ਅੰਤਰਿ ਗਿਆਨੁ ਨ ਆਇਓ ਜਿਤੁ ਕਿਛੁ ਸੋਝੀ ਪਾਇ ॥

अंतरि गिआनु न आइओ जितु किछु सोझी पाइ ॥

Anttari giaanu na aaio jitu kichhu sojhee paai ||

Spiritual wisdom, which would bring understanding, does not enter into his mind.

ਵਿਣੁ ਡਿਠਾ ਕਿਆ ਸਾਲਾਹੀਐ ਅੰਧਾ ਅੰਧੁ ਕਮਾਇ ॥

विणु डिठा किआ सालाहीऐ अंधा अंधु कमाइ ॥

Vi(nn)u dithaa kiaa saalaaheeai anddhaa anddhu kamaai ||

Without seeing, how can he praise the Lord? The blind act in blindness.

ਨਾਨਕ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣੀਐ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥੧॥

नानक सबदु पछाणीऐ नामु वसै मनि आइ ॥१॥

Naanak sabadu pachhaa(nn)eeai naamu vasai mani aai ||1||

O Nanak, when one realizes the Word of the Shabad, then the Naam comes to abide in the mind. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਇਕਾ ਬਾਣੀ ਇਕੁ ਗੁਰੁ ਇਕੋ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ॥

इका बाणी इकु गुरु इको सबदु वीचारि ॥

Ikaa baa(nn)ee iku guru iko sabadu veechaari ||

There is One Bani; there is One Guru; there is one Shabad to contemplate.

ਸਚਾ ਸਉਦਾ ਹਟੁ ਸਚੁ ਰਤਨੀ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰ ॥

सचा सउदा हटु सचु रतनी भरे भंडार ॥

Sachaa saudaa hatu sachu ratanee bhare bhanddaar ||

True is the merchandise, and true is the shop; the warehouses are overflowing with jewels.

ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਪਾਈਅਨਿ ਜੇ ਦੇਵੈ ਦੇਵਣਹਾਰੁ ॥

गुर किरपा ते पाईअनि जे देवै देवणहारु ॥

Gur kirapaa te paaeeani je devai deva(nn)ahaaru ||

By Guru's Grace, they are obtained, if the Great Giver gives them.

ਸਚਾ ਸਉਦਾ ਲਾਭੁ ਸਦਾ ਖਟਿਆ ਨਾਮੁ ਅਪਾਰੁ ॥

सचा सउदा लाभु सदा खटिआ नामु अपारु ॥

Sachaa saudaa laabhu sadaa khatiaa naamu apaaru ||

Dealing in this true merchandise, one earns the profit of the incomparable Naam.

ਵਿਖੁ ਵਿਚਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪ੍ਰਗਟਿਆ ਕਰਮਿ ਪੀਆਵਣਹਾਰੁ ॥

विखु विचि अम्रितु प्रगटिआ करमि पीआवणहारु ॥

Vikhu vichi ammmritu prgatiaa karami peeaava(nn)ahaaru ||

In the midst of poison, the Ambrosial Nectar is revealed; by His Mercy, one drinks it in.

ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਸਲਾਹੀਐ ਧੰਨੁ ਸਵਾਰਣਹਾਰੁ ॥੨॥

नानक सचु सलाहीऐ धंनु सवारणहारु ॥२॥

Naanak sachu salaaheeai dhannu savaara(nn)ahaaru ||2||

O Nanak, praise the True Lord; blessed is the Creator, the Embellisher. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਜਿਨਾ ਅੰਦਰਿ ਕੂੜੁ ਵਰਤੈ ਸਚੁ ਨ ਭਾਵਈ ॥

जिना अंदरि कूड़ु वरतै सचु न भावई ॥

Jinaa anddari koo(rr)u varatai sachu na bhaavaee ||

Those who are permeated by falsehood, do not love the Truth.

ਜੇ ਕੋ ਬੋਲੈ ਸਚੁ ਕੂੜਾ ਜਲਿ ਜਾਵਈ ॥

जे को बोलै सचु कूड़ा जलि जावई ॥

Je ko bolai sachu koo(rr)aa jali jaavaee ||

If someone speaks the Truth, falsehood is burnt away.

ਕੂੜਿਆਰੀ ਰਜੈ ਕੂੜਿ ਜਿਉ ਵਿਸਟਾ ਕਾਗੁ ਖਾਵਈ ॥

कूड़िआरी रजै कूड़ि जिउ विसटा कागु खावई ॥

Koo(rr)iaaree rajai koo(rr)i jiu visataa kaagu khaavaee ||

The false are satisfied by falsehood, like the crows who eat manure.

ਜਿਸੁ ਹਰਿ ਹੋਇ ਕ੍ਰਿਪਾਲੁ ਸੋ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਈ ॥

जिसु हरि होइ क्रिपालु सो नामु धिआवई ॥

Jisu hari hoi kripaalu so naamu dhiaavaee ||

When the Lord grants His Grace, then one meditates on the Naam, the Name of the Lord.

ਹਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਅਰਾਧਿ ਕੂੜੁ ਪਾਪੁ ਲਹਿ ਜਾਵਈ ॥੧੦॥

हरि गुरमुखि नामु अराधि कूड़ु पापु लहि जावई ॥१०॥

Hari guramukhi naamu araadhi koo(rr)u paapu lahi jaavaee ||10||

As Gurmukh, worship the Lord's Name in adoration; fraud and sin shall disappear. ||10||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

सलोकु मः ३ ॥

Saloku M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਸੇਖਾ ਚਉਚਕਿਆ ਚਉਵਾਇਆ ਏਹੁ ਮਨੁ ਇਕਤੁ ਘਰਿ ਆਣਿ ॥

सेखा चउचकिआ चउवाइआ एहु मनु इकतु घरि आणि ॥

Sekhaa chauchakiaa chauvaaiaa ehu manu ikatu ghari aa(nn)i ||

O Shaykh, you wander in the four directions, blown by the four winds; bring your mind back to the home of the One Lord.

ਏਹੜ ਤੇਹੜ ਛਡਿ ਤੂ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣੁ ॥

एहड़ तेहड़ छडि तू गुर का सबदु पछाणु ॥

Eha(rr) teha(rr) chhadi too gur kaa sabadu pachhaa(nn)u ||

Renounce your petty arguments, and realize the Word of the Guru's Shabad.

ਸਤਿਗੁਰ ਅਗੈ ਢਹਿ ਪਉ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਜਾਣੈ ਜਾਣੁ ॥

सतिगुर अगै ढहि पउ सभु किछु जाणै जाणु ॥

Satigur agai dhahi pau sabhu kichhu jaa(nn)ai jaa(nn)u ||

Bow in humble respect before the True Guru; He is the Knower who knows everything.

ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਜਲਾਇ ਤੂ ਹੋਇ ਰਹੁ ਮਿਹਮਾਣੁ ॥

आसा मनसा जलाइ तू होइ रहु मिहमाणु ॥

Aasaa manasaa jalaai too hoi rahu mihamaa(nn)u ||

Burn away your hopes and desires, and live like a guest in this world.

ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਭੀ ਚਲਹਿ ਤਾ ਦਰਗਹ ਪਾਵਹਿ ਮਾਣੁ ॥

सतिगुर कै भाणै भी चलहि ता दरगह पावहि माणु ॥

Satigur kai bhaa(nn)ai bhee chalahi taa daragah paavahi maa(nn)u ||

If you walk in harmony with the True Guru's Will, then you shall be honored in the Court of the Lord.

ਨਾਨਕ ਜਿ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਨੀ ਤਿਨ ਧਿਗੁ ਪੈਨਣੁ ਧਿਗੁ ਖਾਣੁ ॥੧॥

नानक जि नामु न चेतनी तिन धिगु पैनणु धिगु खाणु ॥१॥

Naanak ji naamu na chetanee tin dhigu paina(nn)u dhigu khaa(nn)u ||1||

O Nanak, those who do not contemplate the Naam, the Name of the Lord - cursed are their clothes, and cursed is their food. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਹਰਿ ਗੁਣ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵਈ ਕੀਮਤਿ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਇ ॥

हरि गुण तोटि न आवई कीमति कहणु न जाइ ॥

Hari gu(nn) toti na aavaee keemati kaha(nn)u na jaai ||

There is no end to the Lord's Glorious Praises; His worth cannot be described.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਰਵਹਿ ਗੁਣ ਮਹਿ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥੨॥

नानक गुरमुखि हरि गुण रवहि गुण महि रहै समाइ ॥२॥

Naanak guramukhi hari gu(nn) ravahi gu(nn) mahi rahai samaai ||2||

O Nanak, the Gurmukhs chant the Glorious Praises of the Lord; they are absorbed in His Glorious Virtues. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਹਰਿ ਚੋਲੀ ਦੇਹ ਸਵਾਰੀ ਕਢਿ ਪੈਧੀ ਭਗਤਿ ਕਰਿ ॥

हरि चोली देह सवारी कढि पैधी भगति करि ॥

Hari cholee deh savaaree kadhi paidhee bhagati kari ||

The Lord has adorned the coat of the body; He has embroidered it with devotional worship.

ਹਰਿ ਪਾਟੁ ਲਗਾ ਅਧਿਕਾਈ ਬਹੁ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਭਾਤਿ ਕਰਿ ॥

हरि पाटु लगा अधिकाई बहु बहु बिधि भाति करि ॥

Hari paatu lagaa adhikaaee bahu bahu bidhi bhaati kari ||

The Lord has woven His silk into it, in so many ways and fashions.

ਕੋਈ ਬੂਝੈ ਬੂਝਣਹਾਰਾ ਅੰਤਰਿ ਬਿਬੇਕੁ ਕਰਿ ॥

कोई बूझै बूझणहारा अंतरि बिबेकु करि ॥

Koee boojhai boojha(nn)ahaaraa anttari bibeku kari ||

How rare is that man of understanding, who understands, and deliberates within.

ਸੋ ਬੂਝੈ ਏਹੁ ਬਿਬੇਕੁ ਜਿਸੁ ਬੁਝਾਏ ਆਪਿ ਹਰਿ ॥

सो बूझै एहु बिबेकु जिसु बुझाए आपि हरि ॥

So boojhai ehu bibeku jisu bujhaae aapi hari ||

He alone understands these deliberations, whom the Lord Himself inspires to understand.

ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਵਿਚਾਰਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਸਤਿ ਹਰਿ ॥੧੧॥

जनु नानकु कहै विचारा गुरमुखि हरि सति हरि ॥११॥

Janu naanaku kahai vichaaraa guramukhi hari sati hari ||11||

Poor servant Nanak speaks: the Gurmukhs know the Lord, the Lord is True. ||11||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

सलोकु मः ३ ॥

Saloku M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਪਰਥਾਇ ਸਾਖੀ ਮਹਾ ਪੁਰਖ ਬੋਲਦੇ ਸਾਝੀ ਸਗਲ ਜਹਾਨੈ ॥

परथाइ साखी महा पुरख बोलदे साझी सगल जहानै ॥

Parathaai saakhee mahaa purakh bolade saajhee sagal jahaanai ||

Great men speak the teachings by relating them to individual situations, but the whole world shares in them.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ਸੁ ਭਉ ਕਰੇ ਆਪਣਾ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ॥

गुरमुखि होइ सु भउ करे आपणा आपु पछाणै ॥

Guramukhi hoi su bhau kare aapa(nn)aa aapu pachhaa(nn)ai ||

One who becomes Gurmukh knows the Fear of God, and realizes his own self.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਤਾ ਮਨ ਹੀ ਤੇ ਮਨੁ ਮਾਨੈ ॥

गुर परसादी जीवतु मरै ता मन ही ते मनु मानै ॥

Gur parasaadee jeevatu marai taa man hee te manu maanai ||

If, by Guru's Grace, one remains dead while yet alive, the mind becomes content in itself.

ਜਿਨ ਕਉ ਮਨ ਕੀ ਪਰਤੀਤਿ ਨਾਹੀ ਨਾਨਕ ਸੇ ਕਿਆ ਕਥਹਿ ਗਿਆਨੈ ॥੧॥

जिन कउ मन की परतीति नाही नानक से किआ कथहि गिआनै ॥१॥

Jin kau man kee parateeti naahee naanak se kiaa kathahi giaanai ||1||

Those who have no faith in their own minds, O Nanak - how can they speak of spiritual wisdom? ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਗੁਰਮੁਖਿ ਚਿਤੁ ਨ ਲਾਇਓ ਅੰਤਿ ਦੁਖੁ ਪਹੁਤਾ ਆਇ ॥

गुरमुखि चितु न लाइओ अंति दुखु पहुता आइ ॥

Guramukhi chitu na laaio antti dukhu pahutaa aai ||

Those who do not focus their consciousness on the Lord, as Gurmukh, suffer pain and grief in the end.

ਅੰਦਰਹੁ ਬਾਹਰਹੁ ਅੰਧਿਆਂ ਸੁਧਿ ਨ ਕਾਈ ਪਾਇ ॥

अंदरहु बाहरहु अंधिआं सुधि न काई पाइ ॥

Anddarahu baaharahu anddhiaan sudhi na kaaee paai ||

They are blind, inwardly and outwardly, and they do not understand anything.

ਪੰਡਿਤ ਤਿਨ ਕੀ ਬਰਕਤੀ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਖਾਇ ਜੋ ਰਤੇ ਹਰਿ ਨਾਇ ॥

पंडित तिन की बरकती सभु जगतु खाइ जो रते हरि नाइ ॥

Panddit tin kee barakatee sabhu jagatu khaai jo rate hari naai ||

O Pandit, O religious scholar, the whole world is fed for the sake of those who are attuned to the Lord's Name.

ਜਿਨ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਲਾਹਿਆ ਹਰਿ ਸਿਉ ਰਹੇ ਸਮਾਇ ॥

जिन गुर कै सबदि सलाहिआ हरि सिउ रहे समाइ ॥

Jin gur kai sabadi salaahiaa hari siu rahe samaai ||

Those who praise the Word of the Guru's Shabad, remain blended with the Lord.

ਪੰਡਿਤ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਬਰਕਤਿ ਨ ਹੋਵਈ ਨਾ ਧਨੁ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥

पंडित दूजै भाइ बरकति न होवई ना धनु पलै पाइ ॥

Panddit doojai bhaai barakati na hovaee naa dhanu palai paai ||

O Pandit, O religious scholar, no one is satisfied, and no one finds true wealth through the love of duality.

ਪੜਿ ਥਕੇ ਸੰਤੋਖੁ ਨ ਆਇਓ ਅਨਦਿਨੁ ਜਲਤ ਵਿਹਾਇ ॥

पड़ि थके संतोखु न आइओ अनदिनु जलत विहाइ ॥

Pa(rr)i thake santtokhu na aaio anadinu jalat vihaai ||

They have grown weary of reading scriptures, but still, they do not find contentment, and they pass their lives burning, night and day.

ਕੂਕ ਪੂਕਾਰ ਨ ਚੁਕਈ ਨਾ ਸੰਸਾ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥

कूक पूकार न चुकई ना संसा विचहु जाइ ॥

Kook pookaar na chukaee naa sanssaa vichahu jaai ||

Their cries and complaints never end, and doubt does not depart from within them.

ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਵਿਹੂਣਿਆ ਮੁਹਿ ਕਾਲੈ ਉਠਿ ਜਾਇ ॥੨॥

नानक नाम विहूणिआ मुहि कालै उठि जाइ ॥२॥

Naanak naam vihoo(nn)iaa muhi kaalai uthi jaai ||2||

O Nanak, without the Naam, the Name of the Lord, they rise up and depart with blackened faces. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਹਰਿ ਸਜਣ ਮੇਲਿ ਪਿਆਰੇ ਮਿਲਿ ਪੰਥੁ ਦਸਾਈ ॥

हरि सजण मेलि पिआरे मिलि पंथु दसाई ॥

Hari saja(nn) meli piaare mili pantthu dasaaee ||

O Beloved, lead me to meet my True Friend; meeting with Him, I shall ask Him to show me the Path.

ਜੋ ਹਰਿ ਦਸੇ ਮਿਤੁ ਤਿਸੁ ਹਉ ਬਲਿ ਜਾਈ ॥

जो हरि दसे मितु तिसु हउ बलि जाई ॥

Jo hari dase mitu tisu hau bali jaaee ||

I am a sacrifice to that Friend, who shows it to me.

ਗੁਣ ਸਾਝੀ ਤਿਨ ਸਿਉ ਕਰੀ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈ ॥

गुण साझी तिन सिउ करी हरि नामु धिआई ॥

Gu(nn) saajhee tin siu karee hari naamu dhiaaee ||

I share His Virtues with Him, and meditate on the Lord's Name.

ਹਰਿ ਸੇਵੀ ਪਿਆਰਾ ਨਿਤ ਸੇਵਿ ਹਰਿ ਸੁਖੁ ਪਾਈ ॥

हरि सेवी पिआरा नित सेवि हरि सुखु पाई ॥

Hari sevee piaaraa nit sevi hari sukhu paaee ||

I serve my Beloved Lord forever; serving the Lord, I have found peace.

ਬਲਿਹਾਰੀ ਸਤਿਗੁਰ ਤਿਸੁ ਜਿਨਿ ਸੋਝੀ ਪਾਈ ॥੧੨॥

बलिहारी सतिगुर तिसु जिनि सोझी पाई ॥१२॥

Balihaaree satigur tisu jini sojhee paaee ||12||

I am a sacrifice to the True Guru, who has imparted this understanding to me. ||12||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

सलोकु मः ३ ॥

Saloku M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਪੰਡਿਤ ਮੈਲੁ ਨ ਚੁਕਈ ਜੇ ਵੇਦ ਪੜੈ ਜੁਗ ਚਾਰਿ ॥

पंडित मैलु न चुकई जे वेद पड़ै जुग चारि ॥

Panddit mailu na chukaee je ved pa(rr)ai jug chaari ||

O Pandit, O religious scholar, your filth shall not be erased, even if you read the Vedas for four ages.

ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਮਾਇਆ ਮੂਲੁ ਹੈ ਵਿਚਿ ਹਉਮੈ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ॥

त्रै गुण माइआ मूलु है विचि हउमै नामु विसारि ॥

Trai gu(nn) maaiaa moolu hai vichi haumai naamu visaari ||

The three qualities are the roots of Maya; in egotism, one forgets the Naam, the Name of the Lord.

ਪੰਡਿਤ ਭੂਲੇ ਦੂਜੈ ਲਾਗੇ ਮਾਇਆ ਕੈ ਵਾਪਾਰਿ ॥

पंडित भूले दूजै लागे माइआ कै वापारि ॥

Panddit bhoole doojai laage maaiaa kai vaapaari ||

The Pandits are deluded, attached to duality, and they deal only in Maya.

ਅੰਤਰਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਭੁਖ ਹੈ ਮੂਰਖ ਭੁਖਿਆ ਮੁਏ ਗਵਾਰ ॥

अंतरि त्रिसना भुख है मूरख भुखिआ मुए गवार ॥

Anttari trisanaa bhukh hai moorakh bhukhiaa mue gavaar ||

They are filled with thirst and hunger; the ignorant fools starve to death.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੇਵਿਐ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਿ ॥

सतिगुरि सेविऐ सुखु पाइआ सचै सबदि वीचारि ॥

Satiguri seviai sukhu paaiaa sachai sabadi veechaari ||

Serving the True Guru, peace is obtained, contemplating the True Word of the Shabad.

ਅੰਦਰਹੁ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਭੁਖ ਗਈ ਸਚੈ ਨਾਇ ਪਿਆਰਿ ॥

अंदरहु त्रिसना भुख गई सचै नाइ पिआरि ॥

Anddarahu trisanaa bhukh gaee sachai naai piaari ||

Hunger and thirst have departed from within me; I am in love with the True Name.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸਹਜੇ ਰਜੇ ਜਿਨਾ ਹਰਿ ਰਖਿਆ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥੧॥

नानक नामि रते सहजे रजे जिना हरि रखिआ उरि धारि ॥१॥

Naanak naami rate sahaje raje jinaa hari rakhiaa uri dhaari ||1||

O Nanak, those who are imbued with the Naam, who keep the Lord clasped tightly to their hearts, are automatically satisfied. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਮਨਮੁਖ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਸੇਵਿਆ ਦੁਖੁ ਲਗਾ ਬਹੁਤਾ ਆਇ ॥

मनमुख हरि नामु न सेविआ दुखु लगा बहुता आइ ॥

Manamukh hari naamu na seviaa dukhu lagaa bahutaa aai ||

The self-willed manmukh does not serve the Lord's Name, and so he suffers in horrible pain.

ਅੰਤਰਿ ਅਗਿਆਨੁ ਅੰਧੇਰੁ ਹੈ ਸੁਧਿ ਨ ਕਾਈ ਪਾਇ ॥

अंतरि अगिआनु अंधेरु है सुधि न काई पाइ ॥

Anttari agiaanu anddheru hai sudhi na kaaee paai ||

He is filled with the darkness of ignorance, and he does not understand anything.

ਮਨਹਠਿ ਸਹਜਿ ਨ ਬੀਜਿਓ ਭੁਖਾ ਕਿ ਅਗੈ ਖਾਇ ॥

मनहठि सहजि न बीजिओ भुखा कि अगै खाइ ॥

Manahathi sahaji na beejio bhukhaa ki agai khaai ||

Because of his stubborn mind, he does not plant the seeds of intuitive peace; what will he eat in the world hereafter, to satisfy his hunger?

ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਦੂਜੈ ਲਗਾ ਜਾਇ ॥

नामु निधानु विसारिआ दूजै लगा जाइ ॥

Naamu nidhaanu visaariaa doojai lagaa jaai ||

He has forgotten the treasure of the Naam; he is caught in the love of duality.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਿਲਹਿ ਵਡਿਆਈਆ ਜੇ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇ ॥੨॥

नानक गुरमुखि मिलहि वडिआईआ जे आपे मेलि मिलाइ ॥२॥

Naanak guramukhi milahi vadiaaeeaa je aape meli milaai ||2||

O Nanak, the Gurmukhs are honored with glory, when the Lord Himself unites them in His Union. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਹਰਿ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਜਸੁ ਗਾਵੈ ਖਰੀ ਸੁਹਾਵਣੀ ॥

हरि रसना हरि जसु गावै खरी सुहावणी ॥

Hari rasanaa hari jasu gaavai kharee suhaava(nn)ee ||

The tongue which sings the Lord's Praises, is so very beautiful.

ਜੋ ਮਨਿ ਤਨਿ ਮੁਖਿ ਹਰਿ ਬੋਲੈ ਸਾ ਹਰਿ ਭਾਵਣੀ ॥

जो मनि तनि मुखि हरि बोलै सा हरि भावणी ॥

Jo mani tani mukhi hari bolai saa hari bhaava(nn)ee ||

One who speaks the Lord's Name, with mind, body and mouth, is pleasing to the Lord.

ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਚਖੈ ਸਾਦੁ ਸਾ ਤ੍ਰਿਪਤਾਵਣੀ ॥

जो गुरमुखि चखै सादु सा त्रिपतावणी ॥

Jo guramukhi chakhai saadu saa tripataava(nn)ee ||

That Gurmukh tastes the sublime taste of the Lord, and is satisfied.

ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਪਿਆਰੇ ਨਿਤ ਗੁਣ ਗਾਇ ਗੁਣੀ ਸਮਝਾਵਣੀ ॥

गुण गावै पिआरे नित गुण गाइ गुणी समझावणी ॥

Gu(nn) gaavai piaare nit gu(nn) gaai gu(nn)ee samajhaava(nn)ee ||

She sings continually the Glorious Praises of her Beloved; singing His Glorious Praises, she is uplifted.

ਜਿਸੁ ਹੋਵੈ ਆਪਿ ਦਇਆਲੁ ਸਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਗੁਰੂ ਬੁਲਾਵਣੀ ॥੧੩॥

जिसु होवै आपि दइआलु सा सतिगुरू गुरू बुलावणी ॥१३॥

Jisu hovai aapi daiaalu saa satiguroo guroo bulaava(nn)ee ||13||

She is blessed with the Lord's Mercy, and she chants the Words of the Guru, the True Guru. ||13||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

सलोकु मः ३ ॥

Saloku M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਹਸਤੀ ਸਿਰਿ ਜਿਉ ਅੰਕਸੁ ਹੈ ਅਹਰਣਿ ਜਿਉ ਸਿਰੁ ਦੇਇ ॥

हसती सिरि जिउ अंकसु है अहरणि जिउ सिरु देइ ॥

Hasatee siri jiu ankkasu hai ahara(nn)i jiu siru dei ||

The elephant offers its head to the reins, and the anvil offers itself to the hammer;

ਮਨੁ ਤਨੁ ਆਗੈ ਰਾਖਿ ਕੈ ਊਭੀ ਸੇਵ ਕਰੇਇ ॥

मनु तनु आगै राखि कै ऊभी सेव करेइ ॥

Manu tanu aagai raakhi kai ubhee sev karei ||

Just so, we offer our minds and bodies to our Guru; we stand before Him, and serve Him.

ਇਉ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੁ ਨਿਵਾਰੀਐ ਸਭੁ ਰਾਜੁ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਕਾ ਲੇਇ ॥

इउ गुरमुखि आपु निवारीऐ सभु राजु स्रिसटि का लेइ ॥

Iu guramukhi aapu nivaareeai sabhu raaju srisati kaa lei ||

This is how the Gurmukhs eliminate their self-conceit, and come to rule the whole world.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੁਝੀਐ ਜਾ ਆਪੇ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥੧॥

नानक गुरमुखि बुझीऐ जा आपे नदरि करेइ ॥१॥

Naanak guramukhi bujheeai jaa aape nadari karei ||1||

O Nanak, the Gurmukh understands, when the Lord casts His Glance of Grace. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਜਿਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਆਏ ਤੇ ਪਰਵਾਣੁ ॥

जिन गुरमुखि नामु धिआइआ आए ते परवाणु ॥

Jin guramukhi naamu dhiaaiaa aae te paravaa(nn)u ||

Blessed and approved is the coming into the world, of those Gurmukhs who meditate on the Naam, the Name of the Lord.

ਨਾਨਕ ਕੁਲ ਉਧਾਰਹਿ ਆਪਣਾ ਦਰਗਹ ਪਾਵਹਿ ਮਾਣੁ ॥੨॥

नानक कुल उधारहि आपणा दरगह पावहि माणु ॥२॥

Naanak kul udhaarahi aapa(nn)aa daragah paavahi maa(nn)u ||2||

O Nanak, they save their families, and they are honored in the Court of the Lord. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਖੀਆ ਸਿਖ ਗੁਰੂ ਮੇਲਾਈਆ ॥

गुरमुखि सखीआ सिख गुरू मेलाईआ ॥

Guramukhi sakheeaa sikh guroo melaaeeaa ||

The Guru unites His Sikhs, the Gurmukhs, with the Lord.

ਇਕਿ ਸੇਵਕ ਗੁਰ ਪਾਸਿ ਇਕਿ ਗੁਰਿ ਕਾਰੈ ਲਾਈਆ ॥

इकि सेवक गुर पासि इकि गुरि कारै लाईआ ॥

Iki sevak gur paasi iki guri kaarai laaeeaa ||

The Guru keeps some of them with Himself, and engages others in His Service.

ਜਿਨਾ ਗੁਰੁ ਪਿਆਰਾ ਮਨਿ ਚਿਤਿ ਤਿਨਾ ਭਾਉ ਗੁਰੂ ਦੇਵਾਈਆ ॥

जिना गुरु पिआरा मनि चिति तिना भाउ गुरू देवाईआ ॥

Jinaa guru piaaraa mani chiti tinaa bhaau guroo devaaeeaa ||

Those who cherish their Beloved in their conscious minds, the Guru blesses them with His Love.

ਗੁਰ ਸਿਖਾ ਇਕੋ ਪਿਆਰੁ ਗੁਰ ਮਿਤਾ ਪੁਤਾ ਭਾਈਆ ॥

गुर सिखा इको पिआरु गुर मिता पुता भाईआ ॥

Gur sikhaa iko piaaru gur mitaa putaa bhaaeeaa ||

The Guru loves all of His Gursikhs equally well, like friends, children and siblings.

ਗੁਰੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਬੋਲਹੁ ਸਭਿ ਗੁਰੁ ਆਖਿ ਗੁਰੂ ਜੀਵਾਈਆ ॥੧੪॥

गुरु सतिगुरु बोलहु सभि गुरु आखि गुरू जीवाईआ ॥१४॥

Guru satiguru bolahu sabhi guru aakhi guroo jeevaaeeaa ||14||

So chant the Name of the Guru, the True Guru, everyone! Chanting the Name of the Guru, Guru, you shall be rejuvenated. ||14||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

सलोकु मः ३ ॥

Saloku M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਨੀ ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੁਲੇ ਅਵਰੇ ਕਰਮ ਕਮਾਹਿ ॥

नानक नामु न चेतनी अगिआनी अंधुले अवरे करम कमाहि ॥

Naanak naamu na chetanee agiaanee anddhule avare karam kamaahi ||

O Nanak, the blind, ignorant fools do not remember the Naam, the Name of the Lord; they involve themselves in other activities.

ਜਮ ਦਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਹਿ ਫਿਰਿ ਵਿਸਟਾ ਮਾਹਿ ਪਚਾਹਿ ॥੧॥

जम दरि बधे मारीअहि फिरि विसटा माहि पचाहि ॥१॥

Jam dari badhe maareeahi phiri visataa maahi pachaahi ||1||

They are bound and gagged at the door of the Messenger of Death; they are punished, and in the end, they rot away in manure. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਆਪਣਾ ਸੇ ਜਨ ਸਚੇ ਪਰਵਾਣੁ ॥

नानक सतिगुरु सेवहि आपणा से जन सचे परवाणु ॥

Naanak satiguru sevahi aapa(nn)aa se jan sache paravaa(nn)u ||

O Nanak, those humble beings are true and approved, who serve their True Guru.

ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਇ ਸਮਾਇ ਰਹੇ ਚੂਕਾ ਆਵਣੁ ਜਾਣੁ ॥੨॥

हरि कै नाइ समाइ रहे चूका आवणु जाणु ॥२॥

Hari kai naai samaai rahe chookaa aava(nn)u jaa(nn)u ||2||

They remain absorbed in the Name of the Lord, and their comings and goings cease. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਧਨੁ ਸੰਪੈ ਮਾਇਆ ਸੰਚੀਐ ਅੰਤੇ ਦੁਖਦਾਈ ॥

धनु स्मपै माइआ संचीऐ अंते दुखदाई ॥

Dhanu samppai maaiaa sanccheeai antte dukhadaaee ||

Gathering the wealth and property of Maya, brings only pain in the end.

ਘਰ ਮੰਦਰ ਮਹਲ ਸਵਾਰੀਅਹਿ ਕਿਛੁ ਸਾਥਿ ਨ ਜਾਈ ॥

घर मंदर महल सवारीअहि किछु साथि न जाई ॥

Ghar manddar mahal savaareeahi kichhu saathi na jaaee ||

Homes, mansions and adorned palaces will not go with anyone.

ਹਰ ਰੰਗੀ ਤੁਰੇ ਨਿਤ ਪਾਲੀਅਹਿ ਕਿਤੈ ਕਾਮਿ ਨ ਆਈ ॥

हर रंगी तुरे नित पालीअहि कितै कामि न आई ॥

Har ranggee ture nit paaleeahi kitai kaami na aaee ||

He may breed horses of various colors, but these will not be of any use to him.

ਜਨ ਲਾਵਹੁ ਚਿਤੁ ਹਰਿ ਨਾਮ ਸਿਉ ਅੰਤਿ ਹੋਇ ਸਖਾਈ ॥

जन लावहु चितु हरि नाम सिउ अंति होइ सखाई ॥

Jan laavahu chitu hari naam siu antti hoi sakhaaee ||

O human, link your consciousness to the Lord's Name, and in the end, it shall be your companion and helper.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖੁ ਪਾਈ ॥੧੫॥

जन नानक नामु धिआइआ गुरमुखि सुखु पाई ॥१५॥

Jan naanak naamu dhiaaiaa guramukhi sukhu paaee ||15||

Servant Nanak meditates on the Naam, the Name of the Lord; the Gurmukh is blessed with peace. ||15||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

सलोकु मः ३ ॥

Saloku M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਬਿਨੁ ਕਰਮੈ ਨਾਉ ਨ ਪਾਈਐ ਪੂਰੈ ਕਰਮਿ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥

बिनु करमै नाउ न पाईऐ पूरै करमि पाइआ जाइ ॥

Binu karamai naau na paaeeai poorai karami paaiaa jaai ||

Without the karma of good actions, the Name is not obtained; it can be obtained only by perfect good karma.

ਨਾਨਕ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਜੇ ਆਪਣੀ ਤਾ ਗੁਰਮਤਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇ ॥੧॥

नानक नदरि करे जे आपणी ता गुरमति मेलि मिलाइ ॥१॥

Naanak nadari kare je aapa(nn)ee taa guramati meli milaai ||1||

O Nanak, if the Lord casts His Glance of Grace, then under Guru's Instruction, one is united in His Union. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

मः १ ॥

M:h 1 ||

First Mehl:

ਇਕ ਦਝਹਿ ਇਕ ਦਬੀਅਹਿ ਇਕਨਾ ਕੁਤੇ ਖਾਹਿ ॥

इक दझहि इक दबीअहि इकना कुते खाहि ॥

Ik dajhahi ik dabeeahi ikanaa kute khaahi ||

Some are cremated, and some are buried; some are eaten by dogs.

ਇਕਿ ਪਾਣੀ ਵਿਚਿ ਉਸਟੀਅਹਿ ਇਕਿ ਭੀ ਫਿਰਿ ਹਸਣਿ ਪਾਹਿ ॥

इकि पाणी विचि उसटीअहि इकि भी फिरि हसणि पाहि ॥

Iki paa(nn)ee vichi usateeahi iki bhee phiri hasa(nn)i paahi ||

Some are thrown into water, while others are thrown into wells.

ਨਾਨਕ ਏਵ ਨ ਜਾਪਈ ਕਿਥੈ ਜਾਇ ਸਮਾਹਿ ॥੨॥

नानक एव न जापई किथै जाइ समाहि ॥२॥

Naanak ev na jaapaee kithai jaai samaahi ||2||

O Nanak, it is not known, where they go and into what they merge. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਤਿਨ ਕਾ ਖਾਧਾ ਪੈਧਾ ਮਾਇਆ ਸਭੁ ਪਵਿਤੁ ਹੈ ਜੋ ਨਾਮਿ ਹਰਿ ਰਾਤੇ ॥

तिन का खाधा पैधा माइआ सभु पवितु है जो नामि हरि राते ॥

Tin kaa khaadhaa paidhaa maaiaa sabhu pavitu hai jo naami hari raate ||

The food and clothes, and all the worldly possessions of those who are attuned to the Lord's Name are sacred.

ਤਿਨ ਕੇ ਘਰ ਮੰਦਰ ਮਹਲ ਸਰਾਈ ਸਭਿ ਪਵਿਤੁ ਹਹਿ ਜਿਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵਕ ਸਿਖ ਅਭਿਆਗਤ ਜਾਇ ਵਰਸਾਤੇ ॥

तिन के घर मंदर महल सराई सभि पवितु हहि जिनी गुरमुखि सेवक सिख अभिआगत जाइ वरसाते ॥

Tin ke ghar manddar mahal saraaee sabhi pavitu hahi jinee guramukhi sevak sikh abhiaagat jaai varasaate ||

All the homes, temples, palaces and way-stations are sacred, where the Gurmukhs, the selfless servants, the Sikhs and the renouncers of the world, go and take their rest.

ਤਿਨ ਕੇ ਤੁਰੇ ਜੀਨ ਖੁਰਗੀਰ ਸਭਿ ਪਵਿਤੁ ਹਹਿ ਜਿਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਿਖ ਸਾਧ ਸੰਤ ਚੜਿ ਜਾਤੇ ॥

तिन के तुरे जीन खुरगीर सभि पवितु हहि जिनी गुरमुखि सिख साध संत चड़ि जाते ॥

Tin ke ture jeen khurageer sabhi pavitu hahi jinee guramukhi sikh saadh santt cha(rr)i jaate ||

All the horses, saddles and horse blankets are sacred, upon which the Gurmukhs, the Sikhs, the Holy and the Saints, mount and ride.

ਤਿਨ ਕੇ ਕਰਮ ਧਰਮ ਕਾਰਜ ਸਭਿ ਪਵਿਤੁ ਹਹਿ ਜੋ ਬੋਲਹਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਸਾਤੇ ॥

तिन के करम धरम कारज सभि पवितु हहि जो बोलहि हरि हरि राम नामु हरि साते ॥

Tin ke karam dharam kaaraj sabhi pavitu hahi jo bolahi hari hari raam naamu hari saate ||

All the rituals and Dharmic practices and deeds are sacred, for those who utter the Name of the Lord, Har, Har, the True Name of the Lord.

ਜਿਨ ਕੈ ਪੋਤੈ ਪੁੰਨੁ ਹੈ ਸੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਿਖ ਗੁਰੂ ਪਹਿ ਜਾਤੇ ॥੧੬॥

जिन कै पोतै पुंनु है से गुरमुखि सिख गुरू पहि जाते ॥१६॥

Jin kai potai punnu hai se guramukhi sikh guroo pahi jaate ||16||

Those Gurmukhs, those Sikhs, who have purity as their treasure, go to their Guru. ||16||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

सलोकु मः ३ ॥

Saloku M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਨਾਨਕ ਨਾਵਹੁ ਘੁਥਿਆ ਹਲਤੁ ਪਲਤੁ ਸਭੁ ਜਾਇ ॥

नानक नावहु घुथिआ हलतु पलतु सभु जाइ ॥

Naanak naavahu ghuthiaa halatu palatu sabhu jaai ||

O Nanak, forsaking the Name, he loses everything, in this world and the next.

ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੰਜਮੁ ਸਭੁ ਹਿਰਿ ਲਇਆ ਮੁਠੀ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥

जपु तपु संजमु सभु हिरि लइआ मुठी दूजै भाइ ॥

Japu tapu sanjjamu sabhu hiri laiaa muthee doojai bhaai ||

Chanting, deep meditation and austere self-disciplined practices are all wasted; he is deceived by the love of duality.

ਜਮ ਦਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਹਿ ਬਹੁਤੀ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥੧॥

जम दरि बधे मारीअहि बहुती मिलै सजाइ ॥१॥

Jam dari badhe maareeahi bahutee milai sajaai ||1||

He is bound and gagged at the door of the Messenger of Death. He is beaten, and receives terrible punishment. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਸੰਤਾ ਨਾਲਿ ਵੈਰੁ ਕਮਾਵਦੇ ਦੁਸਟਾ ਨਾਲਿ ਮੋਹੁ ਪਿਆਰੁ ॥

संता नालि वैरु कमावदे दुसटा नालि मोहु पिआरु ॥

Santtaa naali vairu kamaavade dusataa naali mohu piaaru ||

They inflict their hatred upon the Saints, and they love the wicked sinners.

ਅਗੈ ਪਿਛੈ ਸੁਖੁ ਨਹੀ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥

अगै पिछै सुखु नही मरि जमहि वारो वार ॥

Agai pichhai sukhu nahee mari jammahi vaaro vaar ||

They find no peace in either this world or the next; they are born only to die, again and again.

ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਕਦੇ ਨ ਬੁਝਈ ਦੁਬਿਧਾ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥

त्रिसना कदे न बुझई दुबिधा होइ खुआरु ॥

Trisanaa kade na bujhaee dubidhaa hoi khuaaru ||

Their hunger is never satisfied, and they are ruined by duality.

ਮੁਹ ਕਾਲੇ ਤਿਨਾ ਨਿੰਦਕਾ ਤਿਤੁ ਸਚੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥

मुह काले तिना निंदका तितु सचै दरबारि ॥

Muh kaale tinaa ninddakaa titu sachai darabaari ||

The faces of these slanderers are blackened in the Court of the True Lord.

ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਵਿਹੂਣਿਆ ਨਾ ਉਰਵਾਰਿ ਨ ਪਾਰਿ ॥੨॥

नानक नाम विहूणिआ ना उरवारि न पारि ॥२॥

Naanak naam vihoo(nn)iaa naa uravaari na paari ||2||

O Nanak, without the Naam, they find no shelter on either this shore, or the one beyond. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਜੋ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਦੇ ਸੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥

जो हरि नामु धिआइदे से हरि हरि नामि रते मन माही ॥

Jo hari naamu dhiaaide se hari hari naami rate man maahee ||

Those who meditate on the Lord's Name are imbued with the Name of the Lord Har, Har, in their minds.

ਜਿਨਾ ਮਨਿ ਚਿਤਿ ਇਕੁ ਅਰਾਧਿਆ ਤਿਨਾ ਇਕਸ ਬਿਨੁ ਦੂਜਾ ਕੋ ਨਾਹੀ ॥

जिना मनि चिति इकु अराधिआ तिना इकस बिनु दूजा को नाही ॥

Jinaa mani chiti iku araadhiaa tinaa ikas binu doojaa ko naahee ||

For those who worship the One Lord in their conscious minds, there is no other than the One Lord.

ਸੇਈ ਪੁਰਖ ਹਰਿ ਸੇਵਦੇ ਜਿਨ ਧੁਰਿ ਮਸਤਕਿ ਲੇਖੁ ਲਿਖਾਹੀ ॥

सेई पुरख हरि सेवदे जिन धुरि मसतकि लेखु लिखाही ॥

Seee purakh hari sevade jin dhuri masataki lekhu likhaahee ||

They alone serve the Lord, upon whose foreheads such pre-ordained destiny is written.

ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਣ ਨਿਤ ਗਾਵਦੇ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ਗੁਣੀ ਸਮਝਾਹੀ ॥

हरि के गुण नित गावदे हरि गुण गाइ गुणी समझाही ॥

Hari ke gu(nn) nit gaavade hari gu(nn) gaai gu(nn)ee samajhaahee ||

They continually sing the Glorious Praises of the Lord, and singing the Glories of the Glorious Lord, they are uplifted.

ਵਡਿਆਈ ਵਡੀ ਗੁਰਮੁਖਾ ਗੁਰ ਪੂਰੈ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਹੀ ॥੧੭॥

वडिआई वडी गुरमुखा गुर पूरै हरि नामि समाही ॥१७॥

Vadiaaee vadee guramukhaa gur poorai hari naami samaahee ||17||

Great is the greatness of the Gurmukhs, who, through the Perfect Guru, remain absorbed in the Lord's Name. ||17||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

सलोकु मः ३ ॥

Saloku M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਗਾਖੜੀ ਸਿਰੁ ਦੀਜੈ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥

सतिगुर की सेवा गाखड़ी सिरु दीजै आपु गवाइ ॥

Satigur kee sevaa gaakha(rr)ee siru deejai aapu gavaai ||

It is very difficult to serve the True Guru; offer your head, and eradicate self-conceit.

ਸਬਦਿ ਮਰਹਿ ਫਿਰਿ ਨਾ ਮਰਹਿ ਤਾ ਸੇਵਾ ਪਵੈ ਸਭ ਥਾਇ ॥

सबदि मरहि फिरि ना मरहि ता सेवा पवै सभ थाइ ॥

Sabadi marahi phiri naa marahi taa sevaa pavai sabh thaai ||

One who dies in the Word of the Shabad shall never have to die again; his service is totally approved.

ਪਾਰਸ ਪਰਸਿਐ ਪਾਰਸੁ ਹੋਵੈ ਸਚਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

पारस परसिऐ पारसु होवै सचि रहै लिव लाइ ॥

Paaras parasiai paarasu hovai sachi rahai liv laai ||

Touching the philosopher's stone, one becomes the philosopher's stone, which transforms lead into gold; remain lovingly attached to the True Lord.

ਜਿਸੁ ਪੂਰਬਿ ਹੋਵੈ ਲਿਖਿਆ ਤਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਪ੍ਰਭੁ ਆਇ ॥

जिसु पूरबि होवै लिखिआ तिसु सतिगुरु मिलै प्रभु आइ ॥

Jisu poorabi hovai likhiaa tisu satiguru milai prbhu aai ||

One who has such pre-ordained destiny, comes to meet the True Guru and God.

ਨਾਨਕ ਗਣਤੈ ਸੇਵਕੁ ਨਾ ਮਿਲੈ ਜਿਸੁ ਬਖਸੇ ਸੋ ਪਵੈ ਥਾਇ ॥੧॥

नानक गणतै सेवकु ना मिलै जिसु बखसे सो पवै थाइ ॥१॥

Naanak ga(nn)atai sevaku naa milai jisu bakhase so pavai thaai ||1||

O Nanak, the Lord's servant does not meet Him because of his own account; he alone is acceptable, whom the Lord forgives. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਮਹਲੁ ਕੁਮਹਲੁ ਨ ਜਾਣਨੀ ਮੂਰਖ ਅਪਣੈ ਸੁਆਇ ॥

महलु कुमहलु न जाणनी मूरख अपणै सुआइ ॥

Mahalu kumahalu na jaa(nn)anee moorakh apa(nn)ai suaai ||

The fools do not know the difference between good and bad; they are deceived by their self-interests.

ਸਬਦੁ ਚੀਨਹਿ ਤਾ ਮਹਲੁ ਲਹਹਿ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਸਮਾਇ ॥

सबदु चीनहि ता महलु लहहि जोती जोति समाइ ॥

Sabadu cheenahi taa mahalu lahahi jotee joti samaai ||

But if they contemplate the Word of the Shabad, they obtain the Mansion of the Lord's Presence, and their light merges in the Light.

ਸਦਾ ਸਚੇ ਕਾ ਭਉ ਮਨਿ ਵਸੈ ਤਾ ਸਭਾ ਸੋਝੀ ਪਾਇ ॥

सदा सचे का भउ मनि वसै ता सभा सोझी पाइ ॥

Sadaa sache kaa bhau mani vasai taa sabhaa sojhee paai ||

The Fear of God is always on their minds, and so they come to understand everything.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਅਪਣੈ ਘਰਿ ਵਰਤਦਾ ਆਪੇ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥

सतिगुरु अपणै घरि वरतदा आपे लए मिलाइ ॥

Satiguru apa(nn)ai ghari varatadaa aape lae milaai ||

The True Guru is pervading the homes within; He Himself blends them with the Lord.

ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਸਭ ਪੂਰੀ ਪਈ ਜਿਸ ਨੋ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਰਜਾਇ ॥੨॥

नानक सतिगुरि मिलिऐ सभ पूरी पई जिस नो किरपा करे रजाइ ॥२॥

Naanak satiguri miliai sabh pooree paee jis no kirapaa kare rajaai ||2||

O Nanak, they meet the True Guru, and all their desires are fulfilled, if the Lord grants His Grace and so wills. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਧੰਨੁ ਧਨੁ ਭਾਗ ਤਿਨਾ ਭਗਤ ਜਨਾ ਜੋ ਹਰਿ ਨਾਮਾ ਹਰਿ ਮੁਖਿ ਕਹਤਿਆ ॥

धंनु धनु भाग तिना भगत जना जो हरि नामा हरि मुखि कहतिआ ॥

Dhannu dhanu bhaag tinaa bhagat janaa jo hari naamaa hari mukhi kahatiaa ||

Blessed, blessed is the good fortune of those devotees, who, with their mouths, utter the Name of the Lord.

ਧਨੁ ਧਨੁ ਭਾਗ ਤਿਨਾ ਸੰਤ ਜਨਾ ਜੋ ਹਰਿ ਜਸੁ ਸ੍ਰਵਣੀ ਸੁਣਤਿਆ ॥

धनु धनु भाग तिना संत जना जो हरि जसु स्रवणी सुणतिआ ॥

Dhanu dhanu bhaag tinaa santt janaa jo hari jasu srva(nn)ee su(nn)atiaa ||

Blessed, blessed is the good fortune of those Saints, who, with their ears, listen to the Lord's Praises.

ਧਨੁ ਧਨੁ ਭਾਗ ਤਿਨਾ ਸਾਧ ਜਨਾ ਹਰਿ ਕੀਰਤਨੁ ਗਾਇ ਗੁਣੀ ਜਨ ਬਣਤਿਆ ॥

धनु धनु भाग तिना साध जना हरि कीरतनु गाइ गुणी जन बणतिआ ॥

Dhanu dhanu bhaag tinaa saadh janaa hari keeratanu gaai gu(nn)ee jan ba(nn)atiaa ||

Blessed, blessed is the good fortune of those holy people, who sing the Kirtan of the Lord's Praises, and so become virtuous.

ਧਨੁ ਧਨੁ ਭਾਗ ਤਿਨਾ ਗੁਰਮੁਖਾ ਜੋ ਗੁਰਸਿਖ ਲੈ ਮਨੁ ਜਿਣਤਿਆ ॥

धनु धनु भाग तिना गुरमुखा जो गुरसिख लै मनु जिणतिआ ॥

Dhanu dhanu bhaag tinaa guramukhaa jo gurasikh lai manu ji(nn)atiaa ||

Blessed, blessed is the good fortune of those Gurmukhs, who live as Gursikhs, and conquer their minds.

ਸਭ ਦੂ ਵਡੇ ਭਾਗ ਗੁਰਸਿਖਾ ਕੇ ਜੋ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਸਿਖ ਪੜਤਿਆ ॥੧੮॥

सभ दू वडे भाग गुरसिखा के जो गुर चरणी सिख पड़तिआ ॥१८॥

Sabh doo vade bhaag gurasikhaa ke jo gur chara(nn)ee sikh pa(rr)atiaa ||18||

But the greatest good fortune of all, is that of the Guru's Sikhs, who fall at the Guru's feet. ||18||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

सलोकु मः ३ ॥

Saloku M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਬ੍ਰਹਮੁ ਬਿੰਦੈ ਤਿਸ ਦਾ ਬ੍ਰਹਮਤੁ ਰਹੈ ਏਕ ਸਬਦਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

ब्रहमु बिंदै तिस दा ब्रहमतु रहै एक सबदि लिव लाइ ॥

Brhamu binddai tis daa brhamatu rahai ek sabadi liv laai ||

One who knows God, and who lovingly focuses his attention on the One Word of the Shabad, keeps his spirituality intact.

ਨਵ ਨਿਧੀ ਅਠਾਰਹ ਸਿਧੀ ਪਿਛੈ ਲਗੀਆ ਫਿਰਹਿ ਜੋ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਸਦਾ ਵਸਾਇ ॥

नव निधी अठारह सिधी पिछै लगीआ फिरहि जो हरि हिरदै सदा वसाइ ॥

Nav nidhee athaarah sidhee pichhai lageeaa phirahi jo hari hiradai sadaa vasaai ||

The nine treasures and the eighteen spiritual powers of the Siddhas follow him, who keeps the Lord enshrined in his heart.

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਨਾਉ ਨ ਪਾਈਐ ਬੁਝਹੁ ਕਰਿ ਵੀਚਾਰੁ ॥

बिनु सतिगुर नाउ न पाईऐ बुझहु करि वीचारु ॥

Binu satigur naau na paaeeai bujhahu kari veechaaru ||

Without the True Guru, the Name is not found; understand this, and reflect upon it.

ਨਾਨਕ ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਜੁਗ ਚਾਰਿ ॥੧॥

नानक पूरै भागि सतिगुरु मिलै सुखु पाए जुग चारि ॥१॥

Naanak poorai bhaagi satiguru milai sukhu paae jug chaari ||1||

O Nanak, through perfect good destiny, one meets the True Guru, and finds peace, throughout the four ages. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਕਿਆ ਗਭਰੂ ਕਿਆ ਬਿਰਧਿ ਹੈ ਮਨਮੁਖ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਭੁਖ ਨ ਜਾਇ ॥

किआ गभरू किआ बिरधि है मनमुख त्रिसना भुख न जाइ ॥

Kiaa gabharoo kiaa biradhi hai manamukh trisanaa bhukh na jaai ||

Whether he is young or old, the self-willed manmukh cannot escape hunger and thirst.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੇ ਰਤਿਆ ਸੀਤਲੁ ਹੋਏ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥

गुरमुखि सबदे रतिआ सीतलु होए आपु गवाइ ॥

Guramukhi sabade ratiaa seetalu hoe aapu gavaai ||

The Gurmukhs are imbued with the Word of the Shabad; they are at peace, having lost their self-conceit.

ਅੰਦਰੁ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਸੰਤੋਖਿਆ ਫਿਰਿ ਭੁਖ ਨ ਲਗੈ ਆਇ ॥

अंदरु त्रिपति संतोखिआ फिरि भुख न लगै आइ ॥

Anddaru tripati santtokhiaa phiri bhukh na lagai aai ||

They are satisfied and satiated within; they never feel hungry again.

ਨਾਨਕ ਜਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਰਹਿ ਸੋ ਪਰਵਾਣੁ ਹੈ ਜੋ ਨਾਮਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੨॥

नानक जि गुरमुखि करहि सो परवाणु है जो नामि रहे लिव लाइ ॥२॥

Naanak ji guramukhi karahi so paravaa(nn)u hai jo naami rahe liv laai ||2||

O Nanak, whatever the Gurmukhs do is acceptable; they remain lovingly absorbed in the Naam, the Name of the Lord. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿੰਨ ਕੰਉ ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਿਖਾ ॥

हउ बलिहारी तिंन कंउ जो गुरमुखि सिखा ॥

Hau balihaaree tinn kannu jo guramukhi sikhaa ||

I am a sacrifice to those Sikhs who are Gurmukhs.

ਜੋ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਦੇ ਤਿਨ ਦਰਸਨੁ ਪਿਖਾ ॥

जो हरि नामु धिआइदे तिन दरसनु पिखा ॥

Jo hari naamu dhiaaide tin darasanu pikhaa ||

I behold the Blessed Vision, the Darshan of those who meditate on the Lord's Name.

ਸੁਣਿ ਕੀਰਤਨੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਰਵਾ ਹਰਿ ਜਸੁ ਮਨਿ ਲਿਖਾ ॥

सुणि कीरतनु हरि गुण रवा हरि जसु मनि लिखा ॥

Su(nn)i keeratanu hari gu(nn) ravaa hari jasu mani likhaa ||

Listening to the Kirtan of the Lord's Praises, I contemplate His virtues; I write His Praises on the fabric of my mind.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹੀ ਰੰਗ ਸਿਉ ਸਭਿ ਕਿਲਵਿਖ ਕ੍ਰਿਖਾ ॥

हरि नामु सलाही रंग सिउ सभि किलविख क्रिखा ॥

Hari naamu salaahee rangg siu sabhi kilavikh krikhaa ||

I praise the Lord's Name with love, and eradicate all my sins.

ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਸੁਹਾਵਾ ਸੋ ਸਰੀਰੁ ਥਾਨੁ ਹੈ ਜਿਥੈ ਮੇਰਾ ਗੁਰੁ ਧਰੇ ਵਿਖਾ ॥੧੯॥

धनु धंनु सुहावा सो सरीरु थानु है जिथै मेरा गुरु धरे विखा ॥१९॥

Dhanu dhannu suhaavaa so sareeru thaanu hai jithai meraa guru dhare vikhaa ||19||

Blessed, blessed and beauteous is that body and place, where my Guru places His feet. ||19||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

सलोकु मः ३ ॥

Saloku M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਗਿਆਨੁ ਨ ਹੋਵਈ ਨਾ ਸੁਖੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥

गुर बिनु गिआनु न होवई ना सुखु वसै मनि आइ ॥

Gur binu giaanu na hovaee naa sukhu vasai mani aai ||

Without the Guru, spiritual wisdom is not obtained, and peace does not come to abide in the mind.

ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਵਿਹੂਣੇ ਮਨਮੁਖੀ ਜਾਸਨਿ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇ ॥੧॥

नानक नाम विहूणे मनमुखी जासनि जनमु गवाइ ॥१॥

Naanak naam vihoo(nn)e manamukhee jaasani janamu gavaai ||1||

O Nanak, without the Naam, the Name of the Lord, the self-willed manmukhs depart, after having wasted their lives. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਸਿਧ ਸਾਧਿਕ ਨਾਵੈ ਨੋ ਸਭਿ ਖੋਜਦੇ ਥਕਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

सिध साधिक नावै नो सभि खोजदे थकि रहे लिव लाइ ॥

Sidh saadhik naavai no sabhi khojade thaki rahe liv laai ||

All the Siddhas, spiritual masters and seekers search for the Name; they have grown weary of concentrating and focusing their attention.

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਿਲੈ ਮਿਲਾਇ ॥

बिनु सतिगुर किनै न पाइओ गुरमुखि मिलै मिलाइ ॥

Binu satigur kinai na paaio guramukhi milai milaai ||

Without the True Guru, no one finds the Name; the Gurmukhs unite in Union with the Lord.

ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਪੈਨਣੁ ਖਾਣੁ ਸਭੁ ਬਾਦਿ ਹੈ ਧਿਗੁ ਸਿਧੀ ਧਿਗੁ ਕਰਮਾਤਿ ॥

बिनु नावै पैनणु खाणु सभु बादि है धिगु सिधी धिगु करमाति ॥

Binu naavai paina(nn)u khaa(nn)u sabhu baadi hai dhigu sidhee dhigu karamaati ||

Without the Name, all food and clothes are worthless; cursed is such spirituality, and cursed are such miraculous powers.

ਸਾ ਸਿਧਿ ਸਾ ਕਰਮਾਤਿ ਹੈ ਅਚਿੰਤੁ ਕਰੇ ਜਿਸੁ ਦਾਤਿ ॥

सा सिधि सा करमाति है अचिंतु करे जिसु दाति ॥

Saa sidhi saa karamaati hai achinttu kare jisu daati ||

That alone is spirituality, and that alone is miraculous power, which the Carefree Lord spontaneously bestows.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਏਹਾ ਸਿਧਿ ਏਹਾ ਕਰਮਾਤਿ ॥੨॥

नानक गुरमुखि हरि नामु मनि वसै एहा सिधि एहा करमाति ॥२॥

Naanak guramukhi hari naamu mani vasai ehaa sidhi ehaa karamaati ||2||

O Nanak, the Lord's Name abides in the mind of the Gurmukh; this is spirituality, and this is miraculous power. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਹਮ ਢਾਢੀ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਖਸਮ ਕੇ ਨਿਤ ਗਾਵਹ ਹਰਿ ਗੁਣ ਛੰਤਾ ॥

हम ढाढी हरि प्रभ खसम के नित गावह हरि गुण छंता ॥

Ham dhaadhee hari prbh khasam ke nit gaavah hari gu(nn) chhanttaa ||

I am a minstrel of God, my Lord and Master; every day, I sing the songs of the Lord's Glorious Praises.

ਹਰਿ ਕੀਰਤਨੁ ਕਰਹ ਹਰਿ ਜਸੁ ਸੁਣਹ ਤਿਸੁ ਕਵਲਾ ਕੰਤਾ ॥

हरि कीरतनु करह हरि जसु सुणह तिसु कवला कंता ॥

Hari keeratanu karah hari jasu su(nn)ah tisu kavalaa kanttaa ||

I sing the Kirtan of the Lord's Praises, and I listen to the Praises of the Lord, the Master of wealth and Maya.

ਹਰਿ ਦਾਤਾ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਭਿਖਾਰੀਆ ਮੰਗਤ ਜਨ ਜੰਤਾ ॥

हरि दाता सभु जगतु भिखारीआ मंगत जन जंता ॥

Hari daataa sabhu jagatu bhikhaareeaa manggat jan janttaa ||

The Lord is the Great Giver; all the world is begging; all beings and creatures are beggars.

ਹਰਿ ਦੇਵਹੁ ਦਾਨੁ ਦਇਆਲ ਹੋਇ ਵਿਚਿ ਪਾਥਰ ਕ੍ਰਿਮ ਜੰਤਾ ॥

हरि देवहु दानु दइआल होइ विचि पाथर क्रिम जंता ॥

Hari devahu daanu daiaal hoi vichi paathar krim janttaa ||

O Lord, You are kind and compassionate; You give Your gifts to even worms and insects among the rocks.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਧਨਵੰਤਾ ॥੨੦॥

जन नानक नामु धिआइआ गुरमुखि धनवंता ॥२०॥

Jan naanak naamu dhiaaiaa guramukhi dhanavanttaa ||20||

Servant Nanak meditates on the Naam, the Name of the Lord; as Gurmukh, he has become truly wealthy. ||20||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

सलोकु मः ३ ॥

Saloku M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਪੜਣਾ ਗੁੜਣਾ ਸੰਸਾਰ ਕੀ ਕਾਰ ਹੈ ਅੰਦਰਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਵਿਕਾਰੁ ॥

पड़णा गुड़णा संसार की कार है अंदरि त्रिसना विकारु ॥

Pa(rr)a(nn)aa gu(rr)a(nn)aa sanssaar kee kaar hai anddari trisanaa vikaaru ||

Reading and studying are just worldly pursuits, if there is thirst and corruption within.

ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਸਭਿ ਪੜਿ ਥਕੇ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਰੁ ॥

हउमै विचि सभि पड़ि थके दूजै भाइ खुआरु ॥

Haumai vichi sabhi pa(rr)i thake doojai bhaai khuaaru ||

Reading in egotism, all have grown weary; through the love of duality, they are ruined.

ਸੋ ਪੜਿਆ ਸੋ ਪੰਡਿਤੁ ਬੀਨਾ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥

सो पड़िआ सो पंडितु बीना गुर सबदि करे वीचारु ॥

So pa(rr)iaa so pandditu beenaa gur sabadi kare veechaaru ||

He alone is educated, and he alone is a wise Pandit, who contemplates the Word of the Guru's Shabad.

ਅੰਦਰੁ ਖੋਜੈ ਤਤੁ ਲਹੈ ਪਾਏ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥

अंदरु खोजै ततु लहै पाए मोख दुआरु ॥

Anddaru khojai tatu lahai paae mokh duaaru ||

He searches within himself, and finds the true essence; he finds the Door of Salvation.

ਗੁਣ ਨਿਧਾਨੁ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਸਹਜਿ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥

गुण निधानु हरि पाइआ सहजि करे वीचारु ॥

Gu(nn) nidhaanu hari paaiaa sahaji kare veechaaru ||

He finds the Lord, the treasure of excellence, and peacefully contemplates Him.

ਧੰਨੁ ਵਾਪਾਰੀ ਨਾਨਕਾ ਜਿਸੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ॥੧॥

धंनु वापारी नानका जिसु गुरमुखि नामु अधारु ॥१॥

Dhannu vaapaaree naanakaa jisu guramukhi naamu adhaaru ||1||

Blessed is the trader, O Nanak, who, as Gurmukh, takes the Name as his only Support. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਵਿਣੁ ਮਨੁ ਮਾਰੇ ਕੋਇ ਨ ਸਿਝਈ ਵੇਖਹੁ ਕੋ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

विणु मनु मारे कोइ न सिझई वेखहु को लिव लाइ ॥

Vi(nn)u manu maare koi na sijhaee vekhahu ko liv laai ||

Without conquering his mind, no one can be successful. See this, and concentrate on it.

ਭੇਖਧਾਰੀ ਤੀਰਥੀ ਭਵਿ ਥਕੇ ਨਾ ਏਹੁ ਮਨੁ ਮਾਰਿਆ ਜਾਇ ॥

भेखधारी तीरथी भवि थके ना एहु मनु मारिआ जाइ ॥

Bhekhadhaaree teerathee bhavi thake naa ehu manu maariaa jaai ||

The wandering holy men are tired of making pilgrimages to sacred shrines; they have not been able to conquer their minds.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਹੁ ਮਨੁ ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਸਚਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

गुरमुखि एहु मनु जीवतु मरै सचि रहै लिव लाइ ॥

Guramukhi ehu manu jeevatu marai sachi rahai liv laai ||

The Gurmukh has conquered his mind, and he remains lovingly absorbed in the True Lord.

ਨਾਨਕ ਇਸੁ ਮਨ ਕੀ ਮਲੁ ਇਉ ਉਤਰੈ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇ ॥੨॥

नानक इसु मन की मलु इउ उतरै हउमै सबदि जलाइ ॥२॥

Naanak isu man kee malu iu utarai haumai sabadi jalaai ||2||

O Nanak, this is how the filth of the mind is removed; the Word of the Shabad burns away the ego. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਹਰਿ ਹਰਿ ਸੰਤ ਮਿਲਹੁ ਮੇਰੇ ਭਾਈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜਾਵਹੁ ਇਕ ਕਿਨਕਾ ॥

हरि हरि संत मिलहु मेरे भाई हरि नामु द्रिड़ावहु इक किनका ॥

Hari hari santt milahu mere bhaaee hari naamu dri(rr)aavahu ik kinakaa ||

O Saints of the Lord, O my Siblings of Destiny, please meet with me, and implant the Name of the One Lord within me.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਸੀਗਾਰੁ ਬਨਾਵਹੁ ਹਰਿ ਜਨ ਹਰਿ ਕਾਪੜੁ ਪਹਿਰਹੁ ਖਿਮ ਕਾ ॥

हरि हरि सीगारु बनावहु हरि जन हरि कापड़ु पहिरहु खिम का ॥

Hari hari seegaaru banaavahu hari jan hari kaapa(rr)u pahirahu khim kaa ||

O humble servants of the Lord, adorn me with the decorations of the Lord, Har, Har; let me wear the robes of the Lord's forgiveness.

ਐਸਾ ਸੀਗਾਰੁ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਹਰਿ ਲਾਗੈ ਪਿਆਰਾ ਪ੍ਰਿਮ ਕਾ ॥

ऐसा सीगारु मेरे प्रभ भावै हरि लागै पिआरा प्रिम का ॥

Aisaa seegaaru mere prbh bhaavai hari laagai piaaraa prim kaa ||

Such decorations are pleasing to my God; such love is dear to the Lord.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਬੋਲਹੁ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਸਭਿ ਕਿਲਬਿਖ ਕਾਟੈ ਇਕ ਪਲਕਾ ॥

हरि हरि नामु बोलहु दिनु राती सभि किलबिख काटै इक पलका ॥

Hari hari naamu bolahu dinu raatee sabhi kilabikh kaatai ik palakaa ||

I chant the Name of the Lord, Har, Har, day and night; in an instant, all sins are eradicated.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਦਇਆਲੁ ਹੋਵੈ ਜਿਸੁ ਉਪਰਿ ਸੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਜਪਿ ਜਿਣਕਾ ॥੨੧॥

हरि हरि दइआलु होवै जिसु उपरि सो गुरमुखि हरि जपि जिणका ॥२१॥

Hari hari daiaalu hovai jisu upari so guramukhi hari japi ji(nn)akaa ||21||

That Gurmukh, unto whom the Lord becomes merciful, chants the Lord's Name, and wins the game of life. ||21||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

सलोकु मः ३ ॥

Saloku M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੀ ਇਸੁ ਮਨ ਕਉ ਮਲੁ ਲਾਗੀ ਕਾਲਾ ਹੋਆ ਸਿਆਹੁ ॥

जनम जनम की इसु मन कउ मलु लागी काला होआ सिआहु ॥

Janam janam kee isu man kau malu laagee kaalaa hoaa siaahu ||

The filth of countless incarnations sticks to this mind; it has become pitch black.

ਖੰਨਲੀ ਧੋਤੀ ਉਜਲੀ ਨ ਹੋਵਈ ਜੇ ਸਉ ਧੋਵਣਿ ਪਾਹੁ ॥

खंनली धोती उजली न होवई जे सउ धोवणि पाहु ॥

Khannalee dhotee ujalee na hovaee je sau dhova(nn)i paahu ||

The oily rag cannot be cleaned by merely washing it, even if it is washed a hundred times.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਉਲਟੀ ਹੋਵੈ ਮਤਿ ਬਦਲਾਹੁ ॥

गुर परसादी जीवतु मरै उलटी होवै मति बदलाहु ॥

Gur parasaadee jeevatu marai ulatee hovai mati badalaahu ||

By Guru's Grace, one remains dead while yet alive; his intellect is transformed, and he becomes detached from the world.

ਨਾਨਕ ਮੈਲੁ ਨ ਲਗਈ ਨਾ ਫਿਰਿ ਜੋਨੀ ਪਾਹੁ ॥੧॥

नानक मैलु न लगई ना फिरि जोनी पाहु ॥१॥

Naanak mailu na lagaee naa phiri jonee paahu ||1||

O Nanak, no filth sticks to him, and he does not fall into the womb again. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਚਹੁ ਜੁਗੀ ਕਲਿ ਕਾਲੀ ਕਾਂਢੀ ਇਕ ਉਤਮ ਪਦਵੀ ਇਸੁ ਜੁਗ ਮਾਹਿ ॥

चहु जुगी कलि काली कांढी इक उतम पदवी इसु जुग माहि ॥

Chahu jugee kali kaalee kaandhee ik utam padavee isu jug maahi ||

Kali Yuga is called the Dark Age, but the most sublime state is attained in this age.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਫਲੁ ਪਾਈਐ ਜਿਨ ਕਉ ਹਰਿ ਲਿਖਿ ਪਾਹਿ ॥

गुरमुखि हरि कीरति फलु पाईऐ जिन कउ हरि लिखि पाहि ॥

Guramukhi hari keerati phalu paaeeai jin kau hari likhi paahi ||

The Gurmukh obtains the fruit, the Kirtan of the Lord's Praises; this is his destiny, ordained by the Lord.

ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਹਰਿ ਉਚਰਹਿ ਹਰਿ ਭਗਤੀ ਮਾਹਿ ਸਮਾਹਿ ॥੨॥

नानक गुर परसादी अनदिनु भगति हरि उचरहि हरि भगती माहि समाहि ॥२॥

Naanak gur parasaadee anadinu bhagati hari ucharahi hari bhagatee maahi samaahi ||2||

O Nanak, by Guru's Grace, he worships the Lord night and day; he chants the Lord's Name, and remains absorbed in the Lord's devotional worship. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਹਰਿ ਹਰਿ ਮੇਲਿ ਸਾਧ ਜਨ ਸੰਗਤਿ ਮੁਖਿ ਬੋਲੀ ਹਰਿ ਹਰਿ ਭਲੀ ਬਾਣਿ ॥

हरि हरि मेलि साध जन संगति मुखि बोली हरि हरि भली बाणि ॥

Hari hari meli saadh jan sanggati mukhi bolee hari hari bhalee baa(nn)i ||

O Lord, unite me with the Saadh Sangat, the Company of the Holy, so that with my mouth, I may speak the sublime Word of the Guru's Bani.

ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਹਰਿ ਨਿਤ ਚਵਾ ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਸਦਾ ਮਾਣਿ ॥

हरि गुण गावा हरि नित चवा गुरमती हरि रंगु सदा माणि ॥

Hari gu(nn) gaavaa hari nit chavaa guramatee hari ranggu sadaa maa(nn)i ||

I sing the Glorious Praises of the Lord, and constantly chant the Lord's Name; through the Guru's Teachings, I enjoy the Lord's Love constantly.

ਹਰਿ ਜਪਿ ਜਪਿ ਅਉਖਧ ਖਾਧਿਆ ਸਭਿ ਰੋਗ ਗਵਾਤੇ ਦੁਖਾ ਘਾਣਿ ॥

हरि जपि जपि अउखध खाधिआ सभि रोग गवाते दुखा घाणि ॥

Hari japi japi aukhadh khaadhiaa sabhi rog gavaate dukhaa ghaa(nn)i ||

I take the medicine of meditation on the Lord's Name, which has cured all diseases and multitudes of sufferings.

ਜਿਨਾ ਸਾਸਿ ਗਿਰਾਸਿ ਨ ਵਿਸਰੈ ਸੇ ਹਰਿ ਜਨ ਪੂਰੇ ਸਹੀ ਜਾਣਿ ॥

जिना सासि गिरासि न विसरै से हरि जन पूरे सही जाणि ॥

Jinaa saasi giraasi na visarai se hari jan poore sahee jaa(nn)i ||

Those who do not forget the Lord, while breathing or eating - know them to be the perfect servants of the Lord.

ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਆਰਾਧਦੇ ਤਿਨ ਚੂਕੀ ਜਮ ਕੀ ਜਗਤ ਕਾਣਿ ॥੨੨॥

जो गुरमुखि हरि आराधदे तिन चूकी जम की जगत काणि ॥२२॥

Jo guramukhi hari aaraadhade tin chookee jam kee jagat kaa(nn)i ||22||

Those Gurmukhs who worship the Lord in adoration end their subservience to the Messenger of Death, and to the world. ||22||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

सलोकु मः ३ ॥

Saloku M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਰੇ ਜਨ ਉਥਾਰੈ ਦਬਿਓਹੁ ਸੁਤਿਆ ਗਈ ਵਿਹਾਇ ॥

रे जन उथारै दबिओहु सुतिआ गई विहाइ ॥

Re jan uthaarai dabiohu sutiaa gaee vihaai ||

O man, you have been tormented by a nightmare, and you have passed your life in sleep.

ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਸੁਣਿ ਨ ਜਾਗਿਓ ਅੰਤਰਿ ਨ ਉਪਜਿਓ ਚਾਉ ॥

सतिगुर का सबदु सुणि न जागिओ अंतरि न उपजिओ चाउ ॥

Satigur kaa sabadu su(nn)i na jaagio anttari na upajio chaau ||

You did not wake to hear the Word of the True Guru's Shabad; you have no inspiration within yourself.

ਸਰੀਰੁ ਜਲਉ ਗੁਣ ਬਾਹਰਾ ਜੋ ਗੁਰ ਕਾਰ ਨ ਕਮਾਇ ॥

सरीरु जलउ गुण बाहरा जो गुर कार न कमाइ ॥

Sareeru jalau gu(nn) baaharaa jo gur kaar na kamaai ||

That body burns, which has no virtue, and which does not serve the Guru.

ਜਗਤੁ ਜਲੰਦਾ ਡਿਠੁ ਮੈ ਹਉਮੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥

जगतु जलंदा डिठु मै हउमै दूजै भाइ ॥

Jagatu jalanddaa dithu mai haumai doojai bhaai ||

I have seen that the world is burning, in egotism and the love of duality.

ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਸਰਣਾਈ ਉਬਰੇ ਸਚੁ ਮਨਿ ਸਬਦਿ ਧਿਆਇ ॥੧॥

नानक गुर सरणाई उबरे सचु मनि सबदि धिआइ ॥१॥

Naanak gur sara(nn)aaee ubare sachu mani sabadi dhiaai ||1||

O Nanak, those who seek the Guru's Sanctuary are saved; within their minds, they meditate on the True Word of the Shabad. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਹਉਮੈ ਗਈ ਸੋਭਾਵੰਤੀ ਨਾਰਿ ॥

सबदि रते हउमै गई सोभावंती नारि ॥

Sabadi rate haumai gaee sobhaavanttee naari ||

Attuned to the Word of the Shabad, the soul-bride is rid of egotism, and she is glorified.

ਪਿਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਸਦਾ ਚਲੈ ਤਾ ਬਨਿਆ ਸੀਗਾਰੁ ॥

पिर कै भाणै सदा चलै ता बनिआ सीगारु ॥

Pir kai bhaa(nn)ai sadaa chalai taa baniaa seegaaru ||

If she walks steadily in the way of His Will, then she is adorned with decorations.

ਸੇਜ ਸੁਹਾਵੀ ਸਦਾ ਪਿਰੁ ਰਾਵੈ ਹਰਿ ਵਰੁ ਪਾਇਆ ਨਾਰਿ ॥

सेज सुहावी सदा पिरु रावै हरि वरु पाइआ नारि ॥

Sej suhaavee sadaa piru raavai hari varu paaiaa naari ||

Her couch becomes beautiful, and she constantly enjoys her Husband Lord; she obtains the Lord as her Husband.

ਨਾ ਹਰਿ ਮਰੈ ਨ ਕਦੇ ਦੁਖੁ ਲਾਗੈ ਸਦਾ ਸੁਹਾਗਣਿ ਨਾਰਿ ॥

ना हरि मरै न कदे दुखु लागै सदा सुहागणि नारि ॥

Naa hari marai na kade dukhu laagai sadaa suhaaga(nn)i naari ||

The Lord does not die, and she never suffers pain; she is a happy soul-bride forever.

ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਮੇਲਿ ਲਈ ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਪਿਆਰਿ ॥੨॥

नानक हरि प्रभ मेलि लई गुर कै हेति पिआरि ॥२॥

Naanak hari prbh meli laee gur kai heti piaari ||2||

O Nanak, the Lord God unites her with Himself; she enshrines love and affection for the Guru. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਜਿਨਾ ਗੁਰੁ ਗੋਪਿਆ ਆਪਣਾ ਤੇ ਨਰ ਬੁਰਿਆਰੀ ॥

जिना गुरु गोपिआ आपणा ते नर बुरिआरी ॥

Jinaa guru gopiaa aapa(nn)aa te nar buriaaree ||

Those who conceal and deny their Guru, are the most evil people.

ਹਰਿ ਜੀਉ ਤਿਨ ਕਾ ਦਰਸਨੁ ਨਾ ਕਰਹੁ ਪਾਪਿਸਟ ਹਤਿਆਰੀ ॥

हरि जीउ तिन का दरसनु ना करहु पापिसट हतिआरी ॥

Hari jeeu tin kaa darasanu naa karahu paapisat hatiaaree ||

O Dear Lord, let me not even see them; they are the worst sinners and murderers.

ਓਹਿ ਘਰਿ ਘਰਿ ਫਿਰਹਿ ਕੁਸੁਧ ਮਨਿ ਜਿਉ ਧਰਕਟ ਨਾਰੀ ॥

ओहि घरि घरि फिरहि कुसुध मनि जिउ धरकट नारी ॥

Ohi ghari ghari phirahi kusudh mani jiu dharakat naaree ||

They wander from house to house, with impure minds, like wicked, forsaken women.

ਵਡਭਾਗੀ ਸੰਗਤਿ ਮਿਲੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਵਾਰੀ ॥

वडभागी संगति मिले गुरमुखि सवारी ॥

Vadabhaagee sanggati mile guramukhi savaaree ||

But by great good fortune, they may meet the Company of the Holy; as Gurmukhs, they are reformed.

ਹਰਿ ਮੇਲਹੁ ਸਤਿਗੁਰ ਦਇਆ ਕਰਿ ਗੁਰ ਕਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ॥੨੩॥

हरि मेलहु सतिगुर दइआ करि गुर कउ बलिहारी ॥२३॥

Hari melahu satigur daiaa kari gur kau balihaaree ||23||

O Lord, please be kind and let me meet the True Guru; I am a sacrifice to the Guru. ||23||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

सलोकु मः ३ ॥

Saloku M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਸੁਖੁ ਊਪਜੈ ਫਿਰਿ ਦੁਖੁ ਨ ਲਗੈ ਆਇ ॥

गुर सेवा ते सुखु ऊपजै फिरि दुखु न लगै आइ ॥

Gur sevaa te sukhu upajai phiri dukhu na lagai aai ||

Serving the Guru, peace is produced, and then, one does not suffer in pain.

ਜੰਮਣੁ ਮਰਣਾ ਮਿਟਿ ਗਇਆ ਕਾਲੈ ਕਾ ਕਿਛੁ ਨ ਬਸਾਇ ॥

जमणु मरणा मिटि गइआ कालै का किछु न बसाइ ॥

Jamma(nn)u mara(nn)aa miti gaiaa kaalai kaa kichhu na basaai ||

The cycle of birth and death is brought to an end, and death has no power over at all.

ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਮਨੁ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸਚੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥

हरि सेती मनु रवि रहिआ सचे रहिआ समाइ ॥

Hari setee manu ravi rahiaa sache rahiaa samaai ||

His mind is imbued with the Lord, and he remains merged in the True Lord.

ਨਾਨਕ ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿੰਨ ਕਉ ਜੋ ਚਲਨਿ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ॥੧॥

नानक हउ बलिहारी तिंन कउ जो चलनि सतिगुर भाइ ॥१॥

Naanak hau balihaaree tinn kau jo chalani satigur bhaai ||1||

O Nanak, I am a sacrifice to those who walk in the Way of the True Guru's Will. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਸੁਧੁ ਨ ਹੋਵਈ ਜੇ ਅਨੇਕ ਕਰੈ ਸੀਗਾਰ ॥

बिनु सबदै सुधु न होवई जे अनेक करै सीगार ॥

Binu sabadai sudhu na hovaee je anek karai seegaar ||

Without the Word of the Shabad, purity is not obtained, even though the soul-bride may adorn herself with all sorts of decorations.

ਪਿਰ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪਿਆਰੁ ॥

पिर की सार न जाणई दूजै भाइ पिआरु ॥

Pir kee saar na jaa(nn)aee doojai bhaai piaaru ||

She does not know the value of her Husband Lord; she is attached to the love of duality.

ਸਾ ਕੁਸੁਧ ਸਾ ਕੁਲਖਣੀ ਨਾਨਕ ਨਾਰੀ ਵਿਚਿ ਕੁਨਾਰਿ ॥੨॥

सा कुसुध सा कुलखणी नानक नारी विचि कुनारि ॥२॥

Saa kusudh saa kulakha(nn)ee naanak naaree vichi kunaari ||2||

She is impure, and ill-mannered, O Nanak; among women, she is the most evil woman. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਹਰਿ ਹਰਿ ਅਪਣੀ ਦਇਆ ਕਰਿ ਹਰਿ ਬੋਲੀ ਬੈਣੀ ॥

हरि हरि अपणी दइआ करि हरि बोली बैणी ॥

Hari hari apa(nn)ee daiaa kari hari bolee bai(nn)ee ||

Be kind to me, Lord, that I might chant the Word of Your Bani.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈ ਹਰਿ ਉਚਰਾ ਹਰਿ ਲਾਹਾ ਲੈਣੀ ॥

हरि नामु धिआई हरि उचरा हरि लाहा लैणी ॥

Hari naamu dhiaaee hari ucharaa hari laahaa lai(nn)ee ||

May I meditate on the Lord's Name, chant the Lord's Name, and obtain the profit of the Lord's Name.

ਜੋ ਜਪਦੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਦਿਨਸੁ ਰਾਤਿ ਤਿਨ ਹਉ ਕੁਰਬੈਣੀ ॥

जो जपदे हरि हरि दिनसु राति तिन हउ कुरबैणी ॥

Jo japade hari hari dinasu raati tin hau kurabai(nn)ee ||

I am a sacrifice to those who chant the Name of the Lord, Har, Har, day and night.

ਜਿਨਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰਾ ਅਰਾਧਿਆ ਤਿਨ ਜਨ ਦੇਖਾ ਨੈਣੀ ॥

जिना सतिगुरु मेरा पिआरा अराधिआ तिन जन देखा नैणी ॥

Jinaa satiguru meraa piaaraa araadhiaa tin jan dekhaa nai(nn)ee ||

May I behold with my eyes those who worship and adore my Beloved True Guru.

ਹਉ ਵਾਰਿਆ ਅਪਣੇ ਗੁਰੂ ਕਉ ਜਿਨਿ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਸਜਣੁ ਮੇਲਿਆ ਸੈਣੀ ॥੨੪॥

हउ वारिआ अपणे गुरू कउ जिनि मेरा हरि सजणु मेलिआ सैणी ॥२४॥

Hau vaariaa apa(nn)e guroo kau jini meraa hari saja(nn)u meliaa sai(nn)ee ||24||

I am a sacrifice to my Guru, who has united me with my Lord, my friend, my very best friend. ||24||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੪ ॥

सलोकु मः ४ ॥

Saloku M: 4 ||

Shalok, Fourth Mehl:

ਹਰਿ ਦਾਸਨ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਹੈ ਹਰਿ ਦਾਸਨ ਕੋ ਮਿਤੁ ॥

हरि दासन सिउ प्रीति है हरि दासन को मितु ॥

Hari daasan siu preeti hai hari daasan ko mitu ||

The Lord loves His slaves; the Lord is the friend of His slaves.

ਹਰਿ ਦਾਸਨ ਕੈ ਵਸਿ ਹੈ ਜਿਉ ਜੰਤੀ ਕੈ ਵਸਿ ਜੰਤੁ ॥

हरि दासन कै वसि है जिउ जंती कै वसि जंतु ॥

Hari daasan kai vasi hai jiu janttee kai vasi janttu ||

The Lord is under the control of His slaves, like the musical instrument under the control of the musician.

ਹਰਿ ਕੇ ਦਾਸ ਹਰਿ ਧਿਆਇਦੇ ਕਰਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿਉ ਨੇਹੁ ॥

हरि के दास हरि धिआइदे करि प्रीतम सिउ नेहु ॥

Hari ke daas hari dhiaaide kari preetam siu nehu ||

The Lord's slaves meditate on the Lord; they love their Beloved.

ਕਿਰਪਾ ਕਰਿ ਕੈ ਸੁਨਹੁ ਪ੍ਰਭ ਸਭ ਜਗ ਮਹਿ ਵਰਸੈ ਮੇਹੁ ॥

किरपा करि कै सुनहु प्रभ सभ जग महि वरसै मेहु ॥

Kirapaa kari kai sunahu prbh sabh jag mahi varasai mehu ||

Please, hear me, O God - let Your Grace rain over the whole world.

ਜੋ ਹਰਿ ਦਾਸਨ ਕੀ ਉਸਤਤਿ ਹੈ ਸਾ ਹਰਿ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ॥

जो हरि दासन की उसतति है सा हरि की वडिआई ॥

Jo hari daasan kee usatati hai saa hari kee vadiaaee ||

The praise of the Lord's slaves is the Glory of the Lord.

ਹਰਿ ਆਪਣੀ ਵਡਿਆਈ ਭਾਵਦੀ ਜਨ ਕਾ ਜੈਕਾਰੁ ਕਰਾਈ ॥

हरि आपणी वडिआई भावदी जन का जैकारु कराई ॥

Hari aapa(nn)ee vadiaaee bhaavadee jan kaa jaikaaru karaaee ||

The Lord loves His Own Glory, and so His humble servant is celebrated and hailed.

ਸੋ ਹਰਿ ਜਨੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਦਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਜਨੁ ਇਕ ਸਮਾਨਿ ॥

सो हरि जनु नामु धिआइदा हरि हरि जनु इक समानि ॥

So hari janu naamu dhiaaidaa hari hari janu ik samaani ||

That humble servant of the Lord meditates on the Naam, the Name of the Lord; the Lord, and the Lord's humble servant, are one and the same.

ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਹਰਿ ਕਾ ਦਾਸੁ ਹੈ ਹਰਿ ਪੈਜ ਰਖਹੁ ਭਗਵਾਨ ॥੧॥

जनु नानकु हरि का दासु है हरि पैज रखहु भगवान ॥१॥

Janu naanaku hari kaa daasu hai hari paij rakhahu bhagavaan ||1||

Servant Nanak is the slave of the Lord; O Lord, O God, please, preserve his honor. ||1||

ਮਃ ੪ ॥

मः ४ ॥

M:h 4 ||

Fourth Mehl:

ਨਾਨਕ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਾਈ ਤਿਨਿ ਸਾਚੈ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਰਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ॥

नानक प्रीति लाई तिनि साचै तिसु बिनु रहणु न जाई ॥

Naanak preeti laaee tini saachai tisu binu raha(nn)u na jaaee ||

Nanak loves the True Lord; without Him, he cannot even survive.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਪੂਰਾ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਰਸਿ ਰਸਨ ਰਸਾਈ ॥੨॥

सतिगुरु मिलै त पूरा पाईऐ हरि रसि रसन रसाई ॥२॥

Satiguru milai ta pooraa paaeeai hari rasi rasan rasaaee ||2||

Meeting the True Guru, one finds the Perfect Lord, and the tongue enjoys the sublime essence of the Lord. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਰੈਣਿ ਦਿਨਸੁ ਪਰਭਾਤਿ ਤੂਹੈ ਹੀ ਗਾਵਣਾ ॥

रैणि दिनसु परभाति तूहै ही गावणा ॥

Rai(nn)i dinasu parabhaati toohai hee gaava(nn)aa ||

Night and day, morning and night, I sing to You, Lord.

ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਰਬਤ ਨਾਉ ਤੇਰਾ ਧਿਆਵਣਾ ॥

जीअ जंत सरबत नाउ तेरा धिआवणा ॥

Jeea jantt sarabat naau teraa dhiaava(nn)aa ||

All beings and creatures meditate on Your Name.

ਤੂ ਦਾਤਾ ਦਾਤਾਰੁ ਤੇਰਾ ਦਿਤਾ ਖਾਵਣਾ ॥

तू दाता दातारु तेरा दिता खावणा ॥

Too daataa daataaru teraa ditaa khaava(nn)aa ||

You are the Giver, the Great Giver; we eat whatever You give us.

ਭਗਤ ਜਨਾ ਕੈ ਸੰਗਿ ਪਾਪ ਗਵਾਵਣਾ ॥

भगत जना कै संगि पाप गवावणा ॥

Bhagat janaa kai sanggi paap gavaava(nn)aa ||

In the congregation of the devotees, sins are eradicated.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰੈ ਬਲਿ ਬਲਿ ਜਾਵਣਾ ॥੨੫॥

जन नानक सद बलिहारै बलि बलि जावणा ॥२५॥

Jan naanak sad balihaarai bali bali jaava(nn)aa ||25||

Servant Nanak is forever a sacrifice, a sacrifice, a sacrifice, O Lord. ||25||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੪ ॥

सलोकु मः ४ ॥

Saloku M: 4 ||

Shalok, Fourth Mehl:

ਅੰਤਰਿ ਅਗਿਆਨੁ ਭਈ ਮਤਿ ਮਧਿਮ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਪਰਤੀਤਿ ਨਾਹੀ ॥

अंतरि अगिआनु भई मति मधिम सतिगुर की परतीति नाही ॥

Anttari agiaanu bhaee mati madhim satigur kee parateeti naahee ||

He has spiritual ignorance within, and his intellect is dull and dim; he does not place his faith in the True Guru.

ਅੰਦਰਿ ਕਪਟੁ ਸਭੁ ਕਪਟੋ ਕਰਿ ਜਾਣੈ ਕਪਟੇ ਖਪਹਿ ਖਪਾਹੀ ॥

अंदरि कपटु सभु कपटो करि जाणै कपटे खपहि खपाही ॥

Anddari kapatu sabhu kapato kari jaa(nn)ai kapate khapahi khapaahee ||

He has deceit within himself, and so he sees deception in all others; through his deceptions, he is totally ruined.

ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਭਾਣਾ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵੈ ਆਪਣੈ ਸੁਆਇ ਫਿਰਾਹੀ ॥

सतिगुर का भाणा चिति न आवै आपणै सुआइ फिराही ॥

Satigur kaa bhaa(nn)aa chiti na aavai aapa(nn)ai suaai phiraahee ||

The True Guru's Will does not enter into his consciousness, and so he wanders around, pursuing his own interests.

ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਜੇ ਆਪਣੀ ਤਾ ਨਾਨਕ ਸਬਦਿ ਸਮਾਹੀ ॥੧॥

किरपा करे जे आपणी ता नानक सबदि समाही ॥१॥

Kirapaa kare je aapa(nn)ee taa naanak sabadi samaahee ||1||

If He grants His Grace, then Nanak is absorbed into the Word of the Shabad. ||1||

ਮਃ ੪ ॥

मः ४ ॥

M:h 4 ||

Fourth Mehl:

ਮਨਮੁਖ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਵਿਆਪੇ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਮਨੂਆ ਥਿਰੁ ਨਾਹਿ ॥

मनमुख माइआ मोहि विआपे दूजै भाइ मनूआ थिरु नाहि ॥

Manamukh maaiaa mohi viaape doojai bhaai manooaa thiru naahi ||

The self-willed manmukhs are engrossed in emotional attachment to Maya; in the love of duality, their minds are unsteady.

ਅਨਦਿਨੁ ਜਲਤ ਰਹਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਹਉਮੈ ਖਪਹਿ ਖਪਾਹਿ ॥

अनदिनु जलत रहहि दिनु राती हउमै खपहि खपाहि ॥

Anadinu jalat rahahi dinu raatee haumai khapahi khapaahi ||

Night and day, they are burning; day and night, they are totally ruined by their egotism.

ਅੰਤਰਿ ਲੋਭੁ ਮਹਾ ਗੁਬਾਰਾ ਤਿਨ ਕੈ ਨਿਕਟਿ ਨ ਕੋਈ ਜਾਹਿ ॥

अंतरि लोभु महा गुबारा तिन कै निकटि न कोई जाहि ॥

Anttari lobhu mahaa gubaaraa tin kai nikati na koee jaahi ||

Within them, is the total pitch darkness of greed, and no one even approaches them.

ਓਇ ਆਪਿ ਦੁਖੀ ਸੁਖੁ ਕਬਹੂ ਨ ਪਾਵਹਿ ਜਨਮਿ ਮਰਹਿ ਮਰਿ ਜਾਹਿ ॥

ओइ आपि दुखी सुखु कबहू न पावहि जनमि मरहि मरि जाहि ॥

Oi aapi dukhee sukhu kabahoo na paavahi janami marahi mari jaahi ||

They themselves are miserable, and they never find peace; they are born, only to die, and die again.

ਨਾਨਕ ਬਖਸਿ ਲਏ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਜਿ ਗੁਰ ਚਰਨੀ ਚਿਤੁ ਲਾਹਿ ॥੨॥

नानक बखसि लए प्रभु साचा जि गुर चरनी चितु लाहि ॥२॥

Naanak bakhasi lae prbhu saachaa ji gur charanee chitu laahi ||2||

O Nanak, the True Lord God forgives those, who focus their consciousness on the Guru's feet. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਸੰਤ ਭਗਤ ਪਰਵਾਣੁ ਜੋ ਪ੍ਰਭਿ ਭਾਇਆ ॥

संत भगत परवाणु जो प्रभि भाइआ ॥

Santt bhagat paravaa(nn)u jo prbhi bhaaiaa ||

That Saint, that devotee, is acceptable, who is loved by God.

ਸੇਈ ਬਿਚਖਣ ਜੰਤ ਜਿਨੀ ਹਰਿ ਧਿਆਇਆ ॥

सेई बिचखण जंत जिनी हरि धिआइआ ॥

Seee bichakha(nn) jantt jinee hari dhiaaiaa ||

Those beings are wise, who meditate on the Lord.

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਭੋਜਨੁ ਖਾਇਆ ॥

अम्रितु नामु निधानु भोजनु खाइआ ॥

Ammmritu naamu nidhaanu bhojanu khaaiaa ||

They eat the food, the treasure of the Ambrosial Naam, the Name of the Lord.

ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੀ ਧੂਰਿ ਮਸਤਕਿ ਲਾਇਆ ॥

संत जना की धूरि मसतकि लाइआ ॥

Santt janaa kee dhoori masataki laaiaa ||

They apply the dust of the feet of the Saints to their foreheads.

ਨਾਨਕ ਭਏ ਪੁਨੀਤ ਹਰਿ ਤੀਰਥਿ ਨਾਇਆ ॥੨੬॥

नानक भए पुनीत हरि तीरथि नाइआ ॥२६॥

Naanak bhae puneet hari teerathi naaiaa ||26||

O Nanak, they are purified, bathing in the sacred shrine of the Lord. ||26||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੪ ॥

सलोकु मः ४ ॥

Saloku M: 4 ||

Shalok, Fourth Mehl:

ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਤਰਿ ਸਾਂਤਿ ਹੈ ਮਨਿ ਤਨਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥

गुरमुखि अंतरि सांति है मनि तनि नामि समाइ ॥

Guramukhi anttari saanti hai mani tani naami samaai ||

Within the Gurmukh is peace and tranquility; his mind and body are absorbed in the Naam, the Name of the Lord.

ਨਾਮੋ ਚਿਤਵੈ ਨਾਮੁ ਪੜੈ ਨਾਮਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

नामो चितवै नामु पड़ै नामि रहै लिव लाइ ॥

Naamo chitavai naamu pa(rr)ai naami rahai liv laai ||

He contemplates the Naam, he studies the Naam, and he remains lovingly absorbed in the Naam.

ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਇਆ ਚਿੰਤਾ ਗਈ ਬਿਲਾਇ ॥

नामु पदारथु पाइआ चिंता गई बिलाइ ॥

Naamu padaarathu paaiaa chinttaa gaee bilaai ||

He obtains the treasure of the Naam, and his anxiety is dispelled.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਨਾਮੁ ਊਪਜੈ ਤਿਸਨਾ ਭੁਖ ਸਭ ਜਾਇ ॥

सतिगुरि मिलिऐ नामु ऊपजै तिसना भुख सभ जाइ ॥

Satiguri miliai naamu upajai tisanaa bhukh sabh jaai ||

Meeting with the Guru, the Naam wells up, and his thirst and hunger are completely relieved.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੇ ਰਤਿਆ ਨਾਮੋ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥੧॥

नानक नामे रतिआ नामो पलै पाइ ॥१॥

Naanak naame ratiaa naamo palai paai ||1||

O Nanak, imbued with the Naam, he gathers in the Naam. ||1||

ਮਃ ੪ ॥

मः ४ ॥

M:h 4 ||

Fourth Mehl:

ਸਤਿਗੁਰ ਪੁਰਖਿ ਜਿ ਮਾਰਿਆ ਭ੍ਰਮਿ ਭ੍ਰਮਿਆ ਘਰੁ ਛੋਡਿ ਗਇਆ ॥

सतिगुर पुरखि जि मारिआ भ्रमि भ्रमिआ घरु छोडि गइआ ॥

Satigur purakhi ji maariaa bhrmi bhrmiaa gharu chhodi gaiaa ||

One who is cursed by the True Guru, abandons his home, and wanders around aimlessly.

ਓਸੁ ਪਿਛੈ ਵਜੈ ਫਕੜੀ ਮੁਹੁ ਕਾਲਾ ਆਗੈ ਭਇਆ ॥

ओसु पिछै वजै फकड़ी मुहु काला आगै भइआ ॥

Osu pichhai vajai phaka(rr)ee muhu kaalaa aagai bhaiaa ||

He is jeered at, and his face is blackened in the world hereafter.

ਓਸੁ ਅਰਲੁ ਬਰਲੁ ਮੁਹਹੁ ਨਿਕਲੈ ਨਿਤ ਝਗੂ ਸੁਟਦਾ ਮੁਆ ॥

ओसु अरलु बरलु मुहहु निकलै नित झगू सुटदा मुआ ॥

Osu aralu baralu muhahu nikalai nit jhagoo sutadaa muaa ||

He babbles incoherently, and foaming at the mouth, he dies.

ਕਿਆ ਹੋਵੈ ਕਿਸੈ ਹੀ ਦੈ ਕੀਤੈ ਜਾਂ ਧੁਰਿ ਕਿਰਤੁ ਓਸ ਦਾ ਏਹੋ ਜੇਹਾ ਪਇਆ ॥

किआ होवै किसै ही दै कीतै जां धुरि किरतु ओस दा एहो जेहा पइआ ॥

Kiaa hovai kisai hee dai keetai jaan dhuri kiratu os daa eho jehaa paiaa ||

What can anyone do? Such is his destiny, according to his past deeds.

ਜਿਥੈ ਓਹੁ ਜਾਇ ਤਿਥੈ ਓਹੁ ਝੂਠਾ ਕੂੜੁ ਬੋਲੇ ਕਿਸੈ ਨ ਭਾਵੈ ॥

जिथै ओहु जाइ तिथै ओहु झूठा कूड़ु बोले किसै न भावै ॥

Jithai ohu jaai tithai ohu jhoothaa koo(rr)u bole kisai na bhaavai ||

Wherever he goes, he is a liar, and by telling lies, he not liked by anyone.

ਵੇਖਹੁ ਭਾਈ ਵਡਿਆਈ ਹਰਿ ਸੰਤਹੁ ਸੁਆਮੀ ਅਪੁਨੇ ਕੀ ਜੈਸਾ ਕੋਈ ਕਰੈ ਤੈਸਾ ਕੋਈ ਪਾਵੈ ॥

वेखहु भाई वडिआई हरि संतहु सुआमी अपुने की जैसा कोई करै तैसा कोई पावै ॥

Vekhahu bhaaee vadiaaee hari santtahu suaamee apune kee jaisaa koee karai taisaa koee paavai ||

O Siblings of Destiny, behold this, the glorious greatness of our Lord and Master, O Saints; as one behaves, so does he receive.

ਏਹੁ ਬ੍ਰਹਮ ਬੀਚਾਰੁ ਹੋਵੈ ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਅਗੋ ਦੇ ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਆਖਿ ਸੁਣਾਵੈ ॥੨॥

एहु ब्रहम बीचारु होवै दरि साचै अगो दे जनु नानकु आखि सुणावै ॥२॥

Ehu brham beechaaru hovai dari saachai ago de janu naanaku aakhi su(nn)aavai ||2||

This shall be God's determination in His True Court; servant Nanak predicts and proclaims this. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਗੁਰਿ ਸਚੈ ਬਧਾ ਥੇਹੁ ਰਖਵਾਲੇ ਗੁਰਿ ਦਿਤੇ ॥

गुरि सचै बधा थेहु रखवाले गुरि दिते ॥

Guri sachai badhaa thehu rakhavaale guri dite ||

The True Guru has established the village; the Guru has appointed its guards and protectors.

ਪੂਰਨ ਹੋਈ ਆਸ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਮਨ ਰਤੇ ॥

पूरन होई आस गुर चरणी मन रते ॥

Pooran hoee aas gur chara(nn)ee man rate ||

My hopes are fulfilled, and my mind is imbued with the love of the Guru's Feet.

ਗੁਰਿ ਕ੍ਰਿਪਾਲਿ ਬੇਅੰਤਿ ਅਵਗੁਣ ਸਭਿ ਹਤੇ ॥

गुरि क्रिपालि बेअंति अवगुण सभि हते ॥

Guri kripaali beantti avagu(nn) sabhi hate ||

The Guru is infinitely merciful; He has erased all my sins.

ਗੁਰਿ ਅਪਣੀ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ਅਪਣੇ ਕਰਿ ਲਿਤੇ ॥

गुरि अपणी किरपा धारि अपणे करि लिते ॥

Guri apa(nn)ee kirapaa dhaari apa(nn)e kari lite ||

The Guru has showered me with His Mercy, and He has made me His own.

ਨਾਨਕ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰ ਜਿਸੁ ਗੁਰ ਕੇ ਗੁਣ ਇਤੇ ॥੨੭॥

नानक सद बलिहार जिसु गुर के गुण इते ॥२७॥

Naanak sad balihaar jisu gur ke gu(nn) ite ||27||

Nanak is forever a sacrifice to the Guru, who has countless virtues. ||27||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

सलोक मः १ ॥

Salok M: 1 ||

Shalok, First Mehl:

ਤਾ ਕੀ ਰਜਾਇ ਲੇਖਿਆ ਪਾਇ ਅਬ ਕਿਆ ਕੀਜੈ ਪਾਂਡੇ ॥

ता की रजाइ लेखिआ पाइ अब किआ कीजै पांडे ॥

Taa kee rajaai lekhiaa paai ab kiaa keejai paande ||

By His Command, we receive our pre-ordained rewards; so what can we do now, O Pandit?

ਹੁਕਮੁ ਹੋਆ ਹਾਸਲੁ ਤਦੇ ਹੋਇ ਨਿਬੜਿਆ ਹੰਢਹਿ ਜੀਅ ਕਮਾਂਦੇ ॥੧॥

हुकमु होआ हासलु तदे होइ निबड़िआ हंढहि जीअ कमांदे ॥१॥

Hukamu hoaa haasalu tade hoi niba(rr)iaa handdhahi jeea kamaande ||1||

When His Command is received, then it is decided; all beings move and act accordingly. ||1||

ਮਃ ੨ ॥

मः २ ॥

M:h 2 ||

Second Mehl:

ਨਕਿ ਨਥ ਖਸਮ ਹਥ ਕਿਰਤੁ ਧਕੇ ਦੇ ॥

नकि नथ खसम हथ किरतु धके दे ॥

Naki nath khasam hath kiratu dhake de ||

The string through the nose is in the hands of the Lord Master; one's own actions drive him on.

ਜਹਾ ਦਾਣੇ ਤਹਾਂ ਖਾਣੇ ਨਾਨਕਾ ਸਚੁ ਹੇ ॥੨॥

जहा दाणे तहां खाणे नानका सचु हे ॥२॥

Jahaa daa(nn)e tahaan khaa(nn)e naanakaa sachu he ||2||

Wherever his food is, there he eats it; O Nanak, this is the Truth. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਸਭੇ ਗਲਾ ਆਪਿ ਥਾਟਿ ਬਹਾਲੀਓਨੁ ॥

सभे गला आपि थाटि बहालीओनु ॥

Sabhe galaa aapi thaati bahaaleeonu ||

The Lord Himself puts everything in its proper place.

ਆਪੇ ਰਚਨੁ ਰਚਾਇ ਆਪੇ ਹੀ ਘਾਲਿਓਨੁ ॥

आपे रचनु रचाइ आपे ही घालिओनु ॥

Aape rachanu rachaai aape hee ghaalionu ||

He Himself created the creation, and He Himself destroys it.

ਆਪੇ ਜੰਤ ਉਪਾਇ ਆਪਿ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਿਓਨੁ ॥

आपे जंत उपाइ आपि प्रतिपालिओनु ॥

Aape jantt upaai aapi prtipaalionu ||

He Himself fashions His creatures, and He Himself nourishes them.

ਦਾਸ ਰਖੇ ਕੰਠਿ ਲਾਇ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲਿਓਨੁ ॥

दास रखे कंठि लाइ नदरि निहालिओनु ॥

Daas rakhe kantthi laai nadari nihaalionu ||

He hugs His slaves close in His embrace, and blesses them with His Glance of Grace.

ਨਾਨਕ ਭਗਤਾ ਸਦਾ ਅਨੰਦੁ ਭਾਉ ਦੂਜਾ ਜਾਲਿਓਨੁ ॥੨੮॥

नानक भगता सदा अनंदु भाउ दूजा जालिओनु ॥२८॥

Naanak bhagataa sadaa ananddu bhaau doojaa jaalionu ||28||

O Nanak, His devotees are forever in bliss; they have burnt away the love of duality. ||28||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

सलोकु मः ३ ॥

Saloku M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਏ ਮਨ ਹਰਿ ਜੀ ਧਿਆਇ ਤੂ ਇਕ ਮਨਿ ਇਕ ਚਿਤਿ ਭਾਇ ॥

ए मन हरि जी धिआइ तू इक मनि इक चिति भाइ ॥

E man hari jee dhiaai too ik mani ik chiti bhaai ||

O mind, meditate on the Dear Lord, with single-minded conscious concentration.

ਹਰਿ ਕੀਆ ਸਦਾ ਸਦਾ ਵਡਿਆਈਆ ਦੇਇ ਨ ਪਛੋਤਾਇ ॥

हरि कीआ सदा सदा वडिआईआ देइ न पछोताइ ॥

Hari keeaa sadaa sadaa vadiaaeeaa dei na pachhotaai ||

The glorious greatness of the Lord shall last forever and ever; He never regrets what He gives.

ਹਉ ਹਰਿ ਕੈ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰਣੈ ਜਿਤੁ ਸੇਵਿਐ ਸੁਖੁ ਪਾਇ ॥

हउ हरि कै सद बलिहारणै जितु सेविऐ सुखु पाइ ॥

Hau hari kai sad balihaara(nn)ai jitu seviai sukhu paai ||

I am forever a sacrifice to the Lord; serving Him, peace is obtained.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਿਲਿ ਰਹੈ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇ ॥੧॥

नानक गुरमुखि मिलि रहै हउमै सबदि जलाइ ॥१॥

Naanak guramukhi mili rahai haumai sabadi jalaai ||1||

O Nanak, the Gurmukh remains merged with the Lord; he burns away his ego through the Word of the Shabad. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਆਪੇ ਸੇਵਾ ਲਾਇਅਨੁ ਆਪੇ ਬਖਸ ਕਰੇਇ ॥

आपे सेवा लाइअनु आपे बखस करेइ ॥

Aape sevaa laaianu aape bakhas karei ||

He Himself enjoins us to serve Him, and He Himself blesses us with forgiveness.

ਸਭਨਾ ਕਾ ਮਾ ਪਿਉ ਆਪਿ ਹੈ ਆਪੇ ਸਾਰ ਕਰੇਇ ॥

सभना का मा पिउ आपि है आपे सार करेइ ॥

Sabhanaa kaa maa piu aapi hai aape saar karei ||

He Himself is the father and mother of all; He Himself cares for us.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਨਿ ਤਿਨ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸੁ ਹੈ ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਸੋਭਾ ਹੋਇ ॥੨॥

नानक नामु धिआइनि तिन निज घरि वासु है जुगु जुगु सोभा होइ ॥२॥

Naanak naamu dhiaaini tin nij ghari vaasu hai jugu jugu sobhaa hoi ||2||

O Nanak, those who meditate on the Naam, the Name of the Lord, abide in the home of their inner being; they are honored throughout the ages. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਤੂ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥੁ ਹਹਿ ਕਰਤੇ ਮੈ ਤੁਝ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥

तू करण कारण समरथु हहि करते मै तुझ बिनु अवरु न कोई ॥

Too kara(nn) kaara(nn) samarathu hahi karate mai tujh binu avaru na koee ||

You are the Creator, all-powerful, able to do anything. Without You, there is no other at all.

ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਸਿਸਟਿ ਸਿਰਜੀਆ ਆਪੇ ਫੁਨਿ ਗੋਈ ॥

तुधु आपे सिसटि सिरजीआ आपे फुनि गोई ॥

Tudhu aape sisati sirajeeaa aape phuni goee ||

You Yourself created the world, and You Yourself shall destroy it in the end.

ਸਭੁ ਇਕੋ ਸਬਦੁ ਵਰਤਦਾ ਜੋ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਈ ॥

सभु इको सबदु वरतदा जो करे सु होई ॥

Sabhu iko sabadu varatadaa jo kare su hoee ||

The Word of Your Shabad alone is pervading everywhere; whatever You do, comes to pass.

ਵਡਿਆਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇਇ ਪ੍ਰਭੁ ਹਰਿ ਪਾਵੈ ਸੋਈ ॥

वडिआई गुरमुखि देइ प्रभु हरि पावै सोई ॥

Vadiaaee guramukhi dei prbhu hari paavai soee ||

God blesses the Gurmukh with glorious greatness, and then, he finds the Lord.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਨਕ ਆਰਾਧਿਆ ਸਭਿ ਆਖਹੁ ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਗੁਰੁ ਸੋਈ ॥੨੯॥੧॥ ਸੁਧੁ

गुरमुखि नानक आराधिआ सभि आखहु धंनु धंनु धंनु गुरु सोई ॥२९॥१॥ सुधु

Guramukhi naanak aaraadhiaa sabhi aakhahu dhannu dhannu dhannu guru soee ||29||1|| sudhu

As Gurmukh, Nanak worships and adores the Lord; let everyone proclaim, ""Blessed, blessed, blessed is He, the Guru!"" ||29||1|| Sudh ||

ਰਾਗੁ ਸੋਰਠਿ ਬਾਣੀ ਭਗਤ ਕਬੀਰ ਜੀ ਕੀ ਘਰੁ ੧

रागु सोरठि बाणी भगत कबीर जी की घरु १

Raagu sorathi baa(nn)ee bhagat kabeer jee kee gharu 1

Raag Sorat'h, The Word Of Devotee Kabeer Jee, First House:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਬੁਤ ਪੂਜਿ ਪੂਜਿ ਹਿੰਦੂ ਮੂਏ ਤੁਰਕ ਮੂਏ ਸਿਰੁ ਨਾਈ ॥

बुत पूजि पूजि हिंदू मूए तुरक मूए सिरु नाई ॥

But pooji pooji hinddoo mooe turak mooe siru naaee ||

Worshipping their idols, the Hindus die; the Muslims die bowing their heads.

ਓਇ ਲੇ ਜਾਰੇ ਓਇ ਲੇ ਗਾਡੇ ਤੇਰੀ ਗਤਿ ਦੁਹੂ ਨ ਪਾਈ ॥੧॥

ओइ ले जारे ओइ ले गाडे तेरी गति दुहू न पाई ॥१॥

Oi le jaare oi le gaade teree gati duhoo na paaee ||1||

The Hindus cremate their dead, while the Muslims bury theirs; neither finds Your true state, Lord. ||1||

ਮਨ ਰੇ ਸੰਸਾਰੁ ਅੰਧ ਗਹੇਰਾ ॥

मन रे संसारु अंध गहेरा ॥

Man re sanssaaru anddh gaheraa ||

O mind, the world is a deep, dark pit.

ਚਹੁ ਦਿਸ ਪਸਰਿਓ ਹੈ ਜਮ ਜੇਵਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

चहु दिस पसरिओ है जम जेवरा ॥१॥ रहाउ ॥

Chahu dis pasario hai jam jevaraa ||1|| rahaau ||

On all four sides, Death has spread his net. ||1|| Pause ||

ਕਬਿਤ ਪੜੇ ਪੜਿ ਕਬਿਤਾ ਮੂਏ ਕਪੜ ਕੇਦਾਰੈ ਜਾਈ ॥

कबित पड़े पड़ि कबिता मूए कपड़ केदारै जाई ॥

Kabit pa(rr)e pa(rr)i kabitaa mooe kapa(rr) kedaarai jaaee ||

Reciting their poems, the poets die; the mystical ascetics die while journeying to Kaydaar Naat'h.

ਜਟਾ ਧਾਰਿ ਧਾਰਿ ਜੋਗੀ ਮੂਏ ਤੇਰੀ ਗਤਿ ਇਨਹਿ ਨ ਪਾਈ ॥੨॥

जटा धारि धारि जोगी मूए तेरी गति इनहि न पाई ॥२॥

Jataa dhaari dhaari jogee mooe teree gati inahi na paaee ||2||

The Yogis die, with their matted hair, but even they do not find Your state, Lord. ||2||

ਦਰਬੁ ਸੰਚਿ ਸੰਚਿ ਰਾਜੇ ਮੂਏ ਗਡਿ ਲੇ ਕੰਚਨ ਭਾਰੀ ॥

दरबु संचि संचि राजे मूए गडि ले कंचन भारी ॥

Darabu sancchi sancchi raaje mooe gadi le kancchan bhaaree ||

The kings die, gathering and hoarding their money, burying great quantities of gold.

ਬੇਦ ਪੜੇ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤ ਮੂਏ ਰੂਪੁ ਦੇਖਿ ਦੇਖਿ ਨਾਰੀ ॥੩॥

बेद पड़े पड़ि पंडित मूए रूपु देखि देखि नारी ॥३॥

Bed pa(rr)e pa(rr)i panddit mooe roopu dekhi dekhi naaree ||3||

The Pandits die, reading and reciting the Vedas; women die, gazing at their own beauty. ||3||

ਰਾਮ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਸਭੈ ਬਿਗੂਤੇ ਦੇਖਹੁ ਨਿਰਖਿ ਸਰੀਰਾ ॥

राम नाम बिनु सभै बिगूते देखहु निरखि सरीरा ॥

Raam naam binu sabhai bigoote dekhahu nirakhi sareeraa ||

Without the Lord's Name, all come to ruin; behold, and know this, O body.

ਹਰਿ ਕੇ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਕਿਨਿ ਗਤਿ ਪਾਈ ਕਹਿ ਉਪਦੇਸੁ ਕਬੀਰਾ ॥੪॥੧॥

हरि के नाम बिनु किनि गति पाई कहि उपदेसु कबीरा ॥४॥१॥

Hari ke naam binu kini gati paaee kahi upadesu kabeeraa ||4||1||

Without the Name of the Lord, who can find salvation? Kabeer speaks the Teachings. ||4||1||

ਜਬ ਜਰੀਐ ਤਬ ਹੋਇ ਭਸਮ ਤਨੁ ਰਹੈ ਕਿਰਮ ਦਲ ਖਾਈ ॥

जब जरीऐ तब होइ भसम तनु रहै किरम दल खाई ॥

Jab jareeai tab hoi bhasam tanu rahai kiram dal khaaee ||

When the body is burnt, it turns to ashes; if it is not cremated, then it is eaten by armies of worms.

ਕਾਚੀ ਗਾਗਰਿ ਨੀਰੁ ਪਰਤੁ ਹੈ ਇਆ ਤਨ ਕੀ ਇਹੈ ਬਡਾਈ ॥੧॥

काची गागरि नीरु परतु है इआ तन की इहै बडाई ॥१॥

Kaachee gaagari neeru paratu hai iaa tan kee ihai badaaee ||1||

The unbaked clay pitcher dissolves, when water is poured into it; this is also the nature of the body. ||1||

ਕਾਹੇ ਭਈਆ ਫਿਰਤੌ ਫੂਲਿਆ ਫੂਲਿਆ ॥

काहे भईआ फिरतौ फूलिआ फूलिआ ॥

Kaahe bhaeeaa phiratau phooliaa phooliaa ||

Why, O Siblings of Destiny, do you strut around, all puffed up with pride?

ਜਬ ਦਸ ਮਾਸ ਉਰਧ ਮੁਖ ਰਹਤਾ ਸੋ ਦਿਨੁ ਕੈਸੇ ਭੂਲਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

जब दस मास उरध मुख रहता सो दिनु कैसे भूलिआ ॥१॥ रहाउ ॥

Jab das maas uradh mukh rahataa so dinu kaise bhooliaa ||1|| rahaau ||

Have you forgotten those days, when you were hanging, face down, for ten months? ||1|| Pause ||