200+ ਗੁਰਬਾਣੀ (ਪੰਜਾਬੀ) 200+ गुरबाणी (हिंदी) 200+ Gurbani (Eng) Sundar Gutka Sahib (Download PDF) Daily Updates ADVERTISE HERE
| Gurbani Lang | Meanings |
|---|---|
| ਪੰਜਾਬੀ | --- |
| हिंदी | --- |
| English | Eng meaning |
| --- | |
ਦਸ ਦਿਸ ਖੋਜਤ ਮੈ ਫਿਰਿਓ ਜਤ ਦੇਖਉ ਤਤ ਸੋਇ ॥
दस दिस खोजत मै फिरिओ जत देखउ तत सोइ ॥
Das dis khojat mai phirio jat dekhau tat soi ||
I have wandered, searching in the ten directions - wherever I look, there I see Him.
ਮਨੁ ਬਸਿ ਆਵੈ ਨਾਨਕਾ ਜੇ ਪੂਰਨ ਕਿਰਪਾ ਹੋਇ ॥੧੦॥
मनु बसि आवै नानका जे पूरन किरपा होइ ॥१०॥
Manu basi aavai naanakaa je pooran kirapaa hoi ||10||
The mind comes to be controlled, O Nanak, if He grants His Perfect Grace. ||10||
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pau(rr)ee ||
Pauree:
ਦਸਮੀ ਦਸ ਦੁਆਰ ਬਸਿ ਕੀਨੇ ॥
दसमी दस दुआर बसि कीने ॥
Dasamee das duaar basi keene ||
The tenth day of the lunar cycle: Overpower the ten sensory and motor organs;
ਮਨਿ ਸੰਤੋਖੁ ਨਾਮ ਜਪਿ ਲੀਨੇ ॥
मनि संतोखु नाम जपि लीने ॥
Mani santtokhu naam japi leene ||
Your mind will be content, as you chant the Naam.
ਕਰਨੀ ਸੁਨੀਐ ਜਸੁ ਗੋਪਾਲ ॥
करनी सुनीऐ जसु गोपाल ॥
Karanee suneeai jasu gopaal ||
With your ears, hear the Praises of the Lord of the World;
ਨੈਨੀ ਪੇਖਤ ਸਾਧ ਦਇਆਲ ॥
नैनी पेखत साध दइआल ॥
Nainee pekhat saadh daiaal ||
With your eyes, behold the kind, Holy Saints.
ਰਸਨਾ ਗੁਨ ਗਾਵੈ ਬੇਅੰਤ ॥
रसना गुन गावै बेअंत ॥
Rasanaa gun gaavai beantt ||
With your tongue, sing the Glorious Praises of the Infinite Lord.
ਮਨ ਮਹਿ ਚਿਤਵੈ ਪੂਰਨ ਭਗਵੰਤ ॥
मन महि चितवै पूरन भगवंत ॥
Man mahi chitavai pooran bhagavantt ||
In your mind, remember the Perfect Lord God.
ਹਸਤ ਚਰਨ ਸੰਤ ਟਹਲ ਕਮਾਈਐ ॥
हसत चरन संत टहल कमाईऐ ॥
Hasat charan santt tahal kamaaeeai ||
With your hands and feet, work for the Saints.
ਨਾਨਕ ਇਹੁ ਸੰਜਮੁ ਪ੍ਰਭ ਕਿਰਪਾ ਪਾਈਐ ॥੧੦॥
नानक इहु संजमु प्रभ किरपा पाईऐ ॥१०॥
Naanak ihu sanjjamu prbh kirapaa paaeeai ||10||
O Nanak, this way of life is obtained by God's Grace. ||10||
ਸਲੋਕੁ ॥
सलोकु ॥
Saloku ||
Shalok:
ਏਕੋ ਏਕੁ ਬਖਾਨੀਐ ਬਿਰਲਾ ਜਾਣੈ ਸ੍ਵਾਦੁ ॥
एको एकु बखानीऐ बिरला जाणै स्वादु ॥
Eko eku bakhaaneeai biralaa jaa(nn)ai svaadu ||
Describe the Lord as the One, the One and Only. How rare are those who know the taste of this essence.
ਗੁਣ ਗੋਬਿੰਦ ਨ ਜਾਣੀਐ ਨਾਨਕ ਸਭੁ ਬਿਸਮਾਦੁ ॥੧੧॥
गुण गोबिंद न जाणीऐ नानक सभु बिसमादु ॥११॥
Gu(nn) gobindd na jaa(nn)eeai naanak sabhu bisamaadu ||11||
The Glories of the Lord of the Universe cannot be known. O Nanak, He is totally amazing and wonderful! ||11||
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pau(rr)ee ||
Pauree:
ਏਕਾਦਸੀ ਨਿਕਟਿ ਪੇਖਹੁ ਹਰਿ ਰਾਮੁ ॥
एकादसी निकटि पेखहु हरि रामु ॥
Ekaadasee nikati pekhahu hari raamu ||
The eleventh day of the lunar cycle: Behold the Lord, the Lord, near at hand.
ਇੰਦ੍ਰੀ ਬਸਿ ਕਰਿ ਸੁਣਹੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ॥
इंद्री बसि करि सुणहु हरि नामु ॥
Ianddree basi kari su(nn)ahu hari naamu ||
Subdue the desires of your sexual organs, and listen to the Lord's Name.
ਮਨਿ ਸੰਤੋਖੁ ਸਰਬ ਜੀਅ ਦਇਆ ॥
मनि संतोखु सरब जीअ दइआ ॥
Mani santtokhu sarab jeea daiaa ||
Let your mind be content, and be kind to all beings.
ਇਨ ਬਿਧਿ ਬਰਤੁ ਸੰਪੂਰਨ ਭਇਆ ॥
इन बिधि बरतु स्मपूरन भइआ ॥
In bidhi baratu samppooran bhaiaa ||
In this way, your fast will be successful.
ਧਾਵਤ ਮਨੁ ਰਾਖੈ ਇਕ ਠਾਇ ॥
धावत मनु राखै इक ठाइ ॥
Dhaavat manu raakhai ik thaai ||
Keep your wandering mind restrained in one place.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਸੁਧੁ ਜਪਤ ਹਰਿ ਨਾਇ ॥
मनु तनु सुधु जपत हरि नाइ ॥
Manu tanu sudhu japat hari naai ||
Your mind and body shall become pure, chanting the Lord's Name.
ਸਭ ਮਹਿ ਪੂਰਿ ਰਹੇ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ॥
सभ महि पूरि रहे पारब्रहम ॥
Sabh mahi poori rahe paarabrham ||
The Supreme Lord God is pervading amongst all.
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਕੀਰਤਨੁ ਕਰਿ ਅਟਲ ਏਹੁ ਧਰਮ ॥੧੧॥
नानक हरि कीरतनु करि अटल एहु धरम ॥११॥
Naanak hari keeratanu kari atal ehu dharam ||11||
O Nanak, sing the Kirtan of the Lord's Praises; this alone is the eternal faith of Dharma. ||11||
ਸਲੋਕੁ ॥
सलोकु ॥
Saloku ||
Shalok:
ਦੁਰਮਤਿ ਹਰੀ ਸੇਵਾ ਕਰੀ ਭੇਟੇ ਸਾਧ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ॥
दुरमति हरी सेवा करी भेटे साध क्रिपाल ॥
Duramati haree sevaa karee bhete saadh kripaal ||
Evil-mindedness is eliminated, by meeting with and serving the compassionate Holy Saints.
ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭ ਸਿਉ ਮਿਲਿ ਰਹੇ ਬਿਨਸੇ ਸਗਲ ਜੰਜਾਲ ॥੧੨॥
नानक प्रभ सिउ मिलि रहे बिनसे सगल जंजाल ॥१२॥
Naanak prbh siu mili rahe binase sagal janjjaal ||12||
Nanak is merged with God; all his entanglements have come to an end. ||12||
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pau(rr)ee ||
Pauree:
ਦੁਆਦਸੀ ਦਾਨੁ ਨਾਮੁ ਇਸਨਾਨੁ ॥
दुआदसी दानु नामु इसनानु ॥
Duaadasee daanu naamu isanaanu ||
The twelfth day of the lunar cycle: Dedicate yourself to giving charity, chanting the Naam and purification.
ਹਰਿ ਕੀ ਭਗਤਿ ਕਰਹੁ ਤਜਿ ਮਾਨੁ ॥
हरि की भगति करहु तजि मानु ॥
Hari kee bhagati karahu taji maanu ||
Worship the Lord with devotion, and get rid of your pride.
ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਪਾਨ ਕਰਹੁ ਸਾਧਸੰਗਿ ॥
हरि अम्रित पान करहु साधसंगि ॥
Hari ammmrit paan karahu saadhasanggi ||
Drink in the Ambrosial Nectar of the Lord's Name, in the Saadh Sangat, the Company of the Holy.
ਮਨ ਤ੍ਰਿਪਤਾਸੈ ਕੀਰਤਨ ਪ੍ਰਭ ਰੰਗਿ ॥
मन त्रिपतासै कीरतन प्रभ रंगि ॥
Man tripataasai keeratan prbh ranggi ||
The mind is satisfied by lovingly singing the Kirtan of God's Praises.
ਕੋਮਲ ਬਾਣੀ ਸਭ ਕਉ ਸੰਤੋਖੈ ॥
कोमल बाणी सभ कउ संतोखै ॥
Komal baa(nn)ee sabh kau santtokhai ||
The Sweet Words of His Bani soothe everyone.
ਪੰਚ ਭੂ ਆਤਮਾ ਹਰਿ ਨਾਮ ਰਸਿ ਪੋਖੈ ॥
पंच भू आतमा हरि नाम रसि पोखै ॥
Pancch bhoo aatamaa hari naam rasi pokhai ||
The soul, the subtle essence of the five elements, cherishes the Nectar of the Naam, the Name of the Lord.
ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਤੇ ਏਹ ਨਿਹਚਉ ਪਾਈਐ ॥
गुर पूरे ते एह निहचउ पाईऐ ॥
Gur poore te eh nihachau paaeeai ||
This faith is obtained from the Perfect Guru.
ਨਾਨਕ ਰਾਮ ਰਮਤ ਫਿਰਿ ਜੋਨਿ ਨ ਆਈਐ ॥੧੨॥
नानक राम रमत फिरि जोनि न आईऐ ॥१२॥
Naanak raam ramat phiri joni na aaeeai ||12||
O Nanak, dwelling upon the Lord, you shall not enter the womb of reincarnation again. ||12||
ਸਲੋਕੁ ॥
सलोकु ॥
Saloku ||
Shalok:
ਤੀਨਿ ਗੁਣਾ ਮਹਿ ਬਿਆਪਿਆ ਪੂਰਨ ਹੋਤ ਨ ਕਾਮ ॥
तीनि गुणा महि बिआपिआ पूरन होत न काम ॥
Teeni gu(nn)aa mahi biaapiaa pooran hot na kaam ||
Engrossed in the three qualities, one's efforts do not succeed.
ਪਤਿਤ ਉਧਾਰਣੁ ਮਨਿ ਬਸੈ ਨਾਨਕ ਛੂਟੈ ਨਾਮ ॥੧੩॥
पतित उधारणु मनि बसै नानक छूटै नाम ॥१३॥
Patit udhaara(nn)u mani basai naanak chhootai naam ||13||
When the Saving Grace of sinners dwells in the mind, O Nanak, then one is saved by the Naam, the Name of the Lord. ||13||
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pau(rr)ee ||
Pauree:
ਤ੍ਰਉਦਸੀ ਤੀਨਿ ਤਾਪ ਸੰਸਾਰ ॥
त्रउदसी तीनि ताप संसार ॥
Trudasee teeni taap sanssaar ||
The thirteenth day of the lunar cycle: The world is in the fever of the three qualities.
ਆਵਤ ਜਾਤ ਨਰਕ ਅਵਤਾਰ ॥
आवत जात नरक अवतार ॥
Aavat jaat narak avataar ||
It comes and goes, and is reincarnated in hell.
ਹਰਿ ਹਰਿ ਭਜਨੁ ਨ ਮਨ ਮਹਿ ਆਇਓ ॥
हरि हरि भजनु न मन महि आइओ ॥
Hari hari bhajanu na man mahi aaio ||
Meditation on the Lord, Har, Har, does not enter into the minds of the people.
ਸੁਖ ਸਾਗਰ ਪ੍ਰਭੁ ਨਿਮਖ ਨ ਗਾਇਓ ॥
सुख सागर प्रभु निमख न गाइओ ॥
Sukh saagar prbhu nimakh na gaaio ||
They do not sing the Praises of God, the Ocean of peace, even for an instant.
ਹਰਖ ਸੋਗ ਕਾ ਦੇਹ ਕਰਿ ਬਾਧਿਓ ॥
हरख सोग का देह करि बाधिओ ॥
Harakh sog kaa deh kari baadhio ||
This body is the embodiment of pleasure and pain.
ਦੀਰਘ ਰੋਗੁ ਮਾਇਆ ਆਸਾਧਿਓ ॥
दीरघ रोगु माइआ आसाधिओ ॥
Deeragh rogu maaiaa aasaadhio ||
It suffers from the chronic and incurable disease of Maya.
ਦਿਨਹਿ ਬਿਕਾਰ ਕਰਤ ਸ੍ਰਮੁ ਪਾਇਓ ॥
दिनहि बिकार करत स्रमु पाइओ ॥
Dinahi bikaar karat srmu paaio ||
By day, people practice corruption, wearing themselves out.
ਨੈਨੀ ਨੀਦ ਸੁਪਨ ਬਰੜਾਇਓ ॥
नैनी नीद सुपन बरड़ाइओ ॥
Nainee need supan bara(rr)aaio ||
And then with sleep in their eyes, they mutter in dreams.
ਹਰਿ ਬਿਸਰਤ ਹੋਵਤ ਏਹ ਹਾਲ ॥
हरि बिसरत होवत एह हाल ॥
Hari bisarat hovat eh haal ||
Forgetting the Lord, this is their condition.
ਸਰਨਿ ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭ ਪੁਰਖ ਦਇਆਲ ॥੧੩॥
सरनि नानक प्रभ पुरख दइआल ॥१३॥
Sarani naanak prbh purakh daiaal ||13||
Nanak seeks the Sanctuary of God, the kind and compassionate Primal Being. ||13||
ਸਲੋਕੁ ॥
सलोकु ॥
Saloku ||
Shalok:
ਚਾਰਿ ਕੁੰਟ ਚਉਦਹ ਭਵਨ ਸਗਲ ਬਿਆਪਤ ਰਾਮ ॥
चारि कुंट चउदह भवन सगल बिआपत राम ॥
Chaari kuntt chaudah bhavan sagal biaapat raam ||
The Lord is pervading in all the four directions and the fourteen worlds.
ਨਾਨਕ ਊਨ ਨ ਦੇਖੀਐ ਪੂਰਨ ਤਾ ਕੇ ਕਾਮ ॥੧੪॥
नानक ऊन न देखीऐ पूरन ता के काम ॥१४॥
Naanak un na dekheeai pooran taa ke kaam ||14||
O Nanak, He is not seen to be lacking anything; His works are perfectly complete. ||14||
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pau(rr)ee ||
Pauree:
ਚਉਦਹਿ ਚਾਰਿ ਕੁੰਟ ਪ੍ਰਭ ਆਪ ॥
चउदहि चारि कुंट प्रभ आप ॥
Chaudahi chaari kuntt prbh aap ||
The fourteenth day of the lunar cycle: God Himself is in all four directions.
ਸਗਲ ਭਵਨ ਪੂਰਨ ਪਰਤਾਪ ॥
सगल भवन पूरन परताप ॥
Sagal bhavan pooran parataap ||
On all worlds, His radiant glory is perfect.
ਦਸੇ ਦਿਸਾ ਰਵਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਏਕੁ ॥
दसे दिसा रविआ प्रभु एकु ॥
Dase disaa raviaa prbhu eku ||
The One God is diffused in the ten directions.
ਧਰਨਿ ਅਕਾਸ ਸਭ ਮਹਿ ਪ੍ਰਭ ਪੇਖੁ ॥
धरनि अकास सभ महि प्रभ पेखु ॥
Dharani akaas sabh mahi prbh pekhu ||
Behold God in all the earth and sky.
ਜਲ ਥਲ ਬਨ ਪਰਬਤ ਪਾਤਾਲ ॥
जल थल बन परबत पाताल ॥
Jal thal ban parabat paataal ||
In the water, on the land, in the forests and mountains, and in the nether regions of the underworld,
ਪਰਮੇਸ੍ਵਰ ਤਹ ਬਸਹਿ ਦਇਆਲ ॥
परमेस्वर तह बसहि दइआल ॥
Paramesvr tah basahi daiaal ||
The Merciful Transcendent Lord is abiding.
ਸੂਖਮ ਅਸਥੂਲ ਸਗਲ ਭਗਵਾਨ ॥
सूखम असथूल सगल भगवान ॥
Sookham asathool sagal bhagavaan ||
The Lord God is in all mind and matter, subtle and manifest.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਪਛਾਨ ॥੧੪॥
नानक गुरमुखि ब्रहमु पछान ॥१४॥
Naanak guramukhi brhamu pachhaan ||14||
O Nanak, the Gurmukh realizes God. ||14||
ਸਲੋਕੁ ॥
सलोकु ॥
Saloku ||
Shalok:
ਆਤਮੁ ਜੀਤਾ ਗੁਰਮਤੀ ਗੁਣ ਗਾਏ ਗੋਬਿੰਦ ॥
आतमु जीता गुरमती गुण गाए गोबिंद ॥
Aatamu jeetaa guramatee gu(nn) gaae gobindd ||
The soul is conquered through the Guru's Teachings singing the Glories of God.
ਸੰਤ ਪ੍ਰਸਾਦੀ ਭੈ ਮਿਟੇ ਨਾਨਕ ਬਿਨਸੀ ਚਿੰਦ ॥੧੫॥
संत प्रसादी भै मिटे नानक बिनसी चिंद ॥१५॥
Santt prsaadee bhai mite naanak binasee chindd ||15||
By the Grace of the Saints, fear is dispelled, O Nanak, and anxiety is ended. ||15||
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pau(rr)ee ||
Pauree:
ਅਮਾਵਸ ਆਤਮ ਸੁਖੀ ਭਏ ਸੰਤੋਖੁ ਦੀਆ ਗੁਰਦੇਵ ॥
अमावस आतम सुखी भए संतोखु दीआ गुरदेव ॥
Amaavas aatam sukhee bhae santtokhu deeaa guradev ||
The day of the new moon: My soul is at peace; the Divine Guru has blessed me with contentment.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਸੀਤਲੁ ਸਾਂਤਿ ਸਹਜ ਲਾਗਾ ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਸੇਵ ॥
मनु तनु सीतलु सांति सहज लागा प्रभ की सेव ॥
Manu tanu seetalu saanti sahaj laagaa prbh kee sev ||
My mind and body are cooled and soothed, in intuitive peace and poise; I have dedicated myself to serving God.
ਟੂਟੇ ਬੰਧਨ ਬਹੁ ਬਿਕਾਰ ਸਫਲ ਪੂਰਨ ਤਾ ਕੇ ਕਾਮ ॥
टूटे बंधन बहु बिकार सफल पूरन ता के काम ॥
Toote banddhan bahu bikaar saphal pooran taa ke kaam ||
His bonds are broken, all his sins are erased, and his works are brought to perfect fruition;
ਦੁਰਮਤਿ ਮਿਟੀ ਹਉਮੈ ਛੁਟੀ ਸਿਮਰਤ ਹਰਿ ਕੋ ਨਾਮ ॥
दुरमति मिटी हउमै छुटी सिमरत हरि को नाम ॥
Duramati mitee haumai chhutee simarat hari ko naam ||
his evil-mindedness disappears, and his ego is subdued, when one meditates in remembrance on the Name of the Lord.
ਸਰਨਿ ਗਹੀ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਕੀ ਮਿਟਿਆ ਆਵਾ ਗਵਨ ॥
सरनि गही पारब्रहम की मिटिआ आवा गवन ॥
Sarani gahee paarabrham kee mitiaa aavaa gavan ||
Taking to the Sanctuary of the Supreme Lord God, his comings and goings in reincarnation are ended.
ਆਪਿ ਤਰਿਆ ਕੁਟੰਬ ਸਿਉ ਗੁਣ ਗੁਬਿੰਦ ਪ੍ਰਭ ਰਵਨ ॥
आपि तरिआ कुट्मब सिउ गुण गुबिंद प्रभ रवन ॥
Aapi tariaa kutambb siu gu(nn) gubindd prbh ravan ||
He saves himself, along with his family, chanting the Praises of God, the Lord of the Universe.
ਹਰਿ ਕੀ ਟਹਲ ਕਮਾਵਣੀ ਜਪੀਐ ਪ੍ਰਭ ਕਾ ਨਾਮੁ ॥
हरि की टहल कमावणी जपीऐ प्रभ का नामु ॥
Hari kee tahal kamaava(nn)ee japeeai prbh kaa naamu ||
I serve the Lord, and I chant the Name of God.
ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਤੇ ਪਾਇਆ ਨਾਨਕ ਸੁਖ ਬਿਸ੍ਰਾਮੁ ॥੧੫॥
गुर पूरे ते पाइआ नानक सुख बिस्रामु ॥१५॥
Gur poore te paaiaa naanak sukh bisraamu ||15||
From the Perfect Guru, Nanak has obtained peace and comfortable ease. ||15||
ਸਲੋਕੁ ॥
सलोकु ॥
Saloku ||
Shalok:
ਪੂਰਨੁ ਕਬਹੁ ਨ ਡੋਲਤਾ ਪੂਰਾ ਕੀਆ ਪ੍ਰਭ ਆਪਿ ॥
पूरनु कबहु न डोलता पूरा कीआ प्रभ आपि ॥
Pooranu kabahu na dolataa pooraa keeaa prbh aapi ||
The perfect person never wavers; God Himself made him perfect.
ਦਿਨੁ ਦਿਨੁ ਚੜੈ ਸਵਾਇਆ ਨਾਨਕ ਹੋਤ ਨ ਘਾਟਿ ॥੧੬॥
दिनु दिनु चड़ै सवाइआ नानक होत न घाटि ॥१६॥
Dinu dinu cha(rr)ai savaaiaa naanak hot na ghaati ||16||
Day by day, he prospers; O Nanak, he shall not fail. ||16||
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pau(rr)ee ||
Pauree:
ਪੂਰਨਮਾ ਪੂਰਨ ਪ੍ਰਭ ਏਕੁ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥੁ ॥
पूरनमा पूरन प्रभ एकु करण कारण समरथु ॥
Pooranamaa pooran prbh eku kara(nn) kaara(nn) samarathu ||
The day of the full moon: God alone is Perfect; He is the All-powerful Cause of causes.
ਜੀਅ ਜੰਤ ਦਇਆਲ ਪੁਰਖੁ ਸਭ ਊਪਰਿ ਜਾ ਕਾ ਹਥੁ ॥
जीअ जंत दइआल पुरखु सभ ऊपरि जा का हथु ॥
Jeea jantt daiaal purakhu sabh upari jaa kaa hathu ||
The Lord is kind and compassionate to all beings and creatures; His Protecting Hand is over all.
ਗੁਣ ਨਿਧਾਨ ਗੋਬਿੰਦ ਗੁਰ ਕੀਆ ਜਾ ਕਾ ਹੋਇ ॥
गुण निधान गोबिंद गुर कीआ जा का होइ ॥
Gu(nn) nidhaan gobindd gur keeaa jaa kaa hoi ||
He is the Treasure of Excellence, the Lord of the Universe; through the Guru, He acts.
ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਪ੍ਰਭੁ ਸੁਜਾਨੁ ਅਲਖ ਨਿਰੰਜਨ ਸੋਇ ॥
अंतरजामी प्रभु सुजानु अलख निरंजन सोइ ॥
Anttarajaamee prbhu sujaanu alakh niranjjan soi ||
God, the Inner-knower, the Searcher of hearts, is All-knowing, Unseen and Immaculately Pure.
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਪਰਮੇਸਰੋ ਸਭ ਬਿਧਿ ਜਾਨਣਹਾਰ ॥
पारब्रहमु परमेसरो सभ बिधि जानणहार ॥
Paarabrhamu paramesaro sabh bidhi jaana(nn)ahaar ||
The Supreme Lord God, the Transcendent Lord, is the Knower of all ways and means.
ਸੰਤ ਸਹਾਈ ਸਰਨਿ ਜੋਗੁ ਆਠ ਪਹਰ ਨਮਸਕਾਰ ॥
संत सहाई सरनि जोगु आठ पहर नमसकार ॥
Santt sahaaee sarani jogu aath pahar namasakaar ||
He is the Support of His Saints, with the Power to give Sanctuary. Twenty-four hours a day, I bow in reverence to Him.
ਅਕਥ ਕਥਾ ਨਹ ਬੂਝੀਐ ਸਿਮਰਹੁ ਹਰਿ ਕੇ ਚਰਨ ॥
अकथ कथा नह बूझीऐ सिमरहु हरि के चरन ॥
Akath kathaa nah boojheeai simarahu hari ke charan ||
His Unspoken Speech cannot be understood; I meditate on the Feet of the Lord.
ਪਤਿਤ ਉਧਾਰਨ ਅਨਾਥ ਨਾਥ ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਸਰਨ ॥੧੬॥
पतित उधारन अनाथ नाथ नानक प्रभ की सरन ॥१६॥
Patit udhaaran anaath naath naanak prbh kee saran ||16||
He is the Saving Grace of sinners, the Master of the masterless; Nanak has entered God's Sanctuary. ||16||
ਸਲੋਕੁ ॥
सलोकु ॥
Saloku ||
Shalok:
ਦੁਖ ਬਿਨਸੇ ਸਹਸਾ ਗਇਓ ਸਰਨਿ ਗਹੀ ਹਰਿ ਰਾਇ ॥
दुख बिनसे सहसा गइओ सरनि गही हरि राइ ॥
Dukh binase sahasaa gaio sarani gahee hari raai ||
My pain is gone, and my sorrows have departed, since I took to the Sanctuary of the Lord, my King.
ਮਨਿ ਚਿੰਦੇ ਫਲ ਪਾਇਆ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਗੁਨ ਗਾਇ ॥੧੭॥
मनि चिंदे फल पाइआ नानक हरि गुन गाइ ॥१७॥
Mani chindde phal paaiaa naanak hari gun gaai ||17||
I have obtained the fruits of my mind's desires, O Nanak, singing the Glorious Praises of the Lord. ||17||
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pau(rr)ee ||
Pauree:
ਕੋਈ ਗਾਵੈ ਕੋ ਸੁਣੈ ਕੋਈ ਕਰੈ ਬੀਚਾਰੁ ॥
कोई गावै को सुणै कोई करै बीचारु ॥
Koee gaavai ko su(nn)ai koee karai beechaaru ||
Some sing, some listen, and some contemplate;
ਕੋ ਉਪਦੇਸੈ ਕੋ ਦ੍ਰਿੜੈ ਤਿਸ ਕਾ ਹੋਇ ਉਧਾਰੁ ॥
को उपदेसै को द्रिड़ै तिस का होइ उधारु ॥
Ko upadesai ko dri(rr)ai tis kaa hoi udhaaru ||
Some preach, and some implant the Name within; this is how they are saved.
ਕਿਲਬਿਖ ਕਾਟੈ ਹੋਇ ਨਿਰਮਲਾ ਜਨਮ ਜਨਮ ਮਲੁ ਜਾਇ ॥
किलबिख काटै होइ निरमला जनम जनम मलु जाइ ॥
Kilabikh kaatai hoi niramalaa janam janam malu jaai ||
Their sinful mistakes are erased, and they become pure; the filth of countless incarnations is washed away.
ਹਲਤਿ ਪਲਤਿ ਮੁਖੁ ਊਜਲਾ ਨਹ ਪੋਹੈ ਤਿਸੁ ਮਾਇ ॥
हलति पलति मुखु ऊजला नह पोहै तिसु माइ ॥
Halati palati mukhu ujalaa nah pohai tisu maai ||
In this world and the next, their faces shall be radiant; they shall not be touched by Maya.
ਸੋ ਸੁਰਤਾ ਸੋ ਬੈਸਨੋ ਸੋ ਗਿਆਨੀ ਧਨਵੰਤੁ ॥
सो सुरता सो बैसनो सो गिआनी धनवंतु ॥
So surataa so baisano so giaanee dhanavanttu ||
They are intuitively wise, and they are Vaishnaavs, worshippers of Vishnu; they are spiritually wise, wealthy and prosperous.
ਸੋ ਸੂਰਾ ਕੁਲਵੰਤੁ ਸੋਇ ਜਿਨਿ ਭਜਿਆ ਭਗਵੰਤੁ ॥
सो सूरा कुलवंतु सोइ जिनि भजिआ भगवंतु ॥
So sooraa kulavanttu soi jini bhajiaa bhagavanttu ||
They are spiritual heroes, of noble birth, who vibrate upon the Lord God.
ਖਤ੍ਰੀ ਬ੍ਰਾਹਮਣੁ ਸੂਦੁ ਬੈਸੁ ਉਧਰੈ ਸਿਮਰਿ ਚੰਡਾਲ ॥
खत्री ब्राहमणु सूदु बैसु उधरै सिमरि चंडाल ॥
Khatree braahama(nn)u soodu baisu udharai simari chanddaal ||
The Kshatriyas, the Brahmins, the low-caste Soodras, the Vaisha workers and the outcast pariahs are all saved,
ਜਿਨਿ ਜਾਨਿਓ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪਨਾ ਨਾਨਕ ਤਿਸਹਿ ਰਵਾਲ ॥੧੭॥
जिनि जानिओ प्रभु आपना नानक तिसहि रवाल ॥१७॥
Jini jaanio prbhu aapanaa naanak tisahi ravaal ||17||
Meditating on the Lord. Nanak is the dust of the feet of those who know his God. ||17||
ਗਉੜੀ ਕੀ ਵਾਰ ਮਹਲਾ ੪ ॥
गउड़ी की वार महला ४ ॥
Gau(rr)ee kee vaar mahalaa 4 ||
Vaar In Gauree, Fourth Mehl:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ੴ सतिगुर प्रसादि ॥
Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||
One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
सलोक मः ४ ॥
Salok M: 4 ||
Shalok Fourth Mehl:
ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਦਇਆਲੁ ਹੈ ਜਿਸ ਨੋ ਸਮਤੁ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
सतिगुरु पुरखु दइआलु है जिस नो समतु सभु कोइ ॥
Satiguru purakhu daiaalu hai jis no samatu sabhu koi ||
The True Guru, the Primal Being, is kind and compassionate; all are alike to Him.
ਏਕ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਕਰਿ ਦੇਖਦਾ ਮਨ ਭਾਵਨੀ ਤੇ ਸਿਧਿ ਹੋਇ ॥
एक द्रिसटि करि देखदा मन भावनी ते सिधि होइ ॥
Ek drisati kari dekhadaa man bhaavanee te sidhi hoi ||
He looks upon all impartially; with pure faith in the mind, He is obtained.
ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਚਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹੈ ਹਰਿ ਉਤਮੁ ਹਰਿ ਪਦੁ ਸੋਇ ॥
सतिगुर विचि अम्रितु है हरि उतमु हरि पदु सोइ ॥
Satigur vichi ammmritu hai hari utamu hari padu soi ||
The Ambrosial Nectar is within the True Guru; He is exalted and sublime, of Godly status.
ਨਾਨਕ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਹਰਿ ਧਿਆਈਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਵੈ ਕੋਇ ॥੧॥
नानक किरपा ते हरि धिआईऐ गुरमुखि पावै कोइ ॥१॥
Naanak kirapaa te hari dhiaaeeai guramukhi paavai koi ||1||
O Nanak, by His Grace, one meditates on the Lord; the Gurmukhs obtain Him. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
मः ४ ॥
M:h 4 ||
Fourth Mehl:
ਹਉਮੈ ਮਾਇਆ ਸਭ ਬਿਖੁ ਹੈ ਨਿਤ ਜਗਿ ਤੋਟਾ ਸੰਸਾਰਿ ॥
हउमै माइआ सभ बिखु है नित जगि तोटा संसारि ॥
Haumai maaiaa sabh bikhu hai nit jagi totaa sanssaari ||
Egotism and Maya are total poison; in these, people continually suffer loss in this world.
ਲਾਹਾ ਹਰਿ ਧਨੁ ਖਟਿਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ॥
लाहा हरि धनु खटिआ गुरमुखि सबदु वीचारि ॥
Laahaa hari dhanu khatiaa guramukhi sabadu veechaari ||
The Gurmukh earns the profit of the wealth of the Lord's Name, contemplating the Word of the Shabad.
ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਬਿਖੁ ਉਤਰੈ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹਰਿ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
हउमै मैलु बिखु उतरै हरि अम्रितु हरि उर धारि ॥
Haumai mailu bikhu utarai hari ammmritu hari ur dhaari ||
The poisonous filth of egotism is removed, when one enshrines the Ambrosial Name of the Lord within the heart.
ਸਭਿ ਕਾਰਜ ਤਿਨ ਕੇ ਸਿਧਿ ਹਹਿ ਜਿਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥
सभि कारज तिन के सिधि हहि जिन गुरमुखि किरपा धारि ॥
Sabhi kaaraj tin ke sidhi hahi jin guramukhi kirapaa dhaari ||
All the Gurmukh's affairs are brought to perfect completion; the Lord has showered him with His Mercy.
ਨਾਨਕ ਜੋ ਧੁਰਿ ਮਿਲੇ ਸੇ ਮਿਲਿ ਰਹੇ ਹਰਿ ਮੇਲੇ ਸਿਰਜਣਹਾਰਿ ॥੨॥
नानक जो धुरि मिले से मिलि रहे हरि मेले सिरजणहारि ॥२॥
Naanak jo dhuri mile se mili rahe hari mele siraja(nn)ahaari ||2||
O Nanak, one who meets the Primal Lord remains blended with the Lord, the Creator Lord. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pau(rr)ee ||
Pauree:
ਤੂ ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੁ ਹੈ ਸਚੁ ਸਚਾ ਗੋਸਾਈ ॥
तू सचा साहिबु सचु है सचु सचा गोसाई ॥
Too sachaa saahibu sachu hai sachu sachaa gosaaee ||
You are True, O True Lord and Master. You are the Truest of the True, O Lord of the World.
ਤੁਧੁਨੋ ਸਭ ਧਿਆਇਦੀ ਸਭ ਲਗੈ ਤੇਰੀ ਪਾਈ ॥
तुधुनो सभ धिआइदी सभ लगै तेरी पाई ॥
Tudhuno sabh dhiaaidee sabh lagai teree paaee ||
Everyone meditates on You; everyone falls at Your Feet.
ਤੇਰੀ ਸਿਫਤਿ ਸੁਆਲਿਉ ਸਰੂਪ ਹੈ ਜਿਨਿ ਕੀਤੀ ਤਿਸੁ ਪਾਰਿ ਲਘਾਈ ॥
तेरी सिफति सुआलिउ सरूप है जिनि कीती तिसु पारि लघाई ॥
Teree siphati suaaliu saroop hai jini keetee tisu paari laghaaee ||
Your Praises are graceful and beautiful; You save those who speak them.
ਗੁਰਮੁਖਾ ਨੋ ਫਲੁ ਪਾਇਦਾ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਈ ॥
गुरमुखा नो फलु पाइदा सचि नामि समाई ॥
Guramukhaa no phalu paaidaa sachi naami samaaee ||
You reward the Gurmukhs, who are absorbed in the True Name.
ਵਡੇ ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਬਾ ਵਡੀ ਤੇਰੀ ਵਡਿਆਈ ॥੧॥
वडे मेरे साहिबा वडी तेरी वडिआई ॥१॥
Vade mere saahibaa vadee teree vadiaaee ||1||
O my Great Lord and Master, great is Your glorious greatness. ||1||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
सलोक मः ४ ॥
Salok M: 4 ||
Shalok, Fourth Mehl:
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਹੋਰੁ ਸਲਾਹਣਾ ਸਭੁ ਬੋਲਣੁ ਫਿਕਾ ਸਾਦੁ ॥
विणु नावै होरु सलाहणा सभु बोलणु फिका सादु ॥
Vi(nn)u naavai horu salaaha(nn)aa sabhu bola(nn)u phikaa saadu ||
Without the Name, all other praise and speech is insipid and tasteless.
ਮਨਮੁਖ ਅਹੰਕਾਰੁ ਸਲਾਹਦੇ ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਵਾਦੁ ॥
मनमुख अहंकारु सलाहदे हउमै ममता वादु ॥
Manamukh ahankkaaru salaahade haumai mamataa vaadu ||
The self-willed manmukhs praise their own egos; their attachment to egotism is useless.
ਜਿਨ ਸਾਲਾਹਨਿ ਸੇ ਮਰਹਿ ਖਪਿ ਜਾਵੈ ਸਭੁ ਅਪਵਾਦੁ ॥
जिन सालाहनि से मरहि खपि जावै सभु अपवादु ॥
Jin saalaahani se marahi khapi jaavai sabhu apavaadu ||
Those whom they praise, die; they all waste away in conflict.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਬਰੇ ਜਪਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਪਰਮਾਨਾਦੁ ॥੧॥
जन नानक गुरमुखि उबरे जपि हरि हरि परमानादु ॥१॥
Jan naanak guramukhi ubare japi hari hari paramaanaadu ||1||
O servant Nanak, the Gurmukhs are saved, chanting the Name of the Lord, Har, Har, the Embodiment of Supreme Bliss. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
मः ४ ॥
M:h 4 ||
Fourth Mehl:
ਸਤਿਗੁਰ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਦਸਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈ ਮਨਿ ਹਰੀ ॥
सतिगुर हरि प्रभु दसि नामु धिआई मनि हरी ॥
Satigur hari prbhu dasi naamu dhiaaee mani haree ||
O True Guru, tell me of my Lord God, that I may meditate on the Naam within my mind.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਪਵਿਤੁ ਹਰਿ ਮੁਖਿ ਬੋਲੀ ਸਭਿ ਦੁਖ ਪਰਹਰੀ ॥੨॥
नानक नामु पवितु हरि मुखि बोली सभि दुख परहरी ॥२॥
Naanak naamu pavitu hari mukhi bolee sabhi dukh paraharee ||2||
O Nanak , the Lord's Name is sacred and pure; chanting it, all my pain has been taken away. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pau(rr)ee ||
Pauree:
ਤੂ ਆਪੇ ਆਪਿ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਹੈ ਨਿਰੰਜਨ ਹਰਿ ਰਾਇਆ ॥
तू आपे आपि निरंकारु है निरंजन हरि राइआ ॥
Too aape aapi nirankkaaru hai niranjjan hari raaiaa ||
You Yourself are the Formless Lord, the Immaculate Lord, our Sovereign King.
ਜਿਨੀ ਤੂ ਇਕ ਮਨਿ ਸਚੁ ਧਿਆਇਆ ਤਿਨ ਕਾ ਸਭੁ ਦੁਖੁ ਗਵਾਇਆ ॥
जिनी तू इक मनि सचु धिआइआ तिन का सभु दुखु गवाइआ ॥
Jinee too ik mani sachu dhiaaiaa tin kaa sabhu dukhu gavaaiaa ||
Those who meditate on You, O True Lord with one-pointed mind, are rid of all their pain.
ਤੇਰਾ ਸਰੀਕੁ ਕੋ ਨਾਹੀ ਜਿਸ ਨੋ ਲਵੈ ਲਾਇ ਸੁਣਾਇਆ ॥
तेरा सरीकु को नाही जिस नो लवै लाइ सुणाइआ ॥
Teraa sareeku ko naahee jis no lavai laai su(nn)aaiaa ||
You have no equal, next to whom I might sit and speak of You.
ਤੁਧੁ ਜੇਵਡੁ ਦਾਤਾ ਤੂਹੈ ਨਿਰੰਜਨਾ ਤੂਹੈ ਸਚੁ ਮੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥
तुधु जेवडु दाता तूहै निरंजना तूहै सचु मेरै मनि भाइआ ॥
Tudhu jevadu daataa toohai niranjjanaa toohai sachu merai mani bhaaiaa ||
You are the only Giver as great as Yourself. You are Immaculate; O True Lord, you are pleasing to my mind.
ਸਚੇ ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਬਾ ਸਚੇ ਸਚੁ ਨਾਇਆ ॥੨॥
सचे मेरे साहिबा सचे सचु नाइआ ॥२॥
Sache mere saahibaa sache sachu naaiaa ||2||
O my True Lord and Master, Your Name is the Truest of the True. ||2||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
सलोक मः ४ ॥
Salok M: 4 ||
Shalok, Fourth Mehl:
ਮਨ ਅੰਤਰਿ ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਹੈ ਭ੍ਰਮਿ ਭੂਲੇ ਮਨਮੁਖ ਦੁਰਜਨਾ ॥
मन अंतरि हउमै रोगु है भ्रमि भूले मनमुख दुरजना ॥
Man anttari haumai rogu hai bhrmi bhoole manamukh durajanaa ||
Deep within the mind is the disease of ego; the self-willed manmukhs, the evil beings, are deluded by doubt.
ਨਾਨਕ ਰੋਗੁ ਗਵਾਇ ਮਿਲਿ ਸਤਿਗੁਰ ਸਾਧੂ ਸਜਨਾ ॥੧॥
नानक रोगु गवाइ मिलि सतिगुर साधू सजना ॥१॥
Naanak rogu gavaai mili satigur saadhoo sajanaa ||1||
O Nanak, this disease is eradicated, only when one meets the True Guru, our Holy Friend. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
मः ४ ॥
M:h 4 ||
Fourth Mehl:
ਮਨੁ ਤਨੁ ਰਤਾ ਰੰਗ ਸਿਉ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥
मनु तनु रता रंग सिउ गुरमुखि हरि गुणतासु ॥
Manu tanu rataa rangg siu guramukhi hari gu(nn)ataasu ||
The mind and body of the Gurmukh are imbued with the Love of the Lord, the Treasure of Virtue.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਸਰਣਾਗਤੀ ਹਰਿ ਮੇਲੇ ਗੁਰ ਸਾਬਾਸਿ ॥੨॥
जन नानक हरि सरणागती हरि मेले गुर साबासि ॥२॥
Jan naanak hari sara(nn)aagatee hari mele gur saabaasi ||2||
Servant Nanak has taken to the Sanctuary of the Lord. Hail to the Guru, who has united me with the Lord. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pau(rr)ee ||
Pauree:
ਤੂ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਅਗੰਮੁ ਹੈ ਕਿਸੁ ਨਾਲਿ ਤੂ ਵੜੀਐ ॥
तू करता पुरखु अगमु है किसु नालि तू वड़ीऐ ॥
Too karataa purakhu agammu hai kisu naali too va(rr)eeai ||
You are the Personification of Creativity, the Inaccessible Lord. With whom should I compare You?
ਤੁਧੁ ਜੇਵਡੁ ਹੋਇ ਸੁ ਆਖੀਐ ਤੁਧੁ ਜੇਹਾ ਤੂਹੈ ਪੜੀਐ ॥
तुधु जेवडु होइ सु आखीऐ तुधु जेहा तूहै पड़ीऐ ॥
Tudhu jevadu hoi su aakheeai tudhu jehaa toohai pa(rr)eeai ||
If there was anyone else as great as You, I would name him; You alone are like Yourself.
ਤੂ ਘਟਿ ਘਟਿ ਇਕੁ ਵਰਤਦਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਰਗੜੀਐ ॥
तू घटि घटि इकु वरतदा गुरमुखि परगड़ीऐ ॥
Too ghati ghati iku varatadaa guramukhi paraga(rr)eeai ||
You are the One, permeating each and every heart; You are revealed to the Gurmukh.
ਤੂ ਸਚਾ ਸਭਸ ਦਾ ਖਸਮੁ ਹੈ ਸਭ ਦੂ ਤੂ ਚੜੀਐ ॥
तू सचा सभस दा खसमु है सभ दू तू चड़ीऐ ॥
Too sachaa sabhas daa khasamu hai sabh doo too cha(rr)eeai ||
You are the True Lord and Master of all; You are the Highest of all.
ਤੂ ਕਰਹਿ ਸੁ ਸਚੇ ਹੋਇਸੀ ਤਾ ਕਾਇਤੁ ਕੜੀਐ ॥੩॥
तू करहि सु सचे होइसी ता काइतु कड़ीऐ ॥३॥
Too karahi su sache hoisee taa kaaitu ka(rr)eeai ||3||
Whatever You do, O True Lord - that is what happens, so why should we grieve? ||3||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
सलोक मः ४ ॥
Salok M: 4 ||
Shalok, Fourth Mehl:
ਮੈ ਮਨਿ ਤਨਿ ਪ੍ਰੇਮੁ ਪਿਰੰਮ ਕਾ ਅਠੇ ਪਹਰ ਲਗੰਨਿ ॥
मै मनि तनि प्रेमु पिरम का अठे पहर लगंनि ॥
Mai mani tani premu piramm kaa athe pahar laganni ||
My mind and body are imbued with the Love of my Beloved, twenty-four hours a day.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ਪ੍ਰਭ ਸਤਿਗੁਰ ਸੁਖਿ ਵਸੰਨਿ ॥੧॥
जन नानक किरपा धारि प्रभ सतिगुर सुखि वसंनि ॥१॥
Jan naanak kirapaa dhaari prbh satigur sukhi vasanni ||1||
Shower Your Mercy upon servant Nanak, O God, that he may dwell in peace with the True Guru. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
मः ४ ॥
M:h 4 ||
Fourth Mehl:
ਜਿਨ ਅੰਦਰਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪਿਰੰਮ ਕੀ ਜਿਉ ਬੋਲਨਿ ਤਿਵੈ ਸੋਹੰਨਿ ॥
जिन अंदरि प्रीति पिरम की जिउ बोलनि तिवै सोहंनि ॥
Jin anddari preeti piramm kee jiu bolani tivai sohanni ||
Those whose inner beings are filled with the Love of their Beloved, look beautiful as they speak.
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਆਪੇ ਜਾਣਦਾ ਜਿਨਿ ਲਾਈ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪਿਰੰਨਿ ॥੨॥
नानक हरि आपे जाणदा जिनि लाई प्रीति पिरंनि ॥२॥
Naanak hari aape jaa(nn)adaa jini laaee preeti piranni ||2||
O Nanak, the Lord Himself knows all; the Beloved Lord has infused His Love. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pau(rr)ee ||
Pauree:
ਤੂ ਕਰਤਾ ਆਪਿ ਅਭੁਲੁ ਹੈ ਭੁਲਣ ਵਿਚਿ ਨਾਹੀ ॥
तू करता आपि अभुलु है भुलण विचि नाही ॥
Too karataa aapi abhulu hai bhula(nn) vichi naahee ||
O Creator Lord, You Yourself are infallible; You never make mistakes.
ਤੂ ਕਰਹਿ ਸੁ ਸਚੇ ਭਲਾ ਹੈ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਬੁਝਾਹੀ ॥
तू करहि सु सचे भला है गुर सबदि बुझाही ॥
Too karahi su sache bhalaa hai gur sabadi bujhaahee ||
Whatever You do is good, O True Lord; this understanding is obtained through the Word of the Guru's Shabad.
ਤੂ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥੁ ਹੈ ਦੂਜਾ ਕੋ ਨਾਹੀ ॥
तू करण कारण समरथु है दूजा को नाही ॥
Too kara(nn) kaara(nn) samarathu hai doojaa ko naahee ||
You are the Cause of causes, the All-powerful Lord; there is no other at all.
ਤੂ ਸਾਹਿਬੁ ਅਗਮੁ ਦਇਆਲੁ ਹੈ ਸਭਿ ਤੁਧੁ ਧਿਆਹੀ ॥
तू साहिबु अगमु दइआलु है सभि तुधु धिआही ॥
Too saahibu agamu daiaalu hai sabhi tudhu dhiaahee ||
O Lord and Master, You are inaccessible and merciful. Everyone meditates on You.
ਸਭਿ ਜੀਅ ਤੇਰੇ ਤੂ ਸਭਸ ਦਾ ਤੂ ਸਭ ਛਡਾਹੀ ॥੪॥
सभि जीअ तेरे तू सभस दा तू सभ छडाही ॥४॥
Sabhi jeea tere too sabhas daa too sabh chhadaahee ||4||
All beings are Yours; You belong to all. You deliver all. ||4||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
सलोक मः ४ ॥
Salok M: 4 ||
Shalok, Fourth Mehl:
ਸੁਣਿ ਸਾਜਨ ਪ੍ਰੇਮ ਸੰਦੇਸਰਾ ਅਖੀ ਤਾਰ ਲਗੰਨਿ ॥
सुणि साजन प्रेम संदेसरा अखी तार लगंनि ॥
Su(nn)i saajan prem sanddesaraa akhee taar laganni ||
Listen, O my Friend, to my message of love; my eyes are fixed upon You.
ਗੁਰਿ ਤੁਠੈ ਸਜਣੁ ਮੇਲਿਆ ਜਨ ਨਾਨਕ ਸੁਖਿ ਸਵੰਨਿ ॥੧॥
गुरि तुठै सजणु मेलिआ जन नानक सुखि सवंनि ॥१॥
Guri tuthai saja(nn)u meliaa jan naanak sukhi savanni ||1||
The Guru was pleased - He united servant Nanak with his friend, and now he sleeps in peace. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
मः ४ ॥
M:h 4 ||
Fourth Mehl:
ਸਤਿਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਦਇਆਲੁ ਹੈ ਜਿਸ ਨੋ ਦਇਆ ਸਦਾ ਹੋਇ ॥
सतिगुरु दाता दइआलु है जिस नो दइआ सदा होइ ॥
Satiguru daataa daiaalu hai jis no daiaa sadaa hoi ||
The True Guru is the Merciful Giver; He is always compassionate.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਅੰਦਰਹੁ ਨਿਰਵੈਰੁ ਹੈ ਸਭੁ ਦੇਖੈ ਬ੍ਰਹਮੁ ਇਕੁ ਸੋਇ ॥
सतिगुरु अंदरहु निरवैरु है सभु देखै ब्रहमु इकु सोइ ॥
Satiguru anddarahu niravairu hai sabhu dekhai brhamu iku soi ||
The True Guru has no hatred within Him; He beholds the One God everywhere.
ਨਿਰਵੈਰਾ ਨਾਲਿ ਜਿ ਵੈਰੁ ਚਲਾਇਦੇ ਤਿਨ ਵਿਚਹੁ ਤਿਸਟਿਆ ਨ ਕੋਇ ॥
निरवैरा नालि जि वैरु चलाइदे तिन विचहु तिसटिआ न कोइ ॥
Niravairaa naali ji vairu chalaaide tin vichahu tisatiaa na koi ||
Anyone who directs hate against the One who has no hate, shall never be satisfied within.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਭਨਾ ਦਾ ਭਲਾ ਮਨਾਇਦਾ ਤਿਸ ਦਾ ਬੁਰਾ ਕਿਉ ਹੋਇ ॥
सतिगुरु सभना दा भला मनाइदा तिस दा बुरा किउ होइ ॥
Satiguru sabhanaa daa bhalaa manaaidaa tis daa buraa kiu hoi ||
The True Guru wishes everyone well; how can anything bad happen to Him?
ਸਤਿਗੁਰ ਨੋ ਜੇਹਾ ਕੋ ਇਛਦਾ ਤੇਹਾ ਫਲੁ ਪਾਏ ਕੋਇ ॥
सतिगुर नो जेहा को इछदा तेहा फलु पाए कोइ ॥
Satigur no jehaa ko ichhadaa tehaa phalu paae koi ||
As one feels towards the True Guru, so are the rewards he receives.
ਨਾਨਕ ਕਰਤਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਜਾਣਦਾ ਜਿਦੂ ਕਿਛੁ ਗੁਝਾ ਨ ਹੋਇ ॥੨॥
नानक करता सभु किछु जाणदा जिदू किछु गुझा न होइ ॥२॥
Naanak karataa sabhu kichhu jaa(nn)adaa jidoo kichhu gujhaa na hoi ||2||
O Nanak, the Creator knows everything; nothing can be hidden from Him. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pau(rr)ee ||
Pauree:
ਜਿਸ ਨੋ ਸਾਹਿਬੁ ਵਡਾ ਕਰੇ ਸੋਈ ਵਡ ਜਾਣੀ ॥
जिस नो साहिबु वडा करे सोई वड जाणी ॥
Jis no saahibu vadaa kare soee vad jaa(nn)ee ||
One who has been made great by his Lord and Master - know him to be great!
ਜਿਸੁ ਸਾਹਿਬ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਬਖਸਿ ਲਏ ਸੋ ਸਾਹਿਬ ਮਨਿ ਭਾਣੀ ॥
जिसु साहिब भावै तिसु बखसि लए सो साहिब मनि भाणी ॥
Jisu saahib bhaavai tisu bakhasi lae so saahib mani bhaa(nn)ee ||
By His Pleasure, the Lord and Master forgives those who are pleasing to His Mind.
ਜੇ ਕੋ ਓਸ ਦੀ ਰੀਸ ਕਰੇ ਸੋ ਮੂੜ ਅਜਾਣੀ ॥
जे को ओस दी रीस करे सो मूड़ अजाणी ॥
Je ko os dee rees kare so moo(rr) ajaa(nn)ee ||
One who tries to compete with Him is a senseless fool.
ਜਿਸ ਨੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲੇ ਸੁ ਗੁਣ ਰਵੈ ਗੁਣ ਆਖਿ ਵਖਾਣੀ ॥
जिस नो सतिगुरु मेले सु गुण रवै गुण आखि वखाणी ॥
Jis no satiguru mele su gu(nn) ravai gu(nn) aakhi vakhaa(nn)ee ||
One who is united with the Lord by the True Guru, sings His Praises and speaks His Glories.
ਨਾਨਕ ਸਚਾ ਸਚੁ ਹੈ ਬੁਝਿ ਸਚਿ ਸਮਾਣੀ ॥੫॥
नानक सचा सचु है बुझि सचि समाणी ॥५॥
Naanak sachaa sachu hai bujhi sachi samaa(nn)ee ||5||
O Nanak, the True Lord is True; one who understands Him is absorbed in Truth. ||5||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
सलोक मः ४ ॥
Salok M: 4 ||
Shalok, Fourth Mehl:
ਹਰਿ ਸਤਿ ਨਿਰੰਜਨ ਅਮਰੁ ਹੈ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰਵੈਰੁ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ॥
हरि सति निरंजन अमरु है निरभउ निरवैरु निरंकारु ॥
Hari sati niranjjan amaru hai nirabhau niravairu nirankkaaru ||
The Lord is true, immaculate and eternal; He has no fear, hatred or form.
ਜਿਨ ਜਪਿਆ ਇਕ ਮਨਿ ਇਕ ਚਿਤਿ ਤਿਨ ਲਥਾ ਹਉਮੈ ਭਾਰੁ ॥
जिन जपिआ इक मनि इक चिति तिन लथा हउमै भारु ॥
Jin japiaa ik mani ik chiti tin lathaa haumai bhaaru ||
Those who chant and meditate on Him, who single-mindedly focus their consciousness on Him, are rid of the burden of their ego.
ਜਿਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਆਰਾਧਿਆ ਤਿਨ ਸੰਤ ਜਨਾ ਜੈਕਾਰੁ ॥
जिन गुरमुखि हरि आराधिआ तिन संत जना जैकारु ॥
Jin guramukhi hari aaraadhiaa tin santt janaa jaikaaru ||
Those Gurmukhs who worship and adore the Lord - hail to those Saintly beings!
ਕੋਈ ਨਿੰਦਾ ਕਰੇ ਪੂਰੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੀ ਤਿਸ ਨੋ ਫਿਟੁ ਫਿਟੁ ਕਹੈ ਸਭੁ ਸੰਸਾਰੁ ॥
कोई निंदा करे पूरे सतिगुरू की तिस नो फिटु फिटु कहै सभु संसारु ॥
Koee ninddaa kare poore satiguroo kee tis no phitu phitu kahai sabhu sanssaaru ||
If someone slanders the Perfect True Guru, he will be rebuked and reproached by the whole world.
ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਚਿ ਆਪਿ ਵਰਤਦਾ ਹਰਿ ਆਪੇ ਰਖਣਹਾਰੁ ॥
सतिगुर विचि आपि वरतदा हरि आपे रखणहारु ॥
Satigur vichi aapi varatadaa hari aape rakha(nn)ahaaru ||
The Lord Himself abides within the True Guru; He Himself is His Protector.
ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਗੁਰੂ ਗੁਣ ਗਾਵਦਾ ਤਿਸ ਨੋ ਸਦਾ ਸਦਾ ਨਮਸਕਾਰੁ ॥
धनु धंनु गुरू गुण गावदा तिस नो सदा सदा नमसकारु ॥
Dhanu dhannu guroo gu(nn) gaavadaa tis no sadaa sadaa namasakaaru ||
Blessed, Blessed is the Guru, who sings the Glories of God. Unto Him, I bow forever and ever in deepest reverence.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਕਉ ਵਾਰਿਆ ਜਿਨ ਜਪਿਆ ਸਿਰਜਣਹਾਰੁ ॥੧॥
जन नानक तिन कउ वारिआ जिन जपिआ सिरजणहारु ॥१॥
Jan naanak tin kau vaariaa jin japiaa siraja(nn)ahaaru ||1||
Servant Nanak is a sacrifice to those who have meditated on the Creator Lord. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
मः ४ ॥
M:h 4 ||
Fourth Mehl:
ਆਪੇ ਧਰਤੀ ਸਾਜੀਅਨੁ ਆਪੇ ਆਕਾਸੁ ॥
आपे धरती साजीअनु आपे आकासु ॥
Aape dharatee saajeeanu aape aakaasu ||
He Himself made the earth; He Himself made the sky.
ਵਿਚਿ ਆਪੇ ਜੰਤ ਉਪਾਇਅਨੁ ਮੁਖਿ ਆਪੇ ਦੇਇ ਗਿਰਾਸੁ ॥
विचि आपे जंत उपाइअनु मुखि आपे देइ गिरासु ॥
Vichi aape jantt upaaianu mukhi aape dei giraasu ||
He Himself created the beings there, and He Himself places food in their mouths.
ਸਭੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਵਰਤਦਾ ਆਪੇ ਹੀ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥
सभु आपे आपि वरतदा आपे ही गुणतासु ॥
Sabhu aape aapi varatadaa aape hee gu(nn)ataasu ||
He Himself is All-pervading; He Himself is the Treasure of Excellence.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ਤੂ ਸਭਿ ਕਿਲਵਿਖ ਕਟੇ ਤਾਸੁ ॥੨॥
जन नानक नामु धिआइ तू सभि किलविख कटे तासु ॥२॥
Jan naanak naamu dhiaai too sabhi kilavikh kate taasu ||2||
O servant Nanak, meditate on the Naam, the Name of the Lord; He shall take away all your sinful mistakes. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pau(rr)ee ||
Pauree:
ਤੂ ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੁ ਹੈ ਸਚੁ ਸਚੇ ਭਾਵੈ ॥
तू सचा साहिबु सचु है सचु सचे भावै ॥
Too sachaa saahibu sachu hai sachu sache bhaavai ||
You, O True Lord and Master, are True; the Truth is pleasing to the True One.
ਜੋ ਤੁਧੁ ਸਚੁ ਸਲਾਹਦੇ ਤਿਨ ਜਮ ਕੰਕਰੁ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵੈ ॥
जो तुधु सचु सलाहदे तिन जम कंकरु नेड़ि न आवै ॥
Jo tudhu sachu salaahade tin jam kankkaru ne(rr)i na aavai ||
The Messenger of Death does not even approach those who praise You, O True Lord.
ਤਿਨ ਕੇ ਮੁਖ ਦਰਿ ਉਜਲੇ ਜਿਨ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਸਚਾ ਭਾਵੈ ॥
तिन के मुख दरि उजले जिन हरि हिरदै सचा भावै ॥
Tin ke mukh dari ujale jin hari hiradai sachaa bhaavai ||
Their faces are radiant in the Court of the Lord; the Lord is pleasing to their hearts.
ਕੂੜਿਆਰ ਪਿਛਾਹਾ ਸਟੀਅਨਿ ਕੂੜੁ ਹਿਰਦੈ ਕਪਟੁ ਮਹਾ ਦੁਖੁ ਪਾਵੈ ॥
कूड़िआर पिछाहा सटीअनि कूड़ु हिरदै कपटु महा दुखु पावै ॥
Koo(rr)iaar pichhaahaa sateeani koo(rr)u hiradai kapatu mahaa dukhu paavai ||
The false ones are left behind; because of the falsehood and deceit in their hearts, they suffer in terrible pain.
ਮੁਹ ਕਾਲੇ ਕੂੜਿਆਰੀਆ ਕੂੜਿਆਰ ਕੂੜੋ ਹੋਇ ਜਾਵੈ ॥੬॥
मुह काले कूड़िआरीआ कूड़िआर कूड़ो होइ जावै ॥६॥
Muh kaale koo(rr)iaareeaa koo(rr)iaar koo(rr)o hoi jaavai ||6||
Black are the faces of the false; the false remain just false. ||6||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
सलोक मः ४ ॥
Salok M: 4 ||
Shalok, Fourth Mehl:
ਸਤਿਗੁਰੁ ਧਰਤੀ ਧਰਮ ਹੈ ਤਿਸੁ ਵਿਚਿ ਜੇਹਾ ਕੋ ਬੀਜੇ ਤੇਹਾ ਫਲੁ ਪਾਏ ॥
सतिगुरु धरती धरम है तिसु विचि जेहा को बीजे तेहा फलु पाए ॥
Satiguru dharatee dharam hai tisu vichi jehaa ko beeje tehaa phalu paae ||
The True Guru is the field of Dharma; as one plants the seeds there, so are the fruits obtained.
ਗੁਰਸਿਖੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਬੀਜਿਆ ਤਿਨ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਫਲੁ ਹਰਿ ਪਾਏ ॥
गुरसिखी अम्रितु बीजिआ तिन अम्रित फलु हरि पाए ॥
Gurasikhee ammmritu beejiaa tin ammmrit phalu hari paae ||
The GurSikhs plant ambrosial nectar, and obtain the Lord as their ambrosial fruit.
ਓਨਾ ਹਲਤਿ ਪਲਤਿ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਓਇ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਸਚੀ ਪੈਨਾਏ ॥
ओना हलति पलति मुख उजले ओइ हरि दरगह सची पैनाए ॥
Onaa halati palati mukh ujale oi hari daragah sachee painaae ||
Their faces are radiant in this world and the next; in the Court of the Lord, they are robed with honor.
ਇਕਨੑਾ ਅੰਦਰਿ ਖੋਟੁ ਨਿਤ ਖੋਟੁ ਕਮਾਵਹਿ ਓਹੁ ਜੇਹਾ ਬੀਜੇ ਤੇਹਾ ਫਲੁ ਖਾਏ ॥
इकन्हा अंदरि खोटु नित खोटु कमावहि ओहु जेहा बीजे तेहा फलु खाए ॥
Ikanhaa anddari khotu nit khotu kamaavahi ohu jehaa beeje tehaa phalu khaae ||
Some have cruelty in their hearts - they constantly act in cruelty; as they plant, so are the fruits which they eat.
ਜਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਰਾਫੁ ਨਦਰਿ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ਸੁਆਵਗੀਰ ਸਭਿ ਉਘੜਿ ਆਏ ॥
जा सतिगुरु सराफु नदरि करि देखै सुआवगीर सभि उघड़ि आए ॥
Jaa satiguru saraaphu nadari kari dekhai suaavageer sabhi ugha(rr)i aae ||
When the True Guru, the Tester, observes with His Glance, the selfish ones are all exposed.
ਓਇ ਜੇਹਾ ਚਿਤਵਹਿ ਨਿਤ ਤੇਹਾ ਪਾਇਨਿ ਓਇ ਤੇਹੋ ਜੇਹੇ ਦਯਿ ਵਜਾਏ ॥
ओइ जेहा चितवहि नित तेहा पाइनि ओइ तेहो जेहे दयि वजाए ॥
Oi jehaa chitavahi nit tehaa paaini oi teho jehe dayi vajaae ||
As one thinks, so does he receive, and so does the Lord make him known.
ਨਾਨਕ ਦੁਹੀ ਸਿਰੀ ਖਸਮੁ ਆਪੇ ਵਰਤੈ ਨਿਤ ਕਰਿ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ਚਲਤ ਸਬਾਏ ॥੧॥
नानक दुही सिरी खसमु आपे वरतै नित करि करि देखै चलत सबाए ॥१॥
Naanak duhee siree khasamu aape varatai nit kari kari dekhai chalat sabaae ||1||
O Nanak, the Lord and Master is pervading at both ends; He continually acts, and beholds His own play. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
मः ४ ॥
M:h 4 ||
Fourth Mehl:
ਇਕੁ ਮਨੁ ਇਕੁ ਵਰਤਦਾ ਜਿਤੁ ਲਗੈ ਸੋ ਥਾਇ ਪਾਇ ॥
इकु मनु इकु वरतदा जितु लगै सो थाइ पाइ ॥
Iku manu iku varatadaa jitu lagai so thaai paai ||
The mortal is of one mind - whatever he dedicates it to, in that he is successful.
ਕੋਈ ਗਲਾ ਕਰੇ ਘਨੇਰੀਆ ਜਿ ਘਰਿ ਵਥੁ ਹੋਵੈ ਸਾਈ ਖਾਇ ॥
कोई गला करे घनेरीआ जि घरि वथु होवै साई खाइ ॥
Koee galaa kare ghanereeaa ji ghari vathu hovai saaee khaai ||
Some talk a lot, but they eat only that which is in their own homes.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੋਝੀ ਨਾ ਪਵੈ ਅਹੰਕਾਰੁ ਨ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥
बिनु सतिगुर सोझी ना पवै अहंकारु न विचहु जाइ ॥
Binu satigur sojhee naa pavai ahankkaaru na vichahu jaai ||
Without the True Guru, understanding is not obtained, and egotism does not depart from within.
ਅਹੰਕਾਰੀਆ ਨੋ ਦੁਖ ਭੁਖ ਹੈ ਹਥੁ ਤਡਹਿ ਘਰਿ ਘਰਿ ਮੰਗਾਇ ॥
अहंकारीआ नो दुख भुख है हथु तडहि घरि घरि मंगाइ ॥
Ahankkaareeaa no dukh bhukh hai hathu tadahi ghari ghari manggaai ||
Suffering and hunger cling to the egotistical people; they hold out their hands and beg from door to door.
ਕੂੜੁ ਠਗੀ ਗੁਝੀ ਨਾ ਰਹੈ ਮੁਲੰਮਾ ਪਾਜੁ ਲਹਿ ਜਾਇ ॥
कूड़ु ठगी गुझी ना रहै मुलमा पाजु लहि जाइ ॥
Koo(rr)u thagee gujhee naa rahai mulammaa paaju lahi jaai ||
Their falsehood and fraud cannot remain concealed; their false appearances fall off in the end.
ਜਿਸੁ ਹੋਵੈ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਪ੍ਰਭੁ ਆਇ ॥
जिसु होवै पूरबि लिखिआ तिसु सतिगुरु मिलै प्रभु आइ ॥
Jisu hovai poorabi likhiaa tisu satiguru milai prbhu aai ||
One who has such pre-ordained destiny comes to meet God through the True Guru.
ਜਿਉ ਲੋਹਾ ਪਾਰਸਿ ਭੇਟੀਐ ਮਿਲਿ ਸੰਗਤਿ ਸੁਵਰਨੁ ਹੋਇ ਜਾਇ ॥
जिउ लोहा पारसि भेटीऐ मिलि संगति सुवरनु होइ जाइ ॥
Jiu lohaa paarasi bheteeai mili sanggati suvaranu hoi jaai ||
Just as iron is transmuted into gold by the touch of the Philosopher's Stone, so are people transformed by joining the Sangat, the Holy Congregation.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਕੇ ਪ੍ਰਭ ਤੂ ਧਣੀ ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਚਲਾਇ ॥੨॥
जन नानक के प्रभ तू धणी जिउ भावै तिवै चलाइ ॥२॥
Jan naanak ke prbh too dha(nn)ee jiu bhaavai tivai chalaai ||2||
O God, You are the Master of servant Nanak; as it pleases You, You lead him. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pau(rr)ee ||
Pauree:
ਜਿਨ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਸੇਵਿਆ ਤਿਨ ਹਰਿ ਆਪਿ ਮਿਲਾਏ ॥
जिन हरि हिरदै सेविआ तिन हरि आपि मिलाए ॥
Jin hari hiradai seviaa tin hari aapi milaae ||
One who serves the Lord with all his heart - the Lord Himself unites him with Himself.
ਗੁਣ ਕੀ ਸਾਝਿ ਤਿਨ ਸਿਉ ਕਰੀ ਸਭਿ ਅਵਗਣ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥
गुण की साझि तिन सिउ करी सभि अवगण सबदि जलाए ॥
Gu(nn) kee saajhi tin siu karee sabhi avaga(nn) sabadi jalaae ||
He enters into a partnership with virtue and merit, and burns off all his demerits with the fire of the Shabad.
ਅਉਗਣ ਵਿਕਣਿ ਪਲਰੀ ਜਿਸੁ ਦੇਹਿ ਸੁ ਸਚੇ ਪਾਏ ॥
अउगण विकणि पलरी जिसु देहि सु सचे पाए ॥
Auga(nn) vika(nn)i palaree jisu dehi su sache paae ||
Demerits are purchased cheap, like straw; he alone gathers merit, who is so blessed by the True Lord.
ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਆਪਣੇ ਜਿਨਿ ਅਉਗਣ ਮੇਟਿ ਗੁਣ ਪਰਗਟੀਆਏ ॥
बलिहारी गुर आपणे जिनि अउगण मेटि गुण परगटीआए ॥
Balihaaree gur aapa(nn)e jini auga(nn) meti gu(nn) paragateeaae ||
I am a sacrifice to my Guru, who has erased my demerits, and revealed my virtuous merits.
ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਵਡੇ ਕੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਲਾਏ ॥੭॥
वडी वडिआई वडे की गुरमुखि आलाए ॥७॥
Vadee vadiaaee vade kee guramukhi aalaae ||7||
The Gurmukh chants the glorious greatness of the great Lord God. ||7||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
सलोक मः ४ ॥
Salok M: 4 ||
Shalok, Fourth Mehl:
ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਚਿ ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਜੋ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈ ॥
सतिगुर विचि वडी वडिआई जो अनदिनु हरि हरि नामु धिआवै ॥
Satigur vichi vadee vadiaaee jo anadinu hari hari naamu dhiaavai ||
Great is the greatness within the True Guru, who meditates night and day on the Name of the Lord, Har, Har.
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਰਮਤ ਸੁਚ ਸੰਜਮੁ ਹਰਿ ਨਾਮੇ ਹੀ ਤ੍ਰਿਪਤਾਵੈ ॥
हरि हरि नामु रमत सुच संजमु हरि नामे ही त्रिपतावै ॥
Hari hari naamu ramat such sanjjamu hari naame hee tripataavai ||
The repetition of the Name of the Lord, Har, Har, is his purity and self-restraint; with the Name of the Lord, He is satisfied.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਤਾਣੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦੀਬਾਣੁ ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਰਖ ਕਰਾਵੈ ॥
हरि नामु ताणु हरि नामु दीबाणु हरि नामो रख करावै ॥
Hari naamu taa(nn)u hari naamu deebaa(nn)u hari naamo rakh karaavai ||
The Lord's Name is His power, and the Lord's Name is His Royal Court; the Lord's Name protects Him.
ਜੋ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ਪੂਜੇ ਗੁਰ ਮੂਰਤਿ ਸੋ ਮਨ ਇਛੇ ਫਲ ਪਾਵੈ ॥
जो चितु लाइ पूजे गुर मूरति सो मन इछे फल पावै ॥
Jo chitu laai pooje gur moorati so man ichhe phal paavai ||
One who centers his consciousness and worships the Guru, obtains the fruits of his mind's desires.
ਜੋ ਨਿੰਦਾ ਕਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੀ ਤਿਸੁ ਕਰਤਾ ਮਾਰ ਦਿਵਾਵੈ ॥
जो निंदा करे सतिगुर पूरे की तिसु करता मार दिवावै ॥
Jo ninddaa kare satigur poore kee tisu karataa maar divaavai ||
But one who slanders the Perfect True Guru, shall be killed and destroyed by the Creator.
ਫੇਰਿ ਓਹ ਵੇਲਾ ਓਸੁ ਹਥਿ ਨ ਆਵੈ ਓਹੁ ਆਪਣਾ ਬੀਜਿਆ ਆਪੇ ਖਾਵੈ ॥
फेरि ओह वेला ओसु हथि न आवै ओहु आपणा बीजिआ आपे खावै ॥
Pheri oh velaa osu hathi na aavai ohu aapa(nn)aa beejiaa aape khaavai ||
This opportunity shall not come into his hands again; he must eat what he himself has planted.
ਨਰਕਿ ਘੋਰਿ ਮੁਹਿ ਕਾਲੈ ਖੜਿਆ ਜਿਉ ਤਸਕਰੁ ਪਾਇ ਗਲਾਵੈ ॥
नरकि घोरि मुहि कालै खड़िआ जिउ तसकरु पाइ गलावै ॥
Naraki ghori muhi kaalai kha(rr)iaa jiu tasakaru paai galaavai ||
He shall be taken to the most horrible hell, with his face blackened like a thief, and a noose around his neck.
ਫਿਰਿ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸਰਣੀ ਪਵੈ ਤਾ ਉਬਰੈ ਜਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈ ॥
फिरि सतिगुर की सरणी पवै ता उबरै जा हरि हरि नामु धिआवै ॥
Phiri satigur kee sara(nn)ee pavai taa ubarai jaa hari hari naamu dhiaavai ||
But if he should again take to the Sanctuary of the True Guru, and meditate on the Name of the Lord, Har, Har, then he shall be saved.
ਹਰਿ ਬਾਤਾ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ਨਾਨਕੁ ਹਰਿ ਕਰਤੇ ਏਵੈ ਭਾਵੈ ॥੧॥
हरि बाता आखि सुणाए नानकु हरि करते एवै भावै ॥१॥
Hari baataa aakhi su(nn)aae naanaku hari karate evai bhaavai ||1||
Nanak speaks and proclaims the Lord's Story; as it pleases the Creator, so does he speak. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
मः ४ ॥
M:h 4 ||
Fourth Mehl:
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕਾ ਹੁਕਮੁ ਨ ਮੰਨੈ ਓਹੁ ਮਨਮੁਖੁ ਅਗਿਆਨੁ ਮੁਠਾ ਬਿਖੁ ਮਾਇਆ ॥
पूरे गुर का हुकमु न मंनै ओहु मनमुखु अगिआनु मुठा बिखु माइआ ॥
Poore gur kaa hukamu na mannai ohu manamukhu agiaanu muthaa bikhu maaiaa ||
One who does not obey the Hukam, the Command of the Perfect Guru - that self-willed manmukh is plundered by his ignorance and poisoned by Maya.
ਓਸੁ ਅੰਦਰਿ ਕੂੜੁ ਕੂੜੋ ਕਰਿ ਬੁਝੈ ਅਣਹੋਦੇ ਝਗੜੇ ਦਯਿ ਓਸ ਦੈ ਗਲਿ ਪਾਇਆ ॥
ओसु अंदरि कूड़ु कूड़ो करि बुझै अणहोदे झगड़े दयि ओस दै गलि पाइआ ॥
Osu anddari koo(rr)u koo(rr)o kari bujhai a(nn)ahode jhaga(rr)e dayi os dai gali paaiaa ||
Within him is falsehood, and he sees everyone else as false; the Lord has tied these useless conflicts around his neck.
ਓਹੁ ਗਲ ਫਰੋਸੀ ਕਰੇ ਬਹੁਤੇਰੀ ਓਸ ਦਾ ਬੋਲਿਆ ਕਿਸੈ ਨ ਭਾਇਆ ॥
ओहु गल फरोसी करे बहुतेरी ओस दा बोलिआ किसै न भाइआ ॥
Ohu gal pharosee kare bahuteree os daa boliaa kisai na bhaaiaa ||
He babbles on and on, but the words he speaks please no one.
ਓਹੁ ਘਰਿ ਘਰਿ ਹੰਢੈ ਜਿਉ ਰੰਨ ਦੋੁਹਾਗਣਿ ਓਸੁ ਨਾਲਿ ਮੁਹੁ ਜੋੜੇ ਓਸੁ ਭੀ ਲਛਣੁ ਲਾਇਆ ॥
ओहु घरि घरि हंढै जिउ रंन दोहागणि ओसु नालि मुहु जोड़े ओसु भी लछणु लाइआ ॥
Ohu ghari ghari handdhai jiu rann daohaaga(nn)i osu naali muhu jo(rr)e osu bhee lachha(nn)u laaiaa ||
He wanders from house to house like an abandoned woman; whoever associates with him is stained by the mark of evil as well.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ਸੁ ਅਲਿਪਤੋ ਵਰਤੈ ਓਸ ਦਾ ਪਾਸੁ ਛਡਿ ਗੁਰ ਪਾਸਿ ਬਹਿ ਜਾਇਆ ॥
गुरमुखि होइ सु अलिपतो वरतै ओस दा पासु छडि गुर पासि बहि जाइआ ॥
Guramukhi hoi su alipato varatai os daa paasu chhadi gur paasi bahi jaaiaa ||
Those who become Gurmukh avoid him; they forsake his company and sit hear the Guru.
ਜੋ ਗੁਰੁ ਗੋਪੇ ਆਪਣਾ ਸੁ ਭਲਾ ਨਾਹੀ ਪੰਚਹੁ ਓਨਿ ਲਾਹਾ ਮੂਲੁ ਸਭੁ ਗਵਾਇਆ ॥
जो गुरु गोपे आपणा सु भला नाही पंचहु ओनि लाहा मूलु सभु गवाइआ ॥
Jo guru gope aapa(nn)aa su bhalaa naahee pancchahu oni laahaa moolu sabhu gavaaiaa ||
O chosen people, O self-elect, one who does not publicly affirm his Guru is not a good person; he loses all his profits and capital.
ਪਹਿਲਾ ਆਗਮੁ ਨਿਗਮੁ ਨਾਨਕੁ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕਾ ਬਚਨੁ ਉਪਰਿ ਆਇਆ ॥
पहिला आगमु निगमु नानकु आखि सुणाए पूरे गुर का बचनु उपरि आइआ ॥
Pahilaa aagamu nigamu naanaku aakhi su(nn)aae poore gur kaa bachanu upari aaiaa ||
People used to chant and recite the Shaastras and the Vedas, O Nanak, but now the Words of the Perfect Guru have come to be the most exalted of all.
ਗੁਰਸਿਖਾ ਵਡਿਆਈ ਭਾਵੈ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੀ ਮਨਮੁਖਾ ਓਹ ਵੇਲਾ ਹਥਿ ਨ ਆਇਆ ॥੨॥
गुरसिखा वडिआई भावै गुर पूरे की मनमुखा ओह वेला हथि न आइआ ॥२॥
Gurasikhaa vadiaaee bhaavai gur poore kee manamukhaa oh velaa hathi na aaiaa ||2||
The glorious greatness of the Perfect Guru is pleasing to the GurSikh; the self-willed manmukhs have lost this opportunity. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pau(rr)ee ||
Pauree:
ਸਚੁ ਸਚਾ ਸਭ ਦੂ ਵਡਾ ਹੈ ਸੋ ਲਏ ਜਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਟਿਕੇ ॥
सचु सचा सभ दू वडा है सो लए जिसु सतिगुरु टिके ॥
Sachu sachaa sabh doo vadaa hai so lae jisu satiguru tike ||
The True Lord is truly the greatest of all; he alone obtains Him, who is anointed by the Guru.
ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਿ ਸਚੁ ਧਿਆਇਦਾ ਸਚੁ ਸਚਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਇਕੇ ॥
सो सतिगुरु जि सचु धिआइदा सचु सचा सतिगुरु इके ॥
So satiguru ji sachu dhiaaidaa sachu sachaa satiguru ike ||
He is the True Guru, who meditates on the True Lord. The True Lord and the True Guru are truly One.
ਸੋਈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਹੈ ਜਿਨਿ ਪੰਜੇ ਦੂਤ ਕੀਤੇ ਵਸਿ ਛਿਕੇ ॥
सोई सतिगुरु पुरखु है जिनि पंजे दूत कीते वसि छिके ॥
Soee satiguru purakhu hai jini panjje doot keete vasi chhike ||
He is the True Guru, the Primal Being, who has totally conquered his five passions.
ਜਿ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਆਪੁ ਗਣਾਇਦੇ ਤਿਨ ਅੰਦਰਿ ਕੂੜੁ ਫਿਟੁ ਫਿਟੁ ਮੁਹ ਫਿਕੇ ॥
जि बिनु सतिगुर सेवे आपु गणाइदे तिन अंदरि कूड़ु फिटु फिटु मुह फिके ॥
Ji binu satigur seve aapu ga(nn)aaide tin anddari koo(rr)u phitu phitu muh phike ||
One who does not serve the True Guru, and who praises himself, is filled with falsehood within. Cursed, cursed is his ugly face.
ਓਇ ਬੋਲੇ ਕਿਸੈ ਨ ਭਾਵਨੀ ਮੁਹ ਕਾਲੇ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਚੁਕੇ ॥੮॥
ओइ बोले किसै न भावनी मुह काले सतिगुर ते चुके ॥८॥
Oi bole kisai na bhaavanee muh kaale satigur te chuke ||8||
His words are not pleasing to anyone; his face is blackened, and he is separated from the True Guru. ||8||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
सलोक मः ४ ॥
Salok M: 4 ||
Shalok, Fourth Mehl:
ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਕਾ ਸਭੁ ਖੇਤੁ ਹੈ ਹਰਿ ਆਪਿ ਕਿਰਸਾਣੀ ਲਾਇਆ ॥
हरि प्रभ का सभु खेतु है हरि आपि किरसाणी लाइआ ॥
Hari prbh kaa sabhu khetu hai hari aapi kirasaa(nn)ee laaiaa ||
Everyone is the field of the Lord God; the Lord Himself cultivates this field.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਖਸਿ ਜਮਾਈਅਨੁ ਮਨਮੁਖੀ ਮੂਲੁ ਗਵਾਇਆ ॥
गुरमुखि बखसि जमाईअनु मनमुखी मूलु गवाइआ ॥
Guramukhi bakhasi jamaaeeanu manamukhee moolu gavaaiaa ||
The Gurmukh grows the crop of forgiveness, while the self-willed manmukh loses even his roots.
ਸਭੁ ਕੋ ਬੀਜੇ ਆਪਣੇ ਭਲੇ ਨੋ ਹਰਿ ਭਾਵੈ ਸੋ ਖੇਤੁ ਜਮਾਇਆ ॥
सभु को बीजे आपणे भले नो हरि भावै सो खेतु जमाइआ ॥
Sabhu ko beeje aapa(nn)e bhale no hari bhaavai so khetu jamaaiaa ||
They all plant for their own good, but the Lord causes to grow only that field with which He is pleased.
ਗੁਰਸਿਖੀ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਬੀਜਿਆ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਫਲੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਾਇਆ ॥
गुरसिखी हरि अम्रितु बीजिआ हरि अम्रित नामु फलु अम्रितु पाइआ ॥
Gurasikhee hari ammmritu beejiaa hari ammmrit naamu phalu ammmritu paaiaa ||
The GurSikh plants the seed of the Lord's Ambrosial Nectar, and obtains the Lord's Ambrosial Naam as his Ambrosial Fruit.
ਜਮੁ ਚੂਹਾ ਕਿਰਸ ਨਿਤ ਕੁਰਕਦਾ ਹਰਿ ਕਰਤੈ ਮਾਰਿ ਕਢਾਇਆ ॥
जमु चूहा किरस नित कुरकदा हरि करतै मारि कढाइआ ॥
Jamu choohaa kiras nit kurakadaa hari karatai maari kadhaaiaa ||
The mouse of Death is continually gnawing away at the crop, but the Creator Lord has beaten it off and driven it away.
ਕਿਰਸਾਣੀ ਜੰਮੀ ਭਾਉ ਕਰਿ ਹਰਿ ਬੋਹਲ ਬਖਸ ਜਮਾਇਆ ॥
किरसाणी जमी भाउ करि हरि बोहल बखस जमाइआ ॥
Kirasaa(nn)ee jammee bhaau kari hari bohal bakhas jamaaiaa ||
The farm was successful, by the Love of the Lord, and the crop was produced by God's Grace.
ਤਿਨ ਕਾ ਕਾੜਾ ਅੰਦੇਸਾ ਸਭੁ ਲਾਹਿਓਨੁ ਜਿਨੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਧਿਆਇਆ ॥
तिन का काड़ा अंदेसा सभु लाहिओनु जिनी सतिगुरु पुरखु धिआइआ ॥
Tin kaa kaa(rr)aa anddesaa sabhu laahionu jinee satiguru purakhu dhiaaiaa ||
He has removed all the burning and anxiety of those, who have meditated on the True Guru, the Primal Being.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਅਰਾਧਿਆ ਆਪਿ ਤਰਿਆ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਤਰਾਇਆ ॥੧॥
जन नानक नामु अराधिआ आपि तरिआ सभु जगतु तराइआ ॥१॥
Jan naanak naamu araadhiaa aapi tariaa sabhu jagatu taraaiaa ||1||
O servant Nanak, one who worships and adores the Naam, the Name of the Lord, swims across, and saves the whole world as well. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
मः ४ ॥
M:h 4 ||
Fourth Mehl:
ਸਾਰਾ ਦਿਨੁ ਲਾਲਚਿ ਅਟਿਆ ਮਨਮੁਖਿ ਹੋਰੇ ਗਲਾ ॥
सारा दिनु लालचि अटिआ मनमुखि होरे गला ॥
Saaraa dinu laalachi atiaa manamukhi hore galaa ||
The self-willed manmukh is occupied with greed all day long, although he may claim otherwise.
ਰਾਤੀ ਊਘੈ ਦਬਿਆ ਨਵੇ ਸੋਤ ਸਭਿ ਢਿਲਾ ॥
राती ऊघै दबिआ नवे सोत सभि ढिला ॥
Raatee ughai dabiaa nave sot sabhi dhilaa ||
At night, he is overcome by fatigue, and all his nine holes are weakened.
ਮਨਮੁਖਾ ਦੈ ਸਿਰਿ ਜੋਰਾ ਅਮਰੁ ਹੈ ਨਿਤ ਦੇਵਹਿ ਭਲਾ ॥
मनमुखा दै सिरि जोरा अमरु है नित देवहि भला ॥
Manamukhaa dai siri joraa amaru hai nit devahi bhalaa ||
Over the head of the manmukh is the order of the woman; to her, he ever holds out his promises of goodness.
ਜੋਰਾ ਦਾ ਆਖਿਆ ਪੁਰਖ ਕਮਾਵਦੇ ਸੇ ਅਪਵਿਤ ਅਮੇਧ ਖਲਾ ॥
जोरा दा आखिआ पुरख कमावदे से अपवित अमेध खला ॥
Joraa daa aakhiaa purakh kamaavade se apavit amedh khalaa ||
Those men who act according to the orders of women are impure, filthy and foolish.
ਕਾਮਿ ਵਿਆਪੇ ਕੁਸੁਧ ਨਰ ਸੇ ਜੋਰਾ ਪੁਛਿ ਚਲਾ ॥
कामि विआपे कुसुध नर से जोरा पुछि चला ॥
Kaami viaape kusudh nar se joraa puchhi chalaa ||
Those impure men are engrossed in sexual desire; they consult their women and walk accordingly.
ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਆਖਿਐ ਜੋ ਚਲੈ ਸੋ ਸਤਿ ਪੁਰਖੁ ਭਲ ਭਲਾ ॥
सतिगुर कै आखिऐ जो चलै सो सति पुरखु भल भला ॥
Satigur kai aakhiai jo chalai so sati purakhu bhal bhalaa ||
One who walks as the True Guru tells him to, is the true man, the best of the best.
ਜੋਰਾ ਪੁਰਖ ਸਭਿ ਆਪਿ ਉਪਾਇਅਨੁ ਹਰਿ ਖੇਲ ਸਭਿ ਖਿਲਾ ॥
जोरा पुरख सभि आपि उपाइअनु हरि खेल सभि खिला ॥
Joraa purakh sabhi aapi upaaianu hari khel sabhi khilaa ||
He Himself created all women and men; the Lord Himself plays every play.
ਸਭ ਤੇਰੀ ਬਣਤ ਬਣਾਵਣੀ ਨਾਨਕ ਭਲ ਭਲਾ ॥੨॥
सभ तेरी बणत बणावणी नानक भल भला ॥२॥
Sabh teree ba(nn)at ba(nn)aava(nn)ee naanak bhal bhalaa ||2||
You created the entire creation; O Nanak, it is the best of the best. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pau(rr)ee ||
Pauree:
ਤੂ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ਅਥਾਹੁ ਹੈ ਅਤੁਲੁ ਕਿਉ ਤੁਲੀਐ ॥
तू वेपरवाहु अथाहु है अतुलु किउ तुलीऐ ॥
Too veparavaahu athaahu hai atulu kiu tuleeai ||
You are carefree, unfathomable and immeasurable; how can You be measured?
ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਜਿ ਤੁਧੁ ਧਿਆਇਦੇ ਜਿਨ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੀਐ ॥
से वडभागी जि तुधु धिआइदे जिन सतिगुरु मिलीऐ ॥
Se vadabhaagee ji tudhu dhiaaide jin satiguru mileeai ||
Those who have met the True Guru and who meditate on You are very fortunate.
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ਸਤਿ ਸਰੂਪੁ ਹੈ ਗੁਰਬਾਣੀ ਬਣੀਐ ॥
सतिगुर की बाणी सति सरूपु है गुरबाणी बणीऐ ॥
Satigur kee baa(nn)ee sati saroopu hai gurabaa(nn)ee ba(nn)eeai ||
The Word of the True Guru's Bani is the embodiment of Truth; through Gurbani, one becomes perfect.
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਰੀਸੈ ਹੋਰਿ ਕਚੁ ਪਿਚੁ ਬੋਲਦੇ ਸੇ ਕੂੜਿਆਰ ਕੂੜੇ ਝੜਿ ਪੜੀਐ ॥
सतिगुर की रीसै होरि कचु पिचु बोलदे से कूड़िआर कूड़े झड़ि पड़ीऐ ॥
Satigur kee reesai hori kachu pichu bolade se koo(rr)iaar koo(rr)e jha(rr)i pa(rr)eeai ||
Jealously emulating the True Guru, some others may speak of good and bad, but the false are destroyed by their falsehood.
ਓਨੑਾ ਅੰਦਰਿ ਹੋਰੁ ਮੁਖਿ ਹੋਰੁ ਹੈ ਬਿਖੁ ਮਾਇਆ ਨੋ ਝਖਿ ਮਰਦੇ ਕੜੀਐ ॥੯॥
ओन्हा अंदरि होरु मुखि होरु है बिखु माइआ नो झखि मरदे कड़ीऐ ॥९॥
Onhaa anddari horu mukhi horu hai bikhu maaiaa no jhakhi marade ka(rr)eeai ||9||
Deep within them is one thing, and in their mouths is another; they suck in the poison of Maya, and then they painfully waste away. ||9||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
सलोक मः ४ ॥
Salok M: 4 ||
Shalok, Fourth Mehl:
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਨਿਰਮਲੀ ਨਿਰਮਲ ਜਨੁ ਹੋਇ ਸੁ ਸੇਵਾ ਘਾਲੇ ॥
सतिगुर की सेवा निरमली निरमल जनु होइ सु सेवा घाले ॥
Satigur kee sevaa niramalee niramal janu hoi su sevaa ghaale ||
Service to the True Guru is immaculate and pure; those humble beings who are pure perform this service.
ਜਿਨ ਅੰਦਰਿ ਕਪਟੁ ਵਿਕਾਰੁ ਝੂਠੁ ਓਇ ਆਪੇ ਸਚੈ ਵਖਿ ਕਢੇ ਜਜਮਾਲੇ ॥
जिन अंदरि कपटु विकारु झूठु ओइ आपे सचै वखि कढे जजमाले ॥
Jin anddari kapatu vikaaru jhoothu oi aape sachai vakhi kadhe jajamaale ||
Those who have deceit, corruption and falsehood within - the True Lord Himself casts them out like lepers.
ਸਚਿਆਰ ਸਿਖ ਬਹਿ ਸਤਿਗੁਰ ਪਾਸਿ ਘਾਲਨਿ ਕੂੜਿਆਰ ਨ ਲਭਨੀ ਕਿਤੈ ਥਾਇ ਭਾਲੇ ॥
सचिआर सिख बहि सतिगुर पासि घालनि कूड़िआर न लभनी कितै थाइ भाले ॥
Sachiaar sikh bahi satigur paasi ghaalani koo(rr)iaar na labhanee kitai thaai bhaale ||
The truthful Sikhs sit by the True Guru's side and serve Him. The false ones search, but find no place of rest.
ਜਿਨਾ ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਆਖਿਆ ਸੁਖਾਵੈ ਨਾਹੀ ਤਿਨਾ ਮੁਹ ਭਲੇਰੇ ਫਿਰਹਿ ਦਯਿ ਗਾਲੇ ॥
जिना सतिगुर का आखिआ सुखावै नाही तिना मुह भलेरे फिरहि दयि गाले ॥
Jinaa satigur kaa aakhiaa sukhaavai naahee tinaa muh bhalere phirahi dayi gaale ||
Those who are not pleased with the Words of the True Guru - their faces are cursed, and they wander around, condemned by God.
ਜਿਨ ਅੰਦਰਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨਹੀ ਹਰਿ ਕੇਰੀ ਸੇ ਕਿਚਰਕੁ ਵੇਰਾਈਅਨਿ ਮਨਮੁਖ ਬੇਤਾਲੇ ॥
जिन अंदरि प्रीति नही हरि केरी से किचरकु वेराईअनि मनमुख बेताले ॥
Jin anddari preeti nahee hari keree se kicharaku veraaeeani manamukh betaale ||
Those who do not have the Love of the Lord within their hearts - how long can those demonic, self-willed manmukhs be consoled?
ਸਤਿਗੁਰ ਨੋ ਮਿਲੈ ਸੁ ਆਪਣਾ ਮਨੁ ਥਾਇ ਰਖੈ ਓਹੁ ਆਪਿ ਵਰਤੈ ਆਪਣੀ ਵਥੁ ਨਾਲੇ ॥
सतिगुर नो मिलै सु आपणा मनु थाइ रखै ओहु आपि वरतै आपणी वथु नाले ॥
Satigur no milai su aapa(nn)aa manu thaai rakhai ohu aapi varatai aapa(nn)ee vathu naale ||
One who meets the True Guru, keeps his mind in its own place; he spends only his own assets.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਇਕਨਾ ਗੁਰੁ ਮੇਲਿ ਸੁਖੁ ਦੇਵੈ ਇਕਿ ਆਪੇ ਵਖਿ ਕਢੈ ਠਗਵਾਲੇ ॥੧॥
जन नानक इकना गुरु मेलि सुखु देवै इकि आपे वखि कढै ठगवाले ॥१॥
Jan naanak ikanaa guru meli sukhu devai iki aape vakhi kadhai thagavaale ||1||
O servant Nanak, some are united with the Guru; to some, the Lord grants peace, while others - deceitful cheats - suffer in isolation. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
मः ४ ॥
M:h 4 ||
Fourth Mehl:
ਜਿਨਾ ਅੰਦਰਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹਰਿ ਤਿਨ ਕੇ ਕਾਜ ਦਯਿ ਆਦੇ ਰਾਸਿ ॥
जिना अंदरि नामु निधानु हरि तिन के काज दयि आदे रासि ॥
Jinaa anddari naamu nidhaanu hari tin ke kaaj dayi aade raasi ||
Those who have the treasure of the Lord's Name deep within their hearts - the Lord resolves their affairs.
ਤਿਨ ਚੂਕੀ ਮੁਹਤਾਜੀ ਲੋਕਨ ਕੀ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਅੰਗੁ ਕਰਿ ਬੈਠਾ ਪਾਸਿ ॥
तिन चूकी मुहताजी लोकन की हरि प्रभु अंगु करि बैठा पासि ॥
Tin chookee muhataajee lokan kee hari prbhu anggu kari baithaa paasi ||
They are no longer subservient to other people; the Lord God sits by them, at their side.
ਜਾਂ ਕਰਤਾ ਵਲਿ ਤਾ ਸਭੁ ਕੋ ਵਲਿ ਸਭਿ ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਿ ਕਰਹਿ ਸਾਬਾਸਿ ॥
जां करता वलि ता सभु को वलि सभि दरसनु देखि करहि साबासि ॥
Jaan karataa vali taa sabhu ko vali sabhi darasanu dekhi karahi saabaasi ||
When the Creator is on their side, then everyone is on their side. Beholding their vision, everyone applauds them.
ਸਾਹੁ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ਸਭੁ ਹਰਿ ਕਾ ਕੀਆ ਸਭਿ ਜਨ ਕਉ ਆਇ ਕਰਹਿ ਰਹਰਾਸਿ ॥
साहु पातिसाहु सभु हरि का कीआ सभि जन कउ आइ करहि रहरासि ॥
Saahu paatisaahu sabhu hari kaa keeaa sabhi jan kau aai karahi raharaasi ||
Kings and emperors are all created by the Lord; they all come and bow in reverence to the Lord's humble servant.
ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੀ ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਹਰਿ ਵਡਾ ਸੇਵਿ ਅਤੁਲੁ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
गुर पूरे की वडी वडिआई हरि वडा सेवि अतुलु सुखु पाइआ ॥
Gur poore kee vadee vadiaaee hari vadaa sevi atulu sukhu paaiaa ||
Great is the greatness of the Perfect Guru. Serving the Great Lord, I have obtained immeasurable peace.
ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਦਾਨੁ ਦੀਆ ਹਰਿ ਨਿਹਚਲੁ ਨਿਤ ਬਖਸੇ ਚੜੈ ਸਵਾਇਆ ॥
गुरि पूरै दानु दीआ हरि निहचलु नित बखसे चड़ै सवाइआ ॥
Guri poorai daanu deeaa hari nihachalu nit bakhase cha(rr)ai savaaiaa ||
The Lord has bestowed this eternal gift upon the Perfect Guru; His blessings increase day by day.
ਕੋਈ ਨਿੰਦਕੁ ਵਡਿਆਈ ਦੇਖਿ ਨ ਸਕੈ ਸੋ ਕਰਤੈ ਆਪਿ ਪਚਾਇਆ ॥
कोई निंदकु वडिआई देखि न सकै सो करतै आपि पचाइआ ॥
Koee ninddaku vadiaaee dekhi na sakai so karatai aapi pachaaiaa ||
The slanderer, who cannot endure His greatness, is destroyed by the Creator Himself.
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਗੁਣ ਬੋਲੈ ਕਰਤੇ ਕੇ ਭਗਤਾ ਨੋ ਸਦਾ ਰਖਦਾ ਆਇਆ ॥੨॥
जनु नानकु गुण बोलै करते के भगता नो सदा रखदा आइआ ॥२॥
Janu naanaku gu(nn) bolai karate ke bhagataa no sadaa rakhadaa aaiaa ||2||
Servant Nanak chants the Glorious Praises of the Creator, who protects His devotees forever. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pau(rr)ee ||
Pauree:
ਤੂ ਸਾਹਿਬੁ ਅਗਮ ਦਇਆਲੁ ਹੈ ਵਡ ਦਾਤਾ ਦਾਣਾ ॥
तू साहिबु अगम दइआलु है वड दाता दाणा ॥
Too saahibu agam daiaalu hai vad daataa daa(nn)aa ||
You, O Lord and Master, are inaccessible and merciful; You are the Great Giver, All-knowing.
ਤੁਧੁ ਜੇਵਡੁ ਮੈ ਹੋਰੁ ਕੋ ਦਿਸਿ ਨ ਆਵਈ ਤੂਹੈਂ ਸੁਘੜੁ ਮੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਣਾ ॥
तुधु जेवडु मै होरु को दिसि न आवई तूहैं सुघड़ु मेरै मनि भाणा ॥
Tudhu jevadu mai horu ko disi na aavaee toohain sugha(rr)u merai mani bhaa(nn)aa ||
I can see no other as great as You; O Lord of Wisdom, You are pleasing to my mind.
ਮੋਹੁ ਕੁਟੰਬੁ ਦਿਸਿ ਆਵਦਾ ਸਭੁ ਚਲਣਹਾਰਾ ਆਵਣ ਜਾਣਾ ॥
मोहु कुट्मबु दिसि आवदा सभु चलणहारा आवण जाणा ॥
Mohu kutambbu disi aavadaa sabhu chala(nn)ahaaraa aava(nn) jaa(nn)aa ||
Emotional attachment to your family and everything you see is temporary, coming and going.
ਜੋ ਬਿਨੁ ਸਚੇ ਹੋਰਤੁ ਚਿਤੁ ਲਾਇਦੇ ਸੇ ਕੂੜਿਆਰ ਕੂੜਾ ਤਿਨ ਮਾਣਾ ॥
जो बिनु सचे होरतु चितु लाइदे से कूड़िआर कूड़ा तिन माणा ॥
Jo binu sache horatu chitu laaide se koo(rr)iaar koo(rr)aa tin maa(nn)aa ||
Those who attach their consciousness to anything except the True Lord are false, and false is their pride.
ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਧਿਆਇ ਤੂ ਬਿਨੁ ਸਚੇ ਪਚਿ ਪਚਿ ਮੁਏ ਅਜਾਣਾ ॥੧੦॥
नानक सचु धिआइ तू बिनु सचे पचि पचि मुए अजाणा ॥१०॥
Naanak sachu dhiaai too binu sache pachi pachi mue ajaa(nn)aa ||10||
O Nanak, meditate on the True Lord; without the True Lord, the ignorant rot away and putrefy to death. ||10||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
सलोक मः ४ ॥
Salok M: 4 ||
Shalok, Fourth Mehl:
ਅਗੋ ਦੇ ਸਤ ਭਾਉ ਨ ਦਿਚੈ ਪਿਛੋ ਦੇ ਆਖਿਆ ਕੰਮਿ ਨ ਆਵੈ ॥
अगो दे सत भाउ न दिचै पिछो दे आखिआ कमि न आवै ॥
Ago de sat bhaau na dichai pichho de aakhiaa kammi na aavai ||
At first, he did not show respect to the Guru; later, he offered excuses, but it is no use.
ਅਧ ਵਿਚਿ ਫਿਰੈ ਮਨਮੁਖੁ ਵੇਚਾਰਾ ਗਲੀ ਕਿਉ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ॥
अध विचि फिरै मनमुखु वेचारा गली किउ सुखु पावै ॥
Adh vichi phirai manamukhu vechaaraa galee kiu sukhu paavai ||
The wretched, self-willed manmukhs wander around and are stuck mid-way; how can they find peace by mere words?
ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨਹੀ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੁ ਕੂੜੀ ਆਵੈ ਕੂੜੀ ਜਾਵੈ ॥
जिसु अंदरि प्रीति नही सतिगुर की सु कूड़ी आवै कूड़ी जावै ॥
Jisu anddari preeti nahee satigur kee su koo(rr)ee aavai koo(rr)ee jaavai ||
Those who have no love for the True Guru within their hearts come with falsehood, and leave with falsehood.
ਜੇ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਕਰਤਾ ਤਾਂ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਨਦਰੀ ਆਵੈ ॥
जे क्रिपा करे मेरा हरि प्रभु करता तां सतिगुरु पारब्रहमु नदरी आवै ॥
Je kripaa kare meraa hari prbhu karataa taan satiguru paarabrhamu nadaree aavai ||
When my Lord God, the Creator, grants His Grace, then they come to see the True Guru as the Supreme Lord God.
ਤਾ ਅਪਿਉ ਪੀਵੈ ਸਬਦੁ ਗੁਰ ਕੇਰਾ ਸਭੁ ਕਾੜਾ ਅੰਦੇਸਾ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਵੈ ॥
ता अपिउ पीवै सबदु गुर केरा सभु काड़ा अंदेसा भरमु चुकावै ॥
Taa apiu peevai sabadu gur keraa sabhu kaa(rr)aa anddesaa bharamu chukaavai ||
Then , they drink in the Nectar, the Word of the Guru's Shabad; all burning, anxiety, and doubts are eliminated.
ਸਦਾ ਅਨੰਦਿ ਰਹੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਜਨ ਨਾਨਕ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ॥੧॥
सदा अनंदि रहै दिनु राती जन नानक अनदिनु हरि गुण गावै ॥१॥
Sadaa ananddi rahai dinu raatee jan naanak anadinu hari gu(nn) gaavai ||1||
They remain in ecstasy forever, day and night; O servant Nanak, they sing the Glorious Praises of the Lord, night and day. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
मः ४ ॥
M:h 4 ||
Fourth Mehl:
ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਜੋ ਸਿਖੁ ਅਖਾਏ ਸੁ ਭਲਕੇ ਉਠਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈ ॥
गुर सतिगुर का जो सिखु अखाए सु भलके उठि हरि नामु धिआवै ॥
Gur satigur kaa jo sikhu akhaae su bhalake uthi hari naamu dhiaavai ||
One who calls himself a Sikh of the Guru the True Guru shall rise in the early morning hours and meditate on the Lord's Name.
ਉਦਮੁ ਕਰੇ ਭਲਕੇ ਪਰਭਾਤੀ ਇਸਨਾਨੁ ਕਰੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਰਿ ਨਾਵੈ ॥
उदमु करे भलके परभाती इसनानु करे अम्रित सरि नावै ॥
Udamu kare bhalake parabhaatee isanaanu kare ammmrit sari naavai ||
Upon arising early in the morning, he is to bathe, and cleanse himself in the pool of nectar.
ਉਪਦੇਸਿ ਗੁਰੂ ਹਰਿ ਹਰਿ ਜਪੁ ਜਾਪੈ ਸਭਿ ਕਿਲਵਿਖ ਪਾਪ ਦੋਖ ਲਹਿ ਜਾਵੈ ॥
उपदेसि गुरू हरि हरि जपु जापै सभि किलविख पाप दोख लहि जावै ॥
Upadesi guroo hari hari japu jaapai sabhi kilavikh paap dokh lahi jaavai ||
Following the Instructions of the Guru, he is to chant the Name of the Lord, Har, Har. All sins, misdeeds and negativity shall be erased.
ਫਿਰਿ ਚੜੈ ਦਿਵਸੁ ਗੁਰਬਾਣੀ ਗਾਵੈ ਬਹਦਿਆ ਉਠਦਿਆ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈ ॥
फिरि चड़ै दिवसु गुरबाणी गावै बहदिआ उठदिआ हरि नामु धिआवै ॥
Phiri cha(rr)ai divasu gurabaa(nn)ee gaavai bahadiaa uthadiaa hari naamu dhiaavai ||
Then, at the rising of the sun, he is to sing Gurbani; whether sitting down or standing up, he is to meditate on the Lord's Name.
ਜੋ ਸਾਸਿ ਗਿਰਾਸਿ ਧਿਆਏ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸੋ ਗੁਰਸਿਖੁ ਗੁਰੂ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ॥
जो सासि गिरासि धिआए मेरा हरि हरि सो गुरसिखु गुरू मनि भावै ॥
Jo saasi giraasi dhiaae meraa hari hari so gurasikhu guroo mani bhaavai ||
One who meditates on my Lord, Har, Har, with every breath and every morsel of food - that GurSikh becomes pleasing to the Guru's Mind.
ਜਿਸ ਨੋ ਦਇਆਲੁ ਹੋਵੈ ਮੇਰਾ ਸੁਆਮੀ ਤਿਸੁ ਗੁਰਸਿਖ ਗੁਰੂ ਉਪਦੇਸੁ ਸੁਣਾਵੈ ॥
जिस नो दइआलु होवै मेरा सुआमी तिसु गुरसिख गुरू उपदेसु सुणावै ॥
Jis no daiaalu hovai meraa suaamee tisu gurasikh guroo upadesu su(nn)aavai ||
That person, unto whom my Lord and Master is kind and compassionate - upon that GurSikh, the Guru's Teachings are bestowed.
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਧੂੜਿ ਮੰਗੈ ਤਿਸੁ ਗੁਰਸਿਖ ਕੀ ਜੋ ਆਪਿ ਜਪੈ ਅਵਰਹ ਨਾਮੁ ਜਪਾਵੈ ॥੨॥
जनु नानकु धूड़ि मंगै तिसु गुरसिख की जो आपि जपै अवरह नामु जपावै ॥२॥
Janu naanaku dhoo(rr)i manggai tisu gurasikh kee jo aapi japai avarah naamu japaavai ||2||
Servant Nanak begs for the dust of the feet of that GurSikh, who himself chants the Naam, and inspires others to chant it. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pau(rr)ee ||
Pauree:
200+ ਗੁਰਬਾਣੀ (ਪੰਜਾਬੀ) 200+ गुरबाणी (हिंदी) 200+ Gurbani (Eng) Sundar Gutka Sahib (Download PDF) Daily Updates ADVERTISE HERE