ਜਾਨੁਕ ਢੋਲ ਬਡੇ ਡਫ ਸੋਹੈ ॥

जानुक ढोल बडे डफ सोहै ॥

jaanuk ddol badde ddaf sohai ||

ਦੇਵ ਦੈਤ ਦਾਨਵ ਮਨ ਮੋਹੈ ॥੩੧੬॥

देव दैत दानव मन मोहै ॥३१६॥

dhev dhait dhaanav man mohai ||316||

ਬਾਨ ਜਾਨ ਕੁੰਕਮਾ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥

बान जान कुँकमा प्रहारे ॥

baan jaan ku(n)kamaa prahaare ||

ਮੂਠਿ ਗੁਲਾਲਨ ਬਰਛਾ ਭਾਰੇ ॥

मूठि गुलालन बरछा भारे ॥

mooTh gulaalan barachhaa bhaare ||

ਢਾਲ ਮਨੋ ਡਫਮਾਲਾ ਬਨੀ ॥

ढाल मनो डफमाला बनी ॥

ddaal mano ddafamaalaa banee ||

ਪਿਚਕਾਰਿਯੈ ਤੁਫੰਗੈ ਘਨੀ ॥੩੧੭॥

पिचकारियै तुफंगै घनी ॥३१७॥

pichakaariyai tufa(n)gai ghanee ||317||

ਇਹ ਬਿਧਿ ਭਯੋ ਘੋਰ ਸੰਗ੍ਰਾਮਾ ॥

इह बिधि भयो घोर संग्रामा ॥

eeh bidh bhayo ghor sa(n)graamaa ||

ਕਾਪਾ ਇੰਦ੍ਰ ਚੰਦ੍ਰ ਕੋ ਧਾਮਾ ॥

कापा इंद्र चंद्र को धामा ॥

kaapaa i(n)dhr cha(n)dhr ko dhaamaa ||

ਪਸੁ ਪੰਛੀ ਅਤਿ ਹੀ ਅਕੁਲਾਏ ॥

पसु पंछी अति ही अकुलाए ॥

pas pa(n)chhee at hee akulaae ||

ਛੋਡਿ ਧਾਮ ਕਾਨਨਹਿ ਸਿਧਾਏ ॥੩੧੮॥

छोडि धाम काननहि सिधाए ॥३१८॥

chhodd dhaam kaananeh sidhaae ||318||

ਬਾਜੀ ਕਹੂੰ ਘਾਇਲ ਭਭਕਾਵਤ ॥

बाजी कहूँ घाइल भभकावत ॥

baajee kahoo(n) ghail bhabhakaavat ||

ਉਠਿ ਉਠਿ ਸੁਭਟ ਸਮੁਹ ਕਹ ਧਾਵਤ ॥

उठि उठि सुभट समुह कह धावत ॥

auTh uTh subhaT samuh keh dhaavat ||

ਕਹਕਹਾਟ ਕਹੂੰ ਕਾਲ ਸੁਨਾਵੈ ॥

कहकहाट कहूँ काल सुनावै ॥

kahakahaaT kahoo(n) kaal sunaavai ||

ਭੀਖਨ ਸੁਨੇ ਨਾਮ ਭੈ ਆਵੈ ॥੩੧੯॥

भीखन सुने नाम भै आवै ॥३१९॥

bheekhan sune naam bhai aavai ||319||

ਸੂਰਨ ਕੇ ਲੋਮਾ ਭੇ ਖਰੇ ॥

सूरन के लोमा भे खरे ॥

sooran ke lomaa bhe khare ||

ਕਾਤਰ ਨਿਰਖਿ ਧਾਮ ਰਨ ਬਰੇ ॥

कातर निरखि धाम रन बरे ॥

kaatar nirakh dhaam ran bare ||

ਸੋਫੀ ਸੂਮ ਭਏ ਬਹੁ ਬ੍ਯਾਕੁਲ ॥

सोफी सूम भए बहु ब्याकुल ॥

sofee soom bhe bahu bayaakul ||

ਦਸੋ ਦਿਸਨ ਭਜਿ ਚਲੇ ਡਰਾਕੁਲ ॥੩੨੦॥

दसो दिसन भजि चले डराकुल ॥३२०॥

dhaso dhisan bhaj chale ddaraakul ||320||

ਕੇਤਿਕ ਸੁਭਟ ਪਾਵ ਤੇ ਰੋਪੈ ॥

केतिक सुभट पाव ते रोपै ॥

ketik subhaT paav te ropai ||

ਲੈ ਲੈ ਖੜਗ ਨਗਨ ਕਰਿ ਧੋਪੈ ॥

लै लै खड़ग नगन करि धोपै ॥

lai lai khaRag nagan kar dhopai ||

ਮਹਾ ਕਾਲ ਕੁਪਿ ਸਸਤ੍ਰ ਪ੍ਰਹਾਰੈ ॥

महा काल कुपि ससत्र प्रहारै ॥

mahaa kaal kup sasatr prahaarai ||

ਸਾਧ ਉਬਾਰਿ ਦੁਸਟ ਸਭ ਮਾਰੇ ॥੩੨੧॥

साध उबारि दुसट सभ मारे ॥३२१॥

saadh ubaar dhusaT sabh maare ||321||

ਭੁਜੰਗ ਛੰਦ ॥

भुजंग छंद ॥

bhuja(n)g chha(n)dh ||

ਮਚੇ ਆਨਿ ਮੈਦਾਨ ਮੈ ਬੀਰ ਭਾਰੇ ॥

मचे आनि मैदान मै बीर भारे ॥

mache aan maidhaan mai beer bhaare ||

ਦਿਖੈ ਕੌਨ ਜੀਤੈ ਦਿਖੈ ਕੌਨ ਹਾਰੇ ॥

दिखै कौन जीतै दिखै कौन हारे ॥

dhikhai kauan jeetai dhikhai kauan haare ||

ਲਏ ਸੂਲ ਔ ਸੇਲ ਕਾਤੀ ਕਟਾਰੀ ॥

लए सूल औ सेल काती कटारी ॥

le sool aau sel kaatee kaTaaree ||

ਚਹੂੰ ਓਰ ਗਾਜੇ ਹਠੀ ਬੀਰ ਭਾਰੀ ॥੩੨੨॥

चहूँ ओर गाजे हठी बीर भारी ॥३२२॥

chahoo(n) or gaaje haThee beer bhaaree ||322||

ਬਜੇ ਘੋਰ ਸੰਗ੍ਰਾਮ ਮੋ ਘੋਰ ਬਾਜੇ ॥

बजे घोर संग्राम मो घोर बाजे ॥

baje ghor sa(n)graam mo ghor baaje ||

ਚਹੂੰ ਓਰ ਬਾਕੇ ਰਥੀ ਬੀਰ ਗਾਜੇ ॥

चहूँ ओर बाके रथी बीर गाजे ॥

chahoo(n) or baake rathee beer gaaje ||

ਲਏ ਸੂਲ ਔ ਸੇਲ ਕਾਤੀ ਕਟਾਰੇ ॥

लए सूल औ सेल काती कटारे ॥

le sool aau sel kaatee kaTaare ||

ਮਚੇ ਕੋਪ ਕੈ ਕੈ ਹਠੀਲੇ ਰਜ੍ਰਯਾਰੇ ॥੩੨੩॥

मचे कोप कै कै हठीले रज्रयारे ॥३२३॥

mache kop kai kai haTheele rajrayaare ||323||

ਕਹੂੰ ਧੂਲਧਾਨੀ ਛੁਟੈ ਫੀਲ ਨਾਲੈ ॥

कहूँ धूलधानी छुटै फील नालै ॥

kahoo(n) dhooladhaanee chhuTai feel naalai ||

ਕਹੂੰ ਬਾਜ ਨਾਲੈ ਮਹਾ ਘੋਰ ਜ੍ਵਾਲੈ ॥

कहूँ बाज नालै महा घोर ज्वालै ॥

kahoo(n) baaj naalai mahaa ghor javaiaalai ||

ਕਹੂੰ ਸੰਖ ਭੇਰੀ ਪ੍ਰਣੋ ਢੋਲ ਬਾਜੈ ॥

कहूँ संख भेरी प्रणो ढोल बाजै ॥

kahoo(n) sa(n)kh bheree prano ddol baajai ||

ਕਹੂੰ ਸੂਰ ਠੋਕੈ ਭੁਜਾ ਭੂਪ ਗਾਜੈ ॥੩੨੪॥

कहूँ सूर ठोकै भुजा भूप गाजै ॥३२४॥

kahoo(n) soor Thokai bhujaa bhoop gaajai ||324||

ਕਹੂੰ ਘੋਰ ਬਾਦਿਤ੍ਰ ਬਾਜੈ ਨਗਾਰੇ ॥

कहूँ घोर बादित्र बाजै नगारे ॥

kahoo(n) ghor baadhitr baajai nagaare ||

ਕਹੂੰ ਬੀਰ ਬਾਜੀ ਗਿਰੇ ਖੇਤ ਮਾਰੇ ॥

कहूँ बीर बाजी गिरे खेत मारे ॥

kahoo(n) beer baajee gire khet maare ||

ਕਹੂੰ ਖੇਤ ਨਾਚੈ ਪਠੇ ਪਖਰਾਰੇ ॥

कहूँ खेत नाचै पठे पखरारे ॥

kahoo(n) khet naachai paThe pakharaare ||

ਕਹੂੰ ਸੂਰ ਸੰਗ੍ਰਾਮ ਸੋਹੈ ਡਰਾਰੇ ॥੩੨੫॥

कहूँ सूर संग्राम सोहै डरारे ॥३२५॥

kahoo(n) soor sa(n)graam sohai ddaraare ||325||

ਕਹੂ ਬਾਜ ਮਾਰੇ ਕਹੂੰ ਝੂਮ ਹਾਥੀ ॥

कहू बाज मारे कहूँ झूम हाथी ॥

kahoo baaj maare kahoo(n) jhoom haathee ||

ਕਹੂੰ ਫੈਟ ਭਾਥੀ ਜੁਝੇ ਬਾਧਿ ਸਾਥੀ ॥

कहूँ फैट भाथी जुझे बाधि साथी ॥

kahoo(n) faiT bhaathee jujhe baadh saathee ||

ਕਹੂੰ ਗਰਜਿ ਠੋਕੈ ਭੁਜਾ ਭੂਪ ਭਾਰੇ ॥

कहूँ गरजि ठोकै भुजा भूप भारे ॥

kahoo(n) garaj Thokai bhujaa bhoop bhaare ||

ਬਮੈ ਸ੍ਰੋਨ ਕੇਤੇ ਗਿਰੇ ਖੇਤ ਮਾਰੇ ॥੩੨੬॥

बमै स्रोन केते गिरे खेत मारे ॥३२६॥

bamai sron kete gire khet maare ||326||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਇਹ ਬਿਧਿ ਅਸੁਰ ਜਬੈ ਚੁਨਿ ਮਾਰੇ ॥

इह बिधि असुर जबै चुनि मारे ॥

eeh bidh asur jabai chun maare ||

ਅਮਿਤ ਰੋਸ ਕਰਿ ਔਰ ਸਿਧਾਰੇ ॥

अमित रोस करि और सिधारे ॥

amit ros kar aauar sidhaare ||

ਬਾਧੇ ਫੈਟ ਬਿਰਾਜੈ ਭਾਥੀ ॥

बाधे फैट बिराजै भाथी ॥

baadhe faiT biraajai bhaathee ||

ਆਗੇ ਚਲੇ ਅਮਿਤ ਧਰਿ ਹਾਥੀ ॥੩੨੭॥

आगे चले अमित धरि हाथी ॥३२७॥

aage chale amit dhar haathee ||327||

ਸਾਥ ਲਏ ਅਨਗਨ ਪਖਰਾਰੇ ॥

साथ लए अनगन पखरारे ॥

saath le anagan pakharaare ||

ਉਮਡਿ ਚਲੇ ਦੈ ਢੋਲ ਨਗਾਰੇ ॥

उमडि चले दै ढोल नगारे ॥

aumadd chale dhai ddol nagaare ||

ਸੰਖ ਝਾਝ ਅਰੁ ਢੋਲ ਬਜਾਇ ॥

संख झाझ अरु ढोल बजाइ ॥

sa(n)kh jhaajh ar ddol bajai ||

ਚਮਕਿ ਚਲੇ ਚੌਗੁਨ ਕਰਿ ਚਾਇ ॥੩੨੮॥

चमकि चले चौगुन करि चाइ ॥३२८॥

chamak chale chauagun kar chai ||328||

ਡਵਰੂ ਕਹੂੰ ਗੁੜਗੁੜੀ ਬਾਜੈ ॥

डवरू कहूँ गुड़गुड़ी बाजै ॥

ddavaroo kahoo(n) guRaguRee baajai ||

ਠੋਕਿ ਭੁਜਾ ਰਨ ਮੋ ਭਟ ਗਾਜੈ ॥

ठोकि भुजा रन मो भट गाजै ॥

Thok bhujaa ran mo bhaT gaajai ||

ਮੁਰਜ ਉਪੰਗ ਮੁਰਲਿਯੈ ਘਨੀ ॥

मुरज उपंग मुरलियै घनी ॥

muraj upa(n)g muraliyai ghanee ||

ਭੇਰ ਝਾਜ ਬਾਜੈ ਰੁਨਝੁਨੀ ॥੩੨੯॥

भेर झाज बाजै रुनझुनी ॥३२९॥

bher jhaaj baajai runajhunee ||329||

ਕਹੀ ਤੂੰਬਰੇ ਬਜੈ ਅਪਾਰਾ ॥

कही तूँबरे बजै अपारा ॥

kahee too(n)bare bajai apaaraa ||

ਬੇਨ ਬਾਸੁਰੀ ਕਹੂੰ ਹਜਾਰਾ ॥

बेन बासुरी कहूँ हजारा ॥

ben baasuree kahoo(n) hajaaraa ||

ਸੁਤਰੀ ਫੀਲ ਨਗਾਰੇ ਘਨੇ ॥

सुतरी फील नगारे घने ॥

sutaree feel nagaare ghane ||

ਅਮਿਤ ਕਾਨ੍ਰਹਰੇ ਜਾਤ ਨ ਗਨੇ ॥੩੩੦॥

अमित कान्रहरे जात न गने ॥३३०॥

amit kaanrahare jaat na gane ||330||

ਇਹ ਬਿਧਿ ਭਯੋ ਜਬੈ ਸੰਗ੍ਰਾਮਾ ॥

इह बिधि भयो जबै संग्रामा ॥

eeh bidh bhayo jabai sa(n)graamaa ||

ਨਿਕਸੀ ਦਿਨ ਦੂਲਹ ਹ੍ਵੈ ਬਾਮਾ ॥

निकसी दिन दूलह ह्वै बामा ॥

nikasee dhin dhooleh havai baamaa ||

ਸਿੰਘ ਬਾਹਨੀ ਧੁਜਾ ਬਿਰਾਜੈ ॥

सिंघ बाहनी धुजा बिराजै ॥

si(n)gh baahanee dhujaa biraajai ||

ਜਾਹਿ ਬਿਲੋਕ ਦੈਤ ਦਲ ਭਾਜੈ ॥੩੩੧॥

जाहि बिलोक दैत दल भाजै ॥३३१॥

jaeh bilok dhait dhal bhaajai ||331||

ਆਵਤ ਹੀ ਬਹੁ ਅਸੁਰ ਸੰਘਾਰੇ ॥

आवत ही बहु असुर संघारे ॥

aavat hee bahu asur sa(n)ghaare ||

ਤਿਲ ਤਿਲ ਪ੍ਰਾਇ ਰਥੀ ਕਰਿ ਡਾਰੇ ॥

तिल तिल प्राइ रथी करि डारे ॥

til til prai rathee kar ddaare ||

ਕਾਟਿ ਦਈ ਕੇਤਿਨ ਕੀ ਧੁਜਾ ॥

काटि दई केतिन की धुजा ॥

kaaT dhiee ketin kee dhujaa ||

ਜੰਘਾ ਪਾਵ ਸੀਸ ਅਰੁ ਭੁਜਾ ॥੩੩੨॥

जंघा पाव सीस अरु भुजा ॥३३२॥

ja(n)ghaa paav sees ar bhujaa ||332||

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਤਨ ਸੁਭਟ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥

भाति भाति तन सुभट प्रहारे ॥

bhaat bhaat tan subhaT prahaare ||

ਟੂਕ ਟੂਕ ਕਰਿ ਪ੍ਰਿਥੀ ਪਛਾਰੇ ॥

टूक टूक करि पृथी पछारे ॥

Took Took kar pirathee pachhaare ||

ਕੇਸਨ ਤੇ ਗਹਿ ਕਿਤਨ ਪਛਾਰਾ ॥

केसन ते गहि कितन पछारा ॥

kesan te geh kitan pachhaaraa ||

ਸਤ੍ਰੁ ਸੈਨ ਤਿਲ ਤਿਲ ਕਰਿ ਡਾਰਾ ॥੩੩੩॥

सत्रु सैन तिल तिल करि डारा ॥३३३॥

satr sain til til kar ddaaraa ||333||

ਝਮਕਤ ਕਹੀ ਅਸਿਨ ਕੀ ਧਾਰਾ ॥

झमकत कही असिन की धारा ॥

jhamakat kahee asin kee dhaaraa ||

ਭਭਕਤ ਰੁੰਡ ਮੁੰਡ ਬਿਕਰਾਰਾ ॥

भभकत रुँड मुँड बिकरारा ॥

bhabhakat ru(n)dd mu(n)dd bikaraaraa ||

ਕੇਤਿਕ ਗਰਜਿ ਸਸਤ੍ਰ ਕਟਿ ਸਜਹੀ ॥

केतिक गरजि ससत्र कटि सजही ॥

ketik garaj sasatr kaT sajahee ||

ਅਸਤ੍ਰ ਛੋਰਿ ਕੇਤੇ ਭਟ ਭਜਹੀ ॥੩੩੪॥

असत्र छोरि केते भट भजही ॥३३४॥

asatr chhor kete bhaT bhajahee ||334||

ਮਾਰੇ ਪਰੇ ਪ੍ਰਿਥੀ ਪਰ ਕੇਤੇ ॥

मारे परे पृथी पर केते ॥

maare pare pirathee par kete ||

ਮਹਾ ਬੀਰ ਬਿਕਰਾਰ ਬਿਚੇਤੇ ॥

महा बीर बिकरार बिचेते ॥

mahaa beer bikaraar bichete ||

ਝਿਮਿ ਝਿਮਿ ਗਿਰੈ ਸ੍ਰੋਨ ਜਿਮਿ ਝਰਨਾ ॥

झिमि झिमि गिरै स्रोन जिमि झरना ॥

jhim jhim girai sron jim jharanaa ||

ਭਯੋ ਘੋਰ ਰਨ ਜਾਤ ਨ ਬਰਨਾ ॥੩੩੫॥

भयो घोर रन जात न बरना ॥३३५॥

bhayo ghor ran jaat na baranaa ||335||

ਅਚਿ ਅਚਿ ਰੁਧਰ ਡਾਕਨੀ ਡਹਕੈ ॥

अचि अचि रुधर डाकनी डहकै ॥

ach ach rudhar ddaakanee ddahakai ||

ਭਖਿ ਭਖਿ ਮਾਸ ਕਾਕ ਕਹੂੰ ਕਹਕੈ ॥

भखि भखि मास काक कहूँ कहकै ॥

bhakh bhakh maas kaak kahoo(n) kahakai ||

ਦਾਰੁਨ ਹੋਤ ਭਯੋ ਤਹ ਜੁਧਾ ॥

दारुन होत भयो तह जुधा ॥

dhaarun hot bhayo teh judhaa ||

ਹਮਰੇ ਬੀਚ ਨ ਆਵਤ ਬੁਧਾ ॥੩੩੬॥

हमरे बीच न आवत बुधा ॥३३६॥

hamare beech na aavat budhaa ||336||

ਮਾਰੇ ਪਰੇ ਦੈਤ ਕਹੀ ਭਾਰੇ ॥

मारे परे दैत कही भारे ॥

maare pare dhait kahee bhaare ||

ਗਿਰੇ ਕਾਢਿ ਕਰਿ ਦਾਤ ਡਰਾਰੇ ॥

गिरे काढि करि दात डरारे ॥

gire kaadd kar dhaat ddaraare ||

ਸ੍ਰੋਨਤ ਬਮਤ ਬਦਨ ਤੇ ਏਕਾ ॥

स्रोनत बमत बदन ते एका ॥

sronat bamat badhan te ekaa ||

ਬੀਰ ਖੇਤ ਬਲਵਾਨ ਅਨੇਕਾ ॥੩੩੭॥

बीर खेत बलवान अनेका ॥३३७॥

beer khet balavaan anekaa ||337||

ਬਡੇ ਬਡੇ ਜਿਨ ਕੇ ਸਿਰ ਸੀਂਗਾ ॥

बडे बडे जिन के सिर सींगा ॥

badde badde jin ke sir see(n)gaa ||

ਚੋਂਚੈ ਬਡੀ ਭਾਤਿ ਜਿਨ ਢੀਂਗਾ ॥

चोंचै बडी भाति जिन ढींगा ॥

cho(n)chai baddee bhaat jin ddee(n)gaa ||

ਸ੍ਰੋਨਤ ਸੇ ਸਰ ਨੈਨ ਅਪਾਰਾ ॥

स्रोनत से सर नैन अपारा ॥

sronat se sar nain apaaraa ||

ਨਿਰਖ ਜਿਨੈ ਉਪਜਤ ਭ੍ਰਮ ਭਾਰਾ ॥੩੩੮॥

निरख जिनै उपजत भ्रम भारा ॥३३८॥

nirakh jinai upajat bhram bhaaraa ||338||

ਮਹਾ ਬੀਰ ਤ੍ਰੈ ਲੋਕ ਅਤੁਲ ਬਲ ॥

महा बीर त्रै लोक अतुल बल ॥

mahaa beer trai lok atul bal ||

ਅਰਿ ਅਨੇਕ ਜੀਤੇ ਜਿਨ ਜਲ ਥਲ ॥

अरि अनेक जीते जिन जल थल ॥

ar anek jeete jin jal thal ||

ਮਹਾ ਬੀਰ ਬਲਵਾਨ ਡਰਾਰੇ ॥

महा बीर बलवान डरारे ॥

mahaa beer balavaan ddaraare ||

ਚੁਨਿ ਚੁਨਿ ਬਾਲ ਬਰਛਿਯਨ ਮਾਰੇ ॥੩੩੯॥

चुनि चुनि बाल बरछियन मारे ॥३३९॥

chun chun baal barachhiyan maare ||339||

ਕੇਤਿਕ ਸੁਭਟ ਅਬਿਕਟੇ ਮਾਰੇ ॥

केतिक सुभट अबिकटे मारे ॥

ketik subhaT abikaTe maare ||

ਕੇਤਿਕ ਕਰਨ ਕੇਹਰੀ ਫਾਰੇ ॥

केतिक करन केहरी फारे ॥

ketik karan keharee faare ||

ਕੇਤਿਕ ਮਹਾ ਕਾਲ ਅਰਿ ਕੂਟੇ ॥

केतिक महा काल अरि कूटे ॥

ketik mahaa kaal ar kooTe ||

ਬਾਦਲ ਸੇ ਸਭ ਹੀ ਦਲ ਫੂਟੇ ॥੩੪੦॥

बादल से सभ ही दल फूटे ॥३४०॥

baadhal se sabh hee dhal fooTe ||340||

ਕੇਤੇ ਬੀਰ ਬਰਛਿਯਨ ਮਾਰੇ ॥

केते बीर बरछियन मारे ॥

kete beer barachhiyan maare ||

ਟੂਕ ਟੂਕ ਕੇਤਿਕ ਕਰਿ ਡਾਰੇ ॥

टूक टूक केतिक करि डारे ॥

Took Took ketik kar ddaare ||

ਕੇਤੇ ਹਨੇ ਖੜਗ ਕੀ ਧਾਰਾ ॥

केते हने खड़ग की धारा ॥

kete hane khaRag kee dhaaraa ||

ਲੋਹ ਕਟੀਲੇ ਸੂਰ ਅਪਾਰਾ ॥੩੪੧॥

लोह कटीले सूर अपारा ॥३४१॥

loh kaTeele soor apaaraa ||341||

ਕੇਤਿਕ ਸੂਲ ਸੈਹਥੀ ਹਨੇ ॥

केतिक सूल सैहथी हने ॥

ketik sool saihathee hane ||

ਸੁੰਦਰ ਸੁਘਰ ਸਿਪਾਹੀ ਬਨੇ ॥

सुँदर सुघर सिपाही बने ॥

su(n)dhar sughar sipaahee bane ||

ਇਹ ਬਿਧਿ ਪਰੇ ਸੁ ਬੀਰ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥

इह बिधि परे सु बीर प्रहारे ॥

eeh bidh pare su beer prahaare ||

ਭੂਮਿ ਚਾਲ ਮਨੋ ਗਿਰੇ ਮੁਨਾਰੇ ॥੩੪੨॥

भूमि चाल मनो गिरे मुनारे ॥३४२॥

bhoom chaal mano gire munaare ||342||

ਇਹ ਬਿਧਿ ਗਿਰੇ ਬੀਰ ਰਨ ਭਾਰੇ ॥

इह बिधि गिरे बीर रन भारे ॥

eeh bidh gire beer ran bhaare ||

ਜਨੁ ਨਗ ਇੰਦ੍ਰ ਬਜ੍ਰ ਭੇ ਮਾਰੇ ॥

जनु नग इंद्र बज्र भे मारे ॥

jan nag i(n)dhr bajr bhe maare ||

ਟੂਕ ਟੂਕ ਜੂਝੇ ਹ੍ਵੈ ਘਨੇ ॥

टूक टूक जूझे ह्वै घने ॥

Took Took joojhe havai ghane ||

ਜਾਨੁਕ ਗੌਸ ਕੁਤਬ ਸੇ ਬਨੇ ॥੩੪੩॥

जानुक गौस कुतब से बने ॥३४३॥

jaanuk gauas kutab se bane ||343||

ਸ੍ਰੋਨ ਪੁਲਿਤ ਹ੍ਵੈ ਕਿਤੇ ਪਰਾਏ ॥

स्रोन पुलित ह्वै किते पराए ॥

sron pulit havai kite paraae ||

ਚਾਚਰਿ ਖੇਲਿ ਮਨੋ ਘਰ ਆਏ ॥

चाचरि खेलि मनो घर आए ॥

chaachar khel mano ghar aae ||

ਭਾਜਤ ਭਏ ਬਿਮਨ ਹ੍ਵੈ ਐਸੇ ॥

भाजत भए बिमन ह्वै ऐसे ॥

bhaajat bhe biman havai aaise ||

ਦਰਬ ਹਰਾਇ ਜੁਆਰੀ ਜੈਸੇ ॥੩੪੪॥

दरब हराइ जुआरी जैसे ॥३४४॥

dharab harai juaaree jaise ||344||

ਜੋ ਜੂਝੇ ਸਨਮੁਖ ਅਸ ਧਾਰਾ ॥

जो जूझे सनमुख अस धारा ॥

jo joojhe sanamukh as dhaaraa ||

ਤਿਨ ਕਾ ਪਲ ਮੋ ਭਯੋ ਉਧਾਰਾ ॥

तिन का पल मो भयो उधारा ॥

tin kaa pal mo bhayo udhaaraa ||

ਇਹ ਜਗ ਤੇ ਬਿਲਖਤ ਨਹਿ ਭਏ ॥

इह जग ते बिलखत नहि भए ॥

eeh jag te bilakhat neh bhe ||

ਚੜਿ ਬਿਵਾਨ ਸੁਰਲੋਕ ਸਿਧਏ ॥੩੪੫॥

चड़ि बिवान सुरलोक सिधए ॥३४५॥

chaR bivaan suralok sidhe ||345||

ਸੋਫੀ ਜੇਤੇ ਭਜਤ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥

सोफी जेते भजत प्रहारे ॥

sofee jete bhajat prahaare ||

ਤੇ ਲੈ ਬਡੇ ਨਰਕ ਮੋ ਡਾਰੇ ॥

ते लै बडे नरक मो डारे ॥

te lai badde narak mo ddaare ||

ਸਾਮੁਹਿ ਹ੍ਵੈ ਜਿਨਿ ਦੀਨੇ ਪ੍ਰਾਨਾ ॥

सामुहि ह्वै जिनि दीने प्राना ॥

saamuh havai jin dheene praanaa ||

ਤਿਨ ਨਰ ਬੀਰ ਬਰੰਗਨਿ ਨਾਨਾ ॥੩੪੬॥

तिन नर बीर बरंगनि नाना ॥३४६॥

tin nar beer bara(n)gan naanaa ||346||

ਕੇਤਿਕ ਬਿਧੇ ਬਜ੍ਰ ਅਰੁ ਬਾਨਾ ॥

केतिक बिधे बज्र अरु बाना ॥

ketik bidhe bajr ar baanaa ||

ਗਿਰਿ ਗਿਰਿ ਪਰੇ ਧਰਨ ਪਰ ਨਾਨਾ ॥

गिरि गिरि परे धरन पर नाना ॥

gir gir pare dharan par naanaa ||

ਮਹਾਰਥੀ ਬਾਨਨ ਕੌ ਬਾਧੇ ॥

महारथी बानन कौ बाधे ॥

mahaarathee baanan kau baadhe ||

ਗਿਰਿ ਗਿਰਿ ਪਰੇ ਰਹੇ ਪੁਨਿ ਸਾਧੇ ॥੩੪੭॥

गिरि गिरि परे रहे पुनि साधे ॥३४७॥

gir gir pare rahe pun saadhe ||347||

ਸੂਰ ਬਡੇ ਰਨ ਮਚੇ ਬਿਕਟ ਅਤਿ ॥

सूर बडे रन मचे बिकट अति ॥

soor badde ran mache bikaT at ||

ਧਾਇ ਧਾਇ ਕਰ ਪਰੇ ਬਿਕਟ ਮਤਿ ॥

धाइ धाइ कर परे बिकट मति ॥

dhai dhai kar pare bikaT mat ||

ਮਾਰਿ ਮਾਰਿ ਕਰਿ ਸਕਲ ਪੁਕਾਰਾ ॥

मारि मारि करि सकल पुकारा ॥

maar maar kar sakal pukaaraa ||

ਦੁੰਦਭਿ ਢੋਲ ਦਮਾਮੋ ਭਾਰਾ ॥੩੪੮॥

दुँदभि ढोल दमामो भारा ॥३४८॥

dhu(n)dhabh ddol dhamaamo bhaaraa ||348||

ਹਾਕਿ ਹਾਕਿ ਹਥਿਯਾਰ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥

हाकि हाकि हथियार प्रहारे ॥

haak haak hathiyaar prahaare ||

ਬੀਨਿ ਬੀਨਿ ਬਾਨਨ ਤਨ ਮਾਰੇ ॥

बीनि बीनि बानन तन मारे ॥

been been baanan tan maare ||

ਝੁਕਿ ਝੁਕਿ ਹਨੇ ਸੈਹਥੀ ਘਾਇਨ ॥

झुकि झुकि हने सैहथी घाइन ॥

jhuk jhuk hane saihathee ghain ||

ਜੂਝੈ ਅਧਿਕ ਦੁਬਹਿਯਾ ਚਾਇਨ ॥੩੪੯॥

जूझै अधिक दुबहिया चाइन ॥३४९॥

joojhai adhik dhubahiyaa chain ||349||

ਕਹੀ ਪਰੇ ਹਾਥਿਨ ਕੇ ਸੁੰਡਾ ॥

कही परे हाथिन के सुँडा ॥

kahee pare haathin ke su(n)ddaa ||

ਬਾਜੀ ਰਥੀ ਗਜਨ ਕੇ ਮੁੰਡਾ ॥

बाजी रथी गजन के मुँडा ॥

baajee rathee gajan ke mu(n)ddaa ||

ਝੁੰਡ ਪਰੇ ਕਹੀ ਜੂਝਿ ਜੁਝਾਰੇ ॥

झुँड परे कही जूझि जुझारे ॥

jhu(n)dd pare kahee joojh jujhaare ||

ਤੀਰ ਤੁਫੰਡ ਤੁਪਨ ਕੇ ਮਾਰੇ ॥੩੫੦॥

तीर तुफंड तुपन के मारे ॥३५०॥

teer tufa(n)dd tupan ke maare ||350||

ਬਹੁ ਜੂਝੇ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸਿਪਾਹੀ ॥

बहु जूझे इह भाति सिपाही ॥

bahu joojhe ieh bhaat sipaahee ||

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਧੁਜਨੀ ਰਿਪੁ ਗਾਹੀ ॥

भाति भाति धुजनी रिपु गाही ॥

bhaat bhaat dhujanee rip gaahee ||

ਉਤ ਕੀਯ ਸਿੰਘ ਬਾਹਨੀ ਕੋਪੈ ॥

उत कीय सिंघ बाहनी कोपै ॥

aut keey si(n)gh baahanee kopai ||

ਇਤਿ ਅਸਿਧੁਜ ਲੈ ਧਾਯੋ ਧੋਪੈ ॥੩੫੧॥

इति असिधुज लै धायो धोपै ॥३५१॥

eit asidhuj lai dhaayo dhopai ||351||

ਕਹੂੰ ਲਸੈ ਰਨ ਖੜਗ ਕਟਾਰੀ ॥

कहूँ लसै रन खड़ग कटारी ॥

kahoo(n) lasai ran khaRag kaTaaree ||

ਜਾਨੁਕ ਮਛ ਬੰਧੇ ਮਧਿ ਜਾਰੀ ॥

जानुक मछ बंधे मधि जारी ॥

jaanuk machh ba(n)dhe madh jaaree ||

ਸਿੰਘ ਬਾਹਨੀ ਸਤ੍ਰੁ ਬਿਹੰਡੇ ॥

सिंघ बाहनी सत्रु बिहंडे ॥

si(n)gh baahanee satr biha(n)dde ||

ਤਿਲ ਤਿਲ ਪ੍ਰਾਇ ਅਸੁਰ ਕਰਿ ਖੰਡੇ ॥੩੫੨॥

तिल तिल प्राइ असुर करि खंडे ॥३५२॥

til til prai asur kar kha(n)dde ||352||

ਕਹੂੰ ਪਾਖਰੈ ਕਟੀ ਬਿਰਾਜੈ ॥

कहूँ पाखरै कटी बिराजै ॥

kahoo(n) paakharai kaTee biraajai ||

ਬਖਤਰ ਕਹੂੰ ਗਿਰੇ ਨਰ ਰਾਜੈ ॥

बखतर कहूँ गिरे नर राजै ॥

bakhatar kahoo(n) gire nar raajai ||

ਕਹੂੰ ਚਲਤ ਸ੍ਰੋਨਤ ਕੀ ਧਾਰਾ ॥

कहूँ चलत स्रोनत की धारा ॥

kahoo(n) chalat sronat kee dhaaraa ||

ਛੁਟਤ ਬਾਗ ਮੋ ਜਨਕੁ ਫੁਹਾਰਾ ॥੩੫੩॥

छुटत बाग मो जनकु फुहारा ॥३५३॥

chhuTat baag mo janak fuhaaraa ||353||

ਕਹੂੰ ਡਾਕਨੀ ਸ੍ਰੋਨਤ ਪੀਯੈ ॥

कहूँ डाकनी स्रोनत पीयै ॥

kahoo(n) ddaakanee sronat peeyai ||

ਝਾਕਨਿ ਕਹੂੰ ਮਾਸ ਭਖਿ ਜੀਯੈ ॥

झाकनि कहूँ मास भखि जीयै ॥

jhaakan kahoo(n) maas bhakh jeeyai ||

ਕਾਕਨਿ ਕਹੂੰ ਫਿਰੈ ਕਹਕਾਤੀ ॥

काकनि कहूँ फिरै कहकाती ॥

kaakan kahoo(n) firai kahakaatee ||

ਪ੍ਰੇਤ ਪਿਸਾਚਨ ਡੋਲਤ ਮਾਤੀ ॥੩੫੪॥

प्रेत पिसाचन डोलत माती ॥३५४॥

pret pisaachan ddolat maatee ||354||

ਹਸਤ ਫਿਰਤ ਪ੍ਰੇਤਨ ਕੀ ਦਾਰਾ ॥

हसत फिरत प्रेतन की दारा ॥

hasat firat pretan kee dhaaraa ||

ਡਾਕਨਿ ਕਹੂੰ ਬਜਾਵਤ ਤਾਰਾ ॥

डाकनि कहूँ बजावत तारा ॥

ddaakan kahoo(n) bajaavat taaraa ||

ਜੋਗਿਨ ਫਿਰੈ ਕਹੂੰ ਮੁਸਕਾਤੀ ॥

जोगिन फिरै कहूँ मुसकाती ॥

jogin firai kahoo(n) musakaatee ||

ਭੂਤਨ ਕੀ ਇਸਤ੍ਰੀ ਮਦ ਮਾਤੀ ॥੩੫੫॥

भूतन की इसत्री मद माती ॥३५५॥

bhootan kee isatree madh maatee ||355||

ਫਿਰਤ ਡਕਾਰ ਕਹੂੰ ਰਨ ਡਾਕਨਿ ॥

फिरत डकार कहूँ रन डाकनि ॥

firat ddakaar kahoo(n) ran ddaakan ||

ਮਾਸ ਅਹਾਰ ਕਰਤ ਕਹੂੰ ਝਾਕਨਿ ॥

मास अहार करत कहूँ झाकनि ॥

maas ahaar karat kahoo(n) jhaakan ||

ਪ੍ਰੇਤ ਪਿਸਾਚ ਹਸੇ ਕਿਲਕਾਰੈ ॥

प्रेत पिसाच हसे किलकारै ॥

pret pisaach hase kilakaarai ||

ਕਹੂੰ ਮਸਾਨ ਕਿਲਕਟੀ ਮਾਰੈ ॥੩੫੬॥

कहूँ मसान किलकटी मारै ॥३५६॥

kahoo(n) masaan kilakaTee maarai ||356||

ਕਢੈ ਦੈਤ ਰਨ ਦਾਤ ਬਿਹਾਰਤ ॥

कढै दैत रन दात बिहारत ॥

kaddai dhait ran dhaat bihaarat ||

ਭੂਤ ਪ੍ਰੇਤ ਤਾਲੀ ਕਹ ਮਾਰਤ ॥

भूत प्रेत ताली कह मारत ॥

bhoot pret taalee keh maarat ||

ਉਲਕਾ ਪਾਤ ਹੋਤ ਆਕਾਸਾ ॥

उलका पात होत आकासा ॥

aulakaa paat hot aakaasaa ||

ਅਸੁਰ ਸੈਨ ਇਹ ਬਿਧਿ ਭਯੋ ਨਾਸਾ ॥੩੫੭॥

असुर सैन इह बिधि भयो नासा ॥३५७॥

asur sain ieh bidh bhayo naasaa ||357||

ਬਹਤ ਅਮਿਤ ਰਨ ਪਵਨ ਪ੍ਰਚੰਡਾ ॥

बहत अमित रन पवन प्रचंडा ॥

bahat amit ran pavan pracha(n)ddaa ||

ਦਿਖਿਯਤ ਪਰੇ ਸੁਭਟ ਖੰਡ ਖੰਡਾ ॥

दिखियत परे सुभट खंड खंडा ॥

dhikhiyat pare subhaT kha(n)dd kha(n)ddaa ||

ਕਾਕਨਿ ਕੁਹਕਿ ਮਾਨਵਤਿ ਤਾਤੀ ॥

काकनि कुहकि मानवति ताती ॥

kaakan kuhak maanavat taatee ||

ਫਾਗੁਨ ਜਾਨੁ ਕੋਕਿਲਾ ਮਾਤੀ ॥੩੫੮॥

फागुन जानु कोकिला माती ॥३५८॥

faagun jaan kokilaa maatee ||358||

ਇਹ ਬਿਧਿ ਸ੍ਰੋਨ ਕੁੰਡਿ ਭਰਿ ਗਯੋ ॥

इह बिधि स्रोन कुँडि भरि गयो ॥

eeh bidh sron ku(n)dd bhar gayo ||

ਦੂਸਰ ਮਾਨਸਰੋਵਰ ਭਯੋ ॥

दूसर मानसरोवर भयो ॥

dhoosar maanasarovar bhayo ||

ਸੇਤ ਛਤ੍ਰੁ ਤਹ ਹੰਸ ਬਿਰਾਜੈ ॥

सेत छत्रु तह हंस बिराजै ॥

set chhatr teh ha(n)s biraajai ||

ਅਨਤ ਸਾਜ ਜਲ ਜਿਯ ਸੇ ਰਾਜੈ ॥੩੫੯॥

अनत साज जल जिय से राजै ॥३५९॥

anat saaj jal jiy se raajai ||359||

ਟੂਕ ਟੂਕ ਦੰਤੀ ਕਹੂੰ ਭਏ ॥

टूक टूक दंती कहूँ भए ॥

Took Took dha(n)tee kahoo(n) bhe ||

ਤਿਲ ਤਿਲ ਪ੍ਰਾਇ ਸੁਭਟ ਹ੍ਵੈ ਗਏ ॥

तिल तिल प्राइ सुभट ह्वै गए ॥

til til prai subhaT havai ge ||

ਸ੍ਰੋਨਤ ਧਾਰਿ ਬਹੀ ਇਕ ਬਾਰਾ ॥

स्रोनत धारि बही इक बारा ॥

sronat dhaar bahee ik baaraa ||

ਭਈ ਧੂਰਿ ਰਨ ਕੀ ਸਭ ਗਾਰਾ ॥੩੬੦॥

भई धूरि रन की सभ गारा ॥३६०॥

bhiee dhoor ran kee sabh gaaraa ||360||

ਨੇਜਬਾਜ ਬਹੁ ਬੀਰ ਸੰਘਾਰੇ ॥

नेजबाज बहु बीर संघारे ॥

nejabaaj bahu beer sa(n)ghaare ||

ਪ੍ਰੋਏ ਬਰਾ ਸੀਖ ਭਟਿਯਾਰੇ ॥

प्रोए बरा सीख भटियारे ॥

proe baraa seekh bhaTiyaare ||

ਟੂਕ ਟੂਕ ਭਟ ਰਨ ਹ੍ਵੈ ਰਹੇ ॥

टूक टूक भट रन ह्वै रहे ॥

Took Took bhaT ran havai rahe ||

ਜਿਨ ਕੇ ਘਾਵ ਸਰੋਹਿਨ ਬਹੇ ॥੩੬੧॥

जिन के घाव सरोहिन बहे ॥३६१॥

jin ke ghaav sarohin bahe ||361||

ਇਹ ਬਿਧਿ ਅਮਿਤ ਕੋਪ ਕਰਿ ਕਾਲਾ ॥

इह बिधि अमित कोप करि काला ॥

eeh bidh amit kop kar kaalaa ||

ਕਾਢਤ ਭਯੋ ਦਾਤ ਬਿਕਰਾਲਾ ॥

काढत भयो दात बिकराला ॥

kaaddat bhayo dhaat bikaraalaa ||

ਛਿਪ੍ਰ ਹਨੇ ਛਿਨ ਮਾਝ ਛਤ੍ਰਾਲੇ ॥

छिप्र हने छिन माझ छत्राले ॥

chhipr hane chhin maajh chhatraale ||

ਸੂਰਬੀਰ ਬਲਵਾਨ ਮੁਛਾਲੇ ॥੩੬੨॥

सूरबीर बलवान मुछाले ॥३६२॥

soorabeer balavaan muchhaale ||362||

ਦੁਹੂੰ ਅਧਿਕ ਰਨ ਕਿਯੋ ਅਪਾਰਾ ॥

दुहूँ अधिक रन कियो अपारा ॥

dhuhoo(n) adhik ran kiyo apaaraa ||

ਦਾਨਵ ਮਰਤ ਭਯੋ ਨਹਿ ਮਾਰਾ ॥

दानव मरत भयो नहि मारा ॥

dhaanav marat bhayo neh maaraa ||

ਤਬ ਅਸਿਧੁਜ ਅਸ ਮੰਤ੍ਰ ਬਿਚਾਰੋ ॥

तब असिधुज अस मंत्र बिचारो ॥

tab asidhuj as ma(n)tr bichaaro ||

ਜਿਹ ਬਿਧਿ ਤੇ ਦਾਨਵਹਿ ਸੰਘਾਰੋ ॥੩੬੩॥

जिह बिधि ते दानवहि संघारो ॥३६३॥

jeh bidh te dhaanaveh sa(n)ghaaro ||363||

ਸਰਬਾਕਰਖਨ ਕਿਯ ਅਸਿਧੁਜ ਜਬ ॥

सरबाकरखन किय असिधुज जब ॥

sarabaakarakhan kiy asidhuj jab ||

ਉਪਜਤ ਤੇ ਰਹਿ ਗਏ ਅਸੁਰ ਤਬ ॥

उपजत ते रहि गए असुर तब ॥

aupajat te reh ge asur tab ||

ਆਗ੍ਯਾ ਬਹੁਰਿ ਕਾਲਿ ਕਹ ਦਈ ॥

आग्या बहुरि कालि कह दई ॥

aagayaa bahur kaal keh dhiee ||

ਸਤ੍ਰੁ ਸੈਨ ਭਛਨ ਕਰਿ ਗਈ ॥੩੬੪॥

सत्रु सैन भछन करि गई ॥३६४॥

satr sain bhachhan kar giee ||364||

ਏਕੈ ਅਸੁਰ ਤਬੈ ਰਹਿ ਗਯੋ ॥

एकै असुर तबै रहि गयो ॥

ekai asur tabai reh gayo ||

ਤ੍ਰਾਸਿਤ ਅਧਿਕ ਚਿਤ ਮਹਿ ਭਯੋ ॥

त्रासित अधिक चित महि भयो ॥

traasit adhik chit meh bhayo ||

ਹਾਇ ਹਾਇ ਕਸ ਕਰੌ ਉਪਾਵਾ ॥

हाइ हाइ कस करौ उपावा ॥

hai hai kas karau upaavaa ||

ਅਸ ਕੋਈ ਚਲਤ ਨੇ ਮੇਰਾ ਦਾਵਾ ॥੩੬੫॥

अस कोई चलत ने मेरा दावा ॥३६५॥

as koiee chalat ne meraa dhaavaa ||365||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਮਹਾ ਕਾਲ ਕੀ ਸਰਨਿ ਜੇ ਪਰੇ ਸੁ ਲਏ ਬਚਾਇ ॥

महा काल की सरनि जे परे सु लए बचाइ ॥

mahaa kaal kee saran je pare su le bachai ||

ਔਰ ਨ ਉਪਜਾ ਦੂਸਰ ਜਗ ਭਛਿਯੋ ਸਭੈ ਬਨਾਇ ॥੩੬੬॥

और न उपजा दूसर जग भछियो सभै बनाइ ॥३६६॥

aauar na upajaa dhoosar jag bhachhiyo sabhai banai ||366||

ਜੋ ਪੂਜਾ ਅਸਿਕੇਤੁ ਕੀ ਨਿਤ ਪ੍ਰਤਿ ਕਰੈ ਬਨਾਇ ॥

जो पूजा असिकेतु की नित प्रति करै बनाइ ॥

jo poojaa asiket kee nit prat karai banai ||

ਤਿਨ ਪਰ ਅਪਨੋ ਹਾਥ ਦੈ ਅਸਿਧੁਜ ਲੇਤ ਬਚਾਇ ॥੩੬੭॥

तिन पर अपनो हाथ दै असिधुज लेत बचाइ ॥३६७॥

tin par apano haath dhai asidhuj let bachai ||367||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਦੁਸਟ ਦੈਤ ਕਛੁ ਬਾਤ ਨ ਜਾਨੀ ॥

दुसट दैत कछु बात न जानी ॥

dhusaT dhait kachh baat na jaanee ||

ਮਹਾ ਕਾਲ ਤਨ ਪੁਨਿ ਰਿਸਿ ਠਾਨੀ ॥

महा काल तन पुनि रिसि ठानी ॥

mahaa kaal tan pun ris Thaanee ||

ਬਲ ਅਪਬਲ ਅਪਨੋ ਨ ਬਿਚਾਰਾ ॥

बल अपबल अपनो न बिचारा ॥

bal apabal apano na bichaaraa ||

ਗਰਬ ਠਾਨਿ ਜਿਯ ਬਹੁਰਿ ਹੰਕਾਰਾ ॥੩੬੮॥

गरब ठानि जिय बहुरि हंकारा ॥३६८॥

garab Thaan jiy bahur ha(n)kaaraa ||368||

ਰੇ ਰੇ ਕਾਲ ਫੂਲਿ ਜਿਨਿ ਜਾਹੁ ॥

रे रे काल फूलि जिनि जाहु ॥

re re kaal fool jin jaahu ||

ਬਹੁਰਿ ਆਨਿ ਸੰਗ੍ਰਾਮ ਮਚਾਹੁ ॥

बहुरि आनि संग्राम मचाहु ॥

bahur aan sa(n)graam machaahu ||

ਏਕ ਨਿਦਾਨ ਕਰੋ ਰਨ ਮਾਹੀ ॥

एक निदान करो रन माही ॥

ek nidhaan karo ran maahee ||

ਕੈ ਅਸਿਧੁਜਿ ਕੈ ਦਾਨਵ ਨਾਹੀ ॥੩੬੯॥

कै असिधुजि कै दानव नाही ॥३६९॥

kai asidhuj kai dhaanav naahee ||369||

ਏਕ ਪਾਵ ਤਜਿ ਜੁਧ ਨ ਭਾਜਾ ॥

एक पाव तजि जुध न भाजा ॥

ek paav taj judh na bhaajaa ||

ਮਹਾਰਾਜ ਦੈਤਨ ਕਾ ਰਾਜਾ ॥

महाराज दैतन का राजा ॥

mahaaraaj dhaitan kaa raajaa ||

ਆਂਤੌ ਗੀਧ ਗਗਨ ਲੈ ਗਏ ॥

आँतौ गीध गगन लै गए ॥

aa(n)tau geedh gagan lai ge ||

ਬਾਹਤ ਬਿਸਿਖ ਤਊ ਹਠ ਭਏ ॥੩੭੦॥

बाहत बिसिख तऊ हठ भए ॥३७०॥

baahat bisikh tuoo haTh bhe ||370||

ਅਸੁਰ ਅਮਿਤ ਰਨ ਬਾਨ ਚਲਾਏ ॥

असुर अमित रन बान चलाए ॥

asur amit ran baan chalaae ||

ਨਿਰਖਿ ਖੜਗਧੁਜ ਕਾਟਿ ਗਿਰਾਏ ॥

निरखि खड़गधुज काटि गिराए ॥

nirakh khaRagadhuj kaaT giraae ||

ਬੀਸ ਸਹਸ੍ਰ ਅਸੁਰ ਪਰ ਬਾਨਾ ॥

बीस सहस्र असुर पर बाना ॥

bees sahasr asur par baanaa ||

ਸ੍ਰੀ ਅਸਿਧੁਜ ਛਾਡੇ ਬਿਧਿ ਨਾਨਾ ॥੩੭੧॥

स्री असिधुज छाडे बिधि नाना ॥३७१॥

sree asidhuj chhaadde bidh naanaa ||371||

ਮਹਾ ਕਾਲ ਪੁਨਿ ਜਿਯ ਮੈ ਕੋਪਾ ॥

महा काल पुनि जिय मै कोपा ॥

mahaa kaal pun jiy mai kopaa ||

ਧਨੁਖ ਟੰਕੋਰ ਬਹੁਰਿ ਰਨ ਰੋਪਾ ॥

धनुख टंकोर बहुरि रन रोपा ॥

dhanukh Ta(n)kor bahur ran ropaa ||

ਏਕ ਬਾਨ ਤੇ ਧੁਜਹਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥

एक बान ते धुजहि गिरायो ॥

ek baan te dhujeh giraayo ||

ਦੁਤਿਯ ਸਤ੍ਰੁ ਕੋ ਸੀਸ ਉਡਾਯੋ ॥੩੭੨॥

दुतिय सत्रु को सीस उडायो ॥३७२॥

dhutiy satr ko sees uddaayo ||372||

ਦੁਹੂੰ ਬਿਸਿਖ ਕਰਿ ਦ੍ਵੈ ਰਥ ਚਕ੍ਰ ॥

दुहूँ बिसिख करि द्वै रथ चक्र ॥

dhuhoo(n) bisikh kar dhavai rath chakr ||

ਕਾਟਿ ਦਏ ਛਿਨ ਇਕ ਮੈ ਬਕ੍ਰ ॥

काटि दए छिन इक मै बक्र ॥

kaaT dhe chhin ik mai bakr ||

ਚਾਰਹਿ ਬਾਨ ਚਾਰ ਹੂੰ ਬਾਜਾ ॥

चारहि बान चार हूँ बाजा ॥

chaareh baan chaar hoo(n) baajaa ||

ਮਾਰ ਦਏ ਸਭ ਜਗ ਕੇ ਰਾਜਾ ॥੩੭੩॥

मार दए सभ जग के राजा ॥३७३॥

maar dhe sabh jag ke raajaa ||373||

ਬਹੁਰਿ ਅਸੁਰ ਕਾ ਕਾਟਸਿ ਮਾਥਾ ॥

बहुरि असुर का काटसि माथा ॥

bahur asur kaa kaaTas maathaa ||

ਸ੍ਰੀ ਅਸਿਕੇਤਿ ਜਗਤ ਕੇ ਨਾਥਾ ॥

स्री असिकेति जगत के नाथा ॥

sree asiket jagat ke naathaa ||

ਦੁਤਿਯ ਬਾਨ ਸੌ ਦੋਊ ਅਰਿ ਕਰ ॥

दुतिय बान सौ दोऊ अरि कर ॥

dhutiy baan sau dhouoo ar kar ||

ਕਾਟਿ ਦਯੋ ਅਸਿਧੁਜ ਨਰ ਨਾਹਰ ॥੩੭੪॥

काटि दयो असिधुज नर नाहर ॥३७४॥

kaaT dhayo asidhuj nar naahar ||374||

ਪੁਨਿ ਰਾਛਸ ਕਾ ਕਾਟਾ ਸੀਸਾ ॥

पुनि राछस का काटा सीसा ॥

pun raachhas kaa kaaTaa seesaa ||

ਸ੍ਰੀ ਅਸਿਕੇਤੁ ਜਗਤ ਕੇ ਈਸਾ ॥

स्री असिकेतु जगत के ईसा ॥

sree asiket jagat ke ieesaa ||

ਪੁਹਪਨ ਬ੍ਰਿਸਟਿ ਗਗਨ ਤੇ ਭਈ ॥

पुहपन बृसटि गगन ते भई ॥

puhapan birasaT gagan te bhiee ||

ਸਭਹਿਨ ਆਨਿ ਬਧਾਈ ਦਈ ॥੩੭੫॥

सभहिन आनि बधाई दई ॥३७५॥

sabhahin aan badhaiee dhiee ||375||

ਧੰਨ੍ਯ ਧੰਨ੍ਯ ਲੋਗਨ ਕੇ ਰਾਜਾ ॥

धंन्य धंन्य लोगन के राजा ॥

dha(n)nay dha(n)nay logan ke raajaa ||

ਦੁਸਟਨ ਦਾਹ ਗਰੀਬ ਨਿਵਾਜਾ ॥

दुसटन दाह गरीब निवाजा ॥

dhusaTan dhaeh gareeb nivaajaa ||

ਅਖਲ ਭਵਨ ਕੇ ਸਿਰਜਨਹਾਰੇ ॥

अखल भवन के सिरजनहारे ॥

akhal bhavan ke sirajanahaare ||

ਦਾਸ ਜਾਨਿ ਮੁਹਿ ਲੇਹੁ ਉਬਾਰੇ ॥੩੭੬॥

दास जानि मुहि लेहु उबारे ॥३७६॥

dhaas jaan muh leh ubaare ||376||

ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ਬੇਨਤੀ ॥

कबियो बाच बेनती ॥

kabiyo baach benatee ||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਹਮਰੀ ਕਰੋ ਹਾਥ ਦੈ ਰੱਛਾ ॥

हमरी करो हाथ दै रच्छा ॥

hamaree karo haath dhai ra'chhaa ||

ਪੂਰਨ ਹੋਇ ਚਿਤ ਕੀ ਇੱਛਾ ॥

पूरन होइ चित की इच्छा ॥

pooran hoi chit kee i'chhaa ||

ਤਵ ਚਰਨਨ ਮਨ ਰਹੈ ਹਮਾਰਾ ॥

तव चरनन मन रहै हमारा ॥

tav charanan man rahai hamaaraa ||

ਅਪਨਾ ਜਾਨ ਕਰੋ ਪ੍ਰਤਿਪਾਰਾ ॥੩੭੭॥

अपना जान करो प्रतिपारा ॥३७७॥

apanaa jaan karo pratipaaraa ||377||

ਹਮਰੇ ਦੁਸਟ ਸਭੈ ਤੁਮ ਘਾਵਹੁ ॥

हमरे दुसट सभै तुम घावहु ॥

hamare dhusaT sabhai tum ghaavahu ||

ਆਪੁ ਹਾਥ ਦੈ ਮੋਹਿ ਬਚਾਵਹੁ ॥

आपु हाथ दै मोहि बचावहु ॥

aap haath dhai moh bachaavahu ||

ਸੁਖੀ ਬਸੈ ਮੋਰੋ ਪਰਿਵਾਰਾ ॥

सुखी बसै मोरो परिवारा ॥

sukhee basai moro parivaaraa ||

ਸੇਵਕ ਸਿੱਖ ਸਭੈ ਕਰਤਾਰਾ ॥੩੭੮॥

सेवक सिक्ख सभै करतारा ॥३७८॥

sevak si'kh sabhai karataaraa ||378||

ਮੋ ਰੱਛਾ ਨਿਜ ਕਰ ਦੈ ਕਰਿਯੈ ॥

मो रच्छा निज कर दै करियै ॥

mo ra'chhaa nij kar dhai kariyai ||

ਸਭ ਬੈਰਨ ਕੋ ਆਜ ਸੰਘਰਿਯੈ ॥

सभ बैरन को आज संघरियै ॥

sabh bairan ko aaj sa(n)ghariyai ||

ਪੂਰਨ ਹੋਇ ਹਮਾਰੀ ਆਸਾ ॥

पूरन होइ हमारी आसा ॥

pooran hoi hamaaree aasaa ||

ਤੋਰ ਭਜਨ ਕੀ ਰਹੈ ਪਿਆਸਾ ॥੩੭੯॥

तोर भजन की रहै पिआसा ॥३७९॥

tor bhajan kee rahai piaasaa ||379||

ਤੁਮਹਿ ਛਾਡਿ ਕੋਈ ਅਵਰ ਨ ਧਿਯਾਊਂ ॥

तुमहि छाडि कोई अवर न धियाऊं ॥

tumeh chhaadd koiee avar na dhiyaauoo(n) ||

ਜੋ ਬਰ ਚਹੋਂ ਸੁ ਤੁਮ ਤੇ ਪਾਊਂ ॥

जो बर चहों सु तुम ते पाऊं ॥

jo bar chaho(n) su tum te paauoo(n) ||

ਸੇਵਕ ਸਿੱਖ ਹਮਾਰੇ ਤਾਰੀਅਹਿ ॥

सेवक सिक्ख हमारे तारीअहि ॥

sevak si'kh hamaare taare'eh ||

ਚੁਨਿ ਚੁਨਿ ਸਤ੍ਰ ਹਮਾਰੇ ਮਾਰੀਅਹਿ ॥੩੮੦॥

चुनि चुनि सत्र हमारे मारीअहि ॥३८०॥

chun chun satr hamaare maare'eh ||380||

ਆਪ ਹਾਥ ਦੈ ਮੁਝੈ ਉਬਰਿਯੈ ॥

आप हाथ दै मुझै उबरियै ॥

aap haath dhai mujhai ubariyai ||

ਮਰਨ ਕਾਲ ਕਾ ਤ੍ਰਾਸ ਨਿਵਰਿਯੈ ॥

मरन काल का त्रास निवरियै ॥

maran kaal kaa traas nivariyai ||

ਹੂਜੋ ਸਦਾ ਹਮਾਰੇ ਪੱਛਾ ॥

हूजो सदा हमारे पच्छा ॥

hoojo sadhaa hamaare pa'chhaa ||

ਸ੍ਰੀ ਅਸਿਧੁਜ ਜੂ ਕਰਿਯਹੁ ਰੱਛਾ ॥੩੮੧॥

स्री असिधुज जू करियहु रच्छा ॥३८१॥

sree asidhuj joo kariyahu ra'chhaa ||381||

ਰਾਖਿ ਲੇਹੁ ਮੁਹਿ ਰਾਖਨਹਾਰੇ ॥

राखि लेहु मुहि राखनहारे ॥

raakh leh muh raakhanahaare ||

ਸਾਹਿਬ ਸੰਤ ਸਹਾਇ ਪਿਯਾਰੇ ॥

साहिब संत सहाइ पियारे ॥

saahib sa(n)t sahai piyaare ||

ਦੀਨ ਬੰਧੁ ਦੁਸਟਨ ਕੇ ਹੰਤਾ ॥

दीन बंधु दुसटन के हंता ॥

dheen ba(n)dh dhusaTan ke ha(n)taa ||

ਤੁਮ ਹੋ ਪੁਰੀ ਚਤੁਰ ਦਸ ਕੰਤਾ ॥੩੮੨॥

तुम हो पुरी चतुर दस कंता ॥३८२॥

tum ho puree chatur dhas ka(n)taa ||382||

ਕਾਲ ਪਾਇ ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਪੁ ਧਰਾ ॥

काल पाइ ब्रहमा बपु धरा ॥

kaal pai brahamaa bap dharaa ||

ਕਾਲ ਪਾਇ ਸਿਵਜੂ ਅਵਤਰਾ ॥

काल पाइ सिवजू अवतरा ॥

kaal pai sivajoo avataraa ||

ਕਾਲ ਪਾਇ ਕਰ ਬਿਸਨੁ ਪ੍ਰਕਾਸਾ ॥

काल पाइ कर बिसनु प्रकासा ॥

kaal pai kar bisan prakaasaa ||

ਸਕਲ ਕਾਲ ਕਾ ਕੀਆ ਤਮਾਸਾ ॥੩੮੩॥

सकल काल का कीआ तमासा ॥३८३॥

sakal kaal kaa keeaa tamaasaa ||383||

ਜਵਨ ਕਾਲ ਜੋਗੀ ਸਿਵ ਕੀਓ ॥

जवन काल जोगी सिव कीओ ॥

javan kaal jogee siv keeo ||

ਬੇਦ ਰਾਜ ਬ੍ਰਹਮਾ ਜੂ ਥੀਓ ॥

बेद राज ब्रहमा जू थीओ ॥

bedh raaj brahamaa joo theeo ||

ਜਵਨ ਕਾਲ ਸਭ ਲੋਕ ਸਵਾਰਾ ॥

जवन काल सभ लोक सवारा ॥

javan kaal sabh lok savaaraa ||

ਨਮਸਕਾਰ ਹੈ ਤਾਹਿ ਹਮਾਰਾ ॥੩੮੪॥

नमसकार है ताहि हमारा ॥३८४॥

namasakaar hai taeh hamaaraa ||384||

ਜਵਨ ਕਾਲ ਸਭ ਜਗਤ ਬਨਾਯੋ ॥

जवन काल सभ जगत बनायो ॥

javan kaal sabh jagat banaayo ||

ਦੇਵ ਦੈਤ ਜੱਛਨ ਉਪਜਾਯੋ ॥

देव दैत जच्छन उपजायो ॥

dhev dhait ja'chhan upajaayo ||

ਆਦਿ ਅੰਤਿ ਏਕੈ ਅਵਤਾਰਾ ॥

आदि अंति एकै अवतारा ॥

aadh a(n)t ekai avataaraa ||

ਸੋਈ ਗੁਰੂ ਸਮਝਿਯਹੁ ਹਮਾਰਾ ॥੩੮੫॥

सोई गुरू समझियहु हमारा ॥३८५॥

soiee guroo samajhiyahu hamaaraa ||385||

ਨਮਸਕਾਰ ਤਿਸ ਹੀ ਕੋ ਹਮਾਰੀ ॥

नमसकार तिस ही को हमारी ॥

namasakaar tis hee ko hamaaree ||

ਸਕਲ ਪ੍ਰਜਾ ਜਿਨ ਆਪ ਸਵਾਰੀ ॥

सकल प्रजा जिन आप सवारी ॥

sakal prajaa jin aap savaaree ||

ਸਿਵਕਨ ਕੋ ਸਿਵਗੁਨ ਸੁਖ ਦੀਓ ॥

सिवकन को सिवगुन सुख दीओ ॥

sivakan ko sivagun sukh dheeo ||

ਸਤੱ੍ਰੁਨ ਕੋ ਪਲ ਮੋ ਬਧ ਕੀਓ ॥੩੮੬॥

सत्््रुन को पल मो बध कीओ ॥३८६॥

sata'run ko pal mo badh keeo ||386||

ਘਟ ਘਟ ਕੇ ਅੰਤਰ ਕੀ ਜਾਨਤ ॥

घट घट के अंतर की जानत ॥

ghaT ghaT ke a(n)tar kee jaanat ||

ਭਲੇ ਬੁਰੇ ਕੀ ਪੀਰ ਪਛਾਨਤ ॥

भले बुरे की पीर पछानत ॥

bhale bure kee peer pachhaanat ||

ਚੀਟੀ ਤੇ ਕੁੰਚਰ ਅਸਥੂਲਾ ॥

चीटी ते कुँचर असथूला ॥

cheeTee te ku(n)char asathoolaa ||

ਸਭ ਪਰ ਕ੍ਰਿਪਾ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਕਰ ਫੂਲਾ ॥੩੮੭॥

सभ पर कृपा दृसटि कर फूला ॥३८७॥

sabh par kirapaa dhirasaT kar foolaa ||387||

ਸੰਤਨ ਦੁਖ ਪਾਏ ਤੇ ਦੁਖੀ ॥

संतन दुख पाए ते दुखी ॥

sa(n)tan dhukh paae te dhukhee ||

ਸੁਖ ਪਾਏ ਸਾਧੁਨ ਕੇ ਸੁਖੀ ॥

सुख पाए साधुन के सुखी ॥

sukh paae saadhun ke sukhee ||

ਏਕ ਏਕ ਕੀ ਪੀਰ ਪਛਾਨੈਂ ॥

एक एक की पीर पछानैं ॥

ek ek kee peer pachhaanai(n) ||

ਘਟ ਘਟ ਕੇ ਪਟ ਪਟ ਕੀ ਜਾਨੈਂ ॥੩੮੮॥

घट घट के पट पट की जानैं ॥३८८॥

ghaT ghaT ke paT paT kee jaanai(n) ||388||

ਜਬ ਉਦਕਰਖ ਕਰਾ ਕਰਤਾਰਾ ॥

जब उदकरख करा करतारा ॥

jab udhakarakh karaa karataaraa ||

ਪ੍ਰਜਾ ਧਰਤ ਤਬ ਦੇਹ ਅਪਾਰਾ ॥

प्रजा धरत तब देह अपारा ॥

prajaa dharat tab dheh apaaraa ||

ਜਬ ਆਕਰਖ ਕਰਤ ਹੋ ਕਬਹੂੰ ॥

जब आकरख करत हो कबहूँ ॥

jab aakarakh karat ho kabahoo(n) ||

ਤੁਮ ਮੈ ਮਿਲਤ ਦੇਹ ਧਰ ਸਭਹੂੰ ॥੩੮੯॥

तुम मै मिलत देह धर सभहूँ ॥३८९॥

tum mai milat dheh dhar sabhahoo(n) ||389||

ਜੇਤੇ ਬਦਨ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਭ ਧਾਰੈ ॥

जेते बदन सृसटि सभ धारै ॥

jete badhan sirasaT sabh dhaarai ||

ਆਪੁ ਆਪਨੀ ਬੂਝ ਉਚਾਰੈ ॥

आपु आपनी बूझ उचारै ॥

aap aapanee boojh uchaarai ||

ਤੁਮ ਸਭਹੀ ਤੇ ਰਹਤ ਨਿਰਾਲਮ ॥

तुम सभही ते रहत निरालम ॥

tum sabhahee te rahat niraalam ||

ਜਾਨਤ ਬੇਦ ਭੇਦ ਅਰ ਆਲਮ ॥੩੯੦॥

जानत बेद भेद अर आलम ॥३९०॥

jaanat bedh bhedh ar aalam ||390||