ਬੇਦੁ ਵਪਾਰੀ ਗਿਆਨੁ ਰਾਸਿ ਕਰਮੀ ਪਲੈ ਹੋਇ ॥

बेदु वपारी गिआनु रासि करमी पलै होइ ॥

Bedu vapaaree giaanu raasi karamee palai hoi ||

(ਸੋ, ਪਾਪ ਤੇ ਪੁੰਨ ਦੇ ਫਲ ਦੱਸ ਕੇ) ਵੇਦ ਤਾਂ ਵਪਾਰ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦਾ ਹੈ; (ਪਰ ਮਨੁੱਖ ਲਈ ਅਸਲ) ਰਾਸਿ-ਪੂੰਜੀ (ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਗੁਣਾਂ ਦਾ) ਗਿਆਨ ਹੈ ਤੇ ਇਹ ਗਿਆਨ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਮਿਹਰ ਨਾਲ (ਗੁਰੂ ਤੋਂ) ਮਿਲਦਾ ਹੈ;

वेद व्यापारी ही हैं, जो ज्ञान राशि का पूंजी के रूप में इस्तेमाल करते हैं, पर ज्ञान तो प्रभु-कृपा से प्राप्त होता है।

The Vedas are only merchants; spiritual wisdom is the capital; by His Grace, it is received.

Guru Nanak Dev ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਨਾਨਕ ਰਾਸੀ ਬਾਹਰਾ ਲਦਿ ਨ ਚਲਿਆ ਕੋਇ ॥੨॥

नानक रासी बाहरा लदि न चलिआ कोइ ॥२॥

Naanak raasee baaharaa ladi na chaliaa koi ||2||

ਹੇ ਨਾਨਕ! (ਇਸ ਗਿਆਨ-ਰੂਪ) ਪੂੰਜੀ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਕੋਈ ਮਨੁੱਖ (ਜਗਤ ਤੋਂ) ਨਫ਼ਾ ਖੱਟ ਕੇ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ ॥੨॥

हे नानक ! ज्ञान-राशि के बिना कोई भी लाभ कमाकर नहीं जाता ॥२॥

O Nanak, without capital, no one has ever departed with profit. ||2||

Guru Nanak Dev ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

पउड़ी ॥

Pauree:

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਨਿੰਮੁ ਬਿਰਖੁ ਬਹੁ ਸੰਚੀਐ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਸੁ ਪਾਇਆ ॥

निमु बिरखु बहु संचीऐ अम्रित रसु पाइआ ॥

Nimmmu birakhu bahu sanccheeai ammmrit rasu paaiaa ||

(ਜੇ) ਨਿੰਮ (ਦੇ) ਰੁੱਖ ਨੂੰ ਅੰਮ੍ਰਿਤ-ਰਸ ਪਾ ਕੇ (ਭੀ) ਬਹੁਤ ਸਿੰਜੀਏ (ਤਾਂ ਭੀ ਨਿੰਮ ਦੀ ਕੁੜਿੱਤਣ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦੀ);

अगर नीम का वृक्ष अमृत रस से सींच लिया जाए, इसके बावजूद कड़वा ही रहता है।

You can water a bitter neem tree with ambrosial nectar.

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਬਿਸੀਅਰੁ ਮੰਤ੍ਰਿ ਵਿਸਾਹੀਐ ਬਹੁ ਦੂਧੁ ਪੀਆਇਆ ॥

बिसीअरु मंत्रि विसाहीऐ बहु दूधु पीआइआ ॥

Biseearu manttri visaaheeai bahu doodhu peeaaiaa ||

ਜੇ ਬਹੁਤ ਦੁੱਧ ਪਿਆਲ ਕੇ ਮੰਤ੍ਰ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਸੱਪ ਨੂੰ ਇਤਬਾਰੀ ਬਣਾਈਏ (ਭਾਵ, ਸੱਪ ਦਾ ਵਿਸਾਹ ਕਰੀਏ) (ਫਿਰ ਭੀ ਉਹ ਡੰਗ ਮਾਰਨ ਵਾਲਾ ਸੁਭਾਵ ਨਹੀਂ ਛੱਡਦਾ);

साँप पर भरोसा करके मंत्र से उसे बहुत दूध पिलाया जाए तो भी वह अपनी आदत नहीं छोड़ता।

You can feed a venomous snake lots of milk.

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਮਨਮੁਖੁ ਅਭਿੰਨੁ ਨ ਭਿਜਈ ਪਥਰੁ ਨਾਵਾਇਆ ॥

मनमुखु अभिंनु न भिजई पथरु नावाइआ ॥

Manamukhu abhinnu na bhijaee patharu naavaaiaa ||

(ਜਿਵੇਂ) ਪੱਥਰ ਨੂੰ ਇਸ਼ਨਾਨ ਕਰਾਈਏ (ਤਾਂ ਭੀ ਕੋਰੇ ਦਾ ਕੋਰਾ, ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ) ਮਨ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਤੁਰਨ ਵਾਲਾ ਮਨੁੱਖ ਕੋਰਾ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ (ਉਸ ਦਾ ਹਿਰਦਾ ਕਦੇ) ਭਿੱਜਦਾ ਨਹੀਂ;

मन की मर्जी करने वाला अपने स्वभावानुसार वैसा ही रहता है, जैसे पत्थर को स्नान कराने के बावजूद भी नहीं भीगता।

The self-willed manmukh is resistant; he cannot be softened. You might as well water a stone.

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਬਿਖੁ ਮਹਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਿੰਚੀਐ ਬਿਖੁ ਕਾ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ॥

बिखु महि अम्रितु सिंचीऐ बिखु का फलु पाइआ ॥

Bikhu mahi ammmritu sinccheeai bikhu kaa phalu paaiaa ||

ਜੇ ਜ਼ਹਿਰ ਵਿਚ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਿੰਜੀਏ (ਤਾਂ ਭੀ ਉਹ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਹੀਂ ਬਣ ਜਾਂਦਾ) ਜ਼ਹਿਰ ਦਾ ਹੀ ਫਲ ਪਾਈਦਾ ਹੈ ।

यदि जहर में अमृत डाला जाए तो भी जहर का फल ही मिलता है।

Irrigating a poisonous plant with ambrosial nectar, only poisonous fruit is obtained.

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਨਾਨਕ ਸੰਗਤਿ ਮੇਲਿ ਹਰਿ ਸਭ ਬਿਖੁ ਲਹਿ ਜਾਇਆ ॥੧੬॥

नानक संगति मेलि हरि सभ बिखु लहि जाइआ ॥१६॥

Naanak sanggati meli hari sabh bikhu lahi jaaiaa ||16||

(ਪਰ) ਹੇ ਨਾਨਕ! ਜੇ ਪ੍ਰਭੂ (ਗੁਰਮੁਖਾਂ ਦੀ) ਸੰਗਤ ਮੇਲੇ ਤਾਂ (ਮਨ ਵਿਚੋਂ ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਵਾਲੀ) ਸਾਰੀ ਜ਼ਹਿਰ ਲਹਿ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ॥੧੬॥

हे नानक ! यदि प्रभु अच्छी संगत में मिला दे तो सारा जहर उतर जाता है।॥ १६॥

O Lord, please unite Nanak with the Sangat, the Holy Congregation, so that he may be rid of all poison. ||16||

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

सलोक मः १ ॥

Salok M: 1 ||

श्लोक महला १॥

Shalok, First Mehl:

Guru Nanak Dev ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਮਰਣਿ ਨ ਮੂਰਤੁ ਪੁਛਿਆ ਪੁਛੀ ਥਿਤਿ ਨ ਵਾਰੁ ॥

मरणि न मूरतु पुछिआ पुछी थिति न वारु ॥

Mara(nn)i na mooratu puchhiaa puchhee thiti na vaaru ||

ਮੌਤ ਨੇ (ਕਦੇ) ਮੁਹੂਰਤ ਨਹੀਂ ਪੁੱਛਿਆ, ਕਦੇ ਇਹ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਪੁੱਛੀ ਕਿ ਅੱਜ ਕੇਹੜੀ ਥਿੱਤ ਹੈ ਕੇਹੜਾ ਵਾਰ ਹੈ ।

मौत कोई मुहूर्त नहीं पूछती और न ही किसी दिन या तिथि का इंतजार करती है।

Death does not ask the time; it does not ask the date or the day of the week.

Guru Nanak Dev ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਇਕਨੑੀ ਲਦਿਆ ਇਕਿ ਲਦਿ ਚਲੇ ਇਕਨੑੀ ਬਧੇ ਭਾਰ ॥

इकन्ही लदिआ इकि लदि चले इकन्ही बधे भार ॥

Ikanhee ladiaa iki ladi chale ikanhee badhe bhaar ||

ਕਈ ਜੀਵਾਂ ਨੇ (ਇਥੋਂ ਤੁਰਨ ਲਈ, ਮਾਨੋ, ਆਪਣਾ ਸਾਮਾਨ) ਲੱਦ ਲਿਆ ਹੈ, ਕਈ ਲੱਦ ਕੇ ਤੁਰ ਪਏ ਹਨ, ਤੇ ਕਈ ਜੀਵਾਂ ਨੇ (ਸਾਮਾਨ ਦੇ) ਭਾਰ ਬੰਨ੍ਹ ਲਏ ਹਨ ।

कई मौत की नींद सो गए हैं, कुछ मौत की आगोश में चले गए हैं और कुछ ऐसे भी हैं, जो पापों का बोझ उठाकर चलने के लिए तैयार हैं।

Some have packed up, and some who have packed up have gone.

Guru Nanak Dev ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਇਕਨੑਾ ਹੋਈ ਸਾਖਤੀ ਇਕਨੑਾ ਹੋਈ ਸਾਰ ॥

इकन्हा होई साखती इकन्हा होई सार ॥

Ikanhaa hoee saakhatee ikanhaa hoee saar ||

ਕਈ ਜੀਵਾਂ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਹੋ ਪਈ ਹੈ, ਤੇ ਕਈ ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ ਤੁਰਨ ਲਈ ਸੱਦੇ ਆ ਗਏ ਹਨ;

कोई घोड़ा तैयार करके जाने के लिए तैयार है और कोई संभाल कर रहा है।

Some are severely punished, and some are taken care of.

Guru Nanak Dev ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਲਸਕਰ ਸਣੈ ਦਮਾਮਿਆ ਛੁਟੇ ਬੰਕ ਦੁਆਰ ॥

लसकर सणै दमामिआ छुटे बंक दुआर ॥

Lasakar sa(nn)ai damaamiaa chhute bankk duaar ||

ਫ਼ੌਜਾਂ ਤੇ ਧੌਂਸੇ ਤੇ ਸੋਹਣੇ ਘਰ ਇਥੇ ਹੀ ਰਹਿ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ।

आखिरकार बड़ी-बड़ी फौज, दमामे, सुन्दर घर द्वार छोड़ने ही पड़ते हैं।

They must leave their armies and drums, and their beautiful mansions.

Guru Nanak Dev ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਨਾਨਕ ਢੇਰੀ ਛਾਰੁ ਕੀ ਭੀ ਫਿਰਿ ਹੋਈ ਛਾਰ ॥੧॥

नानक ढेरी छारु की भी फिरि होई छार ॥१॥

Naanak dheree chhaaru kee bhee phiri hoee chhaar ||1||

ਹੇ ਨਾਨਕ! ਇਹ ਸਰੀਰ ਜੋ ਮਿੱਟੀ ਦੀ ਮੁੱਠ ਸੀ (ਜੋ ਮਿੱਟੀ ਤੋਂ ਬਣਿਆ ਸੀ) ਮੁੜ ਮਿੱਟੀ ਵਿਚ ਜਾ ਰਲਿਆ ॥੧॥

गुरु नानक साहिब चेताते हैं कि शरीर पहले भी धूल मिट्टी था और दोबारा मिट्टी ही हो जाता है॥१॥

O Nanak, the pile of dust is once again reduced to dust. ||1||

Guru Nanak Dev ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਮਃ ੧ ॥

मः १ ॥

M:h 1 ||

महला १॥

First Mehl:

Guru Nanak Dev ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਨਾਨਕ ਢੇਰੀ ਢਹਿ ਪਈ ਮਿਟੀ ਸੰਦਾ ਕੋਟੁ ॥

नानक ढेरी ढहि पई मिटी संदा कोटु ॥

Naanak dheree dhahi paee mitee sanddaa kotu ||

ਹੇ ਨਾਨਕ! ਇਹ ਸਰੀਰ ਮਿੱਟੀ ਦੀ ਵਲਗਣ ਸੀ, ਸੋ ਆਖ਼ਰ ਮਿੱਟੀ ਦੀ ਇਹ ਉਸਾਰੀ ਢਹਿ ਹੀ ਪਈ ।

मिट्टी का शरीर रूपी किला खत्म होकर मिट्टी का ढेर बन जाता है।

O Nanak, the pile shall fall apart; the fortress of the body is made of dust.

Guru Nanak Dev ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਭੀਤਰਿ ਚੋਰੁ ਬਹਾਲਿਆ ਖੋਟੁ ਵੇ ਜੀਆ ਖੋਟੁ ॥੨॥

भीतरि चोरु बहालिआ खोटु वे जीआ खोटु ॥२॥

Bheetari choru bahaaliaa khotu ve jeeaa khotu ||2||

ਹੇ ਜਿੰਦੇ! ਤੂੰ (ਇਸ ਸਰੀਰ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ) ਨਿਤ ਖੋਟ ਹੀ ਕਮਾਂਦੀ ਰਹੀ ਤੇ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਤੂੰ ਚੋਰ-ਮਨ ਨੂੰ ਬਿਠਾਈ ਰੱਖਿਆ ॥੨॥

इसके भीतर चोर बैठा हुआ था, हे जीव ! इस तरह सब दोष ही दोष है।॥२॥

The thief has settled within you; O soul, your life is false. ||2||

Guru Nanak Dev ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

पउड़ी ॥

Pauree:

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਜਿਨ ਅੰਦਰਿ ਨਿੰਦਾ ਦੁਸਟੁ ਹੈ ਨਕ ਵਢੇ ਨਕ ਵਢਾਇਆ ॥

जिन अंदरि निंदा दुसटु है नक वढे नक वढाइआ ॥

Jin anddari ninddaa dusatu hai nak vadhe nak vadhaaiaa ||

ਜਿਨ੍ਹਾਂ (ਮਨ ਦੇ ਮੁਰੀਦ) ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਦੂਜਿਆਂ ਦੀ ਨਿੰਦਿਆ ਕਰਨ ਦਾ ਭੈੜਾ ਸੁਭਾਅ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਕਿਤੇ ਇੱਜ਼ਤ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ (ਉਹ ਹਰ ਥਾਂ) ਹੌਲੇ ਪੈਂਦੇ ਹਨ;

जिनके अन्तर्मन में निन्दा है, ऐसे लोग दुष्ट तथा बेशर्म हैं और दूसरों का भी तिरस्कार करवाते हैं।

Those who are filled with vicious slander, shall have their noses cut, and be shamed.

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਮਹਾ ਕਰੂਪ ਦੁਖੀਏ ਸਦਾ ਕਾਲੇ ਮੁਹ ਮਾਇਆ ॥

महा करूप दुखीए सदा काले मुह माइआ ॥

Mahaa karoop dukheee sadaa kaale muh maaiaa ||

ਮਾਇਆ (ਦੇ ਇਸ ਵਿਕਾਰ ਵਿਚ ਗ੍ਰਸੇ ਹੋਣ) ਦੇ ਕਾਰਨ ਉਹ ਬੜੇ ਕੋਝੇ ਤੇ ਭਰਿਸ਼ਟੇ ਮੂੰਹ ਵਾਲੇ ਜਾਪਦੇ ਹਨ ਤੇ ਸਦਾ ਦੁਖੀ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ।

माया में लीन वे सदैव दुखी एवं बदशक्ल होते हैं और अपना मुँह काला करवाते हैं।

They are totally ugly, and always in pain. Their faces are blackened by Maya.

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਭਲਕੇ ਉਠਿ ਨਿਤ ਪਰ ਦਰਬੁ ਹਿਰਹਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਚੁਰਾਇਆ ॥

भलके उठि नित पर दरबु हिरहि हरि नामु चुराइआ ॥

Bhalake uthi nit par darabu hirahi hari naamu churaaiaa ||

ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਸਦਾ ਨਿੱਤ ਉੱਠ ਕੇ (ਭਾਵ, ਆਹਰ ਨਾਲ) ਦੂਜਿਆਂ ਦਾ ਧਨ ਚੁਰਾਂਦੇ ਹਨ (ਭਾਵ, ਜੋ ਨਿੰਦਾ ਕਰ ਕੇ ਦੂਜਿਆਂ ਦੀ ਇੱਜ਼ਤ-ਰੂਪ ਧਨ ਖੋਹਣ ਦਾ ਜਤਨ ਕਰਦੇ ਹਨ) ਉਹਨਾਂ (ਦੇ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ) ਦਾ ਹਰਿ-ਨਾਮ (-ਰੂਪ ਧਨ) ਚੋਰੀ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ।

वे हर रोज सुबह उठकर पराया धन चुराते हैं और हरि-नाम जपने से मन चुराते हैं।

They rise early in the morning, to cheat and steal from others; they hide from the Lord's Name.

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਹਰਿ ਜੀਉ ਤਿਨ ਕੀ ਸੰਗਤਿ ਮਤ ਕਰਹੁ ਰਖਿ ਲੇਹੁ ਹਰਿ ਰਾਇਆ ॥

हरि जीउ तिन की संगति मत करहु रखि लेहु हरि राइआ ॥

Hari jeeu tin kee sanggati mat karahu rakhi lehu hari raaiaa ||

ਹੇ ਹਰਿ ਜੀਉ! ਹੇ ਹਰਿ ਰਾਇ! ਅਸਾਡੀ ਸਹੈਤਾ ਕਰੋ, ਅਸਾਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸੰਗਤ ਨਾਹ ਦਿਉ ।

हे प्रभु! ऐसे लोगों से मुझे बचा लो और इनकी संगत में हरगिज मत डालना।

O Dear Lord, let me not even associate with them; save me from them, O my Sovereign Lord King.

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਨਾਨਕ ਪਇਐ ਕਿਰਤਿ ਕਮਾਵਦੇ ਮਨਮੁਖਿ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੧੭॥

नानक पइऐ किरति कमावदे मनमुखि दुखु पाइआ ॥१७॥

Naanak paiai kirati kamaavade manamukhi dukhu paaiaa ||17||

ਹੇ ਨਾਨਕ! ਮਨ ਦੇ ਮਰੀਦ ਮਨੁੱਖ ਪਿਛਲੇ ਕੀਤੇ ਕਰਮਾਂ ਦੇ ਸੰਸਕਾਰਾਂ ਅਨੁਸਾਰ (ਹੁਣ ਭੀ ਨਿੰਦਾ ਦੀ ਕਿਰਤ) ਕਮਾਂਦੇ ਹਨ ਤੇ ਦੁੱਖ ਪਾਂਦੇ ਹਨ ॥੧੭॥

नानक का कथन है कि स्वेच्छाचारी कर्मालेखानुसार ही आचरण करते हैं और दुखी होते हैं।॥ १७ ॥

O Nanak, the self-willed manmukhs act according to their past deeds, producing nothing but pain. ||17||

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥

सलोक मः ४ ॥

Salok M: 4 ||

श्लोक महला ४ ॥

Shalok, Fourth Mehl:

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਸਭੁ ਕੋਈ ਹੈ ਖਸਮ ਕਾ ਖਸਮਹੁ ਸਭੁ ਕੋ ਹੋਇ ॥

सभु कोई है खसम का खसमहु सभु को होइ ॥

Sabhu koee hai khasam kaa khasamahu sabhu ko hoi ||

ਹਰੇਕ ਜੀਵ ਖਸਮ-ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਹੈ, ਖਸਮ-ਪ੍ਰਭੂ ਤੋਂ ਹਰੇਕ ਜੀਵ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ;

सब कुछ मालिक का है, उसी से समूची रचना होती है।

Everyone belongs to our Lord and Master. Everyone came from Him.

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣੈ ਖਸਮ ਕਾ ਤਾ ਸਚੁ ਪਾਵੈ ਕੋਇ ॥

हुकमु पछाणै खसम का ता सचु पावै कोइ ॥

Hukamu pachhaa(nn)ai khasam kaa taa sachu paavai koi ||

ਜਦੋਂ ਜੀਵ ਖਸਮ ਦਾ ਹੁਕਮ ਪਛਾਣਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਸਦਾ ਕਾਇਮ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ।

जो मालिक के हुक्म को मानता है, वही सत्य पाता है।

Only by realizing the Hukam of His Command, is Truth obtained.

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੁ ਪਛਾਣੀਐ ਬੁਰਾ ਨ ਦੀਸੈ ਕੋਇ ॥

गुरमुखि आपु पछाणीऐ बुरा न दीसै कोइ ॥

Guramukhi aapu pachhaa(nn)eeai buraa na deesai koi ||

ਜੇ ਗੁਰੂ ਦੇ ਹੁਕਮ ਤੇ ਤੁਰ ਕੇ ਆਪੇ ਦੀ ਸੂਝ ਹੋ ਜਾਏ ਤਾਂ (ਜਗਤ ਵਿਚ) ਕੋਈ ਜੀਵ ਭੈੜਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦਾ ।

गुरु द्वारा आत्म-ज्ञान की पहचान होने से कोई बुरा दिखाई नहीं देता।

The Gurmukh realizes his own self; no one appears evil to him.

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਸਹਿਲਾ ਆਇਆ ਸੋਇ ॥੧॥

नानक गुरमुखि नामु धिआईऐ सहिला आइआ सोइ ॥१॥

Naanak guramukhi naamu dhiaaeeai sahilaa aaiaa soi ||1||

ਹੇ ਨਾਨਕ! (ਜਗਤ ਵਿਚ) ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ ਉਹ ਜੀਵ ਸੁਖੀ ਜੀਵਨ ਵਾਲਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਹੋ ਕੇ ਨਾਮ ਸਿਮਰਦਾ ਹੈ ॥੧॥

हे नानक ! गुरु के माध्यम से हरि-नाम का चिंतन करने से जीवन सफल हो जाता है।॥१॥

O Nanak, the Gurmukh meditates on the Naam, the Name of the Lord. Fruitful is his coming into the world. ||1||

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਮਃ ੪ ॥

मः ४ ॥

M:h 4 ||

महला ४ ॥

Fourth Mehl:

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਸਭਨਾ ਦਾਤਾ ਆਪਿ ਹੈ ਆਪੇ ਮੇਲਣਹਾਰੁ ॥

सभना दाता आपि है आपे मेलणहारु ॥

Sabhanaa daataa aapi hai aape mela(nn)ahaaru ||

ਸਭ ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ (ਰੋਜ਼ੀ ਆਦਿਕ) ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਤੇ (ਆਪਣੇ ਨਾਲ) ਮਿਲਾਣ ਵਾਲਾ ਪ੍ਰਭੂ ਆਪ ਹੀ ਹੈ ।

सबको देने वाला ईश्वर ही है, वह स्वयं ही मिलाने वाला है।

He Himself is the Giver of all; He unites all with Himself.

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਨਾਨਕ ਸਬਦਿ ਮਿਲੇ ਨ ਵਿਛੁੜਹਿ ਜਿਨਾ ਸੇਵਿਆ ਹਰਿ ਦਾਤਾਰੁ ॥੨॥

नानक सबदि मिले न विछुड़हि जिना सेविआ हरि दातारु ॥२॥

Naanak sabadi mile na vichhu(rr)ahi jinaa seviaa hari daataaru ||2||

ਹੇ ਨਾਨਕ! ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ (ਸਾਰੇ ਪਦਾਰਥ) ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਸਿਮਰਿਆ ਹੈ, ਜੋ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਵਿਚ ਜੁੜੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਕਦੇ ਪ੍ਰਭੂ ਤੋਂ ਵਿੱਛੁੜਦੇ ਨਹੀਂ ਹਨ ॥੨॥

नानक हैं कि जो शब्द गुरु द्वारा दाता प्रभु की आराधना करता है, वह मिलकर कभी नहीं बिछुड़ता ॥२॥

O Nanak, they are united with the Word of the Shabad; serving the Lord, the Great Giver, they shall never be separated from Him again. ||2||

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

पउड़ी॥

Pauree:

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਿਰਦੈ ਸਾਂਤਿ ਹੈ ਨਾਉ ਉਗਵਿ ਆਇਆ ॥

गुरमुखि हिरदै सांति है नाउ उगवि आइआ ॥

Guramukhi hiradai saanti hai naau ugavi aaiaa ||

ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਸ਼ਾਂਤੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, (ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ) ਨਾਮ (ਜਪਣ ਦਾ ਚਾਉ) ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ।

गुरमुख के अन्तर्मन में नाम-सुमिरन (स्मरण) उत्पन्न हो जाता है, जिससे उसके हृदय में सदा शान्ति रहती है।

Peace and tranquility fill the heart of the Gurmukh; the Name wells up within them.

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਜਪ ਤਪ ਤੀਰਥ ਸੰਜਮ ਕਰੇ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਇਆ ॥

जप तप तीरथ संजम करे मेरे प्रभ भाइआ ॥

Jap tap teerath sanjjam kare mere prbh bhaaiaa ||

(ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਮਨੁੱਖ) ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਪਿਆਰੇ ਲੱਗਦੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ (ਮਾਨੋ) ਜਪ ਕਰ ਲਏ ਹਨ, ਤਪ ਸਾਧ ਲਏ ਹਨ, ਤੀਰਥ ਨ੍ਹਾ ਲਏ ਹਨ ਤੇ ਮਨ ਨੂੰ ਵੱਸ ਕਰਨ ਦੇ ਸਾਧਨ ਕਰ ਲਏ ਹਨ ।

उसका जप, तपस्या, तीर्थ एवं संयम मेरे प्रभु को उपयुक्त लगता है।

Chanting and meditation, penance and self-discipline, and bathing at sacred shrines of pilgrimage - the merits of these come by pleasing my God.

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਹਿਰਦਾ ਸੁਧੁ ਹਰਿ ਸੇਵਦੇ ਸੋਹਹਿ ਗੁਣ ਗਾਇਆ ॥

हिरदा सुधु हरि सेवदे सोहहि गुण गाइआ ॥

Hiradaa sudhu hari sevade sohahi gu(nn) gaaiaa ||

ਗੁਰਮੁਖਾਂ ਦਾ ਹਿਰਦਾ ਪਵਿਤ੍ਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਸਿਮਰਨ ਕਰਦੇ ਹਨ ਤੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਕਰ ਕੇ ਸੋਹਣੇ ਲੱਗਦੇ ਹਨ ।

वह शुद्ध हृदय से परमात्मा की आराधना करता है और गुण-गान करते सुन्दर लगता है।

So serve the Lord with a pure heart; singing His Glorious Praises, you shall be embellished and exalted.

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਜੀਉ ਏਵੈ ਭਾਵਦਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਰਾਇਆ ॥

मेरे हरि जीउ एवै भावदा गुरमुखि तराइआ ॥

Mere hari jeeu evai bhaavadaa guramukhi taraaiaa ||

ਪਿਆਰੇ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਭੀ ਇਹੀ ਗੱਲ ਚੰਗੀ ਲੱਗਦੀ ਹੈ, ਉਹ ਗੁਰਮੁਖਾਂ ਨੂੰ (ਸੰਸਾਰ-ਸਮੁੰਦਰ ਤੋਂ) ਤਾਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ।

मेरे प्रभु को यही अच्छा लगता है, वह गुरमुख को संसार-सागर से पार कर देता है।

My Dear Lord is pleased by this; he carries the Gurmukh across.

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੇਲਿਅਨੁ ਹਰਿ ਦਰਿ ਸੋਹਾਇਆ ॥੧੮॥

नानक गुरमुखि मेलिअनु हरि दरि सोहाइआ ॥१८॥

Naanak guramukhi melianu hari dari sohaaiaa ||18||

ਹੇ ਨਾਨਕ! ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭੂ ਨੇ ਆਪ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਮੇਲ ਲਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਦਰ ਤੇ ਸੋਹਣੇ ਲੱਗਦੇ ਹਨ ॥੧੮॥

हे नानक ! प्रभु गुरमुख को साथ मिला लेता है और वह उसके द्वार में सुन्दर लगता है॥ १८ ॥

O Nanak, the Gurmukh is merged with the Lord; he is embellished in His Court. ||18||

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

सलोक मः १ ॥

Salok M: 1 ||

श्लोक महला १ ॥

Shalok, First Mehl:

Guru Nanak Dev ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਧਨਵੰਤਾ ਇਵ ਹੀ ਕਹੈ ਅਵਰੀ ਧਨ ਕਉ ਜਾਉ ॥

धनवंता इव ही कहै अवरी धन कउ जाउ ॥

Dhanavanttaa iv hee kahai avaree dhan kau jaau ||

ਧਨ ਵਾਲਾ ਮਨੁੱਖ (ਸਦਾ) ਇਉਂ ਹੀ ਆਖਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਹੋਰ ਧਨ ਕਮਾਣ ਲਈ ਜਾਵਾਂ ।

धनवान् यही कहता है कि इससे भी अधिक धन-दौलत इकट्टी की जाए।

Thus speaks the wealthy man: I should go and get more wealth.

Guru Nanak Dev ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਨਾਨਕੁ ਨਿਰਧਨੁ ਤਿਤੁ ਦਿਨਿ ਜਿਤੁ ਦਿਨਿ ਵਿਸਰੈ ਨਾਉ ॥੧॥

नानकु निरधनु तितु दिनि जितु दिनि विसरै नाउ ॥१॥

Naanaku niradhanu titu dini jitu dini visarai naau ||1||

ਪਰ ਨਾਨਕ ਤਾਂ ਉਸ ਦਿਹਾੜੇ ਕੰਗਾਲ (ਹੋਵੇਗਾ) ਜਿਸ ਦਿਨ ਇਸ ਨੂੰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਵਿੱਸਰੇਗਾ ॥੧॥

लेकिन नानक तो उस दिन खुद को निर्धन मानता है, जिस दिन उसे परमात्मा का नाम भूल जाता है ॥१॥

Nanak becomes poor on that day when he forgets the Lord's Name. ||1||

Guru Nanak Dev ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਮਃ ੧ ॥

मः १ ॥

M:h 1 ||

महला १ ॥

First Mehl:

Guru Nanak Dev ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਸੂਰਜੁ ਚੜੈ ਵਿਜੋਗਿ ਸਭਸੈ ਘਟੈ ਆਰਜਾ ॥

सूरजु चड़ै विजोगि सभसै घटै आरजा ॥

Sooraju cha(rr)ai vijogi sabhasai ghatai aarajaa ||

ਸੂਰਜ ਚੜ੍ਹਦਾ ਹੈ (ਤੇ ਡੁੱਬਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਿਨਾਂ ਦੇ) ਗੁਜ਼ਰਨ ਨਾਲ ਹਰੇਕ ਜੀਵ ਦੀ ਉਮਰ ਘਟ ਰਹੀ ਹੈ;

ज्यों-ज्यों सूर्योदय एवं अस्त होता है, हर रोज उम्र घटती जाती है।

The sun rises and sets, and the lives of all run out.

Guru Nanak Dev ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਤਨੁ ਮਨੁ ਰਤਾ ਭੋਗਿ ਕੋਈ ਹਾਰੈ ਕੋ ਜਿਣੈ ॥

तनु मनु रता भोगि कोई हारै को जिणै ॥

Tanu manu rataa bhogi koee haarai ko ji(nn)ai ||

ਜਿਸ ਦਾ ਮਨ ਤਨ ਮਾਇਆ ਦੇ ਭੋਗਣ ਵਿਚ ਰੁੱਝਾ ਹੋਇਆ ਹੈ ਉਹ ਤਾਂ ਮਨੁੱਖਾ ਜਨਮ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਹਾਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤੇ, ਕੋਈ (ਵਿਰਲਾ ਵਿਰਲਾ) ਜਿੱਤ ਕੇ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ।

मनुष्य का तन मन भोग-पदार्थों में लीन रहता है, कोई जिंदगी हार जाता है तो कोई जीत जाता है।

The mind and body experience pleasures; one loses, and another wins.

Guru Nanak Dev ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਸਭੁ ਕੋ ਭਰਿਆ ਫੂਕਿ ਆਖਣਿ ਕਹਣਿ ਨ ਥੰਮ੍ਹ੍ਹੀਐ ॥

सभु को भरिआ फूकि आखणि कहणि न थम्हीऐ ॥

Sabhu ko bhariaa phooki aakha(nn)i kaha(nn)i na thammheeai ||

(ਮਾਇਆ ਦੇ ਕਾਰਨ) ਹਰੇਕ ਜੀਵ ਅਹੰਕਾਰ ਨਾਲ ਆਫਰਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਸਮਝਾਇਆਂ ਆਕੜਨ ਤੋਂ ਰੁਕਦਾ ਨਹੀਂ ।

हर कोई अभिमान से भरा हुआ है, समझाने के बावजूद भी बात नहीं मानता।

Everyone is puffed up with pride; even after they are spoken to, they do not stop.

Guru Nanak Dev ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਨਾਨਕ ਵੇਖੈ ਆਪਿ ਫੂਕ ਕਢਾਏ ਢਹਿ ਪਵੈ ॥੨॥

नानक वेखै आपि फूक कढाए ढहि पवै ॥२॥

Naanak vekhai aapi phook kadhaae dhahi pavai ||2||

ਹੇ ਨਾਨਕ! ਪਰਮਾਤਮਾ ਆਪ (ਜੀਵ ਦੀ ਆਕੜ ਨੂੰ) ਵੇਖ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਇਸ ਦੇ ਸੁਆਸ ਮੁਕਾ ਦੇਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਇਹ (ਅਹੰਕਾਰੀ) ਧਰਤੀ ਤੇ ਢਹਿ ਪੈਂਦਾ ਹੈ (ਭਾਵ, ਮਿੱਟੀ ਨਾਲ ਮਿਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ) ॥੨॥

गुरु नानक कथन करते हैं कि ईश्वर सब देखता है, प्राण छूटते ही मनुष्य खत्म हो जाता है।॥२॥

O Nanak, the Lord Himself sees all; when He takes the air out of the balloon, the body falls. ||2||

Guru Nanak Dev ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

पउड़ी ॥

Pauree:

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244

ਸਤਸੰਗਤਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਜਿਥਹੁ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ॥

सतसंगति नामु निधानु है जिथहु हरि पाइआ ॥

Satasanggati naamu nidhaanu hai jithahu hari paaiaa ||

ਸਤਸੰਗ ਵਿਚ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ-ਰੂਪ ਖ਼ਜ਼ਾਨਾ ਹੈ, ਸਤਸੰਗ ਵਿਚੋਂ ਹੀ ਪਰਮਾਤਮਾ ਮਿਲਦਾ ਹੈ;

संतों की संगत हरिनाम रूपी सुखों का घर है, जहाँ परमात्मा प्राप्त होता है।

The treasure of the Name is in the Sat Sangat, the True Congregation. There, the Lord is found.

Guru Ramdas ji / Raag Sarang / Sarang ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 1244