ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਭਕਭਕਾਹਿ ਘਾਯਲ ਕਹੂੰ ਕਹਕੈ ਅਮਿਤ ਮਸਾਨ ॥

भकभकाहि घायल कहूँ कहकै अमित मसान ॥

bhakabhakaeh ghaayal kahoo(n) kahakai amit masaan ||

ਬਿਕਟਿ ਸੁਭਟ ਚਟਪਟ ਕਟੇ ਤਨ ਬ੍ਰਿਨ ਬਹੈ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ॥੧੨॥

बिकटि सुभट चटपट कटे तन बृन बहै कृपान ॥१२॥

bikaT subhaT chaTapaT kaTe tan biran bahai kirapaan ||12||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਭੈਰਵ ਕਹੂੰ ਅਧਿਕ ਭਵਕਾਰੈ ॥

भैरव कहूँ अधिक भवकारै ॥

bhairav kahoo(n) adhik bhavakaarai ||

ਕਹੂੰ ਮਸਾਨ ਕਿਲਕਟੀ ਮਾਰੈ ॥

कहूँ मसान किलकटी मारै ॥

kahoo(n) masaan kilakaTee maarai ||

ਭਾ ਭਾ ਬਜੇ ਭੇਰ ਕਹੂੰ ਭੀਖਨ ॥

भा भा बजे भेर कहूँ भीखन ॥

bhaa bhaa baje bher kahoo(n) bheekhan ||

ਤਨਿ ਧਨੁ ਤਜਹਿ ਸੁਭਟ ਸਰ ਤੀਖਨ ॥੧੩॥

तनि धनु तजहि सुभट सर तीखन ॥१३॥

tan dhan tajeh subhaT sar teekhan ||13||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਚਾਬਿ ਚਾਬਿ ਕਰਿ ਓਸਠ ਦੁਬਹਿਯਾ ਧਾਵਹੀ ॥

चाबि चाबि करि ओसठ दुबहिया धावही ॥

chaab chaab kar osaTh dhubahiyaa dhaavahee ||

ਬਜ੍ਰ ਬਾਨ ਬਿਛੂਅਨ ਕੇ ਬ੍ਰਿਨਨ ਲਗਾਵਹੀ ॥

बज्र बान बिछूअन के बृनन लगावही ॥

bajr baan bichhooan ke biranan lagaavahee ||

ਟੂਕ ਟੂਕ ਹ੍ਵੈ ਗਿਰੈ ਨ ਮੋਰੈ ਨੇਕ ਮਨ ॥

टूक टूक ह्वै गिरै न मोरै नेक मन ॥

Took Took havai girai na morai nek man ||

ਹੋ ਤਨਿਕ ਤਨਿਕ ਲਗਿ ਗਏ ਅਸਿਨ ਕੀ ਧਾਰ ਤਨ ॥੧੪॥

हो तनिक तनिक लगि गए असिन की धार तन ॥१४॥

ho tanik tanik lag ge asin kee dhaar tan ||14||

ਮੋਰਿ ਬਾਗ ਬਾਜਨ ਕੀ ਨੈਕ ਨ ਭਾਜਹੀ ॥

मोरि बाग बाजन की नैक न भाजही ॥

mor baag baajan kee naik na bhaajahee ||

ਖਰੇ ਖੇਤ ਕੇ ਮਾਝ ਸਿੰਘ ਜ੍ਯੋਂ ਗਾਜਹੀ ॥

खरे खेत के माझ सिंघ ज्यों गाजही ॥

khare khet ke maajh si(n)gh jayo(n) gaajahee ||

ਖੰਡ ਖੰਡ ਹ੍ਵੈ ਗਿਰੇ ਖੰਡਿਸਨ ਖੰਡ ਕਰਿ ॥

खंड खंड ह्वै गिरे खंडिसन खंड करि ॥

kha(n)dd kha(n)dd havai gire kha(n)ddisan kha(n)dd kar ||

ਹੋ ਖੰਡੇ ਖੜਗ ਕੀ ਧਾਰ ਗਏ ਭਵਿਸਿੰਧ ਤਰਿ ॥੧੫॥

हो खंडे खड़ग की धार गए भविसिंध तरि ॥१५॥

ho kha(n)dde khaRag kee dhaar ge bhavisi(n)dh tar ||15||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਭਕਭਕਾਹਿ ਘਾਯਲ ਕਹੂੰ ਰੁੰਡ ਮੁੰਡ ਬਿਕਰਾਰ ॥

भकभकाहि घायल कहूँ रुँड मुँड बिकरार ॥

bhakabhakaeh ghaayal kahoo(n) ru(n)dd mu(n)dd bikaraar ||

ਤਰਫਰਾਹਿ ਲਾਗੇ ਕਹੂੰ ਛਤ੍ਰੀ ਛਤ੍ਰਨ ਧਾਰਿ ॥੧੬॥

तरफराहि लागे कहूँ छत्री छत्रन धारि ॥१६॥

tarafaraeh laage kahoo(n) chhatree chhatran dhaar ||16||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਹਾਕਿ ਹਾਕਿ ਭਟ ਤਰੈ ਧਵਾਵਹਿ ॥

हाकि हाकि भट तरै धवावहि ॥

haak haak bhaT tarai dhavaaveh ||

ਗਹਿ ਗਹਿ ਅਸਿਨ ਅਰਿਨ ਬ੍ਰਿਣ ਲਾਵਹਿ ॥

गहि गहि असिन अरिन बृण लावहि ॥

geh geh asin arin biran laaveh ||

ਚਟਪਟ ਸੁਭਟ ਬਿਕਟ ਕਟਿ ਮਰੈ ॥

चटपट सुभट बिकट कटि मरै ॥

chaTapaT subhaT bikaT kaT marai ||

ਚੁਨਿ ਚੁਨਿ ਐਨ ਅਪਛਰਾ ਬਰੇ ॥੧੭॥

चुनि चुनि ऐन अपछरा बरे ॥१७॥

chun chun aain apachharaa bare ||17||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਦ੍ਰੁਗਤਿ ਸਿੰਘ ਕੇ ਸੂਰ ਸਕਲ ਭਾਜਤ ਭਏ ॥

द्रुगति सिंघ के सूर सकल भाजत भए ॥

dhrugat si(n)gh ke soor sakal bhaajat bhe ||

ਨ੍ਰਿਪ ਜੂਝੇ ਰਨ ਮਾਹਿ ਸੰਦੇਸਾ ਅਸ ਦਏ ॥

नृप जूझे रन माहि संदेसा अस दए ॥

nirap joojhe ran maeh sa(n)dhesaa as dhe ||

ਸੁਨਿ ਬਿਸੁਨਾਥ ਪ੍ਰਭਾ ਚਿਤ ਭੀਤਰਿ ਚਕਿ ਗਈ ॥

सुनि बिसुनाथ प्रभा चित भीतरि चकि गई ॥

sun bisunaath prabhaa chit bheetar chak giee ||

ਹੋ ਸ੍ਰੀ ਉਡਗਿੰਦ੍ਰ ਪ੍ਰਭਾ ਜਰਬੇ ਕਹ ਉਦਿਤ ਭਈ ॥੧੮॥

हो स्री उडगिंद्र प्रभा जरबे कह उदित भई ॥१८॥

ho sree uddagi(n)dhr prabhaa jarabe keh udhit bhiee ||18||

ਜੋ ਧਨੁ ਤਾ ਕੋ ਹੁਤੋ ਸੁ ਦਿਯੋ ਲੁਟਾਇ ਕੈ ॥

जो धनु ता को हुतो सु दियो लुटाइ कै ॥

jo dhan taa ko huto su dhiyo luTai kai ||

ਚਲੀ ਜਰਨ ਕੇ ਹੇਤ ਮ੍ਰਿਦੰਗ ਬਜਾਇ ਕੈ ॥

चली जरन के हेत मृदंग बजाइ कै ॥

chalee jaran ke het miradha(n)g bajai kai ||

ਪ੍ਰਾਨ ਨਾਥ ਜਿਤ ਗਏ ਤਹੀ ਮੈ ਜਾਇ ਹੌ ॥

प्रान नाथ जित गए तही मै जाइ हौ ॥

praan naath jit ge tahee mai jai hau ||

ਹੋ ਜਿਯਤ ਨ ਆਵਤ ਧਾਮ ਮਰੇ ਤੇ ਪਾਇ ਹੌ ॥੧੯॥

हो जियत न आवत धाम मरे ते पाइ हौ ॥१९॥

ho jiyat na aavat dhaam mare te pai hau ||19||

ਸ੍ਰੀ ਬਿਸੁਨਾਥ ਪ੍ਰਭਾ ਜਰਬੇ ਤੇ ਡਰਿ ਗਈ ॥

स्री बिसुनाथ प्रभा जरबे ते डरि गई ॥

sree bisunaath prabhaa jarabe te ddar giee ||

ਮਰਿਯੋ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਸੁਨਿ ਕਾਨ ਅਧਿਕ ਪੀਟਤ ਭਈ ॥

मरियो नृपति सुनि कान अधिक पीटत भई ॥

mariyo nirapat sun kaan adhik peeTat bhiee ||

ਤਬ ਲੌ ਅਰਿਨ ਬਿਦਾਰਿ ਗਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਆਇ ਕੈ ॥

तब लौ अरिन बिदारि गयो नृप आइ कै ॥

tab lau arin bidhaar gayo nirap aai kai ||

ਹੋ ਹੇਰਿ ਸਤੀ ਕੀ ਮੀਚਿ ਰਹਿਯੋ ਬਿਸਮਾਇ ਕੈ ॥੨੦॥

हो हेरि सती की मीचि रहियो बिसमाइ कै ॥२०॥

ho her satee kee meech rahiyo bisamai kai ||20||

ਜਬ ਉਡਗਿੰਦ੍ਰ ਪ੍ਰਭਾ ਕੀ ਸੁਧਿ ਕਾਨਨ ਪਰੀ ॥

जब उडगिंद्र प्रभा की सुधि कानन परी ॥

jab uddagi(n)dhr prabhaa kee sudh kaanan paree ||

ਬਿਰਹ ਤਿਹਾਰੇ ਬਾਲ ਅਗਨਿ ਮੋ ਜਰਿ ਮਰੀ ॥

बिरह तिहारे बाल अगनि मो जरि मरी ॥

bireh tihaare baal agan mo jar maree ||

ਤਬ ਪਿਯ ਤਬ ਹੀ ਤਹਾ ਪਹੂਚ੍ਯੋ ਆਇ ਕੈ ॥

तब पिय तब ही तहा पहूच्यो आइ कै ॥

tab piy tab hee tahaa pahoochayo aai kai ||

ਹੋ ਤਰਲ ਤੁਰੰਗਨ ਮਾਝ ਤੁਰੰਗ ਧਵਾਇ ਕੈ ॥੨੧॥

हो तरल तुरंगन माझ तुरंग धवाइ कै ॥२१॥

ho taral tura(n)gan maajh tura(n)g dhavai kai ||21||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਨ੍ਰਿਪ ਆਵਤ ਲੌ ਮੂਰਖਨ ਦੀਨੀ ਚਿਤਾ ਜਰਾਇ ॥

नृप आवत लौ मूरखन दीनी चिता जराइ ॥

nirap aavat lau moorakhan dheenee chitaa jarai ||

ਜਿਯਤ ਮਰੇ ਪਤਿ ਕੀ ਕਛੂ ਸੁਧਿ ਨਹਿ ਲਈ ਬਨਾਇ ॥੨੨॥

जियत मरे पति की कछू सुधि नहि लई बनाइ ॥२२॥

jiyat mare pat kee kachhoo sudh neh liee banai ||22||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਤ੍ਰਿਯ ਕੋ ਲੈ ਲੈ ਨਾਮੁ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਪੀਟਤ ਭਯੋ ॥

तृय को लै लै नामु नृपति पीटत भयो ॥

tiray ko lai lai naam nirapat peeTat bhayo ||

ਮੁਹਿ ਕਾਰਨ ਇਹ ਬਾਲ ਅਗਨਿ ਮਹਿ ਜਿਯ ਦਯੋ ॥

मुहि कारन इह बाल अगनि महि जिय दयो ॥

muh kaaran ieh baal agan meh jiy dhayo ||

ਬਰਤ ਬਾਲ ਕੌ ਅਬ ਹੀ ਐਂਚਿ ਨਿਕਾਰਿ ਹੌ ॥

बरत बाल कौ अब ही ऐंचि निकारि हौ ॥

barat baal kau ab hee aai(n)ch nikaar hau ||

ਹੋ ਨਾਤਰ ਜਰਿ ਯਾਹੀ ਸੰਗ ਸ੍ਵਰਗ ਸਿਧਾਰਿ ਹੌ ॥੨੩॥

हो नातर जरि याही संग स्वरग सिधारि हौ ॥२३॥

ho naatar jar yaahee sa(n)g savairag sidhaar hau ||23||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਅਬ ਹੀ ਤੁਰੰਗ ਅਗਨਿ ਮੈ ਡਾਰੌ ॥

अब ही तुरंग अगनि मै डारौ ॥

ab hee tura(n)g agan mai ddaarau ||

ਜਰਤ ਪ੍ਰਿਯਾ ਕਹੁ ਐਚਿ ਨਿਕਾਰੋ ॥

जरत पृया कहु ऐचि निकारो ॥

jarat pirayaa kahu aaich nikaaro ||

ਕੈ ਹਮਹੂੰ ਯਾਹੀ ਚਿਤ ਜਰਿ ਹੈ ॥

कै हमहूँ याही चित जरि है ॥

kai hamahoo(n) yaahee chit jar hai ||

ਸੁਰ ਪੁਰ ਦੋਊ ਪਯਾਨੋ ਕਰਿ ਹੈ ॥੨੪॥

सुर पुर दोऊ पयानो करि है ॥२४॥

sur pur dhouoo payaano kar hai ||24||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਖੜਗ ਕਾਢ ਕਰ ਮੈ ਲਯੋ ਮੋਹਿ ਨ ਪਕਰਿਯੋ ਕੋਇ ॥

खड़ग काढ कर मै लयो मोहि न पकरियो कोइ ॥

khaRag kaadd kar mai layo moh na pakariyo koi ||

ਕੈ ਕਾਢੌਂ ਇਹ ਕੈ ਜਰੌਂ ਕਰਤਾ ਕਰੈ ਸੋ ਹੋਇ ॥੨੫॥

कै काढौं इह कै जरौं करता करै सो होइ ॥२५॥

kai kaaddaua(n) ieh kai jaraua(n) karataa karai so hoi ||25||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਖੜਗ ਕਾਢਿ ਕਰ ਮਾਝ ਧਵਾਵਤ ਹੈ ਭਯੋ ॥

खड़ग काढि कर माझ धवावत है भयो ॥

khaRag kaadd kar maajh dhavaavat hai bhayo ||

ਜਰਤ ਜਹਾ ਤ੍ਰਿਯ ਹੁਤੀ ਚਿਤਾ ਮੈ ਪਤਿ ਗਯੋ ॥

जरत जहा तृय हुती चिता मै पति गयो ॥

jarat jahaa tiray hutee chitaa mai pat gayo ||

ਪਕਰ ਭੁਜਾ ਤੇ ਐਂਚਿ ਤਰੁਨ ਤਰੁਨੀ ਲਿਯੋ ॥

पकर भुजा ते ऐंचि तरुन तरुनी लियो ॥

pakar bhujaa te aai(n)ch tarun tarunee liyo ||

ਹੋ ਰਾਜ ਸਿੰਘਾਸਨ ਪਾਵ ਬਹੁਰਿ ਅਪਨੋ ਦਿਯੋ ॥੨੬॥

हो राज सिंघासन पाव बहुरि अपनो दियो ॥२६॥

ho raaj si(n)ghaasan paav bahur apano dhiyo ||26||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਨਿਰਖ ਰਾਵ ਤਨ ਕਹਿ ਉਠੇ ਧੰਨ੍ਯ ਧੰਨ੍ਯ ਸਭ ਸੂਰ ॥

निरख राव तन कहि उठे धंन्य धंन्य सभ सूर ॥

nirakh raav tan keh uThe dha(n)nay dha(n)nay sabh soor ||

ਮਰੈ ਸ੍ਵਰਗ ਬਾਸਾ ਤਿਨੈ ਜੀਵਤ ਬਾਚਾ ਪੂਰ ॥੨੭॥

मरै स्वरग बासा तिनै जीवत बाचा पूर ॥२७॥

marai savairag baasaa tinai jeevat baachaa poor ||27||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਸਭ ਰਾਨਿਨ ਐਸੇ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥

सभ रानिन ऐसे सुनि पायो ॥

sabh raanin aaise sun paayo ||

ਤਾਹਿ ਜਰਤ ਨ੍ਰਿਪ ਆਪੁ ਬਚਾਯੋ ॥

ताहि जरत नृप आपु बचायो ॥

taeh jarat nirap aap bachaayo ||

ਮਰਤ ਹੁਤੀ ਜੀਵਤ ਸੋ ਭਈ ॥

मरत हुती जीवत सो भई ॥

marat hutee jeevat so bhiee ||

ਜੀਵਤ ਹੁਤੀ ਮ੍ਰਿਤਕ ਹ੍ਵੈ ਗਈ ॥੨੮॥

जीवत हुती मृतक ह्वै गई ॥२८॥

jeevat hutee mritak havai giee ||28||

ਅਬ ਹਮ ਕੌ ਨ੍ਰਿਪ ਚਿਤ ਨ ਲਯੈ ਹੈ ॥

अब हम कौ नृप चित न लयै है ॥

ab ham kau nirap chit na layai hai ||

ਵਾਹੀ ਕੇ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ਬਸਿ ਜੈ ਹੈ ॥

वाही के ह्वै कै बसि जै है ॥

vaahee ke havai kai bas jai hai ||

ਅਬ ਕਛੁ ਐਸ ਉਪਾਇ ਬਨਾਊ ॥

अब कछु ऐस उपाइ बनाऊ ॥

ab kachh aais upai banaauoo ||

ਯਾ ਸੌ ਪਤਿ ਕੀ ਪ੍ਰੀਤ ਮਿਟਾਊ ॥੨੯॥

या सौ पति की प्रीत मिटाऊ ॥२९॥

yaa sau pat kee preet miTaauoo ||29||

ਦੇਖਹੁ ਇਹ ਰਾਵਹਿ ਕ੍ਯਾ ਕਹਿਯੈ ॥

देखहु इह रावहि क्या कहियै ॥

dhekhahu ieh raaveh kayaa kahiyai ||

ਮਨ ਮੈ ਸਮੁਝਿ ਮੌਨਿ ਹ੍ਵੈ ਰਹਿਯੈ ॥

मन मै समुझि मौनि ह्वै रहियै ॥

man mai samujh mauan havai rahiyai ||

ਜੋ ਲੈ ਮੂਰਤਿ ਜਾਰ ਕੀ ਜਰੀ ॥

जो लै मूरति जार की जरी ॥

jo lai moorat jaar kee jaree ||

ਤਾ ਕੇ ਹੇਤ ਇਤੀ ਇਨ ਕਰੀ ॥੩੦॥

ता के हेत इती इन करी ॥३०॥

taa ke het itee in karee ||30||

ਯਹ ਲੈ ਮੂਰਤਿ ਜਾਰ ਕੀ ਜਰੀ ॥

यह लै मूरति जार की जरी ॥

yeh lai moorat jaar kee jaree ||

ਹ੍ਵੈ ਹੈ ਅਰਧ ਜਰੀ ਹੂੰ ਪਰੀ ॥

ह्वै है अरध जरी हूँ परी ॥

havai hai aradh jaree hoo(n) paree ||

ਜੌ ਤਾ ਕੌ ਇਹ ਰਾਵ ਨਿਹਾਰੈ ॥

जौ ता कौ इह राव निहारै ॥

jau taa kau ieh raav nihaarai ||

ਅਬ ਹੀ ਯਾ ਕੌ ਜਿਯਤੇ ਮਾਰੈ ॥੩੧॥

अब ही या कौ जियते मारै ॥३१॥

ab hee yaa kau jiyate maarai ||31||

ਯੌ ਜਬ ਬੈਨ ਰਾਵ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥

यौ जब बैन राव सुनि पायो ॥

yau jab bain raav sun paayo ||

ਹੇਰਨ ਤਵਨ ਚਿਤਾ ਕਹ ਆਯੋ ॥

हेरन तवन चिता कह आयो ॥

heran tavan chitaa keh aayo ||

ਅਰਧ ਜਰੀ ਪ੍ਰਤਿਮਾ ਲਹਿ ਲੀਨੀ ॥

अरध जरी प्रतिमा लहि लीनी ॥

aradh jaree pratimaa leh leenee ||

ਪ੍ਰੀਤਿ ਜੁ ਬਢੀ ਹੁਤੀ ਤਜਿ ਦੀਨੀ ॥੩੨॥

प्रीति जु बढी हुती तजि दीनी ॥३२॥

preet ju baddee hutee taj dheenee ||32||

ਤਬ ਬਾਨੀ ਨਭ ਤੇ ਇਹ ਹੋਈ ॥

तब बानी नभ ते इह होई ॥

tab baanee nabh te ieh hoiee ||

ਉਡਗ ਪ੍ਰਭਾ ਮਹਿ ਦੋਸੁ ਨ ਕੋਈ ॥

उडग प्रभा महि दोसु न कोई ॥

auddag prabhaa meh dhos na koiee ||

ਬਿਸੁਸਿ ਪ੍ਰਭਾ ਯਹਿ ਚਰਿਤ ਬਨਾਯੋ ॥

बिसुसि प्रभा यहि चरित बनायो ॥

bisus prabhaa yeh charit banaayo ||

ਤਾ ਤੇ ਚਿਤ ਤੁਮਰੋ ਡਹਿਕਾਯੋ ॥੩੩॥

ता ते चित तुमरो डहिकायो ॥३३॥

taa te chit tumaro ddahikaayo ||33||

ਜਿਹ ਤ੍ਰਿਯ ਤੁਮ ਤਨ ਜਰਿਯੋ ਨ ਗਯੋ ॥

जिह तृय तुम तन जरियो न गयो ॥

jeh tiray tum tan jariyo na gayo ||

ਤਵਨਿ ਬਾਲ ਅਸਿ ਚਰਿਤ ਬਨਯੋ ॥

तवनि बाल असि चरित बनयो ॥

tavan baal as charit banayo ||

ਜਿਨਿ ਨ੍ਰਿਪ ਕੀ ਯਾ ਸੌ ਰੁਚਿ ਬਾਢੈ ॥

जिनि नृप की या सौ रुचि बाढै ॥

jin nirap kee yaa sau ruch baaddai ||

ਜੀਯਤ ਹਮੈ ਛੋਰਿ ਕਰਿ ਛਾਡੈ ॥੩੪॥

जीयत हमै छोरि करि छाडै ॥३४॥

jeeyat hamai chhor kar chhaaddai ||34||

ਤਬ ਰਾਜੇ ਐਸੇ ਸੁਨਿ ਪਾਈ ॥

तब राजे ऐसे सुनि पाई ॥

tab raaje aaise sun paiee ||

ਸਾਚੀ ਹੀ ਸਾਚੀ ਠਹਰਾਈ ॥

साची ही साची ठहराई ॥

saachee hee saachee Thaharaiee ||

ਉਡਗਿ ਪ੍ਰਭਾ ਤਨ ਅਤਿ ਹਿਤ ਕੀਨੋ ॥

उडगि प्रभा तन अति हित कीनो ॥

auddag prabhaa tan at hit keeno ||

ਵਾ ਸੌ ਤ੍ਯਾਗਿ ਨੇਹ ਸਭ ਦੀਨੋ ॥੩੫॥

वा सौ त्यागि नेह सभ दीनो ॥३५॥

vaa sau tayaag neh sabh dheeno ||35||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਸ੍ਰੀ ਉਡਗਿੰਦ੍ਰ ਪ੍ਰਭਾ ਭਏ ਰਾਜ ਕਰਿਯੋ ਸੁਖ ਮਾਨ ॥

स्री उडगिंद्र प्रभा भए राज करियो सुख मान ॥

sree uddagi(n)dhr prabhaa bhe raaj kariyo sukh maan ||

ਬਿਸੁਸਿ ਪ੍ਰਭਾ ਸੰਗ ਦੋਸਤੀ ਦੀਨੀ ਤ੍ਯਾਗ ਨਿਦਾਨ ॥੩੬॥

बिसुसि प्रभा संग दोसती दीनी त्याग निदान ॥३६॥

bisus prabhaa sa(n)g dhosatee dheenee tayaag nidhaan ||36||

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੦੦॥੩੭੬੩॥ਅਫਜੂੰ॥

इति स्री चरित्र पख्याने तृया चरित्रे मंत्री भूप संबादे दोइ सौ चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२००॥३७६३॥अफजूँ॥

eit sree charitr pakhayaane tirayaa charitre ma(n)tree bhoop sa(n)baadhe dhoi sau charitr samaapatam sat subham sat ||200||3763||afajoo(n)||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਰੂਮ ਸਹਿਰ ਕੇ ਸਾਹ ਕੀ ਸੁਤਾ ਜਲੀਖਾ ਨਾਮ ॥

रूम सहिर के साह की सुता जलीखा नाम ॥

room sahir ke saeh kee sutaa jaleekhaa naam ||

ਕਿਧੌ ਕਾਮ ਕੀ ਕਾਮਨੀ ਕਿਧੌ ਆਪ ਹੀ ਕਾਮ ॥੧॥

किधौ काम की कामनी किधौ आप ही काम ॥१॥

kidhau kaam kee kaamanee kidhau aap hee kaam ||1||

ਅਤਿ ਜੋਬਨ ਤਾ ਕੈ ਦਿਪੈ ਸਭ ਅੰਗਨ ਕੇ ਸਾਥ ॥

अति जोबन ता कै दिपै सभ अंगन के साथ ॥

at joban taa kai dhipai sabh a(n)gan ke saath ||

ਦਿਨ ਆਸਿਕ ਦਿਨਪਤਿ ਰਹੈ ਨਿਸੁ ਆਸਿਕ ਨਿਸਨਾਥ ॥੨॥

दिन आसिक दिनपति रहै निसु आसिक निसनाथ ॥२॥

dhin aasik dhinapat rahai nis aasik nisanaath ||2||

ਸਹਸਾਨਨ ਸੋਭਾ ਭਨੈ ਲਿਖਤ ਸਹਸ ਭੁਜ ਜਾਹਿ ॥

सहसानन सोभा भनै लिखत सहस भुज जाहि ॥

sahasaanan sobhaa bhanai likhat sahas bhuj jaeh ||

ਤਦਿਪ ਜਲੀਖਾ ਕੀ ਪ੍ਰਭਾ ਬਰਨਿ ਨ ਆਵਤ ਤਾਹਿ ॥੩॥

तदिप जलीखा की प्रभा बरनि न आवत ताहि ॥३॥

tadhip jaleekhaa kee prabhaa baran na aavat taeh ||3||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਮਿਸਰ ਸਾਹ ਕੋ ਪੂਤ ਭਣਿਜੈ ॥

मिसर साह को पूत भणिजै ॥

misar saeh ko poot bhanijai ||

ਯੂਸਫ ਖਾ ਤਿਹ ਨਾਮ ਕਹਿਜੈ ॥

यूसफ खा तिह नाम कहिजै ॥

yoosaf khaa teh naam kahijai ||

ਜੋ ਅਬਲਾ ਤਿਹ ਨੈਕੁ ਨਿਹਾਰੈ ॥

जो अबला तिह नैकु निहारै ॥

jo abalaa teh naik nihaarai ||

ਚਟ ਦੈ ਲਾਜ ਬਸਤ੍ਰ ਕੌ ਫਾਰੈ ॥੪॥

चट दै लाज बसत्र कौ फारै ॥४॥

chaT dhai laaj basatr kau faarai ||4||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਤਾ ਕੇ ਤਨ ਮੈ ਅਤਿ ਪ੍ਰਭਾ ਆਪਿ ਕਰੀ ਕਰਤਾਰ ॥

ता के तन मै अति प्रभा आपि करी करतार ॥

taa ke tan mai at prabhaa aap karee karataar ||

ਪੈਗੰਬਰ ਅੰਬਰ ਤਿਸੈ ਕਹਤ ਸੁ ਬੁਧਿ ਬਿਚਾਰਿ ॥੫॥

पैगंबर अंबर तिसै कहत सु बुधि बिचारि ॥५॥

paiga(n)bar a(n)bar tisai kahat su budh bichaar ||5||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਤਾ ਕੇ ਭ੍ਰਾਤ ਸਕਲ ਰਿਸਿ ਧਾਰੈ ॥

ता के भ्रात सकल रिसि धारै ॥

taa ke bhraat sakal ris dhaarai ||

ਹਮ ਕ੍ਯੋਨ ਹੂੰ ਯੂਸਫ ਕੌ ਮਾਰੈ ॥

हम क्योन हूँ यूसफ कौ मारै ॥

ham kayon hoo(n) yoosaf kau maarai ||

ਹਮਰੋ ਰੂਪ ਕਰਿਯੋ ਘਟ ਕਰਤਾ ॥

हमरो रूप करियो घट करता ॥

hamaro roop kariyo ghaT karataa ||

ਯਾ ਕੋ ਰੂਪ ਦੁਖਨ ਕੋ ਹਰਤਾ ॥੬॥

या को रूप दुखन को हरता ॥६॥

yaa ko roop dhukhan ko harataa ||6||

ਤਾ ਕੋ ਲੈ ਅਖੇਟ ਕਹਿ ਗਏ ॥

ता को लै अखेट कहि गए ॥

taa ko lai akheT keh ge ||

ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਮ੍ਰਿਗਨ ਸੰਘਾਰਤ ਭਏ ॥

बहु बिधि मृगन संघारत भए ॥

bahu bidh miragan sa(n)ghaarat bhe ||

ਅਧਿਕ ਪ੍ਯਾਸ ਜਬ ਤਾਹਿ ਸਤਾਯੋ ॥

अधिक प्यास जब ताहि सतायो ॥

adhik payaas jab taeh sataayo ||

ਏਕ ਕੂਪ ਭ੍ਰਾਤਾਨ ਤਕਾਯੋ ॥੭॥

एक कूप भ्रातान तकायो ॥७॥

ek koop bhraataan takaayo ||7||

ਤਹ ਹਮ ਜਾਇ ਪਾਨਿ ਸਭ ਪੀਯੈ ॥

तह हम जाइ पानि सभ पीयै ॥

teh ham jai paan sabh peeyai ||

ਸੋਕ ਨਿਵਾਰਿ ਸੁਖੀ ਹ੍ਵੈ ਜੀਯੈ ॥

सोक निवारि सुखी ह्वै जीयै ॥

sok nivaar sukhee havai jeeyai ||

ਯੂਸਫ ਬਾਤ ਨ ਪਾਵਤ ਭਯੋ ॥

यूसफ बात न पावत भयो ॥

yoosaf baat na paavat bhayo ||

ਜਹ ਵਹ ਕੂਪ ਹੁਤੋ ਤਹ ਗਯੋ ॥੮॥

जह वह कूप हुतो तह गयो ॥८॥

jeh veh koop huto teh gayo ||8||

ਚਲਿ ਬਨ ਮੈ ਜਬ ਕੂਪ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥

चलि बन मै जब कूप निहारियो ॥

chal ban mai jab koop nihaariyo ||

ਗਹਿ ਭਇਯਨ ਤਾ ਮੈ ਤਿਹ ਡਾਰਿਯੋ ॥

गहि भइयन ता मै तिह डारियो ॥

geh bhiyan taa mai teh ddaariyo ||

ਘਰ ਯੌ ਆਨਿ ਸੰਦੇਸੋ ਦਯੋ ॥

घर यौ आनि संदेसो दयो ॥

ghar yau aan sa(n)dheso dhayo ||

ਯੂਸਫ ਆਜੁ ਸਿੰਘ ਭਖਿ ਲਯੋ ॥੯॥

यूसफ आजु सिंघ भखि लयो ॥९॥

yoosaf aaj si(n)gh bhakh layo ||9||

ਖੋਜਿ ਸਕਲ ਯੂਸਫ ਕੋ ਹਾਰੇ ॥

खोजि सकल यूसफ को हारे ॥

khoj sakal yoosaf ko haare ||

ਅਸੁਖ ਭਏ ਸੁਖ ਸਭੈ ਬਿਸਾਰੇ ॥

असुख भए सुख सभै बिसारे ॥

asukh bhe sukh sabhai bisaare ||

ਤਹਾ ਏਕ ਸੌਦਾਗਰ ਆਯੋ ॥

तहा एक सौदागर आयो ॥

tahaa ek sauadhaagar aayo ||

ਕੂਪ ਬਿਖੈ ਤੇ ਤਾ ਕਹ ਪਾਯੋ ॥੧੦॥

कूप बिखै ते ता कह पायो ॥१०॥

koop bikhai te taa keh paayo ||10||

ਤਾ ਕਹ ਸੰਗ ਅਪੁਨੇ ਕਰਿ ਲਯੋ ॥

ता कह संग अपुने करि लयो ॥

taa keh sa(n)g apune kar layo ||

ਬੇਚਨ ਸਾਹ ਰੂਮ ਕੇ ਗਯੋ ॥

बेचन साह रूम के गयो ॥

bechan saeh room ke gayo ||

ਅਧਿਕ ਮੋਲ ਕੋਊ ਨਹਿ ਲੇਵੈ ॥

अधिक मोल कोऊ नहि लेवै ॥

adhik mol kouoo neh levai ||

ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਕਾਢਿ ਸਕਲ ਧਨੁ ਦੇਵੈ ॥੧੧॥

गृह को काढि सकल धनु देवै ॥११॥

gireh ko kaadd sakal dhan dhevai ||11||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਜਬੈ ਜਲੀਖਾ ਯੂਸਫਹਿ ਰੂਪ ਬਿਲੋਕ੍ਯੋ ਜਾਇ ॥

जबै जलीखा यूसफहि रूप बिलोक्यो जाइ ॥

jabai jaleekhaa yoosafeh roop bilokayo jai ||

ਬਸੁ ਅਸੁ ਦੈ ਤਾ ਕੋ ਤੁਰਤ ਲਿਯੋ ਸੁ ਮੋਲ ਬਨਾਇ ॥੧੨॥

बसु असु दै ता को तुरत लियो सु मोल बनाइ ॥१२॥

bas as dhai taa ko turat liyo su mol banai ||12||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਮੁਖ ਮਾਗ੍ਯੋ ਤਾ ਕੋ ਧਨੁ ਦਿਯੋ ॥

मुख माग्यो ता को धनु दियो ॥

mukh maagayo taa ko dhan dhiyo ||

ਯੂਸਫ ਮੋਲ ਅਮੋਲਕ ਲਿਯੋ ॥

यूसफ मोल अमोलक लियो ॥

yoosaf mol amolak liyo ||

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਸੇਤੀ ਤਿਹ ਪਾਰਿਯੋ ॥

भाति भाति सेती तिह पारियो ॥

bhaat bhaat setee teh paariyo ||

ਬਡੋ ਭਯੋ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥੧੩॥

बडो भयो इह भाति उचारियो ॥१३॥

baddo bhayo ieh bhaat uchaariyo ||13||

ਚਿਤ੍ਰਸਾਲ ਤਾ ਕੌ ਲੈ ਗਈ ॥

चित्रसाल ता कौ लै गई ॥

chitrasaal taa kau lai giee ||

ਨਾਨਾ ਚਿਤ੍ਰ ਦਿਖਾਵਤ ਭਈ ॥

नाना चित्र दिखावत भई ॥

naanaa chitr dhikhaavat bhiee ||

ਅਧਿਕ ਯੂਸਫਹਿ ਜਬੈ ਰਿਝਾਯੋ ॥

अधिक यूसफहि जबै रिझायो ॥

adhik yoosafeh jabai rijhaayo ||

ਤਬ ਤਾ ਸੋ ਯੌ ਬਚਨ ਸੁਨਾਯੋ ॥੧੪॥

तब ता सो यौ बचन सुनायो ॥१४॥

tab taa so yau bachan sunaayo ||14||

ਹਮ ਤੁਮ ਆਜੁ ਕਰੈ ਰਤਿ ਦੋਊ ॥

हम तुम आजु करै रति दोऊ ॥

ham tum aaj karai rat dhouoo ||

ਹੈ ਨ ਇਹਾ ਠਾਢੋ ਜਨ ਕੋਊ ॥

है न इहा ठाढो जन कोऊ ॥

hai na ihaa Thaaddo jan kouoo ||

ਕਵਨ ਲਖੇ ਕਾ ਸੋ ਕੋਊ ਕਹਿ ਹੈ ॥

कवन लखे का सो कोऊ कहि है ॥

kavan lakhe kaa so kouoo keh hai ||

ਹ੍ਯਾਂ ਕੋ ਆਨਿ ਰਮਤ ਹਮ ਗਹਿ ਹੈ ॥੧੫॥

ह्याँ को आनि रमत हम गहि है ॥१५॥

hayaa(n) ko aan ramat ham geh hai ||15||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਮੈ ਤਰੁਨੀ ਤੁਮ ਹੂੰ ਤਰੁਨ ਦੁਹੂੰਅਨ ਰੂਪ ਅਪਾਰ ॥

मै तरुनी तुम हूँ तरुन दुहूँअन रूप अपार ॥

mai tarunee tum hoo(n) tarun dhuhoo(n)an roop apaar ||

ਸੰਕ ਤ੍ਯਾਗਿ ਰਤਿ ਕੀਜਿਯੈ ਕਤ ਜਕਿ ਰਹੇ ਕੁਮਾਰ ॥੧੬॥

संक त्यागि रति कीजियै कत जकि रहे कुमार ॥१६॥

sa(n)k tayaag rat keejiyai kat jak rahe kumaar ||16||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਤੈ ਜੁ ਕਹਤ ਨਹਿ ਕੋਊ ਨਿਹਾਰੈ ॥

तै जु कहत नहि कोऊ निहारै ॥

tai ju kahat neh kouoo nihaarai ||

ਆਂਧਰ ਜ੍ਯੋਂ ਤੈ ਬਚਨ ਉਚਾਰੈ ॥

आँधर ज्यों तै बचन उचारै ॥

aa(n)dhar jayo(n) tai bachan uchaarai ||

ਸਾਖੀ ਸਾਤ ਸੰਗ ਕੇ ਲਹਿ ਹੈ ॥

साखी सात संग के लहि है ॥

saakhee saat sa(n)g ke leh hai ||

ਅਬ ਹੀ ਜਾਇ ਧਰਮ ਤਨ ਕਹਿ ਹੈ ॥੧੭॥

अब ही जाइ धरम तन कहि है ॥१७॥

ab hee jai dharam tan keh hai ||17||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਧਰਮਰਾਇ ਕੀ ਸਭਾ ਜਬੈ ਦੋਊ ਜਾਇ ਹੈਂ ॥

धरमराइ की सभा जबै दोऊ जाइ हैं ॥

dharamarai kee sabhaa jabai dhouoo jai hai(n) ||

ਕਹਾ ਬਦਨ ਲੈ ਤਾ ਸੌ ਉਤ੍ਰ ਦਿਯਾਇ ਹੈ ॥

कहा बदन लै ता सौ उत्र दियाइ है ॥

kahaa badhan lai taa sau utr dhiyai hai ||

ਇਨ ਬਾਤਨ ਕੌ ਤੈ ਤ੍ਰਿਯ ਕਹਾ ਬਿਚਾਰਈ ॥

इन बातन कौ तै तृय कहा बिचारई ॥

ein baatan kau tai tiray kahaa bichaariee ||

ਹੋ ਮਹਾ ਨਰਕ ਕੇ ਬੀਚ ਨ ਮੋ ਕੌ ਡਾਰਈ ॥੧੮॥

हो महा नरक के बीच न मो कौ डारई ॥१८॥

ho mahaa narak ke beech na mo kau ddaariee ||18||

ਸਾਲਗ੍ਰਾਮ ਪਰਮੇਸ੍ਰ ਇਹੀ ਗਤਿ ਤੇ ਭਏ ॥

सालग्राम परमेस्र इही गति ते भए ॥

saalagraam paramesr ihee gat te bhe ||

ਦਸ ਰਾਵਨ ਕੇ ਸੀਸ ਇਹੀ ਬਾਤਨ ਗਏ ॥

दस रावन के सीस इही बातन गए ॥

dhas raavan ke sees ihee baatan ge ||

ਸਹਸ ਭਗਨ ਬਾਸਵ ਯਾਹੀ ਤੇ ਪਾਇਯੋ ॥

सहस भगन बासव याही ते पाइयो ॥

sahas bhagan baasav yaahee te paiyo ||

ਹੋ ਇਨ ਬਾਤਨ ਤੇ ਮਦਨ ਅਨੰਗ ਕਹਾਇਯੋ ॥੧੯॥

हो इन बातन ते मदन अनंग कहाइयो ॥१९॥

ho in baatan te madhan ana(n)g kahaiyo ||19||

ਇਨ ਬਾਤਨ ਤੇ ਚੰਦ੍ਰ ਕਲੰਕਤਿ ਤਨ ਭਏ ॥

इन बातन ते चंद्र कलंकति तन भए ॥

ein baatan te cha(n)dhr kala(n)kat tan bhe ||

ਸੁੰਭ ਅਸੁੰਭ ਅਸੁਰਿੰਦ੍ਰ ਸਦਨ ਜਮ ਕੇ ਗਏ ॥

सुँभ असुँभ असुरिंद्र सदन जम के गए ॥

su(n)bh asu(n)bh asuri(n)dhr sadhan jam ke ge ||

ਇਹੀ ਕਾਜ ਕ੍ਰੀਚਕ ਕ੍ਰੀਚਕਨ ਖਪਾਯੋ ॥

इही काज क्रीचक क्रीचकन खपायो ॥

eihee kaaj kreechak kreechakan khapaayo ||

ਹੋ ਧਰਮਰਾਟ ਦਾਸੀ ਸੁਤ ਬਿਦੁਰ ਕਹਾਇਯੋ ॥੨੦॥

हो धरमराट दासी सुत बिदुर कहाइयो ॥२०॥

ho dharamaraaT dhaasee sut bidhur kahaiyo ||20||

ਸੁਨਿ ਸੁੰਦਰਿ ਤਵ ਸੰਗ ਭੋਗ ਮੋ ਤੇ ਨਹਿ ਹੋਈ ॥

सुनि सुँदरि तव संग भोग मो ते नहि होई ॥

sun su(n)dhar tav sa(n)g bhog mo te neh hoiee ||

ਸਿਵ ਸਨਕਾਦਿਕ ਕੋਟਿ ਕਹੈ ਮਿਲਿ ਕੈ ਸਭ ਕੋਈ ॥

सिव सनकादिक कोटि कहै मिलि कै सभ कोई ॥

siv sanakaadhik koT kahai mil kai sabh koiee ||

ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਭਜਿ ਚਲ੍ਯੋ ਬਾਲ ਠਾਢੀ ਲਹਿਯੋ ॥

यौ कहि कै भजि चल्यो बाल ठाढी लहियो ॥

yau keh kai bhaj chalayo baal Thaaddee lahiyo ||

ਹੋ ਗਹਿ ਕੈ ਕਰਿ ਸੋ ਐਂਚ ਤਾਹਿ ਦਾਮਨ ਗਹਿਯੋ ॥੨੧॥

हो गहि कै करि सो ऐंच ताहि दामन गहियो ॥२१॥

ho geh kai kar so aai(n)ch taeh dhaaman gahiyo ||21||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਕਰ ਦਾਮਨ ਪਕਰਿਯੋ ਰਹਿਯੋ ਗਯੋ ਸੁ ਯੂਸਫ ਭਾਜਿ ॥

कर दामन पकरियो रहियो गयो सु यूसफ भाजि ॥

kar dhaaman pakariyo rahiyo gayo su yoosaf bhaaj ||

ਕਾਮ ਕੇਲ ਤਾ ਸੌ ਨ ਭਯੋ ਰਹੀ ਚੰਚਲਾ ਲਾਜਿ ॥੨੨॥

काम केल ता सौ न भयो रही चंचला लाजि ॥२२॥

kaam kel taa sau na bhayo rahee cha(n)chalaa laaj ||22||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਅਵਰ ਕਥਾ ਜੋ ਭਈ ਕਹਾ ਲੌ ਭਾਖਿਯੈ ॥

अवर कथा जो भई कहा लौ भाखियै ॥

avar kathaa jo bhiee kahaa lau bhaakhiyai ||

ਬਾਤ ਬਢਨ ਕੀ ਕਰਿ ਚਿਤ ਹੀ ਮੈ ਰਾਖਿਯੈ ॥

बात बढन की करि चित ही मै राखियै ॥

baat baddan kee kar chit hee mai raakhiyai ||

ਤਰੁਨ ਭਯੋ ਯੂਸਫ ਅਬਲਾ ਬ੍ਰਿਧਿਤ ਭਈ ॥

तरुन भयो यूसफ अबला बृधित भई ॥

tarun bhayo yoosaf abalaa biradhit bhiee ||

ਹੋ ਤਾ ਕੋ ਚਿਤ ਤੇ ਰੀਤਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕੀ ਨਹਿ ਗਈ ॥੨੩॥

हो ता को चित ते रीति प्रीति की नहि गई ॥२३॥

ho taa ko chit te reet preet kee neh giee ||23||

ਮਾਰਿ ਮ੍ਰਿਗਨ ਯੂਸਫ ਤਹ ਇਕ ਦਿਨ ਆਇਯੋ ॥

मारि मृगन यूसफ तह इक दिन आइयो ॥

maar miragan yoosaf teh ik dhin aaiyo ||

ਪੂਛਨ ਕੇ ਮਿਸੁ ਤਾ ਕੋ ਹਾਥ ਲਗਾਇਯੋ ॥

पूछन के मिसु ता को हाथ लगाइयो ॥

poochhan ke mis taa ko haath lagaiyo ||

ਬਾਜ ਤਾਜ ਜੁਤ ਬਸਤ੍ਰ ਬਿਰਹ ਬਾਲਾ ਜਰਿਯੋ ॥

बाज ताज जुत बसत्र बिरह बाला जरियो ॥

baaj taaj jut basatr bireh baalaa jariyo ||

ਹੋ ਸੋ ਅੰਤਰ ਬਸਿ ਰਹਿਯੋ ਜੁ ਯਾ ਤੇ ਉਬਰਿਯੋ ॥੨੪॥

हो सो अंतर बसि रहियो जु या ते उबरियो ॥२४॥

ho so a(n)tar bas rahiyo ju yaa te ubariyo ||24||

ਹੇਰਿ ਬਾਲ ਕੋ ਰੂਪ ਚਕ੍ਰਿਤ ਯੂਸਫ ਭਯੋ ॥

हेरि बाल को रूप चकृत यूसफ भयो ॥

her baal ko roop chakirat yoosaf bhayo ||

ਜੋ ਤਿਹ ਮਨੋਰਥ ਹੁਤੋ ਵਹੇ ਤਾ ਕੋ ਦਯੋ ॥

जो तिह मनोरथ हुतो वहे ता को दयो ॥

jo teh manorath huto vahe taa ko dhayo ||

ਬਸਤ੍ਰ ਬਾਜ ਕੋ ਜਾਰਿ ਜਲੀਖਾ ਤਿਹ ਛਰਿਯੋ ॥

बसत्र बाज को जारि जलीखा तिह छरियो ॥

basatr baaj ko jaar jaleekhaa teh chhariyo ||

ਹੋ ਮਿਤ੍ਰ ਪੁਤ੍ਰ ਜ੍ਯੋਂ ਪਾਇ ਤਬੈ ਤਾ ਕੋ ਬਰਿਯੋ ॥੨੫॥

हो मित्र पुत्र ज्यों पाइ तबै ता को बरियो ॥२५॥

ho mitr putr jayo(n) pai tabai taa ko bariyo ||25||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਜਿਹ ਪਾਛੇ ਬਾਲਾ ਪਰੈ ਬਚਨ ਨ ਤਾ ਕੋ ਕੋਇ ॥

जिह पाछे बाला परै बचन न ता को कोइ ॥

jeh paachhe baalaa parai bachan na taa ko koi ||

ਸਭ ਛਲ ਸੋ ਤਾ ਕੋ ਛਲੈ ਸਿਵ ਸੁਰਪਤਿ ਕੋਊ ਹੋਇ ॥੨੬॥

सभ छल सो ता को छलै सिव सुरपति कोऊ होइ ॥२६॥

sabh chhal so taa ko chhalai siv surapat kouoo hoi ||26||

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਇਕ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੦੧॥੩੭੮੯॥ਅਫਜੂੰ॥

इति स्री चरित्र पख्याने तृया चरित्रे मंत्री भूप संबादे दोइ सौ इक चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२०१॥३७८९॥अफजूँ॥

eit sree charitr pakhayaane tirayaa charitre ma(n)tree bhoop sa(n)baadhe dhoi sau ik charitr samaapatam sat subham sat ||201||3789||afajoo(n)||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਉਗ੍ਰ ਸਿੰਘ ਰਾਜਾ ਬਡੋ ਕਾਸਿਕਾਰ ਕੋ ਨਾਥ ॥

उग्र सिंघ राजा बडो कासिकार को नाथ ॥

augr si(n)gh raajaa baddo kaasikaar ko naath ||

ਅਮਿਤ ਦਰਬੁ ਤਾ ਕੋ ਸਦਨ ਅਧਿਕ ਚੜਤ ਦਲ ਸਾਥ ॥੧॥

अमित दरबु ता को सदन अधिक चड़त दल साथ ॥१॥

amit dharab taa ko sadhan adhik chaRat dhal saath ||1||

ਚਪਲ ਕਲਾ ਤਾ ਕੀ ਸੁਤਾ ਸਭ ਸੁੰਦਰ ਤਿਹ ਅੰਗ ॥

चपल कला ता की सुता सभ सुँदर तिह अंग ॥

chapal kalaa taa kee sutaa sabh su(n)dhar teh a(n)g ||

ਕੈ ਅਨੰਗ ਕੀ ਆਤਮਜਾ ਕੈ ਆਪੈ ਆਨੰਗ ॥੨॥

कै अनंग की आतमजा कै आपै आनंग ॥२॥

kai ana(n)g kee aatamajaa kai aapai aana(n)g ||2||

ਸੁੰਦਰ ਐਠੀ ਸਿੰਘ ਲਖਿ ਤਬ ਹੀ ਲਯੋ ਬੁਲਾਇ ॥

सुँदर ऐठी सिंघ लखि तब ही लयो बुलाइ ॥

su(n)dhar aaiThee si(n)gh lakh tab hee layo bulai ||

ਕਾਮ ਕੇਲ ਚਿਰ ਲੌ ਕਿਯੌ ਹ੍ਰਿਦੈ ਹਰਖ ਉਪਜਾਇ ॥੩॥

काम केल चिर लौ कियौ हृदै हरख उपजाइ ॥३॥

kaam kel chir lau kiyau hiradhai harakh upajai ||3||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਨਿਤ ਪ੍ਰਤਿ ਤਾ ਸੋ ਕੇਲ ਕਮਾਵੈ ॥

नित प्रति ता सो केल कमावै ॥

nit prat taa so kel kamaavai ||

ਛੈਲਿਹਿ ਛੈਲ ਨ ਛੋਰਿਯੋ ਭਾਵੈ ॥

छैलिहि छैल न छोरियो भावै ॥

chhaileh chhail na chhoriyo bhaavai ||

ਏਕੈ ਸਦਨ ਮਾਝ ਤਿਹ ਰਾਖ੍ਯੋ ॥

एकै सदन माझ तिह राख्यो ॥

ekai sadhan maajh teh raakhayo ||

ਕਾਹੂ ਸਾਥ ਭੇਦ ਨਹਿ ਭਾਖ੍ਯੋ ॥੪॥

काहू साथ भेद नहि भाख्यो ॥४॥

kaahoo saath bhedh neh bhaakhayo ||4||

ਕੇਤਿਕ ਦਿਨਨ ਬ੍ਯਾਹਿ ਤਿਹ ਭਯੋ ॥

केतिक दिनन ब्याहि तिह भयो ॥

ketik dhinan bayaeh teh bhayo ||

ਤਾ ਕੋ ਨਾਥ ਲੈਨ ਤਿਹ ਆਯੋ ॥

ता को नाथ लैन तिह आयो ॥

taa ko naath lain teh aayo ||

ਕਾਮ ਕੇਲ ਤਾ ਸੋ ਉਪਜਾਯੋ ॥

काम केल ता सो उपजायो ॥

kaam kel taa so upajaayo ||

ਸੋਇ ਰਹਿਯੋ ਅਤਿ ਹੀ ਸੁਖ ਪਾਯੋ ॥੫॥

सोइ रहियो अति ही सुख पायो ॥५॥

soi rahiyo at hee sukh paayo ||5||

ਤ੍ਰਿਯ ਕੌ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਨ ਤਾ ਤੇ ਭਈ ॥

तृय कौ तृपति न ता ते भई ॥

tiray kau tirapat na taa te bhiee ||

ਛੋਰਿ ਸੰਦੂਕ ਜਾਰ ਪੈ ਗਈ ॥

छोरि संदूक जार पै गई ॥

chhor sa(n)dhook jaar pai giee ||

ਅਧਿਕ ਮਿਤ੍ਰ ਤਬ ਤਾਹਿ ਰਿਝਾਯੋ ॥

अधिक मित्र तब ताहि रिझायो ॥

adhik mitr tab taeh rijhaayo ||

ਕਾਮ ਕੇਲ ਚਿਰ ਲਗੇ ਕਮਾਯੋ ॥੬॥

काम केल चिर लगे कमायो ॥६॥

kaam kel chir lage kamaayo ||6||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਕਹਾ ਭਯੋ ਬਲਵੰਤ ਭਯੋ ਭੋਗ ਨ ਚਿਰ ਲੌ ਕੀਨ ॥

कहा भयो बलवंत भयो भोग न चिर लौ कीन ॥

kahaa bhayo balava(n)t bhayo bhog na chir lau keen ||

ਆਪ ਨ ਕਛੁ ਸੁਖ ਪਾਇਯੋ ਕਛੁ ਨ ਤਰੁਨਿ ਸੁਖ ਦੀਨ ॥੭॥

आप न कछु सुख पाइयो कछु न तरुनि सुख दीन ॥७॥

aap na kachh sukh paiyo kachh na tarun sukh dheen ||7||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਸੋ ਤਰੁਨੀ ਕੋ ਪੁਰਖ ਰਿਝਾਵੈ ॥

सो तरुनी को पुरख रिझावै ॥

so tarunee ko purakh rijhaavai ||

ਬਹੁਤ ਚਿਰ ਲਗੈ ਭੋਗ ਕਮਾਵੈ ॥

बहुत चिर लगै भोग कमावै ॥

bahut chir lagai bhog kamaavai ||

ਤਾ ਕੋ ਐਂਚਿ ਆਪੁ ਸੁਖੁ ਲੇਵੈ ॥

ता को ऐंचि आपु सुखु लेवै ॥

taa ko aai(n)ch aap sukh levai ||

ਅਪਨੋ ਸੁਖ ਅਬਲਾ ਕੋ ਦੇਵੈ ॥੮॥

अपनो सुख अबला को देवै ॥८॥

apano sukh abalaa ko dhevai ||8||

ਐਸੇ ਬਲੀ ਕੈਸ ਕੋਊ ਹੋਈ ॥

ऐसे बली कैस कोऊ होई ॥

aaise balee kais kouoo hoiee ||

ਤਾ ਪਰ ਤ੍ਰਿਯਾ ਨ ਰੀਝਤ ਕੋਈ ॥

ता पर तृया न रीझत कोई ॥

taa par tirayaa na reejhat koiee ||

ਜੋ ਚਿਰ ਚਿਮਟਿ ਕਲੋਲ ਕਮਾਵੈ ॥

जो चिर चिमटि कलोल कमावै ॥

jo chir chimaT kalol kamaavai ||

ਵਹੈ ਤਰੁਨਿ ਕੋ ਚਿਤ ਚੁਰਾਵੈ ॥੯॥

वहै तरुनि को चित चुरावै ॥९॥

vahai tarun ko chit churaavai ||9||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਚਿਮਟਿ ਚਿਮਟਿ ਤਿਹ ਮੀਤ ਸੌ ਗਰੇ ਗਈ ਲਪਟਾਇ ॥

चिमटि चिमटि तिह मीत सौ गरे गई लपटाइ ॥

chimaT chimaT teh meet sau gare giee lapaTai ||

ਸ੍ਰਵਨ ਚਟਾਕੋ ਨਾਥ ਸੁਨਿ ਜਾਗ੍ਯੋ ਨੀਂਦ ਗਵਾਇ ॥੧੦॥

स्रवन चटाको नाथ सुनि जाग्यो नींद गवाइ ॥१०॥

sravan chaTaako naath sun jaagayo nee(n)dh gavai ||10||

ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਅਤਿ ਰਤਿ ਕਰੀ ਜੈਸੀ ਕਰੈ ਨ ਕੋਇ ॥

लपटि लपटि अति रति करी जैसी करै न कोइ ॥

lapaT lapaT at rat karee jaisee karai na koi ||

ਸ੍ਰਮਿਤ ਭਏ ਤਰੁਨੀ ਤਰੁਨ ਰਹੇ ਤਹਾ ਹੀ ਸੋਇ ॥੧੧॥

स्रमित भए तरुनी तरुन रहे तहा ही सोइ ॥११॥

sramit bhe tarunee tarun rahe tahaa hee soi ||11||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਜਬ ਤ੍ਰਿਯ ਜਾਰ ਸਹਿਤ ਸ੍ਵੈ ਗਈ ॥

जब तृय जार सहित स्वै गई ॥

jab tiray jaar sahit savai giee ||

ਪਰੇ ਪਰੇ ਤਿਹ ਨਾਥ ਤਕਈ ॥

परे परे तिह नाथ तकई ॥

pare pare teh naath takiee ||

ਪਕਰੇ ਕੇਸ ਛੁਟੇ ਲਹਲਹੇ ॥

पकरे केस छुटे लहलहे ॥

pakare kes chhuTe lahalahe ||

ਜਾਨੁਕ ਸਰਪ ਗਾਰਰੂ ਗਹੇ ॥੧੨॥

जानुक सरप गाररू गहे ॥१२॥

jaanuk sarap gaararoo gahe ||12||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਅੰਗਰੇਜੀ ਗਹਿ ਕੈ ਛੁਰੀ ਤਾ ਕੀ ਗ੍ਰੀਵ ਤਕਾਇ ॥

अंगरेजी गहि कै छुरी ता की ग्रीव तकाइ ॥

a(n)garejee geh kai chhuree taa kee greev takai ||

ਤਾਨਿਕ ਦਬਾਈ ਇਹ ਦਿਸਾ ਉਹਿ ਦਿਸਿ ਨਿਕਸੀ ਜਾਇ ॥੧੩॥

तानिक दबाई इह दिसा उहि दिसि निकसी जाइ ॥१३॥

taanik dhabaiee ieh dhisaa uh dhis nikasee jai ||13||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਛੁਰਕੀ ਭਏ ਜਾਰ ਕੌ ਘਾਯੋ ॥

छुरकी भए जार कौ घायो ॥

chhurakee bhe jaar kau ghaayo ||

ਨਿਜੁ ਨਾਰੀ ਤਨ ਕਛੁ ਨ ਜਤਾਯੋ ॥

निजु नारी तन कछु न जतायो ॥

nij naaree tan kachh na jataayo ||

ਤਾ ਕੋ ਤਪਤ ਰੁਧਿਰ ਜਬ ਲਾਗਿਯੋ ॥

ता को तपत रुधिर जब लागियो ॥

taa ko tapat rudhir jab laagiyo ||

ਤਬ ਹੀ ਕੋਪਿ ਨਾਰਿ ਕੋ ਜਾਗਿਯੋ ॥੧੪॥

तब ही कोपि नारि को जागियो ॥१४॥

tab hee kop naar ko jaagiyo ||14||

ਛੁਰਕੀ ਵਹੈ ਹਾਥ ਮੈ ਲਈ ॥

छुरकी वहै हाथ मै लई ॥

chhurakee vahai haath mai liee ||

ਪਤਿ ਕੇ ਪਕਰਿ ਕੰਠ ਮੋ ਦਈ ॥

पति के पकरि कंठ मो दई ॥

pat ke pakar ka(n)Th mo dhiee ||

ਅਜ ਜ੍ਯੋ ਤਾਹਿ ਜਬੈ ਕਰਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥

अज ज्यो ताहि जबै करि डारियो ॥

aj jayo taeh jabai kar ddaariyo ||

ਬਾਰ ਦੁਹਨ ਇਹ ਭਾਤਿ ਪੁਕਾਰਿਯੋ ॥੧੫॥

बार दुहन इह भाति पुकारियो ॥१५॥

baar dhuhan ieh bhaat pukaariyo ||15||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਮੋਰੇ ਨਾਥ ਬਿਰਕਤ ਹ੍ਵੈ ਬਨ ਕੋ ਕਿਯੋ ਪਯਾਨ ॥

मोरे नाथ बिरकत ह्वै बन को कियो पयान ॥

more naath birakat havai ban ko kiyo payaan ||

ਬਾਰਿ ਸਕਲ ਘਰ ਉਠਿ ਗਏ ਸੰਕਾ ਛਾਡਿ ਨਿਦਾਨ ॥੧੬॥

बारि सकल घर उठि गए संका छाडि निदान ॥१६॥

baar sakal ghar uTh ge sa(n)kaa chhaadd nidhaan ||16||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਤਾ ਤੇ ਕਛੂ ਉਪਾਇ ਬਨੈਯੈ ॥

ता ते कछू उपाइ बनैयै ॥

taa te kachhoo upai banaiyai ||

ਖੋਜਿ ਨਾਥ ਬਨ ਤੇ ਗ੍ਰਿਹ ਲਯੈਯੈ ॥

खोजि नाथ बन ते गृह लयैयै ॥

khoj naath ban te gireh layaiyai ||

ਤਾ ਕੋ ਹੇਰਿ ਪਾਨਿ ਮੈ ਪੀਵੌ ॥

ता को हेरि पानि मै पीवौ ॥

taa ko her paan mai peevau ||

ਬਿਨੁ ਦੇਖੈ ਨੈਨਾ ਦੋਊ ਸੀਵੌ ॥੧੭॥

बिनु देखै नैना दोऊ सीवौ ॥१७॥

bin dhekhai nainaa dhouoo seevau ||17||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਖੋਜਿ ਖੋਜਿ ਬਨ ਲੋਗ ਸਭੈ ਆਵਤ ਭਏ ॥

खोजि खोजि बन लोग सभै आवत भए ॥

khoj khoj ban log sabhai aavat bhe ||

ਕਹੈ ਤ੍ਰਿਯਾ ਤਵ ਨਾਥ ਨ ਹਾਥ ਕਹੂੰ ਅਏ ॥

कहै तृया तव नाथ न हाथ कहूँ अए ॥

kahai tirayaa tav naath na haath kahoo(n) ae ||

ਆਇ ਨਿਕਟਿ ਤਾ ਕੌ ਸਭ ਹੀ ਸਮੁਝਾਵਹੀ ॥

आइ निकटि ता कौ सभ ही समुझावही ॥

aai nikaT taa kau sabh hee samujhaavahee ||

ਹੋ ਭੂਲੇ ਲੋਕ ਅਜਾਨ ਮਰਮ ਨਹਿ ਪਾਵਹੀ ॥੧੮॥

हो भूले लोक अजान मरम नहि पावही ॥१८॥

ho bhoole lok ajaan maram neh paavahee ||18||

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਦੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੦੨॥੩੮੦੭॥ਅਫਜੂੰ॥

इति स्री चरित्र पख्याने तृया चरित्रे मंत्री भूप संबादे दोइ सौ दो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२०२॥३८०७॥अफजूँ॥

eit sree charitr pakhayaane tirayaa charitre ma(n)tree bhoop sa(n)baadhe dhoi sau dho charitr samaapatam sat subham sat ||202||3807||afajoo(n)||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਨਰਾਕਸੁਰ ਰਾਜਾ ਬਡੋ ਗੂਆਹਟੀ ਕੋ ਰਾਇ ॥

नराकसुर राजा बडो गूआहटी को राइ ॥

naraakasur raajaa baddo gooaahaTee ko rai ||

ਜੀਤਿ ਜੀਤਿ ਰਾਜਾਨ ਕੀ ਦੁਹਿਤਾ ਲੇਤ ਛਿਨਾਇ ॥੧॥

जीति जीति राजान की दुहिता लेत छिनाइ ॥१॥

jeet jeet raajaan kee dhuhitaa let chhinai ||1||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਤਿਨ ਇਕ ਬਿਵਤ ਜਗ੍ਯ ਕੋ ਕੀਨੋ ॥

तिन इक बिवत जग्य को कीनो ॥

tin ik bivat jagay ko keeno ||

ਏਕ ਲਛ ਰਾਜਾ ਗਹਿ ਲੀਨੋ ॥

एक लछ राजा गहि लीनो ॥

ek lachh raajaa geh leeno ||

ਜੌ ਇਕ ਔਰ ਬੰਦ ਨ੍ਰਿਪ ਪਰੈ ॥

जौ इक और बंद नृप परै ॥

jau ik aauar ba(n)dh nirap parai ||

ਤਿਨ ਨ੍ਰਿਪ ਮੇਧ ਜਗ੍ਯ ਕਰਿ ਬਰੈ ॥੨॥

तिन नृप मेध जग्य करि बरै ॥२॥

tin nirap medh jagay kar barai ||2||

ਪ੍ਰਥਮ ਕੋਟ ਲੋਹਾ ਕੋ ਰਾਜੈ ॥

प्रथम कोट लोहा को राजै ॥

pratham koT lohaa ko raajai ||

ਦੁਤਿਯ ਤਾਬ੍ਰ ਕੇ ਦੁਰਗ ਬਿਰਾਜੈ ॥

दुतिय ताब्र के दुरग बिराजै ॥

dhutiy taabr ke dhurag biraajai ||

ਤੀਜੋ ਅਸਟ ਧਾਮ ਗੜ ਸੋਹੈ ॥

तीजो असट धाम गड़ सोहै ॥

teejo asaT dhaam gaR sohai ||

ਚੌਥ ਸਿਕਾ ਕੋ ਕਿਲੋ ਕਰੋਹੈ ॥੩॥

चौथ सिका को किलो करोहै ॥३॥

chauath sikaa ko kilo karohai ||3||

ਬਹੁਰਿ ਫਟਕ ਕੋ ਕੋਟ ਬਨਾਯੋ ॥

बहुरि फटक को कोट बनायो ॥

bahur faTak ko koT banaayo ||

ਜਿਹ ਲਖਿ ਰੁਦ੍ਰਾਚਲ ਸਿਰ ਨ੍ਯਾਯੋ ॥

जिह लखि रुद्राचल सिर न्यायो ॥

jeh lakh rudhraachal sir nayaayo ||

ਖਸਟਮ ਦੁਰਗ ਰੁਕਮ ਕੋ ਸੋਹੈ ॥

खसटम दुरग रुकम को सोहै ॥

khasaTam dhurag rukam ko sohai ||

ਜਾ ਕੇ ਤੀਰ ਬ੍ਰਹਮਪੁਰ ਕੋਹੈ ॥੪॥

जा के तीर ब्रहमपुर कोहै ॥४॥

jaa ke teer brahamapur kohai ||4||

ਸਪਤਮ ਗੜ ਸੋਨਾ ਕੋ ਰਾਜੈ ॥

सपतम गड़ सोना को राजै ॥

sapatam gaR sonaa ko raajai ||

ਜਾ ਕੋ ਲੰਕ ਬੰਕ ਲਖਿ ਲਾਜੈ ॥

जा को लंक बंक लखि लाजै ॥

jaa ko la(n)k ba(n)k lakh laajai ||

ਤਾ ਕੇ ਮਧ੍ਯ ਆਪੁ ਨ੍ਰਿਪ ਰਹੈ ॥

ता के मध्य आपु नृप रहै ॥

taa ke madhay aap nirap rahai ||

ਆਨਿ ਨ ਮਾਨੈ ਜੋ ਤਿਹ ਗਹੈ ॥੫॥

आनि न मानै जो तिह गहै ॥५॥

aan na maanai jo teh gahai ||5||

ਜੌ ਨ੍ਰਿਪ ਔਰ ਹਾਥ ਤਿਹ ਆਵੈ ॥

जौ नृप और हाथ तिह आवै ॥

jau nirap aauar haath teh aavai ||

ਤਬ ਵਹੁ ਸਭ ਰਾਜਾ ਕਹ ਘਾਵੈ ॥

तब वहु सभ राजा कह घावै ॥

tab vahu sabh raajaa keh ghaavai ||

ਸੋਰਹ ਸਹਸ ਰਾਨਿਯਨ ਬਰੈ ॥

सोरह सहस रानियन बरै ॥

soreh sahas raaniyan barai ||

ਨਰਾਮੇਧ ਨ੍ਰਿਪ ਪੂਰਨ ਕਰੈ ॥੬॥

नरामेध नृप पूरन करै ॥६॥

naraamedh nirap pooran karai ||6||

ਇਕ ਰਾਨੀ ਯੌ ਬਚਨ ਉਚਾਰਾ ॥

इक रानी यौ बचन उचारा ॥

eik raanee yau bachan uchaaraa ||

ਦ੍ਵਾਰਾਵਤਿ ਉਗ੍ਰੇਸੁਜਿਆਰਾ ॥

द्वारावति उग्रेसुजिआरा ॥

dhavaiaaraavat ugresujiaaraa ||

ਜੌ ਤੂ ਤਾਹਿ ਜੀਤਿ ਕੈ ਲ੍ਯਾਵੈ ॥

जौ तू ताहि जीति कै ल्यावै ॥

jau too taeh jeet kai layaavai ||

ਤਬ ਯਹ ਹੋਮ ਜਗ੍ਯ ਨ੍ਰਿਪ ਪਾਵੈ ॥੭॥

तब यह होम जग्य नृप पावै ॥७॥

tab yeh hom jagay nirap paavai ||7||