Gurbani Lang | Meanings |
---|---|
ਪੰਜਾਬੀ | ਪੰਜਾਬੀ ਅਰਥ |
हिंदी | हिंदी अर्थ |
English | Eng meaning |
Info (Author / Raag / Bani / Source) |
ਅਹਿਨਿਸਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਸਬਦਿ ਸਾਚੈ ਹਰਿ ਸਰਿ ਵਾਸਾ ਪਾਵਣਿਆ ॥੫॥
अहिनिसि प्रीति सबदि साचै हरि सरि वासा पावणिआ ॥५॥
Ahinisi preeti sabadi saachai hari sari vaasaa paava(nn)iaa ||5||
ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਉਹ ਦਿਨ ਰਾਤ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਵਿਚ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪਾਂਦਾ ਹੈ, ਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਰਮਾਤਮਾ ਸਰੋਵਰ ਵਿਚ ਨਿਵਾਸ ਹਾਸਲ ਕਰੀ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ॥੫॥
वह दिन-रात सत्य नाम के प्रेम में अनुरक्त रहते हैं और भगवान के सागर में बसेरा कर लेते हैं।॥५॥
Day and night, they are in love with the True Word of the Shabad. They obtain their home in the Ocean of the Lord. ||5||
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 129
ਮਨਮੁਖੁ ਸਦਾ ਬਗੁ ਮੈਲਾ ਹਉਮੈ ਮਲੁ ਲਾਈ ॥
मनमुखु सदा बगु मैला हउमै मलु लाई ॥
Manamukhu sadaa bagu mailaa haumai malu laaee ||
ਪਰ ਜੇਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਆਪਣੇ ਮਨ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਤੁਰਦਾ ਹੈ, ਉਹ, ਮਾਨੋ, ਬਗਲਾ ਹੈ, ਉਹ ਸਦਾ ਮੈਲਾ ਹੈ, ਉਸ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹਉਮੈ ਦੀ ਮੈਲ ਲੱਗੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ।
मनमुख पाखंडी बगुले की तरह हमेशा मैला रहता है, जिसके मन को अहंकार की मैल लगी हुई है।
The self-willed manmukhs shall always be filthy cranes, smeared with the filth of ego.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 129
ਇਸਨਾਨੁ ਕਰੈ ਪਰੁ ਮੈਲੁ ਨ ਜਾਈ ॥
इसनानु करै परु मैलु न जाई ॥
Isanaanu karai paru mailu na jaaee ||
(ਉਹ ਤੀਰਥਾਂ ਉੱਤੇ) ਇਸ਼ਨਾਨ (ਭੀ) ਕਰਦਾ ਹੈ ਪਰ (ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਸ ਦੀ) ਹਉਮੈ ਦੀ ਮੈਲ ਦੂਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ।
वह तीर्थों पर स्नान करता है परन्तु उसके अहंकार की मैल दूर नहीं होती।
They may bathe, but their filth is not removed.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 129
ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰੈ ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਚੁਕਾਵਣਿਆ ॥੬॥
जीवतु मरै गुर सबदु बीचारै हउमै मैलु चुकावणिआ ॥६॥
Jeevatu marai gur sabadu beechaarai haumai mailu chukaava(nn)iaa ||6||
ਜੇਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਕਾਰ-ਵਿਹਾਰ ਕਰਦਾ ਹੋਇਆ ਹੀ ਆਪਾ-ਭਾਵ ਵੱਲੋਂ ਮਰਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਜੇਹੜਾ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਟਿਕਾਈ ਰੱਖਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰੋਂ ਹਉਮੈ ਦੀ ਮੈਲ ਦੂਰ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ॥੬॥
उसकी अहंकार की मैल तभी दूर हो सकती है, यदि वह गुरु-शब्द का चिंतन करे और नम्रतापूर्वक जीवन व्यतीत करे॥६॥
One who dies while yet alive, and contemplates the Word of the Guru's Shabad, is rid of this filth of ego. ||6||
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 129
ਰਤਨੁ ਪਦਾਰਥੁ ਘਰ ਤੇ ਪਾਇਆ ॥
रतनु पदारथु घर ते पाइआ ॥
Ratanu padaarathu ghar te paaiaa ||
ਉਸ ਨੇ (ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ) ਕੀਮਤੀ ਰਤਨ ਆਪਣੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚੋਂ ਹੀ ਲੱਭ ਲਿਆ,
अपनी आत्मा में ही हरि नाम रूपी अमूल्य रत्न पदार्थ पा लिया,
The Priceless Jewel is found, in the home of one's own being,
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 129
ਪੂਰੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਇਆ ॥
पूरै सतिगुरि सबदु सुणाइआ ॥
Poorai satiguri sabadu su(nn)aaiaa ||
ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਅਭੁੱਲ ਗੁਰੂ ਨੇ (ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਦਾ) ਸ਼ਬਦ ਸੁਣਾ ਦਿੱਤਾ ।
जब पूर्ण सतिगुरु ने उसे अपना शब्द सुनाया।
When one listens to the Shabad, the Word of the Perfect True Guru.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 129
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਮਿਟਿਆ ਅੰਧਿਆਰਾ ਘਟਿ ਚਾਨਣੁ ਆਪੁ ਪਛਾਨਣਿਆ ॥੭॥
गुर परसादि मिटिआ अंधिआरा घटि चानणु आपु पछानणिआ ॥७॥
Gur parasaadi mitiaa anddhiaaraa ghati chaana(nn)u aapu pachhaana(nn)iaa ||7||
ਗੁਰੂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ ਉਸ ਦੇ ਅੰਦਰੋਂ (ਅਗਿਆਨਤਾ ਦਾ, ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਦਾ) ਹਨੇਰਾ ਮਿਟ ਗਿਆ, ਉਸਦੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ (ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਵਾਲਾ) ਚਾਨਣ ਹੋ ਗਿਆ, ਉਸ ਨੇ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਪਛਾਣ ਲਿਆ ॥੭॥
गुरु की दया से उसके मन में से अज्ञानता का अंधकार मिट गया है। उसके हृदय में ज्योति का प्रकाश हो गया है और उसने स्वयं ही अपने स्वरूप को पहचान लिया है॥७॥
By Guru's Grace, the darkness of spiritual ignorance is dispelled; I have come to recognize the Divine Light within my own heart. ||7||
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 129
ਆਪਿ ਉਪਾਏ ਤੈ ਆਪੇ ਵੇਖੈ ॥
आपि उपाए तै आपे वेखै ॥
Aapi upaae tai aape vekhai ||
(ਹੇ ਭਾਈ!) ਪਰਮਾਤਮਾ ਆਪ (ਸਭ ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ) ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪ ਹੀ (ਸਭ ਦੀ) ਸੰਭਾਲ ਕਰਦਾ ਹੈ ।
प्रभु ने स्वयं ही जीवों की रचना की है और स्वयं ही अपनी रचना की देखभाल करता है।
The Lord Himself creates, and He Himself beholds.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 129
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੈ ਸੋ ਜਨੁ ਲੇਖੈ ॥
सतिगुरु सेवै सो जनु लेखै ॥
Satiguru sevai so janu lekhai ||
ਜੇਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਗੁਰੂ ਦਾ ਆਸਰਾ ਲੈਂਦਾ, ਉਹ (ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਦਰਗਾਹ ਵਿਚ) ਕਬੂਲ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ।
जो मनुष्य सतिगुरु की सेवा करता है, वह प्रभु के दरबार में स्वीकार हो जाता है।
Serving the True Guru, one becomes acceptable.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 129
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਪਾਵਣਿਆ ॥੮॥੩੧॥੩੨॥
नानक नामु वसै घट अंतरि गुर किरपा ते पावणिआ ॥८॥३१॥३२॥
Naanak naamu vasai ghat anttari gur kirapaa te paava(nn)iaa ||8||31||32||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਉਸ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਵੱਸ ਪੈਂਦਾ ਹੈ, ਗੁਰੂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ ਉਹ (ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ) ਮਿਲਾਪ ਹਾਸਲ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ॥੮॥੩੧॥੩੨॥
हे नानक ! जिसके हृदय में प्रभु का नाम निवास करता है, गुरु की कृपा से वह प्रभु को प्राप्त कर लेता है। ॥८॥३१॥३२॥
O Nanak, the Naam dwells deep within the heart; by Guru's Grace, it is obtained. ||8||31||32||
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 129
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
माझ महला ३ ॥
Maajh mahalaa 3 ||
माझ महला ३ ॥
Maajh, Third Mehl:
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 129
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਜਗਤੁ ਸਬਾਇਆ ॥
माइआ मोहु जगतु सबाइआ ॥
Maaiaa mohu jagatu sabaaiaa ||
ਮਾਇਆ ਦਾ ਮੋਹ ਸਾਰੇ ਜਗਤ ਨੂੰ ਵਿਆਪ ਰਿਹਾ ਹੈ,
सम्पूर्ण संसार मोह-माया में लिप्त है।
The whole world is engrossed in emotional attachment to Maya.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 129
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਦੀਸਹਿ ਮੋਹੇ ਮਾਇਆ ॥
त्रै गुण दीसहि मोहे माइआ ॥
Trai gu(nn) deesahi mohe maaiaa ||
ਸਾਰੇ ਹੀ ਜੀਵ ਤਿੰਨਾਂ ਗੁਣਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਹੇਠ ਹਨ, ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹੇ ਹੋਏ ਹਨ ।
त्रिगुणी प्राणी माया में मोहित हुए दिखाई देते हैं।
Those who are controlled by the three qualities are attached to Maya.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 129
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਕੋ ਵਿਰਲਾ ਬੂਝੈ ਚਉਥੈ ਪਦਿ ਲਿਵ ਲਾਵਣਿਆ ॥੧॥
गुर परसादी को विरला बूझै चउथै पदि लिव लावणिआ ॥१॥
Gur parasaadee ko viralaa boojhai chauthai padi liv laava(nn)iaa ||1||
ਗੁਰੂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ ਕੋਈ ਵਿਰਲਾ ਮਨੁੱਖ (ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ) ਸਮਝਦਾ ਹੈ । ਉਹ ਇਹਨਾਂ ਤਿੰਨਾਂ ਗੁਣਾਂ ਦੀ ਮਾਰ ਤੋਂ ਉਤਲੀ ਆਤਮਕ ਅਵਸਥਾ ਵਿਚ ਟਿਕ ਕੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ ਸੁਰਤ ਜੋੜੀ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ॥੧॥
गुरु की कृपा से कोई विरला पुरुष ही सत्य का बोध करता है और अपनी वृत्ति सहज ही चतुर्थ अवस्था में लगाता है॥ १॥
By Guru's Grace, a few come to understand; they center their consciousness in the fourth state. ||1||
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 129
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਸਬਦਿ ਜਲਾਵਣਿਆ ॥
हउ वारी जीउ वारी माइआ मोहु सबदि जलावणिआ ॥
Hau vaaree jeeu vaaree maaiaa mohu sabadi jalaava(nn)iaa ||
ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਤੋਂ ਸਦਾ ਸਦਕੇ ਹਾਂ ਕੁਰਬਾਨ ਹਾਂ, ਜੇਹੜੇ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਵਿਚ ਜੁੜ ਕੇ (ਆਪਣੇ ਅੰਦਰੋਂ) ਮਾਇਆ ਦਾ ਮੋਹ ਸਾੜ ਦੇਂਦੇ ਹਨ ।
मैं उन पर तन-मन से कुर्बान हूँ जो गुरु की वाणी से मोह-माया की तृष्णा को जला देते हैं।
I am a sacrifice, my soul is a sacrifice, to those who burn away their emotional attachment to Maya, through the Shabad.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 129
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਜਲਾਏ ਸੋ ਹਰਿ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ਹਰਿ ਦਰਿ ਮਹਲੀ ਸੋਭਾ ਪਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
माइआ मोहु जलाए सो हरि सिउ चितु लाए हरि दरि महली सोभा पावणिआ ॥१॥ रहाउ ॥
Maaiaa mohu jalaae so hari siu chitu laae hari dari mahalee sobhaa paava(nn)iaa ||1|| rahaau ||
ਜੇਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਮਾਇਆ ਦਾ ਮੋਹ ਸਾੜ ਲੈਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਪਰਮਾਤਮਾ (ਦੇ ਚਰਨਾਂ) ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਚਿਤ ਜੋੜ ਲੈਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਦਰ ਤੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਹਜ਼ੂਰੀ ਵਿਚ ਇੱਜ਼ਤ ਪਾਂਦਾ ਹੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
जो प्राणी मोह-माया की तृष्णा को जला देता है और अपना मन हरि-प्रभु से लगाता है, वह हरि के दरबार में बड़ी शोभा पाता है॥ १॥ रहाउ॥
Those who burn away this attachment to Maya, and focus their consciousness on the Lord are honored in the True Court, and the Mansion of the Lord's Presence. ||1|| Pause ||
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 129
ਦੇਵੀ ਦੇਵਾ ਮੂਲੁ ਹੈ ਮਾਇਆ ॥
देवी देवा मूलु है माइआ ॥
Devee devaa moolu hai maaiaa ||
ਇਹ ਮਾਇਆ ਹੀ (ਭਾਵ, ਸੁਖਾਂ ਦੀ ਕਾਮਨਾ ਤੇ ਦੁਖਾਂ ਤੋਂ ਡਰ) ਦੇਵੀਆਂ ਦੇਵਤੇ ਰਚੇ ਜਾਣ ਦਾ ਕਾਰਨ ਹੈ ।
देवी-देवताओं का मूल माया है,
The source, the root, of the gods and goddesses is Maya.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 129
ਸਿੰਮ੍ਰਿਤਿ ਸਾਸਤ ਜਿੰਨਿ ਉਪਾਇਆ ॥
सिम्रिति सासत जिंनि उपाइआ ॥
Simmmriti saasat jinni upaaiaa ||
ਇਸ ਮਾਇਆ ਨੇ ਹੀ ਸਿਮ੍ਰਿਤੀਆਂ ਤੇ ਸ਼ਾਸਤ੍ਰ ਪੈਦਾ ਕਰ ਦਿੱਤੇ (ਭਾਵ, ਸੁਖਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਤੇ ਦੁੱਖਾਂ ਦੀ ਨਿਵਿਰਤੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ ਹੀ ਸਿਮ੍ਰਿਤੀਆਂ ਸ਼ਾਸਤ੍ਰਾਂ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਕਰਮ ਕਾਂਡ ਰਚੇ ਗਏ) ।
जिन्होंने स्मृतियों एवं शास्त्रों को उत्पन्न किया है।
For them, the Simritees and the Shaastras were composed.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 129
ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਪਸਰਿਆ ਸੰਸਾਰੇ ਆਇ ਜਾਇ ਦੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੨॥
कामु क्रोधु पसरिआ संसारे आइ जाइ दुखु पावणिआ ॥२॥
Kaamu krodhu pasariaa sanssaare aai jaai dukhu paava(nn)iaa ||2||
ਸਾਰੇ ਸੰਸਾਰ ਵਿਚ ਸੁਖਾਂ ਦੀ ਲਾਲਸਾ ਤੇ ਦੁਖਾਂ ਤੋਂ ਡਰ ਦਾ ਜਜ਼ਬਾ ਪਸਰ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਕਰ ਕੇ ਜੀਵ ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੇ ਗੇੜ ਵਿਚ ਪੈ ਕੇ ਦੁਖ ਪਾ ਰਹੇ ਹਨ ॥੨॥
इस संसार में काम, क्रोध प्रवृत्त है, इसलिए प्राणी आवागमन के चक्र में पड़कर जन्मता-मरता एवं कष्ट सहन करता है॥ २॥
Sexual desire and anger are diffused throughout the universe. Coming and going, people suffer in pain. ||2||
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 129
ਤਿਸੁ ਵਿਚਿ ਗਿਆਨ ਰਤਨੁ ਇਕੁ ਪਾਇਆ ॥
तिसु विचि गिआन रतनु इकु पाइआ ॥
Tisu vichi giaan ratanu iku paaiaa ||
ਇਸ ਜਗਤ ਵਿਚ (ਹੀ) ਇਕ ਰਤਨ (ਭੀ ਹੈ, ਉਹ ਹੈ) ਪਰਮਾਤਮਾ ਨਾਲ ਡੂੰਘੀ ਸਾਂਝ ਦਾ ਰਤਨ ।
भगवान ने मानव शरीर में एक ज्ञान रूपी रत्न डाल दिया है,
The jewel of spiritual wisdom was placed within the universe.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 129
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥
गुर परसादी मंनि वसाइआ ॥
Gur parasaadee manni vasaaiaa ||
(ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਨੇ ਉਹ ਰਤਨ) ਲੱਭ ਲਿਆ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੇ ਇਹ ਰਤਨ ਗੁਰੂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਮਨ ਵਿਚ ਵਸਾ ਲਿਆ ਹੈ (ਪ੍ਰੋ ਲਿਆ ਹੈ),
जिसे गुरु की कृपा से हृदय में बसाया जाता है।
By Guru's Grace, it is enshrined within the mind.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 129
ਜਤੁ ਸਤੁ ਸੰਜਮੁ ਸਚੁ ਕਮਾਵੈ ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਣਿਆ ॥੩॥
जतु सतु संजमु सचु कमावै गुरि पूरै नामु धिआवणिआ ॥३॥
Jatu satu sanjjamu sachu kamaavai guri poorai naamu dhiaava(nn)iaa ||3||
ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਪੂਰੇ ਗੁਰੂ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਸਿਮਰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਮਨੁੱਖ, ਮਾਨੋ, ਸਦਾ ਟਿਕੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਜਤ ਕਮਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਸਤ ਕਮਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਤੇ ਸੰਜਮ ਕਮਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ॥੩॥
वे ब्रह्मचार्य, जितेन्द्रिय, संयम धारण करके सत्य की भक्ति करते हैं परन्तु पूर्ण गुरु की दया से नाम का स्मरण प्राप्त होता है॥३॥
Celibacy, chastity, self-discipline and the practice of truthfulness are obtained from the Perfect Guru, by meditating on the Naam, the Name of the Lord. ||3||
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 129
ਪੇਈਅੜੈ ਧਨ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਣੀ ॥
पेईअड़ै धन भरमि भुलाणी ॥
Peeea(rr)ai dhan bharami bhulaa(nn)ee ||
ਜੇਹੜੀ ਜੀਵ-ਇਸਤ੍ਰੀ ਇਸ ਲੋਕ ਵਿਚ ਮਾਇਆ ਦੀ ਭਟਕਣਾ ਵਿਚ ਪੈ ਕੇ ਕੁਰਾਹੇ ਪਈ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ,
जो जीव-स्त्री अपने पीहर (मृत्युलोक) में भ्रम में पड़कर कुमार्ग लगी हुई है।
In this world of her parents' home, the soul-bride has been deluded by doubt.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 129
ਦੂਜੈ ਲਾਗੀ ਫਿਰਿ ਪਛੋਤਾਣੀ ॥
दूजै लागी फिरि पछोताणी ॥
Doojai laagee phiri pachhotaa(nn)ee ||
ਉਹ (ਸਦਾ) ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਵਿਚ ਮਗਨ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਤੇ ਆਖ਼ਿਰ ਪਛੁਤਾਂਦੀ ਹੈ ।
द्वैतभाव में फँसी हुई वह अन्तः पश्चाताप करती है।
Attached to duality, she later comes to regret it.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 129
ਹਲਤੁ ਪਲਤੁ ਦੋਵੈ ਗਵਾਏ ਸੁਪਨੈ ਸੁਖੁ ਨ ਪਾਵਣਿਆ ॥੪॥
हलतु पलतु दोवै गवाए सुपनै सुखु न पावणिआ ॥४॥
Halatu palatu dovai gavaae supanai sukhu na paava(nn)iaa ||4||
ਉਹ ਜੀਵ-ਇਸਤ੍ਰੀ ਇਹ ਲੋਕ ਤੇ ਪਰਲੋਕ ਦੋਵੇਂ ਗਵਾ ਲੈਂਦੀ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਸੁਪਨੇ ਵਿਚ ਭੀ ਆਤਮਕ ਆਨੰਦ ਨਸੀਬ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ॥੪॥
वह अपना लोक तथा परलोक दोनों ही गंवा देती है और स्वप्न में भी उसको सुख नहीं मिलता॥ ४ ॥
She forfeits both this world and the next, and even in her dreams, she does not find peace. ||4||
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 129
ਪੇਈਅੜੈ ਧਨ ਕੰਤੁ ਸਮਾਲੇ ॥
पेईअड़ै धन कंतु समाले ॥
Peeea(rr)ai dhan kanttu samaale ||
ਜੇਹੜੀ ਜੀਵ-ਇਸਤ੍ਰੀ ਇਸ ਲੋਕ ਵਿਚ ਖਸਮ-ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ (ਆਪਣੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ) ਸੰਭਾਲ ਰੱਖਦੀ ਹੈ,
जो जीव-स्त्री इहलोक में अपने पति-परमेश्वर को स्मरण करती है,
The soul-bride who remembers her Husband Lord in this world,
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 129
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਵੇਖੈ ਨਾਲੇ ॥
गुर परसादी वेखै नाले ॥
Gur parasaadee vekhai naale ||
ਗੁਰੂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਅੰਗ-ਸੰਗ ਵੱਸਦਾ ਵੇਖਦੀ ਹੈ,
गुरु की कृपा से वह पति-परमेश्वर के निकट ही दर्शन करती है।
By Guru's Grace, sees Him close at hand.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 129
ਪਿਰ ਕੈ ਸਹਜਿ ਰਹੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤੀ ਸਬਦਿ ਸਿੰਗਾਰੁ ਬਣਾਵਣਿਆ ॥੫॥
पिर कै सहजि रहै रंगि राती सबदि सिंगारु बणावणिआ ॥५॥
Pir kai sahaji rahai ranggi raatee sabadi singgaaru ba(nn)aava(nn)iaa ||5||
ਉਹ ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਵਿਚ ਟਿਕੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ, ਉਹ ਪ੍ਰਭੂ-ਪਤੀ ਦੇ ਪ੍ਰੇਮ-ਰੰਗ ਵਿਚ ਰੰਗੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ, ਉਹ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਰਾਹੀਂ (ਪ੍ਰਭੂ-ਪਤੀ ਦੇ ਪ੍ਰੇਮ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦਾ) ਸਿੰਗਾਰ ਬਣਾਂਦੀ ਹੈ ॥੫॥
वह सहज ही अपने प्रियतम के प्रेम में मग्न रहती है और उसकी वाणी को अपना हार-श्रृंगार बनाती है॥ ५॥
She remains intuitively attuned to the Love of her Beloved; she makes the Word of His Shabad her decoration. ||5||
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 129
ਸਫਲੁ ਜਨਮੁ ਜਿਨਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ॥
सफलु जनमु जिना सतिगुरु पाइआ ॥
Saphalu janamu jinaa satiguru paaiaa ||
ਜਿਨ੍ਹਾਂ (ਵਡ-ਭਾਗੀ ਮਨੁੱਖਾਂ) ਨੂੰ ਸਤਿਗੁਰੂ ਮਿਲ ਪਿਆ, ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਮਨੁੱਖਾ-ਜਨਮ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ।
उनका ही जन्म सफल है जिन्होंने सतिगुरु को पाया है।
Blessed and fruitful is the coming of those who find the True Guru;
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 129
ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇਆ ॥
दूजा भाउ गुर सबदि जलाइआ ॥
Doojaa bhaau gur sabadi jalaaiaa ||
ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਵਿਚ ਜੁੜ ਕੇ ਉਹ (ਆਪਣੇ ਅੰਦਰੋਂ) ਮਾਇਆ ਦਾ ਪਿਆਰ ਸਾੜ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ।
गुरु के शब्द द्वारा उन्होंने माया-मोह को जला दिया है।
Through the Word of the Guru's Shabad, they burn their love of duality.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 129
ਏਕੋ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਮਿਲਿ ਸਤਸੰਗਤਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਣਿਆ ॥੬॥
एको रवि रहिआ घट अंतरि मिलि सतसंगति हरि गुण गावणिआ ॥६॥
Eko ravi rahiaa ghat anttari mili satasanggati hari gu(nn) gaava(nn)iaa ||6||
ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਇਕ ਪਰਮਾਤਮਾ (ਦੀ ਯਾਦ) ਹੀ ਹਰ ਵੇਲੇ ਮੌਜੂਦ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ, ਸਾਧ ਸੰਗਤਿ ਵਿਚ ਮਿਲ ਕੇ ਉਹ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਗੁਣ ਗਾਂਦੇ ਹਨ ॥੬॥
सत्संग में सम्मिलित होकर वह एक ईश्वर का यशोगान करते हैं जो सबके हृदय में व्यापक है॥ ६ ॥
The One Lord is permeating and pervading deep within the heart. Joining the Sat Sangat, the True Congregation, they sing the Glorious Praises of the Lord. ||6||
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 129
ਸਤਿਗੁਰੁ ਨ ਸੇਵੇ ਸੋ ਕਾਹੇ ਆਇਆ ॥
सतिगुरु न सेवे सो काहे आइआ ॥
Satiguru na seve so kaahe aaiaa ||
ਜੇਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਗੁਰੂ ਦਾ ਆਸਰਾ ਪਰਨਾ ਨਹੀਂ ਲੈਂਦਾ, ਉਹ ਦੁਨੀਆ ਵਿਚ ਜਿਹਾ ਆਇਆ ਜਿਹਾ ਨਾਹ ਆਇਆ ।
जो मनुष्य सतिगुरु की सेवा नहीं करता, वह संसार में क्यों आया है?
Those who do not serve the True Guru-why did they even come into this world?
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 129
ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਣੁ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥
ध्रिगु जीवणु बिरथा जनमु गवाइआ ॥
Dhrigu jeeva(nn)u birathaa janamu gavaaiaa ||
ਉਸ ਦਾ ਸਾਰਾ ਜੀਵਨ ਫਿਟਕਾਰ ਜੋਗ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਆਪਣਾ ਮਨੁੱਖਾ ਜਨਮ ਵਿਅਰਥ ਗਵਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ।
उसके जीवन को धिक्कार है। उसने अपना अनमोल मनुष्य जीवन व्यर्थ ही गंवाया है।
Cursed are their lives; they have uselessly wasted this human life.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 129
ਮਨਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵੈ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਬਹੁ ਦੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੭॥
मनमुखि नामु चिति न आवै बिनु नावै बहु दुखु पावणिआ ॥७॥
Manamukhi naamu chiti na aavai binu naavai bahu dukhu paava(nn)iaa ||7||
ਆਪਣੇ ਮਨ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਤੁਰਨ ਵਾਲੇ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਚਿਤ ਵਿਚ (ਕਦੇ) ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਨਹੀਂ ਵੱਸਦਾ, ਨਾਮ ਤੋਂ ਖੁੰਝ ਕੇ ਉਹ ਬਹੁਤ ਦੁੱਖ ਸਹਿੰਦਾ ਹੈ ॥੭॥
मनमुख नाम का सुमिरन नहीं करता। हरि नाम के बिना वह बहुत कष्ट सहन करता है॥ ७॥
The self-willed manmukhs do not remember the Naam. Without the Naam, they suffer in terrible pain. ||7||
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 129
ਜਿਨਿ ਸਿਸਟਿ ਸਾਜੀ ਸੋਈ ਜਾਣੈ ॥
जिनि सिसटि साजी सोई जाणै ॥
Jini sisati saajee soee jaa(nn)ai ||
(ਪਰ ਜੀਵਾਂ ਦੇ ਕੀਹ ਵੱਸ?) ਜਿਸ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੇ ਇਹ ਜਗਤ ਰਚਿਆ ਹੈ, ਉਹੀ (ਮਾਇਆ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦੀ ਇਸ ਖੇਡ ਨੂੰ) ਜਾਣਦਾ ਹੈ ।
जिस प्रभु ने इस सृष्टि की रचना की है, वह इस बारे सबकुछ जानता है।
The One who created the Universe, He alone knows it.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 129
ਆਪੇ ਮੇਲੈ ਸਬਦਿ ਪਛਾਣੈ ॥
आपे मेलै सबदि पछाणै ॥
Aape melai sabadi pachhaa(nn)ai ||
ਉਹ ਆਪ ਹੀ (ਜੀਵਾਂ ਦੀਆਂ ਲੋੜਾਂ) ਪਛਾਣ ਕੇ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ (ਆਪਣੇ ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ) ਮਿਲਾਂਦਾ ਹੈ ।
प्रभु उनको अपने साथ मिला लेता है जो गुरु-शब्द को सदैव अपने नेत्रों में रखता है।
He unites with Himself those who realize the Shabad.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 129
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਮਿਲਿਆ ਤਿਨ ਜਨ ਕਉ ਜਿਨ ਧੁਰਿ ਮਸਤਕਿ ਲੇਖੁ ਲਿਖਾਵਣਿਆ ॥੮॥੧॥੩੨॥੩੩॥
नानक नामु मिलिआ तिन जन कउ जिन धुरि मसतकि लेखु लिखावणिआ ॥८॥१॥३२॥३३॥
Naanak naamu miliaa tin jan kau jin dhuri masataki lekhu likhaava(nn)iaa ||8||1||32||33||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਉਹਨਾਂ ਬੰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮੱਥੇ ਉੱਤੋਂ ਧੁਰੋਂ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਹੁਕਮ ਅਨੁਸਾਰ (ਨਾਮ ਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਦਾ) ਲੇਖ ਲਿਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ॥੮॥੧॥੩੨॥੩੩॥
हे नानक ! नाम उन्हें ही मिलता है, जिनके मस्तक पर सुकर्मों के कारण आदि से ही भाग्य रेखाएँ विद्यमान हैं ।। ८ । १ । ३२ ॥ ३३ ।।
O Nanak, they alone receive the Naam, upon whose foreheads such pre-ordained destiny is recorded. ||8||1||32||33||
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 129
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੪ ॥
माझ महला ४ ॥
Maajh mahalaa 4 ||
माझ महला ४ ॥
Maajh, Fourth Mehl:
Guru Ramdas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 129
ਆਦਿ ਪੁਰਖੁ ਅਪਰੰਪਰੁ ਆਪੇ ॥
आदि पुरखु अपरंपरु आपे ॥
Aadi purakhu aparampparu aape ||
ਜੇਹੜਾ ਪਰਮਾਤਮਾ (ਸਭ ਦਾ) ਮੁੱਢ ਹੈ ਜੋ ਸਰਬ-ਵਿਆਪਕ ਹੈ, ਜਿਸ (ਦੀ ਹਸਤੀ) ਦਾ ਪਾਰਲਾ ਬੰਨਾ ਨਹੀਂ ਲੱਭ ਸਕਦਾ, ਜੋ (ਆਪਣੇ ਵਰਗਾ) ਆਪ ਹੀ ਹੈ,
हे ईश्वर ! तुम ही आदिपुरुष, अपरम्पार एवं सर्वज्ञ हो।
The Primal Being is Himself remote and beyond.
Guru Ramdas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 129
ਆਪੇ ਥਾਪੇ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪੇ ॥
आपे थापे थापि उथापे ॥
Aape thaape thaapi uthaape ||
ਉਹ ਆਪ ਹੀ (ਜਗਤ ਨੂੰ) ਰਚਦਾ ਹੈ, ਰਚ ਕੇ ਆਪ ਹੀ ਇਸ ਦਾ ਨਾਸ ਕਰਦਾ ਹੈ ।
वह स्वयं ही सृष्टि की रचना करता है और स्वयं ही प्रलय करके सृष्टि का विनाश भी करता है।
He Himself establishes, and having established, He disestablishes.
Guru Ramdas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 129
ਸਭ ਮਹਿ ਵਰਤੈ ਏਕੋ ਸੋਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋਭਾ ਪਾਵਣਿਆ ॥੧॥
सभ महि वरतै एको सोई गुरमुखि सोभा पावणिआ ॥१॥
Sabh mahi varatai eko soee guramukhi sobhaa paava(nn)iaa ||1||
ਉਹ ਪਰਮਾਤਮਾ ਸਭ ਜੀਵਾਂ ਵਿਚ ਆਪ ਹੀ ਆਪ ਮੌਜੂਦ ਹੈ (ਫਿਰ ਭੀ ਉਹੀ ਮਨੁੱਖ ਉਸ ਦੇ ਦਰ ਤੇ) ਸੋਭਾ ਪਾਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ॥੧॥
सबके भीतर एक ईश्वर ही व्यापक है। इस प्रकार अनुभव करके गुरमुख प्रभु के दरबार में बड़ी शोभा पाते हैं।॥ १ ॥
The One Lord is pervading in all; those who become Gurmukh are honored. ||1||
Guru Ramdas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 129
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਨਿਰੰਕਾਰੀ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਣਿਆ ॥
हउ वारी जीउ वारी निरंकारी नामु धिआवणिआ ॥
Hau vaaree jeeu vaaree nirankkaaree naamu dhiaava(nn)iaa ||
ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਬੰਦਿਆਂ ਤੋਂ ਸਦਾ ਸਦਕੇ ਕੁਰਬਾਨ ਹਾਂ, ਜੇਹੜੇ ਨਿਰਾਕਾਰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਸਿਮਰਦੇ ਹਨ ।
मैं तन-मन से उन पर बलिहारी हूँ, जो निरंकार परमात्मा के नाम का ध्यान करते हैं।
I am a sacrifice, my soul is a sacrifice, to those who meditate on the Naam, the Name of the Formless Lord.
Guru Ramdas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 129