ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਮਨਮੁਖ ਮੈਲੇ ਮਰਹਿ ਗਵਾਰ ॥

मनमुख मैले मरहि गवार ॥

Manamukh maile marahi gavaar ||

The filthy, foolish, self-willed manmukhs die.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਰਮਲ ਹਰਿ ਰਾਖਿਆ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥

गुरमुखि निरमल हरि राखिआ उर धारि ॥

Guramukhi niramal hari raakhiaa ur dhaari ||

The Gurmukhs are immaculate and pure; they keep the Lord enshrined within their hearts.

ਭਨਤਿ ਨਾਨਕੁ ਸੁਣਹੁ ਜਨ ਭਾਈ ॥

भनति नानकु सुणहु जन भाई ॥

Bhanati naanaku su(nn)ahu jan bhaaee ||

Prays Nanak, listen, O Siblings of Destiny!

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿਹੁ ਹਉਮੈ ਮਲੁ ਜਾਈ ॥

सतिगुरु सेविहु हउमै मलु जाई ॥

Satiguru sevihu haumai malu jaaee ||

Serve the True Guru, and the filth of your ego shall be gone.

ਅੰਦਰਿ ਸੰਸਾ ਦੂਖੁ ਵਿਆਪੇ ਸਿਰਿ ਧੰਧਾ ਨਿਤ ਮਾਰ ॥

अंदरि संसा दूखु विआपे सिरि धंधा नित मार ॥

Anddari sanssaa dookhu viaape siri dhanddhaa nit maar ||

Deep within, the pain of skepticism afflicts them; their heads are constantly assaulted by worldly entanglements.

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਸੂਤੇ ਕਬਹੁ ਨ ਜਾਗਹਿ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਪਿਆਰ ॥

दूजै भाइ सूते कबहु न जागहि माइआ मोह पिआर ॥

Doojai bhaai soote kabahu na jaagahi maaiaa moh piaar ||

Asleep in the love of duality, they never wake up; they are attached to the love of Maya.

ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਹਿ ਸਬਦੁ ਨ ਵੀਚਾਰਹਿ ਇਹੁ ਮਨਮੁਖ ਕਾ ਬੀਚਾਰ ॥

नामु न चेतहि सबदु न वीचारहि इहु मनमुख का बीचार ॥

Naamu na chetahi sabadu na veechaarahi ihu manamukh kaa beechaar ||

They do not remember the Name, and they do not contemplate the Word of the Shabad; this is the view of the self-willed manmukhs.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਭਾਇਆ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਨਾਨਕ ਜਮੁ ਮਾਰਿ ਕਰੇ ਖੁਆਰ ॥੩॥

हरि नामु न भाइआ बिरथा जनमु गवाइआ नानक जमु मारि करे खुआर ॥३॥

Hari naamu na bhaaiaa birathaa janamu gavaaiaa naanak jamu maari kare khuaar ||3||

They do not love the Lord's Name, and they lose their life uselessly. O Nanak, the Messenger of Death attacks them, and humiliates them. ||3||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਇਸੁ ਜੁਗ ਮਹਿ ਭਗਤੀ ਹਰਿ ਧਨੁ ਖਟਿਆ ਹੋਰੁ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇਆ ॥

इसु जुग महि भगती हरि धनु खटिआ होरु सभु जगतु भरमि भुलाइआ ॥

Isu jug mahi bhagatee hari dhanu khatiaa horu sabhu jagatu bharami bhulaaiaa ||

In this age, the devotee earns the wealth of the Lord; all the rest of the world wanders deluded in doubt.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥

गुर परसादी नामु मनि वसिआ अनदिनु नामु धिआइआ ॥

Gur parasaadee naamu mani vasiaa anadinu naamu dhiaaiaa ||

By Guru's Grace, the Naam, the Name of the Lord, comes to dwell in his mind; night and day, he meditates on the Naam.

ਬਿਖਿਆ ਮਾਹਿ ਉਦਾਸ ਹੈ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇਆ ॥

बिखिआ माहि उदास है हउमै सबदि जलाइआ ॥

Bikhiaa maahi udaas hai haumai sabadi jalaaiaa ||

In the midst of corruption, he remains detached; through the Word of the Shabad, he burns away his ego.

ਆਪਿ ਤਰਿਆ ਕੁਲ ਉਧਰੇ ਧੰਨੁ ਜਣੇਦੀ ਮਾਇਆ ॥

आपि तरिआ कुल उधरे धंनु जणेदी माइआ ॥

Aapi tariaa kul udhare dhannu ja(nn)edee maaiaa ||

He crosses over, and saves his relatives as well; blessed is the mother who gave birth to him.

ਸਦਾ ਸਹਜੁ ਸੁਖੁ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਸਚੇ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਇਆ ॥

सदा सहजु सुखु मनि वसिआ सचे सिउ लिव लाइआ ॥

Sadaa sahaju sukhu mani vasiaa sache siu liv laaiaa ||

Peace and poise fill his mind forever, and he embraces love for the True Lord.

ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹਾਦੇਉ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਭੁਲੇ ਹਉਮੈ ਮੋਹੁ ਵਧਾਇਆ ॥

ब्रहमा बिसनु महादेउ त्रै गुण भुले हउमै मोहु वधाइआ ॥

Brhamaa bisanu mahaadeu trai gu(nn) bhule haumai mohu vadhaaiaa ||

Brahma, Vishnu and Shiva wander in the three qualities, while their egotism and desire increase.

ਪੰਡਿਤ ਪੜਿ ਪੜਿ ਮੋਨੀ ਭੁਲੇ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥

पंडित पड़ि पड़ि मोनी भुले दूजै भाइ चितु लाइआ ॥

Panddit pa(rr)i pa(rr)i monee bhule doojai bhaai chitu laaiaa ||

The Pandits, the religious scholars and the silent sages read and debate in confusion; their consciousness is centered on the love of duality.

ਜੋਗੀ ਜੰਗਮ ਸੰਨਿਆਸੀ ਭੁਲੇ ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਤਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥

जोगी जंगम संनिआसी भुले विणु गुर ततु न पाइआ ॥

Jogee janggam sanniaasee bhule vi(nn)u gur tatu na paaiaa ||

The Yogis, wandering pilgrims and Sanyaasees are deluded; without the Guru, they do not find the essence of reality.

ਮਨਮੁਖ ਦੁਖੀਏ ਸਦਾ ਭ੍ਰਮਿ ਭੁਲੇ ਤਿਨੑੀ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥

मनमुख दुखीए सदा भ्रमि भुले तिन्ही बिरथा जनमु गवाइआ ॥

Manamukh dukheee sadaa bhrmi bhule tinhee birathaa janamu gavaaiaa ||

The miserable self-willed manmukhs are forever deluded by doubt; they waste away their lives uselessly.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੇਈ ਜਨ ਸਮਧੇ ਜਿ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥੧॥

नानक नामि रते सेई जन समधे जि आपे बखसि मिलाइआ ॥१॥

Naanak naami rate seee jan samadhe ji aape bakhasi milaaiaa ||1||

O Nanak, those who are imbued with the Naam are balanced and poised; forgiving them, the Lord blends them with Himself. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਨਾਨਕ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿਸੁ ਵਸਿ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹੋਇ ॥

नानक सो सालाहीऐ जिसु वसि सभु किछु होइ ॥

Naanak so saalaaheeai jisu vasi sabhu kichhu hoi ||

O Nanak, praise Him, who has control over everything.

ਤਿਸਹਿ ਸਰੇਵਹੁ ਪ੍ਰਾਣੀਹੋ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥

तिसहि सरेवहु प्राणीहो तिसु बिनु अवरु न कोइ ॥

Tisahi sarevahu praa(nn)eeho tisu binu avaru na koi ||

Remember Him, O mortals - without Him, there is no other at all.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਤਰਿ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੨॥

गुरमुखि अंतरि मनि वसै सदा सदा सुखु होइ ॥२॥

Guramukhi anttari mani vasai sadaa sadaa sukhu hoi ||2||

He dwells deep within those who are Gurmukh; forever and ever, they are at peace. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੰਸਾ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਵਈ ਚਿੰਤਾ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥

गुरमुखि संसा मूलि न होवई चिंता विचहु जाइ ॥

Guramukhi sanssaa mooli na hovaee chinttaa vichahu jaai ||

The Gurmukh does not have an iota of skepticism or doubt; worries depart from within him.

ਜੋ ਕਿਛੁ ਹੋਇ ਸੁ ਸਹਜੇ ਹੋਇ ਕਹਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥

जो किछु होइ सु सहजे होइ कहणा किछू न जाइ ॥

Jo kichhu hoi su sahaje hoi kaha(nn)aa kichhoo na jaai ||

Whatever he does, he does with grace and poise. Nothing else can be said about him.

ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਕਾ ਆਖਿਆ ਆਪਿ ਸੁਣੇ ਜਿ ਲਇਅਨੁ ਪੰਨੈ ਪਾਇ ॥੧॥

नानक तिन का आखिआ आपि सुणे जि लइअनु पंनै पाइ ॥१॥

Naanak tin kaa aakhiaa aapi su(nn)e ji laianu pannai paai ||1||

O Nanak, the Lord Himself hears the speech of those whom He makes His own. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਕਾਲੁ ਮਾਰਿ ਮਨਸਾ ਮਨਹਿ ਸਮਾਣੀ ਅੰਤਰਿ ਨਿਰਮਲੁ ਨਾਉ ॥

कालु मारि मनसा मनहि समाणी अंतरि निरमलु नाउ ॥

Kaalu maari manasaa manahi samaa(nn)ee anttari niramalu naau ||

He conquers death, and subdues the desires of his mind; the Immaculate Name abides deep within him.

ਅਨਦਿਨੁ ਜਾਗੈ ਕਦੇ ਨ ਸੋਵੈ ਸਹਜੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਿਆਉ ॥

अनदिनु जागै कदे न सोवै सहजे अम्रितु पिआउ ॥

Anadinu jaagai kade na sovai sahaje ammmritu piaau ||

Night and day, he remains awake and aware; he never sleeps, and he intuitively drinks in the Ambrosial Nectar.

ਮੀਠਾ ਬੋਲੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥

मीठा बोले अम्रित बाणी अनदिनु हरि गुण गाउ ॥

Meethaa bole ammmrit baa(nn)ee anadinu hari gu(nn) gaau ||

His speech is sweet, and his words are nectar; night and day, he sings the Glorious Praises of the Lord.

ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਸਦਾ ਸੋਹਦੇ ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਮਿਲਿਆ ਸੁਖੁ ਪਾਉ ॥੨॥

निज घरि वासा सदा सोहदे नानक तिन मिलिआ सुखु पाउ ॥२॥

Nij ghari vaasaa sadaa sohade naanak tin miliaa sukhu paau ||2||

He dwells in the home of his own self, and appears beautiful forever; meeting him, Nanak finds peace. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਜਗਤੁ ਜਲੰਦਾ ਰਖਿ ਲੈ ਆਪਣੀ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥

जगतु जलंदा रखि लै आपणी किरपा धारि ॥

Jagatu jalanddaa rakhi lai aapa(nn)ee kirapaa dhaari ||

The world is going up in flames - shower it with Your Mercy, and save it!

ਜਿਤੁ ਦੁਆਰੈ ਉਬਰੈ ਤਿਤੈ ਲੈਹੁ ਉਬਾਰਿ ॥

जितु दुआरै उबरै तितै लैहु उबारि ॥

Jitu duaarai ubarai titai laihu ubaari ||

Save it, and deliver it, by whatever method it takes.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੁਖੁ ਵੇਖਾਲਿਆ ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰਿ ॥

सतिगुरि सुखु वेखालिआ सचा सबदु बीचारि ॥

Satiguri sukhu vekhaaliaa sachaa sabadu beechaari ||

The True Guru has shown the way to peace, contemplating the True Word of the Shabad.

ਨਾਨਕ ਅਵਰੁ ਨ ਸੁਝਈ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਬਖਸਣਹਾਰੁ ॥੧॥

नानक अवरु न सुझई हरि बिनु बखसणहारु ॥१॥

Naanak avaru na sujhaee hari binu bakhasa(nn)ahaaru ||1||

Nanak knows no other than the Lord, the Forgiving Lord. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਹਉਮੈ ਮਾਇਆ ਮੋਹਣੀ ਦੂਜੈ ਲਗੈ ਜਾਇ ॥

हउमै माइआ मोहणी दूजै लगै जाइ ॥

Haumai maaiaa moha(nn)ee doojai lagai jaai ||

Through egotism, fascination with Maya has trapped them in duality.

ਨਾ ਇਹ ਮਾਰੀ ਨ ਮਰੈ ਨਾ ਇਹ ਹਟਿ ਵਿਕਾਇ ॥

ना इह मारी न मरै ना इह हटि विकाइ ॥

Naa ih maaree na marai naa ih hati vikaai ||

It cannot be killed, it does not die, and it cannot be sold in a store.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਰਜਾਲੀਐ ਤਾ ਇਹ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥

गुर कै सबदि परजालीऐ ता इह विचहु जाइ ॥

Gur kai sabadi parajaaleeai taa ih vichahu jaai ||

Through the Word of the Guru's Shabad, it is burnt away, and then it departs from within.

ਤਨੁ ਮਨੁ ਹੋਵੈ ਉਜਲਾ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥

तनु मनु होवै उजला नामु वसै मनि आइ ॥

Tanu manu hovai ujalaa naamu vasai mani aai ||

The body and mind become pure, and the Naam, the Name of the Lord, comes to dwell within the mind.

ਨਾਨਕ ਮਾਇਆ ਕਾ ਮਾਰਣੁ ਸਬਦੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥੨॥

नानक माइआ का मारणु सबदु है गुरमुखि पाइआ जाइ ॥२॥

Naanak maaiaa kaa maara(nn)u sabadu hai guramukhi paaiaa jaai ||2||

O Nanak, the Shabad is the killer of Maya; the Gurmukh obtains it. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਜਿਨੑੀ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਕੂੜੇ ਕਹਣ ਕਹੰਨੑਿ ॥

जिन्ही नामु विसारिआ कूड़े कहण कहंन्हि ॥

Jinhee naamu visaariaa koo(rr)e kaha(nn) kahannhi ||

Those who forget the Naam, the Name of the Lord, are said to be false.

ਪੰਚ ਚੋਰ ਤਿਨਾ ਘਰੁ ਮੁਹਨੑਿ ਹਉਮੈ ਅੰਦਰਿ ਸੰਨੑਿ ॥

पंच चोर तिना घरु मुहन्हि हउमै अंदरि संन्हि ॥

Pancch chor tinaa gharu muhanhi haumai anddari sannhi ||

The five thieves plunder their homes, and egotism breaks in.

ਸਾਕਤ ਮੁਠੇ ਦੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਰਸੁ ਨ ਜਾਣੰਨੑਿ ॥

साकत मुठे दुरमती हरि रसु न जाणंन्हि ॥

Saakat muthe duramatee hari rasu na jaa(nn)annhi ||

The faithless cynics are defrauded by their own evil-mindedness; they do not know the sublime essence of the Lord.

ਜਿਨੑੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਭਰਮਿ ਲੁਟਾਇਆ ਬਿਖੁ ਸਿਉ ਰਚਹਿ ਰਚੰਨੑਿ ॥

जिन्ही अम्रितु भरमि लुटाइआ बिखु सिउ रचहि रचंन्हि ॥

Jinhee ammmritu bharami lutaaiaa bikhu siu rachahi rachannhi ||

Those who lose the Ambrosial Nectar through doubt, remain engrossed and entangled in corruption.

ਦੁਸਟਾ ਸੇਤੀ ਪਿਰਹੜੀ ਜਨ ਸਿਉ ਵਾਦੁ ਕਰੰਨੑਿ ॥

दुसटा सेती पिरहड़ी जन सिउ वादु करंन्हि ॥

Dusataa setee piraha(rr)ee jan siu vaadu karannhi ||

They make friends with the wicked, and argue with the humble servants of the Lord.

ਨਾਨਕ ਸਾਕਤ ਨਰਕ ਮਹਿ ਜਮਿ ਬਧੇ ਦੁਖ ਸਹੰਨੑਿ ॥

नानक साकत नरक महि जमि बधे दुख सहंन्हि ॥

Naanak saakat narak mahi jami badhe dukh sahannhi ||

O Nanak, the faithless cynics are bound and gagged by the Messenger of Death, and suffer agony in hell.

ਪਇਐ ਕਿਰਤਿ ਕਮਾਵਦੇ ਜਿਵ ਰਾਖਹਿ ਤਿਵੈ ਰਹੰਨੑਿ ॥੧॥

पइऐ किरति कमावदे जिव राखहि तिवै रहंन्हि ॥१॥

Paiai kirati kamaavade jiv raakhahi tivai rahannhi ||1||

They act according to the karma of the actions they committed before; as the Lord keeps them, so do they live. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਜਿਨੑੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿਆ ਤਾਣੁ ਨਿਤਾਣੇ ਤਿਸੁ ॥

जिन्ही सतिगुरु सेविआ ताणु निताणे तिसु ॥

Jinhee satiguru seviaa taa(nn)u nitaa(nn)e tisu ||

Those who serve the True Guru, are transformed from powerless into powerful.

ਸਾਸਿ ਗਿਰਾਸਿ ਸਦਾ ਮਨਿ ਵਸੈ ਜਮੁ ਜੋਹਿ ਨ ਸਕੈ ਤਿਸੁ ॥

सासि गिरासि सदा मनि वसै जमु जोहि न सकै तिसु ॥

Saasi giraasi sadaa mani vasai jamu johi na sakai tisu ||

With every breath and morsel of food, the Lord abides in their minds forever, and the Messenger of Death cannot even see them.

ਹਿਰਦੈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮ ਰਸੁ ਕਵਲਾ ਸੇਵਕਿ ਤਿਸੁ ॥

हिरदै हरि हरि नाम रसु कवला सेवकि तिसु ॥

Hiradai hari hari naam rasu kavalaa sevaki tisu ||

The Name of the Lord, Har, Har, fills their hearts, and Maya is their servant.

ਹਰਿ ਦਾਸਾ ਕਾ ਦਾਸੁ ਹੋਇ ਪਰਮ ਪਦਾਰਥੁ ਤਿਸੁ ॥

हरि दासा का दासु होइ परम पदारथु तिसु ॥

Hari daasaa kaa daasu hoi param padaarathu tisu ||

One who becomes the slave of the Lord's slaves, obtains the greatest treasure.

ਨਾਨਕ ਮਨਿ ਤਨਿ ਜਿਸੁ ਪ੍ਰਭੁ ਵਸੈ ਹਉ ਸਦ ਕੁਰਬਾਣੈ ਤਿਸੁ ॥

नानक मनि तनि जिसु प्रभु वसै हउ सद कुरबाणै तिसु ॥

Naanak mani tani jisu prbhu vasai hau sad kurabaa(nn)ai tisu ||

O Nanak, I am forever a sacrifice to that one, within whose mind and body God dwells.

ਜਿਨੑ ਕਉ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਰਸੁ ਸੰਤ ਜਨਾ ਸਿਉ ਤਿਸੁ ॥੨॥

जिन्ह कउ पूरबि लिखिआ रसु संत जना सिउ तिसु ॥२॥

Jinh kau poorabi likhiaa rasu santt janaa siu tisu ||2||

One who has such pre-ordained destiny, he alone is in love with the humble Saints. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਅਪਣਾ ਆਪੁ ਨ ਪਛਾਣਈ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਤਾ ਦੂਰਿ ॥

अपणा आपु न पछाणई हरि प्रभु जाता दूरि ॥

Apa(nn)aa aapu na pachhaa(nn)aee hari prbhu jaataa doori ||

He does not understand himself; he believes the Lord God to be far away.

ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਵਿਸਰੀ ਕਿਉ ਮਨੁ ਰਹੈ ਹਜੂਰਿ ॥

गुर की सेवा विसरी किउ मनु रहै हजूरि ॥

Gur kee sevaa visaree kiu manu rahai hajoori ||

He forgets to serve the Guru; how can his mind remain in the Lord's Presence?

ਮਨਮੁਖਿ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਝੂਠੈ ਲਾਲਚਿ ਕੂਰਿ ॥

मनमुखि जनमु गवाइआ झूठै लालचि कूरि ॥

Manamukhi janamu gavaaiaa jhoothai laalachi koori ||

The self-willed manmukh wastes away his life in worthless greed and falsehood.

ਨਾਨਕ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਇਅਨੁ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਹਦੂਰਿ ॥੧॥

नानक बखसि मिलाइअनु सचै सबदि हदूरि ॥१॥

Naanak bakhasi milaaianu sachai sabadi hadoori ||1||

O Nanak, the Lord forgives, and blends them with Himself; through the True Word of the Shabad, He is ever-present. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸਚਾ ਸੋਹਿਲਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਗੋਵਿੰਦੁ ॥

हरि प्रभु सचा सोहिला गुरमुखि नामु गोविंदु ॥

Hari prbhu sachaa sohilaa guramukhi naamu govinddu ||

True is the Praise of the Lord God; the Gurmukh chants the Name of the Lord of the Universe.

ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਣਾ ਹਰਿ ਜਪਿਆ ਮਨਿ ਆਨੰਦੁ ॥

अनदिनु नामु सलाहणा हरि जपिआ मनि आनंदु ॥

Anadinu naamu salaaha(nn)aa hari japiaa mani aananddu ||

Praising the Naam night and day, and meditating on the Lord, the mind becomes blissful.

ਵਡਭਾਗੀ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਪੂਰਨੁ ਪਰਮਾਨੰਦੁ ॥

वडभागी हरि पाइआ पूरनु परमानंदु ॥

Vadabhaagee hari paaiaa pooranu paramaananddu ||

By great good fortune, I have found the Lord, the perfect embodiment of supreme bliss.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਿਆ ਬਹੁੜਿ ਨ ਮਨਿ ਤਨਿ ਭੰਗੁ ॥੨॥

जन नानक नामु सलाहिआ बहुड़ि न मनि तनि भंगु ॥२॥

Jan naanak naamu salaahiaa bahu(rr)i na mani tani bhanggu ||2||

Servant Nanak praises the Naam; his mind and body shall never again be shattered. ||2||

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰੁ ੧ ॥

रामकली महला ३ घरु १ ॥

Raamakalee mahalaa 3 gharu 1 ||

Raamkalee, Third Mehl, First House:

ਸਤਜੁਗਿ ਸਚੁ ਕਹੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ॥

सतजुगि सचु कहै सभु कोई ॥

Satajugi sachu kahai sabhu koee ||

In the Golden Age of Sat Yuga, everyone spoke the Truth.

ਘਰਿ ਘਰਿ ਭਗਤਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਈ ॥

घरि घरि भगति गुरमुखि होई ॥

Ghari ghari bhagati guramukhi hoee ||

In each and every home, devotional worship was performed by the people, according to the Guru's Teachings.

ਸਤਜੁਗਿ ਧਰਮੁ ਪੈਰ ਹੈ ਚਾਰਿ ॥

सतजुगि धरमु पैर है चारि ॥

Satajugi dharamu pair hai chaari ||

In that Golden Age, Dharma had four feet.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਕੋ ਬੀਚਾਰਿ ॥੧॥

गुरमुखि बूझै को बीचारि ॥१॥

Guramukhi boojhai ko beechaari ||1||

How rare are those people who, as Gurmukh, contemplate this and understand. ||1||

ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਨਾਮਿ ਵਡਿਆਈ ਹੋਈ ॥

जुग चारे नामि वडिआई होई ॥

Jug chaare naami vadiaaee hoee ||

In all four ages, the Naam, the Name of the Lord, is glory and greatness.

ਜਿ ਨਾਮਿ ਲਾਗੈ ਸੋ ਮੁਕਤਿ ਹੋਵੈ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਨਾਮੁ ਨ ਪਾਵੈ ਕੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

जि नामि लागै सो मुकति होवै गुर बिनु नामु न पावै कोई ॥१॥ रहाउ ॥

Ji naami laagai so mukati hovai gur binu naamu na paavai koee ||1|| rahaau ||

One who holds tight to the Naam is liberated; without the Guru, no one obtains the Naam. ||1|| Pause ||

ਤ੍ਰੇਤੈ ਇਕ ਕਲ ਕੀਨੀ ਦੂਰਿ ॥

त्रेतै इक कल कीनी दूरि ॥

Tretai ik kal keenee doori ||

In the Silver Age of Traytaa Yuga, one leg was removed.

ਪਾਖੰਡੁ ਵਰਤਿਆ ਹਰਿ ਜਾਣਨਿ ਦੂਰਿ ॥

पाखंडु वरतिआ हरि जाणनि दूरि ॥

Paakhanddu varatiaa hari jaa(nn)ani doori ||

Hypocrisy became prevalent, and people thought that the Lord was far away.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਸੋਝੀ ਹੋਈ ॥

गुरमुखि बूझै सोझी होई ॥

Guramukhi boojhai sojhee hoee ||

The Gurmukhs still understood and realized;

ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥੨॥

अंतरि नामु वसै सुखु होई ॥२॥

Anttari naamu vasai sukhu hoee ||2||

The Naam abided deep within them, and they were at peace. ||2||

ਦੁਆਪੁਰਿ ਦੂਜੈ ਦੁਬਿਧਾ ਹੋਇ ॥

दुआपुरि दूजै दुबिधा होइ ॥

Duaapuri doojai dubidhaa hoi ||

In the Brass Age of Dwaapur Yuga, duality and double-mindedness arose.

ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਨੇ ਜਾਣਹਿ ਦੋਇ ॥

भरमि भुलाने जाणहि दोइ ॥

Bharami bhulaane jaa(nn)ahi doi ||

Deluded by doubt, they knew duality.

ਦੁਆਪੁਰਿ ਧਰਮਿ ਦੁਇ ਪੈਰ ਰਖਾਏ ॥

दुआपुरि धरमि दुइ पैर रखाए ॥

Duaapuri dharami dui pair rakhaae ||

In this Brass Age, Dharma was left with only two feet.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਤ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ॥੩॥

गुरमुखि होवै त नामु द्रिड़ाए ॥३॥

Guramukhi hovai ta naamu dri(rr)aae ||3||

Those who became Gurmukh implanted the Naam deep within. ||3||

ਕਲਜੁਗਿ ਧਰਮ ਕਲਾ ਇਕ ਰਹਾਏ ॥

कलजुगि धरम कला इक रहाए ॥

Kalajugi dharam kalaa ik rahaae ||

In the Iron Age of Kali Yuga, Dharma was left with only one power.

ਇਕ ਪੈਰਿ ਚਲੈ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਵਧਾਏ ॥

इक पैरि चलै माइआ मोहु वधाए ॥

Ik pairi chalai maaiaa mohu vadhaae ||

It walks on just one foot; love and emotional attachment to Maya have increased.

ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਅਤਿ ਗੁਬਾਰੁ ॥

माइआ मोहु अति गुबारु ॥

Maaiaa mohu ati gubaaru ||

Love and emotional attachment to Maya bring total darkness.

ਸਤਗੁਰੁ ਭੇਟੈ ਨਾਮਿ ਉਧਾਰੁ ॥੪॥

सतगुरु भेटै नामि उधारु ॥४॥

Sataguru bhetai naami udhaaru ||4||

If someone meets the True Guru, he is saved, through the Naam, the Name of the Lord. ||4||

ਸਭ ਜੁਗ ਮਹਿ ਸਾਚਾ ਏਕੋ ਸੋਈ ॥

सभ जुग महि साचा एको सोई ॥

Sabh jug mahi saachaa eko soee ||

Throughout the ages, there is only the One True Lord.

ਸਭ ਮਹਿ ਸਚੁ ਦੂਜਾ ਨਹੀ ਕੋਈ ॥

सभ महि सचु दूजा नही कोई ॥

Sabh mahi sachu doojaa nahee koee ||

Among all, is the True Lord; there is no other at all.

ਸਾਚੀ ਕੀਰਤਿ ਸਚੁ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥

साची कीरति सचु सुखु होई ॥

Saachee keerati sachu sukhu hoee ||

Praising the True Lord, true peace is attained.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੈ ਕੋਈ ॥੫॥

गुरमुखि नामु वखाणै कोई ॥५॥

Guramukhi naamu vakhaa(nn)ai koee ||5||

How rare are those, who as Gurmukh, chant the Naam. ||5||

ਸਭ ਜੁਗ ਮਹਿ ਨਾਮੁ ਊਤਮੁ ਹੋਈ ॥

सभ जुग महि नामु ऊतमु होई ॥

Sabh jug mahi naamu utamu hoee ||

Throughout all the ages, the Naam is the ultimate, the most sublime.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲਾ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥

गुरमुखि विरला बूझै कोई ॥

Guramukhi viralaa boojhai koee ||

How rare are those, who as Gurmukh, understand this.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ਭਗਤੁ ਜਨੁ ਸੋਈ ॥

हरि नामु धिआए भगतु जनु सोई ॥

Hari naamu dhiaae bhagatu janu soee ||

One who meditates on the Lord's Name is a humble devotee.

ਨਾਨਕ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਨਾਮਿ ਵਡਿਆਈ ਹੋਈ ॥੬॥੧॥

नानक जुगि जुगि नामि वडिआई होई ॥६॥१॥

Naanak jugi jugi naami vadiaaee hoee ||6||1||

O Nanak, in each and every age, the Naam is glory and greatness. ||6||1||

ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੩ ਅਸਟਪਦੀਆ

रामकली महला ३ असटपदीआ

Raamakalee mahalaa 3 asatapadeeaa

Raamkalee, Third Mehl, Ashtapadees:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਸਰਮੈ ਦੀਆ ਮੁੰਦ੍ਰਾ ਕੰਨੀ ਪਾਇ ਜੋਗੀ ਖਿੰਥਾ ਕਰਿ ਤੂ ਦਇਆ ॥

सरमै दीआ मुंद्रा कंनी पाइ जोगी खिंथा करि तू दइआ ॥

Saramai deeaa munddraa kannee paai jogee khintthaa kari too daiaa ||

Make humility your ear-rings, Yogi, and compassion your patched coat.

ਆਵਣੁ ਜਾਣੁ ਬਿਭੂਤਿ ਲਾਇ ਜੋਗੀ ਤਾ ਤੀਨਿ ਭਵਣ ਜਿਣਿ ਲਇਆ ॥੧॥

आवणु जाणु बिभूति लाइ जोगी ता तीनि भवण जिणि लइआ ॥१॥

Aava(nn)u jaa(nn)u bibhooti laai jogee taa teeni bhava(nn) ji(nn)i laiaa ||1||

Let coming and going be the ashes you apply to your body, Yogi, and then you shall conquer the three worlds. ||1||

ਐਸੀ ਕਿੰਗੁਰੀ ਵਜਾਇ ਜੋਗੀ ॥

ऐसी किंगुरी वजाइ जोगी ॥

Aisee kingguree vajaai jogee ||

Play that harp, Yogi,

ਜਿਤੁ ਕਿੰਗੁਰੀ ਅਨਹਦੁ ਵਾਜੈ ਹਰਿ ਸਿਉ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

जितु किंगुरी अनहदु वाजै हरि सिउ रहै लिव लाइ ॥१॥ रहाउ ॥

Jitu kingguree anahadu vaajai hari siu rahai liv laai ||1|| rahaau ||

Which vibrates the unstruck sound current, and remain lovingly absorbed in the Lord. ||1|| Pause ||

ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਪਤੁ ਕਰਿ ਝੋਲੀ ਜੋਗੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਭੁਗਤਿ ਪਾਈ ॥

सतु संतोखु पतु करि झोली जोगी अम्रित नामु भुगति पाई ॥

Satu santtokhu patu kari jholee jogee ammmrit naamu bhugati paaee ||

Make truth and contentment your plate and pouch, Yogi; take the Ambrosial Naam as your food.

ਧਿਆਨ ਕਾ ਕਰਿ ਡੰਡਾ ਜੋਗੀ ਸਿੰਙੀ ਸੁਰਤਿ ਵਜਾਈ ॥੨॥

धिआन का करि डंडा जोगी सिंङी सुरति वजाई ॥२॥

Dhiaan kaa kari danddaa jogee sin(ng)(ng)ee surati vajaaee ||2||

Make meditation your walking stick, Yogi, and make higher consciousness the horn you blow. ||2||

ਮਨੁ ਦ੍ਰਿੜੁ ਕਰਿ ਆਸਣਿ ਬੈਸੁ ਜੋਗੀ ਤਾ ਤੇਰੀ ਕਲਪਣਾ ਜਾਈ ॥

मनु द्रिड़ु करि आसणि बैसु जोगी ता तेरी कलपणा जाई ॥

Manu dri(rr)u kari aasa(nn)i baisu jogee taa teree kalapa(nn)aa jaaee ||

Make your stable mind the Yogic posture you sit in, Yogi, and then you shall be rid of your tormenting desires.

ਕਾਇਆ ਨਗਰੀ ਮਹਿ ਮੰਗਣਿ ਚੜਹਿ ਜੋਗੀ ਤਾ ਨਾਮੁ ਪਲੈ ਪਾਈ ॥੩॥

काइआ नगरी महि मंगणि चड़हि जोगी ता नामु पलै पाई ॥३॥

Kaaiaa nagaree mahi mangga(nn)i cha(rr)ahi jogee taa naamu palai paaee ||3||

Go begging in the village of the body, Yogi, and then, you shall obtain the Naam in your lap. ||3||

ਇਤੁ ਕਿੰਗੁਰੀ ਧਿਆਨੁ ਨ ਲਾਗੈ ਜੋਗੀ ਨਾ ਸਚੁ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥

इतु किंगुरी धिआनु न लागै जोगी ना सचु पलै पाइ ॥

Itu kingguree dhiaanu na laagai jogee naa sachu palai paai ||

This harp does not center you in meditation, Yogi, nor does it bring the True Name into your lap.

ਇਤੁ ਕਿੰਗੁਰੀ ਸਾਂਤਿ ਨ ਆਵੈ ਜੋਗੀ ਅਭਿਮਾਨੁ ਨ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥੪॥

इतु किंगुरी सांति न आवै जोगी अभिमानु न विचहु जाइ ॥४॥

Itu kingguree saanti na aavai jogee abhimaanu na vichahu jaai ||4||

This harp does not bring you peace, Yogi, nor eliminate egotism from within you. ||4||

ਭਉ ਭਾਉ ਦੁਇ ਪਤ ਲਾਇ ਜੋਗੀ ਇਹੁ ਸਰੀਰੁ ਕਰਿ ਡੰਡੀ ॥

भउ भाउ दुइ पत लाइ जोगी इहु सरीरु करि डंडी ॥

Bhau bhaau dui pat laai jogee ihu sareeru kari danddee ||

Make the Fear of God, and the Love of God, the two gourds of your lute, Yogi, and make this body its neck.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵਹਿ ਤਾ ਤੰਤੀ ਵਾਜੈ ਇਨ ਬਿਧਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਖੰਡੀ ॥੫॥

गुरमुखि होवहि ता तंती वाजै इन बिधि त्रिसना खंडी ॥५॥

Guramukhi hovahi taa tanttee vaajai in bidhi trisanaa khanddee ||5||

Become Gurmukh, and then vibrate the strings; in this way, your desires shall depart. ||5||

ਹੁਕਮੁ ਬੁਝੈ ਸੋ ਜੋਗੀ ਕਹੀਐ ਏਕਸ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ॥

हुकमु बुझै सो जोगी कहीऐ एकस सिउ चितु लाए ॥

Hukamu bujhai so jogee kaheeai ekas siu chitu laae ||

One who understands the Hukam of the Lord's Command is called a Yogi; he links his consciousness to the One Lord.

ਸਹਸਾ ਤੂਟੈ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਵੈ ਜੋਗ ਜੁਗਤਿ ਇਵ ਪਾਏ ॥੬॥

सहसा तूटै निरमलु होवै जोग जुगति इव पाए ॥६॥

Sahasaa tootai niramalu hovai jog jugati iv paae ||6||

His cynicism is dispelled, and he becomes immaculately pure; this is how he finds the Way of Yoga. ||6||

ਨਦਰੀ ਆਵਦਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਬਿਨਸੈ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥

नदरी आवदा सभु किछु बिनसै हरि सेती चितु लाइ ॥

Nadaree aavadaa sabhu kichhu binasai hari setee chitu laai ||

Everything that comes into view shall be destroyed; focus your consciousness on the Lord.

ਸਤਿਗੁਰ ਨਾਲਿ ਤੇਰੀ ਭਾਵਨੀ ਲਾਗੈ ਤਾ ਇਹ ਸੋਝੀ ਪਾਇ ॥੭॥

सतिगुर नालि तेरी भावनी लागै ता इह सोझी पाइ ॥७॥

Satigur naali teree bhaavanee laagai taa ih sojhee paai ||7||

Enshrine love for the True Guru, and then you shall obtain this understanding. ||7||

ਏਹੁ ਜੋਗੁ ਨ ਹੋਵੈ ਜੋਗੀ ਜਿ ਕੁਟੰਬੁ ਛੋਡਿ ਪਰਭਵਣੁ ਕਰਹਿ ॥

एहु जोगु न होवै जोगी जि कुट्मबु छोडि परभवणु करहि ॥

Ehu jogu na hovai jogee ji kutambbu chhodi parabhava(nn)u karahi ||

This is not Yoga, O Yogi, to abandon your family and wander around.

ਗ੍ਰਿਹ ਸਰੀਰ ਮਹਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਅਪਣਾ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਲਹਹਿ ॥੮॥

ग्रिह सरीर महि हरि हरि नामु गुर परसादी अपणा हरि प्रभु लहहि ॥८॥

Grih sareer mahi hari hari naamu gur parasaadee apa(nn)aa hari prbhu lahahi ||8||

The Name of the Lord, Har, Har, is within the household of the body. By Guru's Grace, you shall find your Lord God. ||8||

ਇਹੁ ਜਗਤੁ ਮਿਟੀ ਕਾ ਪੁਤਲਾ ਜੋਗੀ ਇਸੁ ਮਹਿ ਰੋਗੁ ਵਡਾ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਮਾਇਆ ॥

इहु जगतु मिटी का पुतला जोगी इसु महि रोगु वडा त्रिसना माइआ ॥

Ihu jagatu mitee kaa putalaa jogee isu mahi rogu vadaa trisanaa maaiaa ||

This world is a puppet of clay, Yogi; the terrible disease, the desire for Maya is in it.

ਅਨੇਕ ਜਤਨ ਭੇਖ ਕਰੇ ਜੋਗੀ ਰੋਗੁ ਨ ਜਾਇ ਗਵਾਇਆ ॥੯॥

अनेक जतन भेख करे जोगी रोगु न जाइ गवाइआ ॥९॥

Anek jatan bhekh kare jogee rogu na jaai gavaaiaa ||9||

Making all sorts of efforts, and wearing religious robes, Yogi, this disease cannot be cured. ||9||

ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਅਉਖਧੁ ਹੈ ਜੋਗੀ ਜਿਸ ਨੋ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥

हरि का नामु अउखधु है जोगी जिस नो मंनि वसाए ॥

Hari kaa naamu aukhadhu hai jogee jis no manni vasaae ||

The Name of the Lord is the medicine, Yogi; the Lord enshrines it in the mind.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੋਈ ਬੂਝੈ ਜੋਗ ਜੁਗਤਿ ਸੋ ਪਾਏ ॥੧੦॥

गुरमुखि होवै सोई बूझै जोग जुगति सो पाए ॥१०॥

Guramukhi hovai soee boojhai jog jugati so paae ||10||

One who becomes Gurmukh understands this; he alone finds the Way of Yoga. ||10||

ਜੋਗੈ ਕਾ ਮਾਰਗੁ ਬਿਖਮੁ ਹੈ ਜੋਗੀ ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋ ਪਾਏ ॥

जोगै का मारगु बिखमु है जोगी जिस नो नदरि करे सो पाए ॥

Jogai kaa maaragu bikhamu hai jogee jis no nadari kare so paae ||

The Path of Yoga is very difficult, Yogi; he alone finds it, whom God blesses with His Grace.

ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਏਕੋ ਵੇਖੈ ਵਿਚਹੁ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਏ ॥੧੧॥

अंतरि बाहरि एको वेखै विचहु भरमु चुकाए ॥११॥

Anttari baahari eko vekhai vichahu bharamu chukaae ||11||

Inside and outside, he sees the One Lord; he eliminates doubt from within himself. ||11||

ਵਿਣੁ ਵਜਾਈ ਕਿੰਗੁਰੀ ਵਾਜੈ ਜੋਗੀ ਸਾ ਕਿੰਗੁਰੀ ਵਜਾਇ ॥

विणु वजाई किंगुरी वाजै जोगी सा किंगुरी वजाइ ॥

Vi(nn)u vajaaee kingguree vaajai jogee saa kingguree vajaai ||

So play the harp which vibrates without being played, Yogi.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਮੁਕਤਿ ਹੋਵਹਿ ਜੋਗੀ ਸਾਚੇ ਰਹਹਿ ਸਮਾਇ ॥੧੨॥੧॥੧੦॥

कहै नानकु मुकति होवहि जोगी साचे रहहि समाइ ॥१२॥१॥१०॥

Kahai naanaku mukati hovahi jogee saache rahahi samaai ||12||1||10||

Says Nanak, thus you shall be liberated, Yogi, and remain merged in the True Lord. ||12||1||10||

ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥

रामकली महला ३ ॥

Raamakalee mahalaa 3 ||

Raamkalee, Third Mehl:

ਭਗਤਿ ਖਜਾਨਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤਾ ਸਤਿਗੁਰਿ ਬੂਝਿ ਬੁਝਾਈ ॥੧॥

भगति खजाना गुरमुखि जाता सतिगुरि बूझि बुझाई ॥१॥

Bhagati khajaanaa guramukhi jaataa satiguri boojhi bujhaaee ||1||

The treasure of devotional worship is revealed to the Gurmukh; the True Guru has inspired me to understand this understanding. ||1||

ਸੰਤਹੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇਇ ਵਡਿਆਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

संतहु गुरमुखि देइ वडिआई ॥१॥ रहाउ ॥

Santtahu guramukhi dei vadiaaee ||1|| rahaau ||

O Saints, the Gurmukh is blessed with glorious greatness. ||1|| Pause ||

ਸਚਿ ਰਹਹੁ ਸਦਾ ਸਹਜੁ ਸੁਖੁ ਉਪਜੈ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਵਿਚਹੁ ਜਾਈ ॥੨॥

सचि रहहु सदा सहजु सुखु उपजै कामु क्रोधु विचहु जाई ॥२॥

Sachi rahahu sadaa sahaju sukhu upajai kaamu krodhu vichahu jaaee ||2||

Dwelling always in Truth, celestial peace wells up; sexual desire and anger are eliminated from within. ||2||

ਆਪੁ ਛੋਡਿ ਨਾਮ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ਮਮਤਾ ਸਬਦਿ ਜਲਾਈ ॥੩॥

आपु छोडि नाम लिव लागी ममता सबदि जलाई ॥३॥

Aapu chhodi naam liv laagee mamataa sabadi jalaaee ||3||

Eradicating self-conceit, remain lovingly focused on the Naam, the Name of the Lord; through the Word of the Shabad, burn away possessiveness. ||3||

ਜਿਸ ਤੇ ਉਪਜੈ ਤਿਸ ਤੇ ਬਿਨਸੈ ਅੰਤੇ ਨਾਮੁ ਸਖਾਈ ॥੪॥

जिस ते उपजै तिस ते बिनसै अंते नामु सखाई ॥४॥

Jis te upajai tis te binasai antte naamu sakhaaee ||4||

By Him we are created, and by Him we are destroyed; in the end, the Naam will be our only help and support. ||4||

ਸਦਾ ਹਜੂਰਿ ਦੂਰਿ ਨਹ ਦੇਖਹੁ ਰਚਨਾ ਜਿਨਿ ਰਚਾਈ ॥੫॥

सदा हजूरि दूरि नह देखहु रचना जिनि रचाई ॥५॥

Sadaa hajoori doori nah dekhahu rachanaa jini rachaaee ||5||

He is ever-present; don't think that He is far away. He created the creation. ||5||

ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਰਵੈ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਸਚੇ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥੬॥

सचा सबदु रवै घट अंतरि सचे सिउ लिव लाई ॥६॥

Sachaa sabadu ravai ghat anttari sache siu liv laaee ||6||

Deep within your heart, chant the True Word of the Shabad; remain lovingly absorbed in the True Lord. ||6||

ਸਤਸੰਗਤਿ ਮਹਿ ਨਾਮੁ ਨਿਰਮੋਲਕੁ ਵਡੈ ਭਾਗਿ ਪਾਇਆ ਜਾਈ ॥੭॥

सतसंगति महि नामु निरमोलकु वडै भागि पाइआ जाई ॥७॥

Satasanggati mahi naamu niramolaku vadai bhaagi paaiaa jaaee ||7||

The Priceless Naam is in the Society of the Saints; by great good fortune, it is obtained. ||7||

ਭਰਮਿ ਨ ਭੂਲਹੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹੁ ਮਨੁ ਰਾਖਹੁ ਇਕ ਠਾਈ ॥੮॥

भरमि न भूलहु सतिगुरु सेवहु मनु राखहु इक ठाई ॥८॥

Bharami na bhoolahu satiguru sevahu manu raakhahu ik thaaee ||8||

Do not be deluded by doubt; serve the True Guru, and keep your mind steady in one place. ||8||

ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਸਭ ਭੂਲੀ ਫਿਰਦੀ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਈ ॥੯॥

बिनु नावै सभ भूली फिरदी बिरथा जनमु गवाई ॥९॥

Binu naavai sabh bhoolee phiradee birathaa janamu gavaaee ||9||

Without the Name, everyone wanders around in confusion; they waste away their lives in vain. ||9||

ਜੋਗੀ ਜੁਗਤਿ ਗਵਾਈ ਹੰਢੈ ਪਾਖੰਡਿ ਜੋਗੁ ਨ ਪਾਈ ॥੧੦॥

जोगी जुगति गवाई हंढै पाखंडि जोगु न पाई ॥१०॥

Jogee jugati gavaaee handdhai paakhanddi jogu na paaee ||10||

Yogi, you have lost the Way; you wander around confused. Through hypocrisy, Yoga is not attained. ||10||

ਸਿਵ ਨਗਰੀ ਮਹਿ ਆਸਣਿ ਬੈਸੈ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਜੋਗੁ ਪਾਈ ॥੧੧॥

सिव नगरी महि आसणि बैसै गुर सबदी जोगु पाई ॥११॥

Siv nagaree mahi aasa(nn)i baisai gur sabadee jogu paaee ||11||

Sitting in Yogic postures in the City of God, through the Word of the Guru's Shabad, you shall find Yoga. ||11||

ਧਾਤੁਰ ਬਾਜੀ ਸਬਦਿ ਨਿਵਾਰੇ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਈ ॥੧੨॥

धातुर बाजी सबदि निवारे नामु वसै मनि आई ॥१२॥

Dhaatur baajee sabadi nivaare naamu vasai mani aaee ||12||

Restrain your restless wanderings through the Shabad, and the Naam will come to dwell in your mind. ||12||

ਏਹੁ ਸਰੀਰੁ ਸਰਵਰੁ ਹੈ ਸੰਤਹੁ ਇਸਨਾਨੁ ਕਰੇ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥੧੩॥

एहु सरीरु सरवरु है संतहु इसनानु करे लिव लाई ॥१३॥

Ehu sareeru saravaru hai santtahu isanaanu kare liv laaee ||13||

This body is a pool, O Saints; bathe in it, and enshrine love for the Lord. ||13||

ਨਾਮਿ ਇਸਨਾਨੁ ਕਰਹਿ ਸੇ ਜਨ ਨਿਰਮਲ ਸਬਦੇ ਮੈਲੁ ਗਵਾਈ ॥੧੪॥

नामि इसनानु करहि से जन निरमल सबदे मैलु गवाई ॥१४॥

Naami isanaanu karahi se jan niramal sabade mailu gavaaee ||14||

Those who cleanse themselves through the Naam, are the most immaculate people; through the Shabad, they wash off their filth. ||14||

ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਅਚੇਤ ਨਾਮੁ ਚੇਤਹਿ ਨਾਹੀ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਬਿਨਸਿ ਜਾਈ ॥੧੫॥

त्रै गुण अचेत नामु चेतहि नाही बिनु नावै बिनसि जाई ॥१५॥

Trai gu(nn) achet naamu chetahi naahee binu naavai binasi jaaee ||15||

Trapped by the three qualities, the unconscious person does not think of the Naam; without the Name, he wastes away. ||15||

ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹੇਸੁ ਤ੍ਰੈ ਮੂਰਤਿ ਤ੍ਰਿਗੁਣਿ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਈ ॥੧੬॥

ब्रहमा बिसनु महेसु त्रै मूरति त्रिगुणि भरमि भुलाई ॥१६॥

Brhamaa bisanu mahesu trai moorati trigu(nn)i bharami bhulaaee ||16||

The three forms of Brahma, Vishnu and Shiva are trapped in the three qualities, lost in confusion. ||16||

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਤ੍ਰਿਕੁਟੀ ਛੂਟੈ ਚਉਥੈ ਪਦਿ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥੧੭॥

गुर परसादी त्रिकुटी छूटै चउथै पदि लिव लाई ॥१७॥

Gur parasaadee trikutee chhootai chauthai padi liv laaee ||17||

By Guru's Grace, this triad is eradicated, and one is lovingly absorbed in the fourth state. ||17||

ਪੰਡਿਤ ਪੜਹਿ ਪੜਿ ਵਾਦੁ ਵਖਾਣਹਿ ਤਿੰਨਾ ਬੂਝ ਨ ਪਾਈ ॥੧੮॥

पंडित पड़हि पड़ि वादु वखाणहि तिंना बूझ न पाई ॥१८॥

Panddit pa(rr)ahi pa(rr)i vaadu vakhaa(nn)ahi tinnaa boojh na paaee ||18||

The Pandits, the religious scholars, read, study and discuss the arguments; they do not understand. ||18||

ਬਿਖਿਆ ਮਾਤੇ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਏ ਉਪਦੇਸੁ ਕਹਹਿ ਕਿਸੁ ਭਾਈ ॥੧੯॥

बिखिआ माते भरमि भुलाए उपदेसु कहहि किसु भाई ॥१९॥

Bikhiaa maate bharami bhulaae upadesu kahahi kisu bhaaee ||19||

Engrossed in corruption, they wander in confusion; who can they possibly instruct, O Siblings of Destiny? ||19||

ਭਗਤ ਜਨਾ ਕੀ ਊਤਮ ਬਾਣੀ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਰਹੀ ਸਮਾਈ ॥੨੦॥

भगत जना की ऊतम बाणी जुगि जुगि रही समाई ॥२०॥

Bhagat janaa kee utam baa(nn)ee jugi jugi rahee samaaee ||20||

The Bani, the Word of the humble devotee is the most sublime and exalted; it prevails throughout the ages. ||20||

ਬਾਣੀ ਲਾਗੈ ਸੋ ਗਤਿ ਪਾਏ ਸਬਦੇ ਸਚਿ ਸਮਾਈ ॥੨੧॥

बाणी लागै सो गति पाए सबदे सचि समाई ॥२१॥

Baa(nn)ee laagai so gati paae sabade sachi samaaee ||21||

One who is committed to this Bani is emancipated, and through the Shabad, merges in Truth. ||21||

ਕਾਇਆ ਨਗਰੀ ਸਬਦੇ ਖੋਜੇ ਨਾਮੁ ਨਵੰ ਨਿਧਿ ਪਾਈ ॥੨੨॥

काइआ नगरी सबदे खोजे नामु नवं निधि पाई ॥२२॥

Kaaiaa nagaree sabade khoje naamu navann nidhi paaee ||22||

One who searches the village of the body, through the Shabad, obtains the nine treasures of the Naam. ||22||

ਮਨਸਾ ਮਾਰਿ ਮਨੁ ਸਹਜਿ ਸਮਾਣਾ ਬਿਨੁ ਰਸਨਾ ਉਸਤਤਿ ਕਰਾਈ ॥੨੩॥

मनसा मारि मनु सहजि समाणा बिनु रसना उसतति कराई ॥२३॥

Manasaa maari manu sahaji samaa(nn)aa binu rasanaa usatati karaaee ||23||

Conquering desire, the mind is absorbed in intuitive ease, and then one chants the Lord's Praises without speaking. ||23||

ਲੋਇਣ ਦੇਖਿ ਰਹੇ ਬਿਸਮਾਦੀ ਚਿਤੁ ਅਦਿਸਟਿ ਲਗਾਈ ॥੨੪॥

लोइण देखि रहे बिसमादी चितु अदिसटि लगाई ॥२४॥

Loi(nn) dekhi rahe bisamaadee chitu adisati lagaaee ||24||

Let your eyes gaze upon the Wondrous Lord; let your consciousness be attached to the Unseen Lord. ||24||

ਅਦਿਸਟੁ ਸਦਾ ਰਹੈ ਨਿਰਾਲਮੁ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਈ ॥੨੫॥

अदिसटु सदा रहै निरालमु जोती जोति मिलाई ॥२५॥

Adisatu sadaa rahai niraalamu jotee joti milaaee ||25||

The Unseen Lord is forever absolute and immaculate; one's light merges into the Light. ||25||

ਹਉ ਗੁਰੁ ਸਾਲਾਹੀ ਸਦਾ ਆਪਣਾ ਜਿਨਿ ਸਾਚੀ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥੨੬॥

हउ गुरु सालाही सदा आपणा जिनि साची बूझ बुझाई ॥२६॥

Hau guru saalaahee sadaa aapa(nn)aa jini saachee boojh bujhaaee ||26||

I praise my Guru forever, who has inspired me to understand this true understanding. ||26||

ਨਾਨਕੁ ਏਕ ਕਹੈ ਬੇਨੰਤੀ ਨਾਵਹੁ ਗਤਿ ਪਤਿ ਪਾਈ ॥੨੭॥੨॥੧੧॥

नानकु एक कहै बेनंती नावहु गति पति पाई ॥२७॥२॥११॥

Naanaku ek kahai benanttee naavahu gati pati paaee ||27||2||11||

Nanak offers this one prayer: through the Name, may I find salvation and honor. ||27||2||11||

ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥

रामकली महला ३ ॥

Raamakalee mahalaa 3 ||

Raamkalee, Third Mehl:

ਹਰਿ ਕੀ ਪੂਜਾ ਦੁਲੰਭ ਹੈ ਸੰਤਹੁ ਕਹਣਾ ਕਛੂ ਨ ਜਾਈ ॥੧॥

हरि की पूजा दुल्मभ है संतहु कहणा कछू न जाई ॥१॥

Hari kee poojaa dulambbh hai santtahu kaha(nn)aa kachhoo na jaaee ||1||

It is so hard to obtain that devotional worship of the Lord, O Saints. It cannot be described at all. ||1||

ਸੰਤਹੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੂਰਾ ਪਾਈ ॥

संतहु गुरमुखि पूरा पाई ॥

Santtahu guramukhi pooraa paaee ||

O Saints, as Gurmukh, find the Perfect Lord,

ਨਾਮੋ ਪੂਜ ਕਰਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

नामो पूज कराई ॥१॥ रहाउ ॥

Naamo pooj karaaee ||1|| rahaau ||

And worship the Naam, the Name of the Lord. ||1|| Pause ||

ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਮੈਲਾ ਸੰਤਹੁ ਕਿਆ ਹਉ ਪੂਜ ਚੜਾਈ ॥੨॥

हरि बिनु सभु किछु मैला संतहु किआ हउ पूज चड़ाई ॥२॥

Hari binu sabhu kichhu mailaa santtahu kiaa hau pooj cha(rr)aaee ||2||

Without the Lord, everything is filthy, O Saints; what offering should I place before Him? ||2||

ਹਰਿ ਸਾਚੇ ਭਾਵੈ ਸਾ ਪੂਜਾ ਹੋਵੈ ਭਾਣਾ ਮਨਿ ਵਸਾਈ ॥੩॥

हरि साचे भावै सा पूजा होवै भाणा मनि वसाई ॥३॥

Hari saache bhaavai saa poojaa hovai bhaa(nn)aa mani vasaaee ||3||

Whatever pleases the True Lord is devotional worship; His Will abides in the mind. ||3||

ਪੂਜਾ ਕਰੈ ਸਭੁ ਲੋਕੁ ਸੰਤਹੁ ਮਨਮੁਖਿ ਥਾਇ ਨ ਪਾਈ ॥੪॥

पूजा करै सभु लोकु संतहु मनमुखि थाइ न पाई ॥४॥

Poojaa karai sabhu loku santtahu manamukhi thaai na paaee ||4||

Everyone worships Him, O Saints, but the self-willed manmukh is not accepted or approved. ||4||

ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਸੰਤਹੁ ਏਹ ਪੂਜਾ ਥਾਇ ਪਾਈ ॥੫॥

सबदि मरै मनु निरमलु संतहु एह पूजा थाइ पाई ॥५॥

Sabadi marai manu niramalu santtahu eh poojaa thaai paaee ||5||

If someone dies in the Word of the Shabad, his mind become immaculate, O Saints; such worship is accepted and approved. ||5||

ਪਵਿਤ ਪਾਵਨ ਸੇ ਜਨ ਸਾਚੇ ਏਕ ਸਬਦਿ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥੬॥

पवित पावन से जन साचे एक सबदि लिव लाई ॥६॥

Pavit paavan se jan saache ek sabadi liv laaee ||6||

Sanctified and pure are those true beings, who enshrine love for the Shabad. ||6||

ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਹੋਰ ਪੂਜ ਨ ਹੋਵੀ ਭਰਮਿ ਭੁਲੀ ਲੋਕਾਈ ॥੭॥

बिनु नावै होर पूज न होवी भरमि भुली लोकाई ॥७॥

Binu naavai hor pooj na hovee bharami bhulee lokaaee ||7||

There is no worship of the Lord, other than the Name; the world wanders, deluded by doubt. ||7||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ਸੰਤਹੁ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥੮॥

गुरमुखि आपु पछाणै संतहु राम नामि लिव लाई ॥८॥

Guramukhi aapu pachhaa(nn)ai santtahu raam naami liv laaee ||8||

The Gurmukh understands his own self, O Saints; he lovingly centers his mind on the Lord's Name. ||8||

ਆਪੇ ਨਿਰਮਲੁ ਪੂਜ ਕਰਾਏ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਥਾਇ ਪਾਈ ॥੯॥

आपे निरमलु पूज कराए गुर सबदी थाइ पाई ॥९॥

Aape niramalu pooj karaae gur sabadee thaai paaee ||9||

The Immaculate Lord Himself inspires worship of Him; through the Word of the Guru's Shabad, it is accepted and approved. ||9||

ਪੂਜਾ ਕਰਹਿ ਪਰੁ ਬਿਧਿ ਨਹੀ ਜਾਣਹਿ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਮਲੁ ਲਾਈ ॥੧੦॥

पूजा करहि परु बिधि नही जाणहि दूजै भाइ मलु लाई ॥१०॥

Poojaa karahi paru bidhi nahee jaa(nn)ahi doojai bhaai malu laaee ||10||

Those who worship Him, but do not know the Way, are polluted with the love of duality. ||10||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਪੂਜਾ ਜਾਣੈ ਭਾਣਾ ਮਨਿ ਵਸਾਈ ॥੧੧॥

गुरमुखि होवै सु पूजा जाणै भाणा मनि वसाई ॥११॥

Guramukhi hovai su poojaa jaa(nn)ai bhaa(nn)aa mani vasaaee ||11||

One who becomes Gurmukh, knows what worship is; the Lord's Will abides within his mind. ||11||

ਭਾਣੇ ਤੇ ਸਭਿ ਸੁਖ ਪਾਵੈ ਸੰਤਹੁ ਅੰਤੇ ਨਾਮੁ ਸਖਾਈ ॥੧੨॥

भाणे ते सभि सुख पावै संतहु अंते नामु सखाई ॥१२॥

Bhaa(nn)e te sabhi sukh paavai santtahu antte naamu sakhaaee ||12||

One who accepts the Lord's Will obtains total peace, O Saints; in the end, the Naam will be our help and support. ||12||

ਅਪਣਾ ਆਪੁ ਨ ਪਛਾਣਹਿ ਸੰਤਹੁ ਕੂੜਿ ਕਰਹਿ ਵਡਿਆਈ ॥੧੩॥

अपणा आपु न पछाणहि संतहु कूड़ि करहि वडिआई ॥१३॥

Apa(nn)aa aapu na pachhaa(nn)ahi santtahu koo(rr)i karahi vadiaaee ||13||

One who does not understand his own self, O Saints, falsely flatters himself. ||13||

ਪਾਖੰਡਿ ਕੀਨੈ ਜਮੁ ਨਹੀ ਛੋਡੈ ਲੈ ਜਾਸੀ ਪਤਿ ਗਵਾਈ ॥੧੪॥

पाखंडि कीनै जमु नही छोडै लै जासी पति गवाई ॥१४॥

Paakhanddi keenai jamu nahee chhodai lai jaasee pati gavaaee ||14||

The Messenger of Death does not give up on those who practices hypocrisy; they are dragged away in disgrace. ||14||

ਜਿਨ ਅੰਤਰਿ ਸਬਦੁ ਆਪੁ ਪਛਾਣਹਿ ਗਤਿ ਮਿਤਿ ਤਿਨ ਹੀ ਪਾਈ ॥੧੫॥

जिन अंतरि सबदु आपु पछाणहि गति मिति तिन ही पाई ॥१५॥

Jin anttari sabadu aapu pachhaa(nn)ahi gati miti tin hee paaee ||15||

Those who have the Shabad deep within, understand themselves; they find the way of salvation. ||15||

ਏਹੁ ਮਨੂਆ ਸੁੰਨ ਸਮਾਧਿ ਲਗਾਵੈ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਈ ॥੧੬॥

एहु मनूआ सुंन समाधि लगावै जोती जोति मिलाई ॥१६॥

Ehu manooaa sunn samaadhi lagaavai jotee joti milaaee ||16||

Their minds enter into the deepest state of Samaadhi, and their light is absorbed into the Light. ||16||

ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣਹਿ ਸਤਸੰਗਤਿ ਮੇਲਾਈ ॥੧੭॥

सुणि सुणि गुरमुखि नामु वखाणहि सतसंगति मेलाई ॥१७॥

Su(nn)i su(nn)i guramukhi naamu vakhaa(nn)ahi satasanggati melaaee ||17||

The Gurmukhs listen constantly to the Naam, and chant it in the True Congregation. ||17||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਾਵੈ ਆਪੁ ਗਵਾਵੈ ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਸੋਭਾ ਪਾਈ ॥੧੮॥

गुरमुखि गावै आपु गवावै दरि साचै सोभा पाई ॥१८॥

Guramukhi gaavai aapu gavaavai dari saachai sobhaa paaee ||18||

The Gurmukhs sing the Lord's Praises, and erase self-conceit; they obtain true honor in the Court of the Lord. ||18||

ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਸਚੁ ਵਖਾਣੈ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥੧੯॥

साची बाणी सचु वखाणै सचि नामि लिव लाई ॥१९॥

Saachee baa(nn)ee sachu vakhaa(nn)ai sachi naami liv laaee ||19||

True are their words; they speak only the Truth; they lovingly focus on the True Name. ||19||

ਭੈ ਭੰਜਨੁ ਅਤਿ ਪਾਪ ਨਿਖੰਜਨੁ ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਅੰਤਿ ਸਖਾਈ ॥੨੦॥

भै भंजनु अति पाप निखंजनु मेरा प्रभु अंति सखाई ॥२०॥

Bhai bhanjjanu ati paap nikhanjjanu meraa prbhu antti sakhaaee ||20||

My God is the Destroyer of fear, the Destroyer of sin; in the end, He is our only help and support. ||20||

ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਵਰਤੈ ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਵਡਿਆਈ ॥੨੧॥੩॥੧੨॥

सभु किछु आपे आपि वरतै नानक नामि वडिआई ॥२१॥३॥१२॥

Sabhu kichhu aape aapi varatai naanak naami vadiaaee ||21||3||12||

He Himself pervades and permeates everything; O Nanak, glorious greatness is obtained through the Naam. ||21||3||12||

ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥

रामकली महला ३ ॥

Raamakalee mahalaa 3 ||

Raamkalee, Third Mehl:

ਹਮ ਕੁਚਲ ਕੁਚੀਲ ਅਤਿ ਅਭਿਮਾਨੀ ਮਿਲਿ ਸਬਦੇ ਮੈਲੁ ਉਤਾਰੀ ॥੧॥

हम कुचल कुचील अति अभिमानी मिलि सबदे मैलु उतारी ॥१॥

Ham kuchal kucheel ati abhimaanee mili sabade mailu utaaree ||1||

I am filthy and polluted, proud and egotistical; receiving the Word of the Shabad, my filth is taken away. ||1||

ਸੰਤਹੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮਿ ਨਿਸਤਾਰੀ ॥

संतहु गुरमुखि नामि निसतारी ॥

Santtahu guramukhi naami nisataaree ||

O Saints, the Gurmukhs are saved through the Naam, the Name of the Lord.

ਸਚਾ ਨਾਮੁ ਵਸਿਆ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਕਰਤੈ ਆਪਿ ਸਵਾਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

सचा नामु वसिआ घट अंतरि करतै आपि सवारी ॥१॥ रहाउ ॥

Sachaa naamu vasiaa ghat anttari karatai aapi savaaree ||1|| rahaau ||

The True Name abides deep within their hearts. The Creator Himself embellishes them. ||1|| Pause ||

ਪਾਰਸ ਪਰਸੇ ਫਿਰਿ ਪਾਰਸੁ ਹੋਏ ਹਰਿ ਜੀਉ ਅਪਣੀ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀ ॥੨॥

पारस परसे फिरि पारसु होए हरि जीउ अपणी किरपा धारी ॥२॥

Paaras parase phiri paarasu hoe hari jeeu apa(nn)ee kirapaa dhaaree ||2||

Touching the philosopher's stone, they themselves become the philosopher's stone; the Dear Lord Himself blesses them with His Mercy. ||2||

ਇਕਿ ਭੇਖ ਕਰਹਿ ਫਿਰਹਿ ਅਭਿਮਾਨੀ ਤਿਨ ਜੂਐ ਬਾਜੀ ਹਾਰੀ ॥੩॥

इकि भेख करहि फिरहि अभिमानी तिन जूऐ बाजी हारी ॥३॥

Iki bhekh karahi phirahi abhimaanee tin jooai baajee haaree ||3||

Some wear religious robes, and wander around in pride; they lose their life in the gamble. ||3||

ਇਕਿ ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਉਰਿ ਧਾਰੀ ॥੪॥

इकि अनदिनु भगति करहि दिनु राती राम नामु उरि धारी ॥४॥

Iki anadinu bhagati karahi dinu raatee raam naamu uri dhaaree ||4||

Some worship the Lord in devotion, night and day; day and night, they keep the Lord's Name enshrined in their hearts. ||4||

ਅਨਦਿਨੁ ਰਾਤੇ ਸਹਜੇ ਮਾਤੇ ਸਹਜੇ ਹਉਮੈ ਮਾਰੀ ॥੫॥

अनदिनु राते सहजे माते सहजे हउमै मारी ॥५॥

Anadinu raate sahaje maate sahaje haumai maaree ||5||

Those who are imbued with Him night and day, are spontaneously intoxicated with Him; they intuitively conquer their ego. ||5||

ਭੈ ਬਿਨੁ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਈ ਕਬ ਹੀ ਭੈ ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਸਵਾਰੀ ॥੬॥

भै बिनु भगति न होई कब ही भै भाइ भगति सवारी ॥६॥

Bhai binu bhagati na hoee kab hee bhai bhaai bhagati savaaree ||6||

Without the Fear of God, devotional worship is never performed; through the Love and the Fear of God, devotional worship is embellished. ||6||

ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇਆ ਗਿਆਨਿ ਤਤਿ ਬੀਚਾਰੀ ॥੭॥

माइआ मोहु सबदि जलाइआ गिआनि तति बीचारी ॥७॥

Maaiaa mohu sabadi jalaaiaa giaani tati beechaaree ||7||

The Shabad burns away emotional attachment to Maya, and then one contemplates the essence of spiritual wisdom. ||7||

ਆਪੇ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਭੰਡਾਰੀ ॥੮॥

आपे आपि कराए करता आपे बखसि भंडारी ॥८॥

Aape aapi karaae karataa aape bakhasi bhanddaaree ||8||

The Creator Himself inspires us to act; He Himself blesses us with His treasure. ||8||

ਤਿਸ ਕਿਆ ਗੁਣਾ ਕਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ਹਉ ਗਾਵਾ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੀ ॥੯॥

तिस किआ गुणा का अंतु न पाइआ हउ गावा सबदि वीचारी ॥९॥

Tis kiaa gu(nn)aa kaa anttu na paaiaa hau gaavaa sabadi veechaaree ||9||

The limits of His virtues cannot be found; I sing His Praises and contemplate the Word of the Shabad. ||9||

ਹਰਿ ਜੀਉ ਜਪੀ ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਾਲਾਹੀ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਨਿਵਾਰੀ ॥੧੦॥

हरि जीउ जपी हरि जीउ सालाही विचहु आपु निवारी ॥१०॥

Hari jeeu japee hari jeeu saalaahee vichahu aapu nivaaree ||10||

I chant the Lord's Name, and praise my Dear Lord; egotism is eradicated from within me. ||10||

ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਇਆ ਅਖੁਟ ਸਚੇ ਭੰਡਾਰੀ ॥੧੧॥

नामु पदारथु गुर ते पाइआ अखुट सचे भंडारी ॥११॥

Naamu padaarathu gur te paaiaa akhut sache bhanddaaree ||11||

The treasure of the Naam is obtained from the Guru; the treasures of the True Lord are inexhaustible. ||11||

ਅਪਣਿਆ ਭਗਤਾ ਨੋ ਆਪੇ ਤੁਠਾ ਅਪਣੀ ਕਿਰਪਾ ਕਰਿ ਕਲ ਧਾਰੀ ॥੧੨॥

अपणिआ भगता नो आपे तुठा अपणी किरपा करि कल धारी ॥१२॥

Apa(nn)iaa bhagataa no aape tuthaa apa(nn)ee kirapaa kari kal dhaaree ||12||

He Himself is pleased with His devotees; by His Grace, He infuses His strength within them. ||12||

ਤਿਨ ਸਾਚੇ ਨਾਮ ਕੀ ਸਦਾ ਭੁਖ ਲਾਗੀ ਗਾਵਨਿ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੀ ॥੧੩॥

तिन साचे नाम की सदा भुख लागी गावनि सबदि वीचारी ॥१३॥

Tin saache naam kee sadaa bhukh laagee gaavani sabadi veechaaree ||13||

They always feel hunger for the True Name; they sing and contemplate the Shabad. ||13||

ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹੈ ਤਿਸ ਕਾ ਆਖਣੁ ਬਿਖਮੁ ਬੀਚਾਰੀ ॥੧੪॥

जीउ पिंडु सभु किछु है तिस का आखणु बिखमु बीचारी ॥१४॥

Jeeu pinddu sabhu kichhu hai tis kaa aakha(nn)u bikhamu beechaaree ||14||

Soul, body and everything are His; it is so difficult to speak of, and contemplate Him. ||14||

ਸਬਦਿ ਲਗੇ ਸੇਈ ਜਨ ਨਿਸਤਰੇ ਭਉਜਲੁ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰੀ ॥੧੫॥

सबदि लगे सेई जन निसतरे भउजलु पारि उतारी ॥१५॥

Sabadi lage seee jan nisatare bhaujalu paari utaaree ||15||

Those humble beings who are attached to the Shabad are saved; they cross over the terrifying world-ocean. ||15||

ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਸਾਚੇ ਕੋ ਪਾਰਿ ਨ ਪਾਵੈ ਬੂਝੈ ਕੋ ਵੀਚਾਰੀ ॥੧੬॥

बिनु हरि साचे को पारि न पावै बूझै को वीचारी ॥१६॥

Binu hari saache ko paari na paavai boojhai ko veechaaree ||16||

Without the True Lord, no one can cross over; how rare are those who contemplate and understand this. ||16||

ਜੋ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਸੋਈ ਪਾਇਆ ਮਿਲਿ ਹਰਿ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰੀ ॥੧੭॥

जो धुरि लिखिआ सोई पाइआ मिलि हरि सबदि सवारी ॥१७॥

Jo dhuri likhiaa soee paaiaa mili hari sabadi savaaree ||17||

We obtain only that which is pre-ordained; receiving the Lord's Shabad, we are embellished. ||17||

ਕਾਇਆ ਕੰਚਨੁ ਸਬਦੇ ਰਾਤੀ ਸਾਚੈ ਨਾਇ ਪਿਆਰੀ ॥੧੮॥

काइआ कंचनु सबदे राती साचै नाइ पिआरी ॥१८॥

Kaaiaa kancchanu sabade raatee saachai naai piaaree ||18||

Imbued with the Shabad, the body becomes golden, and loves only the True Name. ||18||

ਕਾਇਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਰਹੀ ਭਰਪੂਰੇ ਪਾਈਐ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੀ ॥੧੯॥

काइआ अम्रिति रही भरपूरे पाईऐ सबदि वीचारी ॥१९॥

Kaaiaa ammmriti rahee bharapoore paaeeai sabadi veechaaree ||19||

The body is then filled to overflowing with Ambrosial Nectar, obtained by contemplating the Shabad. ||19||

ਜੋ ਪ੍ਰਭੁ ਖੋਜਹਿ ਸੇਈ ਪਾਵਹਿ ਹੋਰਿ ਫੂਟਿ ਮੂਏ ਅਹੰਕਾਰੀ ॥੨੦॥

जो प्रभु खोजहि सेई पावहि होरि फूटि मूए अहंकारी ॥२०॥

Jo prbhu khojahi seee paavahi hori phooti mooe ahankkaaree ||20||

Those who seek God, find Him; others burst and die from their own egotism. ||20||

ਬਾਦੀ ਬਿਨਸਹਿ ਸੇਵਕ ਸੇਵਹਿ ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਪਿਆਰੀ ॥੨੧॥

बादी बिनसहि सेवक सेवहि गुर कै हेति पिआरी ॥२१॥

Baadee binasahi sevak sevahi gur kai heti piaaree ||21||

The debaters waste away, while the servants serve, with love and affection for the Guru. ||21||

ਸੋ ਜੋਗੀ ਤਤੁ ਗਿਆਨੁ ਬੀਚਾਰੇ ਹਉਮੈ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਮਾਰੀ ॥੨੨॥

सो जोगी ततु गिआनु बीचारे हउमै त्रिसना मारी ॥२२॥

So jogee tatu giaanu beechaare haumai trisanaa maaree ||22||

He alone is a Yogi, who contemplates the essence of spiritual wisdom, and conquers egotism and thirsty desire. ||22||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਤਿਨੈ ਪਛਾਤਾ ਜਿਸ ਨੋ ਕ੍ਰਿਪਾ ਤੁਮਾਰੀ ॥੨੩॥

सतिगुरु दाता तिनै पछाता जिस नो क्रिपा तुमारी ॥२३॥

Satiguru daataa tinai pachhaataa jis no kripaa tumaaree ||23||

The True Guru, the Great Giver, is revealed to those upon whom You bestow Your Grace, O Lord. ||23||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਨ ਸੇਵਹਿ ਮਾਇਆ ਲਾਗੇ ਡੂਬਿ ਮੂਏ ਅਹੰਕਾਰੀ ॥੨੪॥

सतिगुरु न सेवहि माइआ लागे डूबि मूए अहंकारी ॥२४॥

Satiguru na sevahi maaiaa laage doobi mooe ahankkaaree ||24||

Those who do not serve the True Guru, and who are attached to Maya, are drowned; they die in their own egotism. ||24||

ਜਿਚਰੁ ਅੰਦਰਿ ਸਾਸੁ ਤਿਚਰੁ ਸੇਵਾ ਕੀਚੈ ਜਾਇ ਮਿਲੀਐ ਰਾਮ ਮੁਰਾਰੀ ॥੨੫॥

जिचरु अंदरि सासु तिचरु सेवा कीचै जाइ मिलीऐ राम मुरारी ॥२५॥

Jicharu anddari saasu ticharu sevaa keechai jaai mileeai raam muraaree ||25||

As long as there is breath within you, so long you should serve the Lord; then, you will go and meet the Lord. ||25||

ਅਨਦਿਨੁ ਜਾਗਤ ਰਹੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਅਪਨੇ ਪ੍ਰਿਅ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪਿਆਰੀ ॥੨੬॥

अनदिनु जागत रहै दिनु राती अपने प्रिअ प्रीति पिआरी ॥२६॥

Anadinu jaagat rahai dinu raatee apane pria preeti piaaree ||26||

Night and day, she remains awake and aware, day and night; she is the darling bride of her Beloved Husband Lord. ||26||

ਤਨੁ ਮਨੁ ਵਾਰੀ ਵਾਰਿ ਘੁਮਾਈ ਅਪਨੇ ਗੁਰ ਵਿਟਹੁ ਬਲਿਹਾਰੀ ॥੨੭॥

तनु मनु वारी वारि घुमाई अपने गुर विटहु बलिहारी ॥२७॥

Tanu manu vaaree vaari ghumaaee apane gur vitahu balihaaree ||27||

I offer my body and mind in sacrifice to my Guru; I am a sacrifice to Him. ||27||

ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਬਿਨਸਿ ਜਾਇਗਾ ਉਬਰੇ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੀ ॥੨੮॥

माइआ मोहु बिनसि जाइगा उबरे सबदि वीचारी ॥२८॥

Maaiaa mohu binasi jaaigaa ubare sabadi veechaaree ||28||

Attachment to Maya will end and go away; only by contemplating the Shabad will you be saved. ||28||

ਆਪਿ ਜਗਾਏ ਸੇਈ ਜਾਗੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੀ ॥੨੯॥

आपि जगाए सेई जागे गुर कै सबदि वीचारी ॥२९॥

Aapi jagaae seee jaage gur kai sabadi veechaaree ||29||

They are awake and aware, whom the Lord Himself awakens; so contemplate the Word of the Guru's Shabad. ||29||

ਨਾਨਕ ਸੇਈ ਮੂਏ ਜਿ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਹਿ ਭਗਤ ਜੀਵੇ ਵੀਚਾਰੀ ॥੩੦॥੪॥੧੩॥

नानक सेई मूए जि नामु न चेतहि भगत जीवे वीचारी ॥३०॥४॥१३॥

Naanak seee mooe ji naamu na chetahi bhagat jeeve veechaaree ||30||4||13||

O Nanak, those who do not remember the Naam are dead. The devotees live in contemplative meditation. ||30||4||13||

ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥

रामकली महला ३ ॥

Raamakalee mahalaa 3 ||

Raamkalee, Third Mehl:

ਨਾਮੁ ਖਜਾਨਾ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਇਆ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਰਹੇ ਆਘਾਈ ॥੧॥

नामु खजाना गुर ते पाइआ त्रिपति रहे आघाई ॥१॥

Naamu khajaanaa gur te paaiaa tripati rahe aaghaaee ||1||

Receiving the treasure of the Naam, the Name of the Lord, from the Guru, I remain satisfied and fulfilled. ||1||

ਸੰਤਹੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੁਕਤਿ ਗਤਿ ਪਾਈ ॥

संतहु गुरमुखि मुकति गति पाई ॥

Santtahu guramukhi mukati gati paaee ||

O Saints, the Gurmukhs attain the state of liberation.

ਏਕੁ ਨਾਮੁ ਵਸਿਆ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਪੂਰੇ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

एकु नामु वसिआ घट अंतरि पूरे की वडिआई ॥१॥ रहाउ ॥

Eku naamu vasiaa ghat anttari poore kee vadiaaee ||1|| rahaau ||

The One Name abides deep within my heart; such is the glorious greatness of the Perfect Lord. ||1|| Pause ||

ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਭੁਗਤਾ ਦੇਦਾ ਰਿਜਕੁ ਸਬਾਈ ॥੨॥

आपे करता आपे भुगता देदा रिजकु सबाई ॥२॥

Aape karataa aape bhugataa dedaa rijaku sabaaee ||2||

He Himself is the Creator, and He Himself is the Enjoyer. He Himself gives sustenance to all. ||2||

ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰਣਾ ਸੋ ਕਰਿ ਰਹਿਆ ਅਵਰੁ ਨ ਕਰਣਾ ਜਾਈ ॥੩॥

जो किछु करणा सो करि रहिआ अवरु न करणा जाई ॥३॥

Jo kichhu kara(nn)aa so kari rahiaa avaru na kara(nn)aa jaaee ||3||

Whatever He wants to do, He is doing; no one else can do anything. ||3||

ਆਪੇ ਸਾਜੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਉਪਾਏ ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਧੰਧੈ ਲਾਈ ॥੪॥

आपे साजे स्रिसटि उपाए सिरि सिरि धंधै लाई ॥४॥

Aape saaje srisati upaae siri siri dhanddhai laaee ||4||

He Himself fashions and creates the creation; He links each and every person to their task. ||4||

ਤਿਸਹਿ ਸਰੇਵਹੁ ਤਾ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹੁ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਈ ॥੫॥

तिसहि सरेवहु ता सुखु पावहु सतिगुरि मेलि मिलाई ॥५॥

Tisahi sarevahu taa sukhu paavahu satiguri meli milaaee ||5||

If you serve Him, then you will find peace; the True Guru will unite you in His Union. ||5||

ਆਪਣਾ ਆਪੁ ਆਪਿ ਉਪਾਏ ਅਲਖੁ ਨ ਲਖਣਾ ਜਾਈ ॥੬॥

आपणा आपु आपि उपाए अलखु न लखणा जाई ॥६॥

Aapa(nn)aa aapu aapi upaae alakhu na lakha(nn)aa jaaee ||6||

The Lord Himself creates Himself; the Unseen Lord cannot be seen. ||6||

ਆਪੇ ਮਾਰਿ ਜੀਵਾਲੇ ਆਪੇ ਤਿਸ ਨੋ ਤਿਲੁ ਨ ਤਮਾਈ ॥੭॥

आपे मारि जीवाले आपे तिस नो तिलु न तमाई ॥७॥

Aape maari jeevaale aape tis no tilu na tamaaee ||7||

He Himself kills, and brings back to life; He does not have even an iota of greed. ||7||

ਇਕਿ ਦਾਤੇ ਇਕਿ ਮੰਗਤੇ ਕੀਤੇ ਆਪੇ ਭਗਤਿ ਕਰਾਈ ॥੮॥

इकि दाते इकि मंगते कीते आपे भगति कराई ॥८॥

Iki daate iki manggate keete aape bhagati karaaee ||8||

Some are made givers, and some are made beggars; He Himself inspires us to devotional worship. ||8||

ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਜਿਨੀ ਏਕੋ ਜਾਤਾ ਸਚੇ ਰਹੇ ਸਮਾਈ ॥੯॥

से वडभागी जिनी एको जाता सचे रहे समाई ॥९॥

Se vadabhaagee jinee eko jaataa sache rahe samaaee ||9||

Those who know the One Lord are very fortunate; they remain absorbed in the True Lord. ||9||

ਆਪਿ ਸਰੂਪੁ ਸਿਆਣਾ ਆਪੇ ਕੀਮਤਿ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ॥੧੦॥

आपि सरूपु सिआणा आपे कीमति कहणु न जाई ॥१०॥

Aapi saroopu siaa(nn)aa aape keemati kaha(nn)u na jaaee ||10||

He Himself is beautiful, He Himself is wise and clever; His worth cannot be expressed. ||10||

ਆਪੇ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਅੰਤਰਿ ਆਪੇ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਈ ॥੧੧॥

आपे दुखु सुखु पाए अंतरि आपे भरमि भुलाई ॥११॥

Aape dukhu sukhu paae anttari aape bharami bhulaaee ||11||

He Himself infuses pain and pleasure; He Himself makes them wander around in doubt. ||11||

ਵਡਾ ਦਾਤਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤਾ ਨਿਗੁਰੀ ਅੰਧ ਫਿਰੈ ਲੋਕਾਈ ॥੧੨॥

वडा दाता गुरमुखि जाता निगुरी अंध फिरै लोकाई ॥१२॥

Vadaa daataa guramukhi jaataa niguree anddh phirai lokaaee ||12||

The Great Giver is revealed to the Gurmukh; without the Guru, the world wanders in darkness. ||12||

ਜਿਨੀ ਚਾਖਿਆ ਤਿਨਾ ਸਾਦੁ ਆਇਆ ਸਤਿਗੁਰਿ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥੧੩॥

जिनी चाखिआ तिना सादु आइआ सतिगुरि बूझ बुझाई ॥१३॥

Jinee chaakhiaa tinaa saadu aaiaa satiguri boojh bujhaaee ||13||

Those who taste, enjoy the flavor; the True Guru imparts this understanding. ||13||

ਇਕਨਾ ਨਾਵਹੁ ਆਪਿ ਭੁਲਾਏ ਇਕਨਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇਇ ਬੁਝਾਈ ॥੧੪॥

इकना नावहु आपि भुलाए इकना गुरमुखि देइ बुझाई ॥१४॥

Ikanaa naavahu aapi bhulaae ikanaa guramukhi dei bujhaaee ||14||

Some, the Lord causes to forget and lose the Name; others become Gurmukh, and are granted this understanding. ||14||

ਸਦਾ ਸਦਾ ਸਾਲਾਹਿਹੁ ਸੰਤਹੁ ਤਿਸ ਦੀ ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ॥੧੫॥

सदा सदा सालाहिहु संतहु तिस दी वडी वडिआई ॥१५॥

Sadaa sadaa saalaahihu santtahu tis dee vadee vadiaaee ||15||

Forever and ever, praise the Lord, O Saints; how glorious is His greatness! ||15||

ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ਰਾਜਾ ਕਰਿ ਤਪਾਵਸੁ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ॥੧੬॥

तिसु बिनु अवरु न कोई राजा करि तपावसु बणत बणाई ॥१६॥

Tisu binu avaru na koee raajaa kari tapaavasu ba(nn)at ba(nn)aaee ||16||

There is no other King except Him; He administers justice, as He has made it. ||16||

ਨਿਆਉ ਤਿਸੈ ਕਾ ਹੈ ਸਦ ਸਾਚਾ ਵਿਰਲੇ ਹੁਕਮੁ ਮਨਾਈ ॥੧੭॥

निआउ तिसै का है सद साचा विरले हुकमु मनाई ॥१७॥

Niaau tisai kaa hai sad saachaa virale hukamu manaaee ||17||

His justice is always True; how rare are those who accept His Command. ||17||

ਤਿਸ ਨੋ ਪ੍ਰਾਣੀ ਸਦਾ ਧਿਆਵਹੁ ਜਿਨਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ॥੧੮॥

तिस नो प्राणी सदा धिआवहु जिनि गुरमुखि बणत बणाई ॥१८॥

Tis no praa(nn)ee sadaa dhiaavahu jini guramukhi ba(nn)at ba(nn)aaee ||18||

O mortal, meditate forever on the Lord, who has made the Gurmukh in His making. ||18||

ਸਤਿਗੁਰ ਭੇਟੈ ਸੋ ਜਨੁ ਸੀਝੈ ਜਿਸੁ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਵਸਾਈ ॥੧੯॥

सतिगुर भेटै सो जनु सीझै जिसु हिरदै नामु वसाई ॥१९॥

Satigur bhetai so janu seejhai jisu hiradai naamu vasaaee ||19||

That humble being who meets with the True Guru is fulfilled; the Naam abides in his heart. ||19||

ਸਚਾ ਆਪਿ ਸਦਾ ਹੈ ਸਾਚਾ ਬਾਣੀ ਸਬਦਿ ਸੁਣਾਈ ॥੨੦॥

सचा आपि सदा है साचा बाणी सबदि सुणाई ॥२०॥

Sachaa aapi sadaa hai saachaa baa(nn)ee sabadi su(nn)aaee ||20||

The True Lord is Himself forever True; He announces His Bani, the Word of His Shabad. ||20||

ਨਾਨਕ ਸੁਣਿ ਵੇਖਿ ਰਹਿਆ ਵਿਸਮਾਦੁ ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਰਵਿਆ ਸ੍ਰਬ ਥਾਈ ॥੨੧॥੫॥੧੪॥

नानक सुणि वेखि रहिआ विसमादु मेरा प्रभु रविआ स्रब थाई ॥२१॥५॥१४॥

Naanak su(nn)i vekhi rahiaa visamaadu meraa prbhu raviaa srb thaaee ||21||5||14||

Nanak is wonderstruck, hearing and seeing His Lord; my God is all-pervading, everywhere. ||21||5||14||

ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੩ ਅਨੰਦੁ

रामकली महला ३ अनंदु

Raamakalee mahalaa 3 ananddu

Raamkalee, Third Mehl, Anand ~ The Song Of Bliss:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਅਨੰਦੁ ਭਇਆ ਮੇਰੀ ਮਾਏ ਸਤਿਗੁਰੂ ਮੈ ਪਾਇਆ ॥

अनंदु भइआ मेरी माए सतिगुरू मै पाइआ ॥

Ananddu bhaiaa meree maae satiguroo mai paaiaa ||

I am in ecstasy, O my mother, for I have found my True Guru.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਤ ਪਾਇਆ ਸਹਜ ਸੇਤੀ ਮਨਿ ਵਜੀਆ ਵਾਧਾਈਆ ॥

सतिगुरु त पाइआ सहज सेती मनि वजीआ वाधाईआ ॥

Satiguru ta paaiaa sahaj setee mani vajeeaa vaadhaaeeaa ||

I have found the True Guru, with intuitive ease, and my mind vibrates with the music of bliss.

ਰਾਗ ਰਤਨ ਪਰਵਾਰ ਪਰੀਆ ਸਬਦ ਗਾਵਣ ਆਈਆ ॥

राग रतन परवार परीआ सबद गावण आईआ ॥

Raag ratan paravaar pareeaa sabad gaava(nn) aaeeaa ||

The jeweled melodies and their related celestial harmonies have come to sing the Word of the Shabad.

ਸਬਦੋ ਤ ਗਾਵਹੁ ਹਰੀ ਕੇਰਾ ਮਨਿ ਜਿਨੀ ਵਸਾਇਆ ॥

सबदो त गावहु हरी केरा मनि जिनी वसाइआ ॥

Sabado ta gaavahu haree keraa mani jinee vasaaiaa ||

The Lord dwells within the minds of those who sing the Shabad.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਅਨੰਦੁ ਹੋਆ ਸਤਿਗੁਰੂ ਮੈ ਪਾਇਆ ॥੧॥

कहै नानकु अनंदु होआ सतिगुरू मै पाइआ ॥१॥

Kahai naanaku ananddu hoaa satiguroo mai paaiaa ||1||

Says Nanak, I am in ecstasy, for I have found my True Guru. ||1||

ਏ ਮਨ ਮੇਰਿਆ ਤੂ ਸਦਾ ਰਹੁ ਹਰਿ ਨਾਲੇ ॥

ए मन मेरिआ तू सदा रहु हरि नाले ॥

E man meriaa too sadaa rahu hari naale ||

O my mind, remain always with the Lord.

ਹਰਿ ਨਾਲਿ ਰਹੁ ਤੂ ਮੰਨ ਮੇਰੇ ਦੂਖ ਸਭਿ ਵਿਸਾਰਣਾ ॥

हरि नालि रहु तू मंन मेरे दूख सभि विसारणा ॥

Hari naali rahu too mann mere dookh sabhi visaara(nn)aa ||

Remain always with the Lord, O my mind, and all sufferings will be forgotten.

ਅੰਗੀਕਾਰੁ ਓਹੁ ਕਰੇ ਤੇਰਾ ਕਾਰਜ ਸਭਿ ਸਵਾਰਣਾ ॥

अंगीकारु ओहु करे तेरा कारज सभि सवारणा ॥

Anggeekaaru ohu kare teraa kaaraj sabhi savaara(nn)aa ||

He will accept You as His own, and all your affairs will be perfectly arranged.

ਸਭਨਾ ਗਲਾ ਸਮਰਥੁ ਸੁਆਮੀ ਸੋ ਕਿਉ ਮਨਹੁ ਵਿਸਾਰੇ ॥

सभना गला समरथु सुआमी सो किउ मनहु विसारे ॥

Sabhanaa galaa samarathu suaamee so kiu manahu visaare ||

Our Lord and Master is all-powerful to do all things, so why forget Him from your mind?

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਮੰਨ ਮੇਰੇ ਸਦਾ ਰਹੁ ਹਰਿ ਨਾਲੇ ॥੨॥

कहै नानकु मंन मेरे सदा रहु हरि नाले ॥२॥

Kahai naanaku mann mere sadaa rahu hari naale ||2||

Says Nanak, O my mind, remain always with the Lord. ||2||

ਸਾਚੇ ਸਾਹਿਬਾ ਕਿਆ ਨਾਹੀ ਘਰਿ ਤੇਰੈ ॥

साचे साहिबा किआ नाही घरि तेरै ॥

Saache saahibaa kiaa naahee ghari terai ||

O my True Lord and Master, what is there which is not in Your celestial home?

ਘਰਿ ਤ ਤੇਰੈ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹੈ ਜਿਸੁ ਦੇਹਿ ਸੁ ਪਾਵਏ ॥

घरि त तेरै सभु किछु है जिसु देहि सु पावए ॥

Ghari ta terai sabhu kichhu hai jisu dehi su paavae ||

Everything is in Your home; they receive, unto whom You give.

ਸਦਾ ਸਿਫਤਿ ਸਲਾਹ ਤੇਰੀ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਵਸਾਵਏ ॥

सदा सिफति सलाह तेरी नामु मनि वसावए ॥

Sadaa siphati salaah teree naamu mani vasaavae ||

Constantly singing Your Praises and Glories, Your Name is enshrined in the mind.

ਨਾਮੁ ਜਿਨ ਕੈ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਵਾਜੇ ਸਬਦ ਘਨੇਰੇ ॥

नामु जिन कै मनि वसिआ वाजे सबद घनेरे ॥

Naamu jin kai mani vasiaa vaaje sabad ghanere ||

The divine melody of the Shabad vibrates for those, within whose minds the Naam abides.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸਚੇ ਸਾਹਿਬ ਕਿਆ ਨਾਹੀ ਘਰਿ ਤੇਰੈ ॥੩॥

कहै नानकु सचे साहिब किआ नाही घरि तेरै ॥३॥

Kahai naanaku sache saahib kiaa naahee ghari terai ||3||

Says Nanak, O my True Lord and Master, what is there which is not in Your home? ||3||

ਸਾਚਾ ਨਾਮੁ ਮੇਰਾ ਆਧਾਰੋ ॥

साचा नामु मेरा आधारो ॥

Saachaa naamu meraa aadhaaro ||

The True Name is my only support.

ਸਾਚੁ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ਮੇਰਾ ਜਿਨਿ ਭੁਖਾ ਸਭਿ ਗਵਾਈਆ ॥

साचु नामु अधारु मेरा जिनि भुखा सभि गवाईआ ॥

Saachu naamu adhaaru meraa jini bhukhaa sabhi gavaaeeaa ||

The True Name is my only support; it satisfies all hunger.

ਕਰਿ ਸਾਂਤਿ ਸੁਖ ਮਨਿ ਆਇ ਵਸਿਆ ਜਿਨਿ ਇਛਾ ਸਭਿ ਪੁਜਾਈਆ ॥

करि सांति सुख मनि आइ वसिआ जिनि इछा सभि पुजाईआ ॥

Kari saanti sukh mani aai vasiaa jini ichhaa sabhi pujaaeeaa ||

It has brought peace and tranquility to my mind; it has fulfilled all my desires.

ਸਦਾ ਕੁਰਬਾਣੁ ਕੀਤਾ ਗੁਰੂ ਵਿਟਹੁ ਜਿਸ ਦੀਆ ਏਹਿ ਵਡਿਆਈਆ ॥

सदा कुरबाणु कीता गुरू विटहु जिस दीआ एहि वडिआईआ ॥

Sadaa kurabaa(nn)u keetaa guroo vitahu jis deeaa ehi vadiaaeeaa ||

I am forever a sacrifice to the Guru, who possesses such glorious greatness.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸੁਣਹੁ ਸੰਤਹੁ ਸਬਦਿ ਧਰਹੁ ਪਿਆਰੋ ॥

कहै नानकु सुणहु संतहु सबदि धरहु पिआरो ॥

Kahai naanaku su(nn)ahu santtahu sabadi dharahu piaaro ||

Says Nanak, listen, O Saints; enshrine love for the Shabad.

ਸਾਚਾ ਨਾਮੁ ਮੇਰਾ ਆਧਾਰੋ ॥੪॥

साचा नामु मेरा आधारो ॥४॥

Saachaa naamu meraa aadhaaro ||4||

The True Name is my only support. ||4||

ਵਾਜੇ ਪੰਚ ਸਬਦ ਤਿਤੁ ਘਰਿ ਸਭਾਗੈ ॥

वाजे पंच सबद तितु घरि सभागै ॥

Vaaje pancch sabad titu ghari sabhaagai ||

The Panch Shabad, the five primal sounds, vibrate in that blessed house.

ਘਰਿ ਸਭਾਗੈ ਸਬਦ ਵਾਜੇ ਕਲਾ ਜਿਤੁ ਘਰਿ ਧਾਰੀਆ ॥

घरि सभागै सबद वाजे कला जितु घरि धारीआ ॥

Ghari sabhaagai sabad vaaje kalaa jitu ghari dhaareeaa ||

In that blessed house, the Shabad vibrates; He infuses His almighty power into it.

ਪੰਚ ਦੂਤ ਤੁਧੁ ਵਸਿ ਕੀਤੇ ਕਾਲੁ ਕੰਟਕੁ ਮਾਰਿਆ ॥

पंच दूत तुधु वसि कीते कालु कंटकु मारिआ ॥

Pancch doot tudhu vasi keete kaalu kanttaku maariaa ||

Through You, we subdue the five demons of desire, and slay Death, the torturer.

ਧੁਰਿ ਕਰਮਿ ਪਾਇਆ ਤੁਧੁ ਜਿਨ ਕਉ ਸਿ ਨਾਮਿ ਹਰਿ ਕੈ ਲਾਗੇ ॥

धुरि करमि पाइआ तुधु जिन कउ सि नामि हरि कै लागे ॥

Dhuri karami paaiaa tudhu jin kau si naami hari kai laage ||

Those who have such pre-ordained destiny are attached to the Lord's Name.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਤਹ ਸੁਖੁ ਹੋਆ ਤਿਤੁ ਘਰਿ ਅਨਹਦ ਵਾਜੇ ॥੫॥

कहै नानकु तह सुखु होआ तितु घरि अनहद वाजे ॥५॥

Kahai naanaku tah sukhu hoaa titu ghari anahad vaaje ||5||

Says Nanak, they are at peace, and the unstruck sound current vibrates within their homes. ||5||

ਸਾਚੀ ਲਿਵੈ ਬਿਨੁ ਦੇਹ ਨਿਮਾਣੀ ॥

साची लिवै बिनु देह निमाणी ॥

Saachee livai binu deh nimaa(nn)ee ||

Without the true love of devotion, the body is without honor.

ਦੇਹ ਨਿਮਾਣੀ ਲਿਵੈ ਬਾਝਹੁ ਕਿਆ ਕਰੇ ਵੇਚਾਰੀਆ ॥

देह निमाणी लिवै बाझहु किआ करे वेचारीआ ॥

Deh nimaa(nn)ee livai baajhahu kiaa kare vechaareeaa ||

The body is dishonored without devotional love; what can the poor wretches do?

ਤੁਧੁ ਬਾਝੁ ਸਮਰਥ ਕੋਇ ਨਾਹੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਬਨਵਾਰੀਆ ॥

तुधु बाझु समरथ कोइ नाही क्रिपा करि बनवारीआ ॥

Tudhu baajhu samarath koi naahee kripaa kari banavaareeaa ||

No one except You is all-powerful; please bestow Your Mercy, O Lord of all nature.

ਏਸ ਨਉ ਹੋਰੁ ਥਾਉ ਨਾਹੀ ਸਬਦਿ ਲਾਗਿ ਸਵਾਰੀਆ ॥

एस नउ होरु थाउ नाही सबदि लागि सवारीआ ॥

Es nau horu thaau naahee sabadi laagi savaareeaa ||

There is no place of rest, other than the Name; attached to the Shabad, we are embellished with beauty.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਲਿਵੈ ਬਾਝਹੁ ਕਿਆ ਕਰੇ ਵੇਚਾਰੀਆ ॥੬॥

कहै नानकु लिवै बाझहु किआ करे वेचारीआ ॥६॥

Kahai naanaku livai baajhahu kiaa kare vechaareeaa ||6||

Says Nanak, without devotional love, what can the poor wretches do? ||6||

ਆਨੰਦੁ ਆਨੰਦੁ ਸਭੁ ਕੋ ਕਹੈ ਆਨੰਦੁ ਗੁਰੂ ਤੇ ਜਾਣਿਆ ॥

आनंदु आनंदु सभु को कहै आनंदु गुरू ते जाणिआ ॥

Aananddu aananddu sabhu ko kahai aananddu guroo te jaa(nn)iaa ||

Bliss, bliss - everyone talks of bliss; bliss is known only through the Guru.

ਜਾਣਿਆ ਆਨੰਦੁ ਸਦਾ ਗੁਰ ਤੇ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਪਿਆਰਿਆ ॥

जाणिआ आनंदु सदा गुर ते क्रिपा करे पिआरिआ ॥

Jaa(nn)iaa aananddu sadaa gur te kripaa kare piaariaa ||

Eternal bliss in known only through the Guru, when the Beloved Lord grants His Grace.

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਕਿਲਵਿਖ ਕਟੇ ਗਿਆਨ ਅੰਜਨੁ ਸਾਰਿਆ ॥

करि किरपा किलविख कटे गिआन अंजनु सारिआ ॥

Kari kirapaa kilavikh kate giaan anjjanu saariaa ||

Granting His Grace, He cuts away our sins; He blesses us with the healing ointment of spiritual wisdom.

ਅੰਦਰਹੁ ਜਿਨ ਕਾ ਮੋਹੁ ਤੁਟਾ ਤਿਨ ਕਾ ਸਬਦੁ ਸਚੈ ਸਵਾਰਿਆ ॥

अंदरहु जिन का मोहु तुटा तिन का सबदु सचै सवारिआ ॥

Anddarahu jin kaa mohu tutaa tin kaa sabadu sachai savaariaa ||

Those who eradicate attachment from within themselves, are adorned with the Shabad, the Word of the True Lord.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਏਹੁ ਅਨੰਦੁ ਹੈ ਆਨੰਦੁ ਗੁਰ ਤੇ ਜਾਣਿਆ ॥੭॥

कहै नानकु एहु अनंदु है आनंदु गुर ते जाणिआ ॥७॥

Kahai naanaku ehu ananddu hai aananddu gur te jaa(nn)iaa ||7||

Says Nanak, this alone is bliss - bliss which is known through the Guru. ||7||

ਬਾਬਾ ਜਿਸੁ ਤੂ ਦੇਹਿ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਵੈ ॥

बाबा जिसु तू देहि सोई जनु पावै ॥

Baabaa jisu too dehi soee janu paavai ||

O Baba, he alone receives it, unto whom You give it.

ਪਾਵੈ ਤ ਸੋ ਜਨੁ ਦੇਹਿ ਜਿਸ ਨੋ ਹੋਰਿ ਕਿਆ ਕਰਹਿ ਵੇਚਾਰਿਆ ॥

पावै त सो जनु देहि जिस नो होरि किआ करहि वेचारिआ ॥

Paavai ta so janu dehi jis no hori kiaa karahi vechaariaa ||

He alone receives it, unto whom You give it; what can the other poor wretched beings do?

ਇਕਿ ਭਰਮਿ ਭੂਲੇ ਫਿਰਹਿ ਦਹ ਦਿਸਿ ਇਕਿ ਨਾਮਿ ਲਾਗਿ ਸਵਾਰਿਆ ॥

इकि भरमि भूले फिरहि दह दिसि इकि नामि लागि सवारिआ ॥

Iki bharami bhoole phirahi dah disi iki naami laagi savaariaa ||

Some are deluded by doubt, wandering in the ten directions; some are adorned with attachment to the Naam.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਮਨੁ ਭਇਆ ਨਿਰਮਲੁ ਜਿਨਾ ਭਾਣਾ ਭਾਵਏ ॥

गुर परसादी मनु भइआ निरमलु जिना भाणा भावए ॥

Gur parasaadee manu bhaiaa niramalu jinaa bhaa(nn)aa bhaavae ||

By Guru's Grace, the mind becomes immaculate and pure, for those who follow God's Will.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਜਿਸੁ ਦੇਹਿ ਪਿਆਰੇ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਵਏ ॥੮॥

कहै नानकु जिसु देहि पिआरे सोई जनु पावए ॥८॥

Kahai naanaku jisu dehi piaare soee janu paavae ||8||

Says Nanak, he alone receives it, unto whom You give it, O Beloved Lord. ||8||

ਆਵਹੁ ਸੰਤ ਪਿਆਰਿਹੋ ਅਕਥ ਕੀ ਕਰਹ ਕਹਾਣੀ ॥

आवहु संत पिआरिहो अकथ की करह कहाणी ॥

Aavahu santt piaariho akath kee karah kahaa(nn)ee ||

Come, Beloved Saints, let us speak the Unspoken Speech of the Lord.

ਕਰਹ ਕਹਾਣੀ ਅਕਥ ਕੇਰੀ ਕਿਤੁ ਦੁਆਰੈ ਪਾਈਐ ॥

करह कहाणी अकथ केरी कितु दुआरै पाईऐ ॥

Karah kahaa(nn)ee akath keree kitu duaarai paaeeai ||

How can we speak the Unspoken Speech of the Lord? Through which door will we find Him?

ਤਨੁ ਮਨੁ ਧਨੁ ਸਭੁ ਸਉਪਿ ਗੁਰ ਕਉ ਹੁਕਮਿ ਮੰਨਿਐ ਪਾਈਐ ॥

तनु मनु धनु सभु सउपि गुर कउ हुकमि मंनिऐ पाईऐ ॥

Tanu manu dhanu sabhu saupi gur kau hukami manniai paaeeai ||

Surrender body, mind, wealth, and everything to the Guru; obey the Order of His Will, and you will find Him.

ਹੁਕਮੁ ਮੰਨਿਹੁ ਗੁਰੂ ਕੇਰਾ ਗਾਵਹੁ ਸਚੀ ਬਾਣੀ ॥

हुकमु मंनिहु गुरू केरा गावहु सची बाणी ॥

Hukamu mannihu guroo keraa gaavahu sachee baa(nn)ee ||

Obey the Hukam of the Guru's Command, and sing the True Word of His Bani.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸੁਣਹੁ ਸੰਤਹੁ ਕਥਿਹੁ ਅਕਥ ਕਹਾਣੀ ॥੯॥

कहै नानकु सुणहु संतहु कथिहु अकथ कहाणी ॥९॥

Kahai naanaku su(nn)ahu santtahu kathihu akath kahaa(nn)ee ||9||

Says Nanak, listen, O Saints, and speak the Unspoken Speech of the Lord. ||9||

ਏ ਮਨ ਚੰਚਲਾ ਚਤੁਰਾਈ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਆ ॥

ए मन चंचला चतुराई किनै न पाइआ ॥

E man chancchalaa chaturaaee kinai na paaiaa ||

O fickle mind, through cleverness, no one has found the Lord.

ਚਤੁਰਾਈ ਨ ਪਾਇਆ ਕਿਨੈ ਤੂ ਸੁਣਿ ਮੰਨ ਮੇਰਿਆ ॥

चतुराई न पाइआ किनै तू सुणि मंन मेरिआ ॥

Chaturaaee na paaiaa kinai too su(nn)i mann meriaa ||

Through cleverness, no one has found Him; listen, O my mind.

ਏਹ ਮਾਇਆ ਮੋਹਣੀ ਜਿਨਿ ਏਤੁ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇਆ ॥

एह माइआ मोहणी जिनि एतु भरमि भुलाइआ ॥

Eh maaiaa moha(nn)ee jini etu bharami bhulaaiaa ||

This Maya is so fascinating; because of it, people wander in doubt.

ਮਾਇਆ ਤ ਮੋਹਣੀ ਤਿਨੈ ਕੀਤੀ ਜਿਨਿ ਠਗਉਲੀ ਪਾਈਆ ॥

माइआ त मोहणी तिनै कीती जिनि ठगउली पाईआ ॥

Maaiaa ta moha(nn)ee tinai keetee jini thagaulee paaeeaa ||

This fascinating Maya was created by the One who has administered this potion.

ਕੁਰਬਾਣੁ ਕੀਤਾ ਤਿਸੈ ਵਿਟਹੁ ਜਿਨਿ ਮੋਹੁ ਮੀਠਾ ਲਾਇਆ ॥

कुरबाणु कीता तिसै विटहु जिनि मोहु मीठा लाइआ ॥

Kurabaa(nn)u keetaa tisai vitahu jini mohu meethaa laaiaa ||

I am a sacrifice to the One who has made emotional attachment sweet.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਮਨ ਚੰਚਲ ਚਤੁਰਾਈ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਆ ॥੧੦॥

कहै नानकु मन चंचल चतुराई किनै न पाइआ ॥१०॥

Kahai naanaku man chancchal chaturaaee kinai na paaiaa ||10||

Says Nanak, O fickle mind, no one has found Him through cleverness. ||10||

ਏ ਮਨ ਪਿਆਰਿਆ ਤੂ ਸਦਾ ਸਚੁ ਸਮਾਲੇ ॥

ए मन पिआरिआ तू सदा सचु समाले ॥

E man piaariaa too sadaa sachu samaale ||

O beloved mind, contemplate the True Lord forever.

ਏਹੁ ਕੁਟੰਬੁ ਤੂ ਜਿ ਦੇਖਦਾ ਚਲੈ ਨਾਹੀ ਤੇਰੈ ਨਾਲੇ ॥

एहु कुट्मबु तू जि देखदा चलै नाही तेरै नाले ॥

Ehu kutambbu too ji dekhadaa chalai naahee terai naale ||

This family which you see shall not go along with you.

ਸਾਥਿ ਤੇਰੈ ਚਲੈ ਨਾਹੀ ਤਿਸੁ ਨਾਲਿ ਕਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਈਐ ॥

साथि तेरै चलै नाही तिसु नालि किउ चितु लाईऐ ॥

Saathi terai chalai naahee tisu naali kiu chitu laaeeai ||

They shall not go along with you, so why do you focus your attention on them?

ਐਸਾ ਕੰਮੁ ਮੂਲੇ ਨ ਕੀਚੈ ਜਿਤੁ ਅੰਤਿ ਪਛੋਤਾਈਐ ॥

ऐसा कमु मूले न कीचै जितु अंति पछोताईऐ ॥

Aisaa kammu moole na keechai jitu antti pachhotaaeeai ||

Don't do anything that you will regret in the end.

ਸਤਿਗੁਰੂ ਕਾ ਉਪਦੇਸੁ ਸੁਣਿ ਤੂ ਹੋਵੈ ਤੇਰੈ ਨਾਲੇ ॥

सतिगुरू का उपदेसु सुणि तू होवै तेरै नाले ॥

Satiguroo kaa upadesu su(nn)i too hovai terai naale ||

Listen to the Teachings of the True Guru - these shall go along with you.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਮਨ ਪਿਆਰੇ ਤੂ ਸਦਾ ਸਚੁ ਸਮਾਲੇ ॥੧੧॥

कहै नानकु मन पिआरे तू सदा सचु समाले ॥११॥

Kahai naanaku man piaare too sadaa sachu samaale ||11||

Says Nanak, O beloved mind, contemplate the True Lord forever. ||11||

ਅਗਮ ਅਗੋਚਰਾ ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥

अगम अगोचरा तेरा अंतु न पाइआ ॥

Agam agocharaa teraa anttu na paaiaa ||

O inaccessible and unfathomable Lord, Your limits cannot be found.

ਅੰਤੋ ਨ ਪਾਇਆ ਕਿਨੈ ਤੇਰਾ ਆਪਣਾ ਆਪੁ ਤੂ ਜਾਣਹੇ ॥

अंतो न पाइआ किनै तेरा आपणा आपु तू जाणहे ॥

Antto na paaiaa kinai teraa aapa(nn)aa aapu too jaa(nn)ahe ||

No one has found Your limits; only You Yourself know.

ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭਿ ਖੇਲੁ ਤੇਰਾ ਕਿਆ ਕੋ ਆਖਿ ਵਖਾਣਏ ॥

जीअ जंत सभि खेलु तेरा किआ को आखि वखाणए ॥

Jeea jantt sabhi khelu teraa kiaa ko aakhi vakhaa(nn)ae ||

All living beings and creatures are Your play; how can anyone describe You?

ਆਖਹਿ ਤ ਵੇਖਹਿ ਸਭੁ ਤੂਹੈ ਜਿਨਿ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥

आखहि त वेखहि सभु तूहै जिनि जगतु उपाइआ ॥

Aakhahi ta vekhahi sabhu toohai jini jagatu upaaiaa ||

You speak, and You gaze upon all; You created the Universe.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਤੂ ਸਦਾ ਅਗੰਮੁ ਹੈ ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥੧੨॥

कहै नानकु तू सदा अगमु है तेरा अंतु न पाइआ ॥१२॥

Kahai naanaku too sadaa agammu hai teraa anttu na paaiaa ||12||

Says Nanak, You are forever inaccessible; Your limits cannot be found. ||12||

ਸੁਰਿ ਨਰ ਮੁਨਿ ਜਨ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਖੋਜਦੇ ਸੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਇਆ ॥

सुरि नर मुनि जन अम्रितु खोजदे सु अम्रितु गुर ते पाइआ ॥

Suri nar muni jan ammmritu khojade su ammmritu gur te paaiaa ||

The angelic beings and the silent sages search for the Ambrosial Nectar; this Amrit is obtained from the Guru.

ਪਾਇਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਗੁਰਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕੀਨੀ ਸਚਾ ਮਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥

पाइआ अम्रितु गुरि क्रिपा कीनी सचा मनि वसाइआ ॥

Paaiaa ammmritu guri kripaa keenee sachaa mani vasaaiaa ||

This Amrit is obtained, when the Guru grants His Grace; He enshrines the True Lord within the mind.

ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭਿ ਤੁਧੁ ਉਪਾਏ ਇਕਿ ਵੇਖਿ ਪਰਸਣਿ ਆਇਆ ॥

जीअ जंत सभि तुधु उपाए इकि वेखि परसणि आइआ ॥

Jeea jantt sabhi tudhu upaae iki vekhi parasa(nn)i aaiaa ||

All living beings and creatures were created by You; only some come to see the Guru, and seek His blessing.

ਲਬੁ ਲੋਭੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ਚੂਕਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਭਲਾ ਭਾਇਆ ॥

लबु लोभु अहंकारु चूका सतिगुरू भला भाइआ ॥

Labu lobhu ahankkaaru chookaa satiguroo bhalaa bhaaiaa ||

Their greed, avarice and egotism are dispelled, and the True Guru seems sweet.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪਿ ਤੁਠਾ ਤਿਨਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਇਆ ॥੧੩॥

कहै नानकु जिस नो आपि तुठा तिनि अम्रितु गुर ते पाइआ ॥१३॥

Kahai naanaku jis no aapi tuthaa tini ammmritu gur te paaiaa ||13||

Says Nanak, those with whom the Lord is pleased, obtain the Amrit, through the Guru. ||13||

ਭਗਤਾ ਕੀ ਚਾਲ ਨਿਰਾਲੀ ॥

भगता की चाल निराली ॥

Bhagataa kee chaal niraalee ||

The lifestyle of the devotees is unique and distinct.

ਚਾਲਾ ਨਿਰਾਲੀ ਭਗਤਾਹ ਕੇਰੀ ਬਿਖਮ ਮਾਰਗਿ ਚਲਣਾ ॥

चाला निराली भगताह केरी बिखम मारगि चलणा ॥

Chaalaa niraalee bhagataah keree bikham maaragi chala(nn)aa ||

The devotees' lifestyle is unique and distinct; they follow the most difficult path.

ਲਬੁ ਲੋਭੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ਤਜਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਬਹੁਤੁ ਨਾਹੀ ਬੋਲਣਾ ॥

लबु लोभु अहंकारु तजि त्रिसना बहुतु नाही बोलणा ॥

Labu lobhu ahankkaaru taji trisanaa bahutu naahee bola(nn)aa ||

They renounce greed, avarice, egotism and desire; they do not talk too much.

ਖੰਨਿਅਹੁ ਤਿਖੀ ਵਾਲਹੁ ਨਿਕੀ ਏਤੁ ਮਾਰਗਿ ਜਾਣਾ ॥

खंनिअहु तिखी वालहु निकी एतु मारगि जाणा ॥

Khanniahu tikhee vaalahu nikee etu maaragi jaa(nn)aa ||

The path they take is sharper than a two-edged sword, and finer than a hair.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਜਿਨੀ ਆਪੁ ਤਜਿਆ ਹਰਿ ਵਾਸਨਾ ਸਮਾਣੀ ॥

गुर परसादी जिनी आपु तजिआ हरि वासना समाणी ॥

Gur parasaadee jinee aapu tajiaa hari vaasanaa samaa(nn)ee ||

By Guru's Grace, they shed their selfishness and conceit; their hopes are merged in the Lord.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਚਾਲ ਭਗਤਾ ਜੁਗਹੁ ਜੁਗੁ ਨਿਰਾਲੀ ॥੧੪॥

कहै नानकु चाल भगता जुगहु जुगु निराली ॥१४॥

Kahai naanaku chaal bhagataa jugahu jugu niraalee ||14||

Says Nanak, the lifestyle of the devotees, in each and every age, is unique and distinct. ||14||

ਜਿਉ ਤੂ ਚਲਾਇਹਿ ਤਿਵ ਚਲਹ ਸੁਆਮੀ ਹੋਰੁ ਕਿਆ ਜਾਣਾ ਗੁਣ ਤੇਰੇ ॥

जिउ तू चलाइहि तिव चलह सुआमी होरु किआ जाणा गुण तेरे ॥

Jiu too chalaaihi tiv chalah suaamee horu kiaa jaa(nn)aa gu(nn) tere ||

As You make me walk, so do I walk, O my Lord and Master; what else do I know of Your Glorious Virtues?

ਜਿਵ ਤੂ ਚਲਾਇਹਿ ਤਿਵੈ ਚਲਹ ਜਿਨਾ ਮਾਰਗਿ ਪਾਵਹੇ ॥

जिव तू चलाइहि तिवै चलह जिना मारगि पावहे ॥

Jiv too chalaaihi tivai chalah jinaa maaragi paavahe ||

As You cause them to walk, they walk - You have placed them on the Path.

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਜਿਨ ਨਾਮਿ ਲਾਇਹਿ ਸਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਦਾ ਧਿਆਵਹੇ ॥

करि किरपा जिन नामि लाइहि सि हरि हरि सदा धिआवहे ॥

Kari kirapaa jin naami laaihi si hari hari sadaa dhiaavahe ||

In Your Mercy, You attach them to the Naam; they meditate forever on the Lord, Har, Har.

ਜਿਸ ਨੋ ਕਥਾ ਸੁਣਾਇਹਿ ਆਪਣੀ ਸਿ ਗੁਰਦੁਆਰੈ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹੇ ॥

जिस नो कथा सुणाइहि आपणी सि गुरदुआरै सुखु पावहे ॥

Jis no kathaa su(nn)aaihi aapa(nn)ee si guraduaarai sukhu paavahe ||

Those whom You cause to listen to Your sermon, find peace in the Gurdwara, the Guru's Gate.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸਚੇ ਸਾਹਿਬ ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਚਲਾਵਹੇ ॥੧੫॥

कहै नानकु सचे साहिब जिउ भावै तिवै चलावहे ॥१५॥

Kahai naanaku sache saahib jiu bhaavai tivai chalaavahe ||15||

Says Nanak, O my True Lord and Master, you make us walk according to Your Will. ||15||

ਏਹੁ ਸੋਹਿਲਾ ਸਬਦੁ ਸੁਹਾਵਾ ॥

एहु सोहिला सबदु सुहावा ॥

Ehu sohilaa sabadu suhaavaa ||

This song of praise is the Shabad, the most beautiful Word of God.

ਸਬਦੋ ਸੁਹਾਵਾ ਸਦਾ ਸੋਹਿਲਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਸੁਣਾਇਆ ॥

सबदो सुहावा सदा सोहिला सतिगुरू सुणाइआ ॥

Sabado suhaavaa sadaa sohilaa satiguroo su(nn)aaiaa ||

This beauteous Shabad is the everlasting song of praise, spoken by the True Guru.

ਏਹੁ ਤਿਨ ਕੈ ਮੰਨਿ ਵਸਿਆ ਜਿਨ ਧੁਰਹੁ ਲਿਖਿਆ ਆਇਆ ॥

एहु तिन कै मंनि वसिआ जिन धुरहु लिखिआ आइआ ॥

Ehu tin kai manni vasiaa jin dhurahu likhiaa aaiaa ||

This is enshrined in the minds of those who are so pre-destined by the Lord.

ਇਕਿ ਫਿਰਹਿ ਘਨੇਰੇ ਕਰਹਿ ਗਲਾ ਗਲੀ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਆ ॥

इकि फिरहि घनेरे करहि गला गली किनै न पाइआ ॥

Iki phirahi ghanere karahi galaa galee kinai na paaiaa ||

Some wander around, babbling on and on, but none obtain Him by babbling.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸਬਦੁ ਸੋਹਿਲਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਸੁਣਾਇਆ ॥੧੬॥

कहै नानकु सबदु सोहिला सतिगुरू सुणाइआ ॥१६॥

Kahai naanaku sabadu sohilaa satiguroo su(nn)aaiaa ||16||

Says Nanak, the Shabad, this song of praise, has been spoken by the True Guru. ||16||

ਪਵਿਤੁ ਹੋਏ ਸੇ ਜਨਾ ਜਿਨੀ ਹਰਿ ਧਿਆਇਆ ॥

पवितु होए से जना जिनी हरि धिआइआ ॥

Pavitu hoe se janaa jinee hari dhiaaiaa ||

Those humble beings who meditate on the Lord become pure.

ਹਰਿ ਧਿਆਇਆ ਪਵਿਤੁ ਹੋਏ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਿਨੀ ਧਿਆਇਆ ॥

हरि धिआइआ पवितु होए गुरमुखि जिनी धिआइआ ॥

Hari dhiaaiaa pavitu hoe guramukhi jinee dhiaaiaa ||

Meditating on the Lord, they become pure; as Gurmukh, they meditate on Him.

ਪਵਿਤੁ ਮਾਤਾ ਪਿਤਾ ਕੁਟੰਬ ਸਹਿਤ ਸਿਉ ਪਵਿਤੁ ਸੰਗਤਿ ਸਬਾਈਆ ॥

पवितु माता पिता कुट्मब सहित सिउ पवितु संगति सबाईआ ॥

Pavitu maataa pitaa kutambb sahit siu pavitu sanggati sabaaeeaa ||

They are pure, along with their mothers, fathers, family and friends; all their companions are pure as well.

ਕਹਦੇ ਪਵਿਤੁ ਸੁਣਦੇ ਪਵਿਤੁ ਸੇ ਪਵਿਤੁ ਜਿਨੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥

कहदे पवितु सुणदे पवितु से पवितु जिनी मंनि वसाइआ ॥

Kahade pavitu su(nn)ade pavitu se pavitu jinee manni vasaaiaa ||

Pure are those who speak, and pure are those who listen; those who enshrine it within their minds are pure.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸੇ ਪਵਿਤੁ ਜਿਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਧਿਆਇਆ ॥੧੭॥

कहै नानकु से पवितु जिनी गुरमुखि हरि हरि धिआइआ ॥१७॥

Kahai naanaku se pavitu jinee guramukhi hari hari dhiaaiaa ||17||

Says Nanak, pure and holy are those who, as Gurmukh, meditate on the Lord, Har, Har. ||17||

ਕਰਮੀ ਸਹਜੁ ਨ ਊਪਜੈ ਵਿਣੁ ਸਹਜੈ ਸਹਸਾ ਨ ਜਾਇ ॥

करमी सहजु न ऊपजै विणु सहजै सहसा न जाइ ॥

Karamee sahaju na upajai vi(nn)u sahajai sahasaa na jaai ||

By religious rituals, intuitive poise is not found; without intuitive poise, skepticism does not depart.

ਨਹ ਜਾਇ ਸਹਸਾ ਕਿਤੈ ਸੰਜਮਿ ਰਹੇ ਕਰਮ ਕਮਾਏ ॥

नह जाइ सहसा कितै संजमि रहे करम कमाए ॥

Nah jaai sahasaa kitai sanjjami rahe karam kamaae ||

Skepticism does not depart by contrived actions; everybody is tired of performing these rituals.

ਸਹਸੈ ਜੀਉ ਮਲੀਣੁ ਹੈ ਕਿਤੁ ਸੰਜਮਿ ਧੋਤਾ ਜਾਏ ॥

सहसै जीउ मलीणु है कितु संजमि धोता जाए ॥

Sahasai jeeu malee(nn)u hai kitu sanjjami dhotaa jaae ||

The soul is polluted by skepticism; how can it be cleansed?

ਮੰਨੁ ਧੋਵਹੁ ਸਬਦਿ ਲਾਗਹੁ ਹਰਿ ਸਿਉ ਰਹਹੁ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥

मंनु धोवहु सबदि लागहु हरि सिउ रहहु चितु लाइ ॥

Mannu dhovahu sabadi laagahu hari siu rahahu chitu laai ||

Wash your mind by attaching it to the Shabad, and keep your consciousness focused on the Lord.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਸਹਜੁ ਉਪਜੈ ਇਹੁ ਸਹਸਾ ਇਵ ਜਾਇ ॥੧੮॥

कहै नानकु गुर परसादी सहजु उपजै इहु सहसा इव जाइ ॥१८॥

Kahai naanaku gur parasaadee sahaju upajai ihu sahasaa iv jaai ||18||

Says Nanak, by Guru's Grace, intuitive poise is produced, and this skepticism is dispelled. ||18||

ਜੀਅਹੁ ਮੈਲੇ ਬਾਹਰਹੁ ਨਿਰਮਲ ॥

जीअहु मैले बाहरहु निरमल ॥

Jeeahu maile baaharahu niramal ||

Inwardly polluted, and outwardly pure.

ਬਾਹਰਹੁ ਨਿਰਮਲ ਜੀਅਹੁ ਤ ਮੈਲੇ ਤਿਨੀ ਜਨਮੁ ਜੂਐ ਹਾਰਿਆ ॥

बाहरहु निरमल जीअहु त मैले तिनी जनमु जूऐ हारिआ ॥

Baaharahu niramal jeeahu ta maile tinee janamu jooai haariaa ||

Those who are outwardly pure and yet polluted within, lose their lives in the gamble.

ਏਹ ਤਿਸਨਾ ਵਡਾ ਰੋਗੁ ਲਗਾ ਮਰਣੁ ਮਨਹੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ॥

एह तिसना वडा रोगु लगा मरणु मनहु विसारिआ ॥

Eh tisanaa vadaa rogu lagaa mara(nn)u manahu visaariaa ||

They contract this terrible disease of desire, and in their minds, they forget about dying.

ਵੇਦਾ ਮਹਿ ਨਾਮੁ ਉਤਮੁ ਸੋ ਸੁਣਹਿ ਨਾਹੀ ਫਿਰਹਿ ਜਿਉ ਬੇਤਾਲਿਆ ॥

वेदा महि नामु उतमु सो सुणहि नाही फिरहि जिउ बेतालिआ ॥

Vedaa mahi naamu utamu so su(nn)ahi naahee phirahi jiu betaaliaa ||

In the Vedas, the ultimate objective is the Naam, the Name of the Lord; but they do not hear this, and they wander around like demons.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਜਿਨ ਸਚੁ ਤਜਿਆ ਕੂੜੇ ਲਾਗੇ ਤਿਨੀ ਜਨਮੁ ਜੂਐ ਹਾਰਿਆ ॥੧੯॥

कहै नानकु जिन सचु तजिआ कूड़े लागे तिनी जनमु जूऐ हारिआ ॥१९॥

Kahai naanaku jin sachu tajiaa koo(rr)e laage tinee janamu jooai haariaa ||19||

Says Nanak, those who forsake Truth and cling to falsehood, lose their lives in the gamble. ||19||

ਜੀਅਹੁ ਨਿਰਮਲ ਬਾਹਰਹੁ ਨਿਰਮਲ ॥

जीअहु निरमल बाहरहु निरमल ॥

Jeeahu niramal baaharahu niramal ||

Inwardly pure, and outwardly pure.

ਬਾਹਰਹੁ ਤ ਨਿਰਮਲ ਜੀਅਹੁ ਨਿਰਮਲ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਕਰਣੀ ਕਮਾਣੀ ॥

बाहरहु त निरमल जीअहु निरमल सतिगुर ते करणी कमाणी ॥

Baaharahu ta niramal jeeahu niramal satigur te kara(nn)ee kamaa(nn)ee ||

Those who are outwardly pure and also pure within, through the Guru, perform good deeds.

ਕੂੜ ਕੀ ਸੋਇ ਪਹੁਚੈ ਨਾਹੀ ਮਨਸਾ ਸਚਿ ਸਮਾਣੀ ॥

कूड़ की सोइ पहुचै नाही मनसा सचि समाणी ॥

Koo(rr) kee soi pahuchai naahee manasaa sachi samaa(nn)ee ||

Not even an iota of falsehood touches them; their hopes are absorbed in the Truth.

ਜਨਮੁ ਰਤਨੁ ਜਿਨੀ ਖਟਿਆ ਭਲੇ ਸੇ ਵਣਜਾਰੇ ॥

जनमु रतनु जिनी खटिआ भले से वणजारे ॥

Janamu ratanu jinee khatiaa bhale se va(nn)ajaare ||

Those who earn the jewel of this human life, are the most excellent of merchants.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਜਿਨ ਮੰਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਸਦਾ ਰਹਹਿ ਗੁਰ ਨਾਲੇ ॥੨੦॥

कहै नानकु जिन मंनु निरमलु सदा रहहि गुर नाले ॥२०॥

Kahai naanaku jin mannu niramalu sadaa rahahi gur naale ||20||

Says Nanak, those whose minds are pure, abide with the Guru forever. ||20||

ਜੇ ਕੋ ਸਿਖੁ ਗੁਰੂ ਸੇਤੀ ਸਨਮੁਖੁ ਹੋਵੈ ॥

जे को सिखु गुरू सेती सनमुखु होवै ॥

Je ko sikhu guroo setee sanamukhu hovai ||

If a Sikh turns to the Guru with sincere faith, as sunmukh

ਹੋਵੈ ਤ ਸਨਮੁਖੁ ਸਿਖੁ ਕੋਈ ਜੀਅਹੁ ਰਹੈ ਗੁਰ ਨਾਲੇ ॥

होवै त सनमुखु सिखु कोई जीअहु रहै गुर नाले ॥

Hovai ta sanamukhu sikhu koee jeeahu rahai gur naale ||

If a Sikh turns to the Guru with sincere faith, as sunmukh, his soul abides with the Guru.

ਗੁਰ ਕੇ ਚਰਨ ਹਿਰਦੈ ਧਿਆਏ ਅੰਤਰ ਆਤਮੈ ਸਮਾਲੇ ॥

गुर के चरन हिरदै धिआए अंतर आतमै समाले ॥

Gur ke charan hiradai dhiaae anttar aatamai samaale ||

Within his heart, he meditates on the lotus feet of the Guru; deep within his soul, he contemplates Him.

ਆਪੁ ਛਡਿ ਸਦਾ ਰਹੈ ਪਰਣੈ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਣੈ ਕੋਏ ॥

आपु छडि सदा रहै परणै गुर बिनु अवरु न जाणै कोए ॥

Aapu chhadi sadaa rahai para(nn)ai gur binu avaru na jaa(nn)ai koe ||

Renouncing selfishness and conceit, he remains always on the side of the Guru; he does not know anyone except the Guru.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸੁਣਹੁ ਸੰਤਹੁ ਸੋ ਸਿਖੁ ਸਨਮੁਖੁ ਹੋਏ ॥੨੧॥

कहै नानकु सुणहु संतहु सो सिखु सनमुखु होए ॥२१॥

Kahai naanaku su(nn)ahu santtahu so sikhu sanamukhu hoe ||21||

Says Nanak, listen, O Saints: such a Sikh turns toward the Guru with sincere faith, and becomes sunmukh. ||21||

ਜੇ ਕੋ ਗੁਰ ਤੇ ਵੇਮੁਖੁ ਹੋਵੈ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਵੈ ॥

जे को गुर ते वेमुखु होवै बिनु सतिगुर मुकति न पावै ॥

Je ko gur te vemukhu hovai binu satigur mukati na paavai ||

One who turns away from the Guru, and becomes baymukh - without the True Guru, he shall not find liberation.

ਪਾਵੈ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਰ ਥੈ ਕੋਈ ਪੁਛਹੁ ਬਿਬੇਕੀਆ ਜਾਏ ॥

पावै मुकति न होर थै कोई पुछहु बिबेकीआ जाए ॥

Paavai mukati na hor thai koee puchhahu bibekeeaa jaae ||

He shall not find liberation anywhere else either; go and ask the wise ones about this.

ਅਨੇਕ ਜੂਨੀ ਭਰਮਿ ਆਵੈ ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਏ ॥

अनेक जूनी भरमि आवै विणु सतिगुर मुकति न पाए ॥

Anek joonee bharami aavai vi(nn)u satigur mukati na paae ||

He shall wander through countless incarnations; without the True Guru, he shall not find liberation.

ਫਿਰਿ ਮੁਕਤਿ ਪਾਏ ਲਾਗਿ ਚਰਣੀ ਸਤਿਗੁਰੂ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਏ ॥

फिरि मुकति पाए लागि चरणी सतिगुरू सबदु सुणाए ॥

Phiri mukati paae laagi chara(nn)ee satiguroo sabadu su(nn)aae ||

But liberation is attained, when one is attached to the feet of the True Guru, chanting the Word of the Shabad.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਵੀਚਾਰਿ ਦੇਖਹੁ ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਏ ॥੨੨॥

कहै नानकु वीचारि देखहु विणु सतिगुर मुकति न पाए ॥२२॥

Kahai naanaku veechaari dekhahu vi(nn)u satigur mukati na paae ||22||

Says Nanak, contemplate this and see, that without the True Guru, there is no liberation. ||22||

ਆਵਹੁ ਸਿਖ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੇ ਪਿਆਰਿਹੋ ਗਾਵਹੁ ਸਚੀ ਬਾਣੀ ॥

आवहु सिख सतिगुरू के पिआरिहो गावहु सची बाणी ॥

Aavahu sikh satiguroo ke piaariho gaavahu sachee baa(nn)ee ||

Come, O beloved Sikhs of the True Guru, and sing the True Word of His Bani.

ਬਾਣੀ ਤ ਗਾਵਹੁ ਗੁਰੂ ਕੇਰੀ ਬਾਣੀਆ ਸਿਰਿ ਬਾਣੀ ॥

बाणी त गावहु गुरू केरी बाणीआ सिरि बाणी ॥

Baa(nn)ee ta gaavahu guroo keree baa(nn)eeaa siri baa(nn)ee ||

Sing the Guru's Bani, the supreme Word of Words.

ਜਿਨ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਹਿਰਦੈ ਤਿਨਾ ਸਮਾਣੀ ॥

जिन कउ नदरि करमु होवै हिरदै तिना समाणी ॥

Jin kau nadari karamu hovai hiradai tinaa samaa(nn)ee ||

Those who are blessed by the Lord's Glance of Grace - their hearts are imbued with this Bani.

ਪੀਵਹੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਦਾ ਰਹਹੁ ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਜਪਿਹੁ ਸਾਰਿਗਪਾਣੀ ॥

पीवहु अम्रितु सदा रहहु हरि रंगि जपिहु सारिगपाणी ॥

Peevahu ammmritu sadaa rahahu hari ranggi japihu saarigapaa(nn)ee ||

Drink in this Ambrosial Nectar, and remain in the Lord's Love forever; meditate on the Lord, the Sustainer of the world.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸਦਾ ਗਾਵਹੁ ਏਹ ਸਚੀ ਬਾਣੀ ॥੨੩॥

कहै नानकु सदा गावहु एह सची बाणी ॥२३॥

Kahai naanaku sadaa gaavahu eh sachee baa(nn)ee ||23||

Says Nanak, sing this True Bani forever. ||23||

ਸਤਿਗੁਰੂ ਬਿਨਾ ਹੋਰ ਕਚੀ ਹੈ ਬਾਣੀ ॥

सतिगुरू बिना होर कची है बाणी ॥

Satiguroo binaa hor kachee hai baa(nn)ee ||

Without the True Guru, other songs are false.

ਬਾਣੀ ਤ ਕਚੀ ਸਤਿਗੁਰੂ ਬਾਝਹੁ ਹੋਰ ਕਚੀ ਬਾਣੀ ॥

बाणी त कची सतिगुरू बाझहु होर कची बाणी ॥

Baa(nn)ee ta kachee satiguroo baajhahu hor kachee baa(nn)ee ||

The songs are false without the True Guru; all other songs are false.

ਕਹਦੇ ਕਚੇ ਸੁਣਦੇ ਕਚੇ ਕਚੀਂ ਆਖਿ ਵਖਾਣੀ ॥

कहदे कचे सुणदे कचे कचीं आखि वखाणी ॥

Kahade kache su(nn)ade kache kacheen aakhi vakhaa(nn)ee ||

The speakers are false, and the listeners are false; those who speak and recite are false.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਿਤ ਕਰਹਿ ਰਸਨਾ ਕਹਿਆ ਕਛੂ ਨ ਜਾਣੀ ॥

हरि हरि नित करहि रसना कहिआ कछू न जाणी ॥

Hari hari nit karahi rasanaa kahiaa kachhoo na jaa(nn)ee ||

They may continually chant, 'Har, Har' with their tongues, but they do not know what they are saying.

ਚਿਤੁ ਜਿਨ ਕਾ ਹਿਰਿ ਲਇਆ ਮਾਇਆ ਬੋਲਨਿ ਪਏ ਰਵਾਣੀ ॥

चितु जिन का हिरि लइआ माइआ बोलनि पए रवाणी ॥

Chitu jin kaa hiri laiaa maaiaa bolani pae ravaa(nn)ee ||

Their consciousness is lured by Maya; they are just reciting mechanically.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਬਾਝਹੁ ਹੋਰ ਕਚੀ ਬਾਣੀ ॥੨੪॥

कहै नानकु सतिगुरू बाझहु होर कची बाणी ॥२४॥

Kahai naanaku satiguroo baajhahu hor kachee baa(nn)ee ||24||

Says Nanak, without the True Guru, other songs are false. ||24||

ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਰਤੰਨੁ ਹੈ ਹੀਰੇ ਜਿਤੁ ਜੜਾਉ ॥

गुर का सबदु रतंनु है हीरे जितु जड़ाउ ॥

Gur kaa sabadu ratannu hai heere jitu ja(rr)aau ||

The Word of the Guru's Shabad is a jewel, studded with diamonds.

ਸਬਦੁ ਰਤਨੁ ਜਿਤੁ ਮੰਨੁ ਲਾਗਾ ਏਹੁ ਹੋਆ ਸਮਾਉ ॥

सबदु रतनु जितु मंनु लागा एहु होआ समाउ ॥

Sabadu ratanu jitu mannu laagaa ehu hoaa samaau ||

The mind which is attached to this jewel, merges into the Shabad.

ਸਬਦ ਸੇਤੀ ਮਨੁ ਮਿਲਿਆ ਸਚੈ ਲਾਇਆ ਭਾਉ ॥

सबद सेती मनु मिलिआ सचै लाइआ भाउ ॥

Sabad setee manu miliaa sachai laaiaa bhaau ||

One whose mind is attuned to the Shabad, enshrines love for the True Lord.

ਆਪੇ ਹੀਰਾ ਰਤਨੁ ਆਪੇ ਜਿਸ ਨੋ ਦੇਇ ਬੁਝਾਇ ॥

आपे हीरा रतनु आपे जिस नो देइ बुझाइ ॥

Aape heeraa ratanu aape jis no dei bujhaai ||

He Himself is the diamond, and He Himself is the jewel; one who is blessed, understands its value.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸਬਦੁ ਰਤਨੁ ਹੈ ਹੀਰਾ ਜਿਤੁ ਜੜਾਉ ॥੨੫॥

कहै नानकु सबदु रतनु है हीरा जितु जड़ाउ ॥२५॥

Kahai naanaku sabadu ratanu hai heeraa jitu ja(rr)aau ||25||

Says Nanak, the Shabad is a jewel, studded with diamonds. ||25||

ਸਿਵ ਸਕਤਿ ਆਪਿ ਉਪਾਇ ਕੈ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਹੁਕਮੁ ਵਰਤਾਏ ॥

सिव सकति आपि उपाइ कै करता आपे हुकमु वरताए ॥

Siv sakati aapi upaai kai karataa aape hukamu varataae ||

He Himself created Shiva and Shakti, mind and matter; the Creator subjects them to His Command.

ਹੁਕਮੁ ਵਰਤਾਏ ਆਪਿ ਵੇਖੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਿਸੈ ਬੁਝਾਏ ॥

हुकमु वरताए आपि वेखै गुरमुखि किसै बुझाए ॥

Hukamu varataae aapi vekhai guramukhi kisai bujhaae ||

Enforcing His Order, He Himself sees all. How rare are those who, as Gurmukh, come to know Him.

ਤੋੜੇ ਬੰਧਨ ਹੋਵੈ ਮੁਕਤੁ ਸਬਦੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥

तोड़े बंधन होवै मुकतु सबदु मंनि वसाए ॥

To(rr)e banddhan hovai mukatu sabadu manni vasaae ||

They break their bonds, and attain liberation; they enshrine the Shabad within their minds.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪਿ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਵੈ ਏਕਸ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥

गुरमुखि जिस नो आपि करे सु होवै एकस सिउ लिव लाए ॥

Guramukhi jis no aapi kare su hovai ekas siu liv laae ||

Those whom the Lord Himself makes Gurmukh, lovingly focus their consciousness on the One Lord.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਆਪਿ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਹੁਕਮੁ ਬੁਝਾਏ ॥੨੬॥

कहै नानकु आपि करता आपे हुकमु बुझाए ॥२६॥

Kahai naanaku aapi karataa aape hukamu bujhaae ||26||

Says Nanak, He Himself is the Creator; He Himself reveals the Hukam of His Command. ||26||

ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਸਾਸਤ੍ਰ ਪੁੰਨ ਪਾਪ ਬੀਚਾਰਦੇ ਤਤੈ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣੀ ॥

सिम्रिति सासत्र पुंन पाप बीचारदे ततै सार न जाणी ॥

Simriti saasatr punn paap beechaarade tatai saar na jaa(nn)ee ||

The Simritees and the Shaastras discriminate between good and evil, but they do not know the true essence of reality.

ਤਤੈ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣੀ ਗੁਰੂ ਬਾਝਹੁ ਤਤੈ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣੀ ॥

ततै सार न जाणी गुरू बाझहु ततै सार न जाणी ॥

Tatai saar na jaa(nn)ee guroo baajhahu tatai saar na jaa(nn)ee ||

They do not know the true essence of reality without the Guru; they do not know the true essence of reality.

ਤਿਹੀ ਗੁਣੀ ਸੰਸਾਰੁ ਭ੍ਰਮਿ ਸੁਤਾ ਸੁਤਿਆ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਣੀ ॥

तिही गुणी संसारु भ्रमि सुता सुतिआ रैणि विहाणी ॥

Tihee gu(nn)ee sanssaaru bhrmi sutaa sutiaa rai(nn)i vihaa(nn)ee ||

The world is asleep in the three modes and doubt; it passes the night of its life sleeping.

ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਸੇ ਜਨ ਜਾਗੇ ਜਿਨਾ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਬੋਲਹਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ॥

गुर किरपा ते से जन जागे जिना हरि मनि वसिआ बोलहि अम्रित बाणी ॥

Gur kirapaa te se jan jaage jinaa hari mani vasiaa bolahi ammmrit baa(nn)ee ||

Those humble beings remain awake and aware, within whose minds, by Guru's Grace, the Lord abides; they chant the Ambrosial Word of the Guru's Bani.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸੋ ਤਤੁ ਪਾਏ ਜਿਸ ਨੋ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਲਿਵ ਲਾਗੈ ਜਾਗਤ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਣੀ ॥੨੭॥

कहै नानकु सो ततु पाए जिस नो अनदिनु हरि लिव लागै जागत रैणि विहाणी ॥२७॥

Kahai naanaku so tatu paae jis no anadinu hari liv laagai jaagat rai(nn)i vihaa(nn)ee ||27||

Says Nanak, they alone obtain the essence of reality, who night and day remain lovingly absorbed in the Lord; they pass the night of their life awake and aware. ||27||

ਮਾਤਾ ਕੇ ਉਦਰ ਮਹਿ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲ ਕਰੇ ਸੋ ਕਿਉ ਮਨਹੁ ਵਿਸਾਰੀਐ ॥

माता के उदर महि प्रतिपाल करे सो किउ मनहु विसारीऐ ॥

Maataa ke udar mahi prtipaal kare so kiu manahu visaareeai ||

He nourished us in the mother's womb; why forget Him from the mind?

ਮਨਹੁ ਕਿਉ ਵਿਸਾਰੀਐ ਏਵਡੁ ਦਾਤਾ ਜਿ ਅਗਨਿ ਮਹਿ ਆਹਾਰੁ ਪਹੁਚਾਵਏ ॥

मनहु किउ विसारीऐ एवडु दाता जि अगनि महि आहारु पहुचावए ॥

Manahu kiu visaareeai evadu daataa ji agani mahi aahaaru pahuchaavae ||

Why forget from the mind such a Great Giver, who gave us sustenance in the fire of the womb?

ਓਸ ਨੋ ਕਿਹੁ ਪੋਹਿ ਨ ਸਕੀ ਜਿਸ ਨਉ ਆਪਣੀ ਲਿਵ ਲਾਵਏ ॥

ओस नो किहु पोहि न सकी जिस नउ आपणी लिव लावए ॥

Os no kihu pohi na sakee jis nau aapa(nn)ee liv laavae ||

Nothing can harm one, whom the Lord inspires to embrace His Love.

ਆਪਣੀ ਲਿਵ ਆਪੇ ਲਾਏ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਸਮਾਲੀਐ ॥

आपणी लिव आपे लाए गुरमुखि सदा समालीऐ ॥

Aapa(nn)ee liv aape laae guramukhi sadaa samaaleeai ||

He Himself is the love, and He Himself is the embrace; the Gurmukh contemplates Him forever.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਏਵਡੁ ਦਾਤਾ ਸੋ ਕਿਉ ਮਨਹੁ ਵਿਸਾਰੀਐ ॥੨੮॥

कहै नानकु एवडु दाता सो किउ मनहु विसारीऐ ॥२८॥

Kahai naanaku evadu daataa so kiu manahu visaareeai ||28||

Says Nanak, why forget such a Great Giver from the mind? ||28||

ਜੈਸੀ ਅਗਨਿ ਉਦਰ ਮਹਿ ਤੈਸੀ ਬਾਹਰਿ ਮਾਇਆ ॥

जैसी अगनि उदर महि तैसी बाहरि माइआ ॥

Jaisee agani udar mahi taisee baahari maaiaa ||

As is the fire within the womb, so is Maya outside.

ਮਾਇਆ ਅਗਨਿ ਸਭ ਇਕੋ ਜੇਹੀ ਕਰਤੈ ਖੇਲੁ ਰਚਾਇਆ ॥

माइआ अगनि सभ इको जेही करतै खेलु रचाइआ ॥

Maaiaa agani sabh iko jehee karatai khelu rachaaiaa ||

The fire of Maya is one and the same; the Creator has staged this play.

ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਣਾ ਤਾ ਜੰਮਿਆ ਪਰਵਾਰਿ ਭਲਾ ਭਾਇਆ ॥

जा तिसु भाणा ता जमिआ परवारि भला भाइआ ॥

Jaa tisu bhaa(nn)aa taa jammiaa paravaari bhalaa bhaaiaa ||

According to His Will, the child is born, and the family is very pleased.

ਲਿਵ ਛੁੜਕੀ ਲਗੀ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਮਾਇਆ ਅਮਰੁ ਵਰਤਾਇਆ ॥

लिव छुड़की लगी त्रिसना माइआ अमरु वरताइआ ॥

Liv chhu(rr)akee lagee trisanaa maaiaa amaru varataaiaa ||

Love for the Lord wears off, and the child becomes attached to desires; the script of Maya runs its course.

ਏਹ ਮਾਇਆ ਜਿਤੁ ਹਰਿ ਵਿਸਰੈ ਮੋਹੁ ਉਪਜੈ ਭਾਉ ਦੂਜਾ ਲਾਇਆ ॥

एह माइआ जितु हरि विसरै मोहु उपजै भाउ दूजा लाइआ ॥

Eh maaiaa jitu hari visarai mohu upajai bhaau doojaa laaiaa ||

This is Maya, by which the Lord is forgotten; emotional attachment and love of duality well up.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਜਿਨਾ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ਤਿਨੀ ਵਿਚੇ ਮਾਇਆ ਪਾਇਆ ॥੨੯॥

कहै नानकु गुर परसादी जिना लिव लागी तिनी विचे माइआ पाइआ ॥२९॥

Kahai naanaku gur parasaadee jinaa liv laagee tinee viche maaiaa paaiaa ||29||

Says Nanak, by Guru's Grace, those who enshrine love for the Lord find Him, in the midst of Maya. ||29||

ਹਰਿ ਆਪਿ ਅਮੁਲਕੁ ਹੈ ਮੁਲਿ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥

हरि आपि अमुलकु है मुलि न पाइआ जाइ ॥

Hari aapi amulaku hai muli na paaiaa jaai ||

The Lord Himself is priceless; His worth cannot be estimated.

ਮੁਲਿ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ਕਿਸੈ ਵਿਟਹੁ ਰਹੇ ਲੋਕ ਵਿਲਲਾਇ ॥

मुलि न पाइआ जाइ किसै विटहु रहे लोक विललाइ ॥

Muli na paaiaa jaai kisai vitahu rahe lok vilalaai ||

His worth cannot be estimated, even though people have grown weary of trying.

ਐਸਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਜੇ ਮਿਲੈ ਤਿਸ ਨੋ ਸਿਰੁ ਸਉਪੀਐ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਜਾਇ ॥

ऐसा सतिगुरु जे मिलै तिस नो सिरु सउपीऐ विचहु आपु जाइ ॥

Aisaa satiguru je milai tis no siru saupeeai vichahu aapu jaai ||

If you meet such a True Guru, offer your head to Him; your selfishness and conceit will be eradicated from within.

ਜਿਸ ਦਾ ਜੀਉ ਤਿਸੁ ਮਿਲਿ ਰਹੈ ਹਰਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥

जिस दा जीउ तिसु मिलि रहै हरि वसै मनि आइ ॥

Jis daa jeeu tisu mili rahai hari vasai mani aai ||

Your soul belongs to Him; remain united with Him, and the Lord will come to dwell in your mind.

ਹਰਿ ਆਪਿ ਅਮੁਲਕੁ ਹੈ ਭਾਗ ਤਿਨਾ ਕੇ ਨਾਨਕਾ ਜਿਨ ਹਰਿ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥੩੦॥

हरि आपि अमुलकु है भाग तिना के नानका जिन हरि पलै पाइ ॥३०॥

Hari aapi amulaku hai bhaag tinaa ke naanakaa jin hari palai paai ||30||

The Lord Himself is priceless; very fortunate are those, O Nanak, who attain to the Lord. ||30||

ਹਰਿ ਰਾਸਿ ਮੇਰੀ ਮਨੁ ਵਣਜਾਰਾ ॥

हरि रासि मेरी मनु वणजारा ॥

Hari raasi meree manu va(nn)ajaaraa ||

The Lord is my capital; my mind is the merchant.

ਹਰਿ ਰਾਸਿ ਮੇਰੀ ਮਨੁ ਵਣਜਾਰਾ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਰਾਸਿ ਜਾਣੀ ॥

हरि रासि मेरी मनु वणजारा सतिगुर ते रासि जाणी ॥

Hari raasi meree manu va(nn)ajaaraa satigur te raasi jaa(nn)ee ||

The Lord is my capital, and my mind is the merchant; through the True Guru, I know my capital.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਿਤ ਜਪਿਹੁ ਜੀਅਹੁ ਲਾਹਾ ਖਟਿਹੁ ਦਿਹਾੜੀ ॥

हरि हरि नित जपिहु जीअहु लाहा खटिहु दिहाड़ी ॥

Hari hari nit japihu jeeahu laahaa khatihu dihaa(rr)ee ||

Meditate continually on the Lord, Har, Har, O my soul, and you shall collect your profits daily.

ਏਹੁ ਧਨੁ ਤਿਨਾ ਮਿਲਿਆ ਜਿਨ ਹਰਿ ਆਪੇ ਭਾਣਾ ॥

एहु धनु तिना मिलिआ जिन हरि आपे भाणा ॥

Ehu dhanu tinaa miliaa jin hari aape bhaa(nn)aa ||

This wealth is obtained by those who are pleasing to the Lord's Will.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਹਰਿ ਰਾਸਿ ਮੇਰੀ ਮਨੁ ਹੋਆ ਵਣਜਾਰਾ ॥੩੧॥

कहै नानकु हरि रासि मेरी मनु होआ वणजारा ॥३१॥

Kahai naanaku hari raasi meree manu hoaa va(nn)ajaaraa ||31||

Says Nanak, the Lord is my capital, and my mind is the merchant. ||31||

ਏ ਰਸਨਾ ਤੂ ਅਨ ਰਸਿ ਰਾਚਿ ਰਹੀ ਤੇਰੀ ਪਿਆਸ ਨ ਜਾਇ ॥

ए रसना तू अन रसि राचि रही तेरी पिआस न जाइ ॥

E rasanaa too an rasi raachi rahee teree piaas na jaai ||

O my tongue, you are engrossed in other tastes, but your thirsty desire is not quenched.

ਪਿਆਸ ਨ ਜਾਇ ਹੋਰਤੁ ਕਿਤੈ ਜਿਚਰੁ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਲੈ ਨ ਪਾਇ ॥

पिआस न जाइ होरतु कितै जिचरु हरि रसु पलै न पाइ ॥

Piaas na jaai horatu kitai jicharu hari rasu palai na paai ||

Your thirst shall not be quenched by any means, until you attain the subtle essence of the Lord.

ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਾਇ ਪਲੈ ਪੀਐ ਹਰਿ ਰਸੁ ਬਹੁੜਿ ਨ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਲਾਗੈ ਆਇ ॥

हरि रसु पाइ पलै पीऐ हरि रसु बहुड़ि न त्रिसना लागै आइ ॥

Hari rasu paai palai peeai hari rasu bahu(rr)i na trisanaa laagai aai ||

If you do obtain the subtle essence of the Lord, and drink in this essence of the Lord, you shall not be troubled by desire again.