ਕਾਚੀ ਦੇਹਾ ਵਿਣਸਣੀ ਕੂੜੁ ਕਮਾਵੈ ਧੰਧੁ ਜੀਉ ॥

काची देहा विणसणी कूड़ु कमावै धंधु जीउ ॥

Kaachee dehaa vi(nn)asa(nn)ee koo(rr)u kamaavai dhanddhu jeeu ||

His body is false and transitory; it shall perish. And still, he entangles himself in false pursuits.

ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਹਿ ਸੇ ਜਿਣਿ ਚਲੇ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਸਨਬੰਧੁ ਜੀਉ ॥੨॥

नामु धिआवहि से जिणि चले गुर पूरे सनबंधु जीउ ॥२॥

Naamu dhiaavahi se ji(nn)i chale gur poore sanabanddhu jeeu ||2||

They alone depart victorious, who have meditated on the Naam; they stick with the Perfect Guru. ||2||

ਹੁਕਮੇ ਜੁਗ ਮਹਿ ਆਇਆ ਚਲਣੁ ਹੁਕਮਿ ਸੰਜੋਗਿ ਜੀਉ ॥

हुकमे जुग महि आइआ चलणु हुकमि संजोगि जीउ ॥

Hukame jug mahi aaiaa chala(nn)u hukami sanjjogi jeeu ||

By the Hukam of God's Will, they come into this world, and they leave upon receipt of His Hukam.

ਹੁਕਮੇ ਪਰਪੰਚੁ ਪਸਰਿਆ ਹੁਕਮਿ ਕਰੇ ਰਸ ਭੋਗ ਜੀਉ ॥

हुकमे परपंचु पसरिआ हुकमि करे रस भोग जीउ ॥

Hukame parapancchu pasariaa hukami kare ras bhog jeeu ||

By His Hukam, the Expanse of the Universe is expanded. By His Hukam, they enjoy pleasures.

ਜਿਸ ਨੋ ਕਰਤਾ ਵਿਸਰੈ ਤਿਸਹਿ ਵਿਛੋੜਾ ਸੋਗੁ ਜੀਉ ॥੩॥

जिस नो करता विसरै तिसहि विछोड़ा सोगु जीउ ॥३॥

Jis no karataa visarai tisahi vichho(rr)aa sogu jeeu ||3||

One who forgets the Creator Lord, suffers sorrow and separation. ||3||

ਆਪਨੜੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਣਿਆ ਦਰਗਹ ਪੈਧਾ ਜਾਇ ਜੀਉ ॥

आपनड़े प्रभ भाणिआ दरगह पैधा जाइ जीउ ॥

Aapana(rr)e prbh bhaa(nn)iaa daragah paidhaa jaai jeeu ||

One who is pleasing to his God, goes to His Court dressed in robes of honor.

ਐਥੈ ਸੁਖੁ ਮੁਖੁ ਉਜਲਾ ਇਕੋ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ਜੀਉ ॥

ऐथै सुखु मुखु उजला इको नामु धिआइ जीउ ॥

Aithai sukhu mukhu ujalaa iko naamu dhiaai jeeu ||

One who meditates on the Naam, the One Name, finds peace in this world; his face is radiant and bright.

ਆਦਰੁ ਦਿਤਾ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮਿ ਗੁਰੁ ਸੇਵਿਆ ਸਤ ਭਾਇ ਜੀਉ ॥੪॥

आदरु दिता पारब्रहमि गुरु सेविआ सत भाइ जीउ ॥४॥

Aadaru ditaa paarabrhami guru seviaa sat bhaai jeeu ||4||

The Supreme Lord confers honor and respect on those who serve the Guru with true love. ||4||

ਥਾਨ ਥਨੰਤਰਿ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸਰਬ ਜੀਆ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲ ਜੀਉ ॥

थान थनंतरि रवि रहिआ सरब जीआ प्रतिपाल जीउ ॥

Thaan thananttari ravi rahiaa sarab jeeaa prtipaal jeeu ||

He is pervading and permeating the spaces and interspaces; He loves and cherishes all beings.

ਸਚੁ ਖਜਾਨਾ ਸੰਚਿਆ ਏਕੁ ਨਾਮੁ ਧਨੁ ਮਾਲ ਜੀਉ ॥

सचु खजाना संचिआ एकु नामु धनु माल जीउ ॥

Sachu khajaanaa sancchiaa eku naamu dhanu maal jeeu ||

I have accumulated the true treasure, the wealth and riches of the One Name.

ਮਨ ਤੇ ਕਬਹੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਜਾ ਆਪੇ ਹੋਇ ਦਇਆਲ ਜੀਉ ॥੫॥

मन ते कबहु न वीसरै जा आपे होइ दइआल जीउ ॥५॥

Man te kabahu na veesarai jaa aape hoi daiaal jeeu ||5||

I shall never forget Him from my mind, since He has been so merciful to me. ||5||

ਆਵਣੁ ਜਾਣਾ ਰਹਿ ਗਏ ਮਨਿ ਵੁਠਾ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਜੀਉ ॥

आवणु जाणा रहि गए मनि वुठा निरंकारु जीउ ॥

Aava(nn)u jaa(nn)aa rahi gae mani vuthaa nirankkaaru jeeu ||

My comings and goings have ended; the Formless Lord now dwells within my mind.

ਤਾ ਕਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਈਐ ਊਚਾ ਅਗਮ ਅਪਾਰੁ ਜੀਉ ॥

ता का अंतु न पाईऐ ऊचा अगम अपारु जीउ ॥

Taa kaa anttu na paaeeai uchaa agam apaaru jeeu ||

His limits cannot be found; He is lofty and exalted, inaccessible and infinite.

ਜਿਸੁ ਪ੍ਰਭੁ ਅਪਣਾ ਵਿਸਰੈ ਸੋ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਲਖ ਵਾਰ ਜੀਉ ॥੬॥

जिसु प्रभु अपणा विसरै सो मरि जमै लख वार जीउ ॥६॥

Jisu prbhu apa(nn)aa visarai so mari jammai lakh vaar jeeu ||6||

One who forgets His God, shall die and be reincarnated, hundreds of thousands of times. ||6||

ਸਾਚੁ ਨੇਹੁ ਤਿਨ ਪ੍ਰੀਤਮਾ ਜਿਨ ਮਨਿ ਵੁਠਾ ਆਪਿ ਜੀਉ ॥

साचु नेहु तिन प्रीतमा जिन मनि वुठा आपि जीउ ॥

Saachu nehu tin preetamaa jin mani vuthaa aapi jeeu ||

They alone bear true love for their God, within whose minds He Himself dwells.

ਗੁਣ ਸਾਝੀ ਤਿਨ ਸੰਗਿ ਬਸੇ ਆਠ ਪਹਰ ਪ੍ਰਭ ਜਾਪਿ ਜੀਉ ॥

गुण साझी तिन संगि बसे आठ पहर प्रभ जापि जीउ ॥

Gu(nn) saajhee tin sanggi base aath pahar prbh jaapi jeeu ||

So dwell only with those who share their virtues; chant and meditate on God, twenty-four hours a day.

ਰੰਗਿ ਰਤੇ ਪਰਮੇਸਰੈ ਬਿਨਸੇ ਸਗਲ ਸੰਤਾਪ ਜੀਉ ॥੭॥

रंगि रते परमेसरै बिनसे सगल संताप जीउ ॥७॥

Ranggi rate paramesarai binase sagal santtaap jeeu ||7||

They are attuned to the Love of the Transcendent Lord; all their sorrows and afflictions are dispelled. ||7||

ਤੂੰ ਕਰਤਾ ਤੂੰ ਕਰਣਹਾਰੁ ਤੂਹੈ ਏਕੁ ਅਨੇਕ ਜੀਉ ॥

तूं करता तूं करणहारु तूहै एकु अनेक जीउ ॥

Toonn karataa toonn kara(nn)ahaaru toohai eku anek jeeu ||

You are the Creator, You are the Cause of causes; You are the One and the many.

ਤੂ ਸਮਰਥੁ ਤੂ ਸਰਬ ਮੈ ਤੂਹੈ ਬੁਧਿ ਬਿਬੇਕ ਜੀਉ ॥

तू समरथु तू सरब मै तूहै बुधि बिबेक जीउ ॥

Too samarathu too sarab mai toohai budhi bibek jeeu ||

You are All-powerful, You are present everywhere; You are the subtle intellect, the clear wisdom.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਜਪੀ ਭਗਤ ਜਨਾ ਕੀ ਟੇਕ ਜੀਉ ॥੮॥੧॥੩॥

नानक नामु सदा जपी भगत जना की टेक जीउ ॥८॥१॥३॥

Naanak naamu sadaa japee bhagat janaa kee tek jeeu ||8||1||3||

Nanak chants and meditates forever on the Naam, the Support of the humble devotees. ||8||1||3||

ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥

सूही महला ५ ॥

Soohee mahalaa 5 ||

Soohee, Fifth Mehl:

ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਬੇਦ ਪੁਰਾਣ ਪੁਕਾਰਨਿ ਪੋਥੀਆ ॥

सिम्रिति बेद पुराण पुकारनि पोथीआ ॥

Simriti bed puraa(nn) pukaarani potheeaa ||

The Simritees, the Vedas, the Puraanas and the other holy scriptures proclaim

ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਸਭਿ ਕੂੜੁ ਗਾਲ੍ਹ੍ਹੀ ਹੋਛੀਆ ॥੧॥

नाम बिना सभि कूड़ु गाल्ही होछीआ ॥१॥

Naam binaa sabhi koo(rr)u gaalhee hochheeaa ||1||

That without the Naam, everything is false and worthless. ||1||

ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਅਪਾਰੁ ਭਗਤਾ ਮਨਿ ਵਸੈ ॥

नामु निधानु अपारु भगता मनि वसै ॥

Naamu nidhaanu apaaru bhagataa mani vasai ||

The infinite treasure of the Naam abides within the minds of the devotees.

ਜਨਮ ਮਰਣ ਮੋਹੁ ਦੁਖੁ ਸਾਧੂ ਸੰਗਿ ਨਸੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

जनम मरण मोहु दुखु साधू संगि नसै ॥१॥ रहाउ ॥

Janam mara(nn) mohu dukhu saadhoo sanggi nasai ||1|| rahaau ||

Birth and death, attachment and suffering, are erased in the Saadh Sangat, the Company of the Holy. ||1|| Pause ||

ਮੋਹਿ ਬਾਦਿ ਅਹੰਕਾਰਿ ਸਰਪਰ ਰੁੰਨਿਆ ॥

मोहि बादि अहंकारि सरपर रुंनिआ ॥

Mohi baadi ahankkaari sarapar runniaa ||

Those who indulge in attachment, conflict and egotism shall surely weep and cry.

ਸੁਖੁ ਨ ਪਾਇਨੑਿ ਮੂਲਿ ਨਾਮ ਵਿਛੁੰਨਿਆ ॥੨॥

सुखु न पाइन्हि मूलि नाम विछुंनिआ ॥२॥

Sukhu na paainhi mooli naam vichhunniaa ||2||

Those who are separated from the Naam shall never find any peace. ||2||

ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ ਧਾਰਿ ਬੰਧਨਿ ਬੰਧਿਆ ॥

मेरी मेरी धारि बंधनि बंधिआ ॥

Meree meree dhaari banddhani banddhiaa ||

Crying out, Mine! Mine!, he is bound in bondage.

ਨਰਕਿ ਸੁਰਗਿ ਅਵਤਾਰ ਮਾਇਆ ਧੰਧਿਆ ॥੩॥

नरकि सुरगि अवतार माइआ धंधिआ ॥३॥

Naraki suragi avataar maaiaa dhanddhiaa ||3||

Entangled in Maya, he is reincarnated in heaven and hell. ||3||

ਸੋਧਤ ਸੋਧਤ ਸੋਧਿ ਤਤੁ ਬੀਚਾਰਿਆ ॥

सोधत सोधत सोधि ततु बीचारिआ ॥

Sodhat sodhat sodhi tatu beechaariaa ||

Searching, searching, searching, I have come to understand the essence of reality.

ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਸੁਖੁ ਨਾਹਿ ਸਰਪਰ ਹਾਰਿਆ ॥੪॥

नाम बिना सुखु नाहि सरपर हारिआ ॥४॥

Naam binaa sukhu naahi sarapar haariaa ||4||

Without the Naam, there is no peace at all, and the mortal will surely fail. ||4||

ਆਵਹਿ ਜਾਹਿ ਅਨੇਕ ਮਰਿ ਮਰਿ ਜਨਮਤੇ ॥

आवहि जाहि अनेक मरि मरि जनमते ॥

Aavahi jaahi anek mari mari janamate ||

Many come and go; they die, and die again, and are reincarnated.

ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਸਭੁ ਵਾਦਿ ਜੋਨੀ ਭਰਮਤੇ ॥੫॥

बिनु बूझे सभु वादि जोनी भरमते ॥५॥

Binu boojhe sabhu vaadi jonee bharamate ||5||

Without understanding, they are totally useless, and they wander in reincarnation. ||5||

ਜਿਨੑ ਕਉ ਭਏ ਦਇਆਲ ਤਿਨੑ ਸਾਧੂ ਸੰਗੁ ਭਇਆ ॥

जिन्ह कउ भए दइआल तिन्ह साधू संगु भइआ ॥

Jinh kau bhae daiaal tinh saadhoo sanggu bhaiaa ||

They alone join the Saadh Sangat, unto whom the Lord becomes Merciful.

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਤਿਨੑੀ ਜਨੀ ਜਪਿ ਲਇਆ ॥੬॥

अम्रितु हरि का नामु तिन्ही जनी जपि लइआ ॥६॥

Ammmritu hari kaa naamu tinhee janee japi laiaa ||6||

They chant and meditate on the Ambrosial Name of the Lord. ||6||

ਖੋਜਹਿ ਕੋਟਿ ਅਸੰਖ ਬਹੁਤੁ ਅਨੰਤ ਕੇ ॥

खोजहि कोटि असंख बहुतु अनंत के ॥

Khojahi koti asankkh bahutu anantt ke ||

Uncounted millions, so many they are endless, search for Him.

ਜਿਸੁ ਬੁਝਾਏ ਆਪਿ ਨੇੜਾ ਤਿਸੁ ਹੇ ॥੭॥

जिसु बुझाए आपि नेड़ा तिसु हे ॥७॥

Jisu bujhaae aapi ne(rr)aa tisu he ||7||

But only that one, who understands his own self, sees God near at hand. ||7||

ਵਿਸਰੁ ਨਾਹੀ ਦਾਤਾਰ ਆਪਣਾ ਨਾਮੁ ਦੇਹੁ ॥

विसरु नाही दातार आपणा नामु देहु ॥

Visaru naahee daataar aapa(nn)aa naamu dehu ||

Never forget me, O Great Giver - please bless me with Your Naam.

ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ਨਾਨਕ ਚਾਉ ਏਹੁ ॥੮॥੨॥੫॥੧੬॥

गुण गावा दिनु राति नानक चाउ एहु ॥८॥२॥५॥१६॥

Gu(nn) gaavaa dinu raati naanak chaau ehu ||8||2||5||16||

To sing Your Glorious Praises day and night - O Nanak, this is my heart-felt desire. ||8||2||5||16||

ਰਾਗੁ ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੧ ਕੁਚਜੀ

रागु सूही महला १ कुचजी

Raagu soohee mahalaa 1 kuchajee

Raag Soohee, First Mehl, Kuchajee ~ The Ungraceful Bride:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਮੰਞੁ ਕੁਚਜੀ ਅੰਮਾਵਣਿ ਡੋਸੜੇ ਹਉ ਕਿਉ ਸਹੁ ਰਾਵਣਿ ਜਾਉ ਜੀਉ ॥

मंञु कुचजी अमावणि डोसड़े हउ किउ सहु रावणि जाउ जीउ ॥

Man(ny)u kuchajee ammmaava(nn)i dosa(rr)e hau kiu sahu raava(nn)i jaau jeeu ||

I am ungraceful and ill-mannered, full of endless faults. How can I go to enjoy my Husband Lord?

ਇਕ ਦੂ ਇਕਿ ਚੜੰਦੀਆ ਕਉਣੁ ਜਾਣੈ ਮੇਰਾ ਨਾਉ ਜੀਉ ॥

इक दू इकि चड़ंदीआ कउणु जाणै मेरा नाउ जीउ ॥

Ik doo iki cha(rr)anddeeaa kau(nn)u jaa(nn)ai meraa naau jeeu ||

Each of His soul-brides is better than the rest - who even knows my name?

ਜਿਨੑੀ ਸਖੀ ਸਹੁ ਰਾਵਿਆ ਸੇ ਅੰਬੀ ਛਾਵੜੀਏਹਿ ਜੀਉ ॥

जिन्ही सखी सहु राविआ से अ्मबी छावड़ीएहि जीउ ॥

Jinhee sakhee sahu raaviaa se ambbee chhaava(rr)eeehi jeeu ||

Those brides who enjoy their Husband Lord are very blessed, resting in the shade of the mango tree.

ਸੇ ਗੁਣ ਮੰਞੁ ਨ ਆਵਨੀ ਹਉ ਕੈ ਜੀ ਦੋਸ ਧਰੇਉ ਜੀਉ ॥

से गुण मंञु न आवनी हउ कै जी दोस धरेउ जीउ ॥

Se gu(nn) man(ny)u na aavanee hau kai jee dos dhareu jeeu ||

I do not have their virtue - who can I blame for this?

ਕਿਆ ਗੁਣ ਤੇਰੇ ਵਿਥਰਾ ਹਉ ਕਿਆ ਕਿਆ ਘਿਨਾ ਤੇਰਾ ਨਾਉ ਜੀਉ ॥

किआ गुण तेरे विथरा हउ किआ किआ घिना तेरा नाउ जीउ ॥

Kiaa gu(nn) tere vitharaa hau kiaa kiaa ghinaa teraa naau jeeu ||

Which of Your Virtues, O Lord, should I speak of? Which of Your Names should I chant?

ਇਕਤੁ ਟੋਲਿ ਨ ਅੰਬੜਾ ਹਉ ਸਦ ਕੁਰਬਾਣੈ ਤੇਰੈ ਜਾਉ ਜੀਉ ॥

इकतु टोलि न अ्मबड़ा हउ सद कुरबाणै तेरै जाउ जीउ ॥

Ikatu toli na ambba(rr)aa hau sad kurabaa(nn)ai terai jaau jeeu ||

I cannot even reach one of Your Virtues. I am forever a sacrifice to You.

ਸੁਇਨਾ ਰੁਪਾ ਰੰਗੁਲਾ ਮੋਤੀ ਤੈ ਮਾਣਿਕੁ ਜੀਉ ॥

सुइना रुपा रंगुला मोती तै माणिकु जीउ ॥

Suinaa rupaa ranggulaa motee tai maa(nn)iku jeeu ||

Gold, silver, pearls and rubies are pleasing.

ਸੇ ਵਸਤੂ ਸਹਿ ਦਿਤੀਆ ਮੈ ਤਿਨੑ ਸਿਉ ਲਾਇਆ ਚਿਤੁ ਜੀਉ ॥

से वसतू सहि दितीआ मै तिन्ह सिउ लाइआ चितु जीउ ॥

Se vasatoo sahi diteeaa mai tinh siu laaiaa chitu jeeu ||

My Husband Lord has blessed me with these things, and I have focused my thoughts on them.

ਮੰਦਰ ਮਿਟੀ ਸੰਦੜੇ ਪਥਰ ਕੀਤੇ ਰਾਸਿ ਜੀਉ ॥

मंदर मिटी संदड़े पथर कीते रासि जीउ ॥

Manddar mitee sandda(rr)e pathar keete raasi jeeu ||

Palaces of brick and mud are built and decorated with stones;

ਹਉ ਏਨੀ ਟੋਲੀ ਭੁਲੀਅਸੁ ਤਿਸੁ ਕੰਤ ਨ ਬੈਠੀ ਪਾਸਿ ਜੀਉ ॥

हउ एनी टोली भुलीअसु तिसु कंत न बैठी पासि जीउ ॥

Hau enee tolee bhuleeasu tisu kantt na baithee paasi jeeu ||

I have been fooled by these decorations, and I do not sit near my Husband Lord.

ਅੰਬਰਿ ਕੂੰਜਾ ਕੁਰਲੀਆ ਬਗ ਬਹਿਠੇ ਆਇ ਜੀਉ ॥

अ्मबरि कूंजा कुरलीआ बग बहिठे आइ जीउ ॥

Ambbari koonjjaa kuraleeaa bag bahithe aai jeeu ||

The cranes shriek overhead in the sky, and the herons have come to rest.

ਸਾ ਧਨ ਚਲੀ ਸਾਹੁਰੈ ਕਿਆ ਮੁਹੁ ਦੇਸੀ ਅਗੈ ਜਾਇ ਜੀਉ ॥

सा धन चली साहुरै किआ मुहु देसी अगै जाइ जीउ ॥

Saa dhan chalee saahurai kiaa muhu desee agai jaai jeeu ||

The bride has gone to her father-in-law's house; in the world hereafter, what face will she show?

ਸੁਤੀ ਸੁਤੀ ਝਾਲੁ ਥੀਆ ਭੁਲੀ ਵਾਟੜੀਆਸੁ ਜੀਉ ॥

सुती सुती झालु थीआ भुली वाटड़ीआसु जीउ ॥

Sutee sutee jhaalu theeaa bhulee vaata(rr)eeaasu jeeu ||

She kept sleeping as the day dawned; she forgot all about her journey.

ਤੈ ਸਹ ਨਾਲਹੁ ਮੁਤੀਅਸੁ ਦੁਖਾ ਕੂੰ ਧਰੀਆਸੁ ਜੀਉ ॥

तै सह नालहु मुतीअसु दुखा कूं धरीआसु जीउ ॥

Tai sah naalahu muteeasu dukhaa koonn dhareeaasu jeeu ||

She separated herself from her Husband Lord, and now she suffers in pain.

ਤੁਧੁ ਗੁਣ ਮੈ ਸਭਿ ਅਵਗਣਾ ਇਕ ਨਾਨਕ ਕੀ ਅਰਦਾਸਿ ਜੀਉ ॥

तुधु गुण मै सभि अवगणा इक नानक की अरदासि जीउ ॥

Tudhu gu(nn) mai sabhi avaga(nn)aa ik naanak kee aradaasi jeeu ||

Virtue is in You, O Lord; I am totally without virtue. This is Nanak's only prayer:

ਸਭਿ ਰਾਤੀ ਸੋਹਾਗਣੀ ਮੈ ਡੋਹਾਗਣਿ ਕਾਈ ਰਾਤਿ ਜੀਉ ॥੧॥

सभि राती सोहागणी मै डोहागणि काई राति जीउ ॥१॥

Sabhi raatee sohaaga(nn)ee mai dohaaga(nn)i kaaee raati jeeu ||1||

You give all Your nights to the virtuous soul-brides. I know I am unworthy, but isn't there a night for me as well? ||1||

ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੧ ਸੁਚਜੀ ॥

सूही महला १ सुचजी ॥

Soohee mahalaa 1 suchajee ||

Soohee, First Mehl, Suchajee ~ The Noble And Graceful Bride:

ਜਾ ਤੂ ਤਾ ਮੈ ਸਭੁ ਕੋ ਤੂ ਸਾਹਿਬੁ ਮੇਰੀ ਰਾਸਿ ਜੀਉ ॥

जा तू ता मै सभु को तू साहिबु मेरी रासि जीउ ॥

Jaa too taa mai sabhu ko too saahibu meree raasi jeeu ||

When I have You, then I have everything. O my Lord and Master, You are my wealth and capital.

ਤੁਧੁ ਅੰਤਰਿ ਹਉ ਸੁਖਿ ਵਸਾ ਤੂੰ ਅੰਤਰਿ ਸਾਬਾਸਿ ਜੀਉ ॥

तुधु अंतरि हउ सुखि वसा तूं अंतरि साबासि जीउ ॥

Tudhu anttari hau sukhi vasaa toonn anttari saabaasi jeeu ||

Within You, I abide in peace; within You, I am congratulated.

ਭਾਣੈ ਤਖਤਿ ਵਡਾਈਆ ਭਾਣੈ ਭੀਖ ਉਦਾਸਿ ਜੀਉ ॥

भाणै तखति वडाईआ भाणै भीख उदासि जीउ ॥

Bhaa(nn)ai takhati vadaaeeaa bhaa(nn)ai bheekh udaasi jeeu ||

By the Pleasure of Your Will, You bestow thrones and greatness. And by the Pleasure of Your Will, You make us beggars and wanderers.

ਭਾਣੈ ਥਲ ਸਿਰਿ ਸਰੁ ਵਹੈ ਕਮਲੁ ਫੁਲੈ ਆਕਾਸਿ ਜੀਉ ॥

भाणै थल सिरि सरु वहै कमलु फुलै आकासि जीउ ॥

Bhaa(nn)ai thal siri saru vahai kamalu phulai aakaasi jeeu ||

By the Pleasure of Your Will, the ocean flows in the desert, and the lotus blossoms in the sky.

ਭਾਣੈ ਭਵਜਲੁ ਲੰਘੀਐ ਭਾਣੈ ਮੰਝਿ ਭਰੀਆਸਿ ਜੀਉ ॥

भाणै भवजलु लंघीऐ भाणै मंझि भरीआसि जीउ ॥

Bhaa(nn)ai bhavajalu langgheeai bhaa(nn)ai manjjhi bhareeaasi jeeu ||

By the Pleasure of Your Will, one crosses over the terrifying world-ocean; by the Pleasure of Your Will, he sinks down into it.

ਭਾਣੈ ਸੋ ਸਹੁ ਰੰਗੁਲਾ ਸਿਫਤਿ ਰਤਾ ਗੁਣਤਾਸਿ ਜੀਉ ॥

भाणै सो सहु रंगुला सिफति रता गुणतासि जीउ ॥

Bhaa(nn)ai so sahu ranggulaa siphati rataa gu(nn)ataasi jeeu ||

By the Pleasure of His Will, that Lord becomes my Husband, and I am imbued with the Praises of the Lord, the treasure of virtue.

ਭਾਣੈ ਸਹੁ ਭੀਹਾਵਲਾ ਹਉ ਆਵਣਿ ਜਾਣਿ ਮੁਈਆਸਿ ਜੀਉ ॥

भाणै सहु भीहावला हउ आवणि जाणि मुईआसि जीउ ॥

Bhaa(nn)ai sahu bheehaavalaa hau aava(nn)i jaa(nn)i mueeaasi jeeu ||

By the Pleasure of Your Will, O my Husband Lord, I am afraid of You, and I come and go, and die.

ਤੂ ਸਹੁ ਅਗਮੁ ਅਤੋਲਵਾ ਹਉ ਕਹਿ ਕਹਿ ਢਹਿ ਪਈਆਸਿ ਜੀਉ ॥

तू सहु अगमु अतोलवा हउ कहि कहि ढहि पईआसि जीउ ॥

Too sahu agamu atolavaa hau kahi kahi dhahi paeeaasi jeeu ||

You, O my Husband Lord, are inaccessible and immeasurable; talking and speaking of You, I have fallen at Your Feet.

ਕਿਆ ਮਾਗਉ ਕਿਆ ਕਹਿ ਸੁਣੀ ਮੈ ਦਰਸਨ ਭੂਖ ਪਿਆਸਿ ਜੀਉ ॥

किआ मागउ किआ कहि सुणी मै दरसन भूख पिआसि जीउ ॥

Kiaa maagau kiaa kahi su(nn)ee mai darasan bhookh piaasi jeeu ||

What should I beg for? What should I say and hear? I am hungry and thirsty for the Blessed Vision of Your Darshan.

ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਸਹੁ ਪਾਇਆ ਸਚੁ ਨਾਨਕ ਕੀ ਅਰਦਾਸਿ ਜੀਉ ॥੨॥

गुर सबदी सहु पाइआ सचु नानक की अरदासि जीउ ॥२॥

Gur sabadee sahu paaiaa sachu naanak kee aradaasi jeeu ||2||

Through the Word of the Guru's Teachings, I have found my Husband Lord. This is Nanak's true prayer. ||2||

ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੫ ਗੁਣਵੰਤੀ ॥

सूही महला ५ गुणवंती ॥

Soohee mahalaa 5 gu(nn)avanttee ||

Soohee, Fifth Mehl, Gunvantee ~ The Worthy And Virtuous Bride:

ਜੋ ਦੀਸੈ ਗੁਰਸਿਖੜਾ ਤਿਸੁ ਨਿਵਿ ਨਿਵਿ ਲਾਗਉ ਪਾਇ ਜੀਉ ॥

जो दीसै गुरसिखड़ा तिसु निवि निवि लागउ पाइ जीउ ॥

Jo deesai gurasikha(rr)aa tisu nivi nivi laagau paai jeeu ||

When I see a Sikh of the Guru, I humbly bow and fall at his feet.

ਆਖਾ ਬਿਰਥਾ ਜੀਅ ਕੀ ਗੁਰੁ ਸਜਣੁ ਦੇਹਿ ਮਿਲਾਇ ਜੀਉ ॥

आखा बिरथा जीअ की गुरु सजणु देहि मिलाइ जीउ ॥

Aakhaa birathaa jeea kee guru saja(nn)u dehi milaai jeeu ||

I tell to him the pain of my soul, and beg him to unite me with the Guru, my Best Friend.

ਸੋਈ ਦਸਿ ਉਪਦੇਸੜਾ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਅਨਤ ਨ ਕਾਹੂ ਜਾਇ ਜੀਉ ॥

सोई दसि उपदेसड़ा मेरा मनु अनत न काहू जाइ जीउ ॥

Soee dasi upadesa(rr)aa meraa manu anat na kaahoo jaai jeeu ||

I ask that he impart to me such an understanding, that my mind will not go out wandering anywhere else.

ਇਹੁ ਮਨੁ ਤੈ ਕੂੰ ਡੇਵਸਾ ਮੈ ਮਾਰਗੁ ਦੇਹੁ ਬਤਾਇ ਜੀਉ ॥

इहु मनु तै कूं डेवसा मै मारगु देहु बताइ जीउ ॥

Ihu manu tai koonn devasaa mai maaragu dehu bataai jeeu ||

I dedicate this mind to you. Please, show me the Path to God.

ਹਉ ਆਇਆ ਦੂਰਹੁ ਚਲਿ ਕੈ ਮੈ ਤਕੀ ਤਉ ਸਰਣਾਇ ਜੀਉ ॥

हउ आइआ दूरहु चलि कै मै तकी तउ सरणाइ जीउ ॥

Hau aaiaa doorahu chali kai mai takee tau sara(nn)aai jeeu ||

I have come so far, seeking the Protection of Your Sanctuary.

ਮੈ ਆਸਾ ਰਖੀ ਚਿਤਿ ਮਹਿ ਮੇਰਾ ਸਭੋ ਦੁਖੁ ਗਵਾਇ ਜੀਉ ॥

मै आसा रखी चिति महि मेरा सभो दुखु गवाइ जीउ ॥

Mai aasaa rakhee chiti mahi meraa sabho dukhu gavaai jeeu ||

Within my mind, I place my hopes in You; please, take my pain and suffering away!

ਇਤੁ ਮਾਰਗਿ ਚਲੇ ਭਾਈਅੜੇ ਗੁਰੁ ਕਹੈ ਸੁ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ਜੀਉ ॥

इतु मारगि चले भाईअड़े गुरु कहै सु कार कमाइ जीउ ॥

Itu maaragi chale bhaaeea(rr)e guru kahai su kaar kamaai jeeu ||

So walk on this Path, O sister soul-brides; do that work which the Guru tells you to do.

ਤਿਆਗੇਂ ਮਨ ਕੀ ਮਤੜੀ ਵਿਸਾਰੇਂ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਜੀਉ ॥

तिआगें मन की मतड़ी विसारें दूजा भाउ जीउ ॥

Tiaagen man kee mata(rr)ee visaaren doojaa bhaau jeeu ||

Abandon the intellectual pursuits of the mind, and forget the love of duality.

ਇਉ ਪਾਵਹਿ ਹਰਿ ਦਰਸਾਵੜਾ ਨਹ ਲਗੈ ਤਤੀ ਵਾਉ ਜੀਉ ॥

इउ पावहि हरि दरसावड़ा नह लगै तती वाउ जीउ ॥

Iu paavahi hari darasaava(rr)aa nah lagai tatee vaau jeeu ||

In this way, you shall obtain the Blessed Vision of the Lord's Darshan; the hot winds shall not even touch you.

ਹਉ ਆਪਹੁ ਬੋਲਿ ਨ ਜਾਣਦਾ ਮੈ ਕਹਿਆ ਸਭੁ ਹੁਕਮਾਉ ਜੀਉ ॥

हउ आपहु बोलि न जाणदा मै कहिआ सभु हुकमाउ जीउ ॥

Hau aapahu boli na jaa(nn)adaa mai kahiaa sabhu hukamaau jeeu ||

By myself, I do not even know how to speak; I speak all that the Lord commands.

ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਖਜਾਨਾ ਬਖਸਿਆ ਗੁਰਿ ਨਾਨਕਿ ਕੀਆ ਪਸਾਉ ਜੀਉ ॥

हरि भगति खजाना बखसिआ गुरि नानकि कीआ पसाउ जीउ ॥

Hari bhagati khajaanaa bakhasiaa guri naanaki keeaa pasaau jeeu ||

I am blessed with the treasure of the Lord's devotional worship; Guru Nanak has been kind and compassionate to me.

ਮੈ ਬਹੁੜਿ ਨ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਭੁਖੜੀ ਹਉ ਰਜਾ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਅਘਾਇ ਜੀਉ ॥

मै बहुड़ि न त्रिसना भुखड़ी हउ रजा त्रिपति अघाइ जीउ ॥

Mai bahu(rr)i na trisanaa bhukha(rr)ee hau rajaa tripati aghaai jeeu ||

I shall never again feel hunger or thirst; I am satisfied, satiated and fulfilled.

ਜੋ ਗੁਰ ਦੀਸੈ ਸਿਖੜਾ ਤਿਸੁ ਨਿਵਿ ਨਿਵਿ ਲਾਗਉ ਪਾਇ ਜੀਉ ॥੩॥

जो गुर दीसै सिखड़ा तिसु निवि निवि लागउ पाइ जीउ ॥३॥

Jo gur deesai sikha(rr)aa tisu nivi nivi laagau paai jeeu ||3||

When I see a Sikh of the Guru, I humbly bow and fall at his feet. ||3||

ਰਾਗੁ ਸੂਹੀ ਛੰਤ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੧

रागु सूही छंत महला १ घरु १

Raagu soohee chhantt mahalaa 1 gharu 1

Raag Soohee, Chhant, First Mehl, First House:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਭਰਿ ਜੋਬਨਿ ਮੈ ਮਤ ਪੇਈਅੜੈ ਘਰਿ ਪਾਹੁਣੀ ਬਲਿ ਰਾਮ ਜੀਉ ॥

भरि जोबनि मै मत पेईअड़ै घरि पाहुणी बलि राम जीउ ॥

Bhari jobani mai mat peeea(rr)ai ghari paahu(nn)ee bali raam jeeu ||

Intoxicated with the wine of youth, I did not realize that I was only a guest at my parents' home (in this world.

ਮੈਲੀ ਅਵਗਣਿ ਚਿਤਿ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਗੁਣ ਨ ਸਮਾਵਨੀ ਬਲਿ ਰਾਮ ਜੀਉ ॥

मैली अवगणि चिति बिनु गुर गुण न समावनी बलि राम जीउ ॥

Mailee avaga(nn)i chiti binu gur gu(nn) na samaavanee bali raam jeeu ||

My consciousness is polluted with faults and mistakes; without the Guru, virtue does not even enter into me.

ਗੁਣ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣੀ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਣੀ ਜੋਬਨੁ ਬਾਦਿ ਗਵਾਇਆ ॥

गुण सार न जाणी भरमि भुलाणी जोबनु बादि गवाइआ ॥

Gu(nn) saar na jaa(nn)ee bharami bhulaa(nn)ee jobanu baadi gavaaiaa ||

I have not known the value of virtue; I have been deluded by doubt. I have wasted away my youth in vain.

ਵਰੁ ਘਰੁ ਦਰੁ ਦਰਸਨੁ ਨਹੀ ਜਾਤਾ ਪਿਰ ਕਾ ਸਹਜੁ ਨ ਭਾਇਆ ॥

वरु घरु दरु दरसनु नही जाता पिर का सहजु न भाइआ ॥

Varu gharu daru darasanu nahee jaataa pir kaa sahaju na bhaaiaa ||

I have not known my Husband Lord, His celestial home and gate, or the Blessed Vision of His Darshan. I have not had the pleasure of my Husband Lord's celestial peace.

ਸਤਿਗੁਰ ਪੂਛਿ ਨ ਮਾਰਗਿ ਚਾਲੀ ਸੂਤੀ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਣੀ ॥

सतिगुर पूछि न मारगि चाली सूती रैणि विहाणी ॥

Satigur poochhi na maaragi chaalee sootee rai(nn)i vihaa(nn)ee ||

After consulting the True Guru, I have not walked on the Path; the night of my life is passing away in sleep.

ਨਾਨਕ ਬਾਲਤਣਿ ਰਾਡੇਪਾ ਬਿਨੁ ਪਿਰ ਧਨ ਕੁਮਲਾਣੀ ॥੧॥

नानक बालतणि राडेपा बिनु पिर धन कुमलाणी ॥१॥

Naanak baalata(nn)i raadepaa binu pir dhan kumalaa(nn)ee ||1||

O Nanak, in the prime of my youth, I am a widow; without my Husband Lord, the soul-bride is wasting away. ||1||

ਬਾਬਾ ਮੈ ਵਰੁ ਦੇਹਿ ਮੈ ਹਰਿ ਵਰੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸ ਕੀ ਬਲਿ ਰਾਮ ਜੀਉ ॥

बाबा मै वरु देहि मै हरि वरु भावै तिस की बलि राम जीउ ॥

Baabaa mai varu dehi mai hari varu bhaavai tis kee bali raam jeeu ||

O father, give me in marriage to the Lord; I am pleased with Him as my Husband. I belong to Him.

ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਜੁਗ ਚਾਰਿ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਬਾਣੀ ਜਿਸ ਕੀ ਬਲਿ ਰਾਮ ਜੀਉ ॥

रवि रहिआ जुग चारि त्रिभवण बाणी जिस की बलि राम जीउ ॥

Ravi rahiaa jug chaari tribhava(nn) baa(nn)ee jis kee bali raam jeeu ||

He is pervading throughout the four ages, and the Word of His Bani permeates the three worlds.

ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਕੰਤੁ ਰਵੈ ਸੋਹਾਗਣਿ ਅਵਗਣਵੰਤੀ ਦੂਰੇ ॥

त्रिभवण कंतु रवै सोहागणि अवगणवंती दूरे ॥

Tribhava(nn) kanttu ravai sohaaga(nn)i avaga(nn)avanttee doore ||

The Husband Lord of the three worlds ravishes and enjoys His virtuous brides, but He keeps the ungraceful and unvirtuous ones far away.

ਜੈਸੀ ਆਸਾ ਤੈਸੀ ਮਨਸਾ ਪੂਰਿ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰੇ ॥

जैसी आसा तैसी मनसा पूरि रहिआ भरपूरे ॥

Jaisee aasaa taisee manasaa poori rahiaa bharapoore ||

As are our hopes, so are our minds' desires, which the All-pervading Lord brings to fulfillment.

ਹਰਿ ਕੀ ਨਾਰਿ ਸੁ ਸਰਬ ਸੁਹਾਗਣਿ ਰਾਂਡ ਨ ਮੈਲੈ ਵੇਸੇ ॥

हरि की नारि सु सरब सुहागणि रांड न मैलै वेसे ॥

Hari kee naari su sarab suhaaga(nn)i raand na mailai vese ||

The bride of the Lord is forever happy and virtuous; she shall never be a widow, and she shall never have to wear dirty clothes.

ਨਾਨਕ ਮੈ ਵਰੁ ਸਾਚਾ ਭਾਵੈ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਤੈਸੇ ॥੨॥

नानक मै वरु साचा भावै जुगि जुगि प्रीतम तैसे ॥२॥

Naanak mai varu saachaa bhaavai jugi jugi preetam taise ||2||

O Nanak, I love my True Husband Lord; my Beloved is the same, age after age. ||2||

ਬਾਬਾ ਲਗਨੁ ਗਣਾਇ ਹੰ ਭੀ ਵੰਞਾ ਸਾਹੁਰੈ ਬਲਿ ਰਾਮ ਜੀਉ ॥

बाबा लगनु गणाइ हं भी वंञा साहुरै बलि राम जीउ ॥

Baabaa laganu ga(nn)aai hann bhee van(ny)aa saahurai bali raam jeeu ||

O Baba, calculate that auspicious moment, when I too shall be going to my in-laws' house.

ਸਾਹਾ ਹੁਕਮੁ ਰਜਾਇ ਸੋ ਨ ਟਲੈ ਜੋ ਪ੍ਰਭੁ ਕਰੈ ਬਲਿ ਰਾਮ ਜੀਉ ॥

साहा हुकमु रजाइ सो न टलै जो प्रभु करै बलि राम जीउ ॥

Saahaa hukamu rajaai so na talai jo prbhu karai bali raam jeeu ||

The moment of that marriage will be set by the Hukam of God's Command; His Will cannot be changed.

ਕਿਰਤੁ ਪਇਆ ਕਰਤੈ ਕਰਿ ਪਾਇਆ ਮੇਟਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਈ ॥

किरतु पइआ करतै करि पाइआ मेटि न सकै कोई ॥

Kiratu paiaa karatai kari paaiaa meti na sakai koee ||

The karmic record of past deeds, written by the Creator Lord, cannot be erased by anyone.

ਜਾਞੀ ਨਾਉ ਨਰਹ ਨਿਹਕੇਵਲੁ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਤਿਹੁ ਲੋਈ ॥

जाञी नाउ नरह निहकेवलु रवि रहिआ तिहु लोई ॥

Jaa(ny)ee naau narah nihakevalu ravi rahiaa tihu loee ||

The most respected member of the marriage party, my Husband, is the independent Lord of all beings, pervading and permeating the three worlds.

ਮਾਇ ਨਿਰਾਸੀ ਰੋਇ ਵਿਛੁੰਨੀ ਬਾਲੀ ਬਾਲੈ ਹੇਤੇ ॥

माइ निरासी रोइ विछुंनी बाली बालै हेते ॥

Maai niraasee roi vichhunnee baalee baalai hete ||

Maya, crying out in pain, leaves, seeing that the bride and the groom are in love.

ਨਾਨਕ ਸਾਚ ਸਬਦਿ ਸੁਖ ਮਹਲੀ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਪ੍ਰਭੁ ਚੇਤੇ ॥੩॥

नानक साच सबदि सुख महली गुर चरणी प्रभु चेते ॥३॥

Naanak saach sabadi sukh mahalee gur chara(nn)ee prbhu chete ||3||

O Nanak, the peace of the Mansion of God's Presence comes through the True Word of the Shabad; the bride keeps the Guru's Feet enshrined in her mind. ||3||

ਬਾਬੁਲਿ ਦਿਤੜੀ ਦੂਰਿ ਨਾ ਆਵੈ ਘਰਿ ਪੇਈਐ ਬਲਿ ਰਾਮ ਜੀਉ ॥

बाबुलि दितड़ी दूरि ना आवै घरि पेईऐ बलि राम जीउ ॥

Baabuli dita(rr)ee doori naa aavai ghari peeeai bali raam jeeu ||

My father has given me in marriage far away, and I shall not return to my parents' home.

ਰਹਸੀ ਵੇਖਿ ਹਦੂਰਿ ਪਿਰਿ ਰਾਵੀ ਘਰਿ ਸੋਹੀਐ ਬਲਿ ਰਾਮ ਜੀਉ ॥

रहसी वेखि हदूरि पिरि रावी घरि सोहीऐ बलि राम जीउ ॥

Rahasee vekhi hadoori piri raavee ghari soheeai bali raam jeeu ||

I am delighted to see my Husband Lord near at hand; in His Home, I am so beautiful.

ਸਾਚੇ ਪਿਰ ਲੋੜੀ ਪ੍ਰੀਤਮ ਜੋੜੀ ਮਤਿ ਪੂਰੀ ਪਰਧਾਨੇ ॥

साचे पिर लोड़ी प्रीतम जोड़ी मति पूरी परधाने ॥

Saache pir lo(rr)ee preetam jo(rr)ee mati pooree paradhaane ||

My True Beloved Husband Lord desires me; He has joined me to Himself, and made my intellect pure and sublime.

ਸੰਜੋਗੀ ਮੇਲਾ ਥਾਨਿ ਸੁਹੇਲਾ ਗੁਣਵੰਤੀ ਗੁਰ ਗਿਆਨੇ ॥

संजोगी मेला थानि सुहेला गुणवंती गुर गिआने ॥

Sanjjogee melaa thaani suhelaa gu(nn)avanttee gur giaane ||

By good destiny I met Him, and was given a place of rest; through the Guru's Wisdom, I have become virtuous.

ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਸਦਾ ਸਚੁ ਪਲੈ ਸਚੁ ਬੋਲੈ ਪਿਰ ਭਾਏ ॥

सतु संतोखु सदा सचु पलै सचु बोलै पिर भाए ॥

Satu santtokhu sadaa sachu palai sachu bolai pir bhaae ||

I gather lasting Truth and contentment in my lap, and my Beloved is pleased with my truthful speech.

ਨਾਨਕ ਵਿਛੁੜਿ ਨਾ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ਗੁਰਮਤਿ ਅੰਕਿ ਸਮਾਏ ॥੪॥੧॥

नानक विछुड़ि ना दुखु पाए गुरमति अंकि समाए ॥४॥१॥

Naanak vichhu(rr)i naa dukhu paae guramati ankki samaae ||4||1||

O Nanak, I shall not suffer the pain of separation; through the Guru's Teachings, I merge into the loving embrace of the Lord's Being. ||4||1||

ਰਾਗੁ ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੧ ਛੰਤੁ ਘਰੁ ੨

रागु सूही महला १ छंतु घरु २

Raagu soohee mahalaa 1 chhanttu gharu 2

Raag Soohee, First Mehl, Chhant, Second House:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਹਮ ਘਰਿ ਸਾਜਨ ਆਏ ॥

हम घरि साजन आए ॥

Ham ghari saajan aae ||

My friends have come into my home.

ਸਾਚੈ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥

साचै मेलि मिलाए ॥

Saachai meli milaae ||

The True Lord has united me with them.

ਸਹਜਿ ਮਿਲਾਏ ਹਰਿ ਮਨਿ ਭਾਏ ਪੰਚ ਮਿਲੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥

सहजि मिलाए हरि मनि भाए पंच मिले सुखु पाइआ ॥

Sahaji milaae hari mani bhaae pancch mile sukhu paaiaa ||

The Lord automatically united me with them when it pleased Him; uniting with the chosen ones, I have found peace.

ਸਾਈ ਵਸਤੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਈ ਜਿਸੁ ਸੇਤੀ ਮਨੁ ਲਾਇਆ ॥

साई वसतु परापति होई जिसु सेती मनु लाइआ ॥

Saaee vasatu paraapati hoee jisu setee manu laaiaa ||

I have obtained that thing, which my mind desired.

ਅਨਦਿਨੁ ਮੇਲੁ ਭਇਆ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਘਰ ਮੰਦਰ ਸੋਹਾਏ ॥

अनदिनु मेलु भइआ मनु मानिआ घर मंदर सोहाए ॥

Anadinu melu bhaiaa manu maaniaa ghar manddar sohaae ||

Meeting with them, night and day, my mind is pleased; my home and mansion are beautified.

ਪੰਚ ਸਬਦ ਧੁਨਿ ਅਨਹਦ ਵਾਜੇ ਹਮ ਘਰਿ ਸਾਜਨ ਆਏ ॥੧॥

पंच सबद धुनि अनहद वाजे हम घरि साजन आए ॥१॥

Pancch sabad dhuni anahad vaaje ham ghari saajan aae ||1||

The unstruck sound current of the Panch Shabad, the Five Primal Sounds, vibrates and resounds; my friends have come into my home. ||1||

ਆਵਹੁ ਮੀਤ ਪਿਆਰੇ ॥

आवहु मीत पिआरे ॥

Aavahu meet piaare ||

So come, my beloved friends,

ਮੰਗਲ ਗਾਵਹੁ ਨਾਰੇ ॥

मंगल गावहु नारे ॥

Manggal gaavahu naare ||

And sing the songs of joy, O sisters.

ਸਚੁ ਮੰਗਲੁ ਗਾਵਹੁ ਤਾ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵਹੁ ਸੋਹਿਲੜਾ ਜੁਗ ਚਾਰੇ ॥

सचु मंगलु गावहु ता प्रभ भावहु सोहिलड़ा जुग चारे ॥

Sachu manggalu gaavahu taa prbh bhaavahu sohila(rr)aa jug chaare ||

Sing the true songs of joy and God will be pleased. You shall be celebrated throughout the four ages.

ਅਪਨੈ ਘਰਿ ਆਇਆ ਥਾਨਿ ਸੁਹਾਇਆ ਕਾਰਜ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰੇ ॥

अपनै घरि आइआ थानि सुहाइआ कारज सबदि सवारे ॥

Apanai ghari aaiaa thaani suhaaiaa kaaraj sabadi savaare ||

My Husband Lord has come into my home, and my place is adorned and decorated. Through the Shabad, my affairs have been resolved.

ਗਿਆਨ ਮਹਾ ਰਸੁ ਨੇਤ੍ਰੀ ਅੰਜਨੁ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਰੂਪੁ ਦਿਖਾਇਆ ॥

गिआन महा रसु नेत्री अंजनु त्रिभवण रूपु दिखाइआ ॥

Giaan mahaa rasu netree anjjanu tribhava(nn) roopu dikhaaiaa ||

Applying the ointment, the supreme essence, of divine wisdom to my eyes, I see the Lord's form throughout the three worlds.

ਸਖੀ ਮਿਲਹੁ ਰਸਿ ਮੰਗਲੁ ਗਾਵਹੁ ਹਮ ਘਰਿ ਸਾਜਨੁ ਆਇਆ ॥੨॥

सखी मिलहु रसि मंगलु गावहु हम घरि साजनु आइआ ॥२॥

Sakhee milahu rasi manggalu gaavahu ham ghari saajanu aaiaa ||2||

So join with me, my sisters, and sing the songs of joy and delight; my friends have come into my home. ||2||

ਮਨੁ ਤਨੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਭਿੰਨਾ ॥

मनु तनु अम्रिति भिंना ॥

Manu tanu ammmriti bhinnaa ||

My mind and body are drenched with Ambrosial Nectar;

ਅੰਤਰਿ ਪ੍ਰੇਮੁ ਰਤੰਨਾ ॥

अंतरि प्रेमु रतंना ॥

Anttari premu ratannaa ||

Deep within the nucleus of my self, is the jewel of the Lord's Love.

ਅੰਤਰਿ ਰਤਨੁ ਪਦਾਰਥੁ ਮੇਰੈ ਪਰਮ ਤਤੁ ਵੀਚਾਰੋ ॥

अंतरि रतनु पदारथु मेरै परम ततु वीचारो ॥

Anttari ratanu padaarathu merai param tatu veechaaro ||

This invaluable jewel is deep within me; I contemplate the supreme essence of reality.

ਜੰਤ ਭੇਖ ਤੂ ਸਫਲਿਓ ਦਾਤਾ ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਦੇਵਣਹਾਰੋ ॥

जंत भेख तू सफलिओ दाता सिरि सिरि देवणहारो ॥

Jantt bhekh too saphalio daataa siri siri deva(nn)ahaaro ||

Living beings are mere beggars; You are the Giver of rewards; You are the Giver to each and every being.

ਤੂ ਜਾਨੁ ਗਿਆਨੀ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਆਪੇ ਕਾਰਣੁ ਕੀਨਾ ॥

तू जानु गिआनी अंतरजामी आपे कारणु कीना ॥

Too jaanu giaanee anttarajaamee aape kaara(nn)u keenaa ||

You are Wise and All-knowing, the Inner-knower; You Yourself created the creation.

ਸੁਨਹੁ ਸਖੀ ਮਨੁ ਮੋਹਨਿ ਮੋਹਿਆ ਤਨੁ ਮਨੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਭੀਨਾ ॥੩॥

सुनहु सखी मनु मोहनि मोहिआ तनु मनु अम्रिति भीना ॥३॥

Sunahu sakhee manu mohani mohiaa tanu manu ammmriti bheenaa ||3||

So listen, O my sisters - the Enticer has enticed my mind. My body and mind are drenched with Nectar. ||3||

ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਸੰਸਾਰਾ ॥

आतम रामु संसारा ॥

Aatam raamu sanssaaraa ||

O Supreme Soul of the World,

ਸਾਚਾ ਖੇਲੁ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹਾਰਾ ॥

साचा खेलु तुम्हारा ॥

Saachaa khelu tumhaaraa ||

Your play is true.

ਸਚੁ ਖੇਲੁ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹਾਰਾ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ਤੁਧੁ ਬਿਨੁ ਕਉਣੁ ਬੁਝਾਏ ॥

सचु खेलु तुम्हारा अगम अपारा तुधु बिनु कउणु बुझाए ॥

Sachu khelu tumhaaraa agam apaaraa tudhu binu kau(nn)u bujhaae ||

Your play is true, O Inaccessible and Infinite Lord; without You, who can make me understand?

ਸਿਧ ਸਾਧਿਕ ਸਿਆਣੇ ਕੇਤੇ ਤੁਝ ਬਿਨੁ ਕਵਣੁ ਕਹਾਏ ॥

सिध साधिक सिआणे केते तुझ बिनु कवणु कहाए ॥

Sidh saadhik siaa(nn)e kete tujh binu kava(nn)u kahaae ||

There are millions of Siddhas and enlightened seekers, but without You, who can call himself one?

ਕਾਲੁ ਬਿਕਾਲੁ ਭਏ ਦੇਵਾਨੇ ਮਨੁ ਰਾਖਿਆ ਗੁਰਿ ਠਾਏ ॥

कालु बिकालु भए देवाने मनु राखिआ गुरि ठाए ॥

Kaalu bikaalu bhae devaane manu raakhiaa guri thaae ||

Death and rebirth drive the mind insane; only the Guru can hold it in its place.

ਨਾਨਕ ਅਵਗਣ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ਗੁਣ ਸੰਗਮਿ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਏ ॥੪॥੧॥੨॥

नानक अवगण सबदि जलाए गुण संगमि प्रभु पाए ॥४॥१॥२॥

Naanak avaga(nn) sabadi jalaae gu(nn) sanggami prbhu paae ||4||1||2||

O Nanak, one who burns away his demerits and faults with the Shabad, accumulates virtue, and finds God. ||4||1||2||

ਰਾਗੁ ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੩

रागु सूही महला १ घरु ३

Raagu soohee mahalaa 1 gharu 3

Raag Soohee, First Mehl, Third House:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਆਵਹੁ ਸਜਣਾ ਹਉ ਦੇਖਾ ਦਰਸਨੁ ਤੇਰਾ ਰਾਮ ॥

आवहु सजणा हउ देखा दरसनु तेरा राम ॥

Aavahu saja(nn)aa hau dekhaa darasanu teraa raam ||

Come, my friend, so that I may behold the blessed Vision of Your Darshan.

ਘਰਿ ਆਪਨੜੈ ਖੜੀ ਤਕਾ ਮੈ ਮਨਿ ਚਾਉ ਘਨੇਰਾ ਰਾਮ ॥

घरि आपनड़ै खड़ी तका मै मनि चाउ घनेरा राम ॥

Ghari aapana(rr)ai kha(rr)ee takaa mai mani chaau ghaneraa raam ||

I stand in my doorway, watching for You; my mind is filled with such a great yearning.

ਮਨਿ ਚਾਉ ਘਨੇਰਾ ਸੁਣਿ ਪ੍ਰਭ ਮੇਰਾ ਮੈ ਤੇਰਾ ਭਰਵਾਸਾ ॥

मनि चाउ घनेरा सुणि प्रभ मेरा मै तेरा भरवासा ॥

Mani chaau ghaneraa su(nn)i prbh meraa mai teraa bharavaasaa ||

My mind is filled with such a great yearning; hear me, O God - I place my faith in You.

ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਿ ਭਈ ਨਿਹਕੇਵਲ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੁਖੁ ਨਾਸਾ ॥

दरसनु देखि भई निहकेवल जनम मरण दुखु नासा ॥

Darasanu dekhi bhaee nihakeval janam mara(nn) dukhu naasaa ||

Gazing upon the Blessed Vision of Your Darshan, I have become free of desire; the pains of birth and death are taken away.

ਸਗਲੀ ਜੋਤਿ ਜਾਤਾ ਤੂ ਸੋਈ ਮਿਲਿਆ ਭਾਇ ਸੁਭਾਏ ॥

सगली जोति जाता तू सोई मिलिआ भाइ सुभाए ॥

Sagalee joti jaataa too soee miliaa bhaai subhaae ||

Your Light is in everyone; through it, You are known. Through love, You are easily met.

ਨਾਨਕ ਸਾਜਨ ਕਉ ਬਲਿ ਜਾਈਐ ਸਾਚਿ ਮਿਲੇ ਘਰਿ ਆਏ ॥੧॥

नानक साजन कउ बलि जाईऐ साचि मिले घरि आए ॥१॥

Naanak saajan kau bali jaaeeai saachi mile ghari aae ||1||

O Nanak, I am a sacrifice to my Friend; He has come home to meet with those who are true. ||1||

ਘਰਿ ਆਇਅੜੇ ਸਾਜਨਾ ਤਾ ਧਨ ਖਰੀ ਸਰਸੀ ਰਾਮ ॥

घरि आइअड़े साजना ता धन खरी सरसी राम ॥

Ghari aaia(rr)e saajanaa taa dhan kharee sarasee raam ||

When her Friend comes to her home, the bride is very pleased.

ਹਰਿ ਮੋਹਿਅੜੀ ਸਾਚ ਸਬਦਿ ਠਾਕੁਰ ਦੇਖਿ ਰਹੰਸੀ ਰਾਮ ॥

हरि मोहिअड़ी साच सबदि ठाकुर देखि रहंसी राम ॥

Hari mohia(rr)ee saach sabadi thaakur dekhi rahanssee raam ||

She is fascinated with the True Word of the Lord's Shabad; gazing upon her Lord and Master, she is filled with joy.

ਗੁਣ ਸੰਗਿ ਰਹੰਸੀ ਖਰੀ ਸਰਸੀ ਜਾ ਰਾਵੀ ਰੰਗਿ ਰਾਤੈ ॥

गुण संगि रहंसी खरी सरसी जा रावी रंगि रातै ॥

Gu(nn) sanggi rahanssee kharee sarasee jaa raavee ranggi raatai ||

She is filled with virtuous joy, and is totally pleased, when she is ravished and enjoyed by her Lord, and imbued with His Love.

ਅਵਗਣ ਮਾਰਿ ਗੁਣੀ ਘਰੁ ਛਾਇਆ ਪੂਰੈ ਪੁਰਖਿ ਬਿਧਾਤੈ ॥

अवगण मारि गुणी घरु छाइआ पूरै पुरखि बिधातै ॥

Avaga(nn) maari gu(nn)ee gharu chhaaiaa poorai purakhi bidhaatai ||

Her faults and demerits are eradicated, and she roofs her home with virtue, through the Perfect Lord, the Architect of Destiny.

ਤਸਕਰ ਮਾਰਿ ਵਸੀ ਪੰਚਾਇਣਿ ਅਦਲੁ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੇ ॥

तसकर मारि वसी पंचाइणि अदलु करे वीचारे ॥

Tasakar maari vasee pancchaai(nn)i adalu kare veechaare ||

Conquering the thieves, she dwells as the mistress of her home, and administers justice wisely.

ਨਾਨਕ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਨਿਸਤਾਰਾ ਗੁਰਮਤਿ ਮਿਲਹਿ ਪਿਆਰੇ ॥੨॥

नानक राम नामि निसतारा गुरमति मिलहि पिआरे ॥२॥

Naanak raam naami nisataaraa guramati milahi piaare ||2||

O Nanak, through the Lord's Name, she is emancipated; through the Guru's Teachings, she meets her Beloved. ||2||

ਵਰੁ ਪਾਇਅੜਾ ਬਾਲੜੀਏ ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਪੂਰੀ ਰਾਮ ॥

वरु पाइअड़ा बालड़ीए आसा मनसा पूरी राम ॥

Varu paaia(rr)aa baala(rr)eee aasaa manasaa pooree raam ||

The young bride has found her Husband Lord; her hopes and desires are fulfilled.

ਪਿਰਿ ਰਾਵਿਅੜੀ ਸਬਦਿ ਰਲੀ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਨਹ ਦੂਰੀ ਰਾਮ ॥

पिरि राविअड़ी सबदि रली रवि रहिआ नह दूरी राम ॥

Piri raavia(rr)ee sabadi ralee ravi rahiaa nah dooree raam ||

She enjoys and ravishes her Husband Lord, and blends into the Word of the Shabad, pervading and permeating everywhere; the Lord is not far away.

ਪ੍ਰਭੁ ਦੂਰਿ ਨ ਹੋਈ ਘਟਿ ਘਟਿ ਸੋਈ ਤਿਸ ਕੀ ਨਾਰਿ ਸਬਾਈ ॥

प्रभु दूरि न होई घटि घटि सोई तिस की नारि सबाई ॥

Prbhu doori na hoee ghati ghati soee tis kee naari sabaaee ||

God is not far away; He is in each and every heart. All are His brides.

ਆਪੇ ਰਸੀਆ ਆਪੇ ਰਾਵੇ ਜਿਉ ਤਿਸ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ॥

आपे रसीआ आपे रावे जिउ तिस दी वडिआई ॥

Aape raseeaa aape raave jiu tis dee vadiaaee ||

He Himself is the Enjoyer, He Himself ravishes and enjoys; this is His glorious greatness.

ਅਮਰ ਅਡੋਲੁ ਅਮੋਲੁ ਅਪਾਰਾ ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਸਚੁ ਪਾਈਐ ॥

अमर अडोलु अमोलु अपारा गुरि पूरै सचु पाईऐ ॥

Amar adolu amolu apaaraa guri poorai sachu paaeeai ||

He is imperishable, immovable, invaluable and infinite. The True Lord is obtained through the Perfect Guru.

ਨਾਨਕ ਆਪੇ ਜੋਗ ਸਜੋਗੀ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਲਿਵ ਲਾਈਐ ॥੩॥

नानक आपे जोग सजोगी नदरि करे लिव लाईऐ ॥३॥

Naanak aape jog sajogee nadari kare liv laaeeai ||3||

O Nanak, He Himself unites in Union; by His Glance of Grace, He lovingly attunes them to Himself. ||3||

ਪਿਰੁ ਉਚੜੀਐ ਮਾੜੜੀਐ ਤਿਹੁ ਲੋਆ ਸਿਰਤਾਜਾ ਰਾਮ ॥

पिरु उचड़ीऐ माड़ड़ीऐ तिहु लोआ सिरताजा राम ॥

Piru ucha(rr)eeai maa(rr)a(rr)eeai tihu loaa sirataajaa raam ||

My Husband Lord dwells in the loftiest balcony; He is the Supreme Lord of the three worlds.

ਹਉ ਬਿਸਮ ਭਈ ਦੇਖਿ ਗੁਣਾ ਅਨਹਦ ਸਬਦ ਅਗਾਜਾ ਰਾਮ ॥

हउ बिसम भई देखि गुणा अनहद सबद अगाजा राम ॥

Hau bisam bhaee dekhi gu(nn)aa anahad sabad agaajaa raam ||

I am amazed, gazing upon His glorious excellence; the unstruck sound current of the Shabad vibrates and resonates.

ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰੀ ਕਰਣੀ ਸਾਰੀ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਨੀਸਾਣੋ ॥

सबदु वीचारी करणी सारी राम नामु नीसाणो ॥

Sabadu veechaaree kara(nn)ee saaree raam naamu neesaa(nn)o ||

I contemplate the Shabad, and perform sublime deeds; I am blessed with the insignia, the banner of the Lord's Name.

ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਖੋਟੇ ਨਹੀ ਠਾਹਰ ਨਾਮੁ ਰਤਨੁ ਪਰਵਾਣੋ ॥

नाम बिना खोटे नही ठाहर नामु रतनु परवाणो ॥

Naam binaa khote nahee thaahar naamu ratanu paravaa(nn)o ||

Without the Naam, the Name of the Lord, the false find no place of rest; only the jewel of the Naam brings acceptance and renown.

ਪਤਿ ਮਤਿ ਪੂਰੀ ਪੂਰਾ ਪਰਵਾਨਾ ਨਾ ਆਵੈ ਨਾ ਜਾਸੀ ॥

पति मति पूरी पूरा परवाना ना आवै ना जासी ॥

Pati mati pooree pooraa paravaanaa naa aavai naa jaasee ||

Perfect is my honor, perfect is my intellect and password. I shall not have to come or go.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ਪ੍ਰਭ ਜੈਸੇ ਅਵਿਨਾਸੀ ॥੪॥੧॥੩॥

नानक गुरमुखि आपु पछाणै प्रभ जैसे अविनासी ॥४॥१॥३॥

Naanak guramukhi aapu pachhaa(nn)ai prbh jaise avinaasee ||4||1||3||

O Nanak, the Gurmukh understands her own self; she becomes like her Imperishable Lord God. ||4||1||3||

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਰਾਗੁ ਸੂਹੀ ਛੰਤ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੪ ॥

रागु सूही छंत महला १ घरु ४ ॥

Raagu soohee chhantt mahalaa 1 gharu 4 ||

Raag Soohee, Chhant, First Mehl, Fourth House:

ਜਿਨਿ ਕੀਆ ਤਿਨਿ ਦੇਖਿਆ ਜਗੁ ਧੰਧੜੈ ਲਾਇਆ ॥

जिनि कीआ तिनि देखिआ जगु धंधड़ै लाइआ ॥

Jini keeaa tini dekhiaa jagu dhanddha(rr)ai laaiaa ||

The One who created the world, watches over it; He enjoins the people of the world to their tasks.

ਦਾਨਿ ਤੇਰੈ ਘਟਿ ਚਾਨਣਾ ਤਨਿ ਚੰਦੁ ਦੀਪਾਇਆ ॥

दानि तेरै घटि चानणा तनि चंदु दीपाइआ ॥

Daani terai ghati chaana(nn)aa tani chanddu deepaaiaa ||

Your gifts, O Lord, illuminate the heart, and the moon casts its light on the body.

ਚੰਦੋ ਦੀਪਾਇਆ ਦਾਨਿ ਹਰਿ ਕੈ ਦੁਖੁ ਅੰਧੇਰਾ ਉਠਿ ਗਇਆ ॥

चंदो दीपाइआ दानि हरि कै दुखु अंधेरा उठि गइआ ॥

Chanddo deepaaiaa daani hari kai dukhu anddheraa uthi gaiaa ||

The moon glows, by the Lord's gift, and the darkness of suffering is taken away.

ਗੁਣ ਜੰਞ ਲਾੜੇ ਨਾਲਿ ਸੋਹੈ ਪਰਖਿ ਮੋਹਣੀਐ ਲਇਆ ॥

गुण जंञ लाड़े नालि सोहै परखि मोहणीऐ लइआ ॥

Gu(nn) jan(ny) laa(rr)e naali sohai parakhi moha(nn)eeai laiaa ||

The marriage party of virtue looks beautiful with the Groom; He chooses His enticing bride with care.

ਵੀਵਾਹੁ ਹੋਆ ਸੋਭ ਸੇਤੀ ਪੰਚ ਸਬਦੀ ਆਇਆ ॥

वीवाहु होआ सोभ सेती पंच सबदी आइआ ॥

Veevaahu hoaa sobh setee pancch sabadee aaiaa ||

The wedding is performed with glorious splendor; He has arrived, accompanied by the vibrations of the Panch Shabad, the Five Primal Sounds.

ਜਿਨਿ ਕੀਆ ਤਿਨਿ ਦੇਖਿਆ ਜਗੁ ਧੰਧੜੈ ਲਾਇਆ ॥੧॥

जिनि कीआ तिनि देखिआ जगु धंधड़ै लाइआ ॥१॥

Jini keeaa tini dekhiaa jagu dhanddha(rr)ai laaiaa ||1||

The One who created the world, watches over it; He enjoins the people of the world to their tasks. ||1||

ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਸਾਜਨਾ ਮੀਤਾ ਅਵਰੀਤਾ ॥

हउ बलिहारी साजना मीता अवरीता ॥

Hau balihaaree saajanaa meetaa avareetaa ||

I am a sacrifice to my pure friends, the immaculate Saints.

ਇਹੁ ਤਨੁ ਜਿਨ ਸਿਉ ਗਾਡਿਆ ਮਨੁ ਲੀਅੜਾ ਦੀਤਾ ॥

इहु तनु जिन सिउ गाडिआ मनु लीअड़ा दीता ॥

Ihu tanu jin siu gaadiaa manu leea(rr)aa deetaa ||

This body is attached to them, and we have shared our minds.

ਲੀਆ ਤ ਦੀਆ ਮਾਨੁ ਜਿਨੑ ਸਿਉ ਸੇ ਸਜਨ ਕਿਉ ਵੀਸਰਹਿ ॥

लीआ त दीआ मानु जिन्ह सिउ से सजन किउ वीसरहि ॥

Leeaa ta deeaa maanu jinh siu se sajan kiu veesarahi ||

We have shared our minds - how could I forget those friends?

ਜਿਨੑ ਦਿਸਿ ਆਇਆ ਹੋਹਿ ਰਲੀਆ ਜੀਅ ਸੇਤੀ ਗਹਿ ਰਹਹਿ ॥

जिन्ह दिसि आइआ होहि रलीआ जीअ सेती गहि रहहि ॥

Jinh disi aaiaa hohi raleeaa jeea setee gahi rahahi ||

Seeing them brings joy to my heart; I keep them clasped to my soul.

ਸਗਲ ਗੁਣ ਅਵਗਣੁ ਨ ਕੋਈ ਹੋਹਿ ਨੀਤਾ ਨੀਤਾ ॥

सगल गुण अवगणु न कोई होहि नीता नीता ॥

Sagal gu(nn) avaga(nn)u na koee hohi neetaa neetaa ||

They have all virtues and merits, forever and ever; they have no demerits or faults at all.

ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਸਾਜਨਾ ਮੀਤਾ ਅਵਰੀਤਾ ॥੨॥

हउ बलिहारी साजना मीता अवरीता ॥२॥

Hau balihaaree saajanaa meetaa avareetaa ||2||

I am a sacrifice to my pure friends, the immaculate Saints. ||2||

ਗੁਣਾ ਕਾ ਹੋਵੈ ਵਾਸੁਲਾ ਕਢਿ ਵਾਸੁ ਲਈਜੈ ॥

गुणा का होवै वासुला कढि वासु लईजै ॥

Gu(nn)aa kaa hovai vaasulaa kadhi vaasu laeejai ||

One who has a basket of fragrant virtues, should enjoy its fragrance.

ਜੇ ਗੁਣ ਹੋਵਨੑਿ ਸਾਜਨਾ ਮਿਲਿ ਸਾਝ ਕਰੀਜੈ ॥

जे गुण होवन्हि साजना मिलि साझ करीजै ॥

Je gu(nn) hovanhi saajanaa mili saajh kareejai ||

If my friends have virtues, I will share in them.

ਸਾਝ ਕਰੀਜੈ ਗੁਣਹ ਕੇਰੀ ਛੋਡਿ ਅਵਗਣ ਚਲੀਐ ॥

साझ करीजै गुणह केरी छोडि अवगण चलीऐ ॥

Saajh kareejai gu(nn)ah keree chhodi avaga(nn) chaleeai ||

Let us form a partnership, and share our virtues; let us abandon our faults, and walk on the Path.

ਪਹਿਰੇ ਪਟੰਬਰ ਕਰਿ ਅਡੰਬਰ ਆਪਣਾ ਪਿੜੁ ਮਲੀਐ ॥

पहिरे पट्मबर करि अड्मबर आपणा पिड़ु मलीऐ ॥

Pahire patambbar kari adambbar aapa(nn)aa pi(rr)u maleeai ||

Let us wear our virtues like silk clothes; let us decorate ourselves, and enter the arena.

ਜਿਥੈ ਜਾਇ ਬਹੀਐ ਭਲਾ ਕਹੀਐ ਝੋਲਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਜੈ ॥

जिथै जाइ बहीऐ भला कहीऐ झोलि अम्रितु पीजै ॥

Jithai jaai baheeai bhalaa kaheeai jholi ammmritu peejai ||

Let us speak of goodness, wherever we go and sit; let us skim off the Ambrosial Nectar, and drink it in.

ਗੁਣਾ ਕਾ ਹੋਵੈ ਵਾਸੁਲਾ ਕਢਿ ਵਾਸੁ ਲਈਜੈ ॥੩॥

गुणा का होवै वासुला कढि वासु लईजै ॥३॥

Gu(nn)aa kaa hovai vaasulaa kadhi vaasu laeejai ||3||

One who has a basket of fragrant virtues, should enjoy its fragrance. ||3||

ਆਪਿ ਕਰੇ ਕਿਸੁ ਆਖੀਐ ਹੋਰੁ ਕਰੇ ਨ ਕੋਈ ॥

आपि करे किसु आखीऐ होरु करे न कोई ॥

Aapi kare kisu aakheeai horu kare na koee ||

He Himself acts; unto whom should we complain? No one else does anything.

ਆਖਣ ਤਾ ਕਉ ਜਾਈਐ ਜੇ ਭੂਲੜਾ ਹੋਈ ॥

आखण ता कउ जाईऐ जे भूलड़ा होई ॥

Aakha(nn) taa kau jaaeeai je bhoola(rr)aa hoee ||

Go ahead and complain to Him, if He makes a mistake.

ਜੇ ਹੋਇ ਭੂਲਾ ਜਾਇ ਕਹੀਐ ਆਪਿ ਕਰਤਾ ਕਿਉ ਭੁਲੈ ॥

जे होइ भूला जाइ कहीऐ आपि करता किउ भुलै ॥

Je hoi bhoolaa jaai kaheeai aapi karataa kiu bhulai ||

If He makes a mistake, go ahead and complain to Him; but how can the Creator Himself make a mistake?

ਸੁਣੇ ਦੇਖੇ ਬਾਝੁ ਕਹਿਐ ਦਾਨੁ ਅਣਮੰਗਿਆ ਦਿਵੈ ॥

सुणे देखे बाझु कहिऐ दानु अणमंगिआ दिवै ॥

Su(nn)e dekhe baajhu kahiai daanu a(nn)amanggiaa divai ||

He sees, He hears, and without our asking, without our begging, He gives His gifts.

ਦਾਨੁ ਦੇਇ ਦਾਤਾ ਜਗਿ ਬਿਧਾਤਾ ਨਾਨਕਾ ਸਚੁ ਸੋਈ ॥

दानु देइ दाता जगि बिधाता नानका सचु सोई ॥

Daanu dei daataa jagi bidhaataa naanakaa sachu soee ||

The Great Giver, the Architect of the Universe, gives His gifts. O Nanak, He is the True Lord.

ਆਪਿ ਕਰੇ ਕਿਸੁ ਆਖੀਐ ਹੋਰੁ ਕਰੇ ਨ ਕੋਈ ॥੪॥੧॥੪॥

आपि करे किसु आखीऐ होरु करे न कोई ॥४॥१॥४॥

Aapi kare kisu aakheeai horu kare na koee ||4||1||4||

He Himself acts; unto whom should we complain? No one else does anything. ||4||1||4||

ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥

सूही महला १ ॥

Soohee mahalaa 1 ||

Soohee, First Mehl:

ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਰਾਤਾ ਗੁਣ ਰਵੈ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ॥

मेरा मनु राता गुण रवै मनि भावै सोई ॥

Meraa manu raataa gu(nn) ravai mani bhaavai soee ||

My mind is imbued with His Glorious Praises; I chant them, and He is pleasing to my mind.

ਗੁਰ ਕੀ ਪਉੜੀ ਸਾਚ ਕੀ ਸਾਚਾ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥

गुर की पउड़ी साच की साचा सुखु होई ॥

Gur kee pau(rr)ee saach kee saachaa sukhu hoee ||

Truth is the ladder to the Guru; climbing up to the True Lord, peace is obtained.

ਸੁਖਿ ਸਹਜਿ ਆਵੈ ਸਾਚ ਭਾਵੈ ਸਾਚ ਕੀ ਮਤਿ ਕਿਉ ਟਲੈ ॥

सुखि सहजि आवै साच भावै साच की मति किउ टलै ॥

Sukhi sahaji aavai saach bhaavai saach kee mati kiu talai ||

Celestial peace comes; the Truth pleases me. How could these True Teachings ever be erased?

ਇਸਨਾਨੁ ਦਾਨੁ ਸੁਗਿਆਨੁ ਮਜਨੁ ਆਪਿ ਅਛਲਿਓ ਕਿਉ ਛਲੈ ॥

इसनानु दानु सुगिआनु मजनु आपि अछलिओ किउ छलै ॥

Isanaanu daanu sugiaanu majanu aapi achhalio kiu chhalai ||

He Himself is Undeceivable; how could He ever be deceived by cleansing baths, charity, spiritual wisdom or ritual bathing?

ਪਰਪੰਚ ਮੋਹ ਬਿਕਾਰ ਥਾਕੇ ਕੂੜੁ ਕਪਟੁ ਨ ਦੋਈ ॥

परपंच मोह बिकार थाके कूड़ु कपटु न दोई ॥

Parapancch moh bikaar thaake koo(rr)u kapatu na doee ||

Fraud, attachment and corruption are taken away, as are falsehood, hypocrisy and duality.

ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਰਾਤਾ ਗੁਣ ਰਵੈ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ॥੧॥

मेरा मनु राता गुण रवै मनि भावै सोई ॥१॥

Meraa manu raataa gu(nn) ravai mani bhaavai soee ||1||

My mind is imbued with His Glorious Praises; I chant them, and He is pleasing to my mind. ||1||

ਸਾਹਿਬੁ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿਨਿ ਕਾਰਣੁ ਕੀਆ ॥

साहिबु सो सालाहीऐ जिनि कारणु कीआ ॥

Saahibu so saalaaheeai jini kaara(nn)u keeaa ||

So praise your Lord and Master, who created the creation.

ਮੈਲੁ ਲਾਗੀ ਮਨਿ ਮੈਲਿਐ ਕਿਨੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆ ॥

मैलु लागी मनि मैलिऐ किनै अम्रितु पीआ ॥

Mailu laagee mani mailiai kinai ammmritu peeaa ||

Filth sticks to the polluted mind; how rare are those who drink in the Ambrosial Nectar.

ਮਥਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆ ਇਹੁ ਮਨੁ ਦੀਆ ਗੁਰ ਪਹਿ ਮੋਲੁ ਕਰਾਇਆ ॥

मथि अम्रितु पीआ इहु मनु दीआ गुर पहि मोलु कराइआ ॥

Mathi ammmritu peeaa ihu manu deeaa gur pahi molu karaaiaa ||

Churn this Ambrosial Nectar, and drink it in; dedicate this mind to the Guru, and He will value it highly.

ਆਪਨੜਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਹਜਿ ਪਛਾਤਾ ਜਾ ਮਨੁ ਸਾਚੈ ਲਾਇਆ ॥

आपनड़ा प्रभु सहजि पछाता जा मनु साचै लाइआ ॥

Aapana(rr)aa prbhu sahaji pachhaataa jaa manu saachai laaiaa ||

I intuitively realized my God, when I linked my mind to the True Lord.

ਤਿਸੁ ਨਾਲਿ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਜੇ ਤਿਸੁ ਭਾਵਾ ਕਿਉ ਮਿਲੈ ਹੋਇ ਪਰਾਇਆ ॥

तिसु नालि गुण गावा जे तिसु भावा किउ मिलै होइ पराइआ ॥

Tisu naali gu(nn) gaavaa je tisu bhaavaa kiu milai hoi paraaiaa ||

I will sing the Lord's Glorious Praises with Him, if it pleases Him; how could I meet Him by being a stranger to Him?

ਸਾਹਿਬੁ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿਨਿ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥੨॥

साहिबु सो सालाहीऐ जिनि जगतु उपाइआ ॥२॥

Saahibu so saalaaheeai jini jagatu upaaiaa ||2||

So praise your Lord and Master, who created the creation. ||2||

ਆਇ ਗਇਆ ਕੀ ਨ ਆਇਓ ਕਿਉ ਆਵੈ ਜਾਤਾ ॥

आइ गइआ की न आइओ किउ आवै जाता ॥

Aai gaiaa kee na aaio kiu aavai jaataa ||

When He comes, what else remains behind? How can there be any coming or going then?

ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿਉ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਰਾਤਾ ॥

प्रीतम सिउ मनु मानिआ हरि सेती राता ॥

Preetam siu manu maaniaa hari setee raataa ||

When the mind is reconciled with its Beloved Lord, it is blended with Him.

ਸਾਹਿਬ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਸਚ ਕੀ ਬਾਤਾ ਜਿਨਿ ਬਿੰਬ ਕਾ ਕੋਟੁ ਉਸਾਰਿਆ ॥

साहिब रंगि राता सच की बाता जिनि बि्मब का कोटु उसारिआ ॥

Saahib ranggi raataa sach kee baataa jini bimbb kaa kotu usaariaa ||

True is the speech of one who is imbued with the Love of his Lord and Master, who fashioned the body fortress from a mere bubble.

ਪੰਚ ਭੂ ਨਾਇਕੋ ਆਪਿ ਸਿਰੰਦਾ ਜਿਨਿ ਸਚ ਕਾ ਪਿੰਡੁ ਸਵਾਰਿਆ ॥

पंच भू नाइको आपि सिरंदा जिनि सच का पिंडु सवारिआ ॥

Pancch bhoo naaiko aapi siranddaa jini sach kaa pinddu savaariaa ||

He is the Master of the five elements; He Himself is the Creator Lord. He embellished the body with Truth.

ਹਮ ਅਵਗਣਿਆਰੇ ਤੂ ਸੁਣਿ ਪਿਆਰੇ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਸਚੁ ਸੋਈ ॥

हम अवगणिआरे तू सुणि पिआरे तुधु भावै सचु सोई ॥

Ham avaga(nn)iaare too su(nn)i piaare tudhu bhaavai sachu soee ||

I am worthless; please hear me, O my Beloved! Whatever pleases You is True.

ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਨਾ ਥੀਐ ਸਾਚੀ ਮਤਿ ਹੋਈ ॥੩॥

आवण जाणा ना थीऐ साची मति होई ॥३॥

Aava(nn) jaa(nn)aa naa theeai saachee mati hoee ||3||

One who is blessed with true understanding, does not come and go. ||3||

ਅੰਜਨੁ ਤੈਸਾ ਅੰਜੀਐ ਜੈਸਾ ਪਿਰ ਭਾਵੈ ॥

अंजनु तैसा अंजीऐ जैसा पिर भावै ॥

Anjjanu taisaa anjjeeai jaisaa pir bhaavai ||

Apply such an ointment to your eyes, which is pleasing to your Beloved.

ਸਮਝੈ ਸੂਝੈ ਜਾਣੀਐ ਜੇ ਆਪਿ ਜਾਣਾਵੈ ॥

समझै सूझै जाणीऐ जे आपि जाणावै ॥

Samajhai soojhai jaa(nn)eeai je aapi jaa(nn)aavai ||

I realize, understand and know Him, only if He Himself causes me to know Him.

ਆਪਿ ਜਾਣਾਵੈ ਮਾਰਗਿ ਪਾਵੈ ਆਪੇ ਮਨੂਆ ਲੇਵਏ ॥

आपि जाणावै मारगि पावै आपे मनूआ लेवए ॥

Aapi jaa(nn)aavai maaragi paavai aape manooaa levae ||

He Himself shows me the Way, and He Himself leads me to it, attracting my mind.

ਕਰਮ ਸੁਕਰਮ ਕਰਾਏ ਆਪੇ ਕੀਮਤਿ ਕਉਣ ਅਭੇਵਏ ॥

करम सुकरम कराए आपे कीमति कउण अभेवए ॥

Karam sukaram karaae aape keemati kau(nn) abhevae ||

He Himself causes us to do good and bad deeds; who can know the value of the Mysterious Lord?

ਤੰਤੁ ਮੰਤੁ ਪਾਖੰਡੁ ਨ ਜਾਣਾ ਰਾਮੁ ਰਿਦੈ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥

तंतु मंतु पाखंडु न जाणा रामु रिदै मनु मानिआ ॥

Tanttu manttu paakhanddu na jaa(nn)aa raamu ridai manu maaniaa ||

I know nothing of Tantric spells, magical mantras and hypocritical rituals; enshrining the Lord within my heart, my mind is satisfied.

ਅੰਜਨੁ ਨਾਮੁ ਤਿਸੈ ਤੇ ਸੂਝੈ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਸਚੁ ਜਾਨਿਆ ॥੪॥

अंजनु नामु तिसै ते सूझै गुर सबदी सचु जानिआ ॥४॥

Anjjanu naamu tisai te soojhai gur sabadee sachu jaaniaa ||4||

The ointment of the Naam, the Name of the Lord, is only understood by one who realizes the Lord, through the Word of the Guru's Shabad. ||4||

ਸਾਜਨ ਹੋਵਨਿ ਆਪਣੇ ਕਿਉ ਪਰ ਘਰ ਜਾਹੀ ॥

साजन होवनि आपणे किउ पर घर जाही ॥

Saajan hovani aapa(nn)e kiu par ghar jaahee ||

I have my own friends; why should I go to the home of a stranger?

ਸਾਜਨ ਰਾਤੇ ਸਚ ਕੇ ਸੰਗੇ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥

साजन राते सच के संगे मन माही ॥

Saajan raate sach ke sangge man maahee ||

My friends are imbued with the True Lord; He is with them, in their minds.

ਮਨ ਮਾਹਿ ਸਾਜਨ ਕਰਹਿ ਰਲੀਆ ਕਰਮ ਧਰਮ ਸਬਾਇਆ ॥

मन माहि साजन करहि रलीआ करम धरम सबाइआ ॥

Man maahi saajan karahi raleeaa karam dharam sabaaiaa ||

In their minds, these friends celebrate in happiness; all good karma, righteousness and Dharma,

ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਪੁੰਨ ਪੂਜਾ ਨਾਮੁ ਸਾਚਾ ਭਾਇਆ ॥

अठसठि तीरथ पुंन पूजा नामु साचा भाइआ ॥

Athasathi teerath punn poojaa naamu saachaa bhaaiaa ||

The sixty-eight holy places of pilgrimage, charity and worship, are found in the love of the True Name.

ਆਪਿ ਸਾਜੇ ਥਾਪਿ ਵੇਖੈ ਤਿਸੈ ਭਾਣਾ ਭਾਇਆ ॥

आपि साजे थापि वेखै तिसै भाणा भाइआ ॥

Aapi saaje thaapi vekhai tisai bhaa(nn)aa bhaaiaa ||

He Himself creates, establishes and beholds all, by the Pleasure of His Will.

ਸਾਜਨ ਰਾਂਗਿ ਰੰਗੀਲੜੇ ਰੰਗੁ ਲਾਲੁ ਬਣਾਇਆ ॥੫॥

साजन रांगि रंगीलड़े रंगु लालु बणाइआ ॥५॥

Saajan raangi ranggeela(rr)e ranggu laalu ba(nn)aaiaa ||5||

My friends are happy in the Love of the Lord; they nurture love for their Beloved. ||5||

ਅੰਧਾ ਆਗੂ ਜੇ ਥੀਐ ਕਿਉ ਪਾਧਰੁ ਜਾਣੈ ॥

अंधा आगू जे थीऐ किउ पाधरु जाणै ॥

Anddhaa aagoo je theeai kiu paadharu jaa(nn)ai ||

If a blind man is made the leader, how will he know the way?

ਆਪਿ ਮੁਸੈ ਮਤਿ ਹੋਛੀਐ ਕਿਉ ਰਾਹੁ ਪਛਾਣੈ ॥

आपि मुसै मति होछीऐ किउ राहु पछाणै ॥

Aapi musai mati hochheeai kiu raahu pachhaa(nn)ai ||

He is impaired, and his understanding is inadequate; how will he know the way?

ਕਿਉ ਰਾਹਿ ਜਾਵੈ ਮਹਲੁ ਪਾਵੈ ਅੰਧ ਕੀ ਮਤਿ ਅੰਧਲੀ ॥

किउ राहि जावै महलु पावै अंध की मति अंधली ॥

Kiu raahi jaavai mahalu paavai anddh kee mati anddhalee ||

How can he follow the path and reach the Mansion of the Lord's Presence? Blind is the understanding of the blind.

ਵਿਣੁ ਨਾਮ ਹਰਿ ਕੇ ਕਛੁ ਨ ਸੂਝੈ ਅੰਧੁ ਬੂਡੌ ਧੰਧਲੀ ॥

विणु नाम हरि के कछु न सूझै अंधु बूडौ धंधली ॥

Vi(nn)u naam hari ke kachhu na soojhai anddhu boodau dhanddhalee ||

Without the Lord's Name, they cannot see anything; the blind are drowned in worldly entanglements.

ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ਚਾਨਣੁ ਚਾਉ ਉਪਜੈ ਸਬਦੁ ਗੁਰ ਕਾ ਮਨਿ ਵਸੈ ॥

दिनु राति चानणु चाउ उपजै सबदु गुर का मनि वसै ॥

Dinu raati chaana(nn)u chaau upajai sabadu gur kaa mani vasai ||

Day and night, the Divine Light shines forth and joy wells up, when the Word of the Guru's Shabad abides in the mind.

ਕਰ ਜੋੜਿ ਗੁਰ ਪਹਿ ਕਰਿ ਬਿਨੰਤੀ ਰਾਹੁ ਪਾਧਰੁ ਗੁਰੁ ਦਸੈ ॥੬॥

कर जोड़ि गुर पहि करि बिनंती राहु पाधरु गुरु दसै ॥६॥

Kar jo(rr)i gur pahi kari binanttee raahu paadharu guru dasai ||6||

With your palms pressed together, pray to the Guru to show you the way. ||6||

ਮਨੁ ਪਰਦੇਸੀ ਜੇ ਥੀਐ ਸਭੁ ਦੇਸੁ ਪਰਾਇਆ ॥

मनु परदेसी जे थीऐ सभु देसु पराइआ ॥

Manu paradesee je theeai sabhu desu paraaiaa ||

If the man becomes a stranger to God, then all the world becomes a stranger to him.

ਕਿਸੁ ਪਹਿ ਖੋਲ੍ਹ੍ਹਉ ਗੰਠੜੀ ਦੂਖੀ ਭਰਿ ਆਇਆ ॥

किसु पहि खोल्हउ गंठड़ी दूखी भरि आइआ ॥

Kisu pahi kholhu ganttha(rr)ee dookhee bhari aaiaa ||

Unto whom should I tie up and give the bundle of my pains?

ਦੂਖੀ ਭਰਿ ਆਇਆ ਜਗਤੁ ਸਬਾਇਆ ਕਉਣੁ ਜਾਣੈ ਬਿਧਿ ਮੇਰੀਆ ॥

दूखी भरि आइआ जगतु सबाइआ कउणु जाणै बिधि मेरीआ ॥

Dookhee bhari aaiaa jagatu sabaaiaa kau(nn)u jaa(nn)ai bidhi mereeaa ||

The whole world is overflowing with pain and suffering; who can know the state of my inner self?

ਆਵਣੇ ਜਾਵਣੇ ਖਰੇ ਡਰਾਵਣੇ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵੈ ਫੇਰੀਆ ॥

आवणे जावणे खरे डरावणे तोटि न आवै फेरीआ ॥

Aava(nn)e jaava(nn)e khare daraava(nn)e toti na aavai phereeaa ||

Comings and goings are terrible and dreadful; there is no end to the rounds of reincarnation.

ਨਾਮ ਵਿਹੂਣੇ ਊਣੇ ਝੂਣੇ ਨਾ ਗੁਰਿ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਇਆ ॥

नाम विहूणे ऊणे झूणे ना गुरि सबदु सुणाइआ ॥

Naam vihoo(nn)e u(nn)e jhoo(nn)e naa guri sabadu su(nn)aaiaa ||

Without the Naam, he is vacant and sad; he does not listen to the Word of the Guru's Shabad.

ਮਨੁ ਪਰਦੇਸੀ ਜੇ ਥੀਐ ਸਭੁ ਦੇਸੁ ਪਰਾਇਆ ॥੭॥

मनु परदेसी जे थीऐ सभु देसु पराइआ ॥७॥

Manu paradesee je theeai sabhu desu paraaiaa ||7||

If the mind becomes a stranger to God, then all the world becomes a stranger to him. ||7||

ਗੁਰ ਮਹਲੀ ਘਰਿ ਆਪਣੈ ਸੋ ਭਰਪੁਰਿ ਲੀਣਾ ॥

गुर महली घरि आपणै सो भरपुरि लीणा ॥

Gur mahalee ghari aapa(nn)ai so bharapuri lee(nn)aa ||

One who finds the Guru's Mansion within the home of his own being, merges in the All-pervading Lord.

ਸੇਵਕੁ ਸੇਵਾ ਤਾਂ ਕਰੇ ਸਚ ਸਬਦਿ ਪਤੀਣਾ ॥

सेवकु सेवा तां करे सच सबदि पतीणा ॥

Sevaku sevaa taan kare sach sabadi patee(nn)aa ||

The sevadar performs selfless service when he is pleased, and confirmed in the True Word of the Shabad.

ਸਬਦੇ ਪਤੀਜੈ ਅੰਕੁ ਭੀਜੈ ਸੁ ਮਹਲੁ ਮਹਲਾ ਅੰਤਰੇ ॥

सबदे पतीजै अंकु भीजै सु महलु महला अंतरे ॥

Sabade pateejai ankku bheejai su mahalu mahalaa anttare ||

Confirmed in the Shabad, with her being softened by devotion, the bride dwells in the Mansion of the Lord's Presence, deep within her being.

ਆਪਿ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੋਈ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪਿ ਅੰਤਿ ਨਿਰੰਤਰੇ ॥

आपि करता करे सोई प्रभु आपि अंति निरंतरे ॥

Aapi karataa kare soee prbhu aapi antti niranttare ||

The Creator Himself creates; God Himself, in the end, is endless.

ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਮੇਲਾ ਤਾਂ ਸੁਹੇਲਾ ਬਾਜੰਤ ਅਨਹਦ ਬੀਣਾ ॥

गुर सबदि मेला तां सुहेला बाजंत अनहद बीणा ॥

Gur sabadi melaa taan suhelaa baajantt anahad bee(nn)aa ||

Through the Word of the Guru's Shabad, the mortal is united, and then embellished; the unstruck melody of the sound current resounds.

ਗੁਰ ਮਹਲੀ ਘਰਿ ਆਪਣੈ ਸੋ ਭਰਿਪੁਰਿ ਲੀਣਾ ॥੮॥

गुर महली घरि आपणै सो भरिपुरि लीणा ॥८॥

Gur mahalee ghari aapa(nn)ai so bharipuri lee(nn)aa ||8||

One who finds the Guru's Mansion within the home of his own being, merges in the All-pervading Lord. ||8||

ਕੀਤਾ ਕਿਆ ਸਾਲਾਹੀਐ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਸੋਈ ॥

कीता किआ सालाहीऐ करि वेखै सोई ॥

Keetaa kiaa saalaaheeai kari vekhai soee ||

Why praise that which is created? Praise instead the One who created it and watches over it.

ਤਾ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਨਾ ਪਵੈ ਜੇ ਲੋਚੈ ਕੋਈ ॥

ता की कीमति ना पवै जे लोचै कोई ॥

Taa kee keemati naa pavai je lochai koee ||

His value cannot be estimated, no matter how much one may wish.

ਕੀਮਤਿ ਸੋ ਪਾਵੈ ਆਪਿ ਜਾਣਾਵੈ ਆਪਿ ਅਭੁਲੁ ਨ ਭੁਲਏ ॥

कीमति सो पावै आपि जाणावै आपि अभुलु न भुलए ॥

Keemati so paavai aapi jaa(nn)aavai aapi abhulu na bhulae ||

He alone can estimate the Lord's value, whom the Lord Himself causes to know. He is not mistaken; He does not make mistakes.

ਜੈ ਜੈ ਕਾਰੁ ਕਰਹਿ ਤੁਧੁ ਭਾਵਹਿ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਅਮੁਲਏ ॥

जै जै कारु करहि तुधु भावहि गुर कै सबदि अमुलए ॥

Jai jai kaaru karahi tudhu bhaavahi gur kai sabadi amulae ||

He alone celebrates victory, who is pleasing to You, through the Invaluable Word of the Guru's Shabad.

ਹੀਣਉ ਨੀਚੁ ਕਰਉ ਬੇਨੰਤੀ ਸਾਚੁ ਨ ਛੋਡਉ ਭਾਈ ॥

हीणउ नीचु करउ बेनंती साचु न छोडउ भाई ॥

Hee(nn)au neechu karau benanttee saachu na chhodau bhaaee ||

I am lowly and abject - I offer my prayer; may I never forsake the True Name, O Sibling of Destiny.

ਨਾਨਕ ਜਿਨਿ ਕਰਿ ਦੇਖਿਆ ਦੇਵੈ ਮਤਿ ਸਾਈ ॥੯॥੨॥੫॥

नानक जिनि करि देखिआ देवै मति साई ॥९॥२॥५॥

Naanak jini kari dekhiaa devai mati saaee ||9||2||5||

O Nanak, the One who created the creation, watches over it; He alone bestows understanding. ||9||2||5||

ਰਾਗੁ ਸੂਹੀ ਛੰਤ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰੁ ੨

रागु सूही छंत महला ३ घरु २

Raagu soohee chhantt mahalaa 3 gharu 2

Raag Soohee, Chhant, Third Mehl, Second House:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਸੁਖ ਸੋਹਿਲੜਾ ਹਰਿ ਧਿਆਵਹੁ ॥

सुख सोहिलड़ा हरि धिआवहु ॥

Sukh sohila(rr)aa hari dhiaavahu ||

Meditate on the Lord, and find peace and pleasure.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਫਲੁ ਪਾਵਹੁ ॥

गुरमुखि हरि फलु पावहु ॥

Guramukhi hari phalu paavahu ||

As Gurmukh, obtain the Lord's fruitful rewards.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਫਲੁ ਪਾਵਹੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਹੁ ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਦੂਖ ਨਿਵਾਰੇ ॥

गुरमुखि फलु पावहु हरि नामु धिआवहु जनम जनम के दूख निवारे ॥

Guramukhi phalu paavahu hari naamu dhiaavahu janam janam ke dookh nivaare ||

As Gurmukh,obtain the fruit of the Lord,and meditate on the Lord's Name; the pains of countless lifetimes shall be erased.

ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਅਪਣੇ ਵਿਟਹੁ ਜਿਨਿ ਕਾਰਜ ਸਭਿ ਸਵਾਰੇ ॥

बलिहारी गुर अपणे विटहु जिनि कारज सभि सवारे ॥

Balihaaree gur apa(nn)e vitahu jini kaaraj sabhi savaare ||

I am a sacrifice to my Guru, who has arranged and resolved all my affairs.

ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਹਰਿ ਜਾਪਹੁ ਸੁਖ ਫਲ ਹਰਿ ਜਨ ਪਾਵਹੁ ॥

हरि प्रभु क्रिपा करे हरि जापहु सुख फल हरि जन पावहु ॥

Hari prbhu kripaa kare hari jaapahu sukh phal hari jan paavahu ||

The Lord God will bestow His Grace, if you meditate on the Lord; O humble servant of the Lord, you shall obtain the fruit of peace.

ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਸੁਣਹੁ ਜਨ ਭਾਈ ਸੁਖ ਸੋਹਿਲੜਾ ਹਰਿ ਧਿਆਵਹੁ ॥੧॥

नानकु कहै सुणहु जन भाई सुख सोहिलड़ा हरि धिआवहु ॥१॥

Naanaku kahai su(nn)ahu jan bhaaee sukh sohila(rr)aa hari dhiaavahu ||1||

Says Nanak, listen O humble Sibling of Destiny: meditate on the Lord, and find peace and pleasure. ||1||

ਸੁਣਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਭੀਨੇ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥

सुणि हरि गुण भीने सहजि सुभाए ॥

Su(nn)i hari gu(nn) bheene sahaji subhaae ||

Hearing the Glorious Praises of the Lord, I am intuitively drenched with His Love.

ਗੁਰਮਤਿ ਸਹਜੇ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ॥

गुरमति सहजे नामु धिआए ॥

Guramati sahaje naamu dhiaae ||

Under Guru's Instruction, I meditate intuitively on the Naam.

ਜਿਨ ਕਉ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਨ ਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਤਿਨ ਜਨਮ ਮਰਣ ਭਉ ਭਾਗਾ ॥

जिन कउ धुरि लिखिआ तिन गुरु मिलिआ तिन जनम मरण भउ भागा ॥

Jin kau dhuri likhiaa tin guru miliaa tin janam mara(nn) bhau bhaagaa ||

Those who have such pre-ordained destiny, meet the Guru, and their fears of birth and death leave them.

ਅੰਦਰਹੁ ਦੁਰਮਤਿ ਦੂਜੀ ਖੋਈ ਸੋ ਜਨੁ ਹਰਿ ਲਿਵ ਲਾਗਾ ॥

अंदरहु दुरमति दूजी खोई सो जनु हरि लिव लागा ॥

Anddarahu duramati doojee khoee so janu hari liv laagaa ||

One who eliminates evil-mindedness and duality from within himself, that humble being lovingly focuses his mind on the Lord.

ਜਿਨ ਕਉ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕੀਨੀ ਮੇਰੈ ਸੁਆਮੀ ਤਿਨ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਏ ॥

जिन कउ क्रिपा कीनी मेरै सुआमी तिन अनदिनु हरि गुण गाए ॥

Jin kau kripaa keenee merai suaamee tin anadinu hari gu(nn) gaae ||

Those, upon whom my Lord and Master bestows His Grace, sing the Glorious Praises of the Lord, night and day.

ਸੁਣਿ ਮਨ ਭੀਨੇ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥੨॥

सुणि मन भीने सहजि सुभाए ॥२॥

Su(nn)i man bheene sahaji subhaae ||2||

Hearing the Glorious Praises of the Lord, I am intuitively drenched with His Love. ||2||

ਜੁਗ ਮਹਿ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਨਿਸਤਾਰਾ ॥

जुग महि राम नामु निसतारा ॥

Jug mahi raam naamu nisataaraa ||

In this age, emancipation comes only from the Lord's Name.

ਗੁਰ ਤੇ ਉਪਜੈ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਾ ॥

गुर ते उपजै सबदु वीचारा ॥

Gur te upajai sabadu veechaaraa ||

Contemplative meditation on the Word of the Shabad emanates from the Guru.

ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਾ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਪਿਆਰਾ ਜਿਸੁ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਸੁ ਪਾਏ ॥

गुर सबदु वीचारा राम नामु पिआरा जिसु किरपा करे सु पाए ॥

Gur sabadu veechaaraa raam naamu piaaraa jisu kirapaa kare su paae ||

Contemplating the Guru's Shabad, one comes to love the Lord's Name; he alone obtains it, unto whom the Lord shows Mercy.

ਸਹਜੇ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਕਿਲਵਿਖ ਸਭਿ ਗਵਾਏ ॥

सहजे गुण गावै दिनु राती किलविख सभि गवाए ॥

Sahaje gu(nn) gaavai dinu raatee kilavikh sabhi gavaae ||

In peace and poise, he sings the Lord's Praises day and night, and all sins are eradicated.

ਸਭੁ ਕੋ ਤੇਰਾ ਤੂ ਸਭਨਾ ਕਾ ਹਉ ਤੇਰਾ ਤੂ ਹਮਾਰਾ ॥

सभु को तेरा तू सभना का हउ तेरा तू हमारा ॥

Sabhu ko teraa too sabhanaa kaa hau teraa too hamaaraa ||

All are Yours, and You belong to all. I am Yours, and You are mine.

ਜੁਗ ਮਹਿ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਨਿਸਤਾਰਾ ॥੩॥

जुग महि राम नामु निसतारा ॥३॥

Jug mahi raam naamu nisataaraa ||3||

In this age, emancipation comes only from the Lord's Name. ||3||

ਸਾਜਨ ਆਇ ਵੁਠੇ ਘਰ ਮਾਹੀ ॥

साजन आइ वुठे घर माही ॥

Saajan aai vuthe ghar maahee ||

The Lord, my Friend has come to dwell within the home of my heart;

ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਅਘਾਹੀ ॥

हरि गुण गावहि त्रिपति अघाही ॥

Hari gu(nn) gaavahi tripati aghaahee ||

Singing the Glorious Praises of the Lord, one is satisfied and fulfilled.

ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ਸਦਾ ਤ੍ਰਿਪਤਾਸੀ ਫਿਰਿ ਭੂਖ ਨ ਲਾਗੈ ਆਏ ॥

हरि गुण गाइ सदा त्रिपतासी फिरि भूख न लागै आए ॥

Hari gu(nn) gaai sadaa tripataasee phiri bhookh na laagai aae ||

Singing the Glorious Praises of the Lord, one is satisfied forever, never to feel hunger again.

ਦਹ ਦਿਸਿ ਪੂਜ ਹੋਵੈ ਹਰਿ ਜਨ ਕੀ ਜੋ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ॥

दह दिसि पूज होवै हरि जन की जो हरि हरि नामु धिआए ॥

Dah disi pooj hovai hari jan kee jo hari hari naamu dhiaae ||

That humble servant of the Lord, who meditates on the Name of the Lord, Har, Har, is worshipped in the ten directions.

ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਆਪੇ ਜੋੜਿ ਵਿਛੋੜੇ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਕੋ ਦੂਜਾ ਨਾਹੀ ॥

नानक हरि आपे जोड़ि विछोड़े हरि बिनु को दूजा नाही ॥

Naanak hari aape jo(rr)i vichho(rr)e hari binu ko doojaa naahee ||

O Nanak, He Himself joins and separates; there is no other than the Lord.

ਸਾਜਨ ਆਇ ਵੁਠੇ ਘਰ ਮਾਹੀ ॥੪॥੧॥

साजन आइ वुठे घर माही ॥४॥१॥

Saajan aai vuthe ghar maahee ||4||1||

The Lord, my Friend has come to dwell within the home of my heart. ||4||1||

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਰਾਗੁ ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰੁ ੩ ॥

रागु सूही महला ३ घरु ३ ॥

Raagu soohee mahalaa 3 gharu 3 ||

Raag Soohee, Third Mehl, Third House:

ਭਗਤ ਜਨਾ ਕੀ ਹਰਿ ਜੀਉ ਰਾਖੈ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਰਖਦਾ ਆਇਆ ਰਾਮ ॥

भगत जना की हरि जीउ राखै जुगि जुगि रखदा आइआ राम ॥

Bhagat janaa kee hari jeeu raakhai jugi jugi rakhadaa aaiaa raam ||

The Dear Lord protects His humble devotees; throughout the ages, He has protected them.

ਸੋ ਭਗਤੁ ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇਆ ਰਾਮ ॥

सो भगतु जो गुरमुखि होवै हउमै सबदि जलाइआ राम ॥

So bhagatu jo guramukhi hovai haumai sabadi jalaaiaa raam ||

Those devotees who become Gurmukh burn away their ego, through the Word of the Shabad.

ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇਆ ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਭਾਇਆ ਜਿਸ ਦੀ ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ॥

हउमै सबदि जलाइआ मेरे हरि भाइआ जिस दी साची बाणी ॥

Haumai sabadi jalaaiaa mere hari bhaaiaa jis dee saachee baa(nn)ee ||

Those who burn away their ego through the Shabad, become pleasing to my Lord; their speech becomes True.

ਸਚੀ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਖਿ ਵਖਾਣੀ ॥

सची भगति करहि दिनु राती गुरमुखि आखि वखाणी ॥

Sachee bhagati karahi dinu raatee guramukhi aakhi vakhaa(nn)ee ||

They perform the Lord's true devotional service, day and night, as the Guru has instructed them.

ਭਗਤਾ ਕੀ ਚਾਲ ਸਚੀ ਅਤਿ ਨਿਰਮਲ ਨਾਮੁ ਸਚਾ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥

भगता की चाल सची अति निरमल नामु सचा मनि भाइआ ॥

Bhagataa kee chaal sachee ati niramal naamu sachaa mani bhaaiaa ||

The devotees' lifestyle is true, and absolutely pure; the True Name is pleasing to their minds.

ਨਾਨਕ ਭਗਤ ਸੋਹਹਿ ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਜਿਨੀ ਸਚੋ ਸਚੁ ਕਮਾਇਆ ॥੧॥

नानक भगत सोहहि दरि साचै जिनी सचो सचु कमाइआ ॥१॥

Naanak bhagat sohahi dari saachai jinee sacho sachu kamaaiaa ||1||

O Nanak, the those devotees, who practice Truth, and only Truth, look beauteous in the Court of the True Lord. ||1||

ਹਰਿ ਭਗਤਾ ਕੀ ਜਾਤਿ ਪਤਿ ਹੈ ਭਗਤ ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਮਿ ਸਮਾਣੇ ਰਾਮ ॥

हरि भगता की जाति पति है भगत हरि कै नामि समाणे राम ॥

Hari bhagataa kee jaati pati hai bhagat hari kai naami samaa(nn)e raam ||

The Lord is the social class and honor of His devotees; the Lord's devotees merge in the Naam, the Name of the Lord.

ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਵਹਿ ਜਿਨ ਗੁਣ ਅਵਗਣ ਪਛਾਣੇ ਰਾਮ ॥

हरि भगति करहि विचहु आपु गवावहि जिन गुण अवगण पछाणे राम ॥

Hari bhagati karahi vichahu aapu gavaavahi jin gu(nn) avaga(nn) pachhaa(nn)e raam ||

They worship the Lord in devotion, and eradicate self-conceit from within themselves; they understand merits and demerits.

ਗੁਣ ਅਉਗਣ ਪਛਾਣੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੈ ਭੈ ਭਗਤਿ ਮੀਠੀ ਲਾਗੀ ॥

गुण अउगण पछाणै हरि नामु वखाणै भै भगति मीठी लागी ॥

Gu(nn) auga(nn) pachhaa(nn)ai hari naamu vakhaa(nn)ai bhai bhagati meethee laagee ||

They understand merits and demerits, and chant the Lord's Name; devotional worship is sweet to them.

ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਘਰ ਹੀ ਮਹਿ ਬੈਰਾਗੀ ॥

अनदिनु भगति करहि दिनु राती घर ही महि बैरागी ॥

Anadinu bhagati karahi dinu raatee ghar hee mahi bairaagee ||

Night and day, they perform devotional worship, day and night, and in the home of the self, they remain detached.

ਭਗਤੀ ਰਾਤੇ ਸਦਾ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹਰਿ ਜੀਉ ਵੇਖਹਿ ਸਦਾ ਨਾਲੇ ॥

भगती राते सदा मनु निरमलु हरि जीउ वेखहि सदा नाले ॥

Bhagatee raate sadaa manu niramalu hari jeeu vekhahi sadaa naale ||

Imbued with devotion, their minds remain forever immaculate and pure; they see their Dear Lord always with them.

ਨਾਨਕ ਸੇ ਭਗਤ ਹਰਿ ਕੈ ਦਰਿ ਸਾਚੇ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਸਮ੍ਹ੍ਹਾਲੇ ॥੨॥

नानक से भगत हरि कै दरि साचे अनदिनु नामु सम्हाले ॥२॥

Naanak se bhagat hari kai dari saache anadinu naamu samhaale ||2||

O Nanak, those devotees are True in the Court of the Lord; night and day, they dwell upon the Naam. ||2||

ਮਨਮੁਖ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਈ ਰਾਮ ॥

मनमुख भगति करहि बिनु सतिगुर विणु सतिगुर भगति न होई राम ॥

Manamukh bhagati karahi binu satigur vi(nn)u satigur bhagati na hoee raam ||

The self-willed manmukhs practice devotional rituals without the True Guru, but without the True Guru, there is no devotion.

ਹਉਮੈ ਮਾਇਆ ਰੋਗਿ ਵਿਆਪੇ ਮਰਿ ਜਨਮਹਿ ਦੁਖੁ ਹੋਈ ਰਾਮ ॥

हउमै माइआ रोगि विआपे मरि जनमहि दुखु होई राम ॥

Haumai maaiaa rogi viaape mari janamahi dukhu hoee raam ||

They are afflicted with the diseases of egotism and Maya, and they suffer the pains of death and rebirth.

ਮਰਿ ਜਨਮਹਿ ਦੁਖੁ ਹੋਈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪਰਜ ਵਿਗੋਈ ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਤਤੁ ਨ ਜਾਨਿਆ ॥

मरि जनमहि दुखु होई दूजै भाइ परज विगोई विणु गुर ततु न जानिआ ॥

Mari janamahi dukhu hoee doojai bhaai paraj vigoee vi(nn)u gur tatu na jaaniaa ||

The world suffers the pains of death and rebirth, and through the love of duality, it is ruined; without the Guru, the essence of reality is not known.

ਭਗਤਿ ਵਿਹੂਣਾ ਸਭੁ ਜਗੁ ਭਰਮਿਆ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਨਿਆ ॥

भगति विहूणा सभु जगु भरमिआ अंति गइआ पछुतानिआ ॥

Bhagati vihoo(nn)aa sabhu jagu bharamiaa antti gaiaa pachhutaaniaa ||

Without devotional worship, everyone in the world is deluded and confused, and in the end, they depart with regrets.

ਕੋਟਿ ਮਧੇ ਕਿਨੈ ਪਛਾਣਿਆ ਹਰਿ ਨਾਮਾ ਸਚੁ ਸੋਈ ॥

कोटि मधे किनै पछाणिआ हरि नामा सचु सोई ॥

Koti madhe kinai pachhaa(nn)iaa hari naamaa sachu soee ||

Among millions, there is scarcely one who realizes the Name of the True Lord.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪਤਿ ਖੋਈ ॥੩॥

नानक नामि मिलै वडिआई दूजै भाइ पति खोई ॥३॥

Naanak naami milai vadiaaee doojai bhaai pati khoee ||3||

O Nanak, through the Naam, greatness is obtained; in the love of duality, all honor is lost. ||3||

ਭਗਤਾ ਕੈ ਘਰਿ ਕਾਰਜੁ ਸਾਚਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਸਦਾ ਵਖਾਣੇ ਰਾਮ ॥

भगता कै घरि कारजु साचा हरि गुण सदा वखाणे राम ॥

Bhagataa kai ghari kaaraju saachaa hari gu(nn) sadaa vakhaa(nn)e raam ||

In the home of the devotees, is the joy of true marriage; they chant the Glorious Praises of the Lord forever.

ਭਗਤਿ ਖਜਾਨਾ ਆਪੇ ਦੀਆ ਕਾਲੁ ਕੰਟਕੁ ਮਾਰਿ ਸਮਾਣੇ ਰਾਮ ॥

भगति खजाना आपे दीआ कालु कंटकु मारि समाणे राम ॥

Bhagati khajaanaa aape deeaa kaalu kanttaku maari samaa(nn)e raam ||

He Himself blesses them with the treasure of devotion; conquering the thorny pain of death, they merge in the Lord.

ਕਾਲੁ ਕੰਟਕੁ ਮਾਰਿ ਸਮਾਣੇ ਹਰਿ ਮਨਿ ਭਾਣੇ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਸਚੁ ਪਾਇਆ ॥

कालु कंटकु मारि समाणे हरि मनि भाणे नामु निधानु सचु पाइआ ॥

Kaalu kanttaku maari samaa(nn)e hari mani bhaa(nn)e naamu nidhaanu sachu paaiaa ||

Conquering the thorny pain of death, they merge in the Lord; they are pleasing to the Lord's Mind,and they obtain the true treasure of the Naam.

ਸਦਾ ਅਖੁਟੁ ਕਦੇ ਨ ਨਿਖੁਟੈ ਹਰਿ ਦੀਆ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇਆ ॥

सदा अखुटु कदे न निखुटै हरि दीआ सहजि सुभाइआ ॥

Sadaa akhutu kade na nikhutai hari deeaa sahaji subhaaiaa ||

This treasure is inexhaustible; it will never be exhausted. The Lord automatically blesses them with it.

ਹਰਿ ਜਨ ਊਚੇ ਸਦ ਹੀ ਊਚੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਇਆ ॥

हरि जन ऊचे सद ही ऊचे गुर कै सबदि सुहाइआ ॥

Hari jan uche sad hee uche gur kai sabadi suhaaiaa ||

The humble servants of the Lord are exalted and elevated, forever on high; they are adorned with the Word of the Guru's Shabad.

ਨਾਨਕ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਏ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਸੋਭਾ ਪਾਇਆ ॥੪॥੧॥੨॥

नानक आपे बखसि मिलाए जुगि जुगि सोभा पाइआ ॥४॥१॥२॥

Naanak aape bakhasi milaae jugi jugi sobhaa paaiaa ||4||1||2||

O Nanak, He Himself forgives them, and merges them with Himself; throughout the ages, they are glorified. ||4||1||2||

ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥

सूही महला ३ ॥

Soohee mahalaa 3 ||

Soohee, Third Mehl:

ਸਬਦਿ ਸਚੈ ਸਚੁ ਸੋਹਿਲਾ ਜਿਥੈ ਸਚੇ ਕਾ ਹੋਇ ਵੀਚਾਰੋ ਰਾਮ ॥

सबदि सचै सचु सोहिला जिथै सचे का होइ वीचारो राम ॥

Sabadi sachai sachu sohilaa jithai sache kaa hoi veechaaro raam ||

Through the True Word of the Shabad, true happiness prevails, there where the True Lord is contemplated.

ਹਉਮੈ ਸਭਿ ਕਿਲਵਿਖ ਕਾਟੇ ਸਾਚੁ ਰਖਿਆ ਉਰਿ ਧਾਰੇ ਰਾਮ ॥

हउमै सभि किलविख काटे साचु रखिआ उरि धारे राम ॥

Haumai sabhi kilavikh kaate saachu rakhiaa uri dhaare raam ||

Egotism and all sins are eradicated, when one keeps the True Lord enshrined in the heart.

ਸਚੁ ਰਖਿਆ ਉਰ ਧਾਰੇ ਦੁਤਰੁ ਤਾਰੇ ਫਿਰਿ ਭਵਜਲੁ ਤਰਣੁ ਨ ਹੋਈ ॥

सचु रखिआ उर धारे दुतरु तारे फिरि भवजलु तरणु न होई ॥

Sachu rakhiaa ur dhaare dutaru taare phiri bhavajalu tara(nn)u na hoee ||

One who keeps the True Lord enshrined in the heart, crosses over the terrible and dreadful world-ocean; he shall not have to cross over it again.

ਸਚਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਜਿਨਿ ਸਚੁ ਵਿਖਾਲਿਆ ਸੋਈ ॥

सचा सतिगुरु सची बाणी जिनि सचु विखालिआ सोई ॥

Sachaa satiguru sachee baa(nn)ee jini sachu vikhaaliaa soee ||

True is the True Guru, and True is the Word of His Bani; through it, the True Lord is seen.

ਸਾਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਸਚਿ ਸਮਾਵੈ ਸਚੁ ਵੇਖੈ ਸਭੁ ਸੋਈ ॥

साचे गुण गावै सचि समावै सचु वेखै सभु सोई ॥

Saache gu(nn) gaavai sachi samaavai sachu vekhai sabhu soee ||

One who sings the Glorious Praises of the True Lord merges in Truth; he beholds the True Lord everywhere.

ਨਾਨਕ ਸਾਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਾਚੀ ਨਾਈ ਸਚੁ ਨਿਸਤਾਰਾ ਹੋਈ ॥੧॥

नानक साचा साहिबु साची नाई सचु निसतारा होई ॥१॥

Naanak saachaa saahibu saachee naaee sachu nisataaraa hoee ||1||

O Nanak, True is the Lord and Master, and True is His Name; through Truth, comes emancipation. ||1||

ਸਾਚੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਸਾਚੁ ਬੁਝਾਇਆ ਪਤਿ ਰਾਖੈ ਸਚੁ ਸੋਈ ਰਾਮ ॥

साचै सतिगुरि साचु बुझाइआ पति राखै सचु सोई राम ॥

Saachai satiguri saachu bujhaaiaa pati raakhai sachu soee raam ||

The True Guru reveals the True Lord; the True Lord preserves our honor.

ਸਚਾ ਭੋਜਨੁ ਭਾਉ ਸਚਾ ਹੈ ਸਚੈ ਨਾਮਿ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ਰਾਮ ॥

सचा भोजनु भाउ सचा है सचै नामि सुखु होई राम ॥

Sachaa bhojanu bhaau sachaa hai sachai naami sukhu hoee raam ||

The true food is love for the True Lord; through the True Name, peace is obtained.

ਸਾਚੈ ਨਾਮਿ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ਮਰੈ ਨ ਕੋਈ ਗਰਭਿ ਨ ਜੂਨੀ ਵਾਸਾ ॥

साचै नामि सुखु होई मरै न कोई गरभि न जूनी वासा ॥

Saachai naami sukhu hoee marai na koee garabhi na joonee vaasaa ||

Through the True Name, the mortal finds peace; he shall never die, and never again enter the womb of reincarnation.

ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਈ ਸਚਿ ਸਮਾਈ ਸਚਿ ਨਾਇ ਪਰਗਾਸਾ ॥

जोती जोति मिलाई सचि समाई सचि नाइ परगासा ॥

Jotee joti milaaee sachi samaaee sachi naai paragaasaa ||

His light blends with the Light, and he merges into the True Lord; he is illuminated and enlightened with the True Name.

ਜਿਨੀ ਸਚੁ ਜਾਤਾ ਸੇ ਸਚੇ ਹੋਏ ਅਨਦਿਨੁ ਸਚੁ ਧਿਆਇਨਿ ॥

जिनी सचु जाता से सचे होए अनदिनु सचु धिआइनि ॥

Jinee sachu jaataa se sache hoe anadinu sachu dhiaaini ||

Those who know the Truth are True; night and day, they meditate on Truth.

ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਜਿਨ ਹਿਰਦੈ ਵਸਿਆ ਨਾ ਵੀਛੁੜਿ ਦੁਖੁ ਪਾਇਨਿ ॥੨॥

नानक सचु नामु जिन हिरदै वसिआ ना वीछुड़ि दुखु पाइनि ॥२॥

Naanak sachu naamu jin hiradai vasiaa naa veechhu(rr)i dukhu paaini ||2||

O Nanak, those whose hearts are filled with the True Name, never suffer the pains of separation. ||2||

ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਸਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਤਿਤੁ ਘਰਿ ਸੋਹਿਲਾ ਹੋਈ ਰਾਮ ॥

सची बाणी सचे गुण गावहि तितु घरि सोहिला होई राम ॥

Sachee baa(nn)ee sache gu(nn) gaavahi titu ghari sohilaa hoee raam ||

In that home, and in that heart, where the True Bani of the Lord's True Praises are sung, the songs of joy resound.

ਨਿਰਮਲ ਗੁਣ ਸਾਚੇ ਤਨੁ ਮਨੁ ਸਾਚਾ ਵਿਚਿ ਸਾਚਾ ਪੁਰਖੁ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਈ ਰਾਮ ॥

निरमल गुण साचे तनु मनु साचा विचि साचा पुरखु प्रभु सोई राम ॥

Niramal gu(nn) saache tanu manu saachaa vichi saachaa purakhu prbhu soee raam ||

Through the immaculate virtues of the True Lord, the body and mind are rendered True, and God, the True Primal Being, dwells within.

ਸਭੁ ਸਚੁ ਵਰਤੈ ਸਚੋ ਬੋਲੈ ਜੋ ਸਚੁ ਕਰੈ ਸੁ ਹੋਈ ॥

सभु सचु वरतै सचो बोलै जो सचु करै सु होई ॥

Sabhu sachu varatai sacho bolai jo sachu karai su hoee ||

Such a person practices only Truth, and speaks only Truth; whatever the True Lord does, that alone comes to pass.

ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਸਚੁ ਪਸਰਿਆ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ਕੋਈ ॥

जह देखा तह सचु पसरिआ अवरु न दूजा कोई ॥

Jah dekhaa tah sachu pasariaa avaru na doojaa koee ||

Wherever I look, there I see the True Lord pervading; there is no other at all.

ਸਚੇ ਉਪਜੈ ਸਚਿ ਸਮਾਵੈ ਮਰਿ ਜਨਮੈ ਦੂਜਾ ਹੋਈ ॥

सचे उपजै सचि समावै मरि जनमै दूजा होई ॥

Sache upajai sachi samaavai mari janamai doojaa hoee ||

From the True Lord, we emanate, and into the True Lord, we shall merge; death and birth come from duality.

ਨਾਨਕ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਆਪਿ ਕਰਾਵੈ ਸੋਈ ॥੩॥

नानक सभु किछु आपे करता आपि करावै सोई ॥३॥

Naanak sabhu kichhu aape karataa aapi karaavai soee ||3||

O Nanak, He Himself does everything; He Himself is the Cause. ||3||

ਸਚੇ ਭਗਤ ਸੋਹਹਿ ਦਰਵਾਰੇ ਸਚੋ ਸਚੁ ਵਖਾਣੇ ਰਾਮ ॥

सचे भगत सोहहि दरवारे सचो सचु वखाणे राम ॥

Sache bhagat sohahi daravaare sacho sachu vakhaa(nn)e raam ||

The true devotees look beautiful in the Darbaar of the Lord's Court. They speak Truth, and only Truth.

ਘਟ ਅੰਤਰੇ ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਸਾਚੋ ਆਪਿ ਪਛਾਣੇ ਰਾਮ ॥

घट अंतरे साची बाणी साचो आपि पछाणे राम ॥

Ghat anttare saachee baa(nn)ee saacho aapi pachhaa(nn)e raam ||

Deep within the nucleus of their heart, is the True Word of the Lord's Bani. Through the Truth, they understand themselves.

ਆਪੁ ਪਛਾਣਹਿ ਤਾ ਸਚੁ ਜਾਣਹਿ ਸਾਚੇ ਸੋਝੀ ਹੋਈ ॥

आपु पछाणहि ता सचु जाणहि साचे सोझी होई ॥

Aapu pachhaa(nn)ahi taa sachu jaa(nn)ahi saache sojhee hoee ||

They understand themselves, and so know the True Lord, through their true intuition.

ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਸਚੀ ਹੈ ਸੋਭਾ ਸਾਚੇ ਹੀ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥

सचा सबदु सची है सोभा साचे ही सुखु होई ॥

Sachaa sabadu sachee hai sobhaa saache hee sukhu hoee ||

True is the Shabad, and True is its Glory; peace comes only from Truth.

ਸਾਚਿ ਰਤੇ ਭਗਤ ਇਕ ਰੰਗੀ ਦੂਜਾ ਰੰਗੁ ਨ ਕੋਈ ॥

साचि रते भगत इक रंगी दूजा रंगु न कोई ॥

Saachi rate bhagat ik ranggee doojaa ranggu na koee ||

Imbued with Truth, the devotees love the One Lord; they do not love any other.

ਨਾਨਕ ਜਿਸ ਕਉ ਮਸਤਕਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਸੁ ਸਚੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਈ ॥੪॥੨॥੩॥

नानक जिस कउ मसतकि लिखिआ तिसु सचु परापति होई ॥४॥२॥३॥

Naanak jis kau masataki likhiaa tisu sachu paraapati hoee ||4||2||3||

O Nanak, he alone obtains the True Lord, who has such pre-ordained destiny written upon his forehead. ||4||2||3||

ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥

सूही महला ३ ॥

Soohee mahalaa 3 ||

Soohee, Third Mehl:

ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਧਨ ਜੇ ਭਵੈ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੋਹਾਗੁ ਨ ਹੋਈ ਰਾਮ ॥

जुग चारे धन जे भवै बिनु सतिगुर सोहागु न होई राम ॥

Jug chaare dhan je bhavai binu satigur sohaagu na hoee raam ||

The soul-bride may wander throughout the four ages, but still, without the True Guru, she will not find her True Husband Lord.

ਨਿਹਚਲੁ ਰਾਜੁ ਸਦਾ ਹਰਿ ਕੇਰਾ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ਰਾਮ ॥

निहचलु राजु सदा हरि केरा तिसु बिनु अवरु न कोई राम ॥

Nihachalu raaju sadaa hari keraa tisu binu avaru na koee raam ||

The Kingdom of the Lord is permanent, and forever unchanging; there is no other than Him.

ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ਸਦਾ ਸਚੁ ਸੋਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਕੋ ਜਾਣਿਆ ॥

तिसु बिनु अवरु न कोई सदा सचु सोई गुरमुखि एको जाणिआ ॥

Tisu binu avaru na koee sadaa sachu soee guramukhi eko jaa(nn)iaa ||

There is no other than Him - He is True forever; the Gurmukh knows the One Lord.

ਧਨ ਪਿਰ ਮੇਲਾਵਾ ਹੋਆ ਗੁਰਮਤੀ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥

धन पिर मेलावा होआ गुरमती मनु मानिआ ॥

Dhan pir melaavaa hoaa guramatee manu maaniaa ||

That soul-bride, whose mind accepts the Guru's Teachings, meets her Husband Lord.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਤਾ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਨਾਵੈ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥

सतिगुरु मिलिआ ता हरि पाइआ बिनु हरि नावै मुकति न होई ॥

Satiguru miliaa taa hari paaiaa binu hari naavai mukati na hoee ||

Meeting the True Guru, she finds the Lord; without the Lord's Name, there is no liberation.

ਨਾਨਕ ਕਾਮਣਿ ਕੰਤੈ ਰਾਵੇ ਮਨਿ ਮਾਨਿਐ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥੧॥

नानक कामणि कंतै रावे मनि मानिऐ सुखु होई ॥१॥

Naanak kaama(nn)i kanttai raave mani maaniai sukhu hoee ||1||

O Nanak, the soul-bride ravishes and enjoys her Husband Lord; her mind accepts Him, and she finds peace. ||1||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਧਨ ਬਾਲੜੀਏ ਹਰਿ ਵਰੁ ਪਾਵਹਿ ਸੋਈ ਰਾਮ ॥

सतिगुरु सेवि धन बालड़ीए हरि वरु पावहि सोई राम ॥

Satiguru sevi dhan baala(rr)eee hari varu paavahi soee raam ||

Serve the True Guru, O young and innocent bride; thus you shall obtain the Lord as your Husband.

ਸਦਾ ਹੋਵਹਿ ਸੋਹਾਗਣੀ ਫਿਰਿ ਮੈਲਾ ਵੇਸੁ ਨ ਹੋਈ ਰਾਮ ॥

सदा होवहि सोहागणी फिरि मैला वेसु न होई राम ॥

Sadaa hovahi sohaaga(nn)ee phiri mailaa vesu na hoee raam ||

You shall be the virtuous and happy bride of the True Lord forever; and you shall never again wear soiled clothes.

ਫਿਰਿ ਮੈਲਾ ਵੇਸੁ ਨ ਹੋਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਪਛਾਣਿਆ ॥

फिरि मैला वेसु न होई गुरमुखि बूझै कोई हउमै मारि पछाणिआ ॥

Phiri mailaa vesu na hoee guramukhi boojhai koee haumai maari pachhaa(nn)iaa ||

Your clothes shall never again be soiled; how rare are those few, who, as Gurmukh, recognize this, and conquer their ego.

ਕਰਣੀ ਕਾਰ ਕਮਾਵੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਵੈ ਅੰਤਰਿ ਏਕੋ ਜਾਣਿਆ ॥

करणी कार कमावै सबदि समावै अंतरि एको जाणिआ ॥

Kara(nn)ee kaar kamaavai sabadi samaavai anttari eko jaa(nn)iaa ||

So make your practice the practice of good deeds; merge into the Word of the Shabad, and deep within, come to know the One Lord.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪ੍ਰਭੁ ਰਾਵੇ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਆਪਣਾ ਸਾਚੀ ਸੋਭਾ ਹੋਈ ॥

गुरमुखि प्रभु रावे दिनु राती आपणा साची सोभा होई ॥

Guramukhi prbhu raave dinu raatee aapa(nn)aa saachee sobhaa hoee ||

The Gurmukh enjoys God, day and night, and so obtains true glory.