ਅਨਦਿਨੁ ਸਦਾ ਰਹੈ ਭੈ ਅੰਦਰਿ ਭੈ ਮਾਰਿ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਵਣਿਆ ॥੫॥

अनदिनु सदा रहै भै अंदरि भै मारि भरमु चुकावणिआ ॥५॥

Anadinu sadaa rahai bhai anddari bhai maari bharamu chukaava(nn)iaa ||5||

ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਹਰ ਵੇਲੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਡਰ-ਅਦਬ ਵਿਚ ਟਿਕਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਤੇ ਉਸ ਡਰ-ਅਦਬ ਦੀ ਬਰਕਤਿ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਮਨ ਨੂੰ ਮਾਰ ਕੇ (ਵਿਕਾਰਾਂ ਵਲੋਂ ਮਾਰ ਕੇ ਵਿਕਾਰਾਂ ਵਲ ਦੀ) ਦੌੜ-ਭੱਜ ਦੂਰ ਕਰੀ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ॥੫॥

दिन-रात वह सदा ही प्रभु के भय में रहता है और यम के भय को मिटा कर वह अपने संशय को निवृत्त कर देता है॥५ ॥

Night and day, they remain in the Fear of God; conquering their fears, their doubts are dispelled. ||5||

Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 114

ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਇਆ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥

भरमु चुकाइआ सदा सुखु पाइआ ॥

Bharamu chukaaiaa sadaa sukhu paaiaa ||

ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਨੇ (ਆਪਣੇ ਮਨ ਦੀ ਵਿਕਾਰਾਂ ਵਲ ਦੀ) ਦੌੜ-ਭੱਜ ਮੁਕਾ ਲਈ, ਉਸ ਨੇ ਸਦਾ ਆਤਮਕ ਆਨੰਦ ਮਾਣਿਆ ।

जो व्यक्ति अपने मन का भ्रम दूर कर देता है, वह सदैव ही सुखी रहता है।

Dispelling their doubts, they find a lasting peace.

Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 114

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ॥

गुर परसादि परम पदु पाइआ ॥

Gur parasaadi param padu paaiaa ||

ਗੁਰੂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ ਉਸ ਨੇ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚੀ ਆਤਮਕ ਅਵਸਥਾ ਹਾਸਲ ਕਰ ਲਈ ।

गुरु की कृपा से वह परमपद (मोक्ष) प्राप्त कर लेता है।

By Guru's Grace, the supreme status is attained.

Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 114

ਅੰਤਰੁ ਨਿਰਮਲੁ ਨਿਰਮਲ ਬਾਣੀ ਹਰਿ ਗੁਣ ਸਹਜੇ ਗਾਵਣਿਆ ॥੬॥

अंतरु निरमलु निरमल बाणी हरि गुण सहजे गावणिआ ॥६॥

Anttaru niramalu niramal baa(nn)ee hari gu(nn) sahaje gaava(nn)iaa ||6||

ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਪਵਿੱਤ੍ਰ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਗੁਰਬਾਣੀ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਨਾਲ ਉਸ ਦਾ ਮਨ ਪਵਿੱਤ੍ਰ ਹੋ ਗਿਆ, ਉਹ ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਵਿਚ ਟਿਕ ਕੇ ਸਦਾ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਗੁਣ ਗਾਂਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ॥੬॥

निर्मल वाणी से उसका अन्तर्मन भी निर्मल हो जाता है और वह सहज ही भगवान की महिमा-स्तुति करता रहता है॥६॥

Deep within, they are pure, and their words are pure as well; intuitively, they sing the Glorious Praises of the Lord. ||6||

Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 114

ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਸਾਸਤ ਬੇਦ ਵਖਾਣੈ ॥

सिम्रिति सासत बेद वखाणै ॥

Simriti saasat bed vakhaa(nn)ai ||

(ਪੰਡਿਤ) ਵੈਦ ਸ਼ਾਸਤ੍ਰ ਸਿਮ੍ਰਿਤੀਆਂ (ਆਦਿਕ ਧਰਮ-ਪੁਸਤਕ) ਹੋਰਨਾਂ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹ ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਸੁਣਾਂਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ,

पण्डित स्मृतियों, शास्त्रों एवं वेदों की कथा लोगों को सुनाता रहता है

They recite the Simritees, the Shaastras and the Vedas,

Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 114

ਭਰਮੇ ਭੂਲਾ ਤਤੁ ਨ ਜਾਣੈ ॥

भरमे भूला ततु न जाणै ॥

Bharame bhoolaa tatu na jaa(nn)ai ||

ਪਰ ਆਪ ਮਾਇਆ ਦੀ ਭਟਕਣਾ ਵਿਚ ਪੈ ਕੇ ਕੁਰਾਹੇ ਪਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ । ਉਹ ਅਸਲੀਅਤ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦਾ ।

परन्तु वह स्वयं ही भ्रम में पड़कर भटकता रहता है और परम तत्व ब्रह्म को नहीं जानता।

But deluded by doubt, they do not understand the essence of reality.

Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 114

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਸੁਖੁ ਨ ਪਾਏ ਦੁਖੋ ਦੁਖੁ ਕਮਾਵਣਿਆ ॥੭॥

बिनु सतिगुर सेवे सुखु न पाए दुखो दुखु कमावणिआ ॥७॥

Binu satigur seve sukhu na paae dukho dukhu kamaava(nn)iaa ||7||

ਗੁਰੂ ਦੀ ਦੱਸੀ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਉਹ ਆਤਮਕ ਆਨੰਦ ਨਹੀਂ ਮਾਣ ਸਕਦਾ, ਦੁੱਖ ਹੀ ਦੁੱਖ (ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲੀ) ਕਮਾਈ ਕਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ॥੭॥

सतिगुरु की सेवा किए बिना उसको सुख नहीं मिलता और वह दुःख ही दु:ख अर्जित करता है॥७॥

Without serving the True Guru, they find no peace; they earn only pain and misery. ||7||

Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 114

ਆਪਿ ਕਰੇ ਕਿਸੁ ਆਖੈ ਕੋਈ ॥

आपि करे किसु आखै कोई ॥

Aapi kare kisu aakhai koee ||

(ਪਰ ਇਹ ਸਾਰੀ ਖੇਡ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਵਿਚ ਹੈ । ਸਭ ਜੀਵਾਂ ਵਿਚ ਵਿਆਪਕ ਹੋ ਕੇ ਪਰਮਾਤਮਾ) ਆਪ ਹੀ (ਸਭ ਕੁਝ) ਕਰਦਾ ਹੈ । ਕਿਸ ਨੂੰ ਕੋਈ ਆਖ ਸਕਦਾ ਹੈ (ਕਿ ਤੂੰ ਕੁਰਾਹੇ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈਂ)?

परमात्मा स्वयं ही सब कुछ करता है। फिर किसी को कोई क्या समझा सकता है?

The Lord Himself acts; unto whom should we complain?

Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 114

ਆਖਣਿ ਜਾਈਐ ਜੇ ਭੂਲਾ ਹੋਈ ॥

आखणि जाईऐ जे भूला होई ॥

Aakha(nn)i jaaeeai je bhoolaa hoee ||

ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਸਮਝਾਣ ਦੀ ਲੋੜ ਤਦੋਂ ਹੀ ਪੈ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਜੇ ਉਹ (ਆਪ) ਕੁਰਾਹੇ ਪਿਆ ਹੋਇਆ ਹੋਵੇ ।

किसी को समझाने की तभी आवश्यकता है यदि वह भूल करता हो।

How can anyone complain that the Lord has made a mistake?

Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 114

ਨਾਨਕ ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਨਾਮੇ ਨਾਮਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੮॥੭॥੮॥

नानक आपे करे कराए नामे नामि समावणिआ ॥८॥७॥८॥

Naanak aape kare karaae naame naami samaava(nn)iaa ||8||7||8||

ਹੇ ਨਾਨਕ! ਪਰਮਾਤਮਾ ਆਪ ਹੀ (ਸਭ ਜੀਵਾਂ ਵਿਚ ਵਿਆਪਕ ਹੋ ਕੇ ਸਭ ਕੁਝ) ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ਤੇ (ਜੀਵਾਂ ਪਾਸੋਂ) ਕਰਾ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਉਹ ਆਪ ਹੀ (ਸਰਬ-ਵਿਆਪਕ ਹੋ ਕੇ ਆਪਣੇ) ਨਾਮ ਵਿਚ ਹੀ ਲੀਨ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ॥੮॥੭॥੮॥

हे नानक ! परमात्मा स्वयं ही सब कुछ करता और जीवों से करवाता है। नाम सिमरन करके जीव नाम में ही लीन हो जाता है ॥८॥७ ॥८॥

O Nanak, the Lord Himself does, and causes things to be done; chanting the Naam, we are absorbed in the Naam. ||8||7||8||

Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 114

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥

माझ महला ३ ॥

Maajh mahalaa 3 ||

माझ महला ३ ॥

Maajh, Third Mehl:

Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 114

ਆਪੇ ਰੰਗੇ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥

आपे रंगे सहजि सुभाए ॥

Aape rangge sahaji subhaae ||

ਪ੍ਰਭੂ ਆਪ ਹੀ (ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ) ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਦੇ (ਰੰਗ) ਵਿਚ ਰੰਗਦਾ ਹੈ,

भगवान स्वयं ही जीव को सहज स्वभाव द्वारा अपने प्रेम में रंग देता है

He Himself imbues us with His Love, with effortless ease.

Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 114

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਚੜਾਏ ॥

गुर कै सबदि हरि रंगु चड़ाए ॥

Gur kai sabadi hari ranggu cha(rr)aae ||

ਸ੍ਰੇਸ਼ਟ ਪਿਆਰ (ਦੇ ਰੰਗ) ਵਿਚ ਰੰਗਦਾ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਵਿਚ (ਜੋੜ ਕੇ ਇਹ) ਰੰਗ ਚਾੜ੍ਹਦਾ ਹੈ,

और गुरु के शब्द द्वारा अपने प्रेम का रंग चढ़ा देता है।

Through the Word of the Guru's Shabad, we are dyed in the color of the Lord's Love.

Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 114

ਮਨੁ ਤਨੁ ਰਤਾ ਰਸਨਾ ਰੰਗਿ ਚਲੂਲੀ ਭੈ ਭਾਇ ਰੰਗੁ ਚੜਾਵਣਿਆ ॥੧॥

मनु तनु रता रसना रंगि चलूली भै भाइ रंगु चड़ावणिआ ॥१॥

Manu tanu rataa rasanaa ranggi chaloolee bhai bhaai ranggu cha(rr)aava(nn)iaa ||1||

ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਮਨ ਰੰਗਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਸਰੀਰ ਰੰਗਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਜੀਭ (ਨਾਮ-) ਰੰਗ ਵਿਚ ਗੂੜ੍ਹੀ ਲਾਲ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ । ਗੁਰੂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਡਰ-ਅਦਬ ਵਿਚ ਰੱਖ ਕੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਪਿਆਰ ਵਿਚ ਜੋੜ ਕੇ ਨਾਮ-ਰੰਗ ਚਾੜ੍ਹਦਾ ਹੈ ॥੧॥

उसका मन एवं तन प्रेम में रंग जाता है और उसकी जिव्हा पोस्त के पुष्प की भाँति लाल वर्ण धारण कर लेती है। भगवान उसे यह नाम रंग उसके मन में अपना भय एवं प्रेम उत्पन्न करके चढ़ाता है॥१ ॥

This mind and body are so imbued, and this tongue is dyed in the deep crimson color of the poppy. Through the Love and the Fear of God, we are dyed in this color. ||1||

Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 114

ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਨਿਰਭਉ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥

हउ वारी जीउ वारी निरभउ मंनि वसावणिआ ॥

Hau vaaree jeeu vaaree nirabhau manni vasaava(nn)iaa ||

ਮੈਂ ਸਦਾ ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਸਦਕੇ ਕੁਰਬਾਨ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ ਜੋ ਉਸ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮਨ ਵਿਚ ਵਸਾਂਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਦਾ ਡਰ ਖ਼ਤਰਾ ਨਹੀਂ ।

मैं उन पर न्यौछावर हूँ मेरा जीवन उन पर कुर्बान है, जो निडर परमात्मा को अपने ह्रदय में बसाते हैं।

I am a sacrifice, my soul is a sacrifice, to those who enshrine the Fearless Lord within their minds.

Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 114

ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਹਰਿ ਨਿਰਭਉ ਧਿਆਇਆ ਬਿਖੁ ਭਉਜਲੁ ਸਬਦਿ ਤਰਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

गुर किरपा ते हरि निरभउ धिआइआ बिखु भउजलु सबदि तरावणिआ ॥१॥ रहाउ ॥

Gur kirapaa te hari nirabhau dhiaaiaa bikhu bhaujalu sabadi taraava(nn)iaa ||1|| rahaau ||

ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਗੁਰੂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ ਨਿਰਭਉ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਧਿਆਨ ਧਰਿਆ ਹੈ, ਪਰਮਾਤਮਾ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਵਿਚ ਜੋੜ ਕੇ ਜ਼ਹਰ-ਰੂਪ ਸੰਸਾਰ-ਸੰਮੁਦਰ ਤੋਂ ਪਾਰ ਲੰਘਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ (ਭਾਵ, ਉਸ ਸੰਸਾਰ-ਸਮੁੰਦਰ ਤੋਂ ਪਾਰ ਲੰਘਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਦਾ ਮੋਹ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਵਾਸਤੇ ਜ਼ਹਰ ਵਰਗਾ ਹੈ) ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

गुरु की दया से वे निर्भय परमेश्वर को स्मरण करते हैं और उनकी वाणी द्वारा विषैले संसार सागर को पार कर जाते हैं।॥१॥ रहाउ ॥

By Guru's Grace, I meditate on the Fearless Lord; the Shabad has carried me across the poisonous world-ocean. ||1|| Pause ||

Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 114

ਮਨਮੁਖ ਮੁਗਧ ਕਰਹਿ ਚਤੁਰਾਈ ॥

मनमुख मुगध करहि चतुराई ॥

Manamukh mugadh karahi chaturaaee ||

ਆਪਣੇ ਮਨ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਤੁਰਨ ਵਾਲੇ ਮੂਰਖ ਮਨੁੱਖ ਚਤੁਰਾਈਆਂ ਕਰਦੇ ਹਨ (ਤੇ ਆਖਦੇ ਹਨ ਕਿ ਅਸੀਂ ਤੀਰਥ-ਇਸ਼ਨਾਨ ਆਦਿਕ ਪੁੰਨ-ਕਰਮ ਕਰਦੇ ਹਾਂ[)

मनमुख मूर्ख व्यक्ति चतुरता करता है।

The idiotic self-willed manmukhs try to be clever,

Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 114

ਨਾਤਾ ਧੋਤਾ ਥਾਇ ਨ ਪਾਈ ॥

नाता धोता थाइ न पाई ॥

Naataa dhotaa thaai na paaee ||

(ਪਰ ਆਪਣੇ ਮਨ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਤੁਰਨ ਵਾਲਾ ਮਨੁੱਖ) ਬਾਹਰੋਂ ਕਿਤਨਾ ਭੀ ਪਵਿਤ੍ਰ ਕਰਮ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੋਵੇ (ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਹਜ਼ੂਰੀ ਵਿਚ) ਪਰਵਾਨ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ।

अपने स्नान व स्वच्छता के बावजूद वह स्वीकृत नहीं होता।

But in spite of their bathing and washing, they shall not be acceptable.

Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 114

ਜੇਹਾ ਆਇਆ ਤੇਹਾ ਜਾਸੀ ਕਰਿ ਅਵਗਣ ਪਛੋਤਾਵਣਿਆ ॥੨॥

जेहा आइआ तेहा जासी करि अवगण पछोतावणिआ ॥२॥

Jehaa aaiaa tehaa jaasee kari avaga(nn) pachhotaava(nn)iaa ||2||

(ਉਹ ਜਗਤ ਵਿਚ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਵਲੋਂ) ਜਿਹੋ ਜਿਹਾ (ਖ਼ਾਲੀ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਉਹੋ ਜਿਹਾ (ਖ਼ਾਲੀ) ਹੀ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ (ਜਗਤ ਵਿਚ) ਔਗੁਣ ਕਰ ਕਰ ਕੇ (ਆਖ਼ਰ) ਪਛਤਾਂਦਾ ਹੀ (ਜਾਂਦਾ) ਹੈ ॥੨॥

जिस तरह वह जगत् में आया था, वैसे ही पापों पर पश्चाताप करता हुआ चला जाता है।॥२॥

As they came, so shall they go, regretting the mistakes they made. ||2||

Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 114

ਮਨਮੁਖ ਅੰਧੇ ਕਿਛੂ ਨ ਸੂਝੈ ॥

मनमुख अंधे किछू न सूझै ॥

Manamukh anddhe kichhoo na soojhai ||

ਆਪਣੇ ਮਨ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਤੁਰਨ ਵਾਲੇ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ, ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਵਿਚ ਅੰਨ੍ਹੇ ਹੋਏ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ (ਸਹੀ ਜੀਵਨ-ਜੁਗਤਿ ਬਾਰੇ) ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਅਹੁੜਦਾ[

ज्ञानहीन मनमुखों को कुछ भी ज्ञान नहीं होता

The blind, self-willed manmukhs do not understand anything;

Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 114

ਮਰਣੁ ਲਿਖਾਇ ਆਏ ਨਹੀ ਬੂਝੈ ॥

मरणु लिखाइ आए नही बूझै ॥

Mara(nn)u likhaai aae nahee boojhai ||

(ਪਿਛਲੇ ਜਨਮਾਂ ਵਿਚ ਮਨਮੁਖਤਾ ਦੇ ਅਧੀਨ ਕੀਤੇ ਕਰਮਾਂ ਅਨੁਸਾਰ) ਆਤਮਕ ਮੌਤ (ਦੇ ਸੰਸਕਾਰ ਆਪਣੇ ਮਨ ਦੀ ਪੱਟੀ ਉੱਤੇ) ਲਿਖਾ ਕੇ ਉਹ (ਜਗਤ ਵਿਚ) ਆਉਂਦਾ ਹੈ (ਇਥੇ ਭੀ ਉਸ ਨੂੰ) ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦੀ[

क्योंकि वह प्रारम्भ से ही अपनी किस्मत में अपनी मृत्यु के लेख लिखवा कर जगत् में आते हैं। वे अपने जीवन-मनोरथ को नहीं समझते।

Death was pre-ordained for them when they came into the world, but they do not understand.

Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 114

ਮਨਮੁਖ ਕਰਮ ਕਰੇ ਨਹੀ ਪਾਏ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਜਨਮੁ ਗਵਾਵਣਿਆ ॥੩॥

मनमुख करम करे नही पाए बिनु नावै जनमु गवावणिआ ॥३॥

Manamukh karam kare nahee paae binu naavai janamu gavaava(nn)iaa ||3||

ਆਪਣੇ ਮਨ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਤੁਰ ਕੇ ਹੀ ਕਰਮ ਕਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, (ਸਹੀ ਜੀਵਨ-ਜੁਗਤਿ ਦੀ ਸੂਝ) ਹਾਸਲ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ, ਤੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਨਾਮ ਤੋਂ ਵਾਂਜਿਆਂ ਰਹਿ ਕੇ ਮਨੁੱਖਾ ਜਨਮ ਅਜਾਈਂ ਗਵਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ॥੩॥

मननुख कर्म करते रहते हैं परन्तु उन्हें नाम प्राप्त नहीं होता। नामविहीन होकर वह अपना जीवन व्यर्थ ही गंवा देते हैं॥३ ॥

The self-willed manmukhs may practice religious rituals, but they do not obtain the Name; without the Name, they lose this life in vain. ||3||

Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 114

ਸਚੁ ਕਰਣੀ ਸਬਦੁ ਹੈ ਸਾਰੁ ॥

सचु करणी सबदु है सारु ॥

Sachu kara(nn)ee sabadu hai saaru ||

(ਹੇ ਭਾਈ!) ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ ਸਿਮਰਨ ਹੀ ਕਰਨ-ਜੋਗ ਕੰਮ ਹੈ, ਗੁਰੂ ਦਾ ਸ਼ਬਦ (ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਵਸਾਣਾ ਹੀ) ਸ੍ਰੇਸ਼ਟ (ਉੱਦਮ) ਹੈ ।

सत्यनाम की साधना ही सर्वश्रेष्ठ है।

The practice of Truth is the essence of the Shabad.

Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 114

ਪੂਰੈ ਗੁਰਿ ਪਾਈਐ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥

पूरै गुरि पाईऐ मोख दुआरु ॥

Poorai guri paaeeai mokh duaaru ||

ਪੂਰੇ ਗੁਰੂ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਹੀ ਵਿਕਾਰਾਂ ਤੋਂ ਖ਼ਲਾਸੀ ਪਾਣ ਦਾ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਲੱਭਦਾ ਹੈ ।

पूर्णगुरु के द्वारा मोक्ष द्वार मिलता है।

Through the Perfect Guru, the gate of salvation is found.

Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 114

ਅਨਦਿਨੁ ਬਾਣੀ ਸਬਦਿ ਸੁਣਾਏ ਸਚਿ ਰਾਤੇ ਰੰਗਿ ਰੰਗਾਵਣਿਆ ॥੪॥

अनदिनु बाणी सबदि सुणाए सचि राते रंगि रंगावणिआ ॥४॥

Anadinu baa(nn)ee sabadi su(nn)aae sachi raate ranggi ranggaava(nn)iaa ||4||

(ਗੁਰੂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ) ਹਰ ਵੇਲੇ ਆਪਣੀ ਬਾਣੀ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਆਪਣੇ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਰਾਹੀਂ (ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ) ਸੁਣਾਂਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਨਾਮ ਵਿਚ ਰੰਗੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਉਸ ਦੇ ਪ੍ਰੇਮ-ਰੰਗ ਵਿਚ ਰੰਗੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ॥੪॥

गुरु जी प्रतिदिन अपनी वाणी द्वारा सिक्खों को नाम सुनाते रहते हैं और वह शब्द द्वारा सत्य प्रभु के प्रेम में मग्न हुए नाम रंग में लीन हो जाते हैं।॥४॥

So, night and day, listen to the Word of the Guru's Bani, and the Shabad. Let yourself be colored by this love. ||4||

Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 114

ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸਿ ਰਾਤੀ ਰੰਗੁ ਲਾਏ ॥

रसना हरि रसि राती रंगु लाए ॥

Rasanaa hari rasi raatee ranggu laae ||

ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਜੀਭ ਪੂਰੀ ਲਗਨ ਲਾ ਕੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਨਾਮ-ਰਸ ਵਿਚ ਰੰਗੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ,

गुरमुख की रसना हरि-रस में रंग जाती है और प्रभु से ही प्यार करती है।

The tongue, imbued with the Lord's Essence, delights in His Love.

Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 114

ਮਨੁ ਤਨੁ ਮੋਹਿਆ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥

मनु तनु मोहिआ सहजि सुभाए ॥

Manu tanu mohiaa sahaji subhaae ||

ਉਸ ਦਾ ਮਨ ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਵਿਚ ਮਸਤ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਦਾ ਸਰੀਰ ਪ੍ਰੇਮ-ਰੰਗ ਵਿਚ ਮਗਨ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ।

सहज स्वभाव ही उसका मन एवं तन प्रभु प्रेम से मुग्ध हो जाता है।

My mind and body are enticed by the Lord's Sublime Love.

Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 114

ਸਹਜੇ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਪਿਆਰਾ ਪਾਇਆ ਸਹਜੇ ਸਹਜਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੫॥

सहजे प्रीतमु पिआरा पाइआ सहजे सहजि मिलावणिआ ॥५॥

Sahaje preetamu piaaraa paaiaa sahaje sahaji milaava(nn)iaa ||5||

ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਵਿਚ ਟਿਕ ਕੇ ਉਹ ਪਿਆਰੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਮਿਲ ਪੈਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਸਦਾ ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਵਿਚ ਹੀ ਲੀਨ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ॥੫॥

वह सहज ही अपने प्रियतम प्रभु को पा लेता है। फिर वह सहज ही सहज अवस्था में समा जाता है।॥५ ।

I have easily obtained my Darling Beloved; I am intuitively absorbed in celestial peace. ||5||

Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 114

ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਰੰਗੁ ਸੋਈ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ॥

जिसु अंदरि रंगु सोई गुण गावै ॥

Jisu anddari ranggu soee gu(nn) gaavai ||

ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਲਗਨ ਹੈ, ਉਹੀ ਸਦਾ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਦੇ ਗੀਤ ਗਾਂਦਾ ਹੈ ।

जिस मनुष्य में प्रभु का प्रेम विद्यमान है। वह ईश्वर का यशोगायन करता है

Those who have the Lord's Love within, sing His Glorious Praises;

Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 114

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਹਜੇ ਸੁਖਿ ਸਮਾਵੈ ॥

गुर कै सबदि सहजे सुखि समावै ॥

Gur kai sabadi sahaje sukhi samaavai ||

ਉਹ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਵਿਚ ਜੁਝ ਕੇ ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਵਿਚ ਆਤਮਕ ਆਨੰਦ ਵਿਚ ਮਗਨ ਹੋਇਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ।

और गुरु के शब्द द्वारा सहज ही आत्मिक आनंद में समा जाता है।

Through the Word of the Guru's Shabad, they are intuitively absorbed in celestial peace.

Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 114

ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਸਦਾ ਤਿਨ ਵਿਟਹੁ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਚਿਤੁ ਲਾਵਣਿਆ ॥੬॥

हउ बलिहारी सदा तिन विटहु गुर सेवा चितु लावणिआ ॥६॥

Hau balihaaree sadaa tin vitahu gur sevaa chitu laava(nn)iaa ||6||

ਮੈਂ ਸਦਾ ਉਹਨਾਂ ਬੰਦਿਆਂ ਤੋਂ ਸਦਕੇ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਗੁਰੂ ਦੀ ਦੱਸੀ ਕਾਰ ਵਿਚ ਆਪਣਾ ਚਿੱਤ ਲਾਇਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ॥੬॥

मैं सदैव हीउन पर कुर्बान जाता हूँ, जो अपने मन को गुरु की सेवा में समर्पित करते हैं।॥६॥

I am forever a sacrifice to those who dedicate their consciousness to the Guru's Service. ||6||

Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 114

ਸਚਾ ਸਚੋ ਸਚਿ ਪਤੀਜੈ ॥

सचा सचो सचि पतीजै ॥

Sachaa sacho sachi pateejai ||

ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮਨ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ ਸਿਮਰ ਕੇ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਦੀ ਯਾਦ ਵਿਚ ਗਿੱਝਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ,

वही व्यक्ति सत्यवादी है जो सत्य नाम द्वारा सत्य प्रभु से विश्वस्त हो जाता है।

The True Lord is pleased with Truth, and only Truth.

Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 114

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਅੰਦਰੁ ਭੀਜੈ ॥

गुर परसादी अंदरु भीजै ॥

Gur parasaadee anddaru bheejai ||

ਗੁਰੂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦਾ ਹਿਰਦਾ (ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਦੇ ਰਸ ਨਾਲ) ਭਿੱਜਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ,

गुरु की कृपा से उसका हृदय नाम-रस से भीग जाता है।

By Guru's Grace, one's inner being is deeply imbued with His Love.

Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 114

ਬੈਸਿ ਸੁਥਾਨਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਆਪੇ ਕਰਿ ਸਤਿ ਮਨਾਵਣਿਆ ॥੭॥

बैसि सुथानि हरि गुण गावहि आपे करि सति मनावणिआ ॥७॥

Baisi suthaani hari gu(nn) gaavahi aape kari sati manaava(nn)iaa ||7||

ਉਹ ਸ੍ਰੇਸ਼ਟ ਅੰਤਰ ਆਤਮੇ ਵਿਚ ਟਿਕ ਕੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਗੁਣ ਗਾਂਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ । ਪ੍ਰਭੂ ਆਪ ਹੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਸਰਧਾ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਦੀ ਕਾਰ ਹੀ ਸਹੀ ਜੀਵਨ-ਕਾਰ ਹੈ ॥੭॥

वह साध संगत रूपी सुन्दर स्थान पर बैठकर भगवान की महिमा-स्तुति ही करता है। भगवान स्वयं ही उस पर कृपा करके उसके मन में यह श्रद्धा पैदा करता है कि सत्य का गुणानुवाद ही सत्यकर्म है॥७॥

Sitting in that blessed place, sing the Glorious Praises of the Lord, who Himself inspires us to accept His Truth. ||7||

Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 114

ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋ ਪਾਏ ॥

जिस नो नदरि करे सो पाए ॥

Jis no nadari kare so paae ||

ਪਰ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ ਸਿਮਰਨ ਦੀ ਸੂਝ ਉਹੀ ਮਨੁੱਖ ਹਾਸਲ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਉੱਤੇ ਪ੍ਰਭੂ ਮਿਹਰ ਦੀ ਨਿਗਾਹ ਕਰਦਾ ਹੈ ।

जिस पर प्रभु अपनी दया-दृष्टि करता है, वह उसके नाम को पाता है।

That one, upon whom the Lord casts His Glance of Grace, obtains it.

Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 114

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਹਉਮੈ ਜਾਏ ॥

गुर परसादी हउमै जाए ॥

Gur parasaadee haumai jaae ||

ਗੁਰੂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ (ਨਾਮ ਸਿਮਰਿਆਂ) ਉਸ ਦੀ ਹਉਮੈ ਦੂਰ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ।

गुरु की दया से उसका अहंकार निवृत्त हो जाता है।

By Guru's Grace, egotism departs.

Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 114

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨ ਅੰਤਰਿ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸੋਭਾ ਪਾਵਣਿਆ ॥੮॥੮॥੯॥

नानक नामु वसै मन अंतरि दरि सचै सोभा पावणिआ ॥८॥८॥९॥

Naanak naamu vasai man anttari dari sachai sobhaa paava(nn)iaa ||8||8||9||

ਹੇ ਨਾਨਕ! ਉਸ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ ਵੱਸ ਪੈਂਦਾ ਹੈ, ਸਦਾ-ਥਿਰ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਦਰ ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸੋਭਾ ਮਿਲਦੀ ਹੈ ॥੮॥੮॥੯॥

हे नानक ! जिसके मन में ईश्वर का नाम निवास करता है, वह सत्य दरबार में बड़ी शोभा पाता है॥८॥८॥९ ॥

O Nanak, that one, within whose mind the Name dwells, is honored in the True Court. ||8||8||9||

Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 114

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥

माझ महला ३ ॥

Maajh mahalaa 3 ||

माझ महला ३ ॥

Maajh Third Mehl:

Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 114

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿਐ ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ॥

सतिगुरु सेविऐ वडी वडिआई ॥

Satiguru seviai vadee vadiaaee ||

ਜੇ (ਮਨੁੱਖ) ਗੁਰੂ ਨੂੰ (ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ) ਆਸਰਾ-ਪਰਨਾ ਬਣਾ ਲਏ, ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਇਹ ਭਾਰੀ ਇੱਜ਼ਤ ਮਿਲਦੀ ਹੈ,

सतिगुरु की सेवा करने से बड़ी शोभा प्राप्त होती है

Serving the True Guru is the greatest greatness.

Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 114

ਹਰਿ ਜੀ ਅਚਿੰਤੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਈ ॥

हरि जी अचिंतु वसै मनि आई ॥

Hari jee achinttu vasai mani aaee ||

ਕਿ ਉਹ ਪਰਮਾਤਮਾ ਉਸ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਆ ਵੱਸਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਦੁਨੀਆ ਵਾਲੀ ਕੋਈ ਚਿੰਤਾ ਪੋਹ ਨਹੀਂ ਸਕਦੀ ।

और पूज्य परमेश्वर अकस्मात ही ह्रदय में आकर निवास करता है।

The Dear Lord automatically comes to dwell in the mind.

Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 114

ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਫਲਿਓ ਬਿਰਖੁ ਹੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਜਿਨਿ ਪੀਤਾ ਤਿਸੁ ਤਿਖਾ ਲਹਾਵਣਿਆ ॥੧॥

हरि जीउ सफलिओ बिरखु है अम्रितु जिनि पीता तिसु तिखा लहावणिआ ॥१॥

Hari jeeu saphalio birakhu hai ammmritu jini peetaa tisu tikhaa lahaava(nn)iaa ||1||

(ਹੇ ਭਾਈ!) ਪਰਮਾਤਮਾ (ਮਾਨੋ) ਇਕ ਫਲਦਾਰ ਰੁੱਖ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿਚੋਂ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਨਾਮ-ਰਸ ਚੋਂਦਾ ਹੈ । ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਨੇ (ਉਹ ਰਸ) ਪੀ ਲਿਆ, ਨਾਮ-ਰਸ ਨੇ ਉਸ ਦੀ (ਮਾਇਆ ਦੀ) ਤ੍ਰੇਹ ਦੂਰ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ॥੧॥

हरि-परमेश्वर एक फलदायक पौधा है जो इसके नाम रूपी अमृत का पान करता है, उसकी प्यास बुझ जाती है॥१॥

The Dear Lord is the fruit-bearing tree; drinking in the Ambrosial Nectar, thirst is quenched. ||1||

Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 114

ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਸਚੁ ਸੰਗਤਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥

हउ वारी जीउ वारी सचु संगति मेलि मिलावणिआ ॥

Hau vaaree jeeu vaaree sachu sanggati meli milaava(nn)iaa ||

ਮੈਂ ਸਦਕੇ ਹਾਂ ਕੁਰਬਾਨ ਹਾਂ (ਪਰਮਾਤਮਾ ਤੋਂ), ਉਹ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਪਰਮਾਤਮਾ ਸਾਧ-ਸੰਗਤਿ ਵਿਚ ਮਿਲਾ ਕੇ (ਆਪਣੇ ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ) ਜੋੜ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ।

मेरा तन, मन एवं प्राण उस प्रभु पर न्यौछावर हैं जो जीवों को सत्संग में मिलाकर अपने साथ मिला लेता है।

I am a sacrifice, my soul is a sacrifice, to the one who leads me to join the True Congregation.

Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 114

ਹਰਿ ਸਤਸੰਗਤਿ ਆਪੇ ਮੇਲੈ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

हरि सतसंगति आपे मेलै गुर सबदी हरि गुण गावणिआ ॥१॥ रहाउ ॥

Hari satasanggati aape melai gur sabadee hari gu(nn) gaava(nn)iaa ||1|| rahaau ||

ਪਰਮਾਤਮਾ ਆਪ ਹੀ ਸਾਧ ਸੰਗਤਿ ਦਾ ਮੇਲ ਕਰਦਾ ਹੈ । (ਜੇਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਸਾਧ ਸੰਗਤਿ ਵਿਚ ਜੁੜਦਾ ਹੈ ਉਹ) ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਗੁਣ ਗਾਂਦਾ ਹੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

भगवान स्वयं ही जीवो को सत्संग में मिलाता है और गुरु के शब्द द्वारा जीव भगवान की महिमा-स्तुति करता रहता है॥१॥ रहाउ ॥

The Lord Himself unites me with the Sat Sangat, the True Congregation. Through the Word of the Guru's Shabad, I sing the Glorious Praises of the Lord. ||1|| Pause ||

Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 114