ਘੋੜੀ ਤੇਜਣਿ ਦੇਹ ਰਾਮਿ ਉਪਾਈਆ ਰਾਮ ॥

घोड़ी तेजणि देह रामि उपाईआ राम ॥

Gho(rr)ee teja(nn)i deh raami upaaeeaa raam ||

The transitory body-horse was created by the Lord.

ਜਿਤੁ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਪੈ ਸਾ ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਤੁਖਾਈਆ ਰਾਮ ॥

जितु हरि प्रभु जापै सा धनु धंनु तुखाईआ राम ॥

Jitu hari prbhu jaapai saa dhanu dhannu tukhaaeeaa raam ||

Blessed, blessed is that body-horse which meditates on the Lord God.

ਜਿਤੁ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਪੈ ਸਾ ਧੰਨੁ ਸਾਬਾਸੈ ਧੁਰਿ ਪਾਇਆ ਕਿਰਤੁ ਜੁੜੰਦਾ ॥

जितु हरि प्रभु जापै सा धंनु साबासै धुरि पाइआ किरतु जुड़ंदा ॥

Jitu hari prbhu jaapai saa dhannu saabaasai dhuri paaiaa kiratu ju(rr)anddaa ||

Blessed and acclaimed is that body-horse which meditates on the Lord God; it is obtained by the merits of past actions.

ਚੜਿ ਦੇਹੜਿ ਘੋੜੀ ਬਿਖਮੁ ਲਘਾਏ ਮਿਲੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਰਮਾਨੰਦਾ ॥

चड़ि देहड़ि घोड़ी बिखमु लघाए मिलु गुरमुखि परमानंदा ॥

Cha(rr)i deha(rr)i gho(rr)ee bikhamu laghaae milu guramukhi paramaananddaa ||

Riding the body-horse, one crosses over the terrifying world ocean; the Gurmukh meets the Lord, the embodiment of supreme bliss.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਾਜੁ ਰਚਾਇਆ ਪੂਰੈ ਮਿਲਿ ਸੰਤ ਜਨਾ ਜੰਞ ਆਈ ॥

हरि हरि काजु रचाइआ पूरै मिलि संत जना जंञ आई ॥

Hari hari kaaju rachaaiaa poorai mili santt janaa jan(ny) aaee ||

The Lord, Har, Har, has perfectly arranged this wedding; the Saints have come together as a marriage party.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਵਰੁ ਪਾਇਆ ਮੰਗਲੁ ਮਿਲਿ ਸੰਤ ਜਨਾ ਵਾਧਾਈ ॥੪॥੧॥੫॥

जन नानक हरि वरु पाइआ मंगलु मिलि संत जना वाधाई ॥४॥१॥५॥

Jan naanak hari varu paaiaa manggalu mili santt janaa vaadhaaee ||4||1||5||

Servant Nanak has obtained the Lord as his Spouse; joining together, the Saints sing the songs of joy and congratulations. ||4||1||5||

ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੪ ॥

वडहंसु महला ४ ॥

Vadahanssu mahalaa 4 ||

Wadahans, Fourth Mehl:

ਦੇਹ ਤੇਜਨੜੀ ਹਰਿ ਨਵ ਰੰਗੀਆ ਰਾਮ ॥

देह तेजनड़ी हरि नव रंगीआ राम ॥

Deh tejana(rr)ee hari nav ranggeeaa raam ||

The body is the Lord's horse; the Lord imbues it with the fresh and new color.

ਗੁਰ ਗਿਆਨੁ ਗੁਰੂ ਹਰਿ ਮੰਗੀਆ ਰਾਮ ॥

गुर गिआनु गुरू हरि मंगीआ राम ॥

Gur giaanu guroo hari manggeeaa raam ||

From the Guru, I ask for the Lord's spiritual wisdom.

ਗਿਆਨ ਮੰਗੀ ਹਰਿ ਕਥਾ ਚੰਗੀ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਗਤਿ ਮਿਤਿ ਜਾਣੀਆ ॥

गिआन मंगी हरि कथा चंगी हरि नामु गति मिति जाणीआ ॥

Giaan manggee hari kathaa changgee hari naamu gati miti jaa(nn)eeaa ||

I ask for the Lord's spiritual wisdom, and the Lord's sublime sermon; through the Name of the Lord, I have come to know His value and His state.

ਸਭੁ ਜਨਮੁ ਸਫਲਿਉ ਕੀਆ ਕਰਤੈ ਹਰਿ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਵਖਾਣੀਆ ॥

सभु जनमु सफलिउ कीआ करतै हरि राम नामि वखाणीआ ॥

Sabhu janamu saphaliu keeaa karatai hari raam naami vakhaa(nn)eeaa ||

The Creator has made my life totally fruitful; I chant the Name of the Lord.

ਹਰਿ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਹਰਿ ਜਨ ਮੰਗੀਆ ॥

हरि राम नामु सलाहि हरि प्रभ हरि भगति हरि जन मंगीआ ॥

Hari raam naamu salaahi hari prbh hari bhagati hari jan manggeeaa ||

The Lord's humble servant begs for the Lord's Name, for the Lord's Praises, and for devotional worship of the Lord God.

ਜਨੁ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸੁਣਹੁ ਸੰਤਹੁ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਗੋਵਿੰਦ ਚੰਗੀਆ ॥੧॥

जनु कहै नानकु सुणहु संतहु हरि भगति गोविंद चंगीआ ॥१॥

Janu kahai naanaku su(nn)ahu santtahu hari bhagati govindd changgeeaa ||1||

Says servant Nanak, listen, O Saints: devotional worship of the Lord, the Lord of the Universe, is sublime and good. ||1||

ਦੇਹ ਕੰਚਨ ਜੀਨੁ ਸੁਵਿਨਾ ਰਾਮ ॥

देह कंचन जीनु सुविना राम ॥

Deh kancchan jeenu suvinaa raam ||

The golden body is saddled with the saddle of gold.

ਜੜਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਰਤੰਨਾ ਰਾਮ ॥

जड़ि हरि हरि नामु रतंना राम ॥

Ja(rr)i hari hari naamu ratannaa raam ||

It is adorned with the jewel of the Name of the Lord, Har, Har.

ਜੜਿ ਨਾਮ ਰਤਨੁ ਗੋਵਿੰਦ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਮਿਲੇ ਹਰਿ ਗੁਣ ਸੁਖ ਘਣੇ ॥

जड़ि नाम रतनु गोविंद पाइआ हरि मिले हरि गुण सुख घणे ॥

Ja(rr)i naam ratanu govindd paaiaa hari mile hari gu(nn) sukh gha(nn)e ||

Adorned with the jewel of the Naam, one obtains the Lord of the Universe; he meets the Lord, sings the Glorious Praises of the Lord, and obtains all sorts of comforts.

ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਵਡਭਾਗੀ ਹਰਿ ਰੰਗ ਹਰਿ ਬਣੇ ॥

गुर सबदु पाइआ हरि नामु धिआइआ वडभागी हरि रंग हरि बणे ॥

Gur sabadu paaiaa hari naamu dhiaaiaa vadabhaagee hari rangg hari ba(nn)e ||

He obtains the Word of the Guru's Shabad, and he meditates on the Name of the Lord; by great good fortune, he assumes the color of the Lord's Love.

ਹਰਿ ਮਿਲੇ ਸੁਆਮੀ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਹਰਿ ਨਵਤਨ ਹਰਿ ਨਵ ਰੰਗੀਆ ॥

हरि मिले सुआमी अंतरजामी हरि नवतन हरि नव रंगीआ ॥

Hari mile suaamee anttarajaamee hari navatan hari nav ranggeeaa ||

He meets his Lord and Master, the Inner-knower, the Searcher of hearts; His body is ever-new, and His color is ever-fresh.

ਨਾਨਕੁ ਵਖਾਣੈ ਨਾਮੁ ਜਾਣੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਮੰਗੀਆ ॥੨॥

नानकु वखाणै नामु जाणै हरि नामु हरि प्रभ मंगीआ ॥२॥

Naanaku vakhaa(nn)ai naamu jaa(nn)ai hari naamu hari prbh manggeeaa ||2||

Nanak chants and realizes the Naam; he begs for the Name of the Lord, the Lord God. ||2||

ਕੜੀਆਲੁ ਮੁਖੇ ਗੁਰਿ ਅੰਕਸੁ ਪਾਇਆ ਰਾਮ ॥

कड़ीआलु मुखे गुरि अंकसु पाइआ राम ॥

Ka(rr)eeaalu mukhe guri ankkasu paaiaa raam ||

The Guru has placed the reins in the mouth of the body-horse.

ਮਨੁ ਮੈਗਲੁ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਵਸਿ ਆਇਆ ਰਾਮ ॥

मनु मैगलु गुर सबदि वसि आइआ राम ॥

Manu maigalu gur sabadi vasi aaiaa raam ||

The mind-elephant is overpowered by the Word of the Guru's Shabad.

ਮਨੁ ਵਸਗਤਿ ਆਇਆ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ਸਾ ਧਨ ਕੰਤਿ ਪਿਆਰੀ ॥

मनु वसगति आइआ परम पदु पाइआ सा धन कंति पिआरी ॥

Manu vasagati aaiaa param padu paaiaa saa dhan kantti piaaree ||

The bride obtains the supreme status, as her mind is brought under control; she is the beloved of her Husband Lord.

ਅੰਤਰਿ ਪ੍ਰੇਮੁ ਲਗਾ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਘਰਿ ਸੋਹੈ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਨਾਰੀ ॥

अंतरि प्रेमु लगा हरि सेती घरि सोहै हरि प्रभ नारी ॥

Anttari premu lagaa hari setee ghari sohai hari prbh naaree ||

Deep within her inner self, she is in love with her Lord; in His home, she is beautiful - she is the bride of her Lord God.

ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤੀ ਸਹਜੇ ਮਾਤੀ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ॥

हरि रंगि राती सहजे माती हरि प्रभु हरि हरि पाइआ ॥

Hari ranggi raatee sahaje maatee hari prbhu hari hari paaiaa ||

Imbued with the Lord's Love, she is intuitively absorbed in bliss; she obtains the Lord God, Har, Har.

ਨਾਨਕ ਜਨੁ ਹਰਿ ਦਾਸੁ ਕਹਤੁ ਹੈ ਵਡਭਾਗੀ ਹਰਿ ਹਰਿ ਧਿਆਇਆ ॥੩॥

नानक जनु हरि दासु कहतु है वडभागी हरि हरि धिआइआ ॥३॥

Naanak janu hari daasu kahatu hai vadabhaagee hari hari dhiaaiaa ||3||

Servant Nanak, the Lord's slave, says that only the very fortunate meditate on the Lord, Har, Har. ||3||

ਦੇਹ ਘੋੜੀ ਜੀ ਜਿਤੁ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਰਾਮ ॥

देह घोड़ी जी जितु हरि पाइआ राम ॥

Deh gho(rr)ee jee jitu hari paaiaa raam ||

The body is the horse, upon which one rides to the Lord.

ਮਿਲਿ ਸਤਿਗੁਰ ਜੀ ਮੰਗਲੁ ਗਾਇਆ ਰਾਮ ॥

मिलि सतिगुर जी मंगलु गाइआ राम ॥

Mili satigur jee manggalu gaaiaa raam ||

Meeting with the True Guru, one sings the songs of joy.

ਹਰਿ ਗਾਇ ਮੰਗਲੁ ਰਾਮ ਨਾਮਾ ਹਰਿ ਸੇਵ ਸੇਵਕ ਸੇਵਕੀ ॥

हरि गाइ मंगलु राम नामा हरि सेव सेवक सेवकी ॥

Hari gaai manggalu raam naamaa hari sev sevak sevakee ||

Sing the songs of joy to the Lord, serve the Name of the Lord, and become the servant of His servants.

ਪ੍ਰਭ ਜਾਇ ਪਾਵੈ ਰੰਗ ਮਹਲੀ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਮਾਣੈ ਰੰਗ ਕੀ ॥

प्रभ जाइ पावै रंग महली हरि रंगु माणै रंग की ॥

Prbh jaai paavai rangg mahalee hari ranggu maa(nn)ai rangg kee ||

You shall go and enter the Mansion of the Beloved Lord's Presence, and lovingly enjoy His Love.

ਗੁਣ ਰਾਮ ਗਾਏ ਮਨਿ ਸੁਭਾਏ ਹਰਿ ਗੁਰਮਤੀ ਮਨਿ ਧਿਆਇਆ ॥

गुण राम गाए मनि सुभाए हरि गुरमती मनि धिआइआ ॥

Gu(nn) raam gaae mani subhaae hari guramatee mani dhiaaiaa ||

I sing the Glorious Praises of the Lord, so pleasing to my mind; following the Guru's Teachings, I meditate on the Lord within my mind.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀ ਦੇਹ ਘੋੜੀ ਚੜਿ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ॥੪॥੨॥੬॥

जन नानक हरि किरपा धारी देह घोड़ी चड़ि हरि पाइआ ॥४॥२॥६॥

Jan naanak hari kirapaa dhaaree deh gho(rr)ee cha(rr)i hari paaiaa ||4||2||6||

The Lord has showered His Mercy upon servant Nanak; mounting the body-horse, he has found the Lord. ||4||2||6||

ਰਾਗੁ ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੫ ਛੰਤ ਘਰੁ ੪

रागु वडहंसु महला ५ छंत घरु ४

Raagu vadahanssu mahalaa 5 chhantt gharu 4

Raag Wadahans, Fifth Mehl, Chhant, Fourth House:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਲਧਾ ਜੀ ਰਾਮੁ ਪਿਆਰਾ ਰਾਮ ॥

गुर मिलि लधा जी रामु पिआरा राम ॥

Gur mili ladhaa jee raamu piaaraa raam ||

Meeting with the Guru, I have found my Beloved Lord God.

ਇਹੁ ਤਨੁ ਮਨੁ ਦਿਤੜਾ ਵਾਰੋ ਵਾਰਾ ਰਾਮ ॥

इहु तनु मनु दितड़ा वारो वारा राम ॥

Ihu tanu manu dita(rr)aa vaaro vaaraa raam ||

I have made this body and mind a sacrifice, a sacrificial offering to my Lord.

ਤਨੁ ਮਨੁ ਦਿਤਾ ਭਵਜਲੁ ਜਿਤਾ ਚੂਕੀ ਕਾਂਣਿ ਜਮਾਣੀ ॥

तनु मनु दिता भवजलु जिता चूकी कांणि जमाणी ॥

Tanu manu ditaa bhavajalu jitaa chookee kaan(nn)i jamaa(nn)ee ||

Dedicating my body and mind, I have crossed over the terrifying world-ocean, and shaken off the fear of death.

ਅਸਥਿਰੁ ਥੀਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆ ਰਹਿਆ ਆਵਣ ਜਾਣੀ ॥

असथिरु थीआ अम्रितु पीआ रहिआ आवण जाणी ॥

Asathiru theeaa ammmritu peeaa rahiaa aava(nn) jaa(nn)ee ||

Drinking in the Ambrosial Nectar, I have become immortal; my comings and goings have ceased.

ਸੋ ਘਰੁ ਲਧਾ ਸਹਜਿ ਸਮਧਾ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰਾ ॥

सो घरु लधा सहजि समधा हरि का नामु अधारा ॥

So gharu ladhaa sahaji samadhaa hari kaa naamu adhaaraa ||

I have found that home, of celestial Samaadhi; the Name of the Lord is my only Support.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸੁਖਿ ਮਾਣੇ ਰਲੀਆਂ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੰਉ ਨਮਸਕਾਰਾ ॥੧॥

कहु नानक सुखि माणे रलीआं गुर पूरे कंउ नमसकारा ॥१॥

Kahu naanak sukhi maa(nn)e raleeaan gur poore kannu namasakaaraa ||1||

Says Nanak, I enjoy peace and pleasure; I bow in reverence to the Perfect Guru. ||1||

ਸੁਣਿ ਸਜਣ ਜੀ ਮੈਡੜੇ ਮੀਤਾ ਰਾਮ ॥

सुणि सजण जी मैडड़े मीता राम ॥

Su(nn)i saja(nn) jee maida(rr)e meetaa raam ||

Listen, O my friend and companion

ਗੁਰਿ ਮੰਤ੍ਰੁ ਸਬਦੁ ਸਚੁ ਦੀਤਾ ਰਾਮ ॥

गुरि मंत्रु सबदु सचु दीता राम ॥

Guri manttru sabadu sachu deetaa raam ||

- the Guru has given the Mantra of the Shabad, the True Word of God.

ਸਚੁ ਸਬਦੁ ਧਿਆਇਆ ਮੰਗਲੁ ਗਾਇਆ ਚੂਕੇ ਮਨਹੁ ਅਦੇਸਾ ॥

सचु सबदु धिआइआ मंगलु गाइआ चूके मनहु अदेसा ॥

Sachu sabadu dhiaaiaa manggalu gaaiaa chooke manahu adesaa ||

Meditating on this True Shabad, I sing the songs of joy, and my mind is rid of anxiety.

ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਇਆ ਕਤਹਿ ਨ ਜਾਇਆ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸੰਗਿ ਬੈਸਾ ॥

सो प्रभु पाइआ कतहि न जाइआ सदा सदा संगि बैसा ॥

So prbhu paaiaa katahi na jaaiaa sadaa sadaa sanggi baisaa ||

I have found God, who never leaves; forever and ever, He sits with me.

ਪ੍ਰਭ ਜੀ ਭਾਣਾ ਸਚਾ ਮਾਣਾ ਪ੍ਰਭਿ ਹਰਿ ਧਨੁ ਸਹਜੇ ਦੀਤਾ ॥

प्रभ जी भाणा सचा माणा प्रभि हरि धनु सहजे दीता ॥

Prbh jee bhaa(nn)aa sachaa maa(nn)aa prbhi hari dhanu sahaje deetaa ||

One who is pleasing to God receives true honor. The Lord God blesses him with wealth.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਤਿਸੁ ਜਨ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤੇਰਾ ਦਾਨੁ ਸਭਨੀ ਹੈ ਲੀਤਾ ॥੨॥

कहु नानक तिसु जन बलिहारी तेरा दानु सभनी है लीता ॥२॥

Kahu naanak tisu jan balihaaree teraa daanu sabhanee hai leetaa ||2||

Says Nanak, I am a sacrifice to such a humble being. O Lord, You bless all with Your bountiful blessings. ||2||

ਤਉ ਭਾਣਾ ਤਾਂ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਅਘਾਏ ਰਾਮ ॥

तउ भाणा तां त्रिपति अघाए राम ॥

Tau bhaa(nn)aa taan tripati aghaae raam ||

When it pleases You, then I am satisfied and satiated.

ਮਨੁ ਥੀਆ ਠੰਢਾ ਸਭ ਤ੍ਰਿਸਨ ਬੁਝਾਏ ਰਾਮ ॥

मनु थीआ ठंढा सभ त्रिसन बुझाए राम ॥

Manu theeaa thanddhaa sabh trisan bujhaae raam ||

My mind is soothed and calmed, and all my thirst is quenched.

ਮਨੁ ਥੀਆ ਠੰਢਾ ਚੂਕੀ ਡੰਝਾ ਪਾਇਆ ਬਹੁਤੁ ਖਜਾਨਾ ॥

मनु थीआ ठंढा चूकी डंझा पाइआ बहुतु खजाना ॥

Manu theeaa thanddhaa chookee danjjhaa paaiaa bahutu khajaanaa ||

My mind is soothed and calmed, the burning has ceased, and I have found so many treasures.

ਸਿਖ ਸੇਵਕ ਸਭਿ ਭੁੰਚਣ ਲਗੇ ਹੰਉ ਸਤਗੁਰ ਕੈ ਕੁਰਬਾਨਾ ॥

सिख सेवक सभि भुंचण लगे हंउ सतगुर कै कुरबाना ॥

Sikh sevak sabhi bhunccha(nn) lage hannu satagur kai kurabaanaa ||

All the Sikhs and servants partake of them; I am a sacrifice to my True Guru.

ਨਿਰਭਉ ਭਏ ਖਸਮ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਜਮ ਕੀ ਤ੍ਰਾਸ ਬੁਝਾਏ ॥

निरभउ भए खसम रंगि राते जम की त्रास बुझाए ॥

Nirabhau bhae khasam ranggi raate jam kee traas bujhaae ||

I have become fearless, imbued with the Love of my Lord Master, and I have shaken off the fear of death.

ਨਾਨਕ ਦਾਸੁ ਸਦਾ ਸੰਗਿ ਸੇਵਕੁ ਤੇਰੀ ਭਗਤਿ ਕਰੰਉ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥੩॥

नानक दासु सदा संगि सेवकु तेरी भगति करंउ लिव लाए ॥३॥

Naanak daasu sadaa sanggi sevaku teree bhagati karannu liv laae ||3||

Slave Nanak, Your humble servant, lovingly embraces Your meditation; O Lord, be with me always. ||3||

ਪੂਰੀ ਆਸਾ ਜੀ ਮਨਸਾ ਮੇਰੇ ਰਾਮ ॥

पूरी आसा जी मनसा मेरे राम ॥

Pooree aasaa jee manasaa mere raam ||

My hopes and desires have been fulfilled, O my Lord.

ਮੋਹਿ ਨਿਰਗੁਣ ਜੀਉ ਸਭਿ ਗੁਣ ਤੇਰੇ ਰਾਮ ॥

मोहि निरगुण जीउ सभि गुण तेरे राम ॥

Mohi niragu(nn) jeeu sabhi gu(nn) tere raam ||

I am worthless, without virtue; all virtues are Yours, O Lord.

ਸਭਿ ਗੁਣ ਤੇਰੇ ਠਾਕੁਰ ਮੇਰੇ ਕਿਤੁ ਮੁਖਿ ਤੁਧੁ ਸਾਲਾਹੀ ॥

सभि गुण तेरे ठाकुर मेरे कितु मुखि तुधु सालाही ॥

Sabhi gu(nn) tere thaakur mere kitu mukhi tudhu saalaahee ||

All virtues are Yours, O my Lord and Master; with what mouth should I praise You?

ਗੁਣੁ ਅਵਗੁਣੁ ਮੇਰਾ ਕਿਛੁ ਨ ਬੀਚਾਰਿਆ ਬਖਸਿ ਲੀਆ ਖਿਨ ਮਾਹੀ ॥

गुणु अवगुणु मेरा किछु न बीचारिआ बखसि लीआ खिन माही ॥

Gu(nn)u avagu(nn)u meraa kichhu na beechaariaa bakhasi leeaa khin maahee ||

You did not consider my merits and demerits; you forgave me in an instant.

ਨਉ ਨਿਧਿ ਪਾਈ ਵਜੀ ਵਾਧਾਈ ਵਾਜੇ ਅਨਹਦ ਤੂਰੇ ॥

नउ निधि पाई वजी वाधाई वाजे अनहद तूरे ॥

Nau nidhi paaee vajee vaadhaaee vaaje anahad toore ||

I have obtained the nine treasures, congratulations are pouring in, and the unstruck melody resounds.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਮੈ ਵਰੁ ਘਰਿ ਪਾਇਆ ਮੇਰੇ ਲਾਥੇ ਜੀ ਸਗਲ ਵਿਸੂਰੇ ॥੪॥੧॥

कहु नानक मै वरु घरि पाइआ मेरे लाथे जी सगल विसूरे ॥४॥१॥

Kahu naanak mai varu ghari paaiaa mere laathe jee sagal visoore ||4||1||

Says Nanak, I have found my Husband Lord within my own home, and all my anxiety is forgotten. ||4||1||

ਸਲੋਕੁ ॥

सलोकु ॥

Saloku ||

Shalok:

ਕਿਆ ਸੁਣੇਦੋ ਕੂੜੁ ਵੰਞਨਿ ਪਵਣ ਝੁਲਾਰਿਆ ॥

किआ सुणेदो कूड़ु वंञनि पवण झुलारिआ ॥

Kiaa su(nn)edo koo(rr)u van(ny)ani pava(nn) jhulaariaa ||

Why do you listen to falsehood? It shall vanish like a gust of wind.

ਨਾਨਕ ਸੁਣੀਅਰ ਤੇ ਪਰਵਾਣੁ ਜੋ ਸੁਣੇਦੇ ਸਚੁ ਧਣੀ ॥੧॥

नानक सुणीअर ते परवाणु जो सुणेदे सचु धणी ॥१॥

Naanak su(nn)eear te paravaa(nn)u jo su(nn)ede sachu dha(nn)ee ||1||

O Nanak, those ears are acceptable, which listen to the True Master. ||1||

ਛੰਤੁ ॥

छंतु ॥

Chhanttu ||

Chhant:

ਤਿਨ ਘੋਲਿ ਘੁਮਾਈ ਜਿਨ ਪ੍ਰਭੁ ਸ੍ਰਵਣੀ ਸੁਣਿਆ ਰਾਮ ॥

तिन घोलि घुमाई जिन प्रभु स्रवणी सुणिआ राम ॥

Tin gholi ghumaaee jin prbhu srva(nn)ee su(nn)iaa raam ||

I am a sacrifice to those who listen with their ears to the Lord God.

ਸੇ ਸਹਜਿ ਸੁਹੇਲੇ ਜਿਨ ਹਰਿ ਹਰਿ ਰਸਨਾ ਭਣਿਆ ਰਾਮ ॥

से सहजि सुहेले जिन हरि हरि रसना भणिआ राम ॥

Se sahaji suhele jin hari hari rasanaa bha(nn)iaa raam ||

Blissful and comfortable are those, who with their tongues chant the Name of the Lord, Har, Har.

ਸੇ ਸਹਜਿ ਸੁਹੇਲੇ ਗੁਣਹ ਅਮੋਲੇ ਜਗਤ ਉਧਾਰਣ ਆਏ ॥

से सहजि सुहेले गुणह अमोले जगत उधारण आए ॥

Se sahaji suhele gu(nn)ah amole jagat udhaara(nn) aae ||

They are naturally embellished, with priceless virtues; they have come to save the world.

ਭੈ ਬੋਹਿਥ ਸਾਗਰ ਪ੍ਰਭ ਚਰਣਾ ਕੇਤੇ ਪਾਰਿ ਲਘਾਏ ॥

भै बोहिथ सागर प्रभ चरणा केते पारि लघाए ॥

Bhai bohith saagar prbh chara(nn)aa kete paari laghaae ||

God's Feet are the boat, which carries so many across the terrifying world-ocean.

ਜਿਨ ਕੰਉ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੀ ਮੇਰੈ ਠਾਕੁਰਿ ਤਿਨ ਕਾ ਲੇਖਾ ਨ ਗਣਿਆ ॥

जिन कंउ क्रिपा करी मेरै ठाकुरि तिन का लेखा न गणिआ ॥

Jin kannu kripaa karee merai thaakuri tin kaa lekhaa na ga(nn)iaa ||

Those who are blessed with the favor of my Lord and Master, are not asked to render their account.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਤਿਸੁ ਘੋਲਿ ਘੁਮਾਈ ਜਿਨਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸ੍ਰਵਣੀ ਸੁਣਿਆ ॥੧॥

कहु नानक तिसु घोलि घुमाई जिनि प्रभु स्रवणी सुणिआ ॥१॥

Kahu naanak tisu gholi ghumaaee jini prbhu srva(nn)ee su(nn)iaa ||1||

Says Nanak, I am a sacrifice to those who listen to God with their ears. ||1||

ਸਲੋਕੁ ॥

सलोकु ॥

Saloku ||

Shalok:

ਲੋਇਣ ਲੋਈ ਡਿਠ ਪਿਆਸ ਨ ਬੁਝੈ ਮੂ ਘਣੀ ॥

लोइण लोई डिठ पिआस न बुझै मू घणी ॥

Loi(nn) loee dith piaas na bujhai moo gha(nn)ee ||

With my eyes, I have seen the Light of the Lord, but my great thirst is not quenched.

ਨਾਨਕ ਸੇ ਅਖੜੀਆਂ ਬਿਅੰਨਿ ਜਿਨੀ ਡਿਸੰਦੋ ਮਾ ਪਿਰੀ ॥੧॥

नानक से अखड़ीआं बिअंनि जिनी डिसंदो मा पिरी ॥१॥

Naanak se akha(rr)eeaan bianni jinee disanddo maa piree ||1||

O Nanak, those eyes are different, which behold my Husband Lord. ||1||

ਛੰਤੁ ॥

छंतु ॥

Chhanttu ||

Chhant:

ਜਿਨੀ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਡਿਠਾ ਤਿਨ ਕੁਰਬਾਣੇ ਰਾਮ ॥

जिनी हरि प्रभु डिठा तिन कुरबाणे राम ॥

Jinee hari prbhu dithaa tin kurabaa(nn)e raam ||

I am a sacrifice to those who have seen the Lord God.

ਸੇ ਸਾਚੀ ਦਰਗਹ ਭਾਣੇ ਰਾਮ ॥

से साची दरगह भाणे राम ॥

Se saachee daragah bhaa(nn)e raam ||

In the True Court of the Lord, they are approved.

ਠਾਕੁਰਿ ਮਾਨੇ ਸੇ ਪਰਧਾਨੇ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ॥

ठाकुरि माने से परधाने हरि सेती रंगि राते ॥

Thaakuri maane se paradhaane hari setee ranggi raate ||

They are approved by their Lord and Master, and acclaimed as supreme; they are imbued with the Lord's Love.

ਹਰਿ ਰਸਹਿ ਅਘਾਏ ਸਹਜਿ ਸਮਾਏ ਘਟਿ ਘਟਿ ਰਮਈਆ ਜਾਤੇ ॥

हरि रसहि अघाए सहजि समाए घटि घटि रमईआ जाते ॥

Hari rasahi aghaae sahaji samaae ghati ghati ramaeeaa jaate ||

They are satiated with the sublime essence of the Lord, and they merge in celestial peace; in each and every heart, they see the all-pervading Lord.

ਸੇਈ ਸਜਣ ਸੰਤ ਸੇ ਸੁਖੀਏ ਠਾਕੁਰ ਅਪਣੇ ਭਾਣੇ ॥

सेई सजण संत से सुखीए ठाकुर अपणे भाणे ॥

Seee saja(nn) santt se sukheee thaakur apa(nn)e bhaa(nn)e ||

They alone are the friendly Saints, and they alone are happy, who are pleasing to their Lord and Master.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਜਿਨ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਡਿਠਾ ਤਿਨ ਕੈ ਸਦ ਕੁਰਬਾਣੇ ॥੨॥

कहु नानक जिन हरि प्रभु डिठा तिन कै सद कुरबाणे ॥२॥

Kahu naanak jin hari prbhu dithaa tin kai sad kurabaa(nn)e ||2||

Says Nanak, I am forever a sacrifice to those who have seen the Lord God. ||2||

ਸਲੋਕੁ ॥

सलोकु ॥

Saloku ||

Shalok:

ਦੇਹ ਅੰਧਾਰੀ ਅੰਧ ਸੁੰਞੀ ਨਾਮ ਵਿਹੂਣੀਆ ॥

देह अंधारी अंध सुंञी नाम विहूणीआ ॥

Deh anddhaaree anddh sun(ny)ee naam vihoo(nn)eeaa ||

The body is blind, totally blind and desolate, without the Naam.

ਨਾਨਕ ਸਫਲ ਜਨੰਮੁ ਜੈ ਘਟਿ ਵੁਠਾ ਸਚੁ ਧਣੀ ॥੧॥

नानक सफल जनमु जै घटि वुठा सचु धणी ॥१॥

Naanak saphal janammu jai ghati vuthaa sachu dha(nn)ee ||1||

O Nanak, fruitful is the life of that being, within whose heart the True Lord and Master abides. ||1||

ਛੰਤੁ ॥

छंतु ॥

Chhanttu ||

Chhant:

ਤਿਨ ਖੰਨੀਐ ਵੰਞਾਂ ਜਿਨ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਡੀਠਾ ਰਾਮ ॥

तिन खंनीऐ वंञां जिन मेरा हरि प्रभु डीठा राम ॥

Tin khanneeai van(ny)aan jin meraa hari prbhu deethaa raam ||

I am cut into pieces as a sacrifice, to those who have seen my Lord God.

ਜਨ ਚਾਖਿ ਅਘਾਣੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਮੀਠਾ ਰਾਮ ॥

जन चाखि अघाणे हरि हरि अम्रितु मीठा राम ॥

Jan chaakhi aghaa(nn)e hari hari ammmritu meethaa raam ||

His humble servants partake of the Sweet Ambrosial Nectar of the Lord, Har, Har, and are satiated.

ਹਰਿ ਮਨਹਿ ਮੀਠਾ ਪ੍ਰਭੂ ਤੂਠਾ ਅਮਿਉ ਵੂਠਾ ਸੁਖ ਭਏ ॥

हरि मनहि मीठा प्रभू तूठा अमिउ वूठा सुख भए ॥

Hari manahi meethaa prbhoo toothaa amiu voothaa sukh bhae ||

The Lord seems sweet to their minds; God is merciful to them, His Ambrosial Nectar rains down upon them, and they are at peace.

ਦੁਖ ਨਾਸ ਭਰਮ ਬਿਨਾਸ ਤਨ ਤੇ ਜਪਿ ਜਗਦੀਸ ਈਸਹ ਜੈ ਜਏ ॥

दुख नास भरम बिनास तन ते जपि जगदीस ईसह जै जए ॥

Dukh naas bharam binaas tan te japi jagadees eesah jai jae ||

Pain is eliminated and doubt is dispelled from the body; chanting the Name of the Lord of the World, their victory is celebrated.

ਮੋਹ ਰਹਤ ਬਿਕਾਰ ਥਾਕੇ ਪੰਚ ਤੇ ਸੰਗੁ ਤੂਟਾ ॥

मोह रहत बिकार थाके पंच ते संगु तूटा ॥

Moh rahat bikaar thaake pancch te sanggu tootaa ||

They are rid of emotional attachment, their sins are erased, and their association with the five passions is broken off.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਖੰਨੀਐ ਵੰਞਾ ਜਿਨ ਘਟਿ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਵੂਠਾ ॥੩॥

कहु नानक तिन खंनीऐ वंञा जिन घटि मेरा हरि प्रभु वूठा ॥३॥

Kahu naanak tin khanneeai van(ny)aa jin ghati meraa hari prbhu voothaa ||3||

Says Nanak, I am every bit a sacrifice to those, within whose hearts my Lord God abides. ||3||

ਸਲੋਕੁ ॥

सलोकु ॥

Saloku ||

Shalok:

ਜੋ ਲੋੜੀਦੇ ਰਾਮ ਸੇਵਕ ਸੇਈ ਕਾਂਢਿਆ ॥

जो लोड़ीदे राम सेवक सेई कांढिआ ॥

Jo lo(rr)eede raam sevak seee kaandhiaa ||

Those who long for the Lord, are said to be His servants.

ਨਾਨਕ ਜਾਣੇ ਸਤਿ ਸਾਂਈ ਸੰਤ ਨ ਬਾਹਰਾ ॥੧॥

नानक जाणे सति सांई संत न बाहरा ॥१॥

Naanak jaa(nn)e sati saanee santt na baaharaa ||1||

Nanak knows this Truth, that the Lord is not different from His Saint. ||1||

ਛੰਤੁ ॥

छंतु ॥

Chhanttu ||

Chhant:

ਮਿਲਿ ਜਲੁ ਜਲਹਿ ਖਟਾਨਾ ਰਾਮ ॥

मिलि जलु जलहि खटाना राम ॥

Mili jalu jalahi khataanaa raam ||

As water mixes and blends with water,

ਸੰਗਿ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਨਾ ਰਾਮ ॥

संगि जोती जोति मिलाना राम ॥

Sanggi jotee joti milaanaa raam ||

So does one's light mix and blend with the Lord's Light.

ਸੰਮਾਇ ਪੂਰਨ ਪੁਰਖ ਕਰਤੇ ਆਪਿ ਆਪਹਿ ਜਾਣੀਐ ॥

समाइ पूरन पुरख करते आपि आपहि जाणीऐ ॥

Sammaai pooran purakh karate aapi aapahi jaa(nn)eeai ||

Merging with the perfect, all-powerful Creator, one comes to know his own self.

ਤਹ ਸੁੰਨਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਧਿ ਲਾਗੀ ਏਕੁ ਏਕੁ ਵਖਾਣੀਐ ॥

तह सुंनि सहजि समाधि लागी एकु एकु वखाणीऐ ॥

Tah sunni sahaji samaadhi laagee eku eku vakhaa(nn)eeai ||

Then, he enters the celestial state of absolute Samaadhi, and speaks of the One and Only Lord.

ਆਪਿ ਗੁਪਤਾ ਆਪਿ ਮੁਕਤਾ ਆਪਿ ਆਪੁ ਵਖਾਨਾ ॥

आपि गुपता आपि मुकता आपि आपु वखाना ॥

Aapi gupataa aapi mukataa aapi aapu vakhaanaa ||

He Himself is unmanifest, and He Himself is liberated; He Himself speaks of Himself.

ਨਾਨਕ ਭ੍ਰਮ ਭੈ ਗੁਣ ਬਿਨਾਸੇ ਮਿਲਿ ਜਲੁ ਜਲਹਿ ਖਟਾਨਾ ॥੪॥੨॥

नानक भ्रम भै गुण बिनासे मिलि जलु जलहि खटाना ॥४॥२॥

Naanak bhrm bhai gu(nn) binaase mili jalu jalahi khataanaa ||4||2||

O Nanak, doubt, fear and the limitations of the three qualities are dispelled, as one merges into the Lord, like water blending with water. ||4||2||

ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥

वडहंसु महला ५ ॥

Vadahanssu mahalaa 5 ||

Wadahans, Fifth Mehl:

ਪ੍ਰਭ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥਾ ਰਾਮ ॥

प्रभ करण कारण समरथा राम ॥

Prbh kara(nn) kaara(nn) samarathaa raam ||

God is the all-powerful Creator, the Cause of causes.

ਰਖੁ ਜਗਤੁ ਸਗਲ ਦੇ ਹਥਾ ਰਾਮ ॥

रखु जगतु सगल दे हथा राम ॥

Rakhu jagatu sagal de hathaa raam ||

He preserves the whole world, reaching out with His hand.

ਸਮਰਥ ਸਰਣਾ ਜੋਗੁ ਸੁਆਮੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਨਿਧਿ ਸੁਖਦਾਤਾ ॥

समरथ सरणा जोगु सुआमी क्रिपा निधि सुखदाता ॥

Samarath sara(nn)aa jogu suaamee kripaa nidhi sukhadaataa ||

He is the all-powerful, safe Sanctuary, Lord and Master, Treasure of mercy, Giver of peace.

ਹੰਉ ਕੁਰਬਾਣੀ ਦਾਸ ਤੇਰੇ ਜਿਨੀ ਏਕੁ ਪਛਾਤਾ ॥

हंउ कुरबाणी दास तेरे जिनी एकु पछाता ॥

Hannu kurabaa(nn)ee daas tere jinee eku pachhaataa ||

I am a sacrifice to Your slaves, who recognize only the One Lord.

ਵਰਨੁ ਚਿਹਨੁ ਨ ਜਾਇ ਲਖਿਆ ਕਥਨ ਤੇ ਅਕਥਾ ॥

वरनु चिहनु न जाइ लखिआ कथन ते अकथा ॥

Varanu chihanu na jaai lakhiaa kathan te akathaa ||

His color and shape cannot be seen; His description is indescribable.

ਬਿਨਵੰਤਿ ਨਾਨਕ ਸੁਣਹੁ ਬਿਨਤੀ ਪ੍ਰਭ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥਾ ॥੧॥

बिनवंति नानक सुणहु बिनती प्रभ करण कारण समरथा ॥१॥

Binavantti naanak su(nn)ahu binatee prbh kara(nn) kaara(nn) samarathaa ||1||

Prays Nanak, hear my prayer, O God, Almighty Creator, Cause of causes. ||1||

ਏਹਿ ਜੀਅ ਤੇਰੇ ਤੂ ਕਰਤਾ ਰਾਮ ॥

एहि जीअ तेरे तू करता राम ॥

Ehi jeea tere too karataa raam ||

These beings are Yours; You are their Creator.

ਪ੍ਰਭ ਦੂਖ ਦਰਦ ਭ੍ਰਮ ਹਰਤਾ ਰਾਮ ॥

प्रभ दूख दरद भ्रम हरता राम ॥

Prbh dookh darad bhrm harataa raam ||

God is the Destroyer of pain, suffering and doubt.

ਭ੍ਰਮ ਦੂਖ ਦਰਦ ਨਿਵਾਰਿ ਖਿਨ ਮਹਿ ਰਖਿ ਲੇਹੁ ਦੀਨ ਦੈਆਲਾ ॥

भ्रम दूख दरद निवारि खिन महि रखि लेहु दीन दैआला ॥

Bhrm dookh darad nivaari khin mahi rakhi lehu deen daiaalaa ||

Eliminate my doubt, pain and suffering in an instant, and preserve me, O Lord, Merciful to the meek.

ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਸੁਆਮਿ ਸਜਣੁ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਬਾਲ ਗੋਪਾਲਾ ॥

मात पिता सुआमि सजणु सभु जगतु बाल गोपाला ॥

Maat pitaa suaami saja(nn)u sabhu jagatu baal gopaalaa ||

You are mother, father and friend, O Lord and Master; the whole world is Your child, O Lord of the World.

ਜੋ ਸਰਣਿ ਆਵੈ ਗੁਣ ਨਿਧਾਨ ਪਾਵੈ ਸੋ ਬਹੁੜਿ ਜਨਮਿ ਨ ਮਰਤਾ ॥

जो सरणि आवै गुण निधान पावै सो बहुड़ि जनमि न मरता ॥

Jo sara(nn)i aavai gu(nn) nidhaan paavai so bahu(rr)i janami na marataa ||

One who comes seeking Your Sanctuary, obtains the treasure of virtue, and does not have to enter the cycle of birth and death again.

ਬਿਨਵੰਤਿ ਨਾਨਕ ਦਾਸੁ ਤੇਰਾ ਸਭਿ ਜੀਅ ਤੇਰੇ ਤੂ ਕਰਤਾ ॥੨॥

बिनवंति नानक दासु तेरा सभि जीअ तेरे तू करता ॥२॥

Binavantti naanak daasu teraa sabhi jeea tere too karataa ||2||

Prays Nanak, I am Your slave. All beings are Yours; You are their Creator. ||2||

ਆਠ ਪਹਰ ਹਰਿ ਧਿਆਈਐ ਰਾਮ ॥

आठ पहर हरि धिआईऐ राम ॥

Aath pahar hari dhiaaeeai raam ||

Meditating on the Lord, twenty-four hours a day,

ਮਨ ਇਛਿਅੜਾ ਫਲੁ ਪਾਈਐ ਰਾਮ ॥

मन इछिअड़ा फलु पाईऐ राम ॥

Man ichhia(rr)aa phalu paaeeai raam ||

The fruits of the heart's desires are obtained.

ਮਨ ਇਛ ਪਾਈਐ ਪ੍ਰਭੁ ਧਿਆਈਐ ਮਿਟਹਿ ਜਮ ਕੇ ਤ੍ਰਾਸਾ ॥

मन इछ पाईऐ प्रभु धिआईऐ मिटहि जम के त्रासा ॥

Man ichh paaeeai prbhu dhiaaeeai mitahi jam ke traasaa ||

Your heart's desires are obtained, meditating on God, and the fear of death is dispelled.

ਗੋਬਿਦੁ ਗਾਇਆ ਸਾਧ ਸੰਗਾਇਆ ਭਈ ਪੂਰਨ ਆਸਾ ॥

गोबिदु गाइआ साध संगाइआ भई पूरन आसा ॥

Gobidu gaaiaa saadh sanggaaiaa bhaee pooran aasaa ||

I sing of the Lord of the Universe in the Saadh Sangat, the Company of the Holy, and my hopes are fulfilled.

ਤਜਿ ਮਾਨੁ ਮੋਹੁ ਵਿਕਾਰ ਸਗਲੇ ਪ੍ਰਭੂ ਕੈ ਮਨਿ ਭਾਈਐ ॥

तजि मानु मोहु विकार सगले प्रभू कै मनि भाईऐ ॥

Taji maanu mohu vikaar sagale prbhoo kai mani bhaaeeai ||

Renouncing egotism, emotional attachment and all corruption, we become pleasing to the Mind of God.

ਬਿਨਵੰਤਿ ਨਾਨਕ ਦਿਨਸੁ ਰੈਣੀ ਸਦਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਧਿਆਈਐ ॥੩॥

बिनवंति नानक दिनसु रैणी सदा हरि हरि धिआईऐ ॥३॥

Binavantti naanak dinasu rai(nn)ee sadaa hari hari dhiaaeeai ||3||

Prays Nanak, day and night, meditate forever on the Lord, Har, Har. ||3||

ਦਰਿ ਵਾਜਹਿ ਅਨਹਤ ਵਾਜੇ ਰਾਮ ॥

दरि वाजहि अनहत वाजे राम ॥

Dari vaajahi anahat vaaje raam ||

At the Lord's Door, the unstruck melody resounds.

ਘਟਿ ਘਟਿ ਹਰਿ ਗੋਬਿੰਦੁ ਗਾਜੇ ਰਾਮ ॥

घटि घटि हरि गोबिंदु गाजे राम ॥

Ghati ghati hari gobinddu gaaje raam ||

In each and every heart, the Lord, the Lord of the Universe, sings.

ਗੋਵਿਦ ਗਾਜੇ ਸਦਾ ਬਿਰਾਜੇ ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਊਚਾ ॥

गोविद गाजे सदा बिराजे अगम अगोचरु ऊचा ॥

Govid gaaje sadaa biraaje agam agocharu uchaa ||

The Lord of the Universe sings, and abides forever; He is unfathomable, profoundly deep, lofty and exalted.

ਗੁਣ ਬੇਅੰਤ ਕਿਛੁ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ਕੋਇ ਨ ਸਕੈ ਪਹੂਚਾ ॥

गुण बेअंत किछु कहणु न जाई कोइ न सकै पहूचा ॥

Gu(nn) beantt kichhu kaha(nn)u na jaaee koi na sakai pahoochaa ||

His virtues are infinite - none of them can be described. No one can reach Him.

ਆਪਿ ਉਪਾਏ ਆਪਿ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲੇ ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭਿ ਸਾਜੇ ॥

आपि उपाए आपि प्रतिपाले जीअ जंत सभि साजे ॥

Aapi upaae aapi prtipaale jeea jantt sabhi saaje ||

He Himself creates, and He Himself sustains; all beings and creatures are fashioned by Him.

ਬਿਨਵੰਤਿ ਨਾਨਕ ਸੁਖੁ ਨਾਮਿ ਭਗਤੀ ਦਰਿ ਵਜਹਿ ਅਨਹਦ ਵਾਜੇ ॥੪॥੩॥

बिनवंति नानक सुखु नामि भगती दरि वजहि अनहद वाजे ॥४॥३॥

Binavantti naanak sukhu naami bhagatee dari vajahi anahad vaaje ||4||3||

Prays Nanak, happiness comes from devotional worship of the Naam; at His Door, the unstruck melody resounds. ||4||3||

ਰਾਗੁ ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੫ ਅਲਾਹਣੀਆ

रागु वडहंसु महला १ घरु ५ अलाहणीआ

Raagu vadahanssu mahalaa 1 gharu 5 alaaha(nn)eeaa

Raag Wadahans, First Mehl, Fifth House, Alaahanees ~ Songs Of Mourning:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਧੰਨੁ ਸਿਰੰਦਾ ਸਚਾ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ਜਿਨਿ ਜਗੁ ਧੰਧੈ ਲਾਇਆ ॥

धंनु सिरंदा सचा पातिसाहु जिनि जगु धंधै लाइआ ॥

Dhannu siranddaa sachaa paatisaahu jini jagu dhanddhai laaiaa ||

Blessed is the Creator, the True King, who has linked the whole world to its tasks.

ਮੁਹਲਤਿ ਪੁਨੀ ਪਾਈ ਭਰੀ ਜਾਨੀਅੜਾ ਘਤਿ ਚਲਾਇਆ ॥

मुहलति पुनी पाई भरी जानीअड़ा घति चलाइआ ॥

Muhalati punee paaee bharee jaaneea(rr)aa ghati chalaaiaa ||

When one's time is up, and the measure is full, this dear soul is caught, and driven off.

ਜਾਨੀ ਘਤਿ ਚਲਾਇਆ ਲਿਖਿਆ ਆਇਆ ਰੁੰਨੇ ਵੀਰ ਸਬਾਏ ॥

जानी घति चलाइआ लिखिआ आइआ रुंने वीर सबाए ॥

Jaanee ghati chalaaiaa likhiaa aaiaa runne veer sabaae ||

This dear soul is driven off, when the pre-ordained Order is received, and all the relatives cry out in mourning.

ਕਾਂਇਆ ਹੰਸ ਥੀਆ ਵੇਛੋੜਾ ਜਾਂ ਦਿਨ ਪੁੰਨੇ ਮੇਰੀ ਮਾਏ ॥

कांइआ हंस थीआ वेछोड़ा जां दिन पुंने मेरी माए ॥

Kaaniaa hanss theeaa vechho(rr)aa jaan din punne meree maae ||

The body and the swan-soul are separated, when one's days are past and done, O my mother.

ਜੇਹਾ ਲਿਖਿਆ ਤੇਹਾ ਪਾਇਆ ਜੇਹਾ ਪੁਰਬਿ ਕਮਾਇਆ ॥

जेहा लिखिआ तेहा पाइआ जेहा पुरबि कमाइआ ॥

Jehaa likhiaa tehaa paaiaa jehaa purabi kamaaiaa ||

As is one's pre-ordained Destiny, so does one receive, according to one's past actions.

ਧੰਨੁ ਸਿਰੰਦਾ ਸਚਾ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ਜਿਨਿ ਜਗੁ ਧੰਧੈ ਲਾਇਆ ॥੧॥

धंनु सिरंदा सचा पातिसाहु जिनि जगु धंधै लाइआ ॥१॥

Dhannu siranddaa sachaa paatisaahu jini jagu dhanddhai laaiaa ||1||

Blessed is the Creator, the True King, who has linked the whole world to its tasks. ||1||

ਸਾਹਿਬੁ ਸਿਮਰਹੁ ਮੇਰੇ ਭਾਈਹੋ ਸਭਨਾ ਏਹੁ ਪਇਆਣਾ ॥

साहिबु सिमरहु मेरे भाईहो सभना एहु पइआणा ॥

Saahibu simarahu mere bhaaeeho sabhanaa ehu paiaa(nn)aa ||

Meditate in remembrance on the Lord and Master, O my Siblings of Destiny; everyone has to pass this way.

ਏਥੈ ਧੰਧਾ ਕੂੜਾ ਚਾਰਿ ਦਿਹਾ ਆਗੈ ਸਰਪਰ ਜਾਣਾ ॥

एथै धंधा कूड़ा चारि दिहा आगै सरपर जाणा ॥

Ethai dhanddhaa koo(rr)aa chaari dihaa aagai sarapar jaa(nn)aa ||

These false entanglements last for only a few days; then, one must surely move on to the world hereafter.

ਆਗੈ ਸਰਪਰ ਜਾਣਾ ਜਿਉ ਮਿਹਮਾਣਾ ਕਾਹੇ ਗਾਰਬੁ ਕੀਜੈ ॥

आगै सरपर जाणा जिउ मिहमाणा काहे गारबु कीजै ॥

Aagai sarapar jaa(nn)aa jiu mihamaa(nn)aa kaahe gaarabu keejai ||

He must surely move on to the world hereafter, like a guest; so why does he indulge in ego?

ਜਿਤੁ ਸੇਵਿਐ ਦਰਗਹ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਨਾਮੁ ਤਿਸੈ ਕਾ ਲੀਜੈ ॥

जितु सेविऐ दरगह सुखु पाईऐ नामु तिसै का लीजै ॥

Jitu seviai daragah sukhu paaeeai naamu tisai kaa leejai ||

Chant the Name of the Lord; serving Him, you shall obtain peace in His Court.

ਆਗੈ ਹੁਕਮੁ ਨ ਚਲੈ ਮੂਲੇ ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਕਿਆ ਵਿਹਾਣਾ ॥

आगै हुकमु न चलै मूले सिरि सिरि किआ विहाणा ॥

Aagai hukamu na chalai moole siri siri kiaa vihaa(nn)aa ||

In the world hereafter, no one's commands will be obeyed. According to their actions, each and every person proceeds.

ਸਾਹਿਬੁ ਸਿਮਰਿਹੁ ਮੇਰੇ ਭਾਈਹੋ ਸਭਨਾ ਏਹੁ ਪਇਆਣਾ ॥੨॥

साहिबु सिमरिहु मेरे भाईहो सभना एहु पइआणा ॥२॥

Saahibu simarihu mere bhaaeeho sabhanaa ehu paiaa(nn)aa ||2||

Meditate in remembrance on the Lord and Master, O my Siblings of Destiny; everyone has to pass this way. ||2||

ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੰਮ੍ਰਥ ਸੋ ਥੀਐ ਹੀਲੜਾ ਏਹੁ ਸੰਸਾਰੋ ॥

जो तिसु भावै सम्रथ सो थीऐ हीलड़ा एहु संसारो ॥

Jo tisu bhaavai sammrth so theeai heela(rr)aa ehu sanssaaro ||

Whatever pleases the Almighty Lord, that alone comes to pass; this world is an opportunity to please Him.

ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸਾਚੜਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰੋ ॥

जलि थलि महीअलि रवि रहिआ साचड़ा सिरजणहारो ॥

Jali thali maheeali ravi rahiaa saacha(rr)aa siraja(nn)ahaaro ||

The True Creator Lord is pervading and permeating the water, the land and the air.

ਸਾਚਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰੋ ਅਲਖ ਅਪਾਰੋ ਤਾ ਕਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥

साचा सिरजणहारो अलख अपारो ता का अंतु न पाइआ ॥

Saachaa siraja(nn)ahaaro alakh apaaro taa kaa anttu na paaiaa ||

The True Creator Lord is invisible and infinite; His limits cannot be found.

ਆਇਆ ਤਿਨ ਕਾ ਸਫਲੁ ਭਇਆ ਹੈ ਇਕ ਮਨਿ ਜਿਨੀ ਧਿਆਇਆ ॥

आइआ तिन का सफलु भइआ है इक मनि जिनी धिआइआ ॥

Aaiaa tin kaa saphalu bhaiaa hai ik mani jinee dhiaaiaa ||

Fruitful is the coming of those, who meditate single-mindedly on Him.

ਢਾਹੇ ਢਾਹਿ ਉਸਾਰੇ ਆਪੇ ਹੁਕਮਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰੋ ॥

ढाहे ढाहि उसारे आपे हुकमि सवारणहारो ॥

Dhaahe dhaahi usaare aape hukami savaara(nn)ahaaro ||

He destroys, and having destroyed, He creates; by His Order, He adorns us.

ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੰਮ੍ਰਥ ਸੋ ਥੀਐ ਹੀਲੜਾ ਏਹੁ ਸੰਸਾਰੋ ॥੩॥

जो तिसु भावै सम्रथ सो थीऐ हीलड़ा एहु संसारो ॥३॥

Jo tisu bhaavai sammrth so theeai heela(rr)aa ehu sanssaaro ||3||

Whatever pleases the Almighty Lord, that alone comes to pass; this world is an opportunity to please Him. ||3||

ਨਾਨਕ ਰੁੰਨਾ ਬਾਬਾ ਜਾਣੀਐ ਜੇ ਰੋਵੈ ਲਾਇ ਪਿਆਰੋ ॥

नानक रुंना बाबा जाणीऐ जे रोवै लाइ पिआरो ॥

Naanak runnaa baabaa jaa(nn)eeai je rovai laai piaaro ||

Nanak: he alone truly weeps, O Baba, who weeps in the Lord's Love.

ਵਾਲੇਵੇ ਕਾਰਣਿ ਬਾਬਾ ਰੋਈਐ ਰੋਵਣੁ ਸਗਲ ਬਿਕਾਰੋ ॥

वालेवे कारणि बाबा रोईऐ रोवणु सगल बिकारो ॥

Vaaleve kaara(nn)i baabaa roeeai rova(nn)u sagal bikaaro ||

One who weeps for the sake of worldly objects, O Baba, weeps totally in vain.

ਰੋਵਣੁ ਸਗਲ ਬਿਕਾਰੋ ਗਾਫਲੁ ਸੰਸਾਰੋ ਮਾਇਆ ਕਾਰਣਿ ਰੋਵੈ ॥

रोवणु सगल बिकारो गाफलु संसारो माइआ कारणि रोवै ॥

Rova(nn)u sagal bikaaro gaaphalu sanssaaro maaiaa kaara(nn)i rovai ||

This weeping is all in vain; the world forgets the Lord, and weeps for the sake of Maya.

ਚੰਗਾ ਮੰਦਾ ਕਿਛੁ ਸੂਝੈ ਨਾਹੀ ਇਹੁ ਤਨੁ ਏਵੈ ਖੋਵੈ ॥

चंगा मंदा किछु सूझै नाही इहु तनु एवै खोवै ॥

Changgaa manddaa kichhu soojhai naahee ihu tanu evai khovai ||

He does not distinguish between good and evil, and wastes away this life in vain.

ਐਥੈ ਆਇਆ ਸਭੁ ਕੋ ਜਾਸੀ ਕੂੜਿ ਕਰਹੁ ਅਹੰਕਾਰੋ ॥

ऐथै आइआ सभु को जासी कूड़ि करहु अहंकारो ॥

Aithai aaiaa sabhu ko jaasee koo(rr)i karahu ahankkaaro ||

Everyone who comes here, shall have to leave; to act in ego is false.

ਨਾਨਕ ਰੁੰਨਾ ਬਾਬਾ ਜਾਣੀਐ ਜੇ ਰੋਵੈ ਲਾਇ ਪਿਆਰੋ ॥੪॥੧॥

नानक रुंना बाबा जाणीऐ जे रोवै लाइ पिआरो ॥४॥१॥

Naanak runnaa baabaa jaa(nn)eeai je rovai laai piaaro ||4||1||

Nanak: he alone truly weeps, O Baba, who weeps in the Lord's Love. ||4||1||

ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥

वडहंसु महला १ ॥

Vadahanssu mahalaa 1 ||

Wadahans, First Mehl:

ਆਵਹੁ ਮਿਲਹੁ ਸਹੇਲੀਹੋ ਸਚੜਾ ਨਾਮੁ ਲਏਹਾਂ ॥

आवहु मिलहु सहेलीहो सचड़ा नामु लएहां ॥

Aavahu milahu saheleeho sacha(rr)aa naamu laehaan ||

Come, O my companions - let us meet together and dwell upon the True Name.

ਰੋਵਹ ਬਿਰਹਾ ਤਨ ਕਾ ਆਪਣਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸੰਮ੍ਹ੍ਹਾਲੇਹਾਂ ॥

रोवह बिरहा तन का आपणा साहिबु सम्हालेहां ॥

Rovah birahaa tan kaa aapa(nn)aa saahibu sammhaalehaan ||

Let us weep over the body's separation from the Lord and Master; let us remember Him in contemplation.

ਸਾਹਿਬੁ ਸਮ੍ਹ੍ਹਾਲਿਹ ਪੰਥੁ ਨਿਹਾਲਿਹ ਅਸਾ ਭਿ ਓਥੈ ਜਾਣਾ ॥

साहिबु सम्हालिह पंथु निहालिह असा भि ओथै जाणा ॥

Saahibu samhaalih pantthu nihaalih asaa bhi othai jaa(nn)aa ||

Let us remember the Lord and Master in contemplation, and keep a watchful eye on the Path. We shall have to go there as well.

ਜਿਸ ਕਾ ਕੀਆ ਤਿਨ ਹੀ ਲੀਆ ਹੋਆ ਤਿਸੈ ਕਾ ਭਾਣਾ ॥

जिस का कीआ तिन ही लीआ होआ तिसै का भाणा ॥

Jis kaa keeaa tin hee leeaa hoaa tisai kaa bhaa(nn)aa ||

He who has created, also destroys; whatever happens is by His Will.

ਜੋ ਤਿਨਿ ਕਰਿ ਪਾਇਆ ਸੁ ਆਗੈ ਆਇਆ ਅਸੀ ਕਿ ਹੁਕਮੁ ਕਰੇਹਾ ॥

जो तिनि करि पाइआ सु आगै आइआ असी कि हुकमु करेहा ॥

Jo tini kari paaiaa su aagai aaiaa asee ki hukamu karehaa ||

Whatever He has done, has come to pass; how can we command Him?

ਆਵਹੁ ਮਿਲਹੁ ਸਹੇਲੀਹੋ ਸਚੜਾ ਨਾਮੁ ਲਏਹਾ ॥੧॥

आवहु मिलहु सहेलीहो सचड़ा नामु लएहा ॥१॥

Aavahu milahu saheleeho sacha(rr)aa naamu laehaa ||1||

Come, O my companions - let us meet together and dwell upon the True Name. ||1||

ਮਰਣੁ ਨ ਮੰਦਾ ਲੋਕਾ ਆਖੀਐ ਜੇ ਮਰਿ ਜਾਣੈ ਐਸਾ ਕੋਇ ॥

मरणु न मंदा लोका आखीऐ जे मरि जाणै ऐसा कोइ ॥

Mara(nn)u na manddaa lokaa aakheeai je mari jaa(nn)ai aisaa koi ||

Death would not be called bad, O people, if one knew how to truly die.

ਸੇਵਿਹੁ ਸਾਹਿਬੁ ਸੰਮ੍ਰਥੁ ਆਪਣਾ ਪੰਥੁ ਸੁਹੇਲਾ ਆਗੈ ਹੋਇ ॥

सेविहु साहिबु सम्रथु आपणा पंथु सुहेला आगै होइ ॥

Sevihu saahibu sammrthu aapa(nn)aa pantthu suhelaa aagai hoi ||

Serve your Almighty Lord and Master, and your path in the world hereafter will be easy.

ਪੰਥਿ ਸੁਹੇਲੈ ਜਾਵਹੁ ਤਾਂ ਫਲੁ ਪਾਵਹੁ ਆਗੈ ਮਿਲੈ ਵਡਾਈ ॥

पंथि सुहेलै जावहु तां फलु पावहु आगै मिलै वडाई ॥

Pantthi suhelai jaavahu taan phalu paavahu aagai milai vadaaee ||

Take this easy path, and you shall obtain the fruits of your rewards, and receive honor in the world hereafter.

ਭੇਟੈ ਸਿਉ ਜਾਵਹੁ ਸਚਿ ਸਮਾਵਹੁ ਤਾਂ ਪਤਿ ਲੇਖੈ ਪਾਈ ॥

भेटै सिउ जावहु सचि समावहु तां पति लेखै पाई ॥

Bhetai siu jaavahu sachi samaavahu taan pati lekhai paaee ||

Go there with your offering, and you shall merge in the True Lord; your honor shall be confirmed.

ਮਹਲੀ ਜਾਇ ਪਾਵਹੁ ਖਸਮੈ ਭਾਵਹੁ ਰੰਗ ਸਿਉ ਰਲੀਆ ਮਾਣੈ ॥

महली जाइ पावहु खसमै भावहु रंग सिउ रलीआ माणै ॥

Mahalee jaai paavahu khasamai bhaavahu rangg siu raleeaa maa(nn)ai ||

You shall obtain a place in the Mansion of the Lord Master's Presence; being pleasing to Him, you shall enjoy the pleasures of His Love.

ਮਰਣੁ ਨ ਮੰਦਾ ਲੋਕਾ ਆਖੀਐ ਜੇ ਕੋਈ ਮਰਿ ਜਾਣੈ ॥੨॥

मरणु न मंदा लोका आखीऐ जे कोई मरि जाणै ॥२॥

Mara(nn)u na manddaa lokaa aakheeai je koee mari jaa(nn)ai ||2||

Death would not be called bad, O people, if one knew how to truly die. ||2||

ਮਰਣੁ ਮੁਣਸਾ ਸੂਰਿਆ ਹਕੁ ਹੈ ਜੋ ਹੋਇ ਮਰਨਿ ਪਰਵਾਣੋ ॥

मरणु मुणसा सूरिआ हकु है जो होइ मरनि परवाणो ॥

Mara(nn)u mu(nn)asaa sooriaa haku hai jo hoi marani paravaa(nn)o ||

The death of brave heroes is blessed, if it is approved by God.

ਸੂਰੇ ਸੇਈ ਆਗੈ ਆਖੀਅਹਿ ਦਰਗਹ ਪਾਵਹਿ ਸਾਚੀ ਮਾਣੋ ॥

सूरे सेई आगै आखीअहि दरगह पावहि साची माणो ॥

Soore seee aagai aakheeahi daragah paavahi saachee maa(nn)o ||

They alone are acclaimed as brave warriors in the world hereafter, who receive true honor in the Court of the Lord.

ਦਰਗਹ ਮਾਣੁ ਪਾਵਹਿ ਪਤਿ ਸਿਉ ਜਾਵਹਿ ਆਗੈ ਦੂਖੁ ਨ ਲਾਗੈ ॥

दरगह माणु पावहि पति सिउ जावहि आगै दूखु न लागै ॥

Daragah maa(nn)u paavahi pati siu jaavahi aagai dookhu na laagai ||

They are honored in the Court of the Lord; they depart with honor, and they do not suffer pain in the world hereafter.

ਕਰਿ ਏਕੁ ਧਿਆਵਹਿ ਤਾਂ ਫਲੁ ਪਾਵਹਿ ਜਿਤੁ ਸੇਵਿਐ ਭਉ ਭਾਗੈ ॥

करि एकु धिआवहि तां फलु पावहि जितु सेविऐ भउ भागै ॥

Kari eku dhiaavahi taan phalu paavahi jitu seviai bhau bhaagai ||

They meditate on the One Lord, and obtain the fruits of their rewards. Serving the Lord, their fear is dispelled.

ਊਚਾ ਨਹੀ ਕਹਣਾ ਮਨ ਮਹਿ ਰਹਣਾ ਆਪੇ ਜਾਣੈ ਜਾਣੋ ॥

ऊचा नही कहणा मन महि रहणा आपे जाणै जाणो ॥

Uchaa nahee kaha(nn)aa man mahi raha(nn)aa aape jaa(nn)ai jaa(nn)o ||

Do not indulge in egotism, and dwell within your own mind; the Knower Himself knows everything.

ਮਰਣੁ ਮੁਣਸਾਂ ਸੂਰਿਆ ਹਕੁ ਹੈ ਜੋ ਹੋਇ ਮਰਹਿ ਪਰਵਾਣੋ ॥੩॥

मरणु मुणसां सूरिआ हकु है जो होइ मरहि परवाणो ॥३॥

Mara(nn)u mu(nn)asaan sooriaa haku hai jo hoi marahi paravaa(nn)o ||3||

The death of brave heroes is blessed, if it is approved by God. ||3||

ਨਾਨਕ ਕਿਸ ਨੋ ਬਾਬਾ ਰੋਈਐ ਬਾਜੀ ਹੈ ਇਹੁ ਸੰਸਾਰੋ ॥

नानक किस नो बाबा रोईऐ बाजी है इहु संसारो ॥

Naanak kis no baabaa roeeai baajee hai ihu sanssaaro ||

Nanak: for whom should we mourn, O Baba? This world is merely a play.

ਕੀਤਾ ਵੇਖੈ ਸਾਹਿਬੁ ਆਪਣਾ ਕੁਦਰਤਿ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੋ ॥

कीता वेखै साहिबु आपणा कुदरति करे बीचारो ॥

Keetaa vekhai saahibu aapa(nn)aa kudarati kare beechaaro ||

The Lord Master beholds His work, and contemplates His creative potency.

ਕੁਦਰਤਿ ਬੀਚਾਰੇ ਧਾਰਣ ਧਾਰੇ ਜਿਨਿ ਕੀਆ ਸੋ ਜਾਣੈ ॥

कुदरति बीचारे धारण धारे जिनि कीआ सो जाणै ॥

Kudarati beechaare dhaara(nn) dhaare jini keeaa so jaa(nn)ai ||

He contemplates His creative potency, having established the Universe. He who created it, He alone knows.

ਆਪੇ ਵੇਖੈ ਆਪੇ ਬੂਝੈ ਆਪੇ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣੈ ॥

आपे वेखै आपे बूझै आपे हुकमु पछाणै ॥

Aape vekhai aape boojhai aape hukamu pachhaa(nn)ai ||

He Himself beholds it, and He Himself understands it. He Himself realizes the Hukam of His Command.

ਜਿਨਿ ਕਿਛੁ ਕੀਆ ਸੋਈ ਜਾਣੈ ਤਾ ਕਾ ਰੂਪੁ ਅਪਾਰੋ ॥

जिनि किछु कीआ सोई जाणै ता का रूपु अपारो ॥

Jini kichhu keeaa soee jaa(nn)ai taa kaa roopu apaaro ||

He who created these things, He alone knows. His subtle form is infinite.

ਨਾਨਕ ਕਿਸ ਨੋ ਬਾਬਾ ਰੋਈਐ ਬਾਜੀ ਹੈ ਇਹੁ ਸੰਸਾਰੋ ॥੪॥੨॥

नानक किस नो बाबा रोईऐ बाजी है इहु संसारो ॥४॥२॥

Naanak kis no baabaa roeeai baajee hai ihu sanssaaro ||4||2||

Nanak: for whom should we mourn, O Baba? This world is merely a play. ||4||2||

ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥

वडहंसु महला १ ॥

Vadahanssu mahalaa 1 ||

Wadahans, First Mehl:

ਜਿਨਿ ਜਗੁ ਸਿਰਜਿ ਸਮਾਇਆ ਸੋ ਸਾਹਿਬੁ ਕੁਦਰਤਿ ਜਾਣੋਵਾ ॥

जिनि जगु सिरजि समाइआ सो साहिबु कुदरति जाणोवा ॥

Jini jagu siraji samaaiaa so saahibu kudarati jaa(nn)ovaa ||

The One who creates and dissolves the world - that Lord and Master alone knows His creative power.

ਸਚੜਾ ਦੂਰਿ ਨ ਭਾਲੀਐ ਘਟਿ ਘਟਿ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣੋਵਾ ॥

सचड़ा दूरि न भालीऐ घटि घटि सबदु पछाणोवा ॥

Sacha(rr)aa doori na bhaaleeai ghati ghati sabadu pachhaa(nn)ovaa ||

Do not search for the True Lord far away; recognize the Word of the Shabad in each and every heart.

ਸਚੁ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣਹੁ ਦੂਰਿ ਨ ਜਾਣਹੁ ਜਿਨਿ ਏਹ ਰਚਨਾ ਰਾਚੀ ॥

सचु सबदु पछाणहु दूरि न जाणहु जिनि एह रचना राची ॥

Sachu sabadu pachhaa(nn)ahu doori na jaa(nn)ahu jini eh rachanaa raachee ||

Recognize the Shabad, and do not think that the Lord is far away; He created this creation.

ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ਤਾ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਪਿੜ ਕਾਚੀ ॥

नामु धिआए ता सुखु पाए बिनु नावै पिड़ काची ॥

Naamu dhiaae taa sukhu paae binu naavai pi(rr) kaachee ||

Meditating on the Naam, the Name of the Lord, one obtains peace; without the Naam, he plays a losing game.

ਜਿਨਿ ਥਾਪੀ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ਸੋਈ ਕਿਆ ਕੋ ਕਹੈ ਵਖਾਣੋ ॥

जिनि थापी बिधि जाणै सोई किआ को कहै वखाणो ॥

Jini thaapee bidhi jaa(nn)ai soee kiaa ko kahai vakhaa(nn)o ||

The One who established the Universe, He alone knows the Way; what can anyone say?

ਜਿਨਿ ਜਗੁ ਥਾਪਿ ਵਤਾਇਆ ਜਾਲੋੁ ਸੋ ਸਾਹਿਬੁ ਪਰਵਾਣੋ ॥੧॥

जिनि जगु थापि वताइआ जालो सो साहिबु परवाणो ॥१॥

Jini jagu thaapi vataaiaa jaalao so saahibu paravaa(nn)o ||1||

The One who established the world cast the net of Maya over it; accept Him as your Lord and Master. ||1||

ਬਾਬਾ ਆਇਆ ਹੈ ਉਠਿ ਚਲਣਾ ਅਧ ਪੰਧੈ ਹੈ ਸੰਸਾਰੋਵਾ ॥

बाबा आइआ है उठि चलणा अध पंधै है संसारोवा ॥

Baabaa aaiaa hai uthi chala(nn)aa adh panddhai hai sanssaarovaa ||

O Baba, he has come, and now he must get up and depart; this world is only a way-station.

ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਸਚੜੈ ਲਿਖਿਆ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਪੁਰਬਿ ਵੀਚਾਰੋਵਾ ॥

सिरि सिरि सचड़ै लिखिआ दुखु सुखु पुरबि वीचारोवा ॥

Siri siri sacha(rr)ai likhiaa dukhu sukhu purabi veechaarovaa ||

Upon each and every head, the True Lord writes their destiny of pain and pleasure, according to their past actions.

ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਦੀਆ ਜੇਹਾ ਕੀਆ ਸੋ ਨਿਬਹੈ ਜੀਅ ਨਾਲੇ ॥

दुखु सुखु दीआ जेहा कीआ सो निबहै जीअ नाले ॥

Dukhu sukhu deeaa jehaa keeaa so nibahai jeea naale ||

He bestows pain and pleasure, according to the deeds done; the record of these deeds stays with the soul.

ਜੇਹੇ ਕਰਮ ਕਰਾਏ ਕਰਤਾ ਦੂਜੀ ਕਾਰ ਨ ਭਾਲੇ ॥

जेहे करम कराए करता दूजी कार न भाले ॥

Jehe karam karaae karataa doojee kaar na bhaale ||

He does those deeds which the Creator Lord causes him to do; he attempts no other actions.

ਆਪਿ ਨਿਰਾਲਮੁ ਧੰਧੈ ਬਾਧੀ ਕਰਿ ਹੁਕਮੁ ਛਡਾਵਣਹਾਰੋ ॥

आपि निरालमु धंधै बाधी करि हुकमु छडावणहारो ॥

Aapi niraalamu dhanddhai baadhee kari hukamu chhadaava(nn)ahaaro ||

The Lord Himself is detached, while the world is entangled in conflict; by His Command, He emancipates it.

ਅਜੁ ਕਲਿ ਕਰਦਿਆ ਕਾਲੁ ਬਿਆਪੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਵਿਕਾਰੋ ॥੨॥

अजु कलि करदिआ कालु बिआपै दूजै भाइ विकारो ॥२॥

Aju kali karadiaa kaalu biaapai doojai bhaai vikaaro ||2||

He may put this off today, but tomorrow he is seized by death; in love with duality, he practices corruption. ||2||

ਜਮ ਮਾਰਗ ਪੰਥੁ ਨ ਸੁਝਈ ਉਝੜੁ ਅੰਧ ਗੁਬਾਰੋਵਾ ॥

जम मारग पंथु न सुझई उझड़ु अंध गुबारोवा ॥

Jam maarag pantthu na sujhaee ujha(rr)u anddh gubaarovaa ||

The path of death is dark and dismal; the way cannot be seen.

ਨਾ ਜਲੁ ਲੇਫ ਤੁਲਾਈਆ ਨਾ ਭੋਜਨ ਪਰਕਾਰੋਵਾ ॥

ना जलु लेफ तुलाईआ ना भोजन परकारोवा ॥

Naa jalu leph tulaaeeaa naa bhojan parakaarovaa ||

There is no water, no quilt or mattress, and no food there.

ਭੋਜਨ ਭਾਉ ਨ ਠੰਢਾ ਪਾਣੀ ਨਾ ਕਾਪੜੁ ਸੀਗਾਰੋ ॥

भोजन भाउ न ठंढा पाणी ना कापड़ु सीगारो ॥

Bhojan bhaau na thanddhaa paa(nn)ee naa kaapa(rr)u seegaaro ||

He receives no food there, no honor or water, no clothes or decorations.

ਗਲਿ ਸੰਗਲੁ ਸਿਰਿ ਮਾਰੇ ਊਭੌ ਨਾ ਦੀਸੈ ਘਰ ਬਾਰੋ ॥

गलि संगलु सिरि मारे ऊभौ ना दीसै घर बारो ॥

Gali sanggalu siri maare ubhau naa deesai ghar baaro ||

The chain is put around his neck, and the Messenger of Death standing over his head strikes him; he cannot see the door of his home.

ਇਬ ਕੇ ਰਾਹੇ ਜੰਮਨਿ ਨਾਹੀ ਪਛੁਤਾਣੇ ਸਿਰਿ ਭਾਰੋ ॥

इब के राहे जमनि नाही पछुताणे सिरि भारो ॥

Ib ke raahe jammani naahee pachhutaa(nn)e siri bhaaro ||

The seeds planted on this path do not sprout; bearing the weight of his sins upon his head, he regrets and repents.

ਬਿਨੁ ਸਾਚੇ ਕੋ ਬੇਲੀ ਨਾਹੀ ਸਾਚਾ ਏਹੁ ਬੀਚਾਰੋ ॥੩॥

बिनु साचे को बेली नाही साचा एहु बीचारो ॥३॥

Binu saache ko belee naahee saachaa ehu beechaaro ||3||

Without the True Lord, no one is his friend; reflect upon this as true. ||3||

ਬਾਬਾ ਰੋਵਹਿ ਰਵਹਿ ਸੁ ਜਾਣੀਅਹਿ ਮਿਲਿ ਰੋਵੈ ਗੁਣ ਸਾਰੇਵਾ ॥

बाबा रोवहि रवहि सु जाणीअहि मिलि रोवै गुण सारेवा ॥

Baabaa rovahi ravahi su jaa(nn)eeahi mili rovai gu(nn) saarevaa ||

O Baba, they alone are known to truly weep and wail, who meet together and weep, chanting the Praises of the Lord.

ਰੋਵੈ ਮਾਇਆ ਮੁਠੜੀ ਧੰਧੜਾ ਰੋਵਣਹਾਰੇਵਾ ॥

रोवै माइआ मुठड़ी धंधड़ा रोवणहारेवा ॥

Rovai maaiaa mutha(rr)ee dhanddha(rr)aa rova(nn)ahaarevaa ||

Defrauded by Maya and worldly affairs, the weepers weep.

ਧੰਧਾ ਰੋਵੈ ਮੈਲੁ ਨ ਧੋਵੈ ਸੁਪਨੰਤਰੁ ਸੰਸਾਰੋ ॥

धंधा रोवै मैलु न धोवै सुपनंतरु संसारो ॥

Dhanddhaa rovai mailu na dhovai supananttaru sanssaaro ||

They weep for the sake of worldly affairs, and they do not wash off their own filth; the world is merely a dream.

ਜਿਉ ਬਾਜੀਗਰੁ ਭਰਮੈ ਭੂਲੈ ਝੂਠਿ ਮੁਠੀ ਅਹੰਕਾਰੋ ॥

जिउ बाजीगरु भरमै भूलै झूठि मुठी अहंकारो ॥

Jiu baajeegaru bharamai bhoolai jhoothi muthee ahankkaaro ||

Like the juggler, deceiving by his tricks, one is deluded by egotism, falsehood and illusion.

ਆਪੇ ਮਾਰਗਿ ਪਾਵਣਹਾਰਾ ਆਪੇ ਕਰਮ ਕਮਾਏ ॥

आपे मारगि पावणहारा आपे करम कमाए ॥

Aape maaragi paava(nn)ahaaraa aape karam kamaae ||

The Lord Himself reveals the Path; He Himself is the Doer of deeds.

ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਰਾਖੇ ਨਾਨਕ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥੪॥੪॥

नामि रते गुरि पूरै राखे नानक सहजि सुभाए ॥४॥४॥

Naami rate guri poorai raakhe naanak sahaji subhaae ||4||4||

Those who are imbued with the Naam, are protected by the Perfect Guru, O Nanak; they merge in celestial bliss. ||4||4||

ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥

वडहंसु महला १ ॥

Vadahanssu mahalaa 1 ||

Wadahans, First Mehl:

ਬਾਬਾ ਆਇਆ ਹੈ ਉਠਿ ਚਲਣਾ ਇਹੁ ਜਗੁ ਝੂਠੁ ਪਸਾਰੋਵਾ ॥

बाबा आइआ है उठि चलणा इहु जगु झूठु पसारोवा ॥

Baabaa aaiaa hai uthi chala(nn)aa ihu jagu jhoothu pasaarovaa ||

O Baba, whoever has come, will rise up and leave; this world is merely a false show.

ਸਚਾ ਘਰੁ ਸਚੜੈ ਸੇਵੀਐ ਸਚੁ ਖਰਾ ਸਚਿਆਰੋਵਾ ॥

सचा घरु सचड़ै सेवीऐ सचु खरा सचिआरोवा ॥

Sachaa gharu sacha(rr)ai seveeai sachu kharaa sachiaarovaa ||

One's true home is obtained by serving the True Lord; real Truth is obtained by being truthful.

ਕੂੜਿ ਲਬਿ ਜਾਂ ਥਾਇ ਨ ਪਾਸੀ ਅਗੈ ਲਹੈ ਨ ਠਾਓ ॥

कूड़ि लबि जां थाइ न पासी अगै लहै न ठाओ ॥

Koo(rr)i labi jaan thaai na paasee agai lahai na thaao ||

By falsehood and greed, no place of rest is found, and no place in the world hereafter is obtained.

ਅੰਤਰਿ ਆਉ ਨ ਬੈਸਹੁ ਕਹੀਐ ਜਿਉ ਸੁੰਞੈ ਘਰਿ ਕਾਓ ॥

अंतरि आउ न बैसहु कहीऐ जिउ सुंञै घरि काओ ॥

Anttari aau na baisahu kaheeai jiu sun(ny)ai ghari kaao ||

No one invites him to come in and sit down. He is like a crow in a deserted home.

ਜੰਮਣੁ ਮਰਣੁ ਵਡਾ ਵੇਛੋੜਾ ਬਿਨਸੈ ਜਗੁ ਸਬਾਏ ॥

जमणु मरणु वडा वेछोड़ा बिनसै जगु सबाए ॥

Jamma(nn)u mara(nn)u vadaa vechho(rr)aa binasai jagu sabaae ||

Trapped by birth and death, he is separated from the Lord for such a long time; the whole world is wasting away.

ਲਬਿ ਧੰਧੈ ਮਾਇਆ ਜਗਤੁ ਭੁਲਾਇਆ ਕਾਲੁ ਖੜਾ ਰੂਆਏ ॥੧॥

लबि धंधै माइआ जगतु भुलाइआ कालु खड़ा रूआए ॥१॥

Labi dhanddhai maaiaa jagatu bhulaaiaa kaalu kha(rr)aa rooaae ||1||

Greed, worldly entanglements and Maya deceive the world. Death hovers over its head, and causes it to weep. ||1||

ਬਾਬਾ ਆਵਹੁ ਭਾਈਹੋ ਗਲਿ ਮਿਲਹ ਮਿਲਿ ਮਿਲਿ ਦੇਹ ਆਸੀਸਾ ਹੇ ॥

बाबा आवहु भाईहो गलि मिलह मिलि मिलि देह आसीसा हे ॥

Baabaa aavahu bhaaeeho gali milah mili mili deh aaseesaa he ||

Come, O Baba, and Siblings of Destiny - let's join together; take me in your arms, and bless me with your prayers.

ਬਾਬਾ ਸਚੜਾ ਮੇਲੁ ਨ ਚੁਕਈ ਪ੍ਰੀਤਮ ਕੀਆ ਦੇਹ ਅਸੀਸਾ ਹੇ ॥

बाबा सचड़ा मेलु न चुकई प्रीतम कीआ देह असीसा हे ॥

Baabaa sacha(rr)aa melu na chukaee preetam keeaa deh aseesaa he ||

O Baba, union with the True Lord cannot be broken; bless me with your prayers for union with my Beloved.

ਆਸੀਸਾ ਦੇਵਹੋ ਭਗਤਿ ਕਰੇਵਹੋ ਮਿਲਿਆ ਕਾ ਕਿਆ ਮੇਲੋ ॥

आसीसा देवहो भगति करेवहो मिलिआ का किआ मेलो ॥

Aaseesaa devaho bhagati karevaho miliaa kaa kiaa melo ||

Bless me with your prayers, that I may perform devotional worship service to my Lord; for those already united with Him, what is there to unite?

ਇਕਿ ਭੂਲੇ ਨਾਵਹੁ ਥੇਹਹੁ ਥਾਵਹੁ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਸਚੁ ਖੇਲੋ ॥

इकि भूले नावहु थेहहु थावहु गुर सबदी सचु खेलो ॥

Iki bhoole naavahu thehahu thaavahu gur sabadee sachu khelo ||

Some have wandered away from the Name of the Lord, and lost the Path. The Word of the Guru's Shabad is the true game.

ਜਮ ਮਾਰਗਿ ਨਹੀ ਜਾਣਾ ਸਬਦਿ ਸਮਾਣਾ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਸਾਚੈ ਵੇਸੇ ॥

जम मारगि नही जाणा सबदि समाणा जुगि जुगि साचै वेसे ॥

Jam maaragi nahee jaa(nn)aa sabadi samaa(nn)aa jugi jugi saachai vese ||

Do not go on Death's path; remain merged in the Word of the Shabad, the true form throughout the ages.

ਸਾਜਨ ਸੈਣ ਮਿਲਹੁ ਸੰਜੋਗੀ ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਖੋਲੇ ਫਾਸੇ ॥੨॥

साजन सैण मिलहु संजोगी गुर मिलि खोले फासे ॥२॥

Saajan sai(nn) milahu sanjjogee gur mili khole phaase ||2||

Through good fortune, we meet such friends and relatives, who meet with the Guru, and escape the noose of Death. ||2||

ਬਾਬਾ ਨਾਂਗੜਾ ਆਇਆ ਜਗ ਮਹਿ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਲੇਖੁ ਲਿਖਾਇਆ ॥

बाबा नांगड़ा आइआ जग महि दुखु सुखु लेखु लिखाइआ ॥

Baabaa naanga(rr)aa aaiaa jag mahi dukhu sukhu lekhu likhaaiaa ||

O Baba, we come into the world naked, into pain and pleasure, according to the record of our account.

ਲਿਖਿਅੜਾ ਸਾਹਾ ਨਾ ਟਲੈ ਜੇਹੜਾ ਪੁਰਬਿ ਕਮਾਇਆ ॥

लिखिअड़ा साहा ना टलै जेहड़ा पुरबि कमाइआ ॥

Likhia(rr)aa saahaa naa talai jeha(rr)aa purabi kamaaiaa ||

The call of our pre-ordained destiny cannot be altered; it follows from our past actions.

ਬਹਿ ਸਾਚੈ ਲਿਖਿਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਬਿਖਿਆ ਜਿਤੁ ਲਾਇਆ ਤਿਤੁ ਲਾਗਾ ॥

बहि साचै लिखिआ अम्रितु बिखिआ जितु लाइआ तितु लागा ॥

Bahi saachai likhiaa ammmritu bikhiaa jitu laaiaa titu laagaa ||

The True Lord sits and writes of ambrosial nectar, and bitter poison; as the Lord attaches us, so are we attached.

ਕਾਮਣਿਆਰੀ ਕਾਮਣ ਪਾਏ ਬਹੁ ਰੰਗੀ ਗਲਿ ਤਾਗਾ ॥

कामणिआरी कामण पाए बहु रंगी गलि तागा ॥

Kaama(nn)iaaree kaama(nn) paae bahu ranggee gali taagaa ||

The Charmer, Maya, has worked her charms, and the multi-colored thread is around everyone's neck.

ਹੋਛੀ ਮਤਿ ਭਇਆ ਮਨੁ ਹੋਛਾ ਗੁੜੁ ਸਾ ਮਖੀ ਖਾਇਆ ॥

होछी मति भइआ मनु होछा गुड़ु सा मखी खाइआ ॥

Hochhee mati bhaiaa manu hochhaa gu(rr)u saa makhee khaaiaa ||

Through shallow intellect, the mind becomes shallow, and one eats the fly, along with the sweets.

ਨਾ ਮਰਜਾਦੁ ਆਇਆ ਕਲਿ ਭੀਤਰਿ ਨਾਂਗੋ ਬੰਧਿ ਚਲਾਇਆ ॥੩॥

ना मरजादु आइआ कलि भीतरि नांगो बंधि चलाइआ ॥३॥

Naa marajaadu aaiaa kali bheetari naango banddhi chalaaiaa ||3||

Contrary to custom, he comes into the Dark Age of Kali Yuga naked, and naked he is bound down and sent away again. ||3||

ਬਾਬਾ ਰੋਵਹੁ ਜੇ ਕਿਸੈ ਰੋਵਣਾ ਜਾਨੀਅੜਾ ਬੰਧਿ ਪਠਾਇਆ ਹੈ ॥

बाबा रोवहु जे किसै रोवणा जानीअड़ा बंधि पठाइआ है ॥

Baabaa rovahu je kisai rova(nn)aa jaaneea(rr)aa banddhi pathaaiaa hai ||

O Baba, weep and mourn if you must; the beloved soul is bound and driven off.

ਲਿਖਿਅੜਾ ਲੇਖੁ ਨ ਮੇਟੀਐ ਦਰਿ ਹਾਕਾਰੜਾ ਆਇਆ ਹੈ ॥

लिखिअड़ा लेखु न मेटीऐ दरि हाकारड़ा आइआ है ॥

Likhia(rr)aa lekhu na meteeai dari haakaara(rr)aa aaiaa hai ||

The pre-ordained record of destiny cannot be erased; the summons has come from the Lord's Court.

ਹਾਕਾਰਾ ਆਇਆ ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਇਆ ਰੁੰਨੇ ਰੋਵਣਹਾਰੇ ॥

हाकारा आइआ जा तिसु भाइआ रुंने रोवणहारे ॥

Haakaaraa aaiaa jaa tisu bhaaiaa runne rova(nn)ahaare ||

The messenger comes, when it pleases the Lord, and the mourners begin to mourn.

ਪੁਤ ਭਾਈ ਭਾਤੀਜੇ ਰੋਵਹਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਅਤਿ ਪਿਆਰੇ ॥

पुत भाई भातीजे रोवहि प्रीतम अति पिआरे ॥

Put bhaaee bhaateeje rovahi preetam ati piaare ||

Sons, brothers, nephews and very dear friends weep and wail.

ਭੈ ਰੋਵੈ ਗੁਣ ਸਾਰਿ ਸਮਾਲੇ ਕੋ ਮਰੈ ਨ ਮੁਇਆ ਨਾਲੇ ॥

भै रोवै गुण सारि समाले को मरै न मुइआ नाले ॥

Bhai rovai gu(nn) saari samaale ko marai na muiaa naale ||

Let him weep, who weeps in the Fear of God, cherishing the virtues of God. No one dies with the dead.

ਨਾਨਕ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਜਾਣ ਸਿਜਾਣਾ ਰੋਵਹਿ ਸਚੁ ਸਮਾਲੇ ॥੪॥੫॥

नानक जुगि जुगि जाण सिजाणा रोवहि सचु समाले ॥४॥५॥

Naanak jugi jugi jaa(nn) sijaa(nn)aa rovahi sachu samaale ||4||5||

O Nanak, throughout the ages, they are known as wise, who weep, remembering the True Lord. ||4||5||

ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੩ ਮਹਲਾ ਤੀਜਾ

वडहंसु महला ३ महला तीजा

Vadahanssu mahalaa 3 mahalaa teejaa

Wadahans, Third Mehl:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਪ੍ਰਭੁ ਸਚੜਾ ਹਰਿ ਸਾਲਾਹੀਐ ਕਾਰਜੁ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਕਰਣੈ ਜੋਗੁ ॥

प्रभु सचड़ा हरि सालाहीऐ कारजु सभु किछु करणै जोगु ॥

Prbhu sacha(rr)aa hari saalaaheeai kaaraju sabhu kichhu kara(nn)ai jogu ||

Praise God, the True Lord; He is all-powerful to do all things.

ਸਾ ਧਨ ਰੰਡ ਨ ਕਬਹੂ ਬੈਸਈ ਨਾ ਕਦੇ ਹੋਵੈ ਸੋਗੁ ॥

सा धन रंड न कबहू बैसई ना कदे होवै सोगु ॥

Saa dhan randd na kabahoo baisaee naa kade hovai sogu ||

The soul-bride shall never be a widow, and she shall never have to endure suffering.

ਨਾ ਕਦੇ ਹੋਵੈ ਸੋਗੁ ਅਨਦਿਨੁ ਰਸ ਭੋਗ ਸਾ ਧਨ ਮਹਲਿ ਸਮਾਣੀ ॥

ना कदे होवै सोगु अनदिनु रस भोग सा धन महलि समाणी ॥

Naa kade hovai sogu anadinu ras bhog saa dhan mahali samaa(nn)ee ||

She shall never suffer - night and day, she enjoys pleasures; that soul-bride merges in the Mansion of her Lord's Presence.

ਜਿਨਿ ਪ੍ਰਿਉ ਜਾਤਾ ਕਰਮ ਬਿਧਾਤਾ ਬੋਲੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ॥

जिनि प्रिउ जाता करम बिधाता बोले अम्रित बाणी ॥

Jini priu jaataa karam bidhaataa bole ammmrit baa(nn)ee ||

She knows her Beloved, the Architect of karma, and she speaks words of ambrosial sweetness.

ਗੁਣਵੰਤੀਆ ਗੁਣ ਸਾਰਹਿ ਅਪਣੇ ਕੰਤ ਸਮਾਲਹਿ ਨਾ ਕਦੇ ਲਗੈ ਵਿਜੋਗੋ ॥

गुणवंतीआ गुण सारहि अपणे कंत समालहि ना कदे लगै विजोगो ॥

Gu(nn)avantteeaa gu(nn) saarahi apa(nn)e kantt samaalahi naa kade lagai vijogo ||

The virtuous soul-brides dwell on the Lord's virtues; they keep their Husband Lord in their remembrance, and so they never suffer separation from Him.

ਸਚੜਾ ਪਿਰੁ ਸਾਲਾਹੀਐ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਕਰਣੈ ਜੋਗੋ ॥੧॥

सचड़ा पिरु सालाहीऐ सभु किछु करणै जोगो ॥१॥

Sacha(rr)aa piru saalaaheeai sabhu kichhu kara(nn)ai jogo ||1||

So praise your True Husband Lord, who is all-powerful to do all things. ||1||

ਸਚੜਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਬਦਿ ਪਛਾਣੀਐ ਆਪੇ ਲਏ ਮਿਲਾਏ ॥

सचड़ा साहिबु सबदि पछाणीऐ आपे लए मिलाए ॥

Sacha(rr)aa saahibu sabadi pachhaa(nn)eeai aape lae milaae ||

The True Lord and Master is realized through the Word of His Shabad; He blends all with Himself.

ਸਾ ਧਨ ਪ੍ਰਿਅ ਕੈ ਰੰਗਿ ਰਤੀ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਏ ॥

सा धन प्रिअ कै रंगि रती विचहु आपु गवाए ॥

Saa dhan pria kai ranggi ratee vichahu aapu gavaae ||

That soul-bride is imbued with the Love of her Husband Lord, who banishes her self-conceit from within.

ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਏ ਫਿਰਿ ਕਾਲੁ ਨ ਖਾਏ ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਕੋ ਜਾਤਾ ॥

विचहु आपु गवाए फिरि कालु न खाए गुरमुखि एको जाता ॥

Vichahu aapu gavaae phiri kaalu na khaae guramukhi eko jaataa ||

Eradicating her ego from within herself, death shall not consume her again; as Gurmukh, she knows the One Lord God.

ਕਾਮਣਿ ਇਛ ਪੁੰਨੀ ਅੰਤਰਿ ਭਿੰਨੀ ਮਿਲਿਆ ਜਗਜੀਵਨੁ ਦਾਤਾ ॥

कामणि इछ पुंनी अंतरि भिंनी मिलिआ जगजीवनु दाता ॥

Kaama(nn)i ichh punnee anttari bhinnee miliaa jagajeevanu daataa ||

The desire of the soul-bride is fulfilled; deep within herself, she is drenched in His Love. She meets the Great Giver, the Life of the World.

ਸਬਦ ਰੰਗਿ ਰਾਤੀ ਜੋਬਨਿ ਮਾਤੀ ਪਿਰ ਕੈ ਅੰਕਿ ਸਮਾਏ ॥

सबद रंगि राती जोबनि माती पिर कै अंकि समाए ॥

Sabad ranggi raatee jobani maatee pir kai ankki samaae ||

Imbued with love for the Shabad, she is like a youth intoxicated; she merges into the very being of her Husband Lord.

ਸਚੜਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਬਦਿ ਪਛਾਣੀਐ ਆਪੇ ਲਏ ਮਿਲਾਏ ॥੨॥

सचड़ा साहिबु सबदि पछाणीऐ आपे लए मिलाए ॥२॥

Sacha(rr)aa saahibu sabadi pachhaa(nn)eeai aape lae milaae ||2||

The True Lord Master is realized through the Word of His Shabad. He blends all with Himself. ||2||

ਜਿਨੀ ਆਪਣਾ ਕੰਤੁ ਪਛਾਣਿਆ ਹਉ ਤਿਨ ਪੂਛਉ ਸੰਤਾ ਜਾਏ ॥

जिनी आपणा कंतु पछाणिआ हउ तिन पूछउ संता जाए ॥

Jinee aapa(nn)aa kanttu pachhaa(nn)iaa hau tin poochhau santtaa jaae ||

Those who have realized their Husband Lord - I go and ask those Saints about Him.

ਆਪੁ ਛੋਡਿ ਸੇਵਾ ਕਰੀ ਪਿਰੁ ਸਚੜਾ ਮਿਲੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥

आपु छोडि सेवा करी पिरु सचड़ा मिलै सहजि सुभाए ॥

Aapu chhodi sevaa karee piru sacha(rr)aa milai sahaji subhaae ||

Renouncing ego, I serve them; thus I meet my True Husband Lord, with intuitive ease.

ਪਿਰੁ ਸਚਾ ਮਿਲੈ ਆਏ ਸਾਚੁ ਕਮਾਏ ਸਾਚਿ ਸਬਦਿ ਧਨ ਰਾਤੀ ॥

पिरु सचा मिलै आए साचु कमाए साचि सबदि धन राती ॥

Piru sachaa milai aae saachu kamaae saachi sabadi dhan raatee ||

The True Husband Lord comes to meet the soul-bride who practices Truth, and is imbued with the True Word of the Shabad.

ਕਦੇ ਨ ਰਾਂਡ ਸਦਾ ਸੋਹਾਗਣਿ ਅੰਤਰਿ ਸਹਜ ਸਮਾਧੀ ॥

कदे न रांड सदा सोहागणि अंतरि सहज समाधी ॥

Kade na raand sadaa sohaaga(nn)i anttari sahaj samaadhee ||

She shall never become a widow; she shall always be a happy bride. Deep within herself, she dwells in the celestial bliss of Samaadhi.

ਪਿਰੁ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰੇ ਵੇਖੁ ਹਦੂਰੇ ਰੰਗੁ ਮਾਣੇ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥

पिरु रहिआ भरपूरे वेखु हदूरे रंगु माणे सहजि सुभाए ॥

Piru rahiaa bharapoore vekhu hadoore ranggu maa(nn)e sahaji subhaae ||

Her Husband Lord is fully pervading everywhere; beholding Him ever-present, she enjoys His Love, with intuitive ease.

ਜਿਨੀ ਆਪਣਾ ਕੰਤੁ ਪਛਾਣਿਆ ਹਉ ਤਿਨ ਪੂਛਉ ਸੰਤਾ ਜਾਏ ॥੩॥

जिनी आपणा कंतु पछाणिआ हउ तिन पूछउ संता जाए ॥३॥

Jinee aapa(nn)aa kanttu pachhaa(nn)iaa hau tin poochhau santtaa jaae ||3||

Those who have realized their Husband Lord - I go and ask those Saints about Him. ||3||

ਪਿਰਹੁ ਵਿਛੁੰਨੀਆ ਭੀ ਮਿਲਹ ਜੇ ਸਤਿਗੁਰ ਲਾਗਹ ਸਾਚੇ ਪਾਏ ॥

पिरहु विछुंनीआ भी मिलह जे सतिगुर लागह साचे पाए ॥

Pirahu vichhunneeaa bhee milah je satigur laagah saache paae ||

The separated ones also meet with their Husband Lord, if they fall at the Feet of the True Guru.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਦਾ ਦਇਆਲੁ ਹੈ ਅਵਗੁਣ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥

सतिगुरु सदा दइआलु है अवगुण सबदि जलाए ॥

Satiguru sadaa daiaalu hai avagu(nn) sabadi jalaae ||

The True Guru is forever merciful; through the Word of His Shabad, demerits are burnt away.

ਅਉਗੁਣ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਗਵਾਏ ਸਚੇ ਹੀ ਸਚਿ ਰਾਤੀ ॥

अउगुण सबदि जलाए दूजा भाउ गवाए सचे ही सचि राती ॥

Augu(nn) sabadi jalaae doojaa bhaau gavaae sache hee sachi raatee ||

Burning away her demerits through the Shabad, the soul-bride eradicates her love of duality, and remains absorbed in the True, True Lord.

ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਹਉਮੈ ਗਈ ਭਰਾਤੀ ॥

सचै सबदि सदा सुखु पाइआ हउमै गई भराती ॥

Sachai sabadi sadaa sukhu paaiaa haumai gaee bharaatee ||

Through the True Shabad, everlasting peace is obtained, and egotism and doubt are dispelled.

ਪਿਰੁ ਨਿਰਮਾਇਲੁ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਨਾਨਕ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਏ ॥

पिरु निरमाइलु सदा सुखदाता नानक सबदि मिलाए ॥

Piru niramaailu sadaa sukhadaataa naanak sabadi milaae ||

The Immaculate Husband Lord is forever the Giver of peace; O Nanak, through the Word of His Shabad, He is met.

ਪਿਰਹੁ ਵਿਛੁੰਨੀਆ ਭੀ ਮਿਲਹ ਜੇ ਸਤਿਗੁਰ ਲਾਗਹ ਸਾਚੇ ਪਾਏ ॥੪॥੧॥

पिरहु विछुंनीआ भी मिलह जे सतिगुर लागह साचे पाए ॥४॥१॥

Pirahu vichhunneeaa bhee milah je satigur laagah saache paae ||4||1||

The separated ones also meet with their Husband Lord, if they fall at the feet of the True Guru. ||4||1||

ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥

वडहंसु महला ३ ॥

Vadahanssu mahalaa 3 ||

Wadahans, Third Mehl:

ਸੁਣਿਅਹੁ ਕੰਤ ਮਹੇਲੀਹੋ ਪਿਰੁ ਸੇਵਿਹੁ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਿ ॥

सुणिअहु कंत महेलीहो पिरु सेविहु सबदि वीचारि ॥

Su(nn)iahu kantt maheleeho piru sevihu sabadi veechaari ||

Listen, O brides of the Lord: serve your Beloved Husband Lord, and contemplate the Word of His Shabad.

ਅਵਗਣਵੰਤੀ ਪਿਰੁ ਨ ਜਾਣਈ ਮੁਠੀ ਰੋਵੈ ਕੰਤ ਵਿਸਾਰਿ ॥

अवगणवंती पिरु न जाणई मुठी रोवै कंत विसारि ॥

Avaga(nn)avanttee piru na jaa(nn)aee muthee rovai kantt visaari ||

The worthless bride does not know her Husband Lord - she is deluded; forgetting her Husband Lord, she weeps and wails.

ਰੋਵੈ ਕੰਤ ਸੰਮਾਲਿ ਸਦਾ ਗੁਣ ਸਾਰਿ ਨਾ ਪਿਰੁ ਮਰੈ ਨ ਜਾਏ ॥

रोवै कंत समालि सदा गुण सारि ना पिरु मरै न जाए ॥

Rovai kantt sammaali sadaa gu(nn) saari naa piru marai na jaae ||

She weeps, thinking of her Husband Lord, and she cherishes His virtues; her Husband Lord does not die, and does not leave.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤਾ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ਸਾਚੈ ਪ੍ਰੇਮਿ ਸਮਾਏ ॥

गुरमुखि जाता सबदि पछाता साचै प्रेमि समाए ॥

Guramukhi jaataa sabadi pachhaataa saachai premi samaae ||

As Gurmukh, she knows the Lord; through the Word of His Shabad, He is realized; through True Love, she merges with Him.

ਜਿਨਿ ਅਪਣਾ ਪਿਰੁ ਨਹੀ ਜਾਤਾ ਕਰਮ ਬਿਧਾਤਾ ਕੂੜਿ ਮੁਠੀ ਕੂੜਿਆਰੇ ॥

जिनि अपणा पिरु नही जाता करम बिधाता कूड़ि मुठी कूड़िआरे ॥

Jini apa(nn)aa piru nahee jaataa karam bidhaataa koo(rr)i muthee koo(rr)iaare ||

She who does not know her Husband Lord, the Architect of karma, is deluded by falsehood - she herself is false.

ਸੁਣਿਅਹੁ ਕੰਤ ਮਹੇਲੀਹੋ ਪਿਰੁ ਸੇਵਿਹੁ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੇ ॥੧॥

सुणिअहु कंत महेलीहो पिरु सेविहु सबदि वीचारे ॥१॥

Su(nn)iahu kantt maheleeho piru sevihu sabadi veechaare ||1||

Listen, O brides of the Lord: serve your Beloved Husband Lord, and contemplate the Word of His Shabad. ||1||

ਸਭੁ ਜਗੁ ਆਪਿ ਉਪਾਇਓਨੁ ਆਵਣੁ ਜਾਣੁ ਸੰਸਾਰਾ ॥

सभु जगु आपि उपाइओनु आवणु जाणु संसारा ॥

Sabhu jagu aapi upaaionu aava(nn)u jaa(nn)u sanssaaraa ||

He Himself created the whole world; the world comes and goes.

ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਖੁਆਇਅਨੁ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਵਾਰੋ ਵਾਰਾ ॥

माइआ मोहु खुआइअनु मरि जमै वारो वारा ॥

Maaiaa mohu khuaaianu mari jammai vaaro vaaraa ||

The love of Maya has ruined the world; people die, to be re-born, over and over again.

ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਵਾਰੋ ਵਾਰਾ ਵਧਹਿ ਬਿਕਾਰਾ ਗਿਆਨ ਵਿਹੂਣੀ ਮੂਠੀ ॥

मरि जमै वारो वारा वधहि बिकारा गिआन विहूणी मूठी ॥

Mari jammai vaaro vaaraa vadhahi bikaaraa giaan vihoo(nn)ee moothee ||

People die to be re-born, over and over again, while their sins increase; without spiritual wisdom, they are deluded.

ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਪਿਰੁ ਨ ਪਾਇਓ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਓ ਰੋਵੈ ਅਵਗੁਣਿਆਰੀ ਝੂਠੀ ॥

बिनु सबदै पिरु न पाइओ जनमु गवाइओ रोवै अवगुणिआरी झूठी ॥

Binu sabadai piru na paaio janamu gavaaio rovai avagu(nn)iaaree jhoothee ||

Without the Word of the Shabad, the Husband Lord is not found; the worthless, false bride wastes her life away, weeping and wailing.

ਪਿਰੁ ਜਗਜੀਵਨੁ ਕਿਸ ਨੋ ਰੋਈਐ ਰੋਵੈ ਕੰਤੁ ਵਿਸਾਰੇ ॥

पिरु जगजीवनु किस नो रोईऐ रोवै कंतु विसारे ॥

Piru jagajeevanu kis no roeeai rovai kanttu visaare ||

He is my Beloved Husband Lord, the Life of the World - for whom should I weep? They alone weep, who forget their Husband Lord.

ਸਭੁ ਜਗੁ ਆਪਿ ਉਪਾਇਓਨੁ ਆਵਣੁ ਜਾਣੁ ਸੰਸਾਰੇ ॥੨॥

सभु जगु आपि उपाइओनु आवणु जाणु संसारे ॥२॥

Sabhu jagu aapi upaaionu aava(nn)u jaa(nn)u sanssaare ||2||

He Himself created the whole world; the world comes and goes. ||2||

ਸੋ ਪਿਰੁ ਸਚਾ ਸਦ ਹੀ ਸਾਚਾ ਹੈ ਨਾ ਓਹੁ ਮਰੈ ਨ ਜਾਏ ॥

सो पिरु सचा सद ही साचा है ना ओहु मरै न जाए ॥

So piru sachaa sad hee saachaa hai naa ohu marai na jaae ||

That Husband Lord is True, forever True; He does not die, and He does not leave.

ਭੂਲੀ ਫਿਰੈ ਧਨ ਇਆਣੀਆ ਰੰਡ ਬੈਠੀ ਦੂਜੈ ਭਾਏ ॥

भूली फिरै धन इआणीआ रंड बैठी दूजै भाए ॥

Bhoolee phirai dhan iaa(nn)eeaa randd baithee doojai bhaae ||

The ignorant soul-bride wanders in delusion; in the love of duality, she sits like a widow.

ਰੰਡ ਬੈਠੀ ਦੂਜੈ ਭਾਏ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ਆਵ ਘਟੈ ਤਨੁ ਛੀਜੈ ॥

रंड बैठी दूजै भाए माइआ मोहि दुखु पाए आव घटै तनु छीजै ॥

Randd baithee doojai bhaae maaiaa mohi dukhu paae aav ghatai tanu chheejai ||

She sits like a widow, in the love of duality; through emotional attachment to Maya, she suffers in pain. She is growing old, and her body is withering away.

ਜੋ ਕਿਛੁ ਆਇਆ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਜਾਸੀ ਦੁਖੁ ਲਾਗਾ ਭਾਇ ਦੂਜੈ ॥

जो किछु आइआ सभु किछु जासी दुखु लागा भाइ दूजै ॥

Jo kichhu aaiaa sabhu kichhu jaasee dukhu laagaa bhaai doojai ||

Whatever has come, all that shall pass away; through the love of duality, they suffer in pain.

ਜਮਕਾਲੁ ਨ ਸੂਝੈ ਮਾਇਆ ਜਗੁ ਲੂਝੈ ਲਬਿ ਲੋਭਿ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ॥

जमकालु न सूझै माइआ जगु लूझै लबि लोभि चितु लाए ॥

Jamakaalu na soojhai maaiaa jagu loojhai labi lobhi chitu laae ||

They do not see the Messenger of Death; they long for Maya, and their consciousness is attached to greed.

ਸੋ ਪਿਰੁ ਸਾਚਾ ਸਦ ਹੀ ਸਾਚਾ ਨਾ ਓਹੁ ਮਰੈ ਨ ਜਾਏ ॥੩॥

सो पिरु साचा सद ही साचा ना ओहु मरै न जाए ॥३॥

So piru saachaa sad hee saachaa naa ohu marai na jaae ||3||

That Husband Lord is True, forever True; He does not die, and He does not leave. ||3||

ਇਕਿ ਰੋਵਹਿ ਪਿਰਹਿ ਵਿਛੁੰਨੀਆ ਅੰਧੀ ਨਾ ਜਾਣੈ ਪਿਰੁ ਨਾਲੇ ॥

इकि रोवहि पिरहि विछुंनीआ अंधी ना जाणै पिरु नाले ॥

Iki rovahi pirahi vichhunneeaa anddhee naa jaa(nn)ai piru naale ||

Some weep and wail, separated from their Husband Lord; the blind ones do not know that their Husband is with them.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਸਾਚਾ ਪਿਰੁ ਮਿਲੈ ਅੰਤਰਿ ਸਦਾ ਸਮਾਲੇ ॥

गुर परसादी साचा पिरु मिलै अंतरि सदा समाले ॥

Gur parasaadee saachaa piru milai anttari sadaa samaale ||

By Guru's Grace, they may meet with their True Husband, and cherish Him always deep within.

ਪਿਰੁ ਅੰਤਰਿ ਸਮਾਲੇ ਸਦਾ ਹੈ ਨਾਲੇ ਮਨਮੁਖਿ ਜਾਤਾ ਦੂਰੇ ॥

पिरु अंतरि समाले सदा है नाले मनमुखि जाता दूरे ॥

Piru anttari samaale sadaa hai naale manamukhi jaataa doore ||

She cherishes her Husband deep within herself - He is always with her; the self-willed manmukhs think that He is far away.

ਇਹੁ ਤਨੁ ਰੁਲੈ ਰੁਲਾਇਆ ਕਾਮਿ ਨ ਆਇਆ ਜਿਨਿ ਖਸਮੁ ਨ ਜਾਤਾ ਹਦੂਰੇ ॥

इहु तनु रुलै रुलाइआ कामि न आइआ जिनि खसमु न जाता हदूरे ॥

Ihu tanu rulai rulaaiaa kaami na aaiaa jini khasamu na jaataa hadoore ||

This body rolls in the dust, and is totally useless; it does not realize the Presence of the Lord and Master.

ਨਾਨਕ ਸਾ ਧਨ ਮਿਲੈ ਮਿਲਾਈ ਪਿਰੁ ਅੰਤਰਿ ਸਦਾ ਸਮਾਲੇ ॥

नानक सा धन मिलै मिलाई पिरु अंतरि सदा समाले ॥

Naanak saa dhan milai milaaee piru anttari sadaa samaale ||

O Nanak, that soul-bride is united in Union; she cherishes her Beloved Husband forever, deep within herself.

ਇਕਿ ਰੋਵਹਿ ਪਿਰਹਿ ਵਿਛੁੰਨੀਆ ਅੰਧੀ ਨ ਜਾਣੈ ਪਿਰੁ ਹੈ ਨਾਲੇ ॥੪॥੨॥

इकि रोवहि पिरहि विछुंनीआ अंधी न जाणै पिरु है नाले ॥४॥२॥

Iki rovahi pirahi vichhunneeaa anddhee na jaa(nn)ai piru hai naale ||4||2||

Some weep and wail, separated from their Husband Lord; the blind ones do not know that their Husband is with them. ||4||2||

ਵਡਹੰਸੁ ਮਃ ੩ ॥

वडहंसु मः ३ ॥

Vadahanssu M: 3 ||

Wadahans, Third Mehl:

ਰੋਵਹਿ ਪਿਰਹਿ ਵਿਛੁੰਨੀਆ ਮੈ ਪਿਰੁ ਸਚੜਾ ਹੈ ਸਦਾ ਨਾਲੇ ॥

रोवहि पिरहि विछुंनीआ मै पिरु सचड़ा है सदा नाले ॥

Rovahi pirahi vichhunneeaa mai piru sacha(rr)aa hai sadaa naale ||

Those who are separated from their Beloved Husband Lord weep and wail, but my True Husband Lord is always with me.

ਜਿਨੀ ਚਲਣੁ ਸਹੀ ਜਾਣਿਆ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲੇ ॥

जिनी चलणु सही जाणिआ सतिगुरु सेवहि नामु समाले ॥

Jinee chala(nn)u sahee jaa(nn)iaa satiguru sevahi naamu samaale ||

Those who know that they must depart, serve the True Guru, and dwell upon the Naam, the Name of the Lord.

ਸਦਾ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਹੈ ਨਾਲੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥

सदा नामु समाले सतिगुरु है नाले सतिगुरु सेवि सुखु पाइआ ॥

Sadaa naamu samaale satiguru hai naale satiguru sevi sukhu paaiaa ||

They dwell constantly upon the Naam, and the True Guru is with them; they serve the True Guru, and so obtain peace.

ਸਬਦੇ ਕਾਲੁ ਮਾਰਿ ਸਚੁ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵਣ ਜਾਣੁ ਨ ਹੋਇਆ ॥

सबदे कालु मारि सचु उरि धारि फिरि आवण जाणु न होइआ ॥

Sabade kaalu maari sachu uri dhaari phiri aava(nn) jaa(nn)u na hoiaa ||

Through the Shabad, they kill death, and enshrine the True Lord within their hearts; they shall not have to come and go again.

ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੀ ਨਾਈ ਵੇਖੈ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲੇ ॥

सचा साहिबु सची नाई वेखै नदरि निहाले ॥

Sachaa saahibu sachee naaee vekhai nadari nihaale ||

True is the Lord and Master, and True is His Name; bestowing His Gracious Glance, one is enraptured.

ਰੋਵਹਿ ਪਿਰਹੁ ਵਿਛੁੰਨੀਆ ਮੈ ਪਿਰੁ ਸਚੜਾ ਹੈ ਸਦਾ ਨਾਲੇ ॥੧॥

रोवहि पिरहु विछुंनीआ मै पिरु सचड़ा है सदा नाले ॥१॥

Rovahi pirahu vichhunneeaa mai piru sacha(rr)aa hai sadaa naale ||1||

Those who are separated from their Beloved Husband Lord weep and wail, but my True Husband Lord is always with me. ||1||

ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਭ ਦੂ ਊਚਾ ਹੈ ਕਿਵ ਮਿਲਾਂ ਪ੍ਰੀਤਮ ਪਿਆਰੇ ॥

प्रभु मेरा साहिबु सभ दू ऊचा है किव मिलां प्रीतम पिआरे ॥

Prbhu meraa saahibu sabh doo uchaa hai kiv milaan preetam piaare ||

God, my Lord and Master, is the highest of all; how can I meet my Dear Beloved?

ਸਤਿਗੁਰਿ ਮੇਲੀ ਤਾਂ ਸਹਜਿ ਮਿਲੀ ਪਿਰੁ ਰਾਖਿਆ ਉਰ ਧਾਰੇ ॥

सतिगुरि मेली तां सहजि मिली पिरु राखिआ उर धारे ॥

Satiguri melee taan sahaji milee piru raakhiaa ur dhaare ||

When the True Guru united me, then I was naturally united with my Husband Lord, and now, I keep Him clasped to my heart.

ਸਦਾ ਉਰ ਧਾਰੇ ਨੇਹੁ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਪਿਰੁ ਦਿਸੈ ॥

सदा उर धारे नेहु नालि पिआरे सतिगुर ते पिरु दिसै ॥

Sadaa ur dhaare nehu naali piaare satigur te piru disai ||

I constantly, lovingly cherish my Beloved within my heart; through the True Guru, I see my Beloved.

ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਕਾ ਕਚਾ ਚੋਲਾ ਤਿਤੁ ਪੈਧੈ ਪਗੁ ਖਿਸੈ ॥

माइआ मोह का कचा चोला तितु पैधै पगु खिसै ॥

Maaiaa moh kaa kachaa cholaa titu paidhai pagu khisai ||

The cloak of Maya's love is false; wearing it, one slips and loses his footing.

ਪਿਰ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਸੋ ਸਚਾ ਚੋਲਾ ਤਿਤੁ ਪੈਧੈ ਤਿਖਾ ਨਿਵਾਰੇ ॥

पिर रंगि राता सो सचा चोला तितु पैधै तिखा निवारे ॥

Pir ranggi raataa so sachaa cholaa titu paidhai tikhaa nivaare ||

That cloak is true, which is dyed in the color of the Love of my Beloved; wearing it, my inner thirst is quenched.

ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਭ ਦੂ ਊਚਾ ਹੈ ਕਿਉ ਮਿਲਾ ਪ੍ਰੀਤਮ ਪਿਆਰੇ ॥੨॥

प्रभु मेरा साहिबु सभ दू ऊचा है किउ मिला प्रीतम पिआरे ॥२॥

Prbhu meraa saahibu sabh doo uchaa hai kiu milaa preetam piaare ||2||

God, my Lord and Master, is the highest of all; how can I meet my Dear Beloved? ||2||

ਮੈ ਪ੍ਰਭੁ ਸਚੁ ਪਛਾਣਿਆ ਹੋਰ ਭੂਲੀ ਅਵਗਣਿਆਰੇ ॥

मै प्रभु सचु पछाणिआ होर भूली अवगणिआरे ॥

Mai prbhu sachu pachhaa(nn)iaa hor bhoolee avaga(nn)iaare ||

I have realized my True Lord God, while the other worthless ones have gone astray.

ਮੈ ਸਦਾ ਰਾਵੇ ਪਿਰੁ ਆਪਣਾ ਸਚੜੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੇ ॥

मै सदा रावे पिरु आपणा सचड़ै सबदि वीचारे ॥

Mai sadaa raave piru aapa(nn)aa sacha(rr)ai sabadi veechaare ||

I dwell constantly upon my Beloved Husband Lord, and reflect upon the True Word of the Shabad.

ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੇ ਰੰਗਿ ਰਾਤੀ ਨਾਰੇ ਮਿਲਿ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਪਾਇਆ ॥

सचै सबदि वीचारे रंगि राती नारे मिलि सतिगुर प्रीतमु पाइआ ॥

Sachai sabadi veechaare ranggi raatee naare mili satigur preetamu paaiaa ||

The bride reflects upon the True Shabad, and is imbued with His Love; she meets with the True Guru, and finds her Beloved.

ਅੰਤਰਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤੀ ਸਹਜੇ ਮਾਤੀ ਗਇਆ ਦੁਸਮਨੁ ਦੂਖੁ ਸਬਾਇਆ ॥

अंतरि रंगि राती सहजे माती गइआ दुसमनु दूखु सबाइआ ॥

Anttari ranggi raatee sahaje maatee gaiaa dusamanu dookhu sabaaiaa ||

Deep within, she is imbued with His Love, and intoxicated with delight; her enemies and sufferings are all taken away.

ਅਪਨੇ ਗੁਰ ਕੰਉ ਤਨੁ ਮਨੁ ਦੀਜੈ ਤਾਂ ਮਨੁ ਭੀਜੈ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਦੂਖ ਨਿਵਾਰੇ ॥

अपने गुर कंउ तनु मनु दीजै तां मनु भीजै त्रिसना दूख निवारे ॥

Apane gur kannu tanu manu deejai taan manu bheejai trisanaa dookh nivaare ||

Surrender body and soul to your Guru, and then you shall become happy; your thirst and pain shall be taken away.

ਮੈ ਪਿਰੁ ਸਚੁ ਪਛਾਣਿਆ ਹੋਰ ਭੂਲੀ ਅਵਗਣਿਆਰੇ ॥੩॥

मै पिरु सचु पछाणिआ होर भूली अवगणिआरे ॥३॥

Mai piru sachu pachhaa(nn)iaa hor bhoolee avaga(nn)iaare ||3||

I have realized my True Lord God, while the other worthless ones have gone astray. ||3||

ਸਚੜੈ ਆਪਿ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਘੋਰ ਅੰਧਾਰੋ ॥

सचड़ै आपि जगतु उपाइआ गुर बिनु घोर अंधारो ॥

Sacha(rr)ai aapi jagatu upaaiaa gur binu ghor anddhaaro ||

The True Lord Himself created the world; without the Guru, there is only pitch darkness.

ਆਪਿ ਮਿਲਾਏ ਆਪਿ ਮਿਲੈ ਆਪੇ ਦੇਇ ਪਿਆਰੋ ॥

आपि मिलाए आपि मिलै आपे देइ पिआरो ॥

Aapi milaae aapi milai aape dei piaaro ||

He Himself unites, and causes us to unite with Him; He Himself blesses us with His Love.

ਆਪੇ ਦੇਇ ਪਿਆਰੋ ਸਹਜਿ ਵਾਪਾਰੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਨਮੁ ਸਵਾਰੇ ॥

आपे देइ पिआरो सहजि वापारो गुरमुखि जनमु सवारे ॥

Aape dei piaaro sahaji vaapaaro guramukhi janamu savaare ||

He Himself blesses us with His Love, and deals in celestial peace; the life of the Gurmukh is reformed.

ਧਨੁ ਜਗ ਮਹਿ ਆਇਆ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਸਚਿਆਰੋ ॥

धनु जग महि आइआ आपु गवाइआ दरि साचै सचिआरो ॥

Dhanu jag mahi aaiaa aapu gavaaiaa dari saachai sachiaaro ||

Blessed is his coming into the world; he banishes his self-conceit, and is acclaimed as true in the Court of the True Lord.

ਗਿਆਨਿ ਰਤਨਿ ਘਟਿ ਚਾਨਣੁ ਹੋਆ ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਪਿਆਰੋ ॥

गिआनि रतनि घटि चानणु होआ नानक नाम पिआरो ॥

Giaani ratani ghati chaana(nn)u hoaa naanak naam piaaro ||

The light of the jewel of spiritual wisdom shines within his heart, O Nanak, and he loves the Naam, the Name of the Lord.

ਸਚੜੈ ਆਪਿ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਘੋਰ ਅੰਧਾਰੋ ॥੪॥੩॥

सचड़ै आपि जगतु उपाइआ गुर बिनु घोर अंधारो ॥४॥३॥

Sacha(rr)ai aapi jagatu upaaiaa gur binu ghor anddhaaro ||4||3||

The True Lord Himself created the world; without the Guru, there is only pitch darkness. ||4||3||

ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥

वडहंसु महला ३ ॥

Vadahanssu mahalaa 3 ||

Wadahans, Third Mehl:

ਇਹੁ ਸਰੀਰੁ ਜਜਰੀ ਹੈ ਇਸ ਨੋ ਜਰੁ ਪਹੁਚੈ ਆਏ ॥

इहु सरीरु जजरी है इस नो जरु पहुचै आए ॥

Ihu sareeru jajaree hai is no jaru pahuchai aae ||

This body is frail; old age is overtaking it.

ਗੁਰਿ ਰਾਖੇ ਸੇ ਉਬਰੇ ਹੋਰੁ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਆਵੈ ਜਾਏ ॥

गुरि राखे से उबरे होरु मरि जमै आवै जाए ॥

Guri raakhe se ubare horu mari jammai aavai jaae ||

Those who are protected by the Guru are saved, while others die, to be reincarnated; they continue coming and going.

ਹੋਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਆਵਹਿ ਜਾਵਹਿ ਅੰਤਿ ਗਏ ਪਛੁਤਾਵਹਿ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਸੁਖੁ ਨ ਹੋਈ ॥

होरि मरि जमहि आवहि जावहि अंति गए पछुतावहि बिनु नावै सुखु न होई ॥

Hori mari jammahi aavahi jaavahi antti gae pachhutaavahi binu naavai sukhu na hoee ||

Others die, to be reincarnated; they continue coming and going, and in the end, they depart regretfully. Without the Name, there is no peace.

ਐਥੈ ਕਮਾਵੈ ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਵੈ ਮਨਮੁਖਿ ਹੈ ਪਤਿ ਖੋਈ ॥

ऐथै कमावै सो फलु पावै मनमुखि है पति खोई ॥

Aithai kamaavai so phalu paavai manamukhi hai pati khoee ||

As one acts here, so does he obtain his rewards; the self-willed manmukh loses his honor.

ਜਮ ਪੁਰਿ ਘੋਰ ਅੰਧਾਰੁ ਮਹਾ ਗੁਬਾਰੁ ਨਾ ਤਿਥੈ ਭੈਣ ਨ ਭਾਈ ॥

जम पुरि घोर अंधारु महा गुबारु ना तिथै भैण न भाई ॥

Jam puri ghor anddhaaru mahaa gubaaru naa tithai bhai(nn) na bhaaee ||

In the City of Death, there is pitch darkness, and huge clouds of dust; neither sister nor brother is there.

ਇਹੁ ਸਰੀਰੁ ਜਜਰੀ ਹੈ ਇਸ ਨੋ ਜਰੁ ਪਹੁਚੈ ਆਈ ॥੧॥

इहु सरीरु जजरी है इस नो जरु पहुचै आई ॥१॥

Ihu sareeru jajaree hai is no jaru pahuchai aaee ||1||

This body is frail; old age is overtaking it. ||1||

ਕਾਇਆ ਕੰਚਨੁ ਤਾਂ ਥੀਐ ਜਾਂ ਸਤਿਗੁਰੁ ਲਏ ਮਿਲਾਏ ॥

काइआ कंचनु तां थीऐ जां सतिगुरु लए मिलाए ॥

Kaaiaa kancchanu taan theeai jaan satiguru lae milaae ||

The body becomes like gold, when the True Guru unites one with Himself.

ਭ੍ਰਮੁ ਮਾਇਆ ਵਿਚਹੁ ਕਟੀਐ ਸਚੜੈ ਨਾਮਿ ਸਮਾਏ ॥

भ्रमु माइआ विचहु कटीऐ सचड़ै नामि समाए ॥

Bhrmu maaiaa vichahu kateeai sacha(rr)ai naami samaae ||

Doubt and Maya have been removed from within me, and I am merged in the Naam, the True Name of the Lord.

ਸਚੈ ਨਾਮਿ ਸਮਾਏ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਏ ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥

सचै नामि समाए हरि गुण गाए मिलि प्रीतम सुखु पाए ॥

Sachai naami samaae hari gu(nn) gaae mili preetam sukhu paae ||

Merged in the True Name of the Lord, I sing the Glorious Praises of the Lord; meeting my Beloved, I have found peace.

ਸਦਾ ਅਨੰਦਿ ਰਹੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਵਿਚਹੁ ਹੰਉਮੈ ਜਾਏ ॥

सदा अनंदि रहै दिनु राती विचहु हंउमै जाए ॥

Sadaa ananddi rahai dinu raatee vichahu hannumai jaae ||

I am in constant bliss, day and night; egotism has been dispelled from within me.

ਜਿਨੀ ਪੁਰਖੀ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ਤਿਨ ਕੈ ਹੰਉ ਲਾਗਉ ਪਾਏ ॥

जिनी पुरखी हरि नामि चितु लाइआ तिन कै हंउ लागउ पाए ॥

Jinee purakhee hari naami chitu laaiaa tin kai hannu laagau paae ||

I fall at the feet of those who enshrine the Naam within their consciousness.

ਕਾਂਇਆ ਕੰਚਨੁ ਤਾਂ ਥੀਐ ਜਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਲਏ ਮਿਲਾਏ ॥੨॥

कांइआ कंचनु तां थीऐ जा सतिगुरु लए मिलाए ॥२॥

Kaaniaa kancchanu taan theeai jaa satiguru lae milaae ||2||

The body becomes like gold, when the True Guru unites one with Himself. ||2||

ਸੋ ਸਚਾ ਸਚੁ ਸਲਾਹੀਐ ਜੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਦੇਇ ਬੁਝਾਏ ॥

सो सचा सचु सलाहीऐ जे सतिगुरु देइ बुझाए ॥

So sachaa sachu salaaheeai je satiguru dei bujhaae ||

We truly praise the True Lord, when the True Guru imparts understanding.

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਣੀਆ ਕਿਆ ਮੁਹੁ ਦੇਸਨਿ ਆਗੈ ਜਾਏ ॥

बिनु सतिगुर भरमि भुलाणीआ किआ मुहु देसनि आगै जाए ॥

Binu satigur bharami bhulaa(nn)eeaa kiaa muhu desani aagai jaae ||

Without the True Guru, they are deluded by doubt; going to the world hereafter, what face will they display?

ਕਿਆ ਦੇਨਿ ਮੁਹੁ ਜਾਏ ਅਵਗੁਣਿ ਪਛੁਤਾਏ ਦੁਖੋ ਦੁਖੁ ਕਮਾਏ ॥

किआ देनि मुहु जाए अवगुणि पछुताए दुखो दुखु कमाए ॥

Kiaa deni muhu jaae avagu(nn)i pachhutaae dukho dukhu kamaae ||

What face will they show, when they go there? They will regret and repent for their sins; their actions will bring them only pain and suffering.

ਨਾਮਿ ਰਤੀਆ ਸੇ ਰੰਗਿ ਚਲੂਲਾ ਪਿਰ ਕੈ ਅੰਕਿ ਸਮਾਏ ॥

नामि रतीआ से रंगि चलूला पिर कै अंकि समाए ॥

Naami rateeaa se ranggi chaloolaa pir kai ankki samaae ||

Those who are imbued with the Naam are dyed in the deep crimson color of the Lord's Love; they merge into the Being of their Husband Lord.

ਤਿਸੁ ਜੇਵਡੁ ਅਵਰੁ ਨ ਸੂਝਈ ਕਿਸੁ ਆਗੈ ਕਹੀਐ ਜਾਏ ॥

तिसु जेवडु अवरु न सूझई किसु आगै कहीऐ जाए ॥

Tisu jevadu avaru na soojhaee kisu aagai kaheeai jaae ||

I can conceive of no other as great as the Lord; unto whom should I go and speak?

ਸੋ ਸਚਾ ਸਚੁ ਸਲਾਹੀਐ ਜੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਦੇਇ ਬੁਝਾਏ ॥੩॥

सो सचा सचु सलाहीऐ जे सतिगुरु देइ बुझाए ॥३॥

So sachaa sachu salaaheeai je satiguru dei bujhaae ||3||

We truly praise the True Lord, when the True Guru imparts understanding. ||3||

ਜਿਨੀ ਸਚੜਾ ਸਚੁ ਸਲਾਹਿਆ ਹੰਉ ਤਿਨ ਲਾਗਉ ਪਾਏ ॥

जिनी सचड़ा सचु सलाहिआ हंउ तिन लागउ पाए ॥

Jinee sacha(rr)aa sachu salaahiaa hannu tin laagau paae ||

I fall at the feet of those who praise the Truest of the True.

ਸੇ ਜਨ ਸਚੇ ਨਿਰਮਲੇ ਤਿਨ ਮਿਲਿਆ ਮਲੁ ਸਭ ਜਾਏ ॥

से जन सचे निरमले तिन मिलिआ मलु सभ जाए ॥

Se jan sache niramale tin miliaa malu sabh jaae ||

Those humble beings are true, and immaculately pure; meeting them, all filth is washed off.

ਤਿਨ ਮਿਲਿਆ ਮਲੁ ਸਭ ਜਾਏ ਸਚੈ ਸਰਿ ਨਾਏ ਸਚੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥

तिन मिलिआ मलु सभ जाए सचै सरि नाए सचै सहजि सुभाए ॥

Tin miliaa malu sabh jaae sachai sari naae sachai sahaji subhaae ||

Meeting them, all filth is washed off; bathing in the Pool of Truth, one becomes truthful, with intuitive ease.

ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਅਗਮੁ ਅਗੋਚਰੁ ਸਤਿਗੁਰਿ ਦੀਆ ਬੁਝਾਏ ॥

नामु निरंजनु अगमु अगोचरु सतिगुरि दीआ बुझाए ॥

Naamu niranjjanu agamu agocharu satiguri deeaa bujhaae ||

The True Guru has given me the realization of the Naam, the Immaculate Name of the Lord, the unfathomable, the imperceptible.

ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਨਾਨਕ ਸਚਿ ਸਮਾਏ ॥

अनदिनु भगति करहि रंगि राते नानक सचि समाए ॥

Anadinu bhagati karahi ranggi raate naanak sachi samaae ||

Those who perform devotional worship to the Lord night and day, are imbued with His Love; O Nanak, they are absorbed in the True Lord.

ਜਿਨੀ ਸਚੜਾ ਸਚੁ ਧਿਆਇਆ ਹੰਉ ਤਿਨ ਕੈ ਲਾਗਉ ਪਾਏ ॥੪॥੪॥

जिनी सचड़ा सचु धिआइआ हंउ तिन कै लागउ पाए ॥४॥४॥

Jinee sacha(rr)aa sachu dhiaaiaa hannu tin kai laagau paae ||4||4||

I fall at the feet of those who meditate on the Truest of the True. ||4||4||

ਵਡਹੰਸ ਕੀ ਵਾਰ ਮਹਲਾ ੪ ਲਲਾਂ ਬਹਲੀਮਾ ਕੀ ਧੁਨਿ ਗਾਵਣੀ

वडहंस की वार महला ४ ललां बहलीमा की धुनि गावणी

Vadahanss kee vaar mahalaa 4 lalaan bahaleemaa kee dhuni gaava(nn)ee

Vaar Of Wadahans, Fourth Mehl: To Be Sung In The Tune Of Lalaa-Behleemaa:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਵਡ ਹੰਸ ਹੈ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥

सबदि रते वड हंस है सचु नामु उरि धारि ॥

Sabadi rate vad hanss hai sachu naamu uri dhaari ||

The great swans are imbued with the Word of the Shabad; they enshrine the True Name within their hearts.

ਸਚੁ ਸੰਗ੍ਰਹਹਿ ਸਦ ਸਚਿ ਰਹਹਿ ਸਚੈ ਨਾਮਿ ਪਿਆਰਿ ॥

सचु संग्रहहि सद सचि रहहि सचै नामि पिआरि ॥

Sachu sanggrhahi sad sachi rahahi sachai naami piaari ||

They gather Truth, remain always in Truth, and love the True Name.

ਸਦਾ ਨਿਰਮਲ ਮੈਲੁ ਨ ਲਗਈ ਨਦਰਿ ਕੀਤੀ ਕਰਤਾਰਿ ॥

सदा निरमल मैलु न लगई नदरि कीती करतारि ॥

Sadaa niramal mailu na lagaee nadari keetee karataari ||

They are always pure and immaculate - filth does not touch them; they are blessed with the Grace of the Creator Lord.

ਨਾਨਕ ਹਉ ਤਿਨ ਕੈ ਬਲਿਹਾਰਣੈ ਜੋ ਅਨਦਿਨੁ ਜਪਹਿ ਮੁਰਾਰਿ ॥੧॥

नानक हउ तिन कै बलिहारणै जो अनदिनु जपहि मुरारि ॥१॥

Naanak hau tin kai balihaara(nn)ai jo anadinu japahi muraari ||1||

O Nanak, I am a sacrifice to those who, night and day, meditate on the Lord. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਮੈ ਜਾਨਿਆ ਵਡ ਹੰਸੁ ਹੈ ਤਾ ਮੈ ਕੀਆ ਸੰਗੁ ॥

मै जानिआ वड हंसु है ता मै कीआ संगु ॥

Mai jaaniaa vad hanssu hai taa mai keeaa sanggu ||

I thought that he was a great swan, so I associated with him.

ਜੇ ਜਾਣਾ ਬਗੁ ਬਪੁੜਾ ਤ ਜਨਮਿ ਨ ਦੇਦੀ ਅੰਗੁ ॥੨॥

जे जाणा बगु बपुड़ा त जनमि न देदी अंगु ॥२॥

Je jaa(nn)aa bagu bapu(rr)aa ta janami na dedee anggu ||2||

If I had known that he was only a wretched heron from birth, I would not have touched him. ||2||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਹੰਸਾ ਵੇਖਿ ਤਰੰਦਿਆ ਬਗਾਂ ਭਿ ਆਯਾ ਚਾਉ ॥

हंसा वेखि तरंदिआ बगां भि आया चाउ ॥

Hanssaa vekhi taranddiaa bagaan bhi aayaa chaau ||

Seeing the swans swimming, the herons became envious.

ਡੁਬਿ ਮੁਏ ਬਗ ਬਪੁੜੇ ਸਿਰੁ ਤਲਿ ਉਪਰਿ ਪਾਉ ॥੩॥

डुबि मुए बग बपुड़े सिरु तलि उपरि पाउ ॥३॥

Dubi mue bag bapu(rr)e siru tali upari paau ||3||

But the poor herons drowned and died, and floated with their heads down, and their feet above. ||3||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਤੂ ਆਪੇ ਹੀ ਆਪਿ ਆਪਿ ਹੈ ਆਪਿ ਕਾਰਣੁ ਕੀਆ ॥

तू आपे ही आपि आपि है आपि कारणु कीआ ॥

Too aape hee aapi aapi hai aapi kaara(nn)u keeaa ||

You Yourself are Yourself, all by Yourself; You Yourself created the creation.

ਤੂ ਆਪੇ ਆਪਿ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਹੈ ਕੋ ਅਵਰੁ ਨ ਬੀਆ ॥

तू आपे आपि निरंकारु है को अवरु न बीआ ॥

Too aape aapi nirankkaaru hai ko avaru na beeaa ||

You Yourself are Yourself the Formless Lord; there is no other than You.

ਤੂ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥੁ ਹੈ ਤੂ ਕਰਹਿ ਸੁ ਥੀਆ ॥

तू करण कारण समरथु है तू करहि सु थीआ ॥

Too kara(nn) kaara(nn) samarathu hai too karahi su theeaa ||

You are the all-powerful Cause of causes; what You do, comes to be.

ਤੂ ਅਣਮੰਗਿਆ ਦਾਨੁ ਦੇਵਣਾ ਸਭਨਾਹਾ ਜੀਆ ॥

तू अणमंगिआ दानु देवणा सभनाहा जीआ ॥

Too a(nn)amanggiaa daanu deva(nn)aa sabhanaahaa jeeaa ||

You give gifts to all beings, without their asking.

ਸਭਿ ਆਖਹੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਜਿਨਿ ਦਾਨੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮੁਖਿ ਦੀਆ ॥੧॥

सभि आखहु सतिगुरु वाहु वाहु जिनि दानु हरि नामु मुखि दीआ ॥१॥

Sabhi aakhahu satiguru vaahu vaahu jini daanu hari naamu mukhi deeaa ||1||

Everyone proclaims, ""Waaho! Waaho! Blessed, blessed is the True Guru, who has given the supreme gift of the Name of the Lord. ||1||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

सलोकु मः ३ ॥

Saloku M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਭੈ ਵਿਚਿ ਸਭੁ ਆਕਾਰੁ ਹੈ ਨਿਰਭਉ ਹਰਿ ਜੀਉ ਸੋਇ ॥

भै विचि सभु आकारु है निरभउ हरि जीउ सोइ ॥

Bhai vichi sabhu aakaaru hai nirabhau hari jeeu soi ||

The entire universe is in fear; only the Dear Lord is fearless.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੇਵਿਐ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸੈ ਤਿਥੈ ਭਉ ਕਦੇ ਨ ਹੋਇ ॥

सतिगुरि सेविऐ हरि मनि वसै तिथै भउ कदे न होइ ॥

Satiguri seviai hari mani vasai tithai bhau kade na hoi ||

Serving the True Guru, the Lord comes to dwell in the mind, and then, fear cannot stay there.

ਦੁਸਮਨੁ ਦੁਖੁ ਤਿਸ ਨੋ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵੈ ਪੋਹਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਇ ॥

दुसमनु दुखु तिस नो नेड़ि न आवै पोहि न सकै कोइ ॥

Dusamanu dukhu tis no ne(rr)i na aavai pohi na sakai koi ||

Enemies and pain cannot come close, and no one can touch him.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨਿ ਵੀਚਾਰਿਆ ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੁ ਹੋਇ ॥

गुरमुखि मनि वीचारिआ जो तिसु भावै सु होइ ॥

Guramukhi mani veechaariaa jo tisu bhaavai su hoi ||

The Gurmukh reflects upon the Lord in his mind; whatever pleases the Lord - that alone comes to pass.

ਨਾਨਕ ਆਪੇ ਹੀ ਪਤਿ ਰਖਸੀ ਕਾਰਜ ਸਵਾਰੇ ਸੋਇ ॥੧॥

नानक आपे ही पति रखसी कारज सवारे सोइ ॥१॥

Naanak aape hee pati rakhasee kaaraj savaare soi ||1||

O Nanak, He Himself preserves one's honor; He alone resolves our affairs. ||1|| -

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl: