ਗਹਿ ਗਹਿ ਤਾ ਕੇ ਗਰੇ ਗਈ ਲਪਟਾਇ ਕੈ ॥

गहि गहि ता के गरे गई लपटाइ कै ॥

geh geh taa ke gare giee lapaTai kai ||

ਆਸਨ ਚੁੰਬਨ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਕੀਏ ਬਨਾਇ ਕੈ ॥

आसन चुँबन बहु बिधि कीए बनाइ कै ॥

aasan chu(n)ban bahu bidh ke'ee banai kai ||

ਟੂਟਿ ਖਾਟ ਬਹੁ ਗਈ ਨ ਛੋਰਿਯੋ ਮੀਤ ਕੌ ॥

टूटि खाट बहु गई न छोरियो मीत कौ ॥

TooT khaaT bahu giee na chhoriyo meet kau ||

ਹੋ ਤਿਹ ਕਰ ਦਿਯੋ ਉਠਾਇ ਸੁ ਅਪਨੇ ਚੀਤ ਕੌ ॥੭॥

हो तिह कर दियो उठाइ सु अपने चीत कौ ॥७॥

ho teh kar dhiyo uThai su apane cheet kau ||7||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਕੇਲ ਕਰਤ ਤਰੁਨੀ ਅਤਿ ਰਸੀ ॥

केल करत तरुनी अति रसी ॥

kel karat tarunee at rasee ||

ਜਨੁ ਕਰਿ ਪ੍ਰੇਮ ਫਾਸ ਜ੍ਯੋਂ ਫਸੀ ॥

जनु करि प्रेम फास ज्यों फसी ॥

jan kar prem faas jayo(n) fasee ||

ਮਨ ਮੈ ਕਹਿਯੋ ਇਸੀ ਕੇ ਬਰਿਹੌਂ ॥

मन मै कहियो इसी के बरिहौं ॥

man mai kahiyo isee ke barihaua(n) ||

ਨਾਤਰ ਮਾਰਿ ਕਟਾਰੀ ਮਰਿਹੌਂ ॥੮॥

नातर मारि कटारी मरिहौं ॥८॥

naatar maar kaTaaree marihaua(n) ||8||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਅਧਿਕ ਭੋਗ ਪ੍ਰੀਤਮ ਕਰ ਦਿਯੋ ਉਠਾਇ ਕੈ ॥

अधिक भोग प्रीतम कर दियो उठाइ कै ॥

adhik bhog preetam kar dhiyo uThai kai ||

ਆਪੁ ਸੋਇ ਆਂਗਨ ਰਹੀ ਖਾਟ ਡਸਾਇ ਕੈ ॥

आपु सोइ आँगन रही खाट डसाइ कै ॥

aap soi aa(n)gan rahee khaaT ddasai kai ||

ਚਮਕਿ ਠਾਢਿ ਉਠ ਭੀ ਪਿਤੁ ਆਯੋ ਜਾਨਿ ਕਰਿ ॥

चमकि ठाढि उठ भी पितु आयो जानि करि ॥

chamak Thaadd uTh bhee pit aayo jaan kar ||

ਹੋ ਅਧਿਕ ਰੋਇ ਗਿਰਿ ਪਰੀ ਤੌਨ ਹੀ ਖਾਟ ਤਰਿ ॥੯॥

हो अधिक रोइ गिरि परी तौन ही खाट तरि ॥९॥

ho adhik roi gir paree tauan hee khaaT tar ||9||

ਰਾਜਾ ਬਾਚ ॥

राजा बाच ॥

raajaa baach ||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਤਾਹਿ ਤਬੈ ਪੂਛਿਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਆਈ ॥

ताहि तबै पूछियो नृप आई ॥

taeh tabai poochhiyo nirap aaiee ||

ਕ੍ਯੋ ਰੋਵਤ ਦੁਹਿਤਾ ਸੁਖਦਾਈ ॥

क्यो रोवत दुहिता सुखदाई ॥

kayo rovat dhuhitaa sukhadhaiee ||

ਜੋ ਆਗ੍ਯਾ ਮੁਹਿ ਦੇਹੁ ਸੁ ਕਰਿਹੌਂ ॥

जो आग्या मुहि देहु सु करिहौं ॥

jo aagayaa muh dhehu su karihaua(n) ||

ਤੈ ਕੋਪੀ ਜਿਹ ਪਰ ਤਿਹ ਹਰਿਹੌਂ ॥੧੦॥

तै कोपी जिह पर तिह हरिहौं ॥१०॥

tai kopee jeh par teh harihaua(n) ||10||

ਸੁਤਾ ਬਾਚ ॥

सुता बाच ॥

sutaa baach ||

ਸੋਵਤ ਹੁਤੀ ਸੁਪਨ ਮੁਹਿ ਭਯੋ ॥

सोवत हुती सुपन मुहि भयो ॥

sovat hutee supan muh bhayo ||

ਜਾਨਕ ਰਾਵ ਰਾਕ ਕੌ ਦਯੋ ॥

जानक राव राक कौ दयो ॥

jaanak raav raak kau dhayo ||

ਹੌ ਨਹਿ ਜੋਗ੍ਰਯ ਹੁਤੀ ਪਿਤੁ ਤਾ ਕੇ ॥

हौ नहि जोग्रय हुती पितु ता के ॥

hau neh jogray hutee pit taa ke ||

ਤੈ ਗ੍ਰਿਹ ਦਯੋ ਸੁਪਨ ਮੈ ਜਾ ਕੇ ॥੧੧॥

तै गृह दयो सुपन मै जा के ॥११॥

tai gireh dhayo supan mai jaa ke ||11||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਜਾਨੁਕ ਆਗਿ ਜਰਾਇ ਕੈ ਲਈ ਭਾਵਰੈ ਸਾਤ ॥

जानुक आगि जराइ कै लई भावरै सात ॥

jaanuk aag jarai kai liee bhaavarai saat ||

ਬਾਹ ਪਕਰਿ ਪਿਤੁ ਤਿਹੁ ਦਈ ਸੁਤਾ ਦਾਨ ਕਰਿ ਮਾਤ ॥੧੨॥

बाह पकरि पितु तिहु दई सुता दान करि मात ॥१२॥

baeh pakar pit tih dhiee sutaa dhaan kar maat ||12||

ਸੋਰਠਾ ॥

सोरठा ॥

soraThaa ||

ਮੈ ਤਿਹ ਹੁਤੀ ਨ ਜੋਗ ਜਾ ਕੌ ਮੁਹਿ ਰਾਜੈ ਦਿਯੋ ॥

मै तिह हुती न जोग जा कौ मुहि राजै दियो ॥

mai teh hutee na jog jaa kau muh raajai dhiyo ||

ਤਾ ਤੇ ਭਈ ਸੁ ਸੋਗ ਰੋਵਤ ਹੌ ਭਰਿ ਜਲ ਚਖਨ ॥੧੩॥

ता ते भई सु सोग रोवत हौ भरि जल चखन ॥१३॥

taa te bhiee su sog rovat hau bhar jal chakhan ||13||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਅਬ ਮੋਰੇ ਪਰਮੇਸਰ ਓਹੂ ॥

अब मोरे परमेसर ओहू ॥

ab more paramesar ohoo ||

ਭਲਾ ਬੁਰਾ ਭਾਖੌ ਜਨ ਕੋਊ ॥

भला बुरा भाखौ जन कोऊ ॥

bhalaa buraa bhaakhau jan kouoo ||

ਪ੍ਰਾਨਨ ਲਗਤ ਤਵਨ ਕੌ ਬਰਿ ਹੌ ॥

प्रानन लगत तवन कौ बरि हौ ॥

praanan lagat tavan kau bar hau ||

ਨਾਤਰਿ ਮਾਰਿ ਕਟਾਰੀ ਮਰਿ ਹੌ ॥੧੪॥

नातरि मारि कटारी मरि हौ ॥१४॥

naatar maar kaTaaree mar hau ||14||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਸੁਪਨ ਬਿਖੈ ਮਾਤਾ ਪਿਤਾ ਜਿਹ ਮੁਹਿ ਦਿਯੋ ਸੁਧਾਰਿ ॥

सुपन बिखै माता पिता जिह मुहि दियो सुधारि ॥

supan bikhai maataa pitaa jeh muh dhiyo sudhaar ||

ਮਨ ਬਚ ਕ੍ਰਮ ਕਰਿ ਕੈ ਭਈ ਮੈ ਤਾਹੀ ਕੀ ਨਾਰਿ ॥੧੫॥

मन बच क्रम करि कै भई मै ताही की नारि ॥१५॥

man bach kram kar kai bhiee mai taahee kee naar ||15||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਕੈ ਮਰਿ ਹੌ ਬਿਖ ਖਾਇ ਕਿ ਵਾਹੀ ਕੌ ਬਰੌ ॥

कै मरि हौ बिख खाइ कि वाही कौ बरौ ॥

kai mar hau bikh khai k vaahee kau barau ||

ਬਿਨੁ ਦੇਖੇ ਮੁਖ ਨਾਥ ਕਟਾਰੀ ਹਨਿ ਮਰੌ ॥

बिनु देखे मुख नाथ कटारी हनि मरौ ॥

bin dhekhe mukh naath kaTaaree han marau ||

ਕੈ ਮੋ ਕਉ ਵਹ ਦੀਜੈ ਅਬੈ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ॥

कै मो कउ वह दीजै अबै बुलाइ कै ॥

kai mo kau veh dheejai abai bulai kai ||

ਹੋ ਨਾਤਰ ਹਮਰੀ ਆਸਾ ਤਜਹੁ ਬਨਾਇ ਕੈ ॥੧੬॥

हो नातर हमरी आसा तजहु बनाइ कै ॥१६॥

ho naatar hamaree aasaa tajahu banai kai ||16||

ਕਹਿ ਕਹਿ ਐਸੇ ਬਚਨ ਮੂਰਛਨਾ ਹ੍ਵੈ ਗਿਰੀ ॥

कहि कहि ऐसे बचन मूरछना ह्वै गिरी ॥

keh keh aaise bachan moorachhanaa havai giree ||

ਜਨੁ ਪ੍ਰਹਾਰ ਜਮਧਰ ਕੇ ਕੀਏ ਬਿਨਾ ਮਰੀ ॥

जनु प्रहार जमधर के कीए बिना मरी ॥

jan prahaar jamadhar ke ke'ee binaa maree ||

ਆਨਿ ਪਿਤਾ ਤਿਹ ਲਿਯੋ ਗਰੇ ਸੌ ਲਾਇ ਕੈ ॥

आनि पिता तिह लियो गरे सौ लाइ कै ॥

aan pitaa teh liyo gare sau lai kai ||

ਹੋ ਕੁਅਰਿ ਕੁਅਰਿ ਕਹਿ ਧਾਇ ਪਈ ਦੁਖ ਪਾਇ ਕੈ ॥੧੭॥

हो कुअरि कुअरि कहि धाइ पई दुख पाइ कै ॥१७॥

ho kuar kuar keh dhai piee dhukh pai kai ||17||

ਜੋ ਸੁਪਨੇ ਤੈ ਬਰਿਯੋ ਸੁ ਹਮੈ ਬਤਾਇਯੈ ॥

जो सुपने तै बरियो सु हमै बताइयै ॥

jo supane tai bariyo su hamai bataiyai ||

ਕਰਿਯੈ ਵਹੈ ਉਪਾਇ ਮਨੈ ਸੁਖੁ ਪਾਇਯੈ ॥

करियै वहै उपाइ मनै सुखु पाइयै ॥

kariyai vahai upai manai sukh paiyai ||

ਬਹੁ ਚਿਰ ਦ੍ਰਿਗਨ ਪਸਾਰਿ ਪਿਤਾ ਕੀ ਓਰਿ ਚਹਿ ॥

बहु चिर दृगन पसारि पिता की ओरि चहि ॥

bahu chir dhiragan pasaar pitaa kee or cheh ||

ਕਛੁ ਕਹਬੇ ਕੌ ਭਈ ਗਈ ਨ ਤਾਹਿ ਕਹਿ ॥੧੮॥

कछु कहबे कौ भई गई न ताहि कहि ॥१८॥

kachh kahabe kau bhiee giee na taeh keh ||18||

ਕਰਤ ਕਰਤ ਬਹੁ ਚਿਰ ਲੌ ਬਚਨ ਸੁਨਾਇਯੋ ॥

करत करत बहु चिर लौ बचन सुनाइयो ॥

karat karat bahu chir lau bachan sunaiyo ||

ਛੈਲੁ ਕੁਅਰ ਕੋ ਸਭਹਿਨ ਨਾਮ ਸੁਨਾਇਯੋ ॥

छैलु कुअर को सभहिन नाम सुनाइयो ॥

chhail kuar ko sabhahin naam sunaiyo ||

ਸੁਪਨ ਬਿਖੈ ਪਿਤੁ ਮਾਤ ਸੁ ਮੁਹਿ ਜਾ ਕੌ ਦਿਯੋ ॥

सुपन बिखै पितु मात सु मुहि जा कौ दियो ॥

supan bikhai pit maat su muh jaa kau dhiyo ||

ਹੋ ਵਹੈ ਆਪਨੋ ਨਾਥ ਮਾਨਿ ਕੈ ਮੈ ਲਿਯੋ ॥੧੯॥

हो वहै आपनो नाथ मानि कै मै लियो ॥१९॥

ho vahai aapano naath maan kai mai liyo ||19||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਧੰਨ੍ਯ ਧੰਨ੍ਯ ਤਬ ਰਾਵ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥

धंन्य धंन्य तब राव उचारियो ॥

dha(n)nay dha(n)nay tab raav uchaariyo ||

ਇਹ ਪਤਿਬ੍ਰਤਾ ਸੁਤਾ ਬੀਚਾਰਿਯੋ ॥

इह पतिब्रता सुता बीचारियो ॥

eeh patibrataa sutaa beechaariyo ||

ਜੋ ਇਹ ਚਹੈ ਵਹੈ ਇਹ ਦੀਜੈ ॥

जो इह चहै वहै इह दीजै ॥

jo ieh chahai vahai ieh dheejai ||

ਤਿਹ ਕਰਿ ਰਾਵ ਰਾਕ ਤੇ ਲੀਜੈ ॥੨੦॥

तिह करि राव राक ते लीजै ॥२०॥

teh kar raav raak te leejai ||20||

ਨ੍ਰਿਪ ਬਰ ਬੋਲ ਤਵਨ ਕਹਿ ਲਿਯੋ ॥

नृप बर बोल तवन कहि लियो ॥

nirap bar bol tavan keh liyo ||

ਛੋਰਿ ਭੰਡਾਰ ਅਮਿਤ ਧਨ ਦਿਯੋ ॥

छोरि भंडार अमित धन दियो ॥

chhor bha(n)ddaar amit dhan dhiyo ||

ਰੰਕ ਹੁਤੋ ਰਾਜਾ ਹ੍ਵੈ ਗਯੋ ॥

रंक हुतो राजा ह्वै गयो ॥

ra(n)k huto raajaa havai gayo ||

ਲੇਤ ਸੁਤਾ ਰਾਜਾ ਕੀ ਭਯੋ ॥੨੧॥

लेत सुता राजा की भयो ॥२१॥

let sutaa raajaa kee bhayo ||21||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਛੈਲ ਕੁਅਰ ਕੌ ਨ੍ਰਿਪ ਬਰ ਲਿਯੋ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ॥

छैल कुअर कौ नृप बर लियो बुलाइ कै ॥

chhail kuar kau nirap bar liyo bulai kai ||

ਬੇਦ ਬਿਧਨ ਸੌ ਦੁਹਿਤਾ ਦਈ ਬਨਾਇ ਕੈ ॥

बेद बिधन सौ दुहिता दई बनाइ कै ॥

bedh bidhan sau dhuhitaa dhiee banai kai ||

ਛੈਲ ਛੈਲਨੀ ਇਹ ਛਲ ਛਲਿਯੋ ਸੁਧਾਰਿ ਕਰਿ ॥

छैल छैलनी इह छल छलियो सुधारि करि ॥

chhail chhailanee ieh chhal chhaliyo sudhaar kar ||

ਹੋ ਭੇਦ ਨ ਕਿਨਹੂੰ ਮੂਰਖ ਸਮਝਿਯੋ ਚਿਤ ਧਰਿ ॥੨੨॥

हो भेद न किनहूँ मूरख समझियो चित धरि ॥२२॥

ho bhedh na kinahoo(n) moorakh samajhiyo chit dhar ||22||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਇਹ ਛਲ ਸੌ ਤਿਹ ਛੈਲਨੀ ਛੈਲ ਬਰਿਯੋ ਸੁਖ ਪਾਇ ॥

इह छल सौ तिह छैलनी छैल बरियो सुख पाइ ॥

eeh chhal sau teh chhailanee chhail bariyo sukh pai ||

ਮੁਖ ਬਾਏ ਸਭ ਕੋ ਰਹਿਯੋ ਲਹਿਯੋ ਨ ਭੇਦ ਬਨਾਇ ॥੨੩॥

मुख बाए सभ को रहियो लहियो न भेद बनाइ ॥२३॥

mukh baae sabh ko rahiyo lahiyo na bhedh banai ||23||

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਗਿਆਰਹ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੧੧॥੪੦੫੦॥ਅਫਜੂੰ॥

इति स्री चरित्र पख्याने तृया चरित्रे मंत्री भूप संबादे दोइ सौ गिआरह चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२११॥४०५०॥अफजूँ॥

eit sree charitr pakhayaane tirayaa charitre ma(n)tree bhoop sa(n)baadhe dhoi sau giaareh charitr samaapatam sat subham sat ||211||4050||afajoo(n)||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਸਹਿਰ ਬੁਖਾਰਾ ਮੈ ਰਹੈ ਏਕ ਰਾਵ ਮੁਚਕੰਦ ॥

सहिर बुखारा मै रहै एक राव मुचकंद ॥

sahir bukhaaraa mai rahai ek raav muchaka(n)dh ||

ਸੂਰਤ ਕੇ ਭੀਤਰ ਗੜ੍ਰਯੋ ਜਨੁ ਦੂਜੋ ਬਿਧਿ ਚੰਦ ॥੧॥

सूरत के भीतर गड़्रयो जनु दूजो बिधि चंद ॥१॥

soorat ke bheetar gaRrayo jan dhoojo bidh cha(n)dh ||1||

ਹੁਸਨ ਜਹਾ ਤਾ ਕੀ ਤ੍ਰਿਯਾ ਜਾ ਕੋ ਰੂਪ ਅਪਾਰ ॥

हुसन जहा ता की तृया जा को रूप अपार ॥

husan jahaa taa kee tirayaa jaa ko roop apaar ||

ਸ੍ਰੀ ਸੁਕੁਮਾਰ ਮਤੀ ਰਹੈ ਦੁਹਿਤਾ ਤਿਹ ਸੁਭ ਕਾਰ ॥੨॥

स्री सुकुमार मती रहै दुहिता तिह सुभ कार ॥२॥

sree sukumaar matee rahai dhuhitaa teh subh kaar ||2||

ਏਕ ਪੂਤ ਤਾ ਤੇ ਭਯੋ ਸ੍ਰੀ ਸੁਭ ਕਰਨ ਸੁਜਾਨੁ ॥

एक पूत ता ते भयो स्री सुभ करन सुजानु ॥

ek poot taa te bhayo sree subh karan sujaan ||

ਸੂਰਬੀਰ ਸੁੰਦਰ ਸਰਸ ਜਾਨਤ ਸਕਲ ਜਹਾਨ ॥੩॥

सूरबीर सुँदर सरस जानत सकल जहान ॥३॥

soorabeer su(n)dhar saras jaanat sakal jahaan ||3||

ਚਲਨ ਚਾਤੁਰੀ ਕੇ ਬਿਖੈ ਚੰਚਲ ਚਾਰ ਪ੍ਰਬੀਨ ॥

चलन चातुरी के बिखै चंचल चार प्रबीन ॥

chalan chaaturee ke bikhai cha(n)chal chaar prabeen ||

ਜਨੁਕ ਚਿਤ੍ਰ ਕੀ ਪੁਤ੍ਰਕਾ ਗੜਿ ਬਿਧਿ ਔਰ ਨ ਕੀਨ ॥੪॥

जनुक चित्र की पुत्रका गड़ि बिधि और न कीन ॥४॥

januk chitr kee putrakaa gaR bidh aauar na keen ||4||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਤਰੁਨ ਭ੍ਰਾਤ ਭਗਨੀ ਭੇ ਦੋਊ ॥

तरुन भ्रात भगनी भे दोऊ ॥

tarun bhraat bhaganee bhe dhouoo ||

ਰਾਜ ਕਰਤ ਨ੍ਰਿਪ ਮਰਿ ਗਯੋ ਸੋਊ ॥

राज करत नृप मरि गयो सोऊ ॥

raaj karat nirap mar gayo souoo ||

ਹੁਸਨ ਜਹਾ ਬਿਧਵਾ ਰਹਿ ਗਈ ॥

हुसन जहा बिधवा रहि गई ॥

husan jahaa bidhavaa reh giee ||

ਪਤਿ ਬਿਨੁ ਅਧਿਕ ਦੁਖਾਤੁਰ ਭਈ ॥੫॥

पति बिनु अधिक दुखातुर भई ॥५॥

pat bin adhik dhukhaatur bhiee ||5||

ਮਿਲਿ ਸਾਊਅਨ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰੋ ॥

मिलि साऊअन इह भाति उचारो ॥

mil saauooan ieh bhaat uchaaro ||

ਰਾਜ ਕਰੋ ਸੁਤ ਤਰੁਨ ਤਿਹਾਰੋ ॥

राज करो सुत तरुन तिहारो ॥

raaj karo sut tarun tihaaro ||

ਮਨ ਕੋ ਸੋਕ ਨਿਵਾਰਨ ਕੀਜੈ ॥

मन को सोक निवारन कीजै ॥

man ko sok nivaaran keejai ||

ਹੇਰਿ ਹੇਰਿ ਸੁਤ ਕੀ ਛਬਿ ਜੀਜੈ ॥੬॥

हेरि हेरि सुत की छबि जीजै ॥६॥

her her sut kee chhab jeejai ||6||

ਕੇਤਿਕ ਦਿਵਸ ਬੀਤਿ ਜਬ ਗਏ ॥

केतिक दिवस बीति जब गए ॥

ketik dhivas beet jab ge ||

ਰਾਜ ਕਰਤ ਸੁਖ ਸੌ ਤੇ ਭਏ ॥

राज करत सुख सौ ते भए ॥

raaj karat sukh sau te bhe ||

ਸੁਤ ਸੁੰਦਰ ਮਾਤਾ ਲਖਿ ਪਾਯੋ ॥

सुत सुँदर माता लखि पायो ॥

sut su(n)dhar maataa lakh paayo ||

ਰਾਜਾ ਕੋ ਚਿਤ ਤੇ ਬਿਸਰਾਯੋ ॥੭॥

राजा को चित ते बिसरायो ॥७॥

raajaa ko chit te bisaraayo ||7||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਨਰੀ ਗੰਧ੍ਰਬੀ ਨਾਗਨੀ ਪ੍ਰਭਾ ਬਿਲੋਕਿਤ ਆਇ ॥

नरी गंध्रबी नागनी प्रभा बिलोकित आइ ॥

naree ga(n)dhrabee naaganee prabhaa bilokit aai ||

ਸੁਰੀ ਆਸੁਰੀ ਕਿੰਨ੍ਰਨੀ ਹੇਰਿ ਰਹਤ ਉਰਝਾਇ ॥੮॥

सुरी आसुरी किंन्रनी हेरि रहत उरझाइ ॥८॥

suree aasuree ki(n)nranee her rahat urajhai ||8||

ਹੇਰਿ ਕੁਅਰ ਕੀ ਛਬਿ ਸਭੈ ਧੰਨਿ ਧੰਨਿ ਕਹੈ ਪੁਕਾਰਿ ॥

हेरि कुअर की छबि सभै धंनि धंनि कहै पुकारि ॥

her kuar kee chhab sabhai dha(n)n dha(n)n kahai pukaar ||

ਮਨਿ ਮੋਤੀ ਕੁੰਡਲ ਕਨਕ ਦੇਤ ਤਵਨ ਪਰ ਵਾਰਿ ॥੯॥

मनि मोती कुँडल कनक देत तवन पर वारि ॥९॥

man motee ku(n)ddal kanak dhet tavan par vaar ||9||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਐਸੋ ਕੁਅਰ ਏਕ ਦਿਨ ਜੌ ਸਖਿ ਪਾਇਯੈ ॥

ऐसो कुअर एक दिन जौ सखि पाइयै ॥

aaiso kuar ek dhin jau sakh paiyai ||

ਜਨਮ ਜਨਮ ਇਹ ਊਪਰ ਬਲਿ ਬਲਿ ਜਾਇਯੈ ॥

जनम जनम इह ऊपर बलि बलि जाइयै ॥

janam janam ieh uoopar bal bal jaiyai ||

ਉਰ ਭਏ ਲੇਹਿ ਲਗਾਇ ਨ ਨ੍ਯਾਰੋ ਕੀਜਿਯੈ ॥

उर भए लेहि लगाइ न न्यारो कीजियै ॥

aur bhe leh lagai na nayaaro keejiyai ||

ਹੋ ਨਿਰਖਿ ਨਿਰਖਿ ਛਬਿ ਅਮਿਤ ਸਜਨ ਕੀ ਜੀਜਿਯੈ ॥੧੦॥

हो निरखि निरखि छबि अमित सजन की जीजियै ॥१०॥

ho nirakh nirakh chhab amit sajan kee jeejiyai ||10||

ਜਿ ਕੋ ਤਰੁਨਿ ਪੁਰਿ ਨਾਰਿ ਕੁਅਰ ਕੀ ਛਬਿ ਲਹੈ ॥

जि को तरुनि पुरि नारि कुअर की छबि लहै ॥

j ko tarun pur naar kuar kee chhab lahai ||

ਉਡ ਲਪਟੋਂ ਇਹ ਸੰਗ ਯਹੇ ਚਿਤ ਮੈ ਕਹੈ ॥

उड लपटों इह संग यहे चित मै कहै ॥

audd lapaTo(n) ieh sa(n)g yahe chit mai kahai ||

ਏਕ ਬਾਰ ਇਹ ਛੈਲ ਚਿਕਨਿਯਹਿ ਪਾਇਯੈ ॥

एक बार इह छैल चिकनियहि पाइयै ॥

ek baar ieh chhail chikaniyeh paiyai ||

ਹੋ ਜਨਮ ਜਨਮ ਜੁਗ ਕ੍ਰੋਰਿ ਸੁ ਬਲਿ ਬਲਿ ਜਾਇਯੈ ॥੧੧॥

हो जनम जनम जुग क्रोरि सु बलि बलि जाइयै ॥११॥

ho janam janam jug kror su bal bal jaiyai ||11||

ਅਧਿਕ ਕੁਅਰ ਕੀ ਪ੍ਰਭਾ ਬਿਲੋਕਹਿ ਆਇ ਕੈ ॥

अधिक कुअर की प्रभा बिलोकहि आइ कै ॥

adhik kuar kee prabhaa bilokeh aai kai ||

ਜੋਰਿ ਜੋਰਿ ਦ੍ਰਿਗ ਰਹੈ ਕਛੂ ਮੁਸਕਾਇ ਕੈ ॥

जोरि जोरि दृग रहै कछू मुसकाइ कै ॥

jor jor dhirag rahai kachhoo musakai kai ||

ਪਰਮ ਪ੍ਰੀਤਿ ਤਨ ਬਿਧੀ ਦਿਵਾਨੀ ਤੇ ਭਈ ॥

परम प्रीति तन बिधी दिवानी ते भई ॥

param preet tan bidhee dhivaanee te bhiee ||

ਹੋ ਲੋਕ ਲਾਜ ਕੀ ਬਾਤ ਬਿਸਰਿ ਚਿਤ ਤੇ ਗਈ ॥੧੨॥

हो लोक लाज की बात बिसरि चित ते गई ॥१२॥

ho lok laaj kee baat bisar chit te giee ||12||

ਨਰੀ ਸੁਰੀ ਕਿਨ ਮਾਹਿ ਆਸੁਰੀ ਗੰਧ੍ਰਬੀ ॥

नरी सुरी किन माहि आसुरी गंध्रबी ॥

naree suree kin maeh aasuree ga(n)dhrabee ||

ਕਹਾ ਕਿੰਨ੍ਰਨੀ ਕੂਰ ਜਛਨੀ ਨਾਗਨੀ ॥

कहा किंन्रनी कूर जछनी नागनी ॥

kahaa ki(n)nranee koor jachhanee naaganee ||

ਲਛਮਿ ਆਦਿ ਦੁਤਿ ਹੇਰਿ ਰਹੈ ਉਰਝਾਇ ਕੈ ॥

लछमि आदि दुति हेरि रहै उरझाइ कै ॥

lachham aadh dhut her rahai urajhai kai ||

ਹੋ ਬਿਨੁ ਦਾਮਨ ਕੈ ਦੀਏ ਸੁ ਜਾਤ ਬਿਕਾਇ ਕੈ ॥੧੩॥

हो बिनु दामन कै दीए सु जात बिकाइ कै ॥१३॥

ho bin dhaaman kai dhe'ee su jaat bikai kai ||13||

ਰਹੀ ਚੰਚਲਾ ਰੀਝਯਤਿ ਪ੍ਰਭਾ ਨਿਹਾਰਿ ਕੈ ॥

रही चंचला रीझयति प्रभा निहारि कै ॥

rahee cha(n)chalaa reejhayat prabhaa nihaar kai ||

ਪ੍ਰਾਨਨ ਲੌ ਧਨ ਧਾਮ ਦੇਤ ਸਭ ਵਾਰਿ ਕੈ ॥

प्रानन लौ धन धाम देत सभ वारि कै ॥

praanan lau dhan dhaam dhet sabh vaar kai ||

ਹਸਿ ਹਸਿ ਕਹੈ ਕੁਅਰ ਜੌ ਇਕ ਦਿਨ ਪਾਇਯੈ ॥

हसि हसि कहै कुअर जौ इक दिन पाइयै ॥

has has kahai kuar jau ik dhin paiyai ||

ਹੋ ਬਹੁਰ ਨ ਨ੍ਯਾਰੋ ਕਰਿਯੈ ਹਿਯੈ ਲਗਾਇਯੈ ॥੧੪॥

हो बहुर न न्यारो करियै हियै लगाइयै ॥१४॥

ho bahur na nayaaro kariyai hiyai lagaiyai ||14||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਸ੍ਰੀ ਸੁਕੁਮਾਰ ਮਤੀ ਬਹਨਿ ਤਾ ਕੀ ਰਾਜ ਕੁਮਾਰਿ ॥

स्री सुकुमार मती बहनि ता की राज कुमारि ॥

sree sukumaar matee bahan taa kee raaj kumaar ||

ਅਪ੍ਰਮਾਨ ਛਬਿ ਭ੍ਰਾਤ ਕੀ ਰੀਝਤ ਭਈ ਨਿਹਾਰਿ ॥੧੫॥

अप्रमान छबि भ्रात की रीझत भई निहारि ॥१५॥

apramaan chhab bhraat kee reejhat bhiee nihaar ||15||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਨਿਸੁ ਦਿਨ ਯੌ ਮਨ ਮਾਹਿ ਬਿਚਾਰੈ ॥

निसु दिन यौ मन माहि बिचारै ॥

nis dhin yau man maeh bichaarai ||

ਕਿਹ ਬਿਧਿ ਮੌ ਸੌ ਕੁਅਰ ਬਿਹਾਰੈ ॥

किह बिधि मौ सौ कुअर बिहारै ॥

keh bidh mau sau kuar bihaarai ||

ਭ੍ਰਾਤ ਲਾਜ ਮਨ ਮਹਿ ਜਬ ਧਰੈ ॥

भ्रात लाज मन महि जब धरै ॥

bhraat laaj man meh jab dharai ||

ਲੋਕ ਲਾਜ ਕੀ ਚਿੰਤਾ ਕਰੈ ॥੧੬॥

लोक लाज की चिंता करै ॥१६॥

lok laaj kee chi(n)taa karai ||16||

ਲਾਜ ਕਰੈ ਅਰੁ ਚਿਤ ਚਲਾਵੈ ॥

लाज करै अरु चित चलावै ॥

laaj karai ar chit chalaavai ||

ਕ੍ਯੋ ਹੂੰ ਕੁਅਰ ਹਾਥ ਨਹਿ ਆਵੈ ॥

क्यो हूँ कुअर हाथ नहि आवै ॥

kayo hoo(n) kuar haath neh aavai ||

ਇਕ ਚਰਿਤ੍ਰ ਤਬ ਬਚਿਤ੍ਰ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥

इक चरित्र तब बचित्र बिचारियो ॥

eik charitr tab bachitr bichaariyo ||

ਜਾ ਤੇ ਧਰਮ ਕੁਅਰ ਕੋ ਟਾਰਿਯੋ ॥੧੭॥

जा ते धरम कुअर को टारियो ॥१७॥

jaa te dharam kuar ko Taariyo ||17||

ਬੇਸ੍ਵਾ ਰੂਪ ਆਪਨੋ ਕਰਿਯੋ ॥

बेस्वा रूप आपनो करियो ॥

besavaiaa roop aapano kariyo ||

ਬਾਰ ਬਾਰ ਗਜ ਮੋਤਿਨ ਜਰਿਯੋ ॥

बार बार गज मोतिन जरियो ॥

baar baar gaj motin jariyo ||

ਹਾਰ ਸਿੰਗਾਰ ਚਾਰੁ ਤਨ ਧਾਰੇ ॥

हार सिंगार चारु तन धारे ॥

haar si(n)gaar chaar tan dhaare ||

ਜਨ ਸਸਿ ਤੀਰ ਬਿਰਾਜਤ ਤਾਰੇ ॥੧੮॥

जन ससि तीर बिराजत तारे ॥१८॥

jan sas teer biraajat taare ||18||

ਪਾਨ ਚਬਾਤ ਸਭਾ ਮੈ ਆਈ ॥

पान चबात सभा मै आई ॥

paan chabaat sabhaa mai aaiee ||

ਸਭ ਲੋਗਨ ਕੌ ਲਯੋ ਲੁਭਾਈ ॥

सभ लोगन कौ लयो लुभाई ॥

sabh logan kau layo lubhaiee ||

ਨ੍ਰਿਪ ਕਹ ਅਧਿਕ ਕਟਾਛ ਦਿਖਾਏ ॥

नृप कह अधिक कटाछ दिखाए ॥

nirap keh adhik kaTaachh dhikhaae ||

ਜਾਨੁਕ ਬਿਨਾ ਸਾਇਕਨ ਘਾਏ ॥੧੯॥

जानुक बिना साइकन घाए ॥१९॥

jaanuk binaa saikan ghaae ||19||

ਹੇਰਤ ਨ੍ਰਿਪਤ ਰੀਝਿ ਛਬਿ ਗਯੋ ॥

हेरत नृपत रीझि छबि गयो ॥

herat nirapat reejh chhab gayo ||

ਘਾਇਲ ਬਿਨਾ ਸਾਇਕਨ ਭਯੋ ॥

घाइल बिना साइकन भयो ॥

ghail binaa saikan bhayo ||

ਆਜੁ ਨਿਸਾ ਇਹ ਬੋਲ ਪਠੈਹੋ ॥

आजु निसा इह बोल पठैहो ॥

aaj nisaa ieh bol paThaiho ||

ਕਾਮ ਭੋਗ ਰੁਚਿ ਮਾਨਿ ਕਮੈਹੋ ॥੨੦॥

काम भोग रुचि मानि कमैहो ॥२०॥

kaam bhog ruch maan kamaiho ||20||

ਬੀਤਯੋ ਦਿਵਸ ਨਿਸਾ ਜਬ ਭਈ ॥

बीतयो दिवस निसा जब भई ॥

beetayo dhivas nisaa jab bhiee ||

ਨਿਕਟਿ ਬੁਲਾਇ ਕੁਅਰ ਵਹੁ ਲਈ ॥

निकटि बुलाइ कुअर वहु लई ॥

nikaT bulai kuar vahu liee ||

ਕਾਮ ਭੋਗ ਤਿਹ ਸਾਥ ਕਮਾਯੋ ॥

काम भोग तिह साथ कमायो ॥

kaam bhog teh saath kamaayo ||

ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਕਛੂ ਨਹਿ ਪਾਯੋ ॥੨੧॥

भेद अभेद कछू नहि पायो ॥२१॥

bhedh abhedh kachhoo neh paayo ||21||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਤਾ ਸੋ ਕੁਅਰਿ ਰਤਿ ਮਾਨੀ ਰੁਚਿ ਮਾਨਿ ॥

लपटि लपटि ता सो कुअरि रति मानी रुचि मानि ॥

lapaT lapaT taa so kuar rat maanee ruch maan ||

ਭ੍ਰਾਤ ਭਗਨਿ ਕੇ ਭੇਦ ਕੋ ਸਕਤ ਨ ਭਯੋ ਪਛਾਨ ॥੨੨॥

भ्रात भगनि के भेद को सकत न भयो पछान ॥२२॥

bhraat bhagan ke bhedh ko sakat na bhayo pachhaan ||22||

ਸੋਰਠਾ ॥

सोरठा ॥

soraThaa ||

ਰਮਤ ਭਯੋ ਰੁਚਿ ਮਾਨਿ ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਪਾਯੋ ਨ ਕਛੁ ॥

रमत भयो रुचि मानि भेद अभेद पायो न कछु ॥

ramat bhayo ruch maan bhedh abhedh paayo na kachh ||

ਛੈਲੀ ਛਲ੍ਯੋ ਨਿਦਾਨ ਛੈਲ ਚਿਕਨਿਯਾ ਰਾਵ ਕੋ ॥੨੩॥

छैली छल्यो निदान छैल चिकनिया राव को ॥२३॥

chhailee chhalayo nidhaan chhail chikaniyaa raav ko ||23||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਬੇਸ੍ਵਾ ਕੇ ਭੂਖਨ ਜਬ ਧਰੈ ॥

बेस्वा के भूखन जब धरै ॥

besavaiaa ke bhookhan jab dharai ||

ਨਿਸ ਦਿਨ ਕੁਅਰ ਕਲੋਲੈ ਕਰੈ ॥

निस दिन कुअर कलोलै करै ॥

nis dhin kuar kalolai karai ||

ਜਬ ਭਗਨੀ ਕੇ ਭੂਖਨ ਧਰਈ ॥

जब भगनी के भूखन धरई ॥

jab bhaganee ke bhookhan dhariee ||

ਲਹੈ ਨ ਕੋ ਰਾਜਾ ਕੋ ਕਰਈ ॥੨੪॥

लहै न को राजा को करई ॥२४॥

lahai na ko raajaa ko kariee ||24||

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਬਾਰਹ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੧੨॥੪੦੭੪॥ਅਫਜੂੰ॥

इति स्री चरित्र पख्याने तृया चरित्रे मंत्री भूप संबादे दोइ सौ बारह चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२१२॥४०७४॥अफजूँ॥

eit sree charitr pakhayaane tirayaa charitre ma(n)tree bhoop sa(n)baadhe dhoi sau baareh charitr samaapatam sat subham sat ||212||4074||afajoo(n)||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਰਾਜਾ ਖੰਡ ਬੁਦੇਲ ਕੌ ਰੁਦ੍ਰ ਕੇਤੁ ਤਿਹ ਨਾਮ ॥

राजा खंड बुदेल कौ रुद्र केतु तिह नाम ॥

raajaa kha(n)dd budhel kau rudhr ket teh naam ||

ਸੇਵ ਰੁਦ੍ਰ ਕੀ ਰੈਨਿ ਦਿਨ ਕਰਤ ਆਠਹੂੰ ਜਾਮ ॥੧॥

सेव रुद्र की रैनि दिन करत आठहूँ जाम ॥१॥

sev rudhr kee rain dhin karat aaThahoo(n) jaam ||1||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਤੁ ਕ੍ਰਿਤ ਮਤੀ ਤ੍ਰਿਯ ਤਾ ਕੀ ॥

स्री कृतु कृत मती तृय ता की ॥

sree kirat kirat matee tiray taa kee ||

ਔਰ ਨ ਬਾਲ ਰੂਪ ਸਮ ਵਾ ਕੀ ॥

और न बाल रूप सम वा की ॥

aauar na baal roop sam vaa kee ||

ਤਾ ਸੋ ਨੇਹ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੌ ਭਾਰੋ ॥

ता सो नेह नृपति कौ भारो ॥

taa so neh nirapat kau bhaaro ||

ਨਿਜੁ ਮਨ ਕਰ ਤਾ ਕੇ ਦੈ ਡਾਰੋ ॥੨॥

निजु मन कर ता के दै डारो ॥२॥

nij man kar taa ke dhai ddaaro ||2||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਸ੍ਰੀ ਮ੍ਰਿਗ ਨੇਤ੍ਰ ਸਰੂਪ ਅਤਿ ਦੁਹਿਤ ਤਾ ਕੀ ਏਕ ॥

स्री मृग नेत्र सरूप अति दुहित ता की एक ॥

sree mirag netr saroop at dhuhit taa kee ek ||

ਲਹਿ ਨ ਗਈ ਰਾਜਾ ਬਡੇ ਚਹਿ ਚਹਿ ਰਹੇ ਅਨੇਕ ॥੩॥

लहि न गई राजा बडे चहि चहि रहे अनेक ॥३॥

leh na giee raajaa badde cheh cheh rahe anek ||3||

ਇੰਦ੍ਰ ਕੇਤੁ ਛਤ੍ਰੀ ਹੁਤੋ ਚਛੁ ਮਤੀ ਲਹਿ ਲੀਨ ॥

इंद्र केतु छत्री हुतो चछु मती लहि लीन ॥

ei(n)dhr ket chhatree huto chachh matee leh leen ||

ਅਪਨੋ ਤੁਰਤ ਨਿਕਾਰਿ ਮਨੁ ਬੇਚਿ ਤਵਨ ਕਰ ਦੀਨ ॥੪॥

अपनो तुरत निकारि मनु बेचि तवन कर दीन ॥४॥

apano turat nikaar man bech tavan kar dheen ||4||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਰੈਨਿ ਦਿਵਸ ਤਿਹ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰੈ ॥

रैनि दिवस तिह रूप निहारै ॥

rain dhivas teh roop nihaarai ||

ਚਿਤ ਮੈ ਇਹੈ ਬਿਚਾਰੁ ਬਿਚਾਰੈ ॥

चित मै इहै बिचारु बिचारै ॥

chit mai ihai bichaar bichaarai ||

ਐਸੋ ਛੈਲ ਕੈਸਹੂੰ ਪੈਯੈ ॥

ऐसो छैल कैसहूँ पैयै ॥

aaiso chhail kaisahoo(n) paiyai ||

ਕਾਮ ਭੋਗ ਕਰਿ ਗਰੇ ਲਗੈਯੈ ॥੫॥

काम भोग करि गरे लगैयै ॥५॥

kaam bhog kar gare lagaiyai ||5||

ਏਕ ਸਖੀ ਕਹ ਨਿਕਟ ਬੁਲਾਯੋ ॥

एक सखी कह निकट बुलायो ॥

ek sakhee keh nikaT bulaayo ||

ਮਨ ਭਾਵਨ ਕੇ ਸਦਨ ਪਠਾਯੋ ॥

मन भावन के सदन पठायो ॥

man bhaavan ke sadhan paThaayo ||

ਸਹਿਚਰਿ ਤਾਹਿ ਤੁਰਤ ਲੈ ਆਈ ॥

सहिचरि ताहि तुरत लै आई ॥

sahichar taeh turat lai aaiee ||

ਆਨਿ ਕੁਅਰਿ ਕਹ ਦਯੋ ਮਿਲਾਈ ॥੬॥

आनि कुअरि कह दयो मिलाई ॥६॥

aan kuar keh dhayo milaiee ||6||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਮਨ ਭਾਵੰਤ ਮੀਤ ਕੁਅਰਿ ਜਬ ਪਾਇਯੋ ॥

मन भावंत मीत कुअरि जब पाइयो ॥

man bhaava(n)t meet kuar jab paiyo ||

ਦ੍ਰਿੜ ਗਹਿ ਗਹਿ ਕਰ ਤਾ ਕੌ ਗਰੇ ਲਗਾਇਯੋ ॥

दृड़ गहि गहि कर ता कौ गरे लगाइयो ॥

dhiraR geh geh kar taa kau gare lagaiyo ||

ਅਧਰਨ ਕੋ ਕਰਿ ਪਾਨ ਸੁ ਆਸਨ ਬਹੁ ਕੀਏ ॥

अधरन को करि पान सु आसन बहु कीए ॥

adharan ko kar paan su aasan bahu ke'ee ||

ਹੋ ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਸੋਕ ਬਿਸਾਰਿ ਸਭੈ ਦੀਏ ॥੭॥

हो जनम जनम के सोक बिसारि सभै दीए ॥७॥

ho janam janam ke sok bisaar sabhai dhe'ee ||7||

ਸਿਵ ਮੰਦਿਰ ਮੈ ਜਾਇ ਭੋਗ ਤਾ ਸੌ ਕਰੈ ॥

सिव मंदिर मै जाइ भोग ता सौ करै ॥

siv ma(n)dhir mai jai bhog taa sau karai ||

ਮਹਾ ਰੁਦ੍ਰ ਕੀ ਕਾਨਿ ਨ ਕਛੁ ਚਿਤ ਮੈ ਧਰੈ ॥

महा रुद्र की कानि न कछु चित मै धरै ॥

mahaa rudhr kee kaan na kachh chit mai dharai ||

ਜ੍ਯੋਂ ਜ੍ਯੋਂ ਜੁਰਕੈ ਖਾਟ ਸੁ ਘੰਟ ਬਜਾਵਹੀ ॥

ज्यों ज्यों जुरकै खाट सु घंट बजावही ॥

jayo(n) jayo(n) jurakai khaaT su gha(n)T bajaavahee ||

ਹੋ ਪੂਰਿ ਤਵਨ ਧੁਨਿ ਰਹੈ ਨ ਜੜ ਕਛੁ ਪਾਵਹੀ ॥੮॥

हो पूरि तवन धुनि रहै न जड़ कछु पावही ॥८॥

ho poor tavan dhun rahai na jaR kachh paavahee ||8||

ਏਕ ਦਿਵਸ ਪੂਜਤ ਸਿਵ ਨ੍ਰਿਪ ਗਯੋ ਆਇ ਕੈ ॥

एक दिवस पूजत सिव नृप गयो आइ कै ॥

ek dhivas poojat siv nirap gayo aai kai ||

ਸੁਤਾ ਸਹਚਰੀ ਪਿਤੁ ਪ੍ਰਤਿ ਦਈ ਉਠਾਇ ਕੈ ॥

सुता सहचरी पितु प्रति दई उठाइ कै ॥

sutaa sahacharee pit prat dhiee uThai kai ||

ਜਾਇ ਰਾਵ ਕੇ ਤੀਰ ਸਖੀ ਤੁਮ ਯੌ ਕਹੌ ॥

जाइ राव के तीर सखी तुम यौ कहौ ॥

jai raav ke teer sakhee tum yau kahau ||

ਹੋ ਹਮ ਪੂਜਾ ਹ੍ਯਾਂ ਕਰਤ ਘਰੀ ਦ੍ਵੈ ਤੁਮ ਰਹੌ ॥੯॥

हो हम पूजा ह्याँ करत घरी द्वै तुम रहौ ॥९॥

ho ham poojaa hayaa(n) karat gharee dhavai tum rahau ||9||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਸ੍ਰੀ ਸਿਵ ਕੀ ਪੂਜਾ ਕਰਤ ਹਮਰੀ ਸੁਤਾ ਬਨਾਇ ॥

स्री सिव की पूजा करत हमरी सुता बनाइ ॥

sree siv kee poojaa karat hamaree sutaa banai ||

ਘਰੀ ਦ੍ਵੈ ਕੁ ਹਮ ਬੈਠਿ ਹ੍ਯਾਂ ਬਹੁਰਿ ਪੂਜ ਹੈ ਜਾਇ ॥੧੦॥

घरी द्वै कु हम बैठि ह्याँ बहुरि पूज है जाइ ॥१०॥

gharee dhavai k ham baiTh hayaa(n) bahur pooj hai jai ||10||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਉਤੈ ਮੀਤ ਤਿਨ ਲਿਯੋ ਬੁਲਾਈ ॥

उतै मीत तिन लियो बुलाई ॥

autai meet tin liyo bulaiee ||

ਕਾਮ ਰੀਤਿ ਕਰਿ ਪ੍ਰੀਤੁਪਜਾਈ ॥

काम रीति करि प्रीतुपजाई ॥

kaam reet kar preetupajaiee ||

ਕਰਿ ਕਰਿ ਕੁਵਤਿ ਸੇਜ ਚਰਕਾਵੈ ॥

करि करि कुवति सेज चरकावै ॥

kar kar kuvat sej charakaavai ||

ਏਕ ਹਾਥ ਤਨ ਘੰਟ ਬਜਾਵੈ ॥੧੧॥

एक हाथ तन घंट बजावै ॥११॥

ek haath tan gha(n)T bajaavai ||11||

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਤਾ ਕੌ ਰਤਿ ਕੀਨੀ ॥

भाति भाति ता कौ रति कीनी ॥

bhaat bhaat taa kau rat keenee ||

ਨ੍ਰਿਪ ਜੜ ਧੁਨਿ ਘੰਟਾ ਕੀ ਚੀਨੀ ॥

नृप जड़ धुनि घंटा की चीनी ॥

nirap jaR dhun gha(n)Taa kee cheenee ||

ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਕਛੂ ਨਹਿ ਪਾਯੋ ॥

भेद अभेद कछू नहि पायो ॥

bhedh abhedh kachhoo neh paayo ||

ਇਹ ਦੁਹਿਤਾ ਕਸ ਕਰਮ ਕਮਾਯੋ ॥੧੨॥

इह दुहिता कस करम कमायो ॥१२॥

eeh dhuhitaa kas karam kamaayo ||12||

ਤਾ ਸੌ ਭੋਗ ਬਹੁਤ ਬਿਧਿ ਕੀਨੋ ॥

ता सौ भोग बहुत बिधि कीनो ॥

taa sau bhog bahut bidh keeno ||

ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਆਸਨ ਕਹ ਦੀਨੋ ॥

लपटि लपटि आसन कह दीनो ॥

lapaT lapaT aasan keh dheeno ||

ਚੁੰਬਨ ਆਲਿੰਗਨ ਕੀਨੇ ਤਿਨ ॥

चुँबन आलिंगन कीने तिन ॥

chu(n)ban aali(n)gan keene tin ||

ਭੇਦ ਨ ਲਹਿਯੋ ਮੂੜ ਰਾਜੈ ਇਨ ॥੧੩॥

भेद न लहियो मूड़ राजै इन ॥१३॥

bhedh na lahiyo mooR raajai in ||13||

ਕਾਮ ਕੇਲ ਤਾ ਸੌ ਬਹੁ ਕਿਯੋ ॥

काम केल ता सौ बहु कियो ॥

kaam kel taa sau bahu kiyo ||

ਬਹੁਰੋ ਛੋਰ ਦ੍ਵਾਰ ਕਹ ਦਿਯੋ ॥

बहुरो छोर द्वार कह दियो ॥

bahuro chhor dhavaiaar keh dhiyo ||

ਪਠੈ ਸਹਚਰੀ ਪਿਤਾ ਬੁਲਾਇਯੋ ॥

पठै सहचरी पिता बुलाइयो ॥

paThai sahacharee pitaa bulaiyo ||

ਮਨ ਮੈ ਅਧਿਕ ਜਾਰ ਦੁਖ ਪਾਯੋ ॥੧੪॥

मन मै अधिक जार दुख पायो ॥१४॥

man mai adhik jaar dhukh paayo ||14||

ਯਾ ਕੌ ਪਿਤਾ ਮੋਹਿ ਗਹਿ ਲੈਹੈ ॥

या कौ पिता मोहि गहि लैहै ॥

yaa kau pitaa moh geh laihai ||

ਬਹੁਰਿ ਹਮੈ ਜਮਪੁਰੀ ਪਠੈਹੈ ॥

बहुरि हमै जमपुरी पठैहै ॥

bahur hamai jamapuree paThaihai ||

ਚਿੰਤਾਤੁਰ ਥਰਹਰਿ ਕੰਪਾਵੈ ॥

चिंतातुर थरहरि कंपावै ॥

chi(n)taatur tharahar ka(n)paavai ||

ਜ੍ਯੋਂ ਕਦਲੀ ਕਹ ਬਾਤ ਡੁਲਾਵੈ ॥੧੫॥

ज्यों कदली कह बात डुलावै ॥१५॥

jayo(n) kadhalee keh baat ddulaavai ||15||

ਜਾਰ ਬਾਚ ॥

जार बाच ॥

jaar baach ||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਮੋਰੇ ਪ੍ਰਾਨ ਰਾਖਿ ਅਬ ਲੀਜੈ ॥

मोरे प्रान राखि अब लीजै ॥

more praan raakh ab leejai ||

ਨਾਹਕ ਮੁਹਿ ਨ ਅਜਾਏ ਕੀਜੈ ॥

नाहक मुहि न अजाए कीजै ॥

naahak muh na ajaae keejai ||

ਮੋਰੋ ਮੂੰਡਿ ਕਾਟ ਨ੍ਰਿਪ ਦੈਹੈ ॥

मोरो मूँडि काट नृप दैहै ॥

moro moo(n)dd kaaT nirap dhaihai ||

ਕਾਪਰਦੀ ਕੇ ਕੰਠ ਚੜੈਹੈ ॥੧੬॥

कापरदी के कंठ चड़ैहै ॥१६॥

kaaparadhee ke ka(n)Th chaRaihai ||16||

ਸੁਤਾ ਬਾਚ ॥

सुता बाच ॥

sutaa baach ||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਤਿਨ ਕਹਿਯੋ ਤਰੁਨ ਨ ਚਿੰਤਾ ਕਰੋ ॥

तिन कहियो तरुन न चिंता करो ॥

tin kahiyo tarun na chi(n)taa karo ||

ਧੀਰਜ ਚਿਤ ਆਪਨੇ ਧਰੋ ॥

धीरज चित आपने धरो ॥

dheeraj chit aapane dharo ||

ਤੇਰੋ ਅਬ ਮੈ ਪ੍ਰਾਨ ਉਬਰਿਹੌ ॥

तेरो अब मै प्रान उबरिहौ ॥

tero ab mai praan ubarihau ||

ਪਿਤ ਹੇਰਤ ਤੋ ਕੌ ਪਤਿ ਕਰਿਹੌ ॥੧੭॥

पित हेरत तो कौ पति करिहौ ॥१७॥

pit herat to kau pat karihau ||17||

ਆਪ ਪਿਤਾ ਤਨ ਜਾਇ ਉਚਰੀ ॥

आप पिता तन जाइ उचरी ॥

aap pitaa tan jai ucharee ||

ਮੋ ਪਰ ਕ੍ਰਿਪਾ ਅਧਿਕ ਸਿਵ ਕਰੀ ॥

मो पर कृपा अधिक सिव करी ॥

mo par kirapaa adhik siv karee ||

ਨਿਜੁ ਕਰ ਪਕਰਿ ਮੋਹਿ ਪਤਿ ਦੀਨੋ ॥

निजु कर पकरि मोहि पति दीनो ॥

nij kar pakar moh pat dheeno ||

ਹਮ ਪਰ ਅਧਿਕ ਅਨੁਗ੍ਰਹ ਕੀਨੋ ॥੧੮॥

हम पर अधिक अनुग्रह कीनो ॥१८॥

ham par adhik anugreh keeno ||18||

ਚਲਹੁ ਪਿਤਾ ਤਹ ਤਾਹਿ ਦਿਖਾਊ ॥

चलहु पिता तह ताहि दिखाऊ ॥

chalahu pitaa teh taeh dhikhaauoo ||

ਤਾ ਸੌ ਬਹੁਰਿ ਸੁ ਬ੍ਯਾਹ ਕਰਾਊ ॥

ता सौ बहुरि सु ब्याह कराऊ ॥

taa sau bahur su bayaeh karaauoo ||

ਬਾਹਿ ਪਕਰਿ ਰਾਜਾ ਕੌ ਲ੍ਯਾਈ ॥

बाहि पकरि राजा कौ ल्याई ॥

baeh pakar raajaa kau layaiee ||

ਆਨਿ ਜਾਰ ਸੌ ਦਿਯੋ ਦਿਖਾਈ ॥੧੯॥

आनि जार सौ दियो दिखाई ॥१९॥

aan jaar sau dhiyo dhikhaiee ||19||

ਧੰਨ੍ਯ ਧੰਨ੍ਯ ਤਾ ਕੌ ਪਿਤੁ ਕਹਿਯੋ ॥

धंन्य धंन्य ता कौ पितु कहियो ॥

dha(n)nay dha(n)nay taa kau pit kahiyo ||

ਕਰ ਸੌ ਕਰਿ ਦੁਹਿਤਾ ਕੌ ਗਹਿਯੋ ॥

कर सौ करि दुहिता कौ गहियो ॥

kar sau kar dhuhitaa kau gahiyo ||

ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਟਾਛ ਅਧਿਕ ਸਿਵ ਕੀਨੋ ॥

कृपा कटाछ अधिक सिव कीनो ॥

kirapaa kaTaachh adhik siv keeno ||

ਤਾ ਤੇ ਬਰ ਉਤਮ ਤੁਹਿ ਦੀਨੋ ॥੨੦॥

ता ते बर उतम तुहि दीनो ॥२०॥

taa te bar utam tuh dheeno ||20||

ਤੁਮ ਪਰ ਕ੍ਰਿਪਾ ਜੁ ਸਿਵ ਜੂ ਕੀਨੀ ॥

तुम पर कृपा जु सिव जू कीनी ॥

tum par kirapaa ju siv joo keenee ||

ਹਮਹੂੰ ਆਜੁ ਤਾਹਿ ਤੁਹਿ ਦੀਨੀ ॥

हमहूँ आजु ताहि तुहि दीनी ॥

hamahoo(n) aaj taeh tuh dheenee ||

ਬੋਲਿ ਦਿਜਨ ਕਹ ਬ੍ਯਾਹ ਕਰਾਯੋ ॥

बोलि दिजन कह ब्याह करायो ॥

bol dhijan keh bayaeh karaayo ||

ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਮੂੜ ਨਹਿ ਪਾਯੋ ॥੨੧॥

भेद अभेद मूड़ नहि पायो ॥२१॥

bhedh abhedh mooR neh paayo ||21||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਇਹ ਚਰਿਤ੍ਰ ਤਹ ਚੰਚਲਾ ਬ੍ਯਾਹ ਜਾਰ ਸੋ ਕੀਨ ॥

इह चरित्र तह चंचला ब्याह जार सो कीन ॥

eeh charitr teh cha(n)chalaa bayaeh jaar so keen ||

ਪਿਤੁ ਹੂੰ ਲੈ ਤਾ ਕੋ ਦਈ ਸਕ੍ਯੋ ਨ ਛਲ ਜੜ ਚੀਨ ॥੨੨॥

पितु हूँ लै ता को दई सक्यो न छल जड़ चीन ॥२२॥

pit hoo(n) lai taa ko dhiee sakayo na chhal jaR cheen ||22||

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਤੇਰਹ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੧੩॥੪੦੯੬॥ਅਫਜੂੰ॥

इति स्री चरित्र पख्याने तृया चरित्रे मंत्री भूप संबादे दोइ सौ तेरह चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२१३॥४०९६॥अफजूँ॥

eit sree charitr pakhayaane tirayaa charitre ma(n)tree bhoop sa(n)baadhe dhoi sau tereh charitr samaapatam sat subham sat ||213||4096||afajoo(n)||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਚਾਦਾ ਸਹਿਰ ਬਸਤ ਜਹ ਭਾਰੋ ॥

चादा सहिर बसत जह भारो ॥

chaadhaa sahir basat jeh bhaaro ||

ਧਰਨੀ ਤਲ ਮਹਿ ਅਤਿ ਉਜਿਯਾਰੋ ॥

धरनी तल महि अति उजियारो ॥

dharanee tal meh at ujiyaaro ||

ਬਿਸੁਨ ਕੇਤੁ ਰਾਜਾ ਤਹ ਰਹਈ ॥

बिसुन केतु राजा तह रहई ॥

bisun ket raajaa teh rahiee ||

ਕਰਮ ਧਰਮ ਸੁਚਿ ਬ੍ਰਤ ਖਗ ਕਹਈ ॥੧॥

करम धरम सुचि ब्रत खग कहई ॥१॥

karam dharam such brat khag kahiee ||1||

ਸ੍ਰੀ ਬੁੰਦੇਲ ਮਤੀ ਤਾ ਕੀ ਤ੍ਰਿਯ ॥

स्री बुँदेल मती ता की तृय ॥

sree bu(n)dhel matee taa kee tiray ||

ਜਾ ਮਹਿ ਬਸਤ ਸਦਾ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਜਿਯ ॥

जा महि बसत सदा नृप को जिय ॥

jaa meh basat sadhaa nirap ko jiy ||

ਸ੍ਰੀ ਗੁਲਜਾਰ ਮਤੀ ਦੁਹਿਤਾ ਤਿਹ ॥

स्री गुलजार मती दुहिता तिह ॥

sree gulajaar matee dhuhitaa teh ||

ਕਹੂੰ ਨ ਤਰੁਨਿ ਜਗਤ ਮੈ ਸਮ ਜਿਹ ॥੨॥

कहूँ न तरुनि जगत मै सम जिह ॥२॥

kahoo(n) na tarun jagat mai sam jeh ||2||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਤਿਨ ਇਕ ਤਰੁਨ ਬਿਲੋਕਿਯੋ ਅਮਿਤ ਰੂਪ ਕੀ ਖਾਨਿ ॥

तिन इक तरुन बिलोकियो अमित रूप की खानि ॥

tin ik tarun bilokiyo amit roop kee khaan ||

ਲੀਨੋ ਸਦਨ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ਰਮਤ ਭਈ ਰੁਚਿ ਮਾਨਿ ॥੩॥

लीनो सदन बुलाइ कै रमत भई रुचि मानि ॥३॥

leeno sadhan bulai kai ramat bhiee ruch maan ||3||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਤਾ ਸੌ ਲਪਟਿ ਕਰਤ ਰਸ ਭਈ ॥

ता सौ लपटि करत रस भई ॥

taa sau lapaT karat ras bhiee ||

ਗ੍ਰਿਹ ਕੀ ਸੁਧਿ ਸਭਹੂੰ ਤਜਿ ਦਈ ॥

गृह की सुधि सभहूँ तजि दई ॥

gireh kee sudh sabhahoo(n) taj dhiee ||

ਨਿਸ ਦਿਨ ਤਾ ਸੌ ਭੋਗ ਕਮਾਵੈ ॥

निस दिन ता सौ भोग कमावै ॥

nis dhin taa sau bhog kamaavai ||

ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਤਾ ਕੇ ਉਰ ਜਾਵੈ ॥੪॥

लपटि लपटि ता के उर जावै ॥४॥

lapaT lapaT taa ke ur jaavai ||4||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਤਰੁਨ ਪੁਰਖ ਤਰੁਨੀ ਤਰੁਨ ਬਾਢੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਅਪਾਰ ॥

तरुन पुरख तरुनी तरुन बाढी प्रीति अपार ॥

tarun purakh tarunee tarun baaddee preet apaar ||

ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਆਸਨ ਕਰੈ ਹੇਰਿ ਹੇਰਿ ਮੁਖ ਯਾਰ ॥੫॥

लपटि लपटि आसन करै हेरि हेरि मुख यार ॥५॥

lapaT lapaT aasan karai her her mukh yaar ||5||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਰੈਨਿ ਦਿਵਸ ਤਾ ਸੌ ਰਤਿ ਕਰੈ ॥

रैनि दिवस ता सौ रति करै ॥

rain dhivas taa sau rat karai ||

ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਤੈ ਚਿਤ ਮੈ ਡਰੈ ॥

मात पिता तै चित मै डरै ॥

maat pitaa tai chit mai ddarai ||

ਪਿਯ ਮੁਹਿ ਕਹਿਯੋ ਸੰਗਿ ਕਰ ਲੀਜੈ ॥

पिय मुहि कहियो संगि कर लीजै ॥

piy muh kahiyo sa(n)g kar leejai ||

ਅਵਰੈ ਦੇਸ ਪਯਾਨੋ ਕੀਜੈ ॥੬॥

अवरै देस पयानो कीजै ॥६॥

avarai dhes payaano keejai ||6||

ਦ੍ਵੈ ਬਾਜਨ ਆਰੂੜਿਤ ਹ੍ਵੈਹੈਂ ॥

द्वै बाजन आरूड़ित ह्वैहैं ॥

dhavai baajan aarooRit havaihai(n) ||

ਪਿਤੁ ਕੋ ਸਕਲ ਖਜਾਨ ਲੈਹੈਂ ॥

पितु को सकल खजान लैहैं ॥

pit ko sakal khajaan laihai(n) ||

ਮਨ ਭਾਵਤ ਤੋ ਸੌ ਰਤਿ ਕਰਿ ਹੌ ॥

मन भावत तो सौ रति करि हौ ॥

man bhaavat to sau rat kar hau ||

ਸਕਲ ਦ੍ਰਪ ਕੰਦ੍ਰਪ ਕੇ ਹਰਿ ਹੌ ॥੭॥

सकल द्रप कंद्रप के हरि हौ ॥७॥

sakal dhrap ka(n)dhrap ke har hau ||7||

ਭਲੀ ਭਲੀ ਤਬ ਤਾਹਿ ਬਖਾਨ੍ਯੋ ॥

भली भली तब ताहि बखान्यो ॥

bhalee bhalee tab taeh bakhaanayo ||

ਤਾ ਕੋ ਬਚਨ ਸਤ੍ਯ ਕਰਿ ਮਾਨ੍ਯੋ ॥

ता को बचन सत्य करि मान्यो ॥

taa ko bachan satay kar maanayo ||

ਪਿਤੁ ਕੋ ਲੇਤ ਖਜਾਨਾ ਭਈ ॥

पितु को लेत खजाना भई ॥

pit ko let khajaanaa bhiee ||

ਚਾਦਾ ਛੋਰਿ ਦਛਿਨਹਿ ਗਈ ॥੮॥

चादा छोरि दछिनहि गई ॥८॥

chaadhaa chhor dhachhineh giee ||8||

ਲੇਖਤ ਇਹੈ ਭਵਨ ਮੈ ਭਈ ॥

लेखत इहै भवन मै भई ॥

lekhat ihai bhavan mai bhiee ||

ਹੌ ਤੀਰਥ ਨ੍ਰਹੈਬੇ ਕੋ ਗਈ ॥

हौ तीरथ न्रहैबे को गई ॥

hau teerath nrahaibe ko giee ||

ਮਿਲਿਹੋਂ ਤੁਮੈ ਜਿਯਤ ਜੌ ਆਈ ॥

मिलिहों तुमै जियत जौ आई ॥

miliho(n) tumai jiyat jau aaiee ||

ਜੌ ਮਰਿ ਗਈ ਤ ਰਾਮ ਸਹਾਈ ॥੯॥

जौ मरि गई त राम सहाई ॥९॥

jau mar giee ta raam sahaiee ||9||

ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਸਕਲ ਦਰਬੁ ਸੰਗ ਲੈ ਕੈ ॥

गृह को सकल दरबु संग लै कै ॥

gireh ko sakal dharab sa(n)g lai kai ||

ਉਧਰਿ ਚਲੀ ਤਾ ਸੌ ਹਿਤ ਕੈ ਕੈ ॥

उधरि चली ता सौ हित कै कै ॥

audhar chalee taa sau hit kai kai ||

ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਤਾ ਸੌ ਰਤਿ ਕਰੈ ॥

लपटि लपटि ता सौ रति करै ॥

lapaT lapaT taa sau rat karai ||

ਦ੍ਰਪ ਕੰਦ੍ਰਪ ਕੋ ਸਭ ਹੀ ਹਰੈ ॥੧੦॥

द्रप कंद्रप को सभ ही हरै ॥१०॥

dhrap ka(n)dhrap ko sabh hee harai ||10||

ਬੀਤਤ ਬਰਖ ਬਹੁਤ ਜਬ ਭਏ ॥

बीतत बरख बहुत जब भए ॥

beetat barakh bahut jab bhe ||

ਸਭ ਹੀ ਖਾਇ ਖਜਾਨੋ ਗਏ ॥

सभ ही खाइ खजानो गए ॥

sabh hee khai khajaano ge ||

ਭੂਖੀ ਮਰਨ ਤਰੁਨਿ ਜਬ ਲਾਗੀ ॥

भूखी मरन तरुनि जब लागी ॥

bhookhee maran tarun jab laagee ||

ਤਬ ਹੀ ਛੋਰਿ ਪ੍ਰੀਤਮਹਿ ਭਾਗੀ ॥੧੧॥

तब ही छोरि प्रीतमहि भागी ॥११॥

tab hee chhor preetameh bhaagee ||11||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਬਹੁਰਿ ਸਹਿਰ ਚਾਦਾ ਮੈ ਪਹੁਚੀ ਆਇ ਕੈ ॥

बहुरि सहिर चादा मै पहुची आइ कै ॥

bahur sahir chaadhaa mai pahuchee aai kai ||