ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਚਕਵੀ ਨੈਨ ਨੀਂਦ ਨਹਿ ਚਾਹੈ ਬਿਨੁ ਪਿਰ ਨੀਂਦ ਨ ਪਾਈ ॥

चकवी नैन नींद नहि चाहै बिनु पिर नींद न पाई ॥

Chakavee nain neend nahi chaahai binu pir neend na paaee ||

The chakvi bird does not long for sleepy eyes; without her beloved, she does not sleep.

ਸੂਰੁ ਚਰ੍ਹੈ ਪ੍ਰਿਉ ਦੇਖੈ ਨੈਨੀ ਨਿਵਿ ਨਿਵਿ ਲਾਗੈ ਪਾਂਈ ॥੧॥

सूरु चर्है प्रिउ देखै नैनी निवि निवि लागै पांई ॥१॥

Sooru charhai priu dekhai nainee nivi nivi laagai paanee ||1||

When the sun rises, she sees her beloved with her eyes; she bows and touches his feet. ||1||

ਪਿਰ ਭਾਵੈ ਪ੍ਰੇਮੁ ਸਖਾਈ ॥

पिर भावै प्रेमु सखाई ॥

Pir bhaavai premu sakhaaee ||

The Love of my Beloved is pleasing; it is my Companion and Support.

ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਘੜੀ ਨਹੀ ਜਗਿ ਜੀਵਾ ਐਸੀ ਪਿਆਸ ਤਿਸਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

तिसु बिनु घड़ी नही जगि जीवा ऐसी पिआस तिसाई ॥१॥ रहाउ ॥

Tisu binu gha(rr)ee nahee jagi jeevaa aisee piaas tisaaee ||1|| rahaau ||

Without Him, I cannot live in this world even for an instant; such is my hunger and thirst. ||1|| Pause ||

ਸਰਵਰਿ ਕਮਲੁ ਕਿਰਣਿ ਆਕਾਸੀ ਬਿਗਸੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਈ ॥

सरवरि कमलु किरणि आकासी बिगसै सहजि सुभाई ॥

Saravari kamalu kira(nn)i aakaasee bigasai sahaji subhaaee ||

The lotus in the pool blossoms forth intuitively and naturally, with the rays of the sun in the sky.

ਪ੍ਰੀਤਮ ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਨੀ ਅਭ ਐਸੀ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਈ ॥੨॥

प्रीतम प्रीति बनी अभ ऐसी जोती जोति मिलाई ॥२॥

Preetam preeti banee abh aisee jotee joti milaaee ||2||

Such is the love for my Beloved which imbues me; my light has merged into the Light. ||2||

ਚਾਤ੍ਰਿਕੁ ਜਲ ਬਿਨੁ ਪ੍ਰਿਉ ਪ੍ਰਿਉ ਟੇਰੈ ਬਿਲਪ ਕਰੈ ਬਿਲਲਾਈ ॥

चात्रिकु जल बिनु प्रिउ प्रिउ टेरै बिलप करै बिललाई ॥

Chaatriku jal binu priu priu terai bilap karai bilalaaee ||

Without water, the rainbird cries out, ""Pri-o! Pri-o! - Beloved! Beloved!"" It cries and wails and laments.

ਘਨਹਰ ਘੋਰ ਦਸੌ ਦਿਸਿ ਬਰਸੈ ਬਿਨੁ ਜਲ ਪਿਆਸ ਨ ਜਾਈ ॥੩॥

घनहर घोर दसौ दिसि बरसै बिनु जल पिआस न जाई ॥३॥

Ghanahar ghor dasau disi barasai binu jal piaas na jaaee ||3||

The thundering clouds rain down in the ten directions; its thirst is not quenched until it catches the rain-drop in its mouth. ||3||

ਮੀਨ ਨਿਵਾਸ ਉਪਜੈ ਜਲ ਹੀ ਤੇ ਸੁਖ ਦੁਖ ਪੁਰਬਿ ਕਮਾਈ ॥

मीन निवास उपजै जल ही ते सुख दुख पुरबि कमाई ॥

Meen nivaas upajai jal hee te sukh dukh purabi kamaaee ||

The fish lives in water, from which it was born. It finds peace and pleasure according to its past actions.

ਖਿਨੁ ਤਿਲੁ ਰਹਿ ਨ ਸਕੈ ਪਲੁ ਜਲ ਬਿਨੁ ਮਰਨੁ ਜੀਵਨੁ ਤਿਸੁ ਤਾਂਈ ॥੪॥

खिनु तिलु रहि न सकै पलु जल बिनु मरनु जीवनु तिसु तांई ॥४॥

Khinu tilu rahi na sakai palu jal binu maranu jeevanu tisu taanee ||4||

It cannot survive without water for a moment, even for an instant. Life and death depend on it. ||4||

ਧਨ ਵਾਂਢੀ ਪਿਰੁ ਦੇਸ ਨਿਵਾਸੀ ਸਚੇ ਗੁਰ ਪਹਿ ਸਬਦੁ ਪਠਾਈਂ ॥

धन वांढी पिरु देस निवासी सचे गुर पहि सबदु पठाईं ॥

Dhan vaandhee piru des nivaasee sache gur pahi sabadu pathaaeen ||

The soul-bride is separated from her Husband Lord, who lives in His Own Country. He sends the Shabad, His Word, through the True Guru.

ਗੁਣ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਪ੍ਰਭੁ ਰਿਦੈ ਨਿਵਾਸੀ ਭਗਤਿ ਰਤੀ ਹਰਖਾਈ ॥੫॥

गुण संग्रहि प्रभु रिदै निवासी भगति रती हरखाई ॥५॥

Gu(nn) sanggrhi prbhu ridai nivaasee bhagati ratee harakhaaee ||5||

She gathers virtues, and enshrines God within her heart. Imbued with devotion, she is happy. ||5||

ਪ੍ਰਿਉ ਪ੍ਰਿਉ ਕਰੈ ਸਭੈ ਹੈ ਜੇਤੀ ਗੁਰ ਭਾਵੈ ਪ੍ਰਿਉ ਪਾਈਂ ॥

प्रिउ प्रिउ करै सभै है जेती गुर भावै प्रिउ पाईं ॥

Priu priu karai sabhai hai jetee gur bhaavai priu paaeen ||

Everyone cries out, ""Beloved! Beloved!"" But she alone finds her Beloved, who is pleasing to the Guru.

ਪ੍ਰਿਉ ਨਾਲੇ ਸਦ ਹੀ ਸਚਿ ਸੰਗੇ ਨਦਰੀ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਈ ॥੬॥

प्रिउ नाले सद ही सचि संगे नदरी मेलि मिलाई ॥६॥

Priu naale sad hee sachi sangge nadaree meli milaaee ||6||

Our Beloved is always with us; through the Truth, He blesses us with His Grace, and unites us in His Union. ||6||

ਸਭ ਮਹਿ ਜੀਉ ਜੀਉ ਹੈ ਸੋਈ ਘਟਿ ਘਟਿ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥

सभ महि जीउ जीउ है सोई घटि घटि रहिआ समाई ॥

Sabh mahi jeeu jeeu hai soee ghati ghati rahiaa samaaee ||

He is the life of the soul in each and every soul; He permeates and pervades each and every heart.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਘਰ ਹੀ ਪਰਗਾਸਿਆ ਸਹਜੇ ਸਹਜਿ ਸਮਾਈ ॥੭॥

गुर परसादि घर ही परगासिआ सहजे सहजि समाई ॥७॥

Gur parasaadi ghar hee paragaasiaa sahaje sahaji samaaee ||7||

By Guru's Grace, He is revealed within the home of my heart; I am intuitively, naturally, absorbed into Him. ||7||

ਅਪਨਾ ਕਾਜੁ ਸਵਾਰਹੁ ਆਪੇ ਸੁਖਦਾਤੇ ਗੋਸਾਂਈਂ ॥

अपना काजु सवारहु आपे सुखदाते गोसांईं ॥

Apanaa kaaju savaarahu aape sukhadaate gosaaneen ||

He Himself shall resolve all your affairs, when you meet with the Giver of peace, the Lord of the World.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਘਰ ਹੀ ਪਿਰੁ ਪਾਇਆ ਤਉ ਨਾਨਕ ਤਪਤਿ ਬੁਝਾਈ ॥੮॥੧॥

गुर परसादि घर ही पिरु पाइआ तउ नानक तपति बुझाई ॥८॥१॥

Gur parasaadi ghar hee piru paaiaa tau naanak tapati bujhaaee ||8||1||

By Guru's Grace, you shall find your Husband Lord within your own home; then, O Nanak, the fire within you shall be quenched. ||8||1||

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੧ ॥

मलार महला १ ॥

Malaar mahalaa 1 ||

Malaar, First Mehl:

ਜਾਗਤੁ ਜਾਗਿ ਰਹੈ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਮੈ ਕੋ ਨਾਹੀ ॥

जागतु जागि रहै गुर सेवा बिनु हरि मै को नाही ॥

Jaagatu jaagi rahai gur sevaa binu hari mai ko naahee ||

Remain awake and aware, serving the Guru; except for the Lord, no one is mine.

ਅਨਿਕ ਜਤਨ ਕਰਿ ਰਹਣੁ ਨ ਪਾਵੈ ਆਚੁ ਕਾਚੁ ਢਰਿ ਪਾਂਹੀ ॥੧॥

अनिक जतन करि रहणु न पावै आचु काचु ढरि पांही ॥१॥

Anik jatan kari raha(nn)u na paavai aachu kaachu dhari paanhee ||1||

Even by making all sorts of efforts, you shall not remain here; it shall melt like glass in the fire. ||1||

ਇਸੁ ਤਨ ਧਨ ਕਾ ਕਹਹੁ ਗਰਬੁ ਕੈਸਾ ॥

इसु तन धन का कहहु गरबु कैसा ॥

Isu tan dhan kaa kahahu garabu kaisaa ||

Tell me - why are you so proud of your body and wealth?

ਬਿਨਸਤ ਬਾਰ ਨ ਲਾਗੈ ਬਵਰੇ ਹਉਮੈ ਗਰਬਿ ਖਪੈ ਜਗੁ ਐਸਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

बिनसत बार न लागै बवरे हउमै गरबि खपै जगु ऐसा ॥१॥ रहाउ ॥

Binasat baar na laagai bavare haumai garabi khapai jagu aisaa ||1|| rahaau ||

They shall vanish in an instant; O madman, this is how the world is wasting away, in egotism and pride. ||1|| Pause ||

ਜੈ ਜਗਦੀਸ ਪ੍ਰਭੂ ਰਖਵਾਰੇ ਰਾਖੈ ਪਰਖੈ ਸੋਈ ॥

जै जगदीस प्रभू रखवारे राखै परखै सोई ॥

Jai jagadees prbhoo rakhavaare raakhai parakhai soee ||

Hail to the Lord of the Universe, God, our Saving Grace; He judges and saves the mortal beings.

ਜੇਤੀ ਹੈ ਤੇਤੀ ਤੁਝ ਹੀ ਤੇ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹ ਸਰਿ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥੨॥

जेती है तेती तुझ ही ते तुम्ह सरि अवरु न कोई ॥२॥

Jetee hai tetee tujh hee te tumh sari avaru na koee ||2||

All that is, belongs to You. No one else is equal to You. ||2||

ਜੀਅ ਉਪਾਇ ਜੁਗਤਿ ਵਸਿ ਕੀਨੀ ਆਪੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਜਨੁ ॥

जीअ उपाइ जुगति वसि कीनी आपे गुरमुखि अंजनु ॥

Jeea upaai jugati vasi keenee aape guramukhi anjjanu ||

Creating all beings and creatures, their ways and means are under Your control; You bless the Gurmukhs with the ointment of spiritual wisdom.

ਅਮਰੁ ਅਨਾਥ ਸਰਬ ਸਿਰਿ ਮੋਰਾ ਕਾਲ ਬਿਕਾਲ ਭਰਮ ਭੈ ਖੰਜਨੁ ॥੩॥

अमरु अनाथ सरब सिरि मोरा काल बिकाल भरम भै खंजनु ॥३॥

Amaru anaath sarab siri moraa kaal bikaal bharam bhai khanjjanu ||3||

My Eternal, Unmastered Lord is over the heads of all. He is the Destroyer of death and rebirth, doubt and fear. ||3||

ਕਾਗਦ ਕੋਟੁ ਇਹੁ ਜਗੁ ਹੈ ਬਪੁਰੋ ਰੰਗਨਿ ਚਿਹਨ ਚਤੁਰਾਈ ॥

कागद कोटु इहु जगु है बपुरो रंगनि चिहन चतुराई ॥

Kaagad kotu ihu jagu hai bapuro ranggani chihan chaturaaee ||

This wretched world is a fortress of paper, of color and form and clever tricks.

ਨਾਨੑੀ ਸੀ ਬੂੰਦ ਪਵਨੁ ਪਤਿ ਖੋਵੈ ਜਨਮਿ ਮਰੈ ਖਿਨੁ ਤਾਈਂ ॥੪॥

नान्ही सी बूंद पवनु पति खोवै जनमि मरै खिनु ताईं ॥४॥

Naanhee see boondd pavanu pati khovai janami marai khinu taaeen ||4||

A tiny drop of water or a little puff of wind destroys its glory; in an instant, its life is ended. ||4||

ਨਦੀ ਉਪਕੰਠਿ ਜੈਸੇ ਘਰੁ ਤਰਵਰੁ ਸਰਪਨਿ ਘਰੁ ਘਰ ਮਾਹੀ ॥

नदी उपकंठि जैसे घरु तरवरु सरपनि घरु घर माही ॥

Nadee upakantthi jaise gharu taravaru sarapani gharu ghar maahee ||

It is like a tree-house near the bank of a river, with a serpent's den in that house.

ਉਲਟੀ ਨਦੀ ਕਹਾਂ ਘਰੁ ਤਰਵਰੁ ਸਰਪਨਿ ਡਸੈ ਦੂਜਾ ਮਨ ਮਾਂਹੀ ॥੫॥

उलटी नदी कहां घरु तरवरु सरपनि डसै दूजा मन मांही ॥५॥

Ulatee nadee kahaan gharu taravaru sarapani dasai doojaa man maanhee ||5||

When the river overflows, what happens to the tree house? The snake bites, like duality in the mind. ||5||

ਗਾਰੁੜ ਗੁਰ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਬਿਖਿਆ ਗੁਰਮਤਿ ਜਾਰੀ ॥

गारुड़ गुर गिआनु धिआनु गुर बचनी बिखिआ गुरमति जारी ॥

Gaaru(rr) gur giaanu dhiaanu gur bachanee bikhiaa guramati jaaree ||

Through the magic spell of the Guru's spiritual wisdom, and meditation on the Word of the Guru's Teachings, vice and corruption are burnt away.

ਮਨ ਤਨ ਹੇਂਵ ਭਏ ਸਚੁ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਕੀ ਭਗਤਿ ਨਿਰਾਰੀ ॥੬॥

मन तन हेंव भए सचु पाइआ हरि की भगति निरारी ॥६॥

Man tan henv bhae sachu paaiaa hari kee bhagati niraaree ||6||

The mind and body are cooled and soothed and Truth is obtained, through the wondrous and unique devotional worship of the Lord. ||6||

ਜੇਤੀ ਹੈ ਤੇਤੀ ਤੁਧੁ ਜਾਚੈ ਤੂ ਸਰਬ ਜੀਆਂ ਦਇਆਲਾ ॥

जेती है तेती तुधु जाचै तू सरब जीआं दइआला ॥

Jetee hai tetee tudhu jaachai too sarab jeeaan daiaalaa ||

All that exists begs of You; You are merciful to all beings.

ਤੁਮ੍ਹ੍ਹਰੀ ਸਰਣਿ ਪਰੇ ਪਤਿ ਰਾਖਹੁ ਸਾਚੁ ਮਿਲੈ ਗੋਪਾਲਾ ॥੭॥

तुम्हरी सरणि परे पति राखहु साचु मिलै गोपाला ॥७॥

Tumhree sara(nn)i pare pati raakhahu saachu milai gopaalaa ||7||

I seek Your Sanctuary; please save my honor, O Lord of the World, and bless me with Truth. ||7||

ਬਾਧੀ ਧੰਧਿ ਅੰਧ ਨਹੀ ਸੂਝੈ ਬਧਿਕ ਕਰਮ ਕਮਾਵੈ ॥

बाधी धंधि अंध नही सूझै बधिक करम कमावै ॥

Baadhee dhanddhi anddh nahee soojhai badhik karam kamaavai ||

Bound in worldly affairs and entanglements, the blind one does not understand; he acts like a murderous butcher.

ਸਤਿਗੁਰ ਮਿਲੈ ਤ ਸੂਝਸਿ ਬੂਝਸਿ ਸਚ ਮਨਿ ਗਿਆਨੁ ਸਮਾਵੈ ॥੮॥

सतिगुर मिलै त सूझसि बूझसि सच मनि गिआनु समावै ॥८॥

Satigur milai ta soojhasi boojhasi sach mani giaanu samaavai ||8||

But if he meets with the True Guru, then he comprehends and understands, and his mind is imbued with true spiritual wisdom. ||8||

ਨਿਰਗੁਣ ਦੇਹ ਸਾਚ ਬਿਨੁ ਕਾਚੀ ਮੈ ਪੂਛਉ ਗੁਰੁ ਅਪਨਾ ॥

निरगुण देह साच बिनु काची मै पूछउ गुरु अपना ॥

Niragu(nn) deh saach binu kaachee mai poochhau guru apanaa ||

Without the Truth, this worthless body is false; I have consulted my Guru on this.

ਨਾਨਕ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਪ੍ਰਭੂ ਦਿਖਾਵੈ ਬਿਨੁ ਸਾਚੇ ਜਗੁ ਸੁਪਨਾ ॥੯॥੨॥

नानक सो प्रभु प्रभू दिखावै बिनु साचे जगु सुपना ॥९॥२॥

Naanak so prbhu prbhoo dikhaavai binu saache jagu supanaa ||9||2||

O Nanak, that God has revealed God to me; without the Truth, all the world is just a dream. ||9||2||

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੧ ॥

मलार महला १ ॥

Malaar mahalaa 1 ||

Malaar, First Mehl:

ਚਾਤ੍ਰਿਕ ਮੀਨ ਜਲ ਹੀ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ਸਾਰਿੰਗ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਈ ॥੧॥

चात्रिक मीन जल ही ते सुखु पावहि सारिंग सबदि सुहाई ॥१॥

Chaatrik meen jal hee te sukhu paavahi saaringg sabadi suhaaee ||1||

The rainbird and the fish find peace in water; the deer is pleased by the sound of the bell. ||1||

ਰੈਨਿ ਬਬੀਹਾ ਬੋਲਿਓ ਮੇਰੀ ਮਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

रैनि बबीहा बोलिओ मेरी माई ॥१॥ रहाउ ॥

Raini babeehaa bolio meree maaee ||1|| rahaau ||

The rainbird chirps in the night, O my mother. ||1|| Pause ||

ਪ੍ਰਿਅ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਉਲਟੈ ਕਬਹੂ ਜੋ ਤੈ ਭਾਵੈ ਸਾਈ ॥੨॥

प्रिअ सिउ प्रीति न उलटै कबहू जो तै भावै साई ॥२॥

Pria siu preeti na ulatai kabahoo jo tai bhaavai saaee ||2||

O my Beloved, my love for You shall never end, if it is Your Will. ||2||

ਨੀਦ ਗਈ ਹਉਮੈ ਤਨਿ ਥਾਕੀ ਸਚ ਮਤਿ ਰਿਦੈ ਸਮਾਈ ॥੩॥

नीद गई हउमै तनि थाकी सच मति रिदै समाई ॥३॥

Need gaee haumai tani thaakee sach mati ridai samaaee ||3||

Sleep is gone, and egotism is exhausted from my body; my heart is permeated with the Teachings of Truth. ||3||

ਰੂਖੀਂ ਬਿਰਖੀਂ ਊਡਉ ਭੂਖਾ ਪੀਵਾ ਨਾਮੁ ਸੁਭਾਈ ॥੪॥

रूखीं बिरखीं ऊडउ भूखा पीवा नामु सुभाई ॥४॥

Rookheen birakheen udau bhookhaa peevaa naamu subhaaee ||4||

Flying among the trees and plants, I remain hungry; lovingly drinking in the Naam, the Name of the Lord, I am satisfied. ||4||

ਲੋਚਨ ਤਾਰ ਲਲਤਾ ਬਿਲਲਾਤੀ ਦਰਸਨ ਪਿਆਸ ਰਜਾਈ ॥੫॥

लोचन तार ललता बिललाती दरसन पिआस रजाई ॥५॥

Lochan taar lalataa bilalaatee darasan piaas rajaaee ||5||

I stare at You, and my tongue cries out to You; I am so thirsty for the Blessed Vision of Your Darshan. ||5||

ਪ੍ਰਿਅ ਬਿਨੁ ਸੀਗਾਰੁ ਕਰੀ ਤੇਤਾ ਤਨੁ ਤਾਪੈ ਕਾਪਰੁ ਅੰਗਿ ਨ ਸੁਹਾਈ ॥੬॥

प्रिअ बिनु सीगारु करी तेता तनु तापै कापरु अंगि न सुहाई ॥६॥

Pria binu seegaaru karee tetaa tanu taapai kaaparu anggi na suhaaee ||6||

Without my Beloved, the more I decorate myself, the more my body burns; these clothes do not look good on my body. ||6||

ਅਪਨੇ ਪਿਆਰੇ ਬਿਨੁ ਇਕੁ ਖਿਨੁ ਰਹਿ ਨ ਸਕਂਉ ਬਿਨ ਮਿਲੇ ਨੀਂਦ ਨ ਪਾਈ ॥੭॥

अपने पिआरे बिनु इकु खिनु रहि न सकंउ बिन मिले नींद न पाई ॥७॥

Apane piaare binu iku khinu rahi na saknu bin mile neend na paaee ||7||

Without my Beloved, I cannot survive even for an instant; without meeting Him, I cannot sleep. ||7||

ਪਿਰੁ ਨਜੀਕਿ ਨ ਬੂਝੈ ਬਪੁੜੀ ਸਤਿਗੁਰਿ ਦੀਆ ਦਿਖਾਈ ॥੮॥

पिरु नजीकि न बूझै बपुड़ी सतिगुरि दीआ दिखाई ॥८॥

Piru najeeki na boojhai bapu(rr)ee satiguri deeaa dikhaaee ||8||

Her Husband Lord is nearby, but the wretched bride does not know it. The True Guru reveals Him to her. ||8||

ਸਹਜਿ ਮਿਲਿਆ ਤਬ ਹੀ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਸਬਦਿ ਬੁਝਾਈ ॥੯॥

सहजि मिलिआ तब ही सुखु पाइआ त्रिसना सबदि बुझाई ॥९॥

Sahaji miliaa tab hee sukhu paaiaa trisanaa sabadi bujhaaee ||9||

When she meets Him with intuitive ease, she finds peace; the Word of the Shabad quenches the fire of desire. ||9||

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਤੁਝ ਤੇ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਕੀਮਤਿ ਕਹਨੁ ਨ ਜਾਈ ॥੧੦॥੩॥

कहु नानक तुझ ते मनु मानिआ कीमति कहनु न जाई ॥१०॥३॥

Kahu naanak tujh te manu maaniaa keemati kahanu na jaaee ||10||3||

Says Nanak, through You, O Lord, my mind is pleased and appeased; I cannot express Your worth. ||10||3||

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੧ ਅਸਟਪਦੀਆ ਘਰੁ ੨

मलार महला १ असटपदीआ घरु २

Malaar mahalaa 1 asatapadeeaa gharu 2

Malaar, First Mehl, Ashtapadees, Second House:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਅਖਲੀ ਊਂਡੀ ਜਲੁ ਭਰ ਨਾਲਿ ॥

अखली ऊंडी जलु भर नालि ॥

Akhalee undee jalu bhar naali ||

The earth bends under the weight of the water,

ਡੂਗਰੁ ਊਚਉ ਗੜੁ ਪਾਤਾਲਿ ॥

डूगरु ऊचउ गड़ु पातालि ॥

Doogaru uchau ga(rr)u paataali ||

The lofty mountains and the caverns of the underworld.

ਸਾਗਰੁ ਸੀਤਲੁ ਗੁਰ ਸਬਦ ਵੀਚਾਰਿ ॥

सागरु सीतलु गुर सबद वीचारि ॥

Saagaru seetalu gur sabad veechaari ||

Contemplating the Word of the Guru's Shabad, the oceans become calm.

ਮਾਰਗੁ ਮੁਕਤਾ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ॥੧॥

मारगु मुकता हउमै मारि ॥१॥

Maaragu mukataa haumai maari ||1||

The path of liberation is found by subduing the ego. ||1||

ਮੈ ਅੰਧੁਲੇ ਨਾਵੈ ਕੀ ਜੋਤਿ ॥

मै अंधुले नावै की जोति ॥

Mai anddhule naavai kee joti ||

I am blind; I seek the Light of the Name.

ਨਾਮ ਅਧਾਰਿ ਚਲਾ ਗੁਰ ਕੈ ਭੈ ਭੇਤਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

नाम अधारि चला गुर कै भै भेति ॥१॥ रहाउ ॥

Naam adhaari chalaa gur kai bhai bheti ||1|| rahaau ||

I take the Support of the Naam, the Name of the Lord. I walk on the path of mystery of the Guru's Fear. ||1|| Pause ||

ਸਤਿਗੁਰ ਸਬਦੀ ਪਾਧਰੁ ਜਾਣਿ ॥

सतिगुर सबदी पाधरु जाणि ॥

Satigur sabadee paadharu jaa(nn)i ||

Through the Shabad, the Word of the True Guru, the Path is known.

ਗੁਰ ਕੈ ਤਕੀਐ ਸਾਚੈ ਤਾਣਿ ॥

गुर कै तकीऐ साचै ताणि ॥

Gur kai takeeai saachai taa(nn)i ||

With the Guru's Support, one is blessed with the strength of the True Lord.

ਨਾਮੁ ਸਮ੍ਹ੍ਹਾਲਸਿ ਰੂੜ੍ਹ੍ਹੀ ਬਾਣਿ ॥

नामु सम्हालसि रूड़्ही बाणि ॥

Naamu samhaalasi roo(rr)hee baa(nn)i ||

Dwell on the Naam, and realize the Beauteous Word of His Bani.

ਥੈਂ ਭਾਵੈ ਦਰੁ ਲਹਸਿ ਪਿਰਾਣਿ ॥੨॥

थैं भावै दरु लहसि पिराणि ॥२॥

Thain bhaavai daru lahasi piraa(nn)i ||2||

If it is Your Will, Lord, You lead me to find Your Door. ||2||

ਊਡਾਂ ਬੈਸਾ ਏਕ ਲਿਵ ਤਾਰ ॥

ऊडां बैसा एक लिव तार ॥

Udaan baisaa ek liv taar ||

Flying high or sitting down, I am lovingly focused on the One Lord.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਨਾਮ ਆਧਾਰ ॥

गुर कै सबदि नाम आधार ॥

Gur kai sabadi naam aadhaar ||

Through the Word of the Guru's Shabad, I take the Naam as my Support.

ਨਾ ਜਲੁ ਡੂੰਗਰੁ ਨ ਊਚੀ ਧਾਰ ॥

ना जलु डूंगरु न ऊची धार ॥

Naa jalu doonggaru na uchee dhaar ||

There is no ocean of water, no mountain ranges rising up.

ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਤਹ ਮਗੁ ਨ ਚਾਲਣਹਾਰ ॥੩॥

निज घरि वासा तह मगु न चालणहार ॥३॥

Nij ghari vaasaa tah magu na chaala(nn)ahaar ||3||

I dwell within the home of my own inner being, where there is no path and no one travelling on it. ||3||

ਜਿਤੁ ਘਰਿ ਵਸਹਿ ਤੂਹੈ ਬਿਧਿ ਜਾਣਹਿ ਬੀਜਉ ਮਹਲੁ ਨ ਜਾਪੈ ॥

जितु घरि वसहि तूहै बिधि जाणहि बीजउ महलु न जापै ॥

Jitu ghari vasahi toohai bidhi jaa(nn)ahi beejau mahalu na jaapai ||

You alone know the way to that House in which You dwell. No one else knows the Mansion of Your Presence.

ਸਤਿਗੁਰ ਬਾਝਹੁ ਸਮਝ ਨ ਹੋਵੀ ਸਭੁ ਜਗੁ ਦਬਿਆ ਛਾਪੈ ॥

सतिगुर बाझहु समझ न होवी सभु जगु दबिआ छापै ॥

Satigur baajhahu samajh na hovee sabhu jagu dabiaa chhaapai ||

Without the True Guru, there is no understanding. The whole world is buried under its nightmare.

ਕਰਣ ਪਲਾਵ ਕਰੈ ਬਿਲਲਾਤਉ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਨਾਮੁ ਨ ਜਾਪੈ ॥

करण पलाव करै बिललातउ बिनु गुर नामु न जापै ॥

Kara(nn) palaav karai bilalaatau binu gur naamu na jaapai ||

The mortal tries all sorts of things, and weeps and wails, but without the Guru, he does not know the Naam, the Name of the Lord.

ਪਲ ਪੰਕਜ ਮਹਿ ਨਾਮੁ ਛਡਾਏ ਜੇ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਸਿਞਾਪੈ ॥੪॥

पल पंकज महि नामु छडाए जे गुर सबदु सिञापै ॥४॥

Pal pankkaj mahi naamu chhadaae je gur sabadu si(ny)aapai ||4||

In the twinkling of an eye, the Naam saves him, if he realizes the Word of the Guru's Shabad. ||4||

ਇਕਿ ਮੂਰਖ ਅੰਧੇ ਮੁਗਧ ਗਵਾਰ ॥

इकि मूरख अंधे मुगध गवार ॥

Iki moorakh anddhe mugadh gavaar ||

Some are foolish, blind, stupid and ignorant.

ਇਕਿ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭੈ ਨਾਮ ਅਧਾਰ ॥

इकि सतिगुर कै भै नाम अधार ॥

Iki satigur kai bhai naam adhaar ||

Some, through fear of the True Guru, take the Support of the Naam.

ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਮੀਠੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਧਾਰ ॥

साची बाणी मीठी अम्रित धार ॥

Saachee baa(nn)ee meethee ammmrit dhaar ||

The True Word of His Bani is sweet, the source of ambrosial nectar.

ਜਿਨਿ ਪੀਤੀ ਤਿਸੁ ਮੋਖ ਦੁਆਰ ॥੫॥

जिनि पीती तिसु मोख दुआर ॥५॥

Jini peetee tisu mokh duaar ||5||

Whoever drinks it in, finds the Door of Salvation. ||5||

ਨਾਮੁ ਭੈ ਭਾਇ ਰਿਦੈ ਵਸਾਹੀ ਗੁਰ ਕਰਣੀ ਸਚੁ ਬਾਣੀ ॥

नामु भै भाइ रिदै वसाही गुर करणी सचु बाणी ॥

Naamu bhai bhaai ridai vasaahee gur kara(nn)ee sachu baa(nn)ee ||

One who, through the love and fear of God, enshrines the Naam within his heart, acts according to the Guru's Instructions and knows the True Bani.

ਇੰਦੁ ਵਰਸੈ ਧਰਤਿ ਸੁਹਾਵੀ ਘਟਿ ਘਟਿ ਜੋਤਿ ਸਮਾਣੀ ॥

इंदु वरसै धरति सुहावी घटि घटि जोति समाणी ॥

Ianddu varasai dharati suhaavee ghati ghati joti samaa(nn)ee ||

When the clouds release their rain, the earth becomes beautiful; God's Light permeates each and every heart.

ਕਾਲਰਿ ਬੀਜਸਿ ਦੁਰਮਤਿ ਐਸੀ ਨਿਗੁਰੇ ਕੀ ਨੀਸਾਣੀ ॥

कालरि बीजसि दुरमति ऐसी निगुरे की नीसाणी ॥

Kaalari beejasi duramati aisee nigure kee neesaa(nn)ee ||

The evil-minded ones plant their seed in the barren soil; such is the sign of those who have no Guru.

ਸਤਿਗੁਰ ਬਾਝਹੁ ਘੋਰ ਅੰਧਾਰਾ ਡੂਬਿ ਮੁਏ ਬਿਨੁ ਪਾਣੀ ॥੬॥

सतिगुर बाझहु घोर अंधारा डूबि मुए बिनु पाणी ॥६॥

Satigur baajhahu ghor anddhaaraa doobi mue binu paa(nn)ee ||6||

Without the True Guru, there is utter darkness; they drown there, even without water. ||6||

ਜੋ ਕਿਛੁ ਕੀਨੋ ਸੁ ਪ੍ਰਭੂ ਰਜਾਇ ॥

जो किछु कीनो सु प्रभू रजाइ ॥

Jo kichhu keeno su prbhoo rajaai ||

Whatever God does, is by His Own Will.

ਜੋ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਸੁ ਮੇਟਣਾ ਨ ਜਾਇ ॥

जो धुरि लिखिआ सु मेटणा न जाइ ॥

Jo dhuri likhiaa su meta(nn)aa na jaai ||

That which is pre-ordained cannot be erased.

ਹੁਕਮੇ ਬਾਧਾ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥

हुकमे बाधा कार कमाइ ॥

Hukame baadhaa kaar kamaai ||

Bound to the Hukam of the Lord's Command, the mortal does his deeds.

ਏਕ ਸਬਦਿ ਰਾਚੈ ਸਚਿ ਸਮਾਇ ॥੭॥

एक सबदि राचै सचि समाइ ॥७॥

Ek sabadi raachai sachi samaai ||7||

Permeated by the One Word of the Shabad, the mortal is immersed in Truth. ||7||

ਚਹੁ ਦਿਸਿ ਹੁਕਮੁ ਵਰਤੈ ਪ੍ਰਭ ਤੇਰਾ ਚਹੁ ਦਿਸਿ ਨਾਮ ਪਤਾਲੰ ॥

चहु दिसि हुकमु वरतै प्रभ तेरा चहु दिसि नाम पतालं ॥

Chahu disi hukamu varatai prbh teraa chahu disi naam pataalann ||

Your Command, O God, rules in the four directions; Your Name pervades the four corners of the nether regions as well.

ਸਭ ਮਹਿ ਸਬਦੁ ਵਰਤੈ ਪ੍ਰਭ ਸਾਚਾ ਕਰਮਿ ਮਿਲੈ ਬੈਆਲੰ ॥

सभ महि सबदु वरतै प्रभ साचा करमि मिलै बैआलं ॥

Sabh mahi sabadu varatai prbh saachaa karami milai baiaalann ||

The True Word of the Shabad is pervading amongst all. By His Grace, the Eternal One unites us with Himself.

ਜਾਂਮਣੁ ਮਰਣਾ ਦੀਸੈ ਸਿਰਿ ਊਭੌ ਖੁਧਿਆ ਨਿਦ੍ਰਾ ਕਾਲੰ ॥

जांमणु मरणा दीसै सिरि ऊभौ खुधिआ निद्रा कालं ॥

Jaamma(nn)u mara(nn)aa deesai siri ubhau khudhiaa nidraa kaalann ||

Birth and death hang over the heads of all beings, along with hunger, sleep and dying.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ਸਾਚੀ ਨਦਰਿ ਰਸਾਲੰ ॥੮॥੧॥੪॥

नानक नामु मिलै मनि भावै साची नदरि रसालं ॥८॥१॥४॥

Naanak naamu milai mani bhaavai saachee nadari rasaalann ||8||1||4||

The Naam is pleasing to Nanak's mind; O True Lord, Source of bliss, please bless me with Your Grace. ||8||1||4||

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੧ ॥

मलार महला १ ॥

Malaar mahalaa 1 ||

Malaar, First Mehl:

ਮਰਣ ਮੁਕਤਿ ਗਤਿ ਸਾਰ ਨ ਜਾਨੈ ॥

मरण मुकति गति सार न जानै ॥

Mara(nn) mukati gati saar na jaanai ||

You do not understand the nature of death and liberation.

ਕੰਠੇ ਬੈਠੀ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਪਛਾਨੈ ॥੧॥

कंठे बैठी गुर सबदि पछानै ॥१॥

Kantthe baithee gur sabadi pachhaanai ||1||

You are sitting on the river-bank; realize the Word of the Guru's Shabad. ||1||

ਤੂ ਕੈਸੇ ਆੜਿ ਫਾਥੀ ਜਾਲਿ ॥

तू कैसे आड़ि फाथी जालि ॥

Too kaise aa(rr)i phaathee jaali ||

You stork! - how were you caught in the net?

ਅਲਖੁ ਨ ਜਾਚਹਿ ਰਿਦੈ ਸਮ੍ਹ੍ਹਾਲਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

अलखु न जाचहि रिदै सम्हालि ॥१॥ रहाउ ॥

Alakhu na jaachahi ridai samhaali ||1|| rahaau ||

You do not remember in your heart the Unseen Lord God. ||1|| Pause ||

ਏਕ ਜੀਅ ਕੈ ਜੀਆ ਖਾਹੀ ॥

एक जीअ कै जीआ खाही ॥

Ek jeea kai jeeaa khaahee ||

For your one life, you consume many lives.

ਜਲਿ ਤਰਤੀ ਬੂਡੀ ਜਲ ਮਾਹੀ ॥੨॥

जलि तरती बूडी जल माही ॥२॥

Jali taratee boodee jal maahee ||2||

You were supposed to swim in the water, but you are drowning in it instead. ||2||

ਸਰਬ ਜੀਅ ਕੀਏ ਪ੍ਰਤਪਾਨੀ ॥

सरब जीअ कीए प्रतपानी ॥

Sarab jeea keee prtapaanee ||

You have tormented all beings.

ਜਬ ਪਕੜੀ ਤਬ ਹੀ ਪਛੁਤਾਨੀ ॥੩॥

जब पकड़ी तब ही पछुतानी ॥३॥

Jab paka(rr)ee tab hee pachhutaanee ||3||

When Death seizes you, then you shall regret and repent. ||3||

ਜਬ ਗਲਿ ਫਾਸ ਪੜੀ ਅਤਿ ਭਾਰੀ ॥

जब गलि फास पड़ी अति भारी ॥

Jab gali phaas pa(rr)ee ati bhaaree ||

When the heavy noose is placed around your neck,

ਊਡਿ ਨ ਸਾਕੈ ਪੰਖ ਪਸਾਰੀ ॥੪॥

ऊडि न साकै पंख पसारी ॥४॥

Udi na saakai pankkh pasaaree ||4||

You may spread your wings, but you shall not be able to fly. ||4||

ਰਸਿ ਚੂਗਹਿ ਮਨਮੁਖਿ ਗਾਵਾਰਿ ॥

रसि चूगहि मनमुखि गावारि ॥

Rasi choogahi manamukhi gaavaari ||

You enjoy the tastes and flavors, you foolish self-willed manmukh.

ਫਾਥੀ ਛੂਟਹਿ ਗੁਣ ਗਿਆਨ ਬੀਚਾਰਿ ॥੫॥

फाथी छूटहि गुण गिआन बीचारि ॥५॥

Phaathee chhootahi gu(nn) giaan beechaari ||5||

You are trapped. You can only be saved by virtuous conduct, spiritual wisdom and contemplation. ||5||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਤੂਟੈ ਜਮਕਾਲੁ ॥

सतिगुरु सेवि तूटै जमकालु ॥

Satiguru sevi tootai jamakaalu ||

Serving the True Guru, you will shatter the Messenger of Death.

ਹਿਰਦੈ ਸਾਚਾ ਸਬਦੁ ਸਮ੍ਹ੍ਹਾਲੁ ॥੬॥

हिरदै साचा सबदु सम्हालु ॥६॥

Hiradai saachaa sabadu samhaalu ||6||

In your heart, dwell on the True Word of the Shabad. ||6||

ਗੁਰਮਤਿ ਸਾਚੀ ਸਬਦੁ ਹੈ ਸਾਰੁ ॥

गुरमति साची सबदु है सारु ॥

Guramati saachee sabadu hai saaru ||

The Guru's Teachings, the True Word of the Shabad, is excellent and sublime.

ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਰਖੈ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥੭॥

हरि का नामु रखै उरि धारि ॥७॥

Hari kaa naamu rakhai uri dhaari ||7||

Keep the Name of the Lord enshrined in your heart. ||7||

ਸੇ ਦੁਖ ਆਗੈ ਜਿ ਭੋਗ ਬਿਲਾਸੇ ॥

से दुख आगै जि भोग बिलासे ॥

Se dukh aagai ji bhog bilaase ||

One who is obsessed with enjoying pleasures here, shall suffer in pain hereafter.

ਨਾਨਕ ਮੁਕਤਿ ਨਹੀ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਸਾਚੇ ॥੮॥੨॥੫॥

नानक मुकति नही बिनु नावै साचे ॥८॥२॥५॥

Naanak mukati nahee binu naavai saache ||8||2||5||

O Nanak, there is no liberation without the True Name. ||8||2||5||

ਵਾਰ ਮਲਾਰ ਕੀ ਮਹਲਾ ੧

वार मलार की महला १

Vaar malaar kee mahalaa 1

Vaar Of Malaar, First Mehl,

ਰਾਣੇ ਕੈਲਾਸ ਤਥਾ ਮਾਲਦੇ ਕੀ ਧੁਨਿ ॥

राणे कैलास तथा मालदे की धुनि ॥

Raa(nn)e kailaas tathaa maalade kee dhuni ||

Sung To The Tune Of Rana Kailaash And Malda:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਮਹਲਾ ੧ ॥

महला १ ॥

Mahalaa 1 ||

First Mehl:

ਹੇਕੋ ਪਾਧਰੁ ਹੇਕੁ ਦਰੁ ਗੁਰ ਪਉੜੀ ਨਿਜ ਥਾਨੁ ॥

हेको पाधरु हेकु दरु गुर पउड़ी निज थानु ॥

Heko paadharu heku daru gur pau(rr)ee nij thaanu ||

There is one path and one door. The Guru is the ladder to reach one's own place.

ਰੂੜਉ ਠਾਕੁਰੁ ਨਾਨਕਾ ਸਭਿ ਸੁਖ ਸਾਚਉ ਨਾਮੁ ॥੨॥

रूड़उ ठाकुरु नानका सभि सुख साचउ नामु ॥२॥

Roo(rr)au thaakuru naanakaa sabhi sukh saachau naamu ||2||

Our Lord and Master is so beautiful, O Nanak; all comfort and peace are in the Name of the True Lord. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਆਪੀਨੑੈ ਆਪੁ ਸਾਜਿ ਆਪੁ ਪਛਾਣਿਆ ॥

आपीन्है आपु साजि आपु पछाणिआ ॥

Aapeenhai aapu saaji aapu pachhaa(nn)iaa ||

He Himself created Himself; He Himself understands Himself.

ਅੰਬਰੁ ਧਰਤਿ ਵਿਛੋੜਿ ਚੰਦੋਆ ਤਾਣਿਆ ॥

अ्मबरु धरति विछोड़ि चंदोआ ताणिआ ॥

Ambbaru dharati vichho(rr)i chanddoaa taa(nn)iaa ||

Separating the sky and the earth, He has spread out His canopy.

ਵਿਣੁ ਥੰਮ੍ਹ੍ਹਾ ਗਗਨੁ ਰਹਾਇ ਸਬਦੁ ਨੀਸਾਣਿਆ ॥

विणु थम्हा गगनु रहाइ सबदु नीसाणिआ ॥

Vi(nn)u thammhaa gaganu rahaai sabadu neesaa(nn)iaa ||

Without any pillars, He supports the sky, through the insignia of His Shabad.

ਸੂਰਜੁ ਚੰਦੁ ਉਪਾਇ ਜੋਤਿ ਸਮਾਣਿਆ ॥

सूरजु चंदु उपाइ जोति समाणिआ ॥

Sooraju chanddu upaai joti samaa(nn)iaa ||

Creating the sun and the moon, He infused His Light into them.

ਕੀਏ ਰਾਤਿ ਦਿਨੰਤੁ ਚੋਜ ਵਿਡਾਣਿਆ ॥

कीए राति दिनंतु चोज विडाणिआ ॥

Keee raati dinanttu choj vidaa(nn)iaa ||

He created the night and the day; Wondrous are His miraculous plays.

ਤੀਰਥ ਧਰਮ ਵੀਚਾਰ ਨਾਵਣ ਪੁਰਬਾਣਿਆ ॥

तीरथ धरम वीचार नावण पुरबाणिआ ॥

Teerath dharam veechaar naava(nn) purabaa(nn)iaa ||

He created the sacred shrines of pilgrimage, where people contemplate righteousness and Dharma, and take cleansing baths on special occasions.

ਤੁਧੁ ਸਰਿ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ਕਿ ਆਖਿ ਵਖਾਣਿਆ ॥

तुधु सरि अवरु न कोइ कि आखि वखाणिआ ॥

Tudhu sari avaru na koi ki aakhi vakhaa(nn)iaa ||

There is no other equal to You; how can we speak and describe You?

ਸਚੈ ਤਖਤਿ ਨਿਵਾਸੁ ਹੋਰ ਆਵਣ ਜਾਣਿਆ ॥੧॥

सचै तखति निवासु होर आवण जाणिआ ॥१॥

Sachai takhati nivaasu hor aava(nn) jaa(nn)iaa ||1||

You are seated on the throne of Truth; all others come and go in reincarnation. ||1||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

सलोक मः १ ॥

Salok M: 1 ||

Shalok, First Mehl:

ਨਾਨਕ ਸਾਵਣਿ ਜੇ ਵਸੈ ਚਹੁ ਓਮਾਹਾ ਹੋਇ ॥

नानक सावणि जे वसै चहु ओमाहा होइ ॥

Naanak saava(nn)i je vasai chahu omaahaa hoi ||

O Nanak, when it rains in the month of Saawan, four are delighted:

ਨਾਗਾਂ ਮਿਰਗਾਂ ਮਛੀਆਂ ਰਸੀਆਂ ਘਰਿ ਧਨੁ ਹੋਇ ॥੧॥

नागां मिरगां मछीआं रसीआं घरि धनु होइ ॥१॥

Naagaan miragaan machheeaan raseeaan ghari dhanu hoi ||1||

The snake, the deer, the fish and the wealthy people who seek pleasure. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

मः १ ॥

M:h 1 ||

First Mehl:

ਨਾਨਕ ਸਾਵਣਿ ਜੇ ਵਸੈ ਚਹੁ ਵੇਛੋੜਾ ਹੋਇ ॥

नानक सावणि जे वसै चहु वेछोड़ा होइ ॥

Naanak saava(nn)i je vasai chahu vechho(rr)aa hoi ||

O Nanak, when it rains in the month of Saawan, four suffer the pains of separation:

ਗਾਈ ਪੁਤਾ ਨਿਰਧਨਾ ਪੰਥੀ ਚਾਕਰੁ ਹੋਇ ॥੨॥

गाई पुता निरधना पंथी चाकरु होइ ॥२॥

Gaaee putaa niradhanaa pantthee chaakaru hoi ||2||

the cow's calves, the poor, the travelers and the servants. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਤੂ ਸਚਾ ਸਚਿਆਰੁ ਜਿਨਿ ਸਚੁ ਵਰਤਾਇਆ ॥

तू सचा सचिआरु जिनि सचु वरताइआ ॥

Too sachaa sachiaaru jini sachu varataaiaa ||

You are True, O True Lord; You dispense True Justice.

ਬੈਠਾ ਤਾੜੀ ਲਾਇ ਕਵਲੁ ਛਪਾਇਆ ॥

बैठा ताड़ी लाइ कवलु छपाइआ ॥

Baithaa taa(rr)ee laai kavalu chhapaaiaa ||

Like a lotus, You sit in the primal celestial trance; You are hidden from view.

ਬ੍ਰਹਮੈ ਵਡਾ ਕਹਾਇ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥

ब्रहमै वडा कहाइ अंतु न पाइआ ॥

Brhamai vadaa kahaai anttu na paaiaa ||

Brahma is called great, but even he does not know Your limits.

ਨਾ ਤਿਸੁ ਬਾਪੁ ਨ ਮਾਇ ਕਿਨਿ ਤੂ ਜਾਇਆ ॥

ना तिसु बापु न माइ किनि तू जाइआ ॥

Naa tisu baapu na maai kini too jaaiaa ||

You have no father or mother; who gave birth to You?

ਨਾ ਤਿਸੁ ਰੂਪੁ ਨ ਰੇਖ ਵਰਨ ਸਬਾਇਆ ॥

ना तिसु रूपु न रेख वरन सबाइआ ॥

Naa tisu roopu na rekh varan sabaaiaa ||

You have no form or feature; You transcend all social classes.

ਨਾ ਤਿਸੁ ਭੁਖ ਪਿਆਸ ਰਜਾ ਧਾਇਆ ॥

ना तिसु भुख पिआस रजा धाइआ ॥

Naa tisu bhukh piaas rajaa dhaaiaa ||

You have no hunger or thirst; You are satisfied and satiated.

ਗੁਰ ਮਹਿ ਆਪੁ ਸਮੋਇ ਸਬਦੁ ਵਰਤਾਇਆ ॥

गुर महि आपु समोइ सबदु वरताइआ ॥

Gur mahi aapu samoi sabadu varataaiaa ||

You have merged Yourself into the Guru; You are pervading through the Word of Your Shabad.

ਸਚੇ ਹੀ ਪਤੀਆਇ ਸਚਿ ਸਮਾਇਆ ॥੨॥

सचे ही पतीआइ सचि समाइआ ॥२॥

Sache hee pateeaai sachi samaaiaa ||2||

When he is pleasing to the True Lord, the mortal merges in Truth. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

सलोक मः १ ॥

Salok M: 1 ||

Shalok, First Mehl:

ਵੈਦੁ ਬੁਲਾਇਆ ਵੈਦਗੀ ਪਕੜਿ ਢੰਢੋਲੇ ਬਾਂਹ ॥

वैदु बुलाइआ वैदगी पकड़ि ढंढोले बांह ॥

Vaidu bulaaiaa vaidagee paka(rr)i dhanddhole baanh ||

The physician was called in; he touched my arm and felt my pulse.

ਭੋਲਾ ਵੈਦੁ ਨ ਜਾਣਈ ਕਰਕ ਕਲੇਜੇ ਮਾਹਿ ॥੧॥

भोला वैदु न जाणई करक कलेजे माहि ॥१॥

Bholaa vaidu na jaa(nn)aee karak kaleje maahi ||1||

The foolish physician did not know that the pain was in the mind. ||1||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹੇਸੁ ਦੇਵ ਉਪਾਇਆ ॥

ब्रहमा बिसनु महेसु देव उपाइआ ॥

Brhamaa bisanu mahesu dev upaaiaa ||

Brahma, Vishnu, Shiva and the deities were created.

ਬ੍ਰਹਮੇ ਦਿਤੇ ਬੇਦ ਪੂਜਾ ਲਾਇਆ ॥

ब्रहमे दिते बेद पूजा लाइआ ॥

Brhame dite bed poojaa laaiaa ||

Brahma was given the Vedas, and enjoined to worship God.

ਦਸ ਅਵਤਾਰੀ ਰਾਮੁ ਰਾਜਾ ਆਇਆ ॥

दस अवतारी रामु राजा आइआ ॥

Das avataaree raamu raajaa aaiaa ||

The ten incarnations, and Rama the king, came into being.

ਦੈਤਾ ਮਾਰੇ ਧਾਇ ਹੁਕਮਿ ਸਬਾਇਆ ॥

दैता मारे धाइ हुकमि सबाइआ ॥

Daitaa maare dhaai hukami sabaaiaa ||

According to His Will, they quickly killed all the demons.

ਈਸ ਮਹੇਸੁਰੁ ਸੇਵ ਤਿਨੑੀ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥

ईस महेसुरु सेव तिन्ही अंतु न पाइआ ॥

Ees mahesuru sev tinhee anttu na paaiaa ||

Shiva serves Him, but cannot find His limits.

ਸਚੀ ਕੀਮਤਿ ਪਾਇ ਤਖਤੁ ਰਚਾਇਆ ॥

सची कीमति पाइ तखतु रचाइआ ॥

Sachee keemati paai takhatu rachaaiaa ||

He established His throne on the principles of Truth.

ਦੁਨੀਆ ਧੰਧੈ ਲਾਇ ਆਪੁ ਛਪਾਇਆ ॥

दुनीआ धंधै लाइ आपु छपाइआ ॥

Duneeaa dhanddhai laai aapu chhapaaiaa ||

He enjoined all the world to its tasks, while He keeps Himself hidden from view.

ਧਰਮੁ ਕਰਾਏ ਕਰਮ ਧੁਰਹੁ ਫੁਰਮਾਇਆ ॥੩॥

धरमु कराए करम धुरहु फुरमाइआ ॥३॥

Dharamu karaae karam dhurahu phuramaaiaa ||3||

The Primal Lord has ordained that mortals must practice righteousness. ||3||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਆਪੇ ਛਿੰਝ ਪਵਾਇ ਮਲਾਖਾੜਾ ਰਚਿਆ ॥

आपे छिंझ पवाइ मलाखाड़ा रचिआ ॥

Aape chhinjjh pavaai malaakhaa(rr)aa rachiaa ||

He Himself has staged the tournament, and arranged the arena for the wrestlers.

ਲਥੇ ਭੜਥੂ ਪਾਇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਚਿਆ ॥

लथे भड़थू पाइ गुरमुखि मचिआ ॥

Lathe bha(rr)athoo paai guramukhi machiaa ||

They have entered the arena with pomp and ceremony; the Gurmukhs are joyful.

ਮਨਮੁਖ ਮਾਰੇ ਪਛਾੜਿ ਮੂਰਖ ਕਚਿਆ ॥

मनमुख मारे पछाड़ि मूरख कचिआ ॥

Manamukh maare pachhaa(rr)i moorakh kachiaa ||

The false and foolish self-willed manmukhs are defeated and overcome.

ਆਪਿ ਭਿੜੈ ਮਾਰੇ ਆਪਿ ਆਪਿ ਕਾਰਜੁ ਰਚਿਆ ॥

आपि भिड़ै मारे आपि आपि कारजु रचिआ ॥

Aapi bhi(rr)ai maare aapi aapi kaaraju rachiaa ||

The Lord Himself wrestles, and He Himself defeats them. He Himself staged this play.

ਸਭਨਾ ਖਸਮੁ ਏਕੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਣੀਐ ॥

सभना खसमु एकु है गुरमुखि जाणीऐ ॥

Sabhanaa khasamu eku hai guramukhi jaa(nn)eeai ||

The One God is the Lord and Master of all; this is known by the Gurmukhs.

ਹੁਕਮੀ ਲਿਖੈ ਸਿਰਿ ਲੇਖੁ ਵਿਣੁ ਕਲਮ ਮਸਵਾਣੀਐ ॥

हुकमी लिखै सिरि लेखु विणु कलम मसवाणीऐ ॥

Hukamee likhai siri lekhu vi(nn)u kalam masavaa(nn)eeai ||

He writes the inscription of His Hukam on the foreheads of all, without pen or ink.

ਸਤਸੰਗਤਿ ਮੇਲਾਪੁ ਜਿਥੈ ਹਰਿ ਗੁਣ ਸਦਾ ਵਖਾਣੀਐ ॥

सतसंगति मेलापु जिथै हरि गुण सदा वखाणीऐ ॥

Satasanggati melaapu jithai hari gu(nn) sadaa vakhaa(nn)eeai ||

In the Sat Sangat, the True Congregation, Union with Him is obtained; there, the Glorious Praises of the Lord are chanted forever.

ਨਾਨਕ ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਸਲਾਹਿ ਸਚੁ ਪਛਾਣੀਐ ॥੪॥

नानक सचा सबदु सलाहि सचु पछाणीऐ ॥४॥

Naanak sachaa sabadu salaahi sachu pachhaa(nn)eeai ||4||

O Nanak, praising the True Word of His Shabad, one comes to realize the Truth. ||4||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਦੋਵੈ ਤਰਫਾ ਉਪਾਇ ਇਕੁ ਵਰਤਿਆ ॥

दोवै तरफा उपाइ इकु वरतिआ ॥

Dovai taraphaa upaai iku varatiaa ||

The One Lord created both sides and pervades the expanse.

ਬੇਦ ਬਾਣੀ ਵਰਤਾਇ ਅੰਦਰਿ ਵਾਦੁ ਘਤਿਆ ॥

बेद बाणी वरताइ अंदरि वादु घतिआ ॥

Bed baa(nn)ee varataai anddari vaadu ghatiaa ||

The words of the Vedas became pervasive, with arguments and divisions.

ਪਰਵਿਰਤਿ ਨਿਰਵਿਰਤਿ ਹਾਠਾ ਦੋਵੈ ਵਿਚਿ ਧਰਮੁ ਫਿਰੈ ਰੈਬਾਰਿਆ ॥

परविरति निरविरति हाठा दोवै विचि धरमु फिरै रैबारिआ ॥

Paravirati niravirati haathaa dovai vichi dharamu phirai raibaariaa ||

Attachment and detachment are the two sides of it; Dharma, true religion, is the guide between the two.

ਮਨਮੁਖ ਕਚੇ ਕੂੜਿਆਰ ਤਿਨੑੀ ਨਿਹਚਉ ਦਰਗਹ ਹਾਰਿਆ ॥

मनमुख कचे कूड़िआर तिन्ही निहचउ दरगह हारिआ ॥

Manamukh kache koo(rr)iaar tinhee nihachau daragah haariaa ||

The self-willed manmukhs are worthless and false. Without a doubt, they lose in the Court of the Lord.

ਗੁਰਮਤੀ ਸਬਦਿ ਸੂਰ ਹੈ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਜਿਨੑੀ ਮਾਰਿਆ ॥

गुरमती सबदि सूर है कामु क्रोधु जिन्ही मारिआ ॥

Guramatee sabadi soor hai kaamu krodhu jinhee maariaa ||

Those who follow the Guru's Teachings are the true spiritual warriors; they have conquered sexual desire and anger.

ਸਚੈ ਅੰਦਰਿ ਮਹਲਿ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰਿਆ ॥

सचै अंदरि महलि सबदि सवारिआ ॥

Sachai anddari mahali sabadi savaariaa ||

They enter into the True Mansion of the Lord's Presence, embellished and exalted by the Word of the Shabad.

ਸੇ ਭਗਤ ਤੁਧੁ ਭਾਵਦੇ ਸਚੈ ਨਾਇ ਪਿਆਰਿਆ ॥

से भगत तुधु भावदे सचै नाइ पिआरिआ ॥

Se bhagat tudhu bhaavade sachai naai piaariaa ||

Those devotees are pleasing to Your Will, O Lord; they dearly love the True Name.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਨਿ ਆਪਣਾ ਤਿਨੑਾ ਵਿਟਹੁ ਹਉ ਵਾਰਿਆ ॥੫॥

सतिगुरु सेवनि आपणा तिन्हा विटहु हउ वारिआ ॥५॥

Satiguru sevani aapa(nn)aa tinhaa vitahu hau vaariaa ||5||

I am a sacrifice to those who serve their True Guru. ||5||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਸੋ ਹਰਿ ਸਦਾ ਸਰੇਵੀਐ ਜਿਸੁ ਕਰਤ ਨ ਲਾਗੈ ਵਾਰ ॥

सो हरि सदा सरेवीऐ जिसु करत न लागै वार ॥

So hari sadaa sareveeai jisu karat na laagai vaar ||

Serve the Lord forever; He acts in no time at all.

ਆਡਾਣੇ ਆਕਾਸ ਕਰਿ ਖਿਨ ਮਹਿ ਢਾਹਿ ਉਸਾਰਣਹਾਰ ॥

आडाणे आकास करि खिन महि ढाहि उसारणहार ॥

Aadaa(nn)e aakaas kari khin mahi dhaahi usaara(nn)ahaar ||

He stretched the sky across the heavens; in an instant, He creates and destroys.

ਆਪੇ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇ ਕੈ ਕੁਦਰਤਿ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰ ॥

आपे जगतु उपाइ कै कुदरति करे वीचार ॥

Aape jagatu upaai kai kudarati kare veechaar ||

He Himself created the world; He contemplates His Creative Omnipotence.

ਮਨਮੁਖ ਅਗੈ ਲੇਖਾ ਮੰਗੀਐ ਬਹੁਤੀ ਹੋਵੈ ਮਾਰ ॥

मनमुख अगै लेखा मंगीऐ बहुती होवै मार ॥

Manamukh agai lekhaa manggeeai bahutee hovai maar ||

The self-willed manmukh will be called to account hereafter; he will be severely punished.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਤਿ ਸਿਉ ਲੇਖਾ ਨਿਬੜੈ ਬਖਸੇ ਸਿਫਤਿ ਭੰਡਾਰ ॥

गुरमुखि पति सिउ लेखा निबड़ै बखसे सिफति भंडार ॥

Guramukhi pati siu lekhaa niba(rr)ai bakhase siphati bhanddaar ||

The Gurmukh's account is settled with honor; the Lord blesses him with the treasure of His Praise.

ਓਥੈ ਹਥੁ ਨ ਅਪੜੈ ਕੂਕ ਨ ਸੁਣੀਐ ਪੁਕਾਰ ॥

ओथै हथु न अपड़ै कूक न सुणीऐ पुकार ॥

Othai hathu na apa(rr)ai kook na su(nn)eeai pukaar ||

No one's hands can reach there; no one will hear anyone's cries.

ਓਥੈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਬੇਲੀ ਹੋਵੈ ਕਢਿ ਲਏ ਅੰਤੀ ਵਾਰ ॥

ओथै सतिगुरु बेली होवै कढि लए अंती वार ॥

Othai satiguru belee hovai kadhi lae anttee vaar ||

The True Guru will be your best friend there; at the very last instant, He will save you.

ਏਨਾ ਜੰਤਾ ਨੋ ਹੋਰ ਸੇਵਾ ਨਹੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਿਰਿ ਕਰਤਾਰ ॥੬॥

एना जंता नो होर सेवा नही सतिगुरु सिरि करतार ॥६॥

Enaa janttaa no hor sevaa nahee satiguru siri karataar ||6||

These beings should serve no other than the True Guru or the Creator Lord above the heads of all. ||6||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਚਾ ਸਚੁ ਤੂ ਸਚੇ ਲੈਹਿ ਮਿਲਾਇ ॥

हरि जीउ सचा सचु तू सचे लैहि मिलाइ ॥

Hari jeeu sachaa sachu too sache laihi milaai ||

O Dear Lord, You are the Truest of the True. You blend those who are truthful into Your Own Being.

ਦੂਜੈ ਦੂਜੀ ਤਰਫ ਹੈ ਕੂੜਿ ਮਿਲੈ ਨ ਮਿਲਿਆ ਜਾਇ ॥

दूजै दूजी तरफ है कूड़ि मिलै न मिलिआ जाइ ॥

Doojai doojee taraph hai koo(rr)i milai na miliaa jaai ||

Those caught in duality are on the side of duality; entrenched in falsehood, they cannot merge into the Lord.

ਆਪੇ ਜੋੜਿ ਵਿਛੋੜਿਐ ਆਪੇ ਕੁਦਰਤਿ ਦੇਇ ਦਿਖਾਇ ॥

आपे जोड़ि विछोड़िऐ आपे कुदरति देइ दिखाइ ॥

Aape jo(rr)i vichho(rr)iai aape kudarati dei dikhaai ||

You Yourself unite, and You Yourself separate; You display Your Creative Omnipotence.

ਮੋਹੁ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਹੈ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਕਮਾਇ ॥

मोहु सोगु विजोगु है पूरबि लिखिआ कमाइ ॥

Mohu sogu vijogu hai poorabi likhiaa kamaai ||

Attachment brings the sorrow of separation; the mortal acts in accordance with pre-ordained destiny.

ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿਨ ਕਉ ਜੋ ਹਰਿ ਚਰਣੀ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

हउ बलिहारी तिन कउ जो हरि चरणी रहै लिव लाइ ॥

Hau balihaaree tin kau jo hari chara(nn)ee rahai liv laai ||

I am a sacrifice to those who remain lovingly attached to the Lord's Feet.

ਜਿਉ ਜਲ ਮਹਿ ਕਮਲੁ ਅਲਿਪਤੁ ਹੈ ਐਸੀ ਬਣਤ ਬਣਾਇ ॥

जिउ जल महि कमलु अलिपतु है ऐसी बणत बणाइ ॥

Jiu jal mahi kamalu alipatu hai aisee ba(nn)at ba(nn)aai ||

They are like the lotus which remains detached, floating upon the water.

ਸੇ ਸੁਖੀਏ ਸਦਾ ਸੋਹਣੇ ਜਿਨੑ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥

से सुखीए सदा सोहणे जिन्ह विचहु आपु गवाइ ॥

Se sukheee sadaa soha(nn)e jinh vichahu aapu gavaai ||

They are peaceful and beautiful forever; they eradicate self-conceit from within.

ਤਿਨੑ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਕਦੇ ਨਹੀ ਜੋ ਹਰਿ ਕੈ ਅੰਕਿ ਸਮਾਇ ॥੭॥

तिन्ह सोगु विजोगु कदे नही जो हरि कै अंकि समाइ ॥७॥

Tinh sogu vijogu kade nahee jo hari kai ankki samaai ||7||

They never suffer sorrow or separation; they are merged in the Being of the Lord. ||7||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਅਤੁਲੁ ਕਿਉ ਤੋਲੀਐ ਵਿਣੁ ਤੋਲੇ ਪਾਇਆ ਨ ਜਾਇ ॥

अतुलु किउ तोलीऐ विणु तोले पाइआ न जाइ ॥

Atulu kiu toleeai vi(nn)u tole paaiaa na jaai ||

How can the unweighable be weighed? Without weighing Him, He cannot be obtained.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੀਐ ਗੁਣ ਮਹਿ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥

गुर कै सबदि वीचारीऐ गुण महि रहै समाइ ॥

Gur kai sabadi veechaareeai gu(nn) mahi rahai samaai ||

Reflect on the Word of the Guru's Shabad, and immerse yourself in His Glorious Virtues.

ਅਪਣਾ ਆਪੁ ਆਪਿ ਤੋਲਸੀ ਆਪੇ ਮਿਲੈ ਮਿਲਾਇ ॥

अपणा आपु आपि तोलसी आपे मिलै मिलाइ ॥

Apa(nn)aa aapu aapi tolasee aape milai milaai ||

He Himself weighs Himself; He unites in Union with Himself.

ਤਿਸ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਨਾ ਪਵੈ ਕਹਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥

तिस की कीमति ना पवै कहणा किछू न जाइ ॥

Tis kee keemati naa pavai kaha(nn)aa kichhoo na jaai ||

His value cannot be estimated; nothing can be said about this.

ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਆਪਣੇ ਜਿਨਿ ਸਚੀ ਬੂਝ ਦਿਤੀ ਬੁਝਾਇ ॥

हउ बलिहारी गुर आपणे जिनि सची बूझ दिती बुझाइ ॥

Hau balihaaree gur aapa(nn)e jini sachee boojh ditee bujhaai ||

I am a sacrifice to my Guru; He has made me realize this true realization.

ਜਗਤੁ ਮੁਸੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਲੁਟੀਐ ਮਨਮੁਖ ਬੂਝ ਨ ਪਾਇ ॥

जगतु मुसै अम्रितु लुटीऐ मनमुख बूझ न पाइ ॥

Jagatu musai ammmritu luteeai manamukh boojh na paai ||

The world has been deceived, and the Ambrosial Nectar is being plundered. The self-willed manmukh does not realize this.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਨਾਲਿ ਨ ਚਲਸੀ ਜਾਸੀ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇ ॥

विणु नावै नालि न चलसी जासी जनमु गवाइ ॥

Vi(nn)u naavai naali na chalasee jaasee janamu gavaai ||

Without the Name, nothing will go along with him; he wastes his life, and departs.

ਗੁਰਮਤੀ ਜਾਗੇ ਤਿਨੑੀ ਘਰੁ ਰਖਿਆ ਦੂਤਾ ਕਾ ਕਿਛੁ ਨ ਵਸਾਇ ॥੮॥

गुरमती जागे तिन्ही घरु रखिआ दूता का किछु न वसाइ ॥८॥

Guramatee jaage tinhee gharu rakhiaa dootaa kaa kichhu na vasaai ||8||

Those who follow the Guru's Teachings and remain awake and aware, preserve and protect the home of their heart; demons have no power against them. ||8||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਨਾਥ ਜਤੀ ਸਿਧ ਪੀਰ ਕਿਨੈ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥

नाथ जती सिध पीर किनै अंतु न पाइआ ॥

Naath jatee sidh peer kinai anttu na paaiaa ||

The Yogic Masters, celibates, Siddhas and spiritual teachers - none of them has found the limits of the Lord.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ਤੁਝੈ ਸਮਾਇਆ ॥

गुरमुखि नामु धिआइ तुझै समाइआ ॥

Guramukhi naamu dhiaai tujhai samaaiaa ||

The Gurmukhs meditate on the Naam, and merge in You, O Lord.

ਜੁਗ ਛਤੀਹ ਗੁਬਾਰੁ ਤਿਸ ਹੀ ਭਾਇਆ ॥

जुग छतीह गुबारु तिस ही भाइआ ॥

Jug chhateeh gubaaru tis hee bhaaiaa ||

For thirty-six ages, God remained in utter darkness, as He pleased.

ਜਲਾ ਬਿੰਬੁ ਅਸਰਾਲੁ ਤਿਨੈ ਵਰਤਾਇਆ ॥

जला बि्मबु असरालु तिनै वरताइआ ॥

Jalaa bimbbu asaraalu tinai varataaiaa ||

The vast expanse of water swirled around.

ਨੀਲੁ ਅਨੀਲੁ ਅਗੰਮੁ ਸਰਜੀਤੁ ਸਬਾਇਆ ॥

नीलु अनीलु अगमु सरजीतु सबाइआ ॥

Neelu aneelu agammu sarajeetu sabaaiaa ||

The Creator of all is Infinite, Endless and Inaccessible.

ਅਗਨਿ ਉਪਾਈ ਵਾਦੁ ਭੁਖ ਤਿਹਾਇਆ ॥

अगनि उपाई वादु भुख तिहाइआ ॥

Agani upaaee vaadu bhukh tihaaiaa ||

He formed fire and conflict, hunger and thirst.

ਦੁਨੀਆ ਕੈ ਸਿਰਿ ਕਾਲੁ ਦੂਜਾ ਭਾਇਆ ॥

दुनीआ कै सिरि कालु दूजा भाइआ ॥

Duneeaa kai siri kaalu doojaa bhaaiaa ||

Death hangs over the heads of the people of the world, in the love of duality.

ਰਖੈ ਰਖਣਹਾਰੁ ਜਿਨਿ ਸਬਦੁ ਬੁਝਾਇਆ ॥੯॥

रखै रखणहारु जिनि सबदु बुझाइआ ॥९॥

Rakhai rakha(nn)ahaaru jini sabadu bujhaaiaa ||9||

The Savior Lord saves those who realize the Word of the Shabad. ||9||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਕਰੇ ਆਪਿ ਹਉ ਕੈ ਸਿਉ ਕਰੀ ਪੁਕਾਰ ॥

आपि कराए करे आपि हउ कै सिउ करी पुकार ॥

Aapi karaae kare aapi hau kai siu karee pukaar ||

He Himself does, and causes all to be done. Unto whom can I complain?

ਆਪੇ ਲੇਖਾ ਮੰਗਸੀ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਕਾਰ ॥

आपे लेखा मंगसी आपि कराए कार ॥

Aape lekhaa manggasee aapi karaae kaar ||

He Himself calls the mortal beings to account; He Himself causes them to act.

ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਥੀਐ ਹੁਕਮੁ ਕਰੇ ਗਾਵਾਰੁ ॥

जो तिसु भावै सो थीऐ हुकमु करे गावारु ॥

Jo tisu bhaavai so theeai hukamu kare gaavaaru ||

Whatever pleases Him happens. Only a fool issues commands.

ਆਪਿ ਛਡਾਏ ਛੁਟੀਐ ਆਪੇ ਬਖਸਣਹਾਰੁ ॥

आपि छडाए छुटीऐ आपे बखसणहारु ॥

Aapi chhadaae chhuteeai aape bakhasa(nn)ahaaru ||

He Himself saves and redeems; He Himself is the Forgiver.

ਆਪੇ ਵੇਖੈ ਸੁਣੇ ਆਪਿ ਸਭਸੈ ਦੇ ਆਧਾਰੁ ॥

आपे वेखै सुणे आपि सभसै दे आधारु ॥

Aape vekhai su(nn)e aapi sabhasai de aadhaaru ||

He Himself sees, and He Himself hears; He gives His Support to all.

ਸਭ ਮਹਿ ਏਕੁ ਵਰਤਦਾ ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥

सभ महि एकु वरतदा सिरि सिरि करे बीचारु ॥

Sabh mahi eku varatadaa siri siri kare beechaaru ||

He alone is pervading and permeating all; He considers each and every one.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੁ ਵੀਚਾਰੀਐ ਲਗੈ ਸਚਿ ਪਿਆਰੁ ॥

गुरमुखि आपु वीचारीऐ लगै सचि पिआरु ॥

Guramukhi aapu veechaareeai lagai sachi piaaru ||

The Gurmukh reflects on the self, lovingly attached to the True Lord.

ਨਾਨਕ ਕਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਆਪੇ ਦੇਵਣਹਾਰੁ ॥੧੦॥

नानक किस नो आखीऐ आपे देवणहारु ॥१०॥

Naanak kis no aakheeai aape deva(nn)ahaaru ||10||

O Nanak, whom can we ask? He Himself is the Great Giver. ||10||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਸਚਾ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ਇਕੋ ਤੂ ਧਣੀ ॥

सचा वेपरवाहु इको तू धणी ॥

Sachaa veparavaahu iko too dha(nn)ee ||

O True and Independent Lord God, You alone are my Lord and Master.

ਤੂ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਦੂਜੇ ਕਿਸੁ ਗਣੀ ॥

तू सभु किछु आपे आपि दूजे किसु गणी ॥

Too sabhu kichhu aape aapi dooje kisu ga(nn)ee ||

You Yourself are everything; who else is of any account?

ਮਾਣਸ ਕੂੜਾ ਗਰਬੁ ਸਚੀ ਤੁਧੁ ਮਣੀ ॥

माणस कूड़ा गरबु सची तुधु मणी ॥

Maa(nn)as koo(rr)aa garabu sachee tudhu ma(nn)ee ||

False is the pride of man. True is Your glorious greatness.

ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਰਚਾਇ ਉਪਾਈ ਮੇਦਨੀ ॥

आवा गउणु रचाइ उपाई मेदनी ॥

Aavaa gau(nn)u rachaai upaaee medanee ||

Coming and going in reincarnation, the beings and species of the world came into being.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਆਪਣਾ ਆਇਆ ਤਿਸੁ ਗਣੀ ॥

सतिगुरु सेवे आपणा आइआ तिसु गणी ॥

Satiguru seve aapa(nn)aa aaiaa tisu ga(nn)ee ||

But if the mortal serves his True Guru, his coming into the world is judged to be worthwhile.

ਜੇ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ਤ ਕੇਹੀ ਗਣਤ ਗਣੀ ॥

जे हउमै विचहु जाइ त केही गणत गणी ॥

Je haumai vichahu jaai ta kehee ga(nn)at ga(nn)ee ||

And if he eradicates egotism from within himself, then how can he be judged?

ਮਨਮੁਖ ਮੋਹਿ ਗੁਬਾਰਿ ਜਿਉ ਭੁਲਾ ਮੰਝਿ ਵਣੀ ॥

मनमुख मोहि गुबारि जिउ भुला मंझि वणी ॥

Manamukh mohi gubaari jiu bhulaa manjjhi va(nn)ee ||

The self-willed manmukh is lost in the darkness of emotional attachment, like the man lost in the wilderness.

ਕਟੇ ਪਾਪ ਅਸੰਖ ਨਾਵੈ ਇਕ ਕਣੀ ॥੧੧॥

कटे पाप असंख नावै इक कणी ॥११॥

Kate paap asankkh naavai ik ka(nn)ee ||11||

Countless sins are erased, by even a tiny particle of the Lord's Name. ||11||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਖੰਡ ਪਤਾਲ ਅਸੰਖ ਮੈ ਗਣਤ ਨ ਹੋਈ ॥

खंड पताल असंख मै गणत न होई ॥

Khandd pataal asankkh mai ga(nn)at na hoee ||

There are countless worlds and nether regions; I cannot calculate their number.

ਤੂ ਕਰਤਾ ਗੋਵਿੰਦੁ ਤੁਧੁ ਸਿਰਜੀ ਤੁਧੈ ਗੋਈ ॥

तू करता गोविंदु तुधु सिरजी तुधै गोई ॥

Too karataa govinddu tudhu sirajee tudhai goee ||

You are the Creator, the Lord of the Universe; You create it, and You destroy it.

ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਮੇਦਨੀ ਤੁਝ ਹੀ ਤੇ ਹੋਈ ॥

लख चउरासीह मेदनी तुझ ही ते होई ॥

Lakh chauraaseeh medanee tujh hee te hoee ||

The 8.4 million species of beings issued forth from You.

ਇਕਿ ਰਾਜੇ ਖਾਨ ਮਲੂਕ ਕਹਹਿ ਕਹਾਵਹਿ ਕੋਈ ॥

इकि राजे खान मलूक कहहि कहावहि कोई ॥

Iki raaje khaan malook kahahi kahaavahi koee ||

Some are called kings, emperors and nobles.

ਇਕਿ ਸਾਹ ਸਦਾਵਹਿ ਸੰਚਿ ਧਨੁ ਦੂਜੈ ਪਤਿ ਖੋਈ ॥

इकि साह सदावहि संचि धनु दूजै पति खोई ॥

Iki saah sadaavahi sancchi dhanu doojai pati khoee ||

Some claim to be bankers and accumulate wealth, but in duality they lose their honor.

ਇਕਿ ਦਾਤੇ ਇਕ ਮੰਗਤੇ ਸਭਨਾ ਸਿਰਿ ਸੋਈ ॥

इकि दाते इक मंगते सभना सिरि सोई ॥

Iki daate ik manggate sabhanaa siri soee ||

Some are givers, and some are beggars; God is above the heads of all.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਬਾਜਾਰੀਆ ਭੀਹਾਵਲਿ ਹੋਈ ॥

विणु नावै बाजारीआ भीहावलि होई ॥

Vi(nn)u naavai baajaareeaa bheehaavali hoee ||

Without the Name, they are vulgar, dreadful and wretched.

ਕੂੜ ਨਿਖੁਟੇ ਨਾਨਕਾ ਸਚੁ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਈ ॥੧੨॥

कूड़ निखुटे नानका सचु करे सु होई ॥१२॥

Koo(rr) nikhute naanakaa sachu kare su hoee ||12||

Falsehood shall not last, O Nanak; whatever the True Lord does, comes to pass. ||12||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਆਪੇ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇ ਕੈ ਗੁਣ ਅਉਗਣ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥

आपे जगतु उपाइ कै गुण अउगण करे बीचारु ॥

Aape jagatu upaai kai gu(nn) auga(nn) kare beechaaru ||

He created the world; He considers the merits and demerits of the mortals.

ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਸਰਬ ਜੰਜਾਲੁ ਹੈ ਨਾਮਿ ਨ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥

त्रै गुण सरब जंजालु है नामि न धरे पिआरु ॥

Trai gu(nn) sarab janjjaalu hai naami na dhare piaaru ||

Those who are entangled in the three gunas - the three dispositions - do not love the Naam, the Name of the Lord.

ਗੁਣ ਛੋਡਿ ਅਉਗਣ ਕਮਾਵਦੇ ਦਰਗਹ ਹੋਹਿ ਖੁਆਰੁ ॥

गुण छोडि अउगण कमावदे दरगह होहि खुआरु ॥

Gu(nn) chhodi auga(nn) kamaavade daragah hohi khuaaru ||

Forsaking virtue, they practice evil; they shall be miserable in the Court of the Lord.

ਜੂਐ ਜਨਮੁ ਤਿਨੀ ਹਾਰਿਆ ਕਿਤੁ ਆਏ ਸੰਸਾਰਿ ॥

जूऐ जनमु तिनी हारिआ कितु आए संसारि ॥

Jooai janamu tinee haariaa kitu aae sanssaari ||

They lose their life in the gamble; why did they even come into the world?

ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਮਨੁ ਮਾਰਿਆ ਅਹਿਨਿਸਿ ਨਾਮਿ ਪਿਆਰਿ ॥

सचै सबदि मनु मारिआ अहिनिसि नामि पिआरि ॥

Sachai sabadi manu maariaa ahinisi naami piaari ||

But those who conquer and subdue their minds, through the True Word of the Shabad - night and day, they love the Naam.

ਜਿਨੀ ਪੁਰਖੀ ਉਰਿ ਧਾਰਿਆ ਸਚਾ ਅਲਖ ਅਪਾਰੁ ॥

जिनी पुरखी उरि धारिआ सचा अलख अपारु ॥

Jinee purakhee uri dhaariaa sachaa alakh apaaru ||

Those people enshrine the True, Invisible and Infinite Lord in their hearts.

ਤੂ ਗੁਣਦਾਤਾ ਨਿਧਾਨੁ ਹਹਿ ਅਸੀ ਅਵਗਣਿਆਰ ॥

तू गुणदाता निधानु हहि असी अवगणिआर ॥

Too gu(nn)adaataa nidhaanu hahi asee avaga(nn)iaar ||

You, O Lord, are the Giver, the Treasure of virtue; I am unvirtuous and unworthy.

ਜਿਸੁ ਬਖਸੇ ਸੋ ਪਾਇਸੀ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰੁ ॥੧੩॥

जिसु बखसे सो पाइसी गुर सबदी वीचारु ॥१३॥

Jisu bakhase so paaisee gur sabadee veechaaru ||13||

He alone finds You, whom You bless and forgive, and inspire to contemplate the Word of the Guru's Shabad. ||13||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਸਚਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਚੁ ਸਮ੍ਹ੍ਹਾਲਿਆ ॥

सचा सतिगुरु सेवि सचु सम्हालिआ ॥

Sachaa satiguru sevi sachu samhaaliaa ||

Serving the True Guru, I dwell on the True Lord.

ਅੰਤਿ ਖਲੋਆ ਆਇ ਜਿ ਸਤਿਗੁਰ ਅਗੈ ਘਾਲਿਆ ॥

अंति खलोआ आइ जि सतिगुर अगै घालिआ ॥

Antti khaloaa aai ji satigur agai ghaaliaa ||

The work you have done for the True Guru shall be very useful in the end.

ਪੋਹਿ ਨ ਸਕੈ ਜਮਕਾਲੁ ਸਚਾ ਰਖਵਾਲਿਆ ॥

पोहि न सकै जमकालु सचा रखवालिआ ॥

Pohi na sakai jamakaalu sachaa rakhavaaliaa ||

The Messenger of Death cannot even touch that person who is protected by the True Lord.

ਗੁਰ ਸਾਖੀ ਜੋਤਿ ਜਗਾਇ ਦੀਵਾ ਬਾਲਿਆ ॥

गुर साखी जोति जगाइ दीवा बालिआ ॥

Gur saakhee joti jagaai deevaa baaliaa ||

Lighting the lamp of the Guru's Teachings, my awareness has been awakened.

ਮਨਮੁਖ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਕੂੜਿਆਰ ਫਿਰਹਿ ਬੇਤਾਲਿਆ ॥

मनमुख विणु नावै कूड़िआर फिरहि बेतालिआ ॥

Manamukh vi(nn)u naavai koo(rr)iaar phirahi betaaliaa ||

The self-willed manmukhs are false; without the Name, they wander around like demons.

ਪਸੂ ਮਾਣਸ ਚੰਮਿ ਪਲੇਟੇ ਅੰਦਰਹੁ ਕਾਲਿਆ ॥

पसू माणस चमि पलेटे अंदरहु कालिआ ॥

Pasoo maa(nn)as chammi palete anddarahu kaaliaa ||

They are nothing more than beasts, wrapped up in human skin; they are black-hearted within.

ਸਭੋ ਵਰਤੈ ਸਚੁ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਨਿਹਾਲਿਆ ॥

सभो वरतै सचु सचै सबदि निहालिआ ॥

Sabho varatai sachu sachai sabadi nihaaliaa ||

The True Lord is pervading all; through the True Word of the Shabad, He is seen.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਪੂਰੈ ਗੁਰਿ ਦੇਖਾਲਿਆ ॥੧੪॥

नानक नामु निधानु है पूरै गुरि देखालिआ ॥१४॥

Naanak naamu nidhaanu hai poorai guri dekhaaliaa ||14||

O Nanak, the Naam is the greatest treasure. The Perfect Guru has revealed it to me. ||14||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਇਕਿ ਵਣ ਖੰਡਿ ਬੈਸਹਿ ਜਾਇ ਸਦੁ ਨ ਦੇਵਹੀ ॥

इकि वण खंडि बैसहि जाइ सदु न देवही ॥

Iki va(nn) khanddi baisahi jaai sadu na devahee ||

Some go and sit in the forest realms, and do not answer any calls.

ਇਕਿ ਪਾਲਾ ਕਕਰੁ ਭੰਨਿ ਸੀਤਲੁ ਜਲੁ ਹੇਂਵਹੀ ॥

इकि पाला ककरु भंनि सीतलु जलु हेंवही ॥

Iki paalaa kakaru bhanni seetalu jalu henvahee ||

Some, in the dead of winter, break the ice and immerse themselves in freezing water.

ਇਕਿ ਭਸਮ ਚੜ੍ਹ੍ਹਾਵਹਿ ਅੰਗਿ ਮੈਲੁ ਨ ਧੋਵਹੀ ॥

इकि भसम चड़्हावहि अंगि मैलु न धोवही ॥

Iki bhasam cha(rr)haavahi anggi mailu na dhovahee ||

Some rub ashes on their bodies, and never wash off their dirt.

ਇਕਿ ਜਟਾ ਬਿਕਟ ਬਿਕਰਾਲ ਕੁਲੁ ਘਰੁ ਖੋਵਹੀ ॥

इकि जटा बिकट बिकराल कुलु घरु खोवही ॥

Iki jataa bikat bikaraal kulu gharu khovahee ||

Some look hideous, with their uncut hair matted and disheveled. They bring dishonor to their family and ancestry.

ਇਕਿ ਨਗਨ ਫਿਰਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ਨੀਂਦ ਨ ਸੋਵਹੀ ॥

इकि नगन फिरहि दिनु राति नींद न सोवही ॥

Iki nagan phirahi dinu raati neend na sovahee ||

Some wander naked day and night and never sleep.

ਇਕਿ ਅਗਨਿ ਜਲਾਵਹਿ ਅੰਗੁ ਆਪੁ ਵਿਗੋਵਹੀ ॥

इकि अगनि जलावहि अंगु आपु विगोवही ॥

Iki agani jalaavahi anggu aapu vigovahee ||

Some burn their limbs in fire, damaging and ruining themselves.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਤਨੁ ਛਾਰੁ ਕਿਆ ਕਹਿ ਰੋਵਹੀ ॥

विणु नावै तनु छारु किआ कहि रोवही ॥

Vi(nn)u naavai tanu chhaaru kiaa kahi rovahee ||

Without the Name, the body is reduced to ashes; what good is it to speak and cry then?

ਸੋਹਨਿ ਖਸਮ ਦੁਆਰਿ ਜਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹੀ ॥੧੫॥

सोहनि खसम दुआरि जि सतिगुरु सेवही ॥१५॥

Sohani khasam duaari ji satiguru sevahee ||15||

Those who serve the True Guru, are embellished and exalted in the Court of their Lord and Master. ||15||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਇਕਿ ਜੈਨੀ ਉਝੜ ਪਾਇ ਧੁਰਹੁ ਖੁਆਇਆ ॥

इकि जैनी उझड़ पाइ धुरहु खुआइआ ॥

Iki jainee ujha(rr) paai dhurahu khuaaiaa ||

Some are Jains, wasting their time in the wilderness; by their pre-ordained destiny, they are ruined.

ਤਿਨ ਮੁਖਿ ਨਾਹੀ ਨਾਮੁ ਨ ਤੀਰਥਿ ਨੑਾਇਆ ॥

तिन मुखि नाही नामु न तीरथि न्हाइआ ॥

Tin mukhi naahee naamu na teerathi nhaaiaa ||

The Naam, the Name of the Lord, is not on their lips; they do not bathe at sacred shrines of pilgrimage.

ਹਥੀ ਸਿਰ ਖੋਹਾਇ ਨ ਭਦੁ ਕਰਾਇਆ ॥

हथी सिर खोहाइ न भदु कराइआ ॥

Hathee sir khohaai na bhadu karaaiaa ||

They pull out their hair with their hands, instead of shaving.

ਕੁਚਿਲ ਰਹਹਿ ਦਿਨ ਰਾਤਿ ਸਬਦੁ ਨ ਭਾਇਆ ॥

कुचिल रहहि दिन राति सबदु न भाइआ ॥

Kuchil rahahi din raati sabadu na bhaaiaa ||

They remain unclean day and night; they do not love the Word of the Shabad.

ਤਿਨ ਜਾਤਿ ਨ ਪਤਿ ਨ ਕਰਮੁ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥

तिन जाति न पति न करमु जनमु गवाइआ ॥

Tin jaati na pati na karamu janamu gavaaiaa ||

They have no status, no honor, and no good karma. They waste away their lives in vain.

ਮਨਿ ਜੂਠੈ ਵੇਜਾਤਿ ਜੂਠਾ ਖਾਇਆ ॥

मनि जूठै वेजाति जूठा खाइआ ॥

Mani joothai vejaati joothaa khaaiaa ||

Their minds are false and impure; that which they eat is impure and defiled.

ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਆਚਾਰੁ ਨ ਕਿਨ ਹੀ ਪਾਇਆ ॥

बिनु सबदै आचारु न किन ही पाइआ ॥

Binu sabadai aachaaru na kin hee paaiaa ||

Without the Shabad, no one achieves a lifestyle of good conduct.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਓਅੰਕਾਰਿ ਸਚਿ ਸਮਾਇਆ ॥੧੬॥

गुरमुखि ओअंकारि सचि समाइआ ॥१६॥

Guramukhi oamkkaari sachi samaaiaa ||16||

The Gurmukh is absorbed in the True Lord God, the Universal Creator. ||16||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਸਚਾ ਅਲਖ ਅਭੇਉ ਹਠਿ ਨ ਪਤੀਜਈ ॥

सचा अलख अभेउ हठि न पतीजई ॥

Sachaa alakh abheu hathi na pateejaee ||

The True, Unseen, Mysterious Lord is not won over by stubbornness.

ਇਕਿ ਗਾਵਹਿ ਰਾਗ ਪਰੀਆ ਰਾਗਿ ਨ ਭੀਜਈ ॥

इकि गावहि राग परीआ रागि न भीजई ॥

Iki gaavahi raag pareeaa raagi na bheejaee ||

Some sing according to traditional ragas, but the Lord is not pleased by these ragas.

ਇਕਿ ਨਚਿ ਨਚਿ ਪੂਰਹਿ ਤਾਲ ਭਗਤਿ ਨ ਕੀਜਈ ॥

इकि नचि नचि पूरहि ताल भगति न कीजई ॥

Iki nachi nachi poorahi taal bhagati na keejaee ||

Some dance and dance and keep the beat, but they do not worship Him with devotion.

ਇਕਿ ਅੰਨੁ ਨ ਖਾਹਿ ਮੂਰਖ ਤਿਨਾ ਕਿਆ ਕੀਜਈ ॥

इकि अंनु न खाहि मूरख तिना किआ कीजई ॥

Iki annu na khaahi moorakh tinaa kiaa keejaee ||

Some refuse to eat; what can be done with these fools?

ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਹੋਈ ਬਹੁਤੁ ਕਿਵੈ ਨ ਧੀਜਈ ॥

त्रिसना होई बहुतु किवै न धीजई ॥

Trisanaa hoee bahutu kivai na dheejaee ||

Thirst and desire have greatly increased; nothing brings satisfaction.

ਕਰਮ ਵਧਹਿ ਕੈ ਲੋਅ ਖਪਿ ਮਰੀਜਈ ॥

करम वधहि कै लोअ खपि मरीजई ॥

Karam vadhahi kai loa khapi mareejaee ||

Some are tied down by rituals; they hassle themselves to death.

ਲਾਹਾ ਨਾਮੁ ਸੰਸਾਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਜਈ ॥

लाहा नामु संसारि अम्रितु पीजई ॥

Laahaa naamu sanssaari ammmritu peejaee ||

In this world, profit comes by drinking in the Ambrosial Nectar of the Naam.

ਹਰਿ ਭਗਤੀ ਅਸਨੇਹਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਘੀਜਈ ॥੧੭॥

हरि भगती असनेहि गुरमुखि घीजई ॥१७॥

Hari bhagatee asanehi guramukhi gheejaee ||17||

The Gurmukhs gather in loving devotional worship of the Lord. ||17||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਪੂਰਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਪੂਰਾ ਪਾਇਆ ॥

पूरा सतिगुरु सेवि पूरा पाइआ ॥

Pooraa satiguru sevi pooraa paaiaa ||

Serving the Perfect True Guru, I have found the Perfect Lord.

ਪੂਰੈ ਕਰਮਿ ਧਿਆਇ ਪੂਰਾ ਸਬਦੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥

पूरै करमि धिआइ पूरा सबदु मंनि वसाइआ ॥

Poorai karami dhiaai pooraa sabadu manni vasaaiaa ||

Meditating on the Perfect Lord, by perfect karma, I have enshrined the Shabad within my mind.

ਪੂਰੈ ਗਿਆਨਿ ਧਿਆਨਿ ਮੈਲੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥

पूरै गिआनि धिआनि मैलु चुकाइआ ॥

Poorai giaani dhiaani mailu chukaaiaa ||

Through perfect spiritual wisdom and meditation, my filth has been washed away.

ਹਰਿ ਸਰਿ ਤੀਰਥਿ ਜਾਣਿ ਮਨੂਆ ਨਾਇਆ ॥

हरि सरि तीरथि जाणि मनूआ नाइआ ॥

Hari sari teerathi jaa(nn)i manooaa naaiaa ||

The Lord is my sacred shrine of pilgrimage and pool of purification; I wash my mind in Him.

ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਮਨੁ ਮਾਰਿ ਧੰਨੁ ਜਣੇਦੀ ਮਾਇਆ ॥

सबदि मरै मनु मारि धंनु जणेदी माइआ ॥

Sabadi marai manu maari dhannu ja(nn)edee maaiaa ||

One who dies in the Shabad and conquers his mind - blessed is the mother who gave birth to him.

ਦਰਿ ਸਚੈ ਸਚਿਆਰੁ ਸਚਾ ਆਇਆ ॥

दरि सचै सचिआरु सचा आइआ ॥

Dari sachai sachiaaru sachaa aaiaa ||

He is true in the Court of the Lord, and his coming into this world is judged to be true.

ਪੁਛਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਇ ਜਾਂ ਖਸਮੈ ਭਾਇਆ ॥

पुछि न सकै कोइ जां खसमै भाइआ ॥

Puchhi na sakai koi jaan khasamai bhaaiaa ||

No one can challenge that person, with whom our Lord and Master is pleased.

ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਸਲਾਹਿ ਲਿਖਿਆ ਪਾਇਆ ॥੧੮॥

नानक सचु सलाहि लिखिआ पाइआ ॥१८॥

Naanak sachu salaahi likhiaa paaiaa ||18||

O Nanak, praising the True Lord, his pre-ordained destiny is activated. ||18||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

सलोक मः १ ॥

Salok M: 1 ||

Shalok, Third Mehl:

ਕੁਲਹਾਂ ਦੇਂਦੇ ਬਾਵਲੇ ਲੈਂਦੇ ਵਡੇ ਨਿਲਜ ॥

कुलहां देंदे बावले लैंदे वडे निलज ॥

Kulahaan dende baavale lainde vade nilaj ||

Those who give out ceremonial hats of recognition are fools; those who receive them have no shame.

ਚੂਹਾ ਖਡ ਨ ਮਾਵਈ ਤਿਕਲਿ ਬੰਨੑੈ ਛਜ ॥

चूहा खड न मावई तिकलि बंन्है छज ॥

Choohaa khad na maavaee tikali bannhai chhaj ||

The mouse cannot enter its hole with a basket tied around its waist.

ਦੇਨੑਿ ਦੁਆਈ ਸੇ ਮਰਹਿ ਜਿਨ ਕਉ ਦੇਨਿ ਸਿ ਜਾਹਿ ॥

देन्हि दुआई से मरहि जिन कउ देनि सि जाहि ॥

Denhi duaaee se marahi jin kau deni si jaahi ||

Those who give out blessings shall die, and those that they bless shall also depart.

ਨਾਨਕ ਹੁਕਮੁ ਨ ਜਾਪਈ ਕਿਥੈ ਜਾਇ ਸਮਾਹਿ ॥

नानक हुकमु न जापई किथै जाइ समाहि ॥

Naanak hukamu na jaapaee kithai jaai samaahi ||

O Nanak, no one knows the Lord's Command, by which all must depart.

ਫਸਲਿ ਅਹਾੜੀ ਏਕੁ ਨਾਮੁ ਸਾਵਣੀ ਸਚੁ ਨਾਉ ॥

फसलि अहाड़ी एकु नामु सावणी सचु नाउ ॥

Phasali ahaa(rr)ee eku naamu saava(nn)ee sachu naau ||

The spring harvest is the Name of the One Lord; the harvest of autumn is the True Name.

ਮੈ ਮਹਦੂਦੁ ਲਿਖਾਇਆ ਖਸਮੈ ਕੈ ਦਰਿ ਜਾਇ ॥

मै महदूदु लिखाइआ खसमै कै दरि जाइ ॥

Mai mahadoodu likhaaiaa khasamai kai dari jaai ||

I receive a letter of pardon from my Lord and Master, when I reach His Court.

ਦੁਨੀਆ ਕੇ ਦਰ ਕੇਤੜੇ ਕੇਤੇ ਆਵਹਿ ਜਾਂਹਿ ॥

दुनीआ के दर केतड़े केते आवहि जांहि ॥

Duneeaa ke dar keta(rr)e kete aavahi jaanhi ||

There are so many courts of the world, and so many who come and go there.

ਕੇਤੇ ਮੰਗਹਿ ਮੰਗਤੇ ਕੇਤੇ ਮੰਗਿ ਮੰਗਿ ਜਾਹਿ ॥੧॥

केते मंगहि मंगते केते मंगि मंगि जाहि ॥१॥

Kete manggahi manggate kete manggi manggi jaahi ||1||

There are so many beggars begging; so many beg and beg until death. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

मः १ ॥

M:h 1 ||

First Mehl:

ਸਉ ਮਣੁ ਹਸਤੀ ਘਿਉ ਗੁੜੁ ਖਾਵੈ ਪੰਜਿ ਸੈ ਦਾਣਾ ਖਾਇ ॥

सउ मणु हसती घिउ गुड़ु खावै पंजि सै दाणा खाइ ॥

Sau ma(nn)u hasatee ghiu gu(rr)u khaavai panjji sai daa(nn)aa khaai ||

The elephant eats a hundred pounds of ghee and molasses, and five hundred pounds of corn.

ਡਕੈ ਫੂਕੈ ਖੇਹ ਉਡਾਵੈ ਸਾਹਿ ਗਇਐ ਪਛੁਤਾਇ ॥

डकै फूकै खेह उडावै साहि गइऐ पछुताइ ॥

Dakai phookai kheh udaavai saahi gaiai pachhutaai ||

He belches and grunts and scatters dust, and when the breath leaves his body, he regrets it.

ਅੰਧੀ ਫੂਕਿ ਮੁਈ ਦੇਵਾਨੀ ॥

अंधी फूकि मुई देवानी ॥

Anddhee phooki muee devaanee ||

The blind and arrogant die insane.

ਖਸਮਿ ਮਿਟੀ ਫਿਰਿ ਭਾਨੀ ॥

खसमि मिटी फिरि भानी ॥

Khasami mitee phiri bhaanee ||

Submitting to the Lord, one become pleasing to Him.

ਅਧੁ ਗੁਲ੍ਹਾ ਚਿੜੀ ਕਾ ਚੁਗਣੁ ਗੈਣਿ ਚੜੀ ਬਿਲਲਾਇ ॥

अधु गुल्हा चिड़ी का चुगणु गैणि चड़ी बिललाइ ॥

Adhu gulhaa chi(rr)ee kaa chuga(nn)u gai(nn)i cha(rr)ee bilalaai ||

The sparrow eats only half a grain, then it flies through the sky and chirps.

ਖਸਮੈ ਭਾਵੈ ਓਹਾ ਚੰਗੀ ਜਿ ਕਰੇ ਖੁਦਾਇ ਖੁਦਾਇ ॥

खसमै भावै ओहा चंगी जि करे खुदाइ खुदाइ ॥

Khasamai bhaavai ohaa changgee ji kare khudaai khudaai ||

The good sparrow is pleasing to her Lord and Master, if she chirps the Name of the Lord.

ਸਕਤਾ ਸੀਹੁ ਮਾਰੇ ਸੈ ਮਿਰਿਆ ਸਭ ਪਿਛੈ ਪੈ ਖਾਇ ॥

सकता सीहु मारे सै मिरिआ सभ पिछै पै खाइ ॥

Sakataa seehu maare sai miriaa sabh pichhai pai khaai ||

The powerful tiger kills hundreds of deer, and all sorts of other animals eat what it leaves.

ਹੋਇ ਸਤਾਣਾ ਘੁਰੈ ਨ ਮਾਵੈ ਸਾਹਿ ਗਇਐ ਪਛੁਤਾਇ ॥

होइ सताणा घुरै न मावै साहि गइऐ पछुताइ ॥

Hoi sataa(nn)aa ghurai na maavai saahi gaiai pachhutaai ||

It becomes very strong, and cannot be contained in its den, but when it must go, it regrets.

ਅੰਧਾ ਕਿਸ ਨੋ ਬੁਕਿ ਸੁਣਾਵੈ ॥

अंधा किस नो बुकि सुणावै ॥

Anddhaa kis no buki su(nn)aavai ||

So who is impressed by the roar of the blind beast?

ਖਸਮੈ ਮੂਲਿ ਨ ਭਾਵੈ ॥

खसमै मूलि न भावै ॥

Khasamai mooli na bhaavai ||

He is not pleasing at all to his Lord and Master.

ਅਕ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰੇ ਅਕ ਤਿਡਾ ਅਕ ਡਾਲੀ ਬਹਿ ਖਾਇ ॥

अक सिउ प्रीति करे अक तिडा अक डाली बहि खाइ ॥

Ak siu preeti kare ak tidaa ak daalee bahi khaai ||

The insect loves the milkweed plant; perched on its branch, it eats it.

ਖਸਮੈ ਭਾਵੈ ਓਹੋ ਚੰਗਾ ਜਿ ਕਰੇ ਖੁਦਾਇ ਖੁਦਾਇ ॥

खसमै भावै ओहो चंगा जि करे खुदाइ खुदाइ ॥

Khasamai bhaavai oho changgaa ji kare khudaai khudaai ||

It becomes good and pleasing to its Lord and Master, if it chirps the Name of the Lord.

ਨਾਨਕ ਦੁਨੀਆ ਚਾਰਿ ਦਿਹਾੜੇ ਸੁਖਿ ਕੀਤੈ ਦੁਖੁ ਹੋਈ ॥

नानक दुनीआ चारि दिहाड़े सुखि कीतै दुखु होई ॥

Naanak duneeaa chaari dihaa(rr)e sukhi keetai dukhu hoee ||

O Nanak, the world lasts for only a few days; indulging in pleasures, pain is produced.

ਗਲਾ ਵਾਲੇ ਹੈਨਿ ਘਣੇਰੇ ਛਡਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਈ ॥

गला वाले हैनि घणेरे छडि न सकै कोई ॥

Galaa vaale haini gha(nn)ere chhadi na sakai koee ||

There are many who boast and brag, but none of them can remain detached from the world.

ਮਖੀਂ ਮਿਠੈ ਮਰਣਾ ॥

मखीं मिठै मरणा ॥

Makheen mithai mara(nn)aa ||

The fly dies for the sake of sweets.

ਜਿਨ ਤੂ ਰਖਹਿ ਤਿਨ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵੈ ਤਿਨ ਭਉ ਸਾਗਰੁ ਤਰਣਾ ॥੨॥

जिन तू रखहि तिन नेड़ि न आवै तिन भउ सागरु तरणा ॥२॥

Jin too rakhahi tin ne(rr)i na aavai tin bhau saagaru tara(nn)aa ||2||

O Lord, death does not even approach those whom You protect. You carry them across the terrifying world-ocean. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਤੂ ਧਣੀ ਸਚਾ ਅਲਖ ਅਪਾਰੁ ॥

अगम अगोचरु तू धणी सचा अलख अपारु ॥

Agam agocharu too dha(nn)ee sachaa alakh apaaru ||

You are Inaccessible and Unfathomable, O Invisible and Infinite True Lord Master.

ਤੂ ਦਾਤਾ ਸਭਿ ਮੰਗਤੇ ਇਕੋ ਦੇਵਣਹਾਰੁ ॥

तू दाता सभि मंगते इको देवणहारु ॥

Too daataa sabhi manggate iko deva(nn)ahaaru ||

You are the Giver, all are beggars of You. You alone are the Great Giver.

ਜਿਨੀ ਸੇਵਿਆ ਤਿਨੀ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਗੁਰਮਤੀ ਵੀਚਾਰੁ ॥

जिनी सेविआ तिनी सुखु पाइआ गुरमती वीचारु ॥

Jinee seviaa tinee sukhu paaiaa guramatee veechaaru ||

Those who serve You find peace, reflecting on the Guru's Teachings.

ਇਕਨਾ ਨੋ ਤੁਧੁ ਏਵੈ ਭਾਵਦਾ ਮਾਇਆ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੁ ॥

इकना नो तुधु एवै भावदा माइआ नालि पिआरु ॥

Ikanaa no tudhu evai bhaavadaa maaiaa naali piaaru ||

Some, according to Your Will, are in love with Maya.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਲਾਹੀਐ ਅੰਤਰਿ ਪ੍ਰੇਮ ਪਿਆਰੁ ॥

गुर कै सबदि सलाहीऐ अंतरि प्रेम पिआरु ॥

Gur kai sabadi salaaheeai anttari prem piaaru ||

Through the Word of the Guru's Shabad, praise the Lord with love and affection within.

ਵਿਣੁ ਪ੍ਰੀਤੀ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਵਈ ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਨ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥

विणु प्रीती भगति न होवई विणु सतिगुर न लगै पिआरु ॥

Vi(nn)u preetee bhagati na hovaee vi(nn)u satigur na lagai piaaru ||

Without love, there is no devotion. Without the True Guru, love is not enshrined.

ਤੂ ਪ੍ਰਭੁ ਸਭਿ ਤੁਧੁ ਸੇਵਦੇ ਇਕ ਢਾਢੀ ਕਰੇ ਪੁਕਾਰ ॥

तू प्रभु सभि तुधु सेवदे इक ढाढी करे पुकार ॥

Too prbhu sabhi tudhu sevade ik dhaadhee kare pukaar ||

You are the Lord God; everyone serves You. This is the prayer of Your humble minstrel.

ਦੇਹਿ ਦਾਨੁ ਸੰਤੋਖੀਆ ਸਚਾ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਆਧਾਰੁ ॥੧੯॥

देहि दानु संतोखीआ सचा नामु मिलै आधारु ॥१९॥

Dehi daanu santtokheeaa sachaa naamu milai aadhaaru ||19||

Please bless me with the gift of contentment, that I may receive the True Name as my Support. ||19||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

सलोक मः १ ॥

Salok M: 1 ||

Shalok, First Mehl:

ਰਾਤੀ ਕਾਲੁ ਘਟੈ ਦਿਨਿ ਕਾਲੁ ॥

राती कालु घटै दिनि कालु ॥

Raatee kaalu ghatai dini kaalu ||

Through the night the time ticks away; through the day the time ticks away.

ਛਿਜੈ ਕਾਇਆ ਹੋਇ ਪਰਾਲੁ ॥

छिजै काइआ होइ परालु ॥

Chhijai kaaiaa hoi paraalu ||

The body wears away and turns to straw.

ਵਰਤਣਿ ਵਰਤਿਆ ਸਰਬ ਜੰਜਾਲੁ ॥

वरतणि वरतिआ सरब जंजालु ॥

Varata(nn)i varatiaa sarab janjjaalu ||

All are involved and entangled in worldly entanglements.

ਭੁਲਿਆ ਚੁਕਿ ਗਇਆ ਤਪ ਤਾਲੁ ॥

भुलिआ चुकि गइआ तप तालु ॥

Bhuliaa chuki gaiaa tap taalu ||

The mortal has mistakenly renounced the way of service.

ਅੰਧਾ ਝਖਿ ਝਖਿ ਪਇਆ ਝੇਰਿ ॥

अंधा झखि झखि पइआ झेरि ॥

Anddhaa jhakhi jhakhi paiaa jheri ||

The blind fool is caught in conflict, bothered and bewildered.

ਪਿਛੈ ਰੋਵਹਿ ਲਿਆਵਹਿ ਫੇਰਿ ॥

पिछै रोवहि लिआवहि फेरि ॥

Pichhai rovahi liaavahi pheri ||

Those who weep after someone has died - can they bring him back to life?

ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਕਿਛੁ ਸੂਝੈ ਨਾਹੀ ॥

बिनु बूझे किछु सूझै नाही ॥

Binu boojhe kichhu soojhai naahee ||

Without realization, nothing can be understood.

ਮੋਇਆ ਰੋਂਹਿ ਰੋਂਦੇ ਮਰਿ ਜਾਂਹੀਂ ॥

मोइआ रोंहि रोंदे मरि जांहीं ॥

Moiaa ronhi ronde mari jaanheen ||

The weepers who weep for the dead shall themselves die as well.

ਨਾਨਕ ਖਸਮੈ ਏਵੈ ਭਾਵੈ ॥

नानक खसमै एवै भावै ॥

Naanak khasamai evai bhaavai ||

O Nanak, this is the Will of our Lord and Master.

ਸੇਈ ਮੁਏ ਜਿਨ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵੈ ॥੧॥

सेई मुए जिन चिति न आवै ॥१॥

Seee mue jin chiti na aavai ||1||

Those who do not remember the Lord, are dead. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

मः १ ॥

M:h 1 ||

First Mehl:

ਮੁਆ ਪਿਆਰੁ ਪ੍ਰੀਤਿ ਮੁਈ ਮੁਆ ਵੈਰੁ ਵਾਦੀ ॥

मुआ पिआरु प्रीति मुई मुआ वैरु वादी ॥

Muaa piaaru preeti muee muaa vairu vaadee ||

Love dies, and affection dies; hatred and strife die.

ਵੰਨੁ ਗਇਆ ਰੂਪੁ ਵਿਣਸਿਆ ਦੁਖੀ ਦੇਹ ਰੁਲੀ ॥

वंनु गइआ रूपु विणसिआ दुखी देह रुली ॥

Vannu gaiaa roopu vi(nn)asiaa dukhee deh rulee ||

The color fades, and beauty vanishes; the body suffers and collapses.

ਕਿਥਹੁ ਆਇਆ ਕਹ ਗਇਆ ਕਿਹੁ ਨ ਸੀਓ ਕਿਹੁ ਸੀ ॥

किथहु आइआ कह गइआ किहु न सीओ किहु सी ॥

Kithahu aaiaa kah gaiaa kihu na seeo kihu see ||

Where did he come from? Where is he going? Did he exist or not?

ਮਨਿ ਮੁਖਿ ਗਲਾ ਗੋਈਆ ਕੀਤਾ ਚਾਉ ਰਲੀ ॥

मनि मुखि गला गोईआ कीता चाउ रली ॥

Mani mukhi galaa goeeaa keetaa chaau ralee ||

The self-willed manmukh made empty boasts, indulging in parties and pleasures.

ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਸਿਰ ਖੁਰ ਪਤਿ ਪਾਟੀ ॥੨॥

नानक सचे नाम बिनु सिर खुर पति पाटी ॥२॥

Naanak sache naam binu sir khur pati paatee ||2||

O Nanak, without the True Name, his honor is torn away, from head to foot. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਅੰਤੇ ਹੋਇ ਸਖਾਈ ॥

अम्रित नामु सदा सुखदाता अंते होइ सखाई ॥

Ammmrit naamu sadaa sukhadaataa antte hoi sakhaaee ||

The Ambrosial Naam, the Name of the Lord, is forever the Giver of peace. It shall be your Help and Support in the end.

ਬਾਝੁ ਗੁਰੂ ਜਗਤੁ ਬਉਰਾਨਾ ਨਾਵੈ ਸਾਰ ਨ ਪਾਈ ॥

बाझु गुरू जगतु बउराना नावै सार न पाई ॥

Baajhu guroo jagatu bauraanaa naavai saar na paaee ||

Without the Guru, the world is insane. It does not appreciate the worth of the Name.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਸੇ ਪਰਵਾਣੁ ਜਿਨੑ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਈ ॥

सतिगुरु सेवहि से परवाणु जिन्ह जोती जोति मिलाई ॥

Satiguru sevahi se paravaa(nn)u jinh jotee joti milaaee ||

Those who serve the True Guru are accepted and approved. Their light merges into the Light.

ਸੋ ਸਾਹਿਬੁ ਸੋ ਸੇਵਕੁ ਤੇਹਾ ਜਿਸੁ ਭਾਣਾ ਮੰਨਿ ਵਸਾਈ ॥

सो साहिबु सो सेवकु तेहा जिसु भाणा मंनि वसाई ॥

So saahibu so sevaku tehaa jisu bhaa(nn)aa manni vasaaee ||

That servant who enshrines the Lord's Will within his mind, becomes just like his Lord and Master.

ਆਪਣੈ ਭਾਣੈ ਕਹੁ ਕਿਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਅੰਧਾ ਅੰਧੁ ਕਮਾਈ ॥

आपणै भाणै कहु किनि सुखु पाइआ अंधा अंधु कमाई ॥

Aapa(nn)ai bhaa(nn)ai kahu kini sukhu paaiaa anddhaa anddhu kamaaee ||

Tell me, who has ever found peace by following his own will? The blind act in blindness.

ਬਿਖਿਆ ਕਦੇ ਹੀ ਰਜੈ ਨਾਹੀ ਮੂਰਖ ਭੁਖ ਨ ਜਾਈ ॥

बिखिआ कदे ही रजै नाही मूरख भुख न जाई ॥

Bikhiaa kade hee rajai naahee moorakh bhukh na jaaee ||

No one is ever satisfied and fulfilled by evil and corruption. The hunger of the fool is not satisfied.

ਦੂਜੈ ਸਭੁ ਕੋ ਲਗਿ ਵਿਗੁਤਾ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਬੂਝ ਨ ਪਾਈ ॥

दूजै सभु को लगि विगुता बिनु सतिगुर बूझ न पाई ॥

Doojai sabhu ko lagi vigutaa binu satigur boojh na paaee ||

Attached to duality, all are ruined; without the True Guru, there is no understanding.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਸੋ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਜਿਸ ਨੋ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਰਜਾਈ ॥੨੦॥

सतिगुरु सेवे सो सुखु पाए जिस नो किरपा करे रजाई ॥२०॥

Satiguru seve so sukhu paae jis no kirapaa kare rajaaee ||20||

Those who serve the True Guru find peace; they are blessed with Grace by the Will of the Lord. ||20||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

सलोक मः १ ॥

Salok M: 1 ||

Shalok, First Mehl:

ਸਰਮੁ ਧਰਮੁ ਦੁਇ ਨਾਨਕਾ ਜੇ ਧਨੁ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥

सरमु धरमु दुइ नानका जे धनु पलै पाइ ॥

Saramu dharamu dui naanakaa je dhanu palai paai ||

Modesty and righteousness both, O Nanak, are qualities of those who are blessed with true wealth.

ਸੋ ਧਨੁ ਮਿਤ੍ਰੁ ਨ ਕਾਂਢੀਐ ਜਿਤੁ ਸਿਰਿ ਚੋਟਾਂ ਖਾਇ ॥

सो धनु मित्रु न कांढीऐ जितु सिरि चोटां खाइ ॥

So dhanu mitru na kaandheeai jitu siri chotaan khaai ||

Do not refer to that wealth as your friend, which leads you to get your head beaten.

ਜਿਨ ਕੈ ਪਲੈ ਧਨੁ ਵਸੈ ਤਿਨ ਕਾ ਨਾਉ ਫਕੀਰ ॥

जिन कै पलै धनु वसै तिन का नाउ फकीर ॥

Jin kai palai dhanu vasai tin kaa naau phakeer ||

Those who possess only this worldly wealth are known as paupers.

ਜਿਨੑ ਕੈ ਹਿਰਦੈ ਤੂ ਵਸਹਿ ਤੇ ਨਰ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰ ॥੧॥

जिन्ह कै हिरदै तू वसहि ते नर गुणी गहीर ॥१॥

Jinh kai hiradai too vasahi te nar gu(nn)ee gaheer ||1||

But those, within whose hearts You dwell, O Lord - those people are oceans of virtue. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

मः १ ॥

M:h 1 ||

First Mehl:

ਦੁਖੀ ਦੁਨੀ ਸਹੇੜੀਐ ਜਾਇ ਤ ਲਗਹਿ ਦੁਖ ॥

दुखी दुनी सहेड़ीऐ जाइ त लगहि दुख ॥

Dukhee dunee sahe(rr)eeai jaai ta lagahi dukh ||

Worldly possessions are obtained by pain and suffering; when they are gone, they leave pain and suffering.

ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਕਿਸੈ ਨ ਲਥੀ ਭੁਖ ॥

नानक सचे नाम बिनु किसै न लथी भुख ॥

Naanak sache naam binu kisai na lathee bhukh ||

O Nanak, without the True Name, hunger is never satisfied.

ਰੂਪੀ ਭੁਖ ਨ ਉਤਰੈ ਜਾਂ ਦੇਖਾਂ ਤਾਂ ਭੁਖ ॥

रूपी भुख न उतरै जां देखां तां भुख ॥

Roopee bhukh na utarai jaan dekhaan taan bhukh ||

Beauty does not satisfy hunger; when the man sees beauty, he hungers even more.

ਜੇਤੇ ਰਸ ਸਰੀਰ ਕੇ ਤੇਤੇ ਲਗਹਿ ਦੁਖ ॥੨॥

जेते रस सरीर के तेते लगहि दुख ॥२॥

Jete ras sareer ke tete lagahi dukh ||2||

As many as are the pleasures of the body, so many are the pains which afflict it. ||2||

ਮਃ ੧ ॥

मः १ ॥

M:h 1 ||

First Mehl:

ਅੰਧੀ ਕੰਮੀ ਅੰਧੁ ਮਨੁ ਮਨਿ ਅੰਧੈ ਤਨੁ ਅੰਧੁ ॥

अंधी कमी अंधु मनु मनि अंधै तनु अंधु ॥

Anddhee kammee anddhu manu mani anddhai tanu anddhu ||

Acting blindly, the mind becomes blind. The blind mind makes the body blind.

ਚਿਕੜਿ ਲਾਇਐ ਕਿਆ ਥੀਐ ਜਾਂ ਤੁਟੈ ਪਥਰ ਬੰਧੁ ॥

चिकड़ि लाइऐ किआ थीऐ जां तुटै पथर बंधु ॥

Chika(rr)i laaiai kiaa theeai jaan tutai pathar banddhu ||

Why make a dam with mud and plaster? Even a dam made of stones gives way.

ਬੰਧੁ ਤੁਟਾ ਬੇੜੀ ਨਹੀ ਨਾ ਤੁਲਹਾ ਨਾ ਹਾਥ ॥

बंधु तुटा बेड़ी नही ना तुलहा ना हाथ ॥

Banddhu tutaa be(rr)ee nahee naa tulahaa naa haath ||

The dam has burst. There is no boat. There is no raft. The water's depth is unfathomable.

ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਵਿਣੁ ਕੇਤੇ ਡੁਬੇ ਸਾਥ ॥੩॥

नानक सचे नाम विणु केते डुबे साथ ॥३॥

Naanak sache naam vi(nn)u kete dube saath ||3||

O Nanak, without the True Name, many multitudes have drowned. ||3||

ਮਃ ੧ ॥

मः १ ॥

M:h 1 ||

First Mehl:

ਲਖ ਮਣ ਸੁਇਨਾ ਲਖ ਮਣ ਰੁਪਾ ਲਖ ਸਾਹਾ ਸਿਰਿ ਸਾਹ ॥

लख मण सुइना लख मण रुपा लख साहा सिरि साह ॥

Lakh ma(nn) suinaa lakh ma(nn) rupaa lakh saahaa siri saah ||

Thousands of pounds of gold, and thousands of pounds of silver; the king over the heads of thousands of kings.

ਲਖ ਲਸਕਰ ਲਖ ਵਾਜੇ ਨੇਜੇ ਲਖੀ ਘੋੜੀ ਪਾਤਿਸਾਹ ॥

लख लसकर लख वाजे नेजे लखी घोड़ी पातिसाह ॥

Lakh lasakar lakh vaaje neje lakhee gho(rr)ee paatisaah ||

Thousands of armies, thousands of marching bands and spearmen; the emperor of thousands of horsemen.

ਜਿਥੈ ਸਾਇਰੁ ਲੰਘਣਾ ਅਗਨਿ ਪਾਣੀ ਅਸਗਾਹ ॥

जिथै साइरु लंघणा अगनि पाणी असगाह ॥

Jithai saairu langgha(nn)aa agani paa(nn)ee asagaah ||

The unfathomable ocean of fire and water must be crossed.

ਕੰਧੀ ਦਿਸਿ ਨ ਆਵਈ ਧਾਹੀ ਪਵੈ ਕਹਾਹ ॥

कंधी दिसि न आवई धाही पवै कहाह ॥

Kanddhee disi na aavaee dhaahee pavai kahaah ||

The other shore cannot be seen; only the roar of pitiful cries can be heard.

ਨਾਨਕ ਓਥੈ ਜਾਣੀਅਹਿ ਸਾਹ ਕੇਈ ਪਾਤਿਸਾਹ ॥੪॥

नानक ओथै जाणीअहि साह केई पातिसाह ॥४॥

Naanak othai jaa(nn)eeahi saah keee paatisaah ||4||

O Nanak, there, it shall be known, whether anyone is a king or an emperor. ||4||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਇਕਨੑਾ ਗਲੀਂ ਜੰਜੀਰ ਬੰਦਿ ਰਬਾਣੀਐ ॥

इकन्हा गलीं जंजीर बंदि रबाणीऐ ॥

Ikanhaa galeen janjjeer banddi rabaa(nn)eeai ||

Some have chains around their necks, in bondage to the Lord.

ਬਧੇ ਛੁਟਹਿ ਸਚਿ ਸਚੁ ਪਛਾਣੀਐ ॥

बधे छुटहि सचि सचु पछाणीऐ ॥

Badhe chhutahi sachi sachu pachhaa(nn)eeai ||

They are released from bondage, realizing the True Lord as True.

ਲਿਖਿਆ ਪਲੈ ਪਾਇ ਸੋ ਸਚੁ ਜਾਣੀਐ ॥

लिखिआ पलै पाइ सो सचु जाणीऐ ॥

Likhiaa palai paai so sachu jaa(nn)eeai ||

One whose pre-ordained destiny is activated, comes to know the True Lord.

ਹੁਕਮੀ ਹੋਇ ਨਿਬੇੜੁ ਗਇਆ ਜਾਣੀਐ ॥

हुकमी होइ निबेड़ु गइआ जाणीऐ ॥

Hukamee hoi nibe(rr)u gaiaa jaa(nn)eeai ||

By God's Command, it is ordained. When the mortal goes, he knows.

ਭਉਜਲ ਤਾਰਣਹਾਰੁ ਸਬਦਿ ਪਛਾਣੀਐ ॥

भउजल तारणहारु सबदि पछाणीऐ ॥

Bhaujal taara(nn)ahaaru sabadi pachhaa(nn)eeai ||

Realize the Word of the Shabad, and cross over the terrifying world-ocean.

ਚੋਰ ਜਾਰ ਜੂਆਰ ਪੀੜੇ ਘਾਣੀਐ ॥

चोर जार जूआर पीड़े घाणीऐ ॥

Chor jaar jooaar pee(rr)e ghaa(nn)eeai ||

Thieves, adulterers and gamblers are pressed like seeds in the mill.

ਨਿੰਦਕ ਲਾਇਤਬਾਰ ਮਿਲੇ ਹੜ੍ਹ੍ਹਵਾਣੀਐ ॥

निंदक लाइतबार मिले हड़्हवाणीऐ ॥

Ninddak laaitabaar mile ha(rr)hvaa(nn)eeai ||

Slanderers and gossipers are hand-cuffed.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚਿ ਸਮਾਇ ਸੁ ਦਰਗਹ ਜਾਣੀਐ ॥੨੧॥

गुरमुखि सचि समाइ सु दरगह जाणीऐ ॥२१॥

Guramukhi sachi samaai su daragah jaa(nn)eeai ||21||

The Gurmukh is absorbed in the True Lord, and is famous in the Court of the Lord. ||21||

ਮਃ ੧ ॥

मः १ ॥

M:h 1 ||

First Mehl:

ਹਰਣਾਂ ਬਾਜਾਂ ਤੈ ਸਿਕਦਾਰਾਂ ਏਨੑਾ ਪੜ੍ਹ੍ਹਿਆ ਨਾਉ ॥

हरणां बाजां तै सिकदारां एन्हा पड़्हिआ नाउ ॥

Hara(nn)aan baajaan tai sikadaaraan enhaa pa(rr)hiaa naau ||

Deer, falcons and government officials are known to be trained and clever.

ਫਾਂਧੀ ਲਗੀ ਜਾਤਿ ਫਹਾਇਨਿ ਅਗੈ ਨਾਹੀ ਥਾਉ ॥

फांधी लगी जाति फहाइनि अगै नाही थाउ ॥

Phaandhee lagee jaati phahaaini agai naahee thaau ||

When the trap is set, they trap their own kind; hereafter they will find no place of rest.

ਸੋ ਪੜਿਆ ਸੋ ਪੰਡਿਤੁ ਬੀਨਾ ਜਿਨੑੀ ਕਮਾਣਾ ਨਾਉ ॥

सो पड़िआ सो पंडितु बीना जिन्ही कमाणा नाउ ॥

So pa(rr)iaa so pandditu beenaa jinhee kamaa(nn)aa naau ||

He alone is learned and wise, and he alone is a scholar, who practices the Name.

ਪਹਿਲੋ ਦੇ ਜੜ ਅੰਦਰਿ ਜੰਮੈ ਤਾ ਉਪਰਿ ਹੋਵੈ ਛਾਂਉ ॥

पहिलो दे जड़ अंदरि जमै ता उपरि होवै छांउ ॥

Pahilo de ja(rr) anddari jammai taa upari hovai chhaanu ||

First, the tree puts down its roots, and then it spreads out its shade above.

ਰਾਜੇ ਸੀਹ ਮੁਕਦਮ ਕੁਤੇ ॥

राजे सीह मुकदम कुते ॥

Raaje seeh mukadam kute ||

The kings are tigers, and their officials are dogs;

ਜਾਇ ਜਗਾਇਨੑਿ ਬੈਠੇ ਸੁਤੇ ॥

जाइ जगाइन्हि बैठे सुते ॥

Jaai jagaainhi baithe sute ||

They go out and awaken the sleeping people to harass them.

ਚਾਕਰ ਨਹਦਾ ਪਾਇਨੑਿ ਘਾਉ ॥

चाकर नहदा पाइन्हि घाउ ॥

Chaakar nahadaa paainhi ghaau ||

The public servants inflict wounds with their nails.

ਰਤੁ ਪਿਤੁ ਕੁਤਿਹੋ ਚਟਿ ਜਾਹੁ ॥

रतु पितु कुतिहो चटि जाहु ॥

Ratu pitu kutiho chati jaahu ||

The dogs lick up the blood that is spilled.

ਜਿਥੈ ਜੀਆਂ ਹੋਸੀ ਸਾਰ ॥

जिथै जीआं होसी सार ॥

Jithai jeeaan hosee saar ||

But there, in the Court of the Lord, all beings will be judged.

ਨਕੀਂ ਵਢੀਂ ਲਾਇਤਬਾਰ ॥੨॥

नकीं वढीं लाइतबार ॥२॥

Nakeen vadheen laaitabaar ||2||

Those who have violated the people's trust will be disgraced; their noses will be cut off. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਆਪਿ ਉਪਾਏ ਮੇਦਨੀ ਆਪੇ ਕਰਦਾ ਸਾਰ ॥

आपि उपाए मेदनी आपे करदा सार ॥

Aapi upaae medanee aape karadaa saar ||

He Himself creates the world, and He himself takes care of it.

ਭੈ ਬਿਨੁ ਭਰਮੁ ਨ ਕਟੀਐ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥

भै बिनु भरमु न कटीऐ नामि न लगै पिआरु ॥

Bhai binu bharamu na kateeai naami na lagai piaaru ||

Without the Fear of God, doubt is not dispelled, and love for the Name is not embraced.

ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਭਉ ਊਪਜੈ ਪਾਈਐ ਮੋਖ ਦੁਆਰ ॥

सतिगुर ते भउ ऊपजै पाईऐ मोख दुआर ॥

Satigur te bhau upajai paaeeai mokh duaar ||

Through the True Guru, the Fear of God wells up, and the Door of Salvation is found.

ਭੈ ਤੇ ਸਹਜੁ ਪਾਈਐ ਮਿਲਿ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਅਪਾਰ ॥

भै ते सहजु पाईऐ मिलि जोती जोति अपार ॥

Bhai te sahaju paaeeai mili jotee joti apaar ||

Through the Fear of God, intuitive ease is obtained, and one's light merges into the Light of the Infinite.

ਭੈ ਤੇ ਭੈਜਲੁ ਲੰਘੀਐ ਗੁਰਮਤੀ ਵੀਚਾਰੁ ॥

भै ते भैजलु लंघीऐ गुरमती वीचारु ॥

Bhai te bhaijalu langgheeai guramatee veechaaru ||

Through the Fear of God, the terrifying world-ocean is crossed over, reflecting on the Guru's Teachings.

ਭੈ ਤੇ ਨਿਰਭਉ ਪਾਈਐ ਜਿਸ ਦਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ॥

भै ते निरभउ पाईऐ जिस दा अंतु न पारावारु ॥

Bhai te nirabhau paaeeai jis daa anttu na paaraavaaru ||

Through the Fear of God, the Fearless Lord is found; He has no end or limitation.

ਮਨਮੁਖ ਭੈ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਨੀ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਜਲਤੇ ਕਰਹਿ ਪੁਕਾਰ ॥

मनमुख भै की सार न जाणनी त्रिसना जलते करहि पुकार ॥

Manamukh bhai kee saar na jaa(nn)anee trisanaa jalate karahi pukaar ||

The self-willed manmukhs do not appreciate the value of the Fear of God. Burning in desire, they weep and wail.

ਨਾਨਕ ਨਾਵੈ ਹੀ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਗੁਰਮਤੀ ਉਰਿ ਧਾਰ ॥੨੨॥

नानक नावै ही ते सुखु पाइआ गुरमती उरि धार ॥२२॥

Naanak naavai hee te sukhu paaiaa guramatee uri dhaar ||22||

O Nanak, through the Name, peace is obtained, by enshrining the Guru's Teachings within the heart. ||22||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

सलोक मः १ ॥

Salok M: 1 ||

Shalok, First Mehl:

ਰੂਪੈ ਕਾਮੈ ਦੋਸਤੀ ਭੁਖੈ ਸਾਦੈ ਗੰਢੁ ॥

रूपै कामै दोसती भुखै सादै गंढु ॥

Roopai kaamai dosatee bhukhai saadai ganddhu ||

Beauty and sexual desire are friends; hunger and tasty food are tied together.

ਲਬੈ ਮਾਲੈ ਘੁਲਿ ਮਿਲਿ ਮਿਚਲਿ ਊਂਘੈ ਸਉੜਿ ਪਲੰਘੁ ॥

लबै मालै घुलि मिलि मिचलि ऊंघै सउड़ि पलंघु ॥

Labai maalai ghuli mili michali unghai sau(rr)i palangghu ||

Greed is bound up in its search for wealth, and sleep will use even a tiny space as a bed.

ਭੰਉਕੈ ਕੋਪੁ ਖੁਆਰੁ ਹੋਇ ਫਕੜੁ ਪਿਟੇ ਅੰਧੁ ॥

भंउकै कोपु खुआरु होइ फकड़ु पिटे अंधु ॥

Bhannukai kopu khuaaru hoi phaka(rr)u pite anddhu ||

Anger barks and brings ruin on itself, blindly pursuing useless conflicts.

ਚੁਪੈ ਚੰਗਾ ਨਾਨਕਾ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਮੁਹਿ ਗੰਧੁ ॥੧॥

चुपै चंगा नानका विणु नावै मुहि गंधु ॥१॥

Chupai changgaa naanakaa vi(nn)u naavai muhi ganddhu ||1||

It is good to be silent, O Nanak; without the Name, one's mouth spews forth only filth. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

मः १ ॥

M:h 1 ||

First Mehl:

ਰਾਜੁ ਮਾਲੁ ਰੂਪੁ ਜਾਤਿ ਜੋਬਨੁ ਪੰਜੇ ਠਗ ॥

राजु मालु रूपु जाति जोबनु पंजे ठग ॥

Raaju maalu roopu jaati jobanu panjje thag ||

Royal power, wealth, beauty, social status and youth are the five thieves.

ਏਨੀ ਠਗੀਂ ਜਗੁ ਠਗਿਆ ਕਿਨੈ ਨ ਰਖੀ ਲਜ ॥

एनी ठगीं जगु ठगिआ किनै न रखी लज ॥

Enee thageen jagu thagiaa kinai na rakhee laj ||

These thieves have plundered the world; no one's honor has been spared.

ਏਨਾ ਠਗਨੑਿ ਠਗ ਸੇ ਜਿ ਗੁਰ ਕੀ ਪੈਰੀ ਪਾਹਿ ॥

एना ठगन्हि ठग से जि गुर की पैरी पाहि ॥

Enaa thaganhi thag se ji gur kee pairee paahi ||

But these thieves themselves are robbed, by those who fall at the Guru's Feet.

ਨਾਨਕ ਕਰਮਾ ਬਾਹਰੇ ਹੋਰਿ ਕੇਤੇ ਮੁਠੇ ਜਾਹਿ ॥੨॥

नानक करमा बाहरे होरि केते मुठे जाहि ॥२॥

Naanak karamaa baahare hori kete muthe jaahi ||2||

O Nanak, the multitudes who do not have good karma are plundered. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਪੜਿਆ ਲੇਖੇਦਾਰੁ ਲੇਖਾ ਮੰਗੀਐ ॥

पड़िआ लेखेदारु लेखा मंगीऐ ॥

Pa(rr)iaa lekhedaaru lekhaa manggeeai ||

The learned and educated are called to account for their actions.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਕੂੜਿਆਰੁ ਅਉਖਾ ਤੰਗੀਐ ॥

विणु नावै कूड़िआरु अउखा तंगीऐ ॥

Vi(nn)u naavai koo(rr)iaaru aukhaa tanggeeai ||

Without the Name, they are judged false; they become miserable and suffer hardship.

ਅਉਘਟ ਰੁਧੇ ਰਾਹ ਗਲੀਆਂ ਰੋਕੀਆਂ ॥

अउघट रुधे राह गलीआं रोकीआं ॥

Aughat rudhe raah galeeaan rokeeaan ||

Their path becomes treacherous and difficult, and their way is blocked.

ਸਚਾ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ਸਬਦਿ ਸੰਤੋਖੀਆਂ ॥

सचा वेपरवाहु सबदि संतोखीआं ॥

Sachaa veparavaahu sabadi santtokheeaan ||

Through the Shabad, the Word of the True and Independent Lord God, one becomes content.