ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਰੰਗੁ ਲਾਏ ॥

गुर कै सबदि रते रंगु लाए ॥

Gur kai sabadi rate ranggu laae ||

Imbued with the Word of the Guru's Shabad, they are colored in His Love.

ਹਰਿ ਸਾਲਾਹਹਿ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਹਰਿ ਬਖਸੇ ਭਗਤਿ ਸਲਾਹਾ ਹੇ ॥੫॥

हरि सालाहहि सदा सुखदाता हरि बखसे भगति सलाहा हे ॥५॥

Hari saalaahahi sadaa sukhadaataa hari bakhase bhagati salaahaa he ||5||

They praise the Lord, the Giver of peace forever; the Lord forgives His devotees, and blesses them with His Praise. ||5||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਸੇ ਜਨ ਸਾਚੇ ॥

सतिगुरु सेवहि से जन साचे ॥

Satiguru sevahi se jan saache ||

Those humble beings who serve the True Guru are true.

ਜੋ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਕਾਚਨਿ ਕਾਚੇ ॥

जो मरि जमहि काचनि काचे ॥

Jo mari jammahi kaachani kaache ||

The falsest of the false die, only to be reborn.

ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਵੇਪਰਵਾਹਾ ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਅਥਾਹਾ ਹੇ ॥੬॥

अगम अगोचरु वेपरवाहा भगति वछलु अथाहा हे ॥६॥

Agam agocharu veparavaahaa bhagati vachhalu athaahaa he ||6||

The inaccessible, unfathomable, self-sufficient, incomprehensible Lord is the Lover of His devotees. ||6||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਸਾਚੁ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ॥

सतिगुरु पूरा साचु द्रिड़ाए ॥

Satiguru pooraa saachu dri(rr)aae ||

The Perfect True Guru implants Truth within.

ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਦਾ ਗੁਣ ਗਾਏ ॥

सचै सबदि सदा गुण गाए ॥

Sachai sabadi sadaa gu(nn) gaae ||

Through the True Word of the Shabad, they sing His Glorious Praises forever.

ਗੁਣਦਾਤਾ ਵਰਤੈ ਸਭ ਅੰਤਰਿ ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਲਿਖਦਾ ਸਾਹਾ ਹੇ ॥੭॥

गुणदाता वरतै सभ अंतरि सिरि सिरि लिखदा साहा हे ॥७॥

Gu(nn)adaataa varatai sabh anttari siri siri likhadaa saahaa he ||7||

The Giver of virtue is pervading deep within the nucleus of all beings; He inscribes the time of destiny upon each and every person's head. ||7||

ਸਦਾ ਹਦੂਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਪੈ ॥

सदा हदूरि गुरमुखि जापै ॥

Sadaa hadoori guramukhi jaapai ||

The Gurmukh knows that God is always ever-present.

ਸਬਦੇ ਸੇਵੈ ਸੋ ਜਨੁ ਧ੍ਰਾਪੈ ॥

सबदे सेवै सो जनु ध्रापै ॥

Sabade sevai so janu dhraapai ||

That humble being who serves the Shabad, is comforted and fulfilled.

ਅਨਦਿਨੁ ਸੇਵਹਿ ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਸਬਦਿ ਸਚੈ ਓਮਾਹਾ ਹੇ ॥੮॥

अनदिनु सेवहि सची बाणी सबदि सचै ओमाहा हे ॥८॥

Anadinu sevahi sachee baa(nn)ee sabadi sachai omaahaa he ||8||

Night and day, he serves the True Word of the Guru's Bani; he delights in the True Word of the Shabad. ||8||

ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧਾ ਬਹੁ ਕਰਮ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ॥

अगिआनी अंधा बहु करम द्रिड़ाए ॥

Agiaanee anddhaa bahu karam dri(rr)aae ||

The ignorant and blind cling to all sorts of rituals.

ਮਨਹਠਿ ਕਰਮ ਫਿਰਿ ਜੋਨੀ ਪਾਏ ॥

मनहठि करम फिरि जोनी पाए ॥

Manahathi karam phiri jonee paae ||

They stubborn-mindedly perform these rituals, and are consigned to reincarnation.

ਬਿਖਿਆ ਕਾਰਣਿ ਲਬੁ ਲੋਭੁ ਕਮਾਵਹਿ ਦੁਰਮਤਿ ਕਾ ਦੋਰਾਹਾ ਹੇ ॥੯॥

बिखिआ कारणि लबु लोभु कमावहि दुरमति का दोराहा हे ॥९॥

Bikhiaa kaara(nn)i labu lobhu kamaavahi duramati kaa doraahaa he ||9||

For the sake of poison, they act in greed and possessiveness, and evil-minded duality. ||9||

ਪੂਰਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭਗਤਿ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ॥

पूरा सतिगुरु भगति द्रिड़ाए ॥

Pooraa satiguru bhagati dri(rr)aae ||

The Perfect True Guru implants devotional worship within.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ॥

गुर कै सबदि हरि नामि चितु लाए ॥

Gur kai sabadi hari naami chitu laae ||

Through the Word of the Guru's Shabad, he lovingly centers his consciousness on the Lord's Name.

ਮਨਿ ਤਨਿ ਹਰਿ ਰਵਿਆ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਮਨਿ ਭੀਨੈ ਭਗਤਿ ਸਲਾਹਾ ਹੇ ॥੧੦॥

मनि तनि हरि रविआ घट अंतरि मनि भीनै भगति सलाहा हे ॥१०॥

Mani tani hari raviaa ghat anttari mani bheenai bhagati salaahaa he ||10||

The Lord pervades his mind, body and heart; deep within, his mind is drenched with devotional worship and praise of the Lord. ||10||

ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਅਸੁਰ ਸੰਘਾਰਣੁ ॥

मेरा प्रभु साचा असुर संघारणु ॥

Meraa prbhu saachaa asur sangghaara(nn)u ||

My True Lord God is the Destroyer of demons.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਭਗਤਿ ਨਿਸਤਾਰਣੁ ॥

गुर कै सबदि भगति निसतारणु ॥

Gur kai sabadi bhagati nisataara(nn)u ||

Through the Word of the Guru's Shabad, His devotees are saved.

ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਸਦ ਹੀ ਸਾਚਾ ਸਿਰਿ ਸਾਹਾ ਪਾਤਿਸਾਹਾ ਹੇ ॥੧੧॥

मेरा प्रभु साचा सद ही साचा सिरि साहा पातिसाहा हे ॥११॥

Meraa prbhu saachaa sad hee saachaa siri saahaa paatisaahaa he ||11||

My True Lord God is forever True. He is the Emperor over the heads of kings. ||11||

ਸੇ ਭਗਤ ਸਚੇ ਤੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਏ ॥

से भगत सचे तेरै मनि भाए ॥

Se bhagat sache terai mani bhaae ||

True are those devotees, who are pleasing to Your Mind.

ਦਰਿ ਕੀਰਤਨੁ ਕਰਹਿ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਏ ॥

दरि कीरतनु करहि गुर सबदि सुहाए ॥

Dari keeratanu karahi gur sabadi suhaae ||

They sing the Kirtan of His Praises at His Door; they are embellished and exalted by the Word of the Guru's Shabad.

ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਅਨਦਿਨੁ ਗਾਵਹਿ ਨਿਰਧਨ ਕਾ ਨਾਮੁ ਵੇਸਾਹਾ ਹੇ ॥੧੨॥

साची बाणी अनदिनु गावहि निरधन का नामु वेसाहा हे ॥१२॥

Saachee baa(nn)ee anadinu gaavahi niradhan kaa naamu vesaahaa he ||12||

Night and day, they sing the True Word of His Bani. The Naam is the wealth of the poor. ||12||

ਜਿਨ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਵਿਛੋੜਹਿ ਨਾਹੀ ॥

जिन आपे मेलि विछोड़हि नाही ॥

Jin aape meli vichho(rr)ahi naahee ||

Those whom You unite, Lord, are never separated again.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਦਾ ਸਾਲਾਹੀ ॥

गुर कै सबदि सदा सालाही ॥

Gur kai sabadi sadaa saalaahee ||

Through the Word of the Guru's Shabad, they praise You forever.

ਸਭਨਾ ਸਿਰਿ ਤੂ ਏਕੋ ਸਾਹਿਬੁ ਸਬਦੇ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਾ ਹੇ ॥੧੩॥

सभना सिरि तू एको साहिबु सबदे नामु सलाहा हे ॥१३॥

Sabhanaa siri too eko saahibu sabade naamu salaahaa he ||13||

You are the One Lord and Master over all. Through the Shabad, the Naam is praised. ||13||

ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਤੁਧੁਨੋ ਕੋਈ ਨ ਜਾਣੀ ॥

बिनु सबदै तुधुनो कोई न जाणी ॥

Binu sabadai tudhuno koee na jaa(nn)ee ||

Without the Shabad, no one knows You.

ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਕਥੀ ਅਕਥ ਕਹਾਣੀ ॥

तुधु आपे कथी अकथ कहाणी ॥

Tudhu aape kathee akath kahaa(nn)ee ||

You Yourself speak the Unspoken Speech.

ਆਪੇ ਸਬਦੁ ਸਦਾ ਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪਿ ਸੰਬਾਹਾ ਹੇ ॥੧੪॥

आपे सबदु सदा गुरु दाता हरि नामु जपि स्मबाहा हे ॥१४॥

Aape sabadu sadaa guru daataa hari naamu japi sambbaahaa he ||14||

You Yourself are the Shabad forever, the Guru, the Great Giver; chanting the Lord's Name, You bestow Your treasure. ||14||

ਤੂ ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰਾ ॥

तू आपे करता सिरजणहारा ॥

Too aape karataa siraja(nn)ahaaraa ||

You Yourself are the Creator of the Universe.

ਤੇਰਾ ਲਿਖਿਆ ਕੋਇ ਨ ਮੇਟਣਹਾਰਾ ॥

तेरा लिखिआ कोइ न मेटणहारा ॥

Teraa likhiaa koi na meta(nn)ahaaraa ||

No one can erase what You have written.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਦੇਵਹਿ ਤੂ ਆਪੇ ਸਹਸਾ ਗਣਤ ਨ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੫॥

गुरमुखि नामु देवहि तू आपे सहसा गणत न ताहा हे ॥१५॥

Guramukhi naamu devahi too aape sahasaa ga(nn)at na taahaa he ||15||

You Yourself bless the Gurmukh with the Naam, who is no longer skeptical, and is not held to account. ||15||

ਭਗਤ ਸਚੇ ਤੇਰੈ ਦਰਵਾਰੇ ॥

भगत सचे तेरै दरवारे ॥

Bhagat sache terai daravaare ||

Your true devotees stand at the Door of Your Court.

ਸਬਦੇ ਸੇਵਨਿ ਭਾਇ ਪਿਆਰੇ ॥

सबदे सेवनि भाइ पिआरे ॥

Sabade sevani bhaai piaare ||

They serve the Shabad with love and affection.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਬੈਰਾਗੀ ਨਾਮੇ ਕਾਰਜੁ ਸੋਹਾ ਹੇ ॥੧੬॥੩॥੧੨॥

नानक नामि रते बैरागी नामे कारजु सोहा हे ॥१६॥३॥१२॥

Naanak naami rate bairaagee naame kaaraju sohaa he ||16||3||12||

O Nanak, those who are attuned to the Naam remain detached; through the Naam, their affairs are resolved. ||16||3||12||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥

मारू महला ३ ॥

Maaroo mahalaa 3 ||

Maaroo, Third Mehl:

ਮੇਰੈ ਪ੍ਰਭਿ ਸਾਚੈ ਇਕੁ ਖੇਲੁ ਰਚਾਇਆ ॥

मेरै प्रभि साचै इकु खेलु रचाइआ ॥

Merai prbhi saachai iku khelu rachaaiaa ||

My True Lord God has staged a play.

ਕੋਇ ਨ ਕਿਸ ਹੀ ਜੇਹਾ ਉਪਾਇਆ ॥

कोइ न किस ही जेहा उपाइआ ॥

Koi na kis hee jehaa upaaiaa ||

He has created no one like anyone else.

ਆਪੇ ਫਰਕੁ ਕਰੇ ਵੇਖਿ ਵਿਗਸੈ ਸਭਿ ਰਸ ਦੇਹੀ ਮਾਹਾ ਹੇ ॥੧॥

आपे फरकु करे वेखि विगसै सभि रस देही माहा हे ॥१॥

Aape pharaku kare vekhi vigasai sabhi ras dehee maahaa he ||1||

He made them different, and he gazes upon them with pleasure; he placed all the flavors in the body. ||1||

ਵਾਜੈ ਪਉਣੁ ਤੈ ਆਪਿ ਵਜਾਏ ॥

वाजै पउणु तै आपि वजाए ॥

Vaajai pau(nn)u tai aapi vajaae ||

You Yourself vibrate the beat of the breath.

ਸਿਵ ਸਕਤੀ ਦੇਹੀ ਮਹਿ ਪਾਏ ॥

सिव सकती देही महि पाए ॥

Siv sakatee dehee mahi paae ||

Shiva and Shakti, energy and matter - You have placed them into the body.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਉਲਟੀ ਹੋਵੈ ਗਿਆਨ ਰਤਨੁ ਸਬਦੁ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੨॥

गुर परसादी उलटी होवै गिआन रतनु सबदु ताहा हे ॥२॥

Gur parasaadee ulatee hovai giaan ratanu sabadu taahaa he ||2||

By Guru's Grace, one turns away from the world, and attains the jewel of spiritual wisdom, and the Word of the Shabad. ||2||

ਅੰਧੇਰਾ ਚਾਨਣੁ ਆਪੇ ਕੀਆ ॥

अंधेरा चानणु आपे कीआ ॥

Anddheraa chaana(nn)u aape keeaa ||

He Himself created darkness and light.

ਏਕੋ ਵਰਤੈ ਅਵਰੁ ਨ ਬੀਆ ॥

एको वरतै अवरु न बीआ ॥

Eko varatai avaru na beeaa ||

He alone is pervasive; there is no other at all.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ਕਮਲੁ ਬਿਗਸੈ ਬੁਧਿ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੩॥

गुर परसादी आपु पछाणै कमलु बिगसै बुधि ताहा हे ॥३॥

Gur parasaadee aapu pachhaa(nn)ai kamalu bigasai budhi taahaa he ||3||

One who realizes his own self - by Guru's Grace, the lotus of his mind blossoms forth. ||3||

ਅਪਣੀ ਗਹਣ ਗਤਿ ਆਪੇ ਜਾਣੈ ॥

अपणी गहण गति आपे जाणै ॥

Apa(nn)ee gaha(nn) gati aape jaa(nn)ai ||

Only He Himself knows His depth and extent.

ਹੋਰੁ ਲੋਕੁ ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਆਖਿ ਵਖਾਣੈ ॥

होरु लोकु सुणि सुणि आखि वखाणै ॥

Horu loku su(nn)i su(nn)i aakhi vakhaa(nn)ai ||

Other people can only listen and hear what is spoken and said.

ਗਿਆਨੀ ਹੋਵੈ ਸੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਸਾਚੀ ਸਿਫਤਿ ਸਲਾਹਾ ਹੇ ॥੪॥

गिआनी होवै सु गुरमुखि बूझै साची सिफति सलाहा हे ॥४॥

Giaanee hovai su guramukhi boojhai saachee siphati salaahaa he ||4||

One who is spiritually wise, understands himself as Gurmukh; he praises the True Lord. ||4||

ਦੇਹੀ ਅੰਦਰਿ ਵਸਤੁ ਅਪਾਰਾ ॥

देही अंदरि वसतु अपारा ॥

Dehee anddari vasatu apaaraa ||

Deep within the body is the priceless object.

ਆਪੇ ਕਪਟ ਖੁਲਾਵਣਹਾਰਾ ॥

आपे कपट खुलावणहारा ॥

Aape kapat khulaava(nn)ahaaraa ||

He Himself opens the doors.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਹਜੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵੈ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਬੁਝਾਹਾ ਹੇ ॥੫॥

गुरमुखि सहजे अम्रितु पीवै त्रिसना अगनि बुझाहा हे ॥५॥

Guramukhi sahaje ammmritu peevai trisanaa agani bujhaahaa he ||5||

The Gurmukh intuitively drinks in the Ambrosial Nectar, and the fire of desire is quenched. ||5||

ਸਭਿ ਰਸ ਦੇਹੀ ਅੰਦਰਿ ਪਾਏ ॥

सभि रस देही अंदरि पाए ॥

Sabhi ras dehee anddari paae ||

He placed all the flavors within the body.

ਵਿਰਲੇ ਕਉ ਗੁਰੁ ਸਬਦੁ ਬੁਝਾਏ ॥

विरले कउ गुरु सबदु बुझाए ॥

Virale kau guru sabadu bujhaae ||

How rare are those who understand, through the Word of the Guru's Shabad.

ਅੰਦਰੁ ਖੋਜੇ ਸਬਦੁ ਸਾਲਾਹੇ ਬਾਹਰਿ ਕਾਹੇ ਜਾਹਾ ਹੇ ॥੬॥

अंदरु खोजे सबदु सालाहे बाहरि काहे जाहा हे ॥६॥

Anddaru khoje sabadu saalaahe baahari kaahe jaahaa he ||6||

So search within yourself, and praise the Shabad. Why run around outside your self? ||6||

ਵਿਣੁ ਚਾਖੇ ਸਾਦੁ ਕਿਸੈ ਨ ਆਇਆ ॥

विणु चाखे सादु किसै न आइआ ॥

Vi(nn)u chaakhe saadu kisai na aaiaa ||

Without tasting, no one enjoys the flavor.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆਇਆ ॥

गुर कै सबदि अम्रितु पीआइआ ॥

Gur kai sabadi ammmritu peeaaiaa ||

Through the Word of the Guru's Shabad, one drinks in the Ambrosial Nectar.

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀ ਅਮਰਾ ਪਦੁ ਹੋਏ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਰਸੁ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੭॥

अम्रितु पी अमरा पदु होए गुर कै सबदि रसु ताहा हे ॥७॥

Ammmritu pee amaraa padu hoe gur kai sabadi rasu taahaa he ||7||

The Ambrosial Nectar is drunk, and the immoral status is obtained, when one obtains the sublime essence of the Guru's Shabad. ||7||

ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ਸੋ ਸਭਿ ਗੁਣ ਜਾਣੈ ॥

आपु पछाणै सो सभि गुण जाणै ॥

Aapu pachhaa(nn)ai so sabhi gu(nn) jaa(nn)ai ||

One who realizes himself, knows all virtues.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੈ ॥

गुर कै सबदि हरि नामु वखाणै ॥

Gur kai sabadi hari naamu vakhaa(nn)ai ||

Through the Word of the Guru's Shabad, he chants the Name of the Lord.

ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮਿ ਰਤਾ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਹਾ ਹੇ ॥੮॥

अनदिनु नामि रता दिनु राती माइआ मोहु चुकाहा हे ॥८॥

Anadinu naami rataa dinu raatee maaiaa mohu chukaahaa he ||8||

Night and day, he remains imbued with the Naam, day and night; he is rid of emotional attachment to Maya. ||8||

ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਪਾਏ ॥

गुर सेवा ते सभु किछु पाए ॥

Gur sevaa te sabhu kichhu paae ||

Serving the Guru, all things are obtained;

ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਆਪੁ ਗਵਾਏ ॥

हउमै मेरा आपु गवाए ॥

Haumai meraa aapu gavaae ||

Egotism, possessiveness and self-conceit are taken away.

ਆਪੇ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਸੁਖਦਾਤਾ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਸੋਹਾ ਹੇ ॥੯॥

आपे क्रिपा करे सुखदाता गुर कै सबदे सोहा हे ॥९॥

Aape kripaa kare sukhadaataa gur kai sabade sohaa he ||9||

The Lord, the Giver of peace Himself grants His Grace; He exalts and adorns with the Word of the Guru's Shabad. ||9||

ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਹੈ ਬਾਣੀ ॥

गुर का सबदु अम्रित है बाणी ॥

Gur kaa sabadu ammmrit hai baa(nn)ee ||

The Guru's Shabad is the Ambrosial Bani.

ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੀ ॥

अनदिनु हरि का नामु वखाणी ॥

Anadinu hari kaa naamu vakhaa(nn)ee ||

Night and day, chant the Name of the Lord.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਚਾ ਵਸੈ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਸੋ ਘਟੁ ਨਿਰਮਲੁ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੦॥

हरि हरि सचा वसै घट अंतरि सो घटु निरमलु ताहा हे ॥१०॥

Hari hari sachaa vasai ghat anttari so ghatu niramalu taahaa he ||10||

That heart becomes immaculate, which is filled with the True Lord, Har, Har. ||10||

ਸੇਵਕ ਸੇਵਹਿ ਸਬਦਿ ਸਲਾਹਹਿ ॥

सेवक सेवहि सबदि सलाहहि ॥

Sevak sevahi sabadi salaahahi ||

His servants serve, and praise His Shabad.

ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ॥

सदा रंगि राते हरि गुण गावहि ॥

Sadaa ranggi raate hari gu(nn) gaavahi ||

Imbued forever with the color of His Love, they sing the Glorious Praises of the Lord.

ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਏ ਪਰਮਲ ਵਾਸੁ ਮਨਿ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੧॥

आपे बखसे सबदि मिलाए परमल वासु मनि ताहा हे ॥११॥

Aape bakhase sabadi milaae paramal vaasu mani taahaa he ||11||

He Himself forgives, and unites them with the Shabad; the fragrance of sandalwood permeates their minds. ||11||

ਸਬਦੇ ਅਕਥੁ ਕਥੇ ਸਾਲਾਹੇ ॥

सबदे अकथु कथे सालाहे ॥

Sabade akathu kathe saalaahe ||

Through the Shabad, they speak the Unspoken, and praise the Lord.

ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭ ਸਾਚੇ ਵੇਪਰਵਾਹੇ ॥

मेरे प्रभ साचे वेपरवाहे ॥

Mere prbh saache veparavaahe ||

My True Lord God is self-sufficient.

ਆਪੇ ਗੁਣਦਾਤਾ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਏ ਸਬਦੈ ਕਾ ਰਸੁ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੨॥

आपे गुणदाता सबदि मिलाए सबदै का रसु ताहा हे ॥१२॥

Aape gu(nn)adaataa sabadi milaae sabadai kaa rasu taahaa he ||12||

The Giver of virtue Himself unites them with the Shabad; they enjoy the sublime essence of the Shabad. ||12||

ਮਨਮੁਖੁ ਭੂਲਾ ਠਉਰ ਨ ਪਾਏ ॥

मनमुखु भूला ठउर न पाए ॥

Manamukhu bhoolaa thaur na paae ||

The confused, self-willed manmukhs find no place of rest.

ਜੋ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਸੁ ਕਰਮ ਕਮਾਏ ॥

जो धुरि लिखिआ सु करम कमाए ॥

Jo dhuri likhiaa su karam kamaae ||

They do those deeds which they are pre-destined to do.

ਬਿਖਿਆ ਰਾਤੇ ਬਿਖਿਆ ਖੋਜੈ ਮਰਿ ਜਨਮੈ ਦੁਖੁ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੩॥

बिखिआ राते बिखिआ खोजै मरि जनमै दुखु ताहा हे ॥१३॥

Bikhiaa raate bikhiaa khojai mari janamai dukhu taahaa he ||13||

Imbued with poison, they search out poison, and suffer the pains of death and rebirth. ||13||

ਆਪੇ ਆਪਿ ਆਪਿ ਸਾਲਾਹੇ ॥

आपे आपि आपि सालाहे ॥

Aape aapi aapi saalaahe ||

He Himself praises Himself.

ਤੇਰੇ ਗੁਣ ਪ੍ਰਭ ਤੁਝ ਹੀ ਮਾਹੇ ॥

तेरे गुण प्रभ तुझ ही माहे ॥

Tere gu(nn) prbh tujh hee maahe ||

Your Glorious Virtues are within You alone, God.

ਤੂ ਆਪਿ ਸਚਾ ਤੇਰੀ ਬਾਣੀ ਸਚੀ ਆਪੇ ਅਲਖੁ ਅਥਾਹਾ ਹੇ ॥੧੪॥

तू आपि सचा तेरी बाणी सची आपे अलखु अथाहा हे ॥१४॥

Too aapi sachaa teree baa(nn)ee sachee aape alakhu athaahaa he ||14||

You Yourself are True, and True is the Word of Your Bani. You Yourself are invisible and unknowable. ||14||

ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਦਾਤੇ ਕੋਇ ਨ ਪਾਏ ॥

बिनु गुर दाते कोइ न पाए ॥

Binu gur daate koi na paae ||

Without the Guru, the Giver, no one finds the Lord,

ਲਖ ਕੋਟੀ ਜੇ ਕਰਮ ਕਮਾਏ ॥

लख कोटी जे करम कमाए ॥

Lakh kotee je karam kamaae ||

Though one may make hundreds of thousands and millions of attempts.

ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਵਸਿਆ ਸਬਦੇ ਸਚੁ ਸਾਲਾਹਾ ਹੇ ॥੧੫॥

गुर किरपा ते घट अंतरि वसिआ सबदे सचु सालाहा हे ॥१५॥

Gur kirapaa te ghat anttari vasiaa sabade sachu saalaahaa he ||15||

By Guru's Grace, He dwells deep within the heart; through the Shabad, praise the True Lord. ||15||

ਸੇ ਜਨ ਮਿਲੇ ਧੁਰਿ ਆਪਿ ਮਿਲਾਏ ॥

से जन मिले धुरि आपि मिलाए ॥

Se jan mile dhuri aapi milaae ||

They alone meet Him, whom the Lord unites with Himself.

ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਏ ॥

साची बाणी सबदि सुहाए ॥

Saachee baa(nn)ee sabadi suhaae ||

They are adorned and exalted with the True Word of His Bani, and the Shabad.

ਨਾਨਕ ਜਨੁ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਨਿਤ ਸਾਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵਹ ਗੁਣੀ ਸਮਾਹਾ ਹੇ ॥੧੬॥੪॥੧੩॥

नानक जनु गुण गावै नित साचे गुण गावह गुणी समाहा हे ॥१६॥४॥१३॥

Naanak janu gu(nn) gaavai nit saache gu(nn) gaavah gu(nn)ee samaahaa he ||16||4||13||

Servant Nanak continually sings the Glorious Praises of the True Lord; singing His Glories, he is immersed in the Glorious Lord of Virtue. ||16||4||13||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥

मारू महला ३ ॥

Maaroo mahalaa 3 ||

Maaroo, Third Mehl:

ਨਿਹਚਲੁ ਏਕੁ ਸਦਾ ਸਚੁ ਸੋਈ ॥

निहचलु एकु सदा सचु सोई ॥

Nihachalu eku sadaa sachu soee ||

The One Lord is eternal and unchanging, forever True.

ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਸੋਝੀ ਹੋਈ ॥

पूरे गुर ते सोझी होई ॥

Poore gur te sojhee hoee ||

Through the Perfect Guru, this understanding is obtained.

ਹਰਿ ਰਸਿ ਭੀਨੇ ਸਦਾ ਧਿਆਇਨਿ ਗੁਰਮਤਿ ਸੀਲੁ ਸੰਨਾਹਾ ਹੇ ॥੧॥

हरि रसि भीने सदा धिआइनि गुरमति सीलु संनाहा हे ॥१॥

Hari rasi bheene sadaa dhiaaini guramati seelu sannaahaa he ||1||

Those who are drenched with the sublime essence of the Lord, meditate forever on Him; following the Guru's Teachings, they obtain the armor of humility. ||1||

ਅੰਦਰਿ ਰੰਗੁ ਸਦਾ ਸਚਿਆਰਾ ॥

अंदरि रंगु सदा सचिआरा ॥

Anddari ranggu sadaa sachiaaraa ||

Deep within, they love the True Lord forever.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਪਿਆਰਾ ॥

गुर कै सबदि हरि नामि पिआरा ॥

Gur kai sabadi hari naami piaaraa ||

Through the Word of the Guru's Shabad, they love the Lord's Name.

ਨਉ ਨਿਧਿ ਨਾਮੁ ਵਸਿਆ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਛੋਡਿਆ ਮਾਇਆ ਕਾ ਲਾਹਾ ਹੇ ॥੨॥

नउ निधि नामु वसिआ घट अंतरि छोडिआ माइआ का लाहा हे ॥२॥

Nau nidhi naamu vasiaa ghat anttari chhodiaa maaiaa kaa laahaa he ||2||

The Naam, the embodiment of the nine treasures, abides within their hearts; they renounce the profit of Maya. ||2||

ਰਈਅਤਿ ਰਾਜੇ ਦੁਰਮਤਿ ਦੋਈ ॥

रईअति राजे दुरमति दोई ॥

Raeeati raaje duramati doee ||

Both the king and his subjects are involved in evil-mindedness and duality.

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਏਕੁ ਨ ਹੋਈ ॥

बिनु सतिगुर सेवे एकु न होई ॥

Binu satigur seve eku na hoee ||

Without serving the True Guru, they do not become one with the Lord.

ਏਕੁ ਧਿਆਇਨਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਨਿ ਨਿਹਚਲੁ ਰਾਜੁ ਤਿਨਾਹਾ ਹੇ ॥੩॥

एकु धिआइनि सदा सुखु पाइनि निहचलु राजु तिनाहा हे ॥३॥

Eku dhiaaini sadaa sukhu paaini nihachalu raaju tinaahaa he ||3||

Those who meditate on the One Lord find eternal peace. Their power is eternal and unfailing. ||3||

ਆਵਣੁ ਜਾਣਾ ਰਖੈ ਨ ਕੋਈ ॥

आवणु जाणा रखै न कोई ॥

Aava(nn)u jaa(nn)aa rakhai na koee ||

No one can save them from coming and going.

ਜੰਮਣੁ ਮਰਣੁ ਤਿਸੈ ਤੇ ਹੋਈ ॥

जमणु मरणु तिसै ते होई ॥

Jamma(nn)u mara(nn)u tisai te hoee ||

Birth and death come from Him.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚਾ ਸਦਾ ਧਿਆਵਹੁ ਗਤਿ ਮੁਕਤਿ ਤਿਸੈ ਤੇ ਪਾਹਾ ਹੇ ॥੪॥

गुरमुखि साचा सदा धिआवहु गति मुकति तिसै ते पाहा हे ॥४॥

Guramukhi saachaa sadaa dhiaavahu gati mukati tisai te paahaa he ||4||

The Gurmukh meditates forever on the True Lord. Emancipation and liberation are obtained from Him. ||4||

ਸਚੁ ਸੰਜਮੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੁਆਰੈ ॥

सचु संजमु सतिगुरू दुआरै ॥

Sachu sanjjamu satiguroo duaarai ||

Truth and self-control are found through the Door of the True Guru.

ਹਉਮੈ ਕ੍ਰੋਧੁ ਸਬਦਿ ਨਿਵਾਰੈ ॥

हउमै क्रोधु सबदि निवारै ॥

Haumai krodhu sabadi nivaarai ||

Egotism and anger are silenced through the Shabad.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਸੀਲੁ ਸੰਤੋਖੁ ਸਭੁ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੫॥

सतिगुरु सेवि सदा सुखु पाईऐ सीलु संतोखु सभु ताहा हे ॥५॥

Satiguru sevi sadaa sukhu paaeeai seelu santtokhu sabhu taahaa he ||5||

Serving the True Guru, lasting peace is found; humility and contentment all come from Him. ||5||

ਹਉਮੈ ਮੋਹੁ ਉਪਜੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥

हउमै मोहु उपजै संसारा ॥

Haumai mohu upajai sanssaaraa ||

Out of egotism and attachment, the Universe welled up.

ਸਭੁ ਜਗੁ ਬਿਨਸੈ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਾ ॥

सभु जगु बिनसै नामु विसारा ॥

Sabhu jagu binasai naamu visaaraa ||

Forgetting the Naam, the Name of the Lord, all the world perishes.

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਨਾਮੁ ਨ ਪਾਈਐ ਨਾਮੁ ਸਚਾ ਜਗਿ ਲਾਹਾ ਹੇ ॥੬॥

बिनु सतिगुर सेवे नामु न पाईऐ नामु सचा जगि लाहा हे ॥६॥

Binu satigur seve naamu na paaeeai naamu sachaa jagi laahaa he ||6||

Without serving the True Guru, the Naam is not obtained. The Naam is the True profit in this world. ||6||

ਸਚਾ ਅਮਰੁ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਇਆ ॥

सचा अमरु सबदि सुहाइआ ॥

Sachaa amaru sabadi suhaaiaa ||

True is His Will, beauteous and pleasing through the Word of the Shabad.

ਪੰਚ ਸਬਦ ਮਿਲਿ ਵਾਜਾ ਵਾਇਆ ॥

पंच सबद मिलि वाजा वाइआ ॥

Pancch sabad mili vaajaa vaaiaa ||

The Panch Shabad, the five primal sounds, vibrate and resonate.

ਸਦਾ ਕਾਰਜੁ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਸੁਹੇਲਾ ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਕਾਰਜੁ ਕੇਹਾ ਹੇ ॥੭॥

सदा कारजु सचि नामि सुहेला बिनु सबदै कारजु केहा हे ॥७॥

Sadaa kaaraju sachi naami suhelaa binu sabadai kaaraju kehaa he ||7||

Through the True Name, one's actions are forever embellished. Without the Shabad, what can anyone do? ||7||

ਖਿਨ ਮਹਿ ਹਸੈ ਖਿਨ ਮਹਿ ਰੋਵੈ ॥

खिन महि हसै खिन महि रोवै ॥

Khin mahi hasai khin mahi rovai ||

One instant, he laughs, and the next instant, he cries.

ਦੂਜੀ ਦੁਰਮਤਿ ਕਾਰਜੁ ਨ ਹੋਵੈ ॥

दूजी दुरमति कारजु न होवै ॥

Doojee duramati kaaraju na hovai ||

Because of duality and evil-mindedness, his affairs are not resolved.

ਸੰਜੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਕਰਤੈ ਲਿਖਿ ਪਾਏ ਕਿਰਤੁ ਨ ਚਲੈ ਚਲਾਹਾ ਹੇ ॥੮॥

संजोगु विजोगु करतै लिखि पाए किरतु न चलै चलाहा हे ॥८॥

Sanjjogu vijogu karatai likhi paae kiratu na chalai chalaahaa he ||8||

Union and separation are pre-ordained by the Creator. Actions already committed cannot be taken back. ||8||

ਜੀਵਨ ਮੁਕਤਿ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਕਮਾਏ ॥

जीवन मुकति गुर सबदु कमाए ॥

Jeevan mukati gur sabadu kamaae ||

One who lives the Word of the Guru's Shabad becomes Jivan Mukta - liberated while yet alive.

ਹਰਿ ਸਿਉ ਸਦ ਹੀ ਰਹੈ ਸਮਾਏ ॥

हरि सिउ सद ही रहै समाए ॥

Hari siu sad hee rahai samaae ||

He remains forever immersed in the Lord.

ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਨ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੯॥

गुर किरपा ते मिलै वडिआई हउमै रोगु न ताहा हे ॥९॥

Gur kirapaa te milai vadiaaee haumai rogu na taahaa he ||9||

By Guru's Grace, one is blessed with glorious greatness; he is not afflicted by the disease of egotism. ||9||

ਰਸ ਕਸ ਖਾਏ ਪਿੰਡੁ ਵਧਾਏ ॥

रस कस खाए पिंडु वधाए ॥

Ras kas khaae pinddu vadhaae ||

Eating tasty delicacies, he fattens up his body

ਭੇਖ ਕਰੈ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਨ ਕਮਾਏ ॥

भेख करै गुर सबदु न कमाए ॥

Bhekh karai gur sabadu na kamaae ||

And wears religious robes, but he does not live to the Word of the Guru's Shabad.

ਅੰਤਰਿ ਰੋਗੁ ਮਹਾ ਦੁਖੁ ਭਾਰੀ ਬਿਸਟਾ ਮਾਹਿ ਸਮਾਹਾ ਹੇ ॥੧੦॥

अंतरि रोगु महा दुखु भारी बिसटा माहि समाहा हे ॥१०॥

Anttari rogu mahaa dukhu bhaaree bisataa maahi samaahaa he ||10||

Deep with the nucleus of his being is the great disease; he suffers terrible pain, and eventually sinks into the manure. ||10||

ਬੇਦ ਪੜਹਿ ਪੜਿ ਬਾਦੁ ਵਖਾਣਹਿ ॥

बेद पड़हि पड़ि बादु वखाणहि ॥

Bed pa(rr)ahi pa(rr)i baadu vakhaa(nn)ahi ||

He reads and studies the Vedas, and argues about them;

ਘਟ ਮਹਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਤਿਸੁ ਸਬਦਿ ਨ ਪਛਾਣਹਿ ॥

घट महि ब्रहमु तिसु सबदि न पछाणहि ॥

Ghat mahi brhamu tisu sabadi na pachhaa(nn)ahi ||

God is within his own heart, but he does not recognize the Word of the Shabad.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਤਤੁ ਬਿਲੋਵੈ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੧॥

गुरमुखि होवै सु ततु बिलोवै रसना हरि रसु ताहा हे ॥११॥

Guramukhi hovai su tatu bilovai rasanaa hari rasu taahaa he ||11||

One who becomes Gurmukh churns the essence of reality; his tongue savors the sublime essence of the Lord. ||11||

ਘਰਿ ਵਥੁ ਛੋਡਹਿ ਬਾਹਰਿ ਧਾਵਹਿ ॥

घरि वथु छोडहि बाहरि धावहि ॥

Ghari vathu chhodahi baahari dhaavahi ||

Those who forsake the object within their own hearts, wander outside.

ਮਨਮੁਖ ਅੰਧੇ ਸਾਦੁ ਨ ਪਾਵਹਿ ॥

मनमुख अंधे सादु न पावहि ॥

Manamukh anddhe saadu na paavahi ||

The blind, self-willed manmukhs do not taste the flavor of God.

ਅਨ ਰਸ ਰਾਤੀ ਰਸਨਾ ਫੀਕੀ ਬੋਲੇ ਹਰਿ ਰਸੁ ਮੂਲਿ ਨ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੨॥

अन रस राती रसना फीकी बोले हरि रसु मूलि न ताहा हे ॥१२॥

An ras raatee rasanaa pheekee bole hari rasu mooli na taahaa he ||12||

Imbued with the taste of another, their tongues speak tasteless, insipid words. They never taste the sublime essence of the Lord. ||12||

ਮਨਮੁਖ ਦੇਹੀ ਭਰਮੁ ਭਤਾਰੋ ॥

मनमुख देही भरमु भतारो ॥

Manamukh dehee bharamu bhataaro ||

The self-willed manmukh has doubt as his spouse.

ਦੁਰਮਤਿ ਮਰੈ ਨਿਤ ਹੋਇ ਖੁਆਰੋ ॥

दुरमति मरै नित होइ खुआरो ॥

Duramati marai nit hoi khuaaro ||

He dies of evil-mindedness, and suffers forever.

ਕਾਮਿ ਕ੍ਰੋਧਿ ਮਨੁ ਦੂਜੈ ਲਾਇਆ ਸੁਪਨੈ ਸੁਖੁ ਨ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੩॥

कामि क्रोधि मनु दूजै लाइआ सुपनै सुखु न ताहा हे ॥१३॥

Kaami krodhi manu doojai laaiaa supanai sukhu na taahaa he ||13||

His mind is attached to sexual desire, anger and duality, and he does not find peace, even in dreams. ||13||

ਕੰਚਨ ਦੇਹੀ ਸਬਦੁ ਭਤਾਰੋ ॥

कंचन देही सबदु भतारो ॥

Kancchan dehee sabadu bhataaro ||

The body becomes golden, with the Word of the Shabad as its spouse.

ਅਨਦਿਨੁ ਭੋਗ ਭੋਗੇ ਹਰਿ ਸਿਉ ਪਿਆਰੋ ॥

अनदिनु भोग भोगे हरि सिउ पिआरो ॥

Anadinu bhog bhoge hari siu piaaro ||

Night and day, enjoy the enjoyments, and be in love with the Lord.

ਮਹਲਾ ਅੰਦਰਿ ਗੈਰ ਮਹਲੁ ਪਾਏ ਭਾਣਾ ਬੁਝਿ ਸਮਾਹਾ ਹੇ ॥੧੪॥

महला अंदरि गैर महलु पाए भाणा बुझि समाहा हे ॥१४॥

Mahalaa anddari gair mahalu paae bhaa(nn)aa bujhi samaahaa he ||14||

Deep within the mansion of the self, one finds the Lord, who transcends this mansion. Realizing His Will, we merge in Him. ||14||

ਆਪੇ ਦੇਵੈ ਦੇਵਣਹਾਰਾ ॥

आपे देवै देवणहारा ॥

Aape devai deva(nn)ahaaraa ||

The Great Giver Himself gives.

ਤਿਸੁ ਆਗੈ ਨਹੀ ਕਿਸੈ ਕਾ ਚਾਰਾ ॥

तिसु आगै नही किसै का चारा ॥

Tisu aagai nahee kisai kaa chaaraa ||

No one has any power to stand against Him.

ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਏ ਤਿਸ ਦਾ ਸਬਦੁ ਅਥਾਹਾ ਹੇ ॥੧੫॥

आपे बखसे सबदि मिलाए तिस दा सबदु अथाहा हे ॥१५॥

Aape bakhase sabadi milaae tis daa sabadu athaahaa he ||15||

He Himself forgives, and unites us with the Shabad; The Word of His Shabad is unfathomable. ||15||

ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭੁ ਹੈ ਤਿਸੁ ਕੇਰਾ ॥

जीउ पिंडु सभु है तिसु केरा ॥

Jeeu pinddu sabhu hai tisu keraa ||

Body and soul, all belong to Him.

ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਠਾਕੁਰੁ ਮੇਰਾ ॥

सचा साहिबु ठाकुरु मेरा ॥

Sachaa saahibu thaakuru meraa ||

The True Lord is my only Lord and Master.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਬਾਣੀ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਜਪੁ ਜਾਪਿ ਸਮਾਹਾ ਹੇ ॥੧੬॥੫॥੧੪॥

नानक गुरबाणी हरि पाइआ हरि जपु जापि समाहा हे ॥१६॥५॥१४॥

Naanak gurabaa(nn)ee hari paaiaa hari japu jaapi samaahaa he ||16||5||14||

O Nanak, through the Word of the Guru's Bani, I have found the Lord. Chanting the Lord's Chant, I merge in Him. ||16||5||14||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥

मारू महला ३ ॥

Maaroo mahalaa 3 ||

Maaroo, Third Mehl:

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਦ ਬੇਦ ਬੀਚਾਰੁ ॥

गुरमुखि नाद बेद बीचारु ॥

Guramukhi naad bed beechaaru ||

The Gurmukh contemplates the sound current of the Naad instead of the Vedas.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਆਪਾਰੁ ॥

गुरमुखि गिआनु धिआनु आपारु ॥

Guramukhi giaanu dhiaanu aapaaru ||

The Gurmukh attains infinite spiritual wisdom and meditation.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਾਰ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੂਰਾ ਪਾਇਦਾ ॥੧॥

गुरमुखि कार करे प्रभ भावै गुरमुखि पूरा पाइदा ॥१॥

Guramukhi kaar kare prbh bhaavai guramukhi pooraa paaidaa ||1||

The Gurmukh acts in harmony with God's Will; the Gurmukh finds perfection. ||1||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨੂਆ ਉਲਟਿ ਪਰਾਵੈ ॥

गुरमुखि मनूआ उलटि परावै ॥

Guramukhi manooaa ulati paraavai ||

The mind of the Gurmukh turns away from the world.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਾਣੀ ਨਾਦੁ ਵਜਾਵੈ ॥

गुरमुखि बाणी नादु वजावै ॥

Guramukhi baa(nn)ee naadu vajaavai ||

The Gurmukh vibrates the Naad, the sound current of the Guru's Bani.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚਿ ਰਤੇ ਬੈਰਾਗੀ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਪਾਇਦਾ ॥੨॥

गुरमुखि सचि रते बैरागी निज घरि वासा पाइदा ॥२॥

Guramukhi sachi rate bairaagee nij ghari vaasaa paaidaa ||2||

The Gurmukh, attuned to the Truth, remains detached, and dwells in the home of the self deep within. ||2||

ਗੁਰ ਕੀ ਸਾਖੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਭਾਖੀ ॥

गुर की साखी अम्रित भाखी ॥

Gur kee saakhee ammmrit bhaakhee ||

I speak the Ambrosial Teachings of the Guru.

ਸਚੈ ਸਬਦੇ ਸਚੁ ਸੁਭਾਖੀ ॥

सचै सबदे सचु सुभाखी ॥

Sachai sabade sachu subhaakhee ||

I lovingly chant the Truth, through the True Word of the Shabad.

ਸਦਾ ਸਚਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਮਨੁ ਮੇਰਾ ਸਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਇਦਾ ॥੩॥

सदा सचि रंगि राता मनु मेरा सचे सचि समाइदा ॥३॥

Sadaa sachi ranggi raataa manu meraa sache sachi samaaidaa ||3||

My mind remains forever imbued with the Love of the True Lord. I am immersed in the Truest of the True. ||3||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਸਤ ਸਰਿ ਨਾਵੈ ॥

गुरमुखि मनु निरमलु सत सरि नावै ॥

Guramukhi manu niramalu sat sari naavai ||

Immaculate and pure is the mind of the Gurmukh, who bathes in the Pool of Truth.

ਮੈਲੁ ਨ ਲਾਗੈ ਸਚਿ ਸਮਾਵੈ ॥

मैलु न लागै सचि समावै ॥

Mailu na laagai sachi samaavai ||

No filth attaches to him; he merges in the True Lord.

ਸਚੋ ਸਚੁ ਕਮਾਵੈ ਸਦ ਹੀ ਸਚੀ ਭਗਤਿ ਦ੍ਰਿੜਾਇਦਾ ॥੪॥

सचो सचु कमावै सद ही सची भगति द्रिड़ाइदा ॥४॥

Sacho sachu kamaavai sad hee sachee bhagati dri(rr)aaidaa ||4||

He truly practices Truth forever; true devotion is implanted within him. ||4||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਬੈਣੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਨੈਣੀ ॥

गुरमुखि सचु बैणी गुरमुखि सचु नैणी ॥

Guramukhi sachu bai(nn)ee guramukhi sachu nai(nn)ee ||

True is the speech of the Gurmukh; true are the eyes of the Gurmukh.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਕਮਾਵੈ ਕਰਣੀ ॥

गुरमुखि सचु कमावै करणी ॥

Guramukhi sachu kamaavai kara(nn)ee ||

The Gurmukh practices and lives the Truth.

ਸਦ ਹੀ ਸਚੁ ਕਹੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਅਵਰਾ ਸਚੁ ਕਹਾਇਦਾ ॥੫॥

सद ही सचु कहै दिनु राती अवरा सचु कहाइदा ॥५॥

Sad hee sachu kahai dinu raatee avaraa sachu kahaaidaa ||5||

He speaks the Truth forever, day and night, and inspires others to speak the Truth. ||5||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੀ ਊਤਮ ਬਾਣੀ ॥

गुरमुखि सची ऊतम बाणी ॥

Guramukhi sachee utam baa(nn)ee ||

True and exalted is the speech of the Gurmukh.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੋ ਸਚੁ ਵਖਾਣੀ ॥

गुरमुखि सचो सचु वखाणी ॥

Guramukhi sacho sachu vakhaa(nn)ee ||

The Gurmukh speaks Truth, only Truth.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦ ਸੇਵਹਿ ਸਚੋ ਸਚਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਇਦਾ ॥੬॥

गुरमुखि सद सेवहि सचो सचा गुरमुखि सबदु सुणाइदा ॥६॥

Guramukhi sad sevahi sacho sachaa guramukhi sabadu su(nn)aaidaa ||6||

The Gurmukh serves the Truest of the True forever; the Gurmukh proclaims the Word of the Shabad. ||6||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਸੋਝੀ ਪਾਏ ॥

गुरमुखि होवै सु सोझी पाए ॥

Guramukhi hovai su sojhee paae ||

One who becomes Gurmukh understands.

ਹਉਮੈ ਮਾਇਆ ਭਰਮੁ ਗਵਾਏ ॥

हउमै माइआ भरमु गवाए ॥

Haumai maaiaa bharamu gavaae ||

He rids himself of egotism, Maya and doubt.

ਗੁਰ ਕੀ ਪਉੜੀ ਊਤਮ ਊਚੀ ਦਰਿ ਸਚੈ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇਦਾ ॥੭॥

गुर की पउड़ी ऊतम ऊची दरि सचै हरि गुण गाइदा ॥७॥

Gur kee pau(rr)ee utam uchee dari sachai hari gu(nn) gaaidaa ||7||

He ascends the sublime, exalted ladder of the Guru, and he sings the Glorious Praises of the Lord at His True Door. ||7||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਸੰਜਮੁ ਕਰਣੀ ਸਾਰੁ ॥

गुरमुखि सचु संजमु करणी सारु ॥

Guramukhi sachu sanjjamu kara(nn)ee saaru ||

The Gurmukh practices true self-control, and acts in excellence.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਏ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥

गुरमुखि पाए मोख दुआरु ॥

Guramukhi paae mokh duaaru ||

The Gurmukh obtains the gate of salvation.

ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਸਮਾਇਦਾ ॥੮॥

भाइ भगति सदा रंगि राता आपु गवाइ समाइदा ॥८॥

Bhaai bhagati sadaa ranggi raataa aapu gavaai samaaidaa ||8||

Through loving devotion, he remains forever imbued with the Lord's Love; eradicating self-conceit, he merges in the Lord. ||8||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਮਨੁ ਖੋਜਿ ਸੁਣਾਏ ॥

गुरमुखि होवै मनु खोजि सुणाए ॥

Guramukhi hovai manu khoji su(nn)aae ||

One who becomes Gurmukh examines his own mind, and instructs others.

ਸਚੈ ਨਾਮਿ ਸਦਾ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥

सचै नामि सदा लिव लाए ॥

Sachai naami sadaa liv laae ||

He is lovingly attuned to the True Name forever.

ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ਕਰਸੀ ਜੋ ਸਚੇ ਮਨਿ ਭਾਇਦਾ ॥੯॥

जो तिसु भावै सोई करसी जो सचे मनि भाइदा ॥९॥

Jo tisu bhaavai soee karasee jo sache mani bhaaidaa ||9||

They act in harmony with the Mind of the True Lord. ||9||

ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸਤਿਗੁਰੂ ਮਿਲਾਏ ॥

जा तिसु भावै सतिगुरू मिलाए ॥

Jaa tisu bhaavai satiguroo milaae ||

As it pleases His Will, He unites us with the True Guru.

ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਾ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥

जा तिसु भावै ता मंनि वसाए ॥

Jaa tisu bhaavai taa manni vasaae ||

As it pleases His Will, He comes to dwell within the mind.

ਆਪਣੈ ਭਾਣੈ ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਭਾਣੈ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਦਾ ॥੧੦॥

आपणै भाणै सदा रंगि राता भाणै मंनि वसाइदा ॥१०॥

Aapa(nn)ai bhaa(nn)ai sadaa ranggi raataa bhaa(nn)ai manni vasaaidaa ||10||

As it pleases His Will, He imbues us with His Love; as it pleases His Will, He comes to dwell in the mind. ||10||

ਮਨਹਠਿ ਕਰਮ ਕਰੇ ਸੋ ਛੀਜੈ ॥

मनहठि करम करे सो छीजै ॥

Manahathi karam kare so chheejai ||

Those who act stubborn-mindedly are destroyed.

ਬਹੁਤੇ ਭੇਖ ਕਰੇ ਨਹੀ ਭੀਜੈ ॥

बहुते भेख करे नही भीजै ॥

Bahute bhekh kare nahee bheejai ||

Wearing all sorts of religious robes, they do not please the Lord.

ਬਿਖਿਆ ਰਾਤੇ ਦੁਖੁ ਕਮਾਵਹਿ ਦੁਖੇ ਦੁਖਿ ਸਮਾਇਦਾ ॥੧੧॥

बिखिआ राते दुखु कमावहि दुखे दुखि समाइदा ॥११॥

Bikhiaa raate dukhu kamaavahi dukhe dukhi samaaidaa ||11||

Tinged by corruption, they earn only pain; they are immersed in pain. ||11||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਸੁਖੁ ਕਮਾਏ ॥

गुरमुखि होवै सु सुखु कमाए ॥

Guramukhi hovai su sukhu kamaae ||

One who becomes Gurmukh earns peace.

ਮਰਣ ਜੀਵਣ ਕੀ ਸੋਝੀ ਪਾਏ ॥

मरण जीवण की सोझी पाए ॥

Mara(nn) jeeva(nn) kee sojhee paae ||

He comes to understand death and birth.

ਮਰਣੁ ਜੀਵਣੁ ਜੋ ਸਮ ਕਰਿ ਜਾਣੈ ਸੋ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਇਦਾ ॥੧੨॥

मरणु जीवणु जो सम करि जाणै सो मेरे प्रभ भाइदा ॥१२॥

Mara(nn)u jeeva(nn)u jo sam kari jaa(nn)ai so mere prbh bhaaidaa ||12||

One who looks alike upon death and birth, is pleasing to my God. ||12||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਰਹਿ ਸੁ ਹਹਿ ਪਰਵਾਣੁ ॥

गुरमुखि मरहि सु हहि परवाणु ॥

Guramukhi marahi su hahi paravaa(nn)u ||

The Gurmukh, while remaining dead, is respected and approved.

ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣੁ ॥

आवण जाणा सबदु पछाणु ॥

Aava(nn) jaa(nn)aa sabadu pachhaa(nn)u ||

He realizes that coming and going are according to God's Will.

ਮਰੈ ਨ ਜੰਮੈ ਨਾ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ਮਨ ਹੀ ਮਨਹਿ ਸਮਾਇਦਾ ॥੧੩॥

मरै न जमै ना दुखु पाए मन ही मनहि समाइदा ॥१३॥

Marai na jammai naa dukhu paae man hee manahi samaaidaa ||13||

He does not die, he is not reborn, and he does not suffer in pain; his mind merges in the Mind of God. ||13||

ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਜਿਨੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ॥

से वडभागी जिनी सतिगुरु पाइआ ॥

Se vadabhaagee jinee satiguru paaiaa ||

Very fortunate are those who find the True Guru.

ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥

हउमै विचहु मोहु चुकाइआ ॥

Haumai vichahu mohu chukaaiaa ||

They eradicate egotism and attachment from within.

ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਫਿਰਿ ਮੈਲੁ ਨ ਲਾਗੈ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸੋਭਾ ਪਾਇਦਾ ॥੧੪॥

मनु निरमलु फिरि मैलु न लागै दरि सचै सोभा पाइदा ॥१४॥

Manu niramalu phiri mailu na laagai dari sachai sobhaa paaidaa ||14||

Their minds are immaculate, and they are never again stained with filth. They are honored at the Door of the True Court. ||14||

ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਆਪੇ ॥

आपे करे कराए आपे ॥

Aape kare karaae aape ||

He Himself acts, and inspires all to act.

ਆਪੇ ਵੇਖੈ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪੇ ॥

आपे वेखै थापि उथापे ॥

Aape vekhai thaapi uthaape ||

He Himself watches over all; He establishes and disestablishes.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵਾ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਸਚੁ ਸੁਣਿ ਲੇਖੈ ਪਾਇਦਾ ॥੧੫॥

गुरमुखि सेवा मेरे प्रभ भावै सचु सुणि लेखै पाइदा ॥१५॥

Guramukhi sevaa mere prbh bhaavai sachu su(nn)i lekhai paaidaa ||15||

The service of the Gurmukh is pleasing to my God; one who listens to the Truth is approved. ||15||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੋ ਸਚੁ ਕਮਾਵੈ ॥

गुरमुखि सचो सचु कमावै ॥

Guramukhi sacho sachu kamaavai ||

The Gurmukh practices Truth, and only Truth.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਰਮਲੁ ਮੈਲੁ ਨ ਲਾਵੈ ॥

गुरमुखि निरमलु मैलु न लावै ॥

Guramukhi niramalu mailu na laavai ||

The Gurmukh is immaculate; no filth attaches to him.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਵੀਚਾਰੀ ਨਾਮੇ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇਦਾ ॥੧੬॥੧॥੧੫॥

नानक नामि रते वीचारी नामे नामि समाइदा ॥१६॥१॥१५॥

Naanak naami rate veechaaree naame naami samaaidaa ||16||1||15||

O Nanak, those who contemplate the Naam are imbued with it. They merge in the Naam, the Name of the Lord. ||16||1||15||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥

मारू महला ३ ॥

Maaroo mahalaa 3 ||

Maaroo, Third Mehl:

ਆਪੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਹੁਕਮਿ ਸਭ ਸਾਜੀ ॥

आपे स्रिसटि हुकमि सभ साजी ॥

Aape srisati hukami sabh saajee ||

He Himself fashioned the Universe, through the Hukam of His Command.

ਆਪੇ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪਿ ਨਿਵਾਜੀ ॥

आपे थापि उथापि निवाजी ॥

Aape thaapi uthaapi nivaajee ||

He Himself establishes and disestablishes, and embellishes with grace.

ਆਪੇ ਨਿਆਉ ਕਰੇ ਸਭੁ ਸਾਚਾ ਸਾਚੇ ਸਾਚਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੧॥

आपे निआउ करे सभु साचा साचे साचि मिलाइदा ॥१॥

Aape niaau kare sabhu saachaa saache saachi milaaidaa ||1||

The True Lord Himself administers all justice; through Truth, we merge in the True Lord. ||1||

ਕਾਇਆ ਕੋਟੁ ਹੈ ਆਕਾਰਾ ॥

काइआ कोटु है आकारा ॥

Kaaiaa kotu hai aakaaraa ||

The body takes the form of a fortress.

ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਪਸਰਿਆ ਪਾਸਾਰਾ ॥

माइआ मोहु पसरिआ पासारा ॥

Maaiaa mohu pasariaa paasaaraa ||

Emotional attachment to Maya has expanded throughout its expanse.

ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਭਸਮੈ ਕੀ ਢੇਰੀ ਖੇਹੂ ਖੇਹ ਰਲਾਇਦਾ ॥੨॥

बिनु सबदै भसमै की ढेरी खेहू खेह रलाइदा ॥२॥

Binu sabadai bhasamai kee dheree khehoo kheh ralaaidaa ||2||

Without the Word of the Shabad, the body is reduced to a pile of ashes; in the end, dust mingles with dust. ||2||

ਕਾਇਆ ਕੰਚਨ ਕੋਟੁ ਅਪਾਰਾ ॥

काइआ कंचन कोटु अपारा ॥

Kaaiaa kancchan kotu apaaraa ||

The body is the infinite fortress of gold;

ਜਿਸੁ ਵਿਚਿ ਰਵਿਆ ਸਬਦੁ ਅਪਾਰਾ ॥

जिसु विचि रविआ सबदु अपारा ॥

Jisu vichi raviaa sabadu apaaraa ||

It is permeated by the Infinite Word of the Shabad.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਾਵੈ ਸਦਾ ਗੁਣ ਸਾਚੇ ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੩॥

गुरमुखि गावै सदा गुण साचे मिलि प्रीतम सुखु पाइदा ॥३॥

Guramukhi gaavai sadaa gu(nn) saache mili preetam sukhu paaidaa ||3||

The Gurmukh sings the Glorious Praises of the True Lord forever; meeting his Beloved, he finds peace. ||3||

ਕਾਇਆ ਹਰਿ ਮੰਦਰੁ ਹਰਿ ਆਪਿ ਸਵਾਰੇ ॥

काइआ हरि मंदरु हरि आपि सवारे ॥

Kaaiaa hari manddaru hari aapi savaare ||

The body is the temple of the Lord; the Lord Himself embellishes it.

ਤਿਸੁ ਵਿਚਿ ਹਰਿ ਜੀਉ ਵਸੈ ਮੁਰਾਰੇ ॥

तिसु विचि हरि जीउ वसै मुरारे ॥

Tisu vichi hari jeeu vasai muraare ||

The Dear Lord dwells within it.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵਣਜਨਿ ਵਾਪਾਰੀ ਨਦਰੀ ਆਪਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੪॥

गुर कै सबदि वणजनि वापारी नदरी आपि मिलाइदा ॥४॥

Gur kai sabadi va(nn)ajani vaapaaree nadaree aapi milaaidaa ||4||

Through the Word of the Guru's Shabad, the merchants trade, and in His Grace, the Lord merges them with Himself. ||4||

ਸੋ ਸੂਚਾ ਜਿ ਕਰੋਧੁ ਨਿਵਾਰੇ ॥

सो सूचा जि करोधु निवारे ॥

So soochaa ji karodhu nivaare ||

He alone is pure, who eradicates anger.

ਸਬਦੇ ਬੂਝੈ ਆਪੁ ਸਵਾਰੇ ॥

सबदे बूझै आपु सवारे ॥

Sabade boojhai aapu savaare ||

He realizes the Shabad, and reforms himself.

ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਦਾ ॥੫॥

आपे करे कराए करता आपे मंनि वसाइदा ॥५॥

Aape kare karaae karataa aape manni vasaaidaa ||5||

The Creator Himself acts, and inspires all to act; He Himself abides in the mind. ||5||

ਨਿਰਮਲ ਭਗਤਿ ਹੈ ਨਿਰਾਲੀ ॥

निरमल भगति है निराली ॥

Niramal bhagati hai niraalee ||

Pure and unique is devotional worship.

ਮਨੁ ਤਨੁ ਧੋਵਹਿ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੀ ॥

मनु तनु धोवहि सबदि वीचारी ॥

Manu tanu dhovahi sabadi veechaaree ||

The mind and body are washed clean, contemplating the Shabad.

ਅਨਦਿਨੁ ਸਦਾ ਰਹੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਭਗਤਿ ਕਰਾਇਦਾ ॥੬॥

अनदिनु सदा रहै रंगि राता करि किरपा भगति कराइदा ॥६॥

Anadinu sadaa rahai ranggi raataa kari kirapaa bhagati karaaidaa ||6||

One who remains forever imbued with His Love, night and day - in His Mercy, the Lord inspires him to perform devotional worship service. ||6||

ਇਸੁ ਮਨ ਮੰਦਰ ਮਹਿ ਮਨੂਆ ਧਾਵੈ ॥

इसु मन मंदर महि मनूआ धावै ॥

Isu man manddar mahi manooaa dhaavai ||

In this temple of the mind, the mind wanders around.

ਸੁਖੁ ਪਲਰਿ ਤਿਆਗਿ ਮਹਾ ਦੁਖੁ ਪਾਵੈ ॥

सुखु पलरि तिआगि महा दुखु पावै ॥

Sukhu palari tiaagi mahaa dukhu paavai ||

Discarding joy like straw, it suffers in terrible pain.

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਭੇਟੇ ਠਉਰ ਨ ਪਾਵੈ ਆਪੇ ਖੇਲੁ ਕਰਾਇਦਾ ॥੭॥

बिनु सतिगुर भेटे ठउर न पावै आपे खेलु कराइदा ॥७॥

Binu satigur bhete thaur na paavai aape khelu karaaidaa ||7||

Without meeting the True Guru, it finds no place of rest; He Himself has staged this play. ||7||

ਆਪਿ ਅਪਰੰਪਰੁ ਆਪਿ ਵੀਚਾਰੀ ॥

आपि अपर्मपरु आपि वीचारी ॥

Aapi aparampparu aapi veechaaree ||

He Himself is infinite; He contemplates Himself.

ਆਪੇ ਮੇਲੇ ਕਰਣੀ ਸਾਰੀ ॥

आपे मेले करणी सारी ॥

Aape mele kara(nn)ee saaree ||

He Himself bestows Union through actions of excellence.

ਕਿਆ ਕੋ ਕਾਰ ਕਰੇ ਵੇਚਾਰਾ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੮॥

किआ को कार करे वेचारा आपे बखसि मिलाइदा ॥८॥

Kiaa ko kaar kare vechaaraa aape bakhasi milaaidaa ||8||

What can the poor creatures do? Granting forgiveness, He unites them with Himself. ||8||

ਆਪੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲੇ ਪੂਰਾ ॥

आपे सतिगुरु मेले पूरा ॥

Aape satiguru mele pooraa ||

The Perfect Lord Himself unites them with the True Guru.

ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਮਹਾਬਲ ਸੂਰਾ ॥

सचै सबदि महाबल सूरा ॥

Sachai sabadi mahaabal sooraa ||

Through the True Word of the Shabad, he makes them brave spiritual heroes.

ਆਪੇ ਮੇਲੇ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ਸਚੇ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇਦਾ ॥੯॥

आपे मेले दे वडिआई सचे सिउ चितु लाइदा ॥९॥

Aape mele de vadiaaee sache siu chitu laaidaa ||9||

Uniting them with Himself, He bestows glorious greatness; He inspires them to focus their consciousness on the True Lord. ||9||

ਘਰ ਹੀ ਅੰਦਰਿ ਸਾਚਾ ਸੋਈ ॥

घर ही अंदरि साचा सोई ॥

Ghar hee anddari saachaa soee ||

The True Lord is deep within the heart.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲਾ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥

गुरमुखि विरला बूझै कोई ॥

Guramukhi viralaa boojhai koee ||

How rare are those who, as Gurmukh, realize this.

ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਵਸਿਆ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਰਸਨਾ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਦਾ ॥੧੦॥

नामु निधानु वसिआ घट अंतरि रसना नामु धिआइदा ॥१०॥

Naamu nidhaanu vasiaa ghat anttari rasanaa naamu dhiaaidaa ||10||

The treasure of the Naam abides deep within their hearts; they meditate on the Naam with their tongues. ||10||

ਦਿਸੰਤਰੁ ਭਵੈ ਅੰਤਰੁ ਨਹੀ ਭਾਲੇ ॥

दिसंतरु भवै अंतरु नही भाले ॥

Disanttaru bhavai anttaru nahee bhaale ||

He wanders through foreign lands, but does not look within himself.

ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਬਧਾ ਜਮਕਾਲੇ ॥

माइआ मोहि बधा जमकाले ॥

Maaiaa mohi badhaa jamakaale ||

Attached to Maya, he is bound and gagged by the Messenger of Death.

ਜਮ ਕੀ ਫਾਸੀ ਕਬਹੂ ਨ ਤੂਟੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਭਰਮਾਇਦਾ ॥੧੧॥

जम की फासी कबहू न तूटै दूजै भाइ भरमाइदा ॥११॥

Jam kee phaasee kabahoo na tootai doojai bhaai bharamaaidaa ||11||

The noose of death around his neck will never be untied; in the love of duality, he wanders in reincarnation. ||11||

ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੰਜਮੁ ਹੋਰੁ ਕੋਈ ਨਾਹੀ ॥

जपु तपु संजमु होरु कोई नाही ॥

Japu tapu sanjjamu horu koee naahee ||

There is no real chanting, meditation, penance or self-control,

ਜਬ ਲਗੁ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਨ ਕਮਾਹੀ ॥

जब लगु गुर का सबदु न कमाही ॥

Jab lagu gur kaa sabadu na kamaahee ||

As long as one does not live to the Word of the Guru's Shabad.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਮਿਲਿਆ ਸਚੁ ਪਾਇਆ ਸਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਇਦਾ ॥੧੨॥

गुर कै सबदि मिलिआ सचु पाइआ सचे सचि समाइदा ॥१२॥

Gur kai sabadi miliaa sachu paaiaa sache sachi samaaidaa ||12||

Accepting the Word of the Guru's Shabad, one obtains Truth; through Truth, one merges in the True Lord. ||12||

ਕਾਮ ਕਰੋਧੁ ਸਬਲ ਸੰਸਾਰਾ ॥

काम करोधु सबल संसारा ॥

Kaam karodhu sabal sanssaaraa ||

Sexual desire and anger are very powerful in the world.

ਬਹੁ ਕਰਮ ਕਮਾਵਹਿ ਸਭੁ ਦੁਖ ਕਾ ਪਸਾਰਾ ॥

बहु करम कमावहि सभु दुख का पसारा ॥

Bahu karam kamaavahi sabhu dukh kaa pasaaraa ||

They lead to all sorts of actions, but these only add to all the pain.

ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵਹਿ ਸੇ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੧੩॥

सतिगुर सेवहि से सुखु पावहि सचै सबदि मिलाइदा ॥१३॥

Satigur sevahi se sukhu paavahi sachai sabadi milaaidaa ||13||

Those who serve the True Guru find peace; they are united with the True Shabad. ||13||

ਪਉਣੁ ਪਾਣੀ ਹੈ ਬੈਸੰਤਰੁ ॥

पउणु पाणी है बैसंतरु ॥

Pau(nn)u paa(nn)ee hai baisanttaru ||

Air, water and fire make up the body.

ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਵਰਤੈ ਸਭ ਅੰਤਰਿ ॥

माइआ मोहु वरतै सभ अंतरि ॥

Maaiaa mohu varatai sabh anttari ||

Emotional attachment to Maya rules deep within all.

ਜਿਨਿ ਕੀਤੇ ਜਾ ਤਿਸੈ ਪਛਾਣਹਿ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਇਦਾ ॥੧੪॥

जिनि कीते जा तिसै पछाणहि माइआ मोहु चुकाइदा ॥१४॥

Jini keete jaa tisai pachhaa(nn)ahi maaiaa mohu chukaaidaa ||14||

When one realizes the One who created him, emotional attachment to Maya is dispelled. ||14||

ਇਕਿ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਗਰਬਿ ਵਿਆਪੇ ॥

इकि माइआ मोहि गरबि विआपे ॥

Iki maaiaa mohi garabi viaape ||

Some are engrossed in emotional attachment to Maya and pride.

ਹਉਮੈ ਹੋਇ ਰਹੇ ਹੈ ਆਪੇ ॥

हउमै होइ रहे है आपे ॥

Haumai hoi rahe hai aape ||

They are self-conceited and egotistical.

ਜਮਕਾਲੈ ਕੀ ਖਬਰਿ ਨ ਪਾਈ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਇਦਾ ॥੧੫॥

जमकालै की खबरि न पाई अंति गइआ पछुताइदा ॥१५॥

Jamakaalai kee khabari na paaee antti gaiaa pachhutaaidaa ||15||

They never think about the Messenger of Death; in the end, they leave, regretting and repenting. ||15||

ਜਿਨਿ ਉਪਾਏ ਸੋ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ॥

जिनि उपाए सो बिधि जाणै ॥

Jini upaae so bidhi jaa(nn)ai ||

He alone knows the Way, who created it.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇਵੈ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣੈ ॥

गुरमुखि देवै सबदु पछाणै ॥

Guramukhi devai sabadu pachhaa(nn)ai ||

The Gurmukh, who is blessed with the Shabad, realizes Him.

ਨਾਨਕ ਦਾਸੁ ਕਹੈ ਬੇਨੰਤੀ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਚਿਤੁ ਲਾਇਦਾ ॥੧੬॥੨॥੧੬॥

नानक दासु कहै बेनंती सचि नामि चितु लाइदा ॥१६॥२॥१६॥

Naanak daasu kahai benanttee sachi naami chitu laaidaa ||16||2||16||

Slave Nanak offers this prayer; O Lord, let my consciousness be attached to the True Name. ||16||2||16||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥

मारू महला ३ ॥

Maaroo mahalaa 3 ||

Maaroo, Third Mehl:

ਆਦਿ ਜੁਗਾਦਿ ਦਇਆਪਤਿ ਦਾਤਾ ॥

आदि जुगादि दइआपति दाता ॥

Aadi jugaadi daiaapati daataa ||

From the very beginning of time, and throughout the ages, the Merciful Lord has been the Great Giver.

ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ॥

पूरे गुर कै सबदि पछाता ॥

Poore gur kai sabadi pachhaataa ||

Through the Shabad, the Word of the Perfect Guru, He is realized.

ਤੁਧੁਨੋ ਸੇਵਹਿ ਸੇ ਤੁਝਹਿ ਸਮਾਵਹਿ ਤੂ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੧॥

तुधुनो सेवहि से तुझहि समावहि तू आपे मेलि मिलाइदा ॥१॥

Tudhuno sevahi se tujhahi samaavahi too aape meli milaaidaa ||1||

Those who serve You are immersed in You. You unite them in Union with Yourself. ||1||

ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਕੀਮਤਿ ਨਹੀ ਪਾਈ ॥

अगम अगोचरु कीमति नही पाई ॥

Agam agocharu keemati nahee paaee ||

You are inaccessible and unfathomable; Your limits cannot be found.

ਜੀਅ ਜੰਤ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾਈ ॥

जीअ जंत तेरी सरणाई ॥

Jeea jantt teree sara(nn)aaee ||

All beings and creatures seek Your Sanctuary.

ਜਿਉ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਚਲਾਵਹਿ ਤੂ ਆਪੇ ਮਾਰਗਿ ਪਾਇਦਾ ॥੨॥

जिउ तुधु भावै तिवै चलावहि तू आपे मारगि पाइदा ॥२॥

Jiu tudhu bhaavai tivai chalaavahi too aape maaragi paaidaa ||2||

As is pleases Your Will, You guide us along; You Yourself place us on the Path. ||2||

ਹੈ ਭੀ ਸਾਚਾ ਹੋਸੀ ਸੋਈ ॥

है भी साचा होसी सोई ॥

Hai bhee saachaa hosee soee ||

The True Lord is, and shall always be.

ਆਪੇ ਸਾਜੇ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥

आपे साजे अवरु न कोई ॥

Aape saaje avaru na koee ||

He Himself creates - there is no other at all.

ਸਭਨਾ ਸਾਰ ਕਰੇ ਸੁਖਦਾਤਾ ਆਪੇ ਰਿਜਕੁ ਪਹੁਚਾਇਦਾ ॥੩॥

सभना सार करे सुखदाता आपे रिजकु पहुचाइदा ॥३॥

Sabhanaa saar kare sukhadaataa aape rijaku pahuchaaidaa ||3||

The Giver of peace takes care of all; He Himself sustains them. ||3||

ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਅਲਖ ਅਪਾਰਾ ॥

अगम अगोचरु अलख अपारा ॥

Agam agocharu alakh apaaraa ||

You are inaccessible, unfathomable, invisible and infinite;

ਕੋਇ ਨ ਜਾਣੈ ਤੇਰਾ ਪਰਵਾਰਾ ॥

कोइ न जाणै तेरा परवारा ॥

Koi na jaa(nn)ai teraa paravaaraa ||

No one knows Your extent.

ਆਪਣਾ ਆਪੁ ਪਛਾਣਹਿ ਆਪੇ ਗੁਰਮਤੀ ਆਪਿ ਬੁਝਾਇਦਾ ॥੪॥

आपणा आपु पछाणहि आपे गुरमती आपि बुझाइदा ॥४॥

Aapa(nn)aa aapu pachhaa(nn)ahi aape guramatee aapi bujhaaidaa ||4||

You Yourself realize Yourself. Through the Guru's Teachings, You reveal Yourself. ||4||

ਪਾਤਾਲ ਪੁਰੀਆ ਲੋਅ ਆਕਾਰਾ ॥

पाताल पुरीआ लोअ आकारा ॥

Paataal pureeaa loa aakaaraa ||

In the nether worlds, realms and worlds of form,

ਤਿਸੁ ਵਿਚਿ ਵਰਤੈ ਹੁਕਮੁ ਕਰਾਰਾ ॥

तिसु विचि वरतै हुकमु करारा ॥

Tisu vichi varatai hukamu karaaraa ||

Almighty! Your Command prevails in all of these.

ਹੁਕਮੇ ਸਾਜੇ ਹੁਕਮੇ ਢਾਹੇ ਹੁਕਮੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੫॥

हुकमे साजे हुकमे ढाहे हुकमे मेलि मिलाइदा ॥५॥

Hukame saaje hukame dhaahe hukame meli milaaidaa ||5||

By the Hukam of Your Command, You create, and by Your Command, You destroy. By Your Command, You unite in Union. ||5||

ਹੁਕਮੈ ਬੂਝੈ ਸੁ ਹੁਕਮੁ ਸਲਾਹੇ ॥

हुकमै बूझै सु हुकमु सलाहे ॥

Hukamai boojhai su hukamu salaahe ||

One who realizes Your Command, praises Your Command.

ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ਵੇਪਰਵਾਹੇ ॥

अगम अगोचर वेपरवाहे ॥

Agam agochar veparavaahe ||

You are Inaccessible, Unfathomable and Self-Sufficient.

ਜੇਹੀ ਮਤਿ ਦੇਹਿ ਸੋ ਹੋਵੈ ਤੂ ਆਪੇ ਸਬਦਿ ਬੁਝਾਇਦਾ ॥੬॥

जेही मति देहि सो होवै तू आपे सबदि बुझाइदा ॥६॥

Jehee mati dehi so hovai too aape sabadi bujhaaidaa ||6||

As is the understanding You give, so do I become. You Yourself reveal the Shabad. ||6||

ਅਨਦਿਨੁ ਆਰਜਾ ਛਿਜਦੀ ਜਾਏ ॥

अनदिनु आरजा छिजदी जाए ॥

Anadinu aarajaa chhijadee jaae ||

Night and day, the days of our lives wear away.

ਰੈਣਿ ਦਿਨਸੁ ਦੁਇ ਸਾਖੀ ਆਏ ॥

रैणि दिनसु दुइ साखी आए ॥

Rai(nn)i dinasu dui saakhee aae ||

Night and day both bear witness to this loss.

ਮਨਮੁਖੁ ਅੰਧੁ ਨ ਚੇਤੈ ਮੂੜਾ ਸਿਰ ਊਪਰਿ ਕਾਲੁ ਰੂਆਇਦਾ ॥੭॥

मनमुखु अंधु न चेतै मूड़ा सिर ऊपरि कालु रूआइदा ॥७॥

Manamukhu anddhu na chetai moo(rr)aa sir upari kaalu rooaaidaa ||7||

The blind, foolish, self-willed manmukh is not aware of this; death is hovering over his head. ||7||

ਮਨੁ ਤਨੁ ਸੀਤਲੁ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਲਾਗਾ ॥

मनु तनु सीतलु गुर चरणी लागा ॥

Manu tanu seetalu gur chara(nn)ee laagaa ||

The mind and body are cooled and soothed, holding tight to the Guru's Feet.

ਅੰਤਰਿ ਭਰਮੁ ਗਇਆ ਭਉ ਭਾਗਾ ॥

अंतरि भरमु गइआ भउ भागा ॥

Anttari bharamu gaiaa bhau bhaagaa ||

Doubt is eliminated from within, and fear runs away.

ਸਦਾ ਅਨੰਦੁ ਸਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਸਚੁ ਬਾਣੀ ਬੋਲਾਇਦਾ ॥੮॥

सदा अनंदु सचे गुण गावहि सचु बाणी बोलाइदा ॥८॥

Sadaa ananddu sache gu(nn) gaavahi sachu baa(nn)ee bolaaidaa ||8||

One is in bliss forever, singing the Glorious Praises of the True Lord, and speaking the True Word of His Bani. ||8||

ਜਿਨਿ ਤੂ ਜਾਤਾ ਕਰਮ ਬਿਧਾਤਾ ॥

जिनि तू जाता करम बिधाता ॥

Jini too jaataa karam bidhaataa ||

One who knows You as the Architect of Karma,

ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ॥

पूरै भागि गुर सबदि पछाता ॥

Poorai bhaagi gur sabadi pachhaataa ||

Has the good fortune of perfect destiny, and recognizes the Word of the Guru's Shabad.

ਜਤਿ ਪਤਿ ਸਚੁ ਸਚਾ ਸਚੁ ਸੋਈ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੯॥

जति पति सचु सचा सचु सोई हउमै मारि मिलाइदा ॥९॥

Jati pati sachu sachaa sachu soee haumai maari milaaidaa ||9||

The Lord, the Truest of the True, is his social class and honor. Conquering his ego, he is united with the Lord. ||9||

ਮਨੁ ਕਠੋਰੁ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਲਾਗਾ ॥

मनु कठोरु दूजै भाइ लागा ॥

Manu kathoru doojai bhaai laagaa ||

The stubborn and insensitive mind is attached to the love of duality.

ਭਰਮੇ ਭੂਲਾ ਫਿਰੈ ਅਭਾਗਾ ॥

भरमे भूला फिरै अभागा ॥

Bharame bhoolaa phirai abhaagaa ||

Deluded by doubt, the unfortunate wander around in confusion.

ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਤਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਸਹਜੇ ਹੀ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੦॥

करमु होवै ता सतिगुरु सेवे सहजे ही सुखु पाइदा ॥१०॥

Karamu hovai taa satiguru seve sahaje hee sukhu paaidaa ||10||

But if they are blessed by God's Grace, they serve the True Guru, and easily obtain peace. ||10||

ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਆਪਿ ਉਪਾਏ ॥

लख चउरासीह आपि उपाए ॥

Lakh chauraaseeh aapi upaae ||

He Himself created the 8.4 million species of beings.

ਮਾਨਸ ਜਨਮਿ ਗੁਰ ਭਗਤਿ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ॥

मानस जनमि गुर भगति द्रिड़ाए ॥

Maanas janami gur bhagati dri(rr)aae ||

Only in this human life, is devotional worship to the Guru implanted within.

ਬਿਨੁ ਭਗਤੀ ਬਿਸਟਾ ਵਿਚਿ ਵਾਸਾ ਬਿਸਟਾ ਵਿਚਿ ਫਿਰਿ ਪਾਇਦਾ ॥੧੧॥

बिनु भगती बिसटा विचि वासा बिसटा विचि फिरि पाइदा ॥११॥

Binu bhagatee bisataa vichi vaasaa bisataa vichi phiri paaidaa ||11||

Without devotion, one lives in manure; he falls into manure again and again. ||11||

ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਗੁਰੁ ਭਗਤਿ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ॥

करमु होवै गुरु भगति द्रिड़ाए ॥

Karamu hovai guru bhagati dri(rr)aae ||

If one is blessed with His Grace, devotional worship to the Guru is implanted within.

ਵਿਣੁ ਕਰਮਾ ਕਿਉ ਪਾਇਆ ਜਾਏ ॥

विणु करमा किउ पाइआ जाए ॥

Vi(nn)u karamaa kiu paaiaa jaae ||

Without God's Grace, how can anyone find Him?

ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਕਰਤਾ ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਚਲਾਇਦਾ ॥੧੨॥

आपे करे कराए करता जिउ भावै तिवै चलाइदा ॥१२॥

Aape kare karaae karataa jiu bhaavai tivai chalaaidaa ||12||

The Creator Himself acts, and inspires all to act; as He wills, he leads us on. ||12||

ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਸਾਸਤ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਣੈ ॥

सिम्रिति सासत अंतु न जाणै ॥

Simriti saasat anttu na jaa(nn)ai ||

The Simritees and the Shaastras do not know His limits.

ਮੂਰਖੁ ਅੰਧਾ ਤਤੁ ਨ ਪਛਾਣੈ ॥

मूरखु अंधा ततु न पछाणै ॥

Moorakhu anddhaa tatu na pachhaa(nn)ai ||

The blind fool does not recognize the essence of reality.

ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇਦਾ ॥੧੩॥

आपे करे कराए करता आपे भरमि भुलाइदा ॥१३॥

Aape kare karaae karataa aape bharami bhulaaidaa ||13||

The Creator Himself acts, and inspires all to act; He Himself deludes with doubt. ||13||

ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ॥

सभु किछु आपे आपि कराए ॥

Sabhu kichhu aape aapi karaae ||

He Himself causes everything to be done.

ਆਪੇ ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਧੰਧੈ ਲਾਏ ॥

आपे सिरि सिरि धंधै लाए ॥

Aape siri siri dhanddhai laae ||

He Himself joins each and every person to his tasks.

ਆਪੇ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪੇ ਵੇਖੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪਿ ਬੁਝਾਇਦਾ ॥੧੪॥

आपे थापि उथापे वेखै गुरमुखि आपि बुझाइदा ॥१४॥

Aape thaapi uthaape vekhai guramukhi aapi bujhaaidaa ||14||

He Himself establishes and disestablishes, and watches over all; He reveals Himself to the Gurmukh. ||14||

ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰਾ ॥

सचा साहिबु गहिर ग्मभीरा ॥

Sachaa saahibu gahir gambbheeraa ||

The True Lord and Master is profoundly deep and unfathomable.

ਸਦਾ ਸਲਾਹੀ ਤਾ ਮਨੁ ਧੀਰਾ ॥

सदा सलाही ता मनु धीरा ॥

Sadaa salaahee taa manu dheeraa ||

Praising Him forever, the mind is comforted and consoled.

ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਕੀਮਤਿ ਨਹੀ ਪਾਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਦਾ ॥੧੫॥

अगम अगोचरु कीमति नही पाई गुरमुखि मंनि वसाइदा ॥१५॥

Agam agocharu keemati nahee paaee guramukhi manni vasaaidaa ||15||

He is inaccessible and unfathomable; His value cannot be estimated. He dwells in the mind of the Gurmukh. ||15||

ਆਪਿ ਨਿਰਾਲਮੁ ਹੋਰ ਧੰਧੈ ਲੋਈ ॥

आपि निरालमु होर धंधै लोई ॥

Aapi niraalamu hor dhanddhai loee ||

He Himself is detached; all others are entangled in their affairs.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥

गुर परसादी बूझै कोई ॥

Gur parasaadee boojhai koee ||

By Guru's Grace, one comes to understand Him.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਗੁਰਮਤੀ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੧੬॥੩॥੧੭॥

नानक नामु वसै घट अंतरि गुरमती मेलि मिलाइदा ॥१६॥३॥१७॥

Naanak naamu vasai ghat anttari guramatee meli milaaidaa ||16||3||17||

O Nanak, the Naam, the Name of the Lord, comes to dwell deep within the heart; through the Guru's Teachings, one is united in His Union. ||16||3||17||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥

मारू महला ३ ॥

Maaroo mahalaa 3 ||

Maaroo, Third Mehl:

ਜੁਗ ਛਤੀਹ ਕੀਓ ਗੁਬਾਰਾ ॥

जुग छतीह कीओ गुबारा ॥

Jug chhateeh keeo gubaaraa ||

For thirty-six ages, utter darkness prevailed.

ਤੂ ਆਪੇ ਜਾਣਹਿ ਸਿਰਜਣਹਾਰਾ ॥

तू आपे जाणहि सिरजणहारा ॥

Too aape jaa(nn)ahi siraja(nn)ahaaraa ||

Only You Yourself know this, O Creator Lord.

ਹੋਰ ਕਿਆ ਕੋ ਕਹੈ ਕਿ ਆਖਿ ਵਖਾਣੈ ਤੂ ਆਪੇ ਕੀਮਤਿ ਪਾਇਦਾ ॥੧॥

होर किआ को कहै कि आखि वखाणै तू आपे कीमति पाइदा ॥१॥

Hor kiaa ko kahai ki aakhi vakhaa(nn)ai too aape keemati paaidaa ||1||

What can anyone else say? What can anyone explain? Only You Yourself can estimate Your worth. ||1||

ਓਅੰਕਾਰਿ ਸਭ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਉਪਾਈ ॥

ओअंकारि सभ स्रिसटि उपाई ॥

Oamkkaari sabh srisati upaaee ||

The One Universal Creator created the entire Universe.

ਸਭੁ ਖੇਲੁ ਤਮਾਸਾ ਤੇਰੀ ਵਡਿਆਈ ॥

सभु खेलु तमासा तेरी वडिआई ॥

Sabhu khelu tamaasaa teree vadiaaee ||

All the plays and dramas are to Your glory and greatness.

ਆਪੇ ਵੇਕ ਕਰੇ ਸਭਿ ਸਾਚਾ ਆਪੇ ਭੰਨਿ ਘੜਾਇਦਾ ॥੨॥

आपे वेक करे सभि साचा आपे भंनि घड़ाइदा ॥२॥

Aape vek kare sabhi saachaa aape bhanni gha(rr)aaidaa ||2||

The True Lord Himself makes all distinctions; He Himself breaks and builds. ||2||

ਬਾਜੀਗਰਿ ਇਕ ਬਾਜੀ ਪਾਈ ॥

बाजीगरि इक बाजी पाई ॥

Baajeegari ik baajee paaee ||

The Juggler has staged His juggling show.

ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਨਦਰੀ ਆਈ ॥

पूरे गुर ते नदरी आई ॥

Poore gur te nadaree aaee ||

Through the Perfect Guru, one comes to behold it.

ਸਦਾ ਅਲਿਪਤੁ ਰਹੈ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਸਾਚੇ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇਦਾ ॥੩॥

सदा अलिपतु रहै गुर सबदी साचे सिउ चितु लाइदा ॥३॥

Sadaa alipatu rahai gur sabadee saache siu chitu laaidaa ||3||

One who remains forever detached in the Word of the Guru's Shabad - his consciousness is attuned to the True Lord. ||3||

ਬਾਜਹਿ ਬਾਜੇ ਧੁਨਿ ਆਕਾਰਾ ॥

बाजहि बाजे धुनि आकारा ॥

Baajahi baaje dhuni aakaaraa ||

The musical instruments of the body vibrate and resound.

ਆਪਿ ਵਜਾਏ ਵਜਾਵਣਹਾਰਾ ॥

आपि वजाए वजावणहारा ॥

Aapi vajaae vajaava(nn)ahaaraa ||

The Player Himself plays them.

ਘਟਿ ਘਟਿ ਪਉਣੁ ਵਹੈ ਇਕ ਰੰਗੀ ਮਿਲਿ ਪਵਣੈ ਸਭ ਵਜਾਇਦਾ ॥੪॥

घटि घटि पउणु वहै इक रंगी मिलि पवणै सभ वजाइदा ॥४॥

Ghati ghati pau(nn)u vahai ik ranggee mili pava(nn)ai sabh vajaaidaa ||4||

The breath flows equally through the hearts of each and every being. Receiving the breath, all the instruments sing. ||4||

ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੁ ਨਿਹਚਉ ਹੋਵੈ ॥

करता करे सु निहचउ होवै ॥

Karataa kare su nihachau hovai ||

Whatever the Creator does, surely comes to pass.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਹਉਮੈ ਖੋਵੈ ॥

गुर कै सबदे हउमै खोवै ॥

Gur kai sabade haumai khovai ||

Through the Word of the Guru's Shabad, egotism is consumed.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਕਿਸੈ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ਨਾਮੋ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਦਾ ॥੫॥

गुर परसादी किसै दे वडिआई नामो नामु धिआइदा ॥५॥

Gur parasaadee kisai de vadiaaee naamo naamu dhiaaidaa ||5||

By Guru's Grace, some are blessed with glorious greatness; they meditate on the Naam, the Name of the Lord. ||5||

ਗੁਰ ਸੇਵੇ ਜੇਵਡੁ ਹੋਰੁ ਲਾਹਾ ਨਾਹੀ ॥

गुर सेवे जेवडु होरु लाहा नाही ॥

Gur seve jevadu horu laahaa naahee ||

There is no other profit as great as service to the Guru.

ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸੈ ਨਾਮੋ ਸਾਲਾਹੀ ॥

नामु मंनि वसै नामो सालाही ॥

Naamu manni vasai naamo saalaahee ||

The Naam abides within my mind, and I praise the Naam.

ਨਾਮੋ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਨਾਮੋ ਲਾਹਾ ਪਾਇਦਾ ॥੬॥

नामो नामु सदा सुखदाता नामो लाहा पाइदा ॥६॥

Naamo naamu sadaa sukhadaataa naamo laahaa paaidaa ||6||

The Naam is forever the Giver of peace. Through the Naam, we earn the profit. ||6||

ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਸਭ ਦੁਖੁ ਸੰਸਾਰਾ ॥

बिनु नावै सभ दुखु संसारा ॥

Binu naavai sabh dukhu sanssaaraa ||

Without the Name, all the world suffers in misery.

ਬਹੁ ਕਰਮ ਕਮਾਵਹਿ ਵਧਹਿ ਵਿਕਾਰਾ ॥

बहु करम कमावहि वधहि विकारा ॥

Bahu karam kamaavahi vadhahi vikaaraa ||

The more actions one does, the more the corruption increases.

ਨਾਮੁ ਨ ਸੇਵਹਿ ਕਿਉ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੭॥

नामु न सेवहि किउ सुखु पाईऐ बिनु नावै दुखु पाइदा ॥७॥

Naamu na sevahi kiu sukhu paaeeai binu naavai dukhu paaidaa ||7||

Without serving the Naam, how can anyone find peace? Without the Naam, one suffers in pain. ||7||

ਆਪਿ ਕਰੇ ਤੈ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ॥

आपि करे तै आपि कराए ॥

Aapi kare tai aapi karaae ||

He Himself acts, and inspires all to act.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਕਿਸੈ ਬੁਝਾਏ ॥

गुर परसादी किसै बुझाए ॥

Gur parasaadee kisai bujhaae ||

By Guru's Grace, He reveals Himself to a few.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵਹਿ ਸੇ ਬੰਧਨ ਤੋੜਹਿ ਮੁਕਤੀ ਕੈ ਘਰਿ ਪਾਇਦਾ ॥੮॥

गुरमुखि होवहि से बंधन तोड़हि मुकती कै घरि पाइदा ॥८॥

Guramukhi hovahi se banddhan to(rr)ahi mukatee kai ghari paaidaa ||8||

One who becomes Gurmukh breaks his bonds, and attains the home of liberation. ||8||

ਗਣਤ ਗਣੈ ਸੋ ਜਲੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥

गणत गणै सो जलै संसारा ॥

Ga(nn)at ga(nn)ai so jalai sanssaaraa ||

One who calculates his accounts, burns in the world.

ਸਹਸਾ ਮੂਲਿ ਨ ਚੁਕੈ ਵਿਕਾਰਾ ॥

सहसा मूलि न चुकै विकारा ॥

Sahasaa mooli na chukai vikaaraa ||

His skepticism and corruption are never dispelled.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਗਣਤ ਚੁਕਾਏ ਸਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਇਦਾ ॥੯॥

गुरमुखि होवै सु गणत चुकाए सचे सचि समाइदा ॥९॥

Guramukhi hovai su ga(nn)at chukaae sache sachi samaaidaa ||9||

One who becomes Gurmukh abandons his calculations; through Truth, we merge in the True Lord. ||9||

ਜੇ ਸਚੁ ਦੇਇ ਤ ਪਾਏ ਕੋਈ ॥

जे सचु देइ त पाए कोई ॥

Je sachu dei ta paae koee ||

If God grants Truth, then we may attain it.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਪਰਗਟੁ ਹੋਈ ॥

गुर परसादी परगटु होई ॥

Gur parasaadee paragatu hoee ||

By Guru's Grace, it is revealed.

ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਸਾਲਾਹੇ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੦॥

सचु नामु सालाहे रंगि राता गुर किरपा ते सुखु पाइदा ॥१०॥

Sachu naamu saalaahe ranggi raataa gur kirapaa te sukhu paaidaa ||10||

One who praises the True Name, and remains imbued with the Lord's Love, by Guru's Grace, finds peace. ||10||

ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੰਜਮੁ ਨਾਮੁ ਪਿਆਰਾ ॥

जपु तपु संजमु नामु पिआरा ॥

Japu tapu sanjjamu naamu piaaraa ||

The Beloved Naam, the Name of the Lord, is chanting, meditation, penance and self-control.

ਕਿਲਵਿਖ ਕਾਟੇ ਕਾਟਣਹਾਰਾ ॥

किलविख काटे काटणहारा ॥

Kilavikh kaate kaata(nn)ahaaraa ||

God, the Destroyer, destroys sins.

ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਮਿ ਤਨੁ ਮਨੁ ਸੀਤਲੁ ਹੋਆ ਸਹਜੇ ਸਹਜਿ ਸਮਾਇਦਾ ॥੧੧॥

हरि कै नामि तनु मनु सीतलु होआ सहजे सहजि समाइदा ॥११॥

Hari kai naami tanu manu seetalu hoaa sahaje sahaji samaaidaa ||11||

Through the Name of the Lord, the body and mind are cooled and soothed, and one is intuitively, easily absorbed into the Celestial Lord. ||11||

ਅੰਤਰਿ ਲੋਭੁ ਮਨਿ ਮੈਲੈ ਮਲੁ ਲਾਏ ॥

अंतरि लोभु मनि मैलै मलु लाए ॥

Anttari lobhu mani mailai malu laae ||

With greed within them, their minds are filthy, and they spread filth around.

ਮੈਲੇ ਕਰਮ ਕਰੇ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ॥

मैले करम करे दुखु पाए ॥

Maile karam kare dukhu paae ||

They do filthy deeds, and suffer in pain.

ਕੂੜੋ ਕੂੜੁ ਕਰੇ ਵਾਪਾਰਾ ਕੂੜੁ ਬੋਲਿ ਦੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੨॥

कूड़ो कूड़ु करे वापारा कूड़ु बोलि दुखु पाइदा ॥१२॥

Koo(rr)o koo(rr)u kare vaapaaraa koo(rr)u boli dukhu paaidaa ||12||

They deal in falsehood, and nothing but falsehood; telling lies, they suffer in pain. ||12||

ਨਿਰਮਲ ਬਾਣੀ ਕੋ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥

निरमल बाणी को मंनि वसाए ॥

Niramal baa(nn)ee ko manni vasaae ||

Rare is that person who enshrines the Immaculate Bani of the Guru's Word within his mind.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਸਹਸਾ ਜਾਏ ॥

गुर परसादी सहसा जाए ॥

Gur parasaadee sahasaa jaae ||

By Guru's Grace, his skepticism is removed.

ਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਚਲੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਨਾਮੁ ਚੇਤਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੩॥

गुर कै भाणै चलै दिनु राती नामु चेति सुखु पाइदा ॥१३॥

Gur kai bhaa(nn)ai chalai dinu raatee naamu cheti sukhu paaidaa ||13||

He walks in harmony with the Guru's Will, day and night; remembering the Naam, the Name of the Lord, he finds peace. ||13||

ਆਪਿ ਸਿਰੰਦਾ ਸਚਾ ਸੋਈ ॥

आपि सिरंदा सचा सोई ॥

Aapi siranddaa sachaa soee ||

The True Lord Himself is the Creator.

ਆਪਿ ਉਪਾਇ ਖਪਾਏ ਸੋਈ ॥

आपि उपाइ खपाए सोई ॥

Aapi upaai khapaae soee ||

He Himself creates and destroys.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਸਦਾ ਸਲਾਹੇ ਮਿਲਿ ਸਾਚੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੪॥

गुरमुखि होवै सु सदा सलाहे मिलि साचे सुखु पाइदा ॥१४॥

Guramukhi hovai su sadaa salaahe mili saache sukhu paaidaa ||14||

One who becomes Gurmukh, praises the Lord forever. Meeting the True Lord, he finds peace. ||14||

ਅਨੇਕ ਜਤਨ ਕਰੇ ਇੰਦ੍ਰੀ ਵਸਿ ਨ ਹੋਈ ॥

अनेक जतन करे इंद्री वसि न होई ॥

Anek jatan kare ianddree vasi na hoee ||

Making countless efforts, sexual desire is not overcome.

ਕਾਮਿ ਕਰੋਧਿ ਜਲੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ॥

कामि करोधि जलै सभु कोई ॥

Kaami karodhi jalai sabhu koee ||

Everyone is burning in the fires of sexuality and anger.

ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਮਨੁ ਵਸਿ ਆਵੈ ਮਨ ਮਾਰੇ ਮਨਹਿ ਸਮਾਇਦਾ ॥੧੫॥

सतिगुर सेवे मनु वसि आवै मन मारे मनहि समाइदा ॥१५॥

Satigur seve manu vasi aavai man maare manahi samaaidaa ||15||

Serving the True Guru, one brings his mind under control; conquering his mind, he merges in the Mind of God. ||15||

ਮੇਰਾ ਤੇਰਾ ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਕੀਆ ॥

मेरा तेरा तुधु आपे कीआ ॥

Meraa teraa tudhu aape keeaa ||

You Yourself created the sense of 'mine' and 'yours.'

ਸਭਿ ਤੇਰੇ ਜੰਤ ਤੇਰੇ ਸਭਿ ਜੀਆ ॥

सभि तेरे जंत तेरे सभि जीआ ॥

Sabhi tere jantt tere sabhi jeeaa ||

All creatures are Yours; You created all beings.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ਸਦਾ ਤੂ ਗੁਰਮਤੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਦਾ ॥੧੬॥੪॥੧੮॥

नानक नामु समालि सदा तू गुरमती मंनि वसाइदा ॥१६॥४॥१८॥

Naanak naamu samaali sadaa too guramatee manni vasaaidaa ||16||4||18||

O Nanak, contemplate the Naam forever; through the Guru's Teachings, the Lord abides in the mind. ||16||4||18||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥

मारू महला ३ ॥

Maaroo mahalaa 3 ||

Maaroo, Third Mehl:

ਹਰਿ ਜੀਉ ਦਾਤਾ ਅਗਮ ਅਥਾਹਾ ॥

हरि जीउ दाता अगम अथाहा ॥

Hari jeeu daataa agam athaahaa ||

The Dear Lord is the Giver, inaccessible and unfathomable.

ਓਸੁ ਤਿਲੁ ਨ ਤਮਾਇ ਵੇਪਰਵਾਹਾ ॥

ओसु तिलु न तमाइ वेपरवाहा ॥

Osu tilu na tamaai veparavaahaa ||

He does not have even an iota of greed; He is self-sufficient.

ਤਿਸ ਨੋ ਅਪੜਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਈ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੧॥

तिस नो अपड़ि न सकै कोई आपे मेलि मिलाइदा ॥१॥

Tis no apa(rr)i na sakai koee aape meli milaaidaa ||1||

No one can reach up to Him; He Himself unites in His Union. ||1||

ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰੈ ਸੁ ਨਿਹਚਉ ਹੋਈ ॥

जो किछु करै सु निहचउ होई ॥

Jo kichhu karai su nihachau hoee ||

Whatever He does, surely comes to pass.

ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਦਾਤਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥

तिसु बिनु दाता अवरु न कोई ॥

Tisu binu daataa avaru na koee ||

There is no other Giver, except for Him.

ਜਿਸ ਨੋ ਨਾਮ ਦਾਨੁ ਕਰੇ ਸੋ ਪਾਏ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਮੇਲਾਇਦਾ ॥੨॥

जिस नो नाम दानु करे सो पाए गुर सबदी मेलाइदा ॥२॥

Jis no naam daanu kare so paae gur sabadee melaaidaa ||2||

Whoever the Lord blesses with His gift, obtains it. Through the Word of the Guru's Shabad, He unites him with Himself. ||2||

ਚਉਦਹ ਭਵਣ ਤੇਰੇ ਹਟਨਾਲੇ ॥

चउदह भवण तेरे हटनाले ॥

Chaudah bhava(nn) tere hatanaale ||

The fourteen worlds are Your markets.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਦਿਖਾਏ ਅੰਤਰਿ ਨਾਲੇ ॥

सतिगुरि दिखाए अंतरि नाले ॥

Satiguri dikhaae anttari naale ||

The True Guru reveals them, along with one's inner being.

ਨਾਵੈ ਕਾ ਵਾਪਾਰੀ ਹੋਵੈ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਕੋ ਪਾਇਦਾ ॥੩॥

नावै का वापारी होवै गुर सबदी को पाइदा ॥३॥

Naavai kaa vaapaaree hovai gur sabadee ko paaidaa ||3||

One who deals in the Name, through the Word of the Guru's Shabad, obtains it. ||3||

ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੇਵਿਐ ਸਹਜ ਅਨੰਦਾ ॥

सतिगुरि सेविऐ सहज अनंदा ॥

Satiguri seviai sahaj ananddaa ||

Serving the True Guru, one obtains intuitive bliss.

ਹਿਰਦੈ ਆਇ ਵੁਠਾ ਗੋਵਿੰਦਾ ॥

हिरदै आइ वुठा गोविंदा ॥

Hiradai aai vuthaa govinddaa ||

The Lord of the Universe comes to dwell within the heart.

ਸਹਜੇ ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਆਪੇ ਭਗਤਿ ਕਰਾਇਦਾ ॥੪॥

सहजे भगति करे दिनु राती आपे भगति कराइदा ॥४॥

Sahaje bhagati kare dinu raatee aape bhagati karaaidaa ||4||

He intuitively practices devotional worship day and night; God Himself practices devotional worship. ||4||

ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਵਿਛੁੜੇ ਤਿਨੀ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥

सतिगुर ते विछुड़े तिनी दुखु पाइआ ॥

Satigur te vichhu(rr)e tinee dukhu paaiaa ||

Those who are separated from the True Guru, suffer in misery.

ਅਨਦਿਨੁ ਮਾਰੀਅਹਿ ਦੁਖੁ ਸਬਾਇਆ ॥

अनदिनु मारीअहि दुखु सबाइआ ॥

Anadinu maareeahi dukhu sabaaiaa ||

Night and day, they are punished, and they suffer in total agony.

ਮਥੇ ਕਾਲੇ ਮਹਲੁ ਨ ਪਾਵਹਿ ਦੁਖ ਹੀ ਵਿਚਿ ਦੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੫॥

मथे काले महलु न पावहि दुख ही विचि दुखु पाइदा ॥५॥

Mathe kaale mahalu na paavahi dukh hee vichi dukhu paaidaa ||5||

Their faces are blackened, and they do not obtain the Mansion of the Lord's Presence. They suffer in sorrow and agony. ||5||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ॥

सतिगुरु सेवहि से वडभागी ॥

Satiguru sevahi se vadabhaagee ||

Those who serve the True Guru are very fortunate.

ਸਹਜ ਭਾਇ ਸਚੀ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥

सहज भाइ सची लिव लागी ॥

Sahaj bhaai sachee liv laagee ||

They intuitively enshrine love for the True Lord.

ਸਚੋ ਸਚੁ ਕਮਾਵਹਿ ਸਦ ਹੀ ਸਚੈ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੬॥

सचो सचु कमावहि सद ही सचै मेलि मिलाइदा ॥६॥

Sacho sachu kamaavahi sad hee sachai meli milaaidaa ||6||

They practice Truth, forever Truth; they are united in Union with the True Lord. ||6||

ਜਿਸ ਨੋ ਸਚਾ ਦੇਇ ਸੁ ਪਾਏ ॥

जिस नो सचा देइ सु पाए ॥

Jis no sachaa dei su paae ||

He alone obtains the Truth, unto whom the True Lord gives it.

ਅੰਤਰਿ ਸਾਚੁ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਏ ॥

अंतरि साचु भरमु चुकाए ॥

Anttari saachu bharamu chukaae ||

His inner being is filled with Truth, and his doubt is dispelled.

ਸਚੁ ਸਚੈ ਕਾ ਆਪੇ ਦਾਤਾ ਜਿਸੁ ਦੇਵੈ ਸੋ ਸਚੁ ਪਾਇਦਾ ॥੭॥

सचु सचै का आपे दाता जिसु देवै सो सचु पाइदा ॥७॥

Sachu sachai kaa aape daataa jisu devai so sachu paaidaa ||7||

The True Lord Himself is the Giver of Truth; he alone obtains the Truth, unto whom He gives it. ||7||

ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਸਭਨਾ ਕਾ ਸੋਈ ॥

आपे करता सभना का सोई ॥

Aape karataa sabhanaa kaa soee ||

He Himself is the Creator of all.

ਜਿਸ ਨੋ ਆਪਿ ਬੁਝਾਏ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥

जिस नो आपि बुझाए बूझै कोई ॥

Jis no aapi bujhaae boojhai koee ||

Only one whom He instructs, understands Him.

ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੮॥

आपे बखसे दे वडिआई आपे मेलि मिलाइदा ॥८॥

Aape bakhase de vadiaaee aape meli milaaidaa ||8||

He Himself forgives, and grants glorious greatness. He himself unites in His Union. ||8||

ਹਉਮੈ ਕਰਦਿਆ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥

हउमै करदिआ जनमु गवाइआ ॥

Haumai karadiaa janamu gavaaiaa ||

Acting egotistically, one loses his life.

ਆਗੈ ਮੋਹੁ ਨ ਚੂਕੈ ਮਾਇਆ ॥

आगै मोहु न चूकै माइआ ॥

Aagai mohu na chookai maaiaa ||

Even in the world hereafter, emotional attachment to Maya does not leave him.

ਅਗੈ ਜਮਕਾਲੁ ਲੇਖਾ ਲੇਵੈ ਜਿਉ ਤਿਲ ਘਾਣੀ ਪੀੜਾਇਦਾ ॥੯॥

अगै जमकालु लेखा लेवै जिउ तिल घाणी पीड़ाइदा ॥९॥

Agai jamakaalu lekhaa levai jiu til ghaa(nn)ee pee(rr)aaidaa ||9||

In the world hereafter, the Messenger of Death calls him to account, and crushes him like sesame seeds in the oil-press. ||9||

ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਹੋਈ ॥

पूरै भागि गुर सेवा होई ॥

Poorai bhaagi gur sevaa hoee ||

By perfect destiny, one serves the Guru.

ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾ ਸੇਵੇ ਕੋਈ ॥

नदरि करे ता सेवे कोई ॥

Nadari kare taa seve koee ||

If God grants His Grace, then one serves.

ਜਮਕਾਲੁ ਤਿਸੁ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵੈ ਮਹਲਿ ਸਚੈ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੦॥

जमकालु तिसु नेड़ि न आवै महलि सचै सुखु पाइदा ॥१०॥

Jamakaalu tisu ne(rr)i na aavai mahali sachai sukhu paaidaa ||10||

The Messenger of Death cannot even approach him, and in the Mansion of the True Lord's Presence, he finds peace. ||10||

ਤਿਨ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਏ ॥

तिन सुखु पाइआ जो तुधु भाए ॥

Tin sukhu paaiaa jo tudhu bhaae ||

They alone find peace, who are pleasing to Your Will.

ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਲਾਏ ॥

पूरै भागि गुर सेवा लाए ॥

Poorai bhaagi gur sevaa laae ||

By perfect destiny, they are attached to the Guru's service.

ਤੇਰੈ ਹਥਿ ਹੈ ਸਭ ਵਡਿਆਈ ਜਿਸੁ ਦੇਵਹਿ ਸੋ ਪਾਇਦਾ ॥੧੧॥

तेरै हथि है सभ वडिआई जिसु देवहि सो पाइदा ॥११॥

Terai hathi hai sabh vadiaaee jisu devahi so paaidaa ||11||

All glorious greatness rests in Your Hands; he alone obtains it, unto whom You give it. ||11||

ਅੰਦਰਿ ਪਰਗਾਸੁ ਗੁਰੂ ਤੇ ਪਾਏ ॥

अंदरि परगासु गुरू ते पाए ॥

Anddari paragaasu guroo te paae ||

Through the Guru, one's inner being is enlightened and illumined.

ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥

नामु पदारथु मंनि वसाए ॥

Naamu padaarathu manni vasaae ||

The wealth of the Naam, the Name of the Lord, comes to dwell in the mind.

ਗਿਆਨ ਰਤਨੁ ਸਦਾ ਘਟਿ ਚਾਨਣੁ ਅਗਿਆਨ ਅੰਧੇਰੁ ਗਵਾਇਦਾ ॥੧੨॥

गिआन रतनु सदा घटि चानणु अगिआन अंधेरु गवाइदा ॥१२॥

Giaan ratanu sadaa ghati chaana(nn)u agiaan anddheru gavaaidaa ||12||

The jewel of spiritual wisdom ever illumines the heart, and the darkness of spiritual ignorance is dispelled. ||12||

ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੇ ਦੂਜੈ ਲਾਗੇ ॥

अगिआनी अंधे दूजै लागे ॥

Agiaanee anddhe doojai laage ||

The blind and ignorant are attached to duality.

ਬਿਨੁ ਪਾਣੀ ਡੁਬਿ ਮੂਏ ਅਭਾਗੇ ॥

बिनु पाणी डुबि मूए अभागे ॥

Binu paa(nn)ee dubi mooe abhaage ||

The unfortunates are drowned without water, and die.

ਚਲਦਿਆ ਘਰੁ ਦਰੁ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵੈ ਜਮ ਦਰਿ ਬਾਧਾ ਦੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੩॥

चलदिआ घरु दरु नदरि न आवै जम दरि बाधा दुखु पाइदा ॥१३॥

Chaladiaa gharu daru nadari na aavai jam dari baadhaa dukhu paaidaa ||13||

When they depart from the world, they do not find the Lord's door and home; bound and gagged at Death's door, they suffer in pain. ||13||

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥

बिनु सतिगुर सेवे मुकति न होई ॥

Binu satigur seve mukati na hoee ||

Without serving the True Guru, no one finds liberation.

ਗਿਆਨੀ ਧਿਆਨੀ ਪੂਛਹੁ ਕੋਈ ॥

गिआनी धिआनी पूछहु कोई ॥

Giaanee dhiaanee poochhahu koee ||

Go ask any spiritual teacher or mediator.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਤਿਸੁ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸੋਭਾ ਪਾਇਦਾ ॥੧੪॥

सतिगुरु सेवे तिसु मिलै वडिआई दरि सचै सोभा पाइदा ॥१४॥

Satiguru seve tisu milai vadiaaee dari sachai sobhaa paaidaa ||14||

Whoever serves the True Guru is blessed with glorious greatness, and honored in the Court of the True Lord. ||14||

ਸਤਿਗੁਰ ਨੋ ਸੇਵੇ ਤਿਸੁ ਆਪਿ ਮਿਲਾਏ ॥

सतिगुर नो सेवे तिसु आपि मिलाए ॥

Satigur no seve tisu aapi milaae ||

One who serves the True Guru, the Lord merges into Himself.

ਮਮਤਾ ਕਾਟਿ ਸਚਿ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥

ममता काटि सचि लिव लाए ॥

Mamataa kaati sachi liv laae ||

Cutting away attachment, one lovingly focuses on the True Lord.

ਸਦਾ ਸਚੁ ਵਣਜਹਿ ਵਾਪਾਰੀ ਨਾਮੋ ਲਾਹਾ ਪਾਇਦਾ ॥੧੫॥

सदा सचु वणजहि वापारी नामो लाहा पाइदा ॥१५॥

Sadaa sachu va(nn)ajahi vaapaaree naamo laahaa paaidaa ||15||

The merchants deal forever in Truth; they earn the profit of the Naam. ||15||

ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਕਰਤਾ ॥

आपे करे कराए करता ॥

Aape kare karaae karataa ||

The Creator Himself acts, and inspires all to act.

ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਸੋਈ ਜਨੁ ਮੁਕਤਾ ॥

सबदि मरै सोई जनु मुकता ॥

Sabadi marai soee janu mukataa ||

He alone is liberated, who dies in the Word of the Shabad.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨ ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੋ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਦਾ ॥੧੬॥੫॥੧੯॥

नानक नामु वसै मन अंतरि नामो नामु धिआइदा ॥१६॥५॥१९॥

Naanak naamu vasai man anttari naamo naamu dhiaaidaa ||16||5||19||

O Nanak, the Naam dwells deep within the mind; meditate on the Naam, the Name of the Lord. ||16||5||19||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥

मारू महला ३ ॥

Maaroo mahalaa 3 ||

Maaroo, Third Mehl:

ਜੋ ਤੁਧੁ ਕਰਣਾ ਸੋ ਕਰਿ ਪਾਇਆ ॥

जो तुधु करणा सो करि पाइआ ॥

Jo tudhu kara(nn)aa so kari paaiaa ||

Whatever You do, is done.

ਭਾਣੇ ਵਿਚਿ ਕੋ ਵਿਰਲਾ ਆਇਆ ॥

भाणे विचि को विरला आइआ ॥

Bhaa(nn)e vichi ko viralaa aaiaa ||

How rare are those who walk in harmony with the Lord's Will.

ਭਾਣਾ ਮੰਨੇ ਸੋ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਭਾਣੇ ਵਿਚਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧॥

भाणा मंने सो सुखु पाए भाणे विचि सुखु पाइदा ॥१॥

Bhaa(nn)aa manne so sukhu paae bhaa(nn)e vichi sukhu paaidaa ||1||

One who surrenders to the Lord's Will finds peace; he finds peace in the Lord's Will. ||1||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਤੇਰਾ ਭਾਣਾ ਭਾਵੈ ॥

गुरमुखि तेरा भाणा भावै ॥

Guramukhi teraa bhaa(nn)aa bhaavai ||

Your Will is pleasing to the Gurmukh.

ਸਹਜੇ ਹੀ ਸੁਖੁ ਸਚੁ ਕਮਾਵੈ ॥

सहजे ही सुखु सचु कमावै ॥

Sahaje hee sukhu sachu kamaavai ||

Practicing Truth, he intuitively finds peace.

ਭਾਣੇ ਨੋ ਲੋਚੈ ਬਹੁਤੇਰੀ ਆਪਣਾ ਭਾਣਾ ਆਪਿ ਮਨਾਇਦਾ ॥੨॥

भाणे नो लोचै बहुतेरी आपणा भाणा आपि मनाइदा ॥२॥

Bhaa(nn)e no lochai bahuteree aapa(nn)aa bhaa(nn)aa aapi manaaidaa ||2||

Many long to walk in harmony with the Lord's Will; He Himself inspires us to surrender to His Will. ||2||

ਤੇਰਾ ਭਾਣਾ ਮੰਨੇ ਸੁ ਮਿਲੈ ਤੁਧੁ ਆਏ ॥

तेरा भाणा मंने सु मिलै तुधु आए ॥

Teraa bhaa(nn)aa manne su milai tudhu aae ||

One who surrenders to Your Will, meets with You, Lord.

ਜਿਸੁ ਭਾਣਾ ਭਾਵੈ ਸੋ ਤੁਝਹਿ ਸਮਾਏ ॥

जिसु भाणा भावै सो तुझहि समाए ॥

Jisu bhaa(nn)aa bhaavai so tujhahi samaae ||

One who is pleased with Your Will is immersed in You.

ਭਾਣੇ ਵਿਚਿ ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਭਾਣਾ ਕਿਸਹਿ ਕਰਾਇਦਾ ॥੩॥

भाणे विचि वडी वडिआई भाणा किसहि कराइदा ॥३॥

Bhaa(nn)e vichi vadee vadiaaee bhaa(nn)aa kisahi karaaidaa ||3||

Glorious greatness rests in God's Will; rare are those who accept it. ||3||

ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਾ ਗੁਰੂ ਮਿਲਾਏ ॥

जा तिसु भावै ता गुरू मिलाए ॥

Jaa tisu bhaavai taa guroo milaae ||

When it pleases His Will, He leads us to meet the Guru.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਏ ॥

गुरमुखि नामु पदारथु पाए ॥

Guramukhi naamu padaarathu paae ||

The Gurmukh finds the treasure of the Naam, the Name of the Lord.

ਤੁਧੁ ਆਪਣੈ ਭਾਣੈ ਸਭ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਉਪਾਈ ਜਿਸ ਨੋ ਭਾਣਾ ਦੇਹਿ ਤਿਸੁ ਭਾਇਦਾ ॥੪॥

तुधु आपणै भाणै सभ स्रिसटि उपाई जिस नो भाणा देहि तिसु भाइदा ॥४॥

Tudhu aapa(nn)ai bhaa(nn)ai sabh srisati upaaee jis no bhaa(nn)aa dehi tisu bhaaidaa ||4||

By Your Will, You created the whole Universe; those whom You bless with Your favor are pleased with Your Will. ||4||

ਮਨਮੁਖੁ ਅੰਧੁ ਕਰੇ ਚਤੁਰਾਈ ॥

मनमुखु अंधु करे चतुराई ॥

Manamukhu anddhu kare chaturaaee ||

The blind, self-willed manmukhs practice cleverness.

ਭਾਣਾ ਨ ਮੰਨੇ ਬਹੁਤੁ ਦੁਖੁ ਪਾਈ ॥

भाणा न मंने बहुतु दुखु पाई ॥

Bhaa(nn)aa na manne bahutu dukhu paaee ||

They do not surrender to the Lord's Will, and suffer terrible pain.

ਭਰਮੇ ਭੂਲਾ ਆਵੈ ਜਾਏ ਘਰੁ ਮਹਲੁ ਨ ਕਬਹੂ ਪਾਇਦਾ ॥੫॥

भरमे भूला आवै जाए घरु महलु न कबहू पाइदा ॥५॥

Bharame bhoolaa aavai jaae gharu mahalu na kabahoo paaidaa ||5||

Deluded by doubt, they come and go in reincarnation; they never find the Mansion of the Lord's Presence. ||5||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲੇ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥

सतिगुरु मेले दे वडिआई ॥

Satiguru mele de vadiaaee ||

The True Guru brings Union, and grants glorious greatness.

ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਧੁਰਿ ਫੁਰਮਾਈ ॥

सतिगुर की सेवा धुरि फुरमाई ॥

Satigur kee sevaa dhuri phuramaaee ||

The Primal Lord ordained service to the True Guru.

ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਤਾ ਨਾਮੁ ਪਾਏ ਨਾਮੇ ਹੀ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੬॥

सतिगुर सेवे ता नामु पाए नामे ही सुखु पाइदा ॥६॥

Satigur seve taa naamu paae naame hee sukhu paaidaa ||6||

Serving the True Guru, the Naam is obtained. Through the Naam, one finds peace. ||6||

ਸਭ ਨਾਵਹੁ ਉਪਜੈ ਨਾਵਹੁ ਛੀਜੈ ॥

सभ नावहु उपजै नावहु छीजै ॥

Sabh naavahu upajai naavahu chheejai ||

Everything wells up from the Naam, and through the Naam, perishes.

ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਮਨੁ ਤਨੁ ਭੀਜੈ ॥

गुर किरपा ते मनु तनु भीजै ॥

Gur kirapaa te manu tanu bheejai ||

By Guru's Grace, the mind and body are pleased with the Naam.

ਰਸਨਾ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ਰਸਿ ਭੀਜੈ ਰਸ ਹੀ ਤੇ ਰਸੁ ਪਾਇਦਾ ॥੭॥

रसना नामु धिआए रसि भीजै रस ही ते रसु पाइदा ॥७॥

Rasanaa naamu dhiaae rasi bheejai ras hee te rasu paaidaa ||7||

Meditating on the Naam, the tongue is drenched with the Lord's sublime essence. Through this essence, the Essence is obtained. ||7||