ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ॥

गुरमुखि नामु मिलै वडिआई ॥

Guramukhi naamu milai vadiaaee ||

The Gurmukhs obtain the Greatness of the Naam.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਸੋਭਾ ਪਾਈ ॥

गुरमुखि गुण गावै सोभा पाई ॥

Guramukhi gu(nn) gaavai sobhaa paaee ||

The Gurmukhs sing the Glorious Praises of the Lord, and obtain honor.

ਸਦਾ ਅਨੰਦਿ ਰਹੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਕਰਾਵਣਿਆ ॥੫॥

सदा अनंदि रहै दिनु राती गुरमुखि सबदु करावणिआ ॥५॥

Sadaa ananddi rahai dinu raatee guramukhi sabadu karaava(nn)iaa ||5||

They remain in bliss forever, day and night. The Gurmukhs practice the Word of the Shabad. ||5||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਨਦਿਨੁ ਸਬਦੇ ਰਾਤਾ ॥

गुरमुखि अनदिनु सबदे राता ॥

Guramukhi anadinu sabade raataa ||

The Gurmukhs are attuned to the Shabad, night and day.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਹੈ ਜਾਤਾ ॥

गुरमुखि जुग चारे है जाता ॥

Guramukhi jug chaare hai jaataa ||

The Gurmukhs are known throughout the four ages.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਸਦਾ ਨਿਰਮਲੁ ਸਬਦੇ ਭਗਤਿ ਕਰਾਵਣਿਆ ॥੬॥

गुरमुखि गुण गावै सदा निरमलु सबदे भगति करावणिआ ॥६॥

Guramukhi gu(nn) gaavai sadaa niramalu sabade bhagati karaava(nn)iaa ||6||

The Gurmukhs always sing the Glorious Praises of the Immaculate Lord. Through the Shabad, they practice devotional worship. ||6||

ਬਾਝੁ ਗੁਰੂ ਹੈ ਅੰਧ ਅੰਧਾਰਾ ॥

बाझु गुरू है अंध अंधारा ॥

Baajhu guroo hai anddh anddhaaraa ||

Without the Guru, there is only pitch-black darkness.

ਜਮਕਾਲਿ ਗਰਠੇ ਕਰਹਿ ਪੁਕਾਰਾ ॥

जमकालि गरठे करहि पुकारा ॥

Jamakaali garathe karahi pukaaraa ||

Seized by the Messenger of Death, people cry out and scream.

ਅਨਦਿਨੁ ਰੋਗੀ ਬਿਸਟਾ ਕੇ ਕੀੜੇ ਬਿਸਟਾ ਮਹਿ ਦੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੭॥

अनदिनु रोगी बिसटा के कीड़े बिसटा महि दुखु पावणिआ ॥७॥

Anadinu rogee bisataa ke kee(rr)e bisataa mahi dukhu paava(nn)iaa ||7||

Night and day, they are diseased, like maggots in manure, and in manure they endure agony. ||7||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ॥

गुरमुखि आपे करे कराए ॥

Guramukhi aape kare karaae ||

The Gurmukhs know that the Lord alone acts, and causes others to act.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਿਰਦੈ ਵੁਠਾ ਆਪਿ ਆਏ ॥

गुरमुखि हिरदै वुठा आपि आए ॥

Guramukhi hiradai vuthaa aapi aae ||

In the hearts of the Gurmukhs, the Lord Himself comes to dwell.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਵਣਿਆ ॥੮॥੨੫॥੨੬॥

नानक नामि मिलै वडिआई पूरे गुर ते पावणिआ ॥८॥२५॥२६॥

Naanak naami milai vadiaaee poore gur te paava(nn)iaa ||8||25||26||

O Nanak, through the Naam, greatness is obtained. It is received from the Perfect Guru. ||8||25||26||

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥

माझ महला ३ ॥

Maajh mahalaa 3 ||

Maajh, Third Mehl:

ਏਕਾ ਜੋਤਿ ਜੋਤਿ ਹੈ ਸਰੀਰਾ ॥

एका जोति जोति है सरीरा ॥

Ekaa joti joti hai sareeraa ||

The One Light is the light of all bodies.

ਸਬਦਿ ਦਿਖਾਏ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ॥

सबदि दिखाए सतिगुरु पूरा ॥

Sabadi dikhaae satiguru pooraa ||

The Perfect True Guru reveals it through the Word of the Shabad.

ਆਪੇ ਫਰਕੁ ਕੀਤੋਨੁ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਆਪੇ ਬਣਤ ਬਣਾਵਣਿਆ ॥੧॥

आपे फरकु कीतोनु घट अंतरि आपे बणत बणावणिआ ॥१॥

Aape pharaku keetonu ghat anttari aape ba(nn)at ba(nn)aava(nn)iaa ||1||

He Himself instills the sense of separation within our hearts; He Himself created the Creation. ||1||

ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਹਰਿ ਸਚੇ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਵਣਿਆ ॥

हउ वारी जीउ वारी हरि सचे के गुण गावणिआ ॥

Hau vaaree jeeu vaaree hari sache ke gu(nn) gaava(nn)iaa ||

I am a sacrifice, my soul is a sacrifice, to those who sing the Glorious Praises of the True Lord.

ਬਾਝੁ ਗੁਰੂ ਕੋ ਸਹਜੁ ਨ ਪਾਏ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

बाझु गुरू को सहजु न पाए गुरमुखि सहजि समावणिआ ॥१॥ रहाउ ॥

Baajhu guroo ko sahaju na paae guramukhi sahaji samaava(nn)iaa ||1|| rahaau ||

Without the Guru, no one obtains intuitive wisdom; the Gurmukh is absorbed in intuitive peace. ||1|| Pause ||

ਤੂੰ ਆਪੇ ਸੋਹਹਿ ਆਪੇ ਜਗੁ ਮੋਹਹਿ ॥

तूं आपे सोहहि आपे जगु मोहहि ॥

Toonn aape sohahi aape jagu mohahi ||

You Yourself are Beautiful, and You Yourself entice the world.

ਤੂੰ ਆਪੇ ਨਦਰੀ ਜਗਤੁ ਪਰੋਵਹਿ ॥

तूं आपे नदरी जगतु परोवहि ॥

Toonn aape nadaree jagatu parovahi ||

You Yourself, by Your Kind Mercy, weave the thread of the world.

ਤੂੰ ਆਪੇ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਦੇਵਹਿ ਕਰਤੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਦੇਖਾਵਣਿਆ ॥੨॥

तूं आपे दुखु सुखु देवहि करते गुरमुखि हरि देखावणिआ ॥२॥

Toonn aape dukhu sukhu devahi karate guramukhi hari dekhaava(nn)iaa ||2||

You Yourself bestow pain and pleasure, O Creator. The Lord reveals Himself to the Gurmukh. ||2||

ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ॥

आपे करता करे कराए ॥

Aape karataa kare karaae ||

The Creator Himself acts, and causes others to act.

ਆਪੇ ਸਬਦੁ ਗੁਰ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥

आपे सबदु गुर मंनि वसाए ॥

Aape sabadu gur manni vasaae ||

Through Him, the Word of the Guru's Shabad is enshrined within the mind.

ਸਬਦੇ ਉਪਜੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਖਿ ਸੁਣਾਵਣਿਆ ॥੩॥

सबदे उपजै अम्रित बाणी गुरमुखि आखि सुणावणिआ ॥३॥

Sabade upajai ammmrit baa(nn)ee guramukhi aakhi su(nn)aava(nn)iaa ||3||

The Ambrosial Word of the Guru's Bani emanates from the Word of the Shabad. The Gurmukh speaks it and hears it. ||3||

ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਭੁਗਤਾ ॥

आपे करता आपे भुगता ॥

Aape karataa aape bhugataa ||

He Himself is the Creator, and He Himself is the Enjoyer.

ਬੰਧਨ ਤੋੜੇ ਸਦਾ ਹੈ ਮੁਕਤਾ ॥

बंधन तोड़े सदा है मुकता ॥

Banddhan to(rr)e sadaa hai mukataa ||

One who breaks out of bondage is liberated forever.

ਸਦਾ ਮੁਕਤੁ ਆਪੇ ਹੈ ਸਚਾ ਆਪੇ ਅਲਖੁ ਲਖਾਵਣਿਆ ॥੪॥

सदा मुकतु आपे है सचा आपे अलखु लखावणिआ ॥४॥

Sadaa mukatu aape hai sachaa aape alakhu lakhaava(nn)iaa ||4||

The True Lord is liberated forever. The Unseen Lord causes Himself to be seen. ||4||

ਆਪੇ ਮਾਇਆ ਆਪੇ ਛਾਇਆ ॥

आपे माइआ आपे छाइआ ॥

Aape maaiaa aape chhaaiaa ||

He Himself is Maya, and He Himself is the Illusion.

ਆਪੇ ਮੋਹੁ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥

आपे मोहु सभु जगतु उपाइआ ॥

Aape mohu sabhu jagatu upaaiaa ||

He Himself has generated emotional attachment throughout the entire universe.

ਆਪੇ ਗੁਣਦਾਤਾ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਆਪੇ ਆਖਿ ਸੁਣਾਵਣਿਆ ॥੫॥

आपे गुणदाता गुण गावै आपे आखि सुणावणिआ ॥५॥

Aape gu(nn)adaataa gu(nn) gaavai aape aakhi su(nn)aava(nn)iaa ||5||

He Himself is the Giver of Virtue; He Himself sings the Lord's Glorious Praises. He chants them and causes them to be heard. ||5||

ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਆਪੇ ॥

आपे करे कराए आपे ॥

Aape kare karaae aape ||

He Himself acts, and causes others to act.

ਆਪੇ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪੇ ਆਪੇ ॥

आपे थापि उथापे आपे ॥

Aape thaapi uthaape aape ||

He Himself establishes and disestablishes.

ਤੁਝ ਤੇ ਬਾਹਰਿ ਕਛੂ ਨ ਹੋਵੈ ਤੂੰ ਆਪੇ ਕਾਰੈ ਲਾਵਣਿਆ ॥੬॥

तुझ ते बाहरि कछू न होवै तूं आपे कारै लावणिआ ॥६॥

Tujh te baahari kachhoo na hovai toonn aape kaarai laava(nn)iaa ||6||

Without You, nothing can be done. You Yourself have engaged all in their tasks. ||6||

ਆਪੇ ਮਾਰੇ ਆਪਿ ਜੀਵਾਏ ॥

आपे मारे आपि जीवाए ॥

Aape maare aapi jeevaae ||

He Himself kills, and He Himself revives.

ਆਪੇ ਮੇਲੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥

आपे मेले मेलि मिलाए ॥

Aape mele meli milaae ||

He Himself unites us, and unites us in Union with Himself.

ਸੇਵਾ ਤੇ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੭॥

सेवा ते सदा सुखु पाइआ गुरमुखि सहजि समावणिआ ॥७॥

Sevaa te sadaa sukhu paaiaa guramukhi sahaji samaava(nn)iaa ||7||

Through selfless service, eternal peace is obtained. The Gurmukh is absorbed in intuitive peace. ||7||

ਆਪੇ ਊਚਾ ਊਚੋ ਹੋਈ ॥

आपे ऊचा ऊचो होई ॥

Aape uchaa ucho hoee ||

He Himself is the Highest of the High.

ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਵਿਖਾਲੇ ਸੁ ਵੇਖੈ ਕੋਈ ॥

जिसु आपि विखाले सु वेखै कोई ॥

Jisu aapi vikhaale su vekhai koee ||

How rare are those who behold Him. He causes Himself to be seen.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਆਪੇ ਵੇਖਿ ਵਿਖਾਲਣਿਆ ॥੮॥੨੬॥੨੭॥

नानक नामु वसै घट अंतरि आपे वेखि विखालणिआ ॥८॥२६॥२७॥

Naanak naamu vasai ghat anttari aape vekhi vikhaala(nn)iaa ||8||26||27||

O Nanak, the Naam, the Name of the Lord, abides deep within the hearts of those who see the Lord themselves, and inspire others to see Him as well. ||8||26||27||

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥

माझ महला ३ ॥

Maajh mahalaa 3 ||

Maajh, Third Mehl:

ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਭਰਪੂਰਿ ਰਹਿਆ ਸਭ ਥਾਈ ॥

मेरा प्रभु भरपूरि रहिआ सभ थाई ॥

Meraa prbhu bharapoori rahiaa sabh thaaee ||

My God is pervading and permeating all places.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਘਰ ਹੀ ਮਹਿ ਪਾਈ ॥

गुर परसादी घर ही महि पाई ॥

Gur parasaadee ghar hee mahi paaee ||

By Guru's Grace, I have found Him within the home of my own heart.

ਸਦਾ ਸਰੇਵੀ ਇਕ ਮਨਿ ਧਿਆਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥

सदा सरेवी इक मनि धिआई गुरमुखि सचि समावणिआ ॥१॥

Sadaa sarevee ik mani dhiaaee guramukhi sachi samaava(nn)iaa ||1||

I serve Him constantly, and I meditate on Him single-mindedly. As Gurmukh, I am absorbed in the True One. ||1||

ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਜਗਜੀਵਨੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥

हउ वारी जीउ वारी जगजीवनु मंनि वसावणिआ ॥

Hau vaaree jeeu vaaree jagajeevanu manni vasaava(nn)iaa ||

I am a sacrifice, my soul is a sacrifice, to those who enshrine the Lord, the Life of the World, within their minds.

ਹਰਿ ਜਗਜੀਵਨੁ ਨਿਰਭਉ ਦਾਤਾ ਗੁਰਮਤਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

हरि जगजीवनु निरभउ दाता गुरमति सहजि समावणिआ ॥१॥ रहाउ ॥

Hari jagajeevanu nirabhau daataa guramati sahaji samaava(nn)iaa ||1|| rahaau ||

Through the Guru's Teachings, I merge with intuitive ease into the Lord, the Life of the World, the Fearless One, the Great Giver. ||1|| Pause ||

ਘਰ ਮਹਿ ਧਰਤੀ ਧਉਲੁ ਪਾਤਾਲਾ ॥

घर महि धरती धउलु पाताला ॥

Ghar mahi dharatee dhaulu paataalaa ||

Within the home of the self is the earth, its support and the nether regions of the underworld.

ਘਰ ਹੀ ਮਹਿ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਸਦਾ ਹੈ ਬਾਲਾ ॥

घर ही महि प्रीतमु सदा है बाला ॥

Ghar hee mahi preetamu sadaa hai baalaa ||

Within the home of the self is the Eternally Young Beloved.

ਸਦਾ ਅਨੰਦਿ ਰਹੈ ਸੁਖਦਾਤਾ ਗੁਰਮਤਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੨॥

सदा अनंदि रहै सुखदाता गुरमति सहजि समावणिआ ॥२॥

Sadaa ananddi rahai sukhadaataa guramati sahaji samaava(nn)iaa ||2||

The Giver of peace is eternally blissful. Through the Guru's Teachings, we are absorbed in intuitive peace. ||2||

ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ॥

काइआ अंदरि हउमै मेरा ॥

Kaaiaa anddari haumai meraa ||

When the body is filled with ego and selfishness,

ਜੰਮਣ ਮਰਣੁ ਨ ਚੂਕੈ ਫੇਰਾ ॥

जमण मरणु न चूकै फेरा ॥

Jamma(nn) mara(nn)u na chookai pheraa ||

The cycle of birth and death does not end.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਹਉਮੈ ਮਾਰੇ ਸਚੋ ਸਚੁ ਧਿਆਵਣਿਆ ॥੩॥

गुरमुखि होवै सु हउमै मारे सचो सचु धिआवणिआ ॥३॥

Guramukhi hovai su haumai maare sacho sachu dhiaava(nn)iaa ||3||

One who becomes Gurmukh subdues egotism, and meditates on the Truest of the True. ||3||

ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਪਾਪੁ ਪੁੰਨੁ ਦੁਇ ਭਾਈ ॥

काइआ अंदरि पापु पुंनु दुइ भाई ॥

Kaaiaa anddari paapu punnu dui bhaaee ||

Within this body are the two brothers, sin and virtue.

ਦੁਹੀ ਮਿਲਿ ਕੈ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਉਪਾਈ ॥

दुही मिलि कै स्रिसटि उपाई ॥

Duhee mili kai srisati upaaee ||

When the two joined together, the Universe was produced.

ਦੋਵੈ ਮਾਰਿ ਜਾਇ ਇਕਤੁ ਘਰਿ ਆਵੈ ਗੁਰਮਤਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੪॥

दोवै मारि जाइ इकतु घरि आवै गुरमति सहजि समावणिआ ॥४॥

Dovai maari jaai ikatu ghari aavai guramati sahaji samaava(nn)iaa ||4||

Subduing both, and entering into the Home of the One, through the Guru's Teachings, we are absorbed in intuitive peace. ||4||

ਘਰ ਹੀ ਮਾਹਿ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਅਨੇਰਾ ॥

घर ही माहि दूजै भाइ अनेरा ॥

Ghar hee maahi doojai bhaai aneraa ||

Within the home of the self is the darkness of the love of duality.

ਚਾਨਣੁ ਹੋਵੈ ਛੋਡੈ ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ॥

चानणु होवै छोडै हउमै मेरा ॥

Chaana(nn)u hovai chhodai haumai meraa ||

When the Divine Light dawns, ego and selfishness are dispelled.

ਪਰਗਟੁ ਸਬਦੁ ਹੈ ਸੁਖਦਾਤਾ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਣਿਆ ॥੫॥

परगटु सबदु है सुखदाता अनदिनु नामु धिआवणिआ ॥५॥

Paragatu sabadu hai sukhadaataa anadinu naamu dhiaava(nn)iaa ||5||

The Giver of peace is revealed through the Shabad, meditating upon the Naam, night and day. ||5||

ਅੰਤਰਿ ਜੋਤਿ ਪਰਗਟੁ ਪਾਸਾਰਾ ॥

अंतरि जोति परगटु पासारा ॥

Anttari joti paragatu paasaaraa ||

Deep within the self is the Light of God; It radiates throughout the expanse of His creation.

ਗੁਰ ਸਾਖੀ ਮਿਟਿਆ ਅੰਧਿਆਰਾ ॥

गुर साखी मिटिआ अंधिआरा ॥

Gur saakhee mitiaa anddhiaaraa ||

Through the Guru's Teachings, the darkness of spiritual ignorance is dispelled.

ਕਮਲੁ ਬਿਗਾਸਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੬॥

कमलु बिगासि सदा सुखु पाइआ जोती जोति मिलावणिआ ॥६॥

Kamalu bigaasi sadaa sukhu paaiaa jotee joti milaava(nn)iaa ||6||

The heart-lotus blossoms forth, and eternal peace is obtained, as one's light merges into the Light. ||6||

ਅੰਦਰਿ ਮਹਲ ਰਤਨੀ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥

अंदरि महल रतनी भरे भंडारा ॥

Anddari mahal ratanee bhare bhanddaaraa ||

Within the mansion is the treasure house, overflowing with jewels.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਏ ਨਾਮੁ ਅਪਾਰਾ ॥

गुरमुखि पाए नामु अपारा ॥

Guramukhi paae naamu apaaraa ||

The Gurmukh obtains the Infinite Naam, the Name of the Lord.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਣਜੇ ਸਦਾ ਵਾਪਾਰੀ ਲਾਹਾ ਨਾਮੁ ਸਦ ਪਾਵਣਿਆ ॥੭॥

गुरमुखि वणजे सदा वापारी लाहा नामु सद पावणिआ ॥७॥

Guramukhi va(nn)aje sadaa vaapaaree laahaa naamu sad paava(nn)iaa ||7||

The Gurmukh, the trader, always purchases the merchandise of the Naam, and always reaps profits. ||7||

ਆਪੇ ਵਥੁ ਰਾਖੈ ਆਪੇ ਦੇਇ ॥

आपे वथु राखै आपे देइ ॥

Aape vathu raakhai aape dei ||

The Lord Himself keeps this merchandise in stock, and He Himself distributes it.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਣਜਹਿ ਕੇਈ ਕੇਇ ॥

गुरमुखि वणजहि केई केइ ॥

Guramukhi va(nn)ajahi keee kei ||

Rare is that Gurmukh who trades in this.

ਨਾਨਕ ਜਿਸੁ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋ ਪਾਏ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥੮॥੨੭॥੨੮॥

नानक जिसु नदरि करे सो पाए करि किरपा मंनि वसावणिआ ॥८॥२७॥२८॥

Naanak jisu nadari kare so paae kari kirapaa manni vasaava(nn)iaa ||8||27||28||

O Nanak, those upon whom the Lord casts His Glance of Grace, obtain it. Through His Mercy, it is enshrined in the mind. ||8||27||28||

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥

माझ महला ३ ॥

Maajh mahalaa 3 ||

Maajh, Third Mehl:

ਹਰਿ ਆਪੇ ਮੇਲੇ ਸੇਵ ਕਰਾਏ ॥

हरि आपे मेले सेव कराए ॥

Hari aape mele sev karaae ||

The Lord Himself leads us to merge with Him and serve Him.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਭਾਉ ਦੂਜਾ ਜਾਏ ॥

गुर कै सबदि भाउ दूजा जाए ॥

Gur kai sabadi bhaau doojaa jaae ||

Through the Word of the Guru's Shabad, the love of duality is eradicated.

ਹਰਿ ਨਿਰਮਲੁ ਸਦਾ ਗੁਣਦਾਤਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਮਹਿ ਆਪਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥

हरि निरमलु सदा गुणदाता हरि गुण महि आपि समावणिआ ॥१॥

Hari niramalu sadaa gu(nn)adaataa hari gu(nn) mahi aapi samaava(nn)iaa ||1||

The Immaculate Lord is the Bestower of eternal virtue. The Lord Himself leads us to merge in His Virtuous Goodness. ||1||

ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਸਚੁ ਸਚਾ ਹਿਰਦੈ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥

हउ वारी जीउ वारी सचु सचा हिरदै वसावणिआ ॥

Hau vaaree jeeu vaaree sachu sachaa hiradai vasaava(nn)iaa ||

I am a sacrifice, my soul is a sacrifice, to those who enshrine the Truest of the True within their hearts.

ਸਚਾ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਹੈ ਨਿਰਮਲੁ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

सचा नामु सदा है निरमलु गुर सबदी मंनि वसावणिआ ॥१॥ रहाउ ॥

Sachaa naamu sadaa hai niramalu gur sabadee manni vasaava(nn)iaa ||1|| rahaau ||

The True Name is eternally pure and immaculate. Through the Word of the Guru's Shabad, it is enshrined within the mind. ||1|| Pause ||

ਆਪੇ ਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਕਰਮਿ ਬਿਧਾਤਾ ॥

आपे गुरु दाता करमि बिधाता ॥

Aape guru daataa karami bidhaataa ||

The Guru Himself is the Giver, the Architect of Destiny.

ਸੇਵਕ ਸੇਵਹਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਜਾਤਾ ॥

सेवक सेवहि गुरमुखि हरि जाता ॥

Sevak sevahi guramukhi hari jaataa ||

The Gurmukh, the humble servant who serves the Lord, comes to know Him.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮਿ ਸਦਾ ਜਨ ਸੋਹਹਿ ਗੁਰਮਤਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੨॥

अम्रित नामि सदा जन सोहहि गुरमति हरि रसु पावणिआ ॥२॥

Ammmrit naami sadaa jan sohahi guramati hari rasu paava(nn)iaa ||2||

Those humble beings look beautiful forever in the Ambrosial Naam. Through the Guru's Teachings, they receive the sublime essence of the Lord. ||2||

ਇਸੁ ਗੁਫਾ ਮਹਿ ਇਕੁ ਥਾਨੁ ਸੁਹਾਇਆ ॥

इसु गुफा महि इकु थानु सुहाइआ ॥

Isu guphaa mahi iku thaanu suhaaiaa ||

Within the cave of this body, there is one beautiful place.

ਪੂਰੈ ਗੁਰਿ ਹਉਮੈ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥

पूरै गुरि हउमै भरमु चुकाइआ ॥

Poorai guri haumai bharamu chukaaiaa ||

Through the Perfect Guru, ego and doubt are dispelled.

ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਨਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਪਾਵਣਿਆ ॥੩॥

अनदिनु नामु सलाहनि रंगि राते गुर किरपा ते पावणिआ ॥३॥

Anadinu naamu salaahani ranggi raate gur kirapaa te paava(nn)iaa ||3||

Night and day, praise the Naam, the Name of the Lord; imbued with the Lord's Love, by Guru's Grace, you shall find Him. ||3||

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਇਹੁ ਗੁਫਾ ਵੀਚਾਰੇ ॥

गुर कै सबदि इहु गुफा वीचारे ॥

Gur kai sabadi ihu guphaa veechaare ||

Through the Word of the Guru's Shabad, search this cave.

ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਅੰਤਰਿ ਵਸੈ ਮੁਰਾਰੇ ॥

नामु निरंजनु अंतरि वसै मुरारे ॥

Naamu niranjjanu anttari vasai muraare ||

The Immaculate Naam, the Name of the Lord, abides deep within the self.

ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਏ ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੪॥

हरि गुण गावै सबदि सुहाए मिलि प्रीतम सुखु पावणिआ ॥४॥

Hari gu(nn) gaavai sabadi suhaae mili preetam sukhu paava(nn)iaa ||4||

Sing the Glorious Praises of the Lord, and decorate yourself with the Shabad. Meeting with your Beloved, you shall find peace. ||4||

ਜਮੁ ਜਾਗਾਤੀ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਕਰੁ ਲਾਏ ॥

जमु जागाती दूजै भाइ करु लाए ॥

Jamu jaagaatee doojai bhaai karu laae ||

The Messenger of Death imposes his tax on those who are attached to duality.

ਨਾਵਹੁ ਭੂਲੇ ਦੇਇ ਸਜਾਏ ॥

नावहु भूले देइ सजाए ॥

Naavahu bhoole dei sajaae ||

He inflicts punishment on those who forget the Name.

ਘੜੀ ਮੁਹਤ ਕਾ ਲੇਖਾ ਲੇਵੈ ਰਤੀਅਹੁ ਮਾਸਾ ਤੋਲ ਕਢਾਵਣਿਆ ॥੫॥

घड़ी मुहत का लेखा लेवै रतीअहु मासा तोल कढावणिआ ॥५॥

Gha(rr)ee muhat kaa lekhaa levai rateeahu maasaa tol kadhaava(nn)iaa ||5||

They are called to account for each instant and each moment. Every grain, every particle, is weighed and counted. ||5||

ਪੇਈਅੜੈ ਪਿਰੁ ਚੇਤੇ ਨਾਹੀ ॥

पेईअड़ै पिरु चेते नाही ॥

Peeea(rr)ai piru chete naahee ||

One who does not remember her Husband Lord in this world,

ਦੂਜੈ ਮੁਠੀ ਰੋਵੈ ਧਾਹੀ ॥

दूजै मुठी रोवै धाही ॥

Doojai muthee rovai dhaahee ||

is being cheated by duality; she shall weep bitterly in the end.

ਖਰੀ ਕੁਆਲਿਓ ਕੁਰੂਪਿ ਕੁਲਖਣੀ ਸੁਪਨੈ ਪਿਰੁ ਨਹੀ ਪਾਵਣਿਆ ॥੬॥

खरी कुआलिओ कुरूपि कुलखणी सुपनै पिरु नही पावणिआ ॥६॥

Kharee kuaalio kuroopi kulakha(nn)ee supanai piru nahee paava(nn)iaa ||6||

She is from an evil family; she is ugly and vile. Even in her dreams, she does not meet her Husband Lord. ||6||

ਪੇਈਅੜੈ ਪਿਰੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥

पेईअड़ै पिरु मंनि वसाइआ ॥

Peeea(rr)ai piru manni vasaaiaa ||

She who enshrines her Husband Lord in her mind in this world

ਪੂਰੈ ਗੁਰਿ ਹਦੂਰਿ ਦਿਖਾਇਆ ॥

पूरै गुरि हदूरि दिखाइआ ॥

Poorai guri hadoori dikhaaiaa ||

His Presence is revealed to her by the Perfect Guru.

ਕਾਮਣਿ ਪਿਰੁ ਰਾਖਿਆ ਕੰਠਿ ਲਾਇ ਸਬਦੇ ਪਿਰੁ ਰਾਵੈ ਸੇਜ ਸੁਹਾਵਣਿਆ ॥੭॥

कामणि पिरु राखिआ कंठि लाइ सबदे पिरु रावै सेज सुहावणिआ ॥७॥

Kaama(nn)i piru raakhiaa kantthi laai sabade piru raavai sej suhaava(nn)iaa ||7||

That soul-bride keeps her Husband Lord clasped tightly to her heart, and through the Word of the Shabad, she enjoys her Husband Lord upon His Beautiful Bed. ||7||

ਆਪੇ ਦੇਵੈ ਸਦਿ ਬੁਲਾਏ ॥

आपे देवै सदि बुलाए ॥

Aape devai sadi bulaae ||

The Lord Himself sends out the call, and He summons us to His Presence.

ਆਪਣਾ ਨਾਉ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥

आपणा नाउ मंनि वसाए ॥

Aapa(nn)aa naau manni vasaae ||

He enshrines His Name within our minds.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਅਨਦਿਨੁ ਸਦਾ ਗੁਣ ਗਾਵਣਿਆ ॥੮॥੨੮॥੨੯॥

नानक नामु मिलै वडिआई अनदिनु सदा गुण गावणिआ ॥८॥२८॥२९॥

Naanak naamu milai vadiaaee anadinu sadaa gu(nn) gaava(nn)iaa ||8||28||29||

O Nanak, one who receives the greatness of the Naam night and day, constantly sings His Glorious Praises. ||8||28||29||

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥

माझ महला ३ ॥

Maajh mahalaa 3 ||

Maajh, Third Mehl:

ਊਤਮ ਜਨਮੁ ਸੁਥਾਨਿ ਹੈ ਵਾਸਾ ॥

ऊतम जनमु सुथानि है वासा ॥

Utam janamu suthaani hai vaasaa ||

Sublime is their birth, and the place where they dwell.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਘਰ ਮਾਹਿ ਉਦਾਸਾ ॥

सतिगुरु सेवहि घर माहि उदासा ॥

Satiguru sevahi ghar maahi udaasaa ||

Those who serve the True Guru remain detached in the home of their own being.

ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਰਹਹਿ ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਹਰਿ ਰਸਿ ਮਨੁ ਤ੍ਰਿਪਤਾਵਣਿਆ ॥੧॥

हरि रंगि रहहि सदा रंगि राते हरि रसि मनु त्रिपतावणिआ ॥१॥

Hari ranggi rahahi sadaa ranggi raate hari rasi manu tripataava(nn)iaa ||1||

They abide in the Lord's Love, and constantly imbued with His Love, their minds are satisfied and fulfilled with the Lord's Essence. ||1||

ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਪੜਿ ਬੁਝਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥

हउ वारी जीउ वारी पड़ि बुझि मंनि वसावणिआ ॥

Hau vaaree jeeu vaaree pa(rr)i bujhi manni vasaava(nn)iaa ||

I am a sacrifice, my soul is a sacrifice, to those who read of the Lord, who understand and enshrine Him within their minds.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੜਹਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਹਿ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸੋਭਾ ਪਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

गुरमुखि पड़हि हरि नामु सलाहहि दरि सचै सोभा पावणिआ ॥१॥ रहाउ ॥

Guramukhi pa(rr)ahi hari naamu salaahahi dari sachai sobhaa paava(nn)iaa ||1|| rahaau ||

The Gurmukhs read and praise the Lord's Name; they are honored in the True Court. ||1|| Pause ||

ਅਲਖ ਅਭੇਉ ਹਰਿ ਰਹਿਆ ਸਮਾਏ ॥

अलख अभेउ हरि रहिआ समाए ॥

Alakh abheu hari rahiaa samaae ||

The Unseen and Inscrutable Lord is permeating and pervading everywhere.

ਉਪਾਇ ਨ ਕਿਤੀ ਪਾਇਆ ਜਾਏ ॥

उपाइ न किती पाइआ जाए ॥

Upaai na kitee paaiaa jaae ||

He cannot be obtained by any effort.

ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਤਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੈ ਨਦਰੀ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੨॥

किरपा करे ता सतिगुरु भेटै नदरी मेलि मिलावणिआ ॥२॥

Kirapaa kare taa satiguru bhetai nadaree meli milaava(nn)iaa ||2||

If the Lord grants His Grace, then we come to meet the True Guru. By His Kindness, we are united in His Union. ||2||

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪੜੈ ਨਹੀ ਬੂਝੈ ॥

दूजै भाइ पड़ै नही बूझै ॥

Doojai bhaai pa(rr)ai nahee boojhai ||

One who reads, while attached to duality, does not understand.

ਤ੍ਰਿਬਿਧਿ ਮਾਇਆ ਕਾਰਣਿ ਲੂਝੈ ॥

त्रिबिधि माइआ कारणि लूझै ॥

Tribidhi maaiaa kaara(nn)i loojhai ||

He yearns for the three-phased Maya.

ਤ੍ਰਿਬਿਧਿ ਬੰਧਨ ਤੂਟਹਿ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਮੁਕਤਿ ਕਰਾਵਣਿਆ ॥੩॥

त्रिबिधि बंधन तूटहि गुर सबदी गुर सबदी मुकति करावणिआ ॥३॥

Tribidhi banddhan tootahi gur sabadee gur sabadee mukati karaava(nn)iaa ||3||

The bonds of the three-phased Maya are broken by the Word of the Guru's Shabad. Through the Guru's Shabad, liberation is achieved. ||3||

ਇਹੁ ਮਨੁ ਚੰਚਲੁ ਵਸਿ ਨ ਆਵੈ ॥

इहु मनु चंचलु वसि न आवै ॥

Ihu manu chancchalu vasi na aavai ||

This unstable mind cannot be held steady.

ਦੁਬਿਧਾ ਲਾਗੈ ਦਹ ਦਿਸਿ ਧਾਵੈ ॥

दुबिधा लागै दह दिसि धावै ॥

Dubidhaa laagai dah disi dhaavai ||

Attached to duality, it wanders in the ten directions.

ਬਿਖੁ ਕਾ ਕੀੜਾ ਬਿਖੁ ਮਹਿ ਰਾਤਾ ਬਿਖੁ ਹੀ ਮਾਹਿ ਪਚਾਵਣਿਆ ॥੪॥

बिखु का कीड़ा बिखु महि राता बिखु ही माहि पचावणिआ ॥४॥

Bikhu kaa kee(rr)aa bikhu mahi raataa bikhu hee maahi pachaava(nn)iaa ||4||

It is a poisonous worm, drenched with poison, and in poison it rots away. ||4||

ਹਉ ਹਉ ਕਰੇ ਤੈ ਆਪੁ ਜਣਾਏ ॥

हउ हउ करे तै आपु जणाए ॥

Hau hau kare tai aapu ja(nn)aae ||

Practicing egotism and selfishness, they try to impress others by showing off.

ਬਹੁ ਕਰਮ ਕਰੈ ਕਿਛੁ ਥਾਇ ਨ ਪਾਏ ॥

बहु करम करै किछु थाइ न पाए ॥

Bahu karam karai kichhu thaai na paae ||

They perform all sorts of rituals, but they gain no acceptance.

ਤੁਝ ਤੇ ਬਾਹਰਿ ਕਿਛੂ ਨ ਹੋਵੈ ਬਖਸੇ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਵਣਿਆ ॥੫॥

तुझ ते बाहरि किछू न होवै बखसे सबदि सुहावणिआ ॥५॥

Tujh te baahari kichhoo na hovai bakhase sabadi suhaava(nn)iaa ||5||

Without You, Lord, nothing happens at all. You forgive those who are adorned with the Word of Your Shabad. ||5||

ਉਪਜੈ ਪਚੈ ਹਰਿ ਬੂਝੈ ਨਾਹੀ ॥

उपजै पचै हरि बूझै नाही ॥

Upajai pachai hari boojhai naahee ||

They are born, and they die, but they do not understand the Lord.

ਅਨਦਿਨੁ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਫਿਰਾਹੀ ॥

अनदिनु दूजै भाइ फिराही ॥

Anadinu doojai bhaai phiraahee ||

Night and day, they wander, in love with duality.

ਮਨਮੁਖ ਜਨਮੁ ਗਇਆ ਹੈ ਬਿਰਥਾ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਵਣਿਆ ॥੬॥

मनमुख जनमु गइआ है बिरथा अंति गइआ पछुतावणिआ ॥६॥

Manamukh janamu gaiaa hai birathaa antti gaiaa pachhutaava(nn)iaa ||6||

The lives of the self-willed manmukhs are useless; in the end, they die, regretting and repenting. ||6||

ਪਿਰੁ ਪਰਦੇਸਿ ਸਿਗਾਰੁ ਬਣਾਏ ॥

पिरु परदेसि सिगारु बणाए ॥

Piru paradesi sigaaru ba(nn)aae ||

The Husband is away, and the wife is getting dressed up.

ਮਨਮੁਖ ਅੰਧੁ ਐਸੇ ਕਰਮ ਕਮਾਏ ॥

मनमुख अंधु ऐसे करम कमाए ॥

Manamukh anddhu aise karam kamaae ||

This is what the blind, self-willed manmukhs are doing.

ਹਲਤਿ ਨ ਸੋਭਾ ਪਲਤਿ ਨ ਢੋਈ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਵਣਿਆ ॥੭॥

हलति न सोभा पलति न ढोई बिरथा जनमु गवावणिआ ॥७॥

Halati na sobhaa palati na dhoee birathaa janamu gavaava(nn)iaa ||7||

They are not honored in this world, and they shall find no shelter in the world hereafter. They are wasting their lives in vain. ||7||

ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਕਿਨੈ ਵਿਰਲੈ ਜਾਤਾ ॥

हरि का नामु किनै विरलै जाता ॥

Hari kaa naamu kinai viralai jaataa ||

How rare are those who know the Name of the Lord!

ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ॥

पूरे गुर कै सबदि पछाता ॥

Poore gur kai sabadi pachhaataa ||

Through the Shabad, the Word of the Perfect Guru, the Lord is realized.

ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਸਹਜੇ ਹੀ ਸੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੮॥

अनदिनु भगति करे दिनु राती सहजे ही सुखु पावणिआ ॥८॥

Anadinu bhagati kare dinu raatee sahaje hee sukhu paava(nn)iaa ||8||

Night and day, they perform the Lord's devotional service; day and night, they find intuitive peace. ||8||

ਸਭ ਮਹਿ ਵਰਤੈ ਏਕੋ ਸੋਈ ॥

सभ महि वरतै एको सोई ॥

Sabh mahi varatai eko soee ||

That One Lord is pervading in all.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲਾ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥

गुरमुखि विरला बूझै कोई ॥

Guramukhi viralaa boojhai koee ||

Only a few, as Gurmukh, understand this.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਜਨ ਸੋਹਹਿ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਆਪਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੯॥੨੯॥੩੦॥

नानक नामि रते जन सोहहि करि किरपा आपि मिलावणिआ ॥९॥२९॥३०॥

Naanak naami rate jan sohahi kari kirapaa aapi milaava(nn)iaa ||9||29||30||

O Nanak, those who are attuned to the Naam are beautiful. Granting His Grace, God unites them with Himself. ||9||29||30||

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥

माझ महला ३ ॥

Maajh mahalaa 3 ||

Maajh, Third Mehl:

ਮਨਮੁਖ ਪੜਹਿ ਪੰਡਿਤ ਕਹਾਵਹਿ ॥

मनमुख पड़हि पंडित कहावहि ॥

Manamukh pa(rr)ahi panddit kahaavahi ||

The self-willed manmukhs read and recite; they are called Pandits-spiritual scholars.

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਮਹਾ ਦੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ॥

दूजै भाइ महा दुखु पावहि ॥

Doojai bhaai mahaa dukhu paavahi ||

But they are in love with duality, and they suffer in terrible pain.

ਬਿਖਿਆ ਮਾਤੇ ਕਿਛੁ ਸੂਝੈ ਨਾਹੀ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜੂਨੀ ਆਵਣਿਆ ॥੧॥

बिखिआ माते किछु सूझै नाही फिरि फिरि जूनी आवणिआ ॥१॥

Bikhiaa maate kichhu soojhai naahee phiri phiri joonee aava(nn)iaa ||1||

Intoxicated with vice, they understand nothing at all. They are reincarnated, over and over again. ||1||

ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥

हउ वारी जीउ वारी हउमै मारि मिलावणिआ ॥

Hau vaaree jeeu vaaree haumai maari milaava(nn)iaa ||

I am a sacrifice, my soul is a sacrifice, to those who subdue their ego, and unite with the Lord.

ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਹਰਿ ਰਸੁ ਸਹਜਿ ਪੀਆਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

गुर सेवा ते हरि मनि वसिआ हरि रसु सहजि पीआवणिआ ॥१॥ रहाउ ॥

Gur sevaa te hari mani vasiaa hari rasu sahaji peeaava(nn)iaa ||1|| rahaau ||

They serve the Guru, and the Lord dwells within their minds; they intuitively drink in the sublime essence of the Lord. ||1|| Pause ||

ਵੇਦੁ ਪੜਹਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਨਹੀ ਆਇਆ ॥

वेदु पड़हि हरि रसु नही आइआ ॥

Vedu pa(rr)ahi hari rasu nahee aaiaa ||

The Pandits read the Vedas, but they do not obtain the Lord's essence.

ਵਾਦੁ ਵਖਾਣਹਿ ਮੋਹੇ ਮਾਇਆ ॥

वादु वखाणहि मोहे माइआ ॥

Vaadu vakhaa(nn)ahi mohe maaiaa ||

Intoxicated with Maya, they argue and debate.

ਅਗਿਆਨਮਤੀ ਸਦਾ ਅੰਧਿਆਰਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝਿ ਹਰਿ ਗਾਵਣਿਆ ॥੨॥

अगिआनमती सदा अंधिआरा गुरमुखि बूझि हरि गावणिआ ॥२॥

Agiaanamatee sadaa anddhiaaraa guramukhi boojhi hari gaava(nn)iaa ||2||

The foolish intellectuals are forever in spiritual darkness. The Gurmukhs understand, and sing the Glorious Praises of the Lord. ||2||

ਅਕਥੋ ਕਥੀਐ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਵੈ ॥

अकथो कथीऐ सबदि सुहावै ॥

Akatho katheeai sabadi suhaavai ||

The Indescribable is described only through the beauteous Word of the Shabad.

ਗੁਰਮਤੀ ਮਨਿ ਸਚੋ ਭਾਵੈ ॥

गुरमती मनि सचो भावै ॥

Guramatee mani sacho bhaavai ||

Through the Guru's Teachings, the Truth becomes pleasing to the mind.

ਸਚੋ ਸਚੁ ਰਵਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਇਹੁ ਮਨੁ ਸਚਿ ਰੰਗਾਵਣਿਆ ॥੩॥

सचो सचु रवहि दिनु राती इहु मनु सचि रंगावणिआ ॥३॥

Sacho sachu ravahi dinu raatee ihu manu sachi ranggaava(nn)iaa ||3||

Those who speak of the truest of the true, day and night-their minds are imbued with the Truth. ||3||

ਜੋ ਸਚਿ ਰਤੇ ਤਿਨ ਸਚੋ ਭਾਵੈ ॥

जो सचि रते तिन सचो भावै ॥

Jo sachi rate tin sacho bhaavai ||

Those who are attuned to Truth, love the Truth.

ਆਪੇ ਦੇਇ ਨ ਪਛੋਤਾਵੈ ॥

आपे देइ न पछोतावै ॥

Aape dei na pachhotaavai ||

The Lord Himself bestows this gift; He shall not take it back.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਦਾ ਸਚੁ ਜਾਤਾ ਮਿਲਿ ਸਚੇ ਸੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੪॥

गुर कै सबदि सदा सचु जाता मिलि सचे सुखु पावणिआ ॥४॥

Gur kai sabadi sadaa sachu jaataa mili sache sukhu paava(nn)iaa ||4||

Through the Word of the Guru's Shabad, the True Lord is known forever; meeting the True One, peace is found. ||4||

ਕੂੜੁ ਕੁਸਤੁ ਤਿਨਾ ਮੈਲੁ ਨ ਲਾਗੈ ॥

कूड़ु कुसतु तिना मैलु न लागै ॥

Koo(rr)u kusatu tinaa mailu na laagai ||

The filth of fraud and falsehood does not stick to those,

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਅਨਦਿਨੁ ਜਾਗੈ ॥

गुर परसादी अनदिनु जागै ॥

Gur parasaadee anadinu jaagai ||

who, by Guru's Grace, remain awake and aware, night and day.

ਨਿਰਮਲ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਘਟ ਭੀਤਰਿ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੫॥

निरमल नामु वसै घट भीतरि जोती जोति मिलावणिआ ॥५॥

Niramal naamu vasai ghat bheetari jotee joti milaava(nn)iaa ||5||

The Immaculate Naam, the Name of the Lord, abides deep within their hearts; their light merges into the Light. ||5||

ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਪੜਹਿ ਹਰਿ ਤਤੁ ਨ ਜਾਣਹਿ ॥

त्रै गुण पड़हि हरि ततु न जाणहि ॥

Trai gu(nn) pa(rr)ahi hari tatu na jaa(nn)ahi ||

They read about the three qualities, but they do not know the essential reality of the Lord.

ਮੂਲਹੁ ਭੁਲੇ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਨ ਪਛਾਣਹਿ ॥

मूलहु भुले गुर सबदु न पछाणहि ॥

Moolahu bhule gur sabadu na pachhaa(nn)ahi ||

They forget the Primal Lord, the Source of all, and they do not recognize the Word of the Guru's Shabad.

ਮੋਹ ਬਿਆਪੇ ਕਿਛੁ ਸੂਝੈ ਨਾਹੀ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਹਰਿ ਪਾਵਣਿਆ ॥੬॥

मोह बिआपे किछु सूझै नाही गुर सबदी हरि पावणिआ ॥६॥

Moh biaape kichhu soojhai naahee gur sabadee hari paava(nn)iaa ||6||

They are engrossed in emotional attachment; they do not understand anything at all. Through the Word of the Guru's Shabad, the Lord is found. ||6||

ਵੇਦੁ ਪੁਕਾਰੈ ਤ੍ਰਿਬਿਧਿ ਮਾਇਆ ॥

वेदु पुकारै त्रिबिधि माइआ ॥

Vedu pukaarai tribidhi maaiaa ||

The Vedas proclaim that Maya is of three qualities.

ਮਨਮੁਖ ਨ ਬੂਝਹਿ ਦੂਜੈ ਭਾਇਆ ॥

मनमुख न बूझहि दूजै भाइआ ॥

Manamukh na boojhahi doojai bhaaiaa ||

The self-willed manmukhs, in love with duality, do not understand.

ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਪੜਹਿ ਹਰਿ ਏਕੁ ਨ ਜਾਣਹਿ ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਦੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੭॥

त्रै गुण पड़हि हरि एकु न जाणहि बिनु बूझे दुखु पावणिआ ॥७॥

Trai gu(nn) pa(rr)ahi hari eku na jaa(nn)ahi binu boojhe dukhu paava(nn)iaa ||7||

They read of the three qualities, but they do not know the One Lord. Without understanding, they obtain only pain and suffering. ||7||

ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਾ ਆਪਿ ਮਿਲਾਏ ॥

जा तिसु भावै ता आपि मिलाए ॥

Jaa tisu bhaavai taa aapi milaae ||

When it pleases the Lord, He unites us with Himself.

ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਸਹਸਾ ਦੂਖੁ ਚੁਕਾਏ ॥

गुर सबदी सहसा दूखु चुकाए ॥

Gur sabadee sahasaa dookhu chukaae ||

Through the Word of the Guru's Shabad, skepticism and suffering are dispelled.

ਨਾਨਕ ਨਾਵੈ ਕੀ ਸਚੀ ਵਡਿਆਈ ਨਾਮੋ ਮੰਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੮॥੩੦॥੩੧॥

नानक नावै की सची वडिआई नामो मंनि सुखु पावणिआ ॥८॥३०॥३१॥

Naanak naavai kee sachee vadiaaee naamo manni sukhu paava(nn)iaa ||8||30||31||

O Nanak, True is the Greatness of the Name. Believing in the Name, peace is obtained. ||8||30||31||

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥

माझ महला ३ ॥

Maajh mahalaa 3 ||

Maajh, Third Mehl:

ਨਿਰਗੁਣੁ ਸਰਗੁਣੁ ਆਪੇ ਸੋਈ ॥

निरगुणु सरगुणु आपे सोई ॥

Niragu(nn)u saragu(nn)u aape soee ||

The Lord Himself is Unmanifest and Unrelated; He is Manifest and Related as well.

ਤਤੁ ਪਛਾਣੈ ਸੋ ਪੰਡਿਤੁ ਹੋਈ ॥

ततु पछाणै सो पंडितु होई ॥

Tatu pachhaa(nn)ai so pandditu hoee ||

Those who recognize this essential reality are the true Pandits, the spiritual scholars.

ਆਪਿ ਤਰੈ ਸਗਲੇ ਕੁਲ ਤਾਰੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥੧॥

आपि तरै सगले कुल तारै हरि नामु मंनि वसावणिआ ॥१॥

Aapi tarai sagale kul taarai hari naamu manni vasaava(nn)iaa ||1||

They save themselves, and save all their families and ancestors as well, when they enshrine the Lord's Name in the mind. ||1||

ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਖਿ ਸਾਦੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥

हउ वारी जीउ वारी हरि रसु चखि सादु पावणिआ ॥

Hau vaaree jeeu vaaree hari rasu chakhi saadu paava(nn)iaa ||

I am a sacrifice, my soul is a sacrifice, to those who taste the essence of the Lord, and savor its taste.

ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਾਖਹਿ ਸੇ ਜਨ ਨਿਰਮਲ ਨਿਰਮਲ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

हरि रसु चाखहि से जन निरमल निरमल नामु धिआवणिआ ॥१॥ रहाउ ॥

Hari rasu chaakhahi se jan niramal niramal naamu dhiaava(nn)iaa ||1|| rahaau ||

Those who taste this essence of the Lord are the pure, immaculate beings. They meditate on the Immaculate Naam, the Name of the Lord. ||1|| Pause ||

ਸੋ ਨਿਹਕਰਮੀ ਜੋ ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰੇ ॥

सो निहकरमी जो सबदु बीचारे ॥

So nihakaramee jo sabadu beechaare ||

Those who reflect upon the Shabad are beyond karma.

ਅੰਤਰਿ ਤਤੁ ਗਿਆਨਿ ਹਉਮੈ ਮਾਰੇ ॥

अंतरि ततु गिआनि हउमै मारे ॥

Anttari tatu giaani haumai maare ||

They subdue their ego, and find the essence of wisdom, deep within their being.

ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਨਉ ਨਿਧਿ ਪਾਏ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਮੇਟਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੨॥

नामु पदारथु नउ निधि पाए त्रै गुण मेटि समावणिआ ॥२॥

Naamu padaarathu nau nidhi paae trai gu(nn) meti samaava(nn)iaa ||2||

They obtain the nine treasures of the wealth of the Naam. Rising above the three qualities, they merge into the Lord. ||2||

ਹਉਮੈ ਕਰੈ ਨਿਹਕਰਮੀ ਨ ਹੋਵੈ ॥

हउमै करै निहकरमी न होवै ॥

Haumai karai nihakaramee na hovai ||

Those who act in ego do not go beyond karma.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਹਉਮੈ ਖੋਵੈ ॥

गुर परसादी हउमै खोवै ॥

Gur parasaadee haumai khovai ||

It is only by Guru's Grace that one is rid of ego.

ਅੰਤਰਿ ਬਿਬੇਕੁ ਸਦਾ ਆਪੁ ਵੀਚਾਰੇ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਗੁਣ ਗਾਵਣਿਆ ॥੩॥

अंतरि बिबेकु सदा आपु वीचारे गुर सबदी गुण गावणिआ ॥३॥

Anttari bibeku sadaa aapu veechaare gur sabadee gu(nn) gaava(nn)iaa ||3||

Those who have discriminating minds, continually examine their own selves. Through the Word of the Guru's Shabad, they sing the Lord's Glorious Praises. ||3||

ਹਰਿ ਸਰੁ ਸਾਗਰੁ ਨਿਰਮਲੁ ਸੋਈ ॥

हरि सरु सागरु निरमलु सोई ॥

Hari saru saagaru niramalu soee ||

The Lord is the most pure and sublime Ocean.

ਸੰਤ ਚੁਗਹਿ ਨਿਤ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਈ ॥

संत चुगहि नित गुरमुखि होई ॥

Santt chugahi nit guramukhi hoee ||

The Saintly Gurmukhs continually peck at the Naam, like swans pecking at pearls in the ocean.

ਇਸਨਾਨੁ ਕਰਹਿ ਸਦਾ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਚੁਕਾਵਣਿਆ ॥੪॥

इसनानु करहि सदा दिनु राती हउमै मैलु चुकावणिआ ॥४॥

Isanaanu karahi sadaa dinu raatee haumai mailu chukaava(nn)iaa ||4||

They bathe in it continually, day and night, and the filth of ego is washed away. ||4||

ਨਿਰਮਲ ਹੰਸਾ ਪ੍ਰੇਮ ਪਿਆਰਿ ॥

निरमल हंसा प्रेम पिआरि ॥

Niramal hanssaa prem piaari ||

The pure swans, with love and affection,

ਹਰਿ ਸਰਿ ਵਸੈ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ॥

हरि सरि वसै हउमै मारि ॥

Hari sari vasai haumai maari ||

Dwell in the Ocean of the Lord, and subdue their ego.

ਅਹਿਨਿਸਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਸਬਦਿ ਸਾਚੈ ਹਰਿ ਸਰਿ ਵਾਸਾ ਪਾਵਣਿਆ ॥੫॥

अहिनिसि प्रीति सबदि साचै हरि सरि वासा पावणिआ ॥५॥

Ahinisi preeti sabadi saachai hari sari vaasaa paava(nn)iaa ||5||

Day and night, they are in love with the True Word of the Shabad. They obtain their home in the Ocean of the Lord. ||5||

ਮਨਮੁਖੁ ਸਦਾ ਬਗੁ ਮੈਲਾ ਹਉਮੈ ਮਲੁ ਲਾਈ ॥

मनमुखु सदा बगु मैला हउमै मलु लाई ॥

Manamukhu sadaa bagu mailaa haumai malu laaee ||

The self-willed manmukhs shall always be filthy cranes, smeared with the filth of ego.

ਇਸਨਾਨੁ ਕਰੈ ਪਰੁ ਮੈਲੁ ਨ ਜਾਈ ॥

इसनानु करै परु मैलु न जाई ॥

Isanaanu karai paru mailu na jaaee ||

They may bathe, but their filth is not removed.

ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰੈ ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਚੁਕਾਵਣਿਆ ॥੬॥

जीवतु मरै गुर सबदु बीचारै हउमै मैलु चुकावणिआ ॥६॥

Jeevatu marai gur sabadu beechaarai haumai mailu chukaava(nn)iaa ||6||

One who dies while yet alive, and contemplates the Word of the Guru's Shabad, is rid of this filth of ego. ||6||

ਰਤਨੁ ਪਦਾਰਥੁ ਘਰ ਤੇ ਪਾਇਆ ॥

रतनु पदारथु घर ते पाइआ ॥

Ratanu padaarathu ghar te paaiaa ||

The Priceless Jewel is found, in the home of one's own being,

ਪੂਰੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਇਆ ॥

पूरै सतिगुरि सबदु सुणाइआ ॥

Poorai satiguri sabadu su(nn)aaiaa ||

When one listens to the Shabad, the Word of the Perfect True Guru.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਮਿਟਿਆ ਅੰਧਿਆਰਾ ਘਟਿ ਚਾਨਣੁ ਆਪੁ ਪਛਾਨਣਿਆ ॥੭॥

गुर परसादि मिटिआ अंधिआरा घटि चानणु आपु पछानणिआ ॥७॥

Gur parasaadi mitiaa anddhiaaraa ghati chaana(nn)u aapu pachhaana(nn)iaa ||7||

By Guru's Grace, the darkness of spiritual ignorance is dispelled; I have come to recognize the Divine Light within my own heart. ||7||

ਆਪਿ ਉਪਾਏ ਤੈ ਆਪੇ ਵੇਖੈ ॥

आपि उपाए तै आपे वेखै ॥

Aapi upaae tai aape vekhai ||

The Lord Himself creates, and He Himself beholds.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੈ ਸੋ ਜਨੁ ਲੇਖੈ ॥

सतिगुरु सेवै सो जनु लेखै ॥

Satiguru sevai so janu lekhai ||

Serving the True Guru, one becomes acceptable.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਪਾਵਣਿਆ ॥੮॥੩੧॥੩੨॥

नानक नामु वसै घट अंतरि गुर किरपा ते पावणिआ ॥८॥३१॥३२॥

Naanak naamu vasai ghat anttari gur kirapaa te paava(nn)iaa ||8||31||32||

O Nanak, the Naam dwells deep within the heart; by Guru's Grace, it is obtained. ||8||31||32||

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥

माझ महला ३ ॥

Maajh mahalaa 3 ||

Maajh, Third Mehl:

ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਜਗਤੁ ਸਬਾਇਆ ॥

माइआ मोहु जगतु सबाइआ ॥

Maaiaa mohu jagatu sabaaiaa ||

The whole world is engrossed in emotional attachment to Maya.

ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਦੀਸਹਿ ਮੋਹੇ ਮਾਇਆ ॥

त्रै गुण दीसहि मोहे माइआ ॥

Trai gu(nn) deesahi mohe maaiaa ||

Those who are controlled by the three qualities are attached to Maya.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਕੋ ਵਿਰਲਾ ਬੂਝੈ ਚਉਥੈ ਪਦਿ ਲਿਵ ਲਾਵਣਿਆ ॥੧॥

गुर परसादी को विरला बूझै चउथै पदि लिव लावणिआ ॥१॥

Gur parasaadee ko viralaa boojhai chauthai padi liv laava(nn)iaa ||1||

By Guru's Grace, a few come to understand; they center their consciousness in the fourth state. ||1||

ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਸਬਦਿ ਜਲਾਵਣਿਆ ॥

हउ वारी जीउ वारी माइआ मोहु सबदि जलावणिआ ॥

Hau vaaree jeeu vaaree maaiaa mohu sabadi jalaava(nn)iaa ||

I am a sacrifice, my soul is a sacrifice, to those who burn away their emotional attachment to Maya, through the Shabad.

ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਜਲਾਏ ਸੋ ਹਰਿ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ਹਰਿ ਦਰਿ ਮਹਲੀ ਸੋਭਾ ਪਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

माइआ मोहु जलाए सो हरि सिउ चितु लाए हरि दरि महली सोभा पावणिआ ॥१॥ रहाउ ॥

Maaiaa mohu jalaae so hari siu chitu laae hari dari mahalee sobhaa paava(nn)iaa ||1|| rahaau ||

Those who burn away this attachment to Maya, and focus their consciousness on the Lord are honored in the True Court, and the Mansion of the Lord's Presence. ||1|| Pause ||

ਦੇਵੀ ਦੇਵਾ ਮੂਲੁ ਹੈ ਮਾਇਆ ॥

देवी देवा मूलु है माइआ ॥

Devee devaa moolu hai maaiaa ||

The source, the root, of the gods and goddesses is Maya.

ਸਿੰਮ੍ਰਿਤਿ ਸਾਸਤ ਜਿੰਨਿ ਉਪਾਇਆ ॥

सिम्रिति सासत जिंनि उपाइआ ॥

Simmmriti saasat jinni upaaiaa ||

For them, the Simritees and the Shaastras were composed.

ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਪਸਰਿਆ ਸੰਸਾਰੇ ਆਇ ਜਾਇ ਦੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੨॥

कामु क्रोधु पसरिआ संसारे आइ जाइ दुखु पावणिआ ॥२॥

Kaamu krodhu pasariaa sanssaare aai jaai dukhu paava(nn)iaa ||2||

Sexual desire and anger are diffused throughout the universe. Coming and going, people suffer in pain. ||2||

ਤਿਸੁ ਵਿਚਿ ਗਿਆਨ ਰਤਨੁ ਇਕੁ ਪਾਇਆ ॥

तिसु विचि गिआन रतनु इकु पाइआ ॥

Tisu vichi giaan ratanu iku paaiaa ||

The jewel of spiritual wisdom was placed within the universe.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥

गुर परसादी मंनि वसाइआ ॥

Gur parasaadee manni vasaaiaa ||

By Guru's Grace, it is enshrined within the mind.

ਜਤੁ ਸਤੁ ਸੰਜਮੁ ਸਚੁ ਕਮਾਵੈ ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਣਿਆ ॥੩॥

जतु सतु संजमु सचु कमावै गुरि पूरै नामु धिआवणिआ ॥३॥

Jatu satu sanjjamu sachu kamaavai guri poorai naamu dhiaava(nn)iaa ||3||

Celibacy, chastity, self-discipline and the practice of truthfulness are obtained from the Perfect Guru, by meditating on the Naam, the Name of the Lord. ||3||

ਪੇਈਅੜੈ ਧਨ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਣੀ ॥

पेईअड़ै धन भरमि भुलाणी ॥

Peeea(rr)ai dhan bharami bhulaa(nn)ee ||

In this world of her parents' home, the soul-bride has been deluded by doubt.

ਦੂਜੈ ਲਾਗੀ ਫਿਰਿ ਪਛੋਤਾਣੀ ॥

दूजै लागी फिरि पछोताणी ॥

Doojai laagee phiri pachhotaa(nn)ee ||

Attached to duality, she later comes to regret it.

ਹਲਤੁ ਪਲਤੁ ਦੋਵੈ ਗਵਾਏ ਸੁਪਨੈ ਸੁਖੁ ਨ ਪਾਵਣਿਆ ॥੪॥

हलतु पलतु दोवै गवाए सुपनै सुखु न पावणिआ ॥४॥

Halatu palatu dovai gavaae supanai sukhu na paava(nn)iaa ||4||

She forfeits both this world and the next, and even in her dreams, she does not find peace. ||4||

ਪੇਈਅੜੈ ਧਨ ਕੰਤੁ ਸਮਾਲੇ ॥

पेईअड़ै धन कंतु समाले ॥

Peeea(rr)ai dhan kanttu samaale ||

The soul-bride who remembers her Husband Lord in this world,

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਵੇਖੈ ਨਾਲੇ ॥

गुर परसादी वेखै नाले ॥

Gur parasaadee vekhai naale ||

By Guru's Grace, sees Him close at hand.

ਪਿਰ ਕੈ ਸਹਜਿ ਰਹੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤੀ ਸਬਦਿ ਸਿੰਗਾਰੁ ਬਣਾਵਣਿਆ ॥੫॥

पिर कै सहजि रहै रंगि राती सबदि सिंगारु बणावणिआ ॥५॥

Pir kai sahaji rahai ranggi raatee sabadi singgaaru ba(nn)aava(nn)iaa ||5||

She remains intuitively attuned to the Love of her Beloved; she makes the Word of His Shabad her decoration. ||5||

ਸਫਲੁ ਜਨਮੁ ਜਿਨਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ॥

सफलु जनमु जिना सतिगुरु पाइआ ॥

Saphalu janamu jinaa satiguru paaiaa ||

Blessed and fruitful is the coming of those who find the True Guru;

ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇਆ ॥

दूजा भाउ गुर सबदि जलाइआ ॥

Doojaa bhaau gur sabadi jalaaiaa ||

Through the Word of the Guru's Shabad, they burn their love of duality.

ਏਕੋ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਮਿਲਿ ਸਤਸੰਗਤਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਣਿਆ ॥੬॥

एको रवि रहिआ घट अंतरि मिलि सतसंगति हरि गुण गावणिआ ॥६॥

Eko ravi rahiaa ghat anttari mili satasanggati hari gu(nn) gaava(nn)iaa ||6||

The One Lord is permeating and pervading deep within the heart. Joining the Sat Sangat, the True Congregation, they sing the Glorious Praises of the Lord. ||6||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਨ ਸੇਵੇ ਸੋ ਕਾਹੇ ਆਇਆ ॥

सतिगुरु न सेवे सो काहे आइआ ॥

Satiguru na seve so kaahe aaiaa ||

Those who do not serve the True Guru-why did they even come into this world?

ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਣੁ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥

ध्रिगु जीवणु बिरथा जनमु गवाइआ ॥

Dhrigu jeeva(nn)u birathaa janamu gavaaiaa ||

Cursed are their lives; they have uselessly wasted this human life.

ਮਨਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵੈ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਬਹੁ ਦੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੭॥

मनमुखि नामु चिति न आवै बिनु नावै बहु दुखु पावणिआ ॥७॥

Manamukhi naamu chiti na aavai binu naavai bahu dukhu paava(nn)iaa ||7||

The self-willed manmukhs do not remember the Naam. Without the Naam, they suffer in terrible pain. ||7||

ਜਿਨਿ ਸਿਸਟਿ ਸਾਜੀ ਸੋਈ ਜਾਣੈ ॥

जिनि सिसटि साजी सोई जाणै ॥

Jini sisati saajee soee jaa(nn)ai ||

The One who created the Universe, He alone knows it.

ਆਪੇ ਮੇਲੈ ਸਬਦਿ ਪਛਾਣੈ ॥

आपे मेलै सबदि पछाणै ॥

Aape melai sabadi pachhaa(nn)ai ||

He unites with Himself those who realize the Shabad.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਮਿਲਿਆ ਤਿਨ ਜਨ ਕਉ ਜਿਨ ਧੁਰਿ ਮਸਤਕਿ ਲੇਖੁ ਲਿਖਾਵਣਿਆ ॥੮॥੧॥੩੨॥੩੩॥

नानक नामु मिलिआ तिन जन कउ जिन धुरि मसतकि लेखु लिखावणिआ ॥८॥१॥३२॥३३॥

Naanak naamu miliaa tin jan kau jin dhuri masataki lekhu likhaava(nn)iaa ||8||1||32||33||

O Nanak, they alone receive the Naam, upon whose foreheads such pre-ordained destiny is recorded. ||8||1||32||33||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਕਲਿ ਕੀਰਤਿ ਪਰਗਟੁ ਚਾਨਣੁ ਸੰਸਾਰਿ ॥

कलि कीरति परगटु चानणु संसारि ॥

Kali keerati paragatu chaana(nn)u sanssaari ||

In this Dark Age of Kali Yuga, the Kirtan of the Lord's Praise has appeared as a Light in the world.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਕੋਈ ਉਤਰੈ ਪਾਰਿ ॥

गुरमुखि कोई उतरै पारि ॥

Guramukhi koee utarai paari ||

How rare are those few Gurmukhs who swim across to the other side!

ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਿਸੁ ਦੇਵੈ ॥

जिस नो नदरि करे तिसु देवै ॥

Jis no nadari kare tisu devai ||

The Lord bestows His Glance of Grace;

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਤਨੁ ਸੋ ਲੇਵੈ ॥੨॥

नानक गुरमुखि रतनु सो लेवै ॥२॥

Naanak guramukhi ratanu so levai ||2||

O Nanak, the Gurmukh receives the jewel. ||2||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

सलोकु मः ३ ॥

Saloku M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਭੈ ਵਿਚਿ ਜੰਮੈ ਭੈ ਮਰੈ ਭੀ ਭਉ ਮਨ ਮਹਿ ਹੋਇ ॥

भै विचि जमै भै मरै भी भउ मन महि होइ ॥

Bhai vichi jammai bhai marai bhee bhau man mahi hoi ||

In fear we are born, and in fear we die. Fear is always present in the mind.

ਨਾਨਕ ਭੈ ਵਿਚਿ ਜੇ ਮਰੈ ਸਹਿਲਾ ਆਇਆ ਸੋਇ ॥੧॥

नानक भै विचि जे मरै सहिला आइआ सोइ ॥१॥

Naanak bhai vichi je marai sahilaa aaiaa soi ||1||

O Nanak, if one dies in the fear of God, his coming into the world is blessed and approved. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਭੈ ਵਿਣੁ ਜੀਵੈ ਬਹੁਤੁ ਬਹੁਤੁ ਖੁਸੀਆ ਖੁਸੀ ਕਮਾਇ ॥

भै विणु जीवै बहुतु बहुतु खुसीआ खुसी कमाइ ॥

Bhai vi(nn)u jeevai bahutu bahutu khuseeaa khusee kamaai ||

Without the fear of God, you may live very, very long, and savor the most enjoyable pleasures.

ਨਾਨਕ ਭੈ ਵਿਣੁ ਜੇ ਮਰੈ ਮੁਹਿ ਕਾਲੈ ਉਠਿ ਜਾਇ ॥੨॥

नानक भै विणु जे मरै मुहि कालै उठि जाइ ॥२॥

Naanak bhai vi(nn)u je marai muhi kaalai uthi jaai ||2||

O Nanak, if you die without the fear of God, you will arise and depart with a blackened face. ||2||

ਰਾਗੁ ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ॥

रागु गउड़ी गुआरेरी ॥

Raagu gau(rr)ee guaareree ||

Raag Gauree Gwaarayree:

ਮਹਲਾ ੩ ਚਉਪਦੇ ॥

महला ३ चउपदे ॥

Mahalaa 3 chaupade ||

Third Mehl, Chau-Padas:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਹਰਿ ਮੇਲਾ ਹੋਈ ॥

गुरि मिलिऐ हरि मेला होई ॥

Guri miliai hari melaa hoee ||

Meeting the Guru, we meet the Lord.

ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਵੈ ਸੋਈ ॥

आपे मेलि मिलावै सोई ॥

Aape meli milaavai soee ||

He Himself unites us in His Union.

ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਭ ਬਿਧਿ ਆਪੇ ਜਾਣੈ ॥

मेरा प्रभु सभ बिधि आपे जाणै ॥

Meraa prbhu sabh bidhi aape jaa(nn)ai ||

My God knows all His Own Ways.

ਹੁਕਮੇ ਮੇਲੇ ਸਬਦਿ ਪਛਾਣੈ ॥੧॥

हुकमे मेले सबदि पछाणै ॥१॥

Hukame mele sabadi pachhaa(nn)ai ||1||

By the Hukam of His Command, He unites those who recognize the Word of the Shabad. ||1||

ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਇ ਭ੍ਰਮੁ ਭਉ ਜਾਇ ॥

सतिगुर कै भइ भ्रमु भउ जाइ ॥

Satigur kai bhai bhrmu bhau jaai ||

By the Fear of the True Guru, doubt and fear are dispelled.

ਭੈ ਰਾਚੈ ਸਚ ਰੰਗਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

भै राचै सच रंगि समाइ ॥१॥ रहाउ ॥

Bhai raachai sach ranggi samaai ||1|| rahaau ||

Imbued with His Fear, we are absorbed in the Love of the True One. ||1|| Pause ||

ਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸੁਭਾਇ ॥

गुरि मिलिऐ हरि मनि वसै सुभाइ ॥

Guri miliai hari mani vasai subhaai ||

Meeting the Guru, the Lord naturally dwells within the mind.

ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਭਾਰਾ ਕੀਮਤਿ ਨਹੀ ਪਾਇ ॥

मेरा प्रभु भारा कीमति नही पाइ ॥

Meraa prbhu bhaaraa keemati nahee paai ||

My God is Great and Almighty; His value cannot be estimated.

ਸਬਦਿ ਸਾਲਾਹੈ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ॥

सबदि सालाहै अंतु न पारावारु ॥

Sabadi saalaahai anttu na paaraavaaru ||

Through the Shabad, I praise Him; He has no end or limitations.

ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਬਖਸੇ ਬਖਸਣਹਾਰੁ ॥੨॥

मेरा प्रभु बखसे बखसणहारु ॥२॥

Meraa prbhu bakhase bakhasa(nn)ahaaru ||2||

My God is the Forgiver. I pray that He may forgive me. ||2||

ਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਸਭ ਮਤਿ ਬੁਧਿ ਹੋਇ ॥

गुरि मिलिऐ सभ मति बुधि होइ ॥

Guri miliai sabh mati budhi hoi ||

Meeting the Guru, all wisdom and understanding are obtained.

ਮਨਿ ਨਿਰਮਲਿ ਵਸੈ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥

मनि निरमलि वसै सचु सोइ ॥

Mani niramali vasai sachu soi ||

The mind becomes pure, when the True Lord dwells within.

ਸਾਚਿ ਵਸਿਐ ਸਾਚੀ ਸਭ ਕਾਰ ॥

साचि वसिऐ साची सभ कार ॥

Saachi vasiai saachee sabh kaar ||

When one dwells in Truth, all actions become true.

ਊਤਮ ਕਰਣੀ ਸਬਦ ਬੀਚਾਰ ॥੩॥

ऊतम करणी सबद बीचार ॥३॥

Utam kara(nn)ee sabad beechaar ||3||

The ultimate action is to contemplate the Word of the Shabad. ||3||

ਗੁਰ ਤੇ ਸਾਚੀ ਸੇਵਾ ਹੋਇ ॥

गुर ते साची सेवा होइ ॥

Gur te saachee sevaa hoi ||

Through the Guru, true service is performed.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਪਛਾਣੈ ਕੋਇ ॥

गुरमुखि नामु पछाणै कोइ ॥

Guramukhi naamu pachhaa(nn)ai koi ||

How rare is that Gurmukh who recognizes the Naam, the Name of the Lord.

ਜੀਵੈ ਦਾਤਾ ਦੇਵਣਹਾਰੁ ॥

जीवै दाता देवणहारु ॥

Jeevai daataa deva(nn)ahaaru ||

The Giver, the Great Giver, lives forever.

ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਨਾਮੇ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥੪॥੧॥੨੧॥

नानक हरि नामे लगै पिआरु ॥४॥१॥२१॥

Naanak hari naame lagai piaaru ||4||1||21||

Nanak enshrines love for the Name of the Lord. ||4||1||21||

ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥

गउड़ी गुआरेरी महला ३ ॥

Gau(rr)ee guaareree mahalaa 3 ||

Gauree Gwaarayree, Third Mehl:

ਗੁਰ ਤੇ ਗਿਆਨੁ ਪਾਏ ਜਨੁ ਕੋਇ ॥

गुर ते गिआनु पाए जनु कोइ ॥

Gur te giaanu paae janu koi ||

Those who obtain spiritual wisdom from the Guru are very rare.

ਗੁਰ ਤੇ ਬੂਝੈ ਸੀਝੈ ਸੋਇ ॥

गुर ते बूझै सीझै सोइ ॥

Gur te boojhai seejhai soi ||

Those who obtain this understanding from the Guru become acceptable.

ਗੁਰ ਤੇ ਸਹਜੁ ਸਾਚੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥

गुर ते सहजु साचु बीचारु ॥

Gur te sahaju saachu beechaaru ||

Through the Guru, we intuitively contemplate the True One.

ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਏ ਮੁਕਤਿ ਦੁਆਰੁ ॥੧॥

गुर ते पाए मुकति दुआरु ॥१॥

Gur te paae mukati duaaru ||1||

Through the Guru, the Gate of Liberation is found. ||1||

ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਮਿਲੈ ਗੁਰੁ ਆਇ ॥

पूरै भागि मिलै गुरु आइ ॥

Poorai bhaagi milai guru aai ||

Through perfect good destiny, we come to meet the Guru.

ਸਾਚੈ ਸਹਜਿ ਸਾਚਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

साचै सहजि साचि समाइ ॥१॥ रहाउ ॥

Saachai sahaji saachi samaai ||1|| rahaau ||

The true ones are intuitively absorbed in the True Lord. ||1|| Pause ||

ਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਬੁਝਾਏ ॥

गुरि मिलिऐ त्रिसना अगनि बुझाए ॥

Guri miliai trisanaa agani bujhaae ||

Meeting the Guru, the fire of desire is quenched.

ਗੁਰ ਤੇ ਸਾਂਤਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਏ ॥

गुर ते सांति वसै मनि आए ॥

Gur te saanti vasai mani aae ||

Through the Guru, peace and tranquility come to dwell within the mind.

ਗੁਰ ਤੇ ਪਵਿਤ ਪਾਵਨ ਸੁਚਿ ਹੋਇ ॥

गुर ते पवित पावन सुचि होइ ॥

Gur te pavit paavan suchi hoi ||

Through the Guru, we become pure, holy and true.

ਗੁਰ ਤੇ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥੨॥

गुर ते सबदि मिलावा होइ ॥२॥

Gur te sabadi milaavaa hoi ||2||

Through the Guru, we are absorbed in the Word of the Shabad. ||2||

ਬਾਝੁ ਗੁਰੂ ਸਭ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਈ ॥

बाझु गुरू सभ भरमि भुलाई ॥

Baajhu guroo sabh bharami bhulaaee ||

Without the Guru, everyone wanders in doubt.

ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਬਹੁਤਾ ਦੁਖੁ ਪਾਈ ॥

बिनु नावै बहुता दुखु पाई ॥

Binu naavai bahutaa dukhu paaee ||

Without the Name, they suffer in terrible pain.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈ ॥

गुरमुखि होवै सु नामु धिआई ॥

Guramukhi hovai su naamu dhiaaee ||

Those who meditate on the Naam become Gurmukh.

ਦਰਸਨਿ ਸਚੈ ਸਚੀ ਪਤਿ ਹੋਈ ॥੩॥

दरसनि सचै सची पति होई ॥३॥

Darasani sachai sachee pati hoee ||3||

True honor is obtained through the Darshan, the Blessed Vision of the True Lord. ||3||

ਕਿਸ ਨੋ ਕਹੀਐ ਦਾਤਾ ਇਕੁ ਸੋਈ ॥

किस नो कहीऐ दाता इकु सोई ॥

Kis no kaheeai daataa iku soee ||

Why speak of any other? He alone is the Giver.

ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਈ ॥

किरपा करे सबदि मिलावा होई ॥

Kirapaa kare sabadi milaavaa hoee ||

When He grants His Grace, union with the Shabad is obtained.

ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਾਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ॥

मिलि प्रीतम साचे गुण गावा ॥

Mili preetam saache gu(nn) gaavaa ||

Meeting with my Beloved, I sing the Glorious Praises of the True Lord.

ਨਾਨਕ ਸਾਚੇ ਸਾਚਿ ਸਮਾਵਾ ॥੪॥੨॥੨੨॥

नानक साचे साचि समावा ॥४॥२॥२२॥

Naanak saache saachi samaavaa ||4||2||22||

O Nanak, becoming true, I am absorbed in the True One. ||4||2||22||

ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥

गउड़ी गुआरेरी महला ३ ॥

Gau(rr)ee guaareree mahalaa 3 ||

Gauree Gwaarayree, Third Mehl:

ਸੁ ਥਾਉ ਸਚੁ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥

सु थाउ सचु मनु निरमलु होइ ॥

Su thaau sachu manu niramalu hoi ||

True is that place, where the mind becomes pure.

ਸਚਿ ਨਿਵਾਸੁ ਕਰੇ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥

सचि निवासु करे सचु सोइ ॥

Sachi nivaasu kare sachu soi ||

True is the one who abides in Truth.

ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਜਾਪੈ ॥

सची बाणी जुग चारे जापै ॥

Sachee baa(nn)ee jug chaare jaapai ||

The True Bani of the Word is known throughout the four ages.

ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਸਾਚਾ ਆਪੇ ਆਪੈ ॥੧॥

सभु किछु साचा आपे आपै ॥१॥

Sabhu kichhu saachaa aape aapai ||1||

The True One Himself is everything. ||1||

ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਸਤਸੰਗਿ ਮਿਲਾਏ ॥

करमु होवै सतसंगि मिलाए ॥

Karamu hovai satasanggi milaae ||

Through the karma of good actions, one joins the Sat Sangat, the True Congregation.

ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਬੈਸਿ ਸੁ ਥਾਏ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

हरि गुण गावै बैसि सु थाए ॥१॥ रहाउ ॥

Hari gu(nn) gaavai baisi su thaae ||1|| rahaau ||

Sing the Glories of the Lord, sitting in that place. ||1|| Pause ||

ਜਲਉ ਇਹ ਜਿਹਵਾ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥

जलउ इह जिहवा दूजै भाइ ॥

Jalau ih jihavaa doojai bhaai ||

Burn this tongue, which loves duality,

ਹਰਿ ਰਸੁ ਨ ਚਾਖੈ ਫੀਕਾ ਆਲਾਇ ॥

हरि रसु न चाखै फीका आलाइ ॥

Hari rasu na chaakhai pheekaa aalaai ||

Which does not taste the sublime essence of the Lord, and which utters insipid words.

ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਤਨੁ ਮਨੁ ਫੀਕਾ ਹੋਇ ॥

बिनु बूझे तनु मनु फीका होइ ॥

Binu boojhe tanu manu pheekaa hoi ||

Without understanding, the body and mind become tasteless and insipid.

ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖੀਆ ਚਲਿਆ ਰੋਇ ॥੨॥

बिनु नावै दुखीआ चलिआ रोइ ॥२॥

Binu naavai dukheeaa chaliaa roi ||2||

Without the Name, the miserable ones depart crying out in pain. ||2||

ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਾਖਿਆ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥

रसना हरि रसु चाखिआ सहजि सुभाइ ॥

Rasanaa hari rasu chaakhiaa sahaji subhaai ||

One whose tongue naturally and intuitively tastes the Lord's sublime essence,

ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਸਚਿ ਸਮਾਇ ॥

गुर किरपा ते सचि समाइ ॥

Gur kirapaa te sachi samaai ||

By Guru's Grace, is absorbed in the True Lord.

ਸਾਚੇ ਰਾਤੀ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰ ॥

साचे राती गुर सबदु वीचार ॥

Saache raatee gur sabadu veechaar ||

Imbued with Truth, one contemplates the Word of the Guru's Shabad,

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵੈ ਨਿਰਮਲ ਧਾਰ ॥੩॥

अम्रितु पीवै निरमल धार ॥३॥

Ammmritu peevai niramal dhaar ||3||

And drinks in the Ambrosial Nectar, from the immaculate stream within. ||3||

ਨਾਮਿ ਸਮਾਵੈ ਜੋ ਭਾਡਾ ਹੋਇ ॥

नामि समावै जो भाडा होइ ॥

Naami samaavai jo bhaadaa hoi ||

The Naam, the Name of the Lord, is collected in the vessel of the mind.

ਊਂਧੈ ਭਾਂਡੈ ਟਿਕੈ ਨ ਕੋਇ ॥

ऊंधै भांडै टिकै न कोइ ॥

Undhai bhaandai tikai na koi ||

Nothing is collected if the vessel is upside-down.

ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਮਨਿ ਨਾਮਿ ਨਿਵਾਸੁ ॥

गुर सबदी मनि नामि निवासु ॥

Gur sabadee mani naami nivaasu ||

Through the Word of the Guru's Shabad, the Naam abides within the mind.

ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਭਾਂਡਾ ਜਿਸੁ ਸਬਦ ਪਿਆਸ ॥੪॥੩॥੨੩॥

नानक सचु भांडा जिसु सबद पिआस ॥४॥३॥२३॥

Naanak sachu bhaandaa jisu sabad piaas ||4||3||23||

O Nanak, True is that vessel of the mind, which thirsts for the Shabad. ||4||3||23||

ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥

गउड़ी गुआरेरी महला ३ ॥

Gau(rr)ee guaareree mahalaa 3 ||

Gauree Gwaarayree, Third Mehl:

ਇਕਿ ਗਾਵਤ ਰਹੇ ਮਨਿ ਸਾਦੁ ਨ ਪਾਇ ॥

इकि गावत रहे मनि सादु न पाइ ॥

Iki gaavat rahe mani saadu na paai ||

Some sing on and on, but their minds do not find happiness.

ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਗਾਵਹਿ ਬਿਰਥਾ ਜਾਇ ॥

हउमै विचि गावहि बिरथा जाइ ॥

Haumai vichi gaavahi birathaa jaai ||

In egotism, they sing, but it is wasted uselessly.

ਗਾਵਣਿ ਗਾਵਹਿ ਜਿਨ ਨਾਮ ਪਿਆਰੁ ॥

गावणि गावहि जिन नाम पिआरु ॥

Gaava(nn)i gaavahi jin naam piaaru ||

Those who love the Naam, sing the song.

ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਸਬਦ ਬੀਚਾਰੁ ॥੧॥

साची बाणी सबद बीचारु ॥१॥

Saachee baa(nn)ee sabad beechaaru ||1||

They contemplate the True Bani of the Word, and the Shabad. ||1||

ਗਾਵਤ ਰਹੈ ਜੇ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਵੈ ॥

गावत रहै जे सतिगुर भावै ॥

Gaavat rahai je satigur bhaavai ||

They sing on and on, if it pleases the True Guru.

ਮਨੁ ਤਨੁ ਰਾਤਾ ਨਾਮਿ ਸੁਹਾਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

मनु तनु राता नामि सुहावै ॥१॥ रहाउ ॥

Manu tanu raataa naami suhaavai ||1|| rahaau ||

Their minds and bodies are embellished and adorned, attuned to the Naam, the Name of the Lord. ||1|| Pause ||

ਇਕਿ ਗਾਵਹਿ ਇਕਿ ਭਗਤਿ ਕਰੇਹਿ ॥

इकि गावहि इकि भगति करेहि ॥

Iki gaavahi iki bhagati karehi ||

Some sing, and some perform devotional worship.

ਨਾਮੁ ਨ ਪਾਵਹਿ ਬਿਨੁ ਅਸਨੇਹ ॥

नामु न पावहि बिनु असनेह ॥

Naamu na paavahi binu asaneh ||

Without heart-felt love, the Naam is not obtained.

ਸਚੀ ਭਗਤਿ ਗੁਰ ਸਬਦ ਪਿਆਰਿ ॥

सची भगति गुर सबद पिआरि ॥

Sachee bhagati gur sabad piaari ||

True devotional worship consists of love for the Word of the Guru's Shabad.

ਅਪਨਾ ਪਿਰੁ ਰਾਖਿਆ ਸਦਾ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥੨॥

अपना पिरु राखिआ सदा उरि धारि ॥२॥

Apanaa piru raakhiaa sadaa uri dhaari ||2||

The devotee keeps his Beloved clasped tightly to his heart. ||2||

ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਮੂਰਖ ਆਪੁ ਜਣਾਵਹਿ ॥

भगति करहि मूरख आपु जणावहि ॥

Bhagati karahi moorakh aapu ja(nn)aavahi ||

The fools perform devotional worship by showing off;

ਨਚਿ ਨਚਿ ਟਪਹਿ ਬਹੁਤੁ ਦੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ॥

नचि नचि टपहि बहुतु दुखु पावहि ॥

Nachi nachi tapahi bahutu dukhu paavahi ||

They dance and dance and jump all around, but they only suffer in terrible pain.

ਨਚਿਐ ਟਪਿਐ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥

नचिऐ टपिऐ भगति न होइ ॥

Nachiai tapiai bhagati na hoi ||

By dancing and jumping, devotional worship is not performed.

ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਭਗਤਿ ਪਾਏ ਜਨੁ ਸੋਇ ॥੩॥

सबदि मरै भगति पाए जनु सोइ ॥३॥

Sabadi marai bhagati paae janu soi ||3||

But one who dies in the Word of the Shabad, obtains devotional worship. ||3||

ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਭਗਤਿ ਕਰਾਏ ਸੋਇ ॥

भगति वछलु भगति कराए सोइ ॥

Bhagati vachhalu bhagati karaae soi ||

The Lord is the Lover of His devotees; He inspires them to perform devotional worship.

ਸਚੀ ਭਗਤਿ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਖੋਇ ॥

सची भगति विचहु आपु खोइ ॥

Sachee bhagati vichahu aapu khoi ||

True devotional worship consists of eliminating selfishness and conceit from within.

ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਸਭ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ॥

मेरा प्रभु साचा सभ बिधि जाणै ॥

Meraa prbhu saachaa sabh bidhi jaa(nn)ai ||

My True God knows all ways and means.

ਨਾਨਕ ਬਖਸੇ ਨਾਮੁ ਪਛਾਣੈ ॥੪॥੪॥੨੪॥

नानक बखसे नामु पछाणै ॥४॥४॥२४॥

Naanak bakhase naamu pachhaa(nn)ai ||4||4||24||

O Nanak, He forgives those who recognize the Naam. ||4||4||24||

ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥

गउड़ी गुआरेरी महला ३ ॥

Gau(rr)ee guaareree mahalaa 3 ||

Gauree Gwaarayree, Third Mehl:

ਮਨੁ ਮਾਰੇ ਧਾਤੁ ਮਰਿ ਜਾਇ ॥

मनु मारे धातु मरि जाइ ॥

Manu maare dhaatu mari jaai ||

When someone kills and subdues his own mind, his wandering nature is also subdued.

ਬਿਨੁ ਮੂਏ ਕੈਸੇ ਹਰਿ ਪਾਇ ॥

बिनु मूए कैसे हरि पाइ ॥

Binu mooe kaise hari paai ||

Without such a death, how can one find the Lord?

ਮਨੁ ਮਰੈ ਦਾਰੂ ਜਾਣੈ ਕੋਇ ॥

मनु मरै दारू जाणै कोइ ॥

Manu marai daaroo jaa(nn)ai koi ||

Only a few know the medicine to kill the mind.

ਮਨੁ ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਬੂਝੈ ਜਨੁ ਸੋਇ ॥੧॥

मनु सबदि मरै बूझै जनु सोइ ॥१॥

Manu sabadi marai boojhai janu soi ||1||

One whose mind dies in the Word of the Shabad, understands Him. ||1||

ਜਿਸ ਨੋ ਬਖਸੇ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥

जिस नो बखसे दे वडिआई ॥

Jis no bakhase de vadiaaee ||

He grants greatness to those whom He forgives.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਹਰਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

गुर परसादि हरि वसै मनि आई ॥१॥ रहाउ ॥

Gur parasaadi hari vasai mani aaee ||1|| rahaau ||

By Guru's Grace, the Lord comes to dwell within the mind. ||1|| Pause ||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਰਣੀ ਕਾਰ ਕਮਾਵੈ ॥

गुरमुखि करणी कार कमावै ॥

Guramukhi kara(nn)ee kaar kamaavai ||

The Gurmukh practices doing good deeds;

ਤਾ ਇਸੁ ਮਨ ਕੀ ਸੋਝੀ ਪਾਵੈ ॥

ता इसु मन की सोझी पावै ॥

Taa isu man kee sojhee paavai ||

Thus he comes to understand this mind.

ਮਨੁ ਮੈ ਮਤੁ ਮੈਗਲ ਮਿਕਦਾਰਾ ॥

मनु मै मतु मैगल मिकदारा ॥

Manu mai matu maigal mikadaaraa ||

The mind is like an elephant, drunk with wine.

ਗੁਰੁ ਅੰਕਸੁ ਮਾਰਿ ਜੀਵਾਲਣਹਾਰਾ ॥੨॥

गुरु अंकसु मारि जीवालणहारा ॥२॥

Guru ankkasu maari jeevaala(nn)ahaaraa ||2||

The Guru is the rod which controls it, and shows it the way. ||2||

ਮਨੁ ਅਸਾਧੁ ਸਾਧੈ ਜਨੁ ਕੋਇ ॥

मनु असाधु साधै जनु कोइ ॥

Manu asaadhu saadhai janu koi ||

The mind is uncontrollable; how rare are those who subdue it.

ਅਚਰੁ ਚਰੈ ਤਾ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥

अचरु चरै ता निरमलु होइ ॥

Acharu charai taa niramalu hoi ||

Those who control the difficult mind become pure.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਇਹੁ ਮਨੁ ਲਇਆ ਸਵਾਰਿ ॥

गुरमुखि इहु मनु लइआ सवारि ॥

Guramukhi ihu manu laiaa savaari ||

The Gurmukhs embellish and beautify this mind.

ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਤਜੇ ਵਿਕਾਰ ॥੩॥

हउमै विचहु तजे विकार ॥३॥

Haumai vichahu taje vikaar ||3||

They eradicate egotism and corruption from within. ||3||

ਜੋ ਧੁਰਿ ਰਾਖਿਅਨੁ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇ ॥

जो धुरि राखिअनु मेलि मिलाइ ॥

Jo dhuri raakhianu meli milaai ||

Those who, by pre-ordained destiny, are united in the Lord's Union,

ਕਦੇ ਨ ਵਿਛੁੜਹਿ ਸਬਦਿ ਸਮਾਇ ॥

कदे न विछुड़हि सबदि समाइ ॥

Kade na vichhu(rr)ahi sabadi samaai ||

Are never separated from Him again; they are absorbed in the Shabad.

ਆਪਣੀ ਕਲਾ ਆਪੇ ਹੀ ਜਾਣੈ ॥

आपणी कला आपे ही जाणै ॥

Aapa(nn)ee kalaa aape hee jaa(nn)ai ||

He Himself knows His Own Almighty Power.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਪਛਾਣੈ ॥੪॥੫॥੨੫॥

नानक गुरमुखि नामु पछाणै ॥४॥५॥२५॥

Naanak guramukhi naamu pachhaa(nn)ai ||4||5||25||

O Nanak, the Gurmukh realizes the Naam, the Name of the Lord. ||4||5||25||

ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥

गउड़ी गुआरेरी महला ३ ॥

Gau(rr)ee guaareree mahalaa 3 ||

Gauree Gwaarayree, Third Mehl:

ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਸਭੁ ਜਗੁ ਬਉਰਾਨਾ ॥

हउमै विचि सभु जगु बउराना ॥

Haumai vichi sabhu jagu bauraanaa ||

The entire world has gone insane in egotism.

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਨਾ ॥

दूजै भाइ भरमि भुलाना ॥

Doojai bhaai bharami bhulaanaa ||

In the love of duality, it wanders deluded by doubt.

ਬਹੁ ਚਿੰਤਾ ਚਿਤਵੈ ਆਪੁ ਨ ਪਛਾਨਾ ॥

बहु चिंता चितवै आपु न पछाना ॥

Bahu chinttaa chitavai aapu na pachhaanaa ||

The mind is distracted by great anxiety; no one recognizes one's own self.

ਧੰਧਾ ਕਰਤਿਆ ਅਨਦਿਨੁ ਵਿਹਾਨਾ ॥੧॥

धंधा करतिआ अनदिनु विहाना ॥१॥

Dhanddhaa karatiaa anadinu vihaanaa ||1||

Occupied with their own affairs, their nights and days are passing away. ||1||

ਹਿਰਦੈ ਰਾਮੁ ਰਮਹੁ ਮੇਰੇ ਭਾਈ ॥

हिरदै रामु रमहु मेरे भाई ॥

Hiradai raamu ramahu mere bhaaee ||

Meditate on the Lord in your hearts, O my Siblings of Destiny.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸਨ ਰਸਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

गुरमुखि रसना हरि रसन रसाई ॥१॥ रहाउ ॥

Guramukhi rasanaa hari rasan rasaaee ||1|| rahaau ||

The Gurmukh's tongue savors the sublime essence of the Lord. ||1|| Pause ||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਿਰਦੈ ਜਿਨਿ ਰਾਮੁ ਪਛਾਤਾ ॥

गुरमुखि हिरदै जिनि रामु पछाता ॥

Guramukhi hiradai jini raamu pachhaataa ||

The Gurmukhs recognize the Lord in their own hearts;

ਜਗਜੀਵਨੁ ਸੇਵਿ ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਜਾਤਾ ॥

जगजीवनु सेवि जुग चारे जाता ॥

Jagajeevanu sevi jug chaare jaataa ||

They serve the Lord, the Life of the World. They are famous throughout the four ages.

ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ॥

हउमै मारि गुर सबदि पछाता ॥

Haumai maari gur sabadi pachhaataa ||

They subdue egotism, and realize the Word of the Guru's Shabad.

ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭ ਕਰਮ ਬਿਧਾਤਾ ॥੨॥

क्रिपा करे प्रभ करम बिधाता ॥२॥

Kripaa kare prbh karam bidhaataa ||2||

God, the Architect of Destiny, showers His Mercy upon them. ||2||

ਸੇ ਜਨ ਸਚੇ ਜੋ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਏ ॥

से जन सचे जो गुर सबदि मिलाए ॥

Se jan sache jo gur sabadi milaae ||

True are those who merge into the Word of the Guru's Shabad;

ਧਾਵਤ ਵਰਜੇ ਠਾਕਿ ਰਹਾਏ ॥

धावत वरजे ठाकि रहाए ॥

Dhaavat varaje thaaki rahaae ||

They restrain their wandering mind and keep it steady.

ਨਾਮੁ ਨਵ ਨਿਧਿ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਏ ॥

नामु नव निधि गुर ते पाए ॥

Naamu nav nidhi gur te paae ||

The Naam, the Name of the Lord, is the nine treasures. It is obtained from the Guru.

ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਹਰਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਏ ॥੩॥

हरि किरपा ते हरि वसै मनि आए ॥३॥

Hari kirapaa te hari vasai mani aae ||3||

By the Lord's Grace, the Lord comes to dwell in the mind. ||3||

ਰਾਮ ਰਾਮ ਕਰਤਿਆ ਸੁਖੁ ਸਾਂਤਿ ਸਰੀਰ ॥

राम राम करतिआ सुखु सांति सरीर ॥

Raam raam karatiaa sukhu saanti sareer ||

Chanting the Name of the Lord, Raam, Raam, the body becomes peaceful and tranquil.

ਅੰਤਰਿ ਵਸੈ ਨ ਲਾਗੈ ਜਮ ਪੀਰ ॥

अंतरि वसै न लागै जम पीर ॥

Anttari vasai na laagai jam peer ||

He dwells deep within - the pain of death does not touch Him.

ਆਪੇ ਸਾਹਿਬੁ ਆਪਿ ਵਜੀਰ ॥

आपे साहिबु आपि वजीर ॥

Aape saahibu aapi vajeer ||

He Himself is our Lord and Master; He is His Own Advisor.

ਨਾਨਕ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਹਰਿ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰ ॥੪॥੬॥੨੬॥

नानक सेवि सदा हरि गुणी गहीर ॥४॥६॥२६॥

Naanak sevi sadaa hari gu(nn)ee gaheer ||4||6||26||

O Nanak, serve the Lord forever; He is the treasure of glorious virtue. ||4||6||26||

ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥

गउड़ी गुआरेरी महला ३ ॥

Gau(rr)ee guaareree mahalaa 3 ||

Gauree Gwaarayree, Third Mehl:

ਸੋ ਕਿਉ ਵਿਸਰੈ ਜਿਸ ਕੇ ਜੀਅ ਪਰਾਨਾ ॥

सो किउ विसरै जिस के जीअ पराना ॥

So kiu visarai jis ke jeea paraanaa ||

Why forget Him, unto whom the soul and the breath of life belong?

ਸੋ ਕਿਉ ਵਿਸਰੈ ਸਭ ਮਾਹਿ ਸਮਾਨਾ ॥

सो किउ विसरै सभ माहि समाना ॥

So kiu visarai sabh maahi samaanaa ||

Why forget Him, who is all-pervading?

ਜਿਤੁ ਸੇਵਿਐ ਦਰਗਹ ਪਤਿ ਪਰਵਾਨਾ ॥੧॥

जितु सेविऐ दरगह पति परवाना ॥१॥

Jitu seviai daragah pati paravaanaa ||1||

Serving Him, one is honored and accepted in the Court of the Lord. ||1||

ਹਰਿ ਕੇ ਨਾਮ ਵਿਟਹੁ ਬਲਿ ਜਾਉ ॥

हरि के नाम विटहु बलि जाउ ॥

Hari ke naam vitahu bali jaau ||

I am a sacrifice to the Name of the Lord.

ਤੂੰ ਵਿਸਰਹਿ ਤਦਿ ਹੀ ਮਰਿ ਜਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

तूं विसरहि तदि ही मरि जाउ ॥१॥ रहाउ ॥

Toonn visarahi tadi hee mari jaau ||1|| rahaau ||

If I were to forget You, at that very instant, I would die. ||1|| Pause ||

ਤਿਨ ਤੂੰ ਵਿਸਰਹਿ ਜਿ ਤੁਧੁ ਆਪਿ ਭੁਲਾਏ ॥

तिन तूं विसरहि जि तुधु आपि भुलाए ॥

Tin toonn visarahi ji tudhu aapi bhulaae ||

Those whom You Yourself have led astray, forget You.

ਤਿਨ ਤੂੰ ਵਿਸਰਹਿ ਜਿ ਦੂਜੈ ਭਾਏ ॥

तिन तूं विसरहि जि दूजै भाए ॥

Tin toonn visarahi ji doojai bhaae ||

Those who are in love with duality forget You.

ਮਨਮੁਖ ਅਗਿਆਨੀ ਜੋਨੀ ਪਾਏ ॥੨॥

मनमुख अगिआनी जोनी पाए ॥२॥

Manamukh agiaanee jonee paae ||2||

The ignorant, self-willed manmukhs are consigned to reincarnation. ||2||

ਜਿਨ ਇਕ ਮਨਿ ਤੁਠਾ ਸੇ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵਾ ਲਾਏ ॥

जिन इक मनि तुठा से सतिगुर सेवा लाए ॥

Jin ik mani tuthaa se satigur sevaa laae ||

Those who are pleasing to the One Lord are assigned to His service.

ਜਿਨ ਇਕ ਮਨਿ ਤੁਠਾ ਤਿਨ ਹਰਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥

जिन इक मनि तुठा तिन हरि मंनि वसाए ॥

Jin ik mani tuthaa tin hari manni vasaae ||

Those who are pleasing to the One Lord enshrine Him within their minds.

ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਏ ॥੩॥

गुरमती हरि नामि समाए ॥३॥

Guramatee hari naami samaae ||3||

Through the Guru's Teachings, they are absorbed in the Lord's Name. ||3||

ਜਿਨਾ ਪੋਤੈ ਪੁੰਨੁ ਸੇ ਗਿਆਨ ਬੀਚਾਰੀ ॥

जिना पोतै पुंनु से गिआन बीचारी ॥

Jinaa potai punnu se giaan beechaaree ||

Those who have virtue as their treasure, contemplate spiritual wisdom.

ਜਿਨਾ ਪੋਤੈ ਪੁੰਨੁ ਤਿਨ ਹਉਮੈ ਮਾਰੀ ॥

जिना पोतै पुंनु तिन हउमै मारी ॥

Jinaa potai punnu tin haumai maaree ||

Those who have virtue as their treasure, subdue egotism.

ਨਾਨਕ ਜੋ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਤਿਨ ਕਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ॥੪॥੭॥੨੭॥

नानक जो नामि रते तिन कउ बलिहारी ॥४॥७॥२७॥

Naanak jo naami rate tin kau balihaaree ||4||7||27||

Nanak is a sacrifice to those who are attuned to the Naam, the Name of the Lord. ||4||7||27||

ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥

गउड़ी गुआरेरी महला ३ ॥

Gau(rr)ee guaareree mahalaa 3 ||

Gauree Gwaarayree, Third Mehl:

ਤੂੰ ਅਕਥੁ ਕਿਉ ਕਥਿਆ ਜਾਹਿ ॥

तूं अकथु किउ कथिआ जाहि ॥

Toonn akathu kiu kathiaa jaahi ||

You are Indescribable; how can I describe You?

ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਮਾਰਣੁ ਮਨ ਮਾਹਿ ਸਮਾਹਿ ॥

गुर सबदु मारणु मन माहि समाहि ॥

Gur sabadu maara(nn)u man maahi samaahi ||

Those who subdue their minds, through the Word of the Guru's Shabad, are absorbed in You.

ਤੇਰੇ ਗੁਣ ਅਨੇਕ ਕੀਮਤਿ ਨਹ ਪਾਹਿ ॥੧॥

तेरे गुण अनेक कीमति नह पाहि ॥१॥

Tere gu(nn) anek keemati nah paahi ||1||

Your Glorious Virtues are countless; their value cannot be estimated. ||1||

ਜਿਸ ਕੀ ਬਾਣੀ ਤਿਸੁ ਮਾਹਿ ਸਮਾਣੀ ॥

जिस की बाणी तिसु माहि समाणी ॥

Jis kee baa(nn)ee tisu maahi samaa(nn)ee ||

The Word of His Bani belongs to Him; in Him, it is diffused.

ਤੇਰੀ ਅਕਥ ਕਥਾ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਵਖਾਣੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

तेरी अकथ कथा गुर सबदि वखाणी ॥१॥ रहाउ ॥

Teree akath kathaa gur sabadi vakhaa(nn)ee ||1|| rahaau ||

Your Speech cannot be spoken; through the Word of the Guru's Shabad, it is chanted. ||1|| Pause ||

ਜਹ ਸਤਿਗੁਰੁ ਤਹ ਸਤਸੰਗਤਿ ਬਣਾਈ ॥

जह सतिगुरु तह सतसंगति बणाई ॥

Jah satiguru tah satasanggati ba(nn)aaee ||

Where the True Guru is - there is the Sat Sangat, the True Congregation.

ਜਹ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਹਜੇ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਈ ॥

जह सतिगुरु सहजे हरि गुण गाई ॥

Jah satiguru sahaje hari gu(nn) gaaee ||

Where the True Guru is - there, the Glorious Praises of the Lord are intuitively sung.

ਜਹ ਸਤਿਗੁਰੁ ਤਹਾ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਈ ॥੨॥

जह सतिगुरु तहा हउमै सबदि जलाई ॥२॥

Jah satiguru tahaa haumai sabadi jalaaee ||2||

Where the True Guru is - there egotism is burnt away, through the Word of the Shabad. ||2||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵਾ ਮਹਲੀ ਥਾਉ ਪਾਏ ॥

गुरमुखि सेवा महली थाउ पाए ॥

Guramukhi sevaa mahalee thaau paae ||

The Gurmukhs serve Him; they obtain a place in the Mansion of His Presence.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਤਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਸਾਏ ॥

गुरमुखि अंतरि हरि नामु वसाए ॥

Guramukhi anttari hari naamu vasaae ||

The Gurmukhs enshrine the Naam within the mind.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਗਤਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਏ ॥੩॥

गुरमुखि भगति हरि नामि समाए ॥३॥

Guramukhi bhagati hari naami samaae ||3||

The Gurmukhs worship the Lord, and are absorbed in the Naam. ||3||

ਆਪੇ ਦਾਤਿ ਕਰੇ ਦਾਤਾਰੁ ॥

आपे दाति करे दातारु ॥

Aape daati kare daataaru ||

The Giver Himself gives His Gifts,

ਪੂਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਸਿਉ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥

पूरे सतिगुर सिउ लगै पिआरु ॥

Poore satigur siu lagai piaaru ||

As we enshrine love for the True Guru.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਤਿਨ ਕਉ ਜੈਕਾਰੁ ॥੪॥੮॥੨੮॥

नानक नामि रते तिन कउ जैकारु ॥४॥८॥२८॥

Naanak naami rate tin kau jaikaaru ||4||8||28||

Nanak celebrates those who are attuned to the Naam, the Name of the Lord. ||4||8||28||

ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥

गउड़ी गुआरेरी महला ३ ॥

Gau(rr)ee guaareree mahalaa 3 ||

Gauree Gwaarayree, Third Mehl:

ਏਕਸੁ ਤੇ ਸਭਿ ਰੂਪ ਹਹਿ ਰੰਗਾ ॥

एकसु ते सभि रूप हहि रंगा ॥

Ekasu te sabhi roop hahi ranggaa ||

All forms and colors come from the One Lord.

ਪਉਣੁ ਪਾਣੀ ਬੈਸੰਤਰੁ ਸਭਿ ਸਹਲੰਗਾ ॥

पउणु पाणी बैसंतरु सभि सहलंगा ॥

Pau(nn)u paa(nn)ee baisanttaru sabhi sahalanggaa ||

Air, water and fire are all kept together.

ਭਿੰਨ ਭਿੰਨ ਵੇਖੈ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਰੰਗਾ ॥੧॥

भिंन भिंन वेखै हरि प्रभु रंगा ॥१॥

Bhinn bhinn vekhai hari prbhu ranggaa ||1||

The Lord God beholds the many and various colors. ||1||

ਏਕੁ ਅਚਰਜੁ ਏਕੋ ਹੈ ਸੋਈ ॥

एकु अचरजु एको है सोई ॥

Eku acharaju eko hai soee ||

The One Lord is wondrous and amazing! He is the One, the One and Only.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵੀਚਾਰੇ ਵਿਰਲਾ ਕੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

गुरमुखि वीचारे विरला कोई ॥१॥ रहाउ ॥

Guramukhi veechaare viralaa koee ||1|| rahaau ||

How rare is that Gurmukh who meditates on the Lord. ||1|| Pause ||

ਸਹਜਿ ਭਵੈ ਪ੍ਰਭੁ ਸਭਨੀ ਥਾਈ ॥

सहजि भवै प्रभु सभनी थाई ॥

Sahaji bhavai prbhu sabhanee thaaee ||

God is naturally pervading all places.

ਕਹਾ ਗੁਪਤੁ ਪ੍ਰਗਟੁ ਪ੍ਰਭਿ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ॥

कहा गुपतु प्रगटु प्रभि बणत बणाई ॥

Kahaa gupatu prgatu prbhi ba(nn)at ba(nn)aaee ||

Sometimes He is hidden, and sometimes He is revealed; thus God has made the world of His making.

ਆਪੇ ਸੁਤਿਆ ਦੇਇ ਜਗਾਈ ॥੨॥

आपे सुतिआ देइ जगाई ॥२॥

Aape sutiaa dei jagaaee ||2||

He Himself wakes us from sleep. ||2||

ਤਿਸ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਕਿਨੈ ਨ ਹੋਈ ॥

तिस की कीमति किनै न होई ॥

Tis kee keemati kinai na hoee ||

No one can estimate His value,

ਕਹਿ ਕਹਿ ਕਥਨੁ ਕਹੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ॥

कहि कहि कथनु कहै सभु कोई ॥

Kahi kahi kathanu kahai sabhu koee ||

Although everyone has tried, over and over again, to describe Him.

ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸਮਾਵੈ ਬੂਝੈ ਹਰਿ ਸੋਈ ॥੩॥

गुर सबदि समावै बूझै हरि सोई ॥३॥

Gur sabadi samaavai boojhai hari soee ||3||

Those who merge in the Word of the Guru's Shabad, come to understand the Lord. ||3||

ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਵੇਖੈ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਏ ॥

सुणि सुणि वेखै सबदि मिलाए ॥

Su(nn)i su(nn)i vekhai sabadi milaae ||

They listen to the Shabad continually; beholding Him, they merge into Him.

ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਪਾਏ ॥

वडी वडिआई गुर सेवा ते पाए ॥

Vadee vadiaaee gur sevaa te paae ||

They obtain glorious greatness by serving the Guru.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਏ ॥੪॥੯॥੨੯॥

नानक नामि रते हरि नामि समाए ॥४॥९॥२९॥

Naanak naami rate hari naami samaae ||4||9||29||

O Nanak, those who are attuned to the Name are absorbed in the Lord's Name. ||4||9||29||

ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥

गउड़ी गुआरेरी महला ३ ॥

Gau(rr)ee guaareree mahalaa 3 ||

Gauree Gwaarayree, Third Mehl:

ਮਨਮੁਖਿ ਸੂਤਾ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਪਿਆਰਿ ॥

मनमुखि सूता माइआ मोहि पिआरि ॥

Manamukhi sootaa maaiaa mohi piaari ||

The self-willed manmukhs are asleep, in love and attachment to Maya.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਗੇ ਗੁਣ ਗਿਆਨ ਬੀਚਾਰਿ ॥

गुरमुखि जागे गुण गिआन बीचारि ॥

Guramukhi jaage gu(nn) giaan beechaari ||

The Gurmukhs are awake, contemplating spiritual wisdom and the Glory of God.

ਸੇ ਜਨ ਜਾਗੇ ਜਿਨ ਨਾਮ ਪਿਆਰਿ ॥੧॥

से जन जागे जिन नाम पिआरि ॥१॥

Se jan jaage jin naam piaari ||1||

Those humble beings who love the Naam, are awake and aware. ||1||

ਸਹਜੇ ਜਾਗੈ ਸਵੈ ਨ ਕੋਇ ॥

सहजे जागै सवै न कोइ ॥

Sahaje jaagai savai na koi ||

One who is awake to this intuitive wisdom does not fall asleep.

ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਬੂਝੈ ਜਨੁ ਕੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

पूरे गुर ते बूझै जनु कोइ ॥१॥ रहाउ ॥

Poore gur te boojhai janu koi ||1|| rahaau ||

How rare are those humble beings who understand this through the Perfect Guru. ||1|| Pause ||

ਅਸੰਤੁ ਅਨਾੜੀ ਕਦੇ ਨ ਬੂਝੈ ॥

असंतु अनाड़ी कदे न बूझै ॥

Asanttu anaa(rr)ee kade na boojhai ||

The unsaintly blockhead shall never understand.

ਕਥਨੀ ਕਰੇ ਤੈ ਮਾਇਆ ਨਾਲਿ ਲੂਝੈ ॥

कथनी करे तै माइआ नालि लूझै ॥

Kathanee kare tai maaiaa naali loojhai ||

He babbles on and on, but he is infatuated with Maya.

ਅੰਧੁ ਅਗਿਆਨੀ ਕਦੇ ਨ ਸੀਝੈ ॥੨॥

अंधु अगिआनी कदे न सीझै ॥२॥

Anddhu agiaanee kade na seejhai ||2||

Blind and ignorant, he shall never be reformed. ||2||

ਇਸੁ ਜੁਗ ਮਹਿ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਨਿਸਤਾਰਾ ॥

इसु जुग महि राम नामि निसतारा ॥

Isu jug mahi raam naami nisataaraa ||

In this age, salvation comes only from the Lord's Name.

ਵਿਰਲਾ ਕੋ ਪਾਏ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਾ ॥

विरला को पाए गुर सबदि वीचारा ॥

Viralaa ko paae gur sabadi veechaaraa ||

How rare are those who contemplate the Word of the Guru's Shabad.

ਆਪਿ ਤਰੈ ਸਗਲੇ ਕੁਲ ਉਧਾਰਾ ॥੩॥

आपि तरै सगले कुल उधारा ॥३॥

Aapi tarai sagale kul udhaaraa ||3||

They save themselves, and save all their family and ancestors as well. ||3||

ਇਸੁ ਕਲਿਜੁਗ ਮਹਿ ਕਰਮ ਧਰਮੁ ਨ ਕੋਈ ॥

इसु कलिजुग महि करम धरमु न कोई ॥

Isu kalijug mahi karam dharamu na koee ||

In this Dark Age of Kali Yuga, no one is interested in good karma, or Dharmic faith.

ਕਲੀ ਕਾ ਜਨਮੁ ਚੰਡਾਲ ਕੈ ਘਰਿ ਹੋਈ ॥

कली का जनमु चंडाल कै घरि होई ॥

Kalee kaa janamu chanddaal kai ghari hoee ||

This Dark Age was born in the house of evil.

ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਕੋ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥੪॥੧੦॥੩੦॥

नानक नाम बिना को मुकति न होई ॥४॥१०॥३०॥

Naanak naam binaa ko mukati na hoee ||4||10||30||

O Nanak, without the Naam, the Name of the Lord, no one is liberated. ||4||10||30||

ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੩ ਗੁਆਰੇਰੀ ॥

गउड़ी महला ३ गुआरेरी ॥

Gau(rr)ee mahalaa 3 guaareree ||

Gauree, Third Mehl, Gwaarayree:

ਸਚਾ ਅਮਰੁ ਸਚਾ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ॥

सचा अमरु सचा पातिसाहु ॥

Sachaa amaru sachaa paatisaahu ||

True is the Lord King, True is His Royal Command.

ਮਨਿ ਸਾਚੈ ਰਾਤੇ ਹਰਿ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ॥

मनि साचै राते हरि वेपरवाहु ॥

Mani saachai raate hari veparavaahu ||

Those whose minds are attuned to the True, Carefree Lord,

ਸਚੈ ਮਹਲਿ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਹੁ ॥੧॥

सचै महलि सचि नामि समाहु ॥१॥

Sachai mahali sachi naami samaahu ||1||

enter the True Mansion of His Presence, and merge in the True Name. ||1||

ਸੁਣਿ ਮਨ ਮੇਰੇ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ॥

सुणि मन मेरे सबदु वीचारि ॥

Su(nn)i man mere sabadu veechaari ||

Listen, O my mind: contemplate the Word of the Shabad.

ਰਾਮ ਜਪਹੁ ਭਵਜਲੁ ਉਤਰਹੁ ਪਾਰਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

राम जपहु भवजलु उतरहु पारि ॥१॥ रहाउ ॥

Raam japahu bhavajalu utarahu paari ||1|| rahaau ||

Chant the Lord's Name, and cross over the terrifying world-ocean. ||1|| Pause ||

ਭਰਮੇ ਆਵੈ ਭਰਮੇ ਜਾਇ ॥

भरमे आवै भरमे जाइ ॥

Bharame aavai bharame jaai ||

In doubt he comes, and in doubt he goes.

ਇਹੁ ਜਗੁ ਜਨਮਿਆ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥

इहु जगु जनमिआ दूजै भाइ ॥

Ihu jagu janamiaa doojai bhaai ||

This world is born out of the love of duality.

ਮਨਮੁਖਿ ਨ ਚੇਤੈ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥੨॥

मनमुखि न चेतै आवै जाइ ॥२॥

Manamukhi na chetai aavai jaai ||2||

The self-willed manmukh does not remember the Lord; he continues coming and going in reincarnation. ||2||

ਆਪਿ ਭੁਲਾ ਕਿ ਪ੍ਰਭਿ ਆਪਿ ਭੁਲਾਇਆ ॥

आपि भुला कि प्रभि आपि भुलाइआ ॥

Aapi bhulaa ki prbhi aapi bhulaaiaa ||

Does he himself go astray, or does God lead him astray?