ਮਃ ੧ ॥

मः १ ॥

M:h 1 ||

महला १॥

First Mehl:

Guru Nanak Dev ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246

ਮਨਹੁ ਜਿ ਅੰਧੇ ਕੂਪ ਕਹਿਆ ਬਿਰਦੁ ਨ ਜਾਣਨੑੀ ॥

मनहु जि अंधे कूप कहिआ बिरदु न जाणन्ही ॥

Manahu ji anddhe koop kahiaa biradu na jaa(nn)anhee ||

ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਮਨੋਂ ਅੰਨ੍ਹੇ ਘੁੱਪ ਹਨ (ਭਾਵ, ਪੁੱਜ ਕੇ ਮੂਰਖ ਹਨ), ਉਹ ਦੱਸਿਆਂ ਭੀ ਇਨਸਾਨੀ ਫ਼ਰਜ਼ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ;

मन से अज्ञानांध लोग कुएं के समान हैं, वे अपने वचन का पालन नहीं करते।

Those mortals whose minds are like deep dark pits do not understand the purpose of life, even when it is explained to them.

Guru Nanak Dev ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246

ਮਨਿ ਅੰਧੈ ਊਂਧੈ ਕਵਲਿ ਦਿਸਨੑਿ ਖਰੇ ਕਰੂਪ ॥

मनि अंधै ऊंधै कवलि दिसन्हि खरे करूप ॥

Mani anddhai undhai kavali disanhi khare karoop ||

ਮਨ ਅੰਨ੍ਹਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਤੇ ਹਿਰਦਾ-ਕਵਲ (ਧਰਮ ਵਲੋਂ) ਉਲਟਿਆ ਹੋਣ ਦੇ ਕਾਰਨ ਉਹ ਬੰਦੇ ਬਹੁਤ ਕੋਝੇ ਲੱਗਦੇ ਹਨ ।

मन से अज्ञानांध लोगों का हृदय-कमल उलटा ही होता है और वे खड़े कुरुप ही दिखाई देते हैं।

Their minds are blind, and their heart-lotuses are upside-down; they look totally ugly.

Guru Nanak Dev ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246

ਇਕਿ ਕਹਿ ਜਾਣਹਿ ਕਹਿਆ ਬੁਝਹਿ ਤੇ ਨਰ ਸੁਘੜ ਸਰੂਪ ॥

इकि कहि जाणहि कहिआ बुझहि ते नर सुघड़ सरूप ॥

Iki kahi jaa(nn)ahi kahiaa bujhahi te nar sugha(rr) saroop ||

ਕਈ ਮਨੁੱਖ ਐਸੇ ਹਨ ਜੋ ਗੱਲ ਕਰਨੀ ਭੀ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ਤੇ ਕਿਸੇ ਦੀ ਆਖੀ ਸਮਝਦੇ ਭੀ ਹਨ ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਸੁਚੱਜੇ ਤੇ ਸੋਹਣੇ ਜਾਪਦੇ ਹਨ ।

कुछ लोगों को बातचीत करने का तरीका होता है, वे कहे हुए वचन का भेद समझते हैं, दरअसल ऐसे मनुष्य ही बुद्धिमान एवं सुन्दर होते हैं।

Some know how to speak, and understand what they are told. They are wise and beautiful.

Guru Nanak Dev ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246

ਇਕਨਾ ਨਾਦ ਨ ਬੇਦ ਨ ਗੀਅ ਰਸੁ ਰਸ ਕਸ ਨ ਜਾਣੰਤਿ ॥

इकना नाद न बेद न गीअ रसु रस कस न जाणंति ॥

Ikanaa naad na bed na geea rasu ras kas na jaa(nn)antti ||

ਕਈ ਬੰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਨਾਹ ਜੋਗੀਆਂ ਦੇ ਨਾਦ ਦਾ ਰਸ, ਨਾਹ ਵੇਦ ਦਾ ਸ਼ੌਕ, ਨਾਹ ਰਾਗ ਦੀ ਖਿੱਚ-ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੋਮਲ ਹੁਨਰ ਵਲ ਰੁਚੀ ਨਹੀਂ ਹੈ,

किसी को गीत-संगीत एवं वेदों का कोई ज्ञान नहीं और न ही भले-बुरे को जानते हैं।

Some do not understand about the Sound-current of the Naad or the Vedas, music, virtue or vice.

Guru Nanak Dev ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246

ਇਕਨਾ ਸੁਧਿ ਨ ਬੁਧਿ ਨ ਅਕਲਿ ਸਰ ਅਖਰ ਕਾ ਭੇਉ ਨ ਲਹੰਤਿ ॥

इकना सुधि न बुधि न अकलि सर अखर का भेउ न लहंति ॥

Ikanaa sudhi na budhi na akali sar akhar kaa bheu na lahantti ||

ਨਾਹ ਸੂਝ, ਨਾਹ ਬੁੱਧੀ, ਨਾਹ ਅਕਲ ਦੀ ਸਾਰ, ਤੇ ਇਕ ਅੱਖਰ ਭੀ ਪੜ੍ਹਨਾ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ।

किसी को कोई होश नहीं होती, न बुद्धि होती है, न ही अक्ल होती है और तो और अक्षर-ज्ञान का भेद भी नहीं जानते।

Some are not blessed with understanding, intelligence, or sublime intellect; they do not grasp the mystery of God's Word.

Guru Nanak Dev ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246

ਨਾਨਕ ਸੇ ਨਰ ਅਸਲਿ ਖਰ ਜਿ ਬਿਨੁ ਗੁਣ ਗਰਬੁ ਕਰੰਤਿ ॥੨॥

नानक से नर असलि खर जि बिनु गुण गरबु करंति ॥२॥

Naanak se nar asali khar ji binu gu(nn) garabu karantti ||2||

ਹੇ ਨਾਨਕ! ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਕੋਈ ਭੀ ਗੁਣ ਨਾਹ ਹੋਵੇ ਤੇ ਅਹੰਕਾਰ ਕਰੀ ਜਾਣ, ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਨਿਰੇ ਖੋਤੇ ਹਨ ॥੨॥

गुरु नानक फुरमाते हैं कि जो बिना गुणों के भी अहंकार करते हैं, ऐसे व्यक्ति असल में गधे ही हैं ॥२॥

O Nanak, they are donkeys; they are very proud of themselves, but they have no virtues at all. ||2||

Guru Nanak Dev ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

पउड़ी ॥

Pauree:

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਭ ਪਵਿਤੁ ਹੈ ਧਨੁ ਸੰਪੈ ਮਾਇਆ ॥

गुरमुखि सभ पवितु है धनु स्मपै माइआ ॥

Guramukhi sabh pavitu hai dhanu samppai maaiaa ||

ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਗੁਰੂ ਦੇ ਦੱਸੇ ਰਾਹ ਤੇ ਤੁਰਦੇ ਹਨ ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਧਨ-ਪਦਾਰਥ ਮਾਇਆ ਆਦਿਕ ਸਭ ਕੁਝ ਪਵਿਤ੍ਰ ਹੈ,

गुरुमुखों के लिए धन, सम्पति, माया इत्यादि सब पवित्र हैं,

To the Gurmukh, everything is sacred: wealth, property, Maya.

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246

ਹਰਿ ਅਰਥਿ ਜੋ ਖਰਚਦੇ ਦੇਂਦੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥

हरि अरथि जो खरचदे देंदे सुखु पाइआ ॥

Hari arathi jo kharachade dende sukhu paaiaa ||

ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਰੱਬ ਲੇਖੇ ਭੀ ਖ਼ਰਚਦੇ ਹਨ ਤੇ (ਲੋੜਵੰਦਿਆਂ ਨੂੰ) ਦੇਂਦੇ ਹਨ (ਜਿਉਂ ਜਿਉਂ ਵੰਡਦੇ ਹਨ ਤਿਉਂ) ਸੁਖ ਪਾਂਦੇ ਹਨ ।

जो प्रभु-सेवा में खर्च करते हैं, उन्हें देते हुए सुख ही मिलता है।

Those who spend the wealth of the Lord find peace through giving.

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246

ਜੋ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਦੇ ਤਿਨ ਤੋਟਿ ਨ ਆਇਆ ॥

जो हरि नामु धिआइदे तिन तोटि न आइआ ॥

Jo hari naamu dhiaaide tin toti na aaiaa ||

ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਸਿਮਰਦੇ ਹਨ (ਤੇ ਮਾਇਆ ਲੋੜਵੰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਦੇਂਦੇ ਹਨ) ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ (ਮਾਇਆ ਵਲੋਂ) ਥੁੜ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ;

हरि-नाम का ध्यान करने वालों को कोई कमी नहीं आती।

Those who meditate on the Lord's Name shall never be deprived.

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246

ਗੁਰਮੁਖਾਂ ਨਦਰੀ ਆਵਦਾ ਮਾਇਆ ਸੁਟਿ ਪਾਇਆ ॥

गुरमुखां नदरी आवदा माइआ सुटि पाइआ ॥

Guramukhaan nadaree aavadaa maaiaa suti paaiaa ||

ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ (ਇਹ ਗੱਲ) ਸਾਫ਼ ਦਿਸਦੀ ਹੈ, (ਇਸ ਵਾਸਤੇ) ਉਹ ਮਾਇਆ (ਹੋਰਨਾਂ ਨੂੰ ਭੀ) ਹੱਥੋਂ ਦੇਂਦੇ ਹਨ ।

गुरुमुखों को सब ओर ईश्वर ही दिखाई देता है, अतः माया को वे दूर फेंक देते हैं।

The Gurmukhs come to see the Lord, and leave behind the things of Maya.

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246

ਨਾਨਕ ਭਗਤਾਂ ਹੋਰੁ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵਈ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇਆ ॥੨੨॥

नानक भगतां होरु चिति न आवई हरि नामि समाइआ ॥२२॥

Naanak bhagataan horu chiti na aavaee hari naami samaaiaa ||22||

ਹੇ ਨਾਨਕ! ਭਗਤੀ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਬੰਦਿਆਂ ਨੂੰ (ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਨਾਮ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਕੁਝ) ਹੋਰ ਚਿੱਤ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ (ਭਾਵ, ਧਨ ਆਦਿਕ ਦਾ ਮੋਹ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਘਰ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ) ਉਹ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਨਾਮ ਵਿਚ ਲੀਨ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ॥੨੨॥

हे नानक ! भक्तों को अन्य कुछ याद नहीं आता, वे तो हरि-नाम चिंतन में लीन रहते हैं।॥ २२ ॥

O Nanak, the devotees do not think of anything else; they are absorbed in the Name of the Lord. ||22||

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246

ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥

सलोक मः ४ ॥

Salok M: 4 ||

श्लोक महला ४ ॥

Shalok, Fourth Mehl:

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਨਿ ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ॥

सतिगुरु सेवनि से वडभागी ॥

Satiguru sevani se vadabhaagee ||

ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਵੱਡੇ ਭਾਗਾਂ ਵਾਲੇ ਹਨ ਜੋ ਆਪਣੇ ਗੁਰੂ ਦੇ ਦੱਸੇ ਰਾਹ ਤੇ ਤੁਰਦੇ ਹਨ,

सतगुरु की सेवा करने वाले भाग्यशाली हैं,

Those who serve the True Guru are very fortunate.

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246

ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਜਿਨੑਾ ਏਕ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥

सचै सबदि जिन्हा एक लिव लागी ॥

Sachai sabadi jinhaa ek liv laagee ||

ਗੁਰੂ ਦੇ ਸੱਚੇ ਸ਼ਬਦ ਦੇ ਰਾਹੀਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸੁਰਤ ਇਕ ਪਰਮਾਤਮਾ ਵਿਚ ਲੱਗੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ,

जिनकी सच्चे शब्द गान में लगन लगी रहती है।

They are lovingly attuned to the True Shabad, the Word of the One God.

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246

ਗਿਰਹ ਕੁਟੰਬ ਮਹਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਧੀ ॥

गिरह कुट्मब महि सहजि समाधी ॥

Girah kutambb mahi sahaji samaadhee ||

ਜੋ ਗ੍ਰਿਹਸਤ-ਪਰਵਾਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹੋਏ ਭੀ ਅਡੋਲ ਅਵਸਥਾ ਵਿੱਚ ਟਿਕੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ।

वे अपनी गृहस्थी परिवार में प्रभु के ध्यान में आनंद-मग्न रहते हैं।

In their own household and family, they are in natural Samaadhi.

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੇ ਸਚੇ ਬੈਰਾਗੀ ॥੧॥

नानक नामि रते से सचे बैरागी ॥१॥

Naanak naami rate se sache bairaagee ||1||

ਹੇ ਨਾਨਕ! ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਅਸਲ ਵਿਰਕਤ ਹਨ ਜੋ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਨਾਮ ਵਿਚ ਰੰਗੇ ਹੋਏ ਹਨ ॥੧॥

हे नानक ! हरि-नाम में निमग्न रहने वाले ही सच्चे वैराग्यवान हैं।॥१॥

O Nanak, those who are attuned to the Naam are truly detached from the world. ||1||

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246

ਮਃ ੪ ॥

मः ४ ॥

M:h 4 ||

महला ४ ॥

Fourth Mehl:

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246

ਗਣਤੈ ਸੇਵ ਨ ਹੋਵਈ ਕੀਤਾ ਥਾਇ ਨ ਪਾਇ ॥

गणतै सेव न होवई कीता थाइ न पाइ ॥

Ga(nn)atai sev na hovaee keetaa thaai na paai ||

ਜੇ ਇਹ ਆਖਦੇ ਰਹੀਏ ਕਿ ਮੈਂ ਫਲਾਣਾ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਫਲਾਣੀ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੇਵਾ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੀ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਕੋਈ ਭੀ ਕੰਮ ਸਫਲ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ।

लाभ का हिसाब लगाकर की गई सेवा सफल नहीं होती, सब निष्फल हो जाता है।

Calculated service is not service at all, and what is done is not approved.

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246

ਸਬਦੈ ਸਾਦੁ ਨ ਆਇਓ ਸਚਿ ਨ ਲਗੋ ਭਾਉ ॥

सबदै सादु न आइओ सचि न लगो भाउ ॥

Sabadai saadu na aaio sachi na lago bhaau ||

ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਦਾ ਆਨੰਦ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ, ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਨਾਮ ਵਿਚ ਉਸ ਦਾ ਪਿਆਰ ਨਹੀਂ ਬਣ ਸਕਦਾ ।

इससे शब्दगान का आनंद नहीं आता और न ही सत्य से प्रेम होता है।

The flavor of the Shabad, the Word of God, is not tasted if the mortal is not in love with the True Lord God.

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246

ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਿਆਰਾ ਨ ਲਗਈ ਮਨਹਠਿ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥

सतिगुरु पिआरा न लगई मनहठि आवै जाइ ॥

Satiguru piaaraa na lagaee manahathi aavai jaai ||

ਜਿਸ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਪਿਆਰਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦਾ ਉਹ ਮਨ ਦੇ ਹਠ ਨਾਲ ਹੀ (ਗੁਰੂ ਦੇ ਦਰ ਤੇ) ਆਉਂਦਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ (ਭਾਵ, ਗੁਰੂ-ਦਰ ਤੇ ਜਾਣ ਦਾ ਉਸ ਨੂੰ ਕੋਈ ਲਾਭ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ, ਕਿਉਂਕਿ)

उसका सच्चे गुरु से प्रेम नहीं होता, वह मन के हठ से कार्य करके आता जाता रहता है।

The stubborn-minded person does not even like the True Guru; he comes and goes in reincarnation.

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246

ਜੇ ਇਕ ਵਿਖ ਅਗਾਹਾ ਭਰੇ ਤਾਂ ਦਸ ਵਿਖਾਂ ਪਿਛਾਹਾ ਜਾਇ ॥

जे इक विख अगाहा भरे तां दस विखां पिछाहा जाइ ॥

Je ik vikh agaahaa bhare taan das vikhaan pichhaahaa jaai ||

ਜੇ ਉਹ ਇਕ ਕਦਮ ਅਗਾਹਾਂ ਨੂੰ ਪੁੱਟਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਦਸ ਕਦਮ ਪਿਛਾਂਹ ਜਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ।

यदि वह एक कदम आगे उठाता है तो दस कंदम पीछे चला जाता है।

He takes one step forward, and ten steps back.

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246

ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਚਾਕਰੀ ਜੇ ਚਲਹਿ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ॥

सतिगुर की सेवा चाकरी जे चलहि सतिगुर भाइ ॥

Satigur kee sevaa chaakaree je chalahi satigur bhaai ||

ਜੇ ਮਨੁੱਖ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੇ ਭਾਣੇ ਵਿਚ ਤੁਰਨ, ਤਾਂ ਹੀ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਚਾਕਰੀ ਪ੍ਰਵਾਨ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ।

सतगुरु की सेवा वही सफल एवं फलदायक है, अगर गुरु की रज़ा में सेवा की जाए।

The mortal works to serve the True Guru, if he walks in harmony with the True Guru's Will.

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246

ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੋ ਮਿਲੈ ਸਹਜੇ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥

आपु गवाइ सतिगुरू नो मिलै सहजे रहै समाइ ॥

Aapu gavaai satiguroo no milai sahaje rahai samaai ||

ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਆਪਾ-ਭਾਵ ਮਿਟਾ ਕੇ ਗੁਰੂ ਦੇ ਦਰ ਤੇ ਜਾਏ ਤਾਂ ਉਹ ਅਡੋਲ ਅਵਸਥਾ ਵਿਚ ਟਿਕਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ।

अहम्-भावना को छोड़कर सतगुरु से मिलने वाला सुख-शान्ति में लीन रहता है।

He loses his self-conceit, and meets the True Guru; he remains intuitively absorbed in the Lord.

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246

ਨਾਨਕ ਤਿਨੑਾ ਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਸਚੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇ ॥੨॥

नानक तिन्हा नामु न वीसरै सचे मेलि मिलाइ ॥२॥

Naanak tinhaa naamu na veesarai sache meli milaai ||2||

ਹੇ ਨਾਨਕ! ਅਜੇਹੇ ਬੰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ ਭੁੱਲਦਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਉਹ ਸਦਾ ਕਾਇਮ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰਭੂ ਵਿਚ ਜੁੜੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ॥੨॥

हे नानक ! ऐसे व्यक्ति को परमात्मा का नाम हरगिज नहीं भूलता और वह सच्चे प्रभु से मिला रहता है।॥२॥

O Nanak, they never forget the Naam, the Name of the Lord; they are united in Union with the True Lord. ||2||

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

पउड़ी ॥

Pauree:

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246

ਖਾਨ ਮਲੂਕ ਕਹਾਇਦੇ ਕੋ ਰਹਣੁ ਨ ਪਾਈ ॥

खान मलूक कहाइदे को रहणु न पाई ॥

Khaan malook kahaaide ko raha(nn)u na paaee ||

(ਜੋ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ) ਖ਼ਾਨ ਤੇ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਅਖਵਾਂਦੇ ਹਨ (ਤਾਂ ਭੀ ਕੀਹ ਹੋਇਆ?) ਕੋਈ (ਇਥੇ ਸਦਾ) ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਸਕਦਾ;

बड़े-बड़े बादशाह एवं खान कहलाने वाले भी सदा नहीं रह पाते।

They call themselves emperors and rulers, but none of them will be allowed to stay.

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246

ਗੜ੍ਹ੍ਹ ਮੰਦਰ ਗਚ ਗੀਰੀਆ ਕਿਛੁ ਸਾਥਿ ਨ ਜਾਈ ॥

गड़्ह मंदर गच गीरीआ किछु साथि न जाई ॥

Ga(rr)h manddar gach geereeaa kichhu saathi na jaaee ||

ਜੇ ਕਿਲ੍ਹੇ, ਸੋਹਣੇ ਘਰ ਤੇ ਚੂਨੇ-ਗੱਚ ਇਮਾਰਤਾਂ ਹੋਣ (ਤਾਂ ਭੀ ਕੀਹ ਹੈ?) ਕੋਈ ਚੀਜ਼ (ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਮਰਨ ਤੇ) ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦੀ,

भव्य महल और घर इत्यादि कुछ भी साथ नहीं जाता।

Their sturdy forts and mansions - none of them will go along with them.

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246

ਸੋਇਨ ਸਾਖਤਿ ਪਉਣ ਵੇਗ ਧ੍ਰਿਗੁ ਧ੍ਰਿਗੁ ਚਤੁਰਾਈ ॥

सोइन साखति पउण वेग ध्रिगु ध्रिगु चतुराई ॥

Soin saakhati pau(nn) veg dhrigu dhrigu chaturaaee ||

ਜੇ ਸੋਨੇ ਦੀਆਂ ਦੁਮਚੀਆਂ ਵਾਲੇ ਤੇ ਹਵਾ ਵਰਗੀ ਤੇਜ਼ ਰਫਤਾਰ ਵਾਲੇ ਘੋੜੇ ਹੋਣ (ਤਾਂ ਭੀ ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਮਾਣ ਤੇ ਕੋਈ) ਆਕੜ ਵਿਖਾਣੀ ਧਿੱਕਾਰ-ਜੋਗ ਹੈ;

अगर कोई सोने की काठी डालकर पवन की रफ्तार की तरह घोड़े को दौड़ाता है, तो इसकी चतुराई पर धिक्कार है।

Their gold and horses, fast as the wind, are cursed, and cursed are their clever tricks.

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246

ਛਤੀਹ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਪਰਕਾਰ ਕਰਹਿ ਬਹੁ ਮੈਲੁ ਵਧਾਈ ॥

छतीह अम्रित परकार करहि बहु मैलु वधाई ॥

Chhateeh ammmrit parakaar karahi bahu mailu vadhaaee ||

ਜੇ ਕਈ ਕਿਸਮਾਂ ਦੇ ਸੁੰਦਰ ਸੁਆਦਲੇ ਖਾਣੇ ਖਾਂਦੇ ਹੋਣ (ਤਾਂ ਭੀ) ਬਹੁਤਾ ਵਿਸ਼ਟਾ ਹੀ ਵਧਾਂਦੇ ਹਨ!

छत्तीस प्रकार के स्वादिष्ट व्यंजन खाने वाला मनुष्य अपनी मैल में और भी वृद्धि करता है।

Eating the thirty-six delicacies, they become bloated with pollution.

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246

ਨਾਨਕ ਜੋ ਦੇਵੈ ਤਿਸਹਿ ਨ ਜਾਣਨੑੀ ਮਨਮੁਖਿ ਦੁਖੁ ਪਾਈ ॥੨੩॥

नानक जो देवै तिसहि न जाणन्ही मनमुखि दुखु पाई ॥२३॥

Naanak jo devai tisahi na jaa(nn)anhee manamukhi dukhu paaee ||23||

ਹੇ ਨਾਨਕ! ਜੋ ਦਾਤਾਰ ਪ੍ਰਭੂ ਇਹ ਸਾਰੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦੇਂਦਾ ਹੈ ਆਪਣੇ ਮਨ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਤੁਰਨ ਵਾਲੇ ਮਨੁੱਖ ਉਸ ਨਾਲ ਡੂੰਘੀ ਸਾਂਝ ਨਹੀਂ ਬਣਾਂਦੇ (ਇਸ ਵਾਸਤੇ) ਦੁੱਖ ਹੀ ਪਾਂਦੇ ਹਨ ॥੨੩॥

हे नानक ! जो दे रहा है, उस परमात्मा को मानता नहीं, ऐसा स्वेच्छाचारी दुख ही पाता है॥ २३ ॥

O Nanak, the self-willed manmukh does not know the One who gives, and so he suffers in pain. ||23||

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

श्लोक महला ३ ॥

Shalok, Third Mehl:

Guru Amardas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246

ਪੜ੍ਹ੍ਹਿ ਪੜ੍ਹ੍ਹਿ ਪੰਡਿਤ ਮੋੁਨੀ ਥਕੇ ਦੇਸੰਤਰ ਭਵਿ ਥਕੇ ਭੇਖਧਾਰੀ ॥

पड़्हि पड़्हि पंडित मोनी थके देसंतर भवि थके भेखधारी ॥

Pa(rr)hi pa(rr)hi panddit maonee thake desanttar bhavi thake bhekhadhaaree ||

ਮੁਨੀ ਤੇ ਪੰਡਿਤ (ਵੇਦ ਆਦਿਕ ਧਰਮ-ਪੁਸਤਕਾਂ) ਪੜ੍ਹ ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਥੱਕ ਗਏ, ਭੇਖਧਾਰੀ ਸਾਧੂ ਧਰਤੀ ਦਾ ਰਟਨ ਕਰ ਕੇ ਥੱਕ ਗਏ; ਇਤਨਾ (ਵਿਅਰਥ) ਔਖ ਹੀ ਸਹਾਰਦੇ ਰਹੇ,

वेद-शास्त्रों का पाठ-पठन कर पण्डित एवं मौन रहकर मौनी थक गए हैं, देश-देशान्तर भ्रमण करके वेषधारी साधु भी थक गए हैं।

The Pandits, the religious scholars and the silent sages read and recite until they get tired. They wander through foreign lands in their religious robes, until they are exhausted.

Guru Amardas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਨਾਉ ਕਦੇ ਨ ਪਾਇਨਿ ਦੁਖੁ ਲਾਗਾ ਅਤਿ ਭਾਰੀ ॥

दूजै भाइ नाउ कदे न पाइनि दुखु लागा अति भारी ॥

Doojai bhaai naau kade na paaini dukhu laagaa ati bhaaree ||

(ਜਿਤਨਾ ਚਿਰ) ਪ੍ਰਭੂ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੇ ਪਿਆਰ ਵਿਚ ਮਨ ਫਸਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ (ਪੰਡਿਤ ਕੀਹ ਤੇ ਸਾਧੂ ਕੀਹ ਕੋਈ ਭੀ) ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ ਪ੍ਰਾਪਤ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ,

द्वैतभाव में नाम कभी प्राप्त नहीं होता और भारी दुख ही लगे रहते हैं।

In love with duality, they never receive the Name. Held in the grasp of pain, they suffer terribly.

Guru Amardas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246

ਮੂਰਖ ਅੰਧੇ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਸੇਵਹਿ ਮਾਇਆ ਕੈ ਬਿਉਹਾਰੀ ॥

मूरख अंधे त्रै गुण सेवहि माइआ कै बिउहारी ॥

Moorakh anddhe trai gu(nn) sevahi maaiaa kai biuhaaree ||

ਕਿਉਂਕਿ ਮਾਇਆ ਦੇ ਵਪਾਰੀ ਬਣੇ ਰਹਿਣ ਕਰ ਕੇ ਮੂਰਖ ਅੰਨ੍ਹੇ ਮਨੁੱਖ ਤਿੰਨਾਂ ਗੁਣਾਂ ਨੂੰ ਹੀ ਸਿਓਂਦੇ ਹਨ (ਭਾਵ, ਤਿੰਨਾਂ ਗੁਣਾਂ ਵਿਚ ਹੀ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ) ।

माया के व्यापारी मूर्ख एवं अन्धे हैं, जो तीन गुणों में लीन रहते हैं।

The blind fools serve the three gunas, the three dispositions; they deal only with Maya.

Guru Amardas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246

ਅੰਦਰਿ ਕਪਟੁ ਉਦਰੁ ਭਰਣ ਕੈ ਤਾਈ ਪਾਠ ਪੜਹਿ ਗਾਵਾਰੀ ॥

अंदरि कपटु उदरु भरण कै ताई पाठ पड़हि गावारी ॥

Anddari kapatu udaru bhara(nn) kai taaee paath pa(rr)ahi gaavaaree ||

ਉਹ ਮੂਰਖ (ਬਾਹਰ ਤਾਂ) ਰੋਜ਼ੀ ਕਮਾਣ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ (ਧਰਮ-ਪੁਸਤਕਾਂ ਦਾ) ਪਾਠ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਪਰ (ਉਹਨਾਂ ਦੇ) ਮਨ ਵਿਚ ਖੋਟ ਹੀ ਟਿਕਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ।

इनके मन में कपट होता है, ऐसे गंवार अपना पेट भरने के लिए पाठ-पूजा करते हैं।

With deception in their hearts, the fools read sacred texts to fill their bellies.

Guru Amardas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਸੋ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਜਿਨ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਮਾਰੀ ॥

सतिगुरु सेवे सो सुखु पाए जिन हउमै विचहु मारी ॥

Satiguru seve so sukhu paae jin haumai vichahu maaree ||

ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਗੁਰੂ ਦੇ ਦੱਸੇ ਰਾਹ ਉੱਤੇ ਤੁਰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਸੁਖ ਪਾਂਦਾ ਹੈ (ਕਿਉਂਕਿ ਗੁਰੂ ਦੇ ਰਾਹ ਉੱਤੇ ਤੁਰਨ ਵਾਲੇ ਮਨੁੱਖ) ਮਨ ਵਿਚੋਂ ਹਉਮੈ ਦੂਰ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ।

जो अहम् को त्यागकर सतिगुरु की सेवा करते हैं, वही सुख प्राप्त करते हैं।

One who serves the True Guru finds peace; he eradicates egotism from within.

Guru Amardas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246

ਨਾਨਕ ਪੜਣਾ ਗੁਨਣਾ ਇਕੁ ਨਾਉ ਹੈ ਬੂਝੈ ਕੋ ਬੀਚਾਰੀ ॥੧॥

नानक पड़णा गुनणा इकु नाउ है बूझै को बीचारी ॥१॥

Naanak pa(rr)a(nn)aa guna(nn)aa iku naau hai boojhai ko beechaaree ||1||

ਹੇ ਨਾਨਕ! ਸਿਰਫ਼ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਹੀ ਪੜ੍ਹਨ ਤੇ ਵਿਚਾਰਨ ਜੋਗ ਹੈ, ਪਰ ਕੋਈ ਵਿਚਾਰਵਾਨ ਹੀ ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਸਮਝਦਾ ਹੈ ॥੧॥

हे नानक ! कोई मननशील इस तथ्य को समझता है कि केवल हरिनाम का पठन एवं गुणानुवाद ही सफल है॥१॥

O Nanak, there is One Name to chant and dwell on; how rare are those who reflect on this and understand. ||1||

Guru Amardas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

महला ३॥

Third Mehl:

Guru Amardas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246

ਨਾਂਗੇ ਆਵਣਾ ਨਾਂਗੇ ਜਾਣਾ ਹਰਿ ਹੁਕਮੁ ਪਾਇਆ ਕਿਆ ਕੀਜੈ ॥

नांगे आवणा नांगे जाणा हरि हुकमु पाइआ किआ कीजै ॥

Naange aava(nn)aa naange jaa(nn)aa hari hukamu paaiaa kiaa keejai ||

ਜਗਤ ਵਿਚ ਹਰੇਕ ਜੀਵ ਖ਼ਾਲੀ-ਹੱਥ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਖ਼ਾਲੀ ਹੱਥ ਇਥੋਂ ਤੁਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ-ਪ੍ਰਭੂ ਨੇ ਇਹੀ ਹੁਕਮ ਰੱਖਿਆ ਹੈ, ਇਸ ਵਿਚ ਕੋਈ ਨਾਹ-ਨੁੱਕਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ;

दुनिया में खाली आना और खाली ही चले जाना है, यह विधाता का विधान है तो फिर भला आपत्ति कैसे की जा सकती है।

Naked we come, and naked we go. This is by the Lord's Command; what else can we do?

Guru Amardas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246

ਜਿਸ ਕੀ ਵਸਤੁ ਸੋਈ ਲੈ ਜਾਇਗਾ ਰੋਸੁ ਕਿਸੈ ਸਿਉ ਕੀਜੈ ॥

जिस की वसतु सोई लै जाइगा रोसु किसै सिउ कीजै ॥

Jis kee vasatu soee lai jaaigaa rosu kisai siu keejai ||

(ਇਹ ਜਿੰਦ) ਜਿਸ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਦਿੱਤੀ ਹੋਈ ਚੀਜ਼ ਹੈ ਉਹੀ ਵਾਪਸ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, (ਇਸ ਬਾਰੇ) ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਕੋਈ ਗਿਲਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ।

"(अपने की मृत्यु पर) किसी से गुस्सा करना ठीक नहीं, क्योंकि जिस (प्रभु) की वस्तु होती है, वही ले जाता है।

The object belongs to Him; He shall take it away; with whom should one be angry.

Guru Amardas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਭਾਣਾ ਮੰਨੇ ਸਹਜੇ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀਜੈ ॥

गुरमुखि होवै सु भाणा मंने सहजे हरि रसु पीजै ॥

Guramukhi hovai su bhaa(nn)aa manne sahaje hari rasu peejai ||

ਗੁਰੂ ਦੇ ਦੱਸੇ ਰਾਹ ਉਤੇ ਤੁਰਨ ਵਾਲਾ ਮਨੁੱਖ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਰਜ਼ਾ ਨੂੰ ਮੰਨਦਾ ਹੈ, ਤੇ (ਕਿਸੇ ਪਿਆਰੇ ਦੇ ਮਰਨ ਤੇ ਭੀ) ਅਡੋਲ ਰਹਿ ਕੇ ਨਾਮ-ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਪੀਂਦਾ ਹੈ ।

जो गुरमुख होता है, वह परमात्मा की रज़ा को मानता है और स्वाभाविक ही हरि-नाम का पान करता है।

One who becomes Gurmukh accepts God's Will; he intuitively drinks in the Lord's sublime essence.

Guru Amardas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246

ਨਾਨਕ ਸੁਖਦਾਤਾ ਸਦਾ ਸਲਾਹਿਹੁ ਰਸਨਾ ਰਾਮੁ ਰਵੀਜੈ ॥੨॥

नानक सुखदाता सदा सलाहिहु रसना रामु रवीजै ॥२॥

Naanak sukhadaataa sadaa salaahihu rasanaa raamu raveejai ||2||

ਹੇ ਨਾਨਕ! ਸਦਾ ਸੁਖ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਸਿਮਰੋ, ਤੇ ਜੀਭ ਨਾਲ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ ਜਪੋ ॥੨॥

हे नानक ! सदा सुखदाता की स्तुतिं करो, रसना से प्रभु भजन में निमग्न रहो ॥२॥

O Nanak, praise the Giver of peace forever; with your tongue, savor the Lord. ||2||

Guru Amardas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1246