ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤਾ ਤਤੁ ਪਾਏ ॥

सतिगुरु मिलै ता ततु पाए ॥

Satiguru milai taa tatu paae ||

But if they should meet the True Guru, then they obtain the essence of reality;

ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥

हरि का नामु मंनि वसाए ॥

Hari kaa naamu manni vasaae ||

The Name of the Lord comes to dwell in their minds.

ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਮਨੁ ਮਾਰੈ ਅਪੁਨਾ ਮੁਕਤੀ ਕਾ ਦਰੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੩॥

सबदि मरै मनु मारै अपुना मुकती का दरु पावणिआ ॥३॥

Sabadi marai manu maarai apunaa mukatee kaa daru paava(nn)iaa ||3||

Those who die in the Shabad and subdue their own minds, obtain the door of liberation. ||3||

ਕਿਲਵਿਖ ਕਾਟੈ ਕ੍ਰੋਧੁ ਨਿਵਾਰੇ ॥

किलविख काटै क्रोधु निवारे ॥

Kilavikh kaatai krodhu nivaare ||

They erase their sins, and eliminate their anger;

ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਰਖੈ ਉਰ ਧਾਰੇ ॥

गुर का सबदु रखै उर धारे ॥

Gur kaa sabadu rakhai ur dhaare ||

They keep the Guru's Shabad clasped tightly to their hearts.

ਸਚਿ ਰਤੇ ਸਦਾ ਬੈਰਾਗੀ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੪॥

सचि रते सदा बैरागी हउमै मारि मिलावणिआ ॥४॥

Sachi rate sadaa bairaagee haumai maari milaava(nn)iaa ||4||

Those who are attuned to Truth, remain balanced and detached forever. Subduing their egotism, they are united with the Lord. ||4||

ਅੰਤਰਿ ਰਤਨੁ ਮਿਲੈ ਮਿਲਾਇਆ ॥

अंतरि रतनु मिलै मिलाइआ ॥

Anttari ratanu milai milaaiaa ||

Deep within the nucleus of the self is the jewel; we receive it only if the Lord inspires us to receive it.

ਤ੍ਰਿਬਿਧਿ ਮਨਸਾ ਤ੍ਰਿਬਿਧਿ ਮਾਇਆ ॥

त्रिबिधि मनसा त्रिबिधि माइआ ॥

Tribidhi manasaa tribidhi maaiaa ||

The mind is bound by the three dispositions-the three modes of Maya.

ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤ ਮੋਨੀ ਥਕੇ ਚਉਥੇ ਪਦ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਪਾਵਣਿਆ ॥੫॥

पड़ि पड़ि पंडित मोनी थके चउथे पद की सार न पावणिआ ॥५॥

Pa(rr)i pa(rr)i panddit monee thake chauthe pad kee saar na paava(nn)iaa ||5||

Reading and reciting, the Pandits, the religious scholars, and the silent sages have grown weary, but they have not found the supreme essence of the fourth state. ||5||

ਆਪੇ ਰੰਗੇ ਰੰਗੁ ਚੜਾਏ ॥

आपे रंगे रंगु चड़ाए ॥

Aape rangge ranggu cha(rr)aae ||

The Lord Himself dyes us in the color of His Love.

ਸੇ ਜਨ ਰਾਤੇ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਰੰਗਾਏ ॥

से जन राते गुर सबदि रंगाए ॥

Se jan raate gur sabadi ranggaae ||

Only those who are steeped in the Word of the Guru's Shabad are so imbued with His Love.

ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਚੜਿਆ ਅਤਿ ਅਪਾਰਾ ਹਰਿ ਰਸਿ ਰਸਿ ਗੁਣ ਗਾਵਣਿਆ ॥੬॥

हरि रंगु चड़िआ अति अपारा हरि रसि रसि गुण गावणिआ ॥६॥

Hari ranggu cha(rr)iaa ati apaaraa hari rasi rasi gu(nn) gaava(nn)iaa ||6||

Imbued with the most beautiful color of the Lord's Love, they sing the Glorious Praises of the Lord, with great pleasure and joy. ||6||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਿਧਿ ਸਿਧਿ ਸਚੁ ਸੰਜਮੁ ਸੋਈ ॥

गुरमुखि रिधि सिधि सचु संजमु सोई ॥

Guramukhi ridhi sidhi sachu sanjjamu soee ||

To the Gurmukh, the True Lord is wealth, miraculous spiritual powers and strict self-discipline.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਨਾਮਿ ਮੁਕਤਿ ਹੋਈ ॥

गुरमुखि गिआनु नामि मुकति होई ॥

Guramukhi giaanu naami mukati hoee ||

Through the spiritual wisdom of the Naam, the Name of the Lord, the Gurmukh is liberated.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਾਰ ਸਚੁ ਕਮਾਵਹਿ ਸਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੭॥

गुरमुखि कार सचु कमावहि सचे सचि समावणिआ ॥७॥

Guramukhi kaar sachu kamaavahi sache sachi samaava(nn)iaa ||7||

The Gurmukh practices Truth, and is absorbed in the Truest of the True. ||7||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਥਾਪੇ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪੇ ॥

गुरमुखि थापे थापि उथापे ॥

Guramukhi thaape thaapi uthaape ||

The Gurmukh realizes that the Lord alone creates, and having created, He destroys.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤਿ ਪਤਿ ਸਭੁ ਆਪੇ ॥

गुरमुखि जाति पति सभु आपे ॥

Guramukhi jaati pati sabhu aape ||

To the Gurmukh, the Lord Himself is social class, status and all honor.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ਨਾਮੇ ਨਾਮਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੮॥੧੨॥੧੩॥

नानक गुरमुखि नामु धिआए नामे नामि समावणिआ ॥८॥१२॥१३॥

Naanak guramukhi naamu dhiaae naame naami samaava(nn)iaa ||8||12||13||

O Nanak, the Gurmukhs meditate on the Naam; through the Naam, they merge in the Naam. ||8||12||13||

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥

माझ महला ३ ॥

Maajh mahalaa 3 ||

Maajh, Third Mehl:

ਉਤਪਤਿ ਪਰਲਉ ਸਬਦੇ ਹੋਵੈ ॥

उतपति परलउ सबदे होवै ॥

Utapati paralau sabade hovai ||

Creation and destruction happen through the Word of the Shabad.

ਸਬਦੇ ਹੀ ਫਿਰਿ ਓਪਤਿ ਹੋਵੈ ॥

सबदे ही फिरि ओपति होवै ॥

Sabade hee phiri opati hovai ||

Through the Shabad, creation happens again.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਰਤੈ ਸਭੁ ਆਪੇ ਸਚਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਪਾਇ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥

गुरमुखि वरतै सभु आपे सचा गुरमुखि उपाइ समावणिआ ॥१॥

Guramukhi varatai sabhu aape sachaa guramukhi upaai samaava(nn)iaa ||1||

The Gurmukh knows that the True Lord is all-pervading. The Gurmukh understands creation and merger. ||1||

ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥

हउ वारी जीउ वारी गुरु पूरा मंनि वसावणिआ ॥

Hau vaaree jeeu vaaree guru pooraa manni vasaava(nn)iaa ||

I am a sacrifice, my soul is a sacrifice, to those who enshrine the Perfect Guru within their minds.

ਗੁਰ ਤੇ ਸਾਤਿ ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਗੁਣ ਕਹਿ ਗੁਣੀ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

गुर ते साति भगति करे दिनु राती गुण कहि गुणी समावणिआ ॥१॥ रहाउ ॥

Gur te saati bhagati kare dinu raatee gu(nn) kahi gu(nn)ee samaava(nn)iaa ||1|| rahaau ||

From the Guru comes peace and tranquility; worship Him with devotion, day and night. Chanting His Glorious Praises, merge into the Glorious Lord. ||1|| Pause ||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਧਰਤੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਣੀ ॥

गुरमुखि धरती गुरमुखि पाणी ॥

Guramukhi dharatee guramukhi paa(nn)ee ||

The Gurmukh sees the Lord on the earth, and the Gurmukh sees Him in the water.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਵਣੁ ਬੈਸੰਤਰੁ ਖੇਲੈ ਵਿਡਾਣੀ ॥

गुरमुखि पवणु बैसंतरु खेलै विडाणी ॥

Guramukhi pava(nn)u baisanttaru khelai vidaa(nn)ee ||

The Gurmukh sees Him in wind and fire; such is the wonder of His Play.

ਸੋ ਨਿਗੁਰਾ ਜੋ ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਨਿਗੁਰੇ ਆਵਣ ਜਾਵਣਿਆ ॥੨॥

सो निगुरा जो मरि मरि जमै निगुरे आवण जावणिआ ॥२॥

So niguraa jo mari mari jammai nigure aava(nn) jaava(nn)iaa ||2||

One who has no Guru, dies over and over again, only to be re-born. One who has no Guru continues coming and going in reincarnation. ||2||

ਤਿਨਿ ਕਰਤੈ ਇਕੁ ਖੇਲੁ ਰਚਾਇਆ ॥

तिनि करतै इकु खेलु रचाइआ ॥

Tini karatai iku khelu rachaaiaa ||

The One Creator has set this play in motion.

ਕਾਇਆ ਸਰੀਰੈ ਵਿਚਿ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਪਾਇਆ ॥

काइआ सरीरै विचि सभु किछु पाइआ ॥

Kaaiaa sareerai vichi sabhu kichhu paaiaa ||

In the frame of the human body, He has placed all things.

ਸਬਦਿ ਭੇਦਿ ਕੋਈ ਮਹਲੁ ਪਾਏ ਮਹਲੇ ਮਹਲਿ ਬੁਲਾਵਣਿਆ ॥੩॥

सबदि भेदि कोई महलु पाए महले महलि बुलावणिआ ॥३॥

Sabadi bhedi koee mahalu paae mahale mahali bulaava(nn)iaa ||3||

Those few who are pierced through by the Word of the Shabad, obtain the Mansion of the Lord's Presence. He calls them into His Wondrous Palace. ||3||

ਸਚਾ ਸਾਹੁ ਸਚੇ ਵਣਜਾਰੇ ॥

सचा साहु सचे वणजारे ॥

Sachaa saahu sache va(nn)ajaare ||

True is the Banker, and true are His traders.

ਸਚੁ ਵਣੰਜਹਿ ਗੁਰ ਹੇਤਿ ਅਪਾਰੇ ॥

सचु वणंजहि गुर हेति अपारे ॥

Sachu va(nn)anjjahi gur heti apaare ||

They purchase Truth, with infinite love for the Guru.

ਸਚੁ ਵਿਹਾਝਹਿ ਸਚੁ ਕਮਾਵਹਿ ਸਚੋ ਸਚੁ ਕਮਾਵਣਿਆ ॥੪॥

सचु विहाझहि सचु कमावहि सचो सचु कमावणिआ ॥४॥

Sachu vihaajhahi sachu kamaavahi sacho sachu kamaava(nn)iaa ||4||

They deal in Truth, and they practice Truth. They earn Truth, and only Truth. ||4||

ਬਿਨੁ ਰਾਸੀ ਕੋ ਵਥੁ ਕਿਉ ਪਾਏ ॥

बिनु रासी को वथु किउ पाए ॥

Binu raasee ko vathu kiu paae ||

Without investment capital, how can anyone acquire merchandise?

ਮਨਮੁਖ ਭੂਲੇ ਲੋਕ ਸਬਾਏ ॥

मनमुख भूले लोक सबाए ॥

Manamukh bhoole lok sabaae ||

The self-willed manmukhs have all gone astray.

ਬਿਨੁ ਰਾਸੀ ਸਭ ਖਾਲੀ ਚਲੇ ਖਾਲੀ ਜਾਇ ਦੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੫॥

बिनु रासी सभ खाली चले खाली जाइ दुखु पावणिआ ॥५॥

Binu raasee sabh khaalee chale khaalee jaai dukhu paava(nn)iaa ||5||

Without true wealth, everyone goes empty-handed; going empty-handed, they suffer in pain. ||5||

ਇਕਿ ਸਚੁ ਵਣੰਜਹਿ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਪਿਆਰੇ ॥

इकि सचु वणंजहि गुर सबदि पिआरे ॥

Iki sachu va(nn)anjjahi gur sabadi piaare ||

Some deal in Truth, through love of the Guru's Shabad.

ਆਪਿ ਤਰਹਿ ਸਗਲੇ ਕੁਲ ਤਾਰੇ ॥

आपि तरहि सगले कुल तारे ॥

Aapi tarahi sagale kul taare ||

They save themselves, and save all their ancestors as well.

ਆਏ ਸੇ ਪਰਵਾਣੁ ਹੋਏ ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੬॥

आए से परवाणु होए मिलि प्रीतम सुखु पावणिआ ॥६॥

Aae se paravaa(nn)u hoe mili preetam sukhu paava(nn)iaa ||6||

Very auspicious is the coming of those who meet their Beloved and find peace. ||6||

ਅੰਤਰਿ ਵਸਤੁ ਮੂੜਾ ਬਾਹਰੁ ਭਾਲੇ ॥

अंतरि वसतु मूड़ा बाहरु भाले ॥

Anttari vasatu moo(rr)aa baaharu bhaale ||

Deep within the self is the secret, but the fool looks for it outside.

ਮਨਮੁਖ ਅੰਧੇ ਫਿਰਹਿ ਬੇਤਾਲੇ ॥

मनमुख अंधे फिरहि बेताले ॥

Manamukh anddhe phirahi betaale ||

The blind self-willed manmukhs wander around like demons;

ਜਿਥੈ ਵਥੁ ਹੋਵੈ ਤਿਥਹੁ ਕੋਇ ਨ ਪਾਵੈ ਮਨਮੁਖ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਵਣਿਆ ॥੭॥

जिथै वथु होवै तिथहु कोइ न पावै मनमुख भरमि भुलावणिआ ॥७॥

Jithai vathu hovai tithahu koi na paavai manamukh bharami bhulaava(nn)iaa ||7||

But where the secret is, there, they do not find it. The manmukhs are deluded by doubt. ||7||

ਆਪੇ ਦੇਵੈ ਸਬਦਿ ਬੁਲਾਏ ॥

आपे देवै सबदि बुलाए ॥

Aape devai sabadi bulaae ||

He Himself calls us, and bestows the Word of the Shabad.

ਮਹਲੀ ਮਹਲਿ ਸਹਜ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥

महली महलि सहज सुखु पाए ॥

Mahalee mahali sahaj sukhu paae ||

The soul-bride finds intuitive peace and poise in the Mansion of the Lord's Presence.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਆਪੇ ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਧਿਆਵਣਿਆ ॥੮॥੧੩॥੧੪॥

नानक नामि मिलै वडिआई आपे सुणि सुणि धिआवणिआ ॥८॥१३॥१४॥

Naanak naami milai vadiaaee aape su(nn)i su(nn)i dhiaava(nn)iaa ||8||13||14||

O Nanak, she obtains the glorious greatness of the Naam; she hears it again and again, and she meditates on it. ||8||13||14||

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥

माझ महला ३ ॥

Maajh mahalaa 3 ||

Maajh, Third Mehl:

ਸਤਿਗੁਰ ਸਾਚੀ ਸਿਖ ਸੁਣਾਈ ॥

सतिगुर साची सिख सुणाई ॥

Satigur saachee sikh su(nn)aaee ||

The True Guru has imparted the True Teachings.

ਹਰਿ ਚੇਤਹੁ ਅੰਤਿ ਹੋਇ ਸਖਾਈ ॥

हरि चेतहु अंति होइ सखाई ॥

Hari chetahu antti hoi sakhaaee ||

Think of the Lord, who shall be your Help and Support in the end.

ਹਰਿ ਅਗਮੁ ਅਗੋਚਰੁ ਅਨਾਥੁ ਅਜੋਨੀ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਇ ਪਾਵਣਿਆ ॥੧॥

हरि अगमु अगोचरु अनाथु अजोनी सतिगुर कै भाइ पावणिआ ॥१॥

Hari agamu agocharu anaathu ajonee satigur kai bhaai paava(nn)iaa ||1||

The Lord is Inaccessible and Incomprehensible. He has no master, and He is not born. He is obtained through love of the True Guru. ||1||

ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਆਪੁ ਨਿਵਾਰਣਿਆ ॥

हउ वारी जीउ वारी आपु निवारणिआ ॥

Hau vaaree jeeu vaaree aapu nivaara(nn)iaa ||

I am a sacrifice, my soul is a sacrifice, to those who eliminate selfishness and conceit.

ਆਪੁ ਗਵਾਏ ਤਾ ਹਰਿ ਪਾਏ ਹਰਿ ਸਿਉ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

आपु गवाए ता हरि पाए हरि सिउ सहजि समावणिआ ॥१॥ रहाउ ॥

Aapu gavaae taa hari paae hari siu sahaji samaava(nn)iaa ||1|| rahaau ||

They eradicate selfishness and conceit, and then find the Lord; they are intuitively immersed in the Lord. ||1|| Pause ||

ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਸੁ ਕਰਮੁ ਕਮਾਇਆ ॥

पूरबि लिखिआ सु करमु कमाइआ ॥

Poorabi likhiaa su karamu kamaaiaa ||

According to their pre-ordained destiny, they act out their karma.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥

सतिगुरु सेवि सदा सुखु पाइआ ॥

Satiguru sevi sadaa sukhu paaiaa ||

Serving the True Guru, a lasting peace is found.

ਬਿਨੁ ਭਾਗਾ ਗੁਰੁ ਪਾਈਐ ਨਾਹੀ ਸਬਦੈ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੨॥

बिनु भागा गुरु पाईऐ नाही सबदै मेलि मिलावणिआ ॥२॥

Binu bhaagaa guru paaeeai naahee sabadai meli milaava(nn)iaa ||2||

Without good fortune, the Guru is not found. Through the Word of the Shabad, they are united in the Lord's Union. ||2||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਲਿਪਤੁ ਰਹੈ ਸੰਸਾਰੇ ॥

गुरमुखि अलिपतु रहै संसारे ॥

Guramukhi alipatu rahai sanssaare ||

The Gurmukhs remain unaffected in the midst of the world.

ਗੁਰ ਕੈ ਤਕੀਐ ਨਾਮਿ ਅਧਾਰੇ ॥

गुर कै तकीऐ नामि अधारे ॥

Gur kai takeeai naami adhaare ||

The Guru is their cushion, and the Naam, the Name of the Lord, is their Support.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜੋਰੁ ਕਰੇ ਕਿਆ ਤਿਸ ਨੋ ਆਪੇ ਖਪਿ ਦੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੩॥

गुरमुखि जोरु करे किआ तिस नो आपे खपि दुखु पावणिआ ॥३॥

Guramukhi joru kare kiaa tis no aape khapi dukhu paava(nn)iaa ||3||

Who can oppress the Gurmukh? One who tries shall perish, writhing in pain. ||3||

ਮਨਮੁਖਿ ਅੰਧੇ ਸੁਧਿ ਨ ਕਾਈ ॥

मनमुखि अंधे सुधि न काई ॥

Manamukhi anddhe sudhi na kaaee ||

The blind self-willed manmukhs have no understanding at all.

ਆਤਮ ਘਾਤੀ ਹੈ ਜਗਤ ਕਸਾਈ ॥

आतम घाती है जगत कसाई ॥

Aatam ghaatee hai jagat kasaaee ||

They are the assassins of the self, and the butchers of the world.

ਨਿੰਦਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਬਹੁ ਭਾਰੁ ਉਠਾਵੈ ਬਿਨੁ ਮਜੂਰੀ ਭਾਰੁ ਪਹੁਚਾਵਣਿਆ ॥੪॥

निंदा करि करि बहु भारु उठावै बिनु मजूरी भारु पहुचावणिआ ॥४॥

Ninddaa kari kari bahu bhaaru uthaavai binu majooree bhaaru pahuchaava(nn)iaa ||4||

By continually slandering others, they carry a terrible load, and they carry the loads of others for nothing. ||4||

ਇਹੁ ਜਗੁ ਵਾੜੀ ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਮਾਲੀ ॥

इहु जगु वाड़ी मेरा प्रभु माली ॥

Ihu jagu vaa(rr)ee meraa prbhu maalee ||

This world is a garden, and my Lord God is the Gardener.

ਸਦਾ ਸਮਾਲੇ ਕੋ ਨਾਹੀ ਖਾਲੀ ॥

सदा समाले को नाही खाली ॥

Sadaa samaale ko naahee khaalee ||

He always takes care of it-nothing is exempt from His Care.

ਜੇਹੀ ਵਾਸਨਾ ਪਾਏ ਤੇਹੀ ਵਰਤੈ ਵਾਸੂ ਵਾਸੁ ਜਣਾਵਣਿਆ ॥੫॥

जेही वासना पाए तेही वरतै वासू वासु जणावणिआ ॥५॥

Jehee vaasanaa paae tehee varatai vaasoo vaasu ja(nn)aava(nn)iaa ||5||

As is the fragrance which He bestows, so is the fragrant flower known. ||5||

ਮਨਮੁਖੁ ਰੋਗੀ ਹੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥

मनमुखु रोगी है संसारा ॥

Manamukhu rogee hai sanssaaraa ||

The self-willed manmukhs are sick and diseased in the world.

ਸੁਖਦਾਤਾ ਵਿਸਰਿਆ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ॥

सुखदाता विसरिआ अगम अपारा ॥

Sukhadaataa visariaa agam apaaraa ||

They have forgotten the Giver of peace, the Unfathomable, the Infinite.

ਦੁਖੀਏ ਨਿਤਿ ਫਿਰਹਿ ਬਿਲਲਾਦੇ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਸਾਂਤਿ ਨ ਪਾਵਣਿਆ ॥੬॥

दुखीए निति फिरहि बिललादे बिनु गुर सांति न पावणिआ ॥६॥

Dukheee niti phirahi bilalaade binu gur saanti na paava(nn)iaa ||6||

These miserable people wander endlessly, crying out in pain; without the Guru, they find no peace. ||6||

ਜਿਨਿ ਕੀਤੇ ਸੋਈ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ॥

जिनि कीते सोई बिधि जाणै ॥

Jini keete soee bidhi jaa(nn)ai ||

The One who created them, knows their condition.

ਆਪਿ ਕਰੇ ਤਾ ਹੁਕਮਿ ਪਛਾਣੈ ॥

आपि करे ता हुकमि पछाणै ॥

Aapi kare taa hukami pachhaa(nn)ai ||

And if He inspires them, then they realize the Hukam of His Command.

ਜੇਹਾ ਅੰਦਰਿ ਪਾਏ ਤੇਹਾ ਵਰਤੈ ਆਪੇ ਬਾਹਰਿ ਪਾਵਣਿਆ ॥੭॥

जेहा अंदरि पाए तेहा वरतै आपे बाहरि पावणिआ ॥७॥

Jehaa anddari paae tehaa varatai aape baahari paava(nn)iaa ||7||

Whatever He places within them, that is what prevails, and so they outwardly appear. ||7||

ਤਿਸੁ ਬਾਝਹੁ ਸਚੇ ਮੈ ਹੋਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥

तिसु बाझहु सचे मै होरु न कोई ॥

Tisu baajhahu sache mai horu na koee ||

I know of no other except the True One.

ਜਿਸੁ ਲਾਇ ਲਏ ਸੋ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਈ ॥

जिसु लाइ लए सो निरमलु होई ॥

Jisu laai lae so niramalu hoee ||

Those, whom the Lord attaches to Himself, become pure.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਜਿਸੁ ਦੇਵੈ ਸੋ ਪਾਵਣਿਆ ॥੮॥੧੪॥੧੫॥

नानक नामु वसै घट अंतरि जिसु देवै सो पावणिआ ॥८॥१४॥१५॥

Naanak naamu vasai ghat anttari jisu devai so paava(nn)iaa ||8||14||15||

O Nanak, the Naam, the Name of the Lord, abides deep within the heart of those, unto whom He has given it. ||8||14||15||

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥

माझ महला ३ ॥

Maajh mahalaa 3 ||

Maajh, Third Mehl:

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥

अम्रित नामु मंनि वसाए ॥

Ammmrit naamu manni vasaae ||

Enshrining the Ambrosial Naam, the Name of the Lord, in the mind,

ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਸਭੁ ਦੁਖੁ ਗਵਾਏ ॥

हउमै मेरा सभु दुखु गवाए ॥

Haumai meraa sabhu dukhu gavaae ||

All the pains of egotism, selfishness and conceit are eliminated.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਸਦਾ ਸਲਾਹੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੧॥

अम्रित बाणी सदा सलाहे अम्रिति अम्रितु पावणिआ ॥१॥

Ammmrit baa(nn)ee sadaa salaahe ammmriti ammmritu paava(nn)iaa ||1||

By continually praising the Ambrosial Bani of the Word, I obtain the Amrit, the Ambrosial Nectar. ||1||

ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥

हउ वारी जीउ वारी अम्रित बाणी मंनि वसावणिआ ॥

Hau vaaree jeeu vaaree ammmrit baa(nn)ee manni vasaava(nn)iaa ||

I am a sacrifice, my soul is a sacrifice, to those who enshrine the Ambrosial Bani of the Word within their minds.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

अम्रित बाणी मंनि वसाए अम्रितु नामु धिआवणिआ ॥१॥ रहाउ ॥

Ammmrit baa(nn)ee manni vasaae ammmritu naamu dhiaava(nn)iaa ||1|| rahaau ||

Enshrining the Ambrosial Bani in their minds, they meditate on the Ambrosial Naam. ||1|| Pause ||

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਬੋਲੈ ਸਦਾ ਮੁਖਿ ਵੈਣੀ ॥

अम्रितु बोलै सदा मुखि वैणी ॥

Ammmritu bolai sadaa mukhi vai(nn)ee ||

Those who continually chant the Ambrosial Words of Nectar,

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵੇਖੈ ਪਰਖੈ ਸਦਾ ਨੈਣੀ ॥

अम्रितु वेखै परखै सदा नैणी ॥

Ammmritu vekhai parakhai sadaa nai(nn)ee ||

see and behold this Amrit everywhere with their eyes.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕਥਾ ਕਹੈ ਸਦਾ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਅਵਰਾ ਆਖਿ ਸੁਨਾਵਣਿਆ ॥੨॥

अम्रित कथा कहै सदा दिनु राती अवरा आखि सुनावणिआ ॥२॥

Ammmrit kathaa kahai sadaa dinu raatee avaraa aakhi sunaava(nn)iaa ||2||

They continually chant the Ambrosial Sermon day and night; chanting it, they cause others to hear it. ||2||

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰੰਗਿ ਰਤਾ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥

अम्रित रंगि रता लिव लाए ॥

Ammmrit ranggi rataa liv laae ||

Imbued with the Ambrosial Love of the Lord, they lovingly focus their attention on Him.

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਪਾਏ ॥

अम्रितु गुर परसादी पाए ॥

Ammmritu gur parasaadee paae ||

By Guru's Grace, they receive this Amrit.

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਰਸਨਾ ਬੋਲੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਮਨਿ ਤਨਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆਵਣਿਆ ॥੩॥

अम्रितु रसना बोलै दिनु राती मनि तनि अम्रितु पीआवणिआ ॥३॥

Ammmritu rasanaa bolai dinu raatee mani tani ammmritu peeaava(nn)iaa ||3||

They chant the Ambrosial Name with their tongues day and night; their minds and bodies are satisfied by this Amrit. ||3||

ਸੋ ਕਿਛੁ ਕਰੈ ਜੁ ਚਿਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥

सो किछु करै जु चिति न होई ॥

So kichhu karai ju chiti na hoee ||

That which God does is beyond anyone's consciousness;

ਤਿਸ ਦਾ ਹੁਕਮੁ ਮੇਟਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਈ ॥

तिस दा हुकमु मेटि न सकै कोई ॥

Tis daa hukamu meti na sakai koee ||

No one can erase the Hukam of His Command.

ਹੁਕਮੇ ਵਰਤੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਹੁਕਮੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆਵਣਿਆ ॥੪॥

हुकमे वरतै अम्रित बाणी हुकमे अम्रितु पीआवणिआ ॥४॥

Hukame varatai ammmrit baa(nn)ee hukame ammmritu peeaava(nn)iaa ||4||

By His Command, the Ambrosial Bani of the Word prevails, and by His Command, we drink in the Amrit. ||4||

ਅਜਬ ਕੰਮ ਕਰਤੇ ਹਰਿ ਕੇਰੇ ॥

अजब कम करते हरि केरे ॥

Ajab kamm karate hari kere ||

The actions of the Creator Lord are marvelous and wonderful.

ਇਹੁ ਮਨੁ ਭੂਲਾ ਜਾਂਦਾ ਫੇਰੇ ॥

इहु मनु भूला जांदा फेरे ॥

Ihu manu bhoolaa jaandaa phere ||

This mind is deluded, and goes around the wheel of reincarnation.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਬਦਿ ਵਜਾਵਣਿਆ ॥੫॥

अम्रित बाणी सिउ चितु लाए अम्रित सबदि वजावणिआ ॥५॥

Ammmrit baa(nn)ee siu chitu laae ammmrit sabadi vajaava(nn)iaa ||5||

Those who focus their consciousness on the Ambrosial Bani of the Word, hear the vibrations of the Ambrosial Word of the Shabad. ||5||

ਖੋਟੇ ਖਰੇ ਤੁਧੁ ਆਪਿ ਉਪਾਏ ॥

खोटे खरे तुधु आपि उपाए ॥

Khote khare tudhu aapi upaae ||

You Yourself created the counterfeit and the genuine.

ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਪਰਖੇ ਲੋਕ ਸਬਾਏ ॥

तुधु आपे परखे लोक सबाए ॥

Tudhu aape parakhe lok sabaae ||

You Yourself appraise all people.

ਖਰੇ ਪਰਖਿ ਖਜਾਨੈ ਪਾਇਹਿ ਖੋਟੇ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਵਣਿਆ ॥੬॥

खरे परखि खजानै पाइहि खोटे भरमि भुलावणिआ ॥६॥

Khare parakhi khajaanai paaihi khote bharami bhulaava(nn)iaa ||6||

You appraise the true, and place them in Your Treasury; You consign the false to wander in delusion. ||6||

ਕਿਉ ਕਰਿ ਵੇਖਾ ਕਿਉ ਸਾਲਾਹੀ ॥

किउ करि वेखा किउ सालाही ॥

Kiu kari vekhaa kiu saalaahee ||

How can I behold You? How can I praise You?

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਸਬਦਿ ਸਲਾਹੀ ॥

गुर परसादी सबदि सलाही ॥

Gur parasaadee sabadi salaahee ||

By Guru's Grace, I praise You through the Word of the Shabad.

ਤੇਰੇ ਭਾਣੇ ਵਿਚਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵਸੈ ਤੂੰ ਭਾਣੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆਵਣਿਆ ॥੭॥

तेरे भाणे विचि अम्रितु वसै तूं भाणै अम्रितु पीआवणिआ ॥७॥

Tere bhaa(nn)e vichi ammmritu vasai toonn bhaa(nn)ai ammmritu peeaava(nn)iaa ||7||

In Your Sweet Will, the Amrit is found; by Your Will, You inspire us to drink in this Amrit. ||7||

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਬਦੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਹਰਿ ਬਾਣੀ ॥

अम्रित सबदु अम्रित हरि बाणी ॥

Ammmrit sabadu ammmrit hari baa(nn)ee ||

The Shabad is Amrit; the Lord's Bani is Amrit.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੇਵਿਐ ਰਿਦੈ ਸਮਾਣੀ ॥

सतिगुरि सेविऐ रिदै समाणी ॥

Satiguri seviai ridai samaa(nn)ee ||

Serving the True Guru, it permeates the heart.

ਨਾਨਕ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਪੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਭ ਭੁਖ ਲਹਿ ਜਾਵਣਿਆ ॥੮॥੧੫॥੧੬॥

नानक अम्रित नामु सदा सुखदाता पी अम्रितु सभ भुख लहि जावणिआ ॥८॥१५॥१६॥

Naanak ammmrit naamu sadaa sukhadaataa pee ammmritu sabh bhukh lahi jaava(nn)iaa ||8||15||16||

O Nanak, the Ambrosial Naam is forever the Giver of peace; drinking in this Amrit, all hunger is satisfied. ||8||15||16||

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥

माझ महला ३ ॥

Maajh mahalaa 3 ||

Maajh, Third Mehl:

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵਰਸੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥

अम्रितु वरसै सहजि सुभाए ॥

Ammmritu varasai sahaji subhaae ||

The Ambrosial Nectar rains down, softly and gently.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲਾ ਕੋਈ ਜਨੁ ਪਾਏ ॥

गुरमुखि विरला कोई जनु पाए ॥

Guramukhi viralaa koee janu paae ||

How rare are those Gurmukhs who find it.

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀ ਸਦਾ ਤ੍ਰਿਪਤਾਸੇ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਬੁਝਾਵਣਿਆ ॥੧॥

अम्रितु पी सदा त्रिपतासे करि किरपा त्रिसना बुझावणिआ ॥१॥

Ammmritu pee sadaa tripataase kari kirapaa trisanaa bujhaava(nn)iaa ||1||

Those who drink it in are satisfied forever. Showering His Mercy upon them, the Lord quenches their thirst. ||1||

ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆਵਣਿਆ ॥

हउ वारी जीउ वारी गुरमुखि अम्रितु पीआवणिआ ॥

Hau vaaree jeeu vaaree guramukhi ammmritu peeaava(nn)iaa ||

I am a sacrifice, my soul is a sacrifice, to those Gurmukhs who drink in this Ambrosial Nectar.

ਰਸਨਾ ਰਸੁ ਚਾਖਿ ਸਦਾ ਰਹੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤੀ ਸਹਜੇ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

रसना रसु चाखि सदा रहै रंगि राती सहजे हरि गुण गावणिआ ॥१॥ रहाउ ॥

Rasanaa rasu chaakhi sadaa rahai ranggi raatee sahaje hari gu(nn) gaava(nn)iaa ||1|| rahaau ||

The tongue tastes the essence, and remains forever imbued with the Lord's Love, intuitively singing the Glorious Praises of the Lord. ||1|| Pause ||

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਸਹਜੁ ਕੋ ਪਾਏ ॥

गुर परसादी सहजु को पाए ॥

Gur parasaadee sahaju ko paae ||

By Guru's Grace, intuitive understanding is obtained;

ਦੁਬਿਧਾ ਮਾਰੇ ਇਕਸੁ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥

दुबिधा मारे इकसु सिउ लिव लाए ॥

Dubidhaa maare ikasu siu liv laae ||

Subduing the sense of duality, they are in love with the One.

ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਨਦਰੀ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੨॥

नदरि करे ता हरि गुण गावै नदरी सचि समावणिआ ॥२॥

Nadari kare taa hari gu(nn) gaavai nadaree sachi samaava(nn)iaa ||2||

When He bestows His Glance of Grace, then they sing the Glorious Praises of the Lord; by His Grace, they merge in Truth. ||2||

ਸਭਨਾ ਉਪਰਿ ਨਦਰਿ ਪ੍ਰਭ ਤੇਰੀ ॥

सभना उपरि नदरि प्रभ तेरी ॥

Sabhanaa upari nadari prbh teree ||

Above all is Your Glance of Grace, O God.

ਕਿਸੈ ਥੋੜੀ ਕਿਸੈ ਹੈ ਘਣੇਰੀ ॥

किसै थोड़ी किसै है घणेरी ॥

Kisai tho(rr)ee kisai hai gha(nn)eree ||

Upon some it is bestowed less, and upon others it is bestowed more.

ਤੁਝ ਤੇ ਬਾਹਰਿ ਕਿਛੁ ਨ ਹੋਵੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋਝੀ ਪਾਵਣਿਆ ॥੩॥

तुझ ते बाहरि किछु न होवै गुरमुखि सोझी पावणिआ ॥३॥

Tujh te baahari kichhu na hovai guramukhi sojhee paava(nn)iaa ||3||

Without You, nothing happens at all; the Gurmukhs understand this. ||3||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਤੁ ਹੈ ਬੀਚਾਰਾ ॥

गुरमुखि ततु है बीचारा ॥

Guramukhi tatu hai beechaaraa ||

The Gurmukhs contemplate the essence of reality;

ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਭਰੇ ਤੇਰੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥

अम्रिति भरे तेरे भंडारा ॥

Ammmriti bhare tere bhanddaaraa ||

Your Treasures are overflowing with Ambrosial Nectar.

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਕੋਈ ਨ ਪਾਵੈ ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਪਾਵਣਿਆ ॥੪॥

बिनु सतिगुर सेवे कोई न पावै गुर किरपा ते पावणिआ ॥४॥

Binu satigur seve koee na paavai gur kirapaa te paava(nn)iaa ||4||

Without serving the True Guru, no one obtains it. It is obtained only by Guru's Grace. ||4||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੈ ਸੋ ਜਨੁ ਸੋਹੈ ॥

सतिगुरु सेवै सो जनु सोहै ॥

Satiguru sevai so janu sohai ||

Those who serve the True Guru are beautiful.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮਿ ਅੰਤਰੁ ਮਨੁ ਮੋਹੈ ॥

अम्रित नामि अंतरु मनु मोहै ॥

Ammmrit naami anttaru manu mohai ||

The Ambrosial Naam, the Name of the Lord, entices their inner minds.

ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਮਨੁ ਤਨੁ ਬਾਣੀ ਰਤਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਹਜਿ ਸੁਣਾਵਣਿਆ ॥੫॥

अम्रिति मनु तनु बाणी रता अम्रितु सहजि सुणावणिआ ॥५॥

Ammmriti manu tanu baa(nn)ee rataa ammmritu sahaji su(nn)aava(nn)iaa ||5||

Their minds and bodies are attuned to the Ambrosial Bani of the Word; this Ambrosial Nectar is intuitively heard. ||5||

ਮਨਮੁਖੁ ਭੂਲਾ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਏ ॥

मनमुखु भूला दूजै भाइ खुआए ॥

Manamukhu bhoolaa doojai bhaai khuaae ||

The deluded, self-willed manmukhs are ruined through the love of duality.

ਨਾਮੁ ਨ ਲੇਵੈ ਮਰੈ ਬਿਖੁ ਖਾਏ ॥

नामु न लेवै मरै बिखु खाए ॥

Naamu na levai marai bikhu khaae ||

They do not chant the Naam, and they die, eating poison.

ਅਨਦਿਨੁ ਸਦਾ ਵਿਸਟਾ ਮਹਿ ਵਾਸਾ ਬਿਨੁ ਸੇਵਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਵਣਿਆ ॥੬॥

अनदिनु सदा विसटा महि वासा बिनु सेवा जनमु गवावणिआ ॥६॥

Anadinu sadaa visataa mahi vaasaa binu sevaa janamu gavaava(nn)iaa ||6||

Night and day, they continually sit in manure. Without selfless service, their lives are wasted away. ||6||

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵੈ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪਿ ਪੀਆਏ ॥

अम्रितु पीवै जिस नो आपि पीआए ॥

Ammmritu peevai jis no aapi peeaae ||

They alone drink in this Amrit, whom the Lord Himself inspires to do so.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਸਹਜਿ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥

गुर परसादी सहजि लिव लाए ॥

Gur parasaadee sahaji liv laae ||

By Guru's Grace, they intuitively enshrine love for the Lord.

ਪੂਰਨ ਪੂਰਿ ਰਹਿਆ ਸਭ ਆਪੇ ਗੁਰਮਤਿ ਨਦਰੀ ਆਵਣਿਆ ॥੭॥

पूरन पूरि रहिआ सभ आपे गुरमति नदरी आवणिआ ॥७॥

Pooran poori rahiaa sabh aape guramati nadaree aava(nn)iaa ||7||

The Perfect Lord is Himself perfectly pervading everywhere; through the Guru's Teachings, He is perceived. ||7||

ਆਪੇ ਆਪਿ ਨਿਰੰਜਨੁ ਸੋਈ ॥

आपे आपि निरंजनु सोई ॥

Aape aapi niranjjanu soee ||

He Himself is the Immaculate Lord.

ਜਿਨਿ ਸਿਰਜੀ ਤਿਨਿ ਆਪੇ ਗੋਈ ॥

जिनि सिरजी तिनि आपे गोई ॥

Jini sirajee tini aape goee ||

He who has created, shall Himself destroy.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ਸਦਾ ਤੂੰ ਸਹਜੇ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੮॥੧੬॥੧੭॥

नानक नामु समालि सदा तूं सहजे सचि समावणिआ ॥८॥१६॥१७॥

Naanak naamu samaali sadaa toonn sahaje sachi samaava(nn)iaa ||8||16||17||

O Nanak, remember the Naam forever, and you shall merge into the True One with intuitive ease. ||8||16||17||

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥

माझ महला ३ ॥

Maajh mahalaa 3 ||

Maajh, Third Mehl:

ਸੇ ਸਚਿ ਲਾਗੇ ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਏ ॥

से सचि लागे जो तुधु भाए ॥

Se sachi laage jo tudhu bhaae ||

Those who please You are linked to the Truth.

ਸਦਾ ਸਚੁ ਸੇਵਹਿ ਸਹਜ ਸੁਭਾਏ ॥

सदा सचु सेवहि सहज सुभाए ॥

Sadaa sachu sevahi sahaj subhaae ||

They serve the True One forever, with intuitive ease.

ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਚਾ ਸਾਲਾਹੀ ਸਚੈ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੧॥

सचै सबदि सचा सालाही सचै मेलि मिलावणिआ ॥१॥

Sachai sabadi sachaa saalaahee sachai meli milaava(nn)iaa ||1||

Through the True Word of the Shabad, they praise the True One, and they merge in the merging of Truth. ||1||

ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਸਚੁ ਸਾਲਾਹਣਿਆ ॥

हउ वारी जीउ वारी सचु सालाहणिआ ॥

Hau vaaree jeeu vaaree sachu saalaaha(nn)iaa ||

I am a sacrifice, my soul is a sacrifice, to those who praise the True One.

ਸਚੁ ਧਿਆਇਨਿ ਸੇ ਸਚਿ ਰਾਤੇ ਸਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

सचु धिआइनि से सचि राते सचे सचि समावणिआ ॥१॥ रहाउ ॥

Sachu dhiaaini se sachi raate sache sachi samaava(nn)iaa ||1|| rahaau ||

Those who meditate on the True One are attuned to Truth; they are absorbed into the Truest of the True. ||1|| Pause ||

ਜਹ ਦੇਖਾ ਸਚੁ ਸਭਨੀ ਥਾਈ ॥

जह देखा सचु सभनी थाई ॥

Jah dekhaa sachu sabhanee thaaee ||

The True One is everywhere, wherever I look.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਈ ॥

गुर परसादी मंनि वसाई ॥

Gur parasaadee manni vasaaee ||

By Guru's Grace, I enshrine Him in my mind.

ਤਨੁ ਸਚਾ ਰਸਨਾ ਸਚਿ ਰਾਤੀ ਸਚੁ ਸੁਣਿ ਆਖਿ ਵਖਾਨਣਿਆ ॥੨॥

तनु सचा रसना सचि राती सचु सुणि आखि वखानणिआ ॥२॥

Tanu sachaa rasanaa sachi raatee sachu su(nn)i aakhi vakhaana(nn)iaa ||2||

True are the bodies of those whose tongues are attuned to Truth. They hear the Truth, and speak it with their mouths. ||2||

ਮਨਸਾ ਮਾਰਿ ਸਚਿ ਸਮਾਣੀ ॥

मनसा मारि सचि समाणी ॥

Manasaa maari sachi samaa(nn)ee ||

Subduing their desires, they merge with the True One;

ਇਨਿ ਮਨਿ ਡੀਠੀ ਸਭ ਆਵਣ ਜਾਣੀ ॥

इनि मनि डीठी सभ आवण जाणी ॥

Ini mani deethee sabh aava(nn) jaa(nn)ee ||

They see in their minds that everyone comes and goes in reincarnation.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਸਦਾ ਮਨੁ ਨਿਹਚਲੁ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਪਾਵਣਿਆ ॥੩॥

सतिगुरु सेवे सदा मनु निहचलु निज घरि वासा पावणिआ ॥३॥

Satiguru seve sadaa manu nihachalu nij ghari vaasaa paava(nn)iaa ||3||

Serving the True Guru, they become stable forever, and they obtain their dwelling in the home of the self. ||3||

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਰਿਦੈ ਦਿਖਾਇਆ ॥

गुर कै सबदि रिदै दिखाइआ ॥

Gur kai sabadi ridai dikhaaiaa ||

Through the Word of the Guru's Shabad, the Lord is seen within one's own heart.

ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇਆ ॥

माइआ मोहु सबदि जलाइआ ॥

Maaiaa mohu sabadi jalaaiaa ||

Through the Shabad, I have burned my emotional attachment to Maya.

ਸਚੋ ਸਚਾ ਵੇਖਿ ਸਾਲਾਹੀ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਸਚੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੪॥

सचो सचा वेखि सालाही गुर सबदी सचु पावणिआ ॥४॥

Sacho sachaa vekhi saalaahee gur sabadee sachu paava(nn)iaa ||4||

I gaze upon the Truest of the True, and I praise Him. Through the Word of the Guru's Shabad, I obtain the True One. ||4||

ਜੋ ਸਚਿ ਰਾਤੇ ਤਿਨ ਸਚੀ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥

जो सचि राते तिन सची लिव लागी ॥

Jo sachi raate tin sachee liv laagee ||

Those who are attuned to Truth are blessed with the Love of the True One.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਹਿ ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ॥

हरि नामु समालहि से वडभागी ॥

Hari naamu samaalahi se vadabhaagee ||

Those who praise the Lord's Name are very fortunate.

ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਆਪਿ ਮਿਲਾਏ ਸਤਸੰਗਤਿ ਸਚੁ ਗੁਣ ਗਾਵਣਿਆ ॥੫॥

सचै सबदि आपि मिलाए सतसंगति सचु गुण गावणिआ ॥५॥

Sachai sabadi aapi milaae satasanggati sachu gu(nn) gaava(nn)iaa ||5||

Through the Word of His Shabad, the True One blends with Himself, those who join the True Congregation and sing the Glorious Praises of the True One. ||5||

ਲੇਖਾ ਪੜੀਐ ਜੇ ਲੇਖੇ ਵਿਚਿ ਹੋਵੈ ॥

लेखा पड़ीऐ जे लेखे विचि होवै ॥

Lekhaa pa(rr)eeai je lekhe vichi hovai ||

We could read the account of the Lord, if He were in any account.

ਓਹੁ ਅਗਮੁ ਅਗੋਚਰੁ ਸਬਦਿ ਸੁਧਿ ਹੋਵੈ ॥

ओहु अगमु अगोचरु सबदि सुधि होवै ॥

Ohu agamu agocharu sabadi sudhi hovai ||

He is Inaccessible and Incomprehensible; through the Shabad, understanding is obtained.

ਅਨਦਿਨੁ ਸਚ ਸਬਦਿ ਸਾਲਾਹੀ ਹੋਰੁ ਕੋਇ ਨ ਕੀਮਤਿ ਪਾਵਣਿਆ ॥੬॥

अनदिनु सच सबदि सालाही होरु कोइ न कीमति पावणिआ ॥६॥

Anadinu sach sabadi saalaahee horu koi na keemati paava(nn)iaa ||6||

Night and day, praise the True Word of the Shabad. There is no other way to know His Worth. ||6||

ਪੜਿ ਪੜਿ ਥਾਕੇ ਸਾਂਤਿ ਨ ਆਈ ॥

पड़ि पड़ि थाके सांति न आई ॥

Pa(rr)i pa(rr)i thaake saanti na aaee ||

People read and recite until they grow weary, but they do not find peace.

ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਜਾਲੇ ਸੁਧਿ ਨ ਕਾਈ ॥

त्रिसना जाले सुधि न काई ॥

Trisanaa jaale sudhi na kaaee ||

Consumed by desire, they have no understanding at all.

ਬਿਖੁ ਬਿਹਾਝਹਿ ਬਿਖੁ ਮੋਹ ਪਿਆਸੇ ਕੂੜੁ ਬੋਲਿ ਬਿਖੁ ਖਾਵਣਿਆ ॥੭॥

बिखु बिहाझहि बिखु मोह पिआसे कूड़ु बोलि बिखु खावणिआ ॥७॥

Bikhu bihaajhahi bikhu moh piaase koo(rr)u boli bikhu khaava(nn)iaa ||7||

They purchase poison, and they are thirsty with their fascination for poison. Telling lies, they eat poison. ||7||

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਏਕੋ ਜਾਣਾ ॥

गुर परसादी एको जाणा ॥

Gur parasaadee eko jaa(nn)aa ||

By Guru's Grace, I know the One.

ਦੂਜਾ ਮਾਰਿ ਮਨੁ ਸਚਿ ਸਮਾਣਾ ॥

दूजा मारि मनु सचि समाणा ॥

Doojaa maari manu sachi samaa(nn)aa ||

Subduing my sense of duality, my mind is absorbed into the True One.

ਨਾਨਕ ਏਕੋ ਨਾਮੁ ਵਰਤੈ ਮਨ ਅੰਤਰਿ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਪਾਵਣਿਆ ॥੮॥੧੭॥੧੮॥

नानक एको नामु वरतै मन अंतरि गुर परसादी पावणिआ ॥८॥१७॥१८॥

Naanak eko naamu varatai man anttari gur parasaadee paava(nn)iaa ||8||17||18||

O Nanak, the One Name is pervading deep within my mind; by Guru's Grace, I receive it. ||8||17||18||

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥

माझ महला ३ ॥

Maajh mahalaa 3 ||

Maajh, Third Mehl:

ਵਰਨ ਰੂਪ ਵਰਤਹਿ ਸਭ ਤੇਰੇ ॥

वरन रूप वरतहि सभ तेरे ॥

Varan roop varatahi sabh tere ||

In all colors and forms, You are pervading.

ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਫੇਰ ਪਵਹਿ ਘਣੇਰੇ ॥

मरि मरि जमहि फेर पवहि घणेरे ॥

Mari mari jammahi pher pavahi gha(nn)ere ||

People die over and over again; they are re-born, and make their rounds on the wheel of reincarnation.

ਤੂੰ ਏਕੋ ਨਿਹਚਲੁ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ਗੁਰਮਤੀ ਬੂਝ ਬੁਝਾਵਣਿਆ ॥੧॥

तूं एको निहचलु अगम अपारा गुरमती बूझ बुझावणिआ ॥१॥

Toonn eko nihachalu agam apaaraa guramatee boojh bujhaava(nn)iaa ||1||

You alone are Eternal and Unchanging, Inaccessible and Infinite. Through the Guru's Teachings, understanding is imparted. ||1||

ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥

हउ वारी जीउ वारी राम नामु मंनि वसावणिआ ॥

Hau vaaree jeeu vaaree raam naamu manni vasaava(nn)iaa ||

I am a sacrifice, my soul is a sacrifice, to those who enshrine the Lord's Name in their minds.

ਤਿਸੁ ਰੂਪੁ ਨ ਰੇਖਿਆ ਵਰਨੁ ਨ ਕੋਈ ਗੁਰਮਤੀ ਆਪਿ ਬੁਝਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

तिसु रूपु न रेखिआ वरनु न कोई गुरमती आपि बुझावणिआ ॥१॥ रहाउ ॥

Tisu roopu na rekhiaa varanu na koee guramatee aapi bujhaava(nn)iaa ||1|| rahaau ||

The Lord has no form, features or color. Through the Guru's Teachings, He inspires us to understand Him. ||1|| Pause ||

ਸਭ ਏਕਾ ਜੋਤਿ ਜਾਣੈ ਜੇ ਕੋਈ ॥

सभ एका जोति जाणै जे कोई ॥

Sabh ekaa joti jaa(nn)ai je koee ||

The One Light is all-pervading; only a few know this.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿਐ ਪਰਗਟੁ ਹੋਈ ॥

सतिगुरु सेविऐ परगटु होई ॥

Satiguru seviai paragatu hoee ||

Serving the True Guru, this is revealed.

ਗੁਪਤੁ ਪਰਗਟੁ ਵਰਤੈ ਸਭ ਥਾਈ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੨॥

गुपतु परगटु वरतै सभ थाई जोती जोति मिलावणिआ ॥२॥

Gupatu paragatu varatai sabh thaaee jotee joti milaava(nn)iaa ||2||

In the hidden and in the obvious, He is pervading all places. Our light merges into the Light. ||2||

ਤਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਜਲੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥

तिसना अगनि जलै संसारा ॥

Tisanaa agani jalai sanssaaraa ||

The world is burning in the fire of desire,

ਲੋਭੁ ਅਭਿਮਾਨੁ ਬਹੁਤੁ ਅਹੰਕਾਰਾ ॥

लोभु अभिमानु बहुतु अहंकारा ॥

Lobhu abhimaanu bahutu ahankkaaraa ||

In greed, arrogance and excessive ego.

ਮਰਿ ਮਰਿ ਜਨਮੈ ਪਤਿ ਗਵਾਏ ਅਪਣੀ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਵਣਿਆ ॥੩॥

मरि मरि जनमै पति गवाए अपणी बिरथा जनमु गवावणिआ ॥३॥

Mari mari janamai pati gavaae apa(nn)ee birathaa janamu gavaava(nn)iaa ||3||

People die over and over again; they are re-born, and lose their honor. They waste away their lives in vain. ||3||

ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਕੋ ਵਿਰਲਾ ਬੂਝੈ ॥

गुर का सबदु को विरला बूझै ॥

Gur kaa sabadu ko viralaa boojhai ||

Those who understand the Word of the Guru's Shabad are very rare.

ਆਪੁ ਮਾਰੇ ਤਾ ਤ੍ਰਿਭਵਣੁ ਸੂਝੈ ॥

आपु मारे ता त्रिभवणु सूझै ॥

Aapu maare taa tribhava(nn)u soojhai ||

Those who subdue their egotism, come to know the three worlds.

ਫਿਰਿ ਓਹੁ ਮਰੈ ਨ ਮਰਣਾ ਹੋਵੈ ਸਹਜੇ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੪॥

फिरि ओहु मरै न मरणा होवै सहजे सचि समावणिआ ॥४॥

Phiri ohu marai na mara(nn)aa hovai sahaje sachi samaava(nn)iaa ||4||

Then, they die, never to die again. They are intuitively absorbed in the True One. ||4||

ਮਾਇਆ ਮਹਿ ਫਿਰਿ ਚਿਤੁ ਨ ਲਾਏ ॥

माइआ महि फिरि चितु न लाए ॥

Maaiaa mahi phiri chitu na laae ||

They do not focus their consciousness on Maya again.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਦ ਰਹੈ ਸਮਾਏ ॥

गुर कै सबदि सद रहै समाए ॥

Gur kai sabadi sad rahai samaae ||

They remain absorbed forever in the Word of the Guru's Shabad.

ਸਚੁ ਸਲਾਹੇ ਸਭ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਸਚੋ ਸਚੁ ਸੁਹਾਵਣਿਆ ॥੫॥

सचु सलाहे सभ घट अंतरि सचो सचु सुहावणिआ ॥५॥

Sachu salaahe sabh ghat anttari sacho sachu suhaava(nn)iaa ||5||

They praise the True One, who is contained deep within all hearts. They are blessed and exalted by the Truest of the True. ||5||

ਸਚੁ ਸਾਲਾਹੀ ਸਦਾ ਹਜੂਰੇ ॥

सचु सालाही सदा हजूरे ॥

Sachu saalaahee sadaa hajoore ||

Praise the True One, who is Ever-present.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰੇ ॥

गुर कै सबदि रहिआ भरपूरे ॥

Gur kai sabadi rahiaa bharapoore ||

Through the Word of the Guru's Shabad, He is pervading everywhere.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਸਚੁ ਨਦਰੀ ਆਵੈ ਸਚੇ ਹੀ ਸੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੬॥

गुर परसादी सचु नदरी आवै सचे ही सुखु पावणिआ ॥६॥

Gur parasaadee sachu nadaree aavai sache hee sukhu paava(nn)iaa ||6||

By Guru's Grace, we come to behold the True One; from the True One, peace is obtained. ||6||

ਸਚੁ ਮਨ ਅੰਦਰਿ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥

सचु मन अंदरि रहिआ समाइ ॥

Sachu man anddari rahiaa samaai ||

The True One permeates and pervades the mind within.

ਸਦਾ ਸਚੁ ਨਿਹਚਲੁ ਆਵੈ ਨ ਜਾਇ ॥

सदा सचु निहचलु आवै न जाइ ॥

Sadaa sachu nihachalu aavai na jaai ||

The True One is Eternal and Unchanging; He does not come and go in reincarnation.

ਸਚੇ ਲਾਗੈ ਸੋ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਗੁਰਮਤੀ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੭॥

सचे लागै सो मनु निरमलु गुरमती सचि समावणिआ ॥७॥

Sache laagai so manu niramalu guramatee sachi samaava(nn)iaa ||7||

Those who are attached to the True One are immaculate and pure. Through the Guru's Teachings, they merge in the True One. ||7||

ਸਚੁ ਸਾਲਾਹੀ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥

सचु सालाही अवरु न कोई ॥

Sachu saalaahee avaru na koee ||

Praise the True One, and no other.

ਜਿਤੁ ਸੇਵਿਐ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥

जितु सेविऐ सदा सुखु होई ॥

Jitu seviai sadaa sukhu hoee ||

Serving Him, eternal peace is obtained.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਵੀਚਾਰੀ ਸਚੋ ਸਚੁ ਕਮਾਵਣਿਆ ॥੮॥੧੮॥੧੯॥

नानक नामि रते वीचारी सचो सचु कमावणिआ ॥८॥१८॥१९॥

Naanak naami rate veechaaree sacho sachu kamaava(nn)iaa ||8||18||19||

O Nanak, those who are attuned to the Naam, reflect deeply on the Truth; they practice only Truth. ||8||18||19||

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥

माझ महला ३ ॥

Maajh mahalaa 3 ||

Maajh, Third Mehl:

ਨਿਰਮਲ ਸਬਦੁ ਨਿਰਮਲ ਹੈ ਬਾਣੀ ॥

निरमल सबदु निरमल है बाणी ॥

Niramal sabadu niramal hai baa(nn)ee ||

The Word of the Shabad is Immaculate and Pure; the Bani of the Word is Pure.

ਨਿਰਮਲ ਜੋਤਿ ਸਭ ਮਾਹਿ ਸਮਾਣੀ ॥

निरमल जोति सभ माहि समाणी ॥

Niramal joti sabh maahi samaa(nn)ee ||

The Light which is pervading among all is Immaculate.

ਨਿਰਮਲ ਬਾਣੀ ਹਰਿ ਸਾਲਾਹੀ ਜਪਿ ਹਰਿ ਨਿਰਮਲੁ ਮੈਲੁ ਗਵਾਵਣਿਆ ॥੧॥

निरमल बाणी हरि सालाही जपि हरि निरमलु मैलु गवावणिआ ॥१॥

Niramal baa(nn)ee hari saalaahee japi hari niramalu mailu gavaava(nn)iaa ||1||

So praise the Immaculate Word of the Lord's Bani; chanting the Immaculate Name of the Lord, all filth is washed away. ||1||

ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਸੁਖਦਾਤਾ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥

हउ वारी जीउ वारी सुखदाता मंनि वसावणिआ ॥

Hau vaaree jeeu vaaree sukhadaataa manni vasaava(nn)iaa ||

I am a sacrifice, my soul is a sacrifice, to those who enshrine the Giver of peace within their minds.

ਹਰਿ ਨਿਰਮਲੁ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸਲਾਹੀ ਸਬਦੋ ਸੁਣਿ ਤਿਸਾ ਮਿਟਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

हरि निरमलु गुर सबदि सलाही सबदो सुणि तिसा मिटावणिआ ॥१॥ रहाउ ॥

Hari niramalu gur sabadi salaahee sabado su(nn)i tisaa mitaava(nn)iaa ||1|| rahaau ||

Praise the Immaculate Lord, through the Word of the Guru's Shabad. Listen to the Shabad, and quench your thirst. ||1|| Pause ||

ਨਿਰਮਲ ਨਾਮੁ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਏ ॥

निरमल नामु वसिआ मनि आए ॥

Niramal naamu vasiaa mani aae ||

When the Immaculate Naam comes to dwell in the mind,

ਮਨੁ ਤਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਗਵਾਏ ॥

मनु तनु निरमलु माइआ मोहु गवाए ॥

Manu tanu niramalu maaiaa mohu gavaae ||

The mind and body become Immaculate, and emotional attachment to Maya departs.

ਨਿਰਮਲ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਨਿਤ ਸਾਚੇ ਕੇ ਨਿਰਮਲ ਨਾਦੁ ਵਜਾਵਣਿਆ ॥੨॥

निरमल गुण गावै नित साचे के निरमल नादु वजावणिआ ॥२॥

Niramal gu(nn) gaavai nit saache ke niramal naadu vajaava(nn)iaa ||2||

Sing the Glorious Praises of the Immaculate True Lord forever, and the Immaculate Sound-current of the Naad shall vibrate within. ||2||

ਨਿਰਮਲ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਇਆ ॥

निरमल अम्रितु गुर ते पाइआ ॥

Niramal ammmritu gur te paaiaa ||

The Immaculate Ambrosial Nectar is obtained from the Guru.

ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਮੁਆ ਤਿਥੈ ਮੋਹੁ ਨ ਮਾਇਆ ॥

विचहु आपु मुआ तिथै मोहु न माइआ ॥

Vichahu aapu muaa tithai mohu na maaiaa ||

When selfishness and conceit are eradicated from within, then there is no attachment to Maya.

ਨਿਰਮਲ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਅਤਿ ਨਿਰਮਲੁ ਨਿਰਮਲ ਬਾਣੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥੩॥

निरमल गिआनु धिआनु अति निरमलु निरमल बाणी मंनि वसावणिआ ॥३॥

Niramal giaanu dhiaanu ati niramalu niramal baa(nn)ee manni vasaava(nn)iaa ||3||

Immaculate is the spiritual wisdom, and utterly immaculate is the meditation, of those whose minds are filled with the Immaculate Bani of the Word. ||3||

ਜੋ ਨਿਰਮਲੁ ਸੇਵੇ ਸੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਵੈ ॥

जो निरमलु सेवे सु निरमलु होवै ॥

Jo niramalu seve su niramalu hovai ||

One who serves the Immaculate Lord becomes immaculate.

ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਗੁਰ ਸਬਦੇ ਧੋਵੈ ॥

हउमै मैलु गुर सबदे धोवै ॥

Haumai mailu gur sabade dhovai ||

Through the Word of the Guru's Shabad, the filth of egotism is washed away.

ਨਿਰਮਲ ਵਾਜੈ ਅਨਹਦ ਧੁਨਿ ਬਾਣੀ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸੋਭਾ ਪਾਵਣਿਆ ॥੪॥

निरमल वाजै अनहद धुनि बाणी दरि सचै सोभा पावणिआ ॥४॥

Niramal vaajai anahad dhuni baa(nn)ee dari sachai sobhaa paava(nn)iaa ||4||

The Immaculate Bani and the Unstruck Melody of the Sound-current vibrate, and in the True Court, honor is obtained. ||4||

ਨਿਰਮਲ ਤੇ ਸਭ ਨਿਰਮਲ ਹੋਵੈ ॥

निरमल ते सभ निरमल होवै ॥

Niramal te sabh niramal hovai ||

Through the Immaculate Lord, all become immaculate.

ਨਿਰਮਲੁ ਮਨੂਆ ਹਰਿ ਸਬਦਿ ਪਰੋਵੈ ॥

निरमलु मनूआ हरि सबदि परोवै ॥

Niramalu manooaa hari sabadi parovai ||

Immaculate is the mind which weaves the Word of the Lord's Shabad into itself.

ਨਿਰਮਲ ਨਾਮਿ ਲਗੇ ਬਡਭਾਗੀ ਨਿਰਮਲੁ ਨਾਮਿ ਸੁਹਾਵਣਿਆ ॥੫॥

निरमल नामि लगे बडभागी निरमलु नामि सुहावणिआ ॥५॥

Niramal naami lage badabhaagee niramalu naami suhaava(nn)iaa ||5||

Blessed and very fortunate are those who are committed to the Immaculate Name; through the Immaculate Name, they are blessed and beautified. ||5||

ਸੋ ਨਿਰਮਲੁ ਜੋ ਸਬਦੇ ਸੋਹੈ ॥

सो निरमलु जो सबदे सोहै ॥

So niramalu jo sabade sohai ||

Immaculate is the one who is adorned with the Shabad.

ਨਿਰਮਲ ਨਾਮਿ ਮਨੁ ਤਨੁ ਮੋਹੈ ॥

निरमल नामि मनु तनु मोहै ॥

Niramal naami manu tanu mohai ||

The Immaculate Naam, the Name of the Lord, entices the mind and body.

ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਮਲੁ ਕਦੇ ਨ ਲਾਗੈ ਮੁਖੁ ਊਜਲੁ ਸਚੁ ਕਰਾਵਣਿਆ ॥੬॥

सचि नामि मलु कदे न लागै मुखु ऊजलु सचु करावणिआ ॥६॥

Sachi naami malu kade na laagai mukhu ujalu sachu karaava(nn)iaa ||6||

No filth ever attaches itself to the True Name; one's face is made radiant by the True One. ||6||

ਮਨੁ ਮੈਲਾ ਹੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥

मनु मैला है दूजै भाइ ॥

Manu mailaa hai doojai bhaai ||

The mind is polluted by the love of duality.

ਮੈਲਾ ਚਉਕਾ ਮੈਲੈ ਥਾਇ ॥

मैला चउका मैलै थाइ ॥

Mailaa chaukaa mailai thaai ||

Filthy is that kitchen, and filthy is that dwelling;

ਮੈਲਾ ਖਾਇ ਫਿਰਿ ਮੈਲੁ ਵਧਾਏ ਮਨਮੁਖ ਮੈਲੁ ਦੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੭॥

मैला खाइ फिरि मैलु वधाए मनमुख मैलु दुखु पावणिआ ॥७॥

Mailaa khaai phiri mailu vadhaae manamukh mailu dukhu paava(nn)iaa ||7||

Eating filth, the self-willed manmukhs become even more filthy. Because of their filth, they suffer in pain. ||7||

ਮੈਲੇ ਨਿਰਮਲ ਸਭਿ ਹੁਕਮਿ ਸਬਾਏ ॥

मैले निरमल सभि हुकमि सबाए ॥

Maile niramal sabhi hukami sabaae ||

The filthy, and the immaculate as well, are all subject to the Hukam of God's Command.

ਸੇ ਨਿਰਮਲ ਜੋ ਹਰਿ ਸਾਚੇ ਭਾਏ ॥

से निरमल जो हरि साचे भाए ॥

Se niramal jo hari saache bhaae ||

They alone are immaculate, who are pleasing to the True Lord.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨ ਅੰਤਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੈਲੁ ਚੁਕਾਵਣਿਆ ॥੮॥੧੯॥੨੦॥

नानक नामु वसै मन अंतरि गुरमुखि मैलु चुकावणिआ ॥८॥१९॥२०॥

Naanak naamu vasai man anttari guramukhi mailu chukaava(nn)iaa ||8||19||20||

O Nanak, the Naam abides deep within the minds of the Gurmukhs, who are cleansed of all their filth. ||8||19||20||

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥

माझ महला ३ ॥

Maajh mahalaa 3 ||

Maajh, Third Mehl:

ਗੋਵਿੰਦੁ ਊਜਲੁ ਊਜਲ ਹੰਸਾ ॥

गोविंदु ऊजलु ऊजल हंसा ॥

Govinddu ujalu ujal hanssaa ||

The Lord of the Universe is radiant, and radiant are His soul-swans.

ਮਨੁ ਬਾਣੀ ਨਿਰਮਲ ਮੇਰੀ ਮਨਸਾ ॥

मनु बाणी निरमल मेरी मनसा ॥

Manu baa(nn)ee niramal meree manasaa ||

Their minds and their speech are immaculate; they are my hope and ideal.

ਮਨਿ ਊਜਲ ਸਦਾ ਮੁਖ ਸੋਹਹਿ ਅਤਿ ਊਜਲ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਣਿਆ ॥੧॥

मनि ऊजल सदा मुख सोहहि अति ऊजल नामु धिआवणिआ ॥१॥

Mani ujal sadaa mukh sohahi ati ujal naamu dhiaava(nn)iaa ||1||

Their minds are radiant, and their faces are always beautiful; they meditate on the most radiant Naam, the Name of the Lord. ||1||

ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਗੋਬਿੰਦ ਗੁਣ ਗਾਵਣਿਆ ॥

हउ वारी जीउ वारी गोबिंद गुण गावणिआ ॥

Hau vaaree jeeu vaaree gobindd gu(nn) gaava(nn)iaa ||

I am a sacrifice, my soul is a sacrifice, to those who sing the Glorious Praises of the Lord of the Universe.

ਗੋਬਿਦੁ ਗੋਬਿਦੁ ਕਹੈ ਦਿਨ ਰਾਤੀ ਗੋਬਿਦ ਗੁਣ ਸਬਦਿ ਸੁਣਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

गोबिदु गोबिदु कहै दिन राती गोबिद गुण सबदि सुणावणिआ ॥१॥ रहाउ ॥

Gobidu gobidu kahai din raatee gobid gu(nn) sabadi su(nn)aava(nn)iaa ||1|| rahaau ||

So chant Gobind, Gobind, the Lord of the Universe, day and night; sing the Glorious Praises of the Lord Gobind, through the Word of His Shabad. ||1|| Pause ||

ਗੋਬਿਦੁ ਗਾਵਹਿ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥

गोबिदु गावहि सहजि सुभाए ॥

Gobidu gaavahi sahaji subhaae ||

Sing of the Lord Gobind with intuitive ease,

ਗੁਰ ਕੈ ਭੈ ਊਜਲ ਹਉਮੈ ਮਲੁ ਜਾਏ ॥

गुर कै भै ऊजल हउमै मलु जाए ॥

Gur kai bhai ujal haumai malu jaae ||

In the Fear of the Guru; you shall become radiant, and the filth of egotism shall depart.

ਸਦਾ ਅਨੰਦਿ ਰਹਹਿ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਸੁਣਿ ਗੋਬਿਦ ਗੁਣ ਗਾਵਣਿਆ ॥੨॥

सदा अनंदि रहहि भगति करहि दिनु राती सुणि गोबिद गुण गावणिआ ॥२॥

Sadaa ananddi rahahi bhagati karahi dinu raatee su(nn)i gobid gu(nn) gaava(nn)iaa ||2||

Remain in bliss forever, and perform devotional worship, day and night. Hear and sing the Glorious Praises of the Lord Gobind. ||2||

ਮਨੂਆ ਨਾਚੈ ਭਗਤਿ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ॥

मनूआ नाचै भगति द्रिड़ाए ॥

Manooaa naachai bhagati dri(rr)aae ||

Channel your dancing mind in devotional worship,

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਮਨੈ ਮਨੁ ਮਿਲਾਏ ॥

गुर कै सबदि मनै मनु मिलाए ॥

Gur kai sabadi manai manu milaae ||

And through the Word of the Guru's Shabad, merge your mind with the Supreme Mind.

ਸਚਾ ਤਾਲੁ ਪੂਰੇ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਏ ਸਬਦੇ ਨਿਰਤਿ ਕਰਾਵਣਿਆ ॥੩॥

सचा तालु पूरे माइआ मोहु चुकाए सबदे निरति करावणिआ ॥३॥

Sachaa taalu poore maaiaa mohu chukaae sabade nirati karaava(nn)iaa ||3||

Let your true and perfect tune be the subjugation of your love of Maya, and let yourself dance to the Shabad. ||3||

ਊਚਾ ਕੂਕੇ ਤਨਹਿ ਪਛਾੜੇ ॥

ऊचा कूके तनहि पछाड़े ॥

Uchaa kooke tanahi pachhaa(rr)e ||

People shout out loud and move their bodies,

ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਜੋਹਿਆ ਜਮਕਾਲੇ ॥

माइआ मोहि जोहिआ जमकाले ॥

Maaiaa mohi johiaa jamakaale ||

But if they are emotionally attached to Maya, then the Messenger of Death shall hunt them down.

ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਇਸੁ ਮਨਹਿ ਨਚਾਏ ਅੰਤਰਿ ਕਪਟੁ ਦੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੪॥

माइआ मोहु इसु मनहि नचाए अंतरि कपटु दुखु पावणिआ ॥४॥

Maaiaa mohu isu manahi nachaae anttari kapatu dukhu paava(nn)iaa ||4||

The love of Maya makes this mind dance, and the deceit within makes people suffer in pain. ||4||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਗਤਿ ਜਾ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ॥

गुरमुखि भगति जा आपि कराए ॥

Guramukhi bhagati jaa aapi karaae ||

When the Lord inspires one to become Gurmukh, and perform devotional worship,

ਤਨੁ ਮਨੁ ਰਾਤਾ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥

तनु मनु राता सहजि सुभाए ॥

Tanu manu raataa sahaji subhaae ||

Then his body and mind are attuned to His Love with intuitive ease.

ਬਾਣੀ ਵਜੈ ਸਬਦਿ ਵਜਾਏ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਗਤਿ ਥਾਇ ਪਾਵਣਿਆ ॥੫॥

बाणी वजै सबदि वजाए गुरमुखि भगति थाइ पावणिआ ॥५॥

Baa(nn)ee vajai sabadi vajaae guramukhi bhagati thaai paava(nn)iaa ||5||

The Word of His Bani vibrates, and the Word of His Shabad resounds, for the Gurmukh whose devotional worship is accepted. ||5||

ਬਹੁ ਤਾਲ ਪੂਰੇ ਵਾਜੇ ਵਜਾਏ ॥

बहु ताल पूरे वाजे वजाए ॥

Bahu taal poore vaaje vajaae ||

One may beat upon and play all sorts of instruments,

ਨਾ ਕੋ ਸੁਣੇ ਨ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥

ना को सुणे न मंनि वसाए ॥

Naa ko su(nn)e na manni vasaae ||

But no one will listen, and no one will enshrine it in the mind.

ਮਾਇਆ ਕਾਰਣਿ ਪਿੜ ਬੰਧਿ ਨਾਚੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਦੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੬॥

माइआ कारणि पिड़ बंधि नाचै दूजै भाइ दुखु पावणिआ ॥६॥

Maaiaa kaara(nn)i pi(rr) banddhi naachai doojai bhaai dukhu paava(nn)iaa ||6||

For the sake of Maya, they set the stage and dance, but they are in love with duality, and they obtain only sorrow. ||6||

ਜਿਸੁ ਅੰਤਰਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਗੈ ਸੋ ਮੁਕਤਾ ॥

जिसु अंतरि प्रीति लगै सो मुकता ॥

Jisu anttari preeti lagai so mukataa ||

Those whose inner beings are attached to the Lord's Love are liberated.

ਇੰਦ੍ਰੀ ਵਸਿ ਸਚ ਸੰਜਮਿ ਜੁਗਤਾ ॥

इंद्री वसि सच संजमि जुगता ॥

Ianddree vasi sach sanjjami jugataa ||

They control their sexual desires, and their lifestyle is the self-discipline of Truth.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਦਾ ਹਰਿ ਧਿਆਏ ਏਹਾ ਭਗਤਿ ਹਰਿ ਭਾਵਣਿਆ ॥੭॥

गुर कै सबदि सदा हरि धिआए एहा भगति हरि भावणिआ ॥७॥

Gur kai sabadi sadaa hari dhiaae ehaa bhagati hari bhaava(nn)iaa ||7||

Through the Word of the Guru's Shabad, they meditate forever on the Lord. This devotional worship is pleasing to the Lord. || 7|

ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਗਤਿ ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਹੋਈ ॥

गुरमुखि भगति जुग चारे होई ॥

Guramukhi bhagati jug chaare hoee ||

To live as Gurmukh is devotional worship, throughout the four ages.

ਹੋਰਤੁ ਭਗਤਿ ਨ ਪਾਏ ਕੋਈ ॥

होरतु भगति न पाए कोई ॥

Horatu bhagati na paae koee ||

This devotional worship is not obtained by any other means.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਗੁਰ ਭਗਤੀ ਪਾਈਐ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਚਿਤੁ ਲਾਵਣਿਆ ॥੮॥੨੦॥੨੧॥

नानक नामु गुर भगती पाईऐ गुर चरणी चितु लावणिआ ॥८॥२०॥२१॥

Naanak naamu gur bhagatee paaeeai gur chara(nn)ee chitu laava(nn)iaa ||8||20||21||

O Nanak, the Naam, the Name of the Lord, is obtained only through devotion to the Guru. So focus your consciousness on the Guru's Feet. ||8||20||21||

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥

माझ महला ३ ॥

Maajh mahalaa 3 ||

Maajh, Third Mehl:

ਸਚਾ ਸੇਵੀ ਸਚੁ ਸਾਲਾਹੀ ॥

सचा सेवी सचु सालाही ॥

Sachaa sevee sachu saalaahee ||

Serve the True One, and praise the True One.

ਸਚੈ ਨਾਇ ਦੁਖੁ ਕਬ ਹੀ ਨਾਹੀ ॥

सचै नाइ दुखु कब ही नाही ॥

Sachai naai dukhu kab hee naahee ||

With the True Name, pain shall never afflict you.

ਸੁਖਦਾਤਾ ਸੇਵਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਨਿ ਗੁਰਮਤਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥੧॥

सुखदाता सेवनि सुखु पाइनि गुरमति मंनि वसावणिआ ॥१॥

Sukhadaataa sevani sukhu paaini guramati manni vasaava(nn)iaa ||1||

Those who serve the Giver of peace find peace. They enshrine the Guru's Teachings within their minds. ||1||

ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਸੁਖ ਸਹਜਿ ਸਮਾਧਿ ਲਗਾਵਣਿਆ ॥

हउ वारी जीउ वारी सुख सहजि समाधि लगावणिआ ॥

Hau vaaree jeeu vaaree sukh sahaji samaadhi lagaava(nn)iaa ||

I am a sacrifice, my soul is a sacrifice, to those who intuitively enter into the peace of Samaadhi.

ਜੋ ਹਰਿ ਸੇਵਹਿ ਸੇ ਸਦਾ ਸੋਹਹਿ ਸੋਭਾ ਸੁਰਤਿ ਸੁਹਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

जो हरि सेवहि से सदा सोहहि सोभा सुरति सुहावणिआ ॥१॥ रहाउ ॥

Jo hari sevahi se sadaa sohahi sobhaa surati suhaava(nn)iaa ||1|| rahaau ||

Those who serve the Lord are always beautiful. The glory of their intuitive awareness is beautiful. ||1|| Pause ||

ਸਭੁ ਕੋ ਤੇਰਾ ਭਗਤੁ ਕਹਾਏ ॥

सभु को तेरा भगतु कहाए ॥

Sabhu ko teraa bhagatu kahaae ||

All call themselves Your devotees,

ਸੇਈ ਭਗਤ ਤੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਏ ॥

सेई भगत तेरै मनि भाए ॥

Seee bhagat terai mani bhaae ||

But they alone are Your devotees, who are pleasing to Your mind.

ਸਚੁ ਬਾਣੀ ਤੁਧੈ ਸਾਲਾਹਨਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਭਗਤਿ ਕਰਾਵਣਿਆ ॥੨॥

सचु बाणी तुधै सालाहनि रंगि राते भगति करावणिआ ॥२॥

Sachu baa(nn)ee tudhai saalaahani ranggi raate bhagati karaava(nn)iaa ||2||

Through the True Word of Your Bani, they praise You; attuned to Your Love, they worship You with devotion. ||2||

ਸਭੁ ਕੋ ਸਚੇ ਹਰਿ ਜੀਉ ਤੇਰਾ ॥

सभु को सचे हरि जीउ तेरा ॥

Sabhu ko sache hari jeeu teraa ||

All are Yours, O Dear True Lord.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਿਲੈ ਤਾ ਚੂਕੈ ਫੇਰਾ ॥

गुरमुखि मिलै ता चूकै फेरा ॥

Guramukhi milai taa chookai pheraa ||

Meeting the Gurmukh, this cycle of reincarnation comes to an end.

ਜਾ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਤਾ ਨਾਇ ਰਚਾਵਹਿ ਤੂੰ ਆਪੇ ਨਾਉ ਜਪਾਵਣਿਆ ॥੩॥

जा तुधु भावै ता नाइ रचावहि तूं आपे नाउ जपावणिआ ॥३॥

Jaa tudhu bhaavai taa naai rachaavahi toonn aape naau japaava(nn)iaa ||3||

When it pleases Your Will, then we merge in the Name. You Yourself inspire us to chant the Name. ||3||

ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥

गुरमती हरि मंनि वसाइआ ॥

Guramatee hari manni vasaaiaa ||

Through the Guru's Teachings, I enshrine the Lord within my mind.

ਹਰਖੁ ਸੋਗੁ ਸਭੁ ਮੋਹੁ ਗਵਾਇਆ ॥

हरखु सोगु सभु मोहु गवाइआ ॥

Harakhu sogu sabhu mohu gavaaiaa ||

Pleasure and pain, and all emotional attachments are gone.

ਇਕਸੁ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ਸਦ ਹੀ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥੪॥

इकसु सिउ लिव लागी सद ही हरि नामु मंनि वसावणिआ ॥४॥

Ikasu siu liv laagee sad hee hari naamu manni vasaava(nn)iaa ||4||

I am lovingly centered on the One Lord forever. I enshrine the Lord's Name within my mind. ||4||

ਭਗਤ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਸਦਾ ਤੇਰੈ ਚਾਏ ॥

भगत रंगि राते सदा तेरै चाए ॥

Bhagat ranggi raate sadaa terai chaae ||

Your devotees are attuned to Your Love; they are always joyful.

ਨਉ ਨਿਧਿ ਨਾਮੁ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਏ ॥

नउ निधि नामु वसिआ मनि आए ॥

Nau nidhi naamu vasiaa mani aae ||

The nine treasures of the Naam come to dwell within their minds.

ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ਸਬਦੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੫॥

पूरै भागि सतिगुरु पाइआ सबदे मेलि मिलावणिआ ॥५॥

Poorai bhaagi satiguru paaiaa sabade meli milaava(nn)iaa ||5||

By perfect destiny, they find the True Guru, and through the Word of the Shabad, they are united in the Lord's Union. ||5||

ਤੂੰ ਦਇਆਲੁ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ॥

तूं दइआलु सदा सुखदाता ॥

Toonn daiaalu sadaa sukhadaataa ||

You are Merciful, and always the Giver of peace.

ਤੂੰ ਆਪੇ ਮੇਲਿਹਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤਾ ॥

तूं आपे मेलिहि गुरमुखि जाता ॥

Toonn aape melihi guramukhi jaataa ||

You Yourself unite us; You are known only to the Gurmukhs.

ਤੂੰ ਆਪੇ ਦੇਵਹਿ ਨਾਮੁ ਵਡਾਈ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੬॥

तूं आपे देवहि नामु वडाई नामि रते सुखु पावणिआ ॥६॥

Toonn aape devahi naamu vadaaee naami rate sukhu paava(nn)iaa ||6||

You Yourself bestow the glorious greatness of the Naam; attuned to the Naam, we find peace. ||6||

ਸਦਾ ਸਦਾ ਸਾਚੇ ਤੁਧੁ ਸਾਲਾਹੀ ॥

सदा सदा साचे तुधु सालाही ॥

Sadaa sadaa saache tudhu saalaahee ||

Forever and ever, O True Lord, I praise You.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤਾ ਦੂਜਾ ਕੋ ਨਾਹੀ ॥

गुरमुखि जाता दूजा को नाही ॥

Guramukhi jaataa doojaa ko naahee ||

As Gurmukh, I know no other at all.

ਏਕਸੁ ਸਿਉ ਮਨੁ ਰਹਿਆ ਸਮਾਏ ਮਨਿ ਮੰਨਿਐ ਮਨਹਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੭॥

एकसु सिउ मनु रहिआ समाए मनि मंनिऐ मनहि मिलावणिआ ॥७॥

Ekasu siu manu rahiaa samaae mani manniai manahi milaava(nn)iaa ||7||

My mind remains immersed in the One Lord; my mind surrenders to Him, and in my mind I meet Him. ||7||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੋ ਸਾਲਾਹੇ ॥

गुरमुखि होवै सो सालाहे ॥

Guramukhi hovai so saalaahe ||

One who becomes Gurmukh, praises the Lord.

ਸਾਚੇ ਠਾਕੁਰ ਵੇਪਰਵਾਹੇ ॥

साचे ठाकुर वेपरवाहे ॥

Saache thaakur veparavaahe ||

Our True Lord and Master is Carefree.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨ ਅੰਤਰਿ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਹਰਿ ਮੇਲਾਵਣਿਆ ॥੮॥੨੧॥੨੨॥

नानक नामु वसै मन अंतरि गुर सबदी हरि मेलावणिआ ॥८॥२१॥२२॥

Naanak naamu vasai man anttari gur sabadee hari melaava(nn)iaa ||8||21||22||

O Nanak, the Naam, the Name of the Lord, abides deep within the mind; through the Word of the Guru's Shabad, we merge with the Lord. ||8||21||22||

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥

माझ महला ३ ॥

Maajh mahalaa 3 ||

Maajh, Third Mehl:

ਤੇਰੇ ਭਗਤ ਸੋਹਹਿ ਸਾਚੈ ਦਰਬਾਰੇ ॥

तेरे भगत सोहहि साचै दरबारे ॥

Tere bhagat sohahi saachai darabaare ||

Your devotees look beautiful in the True Court.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਨਾਮਿ ਸਵਾਰੇ ॥

गुर कै सबदि नामि सवारे ॥

Gur kai sabadi naami savaare ||

Through the Word of the Guru's Shabad, they are adorned with the Naam.

ਸਦਾ ਅਨੰਦਿ ਰਹਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਗੁਣ ਕਹਿ ਗੁਣੀ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥

सदा अनंदि रहहि दिनु राती गुण कहि गुणी समावणिआ ॥१॥

Sadaa ananddi rahahi dinu raatee gu(nn) kahi gu(nn)ee samaava(nn)iaa ||1||

They are forever in bliss, day and night; chanting the Glorious Praises of the Lord, they merge with the Lord of Glory. ||1||

ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਨਾਮੁ ਸੁਣਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥

हउ वारी जीउ वारी नामु सुणि मंनि वसावणिआ ॥

Hau vaaree jeeu vaaree naamu su(nn)i manni vasaava(nn)iaa ||

I am a sacrifice, my soul is a sacrifice, to those who hear and enshrine the Naam within their minds.

ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਚਾ ਊਚੋ ਊਚਾ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

हरि जीउ सचा ऊचो ऊचा हउमै मारि मिलावणिआ ॥१॥ रहाउ ॥

Hari jeeu sachaa ucho uchaa haumai maari milaava(nn)iaa ||1|| rahaau ||

The Dear Lord, the True One, the Highest of the High, subdues their ego and blends them with Himself. ||1|| Pause ||

ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਾਚਾ ਸਾਚੀ ਨਾਈ ॥

हरि जीउ साचा साची नाई ॥

Hari jeeu saachaa saachee naaee ||

True is the Dear Lord, and True is His Name.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਕਿਸੈ ਮਿਲਾਈ ॥

गुर परसादी किसै मिलाई ॥

Gur parasaadee kisai milaaee ||

By Guru's Grace, some merge with Him.

ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਮਿਲਹਿ ਸੇ ਵਿਛੁੜਹਿ ਨਾਹੀ ਸਹਜੇ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੨॥

गुर सबदि मिलहि से विछुड़हि नाही सहजे सचि समावणिआ ॥२॥

Gur sabadi milahi se vichhu(rr)ahi naahee sahaje sachi samaava(nn)iaa ||2||

Through the Word of the Guru's Shabad, those who merge with the Lord shall not be separated from Him again. They merge with intuitive ease into the True Lord. ||2||

ਤੁਝ ਤੇ ਬਾਹਰਿ ਕਛੂ ਨ ਹੋਇ ॥

तुझ ते बाहरि कछू न होइ ॥

Tujh te baahari kachhoo na hoi ||

There is nothing beyond You;

ਤੂੰ ਕਰਿ ਕਰਿ ਵੇਖਹਿ ਜਾਣਹਿ ਸੋਇ ॥

तूं करि करि वेखहि जाणहि सोइ ॥

Toonn kari kari vekhahi jaa(nn)ahi soi ||

You are the One who does, sees, and knows.

ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਕਰਤਾ ਗੁਰਮਤਿ ਆਪਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੩॥

आपे करे कराए करता गुरमति आपि मिलावणिआ ॥३॥

Aape kare karaae karataa guramati aapi milaava(nn)iaa ||3||

The Creator Himself acts, and inspires others to act. Through the Guru's Teachings, He blends us into Himself. ||3||

ਕਾਮਣਿ ਗੁਣਵੰਤੀ ਹਰਿ ਪਾਏ ॥

कामणि गुणवंती हरि पाए ॥

Kaama(nn)i gu(nn)avanttee hari paae ||

The virtuous soul-bride finds the Lord;

ਭੈ ਭਾਇ ਸੀਗਾਰੁ ਬਣਾਏ ॥

भै भाइ सीगारु बणाए ॥

Bhai bhaai seegaaru ba(nn)aae ||

She decorates herself with the Love and the Fear of God.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਸੋਹਾਗਣਿ ਸਚ ਉਪਦੇਸਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੪॥

सतिगुरु सेवि सदा सोहागणि सच उपदेसि समावणिआ ॥४॥

Satiguru sevi sadaa sohaaga(nn)i sach upadesi samaava(nn)iaa ||4||

She who serves the True Guru is forever a happy soul-bride. She is absorbed in the true teachings. ||4||

ਸਬਦੁ ਵਿਸਾਰਨਿ ਤਿਨਾ ਠਉਰੁ ਨ ਠਾਉ ॥

सबदु विसारनि तिना ठउरु न ठाउ ॥

Sabadu visaarani tinaa thauru na thaau ||

Those who forget the Word of the Shabad have no home and no place of rest.

ਭ੍ਰਮਿ ਭੂਲੇ ਜਿਉ ਸੁੰਞੈ ਘਰਿ ਕਾਉ ॥

भ्रमि भूले जिउ सुंञै घरि काउ ॥

Bhrmi bhoole jiu sun(ny)ai ghari kaau ||

They are deluded by doubt, like a crow in a deserted house.

ਹਲਤੁ ਪਲਤੁ ਤਿਨੀ ਦੋਵੈ ਗਵਾਏ ਦੁਖੇ ਦੁਖਿ ਵਿਹਾਵਣਿਆ ॥੫॥

हलतु पलतु तिनी दोवै गवाए दुखे दुखि विहावणिआ ॥५॥

Halatu palatu tinee dovai gavaae dukhe dukhi vihaava(nn)iaa ||5||

They forfeit both this world and the next, and they pass their lives suffering in pain and misery. ||5||

ਲਿਖਦਿਆ ਲਿਖਦਿਆ ਕਾਗਦ ਮਸੁ ਖੋਈ ॥

लिखदिआ लिखदिआ कागद मसु खोई ॥

Likhadiaa likhadiaa kaagad masu khoee ||

Writing on and on endlessly, they run out of paper and ink.

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਨ ਕੋਈ ॥

दूजै भाइ सुखु पाए न कोई ॥

Doojai bhaai sukhu paae na koee ||

Through the love with duality, no one has found peace.

ਕੂੜੁ ਲਿਖਹਿ ਤੈ ਕੂੜੁ ਕਮਾਵਹਿ ਜਲਿ ਜਾਵਹਿ ਕੂੜਿ ਚਿਤੁ ਲਾਵਣਿਆ ॥੬॥

कूड़ु लिखहि तै कूड़ु कमावहि जलि जावहि कूड़ि चितु लावणिआ ॥६॥

Koo(rr)u likhahi tai koo(rr)u kamaavahi jali jaavahi koo(rr)i chitu laava(nn)iaa ||6||

They write falsehood, and they practice falsehood; they are burnt to ashes by focusing their consciousness on falsehood. ||6||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੋ ਸਚੁ ਲਿਖਹਿ ਵੀਚਾਰੁ ॥

गुरमुखि सचो सचु लिखहि वीचारु ॥

Guramukhi sacho sachu likhahi veechaaru ||

The Gurmukhs write and reflect on Truth, and only Truth.

ਸੇ ਜਨ ਸਚੇ ਪਾਵਹਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥

से जन सचे पावहि मोख दुआरु ॥

Se jan sache paavahi mokh duaaru ||

The true ones find the gate of salvation.

ਸਚੁ ਕਾਗਦੁ ਕਲਮ ਮਸਵਾਣੀ ਸਚੁ ਲਿਖਿ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੭॥

सचु कागदु कलम मसवाणी सचु लिखि सचि समावणिआ ॥७॥

Sachu kaagadu kalam masavaa(nn)ee sachu likhi sachi samaava(nn)iaa ||7||

True is their paper, pen and ink; writing Truth, they are absorbed in the True One. ||7||

ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਅੰਤਰਿ ਬੈਠਾ ਵੇਖੈ ॥

मेरा प्रभु अंतरि बैठा वेखै ॥

Meraa prbhu anttari baithaa vekhai ||

My God sits deep within the self; He watches over us.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਮਿਲੈ ਸੋਈ ਜਨੁ ਲੇਖੈ ॥

गुर परसादी मिलै सोई जनु लेखै ॥

Gur parasaadee milai soee janu lekhai ||

Those who meet the Lord, by Guru's Grace, are acceptable.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਵਣਿਆ ॥੮॥੨੨॥੨੩॥

नानक नामु मिलै वडिआई पूरे गुर ते पावणिआ ॥८॥२२॥२३॥

Naanak naamu milai vadiaaee poore gur te paava(nn)iaa ||8||22||23||

O Nanak, glorious greatness is received through the Naam, which is obtained through the Perfect Guru. ||8||22||23||

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥

माझ महला ३ ॥

Maajh mahalaa 3 ||

Maajh, Third Mehl:

ਆਤਮ ਰਾਮ ਪਰਗਾਸੁ ਗੁਰ ਤੇ ਹੋਵੈ ॥

आतम राम परगासु गुर ते होवै ॥

Aatam raam paragaasu gur te hovai ||

The Divine Light of the Supreme Soul shines forth from the Guru.

ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਲਾਗੀ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਖੋਵੈ ॥

हउमै मैलु लागी गुर सबदी खोवै ॥

Haumai mailu laagee gur sabadee khovai ||

The filth stuck to the ego is removed through the Word of the Guru's Shabad.

ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤੀ ਰਾਤਾ ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਹਰਿ ਪਾਵਣਿਆ ॥੧॥

मनु निरमलु अनदिनु भगती राता भगति करे हरि पावणिआ ॥१॥

Manu niramalu anadinu bhagatee raataa bhagati kare hari paava(nn)iaa ||1||

One who is imbued with devotional worship to the Lord night and day becomes pure. Worshipping the Lord, He is obtained. ||1||

ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਆਪਿ ਭਗਤਿ ਕਰਨਿ ਅਵਰਾ ਭਗਤਿ ਕਰਾਵਣਿਆ ॥

हउ वारी जीउ वारी आपि भगति करनि अवरा भगति करावणिआ ॥

Hau vaaree jeeu vaaree aapi bhagati karani avaraa bhagati karaava(nn)iaa ||

I am a sacrifice, my soul is a sacrifice, to those who themselves worship the Lord, and inspire others to worship Him as well.

ਤਿਨਾ ਭਗਤ ਜਨਾ ਕਉ ਸਦ ਨਮਸਕਾਰੁ ਕੀਜੈ ਜੋ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

तिना भगत जना कउ सद नमसकारु कीजै जो अनदिनु हरि गुण गावणिआ ॥१॥ रहाउ ॥

Tinaa bhagat janaa kau sad namasakaaru keejai jo anadinu hari gu(nn) gaava(nn)iaa ||1|| rahaau ||

I humbly bow to those devotees who chant the Glorious Praises of the Lord, night and day. ||1|| Pause ||

ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਾਰਣੁ ਕਰਾਏ ॥

आपे करता कारणु कराए ॥

Aape karataa kaara(nn)u karaae ||

The Creator Lord Himself is the Doer of deeds.

ਜਿਤੁ ਭਾਵੈ ਤਿਤੁ ਕਾਰੈ ਲਾਏ ॥

जितु भावै तितु कारै लाए ॥

Jitu bhaavai titu kaarai laae ||

As He pleases, He applies us to our tasks.

ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਹੋਵੈ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੨॥

पूरै भागि गुर सेवा होवै गुर सेवा ते सुखु पावणिआ ॥२॥

Poorai bhaagi gur sevaa hovai gur sevaa te sukhu paava(nn)iaa ||2||

Through perfect destiny, we serve the Guru; serving the Guru, peace is found. ||2||

ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੀਵੈ ਤਾ ਕਿਛੁ ਪਾਏ ॥

मरि मरि जीवै ता किछु पाए ॥

Mari mari jeevai taa kichhu paae ||

Those who die, and remain dead while yet alive, obtain it.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਹਰਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥

गुर परसादी हरि मंनि वसाए ॥

Gur parasaadee hari manni vasaae ||

By Guru's Grace, they enshrine the Lord within their minds.

ਸਦਾ ਮੁਕਤੁ ਹਰਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ਸਹਜੇ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੩॥

सदा मुकतु हरि मंनि वसाए सहजे सहजि समावणिआ ॥३॥

Sadaa mukatu hari manni vasaae sahaje sahaji samaava(nn)iaa ||3||

Enshrining the Lord within their minds, they are liberated forever. With intuitive ease, they merge into the Lord. ||3||

ਬਹੁ ਕਰਮ ਕਮਾਵੈ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਏ ॥

बहु करम कमावै मुकति न पाए ॥

Bahu karam kamaavai mukati na paae ||

They perform all sorts of rituals, but they do not obtain liberation through them.

ਦੇਸੰਤਰੁ ਭਵੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਏ ॥

देसंतरु भवै दूजै भाइ खुआए ॥

Desanttaru bhavai doojai bhaai khuaae ||

They wander around the countryside, and in love with duality, they are ruined.

ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਕਪਟੀ ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਦੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੪॥

बिरथा जनमु गवाइआ कपटी बिनु सबदै दुखु पावणिआ ॥४॥

Birathaa janamu gavaaiaa kapatee binu sabadai dukhu paava(nn)iaa ||4||

The deceitful lose their lives in vain; without the Word of the Shabad, they obtain only misery. ||4||

ਧਾਵਤੁ ਰਾਖੈ ਠਾਕਿ ਰਹਾਏ ॥

धावतु राखै ठाकि रहाए ॥

Dhaavatu raakhai thaaki rahaae ||

Those who restrain their wandering mind, keeping it steady and stable,

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਏ ॥

गुर परसादी परम पदु पाए ॥

Gur parasaadee param padu paae ||

Obtain the supreme status, by Guru's Grace.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੫॥

सतिगुरु आपे मेलि मिलाए मिलि प्रीतम सुखु पावणिआ ॥५॥

Satiguru aape meli milaae mili preetam sukhu paava(nn)iaa ||5||

The True Guru Himself unites us in Union with the Lord. Meeting the Beloved, peace is obtained. ||5||

ਇਕਿ ਕੂੜਿ ਲਾਗੇ ਕੂੜੇ ਫਲ ਪਾਏ ॥

इकि कूड़ि लागे कूड़े फल पाए ॥

Iki koo(rr)i laage koo(rr)e phal paae ||

Some are stuck in falsehood, and false are the rewards they receive.

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਏ ॥

दूजै भाइ बिरथा जनमु गवाए ॥

Doojai bhaai birathaa janamu gavaae ||

In love with duality, they waste away their lives in vain.

ਆਪਿ ਡੁਬੇ ਸਗਲੇ ਕੁਲ ਡੋਬੇ ਕੂੜੁ ਬੋਲਿ ਬਿਖੁ ਖਾਵਣਿਆ ॥੬॥

आपि डुबे सगले कुल डोबे कूड़ु बोलि बिखु खावणिआ ॥६॥

Aapi dube sagale kul dobe koo(rr)u boli bikhu khaava(nn)iaa ||6||

They drown themselves, and drown their entire family; speaking lies, they eat poison. ||6||

ਇਸੁ ਤਨ ਮਹਿ ਮਨੁ ਕੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇਖੈ ॥

इसु तन महि मनु को गुरमुखि देखै ॥

Isu tan mahi manu ko guramukhi dekhai ||

How rare are those who, as Gurmukh, look within their bodies, into their minds.

ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਜਾ ਹਉਮੈ ਸੋਖੈ ॥

भाइ भगति जा हउमै सोखै ॥

Bhaai bhagati jaa haumai sokhai ||

Through loving devotion, their ego evaporates.

ਸਿਧ ਸਾਧਿਕ ਮੋਨਿਧਾਰੀ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ਤਿਨ ਭੀ ਤਨ ਮਹਿ ਮਨੁ ਨ ਦਿਖਾਵਣਿਆ ॥੭॥

सिध साधिक मोनिधारी रहे लिव लाइ तिन भी तन महि मनु न दिखावणिआ ॥७॥

Sidh saadhik monidhaaree rahe liv laai tin bhee tan mahi manu na dikhaava(nn)iaa ||7||

The Siddhas, the seekers and the silent sages continually, lovingly focus their consciousness, but they have not seen the mind within the body. ||7||

ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਕਰਤਾ ਸੋਈ ॥

आपि कराए करता सोई ॥

Aapi karaae karataa soee ||

The Creator Himself inspires us to work;

ਹੋਰੁ ਕਿ ਕਰੇ ਕੀਤੈ ਕਿਆ ਹੋਈ ॥

होरु कि करे कीतै किआ होई ॥

Horu ki kare keetai kiaa hoee ||

What can anyone else do? What can be done by our doing?

ਨਾਨਕ ਜਿਸੁ ਨਾਮੁ ਦੇਵੈ ਸੋ ਲੇਵੈ ਨਾਮੋ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥੮॥੨੩॥੨੪॥

नानक जिसु नामु देवै सो लेवै नामो मंनि वसावणिआ ॥८॥२३॥२४॥

Naanak jisu naamu devai so levai naamo manni vasaava(nn)iaa ||8||23||24||

O Nanak, the Lord bestows His Name; we receive it, and enshrine it within the mind. ||8||23||24||

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥

माझ महला ३ ॥

Maajh mahalaa 3 ||

Maajh, Third Mehl:

ਇਸੁ ਗੁਫਾ ਮਹਿ ਅਖੁਟ ਭੰਡਾਰਾ ॥

इसु गुफा महि अखुट भंडारा ॥

Isu guphaa mahi akhut bhanddaaraa ||

Within this cave, there is an inexhaustible treasure.

ਤਿਸੁ ਵਿਚਿ ਵਸੈ ਹਰਿ ਅਲਖ ਅਪਾਰਾ ॥

तिसु विचि वसै हरि अलख अपारा ॥

Tisu vichi vasai hari alakh apaaraa ||

Within this cave, the Invisible and Infinite Lord abides.

ਆਪੇ ਗੁਪਤੁ ਪਰਗਟੁ ਹੈ ਆਪੇ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਆਪੁ ਵੰਞਾਵਣਿਆ ॥੧॥

आपे गुपतु परगटु है आपे गुर सबदी आपु वंञावणिआ ॥१॥

Aape gupatu paragatu hai aape gur sabadee aapu van(ny)aava(nn)iaa ||1||

He Himself is hidden, and He Himself is revealed; through the Word of the Guru's Shabad, selfishness and conceit are eliminated. ||1||

ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥

हउ वारी जीउ वारी अम्रित नामु मंनि वसावणिआ ॥

Hau vaaree jeeu vaaree ammmrit naamu manni vasaava(nn)iaa ||

I am a sacrifice, my soul is a sacrifice, to those who enshrine the Ambrosial Naam, the Name of the Lord, within their minds.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਮਹਾ ਰਸੁ ਮੀਠਾ ਗੁਰਮਤੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

अम्रित नामु महा रसु मीठा गुरमती अम्रितु पीआवणिआ ॥१॥ रहाउ ॥

Ammmrit naamu mahaa rasu meethaa guramatee ammmritu peeaava(nn)iaa ||1|| rahaau ||

The taste of the Ambrosial Naam is very sweet! Through the Guru's Teachings, drink in this Ambrosial Nectar. ||1|| Pause ||

ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਬਜਰ ਕਪਾਟ ਖੁਲਾਇਆ ॥

हउमै मारि बजर कपाट खुलाइआ ॥

Haumai maari bajar kapaat khulaaiaa ||

Subduing egotism, the rigid doors are opened.

ਨਾਮੁ ਅਮੋਲਕੁ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਪਾਇਆ ॥

नामु अमोलकु गुर परसादी पाइआ ॥

Naamu amolaku gur parasaadee paaiaa ||

The Priceless Naam is obtained by Guru's Grace.

ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਨਾਮੁ ਨ ਪਾਏ ਕੋਈ ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥੨॥

बिनु सबदै नामु न पाए कोई गुर किरपा मंनि वसावणिआ ॥२॥

Binu sabadai naamu na paae koee gur kirapaa manni vasaava(nn)iaa ||2||

Without the Shabad, the Naam is not obtained. By Guru's Grace, it is implanted within the mind. ||2||

ਗੁਰ ਗਿਆਨ ਅੰਜਨੁ ਸਚੁ ਨੇਤ੍ਰੀ ਪਾਇਆ ॥

गुर गिआन अंजनु सचु नेत्री पाइआ ॥

Gur giaan anjjanu sachu netree paaiaa ||

The Guru has applied the true ointment of spiritual wisdom to my eyes.

ਅੰਤਰਿ ਚਾਨਣੁ ਅਗਿਆਨੁ ਅੰਧੇਰੁ ਗਵਾਇਆ ॥

अंतरि चानणु अगिआनु अंधेरु गवाइआ ॥

Anttari chaana(nn)u agiaanu anddheru gavaaiaa ||

Deep within, the Divine Light has dawned, and the darkness of ignorance has been dispelled.

ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲੀ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਹਰਿ ਦਰਿ ਸੋਭਾ ਪਾਵਣਿਆ ॥੩॥

जोती जोति मिली मनु मानिआ हरि दरि सोभा पावणिआ ॥३॥

Jotee joti milee manu maaniaa hari dari sobhaa paava(nn)iaa ||3||

My light has merged into the Light; my mind has surrendered, and I am blessed with Glory in the Court of the Lord. ||3||

ਸਰੀਰਹੁ ਭਾਲਣਿ ਕੋ ਬਾਹਰਿ ਜਾਏ ॥

सरीरहु भालणि को बाहरि जाए ॥

Sareerahu bhaala(nn)i ko baahari jaae ||

Those who look outside the body, searching for the Lord,

ਨਾਮੁ ਨ ਲਹੈ ਬਹੁਤੁ ਵੇਗਾਰਿ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ॥

नामु न लहै बहुतु वेगारि दुखु पाए ॥

Naamu na lahai bahutu vegaari dukhu paae ||

Shall not receive the Naam; they shall instead be forced to suffer the terrible pains of slavery.

ਮਨਮੁਖ ਅੰਧੇ ਸੂਝੈ ਨਾਹੀ ਫਿਰਿ ਘਿਰਿ ਆਇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਥੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੪॥

मनमुख अंधे सूझै नाही फिरि घिरि आइ गुरमुखि वथु पावणिआ ॥४॥

Manamukh anddhe soojhai naahee phiri ghiri aai guramukhi vathu paava(nn)iaa ||4||

The blind, self-willed manmukhs do not understand; but when they return once again to their own home, then, as Gurmukh, they find the genuine article. ||4||