| Gurbani Lang | Meanings |
|---|---|
| ਪੰਜਾਬੀ | ਪੰਜਾਬੀ ਅਰਥ |
| हिंदी | हिंदी अर्थ |
| English | Eng meaning |
| Info (Author / Raag / Bani / Source) | |
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pau(rr)ee ||
पउड़ी॥
Pauree:
Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਗੜ੍ਹ੍ਹਿ ਕਾਇਆ ਸੀਗਾਰ ਬਹੁ ਭਾਂਤਿ ਬਣਾਈ ॥
गड़्हि काइआ सीगार बहु भांति बणाई ॥
Ga(rr)hi kaaiaa seegaar bahu bhaanti ba(nn)aaee ||
(ਮਾਇਆ-ਧਾਰੀ ਮਨੁੱਖ) ਸਰੀਰ (-ਰੂਪ) ਕਿਲ੍ਹੇ ਉਤੇ ਕਈ ਕਿਸਮ ਦੇ ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਬਣਾਂਦੇ ਹਨ,
शरीर रूपी किले को अनेक प्रकार से श्रृंगार कर बनाया गया है।
The fortress of the body has been decorated and adorned in so many ways.
Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਰੰਗ ਪਰੰਗ ਕਤੀਫਿਆ ਪਹਿਰਹਿ ਧਰ ਮਾਈ ॥
रंग परंग कतीफिआ पहिरहि धर माई ॥
Rangg parangg kateephiaa pahirahi dhar maaee ||
ਮਾਇਆ-ਧਾਰੀ ਰੰਗ-ਬਰੰਗੇ ਰੇਸ਼ਮੀ ਕੱਪੜੇ ਪਹਿਨਦੇ ਹਨ,
जीव रंग-बिरंगे वस्त्र इस पर पहनता है।
The wealthy wear beautiful silk robes of various colors.
Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਲਾਲ ਸੁਪੇਦ ਦੁਲੀਚਿਆ ਬਹੁ ਸਭਾ ਬਣਾਈ ॥
लाल सुपेद दुलीचिआ बहु सभा बणाई ॥
Laal suped duleechiaa bahu sabhaa ba(nn)aaee ||
ਲਾਲ ਤੇ ਚਿੱਟੇ ਦੁਲੀਚਿਆਂ ਉਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਬੜੀਆਂ ਮਜਲਸਾਂ ਲਾਂਦੇ ਹਨ,
वह लाल, सफेद गद्दों, बिस्तरों को कमरे में सजाता है और
They hold elegant and beautiful courts, on red and white carpets.
Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਦੁਖੁ ਖਾਣਾ ਦੁਖੁ ਭੋਗਣਾ ਗਰਬੈ ਗਰਬਾਈ ॥
दुखु खाणा दुखु भोगणा गरबै गरबाई ॥
Dukhu khaa(nn)aa dukhu bhoga(nn)aa garabai garabaaee ||
ਅਹੰਕਾਰ ਵਿਚ ਹੀ ਆਕੜ ਵਿਚ ਹੀ (ਸਦਾ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ) । (ਇਸ ਵਾਸਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ) ਖਾਣ ਤੇ ਭੋਗਣ ਨੂੰ ਦੁੱਖ ਹੀ ਮਿਲਦਾ ਹੈ (ਭਾਵ, ਮਨ ਵਿਚ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ, ਕਿਉਂਕਿ)
अभिमान में दुखों को ही खाता एवं भोगता है।
But they eat in pain, and in pain they seek pleasure; they are very proud of their pride.
Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਿਓ ਅੰਤਿ ਲਏ ਛਡਾਈ ॥੨੪॥
नानक नामु न चेतिओ अंति लए छडाई ॥२४॥
Naanak naamu na chetio antti lae chhadaaee ||24||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਉਹ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਨਹੀਂ ਸਿਮਰਦੇ ਜੋ (ਦੁੱਖ ਤੋਂ) ਆਖ਼ਰ ਛਡਾਂਦਾ ਹੈ ॥੨੪॥
हे नानक ! लेकिन अन्तिम समय मुक्त करवाने वाले हरि-नाम को याद नहीं करता॥२४॥
O Nanak, the mortal does not even think of the Name, which shall deliver him in the end. ||24||
Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
सलोक मः ३ ॥
Salok M: 3 ||
श्लोक महला ३॥
Shalok, Third Mehl:
Guru Amardas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਸਹਜੇ ਸੁਖਿ ਸੁਤੀ ਸਬਦਿ ਸਮਾਇ ॥
सहजे सुखि सुती सबदि समाइ ॥
Sahaje sukhi sutee sabadi samaai ||
ਜਿਹੜੀ ਜੀਵ-ਇਸਤ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਵਿਚ ਲੀਨ ਹੋ ਕੇ ਅਡੋਲ ਅਵਸਥਾ ਵਿਚ ਸਾਂਤਿ-ਅਵਸਥਾ ਵਿਚ ਟਿਕਦੀ ਹੈ,
शब्द में लीन रहकर स्वाभाविक ही सुखी हूँ।
She sleeps in intuitive peace and poise, absorbed in the Word of the Shabad.
Guru Amardas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਆਪੇ ਪ੍ਰਭਿ ਮੇਲਿ ਲਈ ਗਲਿ ਲਾਇ ॥
आपे प्रभि मेलि लई गलि लाइ ॥
Aape prbhi meli laee gali laai ||
ਉਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭੂ ਨੇ ਆਪ ਹੀ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਮਿਲਾ ਲਿਆ ਹੈ;
प्रभु ने स्वयं गले लगाकर मिला लिया है।
God hugs her close in His Embrace, and merges her into Himself.
Guru Amardas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਦੁਬਿਧਾ ਚੂਕੀ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
दुबिधा चूकी सहजि सुभाइ ॥
Dubidhaa chookee sahaji subhaai ||
ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਵਿਚ ਪ੍ਰੇਮ ਵਿਚ ਟਿਕੇ ਰਹਿਣ ਦੇ ਕਾਰਨ ਉਸ ਦਾ ਦੁਚਿੱਤਾ-ਪਨ ਦੂਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ,
सहज स्वाभाविक दुविधा दूर हो गई है और
Duality is eradicated with intuitive ease.
Guru Amardas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੁ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਇ ॥
अंतरि नामु वसिआ मनि आइ ॥
Anttari naamu vasiaa mani aai ||
ਉਸ ਦੇ ਅੰਦਰ ਮਨ ਵਿਚ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ ਆ ਵੱਸਦਾ ਹੈ ।
मन में हरि-नाम आ बसा है।
The Naam comes to abide in her mind.
Guru Amardas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਸੇ ਕੰਠਿ ਲਾਏ ਜਿ ਭੰਨਿ ਘੜਾਇ ॥
से कंठि लाए जि भंनि घड़ाइ ॥
Se kantthi laae ji bhanni gha(rr)aai ||
ਉਹਨਾਂ ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭੂ ਆਪਣੇ ਗਲ ਨਾਲ ਲਾਂਦਾ ਹੈ ਜੋ (ਆਪਣੇ ਮਨ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਸੁਭਾਉ ਨੂੰ) ਤੋੜ ਕੇ (ਨਵੇਂ ਸਿਰੇ) ਸੋਹਣਾ ਬਣਾਂਦੇ ਹਨ ।
जो अन्तर्मन को तोड़कर नया बनाता है, ईश्वर उसे गले से लगा लेता है।
He hugs close in His Embrace those who shatter and reform their beings.
Guru Amardas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਨਾਨਕ ਜੋ ਧੁਰਿ ਮਿਲੇ ਸੇ ਹੁਣਿ ਆਣਿ ਮਿਲਾਇ ॥੧॥
नानक जो धुरि मिले से हुणि आणि मिलाइ ॥१॥
Naanak jo dhuri mile se hu(nn)i aa(nn)i milaai ||1||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਜਿਹੜੇ ਮਨੁੱਖ ਧੁਰੋਂ ਹੀ ਪ੍ਰਭੂ ਨਾਲ ਮਿਲੇ ਚਲੇ ਆ ਰਹੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਜਨਮ ਵਿਚ ਭੀ ਲਿਆ ਕੇ ਆਪਣੇ ਵਿਚ ਮਿਲਾਈ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ॥੧॥
हे नानक ! जिसके भाग्य में आरम्भ से मिलन है, वे अब भी आकर मिल गए हैं।॥१॥
O Nanak, those who are predestined to meet Him, come and meet Him now. ||1||
Guru Amardas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
M:h 3 ||
महला ३॥
Third Mehl:
Guru Amardas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਜਿਨੑੀ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਕਿਆ ਜਪੁ ਜਾਪਹਿ ਹੋਰਿ ॥
जिन्ही नामु विसारिआ किआ जपु जापहि होरि ॥
Jinhee naamu visaariaa kiaa japu jaapahi hori ||
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ ਵਿਸਾਰਿਆ ਹੈ, ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਰਸ ਵਿਚ ਪੈ ਕੇ ਜਪ, ਜਪਣ ਦਾ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਲਾਭ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ,
जिन्होंने हरि-नाम को भुला दिया है, उनके लिए अन्य पाठ-पूजा व्यर्थ है।
Those who forget the Naam, the Name of the Lord - so what if they chant other chants?
Guru Amardas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਬਿਸਟਾ ਅੰਦਰਿ ਕੀਟ ਸੇ ਮੁਠੇ ਧੰਧੈ ਚੋਰਿ ॥
बिसटा अंदरि कीट से मुठे धंधै चोरि ॥
Bisataa anddari keet se muthe dhanddhai chori ||
ਕਿਉਂਕਿ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਜੰਜਾਲ-ਰੂਪ ਚੋਰ ਨੇ ਠੱਗਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਉਹ (ਇਉਂ ਵਿਲੂੰ ਵਿਲੂੰ ਕਰਦੇ) ਹਨ ਜਿਵੇਂ ਵਿਸ਼ਟੇ ਵਿਚ ਕੀੜੇ ।
दुनियावी धंधों में लिप्त ऐसे लोग विष्ठा में कीट की मानिंद हैं।
They are maggots in manure, plundered by the thief of worldly entanglements.
Guru Amardas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਝੂਠੇ ਲਾਲਚ ਹੋਰਿ ॥੨॥
नानक नामु न वीसरै झूठे लालच होरि ॥२॥
Naanak naamu na veesarai jhoothe laalach hori ||2||
ਹੇ ਨਾਨਕ! (ਇਹੀ ਅਰਦਾਸ ਕਰ ਕਿ) ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ ਨਾਹ ਭੁੱਲੇ, ਹੋਰ ਸਾਰੇ ਲਾਲਚ ਵਿਅਰਥ ਹਨ ॥੨॥
हे नानक ! हमें परमात्मा का नाम विस्मृत न हो, क्योंकि अन्य लालच झूठे हैं।॥२॥
O Nanak, never forget the Naam; greed for anything else is false. ||2||
Guru Amardas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pau(rr)ee ||
पउड़ी।
Pauree:
Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਨਿ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਅਸਥਿਰੁ ਜਗਿ ਸੋਈ ॥
नामु सलाहनि नामु मंनि असथिरु जगि सोई ॥
Naamu salaahani naamu manni asathiru jagi soee ||
ਜਿਹੜੇ ਮਨੁੱਖ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ (ਆਪਣੇ) ਮਨ ਵਿਚ (ਵਸਾਈ ਰੱਖਦੇ ਹਨ) ਉਹੀ ਜਗਤ ਵਿਚ ਅਟੱਲ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਵਾਲੇ ਬਣਦੇ ਹਨ ।
जो हरि-नाम की सराहना करते हैं, नाम का मनन करते हैं, वही जगत में स्थिर हैं।
Those who praise the Naam, and believe in the Naam, are eternally stable in this world.
Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਹਿਰਦੈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਚਿਤਵੈ ਦੂਜਾ ਨਹੀ ਕੋਈ ॥
हिरदै हरि हरि चितवै दूजा नही कोई ॥
Hiradai hari hari chitavai doojaa nahee koee ||
ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਜਿਹੜਾ ਮਨੁੱਖ (ਆਪਣੇ) ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਹਰ ਵੇਲੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ (ਪਰਮਾਤਮਾ ਤੋਂ ਬਿਨਾ) ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨੂੰ (ਮਨ ਵਿਚ) ਨਹੀਂ ਵਸਾਂਦਾ,
उनके हृदय में परमात्मा की याद बनी रहती है एवं अन्य कोई नहीं होता।
Within their hearts, they dwell on the Lord, and nothing else at all.
Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਰੋਮਿ ਰੋਮਿ ਹਰਿ ਉਚਰੈ ਖਿਨੁ ਖਿਨੁ ਹਰਿ ਸੋਈ ॥
रोमि रोमि हरि उचरै खिनु खिनु हरि सोई ॥
Romi romi hari ucharai khinu khinu hari soee ||
ਜਿਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਰੋਮ ਰੋਮ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ ਹਰ ਖਿਨ ਉਸ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਹੀ ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ,
वे रोम-रोम से परमात्मा का नामोच्चारण करते हैं और पल-पल एक वही बना रहता है।
With each and every hair, they chant the Lord's Name, each and every instant, the Lord.
Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਨਮੁ ਸਕਾਰਥਾ ਨਿਰਮਲੁ ਮਲੁ ਖੋਈ ॥
गुरमुखि जनमु सकारथा निरमलु मलु खोई ॥
Guramukhi janamu sakaarathaa niramalu malu khoee ||
ਉਸ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਉਹ ਪਵਿੱਤਰ ਜੀਵਨ ਵਾਲਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ (ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰੋਂ ਵਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਮੈਲ) ਦੂਰ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ।
ऐसे गुरमुखों का जन्म सफल होता है और मन की मैल दूर करके वे निर्मल बने रहते हैं।
The birth of the Gurmukh is fruitful and certified; pure and unstained, his filth is washed away.
Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਨਾਨਕ ਜੀਵਦਾ ਪੁਰਖੁ ਧਿਆਇਆ ਅਮਰਾ ਪਦੁ ਹੋਈ ॥੨੫॥
नानक जीवदा पुरखु धिआइआ अमरा पदु होई ॥२५॥
Naanak jeevadaa purakhu dhiaaiaa amaraa padu hoee ||25||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਜਿਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਸਦਾ ਕਾਇਮ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਸਰਬ-ਵਿਆਪਕ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਉਸ ਨੂੰ ਅਟੱਲ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਵਾਲਾ ਦਰਜਾ ਮਿਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ (ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦੀ ਉਸ ਉੱਚਤਾ ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਥੇ ਮਾਇਆ ਦੇ ਹੱਲੇ ਉਸ ਨੂੰ ਡੁਲਾ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ) ॥੨੫॥
हे नानक ! जीते जी परमेश्वर का ध्यान करने वाले मोक्ष के हकदार होते हैं॥२५॥
O Nanak, meditating on the Lord of eternal life, the status of immortality is obtained. ||25||
Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
सलोकु मः ३ ॥
Saloku M: 3 ||
श्लोक महला ३॥
Shalok, Third Mehl:
Guru Amardas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਜਿਨੀ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਬਹੁ ਕਰਮ ਕਮਾਵਹਿ ਹੋਰਿ ॥
जिनी नामु विसारिआ बहु करम कमावहि होरि ॥
Jinee naamu visaariaa bahu karam kamaavahi hori ||
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਭੁਲਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਅਤੇ ਹੋਰ ਹੋਰ ਕਈ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ,
जो परमात्मा के नाम को भुलाकर अन्य कर्मकाण्डों में लीन रहते हैं।
Those who forget the Naam and do other things,
Guru Amardas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਨਾਨਕ ਜਮ ਪੁਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਹਿ ਜਿਉ ਸੰਨੑੀ ਉਪਰਿ ਚੋਰ ॥੧॥
नानक जम पुरि बधे मारीअहि जिउ संन्ही उपरि चोर ॥१॥
Naanak jam puri badhe maareeahi jiu sannhee upari chor ||1||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਜਮਰਾਜ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਬੱਝੇ ਹੋਏ ਇਉਂ ਮਾਰ ਖਾਂਦੇ ਹਨ ਜਿਵੇਂ ਸੰਨ੍ਹ ਉਤੋਂ ਫੜੇ ਹੋਏ ਚੋਰ ॥੧॥
नानक का कथन है कि ऐसे लोगों की यमपुरी में ऐसे पिटाई होती है, जैसे चोरी करने वाले चोर का हाल होता है॥१॥
O Nanak, will be bound and gagged and beaten in the City of Death, like the thief caught red-handed. ||1||
Guru Amardas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਮਃ ੫ ॥
मः ५ ॥
M:h 5 ||
महला ५॥
Fifth Mehl:
Guru Arjan Dev ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਧਰਤਿ ਸੁਹਾਵੜੀ ਆਕਾਸੁ ਸੁਹੰਦਾ ਜਪੰਦਿਆ ਹਰਿ ਨਾਉ ॥
धरति सुहावड़ी आकासु सुहंदा जपंदिआ हरि नाउ ॥
Dharati suhaava(rr)ee aakaasu suhanddaa japanddiaa hari naau ||
ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਸਿਮਰਨ ਵਾਲੇ ਬੰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਧਰਤੀ ਅਤੇ ਆਕਾਸ਼ ਸੁਹਾਵੇ ਲੱਗਦੇ ਹਨ (ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਠੰਢ ਵਰਤੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ);
परमात्मा का भजन करने वाले जिज्ञासुओं के लिए धरती सुहावनी होती है और आकाश भी सुन्दर लगता है।
The earth is beauteous, and the sky is lovely, chanting the Name of the Lord.
Guru Arjan Dev ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਵਿਹੂਣਿਆ ਤਿਨੑ ਤਨ ਖਾਵਹਿ ਕਾਉ ॥੨॥
नानक नाम विहूणिआ तिन्ह तन खावहि काउ ॥२॥
Naanak naam vihoo(nn)iaa tinh tan khaavahi kaau ||2||
ਪਰ, ਹੇ ਨਾਨਕ! ਜਿਹੜੇ ਮਨੁੱਖ ਨਾਮ ਤੋਂ ਸੱਖਣੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ੇ-ਵਿਕਾਰ ਕਾਂ ਹੀ ਖਾਂਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ (ਤੇ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਵਿਸ਼ੇ-ਰੋਗ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਕੁਦਰਤਿ ਵਿਚ ਕੋਈ ਸੁੰਦਰਤਾ ਸੁਹਾਵਣੀ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦੀ) ॥੨॥
हे नानक ! नाम से विहीन लोगों का शरीर कौए ही खाते हैं।॥२॥
O Nanak, those who lack the Naam - their carcasses are eaten by the crows. ||2||
Guru Arjan Dev ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pau(rr)ee ||
पउड़ी॥
Pauree:
Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਨਿ ਭਾਉ ਕਰਿ ਨਿਜ ਮਹਲੀ ਵਾਸਾ ॥
नामु सलाहनि भाउ करि निज महली वासा ॥
Naamu salaahani bhaau kari nij mahalee vaasaa ||
ਜਿਹੜੇ ਮਨੁੱਖ ਪ੍ਰੇਮ ਨਾਲ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਸਿਮਰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਨਿਰੋਲ ਆਪਣੇ (ਹਿਰਦੇ-ਰੂਪ, ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਹਜ਼ੂਰੀ-ਰੂਪ) ਮਹਲ ਵਿਚ ਟਿਕੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ;
जो प्रेमपूर्वक हरि-नाम की प्रशंसा करते हैं, वे अपने सच्चे घर में रहते हैं।
Those who lovingly praise the Naam, and dwell in the mansion of the self deep within,
Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਓਇ ਬਾਹੁੜਿ ਜੋਨਿ ਨ ਆਵਨੀ ਫਿਰਿ ਹੋਹਿ ਨ ਬਿਨਾਸਾ ॥
ओइ बाहुड़ि जोनि न आवनी फिरि होहि न बिनासा ॥
Oi baahu(rr)i joni na aavanee phiri hohi na binaasaa ||
ਉਹ ਬੰਦੇ ਮੁੜ ਮੁੜ ਨਾਹ ਜੂਨਾਂ ਵਿਚ ਆਉਂਦੇ ਹਨ ਨਾਹ ਮਰਦੇ ਹਨ;
ऐसे व्यक्ति पुनः योनियों में नहीं आते और न ही उनका अन्त होता है।
Do not enter into reincarnation ever again; they shall never be destroyed.
Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਰੰਗਿ ਰਵਿ ਰਹੇ ਸਭ ਸਾਸ ਗਿਰਾਸਾ ॥
हरि सेती रंगि रवि रहे सभ सास गिरासा ॥
Hari setee ranggi ravi rahe sabh saas giraasaa ||
ਸੁਆਸ ਸੁਆਸ, ਖਾਂਦਿਆਂ ਖਾਂਦਿਆਂ (ਹਰ ਵੇਲੇ) ਉਹ ਪ੍ਰੇਮ ਨਾਲ ਪ੍ਰਭੂ ਵਿਚ ਰਚੇ-ਮਿਚੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ;
वे साँस लेते, भोजन का निवाला लेते ईश्वर के रंग में लीन रहते हैं।
They remain immersed and absorbed in the love of the Lord, with every breath and morsel of food.
Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਹਰਿ ਕਾ ਰੰਗੁ ਕਦੇ ਨ ਉਤਰੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਰਗਾਸਾ ॥
हरि का रंगु कदे न उतरै गुरमुखि परगासा ॥
Hari kaa ranggu kade na utarai guramukhi paragaasaa ||
ਉਹਨਾਂ ਗੁਰਮੁਖਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹਰਿ-ਨਾਮ ਦਾ ਚਾਨਣ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਹਰਿ-ਨਾਮ ਦਾ ਰੰਗ ਕਦੇ (ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਮਨ ਤੋਂ) ਉਤਰਦਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ।
इन गुरमुखों के मन में प्रकाश होता है और ईश्वर-भक्ति का रंग कभी नहीं उतरता।
The color of the Lord's Love never fades away; the Gurmukhs are enlightened.
Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਓਇ ਕਿਰਪਾ ਕਰਿ ਕੈ ਮੇਲਿਅਨੁ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਪਾਸਾ ॥੨੬॥
ओइ किरपा करि कै मेलिअनु नानक हरि पासा ॥२६॥
Oi kirapaa kari kai melianu naanak hari paasaa ||26||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਪ੍ਰਭੂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਮਿਹਰ ਕਰ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਮਿਲਾ ਲਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਸਦਾ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਨੇੜੇ ਵੱਸਦੇ ਹਨ ॥੨੬॥
हे नानक ! ईश्वर कृपा करके उन्हें साथ मिला लेता है॥२६॥
Granting His Grace, He unites them with Himself; O Nanak, the Lord keeps them by His side. ||26||
Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
सलोक मः ३ ॥
Salok M: 3 ||
श्लोक महला ३॥
Shalok, Third Mehl:
Guru Amardas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਜਿਚਰੁ ਇਹੁ ਮਨੁ ਲਹਰੀ ਵਿਚਿ ਹੈ ਹਉਮੈ ਬਹੁਤੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥
जिचरु इहु मनु लहरी विचि है हउमै बहुतु अहंकारु ॥
Jicharu ihu manu laharee vichi hai haumai bahutu ahankkaaru ||
ਜਿਤਨਾ ਚਿਰ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਇਹ ਮਨ (ਮਾਇਆ ਦੀਆਂ) ਲਹਿਰਾਂ ਵਿਚ (ਡੋਲਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ) ਉਤਨਾ ਚਿਰ ਇਸ ਦੇ ਅੰਦਰ ਬਹੁਤ ਹਉਮੈ ਹੈ ਬੜਾ ਅਹੰਕਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ;
जब तक यह मन संसार की लहरों में पड़ा रहता है, उतना ही अहंकार ग्रस्त रहता है।
As long as his mind is disturbed by waves, he is caught in ego and egotistical pride.
Guru Amardas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਸਬਦੈ ਸਾਦੁ ਨ ਆਵਈ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥
सबदै सादु न आवई नामि न लगै पिआरु ॥
Sabadai saadu na aavaee naami na lagai piaaru ||
ਇਸ ਨੂੰ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਦਾ ਰਸ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ, ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਨਾਮ ਵਿਚ ਇਸ ਦਾ ਪਿਆਰ ਨਹੀਂ ਬਣਦਾ,
इसे शब्द का आनंद नहीं आता और न ही हरि-नाम से प्रेम लगता है।
He does not find the taste of the Shabad, and he does not embrace love for the Name.
Guru Amardas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਸੇਵਾ ਥਾਇ ਨ ਪਵਈ ਤਿਸ ਕੀ ਖਪਿ ਖਪਿ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥
सेवा थाइ न पवई तिस की खपि खपि होइ खुआरु ॥
Sevaa thaai na pavaee tis kee khapi khapi hoi khuaaru ||
ਇਸ ਦੀ ਕੀਤੀ ਹੋਈ ਸੇਵਾ ਕਬੂਲ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ (ਅਤੇ ਹਉਮੈ ਦੇ ਕਾਰਨ) ਖਿੱਝ ਖਿੱਝ ਕੇ ਦੁਖੀ ਹੁੰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ।
उसकी सेवा सफल नहीं होती और खप-खप कर ख्वार होता है।
His service is not accepted; worrying and worrying, he wastes away in misery.
Guru Amardas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਨਾਨਕ ਸੇਵਕੁ ਸੋਈ ਆਖੀਐ ਜੋ ਸਿਰੁ ਧਰੇ ਉਤਾਰਿ ॥
नानक सेवकु सोई आखीऐ जो सिरु धरे उतारि ॥
Naanak sevaku soee aakheeai jo siru dhare utaari ||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਉਹੀ ਮਨੁੱਖ ਅਸਲੀ ਸੇਵਕ ਅਖਵਾਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਆਪਣੀ ਚਤੁਰਾਈ ਚਲਾਕੀ ਛੱਡ ਦੇਂਦਾ ਹੈ,
हे नानक ! सेवक वही कहलाता है, जो सर्वस्व अर्पण कर देता है,
O Nanak, he alone is called a selfless servant, who cuts off his head, and offers it to the Lord.
Guru Amardas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਭਾਣਾ ਮੰਨਿ ਲਏ ਸਬਦੁ ਰਖੈ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥੧॥
सतिगुर का भाणा मंनि लए सबदु रखै उर धारि ॥१॥
Satigur kaa bhaa(nn)aa manni lae sabadu rakhai ur dhaari ||1||
ਸਤਿਗੁਰੂ ਦਾ ਭਾਣਾ ਕਬੂਲ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਨੂੰ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਪ੍ਰੋ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ॥੧॥
वह सच्चे गुरु की रज़ा को मान कर शब्द को हृदय में बसाकर रखता है॥१॥
He accepts the Will of the True Guru, and enshrines the Shabad within his heart. ||1||
Guru Amardas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
M:h 3 ||
महला ३॥
Third Mehl:
Guru Amardas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਸੋ ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੇਵਾ ਚਾਕਰੀ ਜੋ ਖਸਮੈ ਭਾਵੈ ॥
सो जपु तपु सेवा चाकरी जो खसमै भावै ॥
So japu tapu sevaa chaakaree jo khasamai bhaavai ||
ਜਿਹੜੀ ਕਾਰ ਮਾਲਕ-ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਆ ਜਾਏ, ਉਹੀ ਕਾਰ ਸੇਵਕ ਦਾ ਜਪ ਹੈ ਤਪ ਹੈ ਤੇ ਸੇਵਾ ਚਾਕਰੀ ਹੈ;
असल में वही जप, तपस्या, सेवा एवं चाकरी है, जो मालिक को अच्छी लगती है।
That is chanting and meditation, work and selfless service, which is pleasing to our Lord and Master.
Guru Amardas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਮੇਲਿ ਲਏ ਆਪਤੁ ਗਵਾਵੈ ॥
आपे बखसे मेलि लए आपतु गवावै ॥
Aape bakhase meli lae aapatu gavaavai ||
ਜਿਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਆਪਾ-ਭਾਵ ਮਿਟਾਂਦਾ ਹੈ ਉਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭੂ ਆਪ ਹੀ ਮਿਹਰ ਕਰ ਕੇ (ਆਪਣੇ ਨਾਲ) ਮਿਲਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ,
अगर अहम्-भाव को दूर किया जाए तो प्रभु स्वयं ही कृपा करके मिला लेता है।
The Lord Himself forgives, and takes away self-conceit, and unites the mortals with Himself.
Guru Amardas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਮਿਲਿਆ ਕਦੇ ਨ ਵੀਛੁੜੈ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਵੈ ॥
मिलिआ कदे न वीछुड़ै जोती जोति मिलावै ॥
Miliaa kade na veechhu(rr)ai jotee joti milaavai ||
ਤੇ (ਪ੍ਰਭੂ-ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ) ਮਿਲਿਆ ਹੋਇਆ ਅਜਿਹਾ ਬੰਦਾ ਮੁੜ ਕਦੇ ਵਿਛੁੜਦਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਉਸ ਦੀ ਆਤਮਾ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਆਤਮਾ ਨਾਲ ਇਕ-ਮਿਕ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ।
वह मिलकर कभी जुदा नहीं होता और उसकी ज्योति परम-ज्योति में विलीन हो जाती है।
United with the Lord, the mortal is never separated again; his light merges into the Light.
Guru Amardas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਸੋ ਬੁਝਸੀ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਬੁਝਾਵੈ ॥੨॥
नानक गुर परसादी सो बुझसी जिसु आपि बुझावै ॥२॥
Naanak gur parasaadee so bujhasee jisu aapi bujhaavai ||2||
ਹੇ ਨਾਨਕ! (ਇਸ ਭੇਤ ਨੂੰ) ਗੁਰੂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ ਉਹੀ ਮਨੁੱਖ ਸਮਝਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭੂ ਆਪ ਸਮਝ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਹੈ ॥੨॥
हे नानक ! गुरु की कृपा से वही तथ्य को समझता है, जिसे वह समझाता है।॥२॥
O Nanak, by Guru's Grace, the mortal understands, when the Lord allows him to understand. ||2||
Guru Amardas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pau(rr)ee ||
पउड़ी॥
Pauree:
Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਸਭੁ ਕੋ ਲੇਖੇ ਵਿਚਿ ਹੈ ਮਨਮੁਖੁ ਅਹੰਕਾਰੀ ॥
सभु को लेखे विचि है मनमुखु अहंकारी ॥
Sabhu ko lekhe vichi hai manamukhu ahankkaaree ||
ਹਰੇਕ ਜੀਵ (ਨੂੰ ਉਸ) ਮਰਯਾਦਾ ਦੇ ਅੰਦਰਿ (ਤੁਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਪ੍ਰਭੂ ਨੇ ਜੀਵਨ-ਜੁਗਤਿ ਲਈ ਮਿਥੀ ਹੋਈ) ਹੈ, ਪਰ ਮਨ ਦਾ ਮੁਰੀਦ ਮਨੁੱਖ ਅਹੰਕਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ (ਭਾਵ, ਉਸ ਮਰਯਾਦਾ ਤੋਂ ਆਕੀ ਹੋਣ ਦਾ ਜਤਨ ਕਰਦਾ ਹੈ),
अभिमानी मनमुख व्यक्ति के प्रत्येक कर्म का हिसाब होता है।
All are held accountable, even the egotistical self-willed manmukhs.
Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਕਦੇ ਨ ਚੇਤਈ ਜਮਕਾਲੁ ਸਿਰਿ ਮਾਰੀ ॥
हरि नामु कदे न चेतई जमकालु सिरि मारी ॥
Hari naamu kade na chetaee jamakaalu siri maaree ||
ਕਦੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ ਨਹੀਂ ਸਿਮਰਦਾ (ਜਿਸ ਕਰਕੇ) ਜਮਕਾਲ (ਉਸ ਦੇ) ਸਿਰ ਉਤੇ (ਚੋਟ) ਮਾਰਦਾ ਹੈ (ਭਾਵ, ਉਹ ਸਦਾ ਆਤਮਕ ਮੌਤ ਸਹੇੜੀ ਰੱਖਦਾ ਹੈ) ।
वह परमात्मा का कभी चिंतन नहीं करता और यमदूतों से दण्ड भोगता है।
They never even think of the Name of the Lord; the Messenger of Death shall hit them on their heads.
Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1247