ਕੀਤਾ ਕਿਆ ਸਾਲਾਹੀਐ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ਸੋਈ ॥

कीता किआ सालाहीऐ करि देखै सोई ॥

Keetaa kiaa saalaaheeai kari dekhai soee ||

Why should anyone praise any other created being? That Lord acts and sees.

ਜਿਨਿ ਕੀਆ ਸੋ ਮਨਿ ਵਸੈ ਮੈ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥

जिनि कीआ सो मनि वसै मै अवरु न कोई ॥

Jini keeaa so mani vasai mai avaru na koee ||

The One who created me, abides within my mind; there is no other at all.

ਸੋ ਸਾਚਾ ਸਾਲਾਹੀਐ ਸਾਚੀ ਪਤਿ ਹੋਈ ॥੩॥

सो साचा सालाहीऐ साची पति होई ॥३॥

So saachaa saalaaheeai saachee pati hoee ||3||

So praise that True Lord, and you shall be blessed with true honor. ||3||

ਪੰਡਿਤੁ ਪੜਿ ਨ ਪਹੁਚਈ ਬਹੁ ਆਲ ਜੰਜਾਲਾ ॥

पंडितु पड़ि न पहुचई बहु आल जंजाला ॥

Pandditu pa(rr)i na pahuchaee bahu aal janjjaalaa ||

The Pandit, the religious scholar, reads, but does not reach the Lord; he is totally entangled in worldly affairs.

ਪਾਪ ਪੁੰਨ ਦੁਇ ਸੰਗਮੇ ਖੁਧਿਆ ਜਮਕਾਲਾ ॥

पाप पुंन दुइ संगमे खुधिआ जमकाला ॥

Paap punn dui sanggame khudhiaa jamakaalaa ||

He keeps the company of both virtue and vice, tormented by hunger and the Messenger of Death.

ਵਿਛੋੜਾ ਭਉ ਵੀਸਰੈ ਪੂਰਾ ਰਖਵਾਲਾ ॥੪॥

विछोड़ा भउ वीसरै पूरा रखवाला ॥४॥

Vichho(rr)aa bhau veesarai pooraa rakhavaalaa ||4||

One who is protected by the Perfect Lord, forgets separation and fear. ||4||

ਜਿਨ ਕੀ ਲੇਖੈ ਪਤਿ ਪਵੈ ਸੇ ਪੂਰੇ ਭਾਈ ॥

जिन की लेखै पति पवै से पूरे भाई ॥

Jin kee lekhai pati pavai se poore bhaaee ||

They alone are perfect, O Siblings of Destiny, whose honor is certified.

ਪੂਰੇ ਪੂਰੀ ਮਤਿ ਹੈ ਸਚੀ ਵਡਿਆਈ ॥

पूरे पूरी मति है सची वडिआई ॥

Poore pooree mati hai sachee vadiaaee ||

Perfect is the intellect of the Perfect Lord. True is His glorious greatness.

ਦੇਦੇ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵਈ ਲੈ ਲੈ ਥਕਿ ਪਾਈ ॥੫॥

देदे तोटि न आवई लै लै थकि पाई ॥५॥

Dede toti na aavaee lai lai thaki paaee ||5||

His gifts never run short, although those who receive may grow weary of receiving. ||5||

ਖਾਰ ਸਮੁਦ੍ਰੁ ਢੰਢੋਲੀਐ ਇਕੁ ਮਣੀਆ ਪਾਵੈ ॥

खार समुद्रु ढंढोलीऐ इकु मणीआ पावै ॥

Khaar samudru dhanddholeeai iku ma(nn)eeaa paavai ||

Searching the salty sea, one finds the pearl.

ਦੁਇ ਦਿਨ ਚਾਰਿ ਸੁਹਾਵਣਾ ਮਾਟੀ ਤਿਸੁ ਖਾਵੈ ॥

दुइ दिन चारि सुहावणा माटी तिसु खावै ॥

Dui din chaari suhaava(nn)aa maatee tisu khaavai ||

It looks beautiful for a few days, but in the end, it is eaten away by dust.

ਗੁਰੁ ਸਾਗਰੁ ਸਤਿ ਸੇਵੀਐ ਦੇ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵੈ ॥੬॥

गुरु सागरु सति सेवीऐ दे तोटि न आवै ॥६॥

Guru saagaru sati seveeai de toti na aavai ||6||

If one serves the Guru, the ocean of Truth, the gifts one receives never run short. ||6||

ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵਨਿ ਸੇ ਊਜਲੇ ਸਭ ਮੈਲੁ ਭਰੀਜੈ ॥

मेरे प्रभ भावनि से ऊजले सभ मैलु भरीजै ॥

Mere prbh bhaavani se ujale sabh mailu bhareejai ||

They alone are pure, who are pleasing to my God; all others are soiled with filth.

ਮੈਲਾ ਊਜਲੁ ਤਾ ਥੀਐ ਪਾਰਸ ਸੰਗਿ ਭੀਜੈ ॥

मैला ऊजलु ता थीऐ पारस संगि भीजै ॥

Mailaa ujalu taa theeai paaras sanggi bheejai ||

The filthy become pure, when they meet with the Guru, the Philosopher's Stone.

ਵੰਨੀ ਸਾਚੇ ਲਾਲ ਕੀ ਕਿਨਿ ਕੀਮਤਿ ਕੀਜੈ ॥੭॥

वंनी साचे लाल की किनि कीमति कीजै ॥७॥

Vannee saache laal kee kini keemati keejai ||7||

Who can estimate the value of the color of the true jewel? ||7||

ਭੇਖੀ ਹਾਥ ਨ ਲਭਈ ਤੀਰਥਿ ਨਹੀ ਦਾਨੇ ॥

भेखी हाथ न लभई तीरथि नही दाने ॥

Bhekhee haath na labhaee teerathi nahee daane ||

Wearing religious robes, the Lord is not obtained, nor is He obtained by giving donations at sacred shrines of pilgrimage.

ਪੂਛਉ ਬੇਦ ਪੜੰਤਿਆ ਮੂਠੀ ਵਿਣੁ ਮਾਨੇ ॥

पूछउ बेद पड़ंतिआ मूठी विणु माने ॥

Poochhau bed pa(rr)anttiaa moothee vi(nn)u maane ||

Go and ask the readers of the Vedas; without faith, the world is cheated.

ਨਾਨਕ ਕੀਮਤਿ ਸੋ ਕਰੇ ਪੂਰਾ ਗੁਰੁ ਗਿਆਨੇ ॥੮॥੬॥

नानक कीमति सो करे पूरा गुरु गिआने ॥८॥६॥

Naanak keemati so kare pooraa guru giaane ||8||6||

O Nanak, he alone values the jewel, who is blessed with the spiritual wisdom of the Perfect Guru. ||8||6||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥

मारू महला १ ॥

Maaroo mahalaa 1 ||

Maaroo, Fifth Mehl:

ਮਨਮੁਖੁ ਲਹਰਿ ਘਰੁ ਤਜਿ ਵਿਗੂਚੈ ਅਵਰਾ ਕੇ ਘਰ ਹੇਰੈ ॥

मनमुखु लहरि घरु तजि विगूचै अवरा के घर हेरै ॥

Manamukhu lahari gharu taji vigoochai avaraa ke ghar herai ||

The self-willed manmukh, in a fit of passion, abandons his home, and is ruined; then, he spies on the homes of others.

ਗ੍ਰਿਹ ਧਰਮੁ ਗਵਾਏ ਸਤਿਗੁਰੁ ਨ ਭੇਟੈ ਦੁਰਮਤਿ ਘੂਮਨ ਘੇਰੈ ॥

ग्रिह धरमु गवाए सतिगुरु न भेटै दुरमति घूमन घेरै ॥

Grih dharamu gavaae satiguru na bhetai duramati ghooman gherai ||

He neglects his household duties, and does not meet with the True Guru; he is caught in the whirlpool of evil-mindedness.

ਦਿਸੰਤਰੁ ਭਵੈ ਪਾਠ ਪੜਿ ਥਾਕਾ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਹੋਇ ਵਧੇਰੈ ॥

दिसंतरु भवै पाठ पड़ि थाका त्रिसना होइ वधेरै ॥

Disanttaru bhavai paath pa(rr)i thaakaa trisanaa hoi vadherai ||

Wandering in foreign lands and reading scriptures, he grows weary, and his thirsty desires only increase.

ਕਾਚੀ ਪਿੰਡੀ ਸਬਦੁ ਨ ਚੀਨੈ ਉਦਰੁ ਭਰੈ ਜੈਸੇ ਢੋਰੈ ॥੧॥

काची पिंडी सबदु न चीनै उदरु भरै जैसे ढोरै ॥१॥

Kaachee pinddee sabadu na cheenai udaru bharai jaise dhorai ||1||

His perishable body does not remember the Word of the Shabad; like a beast, he fills his belly. ||1||

ਬਾਬਾ ਐਸੀ ਰਵਤ ਰਵੈ ਸੰਨਿਆਸੀ ॥

बाबा ऐसी रवत रवै संनिआसी ॥

Baabaa aisee ravat ravai sanniaasee ||

O Baba, this is the way of life of the Sannyaasi, the renunciate.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਏਕ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ਤੇਰੈ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਤ੍ਰਿਪਤਾਸੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

गुर कै सबदि एक लिव लागी तेरै नामि रते त्रिपतासी ॥१॥ रहाउ ॥

Gur kai sabadi ek liv laagee terai naami rate tripataasee ||1|| rahaau ||

Through the Word of the Guru's Shabad, he is to enshrine love for the One Lord. Imbued with Your Name, Lord, he remains satisfied and fulfilled. ||1|| Pause ||

ਘੋਲੀ ਗੇਰੂ ਰੰਗੁ ਚੜਾਇਆ ਵਸਤ੍ਰ ਭੇਖ ਭੇਖਾਰੀ ॥

घोली गेरू रंगु चड़ाइआ वसत्र भेख भेखारी ॥

Gholee geroo ranggu cha(rr)aaiaa vasatr bhekh bhekhaaree ||

He dyes his robes with saffron dye, and wearing these robes, he goes out begging.

ਕਾਪੜ ਫਾਰਿ ਬਨਾਈ ਖਿੰਥਾ ਝੋਲੀ ਮਾਇਆਧਾਰੀ ॥

कापड़ फारि बनाई खिंथा झोली माइआधारी ॥

Kaapa(rr) phaari banaaee khintthaa jholee maaiaadhaaree ||

Tearing his robes, he makes a patched coat, and puts the money in his wallet.

ਘਰਿ ਘਰਿ ਮਾਗੈ ਜਗੁ ਪਰਬੋਧੈ ਮਨਿ ਅੰਧੈ ਪਤਿ ਹਾਰੀ ॥

घरि घरि मागै जगु परबोधै मनि अंधै पति हारी ॥

Ghari ghari maagai jagu parabodhai mani anddhai pati haaree ||

From house to house he goes begging, and tries to teach the world; but his mind is blind, and so he loses his honor.

ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਣਾ ਸਬਦੁ ਨ ਚੀਨੈ ਜੂਐ ਬਾਜੀ ਹਾਰੀ ॥੨॥

भरमि भुलाणा सबदु न चीनै जूऐ बाजी हारी ॥२॥

Bharami bhulaa(nn)aa sabadu na cheenai jooai baajee haaree ||2||

He is deluded by doubt, and does not remember the Word of the Shabad. He loses his life in the gamble. ||2||

ਅੰਤਰਿ ਅਗਨਿ ਨ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਬੂਝੈ ਬਾਹਰਿ ਪੂਅਰ ਤਾਪੈ ॥

अंतरि अगनि न गुर बिनु बूझै बाहरि पूअर तापै ॥

Anttari agani na gur binu boojhai baahari pooar taapai ||

Without the Guru, the fire within is not quenched; and outside, the fire still burns.

ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਬਿਨੁ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਵੀ ਕਿਉ ਕਰਿ ਚੀਨਸਿ ਆਪੈ ॥

गुर सेवा बिनु भगति न होवी किउ करि चीनसि आपै ॥

Gur sevaa binu bhagati na hovee kiu kari cheenasi aapai ||

Without serving the Guru, there is no devotional worship. How can anyone, by himself, know the Lord?

ਨਿੰਦਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਨਰਕ ਨਿਵਾਸੀ ਅੰਤਰਿ ਆਤਮ ਜਾਪੈ ॥

निंदा करि करि नरक निवासी अंतरि आतम जापै ॥

Ninddaa kari kari narak nivaasee anttari aatam jaapai ||

Slandering others, one lives in hell; within him is hazy darkness.

ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਭਰਮਿ ਵਿਗੂਚਹਿ ਕਿਉ ਮਲੁ ਧੋਪੈ ਪਾਪੈ ॥੩॥

अठसठि तीरथ भरमि विगूचहि किउ मलु धोपै पापै ॥३॥

Athasathi teerath bharami vigoochahi kiu malu dhopai paapai ||3||

Wandering to the sixty-eight sacred shrines of pilgrimage, he is ruined. How can the filth of sin be washed away? ||3||

ਛਾਣੀ ਖਾਕੁ ਬਿਭੂਤ ਚੜਾਈ ਮਾਇਆ ਕਾ ਮਗੁ ਜੋਹੈ ॥

छाणी खाकु बिभूत चड़ाई माइआ का मगु जोहै ॥

Chhaa(nn)ee khaaku bibhoot cha(rr)aaee maaiaa kaa magu johai ||

He sifts through the dust, and applies ashes to his body, but he is searching for the path of Maya's wealth.

ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਏਕੁ ਨ ਜਾਣੈ ਸਾਚੁ ਕਹੇ ਤੇ ਛੋਹੈ ॥

अंतरि बाहरि एकु न जाणै साचु कहे ते छोहै ॥

Anttari baahari eku na jaa(nn)ai saachu kahe te chhohai ||

Inwardly and outwardly, he does not know the One Lord; if someone tells him the Truth, he grows angry.

ਪਾਠੁ ਪੜੈ ਮੁਖਿ ਝੂਠੋ ਬੋਲੈ ਨਿਗੁਰੇ ਕੀ ਮਤਿ ਓਹੈ ॥

पाठु पड़ै मुखि झूठो बोलै निगुरे की मति ओहै ॥

Paathu pa(rr)ai mukhi jhootho bolai nigure kee mati ohai ||

He reads the scriptures, but tells lies; such is the intellect of one who has no guru.

ਨਾਮੁ ਨ ਜਪਈ ਕਿਉ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਕਿਉ ਸੋਹੈ ॥੪॥

नामु न जपई किउ सुखु पावै बिनु नावै किउ सोहै ॥४॥

Naamu na japaee kiu sukhu paavai binu naavai kiu sohai ||4||

Without chanting the Naam, how can he find peace? Without the Name, how can he look good? ||4||

ਮੂੰਡੁ ਮੁਡਾਇ ਜਟਾ ਸਿਖ ਬਾਧੀ ਮੋਨਿ ਰਹੈ ਅਭਿਮਾਨਾ ॥

मूंडु मुडाइ जटा सिख बाधी मोनि रहै अभिमाना ॥

Moonddu mudaai jataa sikh baadhee moni rahai abhimaanaa ||

Some shave their heads, some keep their hair in matted tangles; some keep it in braids, while some keep silent, filled with egotistical pride.

ਮਨੂਆ ਡੋਲੈ ਦਹ ਦਿਸ ਧਾਵੈ ਬਿਨੁ ਰਤ ਆਤਮ ਗਿਆਨਾ ॥

मनूआ डोलै दह दिस धावै बिनु रत आतम गिआना ॥

Manooaa dolai dah dis dhaavai binu rat aatam giaanaa ||

Their minds waver and wander in ten directions, without loving devotion and enlightenment of the soul.

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਛੋਡਿ ਮਹਾ ਬਿਖੁ ਪੀਵੈ ਮਾਇਆ ਕਾ ਦੇਵਾਨਾ ॥

अम्रितु छोडि महा बिखु पीवै माइआ का देवाना ॥

Ammmritu chhodi mahaa bikhu peevai maaiaa kaa devaanaa ||

They abandon the Ambrosial Nectar, and drink the deadly poison, driven mad by Maya.

ਕਿਰਤੁ ਨ ਮਿਟਈ ਹੁਕਮੁ ਨ ਬੂਝੈ ਪਸੂਆ ਮਾਹਿ ਸਮਾਨਾ ॥੫॥

किरतु न मिटई हुकमु न बूझै पसूआ माहि समाना ॥५॥

Kiratu na mitaee hukamu na boojhai pasooaa maahi samaanaa ||5||

Past actions cannot be erased; without understanding the Hukam of the Lord's Command, they become beasts. ||5||

ਹਾਥ ਕਮੰਡਲੁ ਕਾਪੜੀਆ ਮਨਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਉਪਜੀ ਭਾਰੀ ॥

हाथ कमंडलु कापड़ीआ मनि त्रिसना उपजी भारी ॥

Haath kamanddalu kaapa(rr)eeaa mani trisanaa upajee bhaaree ||

With bowl in hand, wearing his patched coat, great desires well up in his mind.

ਇਸਤ੍ਰੀ ਤਜਿ ਕਰਿ ਕਾਮਿ ਵਿਆਪਿਆ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ਪਰ ਨਾਰੀ ॥

इसत्री तजि करि कामि विआपिआ चितु लाइआ पर नारी ॥

Isatree taji kari kaami viaapiaa chitu laaiaa par naaree ||

Abandoning his own wife, he is engrossed in sexual desire; his thoughts are on the wives of others.

ਸਿਖ ਕਰੇ ਕਰਿ ਸਬਦੁ ਨ ਚੀਨੈ ਲੰਪਟੁ ਹੈ ਬਾਜਾਰੀ ॥

सिख करे करि सबदु न चीनै ल्मपटु है बाजारी ॥

Sikh kare kari sabadu na cheenai lamppatu hai baajaaree ||

He teaches and preaches, but does not contemplate the Shabad; he is bought and sold on the street.

ਅੰਤਰਿ ਬਿਖੁ ਬਾਹਰਿ ਨਿਭਰਾਤੀ ਤਾ ਜਮੁ ਕਰੇ ਖੁਆਰੀ ॥੬॥

अंतरि बिखु बाहरि निभराती ता जमु करे खुआरी ॥६॥

Anttari bikhu baahari nibharaatee taa jamu kare khuaaree ||6||

With poison within, he pretends to be free of doubt; he is ruined and humiliated by the Messenger of Death. ||6||

ਸੋ ਸੰਨਿਆਸੀ ਜੋ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੈ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਏ ॥

सो संनिआसी जो सतिगुर सेवै विचहु आपु गवाए ॥

So sanniaasee jo satigur sevai vichahu aapu gavaae ||

He alone is a Sannyaasi, who serves the True Guru, and removes his self-conceit from within.

ਛਾਦਨ ਭੋਜਨ ਕੀ ਆਸ ਨ ਕਰਈ ਅਚਿੰਤੁ ਮਿਲੈ ਸੋ ਪਾਏ ॥

छादन भोजन की आस न करई अचिंतु मिलै सो पाए ॥

Chhaadan bhojan kee aas na karaee achinttu milai so paae ||

He does not ask for clothes or food; without asking, he accepts whatever he receives.

ਬਕੈ ਨ ਬੋਲੈ ਖਿਮਾ ਧਨੁ ਸੰਗ੍ਰਹੈ ਤਾਮਸੁ ਨਾਮਿ ਜਲਾਏ ॥

बकै न बोलै खिमा धनु संग्रहै तामसु नामि जलाए ॥

Bakai na bolai khimaa dhanu sanggrhai taamasu naami jalaae ||

He does not speak empty words; he gathers in the wealth of tolerance, and burns away his anger with the Naam.

ਧਨੁ ਗਿਰਹੀ ਸੰਨਿਆਸੀ ਜੋਗੀ ਜਿ ਹਰਿ ਚਰਣੀ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ॥੭॥

धनु गिरही संनिआसी जोगी जि हरि चरणी चितु लाए ॥७॥

Dhanu girahee sanniaasee jogee ji hari chara(nn)ee chitu laae ||7||

Blessed is such a householder, Sannyaasi and Yogi, who focuses his consciousness on the Lord's feet. ||7||

ਆਸ ਨਿਰਾਸ ਰਹੈ ਸੰਨਿਆਸੀ ਏਕਸੁ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥

आस निरास रहै संनिआसी एकसु सिउ लिव लाए ॥

Aas niraas rahai sanniaasee ekasu siu liv laae ||

Amidst hope, the Sannyaasi remains unmoved by hope; he remains lovingly focused on the One Lord.

ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀਵੈ ਤਾ ਸਾਤਿ ਆਵੈ ਨਿਜ ਘਰਿ ਤਾੜੀ ਲਾਏ ॥

हरि रसु पीवै ता साति आवै निज घरि ताड़ी लाए ॥

Hari rasu peevai taa saati aavai nij ghari taa(rr)ee laae ||

He drinks in the sublime essence of the Lord, and so finds peace and tranquility; in the home of his own being, he remains absorbed in the deep trance of meditation.

ਮਨੂਆ ਨ ਡੋਲੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਧਾਵਤੁ ਵਰਜਿ ਰਹਾਏ ॥

मनूआ न डोलै गुरमुखि बूझै धावतु वरजि रहाए ॥

Manooaa na dolai guramukhi boojhai dhaavatu varaji rahaae ||

His mind does not waver; as Gurmukh, he understands. He restrains it from wandering out.

ਗ੍ਰਿਹੁ ਸਰੀਰੁ ਗੁਰਮਤੀ ਖੋਜੇ ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਏ ॥੮॥

ग्रिहु सरीरु गुरमती खोजे नामु पदारथु पाए ॥८॥

Grihu sareeru guramatee khoje naamu padaarathu paae ||8||

Following the Guru's Teachings, he searches the home of his body, and obtains the wealth of the Naam. ||8||

ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹੇਸੁ ਸਰੇਸਟ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਵੀਚਾਰੀ ॥

ब्रहमा बिसनु महेसु सरेसट नामि रते वीचारी ॥

Brhamaa bisanu mahesu saresat naami rate veechaaree ||

Brahma, Vishnu and Shiva are exalted, imbued with contemplative meditation on the Naam.

ਖਾਣੀ ਬਾਣੀ ਗਗਨ ਪਤਾਲੀ ਜੰਤਾ ਜੋਤਿ ਤੁਮਾਰੀ ॥

खाणी बाणी गगन पताली जंता जोति तुमारी ॥

Khaa(nn)ee baa(nn)ee gagan pataalee janttaa joti tumaaree ||

The sources of creation, speech, the heavens and the underworld, all beings and creatures, are infused with Your Light.

ਸਭਿ ਸੁਖ ਮੁਕਤਿ ਨਾਮ ਧੁਨਿ ਬਾਣੀ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਉਰ ਧਾਰੀ ॥

सभि सुख मुकति नाम धुनि बाणी सचु नामु उर धारी ॥

Sabhi sukh mukati naam dhuni baa(nn)ee sachu naamu ur dhaaree ||

All comforts and liberation are found in the Naam, and the vibrations of the Guru's Bani; I have enshrined the True Name within my heart.

ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਨਹੀ ਛੂਟਸਿ ਨਾਨਕ ਸਾਚੀ ਤਰੁ ਤੂ ਤਾਰੀ ॥੯॥੭॥

नाम बिना नही छूटसि नानक साची तरु तू तारी ॥९॥७॥

Naam binaa nahee chhootasi naanak saachee taru too taaree ||9||7||

Without the Naam, no one is saved; O Nanak, with the Truth, cross over to the other side. ||9||7||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥

मारू महला १ ॥

Maaroo mahalaa 1 ||

Maaroo, First Mehl:

ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਸੰਜੋਗਿ ਉਪਾਏ ਰਕਤੁ ਬਿੰਦੁ ਮਿਲਿ ਪਿੰਡੁ ਕਰੇ ॥

मात पिता संजोगि उपाए रकतु बिंदु मिलि पिंडु करे ॥

Maat pitaa sanjjogi upaae rakatu binddu mili pinddu kare ||

Through the union of mother and father, the fetus is formed. The egg and sperm join together to make the body.

ਅੰਤਰਿ ਗਰਭ ਉਰਧਿ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਰੇ ਦਾਤਿ ਕਰੇ ॥੧॥

अंतरि गरभ उरधि लिव लागी सो प्रभु सारे दाति करे ॥१॥

Anttari garabh uradhi liv laagee so prbhu saare daati kare ||1||

Upside-down within the womb, it lovingly dwells on the Lord; God provides for it, and gives it nourishment there. ||1||

ਸੰਸਾਰੁ ਭਵਜਲੁ ਕਿਉ ਤਰੈ ॥

संसारु भवजलु किउ तरै ॥

Sanssaaru bhavajalu kiu tarai ||

How can he cross over the terrifying world-ocean?

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਪਾਈਐ ਅਫਰਿਓ ਭਾਰੁ ਅਫਾਰੁ ਟਰੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

गुरमुखि नामु निरंजनु पाईऐ अफरिओ भारु अफारु टरै ॥१॥ रहाउ ॥

Guramukhi naamu niranjjanu paaeeai aphario bhaaru aphaaru tarai ||1|| rahaau ||

The Gurmukh obtains the Immaculate Naam, the Name of the Lord; the unbearable load of sins is removed. ||1|| Pause ||

ਤੇ ਗੁਣ ਵਿਸਰਿ ਗਏ ਅਪਰਾਧੀ ਮੈ ਬਉਰਾ ਕਿਆ ਕਰਉ ਹਰੇ ॥

ते गुण विसरि गए अपराधी मै बउरा किआ करउ हरे ॥

Te gu(nn) visari gae aparaadhee mai bauraa kiaa karau hare ||

I have forgotten Your Virtues, Lord; I am insane - what can I do now?

ਤੂ ਦਾਤਾ ਦਇਆਲੁ ਸਭੈ ਸਿਰਿ ਅਹਿਨਿਸਿ ਦਾਤਿ ਸਮਾਰਿ ਕਰੇ ॥੨॥

तू दाता दइआलु सभै सिरि अहिनिसि दाति समारि करे ॥२॥

Too daataa daiaalu sabhai siri ahinisi daati samaari kare ||2||

You are the Merciful Giver, above the heads of all. Day and night, You give gifts, and take care of all. ||2||

ਚਾਰਿ ਪਦਾਰਥ ਲੈ ਜਗਿ ਜਨਮਿਆ ਸਿਵ ਸਕਤੀ ਘਰਿ ਵਾਸੁ ਧਰੇ ॥

चारि पदारथ लै जगि जनमिआ सिव सकती घरि वासु धरे ॥

Chaari padaarath lai jagi janamiaa siv sakatee ghari vaasu dhare ||

One is born to achieve the four great objectives of life. The spirit has taken up its home in the material world.

ਲਾਗੀ ਭੂਖ ਮਾਇਆ ਮਗੁ ਜੋਹੈ ਮੁਕਤਿ ਪਦਾਰਥੁ ਮੋਹਿ ਖਰੇ ॥੩॥

लागी भूख माइआ मगु जोहै मुकति पदारथु मोहि खरे ॥३॥

Laagee bhookh maaiaa magu johai mukati padaarathu mohi khare ||3||

Driven by hunger, it sees the path of Maya's riches; this emotional attachment takes away the treasure of liberation. ||3||

ਕਰਣ ਪਲਾਵ ਕਰੇ ਨਹੀ ਪਾਵੈ ਇਤ ਉਤ ਢੂਢਤ ਥਾਕਿ ਪਰੇ ॥

करण पलाव करे नही पावै इत उत ढूढत थाकि परे ॥

Kara(nn) palaav kare nahee paavai it ut dhoodhat thaaki pare ||

Weeping and wailing, he does not receive them; he searches here and there, and grows weary.

ਕਾਮਿ ਕ੍ਰੋਧਿ ਅਹੰਕਾਰਿ ਵਿਆਪੇ ਕੂੜ ਕੁਟੰਬ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰੇ ॥੪॥

कामि क्रोधि अहंकारि विआपे कूड़ कुट्मब सिउ प्रीति करे ॥४॥

Kaami krodhi ahankkaari viaape koo(rr) kutambb siu preeti kare ||4||

Engrossed in sexual desire, anger and egotism, he falls in love with his false relatives. ||4||

ਖਾਵੈ ਭੋਗੈ ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਦੇਖੈ ਪਹਿਰਿ ਦਿਖਾਵੈ ਕਾਲ ਘਰੇ ॥

खावै भोगै सुणि सुणि देखै पहिरि दिखावै काल घरे ॥

Khaavai bhogai su(nn)i su(nn)i dekhai pahiri dikhaavai kaal ghare ||

He eats and enjoys, listens and watches, and dresses up to show off in this house of death.

ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਸਬਦ ਨ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਨਾਮ ਨ ਕਾਲੁ ਟਰੇ ॥੫॥

बिनु गुर सबद न आपु पछाणै बिनु हरि नाम न कालु टरे ॥५॥

Binu gur sabad na aapu pachhaa(nn)ai binu hari naam na kaalu tare ||5||

Without the Word of the Guru's Shabad, he does not understand himself. Without the Lord's Name, death cannot be avoided. ||5||

ਜੇਤਾ ਮੋਹੁ ਹਉਮੈ ਕਰਿ ਭੂਲੇ ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ ਕਰਤੇ ਛੀਨਿ ਖਰੇ ॥

जेता मोहु हउमै करि भूले मेरी मेरी करते छीनि खरे ॥

Jetaa mohu haumai kari bhoole meree meree karate chheeni khare ||

The more attachment and egotism delude and confuse him, the more he cries out, ""Mine, mine!"", and the more he loses out.

ਤਨੁ ਧਨੁ ਬਿਨਸੈ ਸਹਸੈ ਸਹਸਾ ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਵੈ ਮੁਖਿ ਧੂਰਿ ਪਰੇ ॥੬॥

तनु धनु बिनसै सहसै सहसा फिरि पछुतावै मुखि धूरि परे ॥६॥

Tanu dhanu binasai sahasai sahasaa phiri pachhutaavai mukhi dhoori pare ||6||

His body and wealth pass away, and he is torn by skepticism and cynicism; in the end, he regrets and repents, when the dust falls on his face. ||6||

ਬਿਰਧਿ ਭਇਆ ਜੋਬਨੁ ਤਨੁ ਖਿਸਿਆ ਕਫੁ ਕੰਠੁ ਬਿਰੂਧੋ ਨੈਨਹੁ ਨੀਰੁ ਢਰੇ ॥

बिरधि भइआ जोबनु तनु खिसिआ कफु कंठु बिरूधो नैनहु नीरु ढरे ॥

Biradhi bhaiaa jobanu tanu khisiaa kaphu kantthu biroodho nainahu neeru dhare ||

He grows old, his body and youth waste away, and his throat is plugged with mucous; water flows from his eyes.

ਚਰਣ ਰਹੇ ਕਰ ਕੰਪਣ ਲਾਗੇ ਸਾਕਤ ਰਾਮੁ ਨ ਰਿਦੈ ਹਰੇ ॥੭॥

चरण रहे कर क्मपण लागे साकत रामु न रिदै हरे ॥७॥

Chara(nn) rahe kar kamppa(nn) laage saakat raamu na ridai hare ||7||

He feet fail him, and his hands shake and tremble; the faithless cynic does not enshrine the Lord in his heart. ||7||

ਸੁਰਤਿ ਗਈ ਕਾਲੀ ਹੂ ਧਉਲੇ ਕਿਸੈ ਨ ਭਾਵੈ ਰਖਿਓ ਘਰੇ ॥

सुरति गई काली हू धउले किसै न भावै रखिओ घरे ॥

Surati gaee kaalee hoo dhaule kisai na bhaavai rakhio ghare ||

His intellect fails him, his black hair turns white, and no one wants to keep him in their home.

ਬਿਸਰਤ ਨਾਮ ਐਸੇ ਦੋਖ ਲਾਗਹਿ ਜਮੁ ਮਾਰਿ ਸਮਾਰੇ ਨਰਕਿ ਖਰੇ ॥੮॥

बिसरत नाम ऐसे दोख लागहि जमु मारि समारे नरकि खरे ॥८॥

Bisarat naam aise dokh laagahi jamu maari samaare naraki khare ||8||

Forgetting the Naam, these are the stigmas which stick to him; the Messenger of Death beats him, and drags him to hell. ||8||

ਪੂਰਬ ਜਨਮ ਕੋ ਲੇਖੁ ਨ ਮਿਟਈ ਜਨਮਿ ਮਰੈ ਕਾ ਕਉ ਦੋਸੁ ਧਰੇ ॥

पूरब जनम को लेखु न मिटई जनमि मरै का कउ दोसु धरे ॥

Poorab janam ko lekhu na mitaee janami marai kaa kau dosu dhare ||

The record of one's past actions cannot be erased; who else is to blame for one's birth and death?

ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਬਾਦਿ ਜੀਵਣੁ ਹੋਰੁ ਮਰਣਾ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਸਬਦੈ ਜਨਮੁ ਜਰੇ ॥੯॥

बिनु गुर बादि जीवणु होरु मरणा बिनु गुर सबदै जनमु जरे ॥९॥

Binu gur baadi jeeva(nn)u horu mara(nn)aa binu gur sabadai janamu jare ||9||

Without the Guru, life and death are pointless; without the Word of the Guru's Shabad, life just burns away. ||9||

ਖੁਸੀ ਖੁਆਰ ਭਏ ਰਸ ਭੋਗਣ ਫੋਕਟ ਕਰਮ ਵਿਕਾਰ ਕਰੇ ॥

खुसी खुआर भए रस भोगण फोकट करम विकार करे ॥

Khusee khuaar bhae ras bhoga(nn) phokat karam vikaar kare ||

The pleasures enjoyed in happiness bring ruin; acting in corruption is useless indulgence.

ਨਾਮੁ ਬਿਸਾਰਿ ਲੋਭਿ ਮੂਲੁ ਖੋਇਓ ਸਿਰਿ ਧਰਮ ਰਾਇ ਕਾ ਡੰਡੁ ਪਰੇ ॥੧੦॥

नामु बिसारि लोभि मूलु खोइओ सिरि धरम राइ का डंडु परे ॥१०॥

Naamu bisaari lobhi moolu khoio siri dharam raai kaa danddu pare ||10||

Forgetting the Naam, and caught by greed, he betrays his own source; the club of the Righteous Judge of Dharma will strike him over the head. ||10||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਾਮ ਨਾਮ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਜਾ ਕਉ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ॥

गुरमुखि राम नाम गुण गावहि जा कउ हरि प्रभु नदरि करे ॥

Guramukhi raam naam gu(nn) gaavahi jaa kau hari prbhu nadari kare ||

The Gurmukhs sing the Glorious Praises of the Lord's Name; the Lord God blesses them with His Glance of Grace.

ਤੇ ਨਿਰਮਲ ਪੁਰਖ ਅਪਰੰਪਰ ਪੂਰੇ ਤੇ ਜਗ ਮਹਿ ਗੁਰ ਗੋਵਿੰਦ ਹਰੇ ॥੧੧॥

ते निरमल पुरख अपर्मपर पूरे ते जग महि गुर गोविंद हरे ॥११॥

Te niramal purakh aparamppar poore te jag mahi gur govindd hare ||11||

Those beings are pure, perfect unlimited and infinite; in this world, they are the embodiment of the Guru, the Lord of the Universe. ||11||

ਹਰਿ ਸਿਮਰਹੁ ਗੁਰ ਬਚਨ ਸਮਾਰਹੁ ਸੰਗਤਿ ਹਰਿ ਜਨ ਭਾਉ ਕਰੇ ॥

हरि सिमरहु गुर बचन समारहु संगति हरि जन भाउ करे ॥

Hari simarahu gur bachan samaarahu sanggati hari jan bhaau kare ||

Meditate in remembrance on the Lord; meditate and contemplate the Guru's Word, and love to associate with the humble servants of the Lord.

ਹਰਿ ਜਨ ਗੁਰੁ ਪਰਧਾਨੁ ਦੁਆਰੈ ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਜਨ ਕੀ ਰੇਣੁ ਹਰੇ ॥੧੨॥੮॥

हरि जन गुरु परधानु दुआरै नानक तिन जन की रेणु हरे ॥१२॥८॥

Hari jan guru paradhaanu duaarai naanak tin jan kee re(nn)u hare ||12||8||

The Lord's humble servants are the embodiment of the Guru; they are supreme and respected in the Court of the Lord. Nanak seeks the dust of the feet of those humble servants of the Lord. ||12||8||

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਮਾਰੂ ਕਾਫੀ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੨ ॥

मारू काफी महला १ घरु २ ॥

Maaroo kaaphee mahalaa 1 gharu 2 ||

Maaroo, Kaafee, First Mehl, Second House:

ਆਵਉ ਵੰਞਉ ਡੁੰਮਣੀ ਕਿਤੀ ਮਿਤ੍ਰ ਕਰੇਉ ॥

आवउ वंञउ डुमणी किती मित्र करेउ ॥

Aavau van(ny)au dummma(nn)ee kitee mitr kareu ||

The double-minded person comes and goes, and has numerous friends.

ਸਾ ਧਨ ਢੋਈ ਨ ਲਹੈ ਵਾਢੀ ਕਿਉ ਧੀਰੇਉ ॥੧॥

सा धन ढोई न लहै वाढी किउ धीरेउ ॥१॥

Saa dhan dhoee na lahai vaadhee kiu dheereu ||1||

The soul-bride is separated from her Lord, and she has no place of rest; how can she be comforted? ||1||

ਮੈਡਾ ਮਨੁ ਰਤਾ ਆਪਨੜੇ ਪਿਰ ਨਾਲਿ ॥

मैडा मनु रता आपनड़े पिर नालि ॥

Maidaa manu rataa aapana(rr)e pir naali ||

My mind is attuned to the Love of my Husband Lord.

ਹਉ ਘੋਲਿ ਘੁਮਾਈ ਖੰਨੀਐ ਕੀਤੀ ਹਿਕ ਭੋਰੀ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

हउ घोलि घुमाई खंनीऐ कीती हिक भोरी नदरि निहालि ॥१॥ रहाउ ॥

Hau gholi ghumaaee khanneeai keetee hik bhoree nadari nihaali ||1|| rahaau ||

I am devoted, dedicated, a sacrifice to the Lord; if only He would bless me with His Glance of Grace, even for an instant! ||1|| Pause ||

ਪੇਈਅੜੈ ਡੋਹਾਗਣੀ ਸਾਹੁਰੜੈ ਕਿਉ ਜਾਉ ॥

पेईअड़ै डोहागणी साहुरड़ै किउ जाउ ॥

Peeea(rr)ai dohaaga(nn)ee saahura(rr)ai kiu jaau ||

I am a rejected bride, abandoned in my parents' home; how can I go to my in-laws now?

ਮੈ ਗਲਿ ਅਉਗਣ ਮੁਠੜੀ ਬਿਨੁ ਪਿਰ ਝੂਰਿ ਮਰਾਉ ॥੨॥

मै गलि अउगण मुठड़ी बिनु पिर झूरि मराउ ॥२॥

Mai gali auga(nn) mutha(rr)ee binu pir jhoori maraau ||2||

I wear my faults around my neck; without my Husband Lord, I am grieving, and wasting away to death. ||2||

ਪੇਈਅੜੈ ਪਿਰੁ ਸੰਮਲਾ ਸਾਹੁਰੜੈ ਘਰਿ ਵਾਸੁ ॥

पेईअड़ै पिरु समला साहुरड़ै घरि वासु ॥

Peeea(rr)ai piru sammalaa saahura(rr)ai ghari vaasu ||

But if, in my parents' home, I remember my Husband Lord, then I will come to dwell in the home of my in-laws yet.

ਸੁਖਿ ਸਵੰਧਿ ਸੋਹਾਗਣੀ ਪਿਰੁ ਪਾਇਆ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥੩॥

सुखि सवंधि सोहागणी पिरु पाइआ गुणतासु ॥३॥

Sukhi savanddhi sohaaga(nn)ee piru paaiaa gu(nn)ataasu ||3||

The happy soul-brides sleep in peace; they find their Husband Lord, the treasure of virtue. ||3||

ਲੇਫੁ ਨਿਹਾਲੀ ਪਟ ਕੀ ਕਾਪੜੁ ਅੰਗਿ ਬਣਾਇ ॥

लेफु निहाली पट की कापड़ु अंगि बणाइ ॥

Lephu nihaalee pat kee kaapa(rr)u anggi ba(nn)aai ||

Their blankets and mattresses are made of silk, and so are the clothes on their bodies.

ਪਿਰੁ ਮੁਤੀ ਡੋਹਾਗਣੀ ਤਿਨ ਡੁਖੀ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਇ ॥੪॥

पिरु मुती डोहागणी तिन डुखी रैणि विहाइ ॥४॥

Piru mutee dohaaga(nn)ee tin dukhee rai(nn)i vihaai ||4||

The Lord rejects the impure soul-brides. Their life-night passes in misery. ||4||

ਕਿਤੀ ਚਖਉ ਸਾਡੜੇ ਕਿਤੀ ਵੇਸ ਕਰੇਉ ॥

किती चखउ साडड़े किती वेस करेउ ॥

Kitee chakhau saada(rr)e kitee ves kareu ||

I have tasted many flavors, and worn many robes,

ਪਿਰ ਬਿਨੁ ਜੋਬਨੁ ਬਾਦਿ ਗਇਅਮੁ ਵਾਢੀ ਝੂਰੇਦੀ ਝੂਰੇਉ ॥੫॥

पिर बिनु जोबनु बादि गइअमु वाढी झूरेदी झूरेउ ॥५॥

Pir binu jobanu baadi gaiamu vaadhee jhooredee jhooreu ||5||

But without my Husband Lord, my youth is slipping away uselessly; I am separated from Him, and I cry out in pain. ||5||

ਸਚੇ ਸੰਦਾ ਸਦੜਾ ਸੁਣੀਐ ਗੁਰ ਵੀਚਾਰਿ ॥

सचे संदा सदड़ा सुणीऐ गुर वीचारि ॥

Sache sanddaa sada(rr)aa su(nn)eeai gur veechaari ||

I have heard the True Lord's message, contemplating the Guru.

ਸਚੇ ਸਚਾ ਬੈਹਣਾ ਨਦਰੀ ਨਦਰਿ ਪਿਆਰਿ ॥੬॥

सचे सचा बैहणा नदरी नदरि पिआरि ॥६॥

Sache sachaa baiha(nn)aa nadaree nadari piaari ||6||

True is the home of the True Lord; by His Gracious Grace, I love Him. ||6||

ਗਿਆਨੀ ਅੰਜਨੁ ਸਚ ਕਾ ਡੇਖੈ ਡੇਖਣਹਾਰੁ ॥

गिआनी अंजनु सच का डेखै डेखणहारु ॥

Giaanee anjjanu sach kaa dekhai dekha(nn)ahaaru ||

The spiritual teacher applies the ointment of Truth to his eyes, and sees God, the Seer.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਜਾਣੀਐ ਹਉਮੈ ਗਰਬੁ ਨਿਵਾਰਿ ॥੭॥

गुरमुखि बूझै जाणीऐ हउमै गरबु निवारि ॥७॥

Guramukhi boojhai jaa(nn)eeai haumai garabu nivaari ||7||

The Gurmukh comes to know and understand; ego and pride are subdued. ||7||

ਤਉ ਭਾਵਨਿ ਤਉ ਜੇਹੀਆ ਮੂ ਜੇਹੀਆ ਕਿਤੀਆਹ ॥

तउ भावनि तउ जेहीआ मू जेहीआ कितीआह ॥

Tau bhaavani tau jeheeaa moo jeheeaa kiteeaah ||

O Lord, You are pleased with those who are like Yourself; there are many more like me.

ਨਾਨਕ ਨਾਹੁ ਨ ਵੀਛੁੜੈ ਤਿਨ ਸਚੈ ਰਤੜੀਆਹ ॥੮॥੧॥੯॥

नानक नाहु न वीछुड़ै तिन सचै रतड़ीआह ॥८॥१॥९॥

Naanak naahu na veechhu(rr)ai tin sachai rata(rr)eeaah ||8||1||9||

O Nanak, the Husband does not separate from those who are imbued with Truth. ||8||1||9||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥

मारू महला १ ॥

Maaroo mahalaa 1 ||

Maaroo, First Mehl:

ਨਾ ਭੈਣਾ ਭਰਜਾਈਆ ਨਾ ਸੇ ਸਸੁੜੀਆਹ ॥

ना भैणा भरजाईआ ना से ससुड़ीआह ॥

Naa bhai(nn)aa bharajaaeeaa naa se sasu(rr)eeaah ||

Neither the sisters, nor the sisters-in-law, nor the mothers-in-law, shall remain.

ਸਚਾ ਸਾਕੁ ਨ ਤੁਟਈ ਗੁਰੁ ਮੇਲੇ ਸਹੀਆਹ ॥੧॥

सचा साकु न तुटई गुरु मेले सहीआह ॥१॥

Sachaa saaku na tutaee guru mele saheeaah ||1||

The true relationship with the Lord cannot be broken; it was established by the Lord, O sister soul-brides. ||1||

ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਆਪਣੇ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥

बलिहारी गुर आपणे सद बलिहारै जाउ ॥

Balihaaree gur aapa(nn)e sad balihaarai jaau ||

I am a sacrifice to my Guru; I am forever a sacrifice to Him.

ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਏਤਾ ਭਵਿ ਥਕੀ ਗੁਰਿ ਪਿਰੁ ਮੇਲਿਮੁ ਦਿਤਮੁ ਮਿਲਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

गुर बिनु एता भवि थकी गुरि पिरु मेलिमु दितमु मिलाइ ॥१॥ रहाउ ॥

Gur binu etaa bhavi thakee guri piru melimu ditamu milaai ||1|| rahaau ||

Wandering so far without the Guru, I grew weary; now, the Guru has united me in Union with my Husband Lord. ||1|| Pause ||

ਫੁਫੀ ਨਾਨੀ ਮਾਸੀਆ ਦੇਰ ਜੇਠਾਨੜੀਆਹ ॥

फुफी नानी मासीआ देर जेठानड़ीआह ॥

Phuphee naanee maaseeaa der jethaana(rr)eeaah ||

Aunts, uncles, grandparents and sisters-in-law

ਆਵਨਿ ਵੰਞਨਿ ਨਾ ਰਹਨਿ ਪੂਰ ਭਰੇ ਪਹੀਆਹ ॥੨॥

आवनि वंञनि ना रहनि पूर भरे पहीआह ॥२॥

Aavani van(ny)ani naa rahani poor bhare paheeaah ||2||

- they all come and go; they cannot remain. They are like boatloads of passengers embarking. ||2||

ਮਾਮੇ ਤੈ ਮਾਮਾਣੀਆ ਭਾਇਰ ਬਾਪ ਨ ਮਾਉ ॥

मामे तै मामाणीआ भाइर बाप न माउ ॥

Maame tai maamaa(nn)eeaa bhaair baap na maau ||

Uncles, aunts, and cousins of all sorts, cannot remain.

ਸਾਥ ਲਡੇ ਤਿਨ ਨਾਠੀਆ ਭੀੜ ਘਣੀ ਦਰੀਆਉ ॥੩॥

साथ लडे तिन नाठीआ भीड़ घणी दरीआउ ॥३॥

Saath lade tin naatheeaa bhee(rr) gha(nn)ee dareeaau ||3||

The caravans are full, and great crowds of them are loading up at the riverbank. ||3||

ਸਾਚਉ ਰੰਗਿ ਰੰਗਾਵਲੋ ਸਖੀ ਹਮਾਰੋ ਕੰਤੁ ॥

साचउ रंगि रंगावलो सखी हमारो कंतु ॥

Saachau ranggi ranggaavalo sakhee hamaaro kanttu ||

O sister-friends, my Husband Lord is dyed in the color of Truth.

ਸਚਿ ਵਿਛੋੜਾ ਨਾ ਥੀਐ ਸੋ ਸਹੁ ਰੰਗਿ ਰਵੰਤੁ ॥੪॥

सचि विछोड़ा ना थीऐ सो सहु रंगि रवंतु ॥४॥

Sachi vichho(rr)aa naa theeai so sahu ranggi ravanttu ||4||

She who lovingly remembers her True Husband Lord is not separated from Him again. ||4||

ਸਭੇ ਰੁਤੀ ਚੰਗੀਆ ਜਿਤੁ ਸਚੇ ਸਿਉ ਨੇਹੁ ॥

सभे रुती चंगीआ जितु सचे सिउ नेहु ॥

Sabhe rutee changgeeaa jitu sache siu nehu ||

All the seasons are good, in which the soul-bride falls in love with the True Lord.

ਸਾ ਧਨ ਕੰਤੁ ਪਛਾਣਿਆ ਸੁਖਿ ਸੁਤੀ ਨਿਸਿ ਡੇਹੁ ॥੫॥

सा धन कंतु पछाणिआ सुखि सुती निसि डेहु ॥५॥

Saa dhan kanttu pachhaa(nn)iaa sukhi sutee nisi dehu ||5||

That soul-bride, who knows her Husband Lord, sleeps in peace, night and day. ||5||

ਪਤਣਿ ਕੂਕੇ ਪਾਤਣੀ ਵੰਞਹੁ ਧ੍ਰੁਕਿ ਵਿਲਾੜਿ ॥

पतणि कूके पातणी वंञहु ध्रुकि विलाड़ि ॥

Pata(nn)i kooke paata(nn)ee van(ny)ahu dhruki vilaa(rr)i ||

At the ferry, the ferryman announces, "O travelers, hurry up and cross over".

ਪਾਰਿ ਪਵੰਦੜੇ ਡਿਠੁ ਮੈ ਸਤਿਗੁਰ ਬੋਹਿਥਿ ਚਾੜਿ ॥੬॥

पारि पवंदड़े डिठु मै सतिगुर बोहिथि चाड़ि ॥६॥

Paari pavandda(rr)e dithu mai satigur bohithi chaa(rr)i ||6||

I have seen them crossing over there, on the boat of the True Guru. ||6||

ਹਿਕਨੀ ਲਦਿਆ ਹਿਕਿ ਲਦਿ ਗਏ ਹਿਕਿ ਭਾਰੇ ਭਰ ਨਾਲਿ ॥

हिकनी लदिआ हिकि लदि गए हिकि भारे भर नालि ॥

Hikanee ladiaa hiki ladi gae hiki bhaare bhar naali ||

Some are getting on board, and some have already set out; some are weighed down with their loads.

ਜਿਨੀ ਸਚੁ ਵਣੰਜਿਆ ਸੇ ਸਚੇ ਪ੍ਰਭ ਨਾਲਿ ॥੭॥

जिनी सचु वणंजिआ से सचे प्रभ नालि ॥७॥

Jinee sachu va(nn)anjjiaa se sache prbh naali ||7||

Those who deal in Truth, remain with their True Lord God. ||7||

ਨਾ ਹਮ ਚੰਗੇ ਆਖੀਅਹ ਬੁਰਾ ਨ ਦਿਸੈ ਕੋਇ ॥

ना हम चंगे आखीअह बुरा न दिसै कोइ ॥

Naa ham changge aakheeah buraa na disai koi ||

I am not called good, and I see none who are bad.

ਨਾਨਕ ਹਉਮੈ ਮਾਰੀਐ ਸਚੇ ਜੇਹੜਾ ਸੋਇ ॥੮॥੨॥੧੦॥

नानक हउमै मारीऐ सचे जेहड़ा सोइ ॥८॥२॥१०॥

Naanak haumai maareeai sache jeha(rr)aa soi ||8||2||10||

O Nanak, one who conquers and subdues his ego, becomes just like the True Lord. ||8||2||10||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥

मारू महला १ ॥

Maaroo mahalaa 1 ||

Maaroo, First Mehl:

ਨਾ ਜਾਣਾ ਮੂਰਖੁ ਹੈ ਕੋਈ ਨਾ ਜਾਣਾ ਸਿਆਣਾ ॥

ना जाणा मूरखु है कोई ना जाणा सिआणा ॥

Naa jaa(nn)aa moorakhu hai koee naa jaa(nn)aa siaa(nn)aa ||

I do not believe that anyone is foolish; I do not believe that anyone is clever.

ਸਦਾ ਸਾਹਿਬ ਕੈ ਰੰਗੇ ਰਾਤਾ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣਾ ॥੧॥

सदा साहिब कै रंगे राता अनदिनु नामु वखाणा ॥१॥

Sadaa saahib kai rangge raataa anadinu naamu vakhaa(nn)aa ||1||

Imbued forever with the Love of my Lord and Master, I chant His Name, night and day. ||1||

ਬਾਬਾ ਮੂਰਖੁ ਹਾ ਨਾਵੈ ਬਲਿ ਜਾਉ ॥

बाबा मूरखु हा नावै बलि जाउ ॥

Baabaa moorakhu haa naavai bali jaau ||

O Baba, I am so foolish, but I am a sacrifice to the Name.

ਤੂ ਕਰਤਾ ਤੂ ਦਾਨਾ ਬੀਨਾ ਤੇਰੈ ਨਾਮਿ ਤਰਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

तू करता तू दाना बीना तेरै नामि तराउ ॥१॥ रहाउ ॥

Too karataa too daanaa beenaa terai naami taraau ||1|| rahaau ||

You are the Creator, You are wise and all-seeing. Through Your Name, we are carried across. ||1|| Pause ||

ਮੂਰਖੁ ਸਿਆਣਾ ਏਕੁ ਹੈ ਏਕ ਜੋਤਿ ਦੁਇ ਨਾਉ ॥

मूरखु सिआणा एकु है एक जोति दुइ नाउ ॥

Moorakhu siaa(nn)aa eku hai ek joti dui naau ||

The same person is foolish and wise; the same light within has two names.

ਮੂਰਖਾ ਸਿਰਿ ਮੂਰਖੁ ਹੈ ਜਿ ਮੰਨੇ ਨਾਹੀ ਨਾਉ ॥੨॥

मूरखा सिरि मूरखु है जि मंने नाही नाउ ॥२॥

Moorakhaa siri moorakhu hai ji manne naahee naau ||2||

The most foolish of the foolish are those who do not believe in the Name. ||2||

ਗੁਰ ਦੁਆਰੈ ਨਾਉ ਪਾਈਐ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਪਲੈ ਨ ਪਾਇ ॥

गुर दुआरै नाउ पाईऐ बिनु सतिगुर पलै न पाइ ॥

Gur duaarai naau paaeeai binu satigur palai na paai ||

Through the Guru's Gate, the Gurdwara, the Name is obtained. Without the True Guru, it is not received.

ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਮਨਿ ਵਸੈ ਤਾ ਅਹਿਨਿਸਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੩॥

सतिगुर कै भाणै मनि वसै ता अहिनिसि रहै लिव लाइ ॥३॥

Satigur kai bhaa(nn)ai mani vasai taa ahinisi rahai liv laai ||3||

Through the Pleasure of the True Guru's Will, the Name comes to dwell in the mind, and then, night and day, one remains lovingly absorbed in the Lord. ||3||

ਰਾਜੰ ਰੰਗੰ ਰੂਪੰ ਮਾਲੰ ਜੋਬਨੁ ਤੇ ਜੂਆਰੀ ॥

राजं रंगं रूपं मालं जोबनु ते जूआरी ॥

Raajann ranggann roopann maalann jobanu te jooaaree ||

In power, pleasures, beauty, wealth and youth, one gambles his life away.

ਹੁਕਮੀ ਬਾਧੇ ਪਾਸੈ ਖੇਲਹਿ ਚਉਪੜਿ ਏਕਾ ਸਾਰੀ ॥੪॥

हुकमी बाधे पासै खेलहि चउपड़ि एका सारी ॥४॥

Hukamee baadhe paasai khelahi chaupa(rr)i ekaa saaree ||4||

Bound by the Hukam of God's Command, the dice are thrown; he is just a piece in the game of chess. ||4||

ਜਗਿ ਚਤੁਰੁ ਸਿਆਣਾ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਣਾ ਨਾਉ ਪੰਡਿਤ ਪੜਹਿ ਗਾਵਾਰੀ ॥

जगि चतुरु सिआणा भरमि भुलाणा नाउ पंडित पड़हि गावारी ॥

Jagi chaturu siaa(nn)aa bharami bhulaa(nn)aa naau panddit pa(rr)ahi gaavaaree ||

The world is clever and wise, but it is deluded by doubt, and forgets the Name; the Pandit, the religious scholar, studies the scriptures, but he is still a fool.

ਨਾਉ ਵਿਸਾਰਹਿ ਬੇਦੁ ਸਮਾਲਹਿ ਬਿਖੁ ਭੂਲੇ ਲੇਖਾਰੀ ॥੫॥

नाउ विसारहि बेदु समालहि बिखु भूले लेखारी ॥५॥

Naau visaarahi bedu samaalahi bikhu bhoole lekhaaree ||5||

Forgetting the Name, he dwells upon the Vedas; he writes, but he is confused by his poisonous corruption. ||5||

ਕਲਰ ਖੇਤੀ ਤਰਵਰ ਕੰਠੇ ਬਾਗਾ ਪਹਿਰਹਿ ਕਜਲੁ ਝਰੈ ॥

कलर खेती तरवर कंठे बागा पहिरहि कजलु झरै ॥

Kalar khetee taravar kantthe baagaa pahirahi kajalu jharai ||

He is like the crop planted in the salty soil, or the tree growing on the river bank, or the white clothes sprinkled with dirt.

ਏਹੁ ਸੰਸਾਰੁ ਤਿਸੈ ਕੀ ਕੋਠੀ ਜੋ ਪੈਸੈ ਸੋ ਗਰਬਿ ਜਰੈ ॥੬॥

एहु संसारु तिसै की कोठी जो पैसै सो गरबि जरै ॥६॥

Ehu sanssaaru tisai kee kothee jo paisai so garabi jarai ||6||

This world is the house of desire; whoever enters it, is burnt down by egotistical pride. ||6||

ਰਯਤਿ ਰਾਜੇ ਕਹਾ ਸਬਾਏ ਦੁਹੁ ਅੰਤਰਿ ਸੋ ਜਾਸੀ ॥

रयति राजे कहा सबाए दुहु अंतरि सो जासी ॥

Rayati raaje kahaa sabaae duhu anttari so jaasee ||

Where are all the kings and their subjects? Those who are immersed in duality are destroyed.

ਕਹਤ ਨਾਨਕੁ ਗੁਰ ਸਚੇ ਕੀ ਪਉੜੀ ਰਹਸੀ ਅਲਖੁ ਨਿਵਾਸੀ ॥੭॥੩॥੧੧॥

कहत नानकु गुर सचे की पउड़ी रहसी अलखु निवासी ॥७॥३॥११॥

Kahat naanaku gur sache kee pau(rr)ee rahasee alakhu nivaasee ||7||3||11||

Says Nanak, these are the steps of the ladder, of the Teachings of the True Guru; only the Unseen Lord shall remain. ||7||3||11||

ਮਾਰੂ ਸੋਲਹੇ ਮਹਲਾ ੧

मारू सोलहे महला १

Maaroo solahe mahalaa 1

Maaroo, Solahas, First Mehl:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਸਾਚਾ ਸਚੁ ਸੋਈ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥

साचा सचु सोई अवरु न कोई ॥

Saachaa sachu soee avaru na koee ||

The True Lord is True; there is no other at all.

ਜਿਨਿ ਸਿਰਜੀ ਤਿਨ ਹੀ ਫੁਨਿ ਗੋਈ ॥

जिनि सिरजी तिन ही फुनि गोई ॥

Jini sirajee tin hee phuni goee ||

He who created, shall in the end destroy.

ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਾਖਹੁ ਰਹਣਾ ਤੁਮ ਸਿਉ ਕਿਆ ਮੁਕਰਾਈ ਹੇ ॥੧॥

जिउ भावै तिउ राखहु रहणा तुम सिउ किआ मुकराई हे ॥१॥

Jiu bhaavai tiu raakhahu raha(nn)aa tum siu kiaa mukaraaee he ||1||

As it pleases You, so You keep me, and so I remain; what excuse could I offer to You? ||1||

ਆਪਿ ਉਪਾਏ ਆਪਿ ਖਪਾਏ ॥

आपि उपाए आपि खपाए ॥

Aapi upaae aapi khapaae ||

You Yourself create, and You Yourself destroy.

ਆਪੇ ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਧੰਧੈ ਲਾਏ ॥

आपे सिरि सिरि धंधै लाए ॥

Aape siri siri dhanddhai laae ||

You yourself link each and every person to their tasks.

ਆਪੇ ਵੀਚਾਰੀ ਗੁਣਕਾਰੀ ਆਪੇ ਮਾਰਗਿ ਲਾਈ ਹੇ ॥੨॥

आपे वीचारी गुणकारी आपे मारगि लाई हे ॥२॥

Aape veechaaree gu(nn)akaaree aape maaragi laaee he ||2||

You contemplate Yourself, You Yourself make us worthy; You Yourself place us on the Path. ||2||

ਆਪੇ ਦਾਨਾ ਆਪੇ ਬੀਨਾ ॥

आपे दाना आपे बीना ॥

Aape daanaa aape beenaa ||

You Yourself are all-wise, You Yourself are all-knowing.

ਆਪੇ ਆਪੁ ਉਪਾਇ ਪਤੀਨਾ ॥

आपे आपु उपाइ पतीना ॥

Aape aapu upaai pateenaa ||

You Yourself created the Universe, and You are pleased.

ਆਪੇ ਪਉਣੁ ਪਾਣੀ ਬੈਸੰਤਰੁ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਈ ਹੇ ॥੩॥

आपे पउणु पाणी बैसंतरु आपे मेलि मिलाई हे ॥३॥

Aape pau(nn)u paa(nn)ee baisanttaru aape meli milaaee he ||3||

You Yourself are the air, water and fire; You Yourself unite in Union. ||3||

ਆਪੇ ਸਸਿ ਸੂਰਾ ਪੂਰੋ ਪੂਰਾ ॥

आपे ससि सूरा पूरो पूरा ॥

Aape sasi sooraa pooro pooraa ||

You Yourself are the moon, the sun, the most perfect of the perfect.

ਆਪੇ ਗਿਆਨਿ ਧਿਆਨਿ ਗੁਰੁ ਸੂਰਾ ॥

आपे गिआनि धिआनि गुरु सूरा ॥

Aape giaani dhiaani guru sooraa ||

You Yourself are spiritual wisdom, meditation, and the Guru, the Warrior Hero.

ਕਾਲੁ ਜਾਲੁ ਜਮੁ ਜੋਹਿ ਨ ਸਾਕੈ ਸਾਚੇ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਈ ਹੇ ॥੪॥

कालु जालु जमु जोहि न साकै साचे सिउ लिव लाई हे ॥४॥

Kaalu jaalu jamu johi na saakai saache siu liv laaee he ||4||

The Messenger of Death, and his noose of death, cannot touch one, who is lovingly focused on You, O True Lord. ||4||

ਆਪੇ ਪੁਰਖੁ ਆਪੇ ਹੀ ਨਾਰੀ ॥

आपे पुरखु आपे ही नारी ॥

Aape purakhu aape hee naaree ||

You Yourself are the male, and You Yourself are the female.

ਆਪੇ ਪਾਸਾ ਆਪੇ ਸਾਰੀ ॥

आपे पासा आपे सारी ॥

Aape paasaa aape saaree ||

You Yourself are the chess-board, and You Yourself are the chessman.

ਆਪੇ ਪਿੜ ਬਾਧੀ ਜਗੁ ਖੇਲੈ ਆਪੇ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ਹੇ ॥੫॥

आपे पिड़ बाधी जगु खेलै आपे कीमति पाई हे ॥५॥

Aape pi(rr) baadhee jagu khelai aape keemati paaee he ||5||

You Yourself staged the drama in the arena of the world, and You Yourself evaluate the players. ||5||

ਆਪੇ ਭਵਰੁ ਫੁਲੁ ਫਲੁ ਤਰਵਰੁ ॥

आपे भवरु फुलु फलु तरवरु ॥

Aape bhavaru phulu phalu taravaru ||

You Yourself are the bumble bee, the flower, the fruit and the tree.

ਆਪੇ ਜਲੁ ਥਲੁ ਸਾਗਰੁ ਸਰਵਰੁ ॥

आपे जलु थलु सागरु सरवरु ॥

Aape jalu thalu saagaru saravaru ||

You Yourself are the water, the desert, the ocean and the pool.

ਆਪੇ ਮਛੁ ਕਛੁ ਕਰਣੀਕਰੁ ਤੇਰਾ ਰੂਪੁ ਨ ਲਖਣਾ ਜਾਈ ਹੇ ॥੬॥

आपे मछु कछु करणीकरु तेरा रूपु न लखणा जाई हे ॥६॥

Aape machhu kachhu kara(nn)eekaru teraa roopu na lakha(nn)aa jaaee he ||6||

You Yourself are the great fish, the tortoise, the Cause of causes; Your form cannot be known. ||6||

ਆਪੇ ਦਿਨਸੁ ਆਪੇ ਹੀ ਰੈਣੀ ॥

आपे दिनसु आपे ही रैणी ॥

Aape dinasu aape hee rai(nn)ee ||

You Yourself are the day, and You Yourself are the night.

ਆਪਿ ਪਤੀਜੈ ਗੁਰ ਕੀ ਬੈਣੀ ॥

आपि पतीजै गुर की बैणी ॥

Aapi pateejai gur kee bai(nn)ee ||

You Yourself are pleased by the Word of the Guru's Bani.

ਆਦਿ ਜੁਗਾਦਿ ਅਨਾਹਦਿ ਅਨਦਿਨੁ ਘਟਿ ਘਟਿ ਸਬਦੁ ਰਜਾਈ ਹੇ ॥੭॥

आदि जुगादि अनाहदि अनदिनु घटि घटि सबदु रजाई हे ॥७॥

Aadi jugaadi anaahadi anadinu ghati ghati sabadu rajaaee he ||7||

From the very beginning, and throughout the ages, the unstruck sound current resounds, night and day; in each and every heart, the Word of the Shabad, echoes Your Will. ||7||

ਆਪੇ ਰਤਨੁ ਅਨੂਪੁ ਅਮੋਲੋ ॥

आपे रतनु अनूपु अमोलो ॥

Aape ratanu anoopu amolo ||

You Yourself are the jewel, incomparably beautiful and priceless.

ਆਪੇ ਪਰਖੇ ਪੂਰਾ ਤੋਲੋ ॥

आपे परखे पूरा तोलो ॥

Aape parakhe pooraa tolo ||

You Yourself are the Assessor, the Perfect Weigher.

ਆਪੇ ਕਿਸ ਹੀ ਕਸਿ ਬਖਸੇ ਆਪੇ ਦੇ ਲੈ ਭਾਈ ਹੇ ॥੮॥

आपे किस ही कसि बखसे आपे दे लै भाई हे ॥८॥

Aape kis hee kasi bakhase aape de lai bhaaee he ||8||

You Yourself test and forgive. You Yourself give and take, O Siblings of Destiny. ||8||

ਆਪੇ ਧਨਖੁ ਆਪੇ ਸਰਬਾਣਾ ॥

आपे धनखु आपे सरबाणा ॥

Aape dhanakhu aape sarabaa(nn)aa ||

He Himself is the bow, and He Himself is the archer.

ਆਪੇ ਸੁਘੜੁ ਸਰੂਪੁ ਸਿਆਣਾ ॥

आपे सुघड़ु सरूपु सिआणा ॥

Aape sugha(rr)u saroopu siaa(nn)aa ||

He Himself is all-wise, beautiful and all-knowing.

ਕਹਤਾ ਬਕਤਾ ਸੁਣਤਾ ਸੋਈ ਆਪੇ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ਹੇ ॥੯॥

कहता बकता सुणता सोई आपे बणत बणाई हे ॥९॥

Kahataa bakataa su(nn)ataa soee aape ba(nn)at ba(nn)aaee he ||9||

He is the speaker, the orator and the listener. He Himself made what is made. ||9||

ਪਉਣੁ ਗੁਰੂ ਪਾਣੀ ਪਿਤ ਜਾਤਾ ॥

पउणु गुरू पाणी पित जाता ॥

Pau(nn)u guroo paa(nn)ee pit jaataa ||

Air is the Guru, and water is known to be the father.

ਉਦਰ ਸੰਜੋਗੀ ਧਰਤੀ ਮਾਤਾ ॥

उदर संजोगी धरती माता ॥

Udar sanjjogee dharatee maataa ||

The womb of the great mother earth gives birth to all.

ਰੈਣਿ ਦਿਨਸੁ ਦੁਇ ਦਾਈ ਦਾਇਆ ਜਗੁ ਖੇਲੈ ਖੇਲਾਈ ਹੇ ॥੧੦॥

रैणि दिनसु दुइ दाई दाइआ जगु खेलै खेलाई हे ॥१०॥

Rai(nn)i dinasu dui daaee daaiaa jagu khelai khelaaee he ||10||

Night and day are the two nurses, male and female; the world plays in this play. ||10||

ਆਪੇ ਮਛੁਲੀ ਆਪੇ ਜਾਲਾ ॥

आपे मछुली आपे जाला ॥

Aape machhulee aape jaalaa ||

You Yourself are the fish, and You Yourself are the net.

ਆਪੇ ਗਊ ਆਪੇ ਰਖਵਾਲਾ ॥

आपे गऊ आपे रखवाला ॥

Aape gau aape rakhavaalaa ||

You Yourself are the cows, and You yourself are their keeper.

ਸਰਬ ਜੀਆ ਜਗਿ ਜੋਤਿ ਤੁਮਾਰੀ ਜੈਸੀ ਪ੍ਰਭਿ ਫੁਰਮਾਈ ਹੇ ॥੧੧॥

सरब जीआ जगि जोति तुमारी जैसी प्रभि फुरमाई हे ॥११॥

Sarab jeeaa jagi joti tumaaree jaisee prbhi phuramaaee he ||11||

Your Light fills all the beings of the world; they walk according to Your Command, O God. ||11||

ਆਪੇ ਜੋਗੀ ਆਪੇ ਭੋਗੀ ॥

आपे जोगी आपे भोगी ॥

Aape jogee aape bhogee ||

You Yourself are the Yogi, and You Yourself are the enjoyer.

ਆਪੇ ਰਸੀਆ ਪਰਮ ਸੰਜੋਗੀ ॥

आपे रसीआ परम संजोगी ॥

Aape raseeaa param sanjjogee ||

You Yourself are the reveller; You form the supreme Union.

ਆਪੇ ਵੇਬਾਣੀ ਨਿਰੰਕਾਰੀ ਨਿਰਭਉ ਤਾੜੀ ਲਾਈ ਹੇ ॥੧੨॥

आपे वेबाणी निरंकारी निरभउ ताड़ी लाई हे ॥१२॥

Aape vebaa(nn)ee nirankkaaree nirabhau taa(rr)ee laaee he ||12||

You Yourself are speechless, formless and fearless, absorbed in the primal ecstasy of deep meditation. ||12||

ਖਾਣੀ ਬਾਣੀ ਤੁਝਹਿ ਸਮਾਣੀ ॥

खाणी बाणी तुझहि समाणी ॥

Khaa(nn)ee baa(nn)ee tujhahi samaa(nn)ee ||

The sources of creation and speech are contained within You, Lord.

ਜੋ ਦੀਸੈ ਸਭ ਆਵਣ ਜਾਣੀ ॥

जो दीसै सभ आवण जाणी ॥

Jo deesai sabh aava(nn) jaa(nn)ee ||

All that is seen, is coming and going.

ਸੇਈ ਸਾਹ ਸਚੇ ਵਾਪਾਰੀ ਸਤਿਗੁਰਿ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ਹੇ ॥੧੩॥

सेई साह सचे वापारी सतिगुरि बूझ बुझाई हे ॥१३॥

Seee saah sache vaapaaree satiguri boojh bujhaaee he ||13||

They are the true bankers and traders, whom the True Guru has inspired to understand. ||13||

ਸਬਦੁ ਬੁਝਾਏ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ॥

सबदु बुझाए सतिगुरु पूरा ॥

Sabadu bujhaae satiguru pooraa ||

The Word of the Shabad is understood through the Perfect True Guru.

ਸਰਬ ਕਲਾ ਸਾਚੇ ਭਰਪੂਰਾ ॥

सरब कला साचे भरपूरा ॥

Sarab kalaa saache bharapooraa ||

The True Lord is overflowing with all powers.

ਅਫਰਿਓ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ਸਦਾ ਤੂ ਨਾ ਤਿਸੁ ਤਿਲੁ ਨ ਤਮਾਈ ਹੇ ॥੧੪॥

अफरिओ वेपरवाहु सदा तू ना तिसु तिलु न तमाई हे ॥१४॥

Aphario veparavaahu sadaa too naa tisu tilu na tamaaee he ||14||

You are beyond our grasp, and forever independent. You do not have even an iota of greed. ||14||

ਕਾਲੁ ਬਿਕਾਲੁ ਭਏ ਦੇਵਾਨੇ ॥

कालु बिकालु भए देवाने ॥

Kaalu bikaalu bhae devaane ||

Birth and death are meaningless, for those

ਸਬਦੁ ਸਹਜ ਰਸੁ ਅੰਤਰਿ ਮਾਨੇ ॥

सबदु सहज रसु अंतरि माने ॥

Sabadu sahaj rasu anttari maane ||

Who enjoy the sublime celestial essence of the Shabad within their minds.

ਆਪੇ ਮੁਕਤਿ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਵਰਦਾਤਾ ਭਗਤਿ ਭਾਇ ਮਨਿ ਭਾਈ ਹੇ ॥੧੫॥

आपे मुकति त्रिपति वरदाता भगति भाइ मनि भाई हे ॥१५॥

Aape mukati tripati varadaataa bhagati bhaai mani bhaaee he ||15||

He Himself is the Giver of liberation, satisfaction and blessings, to those devotees who love Him in their minds. ||15||

ਆਪਿ ਨਿਰਾਲਮੁ ਗੁਰ ਗਮ ਗਿਆਨਾ ॥

आपि निरालमु गुर गम गिआना ॥

Aapi niraalamu gur gam giaanaa ||

He Himself is immaculate; by contact with the Guru, spiritual wisdom is obtained.

ਜੋ ਦੀਸੈ ਤੁਝ ਮਾਹਿ ਸਮਾਨਾ ॥

जो दीसै तुझ माहि समाना ॥

Jo deesai tujh maahi samaanaa ||

Whatever is seen, shall merge into You.

ਨਾਨਕੁ ਨੀਚੁ ਭਿਖਿਆ ਦਰਿ ਜਾਚੈ ਮੈ ਦੀਜੈ ਨਾਮੁ ਵਡਾਈ ਹੇ ॥੧੬॥੧॥

नानकु नीचु भिखिआ दरि जाचै मै दीजै नामु वडाई हे ॥१६॥१॥

Naanaku neechu bhikhiaa dari jaachai mai deejai naamu vadaaee he ||16||1||

Nanak, the lowly, begs for charity at Your Door; please, bless him with the glorious greatness of Your Name. ||16||1||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥

मारू महला १ ॥

Maaroo mahalaa 1 ||

Maaroo, First Mehl:

ਆਪੇ ਧਰਤੀ ਧਉਲੁ ਅਕਾਸੰ ॥

आपे धरती धउलु अकासं ॥

Aape dharatee dhaulu akaasann ||

He Himself is the earth, the mythical bull which supports it and the Akaashic ethers.

ਆਪੇ ਸਾਚੇ ਗੁਣ ਪਰਗਾਸੰ ॥

आपे साचे गुण परगासं ॥

Aape saache gu(nn) paragaasann ||

The True Lord Himself reveals His Glorious Virtues.

ਜਤੀ ਸਤੀ ਸੰਤੋਖੀ ਆਪੇ ਆਪੇ ਕਾਰ ਕਮਾਈ ਹੇ ॥੧॥

जती सती संतोखी आपे आपे कार कमाई हे ॥१॥

Jatee satee santtokhee aape aape kaar kamaaee he ||1||

He Himself is celibate, chaste and contented; He Himself is the Doer of deeds. ||1||

ਜਿਸੁ ਕਰਣਾ ਸੋ ਕਰਿ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ॥

जिसु करणा सो करि करि वेखै ॥

Jisu kara(nn)aa so kari kari vekhai ||

He who created the creation, beholds what He has created.

ਕੋਇ ਨ ਮੇਟੈ ਸਾਚੇ ਲੇਖੈ ॥

कोइ न मेटै साचे लेखै ॥

Koi na metai saache lekhai ||

No one can erase the Inscription of the True Lord.

ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਆਪੇ ਆਪੇ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ਹੇ ॥੨॥

आपे करे कराए आपे आपे दे वडिआई हे ॥२॥

Aape kare karaae aape aape de vadiaaee he ||2||

He Himself is the Doer, the Cause of causes; He Himself is the One who bestows glorious greatness. ||2||

ਪੰਚ ਚੋਰ ਚੰਚਲ ਚਿਤੁ ਚਾਲਹਿ ॥

पंच चोर चंचल चितु चालहि ॥

Pancch chor chancchal chitu chaalahi ||

The five thieves cause the fickle consciousness to waver.

ਪਰ ਘਰ ਜੋਹਹਿ ਘਰੁ ਨਹੀ ਭਾਲਹਿ ॥

पर घर जोहहि घरु नही भालहि ॥

Par ghar johahi gharu nahee bhaalahi ||

It looks into the homes of others, but does not search its own home.

ਕਾਇਆ ਨਗਰੁ ਢਹੈ ਢਹਿ ਢੇਰੀ ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਪਤਿ ਜਾਈ ਹੇ ॥੩॥

काइआ नगरु ढहै ढहि ढेरी बिनु सबदै पति जाई हे ॥३॥

Kaaiaa nagaru dhahai dhahi dheree binu sabadai pati jaaee he ||3||

The body-village crumbles into dust; without the Word of the Shabad, one's honor is lost. ||3||

ਗੁਰ ਤੇ ਬੂਝੈ ਤ੍ਰਿਭਵਣੁ ਸੂਝੈ ॥

गुर ते बूझै त्रिभवणु सूझै ॥

Gur te boojhai tribhava(nn)u soojhai ||

One who realizes the Lord through the Guru, comprehends the three worlds.

ਮਨਸਾ ਮਾਰਿ ਮਨੈ ਸਿਉ ਲੂਝੈ ॥

मनसा मारि मनै सिउ लूझै ॥

Manasaa maari manai siu loojhai ||

He subdues his desires, and struggles with his mind.

ਜੋ ਤੁਧੁ ਸੇਵਹਿ ਸੇ ਤੁਧ ਹੀ ਜੇਹੇ ਨਿਰਭਉ ਬਾਲ ਸਖਾਈ ਹੇ ॥੪॥

जो तुधु सेवहि से तुध ही जेहे निरभउ बाल सखाई हे ॥४॥

Jo tudhu sevahi se tudh hee jehe nirabhau baal sakhaaee he ||4||

Those who serve You, become just like You; O Fearless Lord, You are their best friend from infancy. ||4||

ਆਪੇ ਸੁਰਗੁ ਮਛੁ ਪਇਆਲਾ ॥

आपे सुरगु मछु पइआला ॥

Aape suragu machhu paiaalaa ||

You Yourself are the heavenly realms, this world and the nether regions of the underworld.

ਆਪੇ ਜੋਤਿ ਸਰੂਪੀ ਬਾਲਾ ॥

आपे जोति सरूपी बाला ॥

Aape joti saroopee baalaa ||

You Yourself are the embodiment of light, forever young.

ਜਟਾ ਬਿਕਟ ਬਿਕਰਾਲ ਸਰੂਪੀ ਰੂਪੁ ਨ ਰੇਖਿਆ ਕਾਈ ਹੇ ॥੫॥

जटा बिकट बिकराल सरूपी रूपु न रेखिआ काई हे ॥५॥

Jataa bikat bikaraal saroopee roopu na rekhiaa kaaee he ||5||

With matted hair, and a horrible, dreadful form, still, You have no form or feature. ||5||

ਬੇਦ ਕਤੇਬੀ ਭੇਦੁ ਨ ਜਾਤਾ ॥

बेद कतेबी भेदु न जाता ॥

Bed katebee bhedu na jaataa ||

The Vedas and the Bible do not know the mystery of God.

ਨਾ ਤਿਸੁ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਸੁਤ ਭ੍ਰਾਤਾ ॥

ना तिसु मात पिता सुत भ्राता ॥

Naa tisu maat pitaa sut bhraataa ||

He has no mother, father, child or brother.

ਸਗਲੇ ਸੈਲ ਉਪਾਇ ਸਮਾਏ ਅਲਖੁ ਨ ਲਖਣਾ ਜਾਈ ਹੇ ॥੬॥

सगले सैल उपाइ समाए अलखु न लखणा जाई हे ॥६॥

Sagale sail upaai samaae alakhu na lakha(nn)aa jaaee he ||6||

He created all the mountains, and levels them again; the Unseen Lord cannot be seen. ||6||

ਕਰਿ ਕਰਿ ਥਾਕੀ ਮੀਤ ਘਨੇਰੇ ॥

करि करि थाकी मीत घनेरे ॥

Kari kari thaakee meet ghanere ||

I have grown weary of making so many friends.

ਕੋਇ ਨ ਕਾਟੈ ਅਵਗੁਣ ਮੇਰੇ ॥

कोइ न काटै अवगुण मेरे ॥

Koi na kaatai avagu(nn) mere ||

No one can rid me of my sins and mistakes.

ਸੁਰਿ ਨਰ ਨਾਥੁ ਸਾਹਿਬੁ ਸਭਨਾ ਸਿਰਿ ਭਾਇ ਮਿਲੈ ਭਉ ਜਾਈ ਹੇ ॥੭॥

सुरि नर नाथु साहिबु सभना सिरि भाइ मिलै भउ जाई हे ॥७॥

Suri nar naathu saahibu sabhanaa siri bhaai milai bhau jaaee he ||7||

God is the Supreme Lord and Master of all the angels and mortal beings; blessed with His Love, their fear is dispelled. ||7||

ਭੂਲੇ ਚੂਕੇ ਮਾਰਗਿ ਪਾਵਹਿ ॥

भूले चूके मारगि पावहि ॥

Bhoole chooke maaragi paavahi ||

He puts back on the Path those who have wandered and strayed.

ਆਪਿ ਭੁਲਾਇ ਤੂਹੈ ਸਮਝਾਵਹਿ ॥

आपि भुलाइ तूहै समझावहि ॥

Aapi bhulaai toohai samajhaavahi ||

You Yourself make them stray, and You teach them again.

ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਮੈ ਅਵਰੁ ਨ ਦੀਸੈ ਨਾਵਹੁ ਗਤਿ ਮਿਤਿ ਪਾਈ ਹੇ ॥੮॥

बिनु नावै मै अवरु न दीसै नावहु गति मिति पाई हे ॥८॥

Binu naavai mai avaru na deesai naavahu gati miti paaee he ||8||

I cannot see anything except the Name. Through the Name comes salvation and merit. ||8||

ਗੰਗਾ ਜਮੁਨਾ ਕੇਲ ਕੇਦਾਰਾ ॥

गंगा जमुना केल केदारा ॥

Ganggaa jamunaa kel kedaaraa ||

The Ganges, the Jamunaa where Krishna played, Kaydar Naat'h,

ਕਾਸੀ ਕਾਂਤੀ ਪੁਰੀ ਦੁਆਰਾ ॥

कासी कांती पुरी दुआरा ॥

Kaasee kaantee puree duaaraa ||

Benares, Kanchivaram, Puri, Dwaarkaa,

ਗੰਗਾ ਸਾਗਰੁ ਬੇਣੀ ਸੰਗਮੁ ਅਠਸਠਿ ਅੰਕਿ ਸਮਾਈ ਹੇ ॥੯॥

गंगा सागरु बेणी संगमु अठसठि अंकि समाई हे ॥९॥

Ganggaa saagaru be(nn)ee sanggamu athasathi ankki samaaee he ||9||

Ganga Saagar where the Ganges empties into the ocean, Trivaynee where the three rivers come together, and the sixty-eight sacred shrines of pilgrimage, are all merged in the Lord's Being. ||9||

ਆਪੇ ਸਿਧ ਸਾਧਿਕੁ ਵੀਚਾਰੀ ॥

आपे सिध साधिकु वीचारी ॥

Aape sidh saadhiku veechaaree ||

He Himself is the Siddha, the seeker, in meditative contemplation.

ਆਪੇ ਰਾਜਨੁ ਪੰਚਾ ਕਾਰੀ ॥

आपे राजनु पंचा कारी ॥

Aape raajanu pancchaa kaaree ||

He Himself is the King and the Council.

ਤਖਤਿ ਬਹੈ ਅਦਲੀ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪੇ ਭਰਮੁ ਭੇਦੁ ਭਉ ਜਾਈ ਹੇ ॥੧੦॥

तखति बहै अदली प्रभु आपे भरमु भेदु भउ जाई हे ॥१०॥

Takhati bahai adalee prbhu aape bharamu bhedu bhau jaaee he ||10||

God Himself, the wise Judge, sits on the throne; He takes away doubt, duality and fear. ||10||

ਆਪੇ ਕਾਜੀ ਆਪੇ ਮੁਲਾ ॥

आपे काजी आपे मुला ॥

Aape kaajee aape mulaa ||

He Himself is the Qazi; He Himself is the Mullah.

ਆਪਿ ਅਭੁਲੁ ਨ ਕਬਹੂ ਭੁਲਾ ॥

आपि अभुलु न कबहू भुला ॥

Aapi abhulu na kabahoo bhulaa ||

He Himself is infallible; He never makes mistakes.

ਆਪੇ ਮਿਹਰ ਦਇਆਪਤਿ ਦਾਤਾ ਨਾ ਕਿਸੈ ਕੋ ਬੈਰਾਈ ਹੇ ॥੧੧॥

आपे मिहर दइआपति दाता ना किसै को बैराई हे ॥११॥

Aape mihar daiaapati daataa naa kisai ko bairaaee he ||11||

He Himself is the Giver of Grace, compassion and honor; He is no one's enemy. ||11||

ਜਿਸੁ ਬਖਸੇ ਤਿਸੁ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥

जिसु बखसे तिसु दे वडिआई ॥

Jisu bakhase tisu de vadiaaee ||

Whoever He forgives, He blesses with glorious greatness.

ਸਭਸੈ ਦਾਤਾ ਤਿਲੁ ਨ ਤਮਾਈ ॥

सभसै दाता तिलु न तमाई ॥

Sabhasai daataa tilu na tamaaee ||

He is the Giver of all; He does not have even an iota of greed.

ਭਰਪੁਰਿ ਧਾਰਿ ਰਹਿਆ ਨਿਹਕੇਵਲੁ ਗੁਪਤੁ ਪ੍ਰਗਟੁ ਸਭ ਠਾਈ ਹੇ ॥੧੨॥

भरपुरि धारि रहिआ निहकेवलु गुपतु प्रगटु सभ ठाई हे ॥१२॥

Bharapuri dhaari rahiaa nihakevalu gupatu prgatu sabh thaaee he ||12||

The Immaculate Lord is all pervading, permeating everywhere, both hidden and manifest. ||12||

ਕਿਆ ਸਾਲਾਹੀ ਅਗਮ ਅਪਾਰੈ ॥

किआ सालाही अगम अपारै ॥

Kiaa saalaahee agam apaarai ||

How can I praise the inaccessible, infinite Lord?

ਸਾਚੇ ਸਿਰਜਣਹਾਰ ਮੁਰਾਰੈ ॥

साचे सिरजणहार मुरारै ॥

Saache siraja(nn)ahaar muraarai ||

The True Creator Lord is the Enemy of ego.

ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਿਸੁ ਮੇਲੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲੈ ਮੇਲਾਈ ਹੇ ॥੧੩॥

जिस नो नदरि करे तिसु मेले मेलि मिलै मेलाई हे ॥१३॥

Jis no nadari kare tisu mele meli milai melaaee he ||13||

He unites those whom He blesses with His Grace; uniting them in His Union, they are united. ||13||

ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹੇਸੁ ਦੁਆਰੈ ॥

ब्रहमा बिसनु महेसु दुआरै ॥

Brhamaa bisanu mahesu duaarai ||

Brahma, Vishnu and Shiva stand at His Door;

ਊਭੇ ਸੇਵਹਿ ਅਲਖ ਅਪਾਰੈ ॥

ऊभे सेवहि अलख अपारै ॥

Ubhe sevahi alakh apaarai ||

They serve the unseen, infinite Lord.

ਹੋਰ ਕੇਤੀ ਦਰਿ ਦੀਸੈ ਬਿਲਲਾਦੀ ਮੈ ਗਣਤ ਨ ਆਵੈ ਕਾਈ ਹੇ ॥੧੪॥

होर केती दरि दीसै बिललादी मै गणत न आवै काई हे ॥१४॥

Hor ketee dari deesai bilalaadee mai ga(nn)at na aavai kaaee he ||14||

Millions of others can be seen crying at His door; I cannot even estimate their numbers. ||14||

ਸਾਚੀ ਕੀਰਤਿ ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ॥

साची कीरति साची बाणी ॥

Saachee keerati saachee baa(nn)ee ||

True is the Kirtan of His Praise, and True is the Word of His Bani.

ਹੋਰ ਨ ਦੀਸੈ ਬੇਦ ਪੁਰਾਣੀ ॥

होर न दीसै बेद पुराणी ॥

Hor na deesai bed puraa(nn)ee ||

I can see no other in the Vedas and the Puraanas.

ਪੂੰਜੀ ਸਾਚੁ ਸਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਮੈ ਧਰ ਹੋਰ ਨ ਕਾਈ ਹੇ ॥੧੫॥

पूंजी साचु सचे गुण गावा मै धर होर न काई हे ॥१५॥

Poonjjee saachu sache gu(nn) gaavaa mai dhar hor na kaaee he ||15||

Truth is my capital; I sing the Glorious Praises of the True Lord. I have no other support at all. ||15||

ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਸਾਚਾ ਹੈ ਭੀ ਹੋਸੀ ॥

जुगु जुगु साचा है भी होसी ॥

Jugu jugu saachaa hai bhee hosee ||

In each and every age, the True Lord is, and shall always be.

ਕਉਣੁ ਨ ਮੂਆ ਕਉਣੁ ਨ ਮਰਸੀ ॥

कउणु न मूआ कउणु न मरसी ॥

Kau(nn)u na mooaa kau(nn)u na marasee ||

Who has not died? Who shall not die?

ਨਾਨਕੁ ਨੀਚੁ ਕਹੈ ਬੇਨੰਤੀ ਦਰਿ ਦੇਖਹੁ ਲਿਵ ਲਾਈ ਹੇ ॥੧੬॥੨॥

नानकु नीचु कहै बेनंती दरि देखहु लिव लाई हे ॥१६॥२॥

Naanaku neechu kahai benanttee dari dekhahu liv laaee he ||16||2||

Nanak the lowly offers this prayer; see Him within your own self, and lovingly focus on the Lord. ||16||2||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥

मारू महला १ ॥

Maaroo mahalaa 1 ||

Maaroo, First Mehl:

ਦੂਜੀ ਦੁਰਮਤਿ ਅੰਨੀ ਬੋਲੀ ॥

दूजी दुरमति अंनी बोली ॥

Doojee duramati annee bolee ||

In duality and evil-mindedness, the soul-bride is blind and deaf.

ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਕੀ ਕਚੀ ਚੋਲੀ ॥

काम क्रोध की कची चोली ॥

Kaam krodh kee kachee cholee ||

She wears the dress of sexual desire and anger.

ਘਰਿ ਵਰੁ ਸਹਜੁ ਨ ਜਾਣੈ ਛੋਹਰਿ ਬਿਨੁ ਪਿਰ ਨੀਦ ਨ ਪਾਈ ਹੇ ॥੧॥

घरि वरु सहजु न जाणै छोहरि बिनु पिर नीद न पाई हे ॥१॥

Ghari varu sahaju na jaa(nn)ai chhohari binu pir need na paaee he ||1||

Her Husband Lord is within the home of her own heart, but she does not know Him; without her Husband Lord, she cannot go to sleep. ||1||

ਅੰਤਰਿ ਅਗਨਿ ਜਲੈ ਭੜਕਾਰੇ ॥

अंतरि अगनि जलै भड़कारे ॥

Anttari agani jalai bha(rr)akaare ||

The great fire of desire blazes within her.

ਮਨਮੁਖੁ ਤਕੇ ਕੁੰਡਾ ਚਾਰੇ ॥

मनमुखु तके कुंडा चारे ॥

Manamukhu take kunddaa chaare ||

The self-willed manmukh looks around in the four directions.

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਕਿਉ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਸਾਚੇ ਹਾਥਿ ਵਡਾਈ ਹੇ ॥੨॥

बिनु सतिगुर सेवे किउ सुखु पाईऐ साचे हाथि वडाई हे ॥२॥

Binu satigur seve kiu sukhu paaeeai saache haathi vadaaee he ||2||

Without serving the True Guru, how can she find peace? Glorious greatness rests in the hands of the True Lord. ||2||

ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ਨਿਵਾਰੇ ॥

कामु क्रोधु अहंकारु निवारे ॥

Kaamu krodhu ahankkaaru nivaare ||

Eradicating sexual desire, anger and egotism,

ਤਸਕਰ ਪੰਚ ਸਬਦਿ ਸੰਘਾਰੇ ॥

तसकर पंच सबदि संघारे ॥

Tasakar pancch sabadi sangghaare ||

She destroys the five thieves through the Word of the Shabad.

ਗਿਆਨ ਖੜਗੁ ਲੈ ਮਨ ਸਿਉ ਲੂਝੈ ਮਨਸਾ ਮਨਹਿ ਸਮਾਈ ਹੇ ॥੩॥

गिआन खड़गु लै मन सिउ लूझै मनसा मनहि समाई हे ॥३॥

Giaan kha(rr)agu lai man siu loojhai manasaa manahi samaaee he ||3||

Taking up the sword of spiritual wisdom, she struggles with her mind, and hope and desire are smoothed over in her mind. ||3||

ਮਾ ਕੀ ਰਕਤੁ ਪਿਤਾ ਬਿਦੁ ਧਾਰਾ ॥

मा की रकतु पिता बिदु धारा ॥

Maa kee rakatu pitaa bidu dhaaraa ||

From the union of the mother's egg and the father's sperm,

ਮੂਰਤਿ ਸੂਰਤਿ ਕਰਿ ਆਪਾਰਾ ॥

मूरति सूरति करि आपारा ॥

Moorati soorati kari aapaaraa ||

The form of infinite beauty has been created.

ਜੋਤਿ ਦਾਤਿ ਜੇਤੀ ਸਭ ਤੇਰੀ ਤੂ ਕਰਤਾ ਸਭ ਠਾਈ ਹੇ ॥੪॥

जोति दाति जेती सभ तेरी तू करता सभ ठाई हे ॥४॥

Joti daati jetee sabh teree too karataa sabh thaaee he ||4||

The blessings of light all come from You; You are the Creator Lord, pervading everywhere. ||4||

ਤੁਝ ਹੀ ਕੀਆ ਜੰਮਣ ਮਰਣਾ ॥

तुझ ही कीआ जमण मरणा ॥

Tujh hee keeaa jamma(nn) mara(nn)aa ||

You have created birth and death.

ਗੁਰ ਤੇ ਸਮਝ ਪੜੀ ਕਿਆ ਡਰਣਾ ॥

गुर ते समझ पड़ी किआ डरणा ॥

Gur te samajh pa(rr)ee kiaa dara(nn)aa ||

Why should anyone fear, if they come to understand through the Guru?

ਤੂ ਦਇਆਲੁ ਦਇਆ ਕਰਿ ਦੇਖਹਿ ਦੁਖੁ ਦਰਦੁ ਸਰੀਰਹੁ ਜਾਈ ਹੇ ॥੫॥

तू दइआलु दइआ करि देखहि दुखु दरदु सरीरहु जाई हे ॥५॥

Too daiaalu daiaa kari dekhahi dukhu daradu sareerahu jaaee he ||5||

When You, O Merciful Lord, look with Your kindness, then pain and suffering leave the body. ||5||

ਨਿਜ ਘਰਿ ਬੈਸਿ ਰਹੇ ਭਉ ਖਾਇਆ ॥

निज घरि बैसि रहे भउ खाइआ ॥

Nij ghari baisi rahe bhau khaaiaa ||

One who sits in the home of his own self, eats his own fears.

ਧਾਵਤ ਰਾਖੇ ਠਾਕਿ ਰਹਾਇਆ ॥

धावत राखे ठाकि रहाइआ ॥

Dhaavat raakhe thaaki rahaaiaa ||

He quiets and holds his wandering mind still.

ਕਮਲ ਬਿਗਾਸ ਹਰੇ ਸਰ ਸੁਭਰ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਸਖਾਈ ਹੇ ॥੬॥

कमल बिगास हरे सर सुभर आतम रामु सखाई हे ॥६॥

Kamal bigaas hare sar subhar aatam raamu sakhaaee he ||6||

His heart-lotus blossoms forth in the overflowing green pool, and the Lord of his soul becomes his companion and helper. ||6||

ਮਰਣੁ ਲਿਖਾਇ ਮੰਡਲ ਮਹਿ ਆਏ ॥

मरणु लिखाइ मंडल महि आए ॥

Mara(nn)u likhaai manddal mahi aae ||

With their death already ordained, mortals come into this world.

ਕਿਉ ਰਹੀਐ ਚਲਣਾ ਪਰਥਾਏ ॥

किउ रहीऐ चलणा परथाए ॥

Kiu raheeai chala(nn)aa parathaae ||

How can they remain here? They have to go to the world beyond.

ਸਚਾ ਅਮਰੁ ਸਚੇ ਅਮਰਾ ਪੁਰਿ ਸੋ ਸਚੁ ਮਿਲੈ ਵਡਾਈ ਹੇ ॥੭॥

सचा अमरु सचे अमरा पुरि सो सचु मिलै वडाई हे ॥७॥

Sachaa amaru sache amaraa puri so sachu milai vadaaee he ||7||

True is the Lord's Command; the true ones dwell in the eternal city. The True Lord blesses them with glorious greatness. ||7||

ਆਪਿ ਉਪਾਇਆ ਜਗਤੁ ਸਬਾਇਆ ॥

आपि उपाइआ जगतु सबाइआ ॥

Aapi upaaiaa jagatu sabaaiaa ||

He Himself created the whole world.

ਜਿਨਿ ਸਿਰਿਆ ਤਿਨਿ ਧੰਧੈ ਲਾਇਆ ॥

जिनि सिरिआ तिनि धंधै लाइआ ॥

Jini siriaa tini dhanddhai laaiaa ||

The One who made it, assigns the tasks to it.

ਸਚੈ ਊਪਰਿ ਅਵਰ ਨ ਦੀਸੈ ਸਾਚੇ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ਹੇ ॥੮॥

सचै ऊपरि अवर न दीसै साचे कीमति पाई हे ॥८॥

Sachai upari avar na deesai saache keemati paaee he ||8||

I cannot see any other above the True Lord. The True Lord does the appraisal. ||8||

ਐਥੈ ਗੋਇਲੜਾ ਦਿਨ ਚਾਰੇ ॥

ऐथै गोइलड़ा दिन चारे ॥

Aithai goila(rr)aa din chaare ||

In this green pasture, the mortal stays only a few days.

ਖੇਲੁ ਤਮਾਸਾ ਧੁੰਧੂਕਾਰੇ ॥

खेलु तमासा धुंधूकारे ॥

Khelu tamaasaa dhunddhookaare ||

He plays and frolics in utter darkness.

ਬਾਜੀ ਖੇਲਿ ਗਏ ਬਾਜੀਗਰ ਜਿਉ ਨਿਸਿ ਸੁਪਨੈ ਭਖਲਾਈ ਹੇ ॥੯॥

बाजी खेलि गए बाजीगर जिउ निसि सुपनै भखलाई हे ॥९॥

Baajee kheli gae baajeegar jiu nisi supanai bhakhalaaee he ||9||

The jugglers have staged their show, and left, like people mumbling in a dream. ||9||

ਤਿਨ ਕਉ ਤਖਤਿ ਮਿਲੀ ਵਡਿਆਈ ॥

तिन कउ तखति मिली वडिआई ॥

Tin kau takhati milee vadiaaee ||

They alone are blessed with glorious greatness at the Lord's throne,

ਨਿਰਭਉ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥

निरभउ मनि वसिआ लिव लाई ॥

Nirabhau mani vasiaa liv laaee ||

Who enshrine the fearless Lord in their minds, and lovingly center themselves on Him.

ਖੰਡੀ ਬ੍ਰਹਮੰਡੀ ਪਾਤਾਲੀ ਪੁਰੀਈ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਤਾੜੀ ਲਾਈ ਹੇ ॥੧੦॥

खंडी ब्रहमंडी पाताली पुरीई त्रिभवण ताड़ी लाई हे ॥१०॥

Khanddee brhamanddee paataalee pureeee tribhava(nn) taa(rr)ee laaee he ||10||

In the galaxies and solar systems, nether regions, celestial realms and the three worlds, the Lord is in the primal void of deep absorption. ||10||

ਸਾਚੀ ਨਗਰੀ ਤਖਤੁ ਸਚਾਵਾ ॥

साची नगरी तखतु सचावा ॥

Saachee nagaree takhatu sachaavaa ||

True is the village, and true is the throne,

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚੁ ਮਿਲੈ ਸੁਖੁ ਪਾਵਾ ॥

गुरमुखि साचु मिलै सुखु पावा ॥

Guramukhi saachu milai sukhu paavaa ||

Of those Gurmukhs who meet with the True Lord, and find peace.

ਸਾਚੇ ਸਾਚੈ ਤਖਤਿ ਵਡਾਈ ਹਉਮੈ ਗਣਤ ਗਵਾਈ ਹੇ ॥੧੧॥

साचे साचै तखति वडाई हउमै गणत गवाई हे ॥११॥

Saache saachai takhati vadaaee haumai ga(nn)at gavaaee he ||11||

In Truth, seated upon the true throne, they are blessed with glorious greatness; their egotism is eradicated, along with the calculation of their account. ||11||

ਗਣਤ ਗਣੀਐ ਸਹਸਾ ਜੀਐ ॥

गणत गणीऐ सहसा जीऐ ॥

Ga(nn)at ga(nn)eeai sahasaa jeeai ||

Calculating its account, the soul becomes anxious.

ਕਿਉ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ਦੂਐ ਤੀਐ ॥

किउ सुखु पावै दूऐ तीऐ ॥

Kiu sukhu paavai dooai teeai ||

How can one find peace, through duality and the three gunas - the three qualities?

ਨਿਰਮਲੁ ਏਕੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਦਾਤਾ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਤੇ ਪਤਿ ਪਾਈ ਹੇ ॥੧੨॥

निरमलु एकु निरंजनु दाता गुर पूरे ते पति पाई हे ॥१२॥

Niramalu eku niranjjanu daataa gur poore te pati paaee he ||12||

The One Lord is immaculate and formless, the Great Giver; through the Perfect Guru, honor is obtained. ||12||

ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਵਿਰਲੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤਾ ॥

जुगि जुगि विरली गुरमुखि जाता ॥

Jugi jugi viralee guramukhi jaataa ||

In each and every age, very rare are those who, as Gurmukh, realize the Lord.

ਸਾਚਾ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਮਨੁ ਰਾਤਾ ॥

साचा रवि रहिआ मनु राता ॥

Saachaa ravi rahiaa manu raataa ||

Their minds are imbued with the True, all-pervading Lord.

ਤਿਸ ਕੀ ਓਟ ਗਹੀ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਮਨਿ ਤਨਿ ਮੈਲੁ ਨ ਕਾਈ ਹੇ ॥੧੩॥

तिस की ओट गही सुखु पाइआ मनि तनि मैलु न काई हे ॥१३॥

Tis kee ot gahee sukhu paaiaa mani tani mailu na kaaee he ||13||

Seeking His Shelter, they find peace, and their minds and bodies are not stained with filth. ||13||

ਜੀਭ ਰਸਾਇਣਿ ਸਾਚੈ ਰਾਤੀ ॥

जीभ रसाइणि साचै राती ॥

Jeebh rasaai(nn)i saachai raatee ||

Their tongues are imbued with the True Lord, the source of nectar;

ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸੰਗੀ ਭਉ ਨ ਭਰਾਤੀ ॥

हरि प्रभु संगी भउ न भराती ॥

Hari prbhu sanggee bhau na bharaatee ||

Abiding with the Lord God, they have no fear or doubt.

ਸ੍ਰਵਣ ਸ੍ਰੋਤ ਰਜੇ ਗੁਰਬਾਣੀ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਈ ਹੇ ॥੧੪॥

स्रवण स्रोत रजे गुरबाणी जोती जोति मिलाई हे ॥१४॥

Srva(nn) srot raje gurabaa(nn)ee jotee joti milaaee he ||14||

Hearing the Word of the Guru's Bani, their ears are satisfied, and their light merges into the Light. ||14||

ਰਖਿ ਰਖਿ ਪੈਰ ਧਰੇ ਪਉ ਧਰਣਾ ॥

रखि रखि पैर धरे पउ धरणा ॥

Rakhi rakhi pair dhare pau dhara(nn)aa ||

Carefully, carefully, I place my feet upon the ground.

ਜਤ ਕਤ ਦੇਖਉ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾ ॥

जत कत देखउ तेरी सरणा ॥

Jat kat dekhau teree sara(nn)aa ||

Wherever I go, I behold Your Sanctuary.

ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਦੇਹਿ ਤੂਹੈ ਮਨਿ ਭਾਵਹਿ ਤੁਝ ਹੀ ਸਿਉ ਬਣਿ ਆਈ ਹੇ ॥੧੫॥

दुखु सुखु देहि तूहै मनि भावहि तुझ ही सिउ बणि आई हे ॥१५॥

Dukhu sukhu dehi toohai mani bhaavahi tujh hee siu ba(nn)i aaee he ||15||

Whether You grant me pain or pleasure, You are pleasing to my mind. I am in harmony with You. ||15||

ਅੰਤ ਕਾਲਿ ਕੋ ਬੇਲੀ ਨਾਹੀ ॥

अंत कालि को बेली नाही ॥

Antt kaali ko belee naahee ||

No one is anyone's companion or helper at the very last moment;

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤਾ ਤੁਧੁ ਸਾਲਾਹੀ ॥

गुरमुखि जाता तुधु सालाही ॥

Guramukhi jaataa tudhu saalaahee ||

As Gurmukh, I realize You and praise You.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਬੈਰਾਗੀ ਨਿਜ ਘਰਿ ਤਾੜੀ ਲਾਈ ਹੇ ॥੧੬॥੩॥

नानक नामि रते बैरागी निज घरि ताड़ी लाई हे ॥१६॥३॥

Naanak naami rate bairaagee nij ghari taa(rr)ee laaee he ||16||3||

O Nanak, imbued with the Naam, I am detached; in the home of my own self deep within, I am absorbed in the primal void of deep meditation. ||16||3||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥

मारू महला १ ॥

Maaroo mahalaa 1 ||

Maaroo, First Mehl:

ਆਦਿ ਜੁਗਾਦੀ ਅਪਰ ਅਪਾਰੇ ॥

आदि जुगादी अपर अपारे ॥

Aadi jugaadee apar apaare ||

From the very beginning of time, and throughout the ages, You are infinite and incomparable.

ਆਦਿ ਨਿਰੰਜਨ ਖਸਮ ਹਮਾਰੇ ॥

आदि निरंजन खसम हमारे ॥

Aadi niranjjan khasam hamaare ||

You are my primal, immaculate Lord and Master.

ਸਾਚੇ ਜੋਗ ਜੁਗਤਿ ਵੀਚਾਰੀ ਸਾਚੇ ਤਾੜੀ ਲਾਈ ਹੇ ॥੧॥

साचे जोग जुगति वीचारी साचे ताड़ी लाई हे ॥१॥

Saache jog jugati veechaaree saache taa(rr)ee laaee he ||1||

I contemplate the Way of Yoga, the Way of Union with the True Lord. I am truly absorbed in the primal void of deep meditation. ||1||

ਕੇਤੜਿਆ ਜੁਗ ਧੁੰਧੂਕਾਰੈ ॥

केतड़िआ जुग धुंधूकारै ॥

Keta(rr)iaa jug dhunddhookaarai ||

For so many ages, there was only pitch darkness;

ਤਾੜੀ ਲਾਈ ਸਿਰਜਣਹਾਰੈ ॥

ताड़ी लाई सिरजणहारै ॥

Taa(rr)ee laaee siraja(nn)ahaarai ||

The Creator Lord was absorbed in the primal void.

ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਸਚੀ ਵਡਿਆਈ ਸਾਚੈ ਤਖਤਿ ਵਡਾਈ ਹੇ ॥੨॥

सचु नामु सची वडिआई साचै तखति वडाई हे ॥२॥

Sachu naamu sachee vadiaaee saachai takhati vadaaee he ||2||

There was the True Name, the glorious greatness of the Truth, and the glory of His true throne. ||2||

ਸਤਜੁਗਿ ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਸਰੀਰਾ ॥

सतजुगि सतु संतोखु सरीरा ॥

Satajugi satu santtokhu sareeraa ||

In the Golden Age of Truth, Truth and contentment filled the bodies.

ਸਤਿ ਸਤਿ ਵਰਤੈ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰਾ ॥

सति सति वरतै गहिर ग्मभीरा ॥

Sati sati varatai gahir gambbheeraa ||

Truth was pervasive, Truth, deep, profound and unfathomable.

ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੁ ਪਰਖੈ ਸਾਚੈ ਹੁਕਮਿ ਚਲਾਈ ਹੇ ॥੩॥

सचा साहिबु सचु परखै साचै हुकमि चलाई हे ॥३॥

Sachaa saahibu sachu parakhai saachai hukami chalaaee he ||3||

The True Lord appraises the mortals on the Touchstone of Truth, and issues His True Command. ||3||

ਸਤ ਸੰਤੋਖੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ॥

सत संतोखी सतिगुरु पूरा ॥

Sat santtokhee satiguru pooraa ||

The Perfect True Guru is true and contented.

ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਮਨੇ ਸੋ ਸੂਰਾ ॥

गुर का सबदु मने सो सूरा ॥

Gur kaa sabadu mane so sooraa ||

He alone is a spiritual hero, who believes in the Word of the Guru's Shabad.

ਸਾਚੀ ਦਰਗਹ ਸਾਚੁ ਨਿਵਾਸਾ ਮਾਨੈ ਹੁਕਮੁ ਰਜਾਈ ਹੇ ॥੪॥

साची दरगह साचु निवासा मानै हुकमु रजाई हे ॥४॥

Saachee daragah saachu nivaasaa maanai hukamu rajaaee he ||4||

He alone obtains a true seat in the True Court of the Lord, who surrenders to the Command of the Commander. ||4||

ਸਤਜੁਗਿ ਸਾਚੁ ਕਹੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ॥

सतजुगि साचु कहै सभु कोई ॥

Satajugi saachu kahai sabhu koee ||

In the Golden Age of Truth, everyone spoke the Truth.

ਸਚਿ ਵਰਤੈ ਸਾਚਾ ਸੋਈ ॥

सचि वरतै साचा सोई ॥

Sachi varatai saachaa soee ||

Truth was pervasive - the Lord was Truth.

ਮਨਿ ਮੁਖਿ ਸਾਚੁ ਭਰਮ ਭਉ ਭੰਜਨੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚੁ ਸਖਾਈ ਹੇ ॥੫॥

मनि मुखि साचु भरम भउ भंजनु गुरमुखि साचु सखाई हे ॥५॥

Mani mukhi saachu bharam bhau bhanjjanu guramukhi saachu sakhaaee he ||5||

With Truth in their minds and mouths, mortals were rid of doubt and fear. Truth was the friend of the Gurmukhs. ||5||

ਤ੍ਰੇਤੈ ਧਰਮ ਕਲਾ ਇਕ ਚੂਕੀ ॥

त्रेतै धरम कला इक चूकी ॥

Tretai dharam kalaa ik chookee ||

In the Silver Age of Traytaa Yoga, one power of Dharma was lost.

ਤੀਨਿ ਚਰਣ ਇਕ ਦੁਬਿਧਾ ਸੂਕੀ ॥

तीनि चरण इक दुबिधा सूकी ॥

Teeni chara(nn) ik dubidhaa sookee ||

Three feet remained; through duality, one was cut off.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਸਾਚੁ ਵਖਾਣੈ ਮਨਮੁਖਿ ਪਚੈ ਅਵਾਈ ਹੇ ॥੬॥

गुरमुखि होवै सु साचु वखाणै मनमुखि पचै अवाई हे ॥६॥

Guramukhi hovai su saachu vakhaa(nn)ai manamukhi pachai avaaee he ||6||

Those who were Gurmukh spoke the Truth, while the self-willed manmukhs wasted away in vain. ||6||

ਮਨਮੁਖਿ ਕਦੇ ਨ ਦਰਗਹ ਸੀਝੈ ॥

मनमुखि कदे न दरगह सीझै ॥

Manamukhi kade na daragah seejhai ||

The manmukh never succeeds in the Court of the Lord.

ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਕਿਉ ਅੰਤਰੁ ਰੀਝੈ ॥

बिनु सबदै किउ अंतरु रीझै ॥

Binu sabadai kiu anttaru reejhai ||

Without the Word of the Shabad, how can one be pleased within?

ਬਾਧੇ ਆਵਹਿ ਬਾਧੇ ਜਾਵਹਿ ਸੋਝੀ ਬੂਝ ਨ ਕਾਈ ਹੇ ॥੭॥

बाधे आवहि बाधे जावहि सोझी बूझ न काई हे ॥७॥

Baadhe aavahi baadhe jaavahi sojhee boojh na kaaee he ||7||

In bondage they come, and in bondage they go; they understand and comprehend nothing. ||7||

ਦਇਆ ਦੁਆਪੁਰਿ ਅਧੀ ਹੋਈ ॥

दइआ दुआपुरि अधी होई ॥

Daiaa duaapuri adhee hoee ||

In the Brass Age of Dwaapur Yuga, compassion was cut in half.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲਾ ਚੀਨੈ ਕੋਈ ॥

गुरमुखि विरला चीनै कोई ॥

Guramukhi viralaa cheenai koee ||

Only a few, as Gurmukh, remembered the Lord.

ਦੁਇ ਪਗ ਧਰਮੁ ਧਰੇ ਧਰਣੀਧਰ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚੁ ਤਿਥਾਈ ਹੇ ॥੮॥

दुइ पग धरमु धरे धरणीधर गुरमुखि साचु तिथाई हे ॥८॥

Dui pag dharamu dhare dhara(nn)eedhar guramukhi saachu tithaaee he ||8||

Dharmic faith, which upholds and supports the earth, had only two feet; Truth was revealed to the Gurmukhs. ||8||

ਰਾਜੇ ਧਰਮੁ ਕਰਹਿ ਪਰਥਾਏ ॥

राजे धरमु करहि परथाए ॥

Raaje dharamu karahi parathaae ||

The kings acted righteously only out of self-interest.

ਆਸਾ ਬੰਧੇ ਦਾਨੁ ਕਰਾਏ ॥

आसा बंधे दानु कराए ॥

Aasaa banddhe daanu karaae ||

Tied to hopes of reward, they gave to charities.

ਰਾਮ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਈ ਥਾਕੇ ਕਰਮ ਕਮਾਈ ਹੇ ॥੯॥

राम नाम बिनु मुकति न होई थाके करम कमाई हे ॥९॥

Raam naam binu mukati na hoee thaake karam kamaaee he ||9||

Without the Lord's Name, liberation did not come, although they grew weary of performing rituals. ||9||

ਕਰਮ ਧਰਮ ਕਰਿ ਮੁਕਤਿ ਮੰਗਾਹੀ ॥

करम धरम करि मुकति मंगाही ॥

Karam dharam kari mukati manggaahee ||

Practicing religious rituals, they sought liberation,

ਮੁਕਤਿ ਪਦਾਰਥੁ ਸਬਦਿ ਸਲਾਹੀ ॥

मुकति पदारथु सबदि सलाही ॥

Mukati padaarathu sabadi salaahee ||

But the treasure of liberation comes only by praising the Shabad.

ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਸਬਦੈ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਈ ਪਰਪੰਚੁ ਕਰਿ ਭਰਮਾਈ ਹੇ ॥੧੦॥

बिनु गुर सबदै मुकति न होई परपंचु करि भरमाई हे ॥१०॥

Binu gur sabadai mukati na hoee parapancchu kari bharamaaee he ||10||

Without the Word of the Guru's Shabad, liberation is not obtained; practicing hypocrisy, they wander around confused. ||10||

ਮਾਇਆ ਮਮਤਾ ਛੋਡੀ ਨ ਜਾਈ ॥

माइआ ममता छोडी न जाई ॥

Maaiaa mamataa chhodee na jaaee ||

Love and attachment to Maya cannot be abandoned.

ਸੇ ਛੂਟੇ ਸਚੁ ਕਾਰ ਕਮਾਈ ॥

से छूटे सचु कार कमाई ॥

Se chhoote sachu kaar kamaaee ||

They alone find release, who practice deeds of Truth.

ਅਹਿਨਿਸਿ ਭਗਤਿ ਰਤੇ ਵੀਚਾਰੀ ਠਾਕੁਰ ਸਿਉ ਬਣਿ ਆਈ ਹੇ ॥੧੧॥

अहिनिसि भगति रते वीचारी ठाकुर सिउ बणि आई हे ॥११॥

Ahinisi bhagati rate veechaaree thaakur siu ba(nn)i aaee he ||11||

Day and night, the devotees remain imbued with contemplative meditation; they become just like their Lord and Master. ||11||

ਇਕਿ ਜਪ ਤਪ ਕਰਿ ਕਰਿ ਤੀਰਥ ਨਾਵਹਿ ॥

इकि जप तप करि करि तीरथ नावहि ॥

Iki jap tap kari kari teerath naavahi ||

Some chant and practice intensive meditation, and take cleansing baths at sacred shrines of pilgrimage.

ਜਿਉ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਚਲਾਵਹਿ ॥

जिउ तुधु भावै तिवै चलावहि ॥

Jiu tudhu bhaavai tivai chalaavahi ||

They walk as You will them to walk.

ਹਠਿ ਨਿਗ੍ਰਹਿ ਅਪਤੀਜੁ ਨ ਭੀਜੈ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਗੁਰ ਕਿਨਿ ਪਤਿ ਪਾਈ ਹੇ ॥੧੨॥

हठि निग्रहि अपतीजु न भीजै बिनु हरि गुर किनि पति पाई हे ॥१२॥

Hathi nigrhi apateeju na bheejai binu hari gur kini pati paaee he ||12||

By stubborn rituals of self-suppression, the Lord is not pleased. No one has ever obtained honor, without the Lord, without the Guru. ||12||

ਕਲੀ ਕਾਲ ਮਹਿ ਇਕ ਕਲ ਰਾਖੀ ॥

कली काल महि इक कल राखी ॥

Kalee kaal mahi ik kal raakhee ||

In the Iron Age, the Dark Age of Kali Yuga, only one power remains.

ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕਿਨੈ ਨ ਭਾਖੀ ॥

बिनु गुर पूरे किनै न भाखी ॥

Binu gur poore kinai na bhaakhee ||

Without the Perfect Guru, no one has even described it.

ਮਨਮੁਖਿ ਕੂੜੁ ਵਰਤੈ ਵਰਤਾਰਾ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਭਰਮੁ ਨ ਜਾਈ ਹੇ ॥੧੩॥

मनमुखि कूड़ु वरतै वरतारा बिनु सतिगुर भरमु न जाई हे ॥१३॥

Manamukhi koo(rr)u varatai varataaraa binu satigur bharamu na jaaee he ||13||

The self-willed manmukhs have staged the show of falsehood. Without the True Guru, doubt does not depart. ||13||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ਸਿਰੰਦਾ ॥

सतिगुरु वेपरवाहु सिरंदा ॥

Satiguru veparavaahu siranddaa ||

The True Guru is the Creator Lord, independent and carefree.

ਨਾ ਜਮ ਕਾਣਿ ਨ ਛੰਦਾ ਬੰਦਾ ॥

ना जम काणि न छंदा बंदा ॥

Naa jam kaa(nn)i na chhanddaa banddaa ||

He does not fear death, and He is not dependent on mortal men.

ਜੋ ਤਿਸੁ ਸੇਵੇ ਸੋ ਅਬਿਨਾਸੀ ਨਾ ਤਿਸੁ ਕਾਲੁ ਸੰਤਾਈ ਹੇ ॥੧੪॥

जो तिसु सेवे सो अबिनासी ना तिसु कालु संताई हे ॥१४॥

Jo tisu seve so abinaasee naa tisu kaalu santtaaee he ||14||

Whoever serves Him becomes immortal and imperishable, and will not be tortured by death. ||14||

ਗੁਰ ਮਹਿ ਆਪੁ ਰਖਿਆ ਕਰਤਾਰੇ ॥

गुर महि आपु रखिआ करतारे ॥

Gur mahi aapu rakhiaa karataare ||

The Creator Lord has enshrined Himself within the Guru.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਕੋਟਿ ਅਸੰਖ ਉਧਾਰੇ ॥

गुरमुखि कोटि असंख उधारे ॥

Guramukhi koti asankkh udhaare ||

The Gurmukh saves countless millions.

ਸਰਬ ਜੀਆ ਜਗਜੀਵਨੁ ਦਾਤਾ ਨਿਰਭਉ ਮੈਲੁ ਨ ਕਾਈ ਹੇ ॥੧੫॥

सरब जीआ जगजीवनु दाता निरभउ मैलु न काई हे ॥१५॥

Sarab jeeaa jagajeevanu daataa nirabhau mailu na kaaee he ||15||

The Life of the World is the Great Giver of all beings. The Fearless Lord has no filth at all. ||15||

ਸਗਲੇ ਜਾਚਹਿ ਗੁਰ ਭੰਡਾਰੀ ॥

सगले जाचहि गुर भंडारी ॥

Sagale jaachahi gur bhanddaaree ||

Everyone begs from the Guru, God's Treasurer.

ਆਪਿ ਨਿਰੰਜਨੁ ਅਲਖ ਅਪਾਰੀ ॥

आपि निरंजनु अलख अपारी ॥

Aapi niranjjanu alakh apaaree ||

He Himself is the immaculate, unknowable, infinite Lord.

ਨਾਨਕੁ ਸਾਚੁ ਕਹੈ ਪ੍ਰਭ ਜਾਚੈ ਮੈ ਦੀਜੈ ਸਾਚੁ ਰਜਾਈ ਹੇ ॥੧੬॥੪॥

नानकु साचु कहै प्रभ जाचै मै दीजै साचु रजाई हे ॥१६॥४॥

Naanaku saachu kahai prbh jaachai mai deejai saachu rajaaee he ||16||4||

Nanak speaks the Truth; he begs from God. Please bless me with the Truth, by Your Will. ||16||4||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥

मारू महला १ ॥

Maaroo mahalaa 1 ||

Maaroo, First Mehl:

ਸਾਚੈ ਮੇਲੇ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਏ ॥

साचै मेले सबदि मिलाए ॥

Saachai mele sabadi milaae ||

The True Lord unites with those who are united with the Word of the Shabad.

ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਣਾ ਸਹਜਿ ਸਮਾਏ ॥

जा तिसु भाणा सहजि समाए ॥

Jaa tisu bhaa(nn)aa sahaji samaae ||

When it pleases Him, we intuitively merge with Him.

ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਜੋਤਿ ਧਰੀ ਪਰਮੇਸਰਿ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ਭਾਈ ਹੇ ॥੧॥

त्रिभवण जोति धरी परमेसरि अवरु न दूजा भाई हे ॥१॥

Tribhava(nn) joti dharee paramesari avaru na doojaa bhaaee he ||1||

The Light of the Transcendent Lord pervades the three worlds; there is no other at all, O Siblings of Destiny. ||1||

ਜਿਸ ਕੇ ਚਾਕਰ ਤਿਸ ਕੀ ਸੇਵਾ ॥

जिस के चाकर तिस की सेवा ॥

Jis ke chaakar tis kee sevaa ||

I am His servant; I serve Him.

ਸਬਦਿ ਪਤੀਜੈ ਅਲਖ ਅਭੇਵਾ ॥

सबदि पतीजै अलख अभेवा ॥

Sabadi pateejai alakh abhevaa ||

He is unknowable and mysterious; He is pleased by the Shabad.

ਭਗਤਾ ਕਾ ਗੁਣਕਾਰੀ ਕਰਤਾ ਬਖਸਿ ਲਏ ਵਡਿਆਈ ਹੇ ॥੨॥

भगता का गुणकारी करता बखसि लए वडिआई हे ॥२॥

Bhagataa kaa gu(nn)akaaree karataa bakhasi lae vadiaaee he ||2||

The Creator is the Benefactor of His devotees. He forgives them - such is His greatness. ||2||

ਦੇਦੇ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵੈ ਸਾਚੇ ॥

देदे तोटि न आवै साचे ॥

Dede toti na aavai saache ||

The True Lord gives and gives; His blessings never run short.

ਲੈ ਲੈ ਮੁਕਰਿ ਪਉਦੇ ਕਾਚੇ ॥

लै लै मुकरि पउदे काचे ॥

Lai lai mukari paude kaache ||

The false ones receive, and then deny having received.

ਮੂਲੁ ਨ ਬੂਝਹਿ ਸਾਚਿ ਨ ਰੀਝਹਿ ਦੂਜੈ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਈ ਹੇ ॥੩॥

मूलु न बूझहि साचि न रीझहि दूजै भरमि भुलाई हे ॥३॥

Moolu na boojhahi saachi na reejhahi doojai bharami bhulaaee he ||3||

They do not understand their origins, they are not pleased with the Truth, and so they wander in duality and doubt. ||3||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਗਿ ਰਹੇ ਦਿਨ ਰਾਤੀ ॥

गुरमुखि जागि रहे दिन राती ॥

Guramukhi jaagi rahe din raatee ||

The Gurmukhs remain awake and aware, day and night.

ਸਾਚੇ ਕੀ ਲਿਵ ਗੁਰਮਤਿ ਜਾਤੀ ॥

साचे की लिव गुरमति जाती ॥

Saache kee liv guramati jaatee ||

Following the Guru's Teachings, they know the Love of the True Lord.

ਮਨਮੁਖ ਸੋਇ ਰਹੇ ਸੇ ਲੂਟੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਬਤੁ ਭਾਈ ਹੇ ॥੪॥

मनमुख सोइ रहे से लूटे गुरमुखि साबतु भाई हे ॥४॥

Manamukh soi rahe se loote guramukhi saabatu bhaaee he ||4||

The self-willed manmukhs remain asleep, and are plundered. The Gurmukhs remain safe and sound, O Siblings of Destiny. ||4||

ਕੂੜੇ ਆਵੈ ਕੂੜੇ ਜਾਵੈ ॥

कूड़े आवै कूड़े जावै ॥

Koo(rr)e aavai koo(rr)e jaavai ||

The false come, and the false go;

ਕੂੜੇ ਰਾਤੀ ਕੂੜੁ ਕਮਾਵੈ ॥

कूड़े राती कूड़ु कमावै ॥

Koo(rr)e raatee koo(rr)u kamaavai ||

Imbued with falsehood, they practice only falsehood.

ਸਬਦਿ ਮਿਲੇ ਸੇ ਦਰਗਹ ਪੈਧੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਰਤਿ ਸਮਾਈ ਹੇ ॥੫॥

सबदि मिले से दरगह पैधे गुरमुखि सुरति समाई हे ॥५॥

Sabadi mile se daragah paidhe guramukhi surati samaaee he ||5||

Those who are imbued with the Shabad are robed in honor in the Court of the Lord; the Gurmukhs focus their consciousness on Him. ||5||

ਕੂੜਿ ਮੁਠੀ ਠਗੀ ਠਗਵਾੜੀ ॥

कूड़ि मुठी ठगी ठगवाड़ी ॥

Koo(rr)i muthee thagee thagavaa(rr)ee ||

The false are cheated, and robbed by the robbers.

ਜਿਉ ਵਾੜੀ ਓਜਾੜਿ ਉਜਾੜੀ ॥

जिउ वाड़ी ओजाड़ि उजाड़ी ॥

Jiu vaa(rr)ee ojaa(rr)i ujaa(rr)ee ||

The garden is laid waste, like the rough wilderness.

ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਕਿਛੁ ਸਾਦਿ ਨ ਲਾਗੈ ਹਰਿ ਬਿਸਰਿਐ ਦੁਖੁ ਪਾਈ ਹੇ ॥੬॥

नाम बिना किछु सादि न लागै हरि बिसरिऐ दुखु पाई हे ॥६॥

Naam binaa kichhu saadi na laagai hari bisariai dukhu paaee he ||6||

Without the Naam, the Name of the Lord, nothing tastes sweet; forgetting the Lord, they suffer in sorrow. ||6||

ਭੋਜਨੁ ਸਾਚੁ ਮਿਲੈ ਆਘਾਈ ॥

भोजनु साचु मिलै आघाई ॥

Bhojanu saachu milai aaghaaee ||

Receiving the food of Truth, one is satisfied.

ਨਾਮ ਰਤਨੁ ਸਾਚੀ ਵਡਿਆਈ ॥

नाम रतनु साची वडिआई ॥

Naam ratanu saachee vadiaaee ||

True is the glorious greatness of the jewel of the Name.

ਚੀਨੈ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ਸੋਈ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਈ ਹੇ ॥੭॥

चीनै आपु पछाणै सोई जोती जोति मिलाई हे ॥७॥

Cheenai aapu pachhaa(nn)ai soee jotee joti milaaee he ||7||

One who understands his own self, realizes the Lord. His light merges into the Light. ||7||

ਨਾਵਹੁ ਭੁਲੀ ਚੋਟਾ ਖਾਏ ॥

नावहु भुली चोटा खाए ॥

Naavahu bhulee chotaa khaae ||

Wandering from the Name, he endures beatings.

ਬਹੁਤੁ ਸਿਆਣਪ ਭਰਮੁ ਨ ਜਾਏ ॥

बहुतु सिआणप भरमु न जाए ॥

Bahutu siaa(nn)ap bharamu na jaae ||

Even great cleverness does not dispel doubt.

ਪਚਿ ਪਚਿ ਮੁਏ ਅਚੇਤ ਨ ਚੇਤਹਿ ਅਜਗਰਿ ਭਾਰਿ ਲਦਾਈ ਹੇ ॥੮॥

पचि पचि मुए अचेत न चेतहि अजगरि भारि लदाई हे ॥८॥

Pachi pachi mue achet na chetahi ajagari bhaari ladaaee he ||8||

The unconscious fool does not remain conscious of the Lord; he putrefies and rots away to death, carrying his heavy load of sin. ||8||

ਬਿਨੁ ਬਾਦ ਬਿਰੋਧਹਿ ਕੋਈ ਨਾਹੀ ॥

बिनु बाद बिरोधहि कोई नाही ॥

Binu baad birodhahi koee naahee ||

No one is free of conflict and strife.

ਮੈ ਦੇਖਾਲਿਹੁ ਤਿਸੁ ਸਾਲਾਹੀ ॥

मै देखालिहु तिसु सालाही ॥

Mai dekhaalihu tisu saalaahee ||

Show me anyone who is, and I will praise him.

ਮਨੁ ਤਨੁ ਅਰਪਿ ਮਿਲੈ ਜਗਜੀਵਨੁ ਹਰਿ ਸਿਉ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ਹੇ ॥੯॥

मनु तनु अरपि मिलै जगजीवनु हरि सिउ बणत बणाई हे ॥९॥

Manu tanu arapi milai jagajeevanu hari siu ba(nn)at ba(nn)aaee he ||9||

Dedicating mind and body to God, one meets the Lord, the Life of the World, and becomes just like Him. ||9||

ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਗਤਿ ਮਿਤਿ ਕੋਇ ਨ ਪਾਵੈ ॥

प्रभ की गति मिति कोइ न पावै ॥

Prbh kee gati miti koi na paavai ||

No one knows the state and extent of God.

ਜੇ ਕੋ ਵਡਾ ਕਹਾਇ ਵਡਾਈ ਖਾਵੈ ॥

जे को वडा कहाइ वडाई खावै ॥

Je ko vadaa kahaai vadaaee khaavai ||

Whoever calls himself great, will be eaten by his greatness.

ਸਾਚੇ ਸਾਹਿਬ ਤੋਟਿ ਨ ਦਾਤੀ ਸਗਲੀ ਤਿਨਹਿ ਉਪਾਈ ਹੇ ॥੧੦॥

साचे साहिब तोटि न दाती सगली तिनहि उपाई हे ॥१०॥

Saache saahib toti na daatee sagalee tinahi upaaee he ||10||

There is no lack of gifts of our True Lord and Master. He created all. ||10||

ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਵੇਪਰਵਾਹੇ ॥

वडी वडिआई वेपरवाहे ॥

Vadee vadiaaee veparavaahe ||

Great is the glorious greatness of the independent Lord.

ਆਪਿ ਉਪਾਏ ਦਾਨੁ ਸਮਾਹੇ ॥

आपि उपाए दानु समाहे ॥

Aapi upaae daanu samaahe ||

He Himself created, and gives sustenance to all.

ਆਪਿ ਦਇਆਲੁ ਦੂਰਿ ਨਹੀ ਦਾਤਾ ਮਿਲਿਆ ਸਹਜਿ ਰਜਾਈ ਹੇ ॥੧੧॥

आपि दइआलु दूरि नही दाता मिलिआ सहजि रजाई हे ॥११॥

Aapi daiaalu doori nahee daataa miliaa sahaji rajaaee he ||11||

The Merciful Lord is not far away; the Great Giver spontaneously unites with Himself, by His Will. ||11||

ਇਕਿ ਸੋਗੀ ਇਕਿ ਰੋਗਿ ਵਿਆਪੇ ॥

इकि सोगी इकि रोगि विआपे ॥

Iki sogee iki rogi viaape ||

Some are sad, and some are afflicted with disease.

ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰੇ ਸੁ ਆਪੇ ਆਪੇ ॥

जो किछु करे सु आपे आपे ॥

Jo kichhu kare su aape aape ||

Whatever God does, He does by Himself.

ਭਗਤਿ ਭਾਉ ਗੁਰ ਕੀ ਮਤਿ ਪੂਰੀ ਅਨਹਦਿ ਸਬਦਿ ਲਖਾਈ ਹੇ ॥੧੨॥

भगति भाउ गुर की मति पूरी अनहदि सबदि लखाई हे ॥१२॥

Bhagati bhaau gur kee mati pooree anahadi sabadi lakhaaee he ||12||

Through loving devotion, and the Perfect Teachings of the Guru, the unstruck sound current of the Shabad is realized. ||12||

ਇਕਿ ਨਾਗੇ ਭੂਖੇ ਭਵਹਿ ਭਵਾਏ ॥

इकि नागे भूखे भवहि भवाए ॥

Iki naage bhookhe bhavahi bhavaae ||

Some wander and roam around, hungry and naked.

ਇਕਿ ਹਠੁ ਕਰਿ ਮਰਹਿ ਨ ਕੀਮਤਿ ਪਾਏ ॥

इकि हठु करि मरहि न कीमति पाए ॥

Iki hathu kari marahi na keemati paae ||

Some act in stubbornness and die, but do not know the value of God.

ਗਤਿ ਅਵਿਗਤ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣੈ ਬੂਝੈ ਸਬਦੁ ਕਮਾਈ ਹੇ ॥੧੩॥

गति अविगत की सार न जाणै बूझै सबदु कमाई हे ॥१३॥

Gati avigat kee saar na jaa(nn)ai boojhai sabadu kamaaee he ||13||

They do not know the difference between good and bad; this is understood only through the practice of the Word of the Shabad. ||13||

ਇਕਿ ਤੀਰਥਿ ਨਾਵਹਿ ਅੰਨੁ ਨ ਖਾਵਹਿ ॥

इकि तीरथि नावहि अंनु न खावहि ॥

Iki teerathi naavahi annu na khaavahi ||

Some bathe at sacred shrines and refuse to eat.

ਇਕਿ ਅਗਨਿ ਜਲਾਵਹਿ ਦੇਹ ਖਪਾਵਹਿ ॥

इकि अगनि जलावहि देह खपावहि ॥

Iki agani jalaavahi deh khapaavahi ||

Some torment their bodies in burning fire.

ਰਾਮ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਈ ਕਿਤੁ ਬਿਧਿ ਪਾਰਿ ਲੰਘਾਈ ਹੇ ॥੧੪॥

राम नाम बिनु मुकति न होई कितु बिधि पारि लंघाई हे ॥१४॥

Raam naam binu mukati na hoee kitu bidhi paari langghaaee he ||14||

Without the Lord's Name, liberation is not obtained; how can anyone cross over? ||14||

ਗੁਰਮਤਿ ਛੋਡਹਿ ਉਝੜਿ ਜਾਈ ॥

गुरमति छोडहि उझड़ि जाई ॥

Guramati chhodahi ujha(rr)i jaaee ||

Abandoning the Guru's Teachings, some wander in the wilderness.

ਮਨਮੁਖਿ ਰਾਮੁ ਨ ਜਪੈ ਅਵਾਈ ॥

मनमुखि रामु न जपै अवाई ॥

Manamukhi raamu na japai avaaee ||

The self-willed manmukhs are destitute; they do not meditate on the Lord.

ਪਚਿ ਪਚਿ ਬੂਡਹਿ ਕੂੜੁ ਕਮਾਵਹਿ ਕੂੜਿ ਕਾਲੁ ਬੈਰਾਈ ਹੇ ॥੧੫॥

पचि पचि बूडहि कूड़ु कमावहि कूड़ि कालु बैराई हे ॥१५॥

Pachi pachi boodahi koo(rr)u kamaavahi koo(rr)i kaalu bairaaee he ||15||

They are ruined, destroyed and drowned from practicing falsehood; death is the enemy of the false. ||15||

ਹੁਕਮੇ ਆਵੈ ਹੁਕਮੇ ਜਾਵੈ ॥

हुकमे आवै हुकमे जावै ॥

Hukame aavai hukame jaavai ||

By the Hukam of the Lord's Command, they come, and by the Hukam of His Command, they go.

ਬੂਝੈ ਹੁਕਮੁ ਸੋ ਸਾਚਿ ਸਮਾਵੈ ॥

बूझै हुकमु सो साचि समावै ॥

Boojhai hukamu so saachi samaavai ||

One who realizes His Hukam, merges in the True Lord.

ਨਾਨਕ ਸਾਚੁ ਮਿਲੈ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਾਰ ਕਮਾਈ ਹੇ ॥੧੬॥੫॥

नानक साचु मिलै मनि भावै गुरमुखि कार कमाई हे ॥१६॥५॥

Naanak saachu milai mani bhaavai guramukhi kaar kamaaee he ||16||5||

O Nanak, he merges in the True Lord, and his mind is pleased with the Lord. The Gurmukhs do His work. ||16||5||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥

मारू महला १ ॥

Maaroo mahalaa 1 ||

Maaroo, First Mehl:

ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਬਿਧਾਤਾ ॥

आपे करता पुरखु बिधाता ॥

Aape karataa purakhu bidhaataa ||

He Himself is the Creator Lord, the Architect of Destiny.

ਜਿਨਿ ਆਪੇ ਆਪਿ ਉਪਾਇ ਪਛਾਤਾ ॥

जिनि आपे आपि उपाइ पछाता ॥

Jini aape aapi upaai pachhaataa ||

He evaluates those whom He Himself has created.

ਆਪੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਆਪੇ ਸੇਵਕੁ ਆਪੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਉਪਾਈ ਹੇ ॥੧॥

आपे सतिगुरु आपे सेवकु आपे स्रिसटि उपाई हे ॥१॥

Aape satiguru aape sevaku aape srisati upaaee he ||1||

He Himself is the True Guru, and He Himself is the servant; He Himself created the Universe. ||1||

ਆਪੇ ਨੇੜੈ ਨਾਹੀ ਦੂਰੇ ॥

आपे नेड़ै नाही दूरे ॥

Aape ne(rr)ai naahee doore ||

He is near at hand, not far away.

ਬੂਝਹਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇ ਜਨ ਪੂਰੇ ॥

बूझहि गुरमुखि से जन पूरे ॥

Boojhahi guramukhi se jan poore ||

The Gurmukhs understand Him; perfect are those humble beings.

ਤਿਨ ਕੀ ਸੰਗਤਿ ਅਹਿਨਿਸਿ ਲਾਹਾ ਗੁਰ ਸੰਗਤਿ ਏਹ ਵਡਾਈ ਹੇ ॥੨॥

तिन की संगति अहिनिसि लाहा गुर संगति एह वडाई हे ॥२॥

Tin kee sanggati ahinisi laahaa gur sanggati eh vadaaee he ||2||

Associating with them night and day is profitable. This is the glorious greatness of associating with the Guru. ||2||

ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਸੰਤ ਭਲੇ ਪ੍ਰਭ ਤੇਰੇ ॥

जुगि जुगि संत भले प्रभ तेरे ॥

Jugi jugi santt bhale prbh tere ||

Throughout the ages, Your Saints are holy and sublime, O God.

ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਰਸਨ ਰਸੇਰੇ ॥

हरि गुण गावहि रसन रसेरे ॥

Hari gu(nn) gaavahi rasan rasere ||

They sing the Glorious Praises of the Lord, savoring it with their tongues.

ਉਸਤਤਿ ਕਰਹਿ ਪਰਹਰਿ ਦੁਖੁ ਦਾਲਦੁ ਜਿਨ ਨਾਹੀ ਚਿੰਤ ਪਰਾਈ ਹੇ ॥੩॥

उसतति करहि परहरि दुखु दालदु जिन नाही चिंत पराई हे ॥३॥

Usatati karahi parahari dukhu daaladu jin naahee chintt paraaee he ||3||

They chant His Praises, and their pain and poverty are taken away; they are not afraid of anyone else. ||3||

ਓਇ ਜਾਗਤ ਰਹਹਿ ਨ ਸੂਤੇ ਦੀਸਹਿ ॥

ओइ जागत रहहि न सूते दीसहि ॥

Oi jaagat rahahi na soote deesahi ||

They remain awake and aware, and do not appear to sleep.

ਸੰਗਤਿ ਕੁਲ ਤਾਰੇ ਸਾਚੁ ਪਰੀਸਹਿ ॥

संगति कुल तारे साचु परीसहि ॥

Sanggati kul taare saachu pareesahi ||

They serve up Truth, and so save their companions and relatives.

ਕਲਿਮਲ ਮੈਲੁ ਨਾਹੀ ਤੇ ਨਿਰਮਲ ਓਇ ਰਹਹਿ ਭਗਤਿ ਲਿਵ ਲਾਈ ਹੇ ॥੪॥

कलिमल मैलु नाही ते निरमल ओइ रहहि भगति लिव लाई हे ॥४॥

Kalimal mailu naahee te niramal oi rahahi bhagati liv laaee he ||4||

They are not stained with the filth of sins; they are immaculate and pure, and remain absorbed in loving devotional worship. ||4||

ਬੂਝਹੁ ਹਰਿ ਜਨ ਸਤਿਗੁਰ ਬਾਣੀ ॥

बूझहु हरि जन सतिगुर बाणी ॥

Boojhahu hari jan satigur baa(nn)ee ||

O humble servants of the Lord, understand the Word of the Guru's Bani.

ਏਹੁ ਜੋਬਨੁ ਸਾਸੁ ਹੈ ਦੇਹ ਪੁਰਾਣੀ ॥

एहु जोबनु सासु है देह पुराणी ॥

Ehu jobanu saasu hai deh puraa(nn)ee ||

This youth, breath and body shall pass away.

ਆਜੁ ਕਾਲਿ ਮਰਿ ਜਾਈਐ ਪ੍ਰਾਣੀ ਹਰਿ ਜਪੁ ਜਪਿ ਰਿਦੈ ਧਿਆਈ ਹੇ ॥੫॥

आजु कालि मरि जाईऐ प्राणी हरि जपु जपि रिदै धिआई हे ॥५॥

Aaju kaali mari jaaeeai praa(nn)ee hari japu japi ridai dhiaaee he ||5||

O mortal, you shall die today or tomorrow; chant, and meditate on the Lord within your heart. ||5||

ਛੋਡਹੁ ਪ੍ਰਾਣੀ ਕੂੜ ਕਬਾੜਾ ॥

छोडहु प्राणी कूड़ कबाड़ा ॥

Chhodahu praa(nn)ee koo(rr) kabaa(rr)aa ||

O mortal, abandon falsehood and your worthless ways.

ਕੂੜੁ ਮਾਰੇ ਕਾਲੁ ਉਛਾਹਾੜਾ ॥

कूड़ु मारे कालु उछाहाड़ा ॥

Koo(rr)u maare kaalu uchhaahaa(rr)aa ||

Death viciously kills the false beings.

ਸਾਕਤ ਕੂੜਿ ਪਚਹਿ ਮਨਿ ਹਉਮੈ ਦੁਹੁ ਮਾਰਗਿ ਪਚੈ ਪਚਾਈ ਹੇ ॥੬॥

साकत कूड़ि पचहि मनि हउमै दुहु मारगि पचै पचाई हे ॥६॥

Saakat koo(rr)i pachahi mani haumai duhu maaragi pachai pachaaee he ||6||

The faithless cynic is ruined through falsehood and his egotistical mind.On the path of duality, he rots away and decomposes. ||6||

ਛੋਡਿਹੁ ਨਿੰਦਾ ਤਾਤਿ ਪਰਾਈ ॥

छोडिहु निंदा ताति पराई ॥

Chhodihu ninddaa taati paraaee ||

Abandon slander and envy of others.

ਪੜਿ ਪੜਿ ਦਝਹਿ ਸਾਤਿ ਨ ਆਈ ॥

पड़ि पड़ि दझहि साति न आई ॥

Pa(rr)i pa(rr)i dajhahi saati na aaee ||

Reading and studying, they burn, and do not find tranquility.

ਮਿਲਿ ਸਤਸੰਗਤਿ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਹੁ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਸਖਾਈ ਹੇ ॥੭॥

मिलि सतसंगति नामु सलाहहु आतम रामु सखाई हे ॥७॥

Mili satasanggati naamu salaahahu aatam raamu sakhaaee he ||7||

Joining the Sat Sangat, the True Congregation, praise the Naam, the Name of the Lord. The Lord, the Supreme Soul, shall be your helper and companion. ||7||

ਛੋਡਹੁ ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧੁ ਬੁਰਿਆਈ ॥

छोडहु काम क्रोधु बुरिआई ॥

Chhodahu kaam krodhu buriaaee ||

Abandon sexual desire, anger and wickedness.

ਹਉਮੈ ਧੰਧੁ ਛੋਡਹੁ ਲੰਪਟਾਈ ॥

हउमै धंधु छोडहु ल्मपटाई ॥

Haumai dhanddhu chhodahu lamppataaee ||

Abandon your involvement in egotistical affairs and conflicts.