ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਅਮੋਲਕੁ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਅੰਤਰਿ ਧਾਰੀ ॥੪॥੩॥

नानक गुरमुखि नामु अमोलकु जुगि जुगि अंतरि धारी ॥४॥३॥

Naanak guramukhi naamu amolaku jugi jugi anttari dhaaree ||4||3||

O Nanak, as Gurmukh, enshrine the Priceless Naam deep within your being, all the ages through. ||4||3||

ਰਾਗੁ ਸਾਰਗ ਅਸਟਪਦੀਆ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੧

रागु सारग असटपदीआ महला १ घरु १

Raagu saarag asatapadeeaa mahalaa 1 gharu 1

Raag Saarang, Ashtapadees, First Mehl, First House:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਕਿਉ ਜੀਵਾ ਮੇਰੀ ਮਾਈ ॥

हरि बिनु किउ जीवा मेरी माई ॥

Hari binu kiu jeevaa meree maaee ||

How can I live, O my mother?

ਜੈ ਜਗਦੀਸ ਤੇਰਾ ਜਸੁ ਜਾਚਉ ਮੈ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਰਹਨੁ ਨ ਜਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

जै जगदीस तेरा जसु जाचउ मै हरि बिनु रहनु न जाई ॥१॥ रहाउ ॥

Jai jagadees teraa jasu jaachau mai hari binu rahanu na jaaee ||1|| rahaau ||

Hail to the Lord of the Universe. I ask to sing Your Praises; without You, O Lord, I cannot even survive. ||1|| Pause ||

ਹਰਿ ਕੀ ਪਿਆਸ ਪਿਆਸੀ ਕਾਮਨਿ ਦੇਖਉ ਰੈਨਿ ਸਬਾਈ ॥

हरि की पिआस पिआसी कामनि देखउ रैनि सबाई ॥

Hari kee piaas piaasee kaamani dekhau raini sabaaee ||

I am thirsty, thirsty for the Lord; the soul-bride gazes upon Him all through the night.

ਸ੍ਰੀਧਰ ਨਾਥ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਲੀਨਾ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਨੈ ਪੀਰ ਪਰਾਈ ॥੧॥

स्रीधर नाथ मेरा मनु लीना प्रभु जानै पीर पराई ॥१॥

Sreedhar naath meraa manu leenaa prbhu jaanai peer paraaee ||1||

My mind is absorbed into the Lord, my Lord and Master. Only God knows the pain of another. ||1||

ਗਣਤ ਸਰੀਰਿ ਪੀਰ ਹੈ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਹਰਿ ਪਾਂਈ ॥

गणत सरीरि पीर है हरि बिनु गुर सबदी हरि पांई ॥

Ga(nn)at sareeri peer hai hari binu gur sabadee hari paanee ||

My body suffers in pain, without the Lord; through the Word of the Guru's Shabad, I find the Lord.

ਹੋਹੁ ਦਇਆਲ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਹਰਿ ਜੀਉ ਹਰਿ ਸਿਉ ਰਹਾਂ ਸਮਾਈ ॥੨॥

होहु दइआल क्रिपा करि हरि जीउ हरि सिउ रहां समाई ॥२॥

Hohu daiaal kripaa kari hari jeeu hari siu rahaan samaaee ||2||

O Dear Lord, please be kind and compassionate to me, that I might remain merged in You, O Lord. ||2||

ਐਸੀ ਰਵਤ ਰਵਹੁ ਮਨ ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਚਰਣੀ ਚਿਤੁ ਲਾਈ ॥

ऐसी रवत रवहु मन मेरे हरि चरणी चितु लाई ॥

Aisee ravat ravahu man mere hari chara(nn)ee chitu laaee ||

Follow such a path, O my conscious mind, that you may remain focused on the Feet of the Lord.

ਬਿਸਮ ਭਏ ਗੁਣ ਗਾਇ ਮਨੋਹਰ ਨਿਰਭਉ ਸਹਜਿ ਸਮਾਈ ॥੩॥

बिसम भए गुण गाइ मनोहर निरभउ सहजि समाई ॥३॥

Bisam bhae gu(nn) gaai manohar nirabhau sahaji samaaee ||3||

I am wonder-struck, singing the Glorious Praises of my Fascinating Lord; I am intuitively absorbed in the Fearless Lord. ||3||

ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਧੁਨਿ ਨਿਹਚਲ ਘਟੈ ਨ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥

हिरदै नामु सदा धुनि निहचल घटै न कीमति पाई ॥

Hiradai naamu sadaa dhuni nihachal ghatai na keemati paaee ||

That heart, in which the Eternal, Unchanging Naam vibrates and resounds, does not diminish, and cannot be evaluated.

ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ਨਿਰਧਨੁ ਸਤਿਗੁਰਿ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥੪॥

बिनु नावै सभु कोई निरधनु सतिगुरि बूझ बुझाई ॥४॥

Binu naavai sabhu koee niradhanu satiguri boojh bujhaaee ||4||

Without the Name, everyone is poor; the True Guru has imparted this understanding. ||4||

ਪ੍ਰੀਤਮ ਪ੍ਰਾਨ ਭਏ ਸੁਨਿ ਸਜਨੀ ਦੂਤ ਮੁਏ ਬਿਖੁ ਖਾਈ ॥

प्रीतम प्रान भए सुनि सजनी दूत मुए बिखु खाई ॥

Preetam praan bhae suni sajanee doot mue bikhu khaaee ||

My Beloved is my breath of life - listen, O my companion. The demons have taken poison and died.

ਜਬ ਕੀ ਉਪਜੀ ਤਬ ਕੀ ਤੈਸੀ ਰੰਗੁਲ ਭਈ ਮਨਿ ਭਾਈ ॥੫॥

जब की उपजी तब की तैसी रंगुल भई मनि भाई ॥५॥

Jab kee upajee tab kee taisee ranggul bhaee mani bhaaee ||5||

As love for Him welled up, so it remains. My mind is imbued with His Love. ||5||

ਸਹਜ ਸਮਾਧਿ ਸਦਾ ਲਿਵ ਹਰਿ ਸਿਉ ਜੀਵਾਂ ਹਰਿ ਗੁਨ ਗਾਈ ॥

सहज समाधि सदा लिव हरि सिउ जीवां हरि गुन गाई ॥

Sahaj samaadhi sadaa liv hari siu jeevaan hari gun gaaee ||

I am absorbed in celestial samaadhi, lovingly attached to the Lord forever. I live by singing the Glorious Praises of the Lord.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਰਤਾ ਬੈਰਾਗੀ ਨਿਜ ਘਰਿ ਤਾੜੀ ਲਾਈ ॥੬॥

गुर कै सबदि रता बैरागी निज घरि ताड़ी लाई ॥६॥

Gur kai sabadi rataa bairaagee nij ghari taa(rr)ee laaee ||6||

Imbued with the Word of the Guru's Shabad, I have become detached from the world. In the profound primal trance, I dwell within the home of my own inner being. ||6||

ਸੁਧ ਰਸ ਨਾਮੁ ਮਹਾ ਰਸੁ ਮੀਠਾ ਨਿਜ ਘਰਿ ਤਤੁ ਗੁਸਾਂਈਂ ॥

सुध रस नामु महा रसु मीठा निज घरि ततु गुसांईं ॥

Sudh ras naamu mahaa rasu meethaa nij ghari tatu gusaaneen ||

The Naam, the Name of the Lord, is sublimely sweet and supremely delicious; within the home of my own self, I understand the essence of the Lord.

ਤਹ ਹੀ ਮਨੁ ਜਹ ਹੀ ਤੈ ਰਾਖਿਆ ਐਸੀ ਗੁਰਮਤਿ ਪਾਈ ॥੭॥

तह ही मनु जह ही तै राखिआ ऐसी गुरमति पाई ॥७॥

Tah hee manu jah hee tai raakhiaa aisee guramati paaee ||7||

Wherever You keep my mind, there it is. This is what the Guru has taught me. ||7||

ਸਨਕ ਸਨਾਦਿ ਬ੍ਰਹਮਾਦਿ ਇੰਦ੍ਰਾਦਿਕ ਭਗਤਿ ਰਤੇ ਬਨਿ ਆਈ ॥

सनक सनादि ब्रहमादि इंद्रादिक भगति रते बनि आई ॥

Sanak sanaadi brhamaadi ianddraadik bhagati rate bani aaee ||

Sanak and Sanandan, Brahma and Indra, were imbued with devotional worship, and came to be in harmony with Him.

ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਘਰੀ ਨ ਜੀਵਾਂ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਵਡਾਈ ॥੮॥੧॥

नानक हरि बिनु घरी न जीवां हरि का नामु वडाई ॥८॥१॥

Naanak hari binu gharee na jeevaan hari kaa naamu vadaaee ||8||1||

O Nanak, without the Lord, I cannot live, even for an instant. The Name of the Lord is glorious and great. ||8||1||

ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੧ ॥

सारग महला १ ॥

Saarag mahalaa 1 ||

Saarang, First Mehl:

ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਕਿਉ ਧੀਰੈ ਮਨੁ ਮੇਰਾ ॥

हरि बिनु किउ धीरै मनु मेरा ॥

Hari binu kiu dheerai manu meraa ||

Without the Lord, how can my mind be comforted?

ਕੋਟਿ ਕਲਪ ਕੇ ਦੂਖ ਬਿਨਾਸਨ ਸਾਚੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇ ਨਿਬੇਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

कोटि कलप के दूख बिनासन साचु द्रिड़ाइ निबेरा ॥१॥ रहाउ ॥

Koti kalap ke dookh binaasan saachu dri(rr)aai niberaa ||1|| rahaau ||

The guilt and sin of millions of ages is erased, and one is released from the cycle of reincarnation, when the Truth is implanted within. ||1|| Pause ||

ਕ੍ਰੋਧੁ ਨਿਵਾਰਿ ਜਲੇ ਹਉ ਮਮਤਾ ਪ੍ਰੇਮੁ ਸਦਾ ਨਉ ਰੰਗੀ ॥

क्रोधु निवारि जले हउ ममता प्रेमु सदा नउ रंगी ॥

Krodhu nivaari jale hau mamataa premu sadaa nau ranggee ||

Anger is gone, egotism and attachment have been burnt away; I am imbued with His ever-fresh Love.

ਅਨਭਉ ਬਿਸਰਿ ਗਏ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਚਿਆ ਹਰਿ ਨਿਰਮਾਇਲੁ ਸੰਗੀ ॥੧॥

अनभउ बिसरि गए प्रभु जाचिआ हरि निरमाइलु संगी ॥१॥

Anabhau bisari gae prbhu jaachiaa hari niramaailu sanggee ||1||

Other fears are forgotten, begging at God's Door. The Immaculate Lord is my Companion. ||1||

ਚੰਚਲ ਮਤਿ ਤਿਆਗਿ ਭਉ ਭੰਜਨੁ ਪਾਇਆ ਏਕ ਸਬਦਿ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥

चंचल मति तिआगि भउ भंजनु पाइआ एक सबदि लिव लागी ॥

Chancchal mati tiaagi bhau bhanjjanu paaiaa ek sabadi liv laagee ||

Forsaking my fickle intellect, I have found God, the Destroyer of fear; I am lovingly attuned to the One Word, the Shabad.

ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਾਖਿ ਤ੍ਰਿਖਾ ਨਿਵਾਰੀ ਹਰਿ ਮੇਲਿ ਲਏ ਬਡਭਾਗੀ ॥੨॥

हरि रसु चाखि त्रिखा निवारी हरि मेलि लए बडभागी ॥२॥

Hari rasu chaakhi trikhaa nivaaree hari meli lae badabhaagee ||2||

Tasting the sublime essence of the Lord, my thirst is quenched; by great good fortune, the Lord has united me with Himself. ||2||

ਅਭਰਤ ਸਿੰਚਿ ਭਏ ਸੁਭਰ ਸਰ ਗੁਰਮਤਿ ਸਾਚੁ ਨਿਹਾਲਾ ॥

अभरत सिंचि भए सुभर सर गुरमति साचु निहाला ॥

Abharat sincchi bhae subhar sar guramati saachu nihaalaa ||

The empty tank has been filled to overflowing. Following the Guru's Teachings, I am enraptured with the True Lord.

ਮਨ ਰਤਿ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਨਿਹਕੇਵਲ ਆਦਿ ਜੁਗਾਦਿ ਦਇਆਲਾ ॥੩॥

मन रति नामि रते निहकेवल आदि जुगादि दइआला ॥३॥

Man rati naami rate nihakeval aadi jugaadi daiaalaa ||3||

My mind is imbued with love for the Naam. The Immaculate Lord is merciful, from the beginning of time, and throughout the ages. ||3||

ਮੋਹਨਿ ਮੋਹਿ ਲੀਆ ਮਨੁ ਮੋਰਾ ਬਡੈ ਭਾਗ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥

मोहनि मोहि लीआ मनु मोरा बडै भाग लिव लागी ॥

Mohani mohi leeaa manu moraa badai bhaag liv laagee ||

My mind is fascinated with the Fascinating Lord. By great good fortune, I am lovingly attuned to Him.

ਸਾਚੁ ਬੀਚਾਰਿ ਕਿਲਵਿਖ ਦੁਖ ਕਾਟੇ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਅਨਰਾਗੀ ॥੪॥

साचु बीचारि किलविख दुख काटे मनु निरमलु अनरागी ॥४॥

Saachu beechaari kilavikh dukh kaate manu niramalu anaraagee ||4||

Contemplating the True Lord, all the resides of sins and mistakes are wiped away. My mind is pure and immaculate in His Love. ||4||

ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰ ਸਾਗਰ ਰਤਨਾਗਰ ਅਵਰ ਨਹੀ ਅਨ ਪੂਜਾ ॥

गहिर ग्मभीर सागर रतनागर अवर नही अन पूजा ॥

Gahir gambbheer saagar ratanaagar avar nahee an poojaa ||

God is the Deep and Unfathomable Ocean, the Source of all jewels; no other is worthy of worship.

ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰਿ ਭਰਮ ਭਉ ਭੰਜਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਨਿਆ ਦੂਜਾ ॥੫॥

सबदु बीचारि भरम भउ भंजनु अवरु न जानिआ दूजा ॥५॥

Sabadu beechaari bharam bhau bhanjjanu avaru na jaaniaa doojaa ||5||

I contemplate the Shabad, the Destroyer of doubt and fear; I do not know any other at all. ||5||

ਮਨੂਆ ਮਾਰਿ ਨਿਰਮਲ ਪਦੁ ਚੀਨਿਆ ਹਰਿ ਰਸ ਰਤੇ ਅਧਿਕਾਈ ॥

मनूआ मारि निरमल पदु चीनिआ हरि रस रते अधिकाई ॥

Manooaa maari niramal padu cheeniaa hari ras rate adhikaaee ||

Subduing my mind, I have realized the pure status; I am totally imbued with the sublime essence of the Lord.

ਏਕਸ ਬਿਨੁ ਮੈ ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਨਾਂ ਸਤਿਗੁਰਿ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥੬॥

एकस बिनु मै अवरु न जानां सतिगुरि बूझ बुझाई ॥६॥

Ekas binu mai avaru na jaanaan satiguri boojh bujhaaee ||6||

I do not know any other except the Lord. The True Guru has imparted this understanding. ||6||

ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਅਨਾਥੁ ਅਜੋਨੀ ਗੁਰਮਤਿ ਏਕੋ ਜਾਨਿਆ ॥

अगम अगोचरु अनाथु अजोनी गुरमति एको जानिआ ॥

Agam agocharu anaathu ajonee guramati eko jaaniaa ||

God is Inaccessible and Unfathomable, Unmastered and Unborn; through the Guru's Teachings, I know the One Lord.

ਸੁਭਰ ਭਰੇ ਨਾਹੀ ਚਿਤੁ ਡੋਲੈ ਮਨ ਹੀ ਤੇ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥੭॥

सुभर भरे नाही चितु डोलै मन ही ते मनु मानिआ ॥७॥

Subhar bhare naahee chitu dolai man hee te manu maaniaa ||7||

Filled to overflowing, my consciousness does not waver; through the Mind, my mind is pleased and appeased. ||7||

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਅਕਥਉ ਕਥੀਐ ਕਹਉ ਕਹਾਵੈ ਸੋਈ ॥

गुर परसादी अकथउ कथीऐ कहउ कहावै सोई ॥

Gur parasaadee akathau katheeai kahau kahaavai soee ||

By Guru's Grace, I speak the Unspoken; I speak what He makes me speak.

ਨਾਨਕ ਦੀਨ ਦਇਆਲ ਹਮਾਰੇ ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਨਿਆ ਕੋਈ ॥੮॥੨॥

नानक दीन दइआल हमारे अवरु न जानिआ कोई ॥८॥२॥

Naanak deen daiaal hamaare avaru na jaaniaa koee ||8||2||

O Nanak, my Lord is Merciful to the meek; I do not know any other at all. ||8||2||

ਮਹਲਾ ੧ ॥

महला १ ॥

Mahalaa 1 ||

First Mehl:

ਨ ਭੀਜੈ ਰਾਗੀ ਨਾਦੀ ਬੇਦਿ ॥

न भीजै रागी नादी बेदि ॥

Na bheejai raagee naadee bedi ||

He is not won over by music, songs or the Vedas.

ਨ ਭੀਜੈ ਸੁਰਤੀ ਗਿਆਨੀ ਜੋਗਿ ॥

न भीजै सुरती गिआनी जोगि ॥

Na bheejai suratee giaanee jogi ||

He is not won over by intuitive wisdom, meditation or Yoga.

ਨ ਭੀਜੈ ਸੋਗੀ ਕੀਤੈ ਰੋਜਿ ॥

न भीजै सोगी कीतै रोजि ॥

Na bheejai sogee keetai roji ||

He is not won over by feeling sad and depressed forever.

ਨ ਭੀਜੈ ਰੂਪੀਂ ਮਾਲੀਂ ਰੰਗਿ ॥

न भीजै रूपीं मालीं रंगि ॥

Na bheejai roopeen maaleen ranggi ||

He is not won over by beauty, wealth and pleasures.

ਨ ਭੀਜੈ ਤੀਰਥਿ ਭਵਿਐ ਨੰਗਿ ॥

न भीजै तीरथि भविऐ नंगि ॥

Na bheejai teerathi bhaviai nanggi ||

He is not won over by wandering naked at sacred shrines.

ਨ ਭੀਜੈ ਦਾਤੀਂ ਕੀਤੈ ਪੁੰਨਿ ॥

न भीजै दातीं कीतै पुंनि ॥

Na bheejai daateen keetai punni ||

He is not won over by giving donations in charity.

ਨ ਭੀਜੈ ਬਾਹਰਿ ਬੈਠਿਆ ਸੁੰਨਿ ॥

न भीजै बाहरि बैठिआ सुंनि ॥

Na bheejai baahari baithiaa sunni ||

He is not won over by living alone in the wilderness.

ਨ ਭੀਜੈ ਭੇੜਿ ਮਰਹਿ ਭਿੜਿ ਸੂਰ ॥

न भीजै भेड़ि मरहि भिड़ि सूर ॥

Na bheejai bhe(rr)i marahi bhi(rr)i soor ||

He is not won over by fighting and dying as a warrior in battle.

ਨ ਭੀਜੈ ਕੇਤੇ ਹੋਵਹਿ ਧੂੜ ॥

न भीजै केते होवहि धूड़ ॥

Na bheejai kete hovahi dhoo(rr) ||

He is not won over by becoming the dust of the masses.

ਲੇਖਾ ਲਿਖੀਐ ਮਨ ਕੈ ਭਾਇ ॥

लेखा लिखीऐ मन कै भाइ ॥

Lekhaa likheeai man kai bhaai ||

The account is written of the loves of the mind.

ਨਾਨਕ ਭੀਜੈ ਸਾਚੈ ਨਾਇ ॥੨॥

नानक भीजै साचै नाइ ॥२॥

Naanak bheejai saachai naai ||2||

O Nanak, the Lord is won over only by His Name. ||2||

ਮਹਲਾ ੧ ॥

महला १ ॥

Mahalaa 1 ||

First Mehl:

ਨਵ ਛਿਅ ਖਟ ਕਾ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥

नव छिअ खट का करे बीचारु ॥

Nav chhia khat kaa kare beechaaru ||

You may study the nine grammars, the six Shaastras and the six divisions of the Vedas.

ਨਿਸਿ ਦਿਨ ਉਚਰੈ ਭਾਰ ਅਠਾਰ ॥

निसि दिन उचरै भार अठार ॥

Nisi din ucharai bhaar athaar ||

You may recite the Mahaabhaarata.

ਤਿਨਿ ਭੀ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ਤੋਹਿ ॥

तिनि भी अंतु न पाइआ तोहि ॥

Tini bhee anttu na paaiaa tohi ||

Even these cannot find the limits of the Lord.

ਨਾਮ ਬਿਹੂਣ ਮੁਕਤਿ ਕਿਉ ਹੋਇ ॥

नाम बिहूण मुकति किउ होइ ॥

Naam bihoo(nn) mukati kiu hoi ||

Without the Naam, the Name of the Lord, how can anyone be liberated?

ਨਾਭਿ ਵਸਤ ਬ੍ਰਹਮੈ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਣਿਆ ॥

नाभि वसत ब्रहमै अंतु न जाणिआ ॥

Naabhi vasat brhamai anttu na jaa(nn)iaa ||

Brahma, in the lotus of the navel, does not know the limits of God.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਪਛਾਣਿਆ ॥੩॥

गुरमुखि नानक नामु पछाणिआ ॥३॥

Guramukhi naanak naamu pachhaa(nn)iaa ||3||

The Gurmukh, O Nanak, realizes the Naam. ||3||

ਮਹਲਾ ੧ ॥

महला १ ॥

Mahalaa 1 ||

First Mehl:

ਜਿਨਸਿ ਥਾਪਿ ਜੀਆਂ ਕਉ ਭੇਜੈ ਜਿਨਸਿ ਥਾਪਿ ਲੈ ਜਾਵੈ ॥

जिनसि थापि जीआं कउ भेजै जिनसि थापि लै जावै ॥

Jinasi thaapi jeeaan kau bhejai jinasi thaapi lai jaavai ||

He sends out the various created beings, and he calls back the various created beings again.

ਆਪੇ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪੈ ਆਪੇ ਏਤੇ ਵੇਸ ਕਰਾਵੈ ॥

आपे थापि उथापै आपे एते वेस करावै ॥

Aape thaapi uthaapai aape ete ves karaavai ||

He himself establishes, and He Himself disestablishes. He fashions them in various forms.

ਜੇਤੇ ਜੀਅ ਫਿਰਹਿ ਅਉਧੂਤੀ ਆਪੇ ਭਿਖਿਆ ਪਾਵੈ ॥

जेते जीअ फिरहि अउधूती आपे भिखिआ पावै ॥

Jete jeea phirahi audhootee aape bhikhiaa paavai ||

And all the human beings who wander around as beggars, He Himself gives in charity to them.

ਲੇਖੈ ਬੋਲਣੁ ਲੇਖੈ ਚਲਣੁ ਕਾਇਤੁ ਕੀਚਹਿ ਦਾਵੇ ॥

लेखै बोलणु लेखै चलणु काइतु कीचहि दावे ॥

Lekhai bola(nn)u lekhai chala(nn)u kaaitu keechahi daave ||

As it is recorded, the mortals speak, and as it is recorded, they walk. So why put on all this show?

ਮੂਲੁ ਮਤਿ ਪਰਵਾਣਾ ਏਹੋ ਨਾਨਕੁ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ॥

मूलु मति परवाणा एहो नानकु आखि सुणाए ॥

Moolu mati paravaa(nn)aa eho naanaku aakhi su(nn)aae ||

This is the basis of intelligence; this is certified and approved. Nanak speaks and proclaims it.

ਕਰਣੀ ਉਪਰਿ ਹੋਇ ਤਪਾਵਸੁ ਜੇ ਕੋ ਕਹੈ ਕਹਾਏ ॥੨॥

करणी उपरि होइ तपावसु जे को कहै कहाए ॥२॥

Kara(nn)ee upari hoi tapaavasu je ko kahai kahaae ||2||

By past actions, each being is judged; what else can anyone say? ||2||

ਮਹਲਾ ੧ ॥

महला १ ॥

Mahalaa 1 ||

First Mehl:

ਜੁੜਿ ਜੁੜਿ ਵਿਛੁੜੇ ਵਿਛੁੜਿ ਜੁੜੇ ॥

जुड़ि जुड़ि विछुड़े विछुड़ि जुड़े ॥

Ju(rr)i ju(rr)i vichhu(rr)e vichhu(rr)i ju(rr)e ||

United, the united separate, and separated, they unite again.

ਜੀਵਿ ਜੀਵਿ ਮੁਏ ਮੁਏ ਜੀਵੇ ॥

जीवि जीवि मुए मुए जीवे ॥

Jeevi jeevi mue mue jeeve ||

Living, the living die, and dying, they live again.

ਕੇਤਿਆ ਕੇ ਬਾਪ ਕੇਤਿਆ ਕੇ ਬੇਟੇ ਕੇਤੇ ਗੁਰ ਚੇਲੇ ਹੂਏ ॥

केतिआ के बाप केतिआ के बेटे केते गुर चेले हूए ॥

Ketiaa ke baap ketiaa ke bete kete gur chele hooe ||

They become the fathers of many, and the sons of many; they become the gurus of many, and the disciples.

ਆਗੈ ਪਾਛੈ ਗਣਤ ਨ ਆਵੈ ਕਿਆ ਜਾਤੀ ਕਿਆ ਹੁਣਿ ਹੂਏ ॥

आगै पाछै गणत न आवै किआ जाती किआ हुणि हूए ॥

Aagai paachhai ga(nn)at na aavai kiaa jaatee kiaa hu(nn)i hooe ||

No account can be made of the future or the past; who knows what shall be, or what was?

ਸਭੁ ਕਰਣਾ ਕਿਰਤੁ ਕਰਿ ਲਿਖੀਐ ਕਰਿ ਕਰਿ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਕਰੇ ॥

सभु करणा किरतु करि लिखीऐ करि करि करता करे करे ॥

Sabhu kara(nn)aa kiratu kari likheeai kari kari karataa kare kare ||

All the actions and events of the past are recorded; the Doer did, He does, and He will do.

ਮਨਮੁਖਿ ਮਰੀਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਰੀਐ ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ॥੨॥

मनमुखि मरीऐ गुरमुखि तरीऐ नानक नदरी नदरि करे ॥२॥

Manamukhi mareeai guramukhi tareeai naanak nadaree nadari kare ||2||

The self-willed manmukh dies, while the Gurmukh is saved; O Nanak, the Gracious Lord bestows His Glance of Grace. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੧ ॥

सलोक महला १ ॥

Salok mahalaa 1 ||

Shalok, First Mehl:

ਨਾਨਕ ਤੁਲੀਅਹਿ ਤੋਲ ਜੇ ਜੀਉ ਪਿਛੈ ਪਾਈਐ ॥

नानक तुलीअहि तोल जे जीउ पिछै पाईऐ ॥

Naanak tuleeahi tol je jeeu pichhai paaeeai ||

O Nanak, the weight is weighed out, when the soul is placed on the scale.

ਇਕਸੁ ਨ ਪੁਜਹਿ ਬੋਲ ਜੇ ਪੂਰੇ ਪੂਰਾ ਕਰਿ ਮਿਲੈ ॥

इकसु न पुजहि बोल जे पूरे पूरा करि मिलै ॥

Ikasu na pujahi bol je poore pooraa kari milai ||

Nothing is equal to speaking of the One, who perfectly unites us with the Perfect Lord.

ਵਡਾ ਆਖਣੁ ਭਾਰਾ ਤੋਲੁ ॥

वडा आखणु भारा तोलु ॥

Vadaa aakha(nn)u bhaaraa tolu ||

To call Him glorious and great carries such a heavy weight.

ਹੋਰ ਹਉਲੀ ਮਤੀ ਹਉਲੇ ਬੋਲ ॥

होर हउली मती हउले बोल ॥

Hor haulee matee haule bol ||

Other intellectualism is lightweight; other words are lightweight as well.

ਧਰਤੀ ਪਾਣੀ ਪਰਬਤ ਭਾਰੁ ॥

धरती पाणी परबत भारु ॥

Dharatee paa(nn)ee parabat bhaaru ||

The weight of the earth, water and mountains

ਕਿਉ ਕੰਡੈ ਤੋਲੈ ਸੁਨਿਆਰੁ ॥

किउ कंडै तोलै सुनिआरु ॥

Kiu kanddai tolai suniaaru ||

how can the goldsmith weigh it in the scale ?

ਤੋਲਾ ਮਾਸਾ ਰਤਕ ਪਾਇ ॥

तोला मासा रतक पाइ ॥

Tolaa maasaa ratak paai ||

What weights can balance the scale?

ਨਾਨਕ ਪੁਛਿਆ ਦੇਇ ਪੁਜਾਇ ॥

नानक पुछिआ देइ पुजाइ ॥

Naanak puchhiaa dei pujaai ||

O Nanak, when questioned, the answer is given.

ਮੂਰਖ ਅੰਧਿਆ ਅੰਧੀ ਧਾਤੁ ॥

मूरख अंधिआ अंधी धातु ॥

Moorakh anddhiaa anddhee dhaatu ||

The blind fool is running around, leading the blind.

ਕਹਿ ਕਹਿ ਕਹਣੁ ਕਹਾਇਨਿ ਆਪੁ ॥੧॥

कहि कहि कहणु कहाइनि आपु ॥१॥

Kahi kahi kaha(nn)u kahaaini aapu ||1||

The more they say, the more they expose themselves. ||1||

ਮਹਲਾ ੧ ॥

महला १ ॥

Mahalaa 1 ||

First Mehl:

ਆਖਣਿ ਅਉਖਾ ਸੁਨਣਿ ਅਉਖਾ ਆਖਿ ਨ ਜਾਪੀ ਆਖਿ ॥

आखणि अउखा सुनणि अउखा आखि न जापी आखि ॥

Aakha(nn)i aukhaa suna(nn)i aukhaa aakhi na jaapee aakhi ||

It is difficult to chant it; it is difficult to listen to it. It cannot be chanted with the mouth.

ਇਕਿ ਆਖਿ ਆਖਹਿ ਸਬਦੁ ਭਾਖਹਿ ਅਰਧ ਉਰਧ ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ॥

इकि आखि आखहि सबदु भाखहि अरध उरध दिनु राति ॥

Iki aakhi aakhahi sabadu bhaakhahi aradh uradh dinu raati ||

Some speak with their mouths and chant the Word of the Shabad - the low and the high, day and night.

ਜੇ ਕਿਹੁ ਹੋਇ ਤ ਕਿਹੁ ਦਿਸੈ ਜਾਪੈ ਰੂਪੁ ਨ ਜਾਤਿ ॥

जे किहु होइ त किहु दिसै जापै रूपु न जाति ॥

Je kihu hoi ta kihu disai jaapai roopu na jaati ||

If He were something, then He would be visible. His form and state cannot be seen.

ਸਭਿ ਕਾਰਣ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਘਟ ਅਉਘਟ ਘਟ ਥਾਪਿ ॥

सभि कारण करता करे घट अउघट घट थापि ॥

Sabhi kaara(nn) karataa kare ghat aughat ghat thaapi ||

The Creator Lord does all deeds; He is established in the hearts of the high and the low.

ਆਖਣਿ ਅਉਖਾ ਨਾਨਕਾ ਆਖਿ ਨ ਜਾਪੈ ਆਖਿ ॥੨॥

आखणि अउखा नानका आखि न जापै आखि ॥२॥

Aakha(nn)i aukhaa naanakaa aakhi na jaapai aakhi ||2||

It is so difficult to chant it, O Nanak; it cannot be chanted with the mouth. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੧ ॥

सलोक महला १ ॥

Salok mahalaa 1 ||

Shalok, First Mehl:

ਜੂਠਿ ਨ ਰਾਗੀਂ ਜੂਠਿ ਨ ਵੇਦੀਂ ॥

जूठि न रागीं जूठि न वेदीं ॥

Joothi na raageen joothi na vedeen ||

Impurity does not come from music; impurity does not come from the Vedas.

ਜੂਠਿ ਨ ਚੰਦ ਸੂਰਜ ਕੀ ਭੇਦੀ ॥

जूठि न चंद सूरज की भेदी ॥

Joothi na chandd sooraj kee bhedee ||

Impurity does not come from the phases of the sun and the moon.

ਜੂਠਿ ਨ ਅੰਨੀ ਜੂਠਿ ਨ ਨਾਈ ॥

जूठि न अंनी जूठि न नाई ॥

Joothi na annee joothi na naaee ||

Impurity does not come from food; impurity does not come from ritual cleansing baths.

ਜੂਠਿ ਨ ਮੀਹੁ ਵਰ੍ਹਿਐ ਸਭ ਥਾਈ ॥

जूठि न मीहु वर्हिऐ सभ थाई ॥

Joothi na meehu varhiai sabh thaaee ||

Impurity does not come from the rain, which falls everywhere.

ਜੂਠਿ ਨ ਧਰਤੀ ਜੂਠਿ ਨ ਪਾਣੀ ॥

जूठि न धरती जूठि न पाणी ॥

Joothi na dharatee joothi na paa(nn)ee ||

Impurity does not come from the earth; impurity does not come from the water.

ਜੂਠਿ ਨ ਪਉਣੈ ਮਾਹਿ ਸਮਾਣੀ ॥

जूठि न पउणै माहि समाणी ॥

Joothi na pau(nn)ai maahi samaa(nn)ee ||

Impurity does not come from the air which is diffused everywhere.

ਨਾਨਕ ਨਿਗੁਰਿਆ ਗੁਣੁ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥

नानक निगुरिआ गुणु नाही कोइ ॥

Naanak niguriaa gu(nn)u naahee koi ||

O Nanak, the one who has no Guru, has no redeeming virtues at all.

ਮੁਹਿ ਫੇਰਿਐ ਮੁਹੁ ਜੂਠਾ ਹੋਇ ॥੧॥

मुहि फेरिऐ मुहु जूठा होइ ॥१॥

Muhi pheriai muhu joothaa hoi ||1||

Impurity comes from turning one's face away from God. ||1||

ਮਹਲਾ ੧ ॥

महला १ ॥

Mahalaa 1 ||

First Mehl:

ਨਾਨਕ ਚੁਲੀਆ ਸੁਚੀਆ ਜੇ ਭਰਿ ਜਾਣੈ ਕੋਇ ॥

नानक चुलीआ सुचीआ जे भरि जाणै कोइ ॥

Naanak chuleeaa sucheeaa je bhari jaa(nn)ai koi ||

O Nanak, the mouth is truly cleansed by ritual cleansing, if you really know how to do it.

ਸੁਰਤੇ ਚੁਲੀ ਗਿਆਨ ਕੀ ਜੋਗੀ ਕਾ ਜਤੁ ਹੋਇ ॥

सुरते चुली गिआन की जोगी का जतु होइ ॥

Surate chulee giaan kee jogee kaa jatu hoi ||

For the intuitively aware, cleansing is spiritual wisdom. For the Yogi, it is self-control.

ਬ੍ਰਹਮਣ ਚੁਲੀ ਸੰਤੋਖ ਕੀ ਗਿਰਹੀ ਕਾ ਸਤੁ ਦਾਨੁ ॥

ब्रहमण चुली संतोख की गिरही का सतु दानु ॥

Brhama(nn) chulee santtokh kee girahee kaa satu daanu ||

For the Brahmin, cleansing is contentment; for the householder, it is truth and charity.

ਰਾਜੇ ਚੁਲੀ ਨਿਆਵ ਕੀ ਪੜਿਆ ਸਚੁ ਧਿਆਨੁ ॥

राजे चुली निआव की पड़िआ सचु धिआनु ॥

Raaje chulee niaav kee pa(rr)iaa sachu dhiaanu ||

For the king, cleansing is justice; for the scholar, it is true meditation.

ਪਾਣੀ ਚਿਤੁ ਨ ਧੋਪਈ ਮੁਖਿ ਪੀਤੈ ਤਿਖ ਜਾਇ ॥

पाणी चितु न धोपई मुखि पीतै तिख जाइ ॥

Paa(nn)ee chitu na dhopaee mukhi peetai tikh jaai ||

The consciousness is not washed with water; you drink it to quench your thirst.

ਪਾਣੀ ਪਿਤਾ ਜਗਤ ਕਾ ਫਿਰਿ ਪਾਣੀ ਸਭੁ ਖਾਇ ॥੨॥

पाणी पिता जगत का फिरि पाणी सभु खाइ ॥२॥

Paa(nn)ee pitaa jagat kaa phiri paa(nn)ee sabhu khaai ||2||

Water is the father of the world; in the end, water destroys it all. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੧ ॥

सलोक महला १ ॥

Salok mahalaa 1 ||

Shalok, First Mehl:

ਦੁਖ ਵਿਚਿ ਜੰਮਣੁ ਦੁਖਿ ਮਰਣੁ ਦੁਖਿ ਵਰਤਣੁ ਸੰਸਾਰਿ ॥

दुख विचि जमणु दुखि मरणु दुखि वरतणु संसारि ॥

Dukh vichi jamma(nn)u dukhi mara(nn)u dukhi varata(nn)u sanssaari ||

In pain, we are born; in pain, we die. In pain, we deal with the world.

ਦੁਖੁ ਦੁਖੁ ਅਗੈ ਆਖੀਐ ਪੜ੍ਹ੍ਹਿ ਪੜ੍ਹ੍ਹਿ ਕਰਹਿ ਪੁਕਾਰ ॥

दुखु दुखु अगै आखीऐ पड़्हि पड़्हि करहि पुकार ॥

Dukhu dukhu agai aakheeai pa(rr)hi pa(rr)hi karahi pukaar ||

Hereafter, there is said to be pain, only pain; the more the mortals read, the more they cry out.

ਦੁਖ ਕੀਆ ਪੰਡਾ ਖੁਲ੍ਹ੍ਹੀਆ ਸੁਖੁ ਨ ਨਿਕਲਿਓ ਕੋਇ ॥

दुख कीआ पंडा खुल्हीआ सुखु न निकलिओ कोइ ॥

Dukh keeaa panddaa khulheeaa sukhu na nikalio koi ||

The packages of pain are untied, but peace does not emerge.

ਦੁਖ ਵਿਚਿ ਜੀਉ ਜਲਾਇਆ ਦੁਖੀਆ ਚਲਿਆ ਰੋਇ ॥

दुख विचि जीउ जलाइआ दुखीआ चलिआ रोइ ॥

Dukh vichi jeeu jalaaiaa dukheeaa chaliaa roi ||

In pain, the soul burns; in pain, it departs weeping and wailing.

ਨਾਨਕ ਸਿਫਤੀ ਰਤਿਆ ਮਨੁ ਤਨੁ ਹਰਿਆ ਹੋਇ ॥

नानक सिफती रतिआ मनु तनु हरिआ होइ ॥

Naanak siphatee ratiaa manu tanu hariaa hoi ||

O Nanak, imbued with the Lord's Praise, the mind and body blossom forth, rejuvenated.

ਦੁਖ ਕੀਆ ਅਗੀ ਮਾਰੀਅਹਿ ਭੀ ਦੁਖੁ ਦਾਰੂ ਹੋਇ ॥੧॥

दुख कीआ अगी मारीअहि भी दुखु दारू होइ ॥१॥

Dukh keeaa agee maareeahi bhee dukhu daaroo hoi ||1||

In the fire of pain, the mortals die; but pain is also the cure. ||1||

ਮਹਲਾ ੧ ॥

महला १ ॥

Mahalaa 1 ||

First Mehl:

ਨਾਨਕ ਦੁਨੀਆ ਭਸੁ ਰੰਗੁ ਭਸੂ ਹੂ ਭਸੁ ਖੇਹ ॥

नानक दुनीआ भसु रंगु भसू हू भसु खेह ॥

Naanak duneeaa bhasu ranggu bhasoo hoo bhasu kheh ||

O Nanak, worldly pleasures are nothing more than dust. They are the dust of the dust of ashes.

ਭਸੋ ਭਸੁ ਕਮਾਵਣੀ ਭੀ ਭਸੁ ਭਰੀਐ ਦੇਹ ॥

भसो भसु कमावणी भी भसु भरीऐ देह ॥

Bhaso bhasu kamaava(nn)ee bhee bhasu bhareeai deh ||

The mortal earns only the dust of the dust; his body is covered with dust.

ਜਾ ਜੀਉ ਵਿਚਹੁ ਕਢੀਐ ਭਸੂ ਭਰਿਆ ਜਾਇ ॥

जा जीउ विचहु कढीऐ भसू भरिआ जाइ ॥

Jaa jeeu vichahu kadheeai bhasoo bhariaa jaai ||

When the soul is taken out of the body, it too is covered with dust.

ਅਗੈ ਲੇਖੈ ਮੰਗਿਐ ਹੋਰ ਦਸੂਣੀ ਪਾਇ ॥੨॥

अगै लेखै मंगिऐ होर दसूणी पाइ ॥२॥

Agai lekhai manggiai hor dasoo(nn)ee paai ||2||

And when one's account is called for in the world hereafter, he receives only ten times more dust. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੧ ॥

सलोक महला १ ॥

Salok mahalaa 1 ||

Shalok, First Mehl:

ਘਰਿ ਨਾਰਾਇਣੁ ਸਭਾ ਨਾਲਿ ॥

घरि नाराइणु सभा नालि ॥

Ghari naaraai(nn)u sabhaa naali ||

In your home, is the Lord God, along with all your other gods.

ਪੂਜ ਕਰੇ ਰਖੈ ਨਾਵਾਲਿ ॥

पूज करे रखै नावालि ॥

Pooj kare rakhai naavaali ||

You wash your stone gods and worship them.

ਕੁੰਗੂ ਚੰਨਣੁ ਫੁਲ ਚੜਾਏ ॥

कुंगू चंनणु फुल चड़ाए ॥

Kunggoo channa(nn)u phul cha(rr)aae ||

You offer saffron, sandalwood and flowers.

ਪੈਰੀ ਪੈ ਪੈ ਬਹੁਤੁ ਮਨਾਏ ॥

पैरी पै पै बहुतु मनाए ॥

Pairee pai pai bahutu manaae ||

Falling at their feet, you try so hard to appease them.

ਮਾਣੂਆ ਮੰਗਿ ਮੰਗਿ ਪੈਨੑੈ ਖਾਇ ॥

माणूआ मंगि मंगि पैन्है खाइ ॥

Maa(nn)ooaa manggi manggi painhai khaai ||

Begging, begging from other people, you get things to wear and eat.

ਅੰਧੀ ਕੰਮੀ ਅੰਧ ਸਜਾਇ ॥

अंधी कमी अंध सजाइ ॥

Anddhee kammee anddh sajaai ||

For your blind deeds, you will be blindly punished.

ਭੁਖਿਆ ਦੇਇ ਨ ਮਰਦਿਆ ਰਖੈ ॥

भुखिआ देइ न मरदिआ रखै ॥

Bhukhiaa dei na maradiaa rakhai ||

Your idol does not feed the hungry, or save the dying.

ਅੰਧਾ ਝਗੜਾ ਅੰਧੀ ਸਥੈ ॥੧॥

अंधा झगड़ा अंधी सथै ॥१॥

Anddhaa jhaga(rr)aa anddhee sathai ||1||

The blind assembly argues in blindness. ||1||

ਮਹਲਾ ੧ ॥

महला १ ॥

Mahalaa 1 ||

First Mehl:

ਸਭੇ ਸੁਰਤੀ ਜੋਗ ਸਭਿ ਸਭੇ ਬੇਦ ਪੁਰਾਣ ॥

सभे सुरती जोग सभि सभे बेद पुराण ॥

Sabhe suratee jog sabhi sabhe bed puraa(nn) ||

All intuitive understanding, all Yoga, all the Vedas and Puraanas.

ਸਭੇ ਕਰਣੇ ਤਪ ਸਭਿ ਸਭੇ ਗੀਤ ਗਿਆਨ ॥

सभे करणे तप सभि सभे गीत गिआन ॥

Sabhe kara(nn)e tap sabhi sabhe geet giaan ||

All actions, all penances, all songs and spiritual wisdom.

ਸਭੇ ਬੁਧੀ ਸੁਧਿ ਸਭਿ ਸਭਿ ਤੀਰਥ ਸਭਿ ਥਾਨ ॥

सभे बुधी सुधि सभि सभि तीरथ सभि थान ॥

Sabhe budhee sudhi sabhi sabhi teerath sabhi thaan ||

All intellect, all enlightenment, all sacred shrines of pilgrimage.

ਸਭਿ ਪਾਤਿਸਾਹੀਆ ਅਮਰ ਸਭਿ ਸਭਿ ਖੁਸੀਆ ਸਭਿ ਖਾਨ ॥

सभि पातिसाहीआ अमर सभि सभि खुसीआ सभि खान ॥

Sabhi paatisaaheeaa amar sabhi sabhi khuseeaa sabhi khaan ||

All kingdoms, all royal commands, all joys and all delicacies.

ਸਭੇ ਮਾਣਸ ਦੇਵ ਸਭਿ ਸਭੇ ਜੋਗ ਧਿਆਨ ॥

सभे माणस देव सभि सभे जोग धिआन ॥

Sabhe maa(nn)as dev sabhi sabhe jog dhiaan ||

All mankind, all divinities, all Yoga and meditation.

ਸਭੇ ਪੁਰੀਆ ਖੰਡ ਸਭਿ ਸਭੇ ਜੀਅ ਜਹਾਨ ॥

सभे पुरीआ खंड सभि सभे जीअ जहान ॥

Sabhe pureeaa khandd sabhi sabhe jeea jahaan ||

All worlds, all celestial realms; all the beings of the universe.

ਹੁਕਮਿ ਚਲਾਏ ਆਪਣੈ ਕਰਮੀ ਵਹੈ ਕਲਾਮ ॥

हुकमि चलाए आपणै करमी वहै कलाम ॥

Hukami chalaae aapa(nn)ai karamee vahai kalaam ||

According to His Hukam, He commands them. His Pen writes out the account of their actions.

ਨਾਨਕ ਸਚਾ ਸਚਿ ਨਾਇ ਸਚੁ ਸਭਾ ਦੀਬਾਨੁ ॥੨॥

नानक सचा सचि नाइ सचु सभा दीबानु ॥२॥

Naanak sachaa sachi naai sachu sabhaa deebaanu ||2||

O Nanak, True is the Lord, and True is His Name. True is His Congregation and His Court. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

सलोक मः १ ॥

Salok M: 1 ||

Shalok, First Mehl:

ਪੁਰੀਆ ਖੰਡਾ ਸਿਰਿ ਕਰੇ ਇਕ ਪੈਰਿ ਧਿਆਏ ॥

पुरीआ खंडा सिरि करे इक पैरि धिआए ॥

Pureeaa khanddaa siri kare ik pairi dhiaae ||

The mortal walks on his head through the worlds and realms; he meditates, balanced on one foot.

ਪਉਣੁ ਮਾਰਿ ਮਨਿ ਜਪੁ ਕਰੇ ਸਿਰੁ ਮੁੰਡੀ ਤਲੈ ਦੇਇ ॥

पउणु मारि मनि जपु करे सिरु मुंडी तलै देइ ॥

Pau(nn)u maari mani japu kare siru munddee talai dei ||

Controlling the wind of the breath, he meditates within his mind, tucking his chin down into his chest.

ਕਿਸੁ ਉਪਰਿ ਓਹੁ ਟਿਕ ਟਿਕੈ ਕਿਸ ਨੋ ਜੋਰੁ ਕਰੇਇ ॥

किसु उपरि ओहु टिक टिकै किस नो जोरु करेइ ॥

Kisu upari ohu tik tikai kis no joru karei ||

What does he lean on? Where does he get his power?

ਕਿਸ ਨੋ ਕਹੀਐ ਨਾਨਕਾ ਕਿਸ ਨੋ ਕਰਤਾ ਦੇਇ ॥

किस नो कहीऐ नानका किस नो करता देइ ॥

Kis no kaheeai naanakaa kis no karataa dei ||

What can be said, O Nanak? Who is blessed by the Creator?

ਹੁਕਮਿ ਰਹਾਏ ਆਪਣੈ ਮੂਰਖੁ ਆਪੁ ਗਣੇਇ ॥੧॥

हुकमि रहाए आपणै मूरखु आपु गणेइ ॥१॥

Hukami rahaae aapa(nn)ai moorakhu aapu ga(nn)ei ||1||

God keeps all under His Command, but the fool shows off himself. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

मः १ ॥

M:h 1 ||

First Mehl:

ਹੈ ਹੈ ਆਖਾਂ ਕੋਟਿ ਕੋਟਿ ਕੋਟੀ ਹੂ ਕੋਟਿ ਕੋਟਿ ॥

है है आखां कोटि कोटि कोटी हू कोटि कोटि ॥

Hai hai aakhaan koti koti kotee hoo koti koti ||

He is, He is - I say it millions upon millions, millions upon millions of times.

ਆਖੂੰ ਆਖਾਂ ਸਦਾ ਸਦਾ ਕਹਣਿ ਨ ਆਵੈ ਤੋਟਿ ॥

आखूं आखां सदा सदा कहणि न आवै तोटि ॥

Aakhoonn aakhaan sadaa sadaa kaha(nn)i na aavai toti ||

With my mouth I say it, forever and ever; there is no end to this speech.

ਨਾ ਹਉ ਥਕਾਂ ਨ ਠਾਕੀਆ ਏਵਡ ਰਖਹਿ ਜੋਤਿ ॥

ना हउ थकां न ठाकीआ एवड रखहि जोति ॥

Naa hau thakaan na thaakeeaa evad rakhahi joti ||

I do not get tired, and I will not be stopped; this is how great my determination is.

ਨਾਨਕ ਚਸਿਅਹੁ ਚੁਖ ਬਿੰਦ ਉਪਰਿ ਆਖਣੁ ਦੋਸੁ ॥੨॥

नानक चसिअहु चुख बिंद उपरि आखणु दोसु ॥२॥

Naanak chasiahu chukh bindd upari aakha(nn)u dosu ||2||

O Nanak, this is tiny and insignificant. To say that it is more, is wrong. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

सलोक मः १ ॥

Salok M: 1 ||

Shalok, First Mehl:

ਸਭੇ ਰਾਤੀ ਸਭਿ ਦਿਹ ਸਭਿ ਥਿਤੀ ਸਭਿ ਵਾਰ ॥

सभे राती सभि दिह सभि थिती सभि वार ॥

Sabhe raatee sabhi dih sabhi thitee sabhi vaar ||

All nights, all days, all dates, all days of the week;

ਸਭੇ ਰੁਤੀ ਮਾਹ ਸਭਿ ਸਭਿ ਧਰਤੀਂ ਸਭਿ ਭਾਰ ॥

सभे रुती माह सभि सभि धरतीं सभि भार ॥

Sabhe rutee maah sabhi sabhi dharateen sabhi bhaar ||

All seasons, all months, all the earth and everything on it.

ਸਭੇ ਪਾਣੀ ਪਉਣ ਸਭਿ ਸਭਿ ਅਗਨੀ ਪਾਤਾਲ ॥

सभे पाणी पउण सभि सभि अगनी पाताल ॥

Sabhe paa(nn)ee pau(nn) sabhi sabhi aganee paataal ||

All waters, all winds, all fires and underworlds.

ਸਭੇ ਪੁਰੀਆ ਖੰਡ ਸਭਿ ਸਭਿ ਲੋਅ ਲੋਅ ਆਕਾਰ ॥

सभे पुरीआ खंड सभि सभि लोअ लोअ आकार ॥

Sabhe pureeaa khandd sabhi sabhi loa loa aakaar ||

All solar systems and galaxies, all worlds, people and forms.

ਹੁਕਮੁ ਨ ਜਾਪੀ ਕੇਤੜਾ ਕਹਿ ਨ ਸਕੀਜੈ ਕਾਰ ॥

हुकमु न जापी केतड़ा कहि न सकीजै कार ॥

Hukamu na jaapee keta(rr)aa kahi na sakeejai kaar ||

No one knows how great the Hukam of His Command is; no one can describe His actions.

ਆਖਹਿ ਥਕਹਿ ਆਖਿ ਆਖਿ ਕਰਿ ਸਿਫਤੀਂ ਵੀਚਾਰ ॥

आखहि थकहि आखि आखि करि सिफतीं वीचार ॥

Aakhahi thakahi aakhi aakhi kari siphateen veechaar ||

Mortals may utter, chant, recite and contemplate His Praises until they grow weary.

ਤ੍ਰਿਣੁ ਨ ਪਾਇਓ ਬਪੁੜੀ ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਗਵਾਰ ॥੧॥

त्रिणु न पाइओ बपुड़ी नानकु कहै गवार ॥१॥

Tri(nn)u na paaio bapu(rr)ee naanaku kahai gavaar ||1||

The poor fools, O Nanak, cannot find even a tiny bit of the Lord. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

मः १ ॥

M:h 1 ||

First Mehl:

ਅਖੀਂ ਪਰਣੈ ਜੇ ਫਿਰਾਂ ਦੇਖਾਂ ਸਭੁ ਆਕਾਰੁ ॥

अखीं परणै जे फिरां देखां सभु आकारु ॥

Akheen para(nn)ai je phiraan dekhaan sabhu aakaaru ||

If I were to walk around with my eyes wide open, gazing at all the created forms;

ਪੁਛਾ ਗਿਆਨੀ ਪੰਡਿਤਾਂ ਪੁਛਾ ਬੇਦ ਬੀਚਾਰ ॥

पुछा गिआनी पंडितां पुछा बेद बीचार ॥

Puchhaa giaanee pandditaan puchhaa bed beechaar ||

I could ask the spiritual teachers and religious scholars, and those who contemplate the Vedas;

ਪੁਛਾ ਦੇਵਾਂ ਮਾਣਸਾਂ ਜੋਧ ਕਰਹਿ ਅਵਤਾਰ ॥

पुछा देवां माणसां जोध करहि अवतार ॥

Puchhaa devaan maa(nn)asaan jodh karahi avataar ||

I could ask the gods, mortal men, warriors and divine incarnations;

ਸਿਧ ਸਮਾਧੀ ਸਭਿ ਸੁਣੀ ਜਾਇ ਦੇਖਾਂ ਦਰਬਾਰੁ ॥

सिध समाधी सभि सुणी जाइ देखां दरबारु ॥

Sidh samaadhee sabhi su(nn)ee jaai dekhaan darabaaru ||

I could consult all the Siddhas in Samaadhi, and go to see the Lord's Court.

ਅਗੈ ਸਚਾ ਸਚਿ ਨਾਇ ਨਿਰਭਉ ਭੈ ਵਿਣੁ ਸਾਰੁ ॥

अगै सचा सचि नाइ निरभउ भै विणु सारु ॥

Agai sachaa sachi naai nirabhau bhai vi(nn)u saaru ||

Hereafter, Truth is the Name of all; the Fearless Lord has no fear at all.

ਹੋਰ ਕਚੀ ਮਤੀ ਕਚੁ ਪਿਚੁ ਅੰਧਿਆ ਅੰਧੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥

होर कची मती कचु पिचु अंधिआ अंधु बीचारु ॥

Hor kachee matee kachu pichu anddhiaa anddhu beechaaru ||

False are other intellectualisms, false and shallow; blind are the contemplations of the blind.

ਨਾਨਕ ਕਰਮੀ ਬੰਦਗੀ ਨਦਰਿ ਲੰਘਾਏ ਪਾਰਿ ॥੨॥

नानक करमी बंदगी नदरि लंघाए पारि ॥२॥

Naanak karamee banddagee nadari langghaae paari ||2||

O Nanak, by the karma of good actions, the mortal comes to meditate on the Lord; by His Grace, we are carried across. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

सलोक मः १ ॥

Salok M: 1 ||

Shalok, First Mehl:

ਹੋਰੁ ਸਰੀਕੁ ਹੋਵੈ ਕੋਈ ਤੇਰਾ ਤਿਸੁ ਅਗੈ ਤੁਧੁ ਆਖਾਂ ॥

होरु सरीकु होवै कोई तेरा तिसु अगै तुधु आखां ॥

Horu sareeku hovai koee teraa tisu agai tudhu aakhaan ||

If there were any other equal to You, O Lord, I would speak to them of You.

ਤੁਧੁ ਅਗੈ ਤੁਧੈ ਸਾਲਾਹੀ ਮੈ ਅੰਧੇ ਨਾਉ ਸੁਜਾਖਾ ॥

तुधु अगै तुधै सालाही मै अंधे नाउ सुजाखा ॥

Tudhu agai tudhai saalaahee mai anddhe naau sujaakhaa ||

You, I praise You; I am blind, but through the Name, I am all-seeing.

ਜੇਤਾ ਆਖਣੁ ਸਾਹੀ ਸਬਦੀ ਭਾਖਿਆ ਭਾਇ ਸੁਭਾਈ ॥

जेता आखणु साही सबदी भाखिआ भाइ सुभाई ॥

Jetaa aakha(nn)u saahee sabadee bhaakhiaa bhaai subhaaee ||

Whatever is spoken, is the Word of the Shabad. Chanting it with love, we are embellished.

ਨਾਨਕ ਬਹੁਤਾ ਏਹੋ ਆਖਣੁ ਸਭ ਤੇਰੀ ਵਡਿਆਈ ॥੧॥

नानक बहुता एहो आखणु सभ तेरी वडिआई ॥१॥

Naanak bahutaa eho aakha(nn)u sabh teree vadiaaee ||1||

Nanak, this is the greatest thing to say: all glorious greatness is Yours. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

मः १ ॥

M:h 1 ||

First Mehl:

ਜਾਂ ਨ ਸਿਆ ਕਿਆ ਚਾਕਰੀ ਜਾਂ ਜੰਮੇ ਕਿਆ ਕਾਰ ॥

जां न सिआ किआ चाकरी जां जमे किआ कार ॥

Jaan na siaa kiaa chaakaree jaan jamme kiaa kaar ||

When there was nothing, what happened? What happens when one is born?

ਸਭਿ ਕਾਰਣ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਦੇਖੈ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥

सभि कारण करता करे देखै वारो वार ॥

Sabhi kaara(nn) karataa kare dekhai vaaro vaar ||

The Creator, the Doer, does all; He watches over all, again and again

ਜੇ ਚੁਪੈ ਜੇ ਮੰਗਿਐ ਦਾਤਿ ਕਰੇ ਦਾਤਾਰੁ ॥

जे चुपै जे मंगिऐ दाति करे दातारु ॥

Je chupai je manggiai daati kare daataaru ||

. Whether we keep silent or beg out loud, the Great Giver blesses us with His gifts.

ਇਕੁ ਦਾਤਾ ਸਭਿ ਮੰਗਤੇ ਫਿਰਿ ਦੇਖਹਿ ਆਕਾਰੁ ॥

इकु दाता सभि मंगते फिरि देखहि आकारु ॥

Iku daataa sabhi manggate phiri dekhahi aakaaru ||

The One Lord is the Giver; we are all beggars. I have seen this throughout the Universe.

ਨਾਨਕ ਏਵੈ ਜਾਣੀਐ ਜੀਵੈ ਦੇਵਣਹਾਰੁ ॥੨॥

नानक एवै जाणीऐ जीवै देवणहारु ॥२॥

Naanak evai jaa(nn)eeai jeevai deva(nn)ahaaru ||2||

Nanak knows this: the Great Giver lives forever. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

सलोक मः १ ॥

Salok M: 1 ||

Shalok, First Mehl:

ਸਾਸਤ੍ਰ ਬੇਦ ਪੁਰਾਣ ਪੜ੍ਹ੍ਹੰਤਾ ॥

सासत्र बेद पुराण पड़्हंता ॥

Saasatr bed puraa(nn) pa(rr)hanttaa ||

Some read the Shaastras, the Vedas and the Puraanas.

ਪੂਕਾਰੰਤਾ ਅਜਾਣੰਤਾ ॥

पूकारंता अजाणंता ॥

Pookaaranttaa ajaa(nn)anttaa ||

They recite them, out of ignorance.

ਜਾਂ ਬੂਝੈ ਤਾਂ ਸੂਝੈ ਸੋਈ ॥

जां बूझै तां सूझै सोई ॥

Jaan boojhai taan soojhai soee ||

If they really understood them, they would realize the Lord.

ਨਾਨਕੁ ਆਖੈ ਕੂਕ ਨ ਹੋਈ ॥੧॥

नानकु आखै कूक न होई ॥१॥

Naanaku aakhai kook na hoee ||1||

Nanak says, there is no need to shout so loud. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

मः १ ॥

M:h 1 ||

First Mehl:

ਜਾਂ ਹਉ ਤੇਰਾ ਤਾਂ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਮੇਰਾ ਹਉ ਨਾਹੀ ਤੂ ਹੋਵਹਿ ॥

जां हउ तेरा तां सभु किछु मेरा हउ नाही तू होवहि ॥

Jaan hau teraa taan sabhu kichhu meraa hau naahee too hovahi ||

When I am Yours, then everything is mine. When I am not, You are.

ਆਪੇ ਸਕਤਾ ਆਪੇ ਸੁਰਤਾ ਸਕਤੀ ਜਗਤੁ ਪਰੋਵਹਿ ॥

आपे सकता आपे सुरता सकती जगतु परोवहि ॥

Aape sakataa aape surataa sakatee jagatu parovahi ||

You Yourself are All-powerful, and You Yourself are the Intuitive Knower. The whole world is strung on the Power of Your Shakti.

ਆਪੇ ਭੇਜੇ ਆਪੇ ਸਦੇ ਰਚਨਾ ਰਚਿ ਰਚਿ ਵੇਖੈ ॥

आपे भेजे आपे सदे रचना रचि रचि वेखै ॥

Aape bheje aape sade rachanaa rachi rachi vekhai ||

You Yourself send out the mortal beings, and You Yourself call them back home. Having created the creation, You behold it.

ਨਾਨਕ ਸਚਾ ਸਚੀ ਨਾਂਈ ਸਚੁ ਪਵੈ ਧੁਰਿ ਲੇਖੈ ॥੨॥

नानक सचा सची नांई सचु पवै धुरि लेखै ॥२॥

Naanak sachaa sachee naanee sachu pavai dhuri lekhai ||2||

O Nanak, True is the Name of the True Lord; through Truth, one is accepted by the Primal Lord God. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

सलोक मः १ ॥

Salok M: 1 ||

Shalok, First Mehl:

ਕਲਿ ਹੋਈ ਕੁਤੇ ਮੁਹੀ ਖਾਜੁ ਹੋਆ ਮੁਰਦਾਰੁ ॥

कलि होई कुते मुही खाजु होआ मुरदारु ॥

Kali hoee kute muhee khaaju hoaa muradaaru ||

In this Dark Age of Kali Yuga, people have faces like dogs; they eat rotting carcasses for food.

ਕੂੜੁ ਬੋਲਿ ਬੋਲਿ ਭਉਕਣਾ ਚੂਕਾ ਧਰਮੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥

कूड़ु बोलि बोलि भउकणा चूका धरमु बीचारु ॥

Koo(rr)u boli boli bhauka(nn)aa chookaa dharamu beechaaru ||

They bark and speak, telling only lies; all thought of righteousness has left them.

ਜਿਨ ਜੀਵੰਦਿਆ ਪਤਿ ਨਹੀ ਮੁਇਆ ਮੰਦੀ ਸੋਇ ॥

जिन जीवंदिआ पति नही मुइआ मंदी सोइ ॥

Jin jeevanddiaa pati nahee muiaa manddee soi ||

Those who have no honor while alive, will have an evil reputation after they die.

ਲਿਖਿਆ ਹੋਵੈ ਨਾਨਕਾ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਇ ॥੧॥

लिखिआ होवै नानका करता करे सु होइ ॥१॥

Likhiaa hovai naanakaa karataa kare su hoi ||1||

Whatever is predestined, happens, O Nanak; whatever the Creator does, comes to pass. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

मः १ ॥

M:h 1 ||

First Mehl:

ਰੰਨਾ ਹੋਈਆ ਬੋਧੀਆ ਪੁਰਸ ਹੋਏ ਸਈਆਦ ॥

रंना होईआ बोधीआ पुरस होए सईआद ॥

Rannaa hoeeaa bodheeaa puras hoe saeeaad ||

Women have become advisors, and men have become hunters.

ਸੀਲੁ ਸੰਜਮੁ ਸੁਚ ਭੰਨੀ ਖਾਣਾ ਖਾਜੁ ਅਹਾਜੁ ॥

सीलु संजमु सुच भंनी खाणा खाजु अहाजु ॥

Seelu sanjjamu such bhannee khaa(nn)aa khaaju ahaaju ||

Humility, self-control and purity have run away; people eat the uneatable, forbidden food.

ਸਰਮੁ ਗਇਆ ਘਰਿ ਆਪਣੈ ਪਤਿ ਉਠਿ ਚਲੀ ਨਾਲਿ ॥

सरमु गइआ घरि आपणै पति उठि चली नालि ॥

Saramu gaiaa ghari aapa(nn)ai pati uthi chalee naali ||

Modesty has left her home, and honor has gone away with her.

ਨਾਨਕ ਸਚਾ ਏਕੁ ਹੈ ਅਉਰੁ ਨ ਸਚਾ ਭਾਲਿ ॥੨॥

नानक सचा एकु है अउरु न सचा भालि ॥२॥

Naanak sachaa eku hai auru na sachaa bhaali ||2||

O Nanak, there is only One True Lord; do not bother to search for any other as true. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

सलोक मः १ ॥

Salok M: 1 ||

Shalok, First Mehl:

ਲਖ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਹੋਵੈ ਲਖ ਜੀਵਣੁ ਕਿਆ ਖੁਸੀਆ ਕਿਆ ਚਾਉ ॥

लख सिउ प्रीति होवै लख जीवणु किआ खुसीआ किआ चाउ ॥

Lakh siu preeti hovai lakh jeeva(nn)u kiaa khuseeaa kiaa chaau ||

You may be in love with tens of thousands, and live for thousands of years; but what good are these pleasures and occupations?

ਵਿਛੁੜਿਆ ਵਿਸੁ ਹੋਇ ਵਿਛੋੜਾ ਏਕ ਘੜੀ ਮਹਿ ਜਾਇ ॥

विछुड़िआ विसु होइ विछोड़ा एक घड़ी महि जाइ ॥

Vichhu(rr)iaa visu hoi vichho(rr)aa ek gha(rr)ee mahi jaai ||

And when you must separate from them, that separation is like poison, but they will be gone in an instant.

ਜੇ ਸਉ ਵਰ੍ਹਿਆ ਮਿਠਾ ਖਾਜੈ ਭੀ ਫਿਰਿ ਕਉੜਾ ਖਾਇ ॥

जे सउ वर्हिआ मिठा खाजै भी फिरि कउड़ा खाइ ॥

Je sau varhiaa mithaa khaajai bhee phiri kau(rr)aa khaai ||

You may eat sweets for a hundred years, but eventually, you will have to eat the bitter as well.

ਮਿਠਾ ਖਾਧਾ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵੈ ਕਉੜਤਣੁ ਧਾਇ ਜਾਇ ॥

मिठा खाधा चिति न आवै कउड़तणु धाइ जाइ ॥

Mithaa khaadhaa chiti na aavai kau(rr)ata(nn)u dhaai jaai ||

Then, you will not remember eating the sweets; bitterness will permeate you.

ਮਿਠਾ ਕਉੜਾ ਦੋਵੈ ਰੋਗ ॥

मिठा कउड़ा दोवै रोग ॥

Mithaa kau(rr)aa dovai rog ||

The sweet and the bitter are both diseases.

ਨਾਨਕ ਅੰਤਿ ਵਿਗੁਤੇ ਭੋਗ ॥

नानक अंति विगुते भोग ॥

Naanak antti vigute bhog ||

O Nanak, eating them, you will come to ruin in the end.

ਝਖਿ ਝਖਿ ਝਖਣਾ ਝਗੜਾ ਝਾਖ ॥

झखि झखि झखणा झगड़ा झाख ॥

Jhakhi jhakhi jhakha(nn)aa jhaga(rr)aa jhaakh ||

It is useless to worry and struggle to death.

ਝਖਿ ਝਖਿ ਜਾਹਿ ਝਖਹਿ ਤਿਨੑ ਪਾਸਿ ॥੧॥

झखि झखि जाहि झखहि तिन्ह पासि ॥१॥

Jhakhi jhakhi jaahi jhakhahi tinh paasi ||1||

Entangled in worries and struggles, people exhaust themselves. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

मः १ ॥

M:h 1 ||

First Mehl:

ਕਾਪੜੁ ਕਾਠੁ ਰੰਗਾਇਆ ਰਾਂਗਿ ॥

कापड़ु काठु रंगाइआ रांगि ॥

Kaapa(rr)u kaathu ranggaaiaa raangi ||

They have fine clothes and furniture of various colors.

ਘਰ ਗਚ ਕੀਤੇ ਬਾਗੇ ਬਾਗ ॥

घर गच कीते बागे बाग ॥

Ghar gach keete baage baag ||

Their houses are painted beautifully white.

ਸਾਦ ਸਹਜ ਕਰਿ ਮਨੁ ਖੇਲਾਇਆ ॥

साद सहज करि मनु खेलाइआ ॥

Saad sahaj kari manu khelaaiaa ||

In pleasure and poise, they play their mind games.

ਤੈ ਸਹ ਪਾਸਹੁ ਕਹਣੁ ਕਹਾਇਆ ॥

तै सह पासहु कहणु कहाइआ ॥

Tai sah paasahu kaha(nn)u kahaaiaa ||

When they approach You, O Lord, they shall be spoken to.

ਮਿਠਾ ਕਰਿ ਕੈ ਕਉੜਾ ਖਾਇਆ ॥

मिठा करि कै कउड़ा खाइआ ॥

Mithaa kari kai kau(rr)aa khaaiaa ||

They think it is sweet, so they eat the bitter.

ਤਿਨਿ ਕਉੜੈ ਤਨਿ ਰੋਗੁ ਜਮਾਇਆ ॥

तिनि कउड़ै तनि रोगु जमाइआ ॥

Tini kau(rr)ai tani rogu jamaaiaa ||

The bitter disease grows in the body.

ਜੇ ਫਿਰਿ ਮਿਠਾ ਪੇੜੈ ਪਾਇ ॥

जे फिरि मिठा पेड़ै पाइ ॥

Je phiri mithaa pe(rr)ai paai ||

If, later on, they receive the sweet,

ਤਉ ਕਉੜਤਣੁ ਚੂਕਸਿ ਮਾਇ ॥

तउ कउड़तणु चूकसि माइ ॥

Tau kau(rr)ata(nn)u chookasi maai ||

Then their bitterness shall be gone, O mother.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਵੈ ਸੋਇ ॥

नानक गुरमुखि पावै सोइ ॥

Naanak guramukhi paavai soi ||

O Nanak, the Gurmukh is blessed to receive

ਜਿਸ ਨੋ ਪ੍ਰਾਪਤਿ ਲਿਖਿਆ ਹੋਇ ॥੨॥

जिस नो प्रापति लिखिआ होइ ॥२॥

Jis no praapati likhiaa hoi ||2||

What he is predestined to receive. ||2||

ਮਃ ੧ ॥

मः १ ॥

M:h 1 ||

First Mehl:

ਬੇਦੁ ਪੁਕਾਰੇ ਪੁੰਨੁ ਪਾਪੁ ਸੁਰਗ ਨਰਕ ਕਾ ਬੀਉ ॥

बेदु पुकारे पुंनु पापु सुरग नरक का बीउ ॥

Bedu pukaare punnu paapu surag narak kaa beeu ||

The Vedas proclaim that vice and virtue are the seeds of heaven and hell.

ਜੋ ਬੀਜੈ ਸੋ ਉਗਵੈ ਖਾਂਦਾ ਜਾਣੈ ਜੀਉ ॥

जो बीजै सो उगवै खांदा जाणै जीउ ॥

Jo beejai so ugavai khaandaa jaa(nn)ai jeeu ||

Whatever is planted, shall grow. The soul eats the fruits of its actions, and understands.

ਗਿਆਨੁ ਸਲਾਹੇ ਵਡਾ ਕਰਿ ਸਚੋ ਸਚਾ ਨਾਉ ॥

गिआनु सलाहे वडा करि सचो सचा नाउ ॥

Giaanu salaahe vadaa kari sacho sachaa naau ||

Whoever praises spiritual wisdom as great, becomes truthful in the True Name.

ਸਚੁ ਬੀਜੈ ਸਚੁ ਉਗਵੈ ਦਰਗਹ ਪਾਈਐ ਥਾਉ ॥

सचु बीजै सचु उगवै दरगह पाईऐ थाउ ॥

Sachu beejai sachu ugavai daragah paaeeai thaau ||

When Truth is planted, Truth grows. In the Court of the Lord, you shall find your place of honor.

ਬੇਦੁ ਵਪਾਰੀ ਗਿਆਨੁ ਰਾਸਿ ਕਰਮੀ ਪਲੈ ਹੋਇ ॥

बेदु वपारी गिआनु रासि करमी पलै होइ ॥

Bedu vapaaree giaanu raasi karamee palai hoi ||

The Vedas are only merchants; spiritual wisdom is the capital; by His Grace, it is received.

ਨਾਨਕ ਰਾਸੀ ਬਾਹਰਾ ਲਦਿ ਨ ਚਲਿਆ ਕੋਇ ॥੨॥

नानक रासी बाहरा लदि न चलिआ कोइ ॥२॥

Naanak raasee baaharaa ladi na chaliaa koi ||2||

O Nanak, without capital, no one has ever departed with profit. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

सलोक मः १ ॥

Salok M: 1 ||

Shalok, First Mehl:

ਮਰਣਿ ਨ ਮੂਰਤੁ ਪੁਛਿਆ ਪੁਛੀ ਥਿਤਿ ਨ ਵਾਰੁ ॥

मरणि न मूरतु पुछिआ पुछी थिति न वारु ॥

Mara(nn)i na mooratu puchhiaa puchhee thiti na vaaru ||

Death does not ask the time; it does not ask the date or the day of the week.

ਇਕਨੑੀ ਲਦਿਆ ਇਕਿ ਲਦਿ ਚਲੇ ਇਕਨੑੀ ਬਧੇ ਭਾਰ ॥

इकन्ही लदिआ इकि लदि चले इकन्ही बधे भार ॥

Ikanhee ladiaa iki ladi chale ikanhee badhe bhaar ||

Some have packed up, and some who have packed up have gone.

ਇਕਨੑਾ ਹੋਈ ਸਾਖਤੀ ਇਕਨੑਾ ਹੋਈ ਸਾਰ ॥

इकन्हा होई साखती इकन्हा होई सार ॥

Ikanhaa hoee saakhatee ikanhaa hoee saar ||

Some are severely punished, and some are taken care of.

ਲਸਕਰ ਸਣੈ ਦਮਾਮਿਆ ਛੁਟੇ ਬੰਕ ਦੁਆਰ ॥

लसकर सणै दमामिआ छुटे बंक दुआर ॥

Lasakar sa(nn)ai damaamiaa chhute bankk duaar ||

They must leave their armies and drums, and their beautiful mansions.

ਨਾਨਕ ਢੇਰੀ ਛਾਰੁ ਕੀ ਭੀ ਫਿਰਿ ਹੋਈ ਛਾਰ ॥੧॥

नानक ढेरी छारु की भी फिरि होई छार ॥१॥

Naanak dheree chhaaru kee bhee phiri hoee chhaar ||1||

O Nanak, the pile of dust is once again reduced to dust. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

मः १ ॥

M:h 1 ||

First Mehl:

ਨਾਨਕ ਢੇਰੀ ਢਹਿ ਪਈ ਮਿਟੀ ਸੰਦਾ ਕੋਟੁ ॥

नानक ढेरी ढहि पई मिटी संदा कोटु ॥

Naanak dheree dhahi paee mitee sanddaa kotu ||

O Nanak, the pile shall fall apart; the fortress of the body is made of dust.

ਭੀਤਰਿ ਚੋਰੁ ਬਹਾਲਿਆ ਖੋਟੁ ਵੇ ਜੀਆ ਖੋਟੁ ॥੨॥

भीतरि चोरु बहालिआ खोटु वे जीआ खोटु ॥२॥

Bheetari choru bahaaliaa khotu ve jeeaa khotu ||2||

The thief has settled within you; O soul, your life is false. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

सलोक मः १ ॥

Salok M: 1 ||

Shalok, First Mehl:

ਧਨਵੰਤਾ ਇਵ ਹੀ ਕਹੈ ਅਵਰੀ ਧਨ ਕਉ ਜਾਉ ॥

धनवंता इव ही कहै अवरी धन कउ जाउ ॥

Dhanavanttaa iv hee kahai avaree dhan kau jaau ||

Thus speaks the wealthy man: I should go and get more wealth.

ਨਾਨਕੁ ਨਿਰਧਨੁ ਤਿਤੁ ਦਿਨਿ ਜਿਤੁ ਦਿਨਿ ਵਿਸਰੈ ਨਾਉ ॥੧॥

नानकु निरधनु तितु दिनि जितु दिनि विसरै नाउ ॥१॥

Naanaku niradhanu titu dini jitu dini visarai naau ||1||

Nanak becomes poor on that day when he forgets the Lord's Name. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

मः १ ॥

M:h 1 ||

First Mehl:

ਸੂਰਜੁ ਚੜੈ ਵਿਜੋਗਿ ਸਭਸੈ ਘਟੈ ਆਰਜਾ ॥

सूरजु चड़ै विजोगि सभसै घटै आरजा ॥

Sooraju cha(rr)ai vijogi sabhasai ghatai aarajaa ||

The sun rises and sets, and the lives of all run out.

ਤਨੁ ਮਨੁ ਰਤਾ ਭੋਗਿ ਕੋਈ ਹਾਰੈ ਕੋ ਜਿਣੈ ॥

तनु मनु रता भोगि कोई हारै को जिणै ॥

Tanu manu rataa bhogi koee haarai ko ji(nn)ai ||

The mind and body experience pleasures; one loses, and another wins.

ਸਭੁ ਕੋ ਭਰਿਆ ਫੂਕਿ ਆਖਣਿ ਕਹਣਿ ਨ ਥੰਮ੍ਹ੍ਹੀਐ ॥

सभु को भरिआ फूकि आखणि कहणि न थम्हीऐ ॥

Sabhu ko bhariaa phooki aakha(nn)i kaha(nn)i na thammheeai ||

Everyone is puffed up with pride; even after they are spoken to, they do not stop.

ਨਾਨਕ ਵੇਖੈ ਆਪਿ ਫੂਕ ਕਢਾਏ ਢਹਿ ਪਵੈ ॥੨॥

नानक वेखै आपि फूक कढाए ढहि पवै ॥२॥

Naanak vekhai aapi phook kadhaae dhahi pavai ||2||

O Nanak, the Lord Himself sees all; when He takes the air out of the balloon, the body falls. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

सलोक मः १ ॥

Salok M: 1 ||

Shalok, First Mehl:

ਧ੍ਰਿਗੁ ਤਿਨਾ ਕਾ ਜੀਵਿਆ ਜਿ ਲਿਖਿ ਲਿਖਿ ਵੇਚਹਿ ਨਾਉ ॥

ध्रिगु तिना का जीविआ जि लिखि लिखि वेचहि नाउ ॥

Dhrigu tinaa kaa jeeviaa ji likhi likhi vechahi naau ||

Cursed are the lives of those who read and write the Lord's Name to sell it.

ਖੇਤੀ ਜਿਨ ਕੀ ਉਜੜੈ ਖਲਵਾੜੇ ਕਿਆ ਥਾਉ ॥

खेती जिन की उजड़ै खलवाड़े किआ थाउ ॥

Khetee jin kee uja(rr)ai khalavaa(rr)e kiaa thaau ||

Their crop is devastated - what harvest will they have?

ਸਚੈ ਸਰਮੈ ਬਾਹਰੇ ਅਗੈ ਲਹਹਿ ਨ ਦਾਦਿ ॥

सचै सरमै बाहरे अगै लहहि न दादि ॥

Sachai saramai baahare agai lahahi na daadi ||

Lacking truth and humility, they shall not be appreciated in the world hereafter.

ਅਕਲਿ ਏਹ ਨ ਆਖੀਐ ਅਕਲਿ ਗਵਾਈਐ ਬਾਦਿ ॥

अकलि एह न आखीऐ अकलि गवाईऐ बादि ॥

Akali eh na aakheeai akali gavaaeeai baadi ||

Wisdom which leads to arguments is not called wisdom.

ਅਕਲੀ ਸਾਹਿਬੁ ਸੇਵੀਐ ਅਕਲੀ ਪਾਈਐ ਮਾਨੁ ॥

अकली साहिबु सेवीऐ अकली पाईऐ मानु ॥

Akalee saahibu seveeai akalee paaeeai maanu ||

Wisdom leads us to serve our Lord and Master; through wisdom, honor is obtained.

ਅਕਲੀ ਪੜ੍ਹ੍ਹਿ ਕੈ ਬੁਝੀਐ ਅਕਲੀ ਕੀਚੈ ਦਾਨੁ ॥

अकली पड़्हि कै बुझीऐ अकली कीचै दानु ॥

Akalee pa(rr)hi kai bujheeai akalee keechai daanu ||

Wisdom does not come by reading textbooks; wisdom inspires us to give in charity.

ਨਾਨਕੁ ਆਖੈ ਰਾਹੁ ਏਹੁ ਹੋਰਿ ਗਲਾਂ ਸੈਤਾਨੁ ॥੧॥

नानकु आखै राहु एहु होरि गलां सैतानु ॥१॥

Naanaku aakhai raahu ehu hori galaan saitaanu ||1||

Says Nanak, this is the Path; other things lead to Satan. ||1||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

सलोक मः १ ॥

Salok M: 1 ||

Shalok, First Mehl:

ਸਚੁ ਵਰਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਤੀਰਥੁ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਇਸਨਾਨੁ ॥

सचु वरतु संतोखु तीरथु गिआनु धिआनु इसनानु ॥

Sachu varatu santtokhu teerathu giaanu dhiaanu isanaanu ||

Those who have truth as their fast, contentment as their sacred shrine of pilgrimage, spiritual wisdom and meditation as their cleansing bath,

ਦਇਆ ਦੇਵਤਾ ਖਿਮਾ ਜਪਮਾਲੀ ਤੇ ਮਾਣਸ ਪਰਧਾਨ ॥

दइआ देवता खिमा जपमाली ते माणस परधान ॥

Daiaa devataa khimaa japamaalee te maa(nn)as paradhaan ||

Kindness as their deity, and forgiveness as their chanting beads - they are the most excellent people.

ਜੁਗਤਿ ਧੋਤੀ ਸੁਰਤਿ ਚਉਕਾ ਤਿਲਕੁ ਕਰਣੀ ਹੋਇ ॥

जुगति धोती सुरति चउका तिलकु करणी होइ ॥

Jugati dhotee surati chaukaa tilaku kara(nn)ee hoi ||

Those who take the Way as their loincloth, and intuitive awareness their ritualistically purified enclosure, with good deeds their ceremonial forehead mark,

ਭਾਉ ਭੋਜਨੁ ਨਾਨਕਾ ਵਿਰਲਾ ਤ ਕੋਈ ਕੋਇ ॥੧॥

भाउ भोजनु नानका विरला त कोई कोइ ॥१॥

Bhaau bhojanu naanakaa viralaa ta koee koi ||1||

And love their food - O Nanak, they are very rare. ||1||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

सलोक मः १ ॥

Salok M: 1 ||

Shalok, First Mehl:

ਗਿਆਨ ਵਿਹੂਣਾ ਗਾਵੈ ਗੀਤ ॥

गिआन विहूणा गावै गीत ॥

Giaan vihoo(nn)aa gaavai geet ||

The one who lacks spiritual wisdom sings religious songs.

ਭੁਖੇ ਮੁਲਾਂ ਘਰੇ ਮਸੀਤਿ ॥

भुखे मुलां घरे मसीति ॥

Bhukhe mulaan ghare maseeti ||

The hungry Mullah turns his home into a mosque.

ਮਖਟੂ ਹੋਇ ਕੈ ਕੰਨ ਪੜਾਏ ॥

मखटू होइ कै कंन पड़ाए ॥

Makhatoo hoi kai kann pa(rr)aae ||

The lazy unemployed has his ears pierced to look like a Yogi.

ਫਕਰੁ ਕਰੇ ਹੋਰੁ ਜਾਤਿ ਗਵਾਏ ॥

फकरु करे होरु जाति गवाए ॥

Phakaru kare horu jaati gavaae ||

Someone else becomes a pan-handler, and loses his social status.

ਗੁਰੁ ਪੀਰੁ ਸਦਾਏ ਮੰਗਣ ਜਾਇ ॥

गुरु पीरु सदाए मंगण जाइ ॥

Guru peeru sadaae mangga(nn) jaai ||

One who calls himself a guru or a spiritual teacher, while he goes around begging

ਤਾ ਕੈ ਮੂਲਿ ਨ ਲਗੀਐ ਪਾਇ ॥

ता कै मूलि न लगीऐ पाइ ॥

Taa kai mooli na lageeai paai ||

- don't ever touch his feet.

ਘਾਲਿ ਖਾਇ ਕਿਛੁ ਹਥਹੁ ਦੇਇ ॥

घालि खाइ किछु हथहु देइ ॥

Ghaali khaai kichhu hathahu dei ||

One who works for what he eats, and gives some of what he has

ਨਾਨਕ ਰਾਹੁ ਪਛਾਣਹਿ ਸੇਇ ॥੧॥

नानक राहु पछाणहि सेइ ॥१॥

Naanak raahu pachhaa(nn)ahi sei ||1||

- O Nanak, he knows the Path. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

मः १ ॥

M:h 1 ||

First Mehl:

ਮਨਹੁ ਜਿ ਅੰਧੇ ਕੂਪ ਕਹਿਆ ਬਿਰਦੁ ਨ ਜਾਣਨੑੀ ॥

मनहु जि अंधे कूप कहिआ बिरदु न जाणन्ही ॥

Manahu ji anddhe koop kahiaa biradu na jaa(nn)anhee ||

Those mortals whose minds are like deep dark pits do not understand the purpose of life, even when it is explained to them.

ਮਨਿ ਅੰਧੈ ਊਂਧੈ ਕਵਲਿ ਦਿਸਨੑਿ ਖਰੇ ਕਰੂਪ ॥

मनि अंधै ऊंधै कवलि दिसन्हि खरे करूप ॥

Mani anddhai undhai kavali disanhi khare karoop ||

Their minds are blind, and their heart-lotuses are upside-down; they look totally ugly.

ਇਕਿ ਕਹਿ ਜਾਣਹਿ ਕਹਿਆ ਬੁਝਹਿ ਤੇ ਨਰ ਸੁਘੜ ਸਰੂਪ ॥

इकि कहि जाणहि कहिआ बुझहि ते नर सुघड़ सरूप ॥

Iki kahi jaa(nn)ahi kahiaa bujhahi te nar sugha(rr) saroop ||

Some know how to speak, and understand what they are told. They are wise and beautiful.

ਇਕਨਾ ਨਾਦ ਨ ਬੇਦ ਨ ਗੀਅ ਰਸੁ ਰਸ ਕਸ ਨ ਜਾਣੰਤਿ ॥

इकना नाद न बेद न गीअ रसु रस कस न जाणंति ॥

Ikanaa naad na bed na geea rasu ras kas na jaa(nn)antti ||

Some do not understand about the Sound-current of the Naad or the Vedas, music, virtue or vice.

ਇਕਨਾ ਸੁਧਿ ਨ ਬੁਧਿ ਨ ਅਕਲਿ ਸਰ ਅਖਰ ਕਾ ਭੇਉ ਨ ਲਹੰਤਿ ॥

इकना सुधि न बुधि न अकलि सर अखर का भेउ न लहंति ॥

Ikanaa sudhi na budhi na akali sar akhar kaa bheu na lahantti ||

Some are not blessed with understanding, intelligence, or sublime intellect; they do not grasp the mystery of God's Word.

ਨਾਨਕ ਸੇ ਨਰ ਅਸਲਿ ਖਰ ਜਿ ਬਿਨੁ ਗੁਣ ਗਰਬੁ ਕਰੰਤਿ ॥੨॥

नानक से नर असलि खर जि बिनु गुण गरबु करंति ॥२॥

Naanak se nar asali khar ji binu gu(nn) garabu karantti ||2||

O Nanak, they are donkeys; they are very proud of themselves, but they have no virtues at all. ||2||

ਰਾਗੁ ਮਲਾਰ ਚਉਪਦੇ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੧

रागु मलार चउपदे महला १ घरु १

Raagu malaar chaupade mahalaa 1 gharu 1

Raag Malaar, Chau-Padas, First Mehl, First House:

ੴ ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰਵੈਰੁ ਅਕਾਲ ਮੂਰਤਿ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सति नामु करता पुरखु निरभउ निरवैरु अकाल मूरति अजूनी सैभं गुरप्रसादि ॥

Ik-oamkkaari sati naamu karataa purakhu nirabhau niravairu akaal moorati ajoonee saibhann guraprsaadi ||

One Universal Creator God. Truth Is The Name. Creative Being Personified. No Fear. No Hatred. Image Of The Undying. Beyond Birth. Self-Existent. By Guru's Grace:

ਖਾਣਾ ਪੀਣਾ ਹਸਣਾ ਸਉਣਾ ਵਿਸਰਿ ਗਇਆ ਹੈ ਮਰਣਾ ॥

खाणा पीणा हसणा सउणा विसरि गइआ है मरणा ॥

Khaa(nn)aa pee(nn)aa hasa(nn)aa sau(nn)aa visari gaiaa hai mara(nn)aa ||

Eating, drinking, laughing and sleeping, the mortal forgets about dying.

ਖਸਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ਖੁਆਰੀ ਕੀਨੀ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਣੁ ਨਹੀ ਰਹਣਾ ॥੧॥

खसमु विसारि खुआरी कीनी ध्रिगु जीवणु नही रहणा ॥१॥

Khasamu visaari khuaaree keenee dhrigu jeeva(nn)u nahee raha(nn)aa ||1||

Forgetting his Lord and Master, the mortal is ruined, and his life is cursed. He cannot remain forever. ||1||

ਪ੍ਰਾਣੀ ਏਕੋ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਹੁ ॥

प्राणी एको नामु धिआवहु ॥

Praa(nn)ee eko naamu dhiaavahu ||

O mortal, meditate on the One Lord.

ਅਪਨੀ ਪਤਿ ਸੇਤੀ ਘਰਿ ਜਾਵਹੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

अपनी पति सेती घरि जावहु ॥१॥ रहाउ ॥

Apanee pati setee ghari jaavahu ||1|| rahaau ||

You shall go to your true home with honor. || 1 Pause ||

ਤੁਧਨੋ ਸੇਵਹਿ ਤੁਝੁ ਕਿਆ ਦੇਵਹਿ ਮਾਂਗਹਿ ਲੇਵਹਿ ਰਹਹਿ ਨਹੀ ॥

तुधनो सेवहि तुझु किआ देवहि मांगहि लेवहि रहहि नही ॥

Tudhano sevahi tujhu kiaa devahi maangahi levahi rahahi nahee ||

Those who serve You - what can they give You? They beg for and receive what cannot remain.

ਤੂ ਦਾਤਾ ਜੀਆ ਸਭਨਾ ਕਾ ਜੀਆ ਅੰਦਰਿ ਜੀਉ ਤੁਹੀ ॥੨॥

तू दाता जीआ सभना का जीआ अंदरि जीउ तुही ॥२॥

Too daataa jeeaa sabhanaa kaa jeeaa anddari jeeu tuhee ||2||

You are the Great Giver of all souls; You are the Life within all living beings. ||2||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਧਿਆਵਹਿ ਸਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਾਵਹਿ ਸੇਈ ਸੂਚੇ ਹੋਹੀ ॥

गुरमुखि धिआवहि सि अम्रितु पावहि सेई सूचे होही ॥

Guramukhi dhiaavahi si ammmritu paavahi seee sooche hohee ||

The Gurmukhs meditate, and receive the Ambrosial Nectar; thus they become pure.

ਅਹਿਨਿਸਿ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਰੇ ਪ੍ਰਾਣੀ ਮੈਲੇ ਹਛੇ ਹੋਹੀ ॥੩॥

अहिनिसि नामु जपहु रे प्राणी मैले हछे होही ॥३॥

Ahinisi naamu japahu re praa(nn)ee maile hachhe hohee ||3||

Day and night, chant the Naam, the Name of the Lord, O mortal. It makes the filthy immaculate. ||3||

ਜੇਹੀ ਰੁਤਿ ਕਾਇਆ ਸੁਖੁ ਤੇਹਾ ਤੇਹੋ ਜੇਹੀ ਦੇਹੀ ॥

जेही रुति काइआ सुखु तेहा तेहो जेही देही ॥

Jehee ruti kaaiaa sukhu tehaa teho jehee dehee ||

As is the season, so is the comfort of the body, and so is the body itself.

ਨਾਨਕ ਰੁਤਿ ਸੁਹਾਵੀ ਸਾਈ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਰੁਤਿ ਕੇਹੀ ॥੪॥੧॥

नानक रुति सुहावी साई बिनु नावै रुति केही ॥४॥१॥

Naanak ruti suhaavee saaee binu naavai ruti kehee ||4||1||

O Nanak, that season is beautiful; without the Name, what season is it? ||4||1||

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੧ ॥

मलार महला १ ॥

Malaar mahalaa 1 ||

Malaar, First Mehl:

ਕਰਉ ਬਿਨਉ ਗੁਰ ਅਪਨੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਹਰਿ ਵਰੁ ਆਣਿ ਮਿਲਾਵੈ ॥

करउ बिनउ गुर अपने प्रीतम हरि वरु आणि मिलावै ॥

Karau binau gur apane preetam hari varu aa(nn)i milaavai ||

I offer prayers to my Beloved Guru, that He may unite me with my Husband Lord.

ਸੁਣਿ ਘਨ ਘੋਰ ਸੀਤਲੁ ਮਨੁ ਮੋਰਾ ਲਾਲ ਰਤੀ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ॥੧॥

सुणि घन घोर सीतलु मनु मोरा लाल रती गुण गावै ॥१॥

Su(nn)i ghan ghor seetalu manu moraa laal ratee gu(nn) gaavai ||1||

I hear the thunder in the clouds, and my mind is cooled and soothed; imbued with the Love of my Dear Beloved, I sing His Glorious Praises. ||1||

ਬਰਸੁ ਘਨਾ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਭੀਨਾ ॥

बरसु घना मेरा मनु भीना ॥

Barasu ghanaa meraa manu bheenaa ||

The rain pours down, and my mind is drenched with His Love.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬੂੰਦ ਸੁਹਾਨੀ ਹੀਅਰੈ ਗੁਰਿ ਮੋਹੀ ਮਨੁ ਹਰਿ ਰਸਿ ਲੀਨਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

अम्रित बूंद सुहानी हीअरै गुरि मोही मनु हरि रसि लीना ॥१॥ रहाउ ॥

Ammmrit boondd suhaanee heearai guri mohee manu hari rasi leenaa ||1|| rahaau ||

The drop of Ambrosial Nectar pleases my heart; the Guru has fascinated my mind, which is drenched in the sublime essence of the Lord. ||1|| Pause ||

ਸਹਜਿ ਸੁਖੀ ਵਰ ਕਾਮਣਿ ਪਿਆਰੀ ਜਿਸੁ ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥

सहजि सुखी वर कामणि पिआरी जिसु गुर बचनी मनु मानिआ ॥

Sahaji sukhee var kaama(nn)i piaaree jisu gur bachanee manu maaniaa ||

With intuitive peace and poise, the soul-bride is loved by her Husband Lord; her mind is pleased and appeased by the Guru's Teachings.

ਹਰਿ ਵਰਿ ਨਾਰਿ ਭਈ ਸੋਹਾਗਣਿ ਮਨਿ ਤਨਿ ਪ੍ਰੇਮੁ ਸੁਖਾਨਿਆ ॥੨॥

हरि वरि नारि भई सोहागणि मनि तनि प्रेमु सुखानिआ ॥२॥

Hari vari naari bhaee sohaaga(nn)i mani tani premu sukhaaniaa ||2||

She is the happy soul-bride of her Husband Lord; her mind and body are filled with joy by His Love. ||2||

ਅਵਗਣ ਤਿਆਗਿ ਭਈ ਬੈਰਾਗਨਿ ਅਸਥਿਰੁ ਵਰੁ ਸੋਹਾਗੁ ਹਰੀ ॥

अवगण तिआगि भई बैरागनि असथिरु वरु सोहागु हरी ॥

Avaga(nn) tiaagi bhaee bairaagani asathiru varu sohaagu haree ||

Discarding her demerits, she becomes detached; with the Lord as her Husband, her marriage is eternal.

ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਤਿਸੁ ਕਦੇ ਨ ਵਿਆਪੈ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭਿ ਅਪਣੀ ਕਿਰਪਾ ਕਰੀ ॥੩॥

सोगु विजोगु तिसु कदे न विआपै हरि प्रभि अपणी किरपा करी ॥३॥

Sogu vijogu tisu kade na viaapai hari prbhi apa(nn)ee kirapaa karee ||3||

She never suffers separation or sorrow; her Lord God showers her with His Grace. ||3||

ਆਵਣ ਜਾਣੁ ਨਹੀ ਮਨੁ ਨਿਹਚਲੁ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੀ ਓਟ ਗਹੀ ॥

आवण जाणु नही मनु निहचलु पूरे गुर की ओट गही ॥

Aava(nn) jaa(nn)u nahee manu nihachalu poore gur kee ot gahee ||

Her mind is steady and stable; she does not come and go in reincarnation.

ਨਾਨਕ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਜਪਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਧਨੁ ਸੋਹਾਗਣਿ ਸਚੁ ਸਹੀ ॥੪॥੨॥

नानक राम नामु जपि गुरमुखि धनु सोहागणि सचु सही ॥४॥२॥

Naanak raam naamu japi guramukhi dhanu sohaaga(nn)i sachu sahee ||4||2||

She takes the Shelter of the Perfect Guru. O Nanak, as Gurmukh, chant the Naam; you shall be accepted as the true soul-bride of the Lord. ||4||2||

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੧ ॥

मलार महला १ ॥

Malaar mahalaa 1 ||

Malaar, First Mehl:

ਸਾਚੀ ਸੁਰਤਿ ਨਾਮਿ ਨਹੀ ਤ੍ਰਿਪਤੇ ਹਉਮੈ ਕਰਤ ਗਵਾਇਆ ॥

साची सुरति नामि नही त्रिपते हउमै करत गवाइआ ॥

Saachee surati naami nahee tripate haumai karat gavaaiaa ||

They pretend to understand the Truth, but they are not satisfied by the Naam; they waste their lives in egotism.

ਪਰ ਧਨ ਪਰ ਨਾਰੀ ਰਤੁ ਨਿੰਦਾ ਬਿਖੁ ਖਾਈ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥

पर धन पर नारी रतु निंदा बिखु खाई दुखु पाइआ ॥

Par dhan par naaree ratu ninddaa bikhu khaaee dukhu paaiaa ||

Caught in slander and attachment to the wealth and women of others, they eat poison and suffer in pain.

ਸਬਦੁ ਚੀਨਿ ਭੈ ਕਪਟ ਨ ਛੂਟੇ ਮਨਿ ਮੁਖਿ ਮਾਇਆ ਮਾਇਆ ॥

सबदु चीनि भै कपट न छूटे मनि मुखि माइआ माइआ ॥

Sabadu cheeni bhai kapat na chhoote mani mukhi maaiaa maaiaa ||

They think about the Shabad, but they are not released from their fear and fraud; the minds and mouths are filled with Maya, Maya.

ਅਜਗਰਿ ਭਾਰਿ ਲਦੇ ਅਤਿ ਭਾਰੀ ਮਰਿ ਜਨਮੇ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥੧॥

अजगरि भारि लदे अति भारी मरि जनमे जनमु गवाइआ ॥१॥

Ajagari bhaari lade ati bhaaree mari janame janamu gavaaiaa ||1||

Loading the heavy and crushing load, they die, only to be reborn, and waste their lives again. ||1||

ਮਨਿ ਭਾਵੈ ਸਬਦੁ ਸੁਹਾਇਆ ॥

मनि भावै सबदु सुहाइआ ॥

Mani bhaavai sabadu suhaaiaa ||

The Word of the Shabad is so very beautiful; it is pleasing to my mind.

ਭ੍ਰਮਿ ਭ੍ਰਮਿ ਜੋਨਿ ਭੇਖ ਬਹੁ ਕੀਨੑੇ ਗੁਰਿ ਰਾਖੇ ਸਚੁ ਪਾਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

भ्रमि भ्रमि जोनि भेख बहु कीन्हे गुरि राखे सचु पाइआ ॥१॥ रहाउ ॥

Bhrmi bhrmi joni bhekh bahu keenhe guri raakhe sachu paaiaa ||1|| rahaau ||

The mortal wanders lost in reincarnation, wearing various robes and clothes; when he is saved and protected by the Guru, then he finds the Truth. ||1|| Pause ||

ਤੀਰਥਿ ਤੇਜੁ ਨਿਵਾਰਿ ਨ ਨੑਾਤੇ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਨ ਭਾਇਆ ॥

तीरथि तेजु निवारि न न्हाते हरि का नामु न भाइआ ॥

Teerathi teju nivaari na nhaate hari kaa naamu na bhaaiaa ||

He does not try to wash away his angry passions by bathing at sacred shrines. He does not love the Name of the Lord.

ਰਤਨ ਪਦਾਰਥੁ ਪਰਹਰਿ ਤਿਆਗਿਆ ਜਤ ਕੋ ਤਤ ਹੀ ਆਇਆ ॥

रतन पदारथु परहरि तिआगिआ जत को तत ही आइआ ॥

Ratan padaarathu parahari tiaagiaa jat ko tat hee aaiaa ||

He abandons and discards the priceless jewel, and he goes back from where he came.

ਬਿਸਟਾ ਕੀਟ ਭਏ ਉਤ ਹੀ ਤੇ ਉਤ ਹੀ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇਆ ॥

बिसटा कीट भए उत ही ते उत ही माहि समाइआ ॥

Bisataa keet bhae ut hee te ut hee maahi samaaiaa ||

And so he becomes a maggot in manure, and in that, he is absorbed.

ਅਧਿਕ ਸੁਆਦ ਰੋਗ ਅਧਿਕਾਈ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਸਹਜੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥੨॥

अधिक सुआद रोग अधिकाई बिनु गुर सहजु न पाइआ ॥२॥

Adhik suaad rog adhikaaee binu gur sahaju na paaiaa ||2||

The more he tastes, the more he is diseased; without the Guru, there is no peace and poise. ||2||

ਸੇਵਾ ਸੁਰਤਿ ਰਹਸਿ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਬੀਚਾਰਾ ॥

सेवा सुरति रहसि गुण गावा गुरमुखि गिआनु बीचारा ॥

Sevaa surati rahasi gu(nn) gaavaa guramukhi giaanu beechaaraa ||

Focusing my awareness on selfless service, I joyfully sing His Praises. As Gurmukh, I contemplate spiritual wisdom.

ਖੋਜੀ ਉਪਜੈ ਬਾਦੀ ਬਿਨਸੈ ਹਉ ਬਲਿ ਬਲਿ ਗੁਰ ਕਰਤਾਰਾ ॥

खोजी उपजै बादी बिनसै हउ बलि बलि गुर करतारा ॥

Khojee upajai baadee binasai hau bali bali gur karataaraa ||

The seeker comes forth, and the debater dies down; I am a sacrifice, a sacrifice to the Guru, the Creator Lord.

ਹਮ ਨੀਚ ਹੋੁਤੇ ਹੀਣਮਤਿ ਝੂਠੇ ਤੂ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰਾ ॥

हम नीच होते हीणमति झूठे तू सबदि सवारणहारा ॥

Ham neech haote hee(nn)amati jhoothe too sabadi savaara(nn)ahaaraa ||

I am low and wretched, with shallow and false understanding; You embellish and exalt me through the Word of Your Shabad.

ਆਤਮ ਚੀਨਿ ਤਹਾ ਤੂ ਤਾਰਣ ਸਚੁ ਤਾਰੇ ਤਾਰਣਹਾਰਾ ॥੩॥

आतम चीनि तहा तू तारण सचु तारे तारणहारा ॥३॥

Aatam cheeni tahaa too taara(nn) sachu taare taara(nn)ahaaraa ||3||

And wherever there is self-realization, You are there; O True Lord Savior, You save us and carry us across. ||3||

ਬੈਸਿ ਸੁਥਾਨਿ ਕਹਾਂ ਗੁਣ ਤੇਰੇ ਕਿਆ ਕਿਆ ਕਥਉ ਅਪਾਰਾ ॥

बैसि सुथानि कहां गुण तेरे किआ किआ कथउ अपारा ॥

Baisi suthaani kahaan gu(nn) tere kiaa kiaa kathau apaaraa ||

Where should I sit to chant Your Praises; which of Your Infinite Praises should I chant?

ਅਲਖੁ ਨ ਲਖੀਐ ਅਗਮੁ ਅਜੋਨੀ ਤੂੰ ਨਾਥਾਂ ਨਾਥਣਹਾਰਾ ॥

अलखु न लखीऐ अगमु अजोनी तूं नाथां नाथणहारा ॥

Alakhu na lakheeai agamu ajonee toonn naathaan naatha(nn)ahaaraa ||

The Unknown cannot be known; O Inaccessible, Unborn Lord God, You are the Lord and Master of masters.

ਕਿਸੁ ਪਹਿ ਦੇਖਿ ਕਹਉ ਤੂ ਕੈਸਾ ਸਭਿ ਜਾਚਕ ਤੂ ਦਾਤਾਰਾ ॥

किसु पहि देखि कहउ तू कैसा सभि जाचक तू दातारा ॥

Kisu pahi dekhi kahau too kaisaa sabhi jaachak too daataaraa ||

How can I compare You to anyone else I see? All are beggars - You are the Great Giver.

ਭਗਤਿਹੀਣੁ ਨਾਨਕੁ ਦਰਿ ਦੇਖਹੁ ਇਕੁ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਉਰਿ ਧਾਰਾ ॥੪॥੩॥

भगतिहीणु नानकु दरि देखहु इकु नामु मिलै उरि धारा ॥४॥३॥

Bhagatihee(nn)u naanaku dari dekhahu iku naamu milai uri dhaaraa ||4||3||

Lacking devotion, Nanak looks to Your Door; please bless him with Your One Name, that he may enshrine it in his heart. ||4||3||

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੧ ॥

मलार महला १ ॥

Malaar mahalaa 1 ||

Malaar, First Mehl:

ਜਿਨਿ ਧਨ ਪਿਰ ਕਾ ਸਾਦੁ ਨ ਜਾਨਿਆ ਸਾ ਬਿਲਖ ਬਦਨ ਕੁਮਲਾਨੀ ॥

जिनि धन पिर का सादु न जानिआ सा बिलख बदन कुमलानी ॥

Jini dhan pir kaa saadu na jaaniaa saa bilakh badan kumalaanee ||

The soul-bride who has not known delight with her Husband Lord, shall weep and wail with a wretched face.

ਭਈ ਨਿਰਾਸੀ ਕਰਮ ਕੀ ਫਾਸੀ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਨੀ ॥੧॥

भई निरासी करम की फासी बिनु गुर भरमि भुलानी ॥१॥

Bhaee niraasee karam kee phaasee binu gur bharami bhulaanee ||1||

She becomes hopeless, caught in the noose of her own karma; without the Guru, she wanders deluded by doubt. ||1||

ਬਰਸੁ ਘਨਾ ਮੇਰਾ ਪਿਰੁ ਘਰਿ ਆਇਆ ॥

बरसु घना मेरा पिरु घरि आइआ ॥

Barasu ghanaa meraa piru ghari aaiaa ||

So rain down, O clouds. My Husband Lord has come home.

ਬਲਿ ਜਾਵਾਂ ਗੁਰ ਅਪਨੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਆਣਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

बलि जावां गुर अपने प्रीतम जिनि हरि प्रभु आणि मिलाइआ ॥१॥ रहाउ ॥

Bali jaavaan gur apane preetam jini hari prbhu aa(nn)i milaaiaa ||1|| rahaau ||

I am a sacrifice to my Guru, who has led me to meet my Lord God. ||1|| Pause ||

ਨਉਤਨ ਪ੍ਰੀਤਿ ਸਦਾ ਠਾਕੁਰ ਸਿਉ ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਸੁਹਾਵੀ ॥

नउतन प्रीति सदा ठाकुर सिउ अनदिनु भगति सुहावी ॥

Nautan preeti sadaa thaakur siu anadinu bhagati suhaavee ||

My love, my Lord and Master is forever fresh; I am embellished with devotional worship night and day.

ਮੁਕਤਿ ਭਏ ਗੁਰਿ ਦਰਸੁ ਦਿਖਾਇਆ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਭਗਤਿ ਸੁਭਾਵੀ ॥੨॥

मुकति भए गुरि दरसु दिखाइआ जुगि जुगि भगति सुभावी ॥२॥

Mukati bhae guri darasu dikhaaiaa jugi jugi bhagati subhaavee ||2||

I am liberated, gazing on the Blessed Vision of the Guru's Darshan. Devotional worship has made me glorious and exalted throughout the ages. ||2||

ਹਮ ਥਾਰੇ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਜਗੁ ਤੁਮਰਾ ਤੂ ਮੇਰਾ ਹਉ ਤੇਰਾ ॥

हम थारे त्रिभवण जगु तुमरा तू मेरा हउ तेरा ॥

Ham thaare tribhava(nn) jagu tumaraa too meraa hau teraa ||

I am Yours; the three worlds are Yours as well. You are mine, and I am Yours.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਨਿਰੰਜਨੁ ਪਾਇਆ ਬਹੁਰਿ ਨ ਭਵਜਲਿ ਫੇਰਾ ॥੩॥

सतिगुरि मिलिऐ निरंजनु पाइआ बहुरि न भवजलि फेरा ॥३॥

Satiguri miliai niranjjanu paaiaa bahuri na bhavajali pheraa ||3||

Meeting with the True Guru, I have found the Immaculate Lord; I shall not be consigned to this terrifying world-ocean ever again. ||3||

ਅਪੁਨੇ ਪਿਰ ਹਰਿ ਦੇਖਿ ਵਿਗਾਸੀ ਤਉ ਧਨ ਸਾਚੁ ਸੀਗਾਰੋ ॥

अपुने पिर हरि देखि विगासी तउ धन साचु सीगारो ॥

Apune pir hari dekhi vigaasee tau dhan saachu seegaaro ||

If the soul-bride is filled with delight on seeing her Husband Lord, then her decorations are true.

ਅਕੁਲ ਨਿਰੰਜਨ ਸਿਉ ਸਚਿ ਸਾਚੀ ਗੁਰਮਤਿ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੋ ॥੪॥

अकुल निरंजन सिउ सचि साची गुरमति नामु अधारो ॥४॥

Akul niranjjan siu sachi saachee guramati naamu adhaaro ||4||

With the Immaculate Celestial Lord, she becomes the truest of the true. Following the Guru's Teachings, she leans on the Support of the Naam. ||4||

ਮੁਕਤਿ ਭਈ ਬੰਧਨ ਗੁਰਿ ਖੋਲ੍ਹ੍ਹੇ ਸਬਦਿ ਸੁਰਤਿ ਪਤਿ ਪਾਈ ॥

मुकति भई बंधन गुरि खोल्हे सबदि सुरति पति पाई ॥

Mukati bhaee banddhan guri kholhe sabadi surati pati paaee ||

She is liberated; the Guru has untied her bonds. Focusing her awareness on the Shabad, she attains honor.

ਨਾਨਕ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਰਿਦ ਅੰਤਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਈ ॥੫॥੪॥

नानक राम नामु रिद अंतरि गुरमुखि मेलि मिलाई ॥५॥४॥

Naanak raam naamu rid anttari guramukhi meli milaaee ||5||4||

O Nanak, the Lord's Name is deep within her heart; as Gurmukh, she is united in His Union. ||5||4||

ਮਹਲਾ ੧ ਮਲਾਰ ॥

महला १ मलार ॥

Mahalaa 1 malaar ||

First Mehl, Malaar:

ਪਰ ਦਾਰਾ ਪਰ ਧਨੁ ਪਰ ਲੋਭਾ ਹਉਮੈ ਬਿਖੈ ਬਿਕਾਰ ॥

पर दारा पर धनु पर लोभा हउमै बिखै बिकार ॥

Par daaraa par dhanu par lobhaa haumai bikhai bikaar ||

Others' wives others' wealth greed, egotism, corruption and poison;

ਦੁਸਟ ਭਾਉ ਤਜਿ ਨਿੰਦ ਪਰਾਈ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਚੰਡਾਰ ॥੧॥

दुसट भाउ तजि निंद पराई कामु क्रोधु चंडार ॥१॥

Dusat bhaau taji nindd paraaee kaamu krodhu chanddaar ||1||

Evil passions, slander of others, sexual desire and anger - give up all these. ||1||

ਮਹਲ ਮਹਿ ਬੈਠੇ ਅਗਮ ਅਪਾਰ ॥

महल महि बैठे अगम अपार ॥

Mahal mahi baithe agam apaar ||

The Inaccessible, Infinite Lord is sitting in His Mansion.

ਭੀਤਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਵੈ ਜਿਸੁ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਰਤਨੁ ਆਚਾਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

भीतरि अम्रितु सोई जनु पावै जिसु गुर का सबदु रतनु आचार ॥१॥ रहाउ ॥

Bheetari ammmritu soee janu paavai jisu gur kaa sabadu ratanu aachaar ||1|| rahaau ||

That humble being, whose conduct is in harmony with the jewel of the Guru's Shabad, obtains the Ambrosial Nectar. ||1|| Pause ||

ਦੁਖ ਸੁਖ ਦੋਊ ਸਮ ਕਰਿ ਜਾਨੈ ਬੁਰਾ ਭਲਾ ਸੰਸਾਰ ॥

दुख सुख दोऊ सम करि जानै बुरा भला संसार ॥

Dukh sukh dou sam kari jaanai buraa bhalaa sanssaar ||

He sees pleasure and pain as both the same, along with good and bad in the world.

ਸੁਧਿ ਬੁਧਿ ਸੁਰਤਿ ਨਾਮਿ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਸਤਸੰਗਤਿ ਗੁਰ ਪਿਆਰ ॥੨॥

सुधि बुधि सुरति नामि हरि पाईऐ सतसंगति गुर पिआर ॥२॥

Sudhi budhi surati naami hari paaeeai satasanggati gur piaar ||2||

Wisdom, understanding and awareness are found in the Name of the Lord. In the Sat Sangat, the True Congregation, embrace love for the Guru. ||2||

ਅਹਿਨਿਸਿ ਲਾਹਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਪਰਾਪਤਿ ਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਦੇਵਣਹਾਰੁ ॥

अहिनिसि लाहा हरि नामु परापति गुरु दाता देवणहारु ॥

Ahinisi laahaa hari naamu paraapati guru daataa deva(nn)ahaaru ||

Day and night, profit is obtained through the Lord's Name. The Guru, the Giver, has given this gift.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਿਖ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਏ ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਕਰਤਾਰੁ ॥੩॥

गुरमुखि सिख सोई जनु पाए जिस नो नदरि करे करतारु ॥३॥

Guramukhi sikh soee janu paae jis no nadari kare karataaru ||3||

That Sikh who becomes Gurmukh obtains it. The Creator blesses him with His Glance of Grace. ||3||

ਕਾਇਆ ਮਹਲੁ ਮੰਦਰੁ ਘਰੁ ਹਰਿ ਕਾ ਤਿਸੁ ਮਹਿ ਰਾਖੀ ਜੋਤਿ ਅਪਾਰ ॥

काइआ महलु मंदरु घरु हरि का तिसु महि राखी जोति अपार ॥

Kaaiaa mahalu manddaru gharu hari kaa tisu mahi raakhee joti apaar ||

The body is a mansion, a temple, the home of the Lord; He has infused His Infinite Light into it.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਹਲਿ ਬੁਲਾਈਐ ਹਰਿ ਮੇਲੇ ਮੇਲਣਹਾਰ ॥੪॥੫॥

नानक गुरमुखि महलि बुलाईऐ हरि मेले मेलणहार ॥४॥५॥

Naanak guramukhi mahali bulaaeeai hari mele mela(nn)ahaar ||4||5||

O Nanak, the Gurmukh is invited to the Mansion of the Lord's Presence; the Lord unites him in His Union. ||4||5||

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੨

मलार महला १ घरु २

Malaar mahalaa 1 gharu 2

Malaar, First Mehl, Second House:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਪਵਣੈ ਪਾਣੀ ਜਾਣੈ ਜਾਤਿ ॥

पवणै पाणी जाणै जाति ॥

Pava(nn)ai paa(nn)ee jaa(nn)ai jaati ||

Know that the creation was formed through air and water;

ਕਾਇਆਂ ਅਗਨਿ ਕਰੇ ਨਿਭਰਾਂਤਿ ॥

काइआं अगनि करे निभरांति ॥

Kaaiaan agani kare nibharaanti ||

Have no doubt that the body was made through fire.

ਜੰਮਹਿ ਜੀਅ ਜਾਣੈ ਜੇ ਥਾਉ ॥

जमहि जीअ जाणै जे थाउ ॥

Jammahi jeea jaa(nn)ai je thaau ||

And if you know where the soul comes from,

ਸੁਰਤਾ ਪੰਡਿਤੁ ਤਾ ਕਾ ਨਾਉ ॥੧॥

सुरता पंडितु ता का नाउ ॥१॥

Surataa pandditu taa kaa naau ||1||

You shall be known as a wise religious scholar. ||1||

ਗੁਣ ਗੋਬਿੰਦ ਨ ਜਾਣੀਅਹਿ ਮਾਇ ॥

गुण गोबिंद न जाणीअहि माइ ॥

Gu(nn) gobindd na jaa(nn)eeahi maai ||

Who can know the Glorious Praises of the Lord of the Universe, O mother?

ਅਣਡੀਠਾ ਕਿਛੁ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਇ ॥

अणडीठा किछु कहणु न जाइ ॥

A(nn)adeethaa kichhu kaha(nn)u na jaai ||

Without seeing Him, we cannot say anything about Him.

ਕਿਆ ਕਰਿ ਆਖਿ ਵਖਾਣੀਐ ਮਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

किआ करि आखि वखाणीऐ माइ ॥१॥ रहाउ ॥

Kiaa kari aakhi vakhaa(nn)eeai maai ||1|| rahaau ||

How can anyone speak and describe Him, O mother? ||1|| Pause ||

ਊਪਰਿ ਦਰਿ ਅਸਮਾਨਿ ਪਇਆਲਿ ॥

ऊपरि दरि असमानि पइआलि ॥

Upari dari asamaani paiaali ||

He is high above the sky, and beneath the nether worlds.

ਕਿਉ ਕਰਿ ਕਹੀਐ ਦੇਹੁ ਵੀਚਾਰਿ ॥

किउ करि कहीऐ देहु वीचारि ॥

Kiu kari kaheeai dehu veechaari ||

How can I speak of Him? Let me understand.

ਬਿਨੁ ਜਿਹਵਾ ਜੋ ਜਪੈ ਹਿਆਇ ॥

बिनु जिहवा जो जपै हिआइ ॥

Binu jihavaa jo japai hiaai ||

In the heart, without the tongue is chanted,

ਕੋਈ ਜਾਣੈ ਕੈਸਾ ਨਾਉ ॥੨॥

कोई जाणै कैसा नाउ ॥२॥

Koee jaa(nn)ai kaisaa naau ||2||

who knows what sort of Name? ||2||

ਕਥਨੀ ਬਦਨੀ ਰਹੈ ਨਿਭਰਾਂਤਿ ॥

कथनी बदनी रहै निभरांति ॥

Kathanee badanee rahai nibharaanti ||

Undoubtedly, words fail me.

ਸੋ ਬੂਝੈ ਹੋਵੈ ਜਿਸੁ ਦਾਤਿ ॥

सो बूझै होवै जिसु दाति ॥

So boojhai hovai jisu daati ||

He alone understands, who is blessed.

ਅਹਿਨਿਸਿ ਅੰਤਰਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

अहिनिसि अंतरि रहै लिव लाइ ॥

Ahinisi anttari rahai liv laai ||

Day and night, deep within, he remains lovingly attuned to the Lord.

ਸੋਈ ਪੁਰਖੁ ਜਿ ਸਚਿ ਸਮਾਇ ॥੩॥

सोई पुरखु जि सचि समाइ ॥३॥

Soee purakhu ji sachi samaai ||3||

He is the true person, who is merged in the True Lord. ||3||

ਜਾਤਿ ਕੁਲੀਨੁ ਸੇਵਕੁ ਜੇ ਹੋਇ ॥

जाति कुलीनु सेवकु जे होइ ॥

Jaati kuleenu sevaku je hoi ||

If someone of high social standing becomes a selfless servant,

ਤਾ ਕਾ ਕਹਣਾ ਕਹਹੁ ਨ ਕੋਇ ॥

ता का कहणा कहहु न कोइ ॥

Taa kaa kaha(nn)aa kahahu na koi ||

Then his praises cannot even be expressed.

ਵਿਚਿ ਸਨਾਤੀਂ ਸੇਵਕੁ ਹੋਇ ॥

विचि सनातीं सेवकु होइ ॥

Vichi sanaateen sevaku hoi ||

And if someone from a low social class becomes a selfless servant,

ਨਾਨਕ ਪਣ੍ਹੀਆ ਪਹਿਰੈ ਸੋਇ ॥੪॥੧॥੬॥

नानक पण्हीआ पहिरै सोइ ॥४॥१॥६॥

Naanak pa(nn)heeaa pahirai soi ||4||1||6||

O Nanak, he shall wear shoes of honor. ||4||1||6||

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੧ ॥

मलार महला १ ॥

Malaar mahalaa 1 ||

Malaar, First Mehl:

ਦੁਖੁ ਵੇਛੋੜਾ ਇਕੁ ਦੁਖੁ ਭੂਖ ॥

दुखु वेछोड़ा इकु दुखु भूख ॥

Dukhu vechho(rr)aa iku dukhu bhookh ||

The pain of separation - this is the hungry pain I feel.

ਇਕੁ ਦੁਖੁ ਸਕਤਵਾਰ ਜਮਦੂਤ ॥

इकु दुखु सकतवार जमदूत ॥

Iku dukhu sakatavaar jamadoot ||

Another pain is the attack of the Messenger of Death.

ਇਕੁ ਦੁਖੁ ਰੋਗੁ ਲਗੈ ਤਨਿ ਧਾਇ ॥

इकु दुखु रोगु लगै तनि धाइ ॥

Iku dukhu rogu lagai tani dhaai ||

Another pain is the disease consuming my body.

ਵੈਦ ਨ ਭੋਲੇ ਦਾਰੂ ਲਾਇ ॥੧॥

वैद न भोले दारू लाइ ॥१॥

Vaid na bhole daaroo laai ||1||

O foolish doctor, don't give me medicine. ||1||

ਵੈਦ ਨ ਭੋਲੇ ਦਾਰੂ ਲਾਇ ॥

वैद न भोले दारू लाइ ॥

Vaid na bhole daaroo laai ||

O foolish doctor, don't give me medicine.

ਦਰਦੁ ਹੋਵੈ ਦੁਖੁ ਰਹੈ ਸਰੀਰ ॥

दरदु होवै दुखु रहै सरीर ॥

Daradu hovai dukhu rahai sareer ||

The pain persists, and the body continues to suffer.

ਐਸਾ ਦਾਰੂ ਲਗੈ ਨ ਬੀਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

ऐसा दारू लगै न बीर ॥१॥ रहाउ ॥

Aisaa daaroo lagai na beer ||1|| rahaau ||

Your medicine has no effect on me. ||1|| Pause ||

ਖਸਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ਕੀਏ ਰਸ ਭੋਗ ॥

खसमु विसारि कीए रस भोग ॥

Khasamu visaari keee ras bhog ||

Forgetting his Lord and Master, the mortal enjoys sensual pleasures;

ਤਾਂ ਤਨਿ ਉਠਿ ਖਲੋਏ ਰੋਗ ॥

तां तनि उठि खलोए रोग ॥

Taan tani uthi khaloe rog ||

Then, disease rises up in his body.

ਮਨ ਅੰਧੇ ਕਉ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥

मन अंधे कउ मिलै सजाइ ॥

Man anddhe kau milai sajaai ||

The blind mortal receives his punishment.

ਵੈਦ ਨ ਭੋਲੇ ਦਾਰੂ ਲਾਇ ॥੨॥

वैद न भोले दारू लाइ ॥२॥

Vaid na bhole daaroo laai ||2||

O foolish doctor, don't give me medicine. ||2||

ਚੰਦਨ ਕਾ ਫਲੁ ਚੰਦਨ ਵਾਸੁ ॥

चंदन का फलु चंदन वासु ॥

Chanddan kaa phalu chanddan vaasu ||

The value of sandalwood lies in its fragrance.

ਮਾਣਸ ਕਾ ਫਲੁ ਘਟ ਮਹਿ ਸਾਸੁ ॥

माणस का फलु घट महि सासु ॥

Maa(nn)as kaa phalu ghat mahi saasu ||

The value of the human lasts only as long as the breath in the body.

ਸਾਸਿ ਗਇਐ ਕਾਇਆ ਢਲਿ ਪਾਇ ॥

सासि गइऐ काइआ ढलि पाइ ॥

Saasi gaiai kaaiaa dhali paai ||

When the breath is taken away, the body crumbles into dust.

ਤਾ ਕੈ ਪਾਛੈ ਕੋਇ ਨ ਖਾਇ ॥੩॥

ता कै पाछै कोइ न खाइ ॥३॥

Taa kai paachhai koi na khaai ||3||

After that, no one takes any food. ||3||

ਕੰਚਨ ਕਾਇਆ ਨਿਰਮਲ ਹੰਸੁ ॥

कंचन काइआ निरमल हंसु ॥

Kancchan kaaiaa niramal hanssu ||

The mortal's body is golden, and the soul-swan is immaculate and pure,

ਜਿਸੁ ਮਹਿ ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨ ਅੰਸੁ ॥

जिसु महि नामु निरंजन अंसु ॥

Jisu mahi naamu niranjjan anssu ||

If even a tiny particle of the Immaculate Naam is within.

ਦੂਖ ਰੋਗ ਸਭਿ ਗਇਆ ਗਵਾਇ ॥

दूख रोग सभि गइआ गवाइ ॥

Dookh rog sabhi gaiaa gavaai ||

All pain and disease are eradicated.

ਨਾਨਕ ਛੂਟਸਿ ਸਾਚੈ ਨਾਇ ॥੪॥੨॥੭॥

नानक छूटसि साचै नाइ ॥४॥२॥७॥

Naanak chhootasi saachai naai ||4||2||7||

O Nanak, the mortal is saved through the True Name. ||4||2||7||

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੧ ॥

मलार महला १ ॥

Malaar mahalaa 1 ||

Malaar, First Mehl:

ਦੁਖ ਮਹੁਰਾ ਮਾਰਣ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ॥

दुख महुरा मारण हरि नामु ॥

Dukh mahuraa maara(nn) hari naamu ||

Pain is the poison. The Lord's Name is the antidote.

ਸਿਲਾ ਸੰਤੋਖ ਪੀਸਣੁ ਹਥਿ ਦਾਨੁ ॥

सिला संतोख पीसणु हथि दानु ॥

Silaa santtokh peesa(nn)u hathi daanu ||

Grind it up in the mortar of contentment, with the pestle of charitable giving.

ਨਿਤ ਨਿਤ ਲੇਹੁ ਨ ਛੀਜੈ ਦੇਹ ॥

नित नित लेहु न छीजै देह ॥

Nit nit lehu na chheejai deh ||

Take it each and every day, and your body shall not waste away.

ਅੰਤ ਕਾਲਿ ਜਮੁ ਮਾਰੈ ਠੇਹ ॥੧॥

अंत कालि जमु मारै ठेह ॥१॥

Antt kaali jamu maarai theh ||1||

At the very last instant, you shall strike down the Messenger of Death. ||1||

ਐਸਾ ਦਾਰੂ ਖਾਹਿ ਗਵਾਰ ॥

ऐसा दारू खाहि गवार ॥

Aisaa daaroo khaahi gavaar ||

So take such medicine, O fool,

ਜਿਤੁ ਖਾਧੈ ਤੇਰੇ ਜਾਹਿ ਵਿਕਾਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

जितु खाधै तेरे जाहि विकार ॥१॥ रहाउ ॥

Jitu khaadhai tere jaahi vikaar ||1|| rahaau ||

By which your corruption shall be taken away. ||1|| Pause ||

ਰਾਜੁ ਮਾਲੁ ਜੋਬਨੁ ਸਭੁ ਛਾਂਵ ॥

राजु मालु जोबनु सभु छांव ॥

Raaju maalu jobanu sabhu chhaanv ||

Power, wealth and youth are all just shadows,

ਰਥਿ ਫਿਰੰਦੈ ਦੀਸਹਿ ਥਾਵ ॥

रथि फिरंदै दीसहि थाव ॥

Rathi phiranddai deesahi thaav ||

As are the vehicles you see moving around.

ਦੇਹ ਨ ਨਾਉ ਨ ਹੋਵੈ ਜਾਤਿ ॥

देह न नाउ न होवै जाति ॥

Deh na naau na hovai jaati ||

Neither your body, nor your fame, nor your social status shall go along with you.

ਓਥੈ ਦਿਹੁ ਐਥੈ ਸਭ ਰਾਤਿ ॥੨॥

ओथै दिहु ऐथै सभ राति ॥२॥

Othai dihu aithai sabh raati ||2||

In the next world it is day, while here, it is all night. ||2||

ਸਾਦ ਕਰਿ ਸਮਧਾਂ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਘਿਉ ਤੇਲੁ ॥

साद करि समधां त्रिसना घिउ तेलु ॥

Saad kari samadhaan trisanaa ghiu telu ||

Let your taste for pleasures be the firewood, let your greed be the ghee,

ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਅਗਨੀ ਸਿਉ ਮੇਲੁ ॥

कामु क्रोधु अगनी सिउ मेलु ॥

Kaamu krodhu aganee siu melu ||

And your sexual desire and anger the cooking oil; burn them in the fire.

ਹੋਮ ਜਗ ਅਰੁ ਪਾਠ ਪੁਰਾਣ ॥

होम जग अरु पाठ पुराण ॥

Hom jag aru paath puraa(nn) ||

Some make burnt offerings, hold sacred feasts, and read the Puraanas.

ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਪਰਵਾਣ ॥੩॥

जो तिसु भावै सो परवाण ॥३॥

Jo tisu bhaavai so paravaa(nn) ||3||

Whatever pleases God is acceptable. ||3||

ਤਪੁ ਕਾਗਦੁ ਤੇਰਾ ਨਾਮੁ ਨੀਸਾਨੁ ॥

तपु कागदु तेरा नामु नीसानु ॥

Tapu kaagadu teraa naamu neesaanu ||

Intense meditation is the paper, and Your Name is the insignia.

ਜਿਨ ਕਉ ਲਿਖਿਆ ਏਹੁ ਨਿਧਾਨੁ ॥

जिन कउ लिखिआ एहु निधानु ॥

Jin kau likhiaa ehu nidhaanu ||

Those for whom this treasure is ordered,

ਸੇ ਧਨਵੰਤ ਦਿਸਹਿ ਘਰਿ ਜਾਇ ॥

से धनवंत दिसहि घरि जाइ ॥

Se dhanavantt disahi ghari jaai ||

Look wealthy when they reach their true home.

ਨਾਨਕ ਜਨਨੀ ਧੰਨੀ ਮਾਇ ॥੪॥੩॥੮॥

नानक जननी धंनी माइ ॥४॥३॥८॥

Naanak jananee dhannee maai ||4||3||8||

O Nanak, blessed is that mother who gave birth to them. ||4||3||8||

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੧ ॥

मलार महला १ ॥

Malaar mahalaa 1 ||

Malaar, First Mehl:

ਬਾਗੇ ਕਾਪੜ ਬੋਲੈ ਬੈਣ ॥

बागे कापड़ बोलै बैण ॥

Baage kaapa(rr) bolai bai(nn) ||

You wear white clothes, and speak sweet words.

ਲੰਮਾ ਨਕੁ ਕਾਲੇ ਤੇਰੇ ਨੈਣ ॥

लमा नकु काले तेरे नैण ॥

Lammaa naku kaale tere nai(nn) ||

Your nose is sharp, and your eyes are black.

ਕਬਹੂੰ ਸਾਹਿਬੁ ਦੇਖਿਆ ਭੈਣ ॥੧॥

कबहूं साहिबु देखिआ भैण ॥१॥

Kabahoonn saahibu dekhiaa bhai(nn) ||1||

Have you ever seen your Lord and Master, O sister? ||1||

ਊਡਾਂ ਊਡਿ ਚੜਾਂ ਅਸਮਾਨਿ ॥

ऊडां ऊडि चड़ां असमानि ॥

Udaan udi cha(rr)aan asamaani ||

I fly and soar, and ascend to the heavens.

ਸਾਹਿਬ ਸੰਮ੍ਰਿਥ ਤੇਰੈ ਤਾਣਿ ॥

साहिब सम्रिथ तेरै ताणि ॥

Saahib sammrith terai taa(nn)i ||

by Your power, O my All-powerful Lord and Master.

ਜਲਿ ਥਲਿ ਡੂੰਗਰਿ ਦੇਖਾਂ ਤੀਰ ॥

जलि थलि डूंगरि देखां तीर ॥

Jali thali doonggari dekhaan teer ||

I see Him in the water, on the land, in the mountains, on the river-banks,

ਥਾਨ ਥਨੰਤਰਿ ਸਾਹਿਬੁ ਬੀਰ ॥੨॥

थान थनंतरि साहिबु बीर ॥२॥

Thaan thananttari saahibu beer ||2||

In all places and interspaces, O brother. ||2||

ਜਿਨਿ ਤਨੁ ਸਾਜਿ ਦੀਏ ਨਾਲਿ ਖੰਭ ॥

जिनि तनु साजि दीए नालि ख्मभ ॥

Jini tanu saaji deee naali khambbh ||

He fashioned the body, and gave it wings;

ਅਤਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਉਡਣੈ ਕੀ ਡੰਝ ॥

अति त्रिसना उडणै की डंझ ॥

Ati trisanaa uda(nn)ai kee danjjh ||

He gave it great thirst and desire to fly.

ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾਂ ਬੰਧਾਂ ਧੀਰ ॥

नदरि करे तां बंधां धीर ॥

Nadari kare taan banddhaan dheer ||

When He bestows His Glance of Grace, I am comforted and consoled.

ਜਿਉ ਵੇਖਾਲੇ ਤਿਉ ਵੇਖਾਂ ਬੀਰ ॥੩॥

जिउ वेखाले तिउ वेखां बीर ॥३॥

Jiu vekhaale tiu vekhaan beer ||3||

As He makes me see, so do I see, O brother. ||3||

ਨ ਇਹੁ ਤਨੁ ਜਾਇਗਾ ਨ ਜਾਹਿਗੇ ਖੰਭ ॥

न इहु तनु जाइगा न जाहिगे ख्मभ ॥

Na ihu tanu jaaigaa na jaahige khambbh ||

Neither this body, nor its wings, shall go to the world hereafter.

ਪਉਣੈ ਪਾਣੀ ਅਗਨੀ ਕਾ ਸਨਬੰਧ ॥

पउणै पाणी अगनी का सनबंध ॥

Pau(nn)ai paa(nn)ee aganee kaa sanabanddh ||

It is a fusion of air, water and fire.

ਨਾਨਕ ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਜਪੀਐ ਕਰਿ ਗੁਰੁ ਪੀਰੁ ॥

नानक करमु होवै जपीऐ करि गुरु पीरु ॥

Naanak karamu hovai japeeai kari guru peeru ||

O Nanak, if it is in the mortal's karma, then he meditates on the Lord, with the Guru as his Spiritual Teacher.

ਸਚਿ ਸਮਾਵੈ ਏਹੁ ਸਰੀਰੁ ॥੪॥੪॥੯॥

सचि समावै एहु सरीरु ॥४॥४॥९॥

Sachi samaavai ehu sareeru ||4||4||9||

This body is absorbed in the Truth. ||4||4||9||

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੧ ਅਸਟਪਦੀਆ ਘਰੁ ੧

मलार महला १ असटपदीआ घरु १

Malaar mahalaa 1 asatapadeeaa gharu 1

Malaar, First Mehl, Ashtapadees, First House: