ਬਗੇ ਬ੍ਯੋਤ ਭਾਰੇ ਸਮੈ ਸੀਤ ਜੈਸੇ ॥੬੨॥

बगे ब्योत भारे समै सीत जैसे ॥६२॥

bage bayot bhaare samai seet jaise ||62||

ਤਹਾ ਬਾਜ ਹਾਥੀਨ ਕੀ ਸ੍ਰੋਨ ਧਾਰੈ ॥

तहा बाज हाथीन की स्रोन धारै ॥

tahaa baaj haatheen kee sron dhaarai ||

ਪਰੈ ਜ੍ਯੋਂ ਫੁਹਾਰਾਨਹੂੰ ਕੀ ਫੁਹਾਰੈ ॥

परै ज्यों फुहारानहूँ की फुहारै ॥

parai jayo(n) fuhaaraanahoo(n) kee fuhaarai ||

ਪ੍ਰਲੈ ਕਾਲ ਸੋ ਜਾਨ ਦੂਜੋ ਭਯੋ ਹੈ ॥

प्रलै काल सो जान दूजो भयो है ॥

pralai kaal so jaan dhoojo bhayo hai ||

ਜਹਾ ਕੋਟਿ ਸੂਰਾਨ ਸੂਰਾ ਖਯੋ ਹੈ ॥੬੩॥

जहा कोटि सूरान सूरा खयो है ॥६३॥

jahaa koT sooraan sooraa khayo hai ||63||

ਤਹਾ ਕੋਟਿ ਸੌਡੀਨ ਕੇ ਸੁੰਡ ਕਾਟੇ ॥

तहा कोटि सौडीन के सुँड काटे ॥

tahaa koT sauaddeen ke su(n)dd kaaTe ||

ਕਹੂੰ ਬੀਰ ਮਾਰੇ ਗਿਰੇ ਕੇਤੁ ਫਾਟੇ ॥

कहूँ बीर मारे गिरे केतु फाटे ॥

kahoo(n) beer maare gire ket faaTe ||

ਕਹੂੰ ਖੇਤ ਨਾਚੈ ਪਠੇ ਪਖਰਿਯਾਰੇ ॥

कहूँ खेत नाचै पठे पखरियारे ॥

kahoo(n) khet naachai paThe pakhariyaare ||

ਕਹੂੰ ਮਾਰੂ ਬਾਜੈ ਉਠੈ ਨਾਦ ਭਾਰੇ ॥੬੪॥

कहूँ मारू बाजै उठै नाद भारे ॥६४॥

kahoo(n) maaroo baajai uThai naadh bhaare ||64||

ਕਹੂੰ ਸੰਖ ਭੇਰੀ ਤਹਾ ਨਾਦ ਬਾਜੈ ॥

कहूँ संख भेरी तहा नाद बाजै ॥

kahoo(n) sa(n)kh bheree tahaa naadh baajai ||

ਹਸੈ ਗਰਜਿ ਠੋਕੈ ਭੁਜਾ ਭੂਪ ਗਾਜੈ ॥

हसै गरजि ठोकै भुजा भूप गाजै ॥

hasai garaj Thokai bhujaa bhoop gaajai ||

ਨਗਾਰੇ ਨਫੀਰੀ ਬਜੈ ਝਾਝ ਭਾਰੀ ॥

नगारे नफीरी बजै झाझ भारी ॥

nagaare nafeeree bajai jhaajh bhaaree ||

ਹਠੇ ਰੋਸ ਕੈ ਕੈ ਤਹਾ ਛਤ੍ਰਧਾਰੀ ॥੬੫॥

हठे रोस कै कै तहा छत्रधारी ॥६५॥

haThe ros kai kai tahaa chhatradhaaree ||65||

ਕਹੂੰ ਭੀਮ ਭੇਰੀ ਬਜੈ ਰਾਗ ਮਾਰੂ ॥

कहूँ भीम भेरी बजै राग मारू ॥

kahoo(n) bheem bheree bajai raag maaroo ||

ਨਫੀਰੀ ਕਹੂੰ ਨਾਇ ਨਾਦੈ ਨਗਾਰੂ ॥

नफीरी कहूँ नाइ नादै नगारू ॥

nafeeree kahoo(n) nai naadhai nagaaroo ||

ਕਹੂੰ ਬੇਨੁ ਔ ਬੀਨ ਬਾਜੈ ਸੁਰੰਗਾ ॥

कहूँ बेनु औ बीन बाजै सुरंगा ॥

kahoo(n) ben aau been baajai sura(n)gaa ||

ਰੁਚੰਗਾ ਮ੍ਰਿਦੰਗਾ ਉਪੰਗਾ ਮੁਚੰਗਾ ॥੬੬॥

रुचंगा मृदंगा उपंगा मुचंगा ॥६६॥

rucha(n)gaa miradha(n)gaa upa(n)gaa mucha(n)gaa ||66||

ਝਰੋਖਾ ਤਰੇ ਜੋ ਮਚੀ ਮਾਰਿ ਐਸੀ ॥

झरोखा तरे जो मची मारि ऐसी ॥

jharokhaa tare jo machee maar aaisee ||

ਭਈ ਦੇਵ ਦਾਨਵਾਨ ਕੀ ਹੈ ਨ ਤੈਸੀ ॥

भई देव दानवान की है न तैसी ॥

bhiee dhev dhaanavaan kee hai na taisee ||

ਨ ਸ੍ਰੀ ਰਾਮ ਔ ਰਾਵਨੈ ਜੁਧ ਐਸੋ ॥

न स्री राम औ रावनै जुध ऐसो ॥

n sree raam aau raavanai judh aaiso ||

ਕਿਯੋ ਭੀ ਮਹਾਭਾਰਥੈ ਮੈ ਸੁ ਨ ਤੈਸੋ ॥੬੭॥

कियो भी महाभारथै मै सु न तैसो ॥६७॥

kiyo bhee mahaabhaarathai mai su na taiso ||67||

ਤਹਾ ਬੀਰ ਕੇਤੇ ਖਰੇ ਗਾਲ੍ਰਹ ਮਾਰੈ ॥

तहा बीर केते खरे गाल्रह मारै ॥

tahaa beer kete khare gaalreh maarai ||

ਕਿਤੇ ਬਾਨ ਛੋਡੈ ਕਿਤੈ ਸਸਤ੍ਰ ਧਾਰੈ ॥

किते बान छोडै कितै ससत्र धारै ॥

kite baan chhoddai kitai sasatr dhaarai ||

ਕਿਤੇ ਨਾਰ ਕੇ ਭੇਸ ਕੌ ਸਾਜ ਲੈ ਕੈ ॥

किते नार के भेस कौ साज लै कै ॥

kite naar ke bhes kau saaj lai kai ||

ਚਲੈ ਛੋਰਿ ਬਾਜੀ ਹਠੀ ਭਾਜ ਕੈ ਕੈ ॥੬੮॥

चलै छोरि बाजी हठी भाज कै कै ॥६८॥

chalai chhor baajee haThee bhaaj kai kai ||68||

ਕਿਤੇ ਖਾਨ ਖੇਦੇ ਕਿਤੇ ਖੇਤ ਮਾਰੇ ॥

किते खान खेदे किते खेत मारे ॥

kite khaan khedhe kite khet maare ||

ਕਿਤੇ ਖੇਤ ਮੈ ਖਿੰਗ ਖਤ੍ਰੀ ਲਤਾਰੇ ॥

किते खेत मै खिंग खत्री लतारे ॥

kite khet mai khi(n)g khatree lataare ||

ਜਹਾ ਬੀਰ ਬਾਕੇ ਹਠੀ ਪੂਤ ਘਾਏ ॥

जहा बीर बाके हठी पूत घाए ॥

jahaa beer baake haThee poot ghaae ||

ਤਹੀ ਗੋਲ ਬਾਧੇ ਚਲੇ ਸਿਧ ਆਏ ॥੬੯॥

तही गोल बाधे चले सिध आए ॥६९॥

tahee gol baadhe chale sidh aae ||69||

ਜਬੈ ਸਿਧ ਪਾਲੈ ਪਠਾਨੌ ਨਿਹਾਰਾ ॥

जबै सिध पालै पठानौ निहारा ॥

jabai sidh paalai paThaanau nihaaraa ||

ਕਿਨੀ ਹਾਥ ਲੈ ਨ ਹਥ੍ਯਾਰੈ ਸੰਭਾਰਾ ॥

किनी हाथ लै न हथ्यारै संभारा ॥

kinee haath lai na hathayaarai sa(n)bhaaraa ||

ਕਿਤੇ ਭਾਜਿ ਚਾਲੇ ਕਿਤੇ ਖੇਤ ਮਾਰੇ ॥

किते भाजि चाले किते खेत मारे ॥

kite bhaaj chaale kite khet maare ||

ਪੁਰਾਨੇ ਪਲਾਸੀ ਮਨੋ ਬਾਇ ਡਾਰੇ ॥੭੦॥

पुराने पलासी मनो बाइ डारे ॥७०॥

puraane palaasee mano bai ddaare ||70||

ਹਠੇ ਜੇ ਜੁਝੇ ਸੇ ਸਭੈ ਖੇਤ ਮਾਰੇ ॥

हठे जे जुझे से सभै खेत मारे ॥

haThe je jujhe se sabhai khet maare ||

ਕਿਤੇ ਖੇਦਿ ਕੈ ਕੋਟ ਕੇ ਮਧਿ ਡਾਰੇ ॥

किते खेदि कै कोट के मधि डारे ॥

kite khedh kai koT ke madh ddaare ||

ਕਿਤੇ ਬਾਧਿ ਲੈ ਕੈ ਕਿਤੇ ਛੋਰਿ ਦੀਨੇ ॥

किते बाधि लै कै किते छोरि दीने ॥

kite baadh lai kai kite chhor dheene ||

ਕਿਤੇ ਜਾਨ ਮਾਰੇ ਕਿਤੇ ਰਾਖਿ ਲੀਨੇ ॥੭੧॥

किते जान मारे किते राखि लीने ॥७१॥

kite jaan maare kite raakh leene ||71||

ਤਿਸੀ ਕੌ ਹਨਾ ਖਗ ਜੌਨੇ ਉਚਾਯੋ ॥

तिसी कौ हना खग जौने उचायो ॥

tisee kau hanaa khag jauane uchaayo ||

ਸੋਈ ਜੀਵ ਬਾਚਾ ਜੁਈ ਭਾਜਿ ਆਯੋ ॥

सोई जीव बाचा जुई भाजि आयो ॥

soiee jeev baachaa juiee bhaaj aayo ||

ਕਹਾ ਲੌ ਗਨਾਊ ਭਯੋ ਜੁਧ ਭਾਰੀ ॥

कहा लौ गनाऊ भयो जुध भारी ॥

kahaa lau ganaauoo bhayo judh bhaaree ||

ਲਖੇ ਲੋਹ ਮਾਚਾ ਕੁਪੇ ਛਤ੍ਰ ਧਾਰੀ ॥੭੨॥

लखे लोह माचा कुपे छत्र धारी ॥७२॥

lakhe loh maachaa kupe chhatr dhaaree ||72||

ਕਿਤੇ ਨਾਦ ਨਾਦੈ ਕਿਤੇ ਨਾਦ ਪੂਰੈ ॥

किते नाद नादै किते नाद पूरै ॥

kite naadh naadhai kite naadh poorai ||

ਕਿਤੇ ਜ੍ਵਾਨ ਜੂਝੈ ਬਰੈ ਹੇਰਿ ਸੂਰੈ ॥

किते ज्वान जूझै बरै हेरि सूरै ॥

kite javaiaan joojhai barai her soorai ||

ਕਿਤੇ ਆਨਿ ਕੈ ਕੈ ਕ੍ਰਿਪਾਨੈ ਚਲਾਵੈ ॥

किते आनि कै कै कृपानै चलावै ॥

kite aan kai kai kirapaanai chalaavai ||

ਕਿਤੇ ਆਨਿ ਗਾਜੈ ਕਿਤੇ ਭਾਜਿ ਜਾਵੈ ॥੭੩॥

किते आनि गाजै किते भाजि जावै ॥७३॥

kite aan gaajai kite bhaaj jaavai ||73||

ਜਬੈ ਸਿਧ ਪਾਲੈ ਸਭੈ ਖਾਨ ਮਾਰੇ ॥

जबै सिध पालै सभै खान मारे ॥

jabai sidh paalai sabhai khaan maare ||

ਲਏ ਛੀਨ ਕੈ ਤਾਜ ਬਾਜੀ ਨਗਾਰੇ ॥

लए छीन कै ताज बाजी नगारे ॥

le chheen kai taaj baajee nagaare ||

ਹੁਤੇ ਦੂਰਿ ਬਾਸੀ ਕਿਤੇ ਖਾਨ ਘਾਏ ॥

हुते दूरि बासी किते खान घाए ॥

hute dhoor baasee kite khaan ghaae ||

ਘਿਰਿਯੋ ਸਿਧ ਪਾਲੈ ਕਰੀ ਮਤ ਨ੍ਯਾਏ ॥੭੪॥

घिरियो सिध पालै करी मत न्याए ॥७४॥

ghiriyo sidh paalai karee mat nayaae ||74||

ਜਿਤੇ ਖਾਨ ਭਾਜੇ ਤਿਤੇ ਫੇਰਿ ਢੂਕੇ ॥

जिते खान भाजे तिते फेरि ढूके ॥

jite khaan bhaaje tite fer ddooke ||

ਚਹੂੰ ਓਰ ਗਾਜੈ ਹਠੀ ਸਿਧ ਜੂ ਕੇ ॥

चहूँ ओर गाजै हठी सिध जू के ॥

chahoo(n) or gaajai haThee sidh joo ke ||

ਕਹਾ ਜਾਇਗੋ ਛਤ੍ਰਿ ਜਾਨੇ ਨ ਦੈ ਹੈ ॥

कहा जाइगो छतृ जाने न दै है ॥

kahaa jaigo chhatr jaane na dhai hai ||

ਇਹੀ ਛੇਤ੍ਰ ਮੈ ਛਿਪ੍ਰ ਤੁਹਿ ਆਜੁ ਛੈ ਹੈ ॥੭੫॥

इही छेत्र मै छिप्र तुहि आजु छै है ॥७५॥

eihee chhetr mai chhipr tuh aaj chhai hai ||75||

ਸੁਨੇ ਬੈਨ ਐਸੇ ਭਰਿਯੋ ਕੋਪ ਸੂਰੋ ॥

सुने बैन ऐसे भरियो कोप सूरो ॥

sune bain aaise bhariyo kop sooro ||

ਸਭੇ ਸਸਤ੍ਰ ਸੌਡੀ ਮਹਾ ਲੋਹ ਪੂਰੋ ॥

सभे ससत्र सौडी महा लोह पूरो ॥

sabhe sasatr sauaddee mahaa loh pooro ||

ਦਯੋ ਸੈਨ ਕੌ ਆਇਸੈ ਆਪੁ ਹੀ ਯੋ ॥

दयो सैन कौ आइसै आपु ही यो ॥

dhayo sain kau aaisai aap hee yo ||

ਕਪੀ ਬਾਹਨੀ ਕੌ ਕਹਿਯੋ ਰਾਮ ਜੀ ਯੋ ॥੭੬॥

कपी बाहनी कौ कहियो राम जी यो ॥७६॥

kapee baahanee kau kahiyo raam jee yo ||76||

ਸੁਨੇ ਬੈਨ ਸੈਨਾ ਚਲੀ ਕੋਪ ਕੈ ਕੈ ॥

सुने बैन सैना चली कोप कै कै ॥

sune bain sainaa chalee kop kai kai ||

ਸਭੇ ਸਸਤ੍ਰ ਅਸਤ੍ਰਾਨ ਕੌ ਹਾਥ ਲੈ ਕੈ ॥

सभे ससत्र असत्रान कौ हाथ लै कै ॥

sabhe sasatr asatraan kau haath lai kai ||

ਜਿਤੇ ਖਾਨ ਆਏ ਤਿਤੇ ਖੇਤ ਮਾਰੇ ॥

जिते खान आए तिते खेत मारे ॥

jite khaan aae tite khet maare ||

ਕਿਤੇ ਖੇਦਿ ਕੈ ਕੋਟਿ ਕੀ ਓਟ ਡਾਰੇ ॥੭੭॥

किते खेदि कै कोटि की ओट डारे ॥७७॥

kite khedh kai koT kee oT ddaare ||77||

ਕਿਤੇ ਬੀਰ ਬਾਨੈਤ ਬਾਜੀ ਪਲਟੈ ॥

किते बीर बानैत बाजी पलटै ॥

kite beer baanait baajee palaTai ||

ਕਿਤੇ ਬੀਰ ਬਾਨੀਨ ਸੋ ਆਨਿ ਜੁਟੈ ॥

किते बीर बानीन सो आनि जुटै ॥

kite beer baaneen so aan juTai ||

ਕਿਤੇ ਖਗ ਲੈ ਖਿੰਗ ਖਤ੍ਰੀ ਉਮੰਗੈ ॥

किते खग लै खिंग खत्री उमंगै ॥

kite khag lai khi(n)g khatree uma(n)gai ||

ਜਹਾ ਜੰਗ ਜੋਧਾ ਜਗੇ ਜੋਰ ਜੰਗੈ ॥੭੮॥

जहा जंग जोधा जगे जोर जंगै ॥७८॥

jahaa ja(n)g jodhaa jage jor ja(n)gai ||78||

ਘੁਰੈ ਘੋਰ ਬਾਦਿਤ੍ਰ ਮਾਰੂ ਨਗਾਰੇ ॥

घुरै घोर बादित्र मारू नगारे ॥

ghurai ghor baadhitr maaroo nagaare ||

ਮਚੇ ਆਨਿ ਕੈ ਕੈ ਮਹਾ ਭੂਪ ਭਾਰੇ ॥

मचे आनि कै कै महा भूप भारे ॥

mache aan kai kai mahaa bhoop bhaare ||

ਖੁਲੇ ਖਗ ਖਤ੍ਰੀ ਉਠੇ ਭਾਤਿ ਐਸੀ ॥

खुले खग खत्री उठे भाति ऐसी ॥

khule khag khatree uThe bhaat aaisee ||

ਮਨੋ ਬਹਨਿ ਜ੍ਵਾਲਾ ਪ੍ਰਲੈ ਕਾਲ ਜੈਸੀ ॥੭੯॥

मनो बहनि ज्वाला प्रलै काल जैसी ॥७९॥

mano bahan javaiaalaa pralai kaal jaisee ||79||

ਕਹੂੰ ਟੀਕ ਕਾਟੇ ਗਿਰੇ ਟੋਪ ਟੂਟੇ ॥

कहूँ टीक काटे गिरे टोप टूटे ॥

kahoo(n) Teek kaaTe gire Top TooTe ||

ਕਹੂੰ ਤਾਜ ਧਾਰੀ ਪਰੇ ਬਰਮ ਛੂਟੇ ॥

कहूँ ताज धारी परे बरम छूटे ॥

kahoo(n) taaj dhaaree pare baram chhooTe ||

ਕਹੂੰ ਚਰਮ ਕਾਟੇ ਪਰੇ ਖੇਤ ਐਸੇ ॥

कहूँ चरम काटे परे खेत ऐसे ॥

kahoo(n) charam kaaTe pare khet aaise ||

ਕਹੂੰ ਚੌਰ ਸੋਹੈ ਮਨੋ ਹੰਸ ਜੈਸੇ ॥੮੦॥

कहूँ चौर सोहै मनो हंस जैसे ॥८०॥

kahoo(n) chauar sohai mano ha(n)s jaise ||80||

ਕਹੂੰ ਕੇਤੁ ਕਾਟੇ ਲਸੇ ਭੂਮ ਐਸੇ ॥

कहूँ केतु काटे लसे भूम ऐसे ॥

kahoo(n) ket kaaTe lase bhoom aaise ||

ਮਨੋ ਬਾਯ ਤੋਰੇ ਮਹਾ ਬ੍ਰਿਛ ਜੈਸੇ ॥

मनो बाय तोरे महा बृछ जैसे ॥

mano baay tore mahaa birachh jaise ||

ਕਹੂੰ ਅਰਧ ਕਾਟੇ ਤੁਰੰਗੈ ਝਰੇ ਹੈ ॥

कहूँ अरध काटे तुरंगै झरे है ॥

kahoo(n) aradh kaaTe tura(n)gai jhare hai ||

ਕਹੂੰ ਟੂਕ ਟੂਕ ਹ੍ਵੈ ਮਤੰਗੇ ਪਰੇ ਹੈ ॥੮੧॥

कहूँ टूक टूक ह्वै मतंगे परे है ॥८१॥

kahoo(n) Took Took havai mata(n)ge pare hai ||81||

ਕਿਤੇ ਡੋਬ ਡੂਬੇ ਗਿਰੇ ਘੂੰਮ ਘੂੰਮੈ ॥

किते डोब डूबे गिरे घूँम घूँमै ॥

kite ddob ddoobe gire ghoo(n)m ghoo(n)mai ||

ਗਜੈ ਰਾਜ ਬਾਜੀ ਹਨੇ ਭੂਮਿ ਝੂੰਮੈ ॥

गजै राज बाजी हने भूमि झूँमै ॥

gajai raaj baajee hane bhoom jhoo(n)mai ||

ਕਿਤੇ ਊਠਿ ਭਾਜੇ ਦੁਰੇ ਬੂਟ ਮਾਹੀ ॥

किते ऊठि भाजे दुरे बूट माही ॥

kite uooTh bhaaje dhure booT maahee ||

ਲਗੈ ਘਾਵ ਪੀਠੈ ਕਢੇ ਮੂੰਡ ਨਾਹੀ ॥੮੨॥

लगै घाव पीठै कढे मूँड नाही ॥८२॥

lagai ghaav peeThai kadde moo(n)dd naahee ||82||

ਕਿਤ੍ਰਯੋ ਕੇਸੁ ਫਾਸੇ ਦ੍ਰੁਮੋ ਜਾਤ ਜੋਰੈ ॥

कित्रयो केसु फासे द्रुमो जात जोरै ॥

kitrayo kes faase dhrumo jaat jorai ||

ਹਹਾ ਮੋਹਿ ਛਾਡੈ ਕਹੈ ਸਤ੍ਰੁ ਭੋਰੈ ॥

हहा मोहि छाडै कहै सत्रु भोरै ॥

hahaa moh chhaaddai kahai satr bhorai ||

ਨਿਕਾਰੈ ਕ੍ਰਿਪਾਨੈ ਨ ਪਾਛੈ ਨਿਹਾਰੈ ॥

निकारै कृपानै न पाछै निहारै ॥

nikaarai kirapaanai na paachhai nihaarai ||

ਭਜੇ ਜਾਹਿ ਕਾਜੀ ਨ ਬਾਜੀ ਸੰਭਾਰੈ ॥੮੩॥

भजे जाहि काजी न बाजी संभारै ॥८३॥

bhaje jaeh kaajee na baajee sa(n)bhaarai ||83||

ਕਿਤੇ ਖਾਨ ਤੋਰੇ ਨ ਘੋਰੇ ਸੰਭਾਰੈ ॥

किते खान तोरे न घोरे संभारै ॥

kite khaan tore na ghore sa(n)bhaarai ||

ਕਿਤੇ ਛੋਰਿ ਜੋਰੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਭੇਸ ਧਾਰੈ ॥

किते छोरि जोरे तृया भेस धारै ॥

kite chhor jore tirayaa bhes dhaarai ||

ਕਿਤੈ ਦੈ ਅਕੋਰੈ ਨਿਹੋਰੈ ਤਿਸੀ ਕੌ ॥

कितै दै अकोरै निहोरै तिसी कौ ॥

kitai dhai akorai nihorai tisee kau ||

ਲਏ ਹਾਥ ਮੈ ਤੇਗ ਦੇਖੈ ਜਿਸੀ ਕੌ ॥੮੪॥

लए हाथ मै तेग देखै जिसी कौ ॥८४॥

le haath mai teg dhekhai jisee kau ||84||

ਕਿਤੇ ਜੀਵ ਲੈ ਕੇ ਸਿਪਾਹੀ ਸਿਧਾਏ ॥

किते जीव लै के सिपाही सिधाए ॥

kite jeev lai ke sipaahee sidhaae ||

ਕਿਤੇ ਚੁੰਗ ਬਾਧੈ ਚਲੈ ਖੇਤ ਆਏ ॥

किते चुँग बाधै चलै खेत आए ॥

kite chu(n)g baadhai chalai khet aae ||

ਕਿਤ੍ਰਯੋ ਪ੍ਰਾਨ ਹੋਮੇ ਰਨਹਿ ਜ੍ਵਾਲ ਮਾਹੀ ॥

कित्रयो प्रान होमे रनहि ज्वाल माही ॥

kitrayo praan home raneh javaiaal maahee ||

ਮਰੈ ਟੂਕ ਟੂਕ ਹ੍ਵੈ ਭਜੈ ਪੈ ਗੁਨਾਹੀ ॥੮੫॥

मरै टूक टूक ह्वै भजै पै गुनाही ॥८५॥

marai Took Took havai bhajai pai gunaahee ||85||

ਤਹਾ ਲੈ ਅਪਛ੍ਰਾਨ ਕੇਤੇ ਬਰੇ ਹੈ ॥

तहा लै अपछ्रान केते बरे है ॥

tahaa lai apachhraan kete bare hai ||

ਜਿਤੇ ਸਾਮੁਹੇ ਜੁਧ ਕੈ ਕੈ ਮਰੇ ਹੈ ॥

जिते सामुहे जुध कै कै मरे है ॥

jite saamuhe judh kai kai mare hai ||

ਕਿਤੇ ਨਰਕ ਬਾਸੀ ਤਿਸੀ ਕਾਲ ਹੂਏ ॥

किते नरक बासी तिसी काल हूए ॥

kite narak baasee tisee kaal hooe ||

ਜਿਤੇ ਸੂਮ ਸੋਫੀ ਭਜੇ ਜਾਤ ਮੂਏ ॥੮੬॥

जिते सूम सोफी भजे जात मूए ॥८६॥

jite soom sofee bhaje jaat mooe ||86||

ਕਿਤੇ ਭੀਰ ਜੋਧਾ ਮਰੇ ਬਾਜ ਮਾਰੇ ॥

किते भीर जोधा मरे बाज मारे ॥

kite bheer jodhaa mare baaj maare ||

ਗਿਰੇ ਤ੍ਰਾਸ ਕੈ ਕੈ ਬਿਨਾ ਬਾਨ ਡਾਰੇ ॥

गिरे त्रास कै कै बिना बान डारे ॥

gire traas kai kai binaa baan ddaare ||

ਕਿਤ੍ਰਯੋ ਅਗਮਨੈ ਆਨਿ ਕੈ ਪ੍ਰਾਨ ਦੀਨੇ ॥

कित्रयो अगमनै आनि कै प्रान दीने ॥

kitrayo agamanai aan kai praan dheene ||

ਕਿਤ੍ਰਯੋ ਦੇਵ ਕੇ ਲੋਕ ਕੋ ਪੰਥ ਲੀਨੇ ॥੮੭॥

कित्रयो देव के लोक को पंथ लीने ॥८७॥

kitrayo dhev ke lok ko pa(n)th leene ||87||

ਜਿਤੇ ਸੂਮ ਸੋਫੀ ਭਜੇ ਜਾਤ ਮਾਰੇ ॥

जिते सूम सोफी भजे जात मारे ॥

jite soom sofee bhaje jaat maare ||

ਤਿਤੇ ਭੂਮਿ ਭੋਗੈ ਨਹੀ ਬੰਨਿ ਜਾਰੇ ॥

तिते भूमि भोगै नही बंनि जारे ॥

tite bhoom bhogai nahee ba(n)n jaare ||

ਭਈ ਭੀਰ ਗਾਢੀ ਮਚਿਯੋ ਜੁਧ ਭਾਰੀ ॥

भई भीर गाढी मचियो जुध भारी ॥

bhiee bheer gaaddee machiyo judh bhaaree ||

ਲਖੇ ਬੀਰ ਠਾਢੇ ਕਪੈ ਦੇਹ ਸਾਰੀ ॥੮੮॥

लखे बीर ठाढे कपै देह सारी ॥८८॥

lakhe beer Thaadde kapai dheh saaree ||88||

ਜਹਾ ਸਿਧ ਪਾਲੈ ਘਨੇ ਸਤ੍ਰ ਕੂਟੇ ॥

जहा सिध पालै घने सत्र कूटे ॥

jahaa sidh paalai ghane satr kooTe ||

ਤਹਾ ਦੇਖਿ ਜੋਧਾਨ ਤੈ ਕੋਟਿ ਛੂਟੇ ॥

तहा देखि जोधान तै कोटि छूटे ॥

tahaa dhekh jodhaan tai koT chhooTe ||

ਚਲੇ ਭਾਜਿ ਕੈ ਨ ਹਥ੍ਯਾਰੈ ਸੰਭਾਰਿਯੋ ॥

चले भाजि कै न हथ्यारै संभारियो ॥

chale bhaaj kai na hathayaarai sa(n)bhaariyo ||

ਲਖੈ ਸਮਸਦੀਨੈ ਪਰਿਯੋ ਭੂੰਮਿ ਮਾਰਿਯੋ ॥੮੯॥

लखै समसदीनै परियो भूँमि मारियो ॥८९॥

lakhai samasadheenai pariyo bhoo(n)m maariyo ||89||

ਤਹਾ ਭਾਟ ਢਾਢੀ ਖਰੇ ਗੀਤ ਗਾਵੈਂ ॥

तहा भाट ढाढी खरे गीत गावैं ॥

tahaa bhaaT ddaaddee khare geet gaavai(n) ||

ਸੁਨਾਵੈ ਪ੍ਰਭੈ ਬੈਰ ਬ੍ਰਿੰਦੈ ਤ੍ਰਸਾਵੈਂ ॥

सुनावै प्रभै बैर बृंदै त्रसावैं ॥

sunaavai prabhai bair bira(n)dhai trasaavai(n) ||

ਕਹੂੰ ਨਾਦ ਬਾਜੈ ਨਫੀਰੀ ਨਗਾਰੇ ॥

कहूँ नाद बाजै नफीरी नगारे ॥

kahoo(n) naadh baajai nafeeree nagaare ||

ਹਸੈ ਗਰਜਿ ਠੋਕੈ ਭੁਜਾ ਭੂਪ ਭਾਰੇ ॥੯੦॥

हसै गरजि ठोकै भुजा भूप भारे ॥९०॥

hasai garaj Thokai bhujaa bhoop bhaare ||90||

ਜਬੈ ਖਾਨ ਜੂਝੈ ਸਭੈ ਖੇਤ ਮਾਹੀ ॥

जबै खान जूझै सभै खेत माही ॥

jabai khaan joojhai sabhai khet maahee ||

ਬਡੇ ਐਂਠਿਯਾਰੇ ਬਚਿਯੋ ਏਕ ਨਾਹੀ ॥

बडे ऐंठियारे बचियो एक नाही ॥

badde aai(n)Thiyaare bachiyo ek naahee ||

ਲਈ ਛੀਨਿ ਦਿਲੀ ਦਿਲੀਸੈ ਸੰਘਾਰਿਯੋ ॥

लई छीनि दिली दिलीसै संघारियो ॥

liee chheen dhilee dhileesai sa(n)ghaariyo ||

ਤਬੈ ਆਪਨੇ ਸੀਸ ਪੈ ਛਤ੍ਰ ਢਾਰਿਯੋ ॥੯੧॥

तबै आपने सीस पै छत्र ढारियो ॥९१॥

tabai aapane sees pai chhatr ddaariyo ||91||

ਜਬੈ ਸਿਧ ਪਾਲੈ ਘਨੀ ਸੈਨ ਕੂਟੀ ॥

जबै सिध पालै घनी सैन कूटी ॥

jabai sidh paalai ghanee sain kooTee ||

ਬਚੈ ਪ੍ਰਾਨ ਲੈ ਕੈ ਚਹੂੰ ਓਰ ਫੂਟੀ ॥

बचै प्रान लै कै चहूँ ओर फूटी ॥

bachai praan lai kai chahoo(n) or fooTee ||

ਲਈ ਪਾਤਿਸਾਹੀ ਸਿਰੈ ਛਤ੍ਰ ਢਾਰਿਯੋ ॥

लई पातिसाही सिरै छत्र ढारियो ॥

liee paatisaahee sirai chhatr ddaariyo ||

ਪਰਿਯੋ ਪਾਸੁ ਬਾਚ੍ਯੋ ਅਰਿਯੋ ਸੋ ਸੰਘਾਰਿਯੋ ॥੯੨॥

परियो पासु बाच्यो अरियो सो संघारियो ॥९२॥

pariyo paas baachayo ariyo so sa(n)ghaariyo ||92||

ਲਈ ਪਾਤਸਾਹੀ ਹ੍ਰਿਦੈ ਯੌ ਬਿਚਾਰਾ ॥

लई पातसाही हृदै यौ बिचारा ॥

liee paatasaahee hiradhai yau bichaaraa ||

ਕਰਿਯੋ ਕਾਜ ਨੀਕੋ ਨ ਸਾਹੈ ਸੰਘਾਰਾ ॥

करियो काज नीको न साहै संघारा ॥

kariyo kaaj neeko na saahai sa(n)ghaaraa ||

ਜਗ੍ਯੋ ਰੈਨਿ ਸਾਰੀ ਧਰਿਯੋ ਧ੍ਯਾਨ ਤਾ ਕੋ ॥

जग्यो रैनि सारी धरियो ध्यान ता को ॥

jagayo rain saaree dhariyo dhayaan taa ko ||

ਦਿਯੋ ਪਾਤਿਸਾਹੀ ਮਿਲੈ ਪ੍ਰਾਤ ਵਾ ਕੋ ॥੯੩॥

दियो पातिसाही मिलै प्रात वा को ॥९३॥

dhiyo paatisaahee milai praat vaa ko ||93||

ਕਸਾਈਨ ਕੌ ਦਾਸ ਤਹ ਏਕ ਆਯੋ ॥

कसाईन कौ दास तह एक आयो ॥

kasaieen kau dhaas teh ek aayo ||

ਨਦੀ ਡਾਰਬੇ ਓਝਰੀ ਲੈ ਸਿਧਾਯੋ ॥

नदी डारबे ओझरी लै सिधायो ॥

nadhee ddaarabe ojharee lai sidhaayo ||

ਗਹਿਯੋ ਜਾਹਿ ਤਾ ਕੋ ਦਈ ਪਾਤਿਸਾਹੀ ॥

गहियो जाहि ता को दई पातिसाही ॥

gahiyo jaeh taa ko dhiee paatisaahee ||

ਧਰਿਯੋ ਜੈਨ ਆਲਾਵਦੀ ਨਾਮ ਤਾਹੀ ॥੯੪॥

धरियो जैन आलावदी नाम ताही ॥९४॥

dhariyo jain aalaavadhee naam taahee ||94||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਜਬ ਹੀ ਰਾਜ ਤਵਨ ਕਹ ਦਯੋ ॥

जब ही राज तवन कह दयो ॥

jab hee raaj tavan keh dhayo ||

ਸੁਤਾ ਸਹਿਤ ਬਨ ਮਾਰਗ ਲਯੋ ॥

सुता सहित बन मारग लयो ॥

sutaa sahit ban maarag layo ||

ਬਦ੍ਰਕਾਸਿ ਮਹਿ ਕਿਯਾ ਪ੍ਰਵੇਸਾ ॥

बद्रकासि महि किया प्रवेसा ॥

badhrakaas meh kiyaa pravesaa ||

ਦੁਹਿਤਾ ਸਹਿਤ ਅਤਿਥ ਕੇ ਭੇਸਾ ॥੯੫॥

दुहिता सहित अतिथ के भेसा ॥९५॥

dhuhitaa sahit atith ke bhesaa ||95||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਜਬ ਬਹੁ ਤਹ ਤਪਸਾ ਕਰੀ ਪ੍ਰਗਟ ਭਈ ਜਗ ਮਾਇ ॥

जब बहु तह तपसा करी प्रगट भई जग माइ ॥

jab bahu teh tapasaa karee pragaT bhiee jag mai ||

ਬਰੰਬ੍ਰੂਹ ਤਾ ਸੌ ਕਹਿਯੋ ਜੋ ਤੁਹਿ ਸੁਤਾ ਸੁਹਾਇ ॥੯੬॥

बरंब्रूह ता सौ कहियो जो तुहि सुता सुहाइ ॥९६॥

bara(n)braooh taa sau kahiyo jo tuh sutaa suhai ||96||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਮੈਯਾ ਇਹੈ ਦਾਨੁ ਮੁਹਿ ਦੀਜੈ ॥

मैया इहै दानु मुहि दीजै ॥

maiyaa ihai dhaan muh dheejai ||

ਰਛਾ ਆਪੁ ਹਮਾਰੀ ਕੀਜੈ ॥

रछा आपु हमारी कीजै ॥

rachhaa aap hamaaree keejai ||

ਛਤ੍ਰਾਨੀ ਗ੍ਰਿਹਿ ਤੁਰਕ ਨ ਜਾਇ ॥

छत्रानी गृहि तुरक न जाइ ॥

chhatraanee gireh turak na jai ||

ਮੁਹਿ ਬਰ ਦੇਹੁ ਇਹੇ ਜਗ ਮਾਇ ॥੯੭॥

मुहि बर देहु इहे जग माइ ॥९७॥

muh bar dheh ihe jag mai ||97||

ਚਰਨਨ ਰਹੈ ਤਿਹਾਰੈ ਚਿਤਾ ॥

चरनन रहै तिहारै चिता ॥

charanan rahai tihaarai chitaa ||

ਗ੍ਰਿਹ ਮਹਿ ਹੋਇ ਅਨਗਨਤ ਬਿਤਾ ॥

गृह महि होइ अनगनत बिता ॥

gireh meh hoi anaganat bitaa ||

ਸਤ੍ਰੁ ਨ ਜੀਤਿ ਹਮੈ ਕੋਈ ਜਾਇ ॥

सत्रु न जीति हमै कोई जाइ ॥

satr na jeet hamai koiee jai ||

ਤੁਮ ਮਹਿ ਰਹੈ ਮੋਰ ਮਨ ਮਾਇ ॥੯੮॥

तुम महि रहै मोर मन माइ ॥९८॥

tum meh rahai mor man mai ||98||

ਜਗ ਮਾਤੈ ਐਸੇ ਬਰੁ ਦੀਯੋ ॥

जग मातै ऐसे बरु दीयो ॥

jag maatai aaise bar dheeyo ||

ਤਿਨ ਕਹ ਰਾਜ ਅਸਾਮ ਕੋ ਕੀਯੋ ॥

तिन कह राज असाम को कीयो ॥

tin keh raaj asaam ko keeyo ||

ਅਬ ਲਗਿ ਰਾਜ ਤਹਾ ਤੈ ਕਰੈ ॥

अब लगि राज तहा तै करै ॥

ab lag raaj tahaa tai karai ||

ਦਿਲੀਪਤਿ ਕੀ ਕਾਨਿ ਨ ਧਰੈ ॥੯੯॥

दिलीपति की कानि न धरै ॥९९॥

dhileepat kee kaan na dharai ||99||

ਜਿਨ ਕਹ ਰਾਜ ਭਵਾਨੀ ਦੀਯੋ ॥

जिन कह राज भवानी दीयो ॥

jin keh raaj bhavaanee dheeyo ||

ਤਿਨ ਤੇ ਛੀਨਿ ਨ ਕਿਨਹੂੰ ਲੀਯੋ ॥

तिन ते छीनि न किनहूँ लीयो ॥

tin te chheen na kinahoo(n) leeyo ||

ਅਬ ਲੌ ਕਰਤ ਤਹਾ ਕੋ ਰਾਜਾ ॥

अब लौ करत तहा को राजा ॥

ab lau karat tahaa ko raajaa ||

ਰਿਧਿ ਸਿਧਿ ਸਭ ਹੀ ਘਰ ਸਾਜਾ ॥੧੦੦॥

रिधि सिधि सभ ही घर साजा ॥१००॥

ridh sidh sabh hee ghar saajaa ||100||

ਪ੍ਰਥਮ ਦਿਲਿਸ ਸੌ ਪਿਤਾ ਜੁਝਾਯੋ ॥

प्रथम दिलिस सौ पिता जुझायो ॥

pratham dhilis sau pitaa jujhaayo ||

ਪੁਨਿ ਦੇਬੀ ਤੇ ਅਸ ਬਰ ਪਾਯੋ ॥

पुनि देबी ते अस बर पायो ॥

pun dhebee te as bar paayo ||

ਅੰਗ ਦੇਸ ਕੇ ਭਏ ਨ੍ਰਿਪਾਰਾ ॥

अंग देस के भए नृपारा ॥

a(n)g dhes ke bhe nirapaaraa ||

ਇਹ ਛਲ ਅਬਲਾ ਧਰਮ ਉਬਾਰਾ ॥੧੦੧॥

इह छल अबला धरम उबारा ॥१०१॥

eeh chhal abalaa dharam ubaaraa ||101||

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋ ਸੌ ਸਤਾਨਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੯੭॥੫੭੫੦॥ਅਫਜੂੰ॥

इति स्री चरित्र पख्याने तृया चरित्रे मंत्री भूप संबादे दो सौ सतानवो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२९७॥५७५०॥अफजूँ॥

eit sree charitr pakhayaane tirayaa charitre ma(n)tree bhoop sa(n)baadhe dho sau sataanavo charitr samaapatam sat subham sat ||297||5750||afajoo(n)||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਸੁਨਿਯਤ ਏਕ ਸਾਹ ਕੀ ਦਾਰਾ ॥

सुनियत एक साह की दारा ॥

suniyat ek saeh kee dhaaraa ||

ਰੂਪਵਾਨ ਗੁਨਵਾਨ ਅਪਾਰਾ ॥

रूपवान गुनवान अपारा ॥

roopavaan gunavaan apaaraa ||

ਝਿਲਮਿਲ ਦੇ ਤਿਹ ਨਾਮ ਭਨਿਜੈ ॥

झिलमिल दे तिह नाम भनिजै ॥

jhilamil dhe teh naam bhanijai ||

ਕੋ ਦੂਸਰ ਪਟਤਰ ਤਿਹ ਦਿਜੈ ॥੧॥

को दूसर पटतर तिह दिजै ॥१॥

ko dhoosar paTatar teh dhijai ||1||

ਰੂਪ ਕੇਤੁ ਰਾਜਾ ਇਕ ਤਹਾ ॥

रूप केतु राजा इक तहा ॥

roop ket raajaa ik tahaa ||

ਰੂਪਮਾਨ ਅਰੁ ਸੂਰਾ ਮਹਾ ॥

रूपमान अरु सूरा महा ॥

roopamaan ar sooraa mahaa ||

ਥਰਹਰ ਕੰਪੈ ਸਤ੍ਰੁ ਜਾ ਕੇ ਡਰ ॥

थरहर कंपै सत्रु जा के डर ॥

tharahar ka(n)pai satr jaa ke ddar ||

ਪ੍ਰਗਟ ਭਯੋ ਜਨੁ ਦੁਤਿਯ ਨਿਸਾਕਰ ॥੨॥

प्रगट भयो जनु दुतिय निसाकर ॥२॥

pragaT bhayo jan dhutiy nisaakar ||2||

ਏਕ ਸਪੂਤ ਪੂਤ ਤਿਨ ਜਯੋ ॥

एक सपूत पूत तिन जयो ॥

ek sapoot poot tin jayo ||

ਜਾ ਸੌ ਔਰ ਨ ਜਗ ਮਹਿ ਭਯੋ ॥

जा सौ और न जग महि भयो ॥

jaa sau aauar na jag meh bhayo ||

ਝਿਲਮਿਲ ਦੇ ਤਾ ਕੌ ਲਖਿ ਗਈ ॥

झिलमिल दे ता कौ लखि गई ॥

jhilamil dhe taa kau lakh giee ||

ਤਬ ਹੀ ਤੇ ਬਵਰੀ ਸੀ ਭਈ ॥੩॥

तब ही ते बवरी सी भई ॥३॥

tab hee te bavaree see bhiee ||3||

ਵਾ ਸੌ ਬਾਧਾ ਅਧਿਕ ਸਨੇਹਾ ॥

वा सौ बाधा अधिक सनेहा ॥

vaa sau baadhaa adhik sanehaa ||

ਦ੍ਵੈ ਤੇ ਕਰੀ ਏਕ ਜਨੁ ਦੇਹਾ ॥

द्वै ते करी एक जनु देहा ॥

dhavai te karee ek jan dhehaa ||

ਔਰ ਉਪਾਉ ਨ ਚਲਿਯੋ ਚਲਾਯੋ ॥

और उपाउ न चलियो चलायो ॥

aauar upaau na chaliyo chalaayo ||

ਤਬ ਅਬਲਾ ਨਰ ਭੇਸ ਬਨਾਯੋ ॥੪॥

तब अबला नर भेस बनायो ॥४॥

tab abalaa nar bhes banaayo ||4||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਧਰਿ ਕਰਿ ਭੇਸ ਕਰੌਲ ਕੌ ਗਈ ਤਵਨ ਕੇ ਧਾਮ ॥

धरि करि भेस करौल कौ गई तवन के धाम ॥

dhar kar bhes karaual kau giee tavan ke dhaam ||

ਸਭ ਕੋ ਨਰ ਜਾਨੇ ਤਿਸੈ ਕੋਈ ਨ ਜਾਨੈ ਬਾਮ ॥੫॥

सभ को नर जाने तिसै कोई न जानै बाम ॥५॥

sabh ko nar jaane tisai koiee na jaanai baam ||5||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਕੁਅਰਹਿ ਰੋਜ ਸਿਕਾਰ ਖਿਲਾਵੈ ॥

कुअरहि रोज सिकार खिलावै ॥

kuareh roj sikaar khilaavai ||

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਤਨ ਮ੍ਰਿਗਹਿ ਹਨਾਵੈ ॥

भाति भाति तन मृगहि हनावै ॥

bhaat bhaat tan mirageh hanaavai ||

ਇਕਲੀ ਫਿਰੈ ਸਜਨ ਕੇ ਸੰਗਾ ॥

इकली फिरै सजन के संगा ॥

eikalee firai sajan ke sa(n)gaa ||

ਪਹਿਰੇ ਪੁਰਖ ਭੇਸ ਕਹ ਅੰਗਾ ॥੬॥

पहिरे पुरख भेस कह अंगा ॥६॥

pahire purakh bhes keh a(n)gaa ||6||

ਇਕ ਦਿਨ ਸਦਨ ਨ ਜਾਤ ਸੁ ਭਈ ॥

इक दिन सदन न जात सु भई ॥

eik dhin sadhan na jaat su bhiee ||

ਪਿਤ ਤਨ ਕਹੀ ਸੁਤਾ ਮਰਿ ਗਈ ॥

पित तन कही सुता मरि गई ॥

pit tan kahee sutaa mar giee ||

ਅਪਨੀ ਠਵਰ ਬਕਰਿਯਹਿ ਜਾਰਾ ॥

अपनी ठवर बकरियहि जारा ॥

apanee Thavar bakariyeh jaaraa ||

ਦੂਸਰ ਪੁਰਖ ਨ ਭੇਦ ਬਿਚਾਰਾ ॥੭॥

दूसर पुरख न भेद बिचारा ॥७॥

dhoosar purakh na bhedh bichaaraa ||7||

ਸਾਹ ਲਹਿਯੋ ਦੁਹਿਤਾ ਮਰ ਗਈ ॥

साह लहियो दुहिता मर गई ॥

saeh lahiyo dhuhitaa mar giee ||

ਯੌ ਨਹੀ ਲਖਿਯੋ ਕਰੌਲਨ ਭਈ ॥

यौ नही लखियो करौलन भई ॥

yau nahee lakhiyo karaualan bhiee ||

ਸੰਗ ਨਿਤ ਲੈ ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਤ ਕੌ ਜਾਵੈ ॥

संग नित लै नृप सुत कौ जावै ॥

sa(n)g nit lai nirap sut kau jaavai ||

ਬਨ ਉਪਬਨ ਭੀਤਰ ਭ੍ਰਮਿ ਆਵੈ ॥੮॥

बन उपबन भीतर भ्रमि आवै ॥८॥

ban upaban bheetar bhram aavai ||8||

ਬਹੁਤ ਕਾਲ ਇਹ ਭਾਤਿ ਬਿਤਾਯੋ ॥

बहुत काल इह भाति बितायो ॥

bahut kaal ieh bhaat bitaayo ||

ਰਾਜ ਕੁਅਰ ਕਹ ਬਹੁ ਬਿਰਮਾਯੋ ॥

राज कुअर कह बहु बिरमायो ॥

raaj kuar keh bahu biramaayo ||

ਸੋ ਤਾ ਕਹ ਨਹਿ ਨਾਰਿ ਪਛਾਨੈ ॥

सो ता कह नहि नारि पछानै ॥

so taa keh neh naar pachhaanai ||

ਭਲੋ ਕਰੌਲ ਤਾਹਿ ਕਰਿ ਮਾਨੈ ॥੯॥

भलो करौल ताहि करि मानै ॥९॥

bhalo karaual taeh kar maanai ||9||

ਇਕ ਦਿਨ ਗਏ ਗਹਿਰ ਬਨ ਦੋਊ ॥

इक दिन गए गहिर बन दोऊ ॥

eik dhin ge gahir ban dhouoo ||

ਸਾਥੀ ਦੁਤਿਯ ਨ ਪਹੁਚਾ ਕੋਊ ॥

साथी दुतिय न पहुचा कोऊ ॥

saathee dhutiy na pahuchaa kouoo ||

ਅਥ੍ਰਯੋ ਦਿਵਸ ਰਜਨੀ ਹ੍ਵੈ ਆਈ ॥

अथ्रयो दिवस रजनी ह्वै आई ॥

athrayo dhivas rajanee havai aaiee ||

ਏਕ ਬ੍ਰਿਛ ਤਰ ਬਸੇ ਬਨਾਈ ॥੧੦॥

एक बृछ तर बसे बनाई ॥१०॥

ek birachh tar base banaiee ||10||

ਤਹ ਇਕ ਆਯੋ ਸਿੰਘ ਅਪਾਰਾ ॥

तह इक आयो सिंघ अपारा ॥

teh ik aayo si(n)gh apaaraa ||

ਕਾਢੇ ਦਾਤ ਬਡੇ ਬਿਕਰਾਰਾ ॥

काढे दात बडे बिकरारा ॥

kaadde dhaat badde bikaraaraa ||

ਤਾਹਿ ਨਿਰਖਿ ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਤ ਡਰ ਪਾਯੋ ॥

ताहि निरखि नृप सुत डर पायो ॥

taeh nirakh nirap sut ddar paayo ||

ਸਾਹ ਸੁਤਾ ਤਿਹ ਧੀਰ ਬੰਧਾਯੋ ॥੧੧॥

साह सुता तिह धीर बंधायो ॥११॥

saeh sutaa teh dheer ba(n)dhaayo ||11||

ਤਬ ਤਿਹ ਤਾਕਿ ਤੁਪਕ ਸੌ ਮਾਰਿਯੋ ॥

तब तिह ताकि तुपक सौ मारियो ॥

tab teh taak tupak sau maariyo ||

ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਤ ਦੇਖਤ ਸਿੰਘ ਪ੍ਰਹਾਰਿਯੋ ॥

नृप सुत देखत सिंघ प्रहारियो ॥

nirap sut dhekhat si(n)gh prahaariyo ||

ਰਾਜ ਕੁਅਰ ਅਸ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥

राज कुअर अस बचन उचारे ॥

raaj kuar as bachan uchaare ||

ਮਾਗਹੁ ਜੋ ਜਿਯ ਰੁਚਤ ਤਿਹਾਰੇ ॥੧੨॥

मागहु जो जिय रुचत तिहारे ॥१२॥

maagahu jo jiy ruchat tihaare ||12||

ਤਬ ਤਿਨ ਤਾ ਸੌ ਬ੍ਰਿਥਾ ਉਚਾਰੀ ॥

तब तिन ता सौ बृथा उचारी ॥

tab tin taa sau birathaa uchaaree ||

ਰਾਜ ਕੁਅਰ ਮੈ ਸਾਹ ਦੁਲਾਰੀ ॥

राज कुअर मै साह दुलारी ॥

raaj kuar mai saeh dhulaaree ||

ਤੋ ਸੌ ਮੋਰਿ ਲਗਨਿ ਲਗ ਗਈ ॥

तो सौ मोरि लगनि लग गई ॥

to sau mor lagan lag giee ||

ਤਾ ਤੇ ਭੇਸ ਧਰਤ ਇਹ ਭਈ ॥੧੩॥

ता ते भेस धरत इह भई ॥१३॥

taa te bhes dharat ieh bhiee ||13||

ਅਬ ਤੁਮ ਹਮਰੇ ਸਾਥ ਬਿਹਾਰੋ ॥

अब तुम हमरे साथ बिहारो ॥

ab tum hamare saath bihaaro ||

ਇਸਤ੍ਰੀ ਕਰਿ ਗ੍ਰਿਹ ਮਹਿ ਮੁਹਿ ਬਾਰੋ ॥

इसत्री करि गृह महि मुहि बारो ॥

eisatree kar gireh meh muh baaro ||

ਜਸ ਮੁਰਿ ਲਗਨ ਤੁਮੂ ਪਰ ਲਾਗੀ ॥

जस मुरि लगन तुमू पर लागी ॥

jas mur lagan tumoo par laagee ||

ਤਸ ਤੁਮ ਹੋਹੁ ਮੋਰ ਅਨੁਰਾਗੀ ॥੧੪॥

तस तुम होहु मोर अनुरागी ॥१४॥

tas tum hoh mor anuraagee ||14||

ਆਨੰਦ ਭਯੋ ਕੁਅਰ ਕੇ ਚੀਤਾ ॥

आनंद भयो कुअर के चीता ॥

aana(n)dh bhayo kuar ke cheetaa ||

ਜਨੁ ਕਰਿ ਮਿਲੀ ਰਾਮ ਕਹ ਸੀਤਾ ॥

जनु करि मिली राम कह सीता ॥

jan kar milee raam keh seetaa ||

ਭੋਜਨ ਜਾਨੁ ਛੁਧਾਤਰੁ ਪਾਈ ॥

भोजन जानु छुधातरु पाई ॥

bhojan jaan chhudhaatar paiee ||

ਜਨੁ ਨਲ ਮਿਲੀ ਦਮਾਵਤਿ ਆਈ ॥੧੫॥

जनु नल मिली दमावति आई ॥१५॥

jan nal milee dhamaavat aaiee ||15||

ਉਹੀ ਬ੍ਰਿਛ ਤਰ ਤਾ ਕੌ ਭਜਾ ॥

उही बृछ तर ता कौ भजा ॥

auhee birachh tar taa kau bhajaa ||

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਆਸਨ ਕਹ ਸਜਾ ॥

भाति भाति आसन कह सजा ॥

bhaat bhaat aasan keh sajaa ||

ਤਾਹਿ ਸਿੰਘ ਕੋ ਚਰਮ ਨਿਕਾਰੀ ॥

ताहि सिंघ को चरम निकारी ॥

taeh si(n)gh ko charam nikaaree ||

ਭੋਗ ਕਰੇ ਤਾ ਪਰ ਨਰ ਨਾਰੀ ॥੧੬॥

भोग करे ता पर नर नारी ॥१६॥

bhog kare taa par nar naaree ||16||

ਤਾ ਕੋ ਨਾਮ ਅਪਛਰਾ ਧਰਾ ॥

ता को नाम अपछरा धरा ॥

taa ko naam apachharaa dharaa ||

ਕਹੀ ਕਿ ਰੀਝਿ ਮੋਹਿ ਇਹ ਬਰਾ ॥

कही कि रीझि मोहि इह बरा ॥

kahee k reejh moh ieh baraa ||

ਇਹ ਛਲ ਤਾਹਿ ਨਾਰਿ ਕਰਿ ਲ੍ਯਾਯੋ ॥

इह छल ताहि नारि करि ल्यायो ॥

eeh chhal taeh naar kar layaayo ||

ਰੂਪ ਕੇਤੁ ਪਿਤੁ ਭੇਦ ਨ ਪਾਯੋ ॥੧੭॥

रूप केतु पितु भेद न पायो ॥१७॥

roop ket pit bhedh na paayo ||17||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਇਹ ਛਲ ਤਾ ਕੌ ਬ੍ਯਾਹਿ ਕੈ ਲੈ ਆਯੋ ਨਿਜੁ ਧਾਮ ॥

इह छल ता कौ ब्याहि कै लै आयो निजु धाम ॥

eeh chhal taa kau bayaeh kai lai aayo nij dhaam ||

ਲੋਕ ਅਪਛਰਾ ਤਿਹ ਲਖੈ ਕੋਊ ਨ ਜਾਨੈ ਬਾਮ ॥੧੮॥

लोक अपछरा तिह लखै कोऊ न जानै बाम ॥१८॥

lok apachharaa teh lakhai kouoo na jaanai baam ||18||

ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਤ ਬਰਾ ਕਰੌਲ ਹ੍ਵੈ ਭਈ ਅਨਾਥ ਸਨਾਥ ॥

नृप सुत बरा करौल ह्वै भई अनाथ सनाथ ॥

nirap sut baraa karaual havai bhiee anaath sanaath ||

ਸਭਹੂੰ ਸਿਰ ਰਾਨੀ ਭਈ ਇਹ ਬਿਧਿ ਛਲ ਕੇ ਸਾਥ ॥੧੯॥

सभहूँ सिर रानी भई इह बिधि छल के साथ ॥१९॥

sabhahoo(n) sir raanee bhiee ieh bidh chhal ke saath ||19||

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋ ਸੌ ਅਠਾਨਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੯੮॥੫੭੬੯॥ਅਫਜੂੰ॥

इति स्री चरित्र पख्याने तृया चरित्रे मंत्री भूप संबादे दो सौ अठानवो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२९८॥५७६९॥अफजूँ॥

eit sree charitr pakhayaane tirayaa charitre ma(n)tree bhoop sa(n)baadhe dho sau aThaanavo charitr samaapatam sat subham sat ||298||5769||afajoo(n)||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਚੰਦ੍ਰ ਚੂੜ ਇਕ ਰਹਤ ਭੂਪਾਲਾ ॥

चंद्र चूड़ इक रहत भूपाला ॥

cha(n)dhr chooR ik rahat bhoopaalaa ||

ਅਮਿਤ ਪ੍ਰਭਾ ਜਾ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਬਾਲਾ ॥

अमित प्रभा जा के गृह बाला ॥

amit prabhaa jaa ke gireh baalaa ||

ਤਾ ਸੀ ਦੂਸਰਿ ਜਗ ਮਹਿ ਨਾਹੀ ॥

ता सी दूसरि जग महि नाही ॥

taa see dhoosar jag meh naahee ||

ਨਰੀ ਨਾਗਨੀ ਨਿਰਖਿ ਲਜਾਹੀ ॥੧॥

नरी नागनी निरखि लजाही ॥१॥

naree naaganee nirakh lajaahee ||1||

ਸਾਹਿਕ ਹੁਤੋ ਅਧਿਕ ਧਨਵਾਨਾ ॥

साहिक हुतो अधिक धनवाना ॥

saahik huto adhik dhanavaanaa ||

ਜਾ ਸੌ ਧਨੀ ਨ ਜਗ ਮੈ ਆਨਾ ॥

जा सौ धनी न जग मै आना ॥

jaa sau dhanee na jag mai aanaa ||

ਅਛਲ ਦੇਇ ਦੁਹਿਤਾ ਤਾ ਕੇ ਘਰ ॥

अछल देइ दुहिता ता के घर ॥

achhal dhei dhuhitaa taa ke ghar ||

ਰਹਤ ਪੰਡਿਤਾ ਸਭ ਮਤਿ ਹਰਿ ਕਰਿ ॥੨॥

रहत पंडिता सभ मति हरि करि ॥२॥

rahat pa(n)dditaa sabh mat har kar ||2||

ਚੰਦ੍ਰ ਚੂੜ ਕੋ ਹੁਤੋ ਪੁਤ੍ਰ ਇਕ ॥

चंद्र चूड़ को हुतो पुत्र इक ॥

cha(n)dhr chooR ko huto putr ik ||

ਪੜਾ ਬ੍ਯਾਕਰਨ ਅਰੁ ਸਾਸਤ੍ਰ ਨਿਕ ॥

पड़ा ब्याकरन अरु सासत्र निक ॥

paRaa bayaakaran ar saasatr nik ||

ਤਾ ਕੋ ਨਾਮ ਨ ਕਹਬੇ ਆਵੈ ॥

ता को नाम न कहबे आवै ॥

taa ko naam na kahabe aavai ||

ਲਿਖਤ ਊਖ ਲਿਖਨੀ ਹ੍ਵੈ ਜਾਵੈ ॥੩॥

लिखत ऊख लिखनी ह्वै जावै ॥३॥

likhat uookh likhanee havai jaavai ||3||

ਇਕ ਦਿਨ ਕੁਅਰ ਅਖੇਟਕ ਗਯੋ ॥

इक दिन कुअर अखेटक गयो ॥

eik dhin kuar akheTak gayo ||

ਸਾਹੁ ਸੁਤਾ ਕੋ ਨਿਰਖਤ ਭਯੋ ॥

साहु सुता को निरखत भयो ॥

saahu sutaa ko nirakhat bhayo ||

ਵਾ ਕੀ ਲਗੀ ਲਗਨ ਇਹ ਸੰਗਾ ॥

वा की लगी लगन इह संगा ॥

vaa kee lagee lagan ieh sa(n)gaa ||

ਮਗਨ ਭਈ ਤਰੁਨੀ ਸਰਬੰਗਾ ॥੪॥

मगन भई तरुनी सरबंगा ॥४॥

magan bhiee tarunee saraba(n)gaa ||4||

ਚਤੁਰਿ ਦੂਤਿ ਇਕ ਤਹਾ ਪਠਾਈ ॥

चतुरि दूति इक तहा पठाई ॥

chatur dhoot ik tahaa paThaiee ||

ਕਹਿਯਹੁ ਐਸ ਕੁਅਰ ਕਹ ਜਾਈ ॥

कहियहु ऐस कुअर कह जाई ॥

kahiyahu aais kuar keh jaiee ||

ਏਕ ਦਿਵਸ ਮੋਰੇ ਘਰ ਆਵਹੁ ॥

एक दिवस मोरे घर आवहु ॥

ek dhivas more ghar aavahu ||

ਸਾਥ ਹਮਾਰੇ ਭੋਗ ਮਚਾਵਹੁ ॥੫॥

साथ हमारे भोग मचावहु ॥५॥

saath hamaare bhog machaavahu ||5||

ਤਬ ਵਹੁ ਸਖੀ ਕੁਅਰ ਪਹਿ ਆਈ ॥

तब वहु सखी कुअर पहि आई ॥

tab vahu sakhee kuar peh aaiee ||

ਕਹੀ ਕੁਅਰਿ ਸੋ ਤਾਹਿ ਸੁਨਾਈ ॥

कही कुअरि सो ताहि सुनाई ॥

kahee kuar so taeh sunaiee ||

ਬਿਹਸਿ ਸਾਜਨ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰੀ ॥

बिहसि साजन इह भाति उचारी ॥

bihas saajan ieh bhaat uchaaree ||

ਕਹਿਯਹੁ ਜਾਇ ਐਸ ਤੁਮ ਪ੍ਯਾਰੀ ॥੬॥

कहियहु जाइ ऐस तुम प्यारी ॥६॥

kahiyahu jai aais tum payaaree ||6||

ਇਕ ਅਵਧੂਤ ਸੁ ਛਤ੍ਰ ਨ੍ਰਿਪਾਰਾ ॥

इक अवधूत सु छत्र नृपारा ॥

eik avadhoot su chhatr nirapaaraa ||

ਸੁਨਿਯਤ ਬਸਤ ਸਮੁਦ ਕੇ ਪਾਰਾ ॥

सुनियत बसत समुद के पारा ॥

suniyat basat samudh ke paaraa ||

ਹੈ ਅਵਧੂਤ ਮਤੀ ਦੁਹਿਤਾ ਤਿਹ ॥

है अवधूत मती दुहिता तिह ॥

hai avadhoot matee dhuhitaa teh ||

ਅਵਰ ਨ ਘੜੀ ਬਿਧਾਤਾ ਸਮ ਜਿਹ ॥੭॥

अवर न घड़ी बिधाता सम जिह ॥७॥

avar na ghaRee bidhaataa sam jeh ||7||

ਪ੍ਰਥਮ ਤੂ ਤਿਸੈ ਮੋਹਿ ਮਿਲਾਵੈ ॥

प्रथम तू तिसै मोहि मिलावै ॥

pratham too tisai moh milaavai ||

ਤਾ ਪਾਛੇ ਮੋ ਸੌ ਪਤਿ ਪਾਵੈ ॥

ता पाछे मो सौ पति पावै ॥

taa paachhe mo sau pat paavai ||

ਯੌ ਜੋ ਕੋਟਿ ਉਪਾਵ ਬਨੈ ਹੈ ॥

यौ जो कोटि उपाव बनै है ॥

yau jo koT upaav banai hai ||

ਤੌ ਮੋ ਸੋ ਨਹਿ ਭੋਗਨ ਪੈ ਹੈ ॥੮॥

तौ मो सो नहि भोगन पै है ॥८॥

tau mo so neh bhogan pai hai ||8||

ਯੌ ਹੀ ਸਖੀ ਜਾਇ ਤਿਹ ਕਹੀ ॥

यौ ही सखी जाइ तिह कही ॥

yau hee sakhee jai teh kahee ||

ਮਨ ਬਚ ਕੁਅਰਿ ਚਕ੍ਰਿਤ ਹ੍ਵੈ ਰਹੀ ॥

मन बच कुअरि चकृत ह्वै रही ॥

man bach kuar chakirat havai rahee ||

ਚਿਤ ਮੌ ਅਨਿਕ ਚਟਪਟੀ ਲਾਗੀ ॥

चित मौ अनिक चटपटी लागी ॥

chit mau anik chaTapaTee laagee ||

ਤਾ ਤੇ ਨੀਂਦ ਭੂਖ ਸਭ ਭਾਗੀ ॥੯॥

ता ते नींद भूख सभ भागी ॥९॥

taa te nee(n)dh bhookh sabh bhaagee ||9||

ਸਮੁੰਦਰ ਪਾਰ ਜਾਯੋ ਨਹਿ ਜਾਵੈ ॥

समुँदर पार जायो नहि जावै ॥

samu(n)dhar paar jaayo neh jaavai ||

ਤਊ ਕੁਅਰਿ ਕੋ ਸਾਤਿ ਨ ਆਵੈ ॥

तऊ कुअरि को साति न आवै ॥

tuoo kuar ko saat na aavai ||

ਸਾਜ ਤਹਾ ਚਲਿਬੇ ਕੋ ਕਰਾ ॥

साज तहा चलिबे को करा ॥

saaj tahaa chalibe ko karaa ||

ਤੀਰਥ ਜਾਤ ਹੌ ਪਿਤਹਿ ਉਚਰਾ ॥੧੦॥

तीरथ जात हौ पितहि उचरा ॥१०॥

teerath jaat hau piteh ucharaa ||10||

ਸਾਜ ਬਾਜ ਸਭ ਕੀਆ ਤ੍ਯਾਰਾ ॥

साज बाज सभ कीआ त्यारा ॥

saaj baaj sabh keeaa tayaaraa ||

ਤਹ ਹ੍ਵੈ ਚਲੀ ਬਾਜ ਅਸਵਾਰਾ ॥

तह ह्वै चली बाज असवारा ॥

teh havai chalee baaj asavaaraa ||

ਸੇਤਬੰਧ ਰਾਮੇਸ੍ਵਰ ਗਈ ॥

सेतबंध रामेस्वर गई ॥

setaba(n)dh raamesavair giee ||

ਇਹ ਬਿਧਿ ਹ੍ਰਿਦੈ ਬਿਚਾਰਤ ਭਈ ॥੧੧॥

इह बिधि हृदै बिचारत भई ॥११॥

eeh bidh hiradhai bichaarat bhiee ||11||

ਤਾ ਤੇ ਹ੍ਵੈ ਜਹਾਜ ਅਸਵਾਰਾ ॥

ता ते ह्वै जहाज असवारा ॥

taa te havai jahaaj asavaaraa ||

ਗਈ ਸਿੰਗਲਾਦੀਪ ਮਝਾਰਾ ॥

गई सिंगलादीप मझारा ॥

giee si(n)galaadheep majhaaraa ||

ਜਹ ਤਿਹ ਸੁਨਾ ਰਾਜ ਕੋ ਧਾਮਾ ॥

जह तिह सुना राज को धामा ॥

jeh teh sunaa raaj ko dhaamaa ||

ਜਾਤ ਭਈ ਤਹ ਹੀ ਕੌ ਬਾਮਾ ॥੧੨॥

जात भई तह ही कौ बामा ॥१२॥

jaat bhiee teh hee kau baamaa ||12||

ਤਹ ਗੀ ਪੁਰਖ ਭੇਸ ਕੋ ਕਰਿ ਕੈ ॥

तह गी पुरख भेस को करि कै ॥

teh gee purakh bhes ko kar kai ||

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਕੇ ਭੂਖਨ ਧਰਿ ਕੈ ॥

भाति भाति के भूखन धरि कै ॥

bhaat bhaat ke bhookhan dhar kai ||

ਜਬ ਅਵਧੂਤ ਮਤੀ ਤਿਹ ਹੇਰਾ ॥

जब अवधूत मती तिह हेरा ॥

jab avadhoot matee teh heraa ||

ਰਾਜ ਕੁਅਰ ਜਾਨ੍ਯੋ ਕਹੂੰ ਕੇਰਾ ॥੧੩॥

राज कुअर जान्यो कहूँ केरा ॥१३॥

raaj kuar jaanayo kahoo(n) keraa ||13||

ਨਿਰਖਤ ਕੁਅਰਿ ਮਦਨ ਬਸਿ ਭਈ ॥

निरखत कुअरि मदन बसि भई ॥

nirakhat kuar madhan bas bhiee ||

ਅੰਗ ਅੰਗ ਬਿਹਬਲ ਹ੍ਵੈ ਗਈ ॥

अंग अंग बिहबल ह्वै गई ॥

a(n)g a(n)g bihabal havai giee ||

ਚਿਤ ਮਹਿ ਕਹਾ ਇਸੀ ਕਹ ਬਰਿ ਹੌ ॥

चित महि कहा इसी कह बरि हौ ॥

chit meh kahaa isee keh bar hau ||

ਨਾਤਰ ਘਾਇ ਕਟਾਰੀ ਮਰਿ ਹੌ ॥੧੪॥

नातर घाइ कटारी मरि हौ ॥१४॥

naatar ghai kaTaaree mar hau ||14||

ਦੇਖੈ ਲਗੀ ਸੀਸ ਨਿਹੁਰਾਈ ॥

देखै लगी सीस निहुराई ॥

dhekhai lagee sees nihuraiee ||

ਤਿਹ ਤ੍ਰਿਯ ਘਾਤ ਇਹੈ ਕਰ ਆਈ ॥

तिह तृय घात इहै कर आई ॥

teh tiray ghaat ihai kar aaiee ||

ਤੁਰੰਗ ਧਵਾਇ ਜਾਤ ਤਹ ਭਈ ॥

तुरंग धवाइ जात तह भई ॥

tura(n)g dhavai jaat teh bhiee ||

ਸਿੰਘਨਿ ਜਾਨੁ ਮ੍ਰਿਗੀ ਗਹਿ ਲਈ ॥੧੫॥

सिंघनि जानु मृगी गहि लई ॥१५॥

si(n)ghan jaan miragee geh liee ||15||

ਝਟਕਿ ਝਰੋਖਾ ਤੇ ਗਹਿ ਲਈ ॥

झटकि झरोखा ते गहि लई ॥

jhaTak jharokhaa te geh liee ||

ਬਾਧਤ ਸਾਥ ਪ੍ਰਿਸਟ ਕੇ ਭਈ ॥

बाधत साथ पृसट के भई ॥

baadhat saath pirasaT ke bhiee ||

ਹਾਹਾ ਭਾਖਿ ਲੋਗ ਪਚਿ ਹਾਰੇ ॥

हाहा भाखि लोग पचि हारे ॥

haahaa bhaakh log pach haare ||

ਰਾਖਿ ਨ ਸਕੇ ਤਾਹਿ ਰਖਵਾਰੇ ॥੧੬॥

राखि न सके ताहि रखवारे ॥१६॥

raakh na sake taeh rakhavaare ||16||

ਬਾਧਿ ਪ੍ਰਿਸਟਿ ਤਿਹ ਤੁਰੰਗ ਧਵਾਯੋ ॥

बाधि पृसटि तिह तुरंग धवायो ॥

baadh pirasaT teh tura(n)g dhavaayo ||