ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਪਹਰ ਏਕ ਲੌ ਛੋਰਿ ਦ੍ਰਿਗ ਕਹੀ ਜੋਗ ਯਹਿ ਬਾਤ ॥

पहर एक लौ छोरि दृग कही जोग यहि बात ॥

pahar ek lau chhor dhirag kahee jog yeh baat ||

ਲੈ ਆਵਹੁ ਰਾਜਹਿ ਇਹਾ ਜੌ ਗੁਨ ਸਿਖ੍ਯੋ ਚਹਾਤ ॥੧੦॥

लै आवहु राजहि इहा जौ गुन सिख्यो चहात ॥१०॥

lai aavahu raajeh ihaa jau gun sikhayo chahaat ||10||

ਅਰਧ ਰਾਤ ਬੀਤੈ ਜਬੈ ਆਵੈ ਹਮਰੇ ਪਾਸ ॥

अरध रात बीतै जबै आवै हमरे पास ॥

aradh raat beetai jabai aavai hamare paas ||

ਸ੍ਰੀ ਗੋਰਖ ਕੀ ਮਯਾ ਤੇ ਜੈ ਹੈ ਨਹੀ ਨਿਰਾਸ ॥੧੧॥

स्री गोरख की मया ते जै है नही निरास ॥११॥

sree gorakh kee mayaa te jai hai nahee niraas ||11||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਸੇਵਕ ਤਾ ਸੋ ਜਾਇ ਸੁਨਾਯੋ ॥

सेवक ता सो जाइ सुनायो ॥

sevak taa so jai sunaayo ||

ਅਰਧ ਰਾਤ੍ਰ ਬੀਤੇ ਸੁ ਜਗਾਯੋ ॥

अरध रात्र बीते सु जगायो ॥

aradh raatr beete su jagaayo ||

ਤਾ ਜੁਗਿਯਾ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਲੈ ਆਯੋ ॥

ता जुगिया के गृह लै आयो ॥

taa jugiyaa ke gireh lai aayo ||

ਹੇਰਿ ਰਾਇ ਤ੍ਰਿਯ ਅਤਿ ਸੁਖ ਪਾਯੋ ॥੧੨॥

हेरि राइ तृय अति सुख पायो ॥१२॥

her rai tiray at sukh paayo ||12||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਰਾਜਾ ਸੋ ਆਇਸੁ ਕਹੀ ਦੀਜੈ ਲੋਗ ਉਠਾਹਿ ॥

राजा सो आइसु कही दीजै लोग उठाहि ॥

raajaa so aais kahee dheejai log uThaeh ||

ਧੂਪ ਦੀਪ ਅਛਤ ਪੁਹਪ ਆਛੋ ਸੁਰਾ ਮੰਗਾਇ ॥੧੩॥

धूप दीप अछत पुहप आछो सुरा मंगाइ ॥१३॥

dhoop dheep achhat puhap aachho suraa ma(n)gai ||13||

ਤਬ ਰਾਜੈ ਤੈਸੋ ਕੀਆ ਲੋਗਨ ਦਿਯਾ ਉਠਾਇ ॥

तब राजै तैसो कीआ लोगन दिया उठाइ ॥

tab raajai taiso keeaa logan dhiyaa uThai ||

ਧੂਪ ਦੀਪ ਅਛਤ ਪੁਹਪ ਆਛੋ ਸੁਰਾ ਮੰਗਾਇ ॥੧੪॥

धूप दीप अछत पुहप आछो सुरा मंगाइ ॥१४॥

dhoop dheep achhat puhap aachho suraa ma(n)gai ||14||

ਤਬ ਰਾਜੇ ਅਪਨੇ ਸਭਨ ਲੋਗਨ ਦਿਯਾ ਉਠਾਇ ॥

तब राजे अपने सभन लोगन दिया उठाइ ॥

tab raaje apane sabhan logan dhiyaa uThai ||

ਆਪੁ ਇਕੇਲੋ ਹੀ ਰਹਿਯੋ ਮੰਤ੍ਰ ਹੇਤ ਸੁਖ ਪਾਇ ॥੧੫॥

आपु इकेलो ही रहियो मंत्र हेत सुख पाइ ॥१५॥

aap ikelo hee rahiyo ma(n)tr het sukh pai ||15||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਰਹਿਯੋ ਇਕੇਲੋ ਰਾਇ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥

रहियो इकेलो राइ निहारियो ॥

rahiyo ikelo rai nihaariyo ||

ਤਬ ਜੋਗੀ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥

तब जोगी इह भाति उचारियो ॥

tab jogee ieh bhaat uchaariyo ||

ਚਮਤਕਾਰ ਇਕ ਤੌਹਿ ਦਿਖੈਹੌ ॥

चमतकार इक तौहि दिखैहौ ॥

chamatakaar ik taueh dhikhaihau ||

ਤਿਹ ਪਾਛੈ ਤੁਹਿ ਮੰਤ੍ਰ ਸਿਖੈਹੌ ॥੧੬॥

तिह पाछै तुहि मंत्र सिखैहौ ॥१६॥

teh paachhai tuh ma(n)tr sikhaihau ||16||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਹੋਤ ਪੁਰਖ ਤੇ ਮੈ ਤ੍ਰਿਯਾ ਤ੍ਰਿਯ ਤੇ ਨਰ ਹ੍ਵੈ ਜਾਉ ॥

होत पुरख ते मै तृया तृय ते नर ह्वै जाउ ॥

hot purakh te mai tirayaa tiray te nar havai jaau ||

ਨਰ ਹ੍ਵੈ ਸਿਖਵੌ ਮੰਤ੍ਰ ਤੁਹਿ ਤ੍ਰਿਯ ਹ੍ਵੈ ਭੋਗ ਕਮਾਉ ॥੧੭॥

नर ह्वै सिखवौ मंत्र तुहि तृय ह्वै भोग कमाउ ॥१७॥

nar havai sikhavau ma(n)tr tuh tiray havai bhog kamaau ||17||

ਰਾਇ ਬਾਚ ॥

राइ बाच ॥

rai baach ||

ਪੁਰਖ ਮੰਤ੍ਰ ਦਾਇਕ ਪਿਤਾ ਮੰਤ੍ਰ ਦਾਇਕ ਤ੍ਰਿਯ ਮਾਤ ॥

पुरख मंत्र दाइक पिता मंत्र दाइक तृय मात ॥

purakh ma(n)tr dhaik pitaa ma(n)tr dhaik tiray maat ||

ਤਿਨ ਕੀ ਸੇਵਾ ਕੀਜਿਯੈ ਭੋਗਨ ਕੀ ਨ ਜਾਤ ॥੧੮॥

तिन की सेवा कीजियै भोगन की न जात ॥१८॥

tin kee sevaa keejiyai bhogan kee na jaat ||18||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਬਹੁ ਬਰਿਸਨ ਲਗਿ ਜਾਨਿ ਸੇਵ ਗੁਰ ਕੀਜਿਯੈ ॥

बहु बरिसन लगि जानि सेव गुर कीजियै ॥

bahu barisan lag jaan sev gur keejiyai ||

ਜਤਨ ਕੋਟਿ ਕਰਿ ਬਹੁਰਿ ਸੁ ਮੰਤ੍ਰਹਿ ਲੀਜਿਯੈ ॥

जतन कोटि करि बहुरि सु मंत्रहि लीजियै ॥

jatan koT kar bahur su ma(n)treh leejiyai ||

ਜਾਹਿ ਅਰਥ ਕੇ ਹੇਤ ਸੀਸ ਨਿਹੁਰਾਇਯੈ ॥

जाहि अरथ के हेत सीस निहुराइयै ॥

jaeh arath ke het sees nihuraiyai ||

ਹੋ ਕਹੋ ਚਤੁਰਿ ਤਾ ਸੌ ਕ੍ਯੋਨ ਕੇਲ ਮਚਾਇਯੈ ॥੧੯॥

हो कहो चतुरि ता सौ क्योन केल मचाइयै ॥१९॥

ho kaho chatur taa sau kayon kel machaiyai ||19||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਤਬ ਜੋਗੀ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੁਨਾਯੋ ॥

तब जोगी इह भाति सुनायो ॥

tab jogee ieh bhaat sunaayo ||

ਤਵ ਭੇਟਨ ਹਿਤ ਭੇਖ ਬਨਾਯੋ ॥

तव भेटन हित भेख बनायो ॥

tav bheTan hit bhekh banaayo ||

ਅਬ ਮੇਰੇ ਸੰਗ ਭੋਗ ਕਮੈਯੈ ॥

अब मेरे संग भोग कमैयै ॥

ab mere sa(n)g bhog kamaiyai ||

ਆਨ ਪਿਯਾ ਸੁਭ ਸੇਜ ਸੁਹੈਯੈ ॥੨੦॥

आन पिया सुभ सेज सुहैयै ॥२०॥

aan piyaa subh sej suhaiyai ||20||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਤਨ ਤਰਫਤ ਤਵ ਮਿਲਨ ਕੌ ਬਿਰਹ ਬਿਕਲ ਭਯੋ ਅੰਗ ॥

तन तरफत तव मिलन कौ बिरह बिकल भयो अंग ॥

tan tarafat tav milan kau bireh bikal bhayo a(n)g ||

ਸੇਜ ਸੁਹੈਯੈ ਆਨ ਪਿਯ ਆਜੁ ਰਮੋ ਮੁਹਿ ਸੰਗ ॥੨੧॥

सेज सुहैयै आन पिय आजु रमो मुहि संग ॥२१॥

sej suhaiyai aan piy aaj ramo muh sa(n)g ||21||

ਭਜੇ ਬਧੈਹੌ ਚੋਰ ਕਹਿ ਤਜੇ ਦਿਵੈਹੌ ਗਾਰਿ ॥

भजे बधैहौ चोर कहि तजे दिवैहौ गारि ॥

bhaje badhaihau chor keh taje dhivaihau gaar ||

ਨਾਤਰ ਸੰਕ ਬਿਸਾਰਿ ਕਰਿ ਮੋ ਸੌ ਕਰਹੁ ਬਿਹਾਰ ॥੨੨॥

नातर संक बिसारि करि मो सौ करहु बिहार ॥२२॥

naatar sa(n)k bisaar kar mo sau karahu bihaar ||22||

ਕਾਮਾਤੁਰ ਹ੍ਵੈ ਜੋ ਤਰੁਨਿ ਆਵਤ ਪਿਯ ਕੇ ਪਾਸ ॥

कामातुर ह्वै जो तरुनि आवत पिय के पास ॥

kaamaatur havai jo tarun aavat piy ke paas ||

ਮਹਾ ਨਰਕ ਸੋ ਡਾਰਿਯਤ ਦੈ ਜੋ ਜਾਨ ਨਿਰਾਸ ॥੨੩॥

महा नरक सो डारियत दै जो जान निरास ॥२३॥

mahaa narak so ddaariyat dhai jo jaan niraas ||23||

ਤਨ ਅਨੰਗ ਜਾ ਕੇ ਜਗੈ ਤਾਹਿ ਨ ਦੈ ਰਤਿ ਦਾਨ ॥

तन अनंग जा के जगै ताहि न दै रति दान ॥

tan ana(n)g jaa ke jagai taeh na dhai rat dhaan ||

ਤਵਨ ਪੁਰਖ ਕੋ ਡਾਰਿਯਤ ਜਹਾ ਨਰਕ ਕੀ ਖਾਨਿ ॥੨੪॥

तवन पुरख को डारियत जहा नरक की खानि ॥२४॥

tavan purakh ko ddaariyat jahaa narak kee khaan ||24||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਰਾਮਜਨੀ ਗ੍ਰਿਹ ਜਨਮ ਬਿਧਾਤੈ ਮੁਹਿ ਦਿਯਾ ॥

रामजनी गृह जनम बिधातै मुहि दिया ॥

raamajanee gireh janam bidhaatai muh dhiyaa ||

ਤਵ ਮਿਲਬੇ ਹਿਤ ਭੇਖ ਜੋਗ ਕੋ ਮੈ ਲਿਯਾ ॥

तव मिलबे हित भेख जोग को मै लिया ॥

tav milabe hit bhekh jog ko mai liyaa ||

ਤੁਰਤ ਸੇਜ ਹਮਰੀ ਅਬ ਆਨਿ ਸੁਹਾਇਯੈ ॥

तुरत सेज हमरी अब आनि सुहाइयै ॥

turat sej hamaree ab aan suhaiyai ||

ਹੋ ਹ੍ਵੈ ਦਾਸੀ ਤਵ ਰਹੋਂ ਨ ਮੁਹਿ ਤਰਸਾਇਯੈ ॥੨੫॥

हो ह्वै दासी तव रहों न मुहि तरसाइयै ॥२५॥

ho havai dhaasee tav raho(n) na muh tarasaiyai ||25||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਕਹਾ ਭਯੋ ਸੁਘਰੇ ਭਏ ਕਰਤ ਜੁਬਨ ਕੋ ਮਾਨ ॥

कहा भयो सुघरे भए करत जुबन को मान ॥

kahaa bhayo sughare bhe karat juban ko maan ||

ਬਿਰਹ ਬਾਨ ਮੋ ਕੋ ਲਗੇ ਬ੍ਰਿਥਾ ਨ ਦੀਜੈ ਜਾਨ ॥੨੬॥

बिरह बान मो को लगे बृथा न दीजै जान ॥२६॥

bireh baan mo ko lage birathaa na dheejai jaan ||26||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਬ੍ਰਿਥਾ ਨ ਦੀਜੈ ਜਾਨ ਮੈਨ ਬਸਿ ਮੈ ਭਈ ॥

बृथा न दीजै जान मैन बसि मै भई ॥

birathaa na dheejai jaan main bas mai bhiee ||

ਬਿਰਹਿ ਸਮੁੰਦ ਕੇ ਬੀਚ ਬੂਡਿ ਸਿਰ ਲੌ ਗਈ ॥

बिरहि समुँद के बीच बूडि सिर लौ गई ॥

bireh samu(n)dh ke beech boodd sir lau giee ||

ਭੋਗ ਕਰੇ ਬਿਨੁ ਮੋਹਿ ਜਾਨ ਨਹੀ ਦੀਜਿਯੈ ॥

भोग करे बिनु मोहि जान नही दीजियै ॥

bhog kare bin moh jaan nahee dheejiyai ||

ਹੋ ਘਨਵਾਰੀ ਨਿਸ ਹੇਰਿ ਗੁਮਾਨ ਨ ਕੀਜਿਯੈ ॥੨੭॥

हो घनवारी निस हेरि गुमान न कीजियै ॥२७॥

ho ghanavaaree nis her gumaan na keejiyai ||27||

ਦਿਸਨ ਦਿਸਨ ਕੇ ਲੋਗ ਤਿਹਾਰੇ ਆਵਹੀ ॥

दिसन दिसन के लोग तिहारे आवही ॥

dhisan dhisan ke log tihaare aavahee ||

ਮਨ ਬਾਛਤ ਜੋ ਬਾਤ ਉਹੈ ਬਰ ਪਾਵਹੀ ॥

मन बाछत जो बात उहै बर पावही ॥

man baachhat jo baat uhai bar paavahee ||

ਕਵਨ ਅਵਗ੍ਰਯਾ ਮੋਰਿ ਨ ਤੁਮ ਕਹ ਪਾਇਯੈ ॥

कवन अवग्रया मोरि न तुम कह पाइयै ॥

kavan avagrayaa mor na tum keh paiyai ||

ਹੋ ਦਾਸਨ ਦਾਸੀ ਹ੍ਵੈ ਹੌ ਸੇਜ ਸੁਹਾਇਯੈ ॥੨੮॥

हो दासन दासी ह्वै हौ सेज सुहाइयै ॥२८॥

ho dhaasan dhaasee havai hau sej suhaiyai ||28||

ਮੰਤ੍ਰ ਸਿਖਨ ਹਿਤ ਧਾਮ ਤਿਹਾਰੇ ਆਇਯੋ ॥

मंत्र सिखन हित धाम तिहारे आइयो ॥

ma(n)tr sikhan hit dhaam tihaare aaiyo ||

ਤੁਮ ਆਗੈ ਐਸੇ ਇਹ ਚਰਿਤ ਬਨਾਇਯੋ ॥

तुम आगै ऐसे इह चरित बनाइयो ॥

tum aagai aaise ieh charit banaiyo ||

ਮੈ ਨ ਤੁਹਾਰੇ ਸੰਗ ਭੋਗ ਕ੍ਯੋਹੂੰ ਕਰੋ ॥

मै न तुहारे संग भोग क्योहूँ करो ॥

mai na tuhaare sa(n)g bhog kayohoo(n) karo ||

ਹੋ ਧਰਮ ਛੂਟਨ ਕੇ ਹੇਤ ਅਧਿਕ ਮਨ ਮੈ ਡਰੋ ॥੨੯॥

हो धरम छूटन के हेत अधिक मन मै डरो ॥२९॥

ho dharam chhooTan ke het adhik man mai ddaro ||29||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਰਾਮਜਨੀ ਬਹੁ ਚਰਿਤ੍ਰ ਬਨਾਏ ॥

रामजनी बहु चरित्र बनाए ॥

raamajanee bahu charitr banaae ||

ਹਾਇ ਭਾਇ ਬਹੁ ਭਾਤਿ ਦਿਖਾਏ ॥

हाइ भाइ बहु भाति दिखाए ॥

hai bhai bahu bhaat dhikhaae ||

ਜੰਤ੍ਰ ਮੰਤ੍ਰ ਤੰਤ੍ਰੋ ਅਤਿ ਕਰੇ ॥

जंत्र मंत्र तंत्रो अति करे ॥

ja(n)tr ma(n)tr ta(n)tro at kare ||

ਕੈਸੇ ਹੂੰ ਰਾਇ ਨ ਕਰ ਮੈ ਧਰੇ ॥੩੦॥

कैसे हूँ राइ न कर मै धरे ॥३०॥

kaise hoo(n) rai na kar mai dhare ||30||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਚੋਰ ਚੋਰ ਕਹਿ ਉਠੀ ਸੁ ਆਂਗਨ ਜਾਇ ਕੈ ॥

चोर चोर कहि उठी सु आँगन जाइ कै ॥

chor chor keh uThee su aa(n)gan jai kai ||

ਤ੍ਰਾਸ ਦਿਖਾਯੋ ਤਾਹਿ ਮਿਲਨ ਹਿਤ ਰਾਇ ਕੈ ॥

त्रास दिखायो ताहि मिलन हित राइ कै ॥

traas dhikhaayo taeh milan hit rai kai ||

ਬਹੁਰਿ ਕਹੀ ਤ੍ਰਿਯ ਆਇ ਬਾਤ ਸੁਨ ਲੀਜਿਯੈ ॥

बहुरि कही तृय आइ बात सुन लीजियै ॥

bahur kahee tiray aai baat sun leejiyai ||

ਹੋ ਅਬੈ ਬਧੈਹੌ ਤੋਹਿ ਕਿ ਮੋਹਿ ਭਜੀਜਿਯੈ ॥੩੧॥

हो अबै बधैहौ तोहि कि मोहि भजीजियै ॥३१॥

ho abai badhaihau toh k moh bhajeejiyai ||31||

ਚੋਰ ਬਚਨ ਸੁਨਿ ਲੋਗ ਪਹੁੰਚੇ ਆਇ ਕੈ ॥

चोर बचन सुनि लोग पहुँचे आइ कै ॥

chor bachan sun log pahu(n)che aai kai ||

ਤਿਨ ਪ੍ਰਤਿ ਕਹਿਯੋ ਕਿ ਸੋਤ ਉਠੀ ਬਰਰਾਇ ਕੈ ॥

तिन प्रति कहियो कि सोत उठी बरराइ कै ॥

tin prat kahiyo k sot uThee bararai kai ||

ਗਏ ਧਾਮ ਤੇ ਕਹਿਯੋ ਮਿਤ੍ਰ ਕੌ ਕਰ ਪਕਰਿ ॥

गए धाम ते कहियो मित्र कौ कर पकरि ॥

ge dhaam te kahiyo mitr kau kar pakar ||

ਹੋ ਅਬੈ ਬਧੈਹੌ ਤੋਹਿ ਕਿ ਮੋ ਸੌ ਭੋਗ ਕਰਿ ॥੩੨॥

हो अबै बधैहौ तोहि कि मो सौ भोग करि ॥३२॥

ho abai badhaihau toh k mo sau bhog kar ||32||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਤਬੈ ਰਾਇ ਚਿਤ ਕੇ ਬਿਖੈ ਐਸੇ ਕਿਯਾ ਬਿਚਾਰ ॥

तबै राइ चित के बिखै ऐसे किया बिचार ॥

tabai rai chit ke bikhai aaise kiyaa bichaar ||

ਚਰਿਤ ਖੇਲਿ ਕਛੁ ਨਿਕਸਿਯੈ ਇਹੇ ਮੰਤ੍ਰ ਕਾ ਸਾਰ ॥੩੩॥

चरित खेलि कछु निकसियै इहे मंत्र का सार ॥३३॥

charit khel kachh nikasiyai ihe ma(n)tr kaa saar ||33||

ਭਜੌ ਤੌ ਇਜਤ ਜਾਤ ਹੈ ਭੋਗ ਕਿਯੋ ਧ੍ਰਮ ਜਾਇ ॥

भजौ तौ इजत जात है भोग कियो ध्रम जाइ ॥

bhajau tau ijat jaat hai bhog kiyo dhram jai ||

ਕਠਿਨ ਬਨੀ ਦੁਹੂੰ ਬਾਤ ਤਿਹ ਕਰਤਾ ਕਰੈ ਸਹਾਇ ॥੩੪॥

कठिन बनी दुहूँ बात तिह करता करै सहाइ ॥३४॥

kaThin banee dhuhoo(n) baat teh karataa karai sahai ||34||

ਪੂਤ ਹੋਇ ਤੌ ਭਾਡ ਵਹ ਸੁਤਾ ਤੌ ਬੇਸ੍ਰਯਾ ਹੋਇ ॥

पूत होइ तौ भाड वह सुता तौ बेस्रया होइ ॥

poot hoi tau bhaadd veh sutaa tau besrayaa hoi ||

ਭੋਗ ਕਰੇ ਭਾਜਤ ਧਰਮ ਭਜੇ ਬੰਧਾਵਤ ਸੋਇ ॥੩੫॥

भोग करे भाजत धरम भजे बंधावत सोइ ॥३५॥

bhog kare bhaajat dharam bhaje ba(n)dhaavat soi ||35||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਕਹਿਯੋ ਸੁਨਹੁ ਤੁਮ ਬਾਤ ਪਿਆਰੀ ॥

कहियो सुनहु तुम बात पिआरी ॥

kahiyo sunahu tum baat piaaree ||

ਦੇਖਤ ਥੋ ਮੈ ਪ੍ਰੀਤਿ ਤਿਹਾਰੀ ॥

देखत थो मै प्रीति तिहारी ॥

dhekhat tho mai preet tihaaree ||

ਤੁਮ ਸੀ ਤ੍ਰਿਯਾ ਹਾਥ ਜੋ ਪਰੈ ॥

तुम सी तृया हाथ जो परै ॥

tum see tirayaa haath jo parai ||

ਬਡੋ ਮੂੜ ਜੋ ਤਾਹਿ ਪ੍ਰਹਰੈ ॥੩੬॥

बडो मूड़ जो ताहि प्रहरै ॥३६॥

baddo mooR jo taeh praharai ||36||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਰੂਪਵੰਤ ਤੋ ਸੀ ਤ੍ਰਿਯਾ ਪਰੈ ਜੁ ਕਰ ਮੈ ਆਇ ॥

रूपवंत तो सी तृया परै जु कर मै आइ ॥

roopava(n)t to see tirayaa parai ju kar mai aai ||

ਤਾਹਿ ਤ੍ਯਾਗ ਮਨ ਮੈ ਕਰੈ ਤਾ ਕੋ ਜਨਮ ਲਜਾਇ ॥੩੭॥

ताहि त्याग मन मै करै ता को जनम लजाइ ॥३७॥

taeh tayaag man mai karai taa ko janam lajai ||37||

ਪੋਸਤ ਭਾਗ ਅਫੀਮ ਬਹੁਤ ਲੀਜੈ ਤੁਰਤ ਮੰਗਾਇ ॥

पोसत भाग अफीम बहुत लीजै तुरत मंगाइ ॥

posat bhaag afeem bahut leejai turat ma(n)gai ||

ਨਿਜੁ ਕਰ ਮੋਹਿ ਪਿਵਾਇਯੈ ਹ੍ਰਿਦੈ ਹਰਖ ਉਪਜਾਇ ॥੩੮॥

निजु कर मोहि पिवाइयै हृदै हरख उपजाइ ॥३८॥

nij kar moh pivaiyai hiradhai harakh upajai ||38||

ਤੁਮ ਮਦਰਾ ਪੀਵਹੁ ਘਨੋ ਹਮੈ ਪਿਵਾਵਹੁ ਭੰਗ ॥

तुम मदरा पीवहु घनो हमै पिवावहु भंग ॥

tum madharaa peevahu ghano hamai pivaavahu bha(n)g ||

ਚਾਰਿ ਪਹਰ ਕੌ ਮਾਨਿਹੌ ਭੋਗਿ ਤਿਹਾਰੇ ਸੰਗ ॥੩੯॥

चारि पहर कौ मानिहौ भोगि तिहारे संग ॥३९॥

chaar pahar kau maanihau bhog tihaare sa(n)g ||39||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਫੂਲਿ ਗਈ ਸੁਨ ਬਾਤ ਅਯਾਨੀ ॥

फूलि गई सुन बात अयानी ॥

fool giee sun baat ayaanee ||

ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਕੀ ਬਾਤ ਨ ਜਾਨੀ ॥

भेद अभेद की बात न जानी ॥

bhedh abhedh kee baat na jaanee ||

ਅਧਿਕ ਹ੍ਰਿਦੇ ਮੈ ਸੁਖ ਉਪਜਾਯੋ ॥

अधिक हृदे मै सुख उपजायो ॥

adhik hiradhe mai sukh upajaayo ||

ਅਮਲ ਕਹਿਯੋ ਸੋ ਤੁਰਤ ਮੰਗਾਯੋ ॥੪੦॥

अमल कहियो सो तुरत मंगायो ॥४०॥

amal kahiyo so turat ma(n)gaayo ||40||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਪੋਸਤ ਭਾਗ ਅਫੀਮ ਬਹੁ ਗਹਿਰੀ ਭਾਗ ਘੁਟਾਇ ॥

पोसत भाग अफीम बहु गहिरी भाग घुटाइ ॥

posat bhaag afeem bahu gahiree bhaag ghuTai ||

ਤੁਰਤ ਤਰਨਿ ਲ੍ਯਾਵਤ ਭਈ ਮਦ ਸਤ ਬਾਰ ਚੁਆਇ ॥੪੧॥

तुरत तरनि ल्यावत भई मद सत बार चुआइ ॥४१॥

turat taran layaavat bhiee madh sat baar chuaai ||41||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਰਾਇ ਤਬੈ ਚਿਤ ਭੀਤਰ ਕਿਯਾ ਬਿਚਾਰ ਹੈ ॥

राइ तबै चित भीतर किया बिचार है ॥

rai tabai chit bheetar kiyaa bichaar hai ||

ਯਾਹਿ ਨ ਭਜਿਹੌ ਆਜੁ ਮੰਤ੍ਰ ਕਾ ਸਾਰ ਹੈ ॥

याहि न भजिहौ आजु मंत्र का सार है ॥

yaeh na bhajihau aaj ma(n)tr kaa saar hai ||

ਅਧਿਕ ਮਤ ਕਰਿ ਯਾਹਿ ਖਾਟ ਪਰ ਡਾਰਿ ਕੈ ॥

अधिक मत करि याहि खाट पर डारि कै ॥

adhik mat kar yaeh khaaT par ddaar kai ||

ਹੋ ਸਾਠਿ ਮੁਹਰ ਦੈ ਭਜਿਹੋਂ ਧਰਮ ਸੰਭਾਰਿ ਕੈ ॥੪੨॥

हो साठि मुहर दै भजिहों धरम संभारि कै ॥४२॥

ho saaTh muhar dhai bhajiho(n) dharam sa(n)bhaar kai ||42||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਰੀਤਿ ਨ ਜਾਨਤ ਪ੍ਰੀਤ ਕੀ ਪੈਸਨ ਕੀ ਪਰਤੀਤ ॥

रीति न जानत प्रीत की पैसन की परतीत ॥

reet na jaanat preet kee paisan kee parateet ||

ਬਿਛੂ ਬਿਸੀਅਰੁ ਬੇਸਯਾ ਕਹੋ ਕਵਨ ਕੇ ਮੀਤ ॥੪੩॥

बिछू बिसीअरु बेसया कहो कवन के मीत ॥४३॥

bichhoo biseear besayaa kaho kavan ke meet ||43||

ਤਾ ਕੋ ਮਦ ਪ੍ਰਯਾਯੋ ਘਨੋ ਅਤਿ ਚਿਤ ਮੋਦ ਬਢਾਇ ॥

ता को मद प्रयायो घनो अति चित मोद बढाइ ॥

taa ko madh prayaayo ghano at chit modh baddai ||

ਮਤ ਸਵਾਈ ਖਾਟ ਪਰ ਆਪਿ ਭਜਨ ਕੇ ਭਾਇ ॥੪੪॥

मत सवाई खाट पर आपि भजन के भाइ ॥४४॥

mat savaiee khaaT par aap bhajan ke bhai ||44||

ਮਦਰਾ ਪ੍ਰਯਾਯੋ ਤਰੁਨਿ ਕੋ ਨਿਜੁ ਕਰ ਪ੍ਯਾਲੇ ਡਾਰਿ ॥

मदरा प्रयायो तरुनि को निजु कर प्याले डारि ॥

madharaa prayaayo tarun ko nij kar payaale ddaar ||

ਇਹ ਛਲ ਸੌ ਤਿਹ ਮਤ ਕਰਿ ਰਾਖੀ ਖਾਟ ਸੁਵਾਰਿ ॥੪੫॥

इह छल सौ तिह मत करि राखी खाट सुवारि ॥४५॥

eeh chhal sau teh mat kar raakhee khaaT suvaar ||45||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਭਰਿ ਭਰਿ ਨਿਜੁ ਕਰ ਪ੍ਯਾਲੇ ਮਦ ਤਿਹ ਪ੍ਰਯਾਇਯੋ ॥

भरि भरि निजु कर प्याले मद तिह प्रयाइयो ॥

bhar bhar nij kar payaale madh teh prayaiyo ||

ਰਾਮਜਨੀ ਸੌ ਅਧਿਕ ਸੁ ਨੇਹ ਜਤਾਇਯੋ ॥

रामजनी सौ अधिक सु नेह जताइयो ॥

raamajanee sau adhik su neh jataiyo ||

ਮਤ ਹੋਇ ਸ੍ਵੈ ਗਈ ਰਾਇ ਤਬ ਯੌ ਕਿਯੋ ॥

मत होइ स्वै गई राइ तब यौ कियो ॥

mat hoi savai giee rai tab yau kiyo ||

ਹੋ ਸਾਠਿ ਮੁਹਰ ਦੈ ਤਾਹਿ ਭਜਨ ਕੋ ਮਗੁ ਲਿਯੋ ॥੪੬॥

हो साठि मुहर दै ताहि भजन को मगु लियो ॥४६॥

ho saaTh muhar dhai taeh bhajan ko mag liyo ||46||

ਜੋ ਤੁਮ ਸੌ ਹਿਤ ਕਰੇ ਨ ਤੁਮ ਤਿਹ ਸੌ ਕਰੋ ॥

जो तुम सौ हित करे न तुम तिह सौ करो ॥

jo tum sau hit kare na tum teh sau karo ||

ਜੋ ਤੁਮਰੇ ਰਸ ਢਰੇ ਨ ਤਿਹ ਰਸ ਤੁਮ ਢਰੋ ॥

जो तुमरे रस ढरे न तिह रस तुम ढरो ॥

jo tumare ras ddare na teh ras tum ddaro ||

ਜਾ ਕੇ ਚਿਤ ਕੀ ਬਾਤ ਆਪੁ ਨਹਿ ਪਾਇਯੈ ॥

जा के चित की बात आपु नहि पाइयै ॥

jaa ke chit kee baat aap neh paiyai ||

ਹੋ ਤਾ ਕਹ ਚਿਤ ਕੋ ਭੇਦ ਨ ਕਬਹੁ ਜਤਾਇਯੈ ॥੪੭॥

हो ता कह चित को भेद न कबहु जताइयै ॥४७॥

ho taa keh chit ko bhedh na kabahu jataiyai ||47||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਰਾਇ ਭਜ੍ਯੋ ਤ੍ਰਿਯ ਮਤ ਕਰਿ ਸਾਠਿ ਮੁਹਰ ਦੈ ਤਾਹਿ ॥

राइ भज्यो तृय मत करि साठि मुहर दै ताहि ॥

rai bhajayo tiray mat kar saaTh muhar dhai taeh ||

ਆਨਿ ਬਿਰਾਜ੍ਰਯੋ ਧਾਮ ਮੈ ਕਿਨਹੂੰ ਨ ਹੇਰਿਯੋ ਵਾਹਿ ॥੪੮॥

आनि बिराज्रयो धाम मै किनहूँ न हेरियो वाहि ॥४८॥

aan biraajrayo dhaam mai kinahoo(n) na heriyo vaeh ||48||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਤਬੈ ਰਾਇ ਗ੍ਰਿਹ ਆਇ ਸੁ ਪ੍ਰਣ ਐਸੇ ਕਿਯੋ ॥

तबै राइ गृह आइ सु प्रण ऐसे कियो ॥

tabai rai gireh aai su pran aaise kiyo ||

ਭਲੇ ਜਤਨ ਸੌ ਰਾਖਿ ਧਰਮ ਅਬ ਮੈ ਲਿਯੋ ॥

भले जतन सौ राखि धरम अब मै लियो ॥

bhale jatan sau raakh dharam ab mai liyo ||

ਦੇਸ ਦੇਸ ਨਿਜੁ ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਪ੍ਰਭਾ ਬਿਖੇਰਿਹੌ ॥

देस देस निजु प्रभ की प्रभा बिखेरिहौ ॥

dhes dhes nij prabh kee prabhaa bikherihau ||

ਹੋ ਆਨ ਤ੍ਰਿਯਾ ਕਹ ਬਹੁਰਿ ਨ ਕਬਹੂੰ ਹੇਰਿਹੌ ॥੪੯॥

हो आन तृया कह बहुरि न कबहूँ हेरिहौ ॥४९॥

ho aan tirayaa keh bahur na kabahoo(n) herihau ||49||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਵਹੈ ਪ੍ਰਤਗ੍ਰਯਾ ਤਦਿਨ ਤੇ ਬ੍ਯਾਪਤ ਮੋ ਹਿਯ ਮਾਹਿ ॥

वहै प्रतग्रया तदिन ते ब्यापत मो हिय माहि ॥

vahai pratagrayaa tadhin te bayaapat mo hiy maeh ||

ਤਾ ਦਿਨ ਤੇ ਪਰ ਨਾਰਿ ਕੌ ਹੇਰਤ ਕਬਹੂੰ ਨਾਹਿ ॥੫੦॥

ता दिन ते पर नारि कौ हेरत कबहूँ नाहि ॥५०॥

taa dhin te par naar kau herat kabahoo(n) naeh ||50||

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਖੋੜਸਮੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੬॥੩੧੫॥ਅਫਜੂੰ॥

इति स्री चरित्र पख्याने तृया चरित्रे मंत्री भूप संबादे खोड़समो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥१६॥३१५॥अफजूँ॥

eit sree charitr pakhayaane tirayaa charitre ma(n)tree bhoop sa(n)baadhe khoRasamo charitr samaapatam sat subham sat ||16||315||afajoo(n)||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਬੰਦਿਸਾਲ ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਤ ਕੋ ਦਿਯੋ ਪਠਾਇ ਕੈ ॥

बंदिसाल नृप सुत को दियो पठाइ कै ॥

ba(n)dhisaal nirap sut ko dhiyo paThai kai ||

ਭੋਰ ਹੋਤ ਪੁਨ ਲਿਯੋ ਸੁ ਨਿਕਟਿ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ॥

भोर होत पुन लियो सु निकटि बुलाइ कै ॥

bhor hot pun liyo su nikaT bulai kai ||

ਮੰਤ੍ਰੀ ਤਬ ਹੀ ਕਥਾ ਉਚਾਰੀ ਆਨਿ ਕੈ ॥

मंत्री तब ही कथा उचारी आनि कै ॥

ma(n)tree tab hee kathaa uchaaree aan kai ||

ਹੋ ਬਢ੍ਯੋ ਭੂਪ ਕੇ ਭਰਮ ਅਧਿਕ ਜਿਯ ਜਾਨਿ ਕੈ ॥੧॥

हो बढ्यो भूप के भरम अधिक जिय जानि कै ॥१॥

ho baddayo bhoop ke bharam adhik jiy jaan kai ||1||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਸਹਰ ਬਦਖਸਾ ਮੈ ਹੁਤੀ ਏਕ ਮੁਗਲ ਕੀ ਬਾਲ ॥

सहर बदखसा मै हुती एक मुगल की बाल ॥

sahar badhakhasaa mai hutee ek mugal kee baal ||

ਤਾ ਸੌ ਕਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰ ਤਿਨ ਸੋ ਤੁਮ ਸੁਨਹੁ ਨ੍ਰਿਪਾਲ ॥੨॥

ता सौ किया चरित्र तिन सो तुम सुनहु नृपाल ॥२॥

taa sau kiyaa charitr tin so tum sunahu nirapaal ||2||

ਬਿਤਨ ਮਤੀ ਇਕ ਚੰਚਲਾ ਹਿਤੂ ਮੁਗਲ ਕੀ ਏਕ ॥

बितन मती इक चंचला हितू मुगल की एक ॥

bitan matee ik cha(n)chalaa hitoo mugal kee ek ||

ਜੰਤ੍ਰ ਮੰਤ੍ਰ ਅਰੁ ਬਸੀਕਰ ਜਾਨਤ ਹੁਤੀ ਅਨੇਕ ॥੩॥

जंत्र मंत्र अरु बसीकर जानत हुती अनेक ॥३॥

ja(n)tr ma(n)tr ar baseekar jaanat hutee anek ||3||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਏਕ ਦਿਵਸ ਤਿਨ ਲੀਨੀ ਸਖੀ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ॥

एक दिवस तिन लीनी सखी बुलाइ कै ॥

ek dhivas tin leenee sakhee bulai kai ||

ਪਰਿ ਗਈ ਤਿਨ ਮੈ ਹੋਡ ਸੁ ਐਸੇ ਆਇ ਕੈ ॥

परि गई तिन मै होड सु ऐसे आइ कै ॥

par giee tin mai hodd su aaise aai kai ||

ਕਾਲਿ ਸਜਨ ਕੇ ਬਾਗ ਕਹਿਯੋ ਚਲਿ ਜਾਇਹੋਂ ॥

कालि सजन के बाग कहियो चलि जाइहों ॥

kaal sajan ke baag kahiyo chal jaiho(n) ||

ਹੋ ਇਹ ਮੂਰਖ ਕੇ ਦੇਖਤ ਭੋਗ ਕਮਾਇ ਹੋ ॥੪॥

हो इह मूरख के देखत भोग कमाइ हो ॥४॥

ho ieh moorakh ke dhekhat bhog kamai ho ||4||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਦੁਤੀਯ ਸਖੀ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਸੁਨੁ ਸਖੀ ਬਚਨ ਹਮਾਰ ॥

दुतीय सखी ऐसे कहियो सुनु सखी बचन हमार ॥

dhuteey sakhee aaise kahiyo sun sakhee bachan hamaar ||

ਭੋਗ ਕਮੈਹੋ ਯਾਰ ਸੋ ਨਾਰ ਬਧੈਹੌ ਜਾਰ ॥੫॥

भोग कमैहो यार सो नार बधैहौ जार ॥५॥

bhog kamaiho yaar so naar badhaihau jaar ||5||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਅਸਤਾਚਲ ਸੂਰਜ ਜਬ ਗਯੋ ॥

असताचल सूरज जब गयो ॥

asataachal sooraj jab gayo ||

ਪ੍ਰਾਚੀ ਦਿਸ ਤੇ ਸਸਿ ਪ੍ਰਗਟਯੋ ॥

प्राची दिस ते ससि प्रगटयो ॥

praachee dhis te sas pragaTayo ||

ਭਾਗਵਤਿਨ ਉਪਜ੍ਯੋ ਸੁਖ ਭਾਰੋ ॥

भागवतिन उपज्यो सुख भारो ॥

bhaagavatin upajayo sukh bhaaro ||

ਬਿਰਹਿਣਿ ਕੌ ਸਾਇਕ ਸਸਿ ਮਾਰੋ ॥੬॥

बिरहिणि कौ साइक ससि मारो ॥६॥

birahin kau saik sas maaro ||6||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਅਸਤਾਚਲ ਸੂਰਜ ਗਯੋ ਰਹਿਯੋ ਚੰਦ੍ਰ ਮੰਡਰਾਇ ॥

असताचल सूरज गयो रहियो चंद्र मंडराइ ॥

asataachal sooraj gayo rahiyo cha(n)dhr ma(n)ddarai ||

ਲਪਟਿ ਰਹਿਯੋ ਪਿਯ ਤ੍ਰਿਯਨ ਸੋ ਤ੍ਰਿਯਾ ਪਿਯਨ ਲਪਟਾਇ ॥੭॥

लपटि रहियो पिय तृयन सो तृया पियन लपटाइ ॥७॥

lapaT rahiyo piy tirayan so tirayaa piyan lapaTai ||7||

ਉਡਗ ਤਗੀਰੀ ਰਵਿ ਅਥਨ ਪ੍ਰਭਾ ਪ੍ਰਵਾਨਾ ਪਾਇ ॥

उडग तगीरी रवि अथन प्रभा प्रवाना पाइ ॥

auddag tageeree rav athan prabhaa pravaanaa pai ||

ਜਾਨੁਕ ਚੰਦ੍ਰ ਅਮੀਨ ਕੇ ਫਿਰੇ ਬਿਤਾਲੀ ਆਇ ॥੮॥

जानुक चंद्र अमीन के फिरे बिताली आइ ॥८॥

jaanuk cha(n)dhr ameen ke fire bitaalee aai ||8||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਅਸਤਾ ਸੋ ਭੋਗਨ ਤਿਨ ਮਾਨੇ ॥

असता सो भोगन तिन माने ॥

asataa so bhogan tin maane ||

ਚਾਰਿ ਜਾਮ ਘਟਿਕਾ ਇਕ ਜਾਨੇ ॥

चारि जाम घटिका इक जाने ॥

chaar jaam ghaTikaa ik jaane ||

ਚੌਥੇ ਜਾਮ ਸੋਇ ਕਰ ਰਹੇ ॥

चौथे जाम सोइ कर रहे ॥

chauathe jaam soi kar rahe ||

ਚਤੁਰਨ ਕੇ ਗ੍ਰੀਵਾ ਕੁਚ ਗਹੇ ॥੯॥

चतुरन के ग्रीवा कुच गहे ॥९॥

chaturan ke greevaa kuch gahe ||9||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਨਾਨ ਖਾਨ ਅਰੁ ਦਾਨ ਹਿਤ ਦਿਨਿ ਦਿਖਿ ਜਗਿ ਹੈ ਰਾਜ ॥

नान खान अरु दान हित दिनि दिखि जगि है राज ॥

naan khaan ar dhaan hit dhin dhikh jag hai raaj ||

ਦੁਜਨ ਦਲਨ ਦੀਨੋਧਰਨ ਦੁਸਟਨ ਦਾਹਿਬੇ ਕਾਜ ॥੧੦॥

दुजन दलन दीनोधरन दुसटन दाहिबे काज ॥१०॥

dhujan dhalan dheenodharan dhusaTan dhaahibe kaaj ||10||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਜਾਨਿ ਪਯਾਨ ਬਿਛੋਹ ਤ੍ਰਿਯਾਨ ਕੇ ਛੋਭ ਬਡ੍ਯੋ ਉਰ ਭੀਤਰ ਭਾਰੀ ॥

जानि पयान बिछोह तृयान के छोभ बड्यो उर भीतर भारी ॥

jaan payaan bichhoh tirayaan ke chhobh baddayo ur bheetar bhaaree ||

ਅੰਚਰ ਡਾਰਿ ਕੈ ਮੋਤਿਨ ਹਾਰ ਦੁਰਾਵਤ ਜਾਨਿ ਭਯੋ ਉਜਿਯਾਰੀ ॥

अंचर डारि कै मोतिन हार दुरावत जानि भयो उजियारी ॥

a(n)char ddaar kai motin haar dhuraavat jaan bhayo ujiyaaree ||

ਪਾਨ ਹੂੰ ਪੋਛਤ ਪ੍ਰੀਤਮ ਕੋ ਤਨ ਕੈਸੇ ਰਹੈ ਇਹ ਚਾਹਤ ਪ੍ਯਾਰੀ ॥

पान हूँ पोछत प्रीतम को तन कैसे रहै इह चाहत प्यारी ॥

paan hoo(n) pochhat preetam ko tan kaise rahai ieh chaahat payaaree ||

ਚੰਦ ਚੜਿਯੋ ਸੁ ਚਹੈ ਚਿਰ ਲੌ ਚਿਤ ਦੇਤ ਦਿਵਾਕਰ ਕੀ ਦਿਸਿ ਗਾਰੀ ॥੧੧॥

चंद चड़ियो सु चहै चिर लौ चित देत दिवाकर की दिसि गारी ॥११॥

cha(n)dh chaRiyo su chahai chir lau chit dhet dhivaakar kee dhis gaaree ||11||

ਭੁਜੰਗ ਛੰਦ ॥

भुजंग छंद ॥

bhuja(n)g chha(n)dh ||

ਚਲੋ ਪ੍ਰਾਨ ਪ੍ਯਾਰੇ ਫੁਲੇ ਫੂਲ ਆਛੇ ॥

चलो प्रान प्यारे फुले फूल आछे ॥

chalo praan payaare fule fool aachhe ||

ਦਿਪੈ ਚਾਰੁ ਮਾਨੋ ਢਰੇ ਮੈਨ ਸਾਛੇ ॥

दिपै चारु मानो ढरे मैन साछे ॥

dhipai chaar maano ddare main saachhe ||

ਕਿਧੋ ਗੀਰਬਾਣੇਸਹੂੰ ਕੇ ਸੁਧਾਰੇ ॥

किधो गीरबाणेसहूँ के सुधारे ॥

kidho geerabaanesahoo(n) ke sudhaare ||

ਸੁਨੇ ਕਾਨ ਐਸੇ ਨ ਵੈਸੇ ਨਿਹਾਰੇ ॥੧੨॥

सुने कान ऐसे न वैसे निहारे ॥१२॥

sune kaan aaise na vaise nihaare ||12||

ਤਿਹੀ ਬਾਗ ਹੂੰ ਮੈ ਤਰੋਰੁਹ ਚਬੈਯੈ ॥

तिही बाग हूँ मै तरोरुह चबैयै ॥

tihee baag hoo(n) mai taroruh chabaiyai ||

ਰਿਝੈਯੈ ਤੁਮੈ ਭੋਗ ਭਾਵਤ ਕਮੈਯੈ ॥

रिझैयै तुमै भोग भावत कमैयै ॥

rijhaiyai tumai bhog bhaavat kamaiyai ||

ਬਿਲੰਬ ਨ ਕਰੋ ਪ੍ਰਾਤ ਹੋਤੋ ਪਧਾਰੇ ॥

बिलंब न करो प्रात होतो पधारे ॥

bila(n)b na karo praat hoto padhaare ||

ਸਭੈ ਚਿਤ ਕੇ ਦੂਰਿ ਕੈ ਸੋਕ ਡਾਰੈ ॥੧੩॥

सभै चित के दूरि कै सोक डारै ॥१३॥

sabhai chit ke dhoor kai sok ddaarai ||13||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਲਈ ਸਹਚਰੀ ਚਤੁਰਿ ਸੋ ਏਕ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ॥

लई सहचरी चतुरि सो एक बुलाइ कै ॥

liee sahacharee chatur so ek bulai kai ||

ਕਹੋ ਪਿਅਰਵਾ ਸਾਥ ਭੇਦ ਸਮਝਾਇ ਕੈ ॥

कहो पिअरवा साथ भेद समझाइ कै ॥

kaho piaravaa saath bhedh samajhai kai ||

ਲਿਖਿ ਪਤਿਯਾ ਕਰ ਦਈ ਕਹਿਯੋ ਤਿਹ ਦੀਜੀਯੋ ॥

लिखि पतिया कर दई कहियो तिह दीजीयो ॥

likh patiyaa kar dhiee kahiyo teh dheejeeyo ||

ਹੋ ਕਾਲਿ ਹਮਾਰੇ ਬਾਗ ਕ੍ਰਿਪਾ ਚਲਿ ਕੀਜੀਯੋ ॥੧੪॥

हो कालि हमारे बाग कृपा चलि कीजीयो ॥१४॥

ho kaal hamaare baag kirapaa chal keejeeyo ||14||

ਕਹਿਯੋ ਪਿਅਰਵਹਿ ਐਸ ਭੇਦ ਸਮੁਝਾਇਯੌ ॥

कहियो पिअरवहि ऐस भेद समुझाइयौ ॥

kahiyo piaraveh aais bhedh samujhaiyau ||

ਕਾਲਿ ਹਮਾਰੇ ਬਾਗ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਆਇਯੌ ॥

कालि हमारे बाग कृपा करि आइयौ ॥

kaal hamaare baag kirapaa kar aaiyau ||

ਜਬੈ ਮੁਗਲ ਛਲਿ ਦੈਹੋ ਰੂਖ ਚੜਾਇ ਕੈ ॥

जबै मुगल छलि दैहो रूख चड़ाइ कै ॥

jabai mugal chhal dhaiho rookh chaRai kai ||

ਹੋ ਤਬੈ ਸਜਨਵਾ ਮਿਲਿਯਹੁ ਹਮ ਕੋ ਆਇ ਕੈ ॥੧੫॥

हो तबै सजनवा मिलियहु हम को आइ कै ॥१५॥

ho tabai sajanavaa miliyahu ham ko aai kai ||15||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਪ੍ਰਾਤ ਮੁਗਲ ਕੋ ਲੈ ਚਲੀ ਅਪਨੇ ਬਾਗ ਲਿਵਾਇ ॥

प्रात मुगल को लै चली अपने बाग लिवाइ ॥

praat mugal ko lai chalee apane baag livai ||

ਰਸ ਕਸ ਲੈ ਮਦਰਾ ਚਲੀ ਹ੍ਰਿਦੈ ਹਰਖ ਉਪਜਾਇ ॥੧੬॥

रस कस लै मदरा चली हृदै हरख उपजाइ ॥१६॥

ras kas lai madharaa chalee hiradhai harakh upajai ||16||

ਬਾਗ ਮੁਗਲ ਕੋ ਲੈ ਚਲੀ ਉਤ ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਤਹਿ ਬੁਲਾਇ ॥

बाग मुगल को लै चली उत नृप सुतहि बुलाइ ॥

baag mugal ko lai chalee ut nirap suteh bulai ||

ਫਲਨ ਚਬਾਵਨ ਕੇ ਨਮਿਤ ਚੜੀ ਬਿਰਛ ਪਰ ਜਾਇ ॥੧੭॥

फलन चबावन के नमित चड़ी बिरछ पर जाइ ॥१७॥

falan chabaavan ke namit chaRee birachh par jai ||17||

ਚੜਤ ਰੂਖ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਕਹਾ ਕਰਤ ਤੈ ਕਾਜ ॥

चड़त रूख ऐसे कहियो कहा करत तै काज ॥

chaRat rookh aaise kahiyo kahaa karat tai kaaj ||

ਮੁਹਿ ਦੇਖਤ ਤ੍ਰਿਯ ਅਨਤ ਸੋ ਰਮਤ ਨ ਆਵਤ ਲਾਜ ॥੧੮॥

मुहि देखत तृय अनत सो रमत न आवत लाज ॥१८॥

muh dhekhat tiray anat so ramat na aavat laaj ||18||

ਉਤਰਿ ਰੂਖ ਤੇ ਯੌ ਕਹੀ ਕਹਾ ਗਈ ਵਹ ਤ੍ਰੀਯ ॥

उतरि रूख ते यौ कही कहा गई वह त्रीय ॥

autar rookh te yau kahee kahaa giee veh treey ||

ਤੌ ਜਿਹ ਅਬ ਭੋਗਤ ਹੁਤੋ ਅਧਿਕ ਮਾਨਿ ਸੁਖ ਜੀਯ ॥੧੯॥

तौ जिह अब भोगत हुतो अधिक मानि सुख जीय ॥१९॥

tau jeh ab bhogat huto adhik maan sukh jeey ||19||

ਮੈ ਨ ਰਮਿਯੋ ਤ੍ਰਿਯ ਅਨਤ ਸੋ ਭਯੋ ਭੇਦ ਯਹ ਕੌਨ ॥

मै न रमियो तृय अनत सो भयो भेद यह कौन ॥

mai na ramiyo tiray anat so bhayo bhedh yeh kauan ||

ਕਛੁ ਚਰਿਤ੍ਰ ਇਹ ਰੂਖ ਮੈ ਯੌ ਕਹਿ ਬਾਧੀ ਮੌਨ ॥੨੦॥

कछु चरित्र इह रूख मै यौ कहि बाधी मौन ॥२०॥

kachh charitr ieh rookh mai yau keh baadhee mauan ||20||

ਯੌ ਚਿੰਤਾ ਚਿਤ ਬੀਚ ਕਰਿ ਚੜਿਯੋ ਬਿਰਛ ਪਰ ਧਾਇ ॥

यौ चिंता चित बीच करि चड़ियो बिरछ पर धाइ ॥

yau chi(n)taa chit beech kar chaRiyo birachh par dhai ||

ਰਤਿ ਮਾਨੀ ਤ੍ਰਿਯ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੇ ਸੁਤ ਕੋ ਨਿਕਟ ਬੁਲਾਇ ॥੨੧॥

रति मानी तृय नृपति के सुत को निकट बुलाइ ॥२१॥

rat maanee tiray nirapat ke sut ko nikaT bulai ||21||

ਅਤਿ ਪੁਕਾਰ ਕਰ ਦ੍ਰਖਤ ਤੇ ਉਤਰਿਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਤ ਜਾਨਿ ॥

अति पुकार कर द्रखत ते उतरियो नृप सुत जानि ॥

at pukaar kar dhrakhat te utariyo nirap sut jaan ||

ਉਤਰਤ ਦਿਯੋ ਭਜਾਇ ਤ੍ਰਿਯ ਕਛੂ ਨ ਦੇਖ੍ਯੋ ਆਨਿ ॥੨੨॥

उतरत दियो भजाइ तृय कछू न देख्यो आनि ॥२२॥

autarat dhiyo bhajai tiray kachhoo na dhekhayo aan ||22||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਚਲਿ ਕਾਜੀ ਪੈ ਗਯੋ ਤਾਹਿ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ॥

चलि काजी पै गयो ताहि ऐसे कहियो ॥

chal kaajee pai gayo taeh aaise kahiyo ||

ਏਕ ਰੂਖ ਅਚਰਜ ਕੋ ਆਂਖਿਨ ਮੈ ਲਹਿਯੋ ॥

एक रूख अचरज को आँखिन मै लहियो ॥

ek rookh acharaj ko aa(n)khin mai lahiyo ||

ਤਾ ਕੋ ਚਲਿ ਕਾਜੀ ਜੂ ਆਪੁ ਨਿਹਾਰਿਯੈ ॥

ता को चलि काजी जू आपु निहारियै ॥

taa ko chal kaajee joo aap nihaariyai ||

ਹੋ ਮੇਰੋ ਚਿਤ ਕੋ ਭਰਮੁ ਸੁ ਆਜੁ ਨਿਵਾਰਿਯੈ ॥੨੩॥

हो मेरो चित को भरमु सु आजु निवारियै ॥२३॥

ho mero chit ko bharamu su aaj nivaariyai ||23||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਸੁਨਤ ਬਚਨ ਕਾਜੀ ਉਠਿਯੋ ਸੰਗ ਲਈ ਨਿਜੁ ਨਾਰਿ ॥

सुनत बचन काजी उठियो संग लई निजु नारि ॥

sunat bachan kaajee uThiyo sa(n)g liee nij naar ||

ਚਲਿ ਆਯੋ ਤਿਹ ਰੂਖ ਤਰ ਲੋਗ ਸੰਗ ਕੋ ਟਾਰਿ ॥੨੪॥

चलि आयो तिह रूख तर लोग संग को टारि ॥२४॥

chal aayo teh rookh tar log sa(n)g ko Taar ||24||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਭੇਦਿ ਨਾਰਿ ਸੌ ਸਭ ਤਿਨ ਕਹਿਯੋ ॥

भेदि नारि सौ सभ तिन कहियो ॥

bhedh naar sau sabh tin kahiyo ||

ਤਾ ਪਾਛੇ ਤਿਹ ਦ੍ਰੁਮ ਕੇ ਲਹਿਯੋ ॥

ता पाछे तिह द्रुम के लहियो ॥

taa paachhe teh dhrum ke lahiyo ||

ਤਿਨਹੂੰ ਅਪਨੋ ਮਿਤ੍ਰ ਬੁਲਾਇਯੋ ॥

तिनहूँ अपनो मित्र बुलाइयो ॥

tinahoo(n) apano mitr bulaiyo ||

ਰੂਖ ਚਰੇ ਪਿਯ ਭੋਗ ਕਮਾਯੋ ॥੨੫॥

रूख चरे पिय भोग कमायो ॥२५॥

rookh chare piy bhog kamaayo ||25||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਮੋਹਿ ਮੀਰ ਜੋ ਕਹਿਯੋ ਸਤਿ ਮੋ ਜਾਨਿਯੋ ॥

मोहि मीर जो कहियो सति मो जानियो ॥

moh meer jo kahiyo sat mo jaaniyo ||

ਤਾ ਦਿਨ ਤੇ ਤਿਨ ਮੁਗਲ ਹਿਤੂ ਕਰ ਮਾਨਿਯੋ ॥

ता दिन ते तिन मुगल हितू कर मानियो ॥

taa dhin te tin mugal hitoo kar maaniyo ||

ਤਵਨ ਦਿਵਸ ਤੇ ਕਾਜੀ ਚੇਰੋ ਹ੍ਵੈ ਰਹਿਯੋ ॥

तवन दिवस ते काजी चेरो ह्वै रहियो ॥

tavan dhivas te kaajee chero havai rahiyo ||

ਹੋ ਸਤਿ ਬਚਨ ਸੋਊ ਭਯੋ ਜੁ ਮੋ ਕੋ ਇਨ ਕਹਿਯੋ ॥੨੬॥

हो सति बचन सोऊ भयो जु मो को इन कहियो ॥२६॥

ho sat bachan souoo bhayo ju mo ko in kahiyo ||26||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਕੋਟ ਕਸਟ ਸ੍ਯਾਨੋ ਸਹਹਿ ਕੈਸੌ ਦਹੈ ਅਨੰਗ ॥

कोट कसट स्यानो सहहि कैसौ दहै अनंग ॥

koT kasaT sayaano saheh kaisau dhahai ana(n)g ||

ਨੈਕ ਨੇਹ ਨਹਿ ਕੀਜਿਯੈ ਤਊ ਤਰਨਿ ਕੇ ਸੰਗ ॥੨੭॥

नैक नेह नहि कीजियै तऊ तरनि के संग ॥२७॥

naik neh neh keejiyai tuoo taran ke sa(n)g ||27||

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਸਪਤਦਸਮੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੭॥੩੪੨॥ਅਫਜੂੰ॥

इति स्री चरित्र पख्याने तृया चरित्रे मंत्री भूप संबादे सपतदसमो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥१७॥३४२॥अफजूँ॥

eit sree charitr pakhayaane tirayaa charitre ma(n)tree bhoop sa(n)baadhe sapatadhasamo charitr samaapatam sat subham sat ||17||342||afajoo(n)||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਕਥਾ ਸਤ੍ਰਵੀ ਰਾਮ ਕਬਿ ਉਚਰੀ ਹਿਤ ਚਿਤ ਲਾਇ ॥

कथा सत्रवी राम कबि उचरी हित चित लाइ ॥

kathaa satravee raam kab ucharee hit chit lai ||

ਬਹੁਰਿ ਕਥਾ ਬੰਧਨ ਨਿਮਿਤ ਮਨ ਮੈ ਕਹਿਯੋ ਉਪਾਇ ॥੧॥

बहुरि कथा बंधन निमित मन मै कहियो उपाइ ॥१॥

bahur kathaa ba(n)dhan nimit man mai kahiyo upai ||1||

ਧਾਮ ਨਿਕਟ ਤਾ ਕੇ ਹੁਤੀ ਹੋੜ ਬਦੀ ਜਿਹ ਨਾਰਿ ॥

धाम निकट ता के हुती होड़ बदी जिह नारि ॥

dhaam nikaT taa ke hutee hoR badhee jeh naar ||

ਤਿਨਹੂੰ ਕਰਿਯੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਇਕ ਸੋ ਤੁਮ ਸੁਨਹੁ ਸੁਧਾਰਿ ॥੨॥

तिनहूँ करियो चरित्र इक सो तुम सुनहु सुधारि ॥२॥

tinahoo(n) kariyo charitr ik so tum sunahu sudhaar ||2||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਸ੍ਰੀ ਛਲਛਿਦ੍ਰ ਕੁਅਰਿ ਤਿਹ ਨਾਮਾ ॥

स्री छलछिद्र कुअरि तिह नामा ॥

sree chhalachhidhr kuar teh naamaa ||

ਦੂਜੇ ਰਹਤ ਮੁਗਲ ਕੀ ਬਾਮਾ ॥

दूजे रहत मुगल की बामा ॥

dhooje rahat mugal kee baamaa ||

ਤਿਨ ਜੁ ਕਿਯਾ ਸੁ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸੁਨਾਊ ॥

तिन जु किया सु चरित्र सुनाऊ ॥

tin ju kiyaa su charitr sunaauoo ||

ਤਾ ਤੇ ਤੁਮਰੌ ਹ੍ਰਿਦੈ ਰਿਝਾਊ ॥੩॥

ता ते तुमरौ हृदै रिझाऊ ॥३॥

taa te tumarau hiradhai rijhaauoo ||3||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਏਕ ਦਿਵਸ ਤਿਨ ਮਿਹਦੀ ਲਈ ਮੰਗਾਇ ਕੈ ॥

एक दिवस तिन मिहदी लई मंगाइ कै ॥

ek dhivas tin mihadhee liee ma(n)gai kai ||

ਲੀਪਿ ਆਪਨੇ ਹਾਥ ਪਤਿਹਿ ਦਿਖਰਾਇ ਕੈ ॥

लीपि आपने हाथ पतिहि दिखराइ कै ॥

leep aapane haath pateh dhikharai kai ||

ਯਾਰਿ ਦੂਸਰੇ ਸੰਗ ਯੋ ਕਹਿਯੋ ਸੁਧਾਰਿ ਕੈ ॥

यारि दूसरे संग यो कहियो सुधारि कै ॥

yaar dhoosare sa(n)g yo kahiyo sudhaar kai ||

ਹੋ ਐਹੋ ਤੁਮਰੇ ਤੀਰ ਤਿਹਾਰੇ ਪਯਾਰਿ ਕੈ ॥੪॥

हो ऐहो तुमरे तीर तिहारे पयारि कै ॥४॥

ho aaiho tumare teer tihaare payaar kai ||4||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਪਿਯ ਪ੍ਯਾਰੋ ਆਯੋ ਜਬ ਜਾਨ੍ਯੋ ॥

पिय प्यारो आयो जब जान्यो ॥

piy payaaro aayo jab jaanayo ||

ਯਾਰ ਦੂਸਰੇ ਸੰਗ ਬਖਾਨ੍ਯੋ ॥

यार दूसरे संग बखान्यो ॥

yaar dhoosare sa(n)g bakhaanayo ||

ਮੈ ਅਬ ਹੀ ਲਘੁ ਕੇ ਹਿਤ ਜੈਹੋ ॥

मै अब ही लघु के हित जैहो ॥

mai ab hee lagh ke hit jaiho ||

ਆਨਿ ਨਾਰ ਤਵ ਪਾਸ ਬਧੈਹੋ ॥੫॥

आनि नार तव पास बधैहो ॥५॥

aan naar tav paas badhaiho ||5||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਨਾਰ ਖੁਲਾਯੋ ਜਾਰ ਤੇ ਗਈ ਜਾਰ ਕੇ ਪਾਸਿ ॥

नार खुलायो जार ते गई जार के पासि ॥

naar khulaayo jaar te giee jaar ke paas ||

ਜਾਇ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੇ ਸੰਗ ਰਮੀ ਰੰਚਕ ਕਿਯਾ ਨ ਤ੍ਰਾਸ ॥੬॥

जाइ नृपति के संग रमी रंचक किया न त्रास ॥६॥

jai nirapat ke sa(n)g ramee ra(n)chak kiyaa na traas ||6||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਮੁਹਰ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ਟਕਾ ਕੋ ਲੇਵਈ ॥

मुहर परापति होइ टका को लेवई ॥

muhar paraapat hoi Takaa ko leviee ||

ਬਿਨੁ ਦੀਨੇ ਧਨ ਸਰੈ ਤ ਕੋ ਧਨ ਦੇਵਈ ॥

बिनु दीने धन सरै त को धन देवई ॥

bin dheene dhan sarai ta ko dhan dheviee ||

ਧਨੀ ਤ੍ਯਾਗਿ ਨਿਰਧਨ ਕੇ ਕੋ ਗ੍ਰਿਹ ਜਾਵਈ ॥

धनी त्यागि निरधन के को गृह जावई ॥

dhanee tayaag niradhan ke ko gireh jaaviee ||

ਹੋ ਰਾਵ ਤ੍ਯਾਗਿ ਕਰਿ ਰੰਕ ਕਵਨ ਚਿਤ ਲ੍ਯਾਵਈ ॥੭॥

हो राव त्यागि करि रंक कवन चित ल्यावई ॥७॥

ho raav tayaag kar ra(n)k kavan chit layaaviee ||7||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਨੇਹ ਠਾਨਿ ਰਤਿ ਮਾਨਿ ਕਰਿ ਰਾਜਾ ਦਿਯਾ ਉਠਾਇ ॥

नेह ठानि रति मानि करि राजा दिया उठाइ ॥

neh Thaan rat maan kar raajaa dhiyaa uThai ||

ਲਗੀ ਮਿਹਦੀਆ ਕਰ ਰਹੀ ਨਾਰ ਬਧਾਯੋ ਆਇ ॥੮॥

लगी मिहदीआ कर रही नार बधायो आइ ॥८॥

lagee mihadheeaa kar rahee naar badhaayo aai ||8||

ਬੈਨ ਸੁਨਤ ਮੂਰਖ ਉਠਿਯੋ ਭੇਦ ਨ ਸਕ੍ਯੋ ਪਛਾਨਿ ॥

बैन सुनत मूरख उठियो भेद न सक्यो पछानि ॥

bain sunat moorakh uThiyo bhedh na sakayo pachhaan ||

ਬਾਧ੍ਰਯੋ ਬੰਦ ਇਜਾਰ ਕੌ ਅਧਿਕ ਪ੍ਰੀਤਿ ਮਨ ਮਾਨਿ ॥੯॥

बाध्रयो बंद इजार कौ अधिक प्रीति मन मानि ॥९॥

baadhrayo ba(n)dh ijaar kau adhik preet man maan ||9||

ਪ੍ਰੀਤਿ ਕੈਸਿਯੈ ਤਨ ਬਢੈ ਕਸਟ ਕੈਸਹੂ ਹੋਇ ॥

प्रीति कैसियै तन बढै कसट कैसहू होइ ॥

preet kaisiyai tan baddai kasaT kaisahoo hoi ||

ਤਊ ਤਰੁਨਿ ਸੌ ਦੋਸਤੀ ਭੂਲਿ ਨ ਕਰਿਯਹੁ ਕੋਇ ॥੧੦॥

तऊ तरुनि सौ दोसती भूलि न करियहु कोइ ॥१०॥

tuoo tarun sau dhosatee bhool na kariyahu koi ||10||

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਅਸਟਦਸਮੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੮॥੩੫੨॥ਅਫਜੂੰ॥

इति स्री चरित्र पख्याने तृया चरित्रे मंत्री भूप संबादे असटदसमो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥१८॥३५२॥अफजूँ॥

eit sree charitr pakhayaane tirayaa charitre ma(n)tree bhoop sa(n)baadhe asaTadhasamo charitr samaapatam sat subham sat ||18||352||afajoo(n)||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਬੰਦਸਾਲ ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਤਹਿ ਪਠਾਯੋ ॥

बंदसाल नृप सुतहि पठायो ॥

ba(n)dhasaal nirap suteh paThaayo ||

ਪ੍ਰਾਤ ਸਮੈ ਪੁਨਿ ਨਿਕਟਿ ਬੁਲਾਯੋ ॥

प्रात समै पुनि निकटि बुलायो ॥

praat samai pun nikaT bulaayo ||

ਬਹੁਰੌ ਮੰਤ੍ਰੀ ਕਥਾ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥

बहुरौ मंत्री कथा उचारियो ॥

bahurau ma(n)tree kathaa uchaariyo ||

ਚਿਤ੍ਰ ਸਿੰਘ ਕੋ ਭਰਮੁ ਨਿਵਾਰਿਯੋ ॥੧॥

चित्र सिंघ को भरमु निवारियो ॥१॥

chitr si(n)gh ko bharam nivaariyo ||1||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਸਾਹਜਹਾਨਾਬਾਦ ਮੈ ਏਕ ਮੁਗਲ ਕੀ ਬਾਲ ॥

साहजहानाबाद मै एक मुगल की बाल ॥

saahajahaanaabaadh mai ek mugal kee baal ||

ਤਾ ਸੋ ਕਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰ ਇਕ ਸੋ ਤੁਮ ਸੁਨਹੁ ਨ੍ਰਿਪਾਲ ॥੨॥

ता सो किया चरित्र इक सो तुम सुनहु नृपाल ॥२॥

taa so kiyaa charitr ik so tum sunahu nirapaal ||2||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਤਾ ਕੋ ਨਾਮ ਨਾਦਰਾ ਬਾਨੋ ॥

ता को नाम नादरा बानो ॥

taa ko naam naadharaa baano ||

ਅਮਿਤ ਰੂਪ ਤਾ ਕੋ ਜਗ ਜਾਨੋ ॥

अमित रूप ता को जग जानो ॥

amit roop taa ko jag jaano ||

ਅਧਿਕ ਤਰੁਨਿ ਕੋ ਤੇਜ ਬਰਾਜਤ ॥

अधिक तरुनि को तेज बराजत ॥

adhik tarun ko tej baraajat ||

ਜਾ ਸਮ ਅਨਤ ਨ ਕਤਹੂੰ ਰਾਜਤ ॥੩॥

जा सम अनत न कतहूँ राजत ॥३॥

jaa sam anat na katahoo(n) raajat ||3||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਨਿਸ ਦਿਨ ਬਾਸ ਤਹਾ ਕਰੈ ਮੁਗਲਨ ਅਨਤੈ ਜਾਇ ॥

निस दिन बास तहा करै मुगलन अनतै जाइ ॥

nis dhin baas tahaa karai mugalan anatai jai ||

ਔਰ ਇਸਤ੍ਰਿਯਨ ਸੋ ਭਜੈ ਤ੍ਰਿਯ ਤੋ ਕਛੂ ਨ ਸੰਕਾਇ ॥੪॥

और इसतृयन सो भजै तृय तो कछू न संकाइ ॥४॥

aauar isatirayan so bhajai tiray to kachhoo na sa(n)kai ||4||

ਹੇਰ ਮੁਗਲ ਅਨਤੈ ਰਮਤ ਤਰੁਨਿ ਧਾਰ ਰਿਸਿ ਚਿਤ ॥

हेर मुगल अनतै रमत तरुनि धार रिसि चित ॥

her mugal anatai ramat tarun dhaar ris chit ||

ਕੀਨਾ ਏਕ ਬੁਲਾਇ ਗ੍ਰਿਹ ਬਾਲ ਬਨਿਕ ਕੋ ਮਿਤ ॥੫॥

कीना एक बुलाइ गृह बाल बनिक को मित ॥५॥

keenaa ek bulai gireh baal banik ko mit ||5||

ਏਕ ਦਿਵਸ ਤਾ ਸੌ ਕਹਿਯੋ ਭੇਦ ਸਕਲ ਸਮਝਾਇ ॥

एक दिवस ता सौ कहियो भेद सकल समझाइ ॥

ek dhivas taa sau kahiyo bhedh sakal samajhai ||

ਪੁਤ੍ਰ ਧਾਮ ਤਿਹ ਰਾਖਿਯੋ ਨਿਜੁ ਪਤਿ ਤੇ ਡਰ ਪਾਇ ॥੬॥

पुत्र धाम तिह राखियो निजु पति ते डर पाइ ॥६॥

putr dhaam teh raakhiyo nij pat te ddar pai ||6||

ਪਿਯ ਸੋਵਤ ਤ੍ਰਿਯ ਜਾਗਿ ਕੈ ਪਤਿ ਕੌ ਦਿਯੋ ਜਗਾਇ ॥

पिय सोवत तृय जागि कै पति कौ दियो जगाइ ॥

piy sovat tiray jaag kai pat kau dhiyo jagai ||

ਲੈ ਆਗ੍ਯਾ ਸੁਤ ਬਨਕ ਕੇ ਸੰਗ ਬਿਹਾਰੀ ਜਾਇ ॥੭॥

लै आग्या सुत बनक के संग बिहारी जाइ ॥७॥

lai aagayaa sut banak ke sa(n)g bihaaree jai ||7||

ਪਿਯ ਸੋਵਤ ਤ੍ਰਿਯ ਜੋ ਜਗੈ ਕਹੈ ਦੁਸਟ ਕੋਊ ਆਇ ॥

पिय सोवत तृय जो जगै कहै दुसट कोऊ आइ ॥

piy sovat tiray jo jagai kahai dhusaT kouoo aai ||

ਤੁਰਤੁ ਦੋਸਤੀ ਪਤਿ ਤਜੈ ਨਾਤ ਨੇਹ ਛੁਟਿ ਜਾਇ ॥੮॥

तुरतु दोसती पति तजै नात नेह छुटि जाइ ॥८॥

turat dhosatee pat tajai naat neh chhuT jai ||8||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਪਿਯ ਕੋ ਪ੍ਰਿਥਮ ਜਵਾਇ ਆਪੁ ਪੁਨਿ ਖਾਇਯੈ ॥

पिय को पृथम जवाइ आपु पुनि खाइयै ॥

piy ko piratham javai aap pun khaiyai ||