ਸੋ ਸੁਖੁ ਸਾਧੂ ਸੰਗਿ ਪਰੀਤਿ ॥

सो सुखु साधू संगि परीति ॥

So sukhu saadhoo sanggi pareeti ||

That peace comes by the love of the Company of the Holy.

ਜਿਸੁ ਸੋਭਾ ਕਉ ਕਰਹਿ ਭਲੀ ਕਰਨੀ ॥

जिसु सोभा कउ करहि भली करनी ॥

Jisu sobhaa kau karahi bhalee karanee ||

The glory, for which you perform good deeds

ਸਾ ਸੋਭਾ ਭਜੁ ਹਰਿ ਕੀ ਸਰਨੀ ॥

सा सोभा भजु हरि की सरनी ॥

Saa sobhaa bhaju hari kee saranee ||

- you shall obtain that glory by seeking the Lord's Sanctuary.

ਅਨਿਕ ਉਪਾਵੀ ਰੋਗੁ ਨ ਜਾਇ ॥

अनिक उपावी रोगु न जाइ ॥

Anik upaavee rogu na jaai ||

All sorts of remedies have not cured the disease

ਰੋਗੁ ਮਿਟੈ ਹਰਿ ਅਵਖਧੁ ਲਾਇ ॥

रोगु मिटै हरि अवखधु लाइ ॥

Rogu mitai hari avakhadhu laai ||

- the disease is cured only by giving the medicine of the Lord's Name.

ਸਰਬ ਨਿਧਾਨ ਮਹਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ॥

सरब निधान महि हरि नामु निधानु ॥

Sarab nidhaan mahi hari naamu nidhaanu ||

Of all treasures, the Lord's Name is the supreme treasure.

ਜਪਿ ਨਾਨਕ ਦਰਗਹਿ ਪਰਵਾਨੁ ॥੨॥

जपि नानक दरगहि परवानु ॥२॥

Japi naanak daragahi paravaanu ||2||

Chant it, O Nanak, and be accepted in the Court of the Lord. ||2||

ਮਨੁ ਪਰਬੋਧਹੁ ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਇ ॥

मनु परबोधहु हरि कै नाइ ॥

Manu parabodhahu hari kai naai ||

Enlighten your mind with the Name of the Lord.

ਦਹ ਦਿਸਿ ਧਾਵਤ ਆਵੈ ਠਾਇ ॥

दह दिसि धावत आवै ठाइ ॥

Dah disi dhaavat aavai thaai ||

Having wandered around in the ten directions, it comes to its place of rest.

ਤਾ ਕਉ ਬਿਘਨੁ ਨ ਲਾਗੈ ਕੋਇ ॥

ता कउ बिघनु न लागै कोइ ॥

Taa kau bighanu na laagai koi ||

No obstacle stands in the way of one

ਜਾ ਕੈ ਰਿਦੈ ਬਸੈ ਹਰਿ ਸੋਇ ॥

जा कै रिदै बसै हरि सोइ ॥

Jaa kai ridai basai hari soi ||

Whose heart is filled with the Lord.

ਕਲਿ ਤਾਤੀ ਠਾਂਢਾ ਹਰਿ ਨਾਉ ॥

कलि ताती ठांढा हरि नाउ ॥

Kali taatee thaandhaa hari naau ||

The Dark Age of Kali Yuga is so hot; the Lord's Name is soothing and cool.

ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਸਦਾ ਸੁਖ ਪਾਉ ॥

सिमरि सिमरि सदा सुख पाउ ॥

Simari simari sadaa sukh paau ||

Remember, remember it in meditation, and obtain everlasting peace.

ਭਉ ਬਿਨਸੈ ਪੂਰਨ ਹੋਇ ਆਸ ॥

भउ बिनसै पूरन होइ आस ॥

Bhau binasai pooran hoi aas ||

Your fear shall be dispelled, and your hopes shall be fulfilled.

ਭਗਤਿ ਭਾਇ ਆਤਮ ਪਰਗਾਸ ॥

भगति भाइ आतम परगास ॥

Bhagati bhaai aatam paragaas ||

By devotional worship and loving adoration, your soul shall be enlightened.

ਤਿਤੁ ਘਰਿ ਜਾਇ ਬਸੈ ਅਬਿਨਾਸੀ ॥

तितु घरि जाइ बसै अबिनासी ॥

Titu ghari jaai basai abinaasee ||

You shall go to that home, and live forever.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਕਾਟੀ ਜਮ ਫਾਸੀ ॥੩॥

कहु नानक काटी जम फासी ॥३॥

Kahu naanak kaatee jam phaasee ||3||

Says Nanak, the noose of death is cut away. ||3||

ਤਤੁ ਬੀਚਾਰੁ ਕਹੈ ਜਨੁ ਸਾਚਾ ॥

ततु बीचारु कहै जनु साचा ॥

Tatu beechaaru kahai janu saachaa ||

One who contemplates the essence of reality, is said to be the true person.

ਜਨਮਿ ਮਰੈ ਸੋ ਕਾਚੋ ਕਾਚਾ ॥

जनमि मरै सो काचो काचा ॥

Janami marai so kaacho kaachaa ||

Birth and death are the lot of the false and the insincere.

ਆਵਾ ਗਵਨੁ ਮਿਟੈ ਪ੍ਰਭ ਸੇਵ ॥

आवा गवनु मिटै प्रभ सेव ॥

Aavaa gavanu mitai prbh sev ||

Coming and going in reincarnation is ended by serving God.

ਆਪੁ ਤਿਆਗਿ ਸਰਨਿ ਗੁਰਦੇਵ ॥

आपु तिआगि सरनि गुरदेव ॥

Aapu tiaagi sarani guradev ||

Give up your selfishness and conceit, and seek the Sanctuary of the Divine Guru.

ਇਉ ਰਤਨ ਜਨਮ ਕਾ ਹੋਇ ਉਧਾਰੁ ॥

इउ रतन जनम का होइ उधारु ॥

Iu ratan janam kaa hoi udhaaru ||

Thus the jewel of this human life is saved.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਿਮਰਿ ਪ੍ਰਾਨ ਆਧਾਰੁ ॥

हरि हरि सिमरि प्रान आधारु ॥

Hari hari simari praan aadhaaru ||

Remember the Lord, Har, Har, the Support of the breath of life.

ਅਨਿਕ ਉਪਾਵ ਨ ਛੂਟਨਹਾਰੇ ॥

अनिक उपाव न छूटनहारे ॥

Anik upaav na chhootanahaare ||

By all sorts of efforts, people are not saved

ਸਿੰਮ੍ਰਿਤਿ ਸਾਸਤ ਬੇਦ ਬੀਚਾਰੇ ॥

सिम्रिति सासत बेद बीचारे ॥

Simmmriti saasat bed beechaare ||

Not by studying the Simritees, the Shaastras or the Vedas.

ਹਰਿ ਕੀ ਭਗਤਿ ਕਰਹੁ ਮਨੁ ਲਾਇ ॥

हरि की भगति करहु मनु लाइ ॥

Hari kee bhagati karahu manu laai ||

Worship the Lord with whole-hearted devotion.

ਮਨਿ ਬੰਛਤ ਨਾਨਕ ਫਲ ਪਾਇ ॥੪॥

मनि बंछत नानक फल पाइ ॥४॥

Mani bancchhat naanak phal paai ||4||

O Nanak, you shall obtain the fruits of your mind's desire. ||4||

ਸੰਗਿ ਨ ਚਾਲਸਿ ਤੇਰੈ ਧਨਾ ॥

संगि न चालसि तेरै धना ॥

Sanggi na chaalasi terai dhanaa ||

Your wealth shall not go with you;

ਤੂੰ ਕਿਆ ਲਪਟਾਵਹਿ ਮੂਰਖ ਮਨਾ ॥

तूं किआ लपटावहि मूरख मना ॥

Toonn kiaa lapataavahi moorakh manaa ||

Why do you cling to it, you fool?

ਸੁਤ ਮੀਤ ਕੁਟੰਬ ਅਰੁ ਬਨਿਤਾ ॥

सुत मीत कुट्मब अरु बनिता ॥

Sut meet kutambb aru banitaa ||

Children, friends, family and spouse

ਇਨ ਤੇ ਕਹਹੁ ਤੁਮ ਕਵਨ ਸਨਾਥਾ ॥

इन ते कहहु तुम कवन सनाथा ॥

In te kahahu tum kavan sanaathaa ||

Who of these shall accompany you?

ਰਾਜ ਰੰਗ ਮਾਇਆ ਬਿਸਥਾਰ ॥

राज रंग माइआ बिसथार ॥

Raaj rangg maaiaa bisathaar ||

Power, pleasure, and the vast expanse of Maya

ਇਨ ਤੇ ਕਹਹੁ ਕਵਨ ਛੁਟਕਾਰ ॥

इन ते कहहु कवन छुटकार ॥

In te kahahu kavan chhutakaar ||

Who has ever escaped from these?

ਅਸੁ ਹਸਤੀ ਰਥ ਅਸਵਾਰੀ ॥

असु हसती रथ असवारी ॥

Asu hasatee rath asavaaree ||

Horses, elephants, chariots and pageantry

ਝੂਠਾ ਡੰਫੁ ਝੂਠੁ ਪਾਸਾਰੀ ॥

झूठा ड्मफु झूठु पासारी ॥

Jhoothaa dampphu jhoothu paasaaree ||

- false shows and false displays.

ਜਿਨਿ ਦੀਏ ਤਿਸੁ ਬੁਝੈ ਨ ਬਿਗਾਨਾ ॥

जिनि दीए तिसु बुझै न बिगाना ॥

Jini deee tisu bujhai na bigaanaa ||

The fool does not acknowledge the One who gave this;

ਨਾਮੁ ਬਿਸਾਰਿ ਨਾਨਕ ਪਛੁਤਾਨਾ ॥੫॥

नामु बिसारि नानक पछुताना ॥५॥

Naamu bisaari naanak pachhutaanaa ||5||

Forgetting the Naam, O Nanak, he will repent in the end. ||5||

ਗੁਰ ਕੀ ਮਤਿ ਤੂੰ ਲੇਹਿ ਇਆਨੇ ॥

गुर की मति तूं लेहि इआने ॥

Gur kee mati toonn lehi iaane ||

Take the Guru's advice, you ignorant fool;

ਭਗਤਿ ਬਿਨਾ ਬਹੁ ਡੂਬੇ ਸਿਆਨੇ ॥

भगति बिना बहु डूबे सिआने ॥

Bhagati binaa bahu doobe siaane ||

Without devotion, even the clever have drowned.

ਹਰਿ ਕੀ ਭਗਤਿ ਕਰਹੁ ਮਨ ਮੀਤ ॥

हरि की भगति करहु मन मीत ॥

Hari kee bhagati karahu man meet ||

Worship the Lord with heart-felt devotion, my friend;

ਨਿਰਮਲ ਹੋਇ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹਾਰੋ ਚੀਤ ॥

निरमल होइ तुम्हारो चीत ॥

Niramal hoi tumhaaro cheet ||

Your consciousness shall become pure.

ਚਰਨ ਕਮਲ ਰਾਖਹੁ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥

चरन कमल राखहु मन माहि ॥

Charan kamal raakhahu man maahi ||

Enshrine the Lord's Lotus Feet in your mind;

ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਕਿਲਬਿਖ ਜਾਹਿ ॥

जनम जनम के किलबिख जाहि ॥

Janam janam ke kilabikh jaahi ||

The sins of countless lifetimes shall depart.

ਆਪਿ ਜਪਹੁ ਅਵਰਾ ਨਾਮੁ ਜਪਾਵਹੁ ॥

आपि जपहु अवरा नामु जपावहु ॥

Aapi japahu avaraa naamu japaavahu ||

Chant the Naam yourself, and inspire others to chant it as well.

ਸੁਨਤ ਕਹਤ ਰਹਤ ਗਤਿ ਪਾਵਹੁ ॥

सुनत कहत रहत गति पावहु ॥

Sunat kahat rahat gati paavahu ||

Hearing, speaking and living it, emancipation is obtained.

ਸਾਰ ਭੂਤ ਸਤਿ ਹਰਿ ਕੋ ਨਾਉ ॥

सार भूत सति हरि को नाउ ॥

Saar bhoot sati hari ko naau ||

The essential reality is the True Name of the Lord.

ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ਨਾਨਕ ਗੁਨ ਗਾਉ ॥੬॥

सहजि सुभाइ नानक गुन गाउ ॥६॥

Sahaji subhaai naanak gun gaau ||6||

With intuitive ease, O Nanak, sing His Glorious Praises. ||6||

ਗੁਨ ਗਾਵਤ ਤੇਰੀ ਉਤਰਸਿ ਮੈਲੁ ॥

गुन गावत तेरी उतरसि मैलु ॥

Gun gaavat teree utarasi mailu ||

Chanting His Glories, your filth shall be washed off.

ਬਿਨਸਿ ਜਾਇ ਹਉਮੈ ਬਿਖੁ ਫੈਲੁ ॥

बिनसि जाइ हउमै बिखु फैलु ॥

Binasi jaai haumai bikhu phailu ||

The all-consuming poison of ego will be gone.

ਹੋਹਿ ਅਚਿੰਤੁ ਬਸੈ ਸੁਖ ਨਾਲਿ ॥

होहि अचिंतु बसै सुख नालि ॥

Hohi achinttu basai sukh naali ||

You shall become carefree, and you shall dwell in peace.

ਸਾਸਿ ਗ੍ਰਾਸਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ॥

सासि ग्रासि हरि नामु समालि ॥

Saasi graasi hari naamu samaali ||

With every breath and every morsel of food, cherish the Lord's Name.

ਛਾਡਿ ਸਿਆਨਪ ਸਗਲੀ ਮਨਾ ॥

छाडि सिआनप सगली मना ॥

Chhaadi siaanap sagalee manaa ||

Renounce all clever tricks, O mind.

ਸਾਧਸੰਗਿ ਪਾਵਹਿ ਸਚੁ ਧਨਾ ॥

साधसंगि पावहि सचु धना ॥

Saadhasanggi paavahi sachu dhanaa ||

In the Company of the Holy, you shall obtain the true wealth.

ਹਰਿ ਪੂੰਜੀ ਸੰਚਿ ਕਰਹੁ ਬਿਉਹਾਰੁ ॥

हरि पूंजी संचि करहु बिउहारु ॥

Hari poonjjee sancchi karahu biuhaaru ||

So gather the Lord's Name as your capital, and trade in it.

ਈਹਾ ਸੁਖੁ ਦਰਗਹ ਜੈਕਾਰੁ ॥

ईहा सुखु दरगह जैकारु ॥

Eehaa sukhu daragah jaikaaru ||

In this world you shall be at peace, and in the Court of the Lord, you shall be acclaimed.

ਸਰਬ ਨਿਰੰਤਰਿ ਏਕੋ ਦੇਖੁ ॥

सरब निरंतरि एको देखु ॥

Sarab niranttari eko dekhu ||

See the One permeating all;

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਜਾ ਕੈ ਮਸਤਕਿ ਲੇਖੁ ॥੭॥

कहु नानक जा कै मसतकि लेखु ॥७॥

Kahu naanak jaa kai masataki lekhu ||7||

Says Nanak, your destiny is pre-ordained. ||7||

ਏਕੋ ਜਪਿ ਏਕੋ ਸਾਲਾਹਿ ॥

एको जपि एको सालाहि ॥

Eko japi eko saalaahi ||

Meditate on the One, and worship the One.

ਏਕੁ ਸਿਮਰਿ ਏਕੋ ਮਨ ਆਹਿ ॥

एकु सिमरि एको मन आहि ॥

Eku simari eko man aahi ||

Remember the One, and yearn for the One in your mind.

ਏਕਸ ਕੇ ਗੁਨ ਗਾਉ ਅਨੰਤ ॥

एकस के गुन गाउ अनंत ॥

Ekas ke gun gaau anantt ||

Sing the endless Glorious Praises of the One.

ਮਨਿ ਤਨਿ ਜਾਪਿ ਏਕ ਭਗਵੰਤ ॥

मनि तनि जापि एक भगवंत ॥

Mani tani jaapi ek bhagavantt ||

With mind and body, meditate on the One Lord God.

ਏਕੋ ਏਕੁ ਏਕੁ ਹਰਿ ਆਪਿ ॥

एको एकु एकु हरि आपि ॥

Eko eku eku hari aapi ||

The One Lord Himself is the One and Only.

ਪੂਰਨ ਪੂਰਿ ਰਹਿਓ ਪ੍ਰਭੁ ਬਿਆਪਿ ॥

पूरन पूरि रहिओ प्रभु बिआपि ॥

Pooran poori rahio prbhu biaapi ||

The Pervading Lord God is totally permeating all.

ਅਨਿਕ ਬਿਸਥਾਰ ਏਕ ਤੇ ਭਏ ॥

अनिक बिसथार एक ते भए ॥

Anik bisathaar ek te bhae ||

The many expanses of the creation have all come from the One.

ਏਕੁ ਅਰਾਧਿ ਪਰਾਛਤ ਗਏ ॥

एकु अराधि पराछत गए ॥

Eku araadhi paraachhat gae ||

Adoring the One, past sins are removed.

ਮਨ ਤਨ ਅੰਤਰਿ ਏਕੁ ਪ੍ਰਭੁ ਰਾਤਾ ॥

मन तन अंतरि एकु प्रभु राता ॥

Man tan anttari eku prbhu raataa ||

Mind and body within are imbued with the One God.

ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਨਾਨਕ ਇਕੁ ਜਾਤਾ ॥੮॥੧੯॥

गुर प्रसादि नानक इकु जाता ॥८॥१९॥

Gur prsaadi naanak iku jaataa ||8||19||

By Guru's Grace, O Nanak, the One is known. ||8||19||

ਸਲੋਕੁ ॥

सलोकु ॥

Saloku ||

Shalok:

ਫਿਰਤ ਫਿਰਤ ਪ੍ਰਭ ਆਇਆ ਪਰਿਆ ਤਉ ਸਰਨਾਇ ॥

फिरत फिरत प्रभ आइआ परिआ तउ सरनाइ ॥

Phirat phirat prbh aaiaa pariaa tau saranaai ||

After wandering and wandering, O God, I have come, and entered Your Sanctuary.

ਨਾਨਕ ਕੀ ਪ੍ਰਭ ਬੇਨਤੀ ਅਪਨੀ ਭਗਤੀ ਲਾਇ ॥੧॥

नानक की प्रभ बेनती अपनी भगती लाइ ॥१॥

Naanak kee prbh benatee apanee bhagatee laai ||1||

This is Nanak's prayer, O God: please, attach me to Your devotional service. ||1||

ਅਸਟਪਦੀ ॥

असटपदी ॥

Asatapadee ||

Ashtapadee:

ਜਾਚਕ ਜਨੁ ਜਾਚੈ ਪ੍ਰਭ ਦਾਨੁ ॥

जाचक जनु जाचै प्रभ दानु ॥

Jaachak janu jaachai prbh daanu ||

I am a beggar; I beg for this gift from You:

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਦੇਵਹੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ॥

करि किरपा देवहु हरि नामु ॥

Kari kirapaa devahu hari naamu ||

Please, by Your Mercy, Lord, give me Your Name.

ਸਾਧ ਜਨਾ ਕੀ ਮਾਗਉ ਧੂਰਿ ॥

साध जना की मागउ धूरि ॥

Saadh janaa kee maagau dhoori ||

I ask for the dust of the feet of the Holy.

ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਮੇਰੀ ਸਰਧਾ ਪੂਰਿ ॥

पारब्रहम मेरी सरधा पूरि ॥

Paarabrham meree saradhaa poori ||

O Supreme Lord God, please fulfill my yearning;

ਸਦਾ ਸਦਾ ਪ੍ਰਭ ਕੇ ਗੁਨ ਗਾਵਉ ॥

सदा सदा प्रभ के गुन गावउ ॥

Sadaa sadaa prbh ke gun gaavau ||

May I sing the Glorious Praises of God forever and ever.

ਸਾਸਿ ਸਾਸਿ ਪ੍ਰਭ ਤੁਮਹਿ ਧਿਆਵਉ ॥

सासि सासि प्रभ तुमहि धिआवउ ॥

Saasi saasi prbh tumahi dhiaavau ||

With each and every breath, may I meditate on You, O God.

ਚਰਨ ਕਮਲ ਸਿਉ ਲਾਗੈ ਪ੍ਰੀਤਿ ॥

चरन कमल सिउ लागै प्रीति ॥

Charan kamal siu laagai preeti ||

May I enshrine affection for Your Lotus Feet.

ਭਗਤਿ ਕਰਉ ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਨਿਤ ਨੀਤਿ ॥

भगति करउ प्रभ की नित नीति ॥

Bhagati karau prbh kee nit neeti ||

May I perform devotional worship to God each and every day.

ਏਕ ਓਟ ਏਕੋ ਆਧਾਰੁ ॥

एक ओट एको आधारु ॥

Ek ot eko aadhaaru ||

You are my only Shelter, my only Support.

ਨਾਨਕੁ ਮਾਗੈ ਨਾਮੁ ਪ੍ਰਭ ਸਾਰੁ ॥੧॥

नानकु मागै नामु प्रभ सारु ॥१॥

Naanaku maagai naamu prbh saaru ||1||

Nanak asks for the most sublime, the Naam, the Name of God. ||1||

ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਮਹਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥

प्रभ की द्रिसटि महा सुखु होइ ॥

Prbh kee drisati mahaa sukhu hoi ||

By God's Gracious Glance, there is great peace.

ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਾਵੈ ਬਿਰਲਾ ਕੋਇ ॥

हरि रसु पावै बिरला कोइ ॥

Hari rasu paavai biralaa koi ||

Rare are those who obtain the juice of the Lord's essence.

ਜਿਨ ਚਾਖਿਆ ਸੇ ਜਨ ਤ੍ਰਿਪਤਾਨੇ ॥

जिन चाखिआ से जन त्रिपताने ॥

Jin chaakhiaa se jan tripataane ||

Those who taste it are satisfied.

ਪੂਰਨ ਪੁਰਖ ਨਹੀ ਡੋਲਾਨੇ ॥

पूरन पुरख नही डोलाने ॥

Pooran purakh nahee dolaane ||

They are fulfilled and realized beings - they do not waver.

ਸੁਭਰ ਭਰੇ ਪ੍ਰੇਮ ਰਸ ਰੰਗਿ ॥

सुभर भरे प्रेम रस रंगि ॥

Subhar bhare prem ras ranggi ||

They are totally filled to over-flowing with the sweet delight of His Love.

ਉਪਜੈ ਚਾਉ ਸਾਧ ਕੈ ਸੰਗਿ ॥

उपजै चाउ साध कै संगि ॥

Upajai chaau saadh kai sanggi ||

Spiritual delight wells up within, in the Saadh Sangat, the Company of the Holy.

ਪਰੇ ਸਰਨਿ ਆਨ ਸਭ ਤਿਆਗਿ ॥

परे सरनि आन सभ तिआगि ॥

Pare sarani aan sabh tiaagi ||

Taking to His Sanctuary, they forsake all others.

ਅੰਤਰਿ ਪ੍ਰਗਾਸ ਅਨਦਿਨੁ ਲਿਵ ਲਾਗਿ ॥

अंतरि प्रगास अनदिनु लिव लागि ॥

Anttari prgaas anadinu liv laagi ||

Deep within, they are enlightened, and they center themselves on Him, day and night.

ਬਡਭਾਗੀ ਜਪਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ॥

बडभागी जपिआ प्रभु सोइ ॥

Badabhaagee japiaa prbhu soi ||

Most fortunate are those who meditate on God.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੨॥

नानक नामि रते सुखु होइ ॥२॥

Naanak naami rate sukhu hoi ||2||

O Nanak, attuned to the Naam, they are at peace. ||2||

ਸੇਵਕ ਕੀ ਮਨਸਾ ਪੂਰੀ ਭਈ ॥

सेवक की मनसा पूरी भई ॥

Sevak kee manasaa pooree bhaee ||

The wishes of the Lord's servant are fulfilled.

ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਨਿਰਮਲ ਮਤਿ ਲਈ ॥

सतिगुर ते निरमल मति लई ॥

Satigur te niramal mati laee ||

From the True Guru, the pure teachings are obtained.

ਜਨ ਕਉ ਪ੍ਰਭੁ ਹੋਇਓ ਦਇਆਲੁ ॥

जन कउ प्रभु होइओ दइआलु ॥

Jan kau prbhu hoio daiaalu ||

Unto His humble servant, God has shown His kindness.

ਸੇਵਕੁ ਕੀਨੋ ਸਦਾ ਨਿਹਾਲੁ ॥

सेवकु कीनो सदा निहालु ॥

Sevaku keeno sadaa nihaalu ||

He has made His servant eternally happy.

ਬੰਧਨ ਕਾਟਿ ਮੁਕਤਿ ਜਨੁ ਭਇਆ ॥

बंधन काटि मुकति जनु भइआ ॥

Banddhan kaati mukati janu bhaiaa ||

The bonds of His humble servant are cut away, and he is liberated.

ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੂਖੁ ਭ੍ਰਮੁ ਗਇਆ ॥

जनम मरन दूखु भ्रमु गइआ ॥

Janam maran dookhu bhrmu gaiaa ||

The pains of birth and death, and doubt are gone.

ਇਛ ਪੁਨੀ ਸਰਧਾ ਸਭ ਪੂਰੀ ॥

इछ पुनी सरधा सभ पूरी ॥

Ichh punee saradhaa sabh pooree ||

Desires are satisfied, and faith is fully rewarded,

ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸਦ ਸੰਗਿ ਹਜੂਰੀ ॥

रवि रहिआ सद संगि हजूरी ॥

Ravi rahiaa sad sanggi hajooree ||

Imbued forever with His all-pervading peace.

ਜਿਸ ਕਾ ਸਾ ਤਿਨਿ ਲੀਆ ਮਿਲਾਇ ॥

जिस का सा तिनि लीआ मिलाइ ॥

Jis kaa saa tini leeaa milaai ||

He is His - he merges in Union with Him.

ਨਾਨਕ ਭਗਤੀ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥੩॥

नानक भगती नामि समाइ ॥३॥

Naanak bhagatee naami samaai ||3||

Nanak is absorbed in devotional worship of the Naam. ||3||

ਸੋ ਕਿਉ ਬਿਸਰੈ ਜਿ ਘਾਲ ਨ ਭਾਨੈ ॥

सो किउ बिसरै जि घाल न भानै ॥

So kiu bisarai ji ghaal na bhaanai ||

Why forget Him, who does not overlook our efforts?

ਸੋ ਕਿਉ ਬਿਸਰੈ ਜਿ ਕੀਆ ਜਾਨੈ ॥

सो किउ बिसरै जि कीआ जानै ॥

So kiu bisarai ji keeaa jaanai ||

Why forget Him, who acknowledges what we do?

ਸੋ ਕਿਉ ਬਿਸਰੈ ਜਿਨਿ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਦੀਆ ॥

सो किउ बिसरै जिनि सभु किछु दीआ ॥

So kiu bisarai jini sabhu kichhu deeaa ||

Why forget Him, who has given us everything?

ਸੋ ਕਿਉ ਬਿਸਰੈ ਜਿ ਜੀਵਨ ਜੀਆ ॥

सो किउ बिसरै जि जीवन जीआ ॥

So kiu bisarai ji jeevan jeeaa ||

Why forget Him, who is the Life of the living beings?

ਸੋ ਕਿਉ ਬਿਸਰੈ ਜਿ ਅਗਨਿ ਮਹਿ ਰਾਖੈ ॥

सो किउ बिसरै जि अगनि महि राखै ॥

So kiu bisarai ji agani mahi raakhai ||

Why forget Him, who preserves us in the fire of the womb?

ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਕੋ ਬਿਰਲਾ ਲਾਖੈ ॥

गुर प्रसादि को बिरला लाखै ॥

Gur prsaadi ko biralaa laakhai ||

By Guru's Grace, rare is the one who realizes this.

ਸੋ ਕਿਉ ਬਿਸਰੈ ਜਿ ਬਿਖੁ ਤੇ ਕਾਢੈ ॥

सो किउ बिसरै जि बिखु ते काढै ॥

So kiu bisarai ji bikhu te kaadhai ||

Why forget Him, who lifts us up out of corruption?

ਜਨਮ ਜਨਮ ਕਾ ਟੂਟਾ ਗਾਢੈ ॥

जनम जनम का टूटा गाढै ॥

Janam janam kaa tootaa gaadhai ||

Those separated from Him for countless lifetimes, are re-united with Him once again.

ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਤਤੁ ਇਹੈ ਬੁਝਾਇਆ ॥

गुरि पूरै ततु इहै बुझाइआ ॥

Guri poorai tatu ihai bujhaaiaa ||

Through the Perfect Guru, this essential reality is understood.

ਪ੍ਰਭੁ ਅਪਨਾ ਨਾਨਕ ਜਨ ਧਿਆਇਆ ॥੪॥

प्रभु अपना नानक जन धिआइआ ॥४॥

Prbhu apanaa naanak jan dhiaaiaa ||4||

O Nanak, God's humble servants meditate on Him. ||4||

ਸਾਜਨ ਸੰਤ ਕਰਹੁ ਇਹੁ ਕਾਮੁ ॥

साजन संत करहु इहु कामु ॥

Saajan santt karahu ihu kaamu ||

O friends, O Saints, make this your work.

ਆਨ ਤਿਆਗਿ ਜਪਹੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ॥

आन तिआगि जपहु हरि नामु ॥

Aan tiaagi japahu hari naamu ||

Renounce everything else, and chant the Name of the Lord.

ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਸੁਖ ਪਾਵਹੁ ॥

सिमरि सिमरि सिमरि सुख पावहु ॥

Simari simari simari sukh paavahu ||

Meditate, meditate, meditate in remembrance of Him, and find peace.

ਆਪਿ ਜਪਹੁ ਅਵਰਹ ਨਾਮੁ ਜਪਾਵਹੁ ॥

आपि जपहु अवरह नामु जपावहु ॥

Aapi japahu avarah naamu japaavahu ||

Chant the Naam yourself, and inspire others to chant it.

ਭਗਤਿ ਭਾਇ ਤਰੀਐ ਸੰਸਾਰੁ ॥

भगति भाइ तरीऐ संसारु ॥

Bhagati bhaai tareeai sanssaaru ||

By loving devotional worship, you shall cross over the world-ocean.

ਬਿਨੁ ਭਗਤੀ ਤਨੁ ਹੋਸੀ ਛਾਰੁ ॥

बिनु भगती तनु होसी छारु ॥

Binu bhagatee tanu hosee chhaaru ||

Without devotional meditation, the body will be just ashes.

ਸਰਬ ਕਲਿਆਣ ਸੂਖ ਨਿਧਿ ਨਾਮੁ ॥

सरब कलिआण सूख निधि नामु ॥

Sarab kaliaa(nn) sookh nidhi naamu ||

All joys and comforts are in the treasure of the Naam.

ਬੂਡਤ ਜਾਤ ਪਾਏ ਬਿਸ੍ਰਾਮੁ ॥

बूडत जात पाए बिस्रामु ॥

Boodat jaat paae bisraamu ||

Even the drowning can reach the place of rest and safety.

ਸਗਲ ਦੂਖ ਕਾ ਹੋਵਤ ਨਾਸੁ ॥

सगल दूख का होवत नासु ॥

Sagal dookh kaa hovat naasu ||

All sorrows shall vanish.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਗੁਨਤਾਸੁ ॥੫॥

नानक नामु जपहु गुनतासु ॥५॥

Naanak naamu japahu gunataasu ||5||

O Nanak, chant the Naam, the treasure of excellence. ||5||

ਉਪਜੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪ੍ਰੇਮ ਰਸੁ ਚਾਉ ॥

उपजी प्रीति प्रेम रसु चाउ ॥

Upajee preeti prem rasu chaau ||

Love and affection, and the taste of yearning, have welled up within;

ਮਨ ਤਨ ਅੰਤਰਿ ਇਹੀ ਸੁਆਉ ॥

मन तन अंतरि इही सुआउ ॥

Man tan anttari ihee suaau ||

Within my mind and body, this is my purpose:

ਨੇਤ੍ਰਹੁ ਪੇਖਿ ਦਰਸੁ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥

नेत्रहु पेखि दरसु सुखु होइ ॥

Netrhu pekhi darasu sukhu hoi ||

Beholding with my eyes His Blessed Vision, I am at peace.

ਮਨੁ ਬਿਗਸੈ ਸਾਧ ਚਰਨ ਧੋਇ ॥

मनु बिगसै साध चरन धोइ ॥

Manu bigasai saadh charan dhoi ||

My mind blossoms forth in ecstasy, washing the feet of the Holy.

ਭਗਤ ਜਨਾ ਕੈ ਮਨਿ ਤਨਿ ਰੰਗੁ ॥

भगत जना कै मनि तनि रंगु ॥

Bhagat janaa kai mani tani ranggu ||

The minds and bodies of His devotees are infused with His Love.

ਬਿਰਲਾ ਕੋਊ ਪਾਵੈ ਸੰਗੁ ॥

बिरला कोऊ पावै संगु ॥

Biralaa kou paavai sanggu ||

Rare is the one who obtains their company.

ਏਕ ਬਸਤੁ ਦੀਜੈ ਕਰਿ ਮਇਆ ॥

एक बसतु दीजै करि मइआ ॥

Ek basatu deejai kari maiaa ||

Show Your mercy - please, grant me this one request:

ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਨਾਮੁ ਜਪਿ ਲਇਆ ॥

गुर प्रसादि नामु जपि लइआ ॥

Gur prsaadi naamu japi laiaa ||

By Guru's Grace, may I chant the Naam.

ਤਾ ਕੀ ਉਪਮਾ ਕਹੀ ਨ ਜਾਇ ॥

ता की उपमा कही न जाइ ॥

Taa kee upamaa kahee na jaai ||

His Praises cannot be spoken;

ਨਾਨਕ ਰਹਿਆ ਸਰਬ ਸਮਾਇ ॥੬॥

नानक रहिआ सरब समाइ ॥६॥

Naanak rahiaa sarab samaai ||6||

O Nanak, He is contained among all. ||6||

ਪ੍ਰਭ ਬਖਸੰਦ ਦੀਨ ਦਇਆਲ ॥

प्रभ बखसंद दीन दइआल ॥

Prbh bakhasandd deen daiaal ||

God, the Forgiving Lord, is kind to the poor.

ਭਗਤਿ ਵਛਲ ਸਦਾ ਕਿਰਪਾਲ ॥

भगति वछल सदा किरपाल ॥

Bhagati vachhal sadaa kirapaal ||

He loves His devotees, and He is always merciful to them.

ਅਨਾਥ ਨਾਥ ਗੋਬਿੰਦ ਗੁਪਾਲ ॥

अनाथ नाथ गोबिंद गुपाल ॥

Anaath naath gobindd gupaal ||

The Patron of the patronless, the Lord of the Universe, the Sustainer of the world,

ਸਰਬ ਘਟਾ ਕਰਤ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲ ॥

सरब घटा करत प्रतिपाल ॥

Sarab ghataa karat prtipaal ||

The Nourisher of all beings.

ਆਦਿ ਪੁਰਖ ਕਾਰਣ ਕਰਤਾਰ ॥

आदि पुरख कारण करतार ॥

Aadi purakh kaara(nn) karataar ||

The Primal Being, the Creator of the Creation.

ਭਗਤ ਜਨਾ ਕੇ ਪ੍ਰਾਨ ਅਧਾਰ ॥

भगत जना के प्रान अधार ॥

Bhagat janaa ke praan adhaar ||

The Support of the breath of life of His devotees.

ਜੋ ਜੋ ਜਪੈ ਸੁ ਹੋਇ ਪੁਨੀਤ ॥

जो जो जपै सु होइ पुनीत ॥

Jo jo japai su hoi puneet ||

Whoever meditates on Him is sanctified,

ਭਗਤਿ ਭਾਇ ਲਾਵੈ ਮਨ ਹੀਤ ॥

भगति भाइ लावै मन हीत ॥

Bhagati bhaai laavai man heet ||

Focusing the mind in loving devotional worship.

ਹਮ ਨਿਰਗੁਨੀਆਰ ਨੀਚ ਅਜਾਨ ॥

हम निरगुनीआर नीच अजान ॥

Ham niraguneeaar neech ajaan ||

I am unworthy, lowly and ignorant.

ਨਾਨਕ ਤੁਮਰੀ ਸਰਨਿ ਪੁਰਖ ਭਗਵਾਨ ॥੭॥

नानक तुमरी सरनि पुरख भगवान ॥७॥

Naanak tumaree sarani purakh bhagavaan ||7||

Nanak has entered Your Sanctuary, O Supreme Lord God. ||7||

ਸਰਬ ਬੈਕੁੰਠ ਮੁਕਤਿ ਮੋਖ ਪਾਏ ॥

सरब बैकुंठ मुकति मोख पाए ॥

Sarab baikuntth mukati mokh paae ||

Everything is obtained: the heavens, liberation and deliverance,

ਏਕ ਨਿਮਖ ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਨ ਗਾਏ ॥

एक निमख हरि के गुन गाए ॥

Ek nimakh hari ke gun gaae ||

If one sings the Lord's Glories, even for an instant.

ਅਨਿਕ ਰਾਜ ਭੋਗ ਬਡਿਆਈ ॥

अनिक राज भोग बडिआई ॥

Anik raaj bhog badiaaee ||

So many realms of power, pleasures and great glories,

ਹਰਿ ਕੇ ਨਾਮ ਕੀ ਕਥਾ ਮਨਿ ਭਾਈ ॥

हरि के नाम की कथा मनि भाई ॥

Hari ke naam kee kathaa mani bhaaee ||

Come to one whose mind is pleased with the Sermon of the Lord's Name.

ਬਹੁ ਭੋਜਨ ਕਾਪਰ ਸੰਗੀਤ ॥

बहु भोजन कापर संगीत ॥

Bahu bhojan kaapar sanggeet ||

Abundant foods, clothes and music

ਰਸਨਾ ਜਪਤੀ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨੀਤ ॥

रसना जपती हरि हरि नीत ॥

Rasanaa japatee hari hari neet ||

Come to one whose tongue continually chants the Lord's Name, Har, Har.

ਭਲੀ ਸੁ ਕਰਨੀ ਸੋਭਾ ਧਨਵੰਤ ॥

भली सु करनी सोभा धनवंत ॥

Bhalee su karanee sobhaa dhanavantt ||

His actions are good, he is glorious and wealthy;

ਹਿਰਦੈ ਬਸੇ ਪੂਰਨ ਗੁਰ ਮੰਤ ॥

हिरदै बसे पूरन गुर मंत ॥

Hiradai base pooran gur mantt ||

The Mantra of the Perfect Guru dwells within his heart.

ਸਾਧਸੰਗਿ ਪ੍ਰਭ ਦੇਹੁ ਨਿਵਾਸ ॥

साधसंगि प्रभ देहु निवास ॥

Saadhasanggi prbh dehu nivaas ||

O God, grant me a home in the Company of the Holy.

ਸਰਬ ਸੂਖ ਨਾਨਕ ਪਰਗਾਸ ॥੮॥੨੦॥

सरब सूख नानक परगास ॥८॥२०॥

Sarab sookh naanak paragaas ||8||20||

All pleasures, O Nanak, are so revealed. ||8||20||

ਸਲੋਕੁ ॥

सलोकु ॥

Saloku ||

Shalok:

ਸਰਗੁਨ ਨਿਰਗੁਨ ਨਿਰੰਕਾਰ ਸੁੰਨ ਸਮਾਧੀ ਆਪਿ ॥

सरगुन निरगुन निरंकार सुंन समाधी आपि ॥

Saragun niragun nirankkaar sunn samaadhee aapi ||

He possesses all qualities; He transcends all qualities; He is the Formless Lord. He Himself is in Primal Samaadhi.

ਆਪਨ ਕੀਆ ਨਾਨਕਾ ਆਪੇ ਹੀ ਫਿਰਿ ਜਾਪਿ ॥੧॥

आपन कीआ नानका आपे ही फिरि जापि ॥१॥

Aapan keeaa naanakaa aape hee phiri jaapi ||1||

Through His Creation, O Nanak, He meditates on Himself. ||1||

ਅਸਟਪਦੀ ॥

असटपदी ॥

Asatapadee ||

Ashtapadee:

ਜਬ ਅਕਾਰੁ ਇਹੁ ਕਛੁ ਨ ਦ੍ਰਿਸਟੇਤਾ ॥

जब अकारु इहु कछु न द्रिसटेता ॥

Jab akaaru ihu kachhu na drisatetaa ||

When this world had not yet appeared in any form,

ਪਾਪ ਪੁੰਨ ਤਬ ਕਹ ਤੇ ਹੋਤਾ ॥

पाप पुंन तब कह ते होता ॥

Paap punn tab kah te hotaa ||

Who then committed sins and performed good deeds?

ਜਬ ਧਾਰੀ ਆਪਨ ਸੁੰਨ ਸਮਾਧਿ ॥

जब धारी आपन सुंन समाधि ॥

Jab dhaaree aapan sunn samaadhi ||

When the Lord Himself was in Profound Samaadhi,

ਤਬ ਬੈਰ ਬਿਰੋਧ ਕਿਸੁ ਸੰਗਿ ਕਮਾਤਿ ॥

तब बैर बिरोध किसु संगि कमाति ॥

Tab bair birodh kisu sanggi kamaati ||

Then against whom were hate and jealousy directed?

ਜਬ ਇਸ ਕਾ ਬਰਨੁ ਚਿਹਨੁ ਨ ਜਾਪਤ ॥

जब इस का बरनु चिहनु न जापत ॥

Jab is kaa baranu chihanu na jaapat ||

When there was no color or shape to be seen,

ਤਬ ਹਰਖ ਸੋਗ ਕਹੁ ਕਿਸਹਿ ਬਿਆਪਤ ॥

तब हरख सोग कहु किसहि बिआपत ॥

Tab harakh sog kahu kisahi biaapat ||

Then who experienced joy and sorrow?

ਜਬ ਆਪਨ ਆਪ ਆਪਿ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ॥

जब आपन आप आपि पारब्रहम ॥

Jab aapan aap aapi paarabrham ||

When the Supreme Lord Himself was Himself All-in-all,

ਤਬ ਮੋਹ ਕਹਾ ਕਿਸੁ ਹੋਵਤ ਭਰਮ ॥

तब मोह कहा किसु होवत भरम ॥

Tab moh kahaa kisu hovat bharam ||

Then where was emotional attachment, and who had doubts?

ਆਪਨ ਖੇਲੁ ਆਪਿ ਵਰਤੀਜਾ ॥

आपन खेलु आपि वरतीजा ॥

Aapan khelu aapi varateejaa ||

He Himself has staged His own drama;

ਨਾਨਕ ਕਰਨੈਹਾਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ॥੧॥

नानक करनैहारु न दूजा ॥१॥

Naanak karanaihaaru na doojaa ||1||

O Nanak, there is no other Creator. ||1||

ਜਬ ਹੋਵਤ ਪ੍ਰਭ ਕੇਵਲ ਧਨੀ ॥

जब होवत प्रभ केवल धनी ॥

Jab hovat prbh keval dhanee ||

When there was only God the Master,

ਤਬ ਬੰਧ ਮੁਕਤਿ ਕਹੁ ਕਿਸ ਕਉ ਗਨੀ ॥

तब बंध मुकति कहु किस कउ गनी ॥

Tab banddh mukati kahu kis kau ganee ||

Then who was called bound or liberated?

ਜਬ ਏਕਹਿ ਹਰਿ ਅਗਮ ਅਪਾਰ ॥

जब एकहि हरि अगम अपार ॥

Jab ekahi hari agam apaar ||

When there was only the Lord, Unfathomable and Infinite,

ਤਬ ਨਰਕ ਸੁਰਗ ਕਹੁ ਕਉਨ ਅਉਤਾਰ ॥

तब नरक सुरग कहु कउन अउतार ॥

Tab narak surag kahu kaun autaar ||

Then who entered hell, and who entered heaven?

ਜਬ ਨਿਰਗੁਨ ਪ੍ਰਭ ਸਹਜ ਸੁਭਾਇ ॥

जब निरगुन प्रभ सहज सुभाइ ॥

Jab niragun prbh sahaj subhaai ||

When God was without attributes, in absolute poise,

ਤਬ ਸਿਵ ਸਕਤਿ ਕਹਹੁ ਕਿਤੁ ਠਾਇ ॥

तब सिव सकति कहहु कितु ठाइ ॥

Tab siv sakati kahahu kitu thaai ||

Then where was mind and where was matter - where was Shiva and Shakti?

ਜਬ ਆਪਹਿ ਆਪਿ ਅਪਨੀ ਜੋਤਿ ਧਰੈ ॥

जब आपहि आपि अपनी जोति धरै ॥

Jab aapahi aapi apanee joti dharai ||

When He held His Own Light unto Himself,

ਤਬ ਕਵਨ ਨਿਡਰੁ ਕਵਨ ਕਤ ਡਰੈ ॥

तब कवन निडरु कवन कत डरै ॥

Tab kavan nidaru kavan kat darai ||

Then who was fearless, and who was afraid?

ਆਪਨ ਚਲਿਤ ਆਪਿ ਕਰਨੈਹਾਰ ॥

आपन चलित आपि करनैहार ॥

Aapan chalit aapi karanaihaar ||

He Himself is the Performer in His own plays;

ਨਾਨਕ ਠਾਕੁਰ ਅਗਮ ਅਪਾਰ ॥੨॥

नानक ठाकुर अगम अपार ॥२॥

Naanak thaakur agam apaar ||2||

O Nanak, the Lord Master is Unfathomable and Infinite. ||2||

ਅਬਿਨਾਸੀ ਸੁਖ ਆਪਨ ਆਸਨ ॥

अबिनासी सुख आपन आसन ॥

Abinaasee sukh aapan aasan ||

When the Immortal Lord was seated at ease,

ਤਹ ਜਨਮ ਮਰਨ ਕਹੁ ਕਹਾ ਬਿਨਾਸਨ ॥

तह जनम मरन कहु कहा बिनासन ॥

Tah janam maran kahu kahaa binaasan ||

Then where was birth, death and dissolution?

ਜਬ ਪੂਰਨ ਕਰਤਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ॥

जब पूरन करता प्रभु सोइ ॥

Jab pooran karataa prbhu soi ||

When there was only God, the Perfect Creator,

ਤਬ ਜਮ ਕੀ ਤ੍ਰਾਸ ਕਹਹੁ ਕਿਸੁ ਹੋਇ ॥

तब जम की त्रास कहहु किसु होइ ॥

Tab jam kee traas kahahu kisu hoi ||

Then who was afraid of death?

ਜਬ ਅਬਿਗਤ ਅਗੋਚਰ ਪ੍ਰਭ ਏਕਾ ॥

जब अबिगत अगोचर प्रभ एका ॥

Jab abigat agochar prbh ekaa ||

When there was only the One Lord, unmanifest and incomprehensible,

ਤਬ ਚਿਤ੍ਰ ਗੁਪਤ ਕਿਸੁ ਪੂਛਤ ਲੇਖਾ ॥

तब चित्र गुपत किसु पूछत लेखा ॥

Tab chitr gupat kisu poochhat lekhaa ||

Then who was called to account by the recording scribes of the conscious and the subconscious?

ਜਬ ਨਾਥ ਨਿਰੰਜਨ ਅਗੋਚਰ ਅਗਾਧੇ ॥

जब नाथ निरंजन अगोचर अगाधे ॥

Jab naath niranjjan agochar agaadhe ||

When there was only the Immaculate, Incomprehensible, Unfathomable Master,

ਤਬ ਕਉਨ ਛੁਟੇ ਕਉਨ ਬੰਧਨ ਬਾਧੇ ॥

तब कउन छुटे कउन बंधन बाधे ॥

Tab kaun chhute kaun banddhan baadhe ||

Then who was emancipated, and who was held in bondage?

ਆਪਨ ਆਪ ਆਪ ਹੀ ਅਚਰਜਾ ॥

आपन आप आप ही अचरजा ॥

Aapan aap aap hee acharajaa ||

He Himself, in and of Himself, is the most wonderful.

ਨਾਨਕ ਆਪਨ ਰੂਪ ਆਪ ਹੀ ਉਪਰਜਾ ॥੩॥

नानक आपन रूप आप ही उपरजा ॥३॥

Naanak aapan roop aap hee uparajaa ||3||

O Nanak, He Himself created His Own Form. ||3||

ਜਹ ਨਿਰਮਲ ਪੁਰਖੁ ਪੁਰਖ ਪਤਿ ਹੋਤਾ ॥

जह निरमल पुरखु पुरख पति होता ॥

Jah niramal purakhu purakh pati hotaa ||

When there was only the Immaculate Being, the Lord of beings,

ਤਹ ਬਿਨੁ ਮੈਲੁ ਕਹਹੁ ਕਿਆ ਧੋਤਾ ॥

तह बिनु मैलु कहहु किआ धोता ॥

Tah binu mailu kahahu kiaa dhotaa ||

There was no filth, so what was there to be washed clean?

ਜਹ ਨਿਰੰਜਨ ਨਿਰੰਕਾਰ ਨਿਰਬਾਨ ॥

जह निरंजन निरंकार निरबान ॥

Jah niranjjan nirankkaar nirabaan ||

When there was only the Pure, Formless Lord in Nirvaanaa,

ਤਹ ਕਉਨ ਕਉ ਮਾਨ ਕਉਨ ਅਭਿਮਾਨ ॥

तह कउन कउ मान कउन अभिमान ॥

Tah kaun kau maan kaun abhimaan ||

Then who was honored, and who was dishonored?

ਜਹ ਸਰੂਪ ਕੇਵਲ ਜਗਦੀਸ ॥

जह सरूप केवल जगदीस ॥

Jah saroop keval jagadees ||

When there was only the Form of the Lord of the Universe,

ਤਹ ਛਲ ਛਿਦ੍ਰ ਲਗਤ ਕਹੁ ਕੀਸ ॥

तह छल छिद्र लगत कहु कीस ॥

Tah chhal chhidr lagat kahu kees ||

Then who was tainted by fraud and sin?

ਜਹ ਜੋਤਿ ਸਰੂਪੀ ਜੋਤਿ ਸੰਗਿ ਸਮਾਵੈ ॥

जह जोति सरूपी जोति संगि समावै ॥

Jah joti saroopee joti sanggi samaavai ||

When the Embodiment of Light was immersed in His Own Light,

ਤਹ ਕਿਸਹਿ ਭੂਖ ਕਵਨੁ ਤ੍ਰਿਪਤਾਵੈ ॥

तह किसहि भूख कवनु त्रिपतावै ॥

Tah kisahi bhookh kavanu tripataavai ||

Then who was hungry, and who was satisfied?

ਕਰਨ ਕਰਾਵਨ ਕਰਨੈਹਾਰੁ ॥

करन करावन करनैहारु ॥

Karan karaavan karanaihaaru ||

He is the Cause of causes, the Creator Lord.

ਨਾਨਕ ਕਰਤੇ ਕਾ ਨਾਹਿ ਸੁਮਾਰੁ ॥੪॥

नानक करते का नाहि सुमारु ॥४॥

Naanak karate kaa naahi sumaaru ||4||

O Nanak, the Creator is beyond calculation. ||4||

ਜਬ ਅਪਨੀ ਸੋਭਾ ਆਪਨ ਸੰਗਿ ਬਨਾਈ ॥

जब अपनी सोभा आपन संगि बनाई ॥

Jab apanee sobhaa aapan sanggi banaaee ||

When His Glory was contained within Himself,

ਤਬ ਕਵਨ ਮਾਇ ਬਾਪ ਮਿਤ੍ਰ ਸੁਤ ਭਾਈ ॥

तब कवन माइ बाप मित्र सुत भाई ॥

Tab kavan maai baap mitr sut bhaaee ||

Then who was mother, father, friend, child or sibling?

ਜਹ ਸਰਬ ਕਲਾ ਆਪਹਿ ਪਰਬੀਨ ॥

जह सरब कला आपहि परबीन ॥

Jah sarab kalaa aapahi parabeen ||

When all power and wisdom was latent within Him,

ਤਹ ਬੇਦ ਕਤੇਬ ਕਹਾ ਕੋਊ ਚੀਨ ॥

तह बेद कतेब कहा कोऊ चीन ॥

Tah bed kateb kahaa kou cheen ||

Then where were the Vedas and the scriptures, and who was there to read them?

ਜਬ ਆਪਨ ਆਪੁ ਆਪਿ ਉਰਿ ਧਾਰੈ ॥

जब आपन आपु आपि उरि धारै ॥

Jab aapan aapu aapi uri dhaarai ||

When He kept Himself, All-in-all, unto His Own Heart,

ਤਉ ਸਗਨ ਅਪਸਗਨ ਕਹਾ ਬੀਚਾਰੈ ॥

तउ सगन अपसगन कहा बीचारै ॥

Tau sagan apasagan kahaa beechaarai ||

Then who considered omens to be good or bad?

ਜਹ ਆਪਨ ਊਚ ਆਪਨ ਆਪਿ ਨੇਰਾ ॥

जह आपन ऊच आपन आपि नेरा ॥

Jah aapan uch aapan aapi neraa ||

When He Himself was lofty, and He Himself was near at hand,

ਤਹ ਕਉਨ ਠਾਕੁਰੁ ਕਉਨੁ ਕਹੀਐ ਚੇਰਾ ॥

तह कउन ठाकुरु कउनु कहीऐ चेरा ॥

Tah kaun thaakuru kaunu kaheeai cheraa ||

Then who was called master, and who was called disciple?

ਬਿਸਮਨ ਬਿਸਮ ਰਹੇ ਬਿਸਮਾਦ ॥

बिसमन बिसम रहे बिसमाद ॥

Bisaman bisam rahe bisamaad ||

We are wonder-struck at the wondrous wonder of the Lord.

ਨਾਨਕ ਅਪਨੀ ਗਤਿ ਜਾਨਹੁ ਆਪਿ ॥੫॥

नानक अपनी गति जानहु आपि ॥५॥

Naanak apanee gati jaanahu aapi ||5||

O Nanak, He alone knows His own state. ||5||

ਜਹ ਅਛਲ ਅਛੇਦ ਅਭੇਦ ਸਮਾਇਆ ॥

जह अछल अछेद अभेद समाइआ ॥

Jah achhal achhed abhed samaaiaa ||

When the Undeceiveable, Impenetrable, Inscrutable One was self-absorbed,

ਊਹਾ ਕਿਸਹਿ ਬਿਆਪਤ ਮਾਇਆ ॥

ऊहा किसहि बिआपत माइआ ॥

Uhaa kisahi biaapat maaiaa ||

Then who was swayed by Maya?

ਆਪਸ ਕਉ ਆਪਹਿ ਆਦੇਸੁ ॥

आपस कउ आपहि आदेसु ॥

Aapas kau aapahi aadesu ||

When He paid homage to Himself,

ਤਿਹੁ ਗੁਣ ਕਾ ਨਾਹੀ ਪਰਵੇਸੁ ॥

तिहु गुण का नाही परवेसु ॥

Tihu gu(nn) kaa naahee paravesu ||

Then the three qualities were not prevailing.

ਜਹ ਏਕਹਿ ਏਕ ਏਕ ਭਗਵੰਤਾ ॥

जह एकहि एक एक भगवंता ॥

Jah ekahi ek ek bhagavanttaa ||

When there was only the One, the One and Only Lord God,

ਤਹ ਕਉਨੁ ਅਚਿੰਤੁ ਕਿਸੁ ਲਾਗੈ ਚਿੰਤਾ ॥

तह कउनु अचिंतु किसु लागै चिंता ॥

Tah kaunu achinttu kisu laagai chinttaa ||

Then who was not anxious, and who felt anxiety?

ਜਹ ਆਪਨ ਆਪੁ ਆਪਿ ਪਤੀਆਰਾ ॥

जह आपन आपु आपि पतीआरा ॥

Jah aapan aapu aapi pateeaaraa ||

When He Himself was satisfied with Himself,

ਤਹ ਕਉਨੁ ਕਥੈ ਕਉਨੁ ਸੁਨਨੈਹਾਰਾ ॥

तह कउनु कथै कउनु सुननैहारा ॥

Tah kaunu kathai kaunu sunanaihaaraa ||

Then who spoke and who listened?

ਬਹੁ ਬੇਅੰਤ ਊਚ ਤੇ ਊਚਾ ॥

बहु बेअंत ऊच ते ऊचा ॥

Bahu beantt uch te uchaa ||

He is vast and infinite, the highest of the high.

ਨਾਨਕ ਆਪਸ ਕਉ ਆਪਹਿ ਪਹੂਚਾ ॥੬॥

नानक आपस कउ आपहि पहूचा ॥६॥

Naanak aapas kau aapahi pahoochaa ||6||

O Nanak, He alone can reach Himself. ||6||

ਜਹ ਆਪਿ ਰਚਿਓ ਪਰਪੰਚੁ ਅਕਾਰੁ ॥

जह आपि रचिओ परपंचु अकारु ॥

Jah aapi rachio parapancchu akaaru ||

When He Himself fashioned the visible world of the creation,

ਤਿਹੁ ਗੁਣ ਮਹਿ ਕੀਨੋ ਬਿਸਥਾਰੁ ॥

तिहु गुण महि कीनो बिसथारु ॥

Tihu gu(nn) mahi keeno bisathaaru ||

He made the world subject to the three dispositions.

ਪਾਪੁ ਪੁੰਨੁ ਤਹ ਭਈ ਕਹਾਵਤ ॥

पापु पुंनु तह भई कहावत ॥

Paapu punnu tah bhaee kahaavat ||

Sin and virtue then began to be spoken of.

ਕੋਊ ਨਰਕ ਕੋਊ ਸੁਰਗ ਬੰਛਾਵਤ ॥

कोऊ नरक कोऊ सुरग बंछावत ॥

Kou narak kou surag bancchhaavat ||

Some have gone to hell, and some yearn for paradise.

ਆਲ ਜਾਲ ਮਾਇਆ ਜੰਜਾਲ ॥

आल जाल माइआ जंजाल ॥

Aal jaal maaiaa janjjaal ||

Worldly snares and entanglements of Maya,

ਹਉਮੈ ਮੋਹ ਭਰਮ ਭੈ ਭਾਰ ॥

हउमै मोह भरम भै भार ॥

Haumai moh bharam bhai bhaar ||

Egotism, attachment, doubt and loads of fear;

ਦੂਖ ਸੂਖ ਮਾਨ ਅਪਮਾਨ ॥

दूख सूख मान अपमान ॥

Dookh sookh maan apamaan ||

Pain and pleasure, honor and dishonor

ਅਨਿਕ ਪ੍ਰਕਾਰ ਕੀਓ ਬਖੵਾਨ ॥

अनिक प्रकार कीओ बख्यान ॥

Anik prkaar keeo bakhyaan ||

These came to be described in various ways.

ਆਪਨ ਖੇਲੁ ਆਪਿ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ॥

आपन खेलु आपि करि देखै ॥

Aapan khelu aapi kari dekhai ||

He Himself creates and beholds His own drama.

ਖੇਲੁ ਸੰਕੋਚੈ ਤਉ ਨਾਨਕ ਏਕੈ ॥੭॥

खेलु संकोचै तउ नानक एकै ॥७॥

Khelu sankkochai tau naanak ekai ||7||

He winds up the drama, and then, O Nanak, He alone remains. ||7||

ਜਹ ਅਬਿਗਤੁ ਭਗਤੁ ਤਹ ਆਪਿ ॥

जह अबिगतु भगतु तह आपि ॥

Jah abigatu bhagatu tah aapi ||

Wherever the Eternal Lord's devotee is, He Himself is there.

ਜਹ ਪਸਰੈ ਪਾਸਾਰੁ ਸੰਤ ਪਰਤਾਪਿ ॥

जह पसरै पासारु संत परतापि ॥

Jah pasarai paasaaru santt parataapi ||

He unfolds the expanse of His creation for the glory of His Saint.

ਦੁਹੂ ਪਾਖ ਕਾ ਆਪਹਿ ਧਨੀ ॥

दुहू पाख का आपहि धनी ॥

Duhoo paakh kaa aapahi dhanee ||

He Himself is the Master of both worlds.

ਉਨ ਕੀ ਸੋਭਾ ਉਨਹੂ ਬਨੀ ॥

उन की सोभा उनहू बनी ॥

Un kee sobhaa unahoo banee ||

His Praise is to Himself alone.

ਆਪਹਿ ਕਉਤਕ ਕਰੈ ਅਨਦ ਚੋਜ ॥

आपहि कउतक करै अनद चोज ॥

Aapahi kautak karai anad choj ||

He Himself performs and plays His amusements and games.

ਆਪਹਿ ਰਸ ਭੋਗਨ ਨਿਰਜੋਗ ॥

आपहि रस भोगन निरजोग ॥

Aapahi ras bhogan nirajog ||

He Himself enjoys pleasures, and yet He is unaffected and untouched.

ਜਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਆਪਨ ਨਾਇ ਲਾਵੈ ॥

जिसु भावै तिसु आपन नाइ लावै ॥

Jisu bhaavai tisu aapan naai laavai ||

He attaches whomever He pleases to His Name.

ਜਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਖੇਲ ਖਿਲਾਵੈ ॥

जिसु भावै तिसु खेल खिलावै ॥

Jisu bhaavai tisu khel khilaavai ||

He causes whomever He pleases to play in His play.

ਬੇਸੁਮਾਰ ਅਥਾਹ ਅਗਨਤ ਅਤੋਲੈ ॥

बेसुमार अथाह अगनत अतोलै ॥

Besumaar athaah aganat atolai ||

He is beyond calculation, beyond measure, uncountable and unfathomable.

ਜਿਉ ਬੁਲਾਵਹੁ ਤਿਉ ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਬੋਲੈ ॥੮॥੨੧॥

जिउ बुलावहु तिउ नानक दास बोलै ॥८॥२१॥

Jiu bulaavahu tiu naanak daas bolai ||8||21||

As You inspire him to speak, O Lord, so does servant Nanak speak. ||8||21||

ਸਲੋਕੁ ॥

सलोकु ॥

Saloku ||

Shalok:

ਜੀਅ ਜੰਤ ਕੇ ਠਾਕੁਰਾ ਆਪੇ ਵਰਤਣਹਾਰ ॥

जीअ जंत के ठाकुरा आपे वरतणहार ॥

Jeea jantt ke thaakuraa aape varata(nn)ahaar ||

O Lord and Master of all beings and creatures, You Yourself are prevailing everywhere.

ਨਾਨਕ ਏਕੋ ਪਸਰਿਆ ਦੂਜਾ ਕਹ ਦ੍ਰਿਸਟਾਰ ॥੧॥

नानक एको पसरिआ दूजा कह द्रिसटार ॥१॥

Naanak eko pasariaa doojaa kah drisataar ||1||

O Nanak, The One is All-pervading; where is any other to be seen? ||1||

ਅਸਟਪਦੀ ॥

असटपदी ॥

Asatapadee ||

Ashtapadee:

ਆਪਿ ਕਥੈ ਆਪਿ ਸੁਨਨੈਹਾਰੁ ॥

आपि कथै आपि सुननैहारु ॥

Aapi kathai aapi sunanaihaaru ||

He Himself is the speaker, and He Himself is the listener.

ਆਪਹਿ ਏਕੁ ਆਪਿ ਬਿਸਥਾਰੁ ॥

आपहि एकु आपि बिसथारु ॥

Aapahi eku aapi bisathaaru ||

He Himself is the One, and He Himself is the many.

ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਾ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਉਪਾਏ ॥

जा तिसु भावै ता स्रिसटि उपाए ॥

Jaa tisu bhaavai taa srisati upaae ||

When it pleases Him, He creates the world.

ਆਪਨੈ ਭਾਣੈ ਲਏ ਸਮਾਏ ॥

आपनै भाणै लए समाए ॥

Aapanai bhaa(nn)ai lae samaae ||

As He pleases, He absorbs it back into Himself.

ਤੁਮ ਤੇ ਭਿੰਨ ਨਹੀ ਕਿਛੁ ਹੋਇ ॥

तुम ते भिंन नही किछु होइ ॥

Tum te bhinn nahee kichhu hoi ||

Without You, nothing can be done.

ਆਪਨ ਸੂਤਿ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਪਰੋਇ ॥

आपन सूति सभु जगतु परोइ ॥

Aapan sooti sabhu jagatu paroi ||

Upon Your thread, You have strung the whole world.

ਜਾ ਕਉ ਪ੍ਰਭ ਜੀਉ ਆਪਿ ਬੁਝਾਏ ॥

जा कउ प्रभ जीउ आपि बुझाए ॥

Jaa kau prbh jeeu aapi bujhaae ||

One whom God Himself inspires to understand

ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਏ ॥

सचु नामु सोई जनु पाए ॥

Sachu naamu soee janu paae ||

- that person obtains the True Name.

ਸੋ ਸਮਦਰਸੀ ਤਤ ਕਾ ਬੇਤਾ ॥

सो समदरसी तत का बेता ॥

So samadarasee tat kaa betaa ||

He looks impartially upon all, and he knows the essential reality.

ਨਾਨਕ ਸਗਲ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਕਾ ਜੇਤਾ ॥੧॥

नानक सगल स्रिसटि का जेता ॥१॥

Naanak sagal srisati kaa jetaa ||1||

O Nanak, he conquers the whole world. ||1||

ਜੀਅ ਜੰਤ੍ਰ ਸਭ ਤਾ ਕੈ ਹਾਥ ॥

जीअ जंत्र सभ ता कै हाथ ॥

Jeea janttr sabh taa kai haath ||

All beings and creatures are in His Hands.

ਦੀਨ ਦਇਆਲ ਅਨਾਥ ਕੋ ਨਾਥੁ ॥

दीन दइआल अनाथ को नाथु ॥

Deen daiaal anaath ko naathu ||

He is Merciful to the meek, the Patron of the patronless.

ਜਿਸੁ ਰਾਖੈ ਤਿਸੁ ਕੋਇ ਨ ਮਾਰੈ ॥

जिसु राखै तिसु कोइ न मारै ॥

Jisu raakhai tisu koi na maarai ||

No one can kill those who are protected by Him.

ਸੋ ਮੂਆ ਜਿਸੁ ਮਨਹੁ ਬਿਸਾਰੈ ॥

सो मूआ जिसु मनहु बिसारै ॥

So mooaa jisu manahu bisaarai ||

One who is forgotten by God, is already dead.

ਤਿਸੁ ਤਜਿ ਅਵਰ ਕਹਾ ਕੋ ਜਾਇ ॥

तिसु तजि अवर कहा को जाइ ॥

Tisu taji avar kahaa ko jaai ||

Leaving Him, where else could anyone go?

ਸਭ ਸਿਰਿ ਏਕੁ ਨਿਰੰਜਨ ਰਾਇ ॥

सभ सिरि एकु निरंजन राइ ॥

Sabh siri eku niranjjan raai ||

Over the heads of all is the One, the Immaculate King.

ਜੀਅ ਕੀ ਜੁਗਤਿ ਜਾ ਕੈ ਸਭ ਹਾਥਿ ॥

जीअ की जुगति जा कै सभ हाथि ॥

Jeea kee jugati jaa kai sabh haathi ||

The ways and means of all beings are in His Hands.

ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਜਾਨਹੁ ਸਾਥਿ ॥

अंतरि बाहरि जानहु साथि ॥

Anttari baahari jaanahu saathi ||

Inwardly and outwardly, know that He is with you.

ਗੁਨ ਨਿਧਾਨ ਬੇਅੰਤ ਅਪਾਰ ॥

गुन निधान बेअंत अपार ॥

Gun nidhaan beantt apaar ||

He is the Ocean of excellence, infinite and endless.

ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਸਦਾ ਬਲਿਹਾਰ ॥੨॥

नानक दास सदा बलिहार ॥२॥

Naanak daas sadaa balihaar ||2||

Slave Nanak is forever a sacrifice to Him. ||2||

ਪੂਰਨ ਪੂਰਿ ਰਹੇ ਦਇਆਲ ॥

पूरन पूरि रहे दइआल ॥

Pooran poori rahe daiaal ||

The Perfect, Merciful Lord is pervading everywhere.

ਸਭ ਊਪਰਿ ਹੋਵਤ ਕਿਰਪਾਲ ॥

सभ ऊपरि होवत किरपाल ॥

Sabh upari hovat kirapaal ||

His kindness extends to all.

ਅਪਨੇ ਕਰਤਬ ਜਾਨੈ ਆਪਿ ॥

अपने करतब जानै आपि ॥

Apane karatab jaanai aapi ||

He Himself knows His own ways.

ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਰਹਿਓ ਬਿਆਪਿ ॥

अंतरजामी रहिओ बिआपि ॥

Anttarajaamee rahio biaapi ||

The Inner-knower, the Searcher of hearts, is present everywhere.

ਪ੍ਰਤਿਪਾਲੈ ਜੀਅਨ ਬਹੁ ਭਾਤਿ ॥

प्रतिपालै जीअन बहु भाति ॥

Prtipaalai jeean bahu bhaati ||

He cherishes His living beings in so many ways.

ਜੋ ਜੋ ਰਚਿਓ ਸੁ ਤਿਸਹਿ ਧਿਆਤਿ ॥

जो जो रचिओ सु तिसहि धिआति ॥

Jo jo rachio su tisahi dhiaati ||

That which He has created meditates on Him.

ਜਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥

जिसु भावै तिसु लए मिलाइ ॥

Jisu bhaavai tisu lae milaai ||

Whoever pleases Him, He blends into Himself.

ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥

भगति करहि हरि के गुण गाइ ॥

Bhagati karahi hari ke gu(nn) gaai ||

They perform His devotional service and sing the Glorious Praises of the Lord.

ਮਨ ਅੰਤਰਿ ਬਿਸ੍ਵਾਸੁ ਕਰਿ ਮਾਨਿਆ ॥

मन अंतरि बिस्वासु करि मानिआ ॥

Man anttari bisvaasu kari maaniaa ||

With heart-felt faith, they believe in Him.

ਕਰਨਹਾਰੁ ਨਾਨਕ ਇਕੁ ਜਾਨਿਆ ॥੩॥

करनहारु नानक इकु जानिआ ॥३॥

Karanahaaru naanak iku jaaniaa ||3||

O Nanak, they realize the One, the Creator Lord. ||3||

ਜਨੁ ਲਾਗਾ ਹਰਿ ਏਕੈ ਨਾਇ ॥

जनु लागा हरि एकै नाइ ॥

Janu laagaa hari ekai naai ||

The Lord's humble servant is committed to His Name.

ਤਿਸ ਕੀ ਆਸ ਨ ਬਿਰਥੀ ਜਾਇ ॥

तिस की आस न बिरथी जाइ ॥

Tis kee aas na birathee jaai ||

His hopes do not go in vain.

ਸੇਵਕ ਕਉ ਸੇਵਾ ਬਨਿ ਆਈ ॥

सेवक कउ सेवा बनि आई ॥

Sevak kau sevaa bani aaee ||

The servant's purpose is to serve;

ਹੁਕਮੁ ਬੂਝਿ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਈ ॥

हुकमु बूझि परम पदु पाई ॥

Hukamu boojhi param padu paaee ||

Obeying the Lord's Command, the supreme status is obtained.

ਇਸ ਤੇ ਊਪਰਿ ਨਹੀ ਬੀਚਾਰੁ ॥

इस ते ऊपरि नही बीचारु ॥

Is te upari nahee beechaaru ||

Beyond this, he has no other thought.

ਜਾ ਕੈ ਮਨਿ ਬਸਿਆ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ॥

जा कै मनि बसिआ निरंकारु ॥

Jaa kai mani basiaa nirankkaaru ||

Within his mind, the Formless Lord abides.

ਬੰਧਨ ਤੋਰਿ ਭਏ ਨਿਰਵੈਰ ॥

बंधन तोरि भए निरवैर ॥

Banddhan tori bhae niravair ||

His bonds are cut away, and he becomes free of hatred.

ਅਨਦਿਨੁ ਪੂਜਹਿ ਗੁਰ ਕੇ ਪੈਰ ॥

अनदिनु पूजहि गुर के पैर ॥

Anadinu poojahi gur ke pair ||

Night and day, he worships the Feet of the Guru.

ਇਹ ਲੋਕ ਸੁਖੀਏ ਪਰਲੋਕ ਸੁਹੇਲੇ ॥

इह लोक सुखीए परलोक सुहेले ॥

Ih lok sukheee paralok suhele ||

He is at peace in this world, and happy in the next.

ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭਿ ਆਪਹਿ ਮੇਲੇ ॥੪॥

नानक हरि प्रभि आपहि मेले ॥४॥

Naanak hari prbhi aapahi mele ||4||

O Nanak, the Lord God unites him with Himself. ||4||

ਸਾਧਸੰਗਿ ਮਿਲਿ ਕਰਹੁ ਅਨੰਦ ॥

साधसंगि मिलि करहु अनंद ॥

Saadhasanggi mili karahu anandd ||

Join the Company of the Holy, and be happy.

ਗੁਨ ਗਾਵਹੁ ਪ੍ਰਭ ਪਰਮਾਨੰਦ ॥

गुन गावहु प्रभ परमानंद ॥

Gun gaavahu prbh paramaanandd ||

Sing the Glories of God, the embodiment of supreme bliss.

ਰਾਮ ਨਾਮ ਤਤੁ ਕਰਹੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥

राम नाम ततु करहु बीचारु ॥

Raam naam tatu karahu beechaaru ||

Contemplate the essence of the Lord's Name.

ਦ੍ਰੁਲਭ ਦੇਹ ਕਾ ਕਰਹੁ ਉਧਾਰੁ ॥

द्रुलभ देह का करहु उधारु ॥

Drulabh deh kaa karahu udhaaru ||

Redeem this human body, so difficult to obtain.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਚਨ ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਨ ਗਾਉ ॥

अम्रित बचन हरि के गुन गाउ ॥

Ammmrit bachan hari ke gun gaau ||

Sing the Ambrosial Words of the Lord's Glorious Praises;

ਪ੍ਰਾਨ ਤਰਨ ਕਾ ਇਹੈ ਸੁਆਉ ॥

प्रान तरन का इहै सुआउ ॥

Praan taran kaa ihai suaau ||

This is the way to save your mortal soul.

ਆਠ ਪਹਰ ਪ੍ਰਭ ਪੇਖਹੁ ਨੇਰਾ ॥

आठ पहर प्रभ पेखहु नेरा ॥

Aath pahar prbh pekhahu neraa ||

Behold God near at hand, twenty-four hours a day.

ਮਿਟੈ ਅਗਿਆਨੁ ਬਿਨਸੈ ਅੰਧੇਰਾ ॥

मिटै अगिआनु बिनसै अंधेरा ॥

Mitai agiaanu binasai anddheraa ||

Ignorance shall depart, and darkness shall be dispelled.

ਸੁਨਿ ਉਪਦੇਸੁ ਹਿਰਦੈ ਬਸਾਵਹੁ ॥

सुनि उपदेसु हिरदै बसावहु ॥

Suni upadesu hiradai basaavahu ||

Listen to the Teachings, and enshrine them in your heart.

ਮਨ ਇਛੇ ਨਾਨਕ ਫਲ ਪਾਵਹੁ ॥੫॥

मन इछे नानक फल पावहु ॥५॥

Man ichhe naanak phal paavahu ||5||

O Nanak, you shall obtain the fruits of your mind's desires. ||5||

ਹਲਤੁ ਪਲਤੁ ਦੁਇ ਲੇਹੁ ਸਵਾਰਿ ॥

हलतु पलतु दुइ लेहु सवारि ॥

Halatu palatu dui lehu savaari ||

Embellish both this world and the next;

ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਅੰਤਰਿ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥

राम नामु अंतरि उरि धारि ॥

Raam naamu anttari uri dhaari ||

Enshrine the Lord's Name deep within your heart.

ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੀ ਪੂਰੀ ਦੀਖਿਆ ॥

पूरे गुर की पूरी दीखिआ ॥

Poore gur kee pooree deekhiaa ||

Perfect are the Teachings of the Perfect Guru.

ਜਿਸੁ ਮਨਿ ਬਸੈ ਤਿਸੁ ਸਾਚੁ ਪਰੀਖਿਆ ॥

जिसु मनि बसै तिसु साचु परीखिआ ॥

Jisu mani basai tisu saachu pareekhiaa ||

That person, within whose mind it abides, realizes the Truth.

ਮਨਿ ਤਨਿ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

मनि तनि नामु जपहु लिव लाइ ॥

Mani tani naamu japahu liv laai ||

With your mind and body, chant the Naam; lovingly attune yourself to it.

ਦੂਖੁ ਦਰਦੁ ਮਨ ਤੇ ਭਉ ਜਾਇ ॥

दूखु दरदु मन ते भउ जाइ ॥

Dookhu daradu man te bhau jaai ||

Sorrow, pain and fear shall depart from your mind.

ਸਚੁ ਵਾਪਾਰੁ ਕਰਹੁ ਵਾਪਾਰੀ ॥

सचु वापारु करहु वापारी ॥

Sachu vaapaaru karahu vaapaaree ||

Deal in the true trade, O trader,

ਦਰਗਹ ਨਿਬਹੈ ਖੇਪ ਤੁਮਾਰੀ ॥

दरगह निबहै खेप तुमारी ॥

Daragah nibahai khep tumaaree ||

And your merchandise shall be safe in the Court of the Lord.

ਏਕਾ ਟੇਕ ਰਖਹੁ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥

एका टेक रखहु मन माहि ॥

Ekaa tek rakhahu man maahi ||

Keep the Support of the One in your mind.

ਨਾਨਕ ਬਹੁਰਿ ਨ ਆਵਹਿ ਜਾਹਿ ॥੬॥

नानक बहुरि न आवहि जाहि ॥६॥

Naanak bahuri na aavahi jaahi ||6||

O Nanak, you shall not have to come and go in reincarnation again. ||6||

ਤਿਸ ਤੇ ਦੂਰਿ ਕਹਾ ਕੋ ਜਾਇ ॥

तिस ते दूरि कहा को जाइ ॥

Tis te doori kahaa ko jaai ||

Where can anyone go, to get away from Him?