Gurbani Lang | Meanings |
---|---|
ਪੰਜਾਬੀ | ਪੰਜਾਬੀ ਅਰਥ |
हिंदी | हिंदी अर्थ |
English | Eng meaning |
Info (Author / Raag / Bani / Source) |
ਤੂੰ ਆਪੇ ਹੀ ਘੜਿ ਭੰਨਿ ਸਵਾਰਹਿ ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਸੁਹਾਵਣਿਆ ॥੮॥੫॥੬॥
तूं आपे ही घड़ि भंनि सवारहि नानक नामि सुहावणिआ ॥८॥५॥६॥
Toonn aape hee gha(rr)i bhanni savaarahi naanak naami suhaava(nn)iaa ||8||5||6||
ਹੇ ਨਾਨਕ! (ਆਖ-ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ!) ਤੂੰ ਆਪ ਹੀ ਘੜ ਕੇ ਭੰਨ ਕੇ ਸੰਵਾਰਦਾ ਹੈਂ, ਤੂੰ ਆਪ ਹੀ ਆਪਣੇ ਨਾਮ ਦੀ ਬਰਕਤਿ ਨਾਲ (ਜੀਵਾਂ ਦੇ ਜੀਵਨ) ਸੋਹਣੇ ਬਣਾਂਦਾ ਹੈਂ ॥੮॥੫॥੬॥
हे भगवान ! तू स्वयं ही सृष्टि का निर्माण करके एवं विनाश करके संवारता है। हे नानक ! भगवान जीवों को अपने नाम में लगाकर उन्हें सुन्दर बना देता है ॥८॥५॥६॥
You Yourself create, destroy and adorn. O Nanak, we are adorned and embellished with the Naam. ||8||5||6||
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
माझ महला ३ ॥
Maajh mahalaa 3 ||
माझ महला ३ ॥
Maajh, Third Mehl:
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਸਭ ਘਟ ਆਪੇ ਭੋਗਣਹਾਰਾ ॥
सभ घट आपे भोगणहारा ॥
Sabh ghat aape bhoga(nn)ahaaraa ||
(ਹੇ ਭਾਈ!) ਸਾਰੇ ਸਰੀਰਾਂ ਵਿਚ (ਵਿਆਪਕ ਹੋ ਕੇ ਪ੍ਰਭੂ) ਆਪ ਹੀ (ਜਗਤ ਦੇ ਸਾਰੇ ਪਦਾਰਥ) ਭੋਗ ਰਿਹਾ ਹੈ ।
समस्त जीवों में व्यापक होकर भगवान स्वयं ही पदार्थों को भोगने वाला है।
He is the Enjoyer of all hearts.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਅਲਖੁ ਵਰਤੈ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ॥
अलखु वरतै अगम अपारा ॥
Alakhu varatai agam apaaraa ||
(ਫਿਰ ਭੀ ਉਹ) ਅਦ੍ਰਿਸ਼ਟ ਰੂਪ ਵਿਚ ਮੌਜੂਦ ਹੈ ਅਪਹੁੰਚ ਹੈ ਤੇ ਬੇਅੰਤ ਹੈ ।
अदृष्य, अगम्य, अनन्त परमात्मा सर्वत्र व्यापक हो रहा है।
The Invisible, Inaccessible and Infinite is pervading everywhere.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਧਿਆਈਐ ਸਹਜੇ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥
गुर कै सबदि मेरा हरि प्रभु धिआईऐ सहजे सचि समावणिआ ॥१॥
Gur kai sabadi meraa hari prbhu dhiaaeeai sahaje sachi samaava(nn)iaa ||1||
ਉਸ ਪਿਆਰੇ ਹਰਿ-ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਵਿਚ ਜੁੜ ਕੇ ਸਿਮਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ । (ਜੇਹੜੇ ਮਨੁੱਖ ਸਿਮਰਦੇ ਹਨ ਉਹ) ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਵਿਚ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪ੍ਰਭੂ ਵਿਚ ਸਮਾਏ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ॥੧॥
गुरु के शब्द द्वारा मेरे प्रभु-परमात्मा का ध्यान करने से मनुष्य सहज ही सत्य में लीन हो जाता है॥१॥
Meditating on my Lord God, through the Word of the Guru's Shabad, I am intuitively absorbed in the Truth. ||1||
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥
हउ वारी जीउ वारी गुर सबदु मंनि वसावणिआ ॥
Hau vaaree jeeu vaaree gur sabadu manni vasaava(nn)iaa ||
(ਹੇ ਭਾਈ!) ਮੈਂ ਸਦਾ ਉਸ ਮਨੁੱਖ ਤੋਂ ਸਦਕੇ ਕੁਰਬਾਨ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ ਜੇਹੜਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਨੂੰ (ਆਪਣੇ) ਮਨ ਵਿਚ ਵਸਾਂਦਾ ਹੈ ।
मैं तन-मन से उन पर न्यौछावर हूँ, जो गुरु की वाणी को अपने हृदय में बसाते हैं।
I am a sacrifice, my soul is a sacrifice, to those who implant the Word of the Guru's Shabad in their minds.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਸਬਦੁ ਸੂਝੈ ਤਾ ਮਨ ਸਿਉ ਲੂਝੈ ਮਨਸਾ ਮਾਰਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
सबदु सूझै ता मन सिउ लूझै मनसा मारि समावणिआ ॥१॥ रहाउ ॥
Sabadu soojhai taa man siu loojhai manasaa maari samaava(nn)iaa ||1|| rahaau ||
ਜਦੋਂ ਗੁਰੂ ਦਾ ਸ਼ਬਦ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਅੰਤਰ-ਆਤਮੇ ਟਿਕਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਮਨ ਨਾਲ ਟਾਕਰਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤੇ ਮਨ ਦੀਆਂ ਕਾਮਨਾ ਮਾਰ ਕੇ (ਪ੍ਰਭੂ-ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ) ਲੀਨ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
यदि मनुष्य को गुरु की वाणी का ज्ञान हो जाता है, तब वह अपने मन से युद्ध करता है और अपनी तृष्णा को निवृत्त करके परमेश्वर में समा जाता है॥१॥ रहाउ॥
When someone understands the Shabad, then he wrestles with his own mind; subduing his desires, he merges with the Lord. ||1|| Pause ||
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਪੰਚ ਦੂਤ ਮੁਹਹਿ ਸੰਸਾਰਾ ॥
पंच दूत मुहहि संसारा ॥
Pancch doot muhahi sanssaaraa ||
(ਹੇ ਭਾਈ! ਕਾਮਾਦਿਕ) ਪੰਜ ਵੈਰੀ ਜਗਤ (ਦੇ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ) ਨੂੰ ਲੁੱਟ ਰਹੇ ਹਨ,
माया के पाँच दूत-काम, क्रोध, लोभ, मोह, अहंकार जगत् के जीवों के सद्गुणों को लूट रहे हैं।
The five enemies are plundering the world.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਮਨਮੁਖ ਅੰਧੇ ਸੁਧਿ ਨ ਸਾਰਾ ॥
मनमुख अंधे सुधि न सारा ॥
Manamukh anddhe sudhi na saaraa ||
ਪਰ ਆਪਣੇ ਮਨ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਤੁਰਨ ਵਾਲੇ ਤੇ ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਵਿਚ ਅੰਨ੍ਹੇ ਹੋਏ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਨਾਹ ਅਕਲ ਹੈ ਨਾਹ (ਇਸ ਲੁੱਟ ਦੀ) ਖ਼ਬਰ ਹੈ ।
ज्ञानहीन अन्धे मनमुख को इसका कोई ज्ञान नहीं।
The blind, self-willed manmukhs do not understand or appreciate this.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਅਪਣਾ ਘਰੁ ਰਾਖੈ ਪੰਚ ਦੂਤ ਸਬਦਿ ਪਚਾਵਣਿਆ ॥੨॥
गुरमुखि होवै सु अपणा घरु राखै पंच दूत सबदि पचावणिआ ॥२॥
Guramukhi hovai su apa(nn)aa gharu raakhai pancch doot sabadi pachaava(nn)iaa ||2||
ਜੇਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਆਪਣਾ ਘਰ ਬਚਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਵਿਚ ਟਿਕ ਕੇ ਇਹਨਾਂ ਪੰਜਾਂ ਵੈਰੀਆਂ ਦਾ ਨਾਸ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ॥੨॥
जो गुरमुख हो जाता है, वह अपना हृदय रूपी घर इन दूतों से बचा लेता है। पांचों ही कट्टर वैरी गुरु के उपदेश से नाश किए जाते हैं।॥२॥
Those who become Gurmukh-their houses are protected. The five enemies are destroyed by the Shabad. ||2||
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਇਕਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਸਚੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ॥
इकि गुरमुखि सदा सचै रंगि राते ॥
Iki guramukhi sadaa sachai ranggi raate ||
ਜੇਹੜੇ ਮਨੁੱਖ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਸਦਾ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਪ੍ਰੇਮ-ਰੰਗ ਵਿਚ ਰੰਗੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ,
कई गुरमुख हमेशा सत्यस्वरूप ईश्वर के प्रेम में मग्न रहते हैं।
The Gurmukhs are forever imbued with love for the True One.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਸਹਜੇ ਪ੍ਰਭੁ ਸੇਵਹਿ ਅਨਦਿਨੁ ਮਾਤੇ ॥
सहजे प्रभु सेवहि अनदिनु माते ॥
Sahaje prbhu sevahi anadinu maate ||
ਉਹ ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਵਿਚ ਮਸਤ ਹਰ ਵੇਲੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਸਿਮਰਨ ਕਰਦੇ ਹਨ ।
वह स्वाभाविक ही अपने ईश्वर की भक्ति करते हैं और रात-दिन उसके प्रेम में मस्त रहते हैं।
They serve God with intuitive ease. Night and day, they are intoxicated with His Love.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਹਰਿ ਦਰਿ ਸੋਭਾ ਪਾਵਣਿਆ ॥੩॥
मिलि प्रीतम सचे गुण गावहि हरि दरि सोभा पावणिआ ॥३॥
Mili preetam sache gu(nn) gaavahi hari dari sobhaa paava(nn)iaa ||3||
ਉਹ ਪ੍ਰੀਤਮ-ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਮਿਲ ਕੇ ਉਸ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਗੁਣ ਗਾਂਦੇ ਹਨ ਤੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਦਰ ਤੇ ਇੱਜ਼ਤ ਹਾਸਲ ਕਰਦੇ ਹਨ ॥੩॥
जो मनुष्य प्रियतम गुरु से मिलकर सत्यस्वरूप परमात्मा का यशोगान करते हैं, वह ईश्वर के दरबार में शोभा पाते हैं।॥३॥
Meeting with their Beloved, they sing the Glorious Praises of the True one; they are honored in the Court of the Lord. ||3||
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਏਕਮ ਏਕੈ ਆਪੁ ਉਪਾਇਆ ॥
एकम एकै आपु उपाइआ ॥
Ekam ekai aapu upaaiaa ||
ਪਹਿਲਾਂ ਪ੍ਰਭੂ ਇਕੱਲਾ ਆਪ (ਨਿਰਗੁਣ-ਸਰੂਪ) ਸੀ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪਰਗਟ ਕੀਤਾ ।
पहले, प्रभु निराकार था। वह स्वंयभू है और उसने स्वयं ही अपना एक साकार रूप पैदा किया,
First, the One created Himself;
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਦੁਬਿਧਾ ਦੂਜਾ ਤ੍ਰਿਬਿਧਿ ਮਾਇਆ ॥
दुबिधा दूजा त्रिबिधि माइआ ॥
Dubidhaa doojaa tribidhi maaiaa ||
ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਫਿਰ ਉਹ ਦੋ ਕਿਸਮਾਂ ਵਾਲਾ (ਨਿਰਗੁਣ ਤੇ ਸਰਗੁਣ ਰੂਪਾਂ ਵਾਲਾ) ਬਣ ਗਿਆ ਤੇ ਉਸ ਨੇ ਤਿੰਨ ਗੁਣਾਂ ਵਾਲੀ ਮਾਇਆ ਰਚ ਦਿੱਤੀ ।
दूसरा, द्वैत-भाव की सूझ को और तीसरा, रज, तम एवं सत त्रिगुणात्मक माया उत्पन्न की। त्रिगुणात्मक माया द्वारा सृष्टि-रचना हुई। त्रिगुणात्मक माया के जीव चौरासी लाख योनियों के चक्र में पड़े रहते हैं।
Second, the sense of duality; third, the three-phased Maya.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਚਉਥੀ ਪਉੜੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਊਚੀ ਸਚੋ ਸਚੁ ਕਮਾਵਣਿਆ ॥੪॥
चउथी पउड़ी गुरमुखि ऊची सचो सचु कमावणिआ ॥४॥
Chauthee pau(rr)ee guramukhi uchee sacho sachu kamaava(nn)iaa ||4||
ਜੇਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਦਾ ਆਤਮਕ ਟਿਕਾਣਾ ਮਾਇਆ ਦੇ ਤਿੰਨ ਗੁਣਾਂ (ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ) ਤੋਂ ਉਤਾਂਹ ਉੱਚਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ । ਉਹ ਸਦਾ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ ਸਿਮਰਨ ਦੀ ਕਮਾਈ ਕਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ॥੪॥
इन जीवों को ब्रह्म-ज्ञान का उपदेश देने के लिए संत, साधु, भक्त एवं ब्रह्मज्ञानी उत्पन्न किए गए जिन्हें गुरमुख कहा जाता है। यह चौथे पद की अवस्था वाले होते हैं। जिसे तुरीया पद भी कहा जाता है। गुरमुख अवस्था सर्वोच्च अवस्था है। वह नाम-सिमरन की साधना करते हैं॥४ ॥
The fourth state, the highest, is obtained by the Gurmukh, who practices Truth, and only Truth. ||4||
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਸਭੁ ਹੈ ਸਚਾ ਜੇ ਸਚੇ ਭਾਵੈ ॥
सभु है सचा जे सचे भावै ॥
Sabhu hai sachaa je sache bhaavai ||
ਜੇ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਰਜ਼ਾ ਹੋਵੇ (ਤਾਂ ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਉਤੇ ਉਹ ਮਿਹਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਇਹ ਨਿਸਚਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ) ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਹਰ ਥਾਂ ਮੌਜੂਦ ਹੈ ।
जो सत्यस्वरूप परमात्मा को अच्छा लगता है, सब सत्य है।
Everything which is pleasing to the True Lord is true.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਜਿਨਿ ਸਚੁ ਜਾਤਾ ਸੋ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵੈ ॥
जिनि सचु जाता सो सहजि समावै ॥
Jini sachu jaataa so sahaji samaavai ||
(ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਮਿਹਰ ਨਾਲ) ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਨੇ ਸਦਾ ਕਾਇਮ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰਭੂ ਨਾਲ ਡੂੰਘੀ ਸਾਂਝ ਪਾ ਲਈ, ਉਹ ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਵਿਚ ਲੀਨ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ।
जो सत्य को पहचानता है, वह प्रभु में विलीन हो जाता है।
Those who know the Truth merge in intuitive peace and poise.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਰਣੀ ਸਚੇ ਸੇਵਹਿ ਸਾਚੇ ਜਾਇ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੫॥
गुरमुखि करणी सचे सेवहि साचे जाइ समावणिआ ॥५॥
Guramukhi kara(nn)ee sache sevahi saache jaai samaava(nn)iaa ||5||
(ਹੇ ਭਾਈ!) ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦਾ ਕਰਤੱਵ ਹੀ ਇਹ ਹੈ, ਕਿ ਉਹ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਸਿਮਰਨ ਕਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਤੇ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪ੍ਰਭੂ ਵਿਚ ਹੀ ਜਾ ਕੇ ਲੀਨ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ॥੫॥
गुरमुख की जीवन-मर्यादा सदपुरुष की भक्ति-सेवा ही करती है। वे जाकर सत्य में ही समा जाते हैं।॥५॥
The life-style of the Gurmukh is to serve the True Lord. He goes and blends with the True Lord. ||5||
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਸਚੇ ਬਾਝਹੁ ਕੋ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਆ ॥
सचे बाझहु को अवरु न दूआ ॥
Sache baajhahu ko avaru na dooaa ||
ਸਦਾ-ਥਿਰ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਕੋਈ ਹੋਰ ਦੂਜਾ (ਆਤਮਕ ਆਨੰਦ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਨਹੀਂ ਹੈ) ।
सत्य (ईश्वर) केअलावा अन्य कोई दूसरा नहीं।
Without the True One, there is no other at all.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਦੂਜੈ ਲਾਗਿ ਜਗੁ ਖਪਿ ਖਪਿ ਮੂਆ ॥
दूजै लागि जगु खपि खपि मूआ ॥
Doojai laagi jagu khapi khapi mooaa ||
ਜਗਤ (ਉਸ ਨੂੰ ਵਿਸਾਰ ਕੇ ਤੇ ਸੁਖ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ) ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਵਿਚ ਫਸ ਕੇ ਦੁਖੀ ਹੋ ਕੇ ਆਤਮਕ ਮੌਤ ਸਹੇੜਦਾ ਹੈ ।
माया के मोह में फंस कर दुनिया बड़ी व्याकुल होकर मरती है।
Attached to duality, the world is distracted and distressed to death.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ਏਕੋ ਸੇਵਿ ਸੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੬॥
गुरमुखि होवै सु एको जाणै एको सेवि सुखु पावणिआ ॥६॥
Guramukhi hovai su eko jaa(nn)ai eko sevi sukhu paava(nn)iaa ||6||
ਜੇਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਇਕ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨਾਲ ਹੀ ਡੂੰਘੀ ਸਾਂਝ ਪਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਇਕ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਹੀ ਸਿਮਰਨ ਕਰ ਕੇ ਆਤਮਕ ਆਨੰਦ ਮਾਣਦਾ ਹੈ ॥੬॥
जो गुरमुख होता है, वह केवल एक ईश्वर को ही जानता है और एक ईश्वर की भक्ति करके सुख पाता है॥६॥
One who becomes Gurmukh knows only the One. Serving the One, peace is obtained. ||6||
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭਿ ਸਰਣਿ ਤੁਮਾਰੀ ॥
जीअ जंत सभि सरणि तुमारी ॥
Jeea jantt sabhi sara(nn)i tumaaree ||
(ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ! ਜਗਤ ਦੇ) ਸਾਰੇ ਜੀਵ ਤੇਰਾ ਹੀ ਆਸਰਾ ਤੱਕ ਸਕਦੇ ਹਨ ।
हे भगवान ! समस्त जीव-जन्तु तुम्हारी शरण में हैं।
All beings and creatures are in the Protection of Your Sanctuary.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਆਪੇ ਧਰਿ ਦੇਖਹਿ ਕਚੀ ਪਕੀ ਸਾਰੀ ॥
आपे धरि देखहि कची पकी सारी ॥
Aape dhari dekhahi kachee pakee saaree ||
(ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ! ਇਹ ਤੇਰਾ ਰਚਿਆ ਜਗਤ, ਮਾਨੋ, ਚਉਪੜ ਦੀ ਖੇਡ ਹੈ), ਤੂੰ ਆਪ ਹੀ (ਇਸ ਚਉਪੜ ਉੱਤੇ) ਕੱਚੀਆਂ ਪੱਕੀਆਂ ਨਰਦਾਂ (ਭਾਵ, ਉੱਚੇ ਤੇ ਕੱਚੇ ਜੀਵਨ ਵਾਲੇ ਜੀਵ) ਰਚ ਕੇ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਸੰਭਾਲ ਕਰਦਾ ਹੈਂ ।
यह जगत् एक चौपड़ की खेल है। तूने जीवों को इस खेल की कच्ची-पक्की गोटियाँ बनाया है। तू स्वयं ही जीवों की देखभाल करता है।
You place the chessmen on the board; You see the imperfect and the perfect as well.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਅਨਦਿਨੁ ਆਪੇ ਕਾਰ ਕਰਾਏ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੭॥
अनदिनु आपे कार कराए आपे मेलि मिलावणिआ ॥७॥
Anadinu aape kaar karaae aape meli milaava(nn)iaa ||7||
(ਹੇ ਭਾਈ!) ਹਰ ਰੋਜ਼ (ਹਰ ਵੇਲੇ) ਪ੍ਰਭੂ ਆਪ ਹੀ (ਜੀਵਾਂ ਵਿਚ ਵਿਆਪਕ ਹੋ ਕੇ ਜੀਵਾਂ ਪਾਸੋਂ) ਕਾਰ ਕਰਾਂਦਾ ਹੈ, ਤੇ ਆਪ ਹੀ ਆਪਣੇ ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ ਮਿਲਾਂਦਾ ਹੈ ॥੭॥
तू स्वयं ही जीवों से कामकाज करवाता है और तू स्वयं ही इन्हें गुरु से मिलाकर अपने साथ मिलाने वाला है॥ ७॥
Night and day, You cause people to act; You unite them in Union with Yourself. ||7||
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਤੂੰ ਆਪੇ ਮੇਲਹਿ ਵੇਖਹਿ ਹਦੂਰਿ ॥
तूं आपे मेलहि वेखहि हदूरि ॥
Toonn aape melahi vekhahi hadoori ||
(ਹੇ ਭਾਈ!) ਤੂੰ ਆਪ ਹੀ ਜੀਵਾਂ ਦੇ ਅੰਗ-ਸੰਗ ਹੋ ਕੇ ਸਭ ਦੀ ਸੰਭਾਲ ਕਰਦਾ ਹੈਂ ਤੇ ਆਪਣੇ ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ ਜੋੜਦਾ ਹੈਂ ।
हे प्रभु ! जो जीव तुझे प्रत्यक्ष देखते हैं, तू उन्हें स्वयं ही अपने साथ मिला लेता है।
You Yourself unite, and You see Yourself close at hand.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਸਭ ਮਹਿ ਆਪਿ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥
सभ महि आपि रहिआ भरपूरि ॥
Sabh mahi aapi rahiaa bharapoori ||
(ਹੇ ਭਾਈ!) ਸਭ ਜੀਵਾਂ ਵਿਚ ਪ੍ਰਭੂ ਆਪ ਹੀ ਹਾਜ਼ਰ-ਨਾਜ਼ਰ ਮੌਜੂਦ ਹੈ ।
तू स्वयं ही समस्त जीवों में विद्यमान हो रहा है।
You Yourself are totally pervading amongst all.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਨਾਨਕ ਆਪੇ ਆਪਿ ਵਰਤੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋਝੀ ਪਾਵਣਿਆ ॥੮॥੬॥੭॥
नानक आपे आपि वरतै गुरमुखि सोझी पावणिआ ॥८॥६॥७॥
Naanak aape aapi varatai guramukhi sojhee paava(nn)iaa ||8||6||7||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਸਭ ਥਾਈਂ ਪ੍ਰਭੂ ਆਪ ਹੀ ਵਰਤ ਰਿਹਾ ਹੈ । ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਬੰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਇਹ ਸਮਝ ਆ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ॥੮॥੬॥੭॥
हे नानक ! भगवान स्वयं ही सर्वव्यापक है परन्तु इसका ज्ञान गुरमुखो को ही होता है ॥८॥६॥७॥
O Nanak, God Himself is pervading and permeating everywhere; only the Gurmukhs understand this. ||8||6||7||
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
माझ महला ३ ॥
Maajh mahalaa 3 ||
माझ महला ३ ॥
Maajh, Third Mehl:
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਗੁਰ ਕੀ ਮੀਠੀ ॥
अम्रित बाणी गुर की मीठी ॥
Ammmrit baa(nn)ee gur kee meethee ||
ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਬਾਣੀ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦੇਣ ਵਾਲੀ ਹੈ ਤੇ ਜੀਵਨ ਵਿਚ ਮਿਠਾਸ ਭਰਨ ਵਾਲੀ ਹੈ,
अमृत रूपी गुरु की वाणी बड़ी मीठी है।
The Nectar of the Guru's Bani is very sweet.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲੈ ਕਿਨੈ ਚਖਿ ਡੀਠੀ ॥
गुरमुखि विरलै किनै चखि डीठी ॥
Guramukhi viralai kinai chakhi deethee ||
ਪਰ ਕਿਸੇ ਵਿਰਲੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨੇ ਇਸ ਬਾਣੀ ਦਾ ਰਸ ਲੈ ਕੇ ਇਹ ਤਬਦੀਲੀ ਵੇਖੀ ਹੈ ।
कोई विरला गुरमुख ही इसको चख कर देखता है।
Rare are the Gurmukhs who see and taste it.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਅੰਤਰਿ ਪਰਗਾਸੁ ਮਹਾ ਰਸੁ ਪੀਵੈ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸਬਦੁ ਵਜਾਵਣਿਆ ॥੧॥
अंतरि परगासु महा रसु पीवै दरि सचै सबदु वजावणिआ ॥१॥
Anttari paragaasu mahaa rasu peevai dari sachai sabadu vajaava(nn)iaa ||1||
ਜੇਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਗੁਰੂ ਦੀ ਬਾਣੀ ਦਾ ਸ੍ਰੇਸ਼ਟ ਰਸ ਲੈਂਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਦੇ ਅੰਦਰ ਸਹੀ ਜੀਵਨ ਦੀ ਸੂਝ ਪੈਦਾ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਉਹ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਦਰ ਤੇ ਟਿਕਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਦੇ ਅੰਦਰ ਗੁਰੂ ਦਾ ਸ਼ਬਦ ਆਪਣਾ ਪੂਰਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾਈ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ॥੧॥
जो इस अमृत रूपी महारस का पान करता है, उसके हृदय में ज्ञान का प्रकाश हो जाता है और सत्य प्रभु के दरबार में अनहद शब्द बजने लगता है।॥१॥
The Divine Light dawns within, and the supreme essence is found. In the True Court, the Word of the Shabad vibrates. ||1||
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਚਿਤੁ ਲਾਵਣਿਆ ॥
हउ वारी जीउ वारी गुर चरणी चितु लावणिआ ॥
Hau vaaree jeeu vaaree gur chara(nn)ee chitu laava(nn)iaa ||
ਮੈਂ ਸਦਾ ਉਸ ਮਨੁੱਖ ਤੋਂ ਸਦਕੇ ਕੁਰਬਾਨ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ, ਜੇਹੜੇ ਗੁਰੂ ਦੇ ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ ਆਪਣਾ ਚਿੱਤ ਜੋੜੀ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ।
मैं उन पर तन-मन से न्यौछावर हूँ, जो गुरु के चरणों में मन को लगाते हैं।
I am a sacrifice, my soul is a sacrifice, to those who focus their consciousness on the Guru's Feet.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਸਤਿਗੁਰੁ ਹੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਰੁ ਸਾਚਾ ਮਨੁ ਨਾਵੈ ਮੈਲੁ ਚੁਕਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
सतिगुरु है अम्रित सरु साचा मनु नावै मैलु चुकावणिआ ॥१॥ रहाउ ॥
Satiguru hai ammmrit saru saachaa manu naavai mailu chukaava(nn)iaa ||1|| rahaau ||
ਸਤਿਗੁਰੂ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਜਲ ਦਾ ਕੁੰਡ ਹੈ, ਉਹ ਕੁੰਡ ਸਦਾ ਕਾਇਮ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ (ਭੀ) ਹੈ । (ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਦਾ) ਮਨ (ਉਸ ਕੁੰਡ ਵਿਚ) ਇਸ਼ਨਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, (ਉਹ ਆਪਣੇ ਮਨ ਦੀ ਵਿਕਾਰਾਂ ਦੀ) ਮੈਲ ਦੂਰ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
सतिगुरु अमृत का सत्य सरोवर है। जब मन इसमें स्नान करता है तो वह अपने विकारों की मैल दूर कर लेता है॥१॥ रहाउ॥
The True Guru is the True Pool of Nectar; bathing in it, the mind is washed clean of all filth. ||1|| Pause ||
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਤੇਰਾ ਸਚੇ ਕਿਨੈ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥
तेरा सचे किनै अंतु न पाइआ ॥
Teraa sache kinai anttu na paaiaa ||
ਹੇ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰਭੂ! ਕਿਸੇ ਜੀਵ ਨੇ ਤੇਰੇ ਗੁਣਾਂ ਦਾ ਅਖ਼ੀਰ ਨਹੀਂ ਲੱਭਾ ।
हे सत्यस्वरूप ईश्वर ! तेरा अन्त कोई भी नहीं जानता।
Your limits, O True Lord, are not known to anyone.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਕਿਨੈ ਵਿਰਲੈ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥
गुर परसादि किनै विरलै चितु लाइआ ॥
Gur parasaadi kinai viralai chitu laaiaa ||
ਕਿਸੇ ਵਿਰਲੇ ਮਨੁੱਖ ਨੇ ਗੁਰੂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ (ਤੇਰੇ ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ ਆਪਣਾ) ਚਿੱਤ ਜੋੜਿਆ ਹੈ ।
गुरु की दया से कोई विरला पुरुष ही तेरे चरणों में अपना मन लगाता है।
Rare are those who, by Guru's Grace, focus their consciousness on You.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਤੁਧੁ ਸਾਲਾਹਿ ਨ ਰਜਾ ਕਬਹੂੰ ਸਚੇ ਨਾਵੈ ਕੀ ਭੁਖ ਲਾਵਣਿਆ ॥੨॥
तुधु सालाहि न रजा कबहूं सचे नावै की भुख लावणिआ ॥२॥
Tudhu saalaahi na rajaa kabahoonn sache naavai kee bhukh laava(nn)iaa ||2||
(ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ! ਮਿਹਰ ਕਰ ਕਿ) ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਕਰਦਾ ਕਰਦਾ ਕਦੇ ਭੀ ਨਾਹ ਰੱਜਾਂ, ਤੇਰੇ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਨਾਮ ਦੀ ਭੁੱਖ ਮੈਨੂੰ ਸਦਾ ਲੱਗੀ ਰਹੇ ॥੨॥
इतनी बड़ी क्षुधा सत्यनाम की मुझे लगी हुई है कि तेरी उपमा करने से मुझे कदाचित तृप्ति नहीं होती ॥ २॥
Praising You, I am never satisfied; such is the hunger I feel for the True Name. ||2||
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਏਕੋ ਵੇਖਾ ਅਵਰੁ ਨ ਬੀਆ ॥
एको वेखा अवरु न बीआ ॥
Eko vekhaa avaru na beeaa ||
(ਹੇ ਭਾਈ!) ਹੁਣ ਮੈਂ (ਹਰ ਥਾਂ) ਇਕ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਹੀ ਵੇਖਦਾ ਹਾਂ, (ਉਸ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਮੈਨੂੰ) ਕੋਈ ਹੋਰ ਨਹੀਂ (ਦਿੱਸਦਾ) ।
मैं केवल एक ईश्वर को देखता हूँ और किसी अन्य दूसरे को नहीं।
I see only the One, and no other.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆ ॥
गुर परसादी अम्रितु पीआ ॥
Gur parasaadee ammmritu peeaa ||
ਗੁਰੂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ ਮੈਂ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਹਰਿ-ਨਾਮ-ਰਸ ਪੀਤਾ ਹੈ ।
गुरु की दया से मैंने नाम रूपी अमृत पान कर लिया है।
By Guru's Grace, I drink in the Ambrosial Nectar.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਤਿਖਾ ਨਿਵਾਰੀ ਸਹਜੇ ਸੂਖਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੩॥
गुर कै सबदि तिखा निवारी सहजे सूखि समावणिआ ॥३॥
Gur kai sabadi tikhaa nivaaree sahaje sookhi samaava(nn)iaa ||3||
ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਵਿਚ ਜੁੜ ਕੇ ਮੈਂ ਮਾਇਆ ਦੀ ਤ੍ਰਿਸ਼ਨਾ ਦੂਰ ਕਰ ਲਈ ਹੈ, ਹੁਣ ਮੈਂ ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਵਿਚ ਆਤਮਕ ਆਨੰਦ ਵਿਚ ਲੀਨ ਰਹਿੰਦਾ ਹਾਂ ॥੩॥
गुरु के शब्द से मेरी तृष्णा बुझ गई है और मैं स्वाभाविक ही सदैव सुख में लीन हो गया हूँ॥३॥
My thirst is quenched by the Word of the Guru's Shabad; I am absorbed in intuitive peace and poise. ||3||
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਰਤਨੁ ਪਦਾਰਥੁ ਪਲਰਿ ਤਿਆਗੈ ॥
रतनु पदारथु पलरि तिआगै ॥
Ratanu padaarathu palari tiaagai ||
(ਗ਼ਾਫਲ ਮਨੁੱਖ) ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਨਾਮ-ਰਤਨ ਨੂੰ (ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਸਭ ਪਦਾਰਥਾਂ ਨਾਲੋਂ ਸ੍ਰੇਸ਼ਟ) ਪਦਾਰਥ ਨੂੰ ਤੋਰੀਏ ਦੇ ਨਾੜ ਦੇ ਵੱਟੇ ਵਿਚ ਹੱਥੋਂ ਗਵਾਂਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ।
रत्न जैसे अमूल्य नाम को व्यर्थ ही त्याग कर
The Priceless Jewel is discarded like straw;
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਮਨਮੁਖੁ ਅੰਧਾ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਲਾਗੈ ॥
मनमुखु अंधा दूजै भाइ लागै ॥
Manamukhu anddhaa doojai bhaai laagai ||
ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਵਿਚ ਅੰਨ੍ਹਾ ਹੋਇਆ ਮਨੁੱਖ ਆਪਣੇ ਮਨ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਤੁਰਨ ਵਾਲਾ ਮਨੁੱਖ (ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਭੁਲਾ ਕੇ) ਮਾਇਆ ਦੇ ਪਿਆਰ ਵਿਚ ਫਸਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ।
ज्ञानहीन मनमुख व्यक्ति माया के प्रेम में लीन हो रहता है
The blind self-willed manmukhs are attached to the love of duality.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਜੋ ਬੀਜੈ ਸੋਈ ਫਲੁ ਪਾਏ ਸੁਪਨੈ ਸੁਖੁ ਨ ਪਾਵਣਿਆ ॥੪॥
जो बीजै सोई फलु पाए सुपनै सुखु न पावणिआ ॥४॥
Jo beejai soee phalu paae supanai sukhu na paava(nn)iaa ||4||
ਜੇਹੜਾ (ਦੁਖਦਾਈ ਬੀਜ) ਉਹ ਮਨਮੁਖ ਬੀਜਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਦਾ ਉਹੀ (ਦੁਖਦਾਈ) ਫਲ ਉਹ ਹਾਸਲ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਕਦੇ ਸੁਪਨੇ ਵਿਚ ਭੀ ਆਤਮਕ ਆਨੰਦ ਨਹੀਂ ਪਾਂਦਾ ॥੪॥
वह जैसा बीज बोता है, वह तैसा ही फल पाता है। जिसके कारण स्वप्न में भी उसे सुख प्राप्त नहीं होता ॥४॥
As they plant, so do they harvest. They shall not obtain peace, even in their dreams. ||4||
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਅਪਨੀ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਏ ॥
अपनी किरपा करे सोई जनु पाए ॥
Apanee kirapaa kare soee janu paae ||
ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਉੱਤੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਆਪਣੀ ਕਿਰਪਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਹੀ ਮਨੁੱਖ (ਆਤਮਕ ਆਨੰਦ) ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ,
जिस मनुष्य पर परमात्मा अपनी दया करता है, वही गुरु को प्राप्त करता है।
Those who are blessed with His Mercy find the Lord.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
गुर का सबदु मंनि वसाए ॥
Gur kaa sabadu manni vasaae ||
(ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ) ਗੁਰੂ ਦਾ ਸ਼ਬਦ ਆਪਣੇ ਮਨ ਵਿਚ ਵਸਾਈ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ।
गुरु के शब्द को वह अपने हृदय में बसाता है।
The Word of the Guru's Shabad abides in the mind.
Guru Amardas ji / Raag Majh / Ashtpadiyan / Guru Granth Sahib ji - Ang 113