ਸੋ ਨਰਕਪਾਤੀ ਹੋਵਤ ਸੁਆਨੁ ॥

सो नरकपाती होवत सुआनु ॥

So narakapaatee hovat suaanu ||

Shall dwell in hell, and become a dog.

ਜੋ ਜਾਨੈ ਮੈ ਜੋਬਨਵੰਤੁ ॥

जो जानै मै जोबनवंतु ॥

Jo jaanai mai jobanavanttu ||

One who deems himself to have the beauty of youth,

ਸੋ ਹੋਵਤ ਬਿਸਟਾ ਕਾ ਜੰਤੁ ॥

सो होवत बिसटा का जंतु ॥

So hovat bisataa kaa janttu ||

Shall become a maggot in manure.

ਆਪਸ ਕਉ ਕਰਮਵੰਤੁ ਕਹਾਵੈ ॥

आपस कउ करमवंतु कहावै ॥

Aapas kau karamavanttu kahaavai ||

One who claims to act virtuously,

ਜਨਮਿ ਮਰੈ ਬਹੁ ਜੋਨਿ ਭ੍ਰਮਾਵੈ ॥

जनमि मरै बहु जोनि भ्रमावै ॥

Janami marai bahu joni bhrmaavai ||

Shall live and die, wandering through countless reincarnations.

ਧਨ ਭੂਮਿ ਕਾ ਜੋ ਕਰੈ ਗੁਮਾਨੁ ॥

धन भूमि का जो करै गुमानु ॥

Dhan bhoomi kaa jo karai gumaanu ||

One who takes pride in wealth and lands

ਸੋ ਮੂਰਖੁ ਅੰਧਾ ਅਗਿਆਨੁ ॥

सो मूरखु अंधा अगिआनु ॥

So moorakhu anddhaa agiaanu ||

Is a fool, blind and ignorant.

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਜਿਸ ਕੈ ਹਿਰਦੈ ਗਰੀਬੀ ਬਸਾਵੈ ॥

करि किरपा जिस कै हिरदै गरीबी बसावै ॥

Kari kirapaa jis kai hiradai gareebee basaavai ||

One whose heart is mercifully blessed with abiding humility,

ਨਾਨਕ ਈਹਾ ਮੁਕਤੁ ਆਗੈ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ॥੧॥

नानक ईहा मुकतु आगै सुखु पावै ॥१॥

Naanak eehaa mukatu aagai sukhu paavai ||1||

O Nanak, is liberated here, and obtains peace hereafter. ||1||

ਧਨਵੰਤਾ ਹੋਇ ਕਰਿ ਗਰਬਾਵੈ ॥

धनवंता होइ करि गरबावै ॥

Dhanavanttaa hoi kari garabaavai ||

One who becomes wealthy and takes pride in it

ਤ੍ਰਿਣ ਸਮਾਨਿ ਕਛੁ ਸੰਗਿ ਨ ਜਾਵੈ ॥

त्रिण समानि कछु संगि न जावै ॥

Tri(nn) samaani kachhu sanggi na jaavai ||

Not even a piece of straw shall go along with him.

ਬਹੁ ਲਸਕਰ ਮਾਨੁਖ ਊਪਰਿ ਕਰੇ ਆਸ ॥

बहु लसकर मानुख ऊपरि करे आस ॥

Bahu lasakar maanukh upari kare aas ||

He may place his hopes on a large army of men,

ਪਲ ਭੀਤਰਿ ਤਾ ਕਾ ਹੋਇ ਬਿਨਾਸ ॥

पल भीतरि ता का होइ बिनास ॥

Pal bheetari taa kaa hoi binaas ||

But he shall vanish in an instant.

ਸਭ ਤੇ ਆਪ ਜਾਨੈ ਬਲਵੰਤੁ ॥

सभ ते आप जानै बलवंतु ॥

Sabh te aap jaanai balavanttu ||

One who deems himself to be the strongest of all,

ਖਿਨ ਮਹਿ ਹੋਇ ਜਾਇ ਭਸਮੰਤੁ ॥

खिन महि होइ जाइ भसमंतु ॥

Khin mahi hoi jaai bhasamanttu ||

In an instant, shall be reduced to ashes.

ਕਿਸੈ ਨ ਬਦੈ ਆਪਿ ਅਹੰਕਾਰੀ ॥

किसै न बदै आपि अहंकारी ॥

Kisai na badai aapi ahankkaaree ||

One who thinks of no one else except his own prideful self

ਧਰਮ ਰਾਇ ਤਿਸੁ ਕਰੇ ਖੁਆਰੀ ॥

धरम राइ तिसु करे खुआरी ॥

Dharam raai tisu kare khuaaree ||

The Righteous Judge of Dharma shall expose his disgrace.

ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਜਾ ਕਾ ਮਿਟੈ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥

गुर प्रसादि जा का मिटै अभिमानु ॥

Gur prsaadi jaa kaa mitai abhimaanu ||

One who, by Guru's Grace, eliminates his ego,

ਸੋ ਜਨੁ ਨਾਨਕ ਦਰਗਹ ਪਰਵਾਨੁ ॥੨॥

सो जनु नानक दरगह परवानु ॥२॥

So janu naanak daragah paravaanu ||2||

O Nanak, becomes acceptable in the Court of the Lord. ||2||

ਕੋਟਿ ਕਰਮ ਕਰੈ ਹਉ ਧਾਰੇ ॥

कोटि करम करै हउ धारे ॥

Koti karam karai hau dhaare ||

If someone does millions of good deeds, while acting in ego,

ਸ੍ਰਮੁ ਪਾਵੈ ਸਗਲੇ ਬਿਰਥਾਰੇ ॥

स्रमु पावै सगले बिरथारे ॥

Srmu paavai sagale birathaare ||

He shall incur only trouble; all this is in vain.

ਅਨਿਕ ਤਪਸਿਆ ਕਰੇ ਅਹੰਕਾਰ ॥

अनिक तपसिआ करे अहंकार ॥

Anik tapasiaa kare ahankkaar ||

If someone performs great penance, while acting in selfishness and conceit,

ਨਰਕ ਸੁਰਗ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਅਵਤਾਰ ॥

नरक सुरग फिरि फिरि अवतार ॥

Narak surag phiri phiri avataar ||

He shall be reincarnated into heaven and hell, over and over again.

ਅਨਿਕ ਜਤਨ ਕਰਿ ਆਤਮ ਨਹੀ ਦ੍ਰਵੈ ॥

अनिक जतन करि आतम नही द्रवै ॥

Anik jatan kari aatam nahee drvai ||

He makes all sorts of efforts, but his soul is still not softened

ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਕਹੁ ਕੈਸੇ ਗਵੈ ॥

हरि दरगह कहु कैसे गवै ॥

Hari daragah kahu kaise gavai ||

How can he go to the Court of the Lord?

ਆਪਸ ਕਉ ਜੋ ਭਲਾ ਕਹਾਵੈ ॥

आपस कउ जो भला कहावै ॥

Aapas kau jo bhalaa kahaavai ||

One who calls himself good

ਤਿਸਹਿ ਭਲਾਈ ਨਿਕਟਿ ਨ ਆਵੈ ॥

तिसहि भलाई निकटि न आवै ॥

Tisahi bhalaaee nikati na aavai ||

Goodness shall not draw near him.

ਸਰਬ ਕੀ ਰੇਨ ਜਾ ਕਾ ਮਨੁ ਹੋਇ ॥

सरब की रेन जा का मनु होइ ॥

Sarab kee ren jaa kaa manu hoi ||

One whose mind is the dust of all

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਤਾ ਕੀ ਨਿਰਮਲ ਸੋਇ ॥੩॥

कहु नानक ता की निरमल सोइ ॥३॥

Kahu naanak taa kee niramal soi ||3||

- says Nanak, his reputation is spotlessly pure. ||3||

ਜਬ ਲਗੁ ਜਾਨੈ ਮੁਝ ਤੇ ਕਛੁ ਹੋਇ ॥

जब लगु जानै मुझ ते कछु होइ ॥

Jab lagu jaanai mujh te kachhu hoi ||

As long as someone thinks that he is the one who acts,

ਤਬ ਇਸ ਕਉ ਸੁਖੁ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥

तब इस कउ सुखु नाही कोइ ॥

Tab is kau sukhu naahee koi ||

He shall have no peace.

ਜਬ ਇਹ ਜਾਨੈ ਮੈ ਕਿਛੁ ਕਰਤਾ ॥

जब इह जानै मै किछु करता ॥

Jab ih jaanai mai kichhu karataa ||

As long as this mortal thinks that he is the one who does things,

ਤਬ ਲਗੁ ਗਰਭ ਜੋਨਿ ਮਹਿ ਫਿਰਤਾ ॥

तब लगु गरभ जोनि महि फिरता ॥

Tab lagu garabh joni mahi phirataa ||

He shall wander in reincarnation through the womb.

ਜਬ ਧਾਰੈ ਕੋਊ ਬੈਰੀ ਮੀਤੁ ॥

जब धारै कोऊ बैरी मीतु ॥

Jab dhaarai kou bairee meetu ||

As long as he considers one an enemy, and another a friend,

ਤਬ ਲਗੁ ਨਿਹਚਲੁ ਨਾਹੀ ਚੀਤੁ ॥

तब लगु निहचलु नाही चीतु ॥

Tab lagu nihachalu naahee cheetu ||

His mind shall not come to rest.

ਜਬ ਲਗੁ ਮੋਹ ਮਗਨ ਸੰਗਿ ਮਾਇ ॥

जब लगु मोह मगन संगि माइ ॥

Jab lagu moh magan sanggi maai ||

As long as he is intoxicated with attachment to Maya,

ਤਬ ਲਗੁ ਧਰਮ ਰਾਇ ਦੇਇ ਸਜਾਇ ॥

तब लगु धरम राइ देइ सजाइ ॥

Tab lagu dharam raai dei sajaai ||

The Righteous Judge shall punish him.

ਪ੍ਰਭ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਬੰਧਨ ਤੂਟੈ ॥

प्रभ किरपा ते बंधन तूटै ॥

Prbh kirapaa te banddhan tootai ||

By God's Grace, his bonds are shattered;

ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਨਾਨਕ ਹਉ ਛੂਟੈ ॥੪॥

गुर प्रसादि नानक हउ छूटै ॥४॥

Gur prsaadi naanak hau chhootai ||4||

By Guru's Grace, O Nanak, his ego is eliminated. ||4||

ਸਹਸ ਖਟੇ ਲਖ ਕਉ ਉਠਿ ਧਾਵੈ ॥

सहस खटे लख कउ उठि धावै ॥

Sahas khate lakh kau uthi dhaavai ||

Earning a thousand, he runs after a hundred thousand.

ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਨ ਆਵੈ ਮਾਇਆ ਪਾਛੈ ਪਾਵੈ ॥

त्रिपति न आवै माइआ पाछै पावै ॥

Tripati na aavai maaiaa paachhai paavai ||

Satisfaction is not obtained by chasing after Maya.

ਅਨਿਕ ਭੋਗ ਬਿਖਿਆ ਕੇ ਕਰੈ ॥

अनिक भोग बिखिआ के करै ॥

Anik bhog bikhiaa ke karai ||

He may enjoy all sorts of corrupt pleasures,

ਨਹ ਤ੍ਰਿਪਤਾਵੈ ਖਪਿ ਖਪਿ ਮਰੈ ॥

नह त्रिपतावै खपि खपि मरै ॥

Nah tripataavai khapi khapi marai ||

But he is still not satisfied; he indulges again and again, wearing himself out, until he dies.

ਬਿਨਾ ਸੰਤੋਖ ਨਹੀ ਕੋਊ ਰਾਜੈ ॥

बिना संतोख नही कोऊ राजै ॥

Binaa santtokh nahee kou raajai ||

Without contentment, no one is satisfied.

ਸੁਪਨ ਮਨੋਰਥ ਬ੍ਰਿਥੇ ਸਭ ਕਾਜੈ ॥

सुपन मनोरथ ब्रिथे सभ काजै ॥

Supan manorath brithe sabh kaajai ||

Like the objects in a dream, all his efforts are in vain.

ਨਾਮ ਰੰਗਿ ਸਰਬ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥

नाम रंगि सरब सुखु होइ ॥

Naam ranggi sarab sukhu hoi ||

Through the love of the Naam, all peace is obtained.

ਬਡਭਾਗੀ ਕਿਸੈ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥

बडभागी किसै परापति होइ ॥

Badabhaagee kisai paraapati hoi ||

Only a few obtain this, by great good fortune.

ਕਰਨ ਕਰਾਵਨ ਆਪੇ ਆਪਿ ॥

करन करावन आपे आपि ॥

Karan karaavan aape aapi ||

He Himself is Himself the Cause of causes.

ਸਦਾ ਸਦਾ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਜਾਪਿ ॥੫॥

सदा सदा नानक हरि जापि ॥५॥

Sadaa sadaa naanak hari jaapi ||5||

Forever and ever, O Nanak, chant the Lord's Name. ||5||

ਕਰਨ ਕਰਾਵਨ ਕਰਨੈਹਾਰੁ ॥

करन करावन करनैहारु ॥

Karan karaavan karanaihaaru ||

The Doer, the Cause of causes, is the Creator Lord.

ਇਸ ਕੈ ਹਾਥਿ ਕਹਾ ਬੀਚਾਰੁ ॥

इस कै हाथि कहा बीचारु ॥

Is kai haathi kahaa beechaaru ||

What deliberations are in the hands of mortal beings?

ਜੈਸੀ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਕਰੇ ਤੈਸਾ ਹੋਇ ॥

जैसी द्रिसटि करे तैसा होइ ॥

Jaisee drisati kare taisaa hoi ||

As God casts His Glance of Grace, they come to be.

ਆਪੇ ਆਪਿ ਆਪਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ॥

आपे आपि आपि प्रभु सोइ ॥

Aape aapi aapi prbhu soi ||

God Himself, of Himself, is unto Himself.

ਜੋ ਕਿਛੁ ਕੀਨੋ ਸੁ ਅਪਨੈ ਰੰਗਿ ॥

जो किछु कीनो सु अपनै रंगि ॥

Jo kichhu keeno su apanai ranggi ||

Whatever He created, was by His Own Pleasure.

ਸਭ ਤੇ ਦੂਰਿ ਸਭਹੂ ਕੈ ਸੰਗਿ ॥

सभ ते दूरि सभहू कै संगि ॥

Sabh te doori sabhahoo kai sanggi ||

He is far from all, and yet with all.

ਬੂਝੈ ਦੇਖੈ ਕਰੈ ਬਿਬੇਕ ॥

बूझै देखै करै बिबेक ॥

Boojhai dekhai karai bibek ||

He understands, He sees, and He passes judgement.

ਆਪਹਿ ਏਕ ਆਪਹਿ ਅਨੇਕ ॥

आपहि एक आपहि अनेक ॥

Aapahi ek aapahi anek ||

He Himself is the One, and He Himself is the many.

ਮਰੈ ਨ ਬਿਨਸੈ ਆਵੈ ਨ ਜਾਇ ॥

मरै न बिनसै आवै न जाइ ॥

Marai na binasai aavai na jaai ||

He does not die or perish; He does not come or go.

ਨਾਨਕ ਸਦ ਹੀ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥੬॥

नानक सद ही रहिआ समाइ ॥६॥

Naanak sad hee rahiaa samaai ||6||

O Nanak, He remains forever All-pervading. ||6||

ਆਪਿ ਉਪਦੇਸੈ ਸਮਝੈ ਆਪਿ ॥

आपि उपदेसै समझै आपि ॥

Aapi upadesai samajhai aapi ||

He Himself instructs, and He Himself learns.

ਆਪੇ ਰਚਿਆ ਸਭ ਕੈ ਸਾਥਿ ॥

आपे रचिआ सभ कै साथि ॥

Aape rachiaa sabh kai saathi ||

He Himself mingles with all.

ਆਪਿ ਕੀਨੋ ਆਪਨ ਬਿਸਥਾਰੁ ॥

आपि कीनो आपन बिसथारु ॥

Aapi keeno aapan bisathaaru ||

He Himself created His own expanse.

ਸਭੁ ਕਛੁ ਉਸ ਕਾ ਓਹੁ ਕਰਨੈਹਾਰੁ ॥

सभु कछु उस का ओहु करनैहारु ॥

Sabhu kachhu us kaa ohu karanaihaaru ||

All things are His; He is the Creator.

ਉਸ ਤੇ ਭਿੰਨ ਕਹਹੁ ਕਿਛੁ ਹੋਇ ॥

उस ते भिंन कहहु किछु होइ ॥

Us te bhinn kahahu kichhu hoi ||

Without Him, what could be done?

ਥਾਨ ਥਨੰਤਰਿ ਏਕੈ ਸੋਇ ॥

थान थनंतरि एकै सोइ ॥

Thaan thananttari ekai soi ||

In the spaces and interspaces, He is the One.

ਅਪੁਨੇ ਚਲਿਤ ਆਪਿ ਕਰਣੈਹਾਰ ॥

अपुने चलित आपि करणैहार ॥

Apune chalit aapi kara(nn)aihaar ||

In His own play, He Himself is the Actor.

ਕਉਤਕ ਕਰੈ ਰੰਗ ਆਪਾਰ ॥

कउतक करै रंग आपार ॥

Kautak karai rangg apaar ||

He produces His plays with infinite variety.

ਮਨ ਮਹਿ ਆਪਿ ਮਨ ਅਪੁਨੇ ਮਾਹਿ ॥

मन महि आपि मन अपुने माहि ॥

Man mahi aapi man apune maahi ||

He Himself is in the mind, and the mind is in Him.

ਨਾਨਕ ਕੀਮਤਿ ਕਹਨੁ ਨ ਜਾਇ ॥੭॥

नानक कीमति कहनु न जाइ ॥७॥

Naanak keemati kahanu na jaai ||7||

O Nanak, His worth cannot be estimated. ||7||

ਸਤਿ ਸਤਿ ਸਤਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸੁਆਮੀ ॥

सति सति सति प्रभु सुआमी ॥

Sati sati sati prbhu suaamee ||

True, True, True is God, our Lord and Master.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਕਿਨੈ ਵਖਿਆਨੀ ॥

गुर परसादि किनै वखिआनी ॥

Gur parasaadi kinai vakhiaanee ||

By Guru's Grace, some speak of Him.

ਸਚੁ ਸਚੁ ਸਚੁ ਸਭੁ ਕੀਨਾ ॥

सचु सचु सचु सभु कीना ॥

Sachu sachu sachu sabhu keenaa ||

True, True, True is the Creator of all.

ਕੋਟਿ ਮਧੇ ਕਿਨੈ ਬਿਰਲੈ ਚੀਨਾ ॥

कोटि मधे किनै बिरलै चीना ॥

Koti madhe kinai biralai cheenaa ||

Out of millions, scarcely anyone knows Him.

ਭਲਾ ਭਲਾ ਭਲਾ ਤੇਰਾ ਰੂਪ ॥

भला भला भला तेरा रूप ॥

Bhalaa bhalaa bhalaa teraa roop ||

Beautiful, Beautiful, Beautiful is Your Sublime Form.

ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ ਅਪਾਰ ਅਨੂਪ ॥

अति सुंदर अपार अनूप ॥

Ati sunddar apaar anoop ||

You are Exquisitely Beautiful, Infinite and Incomparable.

ਨਿਰਮਲ ਨਿਰਮਲ ਨਿਰਮਲ ਤੇਰੀ ਬਾਣੀ ॥

निरमल निरमल निरमल तेरी बाणी ॥

Niramal niramal niramal teree baa(nn)ee ||

Pure, Pure, Pure is the Word of Your Bani,

ਘਟਿ ਘਟਿ ਸੁਨੀ ਸ੍ਰਵਨ ਬਖੵਾਣੀ ॥

घटि घटि सुनी स्रवन बख्याणी ॥

Ghati ghati sunee srvan bakhyaa(nn)ee ||

Heard in each and every heart, spoken to the ears.

ਪਵਿਤ੍ਰ ਪਵਿਤ੍ਰ ਪਵਿਤ੍ਰ ਪੁਨੀਤ ॥

पवित्र पवित्र पवित्र पुनीत ॥

Pavitr pavitr pavitr puneet ||

Holy, Holy, Holy and Sublimely Pure

ਨਾਮੁ ਜਪੈ ਨਾਨਕ ਮਨਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ॥੮॥੧੨॥

नामु जपै नानक मनि प्रीति ॥८॥१२॥

Naamu japai naanak mani preeti ||8||12||

- chant the Naam, O Nanak, with heart-felt love. ||8||12||

ਸਲੋਕੁ ॥

सलोकु ॥

Saloku ||

Shalok:

ਸੰਤ ਸਰਨਿ ਜੋ ਜਨੁ ਪਰੈ ਸੋ ਜਨੁ ਉਧਰਨਹਾਰ ॥

संत सरनि जो जनु परै सो जनु उधरनहार ॥

Santt sarani jo janu parai so janu udharanahaar ||

One who seeks the Sanctuary of the Saints shall be saved.

ਸੰਤ ਕੀ ਨਿੰਦਾ ਨਾਨਕਾ ਬਹੁਰਿ ਬਹੁਰਿ ਅਵਤਾਰ ॥੧॥

संत की निंदा नानका बहुरि बहुरि अवतार ॥१॥

Santt kee ninddaa naanakaa bahuri bahuri avataar ||1||

One who slanders the Saints, O Nanak, shall be reincarnated over and over again. ||1||

ਅਸਟਪਦੀ ॥

असटपदी ॥

Asatapadee ||

Ashtapadee:

ਸੰਤ ਕੈ ਦੂਖਨਿ ਆਰਜਾ ਘਟੈ ॥

संत कै दूखनि आरजा घटै ॥

Santt kai dookhani aarajaa ghatai ||

Slandering the Saints, one's life is cut short.

ਸੰਤ ਕੈ ਦੂਖਨਿ ਜਮ ਤੇ ਨਹੀ ਛੁਟੈ ॥

संत कै दूखनि जम ते नही छुटै ॥

Santt kai dookhani jam te nahee chhutai ||

Slandering the Saints, one shall not escape the Messenger of Death.

ਸੰਤ ਕੈ ਦੂਖਨਿ ਸੁਖੁ ਸਭੁ ਜਾਇ ॥

संत कै दूखनि सुखु सभु जाइ ॥

Santt kai dookhani sukhu sabhu jaai ||

Slandering the Saints, all happiness vanishes.

ਸੰਤ ਕੈ ਦੂਖਨਿ ਨਰਕ ਮਹਿ ਪਾਇ ॥

संत कै दूखनि नरक महि पाइ ॥

Santt kai dookhani narak mahi paai ||

Slandering the Saints, one falls into hell.

ਸੰਤ ਕੈ ਦੂਖਨਿ ਮਤਿ ਹੋਇ ਮਲੀਨ ॥

संत कै दूखनि मति होइ मलीन ॥

Santt kai dookhani mati hoi maleen ||

Slandering the Saints, the intellect is polluted.

ਸੰਤ ਕੈ ਦੂਖਨਿ ਸੋਭਾ ਤੇ ਹੀਨ ॥

संत कै दूखनि सोभा ते हीन ॥

Santt kai dookhani sobhaa te heen ||

Slandering the Saints, one's reputation is lost.

ਸੰਤ ਕੇ ਹਤੇ ਕਉ ਰਖੈ ਨ ਕੋਇ ॥

संत के हते कउ रखै न कोइ ॥

Santt ke hate kau rakhai na koi ||

One who is cursed by a Saint cannot be saved.

ਸੰਤ ਕੈ ਦੂਖਨਿ ਥਾਨ ਭ੍ਰਸਟੁ ਹੋਇ ॥

संत कै दूखनि थान भ्रसटु होइ ॥

Santt kai dookhani thaan bhrsatu hoi ||

Slandering the Saints, one's place is defiled.

ਸੰਤ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਕ੍ਰਿਪਾ ਜੇ ਕਰੈ ॥

संत क्रिपाल क्रिपा जे करै ॥

Santt kripaal kripaa je karai ||

But if the Compassionate Saint shows His Kindness,

ਨਾਨਕ ਸੰਤਸੰਗਿ ਨਿੰਦਕੁ ਭੀ ਤਰੈ ॥੧॥

नानक संतसंगि निंदकु भी तरै ॥१॥

Naanak santtasanggi ninddaku bhee tarai ||1||

O Nanak, in the Company of the Saints, the slanderer may still be saved. ||1||

ਸੰਤ ਕੇ ਦੂਖਨ ਤੇ ਮੁਖੁ ਭਵੈ ॥

संत के दूखन ते मुखु भवै ॥

Santt ke dookhan te mukhu bhavai ||

Slandering the Saints, one becomes a wry-faced malcontent.

ਸੰਤਨ ਕੈ ਦੂਖਨਿ ਕਾਗ ਜਿਉ ਲਵੈ ॥

संतन कै दूखनि काग जिउ लवै ॥

Santtan kai dookhani kaag jiu lavai ||

Slandering the Saints, one croaks like a raven.

ਸੰਤਨ ਕੈ ਦੂਖਨਿ ਸਰਪ ਜੋਨਿ ਪਾਇ ॥

संतन कै दूखनि सरप जोनि पाइ ॥

Santtan kai dookhani sarap joni paai ||

Slandering the Saints, one is reincarnated as a snake.

ਸੰਤ ਕੈ ਦੂਖਨਿ ਤ੍ਰਿਗਦ ਜੋਨਿ ਕਿਰਮਾਇ ॥

संत कै दूखनि त्रिगद जोनि किरमाइ ॥

Santt kai dookhani trigad joni kiramaai ||

Slandering the Saints, one is reincarnated as a wiggling worm.

ਸੰਤਨ ਕੈ ਦੂਖਨਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਮਹਿ ਜਲੈ ॥

संतन कै दूखनि त्रिसना महि जलै ॥

Santtan kai dookhani trisanaa mahi jalai ||

Slandering the Saints, one burns in the fire of desire.

ਸੰਤ ਕੈ ਦੂਖਨਿ ਸਭੁ ਕੋ ਛਲੈ ॥

संत कै दूखनि सभु को छलै ॥

Santt kai dookhani sabhu ko chhalai ||

Slandering the Saints, one tries to deceive everyone.

ਸੰਤ ਕੈ ਦੂਖਨਿ ਤੇਜੁ ਸਭੁ ਜਾਇ ॥

संत कै दूखनि तेजु सभु जाइ ॥

Santt kai dookhani teju sabhu jaai ||

Slandering the Saints, all one's influence vanishes.

ਸੰਤ ਕੈ ਦੂਖਨਿ ਨੀਚੁ ਨੀਚਾਇ ॥

संत कै दूखनि नीचु नीचाइ ॥

Santt kai dookhani neechu neechaai ||

Slandering the Saints, one becomes the lowest of the low.

ਸੰਤ ਦੋਖੀ ਕਾ ਥਾਉ ਕੋ ਨਾਹਿ ॥

संत दोखी का थाउ को नाहि ॥

Santt dokhee kaa thaau ko naahi ||

For the slanderer of the Saint, there is no place of rest.

ਨਾਨਕ ਸੰਤ ਭਾਵੈ ਤਾ ਓਇ ਭੀ ਗਤਿ ਪਾਹਿ ॥੨॥

नानक संत भावै ता ओइ भी गति पाहि ॥२॥

Naanak santt bhaavai taa oi bhee gati paahi ||2||

O Nanak, if it pleases the Saint, even then, he may be saved. ||2||

ਸੰਤ ਕਾ ਨਿੰਦਕੁ ਮਹਾ ਅਤਤਾਈ ॥

संत का निंदकु महा अतताई ॥

Santt kaa ninddaku mahaa atataaee ||

The slanderer of the Saint is the worst evil-doer.

ਸੰਤ ਕਾ ਨਿੰਦਕੁ ਖਿਨੁ ਟਿਕਨੁ ਨ ਪਾਈ ॥

संत का निंदकु खिनु टिकनु न पाई ॥

Santt kaa ninddaku khinu tikanu na paaee ||

The slanderer of the Saint has not even a moment's rest.

ਸੰਤ ਕਾ ਨਿੰਦਕੁ ਮਹਾ ਹਤਿਆਰਾ ॥

संत का निंदकु महा हतिआरा ॥

Santt kaa ninddaku mahaa hatiaaraa ||

The slanderer of the Saint is a brutal butcher.

ਸੰਤ ਕਾ ਨਿੰਦਕੁ ਪਰਮੇਸੁਰਿ ਮਾਰਾ ॥

संत का निंदकु परमेसुरि मारा ॥

Santt kaa ninddaku paramesuri maaraa ||

The slanderer of the Saint is cursed by the Transcendent Lord.

ਸੰਤ ਕਾ ਨਿੰਦਕੁ ਰਾਜ ਤੇ ਹੀਨੁ ॥

संत का निंदकु राज ते हीनु ॥

Santt kaa ninddaku raaj te heenu ||

The slanderer of the Saint has no kingdom.

ਸੰਤ ਕਾ ਨਿੰਦਕੁ ਦੁਖੀਆ ਅਰੁ ਦੀਨੁ ॥

संत का निंदकु दुखीआ अरु दीनु ॥

Santt kaa ninddaku dukheeaa aru deenu ||

The slanderer of the Saint becomes miserable and poor.

ਸੰਤ ਕੇ ਨਿੰਦਕ ਕਉ ਸਰਬ ਰੋਗ ॥

संत के निंदक कउ सरब रोग ॥

Santt ke ninddak kau sarab rog ||

The slanderer of the Saint contracts all diseases.

ਸੰਤ ਕੇ ਨਿੰਦਕ ਕਉ ਸਦਾ ਬਿਜੋਗ ॥

संत के निंदक कउ सदा बिजोग ॥

Santt ke ninddak kau sadaa bijog ||

The slanderer of the Saint is forever separated.

ਸੰਤ ਕੀ ਨਿੰਦਾ ਦੋਖ ਮਹਿ ਦੋਖੁ ॥

संत की निंदा दोख महि दोखु ॥

Santt kee ninddaa dokh mahi dokhu ||

To slander a Saint is the worst sin of sins.

ਨਾਨਕ ਸੰਤ ਭਾਵੈ ਤਾ ਉਸ ਕਾ ਭੀ ਹੋਇ ਮੋਖੁ ॥੩॥

नानक संत भावै ता उस का भी होइ मोखु ॥३॥

Naanak santt bhaavai taa us kaa bhee hoi mokhu ||3||

O Nanak, if it pleases the Saint, then even this one may be liberated. ||3||

ਸੰਤ ਕਾ ਦੋਖੀ ਸਦਾ ਅਪਵਿਤੁ ॥

संत का दोखी सदा अपवितु ॥

Santt kaa dokhee sadaa apavitu ||

The slanderer of the Saint is forever impure.

ਸੰਤ ਕਾ ਦੋਖੀ ਕਿਸੈ ਕਾ ਨਹੀ ਮਿਤੁ ॥

संत का दोखी किसै का नही मितु ॥

Santt kaa dokhee kisai kaa nahee mitu ||

The slanderer of the Saint is nobody's friend.

ਸੰਤ ਕੇ ਦੋਖੀ ਕਉ ਡਾਨੁ ਲਾਗੈ ॥

संत के दोखी कउ डानु लागै ॥

Santt ke dokhee kau daanu laagai ||

The slanderer of the Saint shall be punished.

ਸੰਤ ਕੇ ਦੋਖੀ ਕਉ ਸਭ ਤਿਆਗੈ ॥

संत के दोखी कउ सभ तिआगै ॥

Santt ke dokhee kau sabh tiaagai ||

The slanderer of the Saint is abandoned by all.

ਸੰਤ ਕਾ ਦੋਖੀ ਮਹਾ ਅਹੰਕਾਰੀ ॥

संत का दोखी महा अहंकारी ॥

Santt kaa dokhee mahaa ahankkaaree ||

The slanderer of the Saint is totally egocentric.

ਸੰਤ ਕਾ ਦੋਖੀ ਸਦਾ ਬਿਕਾਰੀ ॥

संत का दोखी सदा बिकारी ॥

Santt kaa dokhee sadaa bikaaree ||

The slanderer of the Saint is forever corrupt.

ਸੰਤ ਕਾ ਦੋਖੀ ਜਨਮੈ ਮਰੈ ॥

संत का दोखी जनमै मरै ॥

Santt kaa dokhee janamai marai ||

The slanderer of the Saint must endure birth and death.

ਸੰਤ ਕੀ ਦੂਖਨਾ ਸੁਖ ਤੇ ਟਰੈ ॥

संत की दूखना सुख ते टरै ॥

Santt kee dookhanaa sukh te tarai ||

The slanderer of the Saint is devoid of peace.

ਸੰਤ ਕੇ ਦੋਖੀ ਕਉ ਨਾਹੀ ਠਾਉ ॥

संत के दोखी कउ नाही ठाउ ॥

Santt ke dokhee kau naahee thaau ||

The slanderer of the Saint has no place of rest.

ਨਾਨਕ ਸੰਤ ਭਾਵੈ ਤਾ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥੪॥

नानक संत भावै ता लए मिलाइ ॥४॥

Naanak santt bhaavai taa lae milaai ||4||

O Nanak, if it pleases the Saint, then even such a one may merge in union. ||4||

ਸੰਤ ਕਾ ਦੋਖੀ ਅਧ ਬੀਚ ਤੇ ਟੂਟੈ ॥

संत का दोखी अध बीच ते टूटै ॥

Santt kaa dokhee adh beech te tootai ||

The slanderer of the Saint breaks down mid-way.

ਸੰਤ ਕਾ ਦੋਖੀ ਕਿਤੈ ਕਾਜਿ ਨ ਪਹੂਚੈ ॥

संत का दोखी कितै काजि न पहूचै ॥

Santt kaa dokhee kitai kaaji na pahoochai ||

The slanderer of the Saint cannot accomplish his tasks.

ਸੰਤ ਕੇ ਦੋਖੀ ਕਉ ਉਦਿਆਨ ਭ੍ਰਮਾਈਐ ॥

संत के दोखी कउ उदिआन भ्रमाईऐ ॥

Santt ke dokhee kau udiaan bhrmaaeeai ||

The slanderer of the Saint wanders in the wilderness.

ਸੰਤ ਕਾ ਦੋਖੀ ਉਝੜਿ ਪਾਈਐ ॥

संत का दोखी उझड़ि पाईऐ ॥

Santt kaa dokhee ujha(rr)i paaeeai ||

The slanderer of the Saint is misled into desolation.

ਸੰਤ ਕਾ ਦੋਖੀ ਅੰਤਰ ਤੇ ਥੋਥਾ ॥

संत का दोखी अंतर ते थोथा ॥

Santt kaa dokhee anttar te thothaa ||

The slanderer of the Saint is empty inside,

ਜਿਉ ਸਾਸ ਬਿਨਾ ਮਿਰਤਕ ਕੀ ਲੋਥਾ ॥

जिउ सास बिना मिरतक की लोथा ॥

Jiu saas binaa miratak kee lothaa ||

Like the corpse of a dead man, without the breath of life.

ਸੰਤ ਕੇ ਦੋਖੀ ਕੀ ਜੜ ਕਿਛੁ ਨਾਹਿ ॥

संत के दोखी की जड़ किछु नाहि ॥

Santt ke dokhee kee ja(rr) kichhu naahi ||

The slanderer of the Saint has no heritage at all.

ਆਪਨ ਬੀਜਿ ਆਪੇ ਹੀ ਖਾਹਿ ॥

आपन बीजि आपे ही खाहि ॥

Aapan beeji aape hee khaahi ||

He himself must eat what he has planted.

ਸੰਤ ਕੇ ਦੋਖੀ ਕਉ ਅਵਰੁ ਨ ਰਾਖਨਹਾਰੁ ॥

संत के दोखी कउ अवरु न राखनहारु ॥

Santt ke dokhee kau avaru na raakhanahaaru ||

The slanderer of the Saint cannot be saved by anyone else.

ਨਾਨਕ ਸੰਤ ਭਾਵੈ ਤਾ ਲਏ ਉਬਾਰਿ ॥੫॥

नानक संत भावै ता लए उबारि ॥५॥

Naanak santt bhaavai taa lae ubaari ||5||

O Nanak, if it pleases the Saint, then even he may be saved. ||5||

ਸੰਤ ਕਾ ਦੋਖੀ ਇਉ ਬਿਲਲਾਇ ॥

संत का दोखी इउ बिललाइ ॥

Santt kaa dokhee iu bilalaai ||

The slanderer of the Saint bewails like this

ਜਿਉ ਜਲ ਬਿਹੂਨ ਮਛੁਲੀ ਤੜਫੜਾਇ ॥

जिउ जल बिहून मछुली तड़फड़ाइ ॥

Jiu jal bihoon machhulee ta(rr)apha(rr)aai ||

Like a fish, out of water, writhing in agony.

ਸੰਤ ਕਾ ਦੋਖੀ ਭੂਖਾ ਨਹੀ ਰਾਜੈ ॥

संत का दोखी भूखा नही राजै ॥

Santt kaa dokhee bhookhaa nahee raajai ||

The slanderer of the Saint is hungry and is never satisfied,

ਜਿਉ ਪਾਵਕੁ ਈਧਨਿ ਨਹੀ ਧ੍ਰਾਪੈ ॥

जिउ पावकु ईधनि नही ध्रापै ॥

Jiu paavaku eedhani nahee dhraapai ||

As fire is not satisfied by fuel.

ਸੰਤ ਕਾ ਦੋਖੀ ਛੁਟੈ ਇਕੇਲਾ ॥

संत का दोखी छुटै इकेला ॥

Santt kaa dokhee chhutai ikelaa ||

The slanderer of the Saint is left all alone,

ਜਿਉ ਬੂਆੜੁ ਤਿਲੁ ਖੇਤ ਮਾਹਿ ਦੁਹੇਲਾ ॥

जिउ बूआड़ु तिलु खेत माहि दुहेला ॥

Jiu booaa(rr)u tilu khet maahi duhelaa ||

Like the miserable barren sesame stalk abandoned in the field.

ਸੰਤ ਕਾ ਦੋਖੀ ਧਰਮ ਤੇ ਰਹਤ ॥

संत का दोखी धरम ते रहत ॥

Santt kaa dokhee dharam te rahat ||

The slanderer of the Saint is devoid of faith.

ਸੰਤ ਕਾ ਦੋਖੀ ਸਦ ਮਿਥਿਆ ਕਹਤ ॥

संत का दोखी सद मिथिआ कहत ॥

Santt kaa dokhee sad mithiaa kahat ||

The slanderer of the Saint constantly lies.

ਕਿਰਤੁ ਨਿੰਦਕ ਕਾ ਧੁਰਿ ਹੀ ਪਇਆ ॥

किरतु निंदक का धुरि ही पइआ ॥

Kiratu ninddak kaa dhuri hee paiaa ||

The fate of the slanderer is pre-ordained from the very beginning of time.

ਨਾਨਕ ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ਥਿਆ ॥੬॥

नानक जो तिसु भावै सोई थिआ ॥६॥

Naanak jo tisu bhaavai soee thiaa ||6||

O Nanak, whatever pleases God's Will comes to pass. ||6||

ਸੰਤ ਕਾ ਦੋਖੀ ਬਿਗੜ ਰੂਪੁ ਹੋਇ ਜਾਇ ॥

संत का दोखी बिगड़ रूपु होइ जाइ ॥

Santt kaa dokhee biga(rr) roopu hoi jaai ||

The slanderer of the Saint becomes deformed.

ਸੰਤ ਕੇ ਦੋਖੀ ਕਉ ਦਰਗਹ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥

संत के दोखी कउ दरगह मिलै सजाइ ॥

Santt ke dokhee kau daragah milai sajaai ||

The slanderer of the Saint receives his punishment in the Court of the Lord.

ਸੰਤ ਕਾ ਦੋਖੀ ਸਦਾ ਸਹਕਾਈਐ ॥

संत का दोखी सदा सहकाईऐ ॥

Santt kaa dokhee sadaa sahakaaeeai ||

The slanderer of the Saint is eternally in limbo.

ਸੰਤ ਕਾ ਦੋਖੀ ਨ ਮਰੈ ਨ ਜੀਵਾਈਐ ॥

संत का दोखी न मरै न जीवाईऐ ॥

Santt kaa dokhee na marai na jeevaaeeai ||

He does not die, but he does not live either.

ਸੰਤ ਕੇ ਦੋਖੀ ਕੀ ਪੁਜੈ ਨ ਆਸਾ ॥

संत के दोखी की पुजै न आसा ॥

Santt ke dokhee kee pujai na aasaa ||

The hopes of the slanderer of the Saint are not fulfilled.

ਸੰਤ ਕਾ ਦੋਖੀ ਉਠਿ ਚਲੈ ਨਿਰਾਸਾ ॥

संत का दोखी उठि चलै निरासा ॥

Santt kaa dokhee uthi chalai niraasaa ||

The slanderer of the Saint departs disappointed.

ਸੰਤ ਕੈ ਦੋਖਿ ਨ ਤ੍ਰਿਸਟੈ ਕੋਇ ॥

संत कै दोखि न त्रिसटै कोइ ॥

Santt kai dokhi na trisatai koi ||

Slandering the Saint, no one attains satisfaction.

ਜੈਸਾ ਭਾਵੈ ਤੈਸਾ ਕੋਈ ਹੋਇ ॥

जैसा भावै तैसा कोई होइ ॥

Jaisaa bhaavai taisaa koee hoi ||

As it pleases the Lord, so do people become;

ਪਇਆ ਕਿਰਤੁ ਨ ਮੇਟੈ ਕੋਇ ॥

पइआ किरतु न मेटै कोइ ॥

Paiaa kiratu na metai koi ||

No one can erase their past actions.

ਨਾਨਕ ਜਾਨੈ ਸਚਾ ਸੋਇ ॥੭॥

नानक जानै सचा सोइ ॥७॥

Naanak jaanai sachaa soi ||7||

O Nanak, the True Lord alone knows all. ||7||

ਸਭ ਘਟ ਤਿਸ ਕੇ ਓਹੁ ਕਰਨੈਹਾਰੁ ॥

सभ घट तिस के ओहु करनैहारु ॥

Sabh ghat tis ke ohu karanaihaaru ||

All hearts are His; He is the Creator.

ਸਦਾ ਸਦਾ ਤਿਸ ਕਉ ਨਮਸਕਾਰੁ ॥

सदा सदा तिस कउ नमसकारु ॥

Sadaa sadaa tis kau namasakaaru ||

Forever and ever, I bow to Him in reverence.

ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਉਸਤਤਿ ਕਰਹੁ ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ॥

प्रभ की उसतति करहु दिनु राति ॥

Prbh kee usatati karahu dinu raati ||

Praise God, day and night.

ਤਿਸਹਿ ਧਿਆਵਹੁ ਸਾਸਿ ਗਿਰਾਸਿ ॥

तिसहि धिआवहु सासि गिरासि ॥

Tisahi dhiaavahu saasi giraasi ||

Meditate on Him with every breath and morsel of food.

ਸਭੁ ਕਛੁ ਵਰਤੈ ਤਿਸ ਕਾ ਕੀਆ ॥

सभु कछु वरतै तिस का कीआ ॥

Sabhu kachhu varatai tis kaa keeaa ||

Everything happens as He wills.

ਜੈਸਾ ਕਰੇ ਤੈਸਾ ਕੋ ਥੀਆ ॥

जैसा करे तैसा को थीआ ॥

Jaisaa kare taisaa ko theeaa ||

As He wills, so people become.

ਅਪਨਾ ਖੇਲੁ ਆਪਿ ਕਰਨੈਹਾਰੁ ॥

अपना खेलु आपि करनैहारु ॥

Apanaa khelu aapi karanaihaaru ||

He Himself is the play, and He Himself is the actor.

ਦੂਸਰ ਕਉਨੁ ਕਹੈ ਬੀਚਾਰੁ ॥

दूसर कउनु कहै बीचारु ॥

Doosar kaunu kahai beechaaru ||

Who else can speak or deliberate upon this?

ਜਿਸ ਨੋ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੈ ਤਿਸੁ ਆਪਨ ਨਾਮੁ ਦੇਇ ॥

जिस नो क्रिपा करै तिसु आपन नामु देइ ॥

Jis no kripaa karai tisu aapan naamu dei ||

He Himself gives His Name to those, upon whom He bestows His Mercy.

ਬਡਭਾਗੀ ਨਾਨਕ ਜਨ ਸੇਇ ॥੮॥੧੩॥

बडभागी नानक जन सेइ ॥८॥१३॥

Badabhaagee naanak jan sei ||8||13||

Very fortunate, O Nanak, are those people. ||8||13||

ਸਲੋਕੁ ॥

सलोकु ॥

Saloku ||

Shalok:

ਤਜਹੁ ਸਿਆਨਪ ਸੁਰਿ ਜਨਹੁ ਸਿਮਰਹੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਰਾਇ ॥

तजहु सिआनप सुरि जनहु सिमरहु हरि हरि राइ ॥

Tajahu siaanap suri janahu simarahu hari hari raai ||

Give up your cleverness, good people - remember the Lord God, your King!

ਏਕ ਆਸ ਹਰਿ ਮਨਿ ਰਖਹੁ ਨਾਨਕ ਦੂਖੁ ਭਰਮੁ ਭਉ ਜਾਇ ॥੧॥

एक आस हरि मनि रखहु नानक दूखु भरमु भउ जाइ ॥१॥

Ek aas hari mani rakhahu naanak dookhu bharamu bhau jaai ||1||

Enshrine in your heart, your hopes in the One Lord. O Nanak, your pain, doubt and fear shall depart. ||1||

ਅਸਟਪਦੀ ॥

असटपदी ॥

Asatapadee ||

Ashtapadee:

ਮਾਨੁਖ ਕੀ ਟੇਕ ਬ੍ਰਿਥੀ ਸਭ ਜਾਨੁ ॥

मानुख की टेक ब्रिथी सभ जानु ॥

Maanukh kee tek brithee sabh jaanu ||

Reliance on mortals is in vain - know this well.

ਦੇਵਨ ਕਉ ਏਕੈ ਭਗਵਾਨੁ ॥

देवन कउ एकै भगवानु ॥

Devan kau ekai bhagavaanu ||

The Great Giver is the One Lord God.

ਜਿਸ ਕੈ ਦੀਐ ਰਹੈ ਅਘਾਇ ॥

जिस कै दीऐ रहै अघाइ ॥

Jis kai deeai rahai aghaai ||

By His gifts, we are satisfied,

ਬਹੁਰਿ ਨ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਲਾਗੈ ਆਇ ॥

बहुरि न त्रिसना लागै आइ ॥

Bahuri na trisanaa laagai aai ||

And we suffer from thirst no longer.

ਮਾਰੈ ਰਾਖੈ ਏਕੋ ਆਪਿ ॥

मारै राखै एको आपि ॥

Maarai raakhai eko aapi ||

The One Lord Himself destroys and also preserves.

ਮਾਨੁਖ ਕੈ ਕਿਛੁ ਨਾਹੀ ਹਾਥਿ ॥

मानुख कै किछु नाही हाथि ॥

Maanukh kai kichhu naahee haathi ||

Nothing at all is in the hands of mortal beings.

ਤਿਸ ਕਾ ਹੁਕਮੁ ਬੂਝਿ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥

तिस का हुकमु बूझि सुखु होइ ॥

Tis kaa hukamu boojhi sukhu hoi ||

Understanding His Order, there is peace.

ਤਿਸ ਕਾ ਨਾਮੁ ਰਖੁ ਕੰਠਿ ਪਰੋਇ ॥

तिस का नामु रखु कंठि परोइ ॥

Tis kaa naamu rakhu kantthi paroi ||

So take His Name, and wear it as your necklace.

ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ॥

सिमरि सिमरि सिमरि प्रभु सोइ ॥

Simari simari simari prbhu soi ||

Remember, remember, remember God in meditation.

ਨਾਨਕ ਬਿਘਨੁ ਨ ਲਾਗੈ ਕੋਇ ॥੧॥

नानक बिघनु न लागै कोइ ॥१॥

Naanak bighanu na laagai koi ||1||

O Nanak, no obstacle shall stand in your way. ||1||

ਉਸਤਤਿ ਮਨ ਮਹਿ ਕਰਿ ਨਿਰੰਕਾਰ ॥

उसतति मन महि करि निरंकार ॥

Usatati man mahi kari nirankkaar ||

Praise the Formless Lord in your mind.

ਕਰਿ ਮਨ ਮੇਰੇ ਸਤਿ ਬਿਉਹਾਰ ॥

करि मन मेरे सति बिउहार ॥

Kari man mere sati biuhaar ||

O my mind, make this your true occupation.

ਨਿਰਮਲ ਰਸਨਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਉ ॥

निरमल रसना अम्रितु पीउ ॥

Niramal rasanaa ammmritu peeu ||

Let your tongue become pure, drinking in the Ambrosial Nectar.

ਸਦਾ ਸੁਹੇਲਾ ਕਰਿ ਲੇਹਿ ਜੀਉ ॥

सदा सुहेला करि लेहि जीउ ॥

Sadaa suhelaa kari lehi jeeu ||

Your soul shall be forever peaceful.

ਨੈਨਹੁ ਪੇਖੁ ਠਾਕੁਰ ਕਾ ਰੰਗੁ ॥

नैनहु पेखु ठाकुर का रंगु ॥

Nainahu pekhu thaakur kaa ranggu ||

With your eyes, see the wondrous play of your Lord and Master.

ਸਾਧਸੰਗਿ ਬਿਨਸੈ ਸਭ ਸੰਗੁ ॥

साधसंगि बिनसै सभ संगु ॥

Saadhasanggi binasai sabh sanggu ||

In the Company of the Holy, all other associations vanish.

ਚਰਨ ਚਲਉ ਮਾਰਗਿ ਗੋਬਿੰਦ ॥

चरन चलउ मारगि गोबिंद ॥

Charan chalau maaragi gobindd ||

With your feet, walk in the Way of the Lord.

ਮਿਟਹਿ ਪਾਪ ਜਪੀਐ ਹਰਿ ਬਿੰਦ ॥

मिटहि पाप जपीऐ हरि बिंद ॥

Mitahi paap japeeai hari bindd ||

Sins are washed away, chanting the Lord's Name, even for a moment.

ਕਰ ਹਰਿ ਕਰਮ ਸ੍ਰਵਨਿ ਹਰਿ ਕਥਾ ॥

कर हरि करम स्रवनि हरि कथा ॥

Kar hari karam srvani hari kathaa ||

So do the Lord's Work, and listen to the Lord's Sermon.

ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਨਾਨਕ ਊਜਲ ਮਥਾ ॥੨॥

हरि दरगह नानक ऊजल मथा ॥२॥

Hari daragah naanak ujal mathaa ||2||

In the Lord's Court, O Nanak, your face shall be radiant. ||2||

ਬਡਭਾਗੀ ਤੇ ਜਨ ਜਗ ਮਾਹਿ ॥

बडभागी ते जन जग माहि ॥

Badabhaagee te jan jag maahi ||

Very fortunate are those humble beings in this world,

ਸਦਾ ਸਦਾ ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਨ ਗਾਹਿ ॥

सदा सदा हरि के गुन गाहि ॥

Sadaa sadaa hari ke gun gaahi ||

Who sing the Glorious Praises of the Lord, forever and ever.

ਰਾਮ ਨਾਮ ਜੋ ਕਰਹਿ ਬੀਚਾਰ ॥

राम नाम जो करहि बीचार ॥

Raam naam jo karahi beechaar ||

Those who dwell upon the Lord's Name,

ਸੇ ਧਨਵੰਤ ਗਨੀ ਸੰਸਾਰ ॥

से धनवंत गनी संसार ॥

Se dhanavantt ganee sanssaar ||

Are the most wealthy and prosperous in the world.

ਮਨਿ ਤਨਿ ਮੁਖਿ ਬੋਲਹਿ ਹਰਿ ਮੁਖੀ ॥

मनि तनि मुखि बोलहि हरि मुखी ॥

Mani tani mukhi bolahi hari mukhee ||

Those who speak of the Supreme Lord in thought, word and deed

ਸਦਾ ਸਦਾ ਜਾਨਹੁ ਤੇ ਸੁਖੀ ॥

सदा सदा जानहु ते सुखी ॥

Sadaa sadaa jaanahu te sukhee ||

Know that they are peaceful and happy, forever and ever.

ਏਕੋ ਏਕੁ ਏਕੁ ਪਛਾਨੈ ॥

एको एकु एकु पछानै ॥

Eko eku eku pachhaanai ||

One who recognizes the One and only Lord as One,

ਇਤ ਉਤ ਕੀ ਓਹੁ ਸੋਝੀ ਜਾਨੈ ॥

इत उत की ओहु सोझी जानै ॥

It ut kee ohu sojhee jaanai ||

Understands this world and the next.

ਨਾਮ ਸੰਗਿ ਜਿਸ ਕਾ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥

नाम संगि जिस का मनु मानिआ ॥

Naam sanggi jis kaa manu maaniaa ||

One whose mind accepts the Company of the Naam,

ਨਾਨਕ ਤਿਨਹਿ ਨਿਰੰਜਨੁ ਜਾਨਿਆ ॥੩॥

नानक तिनहि निरंजनु जानिआ ॥३॥

Naanak tinahi niranjjanu jaaniaa ||3||

The Name of the Lord, O Nanak, knows the Immaculate Lord. ||3||

ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਆਪਨ ਆਪੁ ਸੁਝੈ ॥

गुर प्रसादि आपन आपु सुझै ॥

Gur prsaadi aapan aapu sujhai ||

By Guru's Grace, one understands himself;

ਤਿਸ ਕੀ ਜਾਨਹੁ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਬੁਝੈ ॥

तिस की जानहु त्रिसना बुझै ॥

Tis kee jaanahu trisanaa bujhai ||

Know that then, his thirst is quenched.

ਸਾਧਸੰਗਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਜਸੁ ਕਹਤ ॥

साधसंगि हरि हरि जसु कहत ॥

Saadhasanggi hari hari jasu kahat ||

In the Company of the Holy, one chants the Praises of the Lord, Har, Har.

ਸਰਬ ਰੋਗ ਤੇ ਓਹੁ ਹਰਿ ਜਨੁ ਰਹਤ ॥

सरब रोग ते ओहु हरि जनु रहत ॥

Sarab rog te ohu hari janu rahat ||

Such a devotee of the Lord is free of all disease.

ਅਨਦਿਨੁ ਕੀਰਤਨੁ ਕੇਵਲ ਬਖੵਾਨੁ ॥

अनदिनु कीरतनु केवल बख्यानु ॥

Anadinu keeratanu keval bakhyaanu ||

Night and day, sing the Kirtan, the Praises of the One Lord.

ਗ੍ਰਿਹਸਤ ਮਹਿ ਸੋਈ ਨਿਰਬਾਨੁ ॥

ग्रिहसत महि सोई निरबानु ॥

Grihasat mahi soee nirabaanu ||

In the midst of your household, remain balanced and unattached.

ਏਕ ਊਪਰਿ ਜਿਸੁ ਜਨ ਕੀ ਆਸਾ ॥

एक ऊपरि जिसु जन की आसा ॥

Ek upari jisu jan kee aasaa ||

One who places his hopes in the One Lord

ਤਿਸ ਕੀ ਕਟੀਐ ਜਮ ਕੀ ਫਾਸਾ ॥

तिस की कटीऐ जम की फासा ॥

Tis kee kateeai jam kee phaasaa ||

The noose of Death is cut away from his neck.

ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਕੀ ਜਿਸੁ ਮਨਿ ਭੂਖ ॥

पारब्रहम की जिसु मनि भूख ॥

Paarabrham kee jisu mani bhookh ||

One whose mind hungers for the Supreme Lord God,

ਨਾਨਕ ਤਿਸਹਿ ਨ ਲਾਗਹਿ ਦੂਖ ॥੪॥

नानक तिसहि न लागहि दूख ॥४॥

Naanak tisahi na laagahi dookh ||4||

O Nanak, shall not suffer pain. ||4||

ਜਿਸ ਕਉ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਮਨਿ ਚਿਤਿ ਆਵੈ ॥

जिस कउ हरि प्रभु मनि चिति आवै ॥

Jis kau hari prbhu mani chiti aavai ||

One who focuses his conscious mind on the Lord God

ਸੋ ਸੰਤੁ ਸੁਹੇਲਾ ਨਹੀ ਡੁਲਾਵੈ ॥

सो संतु सुहेला नही डुलावै ॥

So santtu suhelaa nahee dulaavai ||

- that Saint is at peace; he does not waver.

ਜਿਸੁ ਪ੍ਰਭੁ ਅਪੁਨਾ ਕਿਰਪਾ ਕਰੈ ॥

जिसु प्रभु अपुना किरपा करै ॥

Jisu prbhu apunaa kirapaa karai ||

Those unto whom God has granted His Grace

ਸੋ ਸੇਵਕੁ ਕਹੁ ਕਿਸ ਤੇ ਡਰੈ ॥

सो सेवकु कहु किस ते डरै ॥

So sevaku kahu kis te darai ||

Who do those servants need to fear?

ਜੈਸਾ ਸਾ ਤੈਸਾ ਦ੍ਰਿਸਟਾਇਆ ॥

जैसा सा तैसा द्रिसटाइआ ॥

Jaisaa saa taisaa drisataaiaa ||

As God is, so does He appear;

ਅਪੁਨੇ ਕਾਰਜ ਮਹਿ ਆਪਿ ਸਮਾਇਆ ॥

अपुने कारज महि आपि समाइआ ॥

Apune kaaraj mahi aapi samaaiaa ||

In His Own creation, He Himself is pervading.

ਸੋਧਤ ਸੋਧਤ ਸੋਧਤ ਸੀਝਿਆ ॥

सोधत सोधत सोधत सीझिआ ॥

Sodhat sodhat sodhat seejhiaa ||

Searching, searching, searching, and finally, success!

ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਤਤੁ ਸਭੁ ਬੂਝਿਆ ॥

गुर प्रसादि ततु सभु बूझिआ ॥

Gur prsaadi tatu sabhu boojhiaa ||

By Guru's Grace, the essence of all reality is understood.

ਜਬ ਦੇਖਉ ਤਬ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਮੂਲੁ ॥

जब देखउ तब सभु किछु मूलु ॥

Jab dekhau tab sabhu kichhu moolu ||

Wherever I look, there I see Him, at the root of all things.

ਨਾਨਕ ਸੋ ਸੂਖਮੁ ਸੋਈ ਅਸਥੂਲੁ ॥੫॥

नानक सो सूखमु सोई असथूलु ॥५॥

Naanak so sookhamu soee asathoolu ||5||

O Nanak, He is the subtle, and He is also the manifest. ||5||

ਨਹ ਕਿਛੁ ਜਨਮੈ ਨਹ ਕਿਛੁ ਮਰੈ ॥

नह किछु जनमै नह किछु मरै ॥

Nah kichhu janamai nah kichhu marai ||

Nothing is born, and nothing dies.

ਆਪਨ ਚਲਿਤੁ ਆਪ ਹੀ ਕਰੈ ॥

आपन चलितु आप ही करै ॥

Aapan chalitu aap hee karai ||

He Himself stages His own drama.

ਆਵਨੁ ਜਾਵਨੁ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਅਨਦ੍ਰਿਸਟਿ ॥

आवनु जावनु द्रिसटि अनद्रिसटि ॥

Aavanu jaavanu drisati anadrisati ||

Coming and going, seen and unseen,

ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਧਾਰੀ ਸਭ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ॥

आगिआकारी धारी सभ स्रिसटि ॥

Aagiaakaaree dhaaree sabh srisati ||

All the world is obedient to His Will.

ਆਪੇ ਆਪਿ ਸਗਲ ਮਹਿ ਆਪਿ ॥

आपे आपि सगल महि आपि ॥

Aape aapi sagal mahi aapi ||

He Himself is All-in-Himself.

ਅਨਿਕ ਜੁਗਤਿ ਰਚਿ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪਿ ॥

अनिक जुगति रचि थापि उथापि ॥

Anik jugati rachi thaapi uthaapi ||

In His many ways, He establishes and disestablishes.

ਅਬਿਨਾਸੀ ਨਾਹੀ ਕਿਛੁ ਖੰਡ ॥

अबिनासी नाही किछु खंड ॥

Abinaasee naahee kichhu khandd ||

He is Imperishable; nothing can be broken.

ਧਾਰਣ ਧਾਰਿ ਰਹਿਓ ਬ੍ਰਹਮੰਡ ॥

धारण धारि रहिओ ब्रहमंड ॥

Dhaara(nn) dhaari rahio brhamandd ||

He lends His Support to maintain the Universe.

ਅਲਖ ਅਭੇਵ ਪੁਰਖ ਪਰਤਾਪ ॥

अलख अभेव पुरख परताप ॥

Alakh abhev purakh parataap ||

Unfathomable and Inscrutable is the Glory of the Lord.

ਆਪਿ ਜਪਾਏ ਤ ਨਾਨਕ ਜਾਪ ॥੬॥

आपि जपाए त नानक जाप ॥६॥

Aapi japaae ta naanak jaap ||6||

As He inspires us to meditate, O Nanak, so do we meditate. ||6||

ਜਿਨ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਤਾ ਸੁ ਸੋਭਾਵੰਤ ॥

जिन प्रभु जाता सु सोभावंत ॥

Jin prbhu jaataa su sobhaavantt ||

Those who know God are glorious.

ਸਗਲ ਸੰਸਾਰੁ ਉਧਰੈ ਤਿਨ ਮੰਤ ॥

सगल संसारु उधरै तिन मंत ॥

Sagal sanssaaru udharai tin mantt ||

The whole world is redeemed by their teachings.

ਪ੍ਰਭ ਕੇ ਸੇਵਕ ਸਗਲ ਉਧਾਰਨ ॥

प्रभ के सेवक सगल उधारन ॥

Prbh ke sevak sagal udhaaran ||

God's servants redeem all.

ਪ੍ਰਭ ਕੇ ਸੇਵਕ ਦੂਖ ਬਿਸਾਰਨ ॥

प्रभ के सेवक दूख बिसारन ॥

Prbh ke sevak dookh bisaaran ||

God's servants cause sorrows to be forgotten.

ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਲਏ ਕਿਰਪਾਲ ॥

आपे मेलि लए किरपाल ॥

Aape meli lae kirapaal ||

The Merciful Lord unites them with Himself.

ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਜਪਿ ਭਏ ਨਿਹਾਲ ॥

गुर का सबदु जपि भए निहाल ॥

Gur kaa sabadu japi bhae nihaal ||

Chanting the Word of the Guru's Shabad, they become ecstatic.

ਉਨ ਕੀ ਸੇਵਾ ਸੋਈ ਲਾਗੈ ॥

उन की सेवा सोई लागै ॥

Un kee sevaa soee laagai ||

He alone is committed to serve them,

ਜਿਸ ਨੋ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਹਿ ਬਡਭਾਗੈ ॥

जिस नो क्रिपा करहि बडभागै ॥

Jis no kripaa karahi badabhaagai ||

Upon whom God bestows His Mercy, by great good fortune.

ਨਾਮੁ ਜਪਤ ਪਾਵਹਿ ਬਿਸ੍ਰਾਮੁ ॥

नामु जपत पावहि बिस्रामु ॥

Naamu japat paavahi bisraamu ||

Those who chant the Naam find their place of rest.

ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਪੁਰਖ ਕਉ ਊਤਮ ਕਰਿ ਮਾਨੁ ॥੭॥

नानक तिन पुरख कउ ऊतम करि मानु ॥७॥

Naanak tin purakh kau utam kari maanu ||7||

O Nanak, respect those persons as the most noble. ||7||

ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰੈ ਸੁ ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਰੰਗਿ ॥

जो किछु करै सु प्रभ कै रंगि ॥

Jo kichhu karai su prbh kai ranggi ||

Whatever you do, do it for the Love of God.

ਸਦਾ ਸਦਾ ਬਸੈ ਹਰਿ ਸੰਗਿ ॥

सदा सदा बसै हरि संगि ॥

Sadaa sadaa basai hari sanggi ||

Forever and ever, abide with the Lord.

ਸਹਜ ਸੁਭਾਇ ਹੋਵੈ ਸੋ ਹੋਇ ॥

सहज सुभाइ होवै सो होइ ॥

Sahaj subhaai hovai so hoi ||

By its own natural course, whatever will be will be.

ਕਰਣੈਹਾਰੁ ਪਛਾਣੈ ਸੋਇ ॥

करणैहारु पछाणै सोइ ॥

Kara(nn)aihaaru pachhaa(nn)ai soi ||

Acknowledge that Creator Lord;

ਪ੍ਰਭ ਕਾ ਕੀਆ ਜਨ ਮੀਠ ਲਗਾਨਾ ॥

प्रभ का कीआ जन मीठ लगाना ॥

Prbh kaa keeaa jan meeth lagaanaa ||

God's doings are sweet to His humble servant.

ਜੈਸਾ ਸਾ ਤੈਸਾ ਦ੍ਰਿਸਟਾਨਾ ॥

जैसा सा तैसा द्रिसटाना ॥

Jaisaa saa taisaa drisataanaa ||

As He is, so does He appear.

ਜਿਸ ਤੇ ਉਪਜੇ ਤਿਸੁ ਮਾਹਿ ਸਮਾਏ ॥

जिस ते उपजे तिसु माहि समाए ॥

Jis te upaje tisu maahi samaae ||

From Him we came, and into Him we shall merge again.

ਓਇ ਸੁਖ ਨਿਧਾਨ ਉਨਹੂ ਬਨਿ ਆਏ ॥

ओइ सुख निधान उनहू बनि आए ॥

Oi sukh nidhaan unahoo bani aae ||

He is the treasure of peace, and so does His servant become.

ਆਪਸ ਕਉ ਆਪਿ ਦੀਨੋ ਮਾਨੁ ॥

आपस कउ आपि दीनो मानु ॥

Aapas kau aapi deeno maanu ||

Unto His own, He has given His honor.

ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭ ਜਨੁ ਏਕੋ ਜਾਨੁ ॥੮॥੧੪॥

नानक प्रभ जनु एको जानु ॥८॥१४॥

Naanak prbh janu eko jaanu ||8||14||

O Nanak, know that God and His humble servant are one and the same. ||8||14||

ਸਲੋਕੁ ॥

सलोकु ॥

Saloku ||

Shalok:

ਸਰਬ ਕਲਾ ਭਰਪੂਰ ਪ੍ਰਭ ਬਿਰਥਾ ਜਾਨਨਹਾਰ ॥

सरब कला भरपूर प्रभ बिरथा जाननहार ॥

Sarab kalaa bharapoor prbh birathaa jaananahaar ||

God is totally imbued with all powers; He is the Knower of our troubles.

ਜਾ ਕੈ ਸਿਮਰਨਿ ਉਧਰੀਐ ਨਾਨਕ ਤਿਸੁ ਬਲਿਹਾਰ ॥੧॥

जा कै सिमरनि उधरीऐ नानक तिसु बलिहार ॥१॥

Jaa kai simarani udhareeai naanak tisu balihaar ||1||

Meditating in remembrance on Him, we are saved; Nanak is a sacrifice to Him. ||1||

ਅਸਟਪਦੀ ॥

असटपदी ॥

Asatapadee ||

Ashtapadee:

ਟੂਟੀ ਗਾਢਨਹਾਰ ਗੋੁਪਾਲ ॥

टूटी गाढनहार गोपाल ॥

Tootee gaadhanahaar gaopaal ||

The Lord of the World is the Mender of the broken.

ਸਰਬ ਜੀਆ ਆਪੇ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲ ॥

सरब जीआ आपे प्रतिपाल ॥

Sarab jeeaa aape prtipaal ||

He Himself cherishes all beings.

ਸਗਲ ਕੀ ਚਿੰਤਾ ਜਿਸੁ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥

सगल की चिंता जिसु मन माहि ॥

Sagal kee chinttaa jisu man maahi ||

The cares of all are on His Mind;

ਤਿਸ ਤੇ ਬਿਰਥਾ ਕੋਈ ਨਾਹਿ ॥

तिस ते बिरथा कोई नाहि ॥

Tis te birathaa koee naahi ||

No one is turned away from Him.

ਰੇ ਮਨ ਮੇਰੇ ਸਦਾ ਹਰਿ ਜਾਪਿ ॥

रे मन मेरे सदा हरि जापि ॥

Re man mere sadaa hari jaapi ||

O my mind, meditate forever on the Lord.

ਅਬਿਨਾਸੀ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ॥

अबिनासी प्रभु आपे आपि ॥

Abinaasee prbhu aape aapi ||

The Imperishable Lord God is Himself All-in-all.

ਆਪਨ ਕੀਆ ਕਛੂ ਨ ਹੋਇ ॥

आपन कीआ कछू न होइ ॥

Aapan keeaa kachhoo na hoi ||

By one's own actions, nothing is accomplished,

ਜੇ ਸਉ ਪ੍ਰਾਨੀ ਲੋਚੈ ਕੋਇ ॥

जे सउ प्रानी लोचै कोइ ॥

Je sau praanee lochai koi ||

Even though the mortal may wish it so, hundreds of times.

ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਨਾਹੀ ਤੇਰੈ ਕਿਛੁ ਕਾਮ ॥

तिसु बिनु नाही तेरै किछु काम ॥

Tisu binu naahee terai kichhu kaam ||

Without Him, nothing is of any use to you.

ਗਤਿ ਨਾਨਕ ਜਪਿ ਏਕ ਹਰਿ ਨਾਮ ॥੧॥

गति नानक जपि एक हरि नाम ॥१॥

Gati naanak japi ek hari naam ||1||

Salvation, O Nanak, is attained by chanting the Name of the One Lord. ||1||

ਰੂਪਵੰਤੁ ਹੋਇ ਨਾਹੀ ਮੋਹੈ ॥

रूपवंतु होइ नाही मोहै ॥

Roopavanttu hoi naahee mohai ||

One who is good-looking should not be vain;

ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਜੋਤਿ ਸਗਲ ਘਟ ਸੋਹੈ ॥

प्रभ की जोति सगल घट सोहै ॥

Prbh kee joti sagal ghat sohai ||

The Light of God is in all hearts.

ਧਨਵੰਤਾ ਹੋਇ ਕਿਆ ਕੋ ਗਰਬੈ ॥

धनवंता होइ किआ को गरबै ॥

Dhanavanttaa hoi kiaa ko garabai ||

Why should anyone be proud of being rich?

ਜਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਤਿਸ ਕਾ ਦੀਆ ਦਰਬੈ ॥

जा सभु किछु तिस का दीआ दरबै ॥

Jaa sabhu kichhu tis kaa deeaa darabai ||

All riches are His gifts.

ਅਤਿ ਸੂਰਾ ਜੇ ਕੋਊ ਕਹਾਵੈ ॥

अति सूरा जे कोऊ कहावै ॥

Ati sooraa je kou kahaavai ||

One may call himself a great hero,

ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਕਲਾ ਬਿਨਾ ਕਹ ਧਾਵੈ ॥

प्रभ की कला बिना कह धावै ॥

Prbh kee kalaa binaa kah dhaavai ||

But without God's Power, what can anyone do?

ਜੇ ਕੋ ਹੋਇ ਬਹੈ ਦਾਤਾਰੁ ॥

जे को होइ बहै दातारु ॥

Je ko hoi bahai daataaru ||

One who brags about giving to charities

ਤਿਸੁ ਦੇਨਹਾਰੁ ਜਾਨੈ ਗਾਵਾਰੁ ॥

तिसु देनहारु जानै गावारु ॥

Tisu denahaaru jaanai gaavaaru ||

The Great Giver shall judge him to be a fool.

ਜਿਸੁ ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਤੂਟੈ ਹਉ ਰੋਗੁ ॥

जिसु गुर प्रसादि तूटै हउ रोगु ॥

Jisu gur prsaadi tootai hau rogu ||

One who, by Guru's Grace, is cured of the disease of ego

ਨਾਨਕ ਸੋ ਜਨੁ ਸਦਾ ਅਰੋਗੁ ॥੨॥

नानक सो जनु सदा अरोगु ॥२॥

Naanak so janu sadaa arogu ||2||

- O Nanak, that person is forever healthy. ||2||

ਜਿਉ ਮੰਦਰ ਕਉ ਥਾਮੈ ਥੰਮਨੁ ॥

जिउ मंदर कउ थामै थमनु ॥

Jiu manddar kau thaamai thammanu ||

As a palace is supported by its pillars,

ਤਿਉ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਮਨਹਿ ਅਸਥੰਮਨੁ ॥

तिउ गुर का सबदु मनहि असथमनु ॥

Tiu gur kaa sabadu manahi asathammanu ||

So does the Guru's Word support the mind.

ਜਿਉ ਪਾਖਾਣੁ ਨਾਵ ਚੜਿ ਤਰੈ ॥

जिउ पाखाणु नाव चड़ि तरै ॥

Jiu paakhaa(nn)u naav cha(rr)i tarai ||

As a stone placed in a boat can cross over the river,

ਪ੍ਰਾਣੀ ਗੁਰ ਚਰਣ ਲਗਤੁ ਨਿਸਤਰੈ ॥

प्राणी गुर चरण लगतु निसतरै ॥

Praa(nn)ee gur chara(nn) lagatu nisatarai ||

So is the mortal saved, grasping hold of the Guru's Feet.

ਜਿਉ ਅੰਧਕਾਰ ਦੀਪਕ ਪਰਗਾਸੁ ॥

जिउ अंधकार दीपक परगासु ॥

Jiu anddhakaar deepak paragaasu ||

As the darkness is illuminated by the lamp,

ਗੁਰ ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਿ ਮਨਿ ਹੋਇ ਬਿਗਾਸੁ ॥

गुर दरसनु देखि मनि होइ बिगासु ॥

Gur darasanu dekhi mani hoi bigaasu ||

So does the mind blossom forth, beholding the Blessed Vision of the Guru's Darshan.

ਜਿਉ ਮਹਾ ਉਦਿਆਨ ਮਹਿ ਮਾਰਗੁ ਪਾਵੈ ॥

जिउ महा उदिआन महि मारगु पावै ॥

Jiu mahaa udiaan mahi maaragu paavai ||

The path is found through the great wilderness,

ਤਿਉ ਸਾਧੂ ਸੰਗਿ ਮਿਲਿ ਜੋਤਿ ਪ੍ਰਗਟਾਵੈ ॥

तिउ साधू संगि मिलि जोति प्रगटावै ॥

Tiu saadhoo sanggi mili joti prgataavai ||

by joining the Saadh Sangat, the Company of the Holy, and one's light shines forth.

ਤਿਨ ਸੰਤਨ ਕੀ ਬਾਛਉ ਧੂਰਿ ॥

तिन संतन की बाछउ धूरि ॥

Tin santtan kee baachhau dhoori ||

I seek the dust of the feet of those Saints;

ਨਾਨਕ ਕੀ ਹਰਿ ਲੋਚਾ ਪੂਰਿ ॥੩॥

नानक की हरि लोचा पूरि ॥३॥

Naanak kee hari lochaa poori ||3||

O Lord, fulfill Nanak's longing! ||3||

ਮਨ ਮੂਰਖ ਕਾਹੇ ਬਿਲਲਾਈਐ ॥

मन मूरख काहे बिललाईऐ ॥

Man moorakh kaahe bilalaaeeai ||

O foolish mind, why do you cry and bewail?

ਪੁਰਬ ਲਿਖੇ ਕਾ ਲਿਖਿਆ ਪਾਈਐ ॥

पुरब लिखे का लिखिआ पाईऐ ॥

Purab likhe kaa likhiaa paaeeai ||

You shall obtain your pre-ordained destiny.

ਦੂਖ ਸੂਖ ਪ੍ਰਭ ਦੇਵਨਹਾਰੁ ॥

दूख सूख प्रभ देवनहारु ॥

Dookh sookh prbh devanahaaru ||

God is the Giver of pain and pleasure.

ਅਵਰ ਤਿਆਗਿ ਤੂ ਤਿਸਹਿ ਚਿਤਾਰੁ ॥

अवर तिआगि तू तिसहि चितारु ॥

Avar tiaagi too tisahi chitaaru ||

Abandon others, and think of Him alone.

ਜੋ ਕਛੁ ਕਰੈ ਸੋਈ ਸੁਖੁ ਮਾਨੁ ॥

जो कछु करै सोई सुखु मानु ॥

Jo kachhu karai soee sukhu maanu ||

Whatever He does - take comfort in that.

ਭੂਲਾ ਕਾਹੇ ਫਿਰਹਿ ਅਜਾਨ ॥

भूला काहे फिरहि अजान ॥

Bhoolaa kaahe phirahi ajaan ||

Why do you wander around, you ignorant fool?

ਕਉਨ ਬਸਤੁ ਆਈ ਤੇਰੈ ਸੰਗ ॥

कउन बसतु आई तेरै संग ॥

Kaun basatu aaee terai sangg ||

What things did you bring with you?

ਲਪਟਿ ਰਹਿਓ ਰਸਿ ਲੋਭੀ ਪਤੰਗ ॥

लपटि रहिओ रसि लोभी पतंग ॥

Lapati rahio rasi lobhee patangg ||

You cling to worldly pleasures like a greedy moth.

ਰਾਮ ਨਾਮ ਜਪਿ ਹਿਰਦੇ ਮਾਹਿ ॥

राम नाम जपि हिरदे माहि ॥

Raam naam japi hirade maahi ||

Dwell upon the Lord's Name in your heart.

ਨਾਨਕ ਪਤਿ ਸੇਤੀ ਘਰਿ ਜਾਹਿ ॥੪॥

नानक पति सेती घरि जाहि ॥४॥

Naanak pati setee ghari jaahi ||4||

O Nanak, thus you shall return to your home with honor. ||4||

ਜਿਸੁ ਵਖਰ ਕਉ ਲੈਨਿ ਤੂ ਆਇਆ ॥

जिसु वखर कउ लैनि तू आइआ ॥

Jisu vakhar kau laini too aaiaa ||

This merchandise, which you have come to obtain,

ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਸੰਤਨ ਘਰਿ ਪਾਇਆ ॥

राम नामु संतन घरि पाइआ ॥

Raam naamu santtan ghari paaiaa ||

the Lord's Name is obtained in the home of the Saints.

ਤਜਿ ਅਭਿਮਾਨੁ ਲੇਹੁ ਮਨ ਮੋਲਿ ॥

तजि अभिमानु लेहु मन मोलि ॥

Taji abhimaanu lehu man moli ||

Renounce your egotistical pride, and with your mind,

ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਹਿਰਦੇ ਮਹਿ ਤੋਲਿ ॥

राम नामु हिरदे महि तोलि ॥

Raam naamu hirade mahi toli ||

Purchase the Lord's Name - measure it out within your heart.

ਲਾਦਿ ਖੇਪ ਸੰਤਹ ਸੰਗਿ ਚਾਲੁ ॥

लादि खेप संतह संगि चालु ॥

Laadi khep santtah sanggi chaalu ||

Load up this merchandise, and set out with the Saints.

ਅਵਰ ਤਿਆਗਿ ਬਿਖਿਆ ਜੰਜਾਲ ॥

अवर तिआगि बिखिआ जंजाल ॥

Avar tiaagi bikhiaa janjjaal ||

Give up other corrupt entanglements.

ਧੰਨਿ ਧੰਨਿ ਕਹੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥

धंनि धंनि कहै सभु कोइ ॥

Dhanni dhanni kahai sabhu koi ||

"Blessed, blessed", everyone will call you,

ਮੁਖ ਊਜਲ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਸੋਇ ॥

मुख ऊजल हरि दरगह सोइ ॥

Mukh ujal hari daragah soi ||

And your face shall be radiant in the Court of the Lord.

ਇਹੁ ਵਾਪਾਰੁ ਵਿਰਲਾ ਵਾਪਾਰੈ ॥

इहु वापारु विरला वापारै ॥

Ihu vaapaaru viralaa vaapaarai ||

In this trade, only a few are trading.