ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਬਰੇ ਜਿ ਆਪਿ ਮੇਲੇ ਕਰਤਾਰਿ ॥੨॥

नानक गुरमुखि उबरे जि आपि मेले करतारि ॥२॥

Naanak guramukhi ubare ji aapi mele karataari ||2||

ਹੇ ਨਾਨਕ! ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਗੁਰਮੁਖਾਂ ਨੂੰ ਕਰਤਾਰ ਨੇ ਆਪ (ਆਪਣੇ ਨਾਲ) ਜੋੜਿਆ ਹੈ ਉਹੀ ਇਸ (ਲਾਲਚ-ਰੂਪ ਸਮੁੰਦਰ) ਵਿਚੋਂ ਬਚ ਕੇ ਨਿਕਲਦੇ ਹਨ ॥੨॥

हे नानक ! गुरुमुख मनुष्य संसार सागर से पार हो जाते हैं, उन्हें करतार प्रभु अपने साथ मिला लेता है॥ २॥

O Nanak, the Gurmukhs are saved; the Creator Lord unites them with Himself. ||2||

Guru Amardas ji / Raag Gujri / Gujri ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 513

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

पउड़ी।

Pauree:

Guru Amardas ji / Raag Gujri / Gujri ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 513

ਭਗਤ ਸਚੈ ਦਰਿ ਸੋਹਦੇ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਰਹਾਏ ॥

भगत सचै दरि सोहदे सचै सबदि रहाए ॥

Bhagat sachai dari sohade sachai sabadi rahaae ||

ਬੰਦਗੀ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸੱਚੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਹਜ਼ੂਰੀ ਸੋਭਦੇ ਹਨ, (ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਹਜ਼ੂਰੀ ਵਿਚ ਉਹ) ਸੱਚੇ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਟਿਕੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ,

भक्त सच्चे परमात्मा के द्वार पर बैठे बड़े शोभा देते हैं। वे सच्चे शब्द द्वारा ही स्थिर रहते हैं।

The devotees look beauteous in the True Court of the Lord; they abide in the True Word of the Shabad.

Guru Amardas ji / Raag Gujri / Gujri ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 513

ਹਰਿ ਕੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਤਿਨ ਊਪਜੀ ਹਰਿ ਪ੍ਰੇਮ ਕਸਾਏ ॥

हरि की प्रीति तिन ऊपजी हरि प्रेम कसाए ॥

Hari kee preeti tin upajee hari prem kasaae ||

ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਪਿਆਰ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, (ਉਹ) ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਖਿੱਚੇ ਹੋਏ (ਹਨ),

हरि की प्रीति उनके भीतर उत्पन्न हो जाती है और हरि के प्रेम में आकर्षित रहते हैं।

The Lord's Love wells up in them; they are attracted by the Lord's Love.

Guru Amardas ji / Raag Gujri / Gujri ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 513

ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਰਹਹਿ ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਿਆਏ ॥

हरि रंगि रहहि सदा रंगि राते रसना हरि रसु पिआए ॥

Hari ranggi rahahi sadaa ranggi raate rasanaa hari rasu piaae ||

ਉਹ ਸਦਾ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਪਿਆਰ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਰੰਗ ਵਿਚ ਰੱਤੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਤੇ ਜੀਭ ਨਾਲ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ-ਰਸ ਪੀਂਦੇ ਹਨ ।

वे हमेशा हरि के रंग में मग्न रहते हैं और उनकी जिव्हा हरि रस का पान करती है।

They abide in the Lord's Love, they remain imbued with the Lord's Love forever, and with their tongues, they drink in the sublime essence of the Lord.

Guru Amardas ji / Raag Gujri / Gujri ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 513

ਸਫਲੁ ਜਨਮੁ ਜਿਨੑੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤਾ ਹਰਿ ਜੀਉ ਰਿਦੈ ਵਸਾਏ ॥

सफलु जनमु जिन्ही गुरमुखि जाता हरि जीउ रिदै वसाए ॥

Saphalu janamu jinhee guramukhi jaataa hari jeeu ridai vasaae ||

ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਹੋ ਕੇ ਰੱਬ ਨੂੰ ਪਛਾਣਿਆ ਹੈ ਤੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਵਸਾਇਆ ਹੈ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਜੰਮਣਾ ਮੁਬਾਰਿਕ ਹੈ ।

जो लोग गुरु की शरणागत पूज्य परमेश्वर को पहचानते हैं और उसे अपने हृदय में बसाते हैं, उनका जीवन सफल है।

Fruitful are the lives of those Gurmukhs who recognize the Lord and enshrine Him in their hearts.

Guru Amardas ji / Raag Gujri / Gujri ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 513

ਬਾਝੁ ਗੁਰੂ ਫਿਰੈ ਬਿਲਲਾਦੀ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਏ ॥੧੧॥

बाझु गुरू फिरै बिललादी दूजै भाइ खुआए ॥११॥

Baajhu guroo phirai bilalaadee doojai bhaai khuaae ||11||

ਗੁਰੂ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਹੋਰ ਹੋਰ ਪਿਆਰ ਵਿਚ ਖੁੰਝੀ ਹੋਈ ਵਿਲਕਦੀ ਫਿਰਦੀ ਹੈ ॥੧੧॥

गुरु के बिना दुनिया रोती फिरती है और मोह-माया में फँसकर नष्ट हो रही है॥ ११॥

Without the Guru, they wander around crying out in misery; in the love of duality, they are ruined. ||11||

Guru Amardas ji / Raag Gujri / Gujri ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 513

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

सलोकु मः ३ ॥

Saloku M: 3 ||

श्लोक महला ३॥

Shalok, Third Mehl:

Guru Amardas ji / Raag Gujri / Gujri ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 513

ਕਲਿਜੁਗ ਮਹਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਭਗਤੀ ਖਟਿਆ ਹਰਿ ਉਤਮ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ॥

कलिजुग महि नामु निधानु भगती खटिआ हरि उतम पदु पाइआ ॥

Kalijug mahi naamu nidhaanu bhagatee khatiaa hari utam padu paaiaa ||

ਇਸ ਝੰਬੇਲਿਆਂ-ਭਰੇ ਜਗਤ ਵਿਚ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ (ਹੀ) ਖ਼ਜ਼ਾਨਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੇ ਬੰਦਗੀ ਕਰ ਕੇ (ਇਹ ਖ਼ਜ਼ਾਨਾ) ਖੱਟ ਲਿਆ ਹੈ ਉਸ ਨੇ ਪ੍ਰਭੂ (ਦਾ ਮੇਲ-ਰੂਪ) ਉੱਚਾ ਦਰਜਾ ਪਾ ਲਿਆ ਹੈ,

इस कलियुग में भक्तों ने ही भगवान की भक्ति करके नाम-भण्डार प्राप्त किया है और प्रभु के उत्तम पद को पाया है।

In the Dark Age of Kali Yuga, the devotees earn the treasure of the Naam, the Name of the Lord; they obtain the supreme status of the Lord.

Guru Amardas ji / Raag Gujri / Gujri ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 513

ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਵਸਾਇਆ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥

सतिगुर सेवि हरि नामु मनि वसाइआ अनदिनु नामु धिआइआ ॥

Satigur sevi hari naamu mani vasaaiaa anadinu naamu dhiaaiaa ||

ਗੁਰੂ ਦੇ ਹੁਕਮ ਵਿਚ ਤੁਰ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ ਆਪਣੇ ਮਨ ਵਿਚ ਵਸਾਇਆ ਹੈ ਤੇ ਹਰ ਵੇਲੇ ਨਾਮ ਸਿਮਰਿਆ ਹੈ,

सतिगुरु की सेवा करके उन्होंने हरि के नाम को अपने मन में बसा लिया है और रात-दिन नाम का ही ध्यान किया है।

Serving the True Guru, they enshrine the Lord's Name in their minds, and they meditate on the Naam, night and day.

Guru Amardas ji / Raag Gujri / Gujri ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 513

ਵਿਚੇ ਗ੍ਰਿਹ ਗੁਰ ਬਚਨਿ ਉਦਾਸੀ ਹਉਮੈ ਮੋਹੁ ਜਲਾਇਆ ॥

विचे ग्रिह गुर बचनि उदासी हउमै मोहु जलाइआ ॥

Viche grih gur bachani udaasee haumai mohu jalaaiaa ||

ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੇ ਬਚਨ ਵਿਚ (ਤੁਰ ਕੇ) ਉਹ ਗ੍ਰਿਹਸਤ ਵਿਚ ਹੀ ਉਦਾਸੀ ਹੈ (ਕਿਉਂਕਿ) ਉਸ ਨੇ ਹਉਮੈ ਤੇ ਮੋਹ ਸਾੜ ਦਿੱਤਾ ਹੈ,

अपने घर में ही वे गुरु के उपदेश द्वारा निर्लिप्त रहते हैं तथा अपने अहंत्व एवं मोह को जला दिया है।

Within the home of their own selves, they remain unattached, through the Guru's Teachings; they burn away egotism and emotional attachment.

Guru Amardas ji / Raag Gujri / Gujri ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 513

ਆਪਿ ਤਰਿਆ ਕੁਲ ਜਗਤੁ ਤਰਾਇਆ ਧੰਨੁ ਜਣੇਦੀ ਮਾਇਆ ॥

आपि तरिआ कुल जगतु तराइआ धंनु जणेदी माइआ ॥

Aapi tariaa kul jagatu taraaiaa dhannu ja(nn)edee maaiaa ||

ਉਹ (ਇਸ ਝੰਬੇਲਿਆਂ-ਭਰੇ ਸੰਸਾਰ-ਸਮੁੰਦਰ ਤੋਂ) ਆਪ ਲੰਘ ਗਿਆ ਹੈ, ਸਾਰੇ ਜਗਤ ਨੂੰ ਭੀ ਲੰਘਾਂਦਾ ਹੈ, ਧੰਨ ਹੈ ਉਸ ਦੀ ਜੰਮਣ ਵਾਲੀ ਮਾਂ!

सतगुरु स्वयं संसार-सागर से पार हुआ है और उसने समूचे जगत को भी भवसागर से तार दिया है, वह माता धन्य है जिसने उन्हें जन्म दिया है।

They save themselves, and they save the whole world. Blessed are the mothers who gave birth to them.

Guru Amardas ji / Raag Gujri / Gujri ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 513

ਐਸਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੋਈ ਪਾਏ ਜਿਸੁ ਧੁਰਿ ਮਸਤਕਿ ਹਰਿ ਲਿਖਿ ਪਾਇਆ ॥

ऐसा सतिगुरु सोई पाए जिसु धुरि मसतकि हरि लिखि पाइआ ॥

Aisaa satiguru soee paae jisu dhuri masataki hari likhi paaiaa ||

ਇਹੋ ਜਿਹਾ ਗੁਰੂ (ਜਿਸ ਨੂੰ ਮਿਲ ਕੇ ਮਨੁੱਖ 'ਆਪਿ ਤਰਿਆ ਕੁਲ ਜਗਤੁ ਤਰਾਇਆ') ਉਸੇ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਦੇ ਮੱਥੇ ਤੇ ਧੁਰੋਂ ਕਰਤਾਰ ਨੇ (ਬੰਦਗੀ ਕਰਨ ਦਾ ਲੇਖ) ਲਿਖ ਕੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ।

ऐसा सतिगुरु उसे ही प्राप्त होता है, जिसके मस्तक पर प्रभु ने प्रारम्भ से ऐसा लेख लिख दिया है।

He alone finds such a True Guru, upon whose forehead the Lord inscribed such pre-ordained destiny.

Guru Amardas ji / Raag Gujri / Gujri ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 513

ਜਨ ਨਾਨਕ ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਆਪਣੇ ਵਿਟਹੁ ਜਿਨਿ ਭ੍ਰਮਿ ਭੁਲਾ ਮਾਰਗਿ ਪਾਇਆ ॥੧॥

जन नानक बलिहारी गुर आपणे विटहु जिनि भ्रमि भुला मारगि पाइआ ॥१॥

Jan naanak balihaaree gur aapa(nn)e vitahu jini bhrmi bhulaa maaragi paaiaa ||1||

ਹੇ ਦਾਸ ਨਾਨਕ! (ਆਖ-) ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਗੁਰੂ ਤੋਂ ਸਦਕੇ ਹਾਂ ਜਿਸ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਭੁਲੇਖੇ ਵਿਚ ਭੁੱਲੇ ਨੂੰ ਰਾਹੇ ਪਾਇਆ ਹੈ ॥੧॥

नानक अपने गुरु पर बलिहारी है, जिसने दुविधा में भटके हुए को सन्मार्ग लगाया है। ॥१॥

Servant Nanak is a sacrifice to his Guru; when he was wandering in doubt, He placed him on the Path. ||1||

Guru Amardas ji / Raag Gujri / Gujri ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 513

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

महला ३॥

Third Mehl:

Guru Amardas ji / Raag Gujri / Gujri ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 513

ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਮਾਇਆ ਵੇਖਿ ਭੁਲੇ ਜਿਉ ਦੇਖਿ ਦੀਪਕਿ ਪਤੰਗ ਪਚਾਇਆ ॥

त्रै गुण माइआ वेखि भुले जिउ देखि दीपकि पतंग पचाइआ ॥

Trai gu(nn) maaiaa vekhi bhule jiu dekhi deepaki patangg pachaaiaa ||

ਸਾਰੇ ਜੀਵ ਤ੍ਰੈਗੁਣੀ ਮਾਇਆ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ (ਜੀਵਨ ਦੇ ਸਹੀ ਰਸਤੇ ਤੋਂ) ਖੁੰਝ ਰਹੇ ਹਨ ਜਿਵੇਂ ਭੰਬਟ (ਦੀਵੇ ਨੂੰ) ਵੇਖ ਕੇ ਦੀਵੇ ਉਤੇ ਸੜਦੇ ਹਨ;

त्रिगुणात्मक माया को देखकर मनुष्य ऐसे कुमार्गगामी हो जाता है जैसे दीपक को देखकर पतंगा नाश हो जाता है।

Beholding Maya with her three dispositions, he goes astray; he is like the moth, which sees the flame, and is consumed.

Guru Amardas ji / Raag Gujri / Gujri ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 513

ਪੰਡਿਤ ਭੁਲਿ ਭੁਲਿ ਮਾਇਆ ਵੇਖਹਿ ਦਿਖਾ ਕਿਨੈ ਕਿਹੁ ਆਣਿ ਚੜਾਇਆ ॥

पंडित भुलि भुलि माइआ वेखहि दिखा किनै किहु आणि चड़ाइआ ॥

Panddit bhuli bhuli maaiaa vekhahi dikhaa kinai kihu aa(nn)i cha(rr)aaiaa ||

ਪੰਡਤ (ਕਥਾ ਸੁਣਾਂਦੇ) ਮੁੜ ਮੁੜ ਖੁੰਝ ਕੇ ਮਾਇਆ ਵਲ ਹੀ ਤੱਕਦੇ ਹਨ ਕਿ ਵੇਖੀਏ ਕਿਸੇ ਨੇ ਕੁਝ ਲਿਆ ਕੇ ਭੇਟਾ ਰੱਖੀ ਹੈ (ਜਾਂ ਨਹੀਂ),

पण्डित बार-बार माया के लोभ में आकर्षित होकर दैखता रहता है कि किसी ने उसके समक्ष कुछ भेंट रखी है अथवा नहीं।

The mistaken, deluded Pandits gaze upon Maya, and watch to see whether anyone has offered them something.

Guru Amardas ji / Raag Gujri / Gujri ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 513

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪੜਹਿ ਨਿਤ ਬਿਖਿਆ ਨਾਵਹੁ ਦਯਿ ਖੁਆਇਆ ॥

दूजै भाइ पड़हि नित बिखिआ नावहु दयि खुआइआ ॥

Doojai bhaai pa(rr)ahi nit bikhiaa naavahu dayi khuaaiaa ||

ਸੋ ਮਾਇਆ ਦੇ ਪਿਆਰ ਵਿਚ ਉਹ (ਅਸਲ ਵਿਚ) ਸਦਾ ਮਾਇਆ (ਦੀ ਸੰਥਾ ਹੀ) ਪੜ੍ਹਦੇ ਹਨ, ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ (ਆਪਣੇ) ਨਾਮ ਵਲੋਂ ਖੁੰਝਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ।

द्वैतभाव की प्रीति में पथभ्रष्ट हुआ वह नित्य पाप बारे पढ़ता है और प्रभु ने उसे अपने नाम से वंचित किया हुआ है।

In the love of duality, they read continually about sin, while the Lord has withheld His Name from them.

Guru Amardas ji / Raag Gujri / Gujri ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 513

ਜੋਗੀ ਜੰਗਮ ਸੰਨਿਆਸੀ ਭੁਲੇ ਓਨੑਾ ਅਹੰਕਾਰੁ ਬਹੁ ਗਰਬੁ ਵਧਾਇਆ ॥

जोगी जंगम संनिआसी भुले ओन्हा अहंकारु बहु गरबु वधाइआ ॥

Jogee janggam sanniaasee bhule onhaa ahankkaaru bahu garabu vadhaaiaa ||

ਜੋਗੀ ਜੰਗਮ ਤੇ ਸੰਨਿਆਸੀ (ਭੀ ਜੀਵਨ ਦੇ ਰਾਹ ਤੋਂ) ਖੁੰਝੇ ਹੋਏ ਹਨ, (ਕਿਉਂਕਿ 'ਤਿਆਗ' ਕਾਰਨ) ਇਹਨਾਂ ਨੇ ਮਾਣ ਤੇ ਅਹੰਕਾਰ ਨੂੰ ਵਧਾਇਆ ਹੋਇਆ ਹੈ,

योगी, जंगम एवं संन्यासी भी भूले हुए हैं, क्योंकि उन्होंने अपना अहंकार एवं गर्व बहुत बढ़ाया हुआ है।

The Yogis, the wandering hermits and the Sannyaasees have gone astray; their egotism and arrogance have increased greatly.

Guru Amardas ji / Raag Gujri / Gujri ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 513

ਛਾਦਨੁ ਭੋਜਨੁ ਨ ਲੈਹੀ ਸਤ ਭਿਖਿਆ ਮਨਹਠਿ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥

छादनु भोजनु न लैही सत भिखिआ मनहठि जनमु गवाइआ ॥

Chhaadanu bhojanu na laihee sat bhikhiaa manahathi janamu gavaaiaa ||

(ਗ੍ਰਿਹਸਤੀਆਂ ਪਾਸੋਂ) ਆਦਰ ਸਰਧਾ ਨਾਲ ਮਿਲਿਆ ਕੱਪੜਾ ਤੇ ਭੋਜਨ-ਰੂਪ ਭਿੱਛਿਆ ਨਹੀਂ ਲੈਂਦੇ (ਭਾਵ, ਥੋੜੀ ਚੀਜ਼ ਮਿਲਣ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਘੂਰਦੇ ਹਨ) ਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਨ ਦੇ ਹਠ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਅਜਾਈਂ ਗਵਾ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ।

वस्त्र एवं भोजन की सच्ची भिक्षा को वे स्वीकृत नहीं करते और अपने मन के हठ के कारण अपना जीवन व्यर्थ ही गंवा लेतै हैं।

They do not accept the true donations of clothes and food, and their lives are ruined by their stubborn minds.

Guru Amardas ji / Raag Gujri / Gujri ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 513

ਏਤੜਿਆ ਵਿਚਹੁ ਸੋ ਜਨੁ ਸਮਧਾ ਜਿਨਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥

एतड़िआ विचहु सो जनु समधा जिनि गुरमुखि नामु धिआइआ ॥

Eta(rr)iaa vichahu so janu samadhaa jini guramukhi naamu dhiaaiaa ||

ਇਹਨਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਵਿਚੋਂ ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਪੂਰਨ ਅਵਸਥਾ ਵਾਲਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨੇ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਹੋ ਕੇ ਨਾਮ ਸਿਮਰਿਆ ਹੈ ।

इनमें से केवल वही सेवक महान् है जो गुरु के सान्निध्य में रहकर नाम का ध्यान करता है।

Among these, he alone is a man of poise, who, as Gurmukh, meditates on the Naam, the Name of the Lord.

Guru Amardas ji / Raag Gujri / Gujri ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 513

ਜਨ ਨਾਨਕ ਕਿਸ ਨੋ ਆਖਿ ਸੁਣਾਈਐ ਜਾ ਕਰਦੇ ਸਭਿ ਕਰਾਇਆ ॥੨॥

जन नानक किस नो आखि सुणाईऐ जा करदे सभि कराइआ ॥२॥

Jan naanak kis no aakhi su(nn)aaeeai jaa karade sabhi karaaiaa ||2||

ਪਰ, ਹੇ ਦਾਸ ਨਾਨਕ! ਹੋਰ ਕਿਸ ਅੱਗੇ ਪੁਕਾਰ ਕਰੀਏ? ਸਾਰੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਪ੍ਰੇਰੇ ਹੋਏ ਹੀ ਕਾਰ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ, (ਭਾਵ, ਇਸ ਮਾਇਆ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਪ੍ਰਭੂ ਅੱਗੇ ਹੀ ਕੀਤੀ ਅਰਦਾਸ ਸਹੈਤਾ ਕਰਦੀ ਹੈ) ॥੨॥

हे नानक ! किसै कहकर पुकार करें, जबकि सबकुछ करने कराने वाला सृष्टिकर्ता ही है॥ २॥

Unto whom should servant Nanak speak and complain? All act as the Lord causes them to act. ||2||

Guru Amardas ji / Raag Gujri / Gujri ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 513

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

पउड़ी ॥

Pauree:

Guru Amardas ji / Raag Gujri / Gujri ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 513

ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਪਰੇਤੁ ਹੈ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਅਹੰਕਾਰਾ ॥

माइआ मोहु परेतु है कामु क्रोधु अहंकारा ॥

Maaiaa mohu paretu hai kaamu krodhu ahankkaaraa ||

ਮਾਇਆ ਦਾ ਮੋਹ, ਕਾਮ, ਕ੍ਰੋਧ ਤੇ ਅਹੰਕਾਰ ਸਭ ਇਕ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਭੂਤ ਹਨ;

माया-मोह, काम, कोध एवं अहंकार इत्यादि भयानक प्रेत हैं।

Emotional attachment to Maya, sexual desire, anger and egotism are demons.

Guru Amardas ji / Raag Gujri / Gujri ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 513

ਏਹ ਜਮ ਕੀ ਸਿਰਕਾਰ ਹੈ ਏਨੑਾ ਉਪਰਿ ਜਮ ਕਾ ਡੰਡੁ ਕਰਾਰਾ ॥

एह जम की सिरकार है एन्हा उपरि जम का डंडु करारा ॥

Eh jam kee sirakaar hai enhaa upari jam kaa danddu karaaraa ||

ਇਹ ਸਾਰੇ ਜਮਰਾਜ ਦੀ ਰਈਅਤ ਹਨ, ਇਹਨਾਂ ਉੱਤੇ ਜਮਰਾਜ ਦਾ ਜ਼ੋਰ ਚੱਲਦਾ ਹੈ ।

ये सब यमराज की प्रजा हैं और इन पर यमराज का सख्त दण्ड कायम रहता है।

Because of them, mortals are subject to death; above their heads hangs the heavy club of the Messenger of Death.

Guru Amardas ji / Raag Gujri / Gujri ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 513

ਮਨਮੁਖ ਜਮ ਮਗਿ ਪਾਈਅਨੑਿ ਜਿਨੑ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਪਿਆਰਾ ॥

मनमुख जम मगि पाईअन्हि जिन्ह दूजा भाउ पिआरा ॥

Manamukh jam magi paaeeanhi jinh doojaa bhaau piaaraa ||

ਆਪਣੇ ਮਨ ਦੇ ਪਿਛੇ ਤੁਰਨ ਵਾਲੇ ਬੰਦੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਾਇਆ ਦਾ ਪਿਆਰ ਮਿੱਠਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਜਮਰਾਜ ਦੇ ਰਾਹ ਤੇ ਪਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ,

स्वेच्छाचारी मनुष्य जो मोह-माया से प्रेम करते हैं, वह यमराज के मार्ग पर धकेले जाते हैं।

The self-willed manmukhs, in love with duality, are led onto the path of Death.

Guru Amardas ji / Raag Gujri / Gujri ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 513

ਜਮ ਪੁਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਨਿ ਕੋ ਸੁਣੈ ਨ ਪੂਕਾਰਾ ॥

जम पुरि बधे मारीअनि को सुणै न पूकारा ॥

Jam puri badhe maareeani ko su(nn)ai na pookaaraa ||

ਉਹ ਮਨਮੁਖ ਜਮ-ਪੁਰੀ ਵਿਚ ਬੱਝੇ ਹੋਏ ਮਾਰੀਦੇ ਹਨ ਤੇ ਕੋਈ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਪੁਕਾਰ ਨਹੀਂ ਸੁਣਦਾ (ਭਾਵ, ਇਹਨਾਂ ਕਾਮਾਦਿਕਾਂ ਦੇ ਪੰਜੇ ਤੋਂ ਕੋਈ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਛੁਡਾ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ) ।

स्वेच्छाचारी यमपुरी में बंधे हुए पीटे जाते हैं और कोई भी उनकी पुकार नहीं सुनता।

In the City of Death, they are tied up and beaten, and no one hears their cries.

Guru Amardas ji / Raag Gujri / Gujri ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 513

ਜਿਸ ਨੋ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਤਿਸੁ ਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਸਤਾਰਾ ॥੧੨॥

जिस नो क्रिपा करे तिसु गुरु मिलै गुरमुखि निसतारा ॥१२॥

Jis no kripaa kare tisu guru milai guramukhi nisataaraa ||12||

ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਤੇ ਪ੍ਰਭੂ ਆਪ ਮਿਹਰ ਕਰੇ ਉਸ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਮਿਲਦਾ ਹੈ, ਗੁਰੂ ਦੀ ਰਾਹੀਂ (ਇਹਨਾਂ ਭੂਤਾਂ ਤੋਂ) ਛੁਟਕਾਰਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ॥੧੨॥

जिस पर प्रभु कृपा करता है, उसे गुरु मिल जाता है और गुरु के सान्निध्य में रहकर प्राणी की मुक्ति हो जाती है॥ १२॥

One who is blessed by the Lord's Grace meets the Guru; as Gurmukh, he is emancipated. ||12||

Guru Amardas ji / Raag Gujri / Gujri ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 513

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

सलोकु मः ३ ॥

Saloku M: 3 ||

श्लोक महला ३ ॥

Shalok, Third Mehl:

Guru Amardas ji / Raag Gujri / Gujri ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 513

ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਮੋਹਣੀ ਮਨਮੁਖਾ ਨੋ ਗਈ ਖਾਇ ॥

हउमै ममता मोहणी मनमुखा नो गई खाइ ॥

Haumai mamataa moha(nn)ee manamukhaa no gaee khaai ||

ਹਉਮੈ ਤੇ ਅਪਣੱਤ (ਸਰੂਪ ਵਾਲੀ ਮਾਇਆ, ਮਾਨੋ) ਚੁੜੇਲ ਹੈ ਜੋ ਆਪ-ਹੁਦਰਿਆਂ ਨੂੰ ਹੜੱਪ ਕਰ ਜਾਂਦੀ ਹੈ,

अहंत्व एवं ममता पैदा करने वाली माया ऐसी मोहिनी है जो स्वेच्छाचारियों को निगल गई है।

By egotism and pride, the self-willed manmukhs are enticed, and consumed.

Guru Amardas ji / Raag Gujri / Gujri ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 513

ਜੋ ਮੋਹਿ ਦੂਜੈ ਚਿਤੁ ਲਾਇਦੇ ਤਿਨਾ ਵਿਆਪਿ ਰਹੀ ਲਪਟਾਇ ॥

जो मोहि दूजै चितु लाइदे तिना विआपि रही लपटाइ ॥

Jo mohi doojai chitu laaide tinaa viaapi rahee lapataai ||

ਜੋ ਮਨੁੱਖ (ਰੱਬ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕਿਸੇ) ਹੋਰ ਦੇ ਮੋਹ ਵਿਚ ਚਿੱਤ ਜੋੜਦੇ ਹਨ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਚੰਬੜ ਕੇ ਆਪਣੇ ਵੱਸ ਵਿਚ ਕਰ ਲੈਂਦੀ ਹੈ ।

जो अपना चित्त द्वैतवाद के मोह में लगाते हैं, यह माया उनके साथ लिपटकर उन्हें वश में कर लेती है।

Those who center their consciousness on duality are caught in it, and remain stuck.

Guru Amardas ji / Raag Gujri / Gujri ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 513

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਰਜਾਲੀਐ ਤਾ ਏਹ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥

गुर कै सबदि परजालीऐ ता एह विचहु जाइ ॥

Gur kai sabadi parajaaleeai taa eh vichahu jaai ||

ਜੇ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਨਾਲ ਇਸ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਾੜੀਏ ਤਾਂ ਇਹ ਅੰਦਰੋਂ ਨਿਕਲਦੀ ਹੈ;

यदि गुरु के शब्द द्वारा इसे जला दिया जाए तो यह तभी अन्तर से निकलती है।

But when it is burnt away by the Word of the Guru's Shabad, only then does it depart from within.

Guru Amardas ji / Raag Gujri / Gujri ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 513

ਤਨੁ ਮਨੁ ਹੋਵੈ ਉਜਲਾ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥

तनु मनु होवै उजला नामु वसै मनि आइ ॥

Tanu manu hovai ujalaa naamu vasai mani aai ||

ਤਾਂ ਸਰੀਰ ਤੇ ਮਨ ਸੁਅੱਛ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ; ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ ਮਨ ਵਿਚ ਆ ਵੱਸਦਾ ਹੈ ।

इस प्रकार तन, मन उज्जवल हो जाते हैं और नाम आकर मन में निवास कर लेता है।

The body and mind become radiant and bright, and the Naam, the Name of the Lord, comes to dwell within the mind.

Guru Amardas ji / Raag Gujri / Gujri ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 513

ਨਾਨਕ ਮਾਇਆ ਕਾ ਮਾਰਣੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥੧॥

नानक माइआ का मारणु हरि नामु है गुरमुखि पाइआ जाइ ॥१॥

Naanak maaiaa kaa maara(nn)u hari naamu hai guramukhi paaiaa jaai ||1||

ਹੇ ਨਾਨਕ! ਇਸ ਮਾਇਆ (ਸੰਖੀਏ ਨੂੰ ਕੁਸ਼ਤਾ ਕਰਨ) ਦੀ ਬੂਟੀ ਇੱਕ ਹਰਿ-ਨਾਮ ਹੀ ਹੈ ਜੋ ਗੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ ਮਿਲ ਸਕਦਾ ਹੈ ॥੧॥

हे नानक ! हरि का नाम इस माया का मारण है जो गुरु के माध्यम से प्राप्त हो सकता है॥ १॥

O Nanak, the Lord's Name is the antidote to Maya; the Gurmukh obtains it. ||1||

Guru Amardas ji / Raag Gujri / Gujri ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 513

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

महला ३॥

Third Mehl:

Guru Amardas ji / Raag Gujri / Gujri ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 513

ਇਹੁ ਮਨੁ ਕੇਤੜਿਆ ਜੁਗ ਭਰਮਿਆ ਥਿਰੁ ਰਹੈ ਨ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥

इहु मनु केतड़िआ जुग भरमिआ थिरु रहै न आवै जाइ ॥

Ihu manu keta(rr)iaa jug bharamiaa thiru rahai na aavai jaai ||

(ਮਨੁੱਖ ਦਾ) ਇਹ ਮਨ ਕਈ ਜੁਗ ਭਟਕਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ (ਪਰਮਾਤਮਾ ਵਿਚ) ਟਿਕਦਾ ਨਹੀਂ ਤੇ ਜੰਮਦਾ ਮਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ;

यह मन अनेक युगों में भटकता रहा है। यह स्थिर नहीं होता और जन्मता-मरता रहता है।

This mind has wandered through so many ages; it has not remained stable - it continues coming and going.

Guru Amardas ji / Raag Gujri / Gujri ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 513

ਹਰਿ ਭਾਣਾ ਤਾ ਭਰਮਾਇਅਨੁ ਕਰਿ ਪਰਪੰਚੁ ਖੇਲੁ ਉਪਾਇ ॥

हरि भाणा ता भरमाइअनु करि परपंचु खेलु उपाइ ॥

Hari bhaa(nn)aa taa bharamaaianu kari parapancchu khelu upaai ||

ਪਰ ਇਹ ਗੱਲ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ (ਏਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ) ਭਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਇਹ ਠੱਗਣ ਵਾਲੀ (ਜਗਤ-ਖੇਡ ਬਣਾ ਕੇ (ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਵਿਚ) ਭਰਮਾਇਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ।

जब हरि को अच्छा लगता है तो वह मन को भटकाता है और उसने ही यह परपंच बनाकर यह खेल रचा है।

When it is pleasing to the Lord's Will, then He causes the soul to wander; He has set the world-drama in motion.

Guru Amardas ji / Raag Gujri / Gujri ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 513

ਜਾ ਹਰਿ ਬਖਸੇ ਤਾ ਗੁਰ ਮਿਲੈ ਅਸਥਿਰੁ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥

जा हरि बखसे ता गुर मिलै असथिरु रहै समाइ ॥

Jaa hari bakhase taa gur milai asathiru rahai samaai ||

ਜਦੋਂ ਪ੍ਰਭੂ (ਆਪ) ਮਿਹਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ (ਜੀਵ ਨੂੰ) ਗੁਰੂ ਮਿਲਦਾ ਹੈ, (ਫਿਰ) ਇਹ (ਪ੍ਰਭੂ ਵਿਚ) ਜੁੜ ਕੇ ਟਿਕਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ;

जब हरि मन को क्षमा कर देता है तो ही गुरु मिलता है और स्थिर होकर मन सत्य में विलीन हो जाता है।

When the Lord forgives, then one meets the Guru, and becoming stable, he remains absorbed in the Lord.

Guru Amardas ji / Raag Gujri / Gujri ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 513