ਧਿਗੁ ਤਿਨੑਾ ਦਾ ਜੀਵਿਆ ਜਿਨਾ ਵਿਡਾਣੀ ਆਸ ॥੨੧॥

धिगु तिन्हा दा जीविआ जिना विडाणी आस ॥२१॥

Dhigu tinhaa daa jeeviaa jinaa vidaa(nn)ee aas ||21||

ਸੋ, ਜੋ ਲੋਕ ਦੂਜਿਆਂ ਦੀ ਆਸ ਤੱਕਦੇ ਹਨ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਜੀਉਣ ਨੂੰ ਫਿਟਕਾਰ ਹੈ, (ਆਸ ਇਕ ਰੱਬ ਦੀ ਰੱਖੋ) ॥੨੧॥

ऐसे लोगों का जीना धिक्कार योग्य है, जो रब को छोड़कर पराई आशा में रहते हैं।॥२१॥

Cursed are the lives of those who place their hopes in others. ||21||

Baba Sheikh Farid ji / / Slok (Sheikh Farid) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1379

ਫਰੀਦਾ ਜੇ ਮੈ ਹੋਦਾ ਵਾਰਿਆ ਮਿਤਾ ਆਇੜਿਆਂ ॥

फरीदा जे मै होदा वारिआ मिता आइड़िआं ॥

Phareedaa je mai hodaa vaariaa mitaa aai(rr)iaan ||

ਹੇ ਫਰੀਦ! ਜੇ ਮੈਂ ਆਏ ਸੱਜਣਾਂ ਤੋਂ ਕਦੇ ਕੁਝ ਲੁਕਾ ਰੱਖਾਂ,

हे फरीद ! यदि अतिथि सज्जनों से मैं कुछ छिपाकर रखूं तो

Fareed, if I had been there when my friend came, I would have made myself a sacrifice to him.

Baba Sheikh Farid ji / / Slok (Sheikh Farid) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1379

ਹੇੜਾ ਜਲੈ ਮਜੀਠ ਜਿਉ ਉਪਰਿ ਅੰਗਾਰਾ ॥੨੨॥

हेड़ा जलै मजीठ जिउ उपरि अंगारा ॥२२॥

He(rr)aa jalai majeeth jiu upari anggaaraa ||22||

ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਸਰੀਰ (ਇਉਂ) ਸੜਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਬਲਦੇ ਕੋਲਿਆਂ ਉੱਤੇ ਮਜੀਠ (ਭਾਵ, ਘਰ-ਆਏ ਕਿਸੇ ਅੱਭਿਆਗਤ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਜੇ ਕਦੇ ਮਨ ਖਿਸਕੇ ਤਾਂ ਜਿੰਦ ਨੂੰ ਬੜਾ ਦੁੱਖ ਪ੍ਰਤੀਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ) ॥੨੨॥

मेरा शरीर आग के अंगारों में यूं जल जाए, ज्यों मजीठ जल जाती है।॥२२॥

Now my flesh is burning red on the hot coals. ||22||

Baba Sheikh Farid ji / / Slok (Sheikh Farid) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1379

ਫਰੀਦਾ ਲੋੜੈ ਦਾਖ ਬਿਜਉਰੀਆਂ ਕਿਕਰਿ ਬੀਜੈ ਜਟੁ ॥

फरीदा लोड़ै दाख बिजउरीआं किकरि बीजै जटु ॥

Phareedaa lo(rr)ai daakh bijaureeaan kikari beejai jatu ||

ਹੇ ਫਰੀਦ! (ਬੰਦਗੀ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਸੁਖੀ ਜੀਵਨ ਦੀ ਆਸ ਰੱਖਣ ਵਾਲਾ ਮਨੁੱਖ ਉਸ ਜੱਟ ਵਾਂਗ ਹੈ) ਜੋ ਜੱਟ ਕਿਕਰੀਆਂ ਬੀਜਦਾ ਹੈ ਪਰ (ਉਹਨਾਂ ਕਿਕਰੀਆਂ ਤੋਂ) ਬਿਜੌਰ ਦੇ ਇਲਾਕੇ ਦਾ ਛੋਟਾ ਅੰਗੂਰ (ਖਾਣਾ) ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ,

हे फरीद ! किसान बोता तो बबूल है, परन्तु मेवों को खाना चाहता है।

Fareed, the farmer plants acacia trees, and wishes for grapes.

Baba Sheikh Farid ji / / Slok (Sheikh Farid) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1379

ਹੰਢੈ ਉਂਨ ਕਤਾਇਦਾ ਪੈਧਾ ਲੋੜੈ ਪਟੁ ॥੨੩॥

हंढै उंन कताइदा पैधा लोड़ै पटु ॥२३॥

Handdhai unn kataaidaa paidhaa lo(rr)ai patu ||23||

(ਸਾਰੀ ਉਮਰ) ਉੱਨ ਕਤਾਂਦਾ ਫਿਰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਰੇਸ਼ਮ ਪਹਿਨਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ॥੨੩॥

यूं ही जो व्यक्ति ऊन कातता फिरता है, वह रेशमी वस्त्र को पहनने की इच्छा लगा लेता है अर्थात् जीव काम तो थोड़ा-सा करता है, लेकिन उम्मीद ज्यादा की करता है॥२३॥

He is spinning wool, but he wishes to wear silk. ||23||

Baba Sheikh Farid ji / / Slok (Sheikh Farid) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1379

ਫਰੀਦਾ ਗਲੀਏ ਚਿਕੜੁ ਦੂਰਿ ਘਰੁ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੇ ਨੇਹੁ ॥

फरीदा गलीए चिकड़ु दूरि घरु नालि पिआरे नेहु ॥

Phareedaa galeee chika(rr)u doori gharu naali piaare nehu ||

ਹੇ ਫਰੀਦ! (ਵਰਖਾ ਦੇ ਕਾਰਨ) ਗਲੀ ਵਿਚ ਚਿੱਕੜ ਹੈ, (ਇਥੋਂ ਪਿਆਰੇ ਦਾ) ਘਰ ਦੂਰ ਹੈ (ਪਰ) ਪਿਆਰੇ ਨਾਲ (ਮੇਰਾ) ਪਿਆਰ (ਬਹੁਤ) ਹੈ ।

बाबा फरीद कहते हैं, गली में कीचड़ है, जिससे प्रेम लगाया हुआ है, उसका घर दूर है।

Fareed, the path is muddy, and the house of my Beloved is so far away.

Baba Sheikh Farid ji / / Slok (Sheikh Farid) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1379

ਚਲਾ ਤ ਭਿਜੈ ਕੰਬਲੀ ਰਹਾਂ ਤ ਤੁਟੈ ਨੇਹੁ ॥੨੪॥

चला त भिजै क्मबली रहां त तुटै नेहु ॥२४॥

Chalaa ta bhijai kambbalee rahaan ta tutai nehu ||24||

ਜੇ ਮੈਂ (ਪਿਆਰੇ ਨੂੰ ਮਿਲਣ) ਜਾਵਾਂ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਕੰਬਲੀ ਭਿੱਜਦੀ ਹੈ, ਜੇ (ਵਰਖਾ ਤੇ ਚਿੱਕੜ ਤੋਂ ਡਰਦਾ) ਨਾਹ ਜਾਵਾਂ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰ ਟੁੱਟਦਾ ਹੈ ॥੨੪॥

यदि मैं उसको मिलने जाता हूँ तो बारिश के कारण मेरा कंबल भीगता है और यदि नहीं जाता तो मेरा प्रेम टूटता है॥२४॥

If I go out, my blanket will get soaked, but if I remain at home, then my heart will be broken. ||24||

Baba Sheikh Farid ji / / Slok (Sheikh Farid) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1379

ਭਿਜਉ ਸਿਜਉ ਕੰਬਲੀ ਅਲਹ ਵਰਸਉ ਮੇਹੁ ॥

भिजउ सिजउ क्मबली अलह वरसउ मेहु ॥

Bhijau sijau kambbalee alah varasau mehu ||

(ਮੇਰੀ) ਕੰਬਲੀ ਬੇਸ਼ੱਕ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਭਿੱਜ ਜਾਏ, ਰੱਬ ਕਰੇ ਮੀਂਹ (ਭੀ) ਬੇਸ਼ੱਕ ਵਰ੍ਹਦਾ ਰਹੇ,

मेरा कम्बल बेशक भीग कर पानी से भर जाए, अल्लाह की रजा से बरसात होती रहे,

My blanket is soaked, drenched with the downpour of the Lord's Rain.

Baba Sheikh Farid ji / / Slok (Sheikh Farid) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1379

ਜਾਇ ਮਿਲਾ ਤਿਨਾ ਸਜਣਾ ਤੁਟਉ ਨਾਹੀ ਨੇਹੁ ॥੨੫॥

जाइ मिला तिना सजणा तुटउ नाही नेहु ॥२५॥

Jaai milaa tinaa saja(nn)aa tutau naahee nehu ||25||

(ਪਰ) ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸੱਜਣਾਂ ਨੂੰ ਜ਼ਰੂਰ ਮਿਲਾਂਗਾ, (ਤਾਕਿ ਕਿਤੇ) ਮੇਰਾ ਪਿਆਰ ਨ ਟੁੱਟ ਜਾਏ ॥੨੫॥

मैं उन सज्जनों को जाकर जरूर मिलूंगा ताकि उनसे मेरा प्रेम टूट न जाए ॥२५॥

I am going out to meet my Friend, so that my heart will not be broken. ||25||

Baba Sheikh Farid ji / / Slok (Sheikh Farid) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1379

ਫਰੀਦਾ ਮੈ ਭੋਲਾਵਾ ਪਗ ਦਾ ਮਤੁ ਮੈਲੀ ਹੋਇ ਜਾਇ ॥

फरीदा मै भोलावा पग दा मतु मैली होइ जाइ ॥

Phareedaa mai bholaavaa pag daa matu mailee hoi jaai ||

ਹੇ ਫਰੀਦ! ਮੈਨੂੰ (ਆਪਣੀ) ਪੱਗ ਦਾ ਫ਼ਿਕਰ (ਰਹਿੰਦਾ) ਹੈ (ਕਿ ਮਿੱਟੀ ਨਾਲ ਮੇਰੀ ਪੱਗ) ਕਿਤੇ ਮੈਲੀ ਨਾ ਹੋ ਜਾਏ,

हे फरीद ! मुझे अपनी पगड़ी का फिक्र था कि कहीं यह मैली न हो जाए।

Fareed, I was worried that my turban might become dirty.

Baba Sheikh Farid ji / / Slok (Sheikh Farid) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1379

ਗਹਿਲਾ ਰੂਹੁ ਨ ਜਾਣਈ ਸਿਰੁ ਭੀ ਮਿਟੀ ਖਾਇ ॥੨੬॥

गहिला रूहु न जाणई सिरु भी मिटी खाइ ॥२६॥

Gahilaa roohu na jaa(nn)aee siru bhee mitee khaai ||26||

ਪਰ ਕਮਲੀ ਜਿੰਦ ਇਹ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੀ ਕਿ ਮਿੱਟੀ (ਤਾਂ) ਸਿਰ ਨੂੰ ਭੀ ਖਾ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ॥੨੬॥

परन्तु गाफिल रूह यह नहीं जानती कि आखिरकार सिर को भी मिट्टी ने ही खा जाना है॥२६॥

My thoughtless self did not realize that one day, dust will consume my head as well. ||26||

Baba Sheikh Farid ji / / Slok (Sheikh Farid) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1379

ਫਰੀਦਾ ਸਕਰ ਖੰਡੁ ਨਿਵਾਤ ਗੁੜੁ ਮਾਖਿਓੁ ਮਾਂਝਾ ਦੁਧੁ ॥

फरीदा सकर खंडु निवात गुड़ु माखिओ मांझा दुधु ॥

Phareedaa sakar khanddu nivaat gu(rr)u maakhiou maanjhaa dudhu ||

ਹੇ ਫਰੀਦ! ਸ਼ੱਕਰ, ਖੰਡ, ਮਿਸਰੀ, ਗੁੜ, ਸ਼ਹਿਦ ਅਤੇ ਮਾਝਾ ਦੁੱਧ-

फरीद जी कहते हैं कि इसमें कोई शक नहीं कि शक्कर, खांड, मिश्री, गुड़, शहद एवं भैस का दूध इत्यादि सब वस्तुएँ मीठी हैं परन्तु

Fareed: sugar cane, candy, sugar, molasses, honey and buffalo's milk

Baba Sheikh Farid ji / / Slok (Sheikh Farid) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1379

ਸਭੇ ਵਸਤੂ ਮਿਠੀਆਂ ਰਬ ਨ ਪੁਜਨਿ ਤੁਧੁ ॥੨੭॥

सभे वसतू मिठीआं रब न पुजनि तुधु ॥२७॥

Sabhe vasatoo mitheeaan rab na pujani tudhu ||27||

ਇਹ ਸਾਰੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਮਿੱਠੀਆਂ ਹਨ । ਪਰ, ਹੇ ਰੱਬ! (ਮਿਠਾਸ ਵਿਚ ਇਹ ਚੀਜ਼ਾਂ) ਤੇਰੇ (ਨਾਮ ਦੀ ਮਿਠਾਸ) ਤਕ ਨਹੀਂ ਅੱਪੜ ਸਕਦੀਆਂ ॥੨੭॥

हे मेरे रब ! यह सब तेरी बराबरी नहीं कर सकती (क्योंकि तेरा नाम ही सबसे मीठा है) ॥२७ ॥

- all these things are sweet, but they are not equal to You. ||27||

Baba Sheikh Farid ji / / Slok (Sheikh Farid) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1379

ਫਰੀਦਾ ਰੋਟੀ ਮੇਰੀ ਕਾਠ ਕੀ ਲਾਵਣੁ ਮੇਰੀ ਭੁਖ ॥

फरीदा रोटी मेरी काठ की लावणु मेरी भुख ॥

Phareedaa rotee meree kaath kee laava(nn)u meree bhukh ||

ਹੇ ਫਰੀਦ! (ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਦੀ ਕਮਾਈ ਹੋਈ) ਮੇਰੀ ਰੁੱਖੀ-ਮਿੱਸੀ (ਭਾਵ, ਸਾਦਾ) ਰੋਟੀ ਹੈ, ਮੇਰੀ ਭੁੱਖ ਹੀ (ਇਸ ਰੋਟੀ ਦੇ ਨਾਲ) ਸਲੂਣਾ ਹੈ ।

फरीद जी कहते हैं कि मेरी रोटी लकड़ी की है, इसी से मेरी भूख दूर हो जाती है।

Fareed, my bread is made of wood, and hunger is my appetizer.

Baba Sheikh Farid ji / / Slok (Sheikh Farid) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1379

ਜਿਨਾ ਖਾਧੀ ਚੋਪੜੀ ਘਣੇ ਸਹਨਿਗੇ ਦੁਖ ॥੨੮॥

जिना खाधी चोपड़ी घणे सहनिगे दुख ॥२८॥

Jinaa khaadhee chopa(rr)ee gha(nn)e sahanige dukh ||28||

ਜੋ ਲੋਕ ਚੰਗੀ-ਚੋਖੀ ਖਾਂਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਬੜੇ ਕਸ਼ਟ ਸਹਿੰਦੇ ਹਨ (ਭਾਵ, ਆਪਣੀ ਕਮਾਈ ਦੀ ਸਾਦਾ ਰੋਟੀ ਚੰਗੀ ਹੈ, ਚਸਕੇ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਖ਼ੁਆਰ ਕਰਦੇ ਹਨ) ॥੨੮॥

जो पाप-कर्म करके घी से चुपड़ी रोटी खाएँगे, वे बहुत दुख पाएँगे ॥२८॥

Those who eat buttered bread, will suffer in terrible pain. ||28||

Baba Sheikh Farid ji / / Slok (Sheikh Farid) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1379

ਰੁਖੀ ਸੁਖੀ ਖਾਇ ਕੈ ਠੰਢਾ ਪਾਣੀ ਪੀਉ ॥

रुखी सुखी खाइ कै ठंढा पाणी पीउ ॥

Rukhee sukhee khaai kai thanddhaa paa(nn)ee peeu ||

ਹੇ ਫਰੀਦ! (ਆਪਣੀ ਕਮਾਈ ਦੀ) ਰੁੱਖੀ-ਸੁੱਖੀ ਹੀ ਖਾ ਕੇ ਠੰਢਾ ਪਾਣੀ ਪੀ ਲੈ ।

बाबा फरीद जी नेक कमाई का सादा भोजन करने की हिदायत देते हुए कहते हैं कि रूखी-सूखी दाल-रोटी खाकर ठण्डा पानी पी लो।

Eat dry bread, and drink cold water.

Baba Sheikh Farid ji / / Slok (Sheikh Farid) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1379

ਫਰੀਦਾ ਦੇਖਿ ਪਰਾਈ ਚੋਪੜੀ ਨਾ ਤਰਸਾਏ ਜੀਉ ॥੨੯॥

फरीदा देखि पराई चोपड़ी ना तरसाए जीउ ॥२९॥

Phareedaa dekhi paraaee chopa(rr)ee naa tarasaae jeeu ||29||

ਪਰ ਪਰਾਈ ਸੁਆਦਲੀ ਰੋਟੀ ਵੇਖ ਕੇ ਆਪਣਾ ਮਨ ਨਾਹ ਤਰਸਾਈਂ ॥੨੯॥

हे फरीद ! पराई (अमीरों की) चुपड़ी हुई रोटी देखकर अपने दिल को मत तरसाओ ॥२६ ॥

Fareed, if you see someone else's buttered bread, do not envy him for it. ||29||

Baba Sheikh Farid ji / / Slok (Sheikh Farid) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1379

ਅਜੁ ਨ ਸੁਤੀ ਕੰਤ ਸਿਉ ਅੰਗੁ ਮੁੜੇ ਮੁੜਿ ਜਾਇ ॥

अजु न सुती कंत सिउ अंगु मुड़े मुड़ि जाइ ॥

Aju na sutee kantt siu anggu mu(rr)e mu(rr)i jaai ||

ਮੈਂ (ਤਾਂ ਕੇਵਲ) ਅੱਜ (ਹੀ) ਪਿਆਰੇ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਸੁੱਤੀ (ਭਾਵ, ਮੈਂ ਤਾਂ ਕੇਵਲ ਅੱਜ ਹੀ ਪਿਆਰੇ ਪਤੀ-ਪਰਮਾਤਮਾ ਵਿਚ ਲੀਨ ਨਹੀਂ ਹੋਈ, ਤੇ ਹੁਣ) ਇਉਂ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਮੇਰਾ ਸਰੀਰ ਟੁੱਟ ਰਿਹਾ ਹੈ ।

मैं तो केवल आज ही अपने प्रभु से दूर रही हूँ, जिससे मेरे हाथ-पैर पूरा शरीर दर्द कर रहा है।

This night, I did not sleep with my Husband Lord, and now my body is suffering in pain.

Baba Sheikh Farid ji / / Slok (Sheikh Farid) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1379

ਜਾਇ ਪੁਛਹੁ ਡੋਹਾਗਣੀ ਤੁਮ ਕਿਉ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਇ ॥੩੦॥

जाइ पुछहु डोहागणी तुम किउ रैणि विहाइ ॥३०॥

Jaai puchhahu dohaaga(nn)ee tum kiu rai(nn)i vihaai ||30||

ਜਾ ਕੇ ਛੁੱਟੜਾਂ (ਮੰਦ-ਭਾਗਣਾਂ) ਨੂੰ ਪੁੱਛੋ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀ (ਸਦਾ ਹੀ) ਰਾਤ ਕਿਵੇਂ ਬੀਤਦੀ ਹੈ (ਭਾਵ, ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਅੱਜ ਹੀ ਥੋੜਾ ਚਿਰ ਪ੍ਰਭੂ ਵਿਸਰਿਆ ਹੈ ਤੇ ਮੈਂ ਦੁਖੀ ਹਾਂ । ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਕਦੇ ਭੀ ਉਸ ਨੂੰ ਯਾਦ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ, ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਤਾਂ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਹੀ ਦੁਖੀ ਗੁਜ਼ਰਦੀ ਹੋਵੇਗੀ) ॥੩੦॥

उन दुहागिनों से जाकर पूछो कि तुम्हारी जीवन-रात्रि कैसे गुजरी है॥३०॥

Go and ask the deserted bride, how she passes her night. ||30||

Baba Sheikh Farid ji / / Slok (Sheikh Farid) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1379

ਸਾਹੁਰੈ ਢੋਈ ਨਾ ਲਹੈ ਪੇਈਐ ਨਾਹੀ ਥਾਉ ॥

साहुरै ढोई ना लहै पेईऐ नाही थाउ ॥

Saahurai dhoee naa lahai peeeai naahee thaau ||

ਉਸ ਇਸਤ੍ਰੀ ਨੂੰ ਨਾਹ ਸਹੁਰੇ ਘਰ ਤੇ ਨਾਹ ਹੀ ਪੇਕੇ ਘਰ ਕੋਈ ਥਾਂ ਕੋਈ ਆਸਰਾ ਮਿਲਦਾ ਹੈ,

जिस स्त्री को न ससुराल (परलोक) में आसरा मिलता है, न ही पीहर (इहलोक) में कोई स्थान मिलता है।

She finds no place of rest in her father-in-law's home, and no place in her parents' home either.

Baba Sheikh Farid ji / / Slok (Sheikh Farid) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1379

ਪਿਰੁ ਵਾਤੜੀ ਨ ਪੁਛਈ ਧਨ ਸੋਹਾਗਣਿ ਨਾਉ ॥੩੧॥

पिरु वातड़ी न पुछई धन सोहागणि नाउ ॥३१॥

Piru vaata(rr)ee na puchhaee dhan sohaaga(nn)i naau ||31||

ਜਿਸ ਇਸਤ੍ਰੀ ਦੀ ਮਾੜੀ ਜਿਹੀ ਵਾਤ ਭੀ ਪਤੀ ਨਾਹ ਪੁੱਛੇ, ਉਹ ਆਪਣਾ ਨਾਮ ਬੇਸ਼ੱਕ ਸੁਹਾਗਣ ਰੱਖੀ ਰੱਖੇ (ਭਾਵ, ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਯਾਦ ਤੋਂ ਖੁੰਝੇ ਹੋਏ ਜੀਵ ਲੋਕ ਪਰਲੋਕ ਦੋਹੀਂ ਥਾਈਂ ਖ਼ੁਆਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਬਾਹਰੋਂ ਬੰਦਗੀ ਵਾਲਾ ਵੇਸ ਸਹੈਤਾ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ) ॥੩੧॥

पति-प्रभु उसकी बात नहीं पूछता, फिर ऐसी स्त्री यदि खुद को सुहागिन कहती है तो ठीक नहीं ॥३१ ॥

Her Husband Lord does not care for her; what sort of a blessed, happy soul-bride is she? ||31||

Baba Sheikh Farid ji / / Slok (Sheikh Farid) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1379

ਸਾਹੁਰੈ ਪੇਈਐ ਕੰਤ ਕੀ ਕੰਤੁ ਅਗੰਮੁ ਅਥਾਹੁ ॥

साहुरै पेईऐ कंत की कंतु अगमु अथाहु ॥

Saahurai peeeai kantt kee kanttu agammu athaahu ||

ਹੇ ਨਾਨਕ! ਸੋਹਾਗਣ (ਜੀਵ-ਇਸਤ੍ਰੀ) ਉਹੀ ਹੈ ਜੋ ਉਸ ਬੇ-ਪਰਵਾਹ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਪਿਆਰੀ ਲੱਗਦੀ ਹੈ,

ससुराल (परलोक) हो या पीहर (इहलोक) जीव-स्त्री तो प्रभु की ही है, वह अगम्य एवं अथाह है।

In her father-in-law's home hereafter, and in her parents' home in this world, she belongs to her Husband Lord. Her Husband is Inaccessible and Unfathomable.

Baba Sheikh Farid ji / / Slok (Sheikh Farid) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1379

ਨਾਨਕ ਸੋ ਸੋਹਾਗਣੀ ਜੁ ਭਾਵੈ ਬੇਪਰਵਾਹ ॥੩੨॥

नानक सो सोहागणी जु भावै बेपरवाह ॥३२॥

Naanak so sohaaga(nn)ee ju bhaavai beparavaah ||32||

ਜੋ ਇਸ ਲੋਕ ਤੇ ਪਰਲੋਕ ਵਿਚ ਉਸ ਖਸਮ ਦੀ ਬਣ ਕੇ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ । ਖਸਮ ਪਰਮਾਤਮਾ ਜੀਵਾਂ ਦੀ ਪਹੁੰਚ ਤੋਂ ਪਰੇ ਹੈ, ਤੇ ਬਹੁਤ ਡੂੰਘਾ ਹੈ (ਭਾਵ, ਉਹ ਇਤਨਾ ਜਿਗਰੇ ਵਾਲਾ ਹੈ ਕਿ ਭੁੱਲੜਾਂ ਉੱਤੇ ਭੀ ਗੁੱਸੇ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ) ॥੩੨॥

गुरु नानक फुरमान करते हैं कि असल में वही सुहागिन है, जो प्रभु को अच्छी लगती है॥३२॥

O Nanak, she is the happy soul-bride, who is pleasing to her Carefree Lord. ||32||

Baba Sheikh Farid ji / / Slok (Sheikh Farid) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1379

ਨਾਤੀ ਧੋਤੀ ਸੰਬਹੀ ਸੁਤੀ ਆਇ ਨਚਿੰਦੁ ॥

नाती धोती स्मबही सुती आइ नचिंदु ॥

Naatee dhotee sambbahee sutee aai nachinddu ||

(ਜੋ ਜੀਵ-ਇਸਤ੍ਰੀ) ਨ੍ਹਾ ਧੋ ਕੇ (ਪਤੀ ਮਿਲਣ ਦੀ ਆਸ ਵਿਚ) ਤਿਆਰ ਹੋ ਬੈਠੀ, (ਪਰ ਫਿਰ) ਬੇ-ਫ਼ਿਕਰ ਹੋ ਕੇ ਸਉਂ ਗਈ,

नहा-धोकर, खूब सज-सैंवर कर जीव-स्त्री बेफिक्र होकर मोह की नींद में सोई रही।

Bathing, washing and decorating herself, she comes and sleeps without anxiety.

Baba Sheikh Farid ji / / Slok (Sheikh Farid) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1379

ਫਰੀਦਾ ਰਹੀ ਸੁ ਬੇੜੀ ਹਿੰਙੁ ਦੀ ਗਈ ਕਥੂਰੀ ਗੰਧੁ ॥੩੩॥

फरीदा रही सु बेड़ी हिंङु दी गई कथूरी गंधु ॥३३॥

Phareedaa rahee su be(rr)ee hin(ng)(ng)u dee gaee kathooree ganddhu ||33||

ਹੇ ਫਰੀਦ! ਉਸ ਦੀ ਕਸਤੂਰੀ ਵਾਲੀ ਸੁਗੰਧੀ ਤਾਂ ਉੱਡ ਗਈ, ਉਹ ਹਿੰਙ ਦੀ (ਬੋ ਨਾਲ) ਭਰੀ ਰਹਿ ਗਈ (ਭਾਵ, ਜੇ ਬਾਹਰਲੇ ਧਾਰਮਿਕ ਸਾਧਨ ਕਰ ਲਏ, ਪਰ ਸਿਮਰਨ ਤੋਂ ਖੁੰਝੇ ਰਹੇ ਤਾਂ ਭਲੇ ਗੁਣ ਸਭ ਦੂਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਤੇ ਪੱਲੇ ਅਉਗਣ ਹੀ ਰਹਿ ਜਾਂਦੇ ਹਨ) ॥੩੩॥

पर हे फरीद ! उस स्त्री की कस्तूरी वाली गंध तो चली गई और वह हिंग की बदबू में पड़ी रही ॥३३॥

Fareed, she still smells like asafetida; the fragrance of musk is gone. ||33||

Baba Sheikh Farid ji / / Slok (Sheikh Farid) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1379

ਜੋਬਨ ਜਾਂਦੇ ਨਾ ਡਰਾਂ ਜੇ ਸਹ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਜਾਇ ॥

जोबन जांदे ना डरां जे सह प्रीति न जाइ ॥

Joban jaande naa daraan je sah preeti na jaai ||

ਜੇ ਖਸਮ (ਪ੍ਰਭੂ) ਨਾਲ ਮੇਰੀ ਪ੍ਰੀਤ ਨਾਹ ਟੁੱਟੇ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਜੁਆਨੀ ਦੇ (ਗੁਜ਼ਰ) ਜਾਣ ਦਾ ਡਰ ਨਹੀਂ ਹੈ ।

अगर मेरी पति-प्रभु से प्रीति बनी रहे तो मुझे अपनी जवानी के जाने का भी कोई डर नहीं,

I am not afraid of losing my youth, as long as I do not lose the Love of my Husband Lord.

Baba Sheikh Farid ji / / Slok (Sheikh Farid) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1379

ਫਰੀਦਾ ਕਿਤੀਂ ਜੋਬਨ ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਿਨੁ ਸੁਕਿ ਗਏ ਕੁਮਲਾਇ ॥੩੪॥

फरीदा कितीं जोबन प्रीति बिनु सुकि गए कुमलाइ ॥३४॥

Phareedaa kiteen joban preeti binu suki gae kumalaai ||34||

ਹੇ ਫਰੀਦ! (ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ) ਪ੍ਰੀਤ ਤੋਂ ਸੱਖਣੇ ਕਿਤਨੇ ਹੀ ਜੋਬਨ ਕੁਮਲਾ ਕੇ ਸੁੱਕ ਗਏ (ਭਾਵ, ਜੇ ਪ੍ਰਭੂ-ਚਰਨਾਂ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਨਹੀਂ ਬਣਿਆ ਤਾਂ ਮਨੁੱਖਾ ਜੀਵਨ ਦਾ ਜੋਬਨ ਵਿਅਰਥ ਹੀ ਗਿਆ) ॥੩੪॥

हे फरीद ! प्रभु प्रीति के बिना कितने ही जीवों की जवानी सूख कर कुम्हला गई है॥३४॥

Fareed, so many youths, without His Love, have dried up and withered away. ||34||

Baba Sheikh Farid ji / / Slok (Sheikh Farid) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1379

ਫਰੀਦਾ ਚਿੰਤ ਖਟੋਲਾ ਵਾਣੁ ਦੁਖੁ ਬਿਰਹਿ ਵਿਛਾਵਣ ਲੇਫੁ ॥

फरीदा चिंत खटोला वाणु दुखु बिरहि विछावण लेफु ॥

Phareedaa chintt khatolaa vaa(nn)u dukhu birahi vichhaava(nn) lephu ||

ਹੇ ਫਰੀਦ! (ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਯਾਦ ਭੁਲਾ ਕੇ) ਚਿੰਤਾ (ਅਸਾਡੀ) ਨਿੱਕੀ ਜਿਹੀ ਮੰਜੀ (ਬਣੀ ਹੋਈ ਹੈ), ਦੁੱਖ (ਉਸ ਮੰਜੇ ਦਾ) ਵਾਣ ਹੈ ਅਤੇ ਵਿਛੋੜੇ ਦੇ ਕਾਰਣ (ਦੁੱਖ ਦੀ) ਤੁਲਾਈ ਤੇ ਲੇਫ਼ ਹੈ ।

फरीद जी कहते हैं कि चिंता हमारी चारपाई है, जो दुःख रूपी रस्सियों से बुनी हुई है और वियोग का दुख ही हमारा विछौना एवं रजाई है।

Fareed, anxiety is my bed, pain is my mattress, and the pain of separation is my blanket and quilt.

Baba Sheikh Farid ji / / Slok (Sheikh Farid) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1379

ਏਹੁ ਹਮਾਰਾ ਜੀਵਣਾ ਤੂ ਸਾਹਿਬ ਸਚੇ ਵੇਖੁ ॥੩੫॥

एहु हमारा जीवणा तू साहिब सचे वेखु ॥३५॥

Ehu hamaaraa jeeva(nn)aa too saahib sache vekhu ||35||

ਹੇ ਸੱਚੇ ਮਾਲਿਕ! ਵੇਖ, (ਤੈਥੋਂ ਵਿਛੁੜ ਕੇ) ਇਹ ਹੈ ਅਸਾਡਾ ਜੀਊਣ (ਦਾ ਹਾਲ) ॥੩੫॥

हे सच्चे मालिक ! तू हमारी दशा तो देख, यही हमारा जीवन है॥ ३५ ॥

Behold, this is my life, O my True Lord and Master. ||35||

Baba Sheikh Farid ji / / Slok (Sheikh Farid) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1379

ਬਿਰਹਾ ਬਿਰਹਾ ਆਖੀਐ ਬਿਰਹਾ ਤੂ ਸੁਲਤਾਨੁ ॥

बिरहा बिरहा आखीऐ बिरहा तू सुलतानु ॥

Birahaa birahaa aakheeai birahaa too sulataanu ||

ਹਰ ਕੋਈ ਆਖਦਾ ਹੈ (ਹਾਇ!) ਵਿਛੋੜਾ (ਬੁਰਾ) (ਹਾਇ!) ਵਿਛੋੜਾ (ਬੁਰਾ) । ਪਰ ਹੇ ਵਿਛੋੜੇ! ਤੂੰ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਹੈਂ (ਭਾਵ, ਤੈਨੂੰ ਮੈਂ ਸਲਾਮ ਕਰਦਾ ਹਾਂ, ਕਿਉਂਕਿ),

विरह-वियोग कहकर हर कोई दुखी हो रहा है। हे वियोग ! तू ही बादशाह है,

Many talk of the pain and suffering of separation; O pain, you are the ruler of all.

Baba Sheikh Farid ji / / Slok (Sheikh Farid) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1379

ਫਰੀਦਾ ਜਿਤੁ ਤਨਿ ਬਿਰਹੁ ਨ ਊਪਜੈ ਸੋ ਤਨੁ ਜਾਣੁ ਮਸਾਨੁ ॥੩੬॥

फरीदा जितु तनि बिरहु न ऊपजै सो तनु जाणु मसानु ॥३६॥

Phareedaa jitu tani birahu na upajai so tanu jaa(nn)u masaanu ||36||

ਹੇ ਫਰੀਦ! ਜਿਸ ਸਰੀਰ ਵਿਚ ਵਿਛੋੜੇ ਦਾ ਸੱਲ ਨਹੀਂ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦਾ (ਭਾਵ, ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਕਦੇ ਇਹ ਚੋਭ ਨਹੀਂ ਵੱਜੀ ਕਿ ਮੈਂ ਪ੍ਰਭੂ ਤੋਂ ਵਿਛੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹਾਂ) ਉਸ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਮਸਾਣ ਸਮਝੋ (ਭਾਵ, ਉਸ ਸਰੀਰ ਵਿਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀ ਰੂਹ ਵਿਕਾਰਾਂ ਵਿਚ ਸੜ ਰਹੀ ਹੈ) ॥੩੬॥

क्योंकि फरीद जी कहते हैं, जिस शरीर में वियोग पैदा नहीं होता, उसे शमशान के समान मानो, जहाँ नित्य आग जलती रहती है।॥३६॥

Fareed, that body, within which love of the Lord does not well up - look upon that body as a cremation ground. ||36||

Baba Sheikh Farid ji / / Slok (Sheikh Farid) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1379

ਫਰੀਦਾ ਏ ਵਿਸੁ ਗੰਦਲਾ ਧਰੀਆਂ ਖੰਡੁ ਲਿਵਾੜਿ ॥

फरीदा ए विसु गंदला धरीआं खंडु लिवाड़ि ॥

Phareedaa e visu ganddalaa dhareeaan khanddu livaa(rr)i ||

ਹੇ ਫਰੀਦ! ਇਹ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਪਦਾਰਥ (ਮਾਨੋ) ਜ਼ਹਿਰ-ਭਰੀਆਂ ਗੰਦਲਾਂ ਹਨ, ਜੋ ਖੰਡ ਨਾਲ ਗਲੇਫ਼ ਰੱਖੀਆਂ ਹਨ ।

फरीद जी कहते हैं- यह दुनिया के पदार्थ जहर से भरे हुए साग की तरह हैं, जो मोह रूपी खाण्ड में लपेट रखे हैं।

Fareed, these are poisonous sprouts coated with sugar.

Baba Sheikh Farid ji / / Slok (Sheikh Farid) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1379

ਇਕਿ ਰਾਹੇਦੇ ਰਹਿ ਗਏ ਇਕਿ ਰਾਧੀ ਗਏ ਉਜਾੜਿ ॥੩੭॥

इकि राहेदे रहि गए इकि राधी गए उजाड़ि ॥३७॥

Iki raahede rahi gae iki raadhee gae ujaa(rr)i ||37||

ਇਹਨਾਂ ਗੰਦਲਾਂ ਨੂੰ ਕਈ ਬੀਜਦੇ ਹੀ ਮਰ ਗਏ ਤੇ, ਬੀਜੀਆਂ ਨੂੰ (ਵਿਚੇ ਹੀ) ਛੱਡ ਗਏ ॥੩੭॥

कुछ लोग इन पदार्थों को बोते-तैयार करते ही मर गए हैं और कुछ छोड़कर चले गए॥३७ ॥

Some die planting them, and some are ruined, harvesting and enjoying them. ||37||

Baba Sheikh Farid ji / / Slok (Sheikh Farid) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1379

ਫਰੀਦਾ ਚਾਰਿ ਗਵਾਇਆ ਹੰਢਿ ਕੈ ਚਾਰਿ ਗਵਾਇਆ ਸੰਮਿ ॥

फरीदा चारि गवाइआ हंढि कै चारि गवाइआ समि ॥

Phareedaa chaari gavaaiaa handdhi kai chaari gavaaiaa sammi ||

ਹੇ ਫਰੀਦ! (ਇਹਨਾਂ 'ਵਿਸੁ-ਗੰਦਲਾਂ' ਲਈ, ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਇਹਨਾਂ ਪਦਾਰਥਾਂ ਲਈ) ਚਾਰ (ਪਹਿਰ ਦਿਨ) ਤੂੰ ਦੌੜ-ਭੱਜ ਕੇ ਵਿਅਰਥ ਗੁਜ਼ਾਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਤੇ ਚਾਰ (ਪਹਿਰ ਰਾਤਿ) ਸਉਂ ਕੇ ਗਵਾ ਦਿੱਤੀ ਹੈ ।

फरीद जी कहते हैं कि हे जीव ! दिन के चार प्रहर तूने मौज-मस्ती एवं खानपान में गंवा दिए और रात के चार प्रहर सो कर गंवा दिए। (रब की बंदगी न की)

Fareed, the hours of the day are lost wandering around, and the hours of the night are lost in sleep.

Baba Sheikh Farid ji / / Slok (Sheikh Farid) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1379

ਲੇਖਾ ਰਬੁ ਮੰਗੇਸੀਆ ਤੂ ਆਂਹੋ ਕੇਰ੍ਹੇ ਕੰਮਿ ॥੩੮॥

लेखा रबु मंगेसीआ तू आंहो केर्हे कमि ॥३८॥

Lekhaa rabu manggeseeaa too aanho kerhe kammi ||38||

ਪਰਮਾਤਮਾ ਹਿਸਾਬ ਮੰਗੇਗਾ ਕਿ (ਜਗਤ ਵਿਚ) ਤੂੰ ਕਿਸ ਕੰਮ ਆਇਆ ਸੈਂ ॥੩੮॥

आखिरकार रब तुझसे हिसाब मांगेगा कि केवल तुम यही काम करते रहे॥ ३८ ॥

God will call for your account, and ask you why you came into this world. ||38||

Baba Sheikh Farid ji / / Slok (Sheikh Farid) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1379

ਫਰੀਦਾ ਦਰਿ ਦਰਵਾਜੈ ਜਾਇ ਕੈ ਕਿਉ ਡਿਠੋ ਘੜੀਆਲੁ ॥

फरीदा दरि दरवाजै जाइ कै किउ डिठो घड़ीआलु ॥

Phareedaa dari daravaajai jaai kai kiu ditho gha(rr)eeaalu ||

ਹੇ ਫਰੀਦ! ਕੀ (ਕਿਸੇ) ਬੂਹੇ ਤੇ (ਕਿਸੇ) ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਤੇ ਜਾ ਕੇ (ਕਦੇ) ਘੜੀਆਲ (ਵੱਜਦਾ) ਵੇਖਿਆ ਈ?

फरीद जी (पाप-दोषों से सावधान करते हुए) कहते हैं कि हे भाई ! तूने किसी के दरवाजे पर जाकर घड़ियाल बजता देखा है?

Fareed, you have gone to the Lord's Door. Have you seen the gong there?

Baba Sheikh Farid ji / / Slok (Sheikh Farid) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1379

ਏਹੁ ਨਿਦੋਸਾਂ ਮਾਰੀਐ ਹਮ ਦੋਸਾਂ ਦਾ ਕਿਆ ਹਾਲੁ ॥੩੯॥

एहु निदोसां मारीऐ हम दोसां दा किआ हालु ॥३९॥

Ehu nidosaan maareeai ham dosaan daa kiaa haalu ||39||

ਇਹ (ਘੜਿਆਲ) ਬੇ-ਦੋਸਾ (ਹੀ) ਮਾਰ ਖਾਂਦਾ ਹੈ, (ਭਲਾ) ਅਸਾਡਾ ਦੋਸੀਆਂ ਦਾ ਕੀਹ ਹਾਲ? ॥੩੯॥

जब यह बेचारा निदॉष ही मार खाता है तो फिर हम दोषियों का पता नहीं क्या हाल होगा ॥३६ ॥

This blameless object is being beaten - imagine what is in store for us sinners! ||39||

Baba Sheikh Farid ji / / Slok (Sheikh Farid) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1379

ਘੜੀਏ ਘੜੀਏ ਮਾਰੀਐ ਪਹਰੀ ਲਹੈ ਸਜਾਇ ॥

घड़ीए घड़ीए मारीऐ पहरी लहै सजाइ ॥

Gha(rr)eee gha(rr)eee maareeai paharee lahai sajaai ||

(ਘੜੀਆਲ ਨੂੰ) ਹਰੇਕ ਘੜੀ ਪਿਛੋਂ ਮਾਰ ਪੈਂਦੀ ਹੈ, ਹਰੇਕ ਪਹਿਰ ਮਗਰੋਂ (ਇਹ) ਕੁੱਟ ਖਾਂਦਾ ਹੈ ।

बेचारे घड़ियाल को हर घड़ी मार पड़ती है और हर प्रहर उपरांत सजा मिलती है।

Each and every hour, it is beaten; it is punished every day.

Baba Sheikh Farid ji / / Slok (Sheikh Farid) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1379

ਸੋ ਹੇੜਾ ਘੜੀਆਲ ਜਿਉ ਡੁਖੀ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਇ ॥੪੦॥

सो हेड़ा घड़ीआल जिउ डुखी रैणि विहाइ ॥४०॥

So he(rr)aa gha(rr)eeaal jiu dukhee rai(nn)i vihaai ||40||

ਘੜੀਆਲ ਵਾਂਗ ਹੀ ਹੈ ਉਹ ਸਰੀਰ (ਜਿਸ ਨੇ 'ਵਿਸੁ ਗੰਦਲਾਂ' ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ ਹੀ ਉਮਰ ਗੁਜ਼ਾਰ ਦਿੱਤੀ) । ਉਸ ਦੀ (ਜ਼ਿੰਦਗੀ-ਰੂਪ) ਰਾਤਿ ਦੁੱਖਾਂ ਵਿਚ ਹੀ ਬੀਤਦੀ ਹੈ ॥੪੦॥

वह शरीर भी जो गुनहगार है, घड़ियाल की मानिंद अपनी उम्र रूपी रात्रि यो यूँ ही दुखों में व्यतीत करता है॥ ४० ॥

This beautiful body is like the gong; it passes the night in pain. ||40||

Baba Sheikh Farid ji / / Slok (Sheikh Farid) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1379