ਏਕ ਜੋਤਿ ਦੁਇ ਮੂਰਤੀ ਧਨ ਪਿਰੁ ਕਹੀਐ ਸੋਇ ॥੩॥

एक जोति दुइ मूरती धन पिरु कहीऐ सोइ ॥३॥

Ek joti dui mooratee dhan piru kaheeai soi ||3||

They alone are called husband and wife, who have one light in two bodies. ||3||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਭੈ ਬਿਨੁ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਵਈ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥

भै बिनु भगति न होवई नामि न लगै पिआरु ॥

Bhai binu bhagati na hovaee naami na lagai piaaru ||

Without the Fear of God, there is no devotional worship, and no love for the Naam, the Name of the Lord.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਭਉ ਊਪਜੈ ਭੈ ਭਾਇ ਰੰਗੁ ਸਵਾਰਿ ॥

सतिगुरि मिलिऐ भउ ऊपजै भै भाइ रंगु सवारि ॥

Satiguri miliai bhau upajai bhai bhaai ranggu savaari ||

Meeting with the True Guru, the Fear of God wells up, and one is embellished with the Fear and the Love of God.

ਤਨੁ ਮਨੁ ਰਤਾ ਰੰਗ ਸਿਉ ਹਉਮੈ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਮਾਰਿ ॥

तनु मनु रता रंग सिउ हउमै त्रिसना मारि ॥

Tanu manu rataa rangg siu haumai trisanaa maari ||

When the body and mind are imbued with the Lord's Love, egotism and desire are conquered and subdued.

ਮਨੁ ਤਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਅਤਿ ਸੋਹਣਾ ਭੇਟਿਆ ਕ੍ਰਿਸਨ ਮੁਰਾਰਿ ॥

मनु तनु निरमलु अति सोहणा भेटिआ क्रिसन मुरारि ॥

Manu tanu niramalu ati soha(nn)aa bhetiaa krisan muraari ||

The mind and body become immaculately pure and very beautiful, when one meets the Lord, the Destroyer of ego.

ਭਉ ਭਾਉ ਸਭੁ ਤਿਸ ਦਾ ਸੋ ਸਚੁ ਵਰਤੈ ਸੰਸਾਰਿ ॥੯॥

भउ भाउ सभु तिस दा सो सचु वरतै संसारि ॥९॥

Bhau bhaau sabhu tis daa so sachu varatai sanssaari ||9||

Fear and love all belong to Him; He is the True Lord, permeating and pervading the Universe. ||9||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਹਰਿ ਸਾਲਾਹੀ ਸਦਾ ਸਦਾ ਤਨੁ ਮਨੁ ਸਉਪਿ ਸਰੀਰੁ ॥

हरि सालाही सदा सदा तनु मनु सउपि सरीरु ॥

Hari saalaahee sadaa sadaa tanu manu saupi sareeru ||

Praise the Lord, forever and ever; dedicate your body and mind to Him.

ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਸਚੁ ਪਾਇਆ ਸਚਾ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰੁ ॥

गुर सबदी सचु पाइआ सचा गहिर ग्मभीरु ॥

Gur sabadee sachu paaiaa sachaa gahir gambbheeru ||

Through the Word of the Guru's Shabad, I have found the True, Profound and Unfathomable Lord.

ਮਨਿ ਤਨਿ ਹਿਰਦੈ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਹਰਿ ਹੀਰਾ ਹੀਰੁ ॥

मनि तनि हिरदै रवि रहिआ हरि हीरा हीरु ॥

Mani tani hiradai ravi rahiaa hari heeraa heeru ||

The Lord, the jewel of jewels, is permeating my mind, body and heart.

ਜਨਮ ਮਰਣ ਕਾ ਦੁਖੁ ਗਇਆ ਫਿਰਿ ਪਵੈ ਨ ਫੀਰੁ ॥

जनम मरण का दुखु गइआ फिरि पवै न फीरु ॥

Janam mara(nn) kaa dukhu gaiaa phiri pavai na pheeru ||

The pains of birth and death are gone, and I shall never again be consigned to the cycle of reincarnation.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਿ ਤੂ ਹਰਿ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰੁ ॥੧੦॥

नानक नामु सलाहि तू हरि गुणी गहीरु ॥१०॥

Naanak naamu salaahi too hari gu(nn)ee gaheeru ||10||

O Nanak, praise the Naam, the Name of the Lord, the ocean of excellence. ||10||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਸਚਾ ਅਮਰੁ ਚਲਾਇਓਨੁ ਕਰਿ ਸਚੁ ਫੁਰਮਾਣੁ ॥

सचा अमरु चलाइओनु करि सचु फुरमाणु ॥

Sachaa amaru chalaaionu kari sachu phuramaa(nn)u ||

True is the Command He sends forth, and True are the Orders He issues.

ਸਦਾ ਨਿਹਚਲੁ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸੋ ਪੁਰਖੁ ਸੁਜਾਣੁ ॥

सदा निहचलु रवि रहिआ सो पुरखु सुजाणु ॥

Sadaa nihachalu ravi rahiaa so purakhu sujaa(nn)u ||

Forever unmoving and unchanging, permeating and pervading everywhere, He is the All-knowing Primal Lord.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਸੇਵੀਐ ਸਚੁ ਸਬਦਿ ਨੀਸਾਣੁ ॥

गुर परसादी सेवीऐ सचु सबदि नीसाणु ॥

Gur parasaadee seveeai sachu sabadi neesaa(nn)u ||

By Guru's Grace, serve Him, through the True Insignia of the Shabad.

ਪੂਰਾ ਥਾਟੁ ਬਣਾਇਆ ਰੰਗੁ ਗੁਰਮਤਿ ਮਾਣੁ ॥

पूरा थाटु बणाइआ रंगु गुरमति माणु ॥

Pooraa thaatu ba(nn)aaiaa ranggu guramati maa(nn)u ||

That which He makes is perfect; through the Guru's Teachings, enjoy His Love.

ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਅਲਖੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਜਾਣੁ ॥੧੧॥

अगम अगोचरु अलखु है गुरमुखि हरि जाणु ॥११॥

Agam agocharu alakhu hai guramukhi hari jaa(nn)u ||11||

He is inaccessible, unfathomable and unseen; as Gurmukh, know the Lord. ||11||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਆਪੇ ਹੁਕਮੁ ਚਲਾਇਦਾ ਜਗੁ ਧੰਧੈ ਲਾਇਆ ॥

आपे हुकमु चलाइदा जगु धंधै लाइआ ॥

Aape hukamu chalaaidaa jagu dhanddhai laaiaa ||

He Himself issues His Commands, and links the people of the world to their tasks.

ਇਕਿ ਆਪੇ ਹੀ ਆਪਿ ਲਾਇਅਨੁ ਗੁਰ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥

इकि आपे ही आपि लाइअनु गुर ते सुखु पाइआ ॥

Iki aape hee aapi laaianu gur te sukhu paaiaa ||

He Himself joins some to Himself, and through the Guru, they find peace.

ਦਹ ਦਿਸ ਇਹੁ ਮਨੁ ਧਾਵਦਾ ਗੁਰਿ ਠਾਕਿ ਰਹਾਇਆ ॥

दह दिस इहु मनु धावदा गुरि ठाकि रहाइआ ॥

Dah dis ihu manu dhaavadaa guri thaaki rahaaiaa ||

The mind runs around in the ten directions; the Guru holds it still.

ਨਾਵੈ ਨੋ ਸਭ ਲੋਚਦੀ ਗੁਰਮਤੀ ਪਾਇਆ ॥

नावै नो सभ लोचदी गुरमती पाइआ ॥

Naavai no sabh lochadee guramatee paaiaa ||

Everyone longs for the Name, but it is only found through the Guru's Teachings.

ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਮੇਟਿ ਨ ਸਕੀਐ ਜੋ ਹਰਿ ਲਿਖਿ ਪਾਇਆ ॥੧੨॥

धुरि लिखिआ मेटि न सकीऐ जो हरि लिखि पाइआ ॥१२॥

Dhuri likhiaa meti na sakeeai jo hari likhi paaiaa ||12||

Your pre-ordained destiny, written by the Lord in the very beginning, cannot be erased. ||12||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਕਾਇਆ ਕੋਟੁ ਰਚਾਇਆ ਹਰਿ ਸਚੈ ਆਪੇ ॥

काइआ कोटु रचाइआ हरि सचै आपे ॥

Kaaiaa kotu rachaaiaa hari sachai aape ||

The True Lord Himself created the body-fortress.

ਇਕਿ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਇਅਨੁ ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਵਿਆਪੇ ॥

इकि दूजै भाइ खुआइअनु हउमै विचि विआपे ॥

Iki doojai bhaai khuaaianu haumai vichi viaape ||

Some are ruined through the love of duality, engrossed in egotism.

ਇਹੁ ਮਾਨਸ ਜਨਮੁ ਦੁਲੰਭੁ ਸਾ ਮਨਮੁਖ ਸੰਤਾਪੇ ॥

इहु मानस जनमु दुल्मभु सा मनमुख संतापे ॥

Ihu maanas janamu dulambbhu saa manamukh santtaape ||

This human body is so difficult to obtain; the self-willed manmukhs suffer in pain.

ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਬੁਝਾਏ ਸੋ ਬੁਝਸੀ ਜਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਥਾਪੇ ॥

जिसु आपि बुझाए सो बुझसी जिसु सतिगुरु थापे ॥

Jisu aapi bujhaae so bujhasee jisu satiguru thaape ||

He alone understands, whom the Lord Himself causes to understand; he is blessed by the True Guru.

ਸਭੁ ਜਗੁ ਖੇਲੁ ਰਚਾਇਓਨੁ ਸਭ ਵਰਤੈ ਆਪੇ ॥੧੩॥

सभु जगु खेलु रचाइओनु सभ वरतै आपे ॥१३॥

Sabhu jagu khelu rachaaionu sabh varatai aape ||13||

He created the entire world for His play; He is pervading amongst all. ||13||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਸਭੁ ਕੂੜੁ ਹੈ ਕੂੜੋ ਹੋਇ ਗਇਆ ॥

माइआ मोहु सभु कूड़ु है कूड़ो होइ गइआ ॥

Maaiaa mohu sabhu koo(rr)u hai koo(rr)o hoi gaiaa ||

Attachment to Maya is totally false, and false are those who go that way.

ਹਉਮੈ ਝਗੜਾ ਪਾਇਓਨੁ ਝਗੜੈ ਜਗੁ ਮੁਇਆ ॥

हउमै झगड़ा पाइओनु झगड़ै जगु मुइआ ॥

Haumai jhaga(rr)aa paaionu jhaga(rr)ai jagu muiaa ||

Through egotism, the world is caught in conflict and strife, and it dies.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਝਗੜੁ ਚੁਕਾਇਓਨੁ ਇਕੋ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ॥

गुरमुखि झगड़ु चुकाइओनु इको रवि रहिआ ॥

Guramukhi jhaga(rr)u chukaaionu iko ravi rahiaa ||

The Gurmukh is free of conflict and strife, and sees the One Lord, pervading everywhere.

ਸਭੁ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪਛਾਣਿਆ ਭਉਜਲੁ ਤਰਿ ਗਇਆ ॥

सभु आतम रामु पछाणिआ भउजलु तरि गइआ ॥

Sabhu aatam raamu pachhaa(nn)iaa bhaujalu tari gaiaa ||

Recognizing that the Supreme Soul is everywhere, he crosses over the terrifying world-ocean.

ਜੋਤਿ ਸਮਾਣੀ ਜੋਤਿ ਵਿਚਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਇਆ ॥੧੪॥

जोति समाणी जोति विचि हरि नामि समइआ ॥१४॥

Joti samaa(nn)ee joti vichi hari naami samaiaa ||14||

His light merges into the Light, and he is absorbed into the Lord's Name. ||14||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਦਰਿ ਮੰਗਤੁ ਜਾਚੈ ਦਾਨੁ ਹਰਿ ਦੀਜੈ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ॥

दरि मंगतु जाचै दानु हरि दीजै क्रिपा करि ॥

Dari manggatu jaachai daanu hari deejai kripaa kari ||

I am a beggar at Your Door, begging for charity; O Lord, please grant me Your Mercy, and give to me.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਲੇਹੁ ਮਿਲਾਇ ਜਨੁ ਪਾਵੈ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ॥

गुरमुखि लेहु मिलाइ जनु पावै नामु हरि ॥

Guramukhi lehu milaai janu paavai naamu hari ||

As Gurmukh, unite me, your humble servant, with You, that I may receive Your Name.

ਅਨਹਦ ਸਬਦੁ ਵਜਾਇ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਧਰਿ ॥

अनहद सबदु वजाइ जोती जोति धरि ॥

Anahad sabadu vajaai jotee joti dhari ||

Then, the unstruck melody of the Shabad will vibrate and resound, and my light will blend with the Light.

ਹਿਰਦੈ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ਜੈ ਜੈ ਸਬਦੁ ਹਰਿ ॥

हिरदै हरि गुण गाइ जै जै सबदु हरि ॥

Hiradai hari gu(nn) gaai jai jai sabadu hari ||

Within my heart,I sing the Glorious Praises of the Lord,and celebrate the Word of the Lord's Shabad.

ਜਗ ਮਹਿ ਵਰਤੈ ਆਪਿ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰਿ ॥੧੫॥

जग महि वरतै आपि हरि सेती प्रीति करि ॥१५॥

Jag mahi varatai aapi hari setee preeti kari ||15||

The Lord Himself is pervading and permeating the world; so fall in love with Him! ||15||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਢਾਢੀ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਨਿਤ ਜਨਮੁ ਸਵਾਰਿਆ ॥

ढाढी गुण गावै नित जनमु सवारिआ ॥

Dhaadhee gu(nn) gaavai nit janamu savaariaa ||

The minstrel continually sings the Glorious Praises of the Lord, to embellish his life.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵਿ ਸਲਾਹਿ ਸਚਾ ਉਰ ਧਾਰਿਆ ॥

गुरमुखि सेवि सलाहि सचा उर धारिआ ॥

Guramukhi sevi salaahi sachaa ur dhaariaa ||

The Gurmukh serves and praises the True Lord, enshrining Him within his heart.

ਘਰੁ ਦਰੁ ਪਾਵੈ ਮਹਲੁ ਨਾਮੁ ਪਿਆਰਿਆ ॥

घरु दरु पावै महलु नामु पिआरिआ ॥

Gharu daru paavai mahalu naamu piaariaa ||

He obtains his own home and mansion, by loving the Naam, the Name of the Lord.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਇਆ ਨਾਮੁ ਹਉ ਗੁਰ ਕਉ ਵਾਰਿਆ ॥

गुरमुखि पाइआ नामु हउ गुर कउ वारिआ ॥

Guramukhi paaiaa naamu hau gur kau vaariaa ||

As Gurmukh, I have obtained the Naam; I am a sacrifice to the Guru.

ਤੂ ਆਪਿ ਸਵਾਰਹਿ ਆਪਿ ਸਿਰਜਨਹਾਰਿਆ ॥੧੬॥

तू आपि सवारहि आपि सिरजनहारिआ ॥१६॥

Too aapi savaarahi aapi sirajanahaariaa ||16||

You Yourself embellish and adorn us, O Creator Lord. ||16||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਜਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਲਾਹੇ ਆਪਣਾ ਸੋ ਸੋਭਾ ਪਾਏ ॥

जि प्रभु सालाहे आपणा सो सोभा पाए ॥

Ji prbhu saalaahe aapa(nn)aa so sobhaa paae ||

One who praises his God, receives honor.

ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਦੂਰਿ ਕਰਿ ਸਚੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥

हउमै विचहु दूरि करि सचु मंनि वसाए ॥

Haumai vichahu doori kari sachu manni vasaae ||

He drives out egotism from within himself, and enshrines the True Name within his mind.

ਸਚੁ ਬਾਣੀ ਗੁਣ ਉਚਰੈ ਸਚਾ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥

सचु बाणी गुण उचरै सचा सुखु पाए ॥

Sachu baa(nn)ee gu(nn) ucharai sachaa sukhu paae ||

Through the True Word of the Guru's Bani,he chants the Glorious Praises of the Lord,and finds true peace.

ਮੇਲੁ ਭਇਆ ਚਿਰੀ ਵਿਛੁੰਨਿਆ ਗੁਰ ਪੁਰਖਿ ਮਿਲਾਏ ॥

मेलु भइआ चिरी विछुंनिआ गुर पुरखि मिलाए ॥

Melu bhaiaa chiree vichhunniaa gur purakhi milaae ||

He is united with the Lord, after being separated for so long; the Guru, the Primal Being, unites him with the Lord.

ਮਨੁ ਮੈਲਾ ਇਵ ਸੁਧੁ ਹੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ॥੧੭॥

मनु मैला इव सुधु है हरि नामु धिआए ॥१७॥

Manu mailaa iv sudhu hai hari naamu dhiaae ||17||

In this way, his filthy mind is cleansed and purified, and he meditates on the Name of the Lord. ||17||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਦਇਆ ਕਰਿ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਬਚਨੀ ॥

आपे बखसे दइआ करि गुर सतिगुर बचनी ॥

Aape bakhase daiaa kari gur satigur bachanee ||

The Merciful Lord Himself forgives those who dwell upon the Word of the Guru, the True Guru.

ਅਨਦਿਨੁ ਸੇਵੀ ਗੁਣ ਰਵਾ ਮਨੁ ਸਚੈ ਰਚਨੀ ॥

अनदिनु सेवी गुण रवा मनु सचै रचनी ॥

Anadinu sevee gu(nn) ravaa manu sachai rachanee ||

Night and day, I serve the True Lord, and chant His Glorious Praises; my mind merges into Him.

ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰਾ ਬੇਅੰਤੁ ਹੈ ਅੰਤੁ ਕਿਨੈ ਨ ਲਖਨੀ ॥

प्रभु मेरा बेअंतु है अंतु किनै न लखनी ॥

Prbhu meraa beanttu hai anttu kinai na lakhanee ||

My God is infinite; no one knows His limit.

ਸਤਿਗੁਰ ਚਰਣੀ ਲਗਿਆ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨਿਤ ਜਪਨੀ ॥

सतिगुर चरणी लगिआ हरि नामु नित जपनी ॥

Satigur chara(nn)ee lagiaa hari naamu nit japanee ||

Grasping hold of the feet of the True Guru, meditate continually on the Lord's Name.

ਜੋ ਇਛੈ ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਇਸੀ ਸਭਿ ਘਰੈ ਵਿਚਿ ਜਚਨੀ ॥੧੮॥

जो इछै सो फलु पाइसी सभि घरै विचि जचनी ॥१८॥

Jo ichhai so phalu paaisee sabhi gharai vichi jachanee ||18||

Thus you shall obtain the fruits of your desires, and all wishes shall be fulfilled within your home. ||18||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹੀਐ ਸਚੁ ਕਾਰ ਕਮਾਵੈ ॥

हरि हरि नामु सलाहीऐ सचु कार कमावै ॥

Hari hari naamu salaaheeai sachu kaar kamaavai ||

Praise the Name of the Lord, Har, Har, and practice truthful deeds.

ਦੂਜੀ ਕਾਰੈ ਲਗਿਆ ਫਿਰਿ ਜੋਨੀ ਪਾਵੈ ॥

दूजी कारै लगिआ फिरि जोनी पावै ॥

Doojee kaarai lagiaa phiri jonee paavai ||

Attached to other deeds, one is consigned to wander in reincarnation.

ਨਾਮਿ ਰਤਿਆ ਨਾਮੁ ਪਾਈਐ ਨਾਮੇ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ॥

नामि रतिआ नामु पाईऐ नामे गुण गावै ॥

Naami ratiaa naamu paaeeai naame gu(nn) gaavai ||

Attuned to the Name, one obtains the Name, and through the Name, sings the Lord's Praises.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਲਾਹੀਐ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਵੈ ॥

गुर कै सबदि सलाहीऐ हरि नामि समावै ॥

Gur kai sabadi salaaheeai hari naami samaavai ||

Praising the Word of the Guru's Shabad, he merges in the Lord's Name.

ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵਾ ਸਫਲ ਹੈ ਸੇਵਿਐ ਫਲ ਪਾਵੈ ॥੧੯॥

सतिगुर सेवा सफल है सेविऐ फल पावै ॥१९॥

Satigur sevaa saphal hai seviai phal paavai ||19||

Service to the True Guru is fruitful and rewarding; serving Him, the fruits are obtained. ||19||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਹਉ ਕਿਆ ਸਾਲਾਹੀ ਕਿਰਮ ਜੰਤੁ ਵਡੀ ਤੇਰੀ ਵਡਿਆਈ ॥

हउ किआ सालाही किरम जंतु वडी तेरी वडिआई ॥

Hau kiaa saalaahee kiram janttu vadee teree vadiaaee ||

I am a worm - how can I praise You, O Lord; Your glorious greatness is so great!

ਤੂ ਅਗਮ ਦਇਆਲੁ ਅਗੰਮੁ ਹੈ ਆਪਿ ਲੈਹਿ ਮਿਲਾਈ ॥

तू अगम दइआलु अगमु है आपि लैहि मिलाई ॥

Too agam daiaalu agammu hai aapi laihi milaaee ||

You are inaccessible, merciful and unapproachable; You Yourself unite us with Yourself.

ਮੈ ਤੁਝ ਬਿਨੁ ਬੇਲੀ ਕੋ ਨਹੀ ਤੂ ਅੰਤਿ ਸਖਾਈ ॥

मै तुझ बिनु बेली को नही तू अंति सखाई ॥

Mai tujh binu belee ko nahee too antti sakhaaee ||

I have no other friend except You; in the end, You alone will be my Companion and Support.

ਜੋ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾਗਤੀ ਤਿਨ ਲੈਹਿ ਛਡਾਈ ॥

जो तेरी सरणागती तिन लैहि छडाई ॥

Jo teree sara(nn)aagatee tin laihi chhadaaee ||

You save those who enter Your Sanctuary.

ਨਾਨਕ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ਹੈ ਤਿਸੁ ਤਿਲੁ ਨ ਤਮਾਈ ॥੨੦॥੧॥

नानक वेपरवाहु है तिसु तिलु न तमाई ॥२०॥१॥

Naanak veparavaahu hai tisu tilu na tamaaee ||20||1||

O Nanak, He is care-free; He has no greed at all. ||20||1||

ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰੁ ੧

बिलावलु महला ३ घरु १

Bilaavalu mahalaa 3 gharu 1

Bilaaval, Third Mehl, First House:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਧ੍ਰਿਗੁ ਧ੍ਰਿਗੁ ਖਾਇਆ ਧ੍ਰਿਗੁ ਧ੍ਰਿਗੁ ਸੋਇਆ ਧ੍ਰਿਗੁ ਧ੍ਰਿਗੁ ਕਾਪੜੁ ਅੰਗਿ ਚੜਾਇਆ ॥

ध्रिगु ध्रिगु खाइआ ध्रिगु ध्रिगु सोइआ ध्रिगु ध्रिगु कापड़ु अंगि चड़ाइआ ॥

Dhrigu dhrigu khaaiaa dhrigu dhrigu soiaa dhrigu dhrigu kaapa(rr)u anggi cha(rr)aaiaa ||

Cursed, cursed is the food; cursed, cursed is the sleep; cursed, cursed are the clothes worn on the body.

ਧ੍ਰਿਗੁ ਸਰੀਰੁ ਕੁਟੰਬ ਸਹਿਤ ਸਿਉ ਜਿਤੁ ਹੁਣਿ ਖਸਮੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥

ध्रिगु सरीरु कुट्मब सहित सिउ जितु हुणि खसमु न पाइआ ॥

Dhrigu sareeru kutambb sahit siu jitu hu(nn)i khasamu na paaiaa ||

Cursed is the body, along with family and friends, when one does not find his Lord and Master in this life.

ਪਉੜੀ ਛੁੜਕੀ ਫਿਰਿ ਹਾਥਿ ਨ ਆਵੈ ਅਹਿਲਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥੧॥

पउड़ी छुड़की फिरि हाथि न आवै अहिला जनमु गवाइआ ॥१॥

Pau(rr)ee chhu(rr)akee phiri haathi na aavai ahilaa janamu gavaaiaa ||1||

He misses the step of the ladder, and this opportunity will not come into his hands again; his life is wasted, uselessly. ||1||

ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਨ ਦੇਈ ਲਿਵ ਲਾਗਣਿ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਕੇ ਚਰਣ ਵਿਸਾਰੇ ॥

दूजा भाउ न देई लिव लागणि जिनि हरि के चरण विसारे ॥

Doojaa bhaau na deee liv laaga(nn)i jini hari ke chara(nn) visaare ||

The love of duality does not allow him to lovingly focus his attention on the Lord; he forgets the Feet of the Lord.

ਜਗਜੀਵਨ ਦਾਤਾ ਜਨ ਸੇਵਕ ਤੇਰੇ ਤਿਨ ਕੇ ਤੈ ਦੂਖ ਨਿਵਾਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

जगजीवन दाता जन सेवक तेरे तिन के तै दूख निवारे ॥१॥ रहाउ ॥

Jagajeevan daataa jan sevak tere tin ke tai dookh nivaare ||1|| rahaau ||

O Life of the World, O Great Giver, you eradicate the sorrows of your humble servants. ||1|| Pause ||

ਤੂ ਦਇਆਲੁ ਦਇਆਪਤਿ ਦਾਤਾ ਕਿਆ ਏਹਿ ਜੰਤ ਵਿਚਾਰੇ ॥

तू दइआलु दइआपति दाता किआ एहि जंत विचारे ॥

Too daiaalu daiaapati daataa kiaa ehi jantt vichaare ||

You are Merciful, O Great Giver of Mercy; what are these poor beings?

ਮੁਕਤ ਬੰਧ ਸਭਿ ਤੁਝ ਤੇ ਹੋਏ ਐਸਾ ਆਖਿ ਵਖਾਣੇ ॥

मुकत बंध सभि तुझ ते होए ऐसा आखि वखाणे ॥

Mukat banddh sabhi tujh te hoe aisaa aakhi vakhaa(nn)e ||

All are liberated or placed into bondage by You; this is all one can say.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੋ ਮੁਕਤੁ ਕਹੀਐ ਮਨਮੁਖ ਬੰਧ ਵਿਚਾਰੇ ॥੨॥

गुरमुखि होवै सो मुकतु कहीऐ मनमुख बंध विचारे ॥२॥

Guramukhi hovai so mukatu kaheeai manamukh banddh vichaare ||2||

One who becomes Gurmukh is said to be liberated, while the poor self-willed manmukhs are in bondage. ||2||

ਸੋ ਜਨੁ ਮੁਕਤੁ ਜਿਸੁ ਏਕ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ਸਦਾ ਰਹੈ ਹਰਿ ਨਾਲੇ ॥

सो जनु मुकतु जिसु एक लिव लागी सदा रहै हरि नाले ॥

So janu mukatu jisu ek liv laagee sadaa rahai hari naale ||

He alone is liberated, who lovingly focuses his attention on the One Lord, always dwelling with the Lord.

ਤਿਨ ਕੀ ਗਹਣ ਗਤਿ ਕਹੀ ਨ ਜਾਈ ਸਚੈ ਆਪਿ ਸਵਾਰੇ ॥

तिन की गहण गति कही न जाई सचै आपि सवारे ॥

Tin kee gaha(nn) gati kahee na jaaee sachai aapi savaare ||

His depth and condition cannot be described. The True Lord Himself embellishes him.

ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਣੇ ਸਿ ਮਨਮੁਖ ਕਹੀਅਹਿ ਨਾ ਉਰਵਾਰਿ ਨ ਪਾਰੇ ॥੩॥

भरमि भुलाणे सि मनमुख कहीअहि ना उरवारि न पारे ॥३॥

Bharami bhulaa(nn)e si manamukh kaheeahi naa uravaari na paare ||3||

Those who wander around, deluded by doubt, are called manmukhs; they are neither on this side, nor on the other side. ||3||

ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਏ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਸਮ੍ਹ੍ਹਾਲੇ ॥

जिस नो नदरि करे सोई जनु पाए गुर का सबदु सम्हाले ॥

Jis no nadari kare soee janu paae gur kaa sabadu samhaale ||

That humble being, who is blessed by the Lord's Glance of Grace obtains Him, and contemplates the Word of the Guru's Shabad.

ਹਰਿ ਜਨ ਮਾਇਆ ਮਾਹਿ ਨਿਸਤਾਰੇ ॥

हरि जन माइआ माहि निसतारे ॥

Hari jan maaiaa maahi nisataare ||

In the midst of Maya, the Lord's servant is emancipated.

ਨਾਨਕ ਭਾਗੁ ਹੋਵੈ ਜਿਸੁ ਮਸਤਕਿ ਕਾਲਹਿ ਮਾਰਿ ਬਿਦਾਰੇ ॥੪॥੧॥

नानक भागु होवै जिसु मसतकि कालहि मारि बिदारे ॥४॥१॥

Naanak bhaagu hovai jisu masataki kaalahi maari bidaare ||4||1||

O Nanak, one who has such destiny inscribed upon his forehead, conquers and destroys death. ||4||1||

ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥

बिलावलु महला ३ ॥

Bilaavalu mahalaa 3 ||

Bilaaval, Third Mehl:

ਅਤੁਲੁ ਕਿਉ ਤੋਲਿਆ ਜਾਇ ॥

अतुलु किउ तोलिआ जाइ ॥

Atulu kiu toliaa jaai ||

How can the unweighable be weighed?

ਦੂਜਾ ਹੋਇ ਤ ਸੋਝੀ ਪਾਇ ॥

दूजा होइ त सोझी पाइ ॥

Doojaa hoi ta sojhee paai ||

If there is anyone else as great, then he alone could understand the Lord.

ਤਿਸ ਤੇ ਦੂਜਾ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥

तिस ते दूजा नाही कोइ ॥

Tis te doojaa naahee koi ||

There is no other than Him.

ਤਿਸ ਦੀ ਕੀਮਤਿ ਕਿਕੂ ਹੋਇ ॥੧॥

तिस दी कीमति किकू होइ ॥१॥

Tis dee keemati kikoo hoi ||1||

How can His value be estimated? ||1||

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥

गुर परसादि वसै मनि आइ ॥

Gur parasaadi vasai mani aai ||

By Guru's Grace, He comes to dwell in the mind.

ਤਾ ਕੋ ਜਾਣੈ ਦੁਬਿਧਾ ਜਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

ता को जाणै दुबिधा जाइ ॥१॥ रहाउ ॥

Taa ko jaa(nn)ai dubidhaa jaai ||1|| rahaau ||

One comes to know Him, when duality departs. ||1|| Pause ||

ਆਪਿ ਸਰਾਫੁ ਕਸਵਟੀ ਲਾਏ ॥

आपि सराफु कसवटी लाए ॥

Aapi saraaphu kasavatee laae ||

He Himself is the Assayer, applying the touch-stone to test it.

ਆਪੇ ਪਰਖੇ ਆਪਿ ਚਲਾਏ ॥

आपे परखे आपि चलाए ॥

Aape parakhe aapi chalaae ||

He Himself analyzes the coin, and He Himself approves it as currency.

ਆਪੇ ਤੋਲੇ ਪੂਰਾ ਹੋਇ ॥

आपे तोले पूरा होइ ॥

Aape tole pooraa hoi ||

He Himself weights it perfectly.

ਆਪੇ ਜਾਣੈ ਏਕੋ ਸੋਇ ॥੨॥

आपे जाणै एको सोइ ॥२॥

Aape jaa(nn)ai eko soi ||2||

He alone knows; He is the One and Only Lord. ||2||

ਮਾਇਆ ਕਾ ਰੂਪੁ ਸਭੁ ਤਿਸ ਤੇ ਹੋਇ ॥

माइआ का रूपु सभु तिस ते होइ ॥

Maaiaa kaa roopu sabhu tis te hoi ||

All the forms of Maya emanate from Him.

ਜਿਸ ਨੋ ਮੇਲੇ ਸੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥

जिस नो मेले सु निरमलु होइ ॥

Jis no mele su niramalu hoi ||

He alone becomes pure and immaculate, who is united with the Lord.

ਜਿਸ ਨੋ ਲਾਏ ਲਗੈ ਤਿਸੁ ਆਇ ॥

जिस नो लाए लगै तिसु आइ ॥

Jis no laae lagai tisu aai ||

He alone is attached, whom the Lord attaches.

ਸਭੁ ਸਚੁ ਦਿਖਾਲੇ ਤਾ ਸਚਿ ਸਮਾਇ ॥੩॥

सभु सचु दिखाले ता सचि समाइ ॥३॥

Sabhu sachu dikhaale taa sachi samaai ||3||

All Truth is revealed to him, and then, he merges in the True Lord. ||3||

ਆਪੇ ਲਿਵ ਧਾਤੁ ਹੈ ਆਪੇ ॥

आपे लिव धातु है आपे ॥

Aape liv dhaatu hai aape ||

He Himself leads the mortals to focus on Him, and He Himself causes them to chase after Maya.

ਆਪਿ ਬੁਝਾਏ ਆਪੇ ਜਾਪੇ ॥

आपि बुझाए आपे जापे ॥

Aapi bujhaae aape jaape ||

He Himself imparts understanding, and He reveals Himself.

ਆਪੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਬਦੁ ਹੈ ਆਪੇ ॥

आपे सतिगुरु सबदु है आपे ॥

Aape satiguru sabadu hai aape ||

He Himself is the True Guru, and He Himself is the Word of the Shabad.

ਨਾਨਕ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ਆਪੇ ॥੪॥੨॥

नानक आखि सुणाए आपे ॥४॥२॥

Naanak aakhi su(nn)aae aape ||4||2||

O Nanak, He Himself speaks and teaches. ||4||2||

ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥

बिलावलु महला ३ ॥

Bilaavalu mahalaa 3 ||

Bilaaval, Third Mehl:

ਸਾਹਿਬ ਤੇ ਸੇਵਕੁ ਸੇਵ ਸਾਹਿਬ ਤੇ ਕਿਆ ਕੋ ਕਹੈ ਬਹਾਨਾ ॥

साहिब ते सेवकु सेव साहिब ते किआ को कहै बहाना ॥

Saahib te sevaku sev saahib te kiaa ko kahai bahaanaa ||

My Lord and Master has made me His servant, and blessed me with His service; how can anyone argue about this?

ਐਸਾ ਇਕੁ ਤੇਰਾ ਖੇਲੁ ਬਨਿਆ ਹੈ ਸਭ ਮਹਿ ਏਕੁ ਸਮਾਨਾ ॥੧॥

ऐसा इकु तेरा खेलु बनिआ है सभ महि एकु समाना ॥१॥

Aisaa iku teraa khelu baniaa hai sabh mahi eku samaanaa ||1||

Such is Your play, One and Only Lord; You are the One, contained among all. ||1||

ਸਤਿਗੁਰਿ ਪਰਚੈ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਨਾ ॥

सतिगुरि परचै हरि नामि समाना ॥

Satiguri parachai hari naami samaanaa ||

When the True Guru is pleased and appeased, one is absorbed in the Lord's Name.

ਜਿਸੁ ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਏ ਅਨਦਿਨੁ ਲਾਗੈ ਸਹਜ ਧਿਆਨਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

जिसु करमु होवै सो सतिगुरु पाए अनदिनु लागै सहज धिआना ॥१॥ रहाउ ॥

Jisu karamu hovai so satiguru paae anadinu laagai sahaj dhiaanaa ||1|| rahaau ||

One who is blessed by the Lord's Mercy, finds the True Guru; night and day, he automatically remains focused on the Lord's meditation. ||1|| Pause ||

ਕਿਆ ਕੋਈ ਤੇਰੀ ਸੇਵਾ ਕਰੇ ਕਿਆ ਕੋ ਕਰੇ ਅਭਿਮਾਨਾ ॥

किआ कोई तेरी सेवा करे किआ को करे अभिमाना ॥

Kiaa koee teree sevaa kare kiaa ko kare abhimaanaa ||

How can I serve You? How can I be proud of this?

ਜਬ ਅਪੁਨੀ ਜੋਤਿ ਖਿੰਚਹਿ ਤੂ ਸੁਆਮੀ ਤਬ ਕੋਈ ਕਰਉ ਦਿਖਾ ਵਖਿਆਨਾ ॥੨॥

जब अपुनी जोति खिंचहि तू सुआमी तब कोई करउ दिखा वखिआना ॥२॥

Jab apunee joti khincchahi too suaamee tab koee karau dikhaa vakhiaanaa ||2||

When You withdraw Your Light, O Lord and Master, then who can speak and teach? ||2||

ਆਪੇ ਗੁਰੁ ਚੇਲਾ ਹੈ ਆਪੇ ਆਪੇ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨਾ ॥

आपे गुरु चेला है आपे आपे गुणी निधाना ॥

Aape guru chelaa hai aape aape gu(nn)ee nidhaanaa ||

You Yourself are the Guru, and You Yourself are the chaylaa, the humble disciple; You Yourself are the treasure of virtue.

ਜਿਉ ਆਪਿ ਚਲਾਏ ਤਿਵੈ ਕੋਈ ਚਾਲੈ ਜਿਉ ਹਰਿ ਭਾਵੈ ਭਗਵਾਨਾ ॥੩॥

जिउ आपि चलाए तिवै कोई चालै जिउ हरि भावै भगवाना ॥३॥

Jiu aapi chalaae tivai koee chaalai jiu hari bhaavai bhagavaanaa ||3||

As You cause us to move, so do we move, according to the Pleasure of Your Will, O Lord God. ||3||

ਕਹਤ ਨਾਨਕੁ ਤੂ ਸਾਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਕਉਣੁ ਜਾਣੈ ਤੇਰੇ ਕਾਮਾਂ ॥

कहत नानकु तू साचा साहिबु कउणु जाणै तेरे कामां ॥

Kahat naanaku too saachaa saahibu kau(nn)u jaa(nn)ai tere kaamaan ||

Says Nanak, You are the True Lord and Master; who can know Your actions?

ਇਕਨਾ ਘਰ ਮਹਿ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ਇਕਿ ਭਰਮਿ ਭਵਹਿ ਅਭਿਮਾਨਾ ॥੪॥੩॥

इकना घर महि दे वडिआई इकि भरमि भवहि अभिमाना ॥४॥३॥

Ikanaa ghar mahi de vadiaaee iki bharami bhavahi abhimaanaa ||4||3||

Some are blessed with glory in their own homes, while others wander in doubt and pride. ||4||3||

ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥

बिलावलु महला ३ ॥

Bilaavalu mahalaa 3 ||

Bilaaval, Third Mehl:

ਪੂਰਾ ਥਾਟੁ ਬਣਾਇਆ ਪੂਰੈ ਵੇਖਹੁ ਏਕ ਸਮਾਨਾ ॥

पूरा थाटु बणाइआ पूरै वेखहु एक समाना ॥

Pooraa thaatu ba(nn)aaiaa poorai vekhahu ek samaanaa ||

The perfect Lord has fashioned the Perfect Creation. Behold the Lord pervading everywhere.

ਇਸੁ ਪਰਪੰਚ ਮਹਿ ਸਾਚੇ ਨਾਮ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ਮਤੁ ਕੋ ਧਰਹੁ ਗੁਮਾਨਾ ॥੧॥

इसु परपंच महि साचे नाम की वडिआई मतु को धरहु गुमाना ॥१॥

Isu parapancch mahi saache naam kee vadiaaee matu ko dharahu gumaanaa ||1||

In this play of the world, is the glorious greatness of the True Name. No one should take pride in himself. ||1||

ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਜਿਸ ਨੋ ਮਤਿ ਆਵੈ ਸੋ ਸਤਿਗੁਰ ਮਾਹਿ ਸਮਾਨਾ ॥

सतिगुर की जिस नो मति आवै सो सतिगुर माहि समाना ॥

Satigur kee jis no mati aavai so satigur maahi samaanaa ||

One who accepts the wisdom of the True Guru's Teachings, is absorbed into the True Guru.

ਇਹ ਬਾਣੀ ਜੋ ਜੀਅਹੁ ਜਾਣੈ ਤਿਸੁ ਅੰਤਰਿ ਰਵੈ ਹਰਿ ਨਾਮਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

इह बाणी जो जीअहु जाणै तिसु अंतरि रवै हरि नामा ॥१॥ रहाउ ॥

Ih baa(nn)ee jo jeeahu jaa(nn)ai tisu anttari ravai hari naamaa ||1|| rahaau ||

The Lord's Name abides deep within the nucleus of one who realizes the Bani of the Guru's Word within his soul. ||1|| Pause ||

ਚਹੁ ਜੁਗਾ ਕਾ ਹੁਣਿ ਨਿਬੇੜਾ ਨਰ ਮਨੁਖਾ ਨੋ ਏਕੁ ਨਿਧਾਨਾ ॥

चहु जुगा का हुणि निबेड़ा नर मनुखा नो एकु निधाना ॥

Chahu jugaa kaa hu(nn)i nibe(rr)aa nar manukhaa no eku nidhaanaa ||

Now, this is the essence of the teachings of the four ages: for the human race, the Name of the One Lord is the greatest treasure.

ਜਤੁ ਸੰਜਮ ਤੀਰਥ ਓਨਾ ਜੁਗਾ ਕਾ ਧਰਮੁ ਹੈ ਕਲਿ ਮਹਿ ਕੀਰਤਿ ਹਰਿ ਨਾਮਾ ॥੨॥

जतु संजम तीरथ ओना जुगा का धरमु है कलि महि कीरति हरि नामा ॥२॥

Jatu sanjjam teerath onaa jugaa kaa dharamu hai kali mahi keerati hari naamaa ||2||

Celibacy, self-discipline and pilgrimages were the essence of Dharma in those past ages; but in this Dark Age of Kali Yuga, the Praise of the Lord's Name is the essence of Dharma. ||2||

ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਆਪੋ ਆਪਣਾ ਧਰਮੁ ਹੈ ਸੋਧਿ ਦੇਖਹੁ ਬੇਦ ਪੁਰਾਨਾ ॥

जुगि जुगि आपो आपणा धरमु है सोधि देखहु बेद पुराना ॥

Jugi jugi aapo aapa(nn)aa dharamu hai sodhi dekhahu bed puraanaa ||

Each and every age has its own essence of Dharma; study the Vedas and the Puraanas, and see this as true.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਿਨੀ ਧਿਆਇਆ ਹਰਿ ਹਰਿ ਜਗਿ ਤੇ ਪੂਰੇ ਪਰਵਾਨਾ ॥੩॥

गुरमुखि जिनी धिआइआ हरि हरि जगि ते पूरे परवाना ॥३॥

Guramukhi jinee dhiaaiaa hari hari jagi te poore paravaanaa ||3||

They are Gurmukh, who meditate on the Lord, Har, Har; in this world, they are perfect and approved. ||3||

ਕਹਤ ਨਾਨਕੁ ਸਚੇ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਾਏ ਚੂਕੈ ਮਨਿ ਅਭਿਮਾਨਾ ॥

कहत नानकु सचे सिउ प्रीति लाए चूकै मनि अभिमाना ॥

Kahat naanaku sache siu preeti laae chookai mani abhimaanaa ||

Says Nanak, loving the True Lord, the mind's egotism and self-conceit is eradicated.

ਕਹਤ ਸੁਣਤ ਸਭੇ ਸੁਖ ਪਾਵਹਿ ਮਾਨਤ ਪਾਹਿ ਨਿਧਾਨਾ ॥੪॥੪॥

कहत सुणत सभे सुख पावहि मानत पाहि निधाना ॥४॥४॥

Kahat su(nn)at sabhe sukh paavahi maanat paahi nidhaanaa ||4||4||

Those who speak and listen to the Lord's Name, all find peace. Those who believe in it, obtain the supreme treasure. ||4||4||

ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥

बिलावलु महला ३ ॥

Bilaavalu mahalaa 3 ||

Bilaaval, Third Mehl:

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪੇ ਲਾਏ ॥

गुरमुखि प्रीति जिस नो आपे लाए ॥

Guramukhi preeti jis no aape laae ||

The Lord Himself attaches the Gurmukh to His Love;

ਤਿਤੁ ਘਰਿ ਬਿਲਾਵਲੁ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਏ ॥

तितु घरि बिलावलु गुर सबदि सुहाए ॥

Titu ghari bilaavalu gur sabadi suhaae ||

Joyful melodies permeate his home, and he is embellished with the Word of the Guru's Shabad.

ਮੰਗਲੁ ਨਾਰੀ ਗਾਵਹਿ ਆਏ ॥

मंगलु नारी गावहि आए ॥

Manggalu naaree gaavahi aae ||

The women come and sing the songs of joy.

ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥੧॥

मिलि प्रीतम सदा सुखु पाए ॥१॥

Mili preetam sadaa sukhu paae ||1||

Meeting with their Beloved, lasting peace is obtained. ||1||

ਹਉ ਤਿਨ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਿਨੑ ਹਰਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥

हउ तिन बलिहारै जिन्ह हरि मंनि वसाए ॥

Hau tin balihaarai jinh hari manni vasaae ||

I am a sacrifice to those, whose minds are filled with the Lord.

ਹਰਿ ਜਨ ਕਉ ਮਿਲਿਆ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

हरि जन कउ मिलिआ सुखु पाईऐ हरि गुण गावै सहजि सुभाए ॥१॥ रहाउ ॥

Hari jan kau miliaa sukhu paaeeai hari gu(nn) gaavai sahaji subhaae ||1|| rahaau ||

Meeting with the humble servant of the Lord, peace is obtained, and one intuitively sings the Glorious Praises of the Lord. ||1|| Pause ||

ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਤੇਰੈ ਚਾਏ ॥

सदा रंगि राते तेरै चाए ॥

Sadaa ranggi raate terai chaae ||

They are always imbued with Your Joyful Love;

ਹਰਿ ਜੀਉ ਆਪਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਏ ॥

हरि जीउ आपि वसै मनि आए ॥

Hari jeeu aapi vasai mani aae ||

O Dear Lord, You Yourself come to dwell in their minds.

ਆਪੇ ਸੋਭਾ ਸਦ ਹੀ ਪਾਏ ॥

आपे सोभा सद ही पाए ॥

Aape sobhaa sad hee paae ||

They obtain eternal glory.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੇਲੈ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥੨॥

गुरमुखि मेलै मेलि मिलाए ॥२॥

Guramukhi melai meli milaae ||2||

The Gurmukhs are united in the Lord's Union. ||2||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਾਤੇ ਸਬਦਿ ਰੰਗਾਏ ॥

गुरमुखि राते सबदि रंगाए ॥

Guramukhi raate sabadi ranggaae ||

The Gurmukhs are imbued with the love of the Word of the Shabad.

ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਏ ॥

निज घरि वासा हरि गुण गाए ॥

Nij ghari vaasaa hari gu(nn) gaae ||

They abide in the home of their own being, singing the Glorious Praises of the Lord.

ਰੰਗਿ ਚਲੂਲੈ ਹਰਿ ਰਸਿ ਭਾਏ ॥

रंगि चलूलै हरि रसि भाए ॥

Ranggi chaloolai hari rasi bhaae ||

They are dyed in the deep crimson color of the Lord's Love; they look so beautiful.

ਇਹੁ ਰੰਗੁ ਕਦੇ ਨ ਉਤਰੈ ਸਾਚਿ ਸਮਾਏ ॥੩॥

इहु रंगु कदे न उतरै साचि समाए ॥३॥

Ihu ranggu kade na utarai saachi samaae ||3||

This dye never fades away; they are absorbed in the True Lord. ||3||

ਅੰਤਰਿ ਸਬਦੁ ਮਿਟਿਆ ਅਗਿਆਨੁ ਅੰਧੇਰਾ ॥

अंतरि सबदु मिटिआ अगिआनु अंधेरा ॥

Anttari sabadu mitiaa agiaanu anddheraa ||

The Shabad deep within the nucleus of the self dispels the darkness of ignorance.

ਸਤਿਗੁਰ ਗਿਆਨੁ ਮਿਲਿਆ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਮੇਰਾ ॥

सतिगुर गिआनु मिलिआ प्रीतमु मेरा ॥

Satigur giaanu miliaa preetamu meraa ||

Meeting with my Friend, the True Guru, I have obtained spiritual wisdom.

ਜੋ ਸਚਿ ਰਾਤੇ ਤਿਨ ਬਹੁੜਿ ਨ ਫੇਰਾ ॥

जो सचि राते तिन बहुड़ि न फेरा ॥

Jo sachi raate tin bahu(rr)i na pheraa ||

Those who are attuned to the True Lord, do not have to enter the cycle of reincarnation again.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ਪੂਰਾ ਗੁਰੁ ਮੇਰਾ ॥੪॥੫॥

नानक नामु द्रिड़ाए पूरा गुरु मेरा ॥४॥५॥

Naanak naamu dri(rr)aae pooraa guru meraa ||4||5||

O Nanak, my Perfect Guru implants the Naam, the Name of the Lord, deep within. ||4||5||

ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥

बिलावलु महला ३ ॥

Bilaavalu mahalaa 3 ||

Bilaaval, Third Mehl:

ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਵਡਿਆਈ ਪਾਈ ॥

पूरे गुर ते वडिआई पाई ॥

Poore gur te vadiaaee paaee ||

From the Perfect Guru, I have obtained glorious greatness.

ਅਚਿੰਤ ਨਾਮੁ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਈ ॥

अचिंत नामु वसिआ मनि आई ॥

Achintt naamu vasiaa mani aaee ||

The Naam, the Name of the Lord, has spontaneously come to abide in my mind.

ਹਉਮੈ ਮਾਇਆ ਸਬਦਿ ਜਲਾਈ ॥

हउमै माइआ सबदि जलाई ॥

Haumai maaiaa sabadi jalaaee ||

Through the Word of the Shabad, I have burnt away egotism and Maya.

ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਗੁਰ ਤੇ ਸੋਭਾ ਪਾਈ ॥੧॥

दरि साचै गुर ते सोभा पाई ॥१॥

Dari saachai gur te sobhaa paaee ||1||

Through the Guru, I have obtained honor in the Court of the True Lord. ||1||

ਜਗਦੀਸ ਸੇਵਉ ਮੈ ਅਵਰੁ ਨ ਕਾਜਾ ॥

जगदीस सेवउ मै अवरु न काजा ॥

Jagadees sevau mai avaru na kaajaa ||

I serve the Lord of the Universe; I have no other work to do.

ਅਨਦਿਨੁ ਅਨਦੁ ਹੋਵੈ ਮਨਿ ਮੇਰੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਾਗਉ ਤੇਰਾ ਨਾਮੁ ਨਿਵਾਜਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

अनदिनु अनदु होवै मनि मेरै गुरमुखि मागउ तेरा नामु निवाजा ॥१॥ रहाउ ॥

Anadinu anadu hovai mani merai guramukhi maagau teraa naamu nivaajaa ||1|| rahaau ||

Night and day, my mind is in ecstasy; as Gurmukh, I beg for the bliss-giving Naam. ||1|| Pause ||

ਮਨ ਕੀ ਪਰਤੀਤਿ ਮਨ ਤੇ ਪਾਈ ॥

मन की परतीति मन ते पाई ॥

Man kee parateeti man te paaee ||

From the mind itself, mental faith is obtained.

ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਸਬਦਿ ਬੁਝਾਈ ॥

पूरे गुर ते सबदि बुझाई ॥

Poore gur te sabadi bujhaaee ||

Through the Guru, I have realized the Shabad.

ਜੀਵਣ ਮਰਣੁ ਕੋ ਸਮਸਰਿ ਵੇਖੈ ॥

जीवण मरणु को समसरि वेखै ॥

Jeeva(nn) mara(nn)u ko samasari vekhai ||

How rare is that person, who looks upon life and death alike.

ਬਹੁੜਿ ਨ ਮਰੈ ਨਾ ਜਮੁ ਪੇਖੈ ॥੨॥

बहुड़ि न मरै ना जमु पेखै ॥२॥

Bahu(rr)i na marai naa jamu pekhai ||2||

She shall never die again, and shall not have to see the Messenger of Death. ||2||

ਘਰ ਹੀ ਮਹਿ ਸਭਿ ਕੋਟ ਨਿਧਾਨ ॥

घर ही महि सभि कोट निधान ॥

Ghar hee mahi sabhi kot nidhaan ||

Within the home of the self are all the millions of treasures.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਦਿਖਾਏ ਗਇਆ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥

सतिगुरि दिखाए गइआ अभिमानु ॥

Satiguri dikhaae gaiaa abhimaanu ||

The True Guru has revealed them, and my egotistical pride is gone.

ਸਦ ਹੀ ਲਾਗਾ ਸਹਜਿ ਧਿਆਨ ॥

सद ही लागा सहजि धिआन ॥

Sad hee laagaa sahaji dhiaan ||

I keep my meditation always focused on the Cosmic Lord.

ਅਨਦਿਨੁ ਗਾਵੈ ਏਕੋ ਨਾਮ ॥੩॥

अनदिनु गावै एको नाम ॥३॥

Anadinu gaavai eko naam ||3||

Night and day, I sing the One Name. ||3||

ਇਸੁ ਜੁਗ ਮਹਿ ਵਡਿਆਈ ਪਾਈ ॥

इसु जुग महि वडिआई पाई ॥

Isu jug mahi vadiaaee paaee ||

I have obtained glorious greatness in this age,

ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈ ॥

पूरे गुर ते नामु धिआई ॥

Poore gur te naamu dhiaaee ||

From the Perfect Guru, meditating on the Naam.

ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥

जह देखा तह रहिआ समाई ॥

Jah dekhaa tah rahiaa samaaee ||

Wherever I look, I see the Lord permeating and pervading.

ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਕੀਮਤਿ ਨਹੀ ਪਾਈ ॥੪॥

सदा सुखदाता कीमति नही पाई ॥४॥

Sadaa sukhadaataa keemati nahee paaee ||4||

He is forever the Giver of peace; His worth cannot be estimated. ||4||

ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਪਾਇਆ ॥

पूरै भागि गुरु पूरा पाइआ ॥

Poorai bhaagi guru pooraa paaiaa ||

By perfect destiny, I have found the Perfect Guru.

ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਦਿਖਾਇਆ ॥

अंतरि नामु निधानु दिखाइआ ॥

Anttari naamu nidhaanu dikhaaiaa ||

He has revealed to me the treasure of the Naam, deep within the nucleus of my self.

ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਅਤਿ ਮੀਠਾ ਲਾਇਆ ॥

गुर का सबदु अति मीठा लाइआ ॥

Gur kaa sabadu ati meethaa laaiaa ||

The Word of the Guru's Shabad is so very sweet.

ਨਾਨਕ ਤ੍ਰਿਸਨ ਬੁਝੀ ਮਨਿ ਤਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੫॥੬॥੪॥੬॥੧੦॥

नानक त्रिसन बुझी मनि तनि सुखु पाइआ ॥५॥६॥४॥६॥१०॥

Naanak trisan bujhee mani tani sukhu paaiaa ||5||6||4||6||10||

O Nanak, my thirst is quenched, and my mind and body have found peace. ||5||6||4||6||10||

ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੩ ਅਸਟਪਦੀ ਘਰੁ ੧੦

बिलावलु महला ३ असटपदी घरु १०

Bilaavalu mahalaa 3 asatapadee gharu 10

Bilaaval, Third Mehl, Ashtapadees, Tenth House:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਜਗੁ ਕਊਆ ਮੁਖਿ ਚੁੰਚ ਗਿਆਨੁ ॥

जगु कऊआ मुखि चुंच गिआनु ॥

Jagu kauaa mukhi chuncch giaanu ||

The world is like a crow; with its beak, it croaks spiritual wisdom.

ਅੰਤਰਿ ਲੋਭੁ ਝੂਠੁ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥

अंतरि लोभु झूठु अभिमानु ॥

Anttari lobhu jhoothu abhimaanu ||

But deep within there is greed, falsehood and pride.

ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਪਾਜੁ ਲਹਗੁ ਨਿਦਾਨਿ ॥੧॥

बिनु नावै पाजु लहगु निदानि ॥१॥

Binu naavai paaju lahagu nidaani ||1||

Without the Name of the Lord, your thin outer covering shall wear off, you fool. ||1||

ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵਿ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਚੀਤਿ ॥

सतिगुर सेवि नामु वसै मनि चीति ॥

Satigur sevi naamu vasai mani cheeti ||

Serving the True Guru, the Naam shall dwell in your conscious mind.

ਗੁਰੁ ਭੇਟੇ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਚੇਤਾਵੈ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਹੋਰ ਝੂਠੁ ਪਰੀਤਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

गुरु भेटे हरि नामु चेतावै बिनु नावै होर झूठु परीति ॥१॥ रहाउ ॥

Guru bhete hari naamu chetaavai binu naavai hor jhoothu pareeti ||1|| rahaau ||

Meeting with the Guru, the Name of the Lord comes to mind. Without the Name, other loves are false. ||1|| Pause ||

ਗੁਰਿ ਕਹਿਆ ਸਾ ਕਾਰ ਕਮਾਵਹੁ ॥

गुरि कहिआ सा कार कमावहु ॥

Guri kahiaa saa kaar kamaavahu ||

So do that work, which the Guru tells you to do.

ਸਬਦੁ ਚੀਨੑਿ ਸਹਜ ਘਰਿ ਆਵਹੁ ॥

सबदु चीन्हि सहज घरि आवहु ॥

Sabadu cheenhi sahaj ghari aavahu ||

Contemplating the Word of the Shabad, you shall come to the home of celestial bliss.

ਸਾਚੈ ਨਾਇ ਵਡਾਈ ਪਾਵਹੁ ॥੨॥

साचै नाइ वडाई पावहु ॥२॥

Saachai naai vadaaee paavahu ||2||

Through the True Name, you shall obtain glorious greatness. ||2||

ਆਪਿ ਨ ਬੂਝੈ ਲੋਕ ਬੁਝਾਵੈ ॥

आपि न बूझै लोक बुझावै ॥

Aapi na boojhai lok bujhaavai ||

One who does not understand his own self, but still tries to instruct others,

ਮਨ ਕਾ ਅੰਧਾ ਅੰਧੁ ਕਮਾਵੈ ॥

मन का अंधा अंधु कमावै ॥

Man kaa anddhaa anddhu kamaavai ||

Is mentally blind, and acts in blindness.

ਦਰੁ ਘਰੁ ਮਹਲੁ ਠਉਰੁ ਕੈਸੇ ਪਾਵੈ ॥੩॥

दरु घरु महलु ठउरु कैसे पावै ॥३॥

Daru gharu mahalu thauru kaise paavai ||3||

How can he ever find a home and a place of rest, in the Mansion of the Lord's Presence? ||3||

ਹਰਿ ਜੀਉ ਸੇਵੀਐ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ॥

हरि जीउ सेवीऐ अंतरजामी ॥

Hari jeeu seveeai anttarajaamee ||

Serve the Dear Lord, the Inner-knower, the Searcher of hearts;

ਘਟ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਜਿਸ ਕੀ ਜੋਤਿ ਸਮਾਨੀ ॥

घट घट अंतरि जिस की जोति समानी ॥

Ghat ghat anttari jis kee joti samaanee ||

Deep within each and every heart, His Light is shining forth.

ਤਿਸੁ ਨਾਲਿ ਕਿਆ ਚਲੈ ਪਹਨਾਮੀ ॥੪॥

तिसु नालि किआ चलै पहनामी ॥४॥

Tisu naali kiaa chalai pahanaamee ||4||

How can anyone hide anything from Him? ||4||

ਸਾਚਾ ਨਾਮੁ ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਜਾਨੈ ॥

साचा नामु साचै सबदि जानै ॥

Saachaa naamu saachai sabadi jaanai ||

The True Name is known through the True Word of the Shabad.

ਆਪੈ ਆਪੁ ਮਿਲੈ ਚੂਕੈ ਅਭਿਮਾਨੈ ॥

आपै आपु मिलै चूकै अभिमानै ॥

Aapai aapu milai chookai abhimaanai ||

The Lord Himself meets that one who eradicates egotistical pride.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਸਦਾ ਵਖਾਨੈ ॥੫॥

गुरमुखि नामु सदा सदा वखानै ॥५॥

Guramukhi naamu sadaa sadaa vakhaanai ||5||

The Gurmukh chants the Naam, forever and ever. ||5||

ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੇਵਿਐ ਦੂਜੀ ਦੁਰਮਤਿ ਜਾਈ ॥

सतिगुरि सेविऐ दूजी दुरमति जाई ॥

Satiguri seviai doojee duramati jaaee ||

Serving the True Guru, duality and evil-mindedness are taken away.

ਅਉਗਣ ਕਾਟਿ ਪਾਪਾ ਮਤਿ ਖਾਈ ॥

अउगण काटि पापा मति खाई ॥

Auga(nn) kaati paapaa mati khaaee ||

Guilty mistakes are erased, and the sinful intellect is cleansed.

ਕੰਚਨ ਕਾਇਆ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਸਮਾਈ ॥੬॥

कंचन काइआ जोती जोति समाई ॥६॥

Kancchan kaaiaa jotee joti samaaee ||6||

One's body sparkles like gold, and one's light merges into the Light. ||6||

ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ॥

सतिगुरि मिलिऐ वडी वडिआई ॥

Satiguri miliai vadee vadiaaee ||

Meeting with the True Guru, one is blessed with glorious greatness.

ਦੁਖੁ ਕਾਟੈ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਵਸਾਈ ॥

दुखु काटै हिरदै नामु वसाई ॥

Dukhu kaatai hiradai naamu vasaaee ||

Pain is taken away, and the Naam comes to dwell within the heart.

ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਈ ॥੭॥

नामि रते सदा सुखु पाई ॥७॥

Naami rate sadaa sukhu paaee ||7||

Imbued with the Naam, one finds eternal peace. ||7||

ਗੁਰਮਤਿ ਮਾਨਿਆ ਕਰਣੀ ਸਾਰੁ ॥

गुरमति मानिआ करणी सारु ॥

Guramati maaniaa kara(nn)ee saaru ||

Obeying the Gur's instructions, one's actions are purified.

ਗੁਰਮਤਿ ਮਾਨਿਆ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥

गुरमति मानिआ मोख दुआरु ॥

Guramati maaniaa mokh duaaru ||

Obeying the Guru's Instructions, one finds the state of salvation.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮਤਿ ਮਾਨਿਆ ਪਰਵਾਰੈ ਸਾਧਾਰੁ ॥੮॥੧॥੩॥

नानक गुरमति मानिआ परवारै साधारु ॥८॥१॥३॥

Naanak guramati maaniaa paravaarai saadhaaru ||8||1||3||

O Nanak, those who follow the Guru's Teachings are saved, along with their families. ||8||1||3||

ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੩ ਵਾਰ ਸਤ ਘਰੁ ੧੦

बिलावलु महला ३ वार सत घरु १०

Bilaavalu mahalaa 3 vaar sat gharu 10

Bilaaval, Third Mehl, The Seven Days, Tenth House:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਆਦਿਤ ਵਾਰਿ ਆਦਿ ਪੁਰਖੁ ਹੈ ਸੋਈ ॥

आदित वारि आदि पुरखु है सोई ॥

Aadit vaari aadi purakhu hai soee ||

Sunday: He, the Lord, is the Primal Being.

ਆਪੇ ਵਰਤੈ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥

आपे वरतै अवरु न कोई ॥

Aape varatai avaru na koee ||

He Himself is the Pervading Lord; there is no other at all.

ਓਤਿ ਪੋਤਿ ਜਗੁ ਰਹਿਆ ਪਰੋਈ ॥

ओति पोति जगु रहिआ परोई ॥

Oti poti jagu rahiaa paroee ||

Through and through, He is woven into the fabric of the world.

ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਰੈ ਸੁ ਹੋਈ ॥

आपे करता करै सु होई ॥

Aape karataa karai su hoee ||

Whatever the Creator Himself does, that alone happens.

ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥

नामि रते सदा सुखु होई ॥

Naami rate sadaa sukhu hoee ||

Imbued with the Naam, the Name of the Lord, one is forever in peace.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲਾ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥੧॥

गुरमुखि विरला बूझै कोई ॥१॥

Guramukhi viralaa boojhai koee ||1||

But how rare is the one, who, as Gurmukh, understands this. ||1||

ਹਿਰਦੈ ਜਪਨੀ ਜਪਉ ਗੁਣਤਾਸਾ ॥

हिरदै जपनी जपउ गुणतासा ॥

Hiradai japanee japau gu(nn)ataasaa ||

Within my heart, I chant the Chant of the Lord, the treasure of virtue.

ਹਰਿ ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਅਪਰੰਪਰ ਸੁਆਮੀ ਜਨ ਪਗਿ ਲਗਿ ਧਿਆਵਉ ਹੋਇ ਦਾਸਨਿ ਦਾਸਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

हरि अगम अगोचरु अपर्मपर सुआमी जन पगि लगि धिआवउ होइ दासनि दासा ॥१॥ रहाउ ॥

Hari agam agocharu aparamppar suaamee jan pagi lagi dhiaavau hoi daasani daasaa ||1|| rahaau ||

The Lord, my Lord and Master, is inaccessible, unfathomable and unlimited. Grasping the feet of the Lord's humble servants, I meditate on Him, and become the slave of His slaves. ||1|| Pause ||

ਸੋਮਵਾਰਿ ਸਚਿ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥

सोमवारि सचि रहिआ समाइ ॥

Somavaari sachi rahiaa samaai ||

Monday: The True Lord is permeating and pervading.

ਤਿਸ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਕਹੀ ਨ ਜਾਇ ॥

तिस की कीमति कही न जाइ ॥

Tis kee keemati kahee na jaai ||

His value cannot be described.

ਆਖਿ ਆਖਿ ਰਹੇ ਸਭਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

आखि आखि रहे सभि लिव लाइ ॥

Aakhi aakhi rahe sabhi liv laai ||

Talking and speaking about Him, all keep themselves lovingly focused on Him.

ਜਿਸੁ ਦੇਵੈ ਤਿਸੁ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥

जिसु देवै तिसु पलै पाइ ॥

Jisu devai tisu palai paai ||

Devotion falls into the laps of those whom He so blesses.

ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਲਖਿਆ ਨ ਜਾਇ ॥

अगम अगोचरु लखिआ न जाइ ॥

Agam agocharu lakhiaa na jaai ||

He is inaccessible and unfathomable; He cannot be seen.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਹਰਿ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥੨॥

गुर कै सबदि हरि रहिआ समाइ ॥२॥

Gur kai sabadi hari rahiaa samaai ||2||

Through the Word of the Guru's Shabad, the Lord is seen to be permeating and pervading everywhere. ||2||

ਮੰਗਲਿ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਉਪਾਇਆ ॥

मंगलि माइआ मोहु उपाइआ ॥

Manggali maaiaa mohu upaaiaa ||

Tuesday: The Lord created love and attachment to Maya.

ਆਪੇ ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਧੰਧੈ ਲਾਇਆ ॥

आपे सिरि सिरि धंधै लाइआ ॥

Aape siri siri dhanddhai laaiaa ||

He Himself has enjoined each and every being to their tasks.

ਆਪਿ ਬੁਝਾਏ ਸੋਈ ਬੂਝੈ ॥

आपि बुझाए सोई बूझै ॥

Aapi bujhaae soee boojhai ||

He alone understands, whom the Lord causes to understand.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਦਰੁ ਘਰੁ ਸੂਝੈ ॥

गुर कै सबदि दरु घरु सूझै ॥

Gur kai sabadi daru gharu soojhai ||

Through the Word of the Guru's Shabad, one understands his heart and home.

ਪ੍ਰੇਮ ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

प्रेम भगति करे लिव लाइ ॥

Prem bhagati kare liv laai ||

He worships the Lord in loving devotion.

ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇ ॥੩॥

हउमै ममता सबदि जलाइ ॥३॥

Haumai mamataa sabadi jalaai ||3||

His egotism and self-conceit are burnt away by the Shabad. ||3||

ਬੁਧਵਾਰਿ ਆਪੇ ਬੁਧਿ ਸਾਰੁ ॥

बुधवारि आपे बुधि सारु ॥

Budhavaari aape budhi saaru ||

Wednesday: He Himself bestows sublime understanding.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਰਣੀ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰੁ ॥

गुरमुखि करणी सबदु वीचारु ॥

Guramukhi kara(nn)ee sabadu veechaaru ||

The Gurmukh does good deeds, and contemplates the Word of the Shabad.

ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥

नामि रते मनु निरमलु होइ ॥

Naami rate manu niramalu hoi ||

Imbued with the Naam, the Name of the Lord, the mind become pure and immaculate.

ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਹਉਮੈ ਮਲੁ ਖੋਇ ॥

हरि गुण गावै हउमै मलु खोइ ॥

Hari gu(nn) gaavai haumai malu khoi ||

He sings the Glorious Praises of the Lord, and washes off the filth of egotism.

ਦਰਿ ਸਚੈ ਸਦ ਸੋਭਾ ਪਾਏ ॥

दरि सचै सद सोभा पाए ॥

Dari sachai sad sobhaa paae ||

In the Court of the True Lord, he obtains lasting glory.

ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਏ ॥੪॥

नामि रते गुर सबदि सुहाए ॥४॥

Naami rate gur sabadi suhaae ||4||

Imbued with the Naam, he is embellished with the Word of the Guru's Shabad. ||4||

ਲਾਹਾ ਨਾਮੁ ਪਾਏ ਗੁਰ ਦੁਆਰਿ ॥

लाहा नामु पाए गुर दुआरि ॥

Laahaa naamu paae gur duaari ||

The profit of the Naam is obtained through the Door of the Guru.

ਆਪੇ ਦੇਵੈ ਦੇਵਣਹਾਰੁ ॥

आपे देवै देवणहारु ॥

Aape devai deva(nn)ahaaru ||

The Great Giver Himself gives it.

ਜੋ ਦੇਵੈ ਤਿਸ ਕਉ ਬਲਿ ਜਾਈਐ ॥

जो देवै तिस कउ बलि जाईऐ ॥

Jo devai tis kau bali jaaeeai ||

I am a sacrifice to the One who gives it.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਆਪੁ ਗਵਾਈਐ ॥

गुर परसादी आपु गवाईऐ ॥

Gur parasaadee aapu gavaaeeai ||

By Guru's Grace, self-conceit is eradicated.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਰਖਹੁ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥

नानक नामु रखहु उर धारि ॥

Naanak naamu rakhahu ur dhaari ||

O Nanak, enshrine the Naam within your heart.

ਦੇਵਣਹਾਰੇ ਕਉ ਜੈਕਾਰੁ ॥੫॥

देवणहारे कउ जैकारु ॥५॥

Deva(nn)ahaare kau jaikaaru ||5||

I celebrate the victory of the Lord, the Great Giver. ||5||

ਵੀਰਵਾਰਿ ਵੀਰ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਏ ॥

वीरवारि वीर भरमि भुलाए ॥

Veeravaari veer bharami bhulaae ||

Thursday: The fifty-two warriors were deluded by doubt.

ਪ੍ਰੇਤ ਭੂਤ ਸਭਿ ਦੂਜੈ ਲਾਏ ॥

प्रेत भूत सभि दूजै लाए ॥

Pret bhoot sabhi doojai laae ||

All the goblins and demons are attached to duality.

ਆਪਿ ਉਪਾਏ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਵੇਕਾ ॥

आपि उपाए करि वेखै वेका ॥

Aapi upaae kari vekhai vekaa ||

God Himself created them, and sees each one distinct.

ਸਭਨਾ ਕਰਤੇ ਤੇਰੀ ਟੇਕਾ ॥

सभना करते तेरी टेका ॥

Sabhanaa karate teree tekaa ||

O Creator Lord, You are the Support of all.

ਜੀਅ ਜੰਤ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾਈ ॥

जीअ जंत तेरी सरणाई ॥

Jeea jantt teree sara(nn)aaee ||

The beings and creatures are under Your protection.

ਸੋ ਮਿਲੈ ਜਿਸੁ ਲੈਹਿ ਮਿਲਾਈ ॥੬॥

सो मिलै जिसु लैहि मिलाई ॥६॥

So milai jisu laihi milaaee ||6||

He alone meets You, whom You Yourself meet. ||6||

ਸੁਕ੍ਰਵਾਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥

सुक्रवारि प्रभु रहिआ समाई ॥

Sukrvaari prbhu rahiaa samaaee ||

Friday: God is permeating and pervading everywhere.

ਆਪਿ ਉਪਾਇ ਸਭ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥

आपि उपाइ सभ कीमति पाई ॥

Aapi upaai sabh keemati paaee ||

He Himself created all, and appraises the value of all.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਕਰੈ ਬੀਚਾਰੁ ॥

गुरमुखि होवै सु करै बीचारु ॥

Guramukhi hovai su karai beechaaru ||

One who become Gurmukh, contemplates the Lord.

ਸਚੁ ਸੰਜਮੁ ਕਰਣੀ ਹੈ ਕਾਰ ॥

सचु संजमु करणी है कार ॥

Sachu sanjjamu kara(nn)ee hai kaar ||

He practices truth and self-restraint.

ਵਰਤੁ ਨੇਮੁ ਨਿਤਾਪ੍ਰਤਿ ਪੂਜਾ ॥

वरतु नेमु निताप्रति पूजा ॥

Varatu nemu nitaaprti poojaa ||

All fasts, religious rituals and daily worship services,

ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਸਭੁ ਭਾਉ ਹੈ ਦੂਜਾ ॥੭॥

बिनु बूझे सभु भाउ है दूजा ॥७॥

Binu boojhe sabhu bhaau hai doojaa ||7||

without genuine understanding lead only to the love of duality. ||7||

ਛਨਿਛਰਵਾਰਿ ਸਉਣ ਸਾਸਤ ਬੀਚਾਰੁ ॥

छनिछरवारि सउण सासत बीचारु ॥

Chhanichharavaari sau(nn) saasat beechaaru ||

Saturday: Contemplating good omens and the Shaastras,

ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਭਰਮੈ ਸੰਸਾਰੁ ॥

हउमै मेरा भरमै संसारु ॥

Haumai meraa bharamai sanssaaru ||

In egotism and self-conceit, the world wanders in delusion.

ਮਨਮੁਖੁ ਅੰਧਾ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥

मनमुखु अंधा दूजै भाइ ॥

Manamukhu anddhaa doojai bhaai ||

The blind, self-willed manmukh in engrossed in the love of duality.

ਜਮ ਦਰਿ ਬਾਧਾ ਚੋਟਾ ਖਾਇ ॥

जम दरि बाधा चोटा खाइ ॥

Jam dari baadhaa chotaa khaai ||

Bound and gagged at death's door, he is beaten and punished.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥

गुर परसादी सदा सुखु पाए ॥

Gur parasaadee sadaa sukhu paae ||

By Guru's Grace, one finds lasting peace.

ਸਚੁ ਕਰਣੀ ਸਾਚਿ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥੮॥

सचु करणी साचि लिव लाए ॥८॥

Sachu kara(nn)ee saachi liv laae ||8||

He practices Truth, and lovingly focuses on the Truth. ||8||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ॥

सतिगुरु सेवहि से वडभागी ॥

Satiguru sevahi se vadabhaagee ||

Those who serve the True Guru are very fortunate.

ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਸਚਿ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥

हउमै मारि सचि लिव लागी ॥

Haumai maari sachi liv laagee ||

Conquering their ego, they embrace love for the True Lord.

ਤੇਰੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥

तेरै रंगि राते सहजि सुभाइ ॥

Terai ranggi raate sahaji subhaai ||

They are automatically imbued with Your Love, O Lord.

ਤੂ ਸੁਖਦਾਤਾ ਲੈਹਿ ਮਿਲਾਇ ॥

तू सुखदाता लैहि मिलाइ ॥

Too sukhadaataa laihi milaai ||

You are the Giver of peace; You merge them into Yourself.

ਏਕਸ ਤੇ ਦੂਜਾ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥

एकस ते दूजा नाही कोइ ॥

Ekas te doojaa naahee koi ||

Everything comes from the One and only Lord; there is no other at all.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਸੋਝੀ ਹੋਇ ॥੯॥

गुरमुखि बूझै सोझी होइ ॥९॥

Guramukhi boojhai sojhee hoi ||9||

The Gurmukh realizes this, and understands. ||9||

ਪੰਦ੍ਰਹ ਥਿਤੀਂ ਤੈ ਸਤ ਵਾਰ ॥

पंद्रह थितीं तै सत वार ॥

Panddrh thiteen tai sat vaar ||

The fifteen lunar days, the seven days of the week,

ਮਾਹਾ ਰੁਤੀ ਆਵਹਿ ਵਾਰ ਵਾਰ ॥

माहा रुती आवहि वार वार ॥

Maahaa rutee aavahi vaar vaar ||

The months, seasons, days and nights, come over and over again;

ਦਿਨਸੁ ਰੈਣਿ ਤਿਵੈ ਸੰਸਾਰੁ ॥

दिनसु रैणि तिवै संसारु ॥

Dinasu rai(nn)i tivai sanssaaru ||

So the world goes on.

ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਕੀਆ ਕਰਤਾਰਿ ॥

आवा गउणु कीआ करतारि ॥

Aavaa gau(nn)u keeaa karataari ||

Coming and going were created by the Creator Lord.

ਨਿਹਚਲੁ ਸਾਚੁ ਰਹਿਆ ਕਲ ਧਾਰਿ ॥

निहचलु साचु रहिआ कल धारि ॥

Nihachalu saachu rahiaa kal dhaari ||

The True Lord remains steady and stable, by His almighty power.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਕੋ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ॥੧੦॥੧॥

नानक गुरमुखि बूझै को सबदु वीचारि ॥१०॥१॥

Naanak guramukhi boojhai ko sabadu veechaari ||10||1||

O Nanak, how rare is that Gurmukh who understands, and contemplates the Naam, the Name of the Lord. ||10||1||

ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥

बिलावलु महला ३ ॥

Bilaavalu mahalaa 3 ||

Bilaaval, Third Mehl:

ਆਦਿ ਪੁਰਖੁ ਆਪੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਾਜੇ ॥

आदि पुरखु आपे स्रिसटि साजे ॥

Aadi purakhu aape srisati saaje ||

The Primal Lord Himself formed the Universe.

ਜੀਅ ਜੰਤ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਪਾਜੇ ॥

जीअ जंत माइआ मोहि पाजे ॥

Jeea jantt maaiaa mohi paaje ||

The beings and creatures are engrossed in emotional attachment to Maya.

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪਰਪੰਚਿ ਲਾਗੇ ॥

दूजै भाइ परपंचि लागे ॥

Doojai bhaai parapancchi laage ||

In the love of duality, they are attached to the illusory material world.

ਆਵਹਿ ਜਾਵਹਿ ਮਰਹਿ ਅਭਾਗੇ ॥

आवहि जावहि मरहि अभागे ॥

Aavahi jaavahi marahi abhaage ||

The unfortunate ones die, and continue to come and go.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਭੇਟਿਐ ਸੋਝੀ ਪਾਇ ॥

सतिगुरि भेटिऐ सोझी पाइ ॥

Satiguri bhetiai sojhee paai ||

Meeting with the True Guru, understanding is obtained.

ਪਰਪੰਚੁ ਚੂਕੈ ਸਚਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥

परपंचु चूकै सचि समाइ ॥१॥

Parapancchu chookai sachi samaai ||1||

Then, the illusion of the material world is shattered, and one merges in Truth. ||1||

ਜਾ ਕੈ ਮਸਤਕਿ ਲਿਖਿਆ ਲੇਖੁ ॥

जा कै मसतकि लिखिआ लेखु ॥

Jaa kai masataki likhiaa lekhu ||

One who has such pre-ordained destiny inscribed upon his forehead

ਤਾ ਕੈ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਏਕੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

ता कै मनि वसिआ प्रभु एकु ॥१॥ रहाउ ॥

Taa kai mani vasiaa prbhu eku ||1|| rahaau ||

- the One God abides within his mind. ||1|| Pause ||

ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਉਪਾਇ ਆਪੇ ਸਭੁ ਵੇਖੈ ॥

स्रिसटि उपाइ आपे सभु वेखै ॥

Srisati upaai aape sabhu vekhai ||

He created the Universe, and He Himself beholds all.

ਕੋਇ ਨ ਮੇਟੈ ਤੇਰੈ ਲੇਖੈ ॥

कोइ न मेटै तेरै लेखै ॥

Koi na metai terai lekhai ||

No one can erase Your record, Lord.

ਸਿਧ ਸਾਧਿਕ ਜੇ ਕੋ ਕਹੈ ਕਹਾਏ ॥

सिध साधिक जे को कहै कहाए ॥

Sidh saadhik je ko kahai kahaae ||

If someone calls himself a Siddha or a seeker,

ਭਰਮੇ ਭੂਲਾ ਆਵੈ ਜਾਏ ॥

भरमे भूला आवै जाए ॥

Bharame bhoolaa aavai jaae ||

He is deluded by doubt, and will continue coming and going.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੈ ਸੋ ਜਨੁ ਬੂਝੈ ॥

सतिगुरु सेवै सो जनु बूझै ॥

Satiguru sevai so janu boojhai ||

That humble being alone understands, who serves the True Guru.

ਹਉਮੈ ਮਾਰੇ ਤਾ ਦਰੁ ਸੂਝੈ ॥੨॥

हउमै मारे ता दरु सूझै ॥२॥

Haumai maare taa daru soojhai ||2||

Conquering his ego, he finds the Lord's Door. ||2||

ਏਕਸੁ ਤੇ ਸਭੁ ਦੂਜਾ ਹੂਆ ॥

एकसु ते सभु दूजा हूआ ॥

Ekasu te sabhu doojaa hooaa ||

From the One Lord, all others were formed.

ਏਕੋ ਵਰਤੈ ਅਵਰੁ ਨ ਬੀਆ ॥

एको वरतै अवरु न बीआ ॥

Eko varatai avaru na beeaa ||

The One Lord is pervading everywhere; there is no other at all.

ਦੂਜੇ ਤੇ ਜੇ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ॥

दूजे ते जे एको जाणै ॥

Dooje te je eko jaa(nn)ai ||

Renouncing duality, one comes to know the One Lord.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਹਰਿ ਦਰਿ ਨੀਸਾਣੈ ॥

गुर कै सबदि हरि दरि नीसाणै ॥

Gur kai sabadi hari dari neesaa(nn)ai ||

Through the Word of the Guru's Shabad, one knows the Lord's Door, and His Banner.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੇ ਤਾ ਏਕੋ ਪਾਏ ॥

सतिगुरु भेटे ता एको पाए ॥

Satiguru bhete taa eko paae ||

Meeting the True Guru, one finds the One Lord.

ਵਿਚਹੁ ਦੂਜਾ ਠਾਕਿ ਰਹਾਏ ॥੩॥

विचहु दूजा ठाकि रहाए ॥३॥

Vichahu doojaa thaaki rahaae ||3||

Duality is subdued within. ||3||

ਜਿਸ ਦਾ ਸਾਹਿਬੁ ਡਾਢਾ ਹੋਇ ॥

जिस दा साहिबु डाढा होइ ॥

Jis daa saahibu daadhaa hoi ||

One who belongs to the All-powerful Lord and Master

ਤਿਸ ਨੋ ਮਾਰਿ ਨ ਸਾਕੈ ਕੋਇ ॥

तिस नो मारि न साकै कोइ ॥

Tis no maari na saakai koi ||

No one can destroy him.

ਸਾਹਿਬ ਕੀ ਸੇਵਕੁ ਰਹੈ ਸਰਣਾਈ ॥

साहिब की सेवकु रहै सरणाई ॥

Saahib kee sevaku rahai sara(nn)aaee ||

The Lord's servant remains under His protection;

ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥

आपे बखसे दे वडिआई ॥

Aape bakhase de vadiaaee ||

The Lord Himself forgives him, and blesses him with glorious greatness.

ਤਿਸ ਤੇ ਊਪਰਿ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥

तिस ते ऊपरि नाही कोइ ॥

Tis te upari naahee koi ||

There is none higher than Him.

ਕਉਣੁ ਡਰੈ ਡਰੁ ਕਿਸ ਕਾ ਹੋਇ ॥੪॥

कउणु डरै डरु किस का होइ ॥४॥

Kau(nn)u darai daru kis kaa hoi ||4||

Why should he be afraid? What should he ever fear? ||4||

ਗੁਰਮਤੀ ਸਾਂਤਿ ਵਸੈ ਸਰੀਰ ॥

गुरमती सांति वसै सरीर ॥

Guramatee saanti vasai sareer ||

Through the Guru's Teachings, peace and tranquility abide within the body.

ਸਬਦੁ ਚੀਨੑਿ ਫਿਰਿ ਲਗੈ ਨ ਪੀਰ ॥

सबदु चीन्हि फिरि लगै न पीर ॥

Sabadu cheenhi phiri lagai na peer ||

Remember the Word of the Shabad, and you shall never suffer pain.

ਆਵੈ ਨ ਜਾਇ ਨਾ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ॥

आवै न जाइ ना दुखु पाए ॥

Aavai na jaai naa dukhu paae ||

You shall not have to come or go, or suffer in sorrow.

ਨਾਮੇ ਰਾਤੇ ਸਹਜਿ ਸਮਾਏ ॥

नामे राते सहजि समाए ॥

Naame raate sahaji samaae ||

Imbued with the Naam, the Name of the Lord, you shall merge in celestial peace.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵੇਖੈ ਹਦੂਰਿ ॥

नानक गुरमुखि वेखै हदूरि ॥

Naanak guramukhi vekhai hadoori ||

O Nanak, the Gurmukh beholds Him ever-present, close at hand.

ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਦ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥੫॥

मेरा प्रभु सद रहिआ भरपूरि ॥५॥

Meraa prbhu sad rahiaa bharapoori ||5||

My God is always fully pervading everywhere. ||5||

ਇਕਿ ਸੇਵਕ ਇਕਿ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਏ ॥

इकि सेवक इकि भरमि भुलाए ॥

Iki sevak iki bharami bhulaae ||

Some are selfless servants, while others wander, deluded by doubt.

ਆਪੇ ਕਰੇ ਹਰਿ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ॥

आपे करे हरि आपि कराए ॥

Aape kare hari aapi karaae ||

The Lord Himself does, and causes everything to be done.

ਏਕੋ ਵਰਤੈ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥

एको वरतै अवरु न कोइ ॥

Eko varatai avaru na koi ||

The One Lord is all-pervading; there is no other at all.

ਮਨਿ ਰੋਸੁ ਕੀਜੈ ਜੇ ਦੂਜਾ ਹੋਇ ॥

मनि रोसु कीजै जे दूजा होइ ॥

Mani rosu keejai je doojaa hoi ||

The mortal might complain, if there were any other.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਕਰਣੀ ਸਾਰੀ ॥

सतिगुरु सेवे करणी सारी ॥

Satiguru seve kara(nn)ee saaree ||

Serve the True Guru; this is the most excellent action.

ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਸਾਚੇ ਵੀਚਾਰੀ ॥੬॥

दरि साचै साचे वीचारी ॥६॥

Dari saachai saache veechaaree ||6||

In the Court of the True Lord, you shall be judged true. ||6||

ਥਿਤੀ ਵਾਰ ਸਭਿ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਏ ॥

थिती वार सभि सबदि सुहाए ॥

Thitee vaar sabhi sabadi suhaae ||

All the lunar days, and the days of the week are beautiful, when one contemplates the Shabad.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਤਾ ਫਲੁ ਪਾਏ ॥

सतिगुरु सेवे ता फलु पाए ॥

Satiguru seve taa phalu paae ||

If one serves the True Guru, he obtains the fruits of his rewards.

ਥਿਤੀ ਵਾਰ ਸਭਿ ਆਵਹਿ ਜਾਹਿ ॥

थिती वार सभि आवहि जाहि ॥

Thitee vaar sabhi aavahi jaahi ||

The omens and days all come and go.

ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਨਿਹਚਲੁ ਸਦਾ ਸਚਿ ਸਮਾਹਿ ॥

गुर सबदु निहचलु सदा सचि समाहि ॥

Gur sabadu nihachalu sadaa sachi samaahi ||

But the Word of the Guru's Shabad is eternal and unchanging. Through it, one merges in the True Lord.

ਥਿਤੀ ਵਾਰ ਤਾ ਜਾ ਸਚਿ ਰਾਤੇ ॥

थिती वार ता जा सचि राते ॥

Thitee vaar taa jaa sachi raate ||

The days are auspicious, when one is imbued with Truth.

ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਸਭਿ ਭਰਮਹਿ ਕਾਚੇ ॥੭॥

बिनु नावै सभि भरमहि काचे ॥७॥

Binu naavai sabhi bharamahi kaache ||7||

Without the Name, all the false ones wander deluded. ||7||

ਮਨਮੁਖ ਮਰਹਿ ਮਰਿ ਬਿਗਤੀ ਜਾਹਿ ॥

मनमुख मरहि मरि बिगती जाहि ॥

Manamukh marahi mari bigatee jaahi ||

The self-willed manmukhs die, and dead, they fall into the most evil state.

ਏਕੁ ਨ ਚੇਤਹਿ ਦੂਜੈ ਲੋਭਾਹਿ ॥

एकु न चेतहि दूजै लोभाहि ॥

Eku na chetahi doojai lobhaahi ||

They do not remember the One Lord; they are deluded by duality.

ਅਚੇਤ ਪਿੰਡੀ ਅਗਿਆਨ ਅੰਧਾਰੁ ॥

अचेत पिंडी अगिआन अंधारु ॥

Achet pinddee agiaan anddhaaru ||

The human body is unconscious, ignorant and blind.

ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਕਿਉ ਪਾਏ ਪਾਰੁ ॥

बिनु सबदै किउ पाए पारु ॥

Binu sabadai kiu paae paaru ||

Without the Word of the Shabad, how can anyone cross over?

ਆਪਿ ਉਪਾਏ ਉਪਾਵਣਹਾਰੁ ॥

आपि उपाए उपावणहारु ॥

Aapi upaae upaava(nn)ahaaru ||

The Creator Himself creates.

ਆਪੇ ਕੀਤੋਨੁ ਗੁਰ ਵੀਚਾਰੁ ॥੮॥

आपे कीतोनु गुर वीचारु ॥८॥

Aape keetonu gur veechaaru ||8||

He Himself contemplates the Guru's Word. ||8||

ਬਹੁਤੇ ਭੇਖ ਕਰਹਿ ਭੇਖਧਾਰੀ ॥

बहुते भेख करहि भेखधारी ॥

Bahute bhekh karahi bhekhadhaaree ||

The religious fanatics wear all sorts of religious robes.

ਭਵਿ ਭਵਿ ਭਰਮਹਿ ਕਾਚੀ ਸਾਰੀ ॥

भवि भवि भरमहि काची सारी ॥

Bhavi bhavi bharamahi kaachee saaree ||

They roll around and wander around, like the false dice on the board.

ਐਥੈ ਸੁਖੁ ਨ ਆਗੈ ਹੋਇ ॥

ऐथै सुखु न आगै होइ ॥

Aithai sukhu na aagai hoi ||

They find no peace, here or hereafter.

ਮਨਮੁਖ ਮੁਏ ਅਪਣਾ ਜਨਮੁ ਖੋਇ ॥

मनमुख मुए अपणा जनमु खोइ ॥

Manamukh mue apa(nn)aa janamu khoi ||

The self-willed manmukhs waste away their lives, and die.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਏ ॥

सतिगुरु सेवे भरमु चुकाए ॥

Satiguru seve bharamu chukaae ||

Serving the True Guru, doubt is driven away.

ਘਰ ਹੀ ਅੰਦਰਿ ਸਚੁ ਮਹਲੁ ਪਾਏ ॥੯॥

घर ही अंदरि सचु महलु पाए ॥९॥

Ghar hee anddari sachu mahalu paae ||9||

Deep within the home of the heart, one finds the Mansion of the True Lord's Presence. ||9||

ਆਪੇ ਪੂਰਾ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਇ ॥

आपे पूरा करे सु होइ ॥

Aape pooraa kare su hoi ||

Whatever the Perfect Lord does, that alone happens.

ਏਹਿ ਥਿਤੀ ਵਾਰ ਦੂਜਾ ਦੋਇ ॥

एहि थिती वार दूजा दोइ ॥

Ehi thitee vaar doojaa doi ||

Concern with these omens and days leads only to duality.

ਸਤਿਗੁਰ ਬਾਝਹੁ ਅੰਧੁ ਗੁਬਾਰੁ ॥

सतिगुर बाझहु अंधु गुबारु ॥

Satigur baajhahu anddhu gubaaru ||

Without the True Guru, there is only pitch darkness.

ਥਿਤੀ ਵਾਰ ਸੇਵਹਿ ਮੁਗਧ ਗਵਾਰ ॥

थिती वार सेवहि मुगध गवार ॥

Thitee vaar sevahi mugadh gavaar ||

Only idiots and fools worry about these omens and days.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਸੋਝੀ ਪਾਇ ॥

नानक गुरमुखि बूझै सोझी पाइ ॥

Naanak guramukhi boojhai sojhee paai ||

O Nanak, the Gurmukh obtains understanding and realization;

ਇਕਤੁ ਨਾਮਿ ਸਦਾ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥੧੦॥੨॥

इकतु नामि सदा रहिआ समाइ ॥१०॥२॥

Ikatu naami sadaa rahiaa samaai ||10||2||

He remains forever merged in the Name of the One Lord. ||10||2||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਬਿਲਾਵਲੁ ਤਬ ਹੀ ਕੀਜੀਐ ਜਬ ਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਨਾਮੁ ॥

बिलावलु तब ही कीजीऐ जब मुखि होवै नामु ॥

Bilaavalu tab hee keejeeai jab mukhi hovai naamu ||

Be happy and sing in Bilaaval, when the Naam, the Name of the Lord, is in your mouth.

ਰਾਗ ਨਾਦ ਸਬਦਿ ਸੋਹਣੇ ਜਾ ਲਾਗੈ ਸਹਜਿ ਧਿਆਨੁ ॥

राग नाद सबदि सोहणे जा लागै सहजि धिआनु ॥

Raag naad sabadi soha(nn)e jaa laagai sahaji dhiaanu ||

The melody and music, and the Word of the Shabad are beautiful, when one focuses his meditation on the celestial Lord.

ਰਾਗ ਨਾਦ ਛੋਡਿ ਹਰਿ ਸੇਵੀਐ ਤਾ ਦਰਗਹ ਪਾਈਐ ਮਾਨੁ ॥

राग नाद छोडि हरि सेवीऐ ता दरगह पाईऐ मानु ॥

Raag naad chhodi hari seveeai taa daragah paaeeai maanu ||

So leave behind the melody and music, and serve the Lord; then, you shall obtain honor in the Court of the Lord.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਬੀਚਾਰੀਐ ਚੂਕੈ ਮਨਿ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥੨॥

नानक गुरमुखि ब्रहमु बीचारीऐ चूकै मनि अभिमानु ॥२॥

Naanak guramukhi brhamu beechaareeai chookai mani abhimaanu ||2||

O Nanak, as Gurmukh, contemplate God, and rid your mind of egotistical pride. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਬਿਲਾਵਲੁ ਨ ਹੋਵਈ ਮਨਮੁਖਿ ਥਾਇ ਨ ਪਾਇ ॥

दूजै भाइ बिलावलु न होवई मनमुखि थाइ न पाइ ॥

Doojai bhaai bilaavalu na hovaee manamukhi thaai na paai ||

In the love of duality, the happiness of Bilaaval does not come; the self-willed manmukh finds no place of rest.

ਪਾਖੰਡਿ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਵਈ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥

पाखंडि भगति न होवई पारब्रहमु न पाइआ जाइ ॥

Paakhanddi bhagati na hovaee paarabrhamu na paaiaa jaai ||

Through hypocrisy, devotional worship does not come, and the Supreme Lord God is not found.

ਮਨਹਠਿ ਕਰਮ ਕਮਾਵਣੇ ਥਾਇ ਨ ਕੋਈ ਪਾਇ ॥

मनहठि करम कमावणे थाइ न कोई पाइ ॥

Manahathi karam kamaava(nn)e thaai na koee paai ||

By stubborn-mindedly performing religious rituals, no one obtains the approval of the Lord.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੁ ਬੀਚਾਰੀਐ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥

नानक गुरमुखि आपु बीचारीऐ विचहु आपु गवाइ ॥

Naanak guramukhi aapu beechaareeai vichahu aapu gavaai ||

O Nanak, the Gurmukh understands himself, and eradicates self-conceit from within.

ਆਪੇ ਆਪਿ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਹੈ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਇ ॥

आपे आपि पारब्रहमु है पारब्रहमु वसिआ मनि आइ ॥

Aape aapi paarabrhamu hai paarabrhamu vasiaa mani aai ||

He Himself is the Supreme Lord God; the Supreme Lord God comes to dwell in his mind.

ਜੰਮਣੁ ਮਰਣਾ ਕਟਿਆ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇ ॥੧॥

जमणु मरणा कटिआ जोती जोति मिलाइ ॥१॥

Jamma(nn)u mara(nn)aa katiaa jotee joti milaai ||1||

Birth and death are erased, and his light blends with the Light. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਬਿਲਾਵਲੁ ਕਰਿਹੁ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹ ਪਿਆਰਿਹੋ ਏਕਸੁ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

बिलावलु करिहु तुम्ह पिआरिहो एकसु सिउ लिव लाइ ॥

Bilaavalu karihu tumh piaariho ekasu siu liv laai ||

Be happy in Bilaaval, O my beloveds, and embrace love for the One Lord.

ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੁਖੁ ਕਟੀਐ ਸਚੇ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥

जनम मरण दुखु कटीऐ सचे रहै समाइ ॥

Janam mara(nn) dukhu kateeai sache rahai samaai ||

The pains of birth and death shall be eradicated, and you shall remain absorbed in the True Lord.

ਸਦਾ ਬਿਲਾਵਲੁ ਅਨੰਦੁ ਹੈ ਜੇ ਚਲਹਿ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ॥

सदा बिलावलु अनंदु है जे चलहि सतिगुर भाइ ॥

Sadaa bilaavalu ananddu hai je chalahi satigur bhaai ||

You shall be blissful forever in Bilaaval, if you walk in harmony with the Will of the True Guru.

ਸਤਸੰਗਤੀ ਬਹਿ ਭਾਉ ਕਰਿ ਸਦਾ ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥

सतसंगती बहि भाउ करि सदा हरि के गुण गाइ ॥

Satasanggatee bahi bhaau kari sadaa hari ke gu(nn) gaai ||

Sitting in the Saints' Congregation, sing with love the Glorious Praises of the Lord forever.

ਨਾਨਕ ਸੇ ਜਨ ਸੋਹਣੇ ਜਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇ ॥੨॥

नानक से जन सोहणे जि गुरमुखि मेलि मिलाइ ॥२॥

Naanak se jan soha(nn)e ji guramukhi meli milaai ||2||

O Nanak, beautiful are those humble beings, who, as Gurmukh, are united in the Lord's Union. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਬ੍ਰਹਮੁ ਬਿੰਦਹਿ ਤੇ ਬ੍ਰਾਹਮਣਾ ਜੇ ਚਲਹਿ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ॥

ब्रहमु बिंदहि ते ब्राहमणा जे चलहि सतिगुर भाइ ॥

Brhamu binddahi te braahama(nn)aa je chalahi satigur bhaai ||

He alone knows God, and he alone is a Brahmin, who walks in harmony with the Will of the True Guru.

ਜਿਨ ਕੈ ਹਿਰਦੈ ਹਰਿ ਵਸੈ ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਗਵਾਇ ॥

जिन कै हिरदै हरि वसै हउमै रोगु गवाइ ॥

Jin kai hiradai hari vasai haumai rogu gavaai ||

One whose heart is filled with the Lord, is freed of egotism and disease.

ਗੁਣ ਰਵਹਿ ਗੁਣ ਸੰਗ੍ਰਹਹਿ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇ ॥

गुण रवहि गुण संग्रहहि जोती जोति मिलाइ ॥

Gu(nn) ravahi gu(nn) sanggrhahi jotee joti milaai ||

He chants the Lord's Praises, gathers virtue, and his light merges into the Light.

ਇਸੁ ਜੁਗ ਮਹਿ ਵਿਰਲੇ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਬ੍ਰਹਮੁ ਬਿੰਦਹਿ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥

इसु जुग महि विरले ब्राहमण ब्रहमु बिंदहि चितु लाइ ॥

Isu jug mahi virale braahama(nn) brhamu binddahi chitu laai ||

How rare are those Brahmins who, in this age, come to know God, by lovingly focusing their consciousness on Him.

ਨਾਨਕ ਜਿਨੑ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਹਰਿ ਸਚਾ ਸੇ ਨਾਮਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੧॥

नानक जिन्ह कउ नदरि करे हरि सचा से नामि रहे लिव लाइ ॥१॥

Naanak jinh kau nadari kare hari sachaa se naami rahe liv laai ||1||

O Nanak, those who are blessed by the Lord's Glance of Grace, remain lovingly attuned to the Name of the True Lord. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵ ਨ ਕੀਤੀਆ ਸਬਦਿ ਨ ਲਗੋ ਭਾਉ ॥

सतिगुर की सेव न कीतीआ सबदि न लगो भाउ ॥

Satigur kee sev na keeteeaa sabadi na lago bhaau ||

One who does not serve the True Guru, and who does not love the Word of the Shabad,

ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਕਮਾਵਣਾ ਅਤਿ ਦੀਰਘੁ ਬਹੁ ਸੁਆਉ ॥

हउमै रोगु कमावणा अति दीरघु बहु सुआउ ॥

Haumai rogu kamaava(nn)aa ati deeraghu bahu suaau ||

Earns the very painful disease of egotism; he is so very selfish.

ਮਨਹਠਿ ਕਰਮ ਕਮਾਵਣੇ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜੋਨੀ ਪਾਇ ॥

मनहठि करम कमावणे फिरि फिरि जोनी पाइ ॥

Manahathi karam kamaava(nn)e phiri phiri jonee paai ||

Acting stubborn-mindedly, he is reincarnated over and over again.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਨਮੁ ਸਫਲੁ ਹੈ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪੇ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥

गुरमुखि जनमु सफलु है जिस नो आपे लए मिलाइ ॥

Guramukhi janamu saphalu hai jis no aape lae milaai ||

The birth of the Gurmukh is fruitful and auspicious. The Lord unites him with Himself.

ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾ ਨਾਮ ਧਨੁ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥੨॥

नानक नदरी नदरि करे ता नाम धनु पलै पाइ ॥२॥

Naanak nadaree nadari kare taa naam dhanu palai paai ||2||

O Nanak, when the Merciful Lord grants His Mercy, one obtains the wealth of the Naam, the Name of the Lord. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਖਾਲੀ ਕੋ ਨਹੀ ਮੇਰੈ ਪ੍ਰਭਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥

सतिगुर ते खाली को नही मेरै प्रभि मेलि मिलाए ॥

Satigur te khaalee ko nahee merai prbhi meli milaae ||

No one goes away empty-handed from the True Guru; He unites me in Union with my God.

ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਦਰਸਨੁ ਸਫਲੁ ਹੈ ਜੇਹਾ ਕੋ ਇਛੇ ਤੇਹਾ ਫਲੁ ਪਾਏ ॥

सतिगुर का दरसनु सफलु है जेहा को इछे तेहा फलु पाए ॥

Satigur kaa darasanu saphalu hai jehaa ko ichhe tehaa phalu paae ||

Fruitful is the Blessed Vision of the Darshan of the True Guru; through it, one obtains whatever fruitful rewards he desires.

ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹੈ ਸਭ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਭੁਖ ਗਵਾਏ ॥

गुर का सबदु अम्रितु है सभ त्रिसना भुख गवाए ॥

Gur kaa sabadu ammmritu hai sabh trisanaa bhukh gavaae ||

The Word of the Guru's Shabad is Ambrosial Nectar. It banishes all hunger and thirst.

ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀ ਸੰਤੋਖੁ ਹੋਆ ਸਚੁ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਏ ॥

हरि रसु पी संतोखु होआ सचु वसिआ मनि आए ॥

Hari rasu pee santtokhu hoaa sachu vasiaa mani aae ||

Drinking in the sublime essence of the Lord brings contentment; the True Lord comes to dwell in the mind.

ਸਚੁ ਧਿਆਇ ਅਮਰਾ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ਅਨਹਦ ਸਬਦ ਵਜਾਏ ॥

सचु धिआइ अमरा पदु पाइआ अनहद सबद वजाए ॥

Sachu dhiaai amaraa padu paaiaa anahad sabad vajaae ||

Meditating on the True Lord, the status of immortality is obtained; the Unstruck Word of the Shabad vibrates and resounds.

ਸਚੋ ਦਹ ਦਿਸਿ ਪਸਰਿਆ ਗੁਰ ਕੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥

सचो दह दिसि पसरिआ गुर कै सहजि सुभाए ॥

Sacho dah disi pasariaa gur kai sahaji subhaae ||

The True Lord is pervading in the ten directions; through the Guru, this is intuitively known.

ਨਾਨਕ ਜਿਨ ਅੰਦਰਿ ਸਚੁ ਹੈ ਸੇ ਜਨ ਛਪਹਿ ਨ ਕਿਸੈ ਦੇ ਛਪਾਏ ॥੧॥

नानक जिन अंदरि सचु है से जन छपहि न किसै दे छपाए ॥१॥

Naanak jin anddari sachu hai se jan chhapahi na kisai de chhapaae ||1||

O Nanak, those humble beings who have the Truth deep within, are never hidden, even if others try to hide them. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਜਾ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥

गुर सेवा ते हरि पाईऐ जा कउ नदरि करेइ ॥

Gur sevaa te hari paaeeai jaa kau nadari karei ||

Serving the Guru, one finds the Lord, when the Lord blesses him with His Glance of Grace.

ਮਾਨਸ ਤੇ ਦੇਵਤੇ ਭਏ ਸਚੀ ਭਗਤਿ ਜਿਸੁ ਦੇਇ ॥

मानस ते देवते भए सची भगति जिसु देइ ॥

Maanas te devate bhae sachee bhagati jisu dei ||

Human beings become angels, when the Lord blesses them with true devotional worship.

ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਮਿਲਾਇਅਨੁ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸੁਚੇਇ ॥

हउमै मारि मिलाइअनु गुर कै सबदि सुचेइ ॥

Haumai maari milaaianu gur kai sabadi suchei ||

Conquering egotism, they are blended with the Lord; through the Word of the Guru's Shabad, they are purified.

ਨਾਨਕ ਸਹਜੇ ਮਿਲਿ ਰਹੇ ਨਾਮੁ ਵਡਿਆਈ ਦੇਇ ॥੨॥

नानक सहजे मिलि रहे नामु वडिआई देइ ॥२॥

Naanak sahaje mili rahe naamu vadiaaee dei ||2||

O Nanak, they remain merged with the Lord; they are blessed with the glorious greatness of the Naam. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਧ੍ਰਿਗੁ ਏਹ ਆਸਾ ਦੂਜੇ ਭਾਵ ਕੀ ਜੋ ਮੋਹਿ ਮਾਇਆ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ॥

ध्रिगु एह आसा दूजे भाव की जो मोहि माइआ चितु लाए ॥

Dhrigu eh aasaa dooje bhaav kee jo mohi maaiaa chitu laae ||

Cursed are the hopes in the love of duality; they tie the consciousness to love and attachment to Maya.

ਹਰਿ ਸੁਖੁ ਪਲ੍ਹ੍ਹਰਿ ਤਿਆਗਿਆ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ॥

हरि सुखु पल्हरि तिआगिआ नामु विसारि दुखु पाए ॥

Hari sukhu palhri tiaagiaa naamu visaari dukhu paae ||

One who forsakes the peace of the Lord in exchange for straw, and forgets the Naam, suffers in pain.

ਮਨਮੁਖ ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੁਲੇ ਜਨਮਿ ਮਰਹਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਏ ॥

मनमुख अगिआनी अंधुले जनमि मरहि फिरि आवै जाए ॥

Manamukh agiaanee anddhule janami marahi phiri aavai jaae ||

The ignorant self-willed manmukhs are blind. They are born, only to die again, and continue coming and going.

ਕਾਰਜ ਸਿਧਿ ਨ ਹੋਵਨੀ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਏ ॥

कारज सिधि न होवनी अंति गइआ पछुताए ॥

Kaaraj sidhi na hovanee antti gaiaa pachhutaae ||

Their affairs are not resolved, and in the end, they depart, regretting and repenting.

ਜਿਸੁ ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਤਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸੋ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ॥

जिसु करमु होवै तिसु सतिगुरु मिलै सो हरि हरि नामु धिआए ॥

Jisu karamu hovai tisu satiguru milai so hari hari naamu dhiaae ||

One who is blessed with the Lord's Grace, meets the True Guru; he alone meditates on the Name of the Lord, Har, Har.

ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਜਨ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਨੑਿ ਜਨ ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਬਲਿ ਜਾਏ ॥੧॥

नामि रते जन सदा सुखु पाइन्हि जन नानक तिन बलि जाए ॥१॥

Naami rate jan sadaa sukhu paainhi jan naanak tin bali jaae ||1||

Imbued with the Naam, the humble servants of the Lord find a lasting peace; servant Nanak is a sacrifice to them. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਜਗਿ ਮੋਹਣੀ ਜਿਨਿ ਮੋਹਿਆ ਸੰਸਾਰੁ ॥

आसा मनसा जगि मोहणी जिनि मोहिआ संसारु ॥

Aasaa manasaa jagi moha(nn)ee jini mohiaa sanssaaru ||

Hope and desire entice the world; they entice the whole universe.

ਸਭੁ ਕੋ ਜਮ ਕੇ ਚੀਰੇ ਵਿਚਿ ਹੈ ਜੇਤਾ ਸਭੁ ਆਕਾਰੁ ॥

सभु को जम के चीरे विचि है जेता सभु आकारु ॥

Sabhu ko jam ke cheere vichi hai jetaa sabhu aakaaru ||

Everyone, and all that has been created, is under the domination of Death.

ਹੁਕਮੀ ਹੀ ਜਮੁ ਲਗਦਾ ਸੋ ਉਬਰੈ ਜਿਸੁ ਬਖਸੈ ਕਰਤਾਰੁ ॥

हुकमी ही जमु लगदा सो उबरै जिसु बखसै करतारु ॥

Hukamee hee jamu lagadaa so ubarai jisu bakhasai karataaru ||

By the Hukam of the Lord's Command, Death seizes the mortal; he alone is saved, whom the Creator Lord forgives.

ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਏਹੁ ਮਨੁ ਤਾਂ ਤਰੈ ਜਾ ਛੋਡੈ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥

नानक गुर परसादी एहु मनु तां तरै जा छोडै अहंकारु ॥

Naanak gur parasaadee ehu manu taan tarai jaa chhodai ahankkaaru ||

O Nanak, by Guru's Grace, this mortal swims across, if he abandons his ego.

ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਮਾਰੇ ਨਿਰਾਸੁ ਹੋਇ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰੁ ॥੨॥

आसा मनसा मारे निरासु होइ गुर सबदी वीचारु ॥२॥

Aasaa manasaa maare niraasu hoi gur sabadee veechaaru ||2||

Conquer hope and desire, and remain unattached; contemplate the Word of the Guru's Shabad. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਈਐ ਜੇ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਬਖਸ ਕਰੇਇ ॥

पूरै भागि सतिगुरु पाईऐ जे हरि प्रभु बखस करेइ ॥

Poorai bhaagi satiguru paaeeai je hari prbhu bakhas karei ||

By perfect destiny, one finds the True Guru, if the Lord God grants forgiveness.

ਓਪਾਵਾ ਸਿਰਿ ਓਪਾਉ ਹੈ ਨਾਉ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥

ओपावा सिरि ओपाउ है नाउ परापति होइ ॥

Opaavaa siri opaau hai naau paraapati hoi ||

Of all efforts, the best effort is to attain the Lord's Name.

ਅੰਦਰੁ ਸੀਤਲੁ ਸਾਂਤਿ ਹੈ ਹਿਰਦੈ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥

अंदरु सीतलु सांति है हिरदै सदा सुखु होइ ॥

Anddaru seetalu saanti hai hiradai sadaa sukhu hoi ||

It brings a cooling, soothing tranquility deep within the heart, and eternal peace.

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਖਾਣਾ ਪੈਨੑਣਾ ਨਾਨਕ ਨਾਇ ਵਡਿਆਈ ਹੋਇ ॥੧॥

अम्रितु खाणा पैन्हणा नानक नाइ वडिआई होइ ॥१॥

Ammmritu khaa(nn)aa painh(nn)aa naanak naai vadiaaee hoi ||1||

Then, one eats and wears the Ambrosial Nectar; O Nanak, through the Name, comes glorious greatness. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਏ ਮਨ ਗੁਰ ਕੀ ਸਿਖ ਸੁਣਿ ਪਾਇਹਿ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨੁ ॥

ए मन गुर की सिख सुणि पाइहि गुणी निधानु ॥

E man gur kee sikh su(nn)i paaihi gu(nn)ee nidhaanu ||

O mind,listening to the Guru's Teachings,you shall obtain the treasure of virtue.

ਸੁਖਦਾਤਾ ਤੇਰੈ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹਉਮੈ ਜਾਇ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥

सुखदाता तेरै मनि वसै हउमै जाइ अभिमानु ॥

Sukhadaataa terai mani vasai haumai jaai abhimaanu ||

The Giver of peace shall dwell in your mind; you shall be rid of egotism and pride.

ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਪਾਈਐ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨੁ ॥੨॥

नानक नदरी पाईऐ अम्रितु गुणी निधानु ॥२॥

Naanak nadaree paaeeai ammmritu gu(nn)ee nidhaanu ||2||

O Nanak, by His Grace, one is blessed with the Ambrosial Nectar of the treasure of virtue. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

Salok M: 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਅੰਦਰਿ ਕਪਟੁ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਹੈ ਮਨਮੁਖ ਧਿਆਨੁ ਨ ਲਾਗੈ ॥

अंदरि कपटु सदा दुखु है मनमुख धिआनु न लागै ॥

Anddari kapatu sadaa dukhu hai manamukh dhiaanu na laagai ||

Fraud and hypocrisy within bring constant pain; the self-willed manmukh does not practice meditation.

ਦੁਖ ਵਿਚਿ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣੀ ਦੁਖੁ ਵਰਤੈ ਦੁਖੁ ਆਗੈ ॥

दुख विचि कार कमावणी दुखु वरतै दुखु आगै ॥

Dukh vichi kaar kamaava(nn)ee dukhu varatai dukhu aagai ||

Suffering in pain, he does his deeds; he is immersed in pain, and he shall suffer in pain hereafter.

ਕਰਮੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੀਐ ਤਾ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਗੈ ॥

करमी सतिगुरु भेटीऐ ता सचि नामि लिव लागै ॥

Karamee satiguru bheteeai taa sachi naami liv laagai ||

By his karma, he meets the True Guru, and then, he is lovingly attuned to the True Name.

ਨਾਨਕ ਸਹਜੇ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ਅੰਦਰਹੁ ਭ੍ਰਮੁ ਭਉ ਭਾਗੈ ॥੧॥

नानक सहजे सुखु होइ अंदरहु भ्रमु भउ भागै ॥१॥

Naanak sahaje sukhu hoi anddarahu bhrmu bhau bhaagai ||1||

O Nanak, he is naturally at peace; doubt and fear run away and leave him. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

Third Mehl:

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਹੈ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਉ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥

गुरमुखि सदा हरि रंगु है हरि का नाउ मनि भाइआ ॥

Guramukhi sadaa hari ranggu hai hari kaa naau mani bhaaiaa ||

The Gurmukh is in love with the Lord forever. The Name of the Lord is pleasing to his mind.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵੇਖਣੁ ਬੋਲਣਾ ਨਾਮੁ ਜਪਤ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥

गुरमुखि वेखणु बोलणा नामु जपत सुखु पाइआ ॥

Guramukhi vekha(nn)u bola(nn)aa naamu japat sukhu paaiaa ||

The Gurmukh beholds and speaks the Naam, the Name of the Lord; chanting the Naam, he finds peace.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਪ੍ਰਗਾਸਿਆ ਤਿਮਰ ਅਗਿਆਨੁ ਅੰਧੇਰੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥੨॥

नानक गुरमुखि गिआनु प्रगासिआ तिमर अगिआनु अंधेरु चुकाइआ ॥२॥

Naanak guramukhi giaanu prgaasiaa timar agiaanu anddheru chukaaiaa ||2||

O Nanak, the spiritual wisdom of the Gurmukh shines forth; the black darkness of ignorance is dispelled. ||2||