ਭਯੋ ਪ੍ਰਾਤ ਸਭ ਹੀ ਜਨ ਜਾਗੇ ॥

भयो प्रात सभ ही जन जागे ॥

bhayo praat sabh hee jan jaage ||

ਅਪਨੇ ਅਪਨੇ ਕਾਰਜ ਲਾਗੇ ॥

अपने अपने कारज लागे ॥

apane apane kaaraj laage ||

ਰਾਇ ਭਵਨ ਤੇ ਬਾਹਰ ਆਯੋ ॥

राइ भवन ते बाहर आयो ॥

rai bhavan te baahar aayo ||

ਸਭਾ ਬੈਠ ਦੀਵਾਨ ਲਗਾਯੋ ॥੧॥

सभा बैठ दीवान लगायो ॥१॥

sabhaa baiTh dheevaan lagaayo ||1||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਪ੍ਰਾਤ ਭਏ ਤਵਨੈ ਤ੍ਰਿਯਾ ਹਿਤ ਤਜਿ ਰਿਸ ਉਪਜਾਇ ॥

प्रात भए तवनै तृया हित तजि रिस उपजाइ ॥

praat bhe tavanai tirayaa hit taj ris upajai ||

ਪਨੀ ਪਾਮਰੀ ਜੋ ਹੁਤੇ ਸਭਹਿਨ ਦਏ ਦਿਖਾਇ ॥੨॥

पनी पामरी जो हुते सभहिन दए दिखाइ ॥२॥

panee paamaree jo hute sabhahin dhe dhikhai ||2||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਰਾਇ ਸਭਾ ਮਹਿ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥

राइ सभा महि बचन उचारे ॥

rai sabhaa meh bachan uchaare ||

ਪਨੀ ਪਾਮਰੀ ਹਰੇ ਹਮਾਰੇ ॥

पनी पामरी हरे हमारे ॥

panee paamaree hare hamaare ||

ਤਾਹਿ ਸਿਖ੍ਯ ਜੋ ਹਮੈ ਬਤਾਵੈ ॥

ताहि सिख्य जो हमै बतावै ॥

taeh sikhay jo hamai bataavai ||

ਤਾ ਤੇ ਕਾਲ ਨਿਕਟ ਨਹਿ ਆਵੈ ॥੩॥

ता ते काल निकट नहि आवै ॥३॥

taa te kaal nikaT neh aavai ||3||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਬਚਨ ਸੁਨਤ ਗੁਰ ਬਕ੍ਰਤ ਤੇ ਸਿਖ੍ਯ ਨ ਸਕੇ ਦੁਰਾਇ ॥

बचन सुनत गुर बक्रत ते सिख्य न सके दुराइ ॥

bachan sunat gur bakrat te sikhay na sake dhurai ||

ਪਨੀ ਪਾਮਰੀ ਕੇ ਸਹਿਤ ਸੋ ਤ੍ਰਿਯ ਦਈ ਬਤਾਇ ॥੪॥

पनी पामरी के सहित सो तृय दई बताइ ॥४॥

panee paamaree ke sahit so tiray dhiee batai ||4||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਤਬੈ ਰਾਇ ਯੌ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥

तबै राइ यौ बचन उचारे ॥

tabai rai yau bachan uchaare ||

ਗਹਿ ਲ੍ਯਾਵਹੁ ਤਿਹ ਤੀਰ ਹਮਾਰੇ ॥

गहि ल्यावहु तिह तीर हमारे ॥

geh layaavahu teh teer hamaare ||

ਪਨੀ ਪਾਮਰੀ ਸੰਗ ਲੈ ਐਯਹੁ ॥

पनी पामरी संग लै ऐयहु ॥

panee paamaree sa(n)g lai aaiyahu ||

ਮੋਰਿ ਕਹੇ ਬਿਨੁ ਤ੍ਰਾਸ ਨ ਦੈਯਹੁ ॥੫॥

मोरि कहे बिनु त्रास न दैयहु ॥५॥

mor kahe bin traas na dhaiyahu ||5||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਸੁਨਤ ਰਾਇ ਕੇ ਬਚਨ ਕੋ ਲੋਗ ਪਰੇ ਅਰਰਾਇ ॥

सुनत राइ के बचन को लोग परे अरराइ ॥

sunat rai ke bachan ko log pare ararai ||

ਪਨੀ ਪਾਮਰੀ ਤ੍ਰਿਯ ਸਹਿਤ ਲ੍ਯਾਵਤ ਭਏ ਬਨਾਇ ॥੬॥

पनी पामरी तृय सहित ल्यावत भए बनाइ ॥६॥

panee paamaree tiray sahit layaavat bhe banai ||6||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਕਹੁ ਸੁੰਦਰਿ ਕਿਹ ਕਾਜ ਬਸਤ੍ਰ ਤੈ ਹਰੇ ਹਮਾਰੇ ॥

कहु सुँदरि किह काज बसत्र तै हरे हमारे ॥

kahu su(n)dhar keh kaaj basatr tai hare hamaare ||

ਦੇਖ ਭਟਨ ਕੀ ਭੀਰਿ ਤ੍ਰਾਸ ਉਪਜ੍ਯੋ ਨਹਿ ਥਾਰੇ ॥

देख भटन की भीरि त्रास उपज्यो नहि थारे ॥

dhekh bhaTan kee bheer traas upajayo neh thaare ||

ਜੋ ਚੋਰੀ ਜਨ ਕਰੈ ਕਹੌ ਤਾ ਕੌ ਕ੍ਯਾ ਕਰਿਯੈ ॥

जो चोरी जन करै कहौ ता कौ क्या करियै ॥

jo choree jan karai kahau taa kau kayaa kariyai ||

ਹੋ ਨਾਰਿ ਜਾਨਿ ਕੈ ਟਰੌ ਨਾਤਰ ਜਿਯ ਤੇ ਤੁਹਿ ਮਰਿਯੈ ॥੭॥

हो नारि जानि कै टरौ नातर जिय ते तुहि मरियै ॥७॥

ho naar jaan kai Tarau naatar jiy te tuh mariyai ||7||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਪਰ ਪਿਯਰੀ ਮੁਖ ਪਰ ਗਈ ਨੈਨ ਰਹੀ ਨਿਹੁਰਾਇ ॥

पर पियरी मुख पर गई नैन रही निहुराइ ॥

par piyaree mukh par giee nain rahee nihurai ||

ਧਰਕ ਧਰਕ ਛਤਿਯਾ ਕਰੈ ਬਚਨ ਨ ਭਾਖ੍ਯੋ ਜਾਇ ॥੮॥

धरक धरक छतिया करै बचन न भाख्यो जाइ ॥८॥

dharak dharak chhatiyaa karai bachan na bhaakhayo jai ||8||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਹਮ ਪੂਛਹਿਗੇ ਯਾਹਿ ਨ ਤੁਮ ਕਛੁ ਭਾਖਿਯੋ ॥

हम पूछहिगे याहि न तुम कछु भाखियो ॥

ham poochhahige yaeh na tum kachh bhaakhiyo ||

ਯਾਹੀ ਕੈ ਘਰ ਮਾਹਿ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਰਾਖਿਯੋ ॥

याही कै घर माहि भली बिधि राखियो ॥

yaahee kai ghar maeh bhalee bidh raakhiyo ||

ਨਿਰਨੌ ਕਰਿ ਹੈ ਏਕ ਇਕਾਤ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ॥

निरनौ करि है एक इकात बुलाइ कै ॥

niranau kar hai ek ikaat bulai kai ||

ਹੋ ਤਬ ਦੈਹੈ ਇਹ ਜਾਨ ਹ੍ਰਿਦੈ ਸੁਖੁ ਪਾਇ ਕੈ ॥੯॥

हो तब दैहै इह जान हृदै सुखु पाइ कै ॥९॥

ho tab dhaihai ieh jaan hiradhai sukh pai kai ||9||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਪ੍ਰਾਤ ਭਯੋ ਤ੍ਰਿਯ ਬਹੁਰਿ ਬੁਲਾਈ ॥

प्रात भयो तृय बहुरि बुलाई ॥

praat bhayo tiray bahur bulaiee ||

ਸਕਲ ਕਥਾ ਕਹਿ ਤਾਹਿ ਸੁਨਾਈ ॥

सकल कथा कहि ताहि सुनाई ॥

sakal kathaa keh taeh sunaiee ||

ਤੁਮ ਕੁਪਿ ਹਮ ਪਰਿ ਚਰਿਤ ਬਨਾਯੋ ॥

तुम कुपि हम परि चरित बनायो ॥

tum kup ham par charit banaayo ||

ਹਮਹੂੰ ਤੁਮ ਕਹ ਚਰਿਤ ਦਿਖਾਯੋ ॥੧੦॥

हमहूँ तुम कह चरित दिखायो ॥१०॥

hamahoo(n) tum keh charit dhikhaayo ||10||

ਤਾ ਕੋ ਭ੍ਰਾਤ ਬੰਦਿ ਤੇ ਛੋਰਿਯੋ ॥

ता को भ्रात बंदि ते छोरियो ॥

taa ko bhraat ba(n)dh te chhoriyo ||

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਤਿਹ ਤ੍ਰਿਯਹਿ ਨਿਹੋਰਿਯੋ ॥

भाति भाति तिह तृयहि निहोरियो ॥

bhaat bhaat teh tirayeh nihoriyo ||

ਬਹੁਰਿ ਐਸ ਜਿਯ ਕਬਹੂੰ ਨ ਧਰਿਯਹੁ ॥

बहुरि ऐस जिय कबहूँ न धरियहु ॥

bahur aais jiy kabahoo(n) na dhariyahu ||

ਮੋ ਅਪਰਾਧ ਛਿਮਾਪਨ ਕਰਿਯਹੁ ॥੧੧॥

मो अपराध छिमापन करियहु ॥११॥

mo aparaadh chhimaapan kariyahu ||11||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਛਿਮਾ ਕਰਹੁ ਅਬ ਤ੍ਰਿਯ ਹਮੈ ਬਹੁਰਿ ਨ ਕਰਿਯਹੁ ਰਾਧਿ ॥

छिमा करहु अब तृय हमै बहुरि न करियहु राधि ॥

chhimaa karahu ab tiray hamai bahur na kariyahu raadh ||

ਬੀਸ ਸਹੰਸ ਟਕਾ ਤਿਸੈ ਦਈ ਛਿਮਾਹੀ ਬਾਧਿ ॥੧੨॥

बीस सहंस टका तिसै दई छिमाही बाधि ॥१२॥

bees saha(n)s Takaa tisai dhiee chhimaahee baadh ||12||

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੋ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਤੇਈਸਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੩॥੪੬੦॥ਅਫਜੂੰ॥

इति स्री चरित्र पख्याने तृया चरित्रो मंत्री भूप संबादे तेईसवो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२३॥४६०॥अफजूँ॥

eit sree charitr pakhayaane tirayaa charitro ma(n)tree bhoop sa(n)baadhe teieesavo charitr samaapatam sat subham sat ||23||460||afajoo(n)||

ਸੋਰਠਾ ॥

सोरठा ॥

soraThaa ||

ਦੀਨੋ ਬਹੁਰਿ ਪਠਾਇ ਬੰਦਸਾਲ ਪਿਤ ਪੂਤ ਕਉ ॥

दीनो बहुरि पठाइ बंदसाल पित पूत कउ ॥

dheeno bahur paThai ba(n)dhasaal pit poot kau ||

ਲੀਨੋ ਬਹੁਰਿ ਬੁਲਾਇ ਭੋਰ ਹੋਤ ਅਪੁਨੇ ਨਿਕਟਿ ॥੧॥

लीनो बहुरि बुलाइ भोर होत अपुने निकटि ॥१॥

leeno bahur bulai bhor hot apune nikaT ||1||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਪੁਨਿ ਮੰਤ੍ਰੀ ਇਕ ਕਥਾ ਉਚਾਰੀ ॥

पुनि मंत्री इक कथा उचारी ॥

pun ma(n)tree ik kathaa uchaaree ||

ਸੁਨਹੁ ਰਾਇ ਇਕ ਬਾਤ ਹਮਾਰੀ ॥

सुनहु राइ इक बात हमारी ॥

sunahu rai ik baat hamaaree ||

ਏਕ ਚਰਿਤ ਤ੍ਰਿਯ ਤੁਮਹਿ ਸੁਨਾਊ ॥

एक चरित तृय तुमहि सुनाऊ ॥

ek charit tiray tumeh sunaauoo ||

ਤਾ ਤੇ ਤੁਮ ਕੌ ਅਧਿਕ ਰਿਝਾਊ ॥੨॥

ता ते तुम कौ अधिक रिझाऊ ॥२॥

taa te tum kau adhik rijhaauoo ||2||

ਉਤਰ ਦੇਸ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਇਕ ਭਾਰੋ ॥

उतर देस नृपति इक भारो ॥

autar dhes nirapat ik bhaaro ||

ਸੂਰਜ ਬੰਸ ਮਾਹਿ ਉਜਿਯਾਰੋ ॥

सूरज बंस माहि उजियारो ॥

sooraj ba(n)s maeh ujiyaaro ||

ਚੰਦ੍ਰਮਤੀ ਤਾ ਕੀ ਪਟਰਾਨੀ ॥

चंद्रमती ता की पटरानी ॥

cha(n)dhramatee taa kee paTaraanee ||

ਮਾਨਹੁ ਛੀਰ ਸਿੰਧ ਮਥਿਆਨੀ ॥੩॥

मानहु छीर सिंध मथिआनी ॥३॥

maanahu chheer si(n)dh mathiaanee ||3||

ਏਕ ਸੁਤਾ ਤਾ ਕੇ ਭਵ ਲਯੋ ॥

एक सुता ता के भव लयो ॥

ek sutaa taa ke bhav layo ||

ਜਾਨਕ ਡਾਰਿ ਗੋਦ ਰਵਿ ਦਯੋ ॥

जानक डारि गोद रवि दयो ॥

jaanak ddaar godh rav dhayo ||

ਜੋਬਨ ਜੇਬ ਅਧਿਕ ਤਿਹ ਬਾਢੀ ॥

जोबन जेब अधिक तिह बाढी ॥

joban jeb adhik teh baaddee ||

ਮਾਨਹੁ ਚੰਦ੍ਰ ਸਾਰ ਮਥਿ ਕਾਢੀ ॥੪॥

मानहु चंद्र सार मथि काढी ॥४॥

maanahu cha(n)dhr saar math kaaddee ||4||

ਧਰਿਯੋ ਸੁਮੇਰ ਕੁਅਰਿ ਤਿਹ ਨਾਮਾ ॥

धरियो सुमेर कुअरि तिह नामा ॥

dhariyo sumer kuar teh naamaa ||

ਜਾ ਸਮ ਔਰ ਨ ਜਗ ਮੈ ਬਾਮਾ ॥

जा सम और न जग मै बामा ॥

jaa sam aauar na jag mai baamaa ||

ਸੁੰਦਰਿ ਤਿਹੂੰ ਭਵਨ ਮਹਿ ਭਈ ॥

सुँदरि तिहूँ भवन महि भई ॥

su(n)dhar tihoo(n) bhavan meh bhiee ||

ਜਾਨੁਕ ਕਲਾ ਚੰਦ੍ਰ ਕੀ ਵਈ ॥੫॥

जानुक कला चंद्र की वई ॥५॥

jaanuk kalaa cha(n)dhr kee viee ||5||

ਜੋਬਨ ਜੇਬ ਅਧਿਕ ਤਿਹ ਧਰੀ ॥

जोबन जेब अधिक तिह धरी ॥

joban jeb adhik teh dharee ||

ਮੈਨ ਸੁਨਾਰ ਭਰਨੁ ਜਨੁ ਭਰੀ ॥

मैन सुनार भरनु जनु भरी ॥

main sunaar bharan jan bharee ||

ਵਾ ਕੀ ਪ੍ਰਭਾ ਜਾਤ ਨਹਿ ਕਹੀ ॥

वा की प्रभा जात नहि कही ॥

vaa kee prabhaa jaat neh kahee ||

ਜਾਨਕ ਫੂਲ ਮਾਲਤੀ ਰਹੀ ॥੬॥

जानक फूल मालती रही ॥६॥

jaanak fool maalatee rahee ||6||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਜਗੈ ਜੁਬਨ ਕੀ ਜੇਬ ਕੇ ਝਲਕਤ ਗੋਰੇ ਅੰਗ ॥

जगै जुबन की जेब के झलकत गोरे अंग ॥

jagai juban kee jeb ke jhalakat gore a(n)g ||

ਜਨੁ ਕਰਿ ਛੀਰ ਸਮੁੰਦ੍ਰ ਮੈ ਦਮਕਤ ਛੀਰ ਤਰੰਗ ॥੭॥

जनु करि छीर समुँद्र मै दमकत छीर तरंग ॥७॥

jan kar chheer samu(n)dhr mai dhamakat chheer tara(n)g ||7||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਦਛਿਨ ਦੇਸ ਨ੍ਰਿਪਤ ਵਹ ਬਰੀ ॥

दछिन देस नृपत वह बरी ॥

dhachhin dhes nirapat veh baree ||

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਕੇ ਭੋਗਨ ਕਰੀ ॥

भाति भाति के भोगन करी ॥

bhaat bhaat ke bhogan karee ||

ਦੋਇ ਪੁਤ੍ਰ ਕੰਨ੍ਯਾ ਇਕ ਭਈ ॥

दोइ पुत्र कंन्या इक भई ॥

dhoi putr ka(n)nayaa ik bhiee ||

ਜਾਨੁਕ ਰਾਸਿ ਰੂਪਿ ਕੀ ਵਈ ॥੮॥

जानुक रासि रूपि की वई ॥८॥

jaanuk raas roop kee viee ||8||

ਕਿਤਕਿ ਦਿਨਨ ਰਾਜਾ ਵਹੁ ਮਰਿਯੋ ॥

कितकि दिनन राजा वहु मरियो ॥

kitak dhinan raajaa vahu mariyo ||

ਤਿਹ ਸਿਰ ਛਤ੍ਰੁ ਪੂਤ ਬਿਧਿ ਧਰਿਯੋ ॥

तिह सिर छत्रु पूत बिधि धरियो ॥

teh sir chhatr poot bidh dhariyo ||

ਕੋ ਆਗ੍ਯਾ ਤਾ ਕੀ ਤੇ ਟਰੈ ॥

को आग्या ता की ते टरै ॥

ko aagayaa taa kee te Tarai ||

ਜੋ ਭਾਵੇ ਚਿਤ ਮੈ ਸੋ ਕਰੈ ॥੯॥

जो भावे चित मै सो करै ॥९॥

jo bhaave chit mai so karai ||9||

ਐਸ ਭਾਤਿ ਬਹੁ ਕਾਲ ਬਿਹਾਨ੍ਰਯੋ ॥

ऐस भाति बहु काल बिहान्रयो ॥

aais bhaat bahu kaal bihaanrayo ||

ਚੜਿਯੋ ਬਸੰਤ ਸਭਨ ਜਿਯ ਜਾਨ੍ਯੋ ॥

चड़ियो बसंत सभन जिय जान्यो ॥

chaRiyo basa(n)t sabhan jiy jaanayo ||

ਤਾ ਤੇ ਪਿਯ ਬਿਨ ਰਹਿਯੋ ਨ ਪਰੈ ॥

ता ते पिय बिन रहियो न परै ॥

taa te piy bin rahiyo na parai ||

ਬਿਰਹ ਬਾਨ ਭਏ ਹਿਯਰਾ ਜਰੈ ॥੧੦॥

बिरह बान भए हियरा जरै ॥१०॥

bireh baan bhe hiyaraa jarai ||10||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਬਿਰਹ ਬਾਨ ਗਾੜੇ ਲਗੇ ਕੈਸਕ ਬੰਧੈ ਧੀਰ ॥

बिरह बान गाड़े लगे कैसक बंधै धीर ॥

bireh baan gaaRe lage kaisak ba(n)dhai dheer ||

ਮੁਖ ਫੀਕੀ ਬਾਤੈ ਕਰੈ ਪੇਟ ਪਿਯਾ ਕੀ ਪੀਰ ॥੧੧॥

मुख फीकी बातै करै पेट पिया की पीर ॥११॥

mukh feekee baatai karai peT piyaa kee peer ||11||

ਸਰ ਅਨੰਗ ਕੇ ਤਨ ਗਡੇ ਕਢੇ ਦਸਊਅਲਿ ਫੂਟਿ ॥

सर अनंग के तन गडे कढे दसऊअलि फूटि ॥

sar ana(n)g ke tan gadde kadde dhasuooal fooT ||

ਲੋਕ ਲਾਜ ਕੁਲ ਕਾਨਿ ਸਭ ਗਈ ਤਰਕ ਦੈ ਤੂਟਿ ॥੧੨॥

लोक लाज कुल कानि सभ गई तरक दै तूटि ॥१२॥

lok laaj kul kaan sabh giee tarak dhai tooT ||12||

ਏਕ ਪੁਰਖ ਸੁੰਦਰ ਹੁਤੋ ਤਾ ਕੌ ਲਯੋ ਬੁਲਾਇ ॥

एक पुरख सुँदर हुतो ता कौ लयो बुलाइ ॥

ek purakh su(n)dhar huto taa kau layo bulai ||

ਮੈਨ ਭੋਗ ਤਾ ਸੌ ਕਿਯੋ ਹ੍ਰਿਦੈ ਹਰਖ ਉਪਜਾਇ ॥੧੩॥

मैन भोग ता सौ कियो हृदै हरख उपजाइ ॥१३॥

main bhog taa sau kiyo hiradhai harakh upajai ||13||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਤਾ ਸੌ ਭੋਗ ਕਰਤ ਤ੍ਰਿਯ ਰਸੀ ॥

ता सौ भोग करत तृय रसी ॥

taa sau bhog karat tiray rasee ||

ਜਨ ਹ੍ਵੈ ਨਾਰਿ ਭਵਨ ਤਿਹ ਬਸੀ ॥

जन ह्वै नारि भवन तिह बसी ॥

jan havai naar bhavan teh basee ||

ਨਿਤ ਨਿਸਾ ਕਹ ਤਾਹਿ ਬੁਲਾਵੈ ॥

नित निसा कह ताहि बुलावै ॥

nit nisaa keh taeh bulaavai ||

ਮਨ ਭਾਵਤ ਕੇ ਭੋਗ ਕਮਾਵੈ ॥੧੪॥

मन भावत के भोग कमावै ॥१४॥

man bhaavat ke bhog kamaavai ||14||

ਆਵਤ ਤਾਹਿ ਲੋਗ ਸਭ ਰੋਕੈ ॥

आवत ताहि लोग सभ रोकै ॥

aavat taeh log sabh rokai ||

ਚੋਰ ਪਛਾਨਿ ਪਾਹਰੂ ਟੋਕੈ ॥

चोर पछानि पाहरू टोकै ॥

chor pachhaan paaharoo Tokai ||

ਜਬ ਚੇਰੀ ਤਿਨ ਬਚਨ ਸੁਨਾਵੈ ॥

जब चेरी तिन बचन सुनावै ॥

jab cheree tin bachan sunaavai ||

ਤਬ ਗ੍ਰਿਹ ਜਾਰ ਸੁ ਪੈਠੈ ਪਾਵੈ ॥੧੫॥

तब गृह जार सु पैठै पावै ॥१५॥

tab gireh jaar su paiThai paavai ||15||

ਭੋਗ ਜਾਰ ਸੋ ਤ੍ਰਿਯ ਅਤਿ ਕਰੈ ॥

भोग जार सो तृय अति करै ॥

bhog jaar so tiray at karai ||

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਕੇ ਭੋਗਨ ਭਰੈ ॥

भाति भाति के भोगन भरै ॥

bhaat bhaat ke bhogan bharai ||

ਅਧਿਕ ਕਾਮ ਕੋ ਤ੍ਰਿਯ ਉਪਜਾਵੈ ॥

अधिक काम को तृय उपजावै ॥

adhik kaam ko tiray upajaavai ||

ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਕਰਿ ਭੋਗ ਕਮਾਵੈ ॥੧੬॥

लपटि लपटि करि भोग कमावै ॥१६॥

lapaT lapaT kar bhog kamaavai ||16||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਜਬ ਚੇਰੀ ਪਹਰੂਨ ਕੋ ਉਤਰ ਦੇਤ ਬਨਾਇ ॥

जब चेरी पहरून को उतर देत बनाइ ॥

jab cheree paharoon ko utar dhet banai ||

ਤਬ ਵਹੁ ਪਾਵਤ ਪੈਠਬੋ ਮੀਤ ਮਿਲਤ ਤਿਹ ਆਇ ॥੧੭॥

तब वहु पावत पैठबो मीत मिलत तिह आइ ॥१७॥

tab vahu paavat paiThabo meet milat teh aai ||17||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਰੈਨਿ ਭਈ ਤ੍ਰਿਯ ਮਿਤ੍ਰ ਬੁਲਾਯੋ ॥

रैनि भई तृय मित्र बुलायो ॥

rain bhiee tiray mitr bulaayo ||

ਤ੍ਰਿਯ ਕੋ ਭੇਸ ਧਾਰਿ ਸੋ ਆਯੋ ॥

तृय को भेस धारि सो आयो ॥

tiray ko bhes dhaar so aayo ||

ਇਹ ਬਿਧਿ ਤਾ ਸੋ ਬਚਨ ਉਚਰੇ ॥

इह बिधि ता सो बचन उचरे ॥

eeh bidh taa so bachan uchare ||

ਹਮ ਸੋ ਭੋਗ ਅਧਿਕ ਤੁਮ ਕਰੇ ॥੧੮॥

हम सो भोग अधिक तुम करे ॥१८॥

ham so bhog adhik tum kare ||18||

ਨਾਰਿ ਕਹਿਯੋ ਸੁਨਿ ਮਿਤ੍ਰ ਹਮਾਰੇ ॥

नारि कहियो सुनि मित्र हमारे ॥

naar kahiyo sun mitr hamaare ||

ਕਹੋ ਬਾਤ ਸੋ ਕਰਹੁ ਪ੍ਯਾਰੇ ॥

कहो बात सो करहु प्यारे ॥

kaho baat so karahu payaare ||

ਮੰਤ੍ਰ ਮੋਰ ਕਾਨਨ ਧਰਿ ਲੀਜਹੁ ॥

मंत्र मोर कानन धरि लीजहु ॥

ma(n)tr mor kaanan dhar leejahu ||

ਅਵਰ ਕਿਸੂ ਤਨ ਭੇਦ ਨ ਦੀਜਹੁ ॥੧੯॥

अवर किसू तन भेद न दीजहु ॥१९॥

avar kisoo tan bhedh na dheejahu ||19||

ਏਕ ਦਿਵਸ ਤੁਮ ਬਨ ਮੈ ਜੈਯਹੁ ॥

एक दिवस तुम बन मै जैयहु ॥

ek dhivas tum ban mai jaiyahu ||

ਏਕ ਬਾਵਰੀ ਭੀਤਰਿ ਨੈਯਹੁ ॥

एक बावरी भीतरि नैयहु ॥

ek baavaree bheetar naiyahu ||

ਮੋਹਿ ਮਿਲੇ ਜਦੁਪਤਿ ਯੌ ਕਹਿਯਹੁ ॥

मोहि मिले जदुपति यौ कहियहु ॥

moh mile jadhupat yau kahiyahu ||

ਏ ਬਚ ਭਾਖਿ ਮੌਨ ਹ੍ਵੈ ਰਹਿਯਹੁ ॥੨੦॥

ए बच भाखि मौन ह्वै रहियहु ॥२०॥

e bach bhaakh mauan havai rahiyahu ||20||

ਤੁਮ ਜੋ ਲੋਗ ਦੇਖ ਹੈ ਆਈ ॥

तुम जो लोग देख है आई ॥

tum jo log dhekh hai aaiee ||

ਯੌ ਕਹਿ ਯਹੁ ਤਿਨ ਬਚਨ ਸੁਨਾਈ ॥

यौ कहि यहु तिन बचन सुनाई ॥

yau keh yahu tin bachan sunaiee ||

ਆਨਿ ਗਾਵ ਤੇ ਬਚਨ ਕਹੈਂਗੇ ॥

आनि गाव ते बचन कहैंगे ॥

aan gaav te bachan kahai(n)ge ||

ਸੁਨ ਬਤਿਯਾ ਹਮ ਚਕ੍ਰਿਤ ਰਹੈਂਗੇ ॥੨੧॥

सुन बतिया हम चकृत रहैंगे ॥२१॥

sun batiyaa ham chakirat rahai(n)ge ||21||

ਚੜਿ ਝੰਪਾਨ ਸੁ ਤਹਾ ਹਮ ਐ ਹੈ ॥

चड़ि झंपान सु तहा हम ऐ है ॥

chaR jha(n)paan su tahaa ham aai hai ||

ਗੁਰੂ ਭਾਖਿ ਤਵ ਸੀਸ ਝੁਕੈ ਹੈ ॥

गुरू भाखि तव सीस झुकै है ॥

guroo bhaakh tav sees jhukai hai ||

ਲੈ ਤੋ ਕੋ ਅਪਨੇ ਘਰ ਜੈਹੋ ॥

लै तो को अपने घर जैहो ॥

lai to ko apane ghar jaiho ||

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਕੇ ਭੋਗ ਕਮੈਹੋ ॥੨੨॥

भाति भाति के भोग कमैहो ॥२२॥

bhaat bhaat ke bhog kamaiho ||22||

ਤਵਨੈ ਜਾਰ ਤੈਸ ਹੀ ਕਿਯੋ ॥

तवनै जार तैस ही कियो ॥

tavanai jaar tais hee kiyo ||

ਜਵਨ ਭਾਤਿ ਅਬਲਾ ਕਹਿ ਦਿਯੋ ॥

जवन भाति अबला कहि दियो ॥

javan bhaat abalaa keh dhiyo ||

ਭਯੋ ਪ੍ਰਾਤ ਬਨ ਮਾਹਿ ਸਿਧਾਰਿਯੋ ॥

भयो प्रात बन माहि सिधारियो ॥

bhayo praat ban maeh sidhaariyo ||

ਏਕ ਬਾਵਰੀ ਮਾਹਿ ਬਿਹਾਰਿਯੋ ॥੨੩॥

एक बावरी माहि बिहारियो ॥२३॥

ek baavaree maeh bihaariyo ||23||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਮਜਨ ਕਰਿ ਬਾਪੀ ਬਿਖੈ ਬੈਠਿਯੋ ਧ੍ਯਾਨ ਲਗਾਇ ॥

मजन करि बापी बिखै बैठियो ध्यान लगाइ ॥

majan kar baapee bikhai baiThiyo dhayaan lagai ||

ਕਹਿਯੋ ਆਨਿ ਮੁਹਿ ਦੈ ਗਏ ਦਰਸਨ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਰਾਇ ॥੨੪॥

कहियो आनि मुहि दै गए दरसन स्री जदुराइ ॥२४॥

kahiyo aan muh dhai ge dharasan sree jadhurai ||24||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਯੌ ਸੁਨਿ ਲੋਕ ਸਕਲ ਹੀ ਧਾਏ ॥

यौ सुनि लोक सकल ही धाए ॥

yau sun lok sakal hee dhaae ||

ਛੇਰਾ ਸਕਰ ਕੁਚਾਰੂ ਲ੍ਯਾਏ ॥

छेरा सकर कुचारू ल्याए ॥

chheraa sakar kuchaaroo layaae ||

ਦੂਧ ਭਾਤ ਆਗੇ ਲੈ ਧਰਹੀ ॥

दूध भात आगे लै धरही ॥

dhoodh bhaat aage lai dharahee ||

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਸੌ ਪਾਇਨ ਪਰਹੀ ॥੨੫॥

भाति भाति सौ पाइन परही ॥२५॥

bhaat bhaat sau pain parahee ||25||

ਦਰਸ ਦਯੋ ਤੁਮ ਕੌ ਜਦੁਰਾਈ ॥

दरस दयो तुम कौ जदुराई ॥

dharas dhayo tum kau jadhuraiee ||

ਗੁਰੂ ਭਾਖਿ ਦੈ ਗਯੋ ਬਡਾਈ ॥

गुरू भाखि दै गयो बडाई ॥

guroo bhaakh dhai gayo baddaiee ||

ਤਾ ਤੇ ਸਭ ਉਸਤਤਿ ਹਮ ਕਰਹੀ ॥

ता ते सभ उसतति हम करही ॥

taa te sabh usatat ham karahee ||

ਮਹਾ ਕਾਲ ਕੀ ਬੰਦ ਨ ਪਰਹੀ ॥੨੬॥

महा काल की बंद न परही ॥२६॥

mahaa kaal kee ba(n)dh na parahee ||26||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਮਹਾ ਕਾਲ ਕੀ ਬੰਦ ਤੇ ਸਭ ਕੋ ਲੇਹੁ ਛੁਰਾਇ ॥

महा काल की बंद ते सभ को लेहु छुराइ ॥

mahaa kaal kee ba(n)dh te sabh ko leh chhurai ||

ਤਵ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਬਿਚਰਹਿ ਸੁਰਗ ਪਰਹਿ ਨਰਕ ਨਹਿ ਜਾਇ ॥੨੭॥

तव प्रसादि बिचरहि सुरग परहि नरक नहि जाइ ॥२७॥

tav prasaadh bichareh surag pareh narak neh jai ||27||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਚਲੀ ਕਥਾ ਪੁਰਿ ਭੀਤਰਿ ਆਈ ॥

चली कथा पुरि भीतरि आई ॥

chalee kathaa pur bheetar aaiee ||

ਤਿਨ ਰਾਨੀ ਸ੍ਰਵਨਨ ਸੁਨਿ ਪਾਈ ॥

तिन रानी स्रवनन सुनि पाई ॥

tin raanee sravanan sun paiee ||

ਚੜਿ ਝੰਪਾਨ ਤਹਾ ਕਹ ਚਲੀ ॥

चड़ि झंपान तहा कह चली ॥

chaR jha(n)paan tahaa keh chalee ||

ਲੀਨੇ ਬੀਸ ਪਚਾਸਿਕ ਅਲੀ ॥੨੮॥

लीने बीस पचासिक अली ॥२८॥

leene bees pachaasik alee ||28||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਚਲੀ ਚਲੀ ਆਈ ਤਹਾ ਜਹਾ ਹੁਤੇ ਨਿਜੁ ਮੀਤ ॥

चली चली आई तहा जहा हुते निजु मीत ॥

chalee chalee aaiee tahaa jahaa hute nij meet ||

ਭਾਖਿ ਗੁਰੂ ਪਾਇਨ ਪਰੀ ਅਧਿਕ ਮਾਨ ਸੁਖ ਚੀਤ ॥੨੯॥

भाखि गुरू पाइन परी अधिक मान सुख चीत ॥२९॥

bhaakh guroo pain paree adhik maan sukh cheet ||29||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਕਿਹ ਬਿਧਿ ਦਰਸੁ ਸ੍ਯਾਮ ਤੁਹਿ ਦੀਨੋ ॥

किह बिधि दरसु स्याम तुहि दीनो ॥

keh bidh dharas sayaam tuh dheeno ||

ਕਵਨ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਕੈ ਗੁਰ ਕੀਨੋ ॥

कवन कृपा करि कै गुर कीनो ॥

kavan kirapaa kar kai gur keeno ||

ਸਕਲ ਕਥਾ ਵਹੁ ਹਮੈ ਸੁਨਾਵਹੁ ॥

सकल कथा वहु हमै सुनावहु ॥

sakal kathaa vahu hamai sunaavahu ||

ਮੋਰੇ ਚਿਤ ਕੋ ਤਾਪ ਮਿਟਾਵਹੁ ॥੩੦॥

मोरे चित को ताप मिटावहु ॥३०॥

more chit ko taap miTaavahu ||30||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਜੋ ਕਛੁ ਕਥਾ ਤੁਮ ਪੈ ਭਈ ਸੁ ਕਛੁ ਕਹੌ ਤੁਮ ਮੋਹਿ ॥

जो कछु कथा तुम पै भई सु कछु कहौ तुम मोहि ॥

jo kachh kathaa tum pai bhiee su kachh kahau tum moh ||

ਤੁਹਿ ਜਦੁਪਤਿ ਕੈਸੇ ਮਿਲੇ ਕਹਾ ਦਯੋ ਬਰ ਤੋਹਿ ॥੩੧॥

तुहि जदुपति कैसे मिले कहा दयो बर तोहि ॥३१॥

tuh jadhupat kaise mile kahaa dhayo bar toh ||31||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਮਜਨ ਹੇਤ ਇਹਾ ਮੈ ਆਯੋ ॥

मजन हेत इहा मै आयो ॥

majan het ihaa mai aayo ||

ਨ੍ਰਹਾਇ ਧੋਇ ਕਰਿ ਧ੍ਯਾਨ ਲਗਾਯੋ ॥

न्रहाइ धोइ करि ध्यान लगायो ॥

nrahai dhoi kar dhayaan lagaayo ||

ਇਕ ਚਿਤ ਹ੍ਵੈ ਦ੍ਰਿੜ ਜਪੁ ਜਬ ਕਿਯੋ ॥

इक चित ह्वै दृड़ जपु जब कियो ॥

eik chit havai dhiraR jap jab kiyo ||

ਤਬ ਜਦੁਪਤਿ ਦਰਸਨ ਮੁਹਿ ਦਿਯੋ ॥੩੨॥

तब जदुपति दरसन मुहि दियो ॥३२॥

tab jadhupat dharasan muh dhiyo ||32||

ਸੁਨੁ ਅਬਲਾ ਮੈ ਕਛੂ ਨ ਜਾਨੋ ॥

सुनु अबला मै कछू न जानो ॥

sun abalaa mai kachhoo na jaano ||

ਕਹਾ ਦਯੋ ਮੁਹਿ ਕਹਾ ਬਖਾਨੋ ॥

कहा दयो मुहि कहा बखानो ॥

kahaa dhayo muh kahaa bakhaano ||

ਮੈ ਲਖਿ ਰੂਪ ਅਚਰਜ ਤਬ ਭਯੋ ॥

मै लखि रूप अचरज तब भयो ॥

mai lakh roop acharaj tab bhayo ||

ਮੋ ਕਹ ਬਿਸਰਿ ਸਭੈ ਕਿਛੁ ਗਯੋ ॥੩੩॥

मो कह बिसरि सभै किछु गयो ॥३३॥

mo keh bisar sabhai kichh gayo ||33||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਬਨਮਾਲਾ ਉਰ ਮੈ ਧਰੀ ਪੀਤ ਬਸਨ ਫਹਰਾਇ ॥

बनमाला उर मै धरी पीत बसन फहराइ ॥

banamaalaa ur mai dharee peet basan faharai ||

ਨਿਰਖ ਦਿਪਤ ਦਾਮਨਿ ਲਜੈ ਪ੍ਰਭਾ ਨ ਬਰਨੀ ਜਾਇ ॥੩੪॥

निरख दिपत दामनि लजै प्रभा न बरनी जाइ ॥३४॥

nirakh dhipat dhaaman lajai prabhaa na baranee jai ||34||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਅਧਿਕ ਜੋਤਿ ਜਦੁਪਤਿ ਕੀ ਸੋਹੈ ॥

अधिक जोति जदुपति की सोहै ॥

adhik jot jadhupat kee sohai ||

ਖਗ ਮ੍ਰਿਗ ਜਛ ਭੁਜੰਗਨ ਮੋਹੈ ॥

खग मृग जछ भुजंगन मोहै ॥

khag mirag jachh bhuja(n)gan mohai ||

ਲਹਿ ਨੈਨਨ ਕੋ ਮ੍ਰਿਗ ਸਕੁਚਾਨੇ ॥

लहि नैनन को मृग सकुचाने ॥

leh nainan ko mirag sakuchaane ||

ਕਮਲ ਜਾਨਿ ਅਲਿ ਫਿਰਤ ਦਿਵਾਨੇ ॥੩੫॥

कमल जानि अलि फिरत दिवाने ॥३५॥

kamal jaan al firat dhivaane ||35||

ਛੰਦ ॥

छंद ॥

chha(n)dh ||

ਪੀਤ ਬਸਨ ਬਨਮਾਲ ਮੋਰ ਕੋ ਮੁਕਟ ਸੁ ਧਾਰੈ ॥

पीत बसन बनमाल मोर को मुकट सु धारै ॥

peet basan banamaal mor ko mukaT su dhaarai ||

ਮੁਖ ਮੁਰਲੀ ਅਤਿ ਫਬਤ ਹਿਯੇ ਕੌਸਤਭ ਮਨਿ ਧਾਰੈ ॥

मुख मुरली अति फबत हिये कौसतभ मनि धारै ॥

mukh muralee at fabat hiye kauasatabh man dhaarai ||

ਸਾਰੰਗ ਸੁਦਰਸਨ ਗਦਾ ਹਾਥ ਨੰਦਗ ਅਸਿ ਛਾਜੈ ॥

सारंग सुदरसन गदा हाथ नंदग असि छाजै ॥

saara(n)g sudharasan gadhaa haath na(n)dhag as chhaajai ||

ਲਖੇ ਸਾਵਰੀ ਦੇਹ ਸਘਨ ਘਨ ਸਾਵਨ ਲਾਜੈ ॥੩੬॥

लखे सावरी देह सघन घन सावन लाजै ॥३६॥

lakhe saavaree dheh saghan ghan saavan laajai ||36||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਚਤੁਰ ਕਾਨ੍ਰਹ ਆਯੁਧ ਚਤੁਰ ਚਹੂੰ ਬਿਰਾਜਤ ਹਾਥ ॥

चतुर कान्रह आयुध चतुर चहूँ बिराजत हाथ ॥

chatur kaanreh aayudh chatur chahoo(n) biraajat haath ||

ਦੋਖ ਹਰਨ ਦੀਨੋ ਧਰਨ ਸਭ ਨਾਥਨ ਕੈ ਨਾਥ ॥੩੭॥

दोख हरन दीनो धरन सभ नाथन कै नाथ ॥३७॥

dhokh haran dheeno dharan sabh naathan kai naath ||37||

ਨਵਲ ਕਾਨ੍ਰਹ ਗੋਪੀ ਨਵਲ ਨਵਲ ਸਖਾ ਲਿਯੇ ਸੰਗ ॥

नवल कान्रह गोपी नवल नवल सखा लिये संग ॥

naval kaanreh gopee naval naval sakhaa liye sa(n)g ||

ਨਵਲ ਬਸਤ੍ਰ ਜਾਮੈ ਧਰੇ ਰੰਗਿਤ ਨਾਨਾ ਰੰਗ ॥੩੮॥

नवल बसत्र जामै धरे रंगित नाना रंग ॥३८॥

naval basatr jaamai dhare ra(n)git naanaa ra(n)g ||38||

ਇਹੈ ਭੇਖ ਭਗਵਾਨ ਕੋ ਯਾ ਮੈ ਕਛੂ ਨ ਭੇਦ ॥

इहै भेख भगवान को या मै कछू न भेद ॥

eihai bhekh bhagavaan ko yaa mai kachhoo na bhedh ||

ਇਹੈ ਉਚਾਰਤ ਸਾਸਤ੍ਰ ਸਭ ਇਹੈ ਬਖਾਨਤ ਬੇਦ ॥੩੯॥

इहै उचारत सासत्र सभ इहै बखानत बेद ॥३९॥

eihai uchaarat saasatr sabh ihai bakhaanat bedh ||39||

ਇਹੈ ਭੇਖ ਪੰਡਿਤ ਕਹੈ ਇਹੈ ਕਹਤ ਸਭ ਕੋਇ ॥

इहै भेख पंडित कहै इहै कहत सभ कोइ ॥

eihai bhekh pa(n)ddit kahai ihai kahat sabh koi ||

ਦਰਸੁ ਦਯੋ ਜਦੁਪਤਿ ਤੁਮੈ ਯਾ ਮੈ ਭੇਦ ਨ ਕੋਇ ॥੪੦॥

दरसु दयो जदुपति तुमै या मै भेद न कोइ ॥४०॥

dharas dhayo jadhupat tumai yaa mai bhedh na koi ||40||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਸਭ ਬਨਿਤਾ ਪਾਇਨ ਪਰ ਪਰੀ ॥

सभ बनिता पाइन पर परी ॥

sabh banitaa pain par paree ||

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਸੋ ਬਿਨਤੀ ਕਰੀ ॥

भाति भाति सो बिनती करी ॥

bhaat bhaat so binatee karee ||

ਨਾਥ ਹਮਾਰੇ ਧਾਮ ਪਧਾਰਹੁ ॥

नाथ हमारे धाम पधारहु ॥

naath hamaare dhaam padhaarahu ||

ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਪਤਿ ਕੋ ਨਾਮ ਉਚਾਰਹੁ ॥੪੧॥

स्री जदुपति को नाम उचारहु ॥४१॥

sree jadhupat ko naam uchaarahu ||41||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਧਾਮ ਚਲੋ ਹਮਰੇ ਪ੍ਰਭੂ ਕਰਿ ਕੈ ਕ੍ਰਿਪਾ ਅਪਾਰ ॥

धाम चलो हमरे प्रभू करि कै कृपा अपार ॥

dhaam chalo hamare prabhoo kar kai kirapaa apaar ||

ਹਮ ਠਾਢੀ ਸੇਵਾ ਕਰੈ ਏਕ ਚਰਨ ਨਿਰਧਾਰ ॥੪੨॥

हम ठाढी सेवा करै एक चरन निरधार ॥४२॥

ham Thaaddee sevaa karai ek charan niradhaar ||42||

ਰਾਨੀ ਸੁਤ ਤੁਮਰੇ ਜਿਯੈ ਸੁਖੀ ਬਸੈ ਤਬ ਦੇਸ ॥

रानी सुत तुमरे जियै सुखी बसै तब देस ॥

raanee sut tumare jiyai sukhee basai tab dhes ||

ਹਮ ਅਤੀਤ ਬਨ ਹੀ ਭਲੇ ਧਰੇ ਜੋਗ ਕੋ ਭੇਸ ॥੪੩॥

हम अतीत बन ही भले धरे जोग को भेस ॥४३॥

ham ateet ban hee bhale dhare jog ko bhes ||43||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਹੁ ਗ੍ਰਿਹ ਚਲਹੁ ਹਮਾਰੇ ॥

कृपा करहु गृह चलहु हमारे ॥

kirapaa karahu gireh chalahu hamaare ||

ਲਗੀ ਪਾਇ ਮੈ ਰਹੋ ਤਿਹਾਰੇ ॥

लगी पाइ मै रहो तिहारे ॥

lagee pai mai raho tihaare ||

ਜੋ ਕਛੁ ਕਹੋ ਕਰਿਹੋ ਅਬ ਸੋਈ ॥

जो कछु कहो करिहो अब सोई ॥

jo kachh kaho kariho ab soiee ||

ਤਵ ਆਗ੍ਯਾ ਫੇਰਿ ਹੈ ਨ ਕੋਈ ॥੪੪॥

तव आग्या फेरि है न कोई ॥४४॥

tav aagayaa fer hai na koiee ||44||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਮੈ ਯਾ ਸੋ ਗੋਸਟਿ ਕਰੋ ਕਹਿ ਅਲਿ ਦਈ ਉਠਾਇ ॥

मै या सो गोसटि करो कहि अलि दई उठाइ ॥

mai yaa so gosaT karo keh al dhiee uThai ||

ਆਪੁ ਆਇ ਤਾ ਸੋ ਰਮੀ ਹ੍ਰਿਦੈ ਹਰਖ ਉਪਜਾਇ ॥੪੫॥

आपु आइ ता सो रमी हृदै हरख उपजाइ ॥४५॥

aap aai taa so ramee hiradhai harakh upajai ||45||

ਲੈ ਤਾ ਕੋ ਘਰ ਚਲੀ ਮਨ ਮਾਨਤ ਕਰਿ ਭੋਗ ॥

लै ता को घर चली मन मानत करि भोग ॥

lai taa ko ghar chalee man maanat kar bhog ||

ਯਾਹਿ ਮਿਲਿਯੋ ਸਭ ਹਰਿ ਕਹੈ ਭੇਦ ਨ ਜਾਨਹਿ ਲੋਗ ॥੪੬॥

याहि मिलियो सभ हरि कहै भेद न जानहि लोग ॥४६॥

yaeh miliyo sabh har kahai bhedh na jaaneh log ||46||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਤਵਨ ਜਾਰ ਕੋ ਸੰਗ ਲੈ ਚਲੀ ॥

तवन जार को संग लै चली ॥

tavan jaar ko sa(n)g lai chalee ||

ਲੀਨੇ ਸਾਥਿ ਪਚਾਸਕਿ ਅਲੀ ॥

लीने साथि पचासकि अली ॥

leene saath pachaasak alee ||

ਗੋਸਟਿ ਹੇਤ ਧਾਮ ਤਿਹ ਆਵੈ ॥

गोसटि हेत धाम तिह आवै ॥

gosaT het dhaam teh aavai ||

ਸੰਕ ਤ੍ਯਾਗਿ ਕਰਿ ਭੋਗ ਕਮਾਵੈ ॥੪੭॥

संक त्यागि करि भोग कमावै ॥४७॥

sa(n)k tayaag kar bhog kamaavai ||47||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਤਵਨ ਜਾਰ ਸੌ ਯੌ ਰਹੈ ਨਿਜੁ ਨਾਰੀ ਜਿਯੋ ਹੋਇ ॥

तवन जार सौ यौ रहै निजु नारी जियो होइ ॥

tavan jaar sau yau rahai nij naaree jiyo hoi ||

ਲੋਗ ਗੁਰੂ ਕਹਿ ਪਗ ਪਰੈ ਭੇਦ ਨ ਪਾਵੈ ਕੋਇ ॥੪੮॥

लोग गुरू कहि पग परै भेद न पावै कोइ ॥४८॥

log guroo keh pag parai bhedh na paavai koi ||48||

ਚੰਚਲਾਨ ਕੇ ਚਰਿਤ੍ਰ ਕੋ ਸਕਤ ਨ ਕੋਊ ਪਾਇ ॥

चंचलान के चरित्र को सकत न कोऊ पाइ ॥

cha(n)chalaan ke charitr ko sakat na kouoo pai ||

ਚੰਦ੍ਰ ਸੂਰ ਸੁਰ ਅਸੁਰ ਸਭ ਬ੍ਰਹਮ ਬਿਸਨ ਸੁਰ ਰਾਇ ॥੪੯॥

चंद्र सूर सुर असुर सभ ब्रहम बिसन सुर राइ ॥४९॥

cha(n)dhr soor sur asur sabh braham bisan sur rai ||49||

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੋ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਚੌਬੀਸਮੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੪॥੫੦੯॥ਅਫਜੂੰ॥

इति स्री चरित्र पख्याने तृया चरित्रो मंत्री भूप संबादे चौबीसमो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२४॥५०९॥अफजूँ॥

eit sree charitr pakhayaane tirayaa charitro ma(n)tree bhoop sa(n)baadhe chauabeesamo charitr samaapatam sat subham sat ||24||509||afajoo(n)||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਗੰਗ ਜਮੁਨ ਭੀਤਰ ਬਸੈ ਕੈਲਾਖਰ ਦੀ ਦੂਨ ॥

गंग जमुन भीतर बसै कैलाखर दी दून ॥

ga(n)g jamun bheetar basai kailaakhar dhee dhoon ||

ਤਿਹ ਠਾ ਲੋਗ ਬਸੈ ਘਨੈ ਪ੍ਰਤਛ ਪਸੂ ਕੀ ਜੂਨ ॥੧॥

तिह ठा लोग बसै घनै प्रतछ पसू की जून ॥१॥

teh Thaa log basai ghanai pratachh pasoo kee joon ||1||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਬਹੁਰਿ ਸੁ ਮੰਤ੍ਰੀ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥

बहुरि सु मंत्री बचन उचारे ॥

bahur su ma(n)tree bachan uchaare ||

ਸੁਨਹੁ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਪ੍ਰਾਨਨ ਤੇ ਪ੍ਯਾਰੇ ॥

सुनहु नृपति प्रानन ते प्यारे ॥

sunahu nirapat praanan te payaare ||

ਏਕ ਕਥਾ ਤ੍ਰਿਯ ਤੁਮਹਿ ਸੁਨਾਊ ॥

एक कथा तृय तुमहि सुनाऊ ॥

ek kathaa tiray tumeh sunaauoo ||

ਤਾ ਤੇ ਤੁਮਰੋ ਤਾਪ ਮਿਟਾਊ ॥੨॥

ता ते तुमरो ताप मिटाऊ ॥२॥

taa te tumaro taap miTaauoo ||2||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਕੈਲਾਖਰ ਕੇ ਰਾਵ ਕੀ ਏਕ ਹੁਤੀ ਬਰ ਨਾਰਿ ॥

कैलाखर के राव की एक हुती बर नारि ॥

kailaakhar ke raav kee ek hutee bar naar ||

ਰਾਜ ਨਸਟ ਕੇ ਹੇਤੁ ਤਿਨ ਚਿਤ ਮੈ ਕਿਯਾ ਬਿਚਾਰਿ ॥੩॥

राज नसट के हेतु तिन चित मै किया बिचारि ॥३॥

raaj nasaT ke het tin chit mai kiyaa bichaar ||3||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਪ੍ਰੇਮ ਕੁਅਰਿ ਤਾ ਕੀ ਇਕ ਰਾਨੀ ॥

प्रेम कुअरि ता की इक रानी ॥

prem kuar taa kee ik raanee ||

ਬਿਰਧ ਰਾਵ ਲਖਿ ਕਰਿ ਡਰ ਪਾਨੀ ॥

बिरध राव लखि करि डर पानी ॥

biradh raav lakh kar ddar paanee ||

ਯਾ ਕੇ ਧਾਮ ਏਕ ਸੁਤ ਨਾਹੀ ॥

या के धाम एक सुत नाही ॥

yaa ke dhaam ek sut naahee ||

ਇਹ ਚਿੰਤਾ ਤਾ ਕੇ ਚਿਤ ਮਾਹੀ ॥੪॥

इह चिंता ता के चित माही ॥४॥

eeh chi(n)taa taa ke chit maahee ||4||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਪੁਤ੍ਰ ਨ ਗ੍ਰਿਹ ਯਾ ਕੇ ਭਯੋ ਬਿਰਧ ਗਯੋ ਹ੍ਵੈ ਰਾਇ ॥

पुत्र न गृह या के भयो बिरध गयो ह्वै राइ ॥

putr na gireh yaa ke bhayo biradh gayo havai rai ||

ਕੇਲ ਕਲਾ ਤੈ ਥਕਿ ਗਯੋ ਸਕਤ ਨ ਸੁਤ ਉਪਜਾਇ ॥੫॥

केल कला तै थकि गयो सकत न सुत उपजाइ ॥५॥

kel kalaa tai thak gayo sakat na sut upajai ||5||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਤਾ ਤੇ ਕਛੂ ਚਰਿਤ੍ਰ ਬਨੈਯੇ ॥

ता ते कछू चरित्र बनैये ॥

taa te kachhoo charitr banaiye ||

ਰਾਜ ਧਾਮ ਤੇ ਜਾਨ ਨ ਦੈਯੈ ॥

राज धाम ते जान न दैयै ॥

raaj dhaam te jaan na dhaiyai ||

ਪੂਤ ਅਨਤ ਕੌ ਲੈ ਕਰਿ ਪਰਿਯੈ ॥

पूत अनत कौ लै करि परियै ॥

poot anat kau lai kar pariyai ||

ਨਾਮ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੌ ਬਦਨ ਉਚਰਿਯੈ ॥੬॥

नाम नृपति कौ बदन उचरियै ॥६॥

naam nirapat kau badhan uchariyai ||6||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਗਰਭਵਤੀ ਇਕ ਤ੍ਰਿਯ ਹੁਤੀ ਲੀਨੀ ਨਿਕਟਿ ਬੁਲਾਇ ॥

गरभवती इक तृय हुती लीनी निकटि बुलाइ ॥

garabhavatee ik tiray hutee leenee nikaT bulai ||

ਰਨਿਯਹਿ ਰਹਿਯੋ ਅਧਾਨ ਜਗ ਐਸੇ ਦਈ ਉਡਾਇ ॥੭॥

रनियहि रहियो अधान जग ऐसे दई उडाइ ॥७॥

raniyeh rahiyo adhaan jag aaise dhiee uddai ||7||

ਅਧਿਕ ਦਰਬ ਤਾ ਕੌ ਦਯੋ ਮੋਲ ਪੁਤ੍ਰ ਤਿਹ ਲੀਨ ॥

अधिक दरब ता कौ दयो मोल पुत्र तिह लीन ॥

adhik dharab taa kau dhayo mol putr teh leen ||

ਸੁਤ ਉਪਜ੍ਯੋ ਗ੍ਰਿਹ ਰਾਇ ਕੇ ਯੌ ਕਹਿ ਉਤਸਵ ਕੀਨ ॥੮॥

सुत उपज्यो गृह राइ के यौ कहि उतसव कीन ॥८॥

sut upajayo gireh rai ke yau keh utasav keen ||8||

ਡੋਮ ਭਾਟ ਢਾਢੀਨ ਕੌ ਦੀਨਾ ਦਰਬੁ ਅਪਾਰ ॥

डोम भाट ढाढीन कौ दीना दरबु अपार ॥

ddom bhaaT ddaaddeen kau dheenaa dharab apaar ||

ਸੇਰ ਸਿੰਘ ਤਾ ਕੌ ਧਰਿਯੋ ਸਭਹਿਨ ਨਾਮ ਸੁਧਾਰ ॥੯॥

सेर सिंघ ता कौ धरियो सभहिन नाम सुधार ॥९॥

ser si(n)gh taa kau dhariyo sabhahin naam sudhaar ||9||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਕਿਤਕ ਦਿਨਨ ਰਾਜਾ ਮਰਿ ਗਯੋ ॥

कितक दिनन राजा मरि गयो ॥

kitak dhinan raajaa mar gayo ||

ਰਾਵ ਸੁ ਸੇਰ ਸਿੰਘ ਤਹ ਭਯੋ ॥

राव सु सेर सिंघ तह भयो ॥

raav su ser si(n)gh teh bhayo ||

ਰਾਵ ਰਾਵ ਸਭ ਲੋਗ ਬਖਾਨੈ ॥

राव राव सभ लोग बखानै ॥

raav raav sabh log bakhaanai ||

ਤਾ ਕੋ ਭੇਦ ਨ ਕੋਊ ਜਾਨੈ ॥੧੦॥

ता को भेद न कोऊ जानै ॥१०॥

taa ko bhedh na kouoo jaanai ||10||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਕਰਮ ਰੇਖ ਕੀ ਗਤਿ ਹੁਤੇ ਭਏ ਰੰਕ ਤੇ ਰਾਇ ॥

करम रेख की गति हुते भए रंक ते राइ ॥

karam rekh kee gat hute bhe ra(n)k te rai ||

ਰਾਵਤ ਤੇ ਰਾਜਾ ਕਰੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰ ਬਨਾਇ ॥੧੧॥

रावत ते राजा करे तृया चरित्र बनाइ ॥११॥

raavat te raajaa kare tirayaa charitr banai ||11||

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੋ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਪਚੀਸਮੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੫॥੫੨੦॥ਅਫਜੂੰ॥

इति स्री चरित्र पख्याने तृया चरित्रो मंत्री भूप संबादे पचीसमो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२५॥५२०॥अफजूँ॥

eit sree charitr pakhayaane tirayaa charitro ma(n)tree bhoop sa(n)baadhe pacheesamo charitr samaapatam sat subham sat ||25||520||afajoo(n)||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਕਥਾ ਸੁਨਾਊ ਬਨਿਕ ਕੀ ਸੁਨ ਨ੍ਰਿਪ ਬਰ ਤੁਹਿ ਸੰਗ ॥

कथा सुनाऊ बनिक की सुन नृप बर तुहि संग ॥

kathaa sunaauoo banik kee sun nirap bar tuh sa(n)g ||

ਇਕ ਤ੍ਰਿਯਾ ਤਾ ਕੀ ਬਨ ਬਿਖੈ ਬੁਰਿ ਪਰ ਖੁਦ੍ਰਯੋ ਬਿਹੰਗ ॥੧॥

इक तृया ता की बन बिखै बुरि पर खुद्रयो बिहंग ॥१॥

eik tirayaa taa kee ban bikhai bur par khudhrayo biha(n)g ||1||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਜਬ ਹੀ ਬਨਿਕ ਬਨਿਜ ਤੇ ਆਵੈ ॥

जब ही बनिक बनिज ते आवै ॥

jab hee banik banij te aavai ||

ਬੀਸ ਚੋਰ ਅਬ ਹਨੇ ਸੁਨਾਵੈ ॥

बीस चोर अब हने सुनावै ॥

bees chor ab hane sunaavai ||

ਪ੍ਰਾਤ ਆਨਿ ਇਮਿ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥

प्रात आनि इमि बचन उचारे ॥

praat aan im bachan uchaare ||

ਤੀਸ ਚੋਰ ਮੈ ਆਜੁ ਸੰਘਾਰੇ ॥੨॥

तीस चोर मै आजु संघारे ॥२॥

tees chor mai aaj sa(n)ghaare ||2||

ਐਸੀ ਭਾਤਿ ਨਿਤ ਵਹੁ ਕਹੈ ॥

ऐसी भाति नित वहु कहै ॥

aaisee bhaat nit vahu kahai ||

ਸੁਨਿ ਤ੍ਰਿਯ ਬੈਨ ਮੋਨ ਹ੍ਵੈ ਰਹੈ ॥

सुनि तृय बैन मोन ह्वै रहै ॥

sun tiray bain mon havai rahai ||

ਤਾ ਕੇ ਮੁਖ ਪਰ ਕਛੂ ਨ ਭਾਖੈ ॥

ता के मुख पर कछू न भाखै ॥

taa ke mukh par kachhoo na bhaakhai ||

ਏ ਸਭ ਬਾਤ ਚਿਤ ਮੈ ਰਾਖੈ ॥੩॥

ए सभ बात चित मै राखै ॥३॥

e sabh baat chit mai raakhai ||3||

ਨਿਰਤ ਮਤੀ ਇਹ ਬਿਧਿ ਤਬ ਕਿਯੋ ॥

निरत मती इह बिधि तब कियो ॥

nirat matee ieh bidh tab kiyo ||

ਬਾਜਸਾਲ ਤੇ ਹੈ ਇਕ ਲਿਯੋ ॥

बाजसाल ते है इक लियो ॥

baajasaal te hai ik liyo ||

ਬਾਧਿ ਪਾਗ ਸਿਰ ਖੜਗ ਨਚਾਯੋ ॥

बाधि पाग सिर खड़ग नचायो ॥

baadh paag sir khaRag nachaayo ||

ਸਕਲ ਪੁਰਖ ਕੋ ਭੇਸ ਬਨਾਯੋ ॥੪॥

सकल पुरख को भेस बनायो ॥४॥

sakal purakh ko bhes banaayo ||4||

ਦਹਿਨੇ ਹਾਥ ਸੈਹਥੀ ਸੋਹੈ ॥

दहिने हाथ सैहथी सोहै ॥

dhahine haath saihathee sohai ||

ਜਾ ਕੇ ਤੀਰ ਸਿਪਾਹੀ ਕੋਹੈ ॥

जा के तीर सिपाही कोहै ॥

jaa ke teer sipaahee kohai ||

ਸਭ ਹੀ ਸਾਜ ਪੁਰਖ ਕੇ ਬਨੀ ॥

सभ ही साज पुरख के बनी ॥

sabh hee saaj purakh ke banee ||

ਜਾਨੁਕ ਮਹਾਰਾਜ ਪਤਿ ਅਨੀ ॥੫॥

जानुक महाराज पति अनी ॥५॥

jaanuk mahaaraaj pat anee ||5||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਸਿਪਰ ਸਰੋਹੀ ਸੈਹਥੀ ਧੁਜਾ ਰਹੀ ਫਹਰਾਇ ॥

सिपर सरोही सैहथी धुजा रही फहराइ ॥

sipar sarohee saihathee dhujaa rahee faharai ||

ਮਹਾਬੀਰ ਸੀ ਜਾਨਿਯੈ ਤ੍ਰਿਯਾ ਨ ਸਮਝੀ ਜਾਇ ॥੬॥

महाबीर सी जानियै तृया न समझी जाइ ॥६॥

mahaabeer see jaaniyai tirayaa na samajhee jai ||6||

ਬਨਿਜ ਹੇਤ ਬਨਿਯਾ ਚਲਿਯੋ ਅਤਿ ਹਰਖਤ ਸਭ ਅੰਗ ॥

बनिज हेत बनिया चलियो अति हरखत सभ अंग ॥

banij het baniyaa chaliyo at harakhat sabh a(n)g ||

ਗਾਵਤ ਗਾਵਤ ਗੀਤ ਸੁਭ ਬਨ ਮੈ ਧਸਿਯੋ ਨਿਸੰਗ ॥੭॥

गावत गावत गीत सुभ बन मै धसियो निसंग ॥७॥

gaavat gaavat geet subh ban mai dhasiyo nisa(n)g ||7||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਬਨਿਕ ਜਾਤ ਏਕਲੌ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥

बनिक जात एकलौ निहारियो ॥

banik jaat ekalau nihaariyo ||

ਛਲੋ ਯਾਹਿ ਯੌ ਬਾਲ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥

छलो याहि यौ बाल बिचारियो ॥

chhalo yaeh yau baal bichaariyo ||

ਮਾਰਿ ਮਾਰਿ ਕਰਿ ਸਾਮੁਹਿ ਧਾਈ ॥

मारि मारि करि सामुहि धाई ॥

maar maar kar saamuh dhaiee ||

ਕਾਢਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਪਹੂੰਚੀ ਆਈ ॥੮॥

काढि कृपान पहूँची आई ॥८॥

kaadd kirapaan pahoo(n)chee aaiee ||8||