ਜੋ ਗੁਰੁ ਗੋਪੇ ਆਪਣਾ ਸੁ ਭਲਾ ਨਾਹੀ ਪੰਚਹੁ ਓਨਿ ਲਾਹਾ ਮੂਲੁ ਸਭੁ ਗਵਾਇਆ ॥

जो गुरु गोपे आपणा सु भला नाही पंचहु ओनि लाहा मूलु सभु गवाइआ ॥

Jo guru gope aapa(nn)aa su bhalaa naahee pancchahu oni laahaa moolu sabhu gavaaiaa ||

ਹੇ ਸੰਤ ਜਨੋਂ! (ਮੁਕਦੀ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ) ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਆਪਣੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਨਿੰਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਚੰਗਾ ਨਹੀਂ, (ਮਨੁੱਖਾ ਜਨਮ ਵਿਚ) ਜੋ ਖੱਟਣਾ ਸੀ ਉਹ ਭੀ ਗਵਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਤੇ (ਮਨੁੱਖ-ਜਨਮ-ਰੂਪ) ਮੂਲ ਭੀ ਗਵਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ।

हे संतजनों ! जो अपने गुरु की निंदा करता है, वह भला पुरुष नहीं। वह अपना मूल लाभ समस्त गंवा देता है।

O chosen people, O self-elect, one who does not publicly affirm his Guru is not a good person; he loses all his profits and capital.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 304

ਪਹਿਲਾ ਆਗਮੁ ਨਿਗਮੁ ਨਾਨਕੁ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕਾ ਬਚਨੁ ਉਪਰਿ ਆਇਆ ॥

पहिला आगमु निगमु नानकु आखि सुणाए पूरे गुर का बचनु उपरि आइआ ॥

Pahilaa aagamu nigamu naanaku aakhi su(nn)aae poore gur kaa bachanu upari aaiaa ||

ਨਾਨਕ ਆਖ ਕੇ ਸੁਣਾਉਂਦਾ ਹੈ (ਭਾਵ, ਨਾਨਕ ਇਸ ਗੱਲ ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦੇ ਕੇ ਆਖਦਾ ਹੈ ਕਿ) (ਗੁਰਸਿੱਖ ਲਈ ਇਹ) ਪਹਿਲਾ ਆਗਮ ਨਿਗਮ ਹੈ (ਇਹੋ ਹੀ ਹੈ ਵੇਦ ਸ਼ਾਸਤ੍ਰਾਂ ਦਾ ਉੱਤਮ ਸਿੱਧਾਂਤ ਕਿ) ਪੂਰੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦਾ ਬਚਨ (ਸਭ ਤੋਂ) ਵਧੀਕ ਪ੍ਰਮਾਣੀਕ ਹੈ ।

नानक कहकर सुनाता है कि पहले लोग शास्त्रों एवं वेदों को पढ़ते एवं प्रचार करते थे परन्तु पूर्ण गुरु की वाणी उन सबमें सर्वोच्च प्रामाणिक है।

People used to chant and recite the Shaastras and the Vedas, O Nanak, but now the Words of the Perfect Guru have come to be the most exalted of all.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 304

ਗੁਰਸਿਖਾ ਵਡਿਆਈ ਭਾਵੈ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੀ ਮਨਮੁਖਾ ਓਹ ਵੇਲਾ ਹਥਿ ਨ ਆਇਆ ॥੨॥

गुरसिखा वडिआई भावै गुर पूरे की मनमुखा ओह वेला हथि न आइआ ॥२॥

Gurasikhaa vadiaaee bhaavai gur poore kee manamukhaa oh velaa hathi na aaiaa ||2||

(ਇਸ ਵਾਸਤੇ) ਗੁਰਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਚੰਗੀ ਲੱਗਦੀ ਹੈ (ਪਰ) ਮਨਮੁਖਾਂ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਸਮਝਣ ਦਾ ਉਹ ਸਮਾਂ ਹੱਥ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ॥੨॥

गुरु के सिक्खों को गुरु की प्रशंसा अच्छी लगती है। लेकिन स्वेच्छाचारी को यह अवसर प्राप्त नहीं होता ॥ २ ॥

The glorious greatness of the Perfect Guru is pleasing to the GurSikh; the self-willed manmukhs have lost this opportunity. ||2||

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 304

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

पउड़ी ॥

Pauree:

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 304

ਸਚੁ ਸਚਾ ਸਭ ਦੂ ਵਡਾ ਹੈ ਸੋ ਲਏ ਜਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਟਿਕੇ ॥

सचु सचा सभ दू वडा है सो लए जिसु सतिगुरु टिके ॥

Sachu sachaa sabh doo vadaa hai so lae jisu satiguru tike ||

ਸਦਾ-ਥਿਰ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਜੋ ਸੱਚਾ ਪ੍ਰਭੂ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਹੈ, ਉਸ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਸਤਿਗੁਰੂ ਤਿਲਕ ਦੇਵੇ (ਭਾਵ, ਅਸੀਸ ਦੇਵੇ) ।

सत्यस्वरूप परमात्मा सर्वोपरि है। यह (प्रभु) उस मनुष्य को मिलता है, जिसे सतिगुरु तिलक (आशीर्वाद) दें।

The True Lord is truly the greatest of all; he alone obtains Him, who is anointed by the Guru.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 304

ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਿ ਸਚੁ ਧਿਆਇਦਾ ਸਚੁ ਸਚਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਇਕੇ ॥

सो सतिगुरु जि सचु धिआइदा सचु सचा सतिगुरु इके ॥

So satiguru ji sachu dhiaaidaa sachu sachaa satiguru ike ||

ਸਤਿਗੁਰੂ ਭੀ ਉਹੀ ਹੈ ਜੋ ਸਦਾ ਸੱਚੇ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਚੇਤੇ ਰੱਖਦਾ ਹੈ (ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ) ਸੱਚਾ ਪ੍ਰਭੂ ਤੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਇੱਕ-ਰੂਪ (ਹੋ ਗਏ ਹਨ । )

सतिगुरु भी वही है जो सत्य का ध्यान-मनन करता है। यह सत्य है कि सत्यस्वरूप परमात्मा एवं सतिगुरु एक ही हैं।

He is the True Guru, who meditates on the True Lord. The True Lord and the True Guru are truly One.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 304

ਸੋਈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਹੈ ਜਿਨਿ ਪੰਜੇ ਦੂਤ ਕੀਤੇ ਵਸਿ ਛਿਕੇ ॥

सोई सतिगुरु पुरखु है जिनि पंजे दूत कीते वसि छिके ॥

Soee satiguru purakhu hai jini panjje doot keete vasi chhike ||

ਸਤਿਗੁਰੂ ਪੁਰਖ ਉਹੋ ਹੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੇ (ਕਾਮਾਦਿਕ) ਪੰਜੇ ਵੈਰੀ ਖਿੱਚ ਕੇ ਵੱਸ ਕਰ ਲਏ ਹਨ ।

वही महापुरुष सतिगुरु है, जिसने (कामादिक) विकारों को अपने वश में किया हुआ है।

He is the True Guru, the Primal Being, who has totally conquered his five passions.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 304

ਜਿ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਆਪੁ ਗਣਾਇਦੇ ਤਿਨ ਅੰਦਰਿ ਕੂੜੁ ਫਿਟੁ ਫਿਟੁ ਮੁਹ ਫਿਕੇ ॥

जि बिनु सतिगुर सेवे आपु गणाइदे तिन अंदरि कूड़ु फिटु फिटु मुह फिके ॥

Ji binu satigur seve aapu ga(nn)aaide tin anddari koo(rr)u phitu phitu muh phike ||

ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਤੋਂ ਵਾਂਜੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵੱਡਾ ਅਖਵਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਝੂਠ ਹੁੰਦਾ ਹੈ (ਇਸ ਕਰਕੇ ਉਹਨਾਂ ਦਾ) ਮੂੰਹ ਫਿੱਕਾ (ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਭਾਵ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਨਾਮ ਦੀ ਲਾਲੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਤੇ) ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਦਾ ਫਿਟਕਾਰ ਪੈਂਦੀ ਹੈ;

जो मनुष्य सतिगुरु की सेवा से विहीन रहते हैं और अपने आपको बड़ा कहलवाते हैं, उनके भीतर झूठ विद्यमान है।

One who does not serve the True Guru, and who praises himself, is filled with falsehood within. Cursed, cursed is his ugly face.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 304

ਓਇ ਬੋਲੇ ਕਿਸੈ ਨ ਭਾਵਨੀ ਮੁਹ ਕਾਲੇ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਚੁਕੇ ॥੮॥

ओइ बोले किसै न भावनी मुह काले सतिगुर ते चुके ॥८॥

Oi bole kisai na bhaavanee muh kaale satigur te chuke ||8||

ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਬਚਨ ਹੱਛੇ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦੇ (ਅੰਦਰ ਕੂੜ ਹੋਣ ਕਰਕੇ) ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਮੂੰਹ ਭੀ ਭਰਿਸ਼ਟੇ ਹੋਏ ਹੁੰਦੇ ਹਨ (ਕਿਉਂਕਿ) ਉਹ ਸਤਿਗੁਰ ਤੋਂ ਭੁੱਲੇ ਹੋਏ ਹਨ ॥੮॥

उनके रुक्ष चेहरे पर धिक्कार है। वह सतिगुरु से बिछुड़ा होता है, उसका मुख तिरस्कृत किया हुआ होता है और उसकी वार्तालाप किसी को भी अच्छी नहीं लगती ॥ ८ ॥

His words are not pleasing to anyone; his face is blackened, and he is separated from the True Guru. ||8||

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 304

ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥

सलोक मः ४ ॥

Salok M: 4 ||

श्लोक महला ४॥

Shalok, Fourth Mehl:

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 304

ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਕਾ ਸਭੁ ਖੇਤੁ ਹੈ ਹਰਿ ਆਪਿ ਕਿਰਸਾਣੀ ਲਾਇਆ ॥

हरि प्रभ का सभु खेतु है हरि आपि किरसाणी लाइआ ॥

Hari prbh kaa sabhu khetu hai hari aapi kirasaa(nn)ee laaiaa ||

ਸਾਰਾ ਸੰਸਾਰ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ (ਮਾਨੋ) ਪੈਲੀ ਹੈ (ਜਿਸ ਵਿਚ) ਪ੍ਰਭੂ ਨੇ (ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ) ਵਾਹੀ ਦੇ ਕੰਮ ਵਿਚ ਜੋੜਿਆ ਹੈ (ਭਾਵ, ਨਾਮ ਜਪਣ ਲਈ ਭੇਜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ) ।

सारी दुनिया भगवान का खेत है। भगवान स्वयं ही (जीवों से) कृषि करवाता है।

Everyone is the field of the Lord God; the Lord Himself cultivates this field.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 304

ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਖਸਿ ਜਮਾਈਅਨੁ ਮਨਮੁਖੀ ਮੂਲੁ ਗਵਾਇਆ ॥

गुरमुखि बखसि जमाईअनु मनमुखी मूलु गवाइआ ॥

Guramukhi bakhasi jamaaeeanu manamukhee moolu gavaaiaa ||

ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਦੀ (ਖੇਤੀ) ਪ੍ਰਭੂ ਨੇ ਮਿਹਰ ਕਰ ਕੇ ਉਗਾ ਦਿੱਤੀ ਹੈ, (ਪਰ) ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਮਨ ਦੇ ਪਿਛੇ ਭੁੱਲੇ ਰਹੇ, ਉਹਨਾਂ ਮੂਲ ਭੀ ਗਵਾ ਲਿਆ (ਭਾਵ, ਮਨੁੱਖਾ ਜਨਮ ਹੱਥੋਂ ਖੋਹ ਲਿਆ) ।

गुरमुख प्रभु की कृपा की फसल पैदा करता है। लेकिन स्वेच्छाचारी अपना मूल भी गंवा देता है।

The Gurmukh grows the crop of forgiveness, while the self-willed manmukh loses even his roots.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 304

ਸਭੁ ਕੋ ਬੀਜੇ ਆਪਣੇ ਭਲੇ ਨੋ ਹਰਿ ਭਾਵੈ ਸੋ ਖੇਤੁ ਜਮਾਇਆ ॥

सभु को बीजे आपणे भले नो हरि भावै सो खेतु जमाइआ ॥

Sabhu ko beeje aapa(nn)e bhale no hari bhaavai so khetu jamaaiaa ||

(ਆਪਣੇ ਵਲੋਂ) ਹਰ ਕੋਈ ਆਪਣੇ ਭਲੇ ਲਈ ਬੀਜਦਾ ਹੈ (ਪਰ) ਉਹੀ ਖੇਤ ਚੰਗਾ ਉੱਗਦਾ ਹੈ (ਭਾਵ, ਉਹੀ ਕਮਾਈ ਸਫਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ) ਜੋ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਚੰਗਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ।

हरेक व्यक्ति अपने लाभ हेतु बोता है। लेकिन भगवान उस फसल को उगाता है, जो उसे अच्छी लगती है।

They all plant for their own good, but the Lord causes to grow only that field with which He is pleased.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 304

ਗੁਰਸਿਖੀ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਬੀਜਿਆ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਫਲੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਾਇਆ ॥

गुरसिखी हरि अम्रितु बीजिआ हरि अम्रित नामु फलु अम्रितु पाइआ ॥

Gurasikhee hari ammmritu beejiaa hari ammmrit naamu phalu ammmritu paaiaa ||

(ਇਸ ਕਰਕੇ ਹਰੀ ਦੀ ਪ੍ਰਸੰਨਤਾ ਲਈ) ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੇ ਸਿੱਖ ਅਮਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਨਾਮ ਬੀਜਦੇ ਹਨ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਹਰਿਨਾਮ-ਰੂਪ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਫਲ ਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ।

गुरु का सिक्ख भगवान के नाम रूपी अमृत को बोता है और वह भगवान के अमृतमयी नाम को अपने अमृत फल के तौर पर प्राप्त करता है।

The GurSikh plants the seed of the Lord's Ambrosial Nectar, and obtains the Lord's Ambrosial Naam as his Ambrosial Fruit.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 304

ਜਮੁ ਚੂਹਾ ਕਿਰਸ ਨਿਤ ਕੁਰਕਦਾ ਹਰਿ ਕਰਤੈ ਮਾਰਿ ਕਢਾਇਆ ॥

जमु चूहा किरस नित कुरकदा हरि करतै मारि कढाइआ ॥

Jamu choohaa kiras nit kurakadaa hari karatai maari kadhaaiaa ||

(ਮਨਮੁਖਾਂ ਦੀ) ਕਿਰਸਾਣੀ ਨੂੰ ਜੋ ਜਮ (ਰੂਪ) ਚੂਹਾ ਸਦਾ ਟੁੱਕੀ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਗੁਰਸਿੱਖਾਂ ਦਾ ਉਹ ਕੋਈ ਵਿਗਾੜ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ, (ਕਿਉਂਕਿ) ਸਿਰਜਣਹਾਰ ਪ੍ਰਭੂ ਨੇ ਮਾਰ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਹੈ (ਭਾਵ, ਗੁਰਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਮਾਇਆ ਵਾਲਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਹੀ ਨਹੀਂ ਰਹਿਣ ਦਿੱਤਾ) ।

मृत्यु रूपी चूहा प्रतिदिन फसल को कुतरता है परन्तु विश्व के रचयिता ईश्वर ने इसे पीट कर बाहर निकाल दिया है।

The mouse of Death is continually gnawing away at the crop, but the Creator Lord has beaten it off and driven it away.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 304

ਕਿਰਸਾਣੀ ਜੰਮੀ ਭਾਉ ਕਰਿ ਹਰਿ ਬੋਹਲ ਬਖਸ ਜਮਾਇਆ ॥

किरसाणी जमी भाउ करि हरि बोहल बखस जमाइआ ॥

Kirasaa(nn)ee jammee bhaau kari hari bohal bakhas jamaaiaa ||

(ਇਸ ਵਾਸਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ) ਫ਼ਸਲ ਪ੍ਰੇਮ ਨਾਲ (ਭਾਵ, ਚੰਗੀ ਫੱਬ ਕੇ) ਉੱਗਦੀ ਹੈ ਤੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਮਿਹਰ-ਰੂਪੀ ਬੋਹਲ ਦਾ ਢੇਰ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ।

इसलिए गुरमुखों की फसल प्रेम-पूर्वक उगती है और ईश्वर की दया से अनाज के दानों का अम्बार लग जाता है।

The farm was successful, by the Love of the Lord, and the crop was produced by God's Grace.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 304

ਤਿਨ ਕਾ ਕਾੜਾ ਅੰਦੇਸਾ ਸਭੁ ਲਾਹਿਓਨੁ ਜਿਨੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਧਿਆਇਆ ॥

तिन का काड़ा अंदेसा सभु लाहिओनु जिनी सतिगुरु पुरखु धिआइआ ॥

Tin kaa kaa(rr)aa anddesaa sabhu laahionu jinee satiguru purakhu dhiaaiaa ||

ਜੇਹੜੇ ਮਨੁੱਖ ਸਤਿਗੁਰ ਪੁਰਖ ਦਾ ਧਿਆਨ ਧਰਦੇ ਹਨ, ਪ੍ਰਭੂ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਸਾਰਾ ਝੋਰਾ ਤੇ ਚਿੰਤਾ ਲਾਹ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ।

जिन्होंने महापुरुष सतिगुरु का ध्यान किया है, ईश्वर ने उनकी तमाम चिंता एवं दुःख नष्ट कर दिए हैं।

He has removed all the burning and anxiety of those, who have meditated on the True Guru, the Primal Being.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 304

ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਅਰਾਧਿਆ ਆਪਿ ਤਰਿਆ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਤਰਾਇਆ ॥੧॥

जन नानक नामु अराधिआ आपि तरिआ सभु जगतु तराइआ ॥१॥

Jan naanak naamu araadhiaa aapi tariaa sabhu jagatu taraaiaa ||1||

ਹੇ ਦਾਸ ਨਾਨਕ! ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਪ੍ਰਭੂ-ਨਾਮ ਦਾ ਸਿਮਰਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਆਪ (ਇਸ ਕਾੜੇ ਅੰਦੇਸੇ-ਭਰੇ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿਚੋਂ) ਤਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਸਾਰੇ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਤਾਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ॥੧॥

हे नानक ! जो मनुष्य हरि-नाम की आराधना करता है, वह स्वयं पार हो जाता है और सारे जगत् का भी कल्याण कर देता है॥ १॥

O servant Nanak, one who worships and adores the Naam, the Name of the Lord, swims across, and saves the whole world as well. ||1||

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 304

ਮਃ ੪ ॥

मः ४ ॥

M:h 4 ||

महला ४॥

Fourth Mehl:

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 304

ਸਾਰਾ ਦਿਨੁ ਲਾਲਚਿ ਅਟਿਆ ਮਨਮੁਖਿ ਹੋਰੇ ਗਲਾ ॥

सारा दिनु लालचि अटिआ मनमुखि होरे गला ॥

Saaraa dinu laalachi atiaa manamukhi hore galaa ||

ਮਨ ਦੇ ਅਧੀਨ ਹੋਇਆ ਮਨੁੱਖ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਲਾਲਚ ਵਿਚ ਲਿੱਬੜਿਆ ਹੋਇਆ (ਨਾਮ ਤੋਂ ਛੁਟ) ਹੋਰ ਹੋਰ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦਾ ਫਿਰਦਾ ਹੈ ।

स्वेच्छाचारी मनुष्य सारा दिन लोभ में प्रवृत्त हुआ रहता है, चाहे बातें वह दूसरी ही करता है।

The self-willed manmukh is occupied with greed all day long, although he may claim otherwise.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 304

ਰਾਤੀ ਊਘੈ ਦਬਿਆ ਨਵੇ ਸੋਤ ਸਭਿ ਢਿਲਾ ॥

राती ऊघै दबिआ नवे सोत सभि ढिला ॥

Raatee ughai dabiaa nave sot sabhi dhilaa ||

(ਦਿਨ ਦੀ ਕਿਰਤ-ਕਾਰ ਕਰ ਕੇ ਥੱਕਿਆ ਹੋਇਆ) ਰਾਤ ਨੂੰ ਨੀਂਦਰ ਵਿਚ ਘੁੱਟਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਦੇ ਸਾਰੇ ਨੌ ਹੀ ਇੰਦਰੇ ਢਿੱਲੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ।

वह रात को नींद में घुट जाता है, उसकी तमाम इन्द्रियाँ शिथिल हो जाती हैं।

At night, he is overcome by fatigue, and all his nine holes are weakened.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 304

ਮਨਮੁਖਾ ਦੈ ਸਿਰਿ ਜੋਰਾ ਅਮਰੁ ਹੈ ਨਿਤ ਦੇਵਹਿ ਭਲਾ ॥

मनमुखा दै सिरि जोरा अमरु है नित देवहि भला ॥

Manamukhaa dai siri joraa amaru hai nit devahi bhalaa ||

(ਇਹੋ ਜਿਹੇ) ਮਨਮੁਖਾਂ ਦੇ ਸਿਰ ਤੇ ਇਸਤ੍ਰੀਆਂ ਦਾ ਹੁਕਮ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤੇ ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ (ਹੀ) ਸਦਾ ਚੰਗੇ ਚੰਗੇ ਪਦਾਰਥ ਲਿਆ ਕੇ ਦੇਂਦੇ ਹਨ ।

ऐसे स्वेच्छाचारी मनुष्यों पर स्त्रियों का हुक्म चलता है और वह उन्हें सदैव ही अच्छे-अच्छे पदार्थ लाकर देते हैं।

Over the head of the manmukh is the order of the woman; to her, he ever holds out his promises of goodness.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 304

ਜੋਰਾ ਦਾ ਆਖਿਆ ਪੁਰਖ ਕਮਾਵਦੇ ਸੇ ਅਪਵਿਤ ਅਮੇਧ ਖਲਾ ॥

जोरा दा आखिआ पुरख कमावदे से अपवित अमेध खला ॥

Joraa daa aakhiaa purakh kamaavade se apavit amedh khalaa ||

ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਇਸਤ੍ਰੀਆਂ ਦੇ ਕਹੇ ਵਿਚ ਟੁਰਦੇ ਹਨ (ਭਾਵ, ਆਪਣਾ ਵਜ਼ੀਰ ਜਾਣ ਕੇ ਸਲਾਹ ਨਹੀ ਲੈਂਦੇ, ਸਗੋਂ ਨਿਰੋਲ ਜੋ ਇਸਤ੍ਰੀਆਂ ਆਖਣ ਉਹੀ ਕਰਦੇ ਹਨ), ਉਹ (ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ) ਮਲੀਨ-ਮਤਿ ਬੁਧ-ਹੀਨ ਤੇ ਮੂਰਖ ਹੁੰਦੇ ਹਨ,

जो पुरुष स्त्रियों का कहना मानते हैं, वे अपवित्र, बुद्धिहीन एवं मूर्ख होते हैं।

Those men who act according to the orders of women are impure, filthy and foolish.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 304

ਕਾਮਿ ਵਿਆਪੇ ਕੁਸੁਧ ਨਰ ਸੇ ਜੋਰਾ ਪੁਛਿ ਚਲਾ ॥

कामि विआपे कुसुध नर से जोरा पुछि चला ॥

Kaami viaape kusudh nar se joraa puchhi chalaa ||

(ਕਿਉਂਕਿ) ਜੋ ਵਿਸ਼ੇ ਦੇ ਮਾਰੇ ਹੋਏ ਗੰਦੇ ਆਚਰਨ ਵਾਲੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਉਹੋ ਹੀ ਇਸਤ੍ਰੀਆਂ ਦੇ ਕਹੇ ਵਿਚ ਹੀ ਤੁਰਦੇ ਹਨ ।

अशुद्ध पुरुष कामवासना में लीन रहते हैं, वह स्त्रियों से परामर्श लेते हैं और उसके आदेशानुसार चलते हैं।

Those impure men are engrossed in sexual desire; they consult their women and walk accordingly.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 304

ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਆਖਿਐ ਜੋ ਚਲੈ ਸੋ ਸਤਿ ਪੁਰਖੁ ਭਲ ਭਲਾ ॥

सतिगुर कै आखिऐ जो चलै सो सति पुरखु भल भला ॥

Satigur kai aakhiai jo chalai so sati purakhu bhal bhalaa ||

ਸੱਚਾ ਤੇ ਚੰਗੇ ਤੋਂ ਚੰਗਾ ਮਨੁੱਖ ਉਹ ਹੈ, ਜੋ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੇ ਹੁਕਮ ਵਿਚ ਚਲਦਾ ਹੈ ।

जो सतिगुरु के हुक्म अनुसार चलता है, वह पुरुष सच्चा तथा सर्वोत्कृष्ट है।

One who walks as the True Guru tells him to, is the true man, the best of the best.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 304

ਜੋਰਾ ਪੁਰਖ ਸਭਿ ਆਪਿ ਉਪਾਇਅਨੁ ਹਰਿ ਖੇਲ ਸਭਿ ਖਿਲਾ ॥

जोरा पुरख सभि आपि उपाइअनु हरि खेल सभि खिला ॥

Joraa purakh sabhi aapi upaaianu hari khel sabhi khilaa ||

(ਪਰ, ਇਸਤ੍ਰੀ ਜਾਂ ਮਨਮੁਖ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਕੀਹ ਇਖ਼ਤਿਆਰ? ਸਭ ਇਸਤ੍ਰੀਆਂ ਤੇ ਮਨੁੱਖ ਪ੍ਰਭੂ ਨੇ ਆਪ ਪੈਦਾ ਕੀਤੇ ਹਨ ।

समस्त स्त्रियाँ एवं पुरुष ईश्वर ने स्वयं उत्पन्न किए हैं। ईश्वर ही तमाम खेलें खेलता है।

He Himself created all women and men; the Lord Himself plays every play.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 304

ਸਭ ਤੇਰੀ ਬਣਤ ਬਣਾਵਣੀ ਨਾਨਕ ਭਲ ਭਲਾ ॥੨॥

सभ तेरी बणत बणावणी नानक भल भला ॥२॥

Sabh teree ba(nn)at ba(nn)aava(nn)ee naanak bhal bhalaa ||2||

ਹੇ ਨਾਨਕ! (ਆਖ ਕਿ) ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ! (ਸੰਸਾਰ ਦੀ) ਇਹ ਸਾਰੀ ਬਣਤ ਤੇਰੀ ਬਣਾਈ ਹੋਈ ਹੈ, ਜੋ ਕੁੱਝ ਤੂੰ ਕੀਤਾ ਹੈ ਸਭ ਭਲਾ ਹੈ ॥੨॥

नानक का कथन है कि हे प्रभु ! सृष्टि की यह तमाम रचना तेरी रची हुई है, जो कुछ तूने किंया है, सब भला है॥ २॥

You created the entire creation; O Nanak, it is the best of the best. ||2||

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 304

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

पउड़ी ॥

Pauree:

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 304

ਤੂ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ਅਥਾਹੁ ਹੈ ਅਤੁਲੁ ਕਿਉ ਤੁਲੀਐ ॥

तू वेपरवाहु अथाहु है अतुलु किउ तुलीऐ ॥

Too veparavaahu athaahu hai atulu kiu tuleeai ||

ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ! ਤੈਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਤੋਲੀਏ? ਤੂੰ ਵੇਪਰਵਾਹ, ਅਥਾਹ ਤੇ ਅਤੋਲ ਹੈਂ ।

हे मेरे मालिक ! तू बेपरवाह, अथाह एवं अतुलनीय है, फिर तुझे कैसे तोला जा सकता है?

You are carefree, unfathomable and immeasurable; how can You be measured?

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 304

ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਜਿ ਤੁਧੁ ਧਿਆਇਦੇ ਜਿਨ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੀਐ ॥

से वडभागी जि तुधु धिआइदे जिन सतिगुरु मिलीऐ ॥

Se vadabhaagee ji tudhu dhiaaide jin satiguru mileeai ||

ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਤਿਗੁਰੂ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਤੇ ਜੇਹੜੇ ਤੇਰਾ ਸਿਮਰਨ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਵੱਡੇ ਭਾਗਾਂ ਵਾਲੇ ਹਨ ।

हे गोविन्द ! जो तुझे याद करते हैं और जिन्हें सतिगुरु मिलता है, वे बड़े भाग्यशाली हैं।

Those who have met the True Guru and who meditate on You are very fortunate.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 304

ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ਸਤਿ ਸਰੂਪੁ ਹੈ ਗੁਰਬਾਣੀ ਬਣੀਐ ॥

सतिगुर की बाणी सति सरूपु है गुरबाणी बणीऐ ॥

Satigur kee baa(nn)ee sati saroopu hai gurabaa(nn)ee ba(nn)eeai ||

ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਬਾਣੀ ਸੱਚੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਸਰੂਪ ਹੈ (ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਨਿਰੋਲ ਸੱਚੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤਿ-ਸਾਲਾਹ ਹੈ) ਤੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਬਾਣੀ ਰਾਹੀਂ (ਸਤਿ ਸਰੂਪ) ਬਣ ਜਾਈਦਾ ਹੈ (ਭਾਵ ਜੋ ਨਾਮ ਜਪਦਾ ਹੈ ਉਹ ਨਾਮ ਵਿਚ ਸਮਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ) ।

सतिगुरु की वाणी सत्य स्वरूप है। गुरुवाणी द्वारा मनुष्य पूर्ण जाना जाता है।

The Word of the True Guru's Bani is the embodiment of Truth; through Gurbani, one becomes perfect.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 304

ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਰੀਸੈ ਹੋਰਿ ਕਚੁ ਪਿਚੁ ਬੋਲਦੇ ਸੇ ਕੂੜਿਆਰ ਕੂੜੇ ਝੜਿ ਪੜੀਐ ॥

सतिगुर की रीसै होरि कचु पिचु बोलदे से कूड़िआर कूड़े झड़ि पड़ीऐ ॥

Satigur kee reesai hori kachu pichu bolade se koo(rr)iaar koo(rr)e jha(rr)i pa(rr)eeai ||

ਕਈ ਹੋਰ ਕੂੜ ਦੇ ਵਪਾਰੀ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਰੀਸ ਕਰ ਕੇ ਕੱਚੀ-ਪਿੱਲੀ ਬਾਣੀ ਉਚਾਰਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਉਹ (ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ) ਕੂੜ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਝੜ ਪੈਂਦੇ ਹਨ (ਭਾਵ, ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਬਰਾਬਰੀ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ, ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਪਾਜ ਖੁੱਲ੍ਹ ਜਾਂਦਾ ਹੈ) ।

कई दूसरे झूठ के व्यापारी सतिगुरु की नकल करके अधकचरी वाणी उच्चरित करते हैं परन्तु हृदय में झूठ होने के कारण शीघ्र ही नाश हो जाते हैं।

Jealously emulating the True Guru, some others may speak of good and bad, but the false are destroyed by their falsehood.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 304

ਓਨੑਾ ਅੰਦਰਿ ਹੋਰੁ ਮੁਖਿ ਹੋਰੁ ਹੈ ਬਿਖੁ ਮਾਇਆ ਨੋ ਝਖਿ ਮਰਦੇ ਕੜੀਐ ॥੯॥

ओन्हा अंदरि होरु मुखि होरु है बिखु माइआ नो झखि मरदे कड़ीऐ ॥९॥

Onhaa anddari horu mukhi horu hai bikhu maaiaa no jhakhi marade ka(rr)eeai ||9||

ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਕੁੱਝ ਹੋਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਹੋਰ, ਉਹ ਵਿਹੁ-ਮਾਇਆ ਨੂੰ ਇਕੱਤਰ ਕਰਨ ਲਈ ਝੁਰਦੇ ਹਨ ਤੇ ਖਪ ਖਪ ਮਰਦੇ ਹਨ ॥੯॥

उनके हृदय में कुछ और होता है तथा मुँह में कुछ और, वे विष रूपी माया का संग्रह करने के लिए पीड़ित होते हैं और खप-खप कर मरते हैं॥ ६ ॥

Deep within them is one thing, and in their mouths is another; they suck in the poison of Maya, and then they painfully waste away. ||9||

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 304

ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥

सलोक मः ४ ॥

Salok M: 4 ||

श्लोक महला ४॥

Shalok, Fourth Mehl:

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 304

ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਨਿਰਮਲੀ ਨਿਰਮਲ ਜਨੁ ਹੋਇ ਸੁ ਸੇਵਾ ਘਾਲੇ ॥

सतिगुर की सेवा निरमली निरमल जनु होइ सु सेवा घाले ॥

Satigur kee sevaa niramalee niramal janu hoi su sevaa ghaale ||

ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ (ਦੱਸੀ) ਸੇਵਾ (ਇਕ) ਪਵ੍ਰਿਤ (ਕੰਮ) ਹੈ, ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਨਿਰਮਲ ਹੋਵੇ (ਭਾਵ, ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਹਿਰਦਾ ਮਲੀਨ ਨਾ ਹੋਵੇ) ਉਹੋ ਹੀ ਇਹ ਔਖੀ ਕਾਰ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ।

सतिगुरु की सेवा बड़ी निर्मल है, जो व्यक्ति निर्मल होता है, वही यह चुनौतीपूर्ण कार्य कर सकता है।

Service to the True Guru is immaculate and pure; those humble beings who are pure perform this service.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 304

ਜਿਨ ਅੰਦਰਿ ਕਪਟੁ ਵਿਕਾਰੁ ਝੂਠੁ ਓਇ ਆਪੇ ਸਚੈ ਵਖਿ ਕਢੇ ਜਜਮਾਲੇ ॥

जिन अंदरि कपटु विकारु झूठु ओइ आपे सचै वखि कढे जजमाले ॥

Jin anddari kapatu vikaaru jhoothu oi aape sachai vakhi kadhe jajamaale ||

ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਧੋਖਾ ਵਿਕਾਰ ਤੇ ਝੂਠ ਹੈ, ਸੱਚੇ ਪ੍ਰਭੂ ਨੇ ਆਪ ਹੀ ਉਹਨਾਂ ਕੋੜ੍ਹਿਆਂ ਨੂੰ (ਗੁਰੂ ਤੋਂ) ਵੱਖਰੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ।

जिनके अन्तर्मन में कपट, विकार एवं झूठ होता है, सत्यस्वरूप ईश्वर ने स्वयं ही उन कोढ़ियों को अलग कर दिया है।

Those who have deceit, corruption and falsehood within - the True Lord Himself casts them out like lepers.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 304