ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਹਿ ਉਪਾਵਣਹਾਰਾ ॥

नामु न चेतहि उपावणहारा ॥

Naamu na chetahi upaava(nn)ahaaraa ||

ਉਹ ਸਿਰਜਣਹਾਰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਕਦੇ ਯਾਦ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ।

वे सृजनहार प्रभु के नाम को स्मरण नहीं करते।

They do not remember the Name of the Creator Lord.

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਫਿਰਿ ਵਾਰੋ ਵਾਰਾ ॥੨॥

मरि जमहि फिरि वारो वारा ॥२॥

Mari jammahi phiri vaaro vaaraa ||2||

ਉਹ ਮੁੜ ਮੁੜ (ਜਗਤ ਵਿਚ) ਜੰਮਦੇ ਹਨ, ਮਰਦੇ ਹਨ, ਜੰਮਦੇ ਹਨ ਮਰਦੇ ਹਨ ॥੨॥

इसलिए वह बार-बार जीवन मृत्यु के चक्र में फँसकर जन्म लेते और मरते हैं।॥ २॥

They die, and are reborn, over and over, again and again. ||2||

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਅੰਧੇ ਗੁਰੂ ਤੇ ਭਰਮੁ ਨ ਜਾਈ ॥

अंधे गुरू ते भरमु न जाई ॥

Anddhe guroo te bharamu na jaaee ||

(ਪਰ, ਹੇ ਭਾਈ! ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਵਿਚ ਆਪ) ਅੰਨ੍ਹੇ ਹੋਏ ਹੋਏ ਗੁਰੂ ਪਾਸੋਂ (ਸਰਨ ਆਏ ਸੇਵਕ ਦੇ ਮਨ ਦੀ) ਭਟਕਣਾ ਦੂਰ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੀ ।

अज्ञानी गुरु द्वारा दुविधा निवृत्त नहीं होती।

Those whose guru is spiritually blind - their doubts are not dispelled.

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਮੂਲੁ ਛੋਡਿ ਲਾਗੇ ਦੂਜੈ ਭਾਈ ॥

मूलु छोडि लागे दूजै भाई ॥

Moolu chhodi laage doojai bhaaee ||

(ਅਜੇਹੇ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਪੈ ਕੇ ਤਾਂ ਮਨੁੱਖ ਸਗੋਂ) ਜਗਤ ਦੇ ਮੂਲ-ਕਰਤਾਰ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਵਿਚ ਫਸਦੇ ਹਨ ।

संसार के मूल सृष्टिकर्ता को त्याग कर प्राणी द्वैतवाद से जुड़े हुए हैं।

Abandoning the Source of all, they have become attached to the love of duality.

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਬਿਖੁ ਕਾ ਮਾਤਾ ਬਿਖੁ ਮਾਹਿ ਸਮਾਈ ॥੩॥

बिखु का माता बिखु माहि समाई ॥३॥

Bikhu kaa maataa bikhu maahi samaaee ||3||

(ਆਤਮਕ ਮੌਤ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਮਾਇਆ ਦੇ) ਜ਼ਹਰ ਵਿਚ ਮਸਤ ਹੋਇਆ ਮਨੁੱਖ ਉਸ ਜ਼ਹਰ ਵਿਚ ਹੀ ਮਗਨ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ॥੩॥

माया के विष में मग्न हुआ जीव माया के विष में ही समा जाता है॥ ३॥

Infected with poison, they are immersed in poison. ||3||

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਮਾਇਆ ਕਰਿ ਮੂਲੁ ਜੰਤ੍ਰ ਭਰਮਾਏ ॥

माइआ करि मूलु जंत्र भरमाए ॥

Maaiaa kari moolu janttr bharamaae ||

(ਅਭਾਗੀ) ਮਨੁੱਖ ਮਾਇਆ ਨੂੰ (ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ) ਆਸਰਾ ਬਣਾ ਕੇ (ਮਾਇਆ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ ਹੀ) ਭਟਕਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ,

माया को मूल सहारा जानकर प्राणी भटकते फिरते हैं।

Believing Maya to be the source of all, they wander in doubt.

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਹਰਿ ਜੀਉ ਵਿਸਰਿਆ ਦੂਜੈ ਭਾਏ ॥

हरि जीउ विसरिआ दूजै भाए ॥

Hari jeeu visariaa doojai bhaae ||

ਮਾਇਆ ਦੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਕਾਰਨ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਭੁਲਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ।

माया के मोह में उन्होंने पूज्य परमेश्वर को विस्मृत कर दिया है।

They have forgotten the Dear Lord, and they are in love with duality.

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਜਿਸੁ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋ ਪਰਮ ਗਤਿ ਪਾਏ ॥੪॥

जिसु नदरि करे सो परम गति पाए ॥४॥

Jisu nadari kare so param gati paae ||4||

(ਪਰ, ਹੇ ਭਾਈ!) ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਉੱਤੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਰਹਿਮ ਦੀ ਨਿਗਾਹ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚੀ ਆਤਮਕ ਅਵਸਥਾ ਹਾਸਲ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ (ਜਿੱਥੇ ਮਾਇਆ ਦਾ ਮੋਹ ਪੋਹ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ) ॥੪॥

ईश्वर जिस प्राणी पर कृपा-दृष्टि करता है, वह परमगति प्राप्त कर लेता है॥ ४ ॥

The supreme status is obtained only by those who are blessed with His Glance of Grace. ||4||

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਅੰਤਰਿ ਸਾਚੁ ਬਾਹਰਿ ਸਾਚੁ ਵਰਤਾਏ ॥

अंतरि साचु बाहरि साचु वरताए ॥

Anttari saachu baahari saachu varataae ||

(ਹੇ ਭਾਈ! ਜੇਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਪੈਂਦਾ ਹੈ, ਗੁਰੂ ਉਸ ਦੇ) ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਪਰਕਾਸ਼ ਕਰ ਦੇਂਦਾ ਹੈ, ਜਗਤ ਨਾਲ ਵਰਤਣ-ਵਰਤਾਵ ਕਰਦਿਆਂ ਭੀ ਸਾਰੇ ਜਗਤ ਵਿਚ ਉਸ ਨੂੰ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪ੍ਰਭੂ ਵਿਖਾ ਦੇਂਦਾ ਹੈ ।

जिसके हृदय में सत्य विद्यमान है, वह बाहर भी सत्य ही बांटता है।

One who has Truth pervading within, radiates Truth outwardly as well.

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਸਾਚੁ ਨ ਛਪੈ ਜੇ ਕੋ ਰਖੈ ਛਪਾਏ ॥

साचु न छपै जे को रखै छपाए ॥

Saachu na chhapai je ko rakhai chhapaae ||

(ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਪਰਕਾਸ਼ ਹੋ ਜਾਏ), ਉਹ ਜੇ ਇਸ (ਮਿਲੀ ਦਾਤਿ) ਨੂੰ ਲੁਕਾ ਕੇ ਰੱਖਣ ਦਾ ਜਤਨ ਭੀ ਕਰੇ ਤਾਂ ਭੀ ਸਦ-ਥਿਰ ਪ੍ਰਭੂ (ਦਾ ਪਰਕਾਸ਼) ਲੁਕਦਾ ਨਹੀਂ ।

सत्य छिपा नहीं रहता चाहे मनुष्य इसको छिपा कर ही रखे।

The Truth does not remain hidden, even though one may try to hide it.

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਗਿਆਨੀ ਬੂਝਹਿ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥੫॥

गिआनी बूझहि सहजि सुभाए ॥५॥

Giaanee boojhahi sahaji subhaae ||5||

ਪਰਮਾਤਮਾ ਨਾਲ ਡੂੰਘੀ ਸਾਂਝ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਮਨੁੱਖ ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਵਿਚ (ਟਿਕ ਕੇ) ਪ੍ਰਭੂ-ਪ੍ਰੇਮ ਵਿਚ ਜੁੜ ਕੇ (ਇਸ ਅਸਲੀਅਤ ਨੂੰ) ਸਮਝ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ॥੫॥

ज्ञानी सहज ही सत्य का ज्ञान प्राप्त कर लेता है॥ ५॥

The spiritually wise know this intuitively. ||5||

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚਿ ਰਹਿਆ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥

गुरमुखि साचि रहिआ लिव लाए ॥

Guramukhi saachi rahiaa liv laae ||

(ਹੇ ਭਾਈ!) ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਪੈਣ ਵਾਲਾ ਮਨੁੱਖ ਸਦਾ ਕਾਇਮ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਵਿਚ ਆਪਣੀ ਸੁਰਤ ਜੋੜੀ ਰੱਖਦਾ ਹੈ,

गुरुमुख सत्य में वृति लगाकर रखता है।

The Gurmukhs keep their consciousness lovingly centered on the Lord.

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਹਉਮੈ ਮਾਇਆ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥

हउमै माइआ सबदि जलाए ॥

Haumai maaiaa sabadi jalaae ||

ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਬਰਕਤਿ ਨਾਲ ਉਹ (ਆਪਣੇ ਅੰਦਰੋਂ) ਹਉਮੈ ਤੇ ਮਾਇਆ (ਦਾ ਮੋਹ) ਸਾੜ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ।

ऐसा व्यक्ति अहंकार एवं माया का मोह ईश्वर के नाम से जला देता है।

Ego and Maya are burned away by the Word of the Shabad.

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥੬॥

मेरा प्रभु साचा मेलि मिलाए ॥६॥

Meraa prbhu saachaa meli milaae ||6||

(ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ) ਸਦਾ-ਥਿਰ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਪਿਆਰਾ ਪ੍ਰਭੂ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ ਮਿਲਾਈ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ॥੬॥

मेरा सत्यस्वरूप परमेश्वर उसको अपने मिलाप में मिला लेता है॥ ६॥

My True God unites them in His Union. ||6||

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਸਤਿਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਏ ॥

सतिगुरु दाता सबदु सुणाए ॥

Satiguru daataa sabadu su(nn)aae ||

(ਹੇ ਭਾਈ! ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਨਾਮ ਦੀ) ਦਾਤ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਸ਼ਬਦ ਸੁਣਾਂਦਾ ਹੈ,

नाम की देन देने वाला सतिगुरु अपना शब्द ही सुनाता है।

The True Guru, The Giver, preaches the Shabad.

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਧਾਵਤੁ ਰਾਖੈ ਠਾਕਿ ਰਹਾਏ ॥

धावतु राखै ठाकि रहाए ॥

Dhaavatu raakhai thaaki rahaae ||

ਉਹ ਮਾਇਆ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਭਟਕਦੇ ਆਪਣੇ ਮਨ ਨੂੰ (ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਵਲੋਂ) ਬਚਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ, ਰੋਕ ਕੇ ਕਾਬੂ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ।

वह माया के पीछे भागते मन पर विराम लगाकर उसे नियंत्रित करता है।

He controls, and restrains, and holds still the wandering mind.

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਸੋਝੀ ਪਾਏ ॥੭॥

पूरे गुर ते सोझी पाए ॥७॥

Poore gur te sojhee paae ||7||

ਪੂਰੇ ਗੁਰੂ ਪਾਸੋਂ ਉਹ ਮਨੁੱਖ (ਜੀਵਨ-ਜੁਗਤਿ ਦੀ ਸਹੀ) ਸਮਝ ਹਾਸਲ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ॥੭॥

पूर्ण गुरु से प्राणी ज्ञान प्राप्त करता है॥ ७॥

Understanding is obtained through the Perfect Guru. ||7||

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਿਰਜਿ ਜਿਨਿ ਗੋਈ ॥

आपे करता स्रिसटि सिरजि जिनि गोई ॥

Aape karataa srisati siraji jini goee ||

ਪਰਮਾਤਮਾ ਆਪ ਹੀ ਸਿਰਜਣਹਾਰ ਹੈ ਜਿਸ ਨੇ ਆਪ ਇਹ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਪੈਦਾ ਕਰ ਕੇ ਆਪ ਹੀ (ਅਨੇਕਾਂ ਵਾਰੀ) ਨਾਸ ਕੀਤੀ ।

सृजनहार प्रभु स्वयं सृष्टि की रचना करता है और स्वयं ही इसका विनाश भी करता है।

The Creator Himself has created the universe; He Himself shall destroy it.

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥

तिसु बिनु दूजा अवरु न कोई ॥

Tisu binu doojaa avaru na koee ||

ਉਸ ਪਰਮਾਤਮਾ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਕੋਈ ਹੋਰ (ਸਦਾ-ਥਿਰ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ) ਨਹੀਂ ਹੈ ।

उस प्रभु के बिना दूसरा कोई नहीं।

Without Him, there is no other at all.

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥੮॥੬॥

नानक गुरमुखि बूझै कोई ॥८॥६॥

Naanak guramukhi boojhai koee ||8||6||

ਹੇ ਨਾਨਕ! (ਆਖ-ਹੇ ਭਾਈ!) ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਪੈਣ ਵਾਲਾ ਕੋਈ (ਵਿਰਲਾ ਵਡਭਾਗੀ) ਮਨੁੱਖ ਇਹ ਭੇਦ ਸਮਝਦਾ ਹੈ ॥੮॥੬॥

हे नानक ! कोई गुरमुख ही इस तथ्य को समझता है॥ ८॥ ६॥

O Nanak, how rare are those who, as Gurmukh, understand this! ||8||6||

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥

गउड़ी महला ३ ॥

Gau(rr)ee mahalaa 3 ||

गउड़ी महला ३ ॥

Gauree, Third Mehl:

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਨਾਮੁ ਅਮੋਲਕੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਵੈ ॥

नामु अमोलकु गुरमुखि पावै ॥

Naamu amolaku guramukhi paavai ||

(ਹੇ ਭਾਈ!) ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਕਿਸੇ ਭੀ ਮੁੱਲ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਮਿਲ ਸਕਦਾ ।

परमेश्वर का अमूल्य नाम गुरमुख ही प्राप्त करता है।

The Gurmukhs obtain the Naam, the Priceless Name of the Lord.

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਨਾਮੋ ਸੇਵੇ ਨਾਮਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵੈ ॥

नामो सेवे नामि सहजि समावै ॥

Naamo seve naami sahaji samaavai ||

ਉਹੀ ਮਨੁੱਖ ਹਾਸਲ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ।

वह नाम की सेवा करता रहता है और नाम में सहज ही समा जाता है।

They serve the Name, and through the Name, they are absorbed in intuitive peace and poise.

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ਰਸਨਾ ਨਿਤ ਗਾਵੈ ॥

अम्रितु नामु रसना नित गावै ॥

Ammmritu naamu rasanaa nit gaavai ||

ਉਹ (ਹਰ ਵੇਲੇ) ਨਾਮ ਹੀ ਸਿਮਰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਨਾਮ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਵਿਚ ਟਿਕਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ।

वह नित्य ही अपनी जिव्हा से अमृतमयी नाम का गुणानुवाद करता है।

With their tongues, they continually sing the Ambrosial Naam.

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਜਿਸ ਨੋ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਸੋ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਾਵੈ ॥੧॥

जिस नो क्रिपा करे सो हरि रसु पावै ॥१॥

Jis no kripaa kare so hari rasu paavai ||1||

ਪਰ ਉਹੀ ਮਨੁੱਖ ਹਰਿ-ਨਾਮ ਦਾ ਰਸ ਮਾਣਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਉਤੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਆਪ ਕਿਰਪਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ॥੧॥

जिस पर भगवान अपनी कृपा करता है, वही व्यक्ति हरि रस प्राप्त करता है॥१॥

They obtain the Lord's Name; the Lord showers His Mercy upon them. ||1||

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਅਨਦਿਨੁ ਹਿਰਦੈ ਜਪਉ ਜਗਦੀਸਾ ॥

अनदिनु हिरदै जपउ जगदीसा ॥

Anadinu hiradai japau jagadeesaa ||

(ਹੇ ਭਾਈ!) ਮੈਂ ਹਰ ਵੇਲੇ ਆਪਣੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਜਗਤ ਦੇ ਮਾਲਕ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਜਪਦਾ ਹਾਂ ।

हे जिज्ञासु ! अपने मन में रात-दिन सृष्टि के स्वामी जगदीश का जाप करो।

Night and day, within your heart, meditate on the Lord of the Universe.

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਵਉ ਪਰਮ ਪਦੁ ਸੂਖਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

गुरमुखि पावउ परम पदु सूखा ॥१॥ रहाउ ॥

Guramukhi paavau param padu sookhaa ||1|| rahaau ||

ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਪੈ ਕੇ ਮੈਂ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚਾ ਆਤਮਕ ਦਰਜਾ ਹਾਸਲ ਕਰ ਲਿਆ ਹੈ, ਮੈਂ ਆਤਮਕ ਆਨੰਦ ਮਾਣ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

गुरु के माध्यम से तुझे परम पद अवस्था प्राप्त होगी॥ १॥ रहाउ॥

The Gurmukhs obtain the supreme state of peace. ||1|| Pause ||

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਹਿਰਦੈ ਸੂਖੁ ਭਇਆ ਪਰਗਾਸੁ ॥

हिरदै सूखु भइआ परगासु ॥

Hiradai sookhu bhaiaa paragaasu ||

ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਆਤਮਕ ਆਨੰਦ ਬਣਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਚਾਨਣ ਪੈਦਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ,

उस गुरमुख के मन में प्रसन्नता प्रकट हो जाती है।

Peace comes to fill the hearts of those

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਾਵਹਿ ਸਚੁ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥

गुरमुखि गावहि सचु गुणतासु ॥

Guramukhi gaavahi sachu gu(nn)ataasu ||

ਜੇਹੜੇ ਮਨੁੱਖ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਪੈ ਕੇ ਗੁਣਾਂ ਦੇ ਖ਼ਜ਼ਾਨੇ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਗੁਣ ਗਾਂਦੇ ਹਨ ।

जो व्यक्ति गुणों के भण्डार सत्यस्वरूप परमेश्वर का भजन करते है,

Who, as Gurmukh, sing of the True Lord, the treasure of excellence.

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਦਾਸਨਿ ਦਾਸ ਨਿਤ ਹੋਵਹਿ ਦਾਸੁ ॥

दासनि दास नित होवहि दासु ॥

Daasani daas nit hovahi daasu ||

ਉਹ ਸਦਾ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਸੇਵਕਾਂ ਦੇ ਸੇਵਕ ਬਣੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ।

वह सदा अपने ईश्वर के सेवकों के सेवकों का सेवक बना रहता है।

They become the constant slaves of the slaves of the Lord's slaves.

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਗ੍ਰਿਹ ਕੁਟੰਬ ਮਹਿ ਸਦਾ ਉਦਾਸੁ ॥੨॥

ग्रिह कुट्मब महि सदा उदासु ॥२॥

Grih kutambb mahi sadaa udaasu ||2||

ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਗ੍ਰਿਹਸਤ ਜੀਵਨ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹੋਏ ਪਰਵਾਰ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹੋਏ ਭੀ (ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਵਲੋਂ) ਉਪਰਾਮ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ॥੨॥

वह अपने गृह एवं परिवार में हमेशा निर्लिप्त रहता है॥ २॥

Within their households and families, they remain always detached. ||2||

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਜੀਵਨ ਮੁਕਤੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕੋ ਹੋਈ ॥

जीवन मुकतु गुरमुखि को होई ॥

Jeevan mukatu guramukhi ko hoee ||

(ਹੇ ਭਾਈ!) ਕੋਈ ਵਿਰਲਾ ਮਨੁੱਖ ਜੇਹੜਾ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਦੁਨੀਆ ਦਾ ਕਾਰ-ਵਿਹਾਰ ਕਰਦਾ ਹੋਇਆ ਭੀ ਮਾਇਆ ਦੇ ਬੰਧਨਾਂ ਤੋਂ ਆਜ਼ਾਦ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ।

कोई विरला गुरमुख ही जीवन में मोह-माया के बन्धनों से मुक्त होता है।

How rare are those who, as Gurmukh, become Jivan Mukta - liberated while yet alive.

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਪਰਮ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਵੈ ਸੋਈ ॥

परम पदारथु पावै सोई ॥

Param padaarathu paavai soee ||

ਉਹੀ ਮਨੁੱਖ ਸਾਰੇ ਪਦਾਰਥਾਂ ਤੋਂ ਸ੍ਰੇਸ਼ਟ ਨਾਮ-ਪਦਾਰਥ ਹਾਸਲ ਕਰਦਾ ਹੈ ।

केवल यही नाम पदार्थ को प्राप्त करता है।

They alone obtain the supreme treasure.

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਮੇਟੇ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਈ ॥

त्रै गुण मेटे निरमलु होई ॥

Trai gu(nn) mete niramalu hoee ||

ਉਹ ਮਨੁੱਖ (ਆਪਣੇ ਅੰਦਰੋਂ ਮਾਇਆ ਦੇ) ਤਿੰਨਾਂ ਗੁਣਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਮਿਟਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਪਵਿਤ੍ਰ-ਆਤਮਾ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ।

वह माया के त्रिगुणों को मिटा कर पवित्र हो जाता है।

Eradicating the three qualities, they become pure.

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਸਹਜੇ ਸਾਚਿ ਮਿਲੈ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਈ ॥੩॥

सहजे साचि मिलै प्रभु सोई ॥३॥

Sahaje saachi milai prbhu soee ||3||

ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਵਿਚ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਨਾਮ ਵਿਚ ਜੁੜੇ ਰਹਿਣ ਕਰਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਉਹ ਪ੍ਰਭੂ ਮਿਲ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ॥੩॥

वह सहज ही उस सत्यस्वरूप परमेश्वर में लीन हो जाता है॥ ३ ॥

They are intuitively absorbed in the True Lord God. ||3||

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਮੋਹ ਕੁਟੰਬ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥

मोह कुट्मब सिउ प्रीति न होइ ॥

Moh kutambb siu preeti na hoi ||

(ਹੇ ਭਾਈ!) ਉਸ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਆਪਣੇ ਪਰਵਾਰ ਨਾਲ (ਉਹ) ਮੋਹ-ਪਿਆਰ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦਾ (ਜੋ ਤ੍ਰੈਗੁਣੀ ਮਾਇਆ ਵਿਚ ਫਸਾਂਦਾ ਹੈ),

उसका अपने परिवार से मोह एवं प्रेम नहीं रहता।

Emotional attachment to family does not exist,

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਜਾ ਹਿਰਦੈ ਵਸਿਆ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥

जा हिरदै वसिआ सचु सोइ ॥

Jaa hiradai vasiaa sachu soi ||

ਜਿਸ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਉਹ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਪਰਮਾਤਮਾ ਆ ਵੱਸਦਾ ਹੈ ।

जिस व्यक्ति के हृदय में सत्य का निवास हो जाता है,"

When the True Lord abides within the heart.

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨੁ ਬੇਧਿਆ ਅਸਥਿਰੁ ਹੋਇ ॥

गुरमुखि मनु बेधिआ असथिरु होइ ॥

Guramukhi manu bedhiaa asathiru hoi ||

ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਪੈ ਕੇ ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਮਨ (ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਯਾਦ ਵਿਚ) ਵਿੱਝ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਅਡੋਲ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ,

गुरमुख का मन भगवान की भक्ति में लग जाता है और वह स्थिर रहता है।

The mind of the Gurmukh is pierced through and held steady.

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣੈ ਬੂਝੈ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥੪॥

हुकमु पछाणै बूझै सचु सोइ ॥४॥

Hukamu pachhaa(nn)ai boojhai sachu soi ||4||

ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਰਜ਼ਾ ਨੂੰ ਪਛਾਣਦਾ ਹੈ (ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਸੁਭਾਵ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਸੁਭਾਉ ਮਿਲਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ) ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਉਸ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਸਮਝ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ॥੪॥

जो प्रभु के हुक्म को पहचानता है, वह सत्य को समझ लेता है॥ ४॥

One who recognizes the Hukam of the Lord's Command understands the True Lord. ||4||

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਤੂੰ ਕਰਤਾ ਮੈ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥

तूं करता मै अवरु न कोइ ॥

Toonn karataa mai avaru na koi ||

(ਹੇ ਭਾਈ! ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਪੈ ਕੇ ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਮਨ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਯਾਦ ਵਿਚ ਵਿੱਝ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਇਉਂ ਅਰਦਾਸ ਕਰਦਾ ਹੈ-ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ!) ਤੂੰ ਹੀ ਜਗਤ ਦਾ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈਂ, ਮੈਨੂੰ ਤੈਥੋਂ ਬਿਨਾ ਕੋਈ ਆਸਰਾ ਨਹੀਂ ਦਿੱਸਦਾ,

हे प्रभु ! तू स्रष्टा हैं, मैं किसी दूसरे को नहीं जानता।

You are the Creator Lord - there is no other for me.

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਤੁਝੁ ਸੇਵੀ ਤੁਝ ਤੇ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥

तुझु सेवी तुझ ते पति होइ ॥

Tujhu sevee tujh te pati hoi ||

ਮੈਂ ਸਦਾ ਤੇਰਾ ਹੀ ਸਿਮਰਨ ਕਰਦਾ ਹਾਂ, ਮੈਨੂੰ ਤੇਰੇ ਦਰ ਤੋਂ ਹੀ ਇੱਜ਼ਤ ਮਿਲਦੀ ਹੈ ।

हे नाथ ! मैं तेरी ही सेवा करता हूँ और तेरे द्वारा ही मैं शोभा पाता हूँ।

I serve You, and through You, I obtain honor.

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਕਿਰਪਾ ਕਰਹਿ ਗਾਵਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ॥

किरपा करहि गावा प्रभु सोइ ॥

Kirapaa karahi gaavaa prbhu soi ||

ਜੇ ਤੂੰ ਆਪ ਮਿਹਰ ਕਰੇਂ, ਤਾਂ ਹੀ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹਾਂ ।

यदि वह प्रभु दया करे तो मैं उसका यश गायन करता हूँ।

God showers His Mercy, and I sing His Praises.

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਨਾਮ ਰਤਨੁ ਸਭ ਜਗ ਮਹਿ ਲੋਇ ॥੫॥

नाम रतनु सभ जग महि लोइ ॥५॥

Naam ratanu sabh jag mahi loi ||5||

ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਹੀ ਮੇਰੇ ਵਾਸਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਸ੍ਰੇਸ਼ਟ ਪਦਾਰਥ ਹੈ, ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਹੀ ਜਗਤ ਵਿਚ (ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਲਈ) ਚਾਨਣ (ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ) ਹੈ ॥੫॥

समूचे जगत् में (प्रभु के) नाम रत्न का ही प्रकाश है॥ ५॥

The light of the jewel of the Naam permeates the entire world. ||5||

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਾਣੀ ਮੀਠੀ ਲਾਗੀ ॥

गुरमुखि बाणी मीठी लागी ॥

Guramukhi baa(nn)ee meethee laagee ||

(ਹੇ ਭਾਈ!) ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਪੈ ਕੇ ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਦੀ ਬਾਣੀ ਮਿੱਠੀ ਲੱਗਣ ਲੱਗ ਪੈਂਦੀ ਹੈ,

गुरुमुख को वाणी बहुत मीठी लगती है।

To the Gurmukhs, the Word of God's Bani seems so sweet.

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਅੰਤਰੁ ਬਿਗਸੈ ਅਨਦਿਨੁ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥

अंतरु बिगसै अनदिनु लिव लागी ॥

Anttaru bigasai anadinu liv laagee ||

ਉਸ ਦਾ ਹਿਰਦਾ ਖਿੜ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਦੀ ਸੁਰਤ ਹਰ ਵੇਲੇ (ਪ੍ਰਭੂ-ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ) ਜੁੜੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ।

उसका हृदय प्रफुल्लित हो जाता है और रात-दिन उसकी वृति इस पर केन्द्रित हुई रहती है।

Deep within, their hearts blossom forth; night and day, they lovingly center themselves on the Lord.

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਸਹਜੇ ਸਚੁ ਮਿਲਿਆ ਪਰਸਾਦੀ ॥

सहजे सचु मिलिआ परसादी ॥

Sahaje sachu miliaa parasaadee ||

ਗੁਰੂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਉਸ ਨੂੰ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪ੍ਰਭੂ ਮਿਲ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ।

गुरु की कृपा से सत्य नाम सहज ही मिल जाता है।

The True Lord is intuitively obtained, by His Grace.

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ਪੂਰੈ ਵਡਭਾਗੀ ॥੬॥

सतिगुरु पाइआ पूरै वडभागी ॥६॥

Satiguru paaiaa poorai vadabhaagee ||6||

(ਪਰ ਹੇ ਭਾਈ!) ਗੁਰੂ ਪੂਰੇ ਭਾਗ ਨਾਲ ਵੱਡੇ ਭਾਗ ਨਾਲ ਹੀ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ॥੬॥

पूर्ण किस्मत से प्राणी को सतिगुरु मिलता है॥ ६॥

The True Guru is obtained by the destiny of perfect good fortune. ||6||

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਦੁਰਮਤਿ ਦੁਖ ਨਾਸੁ ॥

हउमै ममता दुरमति दुख नासु ॥

Haumai mamataa duramati dukh naasu ||

(ਹੇ ਭਾਈ!) ਅੰਦਰੋਂ ਹਉਮੈ ਦਾ, ਅਪਣੱਤ ਦਾ, ਖੋਟੀ ਬੁੱਧੀ ਦਾ, ਦੁੱਖਾਂ ਦਾ ਨਾਸ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ,

अहंकार, मोह, दुर्बुद्धि एवं दुख नाश हो जाते हैं,"

Egotism, possessiveness, evil-mindedness and suffering depart,

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਜਬ ਹਿਰਦੈ ਰਾਮ ਨਾਮ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥

जब हिरदै राम नाम गुणतासु ॥

Jab hiradai raam naam gu(nn)ataasu ||

ਜਦੋਂ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਆ ਵੱਸਦਾ ਹੈ ਗੁਣਾਂ ਦਾ ਖ਼ਜ਼ਾਨਾ ਪ੍ਰਭੂ ਆ ਵੱਸਦਾ ਹੈ ।

जब गुणों के सागर प्रभु का नाम हृदय में बसता है

When the Lord's Name, the Ocean of Virtue, comes to dwell within the heart.

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੁਧਿ ਪ੍ਰਗਟੀ ਪ੍ਰਭ ਜਾਸੁ ॥

गुरमुखि बुधि प्रगटी प्रभ जासु ॥

Guramukhi budhi prgatee prbh jaasu ||

(ਹੇ ਭਾਈ!) ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਪੈ ਕੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਸੁਣਨ ਨਾਲ ਉਦੋਂ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਬੁੱਧੀ ਉੱਜਲ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ,

जब प्रभु के चरण हृदय में बस जाते है,

The intellect of the Gurmukhs is awakened, and they praise God,

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਜਬ ਹਿਰਦੈ ਰਵਿਆ ਚਰਣ ਨਿਵਾਸੁ ॥੭॥

जब हिरदै रविआ चरण निवासु ॥७॥

Jab hiradai raviaa chara(nn) nivaasu ||7||

ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਸਿਮਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸੁਰਤ ਪ੍ਰਭੂ-ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ ਟਿਕਾਂਦਾ ਹੈ ॥੭॥

ईश्वर का भजन एवं उसका यश गायन करने से गुरमुख की बुद्धि जाग जाती है।॥७॥

When the Lord's Lotus Feet come to dwell within the heart. ||7||

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਜਿਸੁ ਨਾਮੁ ਦੇਇ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਏ ॥

जिसु नामु देइ सोई जनु पाए ॥

Jisu naamu dei soee janu paae ||

ਉਹੀ ਮਨੁੱਖ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਹਾਸਲ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਆਪ ਆਪਣਾ ਨਾਮ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਹੈ ।

जिसे प्रभु नाम प्रदान करता है, केवल वही पुरुष ही इसको पाता है।

They alone receive the Naam, unto whom it is given.

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੇਲੇ ਆਪੁ ਗਵਾਏ ॥

गुरमुखि मेले आपु गवाए ॥

Guramukhi mele aapu gavaae ||

ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਪਾ ਕੇ ਪ੍ਰਭੂ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਮਿਲਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰੋਂ ਆਪਾ-ਭਾਵ ਦੂਰ ਕਰ ਦੇਂਦਾ ਹੈ ।

जो गुरु के माध्यम से अपने अहंकार को त्याग देते हैं, उनको प्रभु अपने साथ मिला लेता है।

The Gurmukhs shed their ego, and merge with the Lord.

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਹਿਰਦੈ ਸਾਚਾ ਨਾਮੁ ਵਸਾਏ ॥

हिरदै साचा नामु वसाए ॥

Hiradai saachaa naamu vasaae ||

ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਆਪਣੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਹਰਿ-ਨਾਮ ਵਸਾਂਦਾ ਹੈ ।

अपने हृदय में वह सत्य नाम को बसा लेते हैं।

The True Name abides within their hearts.

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਨਾਨਕ ਸਹਜੇ ਸਾਚਿ ਸਮਾਏ ॥੮॥੭॥

नानक सहजे साचि समाए ॥८॥७॥

Naanak sahaje saachi samaae ||8||7||

ਹੇ ਨਾਨਕ! ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਵਿਚ ਟਿਕਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਸਦਾ-ਥਿਰ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਵਿਚ ਜੁੜਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ॥੮॥੭॥

हे नानक ! वे सहज ही सत्य में समा जाते हैं॥ ८ ॥ ७ ॥

O Nanak, they are intuitively absorbed in the True Lord. ||8||7||

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥

गउड़ी महला ३ ॥

Gau(rr)ee mahalaa 3 ||

गउड़ी महला ३ ॥

Gauree, Third Mehl:

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232

ਮਨ ਹੀ ਮਨੁ ਸਵਾਰਿਆ ਭੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥

मन ही मनु सवारिआ भै सहजि सुभाइ ॥

Man hee manu savaariaa bhai sahaji subhaai ||

(ਹੇ ਭਾਈ!) ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਨੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਡਰ-ਅਦਬ ਵਿਚ ਟਿਕ ਕੇ, ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਵਿਚ ਟਿਕ ਕੇ, ਪ੍ਰਭੂ-ਪ੍ਰੇਮ ਵਿਚ ਜੁੜ ਕੇ ਆਪਣੇ ਮਨ ਨੂੰ ਅੰਤਰ ਆਤਮੇ ਹੀ ਸੋਹਣਾ ਬਣਾ ਲਿਆ ਹੈ, (ਗ੍ਰਿਹਸਤ ਛੱਡ ਕੇ ਕਿਤੇ ਬਾਹਰ ਜਾਣ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਪਈ)

जिस व्यक्ति ने ईश्वर के भय में सहज स्वभाव ही मन को संवार लिया है,

The mind has intuitively healed itself, through the Fear of God.

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 232