ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਰਾਜਾ ਭਏ ਪਤਿਯਾ ਲਿਖੀ ਬਨਾਇ ॥

यौ कहि कै राजा भए पतिया लिखी बनाइ ॥

yau keh kai raajaa bhe patiyaa likhee banai ||

ਜਹਾ ਕ੍ਰਿਸਨ ਬੈਠੇ ਹੁਤੇ ਦੀਨੀ ਤਹਾ ਪਠਾਇ ॥੮॥

जहा कृसन बैठे हुते दीनी तहा पठाइ ॥८॥

jahaa kirasan baiThe hute dheenee tahaa paThai ||8||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਬੈਠੇ ਕਹਾ ਕ੍ਰਿਸਨ ਬਡਭਾਗੀ ॥

बैठे कहा कृसन बडभागी ॥

baiThe kahaa kirasan baddabhaagee ||

ਤੁਮ ਸੌ ਡੀਠਿ ਹਮਾਰੀ ਲਾਗੀ ॥

तुम सौ डीठि हमारी लागी ॥

tum sau ddeeTh hamaaree laagee ||

ਇਹ ਨ੍ਰਿਪ ਘਾਇ ਨ੍ਰਿਪਾਨ ਛੁਰੈਯੈ ॥

इह नृप घाइ नृपान छुरैयै ॥

eeh nirap ghai nirapaan chhuraiyai ||

ਹਮ ਸਭਹਿਨਿ ਬਰਿ ਘਰ ਲੈ ਜੈਯੈ ॥੯॥

हम सभहिनि बरि घर लै जैयै ॥९॥

ham sabhahin bar ghar lai jaiyai ||9||

ਜੌ ਜਬ ਬੈਨ ਕ੍ਰਿਸਨ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥

जौ जब बैन कृसन सुनि पायो ॥

jau jab bain kirasan sun paayo ||

ਗਰੁੜ ਚੜੇ ਗਰੁੜਾਧ੍ਵਜ ਆਯੋ ॥

गरुड़ चड़े गरुड़ाध्वज आयो ॥

garuR chaRe garuRaadhavaij aayo ||

ਪ੍ਰਥਮ ਕੋਟ ਲੋਹਾ ਕੇ ਤੋਰਿਯੋ ॥

प्रथम कोट लोहा के तोरियो ॥

pratham koT lohaa ke toriyo ||

ਸਮੁਹਿ ਭਏ ਤਾ ਕੋ ਸਿਰ ਫੋਰਿਯੋ ॥੧੦॥

समुहि भए ता को सिर फोरियो ॥१०॥

samuh bhe taa ko sir foriyo ||10||

ਬਹੁਰੌ ਦੁਰਗ ਤਾਬ੍ਰ ਕੋ ਲੀਨੋ ॥

बहुरौ दुरग ताब्र को लीनो ॥

bahurau dhurag taabr ko leeno ||

ਅਸਟ ਧਾਤਿ ਪੁਨਿ ਗੜ ਬਸਿ ਕੀਨੋ ॥

असट धाति पुनि गड़ बसि कीनो ॥

asaT dhaat pun gaR bas keeno ||

ਬਹੁਰਿ ਸਿਕਾ ਕੋ ਕੋਟ ਛਿਨਾਯੋ ॥

बहुरि सिका को कोट छिनायो ॥

bahur sikaa ko koT chhinaayo ||

ਬਹੁਰਿ ਫਟਕ ਕੋ ਕਿਲੋ ਗਿਰਾਯੋ ॥੧੧॥

बहुरि फटक को किलो गिरायो ॥११॥

bahur faTak ko kilo giraayo ||11||

ਜਬ ਹੀ ਰੁਕਮ ਕੋਟ ਕੌ ਲਾਗਿਯੋ ॥

जब ही रुकम कोट कौ लागियो ॥

jab hee rukam koT kau laagiyo ||

ਤਬ ਨ੍ਰਿਪ ਸਕਲ ਸਸਤ੍ਰ ਗਹਿ ਜਾਗਿਯੋ ॥

तब नृप सकल ससत्र गहि जागियो ॥

tab nirap sakal sasatr geh jaagiyo ||

ਸਕਲ ਸੈਨ ਲੀਨੇ ਸੰਗ ਆਯੋ ॥

सकल सैन लीने संग आयो ॥

sakal sain leene sa(n)g aayo ||

ਮਹਾ ਕੋਪ ਕਰਿ ਨਾਦਿ ਬਜਾਯੋ ॥੧੨॥

महा कोप करि नादि बजायो ॥१२॥

mahaa kop kar naadh bajaayo ||12||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਕਾਢਿ ਕਾਢਿ ਕਰਿ ਖੜਗ ਪਖਰਿਯਾ ਧਾਵਹੀ ॥

काढि काढि करि खड़ग पखरिया धावही ॥

kaadd kaadd kar khaRag pakhariyaa dhaavahee ||

ਮਹਾ ਖੇਤ ਮੈ ਖਤ੍ਰੀ ਖਿੰਗ ਨਚਾਵਈ ॥

महा खेत मै खत्री खिंग नचावई ॥

mahaa khet mai khatree khi(n)g nachaaviee ||

ਖੰਡ ਖੰਡ ਹ੍ਵੈ ਗਿਰੇ ਖਗਿਸ ਕੇ ਸਰ ਲਗੇ ॥

खंड खंड ह्वै गिरे खगिस के सर लगे ॥

kha(n)dd kha(n)dd havai gire khagis ke sar lage ||

ਹੋ ਚਲੇ ਖੇਤ ਕੋ ਛਾਡਿ ਕ੍ਰੋਧ ਅਤਿ ਹੀ ਜਗੇ ॥੧੩॥

हो चले खेत को छाडि क्रोध अति ही जगे ॥१३॥

ho chale khet ko chhaadd krodh at hee jage ||13||

ਭੁਜੰਗ ਛੰਦ ॥

भुजंग छंद ॥

bhuja(n)g chha(n)dh ||

ਮੰਡੇ ਆਨਿ ਮਾਨੀ ਮਹਾ ਕੋਪ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ॥

मंडे आनि मानी महा कोप ह्वै कै ॥

ma(n)dde aan maanee mahaa kop havai kai ||

ਕਿਤੇ ਬਾਢਵਾਰੀਨ ਕੌ ਬਾਧਿ ਕੈ ਕੈ ॥

किते बाढवारीन कौ बाधि कै कै ॥

kite baaddavaareen kau baadh kai kai ||

ਕਿਤੇ ਪਾਨਿ ਮਾਗੈ ਕਿਤੇ ਮਾਰਿ ਕੂਕੈ ॥

किते पानि मागै किते मारि कूकै ॥

kite paan maagai kite maar kookai ||

ਕਿਤੇ ਚਾਰਿ ਓਰਾਨ ਤੇ ਆਨ ਢੂਕੈ ॥੧੪॥

किते चारि ओरान ते आन ढूकै ॥१४॥

kite chaar oraan te aan ddookai ||14||

ਕਿਤੇ ਸਸਤ੍ਰ ਅਸਤ੍ਰਾਨ ਲੈ ਕੈ ਪਧਾਰੈ ॥

किते ससत्र असत्रान लै कै पधारै ॥

kite sasatr asatraan lai kai padhaarai ||

ਕਿਤੇ ਬਾਢਵਾਰੀ ਕਿਤੇ ਬਾਨ ਮਾਰੈ ॥

किते बाढवारी किते बान मारै ॥

kite baaddavaaree kite baan maarai ||

ਕਿਤੇ ਹਾਕ ਕੂਕੈ ਕਿਤੇ ਰੂਹ ਛੋਰੈ ॥

किते हाक कूकै किते रूह छोरै ॥

kite haak kookai kite rooh chhorai ||

ਕਿਤੇ ਛਿਪ੍ਰ ਛਤ੍ਰੀਨ ਕੇ ਛਤ੍ਰ ਤੋਰੈ ॥੧੫॥

किते छिप्र छत्रीन के छत्र तोरै ॥१५॥

kite chhipr chhatreen ke chhatr torai ||15||

ਭਏ ਨਾਦ ਭਾਰੇ ਮਹਾ ਕੋਪ ਕੈ ਕੈ ॥

भए नाद भारे महा कोप कै कै ॥

bhe naadh bhaare mahaa kop kai kai ||

ਕਿਤੇ ਬਾਢਵਾਰੀਨ ਕੋ ਬਾਢ ਦੈ ਕੈ ॥

किते बाढवारीन को बाढ दै कै ॥

kite baaddavaareen ko baadd dhai kai ||

ਹਨ੍ਯੋ ਕ੍ਰਿਸਨ ਕ੍ਰੋਧੀ ਭਟੰ ਬ੍ਰਿਣਤ ਘਾਯੋ ॥

हन्यो कृसन क्रोधी भटं बृणत घायो ॥

hanayo kirasan krodhee bhaTa(n) biranat ghaayo ||

ਭਜੈ ਸੂਰਮਾ ਰੁਕਮ ਕੋਟੈ ਗਿਰਾਯੋ ॥੧੬॥

भजै सूरमा रुकम कोटै गिरायो ॥१६॥

bhajai sooramaa rukam koTai giraayo ||16||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਰੁਕਮ ਕੋਟ ਕੌ ਜੀਤਿ ਕੈ ਤਹਾ ਪਹੂਚਿਯੋ ਜਾਇ ॥

रुकम कोट कौ जीति कै तहा पहूचियो जाइ ॥

rukam koT kau jeet kai tahaa pahoochiyo jai ||

ਜਹਾ ਦੁਰਗ ਕਲਧੋਤ ਕੌ ਰਾਖ੍ਯੋ ਦ੍ਰੁਗਤ ਬਨਾਇ ॥੧੭॥

जहा दुरग कलधोत कौ राख्यो द्रुगत बनाइ ॥१७॥

jahaa dhurag kaladhot kau raakhayo dhrugat banai ||17||

ਭੁਜੰਗ ਛੰਦ ॥

भुजंग छंद ॥

bhuja(n)g chha(n)dh ||

ਤਹੀ ਜਾਇ ਲਾਗੋ ਮਚਿਯੋ ਲੋਹ ਗਾਢੋ ॥

तही जाइ लागो मचियो लोह गाढो ॥

tahee jai laago machiyo loh gaaddo ||

ਮਹਾ ਛਤ੍ਰ ਧਾਰੀਨ ਕੌ ਛੋਭ ਬਾਢੋ ॥

महा छत्र धारीन कौ छोभ बाढो ॥

mahaa chhatr dhaareen kau chhobh baaddo ||

ਕਿਤੇ ਫਾਸ ਫਾਸੇ ਕਿਤੇ ਮਾਰਿ ਛੋਰੇ ॥

किते फास फासे किते मारि छोरे ॥

kite faas faase kite maar chhore ||

ਫਿਰੈ ਮਤ ਦੰਤੀ ਕਹੂੰ ਛੂਛ ਘੋਰੇ ॥੧੮॥

फिरै मत दंती कहूँ छूछ घोरे ॥१८॥

firai mat dha(n)tee kahoo(n) chhoochh ghore ||18||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਜੁਝਿ ਜੁਝਿ ਸੁਭਟ ਸਾਮੁਹੇ ਮਰੈ ॥

जुझि जुझि सुभट सामुहे मरै ॥

jujh jujh subhaT saamuhe marai ||

ਚੁਨਿ ਚੁਨਿ ਕਿਤੇ ਬਰੰਗਨਿਨ ਬਰੈ ॥

चुनि चुनि किते बरंगनिन बरै ॥

chun chun kite bara(n)ganin barai ||

ਬਰਤ ਬਰੰਗਨਿਨ ਜੁ ਨਰ ਨਿਹਾਰੈ ॥

बरत बरंगनिन जु नर निहारै ॥

barat bara(n)ganin ju nar nihaarai ||

ਲਰਿ ਲਰਿ ਮਰੈ ਨ ਸਦਨ ਸਿਧਾਰੈ ॥੧੯॥

लरि लरि मरै न सदन सिधारै ॥१९॥

lar lar marai na sadhan sidhaarai ||19||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਕ੍ਰਿਸਨ ਜੀਤਿ ਸਭ ਸੂਰਮਾ ਰਾਜਾ ਦਏ ਛੁਰਾਇ ॥

कृसन जीति सभ सूरमा राजा दए छुराइ ॥

kirasan jeet sabh sooramaa raajaa dhe chhurai ||

ਨਰਕਾਸੁਰ ਕੌ ਘਾਇਯੋ ਅਬਲਾ ਲਈ ਛਿਨਾਇ ॥੨੦॥

नरकासुर कौ घाइयो अबला लई छिनाइ ॥२०॥

narakaasur kau ghaiyo abalaa liee chhinai ||20||

ਇਹ ਚਰਿਤ੍ਰ ਤਨ ਚੰਚਲਾ ਰਾਜਾ ਦਏ ਛੁਰਾਇ ॥

इह चरित्र तन चंचला राजा दए छुराइ ॥

eeh charitr tan cha(n)chalaa raajaa dhe chhurai ||

ਕ੍ਰਿਸਨ ਨਾਥ ਸਭ ਹੂ ਕਰੇ ਨਰਕਾਸੁਰਹਿ ਹਨਾਇ ॥੨੧॥

कृसन नाथ सभ हू करे नरकासुरहि हनाइ ॥२१॥

kirasan naath sabh hoo kare narakaasureh hanai ||21||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਸੋਰਹ ਸਪਤ ਕ੍ਰਿਸਨ ਤਿਯ ਬਰੀ ॥

सोरह सपत कृसन तिय बरी ॥

soreh sapat kirasan tiy baree ||

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਕੇ ਭੋਗਨ ਭਰੀ ॥

भाति भाति के भोगन भरी ॥

bhaat bhaat ke bhogan bharee ||

ਕੰਚਨ ਕੋ ਸਭ ਕੋਟ ਗਿਰਾਯੋ ॥

कंचन को सभ कोट गिरायो ॥

ka(n)chan ko sabh koT giraayo ||

ਆਨਿ ਦ੍ਵਾਰਿਕਾ ਦੁਰਗ ਬਨਾਯੋ ॥੨੨॥

आनि द्वारिका दुरग बनायो ॥२२॥

aan dhavaiaarikaa dhurag banaayo ||22||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਗ੍ਰਿਹ ਕਾਹੂ ਕੇ ਚੌਪਰਿ ਮੰਡਤ ਹੈ ਤ੍ਰਿਯ ਕਾਹੂ ਸੋ ਫਾਗ ਮਚਾਵਤ ਹੈ ॥

गृह काहू के चौपरि मंडत है तृय काहू सो फाग मचावत है ॥

gireh kaahoo ke chauapar ma(n)ddat hai tiray kaahoo so faag machaavat hai ||

ਕਹੂੰ ਗਾਵਤ ਗੀਤ ਬਜਾਵਤ ਤਾਲ ਸੁ ਬਾਲ ਕਹੂੰ ਦੁਲਰਾਵਤ ਹੈ ॥

कहूँ गावत गीत बजावत ताल सु बाल कहूँ दुलरावत है ॥

kahoo(n) gaavat geet bajaavat taal su baal kahoo(n) dhularaavat hai ||

ਗਨਿਕਾਨ ਕੇ ਖ੍ਯਾਲ ਸੁਨੈ ਕਤਹੂੰ ਕਹੂੰ ਬਸਤ੍ਰ ਅਨੂਪ ਬਨਾਵਤ ਹੈ ॥

गनिकान के ख्याल सुनै कतहूँ कहूँ बसत्र अनूप बनावत है ॥

ganikaan ke khayaal sunai katahoo(n) kahoo(n) basatr anoop banaavat hai ||

ਸੁਭ ਚਿਤ੍ਰਨ ਚਿਤ ਸੁ ਬਿਤ ਹਰੇ ਕੋਊ ਤਾ ਕੌ ਚਰਿਤ੍ਰ ਨ ਪਾਵਤ ਹੈ ॥੨੩॥

सुभ चित्रन चित सु बित हरे कोऊ ता कौ चरित्र न पावत है ॥२३॥

subh chitran chit su bit hare kouoo taa kau charitr na paavat hai ||23||

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਤਿੰਨ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੦੩॥੩੮੩੦॥ਅਫਜੂੰ॥

इति स्री चरित्र पख्याने तृया चरित्रे मंत्री भूप संबादे दोइ सौ तिंन चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२०३॥३८३०॥अफजूँ॥

eit sree charitr pakhayaane tirayaa charitre ma(n)tree bhoop sa(n)baadhe dhoi sau ti(n)n charitr samaapatam sat subham sat ||203||3830||afajoo(n)||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਇਕ ਕੈਲਾਸ ਮਤੀ ਰਹੈ ਰਾਨੀ ਰੂਪ ਅਪਾਰ ॥

इक कैलास मती रहै रानी रूप अपार ॥

eik kailaas matee rahai raanee roop apaar ||

ਜਾ ਤੇ ਜਗਤ ਨਰੇਸ ਬਿਧਿ ਸੀਖੀ ਜੁਧ ਮਝਾਰ ॥੧॥

जा ते जगत नरेस बिधि सीखी जुध मझार ॥१॥

jaa te jagat nares bidh seekhee judh majhaar ||1||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਸਿੰਘ ਸੁ ਬੀਰ ਨਾਥ ਇਕ ਤਾ ਕੋ ॥

सिंघ सु बीर नाथ इक ता को ॥

si(n)gh su beer naath ik taa ko ||

ਰੂਪ ਬੇਸ ਭਾਖਤ ਜਗ ਵਾ ਕੋ ॥

रूप बेस भाखत जग वा को ॥

roop bes bhaakhat jag vaa ko ||

ਅਪ੍ਰਮਾਨ ਤਿਹ ਪ੍ਰਭਾ ਬਿਰਾਜੈ ॥

अप्रमान तिह प्रभा बिराजै ॥

apramaan teh prabhaa biraajai ||

ਨਿਸਿਸਿ ਦਿਨਿਸਿ ਨਿਰਖਤ ਮਨੁ ਲਾਜੈ ॥੨॥

निसिसि दिनिसि निरखत मनु लाजै ॥२॥

nisis dhinis nirakhat man laajai ||2||

ਰੈਨਿ ਦਿਵਸ ਬੈਰਿਯਨ ਬਿਦਾਰੈ ॥

रैनि दिवस बैरियन बिदारै ॥

rain dhivas bairiyan bidhaarai ||

ਸਾਹ ਕੇ ਰੋਜ ਪਰਗਨੇ ਮਾਰੈ ॥

साह के रोज परगने मारै ॥

saeh ke roj paragane maarai ||

ਏਕ ਜਹਾਜ ਜਾਨ ਨਹਿ ਦੇਵੈ ॥

एक जहाज जान नहि देवै ॥

ek jahaaj jaan neh dhevai ||

ਲੂਟਿ ਲੂਟਿ ਸਭਹਿਨ ਕੋ ਲੇਵੈ ॥੩॥

लूटि लूटि सभहिन को लेवै ॥३॥

looT looT sabhahin ko levai ||3||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਲੂਟਿ ਫਿਰੰਗੀ ਲਏ ਸਕਲ ਇਕਠੇ ਭਏ ॥

लूटि फिरंगी लए सकल इकठे भए ॥

looT fira(n)gee le sakal ikaThe bhe ||

ਸਾਹਜਹਾ ਜੂ ਜਹਾ ਤਹੀ ਸਭ ਹੀ ਗਏ ॥

साहजहा जू जहा तही सभ ही गए ॥

saahajahaa joo jahaa tahee sabh hee ge ||

ਸਭੈ ਲਗੇ ਦੀਵਾਨਿ ਪੁਕਾਰੇ ਆਇ ਕੈ ॥

सभै लगे दीवानि पुकारे आइ कै ॥

sabhai lage dheevaan pukaare aai kai ||

ਹੋ ਹਮਰੋ ਨ੍ਯਾਇ ਕਰੋ ਇਹ ਹਨੋ ਰਿਸਾਇ ਕੈ ॥੪॥

हो हमरो न्याइ करो इह हनो रिसाइ कै ॥४॥

ho hamaro nayai karo ieh hano risai kai ||4||

ਸਾਹ ਬਾਚ ॥

साह बाच ॥

saeh baach ||

ਕਹੋ ਲੂਟਿ ਕਿਨ ਲਏ ਤਿਸੀ ਕੋ ਮਾਰਿਯੈ ॥

कहो लूटि किन लए तिसी को मारियै ॥

kaho looT kin le tisee ko maariyai ||

ਤਾਹੀ ਕੌ ਇਹ ਠੌਰ ਸੁ ਨਾਇ ਉਚਾਰਿਯੈ ॥

ताही कौ इह ठौर सु नाइ उचारियै ॥

taahee kau ieh Thauar su nai uchaariyai ||

ਤਾ ਪੈ ਅਬ ਹੀ ਅਪਨੀ ਫੌਜ ਪਠਾਇ ਹੈ ॥

ता पै अब ही अपनी फौज पठाइ है ॥

taa pai ab hee apanee fauaj paThai hai ||

ਹੋ ਤਾ ਤੇ ਤੁਮਰੋ ਸਭ ਹੀ ਮਾਲ ਦਿਲਾਇ ਹੈ ॥੫॥

हो ता ते तुमरो सभ ही माल दिलाइ है ॥५॥

ho taa te tumaro sabh hee maal dhilai hai ||5||

ਫਿਰੰਗੀ ਵਾਚ ॥

फिरंगी वाच ॥

fira(n)gee vaach ||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਜਹਾ ਕਮਛ੍ਰਯਾ ਕੋ ਭਵਨ ਤਿਸੀ ਠੌਰ ਕੇ ਰਾਇ ॥

जहा कमछ्रया को भवन तिसी ठौर के राइ ॥

jahaa kamachhrayaa ko bhavan tisee Thauar ke rai ||

ਅਧਿਕ ਫਿਰੰਗੀ ਮਾਰਿ ਕੈ ਲੀਨੋ ਮਾਲ ਛਿਨਾਇ ॥੬॥

अधिक फिरंगी मारि कै लीनो माल छिनाइ ॥६॥

adhik fira(n)gee maar kai leeno maal chhinai ||6||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਐਸੇ ਜਬ ਹਜਰਤਿ ਸੁਨਿ ਪਾਈ ॥

ऐसे जब हजरति सुनि पाई ॥

aaise jab hajarat sun paiee ||

ਫੌਜੈ ਅਤਿ ਹੀ ਤਹਾ ਪਠਾਈ ॥

फौजै अति ही तहा पठाई ॥

fauajai at hee tahaa paThaiee ||

ਉਮਡਿ ਅਨੀ ਚਲਿ ਆਵੈ ਤਹਾ ॥

उमडि अनी चलि आवै तहा ॥

aumadd anee chal aavai tahaa ||

ਰਾਜਤ ਭਵਨ ਕਮਛ੍ਰਯਾ ਜਹਾ ॥੭॥

राजत भवन कमछ्रया जहा ॥७॥

raajat bhavan kamachhrayaa jahaa ||7||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਤਬ ਲੌ ਸਿੰਘ ਸੁ ਬੀਰ ਲੋਕ ਦਿਵ ਕੇ ਗਯੋ ॥

तब लौ सिंघ सु बीर लोक दिव के गयो ॥

tab lau si(n)gh su beer lok dhiv ke gayo ||

ਰਾਨੀ ਦਯੋ ਜਰਾਇ ਨ ਲੋਗਨ ਭਾਖਿਯੋ ॥

रानी दयो जराइ न लोगन भाखियो ॥

raanee dhayo jarai na logan bhaakhiyo ||

ਕਹਿਯੋ ਅਨਮਨੋ ਰਾਵ ਕਛੁਕ ਦਿਨ ਦ੍ਵੈ ਰਹਿਯੋ ॥

कहियो अनमनो राव कछुक दिन द्वै रहियो ॥

kahiyo anamano raav kachhuk dhin dhavai rahiyo ||

ਹੋ ਰਾਜ ਸਾਜ ਲੈ ਹਾਥ ਆਪੁ ਅਸਿ ਕੌ ਗਹਿਯੋ ॥੮॥

हो राज साज लै हाथ आपु असि कौ गहियो ॥८॥

ho raaj saaj lai haath aap as kau gahiyo ||8||

ਜਬ ਲਗਿ ਰਾਜਾ ਨਾਇ ਤਬ ਲਗੇ ਜਾਇ ਹੌ ॥

जब लगि राजा नाइ तब लगे जाइ हौ ॥

jab lag raajaa nai tab lage jai hau ||

ਇਨ ਬੈਰਿਨ ਕੇ ਸਿਰ ਪਰ ਖੜਗ ਮਚਾਇ ਹੌ ॥

इन बैरिन के सिर पर खड़ग मचाइ हौ ॥

ein bairin ke sir par khaRag machai hau ||

ਸਕਲ ਬੈਰਿਯਨ ਘਾਇ ਪਲਟਿ ਘਰ ਆਇ ਕੈ ॥

सकल बैरियन घाइ पलटि घर आइ कै ॥

sakal bairiyan ghai palaT ghar aai kai ||

ਹੋ ਕਰਿ ਹੌ ਜਾਇ ਪ੍ਰਨਾਮ ਪਤਿਹਿ ਮੁਸਕਾਇ ਕੈ ॥੯॥

हो करि हौ जाइ प्रनाम पतिहि मुसकाइ कै ॥९॥

ho kar hau jai pranaam pateh musakai kai ||9||

ਸੁਨਿ ਐਸੇ ਬਚ ਸੂਰ ਸਭੇ ਹਰਖਤ ਭਏ ॥

सुनि ऐसे बच सूर सभे हरखत भए ॥

sun aaise bach soor sabhe harakhat bhe ||

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਕੇ ਸਸਤ੍ਰ ਸਭਨ ਹਾਥਨ ਲਏ ॥

भाति भाति के ससत्र सभन हाथन लए ॥

bhaat bhaat ke sasatr sabhan haathan le ||

ਕਛੁ ਭਟ ਦਲਹਿ ਦਿਖਾਇ ਲ੍ਯਾਏ ਲਾਇ ਕੈ ॥

कछु भट दलहि दिखाइ ल्याए लाइ कै ॥

kachh bhaT dhaleh dhikhai layaae lai kai ||

ਹੋ ਬਡੀ ਫੌਜ ਮਹਿ ਆਨਿ ਦਏ ਸਭ ਘਾਇ ਕੈ ॥੧੦॥

हो बडी फौज महि आनि दए सभ घाइ कै ॥१०॥

ho baddee fauaj meh aan dhe sabh ghai kai ||10||

ਦਸ ਸਹਸ੍ਰ ਨਿਸਿ ਕੋ ਲਿਯ ਬੈਲ ਮੰਗਾਇ ਕੈ ॥

दस सहस्र निसि को लिय बैल मंगाइ कै ॥

dhas sahasr nis ko liy bail ma(n)gai kai ||

ਦ੍ਵੈ ਦ੍ਵੈ ਸੀਂਗਨ ਬਧੀ ਮਸਾਲ ਜਰਾਇ ਕੈ ॥

द्वै द्वै सींगन बधी मसाल जराइ कै ॥

dhavai dhavai see(n)gan badhee masaal jarai kai ||

ਇਹ ਦਿਸਿ ਦਲਹਿ ਦਿਖਾਇ ਆਇ ਓਹਿ ਦਿਸਿ ਪਰੀ ॥

इह दिसि दलहि दिखाइ आइ ओहि दिसि परी ॥

eeh dhis dhaleh dhikhai aai oh dhis paree ||

ਹੋ ਬਡੇ ਬਡੇ ਨ੍ਰਿਪ ਘਾਇ ਮਾਰ ਕ੍ਰੀਚਕ ਕਰੀ ॥੧੧॥

हो बडे बडे नृप घाइ मार क्रीचक करी ॥११॥

ho badde badde nirap ghai maar kreechak karee ||11||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਜਬ ਹੀ ਦੂਜੋ ਦਿਵਸ ਪਹੂਚ੍ਯੋ ਆਇ ਕੈ ॥

जब ही दूजो दिवस पहूच्यो आइ कै ॥

jab hee dhoojo dhivas pahoochayo aai kai ||

ਭਰਿ ਗੋਨੈ ਪਨਿਯਨ ਕੀ ਦਈ ਚਲਾਇ ਕੈ ॥

भरि गोनै पनियन की दई चलाइ कै ॥

bhar gonai paniyan kee dhiee chalai kai ||

ਲੋਗ ਖਜਾਨੌ ਜਾਨਿ ਟੂਟਿ ਤਾ ਪੈ ਪਰੇ ॥

लोग खजानौ जानि टूटि ता पै परे ॥

log khajaanau jaan TooT taa pai pare ||

ਹੋ ਉਹਿ ਦਿਸਿ ਤੇ ਉਨ ਬਾਲ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਧਨ ਜੁਤ ਹਰੇ ॥੧੨॥

हो उहि दिसि ते उन बाल नृपति धन जुत हरे ॥१२॥

ho uh dhis te un baal nirapat dhan jut hare ||12||

ਦਿਨ ਦੂਜੋ ਗਯੋ ਦਿਵਸ ਤੀਸਰੋ ਆਇਯੋ ॥

दिन दूजो गयो दिवस तीसरो आइयो ॥

dhin dhoojo gayo dhivas teesaro aaiyo ||

ਤਬ ਰਾਨੀ ਦੁੰਦਭਿ ਇਕ ਠੌਰ ਬਜਾਇਯੋ ॥

तब रानी दुँदभि इक ठौर बजाइयो ॥

tab raanee dhu(n)dhabh ik Thauar bajaiyo ||

ਲੋਗ ਦਰਬੁ ਲੈ ਭਜੈ ਜੁ ਤਿਹ ਮਗੁ ਆਇਯੋ ॥

लोग दरबु लै भजै जु तिह मगु आइयो ॥

log dharab lai bhajai ju teh mag aaiyo ||

ਹੋ ਲੂਟਿ ਧਨੀ ਸਭ ਲੀਏ ਨ ਜਾਨਿਕ ਪਾਇਯੋ ॥੧੩॥

हो लूटि धनी सभ लीए न जानिक पाइयो ॥१३॥

ho looT dhanee sabh le'ee na jaanik paiyo ||13||

ਦਿਵਸ ਚਤ੍ਰਥੇ ਦੀਨੀ ਆਗਿ ਲਗਾਇ ਕੈ ॥

दिवस चत्रथे दीनी आगि लगाइ कै ॥

dhivas chatrathe dheenee aag lagai kai ||

ਆਪੁ ਏਕ ਠਾ ਥਿਰ ਭਈ ਦਲਹਿ ਦੁਰਾਇ ਕੈ ॥

आपु एक ठा थिर भई दलहि दुराइ कै ॥

aap ek Thaa thir bhiee dhaleh dhurai kai ||

ਸਭ ਰਾਜਨ ਕੇ ਲੋਗ ਬੁਝਾਵਨ ਲਾਗਏ ॥

सभ राजन के लोग बुझावन लागए ॥

sabh raajan ke log bujhaavan laage ||

ਹੋ ਜੋ ਪਾਏ ਨ੍ਰਿਪ ਰਹੇ ਮਾਰਿ ਅਬਲਾ ਦਏ ॥੧੪॥

हो जो पाए नृप रहे मारि अबला दए ॥१४॥

ho jo paae nirap rahe maar abalaa dhe ||14||

ਦਿਵਸ ਪਾਚਵੇ ਅਪਨੀ ਅਨੀ ਸੁਧਾਰਿ ਕੈ ॥

दिवस पाचवे अपनी अनी सुधारि कै ॥

dhivas paachave apanee anee sudhaar kai ||

ਮਧਿ ਸੈਨ ਕੇ ਪਰੀ ਮਸਾਲੇ ਜਾਰਿ ਕੈ ॥

मधि सैन के परी मसाले जारि कै ॥

madh sain ke paree masaale jaar kai ||

ਮਾਰਿ ਕੂਟਿ ਨ੍ਰਿਪ ਸੈਨ ਨਿਕਸਿ ਆਪੁਨ ਗਈ ॥

मारि कूटि नृप सैन निकसि आपुन गई ॥

maar kooT nirap sain nikas aapun giee ||

ਹੋ ਪਿਤਾ ਪੂਤ ਸਿਰ ਤੇਗ ਪੂਤ ਪਿਤੁ ਕੇ ਦਈ ॥੧੫॥

हो पिता पूत सिर तेग पूत पितु के दई ॥१५॥

ho pitaa poot sir teg poot pit ke dhiee ||15||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਰੈਨ ਸਮੇ ਤਿਨ ਹੀ ਬਿਖੈ ਮਾਚਿਯੋ ਲੋਹ ਅਪਾਰ ॥

रैन समे तिन ही बिखै माचियो लोह अपार ॥

rain same tin hee bikhai maachiyo loh apaar ||

ਭਟ ਜੂਝੇ ਪਿਤੁ ਪੂਤ ਹਨਿ ਪੂਤ ਪਿਤਾ ਕੋ ਮਾਰ ॥੧੬॥

भट जूझे पितु पूत हनि पूत पिता को मार ॥१६॥

bhaT joojhe pit poot han poot pitaa ko maar ||16||

ਰੈਨ ਸਮੈ ਤਵਨੈ ਕਟਕ ਲੋਹ ਪਰਿਯੋ ਬਿਕਰਾਰ ॥

रैन समै तवनै कटक लोह परियो बिकरार ॥

rain samai tavanai kaTak loh pariyo bikaraar ||

ਊਚ ਨੀਚ ਰਾਜਾ ਪ੍ਰਜਾ ਘਾਯਲ ਭਏ ਸੁਮਾਰ ॥੧੭॥

ऊच नीच राजा प्रजा घायल भए सुमार ॥१७॥

uooch neech raajaa prajaa ghaayal bhe sumaar ||17||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਪਿਤੁ ਲੈ ਖੜਗੁ ਪੂਤ ਕੋ ਮਾਰਿਯੋ ॥

पितु लै खड़गु पूत को मारियो ॥

pit lai khaRag poot ko maariyo ||

ਪੂਤ ਪਿਤਾ ਕੇ ਸਿਰ ਪਰ ਝਾਰਿਯੋ ॥

पूत पिता के सिर पर झारियो ॥

poot pitaa ke sir par jhaariyo ||

ਐਸੇ ਲੋਹ ਪਰਿਯੋ ਬਿਕਰਾਰਾ ॥

ऐसे लोह परियो बिकरारा ॥

aaise loh pariyo bikaraaraa ||

ਸਭ ਘਾਯਲ ਭੇ ਭੂਪ ਸਮਾਰਾ ॥੧੮॥

सभ घायल भे भूप समारा ॥१८॥

sabh ghaayal bhe bhoop samaaraa ||18||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਦਿਵਸ ਖਸਟਮੋ ਜਬੈ ਪਹੂਚ੍ਯੋ ਆਇ ਕੈ ॥

दिवस खसटमो जबै पहूच्यो आइ कै ॥

dhivas khasaTamo jabai pahoochayo aai kai ||

ਦੋ ਦੋ ਮਰਦ ਲੌ ਖਾਈ ਗਈ ਖੁਦਾਇ ਕੈ ॥

दो दो मरद लौ खाई गई खुदाइ कै ॥

dho dho maradh lau khaiee giee khudhai kai ||

ਗਡਿ ਸੂਰੀ ਜਲ ਊਪਰ ਦਏ ਬਹਾਇ ਕੈ ॥

गडि सूरी जल ऊपर दए बहाइ कै ॥

gadd sooree jal uoopar dhe bahai kai ||

ਹੋ ਬਦ੍ਯੋ ਖਲਨ ਸੋ ਜੁਧ ਖਿੰਗ ਖੁਨਸਾਇ ਕੈ ॥੧੯॥

हो बद्यो खलन सो जुध खिंग खुनसाइ कै ॥१९॥

ho badhayo khalan so judh khi(n)g khunasai kai ||19||

ਪਰਾ ਬੰਧਿ ਕਰਿ ਫੌਜ ਦੋਊ ਠਾਢੀ ਭਈ ॥

परा बंधि करि फौज दोऊ ठाढी भई ॥

paraa ba(n)dh kar fauaj dhouoo Thaaddee bhiee ||

ਤੀਰ ਤੁਪਕ ਤਰਵਾਰਿ ਮਾਰਿ ਚਿਰ ਲੌ ਦਈ ॥

तीर तुपक तरवारि मारि चिर लौ दई ॥

teer tupak taravaar maar chir lau dhiee ||

ਭਾਜਿ ਚਲੀ ਤ੍ਰਿਯ ਪਾਛੇ ਕਟਕ ਲਗਾਇ ਕੈ ॥

भाजि चली तृय पाछे कटक लगाइ कै ॥

bhaaj chalee tiray paachhe kaTak lagai kai ||

ਹੋ ਪਛੇ ਪਖਰਿਯਾ ਪਰੈ ਤੁਰੰਗ ਨਚਾਇ ਕੈ ॥੨੦॥

हो पछे पखरिया परै तुरंग नचाइ कै ॥२०॥

ho pachhe pakhariyaa parai tura(n)g nachai kai ||20||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਏਕ ਬਾਰ ਸੋਰਹ ਸਹਸ ਸ੍ਵਾਰ ਜੁਝੇ ਬਰਬੀਰ ॥

एक बार सोरह सहस स्वार जुझे बरबीर ॥

ek baar soreh sahas savaiaar jujhe barabeer ||

ਬਹੁਰਿ ਆਨਿ ਅਬਲਾ ਪਰੀ ਹਨੇ ਤੁਪਕ ਕੈ ਤੀਰ ॥੨੧॥

बहुरि आनि अबला परी हने तुपक कै तीर ॥२१॥

bahur aan abalaa paree hane tupak kai teer ||21||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਜਬੈ ਸਪਤਵੌ ਦਿਵਸ ਪਹੂਚਿਯੋ ਆਇ ਕਰਿ ॥

जबै सपतवौ दिवस पहूचियो आइ करि ॥

jabai sapatavau dhivas pahoochiyo aai kar ||

ਸਭ ਪਕਵਾਨਨ ਮੌ ਦਈ ਜਹਰ ਡਰਾਇ ਕਰਿ ॥

सभ पकवानन मौ दई जहर डराइ करि ॥

sabh pakavaanan mau dhiee jahar ddarai kar ||

ਖਲਨ ਖੰਡ ਕਛੁ ਚਿਰ ਲੌ ਲੋਹ ਬਜਾਇ ਕੈ ॥

खलन खंड कछु चिर लौ लोह बजाइ कै ॥

khalan kha(n)dd kachh chir lau loh bajai kai ||

ਹੋ ਔਰ ਠੌਰ ਚਲਿ ਗਈ ਨਿਸਾਨੁ ਦਿਵਾਇ ਕੈ ॥੨੨॥

हो और ठौर चलि गई निसानु दिवाइ कै ॥२२॥

ho aauar Thauar chal giee nisaan dhivai kai ||22||

ਮਾਰਿ ਪਰਨਿ ਤੇ ਰਹੀ ਸਿਪਾਹਿਨ ਯੌ ਕਿਯੋ ॥

मारि परनि ते रही सिपाहिन यौ कियो ॥

maar paran te rahee sipaahin yau kiyo ||

ਸਰਕਿ ਸਰਕਿ ਕਰ ਸਕਤਿ ਨਿਕਰ ਤਿਹ ਕੋ ਲਿਯੋ ॥

सरकि सरकि कर सकति निकर तिह को लियो ॥

sarak sarak kar sakat nikar teh ko liyo ||

ਝੂਮਿ ਪਰੇ ਚਹੂੰ ਓਰ ਦੁਰਗ ਕੇ ਦੁਆਰ ਪਰ ॥

झूमि परे चहूँ ओर दुरग के दुआर पर ॥

jhoom pare chahoo(n) or dhurag ke dhuaar par ||

ਹੋ ਲਈ ਮਿਠਾਈ ਛੀਨਿ ਗਠਰਿਯੈ ਬਾਧਿ ਕਰਿ ॥੨੩॥

हो लई मिठाई छीनि गठरियै बाधि करि ॥२३॥

ho liee miThaiee chheen gaThariyai baadh kar ||23||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਬੈਠਿ ਬੈਠਿ ਸੋ ਸੋ ਪੁਰਖ ਜੋ ਜੋ ਮਿਠਾਈ ਖਾਹਿ ॥

बैठि बैठि सो सो पुरख जो जो मिठाई खाहि ॥

baiTh baiTh so so purakh jo jo miThaiee khaeh ||

ਮਦ ਬਿਖੁ ਕੇ ਤਿਨ ਤਨ ਚਰੈ ਤੁਰਤੁ ਤਰਫਿ ਮਰਿ ਜਾਹਿ ॥੨੪॥

मद बिखु के तिन तन चरै तुरतु तरफि मरि जाहि ॥२४॥

madh bikh ke tin tan charai turat taraf mar jaeh ||24||

ਚਾਰਿ ਪਾਚ ਘਟਿਕਾ ਬਿਤੇ ਬਾਲ ਪਰੀ ਅਸਿ ਧਾਰ ॥

चारि पाच घटिका बिते बाल परी असि धार ॥

chaar paach ghaTikaa bite baal paree as dhaar ||

ਜੋ ਬਿਖੁ ਤੇ ਘੂਮਤ ਹੁਤੇ ਸਭ ਹੀ ਦਏ ਸੰਘਾਰਿ ॥੨੫॥

जो बिखु ते घूमत हुते सभ ही दए संघारि ॥२५॥

jo bikh te ghoomat hute sabh hee dhe sa(n)ghaar ||25||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਬਹੁਰਿ ਮਿਲਨ ਤ੍ਰਿਯ ਬਦ੍ਯੋ ਸੁ ਦੂਤ ਪਠਾਇ ਕੈ ॥

बहुरि मिलन तृय बद्यो सु दूत पठाइ कै ॥

bahur milan tiray badhayo su dhoot paThai kai ||

ਚਲੀ ਆਪਨੀ ਆਛੀ ਅਨੀ ਬਨਾਇ ਕੈ ॥

चली आपनी आछी अनी बनाइ कै ॥

chalee aapanee aachhee anee banai kai ||

ਤੁਪਕ ਚੋਟ ਕੋ ਜਬੈ ਸੈਨ ਲਾਘਤ ਭਈ ॥

तुपक चोट को जबै सैन लाघत भई ॥

tupak choT ko jabai sain laaghat bhiee ||

ਹੋ ਪਰੀ ਤੁਰੰਗ ਧਵਾਇ ਕ੍ਰਿਪਾਨੈ ਕਢਿ ਲਈ ॥੨੬॥

हो परी तुरंग धवाइ कृपानै कढि लई ॥२६॥

ho paree tura(n)g dhavai kirapaanai kadd liee ||26||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਸਭ ਰਾਜਨ ਕੌ ਮਾਰਿ ਕੈ ਸੈਨਾ ਦਈ ਖਪਾਇ ॥

सभ राजन कौ मारि कै सैना दई खपाइ ॥

sabh raajan kau maar kai sainaa dhiee khapai ||

ਜੀਤਿ ਜੁਧ ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਗਈ ਜੈ ਦੁੰਦਭੀ ਬਜਾਇ ॥੨੭॥

जीति जुध गृह को गई जै दुँदभी बजाइ ॥२७॥

jeet judh gireh ko giee jai dhu(n)dhabhee bajai ||27||

ਤਾਹੀ ਤੇ ਜਗਤੇਸ ਨ੍ਰਿਪ ਸੀਖੇ ਚਰਿਤ ਅਨੇਕ ॥

ताही ते जगतेस नृप सीखे चरित अनेक ॥

taahee te jagates nirap seekhe charit anek ||

ਸਾਹਿਜਹਾ ਕੇ ਬੀਰ ਸਭ ਚੁਨਿ ਚੁਨਿ ਮਾਰੇ ਏਕ ॥੨੮॥

साहिजहा के बीर सभ चुनि चुनि मारे एक ॥२८॥

saahijahaa ke beer sabh chun chun maare ek ||28||

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਚਾਰ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੦੪॥੩੮੫੮॥ਅਫਜੂੰ॥

इति स्री चरित्र पख्याने तृया चरित्रे मंत्री भूप संबादे दोइ सौ चार चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२०४॥३८५८॥अफजूँ॥

eit sree charitr pakhayaane tirayaa charitre ma(n)tree bhoop sa(n)baadhe dhoi sau chaar charitr samaapatam sat subham sat ||204||3858||afajoo(n)||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਭੂਪ ਬਡੀ ਗੁਜਰਾਤ ਬਖਨਿਯਤ ॥

भूप बडी गुजरात बखनियत ॥

bhoop baddee gujaraat bakhaniyat ||

ਬਿਜੈ ਕੁਅਰਿ ਤਾ ਕੀ ਤ੍ਰਿਯ ਜਨਿਯਤ ॥

बिजै कुअरि ता की तृय जनियत ॥

bijai kuar taa kee tiray janiyat ||

ਛਤ੍ਰੀ ਏਕ ਤਹਾ ਬਡਭਾਗੀ ॥

छत्री एक तहा बडभागी ॥

chhatree ek tahaa baddabhaagee ||

ਤਾ ਤਨ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਕੁਅਰਿ ਕੀ ਲਾਗੀ ॥੧॥

ता तन दृसटि कुअरि की लागी ॥१॥

taa tan dhirasaT kuar kee laagee ||1||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਰੈਨਿ ਪਰੀ ਤਾ ਕੋ ਤ੍ਰਿਯ ਲਯੋ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ॥

रैनि परी ता को तृय लयो बुलाइ कै ॥

rain paree taa ko tiray layo bulai kai ||

ਰਤਿ ਮਾਨੀ ਚਿਰ ਲੌ ਅਤਿ ਰੁਚ ਉਪਜਾਇ ਕੈ ॥

रति मानी चिर लौ अति रुच उपजाइ कै ॥

rat maanee chir lau at ruch upajai kai ||

ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਉਰ ਜਾਇ ਨ ਛੋਰਿਯੋ ਭਾਵਈ ॥

लपटि लपटि उर जाइ न छोरियो भावई ॥

lapaT lapaT ur jai na chhoriyo bhaaviee ||

ਹੋ ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਕੇ ਆਸਨ ਕਰਤ ਸੁਹਾਵਈ ॥੨॥

हो भाति भाति के आसन करत सुहावई ॥२॥

ho bhaat bhaat ke aasan karat suhaaviee ||2||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਰਾਨੀ ਮੀਤਹਿ ਸੰਗ ਲੈ ਬਾਗਹਿ ਗਈ ਲਵਾਇ ॥

रानी मीतहि संग लै बागहि गई लवाइ ॥

raanee meeteh sa(n)g lai baageh giee lavai ||

ਕਾਮ ਭੋਗ ਤਾ ਸੋ ਕਰਿਯੋ ਹ੍ਰਿਦੈ ਹਰਖ ਉਪਜਾਇ ॥੩॥

काम भोग ता सो करियो हृदै हरख उपजाइ ॥३॥

kaam bhog taa so kariyo hiradhai harakh upajai ||3||

ਜਹਾ ਬਾਗ ਮੋ ਜਾਰ ਸੌ ਰਾਨੀ ਰਮਤ ਬਨਾਇ ॥

जहा बाग मो जार सौ रानी रमत बनाइ ॥

jahaa baag mo jaar sau raanee ramat banai ||

ਤਾ ਕੋ ਨ੍ਰਿਪ ਕੌਤਕ ਨਮਿਤਿ ਤਹ ਹੀ ਨਿਕਸਿਯੋ ਆਇ ॥੪॥

ता को नृप कौतक नमिति तह ही निकसियो आइ ॥४॥

taa ko nirap kauatak namit teh hee nikasiyo aai ||4||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਲਖਿ ਰਾਜਾ ਰਾਨੀ ਡਰ ਪਾਨੀ ॥

लखि राजा रानी डर पानी ॥

lakh raajaa raanee ddar paanee ||

ਮਿਤ੍ਰ ਪਏ ਇਹ ਭਾਤਿ ਬਖਾਨੀ ॥

मित्र पए इह भाति बखानी ॥

mitr pe ieh bhaat bakhaanee ||

ਮੇਰੀ ਕਹੀ ਚਿਤ ਮੈ ਧਰਿਯਹੁ ॥

मेरी कही चित मै धरियहु ॥

meree kahee chit mai dhariyahu ||

ਮੂੜ ਰਾਵ ਤੇ ਨੈਕੁ ਨ ਡਰਿਯਹੁ ॥੫॥

मूड़ राव ते नैकु न डरियहु ॥५॥

mooR raav te naik na ddariyahu ||5||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਇਕ ਗਡਹਾ ਮੈ ਦਯੋ ਜਾਰ ਕੋ ਡਾਰਿ ਕੈ ॥

इक गडहा मै दयो जार को डारि कै ॥

eik gaddahaa mai dhayo jaar ko ddaar kai ||

ਤਖਤਾ ਪਰ ਬਾਘੰਬਰ ਡਾਰਿ ਸੁਧਾਰਿ ਕੈ ॥

तखता पर बाघंबर डारि सुधारि कै ॥

takhataa par baagha(n)bar ddaar sudhaar kai ||

ਆਪੁ ਜੋਗ ਕੋ ਭੇਸ ਬਹਿਠੀ ਤਹਾ ਧਰ ॥

आपु जोग को भेस बहिठी तहा धर ॥

aap jog ko bhes bahiThee tahaa dhar ||

ਹੋ ਰਾਵ ਚਲਿਯੋ ਦਿਯ ਜਾਨ ਨ ਆਨ੍ਰਯੋ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਤਰ ॥੬॥

हो राव चलियो दिय जान न आन्रयो दृसटि तर ॥६॥

ho raav chaliyo dhiy jaan na aanrayo dhirasaT tar ||6||

ਰਾਇ ਨਿਰਖਿ ਤਿਹ ਰੂਪ ਚਕ੍ਰਿਤ ਚਿਤ ਮੈ ਭਯੋ ॥

राइ निरखि तिह रूप चकृत चित मै भयो ॥

rai nirakh teh roop chakirat chit mai bhayo ||

ਕਵਨ ਦੇਸ ਕੋ ਏਸ ਭਯੋ ਜੋਗੀ ਕਹਿਯੋ ॥

कवन देस को एस भयो जोगी कहियो ॥

kavan dhes ko es bhayo jogee kahiyo ||

ਯਾ ਕੇ ਦੋਨੋ ਪਾਇਨ ਪਰਿਯੈ ਜਾਇ ਕੈ ॥

या के दोनो पाइन परियै जाइ कै ॥

yaa ke dhono pain pariyai jai kai ||

ਹੋ ਆਇਸੁ ਕੌ ਲਈਐ ਚਿਤ ਬਿਰਮਾਇ ਕੈ ॥੭॥

हो आइसु कौ लईऐ चित बिरमाइ कै ॥७॥

ho aais kau lieeaai chit biramai kai ||7||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਜਬ ਰਾਜਾ ਤਾ ਕੇ ਢਿਗ ਆਯੋ ॥

जब राजा ता के ढिग आयो ॥

jab raajaa taa ke ddig aayo ||

ਜੋਗੀ ਉਠਿਯੋ ਨ ਬੈਨ ਸੁਨਾਇਯੋ ॥

जोगी उठियो न बैन सुनाइयो ॥

jogee uThiyo na bain sunaiyo ||

ਇਹ ਦਿਸਿ ਤੇ ਉਹਿ ਦਿਸਿ ਪ੍ਰਭ ਗਯੋ ॥

इह दिसि ते उहि दिसि प्रभ गयो ॥

eeh dhis te uh dhis prabh gayo ||

ਤਬ ਰਾਜੈ ਸੁ ਜੋਰ ਕਰ ਲਯੋ ॥੮॥

तब राजै सु जोर कर लयो ॥८॥

tab raajai su jor kar layo ||8||

ਨਮਸਕਾਰ ਜਬ ਤਿਹ ਨ੍ਰਿਪ ਕਿਯੋ ॥

नमसकार जब तिह नृप कियो ॥

namasakaar jab teh nirap kiyo ||

ਤਬ ਜੋਗੀ ਮੁਖ ਫੇਰਿ ਸੁ ਲਿਯੋ ॥

तब जोगी मुख फेरि सु लियो ॥

tab jogee mukh fer su liyo ||

ਜਿਹ ਜਿਹ ਦਿਸਿ ਰਾਜਾ ਚਲਿ ਆਵੈ ॥

जिह जिह दिसि राजा चलि आवै ॥

jeh jeh dhis raajaa chal aavai ||

ਤਹ ਤਹ ਤੇ ਤ੍ਰਿਯ ਆਖਿ ਚੁਰਾਵੈ ॥੯॥

तह तह ते तृय आखि चुरावै ॥९॥

teh teh te tiray aakh churaavai ||9||

ਯਹ ਗਤਿ ਦੇਖਿ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਚਕਿ ਰਹਿਯੋ ॥

यह गति देखि नृपति चकि रहियो ॥

yeh gat dhekh nirapat chak rahiyo ||

ਧੰਨਿ ਧੰਨਿ ਮਨ ਮੈ ਤਿਹ ਕਹਿਯੋ ॥

धंनि धंनि मन मै तिह कहियो ॥

dha(n)n dha(n)n man mai teh kahiyo ||

ਯਹ ਮੋਰੀ ਪਰਵਾਹਿ ਨ ਰਾਖੈ ॥

यह मोरी परवाहि न राखै ॥

yeh moree paravaeh na raakhai ||

ਤਾ ਤੇ ਮੋਹਿ ਨ ਮੁਖ ਤੇ ਭਾਖੇ ॥੧੦॥

ता ते मोहि न मुख ते भाखे ॥१०॥

taa te moh na mukh te bhaakhe ||10||

ਅਨਿਕ ਜਤਨ ਰਾਜਾ ਕਰਿ ਹਾਰਿਯੋ ॥

अनिक जतन राजा करि हारियो ॥

anik jatan raajaa kar haariyo ||

ਕ੍ਯੋਹੂੰ ਨਹਿ ਰਾਨੀਯਹਿ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥

क्योहूँ नहि रानीयहि निहारियो ॥

kayohoo(n) neh raaneeyeh nihaariyo ||

ਕਰਤ ਕਰਤ ਇਕ ਬਚਨ ਬਖਾਨੋ ॥

करत करत इक बचन बखानो ॥

karat karat ik bachan bakhaano ||

ਮੂਰਖ ਰਾਵ ਨ ਬੋਲਿ ਪਛਾਨੋ ॥੧੧॥

मूरख राव न बोलि पछानो ॥११॥

moorakh raav na bol pachhaano ||11||

ਬਾਤੈ ਸੌ ਨ੍ਰਿਪ ਸੋ ਕੋਊ ਕਰੈ ॥

बातै सौ नृप सो कोऊ करै ॥

baatai sau nirap so kouoo karai ||

ਜੋ ਇਛਾ ਧੰਨ ਕੀ ਮਨ ਧਰੈ ॥

जो इछा धंन की मन धरै ॥

jo ichhaa dha(n)n kee man dharai ||

ਰਾਵ ਰੰਕ ਹਮ ਕਛੂ ਨ ਜਾਨੈ ॥

राव रंक हम कछू न जानै ॥

raav ra(n)k ham kachhoo na jaanai ||

ਏਕੈ ਹਰਿ ਕੋ ਨਾਮ ਪਛਾਨੈ ॥੧੨॥

एकै हरि को नाम पछानै ॥१२॥

ekai har ko naam pachhaanai ||12||

ਬਾਤੈ ਕਰਤ ਨਿਸਾ ਪਰਿ ਗਈ ॥

बातै करत निसा परि गई ॥

baatai karat nisaa par giee ||

ਨ੍ਰਿਪ ਸਭ ਸੈਨ ਬਿਦਾ ਕਰ ਦਈ ॥

नृप सभ सैन बिदा कर दई ॥

nirap sabh sain bidhaa kar dhiee ||

ਹ੍ਵੈ ਏਕਲ ਰਹਿਯੋ ਤਹ ਸੋਈ ॥

ह्वै एकल रहियो तह सोई ॥

havai ekal rahiyo teh soiee ||

ਚਿੰਤਾ ਕਰਤ ਅਰਧ ਨਿਸਿ ਖੋਈ ॥੧੩॥

चिंता करत अरध निसि खोई ॥१३॥

chi(n)taa karat aradh nis khoiee ||13||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਸੋਇ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਲਹਿ ਗਯੋ ਤ੍ਰਿਯ ਮੀਤਹਿ ਉਚਰਿਯੋ ॥

सोइ नृपति लहि गयो तृय मीतहि उचरियो ॥

soi nirapat leh gayo tiray meeteh uchariyo ||

ਕਰ ਭੇ ਟੂੰਬਿ ਜਗਾਇ ਭੋਗ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਕਰਿਯੋ ॥

कर भे टूँबि जगाइ भोग बहु बिधि करियो ॥

kar bhe Too(n)b jagai bhog bahu bidh kariyo ||

ਜਾਤ ਤਹਾ ਤੇ ਭਏ ਯਹੈ ਲਿਖਿ ਖਾਤ ਪਰ ॥

जात तहा ते भए यहै लिखि खात पर ॥

jaat tahaa te bhe yahai likh khaat par ||

ਹੋ ਸ੍ਵਰਗ ਦੇਖਿ ਭੂਅ ਦੇਖਿ ਸੁ ਗਏ ਪਤਾਰ ਤਰ ॥੧੪॥

हो स्वरग देखि भूअ देखि सु गए पतार तर ॥१४॥

ho savairag dhekh bhooa dhekh su ge pataar tar ||14||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਭਈ ਪ੍ਰਾਤ ਰਾਜਾ ਸੁਧਿ ਲਯੋ ॥

भई प्रात राजा सुधि लयो ॥

bhiee praat raajaa sudh layo ||

ਤਿਨੈ ਨ ਤਹਾ ਬਿਲੋਕਤ ਭਯੋ ॥

तिनै न तहा बिलोकत भयो ॥

tinai na tahaa bilokat bhayo ||

ਗਡਹਾ ਪਰ ਕੋ ਲਿਖ੍ਯੋ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥

गडहा पर को लिख्यो निहारियो ॥

gaddahaa par ko likhayo nihaariyo ||

ਮੰਤ੍ਰਿਨ ਜੁਤਿ ਇਹ ਭਾਤਿ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥੧੫॥

मंतृन जुति इह भाति बिचारियो ॥१५॥

ma(n)tiran jut ieh bhaat bichaariyo ||15||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਯਾ ਜੋਗੀਸ੍ਵਰ ਲੋਕ ਲਖਿ ਬਹੁਰਿ ਲਖ੍ਯੋ ਯਹ ਲੋਕ ॥

या जोगीस्वर लोक लखि बहुरि लख्यो यह लोक ॥

yaa jogeesavair lok lakh bahur lakhayo yeh lok ||

ਅਬ ਪਤਾਰ ਦੇਖਨ ਗਯੋ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ਹ੍ਰਿਦੈ ਨਿਸੋਕ ॥੧੬॥

अब पतार देखन गयो ह्वै कै हृदै निसोक ॥१६॥

ab pataar dhekhan gayo havai kai hiradhai nisok ||16||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਸਿਧ੍ਰਯ ਸਿਧ੍ਰਯ ਸਭ ਤਾਹਿ ਉਚਾਰੈ ॥

सिध्रय सिध्रय सभ ताहि उचारै ॥

sidhray sidhray sabh taeh uchaarai ||

ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਨ ਮੂੜ ਬਿਚਾਰੈ ॥

भेद अभेद न मूड़ बिचारै ॥

bhedh abhedh na mooR bichaarai ||

ਇਹ ਚਰਿਤ੍ਰ ਤ੍ਰਿਯ ਜਾਰ ਬਚਾਯੋ ॥

इह चरित्र तृय जार बचायो ॥

eeh charitr tiray jaar bachaayo ||

ਰਾਜਾ ਤੇ ਗਡਹਾ ਪੂਜਾਯੋ ॥੧੭॥

राजा ते गडहा पूजायो ॥१७॥

raajaa te gaddahaa poojaayo ||17||

ਗਡਹਾ ਕੀ ਪੂਜਾ ਨ੍ਰਿਪ ਕਰੈ ॥

गडहा की पूजा नृप करै ॥

gaddahaa kee poojaa nirap karai ||

ਤਾ ਕੀ ਬਾਤ ਨ ਚਿਤ ਮੈ ਧਰੈ ॥

ता की बात न चित मै धरै ॥

taa kee baat na chit mai dharai ||

ਸ੍ਵਰਗ ਛੋਰਿ ਜੋ ਪਯਾਰ ਸਿਧਾਰੋ ॥

स्वरग छोरि जो पयार सिधारो ॥

savairag chhor jo payaar sidhaaro ||

ਨਮਸਕਾਰ ਹੈ ਤਾਹਿ ਹਮਾਰੋ ॥੧੮॥

नमसकार है ताहि हमारो ॥१८॥

namasakaar hai taeh hamaaro ||18||

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਪਾਚ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੦੫॥੩੮੭੬॥ਅਫਜੂੰ॥

इति स्री चरित्र पख्याने तृया चरित्रे मंत्री भूप संबादे दोइ सौ पाच चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२०५॥३८७६॥अफजूँ॥

eit sree charitr pakhayaane tirayaa charitre ma(n)tree bhoop sa(n)baadhe dhoi sau paach charitr samaapatam sat subham sat ||205||3876||afajoo(n)||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਸੁਘਰਾਵਤੀ ਨਗਰ ਇਕ ਸੁਨਾ ॥

सुघरावती नगर इक सुना ॥

sugharaavatee nagar ik sunaa ||

ਸਿੰਘ ਬਿਸੇਸ੍ਵਰ ਰਾਵ ਬਹੁ ਗੁਨਾ ॥

सिंघ बिसेस्वर राव बहु गुना ॥

si(n)gh bisesavair raav bahu gunaa ||

ਇਸਕ ਮਤੀ ਤਾ ਕੀ ਬਰ ਨਾਰੀ ॥

इसक मती ता की बर नारी ॥

eisak matee taa kee bar naaree ||

ਖੋਜਿ ਲੋਕ ਚੌਦਹੂੰ ਨਿਕਾਰੀ ॥੧॥

खोजि लोक चौदहूँ निकारी ॥१॥

khoj lok chauadhahoo(n) nikaaree ||1||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਅਪ੍ਰਮਾਨ ਤਾ ਕੀ ਪ੍ਰਭਾ ਜਲ ਥਲ ਰਹੀ ਸਮਾਇ ॥

अप्रमान ता की प्रभा जल थल रही समाइ ॥

apramaan taa kee prabhaa jal thal rahee samai ||

ਸੁਰੀ ਆਸੁਰੀ ਕਿੰਨ੍ਰਨੀ ਹੇਰਿ ਰਹਤ ਸਿਰ ਨ੍ਯਾਇ ॥੨॥

सुरी आसुरी किंन्रनी हेरि रहत सिर न्याइ ॥२॥

suree aasuree ki(n)nranee her rahat sir nayai ||2||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਨੌਜੋਬਨ ਰਾਇਕ ਸੁਤ ਸਾਹੁ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥

नौजोबन राइक सुत साहु निहारियो ॥

nauajoban raik sut saahu nihaariyo ||

ਰਮੌ ਤਵਨ ਕੇ ਸੰਗਿ ਇਹ ਭਾਤਿ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥

रमौ तवन के संगि इह भाति बिचारियो ॥

ramau tavan ke sa(n)g ieh bhaat bichaariyo ||

ਪਠੇ ਅਲੀ ਇਕ ਲੀਨੋ ਭਵਨ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ॥

पठे अली इक लीनो भवन बुलाइ कै ॥

paThe alee ik leeno bhavan bulai kai ||

ਹੋ ਰੀਤਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕੀ ਕਰੀ ਹਰਖ ਉਪਜਾਇ ਕੈ ॥੩॥

हो रीति प्रीति की करी हरख उपजाइ कै ॥३॥

ho reet preet kee karee harakh upajai kai ||3||

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਮਿਤਵਾ ਕੋ ਗਰੇ ਲਗਾਇਯੋ ॥

भाति भाति मितवा को गरे लगाइयो ॥

bhaat bhaat mitavaa ko gare lagaiyo ||

ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਕਰਿ ਕਾਮ ਕੇਲ ਉਪਜਾਇਯੋ ॥

लपटि लपटि करि काम केल उपजाइयो ॥

lapaT lapaT kar kaam kel upajaiyo ||

ਆਸਨ ਚੁੰਬਨ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਕਰੇ ਬਨਾਇ ਕੈ ॥

आसन चुँबन बहु बिधि करे बनाइ कै ॥

aasan chu(n)ban bahu bidh kare banai kai ||

ਹੋ ਨਿਜੁ ਪ੍ਰੀਤਮ ਕੇ ਚਿਤ ਕੋ ਲਯੋ ਲੁਭਾਇ ਕੈ ॥੪॥

हो निजु प्रीतम के चित को लयो लुभाइ कै ॥४॥

ho nij preetam ke chit ko layo lubhai kai ||4||

ਹਾਵ ਭਾਵ ਬਹੁਤ ਭਾਤਿ ਦਿਖਾਏ ਮੀਤ ਕੋ ॥

हाव भाव बहुत भाति दिखाए मीत को ॥

haav bhaav bahut bhaat dhikhaae meet ko ||

ਛਿਨ ਭੀਤਰਿ ਬਸਿ ਕਿਯੋ ਤਵਨ ਕੇ ਚੀਤ ਕੋ ॥

छिन भीतरि बसि कियो तवन के चीत को ॥

chhin bheetar bas kiyo tavan ke cheet ko ||

ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਲਲਤਾ ਉਰ ਗਈ ਬਨਾਇ ਕੈ ॥

लपटि लपटि ललता उर गई बनाइ कै ॥

lapaT lapaT lalataa ur giee banai kai ||

ਹੋ ਸ੍ਰੀ ਨਵਜੋਬਨ ਰਾਇ ਲਯੋ ਲਲਚਾਇ ਕੈ ॥੫॥

हो स्री नवजोबन राइ लयो ललचाइ कै ॥५॥

ho sree navajoban rai layo lalachai kai ||5||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਰਾਵਤ ਜੋਬਨਿ ਰੈਨਿ ਦਿਨ ਇਸਕ ਮਤੀ ਕੇ ਸੰਗ ॥

रावत जोबनि रैनि दिन इसक मती के संग ॥

raavat joban rain dhin isak matee ke sa(n)g ||

ਰਤਿ ਮਾਨਤ ਰੁਚਿ ਮਾਨਿ ਕੈ ਹ੍ਵੈ ਪ੍ਰਮੁਦਿਤ ਸਰਬੰਗ ॥੬॥

रति मानत रुचि मानि कै ह्वै प्रमुदित सरबंग ॥६॥

rat maanat ruch maan kai havai pramudhit saraba(n)g ||6||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਪੌਢਿ ਤ੍ਰਿਯਾ ਕੇ ਪ੍ਰਜੰਕ ਲਲਾ ਕੋ ਲੈ ਸੁੰਦਰਿ ਗੀਤ ਸੁਹਾਵਤ ਗਾਵੈ ॥

पौढि तृया के प्रजंक लला को लै सुँदरि गीत सुहावत गावै ॥

pauadd tirayaa ke praja(n)k lalaa ko lai su(n)dhar geet suhaavat gaavai ||

ਚੁੰਬਨ ਔਰ ਅਲਿੰਗਨ ਆਸਨ ਭਾਤਿ ਅਨੇਕ ਰਮੈ ਲਪਟਾਵੈ ॥

चुँबन और अलिंगन आसन भाति अनेक रमै लपटावै ॥

chu(n)ban aauar ali(n)gan aasan bhaat anek ramai lapaTaavai ||

ਜੋ ਤ੍ਰਿਯ ਜੋਬਨਵੰਤ ਜੁਬਾ ਦੋਊ ਕਾਮ ਕੀ ਰੀਤਿ ਸੋ ਪ੍ਰੀਤੁਪਜਾਵੈ ॥

जो तृय जोबनवंत जुबा दोऊ काम की रीति सो प्रीतुपजावै ॥

jo tiray jobanava(n)t jubaa dhouoo kaam kee reet so preetupajaavai ||

ਛਾਡਿ ਕੈ ਸੋਕ ਤ੍ਰਿਲੋਕੀ ਕੇ ਲੋਕ ਬਿਲੋਕਿ ਪ੍ਰਭਾ ਸਭ ਹੀ ਬਲਿ ਜਾਵੈ ॥੭॥

छाडि कै सोक तृलोकी के लोक बिलोकि प्रभा सभ ही बलि जावै ॥७॥

chhaadd kai sok tiralokee ke lok bilok prabhaa sabh hee bal jaavai ||7||

ਕੋਕ ਕੀ ਰੀਤਿ ਸੋ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰੈ ਸੁਭ ਕਾਮ ਕਲੋਲ ਅਮੋਲ ਕਮਾਵੈ ॥

कोक की रीति सो प्रीति करै सुभ काम कलोल अमोल कमावै ॥

kok kee reet so preet karai subh kaam kalol amol kamaavai ||

ਬਾਰਹਿ ਬਾਰ ਰਮੈ ਰੁਚਿ ਸੋ ਦੋਊ ਹੇਰਿ ਪ੍ਰਭਾ ਤਨ ਕੀ ਬਲਿ ਜਾਵੈ ॥

बारहि बार रमै रुचि सो दोऊ हेरि प्रभा तन की बलि जावै ॥

baareh baar ramai ruch so dhouoo her prabhaa tan kee bal jaavai ||

ਬੀਰੀ ਚਬਾਇ ਸਿੰਗਾਰ ਬਨਾਇ ਸੁ ਨੈਨ ਨਚਾਇ ਮਿਲੈ ਮੁਸਕਾਵੈ ॥

बीरी चबाइ सिंगार बनाइ सु नैन नचाइ मिलै मुसकावै ॥

beeree chabai si(n)gaar banai su nain nachai milai musakaavai ||

ਮਾਨਹੁ ਬੀਰ ਜੁਟੇ ਰਨ ਮੈ ਸਿਤ ਤਾਨਿ ਕਮਾਨਨ ਬਾਨ ਚਲਾਵੈ ॥੮॥

मानहु बीर जुटे रन मै सित तानि कमानन बान चलावै ॥८॥

maanahu beer juTe ran mai sit taan kamaanan baan chalaavai ||8||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਐਸੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਦੁਹੁਨ ਮੈ ਭਈ ॥

ऐसी प्रीति दुहुन मै भई ॥

aaisee preet dhuhun mai bhiee ||

ਬਿਸਰਿ ਲੋਕ ਕੀ ਲਜਾ ਗਈ ॥

बिसरि लोक की लजा गई ॥

bisar lok kee lajaa giee ||

ਨੋਖੋ ਨੇਹ ਨਿਗੋਡੋ ਲਾਗੋ ॥

नोखो नेह निगोडो लागो ॥

nokho neh nigoddo laago ||

ਜਾ ਤੇ ਨੀਂਦ ਭੂਖਿ ਦੋਊ ਭਾਗੋ ॥੯॥

जा ते नींद भूखि दोऊ भागो ॥९॥

jaa te nee(n)dh bhookh dhouoo bhaago ||9||

ਏਕ ਦਿਵਸ ਤ੍ਰਿਯ ਮੀਤ ਬੁਲਾਯੋ ॥

एक दिवस तृय मीत बुलायो ॥

ek dhivas tiray meet bulaayo ||

ਸੋਤ ਸੰਗਿ ਸਵਤਨਿਨ ਤਕਾਯੋ ॥

सोत संगि सवतनिन तकायो ॥

sot sa(n)g savatanin takaayo ||

ਭੇਵ ਰਛਪਾਲਨ ਕੋ ਦੀਨੋ ॥

भेव रछपालन को दीनो ॥

bhev rachhapaalan ko dheeno ||

ਤਿਨ ਕੋ ਕੋਪ ਆਤਮਾ ਕੀਨੋ ॥੧੦॥

तिन को कोप आतमा कीनो ॥१०॥

tin ko kop aatamaa keeno ||10||

ਰਛਪਾਲ ਕ੍ਰੁਧਿਤ ਅਤਿ ਭਏ ॥

रछपाल क्रुधित अति भए ॥

rachhapaal krudhit at bhe ||

ਰਾਨੀ ਹੁਤੀ ਤਹੀ ਤੇ ਗਏ ॥

रानी हुती तही ते गए ॥

raanee hutee tahee te ge ||