| Gurbani Lang | Meanings |
|---|---|
| ਪੰਜਾਬੀ | ਪੰਜਾਬੀ ਅਰਥ |
| हिंदी | हिंदी अर्थ |
| English | Eng meaning |
| Info (Author / Raag / Bani / Source) | |
ਜਿਸ ਨੋ ਦਇਆਲੁ ਹੋਵੈ ਮੇਰਾ ਸੁਆਮੀ ਤਿਸੁ ਗੁਰਸਿਖ ਗੁਰੂ ਉਪਦੇਸੁ ਸੁਣਾਵੈ ॥
जिस नो दइआलु होवै मेरा सुआमी तिसु गुरसिख गुरू उपदेसु सुणावै ॥
Jis no daiaalu hovai meraa suaamee tisu gurasikh guroo upadesu su(nn)aavai ||
ਜਿਸ ਤੇ ਪਿਆਰਾ ਪ੍ਰਭੂ ਦਿਆਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਗੁਰਸਿੱਖ ਨੂੰ ਸਤਿਗੁਰੂ ਸਿੱਖਿਆ ਦੇਂਦਾ ਹੈ ।
जिस पर मेरा स्वामी दयालु होता है, उस गुरसिक्ख को गुरु उपदेश देता है।
That person, unto whom my Lord and Master is kind and compassionate - upon that GurSikh, the Guru's Teachings are bestowed.
Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 306
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਧੂੜਿ ਮੰਗੈ ਤਿਸੁ ਗੁਰਸਿਖ ਕੀ ਜੋ ਆਪਿ ਜਪੈ ਅਵਰਹ ਨਾਮੁ ਜਪਾਵੈ ॥੨॥
जनु नानकु धूड़ि मंगै तिसु गुरसिख की जो आपि जपै अवरह नामु जपावै ॥२॥
Janu naanaku dhoo(rr)i manggai tisu gurasikh kee jo aapi japai avarah naamu japaavai ||2||
ਦਾਸ ਨਾਨਕ (ਭੀ) ਉਸ ਗੁਰਸਿੱਖ ਦੀ ਚਰਨ-ਧੂੜ ਮੰਗਦਾ ਹੈ ਜੋ ਆਪ ਨਾਮ ਜਪਦਾ ਹੈ ਤੇ ਹੋਰਨਾਂ ਨੂੰ ਜਪਾਉਂਦਾ ਹੈ ॥੨॥
नानक भी उस गुरसिक्ख की चरण-धूलि माँगता है, जो स्वयं नाम जपता है और दूसरों को जपाता है॥ २॥
Servant Nanak begs for the dust of the feet of that GurSikh, who himself chants the Naam, and inspires others to chant it. ||2||
Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 306
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pau(rr)ee ||
पउड़ी ॥
Pauree:
Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 306
ਜੋ ਤੁਧੁ ਸਚੁ ਧਿਆਇਦੇ ਸੇ ਵਿਰਲੇ ਥੋੜੇ ॥
जो तुधु सचु धिआइदे से विरले थोड़े ॥
Jo tudhu sachu dhiaaide se virale tho(rr)e ||
ਹੇ ਸੱਚੇ ਪ੍ਰ੍ਹ੍ਹਭੂ! ਉਹ ਬਹੁਤ ਥੋਹੜੇ ਜੀਵ ਹਨ, ਜੋ (ਇਕਾਗਰ ਚਿੱਤ) ਤੇਰਾ ਸਿਮਰਨ ਕਰਦੇ ਹਨ ।
हे सत्यस्वरूप प्रभु ! वे बहुत थोड़े व्यक्ति हैं, जो तेरा ध्यान-मनन करते हैं।
Those who meditate on You, O True Lord - they are very rare.
Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 306
ਜੋ ਮਨਿ ਚਿਤਿ ਇਕੁ ਅਰਾਧਦੇ ਤਿਨ ਕੀ ਬਰਕਤਿ ਖਾਹਿ ਅਸੰਖ ਕਰੋੜੇ ॥
जो मनि चिति इकु अराधदे तिन की बरकति खाहि असंख करोड़े ॥
Jo mani chiti iku araadhade tin kee barakati khaahi asankkh karo(rr)e ||
ਪੂਰਨ ਇਕਾਗ੍ਰਤਾ ਵਿਚ ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਇੱਕ ਦਾ ਅਰਾਧਨ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਕਮਾਈ ਬੇਅੰਤ ਜੀਵ ਖਾਂਦੇ ਹਨ ।
जो मनुष्य पूर्ण एकाग्रचित होकर एक ईश्वर की आराधना करते हैं, उनकी बरकत अनन्त जीव खाते हैं।
Those who worship and adore the One Lord in their conscious minds - through their generosity, countless millions are fed.
Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 306
ਤੁਧੁਨੋ ਸਭ ਧਿਆਇਦੀ ਸੇ ਥਾਇ ਪਏ ਜੋ ਸਾਹਿਬ ਲੋੜੇ ॥
तुधुनो सभ धिआइदी से थाइ पए जो साहिब लोड़े ॥
Tudhuno sabh dhiaaidee se thaai pae jo saahib lo(rr)e ||
ਹੇ ਹਰੀ! (ਉਂਞ ਤਾਂ) ਸਾਰੀ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਤੇਰਾ ਧਿਆਨ ਧਰਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਪਰਵਾਨ ਉਹ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤੂੰ ਮਾਲਕ ਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਹੈਂ ।
हे प्रभु! वैसे तो सारी सृष्टि तेरा चिन्तन करती है परन्तु स्वीकृत वही होते हैं, जिन्हें तुम पसन्द करते हो।
All meditate on You, but they alone are accepted, who are pleasing to their Lord and Master.
Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 306
ਜੋ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਖਾਦੇ ਪੈਨਦੇ ਸੇ ਮੁਏ ਮਰਿ ਜੰਮੇ ਕੋੜ੍ਹੇ ॥
जो बिनु सतिगुर सेवे खादे पैनदे से मुए मरि जमे कोड़्हे ॥
Jo binu satigur seve khaade painade se mue mari jamme ko(rr)he ||
ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਤੋਂ ਸੱਖਣੇ ਰਹਿ ਕੇ ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਖਾਣ ਪੀਣ ਤੇ ਪੈਨਣ ਦੇ ਰਸਾਂ ਵਿਚ ਲੱਗੇ ਹੋਏ ਹਨ, ਉਹ ਕੋੜ੍ਹੇ ਮੁੜ ਮੁੜ ਜੰਮਦੇ ਹਨ ।
सतिगुरु की सेवा से विहीन रहकर जो मनुष्य खाने-पीने एवं पहनने के रसों में मग्न रहते हैं, वे कोढ़ी बार-बार जन्म लेते हैं।
Those who eat and dress without serving the True Guru die; after death, those wretched lepers are consigned to reincarnation.
Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 306
ਓਇ ਹਾਜਰੁ ਮਿਠਾ ਬੋਲਦੇ ਬਾਹਰਿ ਵਿਸੁ ਕਢਹਿ ਮੁਖਿ ਘੋਲੇ ॥
ओइ हाजरु मिठा बोलदे बाहरि विसु कढहि मुखि घोले ॥
Oi haajaru mithaa bolade baahari visu kadhahi mukhi ghole ||
ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਮਨੁੱਖ ਸਾਹਮਣੇ (ਤਾਂ) ਮਿੱਠੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਹਨ (ਪਰ) ਪਿਛੋਂ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਵਿਹੁ ਘੋਲ ਕੇ ਕੱਢਦੇ ਹਨ (ਭਾਵ, ਰੱਜ ਕੇ ਨਿੰਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ) ।
ऐसे मनुष्य सामने तो मीठी बातें करते हैं परन्तु तत्पश्चात विष घोलकर निकालते हैं।
In His Sublime Presence, they talk sweetly, but behind His back, they exude poison from their mouths.
Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 306
ਮਨਿ ਖੋਟੇ ਦਯਿ ਵਿਛੋੜੇ ॥੧੧॥
मनि खोटे दयि विछोड़े ॥११॥
Mani khote dayi vichho(rr)e ||11||
ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਮਨੋਂ ਖੋਟਿਆਂ ਨੂੰ ਖਸਮ ਨੇ (ਆਪਣੇ ਨਾਲੋਂ) ਵਿਛੋੜ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ॥੧੧॥
ऐसे मन से खोटे पुरुषों को ईश्वर ने जुदा कर दिया है॥ ११॥
The evil-minded are consigned to separation from the Lord. ||11||
Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 306
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
सलोक मः ४ ॥
Salok M: 4 ||
श्लोक महला ४॥
Shalok, Fourth Mehl:
Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 306
ਮਲੁ ਜੂਈ ਭਰਿਆ ਨੀਲਾ ਕਾਲਾ ਖਿਧੋਲੜਾ ਤਿਨਿ ਵੇਮੁਖਿ ਵੇਮੁਖੈ ਨੋ ਪਾਇਆ ॥
मलु जूई भरिआ नीला काला खिधोलड़ा तिनि वेमुखि वेमुखै नो पाइआ ॥
Malu jooee bhariaa neelaa kaalaa khidhola(rr)aa tini vemukhi vemukhai no paaiaa ||
ਮਲ ਤੇ ਜੂਆਂ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਨੀਲਾ ਤੇ ਕਾਲਾ ਜੁੱਲਾ ਉਸ ਬੇ-ਮੁਖ ਨੇ ਬੇ-ਮੁਖ ਨੂੰ ਪਾ ਦਿੱਤਾ,
उस विमुख ने दूसरे विमुख को जूओं से भरा हुआ नीला एवं काला पहरावा डाल दिया है।
The faithless baymukh sent out his faithless servant, wearing a blue-black coat, filled with filth and vermin.
Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 306
ਪਾਸਿ ਨ ਦੇਈ ਕੋਈ ਬਹਣਿ ਜਗਤ ਮਹਿ ਗੂਹ ਪੜਿ ਸਗਵੀ ਮਲੁ ਲਾਇ ਮਨਮੁਖੁ ਆਇਆ ॥
पासि न देई कोई बहणि जगत महि गूह पड़ि सगवी मलु लाइ मनमुखु आइआ ॥
Paasi na deee koee baha(nn)i jagat mahi gooh pa(rr)i sagavee malu laai manamukhu aaiaa ||
ਸੰਸਾਰ ਵਿਚ ਉਸ ਨੂੰ ਕੋਈ ਕੋਲ ਬਹਿਣ ਨਹੀਂ ਦੇਂਦਾ, ਗੰਦ ਪੈ ਕੇ ਸਗੋਂ ਬਹੁਤੀ ਮੈਲ ਲਾ ਕੇ ਮਨਮੁਖ (ਵਾਪਸ) ਆਇਆ ।
इस जगत् में उसे कोई निकट नहीं बैठने देता, गन्दगी में पड़कर अपितु बहुत-सी मैल लगाकर मनमुख (वापिस) आया।
No one in the world will sit near him; the self-willed manmukh fell into manure, and returned with even more filth covering him.
Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 306
ਪਰਾਈ ਜੋ ਨਿੰਦਾ ਚੁਗਲੀ ਨੋ ਵੇਮੁਖੁ ਕਰਿ ਕੈ ਭੇਜਿਆ ਓਥੈ ਭੀ ਮੁਹੁ ਕਾਲਾ ਦੁਹਾ ਵੇਮੁਖਾ ਦਾ ਕਰਾਇਆ ॥
पराई जो निंदा चुगली नो वेमुखु करि कै भेजिआ ओथै भी मुहु काला दुहा वेमुखा दा कराइआ ॥
Paraaee jo ninddaa chugalee no vemukhu kari kai bhejiaa othai bhee muhu kaalaa duhaa vemukhaa daa karaaiaa ||
ਜੋ ਮਨਮੁਖ ਪਰਾਈ ਨਿੰਦਾ ਤੇ ਚੁਗਲੀ ਕਰਨ ਲਈ (ਸਾਲਾਹ) ਕਰ ਕੇ ਭੇਜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਉਥੇ ਭੀ ਦੋਹਾਂ ਦਾ ਮੂੰਹ ਕਾਲਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ।
जो मनुष्य पराई निन्दा एवं चुगली करने के लिए परामर्श करके भेजा गया था, वहाँ भी दोनों का मुँह काला किया गया।
The faithless baymukh was sent to slander and back-bite others, but when he went there, the faces of both he and his faithless master were blackened instead.
Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 306
ਤੜ ਸੁਣਿਆ ਸਭਤੁ ਜਗਤ ਵਿਚਿ ਭਾਈ ਵੇਮੁਖੁ ਸਣੈ ਨਫਰੈ ਪਉਲੀ ਪਉਦੀ ਫਾਵਾ ਹੋਇ ਕੈ ਉਠਿ ਘਰਿ ਆਇਆ ॥
तड़ सुणिआ सभतु जगत विचि भाई वेमुखु सणै नफरै पउली पउदी फावा होइ कै उठि घरि आइआ ॥
Ta(rr) su(nn)iaa sabhatu jagat vichi bhaaee vemukhu sa(nn)ai napharai paulee paudee phaavaa hoi kai uthi ghari aaiaa ||
ਸੰਸਾਰ ਵਿਚ ਸਭਨੀਂ ਪਾਸੀਂ ਤੁਰਤ ਸੁਣਿਆ ਗਿਆ ਕਿ ਹੇ ਭਾਈ! ਬੇਮੁਖ ਨੂੰ ਨੌਕਰ ਸਮੇਤ ਜੁੱਤੀਆਂ ਪਈਆਂ ਤੇ ਚੰਗਾ ਹੌਲਾ ਹੋ ਕੇ ਘਰ ਨੂੰ ਉੱਠ ਆਇਆ ਹੈ ।
हे भाई ! जगत् में सब ओर एक-दम सुना गया कि विमुख को नौकर सहित जूतियाँ (खानी) पड़ीं और खूव हल्का होकर घर को उठ आया है।
It was immediately heard throughout the whole world, O Siblings of Destiny, that this faithless man, along with his servant, was kicked and beaten with shoes; in humiliation, they got up and returned to their homes.
Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 306
ਅਗੈ ਸੰਗਤੀ ਕੁੜਮੀ ਵੇਮੁਖੁ ਰਲਣਾ ਨ ਮਿਲੈ ਤਾ ਵਹੁਟੀ ਭਤੀਜੀਂ ਫਿਰਿ ਆਣਿ ਘਰਿ ਪਾਇਆ ॥
अगै संगती कुड़मी वेमुखु रलणा न मिलै ता वहुटी भतीजीं फिरि आणि घरि पाइआ ॥
Agai sanggatee ku(rr)amee vemukhu rala(nn)aa na milai taa vahutee bhateejeen phiri aa(nn)i ghari paaiaa ||
ਅੱਗੋਂ ਸੰਗਤਾਂ ਤੇ ਕੁੜਮਾਂ (ਭਾਵ, ਸਾਕਾਂ ਅੰਗਾਂ) ਵਿਚ ਬੇਮੁਖ ਨੂੰ ਬਹਿਣਾ ਨਾ ਮਿਲੇ, ਤਾਂ ਫਿਰ ਵਹੁਟੀ ਤੇ ਭਤੀਜਿਆਂ ਨੇ ਲਿਆ ਕੇ ਘਰ ਵਿਚ ਟਿਕਾਣਾ ਦਿੱਤਾ ।
आगे संबंधियों में विमुख को बैठना मिले भी तो फिर पत्नी तथा भतीजों ने लाकर घर में स्थान दिया,
The faithless baymukh was not allowed to mingle with others; his wife and niece then brought him home to lie down.
Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 306
ਹਲਤੁ ਪਲਤੁ ਦੋਵੈ ਗਏ ਨਿਤ ਭੁਖਾ ਕੂਕੇ ਤਿਹਾਇਆ ॥
हलतु पलतु दोवै गए नित भुखा कूके तिहाइआ ॥
Halatu palatu dovai gae nit bhukhaa kooke tihaaiaa ||
ਉਸ ਦੇ ਲੋਕ ਪਰਲੋਕ ਦੋਵੇਂ ਅਜਾਈਂ ਗਏ ਤੇ (ਹੁਣ) ਭੁੱਖਾ ਤੇ ਤਿਹਾਇਆ ਕੂਕਦਾ ਹੈ ।
उसके लोक-परलोक दोनों व्यर्थ गए और अब भूखा तथा प्यासा रोता है।
He has lost both this world and the next; he cries out continually, in hunger and thirst.
Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 306
ਧਨੁ ਧਨੁ ਸੁਆਮੀ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਹੈ ਜਿਨਿ ਨਿਆਉ ਸਚੁ ਬਹਿ ਆਪਿ ਕਰਾਇਆ ॥
धनु धनु सुआमी करता पुरखु है जिनि निआउ सचु बहि आपि कराइआ ॥
Dhanu dhanu suaamee karataa purakhu hai jini niaau sachu bahi aapi karaaiaa ||
ਧੰਨ ਸਿਰਜਣਹਾਰ ਮਾਲਕ ਹੈ ਜਿਸ ਨੇ ਆਪ ਗਹੁ ਨਾਲ ਸੱਚਾ ਨਿਆਉਂ ਕਰਾਇਆ ਹੈ,
जगत् का स्वामी कर्ता पुरुष धन्य धन्य है, जिसने न्याय के आसन पर विराज कर स्वयं सच्चा न्याय करवाया है।
Blessed, blessed is the Creator, the Primal Being, our Lord and Master; He Himself sits and dispenses true justice.
Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 306
ਜੋ ਨਿੰਦਾ ਕਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੀ ਸੋ ਸਾਚੈ ਮਾਰਿ ਪਚਾਇਆ ॥
जो निंदा करे सतिगुर पूरे की सो साचै मारि पचाइआ ॥
Jo ninddaa kare satigur poore kee so saachai maari pachaaiaa ||
(ਕਿ) ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਪੂਰੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਨਿੰਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸੱਚਾ ਪ੍ਰਭੂ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪ (ਆਤਮਕ ਮੌਤ) ਮਾਰ ਕੇ ਦੁਖੀ ਕਰਦਾ ਹੈ ।
जो मनुष्य पूर्ण सतिगुरु की निन्दा करता है, उसको सच्चा स्वामी दण्ड देकर मार फेंकता है।
One who slanders the Perfect True Guru is punished and destroyed by the True Lord.
Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 306
ਏਹੁ ਅਖਰੁ ਤਿਨਿ ਆਖਿਆ ਜਿਨਿ ਜਗਤੁ ਸਭੁ ਉਪਾਇਆ ॥੧॥
एहु अखरु तिनि आखिआ जिनि जगतु सभु उपाइआ ॥१॥
Ehu akharu tini aakhiaa jini jagatu sabhu upaaiaa ||1||
(ਇਹ) ਨਿਆਂ ਦਾ ਬਚਨ ਉਸ ਪ੍ਰਭੂ ਨੇ ਆਪ ਆਖਿਆ ਹੈ ਜਿਸ ਨੇ ਸਾਰਾ ਸੰਸਾਰ ਪੈਦਾ ਕੀਤਾ ਹੈ ॥੧॥
यह न्याय का वचन उस ईश्वर ने स्वयं कहा है, जिसने इस सृष्टि की रचना की है॥ १॥
This Word is spoken by the One who created the whole universe. ||1||
Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 306
ਮਃ ੪ ॥
मः ४ ॥
M:h 4 ||
महला ४ ॥
Fourth Mehl:
Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 306
ਸਾਹਿਬੁ ਜਿਸ ਕਾ ਨੰਗਾ ਭੁਖਾ ਹੋਵੈ ਤਿਸ ਦਾ ਨਫਰੁ ਕਿਥਹੁ ਰਜਿ ਖਾਏ ॥
साहिबु जिस का नंगा भुखा होवै तिस दा नफरु किथहु रजि खाए ॥
Saahibu jis kaa nanggaa bhukhaa hovai tis daa napharu kithahu raji khaae ||
ਜਿਸ ਨੌਕਰ ਦਾ ਮਾਲਕ ਕੰਗਾਲ ਹੋਵੇ, ਉਸ ਦੇ ਨੌਕਰ ਨੇ ਕਿੱਥੋਂ ਰੱਜ ਕੇ ਖਾਣਾ ਹੋਇਆ?
जिसका स्वामी कंगाल है, उसका नोकर कहाँ पेट भर कर खा सकता है।
One who has a poor beggar for a master - how can he be well-fed?
Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 306
ਜਿ ਸਾਹਿਬ ਕੈ ਘਰਿ ਵਥੁ ਹੋਵੈ ਸੁ ਨਫਰੈ ਹਥਿ ਆਵੈ ਅਣਹੋਦੀ ਕਿਥਹੁ ਪਾਏ ॥
जि साहिब कै घरि वथु होवै सु नफरै हथि आवै अणहोदी किथहु पाए ॥
Ji saahib kai ghari vathu hovai su napharai hathi aavai a(nn)ahodee kithahu paae ||
ਨੌਕਰ ਨੂੰ ਉਹੋ ਵਸਤ ਮਿਲ ਸਕਦੀ ਹੈ ਜੋ ਮਾਲਕ ਦੇ ਘਰ ਵਿਚ ਹੋਵੇ, ਜੇ ਘਰ ਵਿਚ ਹੀ ਨਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿੱਥੋਂ ਮਿਲੇ?
यदि स्वामी के घर में कोई वस्तु हो तो उसे उसका नौकर प्राप्त कर सकता है परन्तु यदि है ही नहीं तो उसे वह कहाँ से ले सकता है।
If there is something in his master's house, he can get it; but how can he get what is not there?
Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 306
ਜਿਸ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ ਫਿਰਿ ਲੇਖਾ ਮੰਗੀਐ ਸਾ ਸੇਵਾ ਅਉਖੀ ਹੋਈ ॥
जिस दी सेवा कीती फिरि लेखा मंगीऐ सा सेवा अउखी होई ॥
Jis dee sevaa keetee phiri lekhaa manggeeai saa sevaa aukhee hoee ||
ਜਿਸ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕੀਤਿਆਂ ਫਿਰ ਭੀ ਲੇਖਾ ਮੰਗਿਆ ਜਾਣਾ ਹੋਵੇ, ਉਹ ਸੇਵਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੈ (ਭਾਵ, ਉਹਦੇ ਕਰਨ ਦਾ ਕੀਹ ਲਾਹ ਹੈ?)
जिसकी सेवा करने पर भी लेखा मॉगा जाना हो, वह सेवा कठिन और अनुपयोगी है।
Serving him, who will be called to answer for his account? That service is painful and useless.
Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 306
ਨਾਨਕ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ ਹਰਿ ਗੁਰ ਸਫਲ ਦਰਸਨ ਕੀ ਫਿਰਿ ਲੇਖਾ ਮੰਗੈ ਨ ਕੋਈ ॥੨॥
नानक सेवा करहु हरि गुर सफल दरसन की फिरि लेखा मंगै न कोई ॥२॥
Naanak sevaa karahu hari gur saphal darasan kee phiri lekhaa manggai na koee ||2||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਜਿਸ ਹਰੀ ਤੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦਾ ਦਰਸ਼ਨ (ਮਨੁੱਖਾ ਜਨਮ ਨੂੰ) ਸਫਲਾ (ਕਰਦਾ) ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ (ਤਾਕਿ) ਫਿਰ ਕੋਈ ਲੇਖਾ ਨਾ ਮੰਗੇ ॥੨॥
हे नानक ! जिस ईश्वर एवं गुरु का दर्शन (मानव जन्म को) सफल (करता) है, उसकी सेवा करो तांकि फिर कोई लेखा न मॉगे ॥ २ ॥
O Nanak, serve the Guru, the Lord Incarnate; the Blessed Vision of His Darshan is profitable, and in the end, you shall not be called to account. ||2||
Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 306
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pau(rr)ee ||
पउड़ी ॥
Pauree:
Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 306
ਨਾਨਕ ਵੀਚਾਰਹਿ ਸੰਤ ਜਨ ਚਾਰਿ ਵੇਦ ਕਹੰਦੇ ॥
नानक वीचारहि संत जन चारि वेद कहंदे ॥
Naanak veechaarahi santt jan chaari ved kahandde ||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਸੰਤ (ਆਪਣੀ) ਵੀਚਾਰ ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਤੇ ਚਾਰੇ ਵੇਦ (ਭਾਵ, ਪੁਰਾਤਨ ਧਰਮ ਪੁਸਤਕ ਭੀ ਇਹੀ ਗੱਲ) ਆਖਦੇ ਹਨ,
हे नानक ! संतजन विचार करते हैं और चारों वेद कहते हैं कि
O Nanak, the Saints consider, and the four Vedas proclaim,
Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 306
ਭਗਤ ਮੁਖੈ ਤੇ ਬੋਲਦੇ ਸੇ ਵਚਨ ਹੋਵੰਦੇ ॥
भगत मुखै ते बोलदे से वचन होवंदे ॥
Bhagat mukhai te bolade se vachan hovandde ||
(ਕਿ) ਭਗਤ ਜਨ ਜੋ ਬਚਨ ਮੂੰਹੋਂ ਬੋਲਦੇ ਹਨ ਉਹ ਸਹੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ।
भक्तजन जो वचन मुँह से बोलते हैं, वे सत्य ही पूरे हो जाते हैं।
That whatever the Lord's devotees utter with their mouths, shall come to pass.
Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 306
ਪ੍ਰਗਟ ਪਹਾਰਾ ਜਾਪਦਾ ਸਭਿ ਲੋਕ ਸੁਣੰਦੇ ॥
प्रगट पहारा जापदा सभि लोक सुणंदे ॥
Prgat pahaaraa jaapadaa sabhi lok su(nn)andde ||
(ਭਗਤ) ਸਾਰੇ ਜਗਤ ਵਿਚ ਉੱਘੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸੋਭਾ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਸੁਣਦੇ ਹਨ ।
भक्त समूचे जगत् में लोकप्रिय हो जाते हैं, उनकी शोभा सभी लोग सुनते हैं।
He is manifest in His cosmic workshop. All people hear of this.
Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 306
ਸੁਖੁ ਨ ਪਾਇਨਿ ਮੁਗਧ ਨਰ ਸੰਤ ਨਾਲਿ ਖਹੰਦੇ ॥
सुखु न पाइनि मुगध नर संत नालि खहंदे ॥
Sukhu na paaini mugadh nar santt naali khahandde ||
ਜੋ ਮੂਰਖ ਮਨੁੱਖ (ਅਜੇਹੇ) ਸੰਤਾਂ ਨਾਲ ਵੈਰ ਕਰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਸੁਖ ਨਹੀਂ ਪਾਂਦੇ ।
जो मूख लोग संतों से वैर-विरोध करते हैं, वे सुख नहीं पाते।
The stubborn men who fight with the Saints shall never find peace.
Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 306
ਓਇ ਲੋਚਨਿ ਓਨਾ ਗੁਣੈ ਨੋ ਓਇ ਅਹੰਕਾਰਿ ਸੜੰਦੇ ॥
ओइ लोचनि ओना गुणै नो ओइ अहंकारि सड़ंदे ॥
Oi lochani onaa gu(nn)ai no oi ahankkaari sa(rr)andde ||
(ਉਹ ਦੋਖੀ) ਸੜਦੇ ਤਾਂ ਅਹੰਕਾਰ ਵਿਚ ਹਨ, ਪਰ ਸੰਤ ਜਨਾਂ ਦੇ ਗੁਣਾਂ ਨੂੰ ਤਰਸਦੇ ਹਨ ।
वे दोषी जलते तो अहंकार में हैं परन्तु संतजनों के गुणों को तरसते हैं।
The Saints seek to bless them with virtue, but they only burn in their egos.
Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 306
ਓਇ ਵਿਚਾਰੇ ਕਿਆ ਕਰਹਿ ਜਾ ਭਾਗ ਧੁਰਿ ਮੰਦੇ ॥
ओइ विचारे किआ करहि जा भाग धुरि मंदे ॥
Oi vichaare kiaa karahi jaa bhaag dhuri mandde ||
ਇਹਨਾਂ ਦੋਖੀ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੇ ਵੱਸ ਭੀ ਕੀਹ ਹੈ? ਮੁੱਢ ਤੋਂ (ਮੰਦੇ ਕਰਮ ਕਰਨ ਕਰਕੇ) ਮੰਦੇ ਸੰਸਕਾਰ ਹੀ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਭਾਗ ਹੈ (ਤੇ ਇਹਨਾਂ ਸੰਸਕਾਰਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰੇਰੇ ਹੋਏ ਮੰਦੇ ਪਾਸੇ ਪਏ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ) ।
इन दोषी मनुष्यों के वश में भी क्या है? चूंकि आदि काल से कुसंस्कार ही उनका भाग्य है।
What can those wretched ones do, since, from the very beginning, their destiny is cursed with evil.
Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 306
ਜੋ ਮਾਰੇ ਤਿਨਿ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮਿ ਸੇ ਕਿਸੈ ਨ ਸੰਦੇ ॥
जो मारे तिनि पारब्रहमि से किसै न संदे ॥
Jo maare tini paarabrhami se kisai na sandde ||
ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਰੱਬ ਵਲੋਂ ਮੋਏ ਹੋਏ ਹਨ, ਉਹ ਕਿਸੇ ਦੇ (ਸੱਕੇ) ਨਹੀਂ ।
जिनका उस पारब्रह्म ने नाश किया है, वह किसी के भी मित्र नहीं।
Those who are struck down by the Supreme Lord God are of no use to anyone.
Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 306
ਵੈਰੁ ਕਰਹਿ ਨਿਰਵੈਰ ਨਾਲਿ ਧਰਮ ਨਿਆਇ ਪਚੰਦੇ ॥
वैरु करहि निरवैर नालि धरम निआइ पचंदे ॥
Vairu karahi niravair naali dharam niaai pachandde ||
ਨਿਰਵੈਰਾਂ ਨਾਲ ਭੀ ਵੈਰ ਕਰਦੇ ਹਨ ਤੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਧਰਮ ਨਿਆਂ-ਅਨੁਸਾਰ ਦੁਖੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ।
यह धर्म का न्याय है कि जो निर्वेर से वैर करते हैं, वह नष्ट हो जाते हैं।
Those who hate the One who has no hatred - according to the true justice of Dharma, they shall perish.
Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 306
ਜੋ ਜੋ ਸੰਤਿ ਸਰਾਪਿਆ ਸੇ ਫਿਰਹਿ ਭਵੰਦੇ ॥
जो जो संति सरापिआ से फिरहि भवंदे ॥
Jo jo santti saraapiaa se phirahi bhavandde ||
ਜੋ ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਸੰਤ (ਗੁਰੂ) ਵਲੋਂ ਫਿਟਕਾਰੇ ਹੋਏ ਹਨ (ਭਾਵ, ਗੁਰੂ ਦੇ ਦਰ ਤੋਂ ਵਾਂਜੇ ਹੋਏ ਹਨ) ਉਹ ਭਟਕਦੇ ਫਿਰਦੇ ਹਨ ।
जिन्हें संतों ने तिरस्कृत किया है, वे भटकते रहते हैं।
Those who are cursed by the Saints will continue wandering aimlessly.
Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 306
ਪੇਡੁ ਮੁੰਢਾਹੂੰ ਕਟਿਆ ਤਿਸੁ ਡਾਲ ਸੁਕੰਦੇ ॥੧੨॥
पेडु मुंढाहूं कटिआ तिसु डाल सुकंदे ॥१२॥
Pedu munddhaahoonn katiaa tisu daal sukandde ||12||
ਜੋ ਰੁੱਖ ਮੁਢੋਂ ਪੁਟਿਆ ਜਾਏ, ਉਸ ਦੇ ਟਾਹਣ ਭੀ ਸੁੱਕ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ॥੧੨॥
जब वृक्ष जड़ सहित उखाड़ दिया जाता है, उसकी टहनियाँ भी सूख जाती हैं।॥ १२॥
When the tree is cut off at its roots, the branches wither and die. ||12||
Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 306
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
सलोक मः ४ ॥
Salok M: 4 ||
सलोक मः ४ ॥
Shalok Fourth Mehl:
Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 306