ਆਪੇ ਆਪਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਏ ॥

आपे आपि वसै मनि आए ॥

Aape aapi vasai mani aae ||

The Lord Himself comes to abide in his mind.

ਨਿਹਚਲ ਮਤਿ ਸਦਾ ਮਨ ਧੀਰ ॥

निहचल मति सदा मन धीर ॥

Nihachal mati sadaa man dheer ||

His intellect becomes steady and stable, and his mind is strengthened forever.

ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰ ॥੧॥

हरि गुण गावै गुणी गहीर ॥१॥

Hari gu(nn) gaavai gu(nn)ee gaheer ||1||

He sings the Glorious Praises of the Lord, the Ocean of Virtue. ||1||

ਨਾਮਹੁ ਭੂਲੇ ਮਰਹਿ ਬਿਖੁ ਖਾਇ ॥

नामहु भूले मरहि बिखु खाइ ॥

Naamahu bhoole marahi bikhu khaai ||

Those who forget the Naam, the Name of the Lord - those mortals die eating poison.

ਬ੍ਰਿਥਾ ਜਨਮੁ ਫਿਰਿ ਆਵਹਿ ਜਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

ब्रिथा जनमु फिरि आवहि जाइ ॥१॥ रहाउ ॥

Brithaa janamu phiri aavahi jaai ||1|| rahaau ||

Their lives are wasted uselessly, and they continue coming and going in reincarnation. ||1|| Pause ||

ਬਹੁ ਭੇਖ ਕਰਹਿ ਮਨਿ ਸਾਂਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥

बहु भेख करहि मनि सांति न होइ ॥

Bahu bhekh karahi mani saanti na hoi ||

They wear all sorts of religious robes, but their minds are not at peace.

ਬਹੁ ਅਭਿਮਾਨਿ ਅਪਣੀ ਪਤਿ ਖੋਇ ॥

बहु अभिमानि अपणी पति खोइ ॥

Bahu abhimaani apa(nn)ee pati khoi ||

In great egotism, they lose their honor.

ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਜਿਨ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣਿਆ ॥

से वडभागी जिन सबदु पछाणिआ ॥

Se vadabhaagee jin sabadu pachhaa(nn)iaa ||

But those who realize the Word of the Shabad, are blessed by great good fortune.

ਬਾਹਰਿ ਜਾਦਾ ਘਰ ਮਹਿ ਆਣਿਆ ॥੨॥

बाहरि जादा घर महि आणिआ ॥२॥

Baahari jaadaa ghar mahi aa(nn)iaa ||2||

They bring their distractible minds back home. ||2||

ਘਰ ਮਹਿ ਵਸਤੁ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ॥

घर महि वसतु अगम अपारा ॥

Ghar mahi vasatu agam apaaraa ||

Within the home of the inner self is the inaccessible and infinite substance.

ਗੁਰਮਤਿ ਖੋਜਹਿ ਸਬਦਿ ਬੀਚਾਰਾ ॥

गुरमति खोजहि सबदि बीचारा ॥

Guramati khojahi sabadi beechaaraa ||

Those who find it, by following the Guru's Teachings, contemplate the Shabad.

ਨਾਮੁ ਨਵ ਨਿਧਿ ਪਾਈ ਘਰ ਹੀ ਮਾਹਿ ॥

नामु नव निधि पाई घर ही माहि ॥

Naamu nav nidhi paaee ghar hee maahi ||

Those who obtain the nine treasures of the Naam within the home of their own inner being,

ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਸਚਿ ਸਮਾਹਿ ॥੩॥

सदा रंगि राते सचि समाहि ॥३॥

Sadaa ranggi raate sachi samaahi ||3||

Are forever dyed in the color of the Lord's Love; they are absorbed in the Truth. ||3||

ਆਪਿ ਕਰੇ ਕਿਛੁ ਕਰਣੁ ਨ ਜਾਇ ॥

आपि करे किछु करणु न जाइ ॥

Aapi kare kichhu kara(nn)u na jaai ||

God Himself does everything; no one can do anything at all by himself.

ਆਪੇ ਭਾਵੈ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥

आपे भावै लए मिलाइ ॥

Aape bhaavai lae milaai ||

When God so wills, He merges the mortal into Himself.

ਤਿਸ ਤੇ ਨੇੜੈ ਨਾਹੀ ਕੋ ਦੂਰਿ ॥

तिस ते नेड़ै नाही को दूरि ॥

Tis te ne(rr)ai naahee ko doori ||

All are near Him; no one is far away from Him.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥੪॥੧੧॥

नानक नामि रहिआ भरपूरि ॥४॥११॥

Naanak naami rahiaa bharapoori ||4||11||

O Nanak, the Naam is permeating and pervading everywhere. ||4||11||

ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥

बसंतु महला ३ ॥

Basanttu mahalaa 3 ||

Basant, Third Mehl:

ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਹਰਿ ਚੇਤਿ ਸੁਭਾਇ ॥

गुर सबदी हरि चेति सुभाइ ॥

Gur sabadee hari cheti subhaai ||

Through the Word of the Guru's Shabad, remember the Lord with love

ਰਾਮ ਨਾਮ ਰਸਿ ਰਹੈ ਅਘਾਇ ॥

राम नाम रसि रहै अघाइ ॥

Raam naam rasi rahai aghaai ||

And you shall remain satisfied by the sublime essence of the Lord's Name.

ਕੋਟ ਕੋਟੰਤਰ ਕੇ ਪਾਪ ਜਲਿ ਜਾਹਿ ॥

कोट कोटंतर के पाप जलि जाहि ॥

Kot kotanttar ke paap jali jaahi ||

The sins of millions upon millions of lifetimes shall be burnt away.

ਜੀਵਤ ਮਰਹਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਹਿ ॥੧॥

जीवत मरहि हरि नामि समाहि ॥१॥

Jeevat marahi hari naami samaahi ||1||

Remaining dead while yet alive, you shall be absorbed in the Lord's Name. ||1||

ਹਰਿ ਕੀ ਦਾਤਿ ਹਰਿ ਜੀਉ ਜਾਣੈ ॥

हरि की दाति हरि जीउ जाणै ॥

Hari kee daati hari jeeu jaa(nn)ai ||

The Dear Lord Himself knows His own bountiful blessings.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਇਹੁ ਮਨੁ ਮਉਲਿਆ ਹਰਿ ਗੁਣਦਾਤਾ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

गुर कै सबदि इहु मनु मउलिआ हरि गुणदाता नामु वखाणै ॥१॥ रहाउ ॥

Gur kai sabadi ihu manu mauliaa hari gu(nn)adaataa naamu vakhaa(nn)ai ||1|| rahaau ||

This mind blossoms forth in the Guru's Shabad, chanting the Name of the Lord, the Giver of virtue. ||1|| Pause ||

ਭਗਵੈ ਵੇਸਿ ਭ੍ਰਮਿ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥

भगवै वेसि भ्रमि मुकति न होइ ॥

Bhagavai vesi bhrmi mukati na hoi ||

No one is liberated by wandering around in saffron-colored robes.

ਬਹੁ ਸੰਜਮਿ ਸਾਂਤਿ ਨ ਪਾਵੈ ਕੋਇ ॥

बहु संजमि सांति न पावै कोइ ॥

Bahu sanjjami saanti na paavai koi ||

Tranquility is not found by strict self-discipline.

ਗੁਰਮਤਿ ਨਾਮੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥

गुरमति नामु परापति होइ ॥

Guramati naamu paraapati hoi ||

But by following the Guru's Teachings, one is blessed to receive the Naam, the Name of the Lord.

ਵਡਭਾਗੀ ਹਰਿ ਪਾਵੈ ਸੋਇ ॥੨॥

वडभागी हरि पावै सोइ ॥२॥

Vadabhaagee hari paavai soi ||2||

By great good fortune, one finds the Lord. ||2||

ਕਲਿ ਮਹਿ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਵਡਿਆਈ ॥

कलि महि राम नामि वडिआई ॥

Kali mahi raam naami vadiaaee ||

In this Dark Age of Kali Yuga, glorious greatness comes through the Lord's Name.

ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਤੇ ਪਾਇਆ ਜਾਈ ॥

गुर पूरे ते पाइआ जाई ॥

Gur poore te paaiaa jaaee ||

Through the Perfect Guru, it is obtained.

ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਈ ॥

नामि रते सदा सुखु पाई ॥

Naami rate sadaa sukhu paaee ||

Those who are imbued with the Naam find everlasting peace.

ਬਿਨੁ ਨਾਮੈ ਹਉਮੈ ਜਲਿ ਜਾਈ ॥੩॥

बिनु नामै हउमै जलि जाई ॥३॥

Binu naamai haumai jali jaaee ||3||

But without the Naam, mortals burn in egotism. ||3||

ਵਡਭਾਗੀ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਬੀਚਾਰਾ ॥

वडभागी हरि नामु बीचारा ॥

Vadabhaagee hari naamu beechaaraa ||

By great good fortune, some contemplate the Lord's Name.

ਛੂਟੈ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਦੁਖੁ ਸਾਰਾ ॥

छूटै राम नामि दुखु सारा ॥

Chhootai raam naami dukhu saaraa ||

Through the Lord's Name, all sorrows are eradicated.

ਹਿਰਦੈ ਵਸਿਆ ਸੁ ਬਾਹਰਿ ਪਾਸਾਰਾ ॥

हिरदै वसिआ सु बाहरि पासारा ॥

Hiradai vasiaa su baahari paasaaraa ||

He dwells within the heart, and pervades the external universe as well.

ਨਾਨਕ ਜਾਣੈ ਸਭੁ ਉਪਾਵਣਹਾਰਾ ॥੪॥੧੨॥

नानक जाणै सभु उपावणहारा ॥४॥१२॥

Naanak jaa(nn)ai sabhu upaava(nn)ahaaraa ||4||12||

O Nanak, the Creator Lord knows all. ||4||12||

ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ਇਕ ਤੁਕੇ ॥

बसंतु महला ३ इक तुके ॥

Basanttu mahalaa 3 ik tuke ||

Basant, Third Mehl, Ik-Tukas:

ਤੇਰਾ ਕੀਆ ਕਿਰਮ ਜੰਤੁ ॥

तेरा कीआ किरम जंतु ॥

Teraa keeaa kiram janttu ||

I am just a worm, created by You, O Lord.

ਦੇਹਿ ਤ ਜਾਪੀ ਆਦਿ ਮੰਤੁ ॥੧॥

देहि त जापी आदि मंतु ॥१॥

Dehi ta jaapee aadi manttu ||1||

If you bless me, then I chant Your Primal Mantra. ||1||

ਗੁਣ ਆਖਿ ਵੀਚਾਰੀ ਮੇਰੀ ਮਾਇ ॥

गुण आखि वीचारी मेरी माइ ॥

Gu(nn) aakhi veechaaree meree maai ||

I chant and reflect on His Glorious Virtues, O my mother.

ਹਰਿ ਜਪਿ ਹਰਿ ਕੈ ਲਗਉ ਪਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

हरि जपि हरि कै लगउ पाइ ॥१॥ रहाउ ॥

Hari japi hari kai lagau paai ||1|| rahaau ||

Meditating on the Lord, I fall at the Lord's Feet. ||1|| Pause ||

ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਲਾਗੇ ਨਾਮ ਸੁਆਦਿ ॥

गुर प्रसादि लागे नाम सुआदि ॥

Gur prsaadi laage naam suaadi ||

By Guru's Grace, I am addicted to the favor of the Naam, the Name of the Lord.

ਕਾਹੇ ਜਨਮੁ ਗਵਾਵਹੁ ਵੈਰਿ ਵਾਦਿ ॥੨॥

काहे जनमु गवावहु वैरि वादि ॥२॥

Kaahe janamu gavaavahu vairi vaadi ||2||

Why waste your life in hatred, vengeance and conflict? ||2||

ਗੁਰਿ ਕਿਰਪਾ ਕੀਨੑੀ ਚੂਕਾ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥

गुरि किरपा कीन्ही चूका अभिमानु ॥

Guri kirapaa keenhee chookaa abhimaanu ||

When the Guru granted His Grace, my egotism was eradicated,

ਸਹਜ ਭਾਇ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ॥੩॥

सहज भाइ पाइआ हरि नामु ॥३॥

Sahaj bhaai paaiaa hari naamu ||3||

And then, I obtained the Lord's Name with intuitive ease. ||3||

ਊਤਮੁ ਊਚਾ ਸਬਦ ਕਾਮੁ ॥

ऊतमु ऊचा सबद कामु ॥

Utamu uchaa sabad kaamu ||

The most lofty and exalted occupation is to contemplate the Word of the Shabad.

ਨਾਨਕੁ ਵਖਾਣੈ ਸਾਚੁ ਨਾਮੁ ॥੪॥੧॥੧੩॥

नानकु वखाणै साचु नामु ॥४॥१॥१३॥

Naanaku vakhaa(nn)ai saachu naamu ||4||1||13||

Nanak chants the True Name. ||4||1||13||

ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥

बसंतु महला ३ ॥

Basanttu mahalaa 3 ||

Basant, Third Mehl:

ਬਨਸਪਤਿ ਮਉਲੀ ਚੜਿਆ ਬਸੰਤੁ ॥

बनसपति मउली चड़िआ बसंतु ॥

Banasapati maulee cha(rr)iaa basanttu ||

The season of spring has come, and all the plants have blossomed forth.

ਇਹੁ ਮਨੁ ਮਉਲਿਆ ਸਤਿਗੁਰੂ ਸੰਗਿ ॥੧॥

इहु मनु मउलिआ सतिगुरू संगि ॥१॥

Ihu manu mauliaa satiguroo sanggi ||1||

This mind blossoms forth, in association with the True Guru. ||1||

ਤੁਮ੍ਹ੍ਹ ਸਾਚੁ ਧਿਆਵਹੁ ਮੁਗਧ ਮਨਾ ॥

तुम्ह साचु धिआवहु मुगध मना ॥

Tumh saachu dhiaavahu mugadh manaa ||

So meditate on the True Lord, O my foolish mind.

ਤਾਂ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹੁ ਮੇਰੇ ਮਨਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

तां सुखु पावहु मेरे मना ॥१॥ रहाउ ॥

Taan sukhu paavahu mere manaa ||1|| rahaau ||

Only then shall you find peace, O my mind. ||1|| Pause ||

ਇਤੁ ਮਨਿ ਮਉਲਿਐ ਭਇਆ ਅਨੰਦੁ ॥

इतु मनि मउलिऐ भइआ अनंदु ॥

Itu mani mauliai bhaiaa ananddu ||

This mind blossoms forth, and I am in ecstasy.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ਨਾਮੁ ਗੋਬਿੰਦ ॥੨॥

अम्रित फलु पाइआ नामु गोबिंद ॥२॥

Ammmrit phalu paaiaa naamu gobindd ||2||

I am blessed with the Ambrosial Fruit of the Naam, the Name of the Lord of the Universe. ||2||

ਏਕੋ ਏਕੁ ਸਭੁ ਆਖਿ ਵਖਾਣੈ ॥

एको एकु सभु आखि वखाणै ॥

Eko eku sabhu aakhi vakhaa(nn)ai ||

Everyone speaks and says that the Lord is the One and Only.

ਹੁਕਮੁ ਬੂਝੈ ਤਾਂ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ॥੩॥

हुकमु बूझै तां एको जाणै ॥३॥

Hukamu boojhai taan eko jaa(nn)ai ||3||

By understanding the Hukam of His Command, we come to know the One Lord. ||3||

ਕਹਤ ਨਾਨਕੁ ਹਉਮੈ ਕਹੈ ਨ ਕੋਇ ॥

कहत नानकु हउमै कहै न कोइ ॥

Kahat naanaku haumai kahai na koi ||

Says Nanak, no one can describe the Lord by speaking through ego.

ਆਖਣੁ ਵੇਖਣੁ ਸਭੁ ਸਾਹਿਬ ਤੇ ਹੋਇ ॥੪॥੨॥੧੪॥

आखणु वेखणु सभु साहिब ते होइ ॥४॥२॥१४॥

Aakha(nn)u vekha(nn)u sabhu saahib te hoi ||4||2||14||

All speech and insight comes from our Lord and Master. ||4||2||14||

ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥

बसंतु महला ३ ॥

Basanttu mahalaa 3 ||

Basant, Third Mehl:

ਸਭਿ ਜੁਗ ਤੇਰੇ ਕੀਤੇ ਹੋਏ ॥

सभि जुग तेरे कीते होए ॥

Sabhi jug tere keete hoe ||

All the ages were created by You, O Lord.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੈ ਮਤਿ ਬੁਧਿ ਹੋਏ ॥੧॥

सतिगुरु भेटै मति बुधि होए ॥१॥

Satiguru bhetai mati budhi hoe ||1||

Meeting with the True Guru, one's intellect is awakened. ||1||

ਹਰਿ ਜੀਉ ਆਪੇ ਲੈਹੁ ਮਿਲਾਇ ॥

हरि जीउ आपे लैहु मिलाइ ॥

Hari jeeu aape laihu milaai ||

O Dear Lord, please blend me with Yourself;

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਚ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

गुर कै सबदि सच नामि समाइ ॥१॥ रहाउ ॥

Gur kai sabadi sach naami samaai ||1|| rahaau ||

Let me merge in the True Name, through the Word of the Guru's Shabad. ||1|| Pause ||

ਮਨਿ ਬਸੰਤੁ ਹਰੇ ਸਭਿ ਲੋਇ ॥

मनि बसंतु हरे सभि लोइ ॥

Mani basanttu hare sabhi loi ||

When the mind is in spring, all people are rejuvenated.

ਫਲਹਿ ਫੁਲੀਅਹਿ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੨॥

फलहि फुलीअहि राम नामि सुखु होइ ॥२॥

Phalahi phuleeahi raam naami sukhu hoi ||2||

Blossoming forth and flowering through the Lord's Name, peace is obtained. ||2||

ਸਦਾ ਬਸੰਤੁ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰੇ ॥

सदा बसंतु गुर सबदु वीचारे ॥

Sadaa basanttu gur sabadu veechaare ||

Contemplating the Word of the Guru's Shabad, one is in spring forever

ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਰਾਖੈ ਉਰ ਧਾਰੇ ॥੩॥

राम नामु राखै उर धारे ॥३॥

Raam naamu raakhai ur dhaare ||3||

With the Lord's Name enshrined in the heart. ||3||

ਮਨਿ ਬਸੰਤੁ ਤਨੁ ਮਨੁ ਹਰਿਆ ਹੋਇ ॥

मनि बसंतु तनु मनु हरिआ होइ ॥

Mani basanttu tanu manu hariaa hoi ||

When the mind is in spring, the body and mind are rejuvenated.

ਨਾਨਕ ਇਹੁ ਤਨੁ ਬਿਰਖੁ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਫਲੁ ਪਾਏ ਸੋਇ ॥੪॥੩॥੧੫॥

नानक इहु तनु बिरखु राम नामु फलु पाए सोइ ॥४॥३॥१५॥

Naanak ihu tanu birakhu raam naamu phalu paae soi ||4||3||15||

O Nanak, this body is the tree which bears the fruit of the Lord's Name. ||4||3||15||

ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥

बसंतु महला ३ ॥

Basanttu mahalaa 3 ||

Basant, Third Mehl:

ਤਿਨੑ ਬਸੰਤੁ ਜੋ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥

तिन्ह बसंतु जो हरि गुण गाइ ॥

Tinh basanttu jo hari gu(nn) gaai ||

They alone are in the spring season, who sing the Glorious Praises of the Lord.

ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਕਰਾਇ ॥੧॥

पूरै भागि हरि भगति कराइ ॥१॥

Poorai bhaagi hari bhagati karaai ||1||

They come to worship the Lord with devotion, through their perfect destiny. ||1||

ਇਸੁ ਮਨ ਕਉ ਬਸੰਤ ਕੀ ਲਗੈ ਨ ਸੋਇ ॥

इसु मन कउ बसंत की लगै न सोइ ॥

Isu man kau basantt kee lagai na soi ||

This mind is not even touched by spring.

ਇਹੁ ਮਨੁ ਜਲਿਆ ਦੂਜੈ ਦੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

इहु मनु जलिआ दूजै दोइ ॥१॥ रहाउ ॥

Ihu manu jaliaa doojai doi ||1|| rahaau ||

This mind is burnt by duality and double-mindedness. ||1|| Pause ||

ਇਹੁ ਮਨੁ ਧੰਧੈ ਬਾਂਧਾ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥

इहु मनु धंधै बांधा करम कमाइ ॥

Ihu manu dhanddhai baandhaa karam kamaai ||

This mind is entangled in worldly affairs, creating more and more karma.

ਮਾਇਆ ਮੂਠਾ ਸਦਾ ਬਿਲਲਾਇ ॥੨॥

माइआ मूठा सदा बिललाइ ॥२॥

Maaiaa moothaa sadaa bilalaai ||2||

Enchanted by Maya, it cries out in suffering forever. ||2||

ਇਹੁ ਮਨੁ ਛੂਟੈ ਜਾਂ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੈ ॥

इहु मनु छूटै जां सतिगुरु भेटै ॥

Ihu manu chhootai jaan satiguru bhetai ||

This mind is released, only when it meets with the True Guru.

ਜਮਕਾਲ ਕੀ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਨ ਫੇਟੈ ॥੩॥

जमकाल की फिरि आवै न फेटै ॥३॥

Jamakaal kee phiri aavai na phetai ||3||

Then, it does not suffer beatings by the Messenger of Death. ||3||

ਇਹੁ ਮਨੁ ਛੂਟਾ ਗੁਰਿ ਲੀਆ ਛਡਾਇ ॥

इहु मनु छूटा गुरि लीआ छडाइ ॥

Ihu manu chhootaa guri leeaa chhadaai ||

This mind is released, when the Guru emancipates it.

ਨਾਨਕ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇ ॥੪॥੪॥੧੬॥

नानक माइआ मोहु सबदि जलाइ ॥४॥४॥१६॥

Naanak maaiaa mohu sabadi jalaai ||4||4||16||

O Nanak, attachment to Maya is burnt away through the Word of the Shabad. ||4||4||16||

ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥

बसंतु महला ३ ॥

Basanttu mahalaa 3 ||

Basant, Third Mehl:

ਬਸੰਤੁ ਚੜਿਆ ਫੂਲੀ ਬਨਰਾਇ ॥

बसंतु चड़िआ फूली बनराइ ॥

Basanttu cha(rr)iaa phoolee banaraai ||

Spring has come, and all the plants are flowering.

ਏਹਿ ਜੀਅ ਜੰਤ ਫੂਲਹਿ ਹਰਿ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥੧॥

एहि जीअ जंत फूलहि हरि चितु लाइ ॥१॥

Ehi jeea jantt phoolahi hari chitu laai ||1||

These beings and creatures blossom forth when they focus their consciousness on the Lord. ||1||

ਇਨ ਬਿਧਿ ਇਹੁ ਮਨੁ ਹਰਿਆ ਹੋਇ ॥

इन बिधि इहु मनु हरिआ होइ ॥

In bidhi ihu manu hariaa hoi ||

In this way, this mind is rejuvenated.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਉਮੈ ਕਢੈ ਧੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

हरि हरि नामु जपै दिनु राती गुरमुखि हउमै कढै धोइ ॥१॥ रहाउ ॥

Hari hari naamu japai dinu raatee guramukhi haumai kadhai dhoi ||1|| rahaau ||

Chanting the Name of the Lord, Har, Har, day and night, egotism is removed and washed away from the Gurmukhs. ||1|| Pause ||

ਸਤਿਗੁਰ ਬਾਣੀ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਏ ॥

सतिगुर बाणी सबदु सुणाए ॥

Satigur baa(nn)ee sabadu su(nn)aae ||

The True Guru speaks the Bani of the Word, and the Shabad, the Word of God.

ਇਹੁ ਜਗੁ ਹਰਿਆ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਏ ॥੨॥

इहु जगु हरिआ सतिगुर भाए ॥२॥

Ihu jagu hariaa satigur bhaae ||2||

This world blossoms forth in its greenery, through the love of the True Guru. ||2||

ਫਲ ਫੂਲ ਲਾਗੇ ਜਾਂ ਆਪੇ ਲਾਏ ॥

फल फूल लागे जां आपे लाए ॥

Phal phool laage jaan aape laae ||

The mortal blossoms forth in flower and fruit, when the Lord Himself so wills.

ਮੂਲਿ ਲਗੈ ਤਾਂ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਏ ॥੩॥

मूलि लगै तां सतिगुरु पाए ॥३॥

Mooli lagai taan satiguru paae ||3||

He is attached to the Lord, the Primal Root of all, when he finds the True Guru. ||3||

ਆਪਿ ਬਸੰਤੁ ਜਗਤੁ ਸਭੁ ਵਾੜੀ ॥

आपि बसंतु जगतु सभु वाड़ी ॥

Aapi basanttu jagatu sabhu vaa(rr)ee ||

The Lord Himself is the season of spring; the whole world is His Garden.

ਨਾਨਕ ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਭਗਤਿ ਨਿਰਾਲੀ ॥੪॥੫॥੧੭॥

नानक पूरै भागि भगति निराली ॥४॥५॥१७॥

Naanak poorai bhaagi bhagati niraalee ||4||5||17||

O Nanak, this most unique devotional worship comes only by perfect destiny. ||4||5||17||

ਬਸੰਤੁ ਹਿੰਡੋਲ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰੁ ੨

बसंतु हिंडोल महला ३ घरु २

Basanttu hinddol mahalaa 3 gharu 2

Basant Hindol, Third Mehl, Second House:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ਵਿਟਹੁ ਵਾਰਿਆ ਭਾਈ ਗੁਰ ਸਬਦ ਵਿਟਹੁ ਬਲਿ ਜਾਈ ॥

गुर की बाणी विटहु वारिआ भाई गुर सबद विटहु बलि जाई ॥

Gur kee baa(nn)ee vitahu vaariaa bhaaee gur sabad vitahu bali jaaee ||

I am a sacrifice to the Word of the Guru's Bani, O Siblings of Destiny. I am devoted and dedicated to the Word of the Guru's Shabad.

ਗੁਰੁ ਸਾਲਾਹੀ ਸਦ ਅਪਣਾ ਭਾਈ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਚਿਤੁ ਲਾਈ ॥੧॥

गुरु सालाही सद अपणा भाई गुर चरणी चितु लाई ॥१॥

Guru saalaahee sad apa(nn)aa bhaaee gur chara(nn)ee chitu laaee ||1||

I praise my Guru forever, O Siblings of Destiny. I focus my consciousness on the Guru's Feet. ||1||

ਮੇਰੇ ਮਨ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥

मेरे मन राम नामि चितु लाइ ॥

Mere man raam naami chitu laai ||

O my mind,focus your consciousness on the Lord's Name.

ਮਨੁ ਤਨੁ ਤੇਰਾ ਹਰਿਆ ਹੋਵੈ ਇਕੁ ਹਰਿ ਨਾਮਾ ਫਲੁ ਪਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

मनु तनु तेरा हरिआ होवै इकु हरि नामा फलु पाइ ॥१॥ रहाउ ॥

Manu tanu teraa hariaa hovai iku hari naamaa phalu paai ||1|| rahaau ||

Your mind and body shall blossom forth in lush greenery, and you shall obtain the fruit of the Name of the One Lord. ||1|| Pause ||

ਗੁਰਿ ਰਾਖੇ ਸੇ ਉਬਰੇ ਭਾਈ ਹਰਿ ਰਸੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆਇ ॥

गुरि राखे से उबरे भाई हरि रसु अम्रितु पीआइ ॥

Guri raakhe se ubare bhaaee hari rasu ammmritu peeaai ||

Those who are protected by the Guru are saved, O Siblings of Destiny. They drink in the Ambrosial Nectar of the Lord's sublime essence.

ਵਿਚਹੁ ਹਉਮੈ ਦੁਖੁ ਉਠਿ ਗਇਆ ਭਾਈ ਸੁਖੁ ਵੁਠਾ ਮਨਿ ਆਇ ॥੨॥

विचहु हउमै दुखु उठि गइआ भाई सुखु वुठा मनि आइ ॥२॥

Vichahu haumai dukhu uthi gaiaa bhaaee sukhu vuthaa mani aai ||2||

The pain of egotism within is eradicated and banished, O Siblings of Destiny, and peace comes to dwell in their minds. ||2||

ਧੁਰਿ ਆਪੇ ਜਿਨੑਾ ਨੋ ਬਖਸਿਓਨੁ ਭਾਈ ਸਬਦੇ ਲਇਅਨੁ ਮਿਲਾਇ ॥

धुरि आपे जिन्हा नो बखसिओनु भाई सबदे लइअनु मिलाइ ॥

Dhuri aape jinhaa no bakhasionu bhaaee sabade laianu milaai ||

Those whom the Primal Lord Himself forgives, O Siblings of Destiny, are united with the Word of the Shabad.

ਧੂੜਿ ਤਿਨੑਾ ਕੀ ਅਘੁਲੀਐ ਭਾਈ ਸਤਸੰਗਤਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇ ॥੩॥

धूड़ि तिन्हा की अघुलीऐ भाई सतसंगति मेलि मिलाइ ॥३॥

Dhoo(rr)i tinhaa kee aghuleeai bhaaee satasanggati meli milaai ||3||

The dust of their feet brings emancipation; in the company of Sadh Sangat, the True Congregation, we are united with the Lord. ||3||

ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਕਰੇ ਆਪਿ ਭਾਈ ਜਿਨਿ ਹਰਿਆ ਕੀਆ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥

आपि कराए करे आपि भाई जिनि हरिआ कीआ सभु कोइ ॥

Aapi karaae kare aapi bhaaee jini hariaa keeaa sabhu koi ||

He Himself does, and causes all to be done, O Siblings of Destiny; He makes everything blossom forth in green abundance.

ਨਾਨਕ ਮਨਿ ਤਨਿ ਸੁਖੁ ਸਦ ਵਸੈ ਭਾਈ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥੪॥੧॥੧੮॥੧੨॥੧੮॥੩੦॥

नानक मनि तनि सुखु सद वसै भाई सबदि मिलावा होइ ॥४॥१॥१८॥१२॥१८॥३०॥

Naanak mani tani sukhu sad vasai bhaaee sabadi milaavaa hoi ||4||1||18||12||18||30||

O Nanak, peace fills their minds and bodies forever, O Siblings of Destiny; they are united with the Shabad. ||4||1||18||12||18||30||

ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੩ ਅਸਟਪਦੀਆ ਘਰੁ ੧

सारग महला ३ असटपदीआ घरु १

Saarag mahalaa 3 asatapadeeaa gharu 1

Saarang, Third Mehl, Ashtapadees, First House:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਮਨ ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਮਿ ਵਡਾਈ ॥

मन मेरे हरि कै नामि वडाई ॥

Man mere hari kai naami vadaaee ||

O my mind, the Name of the Lord is glorious and great.

ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਣਾ ਕੋਈ ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਮਿ ਮੁਕਤਿ ਗਤਿ ਪਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

हरि बिनु अवरु न जाणा कोई हरि कै नामि मुकति गति पाई ॥१॥ रहाउ ॥

Hari binu avaru na jaa(nn)aa koee hari kai naami mukati gati paaee ||1|| rahaau ||

I know of none, other than the Lord; through the Lord's Name, I have attained liberation and emancipation. ||1|| Pause ||

ਸਬਦਿ ਭਉ ਭੰਜਨੁ ਜਮਕਾਲ ਨਿਖੰਜਨੁ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥

सबदि भउ भंजनु जमकाल निखंजनु हरि सेती लिव लाई ॥

Sabadi bhau bhanjjanu jamakaal nikhanjjanu hari setee liv laaee ||

Through the Word of the Shabad, I am lovingly attuned to the Lord, the Destroyer of fear, the Destroyer of the Messenger of Death.

ਹਰਿ ਸੁਖਦਾਤਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤਾ ਸਹਜੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥੧॥

हरि सुखदाता गुरमुखि जाता सहजे रहिआ समाई ॥१॥

Hari sukhadaataa guramukhi jaataa sahaje rahiaa samaaee ||1||

As Gurmukh, I have realized the Lord, the Giver of peace; I remain intuitively absorbed in Him. ||1||

ਭਗਤਾਂ ਕਾ ਭੋਜਨੁ ਹਰਿ ਨਾਮ ਨਿਰੰਜਨੁ ਪੈਨੑਣੁ ਭਗਤਿ ਬਡਾਈ ॥

भगतां का भोजनु हरि नाम निरंजनु पैन्हणु भगति बडाई ॥

Bhagataan kaa bhojanu hari naam niranjjanu painh(nn)u bhagati badaaee ||

The Immaculate Name of the Lord is the food of His devotees; they wear the glory of devotional worship.

ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਸਦਾ ਹਰਿ ਸੇਵਨਿ ਹਰਿ ਦਰਿ ਸੋਭਾ ਪਾਈ ॥੨॥

निज घरि वासा सदा हरि सेवनि हरि दरि सोभा पाई ॥२॥

Nij ghari vaasaa sadaa hari sevani hari dari sobhaa paaee ||2||

They abide in the home of their inner beings, and they serve the Lord forever; they are honored in the Court of the Lord. ||2||

ਮਨਮੁਖ ਬੁਧਿ ਕਾਚੀ ਮਨੂਆ ਡੋਲੈ ਅਕਥੁ ਨ ਕਥੈ ਕਹਾਨੀ ॥

मनमुख बुधि काची मनूआ डोलै अकथु न कथै कहानी ॥

Manamukh budhi kaachee manooaa dolai akathu na kathai kahaanee ||

The intellect of the self-willed manmukh is false; his mind wavers and wobbles, and he cannot speak the Unspoken Speech.

ਗੁਰਮਤਿ ਨਿਹਚਲੁ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਾਚੀ ਬਾਨੀ ॥੩॥

गुरमति निहचलु हरि मनि वसिआ अम्रित साची बानी ॥३॥

Guramati nihachalu hari mani vasiaa ammmrit saachee baanee ||3||

Following the Guru's Teachings, the Eternal Unchanging Lord abides within the mind; the True Word of His Bani is Ambrosial Nectar. ||3||

ਮਨ ਕੇ ਤਰੰਗ ਸਬਦਿ ਨਿਵਾਰੇ ਰਸਨਾ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਈ ॥

मन के तरंग सबदि निवारे रसना सहजि सुभाई ॥

Man ke tarangg sabadi nivaare rasanaa sahaji subhaaee ||

The Shabad calms the turbulent waves of the mind; the tongue is intuitively imbued with peace.

ਸਤਿਗੁਰ ਮਿਲਿ ਰਹੀਐ ਸਦ ਅਪੁਨੇ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥੪॥

सतिगुर मिलि रहीऐ सद अपुने जिनि हरि सेती लिव लाई ॥४॥

Satigur mili raheeai sad apune jini hari setee liv laaee ||4||

So remain united forever with your True Guru, who is lovingly attuned to the Lord. ||4||

ਮਨੁ ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਤਾ ਮੁਕਤੋ ਹੋਵੈ ਹਰਿ ਚਰਣੀ ਚਿਤੁ ਲਾਈ ॥

मनु सबदि मरै ता मुकतो होवै हरि चरणी चितु लाई ॥

Manu sabadi marai taa mukato hovai hari chara(nn)ee chitu laaee ||

If the mortal dies in the Shabad, then he is liberated; he focuses his consciousness on the Lord's Feet.

ਹਰਿ ਸਰੁ ਸਾਗਰੁ ਸਦਾ ਜਲੁ ਨਿਰਮਲੁ ਨਾਵੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਈ ॥੫॥

हरि सरु सागरु सदा जलु निरमलु नावै सहजि सुभाई ॥५॥

Hari saru saagaru sadaa jalu niramalu naavai sahaji subhaaee ||5||

The Lord is an Ocean; His Water is Forever Pure. Whoever bathes in it is intuitively imbued with peace. ||5||

ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਹਉਮੈ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਮਾਰੀ ॥

सबदु वीचारि सदा रंगि राते हउमै त्रिसना मारी ॥

Sabadu veechaari sadaa ranggi raate haumai trisanaa maaree ||

Those who contemplate the Shabad are forever imbued with His Love; their egotism and desires are subdued.

ਅੰਤਰਿ ਨਿਹਕੇਵਲੁ ਹਰਿ ਰਵਿਆ ਸਭੁ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਮੁਰਾਰੀ ॥੬॥

अंतरि निहकेवलु हरि रविआ सभु आतम रामु मुरारी ॥६॥

Anttari nihakevalu hari raviaa sabhu aatam raamu muraaree ||6||

The Pure, Unattached Lord permeates their inner beings; the Lord, the Supreme Soul, is pervading all. ||6||

ਸੇਵਕ ਸੇਵਿ ਰਹੇ ਸਚਿ ਰਾਤੇ ਜੋ ਤੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਣੇ ॥

सेवक सेवि रहे सचि राते जो तेरै मनि भाणे ॥

Sevak sevi rahe sachi raate jo terai mani bhaa(nn)e ||

Your humble servants serve You, O Lord; those who are imbued with the Truth are pleasing to Your Mind.

ਦੁਬਿਧਾ ਮਹਲੁ ਨ ਪਾਵੈ ਜਗਿ ਝੂਠੀ ਗੁਣ ਅਵਗਣ ਨ ਪਛਾਣੇ ॥੭॥

दुबिधा महलु न पावै जगि झूठी गुण अवगण न पछाणे ॥७॥

Dubidhaa mahalu na paavai jagi jhoothee gu(nn) avaga(nn) na pachhaa(nn)e ||7||

Those who are involved in duality do not find the Mansion of the Lord's Presence; caught in the false nature of the world, they do not discriminate between merits and demerits. ||7||

ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਲਏ ਅਕਥੁ ਕਥੀਐ ਸਚੁ ਸਬਦੁ ਸਚੁ ਬਾਣੀ ॥

आपे मेलि लए अकथु कथीऐ सचु सबदु सचु बाणी ॥

Aape meli lae akathu katheeai sachu sabadu sachu baa(nn)ee ||

When the Lord merges us into Himself, we speak the Unspoken Speech; True is the Shabad, and True is the Word of His Bani.

ਨਾਨਕ ਸਾਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਣੇ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੀ ॥੮॥੧॥

नानक साचे सचि समाणे हरि का नामु वखाणी ॥८॥१॥

Naanak saache sachi samaa(nn)e hari kaa naamu vakhaa(nn)ee ||8||1||

O Nanak, the true people are absorbed in the Truth; they chant the Name of the Lord. ||8||1||

ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੩ ॥

सारग महला ३ ॥

Saarag mahalaa 3 ||

Saarang, Third Mehl:

ਮਨ ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਅਤਿ ਮੀਠਾ ॥

मन मेरे हरि का नामु अति मीठा ॥

Man mere hari kaa naamu ati meethaa ||

O my mind, the Name of the Lord is supremely sweet.

ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਕਿਲਵਿਖ ਭਉ ਭੰਜਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਕੋ ਡੀਠਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

जनम जनम के किलविख भउ भंजन गुरमुखि एको डीठा ॥१॥ रहाउ ॥

Janam janam ke kilavikh bhau bhanjjan guramukhi eko deethaa ||1|| rahaau ||

It is the Destroyer of the sins, the guilt and fears of countless incarnations; the Gurmukh sees the One Lord. ||1|| Pause ||

ਕੋਟਿ ਕੋਟੰਤਰ ਕੇ ਪਾਪ ਬਿਨਾਸਨ ਹਰਿ ਸਾਚਾ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥

कोटि कोटंतर के पाप बिनासन हरि साचा मनि भाइआ ॥

Koti kotanttar ke paap binaasan hari saachaa mani bhaaiaa ||

Millions upon millions of sins are erased, when the mind comes to love the True Lord.

ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਸੂਝੈ ਦੂਜਾ ਸਤਿਗੁਰਿ ਏਕੁ ਬੁਝਾਇਆ ॥੧॥

हरि बिनु अवरु न सूझै दूजा सतिगुरि एकु बुझाइआ ॥१॥

Hari binu avaru na soojhai doojaa satiguri eku bujhaaiaa ||1||

I do not know any other, except the Lord; the True Guru has revealed the One Lord to me. ||1||

ਪ੍ਰੇਮ ਪਦਾਰਥੁ ਜਿਨ ਘਟਿ ਵਸਿਆ ਸਹਜੇ ਰਹੇ ਸਮਾਈ ॥

प्रेम पदारथु जिन घटि वसिआ सहजे रहे समाई ॥

Prem padaarathu jin ghati vasiaa sahaje rahe samaaee ||

Those whose hearts are filled with the wealth of the Lord's Love, remain intuitively absorbed in Him.

ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਸੇ ਰੰਗਿ ਚਲੂਲੇ ਰਾਤੇ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਈ ॥੨॥

सबदि रते से रंगि चलूले राते सहजि सुभाई ॥२॥

Sabadi rate se ranggi chaloole raate sahaji subhaaee ||2||

Imbued with the Shabad, they are dyed in the deep crimson color of His Love. They are imbued with the Lord's celestial peace and poise. ||2||

ਰਸਨਾ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ਰਸਿ ਰਾਤੀ ਲਾਲ ਭਈ ਰੰਗੁ ਲਾਈ ॥

रसना सबदु वीचारि रसि राती लाल भई रंगु लाई ॥

Rasanaa sabadu veechaari rasi raatee laal bhaee ranggu laaee ||

Contemplating the Shabad, the tongue is imbued with joy; embracing His Love, it is dyed a deep crimson.

ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਨਿਹਕੇਵਲੁ ਜਾਣਿਆ ਮਨੁ ਤ੍ਰਿਪਤਿਆ ਸਾਂਤਿ ਆਈ ॥੩॥

राम नामु निहकेवलु जाणिआ मनु त्रिपतिआ सांति आई ॥३॥

Raam naamu nihakevalu jaa(nn)iaa manu tripatiaa saanti aaee ||3||

I have come to know the Name of the Pure Detached Lord; my mind is satisfied and comforted. ||3||

ਪੰਡਿਤ ਪੜ੍ਹ੍ਹਿ ਪੜ੍ਹ੍ਹਿ ਮੋਨੀ ਸਭਿ ਥਾਕੇ ਭ੍ਰਮਿ ਭੇਖ ਥਕੇ ਭੇਖਧਾਰੀ ॥

पंडित पड़्हि पड़्हि मोनी सभि थाके भ्रमि भेख थके भेखधारी ॥

Panddit pa(rr)hi pa(rr)hi monee sabhi thaake bhrmi bhekh thake bhekhadhaaree ||

The Pandits, the religious scholars, read and study, and all the silent sages have grown weary; they have grown weary of wearing their religious robes and wandering all around.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਨਿਰੰਜਨੁ ਪਾਇਆ ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੀ ॥੪॥

गुर परसादि निरंजनु पाइआ साचै सबदि वीचारी ॥४॥

Gur parasaadi niranjjanu paaiaa saachai sabadi veechaaree ||4||

By Guru's Grace, I have found the Immaculate Lord; I contemplate the True Word of the Shabad. ||4||

ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਨਿਵਾਰਿ ਸਚਿ ਰਾਤੇ ਸਾਚ ਸਬਦੁ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥

आवा गउणु निवारि सचि राते साच सबदु मनि भाइआ ॥

Aavaa gau(nn)u nivaari sachi raate saach sabadu mani bhaaiaa ||

My coming and going in reincarnation is ended, and I am imbued with Truth; the True Word of the Shabad is pleasing to my mind.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਜਿਨਿ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ॥੫॥

सतिगुरु सेवि सदा सुखु पाईऐ जिनि विचहु आपु गवाइआ ॥५॥

Satiguru sevi sadaa sukhu paaeeai jini vichahu aapu gavaaiaa ||5||

Serving the True Guru, eternal peace is found, and self-conceit is eliminated from within. ||5||

ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਸਹਜ ਧੁਨਿ ਉਪਜੈ ਮਨਿ ਸਾਚੈ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥

साचै सबदि सहज धुनि उपजै मनि साचै लिव लाई ॥

Saachai sabadi sahaj dhuni upajai mani saachai liv laaee ||

Through the True Word of the Shabad, the celestial melody wells up, and the mind is lovingly focused on the True Lord.

ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਈ ॥੬॥

अगम अगोचरु नामु निरंजनु गुरमुखि मंनि वसाई ॥६॥

Agam agocharu naamu niranjjanu guramukhi manni vasaaee ||6||

The Immaculate Naam, the Name of the Inaccessible and Unfathomable Lord, abides in the mind of the Gurmukh. ||6||

ਏਕਸ ਮਹਿ ਸਭੁ ਜਗਤੋ ਵਰਤੈ ਵਿਰਲਾ ਏਕੁ ਪਛਾਣੈ ॥

एकस महि सभु जगतो वरतै विरला एकु पछाणै ॥

Ekas mahi sabhu jagato varatai viralaa eku pachhaa(nn)ai ||

The whole world is contained in the One Lord. How rare are those who understand the One Lord.

ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਤਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਸੂਝੈ ਅਨਦਿਨੁ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ॥੭॥

सबदि मरै ता सभु किछु सूझै अनदिनु एको जाणै ॥७॥

Sabadi marai taa sabhu kichhu soojhai anadinu eko jaa(nn)ai ||7||

One who dies in the Shabad comes to know everything; night and day, he realizes the One Lord. ||7||

ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋਈ ਜਨੁ ਬੂਝੈ ਹੋਰੁ ਕਹਣਾ ਕਥਨੁ ਨ ਜਾਈ ॥

जिस नो नदरि करे सोई जनु बूझै होरु कहणा कथनु न जाई ॥

Jis no nadari kare soee janu boojhai horu kaha(nn)aa kathanu na jaaee ||

That humble being, upon whom the Lord casts His Glance of Grace, understands. Nothing else can be said.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸਦਾ ਬੈਰਾਗੀ ਏਕ ਸਬਦਿ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥੮॥੨॥

नानक नामि रते सदा बैरागी एक सबदि लिव लाई ॥८॥२॥

Naanak naami rate sadaa bairaagee ek sabadi liv laaee ||8||2||

O Nanak, those who are imbued with the Naam are forever detached from the world; they are lovingly attuned to the One Word of the Shabad. ||8||2||

ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੩ ॥

सारग महला ३ ॥

Saarag mahalaa 3 ||

Saarang, Third Mehl:

ਮਨ ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਕੀ ਅਕਥ ਕਹਾਣੀ ॥

मन मेरे हरि की अकथ कहाणी ॥

Man mere hari kee akath kahaa(nn)ee ||

O my mind, the Speech of the Lord is unspoken.

ਹਰਿ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਏ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲੈ ਜਾਣੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

हरि नदरि करे सोई जनु पाए गुरमुखि विरलै जाणी ॥१॥ रहाउ ॥

Hari nadari kare soee janu paae guramukhi viralai jaa(nn)ee ||1|| rahaau ||

That humble being who is blessed by the Lord's Glance of Grace, obtains it. How rare is that Gurmukh who understands. ||1|| Pause ||

ਹਰਿ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰੁ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰੁ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਛਾਨਿਆ ॥

हरि गहिर ग्मभीरु गुणी गहीरु गुर कै सबदि पछानिआ ॥

Hari gahir gambbheeru gu(nn)ee gaheeru gur kai sabadi pachhaaniaa ||

The Lord is Deep, Profound and Unfathomable, the Ocean of Excellence; He is realized through the Word of the Guru's Shabad.

ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਕਰਮ ਕਰਹਿ ਭਾਇ ਦੂਜੈ ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਬਉਰਾਨਿਆ ॥੧॥

बहु बिधि करम करहि भाइ दूजै बिनु सबदै बउरानिआ ॥१॥

Bahu bidhi karam karahi bhaai doojai binu sabadai bauraaniaa ||1||

Mortals do their deeds in all sorts of ways, in the love of duality; but without the Shabad, they are insane. ||1||

ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਨਾਵੈ ਸੋਈ ਜਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਫਿਰਿ ਮੈਲਾ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਈ ॥

हरि नामि नावै सोई जनु निरमलु फिरि मैला मूलि न होई ॥

Hari naami naavai soee janu niramalu phiri mailaa mooli na hoee ||

That humble being who bathes in the Lord's Name becomes immaculate; he never becomes polluted again.

ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਸਭੁ ਜਗੁ ਹੈ ਮੈਲਾ ਦੂਜੈ ਭਰਮਿ ਪਤਿ ਖੋਈ ॥੨॥

नाम बिना सभु जगु है मैला दूजै भरमि पति खोई ॥२॥

Naam binaa sabhu jagu hai mailaa doojai bharami pati khoee ||2||

Without the Name, the whole world is polluted; wandering in duality, it loses its honor. ||2||

ਕਿਆ ਦ੍ਰਿੜਾਂ ਕਿਆ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਤਿਆਗੀ ਮੈ ਤਾ ਬੂਝ ਨ ਪਾਈ ॥

किआ द्रिड़ां किआ संग्रहि तिआगी मै ता बूझ न पाई ॥

Kiaa dri(rr)aan kiaa sanggrhi tiaagee mai taa boojh na paaee ||

What should I grasp? What should I gather up or leave behind? I do not know.

ਹੋਹਿ ਦਇਆਲੁ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਹਰਿ ਜੀਉ ਨਾਮੋ ਹੋਇ ਸਖਾਈ ॥੩॥

होहि दइआलु क्रिपा करि हरि जीउ नामो होइ सखाई ॥३॥

Hohi daiaalu kripaa kari hari jeeu naamo hoi sakhaaee ||3||

O Dear Lord, Your Name is the Help and Support of those whom You bless with Your kindness and compassion. ||3||

ਸਚਾ ਸਚੁ ਦਾਤਾ ਕਰਮ ਬਿਧਾਤਾ ਜਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਨਾਇ ਲਾਏ ॥

सचा सचु दाता करम बिधाता जिसु भावै तिसु नाइ लाए ॥

Sachaa sachu daataa karam bidhaataa jisu bhaavai tisu naai laae ||

The True Lord is the True Giver, the Architect of Destiny; as He pleases, He links mortals to the Name.

ਗੁਰੂ ਦੁਆਰੈ ਸੋਈ ਬੂਝੈ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪਿ ਬੁਝਾਏ ॥੪॥

गुरू दुआरै सोई बूझै जिस नो आपि बुझाए ॥४॥

Guroo duaarai soee boojhai jis no aapi bujhaae ||4||

He alone comes to understand, who enters the Guru's Gate, whom the Lord Himself instructs. ||4||

ਦੇਖਿ ਬਿਸਮਾਦੁ ਇਹੁ ਮਨੁ ਨਹੀ ਚੇਤੇ ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਸੰਸਾਰਾ ॥

देखि बिसमादु इहु मनु नही चेते आवा गउणु संसारा ॥

Dekhi bisamaadu ihu manu nahee chete aavaa gau(nn)u sanssaaraa ||

Even gazing upon the wonders of the Lord, this mind does not think of Him. The world comes and goes in reincarnation.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਸੋਈ ਬੂਝੈ ਪਾਏ ਮੋਖ ਦੁਆਰਾ ॥੫॥

सतिगुरु सेवे सोई बूझै पाए मोख दुआरा ॥५॥

Satiguru seve soee boojhai paae mokh duaaraa ||5||

Serving the True Guru, the mortal comes to understand, and finds the Door of Salvation. ||5||

ਜਿਨੑ ਦਰੁ ਸੂਝੈ ਸੇ ਕਦੇ ਨ ਵਿਗਾੜਹਿ ਸਤਿਗੁਰਿ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥

जिन्ह दरु सूझै से कदे न विगाड़हि सतिगुरि बूझ बुझाई ॥

Jinh daru soojhai se kade na vigaa(rr)ahi satiguri boojh bujhaaee ||

Those who understand the Lord's Court, never suffer separation from him. The True Guru has imparted this understanding.

ਸਚੁ ਸੰਜਮੁ ਕਰਣੀ ਕਿਰਤਿ ਕਮਾਵਹਿ ਆਵਣ ਜਾਣੁ ਰਹਾਈ ॥੬॥

सचु संजमु करणी किरति कमावहि आवण जाणु रहाई ॥६॥

Sachu sanjjamu kara(nn)ee kirati kamaavahi aava(nn) jaa(nn)u rahaaee ||6||

They practice truth, self-restraint and good deeds; their comings and goings are ended. ||6||

ਸੇ ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਸਾਚੁ ਕਮਾਵਹਿ ਜਿਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚੁ ਅਧਾਰਾ ॥

से दरि साचै साचु कमावहि जिन गुरमुखि साचु अधारा ॥

Se dari saachai saachu kamaavahi jin guramukhi saachu adhaaraa ||

In the Court of the True Lord, they practice Truth. The Gurmukhs take the Support of the True Lord.

ਮਨਮੁਖ ਦੂਜੈ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਏ ਨਾ ਬੂਝਹਿ ਵੀਚਾਰਾ ॥੭॥

मनमुख दूजै भरमि भुलाए ना बूझहि वीचारा ॥७॥

Manamukh doojai bharami bhulaae naa boojhahi veechaaraa ||7||

The self-willed manmukhs wander, lost in doubt and duality. They do not know how to contemplate the Lord. ||7||

ਆਪੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੇ ਦੇਵੈ ਆਪੇ ਕਰਿ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ॥

आपे गुरमुखि आपे देवै आपे करि करि वेखै ॥

Aape guramukhi aape devai aape kari kari vekhai ||

He Himself is the Gurmukh, and He Himself gives; He Himself creates and beholds.

ਨਾਨਕ ਸੇ ਜਨ ਥਾਇ ਪਏ ਹੈ ਜਿਨ ਕੀ ਪਤਿ ਪਾਵੈ ਲੇਖੈ ॥੮॥੩॥

नानक से जन थाइ पए है जिन की पति पावै लेखै ॥८॥३॥

Naanak se jan thaai pae hai jin kee pati paavai lekhai ||8||3||

O Nanak, those humble beings are approved, whose honor the Lord Himself accepts. ||8||3||

ਮਹਲਾ ੩ ॥

महला ३ ॥

Mahalaa 3 ||

Third Mehl:

ਨਉਮੀ ਨੇਮੁ ਸਚੁ ਜੇ ਕਰੈ ॥

नउमी नेमु सचु जे करै ॥

Naumee nemu sachu je karai ||

On the ninth day of the month, make a vow to speak the Truth,

ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧੁ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਉਚਰੈ ॥

काम क्रोधु त्रिसना उचरै ॥

Kaam krodhu trisanaa ucharai ||

And your sexual desire, anger and desire shall be eaten up.

ਦਸਮੀ ਦਸੇ ਦੁਆਰ ਜੇ ਠਾਕੈ ਏਕਾਦਸੀ ਏਕੁ ਕਰਿ ਜਾਣੈ ॥

दसमी दसे दुआर जे ठाकै एकादसी एकु करि जाणै ॥

Dasamee dase duaar je thaakai ekaadasee eku kari jaa(nn)ai ||

On the tenth day, regulate your ten doors; on the eleventh day, know that the Lord is One.

ਦੁਆਦਸੀ ਪੰਚ ਵਸਗਤਿ ਕਰਿ ਰਾਖੈ ਤਉ ਨਾਨਕ ਮਨੁ ਮਾਨੈ ॥

दुआदसी पंच वसगति करि राखै तउ नानक मनु मानै ॥

Duaadasee pancch vasagati kari raakhai tau naanak manu maanai ||

On the twelfth day, the five thieves are subdued, and then, O Nanak, the mind is pleased and appeased.

ਐਸਾ ਵਰਤੁ ਰਹੀਜੈ ਪਾਡੇ ਹੋਰ ਬਹੁਤੁ ਸਿਖ ਕਿਆ ਦੀਜੈ ॥੨॥

ऐसा वरतु रहीजै पाडे होर बहुतु सिख किआ दीजै ॥२॥

Aisaa varatu raheejai paade hor bahutu sikh kiaa deejai ||2||

Observe such a fast as this, O Pandit, O religious scholar; of what use are all the other teachings? ||2||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਪੜ੍ਹ੍ਹਿ ਪੜ੍ਹ੍ਹਿ ਪੰਡਿਤ ਮੋੁਨੀ ਥਕੇ ਦੇਸੰਤਰ ਭਵਿ ਥਕੇ ਭੇਖਧਾਰੀ ॥

पड़्हि पड़्हि पंडित मोनी थके देसंतर भवि थके भेखधारी ॥

Pa(rr)hi pa(rr)hi panddit maonee thake desanttar bhavi thake bhekhadhaaree ||

The Pandits, the religious scholars and the silent sages read and recite until they get tired. They wander through foreign lands in their religious robes, until they are exhausted.

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਨਾਉ ਕਦੇ ਨ ਪਾਇਨਿ ਦੁਖੁ ਲਾਗਾ ਅਤਿ ਭਾਰੀ ॥

दूजै भाइ नाउ कदे न पाइनि दुखु लागा अति भारी ॥

Doojai bhaai naau kade na paaini dukhu laagaa ati bhaaree ||

In love with duality, they never receive the Name. Held in the grasp of pain, they suffer terribly.

ਮੂਰਖ ਅੰਧੇ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਸੇਵਹਿ ਮਾਇਆ ਕੈ ਬਿਉਹਾਰੀ ॥

मूरख अंधे त्रै गुण सेवहि माइआ कै बिउहारी ॥

Moorakh anddhe trai gu(nn) sevahi maaiaa kai biuhaaree ||

The blind fools serve the three gunas, the three dispositions; they deal only with Maya.

ਅੰਦਰਿ ਕਪਟੁ ਉਦਰੁ ਭਰਣ ਕੈ ਤਾਈ ਪਾਠ ਪੜਹਿ ਗਾਵਾਰੀ ॥

अंदरि कपटु उदरु भरण कै ताई पाठ पड़हि गावारी ॥

Anddari kapatu udaru bhara(nn) kai taaee paath pa(rr)ahi gaavaaree ||

With deception in their hearts, the fools read sacred texts to fill their bellies.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਸੋ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਜਿਨ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਮਾਰੀ ॥

सतिगुरु सेवे सो सुखु पाए जिन हउमै विचहु मारी ॥

Satiguru seve so sukhu paae jin haumai vichahu maaree ||

One who serves the True Guru finds peace; he eradicates egotism from within.

ਨਾਨਕ ਪੜਣਾ ਗੁਨਣਾ ਇਕੁ ਨਾਉ ਹੈ ਬੂਝੈ ਕੋ ਬੀਚਾਰੀ ॥੧॥

नानक पड़णा गुनणा इकु नाउ है बूझै को बीचारी ॥१॥

Naanak pa(rr)a(nn)aa guna(nn)aa iku naau hai boojhai ko beechaaree ||1||

O Nanak, there is One Name to chant and dwell on; how rare are those who reflect on this and understand. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਨਾਂਗੇ ਆਵਣਾ ਨਾਂਗੇ ਜਾਣਾ ਹਰਿ ਹੁਕਮੁ ਪਾਇਆ ਕਿਆ ਕੀਜੈ ॥

नांगे आवणा नांगे जाणा हरि हुकमु पाइआ किआ कीजै ॥

Naange aava(nn)aa naange jaa(nn)aa hari hukamu paaiaa kiaa keejai ||

Naked we come, and naked we go. This is by the Lord's Command; what else can we do?

ਜਿਸ ਕੀ ਵਸਤੁ ਸੋਈ ਲੈ ਜਾਇਗਾ ਰੋਸੁ ਕਿਸੈ ਸਿਉ ਕੀਜੈ ॥

जिस की वसतु सोई लै जाइगा रोसु किसै सिउ कीजै ॥

Jis kee vasatu soee lai jaaigaa rosu kisai siu keejai ||

The object belongs to Him; He shall take it away; with whom should one be angry.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਭਾਣਾ ਮੰਨੇ ਸਹਜੇ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀਜੈ ॥

गुरमुखि होवै सु भाणा मंने सहजे हरि रसु पीजै ॥

Guramukhi hovai su bhaa(nn)aa manne sahaje hari rasu peejai ||

One who becomes Gurmukh accepts God's Will; he intuitively drinks in the Lord's sublime essence.

ਨਾਨਕ ਸੁਖਦਾਤਾ ਸਦਾ ਸਲਾਹਿਹੁ ਰਸਨਾ ਰਾਮੁ ਰਵੀਜੈ ॥੨॥

नानक सुखदाता सदा सलाहिहु रसना रामु रवीजै ॥२॥

Naanak sukhadaataa sadaa salaahihu rasanaa raamu raveejai ||2||

O Nanak, praise the Giver of peace forever; with your tongue, savor the Lord. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਸਹਜੇ ਸੁਖਿ ਸੁਤੀ ਸਬਦਿ ਸਮਾਇ ॥

सहजे सुखि सुती सबदि समाइ ॥

Sahaje sukhi sutee sabadi samaai ||

She sleeps in intuitive peace and poise, absorbed in the Word of the Shabad.

ਆਪੇ ਪ੍ਰਭਿ ਮੇਲਿ ਲਈ ਗਲਿ ਲਾਇ ॥

आपे प्रभि मेलि लई गलि लाइ ॥

Aape prbhi meli laee gali laai ||

God hugs her close in His Embrace, and merges her into Himself.

ਦੁਬਿਧਾ ਚੂਕੀ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥

दुबिधा चूकी सहजि सुभाइ ॥

Dubidhaa chookee sahaji subhaai ||

Duality is eradicated with intuitive ease.

ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੁ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਇ ॥

अंतरि नामु वसिआ मनि आइ ॥

Anttari naamu vasiaa mani aai ||

The Naam comes to abide in her mind.

ਸੇ ਕੰਠਿ ਲਾਏ ਜਿ ਭੰਨਿ ਘੜਾਇ ॥

से कंठि लाए जि भंनि घड़ाइ ॥

Se kantthi laae ji bhanni gha(rr)aai ||

He hugs close in His Embrace those who shatter and reform their beings.

ਨਾਨਕ ਜੋ ਧੁਰਿ ਮਿਲੇ ਸੇ ਹੁਣਿ ਆਣਿ ਮਿਲਾਇ ॥੧॥

नानक जो धुरि मिले से हुणि आणि मिलाइ ॥१॥

Naanak jo dhuri mile se hu(nn)i aa(nn)i milaai ||1||

O Nanak, those who are predestined to meet Him, come and meet Him now. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਜਿਨੑੀ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਕਿਆ ਜਪੁ ਜਾਪਹਿ ਹੋਰਿ ॥

जिन्ही नामु विसारिआ किआ जपु जापहि होरि ॥

Jinhee naamu visaariaa kiaa japu jaapahi hori ||

Those who forget the Naam, the Name of the Lord - so what if they chant other chants?

ਬਿਸਟਾ ਅੰਦਰਿ ਕੀਟ ਸੇ ਮੁਠੇ ਧੰਧੈ ਚੋਰਿ ॥

बिसटा अंदरि कीट से मुठे धंधै चोरि ॥

Bisataa anddari keet se muthe dhanddhai chori ||

They are maggots in manure, plundered by the thief of worldly entanglements.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਝੂਠੇ ਲਾਲਚ ਹੋਰਿ ॥੨॥

नानक नामु न वीसरै झूठे लालच होरि ॥२॥

Naanak naamu na veesarai jhoothe laalach hori ||2||

O Nanak, never forget the Naam; greed for anything else is false. ||2||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

सलोकु मः ३ ॥

Saloku M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਜਿਨੀ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਬਹੁ ਕਰਮ ਕਮਾਵਹਿ ਹੋਰਿ ॥

जिनी नामु विसारिआ बहु करम कमावहि होरि ॥

Jinee naamu visaariaa bahu karam kamaavahi hori ||

Those who forget the Naam and do other things,

ਨਾਨਕ ਜਮ ਪੁਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਹਿ ਜਿਉ ਸੰਨੑੀ ਉਪਰਿ ਚੋਰ ॥੧॥

नानक जम पुरि बधे मारीअहि जिउ संन्ही उपरि चोर ॥१॥

Naanak jam puri badhe maareeahi jiu sannhee upari chor ||1||

O Nanak, will be bound and gagged and beaten in the City of Death, like the thief caught red-handed. ||1||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਜਿਚਰੁ ਇਹੁ ਮਨੁ ਲਹਰੀ ਵਿਚਿ ਹੈ ਹਉਮੈ ਬਹੁਤੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥

जिचरु इहु मनु लहरी विचि है हउमै बहुतु अहंकारु ॥

Jicharu ihu manu laharee vichi hai haumai bahutu ahankkaaru ||

As long as his mind is disturbed by waves, he is caught in ego and egotistical pride.

ਸਬਦੈ ਸਾਦੁ ਨ ਆਵਈ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥

सबदै सादु न आवई नामि न लगै पिआरु ॥

Sabadai saadu na aavaee naami na lagai piaaru ||

He does not find the taste of the Shabad, and he does not embrace love for the Name.

ਸੇਵਾ ਥਾਇ ਨ ਪਵਈ ਤਿਸ ਕੀ ਖਪਿ ਖਪਿ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥

सेवा थाइ न पवई तिस की खपि खपि होइ खुआरु ॥

Sevaa thaai na pavaee tis kee khapi khapi hoi khuaaru ||

His service is not accepted; worrying and worrying, he wastes away in misery.

ਨਾਨਕ ਸੇਵਕੁ ਸੋਈ ਆਖੀਐ ਜੋ ਸਿਰੁ ਧਰੇ ਉਤਾਰਿ ॥

नानक सेवकु सोई आखीऐ जो सिरु धरे उतारि ॥

Naanak sevaku soee aakheeai jo siru dhare utaari ||

O Nanak, he alone is called a selfless servant, who cuts off his head, and offers it to the Lord.

ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਭਾਣਾ ਮੰਨਿ ਲਏ ਸਬਦੁ ਰਖੈ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥੧॥

सतिगुर का भाणा मंनि लए सबदु रखै उर धारि ॥१॥

Satigur kaa bhaa(nn)aa manni lae sabadu rakhai ur dhaari ||1||

He accepts the Will of the True Guru, and enshrines the Shabad within his heart. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਸੋ ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੇਵਾ ਚਾਕਰੀ ਜੋ ਖਸਮੈ ਭਾਵੈ ॥

सो जपु तपु सेवा चाकरी जो खसमै भावै ॥

So japu tapu sevaa chaakaree jo khasamai bhaavai ||

That is chanting and meditation, work and selfless service, which is pleasing to our Lord and Master.

ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਮੇਲਿ ਲਏ ਆਪਤੁ ਗਵਾਵੈ ॥

आपे बखसे मेलि लए आपतु गवावै ॥

Aape bakhase meli lae aapatu gavaavai ||

The Lord Himself forgives, and takes away self-conceit, and unites the mortals with Himself.

ਮਿਲਿਆ ਕਦੇ ਨ ਵੀਛੁੜੈ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਵੈ ॥

मिलिआ कदे न वीछुड़ै जोती जोति मिलावै ॥

Miliaa kade na veechhu(rr)ai jotee joti milaavai ||

United with the Lord, the mortal is never separated again; his light merges into the Light.

ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਸੋ ਬੁਝਸੀ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਬੁਝਾਵੈ ॥੨॥

नानक गुर परसादी सो बुझसी जिसु आपि बुझावै ॥२॥

Naanak gur parasaadee so bujhasee jisu aapi bujhaavai ||2||

O Nanak, by Guru's Grace, the mortal understands, when the Lord allows him to understand. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਸੁਖੁ ਨਹੀ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥

विणु सतिगुर सेवे सुखु नही मरि जमहि वारो वार ॥

Vi(nn)u satigur seve sukhu nahee mari jammahi vaaro vaar ||

Without serving the True Guru, no one finds peace; mortals die and are reborn, over and over again.

ਮੋਹ ਠਗਉਲੀ ਪਾਈਅਨੁ ਬਹੁ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਵਿਕਾਰ ॥

मोह ठगउली पाईअनु बहु दूजै भाइ विकार ॥

Moh thagaulee paaeeanu bahu doojai bhaai vikaar ||

They have been given the drug of emotional attachment; in love with duality, they are totally corrupt.

ਇਕਿ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਉਬਰੇ ਤਿਸੁ ਜਨ ਕਉ ਕਰਹਿ ਸਭਿ ਨਮਸਕਾਰ ॥

इकि गुर परसादी उबरे तिसु जन कउ करहि सभि नमसकार ॥

Iki gur parasaadee ubare tisu jan kau karahi sabhi namasakaar ||

Some are saved, by Guru's Grace. Everyone humbly bows before such humble beings.

ਨਾਨਕ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ਤੂ ਅੰਤਰਿ ਜਿਤੁ ਪਾਵਹਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰ ॥੧॥

नानक अनदिनु नामु धिआइ तू अंतरि जितु पावहि मोख दुआर ॥१॥

Naanak anadinu naamu dhiaai too anttari jitu paavahi mokh duaar ||1||

O Nanak, meditate on the Naam, deep within yourself, day and night. You shall find the Door of Salvation. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਵਿਸਾਰਿਆ ਸਚੁ ਮਰਣਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ॥

माइआ मोहि विसारिआ सचु मरणा हरि नामु ॥

Maaiaa mohi visaariaa sachu mara(nn)aa hari naamu ||

Emotionally attached to Maya, the mortal forgets truth, death and the Name of the Lord.

ਧੰਧਾ ਕਰਤਿਆ ਜਨਮੁ ਗਇਆ ਅੰਦਰਿ ਦੁਖੁ ਸਹਾਮੁ ॥

धंधा करतिआ जनमु गइआ अंदरि दुखु सहामु ॥

Dhanddhaa karatiaa janamu gaiaa anddari dukhu sahaamu ||

Engaged in worldly affairs, his life wastes away; deep within himself, he suffers in pain.

ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਜਿਨੑ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਕਰਾਮੁ ॥੨॥

नानक सतिगुरु सेवि सुखु पाइआ जिन्ह पूरबि लिखिआ करामु ॥२॥

Naanak satiguru sevi sukhu paaiaa jinh poorabi likhiaa karaamu ||2||

O Nanak, those who have the karma of such pre-ordained destiny, serve the True Guru and find peace. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਗੁਰ ਕਾ ਕਹਿਆ ਜੇ ਕਰੇ ਸੁਖੀ ਹੂ ਸੁਖੁ ਸਾਰੁ ॥

गुर का कहिआ जे करे सुखी हू सुखु सारु ॥

Gur kaa kahiaa je kare sukhee hoo sukhu saaru ||

Whoever follows the Guru's Teachings, attains the most sublime peace of all peace.

ਗੁਰ ਕੀ ਕਰਣੀ ਭਉ ਕਟੀਐ ਨਾਨਕ ਪਾਵਹਿ ਪਾਰੁ ॥੧॥

गुर की करणी भउ कटीऐ नानक पावहि पारु ॥१॥

Gur kee kara(nn)ee bhau kateeai naanak paavahi paaru ||1||

Acting in accordance with the Guru, his fear is cut away; O Nanak, he is carried across. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਸਚੁ ਪੁਰਾਣਾ ਨਾ ਥੀਐ ਨਾਮੁ ਨ ਮੈਲਾ ਹੋਇ ॥

सचु पुराणा ना थीऐ नामु न मैला होइ ॥

Sachu puraa(nn)aa naa theeai naamu na mailaa hoi ||

The True Lord does not grow old; His Naam is never dirtied.

ਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਜੇ ਚਲੈ ਬਹੁੜਿ ਨ ਆਵਣੁ ਹੋਇ ॥

गुर कै भाणै जे चलै बहुड़ि न आवणु होइ ॥

Gur kai bhaa(nn)ai je chalai bahu(rr)i na aava(nn)u hoi ||

Whoever walks in harmony with the Guru's Will, shall not be reborn again.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਵਿਸਾਰਿਐ ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਦੋਇ ॥੨॥

नानक नामि विसारिऐ आवण जाणा दोइ ॥२॥

Naanak naami visaariai aava(nn) jaa(nn)aa doi ||2||

O Nanak, those who forget the Naam, come and go in reincarnation. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਮਨਮੁਖ ਬੋਲਿ ਨ ਜਾਣਨੑੀ ਓਨਾ ਅੰਦਰਿ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥

मनमुख बोलि न जाणन्ही ओना अंदरि कामु क्रोधु अहंकारु ॥

Manamukh boli na jaa(nn)anhee onaa anddari kaamu krodhu ahankkaaru ||

The self-willed manmukhs do not even know how to speak. They are filled with sexual desire, anger and egotism.

ਥਾਉ ਕੁਥਾਉ ਨ ਜਾਣਨੀ ਸਦਾ ਚਿਤਵਹਿ ਬਿਕਾਰ ॥

थाउ कुथाउ न जाणनी सदा चितवहि बिकार ॥

Thaau kuthaau na jaa(nn)anee sadaa chitavahi bikaar ||

They do not know the difference between good and bad; they constantly think of corruption.

ਦਰਗਹ ਲੇਖਾ ਮੰਗੀਐ ਓਥੈ ਹੋਹਿ ਕੂੜਿਆਰ ॥

दरगह लेखा मंगीऐ ओथै होहि कूड़िआर ॥

Daragah lekhaa manggeeai othai hohi koo(rr)iaar ||

In the Lord's Court, they are called to account, and they are judged to be false.

ਆਪੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਉਪਾਈਅਨੁ ਆਪਿ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥

आपे स्रिसटि उपाईअनु आपि करे बीचारु ॥

Aape srisati upaaeeanu aapi kare beechaaru ||

He Himself creates the Universe. He Himself contemplates it.

ਨਾਨਕ ਕਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਸਭੁ ਵਰਤੈ ਆਪਿ ਸਚਿਆਰੁ ॥੧॥

नानक किस नो आखीऐ सभु वरतै आपि सचिआरु ॥१॥

Naanak kis no aakheeai sabhu varatai aapi sachiaaru ||1||

O Nanak, whom should we tell? The True Lord is permeating and pervading all. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਹਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਿਨੑੀ ਅਰਾਧਿਆ ਜਿਨੑ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥

हरि गुरमुखि तिन्ही अराधिआ जिन्ह करमि परापति होइ ॥

Hari guramukhi tinhee araadhiaa jinh karami paraapati hoi ||

The Gurmukhs worship and adore the Lord; they receive the good karma of their actions.

ਨਾਨਕ ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿਨੑ ਕਉ ਜਿਨੑ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਸੋਇ ॥੨॥

नानक हउ बलिहारी तिन्ह कउ जिन्ह हरि मनि वसिआ सोइ ॥२॥

Naanak hau balihaaree tinh kau jinh hari mani vasiaa soi ||2||

O Nanak, I am a sacrifice to those whose minds are filled with the Lord. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤ ਵਾਦੁ ਵਖਾਣਦੇ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਸੁਆਇ ॥

पड़ि पड़ि पंडित वादु वखाणदे माइआ मोह सुआइ ॥

Pa(rr)i pa(rr)i panddit vaadu vakhaa(nn)ade maaiaa moh suaai ||

Reading and writing, the Pandits engage in debates and disputes; they are attached to the flavors of Maya.

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਮਨ ਮੂਰਖ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥

दूजै भाइ नामु विसारिआ मन मूरख मिलै सजाइ ॥

Doojai bhaai naamu visaariaa man moorakh milai sajaai ||

In the love of duality, they forget the Naam. Those foolish mortals shall receive their punishment.

ਜਿਨੑਿ ਕੀਤੇ ਤਿਸੈ ਨ ਸੇਵਨੑੀ ਦੇਦਾ ਰਿਜਕੁ ਸਮਾਇ ॥

जिन्हि कीते तिसै न सेवन्ही देदा रिजकु समाइ ॥

Jinhi keete tisai na sevanhee dedaa rijaku samaai ||

They do not serve the One who created them, who gives sustenance to all.

ਜਮ ਕਾ ਫਾਹਾ ਗਲਹੁ ਨ ਕਟੀਐ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵਹਿ ਜਾਇ ॥

जम का फाहा गलहु न कटीऐ फिरि फिरि आवहि जाइ ॥

Jam kaa phaahaa galahu na kateeai phiri phiri aavahi jaai ||

The noose of Death around their necks is not cut off; they come and go in reincarnation, over and over again.

ਜਿਨ ਕਉ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਤਿਨ ਆਇ ॥

जिन कउ पूरबि लिखिआ सतिगुरु मिलिआ तिन आइ ॥

Jin kau poorabi likhiaa satiguru miliaa tin aai ||

The True Guru comes and meets those who have such pre-ordained destiny.

ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਦੇ ਨਾਨਕ ਸਚਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥

अनदिनु नामु धिआइदे नानक सचि समाइ ॥१॥

Anadinu naamu dhiaaide naanak sachi samaai ||1||

Night and day, they meditate on the Naam, the Name of the Lord; O Nanak, they merge into the True Lord. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਸਚੁ ਵਣਜਹਿ ਸਚੁ ਸੇਵਦੇ ਜਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੈਰੀ ਪਾਹਿ ॥

सचु वणजहि सचु सेवदे जि गुरमुखि पैरी पाहि ॥

Sachu va(nn)ajahi sachu sevade ji guramukhi pairee paahi ||

Those Gurmukhs who fall at His Feet deal with the True Lord and serve the True Lord.

ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਜੇ ਚਲਹਿ ਸਹਜੇ ਸਚਿ ਸਮਾਹਿ ॥੨॥

नानक गुर कै भाणै जे चलहि सहजे सचि समाहि ॥२॥

Naanak gur kai bhaa(nn)ai je chalahi sahaje sachi samaahi ||2||

O Nanak, those who walk in harmony with the Guru's Will are intuitively absorbed in the True Lord. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਪਰਾਈ ਅਮਾਣ ਕਿਉ ਰਖੀਐ ਦਿਤੀ ਹੀ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥

पराई अमाण किउ रखीऐ दिती ही सुखु होइ ॥

Paraaee amaa(nn) kiu rakheeai ditee hee sukhu hoi ||

Why keep what is held in trust for another? Giving it back, peace is found.

ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਗੁਰ ਥੈ ਟਿਕੈ ਹੋਰ ਥੈ ਪਰਗਟੁ ਨ ਹੋਇ ॥

गुर का सबदु गुर थै टिकै होर थै परगटु न होइ ॥

Gur kaa sabadu gur thai tikai hor thai paragatu na hoi ||

The Word of the Guru's Shabad rests in the Guru; it does not appear through anyone else.

ਅੰਨੑੇ ਵਸਿ ਮਾਣਕੁ ਪਇਆ ਘਰਿ ਘਰਿ ਵੇਚਣ ਜਾਇ ॥

अंन्हे वसि माणकु पइआ घरि घरि वेचण जाइ ॥

Annhe vasi maa(nn)aku paiaa ghari ghari vecha(nn) jaai ||

The blind man finds a jewel, and goes from house to house selling it.

ਓਨਾ ਪਰਖ ਨ ਆਵਈ ਅਢੁ ਨ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥

ओना परख न आवई अढु न पलै पाइ ॥

Onaa parakh na aavaee adhu na palai paai ||

But they cannot appraise it, and they do not offer him even half a shell for it.

ਜੇ ਆਪਿ ਪਰਖ ਨ ਆਵਈ ਤਾਂ ਪਾਰਖੀਆ ਥਾਵਹੁ ਲਇਓੁ ਪਰਖਾਇ ॥

जे आपि परख न आवई तां पारखीआ थावहु लइओ परखाइ ॥

Je aapi parakh na aavaee taan paarakheeaa thaavahu laiou parakhaai ||

If he cannot appraise it himself, then he should have it appraised by an appraiser.

ਜੇ ਓਸੁ ਨਾਲਿ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ਤਾਂ ਵਥੁ ਲਹੈ ਨਉ ਨਿਧਿ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥

जे ओसु नालि चितु लाए तां वथु लहै नउ निधि पलै पाइ ॥

Je osu naali chitu laae taan vathu lahai nau nidhi palai paai ||

If he focuses his consciousness, then he obtains the true object, and he is blessed with the nine treasures.

ਘਰਿ ਹੋਦੈ ਧਨਿ ਜਗੁ ਭੁਖਾ ਮੁਆ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੋਝੀ ਨ ਹੋਇ ॥

घरि होदै धनि जगु भुखा मुआ बिनु सतिगुर सोझी न होइ ॥

Ghari hodai dhani jagu bhukhaa muaa binu satigur sojhee na hoi ||

The wealth is within the house, while the world is dying of hunger. Without the True Guru, no one has a clue.

ਸਬਦੁ ਸੀਤਲੁ ਮਨਿ ਤਨਿ ਵਸੈ ਤਿਥੈ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਨ ਕੋਇ ॥

सबदु सीतलु मनि तनि वसै तिथै सोगु विजोगु न कोइ ॥

Sabadu seetalu mani tani vasai tithai sogu vijogu na koi ||

When the cooling and soothing Shabad comes to dwell in the mind and body, there is no sorrow or separation there.

ਵਸਤੁ ਪਰਾਈ ਆਪਿ ਗਰਬੁ ਕਰੇ ਮੂਰਖੁ ਆਪੁ ਗਣਾਏ ॥

वसतु पराई आपि गरबु करे मूरखु आपु गणाए ॥

Vasatu paraaee aapi garabu kare moorakhu aapu ga(nn)aae ||

The object belongs to someone else, but the fool is proud of it, and shows his shallow nature.

ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਏ ॥੧॥

नानक बिनु बूझे किनै न पाइओ फिरि फिरि आवै जाए ॥१॥

Naanak binu boojhe kinai na paaio phiri phiri aavai jaae ||1||

O Nanak, without understanding, no one obtains it; they come and go in reincarnation, over and over again. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਮਨਿ ਅਨਦੁ ਭਇਆ ਮਿਲਿਆ ਹਰਿ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਸਰਸੇ ਸਜਣ ਸੰਤ ਪਿਆਰੇ ॥

मनि अनदु भइआ मिलिआ हरि प्रीतमु सरसे सजण संत पिआरे ॥

Mani anadu bhaiaa miliaa hari preetamu sarase saja(nn) santt piaare ||

My mind is in ecstasy; I have met my Beloved Lord. My beloved friends, the Saints, are delighted.

ਜੋ ਧੁਰਿ ਮਿਲੇ ਨ ਵਿਛੁੜਹਿ ਕਬਹੂ ਜਿ ਆਪਿ ਮੇਲੇ ਕਰਤਾਰੇ ॥

जो धुरि मिले न विछुड़हि कबहू जि आपि मेले करतारे ॥

Jo dhuri mile na vichhu(rr)ahi kabahoo ji aapi mele karataare ||

Those who are united with the Primal Lord shall never be separated again. The Creator has united them with Himself.

ਅੰਤਰਿ ਸਬਦੁ ਰਵਿਆ ਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ਸਗਲੇ ਦੂਖ ਨਿਵਾਰੇ ॥

अंतरि सबदु रविआ गुरु पाइआ सगले दूख निवारे ॥

Anttari sabadu raviaa guru paaiaa sagale dookh nivaare ||

The Shabad permeates my inner being, and I have found the Guru; all my sorrows are dispelled.

ਹਰਿ ਸੁਖਦਾਤਾ ਸਦਾ ਸਲਾਹੀ ਅੰਤਰਿ ਰਖਾਂ ਉਰ ਧਾਰੇ ॥

हरि सुखदाता सदा सलाही अंतरि रखां उर धारे ॥

Hari sukhadaataa sadaa salaahee anttari rakhaan ur dhaare ||

I praise forever the Lord, the Giver of peace; I keep Him enshrined deep within my heart.

ਮਨਮੁਖੁ ਤਿਨ ਕੀ ਬਖੀਲੀ ਕਿ ਕਰੇ ਜਿ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰੇ ॥

मनमुखु तिन की बखीली कि करे जि सचै सबदि सवारे ॥

Manamukhu tin kee bakheelee ki kare ji sachai sabadi savaare ||

How can the self-willed manmukh gossip about those who are embellished and exalted in the True Word of the Shabad?

ਓਨਾ ਦੀ ਆਪਿ ਪਤਿ ਰਖਸੀ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰਾ ਸਰਣਾਗਤਿ ਪਏ ਗੁਰ ਦੁਆਰੇ ॥

ओना दी आपि पति रखसी मेरा पिआरा सरणागति पए गुर दुआरे ॥

Onaa dee aapi pati rakhasee meraa piaaraa sara(nn)aagati pae gur duaare ||

My Beloved Himself preserves the honor of those who have come to the Guru's Door seeking Sanctuary.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇ ਸੁਹੇਲੇ ਭਏ ਮੁਖ ਊਜਲ ਦਰਬਾਰੇ ॥੨॥

नानक गुरमुखि से सुहेले भए मुख ऊजल दरबारे ॥२॥

Naanak guramukhi se suhele bhae mukh ujal darabaare ||2||

O Nanak, the Gurmukhs are filled with joy; their faces are radiant in the Court of the Lord. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ਹੈ ਜਿਤੁ ਖਾਧੈ ਸਭ ਭੁਖ ਜਾਇ ॥

गुरमुखि अम्रितु नामु है जितु खाधै सभ भुख जाइ ॥

Guramukhi ammmritu naamu hai jitu khaadhai sabh bhukh jaai ||

The Guru's Word is the Ambrosial Nectar of the Naam. Eating it, all hunger departs.

ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਵਈ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥

त्रिसना मूलि न होवई नामु वसै मनि आइ ॥

Trisanaa mooli na hovaee naamu vasai mani aai ||

There is no thirst or desire at all, when the Naam comes to dwell in the mind.

ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਜਿ ਹੋਰੁ ਖਾਣਾ ਤਿਤੁ ਰੋਗੁ ਲਗੈ ਤਨਿ ਧਾਇ ॥

बिनु नावै जि होरु खाणा तितु रोगु लगै तनि धाइ ॥

Binu naavai ji horu khaa(nn)aa titu rogu lagai tani dhaai ||

Eating anything other than the Name, disease runs to afflict the body.

ਨਾਨਕ ਰਸ ਕਸ ਸਬਦੁ ਸਲਾਹਣਾ ਆਪੇ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥੧॥

नानक रस कस सबदु सलाहणा आपे लए मिलाइ ॥१॥

Naanak ras kas sabadu salaaha(nn)aa aape lae milaai ||1||

O Nanak, whoever takes the Praise of the Shabad as his spices and flavors - the Lord unites him in His Union. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਜੀਆ ਅੰਦਰਿ ਜੀਉ ਸਬਦੁ ਹੈ ਜਿਤੁ ਸਹ ਮੇਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥

जीआ अंदरि जीउ सबदु है जितु सह मेलावा होइ ॥

Jeeaa anddari jeeu sabadu hai jitu sah melaavaa hoi ||

The life within all living beings is the Word of the Shabad. Through it, we meet our Husband Lord.

ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਜਗਿ ਆਨੑੇਰੁ ਹੈ ਸਬਦੇ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥

बिनु सबदै जगि आन्हेरु है सबदे परगटु होइ ॥

Binu sabadai jagi aanheru hai sabade paragatu hoi ||

Without the Shabad, the world is in darkness. Through the Shabad, it is enlightened.

ਪੰਡਿਤ ਮੋਨੀ ਪੜਿ ਪੜਿ ਥਕੇ ਭੇਖ ਥਕੇ ਤਨੁ ਧੋਇ ॥

पंडित मोनी पड़ि पड़ि थके भेख थके तनु धोइ ॥

Panddit monee pa(rr)i pa(rr)i thake bhekh thake tanu dhoi ||

The Pandits, the religious scholars, and the silent sages read and write until they are weary. The religious fanatics are tired of washing their bodies.

ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਦੁਖੀਏ ਚਲੇ ਰੋਇ ॥

बिनु सबदै किनै न पाइओ दुखीए चले रोइ ॥

Binu sabadai kinai na paaio dukheee chale roi ||

Without the Shabad, no one attains the Lord; the miserable depart weeping and wailing.

ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਪਾਈਐ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥੨॥

नानक नदरी पाईऐ करमि परापति होइ ॥२॥

Naanak nadaree paaeeai karami paraapati hoi ||2||

O Nanak, by His Glance of Grace, the Merciful Lord is attained. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਵਿਸਾਰਿਆ ਗੁਰ ਕਾ ਭਉ ਹੇਤੁ ਅਪਾਰੁ ॥

माइआ मोहि विसारिआ गुर का भउ हेतु अपारु ॥

Maaiaa mohi visaariaa gur kaa bhau hetu apaaru ||

Attached to Maya, the mortal forgets the Fear of God and Guru, and love for the Infinite Lord.

ਲੋਭਿ ਲਹਰਿ ਸੁਧਿ ਮਤਿ ਗਈ ਸਚਿ ਨ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥

लोभि लहरि सुधि मति गई सचि न लगै पिआरु ॥

Lobhi lahari sudhi mati gaee sachi na lagai piaaru ||

The waves of greed take away his wisdom and understanding, and he does not embrace love for the True Lord.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਿਨਾ ਸਬਦੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਦਰਗਹ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥

गुरमुखि जिना सबदु मनि वसै दरगह मोख दुआरु ॥

Guramukhi jinaa sabadu mani vasai daragah mokh duaaru ||

The Word of the Shabad abides in the mind of the Gurmukhs, who find the Gate of Salvation.

ਨਾਨਕ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਲਏ ਆਪੇ ਬਖਸਣਹਾਰੁ ॥੧॥

नानक आपे मेलि लए आपे बखसणहारु ॥१॥

Naanak aape meli lae aape bakhasa(nn)ahaaru ||1||

O Nanak, the Lord Himself forgives them, and unites them in Union with Himself. ||1||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਅਮਰੁ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ਹੈ ਤਿਸੁ ਨਾਲਿ ਸਿਆਣਪ ਨ ਚਲਈ ਨ ਹੁਜਤਿ ਕਰਣੀ ਜਾਇ ॥

अमरु वेपरवाहु है तिसु नालि सिआणप न चलई न हुजति करणी जाइ ॥

Amaru veparavaahu hai tisu naali siaa(nn)ap na chalaee na hujati kara(nn)ee jaai ||

The Order of the Lord is beyond challenge. Clever tricks and arguments will not work against it.

ਆਪੁ ਛੋਡਿ ਸਰਣਾਇ ਪਵੈ ਮੰਨਿ ਲਏ ਰਜਾਇ ॥

आपु छोडि सरणाइ पवै मंनि लए रजाइ ॥

Aapu chhodi sara(nn)aai pavai manni lae rajaai ||

So abandon your self-conceit, and take to His Sanctuary; accept the Order of His Will.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਮ ਡੰਡੁ ਨ ਲਗਈ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥

गुरमुखि जम डंडु न लगई हउमै विचहु जाइ ॥

Guramukhi jam danddu na lagaee haumai vichahu jaai ||

The Gurmukh eliminates self-conceit from within himself; he shall not be punished by the Messenger of Death.

ਨਾਨਕ ਸੇਵਕੁ ਸੋਈ ਆਖੀਐ ਜਿ ਸਚਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੧॥

नानक सेवकु सोई आखीऐ जि सचि रहै लिव लाइ ॥१॥

Naanak sevaku soee aakheeai ji sachi rahai liv laai ||1||

O Nanak, he alone is called a selfless servant, who remains lovingly attuned to the True Lord. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਦਾਤਿ ਜੋਤਿ ਸਭ ਸੂਰਤਿ ਤੇਰੀ ॥

दाति जोति सभ सूरति तेरी ॥

Daati joti sabh soorati teree ||

All gifts, light and beauty are Yours.

ਬਹੁਤੁ ਸਿਆਣਪ ਹਉਮੈ ਮੇਰੀ ॥

बहुतु सिआणप हउमै मेरी ॥

Bahutu siaa(nn)ap haumai meree ||

Excessive cleverness and egotism are mine.

ਬਹੁ ਕਰਮ ਕਮਾਵਹਿ ਲੋਭਿ ਮੋਹਿ ਵਿਆਪੇ ਹਉਮੈ ਕਦੇ ਨ ਚੂਕੈ ਫੇਰੀ ॥

बहु करम कमावहि लोभि मोहि विआपे हउमै कदे न चूकै फेरी ॥

Bahu karam kamaavahi lobhi mohi viaape haumai kade na chookai pheree ||

The mortal performs all sorts of rituals in greed and attachment; engrossed in egotism, he shall never escape the cycle of reincarnation.

ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਕਰਤਾ ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸਾਈ ਗਲ ਚੰਗੇਰੀ ॥੨॥

नानक आपि कराए करता जो तिसु भावै साई गल चंगेरी ॥२॥

Naanak aapi karaae karataa jo tisu bhaavai saaee gal changgeree ||2||

O Nanak, the Creator Himself inspires all to act. Whatever pleases Him is good. ||2||

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ਚਉਪਦੇ ਘਰੁ ੧

मलार महला ३ चउपदे घरु १

Malaar mahalaa 3 chaupade gharu 1

Malaar, Third Mehl, Chau-Padas, First House:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਆਕਾਰੁ ਹੈ ਆਪੇ ਆਪੇ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਏ ॥

निरंकारु आकारु है आपे आपे भरमि भुलाए ॥

Nirankkaaru aakaaru hai aape aape bharami bhulaae ||

The Formless Lord is formed by Himself. He Himself deludes in doubt.

ਕਰਿ ਕਰਿ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਵੇਖੈ ਜਿਤੁ ਭਾਵੈ ਤਿਤੁ ਲਾਏ ॥

करि करि करता आपे वेखै जितु भावै तितु लाए ॥

Kari kari karataa aape vekhai jitu bhaavai titu laae ||

Creating the Creation, the Creator Himself beholds it; He enjoins us as He pleases.

ਸੇਵਕ ਕਉ ਏਹਾ ਵਡਿਆਈ ਜਾ ਕਉ ਹੁਕਮੁ ਮਨਾਏ ॥੧॥

सेवक कउ एहा वडिआई जा कउ हुकमु मनाए ॥१॥

Sevak kau ehaa vadiaaee jaa kau hukamu manaae ||1||

This is the true greatness of His servant, that he obeys the Hukam of the Lord's Command. ||1||

ਆਪਣਾ ਭਾਣਾ ਆਪੇ ਜਾਣੈ ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਲਹੀਐ ॥

आपणा भाणा आपे जाणै गुर किरपा ते लहीऐ ॥

Aapa(nn)aa bhaa(nn)aa aape jaa(nn)ai gur kirapaa te laheeai ||

Only He Himself knows His Will. By Guru's Grace, it is grasped.

ਏਹਾ ਸਕਤਿ ਸਿਵੈ ਘਰਿ ਆਵੈ ਜੀਵਦਿਆ ਮਰਿ ਰਹੀਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

एहा सकति सिवै घरि आवै जीवदिआ मरि रहीऐ ॥१॥ रहाउ ॥

Ehaa sakati sivai ghari aavai jeevadiaa mari raheeai ||1|| rahaau ||

When this play of Shiva and Shakti comes to his home, he remains dead while yet alive. ||1|| Pause ||

ਵੇਦ ਪੜੈ ਪੜਿ ਵਾਦੁ ਵਖਾਣੈ ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹੇਸਾ ॥

वेद पड़ै पड़ि वादु वखाणै ब्रहमा बिसनु महेसा ॥

Ved pa(rr)ai pa(rr)i vaadu vakhaa(nn)ai brhamaa bisanu mahesaa ||

They read the Vedas, and read them again, and engage in arguments about Brahma, Vishnu and Shiva.

ਏਹ ਤ੍ਰਿਗੁਣ ਮਾਇਆ ਜਿਨਿ ਜਗਤੁ ਭੁਲਾਇਆ ਜਨਮ ਮਰਣ ਕਾ ਸਹਸਾ ॥

एह त्रिगुण माइआ जिनि जगतु भुलाइआ जनम मरण का सहसा ॥

Eh trigu(nn) maaiaa jini jagatu bhulaaiaa janam mara(nn) kaa sahasaa ||

This three-phased Maya has deluded the whole world into cynicism about death and birth.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ਚੂਕੈ ਮਨਹੁ ਅੰਦੇਸਾ ॥੨॥

गुर परसादी एको जाणै चूकै मनहु अंदेसा ॥२॥

Gur parasaadee eko jaa(nn)ai chookai manahu anddesaa ||2||

By Guru's Grace, know the One Lord, and the anxiety of your mind will be allayed. ||2||

ਹਮ ਦੀਨ ਮੂਰਖ ਅਵੀਚਾਰੀ ਤੁਮ ਚਿੰਤਾ ਕਰਹੁ ਹਮਾਰੀ ॥

हम दीन मूरख अवीचारी तुम चिंता करहु हमारी ॥

Ham deen moorakh aveechaaree tum chinttaa karahu hamaaree ||

I am meek, foolish and thoughtless, but still, You take care of me.

ਹੋਹੁ ਦਇਆਲ ਕਰਿ ਦਾਸੁ ਦਾਸਾ ਕਾ ਸੇਵਾ ਕਰੀ ਤੁਮਾਰੀ ॥

होहु दइआल करि दासु दासा का सेवा करी तुमारी ॥

Hohu daiaal kari daasu daasaa kaa sevaa karee tumaaree ||

Please be kind to me, and make me the slave of Your slaves, so that I may serve You.

ਏਕੁ ਨਿਧਾਨੁ ਦੇਹਿ ਤੂ ਅਪਣਾ ਅਹਿਨਿਸਿ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੀ ॥੩॥

एकु निधानु देहि तू अपणा अहिनिसि नामु वखाणी ॥३॥

Eku nidhaanu dehi too apa(nn)aa ahinisi naamu vakhaa(nn)ee ||3||

Please bless me with the treasure of the One Name, that I may chant it, day and night. ||3||

ਕਹਤ ਨਾਨਕੁ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਬੂਝਹੁ ਕੋਈ ਐਸਾ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰਾ ॥

कहत नानकु गुर परसादी बूझहु कोई ऐसा करे वीचारा ॥

Kahat naanaku gur parasaadee boojhahu koee aisaa kare veechaaraa ||

Says Nanak, by Guru's Grace, understand. Hardly anyone considers this.

ਜਿਉ ਜਲ ਊਪਰਿ ਫੇਨੁ ਬੁਦਬੁਦਾ ਤੈਸਾ ਇਹੁ ਸੰਸਾਰਾ ॥

जिउ जल ऊपरि फेनु बुदबुदा तैसा इहु संसारा ॥

Jiu jal upari phenu budabudaa taisaa ihu sanssaaraa ||

Like foam bubbling up on the surface of the water, so is this world.

ਜਿਸ ਤੇ ਹੋਆ ਤਿਸਹਿ ਸਮਾਣਾ ਚੂਕਿ ਗਇਆ ਪਾਸਾਰਾ ॥੪॥੧॥

जिस ते होआ तिसहि समाणा चूकि गइआ पासारा ॥४॥१॥

Jis te hoaa tisahi samaa(nn)aa chooki gaiaa paasaaraa ||4||1||

It shall eventually merge back into that from which it came, and all its expanse shall be gone. ||4||1||

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ॥

मलार महला ३ ॥

Malaar mahalaa 3 ||

Malaar, Third Mehl:

ਜਿਨੀ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣਿਆ ਸੇ ਮੇਲੇ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇ ॥

जिनी हुकमु पछाणिआ से मेले हउमै सबदि जलाइ ॥

Jinee hukamu pachhaa(nn)iaa se mele haumai sabadi jalaai ||

Those who realize the Hukam of the Lord's Command are united with Him; through the Word of His Shabad, their egotism is burnt away.

ਸਚੀ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਸਚਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

सची भगति करहि दिनु राती सचि रहे लिव लाइ ॥

Sachee bhagati karahi dinu raatee sachi rahe liv laai ||

They perform true devotional worship day and night; they remain lovingly attuned to the True Lord.

ਸਦਾ ਸਚੁ ਹਰਿ ਵੇਖਦੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸੁਭਾਇ ॥੧॥

सदा सचु हरि वेखदे गुर कै सबदि सुभाइ ॥१॥

Sadaa sachu hari vekhade gur kai sabadi subhaai ||1||

They gaze on their True Lord forever, through the Word of the Guru's Shabad, with loving ease. ||1||

ਮਨ ਰੇ ਹੁਕਮੁ ਮੰਨਿ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥

मन रे हुकमु मंनि सुखु होइ ॥

Man re hukamu manni sukhu hoi ||

O mortal, accept His Will and find peace.

ਪ੍ਰਭ ਭਾਣਾ ਅਪਣਾ ਭਾਵਦਾ ਜਿਸੁ ਬਖਸੇ ਤਿਸੁ ਬਿਘਨੁ ਨ ਕੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

प्रभ भाणा अपणा भावदा जिसु बखसे तिसु बिघनु न कोइ ॥१॥ रहाउ ॥

Prbh bhaa(nn)aa apa(nn)aa bhaavadaa jisu bakhase tisu bighanu na koi ||1|| rahaau ||

God is pleased by the Pleasure of His Own Will. Whomever He forgives, meets no obstacles on the way. ||1|| Pause ||

ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਸਭਾ ਧਾਤੁ ਹੈ ਨਾ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਨ ਭਾਇ ॥

त्रै गुण सभा धातु है ना हरि भगति न भाइ ॥

Trai gu(nn) sabhaa dhaatu hai naa hari bhagati na bhaai ||

Under the influence of the three gunas, the three dispositions, the mind wanders everywhere, without love or devotion to the Lord.

ਗਤਿ ਮੁਕਤਿ ਕਦੇ ਨ ਹੋਵਈ ਹਉਮੈ ਕਰਮ ਕਮਾਹਿ ॥

गति मुकति कदे न होवई हउमै करम कमाहि ॥

Gati mukati kade na hovaee haumai karam kamaahi ||

No one is ever saved or liberated, by doing deeds in ego.

ਸਾਹਿਬ ਭਾਵੈ ਸੋ ਥੀਐ ਪਇਐ ਕਿਰਤਿ ਫਿਰਾਹਿ ॥੨॥

साहिब भावै सो थीऐ पइऐ किरति फिराहि ॥२॥

Saahib bhaavai so theeai paiai kirati phiraahi ||2||

Whatever our Lord and Master wills, comes to pass. People wander according to their past actions. ||2||

ਸਤਿਗੁਰ ਭੇਟਿਐ ਮਨੁ ਮਰਿ ਰਹੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥

सतिगुर भेटिऐ मनु मरि रहै हरि नामु वसै मनि आइ ॥

Satigur bhetiai manu mari rahai hari naamu vasai mani aai ||

Meeting with the True Guru, the mind is overpowered; the Lord's Name comes to abide in the mind.

ਤਿਸ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਨਾ ਪਵੈ ਕਹਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥

तिस की कीमति ना पवै कहणा किछू न जाइ ॥

Tis kee keemati naa pavai kaha(nn)aa kichhoo na jaai ||

The value of such a person cannot be estimated; nothing at all can be said about him.

ਚਉਥੈ ਪਦਿ ਵਾਸਾ ਹੋਇਆ ਸਚੈ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥੩॥

चउथै पदि वासा होइआ सचै रहै समाइ ॥३॥

Chauthai padi vaasaa hoiaa sachai rahai samaai ||3||

He comes to dwell in the fourth state; he remains merged in the True Lord. ||3||

ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਅਗਮੁ ਅਗੋਚਰੁ ਹੈ ਕੀਮਤਿ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਇ ॥

मेरा हरि प्रभु अगमु अगोचरु है कीमति कहणु न जाइ ॥

Meraa hari prbhu agamu agocharu hai keemati kaha(nn)u na jaai ||

My Lord God is Inaccessible and Unfathomable. His value cannot be expressed.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਬੁਝੀਐ ਸਬਦੇ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥

गुर परसादी बुझीऐ सबदे कार कमाइ ॥

Gur parasaadee bujheeai sabade kaar kamaai ||

By Guru's Grace, he comes to understand, and live the Shabad.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਿ ਤੂ ਹਰਿ ਹਰਿ ਦਰਿ ਸੋਭਾ ਪਾਇ ॥੪॥੨॥

नानक नामु सलाहि तू हरि हरि दरि सोभा पाइ ॥४॥२॥

Naanak naamu salaahi too hari hari dari sobhaa paai ||4||2||

O Nanak, praise the Naam, the Name of the Lord, Har, Har; you shall be honored in the Court of the Lord. ||4||2||

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ॥

मलार महला ३ ॥

Malaar mahalaa 3 ||

Malaar, Third Mehl:

ਗੁਰਮੁਖਿ ਕੋਈ ਵਿਰਲਾ ਬੂਝੈ ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥

गुरमुखि कोई विरला बूझै जिस नो नदरि करेइ ॥

Guramukhi koee viralaa boojhai jis no nadari karei ||

Rare is that person who, as Gurmukh, understands; the Lord has bestowed His Glance of Grace.

ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਦਾਤਾ ਕੋਈ ਨਾਹੀ ਬਖਸੇ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥

गुर बिनु दाता कोई नाही बखसे नदरि करेइ ॥

Gur binu daataa koee naahee bakhase nadari karei ||

There is no Giver except the Guru. He grants His Grace and forgives.

ਗੁਰ ਮਿਲਿਐ ਸਾਂਤਿ ਊਪਜੈ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਲਏਇ ॥੧॥

गुर मिलिऐ सांति ऊपजै अनदिनु नामु लएइ ॥१॥

Gur miliai saanti upajai anadinu naamu laei ||1||

Meeting the Guru, peace and tranquility well up; chant the Naam, the Name of the Lord, day and night. ||1||

ਮੇਰੇ ਮਨ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥

मेरे मन हरि अम्रित नामु धिआइ ॥

Mere man hari ammmrit naamu dhiaai ||

O my mind, meditate on the Ambrosial Name of the Lord.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਮਿਲੈ ਨਾਉ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਨਾਮੇ ਸਦਾ ਸਮਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

सतिगुरु पुरखु मिलै नाउ पाईऐ हरि नामे सदा समाइ ॥१॥ रहाउ ॥

Satiguru purakhu milai naau paaeeai hari naame sadaa samaai ||1|| rahaau ||

Meeting with the True Guru and the Primal Being, the Name is obtained, and one remains forever absorbed in the Lord's Name. ||1|| Pause ||

ਮਨਮੁਖ ਸਦਾ ਵਿਛੁੜੇ ਫਿਰਹਿ ਕੋਇ ਨ ਕਿਸ ਹੀ ਨਾਲਿ ॥

मनमुख सदा विछुड़े फिरहि कोइ न किस ही नालि ॥

Manamukh sadaa vichhu(rr)e phirahi koi na kis hee naali ||

The self-willed manmukhs are forever separated from the Lord; no one is with them.

ਹਉਮੈ ਵਡਾ ਰੋਗੁ ਹੈ ਸਿਰਿ ਮਾਰੇ ਜਮਕਾਲਿ ॥

हउमै वडा रोगु है सिरि मारे जमकालि ॥

Haumai vadaa rogu hai siri maare jamakaali ||

They are stricken with the great disease of egotism; they are hit on the head by the Messenger of Death.

ਗੁਰਮਤਿ ਸਤਸੰਗਤਿ ਨ ਵਿਛੁੜਹਿ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਸਮ੍ਹ੍ਹਾਲਿ ॥੨॥

गुरमति सतसंगति न विछुड़हि अनदिनु नामु सम्हालि ॥२॥

Guramati satasanggati na vichhu(rr)ahi anadinu naamu samhaali ||2||

Those who follow the Guru's Teachings are never separated from the Sat Sangat, the True Congregation. They dwell on the Naam, night and day. ||2||

ਸਭਨਾ ਕਰਤਾ ਏਕੁ ਤੂ ਨਿਤ ਕਰਿ ਦੇਖਹਿ ਵੀਚਾਰੁ ॥

सभना करता एकु तू नित करि देखहि वीचारु ॥

Sabhanaa karataa eku too nit kari dekhahi veechaaru ||

You are the One and Only Creator of all. You continually create, watch over and contemplate.

ਇਕਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪਿ ਮਿਲਾਇਆ ਬਖਸੇ ਭਗਤਿ ਭੰਡਾਰ ॥

इकि गुरमुखि आपि मिलाइआ बखसे भगति भंडार ॥

Iki guramukhi aapi milaaiaa bakhase bhagati bhanddaar ||

Some are Gurmukh - You unite them with Yourself. You bless then with the treasure of devotion.

ਤੂ ਆਪੇ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਜਾਣਦਾ ਕਿਸੁ ਆਗੈ ਕਰੀ ਪੂਕਾਰ ॥੩॥

तू आपे सभु किछु जाणदा किसु आगै करी पूकार ॥३॥

Too aape sabhu kichhu jaa(nn)adaa kisu aagai karee pookaar ||3||

You Yourself know everything. Unto whom should I complain? ||3||

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹੈ ਨਦਰੀ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥

हरि हरि नामु अम्रितु है नदरी पाइआ जाइ ॥

Hari hari naamu ammmritu hai nadaree paaiaa jaai ||

The Name of the Lord, Har, Har, is Ambrosial Nectar. By the Lord's Grace, it is obtained.

ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਉਚਰੈ ਗੁਰ ਕੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥

अनदिनु हरि हरि उचरै गुर कै सहजि सुभाइ ॥

Anadinu hari hari ucharai gur kai sahaji subhaai ||

Chanting the Name of the Lord, Har, Har, night and day, the intuitive peace and poise of the Guru is obtained.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਨਾਮੇ ਹੀ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥੪॥੩॥

नानक नामु निधानु है नामे ही चितु लाइ ॥४॥३॥

Naanak naamu nidhaanu hai naame hee chitu laai ||4||3||

O Nanak, the Naam is the greatest treasure. Focus your consciousness on the Naam. ||4||3||

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ॥

मलार महला ३ ॥

Malaar mahalaa 3 ||

Malaar, Third Mehl:

ਗੁਰੁ ਸਾਲਾਹੀ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਪ੍ਰਭੁ ਨਾਰਾਇਣੁ ਸੋਈ ॥

गुरु सालाही सदा सुखदाता प्रभु नाराइणु सोई ॥

Guru saalaahee sadaa sukhadaataa prbhu naaraai(nn)u soee ||

I praise the Guru, the Giver of peace, forever. He truly is the Lord God.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਹੋਈ ॥

गुर परसादि परम पदु पाइआ वडी वडिआई होई ॥

Gur parasaadi param padu paaiaa vadee vadiaaee hoee ||

By Guru's Grace, I have obtained the supreme status. His glorious greatness is glorious!

ਅਨਦਿਨੁ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਨਿਤ ਸਾਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਵੈ ਸੋਈ ॥੧॥

अनदिनु गुण गावै नित साचे सचि समावै सोई ॥१॥

Anadinu gu(nn) gaavai nit saache sachi samaavai soee ||1||

One who sings the Glorious Praises of the True Lord, merges in the True Lord. ||1||

ਮਨ ਰੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਿਦੈ ਵੀਚਾਰਿ ॥

मन रे गुरमुखि रिदै वीचारि ॥

Man re guramukhi ridai veechaari ||

O mortal, contemplate the Guru's Word in your heart.

ਤਜਿ ਕੂੜੁ ਕੁਟੰਬੁ ਹਉਮੈ ਬਿਖੁ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਚਲਣੁ ਰਿਦੈ ਸਮ੍ਹ੍ਹਾਲਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

तजि कूड़ु कुट्मबु हउमै बिखु त्रिसना चलणु रिदै सम्हालि ॥१॥ रहाउ ॥

Taji koo(rr)u kutambbu haumai bikhu trisanaa chala(nn)u ridai samhaali ||1|| rahaau ||

Abandon your false family, poisonous egotism and desire; remember in your heart, that you will have to leave. ||1|| Pause ||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਰਾਮ ਨਾਮ ਕਾ ਹੋਰੁ ਦਾਤਾ ਕੋਈ ਨਾਹੀ ॥

सतिगुरु दाता राम नाम का होरु दाता कोई नाही ॥

Satiguru daataa raam naam kaa horu daataa koee naahee ||

The True Guru is the Giver of the Lord's Name. There is no other giver at all.

ਜੀਅ ਦਾਨੁ ਦੇਇ ਤ੍ਰਿਪਤਾਸੇ ਸਚੈ ਨਾਮਿ ਸਮਾਹੀ ॥

जीअ दानु देइ त्रिपतासे सचै नामि समाही ॥

Jeea daanu dei tripataase sachai naami samaahee ||

Bestowing the gift of the soul, He satisfies the mortal beings, and merges them in the True Name.

ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਰਵਿਆ ਰਿਦ ਅੰਤਰਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਧਿ ਲਗਾਹੀ ॥੨॥

अनदिनु हरि रविआ रिद अंतरि सहजि समाधि लगाही ॥२॥

Anadinu hari raviaa rid anttari sahaji samaadhi lagaahee ||2||

Night and day, they ravish and enjoy the Lord within the heart; they are intuitively absorbed in Samaadhi. ||2||

ਸਤਿਗੁਰ ਸਬਦੀ ਇਹੁ ਮਨੁ ਭੇਦਿਆ ਹਿਰਦੈ ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ॥

सतिगुर सबदी इहु मनु भेदिआ हिरदै साची बाणी ॥

Satigur sabadee ihu manu bhediaa hiradai saachee baa(nn)ee ||

The Shabad, the Word of the True Guru, has pierced my mind. The True Word of His Bani permeates my heart.

ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਅਲਖੁ ਨ ਜਾਈ ਲਖਿਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਕਥ ਕਹਾਣੀ ॥

मेरा प्रभु अलखु न जाई लखिआ गुरमुखि अकथ कहाणी ॥

Meraa prbhu alakhu na jaaee lakhiaa guramukhi akath kahaa(nn)ee ||

My God is Unseen; He cannot be seen. The Gurmukh speaks the Unspoken.

ਆਪੇ ਦਇਆ ਕਰੇ ਸੁਖਦਾਤਾ ਜਪੀਐ ਸਾਰਿੰਗਪਾਣੀ ॥੩॥

आपे दइआ करे सुखदाता जपीऐ सारिंगपाणी ॥३॥

Aape daiaa kare sukhadaataa japeeai saaringgapaa(nn)ee ||3||

When the Giver of peace grants His Grace, the mortal being meditates on the Lord, the Life of the Universe. ||3||

ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਬਹੁੜਿ ਨ ਹੋਵੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਹਜਿ ਧਿਆਇਆ ॥

आवण जाणा बहुड़ि न होवै गुरमुखि सहजि धिआइआ ॥

Aava(nn) jaa(nn)aa bahu(rr)i na hovai guramukhi sahaji dhiaaiaa ||

He does not come and go in reincarnation any longer; the Gurmukh meditates intuitively.

ਮਨ ਹੀ ਤੇ ਮਨੁ ਮਿਲਿਆ ਸੁਆਮੀ ਮਨ ਹੀ ਮੰਨੁ ਸਮਾਇਆ ॥

मन ही ते मनु मिलिआ सुआमी मन ही मंनु समाइआ ॥

Man hee te manu miliaa suaamee man hee mannu samaaiaa ||

From the mind, the mind merges into our Lord and Master; the mind is absorbed into the Mind.

ਸਾਚੇ ਹੀ ਸਚੁ ਸਾਚਿ ਪਤੀਜੈ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ॥੪॥

साचे ही सचु साचि पतीजै विचहु आपु गवाइआ ॥४॥

Saache hee sachu saachi pateejai vichahu aapu gavaaiaa ||4||

In truth, the True Lord is pleased with truth; eradicate egotism from within yourself. ||4||

ਏਕੋ ਏਕੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਸੁਆਮੀ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥

एको एकु वसै मनि सुआमी दूजा अवरु न कोई ॥

Eko eku vasai mani suaamee doojaa avaru na koee ||

Our One and Only Lord and Master dwells within the mind; there is no other at all.

ਏਕੋੁ ਨਾਮੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹੈ ਮੀਠਾ ਜਗਿ ਨਿਰਮਲ ਸਚੁ ਸੋਈ ॥

एको नामु अम्रितु है मीठा जगि निरमल सचु सोई ॥

Ekao naamu ammmritu hai meethaa jagi niramal sachu soee ||

The One Name is Sweet Ambrosial Nectar; it is Immaculate Truth in the world.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਪ੍ਰਭੂ ਤੇ ਪਾਈਐ ਜਿਨ ਕਉ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਹੋਈ ॥੫॥੪॥

नानक नामु प्रभू ते पाईऐ जिन कउ धुरि लिखिआ होई ॥५॥४॥

Naanak naamu prbhoo te paaeeai jin kau dhuri likhiaa hoee ||5||4||

O Nanak, the Name of God is obtained, by those who are so predestined. ||5||4||

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ॥

मलार महला ३ ॥

Malaar mahalaa 3 ||

Malaar, Third Mehl:

ਗਣ ਗੰਧਰਬ ਨਾਮੇ ਸਭਿ ਉਧਰੇ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ॥

गण गंधरब नामे सभि उधरे गुर का सबदु वीचारि ॥

Ga(nn) ganddharab naame sabhi udhare gur kaa sabadu veechaari ||

All the heavenly heralds and celestial singers are saved through the Naam, the Name of the Lord.

ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਸਦ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ਹਰਿ ਰਾਖਿਆ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥

हउमै मारि सद मंनि वसाइआ हरि राखिआ उरि धारि ॥

Haumai maari sad manni vasaaiaa hari raakhiaa uri dhaari ||

They contemplate the Word of the Guru's Shabad. Subduing their ego, the Name abides in their minds; they keep the Lord enshrined in their hearts.

ਜਿਸਹਿ ਬੁਝਾਏ ਸੋਈ ਬੂਝੈ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪੇ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥

जिसहि बुझाए सोई बूझै जिस नो आपे लए मिलाइ ॥

Jisahi bujhaae soee boojhai jis no aape lae milaai ||

He alone understands, whom the Lord causes to understand; the Lord unites him with Himself.

ਅਨਦਿਨੁ ਬਾਣੀ ਸਬਦੇ ਗਾਂਵੈ ਸਾਚਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੧॥

अनदिनु बाणी सबदे गांवै साचि रहै लिव लाइ ॥१॥

Anadinu baa(nn)ee sabade gaanvai saachi rahai liv laai ||1||

Night and day, he sings the Word of the Shabad and the Guru's Bani; he remains lovingly attuned to the True Lord. ||1||

ਮਨ ਮੇਰੇ ਖਿਨੁ ਖਿਨੁ ਨਾਮੁ ਸਮ੍ਹ੍ਹਾਲਿ ॥

मन मेरे खिनु खिनु नामु सम्हालि ॥

Man mere khinu khinu naamu samhaali ||

O my mind, each and every moment, dwell on the Naam.

ਗੁਰ ਕੀ ਦਾਤਿ ਸਬਦ ਸੁਖੁ ਅੰਤਰਿ ਸਦਾ ਨਿਬਹੈ ਤੇਰੈ ਨਾਲਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

गुर की दाति सबद सुखु अंतरि सदा निबहै तेरै नालि ॥१॥ रहाउ ॥

Gur kee daati sabad sukhu anttari sadaa nibahai terai naali ||1|| rahaau ||

The Shabad is the Guru's Gift. It shall bring you lasting peace deep within; it shall always stand by you. ||1|| Pause ||

ਮਨਮੁਖ ਪਾਖੰਡੁ ਕਦੇ ਨ ਚੂਕੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ॥

मनमुख पाखंडु कदे न चूकै दूजै भाइ दुखु पाए ॥

Manamukh paakhanddu kade na chookai doojai bhaai dukhu paae ||

The self-willed manmukhs never give up their hypocrisy; in the love of duality, they suffer in pain.

ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ਬਿਖਿਆ ਮਨਿ ਰਾਤੇ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਏ ॥

नामु विसारि बिखिआ मनि राते बिरथा जनमु गवाए ॥

Naamu visaari bikhiaa mani raate birathaa janamu gavaae ||

Forgetting the Naam, their minds are imbued with corruption. They waste away their lives uselessly.

ਇਹ ਵੇਲਾ ਫਿਰਿ ਹਥਿ ਨ ਆਵੈ ਅਨਦਿਨੁ ਸਦਾ ਪਛੁਤਾਏ ॥

इह वेला फिरि हथि न आवै अनदिनु सदा पछुताए ॥

Ih velaa phiri hathi na aavai anadinu sadaa pachhutaae ||

This opportunity shall not come into their hands again; night and day, they shall always regret and repent.

ਮਰਿ ਮਰਿ ਜਨਮੈ ਕਦੇ ਨ ਬੂਝੈ ਵਿਸਟਾ ਮਾਹਿ ਸਮਾਏ ॥੨॥

मरि मरि जनमै कदे न बूझै विसटा माहि समाए ॥२॥

Mari mari janamai kade na boojhai visataa maahi samaae ||2||

They die and die again and again, only to be reborn, but they never understand. They rot away in manure. ||2||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੇ ਉਧਰੇ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ॥

गुरमुखि नामि रते से उधरे गुर का सबदु वीचारि ॥

Guramukhi naami rate se udhare gur kaa sabadu veechaari ||

The Gurmukhs are imbued with the Naam, and are saved; they contemplate the Word of the Guru's Shabad.

ਜੀਵਨ ਮੁਕਤਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਹਰਿ ਰਾਖਿਆ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥

जीवन मुकति हरि नामु धिआइआ हरि राखिआ उरि धारि ॥

Jeevan mukati hari naamu dhiaaiaa hari raakhiaa uri dhaari ||

Meditating on the Name of the Lord, they are Jivan-mukta, liberated while yet alive. They enshrine the Lord within their hearts.

ਮਨੁ ਤਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਨਿਰਮਲ ਮਤਿ ਊਤਮ ਊਤਮ ਬਾਣੀ ਹੋਈ ॥

मनु तनु निरमलु निरमल मति ऊतम ऊतम बाणी होई ॥

Manu tanu niramalu niramal mati utam utam baa(nn)ee hoee ||

Their minds and bodies are immaculate, their intellect is immaculate and sublime. Their speech is sublime as well.

ਏਕੋ ਪੁਰਖੁ ਏਕੁ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਤਾ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥੩॥

एको पुरखु एकु प्रभु जाता दूजा अवरु न कोई ॥३॥

Eko purakhu eku prbhu jaataa doojaa avaru na koee ||3||

They realize the One Primal Being, the One Lord God. There is no other at all. ||3||

ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪੇ ਆਪੇ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥

आपे करे कराए प्रभु आपे आपे नदरि करेइ ॥

Aape kare karaae prbhu aape aape nadari karei ||

God Himself is the Doer, and He Himself is the Cause of causes. He Himself bestows His Glance of Grace.

ਮਨੁ ਤਨੁ ਰਾਤਾ ਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ਸੇਵਾ ਸੁਰਤਿ ਸਮੇਇ ॥

मनु तनु राता गुर की बाणी सेवा सुरति समेइ ॥

Manu tanu raataa gur kee baa(nn)ee sevaa surati samei ||

My mind and body are imbued with the Word of the Guru's Bani. My consciousness is immersed in His service.

ਅੰਤਰਿ ਵਸਿਆ ਅਲਖ ਅਭੇਵਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ਲਖਾਇ ॥

अंतरि वसिआ अलख अभेवा गुरमुखि होइ लखाइ ॥

Anttari vasiaa alakh abhevaa guramukhi hoi lakhaai ||

The Unseen and Inscrutable Lord dwells deep within. He is seen only by the Gurmukh.

ਨਾਨਕ ਜਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਆਪੇ ਦੇਵੈ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਚਲਾਇ ॥੪॥੫॥

नानक जिसु भावै तिसु आपे देवै भावै तिवै चलाइ ॥४॥५॥

Naanak jisu bhaavai tisu aape devai bhaavai tivai chalaai ||4||5||

O Nanak, He gives to whomever He pleases. According to the Pleasure of His Will, He leads the mortals on. ||4||5||

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ਦੁਤੁਕੇ ॥

मलार महला ३ दुतुके ॥

Malaar mahalaa 3 dutuke ||

Malaar, Third Mehl, Du-Tukas:

ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਪਾਵੈ ਘਰੁ ਦਰੁ ਮਹਲੁ ਸੁ ਥਾਨੁ ॥

सतिगुर ते पावै घरु दरु महलु सु थानु ॥

Satigur te paavai gharu daru mahalu su thaanu ||

Through the True Guru the mortal obtains the special place the Mansion of the Lord's Presence in his own home.

ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਚੂਕੈ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥੧॥

गुर सबदी चूकै अभिमानु ॥१॥

Gur sabadee chookai abhimaanu ||1||

Through the Word of the Guru's Shabad, his egotistical pride is dispelled. ||1||

ਜਿਨ ਕਉ ਲਿਲਾਟਿ ਲਿਖਿਆ ਧੁਰਿ ਨਾਮੁ ॥

जिन कउ लिलाटि लिखिआ धुरि नामु ॥

Jin kau lilaati likhiaa dhuri naamu ||

Those who have the Naam inscribed on their foreheads,

ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਸਦਾ ਧਿਆਵਹਿ ਸਾਚੀ ਦਰਗਹ ਪਾਵਹਿ ਮਾਨੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

अनदिनु नामु सदा सदा धिआवहि साची दरगह पावहि मानु ॥१॥ रहाउ ॥

Anadinu naamu sadaa sadaa dhiaavahi saachee daragah paavahi maanu ||1|| rahaau ||

Meditate on the Naam night and day, forever and ever. They are honored in the True Court of the Lord. ||1|| Pause ||

ਮਨ ਕੀ ਬਿਧਿ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਜਾਣੈ ਅਨਦਿਨੁ ਲਾਗੈ ਸਦ ਹਰਿ ਸਿਉ ਧਿਆਨੁ ॥

मन की बिधि सतिगुर ते जाणै अनदिनु लागै सद हरि सिउ धिआनु ॥

Man kee bidhi satigur te jaa(nn)ai anadinu laagai sad hari siu dhiaanu ||

From the True Guru, they learn the ways and means of the mind. Night and day, they focus their meditation on the Lord forever.

ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਸਦਾ ਬੈਰਾਗੀ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਸਾਚੀ ਪਾਵਹਿ ਮਾਨੁ ॥੨॥

गुर सबदि रते सदा बैरागी हरि दरगह साची पावहि मानु ॥२॥

Gur sabadi rate sadaa bairaagee hari daragah saachee paavahi maanu ||2||

Imbued with the Word of the Guru's Shabad, they remain forever detached. They are honored in the True Court of the Lord. ||2||

ਇਹੁ ਮਨੁ ਖੇਲੈ ਹੁਕਮ ਕਾ ਬਾਧਾ ਇਕ ਖਿਨ ਮਹਿ ਦਹ ਦਿਸ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ॥

इहु मनु खेलै हुकम का बाधा इक खिन महि दह दिस फिरि आवै ॥

Ihu manu khelai hukam kaa baadhaa ik khin mahi dah dis phiri aavai ||

This mind plays, subject to the Lord's Will; in an instant, it wanders out in the ten directions and returns home again.

ਜਾਂ ਆਪੇ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਤਾਂ ਇਹੁ ਮਨੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਤਕਾਲ ਵਸਿ ਆਵੈ ॥੩॥

जां आपे नदरि करे हरि प्रभु साचा तां इहु मनु गुरमुखि ततकाल वसि आवै ॥३॥

Jaan aape nadari kare hari prbhu saachaa taan ihu manu guramukhi tatakaal vasi aavai ||3||

When the True Lord God Himself bestows His Glance of Grace, then this mind is instantly brought under control by the Gurmukh. ||3||

ਇਸੁ ਮਨ ਕੀ ਬਿਧਿ ਮਨ ਹੂ ਜਾਣੈ ਬੂਝੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਿ ॥

इसु मन की बिधि मन हू जाणै बूझै सबदि वीचारि ॥

Isu man kee bidhi man hoo jaa(nn)ai boojhai sabadi veechaari ||

The mortal comes to know the ways and means of the mind, realizing and contemplating the Shabad.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ਸਦਾ ਤੂ ਭਵ ਸਾਗਰੁ ਜਿਤੁ ਪਾਵਹਿ ਪਾਰਿ ॥੪॥੬॥

नानक नामु धिआइ सदा तू भव सागरु जितु पावहि पारि ॥४॥६॥

Naanak naamu dhiaai sadaa too bhav saagaru jitu paavahi paari ||4||6||

O Nanak, meditate forever on the Naam, and cross over the terrifying world-ocean. ||4||6||

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ॥

मलार महला ३ ॥

Malaar mahalaa 3 ||

Malaar, Third Mehl:

ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਪ੍ਰਾਣ ਸਭਿ ਤਿਸ ਕੇ ਘਟਿ ਘਟਿ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥

जीउ पिंडु प्राण सभि तिस के घटि घटि रहिआ समाई ॥

Jeeu pinddu praa(nn) sabhi tis ke ghati ghati rahiaa samaaee ||

Soul, body and breath of life are all His; He is permeating and pervading each and every heart.

ਏਕਸੁ ਬਿਨੁ ਮੈ ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਣਾ ਸਤਿਗੁਰਿ ਦੀਆ ਬੁਝਾਈ ॥੧॥

एकसु बिनु मै अवरु न जाणा सतिगुरि दीआ बुझाई ॥१॥

Ekasu binu mai avaru na jaa(nn)aa satiguri deeaa bujhaaee ||1||

Except the One Lord, I do not know any other at all. The True Guru has revealed this to me. ||1||

ਮਨ ਮੇਰੇ ਨਾਮਿ ਰਹਉ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥

मन मेरे नामि रहउ लिव लाई ॥

Man mere naami rahau liv laaee ||

O my mind, remain lovingly attuned to the Naam, the Name of the Lord.

ਅਦਿਸਟੁ ਅਗੋਚਰੁ ਅਪਰੰਪਰੁ ਕਰਤਾ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਹਰਿ ਧਿਆਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

अदिसटु अगोचरु अपर्मपरु करता गुर कै सबदि हरि धिआई ॥१॥ रहाउ ॥

Adisatu agocharu aparampparu karataa gur kai sabadi hari dhiaaee ||1|| rahaau ||

Through the Word of the Guru's Shabad, I meditate on the Lord, the Unseen, Unfathomable and Infinite Creator. ||1|| Pause ||

ਮਨੁ ਤਨੁ ਭੀਜੈ ਏਕ ਲਿਵ ਲਾਗੈ ਸਹਜੇ ਰਹੇ ਸਮਾਈ ॥

मनु तनु भीजै एक लिव लागै सहजे रहे समाई ॥

Manu tanu bheejai ek liv laagai sahaje rahe samaaee ||

Mind and body are pleased, lovingly attuned to the One Lord, intuitively absorbed in peace and poise.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਭ੍ਰਮੁ ਭਉ ਭਾਗੈ ਏਕ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥੨॥

गुर परसादी भ्रमु भउ भागै एक नामि लिव लाई ॥२॥

Gur parasaadee bhrmu bhau bhaagai ek naami liv laaee ||2||

By Guru's Grace, doubt and fear are dispelled, being lovingly attuned to the One Name. ||2||

ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਸਚੁ ਕਾਰ ਕਮਾਵੈ ਗਤਿ ਮਤਿ ਤਬ ਹੀ ਪਾਈ ॥

गुर बचनी सचु कार कमावै गति मति तब ही पाई ॥

Gur bachanee sachu kaar kamaavai gati mati tab hee paaee ||

When the mortal follows the Guru's Teachings, and lives the Truth, then he attains the state of emancipation.

ਕੋਟਿ ਮਧੇ ਕਿਸਹਿ ਬੁਝਾਏ ਤਿਨਿ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥੩॥

कोटि मधे किसहि बुझाए तिनि राम नामि लिव लाई ॥३॥

Koti madhe kisahi bujhaae tini raam naami liv laaee ||3||

Among millions, how rare is that one who understands, and is lovingly attuned to the Name of the Lord. ||3||

ਜਹ ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਏਕੋ ਸੋਈ ਇਹ ਗੁਰਮਤਿ ਬੁਧਿ ਪਾਈ ॥

जह जह देखा तह एको सोई इह गुरमति बुधि पाई ॥

Jah jah dekhaa tah eko soee ih guramati budhi paaee ||

Wherever I look, there I see the One. This understanding has come through the Guru's Teachings.

ਮਨੁ ਤਨੁ ਪ੍ਰਾਨ ਧਰੀਂ ਤਿਸੁ ਆਗੈ ਨਾਨਕ ਆਪੁ ਗਵਾਈ ॥੪॥੭॥

मनु तनु प्रान धरीं तिसु आगै नानक आपु गवाई ॥४॥७॥

Manu tanu praan dhareen tisu aagai naanak aapu gavaaee ||4||7||

I place my mind, body and breath of life in offering before Him; O Nanak, self-conceit is gone. ||4||7||

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ॥

मलार महला ३ ॥

Malaar mahalaa 3 ||

Malaar, Third Mehl:

ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਦੂਖ ਨਿਵਾਰਣੁ ਸਬਦੇ ਪਾਇਆ ਜਾਈ ॥

मेरा प्रभु साचा दूख निवारणु सबदे पाइआ जाई ॥

Meraa prbhu saachaa dookh nivaara(nn)u sabade paaiaa jaaee ||

My True Lord God, the Eradicator of suffering, is found through the Word of the Shabad.

ਭਗਤੀ ਰਾਤੇ ਸਦ ਬੈਰਾਗੀ ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਪਤਿ ਪਾਈ ॥੧॥

भगती राते सद बैरागी दरि साचै पति पाई ॥१॥

Bhagatee raate sad bairaagee dari saachai pati paaee ||1||

Imbued with devotional worship, the mortal remains forever detached. He is honored in the True Court of the Lord. ||1||

ਮਨ ਰੇ ਮਨ ਸਿਉ ਰਹਉ ਸਮਾਈ ॥

मन रे मन सिउ रहउ समाई ॥

Man re man siu rahau samaaee ||

O mind, remain absorbed in the Mind.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਮਨੁ ਭੀਜੈ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

गुरमुखि राम नामि मनु भीजै हरि सेती लिव लाई ॥१॥ रहाउ ॥

Guramukhi raam naami manu bheejai hari setee liv laaee ||1|| rahaau ||

The mind of the Gurmukh is pleased with the Lord's Name, lovingly attuned to the Lord. ||1|| Pause ||

ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਅਤਿ ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਗੁਰਮਤਿ ਦੇਇ ਬੁਝਾਈ ॥

मेरा प्रभु अति अगम अगोचरु गुरमति देइ बुझाई ॥

Meraa prbhu ati agam agocharu guramati dei bujhaaee ||

My God is totally Inaccessible and Unfathomable; through the Guru's Teachings, He is understood.

ਸਚੁ ਸੰਜਮੁ ਕਰਣੀ ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥੨॥

सचु संजमु करणी हरि कीरति हरि सेती लिव लाई ॥२॥

Sachu sanjjamu kara(nn)ee hari keerati hari setee liv laaee ||2||

True self-discipline rests in singing the Kirtan of the Lord's Praises, lovingly attuned to the Lord. ||2||

ਆਪੇ ਸਬਦੁ ਸਚੁ ਸਾਖੀ ਆਪੇ ਜਿਨੑ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਈ ॥

आपे सबदु सचु साखी आपे जिन्ह जोती जोति मिलाई ॥

Aape sabadu sachu saakhee aape jinh jotee joti milaaee ||

He Himself is the Shabad, and He Himself is the True Teachings; He merges our light into the Light.

ਦੇਹੀ ਕਾਚੀ ਪਉਣੁ ਵਜਾਏ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਾਈ ॥੩॥

देही काची पउणु वजाए गुरमुखि अम्रितु पाई ॥३॥

Dehee kaachee pau(nn)u vajaae guramukhi ammmritu paaee ||3||

The breath vibrates through this frail body; the Gurmukh obtains the ambrosial nectar. ||3||

ਆਪੇ ਸਾਜੇ ਸਭ ਕਾਰੈ ਲਾਏ ਸੋ ਸਚੁ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥

आपे साजे सभ कारै लाए सो सचु रहिआ समाई ॥

Aape saaje sabh kaarai laae so sachu rahiaa samaaee ||

He Himself fashions, and He Himself links us to our tasks; the True Lord is pervading everywhere.

ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਕੋਈ ਕਿਛੁ ਨਾਹੀ ਨਾਮੇ ਦੇਇ ਵਡਾਈ ॥੪॥੮॥

नानक नाम बिना कोई किछु नाही नामे देइ वडाई ॥४॥८॥

Naanak naam binaa koee kichhu naahee naame dei vadaaee ||4||8||

O Nanak, without the Naam, the Name of the Lord, no one is anything. Through the Naam,we are blessed with glory. ||4||8||

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ॥

मलार महला ३ ॥

Malaar mahalaa 3 ||

Malaar, Third Mehl: