੇਹੀ ਸਬਦੁ ਭਤਾਰੋ ॥

कंचन देही सबदु भतारो ॥

Kancchan dehee sabadu bhataaro ||

The body becomes golden, with the Word of the Shabad as its spouse.

ਅਨਦਿਨੁ ਭੋਗ ਭੋਗੇ ਹਰਿ ਸਿਉ ਪਿਆਰੋ ॥

अनदिनु भोग भोगे हरि सिउ पिआरो ॥

Anadinu bhog bhoge hari siu piaaro ||

Night and day, enjoy the enjoyments, and be in love with the Lord.

ਮਹਲਾ ਅੰਦਰਿ ਗੈਰ ਮਹਲੁ ਪਾਏ ਭਾਣਾ ਬੁਝਿ ਸਮਾਹਾ ਹੇ ॥੧੪॥

महला अंदरि गैर महलु पाए भाणा बुझि समाहा हे ॥१४॥

Mahalaa anddari gair mahalu paae bhaa(nn)aa bujhi samaahaa he ||14||

Deep within the mansion of the self, one finds the Lord, who transcends this mansion. Realizing His Will, we merge in Him. ||14||

ਆਪੇ ਦੇਵੈ ਦੇਵਣਹਾਰਾ ॥

आपे देवै देवणहारा ॥

Aape devai deva(nn)ahaaraa ||

The Great Giver Himself gives.

ਤਿਸੁ ਆਗੈ ਨਹੀ ਕਿਸੈ ਕਾ ਚਾਰਾ ॥

तिसु आगै नही किसै का चारा ॥

Tisu aagai nahee kisai kaa chaaraa ||

No one has any power to stand against Him.

ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਏ ਤਿਸ ਦਾ ਸਬਦੁ ਅਥਾਹਾ ਹੇ ॥੧੫॥

आपे बखसे सबदि मिलाए तिस दा सबदु अथाहा हे ॥१५॥

Aape bakhase sabadi milaae tis daa sabadu athaahaa he ||15||

He Himself forgives, and unites us with the Shabad; The Word of His Shabad is unfathomable. ||15||

ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭੁ ਹੈ ਤਿਸੁ ਕੇਰਾ ॥

जीउ पिंडु सभु है तिसु केरा ॥

Jeeu pinddu sabhu hai tisu keraa ||

Body and soul, all belong to Him.

ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਠਾਕੁਰੁ ਮੇਰਾ ॥

सचा साहिबु ठाकुरु मेरा ॥

Sachaa saahibu thaakuru meraa ||

The True Lord is my only Lord and Master.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਬਾਣੀ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਜਪੁ ਜਾਪਿ ਸਮਾਹਾ ਹੇ ॥੧੬॥੫॥੧੪॥

नानक गुरबाणी हरि पाइआ हरि जपु जापि समाहा हे ॥१६॥५॥१४॥

Naanak gurabaa(nn)ee hari paaiaa hari japu jaapi samaahaa he ||16||5||14||

O Nanak, through the Word of the Guru's Bani, I have found the Lord. Chanting the Lord's Chant, I merge in Him. ||16||5||14||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥

मारू महला ३ ॥

Maaroo mahalaa 3 ||

Maaroo, Third Mehl:

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਦ ਬੇਦ ਬੀਚਾਰੁ ॥

गुरमुखि नाद बेद बीचारु ॥

Guramukhi naad bed beechaaru ||

The Gurmukh contemplates the sound current of the Naad instead of the Vedas.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਆਪਾਰੁ ॥

गुरमुखि गिआनु धिआनु आपारु ॥

Guramukhi giaanu dhiaanu aapaaru ||

The Gurmukh attains infinite spiritual wisdom and meditation.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਾਰ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੂਰਾ ਪਾਇਦਾ ॥੧॥

गुरमुखि कार करे प्रभ भावै गुरमुखि पूरा पाइदा ॥१॥

Guramukhi kaar kare prbh bhaavai guramukhi pooraa paaidaa ||1||

The Gurmukh acts in harmony with God's Will; the Gurmukh finds perfection. ||1||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨੂਆ ਉਲਟਿ ਪਰਾਵੈ ॥

गुरमुखि मनूआ उलटि परावै ॥

Guramukhi manooaa ulati paraavai ||

The mind of the Gurmukh turns away from the world.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਾਣੀ ਨਾਦੁ ਵਜਾਵੈ ॥

गुरमुखि बाणी नादु वजावै ॥

Guramukhi baa(nn)ee naadu vajaavai ||

The Gurmukh vibrates the Naad, the sound current of the Guru's Bani.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚਿ ਰਤੇ ਬੈਰਾਗੀ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਪਾਇਦਾ ॥੨॥

गुरमुखि सचि रते बैरागी निज घरि वासा पाइदा ॥२॥

Guramukhi sachi rate bairaagee nij ghari vaasaa paaidaa ||2||

The Gurmukh, attuned to the Truth, remains detached, and dwells in the home of the self deep within. ||2||

ਗੁਰ ਕੀ ਸਾਖੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਭਾਖੀ ॥

गुर की साखी अम्रित भाखी ॥

Gur kee saakhee ammmrit bhaakhee ||

I speak the Ambrosial Teachings of the Guru.

ਸਚੈ ਸਬਦੇ ਸਚੁ ਸੁਭਾਖੀ ॥

सचै सबदे सचु सुभाखी ॥

Sachai sabade sachu subhaakhee ||

I lovingly chant the Truth, through the True Word of the Shabad.

ਸਦਾ ਸਚਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਮਨੁ ਮੇਰਾ ਸਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਇਦਾ ॥੩॥

सदा सचि रंगि राता मनु मेरा सचे सचि समाइदा ॥३॥

Sadaa sachi ranggi raataa manu meraa sache sachi samaaidaa ||3||

My mind remains forever imbued with the Love of the True Lord. I am immersed in the Truest of the True. ||3||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਸਤ ਸਰਿ ਨਾਵੈ ॥

गुरमुखि मनु निरमलु सत सरि नावै ॥

Guramukhi manu niramalu sat sari naavai ||

Immaculate and pure is the mind of the Gurmukh, who bathes in the Pool of Truth.

ਮੈਲੁ ਨ ਲਾਗੈ ਸਚਿ ਸਮਾਵੈ ॥

मैलु न लागै सचि समावै ॥

Mailu na laagai sachi samaavai ||

No filth attaches to him; he merges in the True Lord.

ਸਚੋ ਸਚੁ ਕਮਾਵੈ ਸਦ ਹੀ ਸਚੀ ਭਗਤਿ ਦ੍ਰਿੜਾਇਦਾ ॥੪॥

सचो सचु कमावै सद ही सची भगति द्रिड़ाइदा ॥४॥

Sacho sachu kamaavai sad hee sachee bhagati dri(rr)aaidaa ||4||

He truly practices Truth forever; true devotion is implanted within him. ||4||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਬੈਣੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਨੈਣੀ ॥

गुरमुखि सचु बैणी गुरमुखि सचु नैणी ॥

Guramukhi sachu bai(nn)ee guramukhi sachu nai(nn)ee ||

True is the speech of the Gurmukh; true are the eyes of the Gurmukh.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਕਮਾਵੈ ਕਰਣੀ ॥

गुरमुखि सचु कमावै करणी ॥

Guramukhi sachu kamaavai kara(nn)ee ||

The Gurmukh practices and lives the Truth.

ਸਦ ਹੀ ਸਚੁ ਕਹੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਅਵਰਾ ਸਚੁ ਕਹਾਇਦਾ ॥੫॥

सद ही सचु कहै दिनु राती अवरा सचु कहाइदा ॥५॥

Sad hee sachu kahai dinu raatee avaraa sachu kahaaidaa ||5||

He speaks the Truth forever, day and night, and inspires others to speak the Truth. ||5||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੀ ਊਤਮ ਬਾਣੀ ॥

गुरमुखि सची ऊतम बाणी ॥

Guramukhi sachee utam baa(nn)ee ||

True and exalted is the speech of the Gurmukh.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੋ ਸਚੁ ਵਖਾਣੀ ॥

गुरमुखि सचो सचु वखाणी ॥

Guramukhi sacho sachu vakhaa(nn)ee ||

The Gurmukh speaks Truth, only Truth.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦ ਸੇਵਹਿ ਸਚੋ ਸਚਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਇਦਾ ॥੬॥

गुरमुखि सद सेवहि सचो सचा गुरमुखि सबदु सुणाइदा ॥६॥

Guramukhi sad sevahi sacho sachaa guramukhi sabadu su(nn)aaidaa ||6||

The Gurmukh serves the Truest of the True forever; the Gurmukh proclaims the Word of the Shabad. ||6||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਸੋਝੀ ਪਾਏ ॥

गुरमुखि होवै सु सोझी पाए ॥

Guramukhi hovai su sojhee paae ||

One who becomes Gurmukh understands.

ਹਉਮੈ ਮਾਇਆ ਭਰਮੁ ਗਵਾਏ ॥

हउमै माइआ भरमु गवाए ॥

Haumai maaiaa bharamu gavaae ||

He rids himself of egotism, Maya and doubt.

ਗੁਰ ਕੀ ਪਉੜੀ ਊਤਮ ਊਚੀ ਦਰਿ ਸਚੈ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇਦਾ ॥੭॥

गुर की पउड़ी ऊतम ऊची दरि सचै हरि गुण गाइदा ॥७॥

Gur kee pau(rr)ee utam uchee dari sachai hari gu(nn) gaaidaa ||7||

He ascends the sublime, exalted ladder of the Guru, and he sings the Glorious Praises of the Lord at His True Door. ||7||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਸੰਜਮੁ ਕਰਣੀ ਸਾਰੁ ॥

गुरमुखि सचु संजमु करणी सारु ॥

Guramukhi sachu sanjjamu kara(nn)ee saaru ||

The Gurmukh practices true self-control, and acts in excellence.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਏ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥

गुरमुखि पाए मोख दुआरु ॥

Guramukhi paae mokh duaaru ||

The Gurmukh obtains the gate of salvation.

ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਸਮਾਇਦਾ ॥੮॥

भाइ भगति सदा रंगि राता आपु गवाइ समाइदा ॥८॥

Bhaai bhagati sadaa ranggi raataa aapu gavaai samaaidaa ||8||

Through loving devotion, he remains forever imbued with the Lord's Love; eradicating self-conceit, he merges in the Lord. ||8||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਮਨੁ ਖੋਜਿ ਸੁਣਾਏ ॥

गुरमुखि होवै मनु खोजि सुणाए ॥

Guramukhi hovai manu khoji su(nn)aae ||

One who becomes Gurmukh examines his own mind, and instructs others.

ਸਚੈ ਨਾਮਿ ਸਦਾ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥

सचै नामि सदा लिव लाए ॥

Sachai naami sadaa liv laae ||

He is lovingly attuned to the True Name forever.

ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ਕਰਸੀ ਜੋ ਸਚੇ ਮਨਿ ਭਾਇਦਾ ॥੯॥

जो तिसु भावै सोई करसी जो सचे मनि भाइदा ॥९॥

Jo tisu bhaavai soee karasee jo sache mani bhaaidaa ||9||

They act in harmony with the Mind of the True Lord. ||9||

ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸਤਿਗੁਰੂ ਮਿਲਾਏ ॥

जा तिसु भावै सतिगुरू मिलाए ॥

Jaa tisu bhaavai satiguroo milaae ||

As it pleases His Will, He unites us with the True Guru.

ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਾ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥

जा तिसु भावै ता मंनि वसाए ॥

Jaa tisu bhaavai taa manni vasaae ||

As it pleases His Will, He comes to dwell within the mind.

ਆਪਣੈ ਭਾਣੈ ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਭਾਣੈ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਦਾ ॥੧੦॥

आपणै भाणै सदा रंगि राता भाणै मंनि वसाइदा ॥१०॥

Aapa(nn)ai bhaa(nn)ai sadaa ranggi raataa bhaa(nn)ai manni vasaaidaa ||10||

As it pleases His Will, He imbues us with His Love; as it pleases His Will, He comes to dwell in the mind. ||10||

ਮਨਹਠਿ ਕਰਮ ਕਰੇ ਸੋ ਛੀਜੈ ॥

मनहठि करम करे सो छीजै ॥

Manahathi karam kare so chheejai ||

Those who act stubborn-mindedly are destroyed.

ਬਹੁਤੇ ਭੇਖ ਕਰੇ ਨਹੀ ਭੀਜੈ ॥

बहुते भेख करे नही भीजै ॥

Bahute bhekh kare nahee bheejai ||

Wearing all sorts of religious robes, they do not please the Lord.

ਬਿਖਿਆ ਰਾਤੇ ਦੁਖੁ ਕਮਾਵਹਿ ਦੁਖੇ ਦੁਖਿ ਸਮਾਇਦਾ ॥੧੧॥

बिखिआ राते दुखु कमावहि दुखे दुखि समाइदा ॥११॥

Bikhiaa raate dukhu kamaavahi dukhe dukhi samaaidaa ||11||

Tinged by corruption, they earn only pain; they are immersed in pain. ||11||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਸੁਖੁ ਕਮਾਏ ॥

गुरमुखि होवै सु सुखु कमाए ॥

Guramukhi hovai su sukhu kamaae ||

One who becomes Gurmukh earns peace.

ਮਰਣ ਜੀਵਣ ਕੀ ਸੋਝੀ ਪਾਏ ॥

मरण जीवण की सोझी पाए ॥

Mara(nn) jeeva(nn) kee sojhee paae ||

He comes to understand death and birth.

ਮਰਣੁ ਜੀਵਣੁ ਜੋ ਸਮ ਕਰਿ ਜਾਣੈ ਸੋ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਇਦਾ ॥੧੨॥

मरणु जीवणु जो सम करि जाणै सो मेरे प्रभ भाइदा ॥१२॥

Mara(nn)u jeeva(nn)u jo sam kari jaa(nn)ai so mere prbh bhaaidaa ||12||

One who looks alike upon death and birth, is pleasing to my God. ||12||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਰਹਿ ਸੁ ਹਹਿ ਪਰਵਾਣੁ ॥

गुरमुखि मरहि सु हहि परवाणु ॥

Guramukhi marahi su hahi paravaa(nn)u ||

The Gurmukh, while remaining dead, is respected and approved.

ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣੁ ॥

आवण जाणा सबदु पछाणु ॥

Aava(nn) jaa(nn)aa sabadu pachhaa(nn)u ||

He realizes that coming and going are according to God's Will.

ਮਰੈ ਨ ਜੰਮੈ ਨਾ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ਮਨ ਹੀ ਮਨਹਿ ਸਮਾਇਦਾ ॥੧੩॥

मरै न जमै ना दुखु पाए मन ही मनहि समाइदा ॥१३॥

Marai na jammai naa dukhu paae man hee manahi samaaidaa ||13||

He does not die, he is not reborn, and he does not suffer in pain; his mind merges in the Mind of God. ||13||

ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਜਿਨੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ॥

से वडभागी जिनी सतिगुरु पाइआ ॥

Se vadabhaagee jinee satiguru paaiaa ||

Very fortunate are those who find the True Guru.

ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥

हउमै विचहु मोहु चुकाइआ ॥

Haumai vichahu mohu chukaaiaa ||

They eradicate egotism and attachment from within.

ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਫਿਰਿ ਮੈਲੁ ਨ ਲਾਗੈ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸੋਭਾ ਪਾਇਦਾ ॥੧੪॥

मनु निरमलु फिरि मैलु न लागै दरि सचै सोभा पाइदा ॥१४॥

Manu niramalu phiri mailu na laagai dari sachai sobhaa paaidaa ||14||

Their minds are immaculate, and they are never again stained with filth. They are honored at the Door of the True Court. ||14||

ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਆਪੇ ॥

आपे करे कराए आपे ॥

Aape kare karaae aape ||

He Himself acts, and inspires all to act.

ਆਪੇ ਵੇਖੈ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪੇ ॥

आपे वेखै थापि उथापे ॥

Aape vekhai thaapi uthaape ||

He Himself watches over all; He establishes and disestablishes.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵਾ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਸਚੁ ਸੁਣਿ ਲੇਖੈ ਪਾਇਦਾ ॥੧੫॥

गुरमुखि सेवा मेरे प्रभ भावै सचु सुणि लेखै पाइदा ॥१५॥

Guramukhi sevaa mere prbh bhaavai sachu su(nn)i lekhai paaidaa ||15||

The service of the Gurmukh is pleasing to my God; one who listens to the Truth is approved. ||15||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੋ ਸਚੁ ਕਮਾਵੈ ॥

गुरमुखि सचो सचु कमावै ॥

Guramukhi sacho sachu kamaavai ||

The Gurmukh practices Truth, and only Truth.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਰਮਲੁ ਮੈਲੁ ਨ ਲਾਵੈ ॥

गुरमुखि निरमलु मैलु न लावै ॥

Guramukhi niramalu mailu na laavai ||

The Gurmukh is immaculate; no filth attaches to him.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਵੀਚਾਰੀ ਨਾਮੇ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇਦਾ ॥੧੬॥੧॥੧੫॥

नानक नामि रते वीचारी नामे नामि समाइदा ॥१६॥१॥१५॥

Naanak naami rate veechaaree naame naami samaaidaa ||16||1||15||

O Nanak, those who contemplate the Naam are imbued with it. They merge in the Naam, the Name of the Lord. ||16||1||15||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥

मारू महला ३ ॥

Maaroo mahalaa 3 ||

Maaroo, Third Mehl:

ਆਪੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਹੁਕਮਿ ਸਭ ਸਾਜੀ ॥

आपे स्रिसटि हुकमि सभ साजी ॥

Aape srisati hukami sabh saajee ||

He Himself fashioned the Universe, through the Hukam of His Command.

ਆਪੇ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪਿ ਨਿਵਾਜੀ ॥

आपे थापि उथापि निवाजी ॥

Aape thaapi uthaapi nivaajee ||

He Himself establishes and disestablishes, and embellishes with grace.

ਆਪੇ ਨਿਆਉ ਕਰੇ ਸਭੁ ਸਾਚਾ ਸਾਚੇ ਸਾਚਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੧॥

आपे निआउ करे सभु साचा साचे साचि मिलाइदा ॥१॥

Aape niaau kare sabhu saachaa saache saachi milaaidaa ||1||

The True Lord Himself administers all justice; through Truth, we merge in the True Lord. ||1||

ਕਾਇਆ ਕੋਟੁ ਹੈ ਆਕਾਰਾ ॥

काइआ कोटु है आकारा ॥

Kaaiaa kotu hai aakaaraa ||

The body takes the form of a fortress.

ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਪਸਰਿਆ ਪਾਸਾਰਾ ॥

माइआ मोहु पसरिआ पासारा ॥

Maaiaa mohu pasariaa paasaaraa ||

Emotional attachment to Maya has expanded throughout its expanse.

ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਭਸਮੈ ਕੀ ਢੇਰੀ ਖੇਹੂ ਖੇਹ ਰਲਾਇਦਾ ॥੨॥

बिनु सबदै भसमै की ढेरी खेहू खेह रलाइदा ॥२॥

Binu sabadai bhasamai kee dheree khehoo kheh ralaaidaa ||2||

Without the Word of the Shabad, the body is reduced to a pile of ashes; in the end, dust mingles with dust. ||2||

ਕਾਇਆ ਕੰਚਨ ਕੋਟੁ ਅਪਾਰਾ ॥

काइआ कंचन कोटु अपारा ॥

Kaaiaa kancchan kotu apaaraa ||

The body is the infinite fortress of gold;

ਜਿਸੁ ਵਿਚਿ ਰਵਿਆ ਸਬਦੁ ਅਪਾਰਾ ॥

जिसु विचि रविआ सबदु अपारा ॥

Jisu vichi raviaa sabadu apaaraa ||

It is permeated by the Infinite Word of the Shabad.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਾਵੈ ਸਦਾ ਗੁਣ ਸਾਚੇ ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੩॥

गुरमुखि गावै सदा गुण साचे मिलि प्रीतम सुखु पाइदा ॥३॥

Guramukhi gaavai sadaa gu(nn) saache mili preetam sukhu paaidaa ||3||

The Gurmukh sings the Glorious Praises of the True Lord forever; meeting his Beloved, he finds peace. ||3||

ਕਾਇਆ ਹਰਿ ਮੰਦਰੁ ਹਰਿ ਆਪਿ ਸਵਾਰੇ ॥

काइआ हरि मंदरु हरि आपि सवारे ॥

Kaaiaa hari manddaru hari aapi savaare ||

The body is the temple of the Lord; the Lord Himself embellishes it.

ਤਿਸੁ ਵਿਚਿ ਹਰਿ ਜੀਉ ਵਸੈ ਮੁਰਾਰੇ ॥

तिसु विचि हरि जीउ वसै मुरारे ॥

Tisu vichi hari jeeu vasai muraare ||

The Dear Lord dwells within it.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵਣਜਨਿ ਵਾਪਾਰੀ ਨਦਰੀ ਆਪਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੪॥

गुर कै सबदि वणजनि वापारी नदरी आपि मिलाइदा ॥४॥

Gur kai sabadi va(nn)ajani vaapaaree nadaree aapi milaaidaa ||4||

Through the Word of the Guru's Shabad, the merchants trade, and in His Grace, the Lord merges them with Himself. ||4||

ਸੋ ਸੂਚਾ ਜਿ ਕਰੋਧੁ ਨਿਵਾਰੇ ॥

सो सूचा जि करोधु निवारे ॥

So soochaa ji karodhu nivaare ||

He alone is pure, who eradicates anger.

ਸਬਦੇ ਬੂਝੈ ਆਪੁ ਸਵਾਰੇ ॥

सबदे बूझै आपु सवारे ॥

Sabade boojhai aapu savaare ||

He realizes the Shabad, and reforms himself.

ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਦਾ ॥੫॥

आपे करे कराए करता आपे मंनि वसाइदा ॥५॥

Aape kare karaae karataa aape manni vasaaidaa ||5||

The Creator Himself acts, and inspires all to act; He Himself abides in the mind. ||5||

ਨਿਰਮਲ ਭਗਤਿ ਹੈ ਨਿਰਾਲੀ ॥

निरमल भगति है निराली ॥

Niramal bhagati hai niraalee ||

Pure and unique is devotional worship.

ਮਨੁ ਤਨੁ ਧੋਵਹਿ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੀ ॥

मनु तनु धोवहि सबदि वीचारी ॥

Manu tanu dhovahi sabadi veechaaree ||

The mind and body are washed clean, contemplating the Shabad.

ਅਨਦਿਨੁ ਸਦਾ ਰਹੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਭਗਤਿ ਕਰਾਇਦਾ ॥੬॥

अनदिनु सदा रहै रंगि राता करि किरपा भगति कराइदा ॥६॥

Anadinu sadaa rahai ranggi raataa kari kirapaa bhagati karaaidaa ||6||

One who remains forever imbued with His Love, night and day - in His Mercy, the Lord inspires him to perform devotional worship service. ||6||

ਇਸੁ ਮਨ ਮੰਦਰ ਮਹਿ ਮਨੂਆ ਧਾਵੈ ॥

इसु मन मंदर महि मनूआ धावै ॥

Isu man manddar mahi manooaa dhaavai ||

In this temple of the mind, the mind wanders around.

ਸੁਖੁ ਪਲਰਿ ਤਿਆਗਿ ਮਹਾ ਦੁਖੁ ਪਾਵੈ ॥

सुखु पलरि तिआगि महा दुखु पावै ॥

Sukhu palari tiaagi mahaa dukhu paavai ||

Discarding joy like straw, it suffers in terrible pain.

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਭੇਟੇ ਠਉਰ ਨ ਪਾਵੈ ਆਪੇ ਖੇਲੁ ਕਰਾਇਦਾ ॥੭॥

बिनु सतिगुर भेटे ठउर न पावै आपे खेलु कराइदा ॥७॥

Binu satigur bhete thaur na paavai aape khelu karaaidaa ||7||

Without meeting the True Guru, it finds no place of rest; He Himself has staged this play. ||7||

ਆਪਿ ਅਪਰੰਪਰੁ ਆਪਿ ਵੀਚਾਰੀ ॥

आपि अपर्मपरु आपि वीचारी ॥

Aapi aparampparu aapi veechaaree ||

He Himself is infinite; He contemplates Himself.

ਆਪੇ ਮੇਲੇ ਕਰਣੀ ਸਾਰੀ ॥

आपे मेले करणी सारी ॥

Aape mele kara(nn)ee saaree ||

He Himself bestows Union through actions of excellence.

ਕਿਆ ਕੋ ਕਾਰ ਕਰੇ ਵੇਚਾਰਾ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੮॥

किआ को कार करे वेचारा आपे बखसि मिलाइदा ॥८॥

Kiaa ko kaar kare vechaaraa aape bakhasi milaaidaa ||8||

What can the poor creatures do? Granting forgiveness, He unites them with Himself. ||8||

ਆਪੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲੇ ਪੂਰਾ ॥

आपे सतिगुरु मेले पूरा ॥

Aape satiguru mele pooraa ||

The Perfect Lord Himself unites them with the True Guru.

ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਮਹਾਬਲ ਸੂਰਾ ॥

सचै सबदि महाबल सूरा ॥

Sachai sabadi mahaabal sooraa ||

Through the True Word of the Shabad, he makes them brave spiritual heroes.

ਆਪੇ ਮੇਲੇ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ਸਚੇ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇਦਾ ॥੯॥

आपे मेले दे वडिआई सचे सिउ चितु लाइदा ॥९॥

Aape mele de vadiaaee sache siu chitu laaidaa ||9||

Uniting them with Himself, He bestows glorious greatness; He inspires them to focus their consciousness on the True Lord. ||9||

ਘਰ ਹੀ ਅੰਦਰਿ ਸਾਚਾ ਸੋਈ ॥

घर ही अंदरि साचा सोई ॥

Ghar hee anddari saachaa soee ||

The True Lord is deep within the heart.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲਾ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥

गुरमुखि विरला बूझै कोई ॥

Guramukhi viralaa boojhai koee ||

How rare are those who, as Gurmukh, realize this.

ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਵਸਿਆ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਰਸਨਾ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਦਾ ॥੧੦॥

नामु निधानु वसिआ घट अंतरि रसना नामु धिआइदा ॥१०॥

Naamu nidhaanu vasiaa ghat anttari rasanaa naamu dhiaaidaa ||10||

The treasure of the Naam abides deep within their hearts; they meditate on the Naam with their tongues. ||10||

ਦਿਸੰਤਰੁ ਭਵੈ ਅੰਤਰੁ ਨਹੀ ਭਾਲੇ ॥

दिसंतरु भवै अंतरु नही भाले ॥

Disanttaru bhavai anttaru nahee bhaale ||

He wanders through foreign lands, but does not look within himself.

ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਬਧਾ ਜਮਕਾਲੇ ॥

माइआ मोहि बधा जमकाले ॥

Maaiaa mohi badhaa jamakaale ||

Attached to Maya, he is bound and gagged by the Messenger of Death.

ਜਮ ਕੀ ਫਾਸੀ ਕਬਹੂ ਨ ਤੂਟੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਭਰਮਾਇਦਾ ॥੧੧॥

जम की फासी कबहू न तूटै दूजै भाइ भरमाइदा ॥११॥

Jam kee phaasee kabahoo na tootai doojai bhaai bharamaaidaa ||11||

The noose of death around his neck will never be untied; in the love of duality, he wanders in reincarnation. ||11||

ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੰਜਮੁ ਹੋਰੁ ਕੋਈ ਨਾਹੀ ॥

जपु तपु संजमु होरु कोई नाही ॥

Japu tapu sanjjamu horu koee naahee ||

There is no real chanting, meditation, penance or self-control,

ਜਬ ਲਗੁ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਨ ਕਮਾਹੀ ॥

जब लगु गुर का सबदु न कमाही ॥

Jab lagu gur kaa sabadu na kamaahee ||

As long as one does not live to the Word of the Guru's Shabad.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਮਿਲਿਆ ਸਚੁ ਪਾਇਆ ਸਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਇਦਾ ॥੧੨॥

गुर कै सबदि मिलिआ सचु पाइआ सचे सचि समाइदा ॥१२॥

Gur kai sabadi miliaa sachu paaiaa sache sachi samaaidaa ||12||

Accepting the Word of the Guru's Shabad, one obtains Truth; through Truth, one merges in the True Lord. ||12||

ਕਾਮ ਕਰੋਧੁ ਸਬਲ ਸੰਸਾਰਾ ॥

काम करोधु सबल संसारा ॥

Kaam karodhu sabal sanssaaraa ||

Sexual desire and anger are very powerful in the world.

ਬਹੁ ਕਰਮ ਕਮਾਵਹਿ ਸਭੁ ਦੁਖ ਕਾ ਪਸਾਰਾ ॥

बहु करम कमावहि सभु दुख का पसारा ॥

Bahu karam kamaavahi sabhu dukh kaa pasaaraa ||

They lead to all sorts of actions, but these only add to all the pain.

ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵਹਿ ਸੇ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੧੩॥

सतिगुर सेवहि से सुखु पावहि सचै सबदि मिलाइदा ॥१३॥

Satigur sevahi se sukhu paavahi sachai sabadi milaaidaa ||13||

Those who serve the True Guru find peace; they are united with the True Shabad. ||13||

ਪਉਣੁ ਪਾਣੀ ਹੈ ਬੈਸੰਤਰੁ ॥

पउणु पाणी है बैसंतरु ॥

Pau(nn)u paa(nn)ee hai baisanttaru ||

Air, water and fire make up the body.

ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਵਰਤੈ ਸਭ ਅੰਤਰਿ ॥

माइआ मोहु वरतै सभ अंतरि ॥

Maaiaa mohu varatai sabh anttari ||

Emotional attachment to Maya rules deep within all.

ਜਿਨਿ ਕੀਤੇ ਜਾ ਤਿਸੈ ਪਛਾਣਹਿ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਇਦਾ ॥੧੪॥

जिनि कीते जा तिसै पछाणहि माइआ मोहु चुकाइदा ॥१४॥

Jini keete jaa tisai pachhaa(nn)ahi maaiaa mohu chukaaidaa ||14||

When one realizes the One who created him, emotional attachment to Maya is dispelled. ||14||

ਇਕਿ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਗਰਬਿ ਵਿਆਪੇ ॥

इकि माइआ मोहि गरबि विआपे ॥

Iki maaiaa mohi garabi viaape ||

Some are engrossed in emotional attachment to Maya and pride.

ਹਉਮੈ ਹੋਇ ਰਹੇ ਹੈ ਆਪੇ ॥

हउमै होइ रहे है आपे ॥

Haumai hoi rahe hai aape ||

They are self-conceited and egotistical.

ਜਮਕਾਲੈ ਕੀ ਖਬਰਿ ਨ ਪਾਈ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਇਦਾ ॥੧੫॥

जमकालै की खबरि न पाई अंति गइआ पछुताइदा ॥१५॥

Jamakaalai kee khabari na paaee antti gaiaa pachhutaaidaa ||15||

They never think about the Messenger of Death; in the end, they leave, regretting and repenting. ||15||

ਜਿਨਿ ਉਪਾਏ ਸੋ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ॥

जिनि उपाए सो बिधि जाणै ॥

Jini upaae so bidhi jaa(nn)ai ||

He alone knows the Way, who created it.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇਵੈ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣੈ ॥

गुरमुखि देवै सबदु पछाणै ॥

Guramukhi devai sabadu pachhaa(nn)ai ||

The Gurmukh, who is blessed with the Shabad, realizes Him.

ਨਾਨਕ ਦਾਸੁ ਕਹੈ ਬੇਨੰਤੀ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਚਿਤੁ ਲਾਇਦਾ ॥੧੬॥੨॥੧੬॥

नानक दासु कहै बेनंती सचि नामि चितु लाइदा ॥१६॥२॥१६॥

Naanak daasu kahai benanttee sachi naami chitu laaidaa ||16||2||16||

Slave Nanak offers this prayer; O Lord, let my consciousness be attached to the True Name. ||16||2||16||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥

मारू महला ३ ॥

Maaroo mahalaa 3 ||

Maaroo, Third Mehl:

ਆਦਿ ਜੁਗਾਦਿ ਦਇਆਪਤਿ ਦਾਤਾ ॥

आदि जुगादि दइआपति दाता ॥

Aadi jugaadi daiaapati daataa ||

From the very beginning of time, and throughout the ages, the Merciful Lord has been the Great Giver.

ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ॥

पूरे गुर कै सबदि पछाता ॥

Poore gur kai sabadi pachhaataa ||

Through the Shabad, the Word of the Perfect Guru, He is realized.

ਤੁਧੁਨੋ ਸੇਵਹਿ ਸੇ ਤੁਝਹਿ ਸਮਾਵਹਿ ਤੂ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੧॥

तुधुनो सेवहि से तुझहि समावहि तू आपे मेलि मिलाइदा ॥१॥

Tudhuno sevahi se tujhahi samaavahi too aape meli milaaidaa ||1||

Those who serve You are immersed in You. You unite them in Union with Yourself. ||1||

ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਕੀਮਤਿ ਨਹੀ ਪਾਈ ॥

अगम अगोचरु कीमति नही पाई ॥

Agam agocharu keemati nahee paaee ||

You are inaccessible and unfathomable; Your limits cannot be found.

ਜੀਅ ਜੰਤ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾਈ ॥

जीअ जंत तेरी सरणाई ॥

Jeea jantt teree sara(nn)aaee ||

All beings and creatures seek Your Sanctuary.

ਜਿਉ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਚਲਾਵਹਿ ਤੂ ਆਪੇ ਮਾਰਗਿ ਪਾਇਦਾ ॥੨॥

जिउ तुधु भावै तिवै चलावहि तू आपे मारगि पाइदा ॥२॥

Jiu tudhu bhaavai tivai chalaavahi too aape maaragi paaidaa ||2||

As is pleases Your Will, You guide us along; You Yourself place us on the Path. ||2||

ਹੈ ਭੀ ਸਾਚਾ ਹੋਸੀ ਸੋਈ ॥

है भी साचा होसी सोई ॥

Hai bhee saachaa hosee soee ||

The True Lord is, and shall always be.

ਆਪੇ ਸਾਜੇ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥

आपे साजे अवरु न कोई ॥

Aape saaje avaru na koee ||

He Himself creates - there is no other at all.

ਸਭਨਾ ਸਾਰ ਕਰੇ ਸੁਖਦਾਤਾ ਆਪੇ ਰਿਜਕੁ ਪਹੁਚਾਇਦਾ ॥੩॥

सभना सार करे सुखदाता आपे रिजकु पहुचाइदा ॥३॥

Sabhanaa saar kare sukhadaataa aape rijaku pahuchaaidaa ||3||

The Giver of peace takes care of all; He Himself sustains them. ||3||

ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਅਲਖ ਅਪਾਰਾ ॥

अगम अगोचरु अलख अपारा ॥

Agam agocharu alakh apaaraa ||

You are inaccessible, unfathomable, invisible and infinite;

ਕੋਇ ਨ ਜਾਣੈ ਤੇਰਾ ਪਰਵਾਰਾ ॥

कोइ न जाणै तेरा परवारा ॥

Koi na jaa(nn)ai teraa paravaaraa ||

No one knows Your extent.

ਆਪਣਾ ਆਪੁ ਪਛਾਣਹਿ ਆਪੇ ਗੁਰਮਤੀ ਆਪਿ ਬੁਝਾਇਦਾ ॥੪॥

आपणा आपु पछाणहि आपे गुरमती आपि बुझाइदा ॥४॥

Aapa(nn)aa aapu pachhaa(nn)ahi aape guramatee aapi bujhaaidaa ||4||

You Yourself realize Yourself. Through the Guru's Teachings, You reveal Yourself. ||4||

ਪਾਤਾਲ ਪੁਰੀਆ ਲੋਅ ਆਕਾਰਾ ॥

पाताल पुरीआ लोअ आकारा ॥

Paataal pureeaa loa aakaaraa ||

In the nether worlds, realms and worlds of form,

ਤਿਸੁ ਵਿਚਿ ਵਰਤੈ ਹੁਕਮੁ ਕਰਾਰਾ ॥

तिसु विचि वरतै हुकमु करारा ॥

Tisu vichi varatai hukamu karaaraa ||

Almighty! Your Command prevails in all of these.

ਹੁਕਮੇ ਸਾਜੇ ਹੁਕਮੇ ਢਾਹੇ ਹੁਕਮੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੫॥

हुकमे साजे हुकमे ढाहे हुकमे मेलि मिलाइदा ॥५॥

Hukame saaje hukame dhaahe hukame meli milaaidaa ||5||

By the Hukam of Your Command, You create, and by Your Command, You destroy. By Your Command, You unite in Union. ||5||

ਹੁਕਮੈ ਬੂਝੈ ਸੁ ਹੁਕਮੁ ਸਲਾਹੇ ॥

हुकमै बूझै सु हुकमु सलाहे ॥

Hukamai boojhai su hukamu salaahe ||

One who realizes Your Command, praises Your Command.

ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ਵੇਪਰਵਾਹੇ ॥

अगम अगोचर वेपरवाहे ॥

Agam agochar veparavaahe ||

You are Inaccessible, Unfathomable and Self-Sufficient.

ਜੇਹੀ ਮਤਿ ਦੇਹਿ ਸੋ ਹੋਵੈ ਤੂ ਆਪੇ ਸਬਦਿ ਬੁਝਾਇਦਾ ॥੬॥

जेही मति देहि सो होवै तू आपे सबदि बुझाइदा ॥६॥

Jehee mati dehi so hovai too aape sabadi bujhaaidaa ||6||

As is the understanding You give, so do I become. You Yourself reveal the Shabad. ||6||

ਅਨਦਿਨੁ ਆਰਜਾ ਛਿਜਦੀ ਜਾਏ ॥

अनदिनु आरजा छिजदी जाए ॥

Anadinu aarajaa chhijadee jaae ||

Night and day, the days of our lives wear away.

ਰੈਣਿ ਦਿਨਸੁ ਦੁਇ ਸਾਖੀ ਆਏ ॥

रैणि दिनसु दुइ साखी आए ॥

Rai(nn)i dinasu dui saakhee aae ||

Night and day both bear witness to this loss.

ਮਨਮੁਖੁ ਅੰਧੁ ਨ ਚੇਤੈ ਮੂੜਾ ਸਿਰ ਊਪਰਿ ਕਾਲੁ ਰੂਆਇਦਾ ॥੭॥

मनमुखु अंधु न चेतै मूड़ा सिर ऊपरि कालु रूआइदा ॥७॥

Manamukhu anddhu na chetai moo(rr)aa sir upari kaalu rooaaidaa ||7||

The blind, foolish, self-willed manmukh is not aware of this; death is hovering over his head. ||7||

ਮਨੁ ਤਨੁ ਸੀਤਲੁ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਲਾਗਾ ॥

मनु तनु सीतलु गुर चरणी लागा ॥

Manu tanu seetalu gur chara(nn)ee laagaa ||

The mind and body are cooled and soothed, holding tight to the Guru's Feet.

ਅੰਤਰਿ ਭਰਮੁ ਗਇਆ ਭਉ ਭਾਗਾ ॥

अंतरि भरमु गइआ भउ भागा ॥

Anttari bharamu gaiaa bhau bhaagaa ||

Doubt is eliminated from within, and fear runs away.

ਸਦਾ ਅਨੰਦੁ ਸਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਸਚੁ ਬਾਣੀ ਬੋਲਾਇਦਾ ॥੮॥

सदा अनंदु सचे गुण गावहि सचु बाणी बोलाइदा ॥८॥

Sadaa ananddu sache gu(nn) gaavahi sachu baa(nn)ee bolaaidaa ||8||

One is in bliss forever, singing the Glorious Praises of the True Lord, and speaking the True Word of His Bani. ||8||

ਜਿਨਿ ਤੂ ਜਾਤਾ ਕਰਮ ਬਿਧਾਤਾ ॥

जिनि तू जाता करम बिधाता ॥

Jini too jaataa karam bidhaataa ||

One who knows You as the Architect of Karma,

ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ॥

पूरै भागि गुर सबदि पछाता ॥

Poorai bhaagi gur sabadi pachhaataa ||

Has the good fortune of perfect destiny, and recognizes the Word of the Guru's Shabad.

ਜਤਿ ਪਤਿ ਸਚੁ ਸਚਾ ਸਚੁ ਸੋਈ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੯॥

जति पति सचु सचा सचु सोई हउमै मारि मिलाइदा ॥९॥

Jati pati sachu sachaa sachu soee haumai maari milaaidaa ||9||

The Lord, the Truest of the True, is his social class and honor. Conquering his ego, he is united with the Lord. ||9||

ਮਨੁ ਕਠੋਰੁ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਲਾਗਾ ॥

मनु कठोरु दूजै भाइ लागा ॥

Manu kathoru doojai bhaai laagaa ||

The stubborn and insensitive mind is attached to the love of duality.

ਭਰਮੇ ਭੂਲਾ ਫਿਰੈ ਅਭਾਗਾ ॥

भरमे भूला फिरै अभागा ॥

Bharame bhoolaa phirai abhaagaa ||

Deluded by doubt, the unfortunate wander around in confusion.

ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਤਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਸਹਜੇ ਹੀ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੦॥

करमु होवै ता सतिगुरु सेवे सहजे ही सुखु पाइदा ॥१०॥

Karamu hovai taa satiguru seve sahaje hee sukhu paaidaa ||10||

But if they are blessed by God's Grace, they serve the True Guru, and easily obtain peace. ||10||

ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਆਪਿ ਉਪਾਏ ॥

लख चउरासीह आपि उपाए ॥

Lakh chauraaseeh aapi upaae ||

He Himself created the 8.4 million species of beings.

ਮਾਨਸ ਜਨਮਿ ਗੁਰ ਭਗਤਿ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ॥

मानस जनमि गुर भगति द्रिड़ाए ॥

Maanas janami gur bhagati dri(rr)aae ||

Only in this human life, is devotional worship to the Guru implanted within.

ਬਿਨੁ ਭਗਤੀ ਬਿਸਟਾ ਵਿਚਿ ਵਾਸਾ ਬਿਸਟਾ ਵਿਚਿ ਫਿਰਿ ਪਾਇਦਾ ॥੧੧॥

बिनु भगती बिसटा विचि वासा बिसटा विचि फिरि पाइदा ॥११॥

Binu bhagatee bisataa vichi vaasaa bisataa vichi phiri paaidaa ||11||

Without devotion, one lives in manure; he falls into manure again and again. ||11||

ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਗੁਰੁ ਭਗਤਿ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ॥

करमु होवै गुरु भगति द्रिड़ाए ॥

Karamu hovai guru bhagati dri(rr)aae ||

If one is blessed with His Grace, devotional worship to the Guru is implanted within.

ਵਿਣੁ ਕਰਮਾ ਕਿਉ ਪਾਇਆ ਜਾਏ ॥

विणु करमा किउ पाइआ जाए ॥

Vi(nn)u karamaa kiu paaiaa jaae ||

Without God's Grace, how can anyone find Him?