ਆਪਿ ਨਚਾਏ ਸੋ ਭਗਤੁ ਕਹੀਐ ਆਪਣਾ ਪਿਆਰੁ ਆਪਿ ਲਾਏ ॥

आपि नचाए सो भगतु कहीऐ आपणा पिआरु आपि लाए ॥

Aapi nachaae so bhagatu kaheeai aapa(nn)aa piaaru aapi laae ||

One whom the Lord Himself causes to dance, is called a devotee. He Himself links us to His Love.

ਆਪੇ ਗਾਵੈ ਆਪਿ ਸੁਣਾਵੈ ਇਸੁ ਮਨ ਅੰਧੇ ਕਉ ਮਾਰਗਿ ਪਾਏ ॥੨॥

आपे गावै आपि सुणावै इसु मन अंधे कउ मारगि पाए ॥२॥

Aape gaavai aapi su(nn)aavai isu man anddhe kau maaragi paae ||2||

He Himself sings, He Himself listens, and He puts this blind mind on the right path. ||2||

ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਚੈ ਸਕਤਿ ਨਿਵਾਰੈ ਸਿਵ ਘਰਿ ਨੀਦ ਨ ਹੋਈ ॥

अनदिनु नाचै सकति निवारै सिव घरि नीद न होई ॥

Anadinu naachai sakati nivaarai siv ghari need na hoee ||

One who dances night and day, and banishes Shakti's Maya, enters the House of the Lord Shiva, where there is no sleep.

ਸਕਤੀ ਘਰਿ ਜਗਤੁ ਸੂਤਾ ਨਾਚੈ ਟਾਪੈ ਅਵਰੋ ਗਾਵੈ ਮਨਮੁਖਿ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥੩॥

सकती घरि जगतु सूता नाचै टापै अवरो गावै मनमुखि भगति न होई ॥३॥

Sakatee ghari jagatu sootaa naachai taapai avaro gaavai manamukhi bhagati na hoee ||3||

The world is asleep in Maya, the house of Shakti; it dances, jumps and sings in duality. The self-willed manmukh has no devotion. ||3||

ਸੁਰਿ ਨਰ ਵਿਰਤਿ ਪਖਿ ਕਰਮੀ ਨਾਚੇ ਮੁਨਿ ਜਨ ਗਿਆਨ ਬੀਚਾਰੀ ॥

सुरि नर विरति पखि करमी नाचे मुनि जन गिआन बीचारी ॥

Suri nar virati pakhi karamee naache muni jan giaan beechaaree ||

The angels, mortals, renunciates, ritualists, silent sages and beings of spiritual wisdom dance.

ਸਿਧ ਸਾਧਿਕ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ਨਾਚੇ ਜਿਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੁਧਿ ਵੀਚਾਰੀ ॥੪॥

सिध साधिक लिव लागी नाचे जिन गुरमुखि बुधि वीचारी ॥४॥

Sidh saadhik liv laagee naache jin guramukhi budhi veechaaree ||4||

The Siddhas and seekers, lovingly focused on the Lord, dance, as do the Gurmukhs, whose minds dwell in reflective meditation. ||4||

ਖੰਡ ਬ੍ਰਹਮੰਡ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਨਾਚੇ ਜਿਨ ਲਾਗੀ ਹਰਿ ਲਿਵ ਤੁਮਾਰੀ ॥

खंड ब्रहमंड त्रै गुण नाचे जिन लागी हरि लिव तुमारी ॥

Khandd brhamandd trai gu(nn) naache jin laagee hari liv tumaaree ||

The planets and solar systems dance in the three qualities, as do those who bear love for You, Lord.

ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭੇ ਹੀ ਨਾਚੇ ਨਾਚਹਿ ਖਾਣੀ ਚਾਰੀ ॥੫॥

जीअ जंत सभे ही नाचे नाचहि खाणी चारी ॥५॥

Jeea jantt sabhe hee naache naachahi khaa(nn)ee chaaree ||5||

The beings and creatures all dance, and the four sources of creation dance. ||5||

ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਵਹਿ ਸੇਈ ਨਾਚਹਿ ਜਿਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦਿ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥

जो तुधु भावहि सेई नाचहि जिन गुरमुखि सबदि लिव लाए ॥

Jo tudhu bhaavahi seee naachahi jin guramukhi sabadi liv laae ||

They alone dance, who are pleasing to You, and who, as Gurmukhs, embrace love for the Word of the Shabad.

ਸੇ ਭਗਤ ਸੇ ਤਤੁ ਗਿਆਨੀ ਜਿਨ ਕਉ ਹੁਕਮੁ ਮਨਾਏ ॥੬॥

से भगत से ततु गिआनी जिन कउ हुकमु मनाए ॥६॥

Se bhagat se tatu giaanee jin kau hukamu manaae ||6||

They are devotees, with the essence of spiritual wisdom, who obey the Hukam of His Command. ||6||

ਏਹਾ ਭਗਤਿ ਸਚੇ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਗੈ ਬਿਨੁ ਸੇਵਾ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥

एहा भगति सचे सिउ लिव लागै बिनु सेवा भगति न होई ॥

Ehaa bhagati sache siu liv laagai binu sevaa bhagati na hoee ||

This is devotional worship, that one loves the True Lord; without service, one cannot be a devotee.

ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਤਾ ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰੈ ਤਾ ਸਚੁ ਪਾਵੈ ਕੋਈ ॥੭॥

जीवतु मरै ता सबदु बीचारै ता सचु पावै कोई ॥७॥

Jeevatu marai taa sabadu beechaarai taa sachu paavai koee ||7||

If one remains dead while yet alive, he reflects upon the Shabad, and then, he obtains the True Lord. ||7||

ਮਾਇਆ ਕੈ ਅਰਥਿ ਬਹੁਤੁ ਲੋਕ ਨਾਚੇ ਕੋ ਵਿਰਲਾ ਤਤੁ ਬੀਚਾਰੀ ॥

माइआ कै अरथि बहुतु लोक नाचे को विरला ततु बीचारी ॥

Maaiaa kai arathi bahutu lok naache ko viralaa tatu beechaaree ||

So many people dance for the sake of Maya; how rare are those who contemplate reality.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਏ ਜਿਨ ਕਉ ਕ੍ਰਿਪਾ ਤੁਮਾਰੀ ॥੮॥

गुर परसादी सोई जनु पाए जिन कउ क्रिपा तुमारी ॥८॥

Gur parasaadee soee janu paae jin kau kripaa tumaaree ||8||

By Guru's Grace, that humble being obtains You, Lord, upon whom You show Mercy. ||8||

ਇਕੁ ਦਮੁ ਸਾਚਾ ਵੀਸਰੈ ਸਾ ਵੇਲਾ ਬਿਰਥਾ ਜਾਇ ॥

इकु दमु साचा वीसरै सा वेला बिरथा जाइ ॥

Iku damu saachaa veesarai saa velaa birathaa jaai ||

If I forget the True Lord, even for an instant, that time passes in vain.

ਸਾਹਿ ਸਾਹਿ ਸਦਾ ਸਮਾਲੀਐ ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਕਰੇ ਰਜਾਇ ॥੯॥

साहि साहि सदा समालीऐ आपे बखसे करे रजाइ ॥९॥

Saahi saahi sadaa samaaleeai aape bakhase kare rajaai ||9||

With each and every breath, constantly remember the Lord; He Himself shall forgive you, according to His Will. ||9||

ਸੇਈ ਨਾਚਹਿ ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਵਹਿ ਜਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰੀ ॥

सेई नाचहि जो तुधु भावहि जि गुरमुखि सबदु वीचारी ॥

Seee naachahi jo tudhu bhaavahi ji guramukhi sabadu veechaaree ||

They alone dance, who are pleasing to Your Will, and who, as Gurmukhs, contemplate the Word of the Shabad.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸੇ ਸਹਜ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ਜਿਨ ਕਉ ਨਦਰਿ ਤੁਮਾਰੀ ॥੧੦॥੧॥੬॥

कहु नानक से सहज सुखु पावहि जिन कउ नदरि तुमारी ॥१०॥१॥६॥

Kahu naanak se sahaj sukhu paavahi jin kau nadari tumaaree ||10||1||6||

Says Nanak, they alone find celestial peace, whom You bless with Your Grace. ||10||1||6||

ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰੁ ੨

गूजरी महला ४ घरु २

Goojaree mahalaa 4 gharu 2

Goojaree, Fourth Mehl, Second House:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਜੀਅਰਾ ਰਹਿ ਨ ਸਕੈ ਜਿਉ ਬਾਲਕੁ ਖੀਰ ਅਧਾਰੀ ॥

हरि बिनु जीअरा रहि न सकै जिउ बालकु खीर अधारी ॥

Hari binu jeearaa rahi na sakai jiu baalaku kheer adhaaree ||

Without the Lord, my soul cannot survive, like an infant without milk.

ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ਪ੍ਰਭੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਈਐ ਅਪੁਨੇ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਬਲਿਹਾਰੀ ॥੧॥

अगम अगोचर प्रभु गुरमुखि पाईऐ अपुने सतिगुर कै बलिहारी ॥१॥

Agam agochar prbhu guramukhi paaeeai apune satigur kai balihaaree ||1||

The inaccessible and incomprehensible Lord God is obtained by the Gurmukh; I am a sacrifice to my True Guru. ||1||

ਮਨ ਰੇ ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਤਰੁ ਤਾਰੀ ॥

मन रे हरि कीरति तरु तारी ॥

Man re hari keerati taru taaree ||

O my mind, the Kirtan of the Lord's Praise is a boat to carry you across.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਜਲੁ ਪਾਈਐ ਜਿਨ ਕਉ ਕ੍ਰਿਪਾ ਤੁਮਾਰੀ ॥ ਰਹਾਉ ॥

गुरमुखि नामु अम्रित जलु पाईऐ जिन कउ क्रिपा तुमारी ॥ रहाउ ॥

Guramukhi naamu ammmrit jalu paaeeai jin kau kripaa tumaaree || rahaau ||

The Gurmukhs obtain the Ambrosial Water of the Naam, the Name of the Lord. You bless them with Your Grace. || Pause ||

ਸਨਕ ਸਨੰਦਨ ਨਾਰਦ ਮੁਨਿ ਸੇਵਹਿ ਅਨਦਿਨੁ ਜਪਤ ਰਹਹਿ ਬਨਵਾਰੀ ॥

सनक सनंदन नारद मुनि सेवहि अनदिनु जपत रहहि बनवारी ॥

Sanak sananddan naarad muni sevahi anadinu japat rahahi banavaaree ||

Sanak, Sanandan and Naarad the sage serve You; night and day, they continue to chant Your Name, O Lord of the jungle.

ਸਰਣਾਗਤਿ ਪ੍ਰਹਲਾਦ ਜਨ ਆਏ ਤਿਨ ਕੀ ਪੈਜ ਸਵਾਰੀ ॥੨॥

सरणागति प्रहलाद जन आए तिन की पैज सवारी ॥२॥

Sara(nn)aagati prhalaad jan aae tin kee paij savaaree ||2||

Slave Prahlaad sought Your Sanctuary, and You saved his honor. ||2||

ਅਲਖ ਨਿਰੰਜਨੁ ਏਕੋ ਵਰਤੈ ਏਕਾ ਜੋਤਿ ਮੁਰਾਰੀ ॥

अलख निरंजनु एको वरतै एका जोति मुरारी ॥

Alakh niranjjanu eko varatai ekaa joti muraaree ||

The One unseen immaculate Lord is pervading everywhere, as is the Light of the Lord.

ਸਭਿ ਜਾਚਿਕ ਤੂ ਏਕੋ ਦਾਤਾ ਮਾਗਹਿ ਹਾਥ ਪਸਾਰੀ ॥੩॥

सभि जाचिक तू एको दाता मागहि हाथ पसारी ॥३॥

Sabhi jaachik too eko daataa maagahi haath pasaaree ||3||

All are beggars, You alone are the Great Giver. Reaching out our hands, we beg from You. ||3||

ਭਗਤ ਜਨਾ ਕੀ ਊਤਮ ਬਾਣੀ ਗਾਵਹਿ ਅਕਥ ਕਥਾ ਨਿਤ ਨਿਆਰੀ ॥

भगत जना की ऊतम बाणी गावहि अकथ कथा नित निआरी ॥

Bhagat janaa kee utam baa(nn)ee gaavahi akath kathaa nit niaaree ||

The speech of the humble devotees is sublime; they sing continually the wondrous, Unspoken Speech of the Lord.

ਸਫਲ ਜਨਮੁ ਭਇਆ ਤਿਨ ਕੇਰਾ ਆਪਿ ਤਰੇ ਕੁਲ ਤਾਰੀ ॥੪॥

सफल जनमु भइआ तिन केरा आपि तरे कुल तारी ॥४॥

Saphal janamu bhaiaa tin keraa aapi tare kul taaree ||4||

Their lives become fruitful; they save themselves, and all their generations. ||4||

ਮਨਮੁਖ ਦੁਬਿਧਾ ਦੁਰਮਤਿ ਬਿਆਪੇ ਜਿਨ ਅੰਤਰਿ ਮੋਹ ਗੁਬਾਰੀ ॥

मनमुख दुबिधा दुरमति बिआपे जिन अंतरि मोह गुबारी ॥

Manamukh dubidhaa duramati biaape jin anttari moh gubaaree ||

The self-willed manmukhs are engrossed in duality and evil-mindedness; within them is the darkness of attachment.

ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੀ ਕਥਾ ਨ ਭਾਵੈ ਓਇ ਡੂਬੇ ਸਣੁ ਪਰਵਾਰੀ ॥੫॥

संत जना की कथा न भावै ओइ डूबे सणु परवारी ॥५॥

Santt janaa kee kathaa na bhaavai oi doobe sa(nn)u paravaaree ||5||

They do not love the sermon of the humble Saints, and they are drowned along with their families. ||5||

ਨਿੰਦਕੁ ਨਿੰਦਾ ਕਰਿ ਮਲੁ ਧੋਵੈ ਓਹੁ ਮਲਭਖੁ ਮਾਇਆਧਾਰੀ ॥

निंदकु निंदा करि मलु धोवै ओहु मलभखु माइआधारी ॥

Ninddaku ninddaa kari malu dhovai ohu malabhakhu maaiaadhaaree ||

By slandering, the slanderer washes the filth off others; he is an eater of filth, and a worshipper of Maya.

ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੀ ਨਿੰਦਾ ਵਿਆਪੇ ਨਾ ਉਰਵਾਰਿ ਨ ਪਾਰੀ ॥੬॥

संत जना की निंदा विआपे ना उरवारि न पारी ॥६॥

Santt janaa kee ninddaa viaape naa uravaari na paaree ||6||

He indulges in the slander of the humble Saints; he is neither on this shore, nor the shore beyond. ||6||

ਏਹੁ ਪਰਪੰਚੁ ਖੇਲੁ ਕੀਆ ਸਭੁ ਕਰਤੈ ਹਰਿ ਕਰਤੈ ਸਭ ਕਲ ਧਾਰੀ ॥

एहु परपंचु खेलु कीआ सभु करतै हरि करतै सभ कल धारी ॥

Ehu parapancchu khelu keeaa sabhu karatai hari karatai sabh kal dhaaree ||

All this worldly drama is set in motion by the Creator Lord; He has infused His almighty strength into all.

ਹਰਿ ਏਕੋ ਸੂਤੁ ਵਰਤੈ ਜੁਗ ਅੰਤਰਿ ਸੂਤੁ ਖਿੰਚੈ ਏਕੰਕਾਰੀ ॥੭॥

हरि एको सूतु वरतै जुग अंतरि सूतु खिंचै एकंकारी ॥७॥

Hari eko sootu varatai jug anttari sootu khincchai ekankkaaree ||7||

The thread of the One Lord runs through the world; when He pulls out this thread, the One Creator alone remains. ||7||

ਰਸਨਿ ਰਸਨਿ ਰਸਿ ਗਾਵਹਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਧਾਰੀ ॥

रसनि रसनि रसि गावहि हरि गुण रसना हरि रसु धारी ॥

Rasani rasani rasi gaavahi hari gu(nn) rasanaa hari rasu dhaaree ||

With their tongues, they sing the Glorious Praises of the Lord, and savor Them. They place the sublime essence of the Lord upon their tongues, and savor it.

ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਮਾਗਉ ਹਰਿ ਰਸ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪਿਆਰੀ ॥੮॥੧॥੭॥

नानक हरि बिनु अवरु न मागउ हरि रस प्रीति पिआरी ॥८॥१॥७॥

Naanak hari binu avaru na maagau hari ras preeti piaaree ||8||1||7||

O Nanak, other than the Lord, I ask for nothing else; I am in love with the Love of the Lord's sublime essence. ||8||1||7||

ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੨

गूजरी महला ५ घरु २

Goojaree mahalaa 5 gharu 2

Goojaree, Fifth Mehl, Second House:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਰਾਜਨ ਮਹਿ ਤੂੰ ਰਾਜਾ ਕਹੀਅਹਿ ਭੂਮਨ ਮਹਿ ਭੂਮਾ ॥

राजन महि तूं राजा कहीअहि भूमन महि भूमा ॥

Raajan mahi toonn raajaa kaheeahi bhooman mahi bhoomaa ||

Among kings, You are called the King. Among land-lords, You are the Land-lord.

ਠਾਕੁਰ ਮਹਿ ਠਕੁਰਾਈ ਤੇਰੀ ਕੋਮਨ ਸਿਰਿ ਕੋਮਾ ॥੧॥

ठाकुर महि ठकुराई तेरी कोमन सिरि कोमा ॥१॥

Thaakur mahi thakuraaee teree koman siri komaa ||1||

Among masters, You are the Master. Among tribes, Yours is the Supreme Tribe. ||1||

ਪਿਤਾ ਮੇਰੋ ਬਡੋ ਧਨੀ ਅਗਮਾ ॥

पिता मेरो बडो धनी अगमा ॥

Pitaa mero bado dhanee agamaa ||

My Father is wealthy, deep and profound.

ਉਸਤਤਿ ਕਵਨ ਕਰੀਜੈ ਕਰਤੇ ਪੇਖਿ ਰਹੇ ਬਿਸਮਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

उसतति कवन करीजै करते पेखि रहे बिसमा ॥१॥ रहाउ ॥

Usatati kavan kareejai karate pekhi rahe bisamaa ||1|| rahaau ||

What praises should I chant, O Creator Lord? Beholding You, I am wonder-struck. ||1|| Pause ||

ਸੁਖੀਅਨ ਮਹਿ ਸੁਖੀਆ ਤੂੰ ਕਹੀਅਹਿ ਦਾਤਨ ਸਿਰਿ ਦਾਤਾ ॥

सुखीअन महि सुखीआ तूं कहीअहि दातन सिरि दाता ॥

Sukheean mahi sukheeaa toonn kaheeahi daatan siri daataa ||

Among the peaceful, You are called the Peaceful One. Among givers, You are the Greatest Giver.

ਤੇਜਨ ਮਹਿ ਤੇਜਵੰਸੀ ਕਹੀਅਹਿ ਰਸੀਅਨ ਮਹਿ ਰਾਤਾ ॥੨॥

तेजन महि तेजवंसी कहीअहि रसीअन महि राता ॥२॥

Tejan mahi tejavanssee kaheeahi raseean mahi raataa ||2||

Among the glorious, You are said to be the Most Glorious. Among revelers, You are the Reveller. ||2||

ਸੂਰਨ ਮਹਿ ਸੂਰਾ ਤੂੰ ਕਹੀਅਹਿ ਭੋਗਨ ਮਹਿ ਭੋਗੀ ॥

सूरन महि सूरा तूं कहीअहि भोगन महि भोगी ॥

Sooran mahi sooraa toonn kaheeahi bhogan mahi bhogee ||

Among warriors, You are called the Warrior. Among indulgers, You are the Indulger.

ਗ੍ਰਸਤਨ ਮਹਿ ਤੂੰ ਬਡੋ ਗ੍ਰਿਹਸਤੀ ਜੋਗਨ ਮਹਿ ਜੋਗੀ ॥੩॥

ग्रसतन महि तूं बडो ग्रिहसती जोगन महि जोगी ॥३॥

Grsatan mahi toonn bado grihasatee jogan mahi jogee ||3||

Among householders, You are the Great Householder. Among yogis, You are the Yogi. ||3||

ਕਰਤਨ ਮਹਿ ਤੂੰ ਕਰਤਾ ਕਹੀਅਹਿ ਆਚਾਰਨ ਮਹਿ ਆਚਾਰੀ ॥

करतन महि तूं करता कहीअहि आचारन महि आचारी ॥

Karatan mahi toonn karataa kaheeahi aachaaran mahi aachaaree ||

Among creators, You are called the Creator. Among the cultured, You are the Cultured One.

ਸਾਹਨ ਮਹਿ ਤੂੰ ਸਾਚਾ ਸਾਹਾ ਵਾਪਾਰਨ ਮਹਿ ਵਾਪਾਰੀ ॥੪॥

साहन महि तूं साचा साहा वापारन महि वापारी ॥४॥

Saahan mahi toonn saachaa saahaa vaapaaran mahi vaapaaree ||4||

Among bankers, You are the True Banker. Among merchants, You are the Merchant. ||4||

ਦਰਬਾਰਨ ਮਹਿ ਤੇਰੋ ਦਰਬਾਰਾ ਸਰਨ ਪਾਲਨ ਟੀਕਾ ॥

दरबारन महि तेरो दरबारा सरन पालन टीका ॥

Darabaaran mahi tero darabaaraa saran paalan teekaa ||

Among courts, Yours is the Court. Yours is the Most Sublime of Sanctuaries.

ਲਖਿਮੀ ਕੇਤਕ ਗਨੀ ਨ ਜਾਈਐ ਗਨਿ ਨ ਸਕਉ ਸੀਕਾ ॥੫॥

लखिमी केतक गनी न जाईऐ गनि न सकउ सीका ॥५॥

Lakhimee ketak ganee na jaaeeai gani na sakau seekaa ||5||

The extent of Your wealth cannot be determined. Your Coins cannot be counted. ||5||

ਨਾਮਨ ਮਹਿ ਤੇਰੋ ਪ੍ਰਭ ਨਾਮਾ ਗਿਆਨਨ ਮਹਿ ਗਿਆਨੀ ॥

नामन महि तेरो प्रभ नामा गिआनन महि गिआनी ॥

Naaman mahi tero prbh naamaa giaanan mahi giaanee ||

Among names, Your Name, God, is the most respected. Among the wise, You are the Wisest.

ਜੁਗਤਨ ਮਹਿ ਤੇਰੀ ਪ੍ਰਭ ਜੁਗਤਾ ਇਸਨਾਨਨ ਮਹਿ ਇਸਨਾਨੀ ॥੬॥

जुगतन महि तेरी प्रभ जुगता इसनानन महि इसनानी ॥६॥

Jugatan mahi teree prbh jugataa isanaanan mahi isanaanee ||6||

Among ways, Yours, God, is the Best Way. Among purifying baths, Yours is the Most Purifying. ||6||

ਸਿਧਨ ਮਹਿ ਤੇਰੀ ਪ੍ਰਭ ਸਿਧਾ ਕਰਮਨ ਸਿਰਿ ਕਰਮਾ ॥

सिधन महि तेरी प्रभ सिधा करमन सिरि करमा ॥

Sidhan mahi teree prbh sidhaa karaman siri karamaa ||

Among spiritual powers, Yours, O God, are the Spiritual Powers. Among actions, Yours are the Greatest Actions.

ਆਗਿਆ ਮਹਿ ਤੇਰੀ ਪ੍ਰਭ ਆਗਿਆ ਹੁਕਮਨ ਸਿਰਿ ਹੁਕਮਾ ॥੭॥

आगिआ महि तेरी प्रभ आगिआ हुकमन सिरि हुकमा ॥७॥

Aagiaa mahi teree prbh aagiaa hukaman siri hukamaa ||7||

Among wills, Your Will, God, is the Supreme Will. Of commands, Yours is the Supreme Command. ||7||

ਜਿਉ ਬੋਲਾਵਹਿ ਤਿਉ ਬੋਲਹ ਸੁਆਮੀ ਕੁਦਰਤਿ ਕਵਨ ਹਮਾਰੀ ॥

जिउ बोलावहि तिउ बोलह सुआमी कुदरति कवन हमारी ॥

Jiu bolaavahi tiu bolah suaamee kudarati kavan hamaaree ||

As You cause me to speak, so do I speak, O Lord Master. What other power do I have?

ਸਾਧਸੰਗਿ ਨਾਨਕ ਜਸੁ ਗਾਇਓ ਜੋ ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਅਤਿ ਪਿਆਰੀ ॥੮॥੧॥੮॥

साधसंगि नानक जसु गाइओ जो प्रभ की अति पिआरी ॥८॥१॥८॥

Saadhasanggi naanak jasu gaaio jo prbh kee ati piaaree ||8||1||8||

In the Saadh Sangat, the Company of the Holy, O Nanak, sing His Praises; they are so very dear to God. ||8||1||8||

ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੪

गूजरी महला ५ घरु ४

Goojaree mahalaa 5 gharu 4

Goojaree, Fifth Mehl, Fourth House:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਨਾਥ ਨਰਹਰ ਦੀਨ ਬੰਧਵ ਪਤਿਤ ਪਾਵਨ ਦੇਵ ॥

नाथ नरहर दीन बंधव पतित पावन देव ॥

Naath narahar deen banddhav patit paavan dev ||

O Lord, Man-lion Incarnate, Companion to the poor, Divine Purifier of sinners;

ਭੈ ਤ੍ਰਾਸ ਨਾਸ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਗੁਣ ਨਿਧਿ ਸਫਲ ਸੁਆਮੀ ਸੇਵ ॥੧॥

भै त्रास नास क्रिपाल गुण निधि सफल सुआमी सेव ॥१॥

Bhai traas naas kripaal gu(nn) nidhi saphal suaamee sev ||1||

O Destroyer of fear and dread, Merciful Lord Master, Treasure of Excellence, fruitful is Your service. ||1||

ਹਰਿ ਗੋਪਾਲ ਗੁਰ ਗੋਬਿੰਦ ॥

हरि गोपाल गुर गोबिंद ॥

Hari gopaal gur gobindd ||

O Lord, Cherisher of the World, Guru-Lord of the Universe.

ਚਰਣ ਸਰਣ ਦਇਆਲ ਕੇਸਵ ਤਾਰਿ ਜਗ ਭਵ ਸਿੰਧ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

चरण सरण दइआल केसव तारि जग भव सिंध ॥१॥ रहाउ ॥

Chara(nn) sara(nn) daiaal kesav taari jag bhav sinddh ||1|| rahaau ||

I seek the Sanctuary of Your Feet, O Merciful Lord. Carry me across the terrifying world-ocean. ||1|| Pause ||

ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਹਰਨ ਮਦ ਮੋਹ ਦਹਨ ਮੁਰਾਰਿ ਮਨ ਮਕਰੰਦ ॥

काम क्रोध हरन मद मोह दहन मुरारि मन मकरंद ॥

Kaam krodh haran mad moh dahan muraari man makarandd ||

O Dispeller of sexual desire and anger, Eliminator of intoxication and attachment, Destroyer of ego, Honey of the mind;

ਜਨਮ ਮਰਣ ਨਿਵਾਰਿ ਧਰਣੀਧਰ ਪਤਿ ਰਾਖੁ ਪਰਮਾਨੰਦ ॥੨॥

जनम मरण निवारि धरणीधर पति राखु परमानंद ॥२॥

Janam mara(nn) nivaari dhara(nn)eedhar pati raakhu paramaanandd ||2||

Set me free from birth and death, O Sustainer of the earth, and preserve my honor, O Embodiment of supreme bliss. ||2||

ਜਲਤ ਅਨਿਕ ਤਰੰਗ ਮਾਇਆ ਗੁਰ ਗਿਆਨ ਹਰਿ ਰਿਦ ਮੰਤ ॥

जलत अनिक तरंग माइआ गुर गिआन हरि रिद मंत ॥

Jalat anik tarangg maaiaa gur giaan hari rid mantt ||

The many waves of desire for Maya are burnt away, when the Guru's spiritual wisdom is enshrined in the heart, through the Guru's Mantra.

ਛੇਦਿ ਅਹੰਬੁਧਿ ਕਰੁਣਾ ਮੈ ਚਿੰਤ ਮੇਟਿ ਪੁਰਖ ਅਨੰਤ ॥੩॥

छेदि अह्मबुधि करुणा मै चिंत मेटि पुरख अनंत ॥३॥

Chhedi ahambbudhi karu(nn)aa mai chintt meti purakh anantt ||3||

Destroy my egotism, O Merciful Lord; dispel my anxiety, O Infinite Primal Lord. ||3||

ਸਿਮਰਿ ਸਮਰਥ ਪਲ ਮਹੂਰਤ ਪ੍ਰਭ ਧਿਆਨੁ ਸਹਜ ਸਮਾਧਿ ॥

सिमरि समरथ पल महूरत प्रभ धिआनु सहज समाधि ॥

Simari samarath pal mahoorat prbh dhiaanu sahaj samaadhi ||

Remember in meditation the Almighty Lord, every moment and every instant; meditate on God in the celestial peace of Samaadhi.

ਦੀਨ ਦਇਆਲ ਪ੍ਰਸੰਨ ਪੂਰਨ ਜਾਚੀਐ ਰਜ ਸਾਧ ॥੪॥

दीन दइआल प्रसंन पूरन जाचीऐ रज साध ॥४॥

Deen daiaal prsann pooran jaacheeai raj saadh ||4||

O Merciful to the meek, perfectly blissful Lord, I beg for the dust of the feet of the Holy. ||4||

ਮੋਹ ਮਿਥਨ ਦੁਰੰਤ ਆਸਾ ਬਾਸਨਾ ਬਿਕਾਰ ॥

मोह मिथन दुरंत आसा बासना बिकार ॥

Moh mithan durantt aasaa baasanaa bikaar ||

Emotional attachment is false, desire is filthy, and longing is corrupt.

ਰਖੁ ਧਰਮ ਭਰਮ ਬਿਦਾਰਿ ਮਨ ਤੇ ਉਧਰੁ ਹਰਿ ਨਿਰੰਕਾਰ ॥੫॥

रखु धरम भरम बिदारि मन ते उधरु हरि निरंकार ॥५॥

Rakhu dharam bharam bidaari man te udharu hari nirankkaar ||5||

Please, preserve my faith, dispel these doubts from my mind, and save me, O Formless Lord. ||5||

ਧਨਾਢਿ ਆਢਿ ਭੰਡਾਰ ਹਰਿ ਨਿਧਿ ਹੋਤ ਜਿਨਾ ਨ ਚੀਰ ॥

धनाढि आढि भंडार हरि निधि होत जिना न चीर ॥

Dhanaadhi aadhi bhanddaar hari nidhi hot jinaa na cheer ||

They have become wealthy, loaded with the treasures of the Lord's riches; they were lacking even clothes.

ਖਲ ਮੁਗਧ ਮੂੜ ਕਟਾਖੵ ਸ੍ਰੀਧਰ ਭਏ ਗੁਣ ਮਤਿ ਧੀਰ ॥੬॥

खल मुगध मूड़ कटाख्य स्रीधर भए गुण मति धीर ॥६॥

Khal mugadh moo(rr) kataakhy sreedhar bhae gu(nn) mati dheer ||6||

The idiotic, foolish and senseless people have become virtuous and patient, receiving the Gracious Glance of the Lord of wealth. ||6||

ਜੀਵਨ ਮੁਕਤ ਜਗਦੀਸ ਜਪਿ ਮਨ ਧਾਰਿ ਰਿਦ ਪਰਤੀਤਿ ॥

जीवन मुकत जगदीस जपि मन धारि रिद परतीति ॥

Jeevan mukat jagadees japi man dhaari rid parateeti ||

Become Jivan-Mukta, liberated while yet alive, by meditating on the Lord of the Universe, O mind, and maintaining faith in Him in your heart.

ਜੀਅ ਦਇਆ ਮਇਆ ਸਰਬਤ੍ਰ ਰਮਣੰ ਪਰਮ ਹੰਸਹ ਰੀਤਿ ॥੭॥

जीअ दइआ मइआ सरबत्र रमणं परम हंसह रीति ॥७॥

Jeea daiaa maiaa sarabatr rama(nn)ann param hanssah reeti ||7||

Show kindness and mercy to all beings, and realize that the Lord is pervading everywhere; this is the way of life of the enlightened soul, the supreme swan. ||7||

ਦੇਤ ਦਰਸਨੁ ਸ੍ਰਵਨ ਹਰਿ ਜਸੁ ਰਸਨ ਨਾਮ ਉਚਾਰ ॥

देत दरसनु स्रवन हरि जसु रसन नाम उचार ॥

Det darasanu srvan hari jasu rasan naam uchaar ||

He grants the Blessed Vision of His Darshan to those who listen to His Praises, and who, with their tongues, chant His Name.

ਅੰਗ ਸੰਗ ਭਗਵਾਨ ਪਰਸਨ ਪ੍ਰਭ ਨਾਨਕ ਪਤਿਤ ਉਧਾਰ ॥੮॥੧॥੨॥੫॥੧॥੧॥੨॥੫੭॥

अंग संग भगवान परसन प्रभ नानक पतित उधार ॥८॥१॥२॥५॥१॥१॥२॥५७॥

Angg sangg bhagavaan parasan prbh naanak patit udhaar ||8||1||2||5||1||1||2||57||

They are part and parcel, life and limb with the Lord God; O Nanak, they feel the Touch of God, the Savior of sinners. ||8||1||2||5||1||1||2||57||

ਗੂਜਰੀ ਕੀ ਵਾਰ ਮਹਲਾ ੩

गूजरी की वार महला ३

Goojaree kee vaar mahalaa 3

Goojaree Ki Vaar, Third Mehl,

ਸਿਕੰਦਰ ਬਿਰਾਹਿਮ ਕੀ ਵਾਰ ਕੀ ਧੁਨੀ ਗਾਉਣੀ

सिकंदर बिराहिम की वार की धुनी गाउणी

Sikanddar biraahim kee vaar kee dhunee gaau(nn)ee

Sung In The Tune Of The Vaar Of Sikandar & Biraahim:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

सलोकु मः ३ ॥

Saloku M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਇਹੁ ਜਗਤੁ ਮਮਤਾ ਮੁਆ ਜੀਵਣ ਕੀ ਬਿਧਿ ਨਾਹਿ ॥

इहु जगतु ममता मुआ जीवण की बिधि नाहि ॥

Ihu jagatu mamataa muaa jeeva(nn) kee bidhi naahi ||

This world perishing in attachment and possessiveness; no one knows the way of life.

ਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਜੋ ਚਲੈ ਤਾਂ ਜੀਵਣ ਪਦਵੀ ਪਾਹਿ ॥

गुर कै भाणै जो चलै तां जीवण पदवी पाहि ॥

Gur kai bhaa(nn)ai jo chalai taan jeeva(nn) padavee paahi ||

One who walks in harmony with the Guru's Will, obtains the supreme status of life.

ਓਇ ਸਦਾ ਸਦਾ ਜਨ ਜੀਵਤੇ ਜੋ ਹਰਿ ਚਰਣੀ ਚਿਤੁ ਲਾਹਿ ॥

ओइ सदा सदा जन जीवते जो हरि चरणी चितु लाहि ॥

Oi sadaa sadaa jan jeevate jo hari chara(nn)ee chitu laahi ||

Those humble beings who focus their consciousness on the Lord's Feet, live forever and ever.

ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਮਨਿ ਵਸੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਹਿ ॥੧॥

नानक नदरी मनि वसै गुरमुखि सहजि समाहि ॥१॥

Naanak nadaree mani vasai guramukhi sahaji samaahi ||1||

O Nanak, by His Grace, the Lord abides in the minds of the Gurmukhs, who merge in celestial bliss. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਅੰਦਰਿ ਸਹਸਾ ਦੁਖੁ ਹੈ ਆਪੈ ਸਿਰਿ ਧੰਧੈ ਮਾਰ ॥

अंदरि सहसा दुखु है आपै सिरि धंधै मार ॥

Anddari sahasaa dukhu hai aapai siri dhanddhai maar ||

Within the self is the pain of doubt; engrossed in worldly affairs, they are killing themselves.

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਸੁਤੇ ਕਬਹਿ ਨ ਜਾਗਹਿ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਪਿਆਰ ॥

दूजै भाइ सुते कबहि न जागहि माइआ मोह पिआर ॥

Doojai bhaai sute kabahi na jaagahi maaiaa moh piaar ||

Asleep in the love of duality, they never wake up; they are in love with, and attached to Maya.

ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਹਿ ਸਬਦੁ ਨ ਵੀਚਾਰਹਿ ਇਹੁ ਮਨਮੁਖ ਕਾ ਆਚਾਰੁ ॥

नामु न चेतहि सबदु न वीचारहि इहु मनमुख का आचारु ॥

Naamu na chetahi sabadu na veechaarahi ihu manamukh kaa aachaaru ||

They do not think of the Naam, the Name of the Lord, and they do not contemplate the Word of the Shabad. This is the conduct of the self-willed manmukhs.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਪਾਇਆ ਜਨਮੁ ਬਿਰਥਾ ਗਵਾਇਆ ਨਾਨਕ ਜਮੁ ਮਾਰਿ ਕਰੇ ਖੁਆਰ ॥੨॥

हरि नामु न पाइआ जनमु बिरथा गवाइआ नानक जमु मारि करे खुआर ॥२॥

Hari naamu na paaiaa janamu birathaa gavaaiaa naanak jamu maari kare khuaar ||2||

They do not obtain the Lord's Name, and they waste away their lives in vain; O Nanak, the Messenger of Death punishes and dishonors them. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਆਪਣਾ ਆਪੁ ਉਪਾਇਓਨੁ ਤਦਹੁ ਹੋਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥

आपणा आपु उपाइओनु तदहु होरु न कोई ॥

Aapa(nn)aa aapu upaaionu tadahu horu na koee ||

He created Himself - at that time, there was no other.

ਮਤਾ ਮਸੂਰਤਿ ਆਪਿ ਕਰੇ ਜੋ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਈ ॥

मता मसूरति आपि करे जो करे सु होई ॥

Mataa masoorati aapi kare jo kare su hoee ||

He consulted Himself for advice, and what He did came to pass.

ਤਦਹੁ ਆਕਾਸੁ ਨ ਪਾਤਾਲੁ ਹੈ ਨਾ ਤ੍ਰੈ ਲੋਈ ॥

तदहु आकासु न पातालु है ना त्रै लोई ॥

Tadahu aakaasu na paataalu hai naa trai loee ||

At that time, there were no Akaashic Ethers, no nether regions, nor the three worlds.

ਤਦਹੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਹੈ ਨਾ ਓਪਤਿ ਹੋਈ ॥

तदहु आपे आपि निरंकारु है ना ओपति होई ॥

Tadahu aape aapi nirankkaaru hai naa opati hoee ||

At that time, only the Formless Lord Himself existed - there was no creation.

ਜਿਉ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਕਰੇ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥੧॥

जिउ तिसु भावै तिवै करे तिसु बिनु अवरु न कोई ॥१॥

Jiu tisu bhaavai tivai kare tisu binu avaru na koee ||1||

As it pleased Him, so did He act; without Him, there was no other. ||1||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

सलोकु मः ३ ॥

Saloku M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਸਾਹਿਬੁ ਮੇਰਾ ਸਦਾ ਹੈ ਦਿਸੈ ਸਬਦੁ ਕਮਾਇ ॥

साहिबु मेरा सदा है दिसै सबदु कमाइ ॥

Saahibu meraa sadaa hai disai sabadu kamaai ||

My Master is eternal. He is seen by practicing the Word of the Shabad.

ਓਹੁ ਅਉਹਾਣੀ ਕਦੇ ਨਾਹਿ ਨਾ ਆਵੈ ਨਾ ਜਾਇ ॥

ओहु अउहाणी कदे नाहि ना आवै ना जाइ ॥

Ohu auhaa(nn)ee kade naahi naa aavai naa jaai ||

He never perishes; He does not come or go in reincarnation.

ਸਦਾ ਸਦਾ ਸੋ ਸੇਵੀਐ ਜੋ ਸਭ ਮਹਿ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥

सदा सदा सो सेवीऐ जो सभ महि रहै समाइ ॥

Sadaa sadaa so seveeai jo sabh mahi rahai samaai ||

So serve Him, forever and ever; He is contained in all.

ਅਵਰੁ ਦੂਜਾ ਕਿਉ ਸੇਵੀਐ ਜੰਮੈ ਤੈ ਮਰਿ ਜਾਇ ॥

अवरु दूजा किउ सेवीऐ जमै तै मरि जाइ ॥

Avaru doojaa kiu seveeai jammai tai mari jaai ||

Why serve another who is born, and then dies?

ਨਿਹਫਲੁ ਤਿਨ ਕਾ ਜੀਵਿਆ ਜਿ ਖਸਮੁ ਨ ਜਾਣਹਿ ਆਪਣਾ ਅਵਰੀ ਕਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥

निहफलु तिन का जीविआ जि खसमु न जाणहि आपणा अवरी कउ चितु लाइ ॥

Nihaphalu tin kaa jeeviaa ji khasamu na jaa(nn)ahi aapa(nn)aa avaree kau chitu laai ||

Fruitless is the life of those who do not know their Lord and Master, and who center their consciousness on others.

ਨਾਨਕ ਏਵ ਨ ਜਾਪਈ ਕਰਤਾ ਕੇਤੀ ਦੇਇ ਸਜਾਇ ॥੧॥

नानक एव न जापई करता केती देइ सजाइ ॥१॥

Naanak ev na jaapaee karataa ketee dei sajaai ||1||

O Nanak, it cannot be known, how much punishment the Creator shall inflict on them. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਸਚਾ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਸਭੋ ਵਰਤੈ ਸਚੁ ॥

सचा नामु धिआईऐ सभो वरतै सचु ॥

Sachaa naamu dhiaaeeai sabho varatai sachu ||

Meditate on the True Name; the True Lord is pervading everywhere.

ਨਾਨਕ ਹੁਕਮੁ ਬੁਝਿ ਪਰਵਾਣੁ ਹੋਇ ਤਾ ਫਲੁ ਪਾਵੈ ਸਚੁ ॥

नानक हुकमु बुझि परवाणु होइ ता फलु पावै सचु ॥

Naanak hukamu bujhi paravaa(nn)u hoi taa phalu paavai sachu ||

O Nanak, by understanding the Hukam of the Lord's Command, one becomes acceptable, and then obtains the fruit of Truth.

ਕਥਨੀ ਬਦਨੀ ਕਰਤਾ ਫਿਰੈ ਹੁਕਮੈ ਮੂਲਿ ਨ ਬੁਝਈ ਅੰਧਾ ਕਚੁ ਨਿਕਚੁ ॥੨॥

कथनी बदनी करता फिरै हुकमै मूलि न बुझई अंधा कचु निकचु ॥२॥

Kathanee badanee karataa phirai hukamai mooli na bujhaee anddhaa kachu nikachu ||2||

He wanders around babbling and speaking, but he does not understand the Lord's Command at all. He is blind, the falsest of the false. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਸੰਜੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਉਪਾਇਓਨੁ ਸ੍ਰਿਸਟੀ ਕਾ ਮੂਲੁ ਰਚਾਇਆ ॥

संजोगु विजोगु उपाइओनु स्रिसटी का मूलु रचाइआ ॥

Sanjjogu vijogu upaaionu srisatee kaa moolu rachaaiaa ||

Creating union and separation, He laid the foundations of the Universe.

ਹੁਕਮੀ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਾਜੀਅਨੁ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥

हुकमी स्रिसटि साजीअनु जोती जोति मिलाइआ ॥

Hukamee srisati saajeeanu jotee joti milaaiaa ||

By His Command, the Lord of Light fashioned the Universe, and infused His Divine Light into it.

ਜੋਤੀ ਹੂੰ ਸਭੁ ਚਾਨਣਾ ਸਤਿਗੁਰਿ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਇਆ ॥

जोती हूं सभु चानणा सतिगुरि सबदु सुणाइआ ॥

Jotee hoonn sabhu chaana(nn)aa satiguri sabadu su(nn)aaiaa ||

From the Lord of Light, all light originates. The True Guru proclaims the Word of the Shabad.

ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹੇਸੁ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਸਿਰਿ ਧੰਧੈ ਲਾਇਆ ॥

ब्रहमा बिसनु महेसु त्रै गुण सिरि धंधै लाइआ ॥

Brhamaa bisanu mahesu trai gu(nn) siri dhanddhai laaiaa ||

Brahma, Vishnu and Shiva, under the influence of the three dispositions, were put to their tasks.

ਮਾਇਆ ਕਾ ਮੂਲੁ ਰਚਾਇਓਨੁ ਤੁਰੀਆ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੨॥

माइआ का मूलु रचाइओनु तुरीआ सुखु पाइआ ॥२॥

Maaiaa kaa moolu rachaaionu tureeaa sukhu paaiaa ||2||

He created the root of Maya, and the peace obtained in the fourth state of consciousness. ||2||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

सलोकु मः ३ ॥

Saloku M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਸੋ ਜਪੁ ਸੋ ਤਪੁ ਜਿ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਵੈ ॥

सो जपु सो तपु जि सतिगुर भावै ॥

So japu so tapu ji satigur bhaavai ||

That alone is chanting, and that alone is deep meditation, which is pleasing to the True Guru.

ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਵਡਿਆਈ ਪਾਵੈ ॥

सतिगुर कै भाणै वडिआई पावै ॥

Satigur kai bhaa(nn)ai vadiaaee paavai ||

Pleasing the True Guru, glorious greatness is obtained.

ਨਾਨਕ ਆਪੁ ਛੋਡਿ ਗੁਰ ਮਾਹਿ ਸਮਾਵੈ ॥੧॥

नानक आपु छोडि गुर माहि समावै ॥१॥

Naanak aapu chhodi gur maahi samaavai ||1||

O Nanak, renouncing self-conceit, one merges into the Guru. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਗੁਰ ਕੀ ਸਿਖ ਕੋ ਵਿਰਲਾ ਲੇਵੈ ॥

गुर की सिख को विरला लेवै ॥

Gur kee sikh ko viralaa levai ||

How rare are those who receive the Guru's Teachings.

ਨਾਨਕ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਵਡਿਆਈ ਦੇਵੈ ॥੨॥

नानक जिसु आपि वडिआई देवै ॥२॥

Naanak jisu aapi vadiaaee devai ||2||

O Nanak, he alone receives it, whom the Lord Himself blesses with glorious greatness. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਅਗਿਆਨੁ ਹੈ ਬਿਖਮੁ ਅਤਿ ਭਾਰੀ ॥

माइआ मोहु अगिआनु है बिखमु अति भारी ॥

Maaiaa mohu agiaanu hai bikhamu ati bhaaree ||

Emotional attachment to Maya is spiritual darkness; it is very difficult and such a heavy load.

ਪਥਰ ਪਾਪ ਬਹੁ ਲਦਿਆ ਕਿਉ ਤਰੀਐ ਤਾਰੀ ॥

पथर पाप बहु लदिआ किउ तरीऐ तारी ॥

Pathar paap bahu ladiaa kiu tareeai taaree ||

Loaded with so very many stones of sin, how can the boat cross over?

ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤੀ ਰਤਿਆ ਹਰਿ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰੀ ॥

अनदिनु भगती रतिआ हरि पारि उतारी ॥

Anadinu bhagatee ratiaa hari paari utaaree ||

Those who are attuned to the Lord's devotional worship night and day are carried across.

ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲਾ ਹਉਮੈ ਛਡਿ ਵਿਕਾਰੀ ॥

गुर सबदी मनु निरमला हउमै छडि विकारी ॥

Gur sabadee manu niramalaa haumai chhadi vikaaree ||

Under the Instruction of the Guru's Shabad, one sheds egotism and corruption, and the mind becomes immaculate.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਿਸਤਾਰੀ ॥੩॥

हरि हरि नामु धिआईऐ हरि हरि निसतारी ॥३॥

Hari hari naamu dhiaaeeai hari hari nisataaree ||3||

Meditate on the Name of the Lord, Har, Har; the Lord, Har, Har, is our Saving Grace. ||3||

ਸਲੋਕੁ ॥

सलोकु ॥

Saloku ||

Shalok:

ਕਬੀਰ ਮੁਕਤਿ ਦੁਆਰਾ ਸੰਕੁੜਾ ਰਾਈ ਦਸਵੈ ਭਾਇ ॥

कबीर मुकति दुआरा संकुड़ा राई दसवै भाइ ॥

Kabeer mukati duaaraa sankku(rr)aa raaee dasavai bhaai ||

O Kabeer, the gate of liberation is narrow, less than one-tenth of a mustard seed.

ਮਨੁ ਤਉ ਮੈਗਲੁ ਹੋਇ ਰਹਾ ਨਿਕਸਿਆ ਕਿਉ ਕਰਿ ਜਾਇ ॥

मनु तउ मैगलु होइ रहा निकसिआ किउ करि जाइ ॥

Manu tau maigalu hoi rahaa nikasiaa kiu kari jaai ||

The mind has become as big as an elephant; how can it pass through this gate?

ਐਸਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਜੇ ਮਿਲੈ ਤੁਠਾ ਕਰੇ ਪਸਾਉ ॥

ऐसा सतिगुरु जे मिलै तुठा करे पसाउ ॥

Aisaa satiguru je milai tuthaa kare pasaau ||

If one meets such a True Guru, by His Pleasure, He shows His Mercy.

ਮੁਕਤਿ ਦੁਆਰਾ ਮੋਕਲਾ ਸਹਜੇ ਆਵਉ ਜਾਉ ॥੧॥

मुकति दुआरा मोकला सहजे आवउ जाउ ॥१॥

Mukati duaaraa mokalaa sahaje aavau jaau ||1||

Then, the gate of liberation becomes wide open, and the soul easily passes through. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਨਾਨਕ ਮੁਕਤਿ ਦੁਆਰਾ ਅਤਿ ਨੀਕਾ ਨਾਨੑਾ ਹੋਇ ਸੁ ਜਾਇ ॥

नानक मुकति दुआरा अति नीका नान्हा होइ सु जाइ ॥

Naanak mukati duaaraa ati neekaa naanhaa hoi su jaai ||

O Nanak, the gate of liberation is very narrow; only the very tiny can pass through.

ਹਉਮੈ ਮਨੁ ਅਸਥੂਲੁ ਹੈ ਕਿਉ ਕਰਿ ਵਿਚੁ ਦੇ ਜਾਇ ॥

हउमै मनु असथूलु है किउ करि विचु दे जाइ ॥

Haumai manu asathoolu hai kiu kari vichu de jaai ||

Through egotism, the mind has become bloated. How can it pass through?

ਸਤਿਗੁਰ ਮਿਲਿਐ ਹਉਮੈ ਗਈ ਜੋਤਿ ਰਹੀ ਸਭ ਆਇ ॥

सतिगुर मिलिऐ हउमै गई जोति रही सभ आइ ॥

Satigur miliai haumai gaee joti rahee sabh aai ||

Meeting the True Guru, egotism departs, and one is filled with the Divine Light.

ਇਹੁ ਜੀਉ ਸਦਾ ਮੁਕਤੁ ਹੈ ਸਹਜੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥੨॥

इहु जीउ सदा मुकतु है सहजे रहिआ समाइ ॥२॥

Ihu jeeu sadaa mukatu hai sahaje rahiaa samaai ||2||

Then, this soul is liberated forever, and it remains absorbed in celestial bliss. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਪ੍ਰਭਿ ਸੰਸਾਰੁ ਉਪਾਇ ਕੈ ਵਸਿ ਆਪਣੈ ਕੀਤਾ ॥

प्रभि संसारु उपाइ कै वसि आपणै कीता ॥

Prbhi sanssaaru upaai kai vasi aapa(nn)ai keetaa ||

God created the Universe, and He keeps it under His power.

ਗਣਤੈ ਪ੍ਰਭੂ ਨ ਪਾਈਐ ਦੂਜੈ ਭਰਮੀਤਾ ॥

गणतै प्रभू न पाईऐ दूजै भरमीता ॥

Ga(nn)atai prbhoo na paaeeai doojai bharameetaa ||

God cannot be obtained by counting; the mortal wanders in doubt.

ਸਤਿਗੁਰ ਮਿਲਿਐ ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਬੁਝਿ ਸਚਿ ਸਮੀਤਾ ॥

सतिगुर मिलिऐ जीवतु मरै बुझि सचि समीता ॥

Satigur miliai jeevatu marai bujhi sachi sameetaa ||

Meeting the True Guru, one remains dead while yet alive; understanding Him, he is absorbed in the Truth.

ਸਬਦੇ ਹਉਮੈ ਖੋਈਐ ਹਰਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲੀਤਾ ॥

सबदे हउमै खोईऐ हरि मेलि मिलीता ॥

Sabade haumai khoeeai hari meli mileetaa ||

Through the Word of the Shabad, egotism is eradicated, and one is united in the Lord's Union.

ਸਭ ਕਿਛੁ ਜਾਣੈ ਕਰੇ ਆਪਿ ਆਪੇ ਵਿਗਸੀਤਾ ॥੪॥

सभ किछु जाणै करे आपि आपे विगसीता ॥४॥

Sabh kichhu jaa(nn)ai kare aapi aape vigaseetaa ||4||

He knows everything, and Himself does everything; beholding His Creation, He rejoices. ||4||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

सलोकु मः ३ ॥

Saloku M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਸਤਿਗੁਰ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਨ ਲਾਇਓ ਨਾਮੁ ਨ ਵਸਿਓ ਮਨਿ ਆਇ ॥

सतिगुर सिउ चितु न लाइओ नामु न वसिओ मनि आइ ॥

Satigur siu chitu na laaio naamu na vasio mani aai ||

One who has not focused his consciousness on the True Guru, and into whose mind the Naam does not come

ਧ੍ਰਿਗੁ ਇਵੇਹਾ ਜੀਵਿਆ ਕਿਆ ਜੁਗ ਮਹਿ ਪਾਇਆ ਆਇ ॥

ध्रिगु इवेहा जीविआ किआ जुग महि पाइआ आइ ॥

Dhrigu ivehaa jeeviaa kiaa jug mahi paaiaa aai ||

Cursed is such a life. What has he gained by coming into the world?

ਮਾਇਆ ਖੋਟੀ ਰਾਸਿ ਹੈ ਏਕ ਚਸੇ ਮਹਿ ਪਾਜੁ ਲਹਿ ਜਾਇ ॥

माइआ खोटी रासि है एक चसे महि पाजु लहि जाइ ॥

Maaiaa khotee raasi hai ek chase mahi paaju lahi jaai ||

Maya is false capital; in an instant, its false covering falls off.

ਹਥਹੁ ਛੁੜਕੀ ਤਨੁ ਸਿਆਹੁ ਹੋਇ ਬਦਨੁ ਜਾਇ ਕੁਮਲਾਇ ॥

हथहु छुड़की तनु सिआहु होइ बदनु जाइ कुमलाइ ॥

Hathahu chhu(rr)akee tanu siaahu hoi badanu jaai kumalaai ||

When it slips from his hand, his body turns black, and his face withers away.

ਜਿਨ ਸਤਿਗੁਰ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ਤਿਨੑ ਸੁਖੁ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਇ ॥

जिन सतिगुर सिउ चितु लाइआ तिन्ह सुखु वसिआ मनि आइ ॥

Jin satigur siu chitu laaiaa tinh sukhu vasiaa mani aai ||

Those who focus their consciousness on the True Guru - peace comes to abide in their minds.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਹਿ ਰੰਗ ਸਿਉ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

हरि नामु धिआवहि रंग सिउ हरि नामि रहे लिव लाइ ॥

Hari naamu dhiaavahi rangg siu hari naami rahe liv laai ||

They meditate on the Name of the Lord with love; they are lovingly attuned to the Name of the Lord.

ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰ ਸੋ ਧਨੁ ਸਉਪਿਆ ਜਿ ਜੀਅ ਮਹਿ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥

नानक सतिगुर सो धनु सउपिआ जि जीअ महि रहिआ समाइ ॥

Naanak satigur so dhanu saupiaa ji jeea mahi rahiaa samaai ||

O Nanak, the True Guru has bestowed upon them the wealth, which remains contained within their hearts.

ਰੰਗੁ ਤਿਸੈ ਕਉ ਅਗਲਾ ਵੰਨੀ ਚੜੈ ਚੜਾਇ ॥੧॥

रंगु तिसै कउ अगला वंनी चड़ै चड़ाइ ॥१॥

Ranggu tisai kau agalaa vannee cha(rr)ai cha(rr)aai ||1||

They are imbued with supreme love; its color increases day by day. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਮਾਇਆ ਹੋਈ ਨਾਗਨੀ ਜਗਤਿ ਰਹੀ ਲਪਟਾਇ ॥

माइआ होई नागनी जगति रही लपटाइ ॥

Maaiaa hoee naaganee jagati rahee lapataai ||

Maya is a serpent, clinging to the world.

ਇਸ ਕੀ ਸੇਵਾ ਜੋ ਕਰੇ ਤਿਸ ਹੀ ਕਉ ਫਿਰਿ ਖਾਇ ॥

इस की सेवा जो करे तिस ही कउ फिरि खाइ ॥

Is kee sevaa jo kare tis hee kau phiri khaai ||

Whoever serves her, she ultimately devours.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਕੋਈ ਗਾਰੜੂ ਤਿਨਿ ਮਲਿ ਦਲਿ ਲਾਈ ਪਾਇ ॥

गुरमुखि कोई गारड़ू तिनि मलि दलि लाई पाइ ॥

Guramukhi koee gaara(rr)oo tini mali dali laaee paai ||

The Gurmukh is a snake-charmer; he has trampled her and thrown her down, and crushed her underfoot.

ਨਾਨਕ ਸੇਈ ਉਬਰੇ ਜਿ ਸਚਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੨॥

नानक सेई उबरे जि सचि रहे लिव लाइ ॥२॥

Naanak seee ubare ji sachi rahe liv laai ||2||

O Nanak, they alone are saved, who remain lovingly absorbed in the True Lord. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਢਾਢੀ ਕਰੇ ਪੁਕਾਰ ਪ੍ਰਭੂ ਸੁਣਾਇਸੀ ॥

ढाढी करे पुकार प्रभू सुणाइसी ॥

Dhaadhee kare pukaar prbhoo su(nn)aaisee ||

The minstrel cries out, and God hears him.

ਅੰਦਰਿ ਧੀਰਕ ਹੋਇ ਪੂਰਾ ਪਾਇਸੀ ॥

अंदरि धीरक होइ पूरा पाइसी ॥

Anddari dheerak hoi pooraa paaisee ||

He is comforted within his mind, and he obtains the Perfect Lord.

ਜੋ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਲੇਖੁ ਸੇ ਕਰਮ ਕਮਾਇਸੀ ॥

जो धुरि लिखिआ लेखु से करम कमाइसी ॥

Jo dhuri likhiaa lekhu se karam kamaaisee ||

Whatever destiny is pre-ordained by the Lord, those are the deeds he does.

ਜਾ ਹੋਵੈ ਖਸਮੁ ਦਇਆਲੁ ਤਾ ਮਹਲੁ ਘਰੁ ਪਾਇਸੀ ॥

जा होवै खसमु दइआलु ता महलु घरु पाइसी ॥

Jaa hovai khasamu daiaalu taa mahalu gharu paaisee ||

When the Lord and Master becomes Merciful, then one obtains the Mansion of the Lord's Presence as his home.

ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰਾ ਅਤਿ ਵਡਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੇਲਾਇਸੀ ॥੫॥

सो प्रभु मेरा अति वडा गुरमुखि मेलाइसी ॥५॥

So prbhu meraa ati vadaa guramukhi melaaisee ||5||

That God of mine is so very great; as Gurmukh, I have met Him. ||5||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਸਭਨਾ ਕਾ ਸਹੁ ਏਕੁ ਹੈ ਸਦ ਹੀ ਰਹੈ ਹਜੂਰਿ ॥

सभना का सहु एकु है सद ही रहै हजूरि ॥

Sabhanaa kaa sahu eku hai sad hee rahai hajoori ||

There is One Lord God of all; He remains ever-present.

ਨਾਨਕ ਹੁਕਮੁ ਨ ਮੰਨਈ ਤਾ ਘਰ ਹੀ ਅੰਦਰਿ ਦੂਰਿ ॥

नानक हुकमु न मंनई ता घर ही अंदरि दूरि ॥

Naanak hukamu na mannaee taa ghar hee anddari doori ||

O Nanak, if one does not obey the Hukam of the Lord's Command, then within one's own home, the Lord seems far away.

ਹੁਕਮੁ ਭੀ ਤਿਨੑਾ ਮਨਾਇਸੀ ਜਿਨੑ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥

हुकमु भी तिन्हा मनाइसी जिन्ह कउ नदरि करेइ ॥

Hukamu bhee tinhaa manaaisee jinh kau nadari karei ||

They alone obey the Lord's Command, upon whom He casts His Glance of Grace.

ਹੁਕਮੁ ਮੰਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਪ੍ਰੇਮ ਸੁਹਾਗਣਿ ਹੋਇ ॥੧॥

हुकमु मंनि सुखु पाइआ प्रेम सुहागणि होइ ॥१॥

Hukamu manni sukhu paaiaa prem suhaaga(nn)i hoi ||1||

Obeying His Command, one obtains peace, and becomes the happy, loving soul-bride. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਰੈਣਿ ਸਬਾਈ ਜਲਿ ਮੁਈ ਕੰਤ ਨ ਲਾਇਓ ਭਾਉ ॥

रैणि सबाई जलि मुई कंत न लाइओ भाउ ॥

Rai(nn)i sabaaee jali muee kantt na laaio bhaau ||

She who does not love her Husband Lord, burns and wastes away all through the night of her life.

ਨਾਨਕ ਸੁਖਿ ਵਸਨਿ ਸੋੁਹਾਗਣੀ ਜਿਨੑ ਪਿਆਰਾ ਪੁਰਖੁ ਹਰਿ ਰਾਉ ॥੨॥

नानक सुखि वसनि सोहागणी जिन्ह पिआरा पुरखु हरि राउ ॥२॥

Naanak sukhi vasani saohaaga(nn)ee jinh piaaraa purakhu hari raau ||2||

O Nanak, the soul-brides dwell in peace; they have the Lord, their King, as their Husband. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਸਭੁ ਜਗੁ ਫਿਰਿ ਮੈ ਦੇਖਿਆ ਹਰਿ ਇਕੋ ਦਾਤਾ ॥

सभु जगु फिरि मै देखिआ हरि इको दाता ॥

Sabhu jagu phiri mai dekhiaa hari iko daataa ||

Roaming over the entire world, I have seen that the Lord is the only Giver.

ਉਪਾਇ ਕਿਤੈ ਨ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਕਰਮ ਬਿਧਾਤਾ ॥

उपाइ कितै न पाईऐ हरि करम बिधाता ॥

Upaai kitai na paaeeai hari karam bidhaataa ||

The Lord cannot be obtained by any device at all; He is the Architect of Karma.

ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹਰਿ ਸਹਜੇ ਜਾਤਾ ॥

गुर सबदी हरि मनि वसै हरि सहजे जाता ॥

Gur sabadee hari mani vasai hari sahaje jaataa ||

Through the Word of the Guru's Shabad, the Lord comes to dwell in the mind, and the Lord is easily revealed within.

ਅੰਦਰਹੁ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਬੁਝੀ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਰਿ ਨਾਤਾ ॥

अंदरहु त्रिसना अगनि बुझी हरि अम्रित सरि नाता ॥

Anddarahu trisanaa agani bujhee hari ammmrit sari naataa ||

The fire of desire within is quenched, and one bathes in the Lord's Pool of Ambrosial Nectar.

ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਵਡੇ ਕੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੋਲਾਤਾ ॥੬॥

वडी वडिआई वडे की गुरमुखि बोलाता ॥६॥

Vadee vadiaaee vade kee guramukhi bolaataa ||6||

The great greatness of the great Lord God - the Gurmukh speaks of this. ||6||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

सलोकु मः ३ ॥

Saloku M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਕਾਇਆ ਹੰਸ ਕਿਆ ਪ੍ਰੀਤਿ ਹੈ ਜਿ ਪਇਆ ਹੀ ਛਡਿ ਜਾਇ ॥

काइआ हंस किआ प्रीति है जि पइआ ही छडि जाइ ॥

Kaaiaa hanss kiaa preeti hai ji paiaa hee chhadi jaai ||

What love is this between the body and soul, which ends when the body falls?

ਏਸ ਨੋ ਕੂੜੁ ਬੋਲਿ ਕਿ ਖਵਾਲੀਐ ਜਿ ਚਲਦਿਆ ਨਾਲਿ ਨ ਜਾਇ ॥

एस नो कूड़ु बोलि कि खवालीऐ जि चलदिआ नालि न जाइ ॥

Es no koo(rr)u boli ki khavaaleeai ji chaladiaa naali na jaai ||

Why feed it by telling lies? When you leave, it does not go with you.

ਕਾਇਆ ਮਿਟੀ ਅੰਧੁ ਹੈ ਪਉਣੈ ਪੁਛਹੁ ਜਾਇ ॥

काइआ मिटी अंधु है पउणै पुछहु जाइ ॥

Kaaiaa mitee anddhu hai pau(nn)ai puchhahu jaai ||

The body is merely blind dust; go, and ask the soul.

ਹਉ ਤਾ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿਆ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵਾ ਜਾਇ ॥

हउ ता माइआ मोहिआ फिरि फिरि आवा जाइ ॥

Hau taa maaiaa mohiaa phiri phiri aavaa jaai ||

The soul answers, ""I am enticed by Maya, and so I come and go, again and again.""

ਨਾਨਕ ਹੁਕਮੁ ਨ ਜਾਤੋ ਖਸਮ ਕਾ ਜਿ ਰਹਾ ਸਚਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥

नानक हुकमु न जातो खसम का जि रहा सचि समाइ ॥१॥

Naanak hukamu na jaato khasam kaa ji rahaa sachi samaai ||1||

O Nanak, I do not know my Lord and Master's Command, by which I would merge in the Truth. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਏਕੋ ਨਿਹਚਲ ਨਾਮ ਧਨੁ ਹੋਰੁ ਧਨੁ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥

एको निहचल नाम धनु होरु धनु आवै जाइ ॥

Eko nihachal naam dhanu horu dhanu aavai jaai ||

The Naam, the Name of the Lord, is the only permanent wealth; all other wealth comes and goes.

ਇਸੁ ਧਨ ਕਉ ਤਸਕਰੁ ਜੋਹਿ ਨ ਸਕਈ ਨਾ ਓਚਕਾ ਲੈ ਜਾਇ ॥

इसु धन कउ तसकरु जोहि न सकई ना ओचका लै जाइ ॥

Isu dhan kau tasakaru johi na sakaee naa ochakaa lai jaai ||

Thieves cannot steal this wealth, nor can robbers take it away.

ਇਹੁ ਹਰਿ ਧਨੁ ਜੀਐ ਸੇਤੀ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਜੀਐ ਨਾਲੇ ਜਾਇ ॥

इहु हरि धनु जीऐ सेती रवि रहिआ जीऐ नाले जाइ ॥

Ihu hari dhanu jeeai setee ravi rahiaa jeeai naale jaai ||

This wealth of the Lord is embedded in the soul, and with the soul, it shall depart.

ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਈਐ ਮਨਮੁਖਿ ਪਲੈ ਨ ਪਾਇ ॥

पूरे गुर ते पाईऐ मनमुखि पलै न पाइ ॥

Poore gur te paaeeai manamukhi palai na paai ||

It is obtained from the Perfect Guru; the self-willed manmukhs do not receive it.

ਧਨੁ ਵਾਪਾਰੀ ਨਾਨਕਾ ਜਿਨੑਾ ਨਾਮ ਧਨੁ ਖਟਿਆ ਆਇ ॥੨॥

धनु वापारी नानका जिन्हा नाम धनु खटिआ आइ ॥२॥

Dhanu vaapaaree naanakaa jinhaa naam dhanu khatiaa aai ||2||

Blessed are the traders, O Nanak, who have come to earn the wealth of the Naam. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਮੇਰਾ ਸਾਹਿਬੁ ਅਤਿ ਵਡਾ ਸਚੁ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰਾ ॥

मेरा साहिबु अति वडा सचु गहिर ग्मभीरा ॥

Meraa saahibu ati vadaa sachu gahir gambbheeraa ||

My Master is so very great, true, profound and unfathomable.

ਸਭੁ ਜਗੁ ਤਿਸ ਕੈ ਵਸਿ ਹੈ ਸਭੁ ਤਿਸ ਕਾ ਚੀਰਾ ॥

सभु जगु तिस कै वसि है सभु तिस का चीरा ॥

Sabhu jagu tis kai vasi hai sabhu tis kaa cheeraa ||

The whole world is under His power; everything is the projection of Him.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਪਾਈਐ ਨਿਹਚਲੁ ਧਨੁ ਧੀਰਾ ॥

गुर परसादी पाईऐ निहचलु धनु धीरा ॥

Gur parasaadee paaeeai nihachalu dhanu dheeraa ||

By Guru's Grace, the eternal wealth is obtained, bringing peace and patience to the mind.

ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸੈ ਭੇਟੈ ਗੁਰੁ ਸੂਰਾ ॥

किरपा ते हरि मनि वसै भेटै गुरु सूरा ॥

Kirapaa te hari mani vasai bhetai guru sooraa ||

By His Grace, the Lord dwells in the mind, and one meets the Brave Guru.

ਗੁਣਵੰਤੀ ਸਾਲਾਹਿਆ ਸਦਾ ਥਿਰੁ ਨਿਹਚਲੁ ਹਰਿ ਪੂਰਾ ॥੭॥

गुणवंती सालाहिआ सदा थिरु निहचलु हरि पूरा ॥७॥

Gu(nn)avanttee saalaahiaa sadaa thiru nihachalu hari pooraa ||7||

The virtuous praise the ever-stable, permanent, perfect Lord. ||7||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

सलोकु मः ३ ॥

Saloku M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਧ੍ਰਿਗੁ ਤਿਨੑਾ ਦਾ ਜੀਵਿਆ ਜੋ ਹਰਿ ਸੁਖੁ ਪਰਹਰਿ ਤਿਆਗਦੇ ਦੁਖੁ ਹਉਮੈ ਪਾਪ ਕਮਾਇ ॥

ध्रिगु तिन्हा दा जीविआ जो हरि सुखु परहरि तिआगदे दुखु हउमै पाप कमाइ ॥

Dhrigu tinhaa daa jeeviaa jo hari sukhu parahari tiaagade dukhu haumai paap kamaai ||

Cursed is the life of those who forsake and throw away the peace of the Lord's Name, and suffer pain instead by practicing ego and sin.

ਮਨਮੁਖ ਅਗਿਆਨੀ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਵਿਆਪੇ ਤਿਨੑ ਬੂਝ ਨ ਕਾਈ ਪਾਇ ॥

मनमुख अगिआनी माइआ मोहि विआपे तिन्ह बूझ न काई पाइ ॥

Manamukh agiaanee maaiaa mohi viaape tinh boojh na kaaee paai ||

The ignorant self-willed manmukhs are engrossed in the love of Maya; they have no understanding at all.

ਹਲਤਿ ਪਲਤਿ ਓਇ ਸੁਖੁ ਨ ਪਾਵਹਿ ਅੰਤਿ ਗਏ ਪਛੁਤਾਇ ॥

हलति पलति ओइ सुखु न पावहि अंति गए पछुताइ ॥

Halati palati oi sukhu na paavahi antti gae pachhutaai ||

In this world and in the world beyond, they do not find peace; in the end, they depart regretting and repenting.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਕੋ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ਤਿਸੁ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥

गुर परसादी को नामु धिआए तिसु हउमै विचहु जाइ ॥

Gur parasaadee ko naamu dhiaae tisu haumai vichahu jaai ||

By Guru's Grace, one may meditate on the Naam, the Name of the Lord, and egotism departs from within him.

ਨਾਨਕ ਜਿਸੁ ਪੂਰਬਿ ਹੋਵੈ ਲਿਖਿਆ ਸੋ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਆਇ ਪਾਇ ॥੧॥

नानक जिसु पूरबि होवै लिखिआ सो गुर चरणी आइ पाइ ॥१॥

Naanak jisu poorabi hovai likhiaa so gur chara(nn)ee aai paai ||1||

O Nanak, one who has such pre-ordained destiny, comes and falls at the Guru's Feet. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਮਨਮੁਖੁ ਊਧਾ ਕਉਲੁ ਹੈ ਨਾ ਤਿਸੁ ਭਗਤਿ ਨ ਨਾਉ ॥

मनमुखु ऊधा कउलु है ना तिसु भगति न नाउ ॥

Manamukhu udhaa kaulu hai naa tisu bhagati na naau ||

The self-willed manmukh is like the inverted lotus; he has neither devotional worship, nor the Lord's Name.

ਸਕਤੀ ਅੰਦਰਿ ਵਰਤਦਾ ਕੂੜੁ ਤਿਸ ਕਾ ਹੈ ਉਪਾਉ ॥

सकती अंदरि वरतदा कूड़ु तिस का है उपाउ ॥

Sakatee anddari varatadaa koo(rr)u tis kaa hai upaau ||

He remains engrossed in material wealth, and his efforts are false.

ਤਿਸ ਕਾ ਅੰਦਰੁ ਚਿਤੁ ਨ ਭਿਜਈ ਮੁਖਿ ਫੀਕਾ ਆਲਾਉ ॥

तिस का अंदरु चितु न भिजई मुखि फीका आलाउ ॥

Tis kaa anddaru chitu na bhijaee mukhi pheekaa aalaau ||

His consciousness is not softened within, and the words from his mouth are insipid.

ਓਇ ਧਰਮਿ ਰਲਾਏ ਨਾ ਰਲਨੑਿ ਓਨਾ ਅੰਦਰਿ ਕੂੜੁ ਸੁਆਉ ॥

ओइ धरमि रलाए ना रलन्हि ओना अंदरि कूड़ु सुआउ ॥

Oi dharami ralaae naa ralanhi onaa anddari koo(rr)u suaau ||

He does not mingle with the righteous; within him are falsehood and selfishness.

ਨਾਨਕ ਕਰਤੈ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ਮਨਮੁਖ ਕੂੜੁ ਬੋਲਿ ਬੋਲਿ ਡੁਬੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਰੇ ਜਪਿ ਹਰਿ ਨਾਉ ॥੨॥

नानक करतै बणत बणाई मनमुख कूड़ु बोलि बोलि डुबे गुरमुखि तरे जपि हरि नाउ ॥२॥

Naanak karatai ba(nn)at ba(nn)aaee manamukh koo(rr)u boli boli dube guramukhi tare japi hari naau ||2||

O Nanak, the Creator Lord has arranged things, so that the self-willed manmukhs are drowned by telling lies, while the Gurmukhs are saved by chanting the Lord's Name. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਵਡਾ ਫੇਰੁ ਪਇਆ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਈ ॥

बिनु बूझे वडा फेरु पइआ फिरि आवै जाई ॥

Binu boojhe vadaa pheru paiaa phiri aavai jaaee ||

Without understanding, one must wander around the cycle of reincarnation, and continue coming and going.

ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਨ ਕੀਤੀਆ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਈ ॥

सतिगुर की सेवा न कीतीआ अंति गइआ पछुताई ॥

Satigur kee sevaa na keeteeaa antti gaiaa pachhutaaee ||

One who has not served the True Guru, shall depart regretting and repenting in the end.

ਆਪਣੀ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਗੁਰੁ ਪਾਈਐ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਈ ॥

आपणी किरपा करे गुरु पाईऐ विचहु आपु गवाई ॥

Aapa(nn)ee kirapaa kare guru paaeeai vichahu aapu gavaaee ||

But if the Lord shows His Mercy, one finds the Guru, and ego is banished from within.

ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਭੁਖ ਵਿਚਹੁ ਉਤਰੈ ਸੁਖੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਈ ॥

त्रिसना भुख विचहु उतरै सुखु वसै मनि आई ॥

Trisanaa bhukh vichahu utarai sukhu vasai mani aaee ||

Hunger and thirst depart from within, and peace comes to dwell in the mind.

ਸਦਾ ਸਦਾ ਸਾਲਾਹੀਐ ਹਿਰਦੈ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥੮॥

सदा सदा सालाहीऐ हिरदै लिव लाई ॥८॥

Sadaa sadaa saalaaheeai hiradai liv laaee ||8||

Forever and ever, praise Him with love in your heart. ||8||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

सलोकु मः ३ ॥

Saloku M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਜਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਆਪਣਾ ਤਿਸ ਨੋ ਪੂਜੇ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥

जि सतिगुरु सेवे आपणा तिस नो पूजे सभु कोइ ॥

Ji satiguru seve aapa(nn)aa tis no pooje sabhu koi ||

One who serves his True Guru, is worshipped by everyone.

ਸਭਨਾ ਉਪਾਵਾ ਸਿਰਿ ਉਪਾਉ ਹੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥

सभना उपावा सिरि उपाउ है हरि नामु परापति होइ ॥

Sabhanaa upaavaa siri upaau hai hari naamu paraapati hoi ||

Of all efforts, the supreme effort is the attainment of the Lord's Name.

ਅੰਤਰਿ ਸੀਤਲ ਸਾਤਿ ਵਸੈ ਜਪਿ ਹਿਰਦੈ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥

अंतरि सीतल साति वसै जपि हिरदै सदा सुखु होइ ॥

Anttari seetal saati vasai japi hiradai sadaa sukhu hoi ||

Peace and tranquility come to dwell within the mind; meditating within the heart, there comes a lasting peace.

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਖਾਣਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੈਨਣਾ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਡਾਈ ਹੋਇ ॥੧॥

अम्रितु खाणा अम्रितु पैनणा नानक नामु वडाई होइ ॥१॥

Ammmritu khaa(nn)aa ammmritu paina(nn)aa naanak naamu vadaaee hoi ||1||

The Ambrosial Amrit is his food, and the Ambrosial Amrit is his clothes; O Nanak, through the Naam, the Name of the Lord, greatness is obtained. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਏ ਮਨ ਗੁਰ ਕੀ ਸਿਖ ਸੁਣਿ ਹਰਿ ਪਾਵਹਿ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨੁ ॥

ए मन गुर की सिख सुणि हरि पावहि गुणी निधानु ॥

E man gur kee sikh su(nn)i hari paavahi gu(nn)ee nidhaanu ||

O mind, listen to the Guru's Teachings, and you shall obtain the treasure of virtue.

ਹਰਿ ਸੁਖਦਾਤਾ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹਉਮੈ ਜਾਇ ਗੁਮਾਨੁ ॥

हरि सुखदाता मनि वसै हउमै जाइ गुमानु ॥

Hari sukhadaataa mani vasai haumai jaai gumaanu ||

The Lord, the Giver of peace, shall dwell in your mind, and your egotism and pride shall depart.

ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਪਾਈਐ ਤਾ ਅਨਦਿਨੁ ਲਾਗੈ ਧਿਆਨੁ ॥੨॥

नानक नदरी पाईऐ ता अनदिनु लागै धिआनु ॥२॥

Naanak nadaree paaeeai taa anadinu laagai dhiaanu ||2||

O Nanak, when the Lord bestows His Glance of Grace, then, night and day, one centers his meditation on the Lord. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਸਭੁ ਸਚੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਵਿਤਾ ॥

सतु संतोखु सभु सचु है गुरमुखि पविता ॥

Satu santtokhu sabhu sachu hai guramukhi pavitaa ||

The Gurmukh is totally truthful, content and pure.

ਅੰਦਰਹੁ ਕਪਟੁ ਵਿਕਾਰੁ ਗਇਆ ਮਨੁ ਸਹਜੇ ਜਿਤਾ ॥

अंदरहु कपटु विकारु गइआ मनु सहजे जिता ॥

Anddarahu kapatu vikaaru gaiaa manu sahaje jitaa ||

Deception and wickedness have departed from within him, and he easily conquers his mind.

ਤਹ ਜੋਤਿ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ਅਨੰਦ ਰਸੁ ਅਗਿਆਨੁ ਗਵਿਤਾ ॥

तह जोति प्रगासु अनंद रसु अगिआनु गविता ॥

Tah joti prgaasu anandd rasu agiaanu gavitaa ||

There, the Divine Light and the essence of bliss are manifest, and ignorance is eliminated.

ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਣ ਰਵੈ ਗੁਣ ਪਰਗਟੁ ਕਿਤਾ ॥

अनदिनु हरि के गुण रवै गुण परगटु किता ॥

Anadinu hari ke gu(nn) ravai gu(nn) paragatu kitaa ||

Night and day, he sings the Glorious Praises of the Lord, and manifests the excellence of the Lord.

ਸਭਨਾ ਦਾਤਾ ਏਕੁ ਹੈ ਇਕੋ ਹਰਿ ਮਿਤਾ ॥੯॥

सभना दाता एकु है इको हरि मिता ॥९॥

Sabhanaa daataa eku hai iko hari mitaa ||9||

The One Lord is the Giver of all; the Lord alone is our friend. ||9||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

सलोकु मः ३ ॥

Saloku M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਬ੍ਰਹਮੁ ਬਿੰਦੇ ਸੋ ਬ੍ਰਾਹਮਣੁ ਕਹੀਐ ਜਿ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥

ब्रहमु बिंदे सो ब्राहमणु कहीऐ जि अनदिनु हरि लिव लाए ॥

Brhamu bindde so braahama(nn)u kaheeai ji anadinu hari liv laae ||

One who understands God, who lovingly centers his mind on the Lord night and day, is called a Brahmin.

ਸਤਿਗੁਰ ਪੁਛੈ ਸਚੁ ਸੰਜਮੁ ਕਮਾਵੈ ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਤਿਸੁ ਜਾਏ ॥

सतिगुर पुछै सचु संजमु कमावै हउमै रोगु तिसु जाए ॥

Satigur puchhai sachu sanjjamu kamaavai haumai rogu tisu jaae ||

Consulting the True Guru, he practices Truth and self-restraint, and he is rid of the disease of ego.

ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਗੁਣ ਸੰਗ੍ਰਹੈ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਏ ॥

हरि गुण गावै गुण संग्रहै जोती जोति मिलाए ॥

Hari gu(nn) gaavai gu(nn) sanggrhai jotee joti milaae ||

He sings the Glorious Praises of the Lord, and gathers in His Praises; his light is blended with the Light.

ਇਸੁ ਜੁਗ ਮਹਿ ਕੋ ਵਿਰਲਾ ਬ੍ਰਹਮ ਗਿਆਨੀ ਜਿ ਹਉਮੈ ਮੇਟਿ ਸਮਾਏ ॥

इसु जुग महि को विरला ब्रहम गिआनी जि हउमै मेटि समाए ॥

Isu jug mahi ko viralaa brham giaanee ji haumai meti samaae ||

In this world, one who knows God is very rare; eradicating ego, he is absorbed in God.

ਨਾਨਕ ਤਿਸ ਨੋ ਮਿਲਿਆ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਜਿ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ॥੧॥

नानक तिस नो मिलिआ सदा सुखु पाईऐ जि अनदिनु हरि नामु धिआए ॥१॥

Naanak tis no miliaa sadaa sukhu paaeeai ji anadinu hari naamu dhiaae ||1||

O Nanak, meeting him, peace is obtained; night and day, he meditates on the Lord's Name. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਅੰਤਰਿ ਕਪਟੁ ਮਨਮੁਖ ਅਗਿਆਨੀ ਰਸਨਾ ਝੂਠੁ ਬੋਲਾਇ ॥

अंतरि कपटु मनमुख अगिआनी रसना झूठु बोलाइ ॥

Anttari kapatu manamukh agiaanee rasanaa jhoothu bolaai ||

Within the ignorant self-willed manmukh is deception; with his tongue, he speaks lies.

ਕਪਟਿ ਕੀਤੈ ਹਰਿ ਪੁਰਖੁ ਨ ਭੀਜੈ ਨਿਤ ਵੇਖੈ ਸੁਣੈ ਸੁਭਾਇ ॥

कपटि कीतै हरि पुरखु न भीजै नित वेखै सुणै सुभाइ ॥

Kapati keetai hari purakhu na bheejai nit vekhai su(nn)ai subhaai ||

Practicing deception, he does not please the Lord God, who always sees and hears with natural ease.

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਜਾਇ ਜਗੁ ਪਰਬੋਧੈ ਬਿਖੁ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਸੁਆਇ ॥

दूजै भाइ जाइ जगु परबोधै बिखु माइआ मोह सुआइ ॥

Doojai bhaai jaai jagu parabodhai bikhu maaiaa moh suaai ||

In the love of duality, he goes to instruct the world, but he is engrossed in the poison of Maya and attachment to pleasure.

ਇਤੁ ਕਮਾਣੈ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਪਾਵੈ ਜੰਮੈ ਮਰੈ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥

इतु कमाणै सदा दुखु पावै जमै मरै फिरि आवै जाइ ॥

Itu kamaa(nn)ai sadaa dukhu paavai jammai marai phiri aavai jaai ||

By doing so, he suffers in constant pain; he is born and then dies, and comes and goes again and again.

ਸਹਸਾ ਮੂਲਿ ਨ ਚੁਕਈ ਵਿਚਿ ਵਿਸਟਾ ਪਚੈ ਪਚਾਇ ॥

सहसा मूलि न चुकई विचि विसटा पचै पचाइ ॥

Sahasaa mooli na chukaee vichi visataa pachai pachaai ||

His doubts do not leave him at all, and he rots away in manure.

ਜਿਸ ਨੋ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਮੇਰਾ ਸੁਆਮੀ ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕੀ ਸਿਖ ਸੁਣਾਇ ॥

जिस नो क्रिपा करे मेरा सुआमी तिसु गुर की सिख सुणाइ ॥

Jis no kripaa kare meraa suaamee tisu gur kee sikh su(nn)aai ||

One, unto whom my Lord Master shows His Mercy, listens to the Guru's Teachings.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈ ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਗਾਵੈ ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਅੰਤਿ ਛਡਾਇ ॥੨॥

हरि नामु धिआवै हरि नामो गावै हरि नामो अंति छडाइ ॥२॥

Hari naamu dhiaavai hari naamo gaavai hari naamo antti chhadaai ||2||

He meditates on the Lord's Name, and sings the Lord's Name; in the end, the Lord's Name will deliver him. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਜਿਨਾ ਹੁਕਮੁ ਮਨਾਇਓਨੁ ਤੇ ਪੂਰੇ ਸੰਸਾਰਿ ॥

जिना हुकमु मनाइओनु ते पूरे संसारि ॥

Jinaa hukamu manaaionu te poore sanssaari ||

Those who obey the Hukam of the Lord's Command, are the perfect persons in the world.

ਸਾਹਿਬੁ ਸੇਵਨੑਿ ਆਪਣਾ ਪੂਰੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਿ ॥

साहिबु सेवन्हि आपणा पूरै सबदि वीचारि ॥

Saahibu sevanhi aapa(nn)aa poorai sabadi veechaari ||

They serve their Lord Master, and reflect upon the Perfect Word of the Shabad.

ਹਰਿ ਕੀ ਸੇਵਾ ਚਾਕਰੀ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਪਿਆਰਿ ॥

हरि की सेवा चाकरी सचै सबदि पिआरि ॥

Hari kee sevaa chaakaree sachai sabadi piaari ||

They serve the Lord, and love the True Word of the Shabad.

ਹਰਿ ਕਾ ਮਹਲੁ ਤਿਨੑੀ ਪਾਇਆ ਜਿਨੑ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਮਾਰਿ ॥

हरि का महलु तिन्ही पाइआ जिन्ह हउमै विचहु मारि ॥

Hari kaa mahalu tinhee paaiaa jinh haumai vichahu maari ||

They attain the Mansion of the Lord's Presence, as they eradicate egotism from within.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਿਲਿ ਰਹੇ ਜਪਿ ਹਰਿ ਨਾਮਾ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥੧੦॥

नानक गुरमुखि मिलि रहे जपि हरि नामा उर धारि ॥१०॥

Naanak guramukhi mili rahe japi hari naamaa ur dhaari ||10||

O Nanak, the Gurmukhs remain united with Him, chanting the Name of the Lord, and enshrining it within their hearts. ||10||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

सलोकु मः ३ ॥

Saloku M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਗੁਰਮੁਖਿ ਧਿਆਨ ਸਹਜ ਧੁਨਿ ਉਪਜੈ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥

गुरमुखि धिआन सहज धुनि उपजै सचि नामि चितु लाइआ ॥

Guramukhi dhiaan sahaj dhuni upajai sachi naami chitu laaiaa ||

The Gurmukh meditates on the Lord; the celestial sound-current resounds within him, and he focuses his consciousness on the True Name.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਨਦਿਨੁ ਰਹੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥

गुरमुखि अनदिनु रहै रंगि राता हरि का नामु मनि भाइआ ॥

Guramukhi anadinu rahai ranggi raataa hari kaa naamu mani bhaaiaa ||

The Gurmukh remains imbued with the Lord's Love, night and day; his mind is pleased with the Name of the Lord.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਵੇਖਹਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਬੋਲਹਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਸਹਜਿ ਰੰਗੁ ਲਾਇਆ ॥

गुरमुखि हरि वेखहि गुरमुखि हरि बोलहि गुरमुखि हरि सहजि रंगु लाइआ ॥

Guramukhi hari vekhahi guramukhi hari bolahi guramukhi hari sahaji ranggu laaiaa ||

The Gurmukh beholds the Lord, the Gurmukh speaks of the Lord, and the Gurmukh naturally loves the Lord.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਵੈ ਤਿਮਰ ਅਗਿਆਨੁ ਅਧੇਰੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥

नानक गुरमुखि गिआनु परापति होवै तिमर अगिआनु अधेरु चुकाइआ ॥

Naanak guramukhi giaanu paraapati hovai timar agiaanu adheru chukaaiaa ||

O Nanak, the Gurmukh attains spiritual wisdom, and the pitch-black darkness of ignorance is dispelled.

ਜਿਸ ਨੋ ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਧੁਰਿ ਪੂਰਾ ਤਿਨਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥੧॥

जिस नो करमु होवै धुरि पूरा तिनि गुरमुखि हरि नामु धिआइआ ॥१॥

Jis no karamu hovai dhuri pooraa tini guramukhi hari naamu dhiaaiaa ||1||

One who is blessed by the Perfect Lord's Grace - as Gurmukh, he meditates on the Lord's Name. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਿਨਾ ਨ ਸੇਵਿਓ ਸਬਦਿ ਨ ਲਗੋ ਪਿਆਰੁ ॥

सतिगुरु जिना न सेविओ सबदि न लगो पिआरु ॥

Satiguru jinaa na sevio sabadi na lago piaaru ||

Those who do not serve the True Guru do not embrace love for the Word of the Shabad.

ਸਹਜੇ ਨਾਮੁ ਨ ਧਿਆਇਆ ਕਿਤੁ ਆਇਆ ਸੰਸਾਰਿ ॥

सहजे नामु न धिआइआ कितु आइआ संसारि ॥

Sahaje naamu na dhiaaiaa kitu aaiaa sanssaari ||

They do not meditate on the Celestial Naam, the Name of the Lord - why did they even bother to come into the world?

ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜੂਨੀ ਪਾਈਐ ਵਿਸਟਾ ਸਦਾ ਖੁਆਰੁ ॥

फिरि फिरि जूनी पाईऐ विसटा सदा खुआरु ॥

Phiri phiri joonee paaeeai visataa sadaa khuaaru ||

Time and time again, they are reincarnated, and they rot away forever in manure.

ਕੂੜੈ ਲਾਲਚਿ ਲਗਿਆ ਨਾ ਉਰਵਾਰੁ ਨ ਪਾਰੁ ॥

कूड़ै लालचि लगिआ ना उरवारु न पारु ॥

Koo(rr)ai laalachi lagiaa naa uravaaru na paaru ||

They are attached to false greed; they are not on this shore, nor on the one beyond.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਬਰੇ ਜਿ ਆਪਿ ਮੇਲੇ ਕਰਤਾਰਿ ॥੨॥

नानक गुरमुखि उबरे जि आपि मेले करतारि ॥२॥

Naanak guramukhi ubare ji aapi mele karataari ||2||

O Nanak, the Gurmukhs are saved; the Creator Lord unites them with Himself. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਭਗਤ ਸਚੈ ਦਰਿ ਸੋਹਦੇ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਰਹਾਏ ॥

भगत सचै दरि सोहदे सचै सबदि रहाए ॥

Bhagat sachai dari sohade sachai sabadi rahaae ||

The devotees look beauteous in the True Court of the Lord; they abide in the True Word of the Shabad.

ਹਰਿ ਕੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਤਿਨ ਊਪਜੀ ਹਰਿ ਪ੍ਰੇਮ ਕਸਾਏ ॥

हरि की प्रीति तिन ऊपजी हरि प्रेम कसाए ॥

Hari kee preeti tin upajee hari prem kasaae ||

The Lord's Love wells up in them; they are attracted by the Lord's Love.

ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਰਹਹਿ ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਿਆਏ ॥

हरि रंगि रहहि सदा रंगि राते रसना हरि रसु पिआए ॥

Hari ranggi rahahi sadaa ranggi raate rasanaa hari rasu piaae ||

They abide in the Lord's Love, they remain imbued with the Lord's Love forever, and with their tongues, they drink in the sublime essence of the Lord.

ਸਫਲੁ ਜਨਮੁ ਜਿਨੑੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤਾ ਹਰਿ ਜੀਉ ਰਿਦੈ ਵਸਾਏ ॥

सफलु जनमु जिन्ही गुरमुखि जाता हरि जीउ रिदै वसाए ॥

Saphalu janamu jinhee guramukhi jaataa hari jeeu ridai vasaae ||

Fruitful are the lives of those Gurmukhs who recognize the Lord and enshrine Him in their hearts.

ਬਾਝੁ ਗੁਰੂ ਫਿਰੈ ਬਿਲਲਾਦੀ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਏ ॥੧੧॥

बाझु गुरू फिरै बिललादी दूजै भाइ खुआए ॥११॥

Baajhu guroo phirai bilalaadee doojai bhaai khuaae ||11||

Without the Guru, they wander around crying out in misery; in the love of duality, they are ruined. ||11||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

सलोकु मः ३ ॥

Saloku M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਕਲਿਜੁਗ ਮਹਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਭਗਤੀ ਖਟਿਆ ਹਰਿ ਉਤਮ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ॥

कलिजुग महि नामु निधानु भगती खटिआ हरि उतम पदु पाइआ ॥

Kalijug mahi naamu nidhaanu bhagatee khatiaa hari utam padu paaiaa ||

In the Dark Age of Kali Yuga, the devotees earn the treasure of the Naam, the Name of the Lord; they obtain the supreme status of the Lord.

ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਵਸਾਇਆ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥

सतिगुर सेवि हरि नामु मनि वसाइआ अनदिनु नामु धिआइआ ॥

Satigur sevi hari naamu mani vasaaiaa anadinu naamu dhiaaiaa ||

Serving the True Guru, they enshrine the Lord's Name in their minds, and they meditate on the Naam, night and day.

ਵਿਚੇ ਗ੍ਰਿਹ ਗੁਰ ਬਚਨਿ ਉਦਾਸੀ ਹਉਮੈ ਮੋਹੁ ਜਲਾਇਆ ॥

विचे ग्रिह गुर बचनि उदासी हउमै मोहु जलाइआ ॥

Viche grih gur bachani udaasee haumai mohu jalaaiaa ||

Within the home of their own selves, they remain unattached, through the Guru's Teachings; they burn away egotism and emotional attachment.

ਆਪਿ ਤਰਿਆ ਕੁਲ ਜਗਤੁ ਤਰਾਇਆ ਧੰਨੁ ਜਣੇਦੀ ਮਾਇਆ ॥

आपि तरिआ कुल जगतु तराइआ धंनु जणेदी माइआ ॥

Aapi tariaa kul jagatu taraaiaa dhannu ja(nn)edee maaiaa ||

They save themselves, and they save the whole world. Blessed are the mothers who gave birth to them.

ਐਸਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੋਈ ਪਾਏ ਜਿਸੁ ਧੁਰਿ ਮਸਤਕਿ ਹਰਿ ਲਿਖਿ ਪਾਇਆ ॥

ऐसा सतिगुरु सोई पाए जिसु धुरि मसतकि हरि लिखि पाइआ ॥

Aisaa satiguru soee paae jisu dhuri masataki hari likhi paaiaa ||

He alone finds such a True Guru, upon whose forehead the Lord inscribed such pre-ordained destiny.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਆਪਣੇ ਵਿਟਹੁ ਜਿਨਿ ਭ੍ਰਮਿ ਭੁਲਾ ਮਾਰਗਿ ਪਾਇਆ ॥੧॥

जन नानक बलिहारी गुर आपणे विटहु जिनि भ्रमि भुला मारगि पाइआ ॥१॥

Jan naanak balihaaree gur aapa(nn)e vitahu jini bhrmi bhulaa maaragi paaiaa ||1||

Servant Nanak is a sacrifice to his Guru; when he was wandering in doubt, He placed him on the Path. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਮਾਇਆ ਵੇਖਿ ਭੁਲੇ ਜਿਉ ਦੇਖਿ ਦੀਪਕਿ ਪਤੰਗ ਪਚਾਇਆ ॥

त्रै गुण माइआ वेखि भुले जिउ देखि दीपकि पतंग पचाइआ ॥

Trai gu(nn) maaiaa vekhi bhule jiu dekhi deepaki patangg pachaaiaa ||

Beholding Maya with her three dispositions, he goes astray; he is like the moth, which sees the flame, and is consumed.

ਪੰਡਿਤ ਭੁਲਿ ਭੁਲਿ ਮਾਇਆ ਵੇਖਹਿ ਦਿਖਾ ਕਿਨੈ ਕਿਹੁ ਆਣਿ ਚੜਾਇਆ ॥

पंडित भुलि भुलि माइआ वेखहि दिखा किनै किहु आणि चड़ाइआ ॥

Panddit bhuli bhuli maaiaa vekhahi dikhaa kinai kihu aa(nn)i cha(rr)aaiaa ||

The mistaken, deluded Pandits gaze upon Maya, and watch to see whether anyone has offered them something.

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪੜਹਿ ਨਿਤ ਬਿਖਿਆ ਨਾਵਹੁ ਦਯਿ ਖੁਆਇਆ ॥

दूजै भाइ पड़हि नित बिखिआ नावहु दयि खुआइआ ॥

Doojai bhaai pa(rr)ahi nit bikhiaa naavahu dayi khuaaiaa ||

In the love of duality, they read continually about sin, while the Lord has withheld His Name from them.

ਜੋਗੀ ਜੰਗਮ ਸੰਨਿਆਸੀ ਭੁਲੇ ਓਨੑਾ ਅਹੰਕਾਰੁ ਬਹੁ ਗਰਬੁ ਵਧਾਇਆ ॥

जोगी जंगम संनिआसी भुले ओन्हा अहंकारु बहु गरबु वधाइआ ॥

Jogee janggam sanniaasee bhule onhaa ahankkaaru bahu garabu vadhaaiaa ||

The Yogis, the wandering hermits and the Sannyaasees have gone astray; their egotism and arrogance have increased greatly.

ਛਾਦਨੁ ਭੋਜਨੁ ਨ ਲੈਹੀ ਸਤ ਭਿਖਿਆ ਮਨਹਠਿ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥

छादनु भोजनु न लैही सत भिखिआ मनहठि जनमु गवाइआ ॥

Chhaadanu bhojanu na laihee sat bhikhiaa manahathi janamu gavaaiaa ||

They do not accept the true donations of clothes and food, and their lives are ruined by their stubborn minds.

ਏਤੜਿਆ ਵਿਚਹੁ ਸੋ ਜਨੁ ਸਮਧਾ ਜਿਨਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥

एतड़िआ विचहु सो जनु समधा जिनि गुरमुखि नामु धिआइआ ॥

Eta(rr)iaa vichahu so janu samadhaa jini guramukhi naamu dhiaaiaa ||

Among these, he alone is a man of poise, who, as Gurmukh, meditates on the Naam, the Name of the Lord.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਕਿਸ ਨੋ ਆਖਿ ਸੁਣਾਈਐ ਜਾ ਕਰਦੇ ਸਭਿ ਕਰਾਇਆ ॥੨॥

जन नानक किस नो आखि सुणाईऐ जा करदे सभि कराइआ ॥२॥

Jan naanak kis no aakhi su(nn)aaeeai jaa karade sabhi karaaiaa ||2||

Unto whom should servant Nanak speak and complain? All act as the Lord causes them to act. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਪਰੇਤੁ ਹੈ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਅਹੰਕਾਰਾ ॥

माइआ मोहु परेतु है कामु क्रोधु अहंकारा ॥

Maaiaa mohu paretu hai kaamu krodhu ahankkaaraa ||

Emotional attachment to Maya, sexual desire, anger and egotism are demons.

ਏਹ ਜਮ ਕੀ ਸਿਰਕਾਰ ਹੈ ਏਨੑਾ ਉਪਰਿ ਜਮ ਕਾ ਡੰਡੁ ਕਰਾਰਾ ॥

एह जम की सिरकार है एन्हा उपरि जम का डंडु करारा ॥

Eh jam kee sirakaar hai enhaa upari jam kaa danddu karaaraa ||

Because of them, mortals are subject to death; above their heads hangs the heavy club of the Messenger of Death.

ਮਨਮੁਖ ਜਮ ਮਗਿ ਪਾਈਅਨੑਿ ਜਿਨੑ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਪਿਆਰਾ ॥

मनमुख जम मगि पाईअन्हि जिन्ह दूजा भाउ पिआरा ॥

Manamukh jam magi paaeeanhi jinh doojaa bhaau piaaraa ||

The self-willed manmukhs, in love with duality, are led onto the path of Death.

ਜਮ ਪੁਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਨਿ ਕੋ ਸੁਣੈ ਨ ਪੂਕਾਰਾ ॥

जम पुरि बधे मारीअनि को सुणै न पूकारा ॥

Jam puri badhe maareeani ko su(nn)ai na pookaaraa ||

In the City of Death, they are tied up and beaten, and no one hears their cries.

ਜਿਸ ਨੋ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਤਿਸੁ ਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਸਤਾਰਾ ॥੧੨॥

जिस नो क्रिपा करे तिसु गुरु मिलै गुरमुखि निसतारा ॥१२॥

Jis no kripaa kare tisu guru milai guramukhi nisataaraa ||12||

One who is blessed by the Lord's Grace meets the Guru; as Gurmukh, he is emancipated. ||12||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

सलोकु मः ३ ॥

Saloku M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਮੋਹਣੀ ਮਨਮੁਖਾ ਨੋ ਗਈ ਖਾਇ ॥

हउमै ममता मोहणी मनमुखा नो गई खाइ ॥

Haumai mamataa moha(nn)ee manamukhaa no gaee khaai ||

By egotism and pride, the self-willed manmukhs are enticed, and consumed.

ਜੋ ਮੋਹਿ ਦੂਜੈ ਚਿਤੁ ਲਾਇਦੇ ਤਿਨਾ ਵਿਆਪਿ ਰਹੀ ਲਪਟਾਇ ॥

जो मोहि दूजै चितु लाइदे तिना विआपि रही लपटाइ ॥

Jo mohi doojai chitu laaide tinaa viaapi rahee lapataai ||

Those who center their consciousness on duality are caught in it, and remain stuck.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਰਜਾਲੀਐ ਤਾ ਏਹ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥

गुर कै सबदि परजालीऐ ता एह विचहु जाइ ॥

Gur kai sabadi parajaaleeai taa eh vichahu jaai ||

But when it is burnt away by the Word of the Guru's Shabad, only then does it depart from within.

ਤਨੁ ਮਨੁ ਹੋਵੈ ਉਜਲਾ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥

तनु मनु होवै उजला नामु वसै मनि आइ ॥

Tanu manu hovai ujalaa naamu vasai mani aai ||

The body and mind become radiant and bright, and the Naam, the Name of the Lord, comes to dwell within the mind.

ਨਾਨਕ ਮਾਇਆ ਕਾ ਮਾਰਣੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥੧॥

नानक माइआ का मारणु हरि नामु है गुरमुखि पाइआ जाइ ॥१॥

Naanak maaiaa kaa maara(nn)u hari naamu hai guramukhi paaiaa jaai ||1||

O Nanak, the Lord's Name is the antidote to Maya; the Gurmukh obtains it. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਇਹੁ ਮਨੁ ਕੇਤੜਿਆ ਜੁਗ ਭਰਮਿਆ ਥਿਰੁ ਰਹੈ ਨ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥

इहु मनु केतड़िआ जुग भरमिआ थिरु रहै न आवै जाइ ॥

Ihu manu keta(rr)iaa jug bharamiaa thiru rahai na aavai jaai ||

This mind has wandered through so many ages; it has not remained stable - it continues coming and going.

ਹਰਿ ਭਾਣਾ ਤਾ ਭਰਮਾਇਅਨੁ ਕਰਿ ਪਰਪੰਚੁ ਖੇਲੁ ਉਪਾਇ ॥

हरि भाणा ता भरमाइअनु करि परपंचु खेलु उपाइ ॥

Hari bhaa(nn)aa taa bharamaaianu kari parapancchu khelu upaai ||

When it is pleasing to the Lord's Will, then He causes the soul to wander; He has set the world-drama in motion.

ਜਾ ਹਰਿ ਬਖਸੇ ਤਾ ਗੁਰ ਮਿਲੈ ਅਸਥਿਰੁ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥

जा हरि बखसे ता गुर मिलै असथिरु रहै समाइ ॥

Jaa hari bakhase taa gur milai asathiru rahai samaai ||

When the Lord forgives, then one meets the Guru, and becoming stable, he remains absorbed in the Lord.

ਨਾਨਕ ਮਨ ਹੀ ਤੇ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਨਾ ਕਿਛੁ ਮਰੈ ਨ ਜਾਇ ॥੨॥

नानक मन ही ते मनु मानिआ ना किछु मरै न जाइ ॥२॥

Naanak man hee te manu maaniaa naa kichhu marai na jaai ||2||

O Nanak, through the mind, the mind is satisfied, and then, nothing comes or goes. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਕਾਇਆ ਕੋਟੁ ਅਪਾਰੁ ਹੈ ਮਿਲਣਾ ਸੰਜੋਗੀ ॥

काइआ कोटु अपारु है मिलणा संजोगी ॥

Kaaiaa kotu apaaru hai mila(nn)aa sanjjogee ||

The body is the fortress of the Infinite Lord; it is obtained only by destiny.