ਨਿਤਿ ਅੰਸੂਆ ਆਖਿਨ ਭਰੌਂ ਰਹੋਂ ਮਲੀਨੇ ਭੇਸ ॥

निति अंसूआ आखिन भरौं रहों मलीने भेस ॥

nit a(n)sooaa aakhin bharaua(n) raho(n) maleene bhes ||

ਪੌਰ ਲਗੇ ਬਿਹਰੌ ਨਹੀਂ ਪ੍ਰਾਨ ਨਾਥ ਪਰਦੇਸ ॥੬॥

पौर लगे बिहरौ नहीं प्रान नाथ परदेस ॥६॥

pauar lage biharau nahee(n) praan naath paradhes ||6||

ਲਗਤ ਬੀਰਿਯਾ ਬਾਨ ਸੀ ਬਿਖੁ ਸੋ ਲਗਤ ਅਨਾਜ ॥

लगत बीरिया बान सी बिखु सो लगत अनाज ॥

lagat beeriyaa baan see bikh so lagat anaaj ||

ਪ੍ਰਾਨ ਨਾਥ ਪਰਦੇਸ ਗੇ ਤਾ ਬਿਨ ਕਛੂ ਨ ਸਾਜ ॥੭॥

प्रान नाथ परदेस गे ता बिन कछू न साज ॥७॥

praan naath paradhes ge taa bin kachhoo na saaj ||7||

ਬਾਢੀ ਐਸੇ ਬਚਨ ਸੁਨਿ ਮਨ ਮੈ ਭਯੋ ਖੁਸਾਲ ॥

बाढी ऐसे बचन सुनि मन मै भयो खुसाल ॥

baaddee aaise bachan sun man mai bhayo khusaal ||

ਜਾਰ ਸਹਿਤ ਤ੍ਰਿਯ ਖਾਟ ਲੈ ਨਾਚਿ ਉਠਿਯੋ ਤਤਕਾਲ ॥੮॥

जार सहित तृय खाट लै नाचि उठियो ततकाल ॥८॥

jaar sahit tiray khaaT lai naach uThiyo tatakaal ||8||

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਅਠਹਤਰੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੭੮॥੧੩੩੦॥ਅਫਜੂੰ॥

इति स्री चरित्र पख्याने तृया चरित्रे मंत्री भूप संबादे अठहतरो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥७८॥१३३०॥अफजूँ॥

eit sree charitr pakhayaane tirayaa charitre ma(n)tree bhoop sa(n)baadhe aThahataro charitr samaapatam sat subham sat ||78||1330||afajoo(n)||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਬਨਿਕ ਏਕ ਬਾਨਾਰਸੀ ਬਿਸਨ ਦਤ ਤਿਹ ਨਾਮ ॥

बनिक एक बानारसी बिसन दत तिह नाम ॥

banik ek baanaarasee bisan dhat teh naam ||

ਬਿਸ੍ਵ ਮਤੀ ਤਾ ਕੀ ਤ੍ਰਿਯਾ ਧਨ ਜਾ ਕੋ ਬਹੁ ਧਾਮ ॥੧॥

बिस्व मती ता की तृया धन जा को बहु धाम ॥१॥

bisavai matee taa kee tirayaa dhan jaa ko bahu dhaam ||1||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਬਨਿਯੋ ਹੇਤ ਬਨਿਜ ਕੋ ਗਯੋ ॥

बनियो हेत बनिज को गयो ॥

baniyo het banij ko gayo ||

ਮੈਨ ਦੁਖ੍ਯ ਤ੍ਰਿਯ ਕੋ ਅਤਿ ਦਯੋ ॥

मैन दुख्य तृय को अति दयो ॥

main dhukhay tiray ko at dhayo ||

ਤਿਹ ਤ੍ਰਿਯ ਪੈ ਤੇ ਰਹਿਯੋ ਨ ਜਾਈ ॥

तिह तृय पै ते रहियो न जाई ॥

teh tiray pai te rahiyo na jaiee ||

ਕੇਲ ਕਿਯੋ ਇਕ ਪੁਰਖ ਬੁਲਾਈ ॥੨॥

केल कियो इक पुरख बुलाई ॥२॥

kel kiyo ik purakh bulaiee ||2||

ਕੇਲ ਕਮਾਤ ਗਰਭ ਰਹਿ ਗਯੋ ॥

केल कमात गरभ रहि गयो ॥

kel kamaat garabh reh gayo ||

ਕੀਨੇ ਜਤਨ ਦੂਰਿ ਨਹਿ ਭਯੋ ॥

कीने जतन दूरि नहि भयो ॥

keene jatan dhoor neh bhayo ||

ਨਵ ਮਾਸਨ ਪਾਛੇ ਸੁਤ ਜਾਯੋ ॥

नव मासन पाछे सुत जायो ॥

nav maasan paachhe sut jaayo ||

ਤਵਨਹਿ ਦਿਵਸ ਬਨਿਕ ਘਰ ਆਯੋ ॥੩॥

तवनहि दिवस बनिक घर आयो ॥३॥

tavaneh dhivas banik ghar aayo ||3||

ਬਨਿਕ ਕੋਪ ਕਰਿ ਬਚਨ ਸੁਨਾਯੋ ॥

बनिक कोप करि बचन सुनायो ॥

banik kop kar bachan sunaayo ||

ਕਛੁ ਤ੍ਰਿਯ ਤੈ ਬਿਭਚਾਰ ਕਮਾਯੋ ॥

कछु तृय तै बिभचार कमायो ॥

kachh tiray tai bibhachaar kamaayo ||

ਭੋਗ ਕਰੇ ਬਿਨੁ ਪੂਤ ਨ ਹੋਈ ॥

भोग करे बिनु पूत न होई ॥

bhog kare bin poot na hoiee ||

ਬਾਲ ਬ੍ਰਿਧ ਜਾਨਤ ਸਭ ਕੋਈ ॥੪॥

बाल बृध जानत सभ कोई ॥४॥

baal biradh jaanat sabh koiee ||4||

ਸੁਨਹੁ ਸਾਹੁ ਮੈ ਕਥਾ ਸੁਨਾਊ ॥

सुनहु साहु मै कथा सुनाऊ ॥

sunahu saahu mai kathaa sunaauoo ||

ਤੁਮਰੇ ਚਿਤ ਕੋ ਭਰਮੁ ਮਿਟਾਊ ॥

तुमरे चित को भरमु मिटाऊ ॥

tumare chit ko bharam miTaauoo ||

ਇਕ ਜੋਗੀ ਤੁਮਰੇ ਗ੍ਰਿਹ ਆਯੋ ॥

इक जोगी तुमरे गृह आयो ॥

eik jogee tumare gireh aayo ||

ਤਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਤੇ ਗ੍ਰਿਹ ਸੁਤ ਪਾਯੋ ॥੫॥

तिह प्रसादि ते गृह सुत पायो ॥५॥

teh prasaadh te gireh sut paayo ||5||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਮੁਰਜ ਨਾਥ ਜੋਗੀ ਹੁਤੋ ਸੋ ਆਯੋ ਇਹ ਧਾਮ ॥

मुरज नाथ जोगी हुतो सो आयो इह धाम ॥

muraj naath jogee huto so aayo ieh dhaam ||

ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਭੋਗ ਮੋ ਸੌ ਕਿਯੌ ਸੁਤ ਦੀਨੋ ਗ੍ਰਿਹ ਰਾਮ ॥੬॥

दृसटि भोग मो सौ कियौ सुत दीनो गृह राम ॥६॥

dhirasaT bhog mo sau kiyau sut dheeno gireh raam ||6||

ਬਨਿਕ ਬਚਨ ਸੁਨਿ ਚੁਪ ਰਹਿਯੋ ਮਨ ਮੈ ਭਯੋ ਪ੍ਰਸੰਨ੍ਯ ॥

बनिक बचन सुनि चुप रहियो मन मै भयो प्रसंन्य ॥

banik bachan sun chup rahiyo man mai bhayo prasa(n)nay ||

ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਭੋਗ ਜਿਨਿ ਸੁਤ ਦਿਯੌ ਧਰਨੀ ਤਲ ਸੋ ਧੰਨ੍ਯ ॥੭॥

दृसटि भोग जिनि सुत दियौ धरनी तल सो धंन्य ॥७॥

dhirasaT bhog jin sut dhiyau dharanee tal so dha(n)nay ||7||

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਉਨਾਸੀਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੭੯॥੧੩੩੭॥ਅਫਜੂੰ॥

इति स्री चरित्र पख्याने तृया चरित्रे मंत्री भूप संबादे उनासीवो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥७९॥१३३७॥अफजूँ॥

eit sree charitr pakhayaane tirayaa charitre ma(n)tree bhoop sa(n)baadhe unaaseevo charitr samaapatam sat subham sat ||79||1337||afajoo(n)||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਬਿੰਦ੍ਰਾਬਨ ਗ੍ਰਿਹ ਨੰਦ ਕੇ ਕਾਨ੍ਰਹ ਲਯੋ ਅਵਤਾਰ ॥

बिंद्राबन गृह नंद के कान्रह लयो अवतार ॥

bi(n)dhraaban gireh na(n)dh ke kaanreh layo avataar ||

ਤੀਨਿ ਲੋਕ ਜਾ ਕੋ ਸਦਾ ਨਿਤਿ ਉਠਿ ਕਰਤ ਜੁਹਾਰ ॥੧॥

तीनि लोक जा को सदा निति उठि करत जुहार ॥१॥

teen lok jaa ko sadhaa nit uTh karat juhaar ||1||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਸਭ ਗੋਪੀ ਤਾ ਕੇ ਗੁਨ ਗਾਵਹਿ ॥

सभ गोपी ता के गुन गावहि ॥

sabh gopee taa ke gun gaaveh ||

ਨਿਤਿਯ ਕਿਸਨ ਕਹ ਸੀਸ ਝੁਕਾਵਹਿ ॥

नितिय किसन कह सीस झुकावहि ॥

nitiy kisan keh sees jhukaaveh ||

ਮਨ ਮਹਿ ਬਸ੍ਯੋ ਪ੍ਰੇਮ ਅਤਿ ਭਾਰੀ ॥

मन महि बस्यो प्रेम अति भारी ॥

man meh basayo prem at bhaaree ||

ਤਨ ਮਨ ਦੇਤ ਅਪਨੋ ਵਾਰੀ ॥੨॥

तन मन देत अपनो वारी ॥२॥

tan man dhet apano vaaree ||2||

ਰਾਧਾ ਨਾਮ ਗੋਪਿ ਇਕ ਰਹੈ ॥

राधा नाम गोपि इक रहै ॥

raadhaa naam gop ik rahai ||

ਕ੍ਰਿਸਨ ਕ੍ਰਿਸਨ ਮੁਖ ਤੇ ਨਿਤਿ ਕਹੈ ॥

कृसन कृसन मुख ते निति कहै ॥

kirasan kirasan mukh te nit kahai ||

ਜਗਨਾਯਕ ਸੌ ਪ੍ਰੇਮ ਲਗਾਯੋ ॥

जगनायक सौ प्रेम लगायो ॥

jaganaayak sau prem lagaayo ||

ਸੂਤ ਸਿਧਨ ਕੀ ਭਾਤਿ ਬਢਾਯੋ ॥੩॥

सूत सिधन की भाति बढायो ॥३॥

soot sidhan kee bhaat baddaayo ||3||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਕ੍ਰਿਸਨ ਕ੍ਰਿਸਨ ਮੁਖ ਤੇ ਕਹੈ ਛੋਰਿ ਧਾਮ ਕੋ ਕਾਮ ॥

कृसन कृसन मुख ते कहै छोरि धाम को काम ॥

kirasan kirasan mukh te kahai chhor dhaam ko kaam ||

ਨਿਸਦਿਨ ਰਟਤ ਬਿਹੰਗ ਜ੍ਯੋ ਜਗਨਾਯਕ ਕੋ ਨਾਮ ॥੪॥

निसदिन रटत बिहंग ज्यो जगनायक को नाम ॥४॥

nisadhin raTat biha(n)g jayo jaganaayak ko naam ||4||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਤ੍ਰਾਸ ਨ ਪਿਤੁ ਮਾਤਾ ਕੋ ਕਰੈ ॥

त्रास न पितु माता को करै ॥

traas na pit maataa ko karai ||

ਕ੍ਰਿਸਨ ਕ੍ਰਿਸਨ ਮੁਖ ਤੇ ਉਚਰੈ ॥

कृसन कृसन मुख ते उचरै ॥

kirasan kirasan mukh te ucharai ||

ਹੇਰਨਿ ਤਾਹਿ ਨਿਤ ਉਠਿ ਆਵੈ ॥

हेरनि ताहि नित उठि आवै ॥

heran taeh nit uTh aavai ||

ਨੰਦ ਜਸੋਮਤਿ ਦੇਖਿ ਲਜਾਵੈ ॥੫॥

नंद जसोमति देखि लजावै ॥५॥

na(n)dh jasomat dhekh lajaavai ||5||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਜੋਬਨ ਜੇਬ ਜਗੇ ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ ਜਾਤ ਜਰਾਵ ਜੁਰੀ ਕਹ ਨਾਤੈ ॥

जोबन जेब जगे अति सुँदर जात जराव जुरी कह नातै ॥

joban jeb jage at su(n)dhar jaat jaraav juree keh naatai ||

ਅੰਗ ਹੁਤੇ ਬ੍ਰਿਜ ਲੋਗ ਸਭੇ ਹਰਿ ਰਾਇ ਬਨਾਇ ਕਹੀ ਇਕ ਬਾਤੈ ॥

अंग हुते बृज लोग सभे हरि राइ बनाइ कही इक बातै ॥

a(n)g hute biraj log sabhe har rai banai kahee ik baatai ||

ਹਾਥ ਉਚਾਇ ਹਨੀ ਛਤਿਯਾ ਮੁਸਕਾਇ ਲਜਾਇ ਸਖੀ ਚਹੂੰ ਘਾਤੈ ॥

हाथ उचाइ हनी छतिया मुसकाइ लजाइ सखी चहूँ घातै ॥

haath uchai hanee chhatiyaa musakai lajai sakhee chahoo(n) ghaatai ||

ਨੈਨਨ ਸੌ ਕਹਿਯੋ ਏ ਜਦੁਨਾਥ ਸੁ ਭੌਹਨ ਸੌ ਕਹਿਯੋ ਜਾਹੁ ਇਹਾ ਤੈ ॥੬॥

नैनन सौ कहियो ए जदुनाथ सु भौहन सौ कहियो जाहु इहा तै ॥६॥

nainan sau kahiyo e jadhunaath su bhauahan sau kahiyo jaahu ihaa tai ||6||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਨੈਨਨ ਸੋ ਹਰਿ ਰਾਇ ਕਹਿ ਭੌਹਨ ਉਤਰ ਦੀਨ ॥

नैनन सो हरि राइ कहि भौहन उतर दीन ॥

nainan so har rai keh bhauahan utar dheen ||

ਭੇਦ ਨ ਪਾਯੋ ਕੌਨਹੂੰ ਕ੍ਰਿਸਨ ਬਿਦਾ ਕਰ ਦੀਨ ॥੭॥

भेद न पायो कौनहूँ कृसन बिदा कर दीन ॥७॥

bhedh na paayo kauanahoo(n) kirasan bidhaa kar dheen ||7||

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਅਸੀਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੮੦॥੧੩੪੪॥ਅਫਜੂੰ॥

इति स्री चरित्र पख्याने तृया चरित्रे मंत्री भूप संबादे असीवो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥८०॥१३४४॥अफजूँ॥

eit sree charitr pakhayaane tirayaa charitre ma(n)tree bhoop sa(n)baadhe aseevo charitr samaapatam sat subham sat ||80||1344||afajoo(n)||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਨਗਰ ਸਿਰੋਮਨਿ ਕੋ ਹੁਤੋ ਸਿੰਘ ਸਿਰੋਮਨਿ ਭੂਪ ॥

नगर सिरोमनि को हुतो सिंघ सिरोमनि भूप ॥

nagar siroman ko huto si(n)gh siroman bhoop ||

ਅਮਿਤ ਦਰਬੁ ਘਰ ਮੈ ਧਰੇ ਸੁੰਦਰ ਕਾਮ ਸਰੂਪ ॥੧॥

अमित दरबु घर मै धरे सुँदर काम सरूप ॥१॥

amit dharab ghar mai dhare su(n)dhar kaam saroop ||1||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਦ੍ਰਿਗ ਧੰਨ੍ਰਯਾ ਤਾ ਕੀ ਬਰ ਨਾਰੀ ॥

दृग धंन्रया ता की बर नारी ॥

dhirag dha(n)nrayaa taa kee bar naaree ||

ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਰਹੈ ਲਾਜ ਤੇ ਪ੍ਯਾਰੀ ॥

नृप को रहै लाज ते प्यारी ॥

nirap ko rahai laaj te payaaree ||

ਏਕ ਦਿਵਸ ਰਾਜ ਘਰ ਆਯੋ ॥

एक दिवस राज घर आयो ॥

ek dhivas raaj ghar aayo ||

ਰੰਗ ਨਾਥ ਜੋਗਿਯਹਿ ਬੁਲਾਯੋ ॥੨॥

रंग नाथ जोगियहि बुलायो ॥२॥

ra(n)g naath jogiyeh bulaayo ||2||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਬ੍ਰਹਮ ਬਾਦ ਤਾ ਸੌ ਕਿਯੋ ਰਾਜੈ ਨਿਕਟਿ ਬੁਲਾਇ ॥

ब्रहम बाद ता सौ कियो राजै निकटि बुलाइ ॥

braham baadh taa sau kiyo raajai nikaT bulai ||

ਜੁ ਕਛੁ ਕਥਾ ਤਿਨ ਸੌ ਭਈ ਸੋ ਮੈ ਕਹਤ ਬਨਾਇ ॥੩॥

जु कछु कथा तिन सौ भई सो मै कहत बनाइ ॥३॥

j kachh kathaa tin sau bhiee so mai kahat banai ||3||

ਏਕ ਨਾਥ ਸਭ ਜਗਤ ਮੈ ਬ੍ਯਾਪਿ ਰਹਿਯੋ ਸਭ ਦੇਸ ॥

एक नाथ सभ जगत मै ब्यापि रहियो सभ देस ॥

ek naath sabh jagat mai bayaap rahiyo sabh dhes ||

ਸਭ ਜੋਨਿਨ ਮੈ ਰਵਿ ਰਹਿਯੋ ਊਚ ਨੀਚ ਕੇ ਭੇਸ ॥੪॥

सभ जोनिन मै रवि रहियो ऊच नीच के भेस ॥४॥

sabh jonin mai rav rahiyo uooch neech ke bhes ||4||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਸਰਬ ਬ੍ਯਾਪੀ ਸ੍ਰੀਪਤਿ ਜਾਨਹੁ ॥

सरब ब्यापी स्रीपति जानहु ॥

sarab bayaapee sreepat jaanahu ||

ਸਭ ਹੀ ਕੋ ਪੋਖਕ ਕਰਿ ਮਾਨਹੁ ॥

सभ ही को पोखक करि मानहु ॥

sabh hee ko pokhak kar maanahu ||

ਸਰਬ ਦਯਾਲ ਮੇਘ ਜਿਮਿ ਢਰਈ ॥

सरब दयाल मेघ जिमि ढरई ॥

sarab dhayaal megh jim ddariee ||

ਸਭ ਕਾਹੂ ਕਰ ਕਿਰਪਾ ਕਰਈ ॥੫॥

सभ काहू कर किरपा करई ॥५॥

sabh kaahoo kar kirapaa kariee ||5||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਸਭ ਕਾਹੂ ਕੋ ਪੋਖਈ ਸਭ ਕਾਹੂ ਕੌ ਦੇਇ ॥

सभ काहू को पोखई सभ काहू कौ देइ ॥

sabh kaahoo ko pokhiee sabh kaahoo kau dhei ||

ਜੋ ਤਾ ਤੇ ਮੁਖ ਫੇਰਈ ਮਾਗਿ ਮੀਚ ਕਹ ਲੇਇ ॥੬॥

जो ता ते मुख फेरई मागि मीच कह लेइ ॥६॥

jo taa te mukh feriee maag meech keh lei ||6||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਏਕਨ ਸੋਖੈ ਏਕਨ ਭਰੈ ॥

एकन सोखै एकन भरै ॥

ekan sokhai ekan bharai ||

ਏਕਨ ਮਾਰੈ ਇਕਨਿ ਉਬਰੈ ॥

एकन मारै इकनि उबरै ॥

ekan maarai ikan ubarai ||

ਏਕਨ ਘਟਵੈ ਏਕ ਬਢਾਵੈ ॥

एकन घटवै एक बढावै ॥

ekan ghaTavai ek baddaavai ||

ਦੀਨ ਦਯਾਲ ਯੌ ਚਰਿਤ ਦਿਖਾਵੈ ॥੭॥

दीन दयाल यौ चरित दिखावै ॥७॥

dheen dhayaal yau charit dhikhaavai ||7||

ਰੂਪ ਰੇਖ ਜਾ ਕੇ ਕਛੁ ਨਾਹੀ ॥

रूप रेख जा के कछु नाही ॥

roop rekh jaa ke kachh naahee ||

ਭੇਖ ਅਭੇਖ ਸਭ ਕੇ ਘਟ ਮਾਹੀ ॥

भेख अभेख सभ के घट माही ॥

bhekh abhekh sabh ke ghaT maahee ||

ਜਾ ਪਰ ਕ੍ਰਿਪਾ ਚਛੁ ਕਰਿ ਹੇਰੈ ॥

जा पर कृपा चछु करि हेरै ॥

jaa par kirapaa chachh kar herai ||

ਤਾ ਕੀ ਕੌਨ ਛਾਹ ਕੌ ਛੇਰੈ ॥੮॥

ता की कौन छाह कौ छेरै ॥८॥

taa kee kauan chhaeh kau chherai ||8||

ਜਛ ਭੁਜੰਗ ਅਕਾਸ ਬਨਾਯੋ ॥

जछ भुजंग अकास बनायो ॥

jachh bhuja(n)g akaas banaayo ||

ਦੇਵ ਅਦੇਵ ਥਪਿ ਬਾਦਿ ਰਚਾਯੋ ॥

देव अदेव थपि बादि रचायो ॥

dhev adhev thap baadh rachaayo ||

ਭੂਮਿ ਬਾਰਿ ਪੰਚ ਤਤੁ ਪ੍ਰਕਾਸਾ ॥

भूमि बारि पंच ततु प्रकासा ॥

bhoom baar pa(n)ch tat prakaasaa ||

ਆਪਹਿ ਦੇਖਤ ਬੈਠ ਤਮਾਸਾ ॥੯॥

आपहि देखत बैठ तमासा ॥९॥

aapeh dhekhat baiTh tamaasaa ||9||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਜੀਵ ਜੰਤ ਸਭ ਥਾਪਿ ਕੈ ਪੰਥ ਬਨਾਏ ਦੋਇ ॥

जीव जंत सभ थापि कै पंथ बनाए दोइ ॥

jeev ja(n)t sabh thaap kai pa(n)th banaae dhoi ||

ਝਗਰਿ ਪਚਾਏ ਆਪਿ ਮਹਿ ਮੋਹਿ ਨ ਚੀਨੈ ਕੋਇ ॥੧੦॥

झगरि पचाए आपि महि मोहि न चीनै कोइ ॥१०॥

jhagar pachaae aap meh moh na cheenai koi ||10||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਯਹ ਸਭ ਭੇਦ ਸਾਧੁ ਕੋਊ ਜਾਨੈ ॥

यह सभ भेद साधु कोऊ जानै ॥

yeh sabh bhedh saadh kouoo jaanai ||

ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕੋ ਤਤ ਪਛਾਨੈ ॥

सति नामु को तत पछानै ॥

sat naam ko tat pachhaanai ||

ਜੋ ਸਾਧਕ ਯਾ ਕੌ ਲਖਿ ਪਾਵੈ ॥

जो साधक या कौ लखि पावै ॥

jo saadhak yaa kau lakh paavai ||

ਜਨਨੀ ਜਠਰ ਬਹੁਰਿ ਨਹਿ ਆਵੈ ॥੧੧॥

जननी जठर बहुरि नहि आवै ॥११॥

jananee jaThar bahur neh aavai ||11||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਜਬ ਜੋਗੀ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਤਬ ਰਾਜੈ ਮੁਸਕਾਇ ॥

जब जोगी ऐसे कहियो तब राजै मुसकाइ ॥

jab jogee aaise kahiyo tab raajai musakai ||

ਤਤ ਬ੍ਰਹਮ ਕੇ ਬਾਦਿ ਕੌ ਉਚਰਤ ਭਯੋ ਬਨਾਇ ॥੧੨॥

तत ब्रहम के बादि कौ उचरत भयो बनाइ ॥१२॥

tat braham ke baadh kau ucharat bhayo banai ||12||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਜੋਗੀ ਡਿੰਭ ਕਿ ਜੋਗੀ ਜਿਯਰੋ ॥

जोगी डिंभ कि जोगी जियरो ॥

jogee ddi(n)bh k jogee jiyaro ||

ਜੋਗੀ ਦੇਹ ਕਿ ਜੋਗੀ ਹਿਯਰੋ ॥

जोगी देह कि जोगी हियरो ॥

jogee dheh k jogee hiyaro ||

ਸੋ ਜੋਗੀ ਜੋ ਜੋਗ ਪਛਾਨੈ ॥

सो जोगी जो जोग पछानै ॥

so jogee jo jog pachhaanai ||

ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਨੈ ॥੧੩॥

सति नामु बिनु अवरु न जानै ॥१३॥

sat naam bin avar na jaanai ||13||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਡਿੰਭ ਦਿਖਾਯੋ ਜਗਤ ਕੋ ਜੋਗੁ ਨ ਉਪਜਿਯੋ ਜੀਯ ॥

डिंभ दिखायो जगत को जोगु न उपजियो जीय ॥

ddi(n)bh dhikhaayo jagat ko jog na upajiyo jeey ||

ਯਾ ਜਗ ਕੇ ਸੁਖ ਤੇ ਗਯੋ ਜਨਮ ਬ੍ਰਿਥਾ ਗੇ ਕੀਯ ॥੧੪॥

या जग के सुख ते गयो जनम बृथा गे कीय ॥१४॥

yaa jag ke sukh te gayo janam birathaa ge keey ||14||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਤਬ ਜੋਗੀ ਹਸਿ ਬਚਨ ਉਚਾਰੋ ॥

तब जोगी हसि बचन उचारो ॥

tab jogee has bachan uchaaro ||

ਸੁਨਹੁ ਰਾਵ ਜੂ ਗ੍ਯਾਨ ਹਮਾਰੋ ॥

सुनहु राव जू ग्यान हमारो ॥

sunahu raav joo gayaan hamaaro ||

ਸੋ ਜੋਗੀ ਜੋ ਜੋਗ ਪਛਾਨੈ ॥

सो जोगी जो जोग पछानै ॥

so jogee jo jog pachhaanai ||

ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਨੈ ॥੧੫॥

सति नामु बिनु अवरु न जानै ॥१५॥

sat naam bin avar na jaanai ||15||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਜਬ ਚਾਹਤ ਹੈ ਆਤਮਾ ਇਕ ਤੇ ਭਯੋ ਅਨੇਕ ॥

जब चाहत है आतमा इक ते भयो अनेक ॥

jab chaahat hai aatamaa ik te bhayo anek ||

ਅਨਿਕ ਭਾਤਿ ਪਸਰਤ ਜਗਤ ਬਹੁਰਿ ਏਕ ਕੋ ਏਕ ॥੧੬॥

अनिक भाति पसरत जगत बहुरि एक को एक ॥१६॥

anik bhaat pasarat jagat bahur ek ko ek ||16||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਯਹ ਨਹਿ ਮਰੈ ਨ ਕਾਹੂ ਮਾਰੈ ॥

यह नहि मरै न काहू मारै ॥

yeh neh marai na kaahoo maarai ||

ਭੂਲਾ ਲੋਕ ਭਰਮੁ ਬੀਚਾਰੈ ॥

भूला लोक भरमु बीचारै ॥

bhoolaa lok bharam beechaarai ||

ਘਟ ਘਟ ਬ੍ਯਾਪਕ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ॥

घट घट ब्यापक अंतरजामी ॥

ghaT ghaT bayaapak a(n)tarajaamee ||

ਸਭ ਹੀ ਮਹਿ ਰਵਿ ਰਹਿਯੋ ਸੁਆਮੀ ॥੧੭॥

सभ ही महि रवि रहियो सुआमी ॥१७॥

sabh hee meh rav rahiyo suaamee ||17||

ਕਬਿਤੁ ॥

कबितु ॥

kabit ||

ਘੋਰਾ ਕਹੂੰ ਭਯੋ ਕਹੂੰ ਹਾਥੀ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ਗਯੋ ਕਹੂੰ ਪੰਛੀ ਰੂਪ ਲਯੋ ਕਹੂੰ ਫਲ ਫੂਲ ਰਹਿਯੋ ਹੈ ॥

घोरा कहूँ भयो कहूँ हाथी ह्वै कै गयो कहूँ पंछी रूप लयो कहूँ फल फूल रहियो है ॥

ghoraa kahoo(n) bhayo kahoo(n) haathee havai kai gayo kahoo(n) pa(n)chhee roop layo kahoo(n) fal fool rahiyo hai ||

ਪਾਵਕ ਹ੍ਵੈ ਦਹਿਯੋ ਕਹੂੰ ਪੌਨ ਰੂਪ ਕਹਿਯੋ ਕਹੂੰ ਚੀਤ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ਗਹਿਯੋ ਕਹੂੰ ਪਾਨੀ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ਬਹਿਯੋ ਹੈ ॥

पावक ह्वै दहियो कहूँ पौन रूप कहियो कहूँ चीत ह्वै कै गहियो कहूँ पानी ह्वै कै बहियो है ॥

paavak havai dhahiyo kahoo(n) pauan roop kahiyo kahoo(n) cheet havai kai gahiyo kahoo(n) paanee havai kai bahiyo hai ||

ਅੰਬਰ ਉਤਾਰੇ ਰਾਵਨਾਦਿਕ ਸੰਘਾਰੇ ਕਹੂੰ ਬਨ ਮੈ ਬਿਹਾਰੇ ਐਸੇ ਬੇਦਨ ਮੈ ਕਹਿਯੋ ਹੈ ॥

अंबर उतारे रावनादिक संघारे कहूँ बन मै बिहारे ऐसे बेदन मै कहियो है ॥

a(n)bar utaare raavanaadhik sa(n)ghaare kahoo(n) ban mai bihaare aaise bedhan mai kahiyo hai ||

ਪੁਰਖ ਹ੍ਵੈ ਆਪੁ ਕਹੂੰ ਇਸਤ੍ਰਿਨ ਕੋ ਰੂਪ ਧਰਿਯੋ ਮੂਰਖਨ ਭੇਦ ਤਾ ਕੋ ਨੈਕ ਹੂੰ ਨ ਲਹਿਯੋ ਹੈ ॥੧੮॥

पुरख ह्वै आपु कहूँ इसतृन को रूप धरियो मूरखन भेद ता को नैक हूँ न लहियो है ॥१८॥

purakh havai aap kahoo(n) isatiran ko roop dhariyo moorakhan bhedh taa ko naik hoo(n) na lahiyo hai ||18||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਕਵਨ ਮਰੈ ਕਾ ਕੋ ਕੋਊ ਮਾਰੈ ॥

कवन मरै का को कोऊ मारै ॥

kavan marai kaa ko kouoo maarai ||

ਭੂਲਾ ਲੋਕ ਭਰਮ ਬੀਚਾਰੈ ॥

भूला लोक भरम बीचारै ॥

bhoolaa lok bharam beechaarai ||

ਯਹ ਨ ਮਰਤ ਮਾਰਤ ਹੈ ਨਾਹੀ ॥

यह न मरत मारत है नाही ॥

yeh na marat maarat hai naahee ||

ਯੌ ਰਾਜਾ ਸਮਝਹੁ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥੧੯॥

यौ राजा समझहु मन माही ॥१९॥

yau raajaa samajhahu man maahee ||19||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਬਿਨਾ ਨਾਮ ਤਾ ਕੇ ਜਪੇ ਬਾਲ ਬ੍ਰਿਧ ਕੋਊ ਹੋਇ ॥

बिना नाम ता के जपे बाल बृध कोऊ होइ ॥

binaa naam taa ke jape baal biradh kouoo hoi ||

ਰਾਵ ਰੰਕ ਰਾਜਾ ਸਭੈ ਜਿਯਤ ਨ ਰਹਸੀ ਕੋਇ ॥੨੦॥

राव रंक राजा सभै जियत न रहसी कोइ ॥२०॥

raav ra(n)k raajaa sabhai jiyat na rahasee koi ||20||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਜੋ ਜਿਯ ਲਖਿ ਪਾਵੈ ॥

सति नामु जो जिय लखि पावै ॥

sat naam jo jiy lakh paavai ||

ਤਾ ਕੇ ਕਾਲ ਨਿਕਟ ਨਹਿ ਆਵੈ ॥

ता के काल निकट नहि आवै ॥

taa ke kaal nikaT neh aavai ||

ਬਿਨਾ ਨਾਮ ਤਾ ਕੇ ਜੋ ਰਹਿ ਹੈ ॥

बिना नाम ता के जो रहि है ॥

binaa naam taa ke jo reh hai ||

ਬਨ ਗਿਰ ਪੁਰ ਮੰਦਰ ਸਭ ਢਹਿ ਹੈ ॥੨੧॥

बन गिर पुर मंदर सभ ढहि है ॥२१॥

ban gir pur ma(n)dhar sabh ddeh hai ||21||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਚਕਿਯਾ ਕੈਸੇ ਪਟ ਬਨੇ ਗਗਨ ਭੂਮਿ ਪੁਨਿ ਦੋਇ ॥

चकिया कैसे पट बने गगन भूमि पुनि दोइ ॥

chakiyaa kaise paT bane gagan bhoom pun dhoi ||

ਦੁਹੂੰ ਪੁਰਨ ਮੈ ਆਇ ਕੈ ਸਾਬਿਤ ਗਯਾ ਨ ਕੋਇ ॥੨੨॥

दुहूँ पुरन मै आइ कै साबित गया न कोइ ॥२२॥

dhuhoo(n) puran mai aai kai saabit gayaa na koi ||22||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਸਤਿ ਨਾਮ ਜੋ ਪੁਰਖ ਪਛਾਨੈ ॥

सति नाम जो पुरख पछानै ॥

sat naam jo purakh pachhaanai ||

ਸਤਿ ਨਾਮ ਲੈ ਬਚਨ ਪ੍ਰਮਾਨੈ ॥

सति नाम लै बचन प्रमानै ॥

sat naam lai bachan pramaanai ||

ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਮਾਰਗ ਲੈ ਚਲਹੀ ॥

सति नामु मारग लै चलही ॥

sat naam maarag lai chalahee ||

ਤਾ ਕੋ ਕਾਲ ਨ ਕਬਹੂੰ ਦਲਹੀ ॥੨੩॥

ता को काल न कबहूँ दलही ॥२३॥

taa ko kaal na kabahoo(n) dhalahee ||23||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਐਸੇ ਬਚਨਨ ਸੁਨਤ ਹੀ ਰਾਜਾ ਭਯੋ ਉਦਾਸੁ ॥

ऐसे बचनन सुनत ही राजा भयो उदासु ॥

aaise bachanan sunat hee raajaa bhayo udhaas ||

ਭੂਮਿ ਦਰਬੁ ਘਰ ਰਾਜ ਤੇ ਚਿਤ ਮੈ ਭਯੋ ਨਿਰਾਸੁ ॥੨੪॥

भूमि दरबु घर राज ते चित मै भयो निरासु ॥२४॥

bhoom dharab ghar raaj te chit mai bhayo niraas ||24||

ਜਬ ਰਾਨੀ ਐਸੇ ਸੁਨਿਯੋ ਦੁਖਤ ਭਈ ਮਨ ਮਾਹ ॥

जब रानी ऐसे सुनियो दुखत भई मन माह ॥

jab raanee aaise suniyo dhukhat bhiee man maeh ||

ਦੇਸ ਦਰਬੁ ਗ੍ਰਿਹ ਛਾਡਿ ਕੈ ਜਾਤ ਲਖਿਯੋ ਨਰ ਨਾਹ ॥੨੫॥

देस दरबु गृह छाडि कै जात लखियो नर नाह ॥२५॥

dhes dharab gireh chhaadd kai jaat lakhiyo nar naeh ||25||

ਤਬ ਰਾਨੀ ਅਤਿ ਦੁਖਿਤ ਹ੍ਵੈ ਮੰਤ੍ਰੀ ਲਯੋ ਬੁਲਾਇ ॥

तब रानी अति दुखित ह्वै मंत्री लयो बुलाइ ॥

tab raanee at dhukhit havai ma(n)tree layo bulai ||

ਕ੍ਯੋਹੂੰ ਨ੍ਰਿਪ ਗ੍ਰਿਹ ਰਾਖਿਯੈ ਕੀਜੈ ਕਛੂ ਉਪਾਇ ॥੨੬॥

क्योहूँ नृप गृह राखियै कीजै कछू उपाइ ॥२६॥

kayohoo(n) nirap gireh raakhiyai keejai kachhoo upai ||26||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਤਬ ਮੰਤ੍ਰੀ ਇਮਿ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥

तब मंत्री इमि बचन उचारे ॥

tab ma(n)tree im bachan uchaare ||

ਸੁਨੁ ਰਾਨੀ ਤੈ ਮੰਤ੍ਰ ਹਮਾਰੇ ॥

सुनु रानी तै मंत्र हमारे ॥

sun raanee tai ma(n)tr hamaare ||

ਐਸੋ ਜਤਨ ਆਜੁ ਹਮ ਕਰਿ ਹੈ ॥

ऐसो जतन आजु हम करि है ॥

aaiso jatan aaj ham kar hai ||

ਨ੍ਰਿਪ ਗ੍ਰਿਹ ਰਾਖਿ ਜੋਗਿਯਹਿ ਮਰਿ ਹੈ ॥੨੭॥

नृप गृह राखि जोगियहि मरि है ॥२७॥

nirap gireh raakh jogiyeh mar hai ||27||

ਰਾਨੀ ਜੋ ਹੌ ਕਹੌ ਸੁ ਕਰਿਯਹੁ ॥

रानी जो हौ कहौ सु करियहु ॥

raanee jo hau kahau su kariyahu ||

ਰਾਜਾ ਜੂ ਤੇ ਨੈਕ ਨ ਡਰਿਯਹੁ ॥

राजा जू ते नैक न डरियहु ॥

raajaa joo te naik na ddariyahu ||

ਯਾ ਜੁਗਿਯਾ ਕਹ ਧਾਮ ਬੁਲੈਯਹੁ ॥

या जुगिया कह धाम बुलैयहु ॥

yaa jugiyaa keh dhaam bulaiyahu ||

ਲੌਨ ਡਾਰਿ ਭੂਅ ਮਾਝ ਗਡੈਯਹੁ ॥੨੮॥

लौन डारि भूअ माझ गडैयहु ॥२८॥

lauan ddaar bhooa maajh gaddaiyahu ||28||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਤਬ ਰਾਨੀ ਤਯੋ ਹੀ ਕਿਯੋ ਜੁਗਿਯਹਿ ਲਯੋ ਬੁਲਾਇ ॥

तब रानी तयो ही कियो जुगियहि लयो बुलाइ ॥

tab raanee tayo hee kiyo jugiyeh layo bulai ||

ਲੌਨ ਡਾਰਿ ਭੂਅ ਖੋਦਿ ਕੈ ਗਹਿ ਤਿਹ ਦਯੋ ਦਬਾਇ ॥੨੯॥

लौन डारि भूअ खोदि कै गहि तिह दयो दबाइ ॥२९॥

lauan ddaar bhooa khodh kai geh teh dhayo dhabai ||29||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਜਾਇ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਪਤਿ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥

जाइ नृपति पति बचन उचारे ॥

jai nirapat pat bachan uchaare ||

ਜੁਗਿਯ ਮਾਟੀ ਲਈ ਤਿਹਾਰੇ ॥

जुगिय माटी लई तिहारे ॥

jugiy maaTee liee tihaare ||

ਮਰਤੀ ਬਾਰ ਬਚਨ ਯੌ ਕਹਿਯੋ ॥

मरती बार बचन यौ कहियो ॥

maratee baar bachan yau kahiyo ||

ਸੋ ਮੈ ਦ੍ਰਿੜੁ ਕਰਿ ਜਿਯ ਮਹਿ ਗਹਿਯੋ ॥੩੦॥

सो मै दृड़ु करि जिय महि गहियो ॥३०॥

so mai dhiraR kar jiy meh gahiyo ||30||

ਮੋਰੀ ਕਹੀ ਭੂਪ ਸੌ ਕਹਿਯਹੁ ॥

मोरी कही भूप सौ कहियहु ॥

moree kahee bhoop sau kahiyahu ||

ਤੁਮ ਬੈਠੇ ਗ੍ਰਿਹ ਹੀ ਮੈ ਰਹਿਯਹੁ ॥

तुम बैठे गृह ही मै रहियहु ॥

tum baiThe gireh hee mai rahiyahu ||

ਇਨ ਰਾਨਿਨ ਕੌ ਤਾਪੁ ਨ ਦੀਜਹੁ ॥

इन रानिन कौ तापु न दीजहु ॥

ein raanin kau taap na dheejahu ||

ਰਾਜਿ ਜੋਗ ਦੋਨੋ ਹੀ ਕੀਜਹੁ ॥੩੧॥

राजि जोग दोनो ही कीजहु ॥३१॥

raaj jog dhono hee keejahu ||31||

ਪੁਨਿ ਮੋ ਸੋ ਇਕ ਬਚਨ ਉਚਾਰੋ ॥

पुनि मो सो इक बचन उचारो ॥

pun mo so ik bachan uchaaro ||

ਜੌ ਨ੍ਰਿਪ ਕਹਿਯੋ ਨ ਕਰੈ ਤਿਹਾਰੋ ॥

जौ नृप कहियो न करै तिहारो ॥

jau nirap kahiyo na karai tihaaro ||

ਤਬ ਪਾਛੇ ਯਹ ਬਚਨ ਉਚਰਿਯਹੁ ॥

तब पाछे यह बचन उचरियहु ॥

tab paachhe yeh bachan uchariyahu ||

ਰਾਜਾ ਜੂ ਕੇ ਤਪ ਕਹ ਹਰਿਯਹੁ ॥੩੨॥

राजा जू के तप कह हरियहु ॥३२॥

raajaa joo ke tap keh hariyahu ||32||

ਜੋ ਤਿਨ ਕਹੀ ਸੁ ਪਾਛੇ ਕਹਿ ਹੌ ॥

जो तिन कही सु पाछे कहि हौ ॥

jo tin kahee su paachhe keh hau ||

ਤੁਮਰੇ ਸਕਲ ਭਰਮ ਕੋ ਦਹਿ ਹੌ ॥

तुमरे सकल भरम को दहि हौ ॥

tumare sakal bharam ko dheh hau ||

ਅਬ ਸੁਨਿ ਲੈ ਤੈ ਬਚਨ ਹਮਾਰੋ ॥

अब सुनि लै तै बचन हमारो ॥

ab sun lai tai bachan hamaaro ||

ਜਾ ਤੇ ਰਹਿ ਹੈ ਰਾਜ ਤਿਹਾਰੋ ॥੩੩॥

जा ते रहि है राज तिहारो ॥३३॥

jaa te reh hai raaj tihaaro ||33||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਸੁਤ ਬਾਲਕ ਤਰੁਨੀ ਤ੍ਰਿਯਾ ਤੈ ਤ੍ਯਾਗਤ ਸਭ ਸਾਜ ॥

सुत बालक तरुनी तृया तै त्यागत सभ साज ॥

sut baalak tarunee tirayaa tai tayaagat sabh saaj ||

ਸਭ ਬਿਧਿ ਕੀਯੋ ਕਸੂਤਿ ਗ੍ਰਿਹ ਕ੍ਯੋ ਕਰਿ ਰਹਸੀ ਰਾਜ ॥੩੪॥

सभ बिधि कीयो कसूति गृह क्यो करि रहसी राज ॥३४॥

sabh bidh keeyo kasoot gireh kayo kar rahasee raaj ||34||

ਪੂਤ ਪਰੇ ਲੋਟਤ ਧਰਨਿ ਤ੍ਰਿਯਾ ਪਰੀ ਬਿਲਲਾਇ ॥

पूत परे लोटत धरनि तृया परी बिललाइ ॥

poot pare loTat dharan tirayaa paree bilalai ||

ਬੰਧੁ ਭ੍ਰਿਤ ਰੋਦਨ ਕਰੈ ਰਾਜ ਬੰਸ ਤੇ ਜਾਇ ॥੩੫॥

बंधु भृत रोदन करै राज बंस ते जाइ ॥३५॥

ba(n)dh bhirat rodhan karai raaj ba(n)s te jai ||35||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਚੇਲੇ ਸਭੈ ਅਨੰਦਿਤ ਭਏ ॥

चेले सभै अनंदित भए ॥

chele sabhai ana(n)dhit bhe ||

ਦੁਰਬਲ ਹੁਤੇ ਪੁਸਟ ਹ੍ਵੈ ਗਏ ॥

दुरबल हुते पुसट ह्वै गए ॥

dhurabal hute pusaT havai ge ||

ਨਾਥ ਨ੍ਰਿਪਹਿ ਜੋਗੀ ਕਰਿ ਲਯੈ ਹੌ ॥

नाथ नृपहि जोगी करि लयै हौ ॥

naath nirapeh jogee kar layai hau ||

ਦ੍ਵਾਰ ਦ੍ਵਾਰ ਕੇ ਟੂਕ ਮੰਗੈ ਹੈ ॥੩੬॥

द्वार द्वार के टूक मंगै है ॥३६॥

dhavaiaar dhavaiaar ke Took ma(n)gai hai ||36||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਨ੍ਰਿਪ ਕਹ ਜੋਗੀ ਭੇਸ ਦੈ ਕਬ ਹੀ ਲਿਯੈ ਹੈ ਨਾਥ ॥

नृप कह जोगी भेस दै कब ही लियै है नाथ ॥

nirap keh jogee bhes dhai kab hee liyai hai naath ||

ਯੌ ਮੂਰਖ ਜਾਨੈ ਨਹੀ ਕਹਾ ਭਈ ਤਿਹ ਸਾਥ ॥੩੭॥

यौ मूरख जानै नही कहा भई तिह साथ ॥३७॥

yau moorakh jaanai nahee kahaa bhiee teh saath ||37||

ਸੁਤ ਬਾਲਕ ਤਰੁਨੀ ਤ੍ਰਿਯਾ ਕ੍ਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਛਾਡਤ ਮੋਹਿ ॥

सुत बालक तरुनी तृया क्यो नृप छाडत मोहि ॥

sut baalak tarunee tirayaa kayo nirap chhaaddat moh ||

ਚੇਰੀ ਸਭ ਰੋਦਨ ਕਰੈ ਦਯਾ ਨ ਉਪਜਤ ਤੋਹਿ ॥੩੮॥

चेरी सभ रोदन करै दया न उपजत तोहि ॥३८॥

cheree sabh rodhan karai dhayaa na upajat toh ||38||

ਸੁਨੁ ਰਾਨੀ ਤੋ ਸੋ ਕਹੋ ਬ੍ਰਹਮ ਗ੍ਯਾਨ ਕੋ ਭੇਦ ॥

सुनु रानी तो सो कहो ब्रहम ग्यान को भेद ॥

sun raanee to so kaho braham gayaan ko bhedh ||

ਜੁ ਕਛੁ ਸਾਸਤ੍ਰ ਸਿੰਮ੍ਰਿਤ ਕਹਤ ਔਰ ਉਚਾਰਤ ਬੇਦ ॥੩੯॥

जु कछु सासत्र सिंमृत कहत और उचारत बेद ॥३९॥

j kachh saasatr si(n)mirat kahat aauar uchaarat bedh ||39||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਸੁਤ ਹਿਤ ਕੈ ਮਾਤਾ ਦੁਲਰਾਵੈ ॥

सुत हित कै माता दुलरावै ॥

sut hit kai maataa dhularaavai ||

ਕਾਲ ਮੂਡ ਪਰ ਦਾਤ ਬਜਾਵੈ ॥

काल मूड पर दात बजावै ॥

kaal moodd par dhaat bajaavai ||

ਵੁਹ ਨਿਤ ਲਖੇ ਪੂਤ ਬਢਿ ਜਾਵਤ ॥

वुह नित लखे पूत बढि जावत ॥

vuh nit lakhe poot badd jaavat ||

ਲੈਨ ਨ ਮੂੜ ਕਾਲ ਨਿਜਕਾਵਤ ॥੪੦॥

लैन न मूड़ काल निजकावत ॥४०॥

lain na mooR kaal nijakaavat ||40||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਕੋ ਮਾਤਾ ਬਨਿਤਾ ਸੁਤਾ ਪਾਚ ਤਤ ਕੀ ਦੇਹ ॥

को माता बनिता सुता पाच तत की देह ॥

ko maataa banitaa sutaa paach tat kee dheh ||

ਦਿਵਸ ਚਾਰ ਕੋ ਪੇਖਨੋ ਅੰਤ ਖੇਹ ਕੀ ਖੇਹ ॥੪੧॥

दिवस चार को पेखनो अंत खेह की खेह ॥४१॥

dhivas chaar ko pekhano a(n)t kheh kee kheh ||41||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਪ੍ਰਾਨੀ ਜਨਮ ਪ੍ਰਥਮ ਜਬ ਆਵੈ ॥

प्रानी जनम प्रथम जब आवै ॥

praanee janam pratham jab aavai ||

ਬਾਲਾਪਨ ਮੈ ਜਨਮੁ ਗਵਾਵੈ ॥

बालापन मै जनमु गवावै ॥

baalaapan mai janam gavaavai ||

ਤਰੁਨਾਪਨ ਬਿਖਿਯਨ ਕੈ ਕੀਨੋ ॥

तरुनापन बिखियन कै कीनो ॥

tarunaapan bikhiyan kai keeno ||

ਕਬਹੁ ਨ ਬ੍ਰਹਮ ਤਤੁ ਕੋ ਚੀਨੋ ॥੪੨॥

कबहु न ब्रहम ततु को चीनो ॥४२॥

kabahu na braham tat ko cheeno ||42||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਬਿਰਧ ਭਏ ਤਨੁ ਕਾਪਈ ਨਾਮੁ ਨ ਜਪਿਯੋ ਜਾਇ ॥

बिरध भए तनु कापई नामु न जपियो जाइ ॥

biradh bhe tan kaapiee naam na japiyo jai ||

ਬਿਨਾ ਭਜਨ ਭਗਵਾਨ ਕੇ ਪਾਪ ਗ੍ਰਿਹਤ ਤਨ ਆਇ ॥੪੩॥

बिना भजन भगवान के पाप गृहत तन आइ ॥४३॥

binaa bhajan bhagavaan ke paap girahat tan aai ||43||

ਮਿਰਤੁ ਲੋਕ ਮੈ ਆਇ ਕੈ ਬਾਲ ਬ੍ਰਿਧ ਕੋਊ ਹੋਇ ॥

मिरतु लोक मै आइ कै बाल बृध कोऊ होइ ॥

mrit lok mai aai kai baal biradh kouoo hoi ||

ਊਚ ਨੀਚ ਰਾਜਾ ਪ੍ਰਜਾ ਜਿਯਤ ਨ ਰਹਸੀ ਕੋਇ ॥੪੪॥

ऊच नीच राजा प्रजा जियत न रहसी कोइ ॥४४॥

uooch neech raajaa prajaa jiyat na rahasee koi ||44||

ਰਾਨੀ ਐਸੇ ਬਚਨ ਸੁਨਿ ਭੂਮਿ ਪਰੀ ਮੁਰਛਾਇ ॥

रानी ऐसे बचन सुनि भूमि परी मुरछाइ ॥

raanee aaise bachan sun bhoom paree murachhai ||

ਪੋਸਤਿਯਾ ਕੀ ਨੀਦ ਜ੍ਯੋਂ ਸੋਇ ਨ ਸੋਯੋ ਜਾਇ ॥੪੫॥

पोसतिया की नीद ज्यों सोइ न सोयो जाइ ॥४५॥

posatiyaa kee needh jayo(n) soi na soyo jai ||45||

ਜੋ ਉਪਜਿਯੋ ਸੋ ਬਿਨਸਿ ਹੈ ਜਗ ਰਹਿਬੋ ਦਿਨ ਚਾਰਿ ॥

जो उपजियो सो बिनसि है जग रहिबो दिन चारि ॥

jo upajiyo so binas hai jag rahibo dhin chaar ||

ਸੁਤ ਬਨਿਤਾ ਦਾਸੀ ਕਹਾ ਦੇਖਹੁ ਤਤੁ ਬੀਚਾਰਿ ॥੪੬॥

सुत बनिता दासी कहा देखहु ततु बीचारि ॥४६॥

sut banitaa dhaasee kahaa dhekhahu tat beechaar ||46||

ਛੰਦ ॥

छंद ॥

chha(n)dh ||

ਪਤਿ ਪੂਤਨ ਤੇ ਰਹੈ ਬਿਜੈ ਪੂਤਨ ਤੇ ਪੈਯੈ ॥

पति पूतन ते रहै बिजै पूतन ते पैयै ॥

pat pootan te rahai bijai pootan te paiyai ||

ਦਿਰਬੁ ਕਪੂਤਨ ਜਾਇ ਰਾਜ ਸਪੂਤਨੁ ਬਹੁਰੈਯੈ ॥

दिरबु कपूतन जाइ राज सपूतनु बहुरैयै ॥

dhirab kapootan jai raaj sapootan bahuraiyai ||

ਪਿੰਡ ਪੁਤ੍ਰ ਹੀ ਦੇਹਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪੂਤੋ ਉਪਜਾਵਹਿ ॥

पिंड पुत्र ही देहि प्रीति पूतो उपजावहि ॥

pi(n)dd putr hee dheh preet pooto upajaaveh ||

ਬਹੁਤ ਦਿਨਨ ਕੋ ਬੈਰ ਗਯੋ ਪੂਤੈ ਬਹੁਰਾਵਹਿ ॥

बहुत दिनन को बैर गयो पूतै बहुरावहि ॥

bahut dhinan ko bair gayo pootai bahuraaveh ||

ਜੋ ਪੂਤਨ ਕੌ ਛਾਡਿ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਤਪਸ੍ਯਾ ਕੋ ਜਾਵੈ ॥

जो पूतन कौ छाडि नृपति तपस्या को जावै ॥

jo pootan kau chhaadd nirapat tapasayaa ko jaavai ||

ਪਰੈ ਨਰਕ ਸੋ ਜਾਇ ਅਧਿਕ ਤਨ ਮੈ ਦੁਖ ਪਾਵੈ ॥੪੭॥

परै नरक सो जाइ अधिक तन मै दुख पावै ॥४७॥

parai narak so jai adhik tan mai dhukh paavai ||47||

ਨ ਕੋ ਹਮਾਰੋ ਪੂਤ ਨ ਕੋ ਹਮਰੀ ਕੋਈ ਨਾਰੀ ॥

न को हमारो पूत न को हमरी कोई नारी ॥

n ko hamaaro poot na ko hamaree koiee naaree ||

ਨ ਕੋ ਹਮਾਰੋ ਪਿਤਾ ਨ ਕੋ ਹਮਰੀ ਮਹਤਾਰੀ ॥

न को हमारो पिता न को हमरी महतारी ॥

n ko hamaaro pitaa na ko hamaree mahataaree ||

ਨ ਕੋ ਹਮਰੀ ਭੈਨ ਨ ਕੋ ਹਮਰੋ ਕੋਈ ਭਾਈ ॥

न को हमरी भैन न को हमरो कोई भाई ॥

n ko hamaree bhain na ko hamaro koiee bhaiee ||

ਨ ਕੋ ਹਮਾਰੋ ਦੇਸ ਨ ਹੌ ਕਾਹੂ ਕੌ ਰਾਈ ॥

न को हमारो देस न हौ काहू कौ राई ॥

n ko hamaaro dhes na hau kaahoo kau raiee ||

ਬ੍ਰਿਥਾ ਜਗਤ ਮੈ ਆਇ ਜੋਗ ਬਿਨੁ ਜਨਮੁ ਗਵਾਯੋ ॥

बृथा जगत मै आइ जोग बिनु जनमु गवायो ॥

birathaa jagat mai aai jog bin janam gavaayo ||

ਤਜ੍ਯੋ ਰਾਜ ਅਰੁ ਪਾਟ ਯਹੈ ਜਿਯਰੇ ਮੁਹਿ ਭਾਯੋ ॥੪੮॥

तज्यो राज अरु पाट यहै जियरे मुहि भायो ॥४८॥

tajayo raaj ar paaT yahai jiyare muh bhaayo ||48||

ਜਨਨਿ ਜਠਰ ਮਹਿ ਆਇ ਪੁਰਖ ਬਹੁਤੋ ਦੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ॥

जननि जठर महि आइ पुरख बहुतो दुखु पावहि ॥

janan jaThar meh aai purakh bahuto dhukh paaveh ||

ਮੂਤ੍ਰ ਧਾਮ ਕੌ ਪਾਇ ਕਹਤ ਹਮ ਭੋਗ ਕਮਾਵਹਿ ॥

मूत्र धाम कौ पाइ कहत हम भोग कमावहि ॥

mootr dhaam kau pai kahat ham bhog kamaaveh ||

ਥੂਕ ਤ੍ਰਿਯਾ ਕੌ ਚਾਟਿ ਕਹਤ ਅਧਰਾਮ੍ਰਿਤ ਪਾਯੋ ॥

थूक तृया कौ चाटि कहत अधरामृत पायो ॥

thook tirayaa kau chaaT kahat adharaamirat paayo ||

ਬ੍ਰਿਥਾ ਜਗਤ ਮੈ ਜਨਮੁ ਬਿਨਾ ਜਗਦੀਸ ਗਵਾਯੋ ॥੪੯॥

बृथा जगत मै जनमु बिना जगदीस गवायो ॥४९॥

birathaa jagat mai janam binaa jagadhees gavaayo ||49||

ਰਾਨੀ ਬਾਚ ॥

रानी बाच ॥

raanee baach ||

ਰਿਖਿ ਯਾਹੀ ਤੇ ਭਏ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਯਾਹੀ ਉਪਜਾਏ ॥

रिखि याही ते भए नृपति याही उपजाए ॥

rikh yaahee te bhe nirapat yaahee upajaae ||

ਬ੍ਰਯਾਸਾਦਿਕ ਸਭ ਚਤੁਰ ਇਹੀ ਮਾਰਗ ਹ੍ਵੈ ਆਏ ॥

ब्रयासादिक सभ चतुर इही मारग ह्वै आए ॥

brayaasaadhik sabh chatur ihee maarag havai aae ||

ਪਰਸੇ ਯਾ ਕੇ ਬਿਨਾ ਕਹੋ ਜਗ ਮੈ ਕੋ ਆਯੋ ॥

परसे या के बिना कहो जग मै को आयो ॥

parase yaa ke binaa kaho jag mai ko aayo ||

ਪ੍ਰਥਮ ਐਤ ਭਵ ਪਾਇ ਬਹੁਰਿ ਪਰਮੇਸ੍ਵਰ ਪਾਯੋ ॥੫੦॥

प्रथम ऐत भव पाइ बहुरि परमेस्वर पायो ॥५०॥

pratham aait bhav pai bahur paramesavair paayo ||50||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਅਤਿ ਚਾਤੁਰਿ ਰਾਨੀ ਸੁਮਤਿ ਬਾਤੈ ਕਹੀ ਅਨੇਕ ॥

अति चातुरि रानी सुमति बातै कही अनेक ॥

at chaatur raanee sumat baatai kahee anek ||

ਰੋਗੀ ਕੇ ਪਥ ਜ੍ਯੋ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਮਾਨਤ ਭਯੋ ਨ ਏਕ ॥੫੧॥

रोगी के पथ ज्यो नृपति मानत भयो न एक ॥५१॥

rogee ke path jayo nirapat maanat bhayo na ek ||51||

ਰਾਜਾ ਬਾਚ ॥

राजा बाच ॥

raajaa baach ||

ਛੰਦ ॥

छंद ॥

chha(n)dh ||

ਪੁਨਿ ਰਾਜੈ ਯੌ ਕਹੀ ਬਚਨ ਸੁਨ ਮੇਰੋ ਰਾਨੀ ॥

पुनि राजै यौ कही बचन सुन मेरो रानी ॥

pun raajai yau kahee bachan sun mero raanee ||

ਬ੍ਰਹਮ ਗ੍ਯਾਨ ਕੀ ਬਾਤ ਕਛੂ ਤੈ ਨੈਕੁ ਨ ਜਾਨੀ ॥

ब्रहम ग्यान की बात कछू तै नैकु न जानी ॥

braham gayaan kee baat kachhoo tai naik na jaanee ||

ਕਹਾ ਬਾਪੁਰੀ ਤ੍ਰਿਯਾ ਨੇਹ ਜਾ ਸੌ ਅਤਿ ਕਰਿ ਹੈ ॥

कहा बापुरी तृया नेह जा सौ अति करि है ॥

kahaa baapuree tirayaa neh jaa sau at kar hai ||

ਮਹਾ ਮੂਤ੍ਰ ਕੋ ਧਾਮ ਬਿਹਸਿ ਆਗੇ ਤਿਹ ਧਰਿ ਹੈ ॥੫੨॥

महा मूत्र को धाम बिहसि आगे तिह धरि है ॥५२॥

mahaa mootr ko dhaam bihas aage teh dhar hai ||52||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਪੁਨਿ ਰਾਜੈ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਸੁਨੁ ਹੋ ਰਾਜ ਕੁਮਾਰਿ ॥

पुनि राजै ऐसे कहियो सुनु हो राज कुमारि ॥

pun raajai aaise kahiyo sun ho raaj kumaar ||

ਜੋ ਜੋਗੀ ਤੁਮ ਸੌ ਕਹਿਯੋ ਸੋ ਮੁਹਿ ਕਹੌ ਸੁਧਾਰਿ ॥੫੩॥

जो जोगी तुम सौ कहियो सो मुहि कहौ सुधारि ॥५३॥

jo jogee tum sau kahiyo so muh kahau sudhaar ||53||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਦੁਤਿਯ ਬਚਨ ਜੋਗੀ ਜੋ ਕਹਿਯੋ ॥

दुतिय बचन जोगी जो कहियो ॥

dhutiy bachan jogee jo kahiyo ||

ਸੋ ਮੈ ਹ੍ਰਿਦੈ ਬੀਚ ਦ੍ਰਿੜ ਗਹਿਯੋ ॥

सो मै हृदै बीच दृड़ गहियो ॥

so mai hiradhai beech dhiraR gahiyo ||

ਜੋ ਤੁਮ ਕਹੌ ਸੁ ਬਚਨ ਬਖਾਨੋ ॥

जो तुम कहौ सु बचन बखानो ॥

jo tum kahau su bachan bakhaano ||

ਤੁਮ ਜੋ ਸਾਚੁ ਜਾਨਿ ਜਿਯ ਮਾਨੋ ॥੫੪॥

तुम जो साचु जानि जिय मानो ॥५४॥

tum jo saach jaan jiy maano ||54||

ਮੰਦਰ ਏਕ ਉਜਾਰ ਉਸਰਿਯਹੁ ॥

मंदर एक उजार उसरियहु ॥

ma(n)dhar ek ujaar usariyahu ||

ਬੈਠੇ ਤਹਾ ਤਪਸ੍ਯਾ ਕਰਿਯਹੁ ॥

बैठे तहा तपस्या करियहु ॥

baiThe tahaa tapasayaa kariyahu ||

ਹੌ ਤਹ ਔਰ ਮੂਰਤਿ ਧਰ ਐਹੋ ॥

हौ तह और मूरति धर ऐहो ॥

hau teh aauar moorat dhar aaiho ||

ਬ੍ਰਹਮ ਗ੍ਯਾਨ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਸਮੁਝੈਹੋ ॥੫੫॥

ब्रहम ग्यान नृप को समुझैहो ॥५५॥

braham gayaan nirap ko samujhaiho ||55||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਬਾਨੀ ਤਹਾ ਅਕਾਸ ਕੀ ਹ੍ਵੈ ਹੈ ਤੁਮੈ ਬਨਾਇ ॥

बानी तहा अकास की ह्वै है तुमै बनाइ ॥

baanee tahaa akaas kee havai hai tumai banai ||

ਤਬ ਤੁਮ ਸਤਿ ਪਛਾਨਿਯੋ ਜੋਗੀ ਪਹੁਚ੍ਯੋ ਆਇ ॥੫੬॥

तब तुम सति पछानियो जोगी पहुच्यो आइ ॥५६॥

tab tum sat pachhaaniyo jogee pahuchayo aai ||56||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਰਾਨੀ ਬਨ ਮੈ ਸਦਨ ਸਵਾਰਿਯੋ ॥

रानी बन मै सदन सवारियो ॥

raanee ban mai sadhan savaariyo ||

ਛਾਤ ਬੀਚ ਰੌਜਨ ਇਕ ਧਾਰਿਯੋ ॥

छात बीच रौजन इक धारियो ॥

chhaat beech rauajan ik dhaariyo ||

ਜਾ ਕੇ ਬਿਖੇ ਮਨੁਖ ਛਪਿ ਰਹੈ ॥

जा के बिखे मनुख छपि रहै ॥

jaa ke bikhe manukh chhap rahai ||

ਜੋ ਚਾਹੈ ਚਿਤ ਮੈ ਸੋ ਕਹੈ ॥੫੭॥

जो चाहै चित मै सो कहै ॥५७॥

jo chaahai chit mai so kahai ||57||

ਬੈਠੇ ਤਰੇ ਨਜਰਿ ਨਹਿ ਆਵੈ ॥

बैठे तरे नजरि नहि आवै ॥

baiThe tare najar neh aavai ||

ਬਾਨੀ ਨਭ ਹੀ ਕੀ ਲਖਿ ਜਾਵੈ ॥

बानी नभ ही की लखि जावै ॥

baanee nabh hee kee lakh jaavai ||

ਰਾਨੀ ਤਹਾ ਪੁਰਖ ਬੈਠਾਯੋ ॥

रानी तहा पुरख बैठायो ॥

raanee tahaa purakh baiThaayo ||

ਅਮਿਤ ਦਰਬੁ ਦੈ ਤਾਹਿ ਸਿਖਾਯੋ ॥੫੮॥

अमित दरबु दै ताहि सिखायो ॥५८॥

amit dharab dhai taeh sikhaayo ||58||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਏਕ ਪੁਰਖ ਚਾਕਰ ਹੁਤੋ ਨਾਮ ਸਿੰਘ ਆਨੂਪ ॥

एक पुरख चाकर हुतो नाम सिंघ आनूप ॥

ek purakh chaakar huto naam si(n)gh aanoop ||

ਵਹਿ ਜੁਗਿਯਾ ਕੀ ਬੈਸ ਥੋ ਤਾ ਕੀ ਸਕਲ ਸਰੂਪ ॥੫੯॥

वहि जुगिया की बैस थो ता की सकल सरूप ॥५९॥

veh jugiyaa kee bais tho taa kee sakal saroop ||59||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਤਾ ਸੌ ਕਹਿਯੋ ਨ੍ਰਿਪਹਿ ਸਮੁਝੈਯਹੁ ॥

ता सौ कहियो नृपहि समुझैयहु ॥

taa sau kahiyo nirapeh samujhaiyahu ||

ਤੁਮ ਜੋਗੀ ਆਪਹਿ ਠਹਿਰੈਯਹੁ ॥

तुम जोगी आपहि ठहिरैयहु ॥

tum jogee aapeh Thahiraiyahu ||

ਕ੍ਯੋ ਹੂੰ ਨ੍ਰਿਪਹਿ ਮੋਰਿ ਘਰ ਲ੍ਯਾਵਹੁ ॥

क्यो हूँ नृपहि मोरि घर ल्यावहु ॥

kayo hoo(n) nirapeh mor ghar layaavahu ||

ਜੋ ਕਛੁ ਮੁਖ ਮਾਗਹੁ ਸੋ ਪਾਵਹੁ ॥੬੦॥

जो कछु मुख मागहु सो पावहु ॥६०॥

jo kachh mukh maagahu so paavahu ||60||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਜਬ ਤਾ ਸੋ ਐਸੋ ਬਚਨ ਰਾਨੀ ਕਹਿਯੋ ਬੁਲਾਇ ॥

जब ता सो ऐसो बचन रानी कहियो बुलाइ ॥

jab taa so aaiso bachan raanee kahiyo bulai ||

ਚਤੁਰ ਪੁਰਖੁ ਆਗੇ ਹੁਤੋ ਸਕਲ ਭੇਦ ਗਯੋ ਪਾਇ ॥੬੧॥

चतुर पुरखु आगे हुतो सकल भेद गयो पाइ ॥६१॥

chatur purakh aage huto sakal bhedh gayo pai ||61||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਤਬ ਰਾਨੀ ਰਾਜਾ ਪਹਿ ਆਈ ॥

तब रानी राजा पहि आई ॥

tab raanee raajaa peh aaiee ||

ਲੀਨੇ ਦ੍ਵੈ ਕੰਥਾ ਕਰਵਾਈ ॥

लीने द्वै कंथा करवाई ॥

leene dhavai ka(n)thaa karavaiee ||

ਇਕ ਤੁਮ ਧਰੋ ਏਕ ਹੌ ਧਰਿ ਹੋ ॥

इक तुम धरो एक हौ धरि हो ॥

eik tum dharo ek hau dhar ho ||

ਤੁਮਰੇ ਸੰਗ ਤਪਸ੍ਯਾ ਕਰਿਹੋ ॥੬੨॥

तुमरे संग तपस्या करिहो ॥६२॥

tumare sa(n)g tapasayaa kariho ||62||