ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਆਪਿ ਵਸਿ ਰਹਿਆ ਆਪੇ ਰਸ ਭੋਗੀ ॥

काइआ अंदरि आपि वसि रहिआ आपे रस भोगी ॥

Kaaiaa anddari aapi vasi rahiaa aape ras bhogee ||

The Lord Himself dwells within the body; He Himself is the Enjoyer of pleasures.

ਆਪਿ ਅਤੀਤੁ ਅਲਿਪਤੁ ਹੈ ਨਿਰਜੋਗੁ ਹਰਿ ਜੋਗੀ ॥

आपि अतीतु अलिपतु है निरजोगु हरि जोगी ॥

Aapi ateetu alipatu hai nirajogu hari jogee ||

He Himself remains detached and unaffected; while unattached, He is still attached.

ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਕਰੇ ਹਰਿ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਗੀ ॥

जो तिसु भावै सो करे हरि करे सु होगी ॥

Jo tisu bhaavai so kare hari kare su hogee ||

He does whatever He pleases, and whatever He does, comes to pass.

ਹਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਲਹਿ ਜਾਹਿ ਵਿਜੋਗੀ ॥੧੩॥

हरि गुरमुखि नामु धिआईऐ लहि जाहि विजोगी ॥१३॥

Hari guramukhi naamu dhiaaeeai lahi jaahi vijogee ||13||

The Gurmukh meditates on the Lord's Name, and separation from the Lord is ended. ||13||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

सलोकु मः ३ ॥

Saloku M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਆਪਿ ਅਖਾਇਦਾ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥

वाहु वाहु आपि अखाइदा गुर सबदी सचु सोइ ॥

Vaahu vaahu aapi akhaaidaa gur sabadee sachu soi ||

Waaho! Waaho! The Lord Himself causes us to praise Him, through the True Word of the Guru's Shabad.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸਿਫਤਿ ਸਲਾਹ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਕੋਇ ॥

वाहु वाहु सिफति सलाह है गुरमुखि बूझै कोइ ॥

Vaahu vaahu siphati salaah hai guramukhi boojhai koi ||

Waaho! Waaho! is His Eulogy and Praise; how rare are the Gurmukhs who understand this.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਬਾਣੀ ਸਚੁ ਹੈ ਸਚਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥

वाहु वाहु बाणी सचु है सचि मिलावा होइ ॥

Vaahu vaahu baa(nn)ee sachu hai sachi milaavaa hoi ||

Waaho! Waaho! is the True Word of His Bani, by which we meet our True Lord.

ਨਾਨਕ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਇਆ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥੧॥

नानक वाहु वाहु करतिआ प्रभु पाइआ करमि परापति होइ ॥१॥

Naanak vaahu vaahu karatiaa prbhu paaiaa karami paraapati hoi ||1||

O Nanak, chanting Waaho! Waaho! God is attained; by His Grace, He is obtained. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤੀ ਰਸਨਾ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਈ ॥

वाहु वाहु करती रसना सबदि सुहाई ॥

Vaahu vaahu karatee rasanaa sabadi suhaaee ||

Chanting Waaho! Waaho! the tongue is adorned with the Word of the Shabad.

ਪੂਰੈ ਸਬਦਿ ਪ੍ਰਭੁ ਮਿਲਿਆ ਆਈ ॥

पूरै सबदि प्रभु मिलिआ आई ॥

Poorai sabadi prbhu miliaa aaee ||

Through the Perfect Shabad, one comes to meet God.

ਵਡਭਾਗੀਆ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਮੁਹਹੁ ਕਢਾਈ ॥

वडभागीआ वाहु वाहु मुहहु कढाई ॥

Vadabhaageeaa vaahu vaahu muhahu kadhaaee ||

How very fortunate are those, who with their mouths, chant Waaho! Waaho!

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਹਿ ਸੇਈ ਜਨ ਸੋਹਣੇ ਤਿਨੑ ਕਉ ਪਰਜਾ ਪੂਜਣ ਆਈ ॥

वाहु वाहु करहि सेई जन सोहणे तिन्ह कउ परजा पूजण आई ॥

Vaahu vaahu karahi seee jan soha(nn)e tinh kau parajaa pooja(nn) aaee ||

How beautiful are those persons who chant Waaho! Waaho! ; people come to venerate them.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਵੈ ਨਾਨਕ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸੋਭਾ ਪਾਈ ॥੨॥

वाहु वाहु करमि परापति होवै नानक दरि सचै सोभा पाई ॥२॥

Vaahu vaahu karami paraapati hovai naanak dari sachai sobhaa paaee ||2||

Waaho! Waaho! is obtained by His Grace; O Nanak, honor is obtained at the Gate of the True Lord. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਬਜਰ ਕਪਾਟ ਕਾਇਆ ਗੜ੍ਹ੍ਹ ਭੀਤਰਿ ਕੂੜੁ ਕੁਸਤੁ ਅਭਿਮਾਨੀ ॥

बजर कपाट काइआ गड़्ह भीतरि कूड़ु कुसतु अभिमानी ॥

Bajar kapaat kaaiaa ga(rr)h bheetari koo(rr)u kusatu abhimaanee ||

Within the fortress of body, are the hard and rigid doors of falsehood, deception and pride.

ਭਰਮਿ ਭੂਲੇ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵਨੀ ਮਨਮੁਖ ਅੰਧ ਅਗਿਆਨੀ ॥

भरमि भूले नदरि न आवनी मनमुख अंध अगिआनी ॥

Bharami bhoole nadari na aavanee manamukh anddh agiaanee ||

Deluded by doubt, the blind and ignorant self-willed manmukhs cannot see them.

ਉਪਾਇ ਕਿਤੈ ਨ ਲਭਨੀ ਕਰਿ ਭੇਖ ਥਕੇ ਭੇਖਵਾਨੀ ॥

उपाइ कितै न लभनी करि भेख थके भेखवानी ॥

Upaai kitai na labhanee kari bhekh thake bhekhavaanee ||

They cannot be found by any efforts; wearing their religious robes, the wearers have grown weary of trying.

ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਖੋਲਾਈਅਨੑਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪਾਨੀ ॥

गुर सबदी खोलाईअन्हि हरि नामु जपानी ॥

Gur sabadee kholaaeeanhi hari naamu japaanee ||

The doors are opened only by the Word of the Guru's Shabad, and then, one chants the Name of the Lord.

ਹਰਿ ਜੀਉ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਿਰਖੁ ਹੈ ਜਿਨ ਪੀਆ ਤੇ ਤ੍ਰਿਪਤਾਨੀ ॥੧੪॥

हरि जीउ अम्रित बिरखु है जिन पीआ ते त्रिपतानी ॥१४॥

Hari jeeu ammmrit birakhu hai jin peeaa te tripataanee ||14||

The Dear Lord is the Tree of Ambrosial Nectar; those who drink in this Nectar are satisfied. ||14||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

सलोकु मः ३ ॥

Saloku M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਰੈਣਿ ਸੁਖਿ ਵਿਹਾਇ ॥

वाहु वाहु करतिआ रैणि सुखि विहाइ ॥

Vaahu vaahu karatiaa rai(nn)i sukhi vihaai ||

Chanting Waaho! Waaho! the night of one's life passes in peace.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਸਦਾ ਅਨੰਦੁ ਹੋਵੈ ਮੇਰੀ ਮਾਇ ॥

वाहु वाहु करतिआ सदा अनंदु होवै मेरी माइ ॥

Vaahu vaahu karatiaa sadaa ananddu hovai meree maai ||

Chanting Waaho! Waaho! I am in eternal bliss, O my mother!

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਹਰਿ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

वाहु वाहु करतिआ हरि सिउ लिव लाइ ॥

Vaahu vaahu karatiaa hari siu liv laai ||

Chanting Waaho! Waaho!, I have fallen in love with the Lord.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਮੀ ਬੋਲੈ ਬੋਲਾਇ ॥

वाहु वाहु करमी बोलै बोलाइ ॥

Vaahu vaahu karamee bolai bolaai ||

Waaho! Waaho! Through the karma of good deeds, I chant it, and inspire others to chant it as well.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਸੋਭਾ ਪਾਇ ॥

वाहु वाहु करतिआ सोभा पाइ ॥

Vaahu vaahu karatiaa sobhaa paai ||

Chanting Waaho! Waaho!, one obtains honor.

ਨਾਨਕ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸਤਿ ਰਜਾਇ ॥੧॥

नानक वाहु वाहु सति रजाइ ॥१॥

Naanak vaahu vaahu sati rajaai ||1||

O Nanak, Waaho! Waaho! is the Will of the True Lord. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਬਾਣੀ ਸਚੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਲਧੀ ਭਾਲਿ ॥

वाहु वाहु बाणी सचु है गुरमुखि लधी भालि ॥

Vaahu vaahu baa(nn)ee sachu hai guramukhi ladhee bhaali ||

Waaho! Waaho! is the Bani of the True Word. Searching, the Gurmukhs have found it.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸਬਦੇ ਉਚਰੈ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਹਿਰਦੈ ਨਾਲਿ ॥

वाहु वाहु सबदे उचरै वाहु वाहु हिरदै नालि ॥

Vaahu vaahu sabade ucharai vaahu vaahu hiradai naali ||

Waaho! Waaho! They chant the Word of the Shabad. Waaho! Waaho! They enshrine it in their hearts.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਸਹਜੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਾਲਿ ॥

वाहु वाहु करतिआ हरि पाइआ सहजे गुरमुखि भालि ॥

Vaahu vaahu karatiaa hari paaiaa sahaje guramukhi bhaali ||

Chanting Waaho! Waaho! the Gurmukhs easily obtain the Lord, after searching.

ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਨਾਨਕਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਰਿਦੈ ਸਮਾਲਿ ॥੨॥

से वडभागी नानका हरि हरि रिदै समालि ॥२॥

Se vadabhaagee naanakaa hari hari ridai samaali ||2||

O Nanak, very fortunate are those who reflect upon the Lord, Har, Har, within their hearts. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਏ ਮਨਾ ਅਤਿ ਲੋਭੀਆ ਨਿਤ ਲੋਭੇ ਰਾਤਾ ॥

ए मना अति लोभीआ नित लोभे राता ॥

E manaa ati lobheeaa nit lobhe raataa ||

O my utterly greedy mind, you are constantly engrossed in greed.

ਮਾਇਆ ਮਨਸਾ ਮੋਹਣੀ ਦਹ ਦਿਸ ਫਿਰਾਤਾ ॥

माइआ मनसा मोहणी दह दिस फिराता ॥

Maaiaa manasaa moha(nn)ee dah dis phiraataa ||

In your desire for the enticing Maya, you wander in the ten directions.

ਅਗੈ ਨਾਉ ਜਾਤਿ ਨ ਜਾਇਸੀ ਮਨਮੁਖਿ ਦੁਖੁ ਖਾਤਾ ॥

अगै नाउ जाति न जाइसी मनमुखि दुखु खाता ॥

Agai naau jaati na jaaisee manamukhi dukhu khaataa ||

Your name and social status shall not go with you hereafter; the self-willed manmukh is consumed by pain.

ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਨ ਚਖਿਓ ਫੀਕਾ ਬੋਲਾਤਾ ॥

रसना हरि रसु न चखिओ फीका बोलाता ॥

Rasanaa hari rasu na chakhio pheekaa bolaataa ||

Your tongue does not taste the sublime essence of the Lord; it utters only insipid words.

ਜਿਨਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਚਾਖਿਆ ਸੇ ਜਨ ਤ੍ਰਿਪਤਾਤਾ ॥੧੫॥

जिना गुरमुखि अम्रितु चाखिआ से जन त्रिपताता ॥१५॥

Jinaa guramukhi ammmritu chaakhiaa se jan tripataataa ||15||

Those Gurmukhs who drink in the Ambrosial Nectar are satisfied. ||15||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

सलोकु मः ३ ॥

Saloku M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਤਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਜਿ ਸਚਾ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰੁ ॥

वाहु वाहु तिस नो आखीऐ जि सचा गहिर ग्मभीरु ॥

Vaahu vaahu tis no aakheeai ji sachaa gahir gambbheeru ||

Chant Waaho! Waaho! to the Lord, who is True, profound and unfathomable.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਤਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਜਿ ਗੁਣਦਾਤਾ ਮਤਿ ਧੀਰੁ ॥

वाहु वाहु तिस नो आखीऐ जि गुणदाता मति धीरु ॥

Vaahu vaahu tis no aakheeai ji gu(nn)adaataa mati dheeru ||

Chant Waaho! Waaho! to the Lord, who is the Giver of virtue, intelligence and patience.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਤਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਜਿ ਸਭ ਮਹਿ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥

वाहु वाहु तिस नो आखीऐ जि सभ महि रहिआ समाइ ॥

Vaahu vaahu tis no aakheeai ji sabh mahi rahiaa samaai ||

Chant Waaho! Waaho! to the Lord, who is permeating and pervading in all.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਤਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਜਿ ਦੇਦਾ ਰਿਜਕੁ ਸਬਾਹਿ ॥

वाहु वाहु तिस नो आखीऐ जि देदा रिजकु सबाहि ॥

Vaahu vaahu tis no aakheeai ji dedaa rijaku sabaahi ||

Chant Waaho! Waaho! to the Lord, who is the Giver of sustenance to all.

ਨਾਨਕ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਇਕੋ ਕਰਿ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿ ਸਤਿਗੁਰ ਦੀਆ ਦਿਖਾਇ ॥੧॥

नानक वाहु वाहु इको करि सालाहीऐ जि सतिगुर दीआ दिखाइ ॥१॥

Naanak vaahu vaahu iko kari saalaaheeai ji satigur deeaa dikhaai ||1||

O Nanak, Waaho! Waaho! - praise the One Lord, revealed by the True Guru. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਗੁਰਮੁਖ ਸਦਾ ਕਰਹਿ ਮਨਮੁਖ ਮਰਹਿ ਬਿਖੁ ਖਾਇ ॥

वाहु वाहु गुरमुख सदा करहि मनमुख मरहि बिखु खाइ ॥

Vaahu vaahu guramukh sadaa karahi manamukh marahi bikhu khaai ||

Waaho! Waaho! The Gurmukhs praise the Lord continually, while the self-willed manmukhs eat poison and die.

ਓਨਾ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਨ ਭਾਵਈ ਦੁਖੇ ਦੁਖਿ ਵਿਹਾਇ ॥

ओना वाहु वाहु न भावई दुखे दुखि विहाइ ॥

Onaa vaahu vaahu na bhaavaee dukhe dukhi vihaai ||

They have no love for the Lord's Praises, and they pass their lives in misery.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵਣਾ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਹਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

गुरमुखि अम्रितु पीवणा वाहु वाहु करहि लिव लाइ ॥

Guramukhi ammmritu peeva(nn)aa vaahu vaahu karahi liv laai ||

The Gurmukhs drink in the Ambrosial Nectar, and they center their consciousness on the Lord's Praises.

ਨਾਨਕ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਹਿ ਸੇ ਜਨ ਨਿਰਮਲੇ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਸੋਝੀ ਪਾਇ ॥੨॥

नानक वाहु वाहु करहि से जन निरमले त्रिभवण सोझी पाइ ॥२॥

Naanak vaahu vaahu karahi se jan niramale tribhava(nn) sojhee paai ||2||

O Nanak, those who chant Waaho! Waaho! are immaculate and pure; they obtain the knowledge of the three worlds. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਹਰਿ ਕੈ ਭਾਣੈ ਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸੇਵਾ ਭਗਤਿ ਬਨੀਜੈ ॥

हरि कै भाणै गुरु मिलै सेवा भगति बनीजै ॥

Hari kai bhaa(nn)ai guru milai sevaa bhagati baneejai ||

By the Lord's Will one meets the Guru serves Him, and worships the Lord.

ਹਰਿ ਕੈ ਭਾਣੈ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਹਜੇ ਰਸੁ ਪੀਜੈ ॥

हरि कै भाणै हरि मनि वसै सहजे रसु पीजै ॥

Hari kai bhaa(nn)ai hari mani vasai sahaje rasu peejai ||

By the Lord's Will, the Lord comes to dwell in the mind, and one easily drinks in the sublime essence of the Lord.

ਹਰਿ ਕੈ ਭਾਣੈ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਲਾਹਾ ਨਿਤ ਲੀਜੈ ॥

हरि कै भाणै सुखु पाईऐ हरि लाहा नित लीजै ॥

Hari kai bhaa(nn)ai sukhu paaeeai hari laahaa nit leejai ||

By the Lord's Will, one finds peace, and continually earns the Lord's Profit.

ਹਰਿ ਕੈ ਤਖਤਿ ਬਹਾਲੀਐ ਨਿਜ ਘਰਿ ਸਦਾ ਵਸੀਜੈ ॥

हरि कै तखति बहालीऐ निज घरि सदा वसीजै ॥

Hari kai takhati bahaaleeai nij ghari sadaa vaseejai ||

He is seated on the Lord's throne, and he dwells continually in the home of his own being.

ਹਰਿ ਕਾ ਭਾਣਾ ਤਿਨੀ ਮੰਨਿਆ ਜਿਨਾ ਗੁਰੂ ਮਿਲੀਜੈ ॥੧੬॥

हरि का भाणा तिनी मंनिआ जिना गुरू मिलीजै ॥१६॥

Hari kaa bhaa(nn)aa tinee manniaa jinaa guroo mileejai ||16||

He alone surrenders to the Lord's Will, who meets the Guru. ||16||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

सलोकु मः ३ ॥

Saloku M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸੇ ਜਨ ਸਦਾ ਕਰਹਿ ਜਿਨੑ ਕਉ ਆਪੇ ਦੇਇ ਬੁਝਾਇ ॥

वाहु वाहु से जन सदा करहि जिन्ह कउ आपे देइ बुझाइ ॥

Vaahu vaahu se jan sadaa karahi jinh kau aape dei bujhaai ||

Waaho! Waaho! Those humble beings ever praise the Lord, unto whom the Lord Himself grants understanding.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਵੈ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥

वाहु वाहु करतिआ मनु निरमलु होवै हउमै विचहु जाइ ॥

Vaahu vaahu karatiaa manu niramalu hovai haumai vichahu jaai ||

Chanting Waaho! Waaho!, the mind is purified, and egotism departs from within.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਗੁਰਸਿਖੁ ਜੋ ਨਿਤ ਕਰੇ ਸੋ ਮਨ ਚਿੰਦਿਆ ਫਲੁ ਪਾਇ ॥

वाहु वाहु गुरसिखु जो नित करे सो मन चिंदिआ फलु पाइ ॥

Vaahu vaahu gurasikhu jo nit kare so man chinddiaa phalu paai ||

The Gurmukh who continually chants Waaho! Waaho! attains the fruits of his heart's desires.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਹਿ ਸੇ ਜਨ ਸੋਹਣੇ ਹਰਿ ਤਿਨੑ ਕੈ ਸੰਗਿ ਮਿਲਾਇ ॥

वाहु वाहु करहि से जन सोहणे हरि तिन्ह कै संगि मिलाइ ॥

Vaahu vaahu karahi se jan soha(nn)e hari tinh kai sanggi milaai ||

Beauteous are those humble beings who chant Waaho! Waaho! O Lord, let me join them!

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਹਿਰਦੈ ਉਚਰਾ ਮੁਖਹੁ ਭੀ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰੇਉ ॥

वाहु वाहु हिरदै उचरा मुखहु भी वाहु वाहु करेउ ॥

Vaahu vaahu hiradai ucharaa mukhahu bhee vaahu vaahu kareu ||

Within my heart, I chant Waaho! Waaho!, and with my mouth, Waaho! Waaho!

ਨਾਨਕ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਜੋ ਕਰਹਿ ਹਉ ਤਨੁ ਮਨੁ ਤਿਨੑ ਕਉ ਦੇਉ ॥੧॥

नानक वाहु वाहु जो करहि हउ तनु मनु तिन्ह कउ देउ ॥१॥

Naanak vaahu vaahu jo karahi hau tanu manu tinh kau deu ||1||

O Nanak, those who chant Waaho! Waaho! - unto them I dedicate my body and mind. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੁ ਹੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਜਾ ਕਾ ਨਾਉ ॥

वाहु वाहु साहिबु सचु है अम्रितु जा का नाउ ॥

Vaahu vaahu saahibu sachu hai ammmritu jaa kaa naau ||

Waaho! Waaho! is the True Lord Master; His Name is Ambrosial Nectar.

ਜਿਨਿ ਸੇਵਿਆ ਤਿਨਿ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ਹਉ ਤਿਨ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥

जिनि सेविआ तिनि फलु पाइआ हउ तिन बलिहारै जाउ ॥

Jini seviaa tini phalu paaiaa hau tin balihaarai jaau ||

Those who serve the Lord are blessed with the fruit; I am a sacrifice to them.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਜਿਸ ਨੋ ਦੇਇ ਸੁ ਖਾਇ ॥

वाहु वाहु गुणी निधानु है जिस नो देइ सु खाइ ॥

Vaahu vaahu gu(nn)ee nidhaanu hai jis no dei su khaai ||

Waaho! Waaho! is the treasure of virtue; he alone tastes it, who is so blessed.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਜਲਿ ਥਲਿ ਭਰਪੂਰੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥

वाहु वाहु जलि थलि भरपूरु है गुरमुखि पाइआ जाइ ॥

Vaahu vaahu jali thali bharapooru hai guramukhi paaiaa jaai ||

Waaho! Waaho! The Lord is pervading and permeating the oceans and the land; the Gurmukh attains Him.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਗੁਰਸਿਖ ਨਿਤ ਸਭ ਕਰਹੁ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਭਾਵੈ ॥

वाहु वाहु गुरसिख नित सभ करहु गुर पूरे वाहु वाहु भावै ॥

Vaahu vaahu gurasikh nit sabh karahu gur poore vaahu vaahu bhaavai ||

Waaho! Waaho! Let all the Gursikhs continually praise Him. Waaho! Waaho! The Perfect Guru is pleased with His Praises.

ਨਾਨਕ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਜੋ ਮਨਿ ਚਿਤਿ ਕਰੇ ਤਿਸੁ ਜਮਕੰਕਰੁ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵੈ ॥੨॥

नानक वाहु वाहु जो मनि चिति करे तिसु जमकंकरु नेड़ि न आवै ॥२॥

Naanak vaahu vaahu jo mani chiti kare tisu jamakankkaru ne(rr)i na aavai ||2||

O Nanak, one who chants Waaho! Waaho! with his heart and mind - the Messenger of Death does not approach him. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਚਾ ਸਚੁ ਹੈ ਸਚੀ ਗੁਰਬਾਣੀ ॥

हरि जीउ सचा सचु है सची गुरबाणी ॥

Hari jeeu sachaa sachu hai sachee gurabaa(nn)ee ||

The Dear Lord is the Truest of the True; True is the Word of the Guru's Bani.

ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਸਚੁ ਪਛਾਣੀਐ ਸਚਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਣੀ ॥

सतिगुर ते सचु पछाणीऐ सचि सहजि समाणी ॥

Satigur te sachu pachhaa(nn)eeai sachi sahaji samaa(nn)ee ||

Through the True Guru, the Truth is realized, and one is easily absorbed in the True Lord.

ਅਨਦਿਨੁ ਜਾਗਹਿ ਨਾ ਸਵਹਿ ਜਾਗਤ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਣੀ ॥

अनदिनु जागहि ना सवहि जागत रैणि विहाणी ॥

Anadinu jaagahi naa savahi jaagat rai(nn)i vihaa(nn)ee ||

Night and day, they remain awake, and do not sleep; in wakefulness, the night of their lives passes.

ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਾਖਿਆ ਸੇ ਪੁੰਨ ਪਰਾਣੀ ॥

गुरमती हरि रसु चाखिआ से पुंन पराणी ॥

Guramatee hari rasu chaakhiaa se punn paraa(nn)ee ||

Those who taste the sublime essence of the Lord, through the Guru's Teachings, are the most worthy persons.

ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਪਚਿ ਮੁਏ ਅਜਾਣੀ ॥੧੭॥

बिनु गुर किनै न पाइओ पचि मुए अजाणी ॥१७॥

Binu gur kinai na paaio pachi mue ajaa(nn)ee ||17||

Without the Guru, no one has obtained the Lord; the ignorant rot away and die. ||17||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

सलोकु मः ३ ॥

Saloku M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਬਾਣੀ ਨਿਰੰਕਾਰ ਹੈ ਤਿਸੁ ਜੇਵਡੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥

वाहु वाहु बाणी निरंकार है तिसु जेवडु अवरु न कोइ ॥

Vaahu vaahu baa(nn)ee nirankkaar hai tisu jevadu avaru na koi ||

Waaho! Waaho! is the Bani, the Word, of the Formless Lord. There is no other as great as He is.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਅਗਮ ਅਥਾਹੁ ਹੈ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸਚਾ ਸੋਇ ॥

वाहु वाहु अगम अथाहु है वाहु वाहु सचा सोइ ॥

Vaahu vaahu agam athaahu hai vaahu vaahu sachaa soi ||

Waaho! Waaho! The Lord is unfathomable and inaccessible. Waaho! Waaho! He is the True One.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ਹੈ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਇ ॥

वाहु वाहु वेपरवाहु है वाहु वाहु करे सु होइ ॥

Vaahu vaahu veparavaahu hai vaahu vaahu kare su hoi ||

Waaho! Waaho! He is the self-existent Lord. Waaho! Waaho! As He wills, so it comes to pass.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਵੈ ਕੋਇ ॥

वाहु वाहु अम्रित नामु है गुरमुखि पावै कोइ ॥

Vaahu vaahu ammmrit naamu hai guramukhi paavai koi ||

Waaho! Waaho! is the Ambrosial Nectar of the Naam, the Name of the Lord, obtained by the Gurmukh.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਮੀ ਪਾਈਐ ਆਪਿ ਦਇਆ ਕਰਿ ਦੇਇ ॥

वाहु वाहु करमी पाईऐ आपि दइआ करि देइ ॥

Vaahu vaahu karamee paaeeai aapi daiaa kari dei ||

Waaho! Waaho! This is realized by His Grace, as He Himself grants His Grace.

ਨਾਨਕ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਈਐ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਲਏਇ ॥੧॥

नानक वाहु वाहु गुरमुखि पाईऐ अनदिनु नामु लएइ ॥१॥

Naanak vaahu vaahu guramukhi paaeeai anadinu naamu laei ||1||

O Nanak, Waaho! Waaho! This is obtained by the Gurmukhs, who hold tight to the Naam, night and day. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਸਾਤਿ ਨ ਆਵਈ ਦੂਜੀ ਨਾਹੀ ਜਾਇ ॥

बिनु सतिगुर सेवे साति न आवई दूजी नाही जाइ ॥

Binu satigur seve saati na aavaee doojee naahee jaai ||

Without serving the True Guru, peace is not obtained, and the sense of duality does not depart.

ਜੇ ਬਹੁਤੇਰਾ ਲੋਚੀਐ ਵਿਣੁ ਕਰਮੈ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥

जे बहुतेरा लोचीऐ विणु करमै न पाइआ जाइ ॥

Je bahuteraa locheeai vi(nn)u karamai na paaiaa jaai ||

No matter how much one may wish, without the Lord's Grace, He is not found.

ਜਿਨੑਾ ਅੰਤਰਿ ਲੋਭ ਵਿਕਾਰੁ ਹੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਇ ॥

जिन्हा अंतरि लोभ विकारु है दूजै भाइ खुआइ ॥

Jinhaa anttari lobh vikaaru hai doojai bhaai khuaai ||

Those who are filled with greed and corruption are ruined by the love of duality.

ਜੰਮਣੁ ਮਰਣੁ ਨ ਚੁਕਈ ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਦੁਖੁ ਪਾਇ ॥

जमणु मरणु न चुकई हउमै विचि दुखु पाइ ॥

Jamma(nn)u mara(nn)u na chukaee haumai vichi dukhu paai ||

They cannot escape birth and death, and with egotism within them, they suffer in misery.

ਜਿਨੑਾ ਸਤਿਗੁਰ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ਸੁ ਖਾਲੀ ਕੋਈ ਨਾਹਿ ॥

जिन्हा सतिगुर सिउ चितु लाइआ सु खाली कोई नाहि ॥

Jinhaa satigur siu chitu laaiaa su khaalee koee naahi ||

Those who center their consciousness on the True Guru, never go empty-handed.

ਤਿਨ ਜਮ ਕੀ ਤਲਬ ਨ ਹੋਵਈ ਨਾ ਓਇ ਦੁਖ ਸਹਾਹਿ ॥

तिन जम की तलब न होवई ना ओइ दुख सहाहि ॥

Tin jam kee talab na hovaee naa oi dukh sahaahi ||

They are not summoned by the Messenger of Death, and they do not suffer in pain.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਬਰੇ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਹਿ ॥੨॥

नानक गुरमुखि उबरे सचै सबदि समाहि ॥२॥

Naanak guramukhi ubare sachai sabadi samaahi ||2||

O Nanak, the Gurmukhs are saved; they merge in the True Lord. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਢਾਢੀ ਤਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਜਿ ਖਸਮੈ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥

ढाढी तिस नो आखीऐ जि खसमै धरे पिआरु ॥

Dhaadhee tis no aakheeai ji khasamai dhare piaaru ||

He alone is called a minstrel, who enshrines love for his Lord and Master.

ਦਰਿ ਖੜਾ ਸੇਵਾ ਕਰੇ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰੁ ॥

दरि खड़ा सेवा करे गुर सबदी वीचारु ॥

Dari kha(rr)aa sevaa kare gur sabadee veechaaru ||

Standing at the Lord's Door, he serves the Lord, and reflects upon the Word of the Guru's Shabad.

ਢਾਢੀ ਦਰੁ ਘਰੁ ਪਾਇਸੀ ਸਚੁ ਰਖੈ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥

ढाढी दरु घरु पाइसी सचु रखै उर धारि ॥

Dhaadhee daru gharu paaisee sachu rakhai ur dhaari ||

The minstrel attains the Lord's Gate and Mansion, and he keeps the True Lord clasped to his heart.

ਢਾਢੀ ਕਾ ਮਹਲੁ ਅਗਲਾ ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਇ ਪਿਆਰਿ ॥

ढाढी का महलु अगला हरि कै नाइ पिआरि ॥

Dhaadhee kaa mahalu agalaa hari kai naai piaari ||

The status of the minstrel is exalted; he loves the Name of the Lord.

ਢਾਢੀ ਕੀ ਸੇਵਾ ਚਾਕਰੀ ਹਰਿ ਜਪਿ ਹਰਿ ਨਿਸਤਾਰਿ ॥੧੮॥

ढाढी की सेवा चाकरी हरि जपि हरि निसतारि ॥१८॥

Dhaadhee kee sevaa chaakaree hari japi hari nisataari ||18||

The service of the minstrel is to meditate on the Lord; he is emancipated by the Lord. ||18||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

सलोकु मः ३ ॥

Saloku M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਗੂਜਰੀ ਜਾਤਿ ਗਵਾਰਿ ਜਾ ਸਹੁ ਪਾਏ ਆਪਣਾ ॥

गूजरी जाति गवारि जा सहु पाए आपणा ॥

Goojaree jaati gavaari jaa sahu paae aapa(nn)aa ||

The milkmaid's status is very low, but she attains her Husband Lord

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਿ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਜਪੁ ਜਾਪਣਾ ॥

गुर कै सबदि वीचारि अनदिनु हरि जपु जापणा ॥

Gur kai sabadi veechaari anadinu hari japu jaapa(nn)aa ||

When she reflects upon the Word of the Guru's Shabad, and chants the Lord's Name, night and day.

ਜਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤਿਸੁ ਭਉ ਪਵੈ ਸਾ ਕੁਲਵੰਤੀ ਨਾਰਿ ॥

जिसु सतिगुरु मिलै तिसु भउ पवै सा कुलवंती नारि ॥

Jisu satiguru milai tisu bhau pavai saa kulavanttee naari ||

She who meets the True Guru, lives in the Fear of God; she is a woman of noble birth.

ਸਾ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣੈ ਕੰਤ ਕਾ ਜਿਸ ਨੋ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕੀਤੀ ਕਰਤਾਰਿ ॥

सा हुकमु पछाणै कंत का जिस नो क्रिपा कीती करतारि ॥

Saa hukamu pachhaa(nn)ai kantt kaa jis no kripaa keetee karataari ||

She alone realizes the Hukam of her Husband Lord's Command, who is blessed by the Creator Lord's Mercy.

ਓਹ ਕੁਚਜੀ ਕੁਲਖਣੀ ਪਰਹਰਿ ਛੋਡੀ ਭਤਾਰਿ ॥

ओह कुचजी कुलखणी परहरि छोडी भतारि ॥

Oh kuchajee kulakha(nn)ee parahari chhodee bhataari ||

She who is of little merit and ill-mannered, is discarded and forsaken by her Husband Lord.

ਭੈ ਪਇਐ ਮਲੁ ਕਟੀਐ ਨਿਰਮਲ ਹੋਵੈ ਸਰੀਰੁ ॥

भै पइऐ मलु कटीऐ निरमल होवै सरीरु ॥

Bhai paiai malu kateeai niramal hovai sareeru ||

By the Fear of God, filth is washed off, and the body becomes immaculately pure.

ਅੰਤਰਿ ਪਰਗਾਸੁ ਮਤਿ ਊਤਮ ਹੋਵੈ ਹਰਿ ਜਪਿ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰੁ ॥

अंतरि परगासु मति ऊतम होवै हरि जपि गुणी गहीरु ॥

Anttari paragaasu mati utam hovai hari japi gu(nn)ee gaheeru ||

The soul is enlightened, and the intellect is exalted, meditating on the Lord, the ocean of excellence.

ਭੈ ਵਿਚਿ ਬੈਸੈ ਭੈ ਰਹੈ ਭੈ ਵਿਚਿ ਕਮਾਵੈ ਕਾਰ ॥

भै विचि बैसै भै रहै भै विचि कमावै कार ॥

Bhai vichi baisai bhai rahai bhai vichi kamaavai kaar ||

One who dwells in the Fear of God, lives in the Fear of God, and acts in the Fear of God.

ਐਥੈ ਸੁਖੁ ਵਡਿਆਈਆ ਦਰਗਹ ਮੋਖ ਦੁਆਰ ॥

ऐथै सुखु वडिआईआ दरगह मोख दुआर ॥

Aithai sukhu vadiaaeeaa daragah mokh duaar ||

He obtains peace and glorious greatness here, in the Lord's Court, and at the Gate of Salvation.

ਭੈ ਤੇ ਨਿਰਭਉ ਪਾਈਐ ਮਿਲਿ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਅਪਾਰ ॥

भै ते निरभउ पाईऐ मिलि जोती जोति अपार ॥

Bhai te nirabhau paaeeai mili jotee joti apaar ||

Through the Fear of God, the Fearless Lord is obtained, and one's light merges in the Infinite Light.

ਨਾਨਕ ਖਸਮੈ ਭਾਵੈ ਸਾ ਭਲੀ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਕਰਤਾਰੁ ॥੧॥

नानक खसमै भावै सा भली जिस नो आपे बखसे करतारु ॥१॥

Naanak khasamai bhaavai saa bhalee jis no aape bakhase karataaru ||1||

O Nanak, that bride alone is good, who is pleasing to her Lord and Master, and whom the Creator Lord Himself forgives. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਸਦਾ ਸਦਾ ਸਾਲਾਹੀਐ ਸਚੇ ਕਉ ਬਲਿ ਜਾਉ ॥

सदा सदा सालाहीऐ सचे कउ बलि जाउ ॥

Sadaa sadaa saalaaheeai sache kau bali jaau ||

Praise the Lord, forever and ever, and make yourself a sacrifice to the True Lord.

ਨਾਨਕ ਏਕੁ ਛੋਡਿ ਦੂਜੈ ਲਗੈ ਸਾ ਜਿਹਵਾ ਜਲਿ ਜਾਉ ॥੨॥

नानक एकु छोडि दूजै लगै सा जिहवा जलि जाउ ॥२॥

Naanak eku chhodi doojai lagai saa jihavaa jali jaau ||2||

O Nanak, let that tongue be burnt, which renounces the One Lord, and attaches itself to another. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਅੰਸਾ ਅਉਤਾਰੁ ਉਪਾਇਓਨੁ ਭਾਉ ਦੂਜਾ ਕੀਆ ॥

अंसा अउतारु उपाइओनु भाउ दूजा कीआ ॥

Anssaa autaaru upaaionu bhaau doojaa keeaa ||

From a single particle of His greatness, He created His incarnations, but they indulged in the love of duality.

ਜਿਉ ਰਾਜੇ ਰਾਜੁ ਕਮਾਵਦੇ ਦੁਖ ਸੁਖ ਭਿੜੀਆ ॥

जिउ राजे राजु कमावदे दुख सुख भिड़ीआ ॥

Jiu raaje raaju kamaavade dukh sukh bhi(rr)eeaa ||

They ruled like kings, and fought for pleasure and pain.

ਈਸਰੁ ਬ੍ਰਹਮਾ ਸੇਵਦੇ ਅੰਤੁ ਤਿਨੑੀ ਨ ਲਹੀਆ ॥

ईसरु ब्रहमा सेवदे अंतु तिन्ही न लहीआ ॥

Eesaru brhamaa sevade anttu tinhee na laheeaa ||

Those who serve Shiva and Brahma do not find the limits of the Lord.

ਨਿਰਭਉ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਅਲਖੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪ੍ਰਗਟੀਆ ॥

निरभउ निरंकारु अलखु है गुरमुखि प्रगटीआ ॥

Nirabhau nirankkaaru alakhu hai guramukhi prgateeaa ||

The Fearless, Formless Lord is unseen and invisible; He is revealed only to the Gurmukh.

ਤਿਥੈ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਨ ਵਿਆਪਈ ਅਸਥਿਰੁ ਜਗਿ ਥੀਆ ॥੧੯॥

तिथै सोगु विजोगु न विआपई असथिरु जगि थीआ ॥१९॥

Tithai sogu vijogu na viaapaee asathiru jagi theeaa ||19||

There, one does not suffer sorrow or separation; he becomes stable and immortal in the world. ||19||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

सलोकु मः ३ ॥

Saloku M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਏਹੁ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਵਣ ਜਾਣੁ ਹੈ ਜੇਤਾ ਹੈ ਆਕਾਰੁ ॥

एहु सभु किछु आवण जाणु है जेता है आकारु ॥

Ehu sabhu kichhu aava(nn) jaa(nn)u hai jetaa hai aakaaru ||

All these things come and go, all these things of the world.

ਜਿਨਿ ਏਹੁ ਲੇਖਾ ਲਿਖਿਆ ਸੋ ਹੋਆ ਪਰਵਾਣੁ ॥

जिनि एहु लेखा लिखिआ सो होआ परवाणु ॥

Jini ehu lekhaa likhiaa so hoaa paravaa(nn)u ||

One who knows this written account is acceptable and approved.

ਨਾਨਕ ਜੇ ਕੋ ਆਪੁ ਗਣਾਇਦਾ ਸੋ ਮੂਰਖੁ ਗਾਵਾਰੁ ॥੧॥

नानक जे को आपु गणाइदा सो मूरखु गावारु ॥१॥

Naanak je ko aapu ga(nn)aaidaa so moorakhu gaavaaru ||1||

O Nanak, anyone who takes pride in himself is foolish and unwise. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਮਨੁ ਕੁੰਚਰੁ ਪੀਲਕੁ ਗੁਰੂ ਗਿਆਨੁ ਕੁੰਡਾ ਜਹ ਖਿੰਚੇ ਤਹ ਜਾਇ ॥

मनु कुंचरु पीलकु गुरू गिआनु कुंडा जह खिंचे तह जाइ ॥

Manu kunccharu peelaku guroo giaanu kunddaa jah khincche tah jaai ||

The mind is the elephant, the Guru is the elephant-driver, and knowledge is the whip. Wherever the Guru drives the mind, it goes.

ਨਾਨਕ ਹਸਤੀ ਕੁੰਡੇ ਬਾਹਰਾ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਉਝੜਿ ਪਾਇ ॥੨॥

नानक हसती कुंडे बाहरा फिरि फिरि उझड़ि पाइ ॥२॥

Naanak hasatee kundde baaharaa phiri phiri ujha(rr)i paai ||2||

O Nanak, without the whip, the elephant wanders into the wilderness, again and again. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਤਿਸੁ ਆਗੈ ਅਰਦਾਸਿ ਜਿਨਿ ਉਪਾਇਆ ॥

तिसु आगै अरदासि जिनि उपाइआ ॥

Tisu aagai aradaasi jini upaaiaa ||

I offer my prayer to the One, from whom I was created.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਅਪਣਾ ਸੇਵਿ ਸਭ ਫਲ ਪਾਇਆ ॥

सतिगुरु अपणा सेवि सभ फल पाइआ ॥

Satiguru apa(nn)aa sevi sabh phal paaiaa ||

Serving my True Guru, I have obtained all the fruits.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਉ ਸਦਾ ਧਿਆਇਆ ॥

अम्रित हरि का नाउ सदा धिआइआ ॥

Ammmrit hari kaa naau sadaa dhiaaiaa ||

I meditate continually on the Ambrosial Name of the Lord.

ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੈ ਸੰਗਿ ਦੁਖੁ ਮਿਟਾਇਆ ॥

संत जना कै संगि दुखु मिटाइआ ॥

Santt janaa kai sanggi dukhu mitaaiaa ||

In the Society of the Saints, I am rid of my pain and suffering.

ਨਾਨਕ ਭਏ ਅਚਿੰਤੁ ਹਰਿ ਧਨੁ ਨਿਹਚਲਾਇਆ ॥੨੦॥

नानक भए अचिंतु हरि धनु निहचलाइआ ॥२०॥

Naanak bhae achinttu hari dhanu nihachalaaiaa ||20||

O Nanak, I have become care-free; I have obtained the imperishable wealth of the Lord. ||20||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਖੇਤਿ ਮਿਆਲਾ ਉਚੀਆ ਘਰੁ ਉਚਾ ਨਿਰਣਉ ॥

खेति मिआला उचीआ घरु उचा निरणउ ॥

Kheti miaalaa ucheeaa gharu uchaa nira(nn)au ||

Raising the embankments of the mind's field, I gaze at the heavenly mansion.

ਮਹਲ ਭਗਤੀ ਘਰਿ ਸਰੈ ਸਜਣ ਪਾਹੁਣਿਅਉ ॥

महल भगती घरि सरै सजण पाहुणिअउ ॥

Mahal bhagatee ghari sarai saja(nn) paahu(nn)iau ||

When devotion comes to the mind of the soul-bride, she is visited by the friendly guest.

ਬਰਸਨਾ ਤ ਬਰਸੁ ਘਨਾ ਬਹੁੜਿ ਬਰਸਹਿ ਕਾਹਿ ॥

बरसना त बरसु घना बहुड़ि बरसहि काहि ॥

Barasanaa ta barasu ghanaa bahu(rr)i barasahi kaahi ||

O clouds, if you are going to rain, then go ahead and rain; why rain after the season has passed?

ਨਾਨਕ ਤਿਨੑ ਬਲਿਹਾਰਣੈ ਜਿਨੑ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਇਆ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥੧॥

नानक तिन्ह बलिहारणै जिन्ह गुरमुखि पाइआ मन माहि ॥१॥

Naanak tinh balihaara(nn)ai jinh guramukhi paaiaa man maahi ||1||

Nanak is a sacrifice to those Gurmukhs who obtain the Lord in their minds. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਮਿਠਾ ਸੋ ਜੋ ਭਾਵਦਾ ਸਜਣੁ ਸੋ ਜਿ ਰਾਸਿ ॥

मिठा सो जो भावदा सजणु सो जि रासि ॥

Mithaa so jo bhaavadaa saja(nn)u so ji raasi ||

That which is pleasing is sweet, and one who is sincere is a friend.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਕਉ ਆਪਿ ਕਰੇ ਪਰਗਾਸੁ ॥੨॥

नानक गुरमुखि जाणीऐ जा कउ आपि करे परगासु ॥२॥

Naanak guramukhi jaa(nn)eeai jaa kau aapi kare paragaasu ||2||

O Nanak, he is known as a Gurmukh, whom the Lord Himself enlightens. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਪ੍ਰਭ ਪਾਸਿ ਜਨ ਕੀ ਅਰਦਾਸਿ ਤੂ ਸਚਾ ਸਾਂਈ ॥

प्रभ पासि जन की अरदासि तू सचा सांई ॥

Prbh paasi jan kee aradaasi too sachaa saanee ||

O God, Your humble servant offers his prayer to You; You are my True Master.

ਤੂ ਰਖਵਾਲਾ ਸਦਾ ਸਦਾ ਹਉ ਤੁਧੁ ਧਿਆਈ ॥

तू रखवाला सदा सदा हउ तुधु धिआई ॥

Too rakhavaalaa sadaa sadaa hau tudhu dhiaaee ||

You are my Protector, forever and ever; I meditate on You.

ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭਿ ਤੇਰਿਆ ਤੂ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥

जीअ जंत सभि तेरिआ तू रहिआ समाई ॥

Jeea jantt sabhi teriaa too rahiaa samaaee ||

All the beings and creatures are Yours; You are pervading and permeating in them.

ਜੋ ਦਾਸ ਤੇਰੇ ਕੀ ਨਿੰਦਾ ਕਰੇ ਤਿਸੁ ਮਾਰਿ ਪਚਾਈ ॥

जो दास तेरे की निंदा करे तिसु मारि पचाई ॥

Jo daas tere kee ninddaa kare tisu maari pachaaee ||

One who slanders Your slave is crushed and destroyed.

ਚਿੰਤਾ ਛਡਿ ਅਚਿੰਤੁ ਰਹੁ ਨਾਨਕ ਲਗਿ ਪਾਈ ॥੨੧॥

चिंता छडि अचिंतु रहु नानक लगि पाई ॥२१॥

Chinttaa chhadi achinttu rahu naanak lagi paaee ||21||

Falling at Your Feet, Nanak has renounced his cares, and has become care-free. ||21||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਆਸਾ ਕਰਤਾ ਜਗੁ ਮੁਆ ਆਸਾ ਮਰੈ ਨ ਜਾਇ ॥

आसा करता जगु मुआ आसा मरै न जाइ ॥

Aasaa karataa jagu muaa aasaa marai na jaai ||

Building up its hopes, the world dies, but its hopes do not die or depart.

ਨਾਨਕ ਆਸਾ ਪੂਰੀਆ ਸਚੇ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥੧॥

नानक आसा पूरीआ सचे सिउ चितु लाइ ॥१॥

Naanak aasaa pooreeaa sache siu chitu laai ||1||

O Nanak, hopes are fulfilled only by attaching one's consciousness to the True Lord. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਮਰਿ ਜਾਇਸੀ ਜਿਨਿ ਕੀਤੀ ਸੋ ਲੈ ਜਾਇ ॥

आसा मनसा मरि जाइसी जिनि कीती सो लै जाइ ॥

Aasaa manasaa mari jaaisee jini keetee so lai jaai ||

Hopes and desires shall die only when He, who created them, takes them away.

ਨਾਨਕ ਨਿਹਚਲੁ ਕੋ ਨਹੀ ਬਾਝਹੁ ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਇ ॥੨॥

नानक निहचलु को नही बाझहु हरि कै नाइ ॥२॥

Naanak nihachalu ko nahee baajhahu hari kai naai ||2||

O Nanak, nothing is permanent, except the Name of the Lord. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਆਪੇ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਓਨੁ ਕਰਿ ਪੂਰਾ ਥਾਟੁ ॥

आपे जगतु उपाइओनु करि पूरा थाटु ॥

Aape jagatu upaaionu kari pooraa thaatu ||

He Himself created the world, with His perfect workmanship.

ਆਪੇ ਸਾਹੁ ਆਪੇ ਵਣਜਾਰਾ ਆਪੇ ਹੀ ਹਰਿ ਹਾਟੁ ॥

आपे साहु आपे वणजारा आपे ही हरि हाटु ॥

Aape saahu aape va(nn)ajaaraa aape hee hari haatu ||

He Himself is the true banker, He Himself is the merchant, and He Himself is the store.

ਆਪੇ ਸਾਗਰੁ ਆਪੇ ਬੋਹਿਥਾ ਆਪੇ ਹੀ ਖੇਵਾਟੁ ॥

आपे सागरु आपे बोहिथा आपे ही खेवाटु ॥

Aape saagaru aape bohithaa aape hee khevaatu ||

He Himself is the ocean, He Himself is the boat, and He Himself is the boatman.

ਆਪੇ ਗੁਰੁ ਚੇਲਾ ਹੈ ਆਪੇ ਆਪੇ ਦਸੇ ਘਾਟੁ ॥

आपे गुरु चेला है आपे आपे दसे घाटु ॥

Aape guru chelaa hai aape aape dase ghaatu ||

He Himself is the Guru, He Himself is the disciple, and He Himself shows the destination.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ਤੂ ਸਭਿ ਕਿਲਵਿਖ ਕਾਟੁ ॥੨੨॥੧॥ ਸੁਧੁ

जन नानक नामु धिआइ तू सभि किलविख काटु ॥२२॥१॥ सुधु

Jan naanak naamu dhiaai too sabhi kilavikh kaatu ||22||1|| sudhu

O servant Nanak, meditate on the Naam, the Name of the Lord, and all your sins shall be eradicated. ||22||1|| Sudh ||

ਰਾਗੁ ਗੂਜਰੀ ਵਾਰ ਮਹਲਾ ੫

रागु गूजरी वार महला ५

Raagu goojaree vaar mahalaa 5

Raag Goojaree, Vaar, Fifth Mehl:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੫ ॥

सलोकु मः ५ ॥

Saloku M: 5 ||

Shalok, Fifth Mehl:

ਅੰਤਰਿ ਗੁਰੁ ਆਰਾਧਣਾ ਜਿਹਵਾ ਜਪਿ ਗੁਰ ਨਾਉ ॥

अंतरि गुरु आराधणा जिहवा जपि गुर नाउ ॥

Anttari guru aaraadha(nn)aa jihavaa japi gur naau ||

Deep within yourself, worship the Guru in adoration, and with your tongue, chant the Guru's Name.

ਨੇਤ੍ਰੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੇਖਣਾ ਸ੍ਰਵਣੀ ਸੁਨਣਾ ਗੁਰ ਨਾਉ ॥

नेत्री सतिगुरु पेखणा स्रवणी सुनणा गुर नाउ ॥

Netree satiguru pekha(nn)aa srva(nn)ee suna(nn)aa gur naau ||

Let your eyes behold the True Guru, and let your ears hear the Guru's Name.

ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਤੀ ਰਤਿਆ ਦਰਗਹ ਪਾਈਐ ਠਾਉ ॥

सतिगुर सेती रतिआ दरगह पाईऐ ठाउ ॥

Satigur setee ratiaa daragah paaeeai thaau ||

Attuned to the True Guru, you shall receive a place of honor in the Court of the Lord.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਜਿਸ ਨੋ ਏਹ ਵਥੁ ਦੇਇ ॥

कहु नानक किरपा करे जिस नो एह वथु देइ ॥

Kahu naanak kirapaa kare jis no eh vathu dei ||

Says Nanak, this treasure is bestowed on those who are blessed with His Mercy.

ਜਗ ਮਹਿ ਉਤਮ ਕਾਢੀਅਹਿ ਵਿਰਲੇ ਕੇਈ ਕੇਇ ॥੧॥

जग महि उतम काढीअहि विरले केई केइ ॥१॥

Jag mahi utam kaadheeahi virale keee kei ||1||

In the midst of the world, they are known as the most pious - they are rare indeed. ||1||

ਮਃ ੫ ॥

मः ५ ॥

M:h 5 ||

Fifth Mehl:

ਰਖੇ ਰਖਣਹਾਰਿ ਆਪਿ ਉਬਾਰਿਅਨੁ ॥

रखे रखणहारि आपि उबारिअनु ॥

Rakhe rakha(nn)ahaari aapi ubaarianu ||

O Savior Lord, save us and take us across.

ਗੁਰ ਕੀ ਪੈਰੀ ਪਾਇ ਕਾਜ ਸਵਾਰਿਅਨੁ ॥

गुर की पैरी पाइ काज सवारिअनु ॥

Gur kee pairee paai kaaj savaarianu ||

Falling at the feet of the Guru, our works are embellished with perfection.

ਹੋਆ ਆਪਿ ਦਇਆਲੁ ਮਨਹੁ ਨ ਵਿਸਾਰਿਅਨੁ ॥

होआ आपि दइआलु मनहु न विसारिअनु ॥

Hoaa aapi daiaalu manahu na visaarianu ||

You have become kind, merciful and compassionate; we do not forget You from our minds.

ਸਾਧ ਜਨਾ ਕੈ ਸੰਗਿ ਭਵਜਲੁ ਤਾਰਿਅਨੁ ॥

साध जना कै संगि भवजलु तारिअनु ॥

Saadh janaa kai sanggi bhavajalu taarianu ||

In the Saadh Sangat, the Company of the Holy, we are carried across the terrifying world-ocean.

ਸਾਕਤ ਨਿੰਦਕ ਦੁਸਟ ਖਿਨ ਮਾਹਿ ਬਿਦਾਰਿਅਨੁ ॥

साकत निंदक दुसट खिन माहि बिदारिअनु ॥

Saakat ninddak dusat khin maahi bidaarianu ||

In an instant, You have destroyed the faithless cynics and slanderous enemies.

ਤਿਸੁ ਸਾਹਿਬ ਕੀ ਟੇਕ ਨਾਨਕ ਮਨੈ ਮਾਹਿ ॥

तिसु साहिब की टेक नानक मनै माहि ॥

Tisu saahib kee tek naanak manai maahi ||

That Lord and Master is my Anchor and Support; O Nanak, hold firm in your mind.

ਜਿਸੁ ਸਿਮਰਤ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ਸਗਲੇ ਦੂਖ ਜਾਹਿ ॥੨॥

जिसु सिमरत सुखु होइ सगले दूख जाहि ॥२॥

Jisu simarat sukhu hoi sagale dookh jaahi ||2||

Remembering Him in meditation, happiness comes, and all sorrows and pains simply vanish. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਅਕੁਲ ਨਿਰੰਜਨ ਪੁਰਖੁ ਅਗਮੁ ਅਪਾਰੀਐ ॥

अकुल निरंजन पुरखु अगमु अपारीऐ ॥

Akul niranjjan purakhu agamu apaareeai ||

He is without relatives, immaculate, all-powerful, unapproachable and infinite.

ਸਚੋ ਸਚਾ ਸਚੁ ਸਚੁ ਨਿਹਾਰੀਐ ॥

सचो सचा सचु सचु निहारीऐ ॥

Sacho sachaa sachu sachu nihaareeai ||

Truly, the True Lord is seen to be the Truest of the True.

ਕੂੜੁ ਨ ਜਾਪੈ ਕਿਛੁ ਤੇਰੀ ਧਾਰੀਐ ॥

कूड़ु न जापै किछु तेरी धारीऐ ॥

Koo(rr)u na jaapai kichhu teree dhaareeai ||

Nothing established by You appears to be false.

ਸਭਸੈ ਦੇ ਦਾਤਾਰੁ ਜੇਤ ਉਪਾਰੀਐ ॥

सभसै दे दातारु जेत उपारीऐ ॥

Sabhasai de daataaru jet upaareeai ||

The Great Giver gives sustenance to all those He has created.

ਇਕਤੁ ਸੂਤਿ ਪਰੋਇ ਜੋਤਿ ਸੰਜਾਰੀਐ ॥

इकतु सूति परोइ जोति संजारीऐ ॥

Ikatu sooti paroi joti sanjjaareeai ||

He has strung all on only one thread; He has infused His Light in them.

ਹੁਕਮੇ ਭਵਜਲ ਮੰਝਿ ਹੁਕਮੇ ਤਾਰੀਐ ॥

हुकमे भवजल मंझि हुकमे तारीऐ ॥

Hukame bhavajal manjjhi hukame taareeai ||

By His Will, some drown in the terrifying world-ocean, and by His Will, some are carried across.

ਪ੍ਰਭ ਜੀਉ ਤੁਧੁ ਧਿਆਏ ਸੋਇ ਜਿਸੁ ਭਾਗੁ ਮਥਾਰੀਐ ॥

प्रभ जीउ तुधु धिआए सोइ जिसु भागु मथारीऐ ॥

Prbh jeeu tudhu dhiaae soi jisu bhaagu mathaareeai ||

O Dear Lord, he alone meditates on You, upon whose forehead such blessed destiny is inscribed.

ਤੇਰੀ ਗਤਿ ਮਿਤਿ ਲਖੀ ਨ ਜਾਇ ਹਉ ਤੁਧੁ ਬਲਿਹਾਰੀਐ ॥੧॥

तेरी गति मिति लखी न जाइ हउ तुधु बलिहारीऐ ॥१॥

Teree gati miti lakhee na jaai hau tudhu balihaareeai ||1||

Your condition and state cannot be known; I am a sacrifice to You. ||1||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੫ ॥

सलोकु मः ५ ॥

Saloku M: 5 ||

Shalok, Fifth Mehl:

ਜਾ ਤੂੰ ਤੁਸਹਿ ਮਿਹਰਵਾਨ ਅਚਿੰਤੁ ਵਸਹਿ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥

जा तूं तुसहि मिहरवान अचिंतु वसहि मन माहि ॥

Jaa toonn tusahi miharavaan achinttu vasahi man maahi ||

When You are pleased, O Merciful Lord, you automatically come to dwell within my mind.

ਜਾ ਤੂੰ ਤੁਸਹਿ ਮਿਹਰਵਾਨ ਨਉ ਨਿਧਿ ਘਰ ਮਹਿ ਪਾਹਿ ॥

जा तूं तुसहि मिहरवान नउ निधि घर महि पाहि ॥

Jaa toonn tusahi miharavaan nau nidhi ghar mahi paahi ||

When You are pleased, O Merciful Lord, I find the nine treasures within the home of my own self.

ਜਾ ਤੂੰ ਤੁਸਹਿ ਮਿਹਰਵਾਨ ਤਾ ਗੁਰ ਕਾ ਮੰਤ੍ਰੁ ਕਮਾਹਿ ॥

जा तूं तुसहि मिहरवान ता गुर का मंत्रु कमाहि ॥

Jaa toonn tusahi miharavaan taa gur kaa manttru kamaahi ||

When You are pleased, O Merciful Lord, I act according to the Guru's Instructions.

ਜਾ ਤੂੰ ਤੁਸਹਿ ਮਿਹਰਵਾਨ ਤਾ ਨਾਨਕ ਸਚਿ ਸਮਾਹਿ ॥੧॥

जा तूं तुसहि मिहरवान ता नानक सचि समाहि ॥१॥

Jaa toonn tusahi miharavaan taa naanak sachi samaahi ||1||

When You are pleased, O Merciful Lord, then Nanak is absorbed in the True One. ||1||

ਮਃ ੫ ॥

मः ५ ॥

M:h 5 ||

Fifth Mehl:

ਕਿਤੀ ਬੈਹਨੑਿ ਬੈਹਣੇ ਮੁਚੁ ਵਜਾਇਨਿ ਵਜ ॥

किती बैहन्हि बैहणे मुचु वजाइनि वज ॥

Kitee baihanhi baiha(nn)e muchu vajaaini vaj ||

Many sit on thrones, to the sounds of musical instruments.

ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਵਿਣੁ ਕਿਸੈ ਨ ਰਹੀਆ ਲਜ ॥੨॥

नानक सचे नाम विणु किसै न रहीआ लज ॥२॥

Naanak sache naam vi(nn)u kisai na raheeaa laj ||2||

O Nanak, without the True Name, no one's honor is safe. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਤੁਧੁ ਧਿਆਇਨੑਿ ਬੇਦ ਕਤੇਬਾ ਸਣੁ ਖੜੇ ॥

तुधु धिआइन्हि बेद कतेबा सणु खड़े ॥

Tudhu dhiaainhi bed katebaa sa(nn)u kha(rr)e ||

The followers of the Vedas, the Bible and the Koran, standing at Your Door, meditate on You.

ਗਣਤੀ ਗਣੀ ਨ ਜਾਇ ਤੇਰੈ ਦਰਿ ਪੜੇ ॥

गणती गणी न जाइ तेरै दरि पड़े ॥

Ga(nn)atee ga(nn)ee na jaai terai dari pa(rr)e ||

Uncounted are those who fall at Your Door.

ਬ੍ਰਹਮੇ ਤੁਧੁ ਧਿਆਇਨੑਿ ਇੰਦ੍ਰ ਇੰਦ੍ਰਾਸਣਾ ॥

ब्रहमे तुधु धिआइन्हि इंद्र इंद्रासणा ॥

Brhame tudhu dhiaainhi ianddr ianddraasa(nn)aa ||

Brahma meditates on You, as does Indra on his throne.

ਸੰਕਰ ਬਿਸਨ ਅਵਤਾਰ ਹਰਿ ਜਸੁ ਮੁਖਿ ਭਣਾ ॥

संकर बिसन अवतार हरि जसु मुखि भणा ॥

Sankkar bisan avataar hari jasu mukhi bha(nn)aa ||

Shiva and Vishnu, and their incarnations, chant the Lord's Praise with their mouths,

ਪੀਰ ਪਿਕਾਬਰ ਸੇਖ ਮਸਾਇਕ ਅਉਲੀਏ ॥

पीर पिकाबर सेख मसाइक अउलीए ॥

Peer pikaabar sekh masaaik auleee ||

As do the Pirs, the spiritual teachers, the prophets and the Shaykhs, the silent sages and the seers.

ਓਤਿ ਪੋਤਿ ਨਿਰੰਕਾਰ ਘਟਿ ਘਟਿ ਮਉਲੀਏ ॥

ओति पोति निरंकार घटि घटि मउलीए ॥

Oti poti nirankkaar ghati ghati mauleee ||

Through and through, the Formless Lord is woven into each and every heart.

ਕੂੜਹੁ ਕਰੇ ਵਿਣਾਸੁ ਧਰਮੇ ਤਗੀਐ ॥

कूड़हु करे विणासु धरमे तगीऐ ॥

Koo(rr)ahu kare vi(nn)aasu dharame tageeai ||

One is destroyed through falsehood; through righteousness, one prospers.

ਜਿਤੁ ਜਿਤੁ ਲਾਇਹਿ ਆਪਿ ਤਿਤੁ ਤਿਤੁ ਲਗੀਐ ॥੨॥

जितु जितु लाइहि आपि तितु तितु लगीऐ ॥२॥

Jitu jitu laaihi aapi titu titu lageeai ||2||

Whatever the Lord links him to, to that he is linked. ||2||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੫ ॥

सलोकु मः ५ ॥

Saloku M: 5 ||

Shalok, Fifth Mehl:

ਚੰਗਿਆਈਂ ਆਲਕੁ ਕਰੇ ਬੁਰਿਆਈਂ ਹੋਇ ਸੇਰੁ ॥

चंगिआईं आलकु करे बुरिआईं होइ सेरु ॥

Changgiaaeen aalaku kare buriaaeen hoi seru ||

He is reluctant to do good, but eager to practice evil.

ਨਾਨਕ ਅਜੁ ਕਲਿ ਆਵਸੀ ਗਾਫਲ ਫਾਹੀ ਪੇਰੁ ॥੧॥

नानक अजु कलि आवसी गाफल फाही पेरु ॥१॥

Naanak aju kali aavasee gaaphal phaahee peru ||1||

O Nanak, today or tomorrow, the feet of the careless fool shall fall into the trap. ||1||

ਮਃ ੫ ॥

मः ५ ॥

M:h 5 ||

Fifth Mehl:

ਕਿਤੀਆ ਕੁਢੰਗ ਗੁਝਾ ਥੀਐ ਨ ਹਿਤੁ ॥

कितीआ कुढंग गुझा थीऐ न हितु ॥

Kiteeaa kudhangg gujhaa theeai na hitu ||

No matter how evil my ways are, still, Your Love for me is not concealed.

ਨਾਨਕ ਤੈ ਸਹਿ ਢਕਿਆ ਮਨ ਮਹਿ ਸਚਾ ਮਿਤੁ ॥੨॥

नानक तै सहि ढकिआ मन महि सचा मितु ॥२॥

Naanak tai sahi dhakiaa man mahi sachaa mitu ||2||

Nanak: You, O Lord, conceal my short-comings and dwell within my mind; You are my true friend. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਹਉ ਮਾਗਉ ਤੁਝੈ ਦਇਆਲ ਕਰਿ ਦਾਸਾ ਗੋਲਿਆ ॥

हउ मागउ तुझै दइआल करि दासा गोलिआ ॥

Hau maagau tujhai daiaal kari daasaa goliaa ||

I beg of You, O Merciful Lord: please, make me the slave of Your slaves.

ਨਉ ਨਿਧਿ ਪਾਈ ਰਾਜੁ ਜੀਵਾ ਬੋਲਿਆ ॥

नउ निधि पाई राजु जीवा बोलिआ ॥

Nau nidhi paaee raaju jeevaa boliaa ||

I obtain the nine treasures and royalty; chanting Your Name, I live.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਦਾਸਾ ਘਰਿ ਘਣਾ ॥

अम्रित नामु निधानु दासा घरि घणा ॥

Ammmrit naamu nidhaanu daasaa ghari gha(nn)aa ||

The great ambrosial treasure, the Nectar of the Naam, is in the home of the Lord's slaves.

ਤਿਨ ਕੈ ਸੰਗਿ ਨਿਹਾਲੁ ਸ੍ਰਵਣੀ ਜਸੁ ਸੁਣਾ ॥

तिन कै संगि निहालु स्रवणी जसु सुणा ॥

Tin kai sanggi nihaalu srva(nn)ee jasu su(nn)aa ||

In their company, I am in ecstasy, listening to Your Praises with my ears.

ਕਮਾਵਾ ਤਿਨ ਕੀ ਕਾਰ ਸਰੀਰੁ ਪਵਿਤੁ ਹੋਇ ॥

कमावा तिन की कार सरीरु पवितु होइ ॥

Kamaavaa tin kee kaar sareeru pavitu hoi ||

Serving them, my body is purified.

ਪਖਾ ਪਾਣੀ ਪੀਸਿ ਬਿਗਸਾ ਪੈਰ ਧੋਇ ॥

पखा पाणी पीसि बिगसा पैर धोइ ॥

Pakhaa paa(nn)ee peesi bigasaa pair dhoi ||

I wave the fans over them, and carry water for them; I grind the corn for them, and washing their feet, I am over-joyed.

ਆਪਹੁ ਕਛੂ ਨ ਹੋਇ ਪ੍ਰਭ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲੀਐ ॥

आपहु कछू न होइ प्रभ नदरि निहालीऐ ॥

Aapahu kachhoo na hoi prbh nadari nihaaleeai ||

By myself, I can do nothing; O God, bless me with Your Glance of Grace.

ਮੋਹਿ ਨਿਰਗੁਣ ਦਿਚੈ ਥਾਉ ਸੰਤ ਧਰਮ ਸਾਲੀਐ ॥੩॥

मोहि निरगुण दिचै थाउ संत धरम सालीऐ ॥३॥

Mohi niragu(nn) dichai thaau santt dharam saaleeai ||3||

I am worthless - please, bless me with a seat in the place of worship of the Saints. ||3||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥

सलोक मः ५ ॥

Salok M: 5 ||

Shalok, Fifth Mehl:

ਸਾਜਨ ਤੇਰੇ ਚਰਨ ਕੀ ਹੋਇ ਰਹਾ ਸਦ ਧੂਰਿ ॥

साजन तेरे चरन की होइ रहा सद धूरि ॥

Saajan tere charan kee hoi rahaa sad dhoori ||

O Friend, I pray that I may remain forever the dust of Your Feet.

ਨਾਨਕ ਸਰਣਿ ਤੁਹਾਰੀਆ ਪੇਖਉ ਸਦਾ ਹਜੂਰਿ ॥੧॥

नानक सरणि तुहारीआ पेखउ सदा हजूरि ॥१॥

Naanak sara(nn)i tuhaareeaa pekhau sadaa hajoori ||1||

Nanak has entered Your Sanctuary, and beholds You ever-present. ||1||

ਮਃ ੫ ॥

मः ५ ॥

M:h 5 ||

Fifth Mehl:

ਪਤਿਤ ਪੁਨੀਤ ਅਸੰਖ ਹੋਹਿ ਹਰਿ ਚਰਣੀ ਮਨੁ ਲਾਗ ॥

पतित पुनीत असंख होहि हरि चरणी मनु लाग ॥

Patit puneet asankkh hohi hari chara(nn)ee manu laag ||

Countless sinners become pure, by fixing their minds on the Feet of the Lord.

ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਨਾਮੁ ਪ੍ਰਭ ਜਿਸੁ ਨਾਨਕ ਮਸਤਕਿ ਭਾਗ ॥੨॥

अठसठि तीरथ नामु प्रभ जिसु नानक मसतकि भाग ॥२॥

Athasathi teerath naamu prbh jisu naanak masataki bhaag ||2||

The Name of God is the sixty-eight holy places of pilgrimage, O Nanak, for one who has such destiny written upon his forehead. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਨਿਤ ਜਪੀਐ ਸਾਸਿ ਗਿਰਾਸਿ ਨਾਉ ਪਰਵਦਿਗਾਰ ਦਾ ॥

नित जपीऐ सासि गिरासि नाउ परवदिगार दा ॥

Nit japeeai saasi giraasi naau paravadigaar daa ||

With every breath and morsel of food, chant the Name of the Lord, the Cherisher.

ਜਿਸ ਨੋ ਕਰੇ ਰਹੰਮ ਤਿਸੁ ਨ ਵਿਸਾਰਦਾ ॥

जिस नो करे रहम तिसु न विसारदा ॥

Jis no kare rahamm tisu na visaaradaa ||

The Lord does not forget one upon whom He has bestowed His Grace.

ਆਪਿ ਉਪਾਵਣਹਾਰ ਆਪੇ ਹੀ ਮਾਰਦਾ ॥

आपि उपावणहार आपे ही मारदा ॥

Aapi upaava(nn)ahaar aape hee maaradaa ||

He Himself is the Creator, and He Himself destroys.

ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਜਾਣੈ ਜਾਣੁ ਬੁਝਿ ਵੀਚਾਰਦਾ ॥

सभु किछु जाणै जाणु बुझि वीचारदा ॥

Sabhu kichhu jaa(nn)ai jaa(nn)u bujhi veechaaradaa ||

The Knower knows everything; He understands and contemplates.

ਅਨਿਕ ਰੂਪ ਖਿਨ ਮਾਹਿ ਕੁਦਰਤਿ ਧਾਰਦਾ ॥

अनिक रूप खिन माहि कुदरति धारदा ॥

Anik roop khin maahi kudarati dhaaradaa ||

By His creative power, He assumes numerous forms in an instant.

ਜਿਸ ਨੋ ਲਾਇ ਸਚਿ ਤਿਸਹਿ ਉਧਾਰਦਾ ॥

जिस नो लाइ सचि तिसहि उधारदा ॥

Jis no laai sachi tisahi udhaaradaa ||

One whom the Lord attaches to the Truth is redeemed.

ਜਿਸ ਦੈ ਹੋਵੈ ਵਲਿ ਸੁ ਕਦੇ ਨ ਹਾਰਦਾ ॥

जिस दै होवै वलि सु कदे न हारदा ॥

Jis dai hovai vali su kade na haaradaa ||

One who has God on his side is never conquered.

ਸਦਾ ਅਭਗੁ ਦੀਬਾਣੁ ਹੈ ਹਉ ਤਿਸੁ ਨਮਸਕਾਰਦਾ ॥੪॥

सदा अभगु दीबाणु है हउ तिसु नमसकारदा ॥४॥

Sadaa abhagu deebaa(nn)u hai hau tisu namasakaaradaa ||4||

His Court is eternal and imperishable; I humbly bow to Him. ||4||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥

सलोक मः ५ ॥

Salok M: 5 ||

Shalok, Fifth Mehl:

ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਲੋਭੁ ਛੋਡੀਐ ਦੀਜੈ ਅਗਨਿ ਜਲਾਇ ॥

कामु क्रोधु लोभु छोडीऐ दीजै अगनि जलाइ ॥

Kaamu krodhu lobhu chhodeeai deejai agani jalaai ||

Renounce sexual desire, anger and greed, and burn them in the fire.

ਜੀਵਦਿਆ ਨਿਤ ਜਾਪੀਐ ਨਾਨਕ ਸਾਚਾ ਨਾਉ ॥੧॥

जीवदिआ नित जापीऐ नानक साचा नाउ ॥१॥

Jeevadiaa nit jaapeeai naanak saachaa naau ||1||

As long as you are alive, O Nanak, meditate continually on the True Name. ||1||

ਮਃ ੫ ॥

मः ५ ॥

M:h 5 ||

Fifth Mehl:

ਸਿਮਰਤ ਸਿਮਰਤ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪਣਾ ਸਭ ਫਲ ਪਾਏ ਆਹਿ ॥

सिमरत सिमरत प्रभु आपणा सभ फल पाए आहि ॥

Simarat simarat prbhu aapa(nn)aa sabh phal paae aahi ||

Meditating, meditating in remembrance on my God, I have obtained all the fruits.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਅਰਾਧਿਆ ਗੁਰ ਪੂਰੈ ਦੀਆ ਮਿਲਾਇ ॥੨॥

नानक नामु अराधिआ गुर पूरै दीआ मिलाइ ॥२॥

Naanak naamu araadhiaa gur poorai deeaa milaai ||2||

O Nanak, I worship the Naam, the Name of the Lord; the Perfect Guru has united me with the Lord. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਸੋ ਮੁਕਤਾ ਸੰਸਾਰਿ ਜਿ ਗੁਰਿ ਉਪਦੇਸਿਆ ॥

सो मुकता संसारि जि गुरि उपदेसिआ ॥

So mukataa sanssaari ji guri upadesiaa ||

One who has been instructed by the Guru is liberated in this world.

ਤਿਸ ਕੀ ਗਈ ਬਲਾਇ ਮਿਟੇ ਅੰਦੇਸਿਆ ॥

तिस की गई बलाइ मिटे अंदेसिआ ॥

Tis kee gaee balaai mite anddesiaa ||

He avoids disaster, and his anxiety is dispelled.

ਤਿਸ ਕਾ ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਿ ਜਗਤੁ ਨਿਹਾਲੁ ਹੋਇ ॥

तिस का दरसनु देखि जगतु निहालु होइ ॥

Tis kaa darasanu dekhi jagatu nihaalu hoi ||

Beholding the blessed vision of his Darshan, the world is over-joyed.

ਜਨ ਕੈ ਸੰਗਿ ਨਿਹਾਲੁ ਪਾਪਾ ਮੈਲੁ ਧੋਇ ॥

जन कै संगि निहालु पापा मैलु धोइ ॥

Jan kai sanggi nihaalu paapaa mailu dhoi ||

In the company of the Lord's humble servants, the world is over-joyed, and the filth of sin is washed away.

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਾਚਾ ਨਾਉ ਓਥੈ ਜਾਪੀਐ ॥

अम्रितु साचा नाउ ओथै जापीऐ ॥

Ammmritu saachaa naau othai jaapeeai ||

There, they meditate on the Ambrosial Nectar of the True Name.

ਮਨ ਕਉ ਹੋਇ ਸੰਤੋਖੁ ਭੁਖਾ ਧ੍ਰਾਪੀਐ ॥

मन कउ होइ संतोखु भुखा ध्रापीऐ ॥

Man kau hoi santtokhu bhukhaa dhraapeeai ||

The mind becomes content, and its hunger is satisfied.

ਜਿਸੁ ਘਟਿ ਵਸਿਆ ਨਾਉ ਤਿਸੁ ਬੰਧਨ ਕਾਟੀਐ ॥

जिसु घटि वसिआ नाउ तिसु बंधन काटीऐ ॥

Jisu ghati vasiaa naau tisu banddhan kaateeai ||

One whose heart is filled with the Name, has his bonds cut away.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਕਿਨੈ ਵਿਰਲੈ ਹਰਿ ਧਨੁ ਖਾਟੀਐ ॥੫॥

गुर परसादि किनै विरलै हरि धनु खाटीऐ ॥५॥

Gur parasaadi kinai viralai hari dhanu khaateeai ||5||

By Guru's Grace, some rare person earns the wealth of the Lord's Name. ||5||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥

सलोक मः ५ ॥

Salok M: 5 ||

Shalok, Fifth Mehl:

ਮਨ ਮਹਿ ਚਿਤਵਉ ਚਿਤਵਨੀ ਉਦਮੁ ਕਰਉ ਉਠਿ ਨੀਤ ॥

मन महि चितवउ चितवनी उदमु करउ उठि नीत ॥

Man mahi chitavau chitavanee udamu karau uthi neet ||

Within my mind, I think thoughts of always rising early, and making the effort.

ਹਰਿ ਕੀਰਤਨ ਕਾ ਆਹਰੋ ਹਰਿ ਦੇਹੁ ਨਾਨਕ ਕੇ ਮੀਤ ॥੧॥

हरि कीरतन का आहरो हरि देहु नानक के मीत ॥१॥

Hari keeratan kaa aaharo hari dehu naanak ke meet ||1||

O Lord, my Friend, please bless Nanak with the habit of singing the Kirtan of the Lord's Praises. ||1||

ਮਃ ੫ ॥

मः ५ ॥

M:h 5 ||

Fifth Mehl:

ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਧਾਰਿ ਪ੍ਰਭਿ ਰਾਖਿਆ ਮਨੁ ਤਨੁ ਰਤਾ ਮੂਲਿ ॥

द्रिसटि धारि प्रभि राखिआ मनु तनु रता मूलि ॥

Drisati dhaari prbhi raakhiaa manu tanu rataa mooli ||

Casting His Glance of Grace, God has saved me; my mind and body are imbued with the Primal Being.

ਨਾਨਕ ਜੋ ਪ੍ਰਭ ਭਾਣੀਆ ਮਰਉ ਵਿਚਾਰੀ ਸੂਲਿ ॥੨॥

नानक जो प्रभ भाणीआ मरउ विचारी सूलि ॥२॥

Naanak jo prbh bhaa(nn)eeaa marau vichaaree sooli ||2||

O Nanak, those who are pleasing to God, have their cries of suffering taken away. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਜੀਅ ਕੀ ਬਿਰਥਾ ਹੋਇ ਸੁ ਗੁਰ ਪਹਿ ਅਰਦਾਸਿ ਕਰਿ ॥

जीअ की बिरथा होइ सु गुर पहि अरदासि करि ॥

Jeea kee birathaa hoi su gur pahi aradaasi kari ||

When your soul is feeling sad, offer your prayers to the Guru.

ਛੋਡਿ ਸਿਆਣਪ ਸਗਲ ਮਨੁ ਤਨੁ ਅਰਪਿ ਧਰਿ ॥

छोडि सिआणप सगल मनु तनु अरपि धरि ॥

Chhodi siaa(nn)ap sagal manu tanu arapi dhari ||

Renounce all your cleverness, and dedicate your mind and body to Him.

ਪੂਜਹੁ ਗੁਰ ਕੇ ਪੈਰ ਦੁਰਮਤਿ ਜਾਇ ਜਰਿ ॥

पूजहु गुर के पैर दुरमति जाइ जरि ॥

Poojahu gur ke pair duramati jaai jari ||

Worship the Feet of the Guru, and your evil-mindedness shall be burnt away.

ਸਾਧ ਜਨਾ ਕੈ ਸੰਗਿ ਭਵਜਲੁ ਬਿਖਮੁ ਤਰਿ ॥

साध जना कै संगि भवजलु बिखमु तरि ॥

Saadh janaa kai sanggi bhavajalu bikhamu tari ||

Joining the Saadh Sangat, the Company of the Holy, you shall cross over the terrifying and difficult world-ocean.

ਸੇਵਹੁ ਸਤਿਗੁਰ ਦੇਵ ਅਗੈ ਨ ਮਰਹੁ ਡਰਿ ॥

सेवहु सतिगुर देव अगै न मरहु डरि ॥

Sevahu satigur dev agai na marahu dari ||

Serve the True Guru, and in the world hereafter, you shall not die of fear.

ਖਿਨ ਮਹਿ ਕਰੇ ਨਿਹਾਲੁ ਊਣੇ ਸੁਭਰ ਭਰਿ ॥

खिन महि करे निहालु ऊणे सुभर भरि ॥

Khin mahi kare nihaalu u(nn)e subhar bhari ||

In an instant, he shall make you happy, and the empty vessel shall be filled to overflowing.

ਮਨ ਕਉ ਹੋਇ ਸੰਤੋਖੁ ਧਿਆਈਐ ਸਦਾ ਹਰਿ ॥

मन कउ होइ संतोखु धिआईऐ सदा हरि ॥

Man kau hoi santtokhu dhiaaeeai sadaa hari ||

The mind becomes content, meditating forever on the Lord.

ਸੋ ਲਗਾ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵ ਜਾ ਕਉ ਕਰਮੁ ਧੁਰਿ ॥੬॥

सो लगा सतिगुर सेव जा कउ करमु धुरि ॥६॥

So lagaa satigur sev jaa kau karamu dhuri ||6||

He alone dedicates himself to the Guru's service, unto whom the Lord has granted His Grace. ||6||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥

सलोक मः ५ ॥

Salok M: 5 ||

Shalok, Fifth Mehl:

ਲਗੜੀ ਸੁਥਾਨਿ ਜੋੜਣਹਾਰੈ ਜੋੜੀਆ ॥

लगड़ी सुथानि जोड़णहारै जोड़ीआ ॥

Laga(rr)ee suthaani jo(rr)a(nn)ahaarai jo(rr)eeaa ||

I am attached to the right place; the Uniter has united me.

ਨਾਨਕ ਲਹਰੀ ਲਖ ਸੈ ਆਨ ਡੁਬਣ ਦੇਇ ਨ ਮਾ ਪਿਰੀ ॥੧॥

नानक लहरी लख सै आन डुबण देइ न मा पिरी ॥१॥

Naanak laharee lakh sai aan duba(nn) dei na maa piree ||1||

O Nanak, there are hundreds and thousands of waves, but my Husband Lord does not let me drown. ||1||

ਮਃ ੫ ॥

मः ५ ॥

M:h 5 ||

Fifth Mehl:

ਬਨਿ ਭੀਹਾਵਲੈ ਹਿਕੁ ਸਾਥੀ ਲਧਮੁ ਦੁਖ ਹਰਤਾ ਹਰਿ ਨਾਮਾ ॥

बनि भीहावलै हिकु साथी लधमु दुख हरता हरि नामा ॥

Bani bheehaavalai hiku saathee ladhamu dukh harataa hari naamaa ||

In the dreadful wilderness, I have found the one and only companion; the Name of the Lord is the Destroyer of distress.

ਬਲਿ ਬਲਿ ਜਾਈ ਸੰਤ ਪਿਆਰੇ ਨਾਨਕ ਪੂਰਨ ਕਾਮਾਂ ॥੨॥

बलि बलि जाई संत पिआरे नानक पूरन कामां ॥२॥

Bali bali jaaee santt piaare naanak pooran kaamaan ||2||

I am a sacrifice, a sacrifice to the Beloved Saints, O Nanak; through them, my affairs have been brought to fulfillment. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਪਾਈਅਨਿ ਸਭਿ ਨਿਧਾਨ ਤੇਰੈ ਰੰਗਿ ਰਤਿਆ ॥

पाईअनि सभि निधान तेरै रंगि रतिआ ॥

Paaeeani sabhi nidhaan terai ranggi ratiaa ||

All treasures are obtained, when we are attuned to Your Love.

ਨ ਹੋਵੀ ਪਛੋਤਾਉ ਤੁਧ ਨੋ ਜਪਤਿਆ ॥

न होवी पछोताउ तुध नो जपतिआ ॥

Na hovee pachhotaau tudh no japatiaa ||

One does not have to suffer regret and repentance, when he meditates on You.

ਪਹੁਚਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਇ ਤੇਰੀ ਟੇਕ ਜਨ ॥

पहुचि न सकै कोइ तेरी टेक जन ॥

Pahuchi na sakai koi teree tek jan ||

No one can equal Your humble servant, who has Your Support.

ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸੁਖ ਲਹਾ ਚਿਤਾਰਿ ਮਨ ॥

गुर पूरे वाहु वाहु सुख लहा चितारि मन ॥

Gur poore vaahu vaahu sukh lahaa chitaari man ||

Waaho! Waaho! How wonderful is the Perfect Guru! Cherishing Him in my mind, I obtain peace.

ਗੁਰ ਪਹਿ ਸਿਫਤਿ ਭੰਡਾਰੁ ਕਰਮੀ ਪਾਈਐ ॥

गुर पहि सिफति भंडारु करमी पाईऐ ॥

Gur pahi siphati bhanddaaru karamee paaeeai ||

The treasure of the Lord's Praise comes from the Guru; by His Mercy, it is obtained.

ਸਤਿਗੁਰ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲ ਬਹੁੜਿ ਨ ਧਾਈਐ ॥

सतिगुर नदरि निहाल बहुड़ि न धाईऐ ॥

Satigur nadari nihaal bahu(rr)i na dhaaeeai ||

When the True Guru bestows His Glance of Grace, one does not wander any more.

ਰਖੈ ਆਪਿ ਦਇਆਲੁ ਕਰਿ ਦਾਸਾ ਆਪਣੇ ॥

रखै आपि दइआलु करि दासा आपणे ॥

Rakhai aapi daiaalu kari daasaa aapa(nn)e ||

The Merciful Lord preserves him - He makes him His own slave.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜੀਵਾ ਸੁਣਿ ਸੁਣੇ ॥੭॥

हरि हरि हरि हरि नामु जीवा सुणि सुणे ॥७॥

Hari hari hari hari naamu jeevaa su(nn)i su(nn)e ||7||

Listening, hearing the Name of the Lord, Har, Har, Har, Har, I live. ||7||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥

सलोक मः ५ ॥

Salok M: 5 ||

Shalok, Fifth Mehl:

ਪ੍ਰੇਮ ਪਟੋਲਾ ਤੈ ਸਹਿ ਦਿਤਾ ਢਕਣ ਕੂ ਪਤਿ ਮੇਰੀ ॥

प्रेम पटोला तै सहि दिता ढकण कू पति मेरी ॥

Prem patolaa tai sahi ditaa dhaka(nn) koo pati meree ||

O Husband Lord, You have given me the silk gown of Your Love to cover and protect my honor.

ਦਾਨਾ ਬੀਨਾ ਸਾਈ ਮੈਡਾ ਨਾਨਕ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਾ ਤੇਰੀ ॥੧॥

दाना बीना साई मैडा नानक सार न जाणा तेरी ॥१॥

Daanaa beenaa saaee maidaa naanak saar na jaa(nn)aa teree ||1||

You are all-wise and all-knowing, O my Master; Nanak: I have not appreciated Your value, Lord. ||1||

ਮਃ ੫ ॥

मः ५ ॥

M:h 5 ||

Fifth Mehl:

ਤੈਡੈ ਸਿਮਰਣਿ ਹਭੁ ਕਿਛੁ ਲਧਮੁ ਬਿਖਮੁ ਨ ਡਿਠਮੁ ਕੋਈ ॥

तैडै सिमरणि हभु किछु लधमु बिखमु न डिठमु कोई ॥

Taidai simara(nn)i habhu kichhu ladhamu bikhamu na dithamu koee ||

By Your meditative remembrance, I have found everything; nothing seems difficult to me.

ਜਿਸੁ ਪਤਿ ਰਖੈ ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਨਾਨਕ ਮੇਟਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਈ ॥੨॥

जिसु पति रखै सचा साहिबु नानक मेटि न सकै कोई ॥२॥

Jisu pati rakhai sachaa saahibu naanak meti na sakai koee ||2||

One whose honor the True Lord Master has preserved - O Nanak, no one can dishonor him. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਹੋਵੈ ਸੁਖੁ ਘਣਾ ਦਯਿ ਧਿਆਇਐ ॥

होवै सुखु घणा दयि धिआइऐ ॥

Hovai sukhu gha(nn)aa dayi dhiaaiai ||

Meditating on the Lord, there comes a great peace.

ਵੰਞੈ ਰੋਗਾ ਘਾਣਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇਐ ॥

वंञै रोगा घाणि हरि गुण गाइऐ ॥

Van(ny)ai rogaa ghaa(nn)i hari gu(nn) gaaiai ||

Multitudes of illnesses vanish, singing the Glorious Praises of the Lord.

ਅੰਦਰਿ ਵਰਤੈ ਠਾਢਿ ਪ੍ਰਭਿ ਚਿਤਿ ਆਇਐ ॥

अंदरि वरतै ठाढि प्रभि चिति आइऐ ॥

Anddari varatai thaadhi prbhi chiti aaiai ||

Utter peace pervades within, when God comes to mind.

ਪੂਰਨ ਹੋਵੈ ਆਸ ਨਾਇ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਐ ॥

पूरन होवै आस नाइ मंनि वसाइऐ ॥

Pooran hovai aas naai manni vasaaiai ||

One's hopes are fulfilled, when one's mind is filled with the Name.

ਕੋਇ ਨ ਲਗੈ ਬਿਘਨੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇਐ ॥

कोइ न लगै बिघनु आपु गवाइऐ ॥

Koi na lagai bighanu aapu gavaaiai ||

No obstacles stand in the way, when one eliminates his self-conceit.

ਗਿਆਨ ਪਦਾਰਥੁ ਮਤਿ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਇਐ ॥

गिआन पदारथु मति गुर ते पाइऐ ॥

Giaan padaarathu mati gur te paaiai ||

The intellect attains the blessing of spiritual wisdom from the Guru.

ਤਿਨਿ ਪਾਏ ਸਭੇ ਥੋਕ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਦਿਵਾਇਐ ॥

तिनि पाए सभे थोक जिसु आपि दिवाइऐ ॥

Tini paae sabhe thok jisu aapi divaaiai ||

He receives everything, unto whom the Lord Himself gives.

ਤੂੰ ਸਭਨਾ ਕਾ ਖਸਮੁ ਸਭ ਤੇਰੀ ਛਾਇਐ ॥੮॥

तूं सभना का खसमु सभ तेरी छाइऐ ॥८॥

Toonn sabhanaa kaa khasamu sabh teree chhaaiai ||8||

You are the Lord and Master of all; all are under Your Protection. ||8||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥

सलोक मः ५ ॥

Salok M: 5 ||

Shalok, Fifth Mehl:

ਨਦੀ ਤਰੰਦੜੀ ਮੈਡਾ ਖੋਜੁ ਨ ਖੁੰਭੈ ਮੰਝਿ ਮੁਹਬਤਿ ਤੇਰੀ ॥

नदी तरंदड़ी मैडा खोजु न खु्मभै मंझि मुहबति तेरी ॥

Nadee tarandda(rr)ee maidaa khoju na khumbbhai manjjhi muhabati teree ||

Crossing the stream, my foot does not get stuck - I am filled with love for You.

ਤਉ ਸਹ ਚਰਣੀ ਮੈਡਾ ਹੀਅੜਾ ਸੀਤਮੁ ਹਰਿ ਨਾਨਕ ਤੁਲਹਾ ਬੇੜੀ ॥੧॥

तउ सह चरणी मैडा हीअड़ा सीतमु हरि नानक तुलहा बेड़ी ॥१॥

Tau sah chara(nn)ee maidaa heea(rr)aa seetamu hari naanak tulahaa be(rr)ee ||1||

O Lord, my heart is attached to Your Feet; the Lord is Nanak's raft and boat. ||1||

ਮਃ ੫ ॥

मः ५ ॥

M:h 5 ||

Fifth Mehl:

ਜਿਨੑਾ ਦਿਸੰਦੜਿਆ ਦੁਰਮਤਿ ਵੰਞੈ ਮਿਤ੍ਰ ਅਸਾਡੜੇ ਸੇਈ ॥

जिन्हा दिसंदड़िआ दुरमति वंञै मित्र असाडड़े सेई ॥

Jinhaa disandda(rr)iaa duramati van(ny)ai mitr asaada(rr)e seee ||

The sight of them banishes my evil-mindedness; they are my only true friends.

ਹਉ ਢੂਢੇਦੀ ਜਗੁ ਸਬਾਇਆ ਜਨ ਨਾਨਕ ਵਿਰਲੇ ਕੇਈ ॥੨॥

हउ ढूढेदी जगु सबाइआ जन नानक विरले केई ॥२॥

Hau dhoodhedee jagu sabaaiaa jan naanak virale keee ||2||

I have searched the whole world; O servant Nanak, how rare are such persons! ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਆਵੈ ਸਾਹਿਬੁ ਚਿਤਿ ਤੇਰਿਆ ਭਗਤਾ ਡਿਠਿਆ ॥

आवै साहिबु चिति तेरिआ भगता डिठिआ ॥

Aavai saahibu chiti teriaa bhagataa dithiaa ||

You come to mind, O Lord and Master, when I behold Your devotees.

ਮਨ ਕੀ ਕਟੀਐ ਮੈਲੁ ਸਾਧਸੰਗਿ ਵੁਠਿਆ ॥

मन की कटीऐ मैलु साधसंगि वुठिआ ॥

Man kee kateeai mailu saadhasanggi vuthiaa ||

The filth of my mind is removed, when I dwell in the Saadh Sangat, the Company of the Holy.

ਜਨਮ ਮਰਣ ਭਉ ਕਟੀਐ ਜਨ ਕਾ ਸਬਦੁ ਜਪਿ ॥

जनम मरण भउ कटीऐ जन का सबदु जपि ॥

Janam mara(nn) bhau kateeai jan kaa sabadu japi ||

The fear of birth and death is dispelled, meditating on the Word of His humble servant.

ਬੰਧਨ ਖੋਲਨੑਿ ਸੰਤ ਦੂਤ ਸਭਿ ਜਾਹਿ ਛਪਿ ॥

बंधन खोलन्हि संत दूत सभि जाहि छपि ॥

Banddhan kholanhi santt doot sabhi jaahi chhapi ||

The Saints untie the bonds, and all the demons are dispelled.