ਆਦਿ ਅਨੰਤ ਅਰੂਪ ਅਭੇਸਾ ॥

आदि अनंत अरूप अभेसा ॥

aadh ana(n)t aroop abhesaa ||

ਘਟ ਘਟ ਭੀਤਰ ਕੀਯਾ ਪ੍ਰਵੇਸਾ ॥

घट घट भीतर कीया प्रवेसा ॥

ghaT ghaT bheetar keeyaa pravesaa ||

ਅੰਤਰ ਬਸਤ ਨਿਰੰਤਰ ਰਹਈ ॥

अंतर बसत निरंतर रहई ॥

a(n)tar basat nira(n)tar rahiee ||

ਸਨਕ ਸਨੰਦ ਸਨਾਤਨ ਕਹਈ ॥੯੪॥

सनक सनंद सनातन कहई ॥९४॥

sanak sana(n)dh sanaatan kahiee ||94||

ਆਦਿ ਜੁਗਾਦਿ ਸਦਾ ਪ੍ਰਭੁ ਏਕੈ ॥

आदि जुगादि सदा प्रभु एकै ॥

aadh jugaadh sadhaa prabh ekai ||

ਧਰਿ ਧਰਿ ਮੂਰਤਿ ਫਿਰਤਿ ਅਨੇਕੈ ॥

धरि धरि मूरति फिरति अनेकै ॥

dhar dhar moorat firat anekai ||

ਸਭ ਜਗ ਕਹ ਇਹ ਬਿਧਿ ਭਰਮਾਯਾ ॥

सभ जग कह इह बिधि भरमाया ॥

sabh jag keh ieh bidh bharamaayaa ||

ਆਪੇ ਏਕ ਅਨੇਕ ਦਿਖਾਯਾ ॥੯੫॥

आपे एक अनेक दिखाया ॥९५॥

aape ek anek dhikhaayaa ||95||

ਘਟ ਘਟ ਮਹਿ ਸੋਇ ਪੁਰਖ ਬ੍ਯਾਪਕ ॥

घट घट महि सोइ पुरख ब्यापक ॥

ghaT ghaT meh soi purakh bayaapak ||

ਸਕਲ ਜੀਵ ਜੰਤਨ ਕੇ ਥਾਪਕ ॥

सकल जीव जंतन के थापक ॥

sakal jeev ja(n)tan ke thaapak ||

ਜਾ ਤੇ ਜੋਤਿ ਕਰਤ ਆਕਰਖਨ ॥

जा ते जोति करत आकरखन ॥

jaa te jot karat aakarakhan ||

ਤਾ ਕਹ ਕਹਤ ਮ੍ਰਿਤਕ ਜਗ ਕੇ ਜਨ ॥੯੬॥

ता कह कहत मृतक जग के जन ॥९६॥

taa keh kahat mritak jag ke jan ||96||

ਤੁਮ ਜਗ ਕੇ ਕਾਰਨ ਕਰਤਾਰਾ ॥

तुम जग के कारन करतारा ॥

tum jag ke kaaran karataaraa ||

ਘਟਿ ਘਟਿ ਕੀ ਮਤਿ ਜਾਨਨਹਾਰਾ ॥

घटि घटि की मति जाननहारा ॥

ghaT ghaT kee mat jaananahaaraa ||

ਨਿਰੰਕਾਰ ਨਿਰਵੈਰ ਨਿਰਾਲਮ ॥

निरंकार निरवैर निरालम ॥

nira(n)kaar niravair niraalam ||

ਸਭ ਹੀ ਕੇ ਮਨ ਕੀ ਤੁਹਿ ਮਾਲਮ ॥੯੭॥

सभ ही के मन की तुहि मालम ॥९७॥

sabh hee ke man kee tuh maalam ||97||

ਤੁਮ ਹੀ ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨ ਬਨਾਯੋ ॥

तुम ही ब्रहमा बिसन बनायो ॥

tum hee brahamaa bisan banaayo ||

ਮਹਾ ਰੁਦ੍ਰ ਤੁਮ ਹੀ ਉਪਜਾਯੋ ॥

महा रुद्र तुम ही उपजायो ॥

mahaa rudhr tum hee upajaayo ||

ਤੁਮ ਹੀ ਰਿਖਿ ਕਸਪਹਿ ਬਨਾਵਾ ॥

तुम ही रिखि कसपहि बनावा ॥

tum hee rikh kasapeh banaavaa ||

ਦਿਤ ਅਦਿਤ ਜਨ ਬੈਰ ਬਢਾਵਾ ॥੯੮॥

दित अदित जन बैर बढावा ॥९८॥

dhit adhit jan bair baddaavaa ||98||

ਜਗ ਕਾਰਨ ਕਰੁਨਾਨਿਧਿ ਸ੍ਵਾਮੀ ॥

जग कारन करुनानिधि स्वामी ॥

jag kaaran karunaanidh savaiaamee ||

ਕਮਲ ਨੈਨ ਅੰਤਰ ਕੇ ਜਾਮੀ ॥

कमल नैन अंतर के जामी ॥

kamal nain a(n)tar ke jaamee ||

ਦਯਾ ਸਿੰਧੁ ਦੀਨਨ ਕੇ ਦਯਾਲਾ ॥

दया सिंधु दीनन के दयाला ॥

dhayaa si(n)dh dheenan ke dhayaalaa ||

ਹੂਜੈ ਕ੍ਰਿਪਾਨਿਧਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਲਾ ॥੯੯॥

हूजै कृपानिधान कृपाला ॥९९॥

hoojai kirapaanidhaan kirapaalaa ||99||

ਚਰਨ ਪਰੇ ਇਹ ਬਿਧਿ ਬਿਨਤੀ ਕਰਿ ॥

चरन परे इह बिधि बिनती करि ॥

charan pare ieh bidh binatee kar ||

ਤ੍ਰਾਹਿ ਤ੍ਰਾਹਿ ਰਾਖਹੁ ਹਮ ਧੁਰਧਰ ॥

त्राहि त्राहि राखहु हम धुरधर ॥

traeh traeh raakhahu ham dhuradhar ||

ਕਹ ਕਹ ਹਸਾ ਬਚਨ ਸੁਨ ਕਾਲਾ ॥

कह कह हसा बचन सुन काला ॥

keh keh hasaa bachan sun kaalaa ||

ਭਗਤ ਜਾਨ ਕਰ ਭਯੋ ਕ੍ਰਿਪਾਲਾ ॥੧੦੦॥

भगत जान कर भयो कृपाला ॥१००॥

bhagat jaan kar bhayo kirapaalaa ||100||

ਰਛ ਰਛ ਕਰਿ ਸਬਦ ਉਚਾਰੋ ॥

रछ रछ करि सबद उचारो ॥

rachh rachh kar sabadh uchaaro ||

ਸਭ ਦੇਵਨ ਕਾ ਸੋਕ ਨਿਵਾਰੋ ॥

सभ देवन का सोक निवारो ॥

sabh dhevan kaa sok nivaaro ||

ਨਿਜੁ ਭਗਤਨ ਕਹ ਲਿਯੋ ਉਬਾਰਾ ॥

निजु भगतन कह लियो उबारा ॥

nij bhagatan keh liyo ubaaraa ||

ਦੁਸਟਨ ਕੇ ਸੰਗ ਕਰਿਯੋ ਅਖਾਰਾ ॥੧੦੧॥

दुसटन के संग करियो अखारा ॥१०१॥

dhusaTan ke sa(n)g kariyo akhaaraa ||101||

ਕਰਿ ਕਰਿ ਕੋਪ ਕਾਲ ਸ੍ਰੀ ਤਬ ਹੀ ॥

करि करि कोप काल स्री तब ही ॥

kar kar kop kaal sree tab hee ||

ਰਥ ਪਰ ਚੜਾ ਸਸਤ੍ਰ ਲੈ ਸਭ ਹੀ ॥

रथ पर चड़ा ससत्र लै सभ ही ॥

rath par chaRaa sasatr lai sabh hee ||

ਸਕਲ ਸਤ੍ਰੁਅਨ ਕੇ ਛੈ ਕਾਰਨ ॥

सकल सत्रुअन के छै कारन ॥

sakal satruan ke chhai kaaran ||

ਸਭ ਸੰਤਨ ਕੇ ਪ੍ਰਾਨ ਉਬਾਰਨ ॥੧੦੨॥

सभ संतन के प्रान उबारन ॥१०२॥

sabh sa(n)tan ke praan ubaaran ||102||

ਪ੍ਰਾਨ ਔਰ ਪਾਨਿਪ ਧਨੁ ਰਾਜਾ ॥

प्रान और पानिप धनु राजा ॥

praan aauar paanip dhan raajaa ||

ਰਾਖਨ ਚੜਾ ਸੇਵਕਨ ਕਾਜਾ ॥

राखन चड़ा सेवकन काजा ॥

raakhan chaRaa sevakan kaajaa ||

ਜਾ ਕੀ ਧੁਜਾ ਬਿਖੈ ਰਾਜਿਤ ਅਸਿ ॥

जा की धुजा बिखै राजित असि ॥

jaa kee dhujaa bikhai raajit as ||

ਨਿਰਖਿ ਸਤ੍ਰੁ ਜਿਹ ਹੋਤ ਬਿਮਨ ਬਸਿ ॥੧੦੩॥

निरखि सत्रु जिह होत बिमन बसि ॥१०३॥

nirakh satr jeh hot biman bas ||103||

ਅਸਿਧੁਜ ਅਧਿਕ ਕੋਪ ਕਰਿ ਧਾਯੋ ॥

असिधुज अधिक कोप करि धायो ॥

asidhuj adhik kop kar dhaayo ||

ਬੈਰਿ ਬ੍ਰਿੰਦ ਦਲ ਪ੍ਰਗਟ ਖਪਾਯੋ ॥

बैरि बृंद दल प्रगट खपायो ॥

bair bira(n)dh dhal pragaT khapaayo ||

ਸਾਧੁਨ ਕੀ ਰਛਾ ਕਰਿ ਲੀਨੀ ॥

साधुन की रछा करि लीनी ॥

saadhun kee rachhaa kar leenee ||

ਸਤ੍ਰੁ ਸੈਨ ਤਿਲ ਤਿਲ ਖੈ ਕੀਨੀ ॥੧੦੪॥

सत्रु सैन तिल तिल खै कीनी ॥१०४॥

satr sain til til khai keenee ||104||

ਤਿਲ ਤਿਲ ਏਕ ਏਕ ਕਰਿ ਡਾਰਾ ॥

तिल तिल एक एक करि डारा ॥

til til ek ek kar ddaaraa ||

ਗਜੀ ਰਥੀ ਬਾਜਿਯਨ ਬਿਦਾਰਾ ॥

गजी रथी बाजियन बिदारा ॥

gajee rathee baajiyan bidhaaraa ||

ਤਿਹ ਤੇ ਅਮਿਤ ਅਸੁਰ ਉਠਿ ਧਏ ॥

तिह ते अमित असुर उठि धए ॥

teh te amit asur uTh dhe ||

ਘੇਰਤ ਮਹਾਕਾਲ ਕਹ ਭਏ ॥੧੦੫॥

घेरत महाकाल कह भए ॥१०५॥

gherat mahaakaal keh bhe ||105||

ਮਚਤ ਭਯੋ ਜਬ ਹੀ ਰਨ ਦਾਰੁਨ ॥

मचत भयो जब ही रन दारुन ॥

machat bhayo jab hee ran dhaarun ||

ਕਟਿ ਕਟਿ ਗਏ ਬਾਜ ਅਰੁ ਬਾਰੁਨ ॥

कटि कटि गए बाज अरु बारुन ॥

kaT kaT ge baaj ar baarun ||

ਜੰਬਕ ਗੀਧ ਮਾਸੁ ਲੈ ਗਏ ॥

जंबक गीध मासु लै गए ॥

ja(n)bak geedh maas lai ge ||

ਰਨ ਤਜਿ ਸੁਭਟਨ ਭਾਜਤ ਭਏ ॥੧੦੬॥

रन तजि सुभटन भाजत भए ॥१०६॥

ran taj subhaTan bhaajat bhe ||106||

ਸਸਤ੍ਰ ਸਾਜ ਕੋਪਾ ਤਬ ਕਾਲਾ ॥

ससत्र साज कोपा तब काला ॥

sasatr saaj kopaa tab kaalaa ||

ਧਾਰਨ ਭਯੋ ਭੇਸ ਬਿਕਰਾਲਾ ॥

धारन भयो भेस बिकराला ॥

dhaaran bhayo bhes bikaraalaa ||

ਬਾਨ ਅਨੇਕ ਕੋਪ ਕਰਿ ਛੋਰੇ ॥

बान अनेक कोप करि छोरे ॥

baan anek kop kar chhore ||

ਸਤ੍ਰੁ ਅਨੇਕਨ ਕੇ ਸਿਰ ਫੋਰੇ ॥੧੦੭॥

सत्रु अनेकन के सिर फोरे ॥१०७॥

satr anekan ke sir fore ||107||

ਹਕਾਹਕੀ ਮਾਚਾ ਸੰਗ੍ਰਾਮਾ ॥

हकाहकी माचा संग्रामा ॥

hakaahakee maachaa sa(n)graamaa ||

ਪਠੈ ਦਏ ਬਹੁ ਅਰਿ ਮ੍ਰਿਤੁ ਧਾਮਾ ॥

पठै दए बहु अरि मृतु धामा ॥

paThai dhe bahu ar mrit dhaamaa ||

ਬਾਜ ਖੁਰਨ ਭੂ ਆਕੁਲ ਭਈ ॥

बाज खुरन भू आकुल भई ॥

baaj khuran bhoo aakul bhiee ||

ਖਟ ਪਟ ਭੂਮਿ ਗਗਨ ਉਡਿ ਗਈ ॥੧੦੮॥

खट पट भूमि गगन उडि गई ॥१०८॥

khaT paT bhoom gagan udd giee ||108||

ਏਕੈ ਰਹਿ ਗਯੋ ਜਬੈ ਪਯਾਲਾ ॥

एकै रहि गयो जबै पयाला ॥

ekai reh gayo jabai payaalaa ||

ਐਸਾ ਮਚਾ ਜੁਧ ਬਿਕਰਾਲਾ ॥

ऐसा मचा जुध बिकराला ॥

aaisaa machaa judh bikaraalaa ||

ਮਹਾ ਕਾਲ ਕੈ ਭਯੋ ਪ੍ਰਸੇਤਾ ॥

महा काल कै भयो प्रसेता ॥

mahaa kaal kai bhayo prasetaa ||

ਡਾਰਾ ਭੂਮਿ ਪੌਛਿ ਕਰਿ ਤੇਤਾ ॥੧੦੯॥

डारा भूमि पौछि करि तेता ॥१०९॥

ddaaraa bhoom pauachh kar tetaa ||109||

ਭਟਾਚਾਰਜ ਰੂਪ ਤਬ ਧਰਾ ॥

भटाचारज रूप तब धरा ॥

bhaTaachaaraj roop tab dharaa ||

ਬਦਨ ਪ੍ਰਸੇਤ ਧਰਨਿ ਜੋ ਪਰਾ ॥

बदन प्रसेत धरनि जो परा ॥

badhan praset dharan jo paraa ||

ਢਾਢਿ ਸੈਨ ਢਾਢੀ ਬਪੁ ਲਯੋ ॥

ढाढि सैन ढाढी बपु लयो ॥

ddaadd sain ddaaddee bap layo ||

ਕਰਖਾ ਬਾਰ ਉਚਾਰਤ ਭਯੋ ॥੧੧੦॥

करखा बार उचारत भयो ॥११०॥

karakhaa baar uchaarat bhayo ||110||

ਜਿਹ ਅਰਿ ਕਾਲ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਪ੍ਰਹਾਰੈ ॥

जिह अरि काल कृपान प्रहारै ॥

jeh ar kaal kirapaan prahaarai ||

ਇਕ ਤੇ ਦੋਇ ਪੁਰਖ ਕੈ ਡਾਰੈ ॥

इक ते दोइ पुरख कै डारै ॥

eik te dhoi purakh kai ddaarai ||

ਦ੍ਵੈ ਮਨੁਖਨ ਪਰ ਕਰਤ ਪ੍ਰਹਾਰਾ ॥

द्वै मनुखन पर करत प्रहारा ॥

dhavai manukhan par karat prahaaraa ||

ਦ੍ਵੈ ਤੇ ਹੋਤ ਛਿਨਿਕ ਮੋ ਚਾਰਾ ॥੧੧੧॥

द्वै ते होत छिनिक मो चारा ॥१११॥

dhavai te hot chhinik mo chaaraa ||111||

ਬਹੁਰਿ ਕਾਲ ਕੀਨਾ ਘਮਸਾਨਾ ॥

बहुरि काल कीना घमसाना ॥

bahur kaal keenaa ghamasaanaa ||

ਮਾਰਤ ਭਯੋ ਦੈਤ ਬਿਧਿ ਨਾਨਾ ॥

मारत भयो दैत बिधि नाना ॥

maarat bhayo dhait bidh naanaa ||

ਅਧਿਕ ਪ੍ਰਸੇਤ ਧਰਨਿ ਪਰ ਪਰਿਯੋ ॥

अधिक प्रसेत धरनि पर परियो ॥

adhik praset dharan par pariyo ||

ਭੂਮ ਸੈਨ ਤਾ ਤੇ ਬਪੁ ਧਰਿਯੋ ॥੧੧੨॥

भूम सैन ता ते बपु धरियो ॥११२॥

bhoom sain taa te bap dhariyo ||112||

ਕਾਢਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਧਸੌ ਹੁੰਕਾਰਾ ॥

काढि कृपान धसौ हुँकारा ॥

kaadd kirapaan dhasau hu(n)kaaraa ||

ਤਿਨ ਤੇ ਅਮਿਤ ਗਨਨ ਤਨ ਧਾਰਾ ॥

तिन ते अमित गनन तन धारा ॥

tin te amit ganan tan dhaaraa ||

ਢੋਲ ਪਟਹਿ ਇਕ ਤਾਲ ਬਜਾਵੈ ॥

ढोल पटहि इक ताल बजावै ॥

ddol paTeh ik taal bajaavai ||

ਜੰਗ ਮੁਚੰਗ ਉਪੰਗ ਸੁਨਾਵੈ ॥੧੧੩॥

जंग मुचंग उपंग सुनावै ॥११३॥

ja(n)g mucha(n)g upa(n)g sunaavai ||113||

ਗੋਮੁਖ ਝਾਝਰ ਤੂਰ ਅਪਾਰਾ ॥

गोमुख झाझर तूर अपारा ॥

gomukh jhaajhar toor apaaraa ||

ਢੋਲ ਮ੍ਰਿਦੰਗ ਮੁਚੰਗ ਨਗਾਰਾ ॥

ढोल मृदंग मुचंग नगारा ॥

ddol miradha(n)g mucha(n)g nagaaraa ||

ਬਾਜਤ ਭੇਰ ਭਭਾਕਹਿ ਭੀਖਨ ॥

बाजत भेर भभाकहि भीखन ॥

baajat bher bhabhaakeh bheekhan ||

ਕਸਿ ਧਨੁ ਤਜਤ ਸੁਭਟ ਸਰ ਤੀਛਨ ॥੧੧੪॥

कसि धनु तजत सुभट सर तीछन ॥११४॥

kas dhan tajat subhaT sar teechhan ||114||

ਭਰਿ ਗੇ ਕੁੰਡ ਤਹਾ ਸ੍ਰੋਨਤ ਤਨ ॥

भरि गे कुँड तहा स्रोनत तन ॥

bhar ge ku(n)dd tahaa sronat tan ||

ਪ੍ਰਗਟੇ ਅਸੁਰ ਤਵਨ ਤੇ ਅਨਗਨ ॥

प्रगटे असुर तवन ते अनगन ॥

pragaTe asur tavan te anagan ||

ਮਾਰਿ ਮਾਰਿ ਮਿਲਿ ਕਰਤ ਪੁਕਾਰਾ ॥

मारि मारि मिलि करत पुकारा ॥

maar maar mil karat pukaaraa ||

ਤਿਨ ਤੇ ਪ੍ਰਗਟਤ ਅਸੁਰ ਹਜਾਰਾ ॥੧੧੫॥

तिन ते प्रगटत असुर हजारा ॥११५॥

tin te pragaTat asur hajaaraa ||115||

ਤਿਨਹਿ ਕਾਲ ਜਬ ਧਰਨਿ ਗਿਰਾਵੈ ॥

तिनहि काल जब धरनि गिरावै ॥

tineh kaal jab dharan giraavai ||

ਸ੍ਰੋਨ ਪੁਲਿਤ ਹ੍ਵੈ ਭੂਮਿ ਸੁਹਾਵੈ ॥

स्रोन पुलित ह्वै भूमि सुहावै ॥

sron pulit havai bhoom suhaavai ||

ਤਾ ਤੇ ਅਮਿਤ ਅਸੁਰ ਉਠਿ ਭਜਹੀ ॥

ता ते अमित असुर उठि भजही ॥

taa te amit asur uTh bhajahee ||

ਬਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਸੈਹਥੀ ਸਜਹੀ ॥੧੧੬॥

बान कृपान सैहथी सजही ॥११६॥

baan kirapaan saihathee sajahee ||116||

ਅਧਿਕ ਕੋਪ ਕਰਿ ਸਮੁਹਿ ਸਿਧਾਰੇ ॥

अधिक कोप करि समुहि सिधारे ॥

adhik kop kar samuh sidhaare ||

ਸਭੈ ਕਾਲ ਛਿਨ ਇਕ ਮੋ ਮਾਰੇ ॥

सभै काल छिन इक मो मारे ॥

sabhai kaal chhin ik mo maare ||

ਤਿਨ ਤੇ ਸ੍ਰੋਨਤ ਪਰਾ ਸਬੂਹਾ ॥

तिन ते स्रोनत परा सबूहा ॥

tin te sronat paraa saboohaa ||

ਸਾਜਤ ਭਏ ਅਸੁਰ ਤਬ ਬਿਯੂਹਾ ॥੧੧੭॥

साजत भए असुर तब बियूहा ॥११७॥

saajat bhe asur tab biyoohaa ||117||

ਦਾਰੁਨ ਮਚਾ ਜੁਧ ਤਬ ਝਟ ਪਟ ॥

दारुन मचा जुध तब झट पट ॥

dhaarun machaa judh tab jhaT paT ||

ਉਡਿਗੇ ਬਾਜ ਖੂਰਨ ਭੂ ਖਟ ਪਟ ॥

उडिगे बाज खूरन भू खट पट ॥

auddige baaj khooran bhoo khaT paT ||

ਹ੍ਵੈ ਗੇ ਤੇਰਹ ਗਗਨ ਅਪਾਰਾ ॥

ह्वै गे तेरह गगन अपारा ॥

havai ge tereh gagan apaaraa ||

ਏਕੈ ਰਹਿ ਗਯੋ ਤਹਾ ਪਤਾਰਾ ॥੧੧੮॥

एकै रहि गयो तहा पतारा ॥११८॥

ekai reh gayo tahaa pataaraa ||118||

ਭਟਾਚਾਰਜ ਇਤੈ ਜਸੁ ਗਾਵੈ ॥

भटाचारज इतै जसु गावै ॥

bhaTaachaaraj itai jas gaavai ||

ਢਾਢਿ ਸੈਨ ਕਰਖਾਹੁ ਸੁਨਾਵੈ ॥

ढाढि सैन करखाहु सुनावै ॥

ddaadd sain karakhaahu sunaavai ||

ਤਿਮਿ ਤਿਮਿ ਕਾਲਹਿ ਬਢੈ ਗੁਮਾਨਾ ॥

तिमि तिमि कालहि बढै गुमाना ॥

tim tim kaaleh baddai gumaanaa ||

ਚਹਿ ਚਹਿ ਹਨੇ ਦੁਬਹਿਯਾ ਨਾਨਾ ॥੧੧੯॥

चहि चहि हने दुबहिया नाना ॥११९॥

cheh cheh hane dhubahiyaa naanaa ||119||

ਤਿਨ ਤੇ ਮੇਦ ਮਾਸ ਜੋ ਪਰ ਹੀ ॥

तिन ते मेद मास जो पर ही ॥

tin te medh maas jo par hee ||

ਰਥੀ ਗਜੀ ਬਾਜੀ ਤਨ ਧਰ ਹੀ ॥

रथी गजी बाजी तन धर ही ॥

rathee gajee baajee tan dhar hee ||

ਕੇਤਿਕ ਭਏ ਅਸੁਰ ਬਿਕਰਾਰਾ ॥

केतिक भए असुर बिकरारा ॥

ketik bhe asur bikaraaraa ||

ਤਿਨ ਕੇ ਬਰਨਨ ਕਰੌ ਸਿਧਾਰਾ ॥੧੨੦॥

तिन के बरनन करौ सिधारा ॥१२०॥

tin ke baranan karau sidhaaraa ||120||

ਏਕੈ ਚਰਨ ਆਖਿ ਏਕੈ ਜਿਨਿ ॥

एकै चरन आखि एकै जिनि ॥

ekai charan aakh ekai jin ||

ਭੁਜਾ ਅਮਿਤ ਸਹਸ ਦ੍ਵੈ ਕੈ ਤਿਨ ॥

भुजा अमित सहस द्वै कै तिन ॥

bhujaa amit sahas dhavai kai tin ||

ਪਾਚ ਪਾਚ ਸੈ ਭੁਜ ਕੇ ਘਨੇ ॥

पाच पाच सै भुज के घने ॥

paach paach sai bhuj ke ghane ||

ਸਸਤ੍ਰ ਅਸਤ੍ਰ ਹਾਥਨ ਮੈ ਬਨੇ ॥੧੨੧॥

ससत्र असत्र हाथन मै बने ॥१२१॥

sasatr asatr haathan mai bane ||121||

ਏਕ ਚਰਨ ਏਕੈ ਕੀ ਨਾਸਾ ॥

एक चरन एकै की नासा ॥

ek charan ekai kee naasaa ||

ਏਕ ਏਕ ਭੁਜ ਭ੍ਰਮਤ ਅਕਾਸਾ ॥

एक एक भुज भ्रमत अकासा ॥

ek ek bhuj bhramat akaasaa ||

ਅਰਧ ਮੂੰਡ ਮੁੰਡਿਤ ਕੇਤੇ ਸਿਰ ॥

अरध मूँड मुँडित केते सिर ॥

aradh moo(n)dd mu(n)ddit kete sir ||

ਕੇਸਨ ਧਰੇ ਕਿਤਕ ਧਾਏ ਫਿਰਿ ॥੧੨੨॥

केसन धरे कितक धाए फिरि ॥१२२॥

kesan dhare kitak dhaae fir ||122||

ਏਕ ਏਕ ਮਦ ਕੋ ਸਰ ਪੀਯੈ ॥

एक एक मद को सर पीयै ॥

ek ek madh ko sar peeyai ||

ਮਾਨਵ ਖਾਇ ਜਗਤ ਕੇ ਜੀਯੈ ॥

मानव खाइ जगत के जीयै ॥

maanav khai jagat ke jeeyai ||

ਦਸ ਸਹੰਸ ਭਾਗ ਕੇ ਭਰਿ ਘਟ ॥

दस सहंस भाग के भरि घट ॥

dhas saha(n)s bhaag ke bhar ghaT ||

ਪੀ ਪੀ ਭਿਰਤ ਅਸੁਰ ਰਨ ਚਟ ਪਟ ॥੧੨੩॥

पी पी भिरत असुर रन चट पट ॥१२३॥

pee pee bhirat asur ran chaT paT ||123||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਬਜ੍ਰ ਬਾਨ ਬਿਛੂਆ ਬਿਸਿਖ ਬਰਖੈ ਸਸਤ੍ਰ ਅਪਾਰ ॥

बज्र बान बिछूआ बिसिख बरखै ससत्र अपार ॥

bajr baan bichhooaa bisikh barakhai sasatr apaar ||

ਊਚ ਨੀਚ ਕਾਤਰ ਸੁਭਟ ਸਭ ਕੀਨੇ ਇਕ ਸਾਰ ॥੧੨੪॥

ऊच नीच कातर सुभट सभ कीने इक सार ॥१२४॥

uooch neech kaatar subhaT sabh keene ik saar ||124||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਇਹ ਬਿਧਿ ਭਯੋ ਘੋਰ ਸੰਗ੍ਰਾਮਾ ॥

इह बिधि भयो घोर संग्रामा ॥

eeh bidh bhayo ghor sa(n)graamaa ||

ਲੈ ਲੈ ਅਮਿਤ ਜੁਧ ਕਾ ਸਾਮਾ ॥

लै लै अमित जुध का सामा ॥

lai lai amit judh kaa saamaa ||

ਮਹਾ ਕਾਲ ਕੋਪਤ ਭਯੋ ਜਬ ਹੀ ॥

महा काल कोपत भयो जब ही ॥

mahaa kaal kopat bhayo jab hee ||

ਅਸੁਰ ਅਨੇਕ ਬਿਦਾਰੇ ਤਬ ਹੀ ॥੧੨੫॥

असुर अनेक बिदारे तब ही ॥१२५॥

asur anek bidhaare tab hee ||125||

ਮਹਾ ਕਾਲ ਜਬ ਹੀ ਰਿਸਿ ਭਰਾ ॥

महा काल जब ही रिसि भरा ॥

mahaa kaal jab hee ris bharaa ||

ਘੋਰ ਭਯਾਨਕ ਆਹਵ ਕਰਾ ॥

घोर भयानक आहव करा ॥

ghor bhayaanak aahav karaa ||

ਮਾਰਤ ਭਯੋ ਅਸੁਰ ਬਿਕਰਾਲਾ ॥

मारत भयो असुर बिकराला ॥

maarat bhayo asur bikaraalaa ||

ਸਿੰਘ ਨਾਦ ਕੀਨਾ ਤਤਕਾਲਾ ॥੧੨੬॥

सिंघ नाद कीना ततकाला ॥१२६॥

si(n)gh naadh keenaa tatakaalaa ||126||

ਕਹੂੰ ਮਸਾਨ ਕਿਲਕਟੀ ਮਾਰੈ ॥

कहूँ मसान किलकटी मारै ॥

kahoo(n) masaan kilakaTee maarai ||

ਭੈਰਵ ਕਹੂੰ ਠਾਢ ਭੁੰਕਾਰੈ ॥

भैरव कहूँ ठाढ भुँकारै ॥

bhairav kahoo(n) Thaadd bhu(n)kaarai ||

ਜੋਗਨਿ ਦੈਤ ਅਧਿਕ ਹਰਖਾਨੇ ॥

जोगनि दैत अधिक हरखाने ॥

jogan dhait adhik harakhaane ||

ਭੂਤ ਸਿਵਾ ਬੋਲੈ ਅਭਿਮਾਨੇ ॥੧੨੭॥

भूत सिवा बोलै अभिमाने ॥१२७॥

bhoot sivaa bolai abhimaane ||127||

ਝਾਲਰਿ ਝਾਝਰ ਢੋਲ ਮ੍ਰਿਦੰਗਾ ॥

झालरि झाझर ढोल मृदंगा ॥

jhaalar jhaajhar ddol miradha(n)gaa ||

ਪਟਹ ਨਗਾਰੇ ਮੁਰਜ ਮੁਚੰਗਾ ॥

पटह नगारे मुरज मुचंगा ॥

paTeh nagaare muraj mucha(n)gaa ||

ਡਵਰੂ ਗੁਡਗੁਡੀ ਕਹੂੰ ਉਪੰਗਾ ॥

डवरू गुडगुडी कहूँ उपंगा ॥

ddavaroo guddaguddee kahoo(n) upa(n)gaa ||

ਨਾਇ ਨਫੀਰੀ ਬਜਤ ਸੁਰੰਗਾ ॥੧੨੮॥

नाइ नफीरी बजत सुरंगा ॥१२८॥

nai nafeeree bajat sura(n)gaa ||128||

ਮੁਰਲੀ ਕਹੂੰ ਬਾਸੁਰੀ ਬਾਜਤ ॥

मुरली कहूँ बासुरी बाजत ॥

muralee kahoo(n) baasuree baajat ||

ਕਹੂੰ ਉਪੰਗ ਮ੍ਰਿਦੰਗ ਬਰਾਜਤ ॥

कहूँ उपंग मृदंग बराजत ॥

kahoo(n) upa(n)g miradha(n)g baraajat ||

ਦੁੰਦਭਿ ਢੋਲ ਕਹੂੰ ਸਹਨਾਈ ॥

दुँदभि ढोल कहूँ सहनाई ॥

dhu(n)dhabh ddol kahoo(n) sahanaiee ||

ਬਾਜਤ ਭੇ ਲਖਿ ਪਰੀ ਲਰਾਈ ॥੧੨੯॥

बाजत भे लखि परी लराई ॥१२९॥

baajat bhe lakh paree laraiee ||129||

ਮੁਰਜ ਮੁਚੰਗ ਬਜੈ ਤੁਰਹੀ ਰਨ ॥

मुरज मुचंग बजै तुरही रन ॥

muraj mucha(n)g bajai turahee ran ||

ਭੇਰਨ ਕੇ ਭਭਕਾਰ ਕਰਤ ਗਨ ॥

भेरन के भभकार करत गन ॥

bheran ke bhabhakaar karat gan ||

ਹਾਥੀ ਘੋਰਨ ਕੇ ਦੁੰਦਭਿ ਰਨ ॥

हाथी घोरन के दुँदभि रन ॥

haathee ghoran ke dhu(n)dhabh ran ||

ਉਸਟਨ ਕੇ ਬਾਜੇ ਰਨ ਮੂਰਧਨ ॥੧੩੦॥

उसटन के बाजे रन मूरधन ॥१३०॥

ausaTan ke baaje ran mooradhan ||130||

ਕੇਤਿਕ ਸੁਭਟ ਸਰਨ ਕੇ ਮਾਰੇ ॥

केतिक सुभट सरन के मारे ॥

ketik subhaT saran ke maare ||

ਗਿਰਤ ਭਏ ਰਨ ਡੀਲ ਡਿਲਾਰੇ ॥

गिरत भए रन डील डिलारे ॥

girat bhe ran ddeel ddilaare ||

ਜਦਪਿ ਪ੍ਰਾਨ ਸਮੁਹ ਹ੍ਵੈ ਦਏ ॥

जदपि प्रान समुह ह्वै दए ॥

jadhap praan samuh havai dhe ||

ਕਰ ਤੇ ਤਜਤ ਕ੍ਰਿਪਾਨਨ ਭਏ ॥੧੩੧॥

कर ते तजत कृपानन भए ॥१३१॥

kar te tajat kirapaanan bhe ||131||

ਚਲਤ ਭਈ ਸਰਿਤਾ ਸ੍ਰੋਨਤ ਤਹ ॥

चलत भई सरिता स्रोनत तह ॥

chalat bhiee saritaa sronat teh ||

ਜੁਧ ਭਯੋ ਕਾਲੀ ਅਸੁਰਨ ਜਹ ॥

जुध भयो काली असुरन जह ॥

judh bhayo kaalee asuran jeh ||

ਸੀਸ ਕੇਸ ਜਹ ਭਏ ਸਿਵਾਰਾ ॥

सीस केस जह भए सिवारा ॥

sees kes jeh bhe sivaaraa ||

ਸ੍ਰੋਨ ਪ੍ਰਵਾਹ ਬਹਤ ਹਹਰਾਰਾ ॥੧੩੨॥

स्रोन प्रवाह बहत हहरारा ॥१३२॥

sron pravaeh bahat haharaaraa ||132||

ਬਾਜ ਬ੍ਰਿਛ ਜਹ ਬਹੇ ਅਨੇਕੈ ॥

बाज बृछ जह बहे अनेकै ॥

baaj birachh jeh bahe anekai ||

ਬਿਨ ਬ੍ਰਿਣ ਬੀਰ ਰਹਾ ਨਹਿ ਏਕੈ ॥

बिन बृण बीर रहा नहि एकै ॥

bin biran beer rahaa neh ekai ||

ਸ੍ਰੋਨ ਭਰੇ ਪਟ ਅਧਿਕ ਸੁਹਾਏ ॥

स्रोन भरे पट अधिक सुहाए ॥

sron bhare paT adhik suhaae ||

ਚਾਚਰਿ ਖੇਲਿ ਮਨੌ ਘਰ ਆਏ ॥੧੩੩॥

चाचरि खेलि मनौ घर आए ॥१३३॥

chaachar khel manau ghar aae ||133||

ਸੂਰਨ ਕੇ ਜਹ ਮੂੰਡ ਪਖਾਨਾ ॥

सूरन के जह मूँड पखाना ॥

sooran ke jeh moo(n)dd pakhaanaa ||

ਸੋਭਿਤ ਰੰਗ ਭੂਮ ਮਹਿ ਨਾਨਾ ॥

सोभित रंग भूम महि नाना ॥

sobhit ra(n)g bhoom meh naanaa ||

ਬਹੇ ਜਾਤ ਜਹ ਬ੍ਰਿਛ ਤੁਰੰਗਾ ॥

बहे जात जह बृछ तुरंगा ॥

bahe jaat jeh birachh tura(n)gaa ||

ਬਡੇ ਸੈਲ ਸੇ ਲਸਤ ਮਤੰਗਾ ॥੧੩੪॥

बडे सैल से लसत मतंगा ॥१३४॥

badde sail se lasat mata(n)gaa ||134||

ਮਛਰੀ ਤਨਕਿ ਅੰਗੁਰਿਯੈ ਸੋਹੈ ॥

मछरी तनकि अंगुरियै सोहै ॥

machharee tanak a(n)guriyai sohai ||

ਭੁਜਾ ਭੁਜੰਗਨ ਸੀ ਮਨ ਮੋਹੈ ॥

भुजा भुजंगन सी मन मोहै ॥

bhujaa bhuja(n)gan see man mohai ||

ਕਹੂੰ ਗ੍ਰਾਹ ਸੇ ਖੜਗ ਝਮਕਹਿ ॥

कहूँ ग्राह से खड़ग झमकहि ॥

kahoo(n) graeh se khaRag jhamakeh ||

ਭਕ ਭਕ ਕਰ ਕਹੂੰ ਘਾਇ ਭਭਕਹਿ ॥੧੩੫॥

भक भक कर कहूँ घाइ भभकहि ॥१३५॥

bhak bhak kar kahoo(n) ghai bhabhakeh ||135||

ਭੁਜੰਗ ਛੰਦ ॥

भुजंग छंद ॥

bhuja(n)g chha(n)dh ||

ਜਹਾ ਬੀਰ ਬੈਰੀ ਬਡੇ ਘੇਰਿ ਮਾਰੇ ॥

जहा बीर बैरी बडे घेरि मारे ॥

jahaa beer bairee badde gher maare ||

ਤਹਾ ਭੂਤ ਔ ਪ੍ਰੇਤ ਨਾਚੇ ਮਤਵਾਰੇ ॥

तहा भूत औ प्रेत नाचे मतवारे ॥

tahaa bhoot aau pret naache matavaare ||

ਕਹੂੰ ਡਾਕਨੀ ਝਾਕਨੀ ਹਾਕ ਮਾਰੈ ॥

कहूँ डाकनी झाकनी हाक मारै ॥

kahoo(n) ddaakanee jhaakanee haak maarai ||

ਉਠੈ ਨਾਦ ਭਾਰੇ ਛੁਟੇ ਚੀਤਕਾਰੈ ॥੧੩੬॥

उठै नाद भारे छुटे चीतकारै ॥१३६॥

auThai naadh bhaare chhuTe cheetakaarai ||136||

ਕਹੂੰ ਅੰਗੁਲੈ ਤ੍ਰਾਣ ਕਾਟਾ ਬਿਰਾਜੈ ॥

कहूँ अंगुलै त्राण काटा बिराजै ॥

kahoo(n) a(n)gulai traan kaaTaa biraajai ||

ਕਹੂੰ ਅੰਗੁਲਾ ਕਾਟਿ ਕੇ ਰਤਨ ਰਾਜੈ ॥

कहूँ अंगुला काटि के रतन राजै ॥

kahoo(n) a(n)gulaa kaaT ke ratan raajai ||

ਕਹੂੰ ਟੀਕ ਟਾਕੇ ਕਟੈ ਟੋਪ ਸੋਹੈ ॥

कहूँ टीक टाके कटै टोप सोहै ॥

kahoo(n) Teek Taake kaTai Top sohai ||

ਕਹੂੰ ਬੀਰ ਮਾਰੇ ਗਿਰੇ ਭੂਮਿ ਮੋਹੈ ॥੧੩੭॥

कहूँ बीर मारे गिरे भूमि मोहै ॥१३७॥

kahoo(n) beer maare gire bhoom mohai ||137||

ਜਿਤੇ ਸ੍ਰੋਨ ਕੇ ਬੂੰਦ ਭੂ ਪੈ ਪਰੇ ਹੈ ॥

जिते स्रोन के बूँद भू पै परे है ॥

jite sron ke boo(n)dh bhoo pai pare hai ||

ਤਿਤੇ ਦਾਨਵੋ ਰੂਪ ਬਾਕੇ ਧਰੇ ਹੈ ॥

तिते दानवो रूप बाके धरे है ॥

tite dhaanavo roop baake dhare hai ||

ਹਠੀ ਓਰ ਚਾਰੌ ਬਿਖੈ ਆਨਿ ਢੂਕੇ ॥

हठी ओर चारौ बिखै आनि ढूके ॥

haThee or chaarau bikhai aan ddooke ||

ਮਹਾ ਕੋਪ ਕੈ ਮਾਰ ਹੀ ਮਾਰਿ ਕੂਕੈ ॥੧੩੮॥

महा कोप कै मार ही मारि कूकै ॥१३८॥

mahaa kop kai maar hee maar kookai ||138||

ਜਿਤੇ ਦੈਤ ਆਏ ਤਿਤੇ ਕਾਲ ਮਾਰੇ ॥

जिते दैत आए तिते काल मारे ॥

jite dhait aae tite kaal maare ||

ਬਹੇ ਸ੍ਰੋਨ ਕੇ ਭੂਮ ਹੂੰ ਪੈ ਪਨਾਰੇ ॥

बहे स्रोन के भूम हूँ पै पनारे ॥

bahe sron ke bhoom hoo(n) pai panaare ||

ਉਠ ਦੈਤ ਬਾਕੇ ਬਲੀ ਸਸਤ੍ਰ ਲੈ ਕੈ ॥

उठ दैत बाके बली ससत्र लै कै ॥

auTh dhait baake balee sasatr lai kai ||

ਦੁਹੂੰ ਓਰ ਤੇ ਮਾਰ ਹੀ ਮਾਰਿ ਕੈ ਕੈ ॥੧੩੯॥

दुहूँ ओर ते मार ही मारि कै कै ॥१३९॥

dhuhoo(n) or te maar hee maar kai kai ||139||

ਹਠੀ ਬਧਿ ਗੋਪਾ ਗੁਲਿਤ੍ਰਾਨ ਬਾਕੇ ॥

हठी बधि गोपा गुलित्रान बाके ॥

haThee badh gopaa gulitraan baake ||

ਹਠੀਲੇ ਕਟੀਲੇ ਰਜੀਲੇ ਨਿਸਾਕੇ ॥

हठीले कटीले रजीले निसाके ॥

haTheele kaTeele rajeele nisaake ||

ਗਦਾ ਹਾਥ ਲੈ ਕੇ ਕਿਤੇ ਬੀਰ ਗਾਜੇ ॥

गदा हाथ लै के किते बीर गाजे ॥

gadhaa haath lai ke kite beer gaaje ||

ਲਰੇ ਆਨਿ ਕੈ ਪੈਗ ਦ੍ਵੈ ਕੈ ਨ ਭਾਜੇ ॥੧੪੦॥

लरे आनि कै पैग द्वै कै न भाजे ॥१४०॥

lare aan kai paig dhavai kai na bhaaje ||140||

ਕਹੂੰ ਬੀਰ ਮਾਰੇ ਬਿਦਾਰੇ ਪਰੇ ਹੈ ॥

कहूँ बीर मारे बिदारे परे है ॥

kahoo(n) beer maare bidhaare pare hai ||

ਕਹੂੰ ਖੇਤ ਮੈ ਖਿੰਗ ਖਤ੍ਰੀ ਜਰੇ ਹੈ ॥

कहूँ खेत मै खिंग खत्री जरे है ॥

kahoo(n) khet mai khi(n)g khatree jare hai ||

ਕਹੂੰ ਮਤ ਦੰਤੀ ਕਹੂੰ ਉਸਟ ਮਾਰੇ ॥

कहूँ मत दंती कहूँ उसट मारे ॥

kahoo(n) mat dha(n)tee kahoo(n) usaT maare ||

ਬਿਰਾਜੈ ਕਹੂੰ ਨਗਨ ਖੰਡੇ ਕਟਾਰੇ ॥੧੪੧॥

बिराजै कहूँ नगन खंडे कटारे ॥१४१॥

biraajai kahoo(n) nagan kha(n)dde kaTaare ||141||

ਕਹੂੰ ਖੋਲ ਖਾਡੇ ਗਿਰੇ ਭੂਮਿ ਸੋਹੈ ॥

कहूँ खोल खाडे गिरे भूमि सोहै ॥

kahoo(n) khol khaadde gire bhoom sohai ||

ਕਹੂੰ ਬੀਰ ਬਾਨੀ ਪਰੇ ਭੂਮਿ ਮੋਹੈ ॥

कहूँ बीर बानी परे भूमि मोहै ॥

kahoo(n) beer baanee pare bhoom mohai ||

ਕਹੂੰ ਸ੍ਵਾਰ ਮਾਰੇ ਫਿਰੈ ਬਾਜ ਛੂਟੈ ॥

कहूँ स्वार मारे फिरै बाज छूटै ॥

kahoo(n) savaiaar maare firai baaj chhooTai ||

ਕਿਤੇ ਛੈਲ ਛੋਰੇ ਕਿਤੇ ਦੁਸਟ ਲੂਟੈ ॥੧੪੨॥

किते छैल छोरे किते दुसट लूटै ॥१४२॥

kite chhail chhore kite dhusaT looTai ||142||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਇਹ ਬਿਧਿ ਤਹਾ ਭਯੋ ਸੰਗ੍ਰਾਮਾ ॥

इह बिधि तहा भयो संग्रामा ॥

eeh bidh tahaa bhayo sa(n)graamaa ||

ਨਿਰਖਤ ਦੇਵ ਦਾਨਵੀ ਬਾਮਾ ॥

निरखत देव दानवी बामा ॥

nirakhat dhev dhaanavee baamaa ||

ਕੇਤਿਕ ਕਰੀ ਕਰਨ ਬਿਨੁ ਭਏ ॥

केतिक करी करन बिनु भए ॥

ketik karee karan bin bhe ||

ਪ੍ਰਾਪਤ ਦੁਸਟ ਨਿਧਨ ਕਹ ਗਏ ॥੧੪੩॥

प्रापत दुसट निधन कह गए ॥१४३॥

praapat dhusaT nidhan keh ge ||143||

ਮਾਰਹਿ ਮਾਰਿ ਮਹਾ ਸੂਰ ਕੂਕਹਿ ॥

मारहि मारि महा सूर कूकहि ॥

maareh maar mahaa soor kookeh ||

ਕਾਢਿ ਕਾਢਿ ਦਾਤਨ ਕਹ ਢੂਕਹਿ ॥

काढि काढि दातन कह ढूकहि ॥

kaadd kaadd dhaatan keh ddookeh ||

ਬਾਜਹਿ ਢੋਲ ਮ੍ਰਿਦੰਗ ਨਗਾਰੇ ॥

बाजहि ढोल मृदंग नगारे ॥

baajeh ddol miradha(n)g nagaare ||

ਜੰਗ ਮਚੰਗ ਉਪੰਗ ਜੁਝਾਰੇ ॥੧੪੪॥

जंग मचंग उपंग जुझारे ॥१४४॥

ja(n)g macha(n)g upa(n)g jujhaare ||144||

ਜਿਹ ਤਨ ਕਾਲ ਬਿਸਿਖ ਕੀ ਮਾਰੈ ॥

जिह तन काल बिसिख की मारै ॥

jeh tan kaal bisikh kee maarai ||

ਤਾ ਕਹ ਤਹੀ ਚੂਰ ਕਰਿ ਡਾਰੈ ॥

ता कह तही चूर करि डारै ॥

taa keh tahee choor kar ddaarai ||

ਜਾ ਕਰ ਕੋਪਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਪ੍ਰਹਾਰਤ ॥

जा कर कोपि कृपान प्रहारत ॥

jaa kar kop kirapaan prahaarat ||

ਤਿਹ ਕਾ ਮੂੰਡ ਕਾਟਿ ਹੀ ਡਾਰਤ ॥੧੪੫॥

तिह का मूँड काटि ही डारत ॥१४५॥

teh kaa moo(n)dd kaaT hee ddaarat ||145||

ਇਹ ਬਿਧਿ ਭਯੋ ਭਯਾਨਕ ਜੁਧਾ ॥

इह बिधि भयो भयानक जुधा ॥

eeh bidh bhayo bhayaanak judhaa ||

ਉਪਜਾ ਕਛੁਕ ਕਾਲ ਕੇ ਕ੍ਰਧਾ ॥

उपजा कछुक काल के क्रधा ॥

aupajaa kachhuk kaal ke kradhaa ||

ਕੇਸਨ ਤੇ ਗਹਿ ਅਸੁਰ ਪਛਾਰੇ ॥

केसन ते गहि असुर पछारे ॥

kesan te geh asur pachhaare ||

ਕਾਢਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਏਕ ਹਨਿ ਡਾਰੇ ॥੧੪੬॥

काढि कृपान एक हनि डारे ॥१४६॥

kaadd kirapaan ek han ddaare ||146||

ਮਾਰੇ ਅਧਿਕ ਤਾਹਿ ਦਾਨਵ ਰਨ ॥

मारे अधिक ताहि दानव रन ॥

maare adhik taeh dhaanav ran ||

ਟੂਕ ਟੂਕ ਹ੍ਵੈਗੇ ਤਿਨ ਕੇ ਤਨ ॥

टूक टूक ह्वैगे तिन के तन ॥

Took Took havaige tin ke tan ||

ਤਊ ਮਾਰ ਹੀ ਮਾਰਿ ਪੁਕਾਰਤ ॥

तऊ मार ही मारि पुकारत ॥

tuoo maar hee maar pukaarat ||

ਪਾਛੇ ਪਾਵ ਏਕ ਨਹਿ ਡਾਰਤ ॥੧੪੭॥

पाछे पाव एक नहि डारत ॥१४७॥

paachhe paav ek neh ddaarat ||147||

ਕੇਤਿਕ ਘੂਮਿ ਗਿਰਤ ਹੈ ਘਾਇਲ ॥

केतिक घूमि गिरत है घाइल ॥

ketik ghoom girat hai ghail ||

ਪਰਤ ਭਏ ਭੂ ਤਰ ਹ੍ਵੈ ਹਾਇਲ ॥

परत भए भू तर ह्वै हाइल ॥

parat bhe bhoo tar havai hail ||

ਤਊ ਜੁਧ ਕੋ ਤ੍ਯਾਗਿ ਨ ਭਜਹੀ ॥

तऊ जुध को त्यागि न भजही ॥

tuoo judh ko tayaag na bhajahee ||

ਜਬ ਲਗਿ ਦੁਸਟ ਪ੍ਰਾਨ ਨਹਿ ਤਜਹੀ ॥੧੪੮॥

जब लगि दुसट प्रान नहि तजही ॥१४८॥

jab lag dhusaT praan neh tajahee ||148||

ਗੁਰਜ ਗੋਫਨੈ ਕਿਤਕ ਸੰਭਾਰੈ ॥

गुरज गोफनै कितक संभारै ॥

guraj gofanai kitak sa(n)bhaarai ||

ਕੇਤਿਕ ਕਸਿ ਕਸਿ ਬਾਨ ਪ੍ਰਹਾਰੈ ॥

केतिक कसि कसि बान प्रहारै ॥

ketik kas kas baan prahaarai ||

ਕਿਤੇ ਤਮਕਿ ਰਨ ਤੁਰੀ ਨਚਾਵੈ ॥

किते तमकि रन तुरी नचावै ॥

kite tamak ran turee nachaavai ||

ਚਟਪਟ ਸੁਭਟ ਜੂਝਿ ਰਨ ਜਾਵੈ ॥੧੪੯॥

चटपट सुभट जूझि रन जावै ॥१४९॥

chaTapaT subhaT joojh ran jaavai ||149||

ਕਿਤਕ ਤਮਕਿ ਰਨ ਤੁਰੀ ਨਚਾਵਤ ॥

कितक तमकि रन तुरी नचावत ॥

kitak tamak ran turee nachaavat ||

ਮਾਰਿ ਮਾਰਿ ਧੁਨਿ ਕਿਤਕ ਉਘਾਵਤ ॥

मारि मारि धुनि कितक उघावत ॥

maar maar dhun kitak ughaavat ||

ਮੰਡਹਿ ਮਹਾ ਕਾਲ ਸੌ ਜੁਧਾ ॥

मंडहि महा काल सौ जुधा ॥

ma(n)ddeh mahaa kaal sau judhaa ||

ਹ੍ਵੈ ਹ੍ਵੈ ਅਧਿਕ ਚਿਤ ਮਹਿ ਕ੍ਰੁਧਾ ॥੧੫੦॥

ह्वै ह्वै अधिक चित महि क्रुधा ॥१५०॥

havai havai adhik chit meh krudhaa ||150||

ਜੇਤਿਕ ਸੁਭਟ ਕੋਪਿ ਕਰਿ ਆਏ ॥

जेतिक सुभट कोपि करि आए ॥

jetik subhaT kop kar aae ||

ਮਹਾ ਕਾਲ ਤੇਤੇ ਈ ਖਪਾਏ ॥

महा काल तेते ई खपाए ॥

mahaa kaal tete iee khapaae ||

ਤਿਨ ਕੋ ਮੇਦ ਮਾਸ ਭੂਅ ਪਰਾ ॥

तिन को मेद मास भूअ परा ॥

tin ko medh maas bhooa paraa ||

ਬਹੁ ਅਸੁਰਨ ਤਾ ਤੇ ਬਪੁ ਧਰਾ ॥੧੫੧॥

बहु असुरन ता ते बपु धरा ॥१५१॥

bahu asuran taa te bap dharaa ||151||

ਮਹਾ ਕਾਲ ਤੇ ਦਏ ਖਪਾਇ ॥

महा काल ते दए खपाइ ॥

mahaa kaal te dhe khapai ||

ਸ੍ਰੋਨਤ ਸੋ ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਰਹੀ ਛਾਇ ॥

स्रोनत सो पृथवी रही छाइ ॥

sronat so pirathavee rahee chhai ||

ਤਿਹ ਤੇ ਅਮਿਤ ਅਸੁਰ ਉਠਿ ਢੂਕੇ ॥

तिह ते अमित असुर उठि ढूके ॥

teh te amit asur uTh ddooke ||

ਮਾਰਹਿ ਮਾਰਿ ਦਸੌ ਦਿਸਿ ਕੂਕੇ ॥੧੫੨॥

मारहि मारि दसौ दिसि कूके ॥१५२॥

maareh maar dhasau dhis kooke ||152||

ਕੇਤਿਕ ਕੀ ਬਾਹਨ ਕਟਿ ਡਾਰਾ ॥

केतिक की बाहन कटि डारा ॥

ketik kee baahan kaT ddaaraa ||

ਕਰੇ ਰੁੰਡ ਬਿਨੁ ਮੁੰਡ ਹਜਾਰਾ ॥

करे रुँड बिनु मुँड हजारा ॥

kare ru(n)dd bin mu(n)dd hajaaraa ||

ਕੇਤਿਕ ਚੀਰ ਅਧੌ ਅਧ ਡਾਰੇ ॥

केतिक चीर अधौ अध डारे ॥

ketik cheer adhau adh ddaare ||

ਨਾਚਤ ਭੂਤ ਪ੍ਰੇਤ ਮਤਵਾਰੇ ॥੧੫੩॥

नाचत भूत प्रेत मतवारे ॥१५३॥

naachat bhoot pret matavaare ||153||

ਜੇ ਤਿਨ ਕੇ ਸਿਰਿ ਬਹੀ ਕ੍ਰਿਪਾਨੈ ॥

जे तिन के सिरि बही कृपानै ॥

je tin ke sir bahee kirapaanai ||

ਅਰਧ ਅਰਧ ਹ੍ਵੈ ਜੂਝੇ ਜ੍ਵਾਨੈ ॥

अरध अरध ह्वै जूझे ज्वानै ॥

aradh aradh havai joojhe javaiaanai ||

ਗਜ ਬਾਜੀ ਲੋਟਤ ਕਹੂੰ ਭੂ ਪਰ ॥

गज बाजी लोटत कहूँ भू पर ॥

gaj baajee loTat kahoo(n) bhoo par ||

ਸੁੰਭਨ ਸਬਦ ਸੁਨਾ ਅਵਨੀ ਤਰ ॥੧੫੪॥

सुँभन सबद सुना अवनी तर ॥१५४॥

su(n)bhan sabadh sunaa avanee tar ||154||

ਗਿਰਿ ਗਿਰਿ ਪਰੇ ਕਹੂੰ ਘਾਯਲ ਰਨ ॥

गिरि गिरि परे कहूँ घायल रन ॥

gir gir pare kahoo(n) ghaayal ran ||

ਭਾਜਿ ਚਲੇ ਕਈ ਹੋਇ ਬਿਮਨ ਮਨ ॥

भाजि चले कई होइ बिमन मन ॥

bhaaj chale kiee hoi biman man ||

ਝਮਕਤ ਕਹੀ ਅਸਿਨ ਕੀ ਧਾਰਾ ॥

झमकत कही असिन की धारा ॥

jhamakat kahee asin kee dhaaraa ||

ਭਭਕਤ ਰੁੰਡ ਮੁੰਡ ਬਿਕਰਾਰਾ ॥੧੫੫॥

भभकत रुँड मुँड बिकरारा ॥१५५॥

bhabhakat ru(n)dd mu(n)dd bikaraaraa ||155||

ਭੁਜੰਗ ਛੰਦ ॥

भुजंग छंद ॥

bhuja(n)g chha(n)dh ||

ਤਹਾ ਜੁਧ ਮਾਚਾ ਮਹਾ ਬੀਰ ਖੇਤੰ ॥

तहा जुध माचा महा बीर खेतं ॥

tahaa judh maachaa mahaa beer kheta(n) ||

ਬਿਦਾਰੇ ਪਰੇ ਬੀਰ ਬ੍ਰਿੰਦੰ ਬਿਚੇਤੰ ॥

बिदारे परे बीर बृंदं बिचेतं ॥

bidhaare pare beer bira(n)dha(n) bicheta(n) ||

ਕਹੂੰ ਡਾਮਰੂੰ ਡਹ ਡਹਾ ਸਬਦ ਬਾਜੈ ॥

कहूँ डामरूँ डह डहा सबद बाजै ॥

kahoo(n) ddaamaroo(n) ddeh ddahaa sabadh baajai ||

ਸੁਨੇ ਦੀਹ ਦਾਨਵਾਨ ਕੋ ਦ੍ਰਪ ਭਾਜੈ ॥੧੫੬॥

सुने दीह दानवान को द्रप भाजै ॥१५६॥

sune dheeh dhaanavaan ko dhrap bhaajai ||156||

ਕਹੂੰ ਸੰਖ ਭੇਰੀ ਬਜੈ ਤਾਲ ਭਾਰੇ ॥

कहूँ संख भेरी बजै ताल भारे ॥

kahoo(n) sa(n)kh bheree bajai taal bhaare ||

ਕਹੂੰ ਬੇਨ ਬੀਨਾ ਪਨੋ ਔ ਨਗਾਰੇ ॥

कहूँ बेन बीना पनो औ नगारे ॥

kahoo(n) ben beenaa pano aau nagaare ||

ਕਹੂੰ ਨਾਇ ਨਾਫੀਰਿਯੈ ਨਾਦ ਐਸੇ ॥

कहूँ नाइ नाफीरियै नाद ऐसे ॥

kahoo(n) nai naafeeriyai naadh aaise ||

ਬਜੈ ਘੋਰ ਬਾਜਾ ਪ੍ਰਲੈ ਕਾਲ ਜੈਸੇ ॥੧੫੭॥

बजै घोर बाजा प्रलै काल जैसे ॥१५७॥

bajai ghor baajaa pralai kaal jaise ||157||

ਕਹੂੰ ਛੈਨ ਤੂਰੈ ਨਗਾਰੈ ਮ੍ਰਿਦੰਗੈ ॥

कहूँ छैन तूरै नगारै मृदंगै ॥

kahoo(n) chhain toorai nagaarai miradha(n)gai ||

ਕਹੂੰ ਬਾਸੁਰੀ ਬੀਨ ਬਾਜੈ ਸੁਰੰਗੈ ॥

कहूँ बासुरी बीन बाजै सुरंगै ॥

kahoo(n) baasuree been baajai sura(n)gai ||

ਕਹੂੰ ਬਗਲ ਤਾਰੰਗ ਬਾਜੇ ਬਜਾਵੈ ॥

कहूँ बगल तारंग बाजे बजावै ॥

kahoo(n) bagal taara(n)g baaje bajaavai ||

ਕਹੂੰ ਬਾਰਤਾ ਰੰਗ ਨੀਕੇ ਸੁਹਾਵੈ ॥੧੫੮॥

कहूँ बारता रंग नीके सुहावै ॥१५८॥

kahoo(n) baarataa ra(n)g neeke suhaavai ||158||

ਕਹੂੰ ਝਾਝ ਬਾਜੈ ਕਹੂੰ ਤਾਲ ਐਸੇ ॥

कहूँ झाझ बाजै कहूँ ताल ऐसे ॥

kahoo(n) jhaajh baajai kahoo(n) taal aaise ||

ਕਹੂੰ ਬੇਨੁ ਬੀਨਾ ਪ੍ਰਲੈ ਕਾਲ ਜੈਸੇ ॥

कहूँ बेनु बीना प्रलै काल जैसे ॥

kahoo(n) ben beenaa pralai kaal jaise ||

ਕਹੂੰ ਬਾਸੁਰੀ ਨਾਇ ਨਾਦੈ ਮ੍ਰਿਦੰਗੈ ॥

कहूँ बासुरी नाइ नादै मृदंगै ॥

kahoo(n) baasuree nai naadhai miradha(n)gai ||

ਕਹੂੰ ਸਾਰੰਗੀ ਔ ਮੁਚੰਗੈ ਉਪੰਗੈ ॥੧੫੯॥

कहूँ सारंगी औ मुचंगै उपंगै ॥१५९॥

kahoo(n) saara(n)gee aau mucha(n)gai upa(n)gai ||159||

ਕਹੂੰ ਗਰਜਿ ਕੈ ਕੈ ਭੁਜਾ ਭੂਪ ਠੋਕੈ ॥

कहूँ गरजि कै कै भुजा भूप ठोकै ॥

kahoo(n) garaj kai kai bhujaa bhoop Thokai ||

ਕਹੂੰ ਬੀਰ ਬੀਰਾਨ ਕੀ ਰਾਹ ਰੋਕੈ ॥

कहूँ बीर बीरान की राह रोकै ॥

kahoo(n) beer beeraan kee raeh rokai ||

ਕਿਤੇ ਅਸਤ੍ਰ ਔ ਸਸਤ੍ਰ ਲੈ ਲੈ ਚਲਾਵੈ ॥

किते असत्र औ ससत्र लै लै चलावै ॥

kite asatr aau sasatr lai lai chalaavai ||

ਕਿਤੇ ਚਰਮ ਲੈ ਚੋਟ ਤਾ ਕੀ ਬਜਾਵੈ ॥੧੬੦॥

किते चरम लै चोट ता की बजावै ॥१६०॥

kite charam lai choT taa kee bajaavai ||160||

ਕਹੂੰ ਰੁੰਡ ਸੋਹੈ ਕਹੂੰ ਮੁੰਡ ਬਾਕੇ ॥

कहूँ रुँड सोहै कहूँ मुँड बाके ॥

kahoo(n) ru(n)dd sohai kahoo(n) mu(n)dd baake ||

ਕਹੂੰ ਬੀਰ ਮਾਰੇ ਬਿਦਾਰੇ ਨਿਸਾਕੇ ॥

कहूँ बीर मारे बिदारे निसाके ॥

kahoo(n) beer maare bidhaare nisaake ||

ਕਹੂੰ ਬਾਜ ਮਾਰੇ ਗਜਾਰਾਜ ਜੂਝੇ ॥

कहूँ बाज मारे गजाराज जूझे ॥

kahoo(n) baaj maare gajaaraaj joojhe ||

ਕਹੂੰ ਉਸਟ ਕਾਟੇ ਨਹੀ ਜਾਤ ਬੂਝੇ ॥੧੬੧॥

कहूँ उसट काटे नही जात बूझे ॥१६१॥

kahoo(n) usaT kaaTe nahee jaat boojhe ||161||

ਕਹੂੰ ਚਰਮ ਬਰਮੈ ਗਿਰੇ ਭੂਮਿ ਐਸੇ ॥

कहूँ चरम बरमै गिरे भूमि ऐसे ॥

kahoo(n) charam baramai gire bhoom aaise ||

ਬਗੇ ਬ੍ਰਯੋਤਿ ਡਾਰੇ ਸਮੈ ਸੀਤ ਜੈਸੇ ॥

बगे ब्रयोति डारे समै सीत जैसे ॥

bage brayot ddaare samai seet jaise ||

ਗਏ ਜੂਝਿ ਜੋਧਾ ਜਗੇ ਜੋਰ ਜੰਗੈ ॥

गए जूझि जोधा जगे जोर जंगै ॥

ge joojh jodhaa jage jor ja(n)gai ||

ਮਨੋ ਪਾਨ ਕੈ ਭੰਗ ਸੋਏ ਮਲੰਗੈ ॥੧੬੨॥

मनो पान कै भंग सोए मलंगै ॥१६२॥

mano paan kai bha(n)g soe mala(n)gai ||162||

ਕਿਤੇ ਡਹਡਹਾ ਸਬਦ ਡਵਰੂ ਬਜਾਵੈ ॥

किते डहडहा सबद डवरू बजावै ॥

kite ddahaddahaa sabadh ddavaroo bajaavai ||

ਕਿਤੇ ਰਾਗ ਮਾਰੂ ਖਰੇ ਖੇਤ ਗਾਵੈ ॥

किते राग मारू खरे खेत गावै ॥

kite raag maaroo khare khet gaavai ||

ਹਸੈ ਗਰਜਿ ਠੋਕੈ ਭੁਜਾ ਪਾਟ ਫਾਟੈ ॥

हसै गरजि ठोकै भुजा पाट फाटै ॥

hasai garaj Thokai bhujaa paaT faaTai ||

ਕਿਤੇ ਬੀਰ ਬੀਰਾਨ ਕੇ ਮੂੰਡ ਕਾਟੈ ॥੧੬੩॥

किते बीर बीरान के मूँड काटै ॥१६३॥

kite beer beeraan ke moo(n)dd kaaTai ||163||

ਕਹੂੰ ਚੰਚਲਾ ਚਾਰੁ ਚੀਰੈ ਬਨੈ ਕੈ ॥

कहूँ चंचला चारु चीरै बनै कै ॥

kahoo(n) cha(n)chalaa chaar cheerai banai kai ||

ਬਰੈ ਜ੍ਵਾਨਿ ਜੋਧਾ ਜੁਝਿਯੋ ਜ੍ਵਾਨ ਧੈ ਕੈ ॥

बरै ज्वानि जोधा जुझियो ज्वान धै कै ॥

barai javaiaan jodhaa jujhiyo javaiaan dhai kai ||

ਕਹੂੰ ਬੀਰ ਬੀਰਾਨ ਕੇ ਪਾਵ ਪੇਲੈਂ ॥

कहूँ बीर बीरान के पाव पेलैं ॥

kahoo(n) beer beeraan ke paav pelai(n) ||

ਮਹਾ ਜੰਗ ਜੋਧਾ ਲਗੇ ਸੁਧ ਸੇਲੈਂ ॥੧੬੪॥

महा जंग जोधा लगे सुध सेलैं ॥१६४॥

mahaa ja(n)g jodhaa lage sudh selai(n) ||164||

ਕਹੂੰ ਜਛਨੀ ਕਿੰਨ੍ਰਨੀ ਆਨਿ ਕੈ ਕੈ ॥

कहूँ जछनी किंन्रनी आनि कै कै ॥

kahoo(n) jachhanee ki(n)nranee aan kai kai ||

ਕਹੂੰ ਗੰਧ੍ਰਬੀ ਦੇਵਨੀ ਮੋਦ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ॥

कहूँ गंध्रबी देवनी मोद ह्वै कै ॥

kahoo(n) ga(n)dhrabee dhevanee modh havai kai ||

ਕਹੂੰ ਅਛਰਾ ਪਛਰਾ ਗੀਤ ਗਾਵੈ ॥

कहूँ अछरा पछरा गीत गावै ॥

kahoo(n) achharaa pachharaa geet gaavai ||

ਕਹੂੰ ਚੰਚਲਾ ਅੰਚਲਾ ਕੋ ਬਨਾਵੈ ॥੧੬੫॥

कहूँ चंचला अंचला को बनावै ॥१६५॥

kahoo(n) cha(n)chalaa a(n)chalaa ko banaavai ||165||

ਕਹੂੰ ਦੇਵ ਕੰਨ੍ਯਾ ਨਚੈ ਤਾਲ ਦੈ ਕੈ ॥

कहूँ देव कंन्या नचै ताल दै कै ॥

kahoo(n) dhev ka(n)nayaa nachai taal dhai kai ||

ਕਹੂੰ ਦੈਤ ਪੁਤ੍ਰੀ ਹਸੈ ਮੋਦ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ॥

कहूँ दैत पुत्री हसै मोद ह्वै कै ॥

kahoo(n) dhait putree hasai modh havai kai ||

ਕਹੂੰ ਚੰਚਲਾ ਅੰਚਲਾ ਕੋ ਬਨਾਵੈ ॥

कहूँ चंचला अंचला को बनावै ॥

kahoo(n) cha(n)chalaa a(n)chalaa ko banaavai ||

ਕਹੂੰ ਜਛਨੀ ਕਿੰਨ੍ਰਨੀ ਗੀਤ ਗਾਵੈ ॥੧੬੬॥

कहूँ जछनी किंन्रनी गीत गावै ॥१६६॥

kahoo(n) jachhanee ki(n)nranee geet gaavai ||166||

ਲਰੈ ਆਨਿ ਜੋਧਾ ਮਹਾ ਤੇਜ ਤੈ ਕੈ ॥

लरै आनि जोधा महा तेज तै कै ॥

larai aan jodhaa mahaa tej tai kai ||

ਗਿਰੇ ਪਾਕ ਸਾਹੀਦ ਯਾਕੀਨ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ॥

गिरे पाक साहीद याकीन ह्वै कै ॥

gire paak saaheedh yaakeen havai kai ||

ਕਹੂੰ ਬੀਰ ਬਾਕੇ ਨਚਾਵੈ ਤੁਰੰਗੈ ॥

कहूँ बीर बाके नचावै तुरंगै ॥

kahoo(n) beer baake nachaavai tura(n)gai ||

ਕਹੂੰ ਜੰਗ ਜੋਧਾ ਬਿਰਾਜੈ ਉਤੰਗੈ ॥੧੬੭॥

कहूँ जंग जोधा बिराजै उतंगै ॥१६७॥

kahoo(n) ja(n)g jodhaa biraajai uta(n)gai ||167||

ਕਹੂੰ ਬੀਰ ਬਾਨੈਤ ਬੀਰੇ ਉਠਾਵੈਂ ॥

कहूँ बीर बानैत बीरे उठावैं ॥

kahoo(n) beer baanait beere uThaavai(n) ||