ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ਦਖਣੀ ॥

प्रभाती महला १ दखणी ॥

Prbhaatee mahalaa 1 dakha(nn)ee ||

प्रभाती महला १ दखणी ॥

Prabhaatee, First Mehl, Dakhnee:

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati Dakhni / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਗੋਤਮੁ ਤਪਾ ਅਹਿਲਿਆ ਇਸਤ੍ਰੀ ਤਿਸੁ ਦੇਖਿ ਇੰਦ੍ਰੁ ਲੁਭਾਇਆ ॥

गोतमु तपा अहिलिआ इसत्री तिसु देखि इंद्रु लुभाइआ ॥

Gotamu tapaa ahiliaa isatree tisu dekhi ianddru lubhaaiaa ||

ਗੋਤਮ (ਇਕ ਪ੍ਰਸਿੱਧ) ਤਪੀ (ਸੀ), ਅਹਿੱਲਿਆ (ਉਸ ਦੀ) ਇਸਤ੍ਰੀ (ਸੀ), ਉਸ ਦਾ ਰੂਪ ਵੇਖ ਕੇ (ਦੇਵਤਿਆਂ ਦਾ ਰਾਜਾ ਅਖਵਾਂਦਾ) ਇੰਦ੍ਰ ਮਸਤ ਹੋ ਗਿਆ ।

तपस्वी गौतम की खूबसूरत स्त्री अहल्या को देखकर देवराज इन्द्र उस पर मोहित हो गया।

Ahalyaa was the wife of Gautam the seer. Seeing her, Indra was enticed.

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati Dakhni / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਸਹਸ ਸਰੀਰ ਚਿਹਨ ਭਗ ਹੂਏ ਤਾ ਮਨਿ ਪਛੋਤਾਇਆ ॥੧॥

सहस सरीर चिहन भग हूए ता मनि पछोताइआ ॥१॥

Sahas sareer chihan bhag hooe taa mani pachhotaaiaa ||1||

(ਗੋਤਮ ਦੇ ਸਰਾਪ ਨਾਲ) (ਉਸ ਦੇ ਇੰਦਰ ਦੇ) ਸਰੀਰ ਉਤੇ ਹਜ਼ਾਰ ਭਗਾਂ ਦੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਬਣ ਗਏ, ਤਦੋਂ ਇੰਦ੍ਰ ਆਪਣੇ ਮਨ ਵਿਚ (ਉਸ ਕੁਕਰਮ ਤੇ) ਪਛੁਤਾਇਆ ॥੧॥

"(तो उसने छलपूर्वक उससे संभोग किया) जब गौतम ने श्राप दिया तो उसके शरीर पर भग के हजारों चिन्ह बन गए, तत्पश्चात् अपनी भूल के कारण वह मन में बहुत पछताया॥ १॥

When he received a thousand marks of disgrace on his body, then he felt regret in his mind. ||1||

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati Dakhni / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਕੋਈ ਜਾਣਿ ਨ ਭੂਲੈ ਭਾਈ ॥

कोई जाणि न भूलै भाई ॥

Koee jaa(nn)i na bhoolai bhaaee ||

ਕੋਈ ਭੀ ਜੀਵ ਜਾਣ ਬੁੱਝ ਕੇ ਕੁਰਾਹੇ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦਾ (ਜੀਵ ਦੇ ਵੱਸ ਦੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ) ।

हे भाई ! कोई जान-बूझकर भूल मत करो।

O Siblings of Destiny, no one knowingly makes mistakes.

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati Dakhni / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਸੋ ਭੂਲੈ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਭੁਲਾਏ ਬੂਝੈ ਜਿਸੈ ਬੁਝਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

सो भूलै जिसु आपि भुलाए बूझै जिसै बुझाई ॥१॥ रहाउ ॥

So bhoolai jisu aapi bhulaae boojhai jisai bujhaaee ||1|| rahaau ||

ਉਹੀ ਮਨੁੱਖ ਕੁਰਾਹੇ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਆਪ ਕੁਰਾਹੇ ਪਾਂਦਾ ਹੈ । ਉਹੀ ਮਨੁੱਖ (ਸਹੀ ਜੀਵਨ-ਰਾਹ) ਸਮਝਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਆਪ ਸਮਝ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਹੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

दरअसल वही भूल करता है, जिसे परमात्मा स्वयं भुला देता है और जिसे वह समझाता है, वही समझता है॥ १॥रहाउ॥

He alone is mistaken, whom the Lord Himself makes so. He alone understands, whom the Lord causes to understand. ||1|| Pause ||

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati Dakhni / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਤਿਨਿ ਹਰੀ ਚੰਦਿ ਪ੍ਰਿਥਮੀ ਪਤਿ ਰਾਜੈ ਕਾਗਦਿ ਕੀਮ ਨ ਪਾਈ ॥

तिनि हरी चंदि प्रिथमी पति राजै कागदि कीम न पाई ॥

Tini haree chanddi prithamee pati raajai kaagadi keem na paaee ||

ਧਰਤੀ ਦੇ ਰਾਜੇ ਉਸ ਰਾਜਾ ਹਰੀ ਚੰਦ ਨੇ (ਇਤਨੇ ਦਾਨ-ਪੁੰਨ ਕੀਤੇ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦਾ) ਮੁੱਲ ਕਾਗਜ਼ ਉਤੇ ਨਹੀਂ ਪੈ ਸਕਦਾ ।

पृथ्वीपति राजा हरिश्चन्द्र अपने भाग्य को समझ नहीं पाया।

Harichand, the king and ruler of his land, did not appreciate the value of his pre-ordained destiny.

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati Dakhni / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਅਉਗਣੁ ਜਾਣੈ ਤ ਪੁੰਨ ਕਰੇ ਕਿਉ ਕਿਉ ਨੇਖਾਸਿ ਬਿਕਾਈ ॥੨॥

अउगणु जाणै त पुंन करे किउ किउ नेखासि बिकाई ॥२॥

Auga(nn)u jaa(nn)ai ta punn kare kiu kiu nekhaasi bikaaee ||2||

ਜੇ (ਰਾਜਾ ਹਰੀ ਚੰਦ ਉਹਨਾਂ ਦਾਨ-ਪੁੰਨਾਂ ਨੂੰ) ਮਾੜਾ ਕੰਮ ਸਮਝਦਾ ਤਾਂ ਦਾਨ ਪੁੰਨ ਕਰਦਾ ਹੀ ਕਿਉਂ? (ਨਾਹ ਉਹ ਦਾਨ-ਪੁੰਨ ਕਰਦਾ) ਤੇ ਨਾਹ ਹੀ ਮੰਡੀ ਵਿਚ ਵਿਕਦਾ ॥੨॥

यदि वह अपने पुण्य कर्म को अवगुण मानता तो गुलामों की मण्डी में भला क्यों बिकता॥ २॥

If he had known that it was a mistake, he would not have made such a show of giving in charity, and he would not have been sold in the market. ||2||

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati Dakhni / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਕਰਉ ਅਢਾਈ ਧਰਤੀ ਮਾਂਗੀ ਬਾਵਨ ਰੂਪਿ ਬਹਾਨੈ ॥

करउ अढाई धरती मांगी बावन रूपि बहानै ॥

Karau adhaaee dharatee maangee baavan roopi bahaanai ||

(ਵਿਸ਼ਨੂੰ ਨੇ) ਵਉਣੇ ਰੂਪ ਵਿਚ (ਆ ਕੇ) ਬਹਾਨੇ ਨਾਲ ਰਾਜਾ ਬਲਿ ਪਾਸੋਂ ਢਾਈ ਕਰਮ ਧਰਤੀ (ਦਾ ਦਾਨ ਆਪਣੀ ਕੁਟੀਆ ਬਣਾਣ ਲਈ) ਮੰਗਿਆ ।

वामन रूप धारण करके भगवान ने राजा बलि से अढ़ाई कदम भूमि मांगी।

The Lord took the form of a dwarf, and asked for some land.

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati Dakhni / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਕਿਉ ਪਇਆਲਿ ਜਾਇ ਕਿਉ ਛਲੀਐ ਜੇ ਬਲਿ ਰੂਪੁ ਪਛਾਨੈ ॥੩॥

किउ पइआलि जाइ किउ छलीऐ जे बलि रूपु पछानै ॥३॥

Kiu paiaali jaai kiu chhaleeai je bali roopu pachhaanai ||3||

ਜੇ ਬਲਿ ਰਾਜਾ ਵਉਣੇ ਰੂਪ ਨੂੰ ਪਛਾਣ ਲੈਂਦਾ, ਤਾਂ ਨਾਹ ਹੀ ਠੱਗਿਆ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਨਾਹ ਹੀ ਪਾਤਾਲ ਵਿਚ ਜਾਂਦਾ ॥੩॥

यद्यपि राजा बलि वामन रुप को पहचान लेता तो धोखा नहीं खाता और न ही पाताल में जाता॥ ३॥

If Bal the king has recognized Him, he would not have been deceived, and sent to the underworld. ||3||

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati Dakhni / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਰਾਜਾ ਜਨਮੇਜਾ ਦੇ ਮਤੀਂ ਬਰਜਿ ਬਿਆਸਿ ਪੜ੍ਹ੍ਹਾਇਆ ॥

राजा जनमेजा दे मतीं बरजि बिआसि पड़्हाइआ ॥

Raajaa janamejaa de mateen baraji biaasi pa(rr)haaiaa ||

ਬਿਆਸ ਰਿਸ਼ੀ ਨੇ ਮੱਤਾਂ ਦੇ ਕੇ ਰਾਜਾ ਜਨਮੇਜੈ ਨੂੰ ਸਮਝਾਇਆ ਤੇ ਵਰਜਿਆ (ਕਿ ਉਸ ਅਪੱਛਰਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਘਰ ਵਿਚ ਨਾਹ ਲਿਆਈਂ । ਪਰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਮੱਤ ਮਾਰੀ ਹੋਈ ਸੀ । ਉਹ ਰਿਸ਼ੀ ਦੇ ਆਖੇ ਨਾਹ ਲੱਗਾ । ਅਪੱਛਰਾਂ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆ । ਫਿਰ)

मुनि व्यास ने राजा जनमेजय को उपदेश देकर समझाया (कि सुन्दर कन्या से विवाह मत करना, न ही यज्ञ इत्यादि करवाना) परन्तु उसने उपदेश का पालन नहीं किया,

Vyaas taught and warned the king Janmayjaa not to do three things.

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati Dakhni / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਤਿਨੑਿ ਕਰਿ ਜਗ ਅਠਾਰਹ ਘਾਏ ਕਿਰਤੁ ਨ ਚਲੈ ਚਲਾਇਆ ॥੪॥

तिन्हि करि जग अठारह घाए किरतु न चलै चलाइआ ॥४॥

Tinhi kari jag athaarah ghaae kiratu na chalai chalaaiaa ||4||

ਉਸ ਨੇ ਅਠਾਰਾਂ ਜੱਗ ਕਰ ਕੇ ਅਠਾਰਾਂ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਮਾਰ ਦਿੱਤੇ (ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਅੱਤ ਬਰੀਕ ਕਪੜਿਆਂ ਵਿਚ ਆਈ ਅੱਧ-ਨਗਨ ਅਪੱਛਰਾ ਵੇਖ ਕੇ ਹੱਸ ਪਏ ਸਨ) । ਕੀਤੇ ਕਰਮਾਂ ਦੇ ਫਲ ਨੂੰ ਕੋਈ ਮਿਟਾ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ ॥੪॥

उसने पत्नी के आग्रह पर यज्ञ करवाया और क्रोधित होकर अठारह ब्राह्मणों की हत्या करवा दी, इसके फलस्वरूप वह कोढ़ का शिकार हो गया, वस्तुतः भाग्य को कभी बदला नहीं जा सकता॥ ४॥

But he performed the sacred feast and killed eighteen Brahmins; the record of one's past deeds cannot be erased. ||4||

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati Dakhni / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਗਣਤ ਨ ਗਣੀਂ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣਾ ਬੋਲੀ ਭਾਇ ਸੁਭਾਈ ॥

गणत न गणीं हुकमु पछाणा बोली भाइ सुभाई ॥

Ga(nn)at na ga(nn)een hukamu pachhaa(nn)aa bolee bhaai subhaaee ||

ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ! ਮੈਂ ਹੋਰ ਕੋਈ ਸੋਚਾਂ ਨਹੀਂ ਸੋਚਦਾ, ਮੈਂ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਰਜ਼ਾ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਦਾ ਜਤਨ ਕਰਦਾ ਹਾਂ, ਤੇ ਤੇਰੇ ਪ੍ਰੇਮ ਵਿਚ (ਮਗਨ ਹੋ ਕੇ) ਤੇਰੇ ਗੁਣ ਉਚਾਰਦਾ ਹਾਂ ।

कितने ही ऐसे लोग हुए हैं, जिनकी मैं गणना नहीं कर सकता। परमात्मा के हुक्म को मानकर सहज-स्वाभाविक ही बोल रहा हूँ।

I do not try to calculate the account; I accept the Hukam of God's Command. I speak with intuitive love and respect.

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati Dakhni / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਜੋ ਕਿਛੁ ਵਰਤੈ ਤੁਧੈ ਸਲਾਹੀਂ ਸਭ ਤੇਰੀ ਵਡਿਆਈ ॥੫॥

जो किछु वरतै तुधै सलाहीं सभ तेरी वडिआई ॥५॥

Jo kichhu varatai tudhai salaaheen sabh teree vadiaaee ||5||

ਮੈਂ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਹੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਕਰਦਾ ਹਾਂ । ਜੋ ਕੁਝ ਜਗਤ ਵਿਚ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ ਤੇਰੀ ਤਾਕਤ ਦਾ ਜ਼ਹੂਰ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ ॥੫॥

हे प्रभु ! जो कुछ हो रहा है, तेरी ही स्तुति है, सब तेरा बड़प्पन है॥ ५॥

No matter what happens, I will praise the Lord. It is all Your Glorious Greatness, O Lord. ||5||

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati Dakhni / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਲਿਪਤੁ ਲੇਪੁ ਕਦੇ ਨ ਲਾਗੈ ਸਦਾ ਰਹੈ ਸਰਣਾਈ ॥

गुरमुखि अलिपतु लेपु कदे न लागै सदा रहै सरणाई ॥

Guramukhi alipatu lepu kade na laagai sadaa rahai sara(nn)aaee ||

ਜੇਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਉਹ ਜਗਤ ਵਿਚ ਨਿਰਲੇਪ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਉਤੇ ਮਾਇਆ ਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦਾ, ਉਹ ਸਦਾ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਓਟ ਫੜਦਾ ਹੈ ।

गुरुमुख अलिप्त रहता है, उसे कभी पापों की मैल नहीं लगती और वह सदा प्रभु की शरण में रहता है।

The Gurmukh remains detached; filth never attaches itself to him. He remains forever in God's Sanctuary.

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati Dakhni / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਮਨਮੁਖੁ ਮੁਗਧੁ ਆਗੈ ਚੇਤੈ ਨਾਹੀ ਦੁਖਿ ਲਾਗੈ ਪਛੁਤਾਈ ॥੬॥

मनमुखु मुगधु आगै चेतै नाही दुखि लागै पछुताई ॥६॥

Manamukhu mugadhu aagai chetai naahee dukhi laagai pachhutaaee ||6||

ਪਰ ਆਪਣੇ ਮਨ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਤੁਰਨ ਵਾਲਾ ਮੂਰਖ ਮਨੁੱਖ (ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ) ਵੇਲੇ ਸਿਰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਯਾਦ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ, ਜਦੋਂ (ਆਪਣੀ ਇਸ ਮੂਰਖਤਾ ਦੇ ਕਾਰਨ) ਦੁੱਖ ਵਿਚ ਫਸਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਹੱਥ ਮਲਦਾ ਹੈ ॥੬॥

परन्तु मूर्ख स्वेच्छाचारी सत्य की ओर ध्यान नहीं देता और दुखी होने के उपरांत पछताता है॥ ६॥

The foolish self-willed manmukh does not think of the future; he is overtaken by pain, and then he regrets. ||6||

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati Dakhni / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਕਰਤਾ ਜਿਨਿ ਏਹ ਰਚਨਾ ਰਚੀਐ ॥

आपे करे कराए करता जिनि एह रचना रचीऐ ॥

Aape kare karaae karataa jini eh rachanaa racheeai ||

ਜਿਸ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੇ ਇਹ ਜਗਤ-ਰਚਨਾ ਰਚੀ ਹੈ ਉਹ ਆਪ ਹੀ ਸਭ ਕੁਝ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਆਪ ਹੀ ਜੀਵਾਂ ਪਾਸੋਂ ਸਭ ਕੁਝ ਕਰਾਂਦਾ ਹੈ ।

जिसने इस संसार की रचना की है, वह बनाने वाला परमात्मा स्वयं ही सब करता और करवाता है।

The Creator who created this creation acts, and causes all to act.

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati Dakhni / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਹਰਿ ਅਭਿਮਾਨੁ ਨ ਜਾਈ ਜੀਅਹੁ ਅਭਿਮਾਨੇ ਪੈ ਪਚੀਐ ॥੭॥

हरि अभिमानु न जाई जीअहु अभिमाने पै पचीऐ ॥७॥

Hari abhimaanu na jaaee jeeahu abhimaane pai pacheeai ||7||

ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ! (ਅਸੀਂ ਜੀਵ ਮੂਰਖ ਹਾਂ, ਅਸੀਂ ਇਹ ਮਾਣ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਅਸੀਂ ਹੀ ਸਭ ਕੁਝ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਤੇ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ) ਸਾਡੇ ਦਿਲਾਂ ਵਿਚੋਂ ਅਹੰਕਾਰ ਦੂਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ । ਅਹੰਕਾਰ ਵਿਚ ਪੈ ਕੇ ਖ਼ੁਆਰ ਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ॥੭॥

मनुष्य के दिल से अभिमान दूर नहीं होता और वह अभिमान में ही जलता रहता है॥ ७॥

O Lord, egotistical pride does not depart from the soul. Falling into egotistical pride, one is ruined. ||7||

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati Dakhni / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਭੁਲਣ ਵਿਚਿ ਕੀਆ ਸਭੁ ਕੋਈ ਕਰਤਾ ਆਪਿ ਨ ਭੁਲੈ ॥

भुलण विचि कीआ सभु कोई करता आपि न भुलै ॥

Bhula(nn) vichi keeaa sabhu koee karataa aapi na bhulai ||

ਕਰਤਾਰ ਆਪ ਕਦੇ ਗ਼ਲਤੀ ਨਹੀਂ ਖਾਂਦਾ ਪਰ ਹਰੇਕ ਜੀਵ ਜੋ ਉਸ ਨੇ ਪੈਦਾ ਕੀਤਾ ਹੈ ਭੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਫਸਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ।

उस कर्ता-परमेश्वर ने पूरे संसार को भूल करने लायक बना दिया है परन्तु वह स्वयं कोई भूल नहीं करता।

Everyone makes mistakes; only the Creator does not make mistakes.

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati Dakhni / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਨਾਨਕ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਨਿਸਤਾਰਾ ਕੋ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਅਘੁਲੈ ॥੮॥੪॥

नानक सचि नामि निसतारा को गुर परसादि अघुलै ॥८॥४॥

Naanak sachi naami nisataaraa ko gur parasaadi aghulai ||8||4||

ਹੇ ਨਾਨਕ! ਸਦਾ-ਥਿਰ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਨਾਮ ਵਿਚ ਜੁੜਿਆਂ ਇਹਨਾਂ ਭੁੱਲਾਂ ਤੋਂ ਬਚ ਸਕੀਦਾ ਹੈ । ਗੁਰੂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ ਹੀ ਕੋਈ ਵਿਰਲਾ ਜੀਵ ਕੁਰਾਹੇ ਪੈਣ ਤੋਂ ਬਚਦਾ ਹੈ ॥੮॥੪॥

गुरु नानक का फुरमान है कि गुरु की कृपा से जो परमात्मा का स्मरण करता है, वही जीव बन्धनों से मुक्ति पाता है॥ ८॥ ४॥

O Nanak, salvation comes through the True Name. By Guru's Grace, one is released. ||8||4||

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati Dakhni / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥

प्रभाती महला १ ॥

Prbhaatee mahalaa 1 ||

प्रभाती महला १ ॥

Prabhaatee, First Mehl:

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਆਖਣਾ ਸੁਨਣਾ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ॥

आखणा सुनणा नामु अधारु ॥

Aakha(nn)aa suna(nn)aa naamu adhaaru ||

ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਨੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਸੁਣਨ ਸੁਣਾਨ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦਾ ਸਹਾਰਾ ਬਣਾ ਲਿਆ ਹੈ,

ईश्वर का स्तुतिगान करना एवं उसका संकीर्तन सुनना ही हमारा आसरा बन चुका है और

To chant and listen to the Naam, the Name of the Lord, is my Support.

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਧੰਧਾ ਛੁਟਕਿ ਗਇਆ ਵੇਕਾਰੁ ॥

धंधा छुटकि गइआ वेकारु ॥

Dhanddhaa chhutaki gaiaa vekaaru ||

ਉਸ ਦੀ ਮਾਇਆ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ ਹਰ ਵੇਲੇ ਦੀ ਵਿਅਰਥ ਦੌੜ-ਭੱਜ ਮੁੱਕ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ।

अन्य बेकार कार्यों से हम मुक्त हो गए हैं।

Worthless entanglements are ended and gone.

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਜਿਉ ਮਨਮੁਖਿ ਦੂਜੈ ਪਤਿ ਖੋਈ ॥

जिउ मनमुखि दूजै पति खोई ॥

Jiu manamukhi doojai pati khoee ||

ਪਰ ਆਪਣੇ ਮਨ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਤੁਰਨ ਵਾਲਾ ਬੰਦਾ ਪਰਮਾਤਮਾ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਹੋਰ ਹੋਰ ਆਸਰੇ ਦੀ ਝਾਕ ਵਿਚ (ਦੌੜ-ਭੱਜ ਕਰਦਾ) ਹੈ ਤੇ ਇੱਜ਼ਤ ਗਵਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ।

ज्यों स्वेच्छाचारी द्वैतभाव में अपनी इज्जत खो देता है परन्तु उसका त्याग नहीं करता,

The self-willed manmukh, caught in duality, loses his honor.

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਮੈ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥੧॥

बिनु नावै मै अवरु न कोई ॥१॥

Binu naavai mai avaru na koee ||1||

(ਹੇ ਮੇਰੇ ਮਨ!) ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਨਾਮ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਕੋਈ ਹੋਰ ਆਸਰਾ ਨਹੀਂ ਸੁੱਝਦਾ ॥੧॥

इसी तरह मैं परमात्मा के नाम बिना किसी अन्य को नहीं मानता॥ १॥

Except for the Name, I have no other at all. ||1||

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਸੁਣਿ ਮਨ ਅੰਧੇ ਮੂਰਖ ਗਵਾਰ ॥

सुणि मन अंधे मूरख गवार ॥

Su(nn)i man anddhe moorakh gavaar ||

ਹੇ (ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਵਿਚ) ਅੰਨ੍ਹੇ ਹੋਏ ਮਨ! ਹੇ ਮੂਰਖ ਮਨ! ਹੇ ਅਮੋੜ ਮਨ! ਸੁਣ,

हे अन्धे, मूर्ख, गंवार मन ! मेरी बात सुन,

Listen, O blind, foolish, idiotic mind.

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਆਵਤ ਜਾਤ ਲਾਜ ਨਹੀ ਲਾਗੈ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਬੂਡੈ ਬਾਰੋ ਬਾਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

आवत जात लाज नही लागै बिनु गुर बूडै बारो बार ॥१॥ रहाउ ॥

Aavat jaat laaj nahee laagai binu gur boodai baaro baar ||1|| rahaau ||

(ਜੇਹੜਾ ਬੰਦਾ ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਵਿਚ ਅੰਨ੍ਹਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤੇ ਮੁੜ ਮੁੜ ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਵਿਚ ਫਸਣੋਂ ਮੁੜਦਾ ਨਹੀਂ, ਉਸ ਨੂੰ ਨਿਰੀ) ਮਾਇਆ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ ਦੌੜ-ਭੱਜ ਕਰਨ ਵਿਚ ਕੋਈ ਸ਼ਰਮ ਮਹਿਸੂਸ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ । ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਤੋਂ ਵਾਂਜਿਆਂ ਰਹਿ ਕੇ ਉਹ ਮੁੜ ਮੁੜ ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਵਿਚ ਹੀ ਡੁੱਬਦਾ ਹੈ (ਹੇ ਮਨ! ਚੇਤਾ ਰੱਖ ਤੂੰ ਭੀ ਐਸਾ ਹੀ ਨਿਲੱਜ ਹੋ ਜਾਵੇਂਗਾ) ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

पुनः जन्म-मरण में पड़कर तुझे शर्म नहीं आती, गुरु के बिना बार-बार डूब रहे हो॥ १॥रहाउ॥

Aren't you ashamed of your comings and goings in reincarnation? Without the Guru, you shall drown, over and over again. ||1|| Pause ||

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਇਸੁ ਮਨ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਬਿਨਾਸੁ ॥

इसु मन माइआ मोहि बिनासु ॥

Isu man maaiaa mohi binaasu ||

ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਵਿਚ (ਫਸ ਕੇ) ਇਸ ਮਨ ਦੀ ਆਤਮਕ ਮੌਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ।

इस मन का माया-मोह में नाश होता है,

This mind is ruined by its attachment to Maya.

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਧੁਰਿ ਹੁਕਮੁ ਲਿਖਿਆ ਤਾਂ ਕਹੀਐ ਕਾਸੁ ॥

धुरि हुकमु लिखिआ तां कहीऐ कासु ॥

Dhuri hukamu likhiaa taan kaheeai kaasu ||

(ਪਰ ਜੀਵ ਦੇ ਕੀਹ ਵੱਸ?) ਜਦੋਂ ਧੁਰੋਂ ਹੀ ਇਹ ਹੁਕਮ ਚਲਿਆ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਅੱਗੇ ਪੁਕਾਰ ਭੀ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ (ਭਾਵ, ਮਾਇਆ ਦਾ ਮੋਹ ਆਤਮਕ ਮੌਤ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦਾ ਹੈ-ਇਹ ਨਿਯਮ ਅਟੱਲ ਹੈ, ਇਸ ਨੂੰ ਕੋਈ ਉਲੰਘ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ) ।

जब प्रारम्भ से ही भाग्य में लिखा हुआ है तो कैसे कहा जाए।

The Command of the Primal Lord is pre-ordained. Before whom should I cry?

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲਾ ਚੀਨੑੈ ਕੋਈ ॥

गुरमुखि विरला चीन्है कोई ॥

Guramukhi viralaa cheenhai koee ||

ਕੋਈ ਵਿਰਲਾ ਬੰਦਾ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਪੈ ਕੇ ਸਮਝਦਾ ਹੈ,

गुरु से कोई विरला पुरुष ही तथ्य को जानता है कि

Only a few, as Gurmukh, understand this.

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਨਾਮ ਬਿਹੂਨਾ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥੨॥

नाम बिहूना मुकति न होई ॥२॥

Naam bihoonaa mukati na hoee ||2||

ਕਿ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਨਾਮ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਤੋਂ ਖ਼ਲਾਸੀ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੀ ॥੨॥

प्रभु-नाम से विहीन रहकर मुक्ति नहीं होती॥ २॥

Without the Naam, no one is liberated. ||2||

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਭ੍ਰਮਿ ਭ੍ਰਮਿ ਡੋਲੈ ਲਖ ਚਉਰਾਸੀ ॥

भ्रमि भ्रमि डोलै लख चउरासी ॥

Bhrmi bhrmi dolai lakh chauraasee ||

ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਵਿਚ ਭਟਕ ਭਟਕ ਕੇ ਜੀਵ ਚੌਰਾਸੀ ਲੱਖ ਜੂਨਾਂ ਦੇ ਗੇੜ ਵਿਚ ਧੱਕੇ ਖਾਂਦਾ ਫਿਰਦਾ ਹੈ ।

मनुष्य चौरासी लाख योनियों के चक्र में घूमता रहता है और

People wander lost, staggering and stumbling through 8.4 million incarnations.

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਬੂਝੇ ਜਮ ਕੀ ਫਾਸੀ ॥

बिनु गुर बूझे जम की फासी ॥

Binu gur boojhe jam kee phaasee ||

ਗੁਰੂ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਸਹੀ ਜੀਵਨ-ਰਾਹ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦਾ ਤੇ ਜਮ ਦੀ ਫਾਹੀ (ਇਸ ਦੇ ਗਲ ਵਿਚ ਪਈ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ) ।

गुरु के बिना मौत के फंदे को नहीं समझता।

Without knowing the Guru, they cannot escape the noose of Death.

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਇਹੁ ਮਨੂਆ ਖਿਨੁ ਖਿਨੁ ਊਭਿ ਪਇਆਲਿ ॥

इहु मनूआ खिनु खिनु ऊभि पइआलि ॥

Ihu manooaa khinu khinu ubhi paiaali ||

(ਮਾਇਆ ਦੇ ਅਸਰ ਵਿਚ) ਇਹ ਮਨ ਕਦੇ ਆਕਾਸ਼ ਵਿਚ ਜਾ ਚੜ੍ਹਦਾ ਹੈ ਕਦੇ ਪਾਤਾਲ ਵਿਚ ਡਿੱਗ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ।

यह मन पल-पल बड़ी-बड़ी बातें करता है और तो कभी निम्न हो जाता है।

This mind, from one moment to the next, goes from the heavens to the underworld.

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਗੁਰਮੁਖਿ ਛੂਟੈ ਨਾਮੁ ਸਮ੍ਹ੍ਹਾਲਿ ॥੩॥

गुरमुखि छूटै नामु सम्हालि ॥३॥

Guramukhi chhootai naamu samhaali ||3||

ਜੇਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਗੁਰੂ ਦੇ ਦੱਸੇ ਰਾਹ ਤੇ ਤੁਰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਸਿਮਰ ਕੇ ਇਸ ਗੇੜ ਵਿਚੋਂ ਬਚ ਨਿਕਲਦਾ ਹੈ ॥੩॥

परन्तु गुरु के द्वारा हरिनाम स्मरण द्वारा ही बन्धनों से मुक्त होता है।॥ ३॥

The Gurmukh contemplates the Naam, and is released. ||3||

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਆਪੇ ਸਦੇ ਢਿਲ ਨ ਹੋਇ ॥

आपे सदे ढिल न होइ ॥

Aape sade dhil na hoi ||

ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭੂ ਆਪ ਹੀ (ਆਪਣੇ ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ ਜੁੜਨ ਲਈ) ਸੱਦਦਾ ਹੈ ਉਸ ਨੂੰ ਮਿਲਦਿਆਂ ਚਿਰ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦਾ,

ईश्वर स्वयं मृत्यु का बुलावा देता है और कोई देरी नहीं होती।

When God sends His Summons, there is no time to delay.

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਸਹਿਲਾ ਜੀਵੈ ਸੋਇ ॥

सबदि मरै सहिला जीवै सोइ ॥

Sabadi marai sahilaa jeevai soi ||

ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਵਲੋਂ ਮਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ (ਭਾਵ, ਮਾਇਆ ਉਸ ਉਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨਹੀਂ ਪਾ ਸਕਦੀ) ਤੇ ਉਹ ਬੜਾ ਸੌਖਾ ਜੀਵਨ ਗੁਜ਼ਾਰਦਾ ਹੈ ।

प्रभु-शब्द पर न्यौछावर होने वाला ही सुखद जीवन बिताता है।

When one dies in the Word of the Shabad, he lives in peace.

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਸੋਝੀ ਕਿਸੈ ਨ ਹੋਇ ॥

बिनु गुर सोझी किसै न होइ ॥

Binu gur sojhee kisai na hoi ||

ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਪੈਣ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦੀ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦੀ ।

गुरु के बिना किसी को ज्ञान प्राप्त नहीं होता,

Without the Guru, no one understands.

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਆਪੇ ਕਰੈ ਕਰਾਵੈ ਸੋਇ ॥੪॥

आपे करै करावै सोइ ॥४॥

Aape karai karaavai soi ||4||

(ਗੁਰੂ ਨਾਲ ਭੀ ਪ੍ਰਭੂ ਆਪ ਹੀ ਮਿਲਾਂਦਾ ਹੈ) ਪ੍ਰਭੂ ਆਪ ਹੀ ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਜੀਵਾਂ ਪਾਸੋਂ ਕਰਾਂਦਾ ਹੈ ॥੪॥

संसार में करने-करवाने वाला स्वयं परमेश्वर है॥ ४॥

The Lord Himself acts, and inspires all to act. ||4||

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਝਗੜੁ ਚੁਕਾਵੈ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ॥

झगड़ु चुकावै हरि गुण गावै ॥

Jhaga(rr)u chukaavai hari gu(nn) gaavai ||

ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਦਾ ਲੰਮਾ ਗੇੜ ਪ੍ਰਭੂ ਮੁਕਾਂਦਾ ਹੈ ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਗੁਣ ਗਾਂਦਾ ਹੈ,

जो परमात्मा के गुण गाता है, उसके सब झगड़े समाप्त हो जाते हैं।

Inner conflict comes to an end, singing the Glorious Praises of the Lord.

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਪੂਰਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵੈ ॥

पूरा सतिगुरु सहजि समावै ॥

Pooraa satiguru sahaji samaavai ||

ਪੂਰਾ ਗੁਰੂ ਉਸ ਦੇ ਸਿਰ ਉਤੇ ਰਾਖਾ ਬਣਦਾ ਹੈ ਤੇ ਉਹ ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਵਿਚ ਟਿਕਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ।

पूर्ण सतगुरु उसे सहजावस्था में लीन कर देता है और

Through the Perfect True Guru, one is intuitively absorbed into the Lord.

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਇਹੁ ਮਨੁ ਡੋਲਤ ਤਉ ਠਹਰਾਵੈ ॥

इहु मनु डोलत तउ ठहरावै ॥

Ihu manu dolat tau thaharaavai ||

ਤਦੋਂ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਇਹ ਮਨ ਮਾਇਆ ਪਿੱਛੇ ਭਟਕਣੋਂ ਹਟ ਜਾਂਦਾ ਹੈ,

यह मन दोलायमान होने से रुक जाता है।

This wobbling, unsteady mind is stabilized,

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਸਚੁ ਕਰਣੀ ਕਰਿ ਕਾਰ ਕਮਾਵੈ ॥੫॥

सचु करणी करि कार कमावै ॥५॥

Sachu kara(nn)ee kari kaar kamaavai ||5||

ਤਦੋਂ ਮਨੁੱਖ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਨਾਮ ਦੇ ਸਿਮਰਨ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਕਰਤੱਬ ਜਾਣ ਕੇ ਸਿਮਰਨ ਦੀ ਕਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ॥੫॥

इस प्रकार वह सत्कर्म करता है॥ ५॥

And one lives the lifestyle of true actions. ||5||

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਅੰਤਰਿ ਜੂਠਾ ਕਿਉ ਸੁਚਿ ਹੋਇ ॥

अंतरि जूठा किउ सुचि होइ ॥

Anttari joothaa kiu suchi hoi ||

ਪਰ ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਮਨ (ਵਿਕਾਰਾਂ ਨਾਲ) ਮੈਲਾ ਹੋ ਚੁਕਾ ਹੋਵੇ ਉਸ ਦੇ ਅੰਦਰ (ਬਾਹਰਲੇ ਇਸ਼ਨਾਨ ਆਦਿਕ ਨਾਲ) ਪਵਿਤ੍ਰਤਾ ਨਹੀਂ ਆ ਸਕਦੀ ।

जिसका अन्तर्मन झूठ से भरा हुआ है, वह कैसे शुद्ध हो सकता है।

If someone is false within his own self, then how can he be pure?

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਸਬਦੀ ਧੋਵੈ ਵਿਰਲਾ ਕੋਇ ॥

सबदी धोवै विरला कोइ ॥

Sabadee dhovai viralaa koi ||

ਕੋਈ ਵਿਰਲਾ ਮਨੁੱਖ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਨਾਲ ਹੀ (ਮਨ ਨੂੰ) ਸਾਫ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ ।

कोई विरला पुरुष ही गुरु की शिक्षा से इसे शुद्ध करता है।

How rare are those who wash with the Shabad.

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਗੁਰਮੁਖਿ ਕੋਈ ਸਚੁ ਕਮਾਵੈ ॥

गुरमुखि कोई सचु कमावै ॥

Guramukhi koee sachu kamaavai ||

ਕੋਈ ਵਿਰਲਾ ਹੀ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਪੈ ਕੇ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਨਾਮ ਨੂੰ ਸਿਮਰਨ ਦੀ ਕਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ,

कोई गुरुमुख ही सत्कर्म करता है,

How rare are those who, as Gurmukh, live the Truth.

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344

ਆਵਣੁ ਜਾਣਾ ਠਾਕਿ ਰਹਾਵੈ ॥੬॥

आवणु जाणा ठाकि रहावै ॥६॥

Aava(nn)u jaa(nn)aa thaaki rahaavai ||6||

ਤੇ ਆਪਣੇ ਮਨ ਦੀ ਭਟਕਣਾ ਨੂੰ ਰੋਕ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ॥੬॥

उसका आवागमन का चक्र समाप्त हो जाता है।॥ ६॥

Their comings and goings in reincarnation are over and done. ||6||

Guru Nanak Dev ji / Raag Parbhati / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 1344