ਇੰਦੁ ਵਰਸੈ ਧਰਤਿ ਸੁਹਾਵੀ ਘਟਿ ਘਟਿ ਜੋਤਿ ਸਮਾਣੀ ॥

इंदु वरसै धरति सुहावी घटि घटि जोति समाणी ॥

Ianddu varasai dharati suhaavee ghati ghati joti samaa(nn)ee ||

When the clouds release their rain, the earth becomes beautiful; God's Light permeates each and every heart.

ਕਾਲਰਿ ਬੀਜਸਿ ਦੁਰਮਤਿ ਐਸੀ ਨਿਗੁਰੇ ਕੀ ਨੀਸਾਣੀ ॥

कालरि बीजसि दुरमति ऐसी निगुरे की नीसाणी ॥

Kaalari beejasi duramati aisee nigure kee neesaa(nn)ee ||

The evil-minded ones plant their seed in the barren soil; such is the sign of those who have no Guru.

ਸਤਿਗੁਰ ਬਾਝਹੁ ਘੋਰ ਅੰਧਾਰਾ ਡੂਬਿ ਮੁਏ ਬਿਨੁ ਪਾਣੀ ॥੬॥

सतिगुर बाझहु घोर अंधारा डूबि मुए बिनु पाणी ॥६॥

Satigur baajhahu ghor anddhaaraa doobi mue binu paa(nn)ee ||6||

Without the True Guru, there is utter darkness; they drown there, even without water. ||6||

ਜੋ ਕਿਛੁ ਕੀਨੋ ਸੁ ਪ੍ਰਭੂ ਰਜਾਇ ॥

जो किछु कीनो सु प्रभू रजाइ ॥

Jo kichhu keeno su prbhoo rajaai ||

Whatever God does, is by His Own Will.

ਜੋ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਸੁ ਮੇਟਣਾ ਨ ਜਾਇ ॥

जो धुरि लिखिआ सु मेटणा न जाइ ॥

Jo dhuri likhiaa su meta(nn)aa na jaai ||

That which is pre-ordained cannot be erased.

ਹੁਕਮੇ ਬਾਧਾ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥

हुकमे बाधा कार कमाइ ॥

Hukame baadhaa kaar kamaai ||

Bound to the Hukam of the Lord's Command, the mortal does his deeds.

ਏਕ ਸਬਦਿ ਰਾਚੈ ਸਚਿ ਸਮਾਇ ॥੭॥

एक सबदि राचै सचि समाइ ॥७॥

Ek sabadi raachai sachi samaai ||7||

Permeated by the One Word of the Shabad, the mortal is immersed in Truth. ||7||

ਚਹੁ ਦਿਸਿ ਹੁਕਮੁ ਵਰਤੈ ਪ੍ਰਭ ਤੇਰਾ ਚਹੁ ਦਿਸਿ ਨਾਮ ਪਤਾਲੰ ॥

चहु दिसि हुकमु वरतै प्रभ तेरा चहु दिसि नाम पतालं ॥

Chahu disi hukamu varatai prbh teraa chahu disi naam pataalann ||

Your Command, O God, rules in the four directions; Your Name pervades the four corners of the nether regions as well.

ਸਭ ਮਹਿ ਸਬਦੁ ਵਰਤੈ ਪ੍ਰਭ ਸਾਚਾ ਕਰਮਿ ਮਿਲੈ ਬੈਆਲੰ ॥

सभ महि सबदु वरतै प्रभ साचा करमि मिलै बैआलं ॥

Sabh mahi sabadu varatai prbh saachaa karami milai baiaalann ||

The True Word of the Shabad is pervading amongst all. By His Grace, the Eternal One unites us with Himself.

ਜਾਂਮਣੁ ਮਰਣਾ ਦੀਸੈ ਸਿਰਿ ਊਭੌ ਖੁਧਿਆ ਨਿਦ੍ਰਾ ਕਾਲੰ ॥

जांमणु मरणा दीसै सिरि ऊभौ खुधिआ निद्रा कालं ॥

Jaamma(nn)u mara(nn)aa deesai siri ubhau khudhiaa nidraa kaalann ||

Birth and death hang over the heads of all beings, along with hunger, sleep and dying.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ਸਾਚੀ ਨਦਰਿ ਰਸਾਲੰ ॥੮॥੧॥੪॥

नानक नामु मिलै मनि भावै साची नदरि रसालं ॥८॥१॥४॥

Naanak naamu milai mani bhaavai saachee nadari rasaalann ||8||1||4||

The Naam is pleasing to Nanak's mind; O True Lord, Source of bliss, please bless me with Your Grace. ||8||1||4||

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੧ ॥

मलार महला १ ॥

Malaar mahalaa 1 ||

Malaar, First Mehl:

ਮਰਣ ਮੁਕਤਿ ਗਤਿ ਸਾਰ ਨ ਜਾਨੈ ॥

मरण मुकति गति सार न जानै ॥

Mara(nn) mukati gati saar na jaanai ||

You do not understand the nature of death and liberation.

ਕੰਠੇ ਬੈਠੀ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਪਛਾਨੈ ॥੧॥

कंठे बैठी गुर सबदि पछानै ॥१॥

Kantthe baithee gur sabadi pachhaanai ||1||

You are sitting on the river-bank; realize the Word of the Guru's Shabad. ||1||

ਤੂ ਕੈਸੇ ਆੜਿ ਫਾਥੀ ਜਾਲਿ ॥

तू कैसे आड़ि फाथी जालि ॥

Too kaise aa(rr)i phaathee jaali ||

You stork! - how were you caught in the net?

ਅਲਖੁ ਨ ਜਾਚਹਿ ਰਿਦੈ ਸਮ੍ਹ੍ਹਾਲਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

अलखु न जाचहि रिदै सम्हालि ॥१॥ रहाउ ॥

Alakhu na jaachahi ridai samhaali ||1|| rahaau ||

You do not remember in your heart the Unseen Lord God. ||1|| Pause ||

ਏਕ ਜੀਅ ਕੈ ਜੀਆ ਖਾਹੀ ॥

एक जीअ कै जीआ खाही ॥

Ek jeea kai jeeaa khaahee ||

For your one life, you consume many lives.

ਜਲਿ ਤਰਤੀ ਬੂਡੀ ਜਲ ਮਾਹੀ ॥੨॥

जलि तरती बूडी जल माही ॥२॥

Jali taratee boodee jal maahee ||2||

You were supposed to swim in the water, but you are drowning in it instead. ||2||

ਸਰਬ ਜੀਅ ਕੀਏ ਪ੍ਰਤਪਾਨੀ ॥

सरब जीअ कीए प्रतपानी ॥

Sarab jeea keee prtapaanee ||

You have tormented all beings.

ਜਬ ਪਕੜੀ ਤਬ ਹੀ ਪਛੁਤਾਨੀ ॥੩॥

जब पकड़ी तब ही पछुतानी ॥३॥

Jab paka(rr)ee tab hee pachhutaanee ||3||

When Death seizes you, then you shall regret and repent. ||3||

ਜਬ ਗਲਿ ਫਾਸ ਪੜੀ ਅਤਿ ਭਾਰੀ ॥

जब गलि फास पड़ी अति भारी ॥

Jab gali phaas pa(rr)ee ati bhaaree ||

When the heavy noose is placed around your neck,

ਊਡਿ ਨ ਸਾਕੈ ਪੰਖ ਪਸਾਰੀ ॥੪॥

ऊडि न साकै पंख पसारी ॥४॥

Udi na saakai pankkh pasaaree ||4||

You may spread your wings, but you shall not be able to fly. ||4||

ਰਸਿ ਚੂਗਹਿ ਮਨਮੁਖਿ ਗਾਵਾਰਿ ॥

रसि चूगहि मनमुखि गावारि ॥

Rasi choogahi manamukhi gaavaari ||

You enjoy the tastes and flavors, you foolish self-willed manmukh.

ਫਾਥੀ ਛੂਟਹਿ ਗੁਣ ਗਿਆਨ ਬੀਚਾਰਿ ॥੫॥

फाथी छूटहि गुण गिआन बीचारि ॥५॥

Phaathee chhootahi gu(nn) giaan beechaari ||5||

You are trapped. You can only be saved by virtuous conduct, spiritual wisdom and contemplation. ||5||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਤੂਟੈ ਜਮਕਾਲੁ ॥

सतिगुरु सेवि तूटै जमकालु ॥

Satiguru sevi tootai jamakaalu ||

Serving the True Guru, you will shatter the Messenger of Death.

ਹਿਰਦੈ ਸਾਚਾ ਸਬਦੁ ਸਮ੍ਹ੍ਹਾਲੁ ॥੬॥

हिरदै साचा सबदु सम्हालु ॥६॥

Hiradai saachaa sabadu samhaalu ||6||

In your heart, dwell on the True Word of the Shabad. ||6||

ਗੁਰਮਤਿ ਸਾਚੀ ਸਬਦੁ ਹੈ ਸਾਰੁ ॥

गुरमति साची सबदु है सारु ॥

Guramati saachee sabadu hai saaru ||

The Guru's Teachings, the True Word of the Shabad, is excellent and sublime.

ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਰਖੈ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥੭॥

हरि का नामु रखै उरि धारि ॥७॥

Hari kaa naamu rakhai uri dhaari ||7||

Keep the Name of the Lord enshrined in your heart. ||7||

ਸੇ ਦੁਖ ਆਗੈ ਜਿ ਭੋਗ ਬਿਲਾਸੇ ॥

से दुख आगै जि भोग बिलासे ॥

Se dukh aagai ji bhog bilaase ||

One who is obsessed with enjoying pleasures here, shall suffer in pain hereafter.

ਨਾਨਕ ਮੁਕਤਿ ਨਹੀ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਸਾਚੇ ॥੮॥੨॥੫॥

नानक मुकति नही बिनु नावै साचे ॥८॥२॥५॥

Naanak mukati nahee binu naavai saache ||8||2||5||

O Nanak, there is no liberation without the True Name. ||8||2||5||

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ਅਸਟਪਦੀਆ ਘਰੁ ੧ ॥

मलार महला ३ असटपदीआ घरु १ ॥

Malaar mahalaa 3 asatapadeeaa gharu 1 ||

Malaar, Third Mehl, Ashtapadees, First House:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਤਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਈਐ ਵਿਣੁ ਕਰਮੈ ਪਾਇਆ ਨ ਜਾਇ ॥

करमु होवै ता सतिगुरु पाईऐ विणु करमै पाइआ न जाइ ॥

Karamu hovai taa satiguru paaeeai vi(nn)u karamai paaiaa na jaai ||

If it is in his karma, then he finds the True Guru; without such karma, He cannot be found.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਐ ਕੰਚਨੁ ਹੋਈਐ ਜਾਂ ਹਰਿ ਕੀ ਹੋਇ ਰਜਾਇ ॥੧॥

सतिगुरु मिलिऐ कंचनु होईऐ जां हरि की होइ रजाइ ॥१॥

Satiguru miliai kancchanu hoeeai jaan hari kee hoi rajaai ||1||

He meets the True Guru, and he is transformed into gold, if it is the Lord's Will. ||1||

ਮਨ ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥

मन मेरे हरि हरि नामि चितु लाइ ॥

Man mere hari hari naami chitu laai ||

O my mind, focus your consciousness on the Name of the Lord, Har, Har.

ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਸਾਚਾ ਹਰਿ ਸਿਉ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

सतिगुर ते हरि पाईऐ साचा हरि सिउ रहै समाइ ॥१॥ रहाउ ॥

Satigur te hari paaeeai saachaa hari siu rahai samaai ||1|| rahaau ||

The Lord is found through the True Guru, and then he remains merged with the True Lord. ||1|| Pause ||

ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਗਿਆਨੁ ਊਪਜੈ ਤਾਂ ਇਹ ਸੰਸਾ ਜਾਇ ॥

सतिगुर ते गिआनु ऊपजै तां इह संसा जाइ ॥

Satigur te giaanu upajai taan ih sanssaa jaai ||

Spiritual wisdom wells up through the True Guru, and then this cynicism is dispelled.

ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਹਰਿ ਬੁਝੀਐ ਗਰਭ ਜੋਨੀ ਨਹ ਪਾਇ ॥੨॥

सतिगुर ते हरि बुझीऐ गरभ जोनी नह पाइ ॥२॥

Satigur te hari bujheeai garabh jonee nah paai ||2||

Through the True Guru, the Lord is realized, and then, he is not consigned to the womb of reincarnation ever again. ||2||

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਜੀਵਤ ਮਰੈ ਮਰਿ ਜੀਵੈ ਸਬਦੁ ਕਮਾਇ ॥

गुर परसादी जीवत मरै मरि जीवै सबदु कमाइ ॥

Gur parasaadee jeevat marai mari jeevai sabadu kamaai ||

By Guru's Grace, the mortal dies in life, and by so dying, lives to practice the Word of the Shabad.

ਮੁਕਤਿ ਦੁਆਰਾ ਸੋਈ ਪਾਏ ਜਿ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥੩॥

मुकति दुआरा सोई पाए जि विचहु आपु गवाइ ॥३॥

Mukati duaaraa soee paae ji vichahu aapu gavaai ||3||

He alone finds the Door of Salvation, who eradicates self-conceit from within himself. ||3||

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਸਿਵ ਘਰਿ ਜੰਮੈ ਵਿਚਹੁ ਸਕਤਿ ਗਵਾਇ ॥

गुर परसादी सिव घरि जमै विचहु सकति गवाइ ॥

Gur parasaadee siv ghari jammai vichahu sakati gavaai ||

By Guru's Grace, the mortal is reincarnated into the Home of the Lord, having eradicated Maya from within.

ਅਚਰੁ ਚਰੈ ਬਿਬੇਕ ਬੁਧਿ ਪਾਏ ਪੁਰਖੈ ਪੁਰਖੁ ਮਿਲਾਇ ॥੪॥

अचरु चरै बिबेक बुधि पाए पुरखै पुरखु मिलाइ ॥४॥

Acharu charai bibek budhi paae purakhai purakhu milaai ||4||

If one controls the difficult mind, he is blessed with a discriminating intellect; he meets the Supreme Person, the Primal Lord God. ||4||

ਧਾਤੁਰ ਬਾਜੀ ਸੰਸਾਰੁ ਅਚੇਤੁ ਹੈ ਚਲੈ ਮੂਲੁ ਗਵਾਇ ॥

धातुर बाजी संसारु अचेतु है चलै मूलु गवाइ ॥

Dhaatur baajee sanssaaru achetu hai chalai moolu gavaai ||

The world is unconscious, like a passing show; the mortal departs, having lost his capital.

ਲਾਹਾ ਹਰਿ ਸਤਸੰਗਤਿ ਪਾਈਐ ਕਰਮੀ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥੫॥

लाहा हरि सतसंगति पाईऐ करमी पलै पाइ ॥५॥

Laahaa hari satasanggati paaeeai karamee palai paai ||5||

The profit of the Lord is obtained in the Sat Sangat, the True Congregation; by good karma, it is found. ||5||

ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਣੁ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਆ ਮਨਿ ਵੇਖਹੁ ਰਿਦੈ ਬੀਚਾਰਿ ॥

सतिगुर विणु किनै न पाइआ मनि वेखहु रिदै बीचारि ॥

Satigur vi(nn)u kinai na paaiaa mani vekhahu ridai beechaari ||

Without the True Guru, no one finds it; see this in your mind, and consider this in your heart.

ਵਡਭਾਗੀ ਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ਭਵਜਲੁ ਉਤਰੇ ਪਾਰਿ ॥੬॥

वडभागी गुरु पाइआ भवजलु उतरे पारि ॥६॥

Vadabhaagee guru paaiaa bhavajalu utare paari ||6||

By great good fortune, the mortal finds the Guru, and crosses over the terrifying world-ocean. ||6||

ਹਰਿ ਨਾਮਾਂ ਹਰਿ ਟੇਕ ਹੈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ॥

हरि नामां हरि टेक है हरि हरि नामु अधारु ॥

Hari naamaan hari tek hai hari hari naamu adhaaru ||

The Name of the Lord is my Anchor and Support. I take only the Support of the Name of the Lord, Har, Har.

ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਹੁ ਗੁਰੁ ਮੇਲਹੁ ਹਰਿ ਜੀਉ ਪਾਵਉ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥੭॥

क्रिपा करहु गुरु मेलहु हरि जीउ पावउ मोख दुआरु ॥७॥

Kripaa karahu guru melahu hari jeeu paavau mokh duaaru ||7||

O Dear Lord, please be kind and lead me to meet the Guru, that I may find the Door of Salvation. ||7||

ਮਸਤਕਿ ਲਿਲਾਟਿ ਲਿਖਿਆ ਧੁਰਿ ਠਾਕੁਰਿ ਮੇਟਣਾ ਨ ਜਾਇ ॥

मसतकि लिलाटि लिखिआ धुरि ठाकुरि मेटणा न जाइ ॥

Masataki lilaati likhiaa dhuri thaakuri meta(nn)aa na jaai ||

The pre-ordained destiny inscribed on the mortal's forehead by our Lord and Master cannot be erased.

ਨਾਨਕ ਸੇ ਜਨ ਪੂਰਨ ਹੋਏ ਜਿਨ ਹਰਿ ਭਾਣਾ ਭਾਇ ॥੮॥੧॥

नानक से जन पूरन होए जिन हरि भाणा भाइ ॥८॥१॥

Naanak se jan pooran hoe jin hari bhaa(nn)aa bhaai ||8||1||

O Nanak, those humble beings are perfect, who are pleased by the Lord's Will. ||8||1||

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ॥

मलार महला ३ ॥

Malaar mahalaa 3 ||

Malaar, Third Mehl:

ਬੇਦ ਬਾਣੀ ਜਗੁ ਵਰਤਦਾ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥

बेद बाणी जगु वरतदा त्रै गुण करे बीचारु ॥

Bed baa(nn)ee jagu varatadaa trai gu(nn) kare beechaaru ||

The world is involved with the words of the Vedas, thinking about the three gunas - the three dispositions.

ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਜਮ ਡੰਡੁ ਸਹੈ ਮਰਿ ਜਨਮੈ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥

बिनु नावै जम डंडु सहै मरि जनमै वारो वार ॥

Binu naavai jam danddu sahai mari janamai vaaro vaar ||

Without the Name, it suffers punishment by the Messenger of Death; it comes and goes in reincarnation, over and over again.

ਸਤਿਗੁਰ ਭੇਟੇ ਮੁਕਤਿ ਹੋਇ ਪਾਏ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥੧॥

सतिगुर भेटे मुकति होइ पाए मोख दुआरु ॥१॥

Satigur bhete mukati hoi paae mokh duaaru ||1||

Meeting with the True Guru, the world is liberated, and finds the Door of Salvation. ||1||

ਮਨ ਰੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਮਾਇ ॥

मन रे सतिगुरु सेवि समाइ ॥

Man re satiguru sevi samaai ||

O mortal, immerse yourself in service to the True Guru.

ਵਡੈ ਭਾਗਿ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

वडै भागि गुरु पूरा पाइआ हरि हरि नामु धिआइ ॥१॥ रहाउ ॥

Vadai bhaagi guru pooraa paaiaa hari hari naamu dhiaai ||1|| rahaau ||

By great good fortune, the mortal finds the Perfect Guru, and meditates on the Name of the Lord, Har, Har. ||1|| Pause ||

ਹਰਿ ਆਪਣੈ ਭਾਣੈ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਉਪਾਈ ਹਰਿ ਆਪੇ ਦੇਇ ਅਧਾਰੁ ॥

हरि आपणै भाणै स्रिसटि उपाई हरि आपे देइ अधारु ॥

Hari aapa(nn)ai bhaa(nn)ai srisati upaaee hari aape dei adhaaru ||

The Lord, by the Pleasure of His Own Will, created the Universe, and the Lord Himself gives it sustenance and support.

ਹਰਿ ਆਪਣੈ ਭਾਣੈ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਕੀਆ ਹਰਿ ਸਿਉ ਲਾਗਾ ਪਿਆਰੁ ॥

हरि आपणै भाणै मनु निरमलु कीआ हरि सिउ लागा पिआरु ॥

Hari aapa(nn)ai bhaa(nn)ai manu niramalu keeaa hari siu laagaa piaaru ||

The Lord, by His Own Will, makes the mortal's mind immaculate, and lovingly attunes him to the Lord.

ਹਰਿ ਕੈ ਭਾਣੈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟਿਆ ਸਭੁ ਜਨਮੁ ਸਵਾਰਣਹਾਰੁ ॥੨॥

हरि कै भाणै सतिगुरु भेटिआ सभु जनमु सवारणहारु ॥२॥

Hari kai bhaa(nn)ai satiguru bhetiaa sabhu janamu savaara(nn)ahaaru ||2||

The Lord, by His Own Will, leads the mortal to meet the True Guru, the Embellisher of all his lives. ||2||

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਬਾਣੀ ਸਤਿ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਕੋਇ ॥

वाहु वाहु बाणी सति है गुरमुखि बूझै कोइ ॥

Vaahu vaahu baa(nn)ee sati hai guramukhi boojhai koi ||

Waaho! Waaho! Blessed and Great is the True Word of His Bani. Only a few, as Gurmukh, understand.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਲਾਹੀਐ ਤਿਸੁ ਜੇਵਡੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥

वाहु वाहु करि प्रभु सालाहीऐ तिसु जेवडु अवरु न कोइ ॥

Vaahu vaahu kari prbhu saalaaheeai tisu jevadu avaru na koi ||

Waaho! Waaho! Praise God as Great! No one else is as Great as He.

ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਮੇਲਿ ਲਏ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥੩॥

आपे बखसे मेलि लए करमि परापति होइ ॥३॥

Aape bakhase meli lae karami paraapati hoi ||3||

When God's Grace is received, He Himself forgives the mortal, and unites him with Himself. ||3||

ਸਾਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਮਾਹਰੋ ਸਤਿਗੁਰਿ ਦੀਆ ਦਿਖਾਇ ॥

साचा साहिबु माहरो सतिगुरि दीआ दिखाइ ॥

Saachaa saahibu maaharo satiguri deeaa dikhaai ||

The True Guru has revealed our True, Supreme Lord and Master.

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵਰਸੈ ਮਨੁ ਸੰਤੋਖੀਐ ਸਚਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

अम्रितु वरसै मनु संतोखीऐ सचि रहै लिव लाइ ॥

Ammmritu varasai manu santtokheeai sachi rahai liv laai ||

The Ambrosial Nectar rains down and the mind is satisfied, remaining lovingly attuned to the True Lord.

ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਇ ਸਦਾ ਹਰੀਆਵਲੀ ਫਿਰਿ ਸੁਕੈ ਨਾ ਕੁਮਲਾਇ ॥੪॥

हरि कै नाइ सदा हरीआवली फिरि सुकै ना कुमलाइ ॥४॥

Hari kai naai sadaa hareeaavalee phiri sukai naa kumalaai ||4||

In the Lord's Name, it is forever rejuvenated; it shall never wither and dry up again. ||4||

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਮਨਿ ਵੇਖਹੁ ਕੋ ਪਤੀਆਇ ॥

बिनु सतिगुर किनै न पाइओ मनि वेखहु को पतीआइ ॥

Binu satigur kinai na paaio mani vekhahu ko pateeaai ||

Without the True Guru, no one finds the Lord; anyone can try and see.

ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਈਐ ਭੇਟੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥

हरि किरपा ते सतिगुरु पाईऐ भेटै सहजि सुभाइ ॥

Hari kirapaa te satiguru paaeeai bhetai sahaji subhaai ||

By the Lord's Grace, the True Guru is found, and then the Lord is met with intuitive ease.

ਮਨਮੁਖ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇਆ ਬਿਨੁ ਭਾਗਾ ਹਰਿ ਧਨੁ ਨ ਪਾਇ ॥੫॥

मनमुख भरमि भुलाइआ बिनु भागा हरि धनु न पाइ ॥५॥

Manamukh bharami bhulaaiaa binu bhaagaa hari dhanu na paai ||5||

The self-willed manmukh is deluded by doubt; without good destiny, the Lord's wealth is not obtained. ||5||

ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਸਭਾ ਧਾਤੁ ਹੈ ਪੜਿ ਪੜਿ ਕਰਹਿ ਵੀਚਾਰੁ ॥

त्रै गुण सभा धातु है पड़ि पड़ि करहि वीचारु ॥

Trai gu(nn) sabhaa dhaatu hai pa(rr)i pa(rr)i karahi veechaaru ||

The three dispositions are completely distracting; people read and study and contemplate them.

ਮੁਕਤਿ ਕਦੇ ਨ ਹੋਵਈ ਨਹੁ ਪਾਇਨੑਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥

मुकति कदे न होवई नहु पाइन्हि मोख दुआरु ॥

Mukati kade na hovaee nahu paainhi mokh duaaru ||

Those people are never liberated; they do not find the Door of Salvation.

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਬੰਧਨ ਨ ਤੁਟਹੀ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥੬॥

बिनु सतिगुर बंधन न तुटही नामि न लगै पिआरु ॥६॥

Binu satigur banddhan na tutahee naami na lagai piaaru ||6||

Without the True Guru, they are never released from bondage; they do not embrace love for the Naam, the Name of the Lord. ||6||

ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤ ਮੋਨੀ ਥਕੇ ਬੇਦਾਂ ਕਾ ਅਭਿਆਸੁ ॥

पड़ि पड़ि पंडित मोनी थके बेदां का अभिआसु ॥

Pa(rr)i pa(rr)i panddit monee thake bedaan kaa abhiaasu ||

The Pandits, the religious scholars, and the silent sages, reading and studying the Vedas, have grown weary.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵਈ ਨਹ ਨਿਜ ਘਰਿ ਹੋਵੈ ਵਾਸੁ ॥

हरि नामु चिति न आवई नह निज घरि होवै वासु ॥

Hari naamu chiti na aavaee nah nij ghari hovai vaasu ||

They do not even think of the Lord's Name; they do not dwell in the home of their own inner being.

ਜਮਕਾਲੁ ਸਿਰਹੁ ਨ ਉਤਰੈ ਅੰਤਰਿ ਕਪਟ ਵਿਣਾਸੁ ॥੭॥

जमकालु सिरहु न उतरै अंतरि कपट विणासु ॥७॥

Jamakaalu sirahu na utarai anttari kapat vi(nn)aasu ||7||

The Messenger of Death hovers over their heads; they are ruined by the deceit within themselves. ||7||

ਹਰਿ ਨਾਵੈ ਨੋ ਸਭੁ ਕੋ ਪਰਤਾਪਦਾ ਵਿਣੁ ਭਾਗਾਂ ਪਾਇਆ ਨ ਜਾਇ ॥

हरि नावै नो सभु को परतापदा विणु भागां पाइआ न जाइ ॥

Hari naavai no sabhu ko parataapadaa vi(nn)u bhaagaan paaiaa na jaai ||

Everyone longs for the Name of the Lord; without good destiny, it is not obtained.

ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਗੁਰੁ ਭੇਟੀਐ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥

नदरि करे गुरु भेटीऐ हरि नामु वसै मनि आइ ॥

Nadari kare guru bheteeai hari naamu vasai mani aai ||

When the Lord bestows His Glance of Grace, the mortal meets the True Guru, and the Lord's Name comes to dwell within the mind.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੇ ਹੀ ਪਤਿ ਊਪਜੈ ਹਰਿ ਸਿਉ ਰਹਾਂ ਸਮਾਇ ॥੮॥੨॥

नानक नामे ही पति ऊपजै हरि सिउ रहां समाइ ॥८॥२॥

Naanak naame hee pati upajai hari siu rahaan samaai ||8||2||

O Nanak, through the Name, honor wells up, and the mortal remains immersed in the Lord. ||8||2||

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ਅਸਟਪਦੀ ਘਰੁ ੨ ॥

मलार महला ३ असटपदी घरु २ ॥

Malaar mahalaa 3 asatapadee gharu 2 ||

Malaar, Third Mehl, Ashtapadees, Second House:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਹਰਿ ਹਰਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਗੁਰ ਕੀ ਕਾਰੈ ਲਾਏ ॥

हरि हरि क्रिपा करे गुर की कारै लाए ॥

Hari hari kripaa kare gur kee kaarai laae ||

When the Lord shows His Mercy, He enjoins the mortal to work for the Guru.

ਦੁਖੁ ਪਲ੍ਹ੍ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਸਾਏ ॥

दुखु पल्हरि हरि नामु वसाए ॥

Dukhu palhri hari naamu vasaae ||

His pains are taken away and the Lord's Name comes to dwell within.

ਸਾਚੀ ਗਤਿ ਸਾਚੈ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ॥

साची गति साचै चितु लाए ॥

Saachee gati saachai chitu laae ||

True deliverance comes by focusing one's consciousness on the True Lord.

ਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ਸਬਦਿ ਸੁਣਾਏ ॥੧॥

गुर की बाणी सबदि सुणाए ॥१॥

Gur kee baa(nn)ee sabadi su(nn)aae ||1||

Listen to the Shabad, and the Word of the Guru's Bani. ||1||

ਮਨ ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸੇਵਿ ਨਿਧਾਨੁ ॥

मन मेरे हरि हरि सेवि निधानु ॥

Man mere hari hari sevi nidhaanu ||

O my mind, serve the Lord, Har, Har, the true treasure.

ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਹਰਿ ਧਨੁ ਪਾਈਐ ਅਨਦਿਨੁ ਲਾਗੈ ਸਹਜਿ ਧਿਆਨੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

गुर किरपा ते हरि धनु पाईऐ अनदिनु लागै सहजि धिआनु ॥१॥ रहाउ ॥

Gur kirapaa te hari dhanu paaeeai anadinu laagai sahaji dhiaanu ||1|| rahaau ||

By Guru's Grace, the wealth of the Lord is obtained. Night and day, focus your meditation on the Lord. ||1|| Pause ||

ਬਿਨੁ ਪਿਰ ਕਾਮਣਿ ਕਰੇ ਸੀਂਗਾਰੁ ॥

बिनु पिर कामणि करे सींगारु ॥

Binu pir kaama(nn)i kare seengaaru ||

The soul-bride who adorns herself without her Husband Lord,

ਦੁਹਚਾਰਣੀ ਕਹੀਐ ਨਿਤ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥

दुहचारणी कहीऐ नित होइ खुआरु ॥

Duhachaara(nn)ee kaheeai nit hoi khuaaru ||

Is ill-mannered and vile, wasted away into ruin.

ਮਨਮੁਖ ਕਾ ਇਹੁ ਬਾਦਿ ਆਚਾਰੁ ॥

मनमुख का इहु बादि आचारु ॥

Manamukh kaa ihu baadi aachaaru ||

This is the useless way of life of the self-willed manmukh.

ਬਹੁ ਕਰਮ ਦ੍ਰਿੜਾਵਹਿ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ॥੨॥

बहु करम द्रिड़ावहि नामु विसारि ॥२॥

Bahu karam dri(rr)aavahi naamu visaari ||2||

Forgetting the Naam, the Name of the Lord, he performs all sorts of empty rituals. ||2||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਾਮਣਿ ਬਣਿਆ ਸੀਗਾਰੁ ॥

गुरमुखि कामणि बणिआ सीगारु ॥

Guramukhi kaama(nn)i ba(nn)iaa seegaaru ||

The bride who is Gurmukh is beautifully embellished.

ਸਬਦੇ ਪਿਰੁ ਰਾਖਿਆ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥

सबदे पिरु राखिआ उर धारि ॥

Sabade piru raakhiaa ur dhaari ||

Through the Word of the Shabad, she enshrines her Husband Lord within her heart.

ਏਕੁ ਪਛਾਣੈ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ॥

एकु पछाणै हउमै मारि ॥

Eku pachhaa(nn)ai haumai maari ||

She realizes the One Lord, and subdues her ego.

ਸੋਭਾਵੰਤੀ ਕਹੀਐ ਨਾਰਿ ॥੩॥

सोभावंती कहीऐ नारि ॥३॥

Sobhaavanttee kaheeai naari ||3||

That soul-bride is virtuous and noble. ||3||

ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਦਾਤੇ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਆ ॥

बिनु गुर दाते किनै न पाइआ ॥

Binu gur daate kinai na paaiaa ||

Without the Guru, the Giver, no one finds the Lord.

ਮਨਮੁਖ ਲੋਭਿ ਦੂਜੈ ਲੋਭਾਇਆ ॥

मनमुख लोभि दूजै लोभाइआ ॥

Manamukh lobhi doojai lobhaaiaa ||

The greedy self-willed manmukh is attracted and engrossed in duality.

ਐਸੇ ਗਿਆਨੀ ਬੂਝਹੁ ਕੋਇ ॥

ऐसे गिआनी बूझहु कोइ ॥

Aise giaanee boojhahu koi ||

Only a few spiritual teachers realize this,

ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਭੇਟੇ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥੪॥

बिनु गुर भेटे मुकति न होइ ॥४॥

Binu gur bhete mukati na hoi ||4||

That without meeting the Guru, liberation is not obtained. ||4||

ਕਹਿ ਕਹਿ ਕਹਣੁ ਕਹੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥

कहि कहि कहणु कहै सभु कोइ ॥

Kahi kahi kaha(nn)u kahai sabhu koi ||

Everyone tells the stories told by others.

ਬਿਨੁ ਮਨ ਮੂਏ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥

बिनु मन मूए भगति न होइ ॥

Binu man mooe bhagati na hoi ||

Without subduing the mind, devotional worship does not come.

ਗਿਆਨ ਮਤੀ ਕਮਲ ਪਰਗਾਸੁ ॥

गिआन मती कमल परगासु ॥

Giaan matee kamal paragaasu ||

When the intellect achieves spiritual wisdom, the heart-lotus blossoms forth.

ਤਿਤੁ ਘਟਿ ਨਾਮੈ ਨਾਮਿ ਨਿਵਾਸੁ ॥੫॥

तितु घटि नामै नामि निवासु ॥५॥

Titu ghati naamai naami nivaasu ||5||

The Naam, the Name of the Lord, comes to abide in that heart. ||5||

ਹਉਮੈ ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥

हउमै भगति करे सभु कोइ ॥

Haumai bhagati kare sabhu koi ||

In egotism, everyone can pretend to worship God with devotion.

ਨਾ ਮਨੁ ਭੀਜੈ ਨਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥

ना मनु भीजै ना सुखु होइ ॥

Naa manu bheejai naa sukhu hoi ||

But this does not soften the mind, and it does not bring peace.

ਕਹਿ ਕਹਿ ਕਹਣੁ ਆਪੁ ਜਾਣਾਏ ॥

कहि कहि कहणु आपु जाणाए ॥

Kahi kahi kaha(nn)u aapu jaa(nn)aae ||

By speaking and preaching, the mortal only shows off his self-conceit.

ਬਿਰਥੀ ਭਗਤਿ ਸਭੁ ਜਨਮੁ ਗਵਾਏ ॥੬॥

बिरथी भगति सभु जनमु गवाए ॥६॥

Birathee bhagati sabhu janamu gavaae ||6||

His devotional worship is useless, and his life is a total waste. ||6||

ਸੇ ਭਗਤ ਸਤਿਗੁਰ ਮਨਿ ਭਾਏ ॥

से भगत सतिगुर मनि भाए ॥

Se bhagat satigur mani bhaae ||

They alone are devotees, who are pleasing to the Mind of the True Guru.

ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥

अनदिनु नामि रहे लिव लाए ॥

Anadinu naami rahe liv laae ||

Night and day, they remain lovingly attuned to the Name.

ਸਦ ਹੀ ਨਾਮੁ ਵੇਖਹਿ ਹਜੂਰਿ ॥

सद ही नामु वेखहि हजूरि ॥

Sad hee naamu vekhahi hajoori ||

They behold the Naam, the Name of the Lord, ever-present, near at hand.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥੭॥

गुर कै सबदि रहिआ भरपूरि ॥७॥

Gur kai sabadi rahiaa bharapoori ||7||

Through the Word of the Guru's Shabad, He is pervading and permeating everywhere. ||7||

ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਦੇਇ ਪਿਆਰੁ ॥

आपे बखसे देइ पिआरु ॥

Aape bakhase dei piaaru ||

God Himself forgives, and bestows His Love.

ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਵਡਾ ਸੰਸਾਰਿ ॥

हउमै रोगु वडा संसारि ॥

Haumai rogu vadaa sanssaari ||

The world is suffering from the terrible disease of egotism.

ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਏਹੁ ਰੋਗੁ ਜਾਇ ॥

गुर किरपा ते एहु रोगु जाइ ॥

Gur kirapaa te ehu rogu jaai ||

By Guru's Grace, this disease is cured.

ਨਾਨਕ ਸਾਚੇ ਸਾਚਿ ਸਮਾਇ ॥੮॥੧॥੩॥੫॥੮॥

नानक साचे साचि समाइ ॥८॥१॥३॥५॥८॥

Naanak saache saachi samaai ||8||1||3||5||8||

O Nanak, through the Truth, the mortal remains immersed in the True Lord. ||8||1||3||5||8||

ਰਾਗੁ ਮਲਾਰ ਛੰਤ ਮਹਲਾ ੫ ॥

रागु मलार छंत महला ५ ॥

Raagu malaar chhantt mahalaa 5 ||

Raag Malaar, Chhant, Fifth Mehl:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਪ੍ਰੀਤਮ ਪ੍ਰੇਮ ਭਗਤਿ ਕੇ ਦਾਤੇ ॥

प्रीतम प्रेम भगति के दाते ॥

Preetam prem bhagati ke daate ||

My Beloved Lord is the Giver of loving devotional worship.

ਅਪਨੇ ਜਨ ਸੰਗਿ ਰਾਤੇ ॥

अपने जन संगि राते ॥

Apane jan sanggi raate ||

His humble servants are imbued with His Love.

ਜਨ ਸੰਗਿ ਰਾਤੇ ਦਿਨਸੁ ਰਾਤੇ ਇਕ ਨਿਮਖ ਮਨਹੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ॥

जन संगि राते दिनसु राते इक निमख मनहु न वीसरै ॥

Jan sanggi raate dinasu raate ik nimakh manahu na veesarai ||

He is imbued with His servants, day and night; He does not forget them from His Mind, even for an instant.

ਗੋਪਾਲ ਗੁਣ ਨਿਧਿ ਸਦਾ ਸੰਗੇ ਸਰਬ ਗੁਣ ਜਗਦੀਸਰੈ ॥

गोपाल गुण निधि सदा संगे सरब गुण जगदीसरै ॥

Gopaal gu(nn) nidhi sadaa sangge sarab gu(nn) jagadeesarai ||

He is the Lord of the World, the Treasure of virtue; He is always with me. All glorious virtues belong to the Lord of the Universe.

ਮਨੁ ਮੋਹਿ ਲੀਨਾ ਚਰਨ ਸੰਗੇ ਨਾਮ ਰਸਿ ਜਨ ਮਾਤੇ ॥

मनु मोहि लीना चरन संगे नाम रसि जन माते ॥

Manu mohi leenaa charan sangge naam rasi jan maate ||

With His Feet, He has fascinated my mind; as His humble servant, I am intoxicated with love for His Name.

ਨਾਨਕ ਪ੍ਰੀਤਮ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਸਦਹੂੰ ਕਿਨੈ ਕੋਟਿ ਮਧੇ ਜਾਤੇ ॥੧॥

नानक प्रीतम क्रिपाल सदहूं किनै कोटि मधे जाते ॥१॥

Naanak preetam kripaal sadahoonn kinai koti madhe jaate ||1||

O Nanak, my Beloved is forever Merciful; out of millions, hardly anyone realizes Him. ||1||

ਪ੍ਰੀਤਮ ਤੇਰੀ ਗਤਿ ਅਗਮ ਅਪਾਰੇ ॥

प्रीतम तेरी गति अगम अपारे ॥

Preetam teree gati agam apaare ||

O Beloved, Your state is inaccessible and infinite.

ਮਹਾ ਪਤਿਤ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹ ਤਾਰੇ ॥

महा पतित तुम्ह तारे ॥

Mahaa patit tumh taare ||

You save even the worst sinners.

ਪਤਿਤ ਪਾਵਨ ਭਗਤਿ ਵਛਲ ਕ੍ਰਿਪਾ ਸਿੰਧੁ ਸੁਆਮੀਆ ॥

पतित पावन भगति वछल क्रिपा सिंधु सुआमीआ ॥

Patit paavan bhagati vachhal kripaa sinddhu suaameeaa ||

He is the Purifier of sinners, the Lover of His devotees, the Ocean of mercy, our Lord and Master.

ਸੰਤਸੰਗੇ ਭਜੁ ਨਿਸੰਗੇ ਰਂਉ ਸਦਾ ਅੰਤਰਜਾਮੀਆ ॥

संतसंगे भजु निसंगे रंउ सदा अंतरजामीआ ॥

Santtasangge bhaju nisangge rnu sadaa anttarajaameeaa ||

In the Society of the Saints, vibrate and meditate on Him with commitment forever; He is the Inner-knower, the Searcher of hearts.

ਕੋਟਿ ਜਨਮ ਭ੍ਰਮੰਤ ਜੋਨੀ ਤੇ ਨਾਮ ਸਿਮਰਤ ਤਾਰੇ ॥

कोटि जनम भ्रमंत जोनी ते नाम सिमरत तारे ॥

Koti janam bhrmantt jonee te naam simarat taare ||

Those who wander in reincarnation through millions of births, are saved and carried across, by meditating in remembrance on the Naam.

ਨਾਨਕ ਦਰਸ ਪਿਆਸ ਹਰਿ ਜੀਉ ਆਪਿ ਲੇਹੁ ਸਮ੍ਹ੍ਹਾਰੇ ॥੨॥

नानक दरस पिआस हरि जीउ आपि लेहु सम्हारे ॥२॥

Naanak daras piaas hari jeeu aapi lehu samhaare ||2||

Nanak is thirsty for the Blessed Vision of Your Darshan, O Dear Lord; please take care of him. ||2||

ਹਰਿ ਚਰਨ ਕਮਲ ਮਨੁ ਲੀਨਾ ॥

हरि चरन कमल मनु लीना ॥

Hari charan kamal manu leenaa ||

My mind is absorbed in the Lotus Feet of the Lord.

ਪ੍ਰਭ ਜਲ ਜਨ ਤੇਰੇ ਮੀਨਾ ॥

प्रभ जल जन तेरे मीना ॥

Prbh jal jan tere meenaa ||

O God, You are the water; Your humble servants are fish.

ਜਲ ਮੀਨ ਪ੍ਰਭ ਜੀਉ ਏਕ ਤੂਹੈ ਭਿੰਨ ਆਨ ਨ ਜਾਨੀਐ ॥

जल मीन प्रभ जीउ एक तूहै भिंन आन न जानीऐ ॥

Jal meen prbh jeeu ek toohai bhinn aan na jaaneeai ||

O Dear God, You alone are the water and the fish. I know that there is no difference between the two.

ਗਹਿ ਭੁਜਾ ਲੇਵਹੁ ਨਾਮੁ ਦੇਵਹੁ ਤਉ ਪ੍ਰਸਾਦੀ ਮਾਨੀਐ ॥

गहि भुजा लेवहु नामु देवहु तउ प्रसादी मानीऐ ॥

Gahi bhujaa levahu naamu devahu tau prsaadee maaneeai ||

Please take hold of my arm and bless me with Your Name. I am honored only by Your Grace.

ਭਜੁ ਸਾਧਸੰਗੇ ਏਕ ਰੰਗੇ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਗੋਬਿਦ ਦੀਨਾ ॥

भजु साधसंगे एक रंगे क्रिपाल गोबिद दीना ॥

Bhaju saadhasangge ek rangge kripaal gobid deenaa ||

In the Saadh Sangat, the Company of the Holy, vibrate and meditate with love on the One Lord of the Universe, who is Merciful to the meek.

ਅਨਾਥ ਨੀਚ ਸਰਣਾਇ ਨਾਨਕ ਕਰਿ ਮਇਆ ਅਪੁਨਾ ਕੀਨਾ ॥੩॥

अनाथ नीच सरणाइ नानक करि मइआ अपुना कीना ॥३॥

Anaath neech sara(nn)aai naanak kari maiaa apunaa keenaa ||3||

Nanak, the lowly and helpless, seeks the Sanctuary of the Lord, who in His Kindness has made him His Own. ||3||

ਆਪਸ ਕਉ ਆਪੁ ਮਿਲਾਇਆ ॥

आपस कउ आपु मिलाइआ ॥

Aapas kau aapu milaaiaa ||

He unites us with Himself.

ਭ੍ਰਮ ਭੰਜਨ ਹਰਿ ਰਾਇਆ ॥

भ्रम भंजन हरि राइआ ॥

Bhrm bhanjjan hari raaiaa ||

Our Sovereign Lord King is the Destroyer of fear.

ਆਚਰਜ ਸੁਆਮੀ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਮਿਲੇ ਗੁਣ ਨਿਧਿ ਪਿਆਰਿਆ ॥

आचरज सुआमी अंतरजामी मिले गुण निधि पिआरिआ ॥

Aacharaj suaamee anttarajaamee mile gu(nn) nidhi piaariaa ||

My Wondrous Lord and Master is the Inner-knower, the Searcher of hearts. My Beloved, the Treasure of virtue, has met me.

ਮਹਾ ਮੰਗਲ ਸੂਖ ਉਪਜੇ ਗੋਬਿੰਦ ਗੁਣ ਨਿਤ ਸਾਰਿਆ ॥

महा मंगल सूख उपजे गोबिंद गुण नित सारिआ ॥

Mahaa manggal sookh upaje gobindd gu(nn) nit saariaa ||

Supreme happiness and peace well up, as I cherish the Glorious Virtues of the Lord of the Universe.

ਮਿਲਿ ਸੰਗਿ ਸੋਹੇ ਦੇਖਿ ਮੋਹੇ ਪੁਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਪਾਇਆ ॥

मिलि संगि सोहे देखि मोहे पुरबि लिखिआ पाइआ ॥

Mili sanggi sohe dekhi mohe purabi likhiaa paaiaa ||

Meeting with Him, I am embellished and exalted; gazing on Him, I am fascinated, and I realize my pre-ordained destiny.

ਬਿਨਵੰਤਿ ਨਾਨਕ ਸਰਨਿ ਤਿਨ ਕੀ ਜਿਨੑੀ ਹਰਿ ਹਰਿ ਧਿਆਇਆ ॥੪॥੧॥

बिनवंति नानक सरनि तिन की जिन्ही हरि हरि धिआइआ ॥४॥१॥

Binavantti naanak sarani tin kee jinhee hari hari dhiaaiaa ||4||1||

Prays Nanak, I seek the Sanctuary of those who meditate on the Lord, Har, Har. ||4||1||

ਵਾਰ ਮਲਾਰ ਕੀ ਮਹਲਾ ੧

वार मलार की महला १

Vaar malaar kee mahalaa 1

Vaar Of Malaar, First Mehl,

ਰਾਣੇ ਕੈਲਾਸ ਤਥਾ ਮਾਲਦੇ ਕੀ ਧੁਨਿ ॥

राणे कैलास तथा मालदे की धुनि ॥

Raa(nn)e kailaas tathaa maalade kee dhuni ||

Sung To The Tune Of Rana Kailaash And Malda:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੩ ॥

सलोक महला ३ ॥

Salok mahalaa 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਮਨੁ ਰਹਸੀਐ ਜਿਉ ਵੁਠੈ ਧਰਣਿ ਸੀਗਾਰੁ ॥

गुरि मिलिऐ मनु रहसीऐ जिउ वुठै धरणि सीगारु ॥

Guri miliai manu rahaseeai jiu vuthai dhara(nn)i seegaaru ||

Meeting with the Guru, the mind is delighted, like the earth embellished by the rain.

ਸਭ ਦਿਸੈ ਹਰੀਆਵਲੀ ਸਰ ਭਰੇ ਸੁਭਰ ਤਾਲ ॥

सभ दिसै हरीआवली सर भरे सुभर ताल ॥

Sabh disai hareeaavalee sar bhare subhar taal ||

Everything becomes green and lush; the pools and ponds are filled to overflowing.

ਅੰਦਰੁ ਰਚੈ ਸਚ ਰੰਗਿ ਜਿਉ ਮੰਜੀਠੈ ਲਾਲੁ ॥

अंदरु रचै सच रंगि जिउ मंजीठै लालु ॥

Anddaru rachai sach ranggi jiu manjjeethai laalu ||

The inner self is imbued with the deep crimson color of love for the True Lord.

ਕਮਲੁ ਵਿਗਸੈ ਸਚੁ ਮਨਿ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਨਿਹਾਲੁ ॥

कमलु विगसै सचु मनि गुर कै सबदि निहालु ॥

Kamalu vigasai sachu mani gur kai sabadi nihaalu ||

The heart-lotus blossoms forth and the mind becomes true; through the Word of the Guru's Shabad, it is ecstatic and exalted.

ਮਨਮੁਖ ਦੂਜੀ ਤਰਫ ਹੈ ਵੇਖਹੁ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲਿ ॥

मनमुख दूजी तरफ है वेखहु नदरि निहालि ॥

Manamukh doojee taraph hai vekhahu nadari nihaali ||

The self-willed manmukh is on the wrong side. You can see this with your own eyes.

ਫਾਹੀ ਫਾਥੇ ਮਿਰਗ ਜਿਉ ਸਿਰਿ ਦੀਸੈ ਜਮਕਾਲੁ ॥

फाही फाथे मिरग जिउ सिरि दीसै जमकालु ॥

Phaahee phaathe mirag jiu siri deesai jamakaalu ||

He is caught in the trap like the deer; the Messenger of Death hovers over his head.

ਖੁਧਿਆ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਨਿੰਦਾ ਬੁਰੀ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਵਿਕਰਾਲੁ ॥

खुधिआ त्रिसना निंदा बुरी कामु क्रोधु विकरालु ॥

Khudhiaa trisanaa ninddaa buree kaamu krodhu vikaraalu ||

Hunger, thirst and slander are evil; sexual desire and anger are horrible.

ਏਨੀ ਅਖੀ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵਈ ਜਿਚਰੁ ਸਬਦਿ ਨ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥

एनी अखी नदरि न आवई जिचरु सबदि न करे बीचारु ॥

Enee akhee nadari na aavaee jicharu sabadi na kare beechaaru ||

These cannot be seen with your eyes, until you contemplate the Word of the Shabad.

ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਸੰਤੋਖੀਆਂ ਚੂਕੈ ਆਲ ਜੰਜਾਲੁ ॥

तुधु भावै संतोखीआं चूकै आल जंजालु ॥

Tudhu bhaavai santtokheeaan chookai aal janjjaalu ||

Whoever is pleasing to You is content; all his entanglements are gone.

ਮੂਲੁ ਰਹੈ ਗੁਰੁ ਸੇਵਿਐ ਗੁਰ ਪਉੜੀ ਬੋਹਿਥੁ ॥

मूलु रहै गुरु सेविऐ गुर पउड़ी बोहिथु ॥

Moolu rahai guru seviai gur pau(rr)ee bohithu ||

Serving the Guru, his capital is preserved. The Guru is the ladder and the boat.

ਨਾਨਕ ਲਗੀ ਤਤੁ ਲੈ ਤੂੰ ਸਚਾ ਮਨਿ ਸਚੁ ॥੧॥

नानक लगी ततु लै तूं सचा मनि सचु ॥१॥

Naanak lagee tatu lai toonn sachaa mani sachu ||1||

O Nanak, whoever is attached to the Lord receives the essence; O True Lord, You are found when the mind is true. ||1||

ਮਹਲਾ ੧ ॥

महला १ ॥

Mahalaa 1 ||

First Mehl:

ਹੇਕੋ ਪਾਧਰੁ ਹੇਕੁ ਦਰੁ ਗੁਰ ਪਉੜੀ ਨਿਜ ਥਾਨੁ ॥

हेको पाधरु हेकु दरु गुर पउड़ी निज थानु ॥

Heko paadharu heku daru gur pau(rr)ee nij thaanu ||

There is one path and one door. The Guru is the ladder to reach one's own place.

ਰੂੜਉ ਠਾਕੁਰੁ ਨਾਨਕਾ ਸਭਿ ਸੁਖ ਸਾਚਉ ਨਾਮੁ ॥੨॥

रूड़उ ठाकुरु नानका सभि सुख साचउ नामु ॥२॥

Roo(rr)au thaakuru naanakaa sabhi sukh saachau naamu ||2||

Our Lord and Master is so beautiful, O Nanak; all comfort and peace are in the Name of the True Lord. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਆਪੀਨੑੈ ਆਪੁ ਸਾਜਿ ਆਪੁ ਪਛਾਣਿਆ ॥

आपीन्है आपु साजि आपु पछाणिआ ॥

Aapeenhai aapu saaji aapu pachhaa(nn)iaa ||

He Himself created Himself; He Himself understands Himself.

ਅੰਬਰੁ ਧਰਤਿ ਵਿਛੋੜਿ ਚੰਦੋਆ ਤਾਣਿਆ ॥

अ्मबरु धरति विछोड़ि चंदोआ ताणिआ ॥

Ambbaru dharati vichho(rr)i chanddoaa taa(nn)iaa ||

Separating the sky and the earth, He has spread out His canopy.

ਵਿਣੁ ਥੰਮ੍ਹ੍ਹਾ ਗਗਨੁ ਰਹਾਇ ਸਬਦੁ ਨੀਸਾਣਿਆ ॥

विणु थम्हा गगनु रहाइ सबदु नीसाणिआ ॥

Vi(nn)u thammhaa gaganu rahaai sabadu neesaa(nn)iaa ||

Without any pillars, He supports the sky, through the insignia of His Shabad.

ਸੂਰਜੁ ਚੰਦੁ ਉਪਾਇ ਜੋਤਿ ਸਮਾਣਿਆ ॥

सूरजु चंदु उपाइ जोति समाणिआ ॥

Sooraju chanddu upaai joti samaa(nn)iaa ||

Creating the sun and the moon, He infused His Light into them.

ਕੀਏ ਰਾਤਿ ਦਿਨੰਤੁ ਚੋਜ ਵਿਡਾਣਿਆ ॥

कीए राति दिनंतु चोज विडाणिआ ॥

Keee raati dinanttu choj vidaa(nn)iaa ||

He created the night and the day; Wondrous are His miraculous plays.

ਤੀਰਥ ਧਰਮ ਵੀਚਾਰ ਨਾਵਣ ਪੁਰਬਾਣਿਆ ॥

तीरथ धरम वीचार नावण पुरबाणिआ ॥

Teerath dharam veechaar naava(nn) purabaa(nn)iaa ||

He created the sacred shrines of pilgrimage, where people contemplate righteousness and Dharma, and take cleansing baths on special occasions.

ਤੁਧੁ ਸਰਿ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ਕਿ ਆਖਿ ਵਖਾਣਿਆ ॥

तुधु सरि अवरु न कोइ कि आखि वखाणिआ ॥

Tudhu sari avaru na koi ki aakhi vakhaa(nn)iaa ||

There is no other equal to You; how can we speak and describe You?

ਸਚੈ ਤਖਤਿ ਨਿਵਾਸੁ ਹੋਰ ਆਵਣ ਜਾਣਿਆ ॥੧॥

सचै तखति निवासु होर आवण जाणिआ ॥१॥

Sachai takhati nivaasu hor aava(nn) jaa(nn)iaa ||1||

You are seated on the throne of Truth; all others come and go in reincarnation. ||1||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

सलोक मः १ ॥

Salok M: 1 ||

Shalok, First Mehl:

ਨਾਨਕ ਸਾਵਣਿ ਜੇ ਵਸੈ ਚਹੁ ਓਮਾਹਾ ਹੋਇ ॥

नानक सावणि जे वसै चहु ओमाहा होइ ॥

Naanak saava(nn)i je vasai chahu omaahaa hoi ||

O Nanak, when it rains in the month of Saawan, four are delighted:

ਨਾਗਾਂ ਮਿਰਗਾਂ ਮਛੀਆਂ ਰਸੀਆਂ ਘਰਿ ਧਨੁ ਹੋਇ ॥੧॥

नागां मिरगां मछीआं रसीआं घरि धनु होइ ॥१॥

Naagaan miragaan machheeaan raseeaan ghari dhanu hoi ||1||

The snake, the deer, the fish and the wealthy people who seek pleasure. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

मः १ ॥

M:h 1 ||

First Mehl:

ਨਾਨਕ ਸਾਵਣਿ ਜੇ ਵਸੈ ਚਹੁ ਵੇਛੋੜਾ ਹੋਇ ॥

नानक सावणि जे वसै चहु वेछोड़ा होइ ॥

Naanak saava(nn)i je vasai chahu vechho(rr)aa hoi ||

O Nanak, when it rains in the month of Saawan, four suffer the pains of separation:

ਗਾਈ ਪੁਤਾ ਨਿਰਧਨਾ ਪੰਥੀ ਚਾਕਰੁ ਹੋਇ ॥੨॥

गाई पुता निरधना पंथी चाकरु होइ ॥२॥

Gaaee putaa niradhanaa pantthee chaakaru hoi ||2||

the cow's calves, the poor, the travelers and the servants. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਤੂ ਸਚਾ ਸਚਿਆਰੁ ਜਿਨਿ ਸਚੁ ਵਰਤਾਇਆ ॥

तू सचा सचिआरु जिनि सचु वरताइआ ॥

Too sachaa sachiaaru jini sachu varataaiaa ||

You are True, O True Lord; You dispense True Justice.

ਬੈਠਾ ਤਾੜੀ ਲਾਇ ਕਵਲੁ ਛਪਾਇਆ ॥

बैठा ताड़ी लाइ कवलु छपाइआ ॥

Baithaa taa(rr)ee laai kavalu chhapaaiaa ||

Like a lotus, You sit in the primal celestial trance; You are hidden from view.

ਬ੍ਰਹਮੈ ਵਡਾ ਕਹਾਇ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥

ब्रहमै वडा कहाइ अंतु न पाइआ ॥

Brhamai vadaa kahaai anttu na paaiaa ||

Brahma is called great, but even he does not know Your limits.

ਨਾ ਤਿਸੁ ਬਾਪੁ ਨ ਮਾਇ ਕਿਨਿ ਤੂ ਜਾਇਆ ॥

ना तिसु बापु न माइ किनि तू जाइआ ॥

Naa tisu baapu na maai kini too jaaiaa ||

You have no father or mother; who gave birth to You?

ਨਾ ਤਿਸੁ ਰੂਪੁ ਨ ਰੇਖ ਵਰਨ ਸਬਾਇਆ ॥

ना तिसु रूपु न रेख वरन सबाइआ ॥

Naa tisu roopu na rekh varan sabaaiaa ||

You have no form or feature; You transcend all social classes.

ਨਾ ਤਿਸੁ ਭੁਖ ਪਿਆਸ ਰਜਾ ਧਾਇਆ ॥

ना तिसु भुख पिआस रजा धाइआ ॥

Naa tisu bhukh piaas rajaa dhaaiaa ||

You have no hunger or thirst; You are satisfied and satiated.

ਗੁਰ ਮਹਿ ਆਪੁ ਸਮੋਇ ਸਬਦੁ ਵਰਤਾਇਆ ॥

गुर महि आपु समोइ सबदु वरताइआ ॥

Gur mahi aapu samoi sabadu varataaiaa ||

You have merged Yourself into the Guru; You are pervading through the Word of Your Shabad.

ਸਚੇ ਹੀ ਪਤੀਆਇ ਸਚਿ ਸਮਾਇਆ ॥੨॥

सचे ही पतीआइ सचि समाइआ ॥२॥

Sache hee pateeaai sachi samaaiaa ||2||

When he is pleasing to the True Lord, the mortal merges in Truth. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

सलोक मः १ ॥

Salok M: 1 ||

Shalok, First Mehl:

ਵੈਦੁ ਬੁਲਾਇਆ ਵੈਦਗੀ ਪਕੜਿ ਢੰਢੋਲੇ ਬਾਂਹ ॥

वैदु बुलाइआ वैदगी पकड़ि ढंढोले बांह ॥

Vaidu bulaaiaa vaidagee paka(rr)i dhanddhole baanh ||

The physician was called in; he touched my arm and felt my pulse.

ਭੋਲਾ ਵੈਦੁ ਨ ਜਾਣਈ ਕਰਕ ਕਲੇਜੇ ਮਾਹਿ ॥੧॥

भोला वैदु न जाणई करक कलेजे माहि ॥१॥

Bholaa vaidu na jaa(nn)aee karak kaleje maahi ||1||

The foolish physician did not know that the pain was in the mind. ||1||

ਮਃ ੨ ॥

मः २ ॥

M:h 2 ||

Second Mehl:

ਵੈਦਾ ਵੈਦੁ ਸੁਵੈਦੁ ਤੂ ਪਹਿਲਾਂ ਰੋਗੁ ਪਛਾਣੁ ॥

वैदा वैदु सुवैदु तू पहिलां रोगु पछाणु ॥

Vaidaa vaidu suvaidu too pahilaan rogu pachhaa(nn)u ||

O physician, you are a competent physician, if you first diagnose the disease.

ਐਸਾ ਦਾਰੂ ਲੋੜਿ ਲਹੁ ਜਿਤੁ ਵੰਞੈ ਰੋਗਾ ਘਾਣਿ ॥

ऐसा दारू लोड़ि लहु जितु वंञै रोगा घाणि ॥

Aisaa daaroo lo(rr)i lahu jitu van(ny)ai rogaa ghaa(nn)i ||

Prescribe such a remedy, by which all sorts of illnesses may be cured.

ਜਿਤੁ ਦਾਰੂ ਰੋਗ ਉਠਿਅਹਿ ਤਨਿ ਸੁਖੁ ਵਸੈ ਆਇ ॥

जितु दारू रोग उठिअहि तनि सुखु वसै आइ ॥

Jitu daaroo rog uthiahi tani sukhu vasai aai ||

Administer that medicine, which will cure the disease, and allow peace to come and dwell in the body.

ਰੋਗੁ ਗਵਾਇਹਿ ਆਪਣਾ ਤ ਨਾਨਕ ਵੈਦੁ ਸਦਾਇ ॥੨॥

रोगु गवाइहि आपणा त नानक वैदु सदाइ ॥२॥

Rogu gavaaihi aapa(nn)aa ta naanak vaidu sadaai ||2||

Only when you are rid of your own disease, O Nanak, will you be known as a physician. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹੇਸੁ ਦੇਵ ਉਪਾਇਆ ॥

ब्रहमा बिसनु महेसु देव उपाइआ ॥

Brhamaa bisanu mahesu dev upaaiaa ||

Brahma, Vishnu, Shiva and the deities were created.

ਬ੍ਰਹਮੇ ਦਿਤੇ ਬੇਦ ਪੂਜਾ ਲਾਇਆ ॥

ब्रहमे दिते बेद पूजा लाइआ ॥

Brhame dite bed poojaa laaiaa ||

Brahma was given the Vedas, and enjoined to worship God.

ਦਸ ਅਵਤਾਰੀ ਰਾਮੁ ਰਾਜਾ ਆਇਆ ॥

दस अवतारी रामु राजा आइआ ॥

Das avataaree raamu raajaa aaiaa ||

The ten incarnations, and Rama the king, came into being.

ਦੈਤਾ ਮਾਰੇ ਧਾਇ ਹੁਕਮਿ ਸਬਾਇਆ ॥

दैता मारे धाइ हुकमि सबाइआ ॥

Daitaa maare dhaai hukami sabaaiaa ||

According to His Will, they quickly killed all the demons.

ਈਸ ਮਹੇਸੁਰੁ ਸੇਵ ਤਿਨੑੀ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥

ईस महेसुरु सेव तिन्ही अंतु न पाइआ ॥

Ees mahesuru sev tinhee anttu na paaiaa ||

Shiva serves Him, but cannot find His limits.

ਸਚੀ ਕੀਮਤਿ ਪਾਇ ਤਖਤੁ ਰਚਾਇਆ ॥

सची कीमति पाइ तखतु रचाइआ ॥

Sachee keemati paai takhatu rachaaiaa ||

He established His throne on the principles of Truth.

ਦੁਨੀਆ ਧੰਧੈ ਲਾਇ ਆਪੁ ਛਪਾਇਆ ॥

दुनीआ धंधै लाइ आपु छपाइआ ॥

Duneeaa dhanddhai laai aapu chhapaaiaa ||

He enjoined all the world to its tasks, while He keeps Himself hidden from view.

ਧਰਮੁ ਕਰਾਏ ਕਰਮ ਧੁਰਹੁ ਫੁਰਮਾਇਆ ॥੩॥

धरमु कराए करम धुरहु फुरमाइआ ॥३॥

Dharamu karaae karam dhurahu phuramaaiaa ||3||

The Primal Lord has ordained that mortals must practice righteousness. ||3||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥

सलोक मः २ ॥

Salok M: 2 ||

Shalok, Second Mehl:

ਸਾਵਣੁ ਆਇਆ ਹੇ ਸਖੀ ਕੰਤੈ ਚਿਤਿ ਕਰੇਹੁ ॥

सावणु आइआ हे सखी कंतै चिति करेहु ॥

Saava(nn)u aaiaa he sakhee kanttai chiti karehu ||

The month of Saawan has come, O my companions; think of your Husband Lord.

ਨਾਨਕ ਝੂਰਿ ਮਰਹਿ ਦੋਹਾਗਣੀ ਜਿਨੑ ਅਵਰੀ ਲਾਗਾ ਨੇਹੁ ॥੧॥

नानक झूरि मरहि दोहागणी जिन्ह अवरी लागा नेहु ॥१॥

Naanak jhoori marahi dohaaga(nn)ee jinh avaree laagaa nehu ||1||

O Nanak, the discarded bride is in love with another; now she weeps and wails, and dies. ||1||

ਮਃ ੨ ॥

मः २ ॥

M:h 2 ||

Second Mehl:

ਸਾਵਣੁ ਆਇਆ ਹੇ ਸਖੀ ਜਲਹਰੁ ਬਰਸਨਹਾਰੁ ॥

सावणु आइआ हे सखी जलहरु बरसनहारु ॥

Saava(nn)u aaiaa he sakhee jalaharu barasanahaaru ||

The month of Saawan has come, O my companions; the clouds have burst forth with rain.

ਨਾਨਕ ਸੁਖਿ ਸਵਨੁ ਸੋਹਾਗਣੀ ਜਿਨੑ ਸਹ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੁ ॥੨॥

नानक सुखि सवनु सोहागणी जिन्ह सह नालि पिआरु ॥२॥

Naanak sukhi savanu sohaaga(nn)ee jinh sah naali piaaru ||2||

O Nanak, the blessed soul-brides sleep in peace; they are in love with their Husband Lord. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਆਪੇ ਛਿੰਝ ਪਵਾਇ ਮਲਾਖਾੜਾ ਰਚਿਆ ॥

आपे छिंझ पवाइ मलाखाड़ा रचिआ ॥

Aape chhinjjh pavaai malaakhaa(rr)aa rachiaa ||

He Himself has staged the tournament, and arranged the arena for the wrestlers.

ਲਥੇ ਭੜਥੂ ਪਾਇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਚਿਆ ॥

लथे भड़थू पाइ गुरमुखि मचिआ ॥

Lathe bha(rr)athoo paai guramukhi machiaa ||

They have entered the arena with pomp and ceremony; the Gurmukhs are joyful.

ਮਨਮੁਖ ਮਾਰੇ ਪਛਾੜਿ ਮੂਰਖ ਕਚਿਆ ॥

मनमुख मारे पछाड़ि मूरख कचिआ ॥

Manamukh maare pachhaa(rr)i moorakh kachiaa ||

The false and foolish self-willed manmukhs are defeated and overcome.

ਆਪਿ ਭਿੜੈ ਮਾਰੇ ਆਪਿ ਆਪਿ ਕਾਰਜੁ ਰਚਿਆ ॥

आपि भिड़ै मारे आपि आपि कारजु रचिआ ॥

Aapi bhi(rr)ai maare aapi aapi kaaraju rachiaa ||

The Lord Himself wrestles, and He Himself defeats them. He Himself staged this play.

ਸਭਨਾ ਖਸਮੁ ਏਕੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਣੀਐ ॥

सभना खसमु एकु है गुरमुखि जाणीऐ ॥

Sabhanaa khasamu eku hai guramukhi jaa(nn)eeai ||

The One God is the Lord and Master of all; this is known by the Gurmukhs.

ਹੁਕਮੀ ਲਿਖੈ ਸਿਰਿ ਲੇਖੁ ਵਿਣੁ ਕਲਮ ਮਸਵਾਣੀਐ ॥

हुकमी लिखै सिरि लेखु विणु कलम मसवाणीऐ ॥

Hukamee likhai siri lekhu vi(nn)u kalam masavaa(nn)eeai ||

He writes the inscription of His Hukam on the foreheads of all, without pen or ink.

ਸਤਸੰਗਤਿ ਮੇਲਾਪੁ ਜਿਥੈ ਹਰਿ ਗੁਣ ਸਦਾ ਵਖਾਣੀਐ ॥

सतसंगति मेलापु जिथै हरि गुण सदा वखाणीऐ ॥

Satasanggati melaapu jithai hari gu(nn) sadaa vakhaa(nn)eeai ||

In the Sat Sangat, the True Congregation, Union with Him is obtained; there, the Glorious Praises of the Lord are chanted forever.

ਨਾਨਕ ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਸਲਾਹਿ ਸਚੁ ਪਛਾਣੀਐ ॥੪॥

नानक सचा सबदु सलाहि सचु पछाणीऐ ॥४॥

Naanak sachaa sabadu salaahi sachu pachhaa(nn)eeai ||4||

O Nanak, praising the True Word of His Shabad, one comes to realize the Truth. ||4||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਊਂਨਵਿ ਊਂਨਵਿ ਆਇਆ ਅਵਰਿ ਕਰੇਂਦਾ ਵੰਨ ॥

ऊंनवि ऊंनवि आइआ अवरि करेंदा वंन ॥

Unnavi unnavi aaiaa avari karendaa vann ||

Hanging low, low and thick in the sky, the clouds are changing color.

ਕਿਆ ਜਾਣਾ ਤਿਸੁ ਸਾਹ ਸਿਉ ਕੇਵ ਰਹਸੀ ਰੰਗੁ ॥

किआ जाणा तिसु साह सिउ केव रहसी रंगु ॥

Kiaa jaa(nn)aa tisu saah siu kev rahasee ranggu ||

How do I know whether my love for my Husband Lord shall endure?

ਰੰਗੁ ਰਹਿਆ ਤਿਨੑ ਕਾਮਣੀ ਜਿਨੑ ਮਨਿ ਭਉ ਭਾਉ ਹੋਇ ॥

रंगु रहिआ तिन्ह कामणी जिन्ह मनि भउ भाउ होइ ॥

Ranggu rahiaa tinh kaama(nn)ee jinh mani bhau bhaau hoi ||

The love of those soul-brides endures, if their minds are filled with the Love and the Fear of God.

ਨਾਨਕ ਭੈ ਭਾਇ ਬਾਹਰੀ ਤਿਨ ਤਨਿ ਸੁਖੁ ਨ ਹੋਇ ॥੧॥

नानक भै भाइ बाहरी तिन तनि सुखु न होइ ॥१॥

Naanak bhai bhaai baaharee tin tani sukhu na hoi ||1||

O Nanak, she who has no Love and Fear of God - her body shall never find peace. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਊਂਨਵਿ ਊਂਨਵਿ ਆਇਆ ਵਰਸੈ ਨੀਰੁ ਨਿਪੰਗੁ ॥

ऊंनवि ऊंनवि आइआ वरसै नीरु निपंगु ॥

Unnavi unnavi aaiaa varasai neeru nipanggu ||

Hanging low, low and thick in the sky, the clouds come, and pure water rains down.

ਨਾਨਕ ਦੁਖੁ ਲਾਗਾ ਤਿਨੑ ਕਾਮਣੀ ਜਿਨੑ ਕੰਤੈ ਸਿਉ ਮਨਿ ਭੰਗੁ ॥੨॥

नानक दुखु लागा तिन्ह कामणी जिन्ह कंतै सिउ मनि भंगु ॥२॥

Naanak dukhu laagaa tinh kaama(nn)ee jinh kanttai siu mani bhanggu ||2||

O Nanak, that soul-bride suffers in pain, whose mind is torn away from her Husband Lord. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਦੋਵੈ ਤਰਫਾ ਉਪਾਇ ਇਕੁ ਵਰਤਿਆ ॥

दोवै तरफा उपाइ इकु वरतिआ ॥

Dovai taraphaa upaai iku varatiaa ||

The One Lord created both sides and pervades the expanse.

ਬੇਦ ਬਾਣੀ ਵਰਤਾਇ ਅੰਦਰਿ ਵਾਦੁ ਘਤਿਆ ॥

बेद बाणी वरताइ अंदरि वादु घतिआ ॥

Bed baa(nn)ee varataai anddari vaadu ghatiaa ||

The words of the Vedas became pervasive, with arguments and divisions.

ਪਰਵਿਰਤਿ ਨਿਰਵਿਰਤਿ ਹਾਠਾ ਦੋਵੈ ਵਿਚਿ ਧਰਮੁ ਫਿਰੈ ਰੈਬਾਰਿਆ ॥

परविरति निरविरति हाठा दोवै विचि धरमु फिरै रैबारिआ ॥

Paravirati niravirati haathaa dovai vichi dharamu phirai raibaariaa ||

Attachment and detachment are the two sides of it; Dharma, true religion, is the guide between the two.

ਮਨਮੁਖ ਕਚੇ ਕੂੜਿਆਰ ਤਿਨੑੀ ਨਿਹਚਉ ਦਰਗਹ ਹਾਰਿਆ ॥

मनमुख कचे कूड़िआर तिन्ही निहचउ दरगह हारिआ ॥

Manamukh kache koo(rr)iaar tinhee nihachau daragah haariaa ||

The self-willed manmukhs are worthless and false. Without a doubt, they lose in the Court of the Lord.

ਗੁਰਮਤੀ ਸਬਦਿ ਸੂਰ ਹੈ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਜਿਨੑੀ ਮਾਰਿਆ ॥

गुरमती सबदि सूर है कामु क्रोधु जिन्ही मारिआ ॥

Guramatee sabadi soor hai kaamu krodhu jinhee maariaa ||

Those who follow the Guru's Teachings are the true spiritual warriors; they have conquered sexual desire and anger.

ਸਚੈ ਅੰਦਰਿ ਮਹਲਿ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰਿਆ ॥

सचै अंदरि महलि सबदि सवारिआ ॥

Sachai anddari mahali sabadi savaariaa ||

They enter into the True Mansion of the Lord's Presence, embellished and exalted by the Word of the Shabad.

ਸੇ ਭਗਤ ਤੁਧੁ ਭਾਵਦੇ ਸਚੈ ਨਾਇ ਪਿਆਰਿਆ ॥

से भगत तुधु भावदे सचै नाइ पिआरिआ ॥

Se bhagat tudhu bhaavade sachai naai piaariaa ||

Those devotees are pleasing to Your Will, O Lord; they dearly love the True Name.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਨਿ ਆਪਣਾ ਤਿਨੑਾ ਵਿਟਹੁ ਹਉ ਵਾਰਿਆ ॥੫॥

सतिगुरु सेवनि आपणा तिन्हा विटहु हउ वारिआ ॥५॥

Satiguru sevani aapa(nn)aa tinhaa vitahu hau vaariaa ||5||

I am a sacrifice to those who serve their True Guru. ||5||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਊਂਨਵਿ ਊਂਨਵਿ ਆਇਆ ਵਰਸੈ ਲਾਇ ਝੜੀ ॥

ऊंनवि ऊंनवि आइआ वरसै लाइ झड़ी ॥

Unnavi unnavi aaiaa varasai laai jha(rr)ee ||

Hanging low, low and thick in the sky, the clouds come, and water rains down in torrents.

ਨਾਨਕ ਭਾਣੈ ਚਲੈ ਕੰਤ ਕੈ ਸੁ ਮਾਣੇ ਸਦਾ ਰਲੀ ॥੧॥

नानक भाणै चलै कंत कै सु माणे सदा रली ॥१॥

Naanak bhaa(nn)ai chalai kantt kai su maa(nn)e sadaa ralee ||1||

O Nanak, she walks in harmony with the Will of her Husband Lord; she enjoys peace and pleasure forever. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਕਿਆ ਉਠਿ ਉਠਿ ਦੇਖਹੁ ਬਪੁੜੇਂ ਇਸੁ ਮੇਘੈ ਹਥਿ ਕਿਛੁ ਨਾਹਿ ॥

किआ उठि उठि देखहु बपुड़ें इसु मेघै हथि किछु नाहि ॥

Kiaa uthi uthi dekhahu bapu(rr)en isu meghai hathi kichhu naahi ||

Why are you standing up, standing up to look? You poor wretch, this cloud has nothing in its hands.

ਜਿਨਿ ਏਹੁ ਮੇਘੁ ਪਠਾਇਆ ਤਿਸੁ ਰਾਖਹੁ ਮਨ ਮਾਂਹਿ ॥

जिनि एहु मेघु पठाइआ तिसु राखहु मन मांहि ॥

Jini ehu meghu pathaaiaa tisu raakhahu man maanhi ||

The One who sent this cloud - cherish Him in your mind.

ਤਿਸ ਨੋ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਸੀ ਜਾ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥

तिस नो मंनि वसाइसी जा कउ नदरि करेइ ॥

Tis no manni vasaaisee jaa kau nadari karei ||

He alone enshrines the Lord in his mind, upon whom the Lord bestows His Glance of Grace.

ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਬਾਹਰੀ ਸਭ ਕਰਣ ਪਲਾਹ ਕਰੇਇ ॥੨॥

नानक नदरी बाहरी सभ करण पलाह करेइ ॥२॥

Naanak nadaree baaharee sabh kara(nn) palaah karei ||2||

O Nanak, all those who lack this Grace, cry and weep and wail. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਸੋ ਹਰਿ ਸਦਾ ਸਰੇਵੀਐ ਜਿਸੁ ਕਰਤ ਨ ਲਾਗੈ ਵਾਰ ॥

सो हरि सदा सरेवीऐ जिसु करत न लागै वार ॥

So hari sadaa sareveeai jisu karat na laagai vaar ||

Serve the Lord forever; He acts in no time at all.

ਆਡਾਣੇ ਆਕਾਸ ਕਰਿ ਖਿਨ ਮਹਿ ਢਾਹਿ ਉਸਾਰਣਹਾਰ ॥

आडाणे आकास करि खिन महि ढाहि उसारणहार ॥

Aadaa(nn)e aakaas kari khin mahi dhaahi usaara(nn)ahaar ||

He stretched the sky across the heavens; in an instant, He creates and destroys.

ਆਪੇ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇ ਕੈ ਕੁਦਰਤਿ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰ ॥

आपे जगतु उपाइ कै कुदरति करे वीचार ॥

Aape jagatu upaai kai kudarati kare veechaar ||

He Himself created the world; He contemplates His Creative Omnipotence.

ਮਨਮੁਖ ਅਗੈ ਲੇਖਾ ਮੰਗੀਐ ਬਹੁਤੀ ਹੋਵੈ ਮਾਰ ॥

मनमुख अगै लेखा मंगीऐ बहुती होवै मार ॥

Manamukh agai lekhaa manggeeai bahutee hovai maar ||

The self-willed manmukh will be called to account hereafter; he will be severely punished.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਤਿ ਸਿਉ ਲੇਖਾ ਨਿਬੜੈ ਬਖਸੇ ਸਿਫਤਿ ਭੰਡਾਰ ॥

गुरमुखि पति सिउ लेखा निबड़ै बखसे सिफति भंडार ॥

Guramukhi pati siu lekhaa niba(rr)ai bakhase siphati bhanddaar ||

The Gurmukh's account is settled with honor; the Lord blesses him with the treasure of His Praise.

ਓਥੈ ਹਥੁ ਨ ਅਪੜੈ ਕੂਕ ਨ ਸੁਣੀਐ ਪੁਕਾਰ ॥

ओथै हथु न अपड़ै कूक न सुणीऐ पुकार ॥

Othai hathu na apa(rr)ai kook na su(nn)eeai pukaar ||

No one's hands can reach there; no one will hear anyone's cries.

ਓਥੈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਬੇਲੀ ਹੋਵੈ ਕਢਿ ਲਏ ਅੰਤੀ ਵਾਰ ॥

ओथै सतिगुरु बेली होवै कढि लए अंती वार ॥

Othai satiguru belee hovai kadhi lae anttee vaar ||

The True Guru will be your best friend there; at the very last instant, He will save you.

ਏਨਾ ਜੰਤਾ ਨੋ ਹੋਰ ਸੇਵਾ ਨਹੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਿਰਿ ਕਰਤਾਰ ॥੬॥

एना जंता नो होर सेवा नही सतिगुरु सिरि करतार ॥६॥

Enaa janttaa no hor sevaa nahee satiguru siri karataar ||6||

These beings should serve no other than the True Guru or the Creator Lord above the heads of all. ||6||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਬਾਬੀਹਾ ਜਿਸ ਨੋ ਤੂ ਪੂਕਾਰਦਾ ਤਿਸ ਨੋ ਲੋਚੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥

बाबीहा जिस नो तू पूकारदा तिस नो लोचै सभु कोइ ॥

Baabeehaa jis no too pookaaradaa tis no lochai sabhu koi ||

O rainbird, the One unto whom you call - everyone longs for that Lord.

ਅਪਣੀ ਕਿਰਪਾ ਕਰਿ ਕੈ ਵਸਸੀ ਵਣੁ ਤ੍ਰਿਣੁ ਹਰਿਆ ਹੋਇ ॥

अपणी किरपा करि कै वससी वणु त्रिणु हरिआ होइ ॥

Apa(nn)ee kirapaa kari kai vasasee va(nn)u tri(nn)u hariaa hoi ||

When He grants His Grace, it rains, and the forests and fields blossom forth in their greenery.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਪਾਈਐ ਵਿਰਲਾ ਬੂਝੈ ਕੋਇ ॥

गुर परसादी पाईऐ विरला बूझै कोइ ॥

Gur parasaadee paaeeai viralaa boojhai koi ||

By Guru's Grace, He is found; only a rare few understand this.

ਬਹਦਿਆ ਉਠਦਿਆ ਨਿਤ ਧਿਆਈਐ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥

बहदिआ उठदिआ नित धिआईऐ सदा सदा सुखु होइ ॥

Bahadiaa uthadiaa nit dhiaaeeai sadaa sadaa sukhu hoi ||

Sitting down and standing up, meditate continually on Him, and be at peace forever and ever.

ਨਾਨਕ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਦ ਹੀ ਵਰਸਦਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇਵੈ ਹਰਿ ਸੋਇ ॥੧॥

नानक अम्रितु सद ही वरसदा गुरमुखि देवै हरि सोइ ॥१॥

Naanak ammmritu sad hee varasadaa guramukhi devai hari soi ||1||

O Nanak, the Ambrosial Nectar rains down forever; the Lord gives it to the Gurmukh. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਕਲਮਲਿ ਹੋਈ ਮੇਦਨੀ ਅਰਦਾਸਿ ਕਰੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

कलमलि होई मेदनी अरदासि करे लिव लाइ ॥

Kalamali hoee medanee aradaasi kare liv laai ||

When the people of the world are suffering in pain, they call upon the Lord in loving prayer.

ਸਚੈ ਸੁਣਿਆ ਕੰਨੁ ਦੇ ਧੀਰਕ ਦੇਵੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥

सचै सुणिआ कंनु दे धीरक देवै सहजि सुभाइ ॥

Sachai su(nn)iaa kannu de dheerak devai sahaji subhaai ||

The True Lord naturally listens and hears and gives comfort.

ਇੰਦ੍ਰੈ ਨੋ ਫੁਰਮਾਇਆ ਵੁਠਾ ਛਹਬਰ ਲਾਇ ॥

इंद्रै नो फुरमाइआ वुठा छहबर लाइ ॥

Ianddrai no phuramaaiaa vuthaa chhahabar laai ||

He commands the god of rain, and the rain pours down in torrents.

ਅਨੁ ਧਨੁ ਉਪਜੈ ਬਹੁ ਘਣਾ ਕੀਮਤਿ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਇ ॥

अनु धनु उपजै बहु घणा कीमति कहणु न जाइ ॥

Anu dhanu upajai bahu gha(nn)aa keemati kaha(nn)u na jaai ||

Corn and wealth are produced in great abundance and prosperity; their value cannot be estimated.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਿ ਤੂ ਸਭਨਾ ਜੀਆ ਦੇਦਾ ਰਿਜਕੁ ਸੰਬਾਹਿ ॥

नानक नामु सलाहि तू सभना जीआ देदा रिजकु स्मबाहि ॥

Naanak naamu salaahi too sabhanaa jeeaa dedaa rijaku sambbaahi ||

O Nanak, praise the Naam, the Name of the Lord; He reaches out and gives sustenance to all beings.

ਜਿਤੁ ਖਾਧੈ ਸੁਖੁ ਊਪਜੈ ਫਿਰਿ ਦੂਖੁ ਨ ਲਾਗੈ ਆਇ ॥੨॥

जितु खाधै सुखु ऊपजै फिरि दूखु न लागै आइ ॥२॥

Jitu khaadhai sukhu upajai phiri dookhu na laagai aai ||2||

Eating this, peace is produced, and the mortal never again suffers in pain. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਚਾ ਸਚੁ ਤੂ ਸਚੇ ਲੈਹਿ ਮਿਲਾਇ ॥

हरि जीउ सचा सचु तू सचे लैहि मिलाइ ॥

Hari jeeu sachaa sachu too sache laihi milaai ||

O Dear Lord, You are the Truest of the True. You blend those who are truthful into Your Own Being.

ਦੂਜੈ ਦੂਜੀ ਤਰਫ ਹੈ ਕੂੜਿ ਮਿਲੈ ਨ ਮਿਲਿਆ ਜਾਇ ॥

दूजै दूजी तरफ है कूड़ि मिलै न मिलिआ जाइ ॥

Doojai doojee taraph hai koo(rr)i milai na miliaa jaai ||

Those caught in duality are on the side of duality; entrenched in falsehood, they cannot merge into the Lord.

ਆਪੇ ਜੋੜਿ ਵਿਛੋੜਿਐ ਆਪੇ ਕੁਦਰਤਿ ਦੇਇ ਦਿਖਾਇ ॥

आपे जोड़ि विछोड़िऐ आपे कुदरति देइ दिखाइ ॥

Aape jo(rr)i vichho(rr)iai aape kudarati dei dikhaai ||

You Yourself unite, and You Yourself separate; You display Your Creative Omnipotence.

ਮੋਹੁ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਹੈ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਕਮਾਇ ॥

मोहु सोगु विजोगु है पूरबि लिखिआ कमाइ ॥

Mohu sogu vijogu hai poorabi likhiaa kamaai ||

Attachment brings the sorrow of separation; the mortal acts in accordance with pre-ordained destiny.

ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿਨ ਕਉ ਜੋ ਹਰਿ ਚਰਣੀ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

हउ बलिहारी तिन कउ जो हरि चरणी रहै लिव लाइ ॥

Hau balihaaree tin kau jo hari chara(nn)ee rahai liv laai ||

I am a sacrifice to those who remain lovingly attached to the Lord's Feet.

ਜਿਉ ਜਲ ਮਹਿ ਕਮਲੁ ਅਲਿਪਤੁ ਹੈ ਐਸੀ ਬਣਤ ਬਣਾਇ ॥

जिउ जल महि कमलु अलिपतु है ऐसी बणत बणाइ ॥

Jiu jal mahi kamalu alipatu hai aisee ba(nn)at ba(nn)aai ||

They are like the lotus which remains detached, floating upon the water.

ਸੇ ਸੁਖੀਏ ਸਦਾ ਸੋਹਣੇ ਜਿਨੑ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥

से सुखीए सदा सोहणे जिन्ह विचहु आपु गवाइ ॥

Se sukheee sadaa soha(nn)e jinh vichahu aapu gavaai ||

They are peaceful and beautiful forever; they eradicate self-conceit from within.

ਤਿਨੑ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਕਦੇ ਨਹੀ ਜੋ ਹਰਿ ਕੈ ਅੰਕਿ ਸਮਾਇ ॥੭॥

तिन्ह सोगु विजोगु कदे नही जो हरि कै अंकि समाइ ॥७॥

Tinh sogu vijogu kade nahee jo hari kai ankki samaai ||7||

They never suffer sorrow or separation; they are merged in the Being of the Lord. ||7||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਨਾਨਕ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿਸੁ ਵਸਿ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹੋਇ ॥

नानक सो सालाहीऐ जिसु वसि सभु किछु होइ ॥

Naanak so saalaaheeai jisu vasi sabhu kichhu hoi ||

O Nanak, praise the Lord; everything is in His power.

ਤਿਸੈ ਸਰੇਵਿਹੁ ਪ੍ਰਾਣੀਹੋ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥

तिसै सरेविहु प्राणीहो तिसु बिनु अवरु न कोइ ॥

Tisai sarevihu praa(nn)eeho tisu binu avaru na koi ||

Serve Him, O mortal beings; there is none other than Him.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਤਾਂ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥

गुरमुखि हरि प्रभु मनि वसै तां सदा सदा सुखु होइ ॥

Guramukhi hari prbhu mani vasai taan sadaa sadaa sukhu hoi ||

The Lord God abides within the mind of the Gurmukh, and then he is at peace, forever and ever.

ਸਹਸਾ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਵਈ ਸਭ ਚਿੰਤਾ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥

सहसा मूलि न होवई सभ चिंता विचहु जाइ ॥

Sahasaa mooli na hovaee sabh chinttaa vichahu jaai ||

He is never cynical; all anxiety has been taken out from within him.

ਜੋ ਕਿਛੁ ਹੋਇ ਸੁ ਸਹਜੇ ਹੋਇ ਕਹਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥

जो किछु होइ सु सहजे होइ कहणा किछू न जाइ ॥

Jo kichhu hoi su sahaje hoi kaha(nn)aa kichhoo na jaai ||

Whatever happens, happens naturally; no one has any say about it.

ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਤਾਂ ਮਨਿ ਚਿੰਦਿਆ ਫਲੁ ਪਾਇ ॥

सचा साहिबु मनि वसै तां मनि चिंदिआ फलु पाइ ॥

Sachaa saahibu mani vasai taan mani chinddiaa phalu paai ||

When the True Lord abides in the mind, then the mind's desires are fulfilled.

ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਕਾ ਆਖਿਆ ਆਪਿ ਸੁਣੇ ਜਿ ਲਇਅਨੁ ਪੰਨੈ ਪਾਇ ॥੧॥

नानक तिन का आखिआ आपि सुणे जि लइअनु पंनै पाइ ॥१॥

Naanak tin kaa aakhiaa aapi su(nn)e ji laianu pannai paai ||1||

O Nanak, He Himself hears the words of those, whose accounts are in His Hands. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਦਾ ਵਰਸਦਾ ਬੂਝਨਿ ਬੂਝਣਹਾਰ ॥

अम्रितु सदा वरसदा बूझनि बूझणहार ॥

Ammmritu sadaa varasadaa boojhani boojha(nn)ahaar ||

The Ambrosial Nectar rains down continually; realize this through realization.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਿਨੑੀ ਬੁਝਿਆ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਰਖਿਆ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥

गुरमुखि जिन्ही बुझिआ हरि अम्रितु रखिआ उरि धारि ॥

Guramukhi jinhee bujhiaa hari ammmritu rakhiaa uri dhaari ||

Those who, as Gurmukh, realize this, keep the Lord's Ambrosial Nectar enshrined within their hearts.

ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵਹਿ ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਹਉਮੈ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਮਾਰਿ ॥

हरि अम्रितु पीवहि सदा रंगि राते हउमै त्रिसना मारि ॥

Hari ammmritu peevahi sadaa ranggi raate haumai trisanaa maari ||

They drink in the Lord's Ambrosial Nectar, and remain forever imbued with the Lord; they conquer egotism and thirsty desires.

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਹੈ ਵਰਸੈ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥

अम्रितु हरि का नामु है वरसै किरपा धारि ॥

Ammmritu hari kaa naamu hai varasai kirapaa dhaari ||

The Name of the Lord is Ambrosial Nectar; the Lord showers His Grace, and it rains down.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਦਰੀ ਆਇਆ ਹਰਿ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਮੁਰਾਰਿ ॥੨॥

नानक गुरमुखि नदरी आइआ हरि आतम रामु मुरारि ॥२॥

Naanak guramukhi nadaree aaiaa hari aatam raamu muraari ||2||

O Nanak, the Gurmukh comes to behold the Lord, the Supreme Soul. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਅਤੁਲੁ ਕਿਉ ਤੋਲੀਐ ਵਿਣੁ ਤੋਲੇ ਪਾਇਆ ਨ ਜਾਇ ॥

अतुलु किउ तोलीऐ विणु तोले पाइआ न जाइ ॥

Atulu kiu toleeai vi(nn)u tole paaiaa na jaai ||

How can the unweighable be weighed? Without weighing Him, He cannot be obtained.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੀਐ ਗੁਣ ਮਹਿ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥

गुर कै सबदि वीचारीऐ गुण महि रहै समाइ ॥

Gur kai sabadi veechaareeai gu(nn) mahi rahai samaai ||

Reflect on the Word of the Guru's Shabad, and immerse yourself in His Glorious Virtues.

ਅਪਣਾ ਆਪੁ ਆਪਿ ਤੋਲਸੀ ਆਪੇ ਮਿਲੈ ਮਿਲਾਇ ॥

अपणा आपु आपि तोलसी आपे मिलै मिलाइ ॥

Apa(nn)aa aapu aapi tolasee aape milai milaai ||

He Himself weighs Himself; He unites in Union with Himself.

ਤਿਸ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਨਾ ਪਵੈ ਕਹਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥

तिस की कीमति ना पवै कहणा किछू न जाइ ॥

Tis kee keemati naa pavai kaha(nn)aa kichhoo na jaai ||

His value cannot be estimated; nothing can be said about this.

ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਆਪਣੇ ਜਿਨਿ ਸਚੀ ਬੂਝ ਦਿਤੀ ਬੁਝਾਇ ॥

हउ बलिहारी गुर आपणे जिनि सची बूझ दिती बुझाइ ॥

Hau balihaaree gur aapa(nn)e jini sachee boojh ditee bujhaai ||

I am a sacrifice to my Guru; He has made me realize this true realization.

ਜਗਤੁ ਮੁਸੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਲੁਟੀਐ ਮਨਮੁਖ ਬੂਝ ਨ ਪਾਇ ॥

जगतु मुसै अम्रितु लुटीऐ मनमुख बूझ न पाइ ॥

Jagatu musai ammmritu luteeai manamukh boojh na paai ||

The world has been deceived, and the Ambrosial Nectar is being plundered. The self-willed manmukh does not realize this.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਨਾਲਿ ਨ ਚਲਸੀ ਜਾਸੀ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇ ॥

विणु नावै नालि न चलसी जासी जनमु गवाइ ॥

Vi(nn)u naavai naali na chalasee jaasee janamu gavaai ||

Without the Name, nothing will go along with him; he wastes his life, and departs.

ਗੁਰਮਤੀ ਜਾਗੇ ਤਿਨੑੀ ਘਰੁ ਰਖਿਆ ਦੂਤਾ ਕਾ ਕਿਛੁ ਨ ਵਸਾਇ ॥੮॥

गुरमती जागे तिन्ही घरु रखिआ दूता का किछु न वसाइ ॥८॥

Guramatee jaage tinhee gharu rakhiaa dootaa kaa kichhu na vasaai ||8||

Those who follow the Guru's Teachings and remain awake and aware, preserve and protect the home of their heart; demons have no power against them. ||8||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਬਾਬੀਹਾ ਨਾ ਬਿਲਲਾਇ ਨਾ ਤਰਸਾਇ ਏਹੁ ਮਨੁ ਖਸਮ ਕਾ ਹੁਕਮੁ ਮੰਨਿ ॥

बाबीहा ना बिललाइ ना तरसाइ एहु मनु खसम का हुकमु मंनि ॥

Baabeehaa naa bilalaai naa tarasaai ehu manu khasam kaa hukamu manni ||

O rainbird, do not cry out. Do not let this mind of yours be so thirsty for a drop of water. Obey the Hukam, the Command of your Lord and Master,

ਨਾਨਕ ਹੁਕਮਿ ਮੰਨਿਐ ਤਿਖ ਉਤਰੈ ਚੜੈ ਚਵਗਲਿ ਵੰਨੁ ॥੧॥

नानक हुकमि मंनिऐ तिख उतरै चड़ै चवगलि वंनु ॥१॥

Naanak hukami manniai tikh utarai cha(rr)ai chavagali vannu ||1||

And your thirst shall be quenched. Your love for Him shall increase four-fold. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਬਾਬੀਹਾ ਜਲ ਮਹਿ ਤੇਰਾ ਵਾਸੁ ਹੈ ਜਲ ਹੀ ਮਾਹਿ ਫਿਰਾਹਿ ॥

बाबीहा जल महि तेरा वासु है जल ही माहि फिराहि ॥

Baabeehaa jal mahi teraa vaasu hai jal hee maahi phiraahi ||

O rainbird, your place is in the water; you move around in the water.

ਜਲ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਹੀ ਤਾਂ ਤੂੰ ਕੂਕਣ ਪਾਹਿ ॥

जल की सार न जाणही तां तूं कूकण पाहि ॥

Jal kee saar na jaa(nn)ahee taan toonn kooka(nn) paahi ||

But you do not appreciate the water, and so you cry out.

ਜਲ ਥਲ ਚਹੁ ਦਿਸਿ ਵਰਸਦਾ ਖਾਲੀ ਕੋ ਥਾਉ ਨਾਹਿ ॥

जल थल चहु दिसि वरसदा खाली को थाउ नाहि ॥

Jal thal chahu disi varasadaa khaalee ko thaau naahi ||

In the water and on the land, it rains down in the ten directions. No place is left dry.

ਏਤੈ ਜਲਿ ਵਰਸਦੈ ਤਿਖ ਮਰਹਿ ਭਾਗ ਤਿਨਾ ਕੇ ਨਾਹਿ ॥

एतै जलि वरसदै तिख मरहि भाग तिना के नाहि ॥

Etai jali varasadai tikh marahi bhaag tinaa ke naahi ||

With so much rain, those who are die of thirst are very unfortunate.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਿਨ ਸੋਝੀ ਪਈ ਜਿਨ ਵਸਿਆ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥੨॥

नानक गुरमुखि तिन सोझी पई जिन वसिआ मन माहि ॥२॥

Naanak guramukhi tin sojhee paee jin vasiaa man maahi ||2||

O Nanak, the Gurmukhs understand; the Lord abides within their minds. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਨਾਥ ਜਤੀ ਸਿਧ ਪੀਰ ਕਿਨੈ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥

नाथ जती सिध पीर किनै अंतु न पाइआ ॥

Naath jatee sidh peer kinai anttu na paaiaa ||

The Yogic Masters, celibates, Siddhas and spiritual teachers - none of them has found the limits of the Lord.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ਤੁਝੈ ਸਮਾਇਆ ॥

गुरमुखि नामु धिआइ तुझै समाइआ ॥

Guramukhi naamu dhiaai tujhai samaaiaa ||

The Gurmukhs meditate on the Naam, and merge in You, O Lord.

ਜੁਗ ਛਤੀਹ ਗੁਬਾਰੁ ਤਿਸ ਹੀ ਭਾਇਆ ॥

जुग छतीह गुबारु तिस ही भाइआ ॥

Jug chhateeh gubaaru tis hee bhaaiaa ||

For thirty-six ages, God remained in utter darkness, as He pleased.

ਜਲਾ ਬਿੰਬੁ ਅਸਰਾਲੁ ਤਿਨੈ ਵਰਤਾਇਆ ॥

जला बि्मबु असरालु तिनै वरताइआ ॥

Jalaa bimbbu asaraalu tinai varataaiaa ||

The vast expanse of water swirled around.

ਨੀਲੁ ਅਨੀਲੁ ਅਗੰਮੁ ਸਰਜੀਤੁ ਸਬਾਇਆ ॥

नीलु अनीलु अगमु सरजीतु सबाइआ ॥

Neelu aneelu agammu sarajeetu sabaaiaa ||

The Creator of all is Infinite, Endless and Inaccessible.

ਅਗਨਿ ਉਪਾਈ ਵਾਦੁ ਭੁਖ ਤਿਹਾਇਆ ॥

अगनि उपाई वादु भुख तिहाइआ ॥

Agani upaaee vaadu bhukh tihaaiaa ||

He formed fire and conflict, hunger and thirst.

ਦੁਨੀਆ ਕੈ ਸਿਰਿ ਕਾਲੁ ਦੂਜਾ ਭਾਇਆ ॥

दुनीआ कै सिरि कालु दूजा भाइआ ॥

Duneeaa kai siri kaalu doojaa bhaaiaa ||

Death hangs over the heads of the people of the world, in the love of duality.

ਰਖੈ ਰਖਣਹਾਰੁ ਜਿਨਿ ਸਬਦੁ ਬੁਝਾਇਆ ॥੯॥

रखै रखणहारु जिनि सबदु बुझाइआ ॥९॥

Rakhai rakha(nn)ahaaru jini sabadu bujhaaiaa ||9||

The Savior Lord saves those who realize the Word of the Shabad. ||9||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਇਹੁ ਜਲੁ ਸਭ ਤੈ ਵਰਸਦਾ ਵਰਸੈ ਭਾਇ ਸੁਭਾਇ ॥

इहु जलु सभ तै वरसदा वरसै भाइ सुभाइ ॥

Ihu jalu sabh tai varasadaa varasai bhaai subhaai ||

This rain pours down on all; it rains down in accordance with God's Loving Will.

ਸੇ ਬਿਰਖਾ ਹਰੀਆਵਲੇ ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਹੇ ਸਮਾਇ ॥

से बिरखा हरीआवले जो गुरमुखि रहे समाइ ॥

Se birakhaa hareeaavale jo guramukhi rahe samaai ||

Those trees become green and lush, which remain immersed in the Guru's Word.

ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ਏਨਾ ਜੰਤਾ ਕਾ ਦੁਖੁ ਜਾਇ ॥੧॥

नानक नदरी सुखु होइ एना जंता का दुखु जाइ ॥१॥

Naanak nadaree sukhu hoi enaa janttaa kaa dukhu jaai ||1||

O Nanak, by His Grace, there is peace; the pain of these creatures is gone. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਭਿੰਨੀ ਰੈਣਿ ਚਮਕਿਆ ਵੁਠਾ ਛਹਬਰ ਲਾਇ ॥

भिंनी रैणि चमकिआ वुठा छहबर लाइ ॥

Bhinnee rai(nn)i chamakiaa vuthaa chhahabar laai ||

The night is wet with dew; lightning flashes, and the rain pours down in torrents.

ਜਿਤੁ ਵੁਠੈ ਅਨੁ ਧਨੁ ਬਹੁਤੁ ਊਪਜੈ ਜਾਂ ਸਹੁ ਕਰੇ ਰਜਾਇ ॥

जितु वुठै अनु धनु बहुतु ऊपजै जां सहु करे रजाइ ॥

Jitu vuthai anu dhanu bahutu upajai jaan sahu kare rajaai ||

Food and wealth are produced in abundance when it rains, if it is the Will of God.

ਜਿਤੁ ਖਾਧੈ ਮਨੁ ਤ੍ਰਿਪਤੀਐ ਜੀਆਂ ਜੁਗਤਿ ਸਮਾਇ ॥

जितु खाधै मनु त्रिपतीऐ जीआं जुगति समाइ ॥

Jitu khaadhai manu tripateeai jeeaan jugati samaai ||

Consuming it, the minds of His creatures are satisfied, and they adopt the lifestyle of the way.

ਇਹੁ ਧਨੁ ਕਰਤੇ ਕਾ ਖੇਲੁ ਹੈ ਕਦੇ ਆਵੈ ਕਦੇ ਜਾਇ ॥

इहु धनु करते का खेलु है कदे आवै कदे जाइ ॥

Ihu dhanu karate kaa khelu hai kade aavai kade jaai ||

This wealth is the play of the Creator Lord. Sometimes it comes, and sometimes it goes.

ਗਿਆਨੀਆ ਕਾ ਧਨੁ ਨਾਮੁ ਹੈ ਸਦ ਹੀ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥

गिआनीआ का धनु नामु है सद ही रहै समाइ ॥

Giaaneeaa kaa dhanu naamu hai sad hee rahai samaai ||

The Naam is the wealth of the spiritually wise. It is permeating and pervading forever.

ਨਾਨਕ ਜਿਨ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾਂ ਇਹੁ ਧਨੁ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥੨॥

नानक जिन कउ नदरि करे तां इहु धनु पलै पाइ ॥२॥

Naanak jin kau nadari kare taan ihu dhanu palai paai ||2||

O Nanak, those who are blessed with His Glance of Grace receive this wealth. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਕਰੇ ਆਪਿ ਹਉ ਕੈ ਸਿਉ ਕਰੀ ਪੁਕਾਰ ॥

आपि कराए करे आपि हउ कै सिउ करी पुकार ॥

Aapi karaae kare aapi hau kai siu karee pukaar ||

He Himself does, and causes all to be done. Unto whom can I complain?

ਆਪੇ ਲੇਖਾ ਮੰਗਸੀ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਕਾਰ ॥

आपे लेखा मंगसी आपि कराए कार ॥

Aape lekhaa manggasee aapi karaae kaar ||

He Himself calls the mortal beings to account; He Himself causes them to act.

ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਥੀਐ ਹੁਕਮੁ ਕਰੇ ਗਾਵਾਰੁ ॥

जो तिसु भावै सो थीऐ हुकमु करे गावारु ॥

Jo tisu bhaavai so theeai hukamu kare gaavaaru ||

Whatever pleases Him happens. Only a fool issues commands.

ਆਪਿ ਛਡਾਏ ਛੁਟੀਐ ਆਪੇ ਬਖਸਣਹਾਰੁ ॥

आपि छडाए छुटीऐ आपे बखसणहारु ॥

Aapi chhadaae chhuteeai aape bakhasa(nn)ahaaru ||

He Himself saves and redeems; He Himself is the Forgiver.

ਆਪੇ ਵੇਖੈ ਸੁਣੇ ਆਪਿ ਸਭਸੈ ਦੇ ਆਧਾਰੁ ॥

आपे वेखै सुणे आपि सभसै दे आधारु ॥

Aape vekhai su(nn)e aapi sabhasai de aadhaaru ||

He Himself sees, and He Himself hears; He gives His Support to all.

ਸਭ ਮਹਿ ਏਕੁ ਵਰਤਦਾ ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥

सभ महि एकु वरतदा सिरि सिरि करे बीचारु ॥

Sabh mahi eku varatadaa siri siri kare beechaaru ||

He alone is pervading and permeating all; He considers each and every one.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੁ ਵੀਚਾਰੀਐ ਲਗੈ ਸਚਿ ਪਿਆਰੁ ॥

गुरमुखि आपु वीचारीऐ लगै सचि पिआरु ॥

Guramukhi aapu veechaareeai lagai sachi piaaru ||

The Gurmukh reflects on the self, lovingly attached to the True Lord.

ਨਾਨਕ ਕਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਆਪੇ ਦੇਵਣਹਾਰੁ ॥੧੦॥

नानक किस नो आखीऐ आपे देवणहारु ॥१०॥

Naanak kis no aakheeai aape deva(nn)ahaaru ||10||

O Nanak, whom can we ask? He Himself is the Great Giver. ||10||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਬਾਬੀਹਾ ਏਹੁ ਜਗਤੁ ਹੈ ਮਤ ਕੋ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇ ॥

बाबीहा एहु जगतु है मत को भरमि भुलाइ ॥

Baabeehaa ehu jagatu hai mat ko bharami bhulaai ||

This world is a rainbird; let no one be deluded by doubt.

ਇਹੁ ਬਾਬੀਂਹਾ ਪਸੂ ਹੈ ਇਸ ਨੋ ਬੂਝਣੁ ਨਾਹਿ ॥

इहु बाबींहा पसू है इस नो बूझणु नाहि ॥

Ihu baabeenhaa pasoo hai is no boojha(nn)u naahi ||

This rainbird is an animal; it has no understanding at all.

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਹੈ ਜਿਤੁ ਪੀਤੈ ਤਿਖ ਜਾਇ ॥

अम्रितु हरि का नामु है जितु पीतै तिख जाइ ॥

Ammmritu hari kaa naamu hai jitu peetai tikh jaai ||

The Name of the Lord is Ambrosial Nectar; drinking it in, thirst is quenched.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਿਨੑ ਪੀਆ ਤਿਨੑ ਬਹੁੜਿ ਨ ਲਾਗੀ ਆਇ ॥੧॥

नानक गुरमुखि जिन्ह पीआ तिन्ह बहुड़ि न लागी आइ ॥१॥

Naanak guramukhi jinh peeaa tinh bahu(rr)i na laagee aai ||1||

O Nanak, those Gurmukhs who drink it in shall never again be afflicted by thirst. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਮਲਾਰੁ ਸੀਤਲ ਰਾਗੁ ਹੈ ਹਰਿ ਧਿਆਇਐ ਸਾਂਤਿ ਹੋਇ ॥

मलारु सीतल रागु है हरि धिआइऐ सांति होइ ॥

Malaaru seetal raagu hai hari dhiaaiai saanti hoi ||

Malaar is a calming and soothing raga; meditating on the Lord brings peace and tranquility.

ਹਰਿ ਜੀਉ ਅਪਣੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਤਾਂ ਵਰਤੈ ਸਭ ਲੋਇ ॥

हरि जीउ अपणी क्रिपा करे तां वरतै सभ लोइ ॥

Hari jeeu apa(nn)ee kripaa kare taan varatai sabh loi ||

When the Dear Lord grants His Grace, then the rain falls on all the people of the world.

ਵੁਠੈ ਜੀਆ ਜੁਗਤਿ ਹੋਇ ਧਰਣੀ ਨੋ ਸੀਗਾਰੁ ਹੋਇ ॥

वुठै जीआ जुगति होइ धरणी नो सीगारु होइ ॥

Vuthai jeeaa jugati hoi dhara(nn)ee no seegaaru hoi ||

From this rain, all creatures find the ways and means to live, and the earth is embellished.

ਨਾਨਕ ਇਹੁ ਜਗਤੁ ਸਭੁ ਜਲੁ ਹੈ ਜਲ ਹੀ ਤੇ ਸਭ ਕੋਇ ॥

नानक इहु जगतु सभु जलु है जल ही ते सभ कोइ ॥

Naanak ihu jagatu sabhu jalu hai jal hee te sabh koi ||

O Nanak, this world is all water; everything came from water.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਕੋ ਵਿਰਲਾ ਬੂਝੈ ਸੋ ਜਨੁ ਮੁਕਤੁ ਸਦਾ ਹੋਇ ॥੨॥

गुर परसादी को विरला बूझै सो जनु मुकतु सदा होइ ॥२॥

Gur parasaadee ko viralaa boojhai so janu mukatu sadaa hoi ||2||

By Guru's Grace, a rare few realize the Lord; such humble beings are liberated forever. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਸਚਾ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ਇਕੋ ਤੂ ਧਣੀ ॥

सचा वेपरवाहु इको तू धणी ॥

Sachaa veparavaahu iko too dha(nn)ee ||

O True and Independent Lord God, You alone are my Lord and Master.

ਤੂ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਦੂਜੇ ਕਿਸੁ ਗਣੀ ॥

तू सभु किछु आपे आपि दूजे किसु गणी ॥

Too sabhu kichhu aape aapi dooje kisu ga(nn)ee ||

You Yourself are everything; who else is of any account?

ਮਾਣਸ ਕੂੜਾ ਗਰਬੁ ਸਚੀ ਤੁਧੁ ਮਣੀ ॥

माणस कूड़ा गरबु सची तुधु मणी ॥

Maa(nn)as koo(rr)aa garabu sachee tudhu ma(nn)ee ||

False is the pride of man. True is Your glorious greatness.

ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਰਚਾਇ ਉਪਾਈ ਮੇਦਨੀ ॥

आवा गउणु रचाइ उपाई मेदनी ॥

Aavaa gau(nn)u rachaai upaaee medanee ||

Coming and going in reincarnation, the beings and species of the world came into being.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਆਪਣਾ ਆਇਆ ਤਿਸੁ ਗਣੀ ॥

सतिगुरु सेवे आपणा आइआ तिसु गणी ॥

Satiguru seve aapa(nn)aa aaiaa tisu ga(nn)ee ||

But if the mortal serves his True Guru, his coming into the world is judged to be worthwhile.

ਜੇ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ਤ ਕੇਹੀ ਗਣਤ ਗਣੀ ॥

जे हउमै विचहु जाइ त केही गणत गणी ॥

Je haumai vichahu jaai ta kehee ga(nn)at ga(nn)ee ||

And if he eradicates egotism from within himself, then how can he be judged?

ਮਨਮੁਖ ਮੋਹਿ ਗੁਬਾਰਿ ਜਿਉ ਭੁਲਾ ਮੰਝਿ ਵਣੀ ॥

मनमुख मोहि गुबारि जिउ भुला मंझि वणी ॥

Manamukh mohi gubaari jiu bhulaa manjjhi va(nn)ee ||

The self-willed manmukh is lost in the darkness of emotional attachment, like the man lost in the wilderness.

ਕਟੇ ਪਾਪ ਅਸੰਖ ਨਾਵੈ ਇਕ ਕਣੀ ॥੧੧॥

कटे पाप असंख नावै इक कणी ॥११॥

Kate paap asankkh naavai ik ka(nn)ee ||11||

Countless sins are erased, by even a tiny particle of the Lord's Name. ||11||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਬਾਬੀਹਾ ਖਸਮੈ ਕਾ ਮਹਲੁ ਨ ਜਾਣਹੀ ਮਹਲੁ ਦੇਖਿ ਅਰਦਾਸਿ ਪਾਇ ॥

बाबीहा खसमै का महलु न जाणही महलु देखि अरदासि पाइ ॥

Baabeehaa khasamai kaa mahalu na jaa(nn)ahee mahalu dekhi aradaasi paai ||

O rainbird, you do not know the Mansion of your Lord and Master's Presence. Offer your prayers to see this Mansion.

ਆਪਣੈ ਭਾਣੈ ਬਹੁਤਾ ਬੋਲਹਿ ਬੋਲਿਆ ਥਾਇ ਨ ਪਾਇ ॥

आपणै भाणै बहुता बोलहि बोलिआ थाइ न पाइ ॥

Aapa(nn)ai bhaa(nn)ai bahutaa bolahi boliaa thaai na paai ||

You speak as you please, but your speech is not accepted.

ਖਸਮੁ ਵਡਾ ਦਾਤਾਰੁ ਹੈ ਜੋ ਇਛੇ ਸੋ ਫਲ ਪਾਇ ॥

खसमु वडा दातारु है जो इछे सो फल पाइ ॥

Khasamu vadaa daataaru hai jo ichhe so phal paai ||

Your Lord and Master is the Great Giver; whatever you desire, you shall receive from Him.

ਬਾਬੀਹਾ ਕਿਆ ਬਪੁੜਾ ਜਗਤੈ ਕੀ ਤਿਖ ਜਾਇ ॥੧॥

बाबीहा किआ बपुड़ा जगतै की तिख जाइ ॥१॥

Baabeehaa kiaa bapu(rr)aa jagatai kee tikh jaai ||1||

Not only the thirst of the poor rainbird, but the thirst of the whole world is quenched. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਬਾਬੀਹਾ ਭਿੰਨੀ ਰੈਣਿ ਬੋਲਿਆ ਸਹਜੇ ਸਚਿ ਸੁਭਾਇ ॥

बाबीहा भिंनी रैणि बोलिआ सहजे सचि सुभाइ ॥

Baabeehaa bhinnee rai(nn)i boliaa sahaje sachi subhaai ||

The night is wet with dew; the rainbird sings the True Name with intuitive ease.

ਇਹੁ ਜਲੁ ਮੇਰਾ ਜੀਉ ਹੈ ਜਲ ਬਿਨੁ ਰਹਣੁ ਨ ਜਾਇ ॥

इहु जलु मेरा जीउ है जल बिनु रहणु न जाइ ॥

Ihu jalu meraa jeeu hai jal binu raha(nn)u na jaai ||

This water is my very soul; without water, I cannot survive.

ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਜਲੁ ਪਾਈਐ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥

गुर सबदी जलु पाईऐ विचहु आपु गवाइ ॥

Gur sabadee jalu paaeeai vichahu aapu gavaai ||

Through the Word of the Guru's Shabad, this water is obtained, and egotism is eradicated from within.

ਨਾਨਕ ਜਿਸੁ ਬਿਨੁ ਚਸਾ ਨ ਜੀਵਦੀ ਸੋ ਸਤਿਗੁਰਿ ਦੀਆ ਮਿਲਾਇ ॥੨॥

नानक जिसु बिनु चसा न जीवदी सो सतिगुरि दीआ मिलाइ ॥२॥

Naanak jisu binu chasaa na jeevadee so satiguri deeaa milaai ||2||

O Nanak, I cannot live without Him, even for a moment; the True Guru has led me to meet Him. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਖੰਡ ਪਤਾਲ ਅਸੰਖ ਮੈ ਗਣਤ ਨ ਹੋਈ ॥

खंड पताल असंख मै गणत न होई ॥

Khandd pataal asankkh mai ga(nn)at na hoee ||

There are countless worlds and nether regions; I cannot calculate their number.

ਤੂ ਕਰਤਾ ਗੋਵਿੰਦੁ ਤੁਧੁ ਸਿਰਜੀ ਤੁਧੈ ਗੋਈ ॥

तू करता गोविंदु तुधु सिरजी तुधै गोई ॥

Too karataa govinddu tudhu sirajee tudhai goee ||

You are the Creator, the Lord of the Universe; You create it, and You destroy it.

ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਮੇਦਨੀ ਤੁਝ ਹੀ ਤੇ ਹੋਈ ॥

लख चउरासीह मेदनी तुझ ही ते होई ॥

Lakh chauraaseeh medanee tujh hee te hoee ||

The 8.4 million species of beings issued forth from You.

ਇਕਿ ਰਾਜੇ ਖਾਨ ਮਲੂਕ ਕਹਹਿ ਕਹਾਵਹਿ ਕੋਈ ॥

इकि राजे खान मलूक कहहि कहावहि कोई ॥

Iki raaje khaan malook kahahi kahaavahi koee ||

Some are called kings, emperors and nobles.

ਇਕਿ ਸਾਹ ਸਦਾਵਹਿ ਸੰਚਿ ਧਨੁ ਦੂਜੈ ਪਤਿ ਖੋਈ ॥

इकि साह सदावहि संचि धनु दूजै पति खोई ॥

Iki saah sadaavahi sancchi dhanu doojai pati khoee ||

Some claim to be bankers and accumulate wealth, but in duality they lose their honor.

ਇਕਿ ਦਾਤੇ ਇਕ ਮੰਗਤੇ ਸਭਨਾ ਸਿਰਿ ਸੋਈ ॥

इकि दाते इक मंगते सभना सिरि सोई ॥

Iki daate ik manggate sabhanaa siri soee ||

Some are givers, and some are beggars; God is above the heads of all.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਬਾਜਾਰੀਆ ਭੀਹਾਵਲਿ ਹੋਈ ॥

विणु नावै बाजारीआ भीहावलि होई ॥

Vi(nn)u naavai baajaareeaa bheehaavali hoee ||

Without the Name, they are vulgar, dreadful and wretched.

ਕੂੜ ਨਿਖੁਟੇ ਨਾਨਕਾ ਸਚੁ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਈ ॥੧੨॥

कूड़ निखुटे नानका सचु करे सु होई ॥१२॥

Koo(rr) nikhute naanakaa sachu kare su hoee ||12||

Falsehood shall not last, O Nanak; whatever the True Lord does, comes to pass. ||12||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਬਾਬੀਹਾ ਗੁਣਵੰਤੀ ਮਹਲੁ ਪਾਇਆ ਅਉਗਣਵੰਤੀ ਦੂਰਿ ॥

बाबीहा गुणवंती महलु पाइआ अउगणवंती दूरि ॥

Baabeehaa gu(nn)avanttee mahalu paaiaa auga(nn)avanttee doori ||

O rainbird, the virtuous soul-bride attains the Mansion of her Lord's Presence; the unworthy, unvirtuous one is far away.

ਅੰਤਰਿ ਤੇਰੈ ਹਰਿ ਵਸੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਹਜੂਰਿ ॥

अंतरि तेरै हरि वसै गुरमुखि सदा हजूरि ॥

Anttari terai hari vasai guramukhi sadaa hajoori ||

Deep within your inner being, the Lord abides. The Gurmukh beholds Him ever-present.

ਕੂਕ ਪੁਕਾਰ ਨ ਹੋਵਈ ਨਦਰੀ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲ ॥

कूक पुकार न होवई नदरी नदरि निहाल ॥

Kook pukaar na hovaee nadaree nadari nihaal ||

When the Lord bestows His Glance of Grace, the mortal no longer weeps and wails.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸਹਜੇ ਮਿਲੇ ਸਬਦਿ ਗੁਰੂ ਕੈ ਘਾਲ ॥੧॥

नानक नामि रते सहजे मिले सबदि गुरू कै घाल ॥१॥

Naanak naami rate sahaje mile sabadi guroo kai ghaal ||1||

O Nanak, those who are imbued with the Naam intuitively merge with the Lord; they practice the Word of the Guru's Shabad. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਬਾਬੀਹਾ ਬੇਨਤੀ ਕਰੇ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਦੇਹੁ ਜੀਅ ਦਾਨ ॥

बाबीहा बेनती करे करि किरपा देहु जीअ दान ॥

Baabeehaa benatee kare kari kirapaa dehu jeea daan ||

The rainbird prays: O Lord, grant Your Grace, and bless me with the gift of the life of the soul.

ਜਲ ਬਿਨੁ ਪਿਆਸ ਨ ਊਤਰੈ ਛੁਟਕਿ ਜਾਂਹਿ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਾਨ ॥

जल बिनु पिआस न ऊतरै छुटकि जांहि मेरे प्रान ॥

Jal binu piaas na utarai chhutaki jaanhi mere praan ||

Without the water, my thirst is not quenched, and my breath of life is ended and gone.

ਤੂ ਸੁਖਦਾਤਾ ਬੇਅੰਤੁ ਹੈ ਗੁਣਦਾਤਾ ਨੇਧਾਨੁ ॥

तू सुखदाता बेअंतु है गुणदाता नेधानु ॥

Too sukhadaataa beanttu hai gu(nn)adaataa nedhaanu ||

You are the Giver of peace, O Infinite Lord God; You are the Giver of the treasure of virtue.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਖਸਿ ਲਏ ਅੰਤਿ ਬੇਲੀ ਹੋਇ ਭਗਵਾਨੁ ॥੨॥

नानक गुरमुखि बखसि लए अंति बेली होइ भगवानु ॥२॥

Naanak guramukhi bakhasi lae antti belee hoi bhagavaanu ||2||

O Nanak, the Gurmukh is forgiven; in the end, the Lord God shall be your only friend. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਆਪੇ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇ ਕੈ ਗੁਣ ਅਉਗਣ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥

आपे जगतु उपाइ कै गुण अउगण करे बीचारु ॥

Aape jagatu upaai kai gu(nn) auga(nn) kare beechaaru ||

He created the world; He considers the merits and demerits of the mortals.

ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਸਰਬ ਜੰਜਾਲੁ ਹੈ ਨਾਮਿ ਨ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥

त्रै गुण सरब जंजालु है नामि न धरे पिआरु ॥

Trai gu(nn) sarab janjjaalu hai naami na dhare piaaru ||

Those who are entangled in the three gunas - the three dispositions - do not love the Naam, the Name of the Lord.

ਗੁਣ ਛੋਡਿ ਅਉਗਣ ਕਮਾਵਦੇ ਦਰਗਹ ਹੋਹਿ ਖੁਆਰੁ ॥

गुण छोडि अउगण कमावदे दरगह होहि खुआरु ॥

Gu(nn) chhodi auga(nn) kamaavade daragah hohi khuaaru ||

Forsaking virtue, they practice evil; they shall be miserable in the Court of the Lord.

ਜੂਐ ਜਨਮੁ ਤਿਨੀ ਹਾਰਿਆ ਕਿਤੁ ਆਏ ਸੰਸਾਰਿ ॥

जूऐ जनमु तिनी हारिआ कितु आए संसारि ॥

Jooai janamu tinee haariaa kitu aae sanssaari ||

They lose their life in the gamble; why did they even come into the world?

ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਮਨੁ ਮਾਰਿਆ ਅਹਿਨਿਸਿ ਨਾਮਿ ਪਿਆਰਿ ॥

सचै सबदि मनु मारिआ अहिनिसि नामि पिआरि ॥

Sachai sabadi manu maariaa ahinisi naami piaari ||

But those who conquer and subdue their minds, through the True Word of the Shabad - night and day, they love the Naam.

ਜਿਨੀ ਪੁਰਖੀ ਉਰਿ ਧਾਰਿਆ ਸਚਾ ਅਲਖ ਅਪਾਰੁ ॥

जिनी पुरखी उरि धारिआ सचा अलख अपारु ॥

Jinee purakhee uri dhaariaa sachaa alakh apaaru ||

Those people enshrine the True, Invisible and Infinite Lord in their hearts.

ਤੂ ਗੁਣਦਾਤਾ ਨਿਧਾਨੁ ਹਹਿ ਅਸੀ ਅਵਗਣਿਆਰ ॥

तू गुणदाता निधानु हहि असी अवगणिआर ॥

Too gu(nn)adaataa nidhaanu hahi asee avaga(nn)iaar ||

You, O Lord, are the Giver, the Treasure of virtue; I am unvirtuous and unworthy.

ਜਿਸੁ ਬਖਸੇ ਸੋ ਪਾਇਸੀ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰੁ ॥੧੩॥

जिसु बखसे सो पाइसी गुर सबदी वीचारु ॥१३॥

Jisu bakhase so paaisee gur sabadee veechaaru ||13||

He alone finds You, whom You bless and forgive, and inspire to contemplate the Word of the Guru's Shabad. ||13||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥

सलोक मः ५ ॥

Salok M: 5 ||

Shalok, Fifth Mehl:

ਰਾਤਿ ਨ ਵਿਹਾਵੀ ਸਾਕਤਾਂ ਜਿਨੑਾ ਵਿਸਰੈ ਨਾਉ ॥

राति न विहावी साकतां जिन्हा विसरै नाउ ॥

Raati na vihaavee saakataan jinhaa visarai naau ||

The faithless cynics forget the Name of the Lord; the night of their lives does not pass in peace.

ਰਾਤੀ ਦਿਨਸ ਸੁਹੇਲੀਆ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਂਉ ॥੧॥

राती दिनस सुहेलीआ नानक हरि गुण गांउ ॥१॥

Raatee dinas suheleeaa naanak hari gu(nn) gaanu ||1||

Their days and nights become comfortable, O Nanak, singing the Glorious Praises of the Lord. ||1||

ਮਃ ੫ ॥

मः ५ ॥

M:h 5 ||

Fifth Mehl:

ਰਤਨ ਜਵੇਹਰ ਮਾਣਕਾ ਹਭੇ ਮਣੀ ਮਥੰਨਿ ॥

रतन जवेहर माणका हभे मणी मथंनि ॥

Ratan javehar maa(nn)akaa habhe ma(nn)ee mathanni ||

All sorts of jewels and gems, diamonds and rubies, shine forth from their foreheads.

ਨਾਨਕ ਜੋ ਪ੍ਰਭਿ ਭਾਣਿਆ ਸਚੈ ਦਰਿ ਸੋਹੰਨਿ ॥੨॥

नानक जो प्रभि भाणिआ सचै दरि सोहंनि ॥२॥

Naanak jo prbhi bhaa(nn)iaa sachai dari sohanni ||2||

O Nanak, those who are pleasing to God, look beautiful in the Court of the Lord. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਸਚਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਚੁ ਸਮ੍ਹ੍ਹਾਲਿਆ ॥

सचा सतिगुरु सेवि सचु सम्हालिआ ॥

Sachaa satiguru sevi sachu samhaaliaa ||

Serving the True Guru, I dwell on the True Lord.

ਅੰਤਿ ਖਲੋਆ ਆਇ ਜਿ ਸਤਿਗੁਰ ਅਗੈ ਘਾਲਿਆ ॥

अंति खलोआ आइ जि सतिगुर अगै घालिआ ॥

Antti khaloaa aai ji satigur agai ghaaliaa ||

The work you have done for the True Guru shall be very useful in the end.

ਪੋਹਿ ਨ ਸਕੈ ਜਮਕਾਲੁ ਸਚਾ ਰਖਵਾਲਿਆ ॥

पोहि न सकै जमकालु सचा रखवालिआ ॥

Pohi na sakai jamakaalu sachaa rakhavaaliaa ||

The Messenger of Death cannot even touch that person who is protected by the True Lord.

ਗੁਰ ਸਾਖੀ ਜੋਤਿ ਜਗਾਇ ਦੀਵਾ ਬਾਲਿਆ ॥

गुर साखी जोति जगाइ दीवा बालिआ ॥

Gur saakhee joti jagaai deevaa baaliaa ||

Lighting the lamp of the Guru's Teachings, my awareness has been awakened.

ਮਨਮੁਖ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਕੂੜਿਆਰ ਫਿਰਹਿ ਬੇਤਾਲਿਆ ॥

मनमुख विणु नावै कूड़िआर फिरहि बेतालिआ ॥

Manamukh vi(nn)u naavai koo(rr)iaar phirahi betaaliaa ||

The self-willed manmukhs are false; without the Name, they wander around like demons.

ਪਸੂ ਮਾਣਸ ਚੰਮਿ ਪਲੇਟੇ ਅੰਦਰਹੁ ਕਾਲਿਆ ॥

पसू माणस चमि पलेटे अंदरहु कालिआ ॥

Pasoo maa(nn)as chammi palete anddarahu kaaliaa ||

They are nothing more than beasts, wrapped up in human skin; they are black-hearted within.

ਸਭੋ ਵਰਤੈ ਸਚੁ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਨਿਹਾਲਿਆ ॥

सभो वरतै सचु सचै सबदि निहालिआ ॥

Sabho varatai sachu sachai sabadi nihaaliaa ||

The True Lord is pervading all; through the True Word of the Shabad, He is seen.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਪੂਰੈ ਗੁਰਿ ਦੇਖਾਲਿਆ ॥੧੪॥

नानक नामु निधानु है पूरै गुरि देखालिआ ॥१४॥

Naanak naamu nidhaanu hai poorai guri dekhaaliaa ||14||

O Nanak, the Naam is the greatest treasure. The Perfect Guru has revealed it to me. ||14||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਬਾਬੀਹੈ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣਿਆ ਗੁਰ ਕੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥

बाबीहै हुकमु पछाणिआ गुर कै सहजि सुभाइ ॥

Baabeehai hukamu pachhaa(nn)iaa gur kai sahaji subhaai ||

The rainbird realizes the Hukam of the Lord's Command with intuitive ease through the Guru.

ਮੇਘੁ ਵਰਸੈ ਦਇਆ ਕਰਿ ਗੂੜੀ ਛਹਬਰ ਲਾਇ ॥

मेघु वरसै दइआ करि गूड़ी छहबर लाइ ॥

Meghu varasai daiaa kari goo(rr)ee chhahabar laai ||

The clouds mercifully burst forth, and the rain pours down in torrents.

ਬਾਬੀਹੇ ਕੂਕ ਪੁਕਾਰ ਰਹਿ ਗਈ ਸੁਖੁ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਇ ॥

बाबीहे कूक पुकार रहि गई सुखु वसिआ मनि आइ ॥

Baabeehe kook pukaar rahi gaee sukhu vasiaa mani aai ||

The cries and wailings of the rainbird have ceased, and peace has come to abide in its mind.

ਨਾਨਕ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿ ਦੇਂਦਾ ਸਭਨਾਂ ਜੀਆ ਰਿਜਕੁ ਸਮਾਇ ॥੧॥

नानक सो सालाहीऐ जि देंदा सभनां जीआ रिजकु समाइ ॥१॥

Naanak so saalaaheeai ji dendaa sabhanaan jeeaa rijaku samaai ||1||

O Nanak, praise that Lord, who reaches out and gives sustenance to all beings and creatures. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਚਾਤ੍ਰਿਕ ਤੂ ਨ ਜਾਣਹੀ ਕਿਆ ਤੁਧੁ ਵਿਚਿ ਤਿਖਾ ਹੈ ਕਿਤੁ ਪੀਤੈ ਤਿਖ ਜਾਇ ॥

चात्रिक तू न जाणही किआ तुधु विचि तिखा है कितु पीतै तिख जाइ ॥

Chaatrik too na jaa(nn)ahee kiaa tudhu vichi tikhaa hai kitu peetai tikh jaai ||

O rainbird, you do not know what thirst is within you, or what you can drink to quench it.