ਸਤਿਗੁਰ ਨੋ ਮਿਲੇ ਸੁ ਹਰਿ ਮਿਲੇ ਨਾਹੀ ਕਿਸੈ ਪਰਤੈ ॥੨੪॥

सतिगुर नो मिले सु हरि मिले नाही किसै परतै ॥२४॥

Satigur no mile su hari mile naahee kisai paratai ||24||

One who meets the True Guru meets the Lord; no one can turn him away. ||24||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੪ ॥

सलोकु मः ४ ॥

Saloku M: 4 ||

Shalok, Fourth Mehl:

ਇਹੁ ਮਨੂਆ ਦ੍ਰਿੜੁ ਕਰਿ ਰਖੀਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਲਾਈਐ ਚਿਤੁ ॥

इहु मनूआ द्रिड़ु करि रखीऐ गुरमुखि लाईऐ चितु ॥

Ihu manooaa dri(rr)u kari rakheeai guramukhi laaeeai chitu ||

Hold this mind steady and stable; become Gurmukh and focus your consciousness.

ਕਿਉ ਸਾਸਿ ਗਿਰਾਸਿ ਵਿਸਾਰੀਐ ਬਹਦਿਆ ਉਠਦਿਆ ਨਿਤ ॥

किउ सासि गिरासि विसारीऐ बहदिआ उठदिआ नित ॥

Kiu saasi giraasi visaareeai bahadiaa uthadiaa nit ||

How could you ever forget Him, with each breath and morsel of food, sitting down or standing up?

ਮਰਣ ਜੀਵਣ ਕੀ ਚਿੰਤਾ ਗਈ ਇਹੁ ਜੀਅੜਾ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਵਸਿ ॥

मरण जीवण की चिंता गई इहु जीअड़ा हरि प्रभ वसि ॥

Mara(nn) jeeva(nn) kee chinttaa gaee ihu jeea(rr)aa hari prbh vasi ||

My anxiety about birth and death has ended; this soul is under the control of the Lord God.

ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਖੁ ਤੂ ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਬਖਸਿ ॥੧॥

जिउ भावै तिउ रखु तू जन नानक नामु बखसि ॥१॥

Jiu bhaavai tiu rakhu too jan naanak naamu bakhasi ||1||

If it pleases You, then save servant Nanak, and bless him with Your Name. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਮਨਮੁਖੁ ਅਹੰਕਾਰੀ ਮਹਲੁ ਨ ਜਾਣੈ ਖਿਨੁ ਆਗੈ ਖਿਨੁ ਪੀਛੈ ॥

मनमुखु अहंकारी महलु न जाणै खिनु आगै खिनु पीछै ॥

Manamukhu ahankkaaree mahalu na jaa(nn)ai khinu aagai khinu peechhai ||

The egotistical self-willed manmukh does not know the Mansion of the Lord's Presence; one moment he is here and the next moment he is there.

ਸਦਾ ਬੁਲਾਈਐ ਮਹਲਿ ਨ ਆਵੈ ਕਿਉ ਕਰਿ ਦਰਗਹ ਸੀਝੈ ॥

सदा बुलाईऐ महलि न आवै किउ करि दरगह सीझै ॥

Sadaa bulaaeeai mahali na aavai kiu kari daragah seejhai ||

He is always invited, but he does not go to the Mansion of the Lord's Presence. How shall he be accepted in the Court of the Lord?

ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਮਹਲੁ ਵਿਰਲਾ ਜਾਣੈ ਸਦਾ ਰਹੈ ਕਰ ਜੋੜਿ ॥

सतिगुर का महलु विरला जाणै सदा रहै कर जोड़ि ॥

Satigur kaa mahalu viralaa jaa(nn)ai sadaa rahai kar jo(rr)i ||

How rare are those who know the Mansion of the True Guru; they stand with their palms pressed together.

ਆਪਣੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਹਰਿ ਮੇਰਾ ਨਾਨਕ ਲਏ ਬਹੋੜਿ ॥੨॥

आपणी क्रिपा करे हरि मेरा नानक लए बहोड़ि ॥२॥

Aapa(nn)ee kripaa kare hari meraa naanak lae baho(rr)i ||2||

If my Lord grants His Grace, O Nanak, He restores them to Himself. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਸਾ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ ਸਫਲ ਹੈ ਜਿਤੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਮਨੁ ਮੰਨੇ ॥

सा सेवा कीती सफल है जितु सतिगुर का मनु मंने ॥

Saa sevaa keetee saphal hai jitu satigur kaa manu manne ||

Fruitful and rewarding is that service, which is pleasing to the Guru's Mind.

ਜਾ ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਮਨੁ ਮੰਨਿਆ ਤਾ ਪਾਪ ਕਸੰਮਲ ਭੰਨੇ ॥

जा सतिगुर का मनु मंनिआ ता पाप कसमल भंने ॥

Jaa satigur kaa manu manniaa taa paap kasammal bhanne ||

When the Mind of the True Guru is pleased, then sins and misdeeds run away.

ਉਪਦੇਸੁ ਜਿ ਦਿਤਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਸੋ ਸੁਣਿਆ ਸਿਖੀ ਕੰਨੇ ॥

उपदेसु जि दिता सतिगुरू सो सुणिआ सिखी कंने ॥

Upadesu ji ditaa satiguroo so su(nn)iaa sikhee kanne ||

The Sikhs listen to the Teachings imparted by the True Guru.

ਜਿਨ ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਭਾਣਾ ਮੰਨਿਆ ਤਿਨ ਚੜੀ ਚਵਗਣਿ ਵੰਨੇ ॥

जिन सतिगुर का भाणा मंनिआ तिन चड़ी चवगणि वंने ॥

Jin satigur kaa bhaa(nn)aa manniaa tin cha(rr)ee chavaga(nn)i vanne ||

Those who surrender to the True Guru's Will are imbued with the four-fold Love of the Lord.

ਇਹ ਚਾਲ ਨਿਰਾਲੀ ਗੁਰਮੁਖੀ ਗੁਰ ਦੀਖਿਆ ਸੁਣਿ ਮਨੁ ਭਿੰਨੇ ॥੨੫॥

इह चाल निराली गुरमुखी गुर दीखिआ सुणि मनु भिंने ॥२५॥

Ih chaal niraalee guramukhee gur deekhiaa su(nn)i manu bhinne ||25||

This is the unique and distinct life-style of the Gurmukhs: listening to the Guru's Teachings, their minds blossom forth. ||25||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

सलोकु मः ३ ॥

Saloku M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਜਿਨਿ ਗੁਰੁ ਗੋਪਿਆ ਆਪਣਾ ਤਿਸੁ ਠਉਰ ਨ ਠਾਉ ॥

जिनि गुरु गोपिआ आपणा तिसु ठउर न ठाउ ॥

Jini guru gopiaa aapa(nn)aa tisu thaur na thaau ||

Those who do not affirm their Guru shall have no home or place of rest.

ਹਲਤੁ ਪਲਤੁ ਦੋਵੈ ਗਏ ਦਰਗਹ ਨਾਹੀ ਥਾਉ ॥

हलतु पलतु दोवै गए दरगह नाही थाउ ॥

Halatu palatu dovai gae daragah naahee thaau ||

They lose both this world and the next; they have no place in the Court of the Lord.

ਓਹ ਵੇਲਾ ਹਥਿ ਨ ਆਵਈ ਫਿਰਿ ਸਤਿਗੁਰ ਲਗਹਿ ਪਾਇ ॥

ओह वेला हथि न आवई फिरि सतिगुर लगहि पाइ ॥

Oh velaa hathi na aavaee phiri satigur lagahi paai ||

This opportunity to bow at the Feet of the True Guru shall never come again.

ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਗਣਤੈ ਘੁਸੀਐ ਦੁਖੇ ਦੁਖਿ ਵਿਹਾਇ ॥

सतिगुर की गणतै घुसीऐ दुखे दुखि विहाइ ॥

Satigur kee ga(nn)atai ghuseeai dukhe dukhi vihaai ||

If they miss out on being counted by the True Guru, they shall pass their lives in pain and misery.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਵੈਰੁ ਹੈ ਆਪੇ ਲਏ ਜਿਸੁ ਲਾਇ ॥

सतिगुरु पुरखु निरवैरु है आपे लए जिसु लाइ ॥

Satiguru purakhu niravairu hai aape lae jisu laai ||

The True Guru, the Primal Being, has no hatred or vengeance; He unites with Himself those with whom He is pleased.

ਨਾਨਕ ਦਰਸਨੁ ਜਿਨਾ ਵੇਖਾਲਿਓਨੁ ਤਿਨਾ ਦਰਗਹ ਲਏ ਛਡਾਇ ॥੧॥

नानक दरसनु जिना वेखालिओनु तिना दरगह लए छडाइ ॥१॥

Naanak darasanu jinaa vekhaalionu tinaa daragah lae chhadaai ||1||

O Nanak, those who behold the Blessed Vision of His Darshan, are emancipated in the Court of the Lord. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਮਨਮੁਖੁ ਅਗਿਆਨੁ ਦੁਰਮਤਿ ਅਹੰਕਾਰੀ ॥

मनमुखु अगिआनु दुरमति अहंकारी ॥

Manamukhu agiaanu duramati ahankkaaree ||

The self-willed manmukh is ignorant, evil-minded and egotistical.

ਅੰਤਰਿ ਕ੍ਰੋਧੁ ਜੂਐ ਮਤਿ ਹਾਰੀ ॥

अंतरि क्रोधु जूऐ मति हारी ॥

Anttari krodhu jooai mati haaree ||

He is filled with anger within, and he loses his mind in the gamble.

ਕੂੜੁ ਕੁਸਤੁ ਓਹੁ ਪਾਪ ਕਮਾਵੈ ॥

कूड़ु कुसतु ओहु पाप कमावै ॥

Koo(rr)u kusatu ohu paap kamaavai ||

He commits the sins of fraud and unrighteousness.

ਕਿਆ ਓਹੁ ਸੁਣੈ ਕਿਆ ਆਖਿ ਸੁਣਾਵੈ ॥

किआ ओहु सुणै किआ आखि सुणावै ॥

Kiaa ohu su(nn)ai kiaa aakhi su(nn)aavai ||

What can he hear, and what can he tell others?

ਅੰਨਾ ਬੋਲਾ ਖੁਇ ਉਝੜਿ ਪਾਇ ॥

अंना बोला खुइ उझड़ि पाइ ॥

Annaa bolaa khui ujha(rr)i paai ||

He is blind and deaf; he loses his way, and wanders lost in the wilderness.

ਮਨਮੁਖੁ ਅੰਧਾ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥

मनमुखु अंधा आवै जाइ ॥

Manamukhu anddhaa aavai jaai ||

The blind, self-willed manmukh comes and goes in reincarnation;

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਭੇਟੇ ਥਾਇ ਨ ਪਾਇ ॥

बिनु सतिगुर भेटे थाइ न पाइ ॥

Binu satigur bhete thaai na paai ||

Without meeting the True Guru, he finds no place of rest.

ਨਾਨਕ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਕਮਾਇ ॥੨॥

नानक पूरबि लिखिआ कमाइ ॥२॥

Naanak poorabi likhiaa kamaai ||2||

O Nanak, he acts according to his pre-ordained destiny. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਜਿਨ ਕੇ ਚਿਤ ਕਠੋਰ ਹਹਿ ਸੇ ਬਹਹਿ ਨ ਸਤਿਗੁਰ ਪਾਸਿ ॥

जिन के चित कठोर हहि से बहहि न सतिगुर पासि ॥

Jin ke chit kathor hahi se bahahi na satigur paasi ||

Those who have hearts as hard as stone, do not sit near the True Guru.

ਓਥੈ ਸਚੁ ਵਰਤਦਾ ਕੂੜਿਆਰਾ ਚਿਤ ਉਦਾਸਿ ॥

ओथै सचु वरतदा कूड़िआरा चित उदासि ॥

Othai sachu varatadaa koo(rr)iaaraa chit udaasi ||

Truth prevails there; the false ones do not attune their consciousness to it.

ਓਇ ਵਲੁ ਛਲੁ ਕਰਿ ਝਤਿ ਕਢਦੇ ਫਿਰਿ ਜਾਇ ਬਹਹਿ ਕੂੜਿਆਰਾ ਪਾਸਿ ॥

ओइ वलु छलु करि झति कढदे फिरि जाइ बहहि कूड़िआरा पासि ॥

Oi valu chhalu kari jhati kadhade phiri jaai bahahi koo(rr)iaaraa paasi ||

By hook or by crook, they pass their time, and then they go back to sit with the false ones again.

ਵਿਚਿ ਸਚੇ ਕੂੜੁ ਨ ਗਡਈ ਮਨਿ ਵੇਖਹੁ ਕੋ ਨਿਰਜਾਸਿ ॥

विचि सचे कूड़ु न गडई मनि वेखहु को निरजासि ॥

Vichi sache koo(rr)u na gadaee mani vekhahu ko nirajaasi ||

Falsehood does not mix with the Truth; O people, check it out and see.

ਕੂੜਿਆਰ ਕੂੜਿਆਰੀ ਜਾਇ ਰਲੇ ਸਚਿਆਰ ਸਿਖ ਬੈਠੇ ਸਤਿਗੁਰ ਪਾਸਿ ॥੨੬॥

कूड़िआर कूड़िआरी जाइ रले सचिआर सिख बैठे सतिगुर पासि ॥२६॥

Koo(rr)iaar koo(rr)iaaree jaai rale sachiaar sikh baithe satigur paasi ||26||

The false go and mingle with the false, while the truthful Sikhs sit by the side of the True Guru. ||26||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥

सलोक मः ५ ॥

Salok M: 5 ||

Shalok, Fifth Mehl:

ਰਹਦੇ ਖੁਹਦੇ ਨਿੰਦਕ ਮਾਰਿਅਨੁ ਕਰਿ ਆਪੇ ਆਹਰੁ ॥

रहदे खुहदे निंदक मारिअनु करि आपे आहरु ॥

Rahade khuhade ninddak maarianu kari aape aaharu ||

By their own efforts, the slanderers have destroyed all remnants of themselves.

ਸੰਤ ਸਹਾਈ ਨਾਨਕਾ ਵਰਤੈ ਸਭ ਜਾਹਰੁ ॥੧॥

संत सहाई नानका वरतै सभ जाहरु ॥१॥

Santt sahaaee naanakaa varatai sabh jaaharu ||1||

The Support of the Saints, O Nanak, is manifest, pervading everywhere. ||1||

ਮਃ ੫ ॥

मः ५ ॥

M:h 5 ||

Fifth Mehl:

ਮੁੰਢਹੁ ਭੁਲੇ ਮੁੰਢ ਤੇ ਕਿਥੈ ਪਾਇਨਿ ਹਥੁ ॥

मुंढहु भुले मुंढ ते किथै पाइनि हथु ॥

Munddhahu bhule munddh te kithai paaini hathu ||

Those who went astray from the Primal Being in the very beginning - where can they find refuge?

ਤਿੰਨੈ ਮਾਰੇ ਨਾਨਕਾ ਜਿ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥੁ ॥੨॥

तिंनै मारे नानका जि करण कारण समरथु ॥२॥

Tinnai maare naanakaa ji kara(nn) kaara(nn) samarathu ||2||

O Nanak, they are struck down by the All-powerful, the Cause of causes. ||2||

ਪਉੜੀ ੫ ॥

पउड़ी ५ ॥

Pau(rr)ee 5 ||

Pauree, Fifth Mehl:

ਲੈ ਫਾਹੇ ਰਾਤੀ ਤੁਰਹਿ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਣੈ ਪ੍ਰਾਣੀ ॥

लै फाहे राती तुरहि प्रभु जाणै प्राणी ॥

Lai phaahe raatee turahi prbhu jaa(nn)ai praa(nn)ee ||

They take the noose in their hands, and go out at night to strangle others, but God knows everything, O mortal.

ਤਕਹਿ ਨਾਰਿ ਪਰਾਈਆ ਲੁਕਿ ਅੰਦਰਿ ਠਾਣੀ ॥

तकहि नारि पराईआ लुकि अंदरि ठाणी ॥

Takahi naari paraaeeaa luki anddari thaa(nn)ee ||

They spy on other men's women, concealed in their hiding places.

ਸੰਨੑੀ ਦੇਨੑਿ ਵਿਖੰਮ ਥਾਇ ਮਿਠਾ ਮਦੁ ਮਾਣੀ ॥

संन्ही देन्हि विखम थाइ मिठा मदु माणी ॥

Sannhee denhi vikhamm thaai mithaa madu maa(nn)ee ||

They break into well-protected places, and revel in sweet wine.

ਕਰਮੀ ਆਪੋ ਆਪਣੀ ਆਪੇ ਪਛੁਤਾਣੀ ॥

करमी आपो आपणी आपे पछुताणी ॥

Karamee aapo aapa(nn)ee aape pachhutaa(nn)ee ||

But they shall come to regret their actions - they create their own karma.

ਅਜਰਾਈਲੁ ਫਰੇਸਤਾ ਤਿਲ ਪੀੜੇ ਘਾਣੀ ॥੨੭॥

अजराईलु फरेसता तिल पीड़े घाणी ॥२७॥

Ajaraaeelu pharesataa til pee(rr)e ghaa(nn)ee ||27||

Azraa-eel, the Angel of Death, shall crush them like sesame seeds in the oil-press. ||27||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥

सलोक मः ५ ॥

Salok M: 5 ||

Shalok, Fifth Mehl:

ਸੇਵਕ ਸਚੇ ਸਾਹ ਕੇ ਸੇਈ ਪਰਵਾਣੁ ॥

सेवक सचे साह के सेई परवाणु ॥

Sevak sache saah ke seee paravaa(nn)u ||

The servants of the True King are acceptable and approved.

ਦੂਜਾ ਸੇਵਨਿ ਨਾਨਕਾ ਸੇ ਪਚਿ ਪਚਿ ਮੁਏ ਅਜਾਣ ॥੧॥

दूजा सेवनि नानका से पचि पचि मुए अजाण ॥१॥

Doojaa sevani naanakaa se pachi pachi mue ajaa(nn) ||1||

Those ignorant ones who serve duality, O Nanak, rot, waste away and die. ||1||

ਮਃ ੫ ॥

मः ५ ॥

M:h 5 ||

Fifth Mehl:

ਜੋ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਲੇਖੁ ਪ੍ਰਭ ਮੇਟਣਾ ਨ ਜਾਇ ॥

जो धुरि लिखिआ लेखु प्रभ मेटणा न जाइ ॥

Jo dhuri likhiaa lekhu prbh meta(nn)aa na jaai ||

That destiny which was pre-ordained by God from the very beginning cannot be erased.

ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਧਨੁ ਵਖਰੋ ਨਾਨਕ ਸਦਾ ਧਿਆਇ ॥੨॥

राम नामु धनु वखरो नानक सदा धिआइ ॥२॥

Raam naamu dhanu vakharo naanak sadaa dhiaai ||2||

The wealth of the Lord's Name is Nanak's capital; he meditates on it forever. ||2||

ਪਉੜੀ ੫ ॥

पउड़ी ५ ॥

Pau(rr)ee 5 ||

Pauree, Fifth Mehl:

ਨਾਰਾਇਣਿ ਲਇਆ ਨਾਠੂੰਗੜਾ ਪੈਰ ਕਿਥੈ ਰਖੈ ॥

नाराइणि लइआ नाठूंगड़ा पैर किथै रखै ॥

Naaraai(nn)i laiaa naathoongga(rr)aa pair kithai rakhai ||

One who has received a kick from the Lord God - where can he place his foot?

ਕਰਦਾ ਪਾਪ ਅਮਿਤਿਆ ਨਿਤ ਵਿਸੋ ਚਖੈ ॥

करदा पाप अमितिआ नित विसो चखै ॥

Karadaa paap amitiaa nit viso chakhai ||

He commits countless sins, and continually eats poison.

ਨਿੰਦਾ ਕਰਦਾ ਪਚਿ ਮੁਆ ਵਿਚਿ ਦੇਹੀ ਭਖੈ ॥

निंदा करदा पचि मुआ विचि देही भखै ॥

Ninddaa karadaa pachi muaa vichi dehee bhakhai ||

Slandering others, he wastes away and dies; within his body, he burns.

ਸਚੈ ਸਾਹਿਬ ਮਾਰਿਆ ਕਉਣੁ ਤਿਸ ਨੋ ਰਖੈ ॥

सचै साहिब मारिआ कउणु तिस नो रखै ॥

Sachai saahib maariaa kau(nn)u tis no rakhai ||

One who has been struck down by the True Lord and Master - who can save him now?

ਨਾਨਕ ਤਿਸੁ ਸਰਣਾਗਤੀ ਜੋ ਪੁਰਖੁ ਅਲਖੈ ॥੨੮॥

नानक तिसु सरणागती जो पुरखु अलखै ॥२८॥

Naanak tisu sara(nn)aagatee jo purakhu alakhai ||28||

Nanak has entered the Sanctuary of the Unseen Lord, the Primal Being. ||28||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥

सलोक मः ५ ॥

Salok M: 5 ||

Shalok, Fifth Mehl:

ਨਰਕ ਘੋਰ ਬਹੁ ਦੁਖ ਘਣੇ ਅਕਿਰਤਘਣਾ ਕਾ ਥਾਨੁ ॥

नरक घोर बहु दुख घणे अकिरतघणा का थानु ॥

Narak ghor bahu dukh gha(nn)e akiratagha(nn)aa kaa thaanu ||

In the most horrible hell, there is terrible pain and suffering. It is the place of the ungrateful.

ਤਿਨਿ ਪ੍ਰਭਿ ਮਾਰੇ ਨਾਨਕਾ ਹੋਇ ਹੋਇ ਮੁਏ ਹਰਾਮੁ ॥੧॥

तिनि प्रभि मारे नानका होइ होइ मुए हरामु ॥१॥

Tini prbhi maare naanakaa hoi hoi mue haraamu ||1||

They are struck down by God, O Nanak, and they die a most miserable death. ||1||

ਮਃ ੫ ॥

मः ५ ॥

M:h 5 ||

Fifth Mehl:

ਅਵਖਧ ਸਭੇ ਕੀਤਿਅਨੁ ਨਿੰਦਕ ਕਾ ਦਾਰੂ ਨਾਹਿ ॥

अवखध सभे कीतिअनु निंदक का दारू नाहि ॥

Avakhadh sabhe keetianu ninddak kaa daaroo naahi ||

All kinds of medicines may be prepared, but there is no cure for the slanderer.

ਆਪਿ ਭੁਲਾਏ ਨਾਨਕਾ ਪਚਿ ਪਚਿ ਜੋਨੀ ਪਾਹਿ ॥੨॥

आपि भुलाए नानका पचि पचि जोनी पाहि ॥२॥

Aapi bhulaae naanakaa pachi pachi jonee paahi ||2||

Those whom the Lord Himself misleads, O Nanak, putrefy and rot in reincarnation. ||2||

ਪਉੜੀ ੫ ॥

पउड़ी ५ ॥

Pau(rr)ee 5 ||

Pauree, Fifth Mehl:

ਤੁਸਿ ਦਿਤਾ ਪੂਰੈ ਸਤਿਗੁਰੂ ਹਰਿ ਧਨੁ ਸਚੁ ਅਖੁਟੁ ॥

तुसि दिता पूरै सतिगुरू हरि धनु सचु अखुटु ॥

Tusi ditaa poorai satiguroo hari dhanu sachu akhutu ||

By His Pleasure, the True Guru has blessed me with the inexhaustible wealth of the Name of the True Lord.

ਸਭਿ ਅੰਦੇਸੇ ਮਿਟਿ ਗਏ ਜਮ ਕਾ ਭਉ ਛੁਟੁ ॥

सभि अंदेसे मिटि गए जम का भउ छुटु ॥

Sabhi anddese miti gae jam kaa bhau chhutu ||

All my anxiety is ended; I am rid of the fear of death.

ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਬੁਰਿਆਈਆਂ ਸੰਗਿ ਸਾਧੂ ਤੁਟੁ ॥

काम क्रोध बुरिआईआं संगि साधू तुटु ॥

Kaam krodh buriaaeeaan sanggi saadhoo tutu ||

Sexual desire, anger and other evils have been subdued in the Saadh Sangat, the Company of the Holy.

ਵਿਣੁ ਸਚੇ ਦੂਜਾ ਸੇਵਦੇ ਹੁਇ ਮਰਸਨਿ ਬੁਟੁ ॥

विणु सचे दूजा सेवदे हुइ मरसनि बुटु ॥

Vi(nn)u sache doojaa sevade hui marasani butu ||

Those who serve another, instead of the True Lord, die unfulfilled in the end.

ਨਾਨਕ ਕਉ ਗੁਰਿ ਬਖਸਿਆ ਨਾਮੈ ਸੰਗਿ ਜੁਟੁ ॥੨੯॥

नानक कउ गुरि बखसिआ नामै संगि जुटु ॥२९॥

Naanak kau guri bakhasiaa naamai sanggi jutu ||29||

The Guru has blessed Nanak with forgiveness; he is united with the Naam, the Name of the Lord. ||29||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥

सलोक मः ४ ॥

Salok M: 4 ||

Shalok, Fourth Mehl:

ਤਪਾ ਨ ਹੋਵੈ ਅੰਦ੍ਰਹੁ ਲੋਭੀ ਨਿਤ ਮਾਇਆ ਨੋ ਫਿਰੈ ਜਜਮਾਲਿਆ ॥

तपा न होवै अंद्रहु लोभी नित माइआ नो फिरै जजमालिआ ॥

Tapaa na hovai anddrhu lobhee nit maaiaa no phirai jajamaaliaa ||

He is not a penitent, who is greedy within his heart, and who constantly chases after Maya like a leper.

ਅਗੋ ਦੇ ਸਦਿਆ ਸਤੈ ਦੀ ਭਿਖਿਆ ਲਏ ਨਾਹੀ ਪਿਛੋ ਦੇ ਪਛੁਤਾਇ ਕੈ ਆਣਿ ਤਪੈ ਪੁਤੁ ਵਿਚਿ ਬਹਾਲਿਆ ॥

अगो दे सदिआ सतै दी भिखिआ लए नाही पिछो दे पछुताइ कै आणि तपै पुतु विचि बहालिआ ॥

Ago de sadiaa satai dee bhikhiaa lae naahee pichho de pachhutaai kai aa(nn)i tapai putu vichi bahaaliaa ||

When this penitent was first invited, he refused our charity; but later he repented and sent his son, who was seated in the congregation.

ਪੰਚ ਲੋਗ ਸਭਿ ਹਸਣ ਲਗੇ ਤਪਾ ਲੋਭਿ ਲਹਰਿ ਹੈ ਗਾਲਿਆ ॥

पंच लोग सभि हसण लगे तपा लोभि लहरि है गालिआ ॥

Pancch log sabhi hasa(nn) lage tapaa lobhi lahari hai gaaliaa ||

The village elders all laughed, saying that the waves of greed have destroyed this penitent.

ਜਿਥੈ ਥੋੜਾ ਧਨੁ ਵੇਖੈ ਤਿਥੈ ਤਪਾ ਭਿਟੈ ਨਾਹੀ ਧਨਿ ਬਹੁਤੈ ਡਿਠੈ ਤਪੈ ਧਰਮੁ ਹਾਰਿਆ ॥

जिथै थोड़ा धनु वेखै तिथै तपा भिटै नाही धनि बहुतै डिठै तपै धरमु हारिआ ॥

Jithai tho(rr)aa dhanu vekhai tithai tapaa bhitai naahee dhani bahutai dithai tapai dharamu haariaa ||

If he sees only a little wealth, he does not bother to go there; but when he sees a lot of wealth, the penitent forsakes his vows.

ਭਾਈ ਏਹੁ ਤਪਾ ਨ ਹੋਵੀ ਬਗੁਲਾ ਹੈ ਬਹਿ ਸਾਧ ਜਨਾ ਵੀਚਾਰਿਆ ॥

भाई एहु तपा न होवी बगुला है बहि साध जना वीचारिआ ॥

Bhaaee ehu tapaa na hovee bagulaa hai bahi saadh janaa veechaariaa ||

O Siblings of Destiny, he is not a penitent - he is only a stork. Sitting together, the Holy Congregation has so decided.

ਸਤ ਪੁਰਖ ਕੀ ਤਪਾ ਨਿੰਦਾ ਕਰੈ ਸੰਸਾਰੈ ਕੀ ਉਸਤਤੀ ਵਿਚਿ ਹੋਵੈ ਏਤੁ ਦੋਖੈ ਤਪਾ ਦਯਿ ਮਾਰਿਆ ॥

सत पुरख की तपा निंदा करै संसारै की उसतती विचि होवै एतु दोखै तपा दयि मारिआ ॥

Sat purakh kee tapaa ninddaa karai sanssaarai kee usatatee vichi hovai etu dokhai tapaa dayi maariaa ||

The penitent slanders the True Primal Being, and sings the praises of the material world. For this sin, he is cursed by the Lord.

ਮਹਾ ਪੁਰਖਾਂ ਕੀ ਨਿੰਦਾ ਕਾ ਵੇਖੁ ਜਿ ਤਪੇ ਨੋ ਫਲੁ ਲਗਾ ਸਭੁ ਗਇਆ ਤਪੇ ਕਾ ਘਾਲਿਆ ॥

महा पुरखां की निंदा का वेखु जि तपे नो फलु लगा सभु गइआ तपे का घालिआ ॥

Mahaa purakhaan kee ninddaa kaa vekhu ji tape no phalu lagaa sabhu gaiaa tape kaa ghaaliaa ||

Behold the fruit the penitent gathers, for slandering the Great Primal Being; all his labors have gone in vain.

ਬਾਹਰਿ ਬਹੈ ਪੰਚਾ ਵਿਚਿ ਤਪਾ ਸਦਾਏ ॥

बाहरि बहै पंचा विचि तपा सदाए ॥

Baahari bahai pancchaa vichi tapaa sadaae ||

When he sits outside among the elders, he is called a penitent;

ਅੰਦਰਿ ਬਹੈ ਤਪਾ ਪਾਪ ਕਮਾਏ ॥

अंदरि बहै तपा पाप कमाए ॥

Anddari bahai tapaa paap kamaae ||

But when he sits within the congregation, the penitent commits sin.

ਹਰਿ ਅੰਦਰਲਾ ਪਾਪੁ ਪੰਚਾ ਨੋ ਉਘਾ ਕਰਿ ਵੇਖਾਲਿਆ ॥

हरि अंदरला पापु पंचा नो उघा करि वेखालिआ ॥

Hari anddaralaa paapu pancchaa no ughaa kari vekhaaliaa ||

The Lord has exposed the penitent's secret sin to the elders.

ਧਰਮ ਰਾਇ ਜਮਕੰਕਰਾ ਨੋ ਆਖਿ ਛਡਿਆ ਏਸੁ ਤਪੇ ਨੋ ਤਿਥੈ ਖੜਿ ਪਾਇਹੁ ਜਿਥੈ ਮਹਾ ਮਹਾਂ ਹਤਿਆਰਿਆ ॥

धरम राइ जमकंकरा नो आखि छडिआ एसु तपे नो तिथै खड़ि पाइहु जिथै महा महां हतिआरिआ ॥

Dharam raai jamakankkaraa no aakhi chhadiaa esu tape no tithai kha(rr)i paaihu jithai mahaa mahaan hatiaariaa ||

The Righteous Judge of Dharma said to the Messenger of Death, ""Take this penitent and put him with the worst of the worst murderers.""

ਫਿਰਿ ਏਸੁ ਤਪੇ ਦੈ ਮੁਹਿ ਕੋਈ ਲਗਹੁ ਨਾਹੀ ਏਹੁ ਸਤਿਗੁਰਿ ਹੈ ਫਿਟਕਾਰਿਆ ॥

फिरि एसु तपे दै मुहि कोई लगहु नाही एहु सतिगुरि है फिटकारिआ ॥

Phiri esu tape dai muhi koee lagahu naahee ehu satiguri hai phitakaariaa ||

No one is to look at the face of this penitent again. He has been cursed by the True Guru.

ਹਰਿ ਕੈ ਦਰਿ ਵਰਤਿਆ ਸੁ ਨਾਨਕਿ ਆਖਿ ਸੁਣਾਇਆ ॥

हरि कै दरि वरतिआ सु नानकि आखि सुणाइआ ॥

Hari kai dari varatiaa su naanaki aakhi su(nn)aaiaa ||

Nanak speaks and reveals what has taken place in the Court of the Lord.

ਸੋ ਬੂਝੈ ਜੁ ਦਯਿ ਸਵਾਰਿਆ ॥੧॥

सो बूझै जु दयि सवारिआ ॥१॥

So boojhai ju dayi savaariaa ||1||

He alone understands, who is blessed and adorned by the Lord. ||1||

ਮਃ ੪ ॥

मः ४ ॥

M:h 4 ||

Fourth Mehl:

ਹਰਿ ਭਗਤਾਂ ਹਰਿ ਆਰਾਧਿਆ ਹਰਿ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ॥

हरि भगतां हरि आराधिआ हरि की वडिआई ॥

Hari bhagataan hari aaraadhiaa hari kee vadiaaee ||

The devotees of the Lord worship and adore the Lord, and the glorious greatness of the Lord.

ਹਰਿ ਕੀਰਤਨੁ ਭਗਤ ਨਿਤ ਗਾਂਵਦੇ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸੁਖਦਾਈ ॥

हरि कीरतनु भगत नित गांवदे हरि नामु सुखदाई ॥

Hari keeratanu bhagat nit gaanvade hari naamu sukhadaaee ||

The Lord's devotees continually sing the Kirtan of His Praises; the Name of the Lord is the Giver of peace.

ਹਰਿ ਭਗਤਾਂ ਨੋ ਨਿਤ ਨਾਵੈ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਬਖਸੀਅਨੁ ਨਿਤ ਚੜੈ ਸਵਾਈ ॥

हरि भगतां नो नित नावै दी वडिआई बखसीअनु नित चड़ै सवाई ॥

Hari bhagataan no nit naavai dee vadiaaee bakhaseeanu nit cha(rr)ai savaaee ||

The Lord ever bestows upon His devotees the glorious greatness of His Name, which increases day by day.

ਹਰਿ ਭਗਤਾਂ ਨੋ ਥਿਰੁ ਘਰੀ ਬਹਾਲਿਅਨੁ ਅਪਣੀ ਪੈਜ ਰਖਾਈ ॥

हरि भगतां नो थिरु घरी बहालिअनु अपणी पैज रखाई ॥

Hari bhagataan no thiru gharee bahaalianu apa(nn)ee paij rakhaaee ||

The Lord inspires His devotees to sit, steady and stable, in the home of their inner being. He preserves their honor.

ਨਿੰਦਕਾਂ ਪਾਸਹੁ ਹਰਿ ਲੇਖਾ ਮੰਗਸੀ ਬਹੁ ਦੇਇ ਸਜਾਈ ॥

निंदकां पासहु हरि लेखा मंगसी बहु देइ सजाई ॥

Ninddakaan paasahu hari lekhaa manggasee bahu dei sajaaee ||

The Lord summons the slanderers to answer for their accounts, and He punishes them severely.

ਜੇਹਾ ਨਿੰਦਕ ਅਪਣੈ ਜੀਇ ਕਮਾਵਦੇ ਤੇਹੋ ਫਲੁ ਪਾਈ ॥

जेहा निंदक अपणै जीइ कमावदे तेहो फलु पाई ॥

Jehaa ninddak apa(nn)ai jeei kamaavade teho phalu paaee ||

As the slanderers think of acting, so are the fruits they obtain.

ਅੰਦਰਿ ਕਮਾਣਾ ਸਰਪਰ ਉਘੜੈ ਭਾਵੈ ਕੋਈ ਬਹਿ ਧਰਤੀ ਵਿਚਿ ਕਮਾਈ ॥

अंदरि कमाणा सरपर उघड़ै भावै कोई बहि धरती विचि कमाई ॥

Anddari kamaa(nn)aa sarapar ugha(rr)ai bhaavai koee bahi dharatee vichi kamaaee ||

Actions done in secrecy are sure to come to light, even if one does it underground.

ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਦੇਖਿ ਵਿਗਸਿਆ ਹਰਿ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ॥੨॥

जन नानकु देखि विगसिआ हरि की वडिआई ॥२॥

Jan naanaku dekhi vigasiaa hari kee vadiaaee ||2||

Servant Nanak blossoms forth in joy, beholding the glorious greatness of the Lord. ||2||

ਪਉੜੀ ਮਃ ੫ ॥

पउड़ी मः ५ ॥

Pau(rr)ee M: 5 ||

Pauree, Fifth Mehl:

ਭਗਤ ਜਨਾਂ ਕਾ ਰਾਖਾ ਹਰਿ ਆਪਿ ਹੈ ਕਿਆ ਪਾਪੀ ਕਰੀਐ ॥

भगत जनां का राखा हरि आपि है किआ पापी करीऐ ॥

Bhagat janaan kaa raakhaa hari aapi hai kiaa paapee kareeai ||

The Lord Himself is the Protector of His devotees; what can the sinner do to them?

ਗੁਮਾਨੁ ਕਰਹਿ ਮੂੜ ਗੁਮਾਨੀਆ ਵਿਸੁ ਖਾਧੀ ਮਰੀਐ ॥

गुमानु करहि मूड़ गुमानीआ विसु खाधी मरीऐ ॥

Gumaanu karahi moo(rr) gumaaneeaa visu khaadhee mareeai ||

The proud fool acts in pride, and eating his own poison, he dies.

ਆਇ ਲਗੇ ਨੀ ਦਿਹ ਥੋੜੜੇ ਜਿਉ ਪਕਾ ਖੇਤੁ ਲੁਣੀਐ ॥

आइ लगे नी दिह थोड़ड़े जिउ पका खेतु लुणीऐ ॥

Aai lage nee dih tho(rr)a(rr)e jiu pakaa khetu lu(nn)eeai ||

His few days have come to an end, and he is cut down like the crop at harvest.

ਜੇਹੇ ਕਰਮ ਕਮਾਵਦੇ ਤੇਵੇਹੋ ਭਣੀਐ ॥

जेहे करम कमावदे तेवेहो भणीऐ ॥

Jehe karam kamaavade teveho bha(nn)eeai ||

According to one's actions, so is one spoken of.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਕਾ ਖਸਮੁ ਵਡਾ ਹੈ ਸਭਨਾ ਦਾ ਧਣੀਐ ॥੩੦॥

जन नानक का खसमु वडा है सभना दा धणीऐ ॥३०॥

Jan naanak kaa khasamu vadaa hai sabhanaa daa dha(nn)eeai ||30||

Glorious and great is the Lord and Master of servant Nanak; He is the Master of all. ||30||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥

सलोक मः ४ ॥

Salok M: 4 ||

Shalok, Fourth Mehl:

ਮਨਮੁਖ ਮੂਲਹੁ ਭੁਲਿਆ ਵਿਚਿ ਲਬੁ ਲੋਭੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥

मनमुख मूलहु भुलिआ विचि लबु लोभु अहंकारु ॥

Manamukh moolahu bhuliaa vichi labu lobhu ahankkaaru ||

The self-willed manmukhs forget the Primal Lord, the Source of all; they are caught in greed and egotism.

ਝਗੜਾ ਕਰਦਿਆ ਅਨਦਿਨੁ ਗੁਦਰੈ ਸਬਦਿ ਨ ਕਰਹਿ ਵੀਚਾਰੁ ॥

झगड़ा करदिआ अनदिनु गुदरै सबदि न करहि वीचारु ॥

Jhaga(rr)aa karadiaa anadinu gudarai sabadi na karahi veechaaru ||

They pass their nights and days in conflict and struggle; they do not contemplate the Word of the Shabad.

ਸੁਧਿ ਮਤਿ ਕਰਤੈ ਸਭ ਹਿਰਿ ਲਈ ਬੋਲਨਿ ਸਭੁ ਵਿਕਾਰੁ ॥

सुधि मति करतै सभ हिरि लई बोलनि सभु विकारु ॥

Sudhi mati karatai sabh hiri laee bolani sabhu vikaaru ||

The Creator has taken away all their understanding and purity; all their speech is evil and corrupt.

ਦਿਤੈ ਕਿਤੈ ਨ ਸੰਤੋਖੀਅਹਿ ਅੰਤਰਿ ਤਿਸਨਾ ਬਹੁ ਅਗਿਆਨੁ ਅੰਧੵਾਰੁ ॥

दितै कितै न संतोखीअहि अंतरि तिसना बहु अगिआनु अंध्यारु ॥

Ditai kitai na santtokheeahi anttari tisanaa bahu agiaanu anddhyaaru ||

No matter what they are given, they are not satisfied; within their hearts there is great desire, ignorance and darkness.

ਨਾਨਕ ਮਨਮੁਖਾ ਨਾਲੋ ਤੁਟੀ ਭਲੀ ਜਿਨ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਪਿਆਰੁ ॥੧॥

नानक मनमुखा नालो तुटी भली जिन माइआ मोह पिआरु ॥१॥

Naanak manamukhaa naalo tutee bhalee jin maaiaa moh piaaru ||1||

O Nanak, it is good to break away from the self-willed manmukhs, who have love and attachment to Maya. ||1||

ਮਃ ੪ ॥

मः ४ ॥

M:h 4 ||

Fourth Mehl:

ਜਿਨਾ ਅੰਦਰਿ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਹੈ ਤਿਨੑਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥

जिना अंदरि दूजा भाउ है तिन्हा गुरमुखि प्रीति न होइ ॥

Jinaa anddari doojaa bhaau hai tinhaa guramukhi preeti na hoi ||

Those whose hearts are filled with the love of duality, do not love the Gurmukhs.

ਓਹੁ ਆਵੈ ਜਾਇ ਭਵਾਈਐ ਸੁਪਨੈ ਸੁਖੁ ਨ ਕੋਇ ॥

ओहु आवै जाइ भवाईऐ सुपनै सुखु न कोइ ॥

Ohu aavai jaai bhavaaeeai supanai sukhu na koi ||

They come and go, and wander in reincarnation; even in their dreams, they find no peace.

ਕੂੜੁ ਕਮਾਵੈ ਕੂੜੁ ਉਚਰੈ ਕੂੜਿ ਲਗਿਆ ਕੂੜੁ ਹੋਇ ॥

कूड़ु कमावै कूड़ु उचरै कूड़ि लगिआ कूड़ु होइ ॥

Koo(rr)u kamaavai koo(rr)u ucharai koo(rr)i lagiaa koo(rr)u hoi ||

They practice falsehood and they speak falsehood; attached to falsehood, they become false.

ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਸਭੁ ਦੁਖੁ ਹੈ ਦੁਖਿ ਬਿਨਸੈ ਦੁਖੁ ਰੋਇ ॥

माइआ मोहु सभु दुखु है दुखि बिनसै दुखु रोइ ॥

Maaiaa mohu sabhu dukhu hai dukhi binasai dukhu roi ||

The love of Maya is total pain; in pain they perish, and in pain they cry out.

ਨਾਨਕ ਧਾਤੁ ਲਿਵੈ ਜੋੜੁ ਨ ਆਵਈ ਜੇ ਲੋਚੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥

नानक धातु लिवै जोड़ु न आवई जे लोचै सभु कोइ ॥

Naanak dhaatu livai jo(rr)u na aavaee je lochai sabhu koi ||

O Nanak, there can be no union between the love of worldliness and the love of the Lord, no matter how much everyone may desire it.

ਜਿਨ ਕਉ ਪੋਤੈ ਪੁੰਨੁ ਪਇਆ ਤਿਨਾ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੨॥

जिन कउ पोतै पुंनु पइआ तिना गुर सबदी सुखु होइ ॥२॥

Jin kau potai punnu paiaa tinaa gur sabadee sukhu hoi ||2||

Those who have the treasure of virtuous deeds find peace through the Word of the Guru's Shabad. ||2||

ਪਉੜੀ ਮਃ ੫ ॥

पउड़ी मः ५ ॥

Pau(rr)ee M: 5 ||

Pauree, Fifth Mehl:

ਨਾਨਕ ਵੀਚਾਰਹਿ ਸੰਤ ਮੁਨਿ ਜਨਾਂ ਚਾਰਿ ਵੇਦ ਕਹੰਦੇ ॥

नानक वीचारहि संत मुनि जनां चारि वेद कहंदे ॥

Naanak veechaarahi santt muni janaan chaari ved kahandde ||

O Nanak, the Saints and the silent sages think, and the four Vedas proclaim,

ਭਗਤ ਮੁਖੈ ਤੇ ਬੋਲਦੇ ਸੇ ਵਚਨ ਹੋਵੰਦੇ ॥

भगत मुखै ते बोलदे से वचन होवंदे ॥

Bhagat mukhai te bolade se vachan hovandde ||

That whatever the Lord's devotees speak comes to pass.

ਪਰਗਟ ਪਾਹਾਰੈ ਜਾਪਦੇ ਸਭਿ ਲੋਕ ਸੁਣੰਦੇ ॥

परगट पाहारै जापदे सभि लोक सुणंदे ॥

Paragat paahaarai jaapade sabhi lok su(nn)andde ||

He is revealed in His cosmic workshop; all people hear of it.

ਸੁਖੁ ਨ ਪਾਇਨਿ ਮੁਗਧ ਨਰ ਸੰਤ ਨਾਲਿ ਖਹੰਦੇ ॥

सुखु न पाइनि मुगध नर संत नालि खहंदे ॥

Sukhu na paaini mugadh nar santt naali khahandde ||

The foolish people, who fight with the Saints, find no peace.

ਓਇ ਲੋਚਨਿ ਓਨਾ ਗੁਣਾ ਨੋ ਓਇ ਅਹੰਕਾਰਿ ਸੜੰਦੇ ॥

ओइ लोचनि ओना गुणा नो ओइ अहंकारि सड़ंदे ॥

Oi lochani onaa gu(nn)aa no oi ahankkaari sa(rr)andde ||

The Saints seek to bless them with virtue, but they are burning with egotism.

ਓਇ ਵੇਚਾਰੇ ਕਿਆ ਕਰਹਿ ਜਾਂ ਭਾਗ ਧੁਰਿ ਮੰਦੇ ॥

ओइ वेचारे किआ करहि जां भाग धुरि मंदे ॥

Oi vechaare kiaa karahi jaan bhaag dhuri mandde ||

What can those wretched ones do? Their evil destiny was pre-ordained.

ਜੋ ਮਾਰੇ ਤਿਨਿ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮਿ ਸੇ ਕਿਸੈ ਨ ਸੰਦੇ ॥

जो मारे तिनि पारब्रहमि से किसै न संदे ॥

Jo maare tini paarabrhami se kisai na sandde ||

Those who are struck down by the Supreme Lord God do not belong to anyone.

ਵੈਰੁ ਕਰਨਿ ਨਿਰਵੈਰ ਨਾਲਿ ਧਰਮਿ ਨਿਆਇ ਪਚੰਦੇ ॥

वैरु करनि निरवैर नालि धरमि निआइ पचंदे ॥

Vairu karani niravair naali dharami niaai pachandde ||

Those who hate the One who has no hatred, are destroyed by righteous justice.

ਜੋ ਜੋ ਸੰਤਿ ਸਰਾਪਿਆ ਸੇ ਫਿਰਹਿ ਭਵੰਦੇ ॥

जो जो संति सरापिआ से फिरहि भवंदे ॥

Jo jo santti saraapiaa se phirahi bhavandde ||

Those who are cursed by the Saints wander around lost.

ਪੇਡੁ ਮੁੰਢਾਹੂ ਕਟਿਆ ਤਿਸੁ ਡਾਲ ਸੁਕੰਦੇ ॥੩੧॥

पेडु मुंढाहू कटिआ तिसु डाल सुकंदे ॥३१॥

Pedu munddhaahoo katiaa tisu daal sukandde ||31||

When the tree is cut off at its roots, the branches wither and die. ||31||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥

सलोक मः ५ ॥

Salok M: 5 ||

Shalok, Fifth Mehl:

ਗੁਰ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇਆ ਭੰਨਣ ਘੜਣ ਸਮਰਥੁ ॥

गुर नानक हरि नामु द्रिड़ाइआ भंनण घड़ण समरथु ॥

Gur naanak hari naamu dri(rr)aaiaa bhanna(nn) gha(rr)a(nn) samarathu ||

Guru Nanak implanted the Naam, the Name of the Lord, within me; He is All-powerful, to create and destroy.

ਪ੍ਰਭੁ ਸਦਾ ਸਮਾਲਹਿ ਮਿਤ੍ਰ ਤੂ ਦੁਖੁ ਸਬਾਇਆ ਲਥੁ ॥੧॥

प्रभु सदा समालहि मित्र तू दुखु सबाइआ लथु ॥१॥

Prbhu sadaa samaalahi mitr too dukhu sabaaiaa lathu ||1||

Remember God forever, my friend, and all your suffering will disappear. ||1||

ਮਃ ੫ ॥

मः ५ ॥

M:h 5 ||

Fifth Mehl:

ਖੁਧਿਆਵੰਤੁ ਨ ਜਾਣਈ ਲਾਜ ਕੁਲਾਜ ਕੁਬੋਲੁ ॥

खुधिआवंतु न जाणई लाज कुलाज कुबोलु ॥

Khudhiaavanttu na jaa(nn)aee laaj kulaaj kubolu ||

The hungry person does not care about honor, dishonor or harsh words.

ਨਾਨਕੁ ਮਾਂਗੈ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਸੰਜੋਗੁ ॥੨॥

नानकु मांगै नामु हरि करि किरपा संजोगु ॥२॥

Naanaku maangai naamu hari kari kirapaa sanjjogu ||2||

Nanak begs for the Name of the Lord; please grant Your Grace, and unite me with Yourself. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਜੇਵੇਹੇ ਕਰਮ ਕਮਾਵਦਾ ਤੇਵੇਹੇ ਫਲਤੇ ॥

जेवेहे करम कमावदा तेवेहे फलते ॥

Jevehe karam kamaavadaa tevehe phalate ||

According to the deeds which one does, so are the fruits one obtains.

ਚਬੇ ਤਤਾ ਲੋਹ ਸਾਰੁ ਵਿਚਿ ਸੰਘੈ ਪਲਤੇ ॥

चबे तता लोह सारु विचि संघै पलते ॥

Chabe tataa loh saaru vichi sangghai palate ||

If someone chews on red-hot iron, his throat will be burned.

ਘਤਿ ਗਲਾਵਾਂ ਚਾਲਿਆ ਤਿਨਿ ਦੂਤਿ ਅਮਲ ਤੇ ॥

घति गलावां चालिआ तिनि दूति अमल ते ॥

Ghati galaavaan chaaliaa tini dooti amal te ||

The halter is put around his neck and he is led away, because of the evil deeds he has done.

ਕਾਈ ਆਸ ਨ ਪੁੰਨੀਆ ਨਿਤ ਪਰ ਮਲੁ ਹਿਰਤੇ ॥

काई आस न पुंनीआ नित पर मलु हिरते ॥

Kaaee aas na punneeaa nit par malu hirate ||

None of his desires are fulfilled; he continually steals the filth of others.

ਕੀਆ ਨ ਜਾਣੈ ਅਕਿਰਤਘਣ ਵਿਚਿ ਜੋਨੀ ਫਿਰਤੇ ॥

कीआ न जाणै अकिरतघण विचि जोनी फिरते ॥

Keeaa na jaa(nn)ai akiratagha(nn) vichi jonee phirate ||

The ungrateful wretch does not appreciate what he has been given; he wanders lost in reincarnation.

ਸਭੇ ਧਿਰਾਂ ਨਿਖੁਟੀਅਸੁ ਹਿਰਿ ਲਈਅਸੁ ਧਰ ਤੇ ॥

सभे धिरां निखुटीअसु हिरि लईअसु धर ते ॥

Sabhe dhiraan nikhuteeasu hiri laeeasu dhar te ||

He loses all support, when the Support of the Lord is taken away from him.

ਵਿਝਣ ਕਲਹ ਨ ਦੇਵਦਾ ਤਾਂ ਲਇਆ ਕਰਤੇ ॥

विझण कलह न देवदा तां लइआ करते ॥

Vijha(nn) kalah na devadaa taan laiaa karate ||

He does not let the embers of strife die down, and so the Creator destroys him.

ਜੋ ਜੋ ਕਰਤੇ ਅਹੰਮੇਉ ਝੜਿ ਧਰਤੀ ਪੜਤੇ ॥੩੨॥

जो जो करते अहमेउ झड़ि धरती पड़ते ॥३२॥

Jo jo karate ahammeu jha(rr)i dharatee pa(rr)ate ||32||

Those who indulge in egotism crumble and fall to the ground. ||32||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਬਿਬੇਕ ਬੁਧਿ ਹੋਇ ॥

गुरमुखि गिआनु बिबेक बुधि होइ ॥

Guramukhi giaanu bibek budhi hoi ||

The Gurmukh is blessed with spiritual wisdom and a discerning intellect.

ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਹਿਰਦੈ ਹਾਰੁ ਪਰੋਇ ॥

हरि गुण गावै हिरदै हारु परोइ ॥

Hari gu(nn) gaavai hiradai haaru paroi ||

He sings the Glorious Praises of the Lord, and weaves this garland into his heart.

ਪਵਿਤੁ ਪਾਵਨੁ ਪਰਮ ਬੀਚਾਰੀ ॥

पवितु पावनु परम बीचारी ॥

Pavitu paavanu param beechaaree ||

He becomes the purest of the pure, a being of supreme understanding.

ਜਿ ਓਸੁ ਮਿਲੈ ਤਿਸੁ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰੀ ॥

जि ओसु मिलै तिसु पारि उतारी ॥

Ji osu milai tisu paari utaaree ||

Whoever he meets, he saves and carries across.

ਅੰਤਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਬਾਸਨਾ ਸਮਾਣੀ ॥

अंतरि हरि नामु बासना समाणी ॥

Anttari hari naamu baasanaa samaa(nn)ee ||

The fragrance of the Lord's Name permeates his being deep within.

ਹਰਿ ਦਰਿ ਸੋਭਾ ਮਹਾ ਉਤਮ ਬਾਣੀ ॥

हरि दरि सोभा महा उतम बाणी ॥

Hari dari sobhaa mahaa utam baa(nn)ee ||

He is honored in the Court of the Lord, and his speech is the most sublime.

ਜਿ ਪੁਰਖੁ ਸੁਣੈ ਸੁ ਹੋਇ ਨਿਹਾਲੁ ॥

जि पुरखु सुणै सु होइ निहालु ॥

Ji purakhu su(nn)ai su hoi nihaalu ||

Those who hear him are delighted.

ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰ ਮਿਲਿਐ ਪਾਇਆ ਨਾਮੁ ਧਨੁ ਮਾਲੁ ॥੧॥

नानक सतिगुर मिलिऐ पाइआ नामु धनु मालु ॥१॥

Naanak satigur miliai paaiaa naamu dhanu maalu ||1||

O Nanak, meeting the True Guru, one obtains the wealth and property of the Naam. ||1||

ਮਃ ੪ ॥

मः ४ ॥

M:h 4 ||

Fourth Mehl:

ਸਤਿਗੁਰ ਕੇ ਜੀਅ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਪੈ ਕਿ ਪੂਰੈ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਵੈ ॥

सतिगुर के जीअ की सार न जापै कि पूरै सतिगुर भावै ॥

Satigur ke jeea kee saar na jaapai ki poorai satigur bhaavai ||

The sublime state of the True Guru is not known; no one knows what pleases the Perfect True Guru.

ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਅੰਦਰਿ ਸਤਿਗੁਰੂ ਵਰਤੈ ਜੋ ਸਿਖਾਂ ਨੋ ਲੋਚੈ ਸੋ ਗੁਰ ਖੁਸੀ ਆਵੈ ॥

गुरसिखां अंदरि सतिगुरू वरतै जो सिखां नो लोचै सो गुर खुसी आवै ॥

Gurasikhaan anddari satiguroo varatai jo sikhaan no lochai so gur khusee aavai ||

Deep within the hearts of His GurSikhs, the True Guru is pervading. The Guru is pleased with those who long for His Sikhs.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਆਖੈ ਸੁ ਕਾਰ ਕਮਾਵਨਿ ਸੁ ਜਪੁ ਕਮਾਵਹਿ ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਕੀ ਘਾਲ ਸਚਾ ਥਾਇ ਪਾਵੈ ॥

सतिगुरु आखै सु कार कमावनि सु जपु कमावहि गुरसिखां की घाल सचा थाइ पावै ॥

Satiguru aakhai su kaar kamaavani su japu kamaavahi gurasikhaan kee ghaal sachaa thaai paavai ||

As the True Guru directs them, they do their work and chant their prayers. The True Lord accepts the service of His GurSikhs.

ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕੇ ਹੁਕਮੈ ਜਿ ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਪਾਸਹੁ ਕੰਮੁ ਕਰਾਇਆ ਲੋੜੇ ਤਿਸੁ ਗੁਰਸਿਖੁ ਫਿਰਿ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵੈ ॥

विणु सतिगुर के हुकमै जि गुरसिखां पासहु कमु कराइआ लोड़े तिसु गुरसिखु फिरि नेड़ि न आवै ॥

Vi(nn)u satigur ke hukamai ji gurasikhaan paasahu kammu karaaiaa lo(rr)e tisu gurasikhu phiri ne(rr)i na aavai ||

But those who want the GurSikhs to work for them, without the Order of the True Guru - the Guru's Sikhs shall not come near them again.

ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਅਗੈ ਕੋ ਜੀਉ ਲਾਇ ਘਾਲੈ ਤਿਸੁ ਅਗੈ ਗੁਰਸਿਖੁ ਕਾਰ ਕਮਾਵੈ ॥

गुर सतिगुर अगै को जीउ लाइ घालै तिसु अगै गुरसिखु कार कमावै ॥

Gur satigur agai ko jeeu laai ghaalai tisu agai gurasikhu kaar kamaavai ||

One who works diligently for the Guru, the True Guru - the GurSikhs work for him.

ਜਿ ਠਗੀ ਆਵੈ ਠਗੀ ਉਠਿ ਜਾਇ ਤਿਸੁ ਨੇੜੈ ਗੁਰਸਿਖੁ ਮੂਲਿ ਨ ਆਵੈ ॥

जि ठगी आवै ठगी उठि जाइ तिसु नेड़ै गुरसिखु मूलि न आवै ॥

Ji thagee aavai thagee uthi jaai tisu ne(rr)ai gurasikhu mooli na aavai ||

One who comes to deceive, who rises up and goes out to deceive - the GurSikhs shall never come near him.

ਬ੍ਰਹਮੁ ਬੀਚਾਰੁ ਨਾਨਕੁ ਆਖਿ ਸੁਣਾਵੈ ॥

ब्रहमु बीचारु नानकु आखि सुणावै ॥

Brhamu beechaaru naanaku aakhi su(nn)aavai ||

Nanak proclaims and announces this wisdom of God.

ਜਿ ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕੇ ਮਨੁ ਮੰਨੇ ਕੰਮੁ ਕਰਾਏ ਸੋ ਜੰਤੁ ਮਹਾ ਦੁਖੁ ਪਾਵੈ ॥੨॥

जि विणु सतिगुर के मनु मंने कमु कराए सो जंतु महा दुखु पावै ॥२॥

Ji vi(nn)u satigur ke manu manne kammu karaae so janttu mahaa dukhu paavai ||2||

One who is not pleasing to the Mind of the True Guru may do his deeds, but that being will only suffer in terrible pain. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਤੂੰ ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਅਤਿ ਵਡਾ ਤੁਹਿ ਜੇਵਡੁ ਤੂੰ ਵਡ ਵਡੇ ॥

तूं सचा साहिबु अति वडा तुहि जेवडु तूं वड वडे ॥

Toonn sachaa saahibu ati vadaa tuhi jevadu toonn vad vade ||

O True Lord and Master, You are so very great. As great as You are, You are the greatest of the great.

ਜਿਸੁ ਤੂੰ ਮੇਲਹਿ ਸੋ ਤੁਧੁ ਮਿਲੈ ਤੂੰ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਲੈਹਿ ਲੇਖਾ ਛਡੇ ॥

जिसु तूं मेलहि सो तुधु मिलै तूं आपे बखसि लैहि लेखा छडे ॥

Jisu toonn melahi so tudhu milai toonn aape bakhasi laihi lekhaa chhade ||

He alone is united with You, whom You unite with Yourself. You Yourself bless and forgive us, and tear up our accounts.

ਜਿਸ ਨੋ ਤੂੰ ਆਪਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਮਨੁ ਗਡ ਗਡੇ ॥

जिस नो तूं आपि मिलाइदा सो सतिगुरु सेवे मनु गड गडे ॥

Jis no toonn aapi milaaidaa so satiguru seve manu gad gade ||

One whom You unite with Yourself, whole-heartedly serves the True Guru.

ਤੂੰ ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੁ ਤੂ ਸਭੁ ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਚੰਮੁ ਤੇਰਾ ਹਡੇ ॥

तूं सचा साहिबु सचु तू सभु जीउ पिंडु चमु तेरा हडे ॥

Toonn sachaa saahibu sachu too sabhu jeeu pinddu chammu teraa hade ||

You are the True One, the True Lord and Master; my soul, body, flesh and bones are all Yours.

ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਖੁ ਤੂੰ ਸਚਿਆ ਨਾਨਕ ਮਨਿ ਆਸ ਤੇਰੀ ਵਡ ਵਡੇ ॥੩੩॥੧॥ ਸੁਧੁ ॥

जिउ भावै तिउ रखु तूं सचिआ नानक मनि आस तेरी वड वडे ॥३३॥१॥ सुधु ॥

Jiu bhaavai tiu rakhu toonn sachiaa naanak mani aas teree vad vade ||33||1|| sudhu ||

If it pleases You, then save me, True Lord. Nanak places the hopes of his mind in You alone, O greatest of the great! ||33||1|| Sudh ||

ਗਉੜੀ ਕੀ ਵਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ਰਾਇ ਕਮਾਲਦੀ ਮੋਜਦੀ ਕੀ ਵਾਰ ਕੀ ਧੁਨਿ ਉਪਰਿ ਗਾਵਣੀ

गउड़ी की वार महला ५ राइ कमालदी मोजदी की वार की धुनि उपरि गावणी

Gau(rr)ee kee vaar mahalaa 5 Raai kamaaladee mojadee kee vaar kee dhuni upari gaava(nn)ee

Gauree Kee Vaar, Fifth Mehl: Sung To The Tune Of Vaar Of Raa-I Kamaaldee-Mojadee:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥

सलोक मः ५ ॥

Salok M: 5 ||

Shalok, Fifth Mehl:

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜੋ ਜਨੁ ਜਪੈ ਸੋ ਆਇਆ ਪਰਵਾਣੁ ॥

हरि हरि नामु जो जनु जपै सो आइआ परवाणु ॥

Hari hari naamu jo janu japai so aaiaa paravaa(nn)u ||

Auspicious and approved is the birth of that humble being who chants the Name of the Lord, Har, Har.

ਤਿਸੁ ਜਨ ਕੈ ਬਲਿਹਾਰਣੈ ਜਿਨਿ ਭਜਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਨਿਰਬਾਣੁ ॥

तिसु जन कै बलिहारणै जिनि भजिआ प्रभु निरबाणु ॥

Tisu jan kai balihaara(nn)ai jini bhajiaa prbhu nirabaa(nn)u ||

I am a sacrifice to that humble being who vibrates and meditates on God, the Lord of Nirvaanaa.

ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੁਖੁ ਕਟਿਆ ਹਰਿ ਭੇਟਿਆ ਪੁਰਖੁ ਸੁਜਾਣੁ ॥

जनम मरन दुखु कटिआ हरि भेटिआ पुरखु सुजाणु ॥

Janam maran dukhu katiaa hari bhetiaa purakhu sujaa(nn)u ||

The pains of birth and death are eradicated, upon meeting the All-knowing Lord, the Primal Being.

ਸੰਤ ਸੰਗਿ ਸਾਗਰੁ ਤਰੇ ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਚਾ ਤਾਣੁ ॥੧॥

संत संगि सागरु तरे जन नानक सचा ताणु ॥१॥

Santt sanggi saagaru tare jan naanak sachaa taa(nn)u ||1||

In the Society of the Saints, he crosses over the world-ocean; O servant Nanak, he has the strength and support of the True Lord. ||1||

ਮਃ ੫ ॥

मः ५ ॥

M:h 5 ||

Fifth Mehl:

ਭਲਕੇ ਉਠਿ ਪਰਾਹੁਣਾ ਮੇਰੈ ਘਰਿ ਆਵਉ ॥

भलके उठि पराहुणा मेरै घरि आवउ ॥

Bhalake uthi paraahu(nn)aa merai ghari aavau ||

I rise up in the early morning hours, and the Holy Guest comes into my home.

ਪਾਉ ਪਖਾਲਾ ਤਿਸ ਕੇ ਮਨਿ ਤਨਿ ਨਿਤ ਭਾਵਉ ॥

पाउ पखाला तिस के मनि तनि नित भावउ ॥

Paau pakhaalaa tis ke mani tani nit bhaavau ||

I wash His feet; He is always pleasing to my mind and body.

ਨਾਮੁ ਸੁਣੇ ਨਾਮੁ ਸੰਗ੍ਰਹੈ ਨਾਮੇ ਲਿਵ ਲਾਵਉ ॥

नामु सुणे नामु संग्रहै नामे लिव लावउ ॥

Naamu su(nn)e naamu sanggrhai naame liv laavau ||

I hear the Naam, and I gather in the Naam; I am lovingly attuned to the Naam.

ਗ੍ਰਿਹੁ ਧਨੁ ਸਭੁ ਪਵਿਤ੍ਰੁ ਹੋਇ ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਵਉ ॥

ग्रिहु धनु सभु पवित्रु होइ हरि के गुण गावउ ॥

Grihu dhanu sabhu pavitru hoi hari ke gu(nn) gaavau ||

My home and wealth are totally sanctified as I sing the Glorious Praises of the Lord.

ਹਰਿ ਨਾਮ ਵਾਪਾਰੀ ਨਾਨਕਾ ਵਡਭਾਗੀ ਪਾਵਉ ॥੨॥

हरि नाम वापारी नानका वडभागी पावउ ॥२॥

Hari naam vaapaaree naanakaa vadabhaagee paavau ||2||

The Trader in the Lord's Name, O Nanak, is found by great good fortune. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਭਲਾ ਸਚੁ ਤੇਰਾ ਭਾਣਾ ॥

जो तुधु भावै सो भला सचु तेरा भाणा ॥

Jo tudhu bhaavai so bhalaa sachu teraa bhaa(nn)aa ||

Whatever pleases You is good; True is the Pleasure of Your Will.

ਤੂ ਸਭ ਮਹਿ ਏਕੁ ਵਰਤਦਾ ਸਭ ਮਾਹਿ ਸਮਾਣਾ ॥

तू सभ महि एकु वरतदा सभ माहि समाणा ॥

Too sabh mahi eku varatadaa sabh maahi samaa(nn)aa ||

You are the One, pervading in all; You are contained in all.

ਥਾਨ ਥਨੰਤਰਿ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਜੀਅ ਅੰਦਰਿ ਜਾਣਾ ॥

थान थनंतरि रवि रहिआ जीअ अंदरि जाणा ॥

Thaan thananttari ravi rahiaa jeea anddari jaa(nn)aa ||

You are diffused throughout and permeating all places and interspaces; You are known to be deep within the hearts of all beings.

ਸਾਧਸੰਗਿ ਮਿਲਿ ਪਾਈਐ ਮਨਿ ਸਚੇ ਭਾਣਾ ॥

साधसंगि मिलि पाईऐ मनि सचे भाणा ॥

Saadhasanggi mili paaeeai mani sache bhaa(nn)aa ||

Joining the Saadh Sangat, the Company of the Holy, and submitting to His Will, the True Lord is found.

ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭ ਸਰਣਾਗਤੀ ਸਦ ਸਦ ਕੁਰਬਾਣਾ ॥੧॥

नानक प्रभ सरणागती सद सद कुरबाणा ॥१॥

Naanak prbh sara(nn)aagatee sad sad kurabaa(nn)aa ||1||

Nanak takes to the Sanctuary of God; he is forever and ever a sacrifice to Him. ||1||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥

सलोक मः ५ ॥

Salok M: 5 ||

Shalok, Fifth Mehl:

ਚੇਤਾ ਈ ਤਾਂ ਚੇਤਿ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚਾ ਸੋ ਧਣੀ ॥

चेता ई तां चेति साहिबु सचा सो धणी ॥

Chetaa ee taan cheti saahibu sachaa so dha(nn)ee ||

If you are conscious, then be conscious of the True Lord, Your Lord and Master.

ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਚੜਿ ਬੋਹਿਥਿ ਭਉਜਲੁ ਪਾਰਿ ਪਉ ॥੧॥

नानक सतिगुरु सेवि चड़ि बोहिथि भउजलु पारि पउ ॥१॥

Naanak satiguru sevi cha(rr)i bohithi bhaujalu paari pau ||1||

O Nanak, come aboard upon the boat of the service of the True Guru, and cross over the terrifying world-ocean. ||1||

ਮਃ ੫ ॥

मः ५ ॥

M:h 5 ||

Fifth Mehl:

ਵਾਊ ਸੰਦੇ ਕਪੜੇ ਪਹਿਰਹਿ ਗਰਬਿ ਗਵਾਰ ॥

वाऊ संदे कपड़े पहिरहि गरबि गवार ॥

Vaau sandde kapa(rr)e pahirahi garabi gavaar ||

He wears his body, like clothes of wind - what a proud fool he is!

ਨਾਨਕ ਨਾਲਿ ਨ ਚਲਨੀ ਜਲਿ ਬਲਿ ਹੋਏ ਛਾਰੁ ॥੨॥

नानक नालि न चलनी जलि बलि होए छारु ॥२॥

Naanak naali na chalanee jali bali hoe chhaaru ||2||

O Nanak, they will not go with him in the end; they shall be burnt to ashes. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਸੇਈ ਉਬਰੇ ਜਗੈ ਵਿਚਿ ਜੋ ਸਚੈ ਰਖੇ ॥

सेई उबरे जगै विचि जो सचै रखे ॥

Seee ubare jagai vichi jo sachai rakhe ||

They alone are delivered from the world, who are preserved and protected by the True Lord.

ਮੁਹਿ ਡਿਠੈ ਤਿਨ ਕੈ ਜੀਵੀਐ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਚਖੇ ॥

मुहि डिठै तिन कै जीवीऐ हरि अम्रितु चखे ॥

Muhi dithai tin kai jeeveeai hari ammmritu chakhe ||

I live by beholding the faces of those who taste the Ambrosial Essence of the Lord.

ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਲੋਭੁ ਮੋਹੁ ਸੰਗਿ ਸਾਧਾ ਭਖੇ ॥

कामु क्रोधु लोभु मोहु संगि साधा भखे ॥

Kaamu krodhu lobhu mohu sanggi saadhaa bhakhe ||

Sexual desire, anger, greed and emotional attachment are burnt away, in the Company of the Holy.

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪ੍ਰਭਿ ਆਪਣੀ ਹਰਿ ਆਪਿ ਪਰਖੇ ॥

करि किरपा प्रभि आपणी हरि आपि परखे ॥

Kari kirapaa prbhi aapa(nn)ee hari aapi parakhe ||

God grants His Grace, and the Lord Himself tests them.

ਨਾਨਕ ਚਲਤ ਨ ਜਾਪਨੀ ਕੋ ਸਕੈ ਨ ਲਖੇ ॥੨॥

नानक चलत न जापनी को सकै न लखे ॥२॥

Naanak chalat na jaapanee ko sakai na lakhe ||2||

O Nanak, His play is not known; no one can understand it. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥

सलोक मः ५ ॥

Salok M: 5 ||

Shalok, Fifth Mehl:

ਨਾਨਕ ਸੋਈ ਦਿਨਸੁ ਸੁਹਾਵੜਾ ਜਿਤੁ ਪ੍ਰਭੁ ਆਵੈ ਚਿਤਿ ॥

नानक सोई दिनसु सुहावड़ा जितु प्रभु आवै चिति ॥

Naanak soee dinasu suhaava(rr)aa jitu prbhu aavai chiti ||

O Nanak, that day is beautiful, when God comes to mind.

ਜਿਤੁ ਦਿਨਿ ਵਿਸਰੈ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਫਿਟੁ ਭਲੇਰੀ ਰੁਤਿ ॥੧॥

जितु दिनि विसरै पारब्रहमु फिटु भलेरी रुति ॥१॥

Jitu dini visarai paarabrhamu phitu bhaleree ruti ||1||

Cursed is that day, no matter how pleasant the season, when the Supreme Lord God is forgotten. ||1||

ਮਃ ੫ ॥

मः ५ ॥

M:h 5 ||

Fifth Mehl:

ਨਾਨਕ ਮਿਤ੍ਰਾਈ ਤਿਸੁ ਸਿਉ ਸਭ ਕਿਛੁ ਜਿਸ ਕੈ ਹਾਥਿ ॥

नानक मित्राई तिसु सिउ सभ किछु जिस कै हाथि ॥

Naanak mitraaee tisu siu sabh kichhu jis kai haathi ||

O Nanak, become friends with the One, who holds everything in His hands.

ਕੁਮਿਤ੍ਰਾ ਸੇਈ ਕਾਂਢੀਅਹਿ ਇਕ ਵਿਖ ਨ ਚਲਹਿ ਸਾਥਿ ॥੨॥

कुमित्रा सेई कांढीअहि इक विख न चलहि साथि ॥२॥

Kumitraa seee kaandheeahi ik vikh na chalahi saathi ||2||

They are accounted as false friends, who do not go with you, for even one step. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਮਿਲਿ ਪੀਵਹੁ ਭਾਈ ॥

अम्रितु नामु निधानु है मिलि पीवहु भाई ॥

Ammmritu naamu nidhaanu hai mili peevahu bhaaee ||

The treasure of the Naam, the Name of the Lord, is Ambrosial Nectar; meet together and drink it in, O Siblings of Destiny.

ਜਿਸੁ ਸਿਮਰਤ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਸਭ ਤਿਖਾ ਬੁਝਾਈ ॥

जिसु सिमरत सुखु पाईऐ सभ तिखा बुझाई ॥

Jisu simarat sukhu paaeeai sabh tikhaa bujhaaee ||

Remembering Him in meditation, peace is found, and all thirst is quenched.

ਕਰਿ ਸੇਵਾ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਗੁਰ ਭੁਖ ਰਹੈ ਨ ਕਾਈ ॥

करि सेवा पारब्रहम गुर भुख रहै न काई ॥

Kari sevaa paarabrham gur bhukh rahai na kaaee ||

So serve the Supreme Lord God and the Guru, and you shall never be hungry again.

ਸਗਲ ਮਨੋਰਥ ਪੁੰਨਿਆ ਅਮਰਾ ਪਦੁ ਪਾਈ ॥

सगल मनोरथ पुंनिआ अमरा पदु पाई ॥

Sagal manorath punniaa amaraa padu paaee ||

All your desires shall be fulfilled, and you shall obtain the status of immortality.

ਤੁਧੁ ਜੇਵਡੁ ਤੂਹੈ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਨਾਨਕ ਸਰਣਾਈ ॥੩॥

तुधु जेवडु तूहै पारब्रहम नानक सरणाई ॥३॥

Tudhu jevadu toohai paarabrham naanak sara(nn)aaee ||3||

You alone are as great as Yourself, O Supreme Lord God; Nanak seeks Your Sanctuary. ||3||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥

सलोक मः ५ ॥

Salok M: 5 ||

Shalok, Fifth Mehl:

ਡਿਠੜੋ ਹਭ ਠਾਇ ਊਣ ਨ ਕਾਈ ਜਾਇ ॥

डिठड़ो हभ ठाइ ऊण न काई जाइ ॥

Ditha(rr)o habh thaai u(nn) na kaaee jaai ||

I have seen all places; there is no place without Him.

ਨਾਨਕ ਲਧਾ ਤਿਨ ਸੁਆਉ ਜਿਨਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟਿਆ ॥੧॥

नानक लधा तिन सुआउ जिना सतिगुरु भेटिआ ॥१॥

Naanak ladhaa tin suaau jinaa satiguru bhetiaa ||1||

O Nanak, those who meet with the True Guru find the object of life. ||1||

ਮਃ ੫ ॥

मः ५ ॥

M:h 5 ||

Fifth Mehl:

ਦਾਮਨੀ ਚਮਤਕਾਰ ਤਿਉ ਵਰਤਾਰਾ ਜਗ ਖੇ ॥

दामनी चमतकार तिउ वरतारा जग खे ॥

Daamanee chamatakaar tiu varataaraa jag khe ||

Like the flash of lightning, worldly affairs last only for a moment.

ਵਥੁ ਸੁਹਾਵੀ ਸਾਇ ਨਾਨਕ ਨਾਉ ਜਪੰਦੋ ਤਿਸੁ ਧਣੀ ॥੨॥

वथु सुहावी साइ नानक नाउ जपंदो तिसु धणी ॥२॥

Vathu suhaavee saai naanak naau japanddo tisu dha(nn)ee ||2||

The only thing which is pleasing, O Nanak, is that which inspires one to meditate on the Name of the Master. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਸਾਸਤ੍ਰ ਸੋਧਿ ਸਭਿ ਕਿਨੈ ਕੀਮ ਨ ਜਾਣੀ ॥

सिम्रिति सासत्र सोधि सभि किनै कीम न जाणी ॥

Simriti saasatr sodhi sabhi kinai keem na jaa(nn)ee ||

People have searched all the Simritees and Shaastras, but no one knows the Lord's value.

ਜੋ ਜਨੁ ਭੇਟੈ ਸਾਧਸੰਗਿ ਸੋ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਮਾਣੀ ॥

जो जनु भेटै साधसंगि सो हरि रंगु माणी ॥

Jo janu bhetai saadhasanggi so hari ranggu maa(nn)ee ||

That being, who joins the Saadh Sangat enjoys the Love of the Lord.

ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਏਹ ਰਤਨਾ ਖਾਣੀ ॥

सचु नामु करता पुरखु एह रतना खाणी ॥

Sachu naamu karataa purakhu eh ratanaa khaa(nn)ee ||

True is the Naam, the Name of the Creator, the Primal Being. It is the mine of precious jewels.

ਮਸਤਕਿ ਹੋਵੈ ਲਿਖਿਆ ਹਰਿ ਸਿਮਰਿ ਪਰਾਣੀ ॥

मसतकि होवै लिखिआ हरि सिमरि पराणी ॥

Masataki hovai likhiaa hari simari paraa(nn)ee ||

That mortal, who has such pre-ordained destiny inscribed upon his forehead, meditates in remembrance on the Lord.

ਤੋਸਾ ਦਿਚੈ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਨਾਨਕ ਮਿਹਮਾਣੀ ॥੪॥

तोसा दिचै सचु नामु नानक मिहमाणी ॥४॥

Tosaa dichai sachu naamu naanak mihamaa(nn)ee ||4||

O Lord, please bless Nanak, Your humble guest, with the supplies of the True Name. ||4||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥

सलोक मः ५ ॥

Salok M: 5 ||

Shalok, Fifth Mehl:

ਅੰਤਰਿ ਚਿੰਤਾ ਨੈਣੀ ਸੁਖੀ ਮੂਲਿ ਨ ਉਤਰੈ ਭੁਖ ॥

अंतरि चिंता नैणी सुखी मूलि न उतरै भुख ॥

Anttari chinttaa nai(nn)ee sukhee mooli na utarai bhukh ||

He harbors anxiety within himself, but to the eyes, he appears to be happy; his hunger never departs.

ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਕਿਸੈ ਨ ਲਥੋ ਦੁਖੁ ॥੧॥

नानक सचे नाम बिनु किसै न लथो दुखु ॥१॥

Naanak sache naam binu kisai na latho dukhu ||1||

O Nanak, without the True Name, no one's sorrows have ever departed. ||1||

ਮਃ ੫ ॥

मः ५ ॥

M:h 5 ||

Fifth Mehl:

ਮੁਠੜੇ ਸੇਈ ਸਾਥ ਜਿਨੀ ਸਚੁ ਨ ਲਦਿਆ ॥

मुठड़े सेई साथ जिनी सचु न लदिआ ॥

Mutha(rr)e seee saath jinee sachu na ladiaa ||

Those caravans which did not load the Truth have been plundered.

ਨਾਨਕ ਸੇ ਸਾਬਾਸਿ ਜਿਨੀ ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਇਕੁ ਪਛਾਣਿਆ ॥੨॥

नानक से साबासि जिनी गुर मिलि इकु पछाणिआ ॥२॥

Naanak se saabaasi jinee gur mili iku pachhaa(nn)iaa ||2||

O Nanak, those who meet the True Guru, and acknowledge the One Lord, are congratulated. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਜਿਥੈ ਬੈਸਨਿ ਸਾਧ ਜਨ ਸੋ ਥਾਨੁ ਸੁਹੰਦਾ ॥

जिथै बैसनि साध जन सो थानु सुहंदा ॥

Jithai baisani saadh jan so thaanu suhanddaa ||

Beautiful is that place, where the Holy people dwell.

ਓਇ ਸੇਵਨਿ ਸੰਮ੍ਰਿਥੁ ਆਪਣਾ ਬਿਨਸੈ ਸਭੁ ਮੰਦਾ ॥

ओइ सेवनि सम्रिथु आपणा बिनसै सभु मंदा ॥

Oi sevani sammrithu aapa(nn)aa binasai sabhu manddaa ||

They serve their All-powerful Lord, and they give up all their evil ways.

ਪਤਿਤ ਉਧਾਰਣ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਸੰਤ ਬੇਦੁ ਕਹੰਦਾ ॥

पतित उधारण पारब्रहम संत बेदु कहंदा ॥

Patit udhaara(nn) paarabrham santt bedu kahanddaa ||

The Saints and the Vedas proclaim, that the Supreme Lord God is the Saving Grace of sinners.

ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਤੇਰਾ ਬਿਰਦੁ ਹੈ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਵਰਤੰਦਾ ॥

भगति वछलु तेरा बिरदु है जुगि जुगि वरतंदा ॥

Bhagati vachhalu teraa biradu hai jugi jugi varatanddaa ||

You are the Lover of Your devotees - this is Your natural way, in each and every age.

ਨਾਨਕੁ ਜਾਚੈ ਏਕੁ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਤਨਿ ਭਾਵੰਦਾ ॥੫॥

नानकु जाचै एकु नामु मनि तनि भावंदा ॥५॥

Naanaku jaachai eku naamu mani tani bhaavanddaa ||5||

Nanak asks for the One Name, which is pleasing to his mind and body. ||5||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥

सलोक मः ५ ॥

Salok M: 5 ||

Shalok, Fifth Mehl:

ਚਿੜੀ ਚੁਹਕੀ ਪਹੁ ਫੁਟੀ ਵਗਨਿ ਬਹੁਤੁ ਤਰੰਗ ॥

चिड़ी चुहकी पहु फुटी वगनि बहुतु तरंग ॥

Chi(rr)ee chuhakee pahu phutee vagani bahutu tarangg ||

The sparrows are chirping, and dawn has come; the wind stirs up the waves.

ਅਚਰਜ ਰੂਪ ਸੰਤਨ ਰਚੇ ਨਾਨਕ ਨਾਮਹਿ ਰੰਗ ॥੧॥

अचरज रूप संतन रचे नानक नामहि रंग ॥१॥

Acharaj roop santtan rache naanak naamahi rangg ||1||

Such a wondrous thing the Saints have fashioned, O Nanak, in the Love of the Naam. ||1||

ਮਃ ੫ ॥

मः ५ ॥

M:h 5 ||

Fifth Mehl:

ਘਰ ਮੰਦਰ ਖੁਸੀਆ ਤਹੀ ਜਹ ਤੂ ਆਵਹਿ ਚਿਤਿ ॥

घर मंदर खुसीआ तही जह तू आवहि चिति ॥

Ghar manddar khuseeaa tahee jah too aavahi chiti ||

Homes, palaces and pleasures are there, where You, O Lord, come to mind.

ਦੁਨੀਆ ਕੀਆ ਵਡਿਆਈਆ ਨਾਨਕ ਸਭਿ ਕੁਮਿਤ ॥੨॥

दुनीआ कीआ वडिआईआ नानक सभि कुमित ॥२॥

Duneeaa keeaa vadiaaeeaa naanak sabhi kumit ||2||

All worldly grandeur, O Nanak, is like false and evil friends. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਹਰਿ ਧਨੁ ਸਚੀ ਰਾਸਿ ਹੈ ਕਿਨੈ ਵਿਰਲੈ ਜਾਤਾ ॥

हरि धनु सची रासि है किनै विरलै जाता ॥

Hari dhanu sachee raasi hai kinai viralai jaataa ||

The wealth of the Lord is the true capital; how rare are those who understand this.

ਤਿਸੈ ਪਰਾਪਤਿ ਭਾਇਰਹੁ ਜਿਸੁ ਦੇਇ ਬਿਧਾਤਾ ॥

तिसै परापति भाइरहु जिसु देइ बिधाता ॥

Tisai paraapati bhaairahu jisu dei bidhaataa ||

He alone receives it, O Siblings of Destiny, unto whom the Architect of Destiny gives it.

ਮਨ ਤਨ ਭੀਤਰਿ ਮਉਲਿਆ ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਜਨੁ ਰਾਤਾ ॥

मन तन भीतरि मउलिआ हरि रंगि जनु राता ॥

Man tan bheetari mauliaa hari ranggi janu raataa ||

His servant is imbued with the Love of the Lord; his body and mind blossom forth.

ਸਾਧਸੰਗਿ ਗੁਣ ਗਾਇਆ ਸਭਿ ਦੋਖਹ ਖਾਤਾ ॥

साधसंगि गुण गाइआ सभि दोखह खाता ॥

Saadhasanggi gu(nn) gaaiaa sabhi dokhah khaataa ||

In the Saadh Sangat, the Company of the Holy, he sings the Glorious Praises of the Lord, and all of his sufferings are removed.

ਨਾਨਕ ਸੋਈ ਜੀਵਿਆ ਜਿਨਿ ਇਕੁ ਪਛਾਤਾ ॥੬॥

नानक सोई जीविआ जिनि इकु पछाता ॥६॥

Naanak soee jeeviaa jini iku pachhaataa ||6||

O Nanak, he alone lives, who acknowledges the One Lord. ||6||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥

सलोक मः ५ ॥

Salok M: 5 ||

Shalok, Fifth Mehl:

ਖਖੜੀਆ ਸੁਹਾਵੀਆ ਲਗੜੀਆ ਅਕ ਕੰਠਿ ॥

खखड़ीआ सुहावीआ लगड़ीआ अक कंठि ॥

Khakha(rr)eeaa suhaaveeaa laga(rr)eeaa ak kantthi ||

The fruit of the swallow-wort plant looks beautiful, attached to the branch of the tree;

ਬਿਰਹ ਵਿਛੋੜਾ ਧਣੀ ਸਿਉ ਨਾਨਕ ਸਹਸੈ ਗੰਠਿ ॥੧॥

बिरह विछोड़ा धणी सिउ नानक सहसै गंठि ॥१॥

Birah vichho(rr)aa dha(nn)ee siu naanak sahasai gantthi ||1||

But when it is separated from the stem of its Master, O Nanak, it breaks apart into thousands of fragments. ||1||

ਮਃ ੫ ॥

मः ५ ॥

M:h 5 ||

Fifth Mehl:

ਵਿਸਾਰੇਦੇ ਮਰਿ ਗਏ ਮਰਿ ਭਿ ਨ ਸਕਹਿ ਮੂਲਿ ॥

विसारेदे मरि गए मरि भि न सकहि मूलि ॥

Visaarede mari gae mari bhi na sakahi mooli ||

Those who forget the Lord die, but they cannot die a complete death.

ਵੇਮੁਖ ਹੋਏ ਰਾਮ ਤੇ ਜਿਉ ਤਸਕਰ ਉਪਰਿ ਸੂਲਿ ॥੨॥

वेमुख होए राम ते जिउ तसकर उपरि सूलि ॥२॥

Vemukh hoe raam te jiu tasakar upari sooli ||2||

Those who turn their backs on the Lord suffer, like the thief impaled on the gallows. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਸੁਖ ਨਿਧਾਨੁ ਪ੍ਰਭੁ ਏਕੁ ਹੈ ਅਬਿਨਾਸੀ ਸੁਣਿਆ ॥

सुख निधानु प्रभु एकु है अबिनासी सुणिआ ॥

Sukh nidhaanu prbhu eku hai abinaasee su(nn)iaa ||

The One God is the treasure of peace; I have heard that He is eternal and imperishable.

ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਪੂਰਿਆ ਘਟਿ ਘਟਿ ਹਰਿ ਭਣਿਆ ॥

जलि थलि महीअलि पूरिआ घटि घटि हरि भणिआ ॥

Jali thali maheeali pooriaa ghati ghati hari bha(nn)iaa ||

He is totally pervading the water, the land and the sky; the Lord is said to be permeating each and every heart.

ਊਚ ਨੀਚ ਸਭ ਇਕ ਸਮਾਨਿ ਕੀਟ ਹਸਤੀ ਬਣਿਆ ॥

ऊच नीच सभ इक समानि कीट हसती बणिआ ॥

Uch neech sabh ik samaani keet hasatee ba(nn)iaa ||

He looks alike upon the high and the low, the ant and the elephant.

ਮੀਤ ਸਖਾ ਸੁਤ ਬੰਧਿਪੋ ਸਭਿ ਤਿਸ ਦੇ ਜਣਿਆ ॥

मीत सखा सुत बंधिपो सभि तिस दे जणिआ ॥

Meet sakhaa sut banddhipo sabhi tis de ja(nn)iaa ||

Friends, companions, children and relatives are all created by Him.

ਤੁਸਿ ਨਾਨਕੁ ਦੇਵੈ ਜਿਸੁ ਨਾਮੁ ਤਿਨਿ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਮਣਿਆ ॥੭॥

तुसि नानकु देवै जिसु नामु तिनि हरि रंगु मणिआ ॥७॥

Tusi naanaku devai jisu naamu tini hari ranggu ma(nn)iaa ||7||

O Nanak, one who is blessed with the Naam, enjoys the Lord's love and affection. ||7||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥

सलोक मः ५ ॥

Salok M: 5 ||

Shalok, Fifth Mehl:

ਜਿਨਾ ਸਾਸਿ ਗਿਰਾਸਿ ਨ ਵਿਸਰੈ ਹਰਿ ਨਾਮਾਂ ਮਨਿ ਮੰਤੁ ॥

जिना सासि गिरासि न विसरै हरि नामां मनि मंतु ॥

Jinaa saasi giraasi na visarai hari naamaan mani manttu ||

Those who do not forget the Lord with each breath and morsel of food whose minds are filled with the Mantra of the Lord's Name

ਧੰਨੁ ਸਿ ਸੇਈ ਨਾਨਕਾ ਪੂਰਨੁ ਸੋਈ ਸੰਤੁ ॥੧॥

धंनु सि सेई नानका पूरनु सोई संतु ॥१॥

Dhannu si seee naanakaa pooranu soee santtu ||1||

- they alone are blessed; O Nanak, they are the perfect Saints. ||1||

ਮਃ ੫ ॥

मः ५ ॥

M:h 5 ||

Fifth Mehl:

ਅਠੇ ਪਹਰ ਭਉਦਾ ਫਿਰੈ ਖਾਵਣ ਸੰਦੜੈ ਸੂਲਿ ॥

अठे पहर भउदा फिरै खावण संदड़ै सूलि ॥

Athe pahar bhaudaa phirai khaava(nn) sandda(rr)ai sooli ||

Twenty-four hours a day, he wanders around, driven by his hunger for food.

ਦੋਜਕਿ ਪਉਦਾ ਕਿਉ ਰਹੈ ਜਾ ਚਿਤਿ ਨ ਹੋਇ ਰਸੂਲਿ ॥੨॥

दोजकि पउदा किउ रहै जा चिति न होइ रसूलि ॥२॥

Dojaki paudaa kiu rahai jaa chiti na hoi rasooli ||2||

How can he escape from falling into hell, when he does not remember the Prophet? ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਤਿਸੈ ਸਰੇਵਹੁ ਪ੍ਰਾਣੀਹੋ ਜਿਸ ਦੈ ਨਾਉ ਪਲੈ ॥

तिसै सरेवहु प्राणीहो जिस दै नाउ पलै ॥

Tisai sarevahu praa(nn)eeho jis dai naau palai ||

Serve Him O mortals who has the Lord's Name in His lap.

ਐਥੈ ਰਹਹੁ ਸੁਹੇਲਿਆ ਅਗੈ ਨਾਲਿ ਚਲੈ ॥

ऐथै रहहु सुहेलिआ अगै नालि चलै ॥

Aithai rahahu suheliaa agai naali chalai ||

You shall dwell in peace and ease in this world; in the world hereafter, it shall go with you.

ਘਰੁ ਬੰਧਹੁ ਸਚ ਧਰਮ ਕਾ ਗਡਿ ਥੰਮੁ ਅਹਲੈ ॥

घरु बंधहु सच धरम का गडि थमु अहलै ॥

Gharu banddhahu sach dharam kaa gadi thammu ahalai ||

So build your home of true righteousness, with the unshakable pillars of Dharma.

ਓਟ ਲੈਹੁ ਨਾਰਾਇਣੈ ਦੀਨ ਦੁਨੀਆ ਝਲੈ ॥

ओट लैहु नाराइणै दीन दुनीआ झलै ॥

Ot laihu naaraai(nn)ai deen duneeaa jhalai ||

Take the Support of the Lord, who gives support in the spiritual and material worlds.

ਨਾਨਕ ਪਕੜੇ ਚਰਣ ਹਰਿ ਤਿਸੁ ਦਰਗਹ ਮਲੈ ॥੮॥

नानक पकड़े चरण हरि तिसु दरगह मलै ॥८॥

Naanak paka(rr)e chara(nn) hari tisu daragah malai ||8||

Nanak grasps the Lotus Feet of the Lord; he humbly bows in His Court. ||8||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥

सलोक मः ५ ॥

Salok M: 5 ||

Shalok, Fifth Mehl:

ਜਾਚਕੁ ਮੰਗੈ ਦਾਨੁ ਦੇਹਿ ਪਿਆਰਿਆ ॥

जाचकु मंगै दानु देहि पिआरिआ ॥

Jaachaku manggai daanu dehi piaariaa ||

The beggar begs for charity: give to me, O my Beloved!

ਦੇਵਣਹਾਰੁ ਦਾਤਾਰੁ ਮੈ ਨਿਤ ਚਿਤਾਰਿਆ ॥

देवणहारु दातारु मै नित चितारिआ ॥

Deva(nn)ahaaru daataaru mai nit chitaariaa ||

O Great Giver, O Giving Lord, my consciousness is continually centered on You.

ਨਿਖੁਟਿ ਨ ਜਾਈ ਮੂਲਿ ਅਤੁਲ ਭੰਡਾਰਿਆ ॥

निखुटि न जाई मूलि अतुल भंडारिआ ॥

Nikhuti na jaaee mooli atul bhanddaariaa ||

The immeasurable warehouses of the Lord can never be emptied out.

ਨਾਨਕ ਸਬਦੁ ਅਪਾਰੁ ਤਿਨਿ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਸਾਰਿਆ ॥੧॥

नानक सबदु अपारु तिनि सभु किछु सारिआ ॥१॥

Naanak sabadu apaaru tini sabhu kichhu saariaa ||1||

O Nanak, the Word of the Shabad is infinite; it has arranged everything perfectly. ||1||

ਮਃ ੫ ॥

मः ५ ॥

M:h 5 ||

Fifth Mehl:

ਸਿਖਹੁ ਸਬਦੁ ਪਿਆਰਿਹੋ ਜਨਮ ਮਰਨ ਕੀ ਟੇਕ ॥

सिखहु सबदु पिआरिहो जनम मरन की टेक ॥

Sikhahu sabadu piaariho janam maran kee tek ||

O Sikhs, love the Word of the Shabad; in life and death, it is our only support.

ਮੁਖ ਊਜਲ ਸਦਾ ਸੁਖੀ ਨਾਨਕ ਸਿਮਰਤ ਏਕ ॥੨॥

मुख ऊजल सदा सुखी नानक सिमरत एक ॥२॥

Mukh ujal sadaa sukhee naanak simarat ek ||2||

Your face shall be radiant, and you shall find a lasting peace, O Nanak, remembering the One Lord in meditation. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਓਥੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵੰਡੀਐ ਸੁਖੀਆ ਹਰਿ ਕਰਣੇ ॥

ओथै अम्रितु वंडीऐ सुखीआ हरि करणे ॥

Othai ammmritu vanddeeai sukheeaa hari kara(nn)e ||

There, the Ambrosial Nectar is distributed; the Lord is the Bringer of peace.

ਜਮ ਕੈ ਪੰਥਿ ਨ ਪਾਈਅਹਿ ਫਿਰਿ ਨਾਹੀ ਮਰਣੇ ॥

जम कै पंथि न पाईअहि फिरि नाही मरणे ॥

Jam kai pantthi na paaeeahi phiri naahee mara(nn)e ||

They are not placed upon the path of Death, and they shall not have to die again.

ਜਿਸ ਨੋ ਆਇਆ ਪ੍ਰੇਮ ਰਸੁ ਤਿਸੈ ਹੀ ਜਰਣੇ ॥

जिस नो आइआ प्रेम रसु तिसै ही जरणे ॥

Jis no aaiaa prem rasu tisai hee jara(nn)e ||

One who comes to savor the Lord's Love experiences it.

ਬਾਣੀ ਉਚਰਹਿ ਸਾਧ ਜਨ ਅਮਿਉ ਚਲਹਿ ਝਰਣੇ ॥

बाणी उचरहि साध जन अमिउ चलहि झरणे ॥

Baa(nn)ee ucharahi saadh jan amiu chalahi jhara(nn)e ||

The Holy beings chant the Bani of the Word, like nectar flowing from a spring.

ਪੇਖਿ ਦਰਸਨੁ ਨਾਨਕੁ ਜੀਵਿਆ ਮਨ ਅੰਦਰਿ ਧਰਣੇ ॥੯॥

पेखि दरसनु नानकु जीविआ मन अंदरि धरणे ॥९॥

Pekhi darasanu naanaku jeeviaa man anddari dhara(nn)e ||9||

Nanak lives by beholding the Blessed Vision of the Darshan of those who have implanted the Lord's Name within their minds. ||9||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥

सलोक मः ५ ॥

Salok M: 5 ||

Shalok, Fifth Mehl:

ਸਤਿਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਸੇਵਿਐ ਦੂਖਾ ਕਾ ਹੋਇ ਨਾਸੁ ॥

सतिगुरि पूरै सेविऐ दूखा का होइ नासु ॥

Satiguri poorai seviai dookhaa kaa hoi naasu ||

Serving the Perfect True Guru, suffering ends.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਅਰਾਧਿਐ ਕਾਰਜੁ ਆਵੈ ਰਾਸਿ ॥੧॥

नानक नामि अराधिऐ कारजु आवै रासि ॥१॥

Naanak naami araadhiai kaaraju aavai raasi ||1||

O Nanak, worshipping the Naam in adoration, one's affairs come to be resolved. ||1||

ਮਃ ੫ ॥

मः ५ ॥

M:h 5 ||

Fifth Mehl:

ਜਿਸੁ ਸਿਮਰਤ ਸੰਕਟ ਛੁਟਹਿ ਅਨਦ ਮੰਗਲ ਬਿਸ੍ਰਾਮ ॥

जिसु सिमरत संकट छुटहि अनद मंगल बिस्राम ॥

Jisu simarat sankkat chhutahi anad manggal bisraam ||

Remembering Him in meditation, misfortune departs, and one comes to abide in peace and bliss.

ਨਾਨਕ ਜਪੀਐ ਸਦਾ ਹਰਿ ਨਿਮਖ ਨ ਬਿਸਰਉ ਨਾਮੁ ॥੨॥

नानक जपीऐ सदा हरि निमख न बिसरउ नामु ॥२॥

Naanak japeeai sadaa hari nimakh na bisarau naamu ||2||

O Nanak, meditate forever on the Lord - do not forget Him, even for an instant. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਤਿਨ ਕੀ ਸੋਭਾ ਕਿਆ ਗਣੀ ਜਿਨੀ ਹਰਿ ਹਰਿ ਲਧਾ ॥

तिन की सोभा किआ गणी जिनी हरि हरि लधा ॥

Tin kee sobhaa kiaa ga(nn)ee jinee hari hari ladhaa ||

How can I estimate the glory of those, who have found the Lord, Har, Har?

ਸਾਧਾ ਸਰਣੀ ਜੋ ਪਵੈ ਸੋ ਛੁਟੈ ਬਧਾ ॥

साधा सरणी जो पवै सो छुटै बधा ॥

Saadhaa sara(nn)ee jo pavai so chhutai badhaa ||

One who seeks the Sanctuary of the Holy is released from bondage.

ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਅਬਿਨਾਸੀਐ ਜੋਨਿ ਗਰਭਿ ਨ ਦਧਾ ॥

गुण गावै अबिनासीऐ जोनि गरभि न दधा ॥

Gu(nn) gaavai abinaaseeai joni garabhi na dadhaa ||

One who sings the Glorious Praises of the Imperishable Lord does not burn in the womb of reincarnation.

ਗੁਰੁ ਭੇਟਿਆ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਹਰਿ ਪੜਿ ਬੁਝਿ ਸਮਧਾ ॥

गुरु भेटिआ पारब्रहमु हरि पड़ि बुझि समधा ॥

Guru bhetiaa paarabrhamu hari pa(rr)i bujhi samadhaa ||

One who meets the Guru and the Supreme Lord God, who reads and understands, enters the state of Samaadhi.

ਨਾਨਕ ਪਾਇਆ ਸੋ ਧਣੀ ਹਰਿ ਅਗਮ ਅਗਧਾ ॥੧੦॥

नानक पाइआ सो धणी हरि अगम अगधा ॥१०॥

Naanak paaiaa so dha(nn)ee hari agam agadhaa ||10||

Nanak has obtained that Lord Master, who is inaccessible and unfathomable. ||10||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥

सलोक मः ५ ॥

Salok M: 5 ||

Shalok, Fifth Mehl:

ਕਾਮੁ ਨ ਕਰਹੀ ਆਪਣਾ ਫਿਰਹਿ ਅਵਤਾ ਲੋਇ ॥

कामु न करही आपणा फिरहि अवता लोइ ॥

Kaamu na karahee aapa(nn)aa phirahi avataa loi ||

People do not perform their duties, but instead, they wander around aimlessly.

ਨਾਨਕ ਨਾਇ ਵਿਸਾਰਿਐ ਸੁਖੁ ਕਿਨੇਹਾ ਹੋਇ ॥੧॥

नानक नाइ विसारिऐ सुखु किनेहा होइ ॥१॥

Naanak naai visaariai sukhu kinehaa hoi ||1||

O Nanak, if they forget the Name, how can they ever find peace? ||1||