ਜਿ ਗਲ ਕਰਤੇ ਭਾਵੈ ਸਾ ਨਿਤ ਨਿਤ ਚੜੈ ਸਵਾਈ ਸਭ ਝਖਿ ਝਖਿ ਮਰੈ ਲੋਕਾਈ ॥੪॥

जि गल करते भावै सा नित नित चड़ै सवाई सभ झखि झखि मरै लोकाई ॥४॥

Ji gal karate bhaavai saa nit nit cha(rr)ai savaaee sabh jhakhi jhakhi marai lokaaee ||4||

That which is pleasing to the Creator Lord, increases day by day, while all the people babble uselessly. ||4||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਧ੍ਰਿਗੁ ਏਹ ਆਸਾ ਦੂਜੇ ਭਾਵ ਕੀ ਜੋ ਮੋਹਿ ਮਾਇਆ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ॥

ध्रिगु एह आसा दूजे भाव की जो मोहि माइआ चितु लाए ॥

Dhrigu eh aasaa dooje bhaav kee jo mohi maaiaa chitu laae ||

Cursed are the hopes in the love of duality; they tie the consciousness to love and attachment to Maya.

ਹਰਿ ਸੁਖੁ ਪਲ੍ਹ੍ਹਰਿ ਤਿਆਗਿਆ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ॥

हरि सुखु पल्हरि तिआगिआ नामु विसारि दुखु पाए ॥

Hari sukhu palhri tiaagiaa naamu visaari dukhu paae ||

One who forsakes the peace of the Lord in exchange for straw, and forgets the Naam, suffers in pain.

ਮਨਮੁਖ ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੁਲੇ ਜਨਮਿ ਮਰਹਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਏ ॥

मनमुख अगिआनी अंधुले जनमि मरहि फिरि आवै जाए ॥

Manamukh agiaanee anddhule janami marahi phiri aavai jaae ||

The ignorant self-willed manmukhs are blind. They are born, only to die again, and continue coming and going.

ਕਾਰਜ ਸਿਧਿ ਨ ਹੋਵਨੀ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਏ ॥

कारज सिधि न होवनी अंति गइआ पछुताए ॥

Kaaraj sidhi na hovanee antti gaiaa pachhutaae ||

Their affairs are not resolved, and in the end, they depart, regretting and repenting.

ਜਿਸੁ ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਤਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸੋ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ॥

जिसु करमु होवै तिसु सतिगुरु मिलै सो हरि हरि नामु धिआए ॥

Jisu karamu hovai tisu satiguru milai so hari hari naamu dhiaae ||

One who is blessed with the Lord's Grace, meets the True Guru; he alone meditates on the Name of the Lord, Har, Har.

ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਜਨ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਨੑਿ ਜਨ ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਬਲਿ ਜਾਏ ॥੧॥

नामि रते जन सदा सुखु पाइन्हि जन नानक तिन बलि जाए ॥१॥

Naami rate jan sadaa sukhu paainhi jan naanak tin bali jaae ||1||

Imbued with the Naam, the humble servants of the Lord find a lasting peace; servant Nanak is a sacrifice to them. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਜਗਿ ਮੋਹਣੀ ਜਿਨਿ ਮੋਹਿਆ ਸੰਸਾਰੁ ॥

आसा मनसा जगि मोहणी जिनि मोहिआ संसारु ॥

Aasaa manasaa jagi moha(nn)ee jini mohiaa sanssaaru ||

Hope and desire entice the world; they entice the whole universe.

ਸਭੁ ਕੋ ਜਮ ਕੇ ਚੀਰੇ ਵਿਚਿ ਹੈ ਜੇਤਾ ਸਭੁ ਆਕਾਰੁ ॥

सभु को जम के चीरे विचि है जेता सभु आकारु ॥

Sabhu ko jam ke cheere vichi hai jetaa sabhu aakaaru ||

Everyone, and all that has been created, is under the domination of Death.

ਹੁਕਮੀ ਹੀ ਜਮੁ ਲਗਦਾ ਸੋ ਉਬਰੈ ਜਿਸੁ ਬਖਸੈ ਕਰਤਾਰੁ ॥

हुकमी ही जमु लगदा सो उबरै जिसु बखसै करतारु ॥

Hukamee hee jamu lagadaa so ubarai jisu bakhasai karataaru ||

By the Hukam of the Lord's Command, Death seizes the mortal; he alone is saved, whom the Creator Lord forgives.

ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਏਹੁ ਮਨੁ ਤਾਂ ਤਰੈ ਜਾ ਛੋਡੈ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥

नानक गुर परसादी एहु मनु तां तरै जा छोडै अहंकारु ॥

Naanak gur parasaadee ehu manu taan tarai jaa chhodai ahankkaaru ||

O Nanak, by Guru's Grace, this mortal swims across, if he abandons his ego.

ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਮਾਰੇ ਨਿਰਾਸੁ ਹੋਇ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰੁ ॥੨॥

आसा मनसा मारे निरासु होइ गुर सबदी वीचारु ॥२॥

Aasaa manasaa maare niraasu hoi gur sabadee veechaaru ||2||

Conquer hope and desire, and remain unattached; contemplate the Word of the Guru's Shabad. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਜਿਥੈ ਜਾਈਐ ਜਗਤ ਮਹਿ ਤਿਥੈ ਹਰਿ ਸਾਈ ॥

जिथै जाईऐ जगत महि तिथै हरि साई ॥

Jithai jaaeeai jagat mahi tithai hari saaee ||

Wherever I go in this world, I see the Lord there.

ਅਗੈ ਸਭੁ ਆਪੇ ਵਰਤਦਾ ਹਰਿ ਸਚਾ ਨਿਆਈ ॥

अगै सभु आपे वरतदा हरि सचा निआई ॥

Agai sabhu aape varatadaa hari sachaa niaaee ||

In the world hereafter as well, the Lord, the True Judge Himself, is pervading and permeating everywhere.

ਕੂੜਿਆਰਾ ਕੇ ਮੁਹ ਫਿਟਕੀਅਹਿ ਸਚੁ ਭਗਤਿ ਵਡਿਆਈ ॥

कूड़िआरा के मुह फिटकीअहि सचु भगति वडिआई ॥

Koo(rr)iaaraa ke muh phitakeeahi sachu bhagati vadiaaee ||

The faces of the false are cursed, while the true devotees are blessed with glorious greatness.

ਸਚੁ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚਾ ਨਿਆਉ ਹੈ ਸਿਰਿ ਨਿੰਦਕ ਛਾਈ ॥

सचु साहिबु सचा निआउ है सिरि निंदक छाई ॥

Sachu saahibu sachaa niaau hai siri ninddak chhaaee ||

True is the Lord and Master, and true is His justice. The heads of the slanderers are covered with ashes.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਅਰਾਧਿਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖੁ ਪਾਈ ॥੫॥

जन नानक सचु अराधिआ गुरमुखि सुखु पाई ॥५॥

Jan naanak sachu araadhiaa guramukhi sukhu paaee ||5||

Servant Nanak worships the True Lord in adoration; as Gurmukh, he finds peace. ||5||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਈਐ ਜੇ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਬਖਸ ਕਰੇਇ ॥

पूरै भागि सतिगुरु पाईऐ जे हरि प्रभु बखस करेइ ॥

Poorai bhaagi satiguru paaeeai je hari prbhu bakhas karei ||

By perfect destiny, one finds the True Guru, if the Lord God grants forgiveness.

ਓਪਾਵਾ ਸਿਰਿ ਓਪਾਉ ਹੈ ਨਾਉ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥

ओपावा सिरि ओपाउ है नाउ परापति होइ ॥

Opaavaa siri opaau hai naau paraapati hoi ||

Of all efforts, the best effort is to attain the Lord's Name.

ਅੰਦਰੁ ਸੀਤਲੁ ਸਾਂਤਿ ਹੈ ਹਿਰਦੈ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥

अंदरु सीतलु सांति है हिरदै सदा सुखु होइ ॥

Anddaru seetalu saanti hai hiradai sadaa sukhu hoi ||

It brings a cooling, soothing tranquility deep within the heart, and eternal peace.

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਖਾਣਾ ਪੈਨੑਣਾ ਨਾਨਕ ਨਾਇ ਵਡਿਆਈ ਹੋਇ ॥੧॥

अम्रितु खाणा पैन्हणा नानक नाइ वडिआई होइ ॥१॥

Ammmritu khaa(nn)aa painh(nn)aa naanak naai vadiaaee hoi ||1||

Then, one eats and wears the Ambrosial Nectar; O Nanak, through the Name, comes glorious greatness. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਏ ਮਨ ਗੁਰ ਕੀ ਸਿਖ ਸੁਣਿ ਪਾਇਹਿ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨੁ ॥

ए मन गुर की सिख सुणि पाइहि गुणी निधानु ॥

E man gur kee sikh su(nn)i paaihi gu(nn)ee nidhaanu ||

O mind,listening to the Guru's Teachings,you shall obtain the treasure of virtue.

ਸੁਖਦਾਤਾ ਤੇਰੈ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹਉਮੈ ਜਾਇ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥

सुखदाता तेरै मनि वसै हउमै जाइ अभिमानु ॥

Sukhadaataa terai mani vasai haumai jaai abhimaanu ||

The Giver of peace shall dwell in your mind; you shall be rid of egotism and pride.

ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਪਾਈਐ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨੁ ॥੨॥

नानक नदरी पाईऐ अम्रितु गुणी निधानु ॥२॥

Naanak nadaree paaeeai ammmritu gu(nn)ee nidhaanu ||2||

O Nanak, by His Grace, one is blessed with the Ambrosial Nectar of the treasure of virtue. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਜਿਤਨੇ ਪਾਤਿਸਾਹ ਸਾਹ ਰਾਜੇ ਖਾਨ ਉਮਰਾਵ ਸਿਕਦਾਰ ਹਹਿ ਤਿਤਨੇ ਸਭਿ ਹਰਿ ਕੇ ਕੀਏ ॥

जितने पातिसाह साह राजे खान उमराव सिकदार हहि तितने सभि हरि के कीए ॥

Jitane paatisaah saah raaje khaan umaraav sikadaar hahi titane sabhi hari ke keee ||

The kings, emperors, rulers, lords, nobles and chiefs, are all created by the Lord.

ਜੋ ਕਿਛੁ ਹਰਿ ਕਰਾਵੈ ਸੁ ਓਇ ਕਰਹਿ ਸਭਿ ਹਰਿ ਕੇ ਅਰਥੀਏ ॥

जो किछु हरि करावै सु ओइ करहि सभि हरि के अरथीए ॥

Jo kichhu hari karaavai su oi karahi sabhi hari ke aratheee ||

Whatever the Lord causes them to do, they do; they are all beggars, dependent on the Lord.

ਸੋ ਐਸਾ ਹਰਿ ਸਭਨਾ ਕਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਵਲਿ ਹੈ ਤਿਨਿ ਸਭਿ ਵਰਨ ਚਾਰੇ ਖਾਣੀ ਸਭ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਗੋਲੇ ਕਰਿ ਸਤਿਗੁਰ ਅਗੈ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣ ਕਉ ਦੀਏ ॥

सो ऐसा हरि सभना का प्रभु सतिगुर कै वलि है तिनि सभि वरन चारे खाणी सभ स्रिसटि गोले करि सतिगुर अगै कार कमावण कउ दीए ॥

So aisaa hari sabhanaa kaa prbhu satigur kai vali hai tini sabhi varan chaare khaa(nn)ee sabh srisati gole kari satigur agai kaar kamaava(nn) kau deee ||

Such is God, the Lord of all; He is on the True Guru's side. All castes and social classes, the four sources of creation, and the whole universe are slaves of the True Guru; God makes them work for Him.

ਹਰਿ ਸੇਵੇ ਕੀ ਐਸੀ ਵਡਿਆਈ ਦੇਖਹੁ ਹਰਿ ਸੰਤਹੁ ਜਿਨਿ ਵਿਚਹੁ ਕਾਇਆ ਨਗਰੀ ਦੁਸਮਨ ਦੂਤ ਸਭਿ ਮਾਰਿ ਕਢੀਏ ॥

हरि सेवे की ऐसी वडिआई देखहु हरि संतहु जिनि विचहु काइआ नगरी दुसमन दूत सभि मारि कढीए ॥

Hari seve kee aisee vadiaaee dekhahu hari santtahu jini vichahu kaaiaa nagaree dusaman doot sabhi maari kadheee ||

See the glorious greatness of serving the Lord, O Saints of the Lord; He has conquered and driven all the enemies and evil-doers out of the body-village.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਿਰਪਾਲੁ ਹੋਆ ਭਗਤ ਜਨਾ ਉਪਰਿ ਹਰਿ ਆਪਣੀ ਕਿਰਪਾ ਕਰਿ ਹਰਿ ਆਪਿ ਰਖਿ ਲੀਏ ॥੬॥

हरि हरि किरपालु होआ भगत जना उपरि हरि आपणी किरपा करि हरि आपि रखि लीए ॥६॥

Hari hari kirapaalu hoaa bhagat janaa upari hari aapa(nn)ee kirapaa kari hari aapi rakhi leee ||6||

The Lord, Har, Har, is Merciful to His humble devotees; granting His Grace, the Lord Himself protects and preserves them. ||6||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਅੰਦਰਿ ਕਪਟੁ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਹੈ ਮਨਮੁਖ ਧਿਆਨੁ ਨ ਲਾਗੈ ॥

अंदरि कपटु सदा दुखु है मनमुख धिआनु न लागै ॥

Anddari kapatu sadaa dukhu hai manamukh dhiaanu na laagai ||

Fraud and hypocrisy within bring constant pain; the self-willed manmukh does not practice meditation.

ਦੁਖ ਵਿਚਿ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣੀ ਦੁਖੁ ਵਰਤੈ ਦੁਖੁ ਆਗੈ ॥

दुख विचि कार कमावणी दुखु वरतै दुखु आगै ॥

Dukh vichi kaar kamaava(nn)ee dukhu varatai dukhu aagai ||

Suffering in pain, he does his deeds; he is immersed in pain, and he shall suffer in pain hereafter.

ਕਰਮੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੀਐ ਤਾ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਗੈ ॥

करमी सतिगुरु भेटीऐ ता सचि नामि लिव लागै ॥

Karamee satiguru bheteeai taa sachi naami liv laagai ||

By his karma, he meets the True Guru, and then, he is lovingly attuned to the True Name.

ਨਾਨਕ ਸਹਜੇ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ਅੰਦਰਹੁ ਭ੍ਰਮੁ ਭਉ ਭਾਗੈ ॥੧॥

नानक सहजे सुखु होइ अंदरहु भ्रमु भउ भागै ॥१॥

Naanak sahaje sukhu hoi anddarahu bhrmu bhau bhaagai ||1||

O Nanak, he is naturally at peace; doubt and fear run away and leave him. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਹੈ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਉ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥

गुरमुखि सदा हरि रंगु है हरि का नाउ मनि भाइआ ॥

Guramukhi sadaa hari ranggu hai hari kaa naau mani bhaaiaa ||

The Gurmukh is in love with the Lord forever. The Name of the Lord is pleasing to his mind.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵੇਖਣੁ ਬੋਲਣਾ ਨਾਮੁ ਜਪਤ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥

गुरमुखि वेखणु बोलणा नामु जपत सुखु पाइआ ॥

Guramukhi vekha(nn)u bola(nn)aa naamu japat sukhu paaiaa ||

The Gurmukh beholds and speaks the Naam, the Name of the Lord; chanting the Naam, he finds peace.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਪ੍ਰਗਾਸਿਆ ਤਿਮਰ ਅਗਿਆਨੁ ਅੰਧੇਰੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥੨॥

नानक गुरमुखि गिआनु प्रगासिआ तिमर अगिआनु अंधेरु चुकाइआ ॥२॥

Naanak guramukhi giaanu prgaasiaa timar agiaanu anddheru chukaaiaa ||2||

O Nanak, the spiritual wisdom of the Gurmukh shines forth; the black darkness of ignorance is dispelled. ||2||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਮਨਮੁਖ ਮੈਲੇ ਮਰਹਿ ਗਵਾਰ ॥

मनमुख मैले मरहि गवार ॥

Manamukh maile marahi gavaar ||

The filthy, foolish, self-willed manmukhs die.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਰਮਲ ਹਰਿ ਰਾਖਿਆ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥

गुरमुखि निरमल हरि राखिआ उर धारि ॥

Guramukhi niramal hari raakhiaa ur dhaari ||

The Gurmukhs are immaculate and pure; they keep the Lord enshrined within their hearts.

ਭਨਤਿ ਨਾਨਕੁ ਸੁਣਹੁ ਜਨ ਭਾਈ ॥

भनति नानकु सुणहु जन भाई ॥

Bhanati naanaku su(nn)ahu jan bhaaee ||

Prays Nanak, listen, O Siblings of Destiny!

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿਹੁ ਹਉਮੈ ਮਲੁ ਜਾਈ ॥

सतिगुरु सेविहु हउमै मलु जाई ॥

Satiguru sevihu haumai malu jaaee ||

Serve the True Guru, and the filth of your ego shall be gone.

ਅੰਦਰਿ ਸੰਸਾ ਦੂਖੁ ਵਿਆਪੇ ਸਿਰਿ ਧੰਧਾ ਨਿਤ ਮਾਰ ॥

अंदरि संसा दूखु विआपे सिरि धंधा नित मार ॥

Anddari sanssaa dookhu viaape siri dhanddhaa nit maar ||

Deep within, the pain of skepticism afflicts them; their heads are constantly assaulted by worldly entanglements.

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਸੂਤੇ ਕਬਹੁ ਨ ਜਾਗਹਿ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਪਿਆਰ ॥

दूजै भाइ सूते कबहु न जागहि माइआ मोह पिआर ॥

Doojai bhaai soote kabahu na jaagahi maaiaa moh piaar ||

Asleep in the love of duality, they never wake up; they are attached to the love of Maya.

ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਹਿ ਸਬਦੁ ਨ ਵੀਚਾਰਹਿ ਇਹੁ ਮਨਮੁਖ ਕਾ ਬੀਚਾਰ ॥

नामु न चेतहि सबदु न वीचारहि इहु मनमुख का बीचार ॥

Naamu na chetahi sabadu na veechaarahi ihu manamukh kaa beechaar ||

They do not remember the Name, and they do not contemplate the Word of the Shabad; this is the view of the self-willed manmukhs.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਭਾਇਆ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਨਾਨਕ ਜਮੁ ਮਾਰਿ ਕਰੇ ਖੁਆਰ ॥੩॥

हरि नामु न भाइआ बिरथा जनमु गवाइआ नानक जमु मारि करे खुआर ॥३॥

Hari naamu na bhaaiaa birathaa janamu gavaaiaa naanak jamu maari kare khuaar ||3||

They do not love the Lord's Name, and they lose their life uselessly. O Nanak, the Messenger of Death attacks them, and humiliates them. ||3||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਜਿਸ ਨੋ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਸਚੁ ਬਖਸੀਅਨੁ ਸੋ ਸਚਾ ਸਾਹੁ ॥

जिस नो हरि भगति सचु बखसीअनु सो सचा साहु ॥

Jis no hari bhagati sachu bakhaseeanu so sachaa saahu ||

He alone is a true king, whom the Lord blesses with true devotion.

ਤਿਸ ਕੀ ਮੁਹਤਾਜੀ ਲੋਕੁ ਕਢਦਾ ਹੋਰਤੁ ਹਟਿ ਨ ਵਥੁ ਨ ਵੇਸਾਹੁ ॥

तिस की मुहताजी लोकु कढदा होरतु हटि न वथु न वेसाहु ॥

Tis kee muhataajee loku kadhadaa horatu hati na vathu na vesaahu ||

People pledge their allegiance to him; no other store stocks this merchandise, nor deals in this trade.

ਭਗਤ ਜਨਾ ਕਉ ਸਨਮੁਖੁ ਹੋਵੈ ਸੁ ਹਰਿ ਰਾਸਿ ਲਏ ਵੇਮੁਖ ਭਸੁ ਪਾਹੁ ॥

भगत जना कउ सनमुखु होवै सु हरि रासि लए वेमुख भसु पाहु ॥

Bhagat janaa kau sanamukhu hovai su hari raasi lae vemukh bhasu paahu ||

That humble devotee who turns his face towards the Guru and becomes sunmukh, receives the Lord's wealth; the faithless baymukh, who turns his face away from the Guru, gathers only ashes.

ਹਰਿ ਕੇ ਨਾਮ ਕੇ ਵਾਪਾਰੀ ਹਰਿ ਭਗਤ ਹਹਿ ਜਮੁ ਜਾਗਾਤੀ ਤਿਨਾ ਨੇੜਿ ਨ ਜਾਹੁ ॥

हरि के नाम के वापारी हरि भगत हहि जमु जागाती तिना नेड़ि न जाहु ॥

Hari ke naam ke vaapaaree hari bhagat hahi jamu jaagaatee tinaa ne(rr)i na jaahu ||

The Lord's devotees are dealers in the Name of the Lord. The Messenger of Death, the tax-collector, does not even approach them.

ਜਨ ਨਾਨਕਿ ਹਰਿ ਨਾਮ ਧਨੁ ਲਦਿਆ ਸਦਾ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ॥੭॥

जन नानकि हरि नाम धनु लदिआ सदा वेपरवाहु ॥७॥

Jan naanaki hari naam dhanu ladiaa sadaa veparavaahu ||7||

Servant Nanak has loaded the wealth of the Name of the Lord, who is forever independent and care-free. ||7||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਇਸੁ ਜੁਗ ਮਹਿ ਭਗਤੀ ਹਰਿ ਧਨੁ ਖਟਿਆ ਹੋਰੁ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇਆ ॥

इसु जुग महि भगती हरि धनु खटिआ होरु सभु जगतु भरमि भुलाइआ ॥

Isu jug mahi bhagatee hari dhanu khatiaa horu sabhu jagatu bharami bhulaaiaa ||

In this age, the devotee earns the wealth of the Lord; all the rest of the world wanders deluded in doubt.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥

गुर परसादी नामु मनि वसिआ अनदिनु नामु धिआइआ ॥

Gur parasaadee naamu mani vasiaa anadinu naamu dhiaaiaa ||

By Guru's Grace, the Naam, the Name of the Lord, comes to dwell in his mind; night and day, he meditates on the Naam.

ਬਿਖਿਆ ਮਾਹਿ ਉਦਾਸ ਹੈ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇਆ ॥

बिखिआ माहि उदास है हउमै सबदि जलाइआ ॥

Bikhiaa maahi udaas hai haumai sabadi jalaaiaa ||

In the midst of corruption, he remains detached; through the Word of the Shabad, he burns away his ego.

ਆਪਿ ਤਰਿਆ ਕੁਲ ਉਧਰੇ ਧੰਨੁ ਜਣੇਦੀ ਮਾਇਆ ॥

आपि तरिआ कुल उधरे धंनु जणेदी माइआ ॥

Aapi tariaa kul udhare dhannu ja(nn)edee maaiaa ||

He crosses over, and saves his relatives as well; blessed is the mother who gave birth to him.

ਸਦਾ ਸਹਜੁ ਸੁਖੁ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਸਚੇ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਇਆ ॥

सदा सहजु सुखु मनि वसिआ सचे सिउ लिव लाइआ ॥

Sadaa sahaju sukhu mani vasiaa sache siu liv laaiaa ||

Peace and poise fill his mind forever, and he embraces love for the True Lord.

ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹਾਦੇਉ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਭੁਲੇ ਹਉਮੈ ਮੋਹੁ ਵਧਾਇਆ ॥

ब्रहमा बिसनु महादेउ त्रै गुण भुले हउमै मोहु वधाइआ ॥

Brhamaa bisanu mahaadeu trai gu(nn) bhule haumai mohu vadhaaiaa ||

Brahma, Vishnu and Shiva wander in the three qualities, while their egotism and desire increase.

ਪੰਡਿਤ ਪੜਿ ਪੜਿ ਮੋਨੀ ਭੁਲੇ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥

पंडित पड़ि पड़ि मोनी भुले दूजै भाइ चितु लाइआ ॥

Panddit pa(rr)i pa(rr)i monee bhule doojai bhaai chitu laaiaa ||

The Pandits, the religious scholars and the silent sages read and debate in confusion; their consciousness is centered on the love of duality.

ਜੋਗੀ ਜੰਗਮ ਸੰਨਿਆਸੀ ਭੁਲੇ ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਤਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥

जोगी जंगम संनिआसी भुले विणु गुर ततु न पाइआ ॥

Jogee janggam sanniaasee bhule vi(nn)u gur tatu na paaiaa ||

The Yogis, wandering pilgrims and Sanyaasees are deluded; without the Guru, they do not find the essence of reality.

ਮਨਮੁਖ ਦੁਖੀਏ ਸਦਾ ਭ੍ਰਮਿ ਭੁਲੇ ਤਿਨੑੀ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥

मनमुख दुखीए सदा भ्रमि भुले तिन्ही बिरथा जनमु गवाइआ ॥

Manamukh dukheee sadaa bhrmi bhule tinhee birathaa janamu gavaaiaa ||

The miserable self-willed manmukhs are forever deluded by doubt; they waste away their lives uselessly.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੇਈ ਜਨ ਸਮਧੇ ਜਿ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥੧॥

नानक नामि रते सेई जन समधे जि आपे बखसि मिलाइआ ॥१॥

Naanak naami rate seee jan samadhe ji aape bakhasi milaaiaa ||1||

O Nanak, those who are imbued with the Naam are balanced and poised; forgiving them, the Lord blends them with Himself. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਨਾਨਕ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿਸੁ ਵਸਿ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹੋਇ ॥

नानक सो सालाहीऐ जिसु वसि सभु किछु होइ ॥

Naanak so saalaaheeai jisu vasi sabhu kichhu hoi ||

O Nanak, praise Him, who has control over everything.

ਤਿਸਹਿ ਸਰੇਵਹੁ ਪ੍ਰਾਣੀਹੋ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥

तिसहि सरेवहु प्राणीहो तिसु बिनु अवरु न कोइ ॥

Tisahi sarevahu praa(nn)eeho tisu binu avaru na koi ||

Remember Him, O mortals - without Him, there is no other at all.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਤਰਿ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੨॥

गुरमुखि अंतरि मनि वसै सदा सदा सुखु होइ ॥२॥

Guramukhi anttari mani vasai sadaa sadaa sukhu hoi ||2||

He dwells deep within those who are Gurmukh; forever and ever, they are at peace. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਜਿਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਨਾਮ ਧਨੁ ਨ ਖਟਿਓ ਸੇ ਦੇਵਾਲੀਏ ਜੁਗ ਮਾਹਿ ॥

जिनी गुरमुखि हरि नाम धनु न खटिओ से देवालीए जुग माहि ॥

Jinee guramukhi hari naam dhanu na khatio se devaaleee jug maahi ||

Those who do not become Gurmukh and earn the wealth of the Lord's Name, are bankrupt in this age.

ਓਇ ਮੰਗਦੇ ਫਿਰਹਿ ਸਭ ਜਗਤ ਮਹਿ ਕੋਈ ਮੁਹਿ ਥੁਕ ਨ ਤਿਨ ਕਉ ਪਾਹਿ ॥

ओइ मंगदे फिरहि सभ जगत महि कोई मुहि थुक न तिन कउ पाहि ॥

Oi manggade phirahi sabh jagat mahi koee muhi thuk na tin kau paahi ||

They wander around begging all over the world, but no one even spits in their faces.

ਪਰਾਈ ਬਖੀਲੀ ਕਰਹਿ ਆਪਣੀ ਪਰਤੀਤਿ ਖੋਵਨਿ ਸਗਵਾ ਭੀ ਆਪੁ ਲਖਾਹਿ ॥

पराई बखीली करहि आपणी परतीति खोवनि सगवा भी आपु लखाहि ॥

Paraaee bakheelee karahi aapa(nn)ee parateeti khovani sagavaa bhee aapu lakhaahi ||

They gossip about others, and lose their credit, and expose themselves as well.

ਜਿਸੁ ਧਨ ਕਾਰਣਿ ਚੁਗਲੀ ਕਰਹਿ ਸੋ ਧਨੁ ਚੁਗਲੀ ਹਥਿ ਨ ਆਵੈ ਓਇ ਭਾਵੈ ਤਿਥੈ ਜਾਹਿ ॥

जिसु धन कारणि चुगली करहि सो धनु चुगली हथि न आवै ओइ भावै तिथै जाहि ॥

Jisu dhan kaara(nn)i chugalee karahi so dhanu chugalee hathi na aavai oi bhaavai tithai jaahi ||

That wealth, for which they slander others, does not come into their hands, no matter where they go.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵਕ ਭਾਇ ਹਰਿ ਧਨੁ ਮਿਲੈ ਤਿਥਹੁ ਕਰਮਹੀਣ ਲੈ ਨ ਸਕਹਿ ਹੋਰ ਥੈ ਦੇਸ ਦਿਸੰਤਰਿ ਹਰਿ ਧਨੁ ਨਾਹਿ ॥੮॥

गुरमुखि सेवक भाइ हरि धनु मिलै तिथहु करमहीण लै न सकहि होर थै देस दिसंतरि हरि धनु नाहि ॥८॥

Guramukhi sevak bhaai hari dhanu milai tithahu karamahee(nn) lai na sakahi hor thai des disanttari hari dhanu naahi ||8||

Through loving service, the Gurmukhs receive the wealth of the Naam, but the unfortunate ones cannot receive it. This wealth is not found anywhere else, in this country or in any other. ||8||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੰਸਾ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਵਈ ਚਿੰਤਾ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥

गुरमुखि संसा मूलि न होवई चिंता विचहु जाइ ॥

Guramukhi sanssaa mooli na hovaee chinttaa vichahu jaai ||

The Gurmukh does not have an iota of skepticism or doubt; worries depart from within him.

ਜੋ ਕਿਛੁ ਹੋਇ ਸੁ ਸਹਜੇ ਹੋਇ ਕਹਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥

जो किछु होइ सु सहजे होइ कहणा किछू न जाइ ॥

Jo kichhu hoi su sahaje hoi kaha(nn)aa kichhoo na jaai ||

Whatever he does, he does with grace and poise. Nothing else can be said about him.

ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਕਾ ਆਖਿਆ ਆਪਿ ਸੁਣੇ ਜਿ ਲਇਅਨੁ ਪੰਨੈ ਪਾਇ ॥੧॥

नानक तिन का आखिआ आपि सुणे जि लइअनु पंनै पाइ ॥१॥

Naanak tin kaa aakhiaa aapi su(nn)e ji laianu pannai paai ||1||

O Nanak, the Lord Himself hears the speech of those whom He makes His own. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਕਾਲੁ ਮਾਰਿ ਮਨਸਾ ਮਨਹਿ ਸਮਾਣੀ ਅੰਤਰਿ ਨਿਰਮਲੁ ਨਾਉ ॥

कालु मारि मनसा मनहि समाणी अंतरि निरमलु नाउ ॥

Kaalu maari manasaa manahi samaa(nn)ee anttari niramalu naau ||

He conquers death, and subdues the desires of his mind; the Immaculate Name abides deep within him.

ਅਨਦਿਨੁ ਜਾਗੈ ਕਦੇ ਨ ਸੋਵੈ ਸਹਜੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਿਆਉ ॥

अनदिनु जागै कदे न सोवै सहजे अम्रितु पिआउ ॥

Anadinu jaagai kade na sovai sahaje ammmritu piaau ||

Night and day, he remains awake and aware; he never sleeps, and he intuitively drinks in the Ambrosial Nectar.

ਮੀਠਾ ਬੋਲੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥

मीठा बोले अम्रित बाणी अनदिनु हरि गुण गाउ ॥

Meethaa bole ammmrit baa(nn)ee anadinu hari gu(nn) gaau ||

His speech is sweet, and his words are nectar; night and day, he sings the Glorious Praises of the Lord.

ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਸਦਾ ਸੋਹਦੇ ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਮਿਲਿਆ ਸੁਖੁ ਪਾਉ ॥੨॥

निज घरि वासा सदा सोहदे नानक तिन मिलिआ सुखु पाउ ॥२॥

Nij ghari vaasaa sadaa sohade naanak tin miliaa sukhu paau ||2||

He dwells in the home of his own self, and appears beautiful forever; meeting him, Nanak finds peace. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਹਰਿ ਧਨੁ ਰਤਨ ਜਵੇਹਰੀ ਸੋ ਗੁਰਿ ਹਰਿ ਧਨੁ ਹਰਿ ਪਾਸਹੁ ਦੇਵਾਇਆ ॥

हरि धनु रतन जवेहरी सो गुरि हरि धनु हरि पासहु देवाइआ ॥

Hari dhanu ratan javeharee so guri hari dhanu hari paasahu devaaiaa ||

The wealth of the Lord is a jewel, a gem; the Guru has caused the Lord to grant that wealth of the Lord.

ਜੇ ਕਿਸੈ ਕਿਹੁ ਦਿਸਿ ਆਵੈ ਤਾ ਕੋਈ ਕਿਹੁ ਮੰਗਿ ਲਏ ਅਕੈ ਕੋਈ ਕਿਹੁ ਦੇਵਾਏ ਏਹੁ ਹਰਿ ਧਨੁ ਜੋਰਿ ਕੀਤੈ ਕਿਸੈ ਨਾਲਿ ਨ ਜਾਇ ਵੰਡਾਇਆ ॥

जे किसै किहु दिसि आवै ता कोई किहु मंगि लए अकै कोई किहु देवाए एहु हरि धनु जोरि कीतै किसै नालि न जाइ वंडाइआ ॥

Je kisai kihu disi aavai taa koee kihu manggi lae akai koee kihu devaae ehu hari dhanu jori keetai kisai naali na jaai vanddaaiaa ||

If someone sees something, he may ask for it; or, someone may cause it to be given to him. But no one can take a share of this wealth of the Lord by force.

ਜਿਸ ਨੋ ਸਤਿਗੁਰ ਨਾਲਿ ਹਰਿ ਸਰਧਾ ਲਾਏ ਤਿਸੁ ਹਰਿ ਧਨ ਕੀ ਵੰਡ ਹਥਿ ਆਵੈ ਜਿਸ ਨੋ ਕਰਤੈ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿ ਪਾਇਆ ॥

जिस नो सतिगुर नालि हरि सरधा लाए तिसु हरि धन की वंड हथि आवै जिस नो करतै धुरि लिखि पाइआ ॥

Jis no satigur naali hari saradhaa laae tisu hari dhan kee vandd hathi aavai jis no karatai dhuri likhi paaiaa ||

He alone obtains a share of the wealth of the Lord, who is blessed by the Creator with faith and devotion to the True Guru, according to his pre-ordained destiny.

ਇਸੁ ਹਰਿ ਧਨ ਕਾ ਕੋਈ ਸਰੀਕੁ ਨਾਹੀ ਕਿਸੈ ਕਾ ਖਤੁ ਨਾਹੀ ਕਿਸੈ ਕੈ ਸੀਵ ਬੰਨੈ ਰੋਲੁ ਨਾਹੀ ਜੇ ਕੋ ਹਰਿ ਧਨ ਕੀ ਬਖੀਲੀ ਕਰੇ ਤਿਸ ਕਾ ਮੁਹੁ ਹਰਿ ਚਹੁ ਕੁੰਡਾ ਵਿਚਿ ਕਾਲਾ ਕਰਾਇਆ ॥

इसु हरि धन का कोई सरीकु नाही किसै का खतु नाही किसै कै सीव बंनै रोलु नाही जे को हरि धन की बखीली करे तिस का मुहु हरि चहु कुंडा विचि काला कराइआ ॥

Isu hari dhan kaa koee sareeku naahee kisai kaa khatu naahee kisai kai seev bannai rolu naahee je ko hari dhan kee bakheelee kare tis kaa muhu hari chahu kunddaa vichi kaalaa karaaiaa ||

No one is a share-holder in this wealth of the Lord, and no one owns any of it. It has no boundaries or borders to be disputed. If anyone speaks ill of the wealth of the Lord, his face will be blackened in the four directions.

ਹਰਿ ਕੇ ਦਿਤੇ ਨਾਲਿ ਕਿਸੈ ਜੋਰੁ ਬਖੀਲੀ ਨ ਚਲਈ ਦਿਹੁ ਦਿਹੁ ਨਿਤ ਨਿਤ ਚੜੈ ਸਵਾਇਆ ॥੯॥

हरि के दिते नालि किसै जोरु बखीली न चलई दिहु दिहु नित नित चड़ै सवाइआ ॥९॥

Hari ke dite naali kisai joru bakheelee na chalaee dihu dihu nit nit cha(rr)ai savaaiaa ||9||

No one's power or slander can prevail against the gifts of the Lord; day by day they continually, continuously increase. ||9||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਜਗਤੁ ਜਲੰਦਾ ਰਖਿ ਲੈ ਆਪਣੀ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥

जगतु जलंदा रखि लै आपणी किरपा धारि ॥

Jagatu jalanddaa rakhi lai aapa(nn)ee kirapaa dhaari ||

The world is going up in flames - shower it with Your Mercy, and save it!

ਜਿਤੁ ਦੁਆਰੈ ਉਬਰੈ ਤਿਤੈ ਲੈਹੁ ਉਬਾਰਿ ॥

जितु दुआरै उबरै तितै लैहु उबारि ॥

Jitu duaarai ubarai titai laihu ubaari ||

Save it, and deliver it, by whatever method it takes.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੁਖੁ ਵੇਖਾਲਿਆ ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰਿ ॥

सतिगुरि सुखु वेखालिआ सचा सबदु बीचारि ॥

Satiguri sukhu vekhaaliaa sachaa sabadu beechaari ||

The True Guru has shown the way to peace, contemplating the True Word of the Shabad.

ਨਾਨਕ ਅਵਰੁ ਨ ਸੁਝਈ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਬਖਸਣਹਾਰੁ ॥੧॥

नानक अवरु न सुझई हरि बिनु बखसणहारु ॥१॥

Naanak avaru na sujhaee hari binu bakhasa(nn)ahaaru ||1||

Nanak knows no other than the Lord, the Forgiving Lord. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਹਉਮੈ ਮਾਇਆ ਮੋਹਣੀ ਦੂਜੈ ਲਗੈ ਜਾਇ ॥

हउमै माइआ मोहणी दूजै लगै जाइ ॥

Haumai maaiaa moha(nn)ee doojai lagai jaai ||

Through egotism, fascination with Maya has trapped them in duality.

ਨਾ ਇਹ ਮਾਰੀ ਨ ਮਰੈ ਨਾ ਇਹ ਹਟਿ ਵਿਕਾਇ ॥

ना इह मारी न मरै ना इह हटि विकाइ ॥

Naa ih maaree na marai naa ih hati vikaai ||

It cannot be killed, it does not die, and it cannot be sold in a store.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਰਜਾਲੀਐ ਤਾ ਇਹ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥

गुर कै सबदि परजालीऐ ता इह विचहु जाइ ॥

Gur kai sabadi parajaaleeai taa ih vichahu jaai ||

Through the Word of the Guru's Shabad, it is burnt away, and then it departs from within.

ਤਨੁ ਮਨੁ ਹੋਵੈ ਉਜਲਾ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥

तनु मनु होवै उजला नामु वसै मनि आइ ॥

Tanu manu hovai ujalaa naamu vasai mani aai ||

The body and mind become pure, and the Naam, the Name of the Lord, comes to dwell within the mind.

ਨਾਨਕ ਮਾਇਆ ਕਾ ਮਾਰਣੁ ਸਬਦੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥੨॥

नानक माइआ का मारणु सबदु है गुरमुखि पाइआ जाइ ॥२॥

Naanak maaiaa kaa maara(nn)u sabadu hai guramukhi paaiaa jaai ||2||

O Nanak, the Shabad is the killer of Maya; the Gurmukh obtains it. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਦਿਤੀ ਧੁਰਹੁ ਹੁਕਮੁ ਬੁਝਿ ਨੀਸਾਣੁ ॥

सतिगुर की वडिआई सतिगुरि दिती धुरहु हुकमु बुझि नीसाणु ॥

Satigur kee vadiaaee satiguri ditee dhurahu hukamu bujhi neesaa(nn)u ||

The glorious greatness of the True Guru was bestowed by the True Guru; He understood this as the Insignia, the Mark of the Primal Lord's Will.

ਪੁਤੀ ਭਾਤੀਈ ਜਾਵਾਈ ਸਕੀ ਅਗਹੁ ਪਿਛਹੁ ਟੋਲਿ ਡਿਠਾ ਲਾਹਿਓਨੁ ਸਭਨਾ ਕਾ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥

पुती भातीई जावाई सकी अगहु पिछहु टोलि डिठा लाहिओनु सभना का अभिमानु ॥

Putee bhaateeee jaavaaee sakee agahu pichhahu toli dithaa laahionu sabhanaa kaa abhimaanu ||

He tested His sons, nephews, sons-in-law and relatives, and subdued the egotistical pride of them all.

ਜਿਥੈ ਕੋ ਵੇਖੈ ਤਿਥੈ ਮੇਰਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਹਰਿ ਬਖਸਿਓਸੁ ਸਭੁ ਜਹਾਨੁ ॥

जिथै को वेखै तिथै मेरा सतिगुरू हरि बखसिओसु सभु जहानु ॥

Jithai ko vekhai tithai meraa satiguroo hari bakhasiosu sabhu jahaanu ||

Wherever anyone looks, my True Guru is there; the Lord blessed Him with the whole world.

ਜਿ ਸਤਿਗੁਰ ਨੋ ਮਿਲਿ ਮੰਨੇ ਸੁ ਹਲਤਿ ਪਲਤਿ ਸਿਝੈ ਜਿ ਵੇਮੁਖੁ ਹੋਵੈ ਸੁ ਫਿਰੈ ਭਰਿਸਟ ਥਾਨੁ ॥

जि सतिगुर नो मिलि मंने सु हलति पलति सिझै जि वेमुखु होवै सु फिरै भरिसट थानु ॥

Ji satigur no mili manne su halati palati sijhai ji vemukhu hovai su phirai bharisat thaanu ||

One who meets with, and believes in the True Guru, is embellished here and hereafter. Whoever turns his back on the Guru and becomes baymukh, shall wander in cursed and evil places.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਕੈ ਵਲਿ ਹੋਆ ਮੇਰਾ ਸੁਆਮੀ ਹਰਿ ਸਜਣ ਪੁਰਖੁ ਸੁਜਾਨੁ ॥

जन नानक कै वलि होआ मेरा सुआमी हरि सजण पुरखु सुजानु ॥

Jan naanak kai vali hoaa meraa suaamee hari saja(nn) purakhu sujaanu ||

My Lord and Master is on the side of servant Nanak. The All-powerful and All-knowing Lord God is my Best Friend.

ਪਉਦੀ ਭਿਤਿ ਦੇਖਿ ਕੈ ਸਭਿ ਆਇ ਪਏ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਪੈਰੀ ਲਾਹਿਓਨੁ ਸਭਨਾ ਕਿਅਹੁ ਮਨਹੁ ਗੁਮਾਨੁ ॥੧੦॥

पउदी भिति देखि कै सभि आइ पए सतिगुर की पैरी लाहिओनु सभना किअहु मनहु गुमानु ॥१०॥

Paudee bhiti dekhi kai sabhi aai pae satigur kee pairee laahionu sabhanaa kiahu manahu gumaanu ||10||

Seeing the food being distributed, everyone came and fell at the feet of the True Guru, who cleansed the minds of all of their egotistical pride. ||10||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

सलोक मः १ ॥

Salok M: 1 ||

Shalok, First Mehl:

ਕੋਈ ਵਾਹੇ ਕੋ ਲੁਣੈ ਕੋ ਪਾਏ ਖਲਿਹਾਨਿ ॥

कोई वाहे को लुणै को पाए खलिहानि ॥

Koee vaahe ko lu(nn)ai ko paae khalihaani ||

One plants the seed, another harvests the crop, and still another beats the grain from the chaff.

ਨਾਨਕ ਏਵ ਨ ਜਾਪਈ ਕੋਈ ਖਾਇ ਨਿਦਾਨਿ ॥੧॥

नानक एव न जापई कोई खाइ निदानि ॥१॥

Naanak ev na jaapaee koee khaai nidaani ||1||

O Nanak, it is not known, who will ultimately eat the grain. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

मः १ ॥

M:h 1 ||

First Mehl:

ਜਿਸੁ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਤਰਿਆ ਸੋਇ ॥

जिसु मनि वसिआ तरिआ सोइ ॥

Jisu mani vasiaa tariaa soi ||

He alone is carried across, within whose mind the Lord abides.

ਨਾਨਕ ਜੋ ਭਾਵੈ ਸੋ ਹੋਇ ॥੨॥

नानक जो भावै सो होइ ॥२॥

Naanak jo bhaavai so hoi ||2||

O Nanak, that alone happens, which is pleasing to His Will. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਪਾਰਬ੍ਰਹਮਿ ਦਇਆਲਿ ਸਾਗਰੁ ਤਾਰਿਆ ॥

पारब्रहमि दइआलि सागरु तारिआ ॥

Paarabrhami daiaali saagaru taariaa ||

The Merciful Supreme Lord God has carried me across the world-ocean.

ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਮਿਹਰਵਾਨਿ ਭਰਮੁ ਭਉ ਮਾਰਿਆ ॥

गुरि पूरै मिहरवानि भरमु भउ मारिआ ॥

Guri poorai miharavaani bharamu bhau maariaa ||

The compassionate perfect Guru has eradicated my doubts and fears.

ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧੁ ਬਿਕਰਾਲੁ ਦੂਤ ਸਭਿ ਹਾਰਿਆ ॥

काम क्रोधु बिकरालु दूत सभि हारिआ ॥

Kaam krodhu bikaraalu doot sabhi haariaa ||

Unsatisfied sexual desire and unresolved anger, the horrible demons, have been totally destroyed.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਕੰਠਿ ਉਰਿ ਧਾਰਿਆ ॥

अम्रित नामु निधानु कंठि उरि धारिआ ॥

Ammmrit naamu nidhaanu kantthi uri dhaariaa ||

I have enshrined the treasure of the Ambrosial Naam within my throat and heart.

ਨਾਨਕ ਸਾਧੂ ਸੰਗਿ ਜਨਮੁ ਮਰਣੁ ਸਵਾਰਿਆ ॥੧੧॥

नानक साधू संगि जनमु मरणु सवारिआ ॥११॥

Naanak saadhoo sanggi janamu mara(nn)u savaariaa ||11||

O Nanak, in the Saadh Sangat, the Company of the Holy, my birth and death have been adorned and redeemed. ||11||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਜਿਨੑੀ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਕੂੜੇ ਕਹਣ ਕਹੰਨੑਿ ॥

जिन्ही नामु विसारिआ कूड़े कहण कहंन्हि ॥

Jinhee naamu visaariaa koo(rr)e kaha(nn) kahannhi ||

Those who forget the Naam, the Name of the Lord, are said to be false.

ਪੰਚ ਚੋਰ ਤਿਨਾ ਘਰੁ ਮੁਹਨੑਿ ਹਉਮੈ ਅੰਦਰਿ ਸੰਨੑਿ ॥

पंच चोर तिना घरु मुहन्हि हउमै अंदरि संन्हि ॥

Pancch chor tinaa gharu muhanhi haumai anddari sannhi ||

The five thieves plunder their homes, and egotism breaks in.

ਸਾਕਤ ਮੁਠੇ ਦੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਰਸੁ ਨ ਜਾਣੰਨੑਿ ॥

साकत मुठे दुरमती हरि रसु न जाणंन्हि ॥

Saakat muthe duramatee hari rasu na jaa(nn)annhi ||

The faithless cynics are defrauded by their own evil-mindedness; they do not know the sublime essence of the Lord.

ਜਿਨੑੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਭਰਮਿ ਲੁਟਾਇਆ ਬਿਖੁ ਸਿਉ ਰਚਹਿ ਰਚੰਨੑਿ ॥

जिन्ही अम्रितु भरमि लुटाइआ बिखु सिउ रचहि रचंन्हि ॥

Jinhee ammmritu bharami lutaaiaa bikhu siu rachahi rachannhi ||

Those who lose the Ambrosial Nectar through doubt, remain engrossed and entangled in corruption.

ਦੁਸਟਾ ਸੇਤੀ ਪਿਰਹੜੀ ਜਨ ਸਿਉ ਵਾਦੁ ਕਰੰਨੑਿ ॥

दुसटा सेती पिरहड़ी जन सिउ वादु करंन्हि ॥

Dusataa setee piraha(rr)ee jan siu vaadu karannhi ||

They make friends with the wicked, and argue with the humble servants of the Lord.

ਨਾਨਕ ਸਾਕਤ ਨਰਕ ਮਹਿ ਜਮਿ ਬਧੇ ਦੁਖ ਸਹੰਨੑਿ ॥

नानक साकत नरक महि जमि बधे दुख सहंन्हि ॥

Naanak saakat narak mahi jami badhe dukh sahannhi ||

O Nanak, the faithless cynics are bound and gagged by the Messenger of Death, and suffer agony in hell.

ਪਇਐ ਕਿਰਤਿ ਕਮਾਵਦੇ ਜਿਵ ਰਾਖਹਿ ਤਿਵੈ ਰਹੰਨੑਿ ॥੧॥

पइऐ किरति कमावदे जिव राखहि तिवै रहंन्हि ॥१॥

Paiai kirati kamaavade jiv raakhahi tivai rahannhi ||1||

They act according to the karma of the actions they committed before; as the Lord keeps them, so do they live. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਜਿਨੑੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿਆ ਤਾਣੁ ਨਿਤਾਣੇ ਤਿਸੁ ॥

जिन्ही सतिगुरु सेविआ ताणु निताणे तिसु ॥

Jinhee satiguru seviaa taa(nn)u nitaa(nn)e tisu ||

Those who serve the True Guru, are transformed from powerless into powerful.

ਸਾਸਿ ਗਿਰਾਸਿ ਸਦਾ ਮਨਿ ਵਸੈ ਜਮੁ ਜੋਹਿ ਨ ਸਕੈ ਤਿਸੁ ॥

सासि गिरासि सदा मनि वसै जमु जोहि न सकै तिसु ॥

Saasi giraasi sadaa mani vasai jamu johi na sakai tisu ||

With every breath and morsel of food, the Lord abides in their minds forever, and the Messenger of Death cannot even see them.

ਹਿਰਦੈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮ ਰਸੁ ਕਵਲਾ ਸੇਵਕਿ ਤਿਸੁ ॥

हिरदै हरि हरि नाम रसु कवला सेवकि तिसु ॥

Hiradai hari hari naam rasu kavalaa sevaki tisu ||

The Name of the Lord, Har, Har, fills their hearts, and Maya is their servant.

ਹਰਿ ਦਾਸਾ ਕਾ ਦਾਸੁ ਹੋਇ ਪਰਮ ਪਦਾਰਥੁ ਤਿਸੁ ॥

हरि दासा का दासु होइ परम पदारथु तिसु ॥

Hari daasaa kaa daasu hoi param padaarathu tisu ||

One who becomes the slave of the Lord's slaves, obtains the greatest treasure.

ਨਾਨਕ ਮਨਿ ਤਨਿ ਜਿਸੁ ਪ੍ਰਭੁ ਵਸੈ ਹਉ ਸਦ ਕੁਰਬਾਣੈ ਤਿਸੁ ॥

नानक मनि तनि जिसु प्रभु वसै हउ सद कुरबाणै तिसु ॥

Naanak mani tani jisu prbhu vasai hau sad kurabaa(nn)ai tisu ||

O Nanak, I am forever a sacrifice to that one, within whose mind and body God dwells.

ਜਿਨੑ ਕਉ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਰਸੁ ਸੰਤ ਜਨਾ ਸਿਉ ਤਿਸੁ ॥੨॥

जिन्ह कउ पूरबि लिखिआ रसु संत जना सिउ तिसु ॥२॥

Jinh kau poorabi likhiaa rasu santt janaa siu tisu ||2||

One who has such pre-ordained destiny, he alone is in love with the humble Saints. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਜੋ ਬੋਲੇ ਪੂਰਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਸੋ ਪਰਮੇਸਰਿ ਸੁਣਿਆ ॥

जो बोले पूरा सतिगुरू सो परमेसरि सुणिआ ॥

Jo bole pooraa satiguroo so paramesari su(nn)iaa ||

Whatever the Perfect True Guru says, the Transcendent Lord hears.

ਸੋਈ ਵਰਤਿਆ ਜਗਤ ਮਹਿ ਘਟਿ ਘਟਿ ਮੁਖਿ ਭਣਿਆ ॥

सोई वरतिआ जगत महि घटि घटि मुखि भणिआ ॥

Soee varatiaa jagat mahi ghati ghati mukhi bha(nn)iaa ||

It pervades and permeates the whole world, and it is on the mouth of each and every being.

ਬਹੁਤੁ ਵਡਿਆਈਆ ਸਾਹਿਬੈ ਨਹ ਜਾਹੀ ਗਣੀਆ ॥

बहुतु वडिआईआ साहिबै नह जाही गणीआ ॥

Bahutu vadiaaeeaa saahibai nah jaahee ga(nn)eeaa ||

So numerous are the great glories of the Lord, they cannot even be counted.

ਸਚੁ ਸਹਜੁ ਅਨਦੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਪਾਸਿ ਸਚੀ ਗੁਰ ਮਣੀਆ ॥

सचु सहजु अनदु सतिगुरू पासि सची गुर मणीआ ॥

Sachu sahaju anadu satiguroo paasi sachee gur ma(nn)eeaa ||

Truth, poise and bliss rest in the True Guru; the Guru bestows the jewel of Truth.

ਨਾਨਕ ਸੰਤ ਸਵਾਰੇ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮਿ ਸਚੇ ਜਿਉ ਬਣਿਆ ॥੧੨॥

नानक संत सवारे पारब्रहमि सचे जिउ बणिआ ॥१२॥

Naanak santt savaare paarabrhami sache jiu ba(nn)iaa ||12||

O Nanak, the Supreme Lord God embellishes the Saints, who become like the True Lord. ||12||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਅਪਣਾ ਆਪੁ ਨ ਪਛਾਣਈ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਤਾ ਦੂਰਿ ॥

अपणा आपु न पछाणई हरि प्रभु जाता दूरि ॥

Apa(nn)aa aapu na pachhaa(nn)aee hari prbhu jaataa doori ||

He does not understand himself; he believes the Lord God to be far away.

ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਵਿਸਰੀ ਕਿਉ ਮਨੁ ਰਹੈ ਹਜੂਰਿ ॥

गुर की सेवा विसरी किउ मनु रहै हजूरि ॥

Gur kee sevaa visaree kiu manu rahai hajoori ||

He forgets to serve the Guru; how can his mind remain in the Lord's Presence?

ਮਨਮੁਖਿ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਝੂਠੈ ਲਾਲਚਿ ਕੂਰਿ ॥

मनमुखि जनमु गवाइआ झूठै लालचि कूरि ॥

Manamukhi janamu gavaaiaa jhoothai laalachi koori ||

The self-willed manmukh wastes away his life in worthless greed and falsehood.

ਨਾਨਕ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਇਅਨੁ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਹਦੂਰਿ ॥੧॥

नानक बखसि मिलाइअनु सचै सबदि हदूरि ॥१॥

Naanak bakhasi milaaianu sachai sabadi hadoori ||1||

O Nanak, the Lord forgives, and blends them with Himself; through the True Word of the Shabad, He is ever-present. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸਚਾ ਸੋਹਿਲਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਗੋਵਿੰਦੁ ॥

हरि प्रभु सचा सोहिला गुरमुखि नामु गोविंदु ॥

Hari prbhu sachaa sohilaa guramukhi naamu govinddu ||

True is the Praise of the Lord God; the Gurmukh chants the Name of the Lord of the Universe.

ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਣਾ ਹਰਿ ਜਪਿਆ ਮਨਿ ਆਨੰਦੁ ॥

अनदिनु नामु सलाहणा हरि जपिआ मनि आनंदु ॥

Anadinu naamu salaaha(nn)aa hari japiaa mani aananddu ||

Praising the Naam night and day, and meditating on the Lord, the mind becomes blissful.

ਵਡਭਾਗੀ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਪੂਰਨੁ ਪਰਮਾਨੰਦੁ ॥

वडभागी हरि पाइआ पूरनु परमानंदु ॥

Vadabhaagee hari paaiaa pooranu paramaananddu ||

By great good fortune, I have found the Lord, the perfect embodiment of supreme bliss.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਿਆ ਬਹੁੜਿ ਨ ਮਨਿ ਤਨਿ ਭੰਗੁ ॥੨॥

जन नानक नामु सलाहिआ बहुड़ि न मनि तनि भंगु ॥२॥

Jan naanak naamu salaahiaa bahu(rr)i na mani tani bhanggu ||2||

Servant Nanak praises the Naam; his mind and body shall never again be shattered. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਕੋਈ ਨਿੰਦਕੁ ਹੋਵੈ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕਾ ਫਿਰਿ ਸਰਣਿ ਗੁਰ ਆਵੈ ॥

कोई निंदकु होवै सतिगुरू का फिरि सरणि गुर आवै ॥

Koee ninddaku hovai satiguroo kaa phiri sara(nn)i gur aavai ||

If someone slanders the True Guru, and then comes seeking the Guru's Protection

ਪਿਛਲੇ ਗੁਨਹ ਸਤਿਗੁਰੁ ਬਖਸਿ ਲਏ ਸਤਸੰਗਤਿ ਨਾਲਿ ਰਲਾਵੈ ॥

पिछले गुनह सतिगुरु बखसि लए सतसंगति नालि रलावै ॥

Pichhale gunah satiguru bakhasi lae satasanggati naali ralaavai ||

The True Guru forgives him for his past sins, and unites him with the Saints' Congregation.

ਜਿਉ ਮੀਹਿ ਵੁਠੈ ਗਲੀਆ ਨਾਲਿਆ ਟੋਭਿਆ ਕਾ ਜਲੁ ਜਾਇ ਪਵੈ ਵਿਚਿ ਸੁਰਸਰੀ ਸੁਰਸਰੀ ਮਿਲਤ ਪਵਿਤ੍ਰੁ ਪਾਵਨੁ ਹੋਇ ਜਾਵੈ ॥

जिउ मीहि वुठै गलीआ नालिआ टोभिआ का जलु जाइ पवै विचि सुरसरी सुरसरी मिलत पवित्रु पावनु होइ जावै ॥

Jiu meehi vuthai galeeaa naaliaa tobhiaa kaa jalu jaai pavai vichi surasaree surasaree milat pavitru paavanu hoi jaavai ||

When the rain falls, the water in the streams, rivers and ponds flows into the Ganges; flowing into the Ganges, it is made sacred and pure.

ਏਹ ਵਡਿਆਈ ਸਤਿਗੁਰ ਨਿਰਵੈਰ ਵਿਚਿ ਜਿਤੁ ਮਿਲਿਐ ਤਿਸਨਾ ਭੁਖ ਉਤਰੈ ਹਰਿ ਸਾਂਤਿ ਤੜ ਆਵੈ ॥

एह वडिआई सतिगुर निरवैर विचि जितु मिलिऐ तिसना भुख उतरै हरि सांति तड़ आवै ॥

Eh vadiaaee satigur niravair vichi jitu miliai tisanaa bhukh utarai hari saanti ta(rr) aavai ||

Such is the glorious greatness of the True Guru, who has no vengeance; meeting with Him, thirst and hunger are quenched, and instantly, one attains celestial peace.

ਨਾਨਕ ਇਹੁ ਅਚਰਜੁ ਦੇਖਹੁ ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਸਚੇ ਸਾਹ ਕਾ ਜਿ ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੋ ਮੰਨੈ ਸੁ ਸਭਨਾਂ ਭਾਵੈ ॥੧੩॥੧॥ ਸੁਧੁ ॥

नानक इहु अचरजु देखहु मेरे हरि सचे साह का जि सतिगुरू नो मंनै सु सभनां भावै ॥१३॥१॥ सुधु ॥

Naanak ihu acharaju dekhahu mere hari sache saah kaa ji satiguroo no mannai su sabhanaan bhaavai ||13||1|| sudhu ||

O Nanak, behold this wonder of the Lord, my True King! Everyone is pleased with one who obeys and believes in the True Guru. ||13||1|| Sudh ||

ਬਿਲਾਵਲੁ ਬਾਣੀ ਭਗਤਾ ਕੀ ॥ ਕਬੀਰ ਜੀਉ ਕੀ

बिलावलु बाणी भगता की ॥ कबीर जीउ की

Bilaavalu baa(nn)ee bhagataa kee || kabeer jeeu kee

Bilaaval, The Word Of The Devotees. Of Kabeer Jee:

ੴ ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सति नामु करता पुरखु गुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari sati naamu karataa purakhu gura prsaadi ||

One Universal Creator God. Truth Is The Name. Creative Being Personified By Guru's Grace:

ਐਸੋ ਇਹੁ ਸੰਸਾਰੁ ਪੇਖਨਾ ਰਹਨੁ ਨ ਕੋਊ ਪਈਹੈ ਰੇ ॥

ऐसो इहु संसारु पेखना रहनु न कोऊ पईहै रे ॥

Aiso ihu sanssaaru pekhanaa rahanu na kou paeehai re ||

This world is a drama; no one can remain here.

ਸੂਧੇ ਸੂਧੇ ਰੇਗਿ ਚਲਹੁ ਤੁਮ ਨਤਰ ਕੁਧਕਾ ਦਿਵਈਹੈ ਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

सूधे सूधे रेगि चलहु तुम नतर कुधका दिवईहै रे ॥१॥ रहाउ ॥

Soodhe soodhe regi chalahu tum natar kudhakaa divaeehai re ||1|| rahaau ||

Walk the straight path; otherwise, you will be pushed around. ||1|| Pause ||

ਬਾਰੇ ਬੂਢੇ ਤਰੁਨੇ ਭਈਆ ਸਭਹੂ ਜਮੁ ਲੈ ਜਈਹੈ ਰੇ ॥

बारे बूढे तरुने भईआ सभहू जमु लै जईहै रे ॥

Baare boodhe tarune bhaeeaa sabhahoo jamu lai jaeehai re ||

The children, the young and the old, O Siblings of Destiny, will be taken away by the Messenger of Death.

ਮਾਨਸੁ ਬਪੁਰਾ ਮੂਸਾ ਕੀਨੋ ਮੀਚੁ ਬਿਲਈਆ ਖਈਹੈ ਰੇ ॥੧॥

मानसु बपुरा मूसा कीनो मीचु बिलईआ खईहै रे ॥१॥

Maanasu bapuraa moosaa keeno meechu bilaeeaa khaeehai re ||1||

The Lord has made the poor man a mouse, and the cat of Death is eating him up. ||1||

ਧਨਵੰਤਾ ਅਰੁ ਨਿਰਧਨ ਮਨਈ ਤਾ ਕੀ ਕਛੂ ਨ ਕਾਨੀ ਰੇ ॥

धनवंता अरु निरधन मनई ता की कछू न कानी रे ॥

Dhanavanttaa aru niradhan manaee taa kee kachhoo na kaanee re ||

It gives no special consideration to either the rich or the poor.

ਰਾਜਾ ਪਰਜਾ ਸਮ ਕਰਿ ਮਾਰੈ ਐਸੋ ਕਾਲੁ ਬਡਾਨੀ ਰੇ ॥੨॥

राजा परजा सम करि मारै ऐसो कालु बडानी रे ॥२॥

Raajaa parajaa sam kari maarai aiso kaalu badaanee re ||2||

The king and his subjects are equally killed; such is the power of Death. ||2||

ਹਰਿ ਕੇ ਸੇਵਕ ਜੋ ਹਰਿ ਭਾਏ ਤਿਨੑ ਕੀ ਕਥਾ ਨਿਰਾਰੀ ਰੇ ॥

हरि के सेवक जो हरि भाए तिन्ह की कथा निरारी रे ॥

Hari ke sevak jo hari bhaae tinh kee kathaa niraaree re ||

Those who are pleasing to the Lord are the servants of the Lord; their story is unique and singular.

ਆਵਹਿ ਨ ਜਾਹਿ ਨ ਕਬਹੂ ਮਰਤੇ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਸੰਗਾਰੀ ਰੇ ॥੩॥

आवहि न जाहि न कबहू मरते पारब्रहम संगारी रे ॥३॥

Aavahi na jaahi na kabahoo marate paarabrham sanggaaree re ||3||

They do not come and go, and they never die; they remain with the Supreme Lord God. ||3||

ਪੁਤ੍ਰ ਕਲਤ੍ਰ ਲਛਿਮੀ ਮਾਇਆ ਇਹੈ ਤਜਹੁ ਜੀਅ ਜਾਨੀ ਰੇ ॥

पुत्र कलत्र लछिमी माइआ इहै तजहु जीअ जानी रे ॥

Putr kalatr lachhimee maaiaa ihai tajahu jeea jaanee re ||

Know this in your soul, that by renouncing your children, spouse, wealth and property

ਕਹਤ ਕਬੀਰੁ ਸੁਨਹੁ ਰੇ ਸੰਤਹੁ ਮਿਲਿਹੈ ਸਾਰਿਗਪਾਨੀ ਰੇ ॥੪॥੧॥

कहत कबीरु सुनहु रे संतहु मिलिहै सारिगपानी रे ॥४॥१॥

Kahat kabeeru sunahu re santtahu milihai saarigapaanee re ||4||1||

- says Kabeer, listen, O Saints - you shall be united with the Lord of the Universe. ||4||1||

ਬਿਲਾਵਲੁ ॥

बिलावलु ॥

Bilaavalu ||

Bilaaval:

ਬਿਦਿਆ ਨ ਪਰਉ ਬਾਦੁ ਨਹੀ ਜਾਨਉ ॥

बिदिआ न परउ बादु नही जानउ ॥

Bidiaa na parau baadu nahee jaanau ||

I do not read books of knowledge, and I do not understand the debates.

ਹਰਿ ਗੁਨ ਕਥਤ ਸੁਨਤ ਬਉਰਾਨੋ ॥੧॥

हरि गुन कथत सुनत बउरानो ॥१॥

Hari gun kathat sunat bauraano ||1||

I have gone insane, chanting and hearing the Glorious Praises of the Lord. ||1||

ਮੇਰੇ ਬਾਬਾ ਮੈ ਬਉਰਾ ਸਭ ਖਲਕ ਸੈਆਨੀ ਮੈ ਬਉਰਾ ॥

मेरे बाबा मै बउरा सभ खलक सैआनी मै बउरा ॥

Mere baabaa mai bauraa sabh khalak saiaanee mai bauraa ||

O my father, I have gone insane; the whole world is sane, and I am insane.

ਮੈ ਬਿਗਰਿਓ ਬਿਗਰੈ ਮਤਿ ਅਉਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

मै बिगरिओ बिगरै मति अउरा ॥१॥ रहाउ ॥

Mai bigario bigarai mati auraa ||1|| rahaau ||

I am spoiled; let no one else be spoiled like me. ||1|| Pause ||

ਆਪਿ ਨ ਬਉਰਾ ਰਾਮ ਕੀਓ ਬਉਰਾ ॥

आपि न बउरा राम कीओ बउरा ॥

Aapi na bauraa raam keeo bauraa ||

I have not made myself go insane - the Lord made me go insane.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਾਰਿ ਗਇਓ ਭ੍ਰਮੁ ਮੋਰਾ ॥੨॥

सतिगुरु जारि गइओ भ्रमु मोरा ॥२॥

Satiguru jaari gaio bhrmu moraa ||2||

The True Guru has burnt away my doubt. ||2||

ਮੈ ਬਿਗਰੇ ਅਪਨੀ ਮਤਿ ਖੋਈ ॥

मै बिगरे अपनी मति खोई ॥

Mai bigare apanee mati khoee ||

I am spoiled; I have lost my intellect.

ਮੇਰੇ ਭਰਮਿ ਭੂਲਉ ਮਤਿ ਕੋਈ ॥੩॥

मेरे भरमि भूलउ मति कोई ॥३॥

Mere bharami bhoolau mati koee ||3||

Let no one go astray in doubt like me. ||3||

ਸੋ ਬਉਰਾ ਜੋ ਆਪੁ ਨ ਪਛਾਨੈ ॥

सो बउरा जो आपु न पछानै ॥

So bauraa jo aapu na pachhaanai ||

He alone is insane, who does not understand himself.

ਆਪੁ ਪਛਾਨੈ ਤ ਏਕੈ ਜਾਨੈ ॥੪॥

आपु पछानै त एकै जानै ॥४॥

Aapu pachhaanai ta ekai jaanai ||4||

When he understands himself, then he knows the One Lord. ||4||

ਅਬਹਿ ਨ ਮਾਤਾ ਸੁ ਕਬਹੁ ਨ ਮਾਤਾ ॥

अबहि न माता सु कबहु न माता ॥

Abahi na maataa su kabahu na maataa ||

One who is not intoxicated with the Lord now, shall never be intoxicated.

ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਰਾਮੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ॥੫॥੨॥

कहि कबीर रामै रंगि राता ॥५॥२॥

Kahi kabeer raamai ranggi raataa ||5||2||

Says Kabeer, I am imbued with the Lord's Love. ||5||2||

ਬਿਲਾਵਲੁ ॥

बिलावलु ॥

Bilaavalu ||

Bilaaval:

ਗ੍ਰਿਹੁ ਤਜਿ ਬਨ ਖੰਡ ਜਾਈਐ ਚੁਨਿ ਖਾਈਐ ਕੰਦਾ ॥

ग्रिहु तजि बन खंड जाईऐ चुनि खाईऐ कंदा ॥

Grihu taji ban khandd jaaeeai chuni khaaeeai kanddaa ||

Abandoning his household, he may go to the forest, and live by eating roots;

ਅਜਹੁ ਬਿਕਾਰ ਨ ਛੋਡਈ ਪਾਪੀ ਮਨੁ ਮੰਦਾ ॥੧॥

अजहु बिकार न छोडई पापी मनु मंदा ॥१॥

Ajahu bikaar na chhodaee paapee manu manddaa ||1||

But even so, his sinful, evil mind does not renounce corruption. ||1||

ਕਿਉ ਛੂਟਉ ਕੈਸੇ ਤਰਉ ਭਵਜਲ ਨਿਧਿ ਭਾਰੀ ॥

किउ छूटउ कैसे तरउ भवजल निधि भारी ॥

Kiu chhootau kaise tarau bhavajal nidhi bhaaree ||

How can anyone be saved? How can anyone cross over the terrifying world-ocean?

ਰਾਖੁ ਰਾਖੁ ਮੇਰੇ ਬੀਠੁਲਾ ਜਨੁ ਸਰਨਿ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹਾਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

राखु राखु मेरे बीठुला जनु सरनि तुम्हारी ॥१॥ रहाउ ॥

Raakhu raakhu mere beethulaa janu sarani tumhaaree ||1|| rahaau ||

Save me, save me, O my Lord! Your humble servant seeks Your Sanctuary. ||1|| Pause ||

ਬਿਖੈ ਬਿਖੈ ਕੀ ਬਾਸਨਾ ਤਜੀਅ ਨਹ ਜਾਈ ॥

बिखै बिखै की बासना तजीअ नह जाई ॥

Bikhai bikhai kee baasanaa tajeea nah jaaee ||

I cannot escape my desire for sin and corruption.

ਅਨਿਕ ਜਤਨ ਕਰਿ ਰਾਖੀਐ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਲਪਟਾਈ ॥੨॥

अनिक जतन करि राखीऐ फिरि फिरि लपटाई ॥२॥

Anik jatan kari raakheeai phiri phiri lapataaee ||2||

I make all sorts of efforts to hold back from this desire, but it clings to me, again and again. ||2||

ਜਰਾ ਜੀਵਨ ਜੋਬਨੁ ਗਇਆ ਕਿਛੁ ਕੀਆ ਨ ਨੀਕਾ ॥

जरा जीवन जोबनु गइआ किछु कीआ न नीका ॥

Jaraa jeevan jobanu gaiaa kichhu keeaa na neekaa ||

Youth and old age - my entire life has passed, but I haven't done any good.

ਇਹੁ ਜੀਅਰਾ ਨਿਰਮੋਲਕੋ ਕਉਡੀ ਲਗਿ ਮੀਕਾ ॥੩॥

इहु जीअरा निरमोलको कउडी लगि मीका ॥३॥

Ihu jeearaa niramolako kaudee lagi meekaa ||3||

This priceless soul has been treated as if it were worth no more than a shell. ||3||

ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਮੇਰੇ ਮਾਧਵਾ ਤੂ ਸਰਬ ਬਿਆਪੀ ॥

कहु कबीर मेरे माधवा तू सरब बिआपी ॥

Kahu kabeer mere maadhavaa too sarab biaapee ||

Says Kabeer, O my Lord, You are contained in all.

ਤੁਮ ਸਮਸਰਿ ਨਾਹੀ ਦਇਆਲੁ ਮੋਹਿ ਸਮਸਰਿ ਪਾਪੀ ॥੪॥੩॥

तुम समसरि नाही दइआलु मोहि समसरि पापी ॥४॥३॥

Tum samasari naahee daiaalu mohi samasari paapee ||4||3||

There is none as merciful as You are, and none as sinful as I am. ||4||3||

ਬਿਲਾਵਲੁ ॥

बिलावलु ॥

Bilaavalu ||

Bilaaval:

ਨਿਤ ਉਠਿ ਕੋਰੀ ਗਾਗਰਿ ਆਨੈ ਲੀਪਤ ਜੀਉ ਗਇਓ ॥

नित उठि कोरी गागरि आनै लीपत जीउ गइओ ॥

Nit uthi koree gaagari aanai leepat jeeu gaio ||

Every day, he rises early, and brings a fresh clay pot; he passes his life embellishing and glazing it.

ਤਾਨਾ ਬਾਨਾ ਕਛੂ ਨ ਸੂਝੈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਰਸਿ ਲਪਟਿਓ ॥੧॥

ताना बाना कछू न सूझै हरि हरि रसि लपटिओ ॥१॥

Taanaa baanaa kachhoo na soojhai hari hari rasi lapatio ||1||

He does not think at all of worldly weaving; he is absorbed in the subtle essence of the Lord, Har, Har. ||1||

ਹਮਾਰੇ ਕੁਲ ਕਉਨੇ ਰਾਮੁ ਕਹਿਓ ॥

हमारे कुल कउने रामु कहिओ ॥

Hamaare kul kaune raamu kahio ||

Who in our family has ever chanted the Name of the Lord?

ਜਬ ਕੀ ਮਾਲਾ ਲਈ ਨਿਪੂਤੇ ਤਬ ਤੇ ਸੁਖੁ ਨ ਭਇਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

जब की माला लई निपूते तब ते सुखु न भइओ ॥१॥ रहाउ ॥

Jab kee maalaa laee nipoote tab te sukhu na bhaio ||1|| rahaau ||

Ever since this worthless son of mine began chanting with his mala, we have had no peace at all! ||1|| Pause ||

ਸੁਨਹੁ ਜਿਠਾਨੀ ਸੁਨਹੁ ਦਿਰਾਨੀ ਅਚਰਜੁ ਏਕੁ ਭਇਓ ॥

सुनहु जिठानी सुनहु दिरानी अचरजु एकु भइओ ॥

Sunahu jithaanee sunahu diraanee acharaju eku bhaio ||

Listen, O my sisters-in-law, a wondrous thing has happened!

ਸਾਤ ਸੂਤ ਇਨਿ ਮੁਡੀਂਏ ਖੋਏ ਇਹੁ ਮੁਡੀਆ ਕਿਉ ਨ ਮੁਇਓ ॥੨॥

सात सूत इनि मुडींए खोए इहु मुडीआ किउ न मुइओ ॥२॥

Saat soot ini mudeene khoe ihu mudeeaa kiu na muio ||2||

This boy has ruined our weaving business. Why didn't he simply die? ||2||

ਸਰਬ ਸੁਖਾ ਕਾ ਏਕੁ ਹਰਿ ਸੁਆਮੀ ਸੋ ਗੁਰਿ ਨਾਮੁ ਦਇਓ ॥

सरब सुखा का एकु हरि सुआमी सो गुरि नामु दइओ ॥

Sarab sukhaa kaa eku hari suaamee so guri naamu daio ||

O mother, the One Lord, the Lord and Master, is the source of all peace. The Guru has blessed me with His Name.

ਸੰਤ ਪ੍ਰਹਲਾਦ ਕੀ ਪੈਜ ਜਿਨਿ ਰਾਖੀ ਹਰਨਾਖਸੁ ਨਖ ਬਿਦਰਿਓ ॥੩॥

संत प्रहलाद की पैज जिनि राखी हरनाखसु नख बिदरिओ ॥३॥

Santt prhalaad kee paij jini raakhee haranaakhasu nakh bidario ||3||

He preserved the honor of Prahlaad, and destroyed Harnaakhash with his nails. ||3||

ਘਰ ਕੇ ਦੇਵ ਪਿਤਰ ਕੀ ਛੋਡੀ ਗੁਰ ਕੋ ਸਬਦੁ ਲਇਓ ॥

घर के देव पितर की छोडी गुर को सबदु लइओ ॥

Ghar ke dev pitar kee chhodee gur ko sabadu laio ||

I have renounced the gods and ancestors of my house, for the Word of the Guru's Shabad.

ਕਹਤ ਕਬੀਰੁ ਸਗਲ ਪਾਪ ਖੰਡਨੁ ਸੰਤਹ ਲੈ ਉਧਰਿਓ ॥੪॥੪॥

कहत कबीरु सगल पाप खंडनु संतह लै उधरिओ ॥४॥४॥

Kahat kabeeru sagal paap khanddanu santtah lai udhario ||4||4||

Says Kabeer, God is the Destroyer of all sins; He is the Saving Grace of His Saints. ||4||4||

ਬਿਲਾਵਲੁ ॥

बिलावलु ॥

Bilaavalu ||

Bilaaval:

ਕੋਊ ਹਰਿ ਸਮਾਨਿ ਨਹੀ ਰਾਜਾ ॥

कोऊ हरि समानि नही राजा ॥

Kou hari samaani nahee raajaa ||

There is no king equal to the Lord.

ਏ ਭੂਪਤਿ ਸਭ ਦਿਵਸ ਚਾਰਿ ਕੇ ਝੂਠੇ ਕਰਤ ਦਿਵਾਜਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

ए भूपति सभ दिवस चारि के झूठे करत दिवाजा ॥१॥ रहाउ ॥

E bhoopati sabh divas chaari ke jhoothe karat divaajaa ||1|| rahaau ||

All these lords of the world last for only a few days, putting on their false displays. ||1|| Pause ||

ਤੇਰੋ ਜਨੁ ਹੋਇ ਸੋਇ ਕਤ ਡੋਲੈ ਤੀਨਿ ਭਵਨ ਪਰ ਛਾਜਾ ॥

तेरो जनु होइ सोइ कत डोलै तीनि भवन पर छाजा ॥

Tero janu hoi soi kat dolai teeni bhavan par chhaajaa ||

How can Your humble servant waver? You spread Your shadow over the three worlds.

ਹਾਥੁ ਪਸਾਰਿ ਸਕੈ ਕੋ ਜਨ ਕਉ ਬੋਲਿ ਸਕੈ ਨ ਅੰਦਾਜਾ ॥੧॥

हाथु पसारि सकै को जन कउ बोलि सकै न अंदाजा ॥१॥

Haathu pasaari sakai ko jan kau boli sakai na anddaajaa ||1||

Who can raise his hand against Your humble servant? No one can describe the Lord's expanse. ||1||

ਚੇਤਿ ਅਚੇਤ ਮੂੜ ਮਨ ਮੇਰੇ ਬਾਜੇ ਅਨਹਦ ਬਾਜਾ ॥

चेति अचेत मूड़ मन मेरे बाजे अनहद बाजा ॥

Cheti achet moo(rr) man mere baaje anahad baajaa ||

Remember Him, O my thoughtless and foolish mind, and the unstruck melody of the sound current will resonate and resound.

ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਸੰਸਾ ਭ੍ਰਮੁ ਚੂਕੋ ਧ੍ਰੂ ਪ੍ਰਹਿਲਾਦ ਨਿਵਾਜਾ ॥੨॥੫॥

कहि कबीर संसा भ्रमु चूको ध्रू प्रहिलाद निवाजा ॥२॥५॥

Kahi kabeer sanssaa bhrmu chooko dhroo prhilaad nivaajaa ||2||5||

Says Kabeer, my skepticism and doubt have been dispelled; the Lord has exalted me, as He did Dhroo and Prahlaad. ||2||5||

ਬਿਲਾਵਲੁ ॥

बिलावलु ॥

Bilaavalu ||

Bilaaval:

ਰਾਖਿ ਲੇਹੁ ਹਮ ਤੇ ਬਿਗਰੀ ॥

राखि लेहु हम ते बिगरी ॥

Raakhi lehu ham te bigaree ||

Save me! I have disobeyed You.

ਸੀਲੁ ਧਰਮੁ ਜਪੁ ਭਗਤਿ ਨ ਕੀਨੀ ਹਉ ਅਭਿਮਾਨ ਟੇਢ ਪਗਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

सीलु धरमु जपु भगति न कीनी हउ अभिमान टेढ पगरी ॥१॥ रहाउ ॥

Seelu dharamu japu bhagati na keenee hau abhimaan tedh pagaree ||1|| rahaau ||

I have not practiced humility, righteousness or devotional worship; I am proud and egotistical, and I have taken a crooked path. ||1|| Pause ||

ਅਮਰ ਜਾਨਿ ਸੰਚੀ ਇਹ ਕਾਇਆ ਇਹ ਮਿਥਿਆ ਕਾਚੀ ਗਗਰੀ ॥

अमर जानि संची इह काइआ इह मिथिआ काची गगरी ॥

Amar jaani sancchee ih kaaiaa ih mithiaa kaachee gagaree ||

Believing this body to be immortal, I pampered it, but it is a fragile and perishable vessel.

ਜਿਨਹਿ ਨਿਵਾਜਿ ਸਾਜਿ ਹਮ ਕੀਏ ਤਿਸਹਿ ਬਿਸਾਰਿ ਅਵਰ ਲਗਰੀ ॥੧॥

जिनहि निवाजि साजि हम कीए तिसहि बिसारि अवर लगरी ॥१॥

Jinahi nivaaji saaji ham keee tisahi bisaari avar lagaree ||1||

Forgetting the Lord who formed, fashioned and embellished me, I have become attached to another. ||1||

ਸੰਧਿਕ ਤੋਹਿ ਸਾਧ ਨਹੀ ਕਹੀਅਉ ਸਰਨਿ ਪਰੇ ਤੁਮਰੀ ਪਗਰੀ ॥

संधिक तोहि साध नही कहीअउ सरनि परे तुमरी पगरी ॥

Sanddhik tohi saadh nahee kaheeau sarani pare tumaree pagaree ||

I am Your thief; I cannot be called holy. I have fallen at Your feet, seeking Your Sanctuary.

ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਇਹ ਬਿਨਤੀ ਸੁਨੀਅਹੁ ਮਤ ਘਾਲਹੁ ਜਮ ਕੀ ਖਬਰੀ ॥੨॥੬॥

कहि कबीर इह बिनती सुनीअहु मत घालहु जम की खबरी ॥२॥६॥

Kahi kabeer ih binatee suneeahu mat ghaalahu jam kee khabaree ||2||6||

Says Kabeer, please listen to this prayer of mine, O Lord; please do not send me summons of the Messenger of Death. ||2||6||

ਬਿਲਾਵਲੁ ॥

बिलावलु ॥

Bilaavalu ||

Bilaaval:

ਦਰਮਾਦੇ ਠਾਢੇ ਦਰਬਾਰਿ ॥

दरमादे ठाढे दरबारि ॥

Daramaade thaadhe darabaari ||

I stand humbly at Your Court.

ਤੁਝ ਬਿਨੁ ਸੁਰਤਿ ਕਰੈ ਕੋ ਮੇਰੀ ਦਰਸਨੁ ਦੀਜੈ ਖੋਲ੍ਹ੍ਹਿ ਕਿਵਾਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

तुझ बिनु सुरति करै को मेरी दरसनु दीजै खोल्हि किवार ॥१॥ रहाउ ॥

Tujh binu surati karai ko meree darasanu deejai kholhi kivaar ||1|| rahaau ||

Who else can take care of me, other than You? Please open Your door, and grant me the Blessed Vision of Your Darshan. ||1|| Pause ||

ਤੁਮ ਧਨ ਧਨੀ ਉਦਾਰ ਤਿਆਗੀ ਸ੍ਰਵਨਨੑ ਸੁਨੀਅਤੁ ਸੁਜਸੁ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹਾਰ ॥

तुम धन धनी उदार तिआगी स्रवनन्ह सुनीअतु सुजसु तुम्हार ॥

Tum dhan dhanee udaar tiaagee srvananh suneeatu sujasu tumhaar ||

You are the richest of the rich, generous and unattached. With my ears, I listen to Your Praises.

ਮਾਗਉ ਕਾਹਿ ਰੰਕ ਸਭ ਦੇਖਉ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹ ਹੀ ਤੇ ਮੇਰੋ ਨਿਸਤਾਰੁ ॥੧॥

मागउ काहि रंक सभ देखउ तुम्ह ही ते मेरो निसतारु ॥१॥

Maagau kaahi rankk sabh dekhau tumh hee te mero nisataaru ||1||

From whom should I beg? I see that all are beggars. My salvation comes only from You. ||1||

ਜੈਦੇਉ ਨਾਮਾ ਬਿਪ ਸੁਦਾਮਾ ਤਿਨ ਕਉ ਕ੍ਰਿਪਾ ਭਈ ਹੈ ਅਪਾਰ ॥

जैदेउ नामा बिप सुदामा तिन कउ क्रिपा भई है अपार ॥

Jaideu naamaa bip sudaamaa tin kau kripaa bhaee hai apaar ||

You blessed Jai Dayv, Naam Dayv and Sudaamaa the Brahmin with Your infinite mercy.

ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਤੁਮ ਸੰਮ੍ਰਥ ਦਾਤੇ ਚਾਰਿ ਪਦਾਰਥ ਦੇਤ ਨ ਬਾਰ ॥੨॥੭॥

कहि कबीर तुम सम्रथ दाते चारि पदारथ देत न बार ॥२॥७॥

Kahi kabeer tum sammrth daate chaari padaarath det na baar ||2||7||

Says Kabeer, You are the All-powerful Lord, the Great Giver; in an instant, You bestow the four great blessings. ||2||7||

ਬਿਲਾਵਲੁ ॥

बिलावलु ॥

Bilaavalu ||

Bilaaval:

ਡੰਡਾ ਮੁੰਦ੍ਰਾ ਖਿੰਥਾ ਆਧਾਰੀ ॥

डंडा मुंद्रा खिंथा आधारी ॥

Danddaa munddraa khintthaa aadhaaree ||

He has a walking stick, ear-rings, a patched coat and a begging bowl.

ਭ੍ਰਮ ਕੈ ਭਾਇ ਭਵੈ ਭੇਖਧਾਰੀ ॥੧॥

भ्रम कै भाइ भवै भेखधारी ॥१॥

Bhrm kai bhaai bhavai bhekhadhaaree ||1||

Wearing the robes of a beggar, he wanders around, deluded by doubt. ||1||

ਆਸਨੁ ਪਵਨ ਦੂਰਿ ਕਰਿ ਬਵਰੇ ॥

आसनु पवन दूरि करि बवरे ॥

Aasanu pavan doori kari bavare ||

Abandon your Yogic postures and breath control exercises, O madman.

ਛੋਡਿ ਕਪਟੁ ਨਿਤ ਹਰਿ ਭਜੁ ਬਵਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

छोडि कपटु नित हरि भजु बवरे ॥१॥ रहाउ ॥

Chhodi kapatu nit hari bhaju bavare ||1|| rahaau ||

Renounce fraud and deception, and meditate continuously on the Lord, O madman. ||1|| Pause ||

ਜਿਹ ਤੂ ਜਾਚਹਿ ਸੋ ਤ੍ਰਿਭਵਨ ਭੋਗੀ ॥

जिह तू जाचहि सो त्रिभवन भोगी ॥

Jih too jaachahi so tribhavan bhogee ||

That which you beg for, has been enjoyed in the three worlds.

ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਕੇਸੌ ਜਗਿ ਜੋਗੀ ॥੨॥੮॥

कहि कबीर केसौ जगि जोगी ॥२॥८॥

Kahi kabeer kesau jagi jogee ||2||8||

Says Kabeer, the Lord is the only Yogi in the world. ||2||8||

ਬਿਲਾਵਲੁ ॥

बिलावलु ॥

Bilaavalu ||

Bilaaval:

ਇਨੑਿ ਮਾਇਆ ਜਗਦੀਸ ਗੁਸਾਈ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹਰੇ ਚਰਨ ਬਿਸਾਰੇ ॥

इन्हि माइआ जगदीस गुसाई तुम्हरे चरन बिसारे ॥

Inhi maaiaa jagadees gusaaee tumhre charan bisaare ||

This Maya has made me forget Your feet, O Lord of the World, Master of the Universe.

ਕਿੰਚਤ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਉਪਜੈ ਜਨ ਕਉ ਜਨ ਕਹਾ ਕਰਹਿ ਬੇਚਾਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

किंचत प्रीति न उपजै जन कउ जन कहा करहि बेचारे ॥१॥ रहाउ ॥

Kincchat preeti na upajai jan kau jan kahaa karahi bechaare ||1|| rahaau ||

Not even a bit of love wells up in Your humble servant; what can Your poor servant do? ||1|| Pause ||

ਧ੍ਰਿਗੁ ਤਨੁ ਧ੍ਰਿਗੁ ਧਨੁ ਧ੍ਰਿਗੁ ਇਹ ਮਾਇਆ ਧ੍ਰਿਗੁ ਧ੍ਰਿਗੁ ਮਤਿ ਬੁਧਿ ਫੰਨੀ ॥

ध्रिगु तनु ध्रिगु धनु ध्रिगु इह माइआ ध्रिगु ध्रिगु मति बुधि फंनी ॥

Dhrigu tanu dhrigu dhanu dhrigu ih maaiaa dhrigu dhrigu mati budhi phannee ||

Cursed is the body, cursed is the wealth, and cursed is this Maya; cursed, cursed is the clever intellect and understanding.

ਇਸ ਮਾਇਆ ਕਉ ਦ੍ਰਿੜੁ ਕਰਿ ਰਾਖਹੁ ਬਾਂਧੇ ਆਪ ਬਚੰਨੀ ॥੧॥

इस माइआ कउ द्रिड़ु करि राखहु बांधे आप बचंनी ॥१॥

Is maaiaa kau dri(rr)u kari raakhahu baandhe aap bachannee ||1||

Restrain and hold back this Maya; overcome it, through the Word of the Guru's Teachings. ||1||

ਕਿਆ ਖੇਤੀ ਕਿਆ ਲੇਵਾ ਦੇਈ ਪਰਪੰਚ ਝੂਠੁ ਗੁਮਾਨਾ ॥

किआ खेती किआ लेवा देई परपंच झूठु गुमाना ॥

Kiaa khetee kiaa levaa deee parapancch jhoothu gumaanaa ||

What good is farming, and what good is trading? Worldly entanglements and pride are false.

ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਤੇ ਅੰਤਿ ਬਿਗੂਤੇ ਆਇਆ ਕਾਲੁ ਨਿਦਾਨਾ ॥੨॥੯॥

कहि कबीर ते अंति बिगूते आइआ कालु निदाना ॥२॥९॥

Kahi kabeer te antti bigoote aaiaa kaalu nidaanaa ||2||9||

Says Kabeer, in the end, they are ruined; ultimately, Death will come for them. ||2||9||

ਬਿਲਾਵਲੁ ॥

बिलावलु ॥

Bilaavalu ||

Bilaaval:

ਸਰੀਰ ਸਰੋਵਰ ਭੀਤਰੇ ਆਛੈ ਕਮਲ ਅਨੂਪ ॥

सरीर सरोवर भीतरे आछै कमल अनूप ॥

Sareer sarovar bheetare aachhai kamal anoop ||

Within the pool of the body, there is an incomparably beautiful lotus flower.

ਪਰਮ ਜੋਤਿ ਪੁਰਖੋਤਮੋ ਜਾ ਕੈ ਰੇਖ ਨ ਰੂਪ ॥੧॥

परम जोति पुरखोतमो जा कै रेख न रूप ॥१॥

Param joti purakhotamo jaa kai rekh na roop ||1||

Within it, is the Supreme Light, the Supreme Soul, who has no feature or form. ||1||

ਰੇ ਮਨ ਹਰਿ ਭਜੁ ਭ੍ਰਮੁ ਤਜਹੁ ਜਗਜੀਵਨ ਰਾਮ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

रे मन हरि भजु भ्रमु तजहु जगजीवन राम ॥१॥ रहाउ ॥

Re man hari bhaju bhrmu tajahu jagajeevan raam ||1|| rahaau ||

O my mind, vibrate, meditate on the Lord, and forsake your doubt. The Lord is the Life of the World. ||1|| Pause ||

ਆਵਤ ਕਛੂ ਨ ਦੀਸਈ ਨਹ ਦੀਸੈ ਜਾਤ ॥

आवत कछू न दीसई नह दीसै जात ॥

Aavat kachhoo na deesaee nah deesai jaat ||

Nothing is seen coming into the world, and nothing is seen leaving it.

ਜਹ ਉਪਜੈ ਬਿਨਸੈ ਤਹੀ ਜੈਸੇ ਪੁਰਿਵਨ ਪਾਤ ॥੨॥

जह उपजै बिनसै तही जैसे पुरिवन पात ॥२॥

Jah upajai binasai tahee jaise purivan paat ||2||

Where the body is born, there it dies, like the leaves of the water-lily. ||2||

ਮਿਥਿਆ ਕਰਿ ਮਾਇਆ ਤਜੀ ਸੁਖ ਸਹਜ ਬੀਚਾਰਿ ॥

मिथिआ करि माइआ तजी सुख सहज बीचारि ॥

Mithiaa kari maaiaa tajee sukh sahaj beechaari ||

Maya is false and transitory; forsaking it, one obtains peaceful, celestial contemplation.

ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ ਮਨ ਮੰਝਿ ਮੁਰਾਰਿ ॥੩॥੧੦॥

कहि कबीर सेवा करहु मन मंझि मुरारि ॥३॥१०॥

Kahi kabeer sevaa karahu man manjjhi muraari ||3||10||

Says Kabeer, serve Him within your mind; He is the Enemy of ego, the Destroyer of demons. ||3||10||

ਬਿਲਾਵਲੁ ॥

बिलावलु ॥

Bilaavalu ||

Bilaaval:

ਜਨਮ ਮਰਨ ਕਾ ਭ੍ਰਮੁ ਗਇਆ ਗੋਬਿਦ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥

जनम मरन का भ्रमु गइआ गोबिद लिव लागी ॥

Janam maran kaa bhrmu gaiaa gobid liv laagee ||

The illusion of birth and death is gone; I lovingly focus on the Lord of the Universe.

ਜੀਵਤ ਸੁੰਨਿ ਸਮਾਨਿਆ ਗੁਰ ਸਾਖੀ ਜਾਗੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

जीवत सुंनि समानिआ गुर साखी जागी ॥१॥ रहाउ ॥

Jeevat sunni samaaniaa gur saakhee jaagee ||1|| rahaau ||

In my life, I am absorbed in deep silent meditation; the Guru's Teachings have awakened me. ||1|| Pause ||

ਕਾਸੀ ਤੇ ਧੁਨਿ ਊਪਜੈ ਧੁਨਿ ਕਾਸੀ ਜਾਈ ॥

कासी ते धुनि ऊपजै धुनि कासी जाई ॥

Kaasee te dhuni upajai dhuni kaasee jaaee ||

The sound made from bronze, that sound goes into the bronze again.

ਕਾਸੀ ਫੂਟੀ ਪੰਡਿਤਾ ਧੁਨਿ ਕਹਾਂ ਸਮਾਈ ॥੧॥

कासी फूटी पंडिता धुनि कहां समाई ॥१॥

Kaasee phootee pandditaa dhuni kahaan samaaee ||1||

But when the bronze is broken, O Pandit, O religious scholar, where does the sound go then? ||1||

ਤ੍ਰਿਕੁਟੀ ਸੰਧਿ ਮੈ ਪੇਖਿਆ ਘਟ ਹੂ ਘਟ ਜਾਗੀ ॥

त्रिकुटी संधि मै पेखिआ घट हू घट जागी ॥

Trikutee sanddhi mai pekhiaa ghat hoo ghat jaagee ||

I gaze upon the world, the confluence of the three qualities; God is awake and aware in each and every heart.

ਐਸੀ ਬੁਧਿ ਸਮਾਚਰੀ ਘਟ ਮਾਹਿ ਤਿਆਗੀ ॥੨॥

ऐसी बुधि समाचरी घट माहि तिआगी ॥२॥

Aisee budhi samaacharee ghat maahi tiaagee ||2||

Such is the understanding revealed to me; within my heart, I have become a detached renunciate. ||2||

ਆਪੁ ਆਪ ਤੇ ਜਾਨਿਆ ਤੇਜ ਤੇਜੁ ਸਮਾਨਾ ॥

आपु आप ते जानिआ तेज तेजु समाना ॥

Aapu aap te jaaniaa tej teju samaanaa ||

I have come to know my own self, and my light has merged in the Light.

ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਅਬ ਜਾਨਿਆ ਗੋਬਿਦ ਮਨੁ ਮਾਨਾ ॥੩॥੧੧॥

कहु कबीर अब जानिआ गोबिद मनु माना ॥३॥११॥

Kahu kabeer ab jaaniaa gobid manu maanaa ||3||11||

Says Kabeer, now I know the Lord of the Universe, and my mind is satisfied. ||3||11||

ਬਿਲਾਵਲੁ ॥

बिलावलु ॥

Bilaavalu ||

Bilaaval:

ਚਰਨ ਕਮਲ ਜਾ ਕੈ ਰਿਦੈ ਬਸਹਿ ਸੋ ਜਨੁ ਕਿਉ ਡੋਲੈ ਦੇਵ ॥

चरन कमल जा कै रिदै बसहि सो जनु किउ डोलै देव ॥

Charan kamal jaa kai ridai basahi so janu kiu dolai dev ||

When Your Lotus Feet dwell within one's heart, why should that person waver, O Divine Lord?

ਮਾਨੌ ਸਭ ਸੁਖ ਨਉ ਨਿਧਿ ਤਾ ਕੈ ਸਹਜਿ ਸਹਜਿ ਜਸੁ ਬੋਲੈ ਦੇਵ ॥ ਰਹਾਉ ॥

मानौ सभ सुख नउ निधि ता कै सहजि सहजि जसु बोलै देव ॥ रहाउ ॥

Maanau sabh sukh nau nidhi taa kai sahaji sahaji jasu bolai dev || rahaau ||

I know that all comforts, and the nine treasures, come to one who intuitively, naturally, chants the Praise of the Divine Lord. || Pause ||

ਤਬ ਇਹ ਮਤਿ ਜਉ ਸਭ ਮਹਿ ਪੇਖੈ ਕੁਟਿਲ ਗਾਂਠਿ ਜਬ ਖੋਲੈ ਦੇਵ ॥

तब इह मति जउ सभ महि पेखै कुटिल गांठि जब खोलै देव ॥

Tab ih mati jau sabh mahi pekhai kutil gaanthi jab kholai dev ||

Such wisdom comes, only when one sees the Lord in all, and unties the knot of hypocrisy.

ਬਾਰੰ ਬਾਰ ਮਾਇਆ ਤੇ ਅਟਕੈ ਲੈ ਨਰਜਾ ਮਨੁ ਤੋਲੈ ਦੇਵ ॥੧॥

बारं बार माइआ ते अटकै लै नरजा मनु तोलै देव ॥१॥

Baarann baar maaiaa te atakai lai narajaa manu tolai dev ||1||

Time and time again, he must hold himself back from Maya; let him take the scale of the Lord, and weigh his mind. ||1||

ਜਹ ਉਹੁ ਜਾਇ ਤਹੀ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ਮਾਇਆ ਤਾਸੁ ਨ ਝੋਲੈ ਦੇਵ ॥

जह उहु जाइ तही सुखु पावै माइआ तासु न झोलै देव ॥

Jah uhu jaai tahee sukhu paavai maaiaa taasu na jholai dev ||

Then wherever he goes, he will find peace, and Maya will not shake him.

ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਰਾਮ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕੀਓ ਲੈ ਦੇਵ ॥੨॥੧੨॥

कहि कबीर मेरा मनु मानिआ राम प्रीति कीओ लै देव ॥२॥१२॥

Kahi kabeer meraa manu maaniaa raam preeti keeo lai dev ||2||12||

Says Kabeer, my mind believes in the Lord; I am absorbed in the Love of the Divine Lord. ||2||12||

ਬਿਲਾਵਲੁ ਬਾਣੀ ਭਗਤ ਨਾਮਦੇਵ ਜੀ ਕੀ

बिलावलु बाणी भगत नामदेव जी की

Bilaavalu baa(nn)ee bhagat naamadev jee kee

Bilaaval, The Word Of Devotee Naam Dayv Jee:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਸਫਲ ਜਨਮੁ ਮੋ ਕਉ ਗੁਰ ਕੀਨਾ ॥

सफल जनमु मो कउ गुर कीना ॥

Saphal janamu mo kau gur keenaa ||

The Guru has made my life fruitful.

ਦੁਖ ਬਿਸਾਰਿ ਸੁਖ ਅੰਤਰਿ ਲੀਨਾ ॥੧॥

दुख बिसारि सुख अंतरि लीना ॥१॥

Dukh bisaari sukh anttari leenaa ||1||

My pain is forgotten, and I have found peace deep within myself. ||1||

ਗਿਆਨ ਅੰਜਨੁ ਮੋ ਕਉ ਗੁਰਿ ਦੀਨਾ ॥

गिआन अंजनु मो कउ गुरि दीना ॥

Giaan anjjanu mo kau guri deenaa ||

The Guru has blessed me with the ointment of spiritual wisdom.

ਰਾਮ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਜੀਵਨੁ ਮਨ ਹੀਨਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

राम नाम बिनु जीवनु मन हीना ॥१॥ रहाउ ॥

Raam naam binu jeevanu man heenaa ||1|| rahaau ||

Without the Lord's Name, life is mindless. ||1|| Pause ||

ਨਾਮਦੇਇ ਸਿਮਰਨੁ ਕਰਿ ਜਾਨਾਂ ॥

नामदेइ सिमरनु करि जानां ॥

Naamadei simaranu kari jaanaan ||

Meditating in remembrance, Naam Dayv has come to know the Lord.

ਜਗਜੀਵਨ ਸਿਉ ਜੀਉ ਸਮਾਨਾਂ ॥੨॥੧॥

जगजीवन सिउ जीउ समानां ॥२॥१॥

Jagajeevan siu jeeu samaanaan ||2||1||

His soul is blended with the Lord, the Life of the World. ||2||1||

ਬਿਲਾਵਲੁ ਬਾਣੀ ਰਵਿਦਾਸ ਭਗਤ ਕੀ

बिलावलु बाणी रविदास भगत की

Bilaavalu baa(nn)ee ravidaas bhagat kee

Bilaaval, The Word Of Devotee Ravi Daas:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਦਾਰਿਦੁ ਦੇਖਿ ਸਭ ਕੋ ਹਸੈ ਐਸੀ ਦਸਾ ਹਮਾਰੀ ॥

दारिदु देखि सभ को हसै ऐसी दसा हमारी ॥

Daaridu dekhi sabh ko hasai aisee dasaa hamaaree ||

Seeing my poverty, everyone laughed. Such was my condition.

ਅਸਟ ਦਸਾ ਸਿਧਿ ਕਰ ਤਲੈ ਸਭ ਕ੍ਰਿਪਾ ਤੁਮਾਰੀ ॥੧॥

असट दसा सिधि कर तलै सभ क्रिपा तुमारी ॥१॥

Asat dasaa sidhi kar talai sabh kripaa tumaaree ||1||

Now, I hold the eighteen miraculous spiritual powers in the palm of my hand; everything is by Your Grace. ||1||

ਤੂ ਜਾਨਤ ਮੈ ਕਿਛੁ ਨਹੀ ਭਵ ਖੰਡਨ ਰਾਮ ॥

तू जानत मै किछु नही भव खंडन राम ॥

Too jaanat mai kichhu nahee bhav khanddan raam ||

You know, and I am nothing, O Lord, Destroyer of fear.

ਸਗਲ ਜੀਅ ਸਰਨਾਗਤੀ ਪ੍ਰਭ ਪੂਰਨ ਕਾਮ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

सगल जीअ सरनागती प्रभ पूरन काम ॥१॥ रहाउ ॥

Sagal jeea saranaagatee prbh pooran kaam ||1|| rahaau ||

All beings seek Your Sanctuary, O God, Fulfiller, Resolver of our affairs. ||1|| Pause ||

ਜੋ ਤੇਰੀ ਸਰਨਾਗਤਾ ਤਿਨ ਨਾਹੀ ਭਾਰੁ ॥

जो तेरी सरनागता तिन नाही भारु ॥

Jo teree saranaagataa tin naahee bhaaru ||

Whoever enters Your Sanctuary, is relieved of his burden of sin.

ਊਚ ਨੀਚ ਤੁਮ ਤੇ ਤਰੇ ਆਲਜੁ ਸੰਸਾਰੁ ॥੨॥

ऊच नीच तुम ते तरे आलजु संसारु ॥२॥

Uch neech tum te tare aalaju sanssaaru ||2||

You have saved the high and the low from the shameless world. ||2||

ਕਹਿ ਰਵਿਦਾਸ ਅਕਥ ਕਥਾ ਬਹੁ ਕਾਇ ਕਰੀਜੈ ॥

कहि रविदास अकथ कथा बहु काइ करीजै ॥

Kahi ravidaas akath kathaa bahu kaai kareejai ||

Says Ravi Daas, what more can be said about the Unspoken Speech?

ਜੈਸਾ ਤੂ ਤੈਸਾ ਤੁਹੀ ਕਿਆ ਉਪਮਾ ਦੀਜੈ ॥੩॥੧॥

जैसा तू तैसा तुही किआ उपमा दीजै ॥३॥१॥

Jaisaa too taisaa tuhee kiaa upamaa deejai ||3||1||

Whatever You are, You are, O Lord; how can anything compare with Your Praises? ||3||1||

ਬਿਲਾਵਲੁ ॥

बिलावलु ॥

Bilaavalu ||

Bilaaval:

ਜਿਹ ਕੁਲ ਸਾਧੁ ਬੈਸਨੌ ਹੋਇ ॥

जिह कुल साधु बैसनौ होइ ॥

Jih kul saadhu baisanau hoi ||

That family, into which a holy person is born,

ਬਰਨ ਅਬਰਨ ਰੰਕੁ ਨਹੀ ਈਸੁਰੁ ਬਿਮਲ ਬਾਸੁ ਜਾਨੀਐ ਜਗਿ ਸੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

बरन अबरन रंकु नही ईसुरु बिमल बासु जानीऐ जगि सोइ ॥१॥ रहाउ ॥

Baran abaran rankku nahee eesuru bimal baasu jaaneeai jagi soi ||1|| rahaau ||

Whether of high or low social class, whether rich or poor, shall have its pure fragrance spread all over the world. ||1|| Pause ||

ਬ੍ਰਹਮਨ ਬੈਸ ਸੂਦ ਅਰੁ ਖੵਤ੍ਰੀ ਡੋਮ ਚੰਡਾਰ ਮਲੇਛ ਮਨ ਸੋਇ ॥

ब्रहमन बैस सूद अरु ख्यत्री डोम चंडार मलेछ मन सोइ ॥

Brhaman bais sood aru khytree dom chanddaar malechh man soi ||

Whether he is a Brahmin, a Vaisya, a Soodra, or a Kshatriya; whether he is a poet, an outcaste, or a filthy-minded person,

ਹੋਇ ਪੁਨੀਤ ਭਗਵੰਤ ਭਜਨ ਤੇ ਆਪੁ ਤਾਰਿ ਤਾਰੇ ਕੁਲ ਦੋਇ ॥੧॥

होइ पुनीत भगवंत भजन ते आपु तारि तारे कुल दोइ ॥१॥

Hoi puneet bhagavantt bhajan te aapu taari taare kul doi ||1||

He becomes pure, by meditating on the Lord God. He saves himself, and the families of both his parents. ||1||

ਧੰਨਿ ਸੁ ਗਾਉ ਧੰਨਿ ਸੋ ਠਾਉ ਧੰਨਿ ਪੁਨੀਤ ਕੁਟੰਬ ਸਭ ਲੋਇ ॥

धंनि सु गाउ धंनि सो ठाउ धंनि पुनीत कुट्मब सभ लोइ ॥

Dhanni su gaau dhanni so thaau dhanni puneet kutambb sabh loi ||

Blessed is that village, and blessed is the place of his birth; blessed is his pure family, throughout all the worlds.

ਜਿਨਿ ਪੀਆ ਸਾਰ ਰਸੁ ਤਜੇ ਆਨ ਰਸ ਹੋਇ ਰਸ ਮਗਨ ਡਾਰੇ ਬਿਖੁ ਖੋਇ ॥੨॥

जिनि पीआ सार रसु तजे आन रस होइ रस मगन डारे बिखु खोइ ॥२॥

Jini peeaa saar rasu taje aan ras hoi ras magan daare bikhu khoi ||2||

One who drinks in the sublime essence abandons other tastes; intoxicated with this divine essence, he discards sin and corruption. ||2||

ਪੰਡਿਤ ਸੂਰ ਛਤ੍ਰਪਤਿ ਰਾਜਾ ਭਗਤ ਬਰਾਬਰਿ ਅਉਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥

पंडित सूर छत्रपति राजा भगत बराबरि अउरु न कोइ ॥

Panddit soor chhatrpati raajaa bhagat baraabari auru na koi ||

Among the religious scholars, warriors and kings, there is no other equal to the Lord's devotee.

ਜੈਸੇ ਪੁਰੈਨ ਪਾਤ ਰਹੈ ਜਲ ਸਮੀਪ ਭਨਿ ਰਵਿਦਾਸ ਜਨਮੇ ਜਗਿ ਓਇ ॥੩॥੨॥

जैसे पुरैन पात रहै जल समीप भनि रविदास जनमे जगि ओइ ॥३॥२॥

Jaise purain paat rahai jal sameep bhani ravidaas janame jagi oi ||3||2||

As the leaves of the water lily float free in the water, says Ravi Daas, so is their life in the world. ||3||2||

ਬਾਣੀ ਸਧਨੇ ਕੀ ਰਾਗੁ ਬਿਲਾਵਲੁ

बाणी सधने की रागु बिलावलु

Baa(nn)ee sadhane kee raagu bilaavalu

The Word Of Sadhana, Raag Bilaaval:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਨ੍ਰਿਪ ਕੰਨਿਆ ਕੇ ਕਾਰਨੈ ਇਕੁ ਭਇਆ ਭੇਖਧਾਰੀ ॥

न्रिप कंनिआ के कारनै इकु भइआ भेखधारी ॥

Nrip kanniaa ke kaaranai iku bhaiaa bhekhadhaaree ||

For a king's daughter, a man disguised himself as Vishnu.

ਕਾਮਾਰਥੀ ਸੁਆਰਥੀ ਵਾ ਕੀ ਪੈਜ ਸਵਾਰੀ ॥੧॥

कामारथी सुआरथी वा की पैज सवारी ॥१॥

Kaamaarathee suaarathee vaa kee paij savaaree ||1||

He did it for sexual exploitation, and for selfish motives, but the Lord protected his honor. ||1||

ਤਵ ਗੁਨ ਕਹਾ ਜਗਤ ਗੁਰਾ ਜਉ ਕਰਮੁ ਨ ਨਾਸੈ ॥

तव गुन कहा जगत गुरा जउ करमु न नासै ॥

Tav gun kahaa jagat guraa jau karamu na naasai ||

What is Your value, O Guru of the world, if You will not erase the karma of my past actions?

ਸਿੰਘ ਸਰਨ ਕਤ ਜਾਈਐ ਜਉ ਜੰਬੁਕੁ ਗ੍ਰਾਸੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

सिंघ सरन कत जाईऐ जउ ज्मबुकु ग्रासै ॥१॥ रहाउ ॥

Singgh saran kat jaaeeai jau jambbuku graasai ||1|| rahaau ||

Why seek safety from a lion, if one is to be eaten by a jackal? ||1|| Pause ||

ਏਕ ਬੂੰਦ ਜਲ ਕਾਰਨੇ ਚਾਤ੍ਰਿਕੁ ਦੁਖੁ ਪਾਵੈ ॥

एक बूंद जल कारने चात्रिकु दुखु पावै ॥

Ek boondd jal kaarane chaatriku dukhu paavai ||

For the sake of a single rain-drop, the rainbird suffers in pain.

ਪ੍ਰਾਨ ਗਏ ਸਾਗਰੁ ਮਿਲੈ ਫੁਨਿ ਕਾਮਿ ਨ ਆਵੈ ॥੨॥

प्रान गए सागरु मिलै फुनि कामि न आवै ॥२॥

Praan gae saagaru milai phuni kaami na aavai ||2||

When its breath of life is gone, even an ocean is of no use to it. ||2||

ਪ੍ਰਾਨ ਜੁ ਥਾਕੇ ਥਿਰੁ ਨਹੀ ਕੈਸੇ ਬਿਰਮਾਵਉ ॥

प्रान जु थाके थिरु नही कैसे बिरमावउ ॥

Praan ju thaake thiru nahee kaise biramaavau ||

Now, my life has grown weary, and I shall not last much longer; how can I be patient?

ਬੂਡਿ ਮੂਏ ਨਉਕਾ ਮਿਲੈ ਕਹੁ ਕਾਹਿ ਚਢਾਵਉ ॥੩॥

बूडि मूए नउका मिलै कहु काहि चढावउ ॥३॥

Boodi mooe naukaa milai kahu kaahi chadhaavau ||3||

If I drown and die, and then a boat comes along, tell me, how shall I climb aboard? ||3||

ਮੈ ਨਾਹੀ ਕਛੁ ਹਉ ਨਹੀ ਕਿਛੁ ਆਹਿ ਨ ਮੋਰਾ ॥

मै नाही कछु हउ नही किछु आहि न मोरा ॥

Mai naahee kachhu hau nahee kichhu aahi na moraa ||

I am nothing, I have nothing, and nothing belongs to me.

ਅਉਸਰ ਲਜਾ ਰਾਖਿ ਲੇਹੁ ਸਧਨਾ ਜਨੁ ਤੋਰਾ ॥੪॥੧॥

अउसर लजा राखि लेहु सधना जनु तोरा ॥४॥१॥

Ausar lajaa raakhi lehu sadhanaa janu toraa ||4||1||

Now, protect my honor; Sadhana is Your humble servant. ||4||1||