ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਤਾ ਕੌ ਗਹਿ ਗਰੇ ਲਗਾਇਯੋ ॥

भाति भाति ता कौ गहि गरे लगाइयो ॥

bhaat bhaat taa kau geh gare lagaiyo ||

ਆਸਨ ਚੁੰਬਨ ਕਰੇ ਹਰਖ ਉਪਜਾਇ ਕੈ ॥

आसन चुँबन करे हरख उपजाइ कै ॥

aasan chu(n)ban kare harakh upajai kai ||

ਹੋ ਤਵਨ ਸਖੀ ਕੋ ਦਾਰਿਦ ਸਕਲ ਮਿਟਾਇ ਕੈ ॥੨੭॥

हो तवन सखी को दारिद सकल मिटाइ कै ॥२७॥

ho tavan sakhee ko dhaaridh sakal miTai kai ||27||

ਦਿਜਿਕ ਦ੍ਰੁਗਾ ਕੀ ਪੂਜਾ ਕਰੀ ਰਿਝਾਇਯੋ ॥

दिजिक द्रुगा की पूजा करी रिझाइयो ॥

dhijik dhrugaa kee poojaa karee rijhaiyo ||

ਤਾ ਕੈ ਕਰ ਤੇ ਏਕ ਅਮਰ ਫਲ ਪਾਇਯੋ ॥

ता कै कर ते एक अमर फल पाइयो ॥

taa kai kar te ek amar fal paiyo ||

ਤਿਨਿ ਲੈ ਕੈ ਭਰਥਰਿ ਰਾਜਾ ਜੂ ਕੋ ਦਿਯੋ ॥

तिनि लै कै भरथरि राजा जू को दियो ॥

tin lai kai bharathar raajaa joo ko dhiyo ||

ਹੋ ਜਬ ਲੌ ਪ੍ਰਿਥੀ ਅਕਾਸ ਨ੍ਰਿਪਤ ਤਬ ਲੌ ਜਿਯੋ ॥੨੮॥

हो जब लौ पृथी अकास नृपत तब लौ जियो ॥२८॥

ho jab lau pirathee akaas nirapat tab lau jiyo ||28||

ਦੁਰਗ ਦਤ ਫਲ ਅਮਰ ਜਬੈ ਨ੍ਰਿਪ ਕਰ ਪਰਿਯੋ ॥

दुरग दत फल अमर जबै नृप कर परियो ॥

dhurag dhat fal amar jabai nirap kar pariyo ||

ਭਾਨ ਮਤੀ ਕੋ ਦੇਉ ਇਹੈ ਚਿਤ ਮੈ ਕਰਿਯੋ ॥

भान मती को देउ इहै चित मै करियो ॥

bhaan matee ko dheau ihai chit mai kariyo ||

ਤ੍ਰਿਯ ਕਿਯ ਮਨਹਿ ਬਿਚਾਰ ਕਿ ਮਿਤ੍ਰਹਿ ਦੀਜੀਯੈ ॥

तृय किय मनहि बिचार कि मित्रहि दीजीयै ॥

tiray kiy maneh bichaar k mitreh dheejeeyai ||

ਹੋ ਸਦਾ ਤਰੁਨ ਸੋ ਰਹੈ ਕੇਲ ਅਤਿ ਕੀਜੀਯੈ ॥੨੯॥

हो सदा तरुन सो रहै केल अति कीजीयै ॥२९॥

ho sadhaa tarun so rahai kel at keejeeyai ||29||

ਮਨ ਭਾਵੰਤ ਮੀਤ ਜਦਿਨ ਸਖਿ ਪਾਈਯੈ ॥

मन भावंत मीत जदिन सखि पाईयै ॥

man bhaava(n)t meet jadhin sakh paieeyai ||

ਤਨ ਮਨ ਧਨ ਸਭ ਵਾਰਿ ਬਹੁਰੁ ਬਲਿ ਜਾਈਯੈ ॥

तन मन धन सभ वारि बहुरु बलि जाईयै ॥

tan man dhan sabh vaar bahur bal jaieeyai ||

ਮੋ ਮਨ ਲਯੋ ਚੁਰਾਇ ਪ੍ਰੀਤਮਹਿ ਆਜੁ ਸਭ ॥

मो मन लयो चुराइ प्रीतमहि आजु सभ ॥

mo man layo churai preetameh aaj sabh ||

ਹੋ ਰਹੈ ਤਰੁਨ ਚਿਰੁ ਜਿਯੈ ਦਿਯੌ ਫਲ ਤਾਹਿ ਲਭ ॥੩੦॥

हो रहै तरुन चिरु जियै दियौ फल ताहि लभ ॥३०॥

ho rahai tarun chir jiyai dhiyau fal taeh labh ||30||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਚਿਤ ਰਾਨੀ ਹਰ ਲਯੋ ॥

नृप को चित रानी हर लयो ॥

nirap ko chit raanee har layo ||

ਅਬਲਾ ਮਨੁ ਤਾ ਕੈ ਕਰ ਦਯੋ ॥

अबला मनु ता कै कर दयो ॥

abalaa man taa kai kar dhayo ||

ਵਹੁ ਅਟਕਤ ਬੇਸ੍ਵਾ ਪਰ ਭਯੋ ॥

वहु अटकत बेस्वा पर भयो ॥

vahu aTakat besavaiaa par bhayo ||

ਫਲ ਲੈ ਕੈ ਤਾ ਕੇ ਕਰ ਦਯੋ ॥੩੧॥

फल लै कै ता के कर दयो ॥३१॥

fal lai kai taa ke kar dhayo ||31||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਰਹੀ ਤਰੁਨਿ ਸੋ ਰੀਝਿ ਅੰਗ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਨਿਰਖਿ ॥

रही तरुनि सो रीझि अंग नृप के निरखि ॥

rahee tarun so reejh a(n)g nirap ke nirakh ||

ਚਾਰੁ ਕੀਏ ਚਖ ਰਹੈ ਸਰੂਪ ਅਮੋਲ ਲਖਿ ॥

चारु कीए चख रहै सरूप अमोल लखि ॥

chaar ke'ee chakh rahai saroop amol lakh ||

ਫਲ ਸੋਈ ਲੈ ਹਾਥ ਰੁਚਿਤ ਰੁਚਿ ਸੌ ਦਿਯੋ ॥

फल सोई लै हाथ रुचित रुचि सौ दियो ॥

fal soiee lai haath ruchit ruch sau dhiyo ||

ਹੋ ਜਬ ਲੌ ਪ੍ਰਿਥੀ ਅਕਾਸ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਤਬ ਲੌ ਜਿਯੋ ॥੩੨॥

हो जब लौ पृथी अकास नृपति तब लौ जियो ॥३२॥

ho jab lau pirathee akaas nirapat tab lau jiyo ||32||

ਲੈ ਬੇਸ੍ਵਾ ਫਲ ਦਿਯੋ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੌ ਆਨਿ ਕੈ ॥

लै बेस्वा फल दियो नृपति कौ आनि कै ॥

lai besavaiaa fal dhiyo nirapat kau aan kai ||

ਰੂਪ ਹੇਰਿ ਬਸਿ ਭਈ ਪ੍ਰੀਤਿ ਅਤਿ ਠਾਨਿ ਕੈ ॥

रूप हेरि बसि भई प्रीति अति ठानि कै ॥

roop her bas bhiee preet at Thaan kai ||

ਲੈ ਰਾਜੈ ਤਿਹ ਹਾਥ ਚਿੰਤ ਚਿਤ ਮੈ ਕਿਯੋ ॥

लै राजै तिह हाथ चिंत चित मै कियो ॥

lai raajai teh haath chi(n)t chit mai kiyo ||

ਹੋ ਯਹ ਸੋਈ ਦ੍ਰੁਮ ਜਾਹਿ ਜੁ ਮੈ ਤ੍ਰਿਯ ਕੌ ਦਿਯੋ ॥੩੩॥

हो यह सोई द्रुम जाहि जु मै तृय कौ दियो ॥३३॥

ho yeh soiee dhrum jaeh ju mai tiray kau dhiyo ||33||

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਤਿਹ ਲੀਨੋ ਸੋਧ ਬਨਾਇ ਕੈ ॥

भाति भाति तिह लीनो सोध बनाइ कै ॥

bhaat bhaat teh leeno sodh banai kai ||

ਤਿਹ ਬੇਸ੍ਵਾ ਕੋ ਪੂਛ੍ਯੋ ਨਿਕਟਿ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ॥

तिह बेस्वा को पूछ्यो निकटि बुलाइ कै ॥

teh besavaiaa ko poochhayo nikaT bulai kai ||

ਸਾਚ ਕਹੋ ਮੁਹਿ ਯਹ ਫਲ ਤੈ ਕਹ ਤੇ ਲਹਿਯੋ ॥

साच कहो मुहि यह फल तै कह ते लहियो ॥

saach kaho muh yeh fal tai keh te lahiyo ||

ਹੋ ਹਾਥ ਜੋਰਿ ਤਿਨ ਬਚਨ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਸੌ ਯੌ ਕਹਿਯੋ ॥੩੪॥

हो हाथ जोरि तिन बचन नृपति सौ यौ कहियो ॥३४॥

ho haath jor tin bachan nirapat sau yau kahiyo ||34||

ਤੁਮ ਅਪਨੇ ਚਿਤ ਜਿਹ ਰਾਨੀ ਕੇ ਕਰ ਦਿਯੋ ॥

तुम अपने चित जिह रानी के कर दियो ॥

tum apane chit jeh raanee ke kar dhiyo ||

ਤਾ ਕੌ ਏਕ ਚੰਡਾਰ ਮੋਹਿ ਕਰਿ ਮਨੁ ਲਿਯੋ ॥

ता कौ एक चंडार मोहि करि मनु लियो ॥

taa kau ek cha(n)ddaar moh kar man liyo ||

ਤਵਨ ਨੀਚ ਮੁਹਿ ਊਪਰ ਰਹਿਯੋ ਬਿਕਾਇ ਕੈ ॥

तवन नीच मुहि ऊपर रहियो बिकाइ कै ॥

tavan neech muh uoopar rahiyo bikai kai ||

ਤਵ ਤ੍ਰਿਯ ਤਿਹ ਦਿਯ ਤਿਨ ਮੁਹਿ ਦਯੋ ਬਨਾਇ ਕੈ ॥੩੫॥

तव तृय तिह दिय तिन मुहि दयो बनाइ कै ॥३५॥

tav tiray teh dhiy tin muh dhayo banai kai ||35||

ਮੈ ਲਖਿ ਤੁਮਰੌ ਰੂਪ ਰਹੀ ਉਰਝਾਇ ਕੈ ॥

मै लखि तुमरौ रूप रही उरझाइ कै ॥

mai lakh tumarau roop rahee urajhai kai ||

ਹਰਅਰਿ ਸਰ ਤਨ ਬਧੀ ਸੁ ਗਈ ਬਿਕਾਇ ਕੈ ॥

हरअरि सर तन बधी सु गई बिकाइ कै ॥

harar sar tan badhee su giee bikai kai ||

ਸਦਾ ਤਰਨਿ ਤਾ ਕੋ ਫਲੁ ਹਮ ਤੇ ਲੀਜਿਯੈ ॥

सदा तरनि ता को फलु हम ते लीजियै ॥

sadhaa taran taa ko fal ham te leejiyai ||

ਹੋ ਕਾਮ ਕੇਲ ਮੁਹਿ ਸਾਥ ਹਰਖ ਸੋ ਕੀਜਿਯੈ ॥੩੬॥

हो काम केल मुहि साथ हरख सो कीजियै ॥३६॥

ho kaam kel muh saath harakh so keejiyai ||36||

ਤੁਮ ਤਿਹ ਤ੍ਰਿਯ ਜੋ ਦਯੋ ਫਲ ਅਤਿ ਰੁਚਿ ਮਾਨਿ ਕੈ ॥

तुम तिह तृय जो दयो फल अति रुचि मानि कै ॥

tum teh tiray jo dhayo fal at ruch maan kai ||

ਤਿਨ ਲੈ ਦਿਯੋ ਚੰਡਾਰਹਿ ਅਤਿ ਹਿਤੁ ਠਾਨਿ ਕੈ ॥

तिन लै दियो चंडारहि अति हितु ठानि कै ॥

tin lai dhiyo cha(n)ddaareh at hit Thaan kai ||

ਉਨ ਮੁਹਿ ਮੈ ਤੁਹਿ ਦਿਯੋ ਸੁ ਬਿਰਹਾ ਕੀ ਦਹੀ ॥

उन मुहि मै तुहि दियो सु बिरहा की दही ॥

aun muh mai tuh dhiyo su birahaa kee dhahee ||

ਹੋ ਨਿਰਖਿ ਤਿਹਾਰੀ ਪ੍ਰਭਾ ਦਿਵਾਨੀ ਹ੍ਵੈ ਰਹੀ ॥੩੭॥

हो निरखि तिहारी प्रभा दिवानी ह्वै रही ॥३७॥

ho nirakh tihaaree prabhaa dhivaanee havai rahee ||37||

ਹੌ ਤਵ ਪ੍ਰਭਾ ਬਿਲੋਕਿ ਰਹੀ ਉਰਝਾਇ ਕੈ ॥

हौ तव प्रभा बिलोकि रही उरझाइ कै ॥

hau tav prabhaa bilok rahee urajhai kai ||

ਗ੍ਰਿਹ ਸਿਗਰੇ ਕੀ ਸੰਗ੍ਰਯਾ ਦਈ ਭੁਲਾਇ ਕੈ ॥

गृह सिगरे की संग्रया दई भुलाइ कै ॥

gireh sigare kee sa(n)grayaa dhiee bhulai kai ||

ਅਮਰ ਅਜਰ ਫਲ ਤੁਮ ਕੌ ਦੀਨੋ ਆਨਿ ਕਰਿ ॥

अमर अजर फल तुम कौ दीनो आनि करि ॥

amar ajar fal tum kau dheeno aan kar ||

ਹੋ ਤਾ ਤੇ ਮਦਨ ਸੰਤਾਪ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਹਮਰੋ ਪ੍ਰਹਰਿ ॥੩੮॥

हो ता ते मदन संताप नृपति हमरो प्रहरि ॥३८॥

ho taa te madhan sa(n)taap nirapat hamaro prahar ||38||

ਧੰਨ੍ਯ ਧੰਨ੍ਯ ਤਾ ਕੌ ਤਬ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥

धंन्य धंन्य ता कौ तब नृपति उचारियो ॥

dha(n)nay dha(n)nay taa kau tab nirapat uchaariyo ||

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਸੌ ਤਾ ਕੇ ਸੰਗ ਬਿਹਾਰਿਯੋ ॥

भाति भाति सौ ता के संग बिहारियो ॥

bhaat bhaat sau taa ke sa(n)g bihaariyo ||

ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਬੇਸ੍ਵਾ ਹੂੰ ਗਈ ਬਨਾਇ ਕੈ ॥

लपटि लपटि बेस्वा हूँ गई बनाइ कै ॥

lapaT lapaT besavaiaa hoo(n) giee banai kai ||

ਹੋ ਅਪ੍ਰਮਾਨ ਦੁਤਿ ਹੇਰਿ ਰਹੀ ਉਰਝਾਇ ਕੈ ॥੩੯॥

हो अप्रमान दुति हेरि रही उरझाइ कै ॥३९॥

ho apramaan dhut her rahee urajhai kai ||39||

ਮਨ ਭਾਵੰਤੋ ਮੀਤ ਜਵਨ ਦਿਨ ਪਾਈਯੈ ॥

मन भावंतो मीत जवन दिन पाईयै ॥

man bhaava(n)to meet javan dhin paieeyai ||

ਤਵਨ ਘਰੀ ਕੇ ਪਲ ਪਲ ਬਲਿ ਬਲਿ ਜਾਈਯੈ ॥

तवन घरी के पल पल बलि बलि जाईयै ॥

tavan gharee ke pal pal bal bal jaieeyai ||

ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਕਰਿ ਤਾ ਸੌ ਅਧਿਕ ਬਿਹਾਰੀਯੈ ॥

लपटि लपटि करि ता सौ अधिक बिहारीयै ॥

lapaT lapaT kar taa sau adhik bihaareeyai ||

ਹੋ ਤਤਖਿਨ ਦ੍ਰਪ ਕੰਦ੍ਰਪ ਕੋ ਸਕਲ ਨਿਵਾਰੀਯੈ ॥੪੦॥

हो ततखिन द्रप कंद्रप को सकल निवारीयै ॥४०॥

ho tatakhin dhrap ka(n)dhrap ko sakal nivaareeyai ||40||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਬਾਲ ਕੋ ਰੂਪ ਬਿਲੋਕਿ ਕੈ ਲਾਲ ਕਛੂ ਹਸਿ ਕੈ ਅਸ ਬੈਨ ਉਚਾਰੇ ॥

बाल को रूप बिलोकि कै लाल कछू हसि कै अस बैन उचारे ॥

baal ko roop bilok kai laal kachhoo has kai as bain uchaare ||

ਤੈ ਅਟਕੀ ਸੁਨਿ ਸੁੰਦਰਿ ਮੋ ਪਰ ਐਸੇ ਨ ਸੁੰਦਰ ਅੰਗ ਹਮਾਰੇ ॥

तै अटकी सुनि सुँदरि मो पर ऐसे न सुँदर अंग हमारे ॥

tai aTakee sun su(n)dhar mo par aaise na su(n)dhar a(n)g hamaare ||

ਜੀਬੋ ਘਨੋ ਸਿਗਰੋ ਜਗ ਚਾਹਤ ਸੋ ਨ ਰੁਚਿਯੋ ਚਿਤ ਮਾਝਿ ਤਿਹਾਰੇ ॥

जीबो घनो सिगरो जग चाहत सो न रुचियो चित माझि तिहारे ॥

jeebo ghano sigaro jag chaahat so na ruchiyo chit maajh tihaare ||

ਆਨਿ ਜਰਾਰਿ ਦਯੋ ਹਮ ਕੌ ਫਲੁ ਦਾਸ ਭਏ ਹਮ ਆਜੁ ਤਿਹਾਰੇ ॥੪੧॥

आनि जरारि दयो हम कौ फलु दास भए हम आजु तिहारे ॥४१॥

aan jaraar dhayo ham kau fal dhaas bhe ham aaj tihaare ||41||

ਬੇਸ੍ਵਾ ਵਾਚ ॥

बेस्वा वाच ॥

besavaiaa vaach ||

ਨੈਨ ਲਗੇ ਜਬ ਤੇ ਤੁਮ ਸੌ ਤਬ ਤੇ ਤਵ ਹੇਰਿ ਪ੍ਰਭਾ ਬਲਿ ਜਾਊਾਂ ॥

नैन लगे जब ते तुम सौ तब ते तव हेरि प्रभा बलि जाऊाँ ॥

nain lage jab te tum sau tab te tav her prabhaa bal jaauooaa(n) ||

ਭੌਨ ਭੰਡਾਰ ਸੁਹਾਤ ਨ ਮੋ ਕਹ ਸੋਵਤ ਹੂੰ ਬਿਝ ਕੈ ਬਰਰਾਊਾਂ ॥

भौन भंडार सुहात न मो कह सोवत हूँ बिझ कै बरराऊाँ ॥

bhauan bha(n)ddaar suhaat na mo keh sovat hoo(n) bijh kai bararaauooaa(n) ||

ਜੈਤਿਕ ਆਪਨੀ ਆਰਬਲਾ ਸਭ ਮੀਤ ਕੇ ਊਪਰ ਵਾਰਿ ਬਹਾਊਾਂ ॥

जैतिक आपनी आरबला सभ मीत के ऊपर वारि बहाऊाँ ॥

jaitik aapanee aarabalaa sabh meet ke uoopar vaar bahaauooaa(n) ||

ਕੇਤਿਕ ਬਾਤ ਜਰਾਰਿ ਸੁਨੋ ਫਲ ਪ੍ਰਾਨ ਦੈ ਮੋਲ ਪਿਯਾ ਕਹ ਲ੍ਯਾਊਂ ॥੪੨॥

केतिक बात जरारि सुनो फल प्रान दै मोल पिया कह ल्याऊं ॥४२॥

ketik baat jaraar suno fal praan dhai mol piyaa keh layaauoo(n) ||42||

ਤੈ ਜੁ ਦਿਯੋ ਤੀਯ ਕੋ ਫਲ ਥੋ ਦਿਜ ਤੇ ਕਰਿ ਕੋਟਿਕੁਪਾਇ ਲੀਯੋ ॥

तै जु दियो तीय को फल थो दिज ते करि कोटिकुपाइ लीयो ॥

tai ju dhiyo teey ko fal tho dhij te kar koTikupai leeyo ||

ਸੋਊ ਲੈ ਕਰ ਜਾਰ ਕੌ ਦੇਤ ਭਈ ਤਿਨ ਰੀਝਿ ਕੈ ਮੋ ਪਰ ਮੋਹਿ ਦੀਯੋ ॥

सोऊ लै कर जार कौ देत भई तिन रीझि कै मो पर मोहि दीयो ॥

souoo lai kar jaar kau dhet bhiee tin reejh kai mo par moh dheeyo ||

ਨ੍ਰਿਪ ਹੌ ਅਟਕੀ ਤਵ ਹੇਰਿ ਪ੍ਰਭਾ ਤਨ ਕੋ ਤਨਿ ਕੈ ਨਹਿ ਤਾਪ ਕੀਯੋ ॥

नृप हौ अटकी तव हेरि प्रभा तन को तनि कै नहि ताप कीयो ॥

nirap hau aTakee tav her prabhaa tan ko tan kai neh taap keeyo ||

ਤਿਹ ਖਾਹੁ ਹਮੈ ਸੁਖ ਦੇਹ ਦਿਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਰਾਜ ਕਰੋ ਜੁਗ ਚਾਰ ਜੀਯੋ ॥੪੩॥

तिह खाहु हमै सुख देह दियो नृप राज करो जुग चार जीयो ॥४३॥

teh khaahu hamai sukh dheh dhiyo nirap raaj karo jug chaar jeeyo ||43||

ਭਰਥਰਿ ਬਾਚ ॥

भरथरि बाच ॥

bharathar baach ||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਧ੍ਰਿਗ ਮੁਹਿ ਕੌ ਮੈ ਜੁ ਫਲੁ ਤ੍ਰਿਯਹਿ ਦੈ ਡਾਰਿਯੌ ॥

धृग मुहि कौ मै जु फलु तृयहि दै डारियौ ॥

dhirag muh kau mai ju fal tirayeh dhai ddaariyau ||

ਧ੍ਰਿਗ ਤਿਹ ਦਿਯੋ ਚੰਡਾਰ ਜੁ ਧ੍ਰਮ ਨ ਬਿਚਾਰਿਯੌ ॥

धृग तिह दियो चंडार जु ध्रम न बिचारियौ ॥

dhirag teh dhiyo cha(n)ddaar ju dhram na bichaariyau ||

ਧ੍ਰਿਗ ਤਾ ਕੋ ਤਿਨ ਤ੍ਰਿਯ ਰਾਨੀ ਸੀ ਪਾਇ ਕੈ ॥

धृग ता को तिन तृय रानी सी पाइ कै ॥

dhirag taa ko tin tiray raanee see pai kai ||

ਹੋ ਦਯੋ ਬੇਸ੍ਵਹਿ ਪਰਮ ਪ੍ਰੀਤਿ ਉਪਜਾਇ ਕੈ ॥੪੪॥

हो दयो बेस्वहि परम प्रीति उपजाइ कै ॥४४॥

ho dhayo besavaih param preet upajai kai ||44||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਆਧਿਕ ਆਪੁ ਭਖ੍ਰਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਲੈ ਫਲ ਆਧਿਕ ਰੂਪਮਤੀ ਕਹ ਦੀਨੋ ॥

आधिक आपु भख्रयो नृप लै फल आधिक रूपमती कह दीनो ॥

aadhik aap bhakhrayo nirap lai fal aadhik roopamatee keh dheeno ||

ਯਾਰ ਕੈ ਟੂਕ ਹਜਾਰ ਕਰੇ ਗਹਿ ਨਾਰਿ ਭਿਟ੍ਰਯਾਰ ਤਿਨੈ ਬਧਿ ਕੀਨੋ ॥

यार कै टूक हजार करे गहि नारि भिट्रयार तिनै बधि कीनो ॥

yaar kai Took hajaar kare geh naar bhiTrayaar tinai badh keeno ||

ਭੌਨ ਭੰਡਾਰ ਬਿਸਾਰ ਸਭੈ ਕਛੁ ਰਾਮ ਕੋ ਨਾਮੁ ਹ੍ਰਿਦੈ ਦ੍ਰਿੜ ਚੀਨੋ ॥

भौन भंडार बिसार सभै कछु राम को नामु हृदै दृड़ चीनो ॥

bhauan bha(n)ddaar bisaar sabhai kachh raam ko naam hiradhai dhiraR cheeno ||

ਜਾਇ ਬਸ੍ਯੋ ਤਬ ਹੀ ਬਨ ਮੈ ਨ੍ਰਿਪ ਭੇਸ ਕੋ ਤ੍ਯਾਗ ਜੁਗੇਸ ਕੋ ਲੀਨੋ ॥੪੫॥

जाइ बस्यो तब ही बन मै नृप भेस को त्याग जुगेस को लीनो ॥४५॥

jai basayo tab hee ban mai nirap bhes ko tayaag juges ko leeno ||45||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਬਨ ਭੀਤਰ ਭੇਟਾ ਭਈ ਗੋਰਖ ਸੰਗ ਸੁ ਧਾਰ ॥

बन भीतर भेटा भई गोरख संग सु धार ॥

ban bheetar bheTaa bhiee gorakh sa(n)g su dhaar ||

ਰਾਜ ਤ੍ਯਾਗ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਲਯੋ ਭਰਥਿਰ ਰਾਜ ਕੁਮਾਰ ॥੪੬॥

राज त्याग अंमृत लयो भरथिर राज कुमार ॥४६॥

raaj tayaag a(n)mirat layo bharathir raaj kumaar ||46||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਰੋਵਤ ਹੈ ਸੁ ਕਹੂੰ ਪੁਰ ਕੇ ਜਨ ਬੌਰੇ ਸੇ ਡੋਲਤ ਜ੍ਯੋ ਮਤਵਾਰੇ ॥

रोवत है सु कहूँ पुर के जन बौरे से डोलत ज्यो मतवारे ॥

rovat hai su kahoo(n) pur ke jan bauare se ddolat jayo matavaare ||

ਫਾਰਤ ਚੀਰ ਸੁ ਬੀਰ ਗਿਰੇ ਕਹੂੰ ਜੂਝੈ ਹੈ ਖੇਤ ਮਨੋ ਜੁਝਿਯਾਰੇ ॥

फारत चीर सु बीर गिरे कहूँ जूझै है खेत मनो जुझियारे ॥

faarat cheer su beer gire kahoo(n) joojhai hai khet mano jujhiyaare ||

ਰੋਵਤ ਨਾਰ ਅਪਾਰ ਕਹੂੰ ਬਿਸੰਭਾਰਿ ਭਈ ਕਰਿ ਨੈਨਨ ਤਾਰੇ ॥

रोवत नार अपार कहूँ बिसंभारि भई करि नैनन तारे ॥

rovat naar apaar kahoo(n) bisa(n)bhaar bhiee kar nainan taare ||

ਤ੍ਯਾਗ ਕੈ ਰਾਜ ਸਮਾਜ ਸਭੈ ਮਹਾਰਾਜ ਸਖੀ ਬਨ ਆਜੁ ਪਧਾਰੇ ॥੪੭॥

त्याग कै राज समाज सभै महाराज सखी बन आजु पधारे ॥४७॥

tayaag kai raaj samaaj sabhai mahaaraaj sakhee ban aaj padhaare ||47||

ਨਿਜੁ ਨਾਰਿ ਨਿਹਾਰਿ ਕੈ ਭਰਥ ਕੁਮਾਰਿ ਬਿਸਾਰਿ ਸੰਭਾਰਿ ਛਕੀ ਮਨ ਮੈ ॥

निजु नारि निहारि कै भरथ कुमारि बिसारि संभारि छकी मन मै ॥

nij naar nihaar kai bharath kumaar bisaar sa(n)bhaar chhakee man mai ||

ਕਹੂੰ ਹਾਰ ਗਿਰੈ ਕਹੂੰ ਬਾਰ ਲਸੈ ਕਛੁ ਨੈਕੁ ਪ੍ਰਭਾ ਨ ਰਹੀ ਤਨ ਮੈ ॥

कहूँ हार गिरै कहूँ बार लसै कछु नैकु प्रभा न रही तन मै ॥

kahoo(n) haar girai kahoo(n) baar lasai kachh naik prabhaa na rahee tan mai ||

ਝਖ ਕੇਤੁਕ ਬਾਨਨ ਪੀੜਤ ਭੀ ਮਨ ਜਾਇ ਰਹਿਯੋ ਮਨ ਮੋਹਨ ਮੈ ॥

झख केतुक बानन पीड़त भी मन जाइ रहियो मन मोहन मै ॥

jhakh ketuk baanan peeRat bhee man jai rahiyo man mohan mai ||

ਮਨੋ ਦੀਪਕ ਭੇਦ ਸੁਨੋ ਸੁਰ ਨਾਦ ਮ੍ਰਿਗੀ ਗਨ ਜਾਨੁ ਬਿਧੀ ਮਨ ਮੈ ॥੪੮॥

मनो दीपक भेद सुनो सुर नाद मृगी गन जानु बिधी मन मै ॥४८॥

mano dheepak bhedh suno sur naadh miragee gan jaan bidhee man mai ||48||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਅਨਿਕ ਜਤਨ ਕਰਿ ਕਰਿ ਤ੍ਰਿਯਾ ਹਾਰਤ ਭਈ ਅਨੇਕ ॥

अनिक जतन करि करि तृया हारत भई अनेक ॥

anik jatan kar kar tirayaa haarat bhiee anek ||

ਬਨ ਹੀ ਕੌ ਨ੍ਰਿਪ ਜਾਤ ਭਯੋ ਮਾਨਿਯੋ ਬਚਨ ਨ ਏਕ ॥੪੯॥

बन ही कौ नृप जात भयो मानियो बचन न एक ॥४९॥

ban hee kau nirap jaat bhayo maaniyo bachan na ek ||49||

ਜਬ ਰਾਜਾ ਬਨ ਮੈ ਗਏ ਗੋਰਖ ਗੁਰੂ ਬੁਲਾਇ ॥

जब राजा बन मै गए गोरख गुरू बुलाइ ॥

jab raajaa ban mai ge gorakh guroo bulai ||

ਬਹੁਰਿ ਭਾਤਿ ਸਿਛ੍ਯਾ ਦਈ ਤਾਹਿ ਸਿਖ੍ਯ ਠਹਰਾਇ ॥੫੦॥

बहुरि भाति सिछ्या दई ताहि सिख्य ठहराइ ॥५०॥

bahur bhaat sichhayaa dhiee taeh sikhay Thaharai ||50||

ਭਰਥਰੀ ਬਾਚ ॥

भरथरी बाच ॥

bharatharee baach ||

ਕਵਨ ਮਰੈ ਮਾਰੈ ਕਵਨ ਕਹਤ ਸੁਨਤ ਕਹ ਕੋਇ ॥

कवन मरै मारै कवन कहत सुनत कह कोइ ॥

kavan marai maarai kavan kahat sunat keh koi ||

ਕੋ ਰੋਵੈ ਕਵਨੈ ਹਸੈ ਕਵਨ ਜਰਾ ਜਿਤ ਹੋਇ ॥੫੧॥

को रोवै कवनै हसै कवन जरा जित होइ ॥५१॥

ko rovai kavanai hasai kavan jaraa jit hoi ||51||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਹਸਿ ਗੋਰਖ ਇਮਿ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥

हसि गोरख इमि बचन उचारे ॥

has gorakh im bachan uchaare ||

ਸੁਨਹੁ ਭਰਥ ਹਰਿ ਰਾਜ ਹਮਾਰੇ ॥

सुनहु भरथ हरि राज हमारे ॥

sunahu bharath har raaj hamaare ||

ਸਤਿ ਝੂਠ ਮੂਓ ਹੰਕਾਰਾ ॥

सति झूठ मूओ हंकारा ॥

sat jhooTh mooo ha(n)kaaraa ||

ਕਬਹੂ ਮਰਤ ਨ ਬੋਲਨਹਾਰਾ ॥੫੨॥

कबहू मरत न बोलनहारा ॥५२॥

kabahoo marat na bolanahaaraa ||52||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਕਾਲ ਮਰੈ ਕਾਯਾ ਮਰੈ ਕਾਲੈ ਕਰਤ ਉਚਾਰ ॥

काल मरै काया मरै कालै करत उचार ॥

kaal marai kaayaa marai kaalai karat uchaar ||

ਜੀਭੈ ਗੁਨ ਬਖ੍ਯਾਨ ਹੀ ਸ੍ਰਵਨਨ ਸੁਨਤ ਸੁਧਾਰ ॥੫੩॥

जीभै गुन बख्यान ही स्रवनन सुनत सुधार ॥५३॥

jeebhai gun bakhayaan hee sravanan sunat sudhaar ||53||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਕਾਲ ਨੈਨ ਹ੍ਵੈ ਸਭਨ ਨਿਹਰਈ ॥

काल नैन ह्वै सभन निहरई ॥

kaal nain havai sabhan nihariee ||

ਕਾਲ ਬਕਤ੍ਰ ਹ੍ਵੈ ਬਾਕ ਉਚਰਈ ॥

काल बकत्र ह्वै बाक उचरई ॥

kaal bakatr havai baak uchariee ||

ਕਾਲ ਮਰਤ ਕਾਲ ਹੀ ਮਾਰੈ ॥

काल मरत काल ही मारै ॥

kaal marat kaal hee maarai ||

ਭੂਲਾ ਲੋਗ ਭਰਮ ਬੀਚਾਰੈ ॥੫੪॥

भूला लोग भरम बीचारै ॥५४॥

bhoolaa log bharam beechaarai ||54||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਕਾਲ ਹਸਤ ਕਾਲੈ ਰੋਵਤ ਕਰਤ ਜਰਾ ਜਿਤ ਹੋਇ ॥

काल हसत कालै रोवत करत जरा जित होइ ॥

kaal hasat kaalai rovat karat jaraa jit hoi ||

ਕਾਲ ਪਾਇ ਉਪਜਤ ਸਭੈ ਕਾਲ ਪਾਇ ਬਧ ਹੋਇ ॥੫੫॥

काल पाइ उपजत सभै काल पाइ बध होइ ॥५५॥

kaal pai upajat sabhai kaal pai badh hoi ||55||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਕਾਲੈ ਮਰਤ ਕਾਲ ਹੀ ਮਾਰੈ ॥

कालै मरत काल ही मारै ॥

kaalai marat kaal hee maarai ||

ਭ੍ਰਮਿ ਭ੍ਰਮਿ ਪਿੰਡ ਅਵਾਰਾ ਪਾਰੈ ॥

भ्रमि भ्रमि पिंड अवारा पारै ॥

bhram bhram pi(n)dd avaaraa paarai ||

ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਮੂਓ ਹੰਕਾਰਾ ॥

काम क्रोध मूओ हंकारा ॥

kaam krodh mooo ha(n)kaaraa ||

ਏਕ ਨ ਮਰਿਯੋ ਸੁ ਬੋਲਣਹਾਰਾ ॥੫੬॥

एक न मरियो सु बोलणहारा ॥५६॥

ek na mariyo su bolanahaaraa ||56||

ਆਸਾ ਕਰਤ ਸਕਲ ਜਗ ਮਰਈ ॥

आसा करत सकल जग मरई ॥

aasaa karat sakal jag mariee ||

ਕੌਨ ਪੁਰਖੁ ਆਸਾ ਪਰਹਰਈ ॥

कौन पुरखु आसा परहरई ॥

kauan purakh aasaa parahariee ||

ਜੋ ਨਰ ਕੋਊ ਆਸ ਕੌ ਤ੍ਯਾਗੈ ॥

जो नर कोऊ आस कौ त्यागै ॥

jo nar kouoo aas kau tayaagai ||

ਸੋ ਹਰਿ ਕੇ ਪਾਇਨ ਸੌ ਲਾਗੈ ॥੫੭॥

सो हरि के पाइन सौ लागै ॥५७॥

so har ke pain sau laagai ||57||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਆਸਾ ਕੀ ਆਸਾ ਪੁਰਖ ਜੋ ਕੋਊ ਤਜਤ ਬਨਾਇ ॥

आसा की आसा पुरख जो कोऊ तजत बनाइ ॥

aasaa kee aasaa purakh jo kouoo tajat banai ||

ਪਾਪ ਪੁੰਨ੍ਯ ਸਰ ਤਰਿ ਤੁਰਤ ਪਰਮ ਪੁਰੀ ਕਹ ਜਾਇ ॥੫੮॥

पाप पुँन्य सर तरि तुरत परम पुरी कह जाइ ॥५८॥

paap pu(n)nay sar tar turat param puree keh jai ||58||

ਜ੍ਯੋ ਸਮੁੰਦਹਿ ਗੰਗਾ ਮਿਲਤ ਸਹੰਸ ਧਾਰ ਕੈ ਸਾਜ ॥

ज्यो समुँदहि गंगा मिलत सहंस धार कै साज ॥

jayo samu(n)dheh ga(n)gaa milat saha(n)s dhaar kai saaj ||

ਤ੍ਯੋਂ ਗੋਰਖ ਰਿਖਿਰਾਜ ਸਿਯੋਂ ਆਜੁ ਮਿਲ੍ਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਰਾਜ ॥੫੯॥

त्यों गोरख रिखिराज सियों आजु मिल्यो नृप राज ॥५९॥

tayo(n) gorakh rikhiraaj siyo(n) aaj milayo nirap raaj ||59||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਯਾਤੇ ਮੈ ਬਿਸਥਾਰ ਨ ਕਰੌ ॥

याते मै बिसथार न करौ ॥

yaate mai bisathaar na karau ||

ਗ੍ਰੰਥ ਬਢਨ ਤੇ ਅਤਿ ਚਿਤ ਡਰੌ ॥

ग्रंथ बढन ते अति चित डरौ ॥

gra(n)th baddan te at chit ddarau ||

ਤਾ ਤੇ ਕਥਾ ਨ ਅਧਿਕ ਬਢਾਈ ॥

ता ते कथा न अधिक बढाई ॥

taa te kathaa na adhik baddaiee ||

ਭੂਲ ਪਰੀ ਤਹ ਲੇਹੁ ਬਨਾਈ ॥੬੦॥

भूल परी तह लेहु बनाई ॥६०॥

bhool paree teh leh banaiee ||60||

ਗੋਰਖ ਸੋ ਗੋਸਟਿ ਜਬ ਭਈ ॥

गोरख सो गोसटि जब भई ॥

gorakh so gosaT jab bhiee ||

ਰਾਜਾ ਕੀ ਦੁਰਮਤਿ ਸਭ ਗਈ ॥

राजा की दुरमति सभ गई ॥

raajaa kee dhuramat sabh giee ||

ਸੀਖਤ ਗ੍ਯਾਨ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਭਯੋ ॥

सीखत ग्यान भली बिधि भयो ॥

seekhat gayaan bhalee bidh bhayo ||

ਜਲ ਹ੍ਵੈ ਜ੍ਯੋਂ ਜਲ ਮੈ ਮਿਲਿ ਗਯੋ ॥੬੧॥

जल ह्वै ज्यों जल मै मिलि गयो ॥६१॥

jal havai jayo(n) jal mai mil gayo ||61||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਏਕ ਮੂੰਡ ਭਰਥਰਿ ਘ੍ਰਿਤ ਚੁਅਤ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥

एक मूँड भरथरि घृत चुअत निहारियो ॥

ek moo(n)dd bharathar ghirat chuat nihaariyo ||

ਹਸਿ ਹਸਿ ਤਾ ਸੋ ਬਚਨ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥

हसि हसि ता सो बचन इह भाति उचारियो ॥

has has taa so bachan ieh bhaat uchaariyo ||

ਜਿਨ ਕੋ ਲਗੇ ਕਟਾਛ ਰਾਜ ਤੇ ਖੋਵਹੀ ॥

जिन को लगे कटाछ राज ते खोवही ॥

jin ko lage kaTaachh raaj te khovahee ||

ਹੋ ਤੁਹਿ ਕਰ ਲਾਗੇ ਤੈ ਕ੍ਯੋ ਮੂਢ ਨ ਰੋਵਹੀ ॥੬੨॥

हो तुहि कर लागे तै क्यो मूढ न रोवही ॥६२॥

ho tuh kar laage tai kayo moodd na rovahee ||62||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਬੀਤਤ ਬਰਖ ਬਹੁਤ ਜਬ ਭਏ ॥

बीतत बरख बहुत जब भए ॥

beetat barakh bahut jab bhe ||

ਭਰਥਰਿ ਦੇਸ ਆਪਨੇ ਗਏ ॥

भरथरि देस आपने गए ॥

bharathar dhes aapane ge ||

ਚੀਨਤ ਏਕ ਚੰਚਲਾ ਭਈ ॥

चीनत एक चंचला भई ॥

cheenat ek cha(n)chalaa bhiee ||

ਨਿਕਟ ਰਾਨਿਯਨ ਕੇ ਚਲਿ ਗਈ ॥੬੩॥

निकट रानियन के चलि गई ॥६३॥

nikaT raaniyan ke chal giee ||63||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਸੁਨਿ ਰਾਨਿਯਨ ਐਸੋ ਬਚਨ ਰਾਜਾ ਲਿਯੋ ਬੁਲਾਇ ॥

सुनि रानियन ऐसो बचन राजा लियो बुलाइ ॥

sun raaniyan aaiso bachan raajaa liyo bulai ||

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਰੋਦਨ ਕਰਤ ਰਹੀ ਚਰਨ ਲਪਟਾਇ ॥੬੪॥

भाति भाति रोदन करत रही चरन लपटाइ ॥६४॥

bhaat bhaat rodhan karat rahee charan lapaTai ||64||

ਸੋਰਠਾ ॥

सोरठा ॥

soraThaa ||

ਮਾਸਾ ਰਹਿਯੋ ਨ ਮਾਸ ਰਕਤ ਰੰਚ ਤਨ ਨ ਰਹਿਯੋ ॥

मासा रहियो न मास रकत रंच तन न रहियो ॥

maasaa rahiyo na maas rakat ra(n)ch tan na rahiyo ||

ਸ੍ਵਾਸ ਨ ਉਡ੍ਯੋ ਉਸਾਸ ਆਸ ਤਿਹਾਰੈ ਮਿਲਨ ਕੀ ॥੬੫॥

स्वास न उड्यो उसास आस तिहारै मिलन की ॥६५॥

savaiaas na uddayo usaas aas tihaarai milan kee ||65||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਜੋਗ ਕੀਯੋ ਪੂਰਨ ਭਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਬਰ ॥

जोग कीयो पूरन भयो नृप बर ॥

jog keeyo pooran bhayo nirap bar ||

ਅਬ ਤੁਮ ਰਾਜ ਕਰੋ ਸੁਖ ਸੌ ਘਰ ॥

अब तुम राज करो सुख सौ घर ॥

ab tum raaj karo sukh sau ghar ||

ਜੌ ਸਭਹਿਨ ਹਮ ਪ੍ਰਥਮ ਸੰਘਾਰੋ ॥

जौ सभहिन हम प्रथम संघारो ॥

jau sabhahin ham pratham sa(n)ghaaro ||

ਤਾ ਪਾਛੇ ਬਨ ਓਰ ਸਿਧਾਰੋ ॥੬੬॥

ता पाछे बन ओर सिधारो ॥६६॥

taa paachhe ban or sidhaaro ||66||

ਭਰਥਰਿ ਬਾਚ ॥

भरथरि बाच ॥

bharathar baach ||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਜੇ ਰਾਨੀ ਜੋਬਨ ਭਰੀ ਅਧਿਕ ਤਬੈ ਗਰਬਾਹਿ ॥

जे रानी जोबन भरी अधिक तबै गरबाहि ॥

je raanee joban bharee adhik tabai garabaeh ||

ਤੇ ਅਬ ਰੂਪ ਰਹਿਤ ਭਈ ਰਹਿਯੋ ਗਰਬ ਕਛੁ ਨਾਹਿ ॥੬੭॥

ते अब रूप रहित भई रहियो गरब कछु नाहि ॥६७॥

te ab roop rahit bhiee rahiyo garab kachh naeh ||67||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਅਬਲਾ ਹੁਤੀ ਤਰੁਨਿ ਤੇ ਭਈ ॥

अबला हुती तरुनि ते भई ॥

abalaa hutee tarun te bhiee ||

ਤਰੁਨਿ ਜੁ ਹੁਤੀ ਬ੍ਰਿਧ ਹ੍ਵੈ ਗਈ ॥

तरुनि जु हुती बृध ह्वै गई ॥

tarun ju hutee biradh havai giee ||

ਬਿਰਧਨਿ ਤੇ ਕੋਊ ਲਹੀ ਨ ਜਾਵੈ ॥

बिरधनि ते कोऊ लही न जावै ॥

biradhan te kouoo lahee na jaavai ||

ਚਿਤ ਕੌ ਇਹੈ ਅਸਚਰਜ ਆਵੈ ॥੬੮॥

चित कौ इहै असचरज आवै ॥६८॥

chit kau ihai asacharaj aavai ||68||

ਜੇ ਰਾਨੀ ਜੋਬਨ ਕੀ ਭਰੀ ॥

जे रानी जोबन की भरी ॥

je raanee joban kee bharee ||

ਤੇ ਅਬ ਭਈ ਜਰਾ ਕੀ ਧਰੀ ॥

ते अब भई जरा की धरी ॥

te ab bhiee jaraa kee dharee ||

ਜੇ ਅਬਲਾ ਸੁੰਦਰ ਗਰਬਾਹੀ ॥

जे अबला सुँदर गरबाही ॥

je abalaa su(n)dhar garabaahee ||

ਤਿਨ ਕੋ ਰਹਿਯੋ ਗਰਬ ਕਛੁ ਨਾਹੀ ॥੬੯॥

तिन को रहियो गरब कछु नाही ॥६९॥

tin ko rahiyo garab kachh naahee ||69||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਜੇ ਮਨ ਮੈ ਗਰਬਤ ਤਬੈ ਅਧਿਕ ਚੰਚਲਾ ਨਾਰਿ ॥

जे मन मै गरबत तबै अधिक चंचला नारि ॥

je man mai garabat tabai adhik cha(n)chalaa naar ||

ਤੇ ਅਬ ਜੀਤਿ ਜਰਾ ਲਈ ਸਕਤ ਨ ਦੇਹ ਸੰਭਾਰਿ ॥੭੦॥

ते अब जीति जरा लई सकत न देह संभारि ॥७०॥

te ab jeet jaraa liee sakat na dheh sa(n)bhaar ||70||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਜੇ ਜੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਤਬੈ ਗਰਬਾਹੀ ॥

जे जे तृया तबै गरबाही ॥

je je tirayaa tabai garabaahee ||

ਤਿਨ ਕੇ ਰਹਿਯੋ ਗਰਬ ਕਛੁ ਨਾਹੀ ॥

तिन के रहियो गरब कछु नाही ॥

tin ke rahiyo garab kachh naahee ||

ਤਰੁਨੀ ਹੁਤੀ ਬਿਰਧ ਤੇ ਭਈ ॥

तरुनी हुती बिरध ते भई ॥

tarunee hutee biradh te bhiee ||

ਠੌਰੈ ਠੌਰ ਔਰ ਹ੍ਵੈ ਗਈ ॥੭੧॥

ठौरै ठौर और ह्वै गई ॥७१॥

Thauarai Thauar aauar havai giee ||71||

ਕੇਸਨ ਪ੍ਰਭਾ ਜਾਤ ਨਹਿ ਕਹੀ ॥

केसन प्रभा जात नहि कही ॥

kesan prabhaa jaat neh kahee ||

ਜਾਨੁਕ ਜਟਨ ਜਾਨਵੀ ਬਹੀ ॥

जानुक जटन जानवी बही ॥

jaanuk jaTan jaanavee bahee ||

ਕੈਧੋ ਸਕਲ ਦੁਗਧ ਸੌ ਧੋਏ ॥

कैधो सकल दुगध सौ धोए ॥

kaidho sakal dhugadh sau dhoe ||

ਤਾ ਤੇ ਸੇਤ ਬਰਨ ਕਚ ਹੋਏ ॥੭੨॥

ता ते सेत बरन कच होए ॥७२॥

taa te set baran kach hoe ||72||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਮੁਕਤਨ ਹੀਰਨ ਕੇ ਬਹੁਤ ਇਨ ਪਰ ਕੀਏ ਸਿੰਗਾਰ ॥

मुकतन हीरन के बहुत इन पर कीए सिंगार ॥

mukatan heeran ke bahut in par ke'ee si(n)gaar ||

ਤਾ ਤੇ ਤਿਨ ਕੀ ਛਬਿ ਭਏ ਤਰੁਨਿ ਤਿਹਾਰੇ ਬਾਰ ॥੭੩॥

ता ते तिन की छबि भए तरुनि तिहारे बार ॥७३॥

taa te tin kee chhab bhe tarun tihaare baar ||73||

ਜੋ ਤਬ ਅਤਿ ਸੋਭਿਤ ਹੁਤੇ ਤਰੁਨਿ ਤਿਹਾਰੇ ਕੇਸ ॥

जो तब अति सोभित हुते तरुनि तिहारे केस ॥

jo tab at sobhit hute tarun tihaare kes ||

ਨੀਲ ਮਨੀ ਕੀ ਛਬਿ ਹੁਤੇ ਭਏ ਰੁਕਮ ਕੇ ਭੇਸ ॥੭੪॥

नील मनी की छबि हुते भए रुकम के भेस ॥७४॥

neel manee kee chhab hute bhe rukam ke bhes ||74||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਕੈਧੋ ਸਕਲ ਪੁਹਪ ਗੁਹਿ ਡਾਰੇ ॥

कैधो सकल पुहप गुहि डारे ॥

kaidho sakal puhap guh ddaare ||

ਤਾ ਤੇ ਕਚ ਸਿਤ ਭਏ ਤਿਹਾਰੇ ॥

ता ते कच सित भए तिहारे ॥

taa te kach sit bhe tihaare ||

ਸਸਿ ਕੀ ਜੌਨਿ ਅਧਿਕਧੌ ਪਰੀ ॥

ससि की जौनि अधिकधौ परी ॥

sas kee jauan adhikadhau paree ||

ਤਾ ਤੇ ਸਕਲ ਸ੍ਯਾਮਤਾ ਹਰੀ ॥੭੫॥

ता ते सकल स्यामता हरी ॥७५॥

taa te sakal sayaamataa haree ||75||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਇਕ ਰਾਨੀ ਤਬ ਕਹਿਯੋ ਨ੍ਰਿਪਹਿ ਸਮਝਾਇ ਕੈ ॥

इक रानी तब कहियो नृपहि समझाइ कै ॥

eik raanee tab kahiyo nirapeh samajhai kai ||

ਮੁਹਿ ਗੋਰਖ ਕਹਿ ਗਏ ਸੁਪਨ ਮੈ ਆਇ ਕੈ ॥

मुहि गोरख कहि गए सुपन मै आइ कै ॥

muh gorakh keh ge supan mai aai kai ||

ਜਬ ਲੌ ਤ੍ਰਿਯ ਏ ਜਿਯਤ ਰਾਜ ਤਬ ਲੌ ਕਰੌ ॥

जब लौ तृय ए जियत राज तब लौ करौ ॥

jab lau tiray e jiyat raaj tab lau karau ||

ਹੋ ਜਬ ਏ ਸਭ ਮਰਿ ਜੈ ਹੈ ਤਬ ਪਗ ਮਗ ਧਰੋ ॥੭੬॥

हो जब ए सभ मरि जै है तब पग मग धरो ॥७६॥

ho jab e sabh mar jai hai tab pag mag dharo ||76||

ਸੁਨਿ ਰਨਿਯਨ ਕੇ ਬਚਨ ਨ੍ਰਿਪਹਿ ਕਰੁਣਾ ਭਈ ॥

सुनि रनियन के बचन नृपहि करुणा भई ॥

sun raniyan ke bachan nirapeh karunaa bhiee ||

ਤਿਨ ਕੈ ਭੀਤਰ ਬੁਧ ਕਛੁਕ ਅਪੁਨੀ ਦਈ ॥

तिन कै भीतर बुध कछुक अपुनी दई ॥

tin kai bheetar budh kachhuk apunee dhiee ||

ਜੋ ਕਛੁ ਪਿੰਗੁਲ ਕਹਿਯੋ ਮਾਨ ਸੋਈ ਲਿਯੋ ॥

जो कछु पिंगुल कहियो मान सोई लियो ॥

jo kachh pi(n)gul kahiyo maan soiee liyo ||

ਹੋ ਰਾਜ ਜੋਗ ਘਰ ਬੈਠ ਦੋਊ ਅਪਨੇ ਕਿਯੋ ॥੭੭॥

हो राज जोग घर बैठ दोऊ अपने कियो ॥७७॥

ho raaj jog ghar baiTh dhouoo apane kiyo ||77||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਮਾਨਿ ਰਾਨਿਯਨ ਕੋ ਬਚਨ ਰਾਜ ਕਰਿਯੋ ਸੁਖ ਮਾਨਿ ॥

मानि रानियन को बचन राज करियो सुख मानि ॥

maan raaniyan ko bachan raaj kariyo sukh maan ||

ਬਹੁਰਿ ਪਿੰਗੁਲ ਕੇ ਮਰੇ ਬਨ ਕੌ ਕਿਯੋ ਪਯਾਨ ॥੭੮॥

बहुरि पिंगुल के मरे बन कौ कियो पयान ॥७८॥

bahur pi(n)gul ke mare ban kau kiyo payaan ||78||

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਨੌ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੦੯॥੪੦੧੨॥ਅਫਜੂੰ॥

इति स्री चरित्र पख्याने तृया चरित्रे मंत्री भूप संबादे दोइ सौ नौ चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२०९॥४०१२॥अफजूँ॥

eit sree charitr pakhayaane tirayaa charitre ma(n)tree bhoop sa(n)baadhe dhoi sau nau charitr samaapatam sat subham sat ||209||4012||afajoo(n)||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਮਗਧ ਦੇਸ ਕੋ ਰਾਵ ਇਕ ਸਰਸ ਸਿੰਘ ਬਡਭਾਗਿ ॥

मगध देस को राव इक सरस सिंघ बडभागि ॥

magadh dhes ko raav ik saras si(n)gh baddabhaag ||

ਜਾ ਕੈ ਤ੍ਰਾਸੈ ਸੂਰ ਸਭ ਰਹੈ ਚਰਨ ਸੌ ਲਾਗਿ ॥੧॥

जा कै त्रासै सूर सभ रहै चरन सौ लागि ॥१॥

jaa kai traasai soor sabh rahai charan sau laag ||1||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਚੰਚਲ ਕੁਅਰਿ ਤਵਨ ਕੀ ਨਾਰੀ ॥

चंचल कुअरि तवन की नारी ॥

cha(n)chal kuar tavan kee naaree ||

ਆਪ ਹਾਥ ਜਗਦੀਸ ਸਵਾਰੀ ॥

आप हाथ जगदीस सवारी ॥

aap haath jagadhees savaaree ||

ਅਪ੍ਰਮਾਨ ਤਿਹ ਪ੍ਰਭਾ ਬਿਰਾਜੈ ॥

अप्रमान तिह प्रभा बिराजै ॥

apramaan teh prabhaa biraajai ||

ਜਨੁ ਰਤਿ ਪਤਿ ਕੀ ਪ੍ਰਿਯਾ ਸੁ ਰਾਜੈ ॥੨॥

जनु रति पति की पृया सु राजै ॥२॥

jan rat pat kee pirayaa su raajai ||2||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਏਕ ਰਾਵ ਕੋ ਭ੍ਰਿਤ ਅਧਿਕ ਸੁੰਦਰ ਹੁਤੋ ॥

एक राव को भृत अधिक सुँदर हुतो ॥

ek raav ko bhirat adhik su(n)dhar huto ||

ਇਕ ਦਿਨ ਤਾਹਿ ਬਿਲੋਕ ਗਈ ਰਾਨੀ ਸੁਤੋ ॥

इक दिन ताहि बिलोक गई रानी सुतो ॥

eik dhin taeh bilok giee raanee suto ||

ਤਾ ਦਿਨ ਤੇ ਸੁ ਕੁਮਾਰ ਰਹੀ ਉਰਝਾਇ ਕੈ ॥

ता दिन ते सु कुमार रही उरझाइ कै ॥

taa dhin te su kumaar rahee urajhai kai ||

ਹੋ ਕ੍ਰੋਰਿ ਜਤਨ ਕਰਿ ਤਾ ਕੌ ਲਿਯੋ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ॥੩॥

हो क्रोरि जतन करि ता कौ लियो बुलाइ कै ॥३॥

ho kror jatan kar taa kau liyo bulai kai ||3||

ਜਬੈ ਕੁਅਰਿ ਤਿਨ ਲਖ੍ਯੋ ਸਜਨ ਘਰ ਆਇਯੋ ॥

जबै कुअरि तिन लख्यो सजन घर आइयो ॥

jabai kuar tin lakhayo sajan ghar aaiyo ||

ਚੰਚਲ ਕੁਅਰਿ ਬਚਨ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੁਨਾਇਯੋ ॥

चंचल कुअरि बचन इह भाति सुनाइयो ॥

cha(n)chal kuar bachan ieh bhaat sunaiyo ||

ਕਾਮ ਭੋਗ ਮੁਹਿ ਸਾਥ ਕਰੋ ਤੁਮ ਆਇ ਕਰਿ ॥

काम भोग मुहि साथ करो तुम आइ करि ॥

kaam bhog muh saath karo tum aai kar ||

ਹੋ ਚਿਤ ਕੋ ਸਭ ਹੀ ਦੀਜੈ ਸੋਕ ਮਿਟਾਇ ਕਰ ॥੪॥

हो चित को सभ ही दीजै सोक मिटाइ कर ॥४॥

ho chit ko sabh hee dheejai sok miTai kar ||4||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਤਵਨ ਪੁਰਖ ਇਹ ਭਾਤਿ ਬਿਚਾਰੀ ॥

तवन पुरख इह भाति बिचारी ॥

tavan purakh ieh bhaat bichaaree ||

ਰਮਿਯੋ ਚਹਤ ਮੋ ਸੋ ਨ੍ਰਿਪ ਨਾਰੀ ॥

रमियो चहत मो सो नृप नारी ॥

ramiyo chahat mo so nirap naaree ||

ਕਾਮ ਭੋਗ ਯਾ ਸੌ ਮੈ ਕਰਿਹੌ ॥

काम भोग या सौ मै करिहौ ॥

kaam bhog yaa sau mai karihau ||

ਕੁੰਭੀ ਨਰਕ ਬੀਚ ਤਬ ਪਰਿਹੌ ॥੫॥

कुँभी नरक बीच तब परिहौ ॥५॥

ku(n)bhee narak beech tab parihau ||5||

ਨਾਹਿ ਨਾਹਿ ਤਿਨ ਪੁਰਖ ਬਖਾਨੀ ॥

नाहि नाहि तिन पुरख बखानी ॥

naeh naeh tin purakh bakhaanee ||

ਤੋ ਸੋ ਰਮਤ ਮੈ ਨਹੀ ਰਾਨੀ ॥

तो सो रमत मै नही रानी ॥

to so ramat mai nahee raanee ||

ਐਸੇ ਖ੍ਯਾਲ ਬਾਲ ਨਹਿ ਪਰਿਯੈ ॥

ऐसे ख्याल बाल नहि परियै ॥

aaise khayaal baal neh pariyai ||

ਬੇਗਿ ਬਿਦਾ ਹ੍ਯਾਂ ਤੇ ਮੁਹਿ ਕਰਿਯੈ ॥੬॥

बेगि बिदा ह्याँ ते मुहि करियै ॥६॥

beg bidhaa hayaa(n) te muh kariyai ||6||

ਨਹੀਂ ਨਹੀਂ ਪਿਯਰਵਾ ਜ੍ਯੋਂ ਕਰੈ ॥

नहीं नहीं पियरवा ज्यों करै ॥

nahee(n) nahee(n) piyaravaa jayo(n) karai ||

ਤ੍ਯੋਂ ਤ੍ਯੋਂ ਚਰਨ ਚੰਚਲਾ ਪਰੈ ॥

त्यों त्यों चरन चंचला परै ॥

tayo(n) tayo(n) charan cha(n)chalaa parai ||

ਮੈ ਤੁਮਰੀ ਲਖਿ ਪ੍ਰਭਾ ਬਿਕਾਨੀ ॥

मै तुमरी लखि प्रभा बिकानी ॥

mai tumaree lakh prabhaa bikaanee ||

ਮਦਨ ਤਾਪ ਤੇ ਭਈ ਦਿਵਾਨੀ ॥੭॥

मदन ताप ते भई दिवानी ॥७॥

madhan taap te bhiee dhivaanee ||7||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਮੈ ਰਾਨੀ ਤੁਹਿ ਰੰਕ ਕੇ ਚਰਨ ਰਹੀ ਲਪਟਾਇ ॥

मै रानी तुहि रंक के चरन रही लपटाइ ॥

mai raanee tuh ra(n)k ke charan rahee lapaTai ||

ਕਾਮ ਕੇਲ ਮੋ ਸੋ ਤਰੁਨ ਕ੍ਯੋ ਨਹਿ ਕਰਤ ਬਨਾਇ ॥੮॥

काम केल मो सो तरुन क्यो नहि करत बनाइ ॥८॥

kaam kel mo so tarun kayo neh karat banai ||8||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਅਧਿਕ ਮੋਲ ਕੋ ਰਤਨੁ ਜੋ ਕ੍ਯੋਹੂੰ ਪਾਇਯੈ ॥

अधिक मोल को रतनु जो क्योहूँ पाइयै ॥

adhik mol ko ratan jo kayohoo(n) paiyai ||

ਅਨਿਕ ਜਤਨ ਭੇ ਰਾਖਿ ਨ ਬ੍ਰਿਥਾ ਗਵਾਇਯੈ ॥

अनिक जतन भे राखि न बृथा गवाइयै ॥

anik jatan bhe raakh na birathaa gavaiyai ||

ਤਾਹਿ ਗਰੇ ਸੋ ਲਾਇ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਲੀਜਿਯੈ ॥

ताहि गरे सो लाइ भली बिधि लीजियै ॥

taeh gare so lai bhalee bidh leejiyai ||

ਹੋ ਗ੍ਰਿਹ ਆਵਤ ਨਿਧ ਨਵੌ ਕਿਵਾਰ ਨ ਦੀਜਿਯੈ ॥੯॥

हो गृह आवत निध नवौ किवार न दीजियै ॥९॥

ho gireh aavat nidh navau kivaar na dheejiyai ||9||

ਤੁਮਰੀ ਪ੍ਰਭਾ ਬਿਲੋਕ ਦਿਵਾਨੀ ਮੈ ਭਈ ॥

तुमरी प्रभा बिलोक दिवानी मै भई ॥

tumaree prabhaa bilok dhivaanee mai bhiee ||

ਤਬ ਤੇ ਸਕਲ ਬਿਸਾਰਿ ਸਦਨ ਕੀ ਸੁਧਿ ਦਈ ॥

तब ते सकल बिसारि सदन की सुधि दई ॥

tab te sakal bisaar sadhan kee sudh dhiee ||

ਜੋਰਿ ਹਾਥ ਸਿਰ ਨ੍ਯਾਇ ਰਹੀ ਤਵ ਪਾਇ ਪਰ ॥

जोरि हाथ सिर न्याइ रही तव पाइ पर ॥

jor haath sir nayai rahee tav pai par ||

ਹੋ ਕਾਮ ਕੇਲ ਮੁਹਿ ਸਾਥ ਕਰੋ ਲਪਟਾਇ ਕਰਿ ॥੧੦॥

हो काम केल मुहि साथ करो लपटाइ करि ॥१०॥

ho kaam kel muh saath karo lapaTai kar ||10||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਮੂਰਖ ਕਛੂ ਬਾਤ ਨਹਿ ਜਾਨੀ ॥

मूरख कछू बात नहि जानी ॥

moorakh kachhoo baat neh jaanee ||

ਪਾਇਨ ਸੋ ਰਾਨੀ ਲਪਟਾਨੀ ॥

पाइन सो रानी लपटानी ॥

pain so raanee lapaTaanee ||

ਮਾਨ ਹੇਤ ਬਚ ਮਾਨਿ ਨ ਲਯੋ ॥

मान हेत बच मानि न लयो ॥

maan het bach maan na layo ||

ਅਧਿਕ ਕੋਪ ਅਬਲਾ ਕੇ ਭਯੋ ॥੧੧॥

अधिक कोप अबला के भयो ॥११॥

adhik kop abalaa ke bhayo ||11||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਸੁਨੁ ਮੂਰਖ ਮੈ ਤੋ ਕੋ ਪ੍ਰਥਮ ਸੰਘਾਰਹੋਂ ॥

सुनु मूरख मै तो को प्रथम संघारहों ॥

sun moorakh mai to ko pratham sa(n)ghaaraho(n) ||

ਤਾ ਪਾਛੇ ਨਿਜ ਪੇਟ ਕਟਾਰੀ ਮਾਰਿਹੋਂ ॥

ता पाछे निज पेट कटारी मारिहों ॥

taa paachhe nij peT kaTaaree maariho(n) ||

ਯਹੈ ਕੂਪ ਤਵ ਕਾਲ ਜਾਨਿ ਜਿਯ ਲੀਜਿਯੈ ॥

यहै कूप तव काल जानि जिय लीजियै ॥

yahai koop tav kaal jaan jiy leejiyai ||

ਹੋ ਨਾਤਰ ਹਮ ਸੌ ਆਨਿ ਅਬੈ ਰਤਿ ਕੀਜਿਯੈ ॥੧੨॥

हो नातर हम सौ आनि अबै रति कीजियै ॥१२॥

ho naatar ham sau aan abai rat keejiyai ||12||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਤਾ ਕੀ ਕਹੀ ਨ ਮੂਰਖ ਮਾਨੀ ॥

ता की कही न मूरख मानी ॥

taa kee kahee na moorakh maanee ||

ਤਬ ਰਾਨੀ ਅਤਿ ਹ੍ਰਿਦੈ ਰਿਸਾਨੀ ॥

तब रानी अति हृदै रिसानी ॥

tab raanee at hiradhai risaanee ||

ਫਾਸ ਡਾਰਿ ਤਾ ਕੌ ਬਧ ਕਿਯੋ ॥

फास डारि ता कौ बध कियो ॥

faas ddaar taa kau badh kiyo ||

ਬਹੁਰੋ ਡਾਰਿ ਕੂਪ ਮਹਿ ਦਿਯੋ ॥੧੩॥

बहुरो डारि कूप महि दियो ॥१३॥

bahuro ddaar koop meh dhiyo ||13||

ਹਾਇ ਹਾਇ ਕਰਿ ਰਾਵ ਬੁਲਾਯੋ ॥

हाइ हाइ करि राव बुलायो ॥

hai hai kar raav bulaayo ||

ਪਰਿਯੋ ਕੂਪ ਤਿਹ ਤਾਹਿ ਦਿਖਾਯੋ ॥

परियो कूप तिह ताहि दिखायो ॥

pariyo koop teh taeh dhikhaayo ||

ਤਬੈ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਅਸ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥

तबै नृपति अस बचन उचारे ॥

tabai nirapat as bachan uchaare ||

ਸੋ ਮੈ ਕਹਤ ਹੌ ਸੁਨਹੁ ਪ੍ਯਾਰੇ ॥੧੪॥

सो मै कहत हौ सुनहु प्यारे ॥१४॥

so mai kahat hau sunahu payaare ||14||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਯਾ ਕੀ ਇਤਨੀ ਆਰਬਲਾ ਬਿਧਨਾ ਲਿਖੀ ਬਨਾਇ ॥

या की इतनी आरबला बिधना लिखी बनाइ ॥

yaa kee itanee aarabalaa bidhanaa likhee banai ||

ਤਾ ਤੇ ਪਰਿ ਕੂਏ ਮਰਿਯੋ ਕ੍ਯਾ ਕੋਊ ਕਰੈ ਉਪਾਇ ॥੧੫॥

ता ते परि कूए मरियो क्या कोऊ करै उपाइ ॥१५॥

taa te par kooe mariyo kayaa kouoo karai upai ||15||

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਦਸ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੧੦॥੪੦੨੭॥ਅਫਜੂੰ॥

इति स्री चरित्र पख्याने तृया चरित्रे मंत्री भूप संबादे दोइ सौ दस चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२१०॥४०२७॥अफजूँ॥

eit sree charitr pakhayaane tirayaa charitre ma(n)tree bhoop sa(n)baadhe dhoi sau dhas charitr samaapatam sat subham sat ||210||4027||afajoo(n)||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਨੈਪਾਲੀ ਕੇ ਦੇਸ ਮੈ ਰੁਦ੍ਰ ਸਿੰਘ ਨ੍ਰਿਪ ਰਾਜ ॥

नैपाली के देस मै रुद्र सिंघ नृप राज ॥

naipaalee ke dhes mai rudhr si(n)gh nirap raaj ||

ਸੂਰਬੀਰ ਜਾ ਕੇ ਘਨੇ ਸਦਨ ਭਰੇ ਸਭ ਸਾਜ ॥੧॥

सूरबीर जा के घने सदन भरे सभ साज ॥१॥

soorabeer jaa ke ghane sadhan bhare sabh saaj ||1||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਤਿਹ ਅਰਿਕੁਤੁਮ ਪ੍ਰਭਾ ਤ੍ਰਿਯ ਰਹੈ ॥

तिह अरिकुतुम प्रभा तृय रहै ॥

teh arikutum prabhaa tiray rahai ||

ਅਤਿ ਸੁੰਦਰਿ ਤਾ ਕੌ ਜਗ ਕਹੈ ॥

अति सुँदरि ता कौ जग कहै ॥

at su(n)dhar taa kau jag kahai ||

ਸ੍ਰੀ ਤੜਿਤਾਕ੍ਰਿਤ ਪ੍ਰਭਾ ਦੁਹਿਤਾ ਤਿਹ ॥

स्री तड़िताकृत प्रभा दुहिता तिह ॥

sree taRitaakirat prabhaa dhuhitaa teh ||

ਜੀਤਿ ਲਈ ਸਸਿ ਅੰਸ ਸਕਲ ਜਿਹ ॥੨॥

जीति लई ससि अंस सकल जिह ॥२॥

jeet liee sas a(n)s sakal jeh ||2||

ਲਰਿਕਾਪਨ ਤਾ ਕੋ ਜਬ ਗਯੋ ॥

लरिकापन ता को जब गयो ॥

larikaapan taa ko jab gayo ||

ਅੰਗ ਅੰਗ ਜੋਬਨ ਝਮਕ੍ਯੋ ॥

अंग अंग जोबन झमक्यो ॥

a(n)g a(n)g joban jhamakayo ||

ਆਨਿ ਮੈਨ ਤਿਹ ਜਬੈ ਸੰਤਾਵੈ ॥

आनि मैन तिह जबै संतावै ॥

aan main teh jabai sa(n)taavai ||

ਮੀਤ ਮਿਲਨ ਕੋ ਸਮੋ ਨ ਪਾਵੈ ॥੩॥

मीत मिलन को समो न पावै ॥३॥

meet milan ko samo na paavai ||3||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਕੰਜਮਤੀ ਇਕ ਸਹਚਰਿ ਲਈ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ॥

कंजमती इक सहचरि लई बुलाइ कै ॥

ka(n)jamatee ik sahachar liee bulai kai ||

ਤਾ ਸੌ ਚਿਤ ਕੀ ਬਾਤ ਕਹੀ ਸਮੁਝਾਇ ਕੈ ॥

ता सौ चित की बात कही समुझाइ कै ॥

taa sau chit kee baat kahee samujhai kai ||

ਛੈਲ ਕੁਅਰਿ ਕੌ ਤੈ ਮੁਹਿ ਆਨਿ ਮਿਲਾਇ ਦੈ ॥

छैल कुअरि कौ तै मुहि आनि मिलाइ दै ॥

chhail kuar kau tai muh aan milai dhai ||

ਹੋ ਜਵਨ ਬਾਤ ਤੁਹਿ ਰੁਚੈ ਸੁ ਮੋ ਸੌ ਆਇ ਲੈ ॥੪॥

हो जवन बात तुहि रुचै सु मो सौ आइ लै ॥४॥

ho javan baat tuh ruchai su mo sau aai lai ||4||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਕੁੰਜਮਤੀ ਤਿਹ ਕੁਅਰਿ ਕੇ ਅਤਿ ਆਤੁਰ ਸੁਨਿ ਬੈਨ ॥

कुँजमती तिह कुअरि के अति आतुर सुनि बैन ॥

ku(n)jamatee teh kuar ke at aatur sun bain ||

ਛੈਲ ਕੁਅਰ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਗਈ ਤ੍ਯਾਗ ਤੁਰਤੁ ਨਿਜ ਐਨ ॥੫॥

छैल कुअर के गृह गई त्याग तुरतु निज ऐन ॥५॥

chhail kuar ke gireh giee tayaag turat nij aain ||5||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਛੈਲ ਕੁਅਰ ਕੌ ਦਿਯੋ ਤੁਰਤ ਤਿਹ ਆਨਿ ਕੈ ॥

छैल कुअर कौ दियो तुरत तिह आनि कै ॥

chhail kuar kau dhiyo turat teh aan kai ||

ਰਮੀ ਕੁਅਰਿ ਤਿਹ ਸਾਥ ਅਧਿਕ ਰੁਚਿ ਮਾਨਿ ਕੈ ॥

रमी कुअरि तिह साथ अधिक रुचि मानि कै ॥

ramee kuar teh saath adhik ruch maan kai ||

ਛੈਲ ਛੈਲਨੀ ਛਕੇ ਨ ਛੋਰਹਿ ਏਕ ਛਿਨ ॥

छैल छैलनी छके न छोरहि एक छिन ॥

chhail chhailanee chhake na chhoreh ek chhin ||

ਹੋ ਜਨੁਕ ਨਵੌ ਨਿਧਿ ਰਾਕ ਸੁ ਪਾਈ ਆਜੁ ਇਨ ॥੬॥

हो जनुक नवौ निधि राक सु पाई आजु इन ॥६॥

ho januk navau nidh raak su paiee aaj in ||6||