ਛਾਡਤ ਬਾਨ ਤਾਨਿ ਧਨੁ ਕਰਿ ਰਿਸਿ ॥

छाडत बान तानि धनु करि रिसि ॥

chhaaddat baan taan dhan kar ris ||

ਧੁਕਿ ਧੁਕਿ ਪਰੇ ਬੀਰ ਰਨ ਭਾਰੇ ॥

धुकि धुकि परे बीर रन भारे ॥

dhuk dhuk pare beer ran bhaare ||

ਕਟਿ ਕਟਿ ਗਏ ਕ੍ਰਿਪਾਨਨ ਮਾਰੇ ॥੬॥

कटि कटि गए कृपानन मारे ॥६॥

kaT kaT ge kirapaanan maare ||6||

ਨਾਚਤ ਭੂਤ ਪ੍ਰੇਤ ਰਨ ਮਾਹੀ ॥

नाचत भूत प्रेत रन माही ॥

naachat bhoot pret ran maahee ||

ਜੰਬੁਕ ਗੀਧ ਮਾਸੁ ਲੈ ਜਾਹੀ ॥

जंबुक गीध मासु लै जाही ॥

ja(n)buk geedh maas lai jaahee ||

ਕਟਿ ਕਟਿ ਮਰੇ ਬਿਕਟ ਭਟ ਲਰਿ ਕੈ ॥

कटि कटि मरे बिकट भट लरि कै ॥

kaT kaT mare bikaT bhaT lar kai ||

ਸੁਰ ਪੁਰ ਬਸੇ ਬਰੰਗਨਿਨ ਬਰਿ ਕੈ ॥੭॥

सुर पुर बसे बरंगनिन बरि कै ॥७॥

sur pur base bara(n)ganin bar kai ||7||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਬਜ੍ਰ ਬਾਨ ਬਰਛਿਨ ਭਏ ਲਰਤ ਸੂਰ ਸਮੁਹਾਇ ॥

बज्र बान बरछिन भए लरत सूर समुहाइ ॥

bajr baan barachhin bhe larat soor samuhai ||

ਝਟਪਟ ਕਟਿ ਛਿਤ ਪਰ ਗਿਰੇ ਬਸੈ ਦੇਵ ਪੁਰ ਜਾਇ ॥੮॥

झटपट कटि छित पर गिरे बसै देव पुर जाइ ॥८॥

jhaTapaT kaT chhit par gire basai dhev pur jai ||8||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਦਾਰੁਨ ਲੋਹ ਪਰਿਯੋ ਰਨ ਭੀਤਰ ਕੌਨ ਬਿਯੋ ਜੁ ਤਹਾ ਠਹਰਾਵੈ ॥

दारुन लोह परियो रन भीतर कौन बियो जु तहा ठहरावै ॥

dhaarun loh pariyo ran bheetar kauan biyo ju tahaa Thaharaavai ||

ਬਾਜੀ ਪਦਾਤ ਰਥੀ ਰਥ ਬਾਰੁਨ ਜੂਝੇ ਅਨੇਕ ਤੇ ਕੌਨ ਗਨਾਵੈ ॥

बाजी पदात रथी रथ बारुन जूझे अनेक ते कौन गनावै ॥

baajee padhaat rathee rath baarun joojhe anek te kauan ganaavai ||

ਭੀਰ ਕ੍ਰਿਪਾਨਨ ਸੈਥਿਨ ਸੂਲਨ ਚਕ੍ਰਨ ਕੌ ਚਿਤ ਭੀਤਰਿ ਲ੍ਯਾਵੈ ॥

भीर कृपानन सैथिन सूलन चक्रन कौ चित भीतरि ल्यावै ॥

bheer kirapaanan saithin soolan chakran kau chit bheetar layaavai ||

ਕੋਪ ਕਰੇ ਕਟਿ ਖੇਤ ਮਰੇ ਭਟ ਸੋ ਭਵ ਭੀਤਰ ਭੂਲਿ ਨ ਆਵੈ ॥੯॥

कोप करे कटि खेत मरे भट सो भव भीतर भूलि न आवै ॥९॥

kop kare kaT khet mare bhaT so bhav bheetar bhool na aavai ||9||

ਢਾਲ ਗਦਾ ਪ੍ਰਘ ਪਟਿਸ ਦਾਰੁਣ ਹਾਥ ਤ੍ਰਿਸੂਲਨ ਕੋ ਗਹਿ ਕੈ ॥

ढाल गदा प्रघ पटिस दारुण हाथ तृसूलन को गहि कै ॥

ddaal gadhaa pragh paTis dhaarun haath tirasoolan ko geh kai ||

ਬਰਛੀ ਜਮਧਾਰ ਛੁਰੀ ਤਰਵਾਰਿ ਨਿਕਾਰਿ ਹਜਾਰ ਚਲੇ ਖਹਿ ਕੈ ॥

बरछी जमधार छुरी तरवारि निकारि हजार चले खहि कै ॥

barachhee jamadhaar chhuree taravaar nikaar hajaar chale kheh kai ||

ਜਗ ਕੋ ਜਿਯਬੋ ਦਿਨ ਚਾਰਿ ਕੁ ਹੈ ਕਹਿ ਬਾਜੀ ਨਚਾਇ ਪਰੇ ਕਹਿ ਕੈ ॥

जग को जियबो दिन चारि कु है कहि बाजी नचाइ परे कहि कै ॥

jag ko jiyabo dhin chaar k hai keh baajee nachai pare keh kai ||

ਨ ਟਰੇ ਭਟ ਰੋਸ ਭਰੇ ਮਨ ਮੈ ਤਨ ਮੈ ਬ੍ਰਿਣ ਬੈਰਿਨ ਕੇ ਸਹਿ ਕੈ ॥੧੦॥

न टरे भट रोस भरे मन मै तन मै बृण बैरिन के सहि कै ॥१०॥

n Tare bhaT ros bhare man mai tan mai biran bairin ke seh kai ||10||

ਬੀਰ ਦੁਹੂੰ ਦਿਸ ਕੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਮੁਖ ਊਪਰ ਢਾਲਨ ਕੋ ਧਰਿ ਜੂਟੇ ॥

बीर दुहूँ दिस के कबि स्याम मुख ऊपर ढालन को धरि जूटे ॥

beer dhuhoo(n) dhis ke kab sayaam mukh uoopar ddaalan ko dhar jooTe ||

ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਧਰੇ ਮਠਸਾਨ ਅਪ੍ਰਮਾਨ ਜੁਆਨਨ ਕੇ ਰਨ ਛੂਟੇ ॥

बान कमान धरे मठसान अप्रमान जुआनन के रन छूटे ॥

baan kamaan dhare maThasaan apramaan juaanan ke ran chhooTe ||

ਰਾਜ ਮਰੇ ਕਹੂੰ ਤਾਜ ਗਿਰੇ ਕਹੂੰ ਜੂਝੇ ਅਨੇਕ ਰਥੀ ਰਥ ਟੂਟੇ ॥

राज मरे कहूँ ताज गिरे कहूँ जूझे अनेक रथी रथ टूटे ॥

raaj mare kahoo(n) taaj gire kahoo(n) joojhe anek rathee rath TooTe ||

ਪੌਨ ਸਮਾਨ ਬਹੇ ਬਲਵਾਨ ਸਭੈ ਦਲ ਬਾਦਲ ਸੇ ਚਲਿ ਫੂਟੇ ॥੧੧॥

पौन समान बहे बलवान सभै दल बादल से चलि फूटे ॥११॥

pauan samaan bahe balavaan sabhai dhal baadhal se chal fooTe ||11||

ਬਾਧਿ ਕਤਾਰਿਨ ਕੌ ਉਮਡੇ ਭਟ ਚਕ੍ਰਨ ਚੋਟ ਤੁਫੰਗਨ ਕੀ ਸ੍ਰਯੋਂ ॥

बाधि कतारिन कौ उमडे भट चक्रन चोट तुफंगन की स्रयों ॥

baadh kataarin kau umadde bhaT chakran choT tufa(n)gan kee srayo(n) ||

ਤੀਰਨ ਸੌ ਬਰ ਬੀਰਨ ਕੇ ਉਰ ਚੀਰ ਪਟੀਰ ਮਨੋ ਬਰਮਾ ਤ੍ਯੋਂ ॥

तीरन सौ बर बीरन के उर चीर पटीर मनो बरमा त्यों ॥

teeran sau bar beeran ke ur cheer paTeer mano baramaa tayo(n) ||

ਮੂੰਡਨ ਤੇ ਪਗ ਤੇ ਕਟਿ ਤੇ ਕਟਿ ਕੋਟਿ ਗਿਰੇ ਕਰਿ ਸਾਇਲ ਸੇ ਇਯੋਂ ॥

मूँडन ते पग ते कटि ते कटि कोटि गिरे करि साइल से इयों ॥

moo(n)ddan te pag te kaT te kaT koT gire kar sail se iyo(n) ||

ਜੋਰਿ ਬਡੋ ਦਲੁ ਤੋਰਿ ਮਹਾ ਖਲ ਜੀਤਿ ਲਏ ਅਰਿ ਭੀਤਨ ਕੀ ਜ੍ਯੋਂ ॥੧੨॥

जोरि बडो दलु तोरि महा खल जीति लए अरि भीतन की ज्यों ॥१२॥

jor baddo dhal tor mahaa khal jeet le ar bheetan kee jayo(n) ||12||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਐਸੀ ਬਿਧਿ ਜੀਤਤ ਰਨ ਭਯੋ ॥

ऐसी बिधि जीतत रन भयो ॥

aaisee bidh jeetat ran bhayo ||

ਬਹੁਰਿ ਧਾਮ ਕੋ ਮਾਰਗੁ ਲਯੋ ॥

बहुरि धाम को मारगु लयो ॥

bahur dhaam ko maarag layo ||

ਤਉਨੈ ਨਾਰਿ ਭੇਦ ਸੁਨੈ ਪਾਯੋ ॥

तउनै नारि भेद सुनै पायो ॥

taunai naar bhedh sunai paayo ||

ਰਨ ਕੌ ਜੀਤਿ ਰੁਪੇਸ੍ਵਰ ਆਯੋ ॥੧੩॥

रन कौ जीति रुपेस्वर आयो ॥१३॥

ran kau jeet rupesavair aayo ||13||

ਆਛੇ ਅਰੁਨ ਬਸਤ੍ਰ ਤਨ ਧਾਰੇ ॥

आछे अरुन बसत्र तन धारे ॥

aachhe arun basatr tan dhaare ||

ਦੁਹੂੰ ਹਾਥ ਨਰਿਏਰ ਉਛਾਰੇ ॥

दुहूँ हाथ नरिएर उछारे ॥

dhuhoo(n) haath narier uchhaare ||

ਹੁਤੋ ਦਰਬ ਸੋ ਸਕਲ ਲੁਟਾਯੋ ॥

हुतो दरब सो सकल लुटायो ॥

huto dharab so sakal luTaayo ||

ਆਪੁ ਸਤੀ ਕੌ ਭੇਖ ਬਨਾਯੋ ॥੧੪॥

आपु सती कौ भेख बनायो ॥१४॥

aap satee kau bhekh banaayo ||14||

ਜਿਹ ਮਾਰਗ ਰਾਜ ਹ੍ਵੈ ਆਯੋ ॥

जिह मारग राज ह्वै आयो ॥

jeh maarag raaj havai aayo ||

ਤਹੀ ਆਨਿ ਤ੍ਰਿਯ ਚਿਤਹਿ ਬਨਾਯੋ ॥

तही आनि तृय चितहि बनायो ॥

tahee aan tiray chiteh banaayo ||

ਤਬ ਲੌ ਰਾਇ ਆਇ ਹੀ ਗਯੋ ॥

तब लौ राइ आइ ही गयो ॥

tab lau rai aai hee gayo ||

ਹੇਰਤ ਤਵਨ ਸਤੀ ਕੌ ਭਯੋ ॥੧੫॥

हेरत तवन सती कौ भयो ॥१५॥

herat tavan satee kau bhayo ||15||

ਰਾਇ ਬਿਹਸਿ ਤਿਹ ਓਰ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥

राइ बिहसि तिह ओर निहारियो ॥

rai bihas teh or nihaariyo ||

ਨਿਕਟ ਬੋਲਿ ਭ੍ਰਿਤ ਬਚਨ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥

निकट बोलि भृत बचन उचारियो ॥

nikaT bol bhirat bachan uchaariyo ||

ਜਾ ਕੋ ਸੋਧ ਲੇਹੁ ਤੁਮ ਜਾਈ ॥

जा को सोध लेहु तुम जाई ॥

jaa ko sodh leh tum jaiee ||

ਕੌਨ ਸਤੀ ਹ੍ਵੈਬੈ ਕਹ ਆਈ ॥੧੬॥

कौन सती ह्वैबै कह आई ॥१६॥

kauan satee havaibai keh aaiee ||16||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਸੁਨਤ ਰਾਵ ਕੋ ਦੂਤ ਬਚ ਤਹਾ ਪਹੂਚ੍ਯੋ ਜਾਇ ॥

सुनत राव को दूत बच तहा पहूच्यो जाइ ॥

sunat raav ko dhoot bach tahaa pahoochayo jai ||

ਸਕਲ ਸਤੀ ਕੋ ਭੇਦ ਲੈ ਨ੍ਰਿਪ ਪਤਿ ਕਹਿਯੋ ਸੁਨਾਇ ॥੧੭॥

सकल सती को भेद लै नृप पति कहियो सुनाइ ॥१७॥

sakal satee ko bhedh lai nirap pat kahiyo sunai ||17||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਯੌ ਸੁਨ ਬਚਨ ਰੀਝਿ ਨ੍ਰਿਪ ਰਹਿਯੋ ॥

यौ सुन बचन रीझि नृप रहियो ॥

yau sun bachan reejh nirap rahiyo ||

ਧੰਨਿ ਧੰਨਿ ਮੁਖ ਤੇ ਤਿਹ ਕਹਿਯੋ ॥

धंनि धंनि मुख ते तिह कहियो ॥

dha(n)n dha(n)n mukh te teh kahiyo ||

ਹਮ ਯਾ ਸੋ ਕਛੁ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਜਾਗੀ ॥

हम या सो कछु प्रीति न जागी ॥

ham yaa so kachh preet na jaagee ||

ਮੇਰੇ ਹੇਤ ਦੇਨ ਜਿਯ ਲਾਗੀ ॥੧੮॥

मेरे हेत देन जिय लागी ॥१८॥

mere het dhen jiy laagee ||18||

ਧ੍ਰਿਗ ਮੋ ਕੋ ਮੈ ਭੇਦ ਨ ਚੀਨੋ ॥

धृग मो को मै भेद न चीनो ॥

dhirag mo ko mai bhedh na cheeno ||

ਅਬ ਲੌ ਬ੍ਯਾਹ ਨ ਯਾ ਸੋ ਕੀਨੋ ॥

अब लौ ब्याह न या सो कीनो ॥

ab lau bayaeh na yaa so keeno ||

ਜਿਨ ਨਾਰਿਨ ਸੌ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਗਾਈ ॥

जिन नारिन सौ प्रीति लगाई ॥

jin naarin sau preet lagaiee ||

ਸੋ ਇਹ ਸਮੈ ਕਾਮ ਨਹਿ ਆਈ ॥੧੯॥

सो इह समै काम नहि आई ॥१९॥

so ieh samai kaam neh aaiee ||19||

ਤਾ ਤੇ ਮੈ ਇਹ ਅਬੈ ਬਿਯਾਹੂੰ ॥

ता ते मै इह अबै बियाहूँ ॥

taa te mai ieh abai biyaahoo(n) ||

ਤਨ ਲਗਿ ਯਾ ਸੋ ਨੇਹ ਨਿਬਾਹੂੰ ॥

तन लगि या सो नेह निबाहूँ ॥

tan lag yaa so neh nibaahoo(n) ||

ਬਰਤਿ ਅਗਨਿ ਤੇ ਤਾਹਿ ਉਬਾਰੋ ॥

बरति अगनि ते ताहि उबारो ॥

barat agan te taeh ubaaro ||

ਮੋ ਸੋ ਜਰੀ ਨ ਤਨ ਕੋ ਜਾਰੋ ॥੨੦॥

मो सो जरी न तन को जारो ॥२०॥

mo so jaree na tan ko jaaro ||20||

ਚਿਤਾ ਅਗਨਿ ਜੋ ਸਤੀ ਜਗਾਈ ॥

चिता अगनि जो सती जगाई ॥

chitaa agan jo satee jagaiee ||

ਬਿਰਹਾਨਲ ਸੋਈ ਠਹਿਰਾਈ ॥

बिरहानल सोई ठहिराई ॥

birahaanal soiee Thahiraiee ||

ਤਾ ਕੇ ਤੀਰ ਭਾਵਰੈ ਦੀਨੀ ॥

ता के तीर भावरै दीनी ॥

taa ke teer bhaavarai dheenee ||

ਰਾਕ ਹੁਤੀ ਰਾਨੀ ਬਿਧਿ ਕੀਨੀ ॥੨੧॥

राक हुती रानी बिधि कीनी ॥२१॥

raak hutee raanee bidh keenee ||21||

ਏਹੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੋ ਪਾਯੋ ॥

एही चरित्र नृपति को पायो ॥

ehee charitr nirapat ko paayo ||

ਸਭ ਰਾਨਿਨ ਚਿਤ ਤੇ ਬਿਸਰਾਯੋ ॥

सभ रानिन चित ते बिसरायो ॥

sabh raanin chit te bisaraayo ||

ਅਪਨੀ ਆਗ੍ਯਾ ਕੇ ਬਸਿ ਕੀਨੋ ॥

अपनी आग्या के बसि कीनो ॥

apanee aagayaa ke bas keeno ||

ਜਾਨੁਕ ਦਾਸ ਮੋਲ ਕੋ ਲੀਨੋ ॥੨੨॥

जानुक दास मोल को लीनो ॥२२॥

jaanuk dhaas mol ko leeno ||22||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਤਾ ਦਿਨ ਤੈ ਤਾ ਸੋ ਘਨੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਢੀ ਸੁਖ ਪਾਇ ॥

ता दिन तै ता सो घनी प्रीति बढी सुख पाइ ॥

taa dhin tai taa so ghanee preet baddee sukh pai ||

ਸਭ ਰਨਿਯਨ ਕੋ ਰਾਵ ਕੇ ਚਿਤ ਤੇ ਦਿਯੋ ਭੁਲਾਇ ॥੨੩॥

सभ रनियन को राव के चित ते दियो भुलाइ ॥२३॥

sabh raniyan ko raav ke chit te dhiyo bhulai ||23||

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਦਸ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੧੦॥੨੧੦੬॥ਅਫਜੂੰ॥

इति स्री चरित्र पख्याने तृया चरित्रे मंत्री भूप संबादे इक सौ दस चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥११०॥२१०६॥अफजूँ॥

eit sree charitr pakhayaane tirayaa charitre ma(n)tree bhoop sa(n)baadhe ik sau dhas charitr samaapatam sat subham sat ||110||2106||afajoo(n)||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਦੁਰਜਨ ਸਿੰਘ ਰਾਵ ਇਕ ਭਾਰੀ ॥

दुरजन सिंघ राव इक भारी ॥

dhurajan si(n)gh raav ik bhaaree ||

ਦਿਸਾ ਚਾਰਿ ਜਿਹ ਕਰਤ ਜੁਹਾਰੀ ॥

दिसा चारि जिह करत जुहारी ॥

dhisaa chaar jeh karat juhaaree ||

ਤਾ ਕੋ ਰੂਪ ਹੇਰਿ ਬਲਿ ਜਾਵਹਿ ॥

ता को रूप हेरि बलि जावहि ॥

taa ko roop her bal jaaveh ||

ਪ੍ਰਜਾ ਅਧਿਕ ਮਨ ਮੈ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ॥੧॥

प्रजा अधिक मन मै सुखु पावहि ॥१॥

prajaa adhik man mai sukh paaveh ||1||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਤਾਹਿ ਦੇਸ ਆਵਤ ਜੁ ਜਨ ਤਾ ਕੋ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਿ ॥

ताहि देस आवत जु जन ता को रूप निहारि ॥

taeh dhes aavat ju jan taa ko roop nihaar ||

ਹ੍ਵੈ ਚੇਰੇ ਤਿਹ ਪੁਰ ਬਸੈ ਸਭ ਧਨ ਧਾਮ ਬਿਸਾਰਿ ॥੨॥

ह्वै चेरे तिह पुर बसै सभ धन धाम बिसारि ॥२॥

havai chere teh pur basai sabh dhan dhaam bisaar ||2||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਜਬ ਵਹੁ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਅਖੇਟਕ ਆਵੈ ॥

जब वहु नृपति अखेटक आवै ॥

jab vahu nirapat akheTak aavai ||

ਸ੍ਵਾਨਨ ਤੇ ਬਹੁਤ ਮ੍ਰਿਗਨ ਗਹਾਵੈ ॥

स्वानन ते बहुत मृगन गहावै ॥

savaiaanan te bahut miragan gahaavai ||

ਬਾਜਨ ਸਾਥ ਆਬਿਯਨ ਲੇਹੀ ॥

बाजन साथ आबियन लेही ॥

baajan saath aabiyan lehee ||

ਅਮਿਤ ਦਰਬੁ ਹੁਸਨਾਕਨ ਦੇਹੀ ॥੩॥

अमित दरबु हुसनाकन देही ॥३॥

amit dharab husanaakan dhehee ||3||

ਨਿਤਿਪ੍ਰਤਿ ਅਧਿਕ ਮ੍ਰਿਗਨ ਕੌ ਮਾਰੈ ॥

नितिप्रति अधिक मृगन कौ मारै ॥

nitiprat adhik miragan kau maarai ||

ਸਦਾ ਸੁ ਬਨ ਕੇ ਬੀਚ ਬਿਹਾਰੈ ॥

सदा सु बन के बीच बिहारै ॥

sadhaa su ban ke beech bihaarai ||

ਦੁਹੂ ਹਾਥ ਸੌ ਤੀਰ ਚਲਾਵੈ ॥

दुहू हाथ सौ तीर चलावै ॥

dhuhoo haath sau teer chalaavai ||

ਤਾ ਤੇ ਕਹਾ ਜਾਨ ਪਸੁ ਪਾਵੈ ॥੪॥

ता ते कहा जान पसु पावै ॥४॥

taa te kahaa jaan pas paavai ||4||

ਏਕ ਦਿਵਸ ਨ੍ਰਿਪ ਅਖਿਟ ਸਿਧਾਯੋ ॥

एक दिवस नृप अखिट सिधायो ॥

ek dhivas nirap akhiT sidhaayo ||

ਕਾਰੋ ਹਰਿਨ ਹੇਰਿ ਲਲਚਾਯੋ ॥

कारो हरिन हेरि ललचायो ॥

kaaro harin her lalachaayo ||

ਸੀਂਗਨ ਤੇ ਜੀਯਤ ਗਹਿ ਲੈਹੌ ॥

सींगन ते जीयत गहि लैहौ ॥

see(n)gan te jeeyat geh laihau ||

ਯਾ ਕੌ ਘਾਇ ਨ ਲਾਗਨ ਦੈਹੌ ॥੫॥

या कौ घाइ न लागन दैहौ ॥५॥

yaa kau ghai na laagan dhaihau ||5||

ਹੇਰਿ ਹਰਿਨ ਕਹ ਤੁਰੈ ਧਵਾਯੋ ॥

हेरि हरिन कह तुरै धवायो ॥

her harin keh turai dhavaayo ||

ਪਾਛੋ ਚਲਿਯੋ ਤਵਨ ਕੋ ਆਯੋ ॥

पाछो चलियो तवन को आयो ॥

paachho chaliyo tavan ko aayo ||

ਜਬ ਪਰਦੇਸ ਗਯੋ ਚਲਿ ਸੋਈ ॥

जब परदेस गयो चलि सोई ॥

jab paradhes gayo chal soiee ||

ਚਾਕਰ ਤਹਾ ਨ ਪਹੂੰਚ੍ਯੋ ਕੋਈ ॥੬॥

चाकर तहा न पहूँच्यो कोई ॥६॥

chaakar tahaa na pahoo(n)chayo koiee ||6||

ਰਾਜ ਪ੍ਰਭਾ ਇਕ ਰਾਜ ਦੁਲਾਰੀ ॥

राज प्रभा इक राज दुलारी ॥

raaj prabhaa ik raaj dhulaaree ||

ਰਾਜਾ ਕੋ ਪ੍ਰਾਨਨ ਤੇ ਪ੍ਯਾਰੀ ॥

राजा को प्रानन ते प्यारी ॥

raajaa ko praanan te payaaree ||

ਧੌਲਰ ਊਚ ਤਵਨ ਕੌ ਰਾਜੈ ॥

धौलर ऊच तवन कौ राजै ॥

dhaualar uooch tavan kau raajai ||

ਮਨੋ ਚੰਦ੍ਰਮਾ ਕੋਲ ਬਿਰਾਜੈ ॥੭॥

मनो चंद्रमा कोल बिराजै ॥७॥

mano cha(n)dhramaa kol biraajai ||7||

ਤਪਤੀ ਨਦੀ ਤੀਰ ਤਿਹ ਬਹੈ ॥

तपती नदी तीर तिह बहै ॥

tapatee nadhee teer teh bahai ||

ਸੂਰਜ ਸੁਤਾ ਤਾਹਿ ਜਗ ਕਹੈ ॥

सूरज सुता ताहि जग कहै ॥

sooraj sutaa taeh jag kahai ||

ਪੰਛੀ ਤਹਾ ਚੁਗਤ ਅਤਿ ਸੋਹੈ ॥

पंछी तहा चुगत अति सोहै ॥

pa(n)chhee tahaa chugat at sohai ||

ਹੇਰਨਿਹਾਰਨ ਕੋ ਮਨੁ ਮੋਹੈ ॥੮॥

हेरनिहारन को मनु मोहै ॥८॥

heranihaaran ko man mohai ||8||

ਸੁੰਦਰ ਤਾਹਿ ਝਰੋਖੇ ਜਹਾ ॥

सुँदर ताहि झरोखे जहा ॥

su(n)dhar taeh jharokhe jahaa ||

ਕਾਢ੍ਯੋ ਆਨਿ ਰਾਇ ਮ੍ਰਿਗ ਤਹਾ ॥

काढ्यो आनि राइ मृग तहा ॥

kaaddayo aan rai mirag tahaa ||

ਤੁਰੈ ਧਵਾਇ ਸ੍ਰਮਿਤ ਤਿਹ ਕੀਨੋ ॥

तुरै धवाइ स्रमित तिह कीनो ॥

turai dhavai sramit teh keeno ||

ਸ੍ਰਿੰਗਨ ਤੇ ਸ੍ਰਿੰਗੀ ਗਹਿ ਲੀਨੋ ॥੯॥

सृंगन ते सृंगी गहि लीनो ॥९॥

sira(n)gan te sira(n)gee geh leeno ||9||

ਯਹ ਕੌਤਕ ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਤਾ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥

यह कौतक नृप सुता निहारियो ॥

yeh kauatak nirap sutaa nihaariyo ||

ਯਹੈ ਆਪਨੇ ਹ੍ਰਿਦੈ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥

यहै आपने हृदै बिचारियो ॥

yahai aapane hiradhai bichaariyo ||

ਮੈ ਅਬ ਹੀ ਇਹ ਨ੍ਰਿਪ ਕੌ ਬਰੌ ॥

मै अब ही इह नृप कौ बरौ ॥

mai ab hee ieh nirap kau barau ||

ਨਾਤਰ ਮਾਰਿ ਕਟਾਰੀ ਮਰੌ ॥੧੦॥

नातर मारि कटारी मरौ ॥१०॥

naatar maar kaTaaree marau ||10||

ਐਸੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਰਾਇ ਸੌ ਜੋਰੀ ॥

ऐसी प्रीति राइ सौ जोरी ॥

aaisee preet rai sau joree ||

ਕਾਹੂ ਪਾਸ ਜਾਤ ਨਹਿ ਤੋਰੀ ॥

काहू पास जात नहि तोरी ॥

kaahoo paas jaat neh toree ||

ਨੈਨ ਸੈਨ ਦੈ ਤਾਹਿ ਬਲਾਯੋ ॥

नैन सैन दै ताहि बलायो ॥

nain sain dhai taeh balaayo ||

ਮੈਨ ਭੋਗ ਤਹਿ ਸਾਥ ਕਮਾਯੋ ॥੧੧॥

मैन भोग तहि साथ कमायो ॥११॥

main bhog teh saath kamaayo ||11||

ਐਸੀ ਫਬਤ ਦੁਹੂੰਨ ਕੀ ਜੋਰੀ ॥

ऐसी फबत दुहूँन की जोरी ॥

aaisee fabat dhuhoo(n)n kee joree ||

ਜਨੁਕ ਕ੍ਰਿਸਨ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਕਿਸੋਰੀ ॥

जनुक कृसन बृखभान किसोरी ॥

januk kirasan birakhabhaan kisoree ||

ਦੁਹੂੰ ਹਾਥ ਤਿਹ ਕੁਚਨ ਮਰੋਰੈ ॥

दुहूँ हाथ तिह कुचन मरोरै ॥

dhuhoo(n) haath teh kuchan marorai ||

ਜਨੁ ਖੋਯੋ ਨਿਧਨੀ ਧਨੁ ਟੋਰੈ ॥੧੨॥

जनु खोयो निधनी धनु टोरै ॥१२॥

jan khoyo nidhanee dhan Torai ||12||

ਬਾਰ ਬਾਰ ਤਿਹ ਗਰੇ ਲਗਾਵੈ ॥

बार बार तिह गरे लगावै ॥

baar baar teh gare lagaavai ||

ਜਨੁ ਕੰਦ੍ਰਪ ਕੋ ਦ੍ਰਪੁ ਮਿਟਾਵੈ ॥

जनु कंद्रप को द्रपु मिटावै ॥

jan ka(n)dhrap ko dhrap miTaavai ||

ਭੋਗਤ ਤਾਹਿ ਜੰਘ ਲੈ ਕਾਧੇ ॥

भोगत ताहि जंघ लै काधे ॥

bhogat taeh ja(n)gh lai kaadhe ||

ਜਨੁ ਦ੍ਵੈ ਮੈਨ ਤਰਕਸਨ ਬਾਧੇ ॥੧੩॥

जनु द्वै मैन तरकसन बाधे ॥१३॥

jan dhavai main tarakasan baadhe ||13||

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਸੌ ਚੁੰਬਨ ਕੀਨੇ ॥

भाति भाति सौ चुँबन कीने ॥

bhaat bhaat sau chu(n)ban keene ||

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਆਸਨ ਤ੍ਰਿਯ ਦੀਨੇ ॥

भाति भाति आसन तृय दीने ॥

bhaat bhaat aasan tiray dheene ||

ਗਹਿ ਗਹਿ ਤਾ ਸੋ ਗਰੇ ਲਗਾਈ ॥

गहि गहि ता सो गरे लगाई ॥

geh geh taa so gare lagaiee ||

ਮਾਨਹੁ ਰੰਕ ਨਵੌ ਨਿਧਿ ਪਾਈ ॥੧੪॥

मानहु रंक नवौ निधि पाई ॥१४॥

maanahu ra(n)k navau nidh paiee ||14||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਮੀਤ ਅਲਿੰਗਨ ਆਸਨ ਚੁੰਬਨ ਕੀਨੇ ਅਨੇਕ ਤੇ ਕੌਨ ਗਨੈ ॥

मीत अलिंगन आसन चुँबन कीने अनेक ते कौन गनै ॥

meet ali(n)gan aasan chu(n)ban keene anek te kauan ganai ||

ਮੁਸਕਾਤ ਲਜਾਤ ਕਛੂ ਲਲਤਾ ਸੁ ਬਿਲਾਸ ਲਸੈ ਪਿਯ ਸਾਥ ਤਨੈ ॥

मुसकात लजात कछू ललता सु बिलास लसै पिय साथ तनै ॥

musakaat lajaat kachhoo lalataa su bilaas lasai piy saath tanai ||

ਝਮਕੈ ਜਰ ਜੇਬ ਜਰਾਇਨ ਕੀ ਦਮਕੈ ਮਨੋ ਦਾਮਨਿ ਬੀਚ ਘਨੈ ॥

झमकै जर जेब जराइन की दमकै मनो दामनि बीच घनै ॥

jhamakai jar jeb jarain kee dhamakai mano dhaaman beech ghanai ||

ਲਖਿ ਨੈਕੁ ਪ੍ਰਭਾ ਸਜਨੀ ਸਭ ਹੀ ਇਹ ਭਾਤਿ ਰਹੀਅਤਿ ਰੀਸਿ ਮਨੈ ॥੧੫॥

लखि नैकु प्रभा सजनी सभ ही इह भाति रहीअति रीसि मनै ॥१५॥

lakh naik prabhaa sajanee sabh hee ieh bhaat raheeat rees manai ||15||

ਕੰਚਨ ਸੇ ਤਨ ਹੈ ਰਮਨੀਯ ਦ੍ਰਿਗੰਚਲ ਚੰਚਲ ਹੈ ਅਨਿਯਾਰੇ ॥

कंचन से तन है रमनीय दृगंचल चंचल है अनियारे ॥

ka(n)chan se tan hai ramaneey dhiraga(n)chal cha(n)chal hai aniyaare ||

ਖੰਜਨ ਸੇ ਮਨ ਰੰਜਨ ਰਾਜਤ ਕੰਜਨ ਸੇ ਅਤਿ ਹੀ ਕਜਰਾਰੇ ॥

खंजन से मन रंजन राजत कंजन से अति ही कजरारे ॥

kha(n)jan se man ra(n)jan raajat ka(n)jan se at hee kajaraare ||

ਰੀਝਤ ਦੇਵ ਅਦੇਵ ਲਖੇ ਛਬਿ ਮੈਨ ਮਨੋ ਦੋਊ ਸਾਚਨ ਢਾਰੇ ॥

रीझत देव अदेव लखे छबि मैन मनो दोऊ साचन ढारे ॥

reejhat dhev adhev lakhe chhab main mano dhouoo saachan ddaare ||

ਜੋਬਨ ਜੇਬ ਜਗੇ ਅਤਿ ਹੀ ਸੁਭ ਬਾਲ ਬਨੇ ਦ੍ਰਿਗ ਲਾਲ ਤਿਹਾਰੇ ॥੧੬॥

जोबन जेब जगे अति ही सुभ बाल बने दृग लाल तिहारे ॥१६॥

joban jeb jage at hee subh baal bane dhirag laal tihaare ||16||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਪ੍ਰੀਤ ਦੁਹਾਨ ਕੀ ਅਤਿ ਬਢੀ ਤ੍ਰੀਯ ਪਿਯਾ ਕੇ ਮਾਹਿ ॥

प्रीत दुहान की अति बढी त्रीय पिया के माहि ॥

preet dhuhaan kee at baddee treey piyaa ke maeh ||

ਪਟ ਛੂਟ੍ਯੋ ਨਿਰਪਟ ਭਏ ਰਹਿਯੋ ਕਪਟ ਕਛੁ ਨਾਹਿ ॥੧੭॥

पट छूट्यो निरपट भए रहियो कपट कछु नाहि ॥१७॥

paT chhooTayo nirapaT bhe rahiyo kapaT kachh naeh ||17||

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਆਸਨ ਕਰੈ ਤਰੁਨ ਤਰੁਨਿ ਲਪਟਾਇ ॥

भाति भाति आसन करै तरुन तरुनि लपटाइ ॥

bhaat bhaat aasan karai tarun tarun lapaTai ||

ਮੋਦ ਦੁਹਨ ਕੋ ਅਤਿ ਬਢ੍ਯੋ ਗਨਨਾ ਗਨੀ ਨ ਜਾਇ ॥੧੮॥

मोद दुहन को अति बढ्यो गनना गनी न जाइ ॥१८॥

modh dhuhan ko at baddayo gananaa ganee na jai ||18||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਚਿਮਟਿ ਚਿਮਟਿ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇਲ ਕਮਾਵੈ ॥

चिमटि चिमटि नृप केल कमावै ॥

chimaT chimaT nirap kel kamaavai ||

ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਤਰੁਨੀ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ॥

लपटि लपटि तरुनी सुखु पावै ॥

lapaT lapaT tarunee sukh paavai ||

ਬਹਸਿ ਬਹਸਿ ਆਲਿੰਗਨ ਕਰਹੀ ॥

बहसि बहसि आलिंगन करही ॥

bahas bahas aali(n)gan karahee ||

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਸੌ ਬਚਨ ਉਚਰੀ ॥੧੯॥

भाति भाति सौ बचन उचरी ॥१९॥

bhaat bhaat sau bachan ucharee ||19||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਆਸਨ ਕਰੈ ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਸੁਖ ਪਾਇ ॥

भाति भाति आसन करै भाति भाति सुख पाइ ॥

bhaat bhaat aasan karai bhaat bhaat sukh pai ||

ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਸੁੰਦਰ ਰਮੈ ਚਿਮਟਿ ਚਿਮਟਿ ਤ੍ਰਿਯ ਜਾਇ ॥੨੦॥

लपटि लपटि सुँदर रमै चिमटि चिमटि तृय जाइ ॥२०॥

lapaT lapaT su(n)dhar ramai chimaT chimaT tiray jai ||20||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਕੇ ਅਮਲ ਮੰਗਾਏ ॥

भाति भाति के अमल मंगाए ॥

bhaat bhaat ke amal ma(n)gaae ||

ਬਿਬਿਧ ਬਿਧਨ ਪਕਵਾਨ ਪਕਾਏ ॥

बिबिध बिधन पकवान पकाए ॥

bibidh bidhan pakavaan pakaae ||

ਦਾਰੂ ਪੋਸਤ ਔਰ ਧਤੂਰੋ ॥

दारू पोसत और धतूरो ॥

dhaaroo posat aauar dhatooro ||

ਪਾਨ ਡਰਾਇ ਕਸੁੰਭੜੋ ਰੂਰੋ ॥੨੧॥

पान डराइ कसुँभड़ो रूरो ॥२१॥

paan ddarai kasu(n)bhaRo rooro ||21||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਅਮਿਤ ਆਫੂਆ ਕੀ ਬਰੀ ਖਾਇ ਚੜਾਈ ਭੰਗ ॥

अमित आफूआ की बरी खाइ चड़ाई भंग ॥

amit aafooaa kee baree khai chaRaiee bha(n)g ||

ਚਤੁਰ ਪਹਰ ਭੋਗਿਯੋ ਤ੍ਰਿਯਹਿ ਤਉ ਨ ਮੁਚਿਯੋ ਅਨੰਗ ॥੨੨॥

चतुर पहर भोगियो तृयहि तउ न मुचियो अनंग ॥२२॥

chatur pahar bhogiyo tirayeh tau na muchiyo ana(n)g ||22||

ਤਰੁਨ ਤਰੁਨ ਤਰੁਨੀ ਤਰੁਨਿ ਤਰੁਨ ਚੰਦ੍ਰ ਕੀ ਜੌਨ ॥

तरुन तरुन तरुनी तरुनि तरुन चंद्र की जौन ॥

tarun tarun tarunee tarun tarun cha(n)dhr kee jauan ||

ਕੇਲ ਕਰੈ ਬਿਹਸੈ ਦੋਊ ਹਾਰਿ ਹਟੈ ਸੋ ਕੌਨ ॥੨੩॥

केल करै बिहसै दोऊ हारि हटै सो कौन ॥२३॥

kel karai bihasai dhouoo haar haTai so kauan ||23||

ਚਤੁਰ ਪੁਰਖ ਚਤੁਰਾ ਚਤੁਰ ਤਰੁਨ ਤਰੁਨਿ ਕੌ ਪਾਇ ॥

चतुर पुरख चतुरा चतुर तरुन तरुनि कौ पाइ ॥

chatur purakh chaturaa chatur tarun tarun kau pai ||

ਬਿਹਸ ਬਿਹਸ ਲਾਵੈ ਗਰੇ ਛਿਨਕਿ ਨ ਛੋਰਿਯੋ ਜਾਇ ॥੨੪॥

बिहस बिहस लावै गरे छिनकि न छोरियो जाइ ॥२४॥

bihas bihas laavai gare chhinak na chhoriyo jai ||24||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਜੋ ਚਤੁਰਾ ਚਤੁਰਾ ਕੌ ਪਾਵੈ ॥

जो चतुरा चतुरा कौ पावै ॥

jo chaturaa chaturaa kau paavai ||

ਕਬਹੂੰ ਨ ਛਿਨ ਚਿਤ ਤੇ ਬਿਸਰਾਵੈ ॥

कबहूँ न छिन चित ते बिसरावै ॥

kabahoo(n) na chhin chit te bisaraavai ||

ਜੜ ਕੁਰੂਪ ਕੌ ਚਿਤਹਿ ਨ ਧਰੈ ॥

जड़ कुरूप कौ चितहि न धरै ॥

jaR kuroop kau chiteh na dharai ||

ਮਨ ਕ੍ਰਮ ਬਚ ਤਾਹੀ ਤੌ ਬਰੈ ॥੨੫॥

मन क्रम बच ताही तौ बरै ॥२५॥

man kram bach taahee tau barai ||25||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਚੰਦਨ ਕੀ ਚੌਕੀ ਭਲੀ ਕਾਸਟ ਦ੍ਰੁਮ ਕਿਹ ਕਾਜ ॥

चंदन की चौकी भली कासट द्रुम किह काज ॥

cha(n)dhan kee chauakee bhalee kaasaT dhrum keh kaaj ||

ਚਤੁਰਾ ਕੋ ਨੀਕੋ ਚਿਤ੍ਰਯੋ ਕਹਾ ਮੂੜ ਕੋ ਰਾਜ ॥੨੬॥

चतुरा को नीको चित्रयो कहा मूड़ को राज ॥२६॥

chaturaa ko neeko chitrayo kahaa mooR ko raaj ||26||

ਸੋਰਠਾ ॥

सोरठा ॥

soraThaa ||

ਤਰੁਨਿ ਪਤਰਿਯਾ ਨੀਕ ਚਪਲ ਚੀਤਿ ਭੀਤਰ ਚੁਭਿਯੋ ॥

तरुनि पतरिया नीक चपल चीति भीतर चुभियो ॥

tarun patariyaa neek chapal cheet bheetar chubhiyo ||

ਅਧਿਕ ਪਿਯਰਵਾ ਮੀਤ ਕਬਹੂੰ ਨ ਬਿਸਰਤ ਹ੍ਰਿਦੈ ਤੇ ॥੨੭॥

अधिक पियरवा मीत कबहूँ न बिसरत हृदै ते ॥२७॥

adhik piyaravaa meet kabahoo(n) na bisarat hiradhai te ||27||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਰੀਝ ਰਹੀ ਅਬਲਾ ਅਤਿ ਹੀ ਪਿਯ ਰੂਪ ਅਨੂਪ ਲਖੇ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥

रीझ रही अबला अति ही पिय रूप अनूप लखे मन माही ॥

reejh rahee abalaa at hee piy roop anoop lakhe man maahee ||

ਸੋਚ ਬਿਚਾਰ ਤਜ੍ਯੋ ਸਭ ਸੁੰਦਰਿ ਨੈਨ ਸੋ ਨੈਨ ਮਿਲੇ ਮੁਸਕਾਹੀ ॥

सोच बिचार तज्यो सभ सुँदरि नैन सो नैन मिले मुसकाही ॥

soch bichaar tajayo sabh su(n)dhar nain so nain mile musakaahee ||

ਲਾਲ ਕੇ ਲਾਲਚੀ ਲੋਚਨ ਲੋਲ ਅਮੋਲਨ ਕੀ ਨਿਰਖੇ ਪਰਛਾਹੀ ॥

लाल के लालची लोचन लोल अमोलन की निरखे परछाही ॥

laal ke laalachee lochan lol amolan kee nirakhe parachhaahee ||

ਮਤ ਭਈ ਮਨ ਮਾਨੋ ਪਿਯੋ ਮਦ ਮੋਹਿ ਰਹੀ ਮੁਖ ਭਾਖਤ ਨਾਹੀ ॥੨੮॥

मत भई मन मानो पियो मद मोहि रही मुख भाखत नाही ॥२८॥

mat bhiee man maano piyo madh moh rahee mukh bhaakhat naahee ||28||

ਸੋਭਤ ਸੁਧ ਸੁਧਾਰੇ ਸੇ ਸੁੰਦਰ ਜੋਬਨ ਜੋਤਿ ਜਗੇ ਜਰਬੀਲੇ ॥

सोभत सुध सुधारे से सुँदर जोबन जोति जगे जरबीले ॥

sobhat sudh sudhaare se su(n)dhar joban jot jage jarabeele ||

ਖੰਜਨ ਸੇ ਮਨੋਰੰਜਨ ਰਾਜਤ ਭਾਰੀ ਪ੍ਰਤਾਪ ਭਰੇ ਗਰਬੀਲੇ ॥

खंजन से मनोरंजन राजत भारी प्रताप भरे गरबीले ॥

kha(n)jan se manora(n)jan raajat bhaaree prataap bhare garabeele ||

ਬਾਨਨ ਸੇ ਮ੍ਰਿਗ ਬਾਰਨ ਸੇ ਤਰਵਾਰਨ ਸੇ ਚਮਕੇ ਚਟਕੀਲੇ ॥

बानन से मृग बारन से तरवारन से चमके चटकीले ॥

baanan se mirag baaran se taravaaran se chamake chaTakeele ||

ਰੀਝਿ ਰਹੀ ਸਖਿ ਹੌਹੂੰ ਲਖੇ ਛਬਿ ਲਾਲ ਕੇ ਨੈਨ ਬਿਸਾਲ ਰਸੀਲੇ ॥੨੯॥

रीझि रही सखि हौहूँ लखे छबि लाल के नैन बिसाल रसीले ॥२९॥

reejh rahee sakh hauahoo(n) lakhe chhab laal ke nain bisaal raseele ||29||

ਭਾਤਿ ਭਲੀ ਬਿਨ ਸੰਗ ਅਲੀ ਜਬ ਤੇ ਮਨ ਭਾਵਨ ਭੇਟਿ ਗਈ ਹੌ ॥

भाति भली बिन संग अली जब ते मन भावन भेटि गई हौ ॥

bhaat bhalee bin sa(n)g alee jab te man bhaavan bheT giee hau ||

ਤਾ ਦਿਨ ਤੇ ਨ ਸੁਹਾਤ ਕਛੂ ਸੁ ਮਨੋ ਬਿਨੁ ਦਾਮਨ ਮੋਲ ਲਈ ਹੌ ॥

ता दिन ते न सुहात कछू सु मनो बिनु दामन मोल लई हौ ॥

taa dhin te na suhaat kachhoo su mano bin dhaaman mol liee hau ||

ਭੌਹ ਕਮਾਨ ਕੋ ਤਾਨਿ ਭਲੇ ਦ੍ਰਿਗ ਸਾਇਕ ਕੇ ਜਨੁ ਘਾਇ ਘਈ ਹੌ ॥

भौह कमान को तानि भले दृग साइक के जनु घाइ घई हौ ॥

bhaueh kamaan ko taan bhale dhirag saik ke jan ghai ghiee hau ||

ਮਾਰਿ ਸੁ ਮਾਰਿ ਕਰੀ ਸਜਨੀ ਸੁਨਿ ਲਾਲ ਕੋ ਨਾਮੁ ਗੁਲਾਮ ਭਈ ਹੌ ॥੩੦॥

मारि सु मारि करी सजनी सुनि लाल को नामु गुलाम भई हौ ॥३०॥

maar su maar karee sajanee sun laal ko naam gulaam bhiee hau ||30||

ਬਾਰਿਜ ਨੈਨ ਜਿਤੀ ਬਨਿਤਾ ਸੁ ਬਿਲੌਕ ਕੈ ਬਾਨ ਬਿਨਾ ਬਧ ਹ੍ਵੈ ਹੈ ॥

बारिज नैन जिती बनिता सु बिलौक कै बान बिना बध ह्वै है ॥

baarij nain jitee banitaa su bilauak kai baan binaa badh havai hai ||

ਬੀਰੀ ਚਬਾਤ ਨ ਬੈਠਿ ਸਕੈ ਬਿਸੰਭਾਰ ਭਈ ਬਹੁਧਾ ਬਰਰੈ ਹੈ ॥

बीरी चबात न बैठि सकै बिसंभार भई बहुधा बररै है ॥

beeree chabaat na baiTh sakai bisa(n)bhaar bhiee bahudhaa bararai hai ||

ਬਾਤ ਕਹੈ ਬਿਗਸੈ ਨ ਬਬਾ ਕੀ ਸੌ ਲੇਤ ਬਲਾਇ ਸਭੈ ਬਲਿ ਜੈ ਹੈ ॥

बात कहै बिगसै न बबा की सौ लेत बलाइ सभै बलि जै है ॥

baat kahai bigasai na babaa kee sau let balai sabhai bal jai hai ||

ਬਾਲਮ ਹੇਤ ਬਿਯੋਮ ਕੀ ਬਾਮ ਸੁ ਬਾਰ ਅਨੇਕ ਬਜਾਰ ਬਕੈ ਹੈ ॥੩੧॥

बालम हेत बियोम की बाम सु बार अनेक बजार बकै है ॥३१॥

baalam het biyom kee baam su baar anek bajaar bakai hai ||31||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਏਕ ਸਖੀ ਛਬਿ ਹੇਰਿ ਰਿਸਾਈ ॥

एक सखी छबि हेरि रिसाई ॥

ek sakhee chhab her risaiee ||

ਤਾ ਕੇ ਕਹਿਯੋ ਪਿਤਾ ਪ੍ਰਤੀ ਜਾਈ ॥

ता के कहियो पिता प्रती जाई ॥

taa ke kahiyo pitaa pratee jaiee ||

ਬਚਨ ਸੁਨਤ ਨ੍ਰਿਪ ਅਧਿਕ ਰਿਸਾਯੋ ॥

बचन सुनत नृप अधिक रिसायो ॥

bachan sunat nirap adhik risaayo ||

ਦੁਹਿਤਾ ਕੇ ਮੰਦਿਰ ਚਲਿ ਆਯੋ ॥੩੨॥

दुहिता के मंदिर चलि आयो ॥३२॥

dhuhitaa ke ma(n)dhir chal aayo ||32||

ਰਾਜ ਸੁਤਾ ਐਸੇ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥

राज सुता ऐसे सुनि पायो ॥

raaj sutaa aaise sun paayo ||

ਮੋ ਪਿਤੁ ਅਧਿਕ ਕੋਪ ਕਰਿ ਆਯੋ ॥

मो पितु अधिक कोप करि आयो ॥

mo pit adhik kop kar aayo ||

ਤਬ ਤਿਨ ਹ੍ਰਿਦੈ ਕਹਿਯੋ ਕਾ ਕਰੋ ॥

तब तिन हृदै कहियो का करो ॥

tab tin hiradhai kahiyo kaa karo ||

ਉਰ ਮਹਿ ਮਾਰਿ ਕਟਾਰੀ ਮਰੋ ॥੩੩॥

उर महि मारि कटारी मरो ॥३३॥

aur meh maar kaTaaree maro ||33||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਬਿਮਨ ਚੰਚਲਾ ਚਿਤ ਲਖੀ ਮੀਤ ਕਹਿਯੋ ਮੁਸਕਾਇ ॥

बिमन चंचला चित लखी मीत कहियो मुसकाइ ॥

biman cha(n)chalaa chit lakhee meet kahiyo musakai ||

ਤੈ ਚਿਤ ਕ੍ਯੋ ਬ੍ਰਯਾਕੁਲਿ ਭਈ ਮੁਹਿ ਕਹਿ ਭੇਦ ਸੁਨਾਇ ॥੩੪॥

तै चित क्यो ब्रयाकुलि भई मुहि कहि भेद सुनाइ ॥३४॥

tai chit kayo brayaakul bhiee muh keh bhedh sunai ||34||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਰਾਜ ਸੁਤਾ ਕਹਿ ਤਾਹਿ ਸੁਨਾਯੋ ॥

राज सुता कहि ताहि सुनायो ॥

raaj sutaa keh taeh sunaayo ||

ਯਾ ਤੇ ਮੋਰ ਹ੍ਰਿਦੈ ਡਰ ਪਾਯੋ ॥

या ते मोर हृदै डर पायो ॥

yaa te mor hiradhai ddar paayo ||

ਰਾਜਾ ਸੋ ਕਿਨਹੂੰ ਕਹਿ ਦੀਨੋ ॥

राजा सो किनहूँ कहि दीनो ॥

raajaa so kinahoo(n) keh dheeno ||

ਤਾ ਤੇ ਰਾਵ ਕੋਪ ਅਤਿ ਕੀਨੋ ॥੩੫॥

ता ते राव कोप अति कीनो ॥३५॥

taa te raav kop at keeno ||35||

ਤਾ ਤੇ ਰਾਵ ਕ੍ਰੋਧ ਉਪਜਾਯੋ ॥

ता ते राव क्रोध उपजायो ॥

taa te raav krodh upajaayo ||

ਦੁਹੂੰਅਨ ਕੇ ਮਾਰਨਿ ਹਿਤ ਆਯੋ ॥

दुहूँअन के मारनि हित आयो ॥

dhuhoo(n)an ke maaran hit aayo ||

ਅਪਨੇ ਸੰਗ ਮੋਹਿ ਕਰਿ ਲੀਜੈ ॥

अपने संग मोहि करि लीजै ॥

apane sa(n)g moh kar leejai ||

ਬਹੁਰਿ ਉਪਾਇ ਭਜਨ ਕੋ ਕੀਜੈ ॥੩੬॥

बहुरि उपाइ भजन को कीजै ॥३६॥

bahur upai bhajan ko keejai ||36||

ਬਚਨ ਸੁਨਤ ਰਾਜਾ ਹਸਿ ਪਰਿਯੋ ॥

बचन सुनत राजा हसि परियो ॥

bachan sunat raajaa has pariyo ||

ਤਾ ਕੋ ਸੋਕ ਨਿਵਾਰਨ ਕਰਿਯੋ ॥

ता को सोक निवारन करियो ॥

taa ko sok nivaaran kariyo ||

ਹਮਰੋ ਕਛੂ ਸੋਕ ਨਹਿ ਕਰਿਯੈ ॥

हमरो कछू सोक नहि करियै ॥

hamaro kachhoo sok neh kariyai ||

ਤੁਮਰੀ ਜਾਨਿ ਜਾਨ ਤੇ ਡਰਿਯੈ ॥੩੭॥

तुमरी जानि जान ते डरियै ॥३७॥

tumaree jaan jaan te ddariyai ||37||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਧ੍ਰਿਗ ਅਬਲਾ ਤੇ ਜਗਤ ਮੈ ਪਿਯ ਬਧ ਨੈਨ ਨਿਹਾਰਿ ॥

धृग अबला ते जगत मै पिय बध नैन निहारि ॥

dhirag abalaa te jagat mai piy badh nain nihaar ||

ਪਲਕ ਏਕ ਜੀਯਤ ਰਹੈ ਮਰਹਿ ਨ ਜਮਧਰ ਮਾਰਿ ॥੩੮॥

पलक एक जीयत रहै मरहि न जमधर मारि ॥३८॥

palak ek jeeyat rahai mareh na jamadhar maar ||38||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਕੰਠਸਿਰੀ ਮਨਿ ਕੰਕਨ ਕੁੰਡਰ ਭੂਖਨ ਛੋਰਿ ਭਭੂਤ ਧਰੌਂਗੀ ॥

कंठसिरी मनि कंकन कुँडर भूखन छोरि भभूत धरौंगी ॥

ka(n)Thasiree man ka(n)kan ku(n)ddar bhookhan chhor bhabhoot dharaua(n)gee ||

ਹਾਰ ਬਿਸਾਰਿ ਹਜਾਰਨ ਸੁੰਦਰ ਪਾਵਕ ਬੀਚ ਪ੍ਰਵੇਸ ਕਰੌਂਗੀ ॥

हार बिसारि हजारन सुँदर पावक बीच प्रवेस करौंगी ॥

haar bisaar hajaaran su(n)dhar paavak beech praves karaua(n)gee ||

ਜੂਝਿ ਮਰੌ ਕਿ ਗਰੌ ਹਿਮ ਮਾਝ ਟਰੋ ਨ ਤਊ ਹਠਿ ਤੋਹਿ ਬਰੌਂਗੀ ॥

जूझि मरौ कि गरौ हिम माझ टरो न तऊ हठि तोहि बरौंगी ॥

joojh marau k garau him maajh Taro na tuoo haTh toh baraua(n)gee ||

ਰਾਜ ਸਮਾਜ ਨ ਕਾਜ ਕਿਸੂ ਸਖਿ ਪੀਯ ਮਰਿਯੋ ਲਖਿ ਹੌਹੂ ਮਰੌਂਗੀ ॥੩੯॥

राज समाज न काज किसू सखि पीय मरियो लखि हौहू मरौंगी ॥३९॥

raaj samaaj na kaaj kisoo sakh peey mariyo lakh hauahoo maraua(n)gee ||39||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਬਿਹਸਿ ਕੁਅਰ ਯੌ ਬਚਨ ਉਚਾਰੋ ॥

बिहसि कुअर यौ बचन उचारो ॥

bihas kuar yau bachan uchaaro ||

ਸੋਕ ਕਰੋ ਨਹਿ ਬਾਲ ਹਮਾਰੋ ॥

सोक करो नहि बाल हमारो ॥

sok karo neh baal hamaaro ||

ਹੌ ਅਬ ਏਕ ਉਪਾਯਹਿ ਕਰਿਹੋ ॥

हौ अब एक उपायहि करिहो ॥

hau ab ek upaayeh kariho ||

ਜਾ ਤੇ ਤੁਮਰੋ ਸੋਕ ਨਿਵਰਿਹੋ ॥੪੦॥

जा ते तुमरो सोक निवरिहो ॥४०॥

jaa te tumaro sok nivariho ||40||

ਹਮਰੋ ਕਛੂ ਸੋਕ ਨਹਿ ਕੀਜੈ ॥

हमरो कछू सोक नहि कीजै ॥

hamaro kachhoo sok neh keejai ||

ਤੀਰ ਕਮਾਨ ਆਨਿ ਮੁਹਿ ਦੀਜੈ ॥

तीर कमान आनि मुहि दीजै ॥

teer kamaan aan muh dheejai ||

ਮੁਹਕਮ ਕੈ ਦਰਵਾਜੋ ਦ੍ਰਯਾਵਹੁ ॥

मुहकम कै दरवाजो द्रयावहु ॥

muhakam kai dharavaajo dhrayaavahu ||

ਯਾ ਆਂਗਨ ਮਹਿ ਸੇਜ ਬਿਛਾਵਹੁ ॥੪੧॥

या आँगन महि सेज बिछावहु ॥४१॥

yaa aa(n)gan meh sej bichhaavahu ||41||

ਵਹੈ ਕਾਮ ਅਬਲਾ ਤਿਨ ਕਿਯੋ ॥

वहै काम अबला तिन कियो ॥

vahai kaam abalaa tin kiyo ||

ਤੀਰ ਕਮਾਨਿ ਆਨਿ ਤਿਹ ਦਿਯੋ ॥

तीर कमानि आनि तिह दियो ॥

teer kamaan aan teh dhiyo ||

ਭਲੀ ਭਾਤਿ ਸੌ ਸੇਜ ਬਿਛਾਈ ॥

भली भाति सौ सेज बिछाई ॥

bhalee bhaat sau sej bichhaiee ||

ਤਾ ਪਰ ਮੀਤ ਲਯੋ ਬੈਠਾਈ ॥੪੨॥

ता पर मीत लयो बैठाई ॥४२॥

taa par meet layo baiThaiee ||42||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਤਬ ਅਬਲਾ ਚਿੰਤਾ ਕਰੀ ਜਿਯ ਤੇ ਭਈ ਨਿਰਾਸ ॥

तब अबला चिंता करी जिय ते भई निरास ॥

tab abalaa chi(n)taa karee jiy te bhiee niraas ||

ਜੀਯੋ ਤ ਪਿਯ ਕੇ ਸਹਿਤ ਹੀ ਮਰੌ ਤ ਪਤਿ ਕੇ ਪਾਸ ॥੪੩॥

जीयो त पिय के सहित ही मरौ त पति के पास ॥४३॥

jeeyo ta piy ke sahit hee marau ta pat ke paas ||43||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਪਲਕਾ ਪਰ ਮੀਤਹਿ ਬੈਠਾਯੋ ॥

पलका पर मीतहि बैठायो ॥

palakaa par meeteh baiThaayo ||

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਸੌ ਕੇਲ ਕਮਾਯੋ ॥

भाति भाति सौ केल कमायो ॥

bhaat bhaat sau kel kamaayo ||

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਕੇ ਭੋਗਨ ਭਰਹੀ ॥

भाति भाति के भोगन भरही ॥

bhaat bhaat ke bhogan bharahee ||

ਜਿਯ ਅਪਨੇ ਕੋ ਤ੍ਰਾਸ ਨ ਕਰਹੀ ॥੪੪॥

जिय अपने को त्रास न करही ॥४४॥

jiy apane ko traas na karahee ||44||

ਤਬ ਲੌ ਚਕ੍ਰਵਾਕ ਦੋ ਆਏ ॥

तब लौ चक्रवाक दो आए ॥

tab lau chakravaak dho aae ||

ਰਾਜ ਕੁਮਾਰ ਦ੍ਰਿਗਨ ਲਖਿ ਪਾਏ ॥

राज कुमार दृगन लखि पाए ॥

raaj kumaar dhiragan lakh paae ||

ਏਕ ਧਨੁ ਤਾਨਿ ਬਾਨ ਸੌ ਮਾਰਿਯੋ ॥

एक धनु तानि बान सौ मारियो ॥

ek dhan taan baan sau maariyo ||

ਦੁਤਿਯਾ ਹਾਥ ਸਰ ਦੁਤਿਯ ਪ੍ਰਹਾਰਿਯੋ ॥੪੫॥

दुतिया हाथ सर दुतिय प्रहारियो ॥४५॥

dhutiyaa haath sar dhutiy prahaariyo ||45||

ਦੁਹੂੰ ਸਰਨ ਦੁਹੂੰਅਨ ਬਧ ਕੀਨੋ ॥

दुहूँ सरन दुहूँअन बध कीनो ॥

dhuhoo(n) saran dhuhoo(n)an badh keeno ||

ਦੁਹੂੰਅਨ ਭੂੰਨਿ ਛਿਨਿਕ ਮਹਿ ਲੀਨੋ ॥

दुहूँअन भूँनि छिनिक महि लीनो ॥

dhuhoo(n)an bhoo(n)n chhinik meh leeno ||

ਤਿਨ ਦੁਹੂੰਅਨ ਦੁਹੂੰਅਨ ਕੋ ਖਾਯੋ ॥

तिन दुहूँअन दुहूँअन को खायो ॥

tin dhuhoo(n)an dhuhoo(n)an ko khaayo ||

ਸੰਕ ਛੋਰਿ ਪੁਨ ਕੇਲ ਕਮਾਯੋ ॥੪੬॥

संक छोरि पुन केल कमायो ॥४६॥

sa(n)k chhor pun kel kamaayo ||46||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਤਿਨ ਕੋ ਭਛਨ ਕਰਿ ਦੁਹਨ ਲੀਨੋ ਚਰਮ ਉਤਾਰਿ ॥

तिन को भछन करि दुहन लीनो चरम उतारि ॥

tin ko bhachhan kar dhuhan leeno charam utaar ||

ਪਹਿਰਿ ਦੁਹੁਨ ਸਿਰ ਪੈ ਲਯੋ ਪੈਠੇ ਨਦੀ ਮਝਾਰਿ ॥੪੭॥

पहिरि दुहुन सिर पै लयो पैठे नदी मझारि ॥४७॥

pahir dhuhun sir pai layo paiThe nadhee majhaar ||47||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਚਕ੍ਰਵਾਰ ਸਭ ਕੋ ਤਿਨ ਜਾਨੈ ॥

चक्रवार सभ को तिन जानै ॥

chakravaar sabh ko tin jaanai ||

ਮਾਨੁਖ ਕੈ ਨ ਕੋਊ ਪਹਿਚਾਨੈ ॥

मानुख कै न कोऊ पहिचानै ॥

maanukh kai na kouoo pahichaanai ||

ਪੈਰਤ ਬਹੁ ਕੋਸਨ ਲਗਿ ਗਏ ॥

पैरत बहु कोसन लगि गए ॥

pairat bahu kosan lag ge ||

ਲਾਗਤ ਏਕ ਕਿਨਾਰੇ ਭਏ ॥੪੮॥

लागत एक किनारे भए ॥४८॥

laagat ek kinaare bhe ||48||

ਦੋ ਹੈ ਦੋਊ ਅਰੂੜਿਤ ਭਏ ॥

दो है दोऊ अरूड़ित भए ॥

dho hai dhouoo arooRit bhe ||

ਚਲਿ ਕਰਿ ਦੇਸ ਆਪਨੇ ਗਏ ॥

चलि करि देस आपने गए ॥

chal kar dhes aapane ge ||

ਤਾ ਕੌ ਲੈ ਪਟਰਾਨੀ ਕੀਨੋ ॥

ता कौ लै पटरानी कीनो ॥

taa kau lai paTaraanee keeno ||

ਚਿਤ ਕੋ ਸੋਕ ਦੂਰਿ ਕਰਿ ਦੀਨੋ ॥੪੯॥

चित को सोक दूरि करि दीनो ॥४९॥

chit ko sok dhoor kar dheeno ||49||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਪੰਛਿਯਨ ਕੋ ਪੋਸਤ ਧਰੇ ਪਿਤੁ ਕੀ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਬਚਾਇ ॥

पंछियन को पोसत धरे पितु की दृसटि बचाइ ॥

pa(n)chhiyan ko posat dhare pit kee dhirasaT bachai ||

ਪੰਖੀ ਹੀ ਸਭ ਕੋ ਲਖੈ ਮਾਨੁਖ ਲਖ੍ਯੋ ਨ ਜਾਇ ॥੫੦॥

पंखी ही सभ को लखै मानुख लख्यो न जाइ ॥५०॥

pa(n)khee hee sabh ko lakhai maanukh lakhayo na jai ||50||

ਦੇਸ ਆਨਿ ਅਪਨੇ ਬਸੇ ਤਿਯ ਕੋ ਸਦਨ ਬਨਾਇ ॥

देस आनि अपने बसे तिय को सदन बनाइ ॥

dhes aan apane base tiy ko sadhan banai ||

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਤਾ ਸੋ ਰਮੈ ਨਿਸੁ ਦਿਨ ਮੋਦ ਬਢਾਇ ॥੫੧॥

भाति भाति ता सो रमै निसु दिन मोद बढाइ ॥५१॥

bhaat bhaat taa so ramai nis dhin modh baddai ||51||

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਗਿਆਰਹ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੧੧॥੨੧੫੭॥ਅਫਜੂੰ॥

इति स्री चरित्र पख्याने तृया चरित्रे मंत्री भूप संबादे इक सौ गिआरह चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥१११॥२१५७॥अफजूँ॥

eit sree charitr pakhayaane tirayaa charitre ma(n)tree bhoop sa(n)baadhe ik sau giaareh charitr samaapatam sat subham sat ||111||2157||afajoo(n)||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਸੂਰ ਸੈਨ ਰਾਜਾ ਹੁਤੋ ਸਮਰਕੰਦ ਕੇ ਮਾਹਿ ॥

सूर सैन राजा हुतो समरकंद के माहि ॥

soor sain raajaa huto samaraka(n)dh ke maeh ||

ਤਾ ਕੇ ਤੁਲਿ ਨਰੇਸ ਕੋ ਔਰ ਜਗਤ ਮੈ ਨਾਹਿ ॥੧॥

ता के तुलि नरेस को और जगत मै नाहि ॥१॥

taa ke tul nares ko aauar jagat mai naeh ||1||

ਚਿਤ੍ਰਕਲਾ ਰਾਨੀ ਹੁਤੀ ਬਡਭਾਗਨਿ ਤਿਹ ਠੌਰ ॥

चित्रकला रानी हुती बडभागनि तिह ठौर ॥

chitrakalaa raanee hutee baddabhaagan teh Thauar ||

ਰੂਪ ਸੀਲ ਲਜਾ ਗੁਨਨ ਤਾ ਕੇ ਤੁਲਿ ਨ ਔਰ ॥੨॥

रूप सील लजा गुनन ता के तुलि न और ॥२॥

roop seel lajaa gunan taa ke tul na aauar ||2||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਤਾ ਕੀ ਨ੍ਰਿਪ ਆਗ੍ਯਾ ਮਹਿ ਰਹਈ ॥

ता की नृप आग्या महि रहई ॥

taa kee nirap aagayaa meh rahiee ||

ਸੋਈ ਕਰੈ ਜੁ ਵਹ ਹਸ ਕਹਈ ॥

सोई करै जु वह हस कहई ॥

soiee karai ju veh has kahiee ||

ਆਗ੍ਯਾ ਦੇਸ ਸਕਲ ਤਿਹ ਮਾਨੈ ॥

आग्या देस सकल तिह मानै ॥

aagayaa dhes sakal teh maanai ||

ਰਾਨੀ ਕੋ ਰਾਜਾ ਪਹਿਚਾਨੈ ॥੩॥

रानी को राजा पहिचानै ॥३॥

raanee ko raajaa pahichaanai ||3||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਅਮਿਤ ਰੂਪ ਤਾ ਕੌ ਨਿਰਖਿ ਮਨ ਕ੍ਰਮ ਬਸਿ ਭਯੋ ਪੀਯ ॥

अमित रूप ता कौ निरखि मन क्रम बसि भयो पीय ॥

amit roop taa kau nirakh man kram bas bhayo peey ||

ਨਿਸੁ ਦਿਨ ਗ੍ਰਿਹ ਤਾ ਕੇ ਰਹੈ ਔਰ ਨ ਹੇਰਤ ਤ੍ਰੀਯ ॥੪॥

निसु दिन गृह ता के रहै और न हेरत त्रीय ॥४॥

nis dhin gireh taa ke rahai aauar na herat treey ||4||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਤਵਨ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਇਕ ਤ੍ਰਿਯਹਿ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥

तवन नृपति इक तृयहि निहारियो ॥

tavan nirapat ik tirayeh nihaariyo ||

ਭੋਗ ਕਰੌ ਤਿਹ ਸਾਥ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥

भोग करौ तिह साथ बिचारियो ॥

bhog karau teh saath bichaariyo ||

ਰੈਨਿ ਭਈ ਜਬ ਹੀ ਲਖਿ ਪਾਯੋ ॥

रैनि भई जब ही लखि पायो ॥

rain bhiee jab hee lakh paayo ||

ਪਠੈ ਦੂਤ ਗ੍ਰਿਹ ਤਾਹਿ ਬੁਲਾਯੋ ॥੫॥

पठै दूत गृह ताहि बुलायो ॥५॥

paThai dhoot gireh taeh bulaayo ||5||

ਤਾ ਸੌ ਬੋਲਿ ਅਧਿਕ ਰਤਿ ਮਾਨੀ ॥

ता सौ बोलि अधिक रति मानी ॥

taa sau bol adhik rat maanee ||

ਪਰ ਤ੍ਰਿਯ ਕਰਿ ਅਪਨੀ ਪਹਿਚਾਨੀ ॥

पर तृय करि अपनी पहिचानी ॥

par tiray kar apanee pahichaanee ||

ਤਾ ਕੌ ਚਹਤ ਸਦਨ ਮੈ ਲ੍ਯਾਵੈ ॥

ता कौ चहत सदन मै ल्यावै ॥

taa kau chahat sadhan mai layaavai ||

ਨਿਜੁ ਨਾਰੀ ਤੇ ਅਤਿ ਡਰ ਪਾਵੈ ॥੬॥

निजु नारी ते अति डर पावै ॥६॥

nij naaree te at ddar paavai ||6||

ਯਹੈ ਬਾਤ ਚਿਤ ਮੈ ਮਥਿ ਰਾਖੀ ॥

यहै बात चित मै मथि राखी ॥

yahai baat chit mai math raakhee ||

ਕੇਲ ਸਮੈ ਤਾ ਸੌ ਯੌ ਭਾਖੀ ॥

केल समै ता सौ यौ भाखी ॥

kel samai taa sau yau bhaakhee ||

ਤਾ ਕੌ ਕਹਿਯੋ ਬਕਤ੍ਰ ਤੇ ਬਰਿਹੋ ॥

ता कौ कहियो बकत्र ते बरिहो ॥

taa kau kahiyo bakatr te bariho ||

ਰਾਕਹੁ ਤੇ ਰਾਨੀ ਲੈ ਕਰਿਹੋ ॥੭॥

राकहु ते रानी लै करिहो ॥७॥

raakahu te raanee lai kariho ||7||

ਜਬ ਯੌ ਬਚਨ ਤ੍ਰਿਯਹਿ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥

जब यौ बचन तृयहि सुनि पायो ॥

jab yau bachan tirayeh sun paayo ||

ਰਾਜ ਹੇਤ ਹਿਯਰੋ ਹੁਲਸਾਯੋ ॥

राज हेत हियरो हुलसायो ॥

raaj het hiyaro hulasaayo ||

ਅਬ ਹੌ ਹ੍ਵੈ ਤ੍ਰਿਯ ਰਹੀ ਤਿਹਾਰੇ ॥

अब हौ ह्वै तृय रही तिहारे ॥

ab hau havai tiray rahee tihaare ||