ਘਰ ਹੀ ਸੋ ਪਿਰੁ ਪਾਇਆ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਿ ॥੧॥

घर ही सो पिरु पाइआ सचै सबदि वीचारि ॥१॥

Ghar hee so piru paaiaa sachai sabadi veechaari ||1||

ਸਦਾ-ਥਿਰ ਹਰੀ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਵਾਲੇ ਗੁਰ-ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਰਾਹੀਂ (ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਗੁਣਾਂ ਨੂੰ) ਵਿਚਾਰ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਪ੍ਰਭੂ-ਪਤੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਹਿਰਦੇ-ਘਰ ਵਿਚ ਹੀ ਲੱਭ ਲਿਆ ॥੧॥

सच्चे शब्द का चिंतन करने से उन्हें अपने हृदय घर में प्रभु मिल गया है। १॥

They find their Husband Lord within their own home, contemplating the True Word of the Shabad. ||1||

Guru Amardas ji / Raag Asa / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 428

ਅਵਗਣ ਗੁਣੀ ਬਖਸਾਇਆ ਹਰਿ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥

अवगण गुणी बखसाइआ हरि सिउ लिव लाई ॥

Avaga(nn) gu(nn)ee bakhasaaiaa hari siu liv laaee ||

ਜਿਸ ਜੀਵ-ਇਸਤ੍ਰੀ ਨੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ ਸੁਰਤ ਜੋੜ ਲਈ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ (ਪਹਿਲੇ ਕੀਤੇ) ਔਗੁਣ ਗੁਣਾਂ ਦੀ ਬਰਕਤ ਨਾਲ ਬਖ਼ਸ਼ਵਾ ਲਏ,

उन्होंने अपने गुणों द्वारा अपने अवगुणों को क्षमा करवा लिया है और हरि से लगन लगा ली है।

Through merits, their demerits are forgiven, and they embrace love for the Lord.

Guru Amardas ji / Raag Asa / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 428

ਹਰਿ ਵਰੁ ਪਾਇਆ ਕਾਮਣੀ ਗੁਰਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

हरि वरु पाइआ कामणी गुरि मेलि मिलाई ॥१॥ रहाउ ॥

Hari varu paaiaa kaama(nn)ee guri meli milaaee ||1|| rahaau ||

ਉਸ ਜੀਵ-ਇਸਤ੍ਰੀ ਨੇ ਪ੍ਰਭੂ-ਪਤੀ ਦਾ ਮਿਲਾਪ ਹਾਸਲ ਕਰ ਲਿਆ, ਗੁਰੂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭੂ-ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ ਜੋੜ ਦਿੱਤਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

इस तरह जीव-स्त्री ने हरि-प्रभु को वर के रूप में प्राप्त कर लिया है और यह मिलन गुरु ने करवाया है। १ ॥रहाउ ॥

The soul-bride then obtains the Lord as her Husband; meeting the Guru, this union comes about. ||1|| Pause ||

Guru Amardas ji / Raag Asa / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 428

ਇਕਿ ਪਿਰੁ ਹਦੂਰਿ ਨ ਜਾਣਨੑੀ ਦੂਜੈ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇ ॥

इकि पिरु हदूरि न जाणन्ही दूजै भरमि भुलाइ ॥

Iki piru hadoori na jaa(nn)anhee doojai bharami bhulaai ||

ਜੇਹੜੀਆਂ ਜੀਵ-ਇਸਤ੍ਰੀਆਂ ਮਾਇਆ ਦੀ ਭਟਕਣਾ ਦੇ ਕਾਰਨ ਕੁਰਾਹੇ ਪੈ ਕੇ ਪ੍ਰਭੂ-ਪਤੀ ਨੂੰ ਅੰਗ-ਸੰਗ ਵੱਸਦਾ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦੀਆਂ,

कुछ जीव-स्त्रियाँ पति-प्रभु को अपने आस-पास नहीं जानती और द्वैतभाव एवं दुविधा में पड़कर कुमार्गगामी हुई रहती हैं।

Some do not know the Presence of their Husband Lord; they are deluded by duality and doubt.

Guru Amardas ji / Raag Asa / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 428

ਕਿਉ ਪਾਇਨੑਿ ਡੋਹਾਗਣੀ ਦੁਖੀ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਇ ॥੨॥

किउ पाइन्हि डोहागणी दुखी रैणि विहाइ ॥२॥

Kiu paainhi dohaaga(nn)ee dukhee rai(nn)i vihaai ||2||

ਉਹ ਮੰਦ-ਭਾਗਣਾਂ ਪ੍ਰਭੂ-ਪਤੀ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਮਿਲ ਸਕਦੀਆਂ, ਉਹਨਾਂ ਦੀ (ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਸਾਰੀ) ਰਾਤ ਦੁੱਖਾਂ ਵਿਚ ਹੀ ਬੀਤ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ॥੨॥

दुहागिन कैसे अपने पति-प्रभु को मिल सकती है। उसकी जीवन रात्रि दु:ख में ही व्यतीत हो जाती है। २ ।

How can the forsaken brides meet Him? Their life night passes in pain. ||2||

Guru Amardas ji / Raag Asa / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 428

ਜਿਨ ਕੈ ਮਨਿ ਸਚੁ ਵਸਿਆ ਸਚੀ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥

जिन कै मनि सचु वसिआ सची कार कमाइ ॥

Jin kai mani sachu vasiaa sachee kaar kamaai ||

ਸਦਾ-ਥਿਰ ਹਰੀ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਦੀ ਕਾਰ ਕਮਾ ਕੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਹਰੀ ਆ ਵੱਸਦਾ ਹੈ,

जिनके मन में सत्य निवास करता है, वे सत्य की कमाई करती हैं।

Those whose minds are filled with the True Lord, perform truthful actions.

Guru Amardas ji / Raag Asa / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 428

ਅਨਦਿਨੁ ਸੇਵਹਿ ਸਹਜ ਸਿਉ ਸਚੇ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇ ॥੩॥

अनदिनु सेवहि सहज सिउ सचे माहि समाइ ॥३॥

Anadinu sevahi sahaj siu sache maahi samaai ||3||

ਉਹ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰਭੂ ਵਿਚ ਲੀਨ ਹੋ ਕੇ ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਨਾਲ ਹਰ ਵੇਲੇ ਉਸ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਸੇਵਾ-ਭਗਤੀ ਕਰਦੀਆਂ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ ॥੩॥

वह रात-दिन सहजता से प्रभु की सेवा करती रहती हैं और सत्य में समा जाती हैं॥ ३॥

Night and day, they serve the Lord with poise, and are absorbed in the True Lord. ||3||

Guru Amardas ji / Raag Asa / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 428

ਦੋਹਾਗਣੀ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਈਆ ਕੂੜੁ ਬੋਲਿ ਬਿਖੁ ਖਾਹਿ ॥

दोहागणी भरमि भुलाईआ कूड़ु बोलि बिखु खाहि ॥

Dohaaga(nn)ee bharami bhulaaeeaa koo(rr)u boli bikhu khaahi ||

ਮੰਦ-ਭਾਗਣ ਜੀਵ-ਇਸਤ੍ਰੀਆਂ ਮਾਇਆ ਦੀ ਭਟਕਣਾ ਦੇ ਕਾਰਨ ਕੁਰਾਹੇ ਪੈ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਉਹ (ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਵਾਲਾ ਹੀ) ਵਿਅਰਥ-ਬੋਲ ਬੋਲ ਕੇ (ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਦਾ) ਜ਼ਹਰ ਖਾਂਦੀਆਂ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ (ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਮਾਰ ਮੁਕਾਂਦਾ ਹੈ) ।

दुहागिन जीव-स्त्रियाँ दुविधा में भटकती हैं और झूठ बोलकर माया के मोह का विष खाती हैं।

The forsaken brides wander around, deluded by doubt; telling lies, they eat poison.

Guru Amardas ji / Raag Asa / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 428

ਪਿਰੁ ਨ ਜਾਣਨਿ ਆਪਣਾ ਸੁੰਞੀ ਸੇਜ ਦੁਖੁ ਪਾਹਿ ॥੪॥

पिरु न जाणनि आपणा सुंञी सेज दुखु पाहि ॥४॥

Piru na jaa(nn)ani aapa(nn)aa sun(ny)ee sej dukhu paahi ||4||

ਉਹ ਕਦੇ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਭੂ ਨਾਲ ਡੂੰਘੀ ਸਾਂਝ ਨਹੀਂ ਪਾਂਦੀਆਂ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਦੀ ਸੇਜ ਸਦਾ ਖ਼ਾਲੀ ਪਈ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ, ਇਸ ਵਾਸਤੇ ਉਹ ਦੁੱਖ ਹੀ ਪਾਂਦੀਆਂ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ ॥੪॥

वह अपने प्राणनाथ को नहीं जानती और सूनी सेज पर दु:ख सहन करती हैं। ४ ।

They do not know their Husband Lord, and upon their deserted bed, they suffer in misery. ||4||

Guru Amardas ji / Raag Asa / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 428

ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਏਕੁ ਹੈ ਮਤੁ ਮਨ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਹਿ ॥

सचा साहिबु एकु है मतु मन भरमि भुलाहि ॥

Sachaa saahibu eku hai matu man bharami bhulaahi ||

ਹੇ ਮੇਰੇ ਮਨ! ਮਤਾਂ ਕਿਤੇ ਮਾਇਆ ਦੀ ਭਟਕਣਾ ਵਿਚ ਪੈ ਕੇ ਕੁਰਾਹੇ ਪੈ ਜਾਏਂ (ਚੇਤਾ ਰੱਖ) ਸਦਾ ਕਾਇਮ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਸਿਰਫ਼ ਮਾਲਕ-ਪ੍ਰਭੂ ਹੀ ਹੈ ।

हे मेरे मन ! सच्चा साहिब एक प्रभु ही है, इसलिए तुम दुविधा में कुमार्गगामी होकर भटक मत जाना।

The True Lord is the One and only; do not be deluded by doubt, O my mind.

Guru Amardas ji / Raag Asa / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 428

ਗੁਰ ਪੂਛਿ ਸੇਵਾ ਕਰਹਿ ਸਚੁ ਨਿਰਮਲੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਹਿ ॥੫॥

गुर पूछि सेवा करहि सचु निरमलु मंनि वसाहि ॥५॥

Gur poochhi sevaa karahi sachu niramalu manni vasaahi ||5||

ਜੇ ਤੂੰ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਲੈ ਕੇ ਉਸ ਦੀ ਸੇਵਾ-ਭਗਤੀ ਕਰੇਂਗਾ, ਤਾਂ ਉਸ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪਵਿਤ੍ਰ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਵਸਾ ਲਏਂਗਾ ॥੫॥

गुरु से पूछ कर अपने प्रभु की निष्ठा से सेवा करो और निर्मल सत्य नाम को अपने मन में बसाओ ॥ ५॥

Consult with the Guru, serve the True Lord, and enshrine the Immaculate Truth within your mind. ||5||

Guru Amardas ji / Raag Asa / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 428

ਸੋਹਾਗਣੀ ਸਦਾ ਪਿਰੁ ਪਾਇਆ ਹਉਮੈ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥

सोहागणी सदा पिरु पाइआ हउमै आपु गवाइ ॥

Sohaaga(nn)ee sadaa piru paaiaa haumai aapu gavaai ||

ਚੰਗੇ ਭਾਗਾਂ ਵਾਲੀ ਜੀਵ-ਇਸਤ੍ਰੀ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰੋਂ ਹਉਮੈ ਗਵਾ ਕੇ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪ੍ਰਭੂ-ਪਤੀ ਨੂੰ ਮਿਲ ਪੈਂਦੀ ਹੈ,

सुहागिन जीव-स्त्री सदा अपने पति-प्रभु को पा लेती है और अपने अहंकार एवं द्वैतवाद को दूर कर देती है।

The happy soul-bride always finds her Husband Lord; she banishes egotism and self-conceit.

Guru Amardas ji / Raag Asa / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 428

ਪਿਰ ਸੇਤੀ ਅਨਦਿਨੁ ਗਹਿ ਰਹੀ ਸਚੀ ਸੇਜ ਸੁਖੁ ਪਾਇ ॥੬॥

पिर सेती अनदिनु गहि रही सची सेज सुखु पाइ ॥६॥

Pir setee anadinu gahi rahee sachee sej sukhu paai ||6||

ਉਹ ਹਰ ਵੇਲੇ ਪ੍ਰਭੂ-ਪਤੀ ਦੇ ਚਰਨਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ, ਉਸ (ਦੇ ਹਿਰਦੇ) ਦੀ ਸੇਜ ਅਡੋਲ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਉਹ ਸਦਾ ਆਤਮਕ ਆਨੰਦ ਮਾਣਦੀ ਹੈ ॥੬॥

वह रात-दिन अपने पति-प्रभु से जुड़ी रहती है और सत्य की सेज पर सुख प्राप्त करती है॥ ६॥

She remains attached to her Husband Lord, night and day, and she finds peace upon His Bed of Truth. ||6||

Guru Amardas ji / Raag Asa / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 428

ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ ਕਰਿ ਗਏ ਪਲੈ ਕਿਛੁ ਨ ਪਾਇ ॥

मेरी मेरी करि गए पलै किछु न पाइ ॥

Meree meree kari gae palai kichhu na paai ||

ਜੇਹੜੇ ਬੰਦੇ ਇਹੀ ਆਖਦੇ ਆਖਦੇ ਜਗਤ ਤੋਂ ਚਲੇ ਗਏ ਕਿ ਇਹ ਮੇਰੀ ਮਾਇਆ ਹੈ ਇਹ ਮੇਰੀ ਮਲਕੀਅਤ ਹੈ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਹੱਥ-ਪੱਲੇ ਕੁਝ ਭੀ ਨਾਹ ਪਿਆ ।

जो इस दुनिया में यही कहते रहते हैं कि यह धन मेरा है, यह सम्पत्ति मेरी है, उनके पास कुछ भी नहीं रहता और बिना कुछ प्राप्त किए ही संसार से चले जाते हैं।

Those who shouted, ""Mine, mine!"" have departed, without obtaining anything.

Guru Amardas ji / Raag Asa / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 428

ਮਹਲੁ ਨਾਹੀ ਡੋਹਾਗਣੀ ਅੰਤਿ ਗਈ ਪਛੁਤਾਇ ॥੭॥

महलु नाही डोहागणी अंति गई पछुताइ ॥७॥

Mahalu naahee dohaaga(nn)ee antti gaee pachhutaai ||7||

ਮੰਦ-ਭਾਗਣ ਜੀਵ-ਇਸਤ੍ਰੀ ਨੂੰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ ਟਿਕਾਣਾ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ, ਉਹ ਦੁਨੀਆ ਤੋਂ ਆਖ਼ਰ ਹੱਥ ਮਲਦੀ ਹੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ॥੭॥

दुहागिन जीव-स्त्री अपने प्रभु के महल को प्राप्त नहीं होती और अंततः पश्चाताप करती हुई चली जाती है। ७ ॥

The separated one does not obtain the Mansion of the Lord's Presence, and departs, repenting in the end. ||7||

Guru Amardas ji / Raag Asa / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 428

ਸੋ ਪਿਰੁ ਮੇਰਾ ਏਕੁ ਹੈ ਏਕਸੁ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

सो पिरु मेरा एकु है एकसु सिउ लिव लाइ ॥

So piru meraa eku hai ekasu siu liv laai ||

ਹੇ ਜੀਵ-ਇਸਤ੍ਰੀ! ਸਦਾ ਕਾਇਮ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਪ੍ਰਭੂ-ਪਤੀ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਹੀ ਹੈ, ਉਸ ਇੱਕ ਦੇ ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ ਸੁਰਤਿ ਜੋੜੀ ਰੱਖ ।

मेरा प्रियतम प्रभु केवल एक ही है और मैं सिर्फ एक से ही प्रेम करता हूँ।

That Husband Lord of mine is the One and only; I am in love with the One alone.

Guru Amardas ji / Raag Asa / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 428

ਨਾਨਕ ਜੇ ਸੁਖੁ ਲੋੜਹਿ ਕਾਮਣੀ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇ ॥੮॥੧੧॥੩੩॥

नानक जे सुखु लोड़हि कामणी हरि का नामु मंनि वसाइ ॥८॥११॥३३॥

Naanak je sukhu lo(rr)ahi kaama(nn)ee hari kaa naamu manni vasaai ||8||11||33||

ਹੇ ਨਾਨਕ! (ਆਖ-) ਹੇ ਜੀਵ-ਇਸਤ੍ਰੀ! ਜੇ ਤੂੰ ਸੁਖ ਹਾਸਲ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈਂ ਤਾਂ ਉਸ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਆਪਣੇ ਮਨ ਵਿਚ ਵਸਾਈ ਰੱਖ ॥੮॥੧੧॥੩੩॥

हे नानक ! यदि जीव-स्त्री सुख चाहती है तो उसे हरि का नाम अपने मन में बसाना चाहिए। ॥८॥११॥३३॥

O Nanak, if the soul-bride longs for peace, she should enshrine the Lord's Name within her mind. ||8||11||33||

Guru Amardas ji / Raag Asa / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 428

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ॥

आसा महला ३ ॥

Aasaa mahalaa 3 ||

आसा महला ३ ॥

Aasaa, Third Mehl:

Guru Amardas ji / Raag Asa / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 428

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਜਿਨੑਾ ਚਖਾਇਓਨੁ ਰਸੁ ਆਇਆ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥

अम्रितु जिन्हा चखाइओनु रसु आइआ सहजि सुभाइ ॥

Ammmritu jinhaa chakhaaionu rasu aaiaa sahaji subhaai ||

ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਨਾਮ-ਜਲ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੇ (ਗੁਰੂ ਦੀ ਰਾਹੀਂ) ਆਪ ਚਖਾਇਆ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਵਿਚ ਪ੍ਰੇਮ ਵਿਚ ਟਿਕ ਕੇ ਉਸ ਦਾ ਸੁਆਦ ਆ ਗਿਆ,

जिन्हें भगवान ने नामामृत स्वयं चखाया है, उन्हें सहज स्वभाव ही स्वाद प्राप्त हुआ है।

Those whom the Lord has caused to drink in the Ambrosial Nectar, naturally, intuitively, enjoy the sublime essence.

Guru Amardas ji / Raag Asa / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 428

ਸਚਾ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ਹੈ ਤਿਸ ਨੋ ਤਿਲੁ ਨ ਤਮਾਇ ॥੧॥

सचा वेपरवाहु है तिस नो तिलु न तमाइ ॥१॥

Sachaa veparavaahu hai tis no tilu na tamaai ||1||

(ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਭੀ ਸਮਝ ਆ ਗਈ ਕਿ) ਉਹ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪ੍ਰਭੂ ਬੇ-ਮੁਥਾਜ ਹੈ ਉਸ ਨੂੰ ਰਤਾ ਭਰ ਭੀ (ਕਿਸੇ ਕਿਸਮ ਦਾ ਕੋਈ) ਲਾਲਚ ਨਹੀਂ ਹੈ ॥੧॥

वह सच्चा पातशाह बेपरवाह है और उसे तिल मात्र भी लोभ-लालच नहीं ॥ १ ॥

The True Lord is care-free; he does not have even an iota of greed. ||1||

Guru Amardas ji / Raag Asa / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 428

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਚਾ ਵਰਸਦਾ ਗੁਰਮੁਖਾ ਮੁਖਿ ਪਾਇ ॥

अम्रितु सचा वरसदा गुरमुखा मुखि पाइ ॥

Ammmritu sachaa varasadaa guramukhaa mukhi paai ||

ਸਦਾ-ਥਿਰ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਤੇ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਨਾਮ-ਜਲ (ਹਰ ਥਾਂ) ਵਰ੍ਹ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਉਹਨਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਜੋ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ।

भगवान का सच्चा अमृत सर्वत्र बरस रहा है लेकिन यह अमृत गुरुमुख लोगों के मुँह में पड़ रहा है।

The True Ambrosial Nectar rains down, and trickles into the mouths of the Gurmukhs.

Guru Amardas ji / Raag Asa / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 428

ਮਨੁ ਸਦਾ ਹਰੀਆਵਲਾ ਸਹਜੇ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

मनु सदा हरीआवला सहजे हरि गुण गाइ ॥१॥ रहाउ ॥

Manu sadaa hareeaavalaa sahaje hari gu(nn) gaai ||1|| rahaau ||

ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਵਿਚ ਟਿਕ ਕੇ ਹਰੀ ਦੇ ਗੁਣ ਗਾ ਗਾ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਮਨ ਸਦਾ ਖਿੜਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

गुरुमुखों का मन सदैव खिला रहता है और वे सहज ही भगवान का गुणगान करते रहते हैं। १॥ रहाउ ॥

Their minds are forever rejuvenated, and they naturally, intuitively, sing the Glorious Praises of the Lord. ||1|| Pause ||

Guru Amardas ji / Raag Asa / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 428

ਮਨਮੁਖਿ ਸਦਾ ਦੋਹਾਗਣੀ ਦਰਿ ਖੜੀਆ ਬਿਲਲਾਹਿ ॥

मनमुखि सदा दोहागणी दरि खड़ीआ बिललाहि ॥

Manamukhi sadaa dohaaga(nn)ee dari kha(rr)eeaa bilalaahi ||

ਆਪਣੇ ਮਨ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਤੁਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਜੀਵ-ਇਸਤ੍ਰੀਆਂ ਸਦਾ ਮੰਦ-ਭਾਗਣਾਂ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ ਉਹ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਦਰ ਤੇ ਖਲੋਤੀਆਂ (ਭੀ) ਵਿਲਕਦੀਆਂ ਹੀ ਹਨ ।

मनमुख जीव-स्त्रियाँ सदा दुहागिन रहती हैं और भगवान के द्वार पर खड़ी विलाप करती रहती हैं।

The self-willed manmukhs are forever forsaken brides; they cry out and bewail at the Lord's Gate.

Guru Amardas ji / Raag Asa / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 428

ਜਿਨੑਾ ਪਿਰ ਕਾ ਸੁਆਦੁ ਨ ਆਇਓ ਜੋ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਸੋੁ ਕਮਾਹਿ ॥੨॥

जिन्हा पिर का सुआदु न आइओ जो धुरि लिखिआ सो कमाहि ॥२॥

Jinhaa pir kaa suaadu na aaio jo dhuri likhiaa sao kamaahi ||2||

ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭੂ-ਪਤੀ ਦੇ ਮਿਲਾਪ ਦਾ ਕਦੇ ਸੁਆਦ ਨਹੀਂ ਆਇਆ ਉਹ ਉਹੀ ਮਨਮੁਖਤਾ ਵਾਲੇ ਕਰਮ ਕਮਾਂਦੀਆਂ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਧੁਰ ਦਰਗਾਹ ਤੋਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪਿਛਲੇ ਕੀਤੇ ਕਰਮਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਮੱਥੇ ਤੇ ਲਿਖੇ ਪਏ ਹਨ ॥੨॥

जिन्हें पति-परमेश्वर के मिलन का स्वाद नहीं मिला, वे वही कर्म करती रहती हैं, जो उनके लिए प्रारम्भ से लिखा हुआ है। २॥

Those who do not enjoy the sublime taste of their Husband Lord, act according to their pre-ordained destiny. ||2||

Guru Amardas ji / Raag Asa / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 428

ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੀਜੇ ਸਚੁ ਜਮੈ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਵਾਪਾਰੁ ॥

गुरमुखि बीजे सचु जमै सचु नामु वापारु ॥

Guramukhi beeje sachu jamai sachu naamu vaapaaru ||

ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਮਨੁੱਖ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਹਰਿ-ਨਾਮ (ਆਪਣਾ ਹਿਰਦਾ-ਖੇਤ ਵਿਚ) ਬੀਜਦਾ ਹੈ ਇਹ ਨਾਮ ਹੀ ਉਥੇ ਹੀ ਉੱਗਦਾ ਹੈ, ਸਦਾ-ਥਿਰ ਨਾਮ ਨੂੰ ਹੀ ਉਹ ਆਪਣਾ ਵਣਜ-ਵਪਾਰ ਬਣਾਂਦਾ ਹੈ ।

गुरुमुख हृदय रूपी खेत में सत्य नाम का बीज बोते हैं और जब यह अंकुरित हो जाता है तो वे केवल सत्यनाम का ही व्यापार करते हैं।

The Gurmukh plants the seed of the True Name, and it sprouts. He deals in the True Name alone.

Guru Amardas ji / Raag Asa / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 428

ਜੋ ਇਤੁ ਲਾਹੈ ਲਾਇਅਨੁ ਭਗਤੀ ਦੇਇ ਭੰਡਾਰ ॥੩॥

जो इतु लाहै लाइअनु भगती देइ भंडार ॥३॥

Jo itu laahai laaianu bhagatee dei bhanddaar ||3||

ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭੂ ਨੇ ਇਸ ਲਾਭਵੰਦੇ ਕੰਮ ਵਿਚ ਲਾਇਆ ਹੈ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਭਗਤੀ ਦੇ ਖ਼ਜ਼ਾਨੇ ਦੇ ਦੇਂਦਾ ਹੈ ॥੩॥

जिन लोगों को भगवान ने इस लाभप्रद कार्य में लगाया है, उन्हें वह अपनी भक्ति का भण्डार प्रदान करता है| ३॥

Those whom the Lord has attached to this profitable venture, are granted the treasure of devotional worship. ||3||

Guru Amardas ji / Raag Asa / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 428

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਸੋਹਾਗਣੀ ਭੈ ਭਗਤਿ ਸੀਗਾਰਿ ॥

गुरमुखि सदा सोहागणी भै भगति सीगारि ॥

Guramukhi sadaa sohaaga(nn)ee bhai bhagati seegaari ||

ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀਆਂ ਜੀਵ-ਇਸਤ੍ਰੀਆਂ ਸਦਾ ਚੰਗੇ ਭਾਗਾਂ ਵਾਲੀਆਂ ਹਨ, ਉਹ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਡਰ-ਅਦਬ ਵਿਚ ਰਹਿ ਕੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਭਗਤੀ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਆਪਣਾ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਸੋਹਣਾ ਬਣਾਂਦੀਆਂ ਹਨ,

गुरुमुख जीव-स्त्री सदा सुहागिन है, उसने प्रभु-भय एवं भक्ति का श्रृंगार किया हुआ है।

The Gurmukh is forever the true, happy soul-bride; she adorns herself with the fear of God and devotion to Him.

Guru Amardas ji / Raag Asa / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 428

ਅਨਦਿਨੁ ਰਾਵਹਿ ਪਿਰੁ ਆਪਣਾ ਸਚੁ ਰਖਹਿ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥੪॥

अनदिनु रावहि पिरु आपणा सचु रखहि उर धारि ॥४॥

Anadinu raavahi piru aapa(nn)aa sachu rakhahi ur dhaari ||4||

ਉਹ ਹਰ ਵੇਲੇ ਪ੍ਰਭੂ-ਪਤੀ ਦਾ ਮਿਲਾਪ ਮਾਣਦੀਆਂ ਹਨ, ਉਹ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਹਰਿ-ਨਾਮ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਟਿਕਾ ਕੇ ਰੱਖਦੀਆਂ ਹਨ ॥੪॥

वह रात-दिन अपने प्राणनाथ के साथ रमण करती है और सत्य को अपने हृदय के साथ लगाकर रखती है॥४॥

Night and day, she enjoys her Husband Lord; she keeps Truth enshrined within her heart. ||4||

Guru Amardas ji / Raag Asa / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 428

ਜਿਨੑਾ ਪਿਰੁ ਰਾਵਿਆ ਆਪਣਾ ਤਿਨੑਾ ਵਿਟਹੁ ਬਲਿ ਜਾਉ ॥

जिन्हा पिरु राविआ आपणा तिन्हा विटहु बलि जाउ ॥

Jinhaa piru raaviaa aapa(nn)aa tinhaa vitahu bali jaau ||

ਮੈਂ ਕੁਰਬਾਨ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪ੍ਰਭੂ-ਪਤੀ ਦੇ ਮਿਲਾਪ ਨੂੰ ਸਦਾ ਮਾਣਿਆ ਹੈ,

में उन पर कुर्बान जाता हूँ, जिन्होंने अपने पति-प्रभु के साथ रमण किया है।

I am a sacrifice to those who have enjoyed their Husband Lord.

Guru Amardas ji / Raag Asa / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 428

ਸਦਾ ਪਿਰ ਕੈ ਸੰਗਿ ਰਹਹਿ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥੫॥

सदा पिर कै संगि रहहि विचहु आपु गवाइ ॥५॥

Sadaa pir kai sanggi rahahi vichahu aapu gavaai ||5||

ਉਹ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰੋਂ ਆਪਾ-ਭਾਵ ਦੂਰ ਕਰ ਕੇ ਸਦਾ ਪ੍ਰਭੂ-ਪਤੀ ਦੇ ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ ਜੁੜੀਆਂ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ ॥੫॥

अपने मन का अहंत्व नाश करके वह सदा अपने पति-परमेश्वर के साथ रहती हैं। ५ ।

They dwell forever with their Husband Lord; they eradicate self-conceit from within. ||5||

Guru Amardas ji / Raag Asa / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 428

ਤਨੁ ਮਨੁ ਸੀਤਲੁ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਪਿਰ ਕੈ ਭਾਇ ਪਿਆਰਿ ॥

तनु मनु सीतलु मुख उजले पिर कै भाइ पिआरि ॥

Tanu manu seetalu mukh ujale pir kai bhaai piaari ||

ਪ੍ਰਭੂ-ਪਤੀ ਦੇ ਪ੍ਰੇਮ ਵਿਚ ਪਿਆਰ ਵਿਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀਆਂ ਦਾ ਮਨ ਤੇ ਹਿਰਦਾ ਠੰਢਾ-ਠਾਰ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਮੂੰਹ (ਲੋਕ ਪਰਲੋਕ ਵਿਚ) ਰੌਸ਼ਨ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ।

अपने पति-परमेश्वर के प्रेम के कारण उनका तन-मन शीतल एवं मुख उज्ज्वल बना रहता है।

Their bodies and minds are cooled and soothed, and their faces are radiant, from the love and affection of their Husband Lord.

Guru Amardas ji / Raag Asa / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 428

ਸੇਜ ਸੁਖਾਲੀ ਪਿਰੁ ਰਵੈ ਹਉਮੈ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਮਾਰਿ ॥੬॥

सेज सुखाली पिरु रवै हउमै त्रिसना मारि ॥६॥

Sej sukhaalee piru ravai haumai trisanaa maari ||6||

ਆਪਣੇ ਅੰਦਰੋਂ ਹਉਮੈ ਨੂੰ ਤ੍ਰਿਸ਼ਨਾ ਨੂੰ ਮਾਰ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਹਿਰਦਾ-ਸੇਜ ਸੁਖਦਾਈ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਪ੍ਰਭੂ-ਪਤੀ (ਉਸ ਸੇਜ ਉਤੇ) ਸਦਾ ਟਿਕਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ॥੬॥

वे अपना अहंकार एवं तृष्णा का नाश करके सुखदायक सेज पर अपने पति-प्रभु के साथ रमण करती हैं। ६॥

They enjoy their Husband Lord upon His cozy bed, having conquered their ego and desire. ||6||

Guru Amardas ji / Raag Asa / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 428

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਘਰਿ ਆਇਆ ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਅਪਾਰਿ ॥

करि किरपा घरि आइआ गुर कै हेति अपारि ॥

Kari kirapaa ghari aaiaa gur kai heti apaari ||

ਗੁਰੂ ਦੀ ਅਪਾਰ ਮੇਹਰ ਦੀ ਬਰਕਤਿ ਨਾਲ ਪ੍ਰਭੂ ਕਿਰਪਾ ਕਰ ਕੇ ਜਿਸ ਜੀਵ-ਇਸਤ੍ਰੀ ਦੇ ਹਿਰਦੇ-ਘਰ ਵਿਚ ਆ ਵੱਸਦਾ ਹੈ,

गुरु के अपार प्रेम के कारण प्रभु कृपा धारण करके जीव-स्त्री के हृदय घर में आ जाता है।

Granting His Grace, He comes into our homes, through our infinite Love for the Guru.

Guru Amardas ji / Raag Asa / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 428

ਵਰੁ ਪਾਇਆ ਸੋਹਾਗਣੀ ਕੇਵਲ ਏਕੁ ਮੁਰਾਰਿ ॥੭॥

वरु पाइआ सोहागणी केवल एकु मुरारि ॥७॥

Varu paaiaa sohaaga(nn)ee keval eku muraari ||7||

ਉਹ ਸੁਭਾਗਣ ਉਸ ਪ੍ਰਭੂ-ਪਤੀ ਨੂੰ ਮਿਲ ਪੈਂਦੀ ਹੈ ਜੋ ਆਪਣੇ ਵਰਗਾ ਇਕ ਆਪ ਹੀ ਹੈ ॥੭॥

सुहागिन जीव-स्त्री को एक मुरारी प्रभु वर के रूप में प्राप्त हो जाता है॥ ७॥

The happy soul-bride obtains the One Lord as her Husband. ||7||

Guru Amardas ji / Raag Asa / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 428

ਸਭੇ ਗੁਨਹ ਬਖਸਾਇ ਲਇਓਨੁ ਮੇਲੇ ਮੇਲਣਹਾਰਿ ॥

सभे गुनह बखसाइ लइओनु मेले मेलणहारि ॥

Sabhe gunah bakhasaai laionu mele mela(nn)ahaari ||

ਮੇਲਣ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰਭੂ ਨੇ (ਪਿਛਲੇ ਕੀਤੇ ਆਪਣੇ) ਸਾਰੇ ਪਾਪ ਬਖ਼ਸ਼ਵਾ ਲਏ ਤੇ ਆਪਣੇ ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ ਮਿਲਾ ਲਿਆ (ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਕਰਨ ਦੇ ਕਾਰਨ) ।

गुरु उसके सारे गुनाह क्षमा कर देता है और मिलाने वाला उसे अपने साथ मिला लेता है।

All of her sins are forgiven; the Uniter unites her with Himself.

Guru Amardas ji / Raag Asa / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 428

ਨਾਨਕ ਆਖਣੁ ਆਖੀਐ ਜੇ ਸੁਣਿ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥੮॥੧੨॥੩੪॥

नानक आखणु आखीऐ जे सुणि धरे पिआरु ॥८॥१२॥३४॥

Naanak aakha(nn)u aakheeai je su(nn)i dhare piaaru ||8||12||34||

ਹੇ ਨਾਨਕ! ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਦਾ ਬੋਲ ਹੀ ਬੋਲਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਸੁਣ ਕੇ ਉਹ ਪ੍ਰਭੂ (ਸਾਡੇ ਨਾਲ) ਪਿਆਰ ਕਰੇ ॥੮॥੧੨॥੩੪॥

हे नानक ! ऐसी स्तुतिगान की बात कहनी चाहिए, जिसे सुनकर तेरा स्वामी तुझसे प्रेम करने लग जाए। ८ ॥ १२॥ ३४॥

O Nanak, chant such chants, that hearing them, He may enshrine love for you. ||8||12||34||

Guru Amardas ji / Raag Asa / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 428

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ॥

आसा महला ३ ॥

Aasaa mahalaa 3 ||

आसा महला ३ ॥

Aasaa, Third Mehl:

Guru Amardas ji / Raag Asa / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 428

ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਗੁਣ ਊਪਜੈ ਜਾ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਲੈ ਸੋਇ ॥

सतिगुर ते गुण ऊपजै जा प्रभु मेलै सोइ ॥

Satigur te gu(nn) upajai jaa prbhu melai soi ||

ਜਦੋਂ ਪ੍ਰਭੂ ਉਸ ਗੁਰੂ ਨਾਲ ਮਿਲਾ ਦੇਂਦਾ ਹੈ ਤਦੋਂ ਗੁਰੂ ਪਾਸੋਂ ਗੁਣਾਂ ਦੀ ਦਾਤ ਮਿਲਦੀ ਹੈ,

जब प्रभु हमें सच्चे गुरु से मिला देता है तो हम गुरु से गुण प्राप्त करते हैं।

Merit is obtained from the True Guru, when God causes us to meet Him.

Guru Amardas ji / Raag Asa / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 428