ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ॥

पूरे गुर कै सबदि पछाता ॥

Poore gur kai sabadi pachhaataa ||

Through the Shabad, the Word of the Perfect Guru, He is realized.

ਤੁਧੁਨੋ ਸੇਵਹਿ ਸੇ ਤੁਝਹਿ ਸਮਾਵਹਿ ਤੂ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੧॥

तुधुनो सेवहि से तुझहि समावहि तू आपे मेलि मिलाइदा ॥१॥

Tudhuno sevahi se tujhahi samaavahi too aape meli milaaidaa ||1||

Those who serve You are immersed in You. You unite them in Union with Yourself. ||1||

ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਕੀਮਤਿ ਨਹੀ ਪਾਈ ॥

अगम अगोचरु कीमति नही पाई ॥

Agam agocharu keemati nahee paaee ||

You are inaccessible and unfathomable; Your limits cannot be found.

ਜੀਅ ਜੰਤ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾਈ ॥

जीअ जंत तेरी सरणाई ॥

Jeea jantt teree sara(nn)aaee ||

All beings and creatures seek Your Sanctuary.

ਜਿਉ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਚਲਾਵਹਿ ਤੂ ਆਪੇ ਮਾਰਗਿ ਪਾਇਦਾ ॥੨॥

जिउ तुधु भावै तिवै चलावहि तू आपे मारगि पाइदा ॥२॥

Jiu tudhu bhaavai tivai chalaavahi too aape maaragi paaidaa ||2||

As is pleases Your Will, You guide us along; You Yourself place us on the Path. ||2||

ਹੈ ਭੀ ਸਾਚਾ ਹੋਸੀ ਸੋਈ ॥

है भी साचा होसी सोई ॥

Hai bhee saachaa hosee soee ||

The True Lord is, and shall always be.

ਆਪੇ ਸਾਜੇ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥

आपे साजे अवरु न कोई ॥

Aape saaje avaru na koee ||

He Himself creates - there is no other at all.

ਸਭਨਾ ਸਾਰ ਕਰੇ ਸੁਖਦਾਤਾ ਆਪੇ ਰਿਜਕੁ ਪਹੁਚਾਇਦਾ ॥੩॥

सभना सार करे सुखदाता आपे रिजकु पहुचाइदा ॥३॥

Sabhanaa saar kare sukhadaataa aape rijaku pahuchaaidaa ||3||

The Giver of peace takes care of all; He Himself sustains them. ||3||

ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਅਲਖ ਅਪਾਰਾ ॥

अगम अगोचरु अलख अपारा ॥

Agam agocharu alakh apaaraa ||

You are inaccessible, unfathomable, invisible and infinite;

ਕੋਇ ਨ ਜਾਣੈ ਤੇਰਾ ਪਰਵਾਰਾ ॥

कोइ न जाणै तेरा परवारा ॥

Koi na jaa(nn)ai teraa paravaaraa ||

No one knows Your extent.

ਆਪਣਾ ਆਪੁ ਪਛਾਣਹਿ ਆਪੇ ਗੁਰਮਤੀ ਆਪਿ ਬੁਝਾਇਦਾ ॥੪॥

आपणा आपु पछाणहि आपे गुरमती आपि बुझाइदा ॥४॥

Aapa(nn)aa aapu pachhaa(nn)ahi aape guramatee aapi bujhaaidaa ||4||

You Yourself realize Yourself. Through the Guru's Teachings, You reveal Yourself. ||4||

ਪਾਤਾਲ ਪੁਰੀਆ ਲੋਅ ਆਕਾਰਾ ॥

पाताल पुरीआ लोअ आकारा ॥

Paataal pureeaa loa aakaaraa ||

In the nether worlds, realms and worlds of form,

ਤਿਸੁ ਵਿਚਿ ਵਰਤੈ ਹੁਕਮੁ ਕਰਾਰਾ ॥

तिसु विचि वरतै हुकमु करारा ॥

Tisu vichi varatai hukamu karaaraa ||

Almighty! Your Command prevails in all of these.

ਹੁਕਮੇ ਸਾਜੇ ਹੁਕਮੇ ਢਾਹੇ ਹੁਕਮੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੫॥

हुकमे साजे हुकमे ढाहे हुकमे मेलि मिलाइदा ॥५॥

Hukame saaje hukame dhaahe hukame meli milaaidaa ||5||

By the Hukam of Your Command, You create, and by Your Command, You destroy. By Your Command, You unite in Union. ||5||

ਹੁਕਮੈ ਬੂਝੈ ਸੁ ਹੁਕਮੁ ਸਲਾਹੇ ॥

हुकमै बूझै सु हुकमु सलाहे ॥

Hukamai boojhai su hukamu salaahe ||

One who realizes Your Command, praises Your Command.

ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ਵੇਪਰਵਾਹੇ ॥

अगम अगोचर वेपरवाहे ॥

Agam agochar veparavaahe ||

You are Inaccessible, Unfathomable and Self-Sufficient.

ਜੇਹੀ ਮਤਿ ਦੇਹਿ ਸੋ ਹੋਵੈ ਤੂ ਆਪੇ ਸਬਦਿ ਬੁਝਾਇਦਾ ॥੬॥

जेही मति देहि सो होवै तू आपे सबदि बुझाइदा ॥६॥

Jehee mati dehi so hovai too aape sabadi bujhaaidaa ||6||

As is the understanding You give, so do I become. You Yourself reveal the Shabad. ||6||

ਅਨਦਿਨੁ ਆਰਜਾ ਛਿਜਦੀ ਜਾਏ ॥

अनदिनु आरजा छिजदी जाए ॥

Anadinu aarajaa chhijadee jaae ||

Night and day, the days of our lives wear away.

ਰੈਣਿ ਦਿਨਸੁ ਦੁਇ ਸਾਖੀ ਆਏ ॥

रैणि दिनसु दुइ साखी आए ॥

Rai(nn)i dinasu dui saakhee aae ||

Night and day both bear witness to this loss.

ਮਨਮੁਖੁ ਅੰਧੁ ਨ ਚੇਤੈ ਮੂੜਾ ਸਿਰ ਊਪਰਿ ਕਾਲੁ ਰੂਆਇਦਾ ॥੭॥

मनमुखु अंधु न चेतै मूड़ा सिर ऊपरि कालु रूआइदा ॥७॥

Manamukhu anddhu na chetai moo(rr)aa sir upari kaalu rooaaidaa ||7||

The blind, foolish, self-willed manmukh is not aware of this; death is hovering over his head. ||7||

ਮਨੁ ਤਨੁ ਸੀਤਲੁ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਲਾਗਾ ॥

मनु तनु सीतलु गुर चरणी लागा ॥

Manu tanu seetalu gur chara(nn)ee laagaa ||

The mind and body are cooled and soothed, holding tight to the Guru's Feet.

ਅੰਤਰਿ ਭਰਮੁ ਗਇਆ ਭਉ ਭਾਗਾ ॥

अंतरि भरमु गइआ भउ भागा ॥

Anttari bharamu gaiaa bhau bhaagaa ||

Doubt is eliminated from within, and fear runs away.

ਸਦਾ ਅਨੰਦੁ ਸਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਸਚੁ ਬਾਣੀ ਬੋਲਾਇਦਾ ॥੮॥

सदा अनंदु सचे गुण गावहि सचु बाणी बोलाइदा ॥८॥

Sadaa ananddu sache gu(nn) gaavahi sachu baa(nn)ee bolaaidaa ||8||

One is in bliss forever, singing the Glorious Praises of the True Lord, and speaking the True Word of His Bani. ||8||

ਜਿਨਿ ਤੂ ਜਾਤਾ ਕਰਮ ਬਿਧਾਤਾ ॥

जिनि तू जाता करम बिधाता ॥

Jini too jaataa karam bidhaataa ||

One who knows You as the Architect of Karma,

ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ॥

पूरै भागि गुर सबदि पछाता ॥

Poorai bhaagi gur sabadi pachhaataa ||

Has the good fortune of perfect destiny, and recognizes the Word of the Guru's Shabad.

ਜਤਿ ਪਤਿ ਸਚੁ ਸਚਾ ਸਚੁ ਸੋਈ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੯॥

जति पति सचु सचा सचु सोई हउमै मारि मिलाइदा ॥९॥

Jati pati sachu sachaa sachu soee haumai maari milaaidaa ||9||

The Lord, the Truest of the True, is his social class and honor. Conquering his ego, he is united with the Lord. ||9||

ਮਨੁ ਕਠੋਰੁ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਲਾਗਾ ॥

मनु कठोरु दूजै भाइ लागा ॥

Manu kathoru doojai bhaai laagaa ||

The stubborn and insensitive mind is attached to the love of duality.

ਭਰਮੇ ਭੂਲਾ ਫਿਰੈ ਅਭਾਗਾ ॥

भरमे भूला फिरै अभागा ॥

Bharame bhoolaa phirai abhaagaa ||

Deluded by doubt, the unfortunate wander around in confusion.

ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਤਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਸਹਜੇ ਹੀ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੦॥

करमु होवै ता सतिगुरु सेवे सहजे ही सुखु पाइदा ॥१०॥

Karamu hovai taa satiguru seve sahaje hee sukhu paaidaa ||10||

But if they are blessed by God's Grace, they serve the True Guru, and easily obtain peace. ||10||

ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਆਪਿ ਉਪਾਏ ॥

लख चउरासीह आपि उपाए ॥

Lakh chauraaseeh aapi upaae ||

He Himself created the 8.4 million species of beings.

ਮਾਨਸ ਜਨਮਿ ਗੁਰ ਭਗਤਿ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ॥

मानस जनमि गुर भगति द्रिड़ाए ॥

Maanas janami gur bhagati dri(rr)aae ||

Only in this human life, is devotional worship to the Guru implanted within.

ਬਿਨੁ ਭਗਤੀ ਬਿਸਟਾ ਵਿਚਿ ਵਾਸਾ ਬਿਸਟਾ ਵਿਚਿ ਫਿਰਿ ਪਾਇਦਾ ॥੧੧॥

बिनु भगती बिसटा विचि वासा बिसटा विचि फिरि पाइदा ॥११॥

Binu bhagatee bisataa vichi vaasaa bisataa vichi phiri paaidaa ||11||

Without devotion, one lives in manure; he falls into manure again and again. ||11||

ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਗੁਰੁ ਭਗਤਿ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ॥

करमु होवै गुरु भगति द्रिड़ाए ॥

Karamu hovai guru bhagati dri(rr)aae ||

If one is blessed with His Grace, devotional worship to the Guru is implanted within.

ਵਿਣੁ ਕਰਮਾ ਕਿਉ ਪਾਇਆ ਜਾਏ ॥

विणु करमा किउ पाइआ जाए ॥

Vi(nn)u karamaa kiu paaiaa jaae ||

Without God's Grace, how can anyone find Him?

ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਕਰਤਾ ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਚਲਾਇਦਾ ॥੧੨॥

आपे करे कराए करता जिउ भावै तिवै चलाइदा ॥१२॥

Aape kare karaae karataa jiu bhaavai tivai chalaaidaa ||12||

The Creator Himself acts, and inspires all to act; as He wills, he leads us on. ||12||

ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਸਾਸਤ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਣੈ ॥

सिम्रिति सासत अंतु न जाणै ॥

Simriti saasat anttu na jaa(nn)ai ||

The Simritees and the Shaastras do not know His limits.

ਮੂਰਖੁ ਅੰਧਾ ਤਤੁ ਨ ਪਛਾਣੈ ॥

मूरखु अंधा ततु न पछाणै ॥

Moorakhu anddhaa tatu na pachhaa(nn)ai ||

The blind fool does not recognize the essence of reality.

ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇਦਾ ॥੧੩॥

आपे करे कराए करता आपे भरमि भुलाइदा ॥१३॥

Aape kare karaae karataa aape bharami bhulaaidaa ||13||

The Creator Himself acts, and inspires all to act; He Himself deludes with doubt. ||13||

ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ॥

सभु किछु आपे आपि कराए ॥

Sabhu kichhu aape aapi karaae ||

He Himself causes everything to be done.

ਆਪੇ ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਧੰਧੈ ਲਾਏ ॥

आपे सिरि सिरि धंधै लाए ॥

Aape siri siri dhanddhai laae ||

He Himself joins each and every person to his tasks.

ਆਪੇ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪੇ ਵੇਖੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪਿ ਬੁਝਾਇਦਾ ॥੧੪॥

आपे थापि उथापे वेखै गुरमुखि आपि बुझाइदा ॥१४॥

Aape thaapi uthaape vekhai guramukhi aapi bujhaaidaa ||14||

He Himself establishes and disestablishes, and watches over all; He reveals Himself to the Gurmukh. ||14||

ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰਾ ॥

सचा साहिबु गहिर ग्मभीरा ॥

Sachaa saahibu gahir gambbheeraa ||

The True Lord and Master is profoundly deep and unfathomable.

ਸਦਾ ਸਲਾਹੀ ਤਾ ਮਨੁ ਧੀਰਾ ॥

सदा सलाही ता मनु धीरा ॥

Sadaa salaahee taa manu dheeraa ||

Praising Him forever, the mind is comforted and consoled.

ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਕੀਮਤਿ ਨਹੀ ਪਾਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਦਾ ॥੧੫॥

अगम अगोचरु कीमति नही पाई गुरमुखि मंनि वसाइदा ॥१५॥

Agam agocharu keemati nahee paaee guramukhi manni vasaaidaa ||15||

He is inaccessible and unfathomable; His value cannot be estimated. He dwells in the mind of the Gurmukh. ||15||

ਆਪਿ ਨਿਰਾਲਮੁ ਹੋਰ ਧੰਧੈ ਲੋਈ ॥

आपि निरालमु होर धंधै लोई ॥

Aapi niraalamu hor dhanddhai loee ||

He Himself is detached; all others are entangled in their affairs.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥

गुर परसादी बूझै कोई ॥

Gur parasaadee boojhai koee ||

By Guru's Grace, one comes to understand Him.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਗੁਰਮਤੀ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੧੬॥੩॥੧੭॥

नानक नामु वसै घट अंतरि गुरमती मेलि मिलाइदा ॥१६॥३॥१७॥

Naanak naamu vasai ghat anttari guramatee meli milaaidaa ||16||3||17||

O Nanak, the Naam, the Name of the Lord, comes to dwell deep within the heart; through the Guru's Teachings, one is united in His Union. ||16||3||17||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥

मारू महला ३ ॥

Maaroo mahalaa 3 ||

Maaroo, Third Mehl:

ਜੁਗ ਛਤੀਹ ਕੀਓ ਗੁਬਾਰਾ ॥

जुग छतीह कीओ गुबारा ॥

Jug chhateeh keeo gubaaraa ||

For thirty-six ages, utter darkness prevailed.

ਤੂ ਆਪੇ ਜਾਣਹਿ ਸਿਰਜਣਹਾਰਾ ॥

तू आपे जाणहि सिरजणहारा ॥

Too aape jaa(nn)ahi siraja(nn)ahaaraa ||

Only You Yourself know this, O Creator Lord.

ਹੋਰ ਕਿਆ ਕੋ ਕਹੈ ਕਿ ਆਖਿ ਵਖਾਣੈ ਤੂ ਆਪੇ ਕੀਮਤਿ ਪਾਇਦਾ ॥੧॥

होर किआ को कहै कि आखि वखाणै तू आपे कीमति पाइदा ॥१॥

Hor kiaa ko kahai ki aakhi vakhaa(nn)ai too aape keemati paaidaa ||1||

What can anyone else say? What can anyone explain? Only You Yourself can estimate Your worth. ||1||

ਓਅੰਕਾਰਿ ਸਭ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਉਪਾਈ ॥

ओअंकारि सभ स्रिसटि उपाई ॥

Oamkkaari sabh srisati upaaee ||

The One Universal Creator created the entire Universe.

ਸਭੁ ਖੇਲੁ ਤਮਾਸਾ ਤੇਰੀ ਵਡਿਆਈ ॥

सभु खेलु तमासा तेरी वडिआई ॥

Sabhu khelu tamaasaa teree vadiaaee ||

All the plays and dramas are to Your glory and greatness.

ਆਪੇ ਵੇਕ ਕਰੇ ਸਭਿ ਸਾਚਾ ਆਪੇ ਭੰਨਿ ਘੜਾਇਦਾ ॥੨॥

आपे वेक करे सभि साचा आपे भंनि घड़ाइदा ॥२॥

Aape vek kare sabhi saachaa aape bhanni gha(rr)aaidaa ||2||

The True Lord Himself makes all distinctions; He Himself breaks and builds. ||2||

ਬਾਜੀਗਰਿ ਇਕ ਬਾਜੀ ਪਾਈ ॥

बाजीगरि इक बाजी पाई ॥

Baajeegari ik baajee paaee ||

The Juggler has staged His juggling show.

ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਨਦਰੀ ਆਈ ॥

पूरे गुर ते नदरी आई ॥

Poore gur te nadaree aaee ||

Through the Perfect Guru, one comes to behold it.

ਸਦਾ ਅਲਿਪਤੁ ਰਹੈ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਸਾਚੇ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇਦਾ ॥੩॥

सदा अलिपतु रहै गुर सबदी साचे सिउ चितु लाइदा ॥३॥

Sadaa alipatu rahai gur sabadee saache siu chitu laaidaa ||3||

One who remains forever detached in the Word of the Guru's Shabad - his consciousness is attuned to the True Lord. ||3||

ਬਾਜਹਿ ਬਾਜੇ ਧੁਨਿ ਆਕਾਰਾ ॥

बाजहि बाजे धुनि आकारा ॥

Baajahi baaje dhuni aakaaraa ||

The musical instruments of the body vibrate and resound.

ਆਪਿ ਵਜਾਏ ਵਜਾਵਣਹਾਰਾ ॥

आपि वजाए वजावणहारा ॥

Aapi vajaae vajaava(nn)ahaaraa ||

The Player Himself plays them.

ਘਟਿ ਘਟਿ ਪਉਣੁ ਵਹੈ ਇਕ ਰੰਗੀ ਮਿਲਿ ਪਵਣੈ ਸਭ ਵਜਾਇਦਾ ॥੪॥

घटि घटि पउणु वहै इक रंगी मिलि पवणै सभ वजाइदा ॥४॥

Ghati ghati pau(nn)u vahai ik ranggee mili pava(nn)ai sabh vajaaidaa ||4||

The breath flows equally through the hearts of each and every being. Receiving the breath, all the instruments sing. ||4||

ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੁ ਨਿਹਚਉ ਹੋਵੈ ॥

करता करे सु निहचउ होवै ॥

Karataa kare su nihachau hovai ||

Whatever the Creator does, surely comes to pass.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਹਉਮੈ ਖੋਵੈ ॥

गुर कै सबदे हउमै खोवै ॥

Gur kai sabade haumai khovai ||

Through the Word of the Guru's Shabad, egotism is consumed.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਕਿਸੈ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ਨਾਮੋ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਦਾ ॥੫॥

गुर परसादी किसै दे वडिआई नामो नामु धिआइदा ॥५॥

Gur parasaadee kisai de vadiaaee naamo naamu dhiaaidaa ||5||

By Guru's Grace, some are blessed with glorious greatness; they meditate on the Naam, the Name of the Lord. ||5||

ਗੁਰ ਸੇਵੇ ਜੇਵਡੁ ਹੋਰੁ ਲਾਹਾ ਨਾਹੀ ॥

गुर सेवे जेवडु होरु लाहा नाही ॥

Gur seve jevadu horu laahaa naahee ||

There is no other profit as great as service to the Guru.

ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸੈ ਨਾਮੋ ਸਾਲਾਹੀ ॥

नामु मंनि वसै नामो सालाही ॥

Naamu manni vasai naamo saalaahee ||

The Naam abides within my mind, and I praise the Naam.

ਨਾਮੋ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਨਾਮੋ ਲਾਹਾ ਪਾਇਦਾ ॥੬॥

नामो नामु सदा सुखदाता नामो लाहा पाइदा ॥६॥

Naamo naamu sadaa sukhadaataa naamo laahaa paaidaa ||6||

The Naam is forever the Giver of peace. Through the Naam, we earn the profit. ||6||

ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਸਭ ਦੁਖੁ ਸੰਸਾਰਾ ॥

बिनु नावै सभ दुखु संसारा ॥

Binu naavai sabh dukhu sanssaaraa ||

Without the Name, all the world suffers in misery.

ਬਹੁ ਕਰਮ ਕਮਾਵਹਿ ਵਧਹਿ ਵਿਕਾਰਾ ॥

बहु करम कमावहि वधहि विकारा ॥

Bahu karam kamaavahi vadhahi vikaaraa ||

The more actions one does, the more the corruption increases.

ਨਾਮੁ ਨ ਸੇਵਹਿ ਕਿਉ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੭॥

नामु न सेवहि किउ सुखु पाईऐ बिनु नावै दुखु पाइदा ॥७॥

Naamu na sevahi kiu sukhu paaeeai binu naavai dukhu paaidaa ||7||

Without serving the Naam, how can anyone find peace? Without the Naam, one suffers in pain. ||7||

ਆਪਿ ਕਰੇ ਤੈ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ॥

आपि करे तै आपि कराए ॥

Aapi kare tai aapi karaae ||

He Himself acts, and inspires all to act.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਕਿਸੈ ਬੁਝਾਏ ॥

गुर परसादी किसै बुझाए ॥

Gur parasaadee kisai bujhaae ||

By Guru's Grace, He reveals Himself to a few.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵਹਿ ਸੇ ਬੰਧਨ ਤੋੜਹਿ ਮੁਕਤੀ ਕੈ ਘਰਿ ਪਾਇਦਾ ॥੮॥

गुरमुखि होवहि से बंधन तोड़हि मुकती कै घरि पाइदा ॥८॥

Guramukhi hovahi se banddhan to(rr)ahi mukatee kai ghari paaidaa ||8||

One who becomes Gurmukh breaks his bonds, and attains the home of liberation. ||8||

ਗਣਤ ਗਣੈ ਸੋ ਜਲੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥

गणत गणै सो जलै संसारा ॥

Ga(nn)at ga(nn)ai so jalai sanssaaraa ||

One who calculates his accounts, burns in the world.

ਸਹਸਾ ਮੂਲਿ ਨ ਚੁਕੈ ਵਿਕਾਰਾ ॥

सहसा मूलि न चुकै विकारा ॥

Sahasaa mooli na chukai vikaaraa ||

His skepticism and corruption are never dispelled.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਗਣਤ ਚੁਕਾਏ ਸਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਇਦਾ ॥੯॥

गुरमुखि होवै सु गणत चुकाए सचे सचि समाइदा ॥९॥

Guramukhi hovai su ga(nn)at chukaae sache sachi samaaidaa ||9||

One who becomes Gurmukh abandons his calculations; through Truth, we merge in the True Lord. ||9||

ਜੇ ਸਚੁ ਦੇਇ ਤ ਪਾਏ ਕੋਈ ॥

जे सचु देइ त पाए कोई ॥

Je sachu dei ta paae koee ||

If God grants Truth, then we may attain it.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਪਰਗਟੁ ਹੋਈ ॥

गुर परसादी परगटु होई ॥

Gur parasaadee paragatu hoee ||

By Guru's Grace, it is revealed.

ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਸਾਲਾਹੇ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੦॥

सचु नामु सालाहे रंगि राता गुर किरपा ते सुखु पाइदा ॥१०॥

Sachu naamu saalaahe ranggi raataa gur kirapaa te sukhu paaidaa ||10||

One who praises the True Name, and remains imbued with the Lord's Love, by Guru's Grace, finds peace. ||10||

ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੰਜਮੁ ਨਾਮੁ ਪਿਆਰਾ ॥

जपु तपु संजमु नामु पिआरा ॥

Japu tapu sanjjamu naamu piaaraa ||

The Beloved Naam, the Name of the Lord, is chanting, meditation, penance and self-control.

ਕਿਲਵਿਖ ਕਾਟੇ ਕਾਟਣਹਾਰਾ ॥

किलविख काटे काटणहारा ॥

Kilavikh kaate kaata(nn)ahaaraa ||

God, the Destroyer, destroys sins.

ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਮਿ ਤਨੁ ਮਨੁ ਸੀਤਲੁ ਹੋਆ ਸਹਜੇ ਸਹਜਿ ਸਮਾਇਦਾ ॥੧੧॥

हरि कै नामि तनु मनु सीतलु होआ सहजे सहजि समाइदा ॥११॥

Hari kai naami tanu manu seetalu hoaa sahaje sahaji samaaidaa ||11||

Through the Name of the Lord, the body and mind are cooled and soothed, and one is intuitively, easily absorbed into the Celestial Lord. ||11||

ਅੰਤਰਿ ਲੋਭੁ ਮਨਿ ਮੈਲੈ ਮਲੁ ਲਾਏ ॥

अंतरि लोभु मनि मैलै मलु लाए ॥

Anttari lobhu mani mailai malu laae ||

With greed within them, their minds are filthy, and they spread filth around.

ਮੈਲੇ ਕਰਮ ਕਰੇ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ॥

मैले करम करे दुखु पाए ॥

Maile karam kare dukhu paae ||

They do filthy deeds, and suffer in pain.

ਕੂੜੋ ਕੂੜੁ ਕਰੇ ਵਾਪਾਰਾ ਕੂੜੁ ਬੋਲਿ ਦੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੨॥

कूड़ो कूड़ु करे वापारा कूड़ु बोलि दुखु पाइदा ॥१२॥

Koo(rr)o koo(rr)u kare vaapaaraa koo(rr)u boli dukhu paaidaa ||12||

They deal in falsehood, and nothing but falsehood; telling lies, they suffer in pain. ||12||

ਨਿਰਮਲ ਬਾਣੀ ਕੋ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥

निरमल बाणी को मंनि वसाए ॥

Niramal baa(nn)ee ko manni vasaae ||

Rare is that person who enshrines the Immaculate Bani of the Guru's Word within his mind.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਸਹਸਾ ਜਾਏ ॥

गुर परसादी सहसा जाए ॥

Gur parasaadee sahasaa jaae ||

By Guru's Grace, his skepticism is removed.

ਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਚਲੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਨਾਮੁ ਚੇਤਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੩॥

गुर कै भाणै चलै दिनु राती नामु चेति सुखु पाइदा ॥१३॥

Gur kai bhaa(nn)ai chalai dinu raatee naamu cheti sukhu paaidaa ||13||

He walks in harmony with the Guru's Will, day and night; remembering the Naam, the Name of the Lord, he finds peace. ||13||

ਆਪਿ ਸਿਰੰਦਾ ਸਚਾ ਸੋਈ ॥

आपि सिरंदा सचा सोई ॥

Aapi siranddaa sachaa soee ||

The True Lord Himself is the Creator.

ਆਪਿ ਉਪਾਇ ਖਪਾਏ ਸੋਈ ॥

आपि उपाइ खपाए सोई ॥

Aapi upaai khapaae soee ||

He Himself creates and destroys.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਸਦਾ ਸਲਾਹੇ ਮਿਲਿ ਸਾਚੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੪॥

गुरमुखि होवै सु सदा सलाहे मिलि साचे सुखु पाइदा ॥१४॥

Guramukhi hovai su sadaa salaahe mili saache sukhu paaidaa ||14||

One who becomes Gurmukh, praises the Lord forever. Meeting the True Lord, he finds peace. ||14||

ਅਨੇਕ ਜਤਨ ਕਰੇ ਇੰਦ੍ਰੀ ਵਸਿ ਨ ਹੋਈ ॥

अनेक जतन करे इंद्री वसि न होई ॥

Anek jatan kare ianddree vasi na hoee ||

Making countless efforts, sexual desire is not overcome.

ਕਾਮਿ ਕਰੋਧਿ ਜਲੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ॥

कामि करोधि जलै सभु कोई ॥

Kaami karodhi jalai sabhu koee ||

Everyone is burning in the fires of sexuality and anger.

ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਮਨੁ ਵਸਿ ਆਵੈ ਮਨ ਮਾਰੇ ਮਨਹਿ ਸਮਾਇਦਾ ॥੧੫॥

सतिगुर सेवे मनु वसि आवै मन मारे मनहि समाइदा ॥१५॥

Satigur seve manu vasi aavai man maare manahi samaaidaa ||15||

Serving the True Guru, one brings his mind under control; conquering his mind, he merges in the Mind of God. ||15||

ਮੇਰਾ ਤੇਰਾ ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਕੀਆ ॥

मेरा तेरा तुधु आपे कीआ ॥

Meraa teraa tudhu aape keeaa ||

You Yourself created the sense of 'mine' and 'yours.'

ਸਭਿ ਤੇਰੇ ਜੰਤ ਤੇਰੇ ਸਭਿ ਜੀਆ ॥

सभि तेरे जंत तेरे सभि जीआ ॥

Sabhi tere jantt tere sabhi jeeaa ||

All creatures are Yours; You created all beings.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ਸਦਾ ਤੂ ਗੁਰਮਤੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਦਾ ॥੧੬॥੪॥੧੮॥

नानक नामु समालि सदा तू गुरमती मंनि वसाइदा ॥१६॥४॥१८॥

Naanak naamu samaali sadaa too guramatee manni vasaaidaa ||16||4||18||

O Nanak, contemplate the Naam forever; through the Guru's Teachings, the Lord abides in the mind. ||16||4||18||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥

मारू महला ३ ॥

Maaroo mahalaa 3 ||

Maaroo, Third Mehl:

ਹਰਿ ਜੀਉ ਦਾਤਾ ਅਗਮ ਅਥਾਹਾ ॥

हरि जीउ दाता अगम अथाहा ॥

Hari jeeu daataa agam athaahaa ||

The Dear Lord is the Giver, inaccessible and unfathomable.

ਓਸੁ ਤਿਲੁ ਨ ਤਮਾਇ ਵੇਪਰਵਾਹਾ ॥

ओसु तिलु न तमाइ वेपरवाहा ॥

Osu tilu na tamaai veparavaahaa ||

He does not have even an iota of greed; He is self-sufficient.

ਤਿਸ ਨੋ ਅਪੜਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਈ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੧॥

तिस नो अपड़ि न सकै कोई आपे मेलि मिलाइदा ॥१॥

Tis no apa(rr)i na sakai koee aape meli milaaidaa ||1||

No one can reach up to Him; He Himself unites in His Union. ||1||

ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰੈ ਸੁ ਨਿਹਚਉ ਹੋਈ ॥

जो किछु करै सु निहचउ होई ॥

Jo kichhu karai su nihachau hoee ||

Whatever He does, surely comes to pass.

ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਦਾਤਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥

तिसु बिनु दाता अवरु न कोई ॥

Tisu binu daataa avaru na koee ||

There is no other Giver, except for Him.

ਜਿਸ ਨੋ ਨਾਮ ਦਾਨੁ ਕਰੇ ਸੋ ਪਾਏ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਮੇਲਾਇਦਾ ॥੨॥

जिस नो नाम दानु करे सो पाए गुर सबदी मेलाइदा ॥२॥

Jis no naam daanu kare so paae gur sabadee melaaidaa ||2||

Whoever the Lord blesses with His gift, obtains it. Through the Word of the Guru's Shabad, He unites him with Himself. ||2||

ਚਉਦਹ ਭਵਣ ਤੇਰੇ ਹਟਨਾਲੇ ॥

चउदह भवण तेरे हटनाले ॥

Chaudah bhava(nn) tere hatanaale ||

The fourteen worlds are Your markets.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਦਿਖਾਏ ਅੰਤਰਿ ਨਾਲੇ ॥

सतिगुरि दिखाए अंतरि नाले ॥

Satiguri dikhaae anttari naale ||

The True Guru reveals them, along with one's inner being.

ਨਾਵੈ ਕਾ ਵਾਪਾਰੀ ਹੋਵੈ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਕੋ ਪਾਇਦਾ ॥੩॥

नावै का वापारी होवै गुर सबदी को पाइदा ॥३॥

Naavai kaa vaapaaree hovai gur sabadee ko paaidaa ||3||

One who deals in the Name, through the Word of the Guru's Shabad, obtains it. ||3||

ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੇਵਿਐ ਸਹਜ ਅਨੰਦਾ ॥

सतिगुरि सेविऐ सहज अनंदा ॥

Satiguri seviai sahaj ananddaa ||

Serving the True Guru, one obtains intuitive bliss.

ਹਿਰਦੈ ਆਇ ਵੁਠਾ ਗੋਵਿੰਦਾ ॥

हिरदै आइ वुठा गोविंदा ॥

Hiradai aai vuthaa govinddaa ||

The Lord of the Universe comes to dwell within the heart.

ਸਹਜੇ ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਆਪੇ ਭਗਤਿ ਕਰਾਇਦਾ ॥੪॥

सहजे भगति करे दिनु राती आपे भगति कराइदा ॥४॥

Sahaje bhagati kare dinu raatee aape bhagati karaaidaa ||4||

He intuitively practices devotional worship day and night; God Himself practices devotional worship. ||4||

ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਵਿਛੁੜੇ ਤਿਨੀ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥

सतिगुर ते विछुड़े तिनी दुखु पाइआ ॥

Satigur te vichhu(rr)e tinee dukhu paaiaa ||

Those who are separated from the True Guru, suffer in misery.

ਅਨਦਿਨੁ ਮਾਰੀਅਹਿ ਦੁਖੁ ਸਬਾਇਆ ॥

अनदिनु मारीअहि दुखु सबाइआ ॥

Anadinu maareeahi dukhu sabaaiaa ||

Night and day, they are punished, and they suffer in total agony.

ਮਥੇ ਕਾਲੇ ਮਹਲੁ ਨ ਪਾਵਹਿ ਦੁਖ ਹੀ ਵਿਚਿ ਦੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੫॥

मथे काले महलु न पावहि दुख ही विचि दुखु पाइदा ॥५॥

Mathe kaale mahalu na paavahi dukh hee vichi dukhu paaidaa ||5||

Their faces are blackened, and they do not obtain the Mansion of the Lord's Presence. They suffer in sorrow and agony. ||5||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ॥

सतिगुरु सेवहि से वडभागी ॥

Satiguru sevahi se vadabhaagee ||

Those who serve the True Guru are very fortunate.

ਸਹਜ ਭਾਇ ਸਚੀ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥

सहज भाइ सची लिव लागी ॥

Sahaj bhaai sachee liv laagee ||

They intuitively enshrine love for the True Lord.

ਸਚੋ ਸਚੁ ਕਮਾਵਹਿ ਸਦ ਹੀ ਸਚੈ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੬॥

सचो सचु कमावहि सद ही सचै मेलि मिलाइदा ॥६॥

Sacho sachu kamaavahi sad hee sachai meli milaaidaa ||6||

They practice Truth, forever Truth; they are united in Union with the True Lord. ||6||

ਜਿਸ ਨੋ ਸਚਾ ਦੇਇ ਸੁ ਪਾਏ ॥

जिस नो सचा देइ सु पाए ॥

Jis no sachaa dei su paae ||

He alone obtains the Truth, unto whom the True Lord gives it.

ਅੰਤਰਿ ਸਾਚੁ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਏ ॥

अंतरि साचु भरमु चुकाए ॥

Anttari saachu bharamu chukaae ||

His inner being is filled with Truth, and his doubt is dispelled.

ਸਚੁ ਸਚੈ ਕਾ ਆਪੇ ਦਾਤਾ ਜਿਸੁ ਦੇਵੈ ਸੋ ਸਚੁ ਪਾਇਦਾ ॥੭॥

सचु सचै का आपे दाता जिसु देवै सो सचु पाइदा ॥७॥

Sachu sachai kaa aape daataa jisu devai so sachu paaidaa ||7||

The True Lord Himself is the Giver of Truth; he alone obtains the Truth, unto whom He gives it. ||7||

ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਸਭਨਾ ਕਾ ਸੋਈ ॥

आपे करता सभना का सोई ॥

Aape karataa sabhanaa kaa soee ||

He Himself is the Creator of all.

ਜਿਸ ਨੋ ਆਪਿ ਬੁਝਾਏ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥

जिस नो आपि बुझाए बूझै कोई ॥

Jis no aapi bujhaae boojhai koee ||

Only one whom He instructs, understands Him.

ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੮॥

आपे बखसे दे वडिआई आपे मेलि मिलाइदा ॥८॥

Aape bakhase de vadiaaee aape meli milaaidaa ||8||

He Himself forgives, and grants glorious greatness. He himself unites in His Union. ||8||

ਹਉਮੈ ਕਰਦਿਆ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥

हउमै करदिआ जनमु गवाइआ ॥

Haumai karadiaa janamu gavaaiaa ||

Acting egotistically, one loses his life.

ਆਗੈ ਮੋਹੁ ਨ ਚੂਕੈ ਮਾਇਆ ॥

आगै मोहु न चूकै माइआ ॥

Aagai mohu na chookai maaiaa ||

Even in the world hereafter, emotional attachment to Maya does not leave him.

ਅਗੈ ਜਮਕਾਲੁ ਲੇਖਾ ਲੇਵੈ ਜਿਉ ਤਿਲ ਘਾਣੀ ਪੀੜਾਇਦਾ ॥੯॥

अगै जमकालु लेखा लेवै जिउ तिल घाणी पीड़ाइदा ॥९॥

Agai jamakaalu lekhaa levai jiu til ghaa(nn)ee pee(rr)aaidaa ||9||

In the world hereafter, the Messenger of Death calls him to account, and crushes him like sesame seeds in the oil-press. ||9||

ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਹੋਈ ॥

पूरै भागि गुर सेवा होई ॥

Poorai bhaagi gur sevaa hoee ||

By perfect destiny, one serves the Guru.

ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾ ਸੇਵੇ ਕੋਈ ॥

नदरि करे ता सेवे कोई ॥

Nadari kare taa seve koee ||

If God grants His Grace, then one serves.

ਜਮਕਾਲੁ ਤਿਸੁ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵੈ ਮਹਲਿ ਸਚੈ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੦॥

जमकालु तिसु नेड़ि न आवै महलि सचै सुखु पाइदा ॥१०॥

Jamakaalu tisu ne(rr)i na aavai mahali sachai sukhu paaidaa ||10||

The Messenger of Death cannot even approach him, and in the Mansion of the True Lord's Presence, he finds peace. ||10||

ਤਿਨ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਏ ॥

तिन सुखु पाइआ जो तुधु भाए ॥

Tin sukhu paaiaa jo tudhu bhaae ||

They alone find peace, who are pleasing to Your Will.

ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਲਾਏ ॥

पूरै भागि गुर सेवा लाए ॥

Poorai bhaagi gur sevaa laae ||

By perfect destiny, they are attached to the Guru's service.

ਤੇਰੈ ਹਥਿ ਹੈ ਸਭ ਵਡਿਆਈ ਜਿਸੁ ਦੇਵਹਿ ਸੋ ਪਾਇਦਾ ॥੧੧॥

तेरै हथि है सभ वडिआई जिसु देवहि सो पाइदा ॥११॥

Terai hathi hai sabh vadiaaee jisu devahi so paaidaa ||11||

All glorious greatness rests in Your Hands; he alone obtains it, unto whom You give it. ||11||

ਅੰਦਰਿ ਪਰਗਾਸੁ ਗੁਰੂ ਤੇ ਪਾਏ ॥

अंदरि परगासु गुरू ते पाए ॥

Anddari paragaasu guroo te paae ||

Through the Guru, one's inner being is enlightened and illumined.

ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥

नामु पदारथु मंनि वसाए ॥

Naamu padaarathu manni vasaae ||

The wealth of the Naam, the Name of the Lord, comes to dwell in the mind.

ਗਿਆਨ ਰਤਨੁ ਸਦਾ ਘਟਿ ਚਾਨਣੁ ਅਗਿਆਨ ਅੰਧੇਰੁ ਗਵਾਇਦਾ ॥੧੨॥

गिआन रतनु सदा घटि चानणु अगिआन अंधेरु गवाइदा ॥१२॥

Giaan ratanu sadaa ghati chaana(nn)u agiaan anddheru gavaaidaa ||12||

The jewel of spiritual wisdom ever illumines the heart, and the darkness of spiritual ignorance is dispelled. ||12||

ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੇ ਦੂਜੈ ਲਾਗੇ ॥

अगिआनी अंधे दूजै लागे ॥

Agiaanee anddhe doojai laage ||

The blind and ignorant are attached to duality.

ਬਿਨੁ ਪਾਣੀ ਡੁਬਿ ਮੂਏ ਅਭਾਗੇ ॥

बिनु पाणी डुबि मूए अभागे ॥

Binu paa(nn)ee dubi mooe abhaage ||

The unfortunates are drowned without water, and die.

ਚਲਦਿਆ ਘਰੁ ਦਰੁ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵੈ ਜਮ ਦਰਿ ਬਾਧਾ ਦੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੩॥

चलदिआ घरु दरु नदरि न आवै जम दरि बाधा दुखु पाइदा ॥१३॥

Chaladiaa gharu daru nadari na aavai jam dari baadhaa dukhu paaidaa ||13||

When they depart from the world, they do not find the Lord's door and home; bound and gagged at Death's door, they suffer in pain. ||13||

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥

बिनु सतिगुर सेवे मुकति न होई ॥

Binu satigur seve mukati na hoee ||

Without serving the True Guru, no one finds liberation.

ਗਿਆਨੀ ਧਿਆਨੀ ਪੂਛਹੁ ਕੋਈ ॥

गिआनी धिआनी पूछहु कोई ॥

Giaanee dhiaanee poochhahu koee ||

Go ask any spiritual teacher or mediator.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਤਿਸੁ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸੋਭਾ ਪਾਇਦਾ ॥੧੪॥

सतिगुरु सेवे तिसु मिलै वडिआई दरि सचै सोभा पाइदा ॥१४॥

Satiguru seve tisu milai vadiaaee dari sachai sobhaa paaidaa ||14||

Whoever serves the True Guru is blessed with glorious greatness, and honored in the Court of the True Lord. ||14||

ਸਤਿਗੁਰ ਨੋ ਸੇਵੇ ਤਿਸੁ ਆਪਿ ਮਿਲਾਏ ॥

सतिगुर नो सेवे तिसु आपि मिलाए ॥

Satigur no seve tisu aapi milaae ||

One who serves the True Guru, the Lord merges into Himself.

ਮਮਤਾ ਕਾਟਿ ਸਚਿ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥

ममता काटि सचि लिव लाए ॥

Mamataa kaati sachi liv laae ||

Cutting away attachment, one lovingly focuses on the True Lord.

ਸਦਾ ਸਚੁ ਵਣਜਹਿ ਵਾਪਾਰੀ ਨਾਮੋ ਲਾਹਾ ਪਾਇਦਾ ॥੧੫॥

सदा सचु वणजहि वापारी नामो लाहा पाइदा ॥१५॥

Sadaa sachu va(nn)ajahi vaapaaree naamo laahaa paaidaa ||15||

The merchants deal forever in Truth; they earn the profit of the Naam. ||15||

ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਕਰਤਾ ॥

आपे करे कराए करता ॥

Aape kare karaae karataa ||

The Creator Himself acts, and inspires all to act.

ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਸੋਈ ਜਨੁ ਮੁਕਤਾ ॥

सबदि मरै सोई जनु मुकता ॥

Sabadi marai soee janu mukataa ||

He alone is liberated, who dies in the Word of the Shabad.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨ ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੋ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਦਾ ॥੧੬॥੫॥੧੯॥

नानक नामु वसै मन अंतरि नामो नामु धिआइदा ॥१६॥५॥१९॥

Naanak naamu vasai man anttari naamo naamu dhiaaidaa ||16||5||19||

O Nanak, the Naam dwells deep within the mind; meditate on the Naam, the Name of the Lord. ||16||5||19||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥

मारू महला ३ ॥

Maaroo mahalaa 3 ||

Maaroo, Third Mehl:

ਜੋ ਤੁਧੁ ਕਰਣਾ ਸੋ ਕਰਿ ਪਾਇਆ ॥

जो तुधु करणा सो करि पाइआ ॥

Jo tudhu kara(nn)aa so kari paaiaa ||

Whatever You do, is done.

ਭਾਣੇ ਵਿਚਿ ਕੋ ਵਿਰਲਾ ਆਇਆ ॥

भाणे विचि को विरला आइआ ॥

Bhaa(nn)e vichi ko viralaa aaiaa ||

How rare are those who walk in harmony with the Lord's Will.

ਭਾਣਾ ਮੰਨੇ ਸੋ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਭਾਣੇ ਵਿਚਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧॥

भाणा मंने सो सुखु पाए भाणे विचि सुखु पाइदा ॥१॥

Bhaa(nn)aa manne so sukhu paae bhaa(nn)e vichi sukhu paaidaa ||1||

One who surrenders to the Lord's Will finds peace; he finds peace in the Lord's Will. ||1||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਤੇਰਾ ਭਾਣਾ ਭਾਵੈ ॥

गुरमुखि तेरा भाणा भावै ॥

Guramukhi teraa bhaa(nn)aa bhaavai ||

Your Will is pleasing to the Gurmukh.

ਸਹਜੇ ਹੀ ਸੁਖੁ ਸਚੁ ਕਮਾਵੈ ॥

सहजे ही सुखु सचु कमावै ॥

Sahaje hee sukhu sachu kamaavai ||

Practicing Truth, he intuitively finds peace.

ਭਾਣੇ ਨੋ ਲੋਚੈ ਬਹੁਤੇਰੀ ਆਪਣਾ ਭਾਣਾ ਆਪਿ ਮਨਾਇਦਾ ॥੨॥

भाणे नो लोचै बहुतेरी आपणा भाणा आपि मनाइदा ॥२॥

Bhaa(nn)e no lochai bahuteree aapa(nn)aa bhaa(nn)aa aapi manaaidaa ||2||

Many long to walk in harmony with the Lord's Will; He Himself inspires us to surrender to His Will. ||2||

ਤੇਰਾ ਭਾਣਾ ਮੰਨੇ ਸੁ ਮਿਲੈ ਤੁਧੁ ਆਏ ॥

तेरा भाणा मंने सु मिलै तुधु आए ॥

Teraa bhaa(nn)aa manne su milai tudhu aae ||

One who surrenders to Your Will, meets with You, Lord.

ਜਿਸੁ ਭਾਣਾ ਭਾਵੈ ਸੋ ਤੁਝਹਿ ਸਮਾਏ ॥

जिसु भाणा भावै सो तुझहि समाए ॥

Jisu bhaa(nn)aa bhaavai so tujhahi samaae ||

One who is pleased with Your Will is immersed in You.

ਭਾਣੇ ਵਿਚਿ ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਭਾਣਾ ਕਿਸਹਿ ਕਰਾਇਦਾ ॥੩॥

भाणे विचि वडी वडिआई भाणा किसहि कराइदा ॥३॥

Bhaa(nn)e vichi vadee vadiaaee bhaa(nn)aa kisahi karaaidaa ||3||

Glorious greatness rests in God's Will; rare are those who accept it. ||3||

ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਾ ਗੁਰੂ ਮਿਲਾਏ ॥

जा तिसु भावै ता गुरू मिलाए ॥

Jaa tisu bhaavai taa guroo milaae ||

When it pleases His Will, He leads us to meet the Guru.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਏ ॥

गुरमुखि नामु पदारथु पाए ॥

Guramukhi naamu padaarathu paae ||

The Gurmukh finds the treasure of the Naam, the Name of the Lord.

ਤੁਧੁ ਆਪਣੈ ਭਾਣੈ ਸਭ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਉਪਾਈ ਜਿਸ ਨੋ ਭਾਣਾ ਦੇਹਿ ਤਿਸੁ ਭਾਇਦਾ ॥੪॥

तुधु आपणै भाणै सभ स्रिसटि उपाई जिस नो भाणा देहि तिसु भाइदा ॥४॥

Tudhu aapa(nn)ai bhaa(nn)ai sabh srisati upaaee jis no bhaa(nn)aa dehi tisu bhaaidaa ||4||

By Your Will, You created the whole Universe; those whom You bless with Your favor are pleased with Your Will. ||4||

ਮਨਮੁਖੁ ਅੰਧੁ ਕਰੇ ਚਤੁਰਾਈ ॥

मनमुखु अंधु करे चतुराई ॥

Manamukhu anddhu kare chaturaaee ||

The blind, self-willed manmukhs practice cleverness.

ਭਾਣਾ ਨ ਮੰਨੇ ਬਹੁਤੁ ਦੁਖੁ ਪਾਈ ॥

भाणा न मंने बहुतु दुखु पाई ॥

Bhaa(nn)aa na manne bahutu dukhu paaee ||

They do not surrender to the Lord's Will, and suffer terrible pain.

ਭਰਮੇ ਭੂਲਾ ਆਵੈ ਜਾਏ ਘਰੁ ਮਹਲੁ ਨ ਕਬਹੂ ਪਾਇਦਾ ॥੫॥

भरमे भूला आवै जाए घरु महलु न कबहू पाइदा ॥५॥

Bharame bhoolaa aavai jaae gharu mahalu na kabahoo paaidaa ||5||

Deluded by doubt, they come and go in reincarnation; they never find the Mansion of the Lord's Presence. ||5||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲੇ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥

सतिगुरु मेले दे वडिआई ॥

Satiguru mele de vadiaaee ||

The True Guru brings Union, and grants glorious greatness.

ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਧੁਰਿ ਫੁਰਮਾਈ ॥

सतिगुर की सेवा धुरि फुरमाई ॥

Satigur kee sevaa dhuri phuramaaee ||

The Primal Lord ordained service to the True Guru.

ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਤਾ ਨਾਮੁ ਪਾਏ ਨਾਮੇ ਹੀ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੬॥

सतिगुर सेवे ता नामु पाए नामे ही सुखु पाइदा ॥६॥

Satigur seve taa naamu paae naame hee sukhu paaidaa ||6||

Serving the True Guru, the Naam is obtained. Through the Naam, one finds peace. ||6||

ਸਭ ਨਾਵਹੁ ਉਪਜੈ ਨਾਵਹੁ ਛੀਜੈ ॥

सभ नावहु उपजै नावहु छीजै ॥

Sabh naavahu upajai naavahu chheejai ||

Everything wells up from the Naam, and through the Naam, perishes.

ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਮਨੁ ਤਨੁ ਭੀਜੈ ॥

गुर किरपा ते मनु तनु भीजै ॥

Gur kirapaa te manu tanu bheejai ||

By Guru's Grace, the mind and body are pleased with the Naam.

ਰਸਨਾ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ਰਸਿ ਭੀਜੈ ਰਸ ਹੀ ਤੇ ਰਸੁ ਪਾਇਦਾ ॥੭॥

रसना नामु धिआए रसि भीजै रस ही ते रसु पाइदा ॥७॥

Rasanaa naamu dhiaae rasi bheejai ras hee te rasu paaidaa ||7||

Meditating on the Naam, the tongue is drenched with the Lord's sublime essence. Through this essence, the Essence is obtained. ||7||

ਮਹਲੈ ਅੰਦਰਿ ਮਹਲੁ ਕੋ ਪਾਏ ॥

महलै अंदरि महलु को पाए ॥

Mahalai anddari mahalu ko paae ||

Rare are those who find the Mansion of the Lord's Presence within the mansion of their own body.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਚਿ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ॥

गुर कै सबदि सचि चितु लाए ॥

Gur kai sabadi sachi chitu laae ||

Through the Word of the Guru's Shabad, they lovingly focus their consciousness on the True Lord.

ਜਿਸ ਨੋ ਸਚੁ ਦੇਇ ਸੋਈ ਸਚੁ ਪਾਏ ਸਚੇ ਸਚਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੮॥

जिस नो सचु देइ सोई सचु पाए सचे सचि मिलाइदा ॥८॥

Jis no sachu dei soee sachu paae sache sachi milaaidaa ||8||

Whoever the Lord blesses with Truth obtains Truth; he merges in Truth, and only Truth. ||8||

ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ਮਨਿ ਤਨਿ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥

नामु विसारि मनि तनि दुखु पाइआ ॥

Naamu visaari mani tani dukhu paaiaa ||

Forgetting the Naam, the Name of the Lord, the mind and body suffer in pain.

ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਸਭੁ ਰੋਗੁ ਕਮਾਇਆ ॥

माइआ मोहु सभु रोगु कमाइआ ॥

Maaiaa mohu sabhu rogu kamaaiaa ||

Attached to the love of Maya, he earns nothing but disease.

ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਮਨੁ ਤਨੁ ਹੈ ਕੁਸਟੀ ਨਰਕੇ ਵਾਸਾ ਪਾਇਦਾ ॥੯॥

बिनु नावै मनु तनु है कुसटी नरके वासा पाइदा ॥९॥

Binu naavai manu tanu hai kusatee narake vaasaa paaidaa ||9||

Without the Name, his mind and body are afflicted with leprosy, and he obtains his home in hell. ||9||

ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਤਿਨ ਨਿਰਮਲ ਦੇਹਾ ॥

नामि रते तिन निरमल देहा ॥

Naami rate tin niramal dehaa ||

Those who are imbued with the Naam - their bodies are immaculate and pure.

ਨਿਰਮਲ ਹੰਸਾ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਨੇਹਾ ॥

निरमल हंसा सदा सुखु नेहा ॥

Niramal hanssaa sadaa sukhu nehaa ||

Their soul-swan is immaculate, and in the Lord's Love, they find eternal peace.

ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਪਾਇਦਾ ॥੧੦॥

नामु सलाहि सदा सुखु पाइआ निज घरि वासा पाइदा ॥१०॥

Naamu salaahi sadaa sukhu paaiaa nij ghari vaasaa paaidaa ||10||

Praising the Naam, they find eternal peace, and dwell in the home of their own inner being. ||10||

ਸਭੁ ਕੋ ਵਣਜੁ ਕਰੇ ਵਾਪਾਰਾ ॥

सभु को वणजु करे वापारा ॥

Sabhu ko va(nn)aju kare vaapaaraa ||

Everyone deals and trades.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਸਭੁ ਤੋਟਾ ਸੰਸਾਰਾ ॥

विणु नावै सभु तोटा संसारा ॥

Vi(nn)u naavai sabhu totaa sanssaaraa ||

Without the Name, all the world loses.

ਨਾਗੋ ਆਇਆ ਨਾਗੋ ਜਾਸੀ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੧॥

नागो आइआ नागो जासी विणु नावै दुखु पाइदा ॥११॥

Naago aaiaa naago jaasee vi(nn)u naavai dukhu paaidaa ||11||

Naked they come, and naked they go; without the Name, they suffer in pain. ||11||

ਜਿਸ ਨੋ ਨਾਮੁ ਦੇਇ ਸੋ ਪਾਏ ॥

जिस नो नामु देइ सो पाए ॥

Jis no naamu dei so paae ||

He alone obtains the Naam, unto whom the Lord gives it.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਹਰਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥

गुर कै सबदि हरि मंनि वसाए ॥

Gur kai sabadi hari manni vasaae ||

Through the Word of the Guru's Shabad, the Lord comes to dwell in the mind.

ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਨਾਮੁ ਵਸਿਆ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੋ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਦਾ ॥੧੨॥

गुर किरपा ते नामु वसिआ घट अंतरि नामो नामु धिआइदा ॥१२॥

Gur kirapaa te naamu vasiaa ghat anttari naamo naamu dhiaaidaa ||12||

By Guru's Grace, the Naam dwells deep within the heart, and one meditates upon the Naam, the Name of the Lord. ||12||

ਨਾਵੈ ਨੋ ਲੋਚੈ ਜੇਤੀ ਸਭ ਆਈ ॥

नावै नो लोचै जेती सभ आई ॥

Naavai no lochai jetee sabh aaee ||

Everyone who comes into the world, longs for the Name.

ਨਾਉ ਤਿਨਾ ਮਿਲੈ ਧੁਰਿ ਪੁਰਬਿ ਕਮਾਈ ॥

नाउ तिना मिलै धुरि पुरबि कमाई ॥

Naau tinaa milai dhuri purabi kamaaee ||

They alone are blessed with the Name, whose past actions were so ordained by the Primal Lord.

ਜਿਨੀ ਨਾਉ ਪਾਇਆ ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੧੩॥

जिनी नाउ पाइआ से वडभागी गुर कै सबदि मिलाइदा ॥१३॥

Jinee naau paaiaa se vadabhaagee gur kai sabadi milaaidaa ||13||

Those who obtain the Name are very fortunate. Through the Word of the Guru's Shabad, they are united with God. ||13||

ਕਾਇਆ ਕੋਟੁ ਅਤਿ ਅਪਾਰਾ ॥

काइआ कोटु अति अपारा ॥

Kaaiaa kotu ati apaaraa ||

Utterly incomparable is the fortress of the body.

ਤਿਸੁ ਵਿਚਿ ਬਹਿ ਪ੍ਰਭੁ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰਾ ॥

तिसु विचि बहि प्रभु करे वीचारा ॥

Tisu vichi bahi prbhu kare veechaaraa ||

Within it, God sits in contemplation.

ਸਚਾ ਨਿਆਉ ਸਚੋ ਵਾਪਾਰਾ ਨਿਹਚਲੁ ਵਾਸਾ ਪਾਇਦਾ ॥੧੪॥

सचा निआउ सचो वापारा निहचलु वासा पाइदा ॥१४॥

Sachaa niaau sacho vaapaaraa nihachalu vaasaa paaidaa ||14||

He administers true justice, and trades in Truth; through Him, one finds the eternal, unchanging dwelling. ||14||

ਅੰਤਰ ਘਰ ਬੰਕੇ ਥਾਨੁ ਸੁਹਾਇਆ ॥

अंतर घर बंके थानु सुहाइआ ॥

Anttar ghar bankke thaanu suhaaiaa ||

Deep within the inner self are glorious homes and beautiful places.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲੈ ਕਿਨੈ ਥਾਨੁ ਪਾਇਆ ॥

गुरमुखि विरलै किनै थानु पाइआ ॥

Guramukhi viralai kinai thaanu paaiaa ||

But rare is that person who, as Gurmukh, finds these places.

ਇਤੁ ਸਾਥਿ ਨਿਬਹੈ ਸਾਲਾਹੇ ਸਚੇ ਹਰਿ ਸਚਾ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਦਾ ॥੧੫॥

इतु साथि निबहै सालाहे सचे हरि सचा मंनि वसाइदा ॥१५॥

Itu saathi nibahai saalaahe sache hari sachaa manni vasaaidaa ||15||

If one stays in these places, and praises the True Lord, the True Lord comes to dwell in the mind. ||15||

ਮੇਰੈ ਕਰਤੈ ਇਕ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ॥

मेरै करतै इक बणत बणाई ॥

Merai karatai ik ba(nn)at ba(nn)aaee ||

My Creator Lord has formed this formation.

ਇਸੁ ਦੇਹੀ ਵਿਚਿ ਸਭ ਵਥੁ ਪਾਈ ॥

इसु देही विचि सभ वथु पाई ॥

Isu dehee vichi sabh vathu paaee ||

He has placed everything within this body.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਣਜਹਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕੋ ਨਾਮੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੬॥੬॥੨੦॥

नानक नामु वणजहि रंगि राते गुरमुखि को नामु पाइदा ॥१६॥६॥२०॥

Naanak naamu va(nn)ajahi ranggi raate guramukhi ko naamu paaidaa ||16||6||20||

O Nanak, those who deal in the Naam are imbued with His Love. The Gurmukh obtains the Naam, the Name of the Lord. ||16||6||20||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥

मारू महला ३ ॥

Maaroo mahalaa 3 ||

Maaroo, Third Mehl:

ਕਾਇਆ ਕੰਚਨੁ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਾ ॥

काइआ कंचनु सबदु वीचारा ॥

Kaaiaa kancchanu sabadu veechaaraa ||

Contemplating the Word of the Shabad, the body becomes golden.

ਤਿਥੈ ਹਰਿ ਵਸੈ ਜਿਸ ਦਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰਾ ॥

तिथै हरि वसै जिस दा अंतु न पारावारा ॥

Tithai hari vasai jis daa anttu na paaraavaaraa ||

The Lord abides there; He has no end or limitation.

ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਸੇਵਿਹੁ ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੧॥

अनदिनु हरि सेविहु सची बाणी हरि जीउ सबदि मिलाइदा ॥१॥

Anadinu hari sevihu sachee baa(nn)ee hari jeeu sabadi milaaidaa ||1||

Night and day, serve the Lord, and chant the True Word of the Guru's Bani. Through the Shabad, meet the Dear Lord. ||1||

ਹਰਿ ਚੇਤਹਿ ਤਿਨ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥

हरि चेतहि तिन बलिहारै जाउ ॥

Hari chetahi tin balihaarai jaau ||

I am a sacrifice to those who remember the Lord.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਤਿਨ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਉ ॥

गुर कै सबदि तिन मेलि मिलाउ ॥

Gur kai sabadi tin meli milaau ||

Through the Word of the Guru's Shabad, I unite in Union with the Lord.

ਤਿਨ ਕੀ ਧੂਰਿ ਲਾਈ ਮੁਖਿ ਮਸਤਕਿ ਸਤਸੰਗਤਿ ਬਹਿ ਗੁਣ ਗਾਇਦਾ ॥੨॥

तिन की धूरि लाई मुखि मसतकि सतसंगति बहि गुण गाइदा ॥२॥

Tin kee dhoori laaee mukhi masataki satasanggati bahi gu(nn) gaaidaa ||2||

I touch the dust of their feet to my face and forehead; sitting in the Society of the Saints, I sing His Glorious Praises. ||2||

ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਜੇ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵਾ ॥

हरि के गुण गावा जे हरि प्रभ भावा ॥

Hari ke gu(nn) gaavaa je hari prbh bhaavaa ||

I sing the Glorious Praises of the Lord, as I am pleasing to the Lord God.

ਅੰਤਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਵਾ ॥

अंतरि हरि नामु सबदि सुहावा ॥

Anttari hari naamu sabadi suhaavaa ||

With the Lord's Name deep within my inner being, I am adorned with the Word of the Shabad.

ਗੁਰਬਾਣੀ ਚਹੁ ਕੁੰਡੀ ਸੁਣੀਐ ਸਾਚੈ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇਦਾ ॥੩॥

गुरबाणी चहु कुंडी सुणीऐ साचै नामि समाइदा ॥३॥

Gurabaa(nn)ee chahu kunddee su(nn)eeai saachai naami samaaidaa ||3||

The Word of the Guru's Bani is heard throughout the four corners of the world; through it, we merge in the True Name. ||3||

ਸੋ ਜਨੁ ਸਾਚਾ ਜਿ ਅੰਤਰੁ ਭਾਲੇ ॥

सो जनु साचा जि अंतरु भाले ॥

So janu saachaa ji anttaru bhaale ||

That humble being is pure, who searches within himself,

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਹਰਿ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲੇ ॥

गुर कै सबदि हरि नदरि निहाले ॥

Gur kai sabadi hari nadari nihaale ||

Through the Word of the Guru's Shabad, sees the Lord with his eyes.

ਗਿਆਨ ਅੰਜਨੁ ਪਾਏ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਨਦਰੀ ਨਦਰਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੪॥

गिआन अंजनु पाए गुर सबदी नदरी नदरि मिलाइदा ॥४॥

Giaan anjjanu paae gur sabadee nadaree nadari milaaidaa ||4||

Through the Guru's Shabad, he applies the ointment of spiritual wisdom to his eyes; the Gracious Lord, in His Grace, unites him with Himself. ||4||

ਵਡੈ ਭਾਗਿ ਇਹੁ ਸਰੀਰੁ ਪਾਇਆ ॥

वडै भागि इहु सरीरु पाइआ ॥

Vadai bhaagi ihu sareeru paaiaa ||

By great good fortune, I obtained this body;

ਮਾਣਸ ਜਨਮਿ ਸਬਦਿ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥

माणस जनमि सबदि चितु लाइआ ॥

Maa(nn)as janami sabadi chitu laaiaa ||

In this human life, I have focused my consciousness on the Word of the Shabad.

ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਸਭੁ ਅੰਧ ਅੰਧੇਰਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਿਸਹਿ ਬੁਝਾਇਦਾ ॥੫॥

बिनु सबदै सभु अंध अंधेरा गुरमुखि किसहि बुझाइदा ॥५॥

Binu sabadai sabhu anddh anddheraa guramukhi kisahi bujhaaidaa ||5||

Without the Shabad, everything is enveloped in utter darkness; only the Gurmukh understands. ||5||

ਇਕਿ ਕਿਤੁ ਆਏ ਜਨਮੁ ਗਵਾਏ ॥

इकि कितु आए जनमु गवाए ॥

Iki kitu aae janamu gavaae ||

Some merely waste away their lives - why have they even come into the world?

ਮਨਮੁਖ ਲਾਗੇ ਦੂਜੈ ਭਾਏ ॥

मनमुख लागे दूजै भाए ॥

Manamukh laage doojai bhaae ||

The self-willed manmukhs are attached to the love of duality.

ਏਹ ਵੇਲਾ ਫਿਰਿ ਹਾਥਿ ਨ ਆਵੈ ਪਗਿ ਖਿਸਿਐ ਪਛੁਤਾਇਦਾ ॥੬॥

एह वेला फिरि हाथि न आवै पगि खिसिऐ पछुताइदा ॥६॥

Eh velaa phiri haathi na aavai pagi khisiai pachhutaaidaa ||6||

This opportunity shall not into their hands again; their foot slips, and they come to regret and repent. ||6||

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਵਿਤ੍ਰੁ ਸਰੀਰਾ ॥

गुर कै सबदि पवित्रु सरीरा ॥

Gur kai sabadi pavitru sareeraa ||

Through the Word of the Guru's Shabad, the body is sanctified.

ਤਿਸੁ ਵਿਚਿ ਵਸੈ ਸਚੁ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰਾ ॥

तिसु विचि वसै सचु गुणी गहीरा ॥

Tisu vichi vasai sachu gu(nn)ee gaheeraa ||

The True Lord, the ocean of virtue, dwells within it.

ਸਚੋ ਸਚੁ ਵੇਖੈ ਸਭ ਥਾਈ ਸਚੁ ਸੁਣਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਦਾ ॥੭॥

सचो सचु वेखै सभ थाई सचु सुणि मंनि वसाइदा ॥७॥

Sacho sachu vekhai sabh thaaee sachu su(nn)i manni vasaaidaa ||7||

One who sees the Truest of the True everywhere, hears the Truth, and enshrines it within his mind. ||7||

ਹਉਮੈ ਗਣਤ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਨਿਵਾਰੇ ॥

हउमै गणत गुर सबदि निवारे ॥

Haumai ga(nn)at gur sabadi nivaare ||

Egotism and mental calculations are relieved through the Word of the Guru's Shabad.

ਹਰਿ ਜੀਉ ਹਿਰਦੈ ਰਖਹੁ ਉਰ ਧਾਰੇ ॥

हरि जीउ हिरदै रखहु उर धारे ॥

Hari jeeu hiradai rakhahu ur dhaare ||

Keep the Dear Lord close, and enshrine Him in your heart.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਦਾ ਸਾਲਾਹੇ ਮਿਲਿ ਸਾਚੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੮॥

गुर कै सबदि सदा सालाहे मिलि साचे सुखु पाइदा ॥८॥

Gur kai sabadi sadaa saalaahe mili saache sukhu paaidaa ||8||

One who praises the Lord forever, through the Guru's Shabad, meets with the True Lord, and finds peace. ||8||

ਸੋ ਚੇਤੇ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਚੇਤਾਏ ॥

सो चेते जिसु आपि चेताए ॥

So chete jisu aapi chetaae ||

He alone remembers the Lord, whom the Lord inspires to remember.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਏ ॥

गुर कै सबदि वसै मनि आए ॥

Gur kai sabadi vasai mani aae ||

Through the Word of the Guru's Shabad, He comes to dwell in the mind.

ਆਪੇ ਵੇਖੈ ਆਪੇ ਬੂਝੈ ਆਪੈ ਆਪੁ ਸਮਾਇਦਾ ॥੯॥

आपे वेखै आपे बूझै आपै आपु समाइदा ॥९॥

Aape vekhai aape boojhai aapai aapu samaaidaa ||9||

He Himself sees, and He Himself understands; He merges all into Himself. ||9||

ਜਿਨਿ ਮਨ ਵਿਚਿ ਵਥੁ ਪਾਈ ਸੋਈ ਜਾਣੈ ॥

जिनि मन विचि वथु पाई सोई जाणै ॥

Jini man vichi vathu paaee soee jaa(nn)ai ||

He alone knows, who has placed the object within his mind.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ॥

गुर कै सबदे आपु पछाणै ॥

Gur kai sabade aapu pachhaa(nn)ai ||

Through the Word of the Guru's Shabad, he comes to understand himself.

ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ਸੋਈ ਜਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਬਾਣੀ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਇਦਾ ॥੧੦॥

आपु पछाणै सोई जनु निरमलु बाणी सबदु सुणाइदा ॥१०॥

Aapu pachhaa(nn)ai soee janu niramalu baa(nn)ee sabadu su(nn)aaidaa ||10||

That humble being who understands himself is immaculate. He proclaims the Guru's Bani, and the Word of the Shabad. ||10||

ਏਹ ਕਾਇਆ ਪਵਿਤੁ ਹੈ ਸਰੀਰੁ ॥

एह काइआ पवितु है सरीरु ॥

Eh kaaiaa pavitu hai sareeru ||

This body is sanctified and purified;

ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਚੇਤੈ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰੁ ॥

गुर सबदी चेतै गुणी गहीरु ॥

Gur sabadee chetai gu(nn)ee gaheeru ||

Through the Word of the Guru's Shabad, it contemplates the Lord, the ocean of virtue.

ਅਨਦਿਨੁ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਗੁਣ ਕਹਿ ਗੁਣੀ ਸਮਾਇਦਾ ॥੧੧॥

अनदिनु गुण गावै रंगि राता गुण कहि गुणी समाइदा ॥११॥

Anadinu gu(nn) gaavai ranggi raataa gu(nn) kahi gu(nn)ee samaaidaa ||11||

One who chants the Glorious Praises of the Lord night and day, and remains attuned to His Love, chants His Glorious Virtues, immersed in the Glorious Lord. ||11||

ਏਹੁ ਸਰੀਰੁ ਸਭ ਮੂਲੁ ਹੈ ਮਾਇਆ ॥

एहु सरीरु सभ मूलु है माइआ ॥

Ehu sareeru sabh moolu hai maaiaa ||

This body is the source of all Maya;

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇਆ ॥

दूजै भाइ भरमि भुलाइआ ॥

Doojai bhaai bharami bhulaaiaa ||

In love with duality, it is deluded by doubt.

ਹਰਿ ਨ ਚੇਤੈ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਚੇਤੇ ਦੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੨॥

हरि न चेतै सदा दुखु पाए बिनु हरि चेते दुखु पाइदा ॥१२॥

Hari na chetai sadaa dukhu paae binu hari chete dukhu paaidaa ||12||

It does not remember the Lord, and suffers in eternal pain. Without remembering the Lord, it suffers in pain. ||12||

ਜਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਸੋ ਪਰਵਾਣੁ ॥

जि सतिगुरु सेवे सो परवाणु ॥

Ji satiguru seve so paravaa(nn)u ||

One who serves the True Guru is approved and respected.

ਕਾਇਆ ਹੰਸੁ ਨਿਰਮਲੁ ਦਰਿ ਸਚੈ ਜਾਣੁ ॥

काइआ हंसु निरमलु दरि सचै जाणु ॥

Kaaiaa hanssu niramalu dari sachai jaa(nn)u ||

His body and soul-swan are immaculate and pure; in the Court of the Lord, he is known to be true.

ਹਰਿ ਸੇਵੇ ਹਰਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ਸੋਹੈ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇਦਾ ॥੧੩॥

हरि सेवे हरि मंनि वसाए सोहै हरि गुण गाइदा ॥१३॥

Hari seve hari manni vasaae sohai hari gu(nn) gaaidaa ||13||

He serves the Lord, and enshrines the Lord in his mind; he is exalted, singing the Glorious Praises of the Lord. ||13||

ਬਿਨੁ ਭਾਗਾ ਗੁਰੁ ਸੇਵਿਆ ਨ ਜਾਇ ॥

बिनु भागा गुरु सेविआ न जाइ ॥

Binu bhaagaa guru seviaa na jaai ||

Without good destiny, no one can serve the True Guru.

ਮਨਮੁਖ ਭੂਲੇ ਮੁਏ ਬਿਲਲਾਇ ॥

मनमुख भूले मुए बिललाइ ॥

Manamukh bhoole mue bilalaai ||

The self-willed manmukhs are deluded, and die weeping and wailing.

ਜਿਨ ਕਉ ਨਦਰਿ ਹੋਵੈ ਗੁਰ ਕੇਰੀ ਹਰਿ ਜੀਉ ਆਪਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੧੪॥

जिन कउ नदरि होवै गुर केरी हरि जीउ आपि मिलाइदा ॥१४॥

Jin kau nadari hovai gur keree hari jeeu aapi milaaidaa ||14||

Those who are blessed by the Guru's Glance of Grace - the Dear Lord unites them with Himself. ||14||

ਕਾਇਆ ਕੋਟੁ ਪਕੇ ਹਟਨਾਲੇ ॥

काइआ कोटु पके हटनाले ॥

Kaaiaa kotu pake hatanaale ||

In the body fortress, are the solidly-constructed markets.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਲੇਵੈ ਵਸਤੁ ਸਮਾਲੇ ॥

गुरमुखि लेवै वसतु समाले ॥

Guramukhi levai vasatu samaale ||

The Gurmukh purchases the object, and takes care of it.

ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਊਤਮ ਪਦਵੀ ਪਾਇਦਾ ॥੧੫॥

हरि का नामु धिआइ दिनु राती ऊतम पदवी पाइदा ॥१५॥

Hari kaa naamu dhiaai dinu raatee utam padavee paaidaa ||15||

Meditating on the Name of the Lord, day and night, he attains the sublime, exalted status. ||15||

ਆਪੇ ਸਚਾ ਹੈ ਸੁਖਦਾਤਾ ॥

आपे सचा है सुखदाता ॥

Aape sachaa hai sukhadaataa ||

The True Lord Himself is the Giver of peace.

ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ॥

पूरे गुर कै सबदि पछाता ॥

Poore gur kai sabadi pachhaataa ||

Through the Shabad of the Perfect Guru, He is realized.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹੇ ਸਾਚਾ ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਕੋ ਪਾਇਦਾ ॥੧੬॥੭॥੨੧॥

नानक नामु सलाहे साचा पूरै भागि को पाइदा ॥१६॥७॥२१॥

Naanak naamu salaahe saachaa poorai bhaagi ko paaidaa ||16||7||21||

Nanak praises the Naam, the True Name of the Lord; through perfect destiny, He is found. ||16||7||21||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥

मारू महला ३ ॥

Maaroo mahalaa 3 ||

Maaroo, Third Mehl:

ਨਿਰੰਕਾਰਿ ਆਕਾਰੁ ਉਪਾਇਆ ॥

निरंकारि आकारु उपाइआ ॥

Nirankkaari aakaaru upaaiaa ||

The Formless Lord created the universe of form.

ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਹੁਕਮਿ ਬਣਾਇਆ ॥

माइआ मोहु हुकमि बणाइआ ॥

Maaiaa mohu hukami ba(nn)aaiaa ||

By the Hukam of His Command, He created attachment to Maya.

ਆਪੇ ਖੇਲ ਕਰੇ ਸਭਿ ਕਰਤਾ ਸੁਣਿ ਸਾਚਾ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਦਾ ॥੧॥

आपे खेल करे सभि करता सुणि साचा मंनि वसाइदा ॥१॥

Aape khel kare sabhi karataa su(nn)i saachaa manni vasaaidaa ||1||

The Creator Himself stages all the plays; hearing of the True Lord, enshrine Him in your mind. ||1||

ਮਾਇਆ ਮਾਈ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਪਰਸੂਤਿ ਜਮਾਇਆ ॥

माइआ माई त्रै गुण परसूति जमाइआ ॥

Maaiaa maaee trai gu(nn) parasooti jamaaiaa ||

Maya, the mother, gave birth to the three gunas, the three qualities,

ਚਾਰੇ ਬੇਦ ਬ੍ਰਹਮੇ ਨੋ ਫੁਰਮਾਇਆ ॥

चारे बेद ब्रहमे नो फुरमाइआ ॥

Chaare bed brhame no phuramaaiaa ||

And proclaimed the four Vedas to Brahma.

ਵਰ੍ਹੇ ਮਾਹ ਵਾਰ ਥਿਤੀ ਕਰਿ ਇਸੁ ਜਗ ਮਹਿ ਸੋਝੀ ਪਾਇਦਾ ॥੨॥

वर्हे माह वार थिती करि इसु जग महि सोझी पाइदा ॥२॥

Varhe maah vaar thitee kari isu jag mahi sojhee paaidaa ||2||

Creating the years, months, days and dates, He infused intelligence into the world. ||2||

ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਕਰਣੀ ਸਾਰ ॥

गुर सेवा ते करणी सार ॥

Gur sevaa te kara(nn)ee saar ||

Service to the Guru is the most excellent action.

ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਰਾਖਹੁ ਉਰਿ ਧਾਰ ॥

राम नामु राखहु उरि धार ॥

Raam naamu raakhahu uri dhaar ||

Enshrine the Lord's Name within your heart.

ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਰਤੀ ਜਗ ਅੰਤਰਿ ਇਸੁ ਬਾਣੀ ਤੇ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਪਾਇਦਾ ॥੩॥

गुरबाणी वरती जग अंतरि इसु बाणी ते हरि नामु पाइदा ॥३॥

Gurabaa(nn)ee varatee jag anttari isu baa(nn)ee te hari naamu paaidaa ||3||

The Word of the Guru's Bani prevails throughout the world; through this Bani, the Lord's Name is obtained. ||3||

ਵੇਦੁ ਪੜੈ ਅਨਦਿਨੁ ਵਾਦ ਸਮਾਲੇ ॥

वेदु पड़ै अनदिनु वाद समाले ॥

Vedu pa(rr)ai anadinu vaad samaale ||

He reads the Vedas, but he starts arguments night and day.

ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤੈ ਬਧਾ ਜਮਕਾਲੇ ॥

नामु न चेतै बधा जमकाले ॥

Naamu na chetai badhaa jamakaale ||

He does not remember the Naam, the Name of the Lord; he is bound and gagged by the Messenger of Death.

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇਦਾ ॥੪॥

दूजै भाइ सदा दुखु पाए त्रै गुण भरमि भुलाइदा ॥४॥

Doojai bhaai sadaa dukhu paae trai gu(nn) bharami bhulaaidaa ||4||

In the love of duality, he suffers in pain forever; he is deluded by doubt, and confused by the three gunas. ||4||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਕਸੁ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥

गुरमुखि एकसु सिउ लिव लाए ॥

Guramukhi ekasu siu liv laae ||

The Gurmukh is in love with the One Lord alone;

ਤ੍ਰਿਬਿਧਿ ਮਨਸਾ ਮਨਹਿ ਸਮਾਏ ॥

त्रिबिधि मनसा मनहि समाए ॥

Tribidhi manasaa manahi samaae ||

He submerges in his mind the three-phased desire.

ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਸਦਾ ਹੈ ਮੁਕਤਾ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਇਦਾ ॥੫॥

साचै सबदि सदा है मुकता माइआ मोहु चुकाइदा ॥५॥

Saachai sabadi sadaa hai mukataa maaiaa mohu chukaaidaa ||5||

Through the True Word of the Shabad, he is liberated forever; he renounces emotional attachment to Maya. ||5||

ਜੋ ਧੁਰਿ ਰਾਤੇ ਸੇ ਹੁਣਿ ਰਾਤੇ ॥

जो धुरि राते से हुणि राते ॥

Jo dhuri raate se hu(nn)i raate ||

Those who are so pre-ordained to be imbued, are imbued with love for the Lord.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਸਹਜੇ ਮਾਤੇ ॥

गुर परसादी सहजे माते ॥

Gur parasaadee sahaje maate ||

By Guru's Grace, they are intuitively intoxicated.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਇਆ ਆਪੈ ਆਪੁ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੬॥

सतिगुरु सेवि सदा प्रभु पाइआ आपै आपु मिलाइदा ॥६॥

Satiguru sevi sadaa prbhu paaiaa aapai aapu milaaidaa ||6||

Serving the True Guru forever, they find God; He Himself unites them with Himself. ||6||

ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਭਰਮਿ ਨ ਪਾਏ ॥

माइआ मोहि भरमि न पाए ॥

Maaiaa mohi bharami na paae ||

In attachment to Maya and doubt, the Lord is not found.

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਲਗਾ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ॥

दूजै भाइ लगा दुखु पाए ॥

Doojai bhaai lagaa dukhu paae ||

Attached to the love of duality, one suffers in pain.

ਸੂਹਾ ਰੰਗੁ ਦਿਨ ਥੋੜੇ ਹੋਵੈ ਇਸੁ ਜਾਦੇ ਬਿਲਮ ਨ ਲਾਇਦਾ ॥੭॥

सूहा रंगु दिन थोड़े होवै इसु जादे बिलम न लाइदा ॥७॥

Soohaa ranggu din tho(rr)e hovai isu jaade bilam na laaidaa ||7||

The crimson color lasts for only a few days; all too soon, it fades away. ||7||

ਏਹੁ ਮਨੁ ਭੈ ਭਾਇ ਰੰਗਾਏ ॥

एहु मनु भै भाइ रंगाए ॥

Ehu manu bhai bhaai ranggaae ||

So color this mind in the Fear and the Love of God.

ਇਤੁ ਰੰਗਿ ਸਾਚੇ ਮਾਹਿ ਸਮਾਏ ॥

इतु रंगि साचे माहि समाए ॥

Itu ranggi saache maahi samaae ||

Dyed in this color, one merges in the True Lord.

ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਕੋ ਇਹੁ ਰੰਗੁ ਪਾਏ ਗੁਰਮਤੀ ਰੰਗੁ ਚੜਾਇਦਾ ॥੮॥

पूरै भागि को इहु रंगु पाए गुरमती रंगु चड़ाइदा ॥८॥

Poorai bhaagi ko ihu ranggu paae guramatee ranggu cha(rr)aaidaa ||8||

By perfect destiny, some may obtain this color. Through the Guru's Teachings, this color is applied. ||8||

ਮਨਮੁਖੁ ਬਹੁਤੁ ਕਰੇ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥

मनमुखु बहुतु करे अभिमानु ॥

Manamukhu bahutu kare abhimaanu ||

The self-willed manmukhs take great pride in themselves.

ਦਰਗਹ ਕਬ ਹੀ ਨ ਪਾਵੈ ਮਾਨੁ ॥

दरगह कब ही न पावै मानु ॥

Daragah kab hee na paavai maanu ||

In the Court of the Lord, they are never honored.

ਦੂਜੈ ਲਾਗੇ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਦੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੯॥

दूजै लागे जनमु गवाइआ बिनु बूझे दुखु पाइदा ॥९॥

Doojai laage janamu gavaaiaa binu boojhe dukhu paaidaa ||9||

Attached to duality, they waste their lives; without understanding, they suffer in pain. ||9||

ਮੇਰੈ ਪ੍ਰਭਿ ਅੰਦਰਿ ਆਪੁ ਲੁਕਾਇਆ ॥

मेरै प्रभि अंदरि आपु लुकाइआ ॥

Merai prbhi anddari aapu lukaaiaa ||

My God has hidden Himself deep within the self.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਹਰਿ ਮਿਲੈ ਮਿਲਾਇਆ ॥

गुर परसादी हरि मिलै मिलाइआ ॥

Gur parasaadee hari milai milaaiaa ||

By Guru's Grace, one is united in the Lord's Union.

ਸਚਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਚਾ ਵਾਪਾਰਾ ਨਾਮੁ ਅਮੋਲਕੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੦॥

सचा प्रभु सचा वापारा नामु अमोलकु पाइदा ॥१०॥

Sachaa prbhu sachaa vaapaaraa naamu amolaku paaidaa ||10||

God is True, and True is His trade, through which the priceless Naam is obtained. ||10||

ਇਸੁ ਕਾਇਆ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਈ ॥

इसु काइआ की कीमति किनै न पाई ॥

Isu kaaiaa kee keemati kinai na paaee ||

No one has found this body's value.

ਮੇਰੈ ਠਾਕੁਰਿ ਇਹ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ॥

मेरै ठाकुरि इह बणत बणाई ॥

Merai thaakuri ih ba(nn)at ba(nn)aaee ||

My Lord and Master has worked His handiwork.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਕਾਇਆ ਸੋਧੈ ਆਪਹਿ ਆਪੁ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੧੧॥

गुरमुखि होवै सु काइआ सोधै आपहि आपु मिलाइदा ॥११॥

Guramukhi hovai su kaaiaa sodhai aapahi aapu milaaidaa ||11||

One who becomes Gurmukh purifies his body, and then the Lord unites him with Himself. ||11||

ਕਾਇਆ ਵਿਚਿ ਤੋਟਾ ਕਾਇਆ ਵਿਚਿ ਲਾਹਾ ॥

काइआ विचि तोटा काइआ विचि लाहा ॥

Kaaiaa vichi totaa kaaiaa vichi laahaa ||

Within the body, one loses, and within the body, one wins.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਖੋਜੇ ਵੇਪਰਵਾਹਾ ॥

गुरमुखि खोजे वेपरवाहा ॥

Guramukhi khoje veparavaahaa ||

The Gurmukh seeks the self-sustaining Lord.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਣਜਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਸਹਜੇ ਸਹਜਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੧੨॥

गुरमुखि वणजि सदा सुखु पाए सहजे सहजि मिलाइदा ॥१२॥

Guramukhi va(nn)aji sadaa sukhu paae sahaje sahaji milaaidaa ||12||

The Gurmukh trades, and finds peace forever; he intuitively merges in the Celestial Lord. ||12||

ਸਚਾ ਮਹਲੁ ਸਚੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥

सचा महलु सचे भंडारा ॥

Sachaa mahalu sache bhanddaaraa ||

True is the Lord's Mansion, and True is His treasure.

ਆਪੇ ਦੇਵੈ ਦੇਵਣਹਾਰਾ ॥

आपे देवै देवणहारा ॥

Aape devai deva(nn)ahaaraa ||

The Great Giver Himself gives.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਲਾਹੇ ਸੁਖਦਾਤੇ ਮਨਿ ਮੇਲੇ ਕੀਮਤਿ ਪਾਇਦਾ ॥੧੩॥

गुरमुखि सालाहे सुखदाते मनि मेले कीमति पाइदा ॥१३॥

Guramukhi saalaahe sukhadaate mani mele keemati paaidaa ||13||

The Gurmukh praises the Giver of peace; his mind is united with the Lord, and he comes to know His worth. ||13||

ਕਾਇਆ ਵਿਚਿ ਵਸਤੁ ਕੀਮਤਿ ਨਹੀ ਪਾਈ ॥

काइआ विचि वसतु कीमति नही पाई ॥

Kaaiaa vichi vasatu keemati nahee paaee ||

Within the body is the object; its value cannot be estimated.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੇ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥

गुरमुखि आपे दे वडिआई ॥

Guramukhi aape de vadiaaee ||

He Himself grants glorious greatness to the Gurmukh.

ਜਿਸ ਦਾ ਹਟੁ ਸੋਈ ਵਥੁ ਜਾਣੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇਇ ਨ ਪਛੋਤਾਇਦਾ ॥੧੪॥

जिस दा हटु सोई वथु जाणै गुरमुखि देइ न पछोताइदा ॥१४॥

Jis daa hatu soee vathu jaa(nn)ai guramukhi dei na pachhotaaidaa ||14||

He alone knows this object, to whom this store belongs; the Gurmukh is blessed with it, and does not come to regret. ||14||

ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਭ ਮਹਿ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥

हरि जीउ सभ महि रहिआ समाई ॥

Hari jeeu sabh mahi rahiaa samaaee ||

The Dear Lord is pervading and permeating all.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਪਾਇਆ ਜਾਈ ॥

गुर परसादी पाइआ जाई ॥

Gur parasaadee paaiaa jaaee ||

By Guru's Grace, He is found.

ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ਆਪੇ ਸਬਦੇ ਸਹਜਿ ਸਮਾਇਦਾ ॥੧੫॥

आपे मेलि मिलाए आपे सबदे सहजि समाइदा ॥१५॥

Aape meli milaae aape sabade sahaji samaaidaa ||15||

He Himself unites in His Union; through the Word of the Shabad, one intuitively merges with Him. ||15||

ਆਪੇ ਸਚਾ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਏ ॥

आपे सचा सबदि मिलाए ॥

Aape sachaa sabadi milaae ||

The True Lord Himself unites us in the Word of His Shabad.

ਸਬਦੇ ਵਿਚਹੁ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਏ ॥

सबदे विचहु भरमु चुकाए ॥

Sabade vichahu bharamu chukaae ||

Within the Shabad, doubt is driven out.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਨਾਮੇ ਹੀ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੬॥੮॥੨੨॥

नानक नामि मिलै वडिआई नामे ही सुखु पाइदा ॥१६॥८॥२२॥

Naanak naami milai vadiaaee naame hee sukhu paaidaa ||16||8||22||

O Nanak, He blesses us with His Naam, and through the Naam, peace is found. ||16||8||22||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥

मारू महला ३ ॥

Maaroo mahalaa 3 ||

Maaroo, Third Mehl:

ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ਵੇਪਰਵਾਹੇ ॥

अगम अगोचर वेपरवाहे ॥

Agam agochar veparavaahe ||

He is inaccessible, unfathomable and self-sustaining.

ਆਪੇ ਮਿਹਰਵਾਨ ਅਗਮ ਅਥਾਹੇ ॥

आपे मिहरवान अगम अथाहे ॥

Aape miharavaan agam athaahe ||

He Himself is merciful, inaccessible and unlimited.

ਅਪੜਿ ਕੋਇ ਨ ਸਕੈ ਤਿਸ ਨੋ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਮੇਲਾਇਆ ॥੧॥

अपड़ि कोइ न सकै तिस नो गुर सबदी मेलाइआ ॥१॥

Apa(rr)i koi na sakai tis no gur sabadee melaaiaa ||1||

No one can reach up to Him; through the Word of the Guru's Shabad, He is met. ||1||

ਤੁਧੁਨੋ ਸੇਵਹਿ ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਵਹਿ ॥

तुधुनो सेवहि जो तुधु भावहि ॥

Tudhuno sevahi jo tudhu bhaavahi ||

He alone serves You, who pleases You.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਸਚਿ ਸਮਾਵਹਿ ॥

गुर कै सबदे सचि समावहि ॥

Gur kai sabade sachi samaavahi ||

Through the Guru's Shabad, he merges in the True Lord.

ਅਨਦਿਨੁ ਗੁਣ ਰਵਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਭਾਇਆ ॥੨॥

अनदिनु गुण रवहि दिनु राती रसना हरि रसु भाइआ ॥२॥

Anadinu gu(nn) ravahi dinu raatee rasanaa hari rasu bhaaiaa ||2||

Night and day, he chants the Lord's Praises, day and night; his tongue savors and delights in the sublime essence of the Lord. ||2||

ਸਬਦਿ ਮਰਹਿ ਸੇ ਮਰਣੁ ਸਵਾਰਹਿ ॥

सबदि मरहि से मरणु सवारहि ॥

Sabadi marahi se mara(nn)u savaarahi ||

Those who die in the Shabad - their death is exalted and glorified.

ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਣ ਹਿਰਦੈ ਉਰ ਧਾਰਹਿ ॥

हरि के गुण हिरदै उर धारहि ॥

Hari ke gu(nn) hiradai ur dhaarahi ||

They enshrine the Lord's Glories in their hearts.

ਜਨਮੁ ਸਫਲੁ ਹਰਿ ਚਰਣੀ ਲਾਗੇ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਚੁਕਾਇਆ ॥੩॥

जनमु सफलु हरि चरणी लागे दूजा भाउ चुकाइआ ॥३॥

Janamu saphalu hari chara(nn)ee laage doojaa bhaau chukaaiaa ||3||

Holding tight to the Guru's feet, their lives becomes prosperous, and they are rid of the love of duality. ||3||

ਹਰਿ ਜੀਉ ਮੇਲੇ ਆਪਿ ਮਿਲਾਏ ॥

हरि जीउ मेले आपि मिलाए ॥

Hari jeeu mele aapi milaae ||

The Dear Lord unites them in Union with Himself.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਆਪੁ ਗਵਾਏ ॥

गुर कै सबदे आपु गवाए ॥

Gur kai sabade aapu gavaae ||

Through the Guru's Shabad, self-conceit is dispelled.

ਅਨਦਿਨੁ ਸਦਾ ਹਰਿ ਭਗਤੀ ਰਾਤੇ ਇਸੁ ਜਗ ਮਹਿ ਲਾਹਾ ਪਾਇਆ ॥੪॥

अनदिनु सदा हरि भगती राते इसु जग महि लाहा पाइआ ॥४॥

Anadinu sadaa hari bhagatee raate isu jag mahi laahaa paaiaa ||4||

Those who remain attuned to devotional worship to the Lord, night and day, earn the profit in this world. ||4||

ਤੇਰੇ ਗੁਣ ਕਹਾ ਮੈ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ॥

तेरे गुण कहा मै कहणु न जाई ॥

Tere gu(nn) kahaa mai kaha(nn)u na jaaee ||

What Glorious Virtues of Yours should I describe? I cannot describe them.

ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾ ਕੀਮਤਿ ਨਹੀ ਪਾਈ ॥

अंतु न पारा कीमति नही पाई ॥

Anttu na paaraa keemati nahee paaee ||

You have no end or limitation. Your value cannot be estimated.

ਆਪੇ ਦਇਆ ਕਰੇ ਸੁਖਦਾਤਾ ਗੁਣ ਮਹਿ ਗੁਣੀ ਸਮਾਇਆ ॥੫॥

आपे दइआ करे सुखदाता गुण महि गुणी समाइआ ॥५॥

Aape daiaa kare sukhadaataa gu(nn) mahi gu(nn)ee samaaiaa ||5||

When the Giver of peace Himself bestows His Mercy, the virtuous are absorbed in virtue. ||5||

ਇਸੁ ਜਗ ਮਹਿ ਮੋਹੁ ਹੈ ਪਾਸਾਰਾ ॥

इसु जग महि मोहु है पासारा ॥

Isu jag mahi mohu hai paasaaraa ||

In this world, emotional attachment is spread all over.

ਮਨਮੁਖੁ ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੁ ਅੰਧਾਰਾ ॥

मनमुखु अगिआनी अंधु अंधारा ॥

Manamukhu agiaanee anddhu anddhaaraa ||

The ignorant, self-willed manmukh is immersed in utter darkness.

ਧੰਧੈ ਧਾਵਤੁ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੬॥

धंधै धावतु जनमु गवाइआ बिनु नावै दुखु पाइआ ॥६॥

Dhanddhai dhaavatu janamu gavaaiaa binu naavai dukhu paaiaa ||6||

Chasing after worldly affairs, he wastes away his life in vain; without the Name, he suffers in pain. ||6||

ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਤਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਏ ॥

करमु होवै ता सतिगुरु पाए ॥

Karamu hovai taa satiguru paae ||

If God grants His Grace, then one finds the True Guru.

ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥

हउमै मैलु सबदि जलाए ॥

Haumai mailu sabadi jalaae ||

Through the Shabad, the filth of egotism is burned away.

ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਗਿਆਨੁ ਰਤਨੁ ਚਾਨਣੁ ਅਗਿਆਨੁ ਅੰਧੇਰੁ ਗਵਾਇਆ ॥੭॥

मनु निरमलु गिआनु रतनु चानणु अगिआनु अंधेरु गवाइआ ॥७॥

Manu niramalu giaanu ratanu chaana(nn)u agiaanu anddheru gavaaiaa ||7||

The mind becomes immaculate, and the jewel of spiritual wisdom brings enlightenment; the darkness of spiritual ignorance is dispelled. ||7||

ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਅਨੇਕ ਕੀਮਤਿ ਨਹੀ ਪਾਈ ॥

तेरे नाम अनेक कीमति नही पाई ॥

Tere naam anek keemati nahee paaee ||

Your Names are countless; Your value cannot be estimated.

ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਵਸਾਈ ॥

सचु नामु हरि हिरदै वसाई ॥

Sachu naamu hari hiradai vasaaee ||

I enshrine the Lord's True Name within my heart.

ਕੀਮਤਿ ਕਉਣੁ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭ ਤੇਰੀ ਤੂ ਆਪੇ ਸਹਜਿ ਸਮਾਇਆ ॥੮॥

कीमति कउणु करे प्रभ तेरी तू आपे सहजि समाइआ ॥८॥

Keemati kau(nn)u kare prbh teree too aape sahaji samaaiaa ||8||

Who can estimate Your value, God? You are immersed and absorbed in Yourself. ||8||

ਨਾਮੁ ਅਮੋਲਕੁ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ॥

नामु अमोलकु अगम अपारा ॥

Naamu amolaku agam apaaraa ||

The Naam, the Name of the Lord, is priceless, inaccessible and infinite.

ਨਾ ਕੋ ਹੋਆ ਤੋਲਣਹਾਰਾ ॥

ना को होआ तोलणहारा ॥

Naa ko hoaa tola(nn)ahaaraa ||

No one can weigh it.

ਆਪੇ ਤੋਲੇ ਤੋਲਿ ਤੋਲਾਏ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਮੇਲਿ ਤੋਲਾਇਆ ॥੯॥

आपे तोले तोलि तोलाए गुर सबदी मेलि तोलाइआ ॥९॥

Aape tole toli tolaae gur sabadee meli tolaaiaa ||9||

You Yourself weigh, and estimate all; through the Word of the Guru's Shabad, You unite, when the weight is perfect. ||9||

ਸੇਵਕ ਸੇਵਹਿ ਕਰਹਿ ਅਰਦਾਸਿ ॥

सेवक सेवहि करहि अरदासि ॥

Sevak sevahi karahi aradaasi ||

Your servant serves, and offers this prayer.

ਤੂ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਬਹਾਲਹਿ ਪਾਸਿ ॥

तू आपे मेलि बहालहि पासि ॥

Too aape meli bahaalahi paasi ||

Please, let me sit near You, and unite me with Yourself.

ਸਭਨਾ ਜੀਆ ਕਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਪੂਰੈ ਕਰਮਿ ਧਿਆਇਆ ॥੧੦॥

सभना जीआ का सुखदाता पूरै करमि धिआइआ ॥१०॥

Sabhanaa jeeaa kaa sukhadaataa poorai karami dhiaaiaa ||10||

You are the Giver of peace to all beings; by perfect karma, we meditate on You. ||10||

ਜਤੁ ਸਤੁ ਸੰਜਮੁ ਜਿ ਸਚੁ ਕਮਾਵੈ ॥

जतु सतु संजमु जि सचु कमावै ॥

Jatu satu sanjjamu ji sachu kamaavai ||

Chastity, truth and self-control come by practicing and living the Truth.

ਇਹੁ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਜਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ॥

इहु मनु निरमलु जि हरि गुण गावै ॥

Ihu manu niramalu ji hari gu(nn) gaavai ||

This mind becomes immaculate and pure, singing the Glorious Praises of the Lord.

ਇਸੁ ਬਿਖੁ ਮਹਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਵੈ ਹਰਿ ਜੀਉ ਮੇਰੇ ਭਾਇਆ ॥੧੧॥

इसु बिखु महि अम्रितु परापति होवै हरि जीउ मेरे भाइआ ॥११॥

Isu bikhu mahi ammmritu paraapati hovai hari jeeu mere bhaaiaa ||11||

In this world of poison, the Ambrosial Nectar is obtained, if it pleases my Dear Lord. ||11||

ਜਿਸ ਨੋ ਬੁਝਾਏ ਸੋਈ ਬੂਝੈ ॥

जिस नो बुझाए सोई बूझै ॥

Jis no bujhaae soee boojhai ||

He alone understands, whom God inspires to understand.

ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਅੰਦਰੁ ਸੂਝੈ ॥

हरि गुण गावै अंदरु सूझै ॥

Hari gu(nn) gaavai anddaru soojhai ||

Singing the Glorious Praises of the Lord, one's inner being is awakened.

ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਠਾਕਿ ਰਹਾਏ ਸਹਜੇ ਹੀ ਸਚੁ ਪਾਇਆ ॥੧੨॥

हउमै मेरा ठाकि रहाए सहजे ही सचु पाइआ ॥१२॥

Haumai meraa thaaki rahaae sahaje hee sachu paaiaa ||12||

Egotism and possessiveness are silenced and subdued, and one intuitively finds the True Lord. ||12||

ਬਿਨੁ ਕਰਮਾ ਹੋਰ ਫਿਰੈ ਘਨੇਰੀ ॥

बिनु करमा होर फिरै घनेरी ॥

Binu karamaa hor phirai ghaneree ||

Without good karma, countless others wander around.

ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਚੁਕੈ ਨ ਫੇਰੀ ॥

मरि मरि जमै चुकै न फेरी ॥

Mari mari jammai chukai na pheree ||

They die, and die again, only to be reborn; they cannot escape the cycle of reincarnation.

ਬਿਖੁ ਕਾ ਰਾਤਾ ਬਿਖੁ ਕਮਾਵੈ ਸੁਖੁ ਨ ਕਬਹੂ ਪਾਇਆ ॥੧੩॥

बिखु का राता बिखु कमावै सुखु न कबहू पाइआ ॥१३॥

Bikhu kaa raataa bikhu kamaavai sukhu na kabahoo paaiaa ||13||

Imbued with poison, they practice poison and corruption, and they never find peace. ||13||

ਬਹੁਤੇ ਭੇਖ ਕਰੇ ਭੇਖਧਾਰੀ ॥

बहुते भेख करे भेखधारी ॥

Bahute bhekh kare bhekhadhaaree ||

Many disguise themselves with religious robes.

ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਹਉਮੈ ਕਿਨੈ ਨ ਮਾਰੀ ॥

बिनु सबदै हउमै किनै न मारी ॥

Binu sabadai haumai kinai na maaree ||

Without the Shabad, no one has conquered egotism.

ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਤਾ ਮੁਕਤਿ ਪਾਏ ਸਚੈ ਨਾਇ ਸਮਾਇਆ ॥੧੪॥

जीवतु मरै ता मुकति पाए सचै नाइ समाइआ ॥१४॥

Jeevatu marai taa mukati paae sachai naai samaaiaa ||14||

One who remains dead while yet alive is liberated, and merges in the True Name. ||14||

ਅਗਿਆਨੁ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਇਸੁ ਤਨਹਿ ਜਲਾਏ ॥

अगिआनु त्रिसना इसु तनहि जलाए ॥

Agiaanu trisanaa isu tanahi jalaae ||

Spiritual ignorance and desire burn this human body.

ਤਿਸ ਦੀ ਬੂਝੈ ਜਿ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਕਮਾਏ ॥

तिस दी बूझै जि गुर सबदु कमाए ॥

Tis dee boojhai ji gur sabadu kamaae ||

He alone puts out this fire, who practices and lives the Guru's Shabad.

ਤਨੁ ਮਨੁ ਸੀਤਲੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਨਿਵਾਰੇ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਸਮਾਇਆ ॥੧੫॥

तनु मनु सीतलु क्रोधु निवारे हउमै मारि समाइआ ॥१५॥

Tanu manu seetalu krodhu nivaare haumai maari samaaiaa ||15||

His body and mind are cooled and soothed, and his anger is silenced; conquering egotism, he merges in the Lord. ||15||

ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੀ ਵਡਿਆਈ ॥

सचा साहिबु सची वडिआई ॥

Sachaa saahibu sachee vadiaaee ||

True is the Lord and Master, and True is His glorious greatness.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਵਿਰਲੈ ਪਾਈ ॥

गुर परसादी विरलै पाई ॥

Gur parasaadee viralai paaee ||

By Guru's Grace, a rare few attain this.

ਨਾਨਕੁ ਏਕ ਕਹੈ ਬੇਨੰਤੀ ਨਾਮੇ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇਆ ॥੧੬॥੧॥੨੩॥

नानकु एक कहै बेनंती नामे नामि समाइआ ॥१६॥१॥२३॥

Naanaku ek kahai benanttee naame naami samaaiaa ||16||1||23||

Nanak offers this one prayer: through the Naam, the Name of the Lord, may I merge in the Lord. ||16||1||23||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥

मारू महला ३ ॥

Maaroo mahalaa 3 ||

Maaroo, Third Mehl:

ਨਦਰੀ ਭਗਤਾ ਲੈਹੁ ਮਿਲਾਏ ॥

नदरी भगता लैहु मिलाए ॥

Nadaree bhagataa laihu milaae ||

By Your Grace, please unite with Your devotees.

ਭਗਤ ਸਲਾਹਨਿ ਸਦਾ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥

भगत सलाहनि सदा लिव लाए ॥

Bhagat salaahani sadaa liv laae ||

Your devotees ever praise You, lovingly focusing on You.

ਤਉ ਸਰਣਾਈ ਉਬਰਹਿ ਕਰਤੇ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥੧॥

तउ सरणाई उबरहि करते आपे मेलि मिलाइआ ॥१॥

Tau sara(nn)aaee ubarahi karate aape meli milaaiaa ||1||

In Your Sanctuary, they are saved, O Creator Lord; You unite them in Union with Yourself. ||1||

ਪੂਰੈ ਸਬਦਿ ਭਗਤਿ ਸੁਹਾਈ ॥

पूरै सबदि भगति सुहाई ॥

Poorai sabadi bhagati suhaaee ||

Sublime and exalted is devotion to the Perfect Word of the Shabad.

ਅੰਤਰਿ ਸੁਖੁ ਤੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਈ ॥

अंतरि सुखु तेरै मनि भाई ॥

Anttari sukhu terai mani bhaaee ||

Peace prevails within; they are pleasing to Your Mind.

ਮਨੁ ਤਨੁ ਸਚੀ ਭਗਤੀ ਰਾਤਾ ਸਚੇ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥੨॥

मनु तनु सची भगती राता सचे सिउ चितु लाइआ ॥२॥

Manu tanu sachee bhagatee raataa sache siu chitu laaiaa ||2||

One whose mind and body are imbued with true devotion, focuses his consciousness on the True Lord. ||2||

ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਸਦ ਜਲੈ ਸਰੀਰਾ ॥

हउमै विचि सद जलै सरीरा ॥

Haumai vichi sad jalai sareeraa ||

In egotism, the body is forever burning.

ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਭੇਟੇ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ॥

करमु होवै भेटे गुरु पूरा ॥

Karamu hovai bhete guru pooraa ||

When God grants His Grace, one meets the Perfect Guru.

ਅੰਤਰਿ ਅਗਿਆਨੁ ਸਬਦਿ ਬੁਝਾਏ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੩॥

अंतरि अगिआनु सबदि बुझाए सतिगुर ते सुखु पाइआ ॥३॥

Anttari agiaanu sabadi bujhaae satigur te sukhu paaiaa ||3||

The Shabad dispels the spiritual ignorance within, and through the True Guru, one finds peace. ||3||

ਮਨਮੁਖੁ ਅੰਧਾ ਅੰਧੁ ਕਮਾਏ ॥

मनमुखु अंधा अंधु कमाए ॥

Manamukhu anddhaa anddhu kamaae ||

The blind, self-willed manmukh acts blindly.

ਬਹੁ ਸੰਕਟ ਜੋਨੀ ਭਰਮਾਏ ॥

बहु संकट जोनी भरमाए ॥

Bahu sankkat jonee bharamaae ||

He is in terrible trouble, and wanders in reincarnation.

ਜਮ ਕਾ ਜੇਵੜਾ ਕਦੇ ਨ ਕਾਟੈ ਅੰਤੇ ਬਹੁ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੪॥

जम का जेवड़ा कदे न काटै अंते बहु दुखु पाइआ ॥४॥

Jam kaa jeva(rr)aa kade na kaatai antte bahu dukhu paaiaa ||4||

He can never snap the noose of Death, and in the end, he suffers in horrible pain. ||4||

ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਸਬਦਿ ਨਿਵਾਰੇ ॥

आवण जाणा सबदि निवारे ॥

Aava(nn) jaa(nn)aa sabadi nivaare ||

Through the Shabad, one's comings and goings in reincarnation are ended.

ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਰਖੈ ਉਰ ਧਾਰੇ ॥

सचु नामु रखै उर धारे ॥

Sachu naamu rakhai ur dhaare ||

He keeps the True Name enshrined within his heart.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਮਨੁ ਮਾਰੇ ਹਉਮੈ ਜਾਇ ਸਮਾਇਆ ॥੫॥

गुर कै सबदि मरै मनु मारे हउमै जाइ समाइआ ॥५॥

Gur kai sabadi marai manu maare haumai jaai samaaiaa ||5||

He dies in the Word of the Guru's Shabad, and conquers his mind; stilling his egotism, he merges in the Lord. ||5||

ਆਵਣ ਜਾਣੈ ਪਰਜ ਵਿਗੋਈ ॥

आवण जाणै परज विगोई ॥

Aava(nn) jaa(nn)ai paraj vigoee ||

Coming and going, the people of the world are wasting away.

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਥਿਰੁ ਕੋਇ ਨ ਹੋਈ ॥

बिनु सतिगुर थिरु कोइ न होई ॥

Binu satigur thiru koi na hoee ||

Without the True Guru, no one finds permanence and stability.

ਅੰਤਰਿ ਜੋਤਿ ਸਬਦਿ ਸੁਖੁ ਵਸਿਆ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥੬॥

अंतरि जोति सबदि सुखु वसिआ जोती जोति मिलाइआ ॥६॥

Anttari joti sabadi sukhu vasiaa jotee joti milaaiaa ||6||

The Shabad shines its Light deep within the self, and one dwells in peace; one's light merges into the Light. ||6||

ਪੰਚ ਦੂਤ ਚਿਤਵਹਿ ਵਿਕਾਰਾ ॥

पंच दूत चितवहि विकारा ॥

Pancch doot chitavahi vikaaraa ||

The five demons think of evil and corruption.

ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਕਾ ਏਹੁ ਪਸਾਰਾ ॥

माइआ मोह का एहु पसारा ॥

Maaiaa moh kaa ehu pasaaraa ||

The expanse is the manifestation of emotional attachment to Maya.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਤਾ ਮੁਕਤੁ ਹੋਵੈ ਪੰਚ ਦੂਤ ਵਸਿ ਆਇਆ ॥੭॥

सतिगुरु सेवे ता मुकतु होवै पंच दूत वसि आइआ ॥७॥

Satiguru seve taa mukatu hovai pancch doot vasi aaiaa ||7||

Serving the True Guru, one is liberated, and the five demons are put under his control. ||7||

ਬਾਝੁ ਗੁਰੂ ਹੈ ਮੋਹੁ ਗੁਬਾਰਾ ॥

बाझु गुरू है मोहु गुबारा ॥

Baajhu guroo hai mohu gubaaraa ||

Without the Guru, there is only the darkness of attachment.

ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਡੁਬੈ ਵਾਰੋ ਵਾਰਾ ॥

फिरि फिरि डुबै वारो वारा ॥

Phiri phiri dubai vaaro vaaraa ||

Over and over, time and time again, they are drowned.

ਸਤਿਗੁਰ ਭੇਟੇ ਸਚੁ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥੮॥

सतिगुर भेटे सचु द्रिड़ाए सचु नामु मनि भाइआ ॥८॥

Satigur bhete sachu dri(rr)aae sachu naamu mani bhaaiaa ||8||

Meeting the True Guru, Truth is implanted within, and the True Name becomes pleasing to the mind. ||8||

ਸਾਚਾ ਦਰੁ ਸਾਚਾ ਦਰਵਾਰਾ ॥

साचा दरु साचा दरवारा ॥

Saachaa daru saachaa daravaaraa ||

True is His Door, and True is His Court, His Royal Darbaar.

ਸਚੇ ਸੇਵਹਿ ਸਬਦਿ ਪਿਆਰਾ ॥

सचे सेवहि सबदि पिआरा ॥

Sache sevahi sabadi piaaraa ||

The true ones serve Him, through the Beloved Word of the Shabad.

ਸਚੀ ਧੁਨਿ ਸਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਸਚੇ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇਆ ॥੯॥

सची धुनि सचे गुण गावा सचे माहि समाइआ ॥९॥

Sachee dhuni sache gu(nn) gaavaa sache maahi samaaiaa ||9||

Singing the Glorious Praises of the True Lord, in the true melody, I am immersed and absorbed in Truth. ||9||

ਘਰੈ ਅੰਦਰਿ ਕੋ ਘਰੁ ਪਾਏ ॥

घरै अंदरि को घरु पाए ॥

Gharai anddari ko gharu paae ||

Deep within the home of the self, one finds the home of the Lord.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥

गुर कै सबदे सहजि सुभाए ॥

Gur kai sabade sahaji subhaae ||

Through the Word of the Guru's Shabad, one easily, intuitively finds it.

ਓਥੈ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਨ ਵਿਆਪੈ ਸਹਜੇ ਸਹਜਿ ਸਮਾਇਆ ॥੧੦॥

ओथै सोगु विजोगु न विआपै सहजे सहजि समाइआ ॥१०॥

Othai sogu vijogu na viaapai sahaje sahaji samaaiaa ||10||

There, one is not afflicted with sorrow or separation; merge into the Celestial Lord with intuitive ease. ||10||

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਦੁਸਟਾ ਕਾ ਵਾਸਾ ॥

दूजै भाइ दुसटा का वासा ॥

Doojai bhaai dusataa kaa vaasaa ||

The evil people live in the love of duality.

ਭਉਦੇ ਫਿਰਹਿ ਬਹੁ ਮੋਹ ਪਿਆਸਾ ॥

भउदे फिरहि बहु मोह पिआसा ॥

Bhaude phirahi bahu moh piaasaa ||

They wander around, totally attached and thirsty.

ਕੁਸੰਗਤਿ ਬਹਹਿ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ਦੁਖੋ ਦੁਖੁ ਕਮਾਇਆ ॥੧੧॥

कुसंगति बहहि सदा दुखु पावहि दुखो दुखु कमाइआ ॥११॥

Kusanggati bahahi sadaa dukhu paavahi dukho dukhu kamaaiaa ||11||

They sit in evil gatherings, and suffer in pain forever; they earn pain, nothing but pain. ||11||

ਸਤਿਗੁਰ ਬਾਝਹੁ ਸੰਗਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥

सतिगुर बाझहु संगति न होई ॥

Satigur baajhahu sanggati na hoee ||

Without the True Guru, there is no Sangat, no Congregation.

ਬਿਨੁ ਸਬਦੇ ਪਾਰੁ ਨ ਪਾਏ ਕੋਈ ॥

बिनु सबदे पारु न पाए कोई ॥

Binu sabade paaru na paae koee ||

Without the Shabad, no one can cross over to the other side.

ਸਹਜੇ ਗੁਣ ਰਵਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥੧੨॥

सहजे गुण रवहि दिनु राती जोती जोति मिलाइआ ॥१२॥

Sahaje gu(nn) ravahi dinu raatee jotee joti milaaiaa ||12||

One who intuitively chants God's Glorious Praises day and night - his light merges into the Light. ||12||

ਕਾਇਆ ਬਿਰਖੁ ਪੰਖੀ ਵਿਚਿ ਵਾਸਾ ॥

काइआ बिरखु पंखी विचि वासा ॥

Kaaiaa birakhu pankkhee vichi vaasaa ||

The body is the tree; the bird of the soul dwells within it.

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਚੁਗਹਿ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਨਿਵਾਸਾ ॥

अम्रितु चुगहि गुर सबदि निवासा ॥

Ammmritu chugahi gur sabadi nivaasaa ||

It drinks in the Ambrosial Nectar, resting in the Word of the Guru's Shabad.

ਉਡਹਿ ਨ ਮੂਲੇ ਨ ਆਵਹਿ ਨ ਜਾਹੀ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਪਾਇਆ ॥੧੩॥

उडहि न मूले न आवहि न जाही निज घरि वासा पाइआ ॥१३॥

Udahi na moole na aavahi na jaahee nij ghari vaasaa paaiaa ||13||

It never flies away, and it does not come or go; it dwells within the home of its own self. ||13||

ਕਾਇਆ ਸੋਧਹਿ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਹਿ ॥

काइआ सोधहि सबदु वीचारहि ॥

Kaaiaa sodhahi sabadu veechaarahi ||

Purify the body, and contemplate the Shabad.

ਮੋਹ ਠਗਉਰੀ ਭਰਮੁ ਨਿਵਾਰਹਿ ॥

मोह ठगउरी भरमु निवारहि ॥

Moh thagauree bharamu nivaarahi ||

Remove the poisonous drug of emotional attachment, and eradicate doubt.

ਆਪੇ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਸੁਖਦਾਤਾ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥੧੪॥

आपे क्रिपा करे सुखदाता आपे मेलि मिलाइआ ॥१४॥

Aape kripaa kare sukhadaataa aape meli milaaiaa ||14||

The Giver of peace Himself bestows His Mercy, and unites us in Union with Himself. ||14||

ਸਦ ਹੀ ਨੇੜੈ ਦੂਰਿ ਨ ਜਾਣਹੁ ॥

सद ही नेड़ै दूरि न जाणहु ॥

Sad hee ne(rr)ai doori na jaa(nn)ahu ||

He is always near at hand; He is never far away.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਨਜੀਕਿ ਪਛਾਣਹੁ ॥

गुर कै सबदि नजीकि पछाणहु ॥

Gur kai sabadi najeeki pachhaa(nn)ahu ||

Through the Word of the Guru's Shabad, realize that He is very near.

ਬਿਗਸੈ ਕਮਲੁ ਕਿਰਣਿ ਪਰਗਾਸੈ ਪਰਗਟੁ ਕਰਿ ਦੇਖਾਇਆ ॥੧੫॥

बिगसै कमलु किरणि परगासै परगटु करि देखाइआ ॥१५॥

Bigasai kamalu kira(nn)i paragaasai paragatu kari dekhaaiaa ||15||

Your heart-lotus shall blossom forth, and the ray of God's Divine Light shall illuminate your heart; He shall be revealed to You. ||15||

ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਸਚਾ ਸੋਈ ॥

आपे करता सचा सोई ॥

Aape karataa sachaa soee ||

The True Lord is Himself the Creator.

ਆਪੇ ਮਾਰਿ ਜੀਵਾਲੇ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥

आपे मारि जीवाले अवरु न कोई ॥

Aape maari jeevaale avaru na koee ||

He Himself kills, and gives life; there is no other at all.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੧੬॥੨॥੨੪॥

नानक नामु मिलै वडिआई आपु गवाइ सुखु पाइआ ॥१६॥२॥२४॥

Naanak naamu milai vadiaaee aapu gavaai sukhu paaiaa ||16||2||24||

O Nanak, through the Naam, the Name of the Lord, glorious greatness is obtained. Eradicating self-conceit, peace is found. ||16||2||24||

ਮਾਰੂ ਵਾਰ ਮਹਲਾ ੩

मारू वार महला ३

Maaroo vaar mahalaa 3

Vaar Of Maaroo, Third Mehl:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਗੁਰ ਤੇ ਗਿਆਨੁ ਪਾਇਆ ਅਤਿ ਖੜਗੁ ਕਰਾਰਾ ॥

गुर ते गिआनु पाइआ अति खड़गु करारा ॥

Gur te giaanu paaiaa ati kha(rr)agu karaaraa ||

From the Guru, I have obtained the supremely powerful sword of spiritual wisdom.

ਦੂਜਾ ਭ੍ਰਮੁ ਗੜੁ ਕਟਿਆ ਮੋਹੁ ਲੋਭੁ ਅਹੰਕਾਰਾ ॥

दूजा भ्रमु गड़ु कटिआ मोहु लोभु अहंकारा ॥

Doojaa bhrmu ga(rr)u katiaa mohu lobhu ahankkaaraa ||

I have cut down the fortress of duality and doubt, attachment, greed and egotism.

ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਾ ॥

हरि का नामु मनि वसिआ गुर सबदि वीचारा ॥

Hari kaa naamu mani vasiaa gur sabadi veechaaraa ||

The Name of the Lord abides within my mind; I contemplate the Word of the Guru's Shabad.

ਸਚ ਸੰਜਮਿ ਮਤਿ ਊਤਮਾ ਹਰਿ ਲਗਾ ਪਿਆਰਾ ॥

सच संजमि मति ऊतमा हरि लगा पिआरा ॥

Sach sanjjami mati utamaa hari lagaa piaaraa ||

Through Truth, self-discipline and sublime understanding, the Lord has become very dear to me.

ਸਭੁ ਸਚੋ ਸਚੁ ਵਰਤਦਾ ਸਚੁ ਸਿਰਜਣਹਾਰਾ ॥੧॥

सभु सचो सचु वरतदा सचु सिरजणहारा ॥१॥

Sabhu sacho sachu varatadaa sachu siraja(nn)ahaaraa ||1||

Truly, truly, the True Creator Lord is all-pervading. ||1||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

सलोकु मः ३ ॥

Saloku M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਕੇਦਾਰਾ ਰਾਗਾ ਵਿਚਿ ਜਾਣੀਐ ਭਾਈ ਸਬਦੇ ਕਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥

केदारा रागा विचि जाणीऐ भाई सबदे करे पिआरु ॥

Kedaaraa raagaa vichi jaa(nn)eeai bhaaee sabade kare piaaru ||

Among the ragas, Kaydaaraa Raga is known as good, O Siblings of Destiny, if through it, one comes to love the Word of the Shabad,

ਸਤਸੰਗਤਿ ਸਿਉ ਮਿਲਦੋ ਰਹੈ ਸਚੇ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥

सतसंगति सिउ मिलदो रहै सचे धरे पिआरु ॥

Satasanggati siu milado rahai sache dhare piaaru ||

and if one remains in the Society of the Saints, and enshrines love for the True Lord.