ਰਾਗੁ ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥

रागु धनासरी महला १ ॥

Raagu dhanaasaree mahalaa 1 ||

Raag Dhanaasree, First Mehl:

ਗਗਨ ਮੈ ਥਾਲੁ ਰਵਿ ਚੰਦੁ ਦੀਪਕ ਬਨੇ ਤਾਰਿਕਾ ਮੰਡਲ ਜਨਕ ਮੋਤੀ ॥

गगन मै थालु रवि चंदु दीपक बने तारिका मंडल जनक मोती ॥

Gagan mai thaalu ravi chanddu deepak bane taarikaa manddal janak motee ||

Upon that cosmic plate of the sky, the sun and the moon are the lamps. The stars and their orbs are the studded pearls.

ਧੂਪੁ ਮਲਆਨਲੋ ਪਵਣੁ ਚਵਰੋ ਕਰੇ ਸਗਲ ਬਨਰਾਇ ਫੂਲੰਤ ਜੋਤੀ ॥੧॥

धूपु मलआनलो पवणु चवरो करे सगल बनराइ फूलंत जोती ॥१॥

Dhoopu malaaanalo pava(nn)u chavaro kare sagal banaraai phoolantt jotee ||1||

The fragrance of sandalwood in the air is the temple incense, and the wind is the fan. All the plants of the world are the altar flowers in offering to You, O Luminous Lord. ||1||

ਕੈਸੀ ਆਰਤੀ ਹੋਇ ॥

कैसी आरती होइ ॥

Kaisee aaratee hoi ||

What a beautiful Aartee, lamp-lit worship service this is!

ਭਵ ਖੰਡਨਾ ਤੇਰੀ ਆਰਤੀ ॥

भव खंडना तेरी आरती ॥

Bhav khanddanaa teree aaratee ||

O Destroyer of Fear, this is Your Ceremony of Light.

ਅਨਹਤਾ ਸਬਦ ਵਾਜੰਤ ਭੇਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

अनहता सबद वाजंत भेरी ॥१॥ रहाउ ॥

Anahataa sabad vaajantt bheree ||1|| rahaau ||

The Unstruck Sound-current of the Shabad is the vibration of the temple drums. ||1|| Pause ||

ਸਹਸ ਤਵ ਨੈਨ ਨਨ ਨੈਨ ਹਹਿ ਤੋਹਿ ਕਉ ਸਹਸ ਮੂਰਤਿ ਨਨਾ ਏਕ ਤੋੁਹੀ ॥

सहस तव नैन नन नैन हहि तोहि कउ सहस मूरति नना एक तोही ॥

Sahas tav nain nan nain hahi tohi kau sahas moorati nanaa ek taohee ||

You have thousands of eyes, and yet You have no eyes. You have thousands of forms, and yet You do not have even one.

ਸਹਸ ਪਦ ਬਿਮਲ ਨਨ ਏਕ ਪਦ ਗੰਧ ਬਿਨੁ ਸਹਸ ਤਵ ਗੰਧ ਇਵ ਚਲਤ ਮੋਹੀ ॥੨॥

सहस पद बिमल नन एक पद गंध बिनु सहस तव गंध इव चलत मोही ॥२॥

Sahas pad bimal nan ek pad ganddh binu sahas tav ganddh iv chalat mohee ||2||

You have thousands of Lotus Feet, and yet You do not have even one foot. You have no nose, but you have thousands of noses. This Play of Yours entrances me. ||2||

ਸਭ ਮਹਿ ਜੋਤਿ ਜੋਤਿ ਹੈ ਸੋਇ ॥

सभ महि जोति जोति है सोइ ॥

Sabh mahi joti joti hai soi ||

Amongst all is the Light-You are that Light.

ਤਿਸ ਦੈ ਚਾਨਣਿ ਸਭ ਮਹਿ ਚਾਨਣੁ ਹੋਇ ॥

तिस दै चानणि सभ महि चानणु होइ ॥

Tis dai chaana(nn)i sabh mahi chaana(nn)u hoi ||

By this Illumination, that Light is radiant within all.

ਗੁਰ ਸਾਖੀ ਜੋਤਿ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥

गुर साखी जोति परगटु होइ ॥

Gur saakhee joti paragatu hoi ||

Through the Guru's Teachings, the Light shines forth.

ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੁ ਆਰਤੀ ਹੋਇ ॥੩॥

जो तिसु भावै सु आरती होइ ॥३॥

Jo tisu bhaavai su aaratee hoi ||3||

That which is pleasing to Him is the lamp-lit worship service. ||3||

ਹਰਿ ਚਰਣ ਕਵਲ ਮਕਰੰਦ ਲੋਭਿਤ ਮਨੋ ਅਨਦਿਨੋੁ ਮੋਹਿ ਆਹੀ ਪਿਆਸਾ ॥

हरि चरण कवल मकरंद लोभित मनो अनदिनो मोहि आही पिआसा ॥

Hari chara(nn) kaval makarandd lobhit mano anadinao mohi aahee piaasaa ||

My mind is enticed by the honey-sweet Lotus Feet of the Lord. Day and night, I thirst for them.

ਕ੍ਰਿਪਾ ਜਲੁ ਦੇਹਿ ਨਾਨਕ ਸਾਰਿੰਗ ਕਉ ਹੋਇ ਜਾ ਤੇ ਤੇਰੈ ਨਾਇ ਵਾਸਾ ॥੪॥੩॥

क्रिपा जलु देहि नानक सारिंग कउ होइ जा ते तेरै नाइ वासा ॥४॥३॥

Kripaa jalu dehi naanak saaringg kau hoi jaa te terai naai vaasaa ||4||3||

Bestow the Water of Your Mercy upon Nanak, the thirsty song-bird, so that he may come to dwell in Your Name. ||4||3||

ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੧ ਚਉਪਦੇ

धनासरी महला १ घरु १ चउपदे

Dhanaasaree mahalaa 1 gharu 1 chaupade

Dhanaasaree, First Mehl, First House, Chau-Padas:

ੴ ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰਵੈਰੁ ਅਕਾਲ ਮੂਰਤਿ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सति नामु करता पुरखु निरभउ निरवैरु अकाल मूरति अजूनी सैभं गुरप्रसादि ॥

Ik-oamkkaari sati naamu karataa purakhu nirabhau niravairu akaal moorati ajoonee saibhann guraprsaadi ||

One Universal Creator God. Truth Is The Name. Creative Being Personified. No Fear. No Hatred. Image Of The Undying. Beyond Birth. Self-Existent. By Guru's Grace:

ਜੀਉ ਡਰਤੁ ਹੈ ਆਪਣਾ ਕੈ ਸਿਉ ਕਰੀ ਪੁਕਾਰ ॥

जीउ डरतु है आपणा कै सिउ करी पुकार ॥

Jeeu daratu hai aapa(nn)aa kai siu karee pukaar ||

My soul is afraid; to whom should I complain?

ਦੂਖ ਵਿਸਾਰਣੁ ਸੇਵਿਆ ਸਦਾ ਸਦਾ ਦਾਤਾਰੁ ॥੧॥

दूख विसारणु सेविआ सदा सदा दातारु ॥१॥

Dookh visaara(nn)u seviaa sadaa sadaa daataaru ||1||

I serve Him, who makes me forget my pains; He is the Giver, forever and ever. ||1||

ਸਾਹਿਬੁ ਮੇਰਾ ਨੀਤ ਨਵਾ ਸਦਾ ਸਦਾ ਦਾਤਾਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

साहिबु मेरा नीत नवा सदा सदा दातारु ॥१॥ रहाउ ॥

Saahibu meraa neet navaa sadaa sadaa daataaru ||1|| rahaau ||

My Lord and Master is forever new; He is the Giver, forever and ever. ||1|| Pause ||

ਅਨਦਿਨੁ ਸਾਹਿਬੁ ਸੇਵੀਐ ਅੰਤਿ ਛਡਾਏ ਸੋਇ ॥

अनदिनु साहिबु सेवीऐ अंति छडाए सोइ ॥

Anadinu saahibu seveeai antti chhadaae soi ||

Night and day, I serve my Lord and Master; He shall save me in the end.

ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਮੇਰੀ ਕਾਮਣੀ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰਾ ਹੋਇ ॥੨॥

सुणि सुणि मेरी कामणी पारि उतारा होइ ॥२॥

Su(nn)i su(nn)i meree kaama(nn)ee paari utaaraa hoi ||2||

Hearing and listening, O my dear sister, I have crossed over. ||2||

ਦਇਆਲ ਤੇਰੈ ਨਾਮਿ ਤਰਾ ॥

दइआल तेरै नामि तरा ॥

Daiaal terai naami taraa ||

O Merciful Lord, Your Name carries me across.

ਸਦ ਕੁਰਬਾਣੈ ਜਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

सद कुरबाणै जाउ ॥१॥ रहाउ ॥

Sad kurabaa(nn)ai jaau ||1|| rahaau ||

I am forever a sacrifice to You. ||1|| Pause ||

ਸਰਬੰ ਸਾਚਾ ਏਕੁ ਹੈ ਦੂਜਾ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥

सरबं साचा एकु है दूजा नाही कोइ ॥

Sarabann saachaa eku hai doojaa naahee koi ||

In all the world, there is only the One True Lord; there is no other at all.

ਤਾ ਕੀ ਸੇਵਾ ਸੋ ਕਰੇ ਜਾ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ॥੩॥

ता की सेवा सो करे जा कउ नदरि करे ॥३॥

Taa kee sevaa so kare jaa kau nadari kare ||3||

He alone serves the Lord, upon whom the Lord casts His Glance of Grace. ||3||

ਤੁਧੁ ਬਾਝੁ ਪਿਆਰੇ ਕੇਵ ਰਹਾ ॥

तुधु बाझु पिआरे केव रहा ॥

Tudhu baajhu piaare kev rahaa ||

Without You, O Beloved, how could I even live?

ਸਾ ਵਡਿਆਈ ਦੇਹਿ ਜਿਤੁ ਨਾਮਿ ਤੇਰੇ ਲਾਗਿ ਰਹਾਂ ॥

सा वडिआई देहि जितु नामि तेरे लागि रहां ॥

Saa vadiaaee dehi jitu naami tere laagi rahaan ||

Bless me with such greatness, that I may remain attached to Your Name.

ਦੂਜਾ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ਜਿਸੁ ਆਗੈ ਪਿਆਰੇ ਜਾਇ ਕਹਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

दूजा नाही कोइ जिसु आगै पिआरे जाइ कहा ॥१॥ रहाउ ॥

Doojaa naahee koi jisu aagai piaare jaai kahaa ||1|| rahaau ||

There is no other, O Beloved, to whom I can go and speak. ||1|| Pause ||

ਸੇਵੀ ਸਾਹਿਬੁ ਆਪਣਾ ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਚੰਉ ਕੋਇ ॥

सेवी साहिबु आपणा अवरु न जाचंउ कोइ ॥

Sevee saahibu aapa(nn)aa avaru na jaachannu koi ||

I serve my Lord and Master; I ask for no other.

ਨਾਨਕੁ ਤਾ ਕਾ ਦਾਸੁ ਹੈ ਬਿੰਦ ਬਿੰਦ ਚੁਖ ਚੁਖ ਹੋਇ ॥੪॥

नानकु ता का दासु है बिंद बिंद चुख चुख होइ ॥४॥

Naanaku taa kaa daasu hai bindd bindd chukh chukh hoi ||4||

Nanak is His slave; moment by moment, bit by bit, he is a sacrifice to Him. ||4||

ਸਾਹਿਬ ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਵਿਟਹੁ ਬਿੰਦ ਬਿੰਦ ਚੁਖ ਚੁਖ ਹੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥੪॥੧॥

साहिब तेरे नाम विटहु बिंद बिंद चुख चुख होइ ॥१॥ रहाउ ॥४॥१॥

Saahib tere naam vitahu bindd bindd chukh chukh hoi ||1|| rahaau ||4||1||

O Lord Master, I am a sacrifice to Your Name, moment by moment, bit by bit. ||1|| Pause ||4||1||

ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥

धनासरी महला १ ॥

Dhanaasaree mahalaa 1 ||

Dhanaasaree, First Mehl:

ਹਮ ਆਦਮੀ ਹਾਂ ਇਕ ਦਮੀ ਮੁਹਲਤਿ ਮੁਹਤੁ ਨ ਜਾਣਾ ॥

हम आदमी हां इक दमी मुहलति मुहतु न जाणा ॥

Ham aadamee haan ik damee muhalati muhatu na jaa(nn)aa ||

We are human beings of the briefest moment; we do not know the appointed time of our departure.

ਨਾਨਕੁ ਬਿਨਵੈ ਤਿਸੈ ਸਰੇਵਹੁ ਜਾ ਕੇ ਜੀਅ ਪਰਾਣਾ ॥੧॥

नानकु बिनवै तिसै सरेवहु जा के जीअ पराणा ॥१॥

Naanaku binavai tisai sarevahu jaa ke jeea paraa(nn)aa ||1||

Prays Nanak, serve the One, to whom our soul and breath of life belong. ||1||

ਅੰਧੇ ਜੀਵਨਾ ਵੀਚਾਰਿ ਦੇਖਿ ਕੇਤੇ ਕੇ ਦਿਨਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

अंधे जीवना वीचारि देखि केते के दिना ॥१॥ रहाउ ॥

Anddhe jeevanaa veechaari dekhi kete ke dinaa ||1|| rahaau ||

You are blind - see and consider, how many days your life shall last. ||1|| Pause ||

ਸਾਸੁ ਮਾਸੁ ਸਭੁ ਜੀਉ ਤੁਮਾਰਾ ਤੂ ਮੈ ਖਰਾ ਪਿਆਰਾ ॥

सासु मासु सभु जीउ तुमारा तू मै खरा पिआरा ॥

Saasu maasu sabhu jeeu tumaaraa too mai kharaa piaaraa ||

My breath, my flesh and my soul are all Yours, Lord; You are so very dear to me.

ਨਾਨਕੁ ਸਾਇਰੁ ਏਵ ਕਹਤੁ ਹੈ ਸਚੇ ਪਰਵਦਗਾਰਾ ॥੨॥

नानकु साइरु एव कहतु है सचे परवदगारा ॥२॥

Naanaku saairu ev kahatu hai sache paravadagaaraa ||2||

Nanak, the poet, says this, O True Lord Cherisher. ||2||

ਜੇ ਤੂ ਕਿਸੈ ਨ ਦੇਹੀ ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਬਾ ਕਿਆ ਕੋ ਕਢੈ ਗਹਣਾ ॥

जे तू किसै न देही मेरे साहिबा किआ को कढै गहणा ॥

Je too kisai na dehee mere saahibaa kiaa ko kadhai gaha(nn)aa ||

If you gave nothing, O my Lord and Master, what could anyone pledge to You?

ਨਾਨਕੁ ਬਿਨਵੈ ਸੋ ਕਿਛੁ ਪਾਈਐ ਪੁਰਬਿ ਲਿਖੇ ਕਾ ਲਹਣਾ ॥੩॥

नानकु बिनवै सो किछु पाईऐ पुरबि लिखे का लहणा ॥३॥

Naanaku binavai so kichhu paaeeai purabi likhe kaa laha(nn)aa ||3||

Nanak prays, we receive that which we are pre-destined to receive. ||3||

ਨਾਮੁ ਖਸਮ ਕਾ ਚਿਤਿ ਨ ਕੀਆ ਕਪਟੀ ਕਪਟੁ ਕਮਾਣਾ ॥

नामु खसम का चिति न कीआ कपटी कपटु कमाणा ॥

Naamu khasam kaa chiti na keeaa kapatee kapatu kamaa(nn)aa ||

The deceitful person does not remember the Lord's Name; he practices only deceit.

ਜਮ ਦੁਆਰਿ ਜਾ ਪਕੜਿ ਚਲਾਇਆ ਤਾ ਚਲਦਾ ਪਛੁਤਾਣਾ ॥੪॥

जम दुआरि जा पकड़ि चलाइआ ता चलदा पछुताणा ॥४॥

Jam duaari jaa paka(rr)i chalaaiaa taa chaladaa pachhutaa(nn)aa ||4||

When he is marched in chains to Death's door, then, he regrets his actions. ||4||

ਜਬ ਲਗੁ ਦੁਨੀਆ ਰਹੀਐ ਨਾਨਕ ਕਿਛੁ ਸੁਣੀਐ ਕਿਛੁ ਕਹੀਐ ॥

जब लगु दुनीआ रहीऐ नानक किछु सुणीऐ किछु कहीऐ ॥

Jab lagu duneeaa raheeai naanak kichhu su(nn)eeai kichhu kaheeai ||

As long as we are in this world, O Nanak, we should listen, and speak of the Lord.

ਭਾਲਿ ਰਹੇ ਹਮ ਰਹਣੁ ਨ ਪਾਇਆ ਜੀਵਤਿਆ ਮਰਿ ਰਹੀਐ ॥੫॥੨॥

भालि रहे हम रहणु न पाइआ जीवतिआ मरि रहीऐ ॥५॥२॥

Bhaali rahe ham raha(nn)u na paaiaa jeevatiaa mari raheeai ||5||2||

I have searched, but I have found no way to remain here; so, remain dead while yet alive. ||5||2||

ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ਦੂਜਾ

धनासरी महला १ घरु दूजा

Dhanaasaree mahalaa 1 gharu doojaa

Dhanaasaree, First Mehl, Second House:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਕਿਉ ਸਿਮਰੀ ਸਿਵਰਿਆ ਨਹੀ ਜਾਇ ॥

किउ सिमरी सिवरिआ नही जाइ ॥

Kiu simaree sivariaa nahee jaai ||

How can I remember the Lord in meditation? I cannot meditate on Him in remembrance.

ਤਪੈ ਹਿਆਉ ਜੀਅੜਾ ਬਿਲਲਾਇ ॥

तपै हिआउ जीअड़ा बिललाइ ॥

Tapai hiaau jeea(rr)aa bilalaai ||

My heart is burning, and my soul is crying out in pain.

ਸਿਰਜਿ ਸਵਾਰੇ ਸਾਚਾ ਸੋਇ ॥

सिरजि सवारे साचा सोइ ॥

Siraji savaare saachaa soi ||

The True Lord creates and adorns.

ਤਿਸੁ ਵਿਸਰਿਐ ਚੰਗਾ ਕਿਉ ਹੋਇ ॥੧॥

तिसु विसरिऐ चंगा किउ होइ ॥१॥

Tisu visariai changgaa kiu hoi ||1||

Forgetting Him, how can one be good? ||1||

ਹਿਕਮਤਿ ਹੁਕਮਿ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥

हिकमति हुकमि न पाइआ जाइ ॥

Hikamati hukami na paaiaa jaai ||

By clever tricks and commands, He cannot be found.

ਕਿਉ ਕਰਿ ਸਾਚਿ ਮਿਲਉ ਮੇਰੀ ਮਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

किउ करि साचि मिलउ मेरी माइ ॥१॥ रहाउ ॥

Kiu kari saachi milau meree maai ||1|| rahaau ||

How am I to meet my True Lord, O my mother? ||1|| Pause ||

ਵਖਰੁ ਨਾਮੁ ਦੇਖਣ ਕੋਈ ਜਾਇ ॥

वखरु नामु देखण कोई जाइ ॥

Vakharu naamu dekha(nn) koee jaai ||

How rare is the one who goes out, and searches for the merchandise of the Naam.

ਨਾ ਕੋ ਚਾਖੈ ਨਾ ਕੋ ਖਾਇ ॥

ना को चाखै ना को खाइ ॥

Naa ko chaakhai naa ko khaai ||

No one tastes it, and no one eats it.

ਲੋਕਿ ਪਤੀਣੈ ਨਾ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥

लोकि पतीणै ना पति होइ ॥

Loki patee(nn)ai naa pati hoi ||

Honor is not obtained by trying to please other people.

ਤਾ ਪਤਿ ਰਹੈ ਰਾਖੈ ਜਾ ਸੋਇ ॥੨॥

ता पति रहै राखै जा सोइ ॥२॥

Taa pati rahai raakhai jaa soi ||2||

One's honor is preserved, only if the Lord preserves it. ||2||

ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥

जह देखा तह रहिआ समाइ ॥

Jah dekhaa tah rahiaa samaai ||

Wherever I look, there I see Him, pervading and permeating.

ਤੁਧੁ ਬਿਨੁ ਦੂਜੀ ਨਾਹੀ ਜਾਇ ॥

तुधु बिनु दूजी नाही जाइ ॥

Tudhu binu doojee naahee jaai ||

Without You, I have no other place of rest.

ਜੇ ਕੋ ਕਰੇ ਕੀਤੈ ਕਿਆ ਹੋਇ ॥

जे को करे कीतै किआ होइ ॥

Je ko kare keetai kiaa hoi ||

He may try, but what can anyone do by his own doing?

ਜਿਸ ਨੋ ਬਖਸੇ ਸਾਚਾ ਸੋਇ ॥੩॥

जिस नो बखसे साचा सोइ ॥३॥

Jis no bakhase saachaa soi ||3||

He alone is blessed, whom the True Lord forgives. ||3||

ਹੁਣਿ ਉਠਿ ਚਲਣਾ ਮੁਹਤਿ ਕਿ ਤਾਲਿ ॥

हुणि उठि चलणा मुहति कि तालि ॥

Hu(nn)i uthi chala(nn)aa muhati ki taali ||

Now, I shall have to get up and depart, in an instant, in the clapping of hands.

ਕਿਆ ਮੁਹੁ ਦੇਸਾ ਗੁਣ ਨਹੀ ਨਾਲਿ ॥

किआ मुहु देसा गुण नही नालि ॥

Kiaa muhu desaa gu(nn) nahee naali ||

What face will I show the Lord? I have no virtue at all.

ਜੈਸੀ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤੈਸਾ ਹੋਇ ॥

जैसी नदरि करे तैसा होइ ॥

Jaisee nadari kare taisaa hoi ||

As is the Lord's Glance of Grace, so it is.

ਵਿਣੁ ਨਦਰੀ ਨਾਨਕ ਨਹੀ ਕੋਇ ॥੪॥੧॥੩॥

विणु नदरी नानक नही कोइ ॥४॥१॥३॥

Vi(nn)u nadaree naanak nahee koi ||4||1||3||

Without His Glance of Grace, O Nanak, no one is blessed. ||4||1||3||

ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥

धनासरी महला १ ॥

Dhanaasaree mahalaa 1 ||

Dhanaasaree, First Mehl:

ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾ ਸਿਮਰਿਆ ਜਾਇ ॥

नदरि करे ता सिमरिआ जाइ ॥

Nadari kare taa simariaa jaai ||

If the Lord bestows His Glance of Grace, then one remembers Him in meditation.

ਆਤਮਾ ਦ੍ਰਵੈ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

आतमा द्रवै रहै लिव लाइ ॥

Aatamaa drvai rahai liv laai ||

The soul is softened, and he remains absorbed in the Lord's Love.

ਆਤਮਾ ਪਰਾਤਮਾ ਏਕੋ ਕਰੈ ॥

आतमा परातमा एको करै ॥

Aatamaa paraatamaa eko karai ||

His soul and the Supreme Soul become one.

ਅੰਤਰ ਕੀ ਦੁਬਿਧਾ ਅੰਤਰਿ ਮਰੈ ॥੧॥

अंतर की दुबिधा अंतरि मरै ॥१॥

Anttar kee dubidhaa anttari marai ||1||

The duality of the inner mind is overcome. ||1||

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥

गुर परसादी पाइआ जाइ ॥

Gur parasaadee paaiaa jaai ||

By Guru's Grace, God is found.

ਹਰਿ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਗੈ ਫਿਰਿ ਕਾਲੁ ਨ ਖਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

हरि सिउ चितु लागै फिरि कालु न खाइ ॥१॥ रहाउ ॥

Hari siu chitu laagai phiri kaalu na khaai ||1|| rahaau ||

One's consciousness is attached to the Lord, and so Death does not devour him. ||1|| Pause ||

ਸਚਿ ਸਿਮਰਿਐ ਹੋਵੈ ਪਰਗਾਸੁ ॥

सचि सिमरिऐ होवै परगासु ॥

Sachi simariai hovai paragaasu ||

Remembering the True Lord in meditation, one is enlightened.

ਤਾ ਤੇ ਬਿਖਿਆ ਮਹਿ ਰਹੈ ਉਦਾਸੁ ॥

ता ते बिखिआ महि रहै उदासु ॥

Taa te bikhiaa mahi rahai udaasu ||

Then, in the midst of Maya, he remains detached.

ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਐਸੀ ਵਡਿਆਈ ॥

सतिगुर की ऐसी वडिआई ॥

Satigur kee aisee vadiaaee ||

Such is the Glory of the True Guru;

ਪੁਤ੍ਰ ਕਲਤ੍ਰ ਵਿਚੇ ਗਤਿ ਪਾਈ ॥੨॥

पुत्र कलत्र विचे गति पाई ॥२॥

Putr kalatr viche gati paaee ||2||

In the midst of children and spouses, they attain emancipation. ||2||

ਐਸੀ ਸੇਵਕੁ ਸੇਵਾ ਕਰੈ ॥

ऐसी सेवकु सेवा करै ॥

Aisee sevaku sevaa karai ||

Such is the service which the Lord's servant performs,

ਜਿਸ ਕਾ ਜੀਉ ਤਿਸੁ ਆਗੈ ਧਰੈ ॥

जिस का जीउ तिसु आगै धरै ॥

Jis kaa jeeu tisu aagai dharai ||

That he dedicates his soul to the Lord, to whom it belongs.

ਸਾਹਿਬ ਭਾਵੈ ਸੋ ਪਰਵਾਣੁ ॥

साहिब भावै सो परवाणु ॥

Saahib bhaavai so paravaa(nn)u ||

One who is pleasing to the Lord and Master is acceptable.

ਸੋ ਸੇਵਕੁ ਦਰਗਹ ਪਾਵੈ ਮਾਣੁ ॥੩॥

सो सेवकु दरगह पावै माणु ॥३॥

So sevaku daragah paavai maa(nn)u ||3||

Such a servant obtains honor in the Court of the Lord. ||3||

ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਮੂਰਤਿ ਹਿਰਦੈ ਵਸਾਏ ॥

सतिगुर की मूरति हिरदै वसाए ॥

Satigur kee moorati hiradai vasaae ||

He enshrines the image of the True Guru in his heart.

ਜੋ ਇਛੈ ਸੋਈ ਫਲੁ ਪਾਏ ॥

जो इछै सोई फलु पाए ॥

Jo ichhai soee phalu paae ||

He obtains the rewards which he desires.

ਸਾਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਕਿਰਪਾ ਕਰੈ ॥

साचा साहिबु किरपा करै ॥

Saachaa saahibu kirapaa karai ||

The True Lord and Master grants His Grace;

ਸੋ ਸੇਵਕੁ ਜਮ ਤੇ ਕੈਸਾ ਡਰੈ ॥੪॥

सो सेवकु जम ते कैसा डरै ॥४॥

So sevaku jam te kaisaa darai ||4||

How can such a servant be afraid of death? ||4||

ਭਨਤਿ ਨਾਨਕੁ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥

भनति नानकु करे वीचारु ॥

Bhanati naanaku kare veechaaru ||

Prays Nanak, practice contemplation,

ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਸਿਉ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥

साची बाणी सिउ धरे पिआरु ॥

Saachee baa(nn)ee siu dhare piaaru ||

And enshrine love for the True Word of His Bani.

ਤਾ ਕੋ ਪਾਵੈ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥

ता को पावै मोख दुआरु ॥

Taa ko paavai mokh duaaru ||

Then, you shall find the Gate of Salvation.

ਜਪੁ ਤਪੁ ਸਭੁ ਇਹੁ ਸਬਦੁ ਹੈ ਸਾਰੁ ॥੫॥੨॥੪॥

जपु तपु सभु इहु सबदु है सारु ॥५॥२॥४॥

Japu tapu sabhu ihu sabadu hai saaru ||5||2||4||

This Shabad is the most excellent of all chanting and austere meditations. ||5||2||4||

ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥

धनासरी महला १ ॥

Dhanaasaree mahalaa 1 ||

Dhanaasaree, First Mehl:

ਜੀਉ ਤਪਤੁ ਹੈ ਬਾਰੋ ਬਾਰ ॥

जीउ तपतु है बारो बार ॥

Jeeu tapatu hai baaro baar ||

My soul burns, over and over again.

ਤਪਿ ਤਪਿ ਖਪੈ ਬਹੁਤੁ ਬੇਕਾਰ ॥

तपि तपि खपै बहुतु बेकार ॥

Tapi tapi khapai bahutu bekaar ||

Burning and burning, it is ruined, and it falls into evil.

ਜੈ ਤਨਿ ਬਾਣੀ ਵਿਸਰਿ ਜਾਇ ॥

जै तनि बाणी विसरि जाइ ॥

Jai tani baa(nn)ee visari jaai ||

That body, which forgets the Word of the Guru's Bani

ਜਿਉ ਪਕਾ ਰੋਗੀ ਵਿਲਲਾਇ ॥੧॥

जिउ पका रोगी विललाइ ॥१॥

Jiu pakaa rogee vilalaai ||1||

Cries out in pain, like a chronic patient. ||1||

ਬਹੁਤਾ ਬੋਲਣੁ ਝਖਣੁ ਹੋਇ ॥

बहुता बोलणु झखणु होइ ॥

Bahutaa bola(nn)u jhakha(nn)u hoi ||

To speak too much and babble is useless.

ਵਿਣੁ ਬੋਲੇ ਜਾਣੈ ਸਭੁ ਸੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

विणु बोले जाणै सभु सोइ ॥१॥ रहाउ ॥

Vi(nn)u bole jaa(nn)ai sabhu soi ||1|| rahaau ||

Even without our speaking, He knows everything. ||1|| Pause ||

ਜਿਨਿ ਕਨ ਕੀਤੇ ਅਖੀ ਨਾਕੁ ॥

जिनि कन कीते अखी नाकु ॥

Jini kan keete akhee naaku ||

He created our ears, eyes and nose.

ਜਿਨਿ ਜਿਹਵਾ ਦਿਤੀ ਬੋਲੇ ਤਾਤੁ ॥

जिनि जिहवा दिती बोले तातु ॥

Jini jihavaa ditee bole taatu ||

He gave us our tongue to speak so fluently.

ਜਿਨਿ ਮਨੁ ਰਾਖਿਆ ਅਗਨੀ ਪਾਇ ॥

जिनि मनु राखिआ अगनी पाइ ॥

Jini manu raakhiaa aganee paai ||

He preserved the mind in the fire of the womb;

ਵਾਜੈ ਪਵਣੁ ਆਖੈ ਸਭ ਜਾਇ ॥੨॥

वाजै पवणु आखै सभ जाइ ॥२॥

Vaajai pava(nn)u aakhai sabh jaai ||2||

At His Command, the wind blows everywhere. ||2||

ਜੇਤਾ ਮੋਹੁ ਪਰੀਤਿ ਸੁਆਦ ॥

जेता मोहु परीति सुआद ॥

Jetaa mohu pareeti suaad ||

These worldly attachments, loves and pleasurable tastes,

ਸਭਾ ਕਾਲਖ ਦਾਗਾ ਦਾਗ ॥

सभा कालख दागा दाग ॥

Sabhaa kaalakh daagaa daag ||

All are just black stains.

ਦਾਗ ਦੋਸ ਮੁਹਿ ਚਲਿਆ ਲਾਇ ॥

दाग दोस मुहि चलिआ लाइ ॥

Daag dos muhi chaliaa laai ||

One who departs, with these black stains of sin on his face

ਦਰਗਹ ਬੈਸਣ ਨਾਹੀ ਜਾਇ ॥੩॥

दरगह बैसण नाही जाइ ॥३॥

Daragah baisa(nn) naahee jaai ||3||

Shall find no place to sit in the Court of the Lord. ||3||

ਕਰਮਿ ਮਿਲੈ ਆਖਣੁ ਤੇਰਾ ਨਾਉ ॥

करमि मिलै आखणु तेरा नाउ ॥

Karami milai aakha(nn)u teraa naau ||

By Your Grace, we chant Your Name.

ਜਿਤੁ ਲਗਿ ਤਰਣਾ ਹੋਰੁ ਨਹੀ ਥਾਉ ॥

जितु लगि तरणा होरु नही थाउ ॥

Jitu lagi tara(nn)aa horu nahee thaau ||

Becoming attached to it, one is saved; there is no other way.

ਜੇ ਕੋ ਡੂਬੈ ਫਿਰਿ ਹੋਵੈ ਸਾਰ ॥

जे को डूबै फिरि होवै सार ॥

Je ko doobai phiri hovai saar ||

Even if one is drowning, still, he may be saved.

ਨਾਨਕ ਸਾਚਾ ਸਰਬ ਦਾਤਾਰ ॥੪॥੩॥੫॥

नानक साचा सरब दातार ॥४॥३॥५॥

Naanak saachaa sarab daataar ||4||3||5||

O Nanak, the True Lord is the Giver of all. ||4||3||5||

ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥

धनासरी महला १ ॥

Dhanaasaree mahalaa 1 ||

Dhanaasaree, First Mehl:

ਚੋਰੁ ਸਲਾਹੇ ਚੀਤੁ ਨ ਭੀਜੈ ॥

चोरु सलाहे चीतु न भीजै ॥

Choru salaahe cheetu na bheejai ||

If a thief praises someone, his mind is not pleased.

ਜੇ ਬਦੀ ਕਰੇ ਤਾ ਤਸੂ ਨ ਛੀਜੈ ॥

जे बदी करे ता तसू न छीजै ॥

Je badee kare taa tasoo na chheejai ||

If a thief curses him, no damage is done.

ਚੋਰ ਕੀ ਹਾਮਾ ਭਰੇ ਨ ਕੋਇ ॥

चोर की हामा भरे न कोइ ॥

Chor kee haamaa bhare na koi ||

No one will take responsibility for a thief.

ਚੋਰੁ ਕੀਆ ਚੰਗਾ ਕਿਉ ਹੋਇ ॥੧॥

चोरु कीआ चंगा किउ होइ ॥१॥

Choru keeaa changgaa kiu hoi ||1||

How can a thief's actions be good? ||1||

ਸੁਣਿ ਮਨ ਅੰਧੇ ਕੁਤੇ ਕੂੜਿਆਰ ॥

सुणि मन अंधे कुते कूड़िआर ॥

Su(nn)i man anddhe kute koo(rr)iaar ||

Listen, O mind, you blind, false dog!

ਬਿਨੁ ਬੋਲੇ ਬੂਝੀਐ ਸਚਿਆਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

बिनु बोले बूझीऐ सचिआर ॥१॥ रहाउ ॥

Binu bole boojheeai sachiaar ||1|| rahaau ||

Even without your speaking, the Lord knows and understands. ||1|| Pause ||

ਚੋਰੁ ਸੁਆਲਿਉ ਚੋਰੁ ਸਿਆਣਾ ॥

चोरु सुआलिउ चोरु सिआणा ॥

Choru suaaliu choru siaa(nn)aa ||

A thief may be handsome, and a thief may be wise,

ਖੋਟੇ ਕਾ ਮੁਲੁ ਏਕੁ ਦੁਗਾਣਾ ॥

खोटे का मुलु एकु दुगाणा ॥

Khote kaa mulu eku dugaa(nn)aa ||

But he is still just a counterfeit coin, worth only a shell.

ਜੇ ਸਾਥਿ ਰਖੀਐ ਦੀਜੈ ਰਲਾਇ ॥

जे साथि रखीऐ दीजै रलाइ ॥

Je saathi rakheeai deejai ralaai ||

If it is kept and mixed with other coins,

ਜਾ ਪਰਖੀਐ ਖੋਟਾ ਹੋਇ ਜਾਇ ॥੨॥

जा परखीऐ खोटा होइ जाइ ॥२॥

Jaa parakheeai khotaa hoi jaai ||2||

It will be found to be false, when the coins are inspected. ||2||

ਜੈਸਾ ਕਰੇ ਸੁ ਤੈਸਾ ਪਾਵੈ ॥

जैसा करे सु तैसा पावै ॥

Jaisaa kare su taisaa paavai ||

As one acts, so does he receive.

ਆਪਿ ਬੀਜਿ ਆਪੇ ਹੀ ਖਾਵੈ ॥

आपि बीजि आपे ही खावै ॥

Aapi beeji aape hee khaavai ||

As he plants, so does he eat.

ਜੇ ਵਡਿਆਈਆ ਆਪੇ ਖਾਇ ॥

जे वडिआईआ आपे खाइ ॥

Je vadiaaeeaa aape khaai ||

He may praise himself gloriously,

ਜੇਹੀ ਸੁਰਤਿ ਤੇਹੈ ਰਾਹਿ ਜਾਇ ॥੩॥

जेही सुरति तेहै राहि जाइ ॥३॥

Jehee surati tehai raahi jaai ||3||

But still, according to his understanding, so is the path he must follow. ||3||

ਜੇ ਸਉ ਕੂੜੀਆ ਕੂੜੁ ਕਬਾੜੁ ॥

जे सउ कूड़ीआ कूड़ु कबाड़ु ॥

Je sau koo(rr)eeaa koo(rr)u kabaa(rr)u ||

He may tell hundreds of lies to conceal his falsehood,

ਭਾਵੈ ਸਭੁ ਆਖਉ ਸੰਸਾਰੁ ॥

भावै सभु आखउ संसारु ॥

Bhaavai sabhu aakhau sanssaaru ||

And all the world may call him good.

ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਅਧੀ ਪਰਵਾਣੁ ॥

तुधु भावै अधी परवाणु ॥

Tudhu bhaavai adhee paravaa(nn)u ||

If it pleases You, Lord, even the foolish are approved.

ਨਾਨਕ ਜਾਣੈ ਜਾਣੁ ਸੁਜਾਣੁ ॥੪॥੪॥੬॥

नानक जाणै जाणु सुजाणु ॥४॥४॥६॥

Naanak jaa(nn)ai jaa(nn)u sujaa(nn)u ||4||4||6||

O Nanak, the Lord is wise, knowing, all-knowing. ||4||4||6||

ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥

धनासरी महला १ ॥

Dhanaasaree mahalaa 1 ||

Dhanaasaree, First Mehl:

ਕਾਇਆ ਕਾਗਦੁ ਮਨੁ ਪਰਵਾਣਾ ॥

काइआ कागदु मनु परवाणा ॥

Kaaiaa kaagadu manu paravaa(nn)aa ||

The body is the paper, and the mind is the inscription written upon it.

ਸਿਰ ਕੇ ਲੇਖ ਨ ਪੜੈ ਇਆਣਾ ॥

सिर के लेख न पड़ै इआणा ॥

Sir ke lekh na pa(rr)ai iaa(nn)aa ||

The ignorant fool does not read what is written on his forehead.

ਦਰਗਹ ਘੜੀਅਹਿ ਤੀਨੇ ਲੇਖ ॥

दरगह घड़ीअहि तीने लेख ॥

Daragah gha(rr)eeahi teene lekh ||

In the Court of the Lord, three inscriptions are recorded.

ਖੋਟਾ ਕਾਮਿ ਨ ਆਵੈ ਵੇਖੁ ॥੧॥

खोटा कामि न आवै वेखु ॥१॥

Khotaa kaami na aavai vekhu ||1||

Behold, the counterfeit coin is worthless there. ||1||

ਨਾਨਕ ਜੇ ਵਿਚਿ ਰੁਪਾ ਹੋਇ ॥

नानक जे विचि रुपा होइ ॥

Naanak je vichi rupaa hoi ||

O Nanak, if there is silver in it,

ਖਰਾ ਖਰਾ ਆਖੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

खरा खरा आखै सभु कोइ ॥१॥ रहाउ ॥

Kharaa kharaa aakhai sabhu koi ||1|| rahaau ||

Then everyone proclaims, ""It is genuine, it is genuine."" ||1|| Pause ||

ਕਾਦੀ ਕੂੜੁ ਬੋਲਿ ਮਲੁ ਖਾਇ ॥

कादी कूड़ु बोलि मलु खाइ ॥

Kaadee koo(rr)u boli malu khaai ||

The Qazi tells lies and eats filth;

ਬ੍ਰਾਹਮਣੁ ਨਾਵੈ ਜੀਆ ਘਾਇ ॥

ब्राहमणु नावै जीआ घाइ ॥

Braahama(nn)u naavai jeeaa ghaai ||

The Brahmin kills and then takes cleansing baths.

ਜੋਗੀ ਜੁਗਤਿ ਨ ਜਾਣੈ ਅੰਧੁ ॥

जोगी जुगति न जाणै अंधु ॥

Jogee jugati na jaa(nn)ai anddhu ||

The Yogi is blind, and does not know the Way.

ਤੀਨੇ ਓਜਾੜੇ ਕਾ ਬੰਧੁ ॥੨॥

तीने ओजाड़े का बंधु ॥२॥

Teene ojaa(rr)e kaa banddhu ||2||

The three of them devise their own destruction. ||2||

ਸੋ ਜੋਗੀ ਜੋ ਜੁਗਤਿ ਪਛਾਣੈ ॥

सो जोगी जो जुगति पछाणै ॥

So jogee jo jugati pachhaa(nn)ai ||

He alone is a Yogi, who understands the Way.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ॥

गुर परसादी एको जाणै ॥

Gur parasaadee eko jaa(nn)ai ||

By Guru's Grace, he knows the One Lord.

ਕਾਜੀ ਸੋ ਜੋ ਉਲਟੀ ਕਰੈ ॥

काजी सो जो उलटी करै ॥

Kaajee so jo ulatee karai ||

He alone is a Qazi, who turns away from the world,

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ॥

गुर परसादी जीवतु मरै ॥

Gur parasaadee jeevatu marai ||

And who, by Guru's Grace, remains dead while yet alive.

ਸੋ ਬ੍ਰਾਹਮਣੁ ਜੋ ਬ੍ਰਹਮੁ ਬੀਚਾਰੈ ॥

सो ब्राहमणु जो ब्रहमु बीचारै ॥

So braahama(nn)u jo brhamu beechaarai ||

He alone is a Brahmin, who contemplates God.

ਆਪਿ ਤਰੈ ਸਗਲੇ ਕੁਲ ਤਾਰੈ ॥੩॥

आपि तरै सगले कुल तारै ॥३॥

Aapi tarai sagale kul taarai ||3||

He saves himself, and saves all his generations as well. ||3||

ਦਾਨਸਬੰਦੁ ਸੋਈ ਦਿਲਿ ਧੋਵੈ ॥

दानसबंदु सोई दिलि धोवै ॥

Daanasabanddu soee dili dhovai ||

One who cleanses his own mind is wise.

ਮੁਸਲਮਾਣੁ ਸੋਈ ਮਲੁ ਖੋਵੈ ॥

मुसलमाणु सोई मलु खोवै ॥

Musalamaa(nn)u soee malu khovai ||

One who cleanses himself of impurity is a Muslim.

ਪੜਿਆ ਬੂਝੈ ਸੋ ਪਰਵਾਣੁ ॥

पड़िआ बूझै सो परवाणु ॥

Pa(rr)iaa boojhai so paravaa(nn)u ||

One who reads and understands is acceptable.

ਜਿਸੁ ਸਿਰਿ ਦਰਗਹ ਕਾ ਨੀਸਾਣੁ ॥੪॥੫॥੭॥

जिसु सिरि दरगह का नीसाणु ॥४॥५॥७॥

Jisu siri daragah kaa neesaa(nn)u ||4||5||7||

Upon his forehead is the Insignia of the Court of the Lord. ||4||5||7||

ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੩

धनासरी महला १ घरु ३

Dhanaasaree mahalaa 1 gharu 3

Dhanaasaree, First Mehl, Third House:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਕਾਲੁ ਨਾਹੀ ਜੋਗੁ ਨਾਹੀ ਨਾਹੀ ਸਤ ਕਾ ਢਬੁ ॥

कालु नाही जोगु नाही नाही सत का ढबु ॥

Kaalu naahee jogu naahee naahee sat kaa dhabu ||

No, no, this is not the time, when people know the way to Yoga and Truth.

ਥਾਨਸਟ ਜਗ ਭਰਿਸਟ ਹੋਏ ਡੂਬਤਾ ਇਵ ਜਗੁ ॥੧॥

थानसट जग भरिसट होए डूबता इव जगु ॥१॥

Thaanasat jag bharisat hoe doobataa iv jagu ||1||

The holy places of worship in the world are polluted, and so the world is drowning. ||1||

ਕਲ ਮਹਿ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਸਾਰੁ ॥

कल महि राम नामु सारु ॥

Kal mahi raam naamu saaru ||

In this Dark Age of Kali Yuga, the Lord's Name is the most sublime.

ਅਖੀ ਤ ਮੀਟਹਿ ਨਾਕ ਪਕੜਹਿ ਠਗਣ ਕਉ ਸੰਸਾਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

अखी त मीटहि नाक पकड़हि ठगण कउ संसारु ॥१॥ रहाउ ॥

Akhee ta meetahi naak paka(rr)ahi thaga(nn) kau sanssaaru ||1|| rahaau ||

Some people try to deceive the world by closing their eyes and holding their nostrils closed. ||1|| Pause ||

ਆਂਟ ਸੇਤੀ ਨਾਕੁ ਪਕੜਹਿ ਸੂਝਤੇ ਤਿਨਿ ਲੋਅ ॥

आंट सेती नाकु पकड़हि सूझते तिनि लोअ ॥

Aant setee naaku paka(rr)ahi soojhate tini loa ||

They close off their nostrils with their fingers, and claim to see the three worlds.

ਮਗਰ ਪਾਛੈ ਕਛੁ ਨ ਸੂਝੈ ਏਹੁ ਪਦਮੁ ਅਲੋਅ ॥੨॥

मगर पाछै कछु न सूझै एहु पदमु अलोअ ॥२॥

Magar paachhai kachhu na soojhai ehu padamu aloa ||2||

But they cannot even see what is behind them. What a strange lotus pose this is! ||2||

ਖਤ੍ਰੀਆ ਤ ਧਰਮੁ ਛੋਡਿਆ ਮਲੇਛ ਭਾਖਿਆ ਗਹੀ ॥

खत्रीआ त धरमु छोडिआ मलेछ भाखिआ गही ॥

Khatreeaa ta dharamu chhodiaa malechh bhaakhiaa gahee ||

The K'shatriyas have abandoned their religion, and have adopted a foreign language.

ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਭ ਇਕ ਵਰਨ ਹੋਈ ਧਰਮ ਕੀ ਗਤਿ ਰਹੀ ॥੩॥

स्रिसटि सभ इक वरन होई धरम की गति रही ॥३॥

Srisati sabh ik varan hoee dharam kee gati rahee ||3||

The whole world has been reduced to the same social status; the state of righteousness and Dharma has been lost. ||3||

ਅਸਟ ਸਾਜ ਸਾਜਿ ਪੁਰਾਣ ਸੋਧਹਿ ਕਰਹਿ ਬੇਦ ਅਭਿਆਸੁ ॥

असट साज साजि पुराण सोधहि करहि बेद अभिआसु ॥

Asat saaj saaji puraa(nn) sodhahi karahi bed abhiaasu ||

They analyze eight chapters of (Panini's grammar and the Puraanas. They study the Vedas,

ਬਿਨੁ ਨਾਮ ਹਰਿ ਕੇ ਮੁਕਤਿ ਨਾਹੀ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਦਾਸੁ ॥੪॥੧॥੬॥੮॥

बिनु नाम हरि के मुकति नाही कहै नानकु दासु ॥४॥१॥६॥८॥

Binu naam hari ke mukati naahee kahai naanaku daasu ||4||1||6||8||

But without the Lord's Name, no one is liberated; so says Nanak, the Lord's slave. ||4||1||6||8||

ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ਆਰਤੀ

धनासरी महला १ आरती

Dhanaasaree mahalaa 1 aaratee

Dhanaasaree, First Mehl, Aartee:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਗਗਨ ਮੈ ਥਾਲੁ ਰਵਿ ਚੰਦੁ ਦੀਪਕ ਬਨੇ ਤਾਰਿਕਾ ਮੰਡਲ ਜਨਕ ਮੋਤੀ ॥

गगन मै थालु रवि चंदु दीपक बने तारिका मंडल जनक मोती ॥

Gagan mai thaalu ravi chanddu deepak bane taarikaa manddal janak motee ||

In the bowl of the sky, the sun and moon are the lamps; the stars in the constellations are the pearls.

ਧੂਪੁ ਮਲਆਨਲੋ ਪਵਣੁ ਚਵਰੋ ਕਰੇ ਸਗਲ ਬਨਰਾਇ ਫੂਲੰਤ ਜੋਤੀ ॥੧॥

धूपु मलआनलो पवणु चवरो करे सगल बनराइ फूलंत जोती ॥१॥

Dhoopu malaaanalo pava(nn)u chavaro kare sagal banaraai phoolantt jotee ||1||

The fragrance of sandalwood is the incense, the wind is the fan, and all the vegetation are flowers in offering to You, O Luminous Lord. ||1||

ਕੈਸੀ ਆਰਤੀ ਹੋਇ ਭਵ ਖੰਡਨਾ ਤੇਰੀ ਆਰਤੀ ॥

कैसी आरती होइ भव खंडना तेरी आरती ॥

Kaisee aaratee hoi bhav khanddanaa teree aaratee ||

What a beautiful lamp-lit worship service this is! O Destroyer of fear, this is Your Aartee, Your worship service.

ਅਨਹਤਾ ਸਬਦ ਵਾਜੰਤ ਭੇਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

अनहता सबद वाजंत भेरी ॥१॥ रहाउ ॥

Anahataa sabad vaajantt bheree ||1|| rahaau ||

The sound current of the Shabad is the sounding of the temple drums. ||1|| Pause ||

ਸਹਸ ਤਵ ਨੈਨ ਨਨ ਨੈਨ ਹੈ ਤੋਹਿ ਕਉ ਸਹਸ ਮੂਰਤਿ ਨਨਾ ਏਕ ਤੋਹੀ ॥

सहस तव नैन नन नैन है तोहि कउ सहस मूरति नना एक तोही ॥

Sahas tav nain nan nain hai tohi kau sahas moorati nanaa ek tohee ||

Thousands are Your eyes, and yet You have no eyes. Thousands are Your forms, and yet You have not even one form.

ਸਹਸ ਪਦ ਬਿਮਲ ਨਨ ਏਕ ਪਦ ਗੰਧ ਬਿਨੁ ਸਹਸ ਤਵ ਗੰਧ ਇਵ ਚਲਤ ਮੋਹੀ ॥੨॥

सहस पद बिमल नन एक पद गंध बिनु सहस तव गंध इव चलत मोही ॥२॥

Sahas pad bimal nan ek pad ganddh binu sahas tav ganddh iv chalat mohee ||2||

Thousands are Your lotus feet, and yet You have no feet. Without a nose, thousands are Your noses. I am enchanted with Your play! ||2||

ਸਭ ਮਹਿ ਜੋਤਿ ਜੋਤਿ ਹੈ ਸੋਇ ॥

सभ महि जोति जोति है सोइ ॥

Sabh mahi joti joti hai soi ||

The Divine Light is within everyone; You are that Light.

ਤਿਸ ਕੈ ਚਾਨਣਿ ਸਭ ਮਹਿ ਚਾਨਣੁ ਹੋਇ ॥

तिस कै चानणि सभ महि चानणु होइ ॥

Tis kai chaana(nn)i sabh mahi chaana(nn)u hoi ||

Yours is that Light which shines within everyone.

ਗੁਰ ਸਾਖੀ ਜੋਤਿ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥

गुर साखी जोति परगटु होइ ॥

Gur saakhee joti paragatu hoi ||

By the Guru's Teachings, this Divine Light is revealed.

ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੁ ਆਰਤੀ ਹੋਇ ॥੩॥

जो तिसु भावै सु आरती होइ ॥३॥

Jo tisu bhaavai su aaratee hoi ||3||

That which pleases the Lord is the true worship service. ||3||

ਹਰਿ ਚਰਣ ਕਮਲ ਮਕਰੰਦ ਲੋਭਿਤ ਮਨੋ ਅਨਦਿਨੋ ਮੋਹਿ ਆਹੀ ਪਿਆਸਾ ॥

हरि चरण कमल मकरंद लोभित मनो अनदिनो मोहि आही पिआसा ॥

Hari chara(nn) kamal makarandd lobhit mano anadino mohi aahee piaasaa ||

My soul is enticed by the honey-sweet lotus feet of the Lord; night and day, I thirst for them.

ਕ੍ਰਿਪਾ ਜਲੁ ਦੇਹਿ ਨਾਨਕ ਸਾਰਿੰਗ ਕਉ ਹੋਇ ਜਾ ਤੇ ਤੇਰੈ ਨਾਮਿ ਵਾਸਾ ॥੪॥੧॥੭॥੯॥

क्रिपा जलु देहि नानक सारिंग कउ होइ जा ते तेरै नामि वासा ॥४॥१॥७॥९॥

Kripaa jalu dehi naanak saaringg kau hoi jaa te terai naami vaasaa ||4||1||7||9||

Bless Nanak, the thirsty song-bird, with the water of Your Mercy, that he may come to dwell in Your Name. ||4||1||7||9||

ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰੁ ੨ ਚਉਪਦੇ

धनासरी महला ३ घरु २ चउपदे

Dhanaasaree mahalaa 3 gharu 2 chaupade

Dhanaasaree, Third Mehl, Second House, Chau-Padas:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਇਹੁ ਧਨੁ ਅਖੁਟੁ ਨ ਨਿਖੁਟੈ ਨ ਜਾਇ ॥

इहु धनु अखुटु न निखुटै न जाइ ॥

Ihu dhanu akhutu na nikhutai na jaai ||

This wealth is inexhaustible. It shall never be exhausted, and it shall never be lost.

ਪੂਰੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਦੀਆ ਦਿਖਾਇ ॥

पूरै सतिगुरि दीआ दिखाइ ॥

Poorai satiguri deeaa dikhaai ||

The Perfect True Guru has revealed it to me.

ਅਪੁਨੇ ਸਤਿਗੁਰ ਕਉ ਸਦ ਬਲਿ ਜਾਈ ॥

अपुने सतिगुर कउ सद बलि जाई ॥

Apune satigur kau sad bali jaaee ||

I am forever a sacrifice to my True Guru.

ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਹਰਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਈ ॥੧॥

गुर किरपा ते हरि मंनि वसाई ॥१॥

Gur kirapaa te hari manni vasaaee ||1||

By Guru's Grace, I have enshrined the Lord within my mind. ||1||

ਸੇ ਧਨਵੰਤ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

से धनवंत हरि नामि लिव लाइ ॥

Se dhanavantt hari naami liv laai ||

They alone are wealthy, who lovingly attune themselves to the Lord's Name.

ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਹਰਿ ਧਨੁ ਪਰਗਾਸਿਆ ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥ ਰਹਾਉ ॥

गुरि पूरै हरि धनु परगासिआ हरि किरपा ते वसै मनि आइ ॥ रहाउ ॥

Guri poorai hari dhanu paragaasiaa hari kirapaa te vasai mani aai || rahaau ||

The Perfect Guru has revealed to me the Lord's treasure; by the Lord's Grace, it has come to abide in my mind. || Pause ||

ਅਵਗੁਣ ਕਾਟਿ ਗੁਣ ਰਿਦੈ ਸਮਾਇ ॥

अवगुण काटि गुण रिदै समाइ ॥

Avagu(nn) kaati gu(nn) ridai samaai ||

He is rid of his demerits, and his heart is permeated with merit and virtue.

ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥

पूरे गुर कै सहजि सुभाइ ॥

Poore gur kai sahaji subhaai ||

By Guru's Grace, he naturally dwells in celestial peace.

ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੀ ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ॥

पूरे गुर की साची बाणी ॥

Poore gur kee saachee baa(nn)ee ||

True is the Word of the Perfect Guru's Bani.

ਸੁਖ ਮਨ ਅੰਤਰਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਣੀ ॥੨॥

सुख मन अंतरि सहजि समाणी ॥२॥

Sukh man anttari sahaji samaa(nn)ee ||2||

They bring peace to the mind, and celestial peace is absorbed within. ||2||

ਏਕੁ ਅਚਰਜੁ ਜਨ ਦੇਖਹੁ ਭਾਈ ॥

एकु अचरजु जन देखहु भाई ॥

Eku acharaju jan dekhahu bhaaee ||

O my humble Siblings of Destiny, behold this strange and wonderful thing:

ਦੁਬਿਧਾ ਮਾਰਿ ਹਰਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਈ ॥

दुबिधा मारि हरि मंनि वसाई ॥

Dubidhaa maari hari manni vasaaee ||

Duality is overcome, and the Lord dwells within his mind.

ਨਾਮੁ ਅਮੋਲਕੁ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥

नामु अमोलकु न पाइआ जाइ ॥

Naamu amolaku na paaiaa jaai ||

The Naam, the Name of the Lord, is priceless; it cannot be taken.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥੩॥

गुर परसादि वसै मनि आइ ॥३॥

Gur parasaadi vasai mani aai ||3||

By Guru's Grace, it comes to abide in the mind. ||3||

ਸਭ ਮਹਿ ਵਸੈ ਪ੍ਰਭੁ ਏਕੋ ਸੋਇ ॥

सभ महि वसै प्रभु एको सोइ ॥

Sabh mahi vasai prbhu eko soi ||

He is the One God, abiding within all.

ਗੁਰਮਤੀ ਘਟਿ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥

गुरमती घटि परगटु होइ ॥

Guramatee ghati paragatu hoi ||

Through the Guru's Teachings, He is revealed in the heart.

ਸਹਜੇ ਜਿਨਿ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਣਿ ਪਛਾਣਿਆ ॥

सहजे जिनि प्रभु जाणि पछाणिआ ॥

Sahaje jini prbhu jaa(nn)i pachhaa(nn)iaa ||

One who intuitively knows and realizes God,

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥੪॥੧॥

नानक नामु मिलै मनु मानिआ ॥४॥१॥

Naanak naamu milai manu maaniaa ||4||1||

O Nanak, obtains the Naam; his mind is pleased and appeased. ||4||1||

ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥

धनासरी महला ३ ॥

Dhanaasaree mahalaa 3 ||

Dhanaasaree, Third Mehl:

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਅਤਿ ਅਪਾਰਾ ॥

हरि नामु धनु निरमलु अति अपारा ॥

Hari naamu dhanu niramalu ati apaaraa ||

The wealth of the Lord's Name is immaculate, and absolutely infinite.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥

गुर कै सबदि भरे भंडारा ॥

Gur kai sabadi bhare bhanddaaraa ||

The Word of the Guru's Shabad is over-flowing with treasure.

ਨਾਮ ਧਨ ਬਿਨੁ ਹੋਰ ਸਭ ਬਿਖੁ ਜਾਣੁ ॥

नाम धन बिनु होर सभ बिखु जाणु ॥

Naam dhan binu hor sabh bikhu jaa(nn)u ||

Know that, except for the wealth of the Name, all other wealth is poison.

ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਜਲੈ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥੧॥

माइआ मोहि जलै अभिमानु ॥१॥

Maaiaa mohi jalai abhimaanu ||1||

The egotistical people are burning in their attachment to Maya. ||1||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਾਖੈ ਕੋਇ ॥

गुरमुखि हरि रसु चाखै कोइ ॥

Guramukhi hari rasu chaakhai koi ||

How rare is that Gurmukh who tastes the sublime essence of the Lord.

ਤਿਸੁ ਸਦਾ ਅਨੰਦੁ ਹੋਵੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥ ਰਹਾਉ ॥

तिसु सदा अनंदु होवै दिनु राती पूरै भागि परापति होइ ॥ रहाउ ॥

Tisu sadaa ananddu hovai dinu raatee poorai bhaagi paraapati hoi || rahaau ||

He is always in bliss, day and night; through perfect good destiny, he obtains the Name. || Pause ||

ਸਬਦੁ ਦੀਪਕੁ ਵਰਤੈ ਤਿਹੁ ਲੋਇ ॥

सबदु दीपकु वरतै तिहु लोइ ॥

Sabadu deepaku varatai tihu loi ||

The Word of the Shabad is a lamp, illuminating the three worlds.

ਜੋ ਚਾਖੈ ਸੋ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥

जो चाखै सो निरमलु होइ ॥

Jo chaakhai so niramalu hoi ||

One who tastes it, becomes immaculate.

ਨਿਰਮਲ ਨਾਮਿ ਹਉਮੈ ਮਲੁ ਧੋਇ ॥

निरमल नामि हउमै मलु धोइ ॥

Niramal naami haumai malu dhoi ||

The immaculate Naam, the Name of the Lord, washes off the filth of ego.

ਸਾਚੀ ਭਗਤਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੨॥

साची भगति सदा सुखु होइ ॥२॥

Saachee bhagati sadaa sukhu hoi ||2||

True devotional worship brings lasting peace. ||2||

ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਾਖਿਆ ਸੋ ਹਰਿ ਜਨੁ ਲੋਗੁ ॥

जिनि हरि रसु चाखिआ सो हरि जनु लोगु ॥

Jini hari rasu chaakhiaa so hari janu logu ||

One who tastes the sublime essence of the Lord is the Lord's humble servant.

ਤਿਸੁ ਸਦਾ ਹਰਖੁ ਨਾਹੀ ਕਦੇ ਸੋਗੁ ॥

तिसु सदा हरखु नाही कदे सोगु ॥

Tisu sadaa harakhu naahee kade sogu ||

He is forever happy; he is never sad.

ਆਪਿ ਮੁਕਤੁ ਅਵਰਾ ਮੁਕਤੁ ਕਰਾਵੈ ॥

आपि मुकतु अवरा मुकतु करावै ॥

Aapi mukatu avaraa mukatu karaavai ||

He himself is liberated, and he liberates others as well.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪੈ ਹਰਿ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ॥੩॥

हरि नामु जपै हरि ते सुखु पावै ॥३॥

Hari naamu japai hari te sukhu paavai ||3||

He chants the Lord's Name, and through the Lord, he finds peace. ||3||

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸਭ ਮੁਈ ਬਿਲਲਾਇ ॥

बिनु सतिगुर सभ मुई बिललाइ ॥

Binu satigur sabh muee bilalaai ||

Without the True Guru, everyone dies, crying out in pain.

ਅਨਦਿਨੁ ਦਾਝਹਿ ਸਾਤਿ ਨ ਪਾਇ ॥

अनदिनु दाझहि साति न पाइ ॥

Anadinu daajhahi saati na paai ||

Night and day, they burn, and find no peace.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸਭੁ ਤ੍ਰਿਸਨ ਬੁਝਾਏ ॥

सतिगुरु मिलै सभु त्रिसन बुझाए ॥

Satiguru milai sabhu trisan bujhaae ||

But meeting the True Guru, all thirst is quenched.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਸਾਂਤਿ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥੪॥੨॥

नानक नामि सांति सुखु पाए ॥४॥२॥

Naanak naami saanti sukhu paae ||4||2||

O Nanak, through the Naam, one finds peace and tranquility. ||4||2||

ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥

धनासरी महला ३ ॥

Dhanaasaree mahalaa 3 ||

Dhanaasaree, Third Mehl:

ਸਦਾ ਧਨੁ ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲੇ ॥

सदा धनु अंतरि नामु समाले ॥

Sadaa dhanu anttari naamu samaale ||

Gather in and cherish forever the wealth of the Lord's Name, deep within;

ਜੀਅ ਜੰਤ ਜਿਨਹਿ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲੇ ॥

जीअ जंत जिनहि प्रतिपाले ॥

Jeea jantt jinahi prtipaale ||

He cherishes and nurtures all beings and creatures.

ਮੁਕਤਿ ਪਦਾਰਥੁ ਤਿਨ ਕਉ ਪਾਏ ॥

मुकति पदारथु तिन कउ पाए ॥

Mukati padaarathu tin kau paae ||

They alone obtain the treasure of Liberation,

ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥੧॥

हरि कै नामि रते लिव लाए ॥१॥

Hari kai naami rate liv laae ||1||

Who are lovingly imbued with, and focused on the Lord's Name. ||1||

ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਨੁ ਪਾਵੈ ॥

गुर सेवा ते हरि नामु धनु पावै ॥

Gur sevaa te hari naamu dhanu paavai ||

Serving the Guru, one obtains the wealth of the Lord's Name.

ਅੰਤਰਿ ਪਰਗਾਸੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈ ॥ ਰਹਾਉ ॥

अंतरि परगासु हरि नामु धिआवै ॥ रहाउ ॥

Anttari paragaasu hari naamu dhiaavai || rahaau ||

He is illumined and enlightened within, and he meditates on the Lord's Name. || Pause ||

ਇਹੁ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਗੂੜਾ ਧਨ ਪਿਰ ਹੋਇ ॥

इहु हरि रंगु गूड़ा धन पिर होइ ॥

Ihu hari ranggu goo(rr)aa dhan pir hoi ||

This love for the Lord is like the love of the bride for her husband.

ਸਾਂਤਿ ਸੀਗਾਰੁ ਰਾਵੇ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ॥

सांति सीगारु रावे प्रभु सोइ ॥

Saanti seegaaru raave prbhu soi ||

God ravishes and enjoys the soul-bride who is adorned with peace and tranquility.

ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਪ੍ਰਭੁ ਕੋਇ ਨ ਪਾਏ ॥

हउमै विचि प्रभु कोइ न पाए ॥

Haumai vichi prbhu koi na paae ||

No one finds God through egotism.

ਮੂਲਹੁ ਭੁਲਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਏ ॥੨॥

मूलहु भुला जनमु गवाए ॥२॥

Moolahu bhulaa janamu gavaae ||2||

Wandering away from the Primal Lord, the root of all, one wastes his life in vain. ||2||

ਗੁਰ ਤੇ ਸਾਤਿ ਸਹਜ ਸੁਖੁ ਬਾਣੀ ॥

गुर ते साति सहज सुखु बाणी ॥

Gur te saati sahaj sukhu baa(nn)ee ||

Tranquility, celestial peace, pleasure and the Word of His Bani come from the Guru.

ਸੇਵਾ ਸਾਚੀ ਨਾਮਿ ਸਮਾਣੀ ॥

सेवा साची नामि समाणी ॥

Sevaa saachee naami samaa(nn)ee ||

True is that service, which leads one to merge in the Naam.

ਸਬਦਿ ਮਿਲੈ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਸਦਾ ਧਿਆਏ ॥

सबदि मिलै प्रीतमु सदा धिआए ॥

Sabadi milai preetamu sadaa dhiaae ||

Blessed with the Word of the Shabad, he meditates forever on the Lord, the Beloved.

ਸਾਚ ਨਾਮਿ ਵਡਿਆਈ ਪਾਏ ॥੩॥

साच नामि वडिआई पाए ॥३॥

Saach naami vadiaaee paae ||3||

Through the True Name, glorious greatness is obtained. ||3||

ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਸੋਇ ॥

आपे करता जुगि जुगि सोइ ॥

Aape karataa jugi jugi soi ||

The Creator Himself abides throughout the ages.

ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਮੇਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥

नदरि करे मेलावा होइ ॥

Nadari kare melaavaa hoi ||

If He casts His Glance of Grace, then we meet Him.

ਗੁਰਬਾਣੀ ਤੇ ਹਰਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥

गुरबाणी ते हरि मंनि वसाए ॥

Gurabaa(nn)ee te hari manni vasaae ||

Through the Word of Gurbani, the Lord comes to dwell in the mind.

ਨਾਨਕ ਸਾਚਿ ਰਤੇ ਪ੍ਰਭਿ ਆਪਿ ਮਿਲਾਏ ॥੪॥੩॥

नानक साचि रते प्रभि आपि मिलाए ॥४॥३॥

Naanak saachi rate prbhi aapi milaae ||4||3||

O Nanak, God unites with Himself those who are imbued with Truth. ||4||3||

ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ਤੀਜਾ ॥

धनासरी महला ३ तीजा ॥

Dhanaasaree mahalaa 3 teejaa ||

Dhanaasaree, Third Mehl:

ਜਗੁ ਮੈਲਾ ਮੈਲੋ ਹੋਇ ਜਾਇ ॥

जगु मैला मैलो होइ जाइ ॥

Jagu mailaa mailo hoi jaai ||

The world is polluted, and those in the world become polluted as well.

ਆਵੈ ਜਾਇ ਦੂਜੈ ਲੋਭਾਇ ॥

आवै जाइ दूजै लोभाइ ॥

Aavai jaai doojai lobhaai ||

In attachment to duality, it comes and goes.

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਸਭ ਪਰਜ ਵਿਗੋਈ ॥

दूजै भाइ सभ परज विगोई ॥

Doojai bhaai sabh paraj vigoee ||

This love of duality has ruined the entire world.

ਮਨਮੁਖਿ ਚੋਟਾ ਖਾਇ ਅਪੁਨੀ ਪਤਿ ਖੋਈ ॥੧॥

मनमुखि चोटा खाइ अपुनी पति खोई ॥१॥

Manamukhi chotaa khaai apunee pati khoee ||1||

The self-willed manmukh suffers punishment, and forfeits his honor. ||1||

ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਜਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥

गुर सेवा ते जनु निरमलु होइ ॥

Gur sevaa te janu niramalu hoi ||

Serving the Guru, one becomes immaculate.

ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਪਤਿ ਊਤਮ ਹੋਇ ॥ ਰਹਾਉ ॥

अंतरि नामु वसै पति ऊतम होइ ॥ रहाउ ॥

Anttari naamu vasai pati utam hoi || rahaau ||

He enshrines the Naam, the Name of the Lord, within, and his state becomes exalted. || Pause ||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਬਰੇ ਹਰਿ ਸਰਣਾਈ ॥

गुरमुखि उबरे हरि सरणाई ॥

Guramukhi ubare hari sara(nn)aaee ||

The Gurmukhs are saved, taking to the Lord's Sanctuary.

ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਰਾਤੇ ਭਗਤਿ ਦ੍ਰਿੜਾਈ ॥

राम नामि राते भगति द्रिड़ाई ॥

Raam naami raate bhagati dri(rr)aaee ||

Attuned to the Lord's Name, they commit themselves to devotional worship.

ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਜਨੁ ਵਡਿਆਈ ਪਾਏ ॥

भगति करे जनु वडिआई पाए ॥

Bhagati kare janu vadiaaee paae ||

The Lord's humble servant performs devotional worship, and is blessed with greatness.

ਸਾਚਿ ਰਤੇ ਸੁਖ ਸਹਜਿ ਸਮਾਏ ॥੨॥

साचि रते सुख सहजि समाए ॥२॥

Saachi rate sukh sahaji samaae ||2||

Attuned to Truth, he is absorbed in celestial peace. ||2||

ਸਾਚੇ ਕਾ ਗਾਹਕੁ ਵਿਰਲਾ ਕੋ ਜਾਣੁ ॥

साचे का गाहकु विरला को जाणु ॥

Saache kaa gaahaku viralaa ko jaa(nn)u ||

Know that one who purchases the True Name is very rare.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਆਪੁ ਪਛਾਣੁ ॥

गुर कै सबदि आपु पछाणु ॥

Gur kai sabadi aapu pachhaa(nn)u ||

Through the Word of the Guru's Shabad, he comes to understand himself.

ਸਾਚੀ ਰਾਸਿ ਸਾਚਾ ਵਾਪਾਰੁ ॥

साची रासि साचा वापारु ॥

Saachee raasi saachaa vaapaaru ||

True is his capital, and true is his trade.

ਸੋ ਧੰਨੁ ਪੁਰਖੁ ਜਿਸੁ ਨਾਮਿ ਪਿਆਰੁ ॥੩॥

सो धंनु पुरखु जिसु नामि पिआरु ॥३॥

So dhannu purakhu jisu naami piaaru ||3||

Blessed is that person, who loves the Naam. ||3||

ਤਿਨਿ ਪ੍ਰਭਿ ਸਾਚੈ ਇਕਿ ਸਚਿ ਲਾਏ ॥

तिनि प्रभि साचै इकि सचि लाए ॥

Tini prbhi saachai iki sachi laae ||

God, the True Lord, has attached some to His True Name.

ਊਤਮ ਬਾਣੀ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਏ ॥

ऊतम बाणी सबदु सुणाए ॥

Utam baa(nn)ee sabadu su(nn)aae ||

They listen to the most sublime Word of His Bani, and the Word of His Shabad.

ਪ੍ਰਭ ਸਾਚੇ ਕੀ ਸਾਚੀ ਕਾਰ ॥

प्रभ साचे की साची कार ॥

Prbh saache kee saachee kaar ||

True is service to the True Lord God.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰ ॥੪॥੪॥

नानक नामि सवारणहार ॥४॥४॥

Naanak naami savaara(nn)ahaar ||4||4||

O Nanak, the Naam is the Embellisher. ||4||4||

ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥

धनासरी महला ३ ॥

Dhanaasaree mahalaa 3 ||

Dhanaasaree, Third Mehl:

ਜੋ ਹਰਿ ਸੇਵਹਿ ਤਿਨ ਬਲਿ ਜਾਉ ॥

जो हरि सेवहि तिन बलि जाउ ॥

Jo hari sevahi tin bali jaau ||

I am a sacrifice to those who serve the Lord.

ਤਿਨ ਹਿਰਦੈ ਸਾਚੁ ਸਚਾ ਮੁਖਿ ਨਾਉ ॥

तिन हिरदै साचु सचा मुखि नाउ ॥

Tin hiradai saachu sachaa mukhi naau ||

The Truth is in their hearts, and the True Name is on their lips.

ਸਾਚੋ ਸਾਚੁ ਸਮਾਲਿਹੁ ਦੁਖੁ ਜਾਇ ॥

साचो साचु समालिहु दुखु जाइ ॥

Saacho saachu samaalihu dukhu jaai ||

Dwelling upon the Truest of the True, their pains are dispelled.

ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥੧॥

साचै सबदि वसै मनि आइ ॥१॥

Saachai sabadi vasai mani aai ||1||

Through the True Word of the Shabad, the Lord comes to dwell in their minds. ||1||

ਗੁਰਬਾਣੀ ਸੁਣਿ ਮੈਲੁ ਗਵਾਏ ॥

गुरबाणी सुणि मैलु गवाए ॥

Gurabaa(nn)ee su(nn)i mailu gavaae ||

Listening to the Word of Gurbani, filth is washed off,

ਸਹਜੇ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

सहजे हरि नामु मंनि वसाए ॥१॥ रहाउ ॥

Sahaje hari naamu manni vasaae ||1|| rahaau ||

And they naturally enshrine the Lord's Name in their minds. ||1|| Pause ||

ਕੂੜੁ ਕੁਸਤੁ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਬੁਝਾਏ ॥

कूड़ु कुसतु त्रिसना अगनि बुझाए ॥

Koo(rr)u kusatu trisanaa agani bujhaae ||

One who conquers fraud, deceit and the fire of desire

ਅੰਤਰਿ ਸਾਂਤਿ ਸਹਜਿ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥

अंतरि सांति सहजि सुखु पाए ॥

Anttari saanti sahaji sukhu paae ||

Finds tranquility, peace and pleasure within.

ਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਚਲੈ ਤਾ ਆਪੁ ਜਾਇ ॥

गुर कै भाणै चलै ता आपु जाइ ॥

Gur kai bhaa(nn)ai chalai taa aapu jaai ||

If one walks in harmony with the Guru's Will, he eliminates his self-conceit.

ਸਾਚੁ ਮਹਲੁ ਪਾਏ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥੨॥

साचु महलु पाए हरि गुण गाइ ॥२॥

Saachu mahalu paae hari gu(nn) gaai ||2||

He finds the True Mansion of the Lord's Presence, singing the Glorious Praises of the Lord. ||2||

ਨ ਸਬਦੁ ਬੂਝੈ ਨ ਜਾਣੈ ਬਾਣੀ ॥

न सबदु बूझै न जाणै बाणी ॥

Na sabadu boojhai na jaa(nn)ai baa(nn)ee ||

The blind, self-willed manmukh does not understand the Shabad; he does not know the Word of the Guru's Bani,

ਮਨਮੁਖਿ ਅੰਧੇ ਦੁਖਿ ਵਿਹਾਣੀ ॥

मनमुखि अंधे दुखि विहाणी ॥

Manamukhi anddhe dukhi vihaa(nn)ee ||

And so he passes his life in misery.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੇ ਤਾ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥

सतिगुरु भेटे ता सुखु पाए ॥

Satiguru bhete taa sukhu paae ||

But if he meets the True Guru, then he finds peace,

ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਠਾਕਿ ਰਹਾਏ ॥੩॥

हउमै विचहु ठाकि रहाए ॥३॥

Haumai vichahu thaaki rahaae ||3||

And the ego within is silenced. ||3||

ਕਿਸ ਨੋ ਕਹੀਐ ਦਾਤਾ ਇਕੁ ਸੋਇ ॥

किस नो कहीऐ दाता इकु सोइ ॥

Kis no kaheeai daataa iku soi ||

Who else should I speak to? The One Lord is the Giver of all.

ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥

किरपा करे सबदि मिलावा होइ ॥

Kirapaa kare sabadi milaavaa hoi ||

When He grants His Grace, then we obtain the Word of the Shabad.

ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਾਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ॥

मिलि प्रीतम साचे गुण गावा ॥

Mili preetam saache gu(nn) gaavaa ||

Meeting with my Beloved, I sing the Glorious Praises of the True Lord.

ਨਾਨਕ ਸਾਚੇ ਸਾਚਾ ਭਾਵਾ ॥੪॥੫॥

नानक साचे साचा भावा ॥४॥५॥

Naanak saache saachaa bhaavaa ||4||5||

O Nanak, becoming truthful, I have become pleasing to the True Lord. ||4||5||

ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥

धनासरी महला ३ ॥

Dhanaasaree mahalaa 3 ||

Dhanaasaree, Third Mehl:

ਮਨੁ ਮਰੈ ਧਾਤੁ ਮਰਿ ਜਾਇ ॥

मनु मरै धातु मरि जाइ ॥

Manu marai dhaatu mari jaai ||

When the mind is conquered, its turbulent wanderings are stopped.

ਬਿਨੁ ਮਨ ਮੂਏ ਕੈਸੇ ਹਰਿ ਪਾਇ ॥

बिनु मन मूए कैसे हरि पाइ ॥

Binu man mooe kaise hari paai ||

Without conquering the mind, how can the Lord be found?

ਇਹੁ ਮਨੁ ਮਰੈ ਦਾਰੂ ਜਾਣੈ ਕੋਇ ॥

इहु मनु मरै दारू जाणै कोइ ॥

Ihu manu marai daaroo jaa(nn)ai koi ||

Rare is the one who knows the medicine to conquer the mind.

ਮਨੁ ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਬੂਝੈ ਜਨੁ ਸੋਇ ॥੧॥

मनु सबदि मरै बूझै जनु सोइ ॥१॥

Manu sabadi marai boojhai janu soi ||1||

The mind is conquered through the Word of the Shabad; this is known to the Lord's humble servant. ||1||

ਜਿਸ ਨੋ ਬਖਸੇ ਹਰਿ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥

जिस नो बखसे हरि दे वडिआई ॥

Jis no bakhase hari de vadiaaee ||

The Lord forgives him, and blesses him with glory.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਈ ॥ ਰਹਾਉ ॥

गुर परसादि वसै मनि आई ॥ रहाउ ॥

Gur parasaadi vasai mani aaee || rahaau ||

By Guru's Grace, the Lord comes to dwell in the mind. || Pause ||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਰਣੀ ਕਾਰ ਕਮਾਵੈ ॥

गुरमुखि करणी कार कमावै ॥

Guramukhi kara(nn)ee kaar kamaavai ||

The Gurmukh does good deeds,

ਤਾ ਇਸੁ ਮਨ ਕੀ ਸੋਝੀ ਪਾਵੈ ॥

ता इसु मन की सोझी पावै ॥

Taa isu man kee sojhee paavai ||

And so, he comes to understand this mind.

ਮਨੁ ਮੈ ਮਤੁ ਮੈਗਲ ਮਿਕਦਾਰਾ ॥

मनु मै मतु मैगल मिकदारा ॥

Manu mai matu maigal mikadaaraa ||

The mind is intoxicated, like the elephant with wine.

ਗੁਰੁ ਅੰਕਸੁ ਮਾਰਿ ਜੀਵਾਲਣਹਾਰਾ ॥੨॥

गुरु अंकसु मारि जीवालणहारा ॥२॥

Guru ankkasu maari jeevaala(nn)ahaaraa ||2||

The Guru places the harness upon it, and rejuvenates it. ||2||

ਮਨੁ ਅਸਾਧੁ ਸਾਧੈ ਜਨੁ ਕੋਈ ॥

मनु असाधु साधै जनु कोई ॥

Manu asaadhu saadhai janu koee ||

The mind is undisciplined; only a rare few can discipline it.

ਅਚਰੁ ਚਰੈ ਤਾ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਈ ॥

अचरु चरै ता निरमलु होई ॥

Acharu charai taa niramalu hoee ||

If some one controls the difficult mind, then he becomes immaculate.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਇਹੁ ਮਨੁ ਲਇਆ ਸਵਾਰਿ ॥

गुरमुखि इहु मनु लइआ सवारि ॥

Guramukhi ihu manu laiaa savaari ||

As Gurmukh, his mind is embellished.

ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਤਜੈ ਵਿਕਾਰ ॥੩॥

हउमै विचहु तजै विकार ॥३॥

Haumai vichahu tajai vikaar ||3||

Egotism and corruption are eradicated from within. ||3||

ਜੋ ਧੁਰਿ ਰਖਿਅਨੁ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇ ॥

जो धुरि रखिअनु मेलि मिलाइ ॥

Jo dhuri rakhianu meli milaai ||

Those whom the Primal Lord keeps united in His Union,

ਕਦੇ ਨ ਵਿਛੁੜਹਿ ਸਬਦਿ ਸਮਾਇ ॥

कदे न विछुड़हि सबदि समाइ ॥

Kade na vichhu(rr)ahi sabadi samaai ||

Shall never be separated from Him; they are merged in the Word of the Shabad.

ਆਪਣੀ ਕਲਾ ਆਪੇ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਣੈ ॥

आपणी कला आपे प्रभु जाणै ॥

Aapa(nn)ee kalaa aape prbhu jaa(nn)ai ||

Only God Himself knows His own power.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਪਛਾਣੈ ॥੪॥੬॥

नानक गुरमुखि नामु पछाणै ॥४॥६॥

Naanak guramukhi naamu pachhaa(nn)ai ||4||6||

O Nanak, the Gurmukh realizes the Naam, the Name of the Lord. ||4||6||

ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥

धनासरी महला ३ ॥

Dhanaasaree mahalaa 3 ||

Dhanaasaree, Third Mehl:

ਕਾਚਾ ਧਨੁ ਸੰਚਹਿ ਮੂਰਖ ਗਾਵਾਰ ॥

काचा धनु संचहि मूरख गावार ॥

Kaachaa dhanu sancchahi moorakh gaavaar ||

The ignorant fools amass false wealth.

ਮਨਮੁਖ ਭੂਲੇ ਅੰਧ ਗਾਵਾਰ ॥

मनमुख भूले अंध गावार ॥

Manamukh bhoole anddh gaavaar ||

The blind, foolish, self-willed manmukhs have gone astray.

ਬਿਖਿਆ ਕੈ ਧਨਿ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਹੋਇ ॥

बिखिआ कै धनि सदा दुखु होइ ॥

Bikhiaa kai dhani sadaa dukhu hoi ||

Poisonous wealth brings constant pain.

ਨਾ ਸਾਥਿ ਜਾਇ ਨ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥੧॥

ना साथि जाइ न परापति होइ ॥१॥

Naa saathi jaai na paraapati hoi ||1||

It will not go with you, and it will not yield any profit. ||1||

ਸਾਚਾ ਧਨੁ ਗੁਰਮਤੀ ਪਾਏ ॥

साचा धनु गुरमती पाए ॥

Saachaa dhanu guramatee paae ||

True wealth is obtained through the Guru's Teachings.

ਕਾਚਾ ਧਨੁ ਫੁਨਿ ਆਵੈ ਜਾਏ ॥ ਰਹਾਉ ॥

काचा धनु फुनि आवै जाए ॥ रहाउ ॥

Kaachaa dhanu phuni aavai jaae || rahaau ||

False wealth continues coming and going. || Pause ||

ਮਨਮੁਖਿ ਭੂਲੇ ਸਭਿ ਮਰਹਿ ਗਵਾਰ ॥

मनमुखि भूले सभि मरहि गवार ॥

Manamukhi bhoole sabhi marahi gavaar ||

The foolish self-willed manmukhs all go astray and die.

ਭਵਜਲਿ ਡੂਬੇ ਨ ਉਰਵਾਰਿ ਨ ਪਾਰਿ ॥

भवजलि डूबे न उरवारि न पारि ॥

Bhavajali doobe na uravaari na paari ||

They drown in the terrifying world-ocean, and they cannot reach either this shore, or the one beyond.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੇ ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ॥

सतिगुरु भेटे पूरै भागि ॥

Satiguru bhete poorai bhaagi ||

But by perfect destiny, they meet the True Guru;

ਸਾਚਿ ਰਤੇ ਅਹਿਨਿਸਿ ਬੈਰਾਗਿ ॥੨॥

साचि रते अहिनिसि बैरागि ॥२॥

Saachi rate ahinisi bairaagi ||2||

Imbued with the True Name, day and night, they remain detached from the world. ||2||

ਚਹੁ ਜੁਗ ਮਹਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ॥

चहु जुग महि अम्रितु साची बाणी ॥

Chahu jug mahi ammmritu saachee baa(nn)ee ||

Throughout the four ages, the True Bani of His Word is Ambrosial Nectar.

ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਣੀ ॥

पूरै भागि हरि नामि समाणी ॥

Poorai bhaagi hari naami samaa(nn)ee ||

By perfect destiny, one is absorbed in the True Name.

ਸਿਧ ਸਾਧਿਕ ਤਰਸਹਿ ਸਭਿ ਲੋਇ ॥

सिध साधिक तरसहि सभि लोइ ॥

Sidh saadhik tarasahi sabhi loi ||

The Siddhas, the seekers and all men long for the Name.