ਕ੍ਯੋਹੂੰ ਧਾਮ ਮਿਤ੍ਰ ਨਹਿ ਆਵੈ ॥੫॥

क्योहूँ धाम मित्र नहि आवै ॥५॥

kayohoo(n) dhaam mitr neh aavai ||5||

ਜ੍ਯੋਂ ਜ੍ਯੋਂ ਮਿਤ੍ਰ ਨ ਆਵੈ ਧਾਮਾ ॥

ज्यों ज्यों मित्र न आवै धामा ॥

jayo(n) jayo(n) mitr na aavai dhaamaa ||

ਤ੍ਯੋਂ ਤ੍ਯੋਂ ਅਤਿ ਬ੍ਯਾਕੁਲ ਹ੍ਵੈ ਬਾਮਾ ॥

त्यों त्यों अति ब्याकुल ह्वै बामा ॥

tayo(n) tayo(n) at bayaakul havai baamaa ||

ਬਹੁ ਦੂਤਿਨ ਤੇ ਧਾਮ ਲੁਟਾਵੈ ॥

बहु दूतिन ते धाम लुटावै ॥

bahu dhootin te dhaam luTaavai ||

ਪਲ ਪਲ ਪ੍ਰਤਿ ਤਿਹ ਧਾਮ ਪਠਾਵੈ ॥੬॥

पल पल प्रति तिह धाम पठावै ॥६॥

pal pal prat teh dhaam paThaavai ||6||

ਸਾਹ ਸੁਤਾ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਕਰਿ ਹਾਰੀ ॥

साह सुता बहु बिधि करि हारी ॥

saeh sutaa bahu bidh kar haaree ||

ਸੁਧਾ ਸੈਨ ਸੌ ਭਈ ਨ ਯਾਰੀ ॥

सुधा सैन सौ भई न यारी ॥

sudhaa sain sau bhiee na yaaree ||

ਤਬ ਅਬਲਾ ਇਹ ਮੰਤ੍ਰ ਪਕਾਯੋ ॥

तब अबला इह मंत्र पकायो ॥

tab abalaa ieh ma(n)tr pakaayo ||

ਇਕ ਦੂਤੀ ਕਹ ਤਹਾ ਪਠਾਯੋ ॥੭॥

इक दूती कह तहा पठायो ॥७॥

eik dhootee keh tahaa paThaayo ||7||

ਚਲੀ ਚਲੀ ਸਹਚਰਿ ਤਹ ਗਈ ॥

चली चली सहचरि तह गई ॥

chalee chalee sahachar teh giee ||

ਜਿਹ ਗ੍ਰਿਹ ਸੁਧਿ ਮਿਤਵਾ ਕੀ ਭਈ ॥

जिह गृह सुधि मितवा की भई ॥

jeh gireh sudh mitavaa kee bhiee ||

ਪਕਰਿ ਭੁਜਾ ਤੇ ਸੋਤ ਜਗਾਯੋ ॥

पकरि भुजा ते सोत जगायो ॥

pakar bhujaa te sot jagaayo ||

ਚਲਹੁ ਅਬੈ ਨ੍ਰਿਪ ਤ੍ਰਿਯਹਿ ਬੁਲਾਯੋ ॥੮॥

चलहु अबै नृप तृयहि बुलायो ॥८॥

chalahu abai nirap tirayeh bulaayo ||8||

ਮੂਰਖ ਕਛੂ ਬਾਤ ਨਹਿ ਪਾਈ ॥

मूरख कछू बात नहि पाई ॥

moorakh kachhoo baat neh paiee ||

ਸਹਚਰਿ ਤਹਾ ਸੰਗ ਕਰਿ ਲ੍ਯਾਈ ॥

सहचरि तहा संग करि ल्याई ॥

sahachar tahaa sa(n)g kar layaiee ||

ਬੈਠੀ ਸੁਤਾ ਸਾਹੁ ਕੀ ਜਹਾ ॥

बैठी सुता साहु की जहा ॥

baiThee sutaa saahu kee jahaa ||

ਲੈ ਆਈ ਮਿਤਵਾ ਕਹ ਤਹਾ ॥੯॥

लै आई मितवा कह तहा ॥९॥

lai aaiee mitavaa keh tahaa ||9||

ਵਹਿ ਮੂਰਖ ਐਸੇ ਜਿਯ ਜਾਨਾ ॥

वहि मूरख ऐसे जिय जाना ॥

veh moorakh aaise jiy jaanaa ||

ਸਾਹੁ ਸੁਤਾ ਕੋ ਛਲ ਨ ਪਛਾਨਾ ॥

साहु सुता को छल न पछाना ॥

saahu sutaa ko chhal na pachhaanaa ||

ਰਾਨੀ ਅਟਕਿ ਸੁ ਮੁਹਿ ਪਰ ਗਈ ॥

रानी अटकि सु मुहि पर गई ॥

raanee aTak su muh par giee ||

ਤਾ ਤੇ ਹਮੈ ਬੁਲਾਵਤ ਭਈ ॥੧੦॥

ता ते हमै बुलावत भई ॥१०॥

taa te hamai bulaavat bhiee ||10||

ਤਾ ਕੇ ਸਾਥ ਭੋਗ ਮੈ ਕਰਿ ਹੌ ॥

ता के साथ भोग मै करि हौ ॥

taa ke saath bhog mai kar hau ||

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਕੇ ਆਸਨ ਧਰਿ ਹੌ ॥

भाति भाति के आसन धरि हौ ॥

bhaat bhaat ke aasan dhar hau ||

ਨ੍ਰਿਪ ਨਾਰੀ ਕਹਿ ਅਧਿਕ ਰਿਝੈ ਹੌ ॥

नृप नारी कहि अधिक रिझै हौ ॥

nirap naaree keh adhik rijhai hau ||

ਜੋ ਮੁਖਿ ਮੰਗਿ ਹੌ ਸੋਈ ਪੈ ਹੌ ॥੧੧॥

जो मुखि मंगि हौ सोई पै हौ ॥११॥

jo mukh ma(n)g hau soiee pai hau ||11||

ਸਾਹ ਸੁਤਾ ਸੋ ਕੀਨਾ ਸੰਗਾ ॥

साह सुता सो कीना संगा ॥

saeh sutaa so keenaa sa(n)gaa ||

ਲਖਤ ਭਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਕੀ ਅਰਧੰਗਾ ॥

लखत भयो नृप की अरधंगा ॥

lakhat bhayo nirap kee aradha(n)gaa ||

ਮੂਰਖ ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਨ ਪਾਯੋ ॥

मूरख भेद अभेद न पायो ॥

moorakh bhedh abhedh na paayo ||

ਇਹ ਛਲ ਅਪੁਨੋ ਮੂੰਡ ਮੁਡਾਯੋ ॥੧੨॥

इह छल अपुनो मूँड मुडायो ॥१२॥

eeh chhal apuno moo(n)dd muddaayo ||12||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਸਾਹੁ ਸੁਤਾ ਕੌ ਨ੍ਰਿਪ ਤ੍ਰਿਯਾ ਜਾਨਤ ਭਯੋ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥

साहु सुता कौ नृप तृया जानत भयो मन माहि ॥

saahu sutaa kau nirap tirayaa jaanat bhayo man maeh ||

ਹਰਖ ਮਾਨ ਤਾ ਕੌ ਭਜਾ ਭੇਵ ਪਛਾਨਾ ਨਾਹਿ ॥੧੩॥

हरख मान ता कौ भजा भेव पछाना नाहि ॥१३॥

harakh maan taa kau bhajaa bhev pachhaanaa naeh ||13||

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਪਚਾਸੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੮੫॥੫੪੨੫॥ਅਫਜੂੰ॥

इति स्री चरित्र पख्याने तृया चरित्रे मंत्री भूप संबादे दोइ सौ पचासी चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२८५॥५४२५॥अफजूँ॥

eit sree charitr pakhayaane tirayaa charitre ma(n)tree bhoop sa(n)baadhe dhoi sau pachaasee charitr samaapatam sat subham sat ||285||5425||afajoo(n)||

ਭੁਜੰਗ ਪ੍ਰਯਾਤ ਛੰਦ ॥

भुजंग प्रयात छंद ॥

bhuja(n)g prayaat chha(n)dh ||

ਦਿਸਾ ਬਾਰੁਣੀ ਮੈ ਰਹੈ ਏਕ ਰਾਜਾ ॥

दिसा बारुणी मै रहै एक राजा ॥

dhisaa baarunee mai rahai ek raajaa ||

ਸੁ ਵਾ ਤੁਲਿ ਦੂਜੋ ਬਿਧਾਤੈ ਨ ਸਾਜਾ ॥

सु वा तुलि दूजो बिधातै न साजा ॥

s vaa tul dhoojo bidhaatai na saajaa ||

ਬਿਖ੍ਯਾ ਨਾਮ ਤਾ ਕੀ ਸੁਤਾ ਏਕ ਸੋਹੈ ॥

बिख्या नाम ता की सुता एक सोहै ॥

bikhayaa naam taa kee sutaa ek sohai ||

ਸੁਰੀ ਆਸੁਰੀ ਨਾਗਿਨੀ ਤੁਲਿ ਕੋ ਹੈ ॥੧॥

सुरी आसुरी नागिनी तुलि को है ॥१॥

suree aasuree naaginee tul ko hai ||1||

ਪ੍ਰਭਾ ਸੈਨ ਨਾਮਾ ਰਹੈ ਤਾਹਿ ਤਾਤਾ ॥

प्रभा सैन नामा रहै ताहि ताता ॥

prabhaa sain naamaa rahai taeh taataa ||

ਤਿਹੂੰ ਲੋਕ ਮੈ ਬੀਰ ਬਾਕੋ ਬਿਖ੍ਯਾਤਾ ॥

तिहूँ लोक मै बीर बाको बिख्याता ॥

tihoo(n) lok mai beer baako bikhayaataa ||

ਤਹਾ ਏਕ ਆਯੋ ਬਡੋ ਛਤ੍ਰਧਾਰੀ ॥

तहा एक आयो बडो छत्रधारी ॥

tahaa ek aayo baddo chhatradhaaree ||

ਸਭੈ ਸਸਤ੍ਰ ਬੇਤਾ ਸੁ ਬਿਦ੍ਰਯਾਧਿਕਾਰੀ ॥੨॥

सभै ससत्र बेता सु बिद्रयाधिकारी ॥२॥

sabhai sasatr betaa su bidhrayaadhikaaree ||2||

ਪ੍ਰਭਾ ਸੈਨ ਆਯੋ ਜਹਾ ਬਾਗ ਨੀਕੋ ॥

प्रभा सैन आयो जहा बाग नीको ॥

prabhaa sain aayo jahaa baag neeko ||

ਪ੍ਰਭਾ ਹੇਰਿ ਜਾ ਕੀ ਬਢ੍ਯੋ ਨੰਦ ਜੀ ਕੋ ॥

प्रभा हेरि जा की बढ्यो नंद जी को ॥

prabhaa her jaa kee baddayo na(n)dh jee ko ||

ਤਹਾ ਬੋਲਿ ਸੂਰਹਿ ਰਥਹਿ ਠਾਢ ਕੀਨੋ ॥

तहा बोलि सूरहि रथहि ठाढ कीनो ॥

tahaa bol sooreh ratheh Thaadd keeno ||

ਪਿਯਾਦੇ ਭਯੇ ਪੈਂਡ ਤਾ ਕੋ ਸੁ ਲੀਨੋ ॥੩॥

पियादे भये पैंड ता को सु लीनो ॥३॥

piyaadhe bhaye pai(n)dd taa ko su leeno ||3||

ਜਬੈ ਬਾਗ ਨੀਕੋ ਸੁ ਤੌਨੋ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥

जबै बाग नीको सु तौनो निहारियो ॥

jabai baag neeko su tauano nihaariyo ||

ਇਹੈ ਆਪਨੇ ਚਿਤ ਮਾਹੀ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥

इहै आपने चित माही बिचारियो ॥

eihai aapane chit maahee bichaariyo ||

ਕਛੂ ਕਾਲ ਈਹਾ ਅਬੈ ਸੈਨ ਕੀਜੈ ॥

कछू काल ईहा अबै सैन कीजै ॥

kachhoo kaal ieehaa abai sain keejai ||

ਘਰੀ ਦ੍ਵੈਕ ਕੌ ਗ੍ਰਾਮ ਕੋ ਪੰਥ ਲੀਜੈ ॥੪॥

घरी द्वैक कौ ग्राम को पंथ लीजै ॥४॥

gharee dhavaik kau graam ko pa(n)th leejai ||4||

ਖਰੇ ਬਾਜ ਕੀਨੇ ਘਰੀ ਦ੍ਵੈਕ ਸੋਯੋ ॥

खरे बाज कीने घरी द्वैक सोयो ॥

khare baaj keene gharee dhavaik soyo ||

ਸਭੈ ਆਪਨੇ ਚਿਤ ਕੋ ਸੋਕ ਖੋਯੋ ॥

सभै आपने चित को सोक खोयो ॥

sabhai aapane chit ko sok khoyo ||

ਤਹਾ ਰਾਜ ਕੰਨ੍ਯਾ ਬਿਖ੍ਯਾ ਨਾਮ ਆਈ ॥

तहा राज कंन्या बिख्या नाम आई ॥

tahaa raaj ka(n)nayaa bikhayaa naam aaiee ||

ਬਿਲੋਕ੍ਯੋ ਤਿਸੈ ਸੁਧਿ ਤੌਨੇ ਨ ਪਾਈ ॥੫॥

बिलोक्यो तिसै सुधि तौने न पाई ॥५॥

bilokayo tisai sudh tauane na paiee ||5||

ਤਬੈ ਰਾਜ ਕੰਨ੍ਯਾ ਹ੍ਰਿਦੈ ਯੌ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥

तबै राज कंन्या हृदै यौ बिचारियो ॥

tabai raaj ka(n)nayaa hiradhai yau bichaariyo ||

ਪ੍ਰਭਾ ਸੈਨ ਕੌ ਸੋਵਤੇ ਜੌ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥

प्रभा सैन कौ सोवते जौ निहारियो ॥

prabhaa sain kau sovate jau nihaariyo ||

ਤ੍ਰਿਯਾ ਮੈ ਇਸੀ ਕੀ ਇਹੈ ਨਾਥ ਮੇਰੋ ॥

तृया मै इसी की इहै नाथ मेरो ॥

tirayaa mai isee kee ihai naath mero ||

ਬਰੌਗੀ ਇਸੈ ਮੈ ਭਈ ਆਜੁ ਚੇਰੋ ॥੬॥

बरौगी इसै मै भई आजु चेरो ॥६॥

barauagee isai mai bhiee aaj chero ||6||

ਨ੍ਰਿਸੰਸੈ ਇਹੈ ਚਿਤ ਮੈ ਬਾਲ ਆਨੀ ॥

नृसंसै इहै चित मै बाल आनी ॥

nirasa(n)sai ihai chit mai baal aanee ||

ਇਸੀ ਕੌ ਬਰੌ ਕੈ ਤਜੌ ਰਾਜਧਾਨੀ ॥

इसी कौ बरौ कै तजौ राजधानी ॥

eisee kau barau kai tajau raajadhaanee ||

ਤਹਾ ਏਕ ਪਤ੍ਰੀ ਸੁ ਡਾਰੀ ਨਿਹਾਰੀ ॥

तहा एक पत्री सु डारी निहारी ॥

tahaa ek patree su ddaaree nihaaree ||

ਇਹੈ ਚੰਚਲਾ ਚਿਤ ਮਾਹੀ ਬਿਚਾਰੀ ॥੭॥

इहै चंचला चित माही बिचारी ॥७॥

eihai cha(n)chalaa chit maahee bichaaree ||7||

ਚਹਿਯੋ ਪਤ੍ਰਕਾ ਕੌ ਸੁ ਬਾਚੌ ਉਘਾਰੌ ॥

चहियो पत्रका कौ सु बाचौ उघारौ ॥

chahiyo patrakaa kau su baachau ughaarau ||

ਡਰੌ ਬੇਦ ਕੀ ਸਾਸਨਾ ਕੌ ਬਿਚਾਰੌ ॥

डरौ बेद की सासना कौ बिचारौ ॥

ddarau bedh kee saasanaa kau bichaarau ||

ਪਰੀ ਪਤ੍ਰਿਕਾ ਕੌ ਜੋ ਕੋਊ ਉਘਾਰੈ ॥

परी पतृका कौ जो कोऊ उघारै ॥

paree patirakaa kau jo kouoo ughaarai ||

ਬਿਧਾਤਾ ਉਸੈ ਨਰਕ ਕੈ ਮਾਝ ਡਾਰੈ ॥੮॥

बिधाता उसै नरक कै माझ डारै ॥८॥

bidhaataa usai narak kai maajh ddaarai ||8||

ਰਹੀ ਸੰਕਿ ਲੀਨੀ ਤਊ ਹਾਥ ਪਾਤੀ ॥

रही संकि लीनी तऊ हाथ पाती ॥

rahee sa(n)k leenee tuoo haath paatee ||

ਲਈ ਲਾਇ ਕੈ ਮਿਤ੍ਰ ਕੀ ਜਾਨਿ ਛਾਤੀ ॥

लई लाइ कै मित्र की जानि छाती ॥

liee lai kai mitr kee jaan chhaatee ||

ਕਬੈ ਹਾਥ ਮਾਹੀ ਛਿਪਾਵੈ ਉਘਾਰੈ ॥

कबै हाथ माही छिपावै उघारै ॥

kabai haath maahee chhipaavai ughaarai ||

ਮਨੋ ਨਿਰਧਨੀ ਦ੍ਰਬ ਪਾਯੋ ਨਿਹਾਰੈ ॥੯॥

मनो निरधनी द्रब पायो निहारै ॥९॥

mano niradhanee dhrab paayo nihaarai ||9||

ਤਬੈ ਚੰਚਲਾ ਚਿਤ ਮੈ ਯੌ ਬਿਚਾਰੀ ॥

तबै चंचला चित मै यौ बिचारी ॥

tabai cha(n)chalaa chit mai yau bichaaree ||

ਤਿਸੈ ਜਾਨਿ ਕੈ ਨਾਥ ਪਾਤੀ ਉਘਾਰੀ ॥

तिसै जानि कै नाथ पाती उघारी ॥

tisai jaan kai naath paatee ughaaree ||

ਜੋਊ ਨਾਥ ਕੀ ਜਾਨਿ ਪਾਤੀ ਉਘਾਰੈ ॥

जोऊ नाथ की जानि पाती उघारै ॥

jouoo naath kee jaan paatee ughaarai ||

ਨ ਤਾ ਕੌ ਬਿਧਾਤਾ ਮਹਾ ਨਰਕ ਡਾਰੈ ॥੧੦॥

न ता कौ बिधाता महा नरक डारै ॥१०॥

n taa kau bidhaataa mahaa narak ddaarai ||10||

ਹੁਤੋ ਏਕ ਰਾਜਾ ਤਹਾ ਛਤ੍ਰਧਾਰੀ ॥

हुतो एक राजा तहा छत्रधारी ॥

huto ek raajaa tahaa chhatradhaaree ||

ਪ੍ਰਭਾ ਸੈਨ ਕੇ ਪ੍ਰਾਨ ਕੋ ਹੰਤਕਾਰੀ ॥

प्रभा सैन के प्रान को हंतकारी ॥

prabhaa sain ke praan ko ha(n)takaaree ||

ਤਿਨਿਛਿਆ ਇਹੈ ਚਿਤ ਕੇ ਮਾਝ ਕੀਨੀ ॥

तिनिछिआ इहै चित के माझ कीनी ॥

tinichhiaa ihai chit ke maajh keenee ||

ਸੋਈ ਲਿਖ੍ਯ ਕੈ ਪਤ੍ਰ ਕੇ ਮਧਿ ਦੀਨੀ ॥੧੧॥

सोई लिख्य कै पत्र के मधि दीनी ॥११॥

soiee likhay kai patr ke madh dheenee ||11||

ਬਿਖ੍ਯਾ ਨਾਮ ਜਾ ਕੀ ਸੁਪੁਤ੍ਰੀ ਅਪਾਰਾ ॥

बिख्या नाम जा की सुपुत्री अपारा ॥

bikhayaa naam jaa kee suputree apaaraa ||

ਤਿਸੀ ਓਰ ਲਿਖਿ ਪਤ੍ਰਿਕੈ ਮਾਝ ਡਾਰਾ ॥

तिसी ओर लिखि पतृकै माझ डारा ॥

tisee or likh patirakai maajh ddaaraa ||

ਪ੍ਰਭਾ ਸੈਨ ਆਯੋ ਜਬੈ ਜਾਨਿ ਲੀਜੋ ॥

प्रभा सैन आयो जबै जानि लीजो ॥

prabhaa sain aayo jabai jaan leejo ||

ਬਿਖੈ ਲੈ ਤਿਸੀ ਕਾਲ ਮੈ ਤਾਸੁ ਦੀਜੋ ॥੧੨॥

बिखै लै तिसी काल मै तासु दीजो ॥१२॥

bikhai lai tisee kaal mai taas dheejo ||12||

ਰਹੀ ਪਤ੍ਰਿ ਕੋ ਬਾਚ ਕੈ ਚੌਕਿ ਚਿਤੈ ॥

रही पतृ को बाच कै चौकि चितै ॥

rahee patr ko baach kai chauak chitai ||

ਕਿਯੋ ਮੰਤ੍ਰ ਇਕ ਮਿਤ੍ਰ ਕੀ ਰਛ ਹਿਤੈ ॥

कियो मंत्र इक मित्र की रछ हितै ॥

kiyo ma(n)tr ik mitr kee rachh hitai ||

ਲਿਯੋ ਆਂਜਿ ਕੈ ਅੰਜਨੈ ਹਾਥ ਪ੍ਯਾਰੀ ॥

लियो आँजि कै अंजनै हाथ प्यारी ॥

liyo aa(n)j kai a(n)janai haath payaaree ||

ਬਿਖ੍ਯਾ ਬਿਖਿ ਕੈ ਦੈਨ ਤਾ ਕੌ ਸੁ ਡਾਰੀ ॥੧੩॥

बिख्या बिखि कै दैन ता कौ सु डारी ॥१३॥

bikhayaa bikh kai dhain taa kau su ddaaree ||13||

ਰਹੀ ਜਾਤ ਬਾਲਾ ਤਬੈ ਰਾਜ ਜਾਗੇ ॥

रही जात बाला तबै राज जागे ॥

rahee jaat baalaa tabai raaj jaage ||

ਵਹੈ ਪਤ੍ਰਿਕਾ ਹਾਥ ਲੈ ਕੈ ਨੁਰਾਗੇ ॥

वहै पतृका हाथ लै कै नुरागे ॥

vahai patirakaa haath lai kai nuraage ||

ਪਿਤਾ ਤੌਨ ਕੇ ਹਾਥ ਲੈ ਕੇ ਸੁ ਦੀਨੀ ॥

पिता तौन के हाथ लै के सु दीनी ॥

pitaa tauan ke haath lai ke su dheenee ||

ਸੁਨ੍ਯੋ ਮਿਤ੍ਰ ਕੋ ਨਾਮੁ ਲੈ ਭੂਪ ਚੀਨੀ ॥੧੪॥

सुन्यो मित्र को नामु लै भूप चीनी ॥१४॥

sunayo mitr ko naam lai bhoop cheenee ||14||

ਜਬੈ ਪਤ੍ਰਿਕਾ ਛੋਰਿ ਕੈ ਭੂਪ ਬਾਚੀ ॥

जबै पतृका छोरि कै भूप बाची ॥

jabai patirakaa chhor kai bhoop baachee ||

ਇਹੈ ਬਾਤ ਰਾਜੈ ਲਿਖੀ ਮਿਤ੍ਰ ਸਾਚੀ ॥

इहै बात राजै लिखी मित्र साची ॥

eihai baat raajai likhee mitr saachee ||

ਬਿਖ੍ਯਾ ਬਾਚਿ ਪਤ੍ਰੀ ਉਸੀ ਕਾਲ ਦੀਜੋ ॥

बिख्या बाचि पत्री उसी काल दीजो ॥

bikhayaa baach patree usee kaal dheejo ||

ਘਰੀ ਏਕ ਬੇਲੰਬ ਰਾਜਾ ਨ ਕੀਜੋ ॥੧੫॥

घरी एक बेलंब राजा न कीजो ॥१५॥

gharee ek bela(n)b raajaa na keejo ||15||

ਬਿਖ੍ਯਾ ਰਾਜ ਕੰਨ੍ਯਾ ਮਹਾਰਾਜ ਦੀਨੀ ॥

बिख्या राज कंन्या महाराज दीनी ॥

bikhayaa raaj ka(n)nayaa mahaaraaj dheenee ||

ਕਹਾ ਚੰਚਲਾ ਚੇਸਟਾ ਚਾਰ ਕੀਨੀ ॥

कहा चंचला चेसटा चार कीनी ॥

kahaa cha(n)chalaa chesaTaa chaar keenee ||

ਕਛੂ ਭੇਦ ਤਾ ਕੋ ਸੁ ਰਾਜੈ ਨ ਪਾਯੋ ॥

कछू भेद ता को सु राजै न पायो ॥

kachhoo bhedh taa ko su raajai na paayo ||

ਪ੍ਰਭਾ ਸੈਨ ਰਾਜਾ ਤਿਸੈ ਬ੍ਯਾਹਿ ਲ੍ਯਾਯੋ ॥੧੬॥

प्रभा सैन राजा तिसै ब्याहि ल्यायो ॥१६॥

prabhaa sain raajaa tisai bayaeh layaayo ||16||

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਛਿਆਸੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੮੬॥੫੪੪੧॥ਅਫਜੂੰ॥

इति स्री चरित्र पख्याने तृया चरित्रे मंत्री भूप संबादे दोइ सौ छिआसी चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२८६॥५४४१॥अफजूँ॥

eit sree charitr pakhayaane tirayaa charitre ma(n)tree bhoop sa(n)baadhe dhoi sau chhiaasee charitr samaapatam sat subham sat ||286||5441||afajoo(n)||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਘਾਟਮ ਪੁਰ ਕੁਰਰੇ ਬਿਖੈ ਏਕ ਮੁਗਲ ਕੀ ਬਾਲ ॥

घाटम पुर कुररे बिखै एक मुगल की बाल ॥

ghaaTam pur kurare bikhai ek mugal kee baal ||

ਭ੍ਰਾਤਾ ਸਾਥ ਚਰਿਤ੍ਰ ਤਿਨ ਕਿਯੋ ਸੁ ਸੁਨਹੁ ਨ੍ਰਿਪਾਲ ॥੧॥

भ्राता साथ चरित्र तिन कियो सु सुनहु नृपाल ॥१॥

bhraataa saath charitr tin kiyo su sunahu nirapaal ||1||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਸੌਦਾ ਨਿਮਿਤ ਭ੍ਰਾਤ ਤਿਹ ਗਯੋ ॥

सौदा निमित भ्रात तिह गयो ॥

sauadhaa nimit bhraat teh gayo ||

ਖਾਟਿ ਕਮਾਇ ਅਧਿਕ ਧਨ ਲਯੋ ॥

खाटि कमाइ अधिक धन लयो ॥

khaaT kamai adhik dhan layo ||

ਨਿਸਿ ਕਹ ਧਾਮ ਭਗਨਿ ਕੋ ਆਯੋ ॥

निसि कह धाम भगनि को आयो ॥

nis keh dhaam bhagan ko aayo ||

ਕੰਠ ਲਾਗਿ ਤਿਨ ਮੋਹ ਜਤਾਯੋ ॥੨॥

कंठ लागि तिन मोह जतायो ॥२॥

ka(n)Th laag tin moh jataayo ||2||

ਅਪਨੀ ਸਕਲ ਬ੍ਰਿਥਾ ਤਿਨ ਭਾਖੀ ॥

अपनी सकल बृथा तिन भाखी ॥

apanee sakal birathaa tin bhaakhee ||

ਜੋ ਜੋ ਬਿਤਈ ਸੋ ਸੋ ਆਖੀ ॥

जो जो बितई सो सो आखी ॥

jo jo bitiee so so aakhee ||

ਜੁ ਧਨ ਹੁਤੋ ਸੰਗ ਖਾਟਿ ਕਮਾਯੋ ॥

जु धन हुतो संग खाटि कमायो ॥

j dhan huto sa(n)g khaaT kamaayo ||

ਸੋ ਭਗਨੀ ਕਹ ਸਕਲ ਦਿਖਾਯੋ ॥੩॥

सो भगनी कह सकल दिखायो ॥३॥

so bhaganee keh sakal dhikhaayo ||3||

ਮਰਿਯਮ ਬੇਗਮ ਤਾ ਕੋ ਨਾਮਾ ॥

मरियम बेगम ता को नामा ॥

mariyam begam taa ko naamaa ||

ਭਾਈ ਕੌ ਮਾਰਾ ਜਿਨ ਬਾਮਾ ॥

भाई कौ मारा जिन बामा ॥

bhaiee kau maaraa jin baamaa ||

ਸਭ ਹੀ ਦਰਬ ਛੀਨਿ ਕਰਿ ਲੀਨਾ ॥

सभ ही दरब छीनि करि लीना ॥

sabh hee dharab chheen kar leenaa ||

ਆਪੁ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸੁ ਐਸੇ ਕੀਨਾ ॥੪॥

आपु चरित्र सु ऐसे कीना ॥४॥

aap charitr su aaise keenaa ||4||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਭਗਨੀ ਦਰਬ ਬਿਲੋਕਿ ਕੈ ਲੋਭ ਸਿੰਧ ਕੈ ਮਾਹਿ ॥

भगनी दरब बिलोकि कै लोभ सिंध कै माहि ॥

bhaganee dharab bilok kai lobh si(n)dh kai maeh ||

ਨਖ ਸਿਖ ਲੌ ਬੂਡਤ ਭਈ ਸੁਧਿ ਨ ਰਹੀ ਜਿਯ ਮਾਹਿ ॥੫॥

नख सिख लौ बूडत भई सुधि न रही जिय माहि ॥५॥

nakh sikh lau booddat bhiee sudh na rahee jiy maeh ||5||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਭ੍ਰਾਤ ਵਾਤ ਭਗਨੀ ਨ ਬਿਚਾਰਾ ॥

भ्रात वात भगनी न बिचारा ॥

bhraat vaat bhaganee na bichaaraa ||

ਫਾਸੀ ਡਾਰਿ ਕੰਠਿ ਮਹਿ ਮਾਰਾ ॥

फासी डारि कंठि महि मारा ॥

faasee ddaar ka(n)Th meh maaraa ||

ਲੀਨਾ ਲੂਟਿ ਸਕਲ ਤਿਹ ਧਨ ਕੌ ॥

लीना लूटि सकल तिह धन कौ ॥

leenaa looT sakal teh dhan kau ||

ਕਰਿਯੋ ਅਮੋਹ ਆਪਨੇ ਮਨ ਕੌ ॥੬॥

करियो अमोह आपने मन कौ ॥६॥

kariyo amoh aapane man kau ||6||

ਪ੍ਰਾਤ ਭਏ ਰੋਵਨ ਤਬ ਲਾਗੀ ॥

प्रात भए रोवन तब लागी ॥

praat bhe rovan tab laagee ||

ਜਬ ਸਭ ਪ੍ਰਜਾ ਗਾਵ ਕੀ ਜਾਗੀ ॥

जब सभ प्रजा गाव की जागी ॥

jab sabh prajaa gaav kee jaagee ||

ਮ੍ਰਿਤਕ ਬੰਧੁ ਤਬ ਸਭਨ ਦਿਖਾਯੋ ॥

मृतक बंधु तब सभन दिखायो ॥

mritak ba(n)dh tab sabhan dhikhaayo ||

ਮਰਿਯੋ ਆਜੁ ਇਹ ਸਾਪ ਚਬਾਯੋ ॥੭॥

मरियो आजु इह साप चबायो ॥७॥

mariyo aaj ieh saap chabaayo ||7||

ਭਲੀ ਭਾਤ ਤਨ ਤਾਹਿ ਗਡਾਯੋ ॥

भली भात तन ताहि गडायो ॥

bhalee bhaat tan taeh gaddaayo ||

ਯੌ ਕਾਜੀ ਤਨ ਆਪੁ ਜਤਾਯੋ ॥

यौ काजी तन आपु जतायो ॥

yau kaajee tan aap jataayo ||

ਸਾਜ ਬਾਜਿ ਇਕ ਯਾ ਕੋ ਘੋਰੋ ॥

साज बाजि इक या को घोरो ॥

saaj baaj ik yaa ko ghoro ||

ਔਰ ਜੁ ਕਛੁ ਯਾ ਕੌ ਧਨੁ ਥੋਰੋ ॥੮॥

और जु कछु या कौ धनु थोरो ॥८॥

aauar ju kachh yaa kau dhan thoro ||8||

ਸੋ ਇਹ ਤ੍ਰਿਯਹਿ ਪਠਾਵਨ ਕੀਜੈ ॥

सो इह तृयहि पठावन कीजै ॥

so ieh tirayeh paThaavan keejai ||

ਫਾਰਖਤੀ ਹਮ ਕੌ ਲਿਖਿ ਦੀਜੈ ॥

फारखती हम कौ लिखि दीजै ॥

faarakhatee ham kau likh dheejai ||

ਕਬੁਜ ਲਿਖਾ ਕਾਜੀ ਤੇ ਲਈ ॥

कबुज लिखा काजी ते लई ॥

kabuj likhaa kaajee te liee ||

ਕਛੁ ਧਨ ਮ੍ਰਿਤਕ ਤ੍ਰਿਯਾ ਕਹ ਦਈ ॥੯॥

कछु धन मृतक तृया कह दई ॥९॥

kachh dhan mritak tirayaa keh dhiee ||9||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਇਹ ਛਲ ਅਪਨੋ ਭ੍ਰਾਤ ਹਤਿ ਲੀਨੀ ਕਬੁਜਿ ਲਿਖਾਇ ॥

इह छल अपनो भ्रात हति लीनी कबुजि लिखाइ ॥

eeh chhal apano bhraat hat leenee kabuj likhai ||

ਨਿਸਾ ਕਰੀ ਤਿਹ ਨਾਰਿ ਕੀ ਸਭ ਧਨ ਗਈ ਪਚਾਇ ॥੧੦॥

निसा करी तिह नारि की सभ धन गई पचाइ ॥१०॥

nisaa karee teh naar kee sabh dhan giee pachai ||10||

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਸਤਾਸੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੮੭॥੫੪੫੧॥ਅਫਜੂੰ॥

इति स्री चरित्र पख्याने तृया चरित्रे मंत्री भूप संबादे दोइ सौ सतासी चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२८७॥५४५१॥अफजूँ॥

eit sree charitr pakhayaane tirayaa charitre ma(n)tree bhoop sa(n)baadhe dhoi sau sataasee charitr samaapatam sat subham sat ||287||5451||afajoo(n)||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਯੂਨਾ ਸਹਿਰ ਰੂਮ ਮਹਿ ਜਹਾ ॥

यूना सहिर रूम महि जहा ॥

yoonaa sahir room meh jahaa ||

ਦੇਵ ਛਤ੍ਰ ਰਾਜਾ ਇਕ ਤਹਾ ॥

देव छत्र राजा इक तहा ॥

dhev chhatr raajaa ik tahaa ||

ਛੈਲ ਦੇਇ ਦੁਹਿਤਾ ਤਾ ਕੇ ਇਕ ॥

छैल देइ दुहिता ता के इक ॥

chhail dhei dhuhitaa taa ke ik ||

ਪੜੀ ਬ੍ਯਾਕਰਨ ਕੋਕ ਸਾਸਤ੍ਰਨਿਕ ॥੧॥

पड़ी ब्याकरन कोक सासत्रनिक ॥१॥

paRee bayaakaran kok saasatranik ||1||

ਅਜਿਤ ਸੈਨ ਤਿਹ ਠਾ ਇਕ ਛਤ੍ਰੀ ॥

अजित सैन तिह ठा इक छत्री ॥

ajit sain teh Thaa ik chhatree ||

ਤੇਜਵਾਨ ਬਲਵਾਨ ਧਰਤ੍ਰੀ ॥

तेजवान बलवान धरत्री ॥

tejavaan balavaan dharatree ||

ਰੂਪਵਾਨ ਬਲਵਾਨ ਅਪਾਰਾ ॥

रूपवान बलवान अपारा ॥

roopavaan balavaan apaaraa ||

ਪੂਰੋ ਪੁਰਖ ਜਗਤ ਉਜਿਯਾਰਾ ॥੨॥

पूरो पुरख जगत उजियारा ॥२॥

pooro purakh jagat ujiyaaraa ||2||

ਤੇਜਵਾਨ ਦੁਤਿਵਾਨ ਅਤੁਲ ਬਲ ॥

तेजवान दुतिवान अतुल बल ॥

tejavaan dhutivaan atul bal ||

ਅਰਿ ਅਨੇਕ ਜੀਤੇ ਜਿਨ ਦਲਿ ਮਲਿ ॥

अरि अनेक जीते जिन दलि मलि ॥

ar anek jeete jin dhal mal ||

ਆਵਤ ਤਾਹਿ ਬਿਲੋਕ੍ਯੋ ਰਾਨੀ ॥

आवत ताहि बिलोक्यो रानी ॥

aavat taeh bilokayo raanee ||

ਦੁਹਿਤਾ ਸੋ ਇਹ ਭਾਤਿ ਬਖਾਨੀ ॥੩॥

दुहिता सो इह भाति बखानी ॥३॥

dhuhitaa so ieh bhaat bakhaanee ||3||

ਜੌ ਇਹ ਧਾਮ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੇ ਹੋਤੋ ॥

जौ इह धाम नृपति के होतो ॥

jau ieh dhaam nirapat ke hoto ||

ਤੌ ਤੁਮਰੇ ਲਾਇਕ ਬਰ ਕੋ ਥੋ ॥

तौ तुमरे लाइक बर को थो ॥

tau tumare laik bar ko tho ||

ਅਬ ਮੈ ਅਸ ਕਹ ਕਰੌ ਉਪਾਊ ॥

अब मै अस कह करौ उपाऊ ॥

ab mai as keh karau upaauoo ||

ਐਸੋ ਬਰ ਤੁਹਿ ਆਨ ਮਿਲਾਊ ॥੪॥

ऐसो बर तुहि आन मिलाऊ ॥४॥

aaiso bar tuh aan milaauoo ||4||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਤਨਿਕ ਕੁਅਰਿ ਕੇ ਧੁਨਿ ਜਬ ਅਸਿ ਕਾਨਨ ਪਰੀ ॥

तनिक कुअरि के धुनि जब असि कानन परी ॥

tanik kuar ke dhun jab as kaanan paree ||

ਦੇਖਿ ਰਹੀ ਤਹਿ ਓਰ ਮੈਨ ਅਰੁ ਮਦ ਭਰੀ ॥

देखि रही तहि ओर मैन अरु मद भरी ॥

dhekh rahee teh or main ar madh bharee ||

ਮੋਹਿ ਰਹੀ ਮਨ ਮਾਹਿ ਨ ਪ੍ਰਗਟ ਜਤਾਇਯੋ ॥

मोहि रही मन माहि न प्रगट जताइयो ॥

moh rahee man maeh na pragaT jataiyo ||

ਹੋ ਪਲ ਪਲ ਬਲਿ ਬਲਿ ਜਾਤੀ ਦਿਵਸ ਗਵਾਇਯੋ ॥੫॥

हो पल पल बलि बलि जाती दिवस गवाइयो ॥५॥

ho pal pal bal bal jaatee dhivas gavaiyo ||5||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਰੈਨਿ ਭਏ ਸਹਚਰੀ ਬੁਲਾਈ ॥

रैनि भए सहचरी बुलाई ॥

rain bhe sahacharee bulaiee ||

ਚਿਤ ਬ੍ਰਿਥਾ ਤਿਹ ਸਕਲ ਸੁਨਾਈ ॥

चित बृथा तिह सकल सुनाई ॥

chit birathaa teh sakal sunaiee ||

ਜੌ ਤਿਹ ਦੈ ਮਿਲਾਇ ਮੁਹਿ ਪ੍ਯਾਰੀ ॥

जौ तिह दै मिलाइ मुहि प्यारी ॥

jau teh dhai milai muh payaaree ||

ਤੌ ਜਾਨੌ ਤੂ ਹਿਤੂ ਹਮਾਰੀ ॥੬॥

तौ जानौ तू हितू हमारी ॥६॥

tau jaanau too hitoo hamaaree ||6||

ਕਹਿਯੋ ਕੁਅਰਿ ਸਹਚਰਿ ਸੌ ਜਾਨਾ ॥

कहियो कुअरि सहचरि सौ जाना ॥

kahiyo kuar sahachar sau jaanaa ||

ਭੇਦ ਨ ਦੂਸਰ ਕਾਨ ਬਖਾਨਾ ॥

भेद न दूसर कान बखाना ॥

bhedh na dhoosar kaan bakhaanaa ||

ਤਤਛਿਨ ਦੌਰ ਤਵਨ ਪਹਿ ਗਈ ॥

ततछिन दौर तवन पहि गई ॥

tatachhin dhauar tavan peh giee ||

ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਤਾਹਿ ਪ੍ਰਬੋਧਤ ਭਈ ॥੭॥

बहु बिधि ताहि प्रबोधत भई ॥७॥

bahu bidh taeh prabodhat bhiee ||7||

ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਤਾਹਿ ਪ੍ਰਬੋਧ ਜਤਾਈ ॥

बहु बिधि ताहि प्रबोध जताई ॥

bahu bidh taeh prabodh jataiee ||

ਜ੍ਯੋਂ ਤ੍ਯੋਂ ਤਾਹਿ ਤਹਾ ਲੈ ਆਈ ॥

ज्यों त्यों ताहि तहा लै आई ॥

jayo(n) tayo(n) taeh tahaa lai aaiee ||

ਮਾਰਗ ਕੁਅਰਿ ਬਿਲੋਕ ਜਹਾ ॥

मारग कुअरि बिलोक जहा ॥

maarag kuar bilok jahaa ||

ਲੈ ਪਹੁਚੀ ਮਿਤਵਾ ਕਹ ਤਹਾ ॥੮॥

लै पहुची मितवा कह तहा ॥८॥

lai pahuchee mitavaa keh tahaa ||8||

ਲਖਿ ਤਿਹ ਕੁਅਰਿ ਪ੍ਰਫੁਲਿਤ ਭਈ ॥

लखि तिह कुअरि प्रफुलित भई ॥

lakh teh kuar prafulit bhiee ||

ਜਨੁਕ ਰਾਕ ਨਵੋ ਨਿਧਿ ਪਈ ॥

जनुक राक नवो निधि पई ॥

januk raak navo nidh piee ||

ਬਿਹਸਿ ਬਿਹਸਿ ਤਿਹ ਕੰਠ ਲਗਾਯੋ ॥

बिहसि बिहसि तिह कंठ लगायो ॥

bihas bihas teh ka(n)Th lagaayo ||

ਮਨ ਮਾਨਤ ਕੋ ਭੋਗ ਕਮਾਯੋ ॥੯॥

मन मानत को भोग कमायो ॥९॥

man maanat ko bhog kamaayo ||9||

ਤਾ ਕੋ ਦੂਰ ਦਰਿਦ੍ਰ ਦਿਯਾ ਕਰਿ ॥

ता को दूर दरिद्र दिया करि ॥

taa ko dhoor dharidhr dhiyaa kar ||

ਸੀਸ ਰਹੀ ਧਰ ਸਖੀ ਪਗਨ ਪਰ ॥

सीस रही धर सखी पगन पर ॥

sees rahee dhar sakhee pagan par ||

ਤਵਪ੍ਰਸਾਦ ਮੈ ਮਿਤ੍ਰਹਿ ਲਹਿਯੋ ॥

तवप्रसाद मै मित्रहि लहियो ॥

tavaprasaadh mai mitreh lahiyo ||

ਕਹਾ ਕਹੋ ਤੁਹਿ ਜਾਤ ਨ ਕਹਿਯੋ ॥੧੦॥

कहा कहो तुहि जात न कहियो ॥१०॥

kahaa kaho tuh jaat na kahiyo ||10||

ਅਬ ਕਛੁ ਐਸ ਚਰਿਤ੍ਰ ਬਨੈਯੇ ॥

अब कछु ऐस चरित्र बनैये ॥

ab kachh aais charitr banaiye ||

ਜਾ ਤੇ ਸਦਾ ਮਿਤ੍ਰ ਕਹ ਪੈਯੇ ॥

जा ते सदा मित्र कह पैये ॥

jaa te sadhaa mitr keh paiye ||

ਸੋਵੌ ਸਦਾ ਸੰਗ ਲੈ ਤਾ ਕੌ ॥

सोवौ सदा संग लै ता कौ ॥

sovau sadhaa sa(n)g lai taa kau ||

ਚੀਨਿ ਸਕੈ ਕੋਊ ਨਹਿ ਵਾ ਕੌ ॥੧੧॥

चीनि सकै कोऊ नहि वा कौ ॥११॥

cheen sakai kouoo neh vaa kau ||11||

ਤ੍ਰਿਯ ਚਰਿਤ੍ਰ ਅਸ ਚਿਤ ਬਿਚਾਰੇ ॥

तृय चरित्र अस चित बिचारे ॥

tiray charitr as chit bichaare ||

ਸੁ ਮੈ ਕਹਤ ਹੋ ਸੁਨਹੁ ਪ੍ਯਾਰੇ ॥

सु मै कहत हो सुनहु प्यारे ॥

s mai kahat ho sunahu payaare ||

ਤਾਹਿ ਛਪਾਇ ਸਦਨ ਮਹਿ ਰਾਖਾ ॥

ताहि छपाइ सदन महि राखा ॥

taeh chhapai sadhan meh raakhaa ||

ਰਾਨੀ ਸੌ ਐਸੀ ਬਿਧਿ ਭਾਖਾ ॥੧੨॥

रानी सौ ऐसी बिधि भाखा ॥१२॥

raanee sau aaisee bidh bhaakhaa ||12||

ਰਾਨੀ ਜੋ ਤੁਮ ਪੁਰਖ ਸਰਾਹਾ ॥

रानी जो तुम पुरख सराहा ॥

raanee jo tum purakh saraahaa ||

ਤਾ ਕਹ ਸ੍ਰੀ ਬਿਸੁਨਾਥਨ ਚਾਹਾ ॥

ता कह स्री बिसुनाथन चाहा ॥

taa keh sree bisunaathan chaahaa ||

ਵਾ ਕੋ ਕਾਲਿ ਕਾਲ ਹ੍ਵੈ ਗਯੋ ॥

वा को कालि काल ह्वै गयो ॥

vaa ko kaal kaal havai gayo ||

ਯਾ ਸਖਿ ਕੇ ਮੁਖ ਤੇ ਸੁਨਿ ਲਯੋ ॥੧੩॥

या सखि के मुख ते सुनि लयो ॥१३॥

yaa sakh ke mukh te sun layo ||13||

ਹਮ ਸਭਹਿਨ ਜੋ ਤਾਹਿ ਸਰਾਹਾ ॥

हम सभहिन जो ताहि सराहा ॥

ham sabhahin jo taeh saraahaa ||

ਤਾ ਤੇ ਤਿਸੁ ਬਿਸੁਨਾਥਨ ਚਾਹਾ ॥

ता ते तिसु बिसुनाथन चाहा ॥

taa te tis bisunaathan chaahaa ||

ਜਨਿਯਤ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਤ੍ਰਿਯਨ ਕੀ ਲਾਗੀ ॥

जनियत दृसटि तृयन की लागी ॥

janiyat dhirasaT tirayan kee laagee ||

ਤਾ ਤੇ ਤਾਹਿ ਮ੍ਰਿਤੁ ਲੈ ਭਾਗੀ ॥੧੪॥

ता ते ताहि मृतु लै भागी ॥१४॥

taa te taeh mrit lai bhaagee ||14||

ਰਾਨੀ ਸੋਕ ਤਵਨ ਕੋ ਕਿਯੋ ॥

रानी सोक तवन को कियो ॥

raanee sok tavan ko kiyo ||

ਤਾ ਦਿਨ ਅੰਨ ਨ ਪਾਨੀ ਪਿਯੋ ॥

ता दिन अंन न पानी पियो ॥

taa dhin a(n)n na paanee piyo ||

ਸਾਚ ਮਰਿਯੋ ਜਾਨ੍ਯੋ ਜਿਯ ਤਾ ਕੌ ॥

साच मरियो जान्यो जिय ता कौ ॥

saach mariyo jaanayo jiy taa kau ||

ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਨ ਪਾਯੋ ਯਾ ਕੌ ॥੧੫॥

भेद अभेद न पायो या कौ ॥१५॥

bhedh abhedh na paayo yaa kau ||15||

ਜਸ ਤੁਮ ਸੁੰਦਰ ਯਾਹਿ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥

जस तुम सुँदर याहि निहारियो ॥

jas tum su(n)dhar yaeh nihaariyo ||

ਭਯੌ ਨ ਹੈ ਹ੍ਵੈਹੈ ਨ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥

भयौ न है ह्वैहै न बिचारियो ॥

bhayau na hai havaihai na bichaariyo ||

ਯਾ ਕੀ ਬਹਿਨਿ ਏਕ ਤਿਹ ਘਰ ਮੈ ॥

या की बहिनि एक तिह घर मै ॥

yaa kee bahin ek teh ghar mai ||

ਛਾਡਿ ਅਯੋ ਜਿਹ ਭ੍ਰਾਤ ਨਗਰ ਮੈ ॥੧੬॥

छाडि अयो जिह भ्रात नगर मै ॥१६॥

chhaadd ayo jeh bhraat nagar mai ||16||

ਮੁਹਿ ਤੁਮ ਕਹੋ ਤੁ ਤਹ ਮੈ ਜਾਊ ॥

मुहि तुम कहो तु तह मै जाऊ ॥

muh tum kaho ta teh mai jaauoo ||

ਵਾ ਕੀ ਖੋਜਿ ਬਹਿਨਿ ਮੈ ਲਯਾਊ ॥

वा की खोजि बहिनि मै लयाऊ ॥

vaa kee khoj bahin mai layaauoo ||

ਸੋ ਅਤਿ ਚਤੁਰਿ ਸਭਨ ਗੁਨ ਆਗਰਿ ॥

सो अति चतुरि सभन गुन आगरि ॥

so at chatur sabhan gun aagar ||

ਆਣਿ ਦਿਖਾਊ ਤੁਹਿ ਨ੍ਰਿਪ ਨਾਗਰਿ ॥੧੭॥

आणि दिखाऊ तुहि नृप नागरि ॥१७॥

aan dhikhaauoo tuh nirap naagar ||17||

ਭਲੀ ਭਲੀ ਸਭ ਤ੍ਰਿਯ ਬਖਾਨੀ ॥

भली भली सभ तृय बखानी ॥

bhalee bhalee sabh tiray bakhaanee ||

ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਗਤਿ ਕਿਨੂੰ ਨ ਜਾਨੀ ॥

भेद अभेद गति किनूँ न जानी ॥

bhedh abhedh gat kinoo(n) na jaanee ||

ਖਰਚੀ ਅਧਿਕ ਤਵਨ ਕਹ ਦਈ ॥

खरची अधिक तवन कह दई ॥

kharachee adhik tavan keh dhiee ||

ਤਤਛਿਨ ਕਰਿ ਕੈ ਬਿਦਾ ਪਠਈ ॥੧੮॥

ततछिन करि कै बिदा पठई ॥१८॥

tatachhin kar kai bidhaa paThiee ||18||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਬਿਦਾ ਭਈ ਬਹੁ ਦਰਬ ਲੈ ਗਈ ਕੁਅਰ ਕੇ ਧਾਮ ॥

बिदा भई बहु दरब लै गई कुअर के धाम ॥

bidhaa bhiee bahu dharab lai giee kuar ke dhaam ||

ਆਠ ਮਾਸ ਦੁਰਿ ਤਹ ਰਹੀ ਲਖੀ ਨ ਦੂਸਰ ਬਾਮ ॥੧੯॥

आठ मास दुरि तह रही लखी न दूसर बाम ॥१९॥

aaTh maas dhur teh rahee lakhee na dhoosar baam ||19||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਨਵਮੋ ਮਾਸ ਚੜਤ ਜਬ ਭਯੋ ॥

नवमो मास चड़त जब भयो ॥

navamo maas chaRat jab bhayo ||

ਤਾ ਕਹ ਭੇਸ ਨਾਰਿ ਕੋ ਕਯੋ ॥

ता कह भेस नारि को कयो ॥

taa keh bhes naar ko kayo ||

ਲੈ ਰਾਨੀ ਕਹ ਤਾਹਿ ਦਿਖਾਯੋ ॥

लै रानी कह ताहि दिखायो ॥

lai raanee keh taeh dhikhaayo ||

ਸਭਹਿਨ ਹੇਰਿ ਹਿਯੋ ਹੁਲਸਾਯੋ ॥੨੦॥

सभहिन हेरि हियो हुलसायो ॥२०॥

sabhahin her hiyo hulasaayo ||20||

ਜੋ ਮੈ ਕਹੋ ਸੁਨਹੁ ਨ੍ਰਿਪ ਨਾਰੀ ॥

जो मै कहो सुनहु नृप नारी ॥

jo mai kaho sunahu nirap naaree ||

ਇਹ ਸੌਪਹੁ ਤੁਮ ਅਪਨਿ ਦੁਲਾਰੀ ॥

इह सौपहु तुम अपनि दुलारी ॥

eeh sauapahu tum apan dhulaaree ||

ਰਾਜਾ ਸਾਥ ਨ ਭੇਦ ਬਖਾਨੋ ॥

राजा साथ न भेद बखानो ॥

raajaa saath na bhedh bakhaano ||

ਮੇਰੋ ਬਚਨ ਸਤਿ ਕਰ ਮਾਨੋ ॥੨੧॥

मेरो बचन सति कर मानो ॥२१॥

mero bachan sat kar maano ||21||

ਜੋ ਇਸ ਕੌ ਰਾਜਾ ਲਹਿ ਲੈ ਹੈ ॥

जो इस कौ राजा लहि लै है ॥

jo is kau raajaa leh lai hai ||

ਭੂਲਿ ਤਿਹਾਰੋ ਧਾਮ ਨ ਐ ਹੈ ॥

भूलि तिहारो धाम न ऐ है ॥

bhool tihaaro dhaam na aai hai ||

ਲੈ ਯਾ ਕੌ ਕਰਿ ਹੈ ਨਿਜੁ ਨਾਰੀ ॥

लै या कौ करि है निजु नारी ॥

lai yaa kau kar hai nij naaree ||

ਮੁਖ ਬਾਏ ਰਹਿ ਹੋ ਤੁਮ ਪ੍ਯਾਰੀ ॥੨੨॥

मुख बाए रहि हो तुम प्यारी ॥२२॥

mukh baae reh ho tum payaaree ||22||

ਭਲੀ ਕਹੀ ਤੁਹਿ ਤਾਹਿ ਬਖਾਨੀ ॥

भली कही तुहि ताहि बखानी ॥

bhalee kahee tuh taeh bakhaanee ||

ਤ੍ਰਿਯ ਚਰਿਤ੍ਰ ਗਤਿ ਕਿਨੂੰ ਨ ਜਾਨੀ ॥

तृय चरित्र गति किनूँ न जानी ॥

tiray charitr gat kinoo(n) na jaanee ||

ਤਿਹ ਕੋ ਭਵਨ ਸੁਤਾ ਕੇ ਰਾਖਾ ॥

तिह को भवन सुता के राखा ॥

teh ko bhavan sutaa ke raakhaa ||

ਭੇਦ ਨ ਮੂਲ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਤਨ ਭਾਖਾ ॥੨੩॥

भेद न मूल नृपति तन भाखा ॥२३॥

bhedh na mool nirapat tan bhaakhaa ||23||

ਚਹਤ ਹੁਤੀ ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਤਾ ਸੁ ਭਈ ॥

चहत हुती नृप सुता सु भई ॥

chahat hutee nirap sutaa su bhiee ||

ਇਹ ਛਲ ਸੋ ਸਹਚਰਿ ਛਲਿ ਗਈ ॥

इह छल सो सहचरि छलि गई ॥

eeh chhal so sahachar chhal giee ||

ਤਾ ਕਹ ਪ੍ਰਗਟ ਧਾਮ ਮਹਿ ਰਾਖਾ ॥

ता कह प्रगट धाम महि राखा ॥

taa keh pragaT dhaam meh raakhaa ||

ਨ੍ਰਿਪਹਿ ਭੇਦ ਕੋਊ ਤ੍ਰਿਯਹਿ ਨ ਭਾਖਾ ॥੨੪॥

नृपहि भेद कोऊ तृयहि न भाखा ॥२४॥

nirapeh bhedh kouoo tirayeh na bhaakhaa ||24||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਇਹ ਚਰਿਤ੍ਰ ਤਿਹ ਚੰਚਲਾ ਲਹਿਯੋ ਆਪਨੋ ਯਾਰ ॥

इह चरित्र तिह चंचला लहियो आपनो यार ॥

eeh charitr teh cha(n)chalaa lahiyo aapano yaar ||

ਸਭ ਤ੍ਰਿਯ ਮੁਖ ਬਾਏ ਰਹੀ ਸਕਾ ਨ ਕੋਊ ਬਿਚਾਰ ॥੨੫॥

सभ तृय मुख बाए रही सका न कोऊ बिचार ॥२५॥

sabh tiray mukh baae rahee sakaa na kouoo bichaar ||25||

ਸੁਰ ਮੁਨਿ ਨਾਗ ਭੁਜੰਗ ਸਭ ਨਰ ਬਪੁਰੇ ਕਿਨ ਮਾਹਿ ॥

सुर मुनि नाग भुजंग सभ नर बपुरे किन माहि ॥

sur mun naag bhuja(n)g sabh nar bapure kin maeh ||

ਦੇਵ ਅਦੇਵ ਤ੍ਰਿਯਾਨ ਕੇ ਭੇਦ ਪਛਾਨਤ ਨਾਹਿ ॥੨੬॥

देव अदेव तृयान के भेद पछानत नाहि ॥२६॥

dhev adhev tirayaan ke bhedh pachhaanat naeh ||26||

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਅਠਾਸੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੮੮॥੫੪੭੭॥ਅਫਜੂੰ॥

इति स्री चरित्र पख्याने तृया चरित्रे मंत्री भूप संबादे दोइ सौ अठासी चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२८८॥५४७७॥अफजूँ॥

eit sree charitr pakhayaane tirayaa charitre ma(n)tree bhoop sa(n)baadhe dhoi sau aThaasee charitr samaapatam sat subham sat ||288||5477||afajoo(n)||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਸੁਨਾ ਸਹਿਰ ਬਗਦਾਦ ਕੇ ਦਛਿਨ ਸੈਨ ਨਰੇਸ ॥

सुना सहिर बगदाद के दछिन सैन नरेस ॥

sunaa sahir bagadhaadh ke dhachhin sain nares ||

ਦਛਿਨ ਦੇ ਤਾ ਕੇ ਤਰੁਨਿ ਰਹਤ ਸੁ ਰਤਿ ਕੇ ਭੇਸ ॥੧॥

दछिन दे ता के तरुनि रहत सु रति के भेस ॥१॥

dhachhin dhe taa ke tarun rahat su rat ke bhes ||1||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਕਮਲ ਕੇਤੁ ਇਕ ਸਾਹੁ ਬਸਤ ਤਹ ॥

कमल केतु इक साहु बसत तह ॥

kamal ket ik saahu basat teh ||

ਜਾ ਸਮ ਦੂਸਰ ਭਯੋ ਨ ਮਹਿ ਮਹ ॥

जा सम दूसर भयो न महि मह ॥

jaa sam dhoosar bhayo na meh meh ||

ਤੇਜਵਾਨ ਬਲਵਾਨ ਧਰਤ੍ਰੀ ॥

तेजवान बलवान धरत्री ॥

tejavaan balavaan dharatree ||

ਜਾਹਿਰ ਚਹੂੰ ਓਰ ਮਹਿ ਛਤ੍ਰੀ ॥੨॥

जाहिर चहूँ ओर महि छत्री ॥२॥

jaahir chahoo(n) or meh chhatree ||2||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਜਬ ਰਾਨੀ ਤਿਹ ਕੁਅਰ ਕੋ ਰੂਪ ਬਿਲੋਕਾ ਨੈਨ ॥

जब रानी तिह कुअर को रूप बिलोका नैन ॥

jab raanee teh kuar ko roop bilokaa nain ||

ਰਹੀ ਮਗਨ ਹ੍ਵੈ ਮੈਨ ਮਦ ਬਿਸਰ ਗਈ ਸੁਧਿ ਐਨ ॥੩॥

रही मगन ह्वै मैन मद बिसर गई सुधि ऐन ॥३॥

rahee magan havai main madh bisar giee sudh aain ||3||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਚਤੁਰ ਸਹਚਰੀ ਕੁਅਰਿ ਹਕਾਰੀ ॥

चतुर सहचरी कुअरि हकारी ॥

chatur sahacharee kuar hakaaree ||

ਆਨਿ ਕੁਅਰਿ ਤਨ ਕੀਅਸ ਜੁਹਾਰੀ ॥

आनि कुअरि तन कीअस जुहारी ॥

aan kuar tan keeas juhaaree ||

ਚਿਤ ਕੋ ਭੇਦ ਸਕਲ ਤਿਹ ਦੀਯੋ ॥

चित को भेद सकल तिह दीयो ॥

chit ko bhedh sakal teh dheeyo ||

ਵਾ ਕੇ ਤੀਰ ਪਠਾਵਨ ਕੀਯੋ ॥੪॥

वा के तीर पठावन कीयो ॥४॥

vaa ke teer paThaavan keeyo ||4||

ਬਾਰ ਨ ਲਗੀ ਸਖੀ ਤਹ ਆਈ ॥

बार न लगी सखी तह आई ॥

baar na lagee sakhee teh aaiee ||

ਆਨ ਕੁਅਰ ਤਨ ਬ੍ਰਿਥਾ ਜਤਾਈ ॥

आन कुअर तन बृथा जताई ॥

aan kuar tan birathaa jataiee ||

ਤੋ ਪਰ ਅਟਕਤ ਨ੍ਰਿਪ ਤ੍ਰਿਯ ਭਈ ॥

तो पर अटकत नृप तृय भई ॥

to par aTakat nirap tiray bhiee ||

ਛੂਟਹੁ ਕਸਬ ਲਗਨ ਲਗਿ ਗਈ ॥੫॥

छूटहु कसब लगन लगि गई ॥५॥

chhooTahu kasab lagan lag giee ||5||

ਅਬ ਵਹ ਧਾਮ ਕ੍ਰਿਤਾਰਥ ਕੀਜੈ ॥

अब वह धाम कृतारथ कीजै ॥

ab veh dhaam kirataarath keejai ||

ਹ੍ਯਾਂ ਤੇ ਚਲਿ ਵਹਿ ਗ੍ਰਿਹ ਪਗੁ ਦੀਜੈ ॥

ह्याँ ते चलि वहि गृह पगु दीजै ॥

hayaa(n) te chal veh gireh pag dheejai ||

ਉਠਹੁ ਕੁਅਰ ਜੂ ਬਿਲਮ ਨ ਲੈਯੈ ॥

उठहु कुअर जू बिलम न लैयै ॥

auThahu kuar joo bilam na laiyai ||

ਰਾਜ ਤਰੁਨਿ ਕੇ ਸੇਜ ਸੁਹੈਯੈ ॥੬॥

राज तरुनि के सेज सुहैयै ॥६॥

raaj tarun ke sej suhaiyai ||6||

ਜਿਹ ਤਿਹ ਬਿਧ ਤਾ ਕੋ ਮਨ ਲੀਨਾ ॥

जिह तिह बिध ता को मन लीना ॥

jeh teh bidh taa ko man leenaa ||

ਆਨਿ ਮਿਲਾਇ ਕੁਅਰਿ ਕਹ ਦੀਨਾ ॥

आनि मिलाइ कुअरि कह दीना ॥

aan milai kuar keh dheenaa ||

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਤਿਹ ਤਾਹਿ ਰਿਝਾਯੋ ॥

भाति भाति तिह ताहि रिझायो ॥

bhaat bhaat teh taeh rijhaayo ||

ਚਾਰਿ ਪਹਰ ਨਿਸਿ ਭੋਗ ਕਮਾਯੋ ॥੭॥

चारि पहर निसि भोग कमायो ॥७॥

chaar pahar nis bhog kamaayo ||7||

ਕੇਲ ਕਰਤ ਨਿਸਿ ਸਕਲ ਬਿਹਾਨੀ ॥

केल करत निसि सकल बिहानी ॥

kel karat nis sakal bihaanee ||

ਕਰਤ ਕਾਮ ਕੀ ਕੋਟਿ ਕਹਾਨੀ ॥

करत काम की कोटि कहानी ॥

karat kaam kee koT kahaanee ||

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਕੇ ਆਸਨ ਕਰਿ ਕੈ ॥

भाति भाति के आसन करि कै ॥

bhaat bhaat ke aasan kar kai ||

ਕਾਮ ਤਪਤ ਸਭ ਹੀ ਕਹਿ ਹਰਿ ਕੈ ॥੮॥

काम तपत सभ ही कहि हरि कै ॥८॥

kaam tapat sabh hee keh har kai ||8||

ਭੋਰ ਭਯੋ ਰਜਨੀ ਜਬ ਗਈ ॥

भोर भयो रजनी जब गई ॥

bhor bhayo rajanee jab giee ||

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਚਿਰਈ ਚੁਹਚਈ ॥

भाति भाति चिरई चुहचई ॥

bhaat bhaat chiriee chuhachiee ||

ਸ੍ਰਮਿਤ ਭਏ ਦੋਊ ਕੇਲ ਕਮਾਤੇ ॥

स्रमित भए दोऊ केल कमाते ॥

sramit bhe dhouoo kel kamaate ||

ਏਕਹਿ ਸੇਜ ਸੋਏ ਰਸ ਮਾਤੇ ॥੯॥

एकहि सेज सोए रस माते ॥९॥

ekeh sej soe ras maate ||9||

ਸੋਵਤ ਤ੍ਯਾਗ ਨੀਦਿ ਜਬ ਜਗੇ ॥

सोवत त्याग नीदि जब जगे ॥

sovat tayaag needh jab jage ||

ਮਿਲਿ ਕਰਿ ਕੇਲ ਕਰਨ ਤਬ ਲਗੇ ॥

मिलि करि केल करन तब लगे ॥

mil kar kel karan tab lage ||

ਆਸਨ ਕਰਤ ਅਨੇਕ ਪ੍ਰਕਾਰਾ ॥

आसन करत अनेक प्रकारा ॥

aasan karat anek prakaaraa ||

ਕੋਕਹੁੰ ਤੇ ਦਸ ਗੁਨ ਬਿਸਤਾਰਾ ॥੧੦॥

कोकहुँ ते दस गुन बिसतारा ॥१०॥

kokahu(n) te dhas gun bisataaraa ||10||

ਕੇਲ ਕਮਾਤ ਅਧਿਕ ਰਸ ਮਾਤੈ ॥

केल कमात अधिक रस मातै ॥

kel kamaat adhik ras maatai ||

ਭੂਲਿ ਗਈ ਘਰ ਕੀ ਸੁਧਿ ਸਾਤੈ ॥

भूलि गई घर की सुधि सातै ॥

bhool giee ghar kee sudh saatai ||

ਚਿਤ ਅਪਨੋ ਅਸ ਕੀਯਾ ਬਿਚਾਰਾ ॥

चित अपनो अस कीया बिचारा ॥

chit apano as keeyaa bichaaraa ||

ਪ੍ਰਗਟ ਮਿਤ੍ਰ ਕੇ ਸਾਥ ਉਚਾਰਾ ॥੧੧॥

प्रगट मित्र के साथ उचारा ॥११॥

pragaT mitr ke saath uchaaraa ||11||

ਸੁਨਹੁ ਬਾਤ ਪ੍ਯਾਰੇ ਤੁਮ ਮੇਰੀ ॥

सुनहु बात प्यारे तुम मेरी ॥

sunahu baat payaare tum meree ||

ਦਾਸੀ ਭਈ ਆਜ ਮੈ ਤੇਰੀ ॥

दासी भई आज मै तेरी ॥

dhaasee bhiee aaj mai teree ||

ਮੇਰੇ ਤੋਟ ਦਰਬ ਕੀ ਨਾਹੀ ॥

मेरे तोट दरब की नाही ॥

mere toT dharab kee naahee ||

ਹਮ ਤੁਮ ਆਵਹੁ ਕਹੂੰ ਸਿਧਾਹੀ ॥੧੨॥

हम तुम आवहु कहूँ सिधाही ॥१२॥

ham tum aavahu kahoo(n) sidhaahee ||12||

ਐਸੋ ਜਤਨ ਮਿਤ੍ਰ ਕਛੁ ਕਰਿਯੈ ॥

ऐसो जतन मित्र कछु करियै ॥

aaiso jatan mitr kachh kariyai ||

ਅਪਨੇ ਲੈ ਮੁਹਿ ਸੰਗ ਸਿਧਰਿਯੈ ॥

अपने लै मुहि संग सिधरियै ॥

apane lai muh sa(n)g sidhariyai ||

ਅਤਿਥ ਭੇਸ ਦੋਊ ਧਰਿ ਲੈਹੈਂ ॥

अतिथ भेस दोऊ धरि लैहैं ॥

atith bhes dhouoo dhar laihai(n) ||

ਇਕ ਠਾ ਬੈਠ ਖਜਾਨਾ ਖੈਹੈਂ ॥੧੩॥

इक ठा बैठ खजाना खैहैं ॥१३॥

eik Thaa baiTh khajaanaa khaihai(n) ||13||

ਜਾਰ ਕਹਿਯੋ ਅਬਲਾ ਸੌ ਐਸੇ ॥

जार कहियो अबला सौ ऐसे ॥

jaar kahiyo abalaa sau aaise ||

ਤੁਹਿ ਨਿਕਸੇ ਲੈ ਕਰਿ ਸੰਗਿ ਕੈਸੇ ॥

तुहि निकसे लै करि संगि कैसे ॥

tuh nikase lai kar sa(n)g kaise ||

ਠਾਢੇ ਈਹਾ ਅਨਿਕ ਰਖਵਾਰੇ ॥

ठाढे ईहा अनिक रखवारे ॥

Thaadde ieehaa anik rakhavaare ||

ਨਭ ਕੇ ਜਾਤ ਪਖੇਰੂ ਮਾਰੈ ॥੧੪॥

नभ के जात पखेरू मारै ॥१४॥

nabh ke jaat pakheroo maarai ||14||