ਸਰਖਤ ਕ੍ਯੋ ਨ ਲਿਖਾਇ ਮੰਗਾਇਨ ਲੀਜਿਯੈ ॥

सरखत क्यो न लिखाइ मंगाइन लीजियै ॥

sarakhat kayo na likhai ma(n)gain leejiyai ||

ਹੋ ਧਾਮ ਸਹਿਤ ਸਭ ਜਾਇ ਖਜਾਨੋ ਲੀਜਿਯੈ ॥੮॥

हो धाम सहित सभ जाइ खजानो लीजियै ॥८॥

ho dhaam sahit sabh jai khajaano leejiyai ||8||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਚਿੰਤ ਕਰੀ ਇਸਤ੍ਰਿਨ ਜੁ ਹਮ ਲੈਹੈ ਇਹ ਧਨ ਘਾਇ ॥

चिंत करी इसतृन जु हम लैहै इह धन घाइ ॥

chi(n)t karee isatiran ju ham laihai ieh dhan ghai ||

ਹ੍ਯਾਂ ਕੋ ਦਰਬੁ ਕਰ ਆਇ ਹੈ ਹੁਆਂ ਕੋ ਲਯੋ ਨ ਜਾਇ ॥੯॥

ह्याँ को दरबु कर आइ है हुआँ को लयो न जाइ ॥९॥

hayaa(n) ko dharab kar aai hai huaa(n) ko layo na jai ||9||

ਤਾ ਤੇ ਅਬੈ ਮੰਗਾਇ ਕੈ ਸਰਖਤ ਲੇਹੁ ਲਿਖਾਇ ॥

ता ते अबै मंगाइ कै सरखत लेहु लिखाइ ॥

taa te abai ma(n)gai kai sarakhat leh likhai ||

ਧਾਮ ਸਹਿਤ ਯਾ ਕੌ ਦਰਬ ਲੇਹਿ ਸਹਿਰ ਮੈ ਜਾਇ ॥੧੦॥

धाम सहित या कौ दरब लेहि सहिर मै जाइ ॥१०॥

dhaam sahit yaa kau dharab leh sahir mai jai ||10||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਸਰਖਤ ਲਿਯੋ ਲਿਖਾਇ ਸੁ ਤੁਰਤੁ ਮੰਗਾਇ ਕੈ ॥

सरखत लियो लिखाइ सु तुरतु मंगाइ कै ॥

sarakhat liyo likhai su turat ma(n)gai kai ||

ਇਹੈ ਤ੍ਰਿਯਾ ਤਿਨ ਤਾ ਮੈ ਲਿਖਿਯੌ ਰਿਸਾਇ ਕੈ ॥

इहै तृया तिन ता मै लिखियौ रिसाइ कै ॥

eihai tirayaa tin taa mai likhiyau risai kai ||

ਮੋਹਿ ਏਕਲੋ ਜਾਨਿ ਫਾਸ ਗਰ ਡਾਰਿ ਕਰਿ ॥

मोहि एकलो जानि फास गर डारि करि ॥

moh ekalo jaan faas gar ddaar kar ||

ਹੋ ਸਰਖਤ ਲਿਯੋ ਲਿਖਾਇ ਬਸਤ੍ਰ ਧਨ ਮੋਹਿ ਹਰਿ ॥੧੧॥

हो सरखत लियो लिखाइ बसत्र धन मोहि हरि ॥११॥

ho sarakhat liyo likhai basatr dhan moh har ||11||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਤਾ ਕੌ ਛੋਰਿ ਫਾਸ ਤੇ ਦਿਯੋ ॥

ता कौ छोरि फास ते दियो ॥

taa kau chhor faas te dhiyo ||

ਆਪੁ ਨਗਰ ਕੋ ਮਾਰਗ ਲਿਯੋ ॥

आपु नगर को मारग लियो ॥

aap nagar ko maarag liyo ||

ਜਬ ਸਰਖਤ ਕਾਜਿਯਹਿ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥

जब सरखत काजियहि निहारियो ॥

jab sarakhat kaajiyeh nihaariyo ||

ਤਿਨ ਕੌ ਚੌਕ ਚਾਦਨੀ ਮਾਰਿਯੋ ॥੧੨॥

तिन कौ चौक चादनी मारियो ॥१२॥

tin kau chauak chaadhanee maariyo ||12||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਤੁੰਦ ਕਲਾ ਤਬ ਬਨ ਬਿਖੈ ਐਸੋ ਚਤਿਰ ਬਨਾਇ ॥

तुँद कला तब बन बिखै ऐसो चतिर बनाइ ॥

tu(n)dh kalaa tab ban bikhai aaiso chatir banai ||

ਪ੍ਰਾਨ ਰਾਖਿ ਧਨ ਰਾਖਿਯੋ ਉਨ ਇਸਤ੍ਰਿਨਿ ਕੋ ਘਾਇ ॥੧੩॥

प्रान राखि धन राखियो उन इसतृनि को घाइ ॥१३॥

praan raakh dhan raakhiyo un isatiran ko ghai ||13||

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਬਾਸਠਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੬੨॥੩੨੨੪॥ਅਫਜੂੰ॥

इति स्री चरित्र पख्याने तृया चरित्रे मंत्री भूप संबादे इक सौ बासठवो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥१६२॥३२२४॥अफजूँ॥

eit sree charitr pakhayaane tirayaa charitre ma(n)tree bhoop sa(n)baadhe ik sau baasaThavo charitr samaapatam sat subham sat ||162||3224||afajoo(n)||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਗ੍ਵਾਰਿਏਰ ਗੜ ਮੋ ਰਹੈ ਭਦ੍ਰ ਸੈਨ ਨ੍ਰਿਪ ਨਾਮ ॥

ग्वारिएर गड़ मो रहै भद्र सैन नृप नाम ॥

gavaiaarier gaR mo rahai bhadhr sain nirap naam ||

ਜਾ ਕੋ ਜੀਵ ਜਗਤ੍ਰ ਕੇ ਜਪਤ ਆਠਹੂ ਜਾਮ ॥੧॥

जा को जीव जगत्र के जपत आठहू जाम ॥१॥

jaa ko jeev jagatr ke japat aaThahoo jaam ||1||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਬਿਜੈ ਕੁਅਰਿ ਤਾ ਕੀ ਬਰ ਨਾਰੀ ॥

बिजै कुअरि ता की बर नारी ॥

bijai kuar taa kee bar naaree ||

ਨਿਜੁ ਹਾਥਨ ਬਿਧਿ ਜਨੁਕ ਸਵਾਰੀ ॥

निजु हाथन बिधि जनुक सवारी ॥

nij haathan bidh januk savaaree ||

ਅਪ੍ਰਮਾਨ ਤਿਹ ਪ੍ਰਭਾ ਬਿਰਾਜੈ ॥

अप्रमान तिह प्रभा बिराजै ॥

apramaan teh prabhaa biraajai ||

ਜਾ ਕੌ ਨਿਰਖਿ ਚੰਦ੍ਰਮਾ ਲਾਜੈ ॥੨॥

जा कौ निरखि चंद्रमा लाजै ॥२॥

jaa kau nirakh cha(n)dhramaa laajai ||2||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਭਦ੍ਰ ਸੈਨ ਨ੍ਰਿਪ ਏਕ ਦਿਨ ਖੇਲਨ ਚੜਿਯੋ ਸਿਕਾਰ ॥

भद्र सैन नृप एक दिन खेलन चड़ियो सिकार ॥

bhadhr sain nirap ek dhin khelan chaRiyo sikaar ||

ਜਾਨ ਬੈਰਿਯਨ ਘਾਤ ਤਿਹ ਤਾ ਕੌ ਦਿਯੋ ਸੰਘਾਰ ॥੩॥

जान बैरियन घात तिह ता कौ दियो संघार ॥३॥

jaan bairiyan ghaat teh taa kau dhiyo sa(n)ghaar ||3||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਚਲੀ ਖਬਰਿ ਰਾਨੀ ਪਹਿ ਆਈ ॥

चली खबरि रानी पहि आई ॥

chalee khabar raanee peh aaiee ||

ਰਾਜਾ ਹਨੇ ਬੈਰਿਯਨ ਜਾਈ ॥

राजा हने बैरियन जाई ॥

raajaa hane bairiyan jaiee ||

ਤਬ ਰਾਨੀ ਮਨ ਮੰਤ੍ਰ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥

तब रानी मन मंत्र बिचारियो ॥

tab raanee man ma(n)tr bichaariyo ||

ਸੁ ਮੈ ਚੌਪਈ ਮੋ ਕਹਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥੪॥

सु मै चौपई मो कहि डारियो ॥४॥

s mai chauapiee mo keh ddaariyo ||4||

ਸੁਤ ਬਾਲਕ ਹਮਰੋ ਬਿਧਿ ਕੀਨੋ ॥

सुत बालक हमरो बिधि कीनो ॥

sut baalak hamaro bidh keeno ||

ਨਾਥ ਮਾਰਗ ਸੁਰ ਪੁਰ ਕੋ ਲੀਨੋ ॥

नाथ मारग सुर पुर को लीनो ॥

naath maarag sur pur ko leeno ||

ਤਾ ਤੇ ਇਹੈ ਚਰਿਤ੍ਰ ਬਿਚਾਰੋ ॥

ता ते इहै चरित्र बिचारो ॥

taa te ihai charitr bichaaro ||

ਛਲ ਕਰਿ ਤਿਨ ਬੈਰਿਨ ਕੋ ਮਾਰੋ ॥੫॥

छल करि तिन बैरिन को मारो ॥५॥

chhal kar tin bairin ko maaro ||5||

ਲਿਖ ਪਤ੍ਰੀ ਤਿਨ ਤੀਰ ਪਠਾਈ ॥

लिख पत्री तिन तीर पठाई ॥

likh patree tin teer paThaiee ||

ਨ੍ਰਿਪ ਜੋ ਕਰੀ ਤੈਸਿਯੈ ਪਾਈ ॥

नृप जो करी तैसियै पाई ॥

nirap jo karee taisiyai paiee ||

ਸੂਰਜ ਕਲਾ ਦੁਹਿਤਾ ਕੌ ਲੀਜੈ ॥

सूरज कला दुहिता कौ लीजै ॥

sooraj kalaa dhuhitaa kau leejai ||

ਹਮ ਸਭ ਕੀ ਪ੍ਰਤਿਪਾਰਾ ਕੀਜੈ ॥੬॥

हम सभ की प्रतिपारा कीजै ॥६॥

ham sabh kee pratipaaraa keejai ||6||

ਪਤ੍ਰੀ ਬਾਚਿ ਫੂਲਿ ਜੜ ਗਏ ॥

पत्री बाचि फूलि जड़ गए ॥

patree baach fool jaR ge ||

ਜੋਰਿ ਬਰਾਤਹਿ ਆਵਤ ਭਏ ॥

जोरि बरातहि आवत भए ॥

jor baraateh aavat bhe ||

ਜਬ ਹੀ ਭਦ੍ਰ ਸੈਨ ਪੁਰ ਆਏ ॥

जब ही भद्र सैन पुर आए ॥

jab hee bhadhr sain pur aae ||

ਤਬ ਰਾਨੀ ਯੌ ਬਚਨ ਸੁਨਾਏ ॥੭॥

तब रानी यौ बचन सुनाए ॥७॥

tab raanee yau bachan sunaae ||7||

ਏਕ ਏਕ ਸਾਊ ਹ੍ਯਾਂ ਆਵਹਿ ॥

एक एक साऊ ह्याँ आवहि ॥

ek ek saauoo hayaa(n) aaveh ||

ਹਮ ਤੇ ਪਾਵ ਪੁਜਾਵਤ ਜਾਵਹਿ ॥

हम ते पाव पुजावत जावहि ॥

ham te paav pujaavat jaaveh ||

ਤਾ ਪਾਛੇ ਆਪੁਨ ਨ੍ਰਿਪ ਆਵੈ ॥

ता पाछे आपुन नृप आवै ॥

taa paachhe aapun nirap aavai ||

ਸੂਰਜ ਕਲਾ ਕੋ ਲੈ ਘਰ ਜਾਵੈ ॥੮॥

सूरज कला को लै घर जावै ॥८॥

sooraj kalaa ko lai ghar jaavai ||8||

ਹਮਰੇ ਧਾਮ ਰੀਤਿ ਇਹ ਪਰੀ ॥

हमरे धाम रीति इह परी ॥

hamare dhaam reet ieh paree ||

ਤਾ ਤੇ ਜਾਤ ਦੂਰਿ ਨਹਿ ਕਰੀ ॥

ता ते जात दूरि नहि करी ॥

taa te jaat dhoor neh karee ||

ਏਕ ਏਕ ਜੋਧਾ ਪ੍ਰਥਮਾਵਹਿ ॥

एक एक जोधा प्रथमावहि ॥

ek ek jodhaa prathamaaveh ||

ਤਾ ਪਾਛੈ ਰਾਜਾ ਕੌ ਲ੍ਯਾਵਹਿ ॥੯॥

ता पाछै राजा कौ ल्यावहि ॥९॥

taa paachhai raajaa kau layaaveh ||9||

ਏਕ ਏਕ ਸਾਊ ਤਹ ਆਯੋ ॥

एक एक साऊ तह आयो ॥

ek ek saauoo teh aayo ||

ਡਾਰਿ ਡਾਰਿ ਫਾਸੀ ਤ੍ਰਿਯ ਘਾਯੋ ॥

डारि डारि फासी तृय घायो ॥

ddaar ddaar faasee tiray ghaayo ||

ਏਕ ਸੰਘਾਰਿ ਡਾਰਿ ਕਰਿ ਦੀਜੈ ॥

एक संघारि डारि करि दीजै ॥

ek sa(n)ghaar ddaar kar dheejai ||

ਦੂਸਰ ਕੌ ਯੌ ਹੀ ਬਧ ਕੀਜੈ ॥੧੦॥

दूसर कौ यौ ही बध कीजै ॥१०॥

dhoosar kau yau hee badh keejai ||10||

ਸਭ ਸੂਰਨ ਕੋ ਪ੍ਰਥਮ ਸੰਘਾਰਿਯੋ ॥

सभ सूरन को प्रथम संघारियो ॥

sabh sooran ko pratham sa(n)ghaariyo ||

ਮਾਰਿ ਭੋਹਰਨ ਭੀਤਰਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥

मारि भोहरन भीतरि डारियो ॥

maar bhoharan bheetar ddaariyo ||

ਤਾ ਪਾਛੇ ਨ੍ਰਿਪ ਬੋਲ ਪਠਾਯੋ ॥

ता पाछे नृप बोल पठायो ॥

taa paachhe nirap bol paThaayo ||

ਰਾਨੀ ਡਾਰਿ ਫਾਸ ਗਰ ਘਾਯੋ ॥੧੧॥

रानी डारि फास गर घायो ॥११॥

raanee ddaar faas gar ghaayo ||11||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਸਭ ਸੂਰਾ ਪ੍ਰਥਮੈ ਹਨੇ ਬਹੁਰਿ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੌ ਕੂਟਿ ॥

सभ सूरा प्रथमै हने बहुरि नृपति कौ कूटि ॥

sabh sooraa prathamai hane bahur nirapat kau kooT ||

ਜੋ ਲਸਕਰ ਬਾਕੀ ਬਚਿਯੋ ਸੋ ਸਭ ਲੀਨੋ ਲੂਟਿ ॥੧੨॥

जो लसकर बाकी बचियो सो सभ लीनो लूटि ॥१२॥

jo lasakar baakee bachiyo so sabh leeno looT ||12||

ਸਭ ਬੈਰਿਨ ਕੌ ਘਾਇ ਕੈ ਸੁਤ ਕੌ ਰਾਜ ਬੈਠਾਇ ॥

सभ बैरिन कौ घाइ कै सुत कौ राज बैठाइ ॥

sabh bairin kau ghai kai sut kau raaj baiThai ||

ਪੁਨਿ ਪਤਿ ਕੇ ਫੈਂਟਾ ਭਏ ਜਰੀ ਮ੍ਰਿਦੰਗ ਬਜਾਇ ॥੧੩॥

पुनि पति के फैंटा भए जरी मृदंग बजाइ ॥१३॥

pun pat ke fai(n)Taa bhe jaree miradha(n)g bajai ||13||

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਤ੍ਰਿਸਠਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੬੩॥੩੨੩੭॥ਅਫਜੂੰ॥

इति स्री चरित्र पख्याने तृया चरित्रे मंत्री भूप संबादे इक सौ तृसठवो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥१६३॥३२३७॥अफजूँ॥

eit sree charitr pakhayaane tirayaa charitre ma(n)tree bhoop sa(n)baadhe ik sau tirasaThavo charitr samaapatam sat subham sat ||163||3237||afajoo(n)||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਉਦੈ ਪੁਰੀ ਖੁਰਰਮ ਕੀ ਨਾਰੀ ॥

उदै पुरी खुररम की नारी ॥

audhai puree khuraram kee naaree ||

ਹਜਰਤਿ ਕੌ ਪ੍ਰਾਨਨ ਤੇ ਪ੍ਯਾਰੀ ॥

हजरति कौ प्रानन ते प्यारी ॥

hajarat kau praanan te payaaree ||

ਮੁਖ ਸੂਖਤ ਜੀ ਜੀ ਤਿਹ ਕਰਤੇ ॥

मुख सूखत जी जी तिह करते ॥

mukh sookhat jee jee teh karate ||

ਅਨਤ ਨ ਲਖੇ ਤਵਨ ਕੇ ਡਰਤੇ ॥੧॥

अनत न लखे तवन के डरते ॥१॥

anat na lakhe tavan ke ddarate ||1||

ਬੇਗਮ ਬਾਗ ਏਕ ਦਿਨ ਚਲੀ ॥

बेगम बाग एक दिन चली ॥

begam baag ek dhin chalee ||

ਸੋਰਹ ਸਤ ਲੀਨੋ ਸੰਗ ਅਲੀ ॥

सोरह सत लीनो संग अली ॥

soreh sat leeno sa(n)g alee ||

ਸੁੰਦਰ ਨਰ ਇਕ ਪੇਖਤ ਭਈ ॥

सुँदर नर इक पेखत भई ॥

su(n)dhar nar ik pekhat bhiee ||

ਤ੍ਰਿਯ ਕੌ ਭੂਲਿ ਸਕਲ ਸੁਧਿ ਗਈ ॥੨॥

तृय कौ भूलि सकल सुधि गई ॥२॥

tiray kau bhool sakal sudh giee ||2||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਜੋਬਨ ਕੁਅਰਿ ਸਖੀ ਹੁਤੀ ਲੀਨੀ ਨਿਕਟ ਬੁਲਾਇ ॥

जोबन कुअरि सखी हुती लीनी निकट बुलाइ ॥

joban kuar sakhee hutee leenee nikaT bulai ||

ਉਦੈ ਪੁਰੀ ਤਾ ਸੌ ਸਕਲ ਭੇਦ ਕਹਿਯੋ ਸਮਝਾਇ ॥੩॥

उदै पुरी ता सौ सकल भेद कहियो समझाइ ॥३॥

audhai puree taa sau sakal bhedh kahiyo samajhai ||3||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਕਾਨਿ ਕਰੌ ਨਹਿ ਸਾਹਿਜਹਾਨ ਕੀ ਧਾਮ ਜਿਤੋ ਧਨ ਹੈ ਸੁ ਲੁਟਾਊਾਂ ॥

कानि करौ नहि साहिजहान की धाम जितो धन है सु लुटाऊाँ ॥

kaan karau neh saahijahaan kee dhaam jito dhan hai su luTaauooaa(n) ||

ਅੰਬਰ ਫਾਰਿ ਦਿਗੰਬਰ ਹ੍ਵੈ ਕਰਿ ਚੰਦਨੁਤਾਰਿ ਬਿਭੂਤਿ ਚੜਾਊਾਂ ॥

अंबर फारि दिगंबर ह्वै करि चंदनुतारि बिभूति चड़ाऊाँ ॥

a(n)bar faar dhiga(n)bar havai kar cha(n)dhanutaar bibhoot chaRaauooaa(n) ||

ਕਾ ਸੌ ਕਹੌ ਨਹਿ ਤੂ ਹਮਰੋ ਕੋਊ ਜੀ ਕੀ ਬ੍ਰਿਥਾ ਕਹਿ ਤਾਹਿ ਸੁਨਾਊਾਂ ॥

का सौ कहौ नहि तू हमरो कोऊ जी की बृथा कहि ताहि सुनाऊाँ ॥

kaa sau kahau neh too hamaro kouoo jee kee birathaa keh taeh sunaauooaa(n) ||

ਪੰਖ ਦਏ ਬਿਧਿ ਤੂ ਲਖਿ ਮੋ ਕਹ ਪ੍ਰੀਤਮ ਕੌ ਉਡਿ ਕੈ ਮਿਲਿ ਆਊਾਂ ॥੪॥

पंख दए बिधि तू लखि मो कह प्रीतम कौ उडि कै मिलि आऊाँ ॥४॥

pa(n)kh dhe bidh too lakh mo keh preetam kau udd kai mil aauooaa(n) ||4||

ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰੀ ਤਿਹ ਸੌ ਕਿਹ ਕਾਜ ਸੁ ਮੀਤ ਕੇ ਕਾਜ ਜੁ ਮੀਤ ਨ ਆਵੈ ॥

प्रीति करी तिह सौ किह काज सु मीत के काज जु मीत न आवै ॥

preet karee teh sau keh kaaj su meet ke kaaj ju meet na aavai ||

ਪੀਰ ਕਹੈ ਅਪਨੇ ਚਿਤ ਮੈ ਉਹਿ ਪੀਰ ਕੌ ਪੀਰ ਕੇ ਨੀਰ ਬੁਝਾਵੈ ॥

पीर कहै अपने चित मै उहि पीर कौ पीर के नीर बुझावै ॥

peer kahai apane chit mai uh peer kau peer ke neer bujhaavai ||

ਹੌ ਅਟਕੀ ਮਨ ਭਾਵਨ ਸੌ ਮੁਹਿ ਕੈਸਿਯੈ ਬਾਤ ਕੋਊ ਕਹਿ ਜਾਵੈ ॥

हौ अटकी मन भावन सौ मुहि कैसियै बात कोऊ कहि जावै ॥

hau aTakee man bhaavan sau muh kaisiyai baat kouoo keh jaavai ||

ਹੌ ਹੋਊ ਦਾਸਨ ਦਾਸਿ ਸਖੀ ਮੁਹਿ ਜੋ ਕੋਊ ਪ੍ਰੀਤਮ ਆਨਿ ਮਿਲਾਵੈ ॥੫॥

हौ होऊ दासन दासि सखी मुहि जो कोऊ प्रीतम आनि मिलावै ॥५॥

hau houoo dhaasan dhaas sakhee muh jo kouoo preetam aan milaavai ||5||

ਜੋ ਸਖੀ ਕਾਜ ਕਰੈ ਹਮਰੋ ਤਿਹ ਭੂਖਨ ਕੀ ਕਛੁ ਭੂਖ ਨ ਹ੍ਵੈ ਹੈ ॥

जो सखी काज करै हमरो तिह भूखन की कछु भूख न ह्वै है ॥

jo sakhee kaaj karai hamaro teh bhookhan kee kachh bhookh na havai hai ||

ਬਸਤ੍ਰ ਅਪਾਰ ਭਰੇ ਘਰ ਬਾਰ ਸੁ ਏਕਹਿ ਬਾਰ ਹਜਾਰਨ ਲੈ ਹੈ ॥

बसत्र अपार भरे घर बार सु एकहि बार हजारन लै है ॥

basatr apaar bhare ghar baar su ekeh baar hajaaran lai hai ||

ਮੋਰੀ ਦਸਾ ਅਵਲੋਕਿ ਕੈ ਸੁੰਦਰਿ ਜਾਨਤ ਹੀ ਹਿਯੋ ਮੈ ਪਛੁਤੈ ਹੈ ॥

मोरी दसा अवलोकि कै सुँदरि जानत ही हियो मै पछुतै है ॥

moree dhasaa avalok kai su(n)dhar jaanat hee hiyo mai pachhutai hai ||

ਕੀਜੈ ਉਪਾਇ ਦੀਜੈ ਬਿਖੁ ਆਇ ਕਿ ਮੀਤ ਮਿਲਾਇ ਕਿ ਮੋਹੂ ਨ ਪੈ ਹੈ ॥੬॥

कीजै उपाइ दीजै बिखु आइ कि मीत मिलाइ कि मोहू न पै है ॥६॥

keejai upai dheejai bikh aai k meet milai k mohoo na pai hai ||6||

ਐਸੇ ਉਦੈ ਪੁਰੀ ਕੇ ਮੁਖ ਤੇ ਬਚ ਜੋਬਨ ਕੁਅਰਿ ਜਬੈ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥

ऐसे उदै पुरी के मुख ते बच जोबन कुअरि जबै सुनि पायो ॥

aaise udhai puree ke mukh te bach joban kuar jabai sun paayo ||

ਤਾਹਿ ਪਛਾਨ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਸੌ ਮਨ ਬੀਚ ਬਿਚਾਰ ਇਹੈ ਠਹਰਾਯੋ ॥

ताहि पछान भली बिधि सौ मन बीच बिचार इहै ठहरायो ॥

taeh pachhaan bhalee bidh sau man beech bichaar ihai Thaharaayo ||

ਦੇਗ ਮੈ ਡਾਰਿ ਚਲੀ ਤਿਤ ਕੋ ਬਗਵਾਨਨ ਭਾਖਿ ਪਕ੍ਵਾਨ ਲਖਾਯੋ ॥

देग मै डारि चली तित को बगवानन भाखि पक्वान लखायो ॥

dheg mai ddaar chalee tit ko bagavaanan bhaakh pakavaiaan lakhaayo ||

ਸਾਇਤ ਏਕ ਬਿਹਾਨੀ ਨ ਬਾਗ ਮੈ ਆਨਿ ਪਿਆਰੀ ਕੌ ਮੀਤ ਮਿਲਾਯੋ ॥੭॥

साइत एक बिहानी न बाग मै आनि पिआरी कौ मीत मिलायो ॥७॥

sait ek bihaanee na baag mai aan piaaree kau meet milaayo ||7||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਉਦੈ ਪੁਰੀ ਪਿਯ ਪਾਇ ਤਿਹ ਚਰਨ ਰਹੀ ਲਪਟਾਇ ॥

उदै पुरी पिय पाइ तिह चरन रही लपटाइ ॥

audhai puree piy pai teh charan rahee lapaTai ||

ਤਾ ਕੋ ਜੋ ਦਾਰਿਦ ਹੁਤੇ ਛਿਨ ਮੈ ਦਯੋ ਮਿਟਾਇ ॥੮॥

ता को जो दारिद हुते छिन मै दयो मिटाइ ॥८॥

taa ko jo dhaaridh hute chhin mai dhayo miTai ||8||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਗਹਿ ਗਹਿ ਤਾ ਕੋ ਬਾਲ ਗਰੇ ਚਿਮਟਤ ਭਈ ॥

गहि गहि ता को बाल गरे चिमटत भई ॥

geh geh taa ko baal gare chimaTat bhiee ||

ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਤਾ ਕੇ ਆਸਨ ਕੇ ਤਰ ਗਈ ॥

लपटि लपटि ता के आसन के तर गई ॥

lapaT lapaT taa ke aasan ke tar giee ||

ਚੌਰਾਸੀ ਆਸਨ ਸਭ ਲਿਯੇ ਬਨਾਇ ਕੈ ॥

चौरासी आसन सभ लिये बनाइ कै ॥

chauaraasee aasan sabh liye banai kai ||

ਹੋ ਆਠ ਜਾਮ ਰਤਿ ਕਰੀ ਹਰਖ ਉਪਜਾਇ ਕੈ ॥੯॥

हो आठ जाम रति करी हरख उपजाइ कै ॥९॥

ho aaTh jaam rat karee harakh upajai kai ||9||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਤਰੁਨ ਪੁਰਖ ਤਰੁਨੈ ਤ੍ਰਿਯਾ ਤ੍ਰਿਤਿਯ ਚੰਦ੍ਰ ਕੀ ਜੌਨਿ ॥

तरुन पुरख तरुनै तृया तृतिय चंद्र की जौनि ॥

tarun purakh tarunai tirayaa tiratiy cha(n)dhr kee jauan ||

ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਕਰਿ ਰਤਿ ਕਰੈ ਤਿਨ ਤੇ ਹਾਰੈ ਕੌਨ ॥੧੦॥

लपटि लपटि करि रति करै तिन ते हारै कौन ॥१०॥

lapaT lapaT kar rat karai tin te haarai kauan ||10||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਕੋਕਸਾਰ ਕੇ ਮੁਖ ਤੇ ਮਤਨ ਉਚਾਰਹੀ ॥

कोकसार के मुख ते मतन उचारही ॥

kokasaar ke mukh te matan uchaarahee ||

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਉਪਬਨ ਕੀ ਪ੍ਰਭਾ ਨਿਹਾਰਹੀ ॥

भाति भाति उपबन की प्रभा निहारही ॥

bhaat bhaat upaban kee prabhaa nihaarahee ||

ਚੌਰਾਸੀ ਆਸਨ ਸਭ ਕਰੇ ਬਨਾਇ ਕਰਿ ॥

चौरासी आसन सभ करे बनाइ करि ॥

chauaraasee aasan sabh kare banai kar ||

ਹੋ ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਰਤਿ ਕਰੀ ਗਰੇ ਲਪਟਾਇ ਕਰਿ ॥੧੧॥

हो भाति भाति रति करी गरे लपटाइ करि ॥११॥

ho bhaat bhaat rat karee gare lapaTai kar ||11||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਚੌਰਾਸੀ ਆਸਨ ਲਏ ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਲਪਟਾਇ ॥

चौरासी आसन लए भाति भाति लपटाइ ॥

chauaraasee aasan le bhaat bhaat lapaTai ||

ਚਤੁਰ ਚਤੁਰਿਯਹਿ ਭਾਵਈ ਛਿਨਕ ਨ ਛੋਰਿਯੋ ਜਾਇ ॥੧੨॥

चतुर चतुरियहि भावई छिनक न छोरियो जाइ ॥१२॥

chatur chaturiyeh bhaaviee chhinak na chhoriyo jai ||12||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਤਾ ਕੀ ਤ੍ਰਿਯਾ ਭੇਦ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥

ता की तृया भेद सुनि पायो ॥

taa kee tirayaa bhedh sun paayo ||

ਉਦੈ ਪੁਰੀ ਮੋ ਪਤਿਹਿ ਬੁਲਾਯੋ ॥

उदै पुरी मो पतिहि बुलायो ॥

audhai puree mo pateh bulaayo ||

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਤਾ ਸੌ ਰਤਿ ਕਰੀ ॥

भाति भाति ता सौ रति करी ॥

bhaat bhaat taa sau rat karee ||

ਮੋ ਤੇ ਜਾਤ ਬਾਤ ਨਹਿ ਜਰੀ ॥੧੩॥

मो ते जात बात नहि जरी ॥१३॥

mo te jaat baat neh jaree ||13||

ਸਾਹਿਜਹਾ ਪੈ ਅਬੈ ਪੁਕਾਰੌ ॥

साहिजहा पै अबै पुकारौ ॥

saahijahaa pai abai pukaarau ||

ਛਿਨ ਮੈ ਤੁਮੈ ਖ੍ਵਾਰ ਕਰਿ ਡਾਰੌ ॥

छिन मै तुमै ख्वार करि डारौ ॥

chhin mai tumai khavaiaar kar ddaarau ||

ਯੌ ਕਹਿ ਬੈਨ ਜਾਤ ਭੀ ਤਹਾ ॥

यौ कहि बैन जात भी तहा ॥

yau keh bain jaat bhee tahaa ||

ਹਜਰਤਿ ਰੰਗ ਮਹਲ ਮਹਿ ਜਹਾ ॥੧੪॥

हजरति रंग महल महि जहा ॥१४॥

hajarat ra(n)g mahal meh jahaa ||14||

ਉਦੈਪੁਰੀ ਤਿਹ ਸੰਗ ਲ੍ਯਾਈ ॥

उदैपुरी तिह संग ल्याई ॥

audhaipuree teh sa(n)g layaiee ||

ਤਬ ਲੌ ਨਾਰਿ ਪੁਕਾਰਿ ਸੁਨਾਈ ॥

तब लौ नारि पुकारि सुनाई ॥

tab lau naar pukaar sunaiee ||

ਸਾਹਿਜਹਾ ਤਬ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥

साहिजहा तब बचन उचारे ॥

saahijahaa tab bachan uchaare ||

ਕਵਨ ਕਰਤ ਇਹ ਸੋਰ ਦੁਆਰੇ ॥੧੫॥

कवन करत इह सोर दुआरे ॥१५॥

kavan karat ieh sor dhuaare ||15||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਉਦੈ ਪੁਰੀ ਤਬ ਯੌ ਕਹਿਯੋ ਸਮੁਝਿ ਚਿਤ ਕੈ ਮਾਹਿ ॥

उदै पुरी तब यौ कहियो समुझि चित कै माहि ॥

audhai puree tab yau kahiyo samujh chit kai maeh ||

ਸਤੀ ਭਯੋ ਚਾਹਤ ਤ੍ਰਿਯਾ ਹੋਨ ਦੇਤ ਇਹ ਨਾਹਿ ॥੧੬॥

सती भयो चाहत तृया होन देत इह नाहि ॥१६॥

satee bhayo chaahat tirayaa hon dhet ieh naeh ||16||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਤਬ ਹਜਰਤਿ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰੋ ॥

तब हजरति इह भाति उचारो ॥

tab hajarat ieh bhaat uchaaro ||

ਯਾ ਕੌ ਮਨੈ ਕਰੋ ਜਿਨਿ ਜਾਰੋ ॥

या कौ मनै करो जिनि जारो ॥

yaa kau manai karo jin jaaro ||

ਤ੍ਰਿਯ ਜਨ ਸੰਗ ਅਮਿਤ ਕਰਿ ਦਏ ॥

तृय जन संग अमित करि दए ॥

tiray jan sa(n)g amit kar dhe ||

ਤਾ ਕਹ ਪਕਰਿ ਜਰਾਵਤ ਭਏ ॥੧੭॥

ता कह पकरि जरावत भए ॥१७॥

taa keh pakar jaraavat bhe ||17||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਅਤਿ ਰਤਿ ਤਾ ਸੋ ਮਾਨਿ ਕੈ ਸੰਗ ਪਿਯਰਵਹਿ ਲ੍ਯਾਇ ॥

अति रति ता सो मानि कै संग पियरवहि ल्याइ ॥

at rat taa so maan kai sa(n)g piyaraveh layai ||

ਹਜਰਤ ਕੋ ਇਹ ਛਲ ਛਲਿਯੋ ਸਵਤਿਹਿ ਦਿਯੋ ਜਰਾਇ ॥੧੮॥

हजरत को इह छल छलियो सवतिहि दियो जराइ ॥१८॥

hajarat ko ieh chhal chhaliyo savateh dhiyo jarai ||18||

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਚੌਸਠਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੬੪॥੩੨੫੫॥ਅਫਜੂੰ॥

इति स्री चरित्र पख्याने तृया चरित्रे मंत्री भूप संबादे इक सौ चौसठवो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥१६४॥३२५५॥अफजूँ॥

eit sree charitr pakhayaane tirayaa charitre ma(n)tree bhoop sa(n)baadhe ik sau chauasaThavo charitr samaapatam sat subham sat ||164||3255||afajoo(n)||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਹਿੰਗੁਲਾਜ ਜਗ ਮਾਤ ਕੇ ਰਹੈ ਦੇਹਰੋ ਏਕ ॥

हिंगुलाज जग मात के रहै देहरो एक ॥

hi(n)gulaaj jag maat ke rahai dheharo ek ||

ਜਾਹਿ ਜਗਤ ਕੇ ਜੀਵ ਸਭ ਬੰਦਤ ਆਨਿ ਅਨੇਕ ॥੧॥

जाहि जगत के जीव सभ बंदत आनि अनेक ॥१॥

jaeh jagat ke jeev sabh ba(n)dhat aan anek ||1||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਸਿੰਘ ਬਚਿਤ੍ਰ ਤਹਾ ਕੋ ਨ੍ਰਿਪ ਬਰ ॥

सिंघ बचित्र तहा को नृप बर ॥

si(n)gh bachitr tahaa ko nirap bar ||

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਕੋ ਧਨੁ ਤਾ ਕੇ ਘਰ ॥

भाति भाति को धनु ता के घर ॥

bhaat bhaat ko dhan taa ke ghar ||

ਭਾਨ ਕਲਾ ਤਿਹ ਤ੍ਰਿਯਾ ਭਣਿਜੈ ॥

भान कला तिह तृया भणिजै ॥

bhaan kalaa teh tirayaa bhanijai ||

ਤਾ ਕੇ ਕੋ ਤ੍ਰਿਯ ਤੁਲਿ ਕਹਿਜੈ ॥੨॥

ता के को तृय तुलि कहिजै ॥२॥

taa ke ko tiray tul kahijai ||2||

ਦਿਜਬਰ ਸਿੰਘ ਏਕ ਦਿਜ ਤਾ ਕੇ ॥

दिजबर सिंघ एक दिज ता के ॥

dhijabar si(n)gh ek dhij taa ke ||

ਭਿਸਤ ਕਲਾ ਅਬਲਾ ਗ੍ਰਿਹ ਵਾ ਕੇ ॥

भिसत कला अबला गृह वा के ॥

bhisat kalaa abalaa gireh vaa ke ||

ਸਾਤ ਪੂਤ ਸੁੰਦਰ ਤਿਹ ਘਰ ਮੈ ॥

सात पूत सुँदर तिह घर मै ॥

saat poot su(n)dhar teh ghar mai ||

ਕੋਬਿਦ ਸਭ ਹੀ ਰਹਤ ਹੁਨਰ ਮੈ ॥੩॥

कोबिद सभ ही रहत हुनर मै ॥३॥

kobidh sabh hee rahat hunar mai ||3||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਤਹਾ ਭਵਾਨੀ ਕੋ ਭਵਨ ਜਾਹਿਰ ਸਕਲ ਜਹਾਨ ॥

तहा भवानी को भवन जाहिर सकल जहान ॥

tahaa bhavaanee ko bhavan jaahir sakal jahaan ||

ਦੇਸ ਦੇਸ ਕੇ ਏਸ ਜਿਹ ਸੀਸ ਝੁਕਾਵਤ ਆਨਿ ॥੪॥

देस देस के एस जिह सीस झुकावत आनि ॥४॥

dhes dhes ke es jeh sees jhukaavat aan ||4||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ ਮਠ ਊਚੀ ਧੁਜਾ ਬਿਰਾਜਹੀ ॥

अति सुँदर मठ ऊची धुजा बिराजही ॥

at su(n)dhar maTh uoochee dhujaa biraajahee ||

ਨਿਰਖਿ ਦਿਪਤਤਾ ਤਾਹਿ ਸੁ ਦਾਮਨਿ ਲਾਜਹੀ ॥

निरखि दिपतता ताहि सु दामनि लाजही ॥

nirakh dhipatataa taeh su dhaaman laajahee ||

ਦੇਸ ਦੇਸ ਕੇ ਏਸ ਤਹਾ ਚਲਿ ਆਵਹੀ ॥

देस देस के एस तहा चलि आवही ॥

dhes dhes ke es tahaa chal aavahee ||

ਹੋ ਜਾਨਿ ਸਿਵਾ ਕੋ ਭਵਨ ਸਦਾ ਸਿਰ ਨ੍ਯਾਵਹੀ ॥੫॥

हो जानि सिवा को भवन सदा सिर न्यावही ॥५॥

ho jaan sivaa ko bhavan sadhaa sir nayaavahee ||5||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਜੋ ਇਛਾ ਕੋਊ ਕਰੈ ਸੋ ਸਭ ਪੂਰਨ ਹੋਇ ॥

जो इछा कोऊ करै सो सभ पूरन होइ ॥

jo ichhaa kouoo karai so sabh pooran hoi ||

ਪ੍ਰਗਟ ਬਾਤ ਸਭ ਜਗਤ ਇਹ ਜਾਨਤ ਹੈ ਸਭ ਕੋਇ ॥੬॥

प्रगट बात सभ जगत इह जानत है सभ कोइ ॥६॥

pragaT baat sabh jagat ieh jaanat hai sabh koi ||6||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਏਕ ਦਿਵਸ ਐਸੋ ਤਹ ਭਯੋ ॥

एक दिवस ऐसो तह भयो ॥

ek dhivas aaiso teh bhayo ||

ਅਥ੍ਰਯੋ ਸੂਰ ਚੰਦ੍ਰ ਪ੍ਰਗਟਯੋ ॥

अथ्रयो सूर चंद्र प्रगटयो ॥

athrayo soor cha(n)dhr pragaTayo ||

ਅਕਸਮਾਤ੍ਰ ਬਾਨੀ ਤਿਹ ਭਈ ॥

अकसमात्र बानी तिह भई ॥

akasamaatr baanee teh bhiee ||

ਸੋ ਦਿਜਬਰ ਸ੍ਰਵਨਨ ਸੁਨਿ ਲਈ ॥੭॥

सो दिजबर स्रवनन सुनि लई ॥७॥

so dhijabar sravanan sun liee ||7||

ਪ੍ਰਾਤ ਭਏ ਰਾਜਾ ਇਹ ਮਰਿ ਹੈ ॥

प्रात भए राजा इह मरि है ॥

praat bhe raajaa ieh mar hai ||

ਕੋਟਿ ਉਪਾਵ ਕਿਸੈ ਨ ਉਬਰਿ ਹੈ ॥

कोटि उपाव किसै न उबरि है ॥

koT upaav kisai na ubar hai ||

ਜੋ ਕੋਊ ਸਾਤ ਪੂਤ ਹ੍ਯਾਂ ਮਾਰੈ ॥

जो कोऊ सात पूत ह्याँ मारै ॥

jo kouoo saat poot hayaa(n) maarai ||

ਤੌ ਅਪਨੌ ਯਹ ਰਾਵ ਉਬਾਰੇ ॥੮॥

तौ अपनौ यह राव उबारे ॥८॥

tau apanau yeh raav ubaare ||8||

ਦਿਜਬਰ ਸੁਨਿ ਬਚਨਨ ਗ੍ਰਿਹ ਆਯੋ ॥

दिजबर सुनि बचनन गृह आयो ॥

dhijabar sun bachanan gireh aayo ||

ਨਿਜੁ ਨਾਰੀ ਤਨ ਭੇਦ ਜਤਾਯੋ ॥

निजु नारी तन भेद जतायो ॥

nij naaree tan bhedh jataayo ||

ਤਬ ਤ੍ਰਿਯ ਸਾਤ ਪੂਤ ਸੰਗ ਲੀਨੇ ॥

तब तृय सात पूत संग लीने ॥

tab tiray saat poot sa(n)g leene ||

ਸਰਬ ਮੰਗਲਾ ਕੀ ਬਲਿ ਦੀਨੇ ॥੯॥

सरब मंगला की बलि दीने ॥९॥

sarab ma(n)galaa kee bal dheene ||9||

ਸਾਤ ਪੂਤ ਪਿਤ ਹਨੇ ਨਿਹਾਰੇ ॥

सात पूत पित हने निहारे ॥

saat poot pit hane nihaare ||

ਅਸਿ ਲੈ ਕੰਠ ਆਪਨੇ ਮਾਰੇ ॥

असि लै कंठ आपने मारे ॥

as lai ka(n)Th aapane maare ||

ਸੁਰ ਪੁਰ ਬਾਟ ਜਬੈ ਤਿਨ ਲਈ ॥

सुर पुर बाट जबै तिन लई ॥

sur pur baaT jabai tin liee ||

ਠਾਢੀ ਨਾਰਿ ਨਿਹਾਰਤ ਭਈ ॥੧੦॥

ठाढी नारि निहारत भई ॥१०॥

Thaaddee naar nihaarat bhiee ||10||

ਵਹੈ ਹਾਥ ਅਪਨੇ ਅਸਿ ਲੀਨੋ ॥

वहै हाथ अपने असि लीनो ॥

vahai haath apane as leeno ||

ਨਿਜੁ ਪ੍ਰਾਨਨ ਕੋ ਤ੍ਰਾਸ ਨ ਕੀਨੋ ॥

निजु प्रानन को त्रास न कीनो ॥

nij praanan ko traas na keeno ||

ਰਾਵ ਬਚੈ ਕਹਿ ਤਾਹਿ ਸੰਭਾਰਿਯੋ ॥

राव बचै कहि ताहि संभारियो ॥

raav bachai keh taeh sa(n)bhaariyo ||

ਗਹਿ ਕਰਿ ਕੰਠ ਆਪਨੇ ਮਾਰਿਯੋ ॥੧੧॥

गहि करि कंठ आपने मारियो ॥११॥

geh kar ka(n)Th aapane maariyo ||11||

ਸਾਤ ਪੂਤ ਹਨਿ ਪਤਹਿ ਸੰਘਾਰਿਯੋ ॥

सात पूत हनि पतहि संघारियो ॥

saat poot han pateh sa(n)ghaariyo ||

ਬਹੁਰਿ ਮੂੰਡ ਅਪਨੋ ਕਟਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥

बहुरि मूँड अपनो कटि डारियो ॥

bahur moo(n)dd apano kaT ddaariyo ||

ਰਾਵ ਚਕ੍ਰਯੋ ਕੌਤਕ ਜਬ ਲਹਿਯੋ ॥

राव चक्रयो कौतक जब लहियो ॥

raav chakrayo kauatak jab lahiyo ||

ਸੋਈ ਖੜਗ ਹਾਥ ਮੈ ਗਹਿਯੋ ॥੧੨॥

सोई खड़ग हाथ मै गहियो ॥१२॥

soiee khaRag haath mai gahiyo ||12||

ਸਾਤ ਪੂਤ ਹਮਰੇ ਹਿਤ ਮਾਰੇ ॥

सात पूत हमरे हित मारे ॥

saat poot hamare hit maare ||

ਬਹੁਰਿ ਆਪੁਨੇ ਨਾਥ ਸੰਘਾਰੇ ॥

बहुरि आपुने नाथ संघारे ॥

bahur aapune naath sa(n)ghaare ||

ਪੁਨਿ ਇਨ ਦੇਹ ਨੇਹ ਮਮ ਦਿਯੋ ॥

पुनि इन देह नेह मम दियो ॥

pun in dheh neh mam dhiyo ||

ਧ੍ਰਿਗ ਇਹ ਰਾਜ ਹਮਾਰੋ ਕਿਯੋ ॥੧੩॥

धृग इह राज हमारो कियो ॥१३॥

dhirag ieh raaj hamaaro kiyo ||13||

ਸੋਈ ਖੜਗ ਕੰਠੀ ਪਰ ਧਰਿਯੋ ॥

सोई खड़ग कंठी पर धरियो ॥

soiee khaRag ka(n)Thee par dhariyo ||

ਮਾਰਨ ਅਪਨੋ ਆਪੁ ਬਿਚਰਿਯੋ ॥

मारन अपनो आपु बिचरियो ॥

maaran apano aap bichariyo ||

ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੀ ਤਬ ਤਾਹਿ ਭਵਾਨੀ ॥

कृपा करी तब ताहि भवानी ॥

kirapaa karee tab taeh bhavaanee ||

ਐਸੀ ਭਾਤਿ ਬਖਾਨੀ ਬਾਨੀ ॥੧੪॥

ऐसी भाति बखानी बानी ॥१४॥

aaisee bhaat bakhaanee baanee ||14||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਇਨ ਕੌ ਲੇਹੁ ਜਿਯਾਇ ਨ ਨਿਜੁ ਬਧ ਕੀਜਿਯੈ ॥

इन कौ लेहु जियाइ न निजु बध कीजियै ॥

ein kau leh jiyai na nij badh keejiyai ||

ਰਾਜ ਬਰਿਸ ਬਹੁ ਕਰੌ ਬਹੁਤ ਦਿਨ ਜੀਜੀਯੈ ॥

राज बरिस बहु करौ बहुत दिन जीजीयै ॥

raaj baris bahu karau bahut dhin jeejeeyai ||

ਤਬ ਦੁਰਗਾ ਤੈ ਸਭ ਹੀ ਦਏ ਜਿਯਾਇ ਕੈ ॥

तब दुरगा तै सभ ही दए जियाइ कै ॥

tab dhuragaa tai sabh hee dhe jiyai kai ||

ਹੋ ਨਿਰਖਿ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਹਰਖ ਉਪਜਾਇ ਕੈ ॥੧੫॥

हो निरखि नृपति की प्रीति हरख उपजाइ कै ॥१५॥

ho nirakh nirapat kee preet harakh upajai kai ||15||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਐਸੋ ਢੀਠ ਤਵਨ ਤ੍ਰਿਯ ਕਰਿਯੋ ॥

ऐसो ढीठ तवन तृय करियो ॥

aaiso ddeeTh tavan tiray kariyo ||

ਪਤਿ ਪੂਤਨ ਕੇ ਪ੍ਰਾਨਨ ਹਰਿਯੋ ॥

पति पूतन के प्रानन हरियो ॥

pat pootan ke praanan hariyo ||

ਬਹੁਰੋ ਬਧ ਅਪਨੋ ਕਹੂੰ ਕੀਨੋ ॥

बहुरो बध अपनो कहूँ कीनो ॥

bahuro badh apano kahoo(n) keeno ||

ਪ੍ਰਾਨ ਬਚਾਇ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੋ ਲੀਨੋ ॥੧੬॥

प्रान बचाइ नृपति को लीनो ॥१६॥

praan bachai nirapat ko leeno ||16||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਨਿਰਖਿ ਸਤਤਾ ਸਭਨ ਕੀ ਜਗ ਜਨਨੀ ਹਰਖਾਇ ॥

निरखि सतता सभन की जग जननी हरखाइ ॥

nirakh satataa sabhan kee jag jananee harakhai ||

ਸਾਤ ਪੂਤ ਪਤਿ ਕੇ ਸਹਿਤ ਤਿਹ ਜੁਤ ਦਏ ਜਿਯਾਇ ॥੧੭॥

सात पूत पति के सहित तिह जुत दए जियाइ ॥१७॥

saat poot pat ke sahit teh jut dhe jiyai ||17||

ਤ੍ਰਿਯ ਚਰਿਤ੍ਰ ਦੁਹਕਰਿ ਕਰਿਯੋ ਜੈਸੋ ਕਰੈ ਨ ਕੋਇ ॥

तृय चरित्र दुहकरि करियो जैसो करै न कोइ ॥

tiray charitr dhuhakar kariyo jaiso karai na koi ||

ਪੁਰੀ ਚਤ੍ਰਦਸ ਕੇ ਬਿਖੈ ਧੰਨ੍ਯ ਧੰਨ੍ਯ ਤਿਹ ਹੋਇ ॥੧੮॥

पुरी चत्रदस के बिखै धंन्य धंन्य तिह होइ ॥१८॥

puree chatradhas ke bikhai dha(n)nay dha(n)nay teh hoi ||18||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਸਾਤ ਪੂਤ ਮੂਏ ਜਿਯਰਾਏ ॥

सात पूत मूए जियराए ॥

saat poot mooe jiyaraae ||

ਅਪਨੀ ਦੇਹ ਸਹਿਤ ਪਤਿ ਪਾਏ ॥

अपनी देह सहित पति पाए ॥

apanee dheh sahit pat paae ||

ਨ੍ਰਿਪ ਕੀ ਬਡੀ ਆਰਬਲ ਹੋਈ ॥

नृप की बडी आरबल होई ॥

nirap kee baddee aarabal hoiee ||

ਐਸੋ ਕਰਤ ਚਰਿਤ੍ਰ ਨ ਕੋਈ ॥੧੯॥

ऐसो करत चरित्र न कोई ॥१९॥

aaiso karat charitr na koiee ||19||

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਪੈਸਠਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੬੫॥੩੨੭੪॥ਅਫਜੂੰ॥

इति स्री चरित्र पख्याने तृया चरित्रे मंत्री भूप संबादे इक सौ पैसठवो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥१६५॥३२७४॥अफजूँ॥

eit sree charitr pakhayaane tirayaa charitre ma(n)tree bhoop sa(n)baadhe ik sau paisaThavo charitr samaapatam sat subham sat ||165||3274||afajoo(n)||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਸੁਕ੍ਰਿਤ ਸਿੰਘ ਸੂਰੋ ਬਡੋ ਸੂਰਤਿ ਕੋ ਨਰਪਾਲ ॥

सुकृत सिंघ सूरो बडो सूरति को नरपाल ॥

sukirat si(n)gh sooro baddo soorat ko narapaal ||

ਜੁਬਨ ਕਲਾ ਰਾਨੀ ਰਹੈ ਜਾ ਕੇ ਨੈਨ ਬਿਸਾਲ ॥੧॥

जुबन कला रानी रहै जा के नैन बिसाल ॥१॥

juban kalaa raanee rahai jaa ke nain bisaal ||1||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਤਾ ਕੇ ਏਕ ਪੂਤ ਗ੍ਰਿਹ ਭਯੋ ॥

ता के एक पूत गृह भयो ॥

taa ke ek poot gireh bhayo ||

ਸਵਤਿਨ ਡਾਰਿ ਸਿੰਧੁ ਮੈ ਦਯੋ ॥

सवतिन डारि सिंधु मै दयो ॥

savatin ddaar si(n)dh mai dhayo ||

ਕਹਿਯੋ ਕਿ ਇਹ ਭਿਰਟੀ ਲੈ ਗਈ ॥

कहियो कि इह भिरटी लै गई ॥

kahiyo k ieh bhiraTee lai giee ||

ਇਹੈ ਖਬਰਿ ਰਾਜਾ ਕਹ ਭਈ ॥੨॥

इहै खबरि राजा कह भई ॥२॥

eihai khabar raajaa keh bhiee ||2||

ਰਾਨੀ ਅਧਿਕ ਸੋਕ ਤਬ ਕੀਨੋ ॥

रानी अधिक सोक तब कीनो ॥

raanee adhik sok tab keeno ||

ਮਾਥੋ ਫੋਰਿ ਭੂੰਮਿ ਤਨ ਦੀਨੋ ॥

माथो फोरि भूँमि तन दीनो ॥

maatho for bhoo(n)m tan dheeno ||

ਤਬ ਰਾਜਾ ਤਾ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਆਯੋ ॥

तब राजा ता के गृह आयो ॥

tab raajaa taa ke gireh aayo ||

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਤਿਹ ਤਾਪ ਮਿਟਾਯੋ ॥੩॥

भाति भाति तिह ताप मिटायो ॥३॥

bhaat bhaat teh taap miTaayo ||3||

ਰੀਤਿ ਕਾਲ ਕੀ ਕਿਨੂੰ ਨ ਜਾਨੀ ॥

रीति काल की किनूँ न जानी ॥

reet kaal kee kinoo(n) na jaanee ||

ਊਚ ਨੀਚ ਕੇ ਸੀਸ ਬਿਹਾਨੀ ॥

ऊच नीच के सीस बिहानी ॥

uooch neech ke sees bihaanee ||

ਏਕੈ ਬਚਤ ਕਾਲ ਸੇ ਸੋਊ ॥

एकै बचत काल से सोऊ ॥

ekai bachat kaal se souoo ||

ਰਾਵ ਰੰਕ ਅਰੁ ਬਚਤ ਨ ਕੋਊ ॥੪॥

राव रंक अरु बचत न कोऊ ॥४॥

raav ra(n)k ar bachat na kouoo ||4||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਜੋ ਉਪਜਿਯੋ ਸੋ ਬਿਨਸਿਯੋ ਜਿਯਤ ਨ ਰਹਸੀ ਕੋਇ ॥

जो उपजियो सो बिनसियो जियत न रहसी कोइ ॥

jo upajiyo so binasiyo jiyat na rahasee koi ||

ਊਚ ਨੀਚ ਰਾਜਾ ਪ੍ਰਜਾ ਸੁਰ ਸੁਰਪਤਿ ਕੋਊ ਹੋਇ ॥੫॥

ऊच नीच राजा प्रजा सुर सुरपति कोऊ होइ ॥५॥

uooch neech raajaa prajaa sur surapat kouoo hoi ||5||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਤੁਮ ਸੁੰਦਰਿ ਸਭ ਸੋਕ ਨਿਵਾਰਹੁ ॥

तुम सुँदरि सभ सोक निवारहु ॥

tum su(n)dhar sabh sok nivaarahu ||

ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਪਤਿ ਕਹ ਹਿਯੈ ਸੰਭਾਰਹੁ ॥

स्री जदुपति कह हियै संभारहु ॥

sree jadhupat keh hiyai sa(n)bhaarahu ||

ਵਾ ਸੁਤ ਕੋ ਕਛੁ ਸੋਕ ਨ ਕੀਜੈ ॥

वा सुत को कछु सोक न कीजै ॥

vaa sut ko kachh sok na keejai ||

ਔਰ ਮਾਗਿ ਪ੍ਰਭੁ ਤੇ ਸੁਤ ਲੀਜੈ ॥੬॥

और मागि प्रभु ते सुत लीजै ॥६॥

aauar maag prabh te sut leejai ||6||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਅਵਰ ਤੁਮਾਰੇ ਧਾਮ ਮੈ ਹ੍ਵੈ ਹੈ ਪੂਤ ਅਪਾਰ ॥

अवर तुमारे धाम मै ह्वै है पूत अपार ॥

avar tumaare dhaam mai havai hai poot apaar ||

ਵਾ ਕੋ ਸੋਕ ਨ ਕੀਜਿਯੈ ਸੁਨ ਸੁੰਦਰਿ ਸੁਕੁਮਾਰਿ ॥੭॥

वा को सोक न कीजियै सुन सुँदरि सुकुमारि ॥७॥

vaa ko sok na keejiyai sun su(n)dhar sukumaar ||7||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਜਬ ਰਾਜੈ ਯੌ ਤਿਹ ਸਮਝਾਯੋ ॥

जब राजै यौ तिह समझायो ॥

jab raajai yau teh samajhaayo ||

ਤਬ ਰਾਨੀ ਸੁਤ ਸੋਕ ਮਿਟਾਯੋ ॥

तब रानी सुत सोक मिटायो ॥

tab raanee sut sok miTaayo ||

ਅਵਰ ਪੂਤ ਕੀ ਆਸਾ ਭਏ ॥

अवर पूत की आसा भए ॥

avar poot kee aasaa bhe ||

ਚੌਬਿਸ ਬਰਿਸ ਬੀਤਿ ਕਰਿ ਗਏ ॥੮॥

चौबिस बरिस बीति करि गए ॥८॥

chauabis baris beet kar ge ||8||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਸੁੰਦਰ ਨਰ ਇਕ ਪੇਖਤ ਤਬ ਅਬਲਾ ਭਈ ॥

सुँदर नर इक पेखत तब अबला भई ॥

su(n)dhar nar ik pekhat tab abalaa bhiee ||

ਗ੍ਰਿਹ ਕੀ ਸਭ ਸੁਧਿ ਬਿਸਰਿ ਤਾਹਿ ਤਬ ਹੀ ਗਈ ॥

गृह की सभ सुधि बिसरि ताहि तब ही गई ॥

gireh kee sabh sudh bisar taeh tab hee giee ||

ਪਠੈ ਸਹਚਰੀ ਤਾ ਕੌ ਲਿਯੋ ਮੰਗਾਇ ਕੈ ॥

पठै सहचरी ता कौ लियो मंगाइ कै ॥

paThai sahacharee taa kau liyo ma(n)gai kai ||

ਹੋ ਕਾਮ ਕੇਲ ਤਿਹ ਸੰਗ ਕਰਿਯੋ ਸੁਖ ਪਾਇ ਕੈ ॥੯॥

हो काम केल तिह संग करियो सुख पाइ कै ॥९॥

ho kaam kel teh sa(n)g kariyo sukh pai kai ||9||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਤਬ ਰਾਨੀ ਯੌ ਹ੍ਰਿਦੈ ਬਿਚਾਰੀ ॥

तब रानी यौ हृदै बिचारी ॥

tab raanee yau hiradhai bichaaree ||

ਬੋਲਿ ਜਾਰ ਪ੍ਰਤਿ ਸਕਲ ਸਿਖਾਰੀ ॥

बोलि जार प्रति सकल सिखारी ॥

bol jaar prat sakal sikhaaree ||

ਲਰਿਕਾ ਹੁਤੋ ਜੋਗ੍ਰਯਹ ਹਰਿਯੋ ॥

लरिका हुतो जोग्रयह हरियो ॥

larikaa huto jograyeh hariyo ||

ਸੁੰਦਰ ਜਾਨਿ ਨ ਮੋ ਬਧਿ ਕਰਿਯੋ ॥੧੦॥

सुँदर जानि न मो बधि करियो ॥१०॥

su(n)dhar jaan na mo badh kariyo ||10||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਥੋ ਬਾਲਕ ਜੋਗੀ ਹਰਿਯੋ ਹ੍ਵੈ ਭਿਰਟੀ ਕੇ ਭੇਸ ॥

थो बालक जोगी हरियो ह्वै भिरटी के भेस ॥

tho baalak jogee hariyo havai bhiraTee ke bhes ||

ਮੈ ਜਾਨਤ ਨਹਿ ਕਵਨ ਸੁਤ ਬਸਤ ਕਵਨ ਸੇ ਦੇਸ ॥੧੧॥

मै जानत नहि कवन सुत बसत कवन से देस ॥११॥

mai jaanat neh kavan sut basat kavan se dhes ||11||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਜਾਰ ਸੰਗ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸਿਖਾਈ ॥

जार संग इह भाति सिखाई ॥

jaar sa(n)g ieh bhaat sikhaiee ||

ਆਪ ਰਾਵ ਸੋ ਜਾਇ ਜਤਾਈ ॥

आप राव सो जाइ जताई ॥

aap raav so jai jataiee ||

ਜੋ ਬਾਲਕ ਮੈ ਪੂਤ ਗਵਾਯੋ ॥

जो बालक मै पूत गवायो ॥

jo baalak mai poot gavaayo ||

ਸੋ ਮੈ ਆਜੁ ਖੋਜ ਤੇ ਪਾਯੋ ॥੧੨॥

सो मै आजु खोज ते पायो ॥१२॥

so mai aaj khoj te paayo ||12||

ਸੁਨਿ ਨ੍ਰਿਪ ਬਚਨ ਅਨੰਦਿਤ ਭਯੋ ॥

सुनि नृप बचन अनंदित भयो ॥

sun nirap bachan ana(n)dhit bhayo ||

ਤਾ ਕੋ ਬੋਲਿ ਨਿਕਟਿ ਤਬ ਲਯੋ ॥

ता को बोलि निकटि तब लयो ॥

taa ko bol nikaT tab layo ||

ਤਬ ਰਾਨੀ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰੋ ॥

तब रानी इह भाति उचारो ॥

tab raanee ieh bhaat uchaaro ||

ਸੁਨੋ ਪੂਤ ਤੁਮ ਬਚਨ ਹਮਾਰੋ ॥੧੩॥

सुनो पूत तुम बचन हमारो ॥१३॥

suno poot tum bachan hamaaro ||13||

ਸਕਲ ਬ੍ਰਿਥਾ ਅਪਨੀ ਤੁਮ ਕਹੋ ॥

सकल बृथा अपनी तुम कहो ॥

sakal birathaa apanee tum kaho ||

ਹਮਰੇ ਸਭ ਸੋਕਨ ਕਹ ਦਹੋ ॥

हमरे सभ सोकन कह दहो ॥

hamare sabh sokan keh dhaho ||

ਰਾਜਾ ਸੋਂ ਕਹਿ ਪ੍ਰਗਟ ਸੁਨਾਯੋ ॥

राजा सों कहि प्रगट सुनायो ॥

raajaa so(n) keh pragaT sunaayo ||

ਰਾਜਪੂਤ ਹ੍ਵੈ ਰਾਜ ਕਮਾਯੋ ॥੧੪॥

राजपूत ह्वै राज कमायो ॥१४॥

raajapoot havai raaj kamaayo ||14||

ਸੁਨੁ ਰਾਨੀ ਮੈ ਕਹਾ ਬਖਾਨੋ ॥

सुनु रानी मै कहा बखानो ॥

sun raanee mai kahaa bakhaano ||

ਬਾਲਕ ਹੁਤੋ ਕਛੂ ਨਹਿ ਜਾਨੋ ॥

बालक हुतो कछू नहि जानो ॥

baalak huto kachhoo neh jaano ||

ਜੋਗੀ ਕਹਿਯੋ ਸੁ ਤੁਮ ਤਨ ਕਹਿਹੌ ॥

जोगी कहियो सु तुम तन कहिहौ ॥

jogee kahiyo su tum tan kahihau ||

ਸੋਕ ਸੰਤਾਪ ਤਿਹਾਰੋ ਦਹਿਹੌ ॥੧੫॥

सोक संताप तिहारो दहिहौ ॥१५॥

sok sa(n)taap tihaaro dhahihau ||15||

ਇਕ ਦਿਨ ਯੌ ਜੌਗੀਸ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥

इक दिन यौ जौगीस उचारियो ॥

eik dhin yau jauagees uchaariyo ||

ਸੂਰਤਿ ਸਹਿਰ ਬਡੋ ਉਜਿਯਾਰਿਯੋ ॥

सूरति सहिर बडो उजियारियो ॥

soorat sahir baddo ujiyaariyo ||

ਹ੍ਵੈ ਭਿਰਟੀ ਮੈ ਤਹਾ ਸਿਧਾਯੋ ॥

ह्वै भिरटी मै तहा सिधायो ॥

havai bhiraTee mai tahaa sidhaayo ||

ਬਾਲਕ ਸੁਤ ਰਾਜਾ ਕੋ ਪਾਯੋ ॥੧੬॥

बालक सुत राजा को पायो ॥१६॥

baalak sut raajaa ko paayo ||16||

ਹ੍ਵੈ ਭਿਰਟੀ ਜਬ ਹੀ ਮੈ ਧਯੋ ॥

ह्वै भिरटी जब ही मै धयो ॥

havai bhiraTee jab hee mai dhayo ||

ਭਾਜਿ ਲੋਗ ਆਗੇ ਤੇ ਗਯੋ ॥

भाजि लोग आगे ते गयो ॥

bhaaj log aage te gayo ||

ਤੋਹਿ ਡਾਰਿ ਬਗਲੀ ਮਹਿ ਲੀਨੋ ॥

तोहि डारि बगली महि लीनो ॥

toh ddaar bagalee meh leeno ||

ਔਰੈ ਦੇਸ ਪਯਾਨੋ ਕੀਨੋ ॥੧੭॥

औरै देस पयानो कीनो ॥१७॥

aauarai dhes payaano keeno ||17||

ਚੇਲਾ ਅਵਰ ਭਛ ਤਬ ਲ੍ਯਾਏ ॥

चेला अवर भछ तब ल्याए ॥

chelaa avar bhachh tab layaae ||

ਤਾਹਿ ਖ੍ਵਾਇ ਕਰਿ ਨਾਥ ਰਿਝਾਏ ॥

ताहि ख्वाइ करि नाथ रिझाए ॥

taeh khavaiai kar naath rijhaae ||

ਭਛਨ ਕਾਜਿ ਔਰ ਕੋਊ ਧਰਿਯੋ ॥

भछन काजि और कोऊ धरियो ॥

bhachhan kaaj aauar kouoo dhariyo ||

ਰਾਵ ਪੂਤ ਲਖਿ ਮੋਹਿ ਉਬਰਿਯੋ ॥੧੮॥

राव पूत लखि मोहि उबरियो ॥१८॥

raav poot lakh moh ubariyo ||18||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਸੁਨੁ ਰਾਨੀ ਐਸੇ ਬਚਨ ਨੈਨਨ ਨੀਰੁ ਬਹਾਇ ॥

सुनु रानी ऐसे बचन नैनन नीरु बहाइ ॥

sun raanee aaise bachan nainan neer bahai ||

ਨ੍ਰਿਪ ਦੇਖਤ ਸੁਤ ਜਾਰ ਕਹਿ ਲਯੋ ਗਰੇ ਸੋ ਲਾਇ ॥੧੯॥

नृप देखत सुत जार कहि लयो गरे सो लाइ ॥१९॥

nirap dhekhat sut jaar keh layo gare so lai ||19||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਬਾਲਕ ਹੁਤੋ ਪੂਤ ਤਬ ਹਰਿਯੋ ॥

बालक हुतो पूत तब हरियो ॥

baalak huto poot tab hariyo ||